Dewan Negara ialah senat bagi Persekutuan Malaysia. Ia bertindak sebagai dewan perwakilan rakyat yang tertinggi di Malaysia.

Dewan Negara merupakan salah satu daripada dua dewan dalam Parlimen, satu laginya dikenali sebagai Dewan Rakyat. Seramai 70 ahli Dewan Negara atau senator dimana hanya 26 daripada 70 yang dipilih melalui pengundian oleh negeri dengan 2 senator setiap negeri di Persekutuan and 44 lagi dilantik dan dipilih oleh Yang di-Pertuan Agong. Tugas Dewan Negara ialah mengkaji semula dan meluluskan rang undang-undang yang dibawa naik oleh oleh Dewan Rakyat. Kedua-dua dewan perlu meluluskan rang undang-undang yang dibuat sebelum akhirnya dihantar kepada Yang di-Pertuan Agong untuk perkenan Baginda. Dewan Negara mempunyai kuasa dan pengaruh yang lebih besar dalam soal suatu Rang Undang-undang yang bertujuan membuat pindaan kepada Perlembagaan Persekutuan. Dewan Negara mempunyai kuasa untuk menolak dan membatalkan sebarang Rang Undnag-undang untuk meminda Perlembagaan Persekutuan yang memerlukan kelebihan suara/majoriti 2/3 dalam Dewan Negara dan Dewan Rakyat pada bacaan kali kedua dan kali ketiga. Pindaan Perlembagaan PersekutuanPerlembagan Persekutuan bukan sahaja mesti diluluskan oleh majoriti 2/3 di Dewan Rakyat Dewan Rakyat sahaja tetapi juga mesti diluluskan dengan majoriti 2/3 di Dewan Negara Dewan Negara yang berhak menggunakan kuasa vetonya jika Rang undang-undang untuk meminda Perlembagaan Persekutuan Perlembagaan Persekutuan itu ditolak. kuasa veto yang dipunyai oleh Dewan Negara berkenaan Rang Undang-undang untuk meminda Perlembagaan Persekutuan telah diperuntukkan di bawah - Artikel 68(5) Perlembagaan Persekutuan Malaysia.

Keahlian
Individu yang dilantik mesti berjaya mencapai kepujian dalam kerjaya, perniagaan, industri, pertanian, aktiviti kebudayaan atau khidmat sosial atau wakil dalam kaum-kaum minoriti atau berkebolehan [1] dalam mewakili kepentingan pribumi (Orang Asli)". Setiap daripada perhimpunan legislatif 13 negeri memilih 2 Senator. Tempoh jawatan adalah 3 tahun dan senator-senator hanya boleh dipilih sekali sahaja, berturut-turut atau pun tidak. Yang Di-Pertuan Agong melantik dua senator bagi Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, dan satu lagi pada Wilayah PersekutuanLabuan di bawah nasihat Perdana Menteri. 44 senator yang lain, tidak merujuk kepada [2] negeri, dilantik oleh Sultan, juga atas nasihat Perdana Menteri. Untuk kelayakan, calon mestilah seorang warganegara Malaysia yang tinggal di Persekutuan, mesti tidak muflis menurut perintah kepada sebarang negeri luar, mesti tidak menerima hukuman penjara selama setahun atau lebih, dan mesti tidak disaman RM2,000 atau lebih. Pemegang dari posisi pembuat-faedah masa penuh dalam khidmat awam juga tidak layak. Terdapat tiada keperluan untuk tergolong kepada parti politik. Parlimen dibenarkan untuk menambah bilangan Senator kepada tiga per negeri-(Artikel 45(4)(a)), mengurangi bilangan-(Artikel 45(4)(c), atau menghapuskan jawatan Senator untuk khusus negeri keseluruhan serta peruntukan supaya ahli senat dipilih dengan undi terus oleh pemilih-pemilih negeri - Artikel 45(4)(b). Proses perlantikan telah ditetapkan dalam Artikel [2] 45 dari Perlembagaan. Ahli Senat tidak merasa sebarang kesan pilihanraya sepertimana rumah lebih rendah iaitu Dewan Rakyat, dan mereka akan terus memegang jawatan meskipun pembubaran Dewan Rakyat untuk [1] suatu pilihanraya. Senat mengundi satu Presiden untuk mempengerusikan atas kedudukan Senat, memastikan pemerhatian dari peraturan rumah, dan mentafsir Arahan Berdiri dari rumah patut mereka [3] [4] dipertikaikan. Patut Presiden tidak hadir, Timbalannya mengambilalih tempatnya.

Kekuasaan Dan Prosedur

Senat mungkin memulakan legislasi, kecuali bagi perkara-perkara fiskal dan kewangan. Ia mungkin juga meminda legislasi, yang mana tidak berkaitan dengan hal ehwal kewangan. Apa-apa cadangan legislasi mesti diluluskan oleh Dewan Rakyat. Kemudian, ia dihadapkan ke Dewan Negara dalam tiga bacaan. Pada permulaannya, pencadang legislasi akan menghadapkannya ke perhimpunan. Kali keduanya, rang undang-undang atau bill akan didebatkan. Kali ketiga, satu undian akan dibuat sama untuk meluluskan atau menolak rang undang-undang berkenaan. Dewan Negara mungkin tidak akan menolak rang undang-undang secara rasmi; ia hanya dibenarkan untuk melewatkan petikan mereka selama satu bulan, atau hingga ke satu tahun di bawah keadaan tertentu. Selepas rang undang0undang itu diluluskan atau tempoh keperluam itu tamat, ia akan dihadapkan ke Yang diPertuan Agong bagi persetujuan diraja. Sekiranya Raja bersetuju dengn tidak membantah atau 30 hari tanpa persetujuan diraja, rang undang0undang tadi dihantarkan kembali ke Parliament dengan satu senarai pemindaan yang dicadangkan. Rang undang-undang itu mesti diluluskan oleh kedua-dua dewan Parlimen. Sekiranya Agong masih lagi tidak memberikan persetujua baginda 30 hari selepas rang undang-undang itu dihadapkan kepada baginda, rang undang-undang itu tadi akan menjadi undang-undang secara automatik. Ia tidak memberikan kesan, walau bagaimanapun , sehingga ia [5] diterbitkan dalam gazet kerajaan. Walaupun ahli-ahli Parliamen biasanya mempunyai kekebalan undang-undang, akan tetapi apabila bercakap mengenai kebebasan bersuara, di bawah Akta Hasutan perbincangan mengenai artikel Perlembagaan mengenai hak-hak keistimewaan Bumiputera seperti Artikel 153 adalah menyalahi [6] undang-undang.

Komposisi Semasa
Jenis Pemilihan Bilangan Kerusi

Oleh Yang di-Pertuan Agong 44

Oleh Negeri

26

Jumlah

70

Dewan Rakyat Malaysia

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Dewan Rakyat

Jenis

Dewan Rendah

Yang di-Pertua Dewan Rakyat

Tan Sri Pandikar Amin Mulia,BN sejak 29 April 2008

Anggota

222

Parti politik

Barisan Nasional (140) Pakatan Rakyat (77) Bebas (5)

Pilihanraya terakhir

8 Mac 2008

Tempat Persidangan

Bangunan Parlimen, Kuala Lumpur

Laman web

http://www.parlimen.gov.my

Malaysia

Rencana ini sebahagian daripada siri:

Politik dan kerajaan Malaysia

Kerajaan[tunjuk] Eksekutif[tunjuk] Perundangan[tunjuk] Badan Kehakiman[tunjuk] Pilihan raya[tunjuk] Hubungan luar[tunjuk] Bahagian-bahagian[tunjuk]

Negara-negara lain Atlas

Portal Politik
papar bincang sunting

Dewan Rakyat merupakan salah satu daripada dua dewan dalam Parlimen Malaysia. Semua rang undangundang perlulah diluluskan oleh kedua-dua dewan parlimen iaitu Dewan Rakyat dan Dewan Negara sebelum dihantar kepada Yang di-Pertuan Agong untuk mendapat perkenan diraja.[1]Ahli-ahli Dewan Rakyat juga dikenali sebagai Ahli Parlimen dan Ahli Yang Berhormat. Sepertimana Dewan Negara, Dewan Rakyat bersidang diBangunan Parlimen Malaysia di Kuala Lumpur.

Tugas
Status Dewan Rakyat diterangkan di dalam Perlembagaan Persekutuan seperti berikut: "Kuasa perundangan Persekutuan hendaklah terletak hak pada Parlimen yang hendaklah terdiri daripada Yang di-Pertuan Agong dan dua Majlis Parlimen yang dikenali sebagai Dewan Negara dan Dewan [2] Rakyat." Kuasa memanggil dewan bersidang dijelaskan di dalam Perlembagaan sebagai hak dan tanggungjawab Yang di-Pertuan Agong. Baginda tidak boleh membiarkan enam bulan dari tarikh [3] terakhir persidangan berlalu tanpa ada tarikh tetap untuk sesi bersidang seterusnya.

Pembubaran
Dewan Rakyat bersidang selama maksimum lima tahun dan kemudian terbubar sendiri melainkan jika [4] dibubarkan lebih awal dari itu. Kuasa pembubaran ini terletak di bawah budi bicara Yang di-Pertuan [5] Agong. Baginda boleh membubarkan parlimen walaupun sesi perkhidmatannya masih lagi awal ataupun jika Perdana Menteri tidak lagi memiliki keyakinan dan kepercayaan majoriti ahli-ahli dewan kerana tewas samada melalui undi percaya atau meluluskanbelanjawan. Namun begitu, Yang diPertuan Agong juga boleh melantik seorang ahli parlimen lain yang menurut budi bicaranya boleh [6][7] memiliki keyakinan dan kepercayaan ahli-ahli dewan lain. Perdana Menteri, yang lazimnya mengetuai parti politik atau kumpulan parlimen yang memiliki jumlah kerusi terbanyak bertanggungjawab mengetuai badan eksekutif yang mentadbir negara ini. Beliau turut berhak melantik ahli daripada kedua-dua dewan di parlimen untuk menganggotai Jemaah [8] Menteri. Badan eksekutif ini berperanan membawa atau mencadangkan satu-satu undang-undang untuk dibahas, dikaji dan diluluskan oleh parlimen.

Hak istimewa
Ahli-ahli Parlimen diberi kebebasan dan keistimewaan untuk memperkatakan sesuatu perkara tanpa [9] rasa gusar atau dikecam di luar dewan; satu-satunya badan yang boleh mengecam seseorang ahli parlimen ialah Jawatankuasa Parlimen bagi Hak dan Kebebasan. Kekebalan parlimen ini berkuatkuasa serta-merta setelah seseorang itu mengangkat sumpah menjadi ahli parlimen dan hanya boleh digunapakai ketika ahli tersebut dibenarkan bersuara. Kekebalan ini tidak boleh dipakai ke atas kenyataan-kenyataan yang dibuat di luar dewan. Satu pindaan telah dibuat di bawah Perkara 63 Perlembagaan berikutan Peristiwa 13 Mei dengan penambahan Perenggan 4 yang menidakkan Fasal 2 Perlembagaan yang secara amnya memberikan hak-hak kebebasan asasi. Perenggan 4 itu menerangkan bahawa sesiapapun termasuk ahli Parlimen yang berucap di Dewan Rakyat boleh didakwa jika melakukan kesalahan di bawah Fasal 4 Perkara 10 atau di bawah Akta Hasutan [10] 1948. Selain itu ahli-ahli Parlimen juga kehilangan hak-hak istimewanya jika menganjurkan [11] penghapusan kedudukan Yang di-Pertuan Agong atau mana-mana Raja di negeri-negeri.

Proses menggubal undang-undang

Sesebuah undang-undang yang ingin dicadangkan mestilah disediakan rangkanya terlebih dahulu kebiasaannya oleh Jemaah Menteri atau sesebuah kementerian dengan dibantu oleh Jabatan Peguam Negara. Rangka tersebut yang dikenali sebaga rang undang-undang kemudiannya dikaji dan dibincang bersama-sama oleh Jemaah Menteri. Jika diputuskan untuk dicadangkan ke parlimen, rang itu kemudiannya akan diagih-agihkan kepada semua ahli-ahli dewan rakyat. Rang ini akan melalui tiga bacaan dalam persidangan Dewan Rakyat. 1. Bacaan pertama adalah untuk memperkenalkan rang undang-undang tersebut. 2. Bacaan kedua untuk dibincang dan dibahas oleh ahli-ahli yang berhormat. 3. Bacaan ketiga akan dicadangkan oleh menteri atau timbalannya untuk dibuat satu undian ke atas rang undang-undang ini. Kebanyakan undang-undang hanya memerlukan sokongan majoriti mudah untuk diluluskan. Namun, dalam beberapa keadaan, majorit dua pertiga adalah diperlukan, seperti dalam hal-hal berkaitan meminda perlembagaan. Setelah diluluskan oleh Dewan Rakyat rang undang-undang itu

kemudiannya dihantar ke Dewan Negara dan tiga bacaan yang diterangkan sebelum ini akan dilakukan sekali lagi. Dewan Negara boleh bertindak untuk tidak meluluskan satu-satu rang undangundang. Walaubagaimanapun, langkah ini hanya melambat-lambatkan kelulusan dibuat selalunya selama sebulan dan kadang-kadang setahun. Setelah tempoh ini tamat, rang undang-undang in dianggap telah diluluskan oleh Dewan Negara.

Bangunan Parlimen di Kuala Lumpur yang menempatkan Dewan Rakyat.

Jika diluluskan, rang undang-undang itu akan dipersembahkan kepada Yang di-Pertuan Agong untuk dipertimbangkan dalam tempoh 30 hari. Jika baginda tidak bersetuju, rang undang-undang itu akan dikembalikan ke parlimen bersama-sama dengan beberapa cadangan pindaan. Parlimen kemudiannya harus mengkaji semula rang undang-undang tersebut dan pindaanya dan mengembalikannya semula kepada Yang di-Pertuan Agong jika rang undang-undang itu diluluskan semula. Yang di-Pertuan Agong mempunyai 30 hari lagi untuk memberikan perkenan diraja. Setelah tempoh itu, rang undang-undang tersebut dianggap telah diluluskan sebagai undang-undang yang boleh berkuatkuasa. Undang-undang ini hanya akan berkuatkuasa setelah dimasyhurkan di [12] dalam Warta Kerajaan. Kerajaan sering memelihara kerahsiaan sesebuah rang undang-undang yang akan dibahaskan. Ahliahli parlimen sering menerima salinan rang undang-undang beberapa hari sebelum dibahaskan dan akhbar-akhbar tempatan jarang menerima salinan tersebut. Dalam sesetengah kes, ahli-ahli dewan pernah diberikan salinan pada hari yang sama sesebuah rang undang-undang itu dibentang di parlimen. Contoh terbaik adalah sewaktu Pindaan Perlembagaan 1968 yang dilakukan tiga bacaan pada hari yang sama. Dalam kes yang agak jarang berlaku, kerajaan pernah mengeluarkan satu Kertas Putih yang mengandungi cadangan-cadangan kerajaan yang akhirnya diluluskan sebagai undang-undang. Kes ini merujuk kepada penggubalan Akta Universiti dan Kolej Universiti 1971.

Rang Undang-undang Persendirian

Proses sebelum ini hanya menerangkan langkah-langkah sesebuah undang-undang itu dibawa oleh pihak kerajaan. Namun begitu, wujud satu lagi proses yang dipanggil Rang Undang-undang Persendirian yang memberi peluang kepada ahli-ahli dewan mencadangkan undang-undang baru untuk dibahas di parlimen. Walaupunbegitu, sebagaimana yang sering menjadi amalan di dalam sistem parlimen ala Westminster, hanya sedikit bilangan ahli parlimen yang pernah memperkenalkan rang undang-undang. Proses ini dimulakan dengan ahli yang terbabit memohon dewan untuk berhenti daripada meneruskan persidangan bagi membahaskan rang undang-undang yang ingin dibawanya sebelum diputuskan dalam undian. Senator dari Dewan Negara juga dibenarkan untuk mencadangkan rang undang-undang di parlimen. Tetapi hanya wakil kerajaan sahaja dibenarkan

mencadangkan rang undang-undang berkaitan hal-ehwal kewangan dan ini perlu dilakukan di Dewan [13] Rakyat terlebih dahulu. Seringkali sesebuah rang undang-undang yang dicadangkan oleh wakil pembangkang, yang harus menggunakan Rang undang-undang Persendirian, sering dipandang remeh oleh parlimen. Sesetengahnya sampai pernah mendakwa bahawa hak-hak ahli parlimen untuk mencadangkan rang undang-undang telah dihalang melalui pindaan terhadap Aturan Urusan Mesyuarat yang membenarkan Yang di-Pertua dewan meminda cetakan ucapan ahli parlimen sebelum ianya dapat diucapkan.

Keahlian
Setiap ahli Dewan Rakyat dipilih untuk mewakili satu kawasan parlimen melalui pilihanraya pelbagai parti. Kawasan ini ditentukan melalui pensempadanan kawasan pilihanraya yang dijalankan setiap [14] lapan tahun sekali setelah dicadangkan oleh Suruhanjaya Pilihanraya. Pensempadanan semula kawasan parlimen ini hanya boleh diluluskan di Dewan Rakyat dengan mendapat sokongan daripada sekurang-kurang dua pertiga ahli-ahli dewan. Kelayakan menjadi ahli adalah seperti berikut: warga negara Malaysia waras fikiran
[17] [18] [19] [15] [16]

tidak kurang dari 21 tahun bukan seorang muflis

tidak memegang jawatan berpendapatan

telah menyerahkan apa-apa penyata perbelanjaan pilihan raya sebelum ini, jika pernah [20] bertanding tidak mempunyai rekod jenayah
[21]

Seorang ahli tidak boleh memegang jawatan kedua-dua Dewan Rakyat dan Dewan Negara dalam [22] satu masa. Sebelum memegang sebarang kerusi dalam Parlimen, setiap ahli dimestikan mengangkat sumpah di [23] hadapan Yang di-Pertua Dewan Rakyat. Ahli tersebut hendaklah bersumpah atau berjanji bahawa mereka akan taat menjalankan tugas-tugas mereka sebagai ahli Dewan sebaik yang mungkin dan [24] taat setia kepada Malaysia serta mematuhi, menjaga dan mempertahankan Perlembagaan.

Yang di-Pertua
Rencana utama: Yang di-Pertua Dewan Rakyat Dewan Rakyat dipengerusikan oleh seorang Yang di-Pertua dan dibantu oleh dua orang Timbalan Yang di-Pertua. Yang di-Pertua tidak semestinya dipilih di kalangan ahli-ahli parlimen tetapi timbalan-timbalannya haruslah dipilih di kalangan anggota-anggota Dewan Rakyat yang [25] lain. Mereka berperanan besar mempengerusikan persidangan Dewan Rakyat. Selain itu, Yang di-Pertua turut bertanggungjawab memastikan keadaan tenteram di parlimen selain berusaha sebaik mungkin utuk melicinkan perjalanan persidangan. Yang di-Pertua Dewan Rakyat bagi Parlimen ke-12 ketika ini ialah Tan Sri Pandikar Amin Mulia dari Barisan Nasional. Beliau, yang merupakan Speaker Dewan Rakyat yang ke-8 dan tidak

mempunyai kerusi di parlimen adalah penjawat pertama dari negeri Sabah. Timbalan-timbalannya ialah Yang Berhormat Datuk Dr. Wan Junaidi bin Tuanku Jaafar (Santubong-BN) dan Yang Berhormat Datuk Ronald Kiandee (Beluran-BN).

Pilihan raya
Rencana utama: Pilihan Raya Umum Malaysia Ahli-ahli Dewan Rakyat berkhidmat selama maksimum lima tahun bagi satu-satu sesi parlimen. Selepas itu pilihanraya mesti diadakan bagi memilih ahli-ahli baru. Pembubaran parlimen hanya boleh dilakukan oleh Yang di-Pertuan Agong setelah mendapat nasihat daripada Perdana Menteri. Pengundi-pengundi akan memilih seorang wakil rakyat daripada setiap 222 bahagian pilihan [26][27] raya. Pilihanraya di Malaysia dijalankan oleh Suruhanjaya Pilihan Raya yang keahliannya dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong setelah selepas berunding dengan Majlis Raja[28] raja. Pemenang pilihanraya selalunya ditentukan menggunakan prinsip majoriti tertinggi - calon yang mendapat undi terbanyak berbanding calon-calon lain - yang turut diamalkan di dalam [29] sistem berparlimen ala Westminster. Pilihanraya umum terakhir yang telah diadakan di Malaysia ialah pada 8 Mac 2008. [sunting]Pembentukan

kerajaan

Jemaah Menteri Malaysia bagi tahun 2006.

Parti politik atau gabungan parti-parti politik yang memenangi kerusi terbanyak di Dewan Rakyat berhak untuk membentuk kerajaan yang baru. Kerajaan akan diketuai oleh seorang ahli parlimen yang memiliki sokongan majoriti dewan dan beliau dipanggil Perdana Menteri. Namun begitu, Perdana Menteri Malaysia tidak dilantik oleh ahli-ahli parlimen. Jawatan ini hanya boleh dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong dengan mengikut budi bicara baginda unuk memilih seorang ahli Dewan Rakyat yang dirasakan mendapat sokongan terbanyak ahli-ahli di Dewan Rakyat. Perdana Menteri Malaysia ketika ini ialahYang Amat Berhormat Datuk Seri Abdullah bin Haji Ahmad Badawi (Kepala Batas-BN). Lihat juga: Perdana Menteri Malaysia untuk senarai Perdana Menteri Malaysia. Menngikut tradisi berparlimen Westminster, seorang ahli Dewan Rakyat yang memiliki sokongan terbanyak golongan minoriti di parlimen akan memain peranan sebagai Ketua Pembangkang. Ketua Pembangkang di Parlimen Malaysia Ke-12 ialah Yang Berhormat Datuk Seri Anwar Ibrahim (Permatang Pauh-PKR). Beliau telah memenangi kerusi parlimen Permatang Pauh pada Pilihan Raya Kecil Parlimen Permatang Pauh pada 26 Ogos 2008. Beliau menggantikan Ketua Pembangkang terdahulu, Ahli Parlimen P44 Permatang Pauh

Datuk Seri Wan Azizah Wan Ismail dari Parti Keadilan Rakyat (PKR) meletakkan jawatannya pada 31 Julai 2008. Datuk Seri Wan Azizah Wan Ismail merupakan wanita pertama di [30] Malaysia yang diberi penghormatan menjawat jawatan sebagai Ketua Pembangkang. [sunting]Pilihan

raya kecil

Peta kawasan pilihan raya bagi Dewan Undangan Negeri N11 Ijok.Pilihan raya kecil Ijok yang diadakan pada tahun 2007 menyaksikan pertandingan hebat di antara calon parti kerajaan dan pembangkang.

Mengikut Undang-undang Pilihanraya, jika seseorang Ahli Parlimen terpaksa mengosongkan kerusinya dengan apa jua sebab sekalipun sewaktu Dewan Rakyat berada di awal sesi perkhidmatannya dan tidak kurang daripada dua tahun sebelum dewan terbubar, satu pilihan raya kecil perlu diadakan bagi memenuhi kekosongan tersebut. Jika kekosongan itu berlaku kurang dari dua tahun sebelum dewan terbubar pula, pilihanraya kecil hanya boleh diadakan jika Yang di-Pertua Dewan Rakyat telah memastikan bahawa sokongan majoriti terhadap [31] parti kerajaan telah terjejas. Proses dan penganjuran satu pilihan raya kecil adalah sama seperti pilihan raya umum dijalankan. Kebanyakan pilihan raya kecil adalah kurang penting kerana kerajaan seringkali memiliki majoriti stabil di Dewan Rakyat. Namun begitu, pilihan raya kecil boleh dijadikan kayu pengukur terhadap prestasi semasa kerajaan. [sunting]Keputusan

pilihan raya

Rencana utama: Pilihanraya Umum Malaysia 2008

[bincang] [sunting]
Keputusan Pilihan Raya Umum Malaysia yang ke-12 pada 8 Mac 2008 bagi Dewan Rakyat

Undian

% undi

Kerusi

% kerusi

+/

Barisan Nasional (BN):

4,082,411

50.27

139

63.1 58

Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu (UMNO)

2,381,725

29.33

78

35.6 30

Persatuan Cina Malaysia (MCA)

840,489

10.35

15

6.8 16

Kongres India Se-Malaysia (MIC)

179,422

2.21

1.4

Parti Gerakan Rakyat Malaysia (Gerakan)

184,548

2.27

0.9

Parti Pesaka Bumiputera Bersatu (PBB)

131,243

1.62

14

6.3

Parti Rakyat Bersatu Sarawak (SUPP)

119,264

1.47

2.7

Parti Demokratik Progresif Sarawak (SPDP)

52,645

0.65

1.8

Parti Rakyat Sarawak (PRS)

33,410

0.41

2.7

Pertubuhan Pasok Momogun Kadazandusun Bersatu (UPKO)

58,856

0.72

1.8

Parti Bersatu Sabah (PBS)

44,885

0.55

1.4

Parti Maju Sabah (SAPP)

30,827

0.38

1.4

Parti Bersatu Rakyat Sabah (PBRS)

0.5

Parti Liberal Demokratik (LDP)

8,297

0.10

0.5

Parti Progresif Penduduk Malaysia (PPP)

16,800

0.21

Barisan Alternatif (Kini dikenali sebagai Pakatan Rakyat):

3,796,464

46.75

83

36.9 62

Parti Keadilan Rakyat (PKR)

1,509,080

18.58

31

14.0 30

Parti Islam SeMalaysia (PAS)

1,140,676

14.05

24

10.4 16

Parti Tindakan Demokratik (DAP)

1,118,025

13.77

28

12.6 16

Tidak mewakili sebarang parti (dan lain-lain)

65,399

0.81

Jumlah keseluruhan

7,944,274

100

222

100

*PBRS memenangi satu kerusi sahaja menerusi menang tanpa bertanding ketika hari pencalonan Sumber: Sin Chew Jit Poh
[32]

, Malaysia

Lihat juga: Ahli Dewan Rakyat di Parlimen Malaysia ke-12 [sunting]Senarai

Tahun No. Pilihan raya Bil. Kerusi % Kerusi % Undi Bil. Kerusi % Kerusi % Undi

sesi Parlimen
Pembangkang Jumlah Kerusi

Kerajaan*

1959**

74

71.15

51.7

30

28.85

48.3

104

1964**

89

85.58

58.5

15

14.42

41.5

104

1969

95

66.00

49.3

49

34.00

50.7

144

1974

135

87.66

60.7

19

12.34

39.3

154

1978

130

84.42

57.2

24

15.58

42.8

154

1982

132

85.71

60.5

22

14.29

39.5

154

1986

148

83.62

55.8

29

16.38

41.5

177

1990

127

70.55

53.4

53

29.45

46.6

180

1995

162

84.38

65.2

30

15.62

34.8

192

10

1999

148

76.68

56.5

45

23.32

43.5

193

11

2004

198

90.41

63.9

21

9.59

36.1

219

12

2008

140

63.1

50.27

82

36.9

46.75

222

* "Kerajaan" bermaksud Parti Perikatan bagi tahun 1959 dan 1964; Parti Perikatan dan Parti Rakyat Bersatu Sarawak (SUPP) bagi tahun 1969; dan Barisan Nasional sejak 1974. ** Perkiraan adalah untuk tahun 1959 serta 1964 kerana Sabah dan Sarawak tidak menyertai pilihan raya parlimen pada tahun 1964.