Sachal Jo Kalam

‫ﺳﭽﻞ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺟﻮ ﻛﻼم‬
‫‪۳‬ﻣﻜﻤﻞ ﺳﻨﮅي ﻛﺎﻓﻴﻮن ۽ ﺑﻴﺖ‪۲‬‬
‫אﻟﻴﻜﭩﺮאﻧﻚ ﺑﻚ ۾‬
‫ﺗﺮﺗﻴﺐ ڏﻳﻨﺪڙ‬
‫ﺟﻨﻴﺪ ﻓﺎروﻗﻲ‪ ،‬ﺟﻤﺸﻴﺪ ﻓﺎروﻗﻲ‬
‫ﻣﺮאد وאﮬﮡ روڊ ﻻڙﻛﺎﮢﻮ‪ ،‬ﺳﻨﮅ‪ ،‬ﭘﺎﻛﺴﺘﺎن‪.‬‬
‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬
‫‪xara_junaid@yahoo.com‬‬
‫‪Ph.#. 074-4046864-4068075‬‬
‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﮔﺬאرش‬
‫אﻟﺤﻤﺪ� ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ אڄ ﭘﻮرو ﭤﻴﻮ ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋﻴﻦ‬
‫ﺟﻲ رﺳﺎﻟﻲ ﺟﻲ ﻛﻤﭙﻮزﻧﮓ אﻳﺘﺮي ﺗﻪ ﻣﺤﺒﺖ ۽ ﻣﺤﻨﺖ ﺳﺎن‬
‫ﻛﺌﻲ آﻫﻲ ﺟﻮ ﻏﻠﻄﻴﻦ ﺟﻮ אﻣﻜﺎن ﺗﻤﺎم ﮔﮭﭧ رﻫﻴﻮ آﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻮن ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻃﺮﻓﺎن אﻧﻬﻦ ﺟﻲ ﭘﺮوف رﻳﮉﻧﮓ ۽ ﻏﻠﻄﻴﻦ ﮐﻲ‬
‫دور ﻛﺮڻ ﺟﻲ ﭘﻮري ﻛﻮﺷﺶ ﻛﺌﻲ آﻫﻲ‪ ،‬ﭘﺮ ﭘﻮئ ﺑﻪ ﻏﻠﻄﻴﻦ‬
‫ﺟﻮ אﻣﻜﺎن ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﺎ‪ ‬ﺗﻲ ﻣﻮﺟﻮد آﻫﻲ‪ .‬ﻏﻠﻄﻴﻮن ﺟﻴﻜﻲ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻧﮕﺎه ﮐﺎن رﻫﺠﻲ وﻳﻮن‪ ،‬אﻧﻬﻦ ﻏﻠﻄﻴﻦ ﮐﻲ درﺳﺖ‬
‫ﻛﺮڻ ﻻئ ﺳﭝﻨﻲ دوﺳﺘﻦ ﮐﻲ ﮔﺬאرش آﻫﻲ ﺗﻪ ﻏﻮر ﺳﺎن‬
‫ﭼﻜﻮن ۽ ﻏﻠﻄﻴﻮن ﮐﻴﻦ ﻧﻈﺮ אﭼﻦ‬ ‫ﻣﻄﺎﻟﻌﻮ ﻛﻦ ۽ ﺟﻴﻜﻲ ﺑﻪ ُ‬
‫אﻧﻬﻦ ﺟﻲ ﻧﺸﺎﻧﺪﻫﻲ ﻛﻦ ِ‬
‫ﺗﺎכ אﻧﻬﻦ ﮐﻲ درﺳﺖ ﻛﻴﻮ وﭸﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻮن ﻫﻦ رﺳﺎﻟﻲ ﺟﻲ ﻛﻤﭙﻮزﻧﮓ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﮬﻴﻨﮉ رאﺋﻴﻨﭩﻨﮓ‬
‫وאري ﻓﻮﻧﭧ ﺳﺎن ﻛﺌﻲ آﮬﻲ ﺟﻨﻬﻦ ۾ ﻣﻮن אﻋﺮאﺑﻦ ۽ ﻧﺸﺎﻧﻴﻦ‬
‫ﺟﻲ ﺑﻴﻬﻚ ﺟﻲ ﻟﺤﺎظ ﮐﺎن ﻣﻮزوﻧﻴﺖ ﺗﻲ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺗﻮﺟﻪ‬
‫ڏﻧﻲ آﻫﻲ‪ .‬ﭘﺮ ﻣﺎن ﺳﻤﺠﻬﺎن ﭤﻮ ﺗﻪ אن ۾ ﺑﻪ אوﮢﺎﻳﻦ ﺟﻲ‬
‫ﮔﻨﺠﺎﺋﺶ ﻣﻮﺟﻮد آﮬﻲ ﺟﻴﻜﺎ درﺳﺖ ﻛﺮي ﺳﮕﮭﺠﻲ ﭤﻲ‪ .‬אن‬
‫ﻻ‪ ‬ﺑﻪ אوﻫﺎن دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ رא‪ ‬۽ ﻣﺸﻮرن ﺟﻲ ﻻ‪ ‬ﻣﻮن ﮐﻲ‬
‫אﻧﺘﻈﺎر رﻫﻨﺪو‪ .‬אﮔﺮ ﻛﺎ ﻏﻠﻄﻲ ﻧﻈﺮ אﭼﻲ אﮬﻮ ﭘﻴﺞ ۽ ﻻﺋﻴﻦ‬
‫ﻧﻤﺒﺮ ﻟﮑﻲ אي ﻣﻴﻞ ﻛﻨﺪא ﺗﻪ ﺟﻴﺌﻦ ﻏﻠﻄﺊ ﮐﺎن رﺳﺎﻟﻲ ﮐﻲ‬
‫ﭘﺎכ ﻛﺮي ﺳﮕﮭﺠﻲ‪.‬‬
‫ﻫﻦ رﺳﺎﻟﻲ ﺟﻲ ﻣﻮאد ﮐﻲ אﺳﺘﻌﻤﺎل ﻛﺮڻ ‪ ،‬ﮀﺎﭘﮡ‪ ،‬ورﻫﺎﺋﮡ‬
‫ﻳﺎ ﻛﻨﮭﻦ رﻳﺴﺮچ ورכ وﻏﻴﺮه ۾ אﺳﺘﻌﻤﺎل ﻛﺮڻ ﺟﻲ ﺳﭝﻨﻲ‬
‫ﮐﻲ אﺟﺎزت ﻋﺎم آﻫﻲ‪ .‬رﮘﻮ אﻳﺘﺮو ﻋﺮض آﻫﻲ ﺗﻪ رﻓﺮﻧﺲ ۾ آئ‬
‫ﭨﻲ אﺳﻜﺎﻟﺮس ﮐﻲ ﻳﺎد ﺿﺮور ﻛﻴﻮ وﭸﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻴﻨﺪ אﺣﻤﺪ ﻓﺎروﻗﻲ‬

‫‪ ٢٥‬אﭘﺮﻳﻞ ‪٢٠٠٦‬‬

‫ﻓﮭﺮﺳﺖ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﻓﮭﺮﺳﺖ‬
‫ﺣﻴﺎت ﺳﺮﻣﺴﺖ‬
‫وﺣﺪت ﻧﺎﻣﻮ‬
‫وﺣﺪت‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ‬
‫ﺳﺴﺌﻲ‬
‫ﻧﻮري‬
‫ﻣﺎرﺋﻲ‬
‫ﻣﻮﻣﻞ رאﮢﻮ‬
‫ﻫﻴﺮ رאﻧﺠﻬﻮ‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ‬
‫ﺳﻨﮅي ﭘﻮرب‬
‫ﺟﻮڳ‬
‫ﻣﺎﻟﻜﻮس‬
‫ﻛﺎﻓﻴﻮن‬
‫ﻣﺘﻔﺮق ﻛﻼم‬

‫ﺣﻴﺎت ﺳﺮﻣﺴﺖ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﺣﻴﺎت ﺳﺮﻣﺴﺖ‬
‫ﺣﻀﺮت ﺳﭽﻞ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺟﻨﮭﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪ ۽ ﻣﻌﺮﻓﺖ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ۽ ﻋﺮﻓﺎن اﻻﮬﻲ ﺟﺎ‬
‫درﻳﺎھ وﮬﺎﺋﻲ‪ ،‬اﺳﺎﻧﺠﻲ ﺳﻨﮅ ﮐﻲ روﺣﺎﻧﻴﺖ ﺟﻲ ﺣﻘﻴﻘﻲ ﻧﻮر ﺳﺎن ﻣﻨﻮر ﻛﻴﻮ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﺟﻨﻢ ‪ ١١٥٢‬ﮬﺠﺮي ﻣﻄﺎﺑﻖ‪1739‬ﻋﻴﺴﻮي رﻳﺎﺳﺖ ﺧﻴﺮﭘﻮر ﺟﻲ ﺣﺪ‬
‫اﻧﺪر راﮢﻲ ﭘﻮر ﺟﻲ ﺷﮭﺮ ﺟﻲ اﺗﺮ ﻃﺮف ﮬﻚ ﻣﻴﻞ ﺟﻲ ﻣﻔﺎﺻﻠﻲ ﺗﻲ ﮐﺒﮍن‬
‫۽ ﻛﺮڙن ﺟﻲ ﺑﺴﺘﻲ درازا ﺷﺮﻳﻒ ۾ ﭤﻴﻮ‪ .‬ﺳﻨﺪس ﮀﭡﺊ ﺟﻮ ﻧﺎﻟﻮ ﻋﺒﺪاﻟﻮﮬﺎب‬
‫رﮐﻴﻮ وﻳﻮ ﭘﺮ ﺳﻨﺪس ﻧﻨﮃﭘﮡ ۾ رﺳﺖ ﮔﻮﺋﻲ ﻛﺮي ﺳﭽﻮ ‪۳‬ﺑﻴﺒﺎכ ۽ ﺳﭽﺎر‪ ۲‬۽‬
‫ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ ‪۳‬ﺳﭽﻲ ﻣﺎﻟﻚ ﺟﻲ ﺳﻮﻏﺎت‪ ۲‬ﺳﺎن ﺳﮇﻳﻮ وﻳﻨﺪو ﮬﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﻧﺎﻟﻲ‬
‫ﺳﺎن اڄ ﺗﺎﺋﻴﻦ ﻣﺸﮭﻮر آﮬﻲ‪ .‬ﻗﺮآن ﺷﺮﻳﻒ ﺟﻲ ﻛﻨﭟ ﻛﺮڻ ﻛﺮي‬
‫ﮐﻴﺲ ﺣﺎﻓﻆ ﻋﺒﺪاﻟﻮﮬﺎب ﺟﻲ ﻧﺎﻟﻲ ﺳﺎن ﭘﮡ ﻳﺎد ﻛﻴﻮ وﭸﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻞ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﻧﻪ رﮘﻮ ﻗﺮآن ﺷﺮﻳﻒ ﺟﻮ ﺣﺎﻓﻆ ﮬﻮ‪ ،‬ﮬﻮ ﻗﺮآن ﺷﺮﻳﻒ ﺟﻲ‬
‫ﻣﻌﻨﻲ ﻣﺎن واﻗﻒ ﺑﻪ ﮬﻮ ان ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺟﻮ ﭘﺘﻮ ﮬﻦ ﺷﻌﺮ ﻣﺎن ﭘﻮي ﭤﻮ‪:‬‬
‫ﻣﻦ ﮬﻤﻪ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﻗﺮآن ﺧﻮاﻧﺪه اﻳﻢ‬
‫ﻣﻐﺰ ﻗــﺮآن را ازآن ﺑــﺮ ﺧﻮاﻧﺪه اﻳﻢ‬
‫‪۳‬ﻣﻮن ﻗﺮآن ﺟﺎ ﺳﭝﺌﻲ ﺗﻔﺴﻴﺮ ﭘﮍﮬﻴﺎ آﮬﻦ ۽ ان ﺟﻮ ﺗﺎت ﭘﺮج ﭘﺮوڙﻳﻮ اﭤﻢ‪۲‬‬
‫ﺳﭽﻞ ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺳﺘﻦ زﺑﺎﻧﻦ ﺟﻮ ﺷﺎﻋﺮ ﮬﻮ‪ ،‬ﺟﮭﮍوכ ﺳﻨﮅي‪ ،‬ﻋﺮﺑﻲ‪ ،‬ﺳﺮاﺋﻜﻲ‪،‬‬
‫ﮬﻨﮅي‪ ،‬ﭘﻨﺠﺎﺑﻲ‪ ،‬اردو ۽ ﻓﺎرﺳﻲ‪ ،‬ﺟﻦ ۾ ﻛﺎﻓﻲ ﻛﻼم ﭼﻴﻮ اﭤﺲ‪.‬‬

‫ﺣﻴﺎت ﺳﺮﻣﺴﺖ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﺳﭽﻞ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺟﻮ ﭼﮭﺮو ﻧﻮراﻧﻲ‪ ،‬ﺻﺎف ۽ ﺳﻔﻴﺪ رﻧﮓ ﺟﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﺧﻂ ۽ ﺧﺎل‬
‫دﻟﻜﺶ‪ ،‬اﮐﻴﻮن آﮬﻮ ﻣﺜﻞ ﻣﺸﻌﻞ ﺟﻴﺎن ﭔﺮﻧﺪڙ‪ ،‬وار ڊﮔﮭﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ﻣﭥﻲ ﺟﻲ‬
‫وچ ﺗﻲ ﭼﻮﭨﻮ ﻛﺮي ﭔﮅي ﮀﮇﻳﻨﺪو ﮬﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻲ ﺻﺪاﻗﺖ ۽ ﺳﭻ ﺟﻮ ﭘﻴﻜﺮ ﻋﺮﻓﺎن اﻻﮬﻲ ﺟﻲ ﻣﻮج ﻣﺎﮢﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ‪١٤‬‬
‫رﻣﻀﺎن ‪ ١٢٤٢‬ﮬﺠﺮي ‪ 1718‬ﻋﻴﺴﻮي ﺟﻲ اﺑﺪي وﺻﺎل ﻣﺎﮢﻴﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﺳﺮﺗﺎج اﻟﻌﺸﺮائ ۽ ﺑﺰگ ﮬﺴﺘﺊ ﺟﻮ ﻋﺮس ﻣﺒﺎرכ ﮬﺮ ﺳﺎل ﻣﺎه رﻣﻀﺎن‬
‫ﺟﻲ ﺗﺎرﻳﺦ ‪ ،١٤ ،١٣ ،١٢‬ﺗﻲ ﺳﻨﺪس اﺑﺪي آراﻣﮕﺎه ﮘﻮٺ درازا ﺷﺮﻳﻒ ۾‬
‫ﻧﮭﺎﻳﺖ ﻋﻘﻴﺪت ﺳﺎن ﻣﻠﮭﺎﻳﻮ وﭸﻲ ﭤﻮ ‪.‬‬

‫وﺣﺪت ﻧﺎﻣﻮ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫وﺣﺪت ﻧﺎﻣﻮ‬
‫אول ﺳﺎرאه ﻛﺮ ﺳﺒﺤﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻟﻰ ﺟﻮ ﻣﻠﻜﻦ؛‬

‫ﻣـــﮍﻳــﺎﺋﻲ ﻣﺤﻀﻮض ﻛﻴﺎ‪ ،‬ڏﺳـــﻮ ڏﻳـﮭﻪ ڌﮢـﻴـﻦ؛‬
‫ﻛﺮﺳﻴﻦ ﺗﻲ ﭼﮍﮬﻲ‪َ ،‬وہ َوہ وﻋﻆ ﻛﻦ؛‬ ‫ﻛﻲ ﻛﺎﻣﻞ ُ‬
‫ﻛﻲ ﻛﺎﺗﺐ ﻛﺘﺎﺑﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻮﻳﻦ ﺳﺒﻖ ڏﻳﻦ؛‬

‫ﻛﻲ ﻣﺴﺌﻼ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻧﺎﻣﻴﺎن ﻧﺒﻴﺮن؛‬
‫ﻛﻲ ﭘﮍﮬﻴﺎ ﭘﺎڻ ﭘﺮوﺟﻬﻪ ﺳﺎن‪ ،‬ﭘﮍﮬﻴﻮن ﭘﮍﮬﺎﺋﻦ؛‬
‫ﻛـﻲ وردن وﻇﻴﻔـﻦ ۾‪ ،‬ﺷـﺎﻏـﻞ روز رﮬــﻦ؛‬
‫ڏﺳﻴﻮن وאﺋﺴﻴﻮن ورق ﮐﻲ‪ ،‬ورﻳﻮن ورאﺋﻦ؛‬
‫ﺳﮑﻦ؛‬ ‫ﺳﻚ ﺳﭽﻲ‪َ ‬ﮐـ ُﺌﻮن ﻛﻮﻧﻜﻮ‪ ،‬ﺳﺒﻖ ُ‬
‫ﺳﻮر ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ََ‬
‫ﻛﺎﻏﺬ ﻛﺎرא ﻛﻦ؛‬ ‫אﮐﺮ ِﻟﮑﻦ ﻧﻪ دل ﺗﻲ‪ ،‬ﭤﺎ‬
‫ﻣﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺎ ﻛﺎري ﻛﺎرو ﻛﻦ؛‬ ‫ﻣﺲ ﻛﺎري‪ ‬ﺟﺎن َ َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻛﻴﻦ َ َ‬
‫وﭸﻦ؛‬ ‫ُﻣﺪﻋﺎ ﭤﺌﻲ ﺟﻨﮭﻦ ﮘﺎﻟﻬﻪ ۾‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ وﻳﺠﻬﻮ ِ‬
‫وאﺣﺪ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﺎڏي َ ُ‬
‫ﻛﻦ ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻮ ﻓﺮﻣﻮدو‬
‫وﻳﺴﮫ ﻧﻪ َ‬
‫وﺳﮭﻦ؛‬ ‫ﮬﻦ َ‬ ‫אﻓﻼ ُ ِ ُ‬
‫ﺗﺒﺼﺮون“‪ِ ،‬‬ ‫”و ِﻓﻰ َ ُ ِ ُ‬
‫אﻧﻔﺴﻜﻢ َ َ َ‬
‫ﻛﮭﻦ؛‬‫ﻛﻴﻮن َ‬ ‫ﻛﺎﮬﺖ َ‬
‫َ‬ ‫ﭔﻴﻦ َﻣﻌﻨﺎﺋﻦ ۾‪،‬‬
‫ﻓﺎﺋﺪو ﻧﻪ ﻛﺮي‪ ،‬ﺗﻮڙﺋﻮن ﮐﻲ َﺗﻦ؛‬ ‫ِאﮬﻮ ِﻓﻜﺮ ِ‬
‫ﻓﻜﺮ ﻛـــﻦ ﻧﻪ ﻓﻨﺎ ﺟـﻮ‪ ،‬ﭤﺎ ﺑﻘﺎ ﮐـﻲ ﻧﻪ ُ َ‬
‫ﭘﮁﻦ؛‬
‫ﮬﻲ ُאﺗﻲ ﺣﻴﺮאن ﭤﻴﺎ‪ ،‬אوﮘﺎ ۾ َ َ‬
‫אﮐﺮن؛‬
‫ﻣﻌﻨﻰ ﺗﻦ ﺟﻲ ﻃﺮح ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻜﮍي ﭔﻲ َ َ‬
‫ﭼﻮن؛‬ ‫ٰ‬
‫ﻋﻠﻢ ﺗﻲ‪ ،‬ﻋﻤﻞ ﻧﻪ آﮢﻦ؛‬ ‫ﭘﮍﮬﻴﻮ ﺳﻤﺠﻬﻴﻮ ِ َ‬
‫وאﻟﻤﻜﺎﺑﺮة“ ُאﮬﻲ ﻣﻨﺎﻓﻖ ﻣﺮن؛‬
‫ﻟﻠﻤﻨﺎﻇﺮة َ ُ َ َ َ ُ‬
‫ﺗﻌﻠﻢ אﻟﻌﻠﻢ ُ َ َ َ‬ ‫” َﻣﻦ َ ّ‬
‫ﭘﺴﻲ‪ ،‬ﭤﺎ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ِﻟﻜﺎﺋﻦ؛‬ ‫ﮬﻴﭡﺆن ِﻣﭩﻲ‪ ‬ﺟﻲ ِ‬ ‫َُ‬
‫ﻛﻴﻦ َ َﻟﻬﻦ؛‬ ‫آﮬﻲ آﻓﺘﺎب َ َ‬
‫אﺑﺮ ۾‪َ َ ،‬ﭘﺮ ﻻﺋﻖ ِ‬
‫ُﻣﻨﺠﻬﺎﻳﻮ ﻣﺎﮢﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺎﺿﻴﻦ َﻣﺬﮬﺒﻦ؛‬
‫ﻣﺤﻜﻢ ﻣﺎﮢﮭﻦ ﮐﻲ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻦ ﺟﻲ زﻧﺠﻴﺮن؛‬
‫ﻜﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ۾ آﻳﺘﻦ؛‬
‫ﻛﻴﻨ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻮن ﺣﺪﻳﺜﻦ ِ َ‬
‫ﻛﻴﻦ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﻣﻼ ﭤﺎ َﻣﭹﻦ؛‬ ‫ﻣﭹﻦ ﺗﻦ ﮐﻲ ِ‬
‫ﺳﻲ ﺳﻮﮔﮭﺎ ﺳﭝﺌﻲ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻧﺎﻣﺮאد ِ َ َ‬
‫ﻧﻴﺮن؛‬
‫ڏس ﺗﻦ؛‬ ‫אﮐﻴﺎ אﮐﻴﻦ وڌڙא‪ ،‬ﺗﻮڙؤن ﺋﻲ َ ُ‬
‫ﭘﻮن؛‬ ‫ﺑﺮه ﺟﻲ َﺑﺌﺒﺎن َ ُ‬
‫ﮐﺌﻮن‪ ،‬ﭘﺎﺳﻲ אو‪َ َ ‬‬ ‫ِ َ‬
‫ﭘﺴﮡ ﮐﺆن ﭘﺮي ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻛﻴﻦ ﭘﺴﺎ َ َ‬
‫ﭘﺴﻦ؛‬ ‫ﺳﻲ َ َ‬
‫ﭼﺎش َ َ‬
‫ﭼﮑﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ُﻣﻼ‬‫ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻲ ﻣﮭﺮאڻ َ ُ‬
‫ﺗﻪ ﻛﻨﺰ ﻗﺪوري ﻛﺎﻓﻴﺎ‪ ،‬ﻟﻬﺮن ۾ ﻟﻮڙﮬﻦ؛‬

‫ﻛﻦ ﺳﻼم ﺻﺮف ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻮﻧﺪ َﻧﺤﻮ ﻧﻪ ﻧﮭﺎرن؛‬

‫ﭘﺮک ﻻ‪ ‬ﺗﻨﮭﻦ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺟﻲ‪ ،‬ﺑﺎس ﻧﭥﺎ ﺑﺎﺳﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﻦ ﭼﮍﮬﻦ؛‬ ‫אﮬﻲ رﮬﻴﺎ ِאﺗﮭﻴﻦ‪َ ،‬ﻣﭥﻲ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ آﮬﻦ َ‬
‫ﻗﺎل ۾‪ ،‬ﺑﺎﺗﻴﻮن َﺑﺲ ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻲ وﭸﻲ رﺳﻴﺎ َ‬
‫ﺣﺎل ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻲ ﺑﻴﭡﺎ ﭔﺎڏאﺋﻦ؛‬
‫َ‬
‫ﻧﻜﻲ ﻗﺎل َ‬
‫ﻛﮭﻦ؛‬ ‫ﻛﻲ ﻟﻨﮕﮭﻲ ﮬﻠﻴﺎ ﺣﺎل َﮐﺆن‪ِ ،‬‬
‫ﺣﭵﻦ؛‬ ‫ﻃﻠﺐ ۾‪ ،‬ﮬﻨﻴﺎ ﺣﺮص َ‬
‫َ‬ ‫ﻛﻲ دﻧﻴﺎ ﺟﻲ‬
‫אﻟﺪﻧﻴﺎ ُﻣﻮﻧﺚ“‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺎﮬﻲ َﺗﻦ؛‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﱡ‬
‫” ِ َ‬
‫ٰ‬
‫ﻋﻘﺒﻰ ﺟﺎ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﮬﻨﻴﺎ ﻟﺌﻪ ﺣﻮرن؛‬ ‫ﻛﻲ ﻛﻮڏﻳﺎ‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ُ ٰ‬
‫אﻟﻌﻘﺒﻰ ُﻣﺨﻨﺚ“‪ ،‬ﻣﮍس ﺳﻲ ﻧﻪ ﭼﺌﺠﻦ؛‬ ‫” ِ ُ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻲ א� ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺳﻴﺒﺎﺋﻦ؛‬
‫אﻻ א�“‪ ،‬ﺣﺎﺿﺮ ﻛﻴﻮن وﺗﻦ؛‬‫ﻣﻮﺟﻮد ِ ﱠ‬
‫ﻻ َ ُ َ‬‫” َ‬
‫אﻟﻤﻮﻟﻰ ُ َ‬
‫ﻣﺬﻛﺮ“‪ ،‬ﮬﻦ رﺳﺎﻳﺎ رﻣﺰن؛‬ ‫ٰ‬ ‫” ِ ُ‬
‫ﻃﺎﻟﺐ‬
‫ﭔﺌﻲ ﺟﮭﺎن ﭰﭩﺎ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﭤﺎ ﭨﺌﻲ ﺟﮭﺎن وﭸﻦ؛‬
‫َאﺻﻠﺌﻮن ِﺋﻲ אﺧﺘﻴﺎر ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻓﻘﺮ ﻓﻘﻴﺮن؛‬
‫”َ َ ُ‬
‫אﻟﻔﻘﺮ َ َ ٌ‬
‫א�“‪ ،‬ﺑﻌﺾ ﮐﻲ ﺑﺨﺸﻦ؛‬ ‫ﺧﺰﻳﻨﺔ ِﻣﻦ َ ِ ِ‬
‫ﺧﺰאﺋﻦ ِ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﻳﺤﺘﺎج ِ َאﻟﻰ א�“‪ ،‬ﭔﻴﻮن ڏﻧﺎﺋﻮن ﭔﻦ؛‬ ‫”َ َ ُ‬
‫אﻟﻔﻘﻴﺮ ﻻَ َ ُ‬

‫وﻟﻔﻘﺮﻣﻨﻰ“‪ِ ،‬אﺋﻴﻦ ُאﺗﻮ ﻋﺠﻴﺒﻦ؛‬

‫ِ‬ ‫”َ َ ُ َ‬
‫אﻟﻔﻘﺮﻓﺨﺮى‬
‫ﻛﻦ؛‬ ‫وﺗﻦ وﻳﮙﺎﮢﺎ ورھ ۾‪ ،‬ﻧﻴﮣﻴﻦ ِﻧﻨﮉ ﻧﻪ َ‬ ‫َ َ‬
‫ِ‬
‫ﭼﭗ ﻧﻪ ﻛﻮ ﭼﻮرن؛‬ ‫روح ۾‪َ ،‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫אﻧﮭﻦ؛‬ ‫ﭔﮅي زﺑﺎن ُ َ‬
‫ﻟﺴﺎﻧﮧ“‪ِ َ ،‬‬
‫ٗ‬ ‫ﻋﺮف َرﺑﮧ َ ّ‬
‫ﻛﻞ ِ‬ ‫” َﻣﻦ َ َ َ‬
‫َﻧﺸﻲ ﺗﻦ ﮐﻲ ”ﻧﺎﻧﮫ“ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻮرﺋﻮن ”ﻣﺎن“ ﻧﻪ َ َ‬
‫ﭼﻮن؛‬
‫ﻋﻨﺪא�“‪ِ ،‬אﮬﻮ ﻛﻴﺎﺋﻮن َ‬
‫ﻛﻦ؛‬ ‫ﻛﻞ ِﻣﻦ ِ ِ ِ‬ ‫” ُﻗﻞ ُ ٗ‬
‫ﺗﻌﺎﻟﻰ“‪ ،‬ﺳﭛ אوڏאﻧﮭﻮن ﭴﺎﮢﻦ؛‬ ‫א� َ َ‬ ‫ﺮہ َ َ‬
‫وﺷﺮہ ِ َ‬
‫ﻣﻦ ِ‬ ‫ﺧﻴ ُ‬ ‫”َ َ‬
‫وאﻟﻘﺪر َ‬
‫ﮐﻴﺎ ﭤﻴﺎ َ َ‬
‫وﺗﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ۾‪ِ ،‬‬ ‫ﻣﻮﻟﻲ ﺟﻲ‬
‫ٰ‬
‫ﺳﮇﻛﺎ َ َ ِ‬
‫ﺳﭝﺌﻲ ﺳﻮز ﺟﺎ‪ ،‬ﭜﻨﻴﻦ‪ ‬رאت َﭜﺮن؛‬ ‫ُ‬
‫אرﻣﺎن ۾‪ ،‬ﮔﮭﻮﻣﺎﭨﻴﺎ ُﮔﮭﻤﻦ؛‬
‫آدﻳﺴﻲ َ َ‬
‫رﺋﮡ َﮐ ُﺌﻮن ُאن ﺟﻴﻮن‪ ،‬אﮐﻴﻮن אوﻛﺎرن؛‬
‫ﻛﻴﻦ َ َ‬‫ِ‬
‫ﺳﺮى ﮐﮧ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﻮب دאرﻧﺪ‪،‬‬ ‫”ﮬﺮآن ِ‬
‫ﺳﺮ אﮬﻮ ﺳﺎﻧﭝﻦ؛‬ ‫ً‬
‫ﺧﺒﺮﻧﺒﻮد ﻛﺮאﻣﺎ ﻛﺎﺗﺒﻴﻦ رא“‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻴﮭﺎت‪ِ ،‬אﮬﺎ ﻋﺎدت ُאدאﺳﻦ؛‬
‫َ‬ ‫ﮬﻴﮭﺎت َ‬‫َ‬
‫ﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺎ َ َ‬
‫ﭘﺮﺗﺌﻮن َ َ ِ‬
‫ﭘﭽﺎﺋﻦ؛‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‪َ ‬ﭘﺮ ۾ ﭘ َ‬
‫ﮐﺌﻮن ﻧﻴﻨﮭﮍو ﺳﮑﻴﻮ ﺳﺎﻣﻴﮍن؛‬ ‫ﻧﮭﺎﺋﻴﻦ‪ُ َ ‬‬
‫ِ ِ‬
‫ﻣﻦ ۾‪ ،‬ﭔﺎڦ ﻧﻪ َﭔﮭﺮ وﺟﻬﻦ؛‬
‫َﻣﭻ َﻣﭽﺎﻳﻮ َ َ‬

‫ﻋﺎﺷﻖ َ َ ُ‬
‫ﻣﭥﺆن آگ ﺟﻲ‪ ،‬אوﻻرא ڏﻳﻦ؛‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﺣﻖ ﺟﺎ‪َ ،‬ﻃﻠﺐ ﻧﻪ ِﭘﺌﻲ ِ‬
‫ﮀﮇن؛‬ ‫ﻃﺎﻟﺐ ﺟﻲ ِﺋﻲ َ‬
‫ﻋﻴﻨﺎن ﺳﻨﺪﻳﻦ אوﺟﺎرﻳﻮن‪ ،‬אﮀﻦ אوﺟﺎﮘﻦ؛‬
‫ﻛﻨﮅ אوﻧﮅي אورن؛‬ ‫ﻋﺠﻴﺐ ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫אﭠﺌﻲ َ َ‬
‫ﭘﮭﺮ‬
‫ُ‬
‫آﮬﻦ؛‬
‫ﮬﮇ ﻧﻪ ﺳﻨﺮא‪ ،‬אﻧﮭﻴﻦ ري ِ‬‫ﻛﺎ ﺳﺎﻋﺖ َ ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﺳﻲ ﺋﻲ زﺑﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺗﺎ ﻛﻴﻦ َ َ‬
‫ﻛﮭﻦ؛‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺎﻣﻦ ﺳﺎن ﻣﺎﮢﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻟﻚ ﺳﻤﺠﮭﺎﺋﻦ؛‬
‫ﺑﮑﻢ ﺳﻜﻮت ۾‪ ،‬אﮘﻴﻮن ﭘﺌﻲ ﻋﺎﻣﻦ؛‬ ‫ﺻﻢ ُ ٌ‬
‫ُ ٌ‬
‫ﻮﺑﮭﺎ ذאﮐِ ٌﺮ“‪ ،‬אﮬﻮذﻛﺮ َ‬
‫ﭼﻮن؛‬ ‫ٌ‬
‫ﺑﺎﻛﻴﺔ و َﻗﻠ ُ‬ ‫” َ ُ‬
‫ﻋﻴﻨﮭﺎ‬
‫ﺗﻨﺎم ُ ُ َ‬
‫ﻗﻠﻮﺑﮭﺎ“ دل ﻃﺮف َ‬
‫دوﺳﻦ؛‬ ‫ﺗﻨﺎم َوﻻَ َ َ‬
‫ﻋﻴﻨﮭﺎ َ َ ُ‬
‫” َ ُ َ‬
‫ﻋﺎم ﺟﻲ‪ ،‬אﮘﮭﻴﻦ ﻛﺎﻧﻪ َ َ‬
‫ﻛﮭﻦ؛‬ ‫آﺋﻲ آڏو َ‬
‫ﻗﺒﺎﺋِﻰ“‪ ،‬ﻻﺋﻖ ﻟﻌﻞ ِﻟﻜﻦ؛‬‫ﺗﺤﺖ َ َ‬
‫אوﻟﻴﺎﺋﻰ َ َ‬ ‫”ِ ّ َ‬
‫אن ِ ِ‬
‫ﻣﻔﺘﺎح َ َ‬
‫אﻟﻔﺮح“‪ ،‬ﺻﺒﺮ ﺻﺎﺑﺮن؛‬ ‫אﻟﺼﺒﺮ َ ُ‬ ‫” ّ ُ‬
‫ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮﺣﺪ وﺣﺪﺗﻲ‪ ،‬אﮬﮍא ِﭜﻲ آﮬﻦ؛‬
‫ﺳﺮ َ ِ‬
‫ﺳﭩﻦ؛‬ ‫ﻣﺴﺖ ﻛﺌﻴﻦ ﻣﻨﺼﻮر ﺟﺎن‪ ،‬ﺳﻮري‪ُ ِ ‬‬
‫ﻛﺴﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮڏ ُ َ‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ۾ ﻣﺨﻤﻮر ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭴﮡ ﭘﺎر ِوﮬﺎن‪َ ‬و َ‬
‫ﭸﻦ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻨﺠﮭﻦ ِ‬ ‫ُ َ‬
‫ﻛﺮﻛﻦ ِ‬

‫رت ﻣﻨﺠﻬ ُﺎرون ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬وﺿﻮ وﻳﺮ َ‬
‫ﻛﺮن؛‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﮭﺆن ﭘﻮ‪ ‬ﭘﮍﮬﻦ؛‬
‫ِאي‪ ‬ﻧﻤﺎز ﻋﺸﻖ ِ‬
‫ﺟﻲ ﻣﺤﺒﺖ ِوڌא ﻣﺎﻣﺮي‪ ،‬ﺳﻲ ﻛﻴﺌﻦ ُﻣﮍس ُﻣﮍن؛‬
‫ﺳﻮري‪ُ ‬אﺗﻲ ﺻﺎﺑﺮي‪ ،‬ﻛﻴﻮن ﮀﻴﭳ ﭼﮍﮬﻦ؛‬
‫َﺗﺤﺘﻮن ﺗﺮي‪ ‬ﺗﻲ رﮐﻴﻮن‪ ،‬ﺻﺎدق ِ ُ‬
‫ﺳﺮ ِڏﻳﻦ؛‬
‫ﺻﺪﻗﻲ دوﺳﺖ َ ُ‬
‫ﺗﺌﻮن‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﭘﮫ ﻛﻴﻦ ُﭘﮁﻦ؛‬ ‫ﺳﺮ ِ‬ ‫ﻛﻦ ِ ُ‬
‫ﻧﻜﮣﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ َﭘﺮ ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ؛‬
‫ِﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﮭﻮڙﻳﺎ ِ‬
‫ﮬﮣﻲ درد دﮬﻴﻮن ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺳﻨﺪي ﺳﭙﻴﺮﻳﻦ؛‬
‫ِ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ אﮀﺎ ﻛﭙﮍא ڍאر ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ڍﻛﻦ؛‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ﻣﻴﺮא َﻣﭥﻲ ﭤﻴﺮא‪ ،‬אﮬﮍﻳﻮن ﻃﺮﺣﺎن ﺗﻦ؛‬
‫ﺟﮍي ِ َ‬
‫ﻟﻴﮍ ِﻟﮝﻦ؛‬ ‫ﻛﺎﺋﻲ ﺗﻦ ﺟﻲ ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪ُ ،‬‬
‫ﺳﮭﻦ؛‬‫ﻣﭥﻴﻦ ﭘﻴﺮﻳﻦ ﺑﺮﮬﻨﻪ‪ ،‬אﻳﮇא ﺳﻮر َ َ‬
‫ﺗﺖ َ َ‬
‫ﭘﻮن؛‬ ‫ﭘﺮﭨﻴﻮ ﭘﺮوאﻧﻦ ﺟﺎن‪ ،‬ﻛﺎﮬﻴﻮ ِ ِ‬
‫ﺳﮍن؛‬ ‫ﺳﭙﻮرن َ َ‬
‫َ‬ ‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ‪،‬‬‫َ‬ ‫َﭜﻨﭝﮍ ﺑﺎھ‬
‫ﮐﺎﻣﻲ َﻟﻬﺴﻲ ُﻟﻮﺳﺠﻲ‪ ،‬ﻻﺋﻖ ﻟﻌﻞ ﭤﻴﻦ؛‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻴﻨﮅאﺋﻲ ﺳﭵﮣﻦ؛‬‫ِ‬ ‫آوڙي ﻋﺎم ﻧﻪ ُאن ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻲ‬
‫ﺳﺮ ﺟﻮ ﺳﺎﻧﮓ ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬ ‫َאﭼﻮ َﭘﻮن َ‬
‫آڙאھ ۾‪َ ِ ،‬‬

‫ﺟﺲ ﺟﻬﻮﭘﮍא‪ ،‬آڏא ﻛﻴﻦ אڏن؛‬ ‫ِڊﭴﻮ ﻛﻨﻬﻦ ِ‬

‫َ‬
‫אوڏﻧﮭﻦ وٿ ﻣﺘﺎن َﭘﻮي‪ ،‬ﮔﻨﮕﮭﺮ ِאي ﮔﮭﺎرن؛‬
‫ﻛﺲ ﻟﮙﻦ؛‬ ‫ري ﭘﺮﻳﺎن ﺗﻦ ﻛﻴﻦ ﭔﻴﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َ‬
‫ِ‬
‫ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻦ ﺟﻲ ﭼﺖ ﭼﺎﻛﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫ڏאڍא ﭰﭧ‬
‫ورھ وڍي وאڍوڙ ﻛﻴﺎ‪ ،‬روﻳﻮ رت رﺋﻦ؛‬
‫ﻣﻮﺗﻮאﻗﺒﻞ َאن َ ُ ۡ ُ ۡ‬
‫ﺗﻤﻮﺗﻮ“‪ ،‬אﺋﻴﻦ َﻣﻦ ﻣﺎ ِرن؛‬ ‫”ُ ُ َ َ‬
‫ﻣﺮڻ َﮐـ ُﺌﻮن אﮘﻲ ُﻣﺌﺎ‪” ،‬ﻣﺎن“ ﮐﻲ ﻛﻴﻦ َﻣﭹﻦ؛‬ ‫ُאﮬﻲ َ َ‬

‫دوﺳﺖ ﮬﻚ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﮔﻮدڙﻳﺎ ﮔﮇﺟﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫دﺷﻤﻦ‬
‫ﺳﭩﻴﺎ‪ ،‬ﺑﻮﻧﺪאن ﺑﺲ ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬ ‫َ‬
‫אن ﺟﻲ אﮐﻴﻦ آﮔﻢ ِ‬
‫وﭨﻲ ورھ َوﭠﻦ؛‬ ‫ﺳﻨﻮﭘﺮא‪ِ َ ،‬‬ ‫ﺳﺮ ڏﻳﻮ َ‬
‫ُِ‬
‫َ‬
‫ﻓﺮض“ ﮬﻮ ِدل ِ‬
‫ڌرن؛‬ ‫אﻟﻤﻮﻟﻰ ۡ ُ‬ ‫ﻃﻠﺐ َ‬ ‫ﺳﻨﺔ َ َ ُ‬‫אﻟﺪﻧﻴﺎ ُ‬ ‫” َﺗﺮ ُ‬
‫כ ﱡ‬
‫ََ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرن؛‬ ‫ﺳﮑﮍא‪،‬‬‫ﺳﻮﻳﻮن ﮀﮇﻳﻮن ُ َ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ﻛﺎڻ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻣﺜﻞ َﻣﺴﺘﺎﻧﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻮﮘﻲ‬

‫َאﺑﺘﺮ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪َ َ َ ،‬‬
‫ﭘﺴﮡ ﻟﺌﻪ ِﭘﺮﻳﻦ؛‬
‫ﮬﺎ‪ِ ‬وﭸﺎﻳﻮ ﺣﺎﻟﮍو‪ ،‬وﻳﺘﺮ وﻳﭽﺎرن؛‬
‫ﮬﻮ ”ﻣﺸﺘﺎق ﻋﻠﻰ ﻟﻘﺎ‪‬א�“‪ ،‬אﺋﻴﻦ ﻣﺤﻔﻮظ رﮬﻦ؛‬
‫ﻛﻲ ﻓﻨﺎ ﻓﺮאق ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻛﻲ ﻣﻠﻴﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ؛‬

‫َ‬
‫ﻟﻄﻴﻒ ﺟﻮ‪ ،‬ﻋﻴﺪون ﻋﺎﺷﻘﻦ؛‬ ‫آهِ ﻟﻘﺎ‪‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻲ ﻣﻜﺎن َ ُ‬
‫ﮐﺌﻮن‪ ،‬ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻟﻨﮕﮭﻦ؛‬
‫ڌرن؛‬‫َ‬ ‫َ‬
‫وﺣﺪت ﺟﻲ‪ ،‬دאﻧﮫ ﭘﻴﺮ ِ‬ ‫وאدي‪ ‬۾‬
‫ﻛﻲ ﭘﺎڻ َﭘ َ‬
‫ﺴﻦ؛‬ ‫”ﺗﻮن‪ -‬ﻣﺎن“ وﭸﻲ وچ َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ِ‬
‫ﭼﻮن؛‬‫ﺷﻚ ﻳﻘﻴﻦ ُאﭤﻲ وﻳﻮ‪ ،‬ﺑﺮאﺑﺮ َ َ‬
‫ﮬﺎدي ﻣﺮﻳﺪ ﮬﻚ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﻧﻪ ﻛﻦ؛‬
‫ﻋﺎﺑﺪ ۽ ﻣﻌﺒﻮد ﺳﻮ‪ ،‬ﮬﻚ ﻧﮕﺎھ َﭘ َ‬
‫ﺴﻦ؛‬
‫ﭘﮍﮬﻲ ﭘﺎڻ ِﺑﮭﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﺳﺠﺪو ﻛﻦ؛‬
‫ﭘﺎڻ ِ‬
‫ﻧﻮڙت َ‬
‫ﻛﻦ؛‬ ‫”ﭘﺎڻ“ ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ”ﭘﺎڻ“ ﭤﻴﻮ‪ِ ،‬ﻧﻮڙي ِ َ‬
‫ﭘﺎڻ ُאﭤﻲ ﭘﺎڻ وﻳﮭﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ رﻣﻮز رﮐﻦ؛‬
‫ُﭘﺮﺟﻬﻪ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ”ﭘﺎڻ“ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻏﻴﺮ ﻧﻪ َﭘﺴﺎﺋﻦ؛‬
‫ﻛﺎﻓﺮ ﻣﻮﻣﻦ ﮬﻚ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭜﻼ ﭤﺎ ﭜﺎﺋﻦ؛‬
‫ﻣﻠﻚ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ آدﻣﻦ؛‬ ‫ﻓﻠﻚ ﺳﻮﺋﻲ َ َ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ َ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻤﺠﮭﻦ؛‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ﮬﻚ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ﻋﻠﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ َאﺣﻤﺪ‬
‫אﮐﻴﻦ ﺟﺎ‪ ،‬وﭼﻮن ِﺋﻲ َ‬
‫وﭸﻦ؛‬ ‫ﻧﺎﻧﻮ‪َ َ ،‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﻦ ِ‬
‫ﭜﻠﻦ؛‬‫ﺑﺎزﻳﻮن ﺑﺎزﻳﮕﺮ ڏﺳﻲ‪ ،‬אﻧﮭﻲ‪َ ‬ﭜﺖ ُ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ ِ ِ‬
‫ﻛﻦ‪ ،‬زﺑﺎن ﺳﻲ‪ ،‬ﭔﻮﻟﻴﻮن ﭤﻴﻮن ﭔﻮﻟﻦ؛‬ ‫ﺗﺎن אﮐﻴﻮن‪َ ،‬‬

‫אﺳﻴﻦ آﮬﻴﻮن آدﻣﻲ‪ ،‬ﺑﻴﺤﺪ ﻣﻮن ﺑﺸﺮن؛‬

‫ﻧﺎ ﺗﻪ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﭘﺎڻ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻤﻴﻊ ﺑﺼﻴﺮ ڏﺳﻦ؛‬
‫ﻋﻴﻦ ﻋﻠﻴﻢ ﻛﻠﻴﻢ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻗﺎدر ﻗﺪرﺗﻦ؛‬
‫ﮬﻲ ﻣﮍﻳﻮن ﺋﻲ وﺻﻔﺎن‪ ،‬אﻧﺪر آدﻣﻦ؛‬
‫ﮬﻲ ﻣ ِﮍﻳﻮﺋﻲ ﺣﻖ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺑﺎﻗﻲ ﮀﺎ ﺑﭽﻦ؛‬
‫وﺻﻔﻦ ُאﻧﮭﻦ ﺳﺎڻ‪ ،‬אﺻﻞ آدﻣﻲ ﺳﮇن؛‬
‫آدم َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮن א� ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ﺷﻚ َﭜﭵﻦ؛‬ ‫ﮬﺖ َ‬
‫ِ‬
‫אﺻﻞ א� َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮن آدﻣﻲ‪ ،‬ﺛﺎﺑﺖ ﺻﻮرﺗﻦ؛‬
‫َ‬
‫ﺻﻮرت ﮬﻚ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ڏﺳﺞ دل ﻧﻴﮣﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﻣﻮرت‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ڏﺳﮡ وאرو‪ ،‬ﺳﻮ ﻣﻨﻈﻮر َﻣﭹﻦ؛‬
‫ﺧﺎﻟﻲ ﻛﺎﻧﻪ ﺟﺎ‪ ‬ﭤﻲ‪ ،‬ﺑﻨﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ؛‬
‫ﺟﻲ ﺟﺎ‪ ‬ﺧﺴﻦ؛‬ ‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﮬﻨﮅﻳﻦ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮀﺎ ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭘﭥﺮﮢﻴﻮن َﭘﭧ ﺟﻮن‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ دﻟﻘﺎ ﻛﻦ؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺟﺎﻣﺎ زر ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭘﺸﻤﻴﻨﺎ َﭘﮭﺮن؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ ِ‬
‫ﺳﻨﺎﺳﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻣﻨﺠﮫ ُﻣﻠﻦ؛‬
‫ﻛﻨﮉن؛‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻣﻌﺮﻛﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻣﻨﺠﮫ ُ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َﻣﺴﻴﺘﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ۾ دאﺋﺮن؛‬

‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ رﮬﻦ ﺗﻘﻮى ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ۾ ﻧﺎﭼﻦ؛‬

‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺗﻤﺎﺷﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ۾ ﺳﻴﺮن؛‬
‫אﻻﺷﻴﺎ‪َ ُ َ َ ُ َ ‬‬
‫ﻓﮭﻮﻋﻴﻨﮭﺎ“‪ ،‬ﻣﻨﺠﮫ ﻋﺮﺑﻲ‪ ‬אﺋﻴﻦ ﭼﻮن؛‬ ‫” َََ‬
‫ﺧﻠﻖ َ َ‬
‫َ‬
‫ﭔﮅﻧﺪڙ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ۾ ﭔﻮﻟﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﭼﻮﻧﺪڙ‪ ،‬ﭘﺎڻ‬ ‫ﭘﺎڻ‬
‫ﺳﻤﻮﻧﮉ ﺳﺮﮔﺮدאن ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ۾ َ َ‬
‫ﻋﺠﺒﻦ؛‬
‫”آ‪ ‬אﺻﻞ ﭘﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻛﺌﻴﻦ ﺳﻤﻨﮉ ﺳﮇن؛‬
‫ﻧﺎﻧﻮ ﻣﭥﻢ ﻧﺎﺣﻖ ﺟﺎ‪ ،‬رﮐﻴﺎ אﻻﺟﻲ َ‬
‫ﻛﻦ“!‬ ‫َ‬
‫وﺻﺎل ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﭼﺆرﻧﮓ ﻳﺎر َ َ‬
‫ﭘﺴﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻲ رﺳﻴﺎ وﭸﻲ‬
‫ﻛﻔﺮن؛‬‫ﻣﭹﮡ‪ ،‬ﭘﻮ‪ ‬ﺗﺎن َﻣﻨﺠﮫ ُ‬‫אول ﻛﻔﺮ ﭘﻮ‪َ َ ‬‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ َﻣﭹﻦ؛‬
‫ﭘﺮ ﻛﻔﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﻲ ﮬﻚ ِﭤﻲ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﻧﻔﻲ‪ُ َ ‬‬
‫ﻣﺌﻮن אﺛﺒﺎت ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ”ﻻ“ ﭤﻴﻦ؛‬
‫ﻣﺮﺷﺪ ﻛﺎﻣﻞ ﮬﺎدي ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬دאﺋﻢ درאزن؛‬
‫ﻋﺎرف ﻋﺒﺪאﻟﺤﻖ آﮬﻲ‪ ،‬ﺻﻮﻓﻲ ﺻﺎف َ َ‬
‫ﺳﭝﻦ؛‬
‫ﮬﺌﻲ َ‬
‫ﺷﺎل ﭼﺮאغ ﺳﻮ‪ ،‬روز ﺷﺒﺎن روﺷﻦ؛‬ ‫ُ‬
‫ﻋﺎرف ﺟﻲ אوﻻد ﮐﻲ‪ ،‬دﻋﺎ ﺳﭛ َ‬
‫ﻛ ِﺮن؛‬
‫ﺣﻴﺮت ۾ ﮬﻤﻴﺸﮧ ﺳﻲ‪ ،‬ﻏﺎزي ﺳﭛ ُ‬
‫ﮬﺌﻦ؛‬
‫ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﮫ אﻟﻮٽ ُ َ‬
‫ﮬﺌﻦ‪ ،‬ﺳﭝﺌﻲ ﺻﺎﺣﺒﻦ؛‬

‫ﻧﻮڙא‪َ ،‬ﻣﭥﻲ ”ﻧﺎﻧﮫ“ رﮐﻦ؛‬

‫ﺗﺎ ﮔﮭﮣﻴﻦ ﻃﺮﺣﻴﻦ ِ‬
‫ڏﻳﻮ روﺷﻦ ﺗﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﺎﺋﻴﻦ ﻗﻴﺎﻣﺘﻦ؛‬
‫ﮬﺌﻦ؛‬‫ُאﺟﺮאﺋﻲ آﻓﺘﺎب ﮐﺎن‪ ،‬ﮬﺎدي ﺷﺎل ُ‬
‫دאرﻳﻦ ۾‪ ،‬ﺑﺮﻛﺖ ﭘﻨﺠﺘﻨﻦ؛‬‫ﮬﺌﻦ َ‬‫َאﻇﮭﺮ ُ‬
‫ﮬﺌﻦ؛‬‫ﮬﻮﺋﻦ ﺧﻠﻴﻔﺎ ﻏﻮث ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ روﺷﻦ ﮐﺎﻧﺌﻦ ُ‬
‫ﺣﺮﻣﺖ ﺧﻴﺮ ﺳﻨﺪن؛‬ ‫ﻗﺎﺋﻢ َﻣﺴﻨﺪ ﺗﻦ ﺟﻲ‪ُ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אﻧﮭﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻨﺪن دروאزن؛‬
‫ﮀﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻠﻤﻮ ﭼﺌﻮ ﻧﺒﻲ‪ ‬ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﮀﭩﻮ ﮐﺎن ِ‬
‫{‬

‫وﺣﺪت‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫وﺣــــﺪت‬
‫دאﺳﺘﺎن ﭘﮭﺮﻳﻮن‬
‫‪١‬‬
‫ﺑﻨﺪ ﺧﻴﺎﻻت ﺟﺎ؛‬ ‫ﭜﭷ‪ ،‬ﺟﻲ َ َ‬ ‫َאول ﭜﻴﺮي َ ُ‬
‫َ‬ ‫َﺗﻨــــﮭﻦ ﭘﭵﺎﮢﺎ َ ُ ّ‬
‫ﺣﻴﺮت ۾‪.‬‬ ‫وڃ‪ِ َ ،‬‬
‫ﺣﻼﺟﻲ‬ ‫ِ‬
‫‪٢‬‬
‫ﮬﺌﺎ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﻧﻜﺎ َ ِ َ‬
‫ﺗﻘﻠﻴﺪ؛‬ ‫وאٽ ُ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻧﻪ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺟــﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫رאه ُ‬‫َﺗﺤﻘﻴﻘﺎ ﺗــﻮﺣـﻴـﺪ‪ ،‬آﮬﻲ َ‬
‫َ‬ ‫ً‬
‫رﺳــﻮل ِ‬
‫‪٣‬‬
‫ﺳﺎل ﺟﻮ؛‬ ‫ﺳﻔﺮ َ‬ ‫ﺳﻔﺮﺳﺎﻋﺖ‪ ،‬ﭔﻴﻮ َ‬ ‫َ َ‬ ‫ﮬﻚ َ َ‬ ‫ِ ُ‬
‫رאﺣﺖ‪ ،‬ﭘﻮﻳﻮن ﺗﺎ ﭘﻮ‪َ ‬رﮬﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭘﮭﺮﻳﻮن ﺗﺎ‬
‫‪٤‬‬
‫َ‬
‫ﭔﮅي َوڌﻳﻦ؛‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮ אدب آھ‪ ،‬ﺗﺎ َﭔﻨﮅאﮢﻦ َ ِ‬
‫אﺻﻮﻟﻲ ِאﺳـــﺮאر ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﮍ‪ ‬ﻛﺎ‪ُ ،‬‬ ‫ﻛﻞ َﻧﻪ ِ َ‬‫ََ‬
‫ِ‬
‫‪٥‬‬
‫ﭴﻞ‪َ ،‬ﻣﻨﺠﻬﻪ َﺗﻤﺎﺷﻲ ﻧﻪ َﭘﻮﻳﻦ؛‬ ‫ﭴﭷ ﻧﻪ ُ ُ‬ ‫ُﭘﭡﻲ‪َ َ ‬‬
‫ﮬﻨﮕﺎﻣﺎن ُ ُ‬
‫ﮬﻞ؛‬ ‫ﻛﺮ َ‬ ‫ﻮٽ ﻛﺮي ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﮔﮭ ُ‬
‫ﺣﻼج ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل َ َ‬ ‫وﭠﺞ ُ‬ ‫ﭜﻞ‪ِ َ ،‬‬‫ﻛﻨﮭﻦ ُ ُ‬ ‫ﭜﻮل َﻧﻪ ﭔﺌﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬

‫‪٦‬‬
‫ُ‬
‫ﮔﮭﻮٽ؛‬ ‫َ‬
‫ﭴﻞ‪ ،‬ﺗﻮن ﻛﺮ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‬ ‫ﭴﭷ َﻧﻪ ُ‬
‫ُﭘﭡﻲ‪َ َ ‬‬
‫ﻣﻮٽ‪ ،‬ﭘﭡﻲ‪ ‬ﻻﺋﻲ ﭴﭹﮍي‪.‬‬ ‫ﮬﺘﺌﻮن ُ‬ ‫ﻣﺮد ﻧﻪ ِ َ ُ‬ ‫َ َ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ِوﮬﻴﻦ ﻓﻜﺮ ۾‪ ،‬ﺧﺎﺻﻮ ﻛﺮي ﺧﻴﺎل؛‬ ‫َ‬
‫وچ ۾‪.‬‬ ‫ُ‬
‫אﻟﺤﺎل‪َ َ ،‬‬
‫ﺑﻨﺪ َﭔﮅﻧﺪ‪َ ‬‬ ‫َﺗﮇﮬﻦ ﻓﺮאق وאرא ِﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﻛﺮ ﭘﻴﺪא ُ‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎڻ؛‬ ‫ﺣﻜﻢ ﮬﻠﻲ ﭤﻮ َ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻮرت ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﺮي َ َ‬ ‫ﺳﭹﺎڻ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺻﻮرت ﺳﺎ‬
‫‪٩‬‬
‫”ﺗﻮن“ ﮬﻲ ﺳﺎن ”ﺗﻮن“ َﻟﭝﻴﻦ‪” ،‬ﻣﺎن“ ﻟﭝﺎن ”ﺗﻮ“ ﺳﺎن؛‬
‫َ‬
‫ﺳﭝﮭﻴﻦ‪” ،‬ﻻ“ ۾ ﻣﻮﺟﻮدאت ﭤﻲ‪.‬‬ ‫”ﺗﻮن“‪” ،‬ﮬﻲ“‪” ،‬آ‪ِ َ “‬‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﭘﺎڻ“‪ ،‬ﺗﻪ ”آ‪ “‬ﭔﻴﻮ ﻛﻮ آﮬﻴﺎن؛‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮ ﭴﺎﺗﻮ ” ُ‬
‫ﻏﺮق ُﮔﻤﺎن‪َ ،‬ﮘﮭﻼ אﻧﮭﻲ‪ ‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ۾‪.‬‬ ‫ﻛﻨﺪ‪ُ ‬‬ ‫َ ُ‬
‫‪١١‬‬
‫אوٽ ﺗﻪ אﮘﺎﮬﻮن ِﭤﺌﻴﻦ؛‬ ‫َ ُ َ‬
‫אدب אﭤﺌﻲ אوٽ‪ِ ،‬‬
‫َ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ”א َﻧﺎאﻟﺤﻖ“ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﭼﻮٽ‪،‬‬‫َ‬ ‫ﻣﺎرﻧﻐﺎري‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺟﻲ ِﻓﻜﺮ َﮐ ُﺌﻮن ﻓﺎرغ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﭤﻴﺎ دﻧﻴﺎ ﮐﺎن دور؛‬
‫ﮬﻮﻧﺪא ﺳﻲ ﺣﻀﻮر‪ ،‬آ‪ ‬ﮘﺮﮬﻴﻮن ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪.‬‬
‫‪١٣‬‬
‫رﻧﮓ‪َ ،‬ﭘﺴﻮ ﺟﻮ ﭘﻴﺪא ﭤﺌﻮ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﻣﺌﻮن‬ ‫ﺑﻴﺮﻧﮕﻲ‪ُ َ ‬‬
‫َ‬
‫ﻓﺮﻋﻮن ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ٰ‬
‫ﻣﻮﺳﻰ ۽‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ۾ ﭘﺌﻮ َ ُ‬
‫زﻧﮓ‪،‬‬ ‫َِ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﻣﮍﻳﺎﺋﻲ ِﻣﮭﺮאڻ ﭤﻲ؛‬ ‫ﻣﻮج‪ ،‬ﺳﺎ ِ ِ‬ ‫ﺗﻮن ﺟﺎ ﭜﺎﺋﻴﻦ َ َ‬
‫ﺳﻨﺒﺖ ﺳﻮري‪ ‬ﭘﺎر ڏي‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻦ‬ ‫אوج‪َ ،‬‬ ‫ﮬﻲ ُאﻧﮭﻦ ﺟﺎ َ‬ ‫ِ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﻮج ۾؛‬‫ِ‬ ‫ﻛﻔﺮ ِدل دאم‪ ،‬ڏج‬ ‫ِدﻳﻦ ُ‬
‫ﮬﻨﮅ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬
‫ﮬﻠﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺮ ﻛﻨﮭﻦ َ‬ ‫ﺣﻜﺎم‪َ ،‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﮐﺎن ﭘﻮ‪ُ ُ ‬‬
‫‪١٦‬‬
‫ﺟﺎڏي ﻛﻴﺎڙي‪ ،‬ﺳﺠﺪو ﺗﺎڏي ﻧﻪ ﭤﺌﻲ؛‬
‫ﻣﮭﺎڙي‪ ،‬ﺳﺠﺪو ِﺗﺖ ﺻﺤﻴﺢ ﭤﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﺎڏي ُ ِ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﺗﻮﺋﻲ ﺑﺎﻃﻦ ۾؛‬ ‫ﻣﻴﻨﮭﻦ ِ‬ ‫ﻛﻜﺮ آن‪ُ ِ ،‬‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ َ َ ُ‬
‫وس ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﺎڻ ُאﮬﻮﺋﻲ ﭜﺎن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ َوﺳﻲ ﺳﺎن َ َ‬ ‫ُ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﻌﺎﻓﻲ ﭤﻴﻮ؛‬ ‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣ ِ‬ ‫ﻏﻢ‪ِ ِ ،‬‬ ‫ﮔﺪאز۽ َ ُ‬ ‫ﺳﻮز ُ ُ‬‫ُ‬
‫َ‬
‫ﺎאﻟﺤﻖ“ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ”אﻧ‬‫ِ َ‬ ‫دم‪،‬‬‫ﻣﺎردﻣﺎﻣﻴﻦ َ ُ‬ ‫َ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﻧﮝﺌﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﺋﻲ ﭤﻴﺎ ُ‬
‫א�؛‬ ‫ﺟﻲ אدب ﮐﺎن ِ ِ‬
‫ﮬﭵﻲ ِوﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ وﭸﺎﻳﻮ ُ‬ ‫ُ‬
‫رאہ‪ ،‬ﮬﻮ ﮬﺎﭸﻲ ۾ ِ‬
‫‪٢۰‬‬
‫ﻟﮫ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ؛‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎڻ אول ُ‬‫َ‬ ‫ﺗﻮن ﺗﺎﻛﺎ ﭤﻲ آن‪ُ ،‬‬
‫ﺗﻔﺎوت ۾‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻠﮭﺎن ِﭔﺌﻲ ﻧﺎن‪َ ،‬ﭘﺌﻴﻦ ﺗﻴﻠﮭﺎن َ‬ ‫َ‬
‫‪٢۱‬‬
‫א� ﺟﻮ؛‬ ‫ﺗﻔﺎوت‪ ،‬ﻋﺒﺪ ۽ َ‬ ‫ﭴﺎڻ ﻧﻪ َ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮐﺌﻮن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ ﭜﻲ ُڏور َﻧﻪ ُאن َ ُ‬ ‫ﮬﻮ آﮬﻲ َ ُ‬
‫אﻣﺮت‪ِ ِ ،‬‬
‫‪٢٢‬‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ َ ُ‬
‫ﺣﻖ؛‬ ‫ﮬﻲ ِ ِ‬ ‫ﭴﺎڻ ﻧﻪ ﮬﻦ ﮐﻲ‪ِ ،‬‬ ‫א� ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮐﺌﻮن‪.‬‬‫ﻣﺮﺷﺪ َ ُ‬‫َِ‬ ‫ﺷﻚ‪ ،‬ﺟﻮ َﻣﻌﻠﻮم ﭤﻴﻮ‬ ‫ﻧﺎﮬﻲ ﺷﺒﮭﻮ َ ُ‬
‫‪٢٣‬‬
‫ﮘﺠﮭﻲ ﮘﺎﻟﮫ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﮐﺌﻮن‪ ،‬ﭔﻲ ﺟﺎ‬ ‫ﻣﺮﺷﺪ َ ُ‬
‫َ‬ ‫ﻣﻌﻠﻮم ِﭤﻲ‬
‫ِ‬
‫ﮀﺎھ ﻣﺠﺎل‪” ،‬ﮬﻮ“ ﻟﭝﻲ ”ﮬﻦ“ ﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪٢٤‬‬
‫ﮬﻲ ﺗﺎن ﻣﻮر ﻧﻪ َوﭸﮣﻮ‪ ،‬ﭼﺌﻮ وﭸﻲ ﻛﺎڏي؟‬ ‫ِ‬
‫ﮀﮇ ﻣﺎڏي‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻚ ﻛﺮي‪ ،‬ﻣﻮرک ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﻲ“‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﻮ“ ” ِ‬ ‫” ُ‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﭜﺎﺋﻴﻨﺪﻳﻦ‪” ،‬ﭘﺎڻ“ َﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ؛‬ ‫ﺟﮭﮍو ِ‬
‫ِﺗﮭﮍو ِﺋﻲ ِﭤﻴﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬ﮬﺖ ِﭜﻲ ﺳﺎڻ ﻳﻘﻴﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫‪٢٦‬‬
‫אﭤﺌﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﺖ‪ُ ،‬‬
‫ﮬﺖ ﭜﻲ אﮬﻮ ِﺋﻲ ِ‬ ‫ﺟﻴﻜﻲ آﮬﻲ ِ ِ‬
‫ُ‬
‫ﭜﺖ‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﻮن אﮬﻮ ﺋﻲ َرﮬﻴﻦ‪.‬‬ ‫َﭜﭷ אﮬﺎﺋﻲ ِ ِ‬
‫‪٢٧‬‬
‫ﻓﺎﻧﻲ ﭤﻴﻨﺪﻳﻦ ﮀﺎ؟‬ ‫ﺟﮭﮍو آﮬﻴﻦ ِﺗﮭﮍوﮬﻮﻧﺪﻳﻦ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻴﮍ‪ ‬ﻛﺎ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ِ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺮ ﺟﻲ‪،‬‬‫ﺳﮅ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎ‪ ،‬آوאزي ” َ َ َ َ‬
‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ﻧﻪ ﺳﻤﺠﮭﻴﺌﻲ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﭔﻴﻮ ﻛﻮ ﭴﺎﮢﮡ َﻣﺤﺾ ﮔﻨﺎہ‪،‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺻﻮرت آپ א�‪.‬‬‫ﮬﺮ َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﭥﻲ ﺷﮭﻨﺸﺎہ‪.‬‬ ‫ﮔﺪאﺋﻲ وאﻻ‪ِ ،‬‬

‫ِ‬ ‫ﻛﭥﻲ َﮔﺪא‬‫ِ‬
‫َ‬
‫دوﻧﮭﺎن ڏﻳﮏ ﻣﺘﺎن ﻛﻮ ﭜﻮﻟﻲ‪ ،‬אوﻟﻲ אﺑﺮ ﻣﺎہ‪.‬‬
‫”َ َ َ ۡ ُ‬
‫ﺳﮭﻲ ﻛﺮ ﺳﺎہ‪.‬‬ ‫روﺣﻰ“ آﮬﻲ‪ِ َ ،‬‬‫ﻓﻴﮧ ِﻣﻦ ُ ِ‬‫وﻧﻔﺨﺖ ِ ِ‬
‫ﺧ َﻠﻖ َ َ‬
‫אﻻﺷﻴﺎ‪َ ُ َ ‬‬
‫وﮬﻮ َ ُ‬
‫ﻋﻴﻨﮭﺎ“‪ِ ،‬אﮬﻮ ﻗﻮل ﮔﻮאہ‪.‬‬ ‫” َ‬
‫ﺻﻮرت ﻣﻨﺠﮫ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻮﻟﻲ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﺑﻴﭙﺮوאہ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِڏﺳﮡ ۾ آﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺤﺒﻮب ﮔﻞ َ ِ‬
‫ﺳﻨﺎﺳﻲ؛‬
‫ﻋﺒﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻋﺒﺮت ﻋﺠﺐ ﻋﺠﺎﺋﺐ‪ ،‬אﺳﺮאر رﻧﮓ‬
‫ﺟﻲ אک ﺑﺒﻴﻨﻲ‪ ،‬ﻛﺎﺋﻲ ﻣﺜﺎل ﭼﻴﻨﻲ؛‬ ‫ﺑﺮﮬﻲ ِ‬

‫ﺗﻮڙي رﻧﮕﻮن رﻧﮕﻴﻨﻲ‪ ،‬ﭼﻴﻨﻲ‪ ‬ﺟﻲ َﻣﭧ ﻧﻪ ﻛﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ِﮔﻞ آب ﺟﺎ‪ ‬ﺟﺎﺗﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺒﻮب رאز ﺗﺎﺗﻲ؛‬
‫ﮐﺌﻮن ﻛﺎﭤﻲ‪َ ،‬رﮬﻨﺪو ﭘﺘﻨﮓ ﭘﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺷﻖ ِڏﺳﮡ َ ُ‬ ‫ﻋﺎ ِ‬
‫ﺟﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت“ ﻛﻢ ِ‬ ‫ِ‬ ‫دم“ ري‪ ‬ﻧﻪ ”‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ‪َ ” ،‬‬ ‫دم“ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت“ ۾ ﺟﺎ‪َ ” ‬‬ ‫َ‬ ‫”‬
‫ﺧﺎﺻﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻏﻢ ﺟﻲ‪ ،‬وہ وאہ ﮘﺎﻟﮫ‬ ‫دم ۾ ﺟﺎ ﻟﺬت َ َ‬ ‫ََ‬
‫ﮬﺮ ﺳﺎﻧﺲ ﺗﻲ ﺳﻮאﺋﻲ؛‬ ‫وڏאﺋﻲ‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‬ ‫אﺑﻠﻴﺲ ِ‬
‫ﻧﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭜﻼﺋﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﺗﺤﺖ ﻧﺤﺲ ِ‬ ‫ﺟﻴﻮڻ ﺗﻪ دم ِ‬‫َ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺛﺎﺑﺖ ”ﺳﭽﻞ“ ﺳﭽﺎري‪ ،‬ﻳﺎرن ﺟﻲ ﻳﺎد ﻳﺎري؛‬
‫ﺗﻦ ِﻣﭩﻲ َ‬‫ﺗﻦ َ َ‬
‫אﮢﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ وﺳﺎري‪ِ َ ،‬‬ ‫وﺣﺪت ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﮬﺖ ﺗﺎن ﻛﻴﺮ ُ ِ‬
‫ﮬﻴﺎس‪ ،‬ﻣﻴﺎن وو!‬ ‫ُ ِ‬
‫ﮬﺖ ﭤﻲ ﻛﻴﺮ آﻳﺲ‪ ،‬ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن!‬
‫ِ ِ‬
‫ﮬﺖ ِﭔﺌﻲ ﻧﺎن‪ِ ‬ﭤﻴﺎس‪.‬‬

‫ﮬﺖ ﮬﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ِ ِ ،‬‬ ‫ﻧﺎن‪ِ ‬ﭔﺌﻮ ُ ِ‬
‫ﭘﺮﻛﻨﮭﻦ ﺗﺎ ﺧﻮאﮬﺶ َﮐﻨﻴﺎس‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪َ َ ،‬‬ ‫אﭼﮡ ﻧﻪ ﮬﻮ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻲ آﻳﺎس‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺖ‬ ‫ﮬ َﻴﺲ ﻣﻌﺸﻮﻗﻲ‪ ‬۾‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﺖ ُ‬
‫ُ ِ‬
‫ﮬﺖ َﻣﻨﺠﮫ ﭘﺮوڙ ﭘﻴﺎس‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ﻛﺎ َﻧﻜﺎ‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﺌﻲ ُ‬ ‫ﮬﻲ ُ‬‫ﮬﻲ‪َ ‬‬
‫وﭼﻮن ”آ‪ “‬وﻳﺎس‪.‬‬‫ﺳﭻ ﭤﻴﻮ‪َ ،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو‪ ،‬وو‪َ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻣﻴﻠﻮ ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﻠﻮ ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻧﻴﻨﮭﮍو ﻻﻳﻮ‪،‬‬
‫ﺟﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ﻣﻴﻠﻮ ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ!‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮍﻳﺎ‬‫ُ‬
‫وﮬﻮﻣﻌﮑﻢ“ ﭼﻴﻮ وﺻﺎﻟﻮن‪ ،‬وري ﺳﻮ ورہ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫” ُ ََ ُ‬

‫ﺑﺮہ َﺑﮁﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ﺗﺎ ِ ُ‬ ‫ُ‬ ‫وﻧﺤﻦ َ ۡ َ ُ‬
‫אﻗﺮب“ ﭘﺎڻ אﺗﻴﻮﺋﻲ‪ِ ،‬‬ ‫”َ َ ۡ ُ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ َﻓﺮﻣﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫”אﺳﻴﻦ ﺗﻮ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻮن אﺳﺎن ﺳﺎن“‪ ،‬ﭘﺎڻ ِ ِ‬
‫ﺳﮭﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮐﻮﻟﻴﻮ ﺧﻴﺎل אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ڏאڍو ﻛﻮ ﺳﺘﻢ َ‬ ‫َ‬ ‫زﻟﻔﺎن‬
‫َ‬
‫ﻛﺮي אﻣﺎرو אﮘﻴﻮن אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻴﺮن ﺳﺎڻ ﺗﭙﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﮑﺌﻴﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ري‪ ،‬ڏאڍو ﻛﻮ ﭘﻮر ِﭘﺮאﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺟﻲ ِ ِ‬
‫رאﻧﺪ روﺋﮡ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﺟﻲ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ٗآء ﺗﺎ ِ َ‬
‫ﺟﺖ ﺟﺎ‪ ‬אدب ِ‬
‫ﭘﻴﮍس אﺗﻲ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﻧﺎدאﻧﻦ ﻧﺎدאﻧﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﺑﻴﮭﮡ ُאﺗﻲ ُﺑﺘﻲ؛‬

‫وﺣﺪت ﺟﻮ ﭘﻴﻮ ﺑﺎز ﺟﺘﻲ‪ُ ،‬ﻣﺌﻮ ﻣﺮغ َאدب ﺟﻮ ُאﺗﻲ؛‬
‫وﮬﻢ ﺧﻴﺎل وﭸﺎﻳﺎ ﻏﻴﺮي‪ ،‬ﺧﻴﺎل ﮬﻜﮍي ُﮐﺘﻲ؛‬
‫ﺳﺮ ﻛﭩﺎﻳﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﻛﻴﺌﻦ ﻣﻮﭨﻲ‪ ،‬وﻳﮍو ﺟﻮ ﺷﺮط ُאﺗﻲ؛‬
‫ﺳﺘﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭻ آﮬﻲ ِאﮬﻮﺋﻲ‪ ،‬وﺳﺮﺋﻲ ﻧﻪ َﭘﻨﺞ ُ‬‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﻧﻮن َوאرو‪ ،‬ﺻﻮرت ﻣﻮرت ﺳﺎﺋﻲ وو‪.‬‬ ‫אﮬﻮﺋﻲ‪ِ ،‬אﮬﻮﺋﻲ‬
‫ﻧﺎن‪ِ ِ ‬‬
‫ﺟﺎﻧﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﮬﺎدي‪ ‬ﺟﻮ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬ ‫ِאﺳﻢ ﺧﺎﻧﻲ ِوﭼﺆن ِאﺳﻤﺎ‪ِ ،‬אﮬﻮ ڏس ِ‬
‫ﻟﻜﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ذאﺗﻲ ِ ِ‬ ‫آھ َﺗﻌﺠﺐ ِאﮬﻮ ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮ ﻟﻮﻛﺎن ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﮭﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮔﺎﮬﻲ ﻃﺎﻋﺖ ﮔﺎﮬﻲ ﻋﺒﺎدت‪ ،‬ﺳﺠﺪو ﺳﮭﻮ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺧﻠﻖ ُ‬ ‫אوڙכ َ‬
‫ﭔﺌﻲ ﭘﺎرون ﺗﺎن ڏﺋﻲ ڏﻳﮑﺎري‪َ ،‬‬
‫ﻨﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‬
‫ﺑﺎزي ﻳﺎر ﺑ ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮭﻲ َ‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺌﻲ ِאﮬﺎ‬
‫‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺳﮭﻲ ﻛﺮ ﺗﻮن ﻃﻠﺴﻤﺎت ﮐﻲ؛‬ ‫َ‬
‫آ‪ ،‬אدא ﺳﺎﻟﻚ‪ِ ،‬‬
‫دوﺋﻲ ﺗﺎ ﻛﻞ ﭘﻮﻳﺌﻲ‪ ،‬دور ﻛﺮ درﺟﺎت ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﭜﭷ ِ‬‫َ ُ‬
‫ﺳﺮ אﮬﻮ ﺳﺎرو ﺳﮣﺎﺋﺞ‪َ ،‬‬

‫ﻛﻦ ﻧﻪ ڏي ﻛﺮאﻣﺎت ﮐﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﭤﺌﻴﻦ ﺗﺎن ”ذאت“ ﻣﻮن‪ ،‬ﭘﺮ ﺳﻤﺠﮫ ﺗﻮن ”ﺻﻔﺎت“ ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﻏﺎزي ﻧﻪ ﭜﺎﻧﺌﺞ ﻏﻴﺮ ﺗﻮن‪ ،‬ﮬﻦ ﻣﺤﺾ ﻣﻮﺟﻮدאت ﮐﻲ؛‬

‫ﺳﺮ ۾‪ ،‬ڏي ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ِﭔﻲ ﻣﺼﻠﺤﺎت ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﭩﺞ ﮬﻦ ِ‬
‫ﺳ ِ‬‫ﺳﺮ َ‬
‫ِ‬
‫ﺑﻲ אﻋﺘﺒﺎري‪ ‬ﺳﺎن ﻛﺮﻳﻦ‪َ َ ،‬‬

‫ﮬﺮﮬﺮ ﻧﻔﻲ אﺛﺒﺎت ﮐﻲ؛‬
‫ﮐﺌﻮن אﮘﻨﺎن ﻟﻨﮕﮭﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮ َﺗﻢ ﺗﻮن ﻃﺎﻋﺎت ﮐﻲ‪.‬‬ ‫אﺛﺒﺎت َ ُ‬
‫ﮬﻲ ﮬﺎ‪ ‬ﺣﻜﺎﻳﺎت ﮐﻲ؛‬‫وﭠﻲ وﻳﮭﻲ رﮬﻴﻦ‪َ ،‬‬

‫ﺗﻮن ﻛﻴﺌﻦ ِ‬
‫ٰ‬
‫ﻋﺰى ﻻت ﮐﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻦ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﭜﭷ אوٽ‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻦ َ َ ُ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﺌﻮن ﺗﺎن ِ‬
‫َ‬
‫ﺑﺮﺳﺎت ﮐﻲ؛‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ روﺋﻴﻦ ﮀﻮ ﮬﻴﺘﺮو‪ ،‬ﺑﺲ ﻛﺮ ﮬﻦ‬
‫َ‬
‫ﺗﺼﺪﻳﻊ ﺗﻮن ﮀﻮ ﭤﻮ ڏﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻣﺤﺒﻮب ﺟﻲ ﻣﺤﻼت ﮐﻲ‪.‬‬‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻛﻴﻢ ﺳﺎري‪َ ،‬ﭔﮍي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر ﺟﻲ‪ ،‬وو؛‬ ‫ﺳ ِﮭﻲ َ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ َ‬
‫ِ‬
‫ﭜﻠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻮ‪ ...‬ﮬﻮ‪ ...‬ﮬﻮ‪... !‬‬
‫وﺳﮭﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آ‪ ‬אﮬﻮ آﮬﻴﺎن آري‪.‬‬‫َ‬ ‫ﺟﻲ ﻣﻮن‬

‫َ‬
‫ﻻﺗﻲ ﺧﻠﻖ ﺧﻮאري‪.‬‬‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﻮ‪َ ‬ﭘﺮوڙڻ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻳﺎر زور آور زאري‪.‬‬ ‫ﭘﺎڻ ﻛﺮي ﭤﻮ َ‬
‫ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬ﺑﺮہ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺑﺎري‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ري ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎڻ‪،‬‬ ‫ﮬﻮ ﺳﻮ َ َ‬
‫ﺳﭵﮡ ُﻣﻮن‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ُﻣﻮن ﭤﻲ ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭘﭩﺎﻳﻮن!‬
‫ﺳﻨﺪس ُאﮬﭹﺎڻ؛‬ ‫ﮐﻨﺘ ۡﻢ“‪ ،‬آﮬﻲ َ‬ ‫ﻣﻌﮑﻢ َ ۡ َ‬

‫אﻳﻦ َﻣﺎ ُ ُ‬ ‫وﮬﻮ َ َ ُ ۡ‬
‫”َ ُ َ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛ َﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ﻓﺎﻟﻮن ِوﺟﮭﺎﻳﻮن!‬
‫ﺳﺪא ﻣﻮن وٽ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ُ ،‬ﻣﺤﺐ ﻧﺎﮬﻲ ِﻣﮭﻤﺎڻ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ وאﭨﻮن ُﭘﮁﺎﻳﻮن!‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ َ‬
‫אوڏאﺋﻲ‪ ‬۾‪ ،‬ﻛﻮﻧﻪ َﭘﻴﻮ ﻣﻮن ُ‬
‫ﭴﺎڻ؛‬ ‫ِ‬ ‫َאﮬﮍي‪‬‬
‫ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ رאﺗﻴﻮن َﻟﻨﮕﮭﺎﻳﻮن!‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ َ‬
‫ﻛﻴﻦ َﭘﺮوڙﻳﻢ ُ‬
‫ﭘﺎڻ؛‬ ‫ڏﭠﻢ‪َ ِ ،‬‬ ‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﭤﻲ ُ‬
‫وﺳﺎﻳﻮن!‬‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ِورﮬﻮن َ َ‬
‫ﺳﭹﺎڻ؛‬ ‫ﭘﭿ ﻧﻪ ﭘﻨﮅڙא‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُ‬ ‫ﭘﺮي ُ ُ‬
‫ﺳﻨﺒﺎﮬﻴﻮن!‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ﻣﻴﮍﻳﻮن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١۰‬‬
‫ﻧﮭﺎر‪،‬‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ ِ ِ‬
‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وﻳﮍﮬﻲ ﺳﻮ ﺗﻪ ﻳﺎر وﺳﻲ ﭤﻮ!‬
‫ﺳﺎڻ ﺳﺪא آﮬﻲ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ َﻧﻪ آﮬﻲ ﭔﻲ ﭘﺎ ِر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫وﮢﻜﺎر‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﮀﻮ ﭤﻮ َوﭸﻴﻦ‬ ‫ﭰﻮﻟﻬﻲ َﻟﻬﺞ‪َ ،‬‬
‫ﭘﺎڻ َ ُ‬
‫ﻛﻴﻢ وﺳﺎر‪.‬‬ ‫ﺴﮑﻢ َ َ َ‬
‫אﻓﻼ ُ ِ‬
‫ﺗﺒﺼﺮون“‪ِ ،‬وﻳﺠﮭﻮ ِ َ‬ ‫وﻓﻰ َ ُ‬
‫אﻧﻔ ِ ُ‬ ‫”َ ِ‬
‫ﺳﻨﭝﺎ ِر‪.‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ ُﭘﮁﺞ َﭘﻨﮅڙא‪ُ ،‬ﺗﻮن ”ﺳﭽﻮ“ ُ‬
‫ﭘﺎڻ َ‬ ‫ِ ُ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ُאﮬﻮ وﻳﻮ ﮬﺎﮢﻲ ﻛﺎڏي‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ” ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﻧﺎن‪َ ‬‬
‫ﺳﮇאﻳﻮ!‬
‫ُﻣﮑﮍي‪َ ‬ﻣﻨﺠﮭﺆن‪ِ ،‬ﻧﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭤﻴﻮ ُﮔﻞ ﭘﻴﺪא‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﻣﻨﮭﻦ ﻛﺮي ِﺑﻴﭡﻮ ﻣﺎڏي‪.‬‬ ‫ُ ُ‬
‫ﻃﺮف ُאﻧﮭﻲ ﺟﻲ‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬‫ﭘﺌﻲ‪ِ ،‬ﻧﻲ وي ﻣﻴﺎن‪َ َ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﮅ ﻧﻪ َ ِ‬
‫ﺟﺜﻮ وﻳﻮ ﺟﺎڏي‪.‬‬ ‫ﺟﺎن ُ‬
‫אﮬﻮ ﮬﻠﻲ ﭤﻮ‪ِ ،‬ﻧﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ ،‬אﮬﻮ ﭼﻠﻲ ﭤﻮ‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﮔﻮﺷﻮ ﻛﻴﻮ وﭸﻲ ﻛﺎڏي!‬
‫אڳ ڏﭠﻮﺳﻲ‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫ڏﻳﮫ ڏאڏאﮢﻮ‪ ،‬ﻧﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ُ ،‬‬
‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ َﭘﮍאڏي!‬ ‫ََ َ‬
‫ﭘﻠﭧ َ‬
‫ﻧﺎن‪” ‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ‪ِ ،‬ﻧﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ ،‬وﻳﻮ אوڏאﮬﻴﻦ‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬
‫َﻃﻠﺐ ِ‬
‫وﻳﺌﻲ ﭜﻲ ﺗﺎڏي‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ُﭜﻞ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﭜﻮل َﻧﻪ ﭔﺌﻲ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺗﻮن ﺗﻪ آدم ﻧﺎﮬﻴﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻠﺒﻞ‪.‬‬ ‫ﺑﺎغ َ َ‬
‫אﻧﺪر ُﺑ ُ ُ‬ ‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﺌﻦ َ‬ ‫ِﻟﻜﻮ ﭤﻮ ﻻﺗِ ُﻴﻮن َ‬
‫َﻣﻠﻜﻦ ﭤﻲ ﺳﺠﺪא ﻛﻴﺎ‪ ،‬وאہ ِﻣﭩﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُﻣ ُﻞ!‬
‫دﻟﺪ ُل‪.‬‬
‫ﻛﮇאﺋﻲ‪ ،‬ﺷﺎھ ﺑﻨﺎ ُ ُ‬ ‫ﻛﻴﺮ َﭨﭙﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺮ ُ‬
‫ﭘﺎڻ אﺻ ُﻞ‪.‬‬ ‫ﮬﺌﻴﻦ ﺗﺎ َ‬ ‫ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن َﻋﺒﺪ ﺳﮇאي‪ُ ،‬‬
‫َ‬ ‫َאﺣﺪ َ‬
‫ﺳﭻ ﭤﻲ آﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻮﻧﮭﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُﺗ ُﻞ‪.‬‬ ‫ﭼﻮي َ ُ‬ ‫ﺳﭽﻞ“ َ‬
‫” َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫آﮬﻴﺎن آ‪ُ ِ ‬‬
‫אﺳﺮאر‪،‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻴﺮ ﭜﺎﻧﻴﻮ ﭤﻴﻮن!‬
‫ُ‬
‫ﺑﻴﺰאر‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﭻ ڏي‪َ ،‬ﭜﻨﭝﻮرؤن‬ ‫ﻛﻦ ﻧﻪ ڏﻳﺎن‬ ‫َ ُ‬
‫ﺷﻜﺎر‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ِ‬ ‫ﻛ َﻴ ُ ِ‬
‫ﮍم ِ ِ‬ ‫ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺑﺎدﺷﺎﮬﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﮀﮇي‬‫َ‬
‫َ‬
‫ﮬﻦ َ‬
‫ﻋﺎﻟﻢ ۾‪ ،‬ﺑﺎري ﭼﺎڙﮬﻲ ُ‬
‫ﺑﺎر‪.‬‬ ‫ُ ِ‬
‫آﻳﺲ ِ َ‬
‫ﺻﺪق ﻳﻘﻴﻦ ﺳﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي אﻋﺘﺒ ُﺎر‪.‬‬ ‫آﮢﻴﻮ ِ َ‬
‫رب ﺟﺒﺎ ُر‪.‬‬‫ﻧﻮري ﻧﺎري ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬آﮬﻴﺎن ُ‬
‫ﺳﺮدא ُر‪.‬‬ ‫ﭼﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻮن ”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻴﻦ َ‬ ‫ﻣﺮﺷﺪ ﭔﺎﻧﮭﻮ ﻧﻪ َ‬ ‫ُ َِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫ذאت َ‬
‫ﺳﮇאﻳﺎن!‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِﭔﻲ ِ‬
‫ذאت ِﻟﻜﺎﺋﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ ِ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺑﺖ َﭜﭹﺎﻳﺎن‪.‬‬ ‫ذאت ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﮬﻲ ُ َ‬ ‫ﻛﺮﻳﺎن ِ‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ َ‬‫ِ‬

‫َ‬ ‫َ‬ ‫َُ‬
‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ אﻻﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻨﺼﻮري‪ ‬ﺟﻲ َ َ‬
‫ﻣﻮج ۾‪ ،‬ﭤﻮ ”‬ ‫َ ُ‬
‫ﺳﺮ ُﮔﮭﻤﺎﻳﺎن‪.‬‬ ‫وﺣﺪت ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮري ِ ُ‬ ‫َ‬ ‫وאدي‪ ‬۾ َ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ َوﭴﺎﻳﺎن‪.‬‬‫ﻧﻮﺑﺖ ِ َ‬‫ﺟﻲ َ َ‬ ‫َ‬
‫ﺷﺎن“ ِ‬ ‫אﻋﻠﻰ َאﻋﻈﻢ‬ ‫” ٰ‬
‫ﮬﻼﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺣﻜﻢ َ‬ ‫ﮬﻜﮍو‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎ ُ‬ ‫ﺑﺎﻃﻦ ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ِ‬‫ُِ‬
‫ﭼﻼﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺣﻜﻤﺖ ﮬﻲ‪َ ‬‬ ‫ﺳﭻ ِﭤﻴﻮ‪ِ ،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫َ‬
‫ﮀﻮﻧﻪ ﭴﺎﮢﻮ‪،‬‬ ‫אوﮬﻴﻦ َ ِ‬
‫ﺳﭝﺌﻲ‬ ‫ِ‬
‫ﻧﺎن‪ِ ِ َ ‬‬
‫ﻣﭥﻢ آﮬﻲ ﻛﮭﮍو!‬
‫ﻮرت ﮬﻲ‪ُ ‬‬

‫ﺳﭹﺎﮢﻮ‪.‬‬ ‫ورہ َوڌאﻳﻮ‪ ،‬ﺻ َ‬ ‫אﺻﻞ َ ُ‬
‫ﮐـﺌﻮن ِ َ‬ ‫ِאﺳﻢ َ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﻮن ﭘﺎرو ﭤﻴﻮ ﭘﻴﺪא‪ ،‬وא‪ ‬ﻋﺠﺐ ﻛﻮﺋﻲ وאﮢﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﮢﻲ‪َ ‬‬‫ِ‬
‫ﻛﺮ وאﺋﻲ‪َ ِ ‬‬
‫ﮬﻦ ِوﻛﺎﮢﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﮭﺎن ﺟﻮ ﭔﺎﻧﮭﻮ ِﭤﻲ‪َ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﺷﺎہ‬
‫ِ‬
‫ڏﺳﻲ ﺗﻤﺎﺷﻮ ِאﮬﻮ ﺳﻮ ﺳﺎرو‪َ ،‬وﺗﻲ ﺗﺎن َ‬
‫ﭘﺎڻ وﻳﮙﺎﮢﻮ‪.‬‬ ‫ِ ِ‬
‫ﮬﺖ ِ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِﻧﻤﺎﮢﻮ؛‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮ ِ ِ‬ ‫ﺳﮣﻮ ري َ‬ ‫ﻧﺎن‪ ‬وאرو‪ُ ،‬‬
‫ﺳﻴﺎﮢﻮ‪.‬‬‫ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ِﭤﻲ‪ِ ‬‬‫ﺳﺎک َﻧﻪ ﺳﻠﺠﻲ‪ُ َ ” ،‬‬
‫َ‬ ‫َﻣﺴﺘﻲ‪ ‬وאري‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫آﮬﻲ ﺑﻲ ﻧﺎم و ﻧﺸﺎن‪،‬‬
‫ﺳﺮ ِאﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻧﺎﮬﻲ אﻣﻜﺎن‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺷﺎن‪.‬‬‫ﮬﻮ ِﻓﻰ َ‬ ‫ُ ﱠ َۡ‬

‫ﻳﻮم ُ َ‬ ‫َ‬
‫ﻃﺮﺣﻴﻦ ﻃﺮح ﭘﻮﺷﺎﻛﻮن ﭘﮭﺮﻳﺌﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻞ ٍ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺮي ِ ُ‬
‫ﺳﺮہ אﻻﻧﺴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ذאت ﺻﻔﺎت ﺳﮭﻲ ﻛﺮ‪ِ ،‬‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ِ‬
‫ﺟﻮش ﺗﻨﮭﻴﻦ ۾ آ ﺟﻮﻻن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻨﺼﻮري آﮬﻲ ُ‬
‫رאہ ِאﮬﻮ ِﺋﻲ‪،‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو ﺋﻲ ﺳﻠﻄﺎن‪.‬‬ ‫َﻏﺮض ﮔﺪאﮔﺮ َ‬
‫ﻳﺎر אﭼﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ” َ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﭘﺎڻ ِﭘﺮﻳﻦ ُאﮬﻮ آﮬﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺘﺎن ﭜﻴﻨﺮ ﭜﻮﻟﻮ ﭜﺎﻧﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺗﻲ آﮬﻲ َﺗﻨﮭﻦ ﺗﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﻧﺎن‪ِ ‬ﭔﺌﻲ ﺗﻲ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﻴﻮ ﺳﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻴﭻ َ ُ‬ ‫ﺳﮭﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﮬﻲ؟‬ ‫وﭸﻮن ِ‬ ‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ َ ِ‬
‫َ‬
‫ﭼﺆ َ ِ‬
‫ﺗﮇﮬﻦ ِﭔﺌﻮ ﮀﺎ ﮬﻲ؟‬ ‫ﮬﻴﺌﻦ َﺗﻨﮭﻦ ﺟﻮ ِ‬
‫אوﮬﻴﻦ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﻮ‪َ ،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎري ﺻﻮرت אﮬﺎ ِﺋﻲ‪ ،‬ﻟﻮڏא ﻟﻜﻦ ﺟﺎ ﻻﮬﻲ‪.‬‬ ‫” َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﺗﺎڏي ُ ُ‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ِﭘﻴﻮ ِڙي ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪،‬‬
‫ﻟﻮכ َﻟﮍي ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﺟﺎڏي ُ‬
‫ﮬﺌﮍس ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎﮘﻮ آ‪ ‬ﭤﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻜﻮ ُ َ ُ‬

‫َ‬
‫ﻛﻮﻧﻪ ِﭔﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﺎڻ ِﺋﻲ ُ ُ‬
‫ﭘﻨﮭﻞ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭴﺎﮢﻮ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻮ‪.‬‬‫ﭘﺎڻ ِ‬‫ت ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﭽﻦ َ‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ذא ِ‬‫ُِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭻ ﭤﻴﻮ‪ِ ،‬وﭼﺆن ِ ُ‬
‫ورہ ِوﻳﻮ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو َ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٩‬‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫دم َ‬
‫ﻗﺪم ﺟﻲ ﺟﺎ‪ ‬ﻧﻪ آ‪.‬‬ ‫אﺗﻲ ﭘﻴﻮ َوﭸﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﺘﻲ َ‬
‫ﺳﭛ ﮬﻮ‪ ‬ﮬﺎ‪.‬‬ ‫ﻟﮍﮬﻲ‪َ ،‬‬

‫ﺟﻨﮭﻦ َﻣﭥﻲ َ‬ ‫ﻣﻜﺎن َ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻻَ‬
‫ﻣﺌﻮن ﻟﻬﺮ ِ‬
‫ﻣﻮج َﻣﻨﺎ‪.‬‬
‫وﺣﺪت ﺟﻲ درﻳﺎ‪َ ‬ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن‪ ،‬ﺗﻮن ِﭜﻲ وﭸﻴﻦ َ‬ ‫َ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺑﺮہ ﺗﻮﺗﻲ َ ُ‬
‫ﮬﻜﻞ ﺳﮣﺎ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‬‫ﺑﺎدل آﻧﺪو‪” ،‬א َﻧﺎאﻟﺤﻖ“ ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺳﮇא‪.‬‬ ‫ﺳﺎروﺋﻲ ﺗﻮن َﺑﺤﺮ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ‪،‬‬ ‫ﭜﺎﻧﺌﺞ‬
‫ِ‬ ‫َﻗﻄﺮو ُ‬
‫ﭘﺎڻ ﻧﻪ‬
‫ﻛﺮﭴﺎﮢﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻠ َﻮو ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﺎ‪ ‬ﺑﺠﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﻜﻮ َ‬ ‫َﭔﺌﻲ ﺟﮭﺎن ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﺟﻮ ﺗﻮن ﻧﺎن‪ِ ‬وﭸﺎ‪‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺒﺤﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺮ ُ‬‫آﮬﻴﻦ ِ ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫‪ .‬ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢۰‬‬
‫ﻳﺎر َﻧﻪ ﭴﺎﺗﻮم‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ُ ِ‬
‫ﭜﻠﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﺎڻ ﮐﻲ ُ‬
‫ﺳﭹﺎﺗﻮم‪.‬‬‫ﭔﮇﻳﺲ ِﭔﻴﺎ ِﺋﻲ‪ ‬۾‪ ،‬ﺟﻮ ﭘﺎڻ َﻧﻪ ُ‬ ‫ُ َ‬

‫ورہ وﺳﺎﻳﻮم‪.‬‬‫ﻣﻮﻧﺠﮫ ۾‪ ،‬ﭤﻲ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻮﮘﺎﺋﻲ‪ ‬ﺟﻲ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻲ ﭜﻴﻨﺮ ﭤﻲ ﭜﺎﻧﻴﻮم‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫אﭤﮡ وﻳﮭﮡ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ََ ُ‬
‫ﺳﻮﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻤﺎﻳﻮم‪.‬‬‫ُ‬ ‫ﺧﺎص ُﻣﻨﺎري ﺧﺎכ ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺎڏﻧﮭﻦ אﻻﻳﻮم‪.‬‬‫ُ‬ ‫ﮬﻜﮍو‪ ،‬ﮬﻲ‬ ‫ڏﺳﮡ ُﭔﮅڻ ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺳﻼﻳﻮم‪.‬‬‫ﺳﺮ َ‬ ‫ﮬﻲ ِ ُ‬‫رﻣﺰ ۾‪ِ ،‬‬‫ﻄﻖ“ وאري‪َ ‬‬ ‫” َﻳﻨ ِ ُ‬
‫ﮬﻦ ﺣﻴﺮت ﮬﻼﻳﻮم‪.‬‬ ‫ﻧﺎﻟﻮ َ َ‬
‫آدم ﺟﻮ رﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻲ آﻳﻮم‪.‬‬ ‫ﻧﺎﻧﮫ ِﭤﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻨﺠﮭﺆن‬ ‫ﻧﺎن‪َ َ ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢۱‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺠﻮ אوﮬﻴﻦ وﻳﺴﺎہ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﺳﭽﻲ‪ ‬ﺗﻲ!‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺗﺎ ﮘﺎﻟﮫ َﮐـ ُﺌﻮن‪ ،‬ﺷﮭﻮد ۾ ﺷﺎہ‪.‬‬‫ِ‬ ‫آﻳﻮ‬

‫َ‬
‫ﮬﮭﮍو ﮬﻮت ﺟﻮ‪ ،‬رﻳﺠﮭﺎﺋﻲ ﻣﻮن رאہ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻟﮅم ِ‬
‫ﻮﺋﻲ آﮬﻲ ُﮔﻤﺮא ُہ‪.‬‬‫ﺟﻮﺋﻲ ﮬﺪאﻳﺖ ۾‪ ،‬ﺳ ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﻜﮍو‪ ،‬آﮬﻲ ﭘﺎڻ א�‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫אﺣﺪ אﺣﻤﺪ ِ‬
‫אﭤﻮ ﭘﺎڻ ﺳﻮ‪ ،‬ﭼﺌﻮ ﺟﻮ َאروאح‪.‬‬ ‫ﺳﺎﮘﻴﻮن َ َ‬
‫ﻛﻴﻢ ُﮔﻨﺎہ؟‬ ‫ﻛﮭﮍو َ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭽﻲ‪ ‬ﮘﺎﻟﮫ ۾‪َ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٢‬‬
‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ وﻳﮍﮬﻲ ﺗﻮن وﺳﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻮﻧﻪ آﮬﻲ ﭔﻴﻮ ﺗﻮ ري!‬
‫َ َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﺳﭹﺎﺗﻮم‪،‬‬ ‫ﮬﻴﺌﻦ ﭴﺎﺗﻮم‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ِ‬
‫ﮬﺮ ﺟﺎ آﮬﻴﻦ ﺗﻮن ﺣﺎﻃﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﮬﺮ ﺟﺎ ﺣﺎﺿﺮ ”ﺗﻮن“‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻛﮭﮍي آﮬﻲ ” ُﻣﻮن“‪،‬‬
‫ﺣﺠﺎب ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺎ ِدي َ ُ‬
‫ﮐﮡ ِ‬
‫ٰ‬
‫ﻓﺘﻮى ڏﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫وﻳﮭﻲ ﻧﺎﺣﻖ‬
‫ﻗﺎﺿﻲ ﭤﺌﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ‬
‫ﺳﻮري‪ ‬ﺗﻲ ﻣﻨﺼﻮر ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ُ َ‬
‫ﻣﻠﻦ ﺟﻮ ﻣﺬﻛﻮر‪،‬‬ ‫ﻮﭨﻲ ﭤﺌﻴﻦ ﻣﻨﺼﻮر‪َ ،‬‬
‫ﻣ ِ‬
‫ﺷﺎﮬﺪ ﭤﻲ ﺑﻴﮭﻴﻦ‪َ َ ،‬‬
‫ﺷﺮع ﺗﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﺎرو ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ رאز‪،‬‬ ‫َ‬ ‫”َ‬
‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ آوאز ِ‬
‫ِ َُ‬
‫ﻇﺎﮬﺮﻛﻴﺌﻲ ﺑﻴﮭﻲ زﻣﻴﻦ ﺗﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻲ‪ ‬ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻲ ِאﻇﮭﺎر‪،‬‬ ‫ﺳﺮﻣﺪ ﺗﻲ َ َ‬
‫אﺳﺮאر‪َ ،‬‬
‫َ‬
‫ﺷﮭﺮ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫وڌ‪ ‬ﺷﻮر‬‫وري ُ‬
‫ﻛﻢ ﺳﻨﺪא‪ ،‬آﮬﻦ ﺟﺎﻧﻲ ﺟﺎ‪ ‬ﺑﺠﺎ‪،‬‬ ‫ﺳﭛ َ‬
‫ﮬﻲ َ ُ‬

‫ﺟﻴﻜﻲ ﻛﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﺳﻮ ﭤﻲ‪.‬‬

‫ﻇﺎﮬﺮ ﺗﻮن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺎﻇﺮ ﺗﻮن‪ ،‬ﺑﺎﻃﻦ‬
‫ﮬﻞ َ‬
‫ﮬﻨﮕﺎم ﮬﻲ‪.‬‬ ‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﮬﮇ َﻧﻪ ُ‬
‫ﺗﺎب‪،‬‬ ‫ﺗﺎرن َ ِ‬ ‫آﻓﺘﺎب‪َ ،‬‬
‫ﺟﮭﻠﻴﻮ َ‬ ‫ُ‬ ‫ُאﭜﺮﻳﻮ‬
‫ﮔﻮﺷﺎ وﻳﺎ ِﭤﻲ ُﮔﻢ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﺣﻴﺮאن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺣﻴﺮت ۾‬ ‫ﭜﭷ ُ ُ‬
‫ﮔﻤﺎن‪ ،‬ﭤﻲ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ ُ‬
‫ﺟﻮ ﻣﻮﻻ َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮ ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭤﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٣‬‬
‫َאﺣﻮאل ﻋﺸﻖ ﻻﺋﻲ‪،‬‬
‫ﺳﺮﺳﺮہٗ“ ُﺑﻼﺋﻲ‪.‬‬
‫” ُِ ِ‬
‫ﭼﻼﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﭼﻮﭨﺌﻴﻦ َ‬ ‫ﺳﺴﻲ ﺷﻴﺦ ﻋﻄﺎر ِ‬ ‫ِ ِ‬

‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ڏﭠﻮ ﺗﻤﺎﺷﻮ ﺗﻴﻎ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮﭘﻦ ﻛﻨﮅ ﻛﭙﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َُ‬
‫אﻧﺎﻟﺤﻖ“ َאﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻣﺌﻮن ِﻧﻜﺮي‪ ،‬ﭤﻮ ” َ ّ َ‬ ‫دﻳﻦ ُ‬
‫ﻛﻔ َﺮ َ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮ َﮔﻨﻮאﺋﻲ‪.‬‬
‫وﺣﺪت ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻴﻦ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫وאدي‪ ‬۾‬
‫َ‬
‫ﺻﻔﺖ ۾‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﻣﺎن ﺳﮇאﺋﻲ!‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ِ‬‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٤‬‬
‫َ‬
‫رאﻧﺠﻬﻮ ﭼﺎכ ﭤﻲ آﻳﻮ‪،‬‬
‫ﮘﺎﻟﮫ َﮐﺌﻮن‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن ﻛﮭﮍي‪ِ ‬‬
‫ﻻﻟﻦ ﭘﺎڻ ِﻟﻜﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫َﭘﮅر وﺟﮭﻲ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪َ ،‬‬

‫ِ ِ‬
‫ﺳﻤﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ ُ‬
‫ﺳﺎﭴﻦ ﭘﺎڻ َ‬ ‫آدم ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﺑﻨﮕﻠﻲ ۾ َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻛﻨﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﻧﻪ ِ‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‬
‫ِ‬ ‫ﻮﺋﻲ ﭔﮅﻧﺪڙ‪،‬‬ ‫ﭼﻮﻧﺪڙ‪ ،‬ﺳ ِ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ َ‬‫ِ‬
‫ﻓﺎﺋﻖ ِאﺋﻴﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ورאﻳﺖ َ‬ ‫ً‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺎرאءﻳﺖ َ‬ ‫”َ‬
‫א� ِﻓﻴ ِﮧ“ ِ‬ ‫ﺷﻴﺌﺎ ِאﻻ‬
‫ُ‬
‫رﻧﮓ ﻻﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‬ ‫ﻣﺎزت َ ِ ً‬
‫ﻳﻘﻴﻨﺎ“‪ ،‬ﺣﻴﺪر ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﻟﻮﮐﻔﺎאﻟﻐﻄﺎء َ ّ‬ ‫”َ َ‬
‫َ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ِﻧﻮאﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻣﻈﮭﺮ ۾‪ ،‬آﮢﻲ ﺳﻮ ِ‬ ‫َﻣﺎﮢﮭﻮ‪ ‬ﺟﻲ َ َ‬
‫ﺻﻔﺖ ۾‪ ،‬א� ِאﺋﻴﻦ אﻻﻳﻮ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﻧﺎﻧ َﻮن َ‬
‫ﺣﻖ ﮀﭙﺎﻳﻮ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬وو‪...‬ﮬﻮ‪ ،‬ﮬﻮ‪ ،‬ﮬﻮ‪!‬‬
‫אﮬﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺣﻴﺮت‪ ،‬ﻳﺎر وي‪ ،‬آﮬﻲ ُ‬

‫َ‬ ‫ﮬﻨﻴﮍي ﮐﻲ‬‫ِ َ‬
‫ِ‬
‫َﻟﻬﺮن ُ‬
‫ﺑﺤﺮ ِﻟﻜﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻨﻴﮍي ﺳﺎن ﻻﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻳﺎر وي‪ ،‬رﻣﺰ ِאﮬﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ِ َ‬
‫ﮬﻴﺌﻦ ﺳﻤﺠﮭﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﺎدي‪ِ ‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻳﺎر وي‪ ،‬ڏﻳﺌﻲ ڏﻳﮑﺎري‪.‬‬ ‫ﺟﺎن ﺟﺴﻢ ِ‬
‫ِﻟﻚ ِﻟﻜﻮﭨﻲ ﭤﻲ آﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺑﻴﺮﻧﮓ ۾‪ ،‬ﻳﺎر وي‪ ،‬ﻃﺮﺣﻴﻦ ﻃﺮﺣﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫رﻧﮓ‬
‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬رﻧﮓ ﻻﻳﻮ‪.‬‬

‫دאﺳﺘﺎن ﭔﻴﻮ‬
‫‪١‬‬
‫َאول ُﮔﻤﺮאﮬﻲ‪ ،‬آﮬﻲ رﺑﺎﻧﻲ رאہ ۾؛‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬‫ﮬﻤﺮאﮬﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﮬﻲ‪ ‬ﮬﺪאﻳﺖ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِﺗﻨﮭﺎن ﭘﻮ‪َ ‬‬
‫‪٢‬‬
‫ﺗﺤﻘﻴﻘﺎ ﭴﺎﮢﻴﺞ ﺗﻮن؛‬ ‫ً‬ ‫ﮬﺪאﻳﺖ‪ِ َ ،‬‬‫ﺟﻲ אول ِ َ َ‬
‫وچ ۾‪.‬‬ ‫ﺿﻼﻟﺖ‪ ،‬آﮬﻲ ُאﻧﮭﻴﻦ‪َ ‬‬ ‫زﻳﺎدہ َ َ‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺪאﻳﺖ ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ۾ ﺿﻼﻟﺖ؛‬ ‫ﻗﺪر ِ َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﮬﺪאﻳﺖ؟‬ ‫ﮬﺌﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﺎﭤﻲ ِ‬ ‫ﺿﻼﻟﺖ ﻧﻪ ُ ِ‬ ‫ﺟﻲ َ‬
‫‪٤‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﺠﺮﻳﺪ‪ ،‬ﺗﺎ آﺋﻴﻦ ﻧﻪ ﺗﻔﺮﻳﺪ ۾؛‬‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮ ﻧﻪ َ‬
‫ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮ!‬ ‫ﺑﻴﮭﮡ‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ َ‬ ‫ﺗﻮﺣﻴﺪ‪َ ،‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ ِﭤﻲ‬
‫ِ‬
‫‪٥‬‬
‫آھ‪ ،‬آ‪ِ ‬ﺗﺘﻲ ﻧﺎﮬﻴﺎن؛‬ ‫ﻣﺎﮢﮭﻦ ﻣﻴﮍ ِ‬ ‫ﺟﺘﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﭡﻲ‪ ‬ﺷﺎہ ﺣﻼج ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﻨﺒﺎﮬﻴﺎن‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺴﻲ‬‫ِ ِ‬
‫‪٦‬‬
‫آدﻣﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﻧﻪ ﻣﭹﺎن ﻣﺎن؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﭹﻦ ﭤﺎ ِ‬ ‫ﺟﻲ َ ِ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻮ َﻧﻪ ﭤﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻮﺋﻲ آﮬﻴﺎن َאن‪ ،‬ﺟﻮ ﭔﺎﻧﮭﻮ َ‬
‫ِ‬

‫‪٧‬‬
‫ﭘﺴﻲ َﭜﺖ ُﭜﻠﻴﻮس‪ ،‬ﺗﺎ آ‪ِ ‬‬
‫آدﻣﻲ آﮬﻴﺎن؛‬ ‫َ ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫وﻳﻮس‪ ،‬ﺗﻪ ﺳﺎﮘﻴﻮ‬
‫ِ‬ ‫وﭼﺎن ﺟﺎن‬
‫‪٨‬‬
‫َ‬ ‫ﭔﻴﺎﺋﻲ َ َ‬
‫אﺣﺪﻳﺖ ۾؛‬ ‫َ‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﭗ َ ِ‬
‫ﮀﮇ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻮن‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﻛﺎﺋﻲ ﭘﺎכ ِﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻟﺤﻤﺌﻮن َ َ ُ‬
‫ﻟﮇ‪ ،‬ﺗﺎ ﭘﺎ ِ‬ ‫دﻣﺌﻮن ِ‬
‫‪٩‬‬
‫ُ‬
‫آھ‪ ،‬ﭘﻮ‪ِ ‬ﭨﮑﭧ ﺟﻮ ﭘﻨﮅڙو؛‬ ‫آﮀﭙﺎ َאول ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ ُ َ‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ِﭨﮑﭧ ﺟﺎ‪ ،‬وڌ ﺗﮇﮬﻦ אن ﺣﺪ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪١۰‬‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ﭘﻮي ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬ ‫ﻓﺮق‪َ ،‬‬ ‫ِﻓﺮאﻗﺎ‪ُ َ ‬‬
‫ﺳﻮز ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺪא ُ‬ ‫ﻣﺮכ‪َ ،‬‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ آھ َ َ ُ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﺟﮭﮍوﭜﺎﻧﻴﻢ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪َ ،‬ﺗﮭﮍو آﮬﻴﺎن آ‪‬؛‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺎﺣﺐ ﺟﻮ‪.‬‬‫ﺳﭽﻮ“ ﻣﻮن ﺻ ِ َ‬ ‫ﺑﺎﻗﻲ رﮬﻴﻮ ﻧﺎن‪َ ” ،‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﮀﭙﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ذאت ُ‬
‫ذאﺗﻲ‪َ ‬ﻣﻨﺠﻬﻪ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺑﻨﺎﺋﻲ!‬
‫ِ‬ ‫ﺑﺎزي ﺟﺎ َ‬
‫ﻳﺎر‬
‫ﺳﮣﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﺎري ُ‬ ‫ﮬﺎدي‪ ‬ﺣﻘﻴﻘﺖ َ‬

‫َ‬
‫وﭴﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭵﮣﻦ‪ ،‬ﻧﻮﺑﺖ ﻧﻴﻨﮭﻦ‬ ‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ۾ َ ِ‬ ‫َ‬
‫ﭼﻼﺋِﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ”אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﭼﻮٽ َﺗﻪ َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻌﻨﻰ ِﻣﮍﻳﺎﺋِﻲ‪.‬‬‫ٰ‬ ‫”אﻧﺎ َאﺣﻤﺪ ﺑﻼ ِﻣﻴﻢ“‪ِ ،‬אﮬﺎ‬
‫ﻣﺴﻴﺘﻦ ۾‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﺧﺎﺻﻮ ﺧﺪאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ ِ‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﻣﺎﻟﮭﺎن ﭰﻴﺮאﺋِﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ َﻣﮍﮬﻴﻦ ِوچ ۾‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺪאﺋِﻲ‪.‬‬ ‫وאر ﺟﻲ‪ِ ،‬ﭤﻲ ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ُ‬ ‫وٿ ﻧﻪ َ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻣﭥﻲ ﺗﺨﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﮔﺪאﺋِﻲ‪.‬‬‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭝﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت َ‬ ‫אﻧﺪر ﭔﺎﮬﺮ ﮬﻜﮍو‪ ،‬آﮬﻲ‬
‫ﺳﻤﺠﮭﺎﺋِﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﮭﮍي‪ ،‬ﭘﺮ ﺳﭝﺎ َ‬‫ِ‬ ‫ﺳﻤﺠﮭﮡ‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ َﻧﻪ َ‬
‫ِ‬
‫ﭔﻴﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻣﻦ ﮬﻜﮍو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭔﻮڙج‪ِ ِ ،‬‬ ‫ﻛﺎﻓﺮ ِ‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﭘﺎر ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ َﭘﺮ ﺗﻮ‪ ،‬ﺧﻮאﺑﻮن ُ‬
‫ﻋﻴﻦ ﮐﻼﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ِ‬‫ﺳﭛ َ‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫رﻧﮓ َرﭼﺎﻳﻮ؛‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‪َ ،‬رﻧﮕﻲ‪‬‬ ‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬وو‪َ َ َ ،‬‬
‫ﻛﺜﺮت ِ‬ ‫َ‬
‫وﺣﺪت َ ُ‬
‫ﺳﮅאﻳﻮ؛‬‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﮀﻮ ﻧﻪ ِ‬ ‫ُِ‬ ‫ﻣﺌﻮن ﭔﺎﮬﺮ‪،‬‬ ‫ﺗﻮ ﻣﺎن ﺟﻲ َﭘﺮدي َ ُ‬
‫ﻻﻟﻦ ُ‬
‫ﭘﺎڻ ِﻟﻜﺎﻳﻮ؛‬ ‫ﻃﺮﺣﻴﻦ َﻃﺮح ﭘﻮﺷﺎﻛﺎن َﭘﮭﺮي‪َ ،‬‬
‫ﻴﻢ ُﭜﻼﻳﻮ؛‬‫ﻛ َ‬ ‫ﮬﺎدي‪ ‬ﺟﻮ آﮬﻲ‪َ ،‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ِ‬ ‫ﺣﺴﻦ ِ‬ ‫ﺳﭛ ُ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻨﺮ َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺗﻨﮭﻦ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻼﻳﻮ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ َﭘﮅرא ِﺋﻲ‪ ‬۾‪ِ ،‬‬ ‫ﭘﺎڻ ﮘﺠﮭﻮ ِ‬
‫رﻣﺰ رﻻﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ‪ِ ،‬אﮬﮍي َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫” َ‬
‫ﺳﭽﻴﮇﻧﻲ“ ﺟﻲ ﺻﻮرت ۾ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ ﻧﮭﺎر‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وﻳﮍﮬﻲ ﺳﻮ ﺗﺎن ﻳﺎر وﺳﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﺳﺎڻ ﺳﺪא آﮬﻲ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ آﮬﻲ ﭔﻲ ﭘﺎ ِر‪.‬‬ ‫ُ‬

‫وﮢﻜﺎر‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﮀﻮﭤﻮ َوﭸﻴﻦ‬ ‫ﭰﻮﻟﮭﻲ َﻟﻬﺞ َ‬
‫ﭘﺎڻ َ ُ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭘﮁﺞ ﭘﻨﮅڙא‪ ،‬ﺗﻮن ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڻ ﺳﻨﭝﺎ ِر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﻧﻪ ِ‬
‫ِِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻧﺎﮬﻲ ﭔﺎروﭼﻮ ﻛﻮ ﭔﻴﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ُאﮬﻮ ﺟﻮ ﻣﺎن روز ِڏﺳﺎن ﭤﻲ!‬
‫وאٽ ﺗﻲ‪َ ،‬אﭼﻲ وﺳﻴﻠﻮ ﭤﻴﻮ؛‬ ‫وﻳﭡﻲ ُ َ َ‬

‫ﮬﻴﮍس َ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﻌﺸﻮق ڏﭠﻮﺳﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻻﻟﻦ ﭘﺎﺋﻲ ِﻟﻴﻮ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﻣﺎڙي‪َ ‬ﻣﻨﺠﮫ‬
‫ِ‬
‫ڏﭠﻴﺴﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻻﻟﻦ ﭘﺎﺗﻮ ِﻟﻴﻮ؛‬ ‫ُ‬ ‫دري‪َ ‬ﻣﻨﺠﮭﻮن َ‬
‫دﻳﺪ‬
‫ﺳﺒﺐ ﺳﺎن ِﭤﻴﻮ؛‬‫ﺳﮛ َ‬ ‫ﺟﺘﻦ ﺟﻮ‪َ ،‬‬ ‫ﻛﺞ َ َ‬ ‫ﺟﺘﻦ َ‬ ‫ََ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻳﺎر ﻳﻘﻴﻨﺌﻮن ﭤﻴﻮ؛‬ ‫ﺻ ِﺤﻲ ُ َ‬
‫ﺳﭹﺎﺗﻢ ُ ُ‬
‫وﭼﺌﻮن ِﭔﻴﻮ وﻳﻮ؛‬‫ﺷﻚ َ‬ ‫ﻋﻴﻨﮭﺎ“‪َ ،‬‬ ‫ﺧﻠﻖ َ َ‬
‫אﻻﺷﻴﺎ‪َ ُ َ ‬‬
‫وﮬﻮ َ ُ َ‬ ‫” ََ‬
‫ﺳﻨﮭﻦ ڏﻳﻮ؛‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺟﻲ ُ‬

‫ﺧﻮﺷﻲ‪ ‬ﺳﺎن‪ُ َ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮐﮣﻲ وﭸﺎن آ‪‬‬‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺒﻦ ﻛﻴﻮ؛‬ ‫ﺻﻮرﺗﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﭘﺎڻ‬ ‫ﺳﺎروﺋﻲ ُ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻴﺮ‬‫َ‬
‫َ‬
‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻞ“ ﺗﻮن ﺻﺤﻴﺢ ﻛﺮ ﭴﺎﮢﺞ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﺧﻤﺎرن ﮐﻴﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺣﺞ َ ُ‬
‫אڄ ﻛﻴﻮﺳﻲ‪ ،‬ﻛﻌﺒﻮ ﻣﻨﮭﻦ ﻣﺤﺒﻮب ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﺟﻲ َ ُ‬
‫ﺣﺞ ﭤﻴﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ،‬אﻛﺒﺮ َ‬

‫ﮬﺎڻ ﺣﺎﺻﻞ َ‬
‫ﭼﻴﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﻋﺮض َ‬ ‫ُ‬ ‫ِﭤﻴﻮ َﻗﺒﻮﻟﻴﺖ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺟﻴﻜﻮ‬
‫ﻏﻴﺮ وﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻦ َﻃﻮאﻓﻲ ﭤﻴﻮ‪ ،‬وﭼﺆن ُ‬ ‫ﮬﻲ‪ُ َ ‬‬
‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ڙي ﺣﺮﻣﻴﻦ ڏي‪ ،‬ﺳﻨﺪن ﻧﺎم ِﻧﻴﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫אﺣﺮאم َﭔﮅوﺳﻲ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫אﻧﮭﻲ‪ُ ‬‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻧﺎھ ﻛﻮ‪ِ ،‬אﮬﻮ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ڏس ڏﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻌﺒﻮ ُאﮬﻮ ﻗﺒﻠﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ ُ‬ ‫ُאﮬﻮ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫ﻟﮭﺞ ﭘﺎڻ ﮐﻲ!‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﭸﺎﻳﻮ ﭘﺎڻ‪ ،‬ﮘﻮﻟﻲ ِ‬
‫ﺗﻮ ِ‬
‫ﭜﭹﻲ َ‬ ‫َ َ‬
‫ﺷﻚ ﮔﻤﺎن!‬ ‫ﻟﮭﻴﻦ‪ِ َ ،‬‬
‫ﭘﺎڻ وﭸﺎﻳﻮ ﻧﻪ ِ‬
‫ﺳﭹﺎڻ‪.‬‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ َ ُ‬
‫ﮔﮭﺮ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ﮔﮭﺮ ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن‬ ‫آﺧﺮ َ ُ‬
‫ﮔﮇﻳﺌﻲ َ‬
‫ﮐﻴﺮ ﺳﻨﭝﺎڻ‪.‬‬‫ﺳﻮﺋﻲ ِ ُ‬‫ِ‬ ‫ﮬﻴﻜﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن‬ ‫َ َ ُ‬
‫ﻣﮑﮡ אﮐﺮ ِ‬
‫ﺳﭝﻮﺋﻲ‪ ،‬آھ ﻧﻜﻮ ُאﮬﭹﺎڻ‪.‬‬ ‫آﮬﻴﻦ ﻧﺎﮬﻴﻦ آھ َ‬
‫ﺳﭹﺎڻ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮀﺎ ﺟﻲ ﭤﻴﻨﺪو‪ ،‬ﮀﺎ ﺟﻲ ﻟﭝﻨﺪو‪ ،‬ﺻﻮرت وچ ُ‬
‫אﻧﮭﻲ‪ِ ‬ﻣﮭﻤﺎن‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻲ َ ُ‬
‫ﺳﭻ آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﻣﺎڳ ِ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺳﻠﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ڙي‪ ،‬ﺳﺎري ِ‬ ‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺻﻮ َ‬
‫رت ۾ ُ ِ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻦ ِ ُ‬
‫ڏﭠﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺞ ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ِ َ‬‫ڏﻳﻮ ﭔﺎري ِ َ‬
‫ﭘﺮﺟﮭﻲ ِ ُ‬ ‫روﺷﻨﻲ‪َ ِ ‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺞ ﭘﺴﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺞ ﺟﻲ‪ِ ُ ،‬‬ ‫ﺳﺎڻ ِ‬
‫ُ‬
‫ﻣﻮرאﺋﻮن‪.‬‬ ‫ﻣﻴﻨﮭﻦ ُﭰﮍﻳﻮن‬
‫ﮬﻜﮍي‪ ،‬ﺟﻴﺌﻦ ِ َ‬ ‫وﺣﺪت ﻛﺜ َ‬
‫ﺮت ِ‬ ‫َ‬
‫ﻃﺮح ُאﺗﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﻨﺪي ﻧﺎن‪ ‬۾‪ِ ،‬אﮬﮍي‪َ ‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﺳﺞ آﮬﻲ ﭘﺮﻳﺸﺎن‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ ﮘﻮﻟﻲ ِ َ‬
‫ﺳﺞ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﺌﻦ ِ ُ‬‫َ‬
‫ِ‬
‫آب ﺳﺎن‪ ،‬آب ﭘﮁﻲ ﻃﻐﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﮁﻠﻲ ﺟﻴﺌﻲ َ‬ ‫َ ِ‬
‫ﻣﻮج ُﭘﮁﻲ ِﻣﮭﺮאڻ‪.‬‬
‫ﻧﺠﻢ ﮐﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﺗﺎرو ُﭘﮁﻲ َ‬
‫ﺷﺎہ ﮘﻮﻟﻲ ﺳﻠﻄﺎن‪.‬‬‫ﻣﻴﻨﮭﻦ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬‫ُﭰﮍي ُﭘﮁﻲ ِ َ‬
‫ﮬﻮ ِﻣﮍﻳ ِﺌﻲ َ‬
‫ﭘﺎڻ ِﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺮ ِﭤﻴﺎ ﺣﻴﺮאن!‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﺻﻔﺖ ۾‪ِ ،‬אﮬﻮ ﺑﺎري‪ ‬ﻛﻴﻮ ﺑﻴﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﭛ ﺳﻠﻄﺎن‪َ ،‬‬
‫ﭘﺎڻ َ‬
‫ڏﺳﮡ آﻳﻮ َﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺗﻤﺎﺷﻮ!‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت َ‬
‫ﻣﺎﻟﻚ‪ ،‬ﻧﻌﻤﺎن؛‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺷﺎﻓﻌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺣﻨﺒﻞ‪،‬‬‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِﭘﮍﮬﻲ ﻗﺮآن؛‬ ‫َِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َﭘﭩﻲ ﭘﻮﭤﻴﻮن‪،‬‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭰﻴﺮאﺋﻲ ﻓﺮﻣﺎن؛‬ ‫ِ‬ ‫ﭼﻮي‪،‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ َ‬
‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ َ‬
‫ﻃﻔﻮﻟﻴﺖ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ ُ‬
‫ﭘﻴﺮ ﺟﻮאن؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ‬
‫ﮬﻨﻮﻣﺎن؛‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِﻣﻴﺮ وزﻳﺮ ﭤﻴﻮ‪،‬‬
‫ﺮت ۾ َ‬
‫ﺣﻴﺮאن!‬ ‫ﺣﻴ َ‬ ‫ﺻﺒﺮ ۾‪ ،‬ﮬﻮ‪َ ‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﭘﻴﻮ َ َ‬‫” ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭜﺎن‪َ ‬م ُ‬
‫ﭘﺎڻ‪،‬‬
‫ﻣﺎﻟﻚ ُ َ‬
‫ﻣﻠﻚ ﺟﻮ!‬ ‫ﮬﻴﻦ ِ‬‫ﺗﻮ ِ‬
‫אﭤﺌﻲ ُאﮬﭹﺎڻ؛‬
‫ﻋﺒﺪي“ ِאﮬﻮ َ َ‬
‫ﺧﻴﺮ ِﻓﻲ َ ِ‬ ‫” ﻻَ َ‬
‫ﻣﻨﺠﮫ ُ‬ ‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬
‫ﺳﭹﺎڻ؛‬ ‫ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ‪ ،‬ﺻﻮرت َ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َאﭴﺎڻ؛‬ ‫َ‬
‫ﺳﭝﻜﻲ ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﭤﺌﻴﻦ ِ‬ ‫ﺗﻮن ِﺋﻲ ﭴﺎﮢﻨﺪڙ َ َ ِ‬
‫א� ﭴﺎڻ؛‬‫ﭼﻮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ُ‬ ‫א� ﮀﻮ َ‬
‫א� ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺷﻚ ﮔﻤﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻜﮍو‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ َ‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ ِ‬
‫ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١١‬‬
‫آ‪ُ ‬ﭘﻨﮭﻮن ﭘﺎڻ آﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﻛﺎڏي!‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ُﻣﻨﺠﺎن‬‫ِ‬
‫ﺳﻤﺠﮭﻲ ِ َ‬
‫ڏﭠﻴﻢ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت َ ِ‬ ‫ِאﮬﺎ‬
‫ﺳﻨﺒ ِ‬
‫ﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ ِﭔﻴﺎ‬
‫ِ‬
‫ﭘﺌﻲ אوري‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﭘﺮي ﮬﺌﻲ‪ِ ،‬ﭤﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴﮇي ﺳﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن‪.‬‬
‫ُﻣﺪﻋﺎ َﻣﻄﻠﺐ ﮬﻮ ِ ِ‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﮭﻮن َﭘﭩﺎﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﻮﭤﻴﻮن ﺳﻲ‬‫ِ‬
‫ﺳﺮ אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﮅ َ ِ‬
‫ﭘﺌﻲ ﻣﻮن ِ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﻛﻴﭻ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ ﭜﺎﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻣﻨﺠﮭﻮن ﭤﻴﻮ ُ‬
‫ﺳﭻ ِﭘﻴﺪא‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪َ َ “‬‬
‫ﻛﻴﮭﻮن ﻛﻮڙﻳﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﮘﺎﻳﺎن!‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱٢‬‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﺗﻮن آﮬﻴﻦ آﮬﻴﻦ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ!‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ َ ِ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ِ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ِ‬‫َ‬
‫ﺳﮭﮣﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ ‪،‬‬ ‫ﺗﺌﻮن ُ َ‬ ‫אﺳﺎن ﻧﻤﺎﮢﻦ َ ُ‬

‫ﻻﮬﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﮬﭥﺌﻮن ﻣﺘﺎن ِ‬ ‫ﮬﭣ َ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﻴﺰכ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫آ‪ِ َ ‬‬
‫ﺳﺎﮬﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﮬﻴﻦ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻛﻮ‬ ‫ُ َ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﮛ ﻧﻪ ِ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ אﺳﺎن ﮐﻲ‪،‬‬ ‫آرאﻣﻲ َ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺑﺎﮬﻴﻦ‪.‬‬
‫ﺑﺎﮬﻴﻦ ِ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ َﺑﮁﻴﻦ ﭤﻮ ِ‬ ‫َ‬
‫دم َאﻧﺎאﻟﺤﻖ‪،‬‬ ‫ﻣﻨﺼﻮري ُ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ َ ُ‬ ‫َ‬
‫ﭰﺎﮬﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭰﺎﮬﻴﻦ ِ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ڏﺳﻴﻦ ﭤﻮ ِ‬
‫ﺣﺎﻇﺮ ﻧﺎﻇﺮ آﮬﻴﻦ אﺳﺎن ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﻧﺎﮬﻴﻦ‪.‬‬‫ﻧﺎﮬﻴﻦ ِ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﭼﻮאن ﺗﺎن ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ِאﮬﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫אﺳﺘﻐﻔﺮא� ِ‬‫َ َ ُِ‬
‫ﮬﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻧﺎﮬﻴﻦ ﻧﺎ ِ‬ ‫ﻛﺠﮫ ُﻣﻮن ﺳﺎن ﺗﻮن ِ‬ ‫ﺟﻮ ُ‬
‫آﮬﻴﻦ אﺳﺎن ﺟﻮ‪،‬‬ ‫ُِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻲ‬
‫دאﻧﮭﻴﻦ‪.‬‬‫ِ‬ ‫دאﻧﮭﻴﻦ‬‫ِ‬ ‫درد ﺟﻮن‬ ‫ِﭤﺞ َﻧﻪ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﺗﻮ ۾ َ ُ‬
‫ﺗﻨﺪ ﺗﻨﻮאر‪،‬‬
‫ﭔﻮڙي‪ ،‬אﻻ!‬
‫ﻧﭥﻲ ِ‬ ‫ُﭔﮅﻳﻦ ِ‬
‫ﻟﮏ ﮬﺰא َر‪.‬‬ ‫ﺳﻮ َ‬ ‫ﺧﺮﭼﻴﻦ َ‬ ‫ﺳﻠﮡ ﺟﻲ‪َ ،‬‬‫אﮬﺎﺋﻲ ﻧﺎﮬﻲ َ َ َ‬

‫ﮘﺎﻟﮫ ِ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭛ َﻣﻴﺎر‪َ.‬‬ ‫ﺳﮇڙא‪ ،‬ﻻﮬﻲ َ‬ ‫ﺳﺎﭤﻴﮍن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﺎ ﮬﻲ َ‬
‫َِ‬
‫َ‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ دﻧﻴﺎ ۾ ﭼﺎر‪.‬‬ ‫آﮬﻦ‪،‬‬
‫ﮬﺖ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻏﻨﻴﻤﺖ ﺟﺎ ِ‬ ‫دم‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ‬ﺗﺎر‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﭽﻞ“ آﮐﻲ ِﻋﺸﻖ َﻣﻨﺠﮭﺎرؤن‪ ،‬ﺗﮙﺎن‬‫” َ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫َﻣﺤﺒﻮب ﮘﻮﻟﻲ ڏس َ‬
‫َ‬
‫ﻣﻦ ۾‪،‬‬ ‫ُ‬
‫َ َ‬
‫ﻣﻦ ۾ ﺗﻮن‪ُ ،‬‬
‫ڏس دل ۾ ﺗﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻦ ۾‪.‬‬‫ﻓﻴﻜﻮن“ ﺟﻲ ُ َ‬ ‫ﻛﻦ َ َ ُ‬ ‫ﺑﻨﺎﻳﺌﻲ‪ُ ” ،‬‬ ‫وאہ ﻛﺎرﻳﮕﺮ ُ‬

‫ﺳﺎز َ ُ‬ ‫َ‬
‫ﭰﻞ َ‬
‫ﺑﺎغ َ َ‬
‫ﺑﺪن ۾‪.‬‬ ‫ﺑﺎزאرﮔﮭﻤﻴﻦ ﭤﻮ‪َ ُ ،‬‬
‫ﮔﻞ ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻓﺎﺋﺪو‬
‫ﺑﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﻴﺮ ﻛﺮﻳﻦ ﭤﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﭼﺎﻧﺪ َ َ‬
‫ﭼﻤﻦ ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭼﻮري‪ ‬ﭼﻮري‪َ ‬‬
‫ﻛﮏ َ َ‬
‫ﭘﻦ ۾‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭴﺎﺗﻢ‪ ،‬ﻳﺎر ﮔﮇﻳﻮ َ َ‬ ‫ﻛﺮ ُ‬ ‫ﺻﺤﻲ َ‬ ‫ﺳﭽ َﻞ“‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ َ‬
‫” َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﺟﻲ!‬ ‫ﻣﻮن ﺳﺎري ُ ِ‬
‫ﺳﭹﺎﺗﻲ‪ ،‬ﺑﺎزي ﺑﺎزﻳﮕﺮ ِ‬
‫ﻤﺎﻋﺘﻲ؛‬
‫ﺟ ِ‬ ‫ﺼﻮر ﺟﻮ‪ِ ،‬ﭤﺌﻴﻦ ﺟﻲ َ‬
‫ﻣﺌﻮن َﻣﻨ َ‬ ‫ﻣﺴﺘﻲ‪ُ َ ‬‬
‫َ ِ‬
‫ﻛﺴﮡ ﺟﻲ َ ِ‬
‫ﻛﺎﺗﻲ؛‬ ‫ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ُ َ‬
‫ﺑﺎﺳﺞ ِ َ‬
‫ﺳﻮرﮬﻴﻪ ِ‬
‫ذאﺗﻲ؛‬
‫ﻇﺎﮬﺮ ﺗﻮن ِ‬
‫ِ‬ ‫آﮬﻴﻦ‬ ‫َ‬ ‫ﻏﻴﺮ َﻧﻪ ِ‬
‫آﮢﺞ وچ ۾‪ِ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﭜﺎﺋﻴﻦ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ” َ َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺻﻔﺎ ِﺗﻲ‪.‬‬ ‫َﻣﺘﺎن ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﺳﭹﺎﮢﮡ آﻳﻮ‪ ،‬ڙي‪َ ،‬‬
‫ﺳﭵﮡ ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﮡ آﻳﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎڻ ُ‬
‫َ‬
‫ﻛﻢ ﻧﻪ ُ‬
‫ﮬ َﻴﮍس ﻛﻮ ﭔﻴﻮ!‬
‫ﻻﺋﮡ آﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬

‫ﮬﺖ ﻟﺆن ﺗﺎن ِ‬ ‫ﭘﺎﮢﻮن ﭴﺎ ِﮢﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ِ ،‬‬
‫َُ‬
‫وﺳﺎﺋﮡ آﻳﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺖ ُ‬
‫ورہ‬ ‫אﻟﻬﻲ‪ِ ،‬‬‫َﻋﺮش َﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ِ‬
‫ﺳﻼﺋﮡ آﻳﻮ‪.‬‬‫ﺳﺮ َ ِ‬
‫ﮬﺖ ِ‬ ‫ﻮﻟﻲ‪ِ ‬ﺗﻲ َ ُ ِ‬
‫ﻣﻨﺼﻮرﭤﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﺳ ِ‬
‫َ‬
‫وﻛﺎﻣﮡ آﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ُﻣﻠﮫ‬ ‫ِﻣﺼﺮ ﺟﻲ ﺑﺎزאر ۾‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ﭘﻴﺮ ﮔﮭﻤﺎﺋﮡ آﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﺴﺎر ۾‪ِ ،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ري‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﺗﻮڙي ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﻟﮙﻲ ﺳﺎرو َ ُ‬
‫ﺟﮗ‪ ،‬ﺗﺎن ﭜﻲ ﮀﺎ ﭤﻴﻮ؟‬
‫ﻧﺎﮬﻲ َﻣﭹﺘﺎ ۾ َﻣﻄ ُ‬
‫ﻠﺐ‪.‬‬
‫ﺳﺮي‪ ،‬ﺧﻔﻲ‪ ،‬אﺧﻔﺎ‪ ،‬ﺗﻮڙي ﺟﺎري ِﭤﻴﺌﻲ ﻗﻠﺐ‪.‬‬ ‫َ ِ‬

‫ﻧﻔﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺼﻮري ﻣ َ َ‬
‫ﻨﺼﺐ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻦ ِﭤﺌﻲ‪َ ،‬ﻣﻨ ُ‬
‫ﻛﺌﻲ ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻦ ِ‬
‫ﻛﻴ َﺘﺮא‪ُ ،‬ﭘﮁﻦ ﭘﺎر َﻋﺮب‪.‬‬
‫ﻛﺎڻ ﺗﻤﺎﺷﻲ ِ‬
‫ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻲ ﺑﻪ َﻋﺠﺐ‪.‬‬‫َ‬
‫ﻛﺮي ڏﻳﮑﺎرﻳﻦ ﻛﻴﺘﺮو‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫وﻇﻴﻔﺎ‪ِ ،‬אﮬﻮ ﻛﻮڙ َ َ‬
‫ﻛﺴﺐ‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﻧﻔﻞ ﻧﻤﺎزאن َ‬
‫ورد َ ِ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ َ ِ‬
‫ﺗﺴﺨﻴﺮאت َﻃﻠﺐ‪.‬‬ ‫دﻋﻮت ﺟﺎ ﭰﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫دאﺋﺮא َ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺒﺐ‪.‬‬‫א� ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِﭤﺌﻲ ﻧﻪ َ‬ ‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ َ‬ ‫َ‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﻛﻴ َﺌﻦ‪،‬‬ ‫َ‬

‫ﭼﺌﻮن ﻣﻴﺎن ﻋﺸﻘﺎ ِ‬
‫ﺑﻨﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ!‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻮﻳﻦ َ‬
‫ﺳﻴﻞ‬ ‫ُﺗﻮن َ‬
‫ذאت دﻳﻮאﻧﻮ‪،‬‬
‫آﮬﻴﻦ ِ‬‫ﻳﺎ ُﺗﻮن ِ‬
‫ﭠﮭﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻮ ﻛﻴﮇא ﭠﺎھ‬
‫ﻗﺎﺿﻲ ُﺗﻮن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ُﻣﻼ‬
‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ‬
‫ﺳﻴﺪ ﺳﮇאﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ُﻣﻎ ﺑﺮﮬﻤﮡ ﺗﻮن‪،‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭔﺎﻧﮓ ﭔﮅאﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎ َ ِ‬
‫ﭤﺌﻴﻦ ُﻣﻨﮭﻦ ۾ ﻣﺤﺮאب‪،‬‬
‫ﻻﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِﺗﻠﻚ ِ‬
‫ﻛﺎ َﭤﺌﻴﻦ ﺗﺴﺒﻴﺤﺎن ﺗﻮن ﺳﻮرﻳﻦ‪،‬‬

‫ﭘﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫َِ‬

‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺟﮣﻴﺎن ِ‬
‫آﮬﻴﻦ ﭘﻴﺎدو‪،‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭘﻴﺮﻳﻦ ِ‬
‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺑﻮر َ ِ‬
‫ﺑﮁﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫وאﻋﻈﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻣﻨﺒﺮ ِ‬
‫ِ‬
‫ََ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭘﻮﭤﻴﻮن َ ِ‬
‫ﭘﭩﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ زرﺑﻔﺖ ﻗﺒﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎ َ ِ‬
‫ﭤﺌﻴﻦ ِﻟﻴﮍא ﻟﮍﻛﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ٰ‬
‫ﻓﺘﻮى‪،‬‬ ‫ڏﻳﺌﻲ ﺷﺮﻋﻲ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ ُ‬
‫ﻣﻨﺼﻮر ﻣﺎرאﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻮﭠﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ‬
‫ﮬﻨﻮﻣﺎن‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ڏﮬﻴﺴﺮ ﺳﮇאﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﭤﺌﻴﻦ رאم ﻳﺎ ﺳﻴﺘﺎ‪،‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻟﮑﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َﻟﮁﻤﮡ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻧﻤﺮود אﺑﺮאﮬﻴﻢ ﭤﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﺑﻴﮏ ﺑﻨﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ٰ‬
‫ﻣﻮﺳﻰ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭤﻲ ﻓﺮﻋﻮن ﻳﺎ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭛ ﺻﻮرت ۾ َ‬
‫ﺳﻤﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭤﻲ ﺑﺎدﺷﺎھ ُﻣﻠﻚ ﺟﻮ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎرو دﻳﺲ دﭔﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭤﺌﻴﻦ ﻏﺮض ﮔﺪאﮔﺮ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭨﻮﻟﻴﻮن ﭨﻜﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻣﻔﺘﻲ ﺗﻮن ”ﺧﺪאﺋﻲ“‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ” َ َ‬
‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻦ ﭤﻮ‪.‬‬
‫{‬

‫ﺣﻘﻴﻘﺖ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ‬
‫‪۱‬‬
‫ﮬﻲ ِﭜﻲ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴﻦ ِوﻳﻮ؛‬ ‫אﭼـﮣـﻮ‪ِ ،‬‬‫ﻛـﻴـ َﻦ ِ‬ ‫ﮬــﻮ ﭜِــﻲ ِ‬
‫َﻧـﻔـﻲ‪ ‬۽ אﺛﺒﺎت َﮐـ ُﺌﻮن‪َ ،‬ﭘـــــﺮي ﺧﻴﺎل ﭘِــﻴـــﻮ؛‬
‫ﭔﻮﻟﻲ ﻧﺎهِ ﻛﺎ‪.‬‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﭗ ِ‬ ‫ﺳـ ُﭻ ِﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔـﻲ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻛﻞ؛‬‫ُ‬ ‫ﻛﺜﺮت ُ‬ ‫ﺳﭻ ِﭤﻴﻮ‪َ ،‬ﻣﻨﺠﻬﺎن َ َ‬ ‫ﺳﺎرو َ ُ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫” َ ُ‬
‫ﮬ ُﻞ؛‬‫ﻛﺮي ﮬﻨﮕﺎﻣﻮن ُ‬ ‫آدم ِﭤﻴﻮ‪َ ،‬‬ ‫َאﻟﻒ َﻣ ُﺌﻮن َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ُ‬
‫ﭜﻞ؛‬ ‫ﻣﺆﻣﻦ ﺳﻮ ِﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭜﻮل َﻧﻪ ﭔﺌﻲ َ‬ ‫ﮬﻨﺪو ِ‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﻋﻤﻞ؛‬ ‫אﻻﺷﻴﺎء َﻓ ُﮭ َﻮ َ ُ َ‬
‫ﻋﻴﻨﮭﺎ“ ِאﮬﻮ آڻ َ‬ ‫َٓ‬ ‫ﺧﻠﻖ‬‫َ‬
‫” َ َ‬
‫ﺼ َﻮر ﺟﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﺎرﻧﺌﻲ َﻣﻨ ُ‬
‫ﻣﺮ ِ ِ ِ‬ ‫ﮔﻞ‪ُ َ ،‬‬‫ﭤﺞ ﮔﻼﺑﻲ ُ ُ‬ ‫ِِ‬
‫ِ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻋﺎﺷﻘﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫ِ َ‬ ‫ﻗﻠﺒﻲ‪ ‬۾ َﻧﻪ ُ‬
‫ﻗﺮאر‪ ،‬آﮬﻲ‬ ‫ِ‬
‫ﻧﻔﻲ‪ ‬ﻧﻔﻊ دאر؛ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫روﺣﻲ‪ ‬ﻟﮏ رﻻﻳﺎ‪ ،‬ﻧﻪ ِ‬
‫ﺧﻔﻲ‪ ‬ﻛﻴﺎ ﺧ ُ‬
‫ﻮאر؛‬ ‫ﺳﻮ ِوﭸﺎﻳﺎ‪ِ َ ،‬‬‫ﺳﺮي‪َ َ ‬‬ ‫ِ‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﮐﻲ َﺗﻜﺮאر؛ُ‬ ‫אﭘﺮ ِאﺧﻔﺎ ﻧﺎهِ ﻛﻮ‪َ ِ ،‬‬ ‫ََ‬
‫آھ ﺷﻴﻄﺎﻧﻦ ِ ُ‬
‫ﺷﻜﺎر؛‬ ‫ِري‪َ ‬ﭘﺮوڙڻ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﮭﻲ ِ‬ ‫ﺳﻨﺴﺎر‪ ،‬ﺳﺎرو ﭘﺎڻ َ ِ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫‪٤‬‬
‫آﺋﻴﺎ؛‬
‫ﮔﮭﮍڻ ِ‬ ‫ﺳﺎﺋﺮ َﻣﻨﺠﻬﻪ َ َ‬
‫ﺳﮭﺲ‪ ،‬ﮔﮭﻴﮍא ِ‬ ‫َ‬
‫ﮐﺌﻮن َ َ‬
‫ﻣﺲ؛‬ ‫ﻛﮃي‪ ،‬ﻣﺎﭠﻲ َ ُ‬‫ﺳﻴﮣﺎﮬﻴﻮ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺮ ِ‬ ‫ﻛﻮ ِ ُ‬
‫ﺷﮫ ۾‪.‬‬ ‫وﭸﻲ ﭘﻴﻮ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َﻟﻨﮕﮭﻲ َﻟﺲ‪َ ،‬‬
‫ﺷﺮط َ ِ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭼﻲ َאو ﺗﮍﻳﺎ‪ ،‬ﮔ ِﻬﮍﻳﺲ ﮔﻬﻮري ِ ِ‬
‫ﺟﻨﺪڙي؛‬ ‫א ِ‬
‫ﻣﻮج َ‬
‫ﻣﭥﺎ‪‬؛‬ ‫ﻣﺴﺘﻲ َ َ‬
‫ﻣﺌﻮن‪ِ َ ،‬‬ ‫ﮬﻴﺲ َڏאڍي َ َ‬
‫ﭼﺎہ َ ُ‬ ‫ﭼﮍ ِ َ‬
‫ﺷﺮط ﻟﻨﮕﮭﻲ ﭘﻴﺲ َ‬ ‫ﺗﮍ َﻟﻬﻲ ِﺗﺮﭜﺎ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﺷﮫ ۾‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َ ِ‬
‫‪٦‬‬
‫ﺷﮫ ﭘﻴﺎ‪ُ ،‬ﻣﺸﻜﻞ َ‬ ‫وﭸﻲ َ‬
‫ﻣﻮﭨﮡ ﺗﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻲ َ ِ‬
‫ﺗﺎر۾‪ ،‬ﭔﮇي َ َ‬
‫ﭘﻮن ﭔﻴﺎ؛‬ ‫ﮀﺎ ﺗﺎﻧﮕﮭﻲ ﮀﺎ ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ ِﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫ﺟﻲ ِوﭼﺆن ﭘﺎڻ وﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﻋﺸﻖ َﺗﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﮔﻬ َﮍن ﺟﻲ ﮔﻬﻴﮍא‪ ،‬ﺗﺎﻧﮕﮭﻮ ِ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻋﻠﻴﻞ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻲ אﻳﻨﺪﻳﻮن َ َ َ‬
‫אوﺗﮍא‪‬؛‬ ‫ﺟﻦ ﮐﻲ َ‬
‫ﻋﺸﻖ َ ِ‬
‫ﻣﻴﮭﺮ ﺳﻲ ِ ُ‬
‫ﻣﺎﮢﻴﻨﺪﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻮ َر َ ُ‬
‫ﭼﮑﻨﺪﻳﻮن ﺳﺎ‪ُ َ ،‬‬ ‫ﺟﻲ ُ‬

‫‪٨‬‬
‫وچ ۾‪َ ،‬وﮬﻲ ﭤﻮ َدرﻳﺎ ُھ؛‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ِ َ‬
‫אﺳﺎن ِ ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﻤﺮאھ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻮﻧﻪ אﺳﺎﻧﺠﻮ‪ ،‬ﮬﺎدي‪ ‬ري‬ ‫َ‬ ‫آﮬﻲ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭙﻴﺮﻳﺎن ﺗﺌﻮن ﺳﺎھ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺗﺎن ﺻﺪﻗﻲ ِ‬
‫ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫‪٩‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫ﭘﻨﮅ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﭜﺎﺋﻴﻦ ِ َ‬ ‫ڏאﮬﺎ ڏورﻳﻮن ُ‬
‫אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ڏﺳﺞ َ َ‬ ‫وﭸﻲ ِ ِ‬ ‫ﮬﻨﮅ‪ِ ،‬‬ ‫ﺣﺒﻴﺒﺎﮢﻮ َ‬
‫َِ‬
‫‪١۰‬‬
‫َ‬
‫ﮬﺖ وﻳﻼ ﻛﺮﻳﻦ؟‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِ‬ ‫ﭘﺎر‪ ،‬ﺗﻮن ِ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ُﻣﻨﮭﻨﺠﺎ َ ِ‬
‫درﻛﺎر؛‬
‫ِ‬ ‫ﻗﺮﻳﺒﻦ ڏي‪ُ َ ،‬‬
‫دوڙڻ ﺗﻮ‬ ‫ﻗﺎﺻﺪ َ َ‬ ‫ِ‬
‫دوﺳﺎﮢﻲ َدرﺑﺎر؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﮕﮭﮍو‪،‬‬ ‫ڏﺳﻲ َورج ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻋﺎر؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻋﺠﻴﺒﻦ ﺳﺎن ِ‬ ‫ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﻟﮙﻲ אﭤﻢ ﻟﻮن‪ِ ‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ!‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ِ‬‫َ‬ ‫َ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ڏאﺗﺮ ﻣﻮن ڏﻳﮑﺎر‪ ،‬ﺻﻮرت‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫‪١۱‬‬
‫َ‬
‫وچ ۾‪ ،‬دور وﮬﻲ درﻳﺎ‪‬؛‬ ‫َאﺳﺎن ِ َ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ِ َ‬
‫وﮀﭩﻲ وא‪‬؛‬ ‫ﮀﺮאن ِﭤﻲ ﻛﺮي‪ِ ،‬ﭘﻴﻮ ِ ُ‬ ‫ﻮﻟﻴﻮن َ‬ ‫ﮀ ُ‬
‫ﺟﻮن!‬ ‫َ‬
‫ﻣﺸﺘﺎق ُ‬ ‫ﮬﻦ ُ‬ ‫ﺳﮣﻲ آﮬﺎن آ‪ِ ،‬ﻣﻴﺎن ِ‬ ‫ُ‬

‫‪١٢‬‬
‫ﺟﺮ وﮬﻲ ﺟﺎري؛‬ ‫אﺳﺎن ﭘﺮﻳﻦ َ‬
‫وچ ۾‪ُ َ ،‬‬
‫ﻛﮍﻛﻮ ُ َ‬
‫ﻛﻨﻦ ﺟﻮ َﭘﻮي‪ ،‬ﭔﻴﻮن ِ ُ‬
‫وﻳﺮﻳﻮن ڏي وאري؛‬ ‫ﮬﻚ َ‬
‫ِ ُ‬
‫ﻛﻴﻦ َدرﻳﺎ‪ُ َ ‬‬
‫ﮐﻨﺌﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺎري‪ ،‬ﺳﺎ َدﮬﻠﻲ ِ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﺟﻦ ﺟﺎ ِ‬ ‫ﮬﺖ‬ ‫ُ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﻛ َ َ‬
‫ﺘﺎﺑﺖ؛‬ ‫ُﻣﻮن ﺗﺎن ﺗﻮڏي ﻣﻮﻛ ِﻠﻲ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﻟﮑﻲ ِ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﺎﺋﻲ َﻣﺼﻠﺤ َﺖ؛‬ ‫ﮬﻦ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﮍي‪ُ ،‬‬ ‫ڏﮐﻦ ﺟﻲ ِ َ‬ ‫ُ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺖ‪َ ِ ،‬‬
‫ﺳﻚ َﺗﻮﮬﺎن ﺟﻲ‪‬‬ ‫ﻛﻴﻮ َﻓﻨﺎ ﻓﺮض ُ َ‬ ‫ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﭼﺮﻳﻮ آﮬﻲ ُ‬
‫ﻟﻮכ؛‬ ‫ﭼﺮي َم ﭼﺌﻮ‪َ ،‬‬ ‫ﭼﺮي َ‬ ‫َ‬
‫آھ َﻧﻪ ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭤﻮכ‪ ،‬ﺳﻮ ” َ ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ِ‬ ‫ﭼﺮﺋﻲ َﻟﮅو‬
‫ﺟﻮ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١‬‬
‫آﮢﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﺎڻ َ َ‬
‫ﻧﻈﺮ ۾ ِ‬ ‫ﺳﭹﺎﮢﻲ‪ُ ،‬‬
‫رאہ ُ ِ‬
‫ﺳﺎ ِﻟﻚ َ‬
‫ً‬ ‫אﺻﻞ َ ُ‬ ‫آﮬﻴﻦ َ َ‬

‫ﻳﺎر َﻳﻘﻴﻨﺎ ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ؛‬ ‫ﮐﺌﻮن‪َ ،‬‬ ‫ﺟﺎ‪ِ َ َ ‬‬
‫ﻧﻈﺮﺟﻲ ِ‬
‫آﮐﺎﮢﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫وﺳﺮﺋﻲ ِﭔﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﻧﻈﺮ۾‪َ ،‬ﺗﻪ‬
‫وﭸﺎﺋﺞ ُﻧﻮر َ َ‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺎ ُڻ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ؛‬
‫ﺟﻴﺌﻦ ﭘﺎرو۽ ِ‬ ‫ﮐﺌﻮن אﮘﻲ َﺑﻘﺎ َﻧﻪ ِﭤﻴﻨﺪﻳﻦ‪َ ِ ،‬‬ ‫ﻓﻨﺎ َ ُ‬
‫وﭼﺌﻮن َﮔﺮد ُאڏאﮢﻲ؛‬ ‫ﺻﻮرت َﻣﻨﺠﮭﺎن ِﭤﻲ ﺑﻲ َ َ‬
‫ﺻﻮرت‪ُ ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎھ ﺳ َ‬
‫ﻴﺒﺎﮢِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﭽﻮ“‬ ‫ﺳﻤﺠﮭﺎﺋﻲ‪َ ” ،‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺣﻘﻴﻘ َﺖ ﮬﻲ‪َ ‬‬ ‫ﮬﺎدي‪‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫َ‬ ‫אﭼﻲ ﭘﺎڻ ﻻَ َ َ‬
‫ﻳﻮ‪ ،‬ﻧﺎﺗﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻞ ﻧﻪ ﮬﻮﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻟﺌﻮن ِ‬
‫آﻳﻮ؛‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ِאﮬﺎ ﺧﻮش َ َ‬

‫ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫אﺻﻞ ُ‬ ‫َ‬
‫ﻻﺋﮡ ِ‬ ‫ﻻﻛﻮن ِﻋﺸﻖ ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻴﺒﺎﻳﻮ؛‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل‬ ‫אﻣﺎﻧﺖ‪ِ ،‬אﮬﺎ‬ ‫ﻓﺮאق ﺟﻲ ِڏﻧﻴﻮ َ َ‬
‫درد ِ َ‬
‫َ َ‬
‫ﮬَ ََ‬
‫ﻼﻳﻮ؛‬ ‫ﻗﺒﻮﻟﻲ‪ُ ،‬אﮬﺎ אﺳﺎن ڏي ﮬﻮت َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻴﻦ‬ ‫ﻛﺮﺳﻲ‪ ‬ﺟﺎ ِ‬ ‫ﻋﺮش َ‬‫َ َ‬
‫ﺳﻤﺠﮭﺎ َﻳ َﻮ؛‬ ‫ﭘﺎڻ َ َ َ‬
‫ﺳﭵﮡ َ‬ ‫ﮬﺌﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﭘﺮﺟﮭﮡ ﺟﮭﮍي ﻧﺎ ُ‬ ‫ﮘﺎ ِﻟﮫ ُ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ َ َ‬
‫ﺳﻼﻳ َﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ‪َ “‬ﮐـ ُﺌﻮن‪ ،‬ﺳﭽﻲ ِ‬ ‫ﻳﺎر ” َ‬
‫אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪َ ،‬‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ُ َ‬
‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﮐﺌﻮن‪ِ ،‬אﺧﺘﻴﺎر َ‬
‫ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ ﻣﻴﺎن؛‬ ‫درد َ‬
‫אﺻﻞ َ ُ‬ ‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻮ َ ُ‬
‫ﺳﭽﻦ ُאﺗﻲ‪ِ ،‬אﻋﺘﺒﺎر َ‬
‫ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺨﻨﻦ َ َ‬‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ُ‬
‫ﻋﺮش ُאﺗﻲ؛‬ ‫ﭘﮁﻦ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ‪ِ ُ ،‬‬

‫ﻛﺮﺳﻲ‪َ ‬ﻳﺎ َ َ‬ ‫ﻛﻲ ﭤﺎ ُ َ‬
‫ِ‬
‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﮐﻴﻦ َﻣﻨﺠﮭﺎن ُ‬
‫ﺳﮭﮣﺎ‪ِ ،‬אﺳﺮאر ڏﭠﻮﺳﻴﻦ ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗﺠﻠﻲ‪ ،‬ﻳﺎ ُ ِ‬
‫ﺷﻌﻠﻲ ﻧﻮري ﻳﺎرو؛‬ ‫ّ‬ ‫ﻛﻲ ﺗﺎ ﺗﺎﺑﻊ‬
‫ﮬﻦ ۾ ﺗﺎ‪ِ ،‬دﻳﺪאر ڏﭠﻮﺳﻴﻦ ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫אﺳﺎن َ َ‬
‫ﺻﻮرت ِ‬
‫ﺳﮭﻲ ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ ﻣﻴﺎن؛‬‫ﺳﭵﮡ َ ِ‬ ‫ﺣﺴﻦ َ‬

‫ﭔﻨﮭﻲ ﺟﮭﺎﻧﻴﻦ‪ ،‬ﻳﺎر َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ِ‬
‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﭽﻲ‪ِ ‬‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ِ َ‬
‫ﮬﻦ ﺗﻲ‪ِ ،‬אﻗﺮאر ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﻮ َ َ َ‬
‫ﻛﻴﮍو ﻣﻮن ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ وﻋﺪو ﭘﺎڙﻳﻮ؛‬
‫ﺳﺎھ ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﺻﺪﺑﺎر ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﺮ‬
‫ِ‬
‫ﺳﮓ دروאزہ‪ ،‬آﮬﻲ روز َ َ‬

‫אزل َﮐـ ُﺌﻮن ﻣﻴﺎن؛‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﻋﺒﺪאﻟﺤﻖ ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﻴﺰאر ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻮ ِ َ‬
‫ﭘﻴﺮ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫وﭸﻲ َאﮐﻴﻮن ﻛﺎﭤﻲ ُ‬
‫ﻻﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺣﺎل ِ َ‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻲ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻓﻜﺮאﻧﮭﻲ‪ ‬۾ ﻣﻴﺎن ِﭤﻲ ﻓﻨﺎ ﺗﻮن‪ُ ،‬‬

‫ﭘﺎڻ َﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﭜﺎﻳﺌﻲ؛‬ ‫ِ ِ ِ‬
‫ِ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ‪ ،‬ﺳﺎرو ﺳﻮ ﻋﺸﻖ ُ‬
‫وڌאﻳﺌﻲ؛‬ ‫ﺳﮡ ري‬ ‫ِאﮬﮍﻳﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ُ‬
‫ﻣﭻ َ ُ‬
‫ﻣﭽﺎﻳﺌﻲ؛‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ وאرو دل ﺟﻲ אﻧﺪر‪ ،‬ڏאڍو ﻛﻮ َ ُ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ ُ ُ‬
‫ﭜﻼﻳﺌﻲ؛‬ ‫ﭘﺎﮢﮭﻲ‪ ،‬ﭜﻮﻟﻲ َ‬‫َﮐﻨﻴﺌﻲ َﭘﻠﻚ ۾ َ‬
‫ﺎﻳﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﻋﺸﻖ َ َ‬
‫ﻛﻤ ُ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ“ ري‪ِ ،‬אﺋﻴﻦ ﺳﻮ ِ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ ِﭤﺌﻴﻦ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ََ‬
‫ﻛﻞ َﻧﻪ َﭘﻮﻧﺪي ﻛ ِ‬
‫ﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫אﻧﮭﻲ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُ ُ‬ ‫َﻋﺠﺐ ﺟﻴﮭﻲ‬
‫אﺳﺮאر ِ‬
‫ﺳﺮ ِ‬
‫ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﺌﻲ َ َ‬
‫ﺣﻼج ذرو ﺳﮅ ِ َ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﭙﺎﺋﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮڏ َ‬ ‫ﺳﺴﻲ‬ ‫َ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ِ ِ‬
‫ِ‬
‫وڌאﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺣﺠﺎب‬ ‫ﻻﮬﻲ ِ ُ‬
‫ﺣﺠﺎب‬
‫ﻳﺎر َ ِ‬
‫ﮬﻼﺋﻲ؛‬ ‫ﮬﻲ‪َ َ ِ ‬‬
‫ﺣﺮﻓﺖ َ‬ ‫ِ‬
‫آﮬﻴﻦ‪،‬‬ ‫” َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ِﺋﻲ ﺻﺎﺣﺐ ِ‬
‫ﭘﺮ ﺳﭛ ۾ ذאت َ‬
‫ﺳﻤﺎﺋِﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫آھ‪،‬‬
‫ﺟﮭﮍو ﮬﻲ‪ ‬ﻋﺠﺎﺋﺐ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻲ ﻋﺠﺐ ﭔﻴﻮ ﻛﻮ ِאﮬﮍو؛‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ﭘﺎﮢﻲ‪ ‬۾ ﭘﺎ‪‬؛‬‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ ڏﺳﻴﻦ‪ُ ُ ،‬‬
‫ﭘﻮ‪ ‬ﺗﺼﻮر ﮬﻦ ۾‪ ،‬ﭔﻲ ﺑﺎزي ﻛﺎ ﻧﻪ ﺑﻨﺎ‪‬؛‬
‫ﮬﺮ ﺟﺎ‪‬؛‬ ‫ﮬﺎدي آﮬﻲ َ‬ ‫אﮐﻴﻮن َﭘﭩﻲ ﺟﻲ ڏﺳﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﭻ ﭼﻴﻮ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬رﻣﺰ دل ﺋﻲ ﺳﺎن ﻻ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎرو ُ‬
‫” َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫آھ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ِאﮬﻮ ڏאﮬﻴﻮن ڏس ِ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ِאﺗﻲ وﺳﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ﻣﺌﻮن‪َ ،‬ﭘﺮي ﻧﻪ ﭘﻴﺮא ﭘﺎ‪‬؛‬ ‫ﭰﻮﻟﮭﻲ َﻟﮭﺞ ﭘﺎڻ َ ُ‬
‫دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ُ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻲ‪ ‬۾ ﺟﺎ‪‬؛‬ ‫َ‬ ‫دאﺋِﻢ آﮬﻲ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮬﺎري ڙي ﮬﺎ‪ ‬ﮬﺎ‪‬؛‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ِﭤﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﮘﺎ‪‬؛‬ ‫ﺳﮣﻨﺪڙ‪َ ،‬‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ڏﺳﻨﺪڙ‪،‬‬‫ِ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﻻ‪‬؟‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﻛﻲ ڙي‬‫ِ‬ ‫ﺳﺎرא ڏوﻧﮕﺮ ڏورﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭼﻮي ﺗﺎ ﻧﺎ‪!‬‬ ‫ﮐﻨﺌﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺮ َ‬ ‫ﺳﺎھ َ ُ‬‫َ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ وﻳﮇو‬‫” َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﮀﮇﻳﺞ ﮬﻮ وﭠﻴﺞ‪،‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺘﺎن ﻛﺎ ِﭔﻲ ﮘﺎﻟِﻬﻪ ُﭘﮁﻴﺞ‪.‬‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﭘﺎڻ َ‬
‫ﻛﮃﻳﺞ؛‬ ‫ﮐﺌﻮن‪ِ ،‬ﭘﮭﺮﻳﻮن ِ ُ‬‫دאم َ ُ‬
‫ُدوﺋﻲ‪ ‬وאري َ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬وאﻗﻒ ﺳﻮ ﺗﺎن َ ُ‬
‫ڏس َوﭠﻴﺞ؛‬ ‫ﺟﻴﺌﻦ َ ِ‬ ‫ُ َِ‬
‫ﻣﺮﺷﺪ ِ‬
‫ﻛﻴﻢ آڏﻳﺞ؛‬‫ﻛﺮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭔﺌﺎ آڏאﮢﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺮ َ‬
‫ﺳ ِﮭﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫ِ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِאﻧﮭﻲ‪ ‬ﭘﻨﮅ ﭘﺌﻴﺞ؛‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ِﭔﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﻻري ُ‬
‫ﻟﮗ َﻧﻪ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺮ َ‬
‫ﺳﭩﻴﺞ‪.‬‬ ‫وﻳﺴﮫ وאري‪ ‬وאٽ ﺗﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ڙي ُﺗﻮن ِ‬ ‫َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﻣﻮن ڏي َ ُ‬
‫אڄ آﻳﻮ!‬ ‫ِ ُ‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﭘﺎرؤن َ‬
‫ﻳﺎر‪،‬‬
‫אﭤﻲ وﻳﺎ َ‬
‫آزאر‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ َ َ‬
‫אﭼﮡ َ‬
‫ﺳﻨﺪي אن ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﭤﻮرو ﻛﻴﮇو َﺗﻦ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫رאت َ‬
‫ﮬﺰאر‪،‬‬ ‫ڏﻧﺎ دﻻﺳﺎ دل ﮐﻲ‪ ،‬رﮬﺒﺮ َ‬
‫روح ﺟﻮ رאﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪن َ‬‫َ‬
‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي َﻧﻪ وﭸﻲ‪َ ،‬אﭼﺞ ۾ ِאﻋﺘﺒﺎر‪،‬‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ِ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻜﺎ ﻗﻮل َ‬
‫ﻗﺮאر‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺤﺒﻮب َ‬
‫َ‬ ‫َאﭼﮡ ﺟﺎ َ‬
‫ﺳﻌﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﺌﻦ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮڏي ُ ُ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ُ‬
‫ﮬﺖ ﺗﻮن ﮔﮭﺮﺟﻴﻦ ﻳﺎر!‬ ‫َﭜﻠﻲ َ‬
‫ﻛﺮي آﺋﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﮔﮭﺮ َ‬‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ُ َ‬ ‫ﮬﺖ ُ‬

‫َ‬
‫دﻟﺪאر!‬ ‫ﮔﮭﮣﻲ ُ ِ‬
‫ﮬﺌﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ِﻣﭡﺎ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭼﻤﻜﺎ َر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻠﻮو ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬ﻋﺠﺐ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ َ‬‫ُ‬ ‫ﺟﺎڏي ﺗﺎڏي َ‬
‫ﻛﻨﮉﻳﻦ ﭼﻮڌאر‪.‬‬ ‫ﭼﺌﻴﻦ ُ‬
‫دﻳﺲ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻮ َ ِ‬
‫ﮬﻚ‪ُ ،‬‬ ‫ﮬﻲ ﭜﻲ ﮬﻮ ﭜﻲ ِ ُ‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎن‪ ،‬ﻻﮬﻲ ﭔﻴﺎﺋِﻲ‪ ‬ﺑﺎر‪ُ.‬‬ ‫ﻚ” َ‬ ‫َאﭼﻲ ﭤﺌﻴﻦ ﮬِ ُ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١١‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻴﻦ َ‬
‫ﻣﻜﺎن ۾‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ َﻣﺮﻧﺪא ِ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬رﮬﻨﺪא ِ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺮي‪،‬‬ ‫دﻳﻮאﻧﻲ درﻳﺎ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﻴﺘﺌﻮن ﭘﻴﺎﻟﻮ ُﭘﺮ َ‬

‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﻦ ﺟﮭﺎن ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬
‫אﺟﺮﻣﻨﺠﮫ אﻣﺮ ﭤﻴﺎ‪ ،‬אﮬﻲ ﮔﮇﻳﺎ ِ‬
‫ﮔﺮدن ۾ ﻟﮙﺎ‪،‬‬ ‫ﻏﻴﺐ ۾ ﺟﻲ َﻏﺮق ِﭤﻴﺎ‪َ ،‬ﺗﻦ ﮔﮭﺎء َ َ‬ ‫َ‬
‫אﻻﻣﺎن“ ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﭔﻮﻟﻲ ﭔﻮﻟﻦ ﭤﺎ ِﭔﻲ ﻧﻜﺎ‪ ،‬אﮬﻲ َرﮬﻦ ”‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﻴ ِﺌﻲ َﭘﮍﮬﻨﺪي ﺳﺎل ﭤﻴﺎ‪ ،‬روزא ﻧﻤﺎزون ﻧﻔﻞ ِﻧﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﺑﻴﺎن ۾‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻃﻮن ﺟﻲ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻞ ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪،‬‬ ‫ﻛﭡﻦ َ َ‬
‫َﺗﻦ ُ َ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮔﮭﮍي ﮔﮭﺎرن ِ َ ِ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﭼﻴﻦ وﻻﻳﺖ ﮔﮭﺮ ﻛﺮي‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﺎدي ﺣﻖ ﮐﻲ‪ ،‬رﮬﻦ ﭤﺎ ﺑﺌﺒﺎن ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺴﻦ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﺳﻮﻧﮭﻦ ﭤﺎ ﺳﺮ אﻧﺠﺎم ۾‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺮ دم آﮬﻲ دم دوﺳﺖ ڏي‪ ،‬אﮬﻲ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺋﻲ ﻣﻠﻴﻮ‪ ،‬ﮬﻲ ُﮔﺮ אﭼﻲ ﺗﻪ ِ َ‬
‫ﮔﻴﺎن ۾‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱٢‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري ﺗﻮ وﻳﮭﻮن وﻳﮭﻮن‪،‬‬‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ووﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ِ‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن َ‬
‫ﻳﺎد َ ُ‬
‫ﻛﻴﻮن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎھ َ‬
‫ﺳﻨﻴﻮن ﺗﺎن ِ‬
‫آﮬﻦ ﻋﺠﺎﺋ َﺐ ﺟﻴﮭﻮن ﺟﻴﮭﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ِ‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ אﺳﺎن ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﮭﮍﻳﻴﻦ ﮘﺎﻟﮭﻴﻴﻦ‬
‫ِ ِ‬
‫ڏک ڏورאﭘﺎ ﭤﻮ ڏﻳﮭﻮن ڏﻳﮭﻮن‪.‬‬‫ُ َ‬
‫َ‬
‫ﻋﺘﺎب ﺗﻮن رﮐﻴﻦ ﭤﻮ ﻛﻴﮭﺎ‪،‬‬ ‫ِאﮬﻲ‬
‫َﭘﮑﻲ אﺳﺎن ﺟﮍي ﭘﻴﮭﻮن ﭘﻴﮭﻮن‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﭘﭵﺎﮢﺆن َﻣﺘﺎن َאﺳﺎن ﺗﻲ‪،‬‬
‫َِ‬
‫ُ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن رﮐﻴﻦ ﺗﻮن אﻳﮭﻮن אﻳﮭﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺗﻮن‪ ،‬אﺳﻴﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ‪،‬‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﻛﻴﮭﻮن ﻛﻴﮭﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫آ‪ ‬ﻛﺎﻧﮕﺎ َ‬
‫ﻛﺮﮘﺎ ِل‪.‬‬
‫آﮬﻦ ﻛﻴﮭﻴﻮن َאﺳﺎن ﺟﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻟﮫ وﺋﻴﻦ‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺗﺎن وﻋﺪא ﭘﺎل‪.‬‬ ‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﺮي ﺟﻲ‬
‫ﻛﻴﺲ َﺑﻴﺤﺎل‪.‬‬
‫ﺑﺮہ ِ َ‬
‫ﮬﻦ ﻏﺮﻳﺐ ﺳﺎن ِﭘﺮﻳﻦ ﮔﮇאﺋﺞ‪َ ِ ،‬‬
‫َِ‬
‫ﮬﺌﻲ ُאﻧﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺗﺎن ﻗﻴﻞ ﻣﻘﺎل‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ُ ِ‬
‫ﮬﻴﮇي אﭼﮡ ِ‬
‫ﭔﺎﺟﮫ َﭘﻮﻳﺌﻲ وي ﭔﺎروﭼﺎ‪ِ ،‬ﻧﺞ ِﻧﻤﺎﮢﻲ َﻧﺎل‪.‬‬
‫وﺟﮫ َﻧﻪ ﺟﻲ‪َ ‬‬
‫ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬ ‫ﻳﺎد َ‬
‫ﻛﺮن ﺗﺎ ُ ِ‬
‫אذﻛ ُ‬
‫ﺮﻛﻢ“‪َ ،‬ﭘﺌﻴﻦ ُﺗﻮن ﻛﻴﮭﻲ ﺧﻴﺎل‪.‬‬ ‫ﻓﺎذﻛﺮوﻧﻲ ُ‬
‫” َ ُ ِ‬
‫ﺳﭛ َﺑﺤﺎل‪.‬‬ ‫ﻗﻮل ﭘﺮﻳﻦ‪َ ‬‬
‫ﻛﻴﺎ ﺟﻲ ﺗﻮﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎن َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ُﺗﻮن ُ‬
‫ﭘﺎڻ َ‬ ‫دل َﭔﮅل آﮬﻲ ﺗﻮ‪َ ِ ‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫َ‬
‫ﭘﺎڻ ُﭘﻨﮭﻮن آ‪ِ ‬‬
‫آﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫אڙي َ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ُﭜﻠﻲ ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ِאﻧﮭﻲ‪َ ‬ﮐ ُﺌﻮن‪،‬‬

‫ﻣﻨﻜﺮ ِ‬ ‫ِﭤﻴﻮ ِﭤﻴﻮن ُ ِ‬
‫ﮀﺎﮬﻴﺎن؟‬
‫ِ‬ ‫ﭼﻮ َ ِ‬
‫ﺗﮇﮬﻦ ﭔﻴﻮ‬ ‫َ‬
‫وﺳﻨﻮ אﺳﺎﻧﺠﻲ‪،‬‬ ‫ﻨﭝﻮرﭜﻲ َ َ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﭻ ﭜ‬
‫ﻛﮭﮍي َﻃﺮف آ‪ ‬ﻛﺎﮬﻴﺎن؟‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ‪،‬‬ ‫ﭼﻮي ﺗﺎ َ ِ‬
‫ﺳﮭﺴﻴﻦ‬ ‫ﮬﺮ ﻛﻮ َ‬ ‫َ‬
‫ﻻﮬﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﭘﺎڻ ِﺋﻲ َ ُ‬

‫ﺗﺌﻮن ِ‬ ‫ﻧﺎن‪َ ‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت‬ ‫ﮬﺖ آﮬﻲ‬ ‫ﮬﺖ ُ‬
‫ِ‬
‫ﭔﻴﻮﭠﺎﮬﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﭠﺎھ ﻧﻪ ﻛﻮ‬
‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ“ ڙي ِ ُ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ِאﮬﻮﺋﻲ ﻻﻳﺎن‪.‬‬ ‫َﭘﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬
‫ﭘﺎڻ ِﺋﻲ ﺳﺎن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﻣﻦ ۾‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺤﺒﻮب ِﻣﭡﻮ آﮬﻲ َ َ‬
‫َ‬
‫ﻣﻌﺸﻮق ِﻣﭡﻮ آﮬﻲ َ َ‬
‫ﻣﻦ ۾!‬
‫ﺑﺪن ۾؛‬ ‫ﺑﻠﺒﻞ ﺑﺎغ َ َ‬ ‫אﭤﺌﻲ ُ ُ‬ ‫ﺑﻴﻔﺎﺋﺪو ﺑﺎزאر ُﮔﮭﻤﻴﻦ ﮀﻮ‪َ َ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺑﻦ ۾؛‬ ‫ﺑﺤﺮ ۽ َ َ‬ ‫ﭔﻴﺎﺋﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﭤﻮ ﭔﺎﮬﺮ ﮘﻮﻟﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻪ ِﭤﺌﻲ َ َﺑﺮ َ َ‬ ‫ِ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭼﮭﺮא ﭼﻮري‪ ‬ﭼﻠﻴﻮ ڏﺳﺌﻴﻦ ﮀﻮ‪ ،‬אﭤﺌﻲ ﺳﻮ ﭼﺎﻧﺪ ﭼﻤﻦ ۾؛‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻇﺎﮬﺮﭘﺮﺳﺖ ﻇﻦ ۾؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫زאﮬﺪ ﭜﮙﺎ‪ ،‬אﮬﻲ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫زﻟﻒ زﻧﺠﻴﺮ ﮐﺌﻮن ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫آﮐﻦ אﻧﺎאﻟﺤﻖ אن ۾؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ َ‬
‫ﺳﻮﻳﻦ אﺣﻮאل ۾‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺖ زﻳﻮر ﺳﻴﻨﮕﺎر ﻛﺮي ِﻧﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ آﻳﻮ درﺳﻦ ۾؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ون ۾؛‬ ‫ورﻧﮫ ﮬﺮ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺷﺎ ِن“ آﻳﻮ‬ ‫ﮬﻮ ِﻓﻰ َ‬ ‫ﻛﻞ َﻳﻮم‪َ ُ ،‬‬ ‫” ُ‬
‫ٍ‬
‫درﭘﻦ ۾؛‬ ‫دﻟﺒﺮ دﻳﺮو دאﺋﻢ دل ﺗﻲ‪ ،‬ﮀﻮ دﻳﮑﻴﻦ َ‬ ‫ََ‬
‫ﻗﺪﺳﻲ ﻛﻼم َ‬
‫ﻛﻦ ۾؛‬ ‫אﭤﺌﻲ ُ ِ‬ ‫ﺳﮣﻲ ﭤﻮ‪َ َ ،‬‬ ‫ﻛﻴﻦ ُ‬‫آﮬﻮن ِ َ‬ ‫ﻛﺮي ﭤﻮ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آﻳﻮ ﺻﺎف ﺻﺤﻦ ۾؛‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ُ‬ ‫ُﻣﺮﺷﺪ ﻛﺎ ِﻣﻞ‬
‫ﮬﻦ َﻓ َﻦ ۾‪.‬‬ ‫ﻓﺎﺋﻖ َﺑﺨﺸﻴﻮ‪ ،‬ﻓﮭﻤﺎﺋﻲ ِ‬ ‫ﻓﺎروﻗﻲ“ َ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻓﻴﺾ ”‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎل‪َ،‬‬‫ﺳﮕ َﮭﮍي ﻟﻬﺞ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﻦ ﺟﻲ ﺣﺎل ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺎدي ِ َ‬
‫َ‬ ‫ﻛﺮﻳﻮ َﻗﺎل ﮐﻲ‪ ،‬آﮢﻲ ۾ َ‬

‫אﺣﻮאل؛‬ ‫ﻛﻮﺗﮫ َ‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﻢ َ َ‬
‫ﻛﺸﺎل؛‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮ ري‪َ َ ‬‬‫ﻣﻮﭨﺞ ُ‬
‫ﺳﮕﮭﻮ ِ‬
‫ﻛﺮﻳﻮ ِﻓﺮאق ﮐﻲ‪ ،‬وﻳﺠﮭﻮ ﻛﺮﻳﻮ ِوﺻﺎل؛‬ ‫َﻓﻨﺎ َ‬
‫ﮬﻦ ِ َ‬
‫ﻣﺜﺎل؛‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎرﻳﺲ ِ َ‬ ‫ﮔﮭﮣﺎ َ‬
‫ﻻﻳﻮ ڏﻳﻨﮭﮍא‪،‬‬
‫ﮬﮭﮍא ِﭤﻴﮍم ﺣﺎل؛‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬ ‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬
‫َ َ‬
‫ﮬﻦ ﺟﻲ آ‪ ‬ﺗﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪َ “‬ﻣﭷ ﺳﻮאل‪.‬‬ ‫אﮜﮡ ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫زאري َ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ زאري‪،‬‬
‫אﮘﻴﺆن َ َ‬
‫ﻋﺠﻴﺒﻦ ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ!‬
‫ﮬﺴﻮאري‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻮري‪ ‬ﺗﻲ‬ ‫ﺟﻲ‪ُ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﮐﺌﻮن ﻋﺎﺷﻘﻦ ِ‬ ‫روز َאزل َ ُ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﺳﻴﻨﮕﺎري‪،‬‬ ‫ﺳﻮري ِ‬ ‫ﺣﺴﻴ ِﻨﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﺷﺎہ َﻣﻨﺼﻮر ﺣﻼج ُ َ‬
‫ﭼﭙﺎن ﭼﻮڌאري‪،‬‬ ‫ﭼﭗ ُ‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ‪ُ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬِﻲ‪ ‬ﭤﺌﻲ ُﮔﻢ ُאﮬﻮ ﭤﺌﻲ‬
‫ﺳﺮدאري‪.‬‬‫ﺳﺮس وﭠﻴﻦ َ‬
‫ﺳﺮي ﻛﺮ ﺻﺪﻗﻲ‪ُ َ ،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎھ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﺴﻲ ﻗﺮﺑﺎن ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ‬ ‫دم َ‬
‫ﮬﮣﻴﻦ‪َ ،‬ﭘﺮ ِ‬ ‫دوﺳﺘﻲ‪ ‬ﺟﻮ َ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﭤﻮ‬
‫ﻨﺼﻮري‪ ‬ﺟﻲ ُﺗﻮن‪َ ،‬ﻣﻨﺠﮫ َﻣﻌﺮﻛﻲ َﻣﺮدאن ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫َﻣ َﮭﻨﺪ َﻣ ُ‬

‫ﺗﻨﮭﻦ אﺳﻢ َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮن אﻧﺴﺎن ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺻﺤﻲ ” َ َ‬
‫ﺳﺮہٗ“‪ِ ،‬‬‫אﻧﺎ ِ‬ ‫وري ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﺮ ﺟﻲ‪ ،‬ﺣﻴﺮت אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺣﻴﺮאن ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﮅ ِ‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮ ﭘﻮري ُ‬
‫ﮬﮣﻲ‪ِ ،‬ﭤﻲ ﻣﺮد ﺳﺮ ﻣﻴﺪאن ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻧﻌﺮو ” َ َ َ ُ‬
‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ ﺟﻮ ِ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﻴﻦ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ُ ،‬ﺗﻮن دﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮن אﻳﻤﺎن ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ دم ُ‬
‫ﮬﻲ َﭘﻨﮅ ﺳﻮ ُﭘﺮزא ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﻧﻴﺸﺎن ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻳﻜﺎﻳﻚ‪ ،‬ﻳﻚ ﭤﺌﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮن ﺷﻤﻊ‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﺮوאﻧﻮ ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﻟﮗ ﻣﺎري‪،‬‬
‫ﻣﻴﻦ ﻣﺎﮬﻲ دي ِ‬
‫ﻣﺎري آﺋﻮن ﭰِﺮ ﺟﻴﺎري‪.‬‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎري‪.‬‬ ‫ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ ﭘﻴﺶ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﺣﺎل َ ِ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬

‫ِ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻮ‪َ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ِאﻳﻨﺪي َ َ‬
‫ﺷﮭﺮ ِﻧﻜﺎري‪.‬‬ ‫وﭠﻨﺪي ِ َ‬ ‫ﺟﺎ ﻧﺎﻟﻮ َ‬
‫ﺷﻜﺎري‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪو ِ‬ ‫ﺷﻮق َ‬‫دوﺳﺖ ري‪ُ َ ،‬‬
‫َ‬ ‫دم َﻧﻪ رﮬﻨﺪي‬
‫ﺤﺒﺖ ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ِﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﮘﺎري‪.‬‬ ‫ﻣﺴﺘﻦ ﮐﻲ ﻣ َ َ‬
‫َ َ‬
‫ﺟﻲ َאول ﻣﺎرﻳﻮ ﭘﻮ‪ ‬ﺟﻴﺎرن‪َ ،‬ﺗﻨﻴﻦ َﮔﮇ ﻗﻄﺎري‪.‬‬
‫دوﺳﺖ ڏﻧﻲ دﻟﺪאري‪.‬‬‫َ‬ ‫ﭼﺖ ۾‪،‬‬ ‫ﭼ ِﮝﻲ ِ َ‬
‫ﭤﻴﮍس ِ‬
‫ﺳﺮدאري‪.‬‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ ڏي َ‬ ‫ِ‬ ‫”ﺳﭽﻴﮇﻧﻲ“ ﮐﻲ ِﻋﺸﻖ ِ‬
‫ﺟﻲ‪،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢۰‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ُ‬
‫אدאﺳﻲ‪،‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ َ َ‬
‫ِ َ‬
‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﺧﺎﺻﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫وہ وאہ ِ‬
‫َ‬ ‫َ َ‬
‫ﻟﺆن ﻟﺆن َﻣﻨﺠﮫ روز אزل ﮐﻨﺆن‪ ،‬آﮬﻲ ِورھ אوﮬﺎن ﺟﻲ و ِ‬
‫אﺳﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺮאﺳﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﺷﺎرت‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬دل ﺗﺎ ِ َ‬
‫ﻛﻴﻦ ِ‬ ‫ﺳﮣﻲ‬ ‫”ﻋﺸﻖ ﻧﺎر ِ َ‬
‫אﺣﺘﺮق“ ُ ِ‬
‫ﺑﺎﺳﻲ‪.‬‬‫אﮬﺎ אﺳﺎن ِ‬‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻛﻴﻦ وﻳﺎﺳﻲ‪ ،‬ﺑﺎت ِ‬
‫ﺳﻨﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺑﻴﺮאﮔﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ رﻧﮓ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﻮ‬ ‫َ‬
‫ﺑﺮھ אوﮬﺎن ﺟﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﮬﺖ ﺗﺎ ﻛﻴﺮ ُ‬
‫ﮬﻴﺎس‪َ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﭤﻲ آﻳﺲ ﻛﻴﺮ‪ ،‬ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺖ ِﭔﺌﻲ ﻧﺎن‪ ‬ﭤﻴﺎس‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ﮬﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪ِ ،‬‬ ‫ﻧﺎن‪ ‬ﭔﻴﻮ ُ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺗﺎ ﺧﻮאﮬﺶ ﮐﻨﻴﺎس‪.‬‬ ‫ﭘﺮ َ‬
‫ﮬﺖ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪َ َ ،‬‬ ‫אﭼﮡ َﻧﻪ ﮬﻮ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِﭤﻲ آﻳﺎس‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺖ‬ ‫ﮬﻴﺲ َﻣﻌﺸﻮﻗﻲ‪ ‬۾‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﺖ ُ َ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺖ َﻣﻨﺠﮫ َﭘﺮوڙ ﭘﻴﺎس‪.‬‬ ‫ﮬﺌﻲ ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﻲ ُ ِ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭻ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪ُ َ ِ ،‬‬
‫وﭼﺌﻮن ”آ‪ “‬وﻳﺎس‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو َ‬ ‫” َ‬

‫‪١‬‬
‫ﭘﻮرن َﭘﮁﺎڙﻳﻮ؛‬ ‫ﮬﺖ ُ َ‬ ‫َ‬
‫אچ‪َ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ِ‬‫ﺟﻲ אﭼﻴﻦ ﺗﺎن َ ُ‬
‫ﺳﻴﻨﻲ َﻣﻨﺠﮫ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﭻ‪ِ ،‬‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ﭔﺎرﻳﻮ َ ُ‬ ‫َ َ‬
‫‪٢‬‬
‫آﮬﻴﺎن؛‬ ‫ﭜﻠﻲ ِ‬ ‫ﻣﮭﻴﻨﺎ ﻻ‪ ،‬آ‪َ ‬ﭜﻼ ُ ِ‬ ‫ﻛﻴﻢ َ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﮐﮣﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﺮﭼﺎ‪‬؛‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫אﭼﻲ אﮐﮍﻳﻮن ِ‬ ‫ِ‬
‫אﮐﮍﻳﻦ ۾‪.‬‬‫ﺟﻮڙﻳﻢ ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻮ ﻟﮗ َ َ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ‬
‫ِ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻤﻜﺎر‪ ،‬ﺳﺎھ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﻮﮔﮭﻮ ِ‬
‫ﻛﻴﻮ؛‬ ‫ﺟﻲ‪ ‬ﭼ َ َ‬ ‫ﺸﻤﻦ ِ‬ ‫ﭼ َ‬ ‫َ‬
‫وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪ُ ،‬رﺋﺎن زאرو زאر؛‬ ‫وﻳﮭﻲ َ ُ‬
‫َ‬
‫אﭼﺞ ﮬﻴﻜﺎر‪َ ،‬אﮜﮡ آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻮت ِ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻛﺎﻓﺮ؛‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺎٺ ﻛﺮﻳﺎن ﺗﻪ ُﻣﺸﺮכ ﭤﻴﺎن‪ ،‬ﻛﮁﺎن ﺗﻪ‬
‫ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪.‬‬ ‫ﺳﻤﺠﮭﻲ ” َ‬ ‫אﻧﮭﻲ‪ ‬وאﺋﻲ‪ُ َ ‬ور‪ ،‬ﻛﻮ َ‬ ‫ِِ‬
‫‪٥‬‬
‫אﮐﻴﻮن؛‬‫آﻳﻞ ِאﮬﻲ ِ ُ‬ ‫روﺋﮡ ﮐﺎن ﻧﻪ رﮬﻦ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫َ َ‬
‫אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﭝﻜﻨﮭﻦ وﻳﻞ َوﮬﻦ‪ ،‬אﭤﻦ אﺛﺮ ِ‬

‫‪٦‬‬
‫ﺑﺎر َ َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﭥﻦ َﺑﺮﺳﺎت ﺟﺎ؛‬ ‫ﻻﮬﻴﻦ‪َ ،‬‬ ‫ﻟﺤﻈﻮ َﻧﻪ ِ‬
‫אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫אﺛﺮ ِ‬ ‫آﮬﻴﻦ‪َ َ ،‬‬ ‫אﮐﻴﻦ ﮐﻲ ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺑﺎر‪ ،‬ﭼﺸ َﻤﻦ ﺗﻲ ﭼﮍﮬﻴﺎ؛‬ ‫ﺑﺎدل وאرא َ‬ ‫َ‬
‫رﺋﻦ زאرو زאر‪َ ،‬אﭤﻦ אﺛﺮ אوﮬﻴﺮن‪.‬‬
‫‪٨‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻴﻨﮭﻦ‪ ،‬آﮬﻲ אﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫آﺋﻲ ِﻧﻲ ُﻣﻨﺪ ِ َ‬
‫ُرﺋﻦ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ‪َ ،‬אﭤﻦ َאﺛﺮ אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬
‫ﺗﺎت‪ ،‬آﮔـــﻢ אﮐــــﮍﻳــــﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫آھ ِאﮬـــﺎ ِﺋﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫אﺋﻮن رאت‪ ،‬אﭤﻦ אﺛﺮ אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ُ‬
‫َ‬
‫‪١۰‬‬
‫آﮔــــــﻢ َאﮐـــــــﮍﻳـــــــﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳــــﺪאﺋﻴﻦ آﮬِـﻴــــــﻦ؛‬
‫אوﮘﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ َאﺛﺮ אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ‬ ‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪١١‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬ ‫ﺳﺪאﺋﻴﻦ َ‬ ‫ﮬﻦ َ‬ ‫אﮐﻴﻦ ﮐﻲ َ‬ ‫َ‬
‫آﮔﻢ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻏﻢ‪ ،‬אﭤﻦ אﺛﺮ אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ُﮔﻮﻧﺪر ﮔﮇﻳﻮن َ َ‬

‫‪١٢‬‬
‫َ‬
‫ﻻﻳـــــﻮن ِﭘـــــﺮت َﭘﺴــﻦ‪ ،‬آﺋــﻮن آﮔــﻢ אﮐـﻴــﻦ ﻣـــﻴﮍﻳﺎ؛‬
‫وﺳﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ אﺛﺮ אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ َﻧﻪ َ‬ ‫ﺳﻲ ﺗﺎن ِ‬
‫‪١٣‬‬
‫َ‬
‫رﺋﻦ‪ِ ،‬אﮬﺎ ﻋﺎدت אﮐﻴﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫ڏﺳﻦ ۽ َ‬
‫אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﮬﺌﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ אﺛﺮ ِ‬ ‫ﺮﮬﻮن َ‬
‫ﺷﺎل ُ‬ ‫ﺳﻲ ﺳ ُ‬
‫ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫َ‬
‫آﻳﻞ אﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫آﮬﻲ رﻳﺠﮫ رﺋﮡ‪َ ،‬‬
‫אوﮬﻴﺮن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﺌﻲ َﺗﻦ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺌﮡ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ אﺛﺮ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﻪ ”ﻣﺎن“ ”ﺗﻮن“ َوﭸﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر‪،‬‬
‫ﻛﺮ َم ﻛﺎﺋِﻲ‪.‬‬‫ﭔﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ َ‬
‫ِ‬
‫ﮘﺠﻬﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﮬﺎدي‪ ‬وאري دل ﺗﻲ دאﺋﻢ‪،‬‬ ‫ُ‬

‫ِ‬
‫وאﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻓﺮאﻣﻮش ِﭤﻲ ﭔﻲ وروﻧﮭﻦ ِ‬
‫ﺑﺤﺮ ﺗﻲ ﺟﺎ َ َ‬
‫ﻟﮭﺮﻟﮙﻲ ﭤﻲ‪،‬‬ ‫َ َ‬
‫َ‬
‫אﺳﺎن ﭘﺎڻ ﺑﺎزي אﺻﻞ َﮐـ ُﺌﻮن َ ِ‬
‫ﺑﻨﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺟﺴﻢ ﺗﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ ِ َ‬ ‫ﺣﻴﺮت ُ‬‫ﮬﻮ‪َ ‬‬ ‫آﮬﻲ ُ‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت َ‬ ‫ﺣﻖ ﺟﻮ آﮬﻲ‬ ‫َ ُ‬
‫ﺣﺮف َ َ‬
‫ﻧﻈﺮ ۾‪ ،‬ﻇﺎﮬﺮ ﭤﻴﻮ ِ ُ‬
‫ﺳﺞ‪،‬‬ ‫ﺟﮭﮍ ﺟﻮ ﮬﻮ َ َ َ‬ ‫َﻟﭥﻮ ُ‬
‫ﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫אڄ ﺳﺮאﺳﺮ ﺳ ِ‬ ‫ِﭤﻲ َ ُ‬
‫ﭴﺎﮢﻴﻦ‪،‬‬‫ﺗﺤﻘﻴﻖ ِ‬ ‫َ‬ ‫آﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ َ ُ‬
‫ﺳﭻ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ َﻣﺴﺖ ﻣﺎرﻳﻮ دم ﺧﺪאﺋِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﺳﭽﺎ ﺳﻲ ﺳﺨﻦ ﮬﺎدي‪ ‬ﺟﺎ‪ ،‬ﻳﺎرو‪ ،‬אڄ ﻳﺎد آﻳﺎ ﺳﻲ؛‬
‫ﺑﺮﭼﺸﻢ ﭼﺎﻳﺎ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻻﻛﻮن אڄ ﺗﺎﺋﻴﻦ‪ُ ،‬אﮬﻲ َ‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ُ‬
‫َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ ﮬﻲ‪ِ ،‬ﻣﮍن آڏو َﭘﻜﻮ ﻣﻮن ﺳﺎن؛‬

‫ِ‬ ‫ﻗﻮل‬ ‫َ َ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺗﺎن ُ‬
‫ﮬﻮﻧﺪאﺳﻴﻦ َدم َﺑﺪم ﺗﻮﺳﺎن‪ِ ،‬אﻧﮭﻲ‪ ‬وﻋﺪي وﭠﺎﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻲ ﺟﺎن ﺟﺎﻧﺎن ﺳﺎن؛‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻲ ﺗﻦ َ َ‬

‫ﻃﺎﻋﺖ ۾‪ ،‬ﮔﮇﻳﻮ ِ‬ ‫ڏﻳﻮ ِ‬
‫ﮬﻦ َ‬
‫ﻳﺎر ﻻﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫َﭘﺮي ﭴﺎﮢﻴﺠﻮ ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﻻڙي ِ‬
‫روزא ﻛﻴﺌﻲ‪ ،‬ﻧﻔﻞ ﻧِـﻤﺎزאن‪ ،‬ﺗﻮڙي َ‬

‫ﺳﻮ ورد وﻇﻴﻔﺎ؛‬
‫ﻇﺎﮬﺮ آﮬﻦ‪ ،‬ﺳﺒﻖ ﺳﺎﭴﻦ َ َ‬
‫ﭘﮍﮬﺎﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﭝﻴﺌﻲ َ‬
‫ﻟﮗ‬ ‫َ ِ‬
‫َ‬
‫ﺻﻮرت؛‬ ‫ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‬
‫ِ‬ ‫َﭘﺌﻮ ﺟﻲ ﺧﻴﺎل ﺧﺎﺻﻲ ۾‪ ،‬ﺳﭹﺎﮢﻮ‬
‫ﻓﻜﺮ ﭔﻴﺎ ﺳﭛ َﭰﻼﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﭔﮅي‪ ،‬ﭔﻮﻟﻲ‪ ،‬ڏﺳﻲ ﭤﻮ ﻛﻴﺮ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ُאﮬﻲ ِ ُ‬
‫ﭔﻮﻟﻴﻮن؛‬ ‫وﻳﭡﻮ َﻣﻨﺠﮫ ﺑﺎدﺷﮫ ﻣﺤﻠﻲ‪ ،‬ﭔﻮﻟﻲ ﭤﻮ ِ‬
‫ُאﮬﻮ ﺑﺎدﺷﺎھ ُאﮬﻮ ﺑﻨﮕﻠﻮ‪ ،‬ﻧﻪ ﭔﻲ ﭜﻮﻟﻲ ُﭜﻼﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬

‫ﺟﻴﻜﻲ ﻛﻴﺎ دوﺳﺘﻦ ﻣﻮن ﺳﺎن‪ُ ،‬אﮬﻲ ﮘﮡ ﺗﺎن َﻧﻪ َ‬
‫وﺳﺮن ﭤﺎ؛‬
‫دم َﻟﻨﮕﮭﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺌﺎ ﮔﮇ ﺟﻲ ﺣﺒﻴﺒﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﭼﮝﺎ ﺳﻲ َ‬
‫ﻟﮏ ﺑﺎر ﺷﻜﺮאﻧﺎ؛‬ ‫ﺷﻜﺮ َאﻟﺤﻤﺪ� ﭤﻮ ﭘﮍﮬﺎن َ‬

‫ﺟﻨﻴﻦ ل‪َ ‬ﭘ َ‬
‫ﻨﮅ ُ َ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﮁﺎﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫אﮬﻲ ﭘﻴﮭﻲ َﭘﮑﻲ آﻳﺎ‪ِ َ ،‬‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ آﮬﻲ دروאزي‪ ،‬אزل ﺟﻲ روز‬
‫ُ‬
‫ﮀﮇﻳﻨﺪא ﮬﻲ‪ ،‬ﺗﻮڙي َﻋﻴﺒﻦ אﭠﺎﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬‫ﻛﻴﺌﻦ َ‬‫َﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ ﭤﻮ אرﻣﺎن‪،‬‬‫ﮀﻮ َ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﭤﻴﻨﺪﻳﻦ!‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻴﻜﻲ آﮬﻴﻦ‪،‬‬
‫زﻣﻴﻦ ﮀﺎ ُאﮬﻮ آﺳﻤﺎن‪.‬‬ ‫אوﻟﮫ‪ ،‬ڏﮐﮡ‪َ ،‬‬ ‫אﭜﺮ‪َ ،‬‬‫ُאﺗﺮ‪َ ُ ،‬‬

‫ﺳﺮ ِ‬
‫ﺻﻮرت ۾ אﻧﺴﺎن‪.‬‬‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮔﮭﻤﺎﻳـ ِﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻲ‬ ‫ﭘﻴﺮ ُ‬‫ﭴﺎﮢﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎﮢﻮن ِ‬
‫ﺷﺎ ٍن‪“.‬‬‫ﮬﻮ ِﻓﻰ َ‬
‫ﻳﻮم ُ َ‬‫ُ ﱠ َۡ‬ ‫אﭤﮡ َ‬ ‫ُ َ‬
‫ﭴﺎڻ ِאﮬﻮ ِﺋﻲ آﮬﻲ‪” ،‬ﻛﻞ ٍ‬ ‫وﻳﮭﮡ ِ‬
‫ﻗﺎدر ﭤﻴﻮ ﻓﺮﻣﺎن‪.‬‬‫ﻠﮧ“‪َ ،‬‬ ‫אﻟﻰ َאﺻ ِ ٖ‬ ‫ﺷﻲء َ َ ُ‬
‫ﻳﺮﺟﻊ ِ ٰ‬ ‫ﻛﻞ َ ٍ‬ ‫” ُ ﱡ‬
‫ﺳﻠﻄﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ُ‬ ‫ﺎﺋﻲ‪َ ” ،‬‬‫ﮬﻲ‪ُ ‬ﭘﺮﺟﻬ ِ‬ ‫َ َ‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ِ‬ ‫ﮬﺎدي‪‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ِﺑﺮھ ﺟﻲ ﺑﺎزאر‪،‬‬
‫ﺟﻴﻜﺎ َ‬
‫ڏﺳﮡ ِאﻳﻨﺪي‪.‬‬
‫ﻛﻴﻦ َﻗﺮאر؛‬
‫وﮬﻨﺪي ﺳﺎ ِ َ‬ ‫ڏﺳﻨﺪي ﺗﺠﻠﻮ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬‬ ‫ﺟﻴﻜﺎ ﺟﻮ َ‬
‫ﻛﻴﻦ َﻗﺮאر؛‬
‫وﮬﻨﺪي ﺳﺎ ِ َ‬ ‫ﺳﺮ ﺟﻮ‪َ ،‬‬ ‫ﺳﻮدو ﺟﺎ ﻛﻨﺪي ِ َ‬
‫ﻣﺎﺋﻞ‪ ،‬ﺗﻴﺰ ُﮔﮭﻤﻲ ﺗﻠﻮאر؛‬ ‫ﻮل َאﻧﺪر‪ِ ُ ،‬‬
‫ﺳﺮﺧﻲ‪ِ ‬‬ ‫ﺳ َ‬
‫ﭼﻮ ُ‬‫َ‬
‫ﺳﺮدאر؛‬ ‫ﺳﺮ ڏﻳﻨﺪي َ‬‫ﭼﻤﻜﻮ ڏﭠﻮ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺳﺎ ِ ُ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ َ‬ ‫ﺟﻲ َ‬
‫ﻛﺴﮡ ﺟﻲ َ‬
‫ﻛﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﻴﺮ ۾‪ ،‬آﮬﻲ ُ َ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِאﻧﮭﻲ‪َ ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪!‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ وﻋﺪא ﭘﺎڙﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺎﻧﻮل‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻮن אﺻﻞ אﺳﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﻗﻮ َل ﻧﻪ ﻳﺎر وﺳﺎرﻳﺎ؛‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ ِ‬

‫ُ‬ ‫َ‬
‫وﺳﺮن‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻮن ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﺎ؛‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ אﮬﻲ ﻣﻮن ﮐـﺌﻮن ﺗﺎ ﻧﻪ ِ‬
‫ﺳﺎھ ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎ؛‬‫َ‬ ‫ﻳﺎر َ َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ِ َ‬
‫ﮬﻦ‬ ‫ﺳﺨﻦ َ ِ‬
‫ﺳﭽﺎﺋﻲ‪َ ‬‬ ‫ُ‬
‫ﻧﺖ ِﻧﮭﺎرﻳﺎ؛‬‫ﺷﮭﺮ ﺑﺤﺮ ﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎن ِ ُ‬ ‫אﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ َ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺖ ورאﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﺎ دور ﮬﺌﺎ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻲ وאﻟﻲ‪ِ ‬‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ ” َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ﺟﻮ ﭤﻮ ﮘﻮﻟﻴﻦ ﻳﺎر‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن ﺗﻮ ۾ آﮬﻲ!‬
‫ﻛﻨﻲ ﻻ‪‬؟‬ ‫ﭼﺆ ﺗﻮن َ ِ‬ ‫ََ‬

‫ڏوﻧﮕﺮ ﻛﻴﮇא ڏورﺋﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﭘﺎڻ ِﺋﻲ ۾ ُﻣﻨﮭﻦ ﭘﺎ‪‬؛‬‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ وﭸﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ِ َ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺎ‪‬؛‬ ‫ﺳﻨﺪي‬‫دل وאري ﺧﺎﻧﻲ ۾‪َ ،‬‬
‫ﻛﻞ َﻧﻪ َ‬
‫ﻛﺎ‪.‬‬ ‫אوڏאﺋﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ َ‬
‫ِ‬ ‫ِאﮬﮍي‪‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ََ‬
‫ﺳﻮدאﮔﺮ َ‬
‫ﻳﺎر ڙي ِﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻞ‬
‫ﻛﮭﮍي دﻳﺴﺆن آﺋﻴﻦ آﺋﻴﻦ؟‬ ‫َ‬
‫ﮐﮣﻲ َﮐﭥﻮري‪َ ‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬

‫ﺑﺎر؛‬ ‫زﻣﻴﻦ ﺗﻲ‪ِ َ ،‬‬
‫אﭼﻲ ِ َ‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ِﭤﺌﻴﻦ ﺗﻮن وو ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﻮﺗﺌﻲ َ‬ ‫ﮬﻨﺠﻴﻦ ﺳﻮ ُ َ‬ ‫אﺗﺎﮬﻴﻦ‪َ ،‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺎر؛َ‬ ‫אﭼﻲ ِ ِ‬ ‫ﮬﻠﻲ אﺗﺎﮬﻮن وو ِ‬ ‫َِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻴﻨﮕﺎر؛‬ ‫َ‬ ‫אﭼﻲ َ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت ﺟﺎ ِ‬ ‫ﮬﺖ‪،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ِ‬ ‫ﻃﺮﺣﻴﻦ ﻃﺮﺣﻴﻦ وو ِ‬
‫ﻛﮃ َ َ‬
‫ﻗﻄ َﺎر؛‬ ‫ﻻﻳﺌﻲ َ‬‫ﺷﺎھ آﮬﻴﻦ وو ﻳﺎ ﺗﻪ ُﮔﻤﺎﺷﺘﻮ‪َ ،‬‬
‫ﺷﻤ َﺎر‪.‬‬ ‫ﺷﻮﻗﺆن َﻣﻨﺠﮫ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ڙي‪،‬‬ ‫ﺳﮡ ” َ‬‫َאﭼﻲ ﭘﻴﺎﺳﻲ وو ُ ُ‬
‫ِ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﺟﻦ ﺗﻲ ﺣﺎل‪ُ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﺟﮭﻠﻴﻮ َ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﺎ!‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﻧﻪ ُ‬ ‫ُ َ‬
‫אﻧﮭﻦ ﮐﻲ آ‪ِ ‬‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪َ ،‬ﻧﻜﻮ ِאﺳﺘﻘﺒﺎل؛‬

‫ﻣﺎﺿﻲ ِ َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ ِ‬
‫ﻣﭹﻦ‬
‫ﻟﻮכ َﮐـ ُﺌﻮن‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﺟﻮ َאﺣﻮאل؛‬
‫ِﻟﻜﻮ ﻧﺎﮬﻲ َ‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آﮬﻲ ورھ وﺻﺎل؛‬‫ُ‬ ‫ﺟﻲ ُﻣﻮن ُ ِ‬
‫ﭘﮁﻴﻮ‬
‫ﭔﺎﺟﻬﻮن ﺗﻦ ﮐﻲ ﻧﻜﻮ ﻗﻴﻞ ﻧﻪ ﻗﺎل؛‬ ‫وو‪ ‬وو‪ُ ‬‬
‫ﻛﻤﺎل‪.‬‬‫ﻋﺸﻖ َ‬
‫ﺳﭹﺎﺗﻮ ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ ِ ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ُ “‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻋﺒﺮت آﮬﻲ‪ ،‬אﮬﮍي ﺣﺎل ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ُﻣﻮن ﮐﻲ ِ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺎرﻳﻮن ﺣ َ‬
‫ﻴﺮت آﮬﻲ‪ِ ،‬אﻧﮭﻲ‪ ‬ﮘﺎﻟِﻬﻪ ِ‬
‫ﺟﮣﻴﺎ ﭤﻮ ﭘﺎﺋﻲ؛‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺟﻮڙ َ‬ ‫َِ‬ ‫ﮬﻴﮣﻮ‪،‬‬‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ‬ ‫َِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ڏאڍو‪،‬‬‫َِ‬

‫ﺳﮇאﺋﻲ؛‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺳﻴﺪ َ‬ ‫َِ‬ ‫ﻣﻮﭼﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻛﻮري‪،‬‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ُﻣﮏ ِﻣﻼﺋﻲ؛‬ ‫َِ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎرق‪،‬‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺗﺎرכ‪،‬‬ ‫َِ‬
‫ﮬﻼﺋﻲ؛‬ ‫ﺣﻜﻢ َ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ُ‬ ‫ﺳﭙﺎﮬﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ‬‫َِ‬ ‫ﮬﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺷﺎ ِ‬ ‫َِ‬
‫ﮬﻼﺋﻲ؛‬‫ﺳﺮ َ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺳﻮري‪ُ ِ ‬‬ ‫َِ‬ ‫ﻣﻮﻣﻦ‪،‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ‬ ‫َِ‬ ‫ﻛﺎﻓﺮ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ‬‫َِ‬
‫ﺑﺖ َﺑﻨﺎﺋﻲ؛‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ُ َ‬ ‫ﺳﻨﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ُﮔﺴﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِﺗﻠﻚ ﻟﮙﺎﺋﻲ؛‬ ‫َِ‬ ‫אﻧﻌﺎﻣﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ ِ‬ ‫َِ‬ ‫ﺳﺎﻣﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ‬
‫ﺳﮣﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎن‪ُ ‬‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ” َ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻧﺎدر‪،‬‬ ‫َِ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﻗﺎدر‪،‬‬ ‫َِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١۰‬‬
‫ﭘﺖ َﭘﺮي‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ!‬

‫ﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎن َ ِ‬
‫ِ َ‬
‫ُ‬
‫ﮬﻮت وري؛‬ ‫ﻛﺮﻳﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬وري ﺳﻮ‬ ‫دﻋﺎ َ‬
‫ﺳﻨﺪي ذوق ذري؛‬ ‫ڏورאﺋﻴﻮ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ُﻣﻮن‬
‫ِ‬
‫ﺳﭹﺎﺗﻢ َ‬
‫ﭘﺎڻ ﮐـ ُﺌﻮن‪ُ ،‬ﭘﻨﮭﻮن ﻧﺎﮬﻲ َﭘﺮي؛‬ ‫ﺻﺤﻲ ُ‬
‫ﺳﺮي‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮ ري‪ ‬ﻣﻮن ﻧﺎ َ‬ ‫ﺳﺮي ُ‬ ‫ﻛﺌﻦ َ‬ ‫ﺗﻮ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١١‬‬
‫ﺧﺒﺮ ﺧﺎﻃﻮ آﻳﻮ‪َ ،‬‬

‫ﺧﻴﺮ َ َ‬
‫ﺻﻼح ﺟﻲ ﻣﻮن ڏي‪.‬‬ ‫وﭠﻲ َ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻌﻴـﻮ‪.‬‬‫ڌﮢﻦ ﮐﻲ َ‬‫ﺻﺒﺤﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ﮬﻮ ِ‬ ‫אڄ ُ‬ ‫ﻨﭝﻮر ﺟﻲ َ ُ‬

‫ﭘﺎر ﭜ َ‬‫ِ‬
‫روح ﺳﻨﺪن ﺟﻮ رאﻳـﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫אﺻﻞ ﮐـﺌﻮن‪َ ،‬‬‫َ‬ ‫آھ َ‬‫ﻃـﺮف ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﭴﮡ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺤ َﺒﻦ ﺳﺎڻ ﻣﻼﻳـﻮ‪.‬‬ ‫ﻧﻴﺎﭘﻦ َ ُ‬‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻲ َ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺟﻦ ﺗﺎن ِ ُ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ِﻧﺒﺎﮬـﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻴﻦ َ ُ‬
‫ﺗـﺌﻮن‪َ ،‬‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ آ‪ِ َ ‬‬
‫ِ‬ ‫ﭤﻴﺎن‬
‫אﻳﻨﺪﺋﻲ אﮬـﻲ ﺟـﻦ ﺟـﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬وﻳـﭡﻲ ﺗـﻮ ورھ وﺳﺎﻳـﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺠﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫وٽ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ڙي َﭘﻨﮅ َ‬ ‫ﭘﻴﻮ ِﭘﺮﻳﻦ‪ِ ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺻﺪﻗﻲ وﭸﺎن َﺗﻦ َﺗـ ُﺌﻮن!‬

‫ﮬﻲ‪ ،‬آ‪َ ‬‬
‫ﺗﻮڙ ِﻧﺒﺎ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻦ ﻻﺋﻲ ِ‬
‫وﺋﻲ دل ورאﺋﻲ‪.‬‬ ‫אﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻦ ِ‬ ‫ﺷﺎﺑﺲ آﮬﻲ َ‬ ‫َ‬

‫ﭘﺮﻳﻦ َ ُ‬
‫ڏﻧﻬﻦ‪َ ُ َ ،‬‬
‫آﺋﻲ‪.‬‬ ‫אڄ אﺳﺎن ڏي ِ‬ ‫َﭜ ِﻠﻲ ِ‬
‫ﭜﺎﭴﻲ ِ َ‬
‫وאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫وאت َ‬
‫אﻧﮭﻦ ﺟﻲ ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن آﮬﻲ ﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﮡ ﺳﺎن‪َ ،‬ﻣﺤﺒﺖ آگ َﻣﭽﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫ڏﻳﮭﺎڙي ڏ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺪאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫وאﺋﻲ وאت ۾‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬آﮬﻲ‬ ‫وو‪ ‬وو‪ِ ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﺳﮭﮣﻲ َ َ َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺳﺎن ِﻧﻴﻨﮭﮍو ﻻﻳﻮﺳﻲ!‬ ‫ُ‬
‫وچ ۾‪َ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪ ،‬آڏو َﻋﺸﻖ آﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﮍﮬﻴﻢ ﭤﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ورد َﭘ ِ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ڏﺳﮡ ﺳﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪ ،‬ڏאڍو ُﭘﻮر ﭘﺮאﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭛ وﺳﺎرﻳﺌﻴﻦ ِ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫وﺟﮭﻲ ﭔﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪ ،‬ﮘﻠﻲ‪ ‬ﮘﻠﻲ‪ُ ‬‬
‫ﻳﺎر ﮘﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫َﭔﻦ ِ‬
‫אﻧﮭﻲ‪ُ ‬ﮔﮭﻮ َر ﮔﮭﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬‫ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻲ‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪َ ِ ،‬‬
‫وﻗﺖ ِ‬ ‫אول َ‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﭼﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻮ ﻣﺒﺎرﻛﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي‪ ،‬ﭼﺎ َ‬
‫ﮬﺆن ِ َ‬ ‫ﺳﭽﻮ‪َ َ “‬‬ ‫” َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﺷﻮرﻳﺪن َﮐـ ُﺌﻮن ﺣﺎل‪،‬‬
‫وﭸﻲ ﭘﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪ ‬۾‪.‬‬‫ﭘﮁﺞ ِ‬
‫ﻣﺠﻠﺲ وﭸﺞ ُאن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ڏﺳﻨﻲ ﺧﺎص ﺧﻴﺎل‪.‬‬

‫َאﮔﮫ َﻟﮭﺞ ُאن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﻮ وڻ َﭨﮡ آﮬﻲ وﺻﺎل‪.‬‬
‫َ‬
‫ورق وﺳﺎرج َ‬
‫وچ ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﺎ ﻓﺎرغ ﭤﺌﻴﻦ ﻓﻲ אﻟﺤﺎل‪.‬‬
‫ﺑﺮہ َ‬
‫ﻛﺮﺋﻲ ﺑﻴﺤﺎل‪.‬‬ ‫ﻋﻘﻞ ُאﮀﻠﺞ َ‬
‫آب ۾‪ ،‬ﺗﺎ ِ ُ‬
‫ﺳﭻ ﺳﻮאل‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮن وﺳﮭﻴﻦ وﺳﻴﻼ‪ ،‬ﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫ڏﻳﮫ َﻧﻪ ڏي ڙي‪،‬‬

‫ﺳﺎري ُ‬
‫ﺳﻤﺠﻬﻪ َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎﻟﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ دل َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻲ ڙي‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ُﭘﮁﻴﻦ ﺟﻲ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪َ ،‬‬

‫ﺣﺮف ﺣﺎﻟﺌﻲ ﺟﺎ ِ‬
‫ﭘﺎڻ ِﺋﻲ ﺳﺎن ﻧﻲ ڙي‪.‬‬‫ﻧﻴﻨﮭﻦ َ‬ ‫ُאﮀﻞ َﻧﻪ ِﭠﻜﺮ َ‬
‫ﭜﺘﺮ ﺟﺎن‪ُ ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن‪ ،‬אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺣﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﻗﺮب ﺳﭹﺎﮢﻦ ﻛﻲ ڙي‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎﻟﻚ ﺳﻲ ڙي‪.‬‬‫آﮬﻦ َﭘﮅرא‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِ‬‫ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ُ‬
‫ﺣﺴﻦ ﻣﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻮري‪ ‬ﺳﻲ ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎ‪ِ ،‬אﻧﮭﻲ‪ ‬ﮘﺎﻟﻬﻪ‬
‫ﮘﺎرﻳﺎ‪،‬ﮬﺰאرﻳﻦ ﮬﺰאر!‬
‫ﺳﺮ ﺳﻼﻳﺎ‪،‬‬ ‫ﻳﺎر آﻳﺎ‪ ،‬ﻧﻴﺰن ﺟﻲ ِﻧﻮאﻳﺎ‪ِ ،‬ﻧﻴﺌﻲ ِ‬ ‫ُאﮬﻲ َ‬

‫ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺗﻮ אﮔﮭﺎر‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛﻴﮭﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﮅ َ ِ‬ ‫ﺗﻨﮭﻴﻦ ُ ِ‬
‫ﺟﻨﮭﻴﻦ ﻣﻮج آﺋﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ ِ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ ﺷﮭﺴﻮאر‪.‬‬
‫ﺳﺮ ڏﻧﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻤﺮ ﺟﺎ َﭔﮅאﺋﻮن‪ ،‬وري ﻧﺎ ﮀﻮڙﻳﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻧـ ِﺌﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻻﭤﺎﺋﻮن َ َ‬
‫ﻣﻴﺎر‪.‬‬
‫ﺳﺮ ﮐﮣﻲ ﺳﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﭣ َ‬ ‫ﻣﮁﮡ َ‬ ‫َ َ‬
‫ﮬﮣﻲ ﺳﻲ‪ِ ،‬אﮬﺎ ﮘﺎﻟﮫ ﮘﮣﻲ ﺳﻲ‪ ،‬ﺗﺮي‪ِ ‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ِﻧﺜﺎر‪.‬‬
‫ُ‬
‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ ﭘﮍﮬﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻦ ﻣﻮﺟﻦ ﭼﮍﮬﻴﺎ ﺳﻲ‪َ ،‬ﻟﮭﺮن ُﻟﮍﮬﻴﺎ ﺳﻲ‪َ ” ،‬‬
‫َ‬
‫ﺧﻤﺎر‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ُ‬ ‫ﮐﻨﻴﺎ ِ‬
‫ﺳﻠﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬‫ﺳﺮ َ‬
‫ﻧـﺌﻲ ِ‬ ‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ َﭘﮍﮬﻴﺎﺋﻮن‪ِ َ ،‬‬‫ﮬﻲ ﻧﻌﺮو ﮬﻨﻴﺎﺋﻮن‪ُ َ َ َ ” ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﭤﻴﺎ ﮔﻢ ﻏﺒﺎر‪.‬‬
‫َﻣﺌﻲ ﺟﺎ ﭘﻴﺘﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﻲ ﺳﮭﺮא ُﮘﺘﺎﺋﻮن‪ ،‬وڏي وک وڌאﺋﻮن‪،‬‬
‫ﭘﺎڙﻳﺎﺋﻮن َﻗﺮאر‪.‬‬

‫ﺑﺎت ﭘﺎﺳﻲ‪،‬‬‫ﻛﮇﮬﺎن ﺳﻲ‪ِ ،‬אﮬﺎ ِ‬ ‫ﭘﮭﻠﻮאن ﭘﺎﺳﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﭤﻴﻨﺪא َ‬ ‫َ‬

‫ﺣﻜﻤﺪאر‪.‬‬ ‫ﮬﻠﻴﺎ ُ‬ ‫َ‬
‫ﻠﻚ ۾‪ ،‬ﺳﮣﻮ ﺳﭛ َ َ‬
‫ﺧﻠﻖ ۾‪،‬‬ ‫ﻣﻠﻚ ۽ َﻓ َ‬ ‫ﻣﻠﻚ ۾‪َ َ ،‬‬ ‫ُﻣﻠﻜﺎن ُ َ‬
‫ﮬﻲ‪َ ‬ﭘﭽ َﺎر‪.‬‬ ‫ﭘﺌﻲ ِ‬ ‫َِ‬
‫ﭼﻮٽ ﭼﻠﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬وﭸﻲ رﻧﮓ رﻟﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﺣﺐ ﮬﻠﻴﺎﺳﻲ‪َ ،‬ﻣﺎري‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﺌﻮن ُ َ‬
‫ﮬﻲ َﺗﻨﻮאر‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻴﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺧﻤﺎري‪،‬‬ ‫ﺟﻦ ﺳﻮאري‪ ،‬ﻋﺠﺐ ﺧﻮﺷﻲ ُ‬ ‫ﺳﻮري َ‬ ‫ِאﮬﺎ אﻋﺘﺒﺎري‪ُ ،‬‬
‫ﺟﻲ َ َ‬
‫ﻗﻄﺎر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﭡﻦ ِ‬
‫ﮬﭣ ﭔﮅאﺋﻮن‪،‬‬ ‫ﭔﺌﻲ َ َ‬
‫ِﻧﺸﺎﻧﺎ ﮐﻮڙﻳﺎﺋﻮن‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﻧﺎ ُﻣﻮڙﻳﺎﺋﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﻛﭡﺎ ُﻗﺮﺑﺪאر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ُ‬
‫دﺳﺘﻲ‪،‬‬‫ﮬﻨﻴﺎﺋﻴﻦ دو َ‬‫ﮬﺴﺘﻲ‪ِ َ ،‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻴﻦ ﮔﻢ َ ِ‬ ‫ﻣﺴﺘﻲ‪ِ َ ،‬‬ ‫ﻣﻨﺼﻮر َ ِ‬
‫َ‬ ‫ِﭤﻲ َ‬
‫ﺟﻲ َﺗﺮאر‪.‬‬ ‫ﺗﭙﺶ ِ‬
‫ﺳﺮאﭘﺎ‪ ،‬ڍﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ِﻟﮝﻦ ﻻ‪،‬‬ ‫ﺳﻮرن ﺟﻲ َ‬ ‫ﺷﺒﻠﻲ‪ ‬ﺷﺎﺑﺲ آ‪ُ ،‬‬ ‫ﭤﻲ ِ‬
‫وﺟﻮدﺋﻮن وﺳﺎر‪.‬‬ ‫َُ‬
‫ُﻣﻼ ﺳﻮ ﻗﺎﺿﻲ‪ ،‬ﮐﮍي ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺑﺎزي‪ ،‬ﻣﻨﺠﮭﻦ ﮔﻨﺆ ﻏﺎزي‪،‬‬
‫ﮐﮍא ﮬﺎ ﺟﻮﻧﺠﮭﺎر‪.‬‬
‫ﺳﮅ ﮬﻲ ﺳﭝﻦ ﺗﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺮﭜﻲ ﺗﻨﮭﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ُ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ڌﻧﮣﻴﻦ ِ ُ ِ‬ ‫ﮬﻨﻴﺌﻴﻦ ﭘﻴﺮ َ‬
‫ﺳﭻ ﺳﭽﺎر‪.‬‬‫ِﭤﺌﻴﻦ َ ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِ َ َ‬
‫ﺟﻨﮭﻴﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﭘﺮوאھ ﻛﻨﮭﻴﻦ ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺬب ﺟﺎ‪ِ َ ‬‬ ‫ﺳﻚ ِ‬
‫رﮐﻲ ِﻧﻲ ﺳﻨﭝﺎر‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺮ ﺳﭹﺎﮢﻮن‪،‬‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﺮ ﭜﭵﺎﮢﻮن‪”،‬אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ وאﮢﻮن‪ ،‬אﮬﻮ ِ‬ ‫وڍي ِ‬
‫آﮢﻴﻮ ِאﻋﺘﺒﺎر‪.‬‬
‫ﮬﻲ‪ ،‬وﺋﻲ ﺗﺎن ﺷﻜﻞ ﮬﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺣﺎﺟﺖ ﻋﻘﻞ ﮬﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﻜﻞ ِ‬‫ﮬﻨﻴﺎﺋﻴﻦ َ‬
‫ﺟﻠﻴﺎ ﺟﻠﻮہ دאر‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮ ﺳﭽﺎري‪،‬‬ ‫ڏﻧﺌﻮن ُﻣﻨﮭﻦ َﻣﺘﺎري‪ ،‬ﻧﻪ ﻛﺎڏي ﻧﮭﺎري‪ ،‬ﺳﭩﻴﻮ ِ‬
‫دﻟﻴﻮن دوﺳﺘﺪאر‪.‬‬
‫ﺳﭽﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻪ ﻛﻮڙي ﭼﻴﺎﺋﻴﻦ‪ِ ،‬ﻧﺒﺎﮬﻲ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﻛﺎرڻ ﮬﻚ ﻧﻈﺎر‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺑﺎﮬﻦ ۾ وڌאﺋﻮن‪ ،‬ﭘﻮ‪ ‬ﻟﮭﺮﻳﻦ ﻟﻮڙﮬﻴﺎﺋﻮن‪”،‬אﻧﺎאﻟﺤﻖ“ ﭔﮅאﺋﻮن‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﭤﻲ ﮬﻲ ﮬﻲ ﮬﻮﻧﮕﺎر‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِﭜﻲ ﺑﻐﺪאد ﺳﺎرو‪ ،‬ﻣﮍﻳﻮ َﺑﮭﺖ ﭜﺎرو‪ ،‬ﻣﻨﺠﮭﻦ َﻧﺮ ﻧﻌﺮو‪،‬‬
‫ﮬﮣﻲ ﮬﻮﺷﺪאر‪.‬‬
‫ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻋﺸﻖ אﻳﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬אﭼﻲ ڏאڻ ڏﻳﻨﺪﺋﻲ‪َ ” ،‬ﻣﻦ َو َﻣﺎ“ ِ ِ‬
‫ﻧﻴﻨﺪﺋﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻨﺪﺋﻲ ﮔﻞ ﺑﮭﺎر‪.‬‬ ‫َ ُ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﮬﭥﺌﻮن ﭘﻴﺘﻮ ﻣﻮن ﺗﺎن ﭘﻴﺮ ُﻣﻐﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎم ﺷﺮאﺑﻮن ﺷﻮري‪.‬‬
‫ﻛﻜﻮري؛‬ ‫َدور ﮐﺎرאﺋﻲ دل ﮐﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﭼﺸﻤﺎن ﻛﻴﻒ َ‬

‫אﺻﻞ َﮐـ ُﺌﻮن ﻣﻨﺼﻮر ﺟﻮ ُאﻧﮭﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭨﻴﻮ ﻛﻨﮅ ﻛﻮري؛‬
‫ﻧﺸﻲ ﻣﻨﺠﮫ ﻧﻮאز ﭤﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮن ﮬﻲ ﺳﺮ ﮔﮭﻮري؛‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎﻗﻲ‪ُ ُ ‬‬
‫ﺳﺮכ ﭘﻴﺎرﻳﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ ُﭘﭵﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭤﻮري؛‬
‫ﭼﺖ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﭼﻮري‪.‬‬ ‫ِﭘﻨﮭﺎن ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﻣﻮﻧﮑﻲ آﮬﻦ ﻳﺎد‪ِ ،‬ﻣﭡﻴﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن!‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ﭘﮭﭽﺎﺋﻴﻦ دאد؛‬

‫ﮬﻲ ﻧﻤﺎﮢﻲ ڏوﮬﻦ ِ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻛﺮﻳﻦ אﻣﺪאد؛‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪َ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ دوﺳﺖ ﻛﺮﻳﻮ دل ﺷﺎد‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﻣﻴﻦ ﻣﺎري‪،‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﻴﺎن!‬
‫ورﺗﻢ دڳ درد ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﺳﭛ ﻛﺎ وאٽ وﺳﺎري؛‬

‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﮐﻨﻴﻢ ﮐﺎري؛‬
‫ِﮔﻼ ۽ ﻏﻴﺒﺖ ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﭼﻨﮉ ُאﭜﺮي آﺋﻴﻮ‪ ،‬وﻳﺌﻲ ﺳﭛ َאﻧﮅאري؛‬
‫ﻣﭩﻴﺎﮢﻦ ۾‪ِ ،‬ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻛﺌﻲ ِﻧﺮوאري‪.‬‬
‫ِﻣﮍﻧﻲ ِ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﺟﺎ ﭼﻮڻ ﺟﻴﮭﻲ ﻧﺎھ‪،‬‬
‫ﺳﺎﺋﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﭼﻮאن؟‬
‫ﮘﺠﻬﻲ آﮬﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍي‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ َ‬

‫ﻛﻞ ﻧﻪ آﮬﻲ ﻛﺎ‪‬؛‬
‫אوڏي ﻧﺎھ َﭘﺮوڙ ﮐﻲ‪ ،‬وﻳﺠﮭﻲ ﻧﻪ وﻳﺴﺎھ؛‬
‫ﺳﺴﻲ ﻛﻮڏ ﻛﭙﺎ‪‬؛‬
‫ﺳﮅ ﺣﻼج ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺌﮍي ُ‬
‫ﭘﻮڻ آﮬﻲ אوﻧﮭﻦ ۾‪ ،‬ﺟﺘﻲ ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮא‪‬؛‬
‫ﺳﻠﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن ﺳﭛ ﻣﻨﺠﻬﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ﻧﻪ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢١‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ دل ﺗﻲ آﮬﻲ ﺟﻮش‪،‬‬
‫ﺳﺎ دل ﺳﻮرن ﺳﺎن ﺳﻨﺮي‪.‬‬
‫آ‪ ‬ﮬﮇ ﮔﮭﻮري ُאن َ ُ‬

‫ﺗﺌﻮن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﺗﻲ ﺟﻮش ﺧﺮوش؛‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﮘﺮﮬﮡ ﻛﮭﮍي‪ ،‬ﺧﻠﻖ ُ‬
‫אﮘـﺌﻮن ﺧﺎﻣﻮش؛‬
‫אﺛﺮ ُאﮬﻲ ﻋﺸﻖ ﺟﺎ‪ ،‬אول وﭸﺎﺋﻲ ﮬﻮش؛‬
‫ﺳﮏ ﻧﻪ ﺳﺮﮬﺎ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ڏي ﻛﻦ ﮔﻮش؛‬ ‫ﺳﺎﻟﻚ ُ‬
‫ﺧﻠﻖ ۡ ِ َ َ‬
‫אﻻﻧﺴﺎن َ ٰ‬
‫ﻋﻠﻰ ُ‬
‫ﺻﻮرﺗِ ٖﮧ“ ﭘﺎدﺷﺎﮬﻲ ﭘﻮش؛‬ ‫” َََ‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﻮري‪ ‬وﭸﺎﮢﺎ ﺟﻲ‪َ ،‬ﻣﻲ ۾ ﭤﻴﺎ ﻣﺪﮬﻮش‪.‬‬
‫{‬

‫ﺳﺴﺌﻲ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﺳﺴﺌﻲ‬
‫دאﺳﺘﺎن ﭘﻬﺮﻳﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫وس‪ ،‬ﺟﻮ ﻛﺮي ﻣﺎٺ َﭘـ ِﺌﻲ َرﮬﻲ؛‬ ‫ﻧﺎﮬﻲ وﻳﭽﺎري‪ُ َ ‬‬
‫رن َ ُ‬
‫ﮔﺲ؛‬ ‫َ‬
‫ﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻮم‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﮔﻮ َ ِ‬ ‫ﻛﻨ ِﮭﻴﻦ َ‬ ‫َ‬
‫ڏس‪ ،‬ﭘﻮﻧﺪم ﮬﻮت ُﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ڏوﻧﮕﺮ ﻣﻨﺠﻬﺎن َ ُ‬
‫‪2‬‬
‫אﮢﺎﺳﻲ ﻧﻨﮉ ۾؛‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫ﮬﻲ‪‬‬ ‫وﻳﻢ َ ُ‬
‫ﻻﻟﻦ ﻟﻮ‪ِ ،‬‬ ‫َ ُ‬
‫ُ‬
‫ﭘﺮوڙڻ ﭘﻮ‪‬؛‬ ‫ُﭜﻠﻲ‪ ‬ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﭜﺎﻧﺌﻴﻮ‪ ،‬ﭘﻴﻮ‬
‫ﺳﮏ ُﮔﺬאرﻳﻮن ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬ ‫وﭨﻢ ﺟﻲ ﮬﻮ‪ ،‬ﺗﺎ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻮت َ ِ‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﺌﻲ آﻳﺎم‪ ،‬ﺟﺒﻞ ﺟﻬﺎﮘﮡ ﻛﻴﭻ ﺟﺎ؛‬
‫ﭼﮝﺎ ﭼﺎﻳﺎم؛‬‫ﺳﺮ َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﮭﻤﺖ ﻟﻮכ ﺟﺎ‪ِ ،‬‬ ‫ﻃﻌﻨﺎ‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﮭﺮא ﺳﻮر‬ ‫َ‬
‫َﭜﺖ ﭜﻠﻲ‪ ‬ﭜﺎﻳﺎم‪ِ ،‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﺎل‪ ،‬ﺳﻨﮕﺖ ِﻧﺠﻮ ﺳﺎﭤﻴﻮ!‬‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‪‬‬
‫אﻳﻨﺪي ُﭘﭡﻲ‪ ‬آن ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺣﺎل؛‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ۾؟‬
‫ِِ‬ ‫ﮬﻦ ﮘﻮﻟﻴﻨﺪڙ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ‪ ،‬ﻛﺎ ﮬﺌﻲ‬ ‫ِ‬

‫‪5‬‬
‫ُرﺋﮡ زאرو زאر‪ ،‬رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن آھ ﻣﻮن؛‬
‫ﮬﻨﻴﮍي َﻣﻨﺠﻬﻪ ﮬﺰאر؛‬ ‫ُ‬
‫ﻗﺮﻳﺐ وﻳﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ﮐﻮڙي ﻛﺎن‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻦ ﮔﻮﻟﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﮔﻔﺘﺎر‪ ،‬ﻛﺎ ﭔﮅﻳﻮ ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬
‫‪6‬‬
‫ﻛﺎﮬﻞ آﮬﻲ ﻛﻴﭻ ڏي؛‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﻦ‬ ‫وﭸﮡ ذوق ﺿﺮور‪ِ ،‬‬
‫ﺣﻀﻮر؛‬‫ڏﺳﺎن ﺷﺎل אﮐﻴﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻮﺗﺎﮢﻮ ُ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻮ َﻣﺬﻛﻮر‪َ ُ ،‬‬
‫ﭔﮅو ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬
‫‪7‬‬
‫ﺟﻲ؛‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﺒﻴﻞ‪ ،‬אﻧﺪر ﻣﻨﺠﻬﻪ ﻋﺠﻴﺐ ِ‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻚ ِ‬
‫َ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﭤﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬زאرﻳﻮن ﻣﻨﺠﻬﺎن ِزﻳﻞ‪،‬‬
‫ﻗﻴﻞ‪ ،‬ﻛﺎ ﮬﺌﻲ ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ۾؟‬ ‫ﮬﻦ ﻛﻤﻴﻨﻲ‪ ‬ﺟﻲ ِ َ‬
‫‪8‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ڏﻳﺌﻲ ُﭘﻮر‪ ،‬وﻳﺎ وﻳﭽﺎري‪ ‬ﮐﻲ؛‬
‫ﺷﻌﻮر؛‬‫ﺗﻨﮭﻦ دﻧﻴﺎ ﺟﻮ ُدور ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺳﭝﻮ ﺷﻮق ُ‬
‫ﻣﺬﻛﻮر‪ ،‬ﻛﻮ ُﭔﮅ َو ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﻦ ُﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻮ‬
‫‪9‬‬
‫ري‪ ‬ﻛﺮ ﺗﻨﮭﻦ ﮔﻮﻟﻲ‪ ،‬آﮬﻴﺎن آرﻳﺎﮢﻲ ‪ ‬ﺟﻲ؛‬
‫ﺟﻮ ڏﻧﺎﺋﻮن ِڏﻳﻞ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻮ ﺟﮭﻠﻴﻢ ۾ ﺟﮭﻮﻟﻲ؛‬
‫ﭔﮅﻳﻮ ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬ ‫ﮬﻦ ﭔﺎﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﭔﻮﻟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ُ َ‬

‫‪۱۰‬‬
‫ﺳﺎٿ‪ ،‬ﺳﻨﺪﻳﻮن ﻛﻴﭽﻦ ﺧﺒﺮون؛‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎرﻳﻮن ﭘﮁﻲ‬
‫ﮬﻴﮇي אﭼﮡ ﺟﻲ ﮬﺌﻲ‪ ،‬ﻛﻴ َﭽﻴﮍن ﮐﻲ ﻛﺎ ﺗﻪ؛‬
‫ﭔﮅﻳﻮ ﭔﺎروﭼﻦ ۾؟‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﻲ َﻣﺼﻠﺤﺎت‪ ،‬ﻛﺎ ُ َ َ‬
‫‪۱۱‬‬
‫َﻟﻜﻴﻦ ڏﻳﺌﻲ َﻟﺖ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﻛﺮﻳﺎن ﭘﮅرو؛‬
‫ﺳﺎرو وﻧﺪر ُووڙﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻛﺎرڻ ﺟﺖ؛‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ۾؟‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﺎ َﻣﺼ ِ َ َ‬
‫ﻠﺤﺖ‪ ،‬ﮬﺌﻲ‬
‫‪12‬‬
‫ﻛﻞ ڏﻳﻮ؛‬ ‫ﻛﺮي ﺳﺎٿ ﺳﻮאل‪ ،‬ﺗﻪ ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻲ ﻛﺎ َ‬
‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮﭨﮡ ﺗﻨﮭﻦ ﻣﺠﺎل؛‬ ‫ﺟﺎ ﮀﮇﻳﺎﺋﻮن َ‬
‫ﮬﻲ آرﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ري‪ ،‬ﮬﮭﮍא ﭤﻴﮍم ﺣﺎل؛‬ ‫ﮬﻲ َ‬
‫َ‬
‫ﮬﻦ ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬ﻛﺎ ﮬﺌﻲ ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻴﻦ ۾؟‬ ‫ﺳﻨﺪي ِ‬
‫‪13‬‬
‫ُ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َرت‪ ،‬אوﺗﮡ آﻳﻢ אن ري؛‬
‫آﻳﻞ ﻋﺸﻖ ﻋﻠﻴﻞ ۾‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﻪ ﭘﻮي َ ُ‬
‫ﻗﻂ؛‬
‫ﺟﺒﻞ ﺳﭛ ﺟﻬﺎﮘﻲ وﭸﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڏﺳﺎن َ ُ‬
‫ﺟﺖ؛‬
‫ﻣﺖ‪ ،‬ﭘﻮي ﻣﺬﻛﻮر ِﭘﺮﻳﻦ ۾‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ُﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻮ َ ُ‬ ‫ِ‬
‫‪14‬‬
‫ﻣﺮن ﮐﻲ؛‬ ‫َאﺛﺮ ﻛﻴﻮ َאﻓﺴﻮس‪ُ ،‬ﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻲ ِ ُ‬
‫ﺟﻮد ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺟﻲ ﺟﻮش‪ ،‬ﺳﺎرو روح رﺗﻴﻮن ﻛﻴﻮن‪.‬‬ ‫ُ َ‬

‫‪15‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎن ﭜﻼ ڏﻳﻨﮭﮍא؛‬
‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﻲ ﺻﺤﻲ ﺳﺎرﻳﺎم؛‬
‫ﮬﻲ ﻛﺸﺎﻻ ﻛﺎرﻳﺎم‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﮬﻚ ﺳﻤﮭﮡ ﺟﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ڏوﻧﮕﺮ آﮬﻲ ﻧﻲ َ ُ‬
‫ڏس‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮬﻮت ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻼن ﺗﻪ ﮬﻠﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﻧﺎھ وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻮ َ ُ‬

‫وس؛‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن آﮬﻲ َ ُ‬
‫ﻛﺲ؛‬ ‫ِ‬ ‫رאﺗﻴﻮن رﮬﮡ َ‬
‫روھ ۾‪،‬‬
‫ﮬﻨﻴﮍي ﻣﻨﺠﻬﻪ َ َ ُ‬
‫ﮬﻨﺒﺲ؛‬ ‫ﻛﻴﮍو ﻋﺸﻖ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻲ‪َ ِ ،‬‬ ‫َِ‬
‫ﺳﻚ َ ُ‬
‫ﺳﺮس‪.‬‬ ‫آﮬﻲ ﻋﺠﻴﺒﻦ ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅﻳﺌﮍא‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ ڏﻳﺞ ﮬﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬
‫ڏﻳﺌﻲ ﺑﺎھ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﻛﻴﭻ ﻛﻨﺪي ﻛﺎﭘﻮ؛‬

‫ﻻﻛﻮن آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎﮢﻦ ﺳﻴﺎﭘﻮ؛‬ ‫َאﺻﻞ ُ‬
‫آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻮ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮬﻦ ﮀﻮري‪ ‬ﺗﻲ ﮀﺎﭘﻮ؛‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ڏﻳﺞ ﻧﻪ ڏورאﭘﻮ؛‬
‫ﺳﺪא آﮬﻴﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﺟﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﺮي ﭤﻴﻦ ﻧﻪ ﺷﺎل‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڙﻳﭽﺎ ﭘﺮڏﻳﮭﻲ!‬
‫ﮬﻲ ﮬﮭﮍي ﺣﺎل؛‬ ‫ﮬﻲ َ‬‫ﺳﺎﮢﻦ ﭤﻴﺲ ﻧﻪ ﺳﻨﮕﺘﻲ‪َ ،‬‬

‫ﺟﺘﻦ ﺳﺎن ﻣﻮن ﺟﺎل؛‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﮍم ﺟﻴﮇﻳﻮن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﺘﻦ ِ‬
‫دوﺳﺘﻦ ﺑﻨﺎ دﻳﺲ ۾‪ ،‬ﺟﻴﺌﮡ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﺟﻨﺠﺎل؛‬
‫ﻛﮭﻲ وﻳﮍم ﻛﺎل؛‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﺎن دאﻧﮭﮍي‪ ،‬ﮬﻮ ﺟﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﮍم ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬אﻧﮭﻦ ﻛﺎڻ ﻛﺸﺎل؛‬ ‫ﻛﻮڙﻳﻦ َ َ‬
‫ﺳﻲ ﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ َﻟﮗ وﺟﮭﺎﻳﻢ ﻓﺎل‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻲ ﭜﻨﭝﻮر‪َ ،‬אﺳﻴﻦ ﮀﮇي وﻳﻨﺪאﺳﻮن!‬
‫وس ﻧﻪ آﮬﻴﺎن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﻮرن ِ َ‬
‫ﻛﻴﮍو ﭘﻮر‪،‬‬
‫ﮬﺖ رﺗﻲ ﻧﻪ رﮬﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺎ‪ ‬ﻋﻘﻞ ﺟﻲ ﻧﺎھ ﻛﺎ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻋﺸﻖ ڏﻳﮑﺎرﻳﻮ ﮬﺖ زور‪،‬‬
‫ُאﮬﻲ وﭠﻲ وﻳﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬
‫ﺗﻚ ُ‬
‫ﺗﻮر‪،‬‬ ‫ﮀﮇي ﭔﻴﻮ َ َ‬ ‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ِ َﭘﺮ ﺟﻮ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬ ‫ﭘﻮرﮬﻴﻮ َ َ‬
‫ﺟﻴﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﺳﻴﻦ ﺟﺎ ﻛﻲ ِ‬
‫ﮬﻨﺌﻴﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫ﮬﻮر‪،‬‬ ‫ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻻﮬﻲ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﻛ ُﻴﻮن َوﭸﻲ‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ڏک ڏورאﭘﺎ ڏﻳﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫َ‬
‫ﺳﭵﮣﻦ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺷﻮق َﻣﭽﺎﻳﻮ ُ‬
‫ﺷﻮر‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ڏﭠﻲ َ َ َ‬
‫ُ‬
‫ﭘﮭﻨﺪאﺳﻮن‪.‬‬ ‫َﺗﻦ ﺟﻲ ﭘﮑﻲ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫آﮬﻲ وﻳﭽﺎري ﻛﺎ َ ِ‬
‫وس‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻣﻌﻠﻮم ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ!‬
‫ﮔﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮔﻮﻟﻲ َ‬

‫ﻛﺠﻮ ِ‬ ‫وﻳﭡﻲ آﮬﻴﺎن وאٽ ﺗﻲ‪ِ ،‬‬‫ِ‬
‫ڏس‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﺎرو ُ‬
‫وﻧﺪر ووڙﻳﺎن‪ ،‬ڏאﮬﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫رس‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫روح ﻧﻪ אﭼﻦ َ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ َ َ‬
‫ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪َ ُ ،‬‬
‫ﺑﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬‫ﭘﺮﻳﻦ َﮐـ ُﺌﻮن‪ ،‬آﻫﻲ َﭜﻨﭝﻮرאن َ ِ‬ ‫” َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﭘﻮ‪َ ِ ‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﮘﻠﻴﻮن َﮘﻠ ُﻴﻮن‪ ،‬وو‪ُ ِ ،‬‬
‫ﻧﺖ ِ َ‬
‫ڏﺳﮡ ﻣﻮن ﮐﻲ آﺋﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﮘﻮٺ ﺳﺎري ﺟﻮن َ ُ‬
‫َ‬
‫ﺟﮭﻠﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﮭﻠﻴﻮن َ‬ ‫אﮐﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﻦ ﺳﻲ َ َ‬

‫ﺟﮭﻠﺠﻦ َ‬ ‫َرت روﺋﮡ ﮐـ ُﺌﻮن ُאﮬﻲ َ ِ ُ‬
‫ﮬﻠﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﮬﻠﻴﻮن َ ِ‬‫ﺟﻮن َوري َﻗﻄﺎرون‪ ،‬ﮬﻴﮇي ُﭔﮅﻳﻮﻧﺴﻴﻦ َ ِ‬ ‫ﻛﻴﭽﺌﮍن ُ‬
‫ﺳﻠﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻴﻮن َ ِ ُ‬‫ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ﺗﻮ َ ِ ُ‬ ‫وﺳﺮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ُאﮬﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر َ َ‬ ‫ﺳﻲ ﻧﻪ َ‬
‫ﮀﻠﻴﻮن‪.‬‬‫ﮀﻠﻴﻮن َ ِ‬ ‫ﻣﺌﻮن َ ِ‬ ‫ﮀﻮھ ڏאڍي َ ُ‬ ‫ﻓﺮאق ﺟﻮن‪ُ ،‬‬ ‫ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ َאﺳﺎن ﺗﻲ َ‬
‫درد ِ َ‬
‫ﭜـﻠﻴﻮن‪.‬‬‫ﭜـﻠﻴﻮن َ ِ‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻳﺎر َﭜﻼ‪،‬‬
‫ﻛﻴﻮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎن‪َ ،‬‬ ‫روز َאزل َﮐـ ُﺌﻮن َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻮت אﭼﺞ ﮬﺖ ﮬﺎﮢﻴﻦ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﺎ ڏک ڏﺳﻴﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭹﺎﮢﻴﻦ‪،‬‬ ‫אوﮬﺎﻧﺠﮍي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﻟﮗ ُ‬

‫ِ‬ ‫دوﺳﺖ‬
‫َ‬
‫ﮔﻮﻟﻴﻦ ﮔﮇﻳﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬‫ﭘﺎڻ ِ َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﻧﺎن‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﺻﺎﺣﺐ ُ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺳﮇﻳﻨﺪﻳﺲ ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫َﭘﮑﺎ َﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ﻣﻮن آﮢﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ אوڏא אڏﻳﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺣﺐ َﻣﻨﺠﻬﺆن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﻟﮙﺲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ُ ،‬‬
‫ﭘﺎﻧﺪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫آ‪ ‬ﻛﺎ ُ‬
‫ﺳﭽﻮ ُאوﺗﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﭘﻨﺒﮣﻦ ﻣﺎن ﭘﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ڏک ڏورאﭘﺎ ڏﻳﻨﺪﻳﺲ ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻮت ِﭘﺮﻳﻦ ﮬﻜﻮאري‪ُ ،‬ﻣﻮﻧﮑﻲ אﭼﻲ ِﻣﻠﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ڏوﻧﮕﺮ َ ُ‬
‫ڏورڻ ﻣﻮن ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬آ‪ ‬אوري ﺗﻮن آري‪.‬‬
‫ِﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬زور ﻛﺮﻳﻨﺪس زאري‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري؟‬‫َ‬ ‫ﺟﺎ אوﮬﺎﻧﺠﮍي ﻛﻮﭠﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﺳﺎ ﺗﻮ‬
‫ﮬﻴﺠﺆن ﮐﻨﻴﻢ ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ُ ،‬‬
‫ﺑﺎر ﺑﺮھ ﺟﻮ ﺑﺎري‪.‬‬
‫وﻳﭡﻲ ڏﺳﺎن وאﭨﮍي‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﻣﻮﻧﺠﮫ َאوﮬﺎن ﺟﻲ ﻣﺎري‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﻨﺪو ﺳﭵﮣﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ُ‬
‫ﻓﺮאق ﻓﺮאري‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫آﻳﺲ آ‪ ‬ﻛﻲ אوڏي‪ ،‬ﺟﮭﺎﮘﻴﺎ ﻣﻮن ﺗﺎن ﺟﺒﻞ ﺟﺎل!‬
‫ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻲ آ‪ ‬ﻛﻮ ِڏي‪.‬‬

‫ِ‬ ‫ﺟﻲ ﻣﻮن ِ َ‬
‫وﺳﮭﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آﮬﻴﺎن‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ڌو ِڏي‪.‬‬‫ﺣﺐ ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﮬﻮت ﮐﻲ‪ ،‬درد ﻧﻪ ﭔﺌﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻮڏي‪.‬‬
‫ﮬﻮت ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﻮ ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن آ‪ ‬ﻛﺎﻛﻴﻮن‪،‬‬
‫ﻟﻮڏي‪.‬‬ ‫ﻟﻜﻦ َ‬ ‫َ‬
‫درد ﺟﻨﮭﻴﻦ ﮐﻲ دوﺳﺖ ﺟﻮ‪َ ،‬‬ ‫َ ُ‬
‫ﺳﺎ ﻧﺎ ِ‬
‫ﮔﺎھ ﻛﻨﺪﻳﺲ َﭔﮅي ِ‬
‫ﮔﻮڏي‪.‬‬ ‫ﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ڙي‪ُ ،‬‬ ‫ﺳﻴﮣﻦ ﺧﺎﻃﺮ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٠‬‬
‫وﻳﮍא ﺟﻲ وﮢﻜﺎر‪ ،‬אﭸﺎ وري אﻳﻨﺪא ﺳﻲ!‬‫ِ َ‬
‫ﻛﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭘﮭﭽﮡ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﻗﺼﺪ ﻛﻨﺪא ﻛﻮﮬﻴﺎر‪،‬‬
‫َאﺳﻴﻦ ﻛﺎڏي ﻧﻪ وﻳﻨﺪאﺳﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﭘﺎر‪،‬‬‫ﭴﺎﮢﻲ ِ‬
‫ﭘﻮ‪ ‬ﻣﻨﮭﻦ رﮐﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﭘﺎﮢﺆن ِ‬
‫َאﺳﻴﻦ ﻛﺎڏي ﻧﻪ ﭤﻴﻨﺪאﺳﻲ‪.‬‬
‫آﻳﺎ ﭴﺎﮢﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻲ‪ِ ‬ﻧﻲ ﭘﻴﮍو ﺟﺎر‪،‬‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ َ ُ‬
‫ﻧﻴﺒﮫ ﻧﻴﻨﺪאﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺘﮡ وאري ﻛﺎر‪،‬‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﻣﻮن َﮐـ ُﺌﻮن وﺳﺮي‪َ ،‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻴﻨﺪאﺳﻲ‪.‬‬ ‫אﺳﻴﻦ ﺟﺎ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١١‬‬
‫رﮬﻴﺲ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭛ ﮘﻮﻟﻲ!‬ ‫אﮬﻲ ﻛﮭﮍي ﻃﺮف وﻳﺎم‪ ،‬آ‪ ‬ﮘﻮٺ َ ِ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺗﻪ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬אﮘﮭﻴﻦ ﭤﻲ ﭔﮅאم‪،‬‬

‫ﮬﺎﮢﻲ ﭨﻮﻟﻲ‪َ ‬ﻣﻮن ﺳﻮ ﭨﻮﻟﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻮھ ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻛﻴﭽﺌﮍن ﻛﻴﺎم‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻮﻛﺎن ﭼﮍﮬﻲ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﮀﻮﻟﻲ‪َ ‬ﻣﻮن ﺳﻮ ﮀﻮﻟﻲ‪.‬‬
‫ڏورﻳﻨﺪي ﻣﻮن ڏوﻧﮕﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎل ﭤﻴﺎم‪،‬‬
‫ﮬﺎﮢﻲ رﻣﺰ ﻟﮅي ﻣﻮن روﻟﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻞ“ آ‪ ‬ﺗﺎن ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎري ُ‬
‫ﺳﮅ ُﭘﻴﺎم‪،‬‬
‫ِאﺗﻲ ﭘﺎڻ ﭔﺎروﭼﻞ ﭔﻮﻟﻲ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫وאٽ وﻧﺪر ﺟﻲ ﻛﻮ َڏﺳﻲ‪ ،‬وو ڏﺳﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬
‫َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﺳﺎٿ ﺟﺎ‪ ،‬آﮬﻴﻮن ﺳﻮ ﻋﺎﺷﻖ َאﺳﻲ‪ ،‬وو َאﺳﻲ‪.‬‬

‫ﺳﻮر ﺟﻲ‪ ،‬ﭴﺎم ُﭘﻨﮭﻮن ﺟﺎ َﭘﺴﻲ‪ ،‬وو َﭘﺴﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﮅ ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺧﺎن وﻳﻮ دل َﮐﺴﻲ‪ ،‬وو َﮐﺴﻲ‪.‬‬
‫وﮬﺎن ﻛﻴﺌﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ُ ،‬‬
‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر َڏﮬﻮن‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎن ﻛﻮ رﮬﺒﺮ َرﺳﻲ‪ ،‬وو َرﺳﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ﭤﻴﺎن ﺟﻲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻴﻨﺌﮍو ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﺴﻲ‪ ،‬وو ﮬﺴﻲ‪.‬‬
‫ﺳﺮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﺳﺎﻧﻮڻ وאﻧﮕﺮ‪ِ ،‬ﺑﺮھ ﺟﻮ ﺑﺎدل َوﺳﻲ‪ ،‬وو َوﺳﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪13‬‬
‫ﻧﺎھ وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻮ وس ِﻧﻲ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻣﻌﻠﻮم ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﮬﻦ ﻛﻤﻴﮣﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ﺳﻨﺪو َڏس ِﻧﻲ‪.‬‬ ‫آﮬﻲ ِ‬

‫ﮀﮇي ڏوﻧﮕﺮ ڏאﮐﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ َوس‪ِ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻴﮣﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻮن َאﭼﻲ َﭘﺲ‪ِ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﺟﻮ ِ‬ ‫ﺣﺎ ُل ِ‬
‫ﺳﺮس‪ ،‬ﻧِﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺎت ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻮن ﺳﺎﻧﻮل آﮬﻴﻦ َ‬
‫ِ‬ ‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ ‪14‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻮن وٽ ﮬﻮ ﻣﮭﻤﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬אﭸﺎ ﻛﺎﻟﮫ ﻗﺎﻓﻠﻮ!‬
‫َאﭤﻢ אوﭠﺎرن ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آﻳﻞ ڙي َאرﻣﺎن‪.‬‬

‫ڏﺋﻲ ُڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ وﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻮرن ﺟﻮ ﺳﺎﻣﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﺘﻦ ﺳﻨﺪي ﺟﺎت ل‪ ،‬ﮬﻲ ﮬﻲ ﮬﻲ‪ ‬ﺣﻴﺮאن‪.‬‬
‫ﻛﻨﺪي وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﺑﺮھ ﺟﻮ ﺑﻪ ﺑﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪15‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آﮬﻲ ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﺗﺌﻮن ﺻﺪﻗﻲ!‬
‫ﺻﺪﻗﻲ ﺻﺪﻗﻲ ﮬﻲ ِ‬
‫ﭔﺠﮭﻦ ﭤﺎ ِزر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﭻ ﺟﺎ‪ ،‬ﻇﺎﮬﺮ ُ َ‬ ‫َ‬

‫ﻛﻴ ُﮍ َو ﮔ ِﮭ ُﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﮔﮭﺎﺋﻲ ِ َ‬ ‫ﺟﺒﻞ ﮔﮭﺎﻳﺎ ﺟﻮش َ ُ‬
‫ﮔﮭﮍ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻲ ﻣﻴﺪאن ۾‪ ،‬ﮔﮭﻴﮍ ڏﺳﻲ وﭸﻲ ِ‬
‫ﮬﮇ ﻧﻪ ِ ُﺗﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫وھ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺗﺮﺳﺎن َ ِ‬ ‫وﻳﮭﮡ ﻣﻮن ﮐﻲ ِ ُ‬
‫ﮬﻲ‪ُ ِ ‬ﺑﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫وﺗﻲ ِ‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺖ ل‪َ ،‬ﭜﺌﻲ َﭜﺌﻲ َ‬
‫ﻛﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻴﮫ ﻛﺮي وﭸﻲ ِ ُ‬ ‫ﻴﺒﺎﮢﻲ ﮬﻨﺞ ۾‪َ ِ ،‬‬‫ﺣﺒ ِ‬
‫ﭰﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ڏﺳﻲ ﻧﺎ ِ ُ‬ ‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﻓﺎﻗﻮ ِ ِ‬‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭽﻲ‪ ‬ﺳﻚ َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪16‬‬
‫َ‬ ‫ﻳﺎر ﺗﻮﺳﺎن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ زאري‪ ،‬آﮬﻲ َ َ‬
‫ﺳﻮ ﻟﮏ وאري‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬وאﺟﮫ وﺟﮭﻲ وﻳﭽﺎري‪،‬‬

‫ﺳﺎ ﺗﺎن ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎري‪.‬‬
‫ﮬﻲ ﺗﺎن ﺣﺎل ﺣﻘﻴﺮ ﺟﻮ‪َ ،‬אﭼﻲ ڏس آري‪،‬‬
‫َ ُ‬
‫ﮐﻨﻴﻢ ﺑﺮھ ﺑﺎري‪.‬‬
‫ﻻﻛﻮن آﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ﺗﻮﺳﺎن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎري‪،‬‬‫َאزل ُ‬
‫ﭘﺎﺗﻢ ﮘﭽﻲ‪ ‬ﮘﺎري‪.‬‬
‫ﭼﻜﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﭼﻮڌאري‪،‬‬ ‫ﺳﻮر ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ُ ،‬‬
‫وﺟﮭﺞ ﮔﮭﻮٽ ﻧﻪ ﮔﮭﺎري‪.‬‬
‫ﮬﭣ ﺣﺒﻴﺐ ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﺳﺎري‪،‬‬ ‫آﮬﻲ َ ِ‬
‫ﻛﻨﺪא ِﻧﻲ ﭘﻮﺋﻮאري‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪17‬‬
‫ُ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﭘﺎﮢﻲ‪ ‬ڍوﺋﻲ‪ ،‬ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ!‬
‫אﭼﻲ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺣﺎل ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ روﺋﻲ؛‬ ‫َ‬

‫ﺣﺎﺿﺮ ﺧﺪﻣﺖ ِ‬
‫ﺳﮅ ﻟﮭﮡ ل‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻧﻪ ُﻣﻜﻮ ﻛﻮﺋﻲ؛‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ ُ‬
‫ﻗﻮل ﻛﻴﻮ ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮت אﺳﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﭘﻮرو ﻛﺮ ﺳﻮﺋﻲ؛‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري وﮬﺎن אوﮬﺎن ﮐﻲ‪ِ َ ،‬‬
‫ﻛﺌﻲ ﺗﺎ ﮬﮭﮍي ﺗﻮﺋﻲ؛‬
‫ﺳﻼﻣﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ُ “‬ﻣﻜﺎ ﭘﮡ ﭘﻮﺋﻲ‪.‬‬‫ﺳﻮ َ‬
‫ﻃﻮﻃﻲ ﺟﻲ ﮘﭽﻲ‪َ َ ‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪18‬‬
‫ﮬﻮت َڏﮬﻮن ﮬﺎﮢﻲ ُ‬
‫آﻳﻮن‪ ،‬ﻣﺎن ڏي ﺧﻮﺷﺨﺒﺮאن ﺟﻲ!‬
‫ُ‬
‫ﺗﻨﮭﻨ َﺠﮍي‪ ‬ﺟﺎﻳﻮن؛‬ ‫َ‬
‫אﭼﻲ אڏﻳﻮن אوڏڙﻳﻮن‪ ،‬ﺟﺎ‪ِ ‬‬‫ِ‬
‫ﮀﮇي ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﻴﺮ وري אﻳﮇﻧﮭﻦ ﭘﺎﻳﻮن؛‬
‫ﺟﻴﺎرن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬אﮬﻲ وﻳﭽﺎري‪ ‬ﮐﻲ وאﻳﻮن؛‬ ‫ﭤﻴﻮن ِ‬
‫دאﻧﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬دوﺳﺖ وري ورﻧﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﻮن‬‫”ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪19‬‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﮬﻮت وﻳﺎ ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮﭨﻲ َ‬
‫ﻣﺎن אﭼﻦ!‬
‫ﮬﻮت وﭸﻦ؛‬‫َ‬ ‫دﻋﺎ ﻛﺮﻳﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬ﭘﺮي ﻧﻪ‬

‫ﮬﻦ وﺳﻦ؛‬ ‫ﻣﻮﭨﻦ ﭘﻮﺋﺘﻲ‪ ،‬אﭼﻲ وﻳﮍﮬﻲ ِ‬ ‫ﺳﮕﮭﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺎﺋﺖ ُ َ‬
‫ﭘﮁﻦ؛‬ ‫ِ‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪،‬‬
‫ﻛﻦ؛‬‫ﺷﺎل ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﭽﻲ َ‬ ‫ﮬﺖ‪َ ،‬‬ ‫ﻛﻴﭽﻲ ﻛﻤﻴﮣﻲ‪ ‬ﺟﻲ ُ‬
‫ﺳﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َאﺻﻠﺌﻮن آﮬﻲ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٠‬‬
‫َ‬
‫ﻳﺎر ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻳﺎر ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ ڙي ﻣﻴﺎن‪...‬‬
‫ﻛﻞ ﻣﻮﻧﮑﻲ ﻛﺎﺋﻲ ڏﻳﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﭜﻠﻮ ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻲ‪ ،‬وو‪َ َ ،‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ،‬وو‪َ ،‬ور وﻛﺎﮢﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻧﺎل ﻧﺒﺎﮬﻲ ﻧﻴﺠﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻢ وﺳﺎرﻳﻮ ُﻣﺌﻲ ﻧﻪ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮀﻮري ﺗﺎن َم ﮀﮇﻳﺠﻮ‪.‬‬
‫ڏﻳﻮ دﻻﺳﺎ ﻛﮇﮬﻦ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻟﻮﻛﺌﻮن ﺗﺎن ﻧﻪ ﻟﮇﻳﺠﻮ‪.‬‬
‫ﮔﻮﻟﻲ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﺠﻮ‪.‬‬
‫אوﮬﺎﻧﺠﮍي אﺻﻞ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫آ‪‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ وﻳﻠﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﮬﻠﻮ ِאﺗﺎﮬﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎن‪ ‬ﺳﮇﻳﺠﻮ‪.‬‬

‫‪۱‬‬
‫ﻛﻮڙﻳﻴﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺎن ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺗﺎن؛‬
‫ﺳﺮي ﺻﺪﻗﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺳﻨﺪن ﻣﮭﻤﺎﻧﻲ؛‬ ‫ﺳﺎھ ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﻲ ﺟﻮﭜﻦ ﺟﻮאﻧﻲ‪ ،‬ﭤﻲ אﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪.‬‬
‫‪٢‬‬
‫ﺟﺒﻞ ﺟﺎﻟﻮن ﺟﺎل‪ ،‬ﺳﻮ ﻣﻮن ڏورڻ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ؛‬
‫ﻛﻮھ ﻛﺸﺎل؛‬ ‫َ‬ ‫وڏא وڻ وﮢﻜﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﺎﻓﻦ‬
‫ﮬﻲ ﻣﻮن ڏﺳﻲ ﺣﺎل‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﺎﺟﮫ ﻛﺮي‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫َ‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺎروﭼﺎ ﻛﺮ‪ ،‬ﻣﻮن ُ‬
‫ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ؛‬
‫وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻲ ور‪ ،‬ﻛﺮ ﺑﻠﻮﭼﺎ َﺑﺌﺒﺎن ۾‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫َאﭼﺞ آري ﭴﺎم‪ ،‬ﻛﻮ ُﻣﻨﮭﻦ ﻣﻮڙﮬﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻛﺮﻳﻦ؛‬
‫ﻣﺪאم‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻮن َﮐـ ُﺌﻮن ﻣﻴﺮ ُ َ‬
‫‪5‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﻮن ﭘﻨﮭﻮن ﻳﺎر‪ ،‬ڏﺳﻲ ﺣﺎل ﺣﻘﻴﺮ ﺟﻮ؛‬
‫ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ِ ‬ﻧﻜﺎر‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ﮬﻦ دم آري آ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻴﻢ ﺣﺎل ﮬﻠﮡ ﺟﻮ؛‬
‫ﻣﻮن ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﺎن‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪7‬‬
‫رﭸﻦ ۾؛‬‫ڏﻳﮫ ﺳﻨﺪو ﭤﻴﻮ ڏور‪ ،‬رﮬﺒﺮ ﭤﻲ‪ُ ُ ‬‬
‫ﻣﻮن وﻳﭽﺎري‪ُ ‬ﻣﻮر‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﺟﺖ ۾؛‬‫ﮀﭙﺮ ﺗﺎن َم ﮀﮇﻳﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻲ َ َ‬
‫ﻛﮇﻳﻦ‪ ،‬ﮬﻲ ﭤﺮ ﭤﻴﻠﻴﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ﻛﻤﻴﮣﻲ‪َ ‬‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﻴﺎن؟‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﮬﭥﺎن وﻳﻞ وﻳﺎم‪،‬‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭤﻴﻠﮡ َﭤﺮ ِﭤﻴﺎم‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ‬
‫ِ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﻛﻞ‪ ،‬ﺗﺎ ﺻﺒﺢ وﻳﻨﺪو ﺳﺎﭤﮍو؛‬ ‫ﺟﻲ ﮬﺌﻲ ﻛﻤﻴﮣﻲ‪َ ‬‬
‫ﭘﺎڻ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺗﺎن ﻣﻮن ﺗﻨﮭﻦ ﻣﮭﻞ‪ُ ،‬ﭘﺮزא ُﭘﺮزא ُ‬
‫‪١١‬‬
‫ﮬﻲ ﻛﺎرڻ ﮬﻮت‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ڏورڻ آﺋﻴﺎ؛‬ ‫ﮬﻲ َ‬
‫َ‬
‫ﻣﻮت‪ ،‬وو‪ ‬وو‪ ‬ﺗﺎن ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺎن ﺗﺎﺋﻴﻦ َ‬
‫‪۱٢‬‬
‫وو‪ ‬وو‪ ‬ﺗﺎن َم وﺳﺎر‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻣﺎٺ ﻛﺮي وﮬﻴﻦ؛‬
‫ﻧﺎھ ﻛﻲ‪.‬‬ ‫ﭤﻴﻮ ِ ُﭘﺮ ﺗﻨﮭﻴﻦ ﭘﺎر‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ِﭔﻴﻮ ِ‬

‫‪13‬‬
‫ﻛﻴﻢ وﺳﺎري ُ‬
‫وﻳﮫ‪ ،‬وو‪ ‬وو‪ ‬ﻛﺮ وﻧﺪر ۾؛‬
‫ﭘﮁﮡ ﻛﺎرڻ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺎڙي ﭘﺎڙي ُ‬
‫ﭘﻴﮫ؛‬
‫ﺟﺖ ﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫ڏﻳﮫ‪ -‬ڌﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ ڏﻳﮫ‪ ،‬ﺣﺎﺻﻞ ﭤﺌﻲ َ‬
‫‪14‬‬
‫ﭴﻞ؛‬‫ﻣﺘﺎن وﮬﻴﻦ ﻣﺎٺ ۾‪ ،‬ﻣﻨﺠﻬﻪ ﺟﻠﺪي‪ُ ‬‬
‫ﻛﻲ ﭘﭵﻴﻦ ﭘﻨﮅ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺘﻲ وﻳﮫ ﻧﻪ‪ ،‬ﮬﻞ‪ ،‬ﺗﺎن ِ‬
‫‪15‬‬
‫وﻳﮫ ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻣﺎٺ ﻛﺮي وﮬﻴﻦ؛‬
‫ﻛﻴﮍﺋﻲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻗﻮل אﮬﻮ ﭘﺎڙﻳﺞ‪ ،‬ﮬﻮ ﺟﻮ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫وﻳﺠﮭﺎ ﺷﺎل رﮬﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏور ﻻﻳﺎ ﺟﻦ ڏﻳﻨﮭﮍא!‬
‫ﺳﮕﮭﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﮑﻲ ﻣﺎن َﭘﮭﻦ‪،‬‬

‫ﺟﻦ ﺟﻲ رאڄ رﮬﻦ‪،‬‬‫وڏא ﻃﺎﻟﻊ َﺗﻦ ﺟﺎ‪َ ،‬‬
‫ﺳﮅ ﻟﮭﻦ‪،‬‬ ‫ﮬﻦ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل ﺟﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫ﺳﮕﮭﮍي ُ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻃﻌﻨﺎ ڏﻳﻮ ﺗﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ڏאﮬﻴﻮن ﺳﭛ ڏﮬﻦ‪،‬‬
‫ﺗﺌﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ﭤﺎ ﻛﻴﭻ ﻛﮭﻦ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺻﺪﻗﻲ ﺗﻦ َ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن ﭔﻴﻮ ﻧﻪ ﻛﻨﺪي‪،‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﻴﭻ ُﭘﻨﮭﻞ ﺳﺎن آﮬﻲ!‬
‫آ‪ ‬ﺟﻨﮭﻴﻦ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن ِ َ‬

‫ﻣﮭﺮ ﻧﻪ ﻻﮬﻲ!‬
‫ُ‬
‫ﺳﻴﺎﭘﻮ ﺳﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﻛﻤﻴﮣﻲ‪ ‬ﮬﻮت ﺳﭵﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﮛ ِ‬
‫ﭘﺌﻲ ﮬﻮت ﺟﻲ‪َ ،‬وس ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﭣ وﭸﻲ َ ِ‬
‫ﺳﻨﺪن ﻧﻴﺒﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻮאل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ אﮬﻮ آﮬﻲ‪ُ ِ ،‬‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﺮﺳﺎﺋﻦ ﺳﺎڻ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻮﻧﺪي ﺳﭛ َ‬
‫ﺑﻨﺪي وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ﻛﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﭘﻮرﮬﻴﻮ َ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺎﻟﮭﻮﮢﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬אﭸﺎ ﻣﻮن وٽ ﻣﮭﻤﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻦ ﻛﻴﭻ ﺟﻲ‪ُ ،‬ﭘﺮزא ﻛﻨﺪﻳﺲ ﭘﺎڻ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻟﮙﻲ‬
‫ﺗﺌﻮن‪ ،‬آ‪ ‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ڙي ﻗﺮﺑﺎن‪.‬‬ ‫ُאﭠﻦ‪ ،‬אوﭠﺎرن َ ُ‬
‫وﻳﮍو ﻧﻜﺮي‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﻣﻮن ﭔﺎڻ‪.‬‬ ‫ﮬﮣﻲ َ‬
‫ﭼﻴﭩﻚ ﻛﻴﮍس ﭼﺎڻ‪.‬‬ ‫وﻳﮭﮡ ﻣﻮن ﮐﻲ ِ ُ‬
‫وھ ﭤﻴﻮ‪ِ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮز ﻓﺮאق ﺟﻮ‪ ،‬ڏﺋﻲ َ‬
‫وﻳﮍم ڏאڻ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ﮬﮭﮍي!‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﭜﺎﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ﮬﻮت ﻛﻨﺪא ِ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺗﺎ آﺗﺶ ﺟﮭﮍو‪ ،‬ﻻﻟﻦ وﭸﻲ ُ‬
‫ﻻﻳﻮن‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﺑﺎﮬﻴﻮن‪.‬‬ ‫ڏﻳﻨﺪﻳﺲ ﭔﺎروﭼﻦ ري‪ ،‬ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‬
‫ﺳﮅ ﻧﻪ ﺳﻮر ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ َﺗﻦ وﭸﻦ ﭤﺎ ُ‬
‫ﺗﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻦ ُ‬
‫َ ِ‬
‫ڏﻳﻞ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺟﺘﻦ ُ‬
‫ﺟﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫ِڏﺋﻮن ڏﻳﻦ ﭤﻴﻮن ِ َ‬
‫ﭙﺎﺗﻴﻮن ُ‬
‫ﭼﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﭼ ِ‬ ‫ﭼﭗ ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ وﭸﻦ َ‬
‫ﺳﺎﭤﮍو‪ُ ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫آ‪ ‬אﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آري‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺎرﻳﺎن ﭤﻲ!‬
‫ﻣﻠﺞ ﮬﻚ وאري‪،‬‬ ‫َ‬

‫ﮬﻮت ِ ِ‬ ‫وﻧﺪر ﺟﻲ ِﻧﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﮔﮭﮣﻮ ﻧﮭﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ َوڙؤ‪ ،‬وو‪ ،‬ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬دوﺳﺖ ڏﻳﻮ دﻟﺪאري‪،‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎرو ڏﻳﻨﮭﻦ َ‬
‫دوﺳﺖ אوﮬﺎﻧﺠﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬درد ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﮘﺎري‪،‬‬
‫ﺳﺎرو روھ رﺋﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﻛﺞ ﺳﺘﺎري‪،‬‬
‫ﮬﺖ ﮬﻨﺠﻮن ﻧﻲ ﮬﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﮬﻮﺗﻦ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻛﻮﭠﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﻮ!‬
‫ﺟﺖ ﮔﮭﮣﺎ ﭔﻴﺎ ﺟﮗ ۾ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﻮت آرﻳﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻟﮑﻴﻦ ُﭘﮁﻦ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن ﻛﻴﺮ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﺳﻨﺪن ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺗﻴﮭﻲ در دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﮬﻲ‪ ‬אﮔﮭﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻴ ِﮭﻲ ِ‬
‫ﺳﺎرو ﻛﻢ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻛﻨﺎري ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﺗﺎن ﭘﺎﮢﻮن ﭴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﺟﻴﻮ‪.‬‬‫ﺟﮇو ﺟﻲ‪ِ ‬‬
‫ُ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻛﻴﻮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺳﭽﻮ ﺳﮛ ﺳﭹﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫وﭼﺌﻮن ُ‬
‫ورھ وﻳﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ ﮀﮇج ﭔﺌﻲ ﭘﺎر‪ ،‬ﺳﺎري ﺗﻨﮭﻨﺠﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ُرﺋﺎن آ‪!‬‬
‫َאﮜﮡ َ َ‬
‫آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬وאﻟﻲ אﻳﻨﺪﻳﻦ ﻛﮭﮍي وאر؟‬
‫ﮬﻦ ﻣﺸﺘﺎق ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮅ ﻧﻪ وڃ ﻛﻮﮬﻴﺎر‪.‬‬ ‫ﻣﺎري ِ‬
‫آﮬﻴﻦ ﺟﻨﮭﻴﻦ ﺗﻮن آﺳﺮو‪ ،‬ﺳﺎ وﻳﭽﺎري ﺗﻮن ﻧﻪ وﺳﺎر‪.‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﻧِﺠﻬﺮي‪ ،‬آ‪ ‬ﮔﮭﮍي ﮬﻚ ﮔﮭﺎر‪،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎن وאﻋﺪא‪ ،‬ﺳﻲ َ‬
‫ﭘﺮور ل‪ ‬ﺗﻮن ﭘﺎر‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫ﺷﺎل אوڏאﮬﻮن אﻳﻨﺪא‪ ،‬وﭠﻲ ﺧﺎﺻﻴﻮن ﺧﺒﺮאن‪ ،‬ﺧﺒﺮאن!‬
‫ﻣﻮن ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬אﭸﺎ دﻻﺳﺎ ڏﻳﻨﺪא‪،‬‬

‫ﮔﻮﻟﻲ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻲ‪ِ ‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻮن ﻣﺴﻜﻴﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﺒﺎﮬﻲ ﻧﻴﻨﺪא‪،‬‬

‫ڏک ﺳﮏ ﭜﺎﺋﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮬﻦ ڏﮐﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫ﻛﻴﭽﻲ ﻛﮇﮬﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪َ َ ‬‬

‫ﮀﭙﺮ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪،‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ אﮘﻴﻮن ﭘﻮﻳﻮن‪ ،‬ﺑﺪﻳﻮن ﺳﭛ ﺑﺨﺸﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫َﭘﮑﺎ َﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬آﮢﻲ אوڏא َאڏﻳﻨﺪא‪،‬‬

‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﻛﺮي ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﭔﺎﺟﻬﻪ ﭜﺮﻳﺎ ﭔﺎﺟﻬﻪ َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫ﻧﭥﻲ وﮢﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺎ ﭔﻲ‪ِ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﭥﻲ وﮢﻲ!‬
‫آ‪ ‬ﻧﻪ ﻛﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬وي‪ ،‬אﮬﮍي‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﻛﻴﭽﻦ ﺟﺎ ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﻲ‪.‬‬
‫َאوﮬﺎن ِﻣﮍن ۾‪ ،‬وي‪ ،‬ﻣﺴﺖ ﺟﻮ ﭤﻴﮍس‪،‬‬
‫ﭘﻴﺎﻟﻮ ﻋﺸﻖ ﺟﻮ ﭘﻲ‪.‬‬
‫אوﮬﻴﻦ ﻣﮍﻳﺌﻲ‪ ،‬وي‪ ،‬ﻋﻘﻞ وאرﻳﻮن‪،‬‬
‫آ‪ ‬ﺟﻮ ﺑﻴﺮאﮘﮡ ﭤﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﭘﭵﺎﮢﺎ‪ ،‬وي‪ ،‬ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﮬﺖ ﻛﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻮھ ﻛﻨﺪﻳﺲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫אﺳﺎﻧﺠﮍو آﮬﻲ‪ ،‬ﻧﻨﮓ ﭔﺎروﭼﻞ ﺗﻮﺗﻲ!‬

‫ِ‬ ‫אﺻﻞ‬
‫ﮀﮇڻ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺎﮬﻲ‪ ،‬ﻧﻨﮓ ﭔﺎروﭼﻞ ﺗﻮﺗﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻛﻨﻴﺰכ ﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﺳﮛ ﻧﭥﻲ ﻛﻮ ﺳﺎﮬﻲ‪.‬‬

‫ﮀﭙﺮ ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﮀﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫ذرڙو ﺟﻨﮭﻨﮑﻲ ذوق ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ‪َ َ ،‬‬
‫ﺟﻴﺌﻦ ﮬﻼﺋﻴﻦ ﺗﻴﺌﻦ ﮬﻼن ﭤﻲ‪ ،‬ڏور وڌي ﺗﻮ ڏאﮬﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﭘﺮﺗﻴﻮ‪ ،‬ﺑﺎب ﺳﻨﺪﻳﻮ ﺗﻮڙي ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﭘﺎﭴﺎﮢﻲ ﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎن‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﮀﮇڻ ﻻﺋﻖ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﭤﺮﻳﻦ ﺑﺮﻳﻦ ﻳﺎر ﭤﻜﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬رس ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﮬﻲ‪.‬‬
‫ﮬﮇ ﻧﻪ آﺳﺮو ﻻﮬﻲ‪.‬‬‫ﺳﺎھ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ڏאﻧﮭﻦ‪َ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١١‬‬
‫ﺣﺎل ﮬﻠﮡ ﺟﻮ ﻣﻮن ﻧﺎﮬﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن ﻛﻴﭻ ﭘﮭﭽﺎن ﻛﻴﺌﻦ؟‬
‫ﻧﺎﺗﻮ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ‪َ ،‬אﺻﻞ ﺗﻮﺳﺎن آﮬﻲ‪،‬‬

‫ﮬﻲ‪ ‬ﮬﻮت ﻧﻪ ﮀﮇج ﮬﻴﺌﻦ‪.‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﮛ ﻧﭥﻲ ﻛﻮ ﺳﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺮ ﺟﺎﻧﻲ وﮢﻴﺌﻲ ﺟﻴﺌﻦ‪.‬‬
‫ﭘﺴﻲ ﺣﺎل ﺣﻘﻴﺮ ﺟﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺮ ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﻴﺌﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪12‬‬
‫ﻣﺘﺎن ڏورאﭘﻮ ﻛﻮ ڏﻳﻮ‪ ،‬ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ!‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻛﻨﻴﺰכ ُﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﻛﻴﻦ ﮬﭥـﺌﻮن ﻣﻮن ﭤﻴﻮ‪.‬‬

‫َ‬
‫وﻳﺴﺮ ۾ وﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺣﺮف אﺳﺎن ﺗﻲ آھ אﺻﻞ ﺟﻮ‪ ،‬وﻗﺖ‬
‫ﭘﻠﺌﻲ ﭘﺎﺋﻲ َﻣﺪﻳﻮن‪ ،‬ﭘﻴﺶ ُﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ ﮬﻲ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﻮﭠﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﻗﺮﻳﺒﻦ ﻛﻴﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪13‬‬
‫אدﻳﻮن ڙي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭔﺎﻧﮭﻲ ﺳﺎ ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ!‬
‫ڏﮐﻴﺎ ﺳﮑﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺷﺎل ﻻﻟﻦ ﺳﺎڻ ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎن‪.‬‬

‫ﮬﻨﻴﮍي ﮐﻲ ﮬﻦ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﮭﮍא ﺳﻮر ﺳﻼﻳﺎن‪.‬‬ ‫ِ َ‬
‫ﭼﻼﻳﺎن‪.‬‬‫ﺳﺮ َ‬ ‫َ‬
‫ﭼﺎﮬﺆن ِ‬ ‫وﻧﺪر ﺳﻨﺪي‪ ‬وאٽ ﺗﻲ‪،‬‬
‫وﻳﮭﺎن آ‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ َ ِ‬
‫وﻳﺴﻠﻲ‪ ،‬وﻳﻨﺪא ﮀﻮ ﻧﻪ ورאرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻛﻴﮭﻲ ﭘﺌﻲ ﺗﺎن ﻛﻴﭻ ڌﮢﻦ ڏي‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻣﻴﮍ ﺳﻨﭝﺎﻳﺎن!‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪14‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﻮھ ﻛﻨﺪي‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي ﭜﻨﭝﻮر ۾!‬ ‫وﻳﮭﻲ آ‪‬‬
‫ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ ﺣﺎل ﺣﺒﻴﺐ ﮐﻲ‪ ،‬ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ َﮔﻨﺪي‪.‬‬

‫ﻛﭡﻲ ﺳﺎ ﻛﻴﮇي وﭸﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ﺑﺮھ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺑﻨﺪي‪.‬‬‫ُ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺣﺎل آﮬﻴﺎن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﻨﺪي‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪15‬‬
‫ﮬﻮت ﺣ َ‬
‫ﺠﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ڙي‪ ،‬ﭤﻴﺲ آ‪ ‬ﻧﺎن‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ!‬ ‫َ‬ ‫ﮀﮇي‬
‫אﭼﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﮀﮇي ﻟﻮכ ﻟﺬت‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫وڌو آﮬﻲ ﻣﺎﻣﺮي‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﺎن ﻣﺤﺒﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫אوﭠﻲ رאت ُאﭼﭧ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫وﻳﺎ ِﻧﮅر ﮐﺎن ﻧﻜﺮي‪ِ ،‬‬
‫ﺳﻮر ُﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ُ ،‬رﮘﺎ ِﺋﻲ َ‬
‫رאﺣﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ُ َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﭤﻴ َﻠﮡ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻴﺮن ﺳﺎن َ َ‬
‫ﭘﺮﺑﺖ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻚ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬وאﮘﻴﻮ ۾ وﺣﺪت‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ ‪16‬‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬وي آﮬﻴﺎن!‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬آﺳﺮو ﮬﮇ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﻻﮬﻴﺎن‪.‬‬‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ُ‬

‫ﺻﻮرت وאرא ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آ‪ِ ‬ﻧـﻤﺎﮢﻲ ﮀﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﮀﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮔﻮﻟﻲ‪ ،‬ﺳﮛ ﻧﻪ ﺳﺎﮢﻦ ﺳﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﺳﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻮ ﺗﺎن ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن ِ‬
‫ﮬﺖ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏي ﻛﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﻛﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟﻨﮕﮭﻴﻢ ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺌﮡ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ آﮬﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺳﺎن‪ ،‬אﻧﮭﻦ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬وي ﻧﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪17‬‬
‫ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن ﮬﺎﮢﻲ ﺷﺎل ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڙو ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺳﺎن!‬
‫ﺟﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﮔﮭﻮري‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ﺷﺎل ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﺎن ُ ِ‬

‫ﻣﺌﻲ ﺗﺎن‬
‫ﭘﻮر ِﭘﺮאﺋﻴﻮ‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ﮬﻮت وﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ﺗﺎن ُ ُ‬
‫َِ‬
‫ﻧﺎل ِﻧﺌﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺗﺎ ِ‬ ‫ﭔﺎروﭼﻲ ﻛﺎ ﭔﺎﺟﮫ َﭘﺌﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﭡﻲ‪ ‬ﮬﻮت ِﭘﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎرو ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻮن ِﭤﺌﻮ‪ِ ُ ،‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏورאﭘﻮ ﻧﻪ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺷﺎل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪18‬‬
‫ﻛﻨﺪي‪ ،‬وﭸﻲ ﭘﻮرﮬﻴﻮ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺳﺎن‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬
‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﻛﻴﭻ‬
‫ﭼﮝﻲ ﺗﻮڙي َ ِ‬
‫ﻣﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ِ‬‫ﺗﻴﮭﻲ َ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ َﺑﻨﺪي‪.‬‬‫ﺟﻨﻴﻦ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬ﺑﺮھ َ ِ‬ ‫ﺗﻨﻴﻦ ِ‬ ‫َ‬
‫آ‪ِ ‬‬
‫َ‬
‫ﺣﺎل ﺣﺒﻴﺐ ﮐﻲ‪ِ ،‬ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﮔﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ ُ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﺋﻦ َ‬ ‫ﺳﭛ َﭘﺮ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﺪي‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﻠﮫ ﭔﺎﻧﮭﻲ آﮬﻲ‪َ ،‬‬ ‫אڻ ُ ِ‬
‫ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻲ رﻧﺪي‪.‬‬ ‫رﻣﺰ َ ِ‬‫ﺳﺎرﻳﺎﺋﻲ دﻟﮍي‪َ َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪19‬‬
‫ُ‬
‫ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن ﺣﺎل ﭘﻨﮭﻞ ﺳﺎن ﻛﻨﺪي!‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻴﺎن ﺳﺎﺋﻴﻦ‪َ ،‬ﺑﻠﻮﭼﺎﮢﻲ َﺑﻨﺪي‪.‬‬

‫ﺳﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﺳﺎﺋﻦ َ‬
‫ِ‬ ‫وس ﻧﺎﮬﻢ َ‬
‫وאر ﺟﻮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬آﮬﻴﺎن‬ ‫َ ُ‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬دאﻧﮭﻮن ﺳﻲ درد َ ِ‬
‫ﻣﻨﺪي‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﺪي ِ‬
‫ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ ِﻧﻲ َﺑﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﺳﮅ ﻟﮭﻨﺪא ﺳﻲ وري‪َ ِ ،‬‬
‫ﺑﺮھ َ‬ ‫ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َאﮘﺌﺆن ﺳﭵﮣﻴﻦ‪ ،‬ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ َﮔﻨﺪي‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢۰‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺳﺎن وﻋﺪه!‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎرو ڏﻳﻨﮭﻦ روאن ري‪ ،‬ﮬﻴﺲ‬
‫ُﭔﮅڻ وאرو ﻧﺎھ ﻛﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬

‫ﻗﺎﺻﺪ אﭼﻲ ﻛﻮ אوڏאﻧﮭﻮن‪ ،‬ﭘﻴﺮﻳﻦ َﺗﻨﮭﻦ َﭘﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬
‫ڏﮐﺎﻳﻮ ﺗﺎن ڏﻳﻞ ﮐﻲ‪َ ،‬אدﻳﻮن אڄ אوﮬﺎن‪ ،‬ري‪.‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬ﻧﺖ ِﻧﺖ َ‬
‫ﺳﻮر ﻧﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬ ‫ُאﻧﮭﻦ ﭔﺎﺟﮭﻮن َ‬
‫ﻣﺎرﻳﻮن ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻃﻠﺐ ﻧﺎﮬﻲ ﺗﻮﮬﺎن‪ ،‬ري‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬ ‫ﮬﺌﻦ َ‬ ‫ﻏﺮض ﻧﻪ رﮐﺎن ﻟﻮכ ﺟﻮ‪ُ ِ ،‬‬
‫ﮬﻚ ﺳﺎﺋﻴﻦ ُ‬
‫ﺳﻮز ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﻻﺗﻴﻮن ﻛﻴﻦ َﻟﻮאن‪ ،‬ري‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﭔﺎﺟﮭﻮن َ‬

‫دאﺳﺘﺎن ﭨﻴﻮن‬
‫‪١‬‬
‫َ‬
‫ﺳﮏ‪ُ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎ ﻟﮅא ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬ ‫ڏﮐﻦ َﻣﻨﺠﻬﺎن ُ‬
‫ﺳﭵﮣﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻮﻧﮭﺎن ﭤﻴﮍא َ‬ ‫ڏورﻳﻨﺪي ﮐﻲ ُڏک‪ُ ،‬‬
‫‪٢‬‬
‫ﺳﮏ‪ ،‬ﺟﻲ ﺳﺎري ﻋﺎﻟﻢ آﺋﻴﺎ؛‬ ‫ﺳﮭﺎﻧﮕﺎ ُ‬ ‫َِ‬
‫ﮬﻦ َ‬
‫ڏور ﻣﮭﺎﻧﮕﺎ ڏک‪ ،‬ﺟﻲ ورﺗﺎ ِورھ وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﺳﮑﻦ‪ ،‬ﺗﻨﻴﻦ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﮭﻮرﻳﺎ؛‬ ‫ﺳﻴﻨﮅﻳﻮن ﺟﻲ ُ‬
‫ﺳ ُﺮ ﺳﺎرو َ ِ‬
‫ﺳﭧ ۾‪.‬‬ ‫ڏﻧﻢ ﻛﺎڻ ڏﮐﻦ‪ ،‬ﮬﻲ ِ‬
‫‪4‬‬
‫ﺳ ِﮑﻴﻮن ﻛﻮھ ُﭘﮁﻦ‪ ،‬ﺳﻨﺪﻳﻮن ڏﮐﻦ ﺧﺒﺮאن؟‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻦ وﮬﺎن‪ ‬وﭸﻦ‪ِ ،‬ڏﻳﻞ ڏﮐﺎﻳﻞ ﺟﻦ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪5‬‬
‫ُ‬
‫ڏﮐﻴﻮن ُﭘﮁﻦ ڏک‪ ،‬ﺳﮑﻴﻮن ﭘﮁﻦ ﺳﮑﮍא؛‬
‫ﮬﻦ ﮐﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺟﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ ﻣﻨﺠﻬﺎن ُ َ‬
‫ﺟﮏ؛‬
‫ﻧﮏ‪ ،‬ﻟﮙﻲ ﻟﻮري‪ ‬وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻧﻴﻨﮭﻦ وאرن ﺟﻲ ُ َ‬
‫‪6‬‬
‫ﻛﻴﺲ ﺳﻴﻨﮅي ﺳﭵﮣﻴﻦ؛‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر ﻛﻴﺌﻦ ﮔﮭﻮرﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ َ‬
‫ﺳﮏ َﮐـ ُﺌﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﺎن ِﺗﻚ ﭘﺌﻲ ﺗﻮرﻳﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ڏک ﻣﻮﭼﺎرא ُ‬

‫‪7‬‬
‫ﮔﻮش ﻧﻪ ﻛﻦ‪ُ ،‬ﮐﮫ ﭘﻴﻮن ﺳﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ ﮔﻮﻧﺪر‬
‫َ‬
‫ﮬﻮت ﭘﺮي ﻛﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﮑﻦ‪ ،‬ﺳﻲ ﭘﺎﮢـﺌﻮن‬‫ﺟﻦ ﺳﻨﮕﺖ ﺳﺎڻ ُ‬‫َ‬
‫‪8‬‬
‫ﺳﻮﻳﻦ ﺳﺎڙﻳﺎن؛‬ ‫ﺳﮏ َ‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﮭﻤﻲ ﺟﻲ ﻟﮭﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ُ‬
‫آ‪ُ ‬ﭘﮡ ﻛﻴﺌﻦ ﭘﺎڙﻳﺎن‪ ،‬ڏک ﺳﮑﻦ ﺳﺎن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﺗﻦ ﻧﮭﺎرﻳﺎن؛‬ ‫ﮔﻮش‪ ،‬آ‪ ‬ﮔﮭﮣﻮ َ ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ﮔﻮﻧﺪر‬
‫ﺟﺎل אﻧﮭﻦ ۾ ﺟﻮش‪ ،‬ﺳﺪא آﮬﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪١۰‬‬
‫ﺟﻲ ﺳﺎرو ُﭘﮁﺎن ﻟﻮכ‪ ،‬ﺗﺎ ﮔﻮﻧﺪر وאرو ﻧﻪ ﻟﮭﺎن؛‬
‫ﭤﻮכ‪ ،‬ﻛﮭﻴﻦ ﭜﺎڳ ﭘﺮאﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﮭﮍو َﭜﻠﻮ‬
‫‪١١‬‬
‫ﺟﻨﺪڙא؛‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאر‪ ،‬ﺟﺎن ﺗﻮن ﺟﺌﻴﻦ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻮ ﺋﻲ ﻋﮭﺪ ﭘﺎر‪ ،‬ﺟﻮ ﺋﻲ َ ُ ِ‬
‫‪12‬‬
‫ﺳﻮ‪ ،‬ﻛﺎ ﻛﺎ ُ‬
‫وره وאرﺋﻲ؛‬ ‫ﺳﮑﻦ وאرﻳﻮن َ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻮ‪ ،‬ﭜﮙﻴﻮن آﺗﮡ وאرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺗﺮت אﻧﮭﻲ‪ ‬ﮐﺎن َ َ‬

‫‪13‬‬
‫ُ‬
‫آﺗﮡ אﺟﺎرﻳﻦ؛‬ ‫َ‬
‫آﺗﮡ وאرﻳﻮن آﺋﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن َ ُ‬
‫آﺗﮡ ﺗﻦ אوک ﭤﻴﻮ‪.‬‬‫ﺟﻲ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﻦ‪ُ َ ،‬‬
‫‪14‬‬
‫ﺳﮑﻦ‪ ،‬ﭘﻮ‪ ‬رﮬﺎﻳﻮ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐـ ُﺌﻮن؛‬‫ﺳﺎرو ﻟﻮכ ُ‬
‫ﮬﻮت وﮬﺎرﻳﻮ ﮬﻨﺞ ۾!‬ ‫ُ‬ ‫ڏﺳﻮ َ‬
‫وאه ڏﮐﻦ‪،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎھ‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ ﺳﻲ ﮬﻮت وﭠﻲ وﻳﺎ!‬
‫ﻛﻮﻧﻪ ﻛﻤﻴﮣﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﮬﺎدي‪ ‬ري ﮬﻤﺮאھ‪.‬‬

‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬آﮢﻴﻨﺪن א�‪.‬‬
‫َ ُ‬
‫ﮬﻨﮅﺋﻮن ﺟﻨﮭﻴﻦ ﮬﻮت وﻳﺎ‪ ،‬روﺋﻲ ﭼﻤﺎن ﺳﻮ رאھ‪.‬‬
‫ﭘﺮڏﻳﮭﻴﻦ ﺗﻲ ﻧﺎھ ﻛﻮ‪ ،‬ورﻳﺘﻴﻮن وﻳﺴﺎھ‪.‬‬
‫آﮬﻲ رﻓﻴﻖ ُرﭸﻦ ۾‪ ،‬ﺳﻨﺪو ِ‬
‫ﺳﻮز ﺳﭙﺎھ‪.‬‬
‫ﻧﺎﮬﻴﻢ ﭔﺌﻲ ﻛﻨﮭﻦ ﻟﻮכ ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﭘﺮوאھ‪.‬‬
‫ﻣﻌﺎف ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﻲ ﻛﻨﺪא‪ ،‬ﺟﻴﻜﻮ ڏوھ ﮔﻨﺎھ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫َאﭼﻲ ﻛﻮﻧﻪ אﻳﮇאﮬﻮن‪ ،‬ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾!‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ﻛﺮي ُאﻧﮭﻴﻦ‪ ‬ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬وﻳﭡﻲ ﻛﻴﻢ َ ُ‬

‫אﻻﮬﻮن‪.‬‬
‫ﻣﻦ َ ُ‬
‫אﮘﺎﮬﻮن‪.‬‬ ‫ڏﺳﻲ ﺣﺎل ﺣﻘﻴﺮ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬אﭼﻦ َ‬
‫ﻛﻮ َ ُ‬
‫ﭘﻞ ﭘﺎﭴﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐ ُـﺌﻮن‪َ ،‬ﭘﺮي ﭤﻲ ﻧﻪ َ ُ‬
‫ﭘﺮאﮬﻮن‪.‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َﭤﺮ َ‬
‫אورאﮬﻮن‪.‬‬ ‫ﭤﻜﺎﺋﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬ﭘﮑﺎ ِ‬
‫אڏج‬ ‫ِ‬
‫ﺳﮣﻲ ﻣﻮٽ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ُ‬
‫آﮬﻮن‪.‬‬ ‫ُ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫وﮢﻲ ﭔﺎروﭼﻲ ﭔﻮﻟﻲ‪ ،‬ﺳﺪא ﺗﺎن ﺳﺎھ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﭨﻮﻟﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺌﻲ ﭘﻨﺎھ ۾ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ِ‬‫ُ‬
‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ذאت ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻟﻦ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن ﮔﻮﻟﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن وﻳﻨﺪﻳﺲ ﻛﻴﭻ ڏي‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ﭜﺎﻳﺎن ڏوﻟِﻲ‪.‬‬
‫אوﻟﻲ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ ُ‬
‫ﺳﺎم אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﻋﻴﺒﻦ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻲ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﮬﻴﮇي אﻳﻨﺪא‪ ،‬אﻟﻮ‪ ،‬وﮬﻨﻴﺎن ﭔﺎروﭼﺎ!‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﭻ ﭼﺆ‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ﻛﻮ ڏﻳﻨﺪא؛‬

‫ﮬﻮﻧﺪא ﻛﻲ ﻣﻮن وٽ ﮬﻤﻴﺸﮧ‪ ،‬وري ﻛﻲ ﭘﻮﺋﺘﻲ وﻳﻨﺪא؛‬
‫ﺳﺎڻ َ ِ‬
‫ﭤﻜﻲ אﭼﻲ ﭤﻴﻨﺪא؛‬ ‫ُ‬ ‫َ َ‬
‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪،‬‬
‫ﭼﻴﻨﺪא؛‬ ‫ﭔﺎروﭼﺎ ﺳﻲ ﭔﺎﺟﮫ َ ِ‬
‫ﭘـﺌﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﭼﮝﻲ ﻛﻲ ِ‬
‫ﺳﻮر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻧﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﻲ ِﻧﻴﻨﺪא؟‬‫ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫َ‬
‫ِאڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﮀﻮ ﭤﻴﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ُ ‬‬
‫ڏﻧﮭﻦ ﺟﮭﻠﻴﻮ!‬ ‫ِ‬
‫روح ُאﻧﮭﻦ ﺳﺎن رﻟﻴﻮ‪.‬‬

‫وﻳﮭﺎن ﻛﻴﺌﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬
‫ﺳﺎﮢﻦ ﭤﻴﻨﺪس ﺳﻨﮕﺘﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﮬﻮت ﮬﺎڙي ڏي ﮬﻠﻴﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﻧﺎ َﭘﻠﻴﻮ‪.‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ڏﻧﮭﻦ‪،‬‬
‫ﺳﻠﻴﻮ‪.‬‬‫ﺳﺮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ َ‬ ‫ﺳﭵﮡ ﺳﺎرو ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﭘﺎﻧﮅي‪ ،‬دﻻﺳﻮ ڏي ﻣﻮن‪ ،‬אﻳﻨﺪא آرﻳﺎﮢﻲ ﻛﻲ אوڏא!‬
‫آڌي‪ ‬رאت ﺟﻮ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺳﺎﻧﭝﺎﮬﻮ‪ ،‬ﺣﺎل ﻛﻴﺎ َﺗﻦ ﮬﻲ ﻣﻮن‪،‬‬
‫وﻳﺎ ﺗﺎ ِﺗﺮﻛﻲ ﺗﻮڏא‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﻗﺒﻮل‪ ،‬وو‪ُ ،‬ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﻛﺎرڻ‪ ،‬ڏک ﺳﻮﻳﻦ ِﻧﻲ ﺳﻲ ﻣﻮن‪،‬‬
‫َﻟﻚ ڏﺋﻲ ﻟﮏ ﻟﻮڏא‪.‬‬
‫ﮬﺖ ﺟﻲ ﻣﻮن‪،‬‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ﮐـ ُﺌﻮن ﺗﺎن ُ ُ‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﻮڙﻳﺎن‪ ،‬ﭘﺮزא ﭤﻴﺎن ِ‬
‫َﮔﺴﻲ وﭸﻦ ﺗﻮڙي ﮔﻮڏא‪.‬‬
‫ﮬﺖ ﻛﻲ ﻣﻮن‪،‬‬ ‫ﭼﻮن ِ‬ ‫ﺳﺮ ﺗﺎن ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬آھ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن َ‬
‫درد ڏﻳﻨﺪو ﺳﻮ ڌوڏא‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫آ‪ ‬وﭸﺎن ﺗﻮ ﺗـَ ُﺌﻮن ﮔﮭﻮري ﮔﮭﻮري‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ڏوﻧﮕﺮ رﮬﻴﺲ ڏאﮐﮍא‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﺎرڻ ڏوري ڏوري‪.‬‬

‫ﭤﻜﺎﺋﻲ‪ ،‬وي‪ ،‬آﮬﻴﺎن‪َ ،‬אﭼﺞ آرﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ﺗﻮن אوري אوري‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻮ‬
‫ﭜﻼ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ِ ،‬ﺗﺮ ﻧﻪ رﮬﻨﺪﻳﺲ ﺗﻮري ﺗﻮري‪.‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ وڌو ﻣﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﮭﮣﻚ אوﮬﺎﻧﺠﮍي‪ ‬ﺟﮭﻮري ﺟﮭﻮري‪.‬‬
‫ﮬﻨﻴﮍو ﻧﻴﻮ ﮬﻲ ﮬﻮري ﮬﻮري‪.‬‬‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ِ ،‬‬‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﻧﻲ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﭔﻴﻮ َ‬
‫ﻛﻴﺮ ﺣﺎﻣﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭤﻴﻨﺪو‪ ،‬ﻟﮑﻲ ﭔﺎروﭼﻞ ﭔﺎﺟﮭﻮن!‬
‫درد ﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ دل אﻧﮭﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎﮢـﺌﻮن دﻻﺳﻮ ڏﻳﻨﺪو‪.‬‬

‫ﻧـﻤﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ﻛﻴﻦ ﮀﮇﻳﻨﺪو ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ ﻧﺎل ِ ِ‬
‫ﺳﭝﻴﺌﻲ ڏﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬אﮜﮡ آرﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﻮ אﻳﻨﺪو‪.‬‬‫َאﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن َ‬
‫ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻳﺎر ﭘﻴﺎرل‪ ،‬ﺳﺎڻ‬
‫ڏﻧﮕﺎﻳﻦ ڏي ﻛﻴﻦ ڏﺳﻨﺪو‪ ،‬ﺑﺪﻳﻮن ﺗﺎن ﺑﺨﺸﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﻣﮭﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ‬ﺳﺎڻ ﻛﻨﮭﻦ ڏﮬﺎڙي‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﻧﺎن‪َ ‬‬ ‫ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﻦ ﭤﺮن ۾!‬ ‫َ‬
‫آ‪ ‬وﻳﻨﺪي ُﭘﻨﮭﻞ ﺟﻲ ﭘﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﭤﻜﻴﺲ ِ‬
‫ﻣﻮن َﻣﻦ ﮔﮇي ﮔﻮﻧﺪرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻴﭽﻲ ﭤِـ َﻴﻢ ﻗﺮאر‪.‬‬

‫ذאت ﺟﺘﻦ ﺟﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺟﻲ‪ ‬وڌو آﮬﻲ ﺟﺎر‪.‬‬
‫ﻛﻨﻴﺰאﮢﻲ ﻛﺎر‪.‬‬
‫ﻛﻨﺪي وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ڏي‪ِ ِ ،‬‬
‫آﮬﻲ ﻛﺎڻ ﻗﺮﻳﺐ ﺟﻲ‪ ،‬وﭸﮡ ﻣﻮن وﮢﻜﺎر‪.‬‬
‫ﭘﭡﻲ‪ ‬دزﻛﺎر‪.‬‬‫ُﭘﺮڻ אﭤﻢ ﭘﻨﮅ ۾‪ ،‬دوﺳﺖ ُ ِ‬
‫ﺳﺎرو ﻛﻢ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ آﮬﻲ‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﺟﻲ ِאﺧﺘﻴﺎر‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١۰‬‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﮘﻲ ﻣﻮن ﺳﭹﺎﺗﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﭔﮍﻳﻮن ﭔﺎروﭼﻮ!‬ ‫אڄ אﮬﻮ‬
‫ِ‬
‫ﻻﻛﻮن آﮬﻲ ُאﻧﮭﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻧﺎﺗﻮ‪.‬‬ ‫אﺻﻞ ُ‬

‫ﺟﻨﮭﻦ ُﻣﻮن ﺳﺎن ﭘﺎﺗﻮ‪.‬‬ ‫אﭼﻲ ڏﭠﻢ אوﭼﺘﻮ‪ُ ،‬‬
‫ﭘﻴﭻ َ‬
‫ِﭰﺮﻳﺲ ﭰﻴﺮﻳﺪאر ﺟﺎن‪ ،‬ﭴﺎڻ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮬﻴﺌﻦ ﭴﺎﺗﻮ‪.‬‬
‫ﻟﭥﻮ ﻟﺤﻈﻲ ﮬﻚ ۾‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي אورאﺗﻮ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﺗﻮ ﻻﺗﻮ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ אﺗﻮن‪ ،‬ﻋﺸﻖ َ ِ‬
‫ﺻﺪﻗﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫وﭸﻲ ڏﻳﮫ ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ڏﺟﻮ ﺳﻨﻴﮭﻮ!‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟﻨﮕﮭﻦ‪.‬‬ ‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬

‫وﻳﭡﺎ ڏﺳﻮن َ ُ‬
‫وאﭨﮍﻳﻦ‪ ،‬אﮜﮡ َ‬
‫ﻣﺎن אﭼﻦ‪.‬‬
‫ﻛﻮﻧﻪ ورﻧﺪي ﭤﻮ ڏﺋﻲ‪ ،‬وﻧﺪر ﺟﻲ ﭜﻲ وﭸﻦ‪.‬‬
‫ڏﮐﻴﺎ ُאﮬﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺟﻲ ﭘﺎﺳﻲ ﮐﺎن ِﭘﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﺷﺎل ﭜﻴﺮو ﻛﻦ‪.‬‬
‫وﻳﭽﺎري‪ ‬ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﺟﺎ ﻟﮙﻲ ﺳﺎڻ َﻟﻜﻦ‪.‬‬
‫ﺟﻴﮭﻮ ﺗﻴﮭﻮ آﮬﻲ ﺋﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﮐﻴﻦ وﺳﺎري!‬
‫ﻛﺎه‪ ،‬ﻣﺘﺎن وﻳﮭﻴﻦ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻲ َ َ‬
‫ﻛﮃ‬
‫ﭼﻮﭨﺌﻴﻦ‪َ ،‬ﺑﻠﻮﭼﺎﮢﻲ ﺑﺎھ‪.‬‬

‫ِ‬ ‫ڏﺳﻨﺪﻳﻦ‪ ‬ڏوﻧﮕﺮ‬
‫ﭰﻮﻟﺞ ﭘﺎڻ ﻓﻘﻴﺮ ﭤﻲ‪ ،‬وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﺮאھ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎري ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪ ،‬ﻻﮘﺎﭘﺎ ﺳﭛ ﻻ ِ‬
‫ھ‪.‬‬
‫אھ‪.‬‬
‫ﻣﺘﺎن وﻳﮭﻴﻦ ﻣﺎٺ ﻛﺮي‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ڏورج ڏ ِ‬
‫ﺳﻨﭝﺎ ِ‬
‫ھ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻢ َ‬‫ﻋﺮض وﭸﻲ ﻛﺮ روﺑﺮو‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺳﺎﭤﻲ ِ‬
‫ﺳﮛ ﻧﻪ ﺳﺎھ‪.‬‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﭤﺞ ﭔﺮوچ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻮ ﺗﻮن َ‬
‫ﺻﻼح‬ ‫ﮬﺖ ﮬﻮت ري‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ َ‬ ‫روح رﮬﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪13‬‬
‫ﭔﻴﻮ ﻛﻴﺮ ﭘﮁﻲ ﭤﻮ ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﻞ ﭔﺎﺟﻬﻮن!‬
‫ﺗﻮ ري‪ ‬آﮬﻴﺎن ﻳﺎر ﺳﭵﮡ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ُ ،‬אدאﺳﻲ َאﮬﻨﺠﻮ‪.‬‬

‫ﻛﮭﻴﻦ ﺳﺎن ﭘﻴﭻ ﭘﺎﺗﻮﺳﻴﻦ‪ ،‬ﻏﺮض رﮐﻲ ﺳﻮ ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻨﮭﻴﻦ َ‬
‫َ‬
‫ﺧﻴﺎل אﺳﺎن ڏي آﮬﻲ ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﭜﻲ ﺳﻮ آﮬﻴﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫َאﺳﺎن ﭴﺎﺗﻮ ﺻﺤﻴﺢ ﺳﭹﺎﺗﻮ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ آﮬﻴﻦ ُﺗﻮن َאﺳﺎﻧﺠﻮ‪.‬‬
‫ﺳﮭﻨﺠﻮ‪.‬‬‫ﻛﻲ َ‬ ‫ﭘﻴﮭﻲ ﭘﺎڻ ُﭘ َﮁﻨﺪو‪ ،‬آﮬﻴﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ُﺗﻮن ِ‬
‫درؤن ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪14‬‬
‫َ َ ُ‬
‫אﮐﮍﻳﻦ ِ ُ‬
‫אﺳﺮאر‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮ ﺟﻮ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ُאﻧﮭﻦ ﺗﺎن ڏﻳﮑﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ڙي ﻛﻮﮬﻴﺎر‪.‬‬

‫ﺗﻨﮭﻴﻦ ڏﮬﺎڙي ﻛﻴﻮ‪َ ِ ،‬‬
‫ﺑﺮھ ﺑﻲ אﺧﺘﻴﺎر‪.‬‬ ‫ِ ِ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﭤﻮ ڏورאﺋﻲ‪ ،‬ﭼﺸﻤﻦ ﺟﻮ ﭼﻤﻜﺎر‪.‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ووڙאﺋﻲ وﮢﻜﺎر‪.‬‬‫ﻧﺎز ﻧﻴﮣﻦ ﺟﻮ َ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﻴﻨﮕﺎر‬ ‫ﺳﻮز ﺳﭵﮡ ﺟﻮ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪15‬‬
‫ﻳﺎر ُ َ‬
‫ﭘﻨﮭﻞ ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ُﻣﻜﻮ ﻛﻮﻧﻪ ﻣﻮن ڏي!‬
‫ﻳﺎر אوﮬﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎھ ﺳﻼ ِﻣﻲ‪.‬‬ ‫روز َאزل ﮐﺆن َ‬

‫َאوﮬﻴﻦ ﻧﻪ אﻳﻨﺪؤ‪َ ،‬אﺳﻴﻦ אﻳﻨﺪאﺳﻲ‪ِ ،‬אﮬﺎ َאﺳﺎﻧﺠﻲ َאﻧﺠﺎﻣﻲ‪.‬‬
‫وڙ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ڏي‪ ،‬آﮬﻦ ﻋﻴﺐ אﺳﺎن ۾‪.‬‬ ‫ڏﺳﺠﻮ َ َ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ِ‬
‫ﻛﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪي ﻧﻪ ﻃﻠﺐ ﺗﻤﺎﻣﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺜﻲ‪ ،‬ﺟﺎن ِ‬ ‫ﺟﺎن ُ‬
‫ﭔﺎرڻ ﭔﺎرن‪ ،‬وﻳﻨﺪﻳﻮن ﺳﻲ ﻛﻴﻦ وﺳﺎﻣﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن אوﮬﺎن ﺟﻮن‬
‫َ‬
‫ڏﻳﺌﻲ אﺳﺎﻧﮑﻲ ﭰﭧ ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﺌﻴﻦ ﺗﻮن ﻳﺎر آرאﻣﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻣﭹﻲ آﮬﻲ ﻏﻼﻣﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺗﺎن‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫در אوﮬﺎﻧﺠﻲ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪16‬‬
‫ﭘﻮ‪ ‬ﮬﺖ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﻨﺪي‪ ،‬ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻳﺎر ﺟﻲ آ‪!‬‬
‫ﭘﻴﺮﻳﻦ َﭘﻮﻧﺪي ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ َﮔﻨﺪي‪.‬‬

‫َوﮬﻲ ﭤﻲ وאﻛﺎ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ َﻣﻨﺠﻬﺆن َﻧﺪي‪.‬‬
‫ﭼﮝﻲ ﺗﻮڙي َﻣﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﻦ آﮬﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺳﭛ َﭘﺮ َ َ‬
‫َ‬
‫ﺗﮭﻴﻦ ﺟﻲ ِﺑﻨﺪي‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ َ ،‬‬ ‫دل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ َ‬
‫ﺑﺮھ ِ‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪17‬‬
‫آ‪ ‬وري ﺗﻮن ﺗﺎن ُ‬
‫وﻳﮫ‪ ،‬ﺳﭵﮡ آ‪ ‬ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن!‬
‫ﺳﮣﻲ‪ ،‬ﮀﮇ ﭘﺮﻳﻦ َﭘﺮڏﻳ ُﮫ‪.‬‬‫آﮬﻮن ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻮن ُ‬

‫ﭘﮑﻲ ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻴﻦ ﺟﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬آ‪ ‬ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﭘﻴ ُﮫ‪.‬‬
‫ﮬﻲ ڏאﮬﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﮍو ُ‬
‫ڏﻳﮫ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻲ ﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻮﻧﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﺳﺎري ﺳﺎﮢ ُ‬
‫ﻴﮫ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪18‬‬
‫ﮔﻮﻟﻦ ﺟﻲ آ‪ ‬ﮔﻮﻟﻲ‪،‬‬
‫ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ!‬
‫آ‪ ‬ﻧﻪ ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﮇﮬﻴﻦ‪ ،‬ﭔﺎﻧﮭﭗ ري‪ ‬ﭔﻮﻟِﻲ‪.‬‬

‫אوﻟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﮅ אﭼﻲ ﻟﮫ ِ َ‬
‫ﺳﮕﮭﮍي‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﺳﺎ ﻋﻴﺒﻦ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻦ ُڏﮬﺎرڻ ﺟﮭﮍي ﻛﺎ‪ ،‬ﻟﮭﻨﺪﻳﻦ ﮘﻮﭠﻦ ﻣﻮن ﻣﺲ ﮘﻮﻟِﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮﻟﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻧﺎن‪ ‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ڙي‪ ،‬ﻛﺮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎن‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪19‬‬
‫َ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺎٿ ﺳﻼﻣﺖ آﻳﻮ‪ ،‬ﭘﮑﻲ‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﻓﺮאق ﺟﺎ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ אﺳﺎن ُﺗﻮن‪ ،‬ﻣﻮﻟ ٰﻲ ﺳﻮ ﻣﺤﺐ ﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬

‫ﻣﻴﻼﭘﻲ ﺟﻮ ِﻣﮭﺮ ِﭘﺌﻲ ﺗﺎن‪ ،‬وאﻟﻲ‪ ‬ورق ورאﻳﻮ‪.‬‬
‫وڙ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ڏي ﭘﺎڻ ڏﭠﺎﺋﻮن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻮ ﮬﻲ ﻳﺎر وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ََ‬
‫ﻣﻴﺮא ﻻﮬﻲ אﮀﺎ ﻛﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬ﮬﻮﺗﻦ ﺗﺎن ﻧﻴﮭﻦ ﻧﺒﺎﮬﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﮅאﻳﻮ‪.‬‬‫ڏﻳﻮ ﻣﺒﺎرﻛﺎن ﺳﭝﺌﻲ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﺳﻮرن אڄ ِ‬

‫دאﺳﺘﺎن ﮀﻮﭤﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺘﺎن وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬وو‪ ‬وو‪ ‬ﻛﺮ َ‬
‫وﻧﺪر ۾؛‬
‫ﺟﻲ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﻦ‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﻮ ﭼﮝﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻏﻢ‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻮن ﭘﮁﻴﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬ ‫ﭼﮝﻮ ﮔﻮﻧﺪر َ ُ‬
‫ورھ وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﻢ‪ ،‬آﮬﻲ ِ َ‬ ‫َﻣﻨﺠﻬﻪ ﻛﺸﺎﻟﻲ َ ُ‬
‫‪3‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬ ‫ﺳﮣﻮ َ‬ ‫ﻏﺮض‪ ،‬ﺟﻲ ُﻣﻮن ُ‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر آﮬﻲ َ ُ‬
‫ﺳﻨﺖ ﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻓﺮض‪ ،‬ﻛﺮي ﺳﻮ ُ َ‬ ‫ﻓﻨﺎ ﺳﭛ َ ُ‬
‫‪4‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ُﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬ﻛﺎﭤـﺌﻮن ﺳﻲ ﻟﮭﺎن؟‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ورھ وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﮬﻜﮍي رאت رﮬﺎن‪ ،‬وﭸﻲ ِ ِ‬
‫‪5‬‬
‫ُ‬
‫ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬ﻛﺎﭤـﺌﻮن ﻟﮭﺎن ﺳﻲ؟‬ ‫َ‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر َ‬
‫ڏﮐﻦ وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﻲ‪ ،‬وﭸﻲ َڏﺳﻴﺎن َ‬
‫‪6‬‬
‫ﺗﻨﻴﻦ ﮔﻮﻟﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬آ‪ِ ‬‬
‫ﮬﻨﻴﮍي ۾ ﮬﻮﻟﻲ‪ ،‬ﮬﻮﻧﺪي ڏﮐﻦ وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِ َ‬

‫‪7‬‬
‫ﺳﻮر ُ َ‬
‫ﭘﮁﻦ ﺳﻲ ﺋﻲ؛‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪َ ُ ،‬‬
‫ﭘﻴﺌﻲ‪َ ،‬ﺗﻨﻴﻦ َﻣﭥﻲ َ‬
‫ﻣﺎﭨﮍي‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ِ‬ ‫ِﭘﺮھ ِ‬
‫‪8‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬ﭘﻴﮭﻲ ﺳﻲ ُﭘﮁﺎن؛‬
‫אﭔﺎﮢﻜﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ ُ‬ ‫ُ‬
‫אﻧﮭﻦ ﻟﮗ ﻟﮁﺎن‪ ،‬ﮔﮭﮣﻮ آ‪ِ ِ ‬‬
‫‪9‬‬
‫ﭘﻴﮭﻲ؛‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﭘﮑﻲ ﺗﻦ ِ‬
‫ورھ ﺟﻮ‪.‬‬
‫وאس ِ ِ‬ ‫ُ‬
‫وﭨﺎﻧﺌﻦ وﻳﮭﻲ‪ ،‬وﭠﺎن ُ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ ،‬آ‪َ ‬ﺗﻨﻴﻦ ﮔﮭﻮري؛‬
‫ﺳﺪא ﻣﻮن ﺟﻬﻮري‪ ،‬آﮬﻲ ورھ وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫‪۱۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺸﻌﻞ؛‬‫ﺗﻨﻴﻦ َ َ‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ َ ِ‬
‫ﺟﻲ אﻓﺴﻮس ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺎ ﻣﻮن ﭘﻮي ِ‬
‫ﻛﻞ‪ ،‬אﻧﮭﻦ ِ‬
‫‪12‬‬
‫ﺗﻨﻴﻦ َﻣﮭﺘﺎب؛‬ ‫َ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﺟﻦ ﮔﺬאرﻳﻮ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ِ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻮאب‪ ،‬آﮬﻦ ورھ وאرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﻮن ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﻣﺎن َאﭼﻦ‪ ،‬وو‪ ،‬ڏﺳﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺣﺎل‪َ ،‬ﭜﻠﻮ!‬
‫آڏو َ‬
‫ﻛﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﻮﻧﻦ َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ ﻛﻴﮍم ﻛﺎف ۾‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن َ ِ‬

‫رﺳﻦ‪.‬‬‫ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﺗﺎن رﮬﺒﺮ وאٽ َ َ‬ ‫ﻛﻴﭽﮍن ﺟﺎ ﻛﺎ ِ‬
‫ﭘﮁﻦ‪.‬‬ ‫ﺧﺒﺮאن ڏﮐﻦ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬אﮘﻴﻮن ﭘﺎڻ ُ َ‬
‫ﭼﻮن‪.‬‬ ‫ﭔﺎروﭼﺎن ﭔﺎﺟﮫ ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﭼﮝﻲ آ‪َ َ ‬‬
‫ﭤﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻣﺮ ُﭘﺮزא َ‬
‫ﭘﻴﺮ ِ َ‬ ‫َ‬
‫ﭘﻨﮅ ﻛﺮﻳﻨﺪي ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ڏي‪ُ َ ،‬‬
‫ﻧﻴﻦ‪.‬‬‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﺑﻪ ِ َ‬ ‫ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎٿ ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻦ ﺟﻲ ﺳﺎ ﭔﺎﻧﮭﻲ‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﻋﻴﺒﺪאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫آ‪ِ ‬‬
‫ﻛﻤﺎﻳﻢ‪ ،‬ﺑﺨﺶ ُאﮬﻮ ﻣﻮﻧﮑﻲ ﺟﺎﻧﻲ‪.‬‬

‫َ‬ ‫ﻋﻤﺮ ﺳﭵﻴﺎﺋﻲ ﻛﻮڙ‬
‫روز אزل ﮐـ ُﺌﻮن َאﺑﺪ ﺗﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬آﮬﻲ ﮘﭽﻲ‪ ‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮘﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫ڏوھ ِڏﻧﮕﺎﻳﻮن ِڏس ﻧﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮن‪ ،‬ﻣﺤﺐ ﻛﺮﻳﻦ ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ دل ﺳﺎ دﻟﺒﺮ‪ ،‬دوﺳﺖ َ َ‬
‫ﻛﻴﻮ دﻳﻮאﻧﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫َِ‬
‫ﻛﻴﭽﮍن ﺟﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﺎل ﻧﺌﻴﻦ‪ِ ،‬ﻧﻲ‪ِ ،‬אﮬﻮ‬
‫אﮜﮡ ﺷﺎل אﭼﻲ‪ِ ،‬ﻧﻲ‪ ،‬אﮬﻮ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ ﺳﺎﭤﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﮬﻨﺌﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫ﭘﭡﻲ‪ ‬ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻠﮡ ﺳﺎن ِ‬
‫ﺟﺌﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻨﺪ ﻛﻴﺌﻦ ِ‬ ‫ُﭘﭵﺎﮢﺎن ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﭼﻮن ِאﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫وڏي ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺮوچ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬אﺗﻲ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮن ُ‬
‫ﺳﮅﻳﺮ ﭤﻲ‪ ،‬ﭜﻠﻮ‪ ،‬ﭘﻮﻧﺪي َ ِ‬
‫ﻣﮭﺮ ِﻣﺌﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﺎﭤﻮن‪ُ ،‬ﻣﺌﻲ وﻳﺎ ﺟﻲ ﻣﺎري!‬ ‫ﻣﺎن אﭼﻦ ُאﮬﻲ‬
‫َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﺎن ري‪ ‬ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬آﮬﻴﺎن ُאﭔﺎﮢﻲ ُ‬

‫آﺋﻮن‪،‬‬
‫وﻳﮭﺎن ﺳﻲ ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ِڏس‪ ،‬وو‪ ،‬ﭘﺎڻ ڏي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آﮬﻴﺎن ُڏﮬﺎرڻ آﺋﻮن‪،‬‬
‫ﻧﻴﻨﺪא ﺳﻲ ﻧﺎل ﻗﻄﺎري‪.‬‬
‫אﭼﻲ אﺳﺎن وٽ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن ڙي ﺷﺎل אوڏאﮬﻮن‪،‬‬
‫ﻣﺎن ﻛﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאري‪.‬‬ ‫َ‬
‫آﻳﺎ ﻗﺎﺻﺪ ﻛﻴﭻ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬אﺋﻴﻦ ﺳﻮ ﻣﻮﻧﮑﺎن ُאﺗﺎﮬﻮن‪،‬‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﺗﻮﮐﻲ ﺳﺎري‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺌﻢ ﺟﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫ﺟﺖ وﻳﺎ ُ‬‫آڌي‪ ‬رאت ُאﭤﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ َ ،‬‬
‫ﺗﺎﺋﻮن ﺳﺎ ِ ُ‬
‫ﻧﺖ ﻧﮭﺎري‪.‬‬
‫ﮬﺎري ﺗﻮﺳﺎن ﮬﻮ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻲ ﺟﻲ ﻗﻮل ﻛﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ُאﮬﻲ ﺳﭛ ﭘﺎري‪.‬‬
‫وﻳﮭﻴﻦ وﺳﺎري وو ِאﺗﮭﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻲ‪ِ ‬ﻧﻜﺎر َ‬
‫ﭼﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎري‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ دوﺳﺖ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ﺟ ُﻞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬وو‪ ،‬وو‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﺟﺪאﺋﻲ‪َ ‬‬ ‫ڏאڍو ُ‬
‫ﮬ ُﻞ‪.‬‬
‫ﮬﻮت َم َ‬
‫َ‬ ‫ﻣﻮن َ ُ‬
‫وﭨﺌﻮن‬
‫ﭘﻞ‪.‬‬ ‫אﮐﻦ ۾‪ ،‬ﭘﺎﺳﻲ ﭤﻲ‪ ‬ﻧﻪ َ ُ‬‫َאﭼﻲ ُ َ‬

‫وﻳﮫ ِ‬
‫ﺳ ُﻞ‪.‬‬‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ﻛﻢ ﻛﮭﮍو‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺳﺎﻧﻮل ِאﮬﺎ َ‬
‫ﭼ ُﻞ‪.‬‬‫ﻳﺎر ﻧﻪ َ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﻣﺌﻲ ﮐﺎن ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭼﻮري‪َ ‬‬
‫ﻛﺸﺎﻻ ﻛﺎف ۾‪ ،‬ﻟﮅم ﻛﻮﮬﻴﺎ َر ُل‪.‬‬ ‫ﻛﺮي َ‬
‫رﻟـﻤ ُﻞ‪.‬‬
‫ﮬﻴﺎ ﺳﻲ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﻧﻲ ﺳﺎھ ﺳﺎن‪ُ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ﻛﻨﺪي ﺳﺎ ﻛﻴﺌﻦ ﻗﺮאر ﺟﻴﮇﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﺟﻴﺌﮍو َ َ‬
‫ﺟﺘﻦ ﺳﺎن!‬
‫ِورھ وאرن ﮐﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬وﻳﺠﮭﻮ آﮬﻲ وﮢﻜﺎر‪.‬‬

‫ُ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻟﮙﻢ ﻧﺮوאر‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻮ‪،‬‬ ‫َﭔﮍﻳﻮن‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ِﮘﮅي ﻧﻪ ﻟﭝﻲ‪ ،‬ﺧﺮﭼﻴﻦ ﻟﮏ ﮬﺰאر‪.‬‬
‫ڏﺳﻨﺪﻳﺲ אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ڙي ﻛﻮﮬﻴﺎر‪.‬‬
‫ﮀﮇي ﻻﮘﺎﭘﺎ ﻟﻮכ ﺟﺎ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻛﻴﻢ ِאﺧﺘﻴﺎر‪.‬‬
‫ﺳﺪא آﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﺑﺮه ﺑﮭﺎر‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﮬﻼن ﭘﻨﮭﻞ ﺗﻮ ﺳﺎڻ‪،‬‬
‫ﺳﺎڻ ﮬﻠﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﮔﻮﻟﻲ ﮔﺬאرﻳﻨﺪس‪.‬‬
‫ﭘﻴﺲ َ‬
‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﺳﮛ ﺗﻪ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎڻ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮀﻠﻲ ِ َ‬
‫ﻛﻮﺟﮭﻲ ﻛﺎري ﮬﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻞ ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎڻ‪.‬‬
‫ﺗﻮري ﺗﻮرﻳﻨﺪؤ ﻛﻴﺘﺮو‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ وאرو ﻣﺎڻ‪.‬‬
‫ﺗﻮڙ ﻧﺒﺎﮬﺞ ﺗﻮن ڌﮢﻲ‪ ،‬ﺳﮭﮣﺎ ”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎڻ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﺳﭵﮡ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ روز رﺋﺎرن ﭤﺎ!‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ُ َ‬
‫ﮘﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﻳﺎر َ‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﺳﻮز ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬ﺑﺎري ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ ﺑﺎر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬ ‫َِ‬

‫אﻳﮇאﻧﮭﻦ ﻧﻴﮡ ﻧﮭﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ אﻧﺪر َ ُאڌ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎ َر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬
‫ﻣﻮﻧﮑﻲ ﻣﺎﮢﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﻣﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻛَﻴﮍ‪ ‬ﻗﻮل ﻗﺮאر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڙج ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺟﻲ َ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻴﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪ِ ،‬ﻣﮭﮣﺎ ﻟﮏ ﮬﺰאر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬
‫ڏﻳﮫ َﮐـ ُﺌﻮن ڏﻳﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ َ‬
‫ﮬﺖ ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬ ‫ﻗﺎﺻﺪ ﭼﻮن‪ ،‬وو‪ ،‬ﻛﻴﭻ ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻮ ُ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڻ ﺳﻨﭝﺎرن ﭤﺎ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن ﮬﻲ‪،‬‬
‫َאدﻳﻮن ڙي‪ ،‬وאوﻳﻼ‪ ،‬وو!‬
‫ڏﻳﺮن ڏﻳﺌﻲ ﮀﮇﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﺳﻮر ﻧﻮאن ﮬﻲ‪.‬‬

‫ﻣﮭﮣﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ڏﻧﺎ ﭘﺎڻ אوﮬﺎن ﮬﻲ‪.‬‬
‫ﺳﮑﻦ ُאﺗﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ڏﻳﺎن ﻧﻪ ﺳﻮر ﺳﻨﻮאن ﮬﻲ‪.‬‬
‫ُ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ دوﺳﺖ ڏﻧﻴﻮن دﻟﺪאرﻳﻮن‪،‬‬
‫َِ‬
‫ﺟﻴﺲ آ‪ ‬ﺗﺎن‪ ،‬ﻧﻲ‪ ،‬وو ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬
‫ﺳﮣﻲ ﺿﻌﻴ ِﻒ ﺟﻮن زאرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻮ ﭘﻮي‪ِ ُ ،‬‬

‫ﺳﺌﻴﻮن ﺳﭝﻴﺌﻲ ﺳﭵﮣﻦ‪ ،‬ﻋﺎﺟﺰ ﺟﻮن آرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻟﭥﺎ ﻓﻠﻚ ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎ ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﺗﺎن ِ َﺗﺮ ﺟﻴﺘﺮو‪ ،‬وאر ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺳﻲ ﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ل‪ ‬ﺟ ُﮭﻮﻧﮕﺎرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺤﺐ وﻳﻮ ﻣﺎري‪،‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﺎن ﮬﻲ‪ ‬دאﻧﮭﮍي!‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ﭤﻮ ﻛﺎري‪.‬‬ ‫ﺳﻮز ُﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬

‫ُ‬
‫ﮬﻦ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬
‫وﻳﮫ ﻧﻪ وﺳﺎري‪.‬‬ ‫ﮬﻮت ﻧﻤﺎﮢﻲ‪َ ِ ‬‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎري‪.‬‬‫ﻧﻴﻮ ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ َ‬
‫وﻳﻮ ﭔﺎروﭼﻮ ﻧﻜﺮي‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﮬﻲ‪ ‬آزאري‪.‬‬
‫ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎري‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪12‬‬
‫ُ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ آڌر ڏي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﮭﮣﺎ ﺳﺎﭤﻴﮍא‪ ،‬ڙي!‬
‫وﭸﻲ ﭼﺌﺞ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﻲ‪.‬‬

‫ڏﮬﻮن‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ َאﭼﻦ ﻛﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ُ‬
‫ﻛﻴﮍ‪ ‬ﺟﻲ‪.‬‬
‫وﻋﺪא ﭘﺎڙج ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ِ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ َ َ‬
‫ﻛﻴﻮ ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎھ ﻧﻪ وﺳﺮن ﺳﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﮕﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻧﺎﻧﻮ ڌﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﻧﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪13‬‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﮀﻮ ﭤﻮ ڏﮐﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﭘﻴﺎدﻳﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﭘﻴﺮ‬
‫ﻛﺮن ﺟﻲ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ڏي‪،‬‬ ‫ﭘﻨﮅ َ‬

‫َﺗﻦ ﮀﻮ َ‬
‫روھ رﮬﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ِאﮬﻮ ڏورאﭘﻮ ﭤﻴﻨﺪ‪ ‬אوڏאﮬﻴﻦ‪،‬‬
‫ﮀﻮ ِ ُ‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﭤﻮ ﺗﺮﺳﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ﮬﻴﺌﻦ ﺗﻮ ﮔﮭﺮﺟﻲ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﻣﻴﺎن ﻛﺎ ﻣﺪد ﻛﺮאﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮ ﻛﻮ ﭤﻮرو‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎڻ ﻣﻼﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ُ َ‬
‫ﻣﺤﺒﻦ‬

‫دאﺳﺘﺎن ﭘﻨﺠﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﭽﺌﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﻛﺮ ُﭘﮁﻴﺎﺋﻮن؛‬ ‫َُ‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺗﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﻦ ﻣﻮن ِ ِ‬ ‫َ‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌﻮن אﭼﻲ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻣﻮن وٽ ﭤﻴﻮ ِﻣﮭﻤﺎن؛‬ ‫َُ‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎري ﺳﺎٿ ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﻮ آرﻳﺎﮢﻲ אﮘﻮאن؛‬
‫ٰ‬
‫ﻣﻮﻟﻰ ﻣﮭﺮﺑﺎن‪ِ ،‬ﻧﮅر ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺗﻲ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬رאت ﻣﻮﭼﺎري‪ُ ‬رو‪‬؛‬ ‫َُ‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﺧﻮﺷﺒﻮ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﺳﺎرو ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﮐﭥﻮري ﺑﺎر؛‬‫َُ‬
‫ﻛﻴﺌﻴﻦ ﺳﺎرو ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﭕﻜﺎر‪ِ َ َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﻨﮅ ُ‬
‫ﮬ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﺮ َ‬
‫‪5‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ُ ،‬رو‪ ‬ﻣﻮﭼﺎري‪ ‬رאت؛‬ ‫َُ‬
‫ﺟﺎت‪ ،‬وאﺳﻴﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻨﺪي‪َ َ ‬‬
‫ﺟﺘﻦ‬
‫‪6‬‬
‫ُ‬
‫ﻋﻨﺒﻴﺮ؛‬ ‫َُ‬
‫ﻛﻴﭽﺌﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﻋﻄﺮ‬
‫ﺳﺮﮬﺎﺋﻲ‪ ‬ﺗﺎﺛﻴﺮ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﺳﺎري ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ َ‬

‫‪7‬‬
‫َُ‬
‫ﻛﻴﭽﺌﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﮐﭥﻮري ﮐﮣﻲ؛‬
‫ﮬﭓ ﮬﮣﻲ‪ ،‬وאﺳﻴﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ ُ‬
‫‪8‬‬
‫ﭽﺌﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﺧﻮب ﭤﻴﺲ ﺧﻮﺷﺤﺎل؛‬ ‫ﻛﻴ َ ُ‬
‫ﭘﺴﮡ ﺳﺎڻ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﻴﮍم َ‬
‫ﺣﺎل‪َ َ ،‬‬ ‫ﭼﮝﻮ ﭤِـ َ ُ‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﻴﭽﺌﻮن آﻳﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ُ َ ،‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﭜﻨﭝﻮر؛‬ ‫َُ‬
‫وڙ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﻛﻤﻴﮣﻲ ﻛﻤﺰور‪ ،‬ﭘﺮ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﻣﻮن ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬دم دم دﻻﺳﺎ ڏﻧﺎ؛‬
‫ﮬﺖ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل‪ ،‬ﺟﻲ وﻳﮭﻲ ِ‬ ‫ﮬﻲ َ‬
‫َ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ وﺳﺮﻳﻦ ﮬﻮ َت‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺳﭛ ﻣﻮن وﺳﺮي؛‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﺎﺋﻴﻦ ﻣﻮت‪ ،‬ﮬﺌﻴﻦ אﮐﮍﻳﻦ ۾‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﻣﭥﻲ رאھ رﮬﻲ؛‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺖ ﭤﻲ ُ‬
‫ورھ وﺳﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﭔﺎروﭼﺎ َﭔﮭﻲ‪ِ ،‬‬
‫‪13‬‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن؟‬
‫وﻳﭡﻲ ڏک ڏرﻳﺎن‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ري‪ ‬ﭘﺮڏﻳﮫ ۾‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ُ‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ڏאڍو ڏﻳﺌﻲ ڏک؛‬
‫ﮬﻴﺲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ُ‬ ‫ﺳﮏ‪ ،‬ﺟﻮ‬‫وﻳﭡﻲ ﺳﺎرﻳﺎن ُ‬
‫‪15‬‬
‫َ‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻛﺎﺋﻲ ﻧﻪ ﭘﻴﺌﻲ ﻛﻞ؛‬
‫ﺳﻞ‪َ ،‬אﭤﻢ آري‪ ‬ﭴﺎم ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻴﻨﻲ َאﻧﺪر َ‬
‫‪16‬‬
‫َ‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬אدﻳﻮن آڌي‪ ‬رאت؛‬
‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ذאت‪ ،‬ڏﺳﺎن ﺷﺎل אﮐﻴﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪17‬‬
‫َ‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬ﻛﻞ ﻧﻪ ﻣﻮن ﭘﻴﺌﻲ؛‬
‫ﻣﺎن ُﭔﮅي ﭔﺎروﭼﻮ وري‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ﺳﻨﺪم ﮬﻴﺌﻲ‪َ ،‬‬
‫‪18‬‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﻣﭥﻲ رאھ رﮬﻴﺎس؛‬
‫ﺟﻴﺎس‪ ،‬ﺟﻲ ُﻣﻨﮭﻦ ﭔﺎروﭼﻲ ڏﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻮن آ‪ِ ‬‬
‫‪19‬‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬ﭼﭗ ﭼﭙﺎت؛‬
‫ﻣﺎن ﻣﻮن ﺳﻴﻦ ﻛﻮ وڙ ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ذאت‪َ ،‬‬
‫‪20‬‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﭘﻴﺮﻳﻦ ﭘﻴﺎدي؛‬
‫ﭤﺌﻲ ُﻣﻮن ﺷﺎدي‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻨﮭﻦ ﭔﺎروﭼﻲ ڏﺳﺎن‪.‬‬
‫‪21‬‬
‫وﻳﻢ ﻧﻜﺮي ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬آ‪ُ ‬ﭘﮡ ﮐﮣﺎن َ‬
‫ﭘﻴﺮ؛‬
‫ﻣﺎن ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﺎﺟﻬﻪ ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ڏﻳﺮ‪َ ،‬‬‫ڏک ڏﻳﺌﻲ وﻳﺎ َ‬
‫‪22‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫وﻳﭡﻲ ورھ وﺳﺎﻳﺎن‪ ،‬ﻛﺎﻧﮅ‪ ،‬אﭼﻲ ﻟﮫ ﻛﻞ؛‬
‫ﺟﻞ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َאﻧﺪر אڌ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﺎ ِﻧﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫‪23‬‬
‫ﮬﻦ ﻓﺮאق؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ אﻧﺪر אڌ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻓﻨﺎ ِ‬
‫ﻣﺮي ﭤﻲ ُﻣﺸﺘﺎق‪ ،‬ﻛﺎ ﻛﺮ ور وﻟﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮕﮭﮍא ﭔﻴﻠﮍא ﻛﻮﮬﻴﺎرא!‬‫ﻣﻮن ِڏي وאڳ ورאﺋﻴﻨﺪא‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬‬
‫َﭘﮑﺎ َﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوري آﮢﻲ َאڏאﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬

‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪ ،‬وري ﭜﺎڻ وﺳﺎﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺳﭝﻴﺌﻲ ڏﺳﻨﺪﻳﻮن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬روﻧﺪي ﮬﻮت ﮐﻼﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﺎ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ‪َ ،‬ﭘﮑﺎ ﭘﺎڻ ُﭘﮁﺎﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇאﺋﻴﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﺳﻮر ”ﺳﭽﻮ“ ڙي‪ ،‬ﮬﻮت ﺳﺎن‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫آ‪َ ‬‬
‫ﮬﻠﻲ ڏس ﺣﺎل‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭔﺎروﭼﻞ ڙي‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ُ‬
‫ﺧﻴﺎل‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ۾‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﺧﺎص‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﭜﺎﻳﺎن ﺳﺎل‪ُ.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬ ‫َאوﮬﺎن‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن‪ ،‬ﻛﺮ ﭜﻼﺋﻲ ﭜﺎ ُل‪.‬‬
‫ﻣﻠﻚ آﺋﻮن ﻣ ُ‬
‫ﺎل‪.‬‬ ‫َ ُ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﻜﮡ אن ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ ِ‬ ‫ﺳﺎرڻ ِ‬
‫ﻣﺮﺷﺪ ﺳﺎرو َﻣﭹﻴﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺑﻪ ﺳﻮא ُل‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ُ‬
‫ﭘﮁﻮن ِ َ‬
‫ﻛﻴﻦ ِﭘﺮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮن ﺧﺒﺮאن‪،‬‬
‫ﺳﺎﭤﻴﻮ ڙي‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ ڙي!‬
‫آﮬﻲ ﭔﺎﺟﻬﻪ ﭔﺮوچ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﭥﻲ َﻣﻌﺬورن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﺳﻜﻲ ﭤﻮ ﺟﻦ ل‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮن ﻛﻲ ﺳﺎرن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎھ ِ‬
‫ﺳﺎﭤﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻦ دم دﻻﺳﺎ ڏﻧﺎ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻮن‬ ‫ِ‬
‫ﮬﺖ ﻳﺎد ﻛﺮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ﻛﮭﮍي‪ ‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ۾‪ ،‬ﺗﻮ ُ‬‫ﺗﻮن ِ‬
‫ﮀﮇن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻮن ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ آﺳﺮي‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﻮ ﻛﭥﻲ‬
‫ﮔﮇن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬‫ﻏﺮﻳﺐ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻨﮕﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎن‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬آ‪ ‬ﭤﻲ ورھ وﺳﺎﻳﺎن!‬ ‫ﻛﻴﭽﻲ وﻳﮍم‬
‫ﻟﮭﻦ ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬ ‫ﺳﮕﮭﻲ َ َ‬

‫ﺟﻲ‪ِ ِ ،‬‬ ‫ﮬﻦ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎن ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ِ ‬‬
‫ﺟﻴﮡ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬ ‫ﭜﻴﻨﺮ آﮬﻲ َ َ‬
‫ﭜﻨﭝﻮر ۾‪َ ِ ،‬‬
‫ﺟﻦ ل‪ ‬ڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﺋﻲ ڏﺳﺎن ﺷﺎ َل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸ َ‬
‫ﺎل‪.‬‬ ‫َ‬ ‫آ‪ ‬ﭘﻴﺎدي ﻧﻪ ُﭘﭵﺎن‪ ،‬ڏאڍא‬
‫ﺧﻮאب ﺧﻴﺎ َل‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺟﻴﺎرﻳﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﺳﻨﺪن‬ ‫ﻣﻮن ِ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﭜﻼﺋﻲ‪ ‬ﺟﺎ ﭜﺎل‪َ.‬‬ ‫ﻛ ِﻦ ُ‬‫ﺳﺎڻ ”ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ﻻﺋﻲ‪ ،‬وو ِﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻮﮬﻴﺎري ﻟﺆن ﻻﺋ ِﻲ!‬
‫ﭔﺎروﭼﻲ ﻟﺆن ِ‬
‫ﺳﻼﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻧﻪ َﮘﺮﮬﮡ ﺟﻬﮍي‪ ،‬ڏאڍي ُ َ‬

‫ﺳﻮر َ‬
‫ﭜﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن ُ َ‬
‫ﺳﻮر ۾‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﻛﺎ ﻧﺎ ِ‬
‫ڏאﻧﮭﻦ َ ِ‬
‫ﻋﺠﻴﺒﻦ آﺋِﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺎﻧﻮ ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ﮬِﻴ َﺮ وﮢﻲ ﺳﺎ‬
‫ﺳﺮ ڏﻳﻮڻ ﺳﭵﮡ ﮐﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ َ ِ‬
‫ﺳﭽﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ُאﮬﻲ ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻮﮬﻴﺎرא‪،‬‬
‫َُ َ‬
‫אڄ אﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آﻳﺎ!‬
‫ﺟﻦ ڏور ﭤﻲ َڏﺳﺎﻳﻮ؛‬ ‫ﭘﻴﮭﻲ ﭘﺎﮢﮭﻲ آﺋﻴﺎ‪َ ،‬‬

‫ﮬﻨﻴﮍو‪َ ،‬אدﻳﻮن ﻣﻮن ﭤﻲ َﮐﺴﺎﻳﻮ؛‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ِ َ‬‫ﮬﭥـ ُﺌﻮن َ ِ‬‫َ‬
‫ﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ﭘﺎﻧﮅي ُﭘﮁﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫آﻳﻞ ُאﭔﺎﺋﻮن؛‬
‫ﻛﺎڻ آ‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻴﺲ َ ِ‬
‫ﺟﻨﻴﻦ‬ ‫ُ‬
‫دل ۾ دردﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬وڏو ُ‬
‫ورھ وڌאﺋﻮن؛‬
‫ٰ‬
‫ﻣﻮﻟﻰ ِﻣﻼﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﺟﻦ ل‪ُ ،‬אﮬﻲ‬‫ﭘﭩﺎﻳﻢ َ‬ ‫ﭘﻮﭤﻴﻮن َ َ‬
‫وﻋﺪא ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ُ ،‬אﮬﻲ ﭘﺎﮢﮭﻲ ﭘﺎڙﻳﺎﺋﻮن؛‬
‫ِﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﻧﺠﮭﺮي‪َ ،‬אﭼﻲ َﭘﮑﺎ َאڏﻳﺎﺋﻮن؛‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ِورھ َوﺳﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ُאﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ‬
‫ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﮬﻴﺌﻲ؛‬ ‫َ‬
‫وﭼﺆن ﺋﻲ وﻳﺌﻲ؛‬ ‫وאﺋﻲ ﻓﻠﻚ ﻓﺮאق ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳ َﭵﮣﺎ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﭤﻲ ﻛﺎﻧﮓ אڏאﻳﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔﮇﻳﻮ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ُﻣﻜﺎ دﻻﺳﺎ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ري ﺳﭵﮡ ُﻣﻮن ڏي!‬
‫دوﺳﺘﻦ دﻟﺪאرﻳﻮن ڏﻧﻴﻮن‪ ،‬ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﺗﺎن ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫َﭘﺴﻲ ﻋﻴﺐ אﺳﺎن ﺟﺎ‪َ ِ ،‬‬
‫ﻣﮭﺮ ُﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﮐﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺠﺮ ﺟﻲ وﻳﺌﻲ‪.‬‬‫ورﻳﻮ ورق وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬وאﺋﻲ ِ‬
‫ﻣﺎرﻳﻮن ﻣﻼﻗﺎت ﺟﺎ‪ ،‬وس ﻛﻴﺎ ﮬﻢ ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻢ ﺟﻴﺌﻲ‪.‬‬‫ﺟﻲ‪ُ ‬ﮔﮭﺮﻳﺎ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺋﻲ آﺋﻴﺎ‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫ﺳﮛ‪ ،‬ﺗﺎن ُ َ‬
‫ﭘﻨﮭﻞ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎڻ!‬ ‫آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬
‫آ‪ ‬אوري ﺗﻮن وڃ ﻧﻪ ﭘﺮي‪ ،‬ﺳﺎھ وﭠﻲ وڃ ﺳﺎڻ‪.‬‬

‫ﮬﻮت ﺟﻲ ﻧﻲ ﮬﻠﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮ ﻧﻪ ﭘﻴﻢ ُאﮬﭹﺎڻ‪.‬‬
‫ﮀﻠﻲ ِﭘﻴﺲ ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﮛ ﭘﻨﮭﻞ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎڻ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻟﮙﻮ آﮬﻲ دل ﮐﻲ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻞ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﺳﺮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﻳﺎر َאوﮬﺎن َ ُ‬
‫ﺗﺌﻮن‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﭤﺌﻲ ﻗﺮﺑﺎڻ‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن ﻋﺸﻖ אﻧﺪوﮬﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﭔﺎروﭼﻲ ﮐﻲ ﭔﺎﺟﮫ ﭘﻮي!‬
‫آ‪ ‬ﺣﺎل ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ روﺋﻲ‪َ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﮐﻲ َ َ‬
‫ﻛﮭﻞ ﭘﻮي!‬
‫ﺳﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺠﻮ ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﺎ َ َ‬

‫ﻟﻌﻠﻦ ﺗﻮ ﺳﺎن ﻟﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אﭼﻲ ﻛﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ُ‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪،‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﺟﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ אﻳﻨﺪم ُ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﻮ ﻛﻨﺪﻳﺲ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ אوﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺣﺐ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن ﮬﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭷ ﺟﺎ‪َ ُ ،‬‬‫ﺳ َﻤﺮ ﭤﻴﮍم ُ‬
‫َ‬
‫אﮐﻴﻮن ﻋﺠﻴﺒﻦ ڏي‪ ،‬ﺑﻴﭡﻴﻮن ُ‬
‫ﺟﮭﮍ ﺟﮭﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﻮر وڌא ﺟﻨﮭﻦ ﭘﻮﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫آ‪ ‬אوﮬﺎن َﺗﻮن ﮔﮭﻮري‪َ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻧﻴﺠﻮ!‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺟﮭﻮري‪ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ!‬

‫ڏﮐﻦ ﺟﻲ ڏوري‪ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ!‬ ‫ﮬﻦ َ‬ ‫دא ِﺋﻢ َ َ‬
‫وڌﻳﻮ دل ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫وﻳﮭﺎن َ‬
‫وﻳﮭﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ڏאڍي ﺳﺎ َ َ‬
‫ﻻﻳﻮ ﻟﻮري‪ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ!‬
‫ﺿﻌﻴﻔﻦ زوري‪ ،‬אڙي ﻛﻴﭽﻴﻮ!‬ ‫ﻛﺮڻ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺎﮬﻲ ﺗﺎن‪ ،‬ﺳﺎڻ َ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﮀﮇ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬אڙي ﭜﻠﻮ ُ َ‬
‫ﭘﻨﮭﻞ ﻳﺎر!‬ ‫ﮀﭙﺮ َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ َ َ‬
‫ﮔﻮﻟﻦ َﮔﮇ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﮔﻮﻟﻲ ِ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬
‫ُ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ڏﮬﺎرڻ ڏڏ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﺻﺎﺣﺐ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺆن ﮬﮇ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﺆن ُ‬‫آ‪ ‬אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪ُ ،‬‬
‫ﺳﻜﺎن ﺳﮇ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﻪ ِ‬ ‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺻﺎﺣﺐ ُ‬
‫אڏ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬‫َ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻴﻮن‪َ ،‬‬
‫ﺟﺎﻳﻮن َ‬
‫אﮐﮍﻳﻦ ۾ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪12‬‬
‫َ‬
‫ﮬﺖ ﮬﻮﺗﻦ ري‪.‬‬
‫رﮬﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ِ‬
‫رﮬﻲ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻮھ ِ‬ ‫ﻛﻨﺪي‪ ،‬آ‪‬‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬

‫ﻟﮭﻲ‪.‬‬
‫ﻟﮭﻲ ِ‬ ‫אﻧﺪر ورھ وﭤﺎڻ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻟﺆن ﻟﺆن َﻣﻨﺠﻬﻪ ِ‬
‫ﻛﮭﻲ‪.‬‬‫ﻛﮭﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﮀﮇ ي َ‬
‫ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝ َﻮر ﮐﻲ‪،‬‬
‫وﻳﻨﺪﻳﺲ ﻛﻴﭻ ِ‬
‫ﻛﻮﻧﮭﻲ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻮﮬ َ‬
‫ﺳ ِﮭﻲ َ ِ‬
‫ﺳﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺖ َ‬ ‫ﻴﺎرل ري‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ِ‬
‫ﭔـﮭﻲ َﭔـ ِﮭﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻗﻮل ﭘﺎڙﻳﻨﺪو ِﻧﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻞ َ ِ‬
‫ﭘﮭﻲ َﭘ ِﮭﻲ‪.‬‬‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔﮇﻳﻢ ﺳﺎٿ ﺟﺎ‪ ،‬ﭘﻨﮅن ﻣﻨﺠﻬﻪ َ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪13‬‬
‫ﺟﺒﻞ ﺟﺎل‪َ.‬‬
‫آﺋﻲ‪ ،‬ﺟﻬﺎﮘﻴﺎ ﻣﻮن ﺳﻲ َ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎن אوڏي ِ‬
‫آ‪ِ ‬‬
‫ﻛﻞ َא� ﻟﮗ ﺗﻮن ڏي ﻛﺎﺋِﻲ‪.‬‬

‫ﺳﻞ ﺳﺎﭤﻲ ”ﻛﻴﭻ ﻛﺎﭤﻲ ﭤﻴﻮ“‪َ َ ،‬‬ ‫َ‬
‫אوﭠﻲ אدא ڙي ُﭔﮅﻳﺌﻲ ﻛﺎ‪ ،‬وري ورڻ ِ‬
‫ﺟﻲ ﮬﻴﮇي وאﺋﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻮت ﻻﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ڏي ﭜﻴﺮو ﻛﻨﺪא ﻛﻮ‪ ،‬ڏאڍي אﺳﺎن ﺳﺎن‬
‫ﺟﺎﻧﻲ َאﭼﻲ ﭤﻮ رאت ﺟﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫אﮜﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ڙي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪14‬‬
‫ِ ُ‬
‫אﻳﺬאﺋﮡ ﺗﻮﮐﻲ؛‬ ‫ﭘﺮڏﻳـﮭﻲ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ‬ ‫َ‬
‫ﭔﺎﻧﮭﮡ ڙي َ‬
‫ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻲ وאﺟﺐ َﭘﺮڏﻳﮭﻲ‪ ،‬אدא‪ِ ،‬אﻳﺬאﺋﮡ ﺗﻮﮐﻲ!‬
‫ڏﻳﻨﺪ‪ ‬ڏورאﭘﻮ ﻳﺎر אﺳﺎﻧﺠﻮ‪ ،‬وٽ ﺗﻮﺋﻲ ﺟﻲ وﻳﮭﻲ‪.‬‬

‫ﭘﻴﺮ ﭰﻴﮭﻴﻦ ﭤﻮ ِ ُ‬
‫ﻧﺖ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﺎ‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺮﻳﺎن ﭔﻲ ﻛﻴﮭﻲ!‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﺟﺒﻞ ﻛﻴﺌﻲ ﻣﻮن ﺳﺎن ﺟﻴﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺌﻲ ﻧﻪ ﺗﻮ ُ‬‫ﮬﻲ‪ ‬אﻣﻴﺪ‪ ،‬وو‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ﺗﻴﮭﻲ‪.‬‬‫ﻛﻮھ! אﺳﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﻨﺪﻳﺲ ُ‬
‫َ‬ ‫ﺟﻴﮭﻲ ﻛﻨﺪﻳﻦ‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭹﺎﺗﻮ ﺳﻨﮓ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﻋﺎدت ﺗﻮ אﻳﮭﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪15‬‬
‫ﭨﻜﻦ ﻣﻮن وٽ رאت‪.‬‬ ‫ﺣﻴﻼ ﻛﻴﻢ ﮬﺰאرﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎن ِ ِ‬
‫ﻛﺮھ ﻗﻄﺎري ﮬﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺑﻮدא ﭘﻼﮢﻲ ِﭘﺮﭜﺎت‪.‬‬‫َ‬

‫ﮬﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺗﻮڏن ﺟﻲ َ ُ‬
‫ﻛﻴﺌﻮن ﺗﺎت‪.‬‬ ‫ﺳﺘﻲ ﮬﻮ ُ‬
‫آ‪ُ ‬‬
‫ﺳﻮر ڏﻧﺎﺋﻮن ﺳﻮﮐﮍﻳﻮن‪ ،‬ڏک ڏﻧﺎﺋﻮن ڏאت‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻮﻛﻠﻲ‪ ،‬ڏאﻧﮭﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮﻏﺎت‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎري‬

‫دאﺳﺘﺎن ﮀﻬﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﺎن ﭤﺌﻲ ﻧﻪ ﭘﻨﮅ‪ ،‬آري ﭴﺎم אﭼﻴﺞ ﺗﻮن؛‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ ڏي ﻣﻮن ﮬﻨﮅ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ڌאري ُ‬
‫‪2‬‬
‫آري‪ ‬ﺟﻲ َאﭼﮡ ﺟﻮ‪ ،‬روز ﻧﮭﺎرﻳﺎن رאھ؛ُ‬
‫ﺳﺮ ﺻﺪﻗﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫א�‪ ،‬ﻣﻮن ِ ُ‬ ‫آﮢﻴﻨﺪس ُ‬
‫‪3‬‬
‫ﻧﺠﮭﺮي؛‬ ‫ﺷﺎل‪ ،‬ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ ِ ُ‬ ‫آري َאﭼﻴﻦ َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﻛﺮﻳﻦ ﻏﻮر ﻏﺮﻳﺐ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ ﻣﻮن ڏﺳﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ڏورﻳﻨﺪي ڏوﻧﮕﺮﻳﻦ؛‬
‫ﺟﻲ ﻣﻮن ﺳﮇ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ُﭔﮅي ﭔﺎروﭼﺎ ورﻳﻦ‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫ُ‬
‫ﮬﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﺟﻮن آﮬﻮن؛‬ ‫ﭔﮅي ﭔﺎروﭼﺎ ورﻳﻦ‪َ ِ ،‬‬
‫دאﻧﮭﻮن‪ ،‬ﻛﺮي ِﭤﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻓﻦ ۾‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫درد َﭜﺮي‬
‫‪6‬‬
‫ﺳﮏ؛َ‬ ‫ﭤﻴﻨﻢ ُ‬ ‫ﺳﭝﺌﻲ َ‬ ‫ﻣﻨﮭﻦ ﭔﺎروﭼﻲ ڏﺳﺎن‪ ،‬ﺗﺎ َ َ‬ ‫ﺟﻲ ُ ُ‬
‫ﭘﺴﮡ ﺳﺎڻ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ڏور ﭤﻴﻦ ُﻣﻮن َ‬
‫ڏک‪َ َ ،‬‬

‫‪7‬‬
‫ﮬﻦ ﻣﻮن ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺗﻲ؛‬
‫ﻛﺮ ﭔﺎروﭼﺎ ﭔﺎﺟﻬﻪ‪ِ ،‬‬
‫َ‬
‫وﻳﭡﻲ وﺟﻬﺎن وאﺟﻬﻪ‪ ،‬אوﮬﺎن ﺟﻲ אﭼﮡ ل‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ڏوھ ﻧﻪ ﻣﭥﻦ ﻛﻮ ڏﻳﺎن؛‬‫ﮬﭥﺎن ﭘﻴﺌﻲ‪ُ ،‬‬ ‫ﻣﻮن َ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻴﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻠﻲ‬‫ﮬﻴﺌﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺣﺎل ﭼﻮאن ِ‬
‫‪9‬‬
‫وٿ وڏي وﻳﺎ؛‬‫ڏﻳﺮ‪ ،‬وﺟﮭﻲ ِ ِ‬‫ﮬﻦ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﺎن َ‬
‫ﺳﭛ ُ َ‬
‫ﺳﻤﻴﺮ؛‬ ‫ڏورڻ ﮬﺎﮢﻲ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن َ‬
‫ﭘﮁﻲ َﻟﮭﺎن َ‬
‫ﭘﻴﺮ‪َ ،‬‬
‫آﻳﻞ אوﭠﺎرن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ُ ِ‬
‫‪۱۰‬‬
‫َ‬
‫אوﭠﺎر‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﺳﺎٿ ﺳﻮﻳﻞ ﺟﻮ؛‬ ‫אﭤﻲ وﻳﺎ َ‬
‫َ‬
‫ڏوﻧﮕﺎر؛‬ ‫آﺋﻴﺎ‪ ،‬ڏورڻ ﻣﻮن‬ ‫َ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ אدﻳﻮن ِ‬
‫ﮬﺰאر‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﻴﭻ ُﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﭔﻴﺎ ﭜﻲ ﮬﻮت َ‬
‫‪۱۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﻴﭻ ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺳﺎن‪ ،‬אزل ﻻﻛﻮن آھ؛‬
‫ﮬﺎﮢﻲ وﻳﮭﮡ ﮀﺎھ‪ُ َ ،‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾؟‬
‫‪12‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻮه ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﭘﭵﺎﮢﺎ‪‬؛‬
‫وﻳﮭﮡ ﻣﻮن ِ ُ‬
‫وھ ﭤﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭼﮑﺎﻳﻮ ﺳﺎ‪َ ،‬‬ ‫ﺳﻮز َ‬

‫‪13‬‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻮه ﭜﻨﭝﻮر ۾‪َ َ ،‬ور ﺑﻨﺎ وﻳﮭﻲ؛‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺟﻲ ﺗﻴﮭﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن ﺳﻨﺪن آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻮه ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ُ ،‬ﭘﭵﺎﮢﺎن ِﭘﺮﻳﻦ؛‬
‫ﺟﻨﻴﻦ َﻣﭥﻲ ﻣﺎﻣﺮو‪.‬‬ ‫وﻳﮭﻦ‪ِ َ ،‬‬ ‫وאر ﻧﻪ ﺳﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫‪15‬‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ِﺑﻨﺎ ﮬﻮت؛‬‫ُ‬ ‫ﻛﻮه ﻛﺮﻳﺎن ﭜﻨﭝﻮر‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﮇ ﻧﻪ ِوﺳﺮي‪.‬‬‫ﻣﻮن ﺗﺎن ﺗﺎﺋﻴﻦ ﻣﻮت‪ ،‬وو‪ ‬وو‪ِ َ ‬‬
‫‪16‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﻴﭻ ۾؛‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﮔﺬرאن‪،‬‬ ‫ﮔﻮﻟﻦ َﮔﮇ‬
‫ِ‬
‫ﺣﻘﻴﺮ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫آري‪ ‬ﭤﺌﻲ אرﻣﺎن‪ ،‬ﻣﺎن ڏﺳﻲ ﺣﺎل ِ‬ ‫َ‬
‫‪17‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬ ‫ﭼﺖ‪ ،‬ﺳﺪא آﮬﻲ َ‬ ‫ﭼﮝﻲ ﭘﻨﮭﻮن‪ِ ‬‬
‫ُ‬
‫ﮬﺖ‪ ،‬ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻮه ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ؟‬ ‫ﮬﻮت ﺑﻨﺎ ﻣﻮن ِ‬
‫‪18‬‬
‫ﺳﭝﻮﺋﻲ وﺳﺮي؛‬ ‫ﺷﺎل ﻧﻪ وﺳﺮﻳﻦ ﺗﻮن‪ ،‬ﻟﻮכ َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻄﻠﺐ ِאﮬﻮ ﻣﻮن‪ ،‬ﺟﻮ ﭘﺎﮢﺌﻮن َﭘﺮي ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬

‫‪19‬‬
‫آھ؛‬ ‫ََ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮ ِ‬ ‫َور َم وﺳﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﺗﺎن‬
‫ﮅر ﺳﺎرﻳﺞ؛‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﮬﻲ‪َ ‬‬
‫ﺳ َ‬
‫ﺗﻴﺘﺮ َم ﻣﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﺟﻴﺘﺮ ﺗﻮﮐﻲ ﻧﻪ ِﻣﮍאن‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪20‬‬
‫ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ ،‬ﮀﮇي ﻟﻮכ ﻟﺬت؛‬ ‫ﺳﺎري َ‬
‫ﺗﻮ ري‪ ‬ڏﺋﻲ ﻛﻮﻧﻪ ﻛﻮ‪ ،‬ﻣﺎﮢﮭﻮ ﻋﺎم ِﻋﺰت؛‬
‫ﭔﻴﮭﺮ ﭔﺎروﭼﺎ َאﭼﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺻﺤﺖ‪ ،‬ﺟﻲ َ‬ ‫ﭤﺌﻲ ﺳﺎھ ِ َ‬
‫‪21‬‬
‫ﺳﻮﻳﻠﻲ رﮬﻲ؛‬ ‫ﺳﺘﻲ َ‬ ‫ﻛﭻ‪ ،‬ﺟﻮ ُ ِ‬‫ﻛﻤﻴﮣﻲ‪ُ َ ‬‬ ‫ﻛﻴﻮ َ‬
‫ُאﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ אﻓﺴﻮس ﺳﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻴﻮ َﻣﺤﺒﺖ َ ُ‬
‫ﻣﭻ؛‬
‫ﭘﺮچ‪ ،‬ﻧﺎﻣﻴﺎ ِﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻮن ﭴﺎم َ ُ‬
‫‪22‬‬
‫ﮬﭥﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ُﻣﻮرאﺋﻮن َ ُ‬
‫ﻣﻨﺪﻳﻮن؛‬ ‫ﮬﻦ َ‬
‫ﭤﻴﻮن ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﻨﮭﻮن ڏﺳﻲ ﭘﺎڻ ڏي‪ ،‬آﺳﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آ‪‬؛‬
‫ﻛﻴﻦ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﺗﻮري‪ ‬ﺳﺎ‪ ،‬אﭼﻲ ﻣﺎﮢﮭﻦ ِ‬
‫‪23‬‬
‫ُﭘﻨﮭﻮن ُﭘﻨﮭﻮن ﭤﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬آ‪ ‬ﭘﮡ ﭘﻨﮭﻮن ﭘﺎڻ؛‬
‫َאدﻳﻮن ِﭤﻴﺲ َאﭴﺎڻ‪ ،‬ﺟﻮ ﻛﻴﻦ ﭘﺮوڙﻳﻢ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪.‬‬

‫‪٢٤‬‬
‫ﺟﺎن ﭘﺮوڙﻳﻢ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﺎ آ‪ ‬ﭘﻨﮭﻮن آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻛﻨﮭﻴﻦ َﻃﺮف ﻛﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻮ َﻃﺮف ِﻣﮍﺋﻲ ” ُﺗﻢ“ ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﭘﻴﮭﻲ ﭘﺮوڙﻳﻮم‪ ،‬ﺗﺎن ﭘﻨﮭﻮن ﭘﺎڻ ﺋﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﻣﻨﺠﻬﺎن ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪َ ‬ﭘﮍﻻ‪ ‬ﭘﻴﻮم؛‬
‫ﺻﺤﻴﺢ ﻛﻦ ﻛﻴﻮم‪ ،‬ﺗﻪ ﻏﻴﺮ ﮔﻤﺎن ُאﭤﻲ وﻳﺎ‪.‬‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﺻﺒﺮ‪ ،‬ﻣﭥﻲ ﺧﻴﺎل ﮐﮍو رﮬﻴﻦ؛‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﺞ َ ُ‬
‫ﻛﺒﺮ‪ ،‬ﭘﺮي ﻛﺮﻳﻦ ﭘﺎڻ َﮐـ ُﺌﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻴﻨﻮ ۽ ِ‬
‫ِ‬
‫‪٢٧‬‬
‫ﺳﺮس ُ َ‬
‫ﺳﻤﻴﺮ ۾؛‬ ‫ﭼﭩﻜﻲ‪ ،‬ﺳﻮرن َ ُ‬ ‫ﭼﭧ ڏﻧﻲ ُ‬‫َ َ‬
‫ﮀﭩﻜﻲ؛‬ ‫ﮀﻮھ ﻣﻨﺠﻬﻮن ُ‬ ‫ﺳﭽﻠﻲ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪ُ ،‬‬ ‫ﺳﺎ َ‬
‫ﻟﻜﻦ ﻣﻨﺠﻬﻪ ُﻟﭩﻜﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮬﻮت ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺎ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﺟﮭﭵﻲ ﭤﻮ!‬
‫ﻛﻴﭽﺌﮍن ﺟﻲ ﻛﺎڻ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻴﺌﮍو ِ‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪َ ،‬א� אوﭠﻲ آڻ‪.‬‬

‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ُ‬
‫ﮀﮇي ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ وﻳﻨﺪي ﮬﺎڻ‪.‬‬
‫ﮐـﺌﻮن ﺟﻬﻠﻦ ﺳﻲ ﺋﻲ‪ ،‬رﺋﻦ َאﮐﮍﻳﻮن ُאﻛﺎڻ‪.‬‬‫روﺋﮡ َ ُ‬
‫ﺟﻲ‪ُ ‬‬
‫وڌאﺋﻮن ﺟﺎر ۾‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫ِ ِ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﺎڻ‪.‬‬ ‫ﺳﮕﮭﻮ אﻳﻨﺪو ُ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آ‪ ‬ﺗﺎن آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﭘﺮﻳﺎڻ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ُ‬
‫אوڏאﮬﻮن ﺟﻲ َאﭼﻦ‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬אﻧﮭﻦ آ‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﺳﭹﺎﮢﺎن!‬
‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻴﮭﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﻦ‪.‬‬

‫ﻣﻮن ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬دﻻﺳﺎ ﭤﺎ ڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﺎھ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻧﻴﻮ ﻧﻴﺎﭘﻦ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﺌﮍن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ ُﺑﺖ ﺑﻴﺮאﮘﻲ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن‬
‫ﮬﺖ ﭘﺎڻ ﭘﮁﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﮅﻳﺮ ﭤﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮ ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮀﻮ ﻧﻪ ُ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﭜﭵﻲ ﭘﺎﮬﮡ ﭤﻲ ﭘﺎﺳﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ڏאڍو ڏک ﭘﻮﻳﺌﻲ!‬
‫ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏي‪ ،‬אﺳﻴﻦ ﺗﺎن ﭘﻨﮅ ﭘﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬‫ُ‬

‫ﺗﺮس אﮬﻮ َ‬
‫ﻣﺎن ﭤﺌﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫אﮘﮭﻴﻦ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺎﺳﻲ‪،‬‬‫ﮀﻮ ﭤﻮ ﺳﻤﮭﻴﻦ ﭘﻴﺮ ُﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﺎ‪َ ،‬‬
‫ڏک وﻳﺎ ڏﻳﺮ ڏﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺳﮡ ڙي ڏوﻧﮕﺮ ﺣﺎل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ‪ ،‬وﻧﺪر ﺟﻲ אﺳﻴﻦ وﻳﺎﺳﻲ‪،‬‬
‫ﭼﮝﻴﺎن ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﮬﻮت ﭼﻮي ﭤﻮ‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ڏﺟﻲ‪ ،‬ڏאﮬﺎ ڏﮐﻮﻳﻦ‪.‬‬
‫ﮀﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭘﺮت ﻧﺒﺎﮬﻲ ِﻧﺠﻲ‪.‬‬ ‫َ‬

‫אول ﻻﺋﻲ ﭘﻮ‪ ‬ﻧﻪ ِ‬
‫ُﭘﺮﺟﮭﻲ ڏﺳﺞ ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﻛﺎ ُﭜﻞ ﻛﺠﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺠﻲ‪.‬‬‫ﮬﻦ ِ‬‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ﻳﺎر ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ِ‬
‫ﭜﺎﺋﻲ َאﭼﻲ ﭤﺠﻲ‪.‬‬‫وره وאرن ﺳﺎن ﻳﺎر ڏﮬﺎڙي‪ ،‬ڏک ِ‬‫َ‬
‫ﭼﻮن ِאﺋﻴﻦ ﻣﻮن‪ ،‬ﮬﻮت ِאﻳﻨﺪ‪َ ‬אڄ ِאﺟﮭﻲ‪.‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אﻳﮇﻧﮭﻦ ﺟﺎ َ‬
‫ﺳﺠﮭﻲ‪.‬‬ ‫ڏﻧﮕﺎﻳﻦ ڏي ڏس ﻧﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺳﭛ אوﮬﺎن َﮐـ ُﺌﻮن ﭤﻮ ِ‬
‫َאﭼﮡ ﻛﺎرڻ ﮬﻮت אوﮬﺎﻧﺠﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻓﺎﻻن وﻳﭡﻮ وﺟﮭﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫وﻧﺪر آ‪ ‬وﻳﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬وﭠﻲ אﮬﻮ ﺳﻮز ﺳﭵﮡ ﺟﻮ‪،‬‬
‫وﭠﻲ אﮬﻮ ﭘﻮر ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ!‬
‫ﭘﻴﺮن ُאﺗﻲ ِ َﭘﺮﺟﻲ‪ ،‬ﮘﻮڙﮬﺎ ﮘﺎڙﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬

‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﺟﮭﻮﻻ ﺟﮭﻠﻴﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎڻ‬
‫َ‬
‫ﻛﺮﮘﻞ ﮘﺎڙﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬ ‫دאﻧﮭﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫آﮬﻦ ۽‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺳﺎرﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬ ‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻨﮭﻮن وﭠﻲ ﺗﺎن ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن آﮢﻴﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬
‫ﭼﻨﺠﻦ ﭼﺎڙﮬﻴﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬ ‫ﭘﻮر ﻣﺆن‪ُ ،‬‬
‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬
‫ﺳﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮن ﮔﮭﻮرﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻟﻮ‪ ‬ڏي ﻻڙﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬ ‫ﻣﻴﻦ ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫وﭠﻲ ﻣﮭﺎر َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﻮز ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ورق وאرﻳﻨﺪﻳﺎس‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﻴﮍﻳﻦ א�‪،‬‬
‫ﺳﮕﮭﻮ آﮢﻲ َא�‪،‬‬
‫ِ‬
‫وو ﻣﻴﺎن ﭔﺎروﭼﺎ!‬
‫ُאﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬وﺟﮭﺎن وﮀﺎﮢﺎن؛‬

‫ﺳﻮ ۾ ُ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻧﻮل ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ َ ،‬‬
‫ٰ‬
‫אﻟـﮭﻲ؛‬
‫ﭔﻴﮭﺮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬آﮢﻴﻦ ِ‬
‫ﭘﻴﺮﻳﻦ ﭘﺌﻲ ﺗﻦ ﮐﻲ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﺻﻼﺣﻲ‪.‬‬
‫אوڏﻧﮭﻦ آڌي‪ ‬رאت ﺟﺎ ﻛﺎﻧﮕﻞ אڏאﻳﺎن؛‬‫ُ‬

‫ﺟﻲ َﭘﺮي آﮬﻴﺎن ﺗﻦ َﮐـ ُﺌﻮن‪ ،‬ﺗﺎن ﭜﻲ َ‬
‫ﺳﻨ ِ َ‬
‫ﺪﻳﻦ ﺳﮇאﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ُﻣﻜﻮ ﻛﻮﻧﻪ ﻛﻮ ﭘﺮﻳﻦ ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ؛‬

‫ُ‬
‫ﺳﺎھ ﺗﻪ ﺳﻼﻣﻲ‪.‬‬ ‫َאﺻﻞ ﻻﻛﺆن ُאن ﺟﻮ آﮬﻲ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﻲ ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭘﭩﺎﻳﺎن‪،‬‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ אﻳﻨﺪم ُ‬

‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮאﻟﻦ ﺳﺎن ُאﮬﻲ وﻳﻨﺪא ورאﻳﺎن‪.‬‬
‫” َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺣﺐ وﭸﻦ‪ ،‬ڙي‪ ،‬אﻧﮭﻦ ﮐﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻧﻪ ُ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﺎ!‬ ‫ﺟﻲ وﭠﻲ ُ‬
‫ﮀﮇي ﻻﮘﺎﭘﺎ ﻟﻮכ ﺟﺎ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﭘﻨﮅ َ‬

‫ﭘﻮن‪.‬‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﺳﻲ ڏورﻳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻦ ﮐﻲ َﻣﻦ‪.‬‬
‫ﻛﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﮍم َ‬
‫آﻳﻞ ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺟﻮن‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن َ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺗﺎﺳﻒ ڏﻧﻮ ﺗﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אدﻳﻮن ﮬﻦ אروאح ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺻﺪﻗﻲ ُאن ﺗﺎن‪ ،‬ﺟﻲ وﭠﻲ درد َ‬
‫وﭸﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻣﺘﺎن ڏورאﭘﻮ ﻛﻮ ڏﻳﻮ‪ ،‬ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ!‬
‫ُ‬
‫ﻛﻨﻴﺰכ ُﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ َﻣﭥﺌﻮن ﻣﻮن ﭤﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺣﺮف אﺳﺎن ﺗﻲ آﮬﻲ אﺻﻞ ﮐـ ُﺌﻮن‪ ،‬وﻳﺴﺮ ۾ وﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺒﻦ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﻮﭠﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘﺎڻ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﮛ ﻧﻪ ِ‬
‫ﺳﻴﺎﭘﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭻ ڌﮢﻴﻦ ﺳﺎن!‬
‫אﺗﮭﻴﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﻧﻪ ﻛﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬ڙي‪ ،‬ﻛﺎﭘﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻠﻲ ُ َ‬

‫ﮬﺘﺆن َ‬
‫َِ‬
‫ﺲ ﻻﮬﻲ ﻻﮘﺎﭘﻮ‪.‬‬‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭤِﻴ ِ‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﺧﺎن ﭔﺮوچ ِ‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ڏﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ڏوﮬﺆن ڏورאﭘﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻦ ُﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ِ َ‬
‫ٰ‬
‫ﻣﻮﻟﻰ ﻣﻴﻼﭘﻮ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭵﮡ ﺳﺎن ﻛﻨﺪو‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﮬﺖ ﮀﮇﻳﻦ!‬
‫ﻳﺎ ﭔﻴﻠﻲ ڙي‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻋﺸﻖ אوﮬﺎن ﺳﺎن‪،‬‬ ‫ِ‬

‫ُ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻣﺤﺐ ﭔﻴﻠﻲ ڙي‪ ،‬ﭘﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﺳﺎن ﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﻨﺪﻳﺲ دאﻧﮭﮍي‪،‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻴﺎرא ﭘﺮﻳﻦ ﭔﻴﻠﻲ ڙي‪ ،‬آﮢﻲ َﭘﮑﺎ אوري אڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﮅ ﺳﭵﮡ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫َﻟﮫ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ُ ،‬‬
‫ﻛﮇﻳﻦ‪.‬‬‫ﺳﺎﺟﻬﺮ ﺳﻮﻳﻠﻲ ڙي‪ ،‬ﻳﺎر ﺗﻮن אﻳﻨﺪﻳﻦ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ َﻟﮗ ُڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي؛‬
‫ﻣﺤﺐ آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺠﻮ ﮬﻲ ﻛﻦ‪.‬‬ ‫ﺒﺼﺮون“‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن َ‬‫אﻓﻼ ُﺗـ ۡ ِ ُ ۡ َ‬ ‫ﻓﻰ َ ۡ ُ ِ ُ ۡ‬

‫אﻧﻔﺴﮑﻢ َ َ َ‬ ‫” َو ِ ٓ‬
‫אﺳﻴﻦ ﺗﻮﺳﺎن‪َ ،‬ﭘﺮي ﺗﻮن ﭰﻮﻟﻴﻦ‪ ،‬אوﻻﻧﭝﺎ ﮬﻲ אﭼﻦ‪.‬‬
‫ﭼﻮن‪.‬‬‫ﭘﺎڻ ﺳﻨﭝﺎﻟﺞ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ِאﺋﻴﻦ َ‬
‫ورﮬﻲ ِﻣﻴﻨﮭﻦ َوﺳﻦ‪.‬‬
‫ِאﮬﮍي‪ ‬אوڏאﺋﻲ‪ ‬۾‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻦ‪.‬‬‫ﺟﺪא ﭴﺎﺗﻮ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺋﻲ َﭘﺮي ِﭘﻴﺎ‪ُ ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎرﻳﻮ ﻣﻮﻧﺠﻬﺎري‪ ،‬وو‪ ‬وو‪‬؛‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻲ ﻣﻮن ﺳﻲ ﺋﻲ ﻛﻴﺎ‪.‬‬‫ِ‬
‫ﮬﺖ ﻛﻮﻛﺎن ﭤﻮ ﻛﺎري‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ُ‬

‫ﺳﻮز ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ُﮔﺬאري‪.‬‬
‫َ‬ ‫ُאﻧﮭﻲ‪ ‬ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮬﻲ‪‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ﻋﺎﺷﻖ وﻳﺎ آزאري‪.‬‬ ‫ڏאڍي ذאت ﺟﺘﻦ ِ‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭤﻲ ﻛﻴﭽﻲ ﻧﮭﺎري‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن وﻳﮫ ﻧﻪ وﺳﺎري‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﻣﺎن ﺳﮇﻳﻦ‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﺟﻲ ِﻧﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي!‬
‫ﮔﻮﻟﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﮑﺎ ﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوري َ‬

‫ﻣﺎن ﻧﻪ אڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺟﺰ ﮐﻲ‪َ َ ،‬‬
‫ﮀﭙﺮ ﺗﺎن ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫آرﻳﺠﺎ‬
‫ﭔﺎروﭼﺎن ﺗﺎ ﭔﺎﺟﮫ ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻟﻲ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ﮬﻮن ﮬﻤﻴﺸﻪ ﻣﻮن ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻟﺤﻈﻲ ﺗﺎن ﻧﻪ ﻟﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﮬﮇﻳﻦ‪.‬‬‫ﮬﻨﺌﻴﻦ آﺋﻮن َ‬ ‫َ‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﻠﮫ ﭔﺎﻧﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڻ َ‬‫אڻ ُﻣ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻮت وﻳﺎ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎن ﭜﻲ ﻧﻪ ﻛﻮﺷﺶ ﻛﺮﻳﻦ!‬ ‫ﮬﺘﺆن ُאﭤﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ‬
‫ِ‬
‫ﭘﭡﻦ ﺗﻮن ﻧﻪ ﮐﮣﻲ‪ُ ،‬ﭔﮅﻳﻮن ﺳﻲ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺮ ُ ِ‬

‫َ‬
‫ﺗﺮﺳﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ‪َ َ ،‬‬
‫ﭘﻨﮅ َﭘﺮﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺗﻮﮐﻲ ﺗﺎن ﻧﻪ‬
‫ُאﭤﻲ ﻛﺮ ﭘﻨﮅ ﭘﮭﺎڙ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﭘﻮﺋﺘﻲ ورﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﺗﺎن ﭠﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ُﭘﮁﺞ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫ُ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﮬﻲ ﺗﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻳﺎر ﭘﻨﮭﻞ ﻛﻮﭠﻲ!‬
‫دوﺳﺖ ﮔﮇﻳﻮ دﻟﺠﺎ‪ ‬ﭤﻲ‪ ،‬وﭼﺆن ﺳﺎرو وﮀﻮڙو وﻳﻮ‪.‬‬

‫آڌر ﭤﻲ אروאح ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻴﺌﮍو ﺟﻴﻮ‪.‬‬
‫ڏﺳﮍو ڏﻳﻮ‪.‬‬‫رﮬﺠﻲ אﭼﻲ ﻳﺎر ﺳﺎن‪ ،‬ڏאﮬﻴﻮن ڙي‪ ،‬אﮬﻮ َ‬
‫َ‬
‫אﮜﮡ َ‬
‫آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ אﭼﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻻﻟﻦ ﭘﺎﺗﻮ ِﻟﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﺎھ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ ﺳﻨﺪي ﻧﺎز ِﻧﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫َ‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻦ ﺟﻲ آ‪ ‬ﭔﺎﻧﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ذאت ﺟﻲ!‬
‫دﻳﻮאﻧﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﻢ ﺟﻬﻠﻴﻮ ﻣﻮن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫دوﺳﻦ ﺟﻲ‬ ‫ِ‬
‫ﺷﺎﻧﻲ آﮬﻴﺎن؟‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫آ‪ ‬ﻛﻨﻴﺰכ ﻣﻠﻬﻪ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﺷﺎﮬﻦ ﺟﻲ ﻛﺎ‬
‫ُ‬
‫אﭠﻦ אوﭠﺎرن َﺗﺆن‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ آ‪ِ ُ ‬‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺟﻲ ﻣﻮن ُﭘﮁﻴﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﻮرن ۾ ﺳﺎﻣﺎﻧﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻣﺴﺘﺎﻧﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ُﭘﮁﻮ ”ﺳﭽﻮ‪َ “‬ﮐـ ُﺌﻮن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ُ ،‬ﻣﺤﺒﻦ ﺟﻲ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﺪﻳﺲ‪ ،‬آ‪َ ‬ور وאڳ ورאﺋﻲ!‬ ‫ﺗﻮ ري‪ ‬ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن‬
‫َ‬
‫ﻣﻮﻧﺠﮫ ُﻣﻨﺠﻬﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫وאٽ ﻧﻪ وﻧﺪر ﺟﻲ ﻟﮭﺎن‪ ،‬وڌﻳﺲ‬
‫ﺳﻚ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ﭤﻲ ڏورאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ِ َ‬
‫ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي ﮬﻲ‪ ‬ﺣﺐ ۾‪ ،‬وﻳﭡﻲ ورھ وﺳﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺗﻦ ﺗﭙﺎﺋﻲ‪.‬‬‫ﻃﻌﻨﻦ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ ،‬وڌم َ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ َ‬
‫ﺳﻨﺪو ﺳﮇאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﮭﻮ ﺗﻴﮭﻮ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﭘﺌﻴﻮ ﭔﺎﺟﮫ‪َ َ ،‬‬
‫ﮀﭙﺮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺠﻮ!‬ ‫ﭔﺎروﭼﺎ َ َ‬
‫ﮬﻦ ﻣﺤﺘﺎ َج‪.‬‬ ‫ِﻣﮭﺮ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﻮ ﻣﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﻣﭥﺎن ِ‬

‫آﮬﻲ ﮬﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﻲ َ‬
‫ﻻﻟﻦ ﻻ َج‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﭘﭡﻲ‪ ‬ﭘﺌﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬ﻣﻨﺠ َﻬﺆن ﺳﺎري رאج‪َ.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ِ ُ ‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫אﻳﻼج‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬אت ﻛﺮﻳﺎن‬
‫ﮬﭥﻴﻦ ﻛﻨﺪﻳﺲ ﮬﺎ َج‪.‬‬ ‫ﺪﻳﺲ ﭘﺮت ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﻮ ﻛﻨ َ ِ‬
‫ﮔﮭﻮرﻳﺎن ﮔﮭﻮٽ אوﮬﺎن ﺗﺎن‪ ،‬ﺳﭛ َﻣﮇﻳﻮن ۽ ﻣﺎ َج‪.‬‬
‫אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺗﻪ אﭼﮡ ل‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ وﺟﻬﻲ ﭤﻮ وאﺟﻬ َﻪ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﻧﺎل ِﻧﺠﻮ‪ ،‬אدא ڙي‪ ،‬אوﭠﻴﻮ!‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻧﻤﺎ ِﮢﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﺑﻴﺤﺎل‪.‬‬ ‫ﻛﻮڙي‪َ ِ ،‬‬

‫ﺑﺮھ ِ‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﻛﻤﻴﮣﻲ ُ‬
‫ُﭘﭡﻲ‪ِ ‬אﻳﻨﺪي آﻧﮭﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺣﺎل‪.‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻴﻨﺪא ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪َ ،‬ﭜﻼ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﺎل‪.‬‬
‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﻬﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﺌﮡ آﮬﻲ ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﺎن ﭔﺎﺟ َﻬﻪ َﭘﺌﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﺳﺎڻ!‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﺟﻮ‪ ،‬ﮬﻲ‪ِ ‬ﻧﻴﻮ ِ ِ‬
‫אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﻟﮙﻮ ﭔﺎروﭼﺎﮢﻮ ﭔﺎڻ‪.‬‬ ‫ُ ِ َ‬

‫ﺳﮅ ﺗﮭﻴﻦ ﮐﻲ ﺳﻮز ِ‬
‫ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎ ُڻ‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن ُ‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﮔﻮﻟﻲ ﺗﺎﻧﮭﻦ ِ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﺞ ﭘﺎڻ ڏي‪ ،‬آﮬﻴﺎن آ‪َ ‬אﭴﺎڻ‪.‬‬
‫ﺑﺨﺶ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﻨﺪو ِ َ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺎڻ‪.‬‬

‫دאﺳﺘﺎن ﺳﺘﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫ﺳﭙﺮم؛‬ ‫ﺳﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ُ‬ ‫ﻣﺎڙ ﻧﻪ ُﻣﻮن‪ُ ،‬‬ ‫ﺗﻮڙي ِ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ُﮔﮭﺮﺟﻴﻦ ﺗﻮن‪ ،‬ﻟﻮכ ُرﭠﻮ ِﺋﻲ ﮔﮭﻮرﻳﻮ‪.‬‬
‫ُ‬
‫‪٢‬‬
‫ﮬﻲ‪‬؛‬ ‫وﮬﻲ َ‬
‫آﻳﻢ ِ‬ ‫אﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ُﻋﻤﺮ‬
‫ﭘﺮور ﻛﺎرڻ ِﭘﻲ؛‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ َ َ ،‬‬ ‫ﺳﭕﺎﺟﮭﺎ ُ‬ ‫آ‪َ ‬‬
‫ور ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ َ َور وﻳﭽﺎري‪ِ َ ‬‬ ‫ﺟﻴﺌﮡ ﻛﻮﻧﮭﻲ ِ‬ ‫ِ ُ‬
‫‪٣‬‬
‫אﺟﺎﺋﻲ ُﮔﺬري‪ ،‬אﮀﺎ ﭤﻴﺎ ِאﻇﮭﺎر؛‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ُﻋﻤﺮ َ‬
‫ﺳﭙﺮم‪ُ ،‬رﺋﺎن زאرو زאر؛‬ ‫ﻛﻴﻮ ُ‬ ‫زאرﻳﻮن َ‬
‫ﺣﺮف ﻧﻪ ﮬﻴﻜﮍو‪.‬‬ ‫ﮬﻮﺗﻦ َ َ‬ ‫ﻣﻴﺎر‪ِ َ ،‬‬ ‫ﻣﭥﻢ آﮬﻲ َ َ‬ ‫َ ِ‬
‫‪٤‬‬
‫ُ‬
‫رﻧﮓ؛‬ ‫אﺟﺎﺋﻲ ُﮔﺬري‪ ،‬ﻛﺎرن َﻣﭩﻴﻮ‬ ‫ِ‬
‫ُﻋﻤﺮ َ‬
‫ﮭﺎرڻ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻧ َﻮ َل ﺳﺎرو َ ُ‬
‫ﺳﻨﮓ؛‬ ‫ﻣﻮن ﻧ ِ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫آھ ُאوﮬﺎن ﺗﻲ ُ‬ ‫ﻧﻨﮓ‪ِ ،‬‬ ‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ َ ُ‬ ‫ﮬﻦ ِ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪٥‬‬
‫ﺟﻮﭜﻦ ﺟﺎڙ؛َ‬ ‫ََ‬ ‫ﻛﺌﻲ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻋﻤﺮאﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪ِ ،‬‬
‫ﭼﺎڙ؛‬‫ﭼﺌﻨﻲ ﻃﺮﻓﻴﻦ َ‬ ‫ﺑﻠﻮر ﺟﺎ‪ِ َ ،‬‬ ‫ﮬﻦ ِ َ‬ ‫ﺑﺎﻻ ِ ِ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ ﭔﺎڙ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ روﮬﻴﻦ روﻟﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬

‫‪٦‬‬
‫ﮔﮇﻳﺲ آن؛‬ ‫َ‬
‫ﮬﻮت ﻧﻪ َ‬ ‫َ‬ ‫אﺟﺎﺋﻲ ُﮔﺬري‪،‬‬ ‫ﻋﻤﺮ َ‬
‫ِ‬
‫َאﮬﮍي ِﺋﻲ אﺣﻮאل ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ ‬وو‪ ‬آﮬﻲ ﻣﺎن؛‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺎھ ﻧﻪ وﭸﻲ َ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﭤﺌﻲ ﻧﻪ ﻣﻴﻠﻮ ﺟﺎن‪ ،‬ﺗﺎن‬
‫‪٧‬‬
‫ﭤﻴﮍم ﺣﺎل؛ُ‬ ‫ﻋﻤﺮ َאﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪ ،‬ﮬﮭﮍو ِ َ ُ‬
‫ُ‬
‫אﺣﻮאل؛‬ ‫ﺳﮣﺎﻳﺎن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬אﻧﺪر ﺟﻮ َ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ُ‬ ‫َ‬
‫ﻏﺮﻳﺐ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫אﻟﺤﺎل‪ ،‬ﻛﻨﺪو ﻏﻮر‬ ‫ُ‬ ‫آرﻳﺎﮢﻲ‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻛﺮي؛‬ ‫رﻧﺠﻮر‪ ،‬وﻳﭽﺎري وאﻛﺎ َ‬ ‫رאھ َ ُ‬ ‫َﻣﭥﻲ َ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻴﻦ ﺣﻀﻮر؛‬ ‫ﺳﮕﮭﻲ وﻳﻨﺪي ِﻧﻜﺮي‪ِ ،‬‬ ‫ِ ِ‬
‫ﭘﺴﮡ ري‪ِ ‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﮇ ﻧﻪ ُﻣﻮر‪َ َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ِ‬
‫‪٩‬‬
‫ﮬﻮت‪ ،‬ﺗﻴﺴﻴﻦ ﺗﺎﺋﻴﻦ ﻧﻪ َﻣﺮאن؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﺎن ﻣﻮن ِﻣﻼن‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎدر ﺗﺎﺋﻴﻦ ﻣﻮت‪ِ ،‬אﮬﻮ אﭤﻢ آﺳﺮو‪.‬‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﻛﺮي وאﻛﺎ وﻳﭽﺎري؛‬ ‫وﮢﻦ ۾‪َ ،‬‬ ‫وﻧﺪر ﺟﻲ َ‬
‫ﻣﺲ ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﭨﮡ َ َ‬ ‫ﻣﺎري‪َ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬ ‫ﺟﺎ َﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ِ‬
‫ِ‬

‫‪۱۱‬‬
‫وﮢﻦ ۾‪ ،‬زور ﻛﺮي زאري؛‬ ‫َ‬ ‫وﻧﺪر ﺟﻲ ﺋﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ڌوﭔﮡ ﮬﻲ‪ ‬ڌאري؛‬ ‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ﮀﮇي وﻳﺎ َ َ‬
‫وאٽ ﺗﻲ‪ ،‬ﭔﻲ وﺳﻲ ِﭤﻲ وאري؛‬ ‫ﮬﻚ وאﭼﻮڙא َ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ِِ‬ ‫ﮬﻲ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫ﺑﺮھ آﮬﻲ ﺑﺎري‪َ ،‬‬ ‫ِ ُ‬
‫‪١٢‬‬
‫زאرﻳﻮن؛‬ ‫ﻛﺮي ُ‬ ‫وﻧﺪر ﺟﻲ ﺋﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬زور َ‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن؛‬ ‫ُ‬ ‫ﻧﻴﺮ אﮐﻴﻦ ﻣﺎن‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ وﻳﺲ‬ ‫ِﻧﻴﻼ َ‬
‫אدﻳﻮن آري‪ ‬ﭴﺎم ﺟﺎ‪ ،‬وﻳﺎ روڏא رﺋﺎرﻳﻮن؛‬
‫ﻣﺌﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﻣﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻮت وﭸﻦ ﭤﺎ ِﻧﻜﺮﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ُ ِ‬ ‫َِ‬
‫‪١٣‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻗﺮ ِאر؛‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭤﺌﻴﻦ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺎر‪ ،‬ﻳﺎ ِﭘﺮﻳﻦ ﻧﻲ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮐﮣﻲ ﻣﺌﻲ‪ ‬ﮐﻲ ِ‬ ‫ﻳﺎ ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﺳﮏ؛‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫وﮢﻦ ۾‪ِ ،‬ﭤﺌﻴﻦ‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫وﺟﮭﻲ ﮔﻮﻧﺪر ۾ وﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ڏﮐﻮﺋﻲ ڏک‪،‬‬ ‫ِ‬
‫‪١٥‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﺗﻮن ﺧﺎﺻﺎ ِﭤﺌﻴﻦ ﺧﻮﺷﺤﺎل؛ُ‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻲ‪ِ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺣﺎل‪ ،‬ﻣﺎن وري ﻛﻮ وڙ ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﺖ ِ‬ ‫ِ ِ‬

‫‪١٦‬‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ ِﭤﺌﻴﻦ َﻗ ِ‬
‫ﺮאر؛‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫אﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬‫وﻳﭽﺎري َم وﺳﺎر‪ ،‬ﺟﺎ אﺟﻬﻲ آﮬﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٧‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ِ ،‬ﭤﺌﻴﻦ ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺎ‪‬؛‬
‫ﻟﻚ ﻟﻨﮕﮭﺎ‪‬؛‬ ‫ﻛﻴﭻ َﮐـ ُﺌﻮن‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮن َ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ אوري‬
‫دم ڏﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ﭘﺴﺎ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ﭤﻲ دوﺳﺖ ُ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﮬﻲ؛‬‫ﮬﻴﺮ אﭼﻲ ﺟﺎ ِ‬ ‫ﻣﺌﻮن‪َ ِ ،‬‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َ ُ‬
‫ﮬﻦ ﻣﻮﻧﮑﻲ َאڄ ﻣﻼﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﺎڙﻳﭽﻮن! ﺳﺎ ِﭘﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫‪١٩‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭻ َوﮢﻦ ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﮬﻲ ﺟﻮ وא‪ ‬ورﻳﻮ؛‬
‫ﻣﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﻳﻮ‪ ،‬ﻣﻄﻠﺐ ﺳﺎرو َ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎھ َ‬ ‫ﺳﻨﺪو‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ُ‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬وري وא‪ ‬ورﻳﻮم؛‬
‫ﮔﮇﻳﺲ ﮬﻮت ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﻳﻮم‪ ،‬ﭴﮡ ﮬﺎﮢﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺎڄ َ‬ ‫ﺳﺎرو‬
‫‪٢١‬‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ﮐﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﻟﮙﻲ وא‪‬؛‬
‫ﺳﺎ وري ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬אﭼﻲ ﺳﺮد ﮬﻮא‪‬؛‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎ ﺟﻲ‪ُ ‬אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﮬﻠﻲ‪.‬‬

‫‪٢٢‬‬
‫وري؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َ ُ‬ ‫َ‬
‫אﭼﻲ وא‪ِ ‬‬ ‫ﻣﺌﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻮ‬
‫ﮐﺮي؛‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ڏﺋﻲ ﺧﺒﺮ ِ‬ ‫ﺳﻮ ﻣﻮﻧﮑﻲ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ِ‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺮي‪ ،‬ﺟﺎن ﭔﺎروﭼﻲ ﻣﻨﮭﻦ ڏﺳﺎن‪.‬‬ ‫وﭸﺎن ﺗﺎ َم َ ِ‬
‫‪٢٣‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻮ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َ ُ‬
‫אﭼﻲ وא‪‬؛‬ ‫ﻣﺌﻮن‪َ ،‬ورﻳﻮ ِ‬
‫ﺳﺮ ﻛﻴﺎن ﺻﺪﻗﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ُ ِ ‬‬ ‫ﻣﺎرﻳﻮن َﺗﻨﮭﻦ ﻣﭥﺎ‪ِ ،‬‬
‫‪٢٤‬‬
‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬وא‪ ‬ﺗﻪ آﮢﻲ ُ‬
‫وאس؛‬ ‫وﮢﻦ َ ُ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻮ ﻛﻴﭻ َ َ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎس‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﺮ ﺳﺎرو‬ ‫ﮬﻲ‪ُ ِ ‬‬ ‫ِ‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن אﭼﻲ َ‬
‫ﮬﻴﺮ؛‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺮﻳﺮ‪ ،‬ڏور وﭸﻦ ﻣﻮن َ‬
‫ڏﮐﮍא‪.‬‬ ‫ﭤﺌﻲ ﺻﺤﺖ َﻣﻨﺠﻬﻪ َ َ‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﮬﻴﺮ אﭼﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ِ‬
‫ﻣﻦ َﻣﭽﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ۾ ﻣﺤﺒﻮب ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن َ ُ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫‪٢٧‬‬
‫ﮬﻠﻲ؛‬‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ َوﮢﻦ َﻣ ُﺌﻮن‪ ،‬אﭼﻲ ِ َ‬
‫ﮬﻴﺮ ِ‬
‫ﺳﮅﻳﺮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬‫ﺳﺎھ ُ‬‫ُ‬ ‫ﭜﻠﻲ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن‬ ‫ﺳﺎ ﭜﻴﻨﺮ آﮬﻲ َ ِ‬

‫‪٢٨‬‬
‫ﮬﻴﺮ אﭼﻲ ﮬﺎﮢﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ِ‬
‫ﭴﮡ ﻣﻮن ﺳﺎن َאڄ ﻣﻼﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫َﺗﻨﮭﻦ آرﻳﺎﮢﻲ آﮢﻲ‪ُ َ ،‬‬
‫ِ‬
‫‪٢٩‬‬
‫ﮬﻠﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﻣ ُﺌﻮن‪ ،‬אﭼﻲ ِ َ‬
‫ﮬﻴﺮ ِ‬
‫ﭘﺎر ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎري ﮘﺎﻟﻬﻪ َ ِ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫‪٣٠‬‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﻮאر؛‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﺎ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬ﻟﮙﻲ ﺗﻴﺰ‬
‫ﭘﺎر‪َ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ڏﻧﺎ دﻻﺳﺎ دل ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪي ِﭘﺮﻳﺎن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ِ َ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ِﻧﮭﻮڙي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻛﺎڏي وﭸﺎن!‬
‫ﭘﻨﮅ ﭘﺮي ﭤﻴﻮ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ُאﻻرو אﭸﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺘﮡ وﭨﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﭼﺮﺧﻮ ﭰﻴﺮאﺋﻲ ﭜﭹﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﻳﻮن َﭘﭧ ۾‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺳﻲ ﭴﭹﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ُ‬
‫ِ َ‬
‫ﻣﻮﭨﮡ وאري ﻛﮇﮬﻴﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ َﻣﺼﻠﺤﺖ َﻣﭹﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﮬﺌﺎن ﭔﺎروﭼﻲ ﻧﺎل‪ ،‬وو ﻧﺎل‪ُ َ ،‬‬
‫ﭘﻠﻚ ﻧﻪ ﭘﺮي ِﭘﺮﻳﻦ‪َ ‬ﮐـ ُﺌﻮن!‬
‫ﮬﻲ ﮬﮭﮍي ﺣﺎل‪ ،‬وو ﺣﺎل‪.‬‬ ‫وﻳﮍم ﮔﺬري‪َ ،‬‬

‫ﮬﻲ َ‬ ‫َورﮬﻴﻪ ِ َ‬
‫ﺳﺎﭴﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﻮز ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﮘﺎﻟﻬﻪ‪ ،‬وو ﮘﺎﻟﻬﻪ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭤﻲ ﮔﺬאرﻳﺎن ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺧﺎص ﺧﻴﺎل‪ ،‬وو ﺧﻴﺎل‪.‬‬
‫ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﻟﮙﻞ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن ﺳﺎﺋﻲ ﭘﺎل‪ ،‬وو ﭘﺎل‪.‬‬
‫ﺳﺎھ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ُאﺗﻮن آل‪ ،‬وو آل‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬
‫ﭔﺎروﭼﻦ ۾ ﻛﺎ!‬ ‫ﮔﻮﻟﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﮔﻔﺘﺎر‪َ َ ُ ،‬‬
‫ﭔﮅﻳﻮ‬
‫ﮬﻨﻴﮍي ﻣﻨﺠﻬﻪ ﮬﺰאر‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎن ﻗﺮﻳﺐ ﺟﺎ‪َ ِ ،‬‬ ‫ُﮐﺘﺎ‬
‫ﺳﻮאر‪.‬‬‫آ‪ ‬ﭘﻴﺎدي ﻧﺎ ُﭘﭵﺎن‪ ،‬ﺳﺎرو ﺳﺎٿ ُ‬
‫ُאﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ آﺋﻴﻮ‪ ،‬رﺋﮡ زאرو زאر‪.‬‬
‫ﻟﮅم ﭘﻴﺮ ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻨﺠﻬ ُﺌﻮن ﮔﺮد ﻏﺒﺎر‪.‬‬
‫אﭼﻲ ﺷﺎل ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﻴﮭﺎر‪.‬‬
‫ﭘﺎﮢﺆن ﭔﺎﻧﮭﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ﻧﻪ ﻛﺠﻮ ڌאر‪.‬‬
‫ﺳﭻ ﺟﻲ‪َ ،‬ﻣﻨ َﺠﻬ ُﺌﻮن‪َ ِ ،‬‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﮭﺎر‪.‬‬ ‫ﻛﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ڏي َ‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﮬﻠﻨﺪي ﺗﻮﺳﺎن‪ ،‬وو‪،‬‬‫ﻳﺎر ﻟﮙﻲ آ‪َ ‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪.‬‬
‫رﮬﻨﺪﻳﺲ ِ‬
‫ﮬﻲ ﮬﺎرﻳﻮن ﮬﻮﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬‫ﭘﺎ‪ ‬رﻛﺎب ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪َ ،‬‬

‫ﭘﻮر َ ُ‬
‫ﻣﺌﻮن‪ ،‬رאﮬﻦ ﺗﻲ روﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﺎﺋﻲ َﻣﻨﮉڙא َ‬
‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮀﺎﮬﻲ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻟﻮ‪ ‬ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﺎرﺋﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﻮﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻮرن ﺳﮭﺮא ِ َ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ﻧﻪ رﮬﻲ‪ ،‬دم َﭔﺎﺟﻬﻮن دوﺳﺎن‪.‬‬‫َ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬
‫ﮔﻮﻟﻦ ﺟﻲ آ‪ ‬ﮔﻮﻟﻲ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ذאت ﺟﻲ!‬
‫ﺳﻤﺠﮭﻲ ﺳﮕﮭﺎن ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ِ‬

‫ﭔﻮﻟﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺲ ﻛﻨﮭﻦ ﮘﻮﻟﻲ‪.‬‬ ‫ﻋﺒﺚ آ‪ ‬ﭜﻲ ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻪ َ َ‬
‫ﻛﺮي ﻛﻮﮬﻴﺎرل وﻳﻮ‪َ ِ ،‬‬
‫ﮬﻨﻴﮍي אﻧﺪر ﮬﻮﻟﻲ‪.‬‬
‫ﭼﻚ ﻛﻴﻢ ﮬﻲ‪ ‬ﭼﻮﻟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫روﺋﻲ אﻧﮭﻦ وאﺳﻄﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ﮔﮭﻮﻟﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻨﺪ َ ِ‬
‫ﺟﻨﮭﻴﻦ ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺻﺪﻗﻲ َﺗﻦ َ ُ‬
‫ﺗـﺌﻮن‪ُ ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫אڙي َאﻟﻮ َאﻟﻮ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر َ َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎٿ ﺳﻼﻣﺖ آﺋﻴﻮ!‬
‫آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﺟﻦ ل‪ِ ‬ورھ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫אڄ ﺳﻲ אﮜﮡ ِ‬‫َُ‬

‫ﭘﻨﮅ ُﭘﮁﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻦ ﮔﮇﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﺟﻦ ل‪ِ َ ‬‬‫אﮬﻲ ﮔﮇ ﻣﺴﺎﻓﺮ ِ ِ‬
‫ڏﻳﺌﻲ دﻻﺳﺎ دل ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻦ رﻳﮭﻲ روح رﭼﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ﭜﺎﺋﻲ َאﭼﻲ ﺳﻲ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ﺗﺎن ﭼﻴﭩﻚ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﺎڻ وאﻟﻲ‪ ‬ورق ورאﻳﻮ‪.‬‬ ‫ورﻳﺘﻴﻮن‬
‫ﻣﺤﺐ ِﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﻟﻰ ُ ِ‬
‫ٰ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ڙي ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬אﮬﻮ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺳﻨﺪﻳ َﻮ ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬ﻳﺎر ﻣﻮن ﮐﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﻣﻴﺎن!‬
‫ﻛﺸﺎل‪.‬‬ ‫ﮬﻮن ڏورڻ ﻧﻪ ﭤﻴﺎ‪ ،‬אﻻ‪ ،‬آﮬﻦ ﻛﺎف َ‬

‫ﻣﻮن ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﮡ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬ ‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬
‫ﻛﺮﻳﻮ ﻓﻨﺎ ﻓﺮאق ﮐﻲ‪ ،‬وﺟﮭﺎن وאﺟﮫ وﺻﺎل‪.‬‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻮ ﭘﻮي‪ ،‬ﮬﮭﮍא ﭤﻴﮍم ﺣﺎل‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ۾‪َ ،‬‬
‫ﺟﮑﺎن ﻻ‪ ‬ﺟﻤﺎل‪.‬‬
‫ﺟﻲ ۾ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎل‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آﮬﻲ ِ‬ ‫ﺳﻚ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ُ‬‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﺗﻮن آ‪ ‬ڙي ﻗﺎﺻﺪ آ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻲ!‬ ‫ﻛﺎ ﺧﺒﺮ ڏﻳﮭﺆن ِ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮ ﻟﮭﻲ َאڄ ﺳﻤﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﮬﺖ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭔﺎﺟﮭﺆن ﮬﻮت ﮬﻼ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭤﺌﻲ ِ‬
‫ﻣﻠﮡ ﭔﺎﺟﮭﻮن دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻨﺪو ورھ وڌא‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻤﺠﻬﻴﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬אﮬﻮ َאﭤﺌﻲ ﻛﻮ ﻟﻘﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎن ﺻﺪﻗﻲ ُאن ُ‬
‫ﺗﺌﻮن‪ ،‬ﺟﻲ آﻳﺎ ُﭘﻨﮭﻞ ﺟﻲ ﭘﺎر!‬
‫ُﻣﻜﻢ ﻧﻴﺎﭘﺎ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﮬﻮﺗﻦ ڏﻧﮭﻦ ﮬﺰא َر‪.‬‬

‫ﮬﺸﻜﺎر‪.‬‬ ‫ﻫﻨﻴﮍي ۾ ُ‬
‫ﺟﻲ ﻛﺌﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ِ‬
‫وﭸﻲ ڏﺳﻨﺪﻳﺲ אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬وڻ ﺳﻨﺪא وﮢﻜﺎر‪.‬‬
‫ﺳﻚ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺎ אﻧﺪر ۾ אﻟﻐﺎر‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫َ‬ ‫אوڏאﻧﮭﻦ آﺋﻴﻦ ﻛﺎﻧﮕﻞ َאدא‪ ،‬ﻟﻨﺆ ﺗﻮن َ‬
‫ﭼﮝﻲ אڄ ﻻت ﻛﺎ‪،‬‬
‫ﮬﺖ ﮬﺌﻲ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺸﺘﺎق ﺟﻲ ﻣﺼﻠﺤﺎت ﻛﺎ؟‬ ‫ﻛﻲ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻴﻦ‪ ،‬ڏي ﺗﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﺴﻼت ﻛﺎ‪،‬‬ ‫ﮬﻴﮇي َאﭼﮡ ﺟﻲ ﻛﺎ ُ‬

‫ﮬﺖ رאت ﻛﺎ؟‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻮن ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬وٽ אﺗﻲ‪ ،‬رﮬﻨﺪא אﭼﻲ ِ‬
‫ﭔﻲ ﺗﺎن ﮬﻮﻧﺪي ﮬﻴﮣﻲ אدא‪ ،‬ﻇﺎﮬﺮ ﻧﻪ ﺟﮭﮍﻳﻢ ذאت ﻛﺎ‪،‬‬

‫ﭘﻴﻐﺎم ﻣﻮن ڏﻧﮭﻦ ﭘﺮت ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎﭤﻲ َ‬
‫آﻧﺪو ﺳﻮﻏﺎت ﻛﺎ!‬
‫ﺷﺐ روز ﻋﺎﺷﻖ رﺋﮡ ۾‪ ،‬ﭴﺎﮢﻦ ﻧﻪ َ‬

‫ﮬﮇ ﭔﻲ ﺑﺎت ﻛﺎ‪،‬‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺟﺪאﺋﻲ‪ ‬ﺟﻴﮭﮍي‪ ،‬آﮬﻲ ﻧﻪ ﭔﻲ آﻓﺎت ﻛﺎ!‬
‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ﮬﺌﮡ ﺟﻲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﻛﻨﺪم ﺳﺎﻋﺎت ﻛﺎ‪،‬‬

‫دﻟﺒﺮ ﭔﺎﺟﮭﻮن ﮬﻜﺪم ”ﺳﭽﻮ“‪ ،‬ﺑﻴﮭﻲ ُאﮬﺎ ﺑﺮﺳﺎت ﻛﺎ؟‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻋﺸﻖ َאول آزﻣﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭽﻦ ﺟﻮ ﻣﻴﺎن!‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﺳﮭﺞ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺳﻮر ﺳﭩﺎﮢﺎ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﻮﻻﺋﻲ‪.‬‬

‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺻﺤﻴﺢ ﻣﻠﻨﺪم ﮬﻮت ﺣﻘﺎﻧﻲ‪ ،‬رאﻧﻮل ﻣﻮن روﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺻﺎدق ﺳﮡ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“‪ ،‬ﭜﻮل ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ﭜﻮﻻﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺳﺎﻧﻮل‪ ،‬ﺳﻮﻳﻦ ُ َ‬
‫ﮘﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﭤﻲ ﺳﺎرﻳﺎن!‬
‫ُ‬
‫ﮬﻴﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِ َ‬
‫ﮬﻨﻴﮍي אﻧﺪر‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎن ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫وאﭨﺎن אﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬وو‪ ،‬ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮن وﻳﭡﻲ ﺳﻲ ﻧﺖ ﻧﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאرﻳﺎن‪.‬‬‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬
‫ﺟ ُﻬﺮي ﺟﻬﻮري‪ ‬۾ ﭘﻴﻮ‪َ ِ ،‬‬
‫ﮬﻨﻴﮍو ﻧﻲ ﮬﺎﻛﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎرﻳﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﮬﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن אدﻳﻮن ڙي‪ ،‬وא‪ ‬وﻳﻼ ﺟﻮ!‬
‫ڏﻳﺮن ڏﻳﺌﻲ ﮀﮇﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﺳﻮر ﻧﻮאن‪ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن!‬

‫ﻣﮭﮣﺎ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ‪ ،‬ڏﻧﺎ ﭘﺎڻ אوﮬﺎن‪ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن!‬
‫ﺳﺮوאﮢﻦ ﮐﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﭘﻴﺮﻳﻦ ﭘﻮאن‪ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل ﭼﻮאن!‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﻋﺸﻖ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﺎري آﮬﻴﺎن‪ ،‬آ‪َ ‬אﭼﻲ ڏي دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ دل ﮐﻲ!‬
‫ﺳﮕﮫ ﻧﻪ ﺳﺎرﻳﺎن ﭘﻨﮅ ﻛﺮڻ ﺟﻲ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏي ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﮬﻴﺎن!‬
‫ﺳﮛ ﻧﻪ ﭔﻴﻮ ﻛﻮ ﺳﺎﮬﻴﺎن!‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎن ﭔﺎﻧﮭﻲ ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﺎﺋﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻢ אﭼﻲ ﺟﻲ ﮬﻲ ﺳﺮ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ﭜﻲ ﻧﺎ ِﺑﺮ ﻧﺎﮬﻴﺎن!‬
‫ﻛﺮﮬﻞ ﻛﺎﮬﻴﺎن!‬ ‫َ‬ ‫آ‪َ ‬אڻ ﺳﻮﻧﮭﻴﻦ ﺳﻮﻧﮭﻴﻦ ﻧﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻛﺎڏي‬
‫ﮬﮇ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن!‬ ‫ﮬﻮت ﻛﺮﻳﻦ ﭤﻮ ﮬﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ َ ،‬‬
‫אﺳﺮ َ‬
‫אﮜﮡ آ‪ ‬ﺗﻮن ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﺳﭛ ﭜﻼﻳﻮن ﭤﻲ ﭜﺎﻧﻴﺎن!‬
‫ورھ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ وﻟﻮﭨﻴﺎ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي آ‪ ‬ﮀﺎﮬﻴﺎن!‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫دل ﻧﺎﮬﻲ ﺳﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ وس‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬
‫אﻧﮭﻦ َאﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ڏﺳﮡ َﮐـ ُﺌﻮن ﺑﺲ‪،‬‬

‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﭘﺮوس‪،‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن آﮬﻲ ﻧﻪ ﻋﺎم ﺳﺎن‪ ،‬روح ﮬﻨﮭﻨﺠﮍو رس‪،‬‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن وﻳﮍﮬﻲ دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻧﻪ ﻟﮙﻲ ﻛﺲ‪،‬‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن‪،‬‬
‫ﺳﺎھ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬دوﺳﺖ وﭠﻲ ﻛﻴﻮ وس‪،‬‬

‫دאﺳﺘﺎن אﭠﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﺮ؟‬ ‫ﻣﺎرڳ ﻣﭥﺎﮬﻮن ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻣﺎرڳ ﭼﮍﮬﻲ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺎرڳ ﺗﻲ ﻣﺮي‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺟﺎﺋﻲ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮﻳﺮ‪،‬‬ ‫ﺳﺎ ُﭘﮁﻲ ﺳﺎٿ‬
‫ِ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻣﺎرڳ ﺗﻲ ﻣﺮﻳﻦ‪ ،‬وڏא ﻃﺎﻟﻊ ﺗﻮ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮن‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎﮘﻲ ﺳﻮ‪ ،‬ﻣﭥﺎن ﺗﻮ ﮬﭣ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻣﺮ‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﻮن ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﭤﺌﻴﻦ؛‬ ‫َ ِ‬
‫ﻣﻠﮭﻲ ﻣﺎرڳ ُ‬
‫אﮐﮍﻳﻦ ﻣﻮن‪.‬‬‫َ‬
‫ﺟﺮ‪ ،‬אرﺗﻮ َ‬ ‫ﺟﺒﻞ ﮬﺎر ﻧﻪ ُ‬
‫‪٤‬‬
‫َ‬
‫ﮬﺌﻴﻦ‪ ‬ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻴﻦ ﮬﻨﺞ ۾؛‬ ‫ﻣﺎرڳ ﺟﻲ ُﻣﺌﻴﻦ‪ ،‬ﺗﺎن ُ‬
‫وس ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺌﻴﻦ‪ ،‬ﺗﺎن وﻳﭽﺎري‪ُ ‬‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ُ‬
‫‪٥‬‬
‫ﻣﺎرڳ ﻣﺮن ﺟﻲ‪ ،‬ور ﺗﻨﻴﻦ ﮐﻲ وﻳﺠﮭﮍو؛‬
‫ﮬﻲ ﮬﻮﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺌﻲ אرﻣﺎن אﻧﮭﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫‪٦‬‬
‫ﻣﺎرڳ ﻣﺮڻ آھ‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﺟﻴﮡ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﻣﺮ אﮘﻲ ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ُ‬ ‫ﭘﻴﺮ ﻧﻪ ﭘﻮﺋﻴﻮن ﭘﺎ‪،‬‬

‫‪٧‬‬
‫ﻣﺎرڳ آھ ﻣﺮڻ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﮬﻦ ﺟﻴﮡ َﮐـ ُﺌﻮن؛‬
‫وس وﻳﭽﺎري‪ ‬אﻳﺘﺮو‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ﻛﺎﻧﮅ ﻛﺮڻ؛‬
‫ﭔﺎروﭼﺎ ُﭔﺮڻ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﻛﻢ ﻛﻮﮬﻴﺎر ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪٨‬‬
‫ﻣﺎرڳ ﻣﺮאن ﺷﺎل‪ ،‬دﻋﺎ ﻛﺮﻳﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﻣﺎن ﻣﭥﺎن ﻣﻮن ﮬﭣ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻮت ﮬﮭﮍي ﺣﺎل‪َ ،‬‬
‫‪٩‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﻛﺎ ﻣﻮن ﻟﻬﻦ ﻛﻞ؛‬
‫ﻣﺎڙﻳﻮن ﺳﭛ ﻣﺤﻞ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ورھ وﺳﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬آ‪ ‬אوﭠﺎرن ﻛﺎڻ؛‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن אﻳﻨﺪم ﮬﺎڻ‪ ،‬ڏک ﻛﮃﻧﺪم ڏﻳﻞ ﻣﻮن‪.‬‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻟﮗ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻨﮭﻦ ﻟﻌﻠﻦ ِ‬
‫ﺟﮗ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﻴﭻ ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺳﺎن‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﺟﺖ ﭔﻴﺎ ِﭜﻲ َ ِ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﻛﺎرڻ ﻛﻴﭽﻴﮍن؛‬
‫ﻛﺮن ﻏﻮر ﻏﺮﻳﺐ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﮕﮭﺎ ﺷﺎل אﭼﻦ‪َ ،‬‬ ‫ِ‬

‫‪١٣‬‬
‫ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﻛﺎرڻ ﻛﻮﮬﻴﺎري؛‬
‫ُﻣﺌﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﻣﺎري‪ ،‬وڃ َم ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪.‬‬
‫‪۱٤‬‬
‫ﺳﭽﻮ َﭔﮅي ﺳﻨﺪرو‪َ ،‬ﻟﻜﻴﻦ ﻛﻨﺪي َ‬
‫ﻟﻮچ؛‬
‫َﭔﮍﻳﻮن ﻟﮗ ﭔﺮوچ‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪١٥‬‬
‫אدﻳﻮن آرﻳﭽﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻓﺆن ﭘﻮﻧﺪﻳﻢ ﻛﻞ؛‬
‫ﻛﺎرڻ ﻛﻮﮬﻴﺎرل‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪١٦‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬אﭴﺎڻ؛‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻮ ﺳﻴﺎﮢﺎ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻋﺎﺟﺰ ِ‬
‫آ‪ ‬ﻛﻮﮬﻴﺎري ﻛﺎڻ‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪١٧‬‬
‫وڳ؛‬‫ﮬﻮﻧﺪي ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬وﻳﭽﺎري ِ‬
‫ﻟﮗ‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫آ‪ ‬ﺗﻨﮭﻦ ﻻﻟﻦ ِ‬
‫‪١٨‬‬
‫אﻧﺪر آڳ ﻋﺸﻖ ﺟﻲ‪ ،‬وﻳﻮ ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﺎري؛‬
‫ﻛﺎرڻ ﻛﻮﮬﻴﺎري‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬
‫‪١٩‬‬
‫ﭤﻴﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﭤﻜﻲ‪ ‬ﻣﻮن ﻧﻪ ِ َ‬
‫ﺟﺘﻦ‪ ،‬ﻣﭥﻲ رאھ رﺋﺎن ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻛﺎڻ َ َ‬

‫‪٢٠‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻣﻮن ﻧﻪ ﻛﻴﺎ؛‬
‫وﭨﺆن ﮬﻮت وﻳﺎ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﺳﺎٿ ﺳﻮﻳﻞ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪٢١‬‬
‫ﮬﭥﺎ‪‬؛‬ ‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﭘﭵﻦ ﻣﻮن ﻧﻪ َ‬
‫َאچ آرﻳﺎﮢﻲ آ‪ ،‬ﭤﻲ وﺳﻴﻠﻮ وﮢﻜﺎر ۾‪.‬‬
‫‪٢٢‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﭘﺮي آﮬﻦ َﭘﻨﮅ؛‬
‫ﭼﻤﺎن َرﻧﺪ‪ ،‬آﻳﻞ אوﭠﺎرن ﺟﺎ‪.‬‬‫روﻳﻮن ُ‬
‫‪٢٣‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻣﺎرڳ آھ ﻣﻨﺰل؛‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪.‬‬‫ِ‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺎ‬
‫آھ ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﻞ‪ِ ،‬‬
‫‪٢٤‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﮬﺰאرﻳﻦ ﻓﺮﺳﻨﮓ؛‬
‫ﻧﮭﺎري ڏي ﻧﻨﮓ‪ ،‬ﻛﺮ ور وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ آﮬﻦ ﻛﻮھ؛‬
‫ﭤﻴﻦ‪ُ ،‬رﻛﺆن ڏאڍא روھ؛‬ ‫ﻣﻮن َﮐـ ُﺌﻮن ﺟﮭﺎﮘﮡ ﻧﻪ ِ َ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ُﭘﭵﺎن ﺗﻮھ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ﻧﺎﮬﻢ ﺣﺎل ﮬﻠﮡ ﺟﻮ‪.‬‬

‫‪٢٦‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬آﮬﻦ ﺟﺎل ﺟﺒﻞ؛‬
‫ﻛﻤﻴﮣﻲ‪ ‬ﻛﻞ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎ ﭔﺎﺟﻬﻪ ﻛﺮي‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻟﮫ‬
‫‪٢٧‬‬
‫אﺋﻮن ﺗﺼﺪﻳﻊ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬دﻗﺖ ُ‬
‫َאﭼﻲ َﭘﮭﭽﺞ ِﭘﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺗﻲ‪.‬‬
‫‪٢٨‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻛﻴﻦ ﻛﻴﺎم؛‬
‫ﺳﻠﮭﺎڙي ﺳﺎٿ ﺳﺎن‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﮬﻮت وﻳﺎم؛‬
‫ووڙڻ وڻ ﭘﻴﺎم‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖ ﺳﺎﻧﮕﻲ ﻛﻴﭻ ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪٢٩‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻣﺎرڳ ﻣﭥﺎﮬﻮن؛‬
‫ﮀﻮري‪ ‬ﮐﻲ ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮀﮇي وﺋﻴﻦ ﮀﺎﮬﻮن؟‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﻛﺮي ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬دردﻣﻨﺪ دאﻧﮭﻮن؛‬
‫ﺗﻮن אﭼﺞ آﮘﺎﮬﻮن‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ﭤﻲ دوﺳﺖ دم ڏﻳﺎن!‬
‫‪٣٠‬‬
‫ﺟﺖ ﺟﺎﻧﺎرن ﺟﺎﻳﻮن؛‬‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪ِ ِ ،‬‬
‫ﻏﻔﺎﺋﻦ ﻏﺎرن ۾‪ُ ،‬אت ﺑﻴﺤﺪ ﺑﻼﻳﻮن؛‬
‫ﻣﺎﻧﺪي‪ ‬ﮐﻲ ﻣﺎرڻ ل‪ ،‬ﻧﻜﺘﻴﻮن ِﻧﻨﺎﻳﻮن؛‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﺳﮭﺎﻳﻮن‪ ،‬ﺳﭛ آري‪ ‬ﺳﻨﺪي ﻋﺸﻖ ۾‪.‬‬ ‫ﻣﻮن ِ‬

‫‪٣١‬‬
‫ﻛﺎف ﻛﺸﺎﻻ ﻛﻴﺘﺮא‪َ ،‬ﺑﺮ وڏא ﺑﺌﺒﺎن؛‬
‫ﻛﮭﺪאن؛‬ ‫ﻟﻜﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﻛﻮﮬﻦ ۾ ُ‬ ‫ﮬﻚ َ َ‬‫ﻻﻧﮕﮭﺎ ِ ُ‬
‫ڏﻳﻨﻢ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﮬﻠﮡ ﮬﻲ ﺣﻴﻮאن؛‬ ‫אﮘﻴﺎن َ‬
‫ﭤﺮ ﻣﻮن ﻧﻪ ﭤﻴﻠﮭﻴﻮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫آ‪ ‬آرﻳﺎﮢﻲ َאﮘﻮאن‪ُ ،‬‬
‫‪٣٢‬‬
‫ﻛﻢ‪ ،‬ﭤﻮري ڏﻳﻨﮭﻦ ﻣﺆن ﭤﺌﻲ؛‬ ‫ﻛﺸﺎﻟﻲ ﻣﺆن ُ‬
‫ﺳﻮز ﮔﺪאز ۽ ﻏﻢ‪ ،‬رﮬﺒﺮ ﭤﻴﻨﺪو رאھ ۾‪.‬‬
‫‪٣٣‬‬
‫ﻗﺪر ﻣﻨﺠﻬﻪ ﻛﺸﺎل‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎن ﻟﮅو ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫وڌي ِوٿ وﺻﺎل‪ ،‬ﻳﻜﺴﺎن ﻳﻜﺎﻳﻚ َﮐـ ُﺌﻮن‪.‬‬
‫‪٣٤‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ آﻳﺲ ﻣﺎٺ ۾‪ ،‬ﺗﺎن ﻛﻴﻮ ﺷﻮق ﺷﻜﺎر؛‬
‫ﮬﻲ ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ووڙڻ ﭤﻴﻮ وﮢﻜﺎر؛‬ ‫َ‬
‫ﻃﻠﺐ ﺳﻴﻦ ﺗﻜﺮאر‪ ،‬ﻛﺸﺎﻟﻲ ﻣﺆن ﻛﻢ ﭤﻴﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎرؤن ﺗﺎن ِ َ ِ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬אﭼﻦ אﮬﻲ אوﻻﻧﭝﺎ‪.‬‬
‫ﺗﻴﻠﮭﺎن ﺗﺮﺳﻴﻦ ﺗﺎر ۾‪ ،‬ﺟﻴﻠﮭﺎن ﻣﺤﺒﺖ ﻧﺎﮬﻲ ﻣﻦ‪.‬‬

‫ﭼﮍن ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙي ﭘﻴﮍ‪ ‬ﻛﻦ؟‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﭼﺎﻧﮕﺎر ِ‬
‫ﺳﻚ ﺳﭽﻲ ﺟﻦ ﺳﺎھ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎرؤن ﻧﺎ ﺗﺮﺳﻦ‪.‬‬
‫ﮐـﺌﻮن َאﻧﮭﻨﺠﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﭤﻴﻮن وﺳﺮن‪.‬‬‫ﻛﻴﻦ אﺳﺎن َ ُ‬
‫آ‪ ‬אﺳﺎﻧﺠﻲ ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﺗﺎن ڏﻳﺌﻲ َﭔﻦ‪.‬‬
‫ﻋﺸﻖ ”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻦ آﮬﻴﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎن رو‪َ َ ‬‬
‫رﺳﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻣﻮن ڏي ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬دﻟﺒﺮ ﻟﮑﻴﺎ دﻻﺳﺎ!‬
‫ﺳﻜﻴﻦ‪ ‬ﭤﻲ ﺳﺎل‪.‬‬ ‫ﺟﻦ ل‪ِ ‬‬‫ِאﻳﻨﺪא َאﮜﮡ ﺳﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬

‫ﮬﺎرﻳﻮن! ﮬﺠﺮ ﻓﺮאق ﺟﻮ‪ ،‬وאرﻳﻮ ورق وﺻﺎل‪.‬‬
‫ﻛﺸﺎل‪.‬‬‫ﻛﻞ َ‬‫ﺳﺎھ ﻣﻮن‪ ،‬ﻻﭤﺆن ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﺮﮬﻮ ﭤﻴﮍو‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻧﻲ ﮀﺎﮬﻲ ﻣﺠﺎل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬‫ِ ُﺗﺮ ﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪو ﺗﻮن ِﭤﺌﻴﻦ‪َ ،‬ﻟﮭﻨﺪ‪َ ” ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﮬﻦ دل َ َ َ‬
‫ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻛﻮ دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ڏﻳﻮ!‬ ‫دﻳﻮאﻧﻲ ِ‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭼﺌﻮ ﻛﻴﺮ ﻛﻮ ُﭘﮁﻨﺪو ﭔﻴﻮ؟‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻮ‬

‫ﺗﻮﮬﻮن אﻻﺟﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺳﻮ وאﻋﺪو وﺳﺮي وﻳﻮ؟‬
‫ُﮔﮭﺮﺟﻲ ﺳﻌﻴﻮ َﺗﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﭘﻴﺶ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻲ ﺑِﺮھ ﺑﻴﺮאﮘﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬دאﻧﮭﮍي‪َ ،‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ڏﻳﺎن ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﻲ ِﻧﻲ ﮬﮭﮍو ﺣﺎﻟﮍو‪ ،‬אي ﻳﺎر ﺗﺎن ﺗﻮ ري‪ ‬ﭤﻴﻮ‪.‬‬‫ﮬﻲ َ‬‫َ‬
‫ﮬﻲ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻧﺎزن ِﻧﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﻳﺮ ﻣﺆن‪َ ،‬‬‫ﮬﻲ‪ ‬ﺳﺎھ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ِﻧﺠﮭﺮي ِﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ אﭼﻲ‪ ،‬ﮬﻚ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭘﺎ‪ ‬ﻻﻟﻦ ِﻟﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﻛﺎﻟﮫ ﮬﺎدي ﻗﻮل ﺗﻮ‪ِ ،‬ﻣﮍﻧﻲ אﮘﻴﺎن ﻣﻮن ﺳﺎن ِאﮬﻮ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺮ ’ﻋﺒﺪאﻟﺤﻖ‘ ﭼﻴﻮ‪.‬‬‫ﮬﻮﻧﺪس ”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮﺳﺎڻ آ‪ ،‬ﺗﻮ ِ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻋﺸﻖ َאﮐﻴﻦ ﻧﻴﺌﻲ ﻻﻳﻮ‪َ ،‬ﻣﺴﺘﺎﻧﻦ ﺳﺎن!‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬ورﮬﻲ ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ﻣﭥﻲ ﻣﻮن َ‬‫ِ‬

‫ُ‬
‫אﻟﺒﺖ وﻳﻨﺪﻳﺲ אوڏﻧﮭﻦ‪َ ،‬ﭘﻞ ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﻧﻪ ﭘﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺳﺠﮭﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫آ‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ وﻳﮭﺎن ﻣﺎٺ ﻛﺮي‪ ،‬ﺳﻮرن ﮬﺖ ِ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ُאﮬﺎﺋﻲ ﮘﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺒﺎﻳﻮ َ‬
‫ﺟﺎ ﺳﻴ َ َ‬
‫ﺣﺎﺻﻞ آہ ﺣﺒﻴﺐ ﺟﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺗﻲ ﺳﭛ ﺳﺎﻳﻮ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ِﻣﮭﮣﺎ ڏﺋﻲ‪ُ َ ،‬‬
‫ﻣﺮ ﻛﺎ ﭘﺎرؤن ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ!‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺗﺎ ﺣﺒﻴﺒﻦ ري‪ ،‬ﭘﻴﺎﻻ زﮬﺮ ِﭤﻲ ﭘﺌﻲ‪.‬‬

‫ﮬﻲ دوﺳﺖ ﺟﻲ وﺋﻲ‪.‬‬ ‫ڏوڙو ڏک ﻣﻮن ﭘﺮאﺋﻴﻮ‪َ ،‬‬
‫روز ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﭤﻮ ﻧﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺳﺎرو ﺋﻲ ﻛﻢ ”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻴﻮ‪ُ ،‬ﭘﭡﻲ‪ ‬دوﺳﺖ ﺟﻲ ﭘﺌﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ﭘﺎﺋﻲ ڏوھ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ אﻧﺪر ۾‪ ،‬آ‪ ‬دوﺳﺖ ﺗﻮ در آﺋﻴﺎن!‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ روح ۾‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﻮﻳﻦ ﮘﮡ ﮘﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬

‫ڏٺ ڏورאﭘﻮ ُﭔﮅي‪ ،‬آ‪ ‬ﭘﻠﺆ ﺗﻮﮐﻲ ﭘﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫زאرﻳﻮن ﺿﻌﻴﻔﻲ‪ ‬ﻣﺆن ﻛﺮي‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮﮐﻲ ﭘﺮﭼﺎﻳﺎن‪.‬‬
‫ﺟﺎ ﺗﻮ ﭘﮣﻲ ﭘﻴﺰאر ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎ ﮐﮫ ِﻟﮝﻦ ﮐﻲ ﻻﺋﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﺮ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻤﺠﮭﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﭛ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫وﭸﻲ ﺷﺎل ڏﺳﺎن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﭻ وאﻟﻲ‪ ‬وﺳﺎﻳﻮ!‬
‫َאدﻳﻮن אوﭠﺎرن ﮐﻲ‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬رﺗﻲ‪ ‬ﻣﻨﺠﻬﻪ رﺳﺎن‪.‬‬

‫ﭘﭵﻲ ﺷﺎل ﭘﺴﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﮐﻲ‪ ،‬آﻳﻞ‪ِ ُ ،‬‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ وאﭨﻦ ﺗﻲ‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬ﮔﻮڏن ﭜﺮ ﮔﺴﺎن‪.‬‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬وﻳﮍﮬﻲ ﻣﻨﺠﻬﻪ وﺳﺎن‪.‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬ﮬﻮﺗﻦ ﺳﺎڻ ﮬﺴﺎن‪.‬‬
‫ﭼﺴﺎن‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭙﺮﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬آﻳﻞ‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﺲ ﭼﺎھ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﭤﻴﻮن ورڻ ﺟﻮن وאﻳﻮن‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﺎﻧﮕﻴﮍي ﺟﻮن!‬
‫ﮬﭣ ﭘﺎﻧﮅي‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺎرؤن ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬אﮬﻲ ﺳﻲ ﺧﺒﺮאن آﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﻮﻧﺠﺎن ﮬﺰאرﻳﻦ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏﮬﻮن‪ ،‬אﺳﺎن ڏي ﻳﺎر ُאڏאﻳﻮن‪.‬‬
‫ُ‬
‫אﮜﮡ ُאﮬﻮﺋﻲ אﺳﺎن ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺷﻞ ﺟﺪא ﻧﻪ ﮬﻮﻧﺪﻳﻮن ﺟﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﻛﺘﺎﺑﺘﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﺳﻲ ﮬﻮت ﮬﻼﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺳﻼﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﮘﺮﮬﮡ ﺟﮭﮍﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري ﺳﻮز َ‬ ‫ﻧﺎﮬﻦ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﮬﻲ َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن َﮘﺮﮬﻴﺎن ﮘﺎﻟﻬﻪ‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل ﺟﻲ!‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻴﻨﺪא ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﺎل‪.‬‬

‫ﻛﺮڻ ﻋﺮض ﻋﺠﻴﺐ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮀﺎﮬﻲ ﻣﺠﺎل‪.‬‬
‫ﻛﻨﺪي ﭘﻮرﮬﻴﻮ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﺟﻲ ﻧﻴﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﺎل‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎھ ﺳﭵﮡ ﮐﻲ ﺳﺎرﻳﻮ‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺟﻲ ﮘﺎرﻳﻮ‪،‬‬
‫ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪!‬‬
‫ﺗﻮﻧﮓ ﺗﻨﻮאرﻳﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َאدﻳﻮن آرﻳﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﺗﻮڏن‬
‫ﻣﻮن ﻣﻦ ﮔﮇي ﮔﻮﻧﺪرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻴﭽﻲ ﻛﻴﭻ ﻗﺮאرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ورﻳﺘﻴﻮن ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ ‬ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺳﻨﺪن ﻋﺸﻖ אﺟﺎرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪َ ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ََ‬
‫ﮀﭙﺮ ﺗﺎن ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬ﭜﻠﻮڙي‪ ،‬ﭘﻨﮭﻞ ﻳﺎر!‬
‫ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮔﻮﻟﻲ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬

‫אﮜﮡ آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ﺗﻮ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫אﮬﻮ אﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬ﻧﺎل ﻧﻤﺎﮢﻲ ِﻧﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭘﮑﺎ ﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوري ﺷﺎل َאڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﻚ ۽ ﺳﻮر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‪ ،‬ﺑﻠﻮﭼﺎ‪ ،‬ﺑﺨﺸﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﮬﻲ ﺗﻪ ﭜﻨﭝﻮر‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﮛ ﭔﺎروﭼﻦ ﺳﺎن!‬
‫ﻣﻌﺬور ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﮬﻮﺗﻦ ﮬﻮر‪.‬‬

‫ِ‬ ‫ََ ُ‬
‫ﻣﺮכ ﺗﺎن‬
‫رאﺗﻴﺎن رﺋﺎن وڏ ﭰﮍא‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﺳﺎرو ﺋﻲ ڏور‪.‬‬
‫آﮬﻲ آرﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬دﻳﻮאﻧﻲ‪ ‬ﮐﻲ دور‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮ ﮘﺎﻟﻬﻪ ُאﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﺷﻮق ﻣﭽﺎﻳﻮ ﺷﻮر‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫دﻳﺲ אﺳﺎن ﺟﮍي آﻳﻮ‪،‬‬
‫ﭔﮍﻳﻮن‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ؛‬
‫ٰ‬
‫ﻣﻮﻟﻰ ﺳﻮ آڻ ﻣﻼﻳﻮ!‬
‫َאﭼﮡ ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ﻛﻞ ﻧﻪ آن ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻴﻠﮭﺎن ﭤﻴﻮن ورھ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫وﻳﮍﮬﻲ אوﮬﺎﻧﺠﻲ وﺳﻲ ﭔﺎروﭼﻮ‪ ،‬ﭘﺮي ﮀﻮ ﭘﻨﮅ ﭘﮁﺎﻳﻮ؟‬
‫אﮜﮡ אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻲ ﺳﺪאﺋﻴﻦ‪ ،‬ﮔﮭﻮري ﺗﺎن ﭘﺎڻ ﮔﮭﻤﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﭘﺮﭼﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫آ‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ َ‬
‫ﻋﻴﺒﻦ ِ‬
‫ﺳﺠﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻮت َ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﻨﮅ وﻳﭡﻲ ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﺳﻮ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫َאﭼﻦ ﭤﺎ ﭘﺮﻳﻦ אﭼﻦ ﭤﺎ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻞ ﻛﻲ ﺳﺎﭤﻲ‪َ ،‬אﭼﻦ ﭤﺎ؟‬
‫ﭘﮫ אﭸﺎ ﻛﻲ َﭘﭽﻦ ﭤﺎ؟‬ ‫ﻃﺮف אﺳﺎن ﺟﻲ ﮬﻴﻦ ﺗﻴﺎري‪َ َ ،‬‬
‫אدﻳﻮن آﺗﺶ ﻋﺸﻖ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻦ ۾ ﻣﭻ ﻣﭽﻦ ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﻧﭽﻦ ﭤﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﺖ َ َ‬ ‫َ َ‬
‫ﭘﺴﮡ ﻛﺎرڻ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﻴﻨﮭﻦ وאرא ِ‬
‫ﺳﻮرﮬﻴﻪ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬رﻧﮓ אﻧﮭﻲ‪ ‬۾ رﭼﻦ ﭤﺎ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫אﮬﺎ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺳﭵﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن آ‪ ‬ﺗﺎن ﻛﺮﻳﺎن؟‬
‫ﮬﺖ ڏﮐﮍא ڏرﻳﺎن‪.‬‬

‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ِ‬
‫ﺳﺮ ﺳﺎرو ﺳﺎھ ﺳﺎن‪ ،‬آڏو ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دوﺳﺖ ڌرﻳﺎن‪.‬‬‫ﮬﻲ ِ ُ‬
‫ِ َ‬
‫ورھ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﮬﺖ وﺳﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﭘﺎﭴﺎﮢﻦ ﮐﻲ ﭘﻨﮅڙא َﭘﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫دوﺳﺖ אوﮬﺎن ري‪ ‬دﻳﺲ ُאﻧﮭﻲ‪ ‬۾‪ ،‬ﺳﻮرن ﺟﺎ ﭤﻲ ﺳﮇﻛﺎ ﭜﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺻﻮرت ري‪ ‬وﻳﭡﻲ ﺳﻮر ﺗﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﻴﻨﮭﮍو ﻟﮙﻮ!‬
‫َﭘﺮو ِﭘﻴﮍم ﭘﺎڻ ﻣﻮن‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ڙي ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭜﻮل ﭜﮙﻮ‪.‬‬

‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ﭨﮙﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﭨﻮڙﻳﻮ‬
‫ِ‬ ‫ﭔﻴﺎﺋﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﺑﻨﺪ ﭘﻴﻮ‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ אوڏﻧﮭﻦ آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻨﺪو ِورھ وﮘﻮ‪.‬‬
‫ﺳﮙﻮ‪.‬‬‫ﺳﺌﻲ‪ ‬ﻣﻨﺠﻬﻪ َ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﻴﺌﻦ ُ‬

‫دאﺳﺘﺎن ﻧﺎﺋﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫رﮘﻮﺋﻲ رאﺣﺖ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺑﺎري ِﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎرﻳﺎن ﺳﺎ ﺳﺎﻋﺖ‪ ،‬ﺟﺎ ﮬﻴﻜﻨﺪ ﮬﻴﺲ ﮬﻮت ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪٢‬‬
‫ُ‬
‫ﻣﭥﻢ َﻣﺤﻜﻢ؛‬ ‫ھ َ ِ‬ ‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬آ ِ‬
‫دم‪ ،‬ﮀﮇﻳﺎن ﻧﻪ ﮀﻦ ﻛﮭﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪو دوﺳﺘﻲ‪ُ ‬‬
‫‪٣‬‬
‫ﻧﻮر؛‬‫آھ ﻧﺴﻮرو ُ‬ ‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﻣﺤﺒﻦ ﺟﻮ َﻣﺬﻛﻮر؛‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ۾‪َ ُ ،‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﭽﻴﮍن ڏي‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫وﭸﮡ آھ ﺿﺮور‪،‬‬
‫‪٤‬‬
‫ﮬﻴﮣﻦ ﺟﻮ ﮬﻤﺮאھ؛‬ ‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ڏﺳﻲ ﻛﻴﭻ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫روح َﻣﻨﺠﻬﺎرون رאھ‪،‬‬
‫‪٥‬‬
‫ﺳﺪא ُﻣﻮن ﺷﺎﻣﻞ؛‬ ‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫ﭘﻮر َ ِ‬
‫ﭘﺴﺎﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﭻ ڌﮢﻲ ﻛﺎﻣﻞ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ َ‬
‫‪٦‬‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬אوﻧﺪאﮬﻲ‪ُ َ ‬‬
‫אوﺟﺮ؛‬
‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﭝﺮ‪ ،‬ﺳﻮ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪو َ َ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ آھ َ َ‬

‫‪٧‬‬
‫ﺳﺮ آﻳﻮم؛‬ ‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬אدﻳﻮن ِ‬
‫ﭼﻤﻲ ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭼﺸﻤﻦ ﺗﻲ ﭼﺎﻳﻮم؛‬ ‫ﭼﺎﮬﻮن ُ‬ ‫ُ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِﻧﺠﮭﺮي‪.‬‬ ‫ورھ وﺳﺎﻳﻮم‪ُ ِ ،‬‬ ‫ِِ‬
‫‪٨‬‬
‫ﺗﻦ ﮐﻲ ﺗﻘﻮﻳﺖ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﻮر ِ َ ُ‬
‫ﻛﮭﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺻﻔﺖ‪ُ ،‬ﭘﭵﻴﻦ ﻧﻪ َﭘﺮ ِ‬ ‫ﺳﻨﺪي‪َ ‬‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬
‫ﮬﺪאﻳﺖ؛‬ ‫ﺑﺎري ﺑﺮه ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ِ َ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ َﭘﻨﮅ ۾‪.‬‬ ‫ﻛﻔﺎﻳﺖ‪ ،‬ﭘﺎﮢﻮن ِ‬ ‫َ َ‬ ‫ﻛﻨﺪو‬‫َ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﺳﻌﺎدت؛َ‬ ‫َ‬ ‫ﺑﺎري ﺑﺮھ ﺑﻠﻮچ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎرو‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن آﮬﻲ ﻛﺎف ۾‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺣﻤﺎﻳﺖ‪،‬‬ ‫ﮬﻴﮣﻦ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﺋﺐ آھ؛‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪َ ،‬ﭘﻨﮅ ﻋﺠﺎ ِ ُ‬ ‫ﺳﻨﺪي َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن َ‬
‫دوﺳﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ُﮔﮭﻤﺎ‪ ،‬ﻣﭥﻲ در َ‬ ‫ﮔﮭﻮري ِ ُ‬
‫‪١٢‬‬
‫َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻋﺠﺎﺋﺐ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻨﺪو َ ِ‬
‫ﭘﻴﺮن ﻧﺎ‪‬؛‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﻨﮅ‬
‫ﮬﻼ‪ ،‬ﭘﺎڻ َﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ڏي‪.‬‬ ‫ﮬﻨﺌﻴﻦ ﺳﺎڻ َ‬ ‫ِ َ‬

‫‪١٣‬‬
‫ﺠﺎﺋﺐ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬آھ ﮬﻠﮡ ﺳﺎن ﺣﺎل؛‬ ‫ﭘﻨﮅ ﻋ ِ‬
‫ُ‬
‫ﺟﮍي אﺗﮭﻴﻦ‪.‬‬‫ﻧﻜﺎ ﻗﻴﻞ ﻣﻘﺎل‪ ،‬ﭔﻲ ﻧﺎ ُ‬
‫‪١٤‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎڻ ﺧﻴﺎل؛‬ ‫ﭘﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋﺐ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺧﺎﺻﻮ‬
‫ِﻓﻜﺮ ﺳﺎن ﻓﻲ אﻟﺤﺎل‪ ،‬وﭸﻲ ﭘﺴﻨﺪﻳﻦ‪ ‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪١٥‬‬
‫ﺳﺴﻲ ﭘ َﻴﺮ ﻛﺮڻ؛‬
‫ﭘﻨﮅ ﻋﺠﺎﺋﺐ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ِ ِ ،‬‬
‫אﻧﮭﻴﻦ‪ ‬ڌﻳﺎن ڌرڻ‪ ،‬آﮬﻲ ﻗﺪم ﻛﻴﭻ ڏي‪.‬‬ ‫ِ ِ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﻋﺠﺎﺋﺐ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪” ،‬ﻣﺎن“ ﺳﺎن ﻛﻴﻦ ﮬﻠﻲ؛‬ ‫ِ‬ ‫َ ُ‬
‫ﭘﻨﮅ‬
‫ﭼﻠﻲ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ”ﻣﺎن“ ﮀﮇي وچ ۾‪.‬‬ ‫ﺳﺎ ِﺋﻲ ﭼﺎه َ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﻋﺠﺎﺋﺐ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﻠﮡ ﮬﻚ ﻧﻈﺮ؛‬‫ِ‬ ‫َ ُ‬
‫ﭘﻨﮅ‬
‫ﭘﺎڙﻳﭽﻲ ﻛﻨﮭﻦ َ َﭘﺮ‪ ،‬אﮬﻮ ﺧﻴﺎل ﮐﮍو رﮬﻲ‪.‬‬
‫‪١٨‬‬
‫ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬وﻳﭽﺎري وﻳﻨﺪي؛‬
‫ﺳﭵﮣﻦ ﻧﻪ ﺳﻴﻨﮅي‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن آﮬﻴﺎن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫‪١٩‬‬
‫ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬وﻳﻨﺪي وﻳﭽﺎري؛‬
‫ﺿﻌﻴﻔﻪ زאري‪ ،‬ﻛﻨﺪي در دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬

‫‪٢٠‬‬
‫ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ ﻛﻲ ﮬﻠﻨﺪﻳﻮن؛‬
‫ﻛﺸﺎﻻ ﻛﺎﻓﻦ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻨﺪﻳﻮن‪َ ،‬‬ ‫ﺳﻮر وﭸﻲ َ‬
‫‪٢١‬‬
‫ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻲ ﮬﻠﻨﺪﻳﻮن ﺳﻲ؛‬
‫ﺳﺮ ﻛﺮﻳﻨﺪﻳﻮن ﺻﺪﻗﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺘﻦ ُאﺗﻮن ﺟﻲ‪ُ ِ ،‬‬
‫ََ‬
‫‪٢٢‬‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ل‪‬؛‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‬‫ﮬﻲ َ‬ ‫رت‪َ ،‬‬ ‫روﺋﻲ ﮬﺎرج َ ُ‬
‫ﺟﺖ‪ ،‬ﻣﭥﺎن ﺗﻮ ﮬﭣ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﭘﻮ‪ ‬ﺟﻴﻜﺲ ُ‬
‫‪٢٣‬‬
‫رت‪ ،‬ﻛﺎﻛﻲ ﻛﻴﭽﻴﮍن ل‪‬؛‬ ‫رאﮬﻴﻦ ﮬﺎرج َ ُ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻮ ڏوﻧﮕﺮ ڏאﮐﮍو‪ ،‬ﻣﺎري ُﭘﮁﺞ َ ُ‬
‫ﻣﺖ؛‬
‫ڏאڍﻳﻮن ﻣﮭﭩﺎن ِﻣﻴﺮ ﺟﻮن‪ ،‬ﺟﮭﻠﻲ ﻛﺞ َ َ ُ‬
‫ﺟﮭﺖ؛‬
‫رﭸﻦ ۾‪.‬‬ ‫ﺟﺖ‪ ،‬ﭤﺌﻲ رﻓﻴﻖ ُ ُ‬‫ﺗﻪ ﭘﺎﮢﻮن ﭴﺎﮢﻲ َ ُ‬
‫‪٢٤‬‬
‫ُאﮬﻲ زورﺋﻮن زور‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻦ ۾؛‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﻮن ڏور‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ل‪.‬‬
‫‪٢٥‬‬
‫رت ﮬﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﺗﺎن روﮬﻦ ﮐﻲ رﮬﺴﻮ ﭤﺌﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﮬﻨﺠﻮن ُ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫وאر ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﺞ‪ ،‬ﮬﮭﮍن‬

‫‪٢٦‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ﻧﻪ ﮬﺎرﻳﻦ‪ ،‬אرﺗﻮ אﮐﮍﻳﻦ َﻣﺆن؛‬
‫ﺗﻮن ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﮐﻲ؟‬
‫‪٢٧‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ؛‬‫آﮬﻲ روح رﺗ ِﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﻴﻦ ﻣﻮن ِ َ‬
‫ﻟﺘﻲ‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ل‪.‬‬ ‫ﮬﮣﺎن َ َ َ‬
‫ﻟﻚ ِ‬
‫‪٢٨‬‬
‫אﭨﻚ‪ ،‬آﻳﻞ‪ِ ،‬ﻋﺸﻖ وאرﺋﻴﻦ؛‬ ‫آﮬﻲ ﻛﺎﻧﻪ َ َ َ‬
‫ﻟﻚ‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ل‪.‬‬ ‫ﮬﮣﺎن ﻟﺘﻲ َ َ‬
‫‪٢٩‬‬
‫ﺳﻨﺪرو ﺳﭻ ﺟﻮ؛‬ ‫وؤڙﻳﻨﺪي وﮢﻜﺎر‪َ ،‬ﭔﮅي َ‬
‫ﭘﭓ ﺟﺎ‪ ،‬ﻗﺎﺑﻮ ﻧﻪ ﻛﻮﮬﻴﺎر؛‬ ‫ﭘﻨﮅ אڙאﻧﮕﺎ َ َ‬
‫رﺋﮡ زאرو زאر‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﺎﻳﺎﮢﻦ ل‪.‬‬ ‫آﮬﻲ َ‬
‫‪٣٠‬‬
‫ﮔﻮﻟﻦ ﮔﮇ َﮔﮇﻳﺎن‪ ،‬ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﭻ ۾؛‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫َﭘﻠﺆ ﺗﺎن ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺎن‪ِ ،‬‬
‫‪٣١‬‬
‫ﮔﻮﻟﺌﻴﻦ َﮔﮇﻳﻨﺪي‪ ،‬ﭘﺎڻ ﻛﻤﻴﮣﻲ ﻛﻴﭻ ۾؛‬
‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ َ ِ‬
‫ﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪي‪ِ ،‬‬

‫‪٣٢‬‬
‫ﮔﻮﻟﺌﻴﻦ ﮔﮇﻳﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬ﭘﻮرﮬﺌﻲ ﻛﺎرڻ ﭘﺎڻ ﮐﻲ؛‬
‫ﺳﮇﻳﻨﺪﻳﺎس؛‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﺎن ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ‪” ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ“ َ‬
‫ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﺎس‪ِ ،‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ َ ِ‬
‫‪٣٣‬‬
‫َ‬
‫ﮬﺎرﻳﻮن ﭤﻴﺲ ﻧﻪ ﮬﻴﺌﻦ‪ ،‬ﺟﻮ ﻧﻨﮉ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﻧﻪ ﻛﺌﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺖ وﻳﮍم ﺟﻴﺌﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭤﻴﺎن ﭘﻴﺮאڍو ﺗﻦ ِ‬
‫ﮬﻮت وﺳﺎرﻳﺎن؟‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﮭﮍو‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ڙي آ‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫‪٣٤‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬ ‫ﺳﻨﺪאن‪ ،‬ﻣﺎن ﭤﻲ ﺳﺎرﻳﺎن َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻮﻳﻦ ُ َ‬
‫ﮘﮡ‬ ‫َ‬
‫ُ‬
‫ﻣﮭﺮﺑﺎن؛‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﻲ‬ ‫ﺳﮕﮭﺎ ﭤﻴﻨﺪא ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻮﻻن؛َ‬ ‫وﻳﮭﺎن ﻛﻴﺌﻦ ﻣﺎٺ ﻛﺮي‪ ،‬ﺟﻲ‪ ‬ﻣﭥﻲ َ‬
‫ﮬﻮت وﺳﺎرﻳﺎن؟‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﮭﮍو‬ ‫آ‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ ۾ َ َ‬
‫אرﻣﺎن‪ِ ،‬‬
‫‪٣٥‬‬
‫ﭘﺌﻲ؛‬ ‫َ‬
‫אﻳﻨﺪم ﺷﺎل‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻮ ﭔﺎﺟﮫ ِ‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻨﺠﺎل؛َ‬ ‫ﺟﻴﺌﮡ ﻣﻨﺠﻬﻪ َ‬ ‫َ‬ ‫אﭤﻢ آرﻳﭽﻦ ري‪،‬‬ ‫ََ‬
‫ﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل‪ ،‬ﮬﮭﮍو ﮬﻮت وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫‪٣٦‬‬
‫ﺟﺎن ﺟﺎن َﻳﻜﺎ َﻳﻚ ﻧﻪ ﭤﻴﺎن‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﺎن ﻣﺎٺ ﻧﻪ ُﻣﻮن؛‬
‫ﭼﻮن“ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﺑﺮאﺑﺮ ”ﺑﻲ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﭼﻮن“‪،‬‬ ‫”ﭼﺮא“ ۽ ” ُ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِ ُ‬
‫ﺟﻴﻮن ﺧﺒﺮאن‪ ،‬ﺳﺎﭤﻴﻮ ڙي!‬ ‫ُﭘﮁﻴﻮن ﻛﻲ ِ َ‬
‫ﺳﺎرن؟‬
‫ﻛﻲ ِ ِ‬ ‫ﺳﻜﻲ ﭤﻮ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬ ‫ﺳﺎھ ِ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎﭤ ِ‬
‫ﻴﮍن‪.‬‬ ‫ﮬﻦ دم دﻻﺳﺎ ڏﻧﺎ‪َ ،‬‬
‫ِِ‬
‫ﻛﺮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺖ ﻛﮭﮍي‪ ‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ۾‪ ،‬ﮬﻮ ﮬﺖ ﻳﺎد ِ‬ ‫ﺗﻮن ِ‬
‫ﮀﮇن‪.‬‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ آﺳﺮي‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﻮ ﻛﺎ‪َ ‬‬ ‫آﮬﻴﻦ َ‬
‫ﻏﺮﻳﺐ ِ ِ‬
‫ﮔﮇن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻨﮕﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎن‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫אﮐﮍﻳﻦ!‬ ‫َ‬ ‫َ َ َ‬
‫ﭘﺴﮡ ﻛﺎرڻ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺎ َ‬
‫آﮔﻢ‬
‫وﺳﻦ‪.‬‬‫ﻣﻠﮡ ل‪ ‬ﻣﺤﺒﻮب ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻮن رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ َ‬ ‫َ‬

‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﻛﮇﮬﻴﻦ وﻳﮙﺎﮢﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﮭﻮر ﻧﻪ ﻟﮭﻲ ﺟﮭﮍ ِ‬
‫ﺳﺪא ﺳﺎوڻ َﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺑﻮﻧﺪאن ﺑﺲ ﻧﻪ ﻛﻦ‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ‬ل‪ ‬ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﺟﻬﻮري‪ ‬ﻣﻨﺠﻬﻪ ِ َ‬
‫ﺟﮭﭵﻦ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﺑِﺮھ ﺑﻴﺮאﮘﻲ ﻛﻴﻮ ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ درد دﻳﻮאﻧﻮ ﻛﻴﻮ!‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺳﻮ ِﻧﻴﻮ‪.‬‬‫ُﭘﮁﻮ ﻛﻴﻢ ﻃﺒﻴﺐ ﭔﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ َ‬

‫ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ ِﭘﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﺎرﻳﻮن َאﭼﻲ אوﭼﺘﻮ‪ُ ،‬ﭘﻮر ِ ِ َ‬
‫ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ِﻧﻲ ڏﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﻧﺪوھ ﻋﺸﻖ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻮ آﮬﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﺎﮘﻲ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻮ َ ُ َ‬
‫אﻣﺮ אورאﮢﻮ ڏﻧﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن‬
‫ﺟﻴﻮ‪.‬‬‫ﺟﭡﻦ ﮔﺎڏون ِ‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﭔﺎﺟﮭﺆن ﺳﻮز ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ُ ِ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻦ ﮐِﻴﻮ‪.‬‬ ‫روح ﮐﻲ‪ ،‬ﺧﻴﺎل ﻛﻴﻮ ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫ﺳﭻ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻏﻴﺮ وﭼﺆن ﺗﺎن وﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻗﻲ َ ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﺟﻴﻮن ُ‬
‫وאﻳﻮن‪ ،‬ﻳﺎ ﺳﺎﻧﮕﻴﮍي ﺟﻮن!‬ ‫ﭤﻴﻮن َ َ َ‬
‫ورڻ ِ‬
‫ﭘﺎﻧﮅن ﺟﻲ ﭘﺎرؤن ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ِ ،‬אﮬﻲ ﺳﻲ ﺧﺒﺮאن آﻳﻮن‪.‬‬

‫ِ‬ ‫ﮬﭣ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﻧﺠﺎن ﮬﺰאرﻳﻦ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َ ُ‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺳﻲ دوﺳﺖ ُאڏאﻳﻮن‪.‬‬
‫אﮬﻮﺋﻲ אﺳﺎن ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﺪא ﻧﻪ ﮬﻮﻧﺪﻳﻮن ﺟﺎ ُﻳﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َאﮜﮡ‬
‫ﮬﻼﻳﻮن‪.‬‬‫ﻛ ِﺌﻲ ﻛﺘﺎﺑﺘﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﮬﻮت َ‬
‫ﺮﮬﮡ ﺟﮭﮍﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺳﻮز ﺳﻼﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﻧﺎﮬﻦ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﮬﻲ ﮘ َ‬‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﮔﮭﮣﺎ وﭸﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא ﻻﻳﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر ﭘﻴﺎري‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﮬﺌﻦ َאﭼﮡ ﺟﺎ ﺳﻌﻴﺎ؟‬ ‫ﻛﺎﺋﻲ ڏي‪ُ ،‬‬

‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ڙي ﭘﺎﻧﮅي َ َ‬
‫ﻛﻞ‬
‫ُאﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ِورھ وﺳﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﭤﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎ‪.‬‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ אﻧﮭﻲ‪ ‬ڏي ڏﺳﺎن ڏﮬﺎڙﻳﻮن‪ُ ،‬‬
‫ٰ‬
‫ﻣﻮﻟﻰ ﻣﮭﺮ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇאﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﻳﺎر ﻣﺴﺎﻓﺮ‬
‫َ‬
‫ﭼﻮن אڄ آﻳﺎ‬ ‫ﭤﻮرא َﺗﻦ ﺟﺎ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻲ ِאﺟﻬﻲ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻮﻧﻪ ﮬﻮ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن!‬
‫ﻣﻌﺎف ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻣﻨﺪﻳﻮن‪َ ،‬‬

‫ڏوﮬﻦ ڏي ﻧﻪ ڏﭠﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ﺟﻴﻜﻮ ﺣﺎل אﺣﻮאل ﮬﻮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭘﺎﮢﺆن ﭘﺎڻ ُﭘﮁﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇﻳﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﻛﻴﺌﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻲ دﻻﺳﺎ ڏﻧﺎﺋﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﮔﮭﻮري‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮔﮭﻮري‬
‫ِ‬ ‫ﮔﮭﻮري‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﻮري!‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭵﮡ ﺗﻮ ﺗﺎن‬‫ﺟﻨﺪ َ َ‬
‫ﺟﮭﻮري‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮭﻮري‬
‫ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‪ ،‬وو‪ ،‬آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫وري ِ‬
‫ڏوري‪.‬‬ ‫وڌﻳﻮ ﻋﺠﺐ ﺟﻴﮭﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﺳﮭﮣﺎ‪ ،‬ڏ ِ‬ ‫ﮘﭽﻲ‪َ َ ِ ‬‬
‫ﭼﻮري‪.‬‬
‫ﭼﻮري ِ‬ ‫ﺳﮭﮣﺎ ِ‬ ‫َ ُ‬
‫ﺗﻨﺪ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬وو‪ ،‬ﻛﻨﮭﻴﻦ ﮬﻲ‪ُ ،‬‬
‫زوري زو ِري‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻧﻴﺘﻴﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺣﺎﻛﻢ‪ِ ،‬‬
‫دل ﮐﺴﻴﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻟﭧ ِ ِ ِ‬
‫ﮘﻮري ﮘﻮ ِري‪.‬‬‫آﺳﺎﻧﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﭤﻲ‪ ،‬ﭘﻮ‪ ‬ﻛﻴﮍ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫אول‬
‫ﻟﻮري ﻟﻮ ِري‪.‬‬‫ﺳﭻ ﻣﻨﺠﻬﺎرؤن‪ ،‬ﻻﻟﻦ‪ِ ،‬‬‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﻻﻳﻮ َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﮬﻮﺗﻦ ري‪ ،‬ﺳﺎرو ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر!‬
‫ﻻﮬﻴﻨﺪא‪ ،‬وو‪ُ ،‬ﻟﻄﻒ ﻣﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻦ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﺆن ڏور‪.‬‬

‫ﮬﻲ ﮬﺎﻻﮢﻲ آن ﺟﻲ‪ ،‬ﺷﻌﻠﻮ وڌڙو ﺷﻮر‪.‬‬
‫ﻣﻨﺖ ﻧﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﻮﭨﻴﺎ‪ ،‬زאري آﮬﻲ ﻧﻪ زور‪.‬‬
‫درﺳﻦ ﺳﺎڻ دﻓﻌﻲ ﭤﻴﻨﺪو‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﮬﻨﻴﮍي ﮬﻮر‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪﻳﻦ رאھ ﺗﻲ‪ ،‬ﮬﻚ ﺟﻔﺎ ﭔﻴﻮ ﺟﻮر‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ﮬﺖ ﮬﺎڻ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﻛﻴﺮ ﻟﮭﻦ ﻣﻮن ﺳﺎرאن!‬ ‫َ‬
‫אڄ ﮬﻮﺗﻦ ري‪ِ ‬‬
‫ﺳﮕﮭﮍو آڻ‪،‬‬ ‫آﭤﺖ ِ‬‫ﻗﺎﺻﺪ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َڏﻧ ُﮭﻦ‪ُ ،‬‬

‫ﭤﻲ روز ِوﺟﻬﺎﻳﺎن ﭰﺎرאن‪.‬‬
‫ِوﺟﮭﺎن ِوﭸﺎﮢﺎ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻗﺮﻳﺒﻦ ﺟﻲ ﻛﺎڻ‪،‬‬
‫ﻳﺎر ﻣﻠﻦ ﺷﻞ ﻳﺎرאن‪.‬‬
‫ُ‬
‫آﻳﻮن ِאﻧﮭﻲ ﭘﺎر ڏﮬﻮن‪ ،‬אدﻳﻮن ﻛﺮﻛﺎڻ‪،‬‬
‫ﻛﻮﻧﺠﻦ ﺟﻮن ِﭜﻲ ﻗﻄﺎرאن‪.‬‬
‫ﺳﻨﺠﮭﻲ ﺻﺒﺢ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻲ ﭔﺎڻ‪،‬‬ ‫َ‬
‫آﮬﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ﮐﻲ ﺳﻨﭝﺎرאن‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫َ‬
‫ڏک وڏو وﺋﻴﻦ ڏﻳﺌﻲ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﭵﮡ אڄ ﻣﻮن ﮐﻲ!‬
‫אﺳﺎﻧﺠﮍو ﮬﻴﺌﻲ ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫ِ‬ ‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻳﺎر ﭘﻴﺎرل‪ ،‬ﺣﺎل‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﻴﺠﻮ وڙ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ڏي‪ ،‬אﺳﺎن ﮬﭥﺌﻮن ﺟﻲ ﭘﻴﺌﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﮔﮇ ﻛﻴﺌﻲ ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬‫ﻳﺎد ﻛﺮﻳﺠﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ ُאﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن َ َ‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ ﻛﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﻴﻨﮭﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ري ﺳﻴﺌﻲ ﺳﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻛﺎﻟﮫ‪َ ،‬אﺳﺎن ﺗﻮ ﻛﻴﻮن ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﭵﮡ‪ ،‬ﮘﺠﮭﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن!‬
‫ﭤﻴﻦ ﭘﺮאﮢﻴﻮن ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ِ ،‬ﻧﺖ ﺳﻲ آﮬﻦ َﻧﻴﻮن َﻧﻴﻮن‪.‬‬

‫ﭼﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﭼﻴﻮن َ‬ ‫رﮬﻴﻮن آﮬﻦ روح ۾‪ ،‬ﭼﮝﻴﻮن אوﮬﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ﺳﺎہ ﮐـ ُﺌﻮن‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺗﺎن ﭘﺎڙڻ َﭘﻴﻮن َﭘﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻛﻴﻦ وﺳﺮن َ‬
‫ﺳﻨﻴﻮن‪.‬‬‫ﺳﻨﻴﻮن َ‬ ‫ﺳﺎہ َ‬
‫ﻣﭡﻴﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬ﮬﻦ ”ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﻪ ﭘﺎﮢﮭﻲ ﭤﻮ ﺳﺎﺋﻴﻦ ﭴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻛﻴﮭﻮ ﺣﺎل ﭼﻮאن ﺗﻮﮐﻲ ﮬﺎﮢﻲ!‬
‫ﻛﻴﺌﻲ אﺳﺎﻧﺠﻲ‪ُ ،‬ﻣﺤﺐ َאوﮬﺎﻧﺠﻲ ﻣﺎﮢﻲ‪.‬‬

‫دل دﻳﻮאﻧﻲ َ ِ‬
‫ڏوﮬﻦ ڏي ڏس ﻛﻴﻦ אﺳﺎﻧﺠﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫אﮐﻦ َאڙאﺋﻲ آﮢﻲ‪.‬‬
‫دردﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ دل ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ אﺳﺎن وٽ אﻳﻨﺪﻳﻦ دﻟﺒﺮ‪ ،‬وﻳﭡﻲ وﺟﮭﺎن وﻳﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻮאل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ آﮬﻲ אﮬﻮ ﺋﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﻋﺸﻖ ﻧﻪ ﺷﺎل َאﻛﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫آ‪ ‬آرﻳﺎﮢﻲ אوري‪ ،‬آ‪ ‬دאﻣﻦ ﻟﮙﮍي آﮬﻴﺎن!‬
‫آﻳﺲ ﮔﮭﻮري‪.‬‬‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﮔﮭﺮون َ‬ ‫ﺳﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬‫ُِ‬

‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ڏوﻧﮕﺮ ﺳﮕﮭﻲ ڏوري‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﻛﻤﻴﮣﻲ‬ ‫ِ‬
‫ﭼﺖ وﺋﻴﻦ ﺗﻮن ﭼﻮري‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎ ﺟﺎ ﺗﻨﺪ ﻃﻠﺐ ﺟﻲ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﻧﻴﻮ ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ُ ِ ،‬ﺗﺮ ﻧﻪ رﮬﻲ ﺗﻮ ري‪.‬‬
‫ﺳﮓ َאوﮬﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ُﭘﭵﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭤﻮري؟‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﻟﻜﻮﭨﻲ ُ‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ!‬ ‫ِ‬ ‫ِڏس ﻛﮭﮍﻳﻮن ﭰﻴﺮﻳﻮن ﭘﺎﺋﻲ‪ِ ،‬אﮬﻮ ِﻟﻚ ِ‬
‫ﻟﮑﻦ ﺳﺎن ﻻﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻏﻤﺰي ﮬﻦ ﻏﻴﺮت ﭤﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﻋﺸﻖ َ َ‬

‫ِ‬
‫ِﻋﻠﻢ ﻋﻘﻞ وﻳﻮ אڏري‪ ،‬ﻋﻴﻦ ﻋﺸﻖ ﺟﻲ آﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻧﻮﺑﺖ ِ ُ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ وﭴﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َﻃﺒﻞ ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ﺗﻢ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﺟﮇﮬﻦ‬
‫ﻧﺤﻮ ﺻﺮف وﻳﻮ وﺳﺮي‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ﭘﺎڻ ﺧﻴﺎل ُﮐﭙﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﻤﺠﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َرﻣﺰ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ رאز ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫אڙي ﻣﮭﺮ َﭘﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻳﺎر َ َ‬
‫ﺳﭵﮡ‪،‬‬
‫ﻗﺪر ﭘﻴﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ِ ،‬ﻧﻲ وو وو‪ ،‬وﻳﭵﻦ ِوﺋﻲ‪.‬‬

‫َאﺛﺮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ درد ﺟﻮ אدﻳﻮن‪ ،‬ﺷﺎل ﻃﺒﻴﺒﻦ ﭤِﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺌﻲ‪.‬‬‫ﮬﻦ ﻋﺎﺷﻖ آﮬﻮن ِ‬ ‫ورﮬﻴﻪ وﻳﮍא ﮔﺬري‪ِ ،‬‬
‫ِورھ وﮬﺎﻳﻢ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﭘﻮﺋﺘﺎن ُﭘﺮﺟﮭﮡ ﭘِﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺟﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ﺟﻲ‪” ‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ِ‬ ‫َ‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ِ‬ ‫ُﭔﻜﻲ ڏﻳﻦ ﺟﻲ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻦ אﮐﻦ ﻣﺎري آﮬﻴﺎن!‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻋﻼج ﻧﻪ‬ ‫آھ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺣﺎل ِאﮬﻮ ﺋﻲ روﺋِﻲ‪.‬‬‫ﺳﻠﻴﺎن َ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ َ‬

‫ﭰﻜﻴﻮن ُﭔﻜﻴﻮن ﻟﮑﻴﻦ ﮬﺰאرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻴﻮن َﻃﺒﻴﺒﺎن ﺗﻮﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺣﺎذق ﮬﻮﺋِﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﭩﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻞ ﻧﻪ‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﺣﻖ ﭔﮅﻳﻦ َ ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ِאﻳﻨﺪم ﺳﻮﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫وﭠﻲ وڃ وאٽ ِאﮬﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫وﻳﭳ ِ‬
‫ﺳﭝﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫دﺳﺖ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ دאرون آﮬﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻳﺎر َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫ِ ُ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ڏאڍي ﺳﺎن ﻻﻳﻮﺳﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن؟‬
‫ﮬﺖ َ َ‬
‫ﺳﭝﺮ ﭜﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ُ ،‬‬ ‫ﺳﻮﻟﻮ َ‬
‫ﻋﺸﻖ َ َ‬
‫ﺟﻮ ڏﻧﺎﺋﻮن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎن َﭘﻞ‪ ‬ﭘﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫ُﭘﮁﻲ אﺳﺎن ﺟﺎ َﭘﮑﮍא‪ ،‬אدﻳﻮن ِאﺟﮭﻮ آﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺖ َﻃﻌﻨﻦ ﺗﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﭜﻴﻨﺮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﭼﻤﻲ ﭼﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ُ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ِ‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﮬﻴﻨﺌﮍو ﮬﻮﺗﻦ ﺳﺎڻ‪،‬‬‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ َ‬
‫ﻛﮭﮍي ﻛﺮﻳﺎن ِﭔﻲ آ‪ ‬ﺗﺎن ﮘﺎﻟﮭﮍي!‬
‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ُ‬
‫ﭘﺎڻ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وﻧﺪر ﺳﻨﺪي‪ ‬وאٽ ﺗﻲ‪ُ ،‬ﭘﺮزא‬
‫َאﭼﻲ ﻟﮙﻮ ﻣﻮن אوﭼﺘﻮ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻮ ﭔﺎ ُڻ‪.‬‬
‫ﺷﺎل ﻣﻮﭨﻲ ُﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻣﺎ ُڻ‪.‬‬ ‫دﻋﺎ ﻛﺮﻳﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ڏאڻ‪.‬‬‫ڏﻳﺌﻲ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ُ‬ ‫ِ َ‬
‫وﻳﮍو درد ﻓﺮא ِق ﺟﻮ‪ِ ،‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺮوאڻ‪.‬‬ ‫אﮜﮡ אﻳﻨﺪو ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٩‬‬
‫َ‬
‫وﻳﮭﻲ‪ ،‬وو ﻳﺎر ﺳﭵﮡ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن!‬ ‫َ‬
‫وﻳﮭﻲ ِ‬
‫ﻛﺎﻟﮫ אﺳﺎن وٽ ِ‬
‫ﺳﻲ ﻧﻪ وﺳﺮن ﺳﺎھ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪،‬‬

‫ﻛﻴﮭﻲ ﻛﻴ ِﮭﻲ!‬
‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺮﻳﺎن ِﭔﻲ‬
‫َ‬
‫ﭔﺎﺟﮫ َ ِ‬
‫ﭘـﺌﻲ ﺗﻮن‪،‬‬ ‫ﺑِ َﮭﺮ ﭔﺎروﭼﺎ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ!‬
‫ﭘﻴﮭﻲ ِ‬ ‫ﮬﻦ ِ‬‫آ‪ ‬ﭘﮑﻲ ِ‬
‫ﺟﻲ‪،‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﭔﻪ ﭨﻲ ﭼﺎر دوﺳﺖ אﺳﺎن ِ‬
‫رﻳﮭﻲ!‬
‫رﻳﮭﻲ ِ‬
‫رﻣﺰن ﺳﺎن دل ِ‬ ‫َ ُ‬
‫ﮬﺞ ﮬﻤﻴﺸﻪ َ‬
‫ﻳﺎر אﺳﺎن وٽ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ڏﻳـﮭﻲ!‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ ِﭤﺞ َﭘﺮ ِ‬
‫ڏﻳـﮭﻲ ِ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺑﻴﺮאﮘﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﺗﻨﮭﻦ ُ‬

‫ﻻﻛﻮن‪،‬‬
‫وﻳـﮭﻲ وﻳـ ِﮭﻲ!‬
‫دوﺳﺖ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﻳﺎر ﭼﮝﻲ ﺗﻮ ﺗﺎن ﻣﻮن ﺳﺎن ﻻﺋﻲ‪،‬‬
‫ڙي دﻟﺒﺮ‪ ،‬ﻻﺋ ِﻲ!‬
‫َ َ‬
‫ﻛﺘﺎﺑﺖ ﻛﺎ ِﺋﻲ‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ دﻻﺳﻲ ﺟﻲ دردﻣﻨﺪن ڏي‪ُ ،‬ﻣﺞ‬
‫وאﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫وאﺋﻲ ِ‬ ‫ﮬﺖ وري ﭤﻲ ِ‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﭼﮡ ﺟﻲ ﻳﺎر ﭘﺮﻳﻦ ڙي‪ِ ِ ،‬‬
‫ﺳﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﺋﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﻮ ﺳﺎﻧﻮل‬ ‫َ‬ ‫ﺟﺎ َ‬
‫وﮢﻴﻮ دل ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪،‬‬
‫آﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫آﺋﻲ ِ‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺷﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﭘﺎرؤن אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬אڄ אﺳﺎن وٽ ِ‬
‫ﭜﺎﺋﻲ ﭜﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬‫ڏک ِ‬ ‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎن‪ ،‬ﭤﻲ‪َ ‬אﭼﻲ ُ َ‬ ‫ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﻛﺮي َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢١‬‬
‫ُ‬
‫ﮐﻠﻲ ﮔﮇﻳﺎ ﺳﻲ‪ ،‬ﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﭘﺎﻧﮅي ﭘﮁﻴﺎﺳﻲ!‬
‫ِאﺟﮭﻲ آﻳﺎ‪ِ ،‬‬
‫ﻓﺮאﻗﻲ‪ِ ،‬ڏﻳﻨﻬﻦ ُڏﻫﻴﻼ‪ُ ،‬אﻫﻲ ﺳﻲ ِﺋﻲ وﺳﺮي وﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬

‫َﻓﻠﻚ ِ ِ‬
‫ﭼﻼ ﻛﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎﮢﺌﻮن ﭴﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﭘﻴﻬﻲ آﻳﺎ‪ِ ،‬‬
‫אﺳﺎن ﭜﺎﻧﻴﻮ ﺗﻪ آرאم ﭤﻴﻮﺳﻲ‪ ،‬ﻧﺎز ﻧﻴﮣﻦ ﺟﻲ َ‬
‫ﻧﺎﮔﮫ ﻧﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮ“ آﻳﺎ ﺳﻲ‪ ،‬ﻃﺮف ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﻗﺎﺻﺪ ﻛﮃﻳﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫وﻳﮍﻫﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ ” َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٢‬‬
‫ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﻣﻮﻧﮑﻲ ﮀﮇﻳﻦ‪،‬‬
‫ﺳﻮﻧﮭﺎن ڙي ﺳﭵﮡ ﺟﺎ!‬‫ُ‬
‫ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺳﺎن ﻧﺎن‪ ‬ڌﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﻴﺌﻲ ﻏﺮﻳﺐ ﮐﻲ ﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬

‫ﻧﭥﻮ ﭴﺎﮢﺎن ڏﻳﻨﮭﻦ ُאﮬﻮﺋﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪو אﻻﺟﻲ ﻛﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ﺗﻮن ﺣﺎﺿﺮ ﭤﺌﻴﻦ ﺣﻀﻮرﻳﻦ‪ ،‬ﻧﺎن‪” ‬ﺳﭽﻮ“ ﻛﺮي ﺳﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٣‬‬
‫ﮬﺖ ﺣﻴﻼ ﮬﺰאرﻳﻦ وي!‬
‫ﻛﺎڻ אﭼﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﻨﺪي آ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﭘﺮچ ﭘﺮﻳﻦ ِڏس ﭘﺎڻ ڏي‪ِ ،‬ﺑﺮھ אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺑﻨﺪي آ‪،‬‬

‫وري ﻣﺎن ﻧﮭﺎرﻳﻦ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫َ ِ‬
‫ﭘﺮﭼﻲ אﮜﮡ آ‪ ‬ﺗﻮن‪ ،‬ﭘﺎﻳﺎن ﮘﭽﻲ‪ ‬ﻣﻨﺠﻬﻪ ﮔﻨﺪي آ‪،‬‬
‫ﻳﺎر ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻦ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﮬﻮت َאوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﭼﮝﻲ ﺳﺎ ﺗﻮڙي ﻣﻨﺪي آ‪،‬‬
‫ﺳﺎ ﺗﻮن ﮀﻮ ﭤﻮ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﻧﻴﮣﺌﻮن وﮬﺎﻳﺎن ﻧﺪي آ‪،‬‬ ‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬
‫ﭘﻴﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﺎرﻳﻦ‪ ،‬وي‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٤‬‬
‫آﮬﻲ ﺻﺒﺢ אﻧﺠﺎم‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َﭜﻼ ﭘﺎر ڏي!‬
‫ﻛﻞ ﻛﻤﺎ ُم‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ﺗﻲ ُ‬‫َאﺳﺎن ﮐﻨﻴﻮ ﺗﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪َ ِ ،‬‬

‫دאﻧﮭﻮن ﻛﺮي درد ﻣﺆن‪ُ ِ ،‬‬
‫ﺑﺮھ ﻧﻪ ﻛﺮ ﺑﺪﻧ ُﺎم‪.‬‬
‫ﻛﺞ ﺗﻤﺎ ُم‪.‬‬‫ﺟﻲ ﺗﻮن ُﭘﮁﻴﻦ ﮘﺎﻟﮭﮍي‪ ،‬ﻃﻠﺐ ﻧﻪ َ‬
‫אﮜﮡ אﭼﻦ ﭤﺎ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺮ ُ‬
‫آرאم‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮﺳﻲ ﻗﺒﻮل ﻛﻼ ُم‪.‬‬ ‫ﺳﭝﻮ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﻧﺎﮬﻲ وﻳﭽﺎري ﺳﺎ َوس‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺗﺎ ﺑﻴﻮس آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﭘﮫ َڏس‪،‬‬ ‫ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ڏאﮬﺎ ﻛﻮ َ ُ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬

‫ﻛﺲ‪ِ ،‬ﻧﻲ‪ ،‬آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻨﮭﻨﺠﻲ َ ِ‬
‫رس‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫َאول آﺧﺮ آﮬﻲ ِﺋﻲ‪ ،‬رאﻧﻮل ﻣ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وس‪ِ ،‬ﻧﻲ‪ ،‬آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻧﻪ َאﭼﻦ ﻛﺲ‪،‬‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬ ‫َאوﮬﺎن‬
‫روح َرس ﻧﻪ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻨﺌﻮن َﺑﺲ‪،‬‬ ‫ﻨﭝﻮر َﮐـ ُ‬
‫ﭘﭵﺎﮢﺎن ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﭜ َ‬ ‫ُ َ‬
‫ﭼﺲ ﻧﻪ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻮ ﺗﺎن َ‬
‫ﮬﺲ‪،‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﺎﺋﺞ َ‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻮت‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﺳﺎڻ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺗﻮن ُ‬
‫ﺟﺲ ﻧﻪ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﭔﻴﻮ ﻛﻮ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٦‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻮت אﺳﺎﻧﻮٽ ِאﻳﻨﺪא‪،‬‬
‫وﭠﻲ ﻧـﺎل ﭜِــﻲ ﻧﻴﻨﺪא!‬
‫ِ‬
‫ﮬﻦ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ڏﻳﻨﺪא‪،‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ِ ،‬‬ ‫ﺳﻮ دﻻﺳﺎ َ‬‫ََ‬

‫ﮔﻮﻟﻲ ﭘﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ِ‬
‫آڻ אڏﻳﻨﺪא‪،‬‬‫ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ ،‬אوڏא ِ‬‫ِ‬ ‫َﭘﮑﺎ‬
‫ﮀﻮري ﺗﺎن ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﭤﻜﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪא‪،‬‬ ‫ﮬﻚ َ ِ‬ ‫ﺟﺎﻧﭽﻲ ڏﺳﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ُ ِ ،‬‬
‫وري ﭘﻮ‪ ‬ﻧﻪ وﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺣﻘﻴ ِﺮ ﺟﻮ‪َ ،‬ﺑﺪﻳﻮن ﺗﺎن ﺑﺨﺸﻴﻨﺪא‪،‬‬ ‫ﭘﺴﻲ ﺣﺎل َ‬ ‫َ ِ‬
‫ﻧﺎﻧﺆ ﺳﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٧‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺎﭤﻲ!‬ ‫ُ‬
‫ﭜﻠﻲ آﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻴﭽﻲ َ‬
‫ڏﭠﻮ‬ ‫آﺋﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﻴﮭﺎ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ﮀﻮ ﻻﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﮕﮭﻮ ﺗﻮن ڏﻳﺞ َ‬‫ﺳﮕﮭﻮ ِ‬ ‫ِ‬

‫َ‬
‫ﮬﻦ ﭤﻜﻲ‪ ‬ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﻴﺮ אﮜﮡ ﺟﻮ ﺗﻮن ﭘﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﭤﻮرא ﻻﺋﻴﻦ ﭤﻮ ِ‬
‫ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ﭤﻮ ﮘﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻮﺋﻲ َ ُ‬
‫ﺗﺌﻮن ﻛﺮﻳﺎن‬ ‫ﭘﺎڻ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﭜﻼﺋﻲ ِﭤﻲ ﭜﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ﺳﭛ ِ‬ ‫َﻃﺮﻓﺆن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﮬﻲ‪ِ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ‪َ ،‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮓ אڏאﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ڏﻳﮫ ﺳﭵﮡ ﺟﻮ‪َ ،‬ڏﺳﻴﻮن ڏﮬﺎڙﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭤﻮ‬ ‫ُ‬

‫دאﺳﺘﺎن ڏﻫﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﻬﻪ وﻳﺎ‪ ،‬ﻣﺎن ﭤﻲ אﮜﮡ ﻧﮭﺎرﻳﺎن؛‬
‫ﺳﭙــﺮﻳــﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻨﺠﻮن آ‪ ‬ﮬﺎرﻳﺎن؛‬ ‫ﺳـﺎرﻳـــﻮ ُ‬
‫ﮬـﻲ ﺳـﺎرא ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬ ‫ﮬ ـﻲ َ‬
‫ﮔــﻮﻧـﺪر ﮔــﺬאرﻳﺎن‪َ ،‬‬
‫‪٢‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬ﭘﻮ‪ ‬ﭤﻲ אﮜﮡ ِﻧﮭﺎرﻳﺎم؛‬
‫ﻛــﻴﻦ ﻟﮭﺎن ﻛــﺎﭤﺌﻴﻦ‪ ،‬وڏي‪ ‬وﻳــﻞ وﻳــﺎم؛‬
‫وﭸــﻲ ﭤﺎכ ﭤـﻴـﺎم‪ ،‬ﻛــﺎﻛﻴﻮ ﻛﻴﭻ وﮢــﻦ ۾‪.‬‬
‫‪٣‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛـــﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﻬﻪ وﻳﺎ‪ ،‬ﺗــﻨـــﮓ אﭠـــﻦ ﺗـﺎﮢــﻲ؛‬
‫ﮬﻮﺗﻦ ري‪ ‬ﮬﺎﮢﻲ‪َ ،‬אﮜﮡ ِﻧﮭﺎري ﻧﻪ ﺳﮕﮭﺎن‪.‬‬
‫‪٤‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬אﭸﺎ ﻣﻮن وﭨﺎ‪‬؛‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﭵﺎﮢﺎ‪ ،‬אﮜﮡ ڏﺳﻲ ﻧﻪ ﺳﮕﮭﺎن‪.‬‬
‫‪٥‬‬
‫ﺟﺖ؛‬‫َ‬ ‫אوﻟﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬ﺟﺎت ِ‬
‫ﮬﻲ ﮬﮣﺎن ﮬﭣ‪ ،‬אﮜﮡ ڏﺳﻲ ﻧﻪ ﺳﮕﮭﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬

‫‪٦‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ وﻳﺎ‪ ،‬ﺗﻮن ﭤﻲ אﮜﮡ ﻧﮭﺎرﻳﻦ؛‬
‫َﭔﮍي ﭔﺎروﭼﻦ ل‪ ،‬رت ﮬﻨﺠﻮن ﮬﺎرﻳﻴﻦ؛‬
‫ﺟﺎت ﮐﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎرﻳﻮن ﺳﻨﭝﺎرﻳﻴﻦ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﭘﻴﺮ ﻧﮭﺎرﺋﻴﻦ؛‬ ‫َ‬
‫وﻳﺌﻲ ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬ﺗﻮن אڄ ﭤﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺖ ﮬﮭﮍא ﺣﺎل؛‬ ‫ﻟﻚ ﺳﻨﻮאن ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﺗﻮ ِ ِ‬ ‫ﮬﻮ ﻟﻨﮕﮭﻲ َ َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻨﺪﺋﻲ َ‬
‫ﺳﺎر‬ ‫ِ‬
‫‪٨‬‬
‫ڏﻣﺮ ڏﻳﺮ‪ُ ،‬אﭤﻲ آڌي‪ ‬رאت وﻳﺎ؛‬ ‫ﻛﺮي ُ‬
‫ﭘﻴﺮאڍن ﺟﺎن ﭘﻴﺮ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺗﻮن ﮐﮣﻲ وﻗﺖ ﺻﺒﻮح ﺟﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎٿ ﺳﻮﻳﺮ‪ ،‬وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﻮ ُڍﻛﻴﻮ‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎٿ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮﻳﻠﻮ ﻟﮇﻳﻮ؛‬ ‫ﭤﻴﮍس ﺟﺎڳ‪ ،‬ﺗﺎن‬ ‫ﺟﺎن ﺟﺎن ِ َ ِ‬
‫ڏﺳﻲ ﻣﺎڳ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫אرﺗﻮ אوﺗﻲ אﮐﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮﭨﻴﻮن ِ‬
‫ﻧﺠﮭﺮي!‬‫ﻣﺎن ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ ِ ُ‬ ‫وאڳ‪َ ،‬‬ ‫َ ُور َورאﺋﻲ َ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﺳﺎﮘﻲ אو‪َ ،‬ﭘﺮ ﻛﻴﭽﻦ ﮐﻲ ﻛﺎﭤـ ُﺌﻮن ﻟﮭﺎن؟‬ ‫ِ‬ ‫َאﮜﮡ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﮀﮇﻳﻮن ﭘﻮ‪‬؛‬ ‫َ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ َﭰﭧ ِﻓﺮאق ﺟﺎ‪،‬‬
‫ُ‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ ُ‬
‫رאﮬﻦ ﻣﭥﻲ رو‪ ،‬ﺳﮇ ﻛﺮﻳﻨﺪي ﺳﺎٿ ﮐﻲ‪.‬‬

‫‪۱۱‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪َ َ ،‬‬
‫ﻣﻦ ﻛﺮن ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻳﺎد؛‬ ‫وﭸﻲ‬
‫ُ‬
‫אﻧﺪﮬﻮن آزאد‪ ،‬ﻛﻨﺪא ﻛﻤﻴﮣﻲ‪.‬‬‫َ‬
‫‪١٢‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻳﺎد ﻛﺮن ﻣﻮن َ‬
‫ﻣﺎن؛‬
‫אﻧﮭﻲ‪ ‬۾ אرﻣﺎن‪ ،‬ﺳﺎھ وﭸﻲ ﭤﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪١٣‬‬
‫ﻣﺎن ﭘﮁﻦ ﭘﻮرﮬﻴﺖ؛‬‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪َ ،‬‬
‫ﮬﺖ‪ ،‬ﭘﺎﮢﻲ‪ ‬ڍوﺋﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺌﻲ ﻧﻤﺎﮢﻲ ِ ِ‬‫ﺗﻪ ُ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﻮرﮬﻴﺎت ُﭘﮁﻦ؛‬
‫ِ‬ ‫وﭸــﻲ ﻛﻴﭻ وﮢـــﻦ ۾‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎن ﭘـ‬
‫ِאﺋﻴﻦ ﭘﺎڻ ﭼﻮن‪ ،‬ﺗﻪ وﻳﭽﺎري وﻳﺠﻬﻲ ﻛﺮﻳﻮ‪.‬‬
‫‪١٥‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻦ؛‬
‫َ‬
‫ﻣﺎن وري ِﻧﮭﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ڏي‪.‬‬
‫‪١٦‬‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ؛‬
‫ِ‬ ‫ﭘﮡ ﭤﻴﻨﺪي‬‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ۾‪ُ ُ ،‬‬
‫ﺟﺖ‪ ،‬آ‪ُ ‬אت ﮔﻮﻟﻲ ﭤﻲ ﮔﺬאرﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ ُ‬
‫ﺟﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ ِ‬

‫‪١٧‬‬
‫ﻣﺎن وﭠﻲ ﻧﺎن‪ ‬ﺳﮇﻳﻦ؛‬ ‫ﭘﻮرﮬﻴﺎﺋﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﺮي‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ڍوﺋﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﺎﮢﻲ‪ِ ‬‬ ‫ﻛﻦ ِ‬ ‫ﮔﻮﻟﻦ ﮔﮇ ﮔﮇﻳﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ِِ‬
‫‪١٨‬‬
‫אﺻﻞ َﮐﺆن آﺋﻴﻦ؛‬‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﭴﺎم ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﮔﻮﻟﻦ ﺳﻨﺪي ﮔﻮﻟﮍي‪ ،‬ﮬﻮ ﺳﻨﺪ‪ ‬ﭤﻴﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ؛‬ ‫ﺗﻮن ِ‬
‫ﻛﻠﻮ ﺳﺎري ﻛﻴﭻ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭘﻮ ﻛﻤﺎﺋﻴﻦ‪ُ ،‬‬
‫‪١٩‬‬
‫آھ؛‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺎت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬אﺻﻞ ﻻﻛﻮن ِ‬
‫ﺖ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬وﻳﻨﺪي ﻻﻟﻦ ﻻ‪‬؛‬ ‫ِﭤﻲ ﻛﺎﭘﺎﺋ ِ ِ‬
‫ﺳﺎھ ﻧﻪ َאﭼﻦ ﺳﺎ‪ ،‬ﮬﻲ ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪٢٠‬‬
‫אﺻﻞ َﮐﺆن آﮬﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺎﺋﺖ ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﮬﻲ‪‬‬
‫ِ ِ‬
‫َ‬
‫ﭔﺎروﭼﻦ ﺳﻴﻦ!‬ ‫ﺳﮛ ﻧﻪ ﻛﺎ ﺳﺎﮬﻲ‪َ ،‬ﭔﮍﻳﻮن‬ ‫َ‬
‫‪٢١‬‬
‫ﭼﺎﻧﮕﺎر‪ ،‬ﻛﻨﺪي ﻛﻴﭽﻴﮍن ﮐﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﭼﻮٽ ﭼﮍﮬﻲ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ ﮔﻔﺘﺎر؛‬ ‫َ‬
‫ﭘﻮﻧﺪي ﻛﻦ ﻗﺮﻳﺐ ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻟﻲ‪ِ ‬‬
‫ﮭﺎر‪ ،‬ﻛﻨﺪא ﭜﻴﺮو ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪.‬‬ ‫ﭔﺎروﭼﺎ ﭔﻴ َ‬

‫‪٢٢‬‬
‫ُ‬
‫ﻮﮬﻴﺎرل ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ ﻛﻮכ ﻛﻴﺎم؛‬‫َ‬ ‫ﻛﻮھ ﭼﮍﮬﻲ ﻛ‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮘﻮڙﮬﺎ ﺟﻲ ﮘﻠﻦ ﺗﺆن‪َ ،‬‬
‫ﮘﮍن ﺟﻴﺌﻦ ﮘﺎرﻳﺎم؛‬
‫َ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ُﭔﮅאم؛‬ ‫ِאﮬﻲ ﺳﮇڙא‪” ،‬ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪،‬‬
‫ﻏﻢ وﻳﺎم‪ ،‬ﺟﮇﮬﻦ ﭤﻴﺲ ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي ﮬﻮت ﺳﺎن!‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر َ َ‬
‫ََ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﮬﺮ َ‬
‫ﮬﺮ ﭘﻴﻮ ﻛﺮ‪ ،‬ڙي‪،‬‬ ‫آ‪ ‬ﻛﺎﻧﮕﺎ ﻛﺎ ﻛﺮ‪ ،‬ڙي‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن َ‬
‫ﻣﭡﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ!‬
‫ِِ‬
‫ُ‬
‫ﭘﺮ‪ ،‬ڙي؟‬‫وﭸﻲ‪ ،‬אﮬﻲ ﭘﺮﻳﻦ ﻛﮭﮍي‪ِ َ ‬‬ ‫ﻛﻲ ِ‬ ‫ڏאﮬﺎ ڏﭠﻮ‪ِ ‬‬
‫ﮬﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﺎ ﻛﻨﺪא وﻳﭽﺎري‪َ ‬ور‪ ،‬ڙي؟‬ ‫ﻛﻲ ﺣﺎل ُﭘﮁﻴﺎﺋﻮن ِ‬‫ِ‬
‫َ‬
‫ﭜﻴﮣﻲ ﭜﺮ‪ ،‬ڙي؟‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﻛﻨﺪﻳﻦ ِ‬ ‫ﻣﺤﺒﻦ ﺟﻲ ﻣﻴﻼپ ِ‬ ‫ُ‬
‫در‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﮬﻮﺋﻴﻦ دوﺳﺎﮢﻲ َ ِ‬ ‫ﺗﻮﺋﻲ ﺗﺆن َ‬
‫آ‪ِ ‬‬
‫ﺳﺮ‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻚ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ِ‬ ‫ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫َ‬ ‫ِ َ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אوڏאﮬﻮن آﻳﺎ ‪ :‬ﭼﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ِאﻳﻨﺪ‪ ‬אڄ ﺟﺎﺋ ِﻲ!‬ ‫ﻛﺎﻟﮫ‬
‫ﺳﻌﻴﺎ‪،‬‬ ‫ﮬﺌﻦ َאﭼﮡ ﺟﺎ َ‬ ‫َאﺳﻴﻦ ﺗﺎن אوڏאﮬﻮن َאڄ آﻳﺎﺳﻲ‪ُ ،‬‬

‫وאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺌﻲ ﮬﻲ‪ِ ‬‬ ‫ﻛﻴﭻ ُ ِ‬
‫ﺳﻜﻴﻦ ﺳﺎرﻳﻦ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪ ،‬وאﻟﻲ‪ ‬ﭘﻮ‪َ ‬ورאﻳﺎ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫אﭼﻲ ﭤﻴﻨﺪ‪ ‬ڏک ﭜﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ورﮬﻲ ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﺎﻳﺎ‪،‬‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ﺗﻮ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ري‪ِ ِ ،‬‬
‫وאڌאﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫آﺋﻲ ُאڏאﮬﻮن‬
‫ﺟﻦ َ‬
‫ﻻﻳﺎ‪،‬‬ ‫ِאﺟﮭﻲ ِאﻳﻨﺪ‪ ‬ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ َ‬
‫ﻛ َﻞ ﻧﻪ ﭘﻮﻧﺪ‪ ‬ﻛﺎﺋِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻜﻨﺪي ﺳﺎل ﭤﻴﺎ‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﻣﻮن ڏﻳﻨﮭﻦ َﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎ‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬
‫אﺟﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻲ ُﻋﻤﺮ‬ ‫وﭸﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫אﭼﻲ ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﻴﻮ!‬‫َ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﮘﺎﻟﻬﻪ ِ‬
‫ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر ِ‬
‫ﻛﻲ ﻳﺎر אﺳﺎﻧﺠﻮ‪ُ ،‬ﭔﮅي ﺳﺎ وو‪ ‬وو‪َ َ ‬‬

‫ورﻳﻮ؟‬ ‫آرאﻣﻲ ِ‬
‫آﮬﻲ ِ‬
‫ﺳﺮﻳ َﻮ!‬ ‫ﺟﻲ ﮬﻴ َ َ‬
‫ﻜﻨﺪ ِﭤﻴﺎن ﮬﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﺎج ﺳﭝﻮ ﻣﻮن َ‬
‫ﭔﻴﮭﺮ ﻣﻮن ﺳﺎن ﻛﻴﭻ ڏي‪ ،‬ﻛﻲ وﮐﺎن ﭔﻪ ﭨﻲ ﮀﻮﻧﻪ َﭜﺮﻳ َﻮ!‬‫ََ‬
‫ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ َ َ‬
‫ڌرﻳﻮ‪.‬‬ ‫َِ‬ ‫ڏوٺ ڏورאﭘﻮ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﺗﻲ‪َ ،‬ﻣﺘﺎن ﻛﻮ‬
‫ﺳﮣﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ﮘﻮڙﮬﺎ ﺳﻮ ﮘﺎري ﮘﺮﻳ َﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﮛ ُ‬ ‫ﺳﻮز ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ڙي‪ ،‬ﺳﭵﮡ ﻳﺎر ﺟﺎ!‬
‫ِ‬ ‫وﭸﻲ َﭘﮑﺎ ُﭘﮁﺎﺋﻴﺞ‪ ،‬ﺗﻮن‬
‫ﺳﮣﺎﺋﻴﺞ‪.‬‬‫ﺣﻘﻴﺮ ﺟﻮ‪ ،‬وﭸﻲ ﺳﺎرو ُ‬ ‫ﮬﻲ ﺗﺎن ﺣﺎل َ ِ‬ ‫ِ‬

‫ﭘﮭﭽﺎﺋﻴﺞ‪.‬‬‫ﮬﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻮ‪ ،‬وﭸﻲ ﭘﺎﻧﮅي َ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﻳﺎر ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎرؤن ﻣﻮن ﭘﺎﺋﻴﺞ‪.‬‬
‫ورھ وﺳﺎﺋﻴﺞ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺑﮭﺮ ﭔﺎروﭼﺎ وري‪ ،‬وو‪ ،‬אﭼﻲ ِ ِ‬
‫ﻛﻲ ﭼﮝﻮ ﭼﻮאﺋﻴﺞ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ڏي ُ‬
‫ﮐﻨﺌﻮن ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﮬﺮ َ‬
‫ﮬﺮ ﺣﺒﻴﺐ ڏي!‬ ‫ﻧﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻴﮡ ﭤﺎ ِ َ ِ‬
‫دل ﺟﻮش ۾ ﺧﺮوش‪ ،‬אﮐﻴﻮن روز رت ُرﺋﻦ‪.‬‬

‫ﺷﻜﺮ آھ ﺧﺪא‪ ‬ﺟﻮ‪ِ ،‬دﻳﺪאن دﻳﺪאر َ َ‬
‫ﻛﺮن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻣﮭﮣﺎ َ‬
‫ڏﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﺎرؤن ﻳﺎر َﻟﮏ ﮬﺰאر‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ َ‬
‫ﭼﻮن‪.‬‬‫ﭜﻠﻲ َ‬ ‫ﺳﮭﺎﻳﺎ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ َ ِ‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﭛ َ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ﭼﻮن‪َ ،‬אڄ אﮜﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِאﻳﻨﺪא!‬
‫رﮬﺒﺮ ِאﺋﻴﻦ َ‬
‫َ‬
‫ُﺗﻮن ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﻦ َﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﮔﮭﮣﻮ ُ َ‬

‫ﭘﮁﻦ‪.‬‬
‫در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دوﺳﺖ ُאﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬אڄ ﭤﺎ ِאﺟﮭﻲ َ َ‬
‫אﭼﻦ‪.‬‬
‫ﮐﮣﻲ ﻛﺮي‪ ،‬אوڏא ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َאڏن‪.‬‬
‫ﭘﺎﻧﻮر َ ِ‬
‫َ‬ ‫َﭘﮑﺎ‬
‫َ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎري ﺧﺒﺮ َ‬
‫ﻟﮭﻦ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪي ﺣﺎل ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ُ‬
‫ﻃﺒﻴﺐ ﻋﺸﻖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ!‬ ‫دאرون ﭔﻴﻮ ﻧﻪ ڏﺋﻴﻦ‪ ،‬آﮬﻲ‬
‫دﭔﻠﻴﻮن دאرون‪ ‬ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻧﺎل ﮀﻮ ِ َ‬

‫ﻧﺌﻴﻦ؟‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﻻ‪ ‬ﺳﺎن ِ َ‬
‫ﮬﻨﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ِאﮬﺎﺋﻲ ﻋﺎﺷﻘﻦ ِ‬
‫َ‬ ‫آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﮀﻮ َ‬
‫وﻳﭳ ڏي وﺋﻴﻦ؟‬ ‫ُ‬
‫אوڏﻧﮭﻦ אوﻻﻧﭝﻮ ِ َ‬
‫َرک ”ﺳﭽﻮ“ ڙي ﺳﻮز ﺳﻴﻨﻲ ۾‪ ،‬ﺗﺎن ﺗﻮن ’ﺳﭽﻮ‘ ﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻳﺎد אﮬﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ُ‬
‫آﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ﮘﺠﮭﻴﻮن ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن!‬
‫ﮬﺖ وאﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬

‫אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺑﻪ אﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن وري ِ‬
‫ورھ وﭸﻴﻦ ﻛﻴﺌﻦ ﻻﻳﻮن؟‬ ‫درد ﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ دل ﮐﻲ دﻟﺒﺮ‪ُ ،‬‬
‫ﻧﺎن‪ ‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﺳﮭﮣﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ُ ،‬‬
‫ﭼﺖ ﻧﻪ وڃ ﻣﻮن ﺗﺎن ﭼﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺖ وﻳﭡﺎ ورھ وﺳﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫آ‪ ‬ﺗﻪ ڏﻳﻨﮭﮍא ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ﭤﺎ َ َ‬
‫ﺳﻨﺪو ﺳﮇאﻳﻮن‪.‬‬ ‫وﮬﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ڏي ﻧﻪ ڏﺳﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ِ‬ ‫ڏ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ﻣﮭﺮ ﻛﺎ ﻣﻮن ُ‬
‫ڏﻧﮭﻦ ﭘﻮي!‬ ‫ﻣﻦ ِ َ‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ ﮐﻲ دאﻧﮭﻮن ُ‬
‫ﺳﮣﻲ‪َ َ ،‬‬
‫در ُאﺗﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﻻﮐِﻴﮣﻮ َﻟﻮي‪.‬‬

‫درد ﻣﻨﺪن ﺟﻲ َ َ‬
‫ﭼﻮي‪.‬‬‫ﭼﺸﻤﻦ ُאﺗﻲ وﻳﮭﻮ َ‬‫ﭘﺎر ﺟﺎ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﭘﺮﻳﻦ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ آﮬﻲ ُאﻛﻨﮉﻳﻮ ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﭤﻮ رאﻧﺪ روﺋﮡ ﺟﻲ َروي‪.‬‬
‫ﭜﺮ אﺳﻴﻦ אﻳﮇאﻧﮭﻦ َאﭼﻮن‪ ،‬ﻳﺎ ﻛﻲ אوري אﻳﻨﺪ‪ ‬אوﮬﻲ؟‬ ‫ﺳﺮ َ ِ‬
‫َِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﻚ ﺳﻮز ﮐﺆن‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﻣﺎڻ ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻮ َﻣﻮي‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺪא ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ُﻣﺤﺒﻦ ُ َ‬
‫ﻣﻜﺎ ﻣﻮن ڏي وري‪ ،‬אڄ ڏوٺ ڏورאﭘﺎ ِڏﺋﻲ!‬
‫ﻳﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﭔﻮﻟﻲ َ ُ‬

‫ﭔﮅﻳﻢ ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭔ ِﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﮣﻲ َ ِ‬
‫ﺳﻨﻴﮭﺎ َ‬ ‫ُ‬
‫دل دﻳﺮي ڏي دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬وﮬﻨﺪو ِאﻧﮭﻲ‪ ‬وﻳﻠﻲ ِ‬
‫وﺋﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺌﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ وﺳﺎرﻳﻮ ﻛﻴﺌﻦ אﭤﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﭘﺮت ﺗﻮﺳﺎن ِ‬
‫ﻛﺌﻲ‪.‬‬ ‫وﭼﺆن‪ ،‬ڏس ڏﻳﻨﮭﻦ وﻳﺎ ﮔﺬري َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎن ﻛﻴﻮن ﺗﻮ ﺳﺎڻ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻧﭝﺞ ”ﺳﭽﻮ“ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن َ ِ‬
‫ﺳﺌﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫آﻳﻢ‪َ ،‬ﭘﺮدﻳﺴﻲ ﮔﮇﻳﻢ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫َُ َ‬
‫אﮜﮡ ِאﺟﮭﻲ َ‬
‫אڄ ِ‬
‫ﻻﻳﻢ‪.‬‬‫ﺟﻨﻴﻦ ﺳﺎن َ‬ ‫ﭘﻴﮭﻲ ﭘﮑﻲ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﻟﻨﺆ ِ‬‫ِ‬

‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮڙﻳﻦ ﻗﺎﺻﺪ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﮬﻮﺗﻦ ﭘﺎر ﮬﻼﻳﻢ‪.‬‬
‫ﺟﻦ ل‪َ ‬ﭘﻨﮅڙא‪ ،‬ﺳﻲ وאﻟﻲ‪ ‬ﭘﻮ‪ ‬و َ‬
‫رאﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﭘﮁﻴﻢ َ‬‫ُ ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﮭﺎﻳﻢ‪.‬‬ ‫ُאﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ِ ،‬‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﺳ َﻮر‬
‫ﻛﺎﻧﮓ ُ َ‬
‫אڏאﻳﻢ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻦ ل‪‬‬ ‫ﺳﻴﺌﻲ ”ﺳﭽﻮ“ آﺋﻴﺎ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﻧﺎﮬﻲ ڏورאﭘﻮ ﻛﻮ ڏﻳﮡ אوﮬﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ﺗﻮ ﺳﺎن ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ زאري!‬
‫ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ אﺳﺎن ﺗﻲ‪ُ ،‬‬

‫ﺑﺎر ﺑﺮھ ﺟﻮ ﺑﺎري‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫روز َאزل ﮐﺆن‬
‫ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺟﻲ ﻳﺎري‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺎرﻳﺎن‪َ ،‬‬ ‫ﺟﺎﭤﻲ ﻛﺎﭤﻲ‬
‫وאﺋﻲ ﻣﻮن ﺗﻪ وﺳﺎري‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ‪ِ ،‬ﭔﻲ ِ‬‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﮘﺎﻟﻬﻪ אوﮬﺎن ِ‬
‫َ‬
‫وروﮬﻦ وאري‪.‬‬ ‫درد ﻣﻨﺪي‪ ‬ﺳﺎن‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ڏﻳﻨﮭﻦ دﻟﺒﺮ‪ ،‬ﻛﺮ ﻛﺎ‬
‫ﺳﮅ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﺳﺎري‪.‬‬ ‫ﺟﻲ آﮬﻲ َאوﮬﺎن ﮐﻲ‪ُ ،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺣﺎل אﺣﻮאل ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﻻﺋﻲ‪ ،‬وو!‬
‫آ‪ ‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺳﺎرو ﻋﺎﻟﻢ ﭴﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ﭼﮝﻲ ﺗﻮ ﺗﺎن ِ‬
‫وאﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﺟﻲ ِ‬ ‫ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺮدﻳﺲ אوﮬﺎن ﺗﺆن‪ ،‬ﻛﺮ אﭼﮡ ِ‬
‫ﺳﻤﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬‫ﺳﻚ َ ِ‬ ‫َאﻧﺪر َאﺳﺎن ﺟﻲ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ وي‪َ َ ِ َ ،‬‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮ ِ‬
‫وאﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﺌﻲ ورڻ ﺟﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻃﺮف אﺳﺎن ﺟﻲ ﺷﺎل אوﮬﺎن ِ‬
‫ﭼﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ﺗﻮ َ ُ‬
‫ﺗﺌﻮن دل‬ ‫ِﻣﮭﮣﺎ ڏﺋﻲ ﭤﻮ ﻟﻮכ ِ ِ‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﻟﮭﻴﻦ ﺗﺎن ُ‬
‫ﺳﮅ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫ﺷﺎل ”ﺳﭽﻮ‪ِ “‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ُﺗﻮن ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬وي‪،‬‬
‫ِ‬ ‫آ‪‬‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎﺗﻢ ﭘﺎﻧﺪ ِﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﻛﭙﮍو!‬
‫َ‬
‫ﻃﺮ َﻓﺆن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر ﭘﻴﺎرل‪ ،‬ﻛﺎﻧﮓ אﭼﻦ َﻣﻦ َ ِ‬
‫ﻛﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ﻻﺋﻴﻦ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ﭘﻮﺋﻲ ﻛﺎ‪ ،‬ﭤﻮرא ﻣﻮن ﺗﻲ ِ‬ ‫ﻣﮭﺮ َ َ‬
‫ﻧﺎﻧﺆ ﻣﻮﻻ ﺟﻲ َ‬
‫روز אزل َ ُ‬
‫ﮐﻨﺌﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﻏﻴﺮ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﭜﺎ ِﺋﻴﻦ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ﮬﻜﮍي ﺳﺎﻋﺖ אﮜﮡ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﻴﺮ ُﻣﺒﺎرכ ِ‬
‫ﭘﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬وو‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﭘﻴﺮ ُ َ‬
‫ﭘﮁﺎﻳﻢ ﭤﻲ!‬ ‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ِ َ‬‫ُאﮬﻲ אﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آﻳﺎ‪ ،‬وو‪َ ،‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ آﻳﺎ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ﺟﻦ ﻻﻳﺎ‪ ،‬وو‬ ‫َﭘﮑﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ ِ‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ﭘﻮﭤﻴﻮن َﭘﭩﺎﻳﻢ ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻦ ل‪ ‬روز ﻧﮭﺎرﻳﻢ رאﮬﺎن‪ ،‬ﻣﻮﻻ ﺳﻲ ﻣﺤﺐ ﻣﻼﻳﺎ‪ ،‬وو‬
‫ﺳﻨﭝﺎﻳﻢ ﭤﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ‬
‫ﺳﻌﻴﺎ‪ ،‬وو‬ ‫ﻧﻴﮡ ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺎ ﺳﻲ ﺳﭵﮡ َ‬ ‫ﮬﻦ ﻏﺮﻳﺐ ﮐﻲ ﮔﮇ ِ َ‬
‫َِ‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﻢ ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﮐﻼﻳﺎ‪ ،‬وو‬ ‫َ‬
‫ﻓﺮאﻗﻲ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ אﺳﺎن ﺗﺆن‪ ،‬روﺋﻨﺪא دوﺳﺖ ِ‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ِ ِ‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ڏﮐﮍא ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﻢ ﭤﻲ‪.‬‬
‫رﮬﻴﺎ آﮬﻦ روح ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫ﻓﺎﺋﻖ ﺟﺎ ﻓﺮﻣﺎﻳﺎ‪ ،‬وو‬
‫ﺟﻦ ﻋﺸﻖ ﺟﺎ ﺳﺒﻖ َﭘﮍﮬﺎﻳﻢ ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻼﻳﺎ‪ ،‬وو‬‫ﺣﻜﻢ َ‬‫دل ”ﺳﭽﻴﮇﻧﻲ“ ﺟﻲ ﺗﻲ َאﺻﻠﺆن‪ ،‬ﮬﺎدي‪َ ُ ‬‬
‫ﺟﻦ ﻛﺎڻ ﺳﻲ ِورھ وﺳﺎﻳﻢ ﭤﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ َאﻻﺟﻲ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬ﭘﻴﮭﻲ ُﭘﮁﮡ ﭘﻨﮭﻮن ﻳﺎ َر!‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻲ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬

‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬אوري ﺷﺎل אڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬‫َﭘﮑﺎ َﭘﮑﻦ ُ‬
‫ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ِאﮬﻮ َאﭤﻢ آﺳﺮو‪َ َ ،‬‬
‫ﮀﭙﺮ ﺗﺎن ﻧﻪ َ‬
‫ﺳﮓ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ در ﺟﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎﻧﺆ ﺳﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ُﻣﻜﺎ َ‬
‫ﻳﺎر ﻣﻮن ڏي!‬ ‫ِאﮬﻲ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪ِ ،‬‬
‫وﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺮي ﺗﻮ ِ‬ ‫ﮬﻮ‪ ‬ﺟﺎ ﮘﺎﻟﮭﮍي ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺌﻲ ﺳﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ؟‬
‫ِ‬ ‫ََ‬
‫ﮔﺬאرﻳﻮ‬ ‫ﺳﮡ ڙي ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ‬ ‫َאﺳﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن‪ُ ،‬‬
‫ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻛﮭﮍن ﮘﺎﻟﮭﻴﻦ ۾ ﺗﻮن ﺗﺎن آﮬﻴﻦ‪ِ ،‬ﭘﺮت ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻮ ﺳﺎن ِ‬
‫ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺖ ِ‬ ‫ﮬﭣ ﭘﺎﻧﮅن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻪ ﺣﺎل אﺳﺎن ِ ِ‬ ‫ﭼﺌﻲ ُﻣﻨﺠﻴﻦ ﭤﻮ َ ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻳﺎر َ ِ‬
‫ﺳﭝﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫ڏوھ َﮔﻨﺎھ‪ُ ،‬وو‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ َﺑﺨﺸﺎ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ڙي‪َ ،‬‬
‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ُﻣﺮﻛﮡ ﺳﺎن ﺗﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻣﺎري وﺋﻴﻦ!‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ڏورאﭘﻮ ﭤﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ِڏﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ ُﭘﭵﻨﺪي ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ ِ‬

‫ﻛﻲ ِﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر وﭸﻲ ِאﺗﻲ ﻳﺎ ِ‬ ‫آ‪ِ ‬אﻳﻼزڻ د َ‬
‫وﺳﺖ ِ‬
‫ﺟﺌﻴﻦ!‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺳﺪאﺋﻴﻦ ﺳﻮ ﺗﻮن ﺗﺎن ِ‬
‫ِ‬ ‫آ‪ُ ‬ﻣ ِﺌﻲ‪ ‬ﺗﺎ ﮔﮭﻮري‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﺎل ﻧﻪ ِﻧﺌﻴﻦ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‪‬‬
‫ﻛﮭﮍﻳﻴﻦ ﮘﺎﻟﮭﻴﻴﻦ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ وي‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺞ ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﺗﻮن ﭜﻲ ِﺗﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪ُ ،‬‬
‫آﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﺟﺌﻦ ﻳﺎر ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٩‬‬
‫آ‪ ‬وري ﺗﻮن ﺗﺎن وﻳ ُﮫ‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن!‬
‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎن‬
‫ﮀﮇ ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮن َﭘﺮڏﻳ ُﮫ‪.‬‬ ‫ﺳﮣﻲ‪ِ َ ،‬‬ ‫آﮬﻮن ﻋﺎﺷﻘﻦ ﺟﻮ ُ‬

‫َ َ‬
‫ﭘﮑﻦ ﭔﺎﭔﺎﮢﻦ ۾‪ ،‬آ‪ِ ‬ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﭘﻴ ُﮫ‪.‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ڏאﮬﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ڏﻳ ُﮫ‪.‬‬ ‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﺳﺎر‪ ‬ﺳﺎﮢﻴ ُﮫ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﮔﮭﻮري ﺟﺎﻧﻲ‪ ‬ري ُ ِ‬
‫ﺟﺪאﺋﻲ‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﮔﮇ ﮔﮭﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪!‬‬
‫ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮﮐﻲ ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺳﺎ ﮘﺎﻟﮫ ﺳﭝﺎﺋِﻲ‪.‬‬

‫ﺳﮣﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وﭸﮡ ﺟﻲ ِ‬
‫وאﺋﻲ!‬ ‫ﺷﺎل َ‬
‫ﻛﻨﻦ ﺳﺎن ﻧﻪ ُ‬ ‫َ‬
‫ﮀﻨﮡ ﻛﺎرڻ ﺗﺎن‪ ،‬ﻳﺎر ﻧﻪ ﻣﻮن َﻟﮍھ ﻻﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻮ ﺳﺎن ِ‬
‫ﺷﺎﮬﻲ َ‬
‫دﻟﺒﺮ‪َ ،‬ور ﺳﺎن ﮔﮇ ﮔﺪאﺋِﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َﭔﻦ وﮀﻮڙي ﺟﻲ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن ﮔﮇ ﺳﺪא ِﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎڻ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮬﻮ ﻣﻴﺎن ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢١‬‬
‫אﮬﻲ ﭔﮍﻳﻮن‪ ،‬ﭔﺎروﭼﺎ‪َ ،‬אڄ אﮜﮡ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ אﻳﻨﺪא!‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺷﺮﻳﻜﺖ ﻛﺎ ﻛﻨﺪي‪َ ،‬אڙي ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻦ ﺳﺎڻ‪،‬‬

‫ﺛﺎﻧﻴﺎﮢﻲ ﺗﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ُﭘﺮﺟﮭﻲ ُ‬
‫ڏﭠﻢ ﭘﺎڻ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﺎﮬﻴﺎن‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬אﮬﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﻧﮭﻲ ﻛﺮي‬
‫ِ‬ ‫ﭔﺎ ِ‬
‫ُאﭤﻲ وﻳﭡﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬ﮬﻦ وאﺗﻴﻮن وروﻧﮭﺎن‪،‬‬

‫ﺳﭝﻴﺌﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻟﮑﻴﻦ ﭤﻴﻮن ﻟﻮﮬﺎن‪،‬‬ ‫ڏﻳﻦ َ‬
‫ﮔﻮﻟﻲ ﮔﮇ ِﭜﻲ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِאﮬﻮ אﭤﻢ آﺳﺮو‪ِ ،‬‬
‫ِ َ‬
‫ﮐﻴﻦ ﺟﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﺧﺒﺮאن‪ ،‬آﮢﻲ ﭘﺎﻧﮅي‪ ‬ﭘﮭﭽﺎﻳﻮن‪،‬‬
‫ﮬﻴﻮن ﮬﻮﺗﻦ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻴﮇي َ َ‬
‫ورڻ ﺟﻮن وאﻳﻮن‪،‬‬
‫ﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻦ ﺟﻮ آﮬﻴﻦ‪ ،‬ﺳﻲ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٢‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﺎ ِﻣﻨﺖ ﻛﺮي‪،‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر ﮐﻲ‪ ،‬وو!‬
‫ﮬﻮ ﺳﺪאﺋﻴﻦ ﺳﺎن ُﻣﻮن‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ وﭸﻮ َﭘﺮي‪.‬‬

‫ﺣﺎل ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ ڏﺳﻲ‪ ،‬وري ﺳﻮ ﭘﻮ‪َ ‬وري‪.‬‬
‫َ‬
‫دوﺳﺖ ﺟﻲ‪ ،‬אﮐﻴﻮن ﺗﺎن آب َﭜﺮي‪.‬‬ ‫وﭠﻲ ﻛﺎ دאﻣﻦ‬
‫ﻣﺮﻳﺾ َﻣﺮي‪.‬‬
‫ﮬﺖ َ ِ‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﺎرﻳﻮ ﺗﻮﮐﻲ ُ‬
‫ﺳﺮي‪.‬‬‫ُرﺳﮡ ﻧﻪ ﺗﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﻦ ري‪” ‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ ﺳﺎھ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٣‬‬
‫َ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ وﺳﻲ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ وﻳﮍﮬﻲ!‬ ‫ﻟﭥﻲ َ ِ‬
‫ﮬﻼﻛﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻮﭠﻲ َ َ‬

‫ﻛﻴﻮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﮢﺆن ﭴ ِ‬
‫ﺎﮢﻲ‪.‬‬‫ﻧﺎﺣﻖ אوﺗﻴﻢ ﮬﻮت ري‪ِ ،‬ﭘﻨﺒﮍﻳﻦ ﻣﺎن ﭘ ِ‬
‫ﮬﻴﺲ ﺟﻨﻴﻦ ﻻ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي‪ ،‬ﺟﻮﮘﻴﺎﮢِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ِﺋﻲ آﻳﺎ ُ َ ِ‬
‫ﺳﮛ ُ‬‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭹﺎ ِﮢﻲ‪.‬‬ ‫وﻳﮭﺎرﻳﺌﻮن وﻳﺠﮭﮍو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ‬ ‫وﭠﻲ‬

‫دאﺳﺘﺎن ﻳﺎرﻫﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻠﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭔﺎﻧﮭﻲ ﭔﺎروﭼﻦ ﺟﻲ؛‬ ‫אڻ ُ ِ‬
‫دאﻧﮭﻦ ﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫آﮬﻦ ۽‬ ‫ﮀﭙﺮ ﮀﺎﻳﺎن‪ُ ،‬‬
‫ﺳﭛ َ َ ُ‬
‫‪٢‬‬
‫ﭼﺎﻳﻮن؛‬ ‫َ‬
‫ﭼﭙﺎﺗﻲ ُ‬‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﻲ وﭸﻲ ﮬﻲ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺸﻖ ﺟﻮن‪.‬‬ ‫آﮬﻮن دאﻧﮭﻮن ِﻋ َ‬ ‫ُﻣﻨﮭﻦ ڏﺋﻲ آﻳﻮن‪ُ ،‬‬
‫‪٣‬‬
‫رﻳﭻ‪ ،‬ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﺎن ﻧﻜﺮي؛‬ ‫رאت ﻟﮭﻲ وﻳﺎ ُ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﭻ؛‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻮ ﻛﺎڏي ﭤﻴﮍم‬
‫ﭘﻴﭻ‪ ،‬ﺳﻮ אﺗﻲ رﮬﮡ ﻧﻪ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ َﭘﺮ ﭘﻴﻮ ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺳﺎن ُ‬
‫‪٤‬‬
‫ﮐﮍﻛﻲ وﭸﻴﻦ؛‬ ‫ﺳﺘﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻮ ُﮐﮍכ ُﭔﮅي ُ ِ‬ ‫ﺳﮭﻲ ﺟﺎن ﻧﻪ ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮڙي ﻛﻴﻦ ُאﭤﻴﻦ؛‬ ‫ﭼﭩﻴﺎن ﭼﺎﻧﮕﻦ ﺟﻮن ُﭔﮅي‪ ،‬ﺗﻮن ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﭛ َﭘ ِﺮ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﮇ ﮔﭥﻴﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ﻏﺎﻓﻞ ِ‬
‫‪٥‬‬
‫ﭘﮫ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﺎ ﭘﻴﭽﺮא؛‬ ‫ﭘﺎﻧﮅﻳﻦ َﮐﻨ ُﺌﻮن ُﭘﮁﻲ‪ ،‬ﭤﻲ َ َ‬
‫ﻻﻟﻦ ﻻ‪ُ ‬ﻟﮁﻲ؛‬ ‫ﺳﮭﻠﻲ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﻮ“ ﭼﻮي‪ ،‬ﮬﻲ‪َ ‬‬
‫ِ‬ ‫َ ِ‬
‫وאﺋﻲ وאت ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻛﻴﻦ ُ‬
‫ﻛﮁﻲ‪ ،‬אﭤﺲ وو‪ ‬وو‪ِ ‬‬

‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻮھ؛‬ ‫آﮬﻦ‬‫ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ِ‬ ‫ﭼﻨﺞ ِ‬ ‫ﻻﮬﻴﻮن ُ‬ ‫ﭼﺎڙﮬﻴﻮن ِ‬
‫َ‬
‫ﮀﻮھ؛‬ ‫ﮀﭙﺮ ڏאڍي‬ ‫ڏﺋﻲ ﻣﮭﭩﺎن ﻣﺤﺒﺖ وאرﺋﻴﻦ‪ُ َ َ ،‬‬
‫ﻧﺴﺖ ﻧﻴﻨﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺎ رﺋﺎرن َ‬
‫روھ؛‬ ‫ﻧﺎﮔﮫ ِ َ ِ‬
‫אﻧﺪوھ‪َ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﻣﺎﻧﺪي ِﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َאﭼﻲ ﻣﻨﺠﻬﻪ َ‬
‫‪٧‬‬
‫ﻟﻚ‪ ،‬ﻧﺒﻴﺮڻ ﻧﻪ ﭤﻴﺎ؛‬ ‫ﻻﮐﻮن ﻻﮐﻴﻦ َ َّ‬
‫رאﮬﻦ ُאﺗﻲ رכ؛‬ ‫آﮬﻦ ﻛﻴﺘﺮא‪ُ ،‬‬ ‫ﻛﻮڙﻳﻦ ِ‬
‫ﮬﻲ ﺳﺎرو ڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﱠ‬
‫ﮬﻲ ﻛﺎرڻ ﺣﻖ‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬
‫َ‬
‫‪٨‬‬
‫َ‬
‫روﺋﻲ ﮬﺎرﻳﺎن َرت‪ ،‬وو‪ ‬وو‪ ‬وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺖ‪ ،‬ﺳﺎرو وﻧﺪر ووڙﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻛﺎرڻ َ‬
‫‪٩‬‬
‫آرﻳﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺗﻮن وري ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ۾؛‬ ‫ِ‬ ‫َאﭼﺞ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ؛‬‫ﭘﺮٽ وﮬﻲ ِ‬ ‫אﮐﮍﻳﻦ ﻣﺆن‪ ،‬ﭤﻮ َ ِ‬ ‫آن ري َ َ َ‬
‫ﻧﺎﻻﺋﻖ ﻧﻮאزﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫אﭼﻲ ِ‬ ‫ﮬﻮت ِ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺖ ﭘﺎڻ ﺳﺎن؛‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﺖ‪ِ ،‬ﻧﻴﻮ‬‫ﮬﻮت ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻮ ِ ِ‬
‫ﭼﺖ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮭﻲ ﻛﻤﻴﮣﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻮ ري‪ ‬ﭔﻲ ﻛﺎ ِ ِ‬

‫‪۱۱‬‬
‫ﻋﻤﺮ َאﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪ ،‬ﻛﺎرڻ ِﻣﭡﻲ‪ُ ‬رو‪‬؛‬
‫َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺧﺎم ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺧﻮ‪ ،‬ﻛﺮ َور وﻳﭽﺎري‪ِ ‬‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺟﻲ؛‬ ‫ﺟﺘﻦ ِ‬ ‫ﺟﺎت َ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﺎت‪ ،‬ﭼﮝﻲ‬‫ِ‬ ‫ﺟﺖ ﻣﻮﭼﺎري‬ ‫َ َ‬
‫ﺟﻲ وאت‪ ،‬ﺳﺪא َאﭤﻢ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬ ‫وאﺋﻲ ﺗﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﮬﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﭘﻮرﮬﻴﺎﺋﺖ ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ אﺻﻞ ﮐﺆن ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫ُ‬
‫ﺟﺘﻦ ري‪ ،‬وﻳﭡﻲ ِورھ وﺳﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻮن َ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﻏﺮض‪ ،‬ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﮐﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ؛‬ ‫ُ‬ ‫آﮬﻲ ﻛﻮﻧﻪ‬
‫ﺳﭧ ۾‪.‬‬ ‫ﻓﺮض‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪن َ ِ‬ ‫ﺳﺮ ُ‬ ‫ڏﻳﮡ ِ ُ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﺟﻲ َ‬
‫ﺳﺎر؛‬ ‫ﺳﭙﻴﺮﻳﺎن ِ‬ ‫ﻟﻮﮬﻲ ﻻ ﻏﺮﺿﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﻣﺎرڻ ل‪ُ ‬ﻣﺸﺘﺎق ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﻣﺤﺒﻦ ﮐﻲ ﻣﺮﺿﻲ؛‬
‫ﻓﺮﺿﻲ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﭧ ۾‪ ،‬آﮬﻲ ﻓﻘﻴﺮن‬ ‫ﺳﺮ ڏﻳﮡ ﺗﻨﮭﻦ َ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﮇﮬﺎن ﻛﻮ ﻗﺮﺿﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻧﺎن‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪١٦‬‬
‫ﭘﻴﺲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﻴﭻ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن ﻛﻴﻦ ﮀﮇﻳﺞ ﻣﻮن؛‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﻛﺮي ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬وﭸﻲ ﭔﺎﻧﭝﮡ ﮐﻲ وﻳﭻ؛‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻦ ﺟﺎن ﻛﺮي‪.‬‬ ‫َﻣﺮ ﻛﻤﻴﮣﻲ ﻛﻴﭻ‪ ،‬ﭘﻮرﮬﻴﻮ ِ ِ‬

‫‪١٧‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻣﮡ ﻛﻮھ ﮐﻲ؛‬ ‫ِ ِ‬ ‫روﺋﻲ ڏﻧﻮ رﻧﮓ‪ ،‬ﻛﻮ ﺟﻮ‬ ‫ِ‬
‫ﺷﻤﮧ ﺷﻔﻖ ﺳﺎن ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺮﺧﻴﺎن ﺳﺎرو ﺳﻨﮓ؛‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻮ َ‬
‫َ‬
‫ﺳﻜﻮت ۾‪.‬‬ ‫ﻧﺴﻨﮓ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﺳﻤﻮرو ُ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻧﻴﻨﮭﻦ ِ َ‬
‫‪١٨‬‬
‫َ‬
‫ُאﭤﻲ ﻛﻤﺮ ﭔﻨﮅ‪ ،‬ﻟﻮچ‪ ،‬ﺗﻪ ﻟﮭﻴﻦ ﺳﭙﺮﻳﻦ؛‬
‫ُ‬
‫אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻨﮅ‪ ،‬ڏﺳﻴﻦ َ‬ ‫ﮬﻮﺗﺎﮢﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﻣﺎرڳ ﺟﻲ ﻣﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﺌﻲ ﻗﺪر ﻛﻴﭽﻴﮍن؛‬ ‫َ‬ ‫ِﻣﻠﻲ‬
‫َ‬
‫ﺗﻦ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﭼﮡ ﺟﻮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﭤﻮرو وڏو َ ِ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﻻھ ﻣﭥﺎم‪ ،‬آ‪ ‬אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻴﺎن؛‬ ‫ﻣﻪ ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﻣﮭﺮ َ‬
‫ﺳﮇ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ُﭔﮅي ﭔﺎروﭼﺎ ورﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﻣﻞ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‬
‫‪٢١‬‬
‫ُ‬
‫ﭔﺎﻧﭝﮡ ﺟﻲ ﭔﺎﻛﺎر‪ ،‬ﭔﮅي ﭔﺎروﭼﻮ آﺋﻴﻮ؛‬
‫َ‬
‫وﮢﻜﺎر؛‬ ‫َور وﺳﺎرج ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﺟﺎ وאﻗﻒ ﻧﻪ‬
‫ﺳﮕﮭﮍي ﻟﮭﺞ ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﻟﮗ ”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪٢٢‬‬
‫َ‬
‫ﭜﻼﺋﻲ ﻛﺌﻲ؛‬ ‫ﺳﺮوאﮢﻦ ﻣﻮن ﺳﺎڻ‪َ ،‬ﭜﻠﺆن َ ِ‬ ‫َ‬
‫ُ‬
‫ﺟﻦ ﺟﺎﮘﺎﻳﻮ ﺟﻮش ﮐﻲ‪ ،‬آ‪ ‬אﺗﻦ ﻗﺮﺑﺎڻ؛‬
‫ﭔﺎڻ‪ ،‬ﺗﮇﮬﻦ ﻟﺆن ﻟﺆن ﻣﻨﺠﻬﻪ ﻟﮙﻲ وﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻮ ُ‬

‫‪٢٣‬‬
‫ﻛﻢ؛‬ ‫ﻛﺎر ﻧﻪ ُ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﮬﻦ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬ ‫َ‬
‫دم؛‬ ‫َאﭤﻢ آري‪ ‬ﭴﺎم ﺳﺎن‪ ،‬دوﺳﺘﻲ‪ ‬وאرو ُ‬
‫ﺳﮏ ”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻮ ﭜﺎﻧﺌﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻏﻢ‪ ،‬ﭘﺮ ُ‬
‫ﻣﺎﮢﮭﻦ ﻟﻴﮑﻲ ُ‬
‫‪٢٤‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﻣﻮن ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬אﭸﺎ وڙ وڏא ﻛﻴﺎ؛‬
‫ُאن ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎف ﻛﺸﺎل؛‬
‫َ‬
‫ﮬﻦ ﺟﻲ ﺣﺎل‪ ،‬ﺟﻮ ﮬﮭﮍא ﮬﻮت وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ ِ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﮬﻲ ﮬﮭﮍي ﺣﺎل؛َ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫אﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪َ ،‬‬ ‫ﻋﻤﺮ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﺪي ﮬﻮت ﺳﻨﭝﺎل؛‬ ‫ﺗﺎﺋﻴﻦ َאڄ ﻧﻪ ﻣﻮن ِﭤﺌﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻛ َ‬
‫ﺸﺎل؛‬ ‫ﻣﻮن ﮐﺎن ﭘﮁﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﻛﺎ َﻓﻦ ﺟﺎ َ‬
‫ﻛﻤﺎل‪ ،‬ﻛﺎ َور وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻲ ﻛﺮﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻗﺮب‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﻋﻤﺮ אﺟﺎﺋﻲ ﮔﺬري‪ ،‬ﮬﮭﮍא ﺣﺎل ﭤﻴﺎم؛‬
‫ﭼﭗ ﭼﭙﺎﺗﻲ‪ ‬ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬وﭨﺆن ﮬﻮت وﻳﺎم؛‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭛ ﭘﻴﺎم‪،‬‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ ڏوﻧﮕﺮ ڏאﮐﮍא‪ ،‬ﭰﻮﻟﮡ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אڄ ﺻﺒﺢ אﻳﻨﺪאم‪ ،‬ﻛﻨﺪא ور وﻳﭽﺎري‪ِ ‬‬
‫‪٢٧‬‬
‫وﻧﺪر ۾ ِوﻳﮭﺎن‪ ،‬ﭰﻮﻟﻦ ﭘﻴﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ؛‬
‫ﮬﻨﺞ ۾‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻲ َ‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ﻧﻴﻨﮭﺎن‪ ،‬ﮬﻮت ِ‬ ‫ﻧﺎل َ‬ ‫ِ‬

‫‪٢٨‬‬
‫ﭘﺮٽ ﮬﻮت ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬آﮢﻲ ﻋﺸﻖ ﻛﻴﻮ؛‬ ‫َ ُ‬
‫ﺳﮓ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﮬﮭﮍن ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ ُ‬
‫‪٢٩‬‬
‫َ‬
‫ِﻣﮭﺮ َﻣﻪ ﻣﭥﺎن ﻻھ‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎن ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ُ ‬‬
‫ﺗـﺌﻮن؛‬
‫ڏאھ‪َ ،‬אڻ ُﻣﻠﮫ آﮬﻲ آﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ڏﮐﻮﺋﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪٣٠‬‬
‫ﻣ َِﮭﺮ َﻣﻪ ﻣﭥﺎن ﻻھ‪ ،‬آ‪ ‬אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﺳﮇ ﻛﻴﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ُﭔﮅي ﭔﺎروﭼﺎ ورﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ َ‬ ‫ﺟﻲ‬
‫‪٣١‬‬
‫ﭘﻨﮅ؛‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺣﺎل ﺳﻴﻦ‪ ،‬ﭘﺎڻ وﺟﮭﮡ ﻣﻮن ِ‬
‫رﻧﺪ‪ ،‬ﭘﭡﻲ‪ ‬ﭴﺎم ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ‪.‬‬‫روﺋﻲ َﭘﻮڻ ِ‬
‫‪٣٢‬‬
‫ﮬﻲ ﮬﻮﺗﺎ ﺗﻮ ﺳﻨﺪي‪َ ،‬א وڙڻ ﺟﮭﮍي ﻧﺎﮬﻴﺎن؛‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎن ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﺎل ﻧﺌﻴﻦ‪.‬‬‫ﺣﺎل ﭘﺴﻲ ﻣﻮن ﮬﻲ‪َ ،‬‬
‫‪٣٣‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎٿ ﺳﻮﻳﻠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬وڏي‪ ‬وﻳﻞ ِوﻳﻮم؛‬
‫ُ‬
‫ﮬﻮت ِﭘﻴﻮم؛‬ ‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﭰﻮﻟﮡ‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ل‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﭤﻴﻠﮡ ﭤﺮ ِﭤﻴﻮم‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫آھ‪ ،‬אﭼﮡ ﺟﻮ وڏو آﺳﺮو!‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺟﻮڙي ﮀﮇﻳﻢ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺟﺎﺋﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﻟﺆن ﻟﺆن ۾ ﺗﻮﻻ‪!‬‬

‫ُ‬
‫ﻣﺒﺎرכ ﭘﺎ‪.‬‬ ‫אﮜﮡ آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﭘﻴﺮ‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ﻛﮇﮬﻦ ﭤﻮ ڏﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﺟﺎ‪ ‬ﺑﺠﺎ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻚ ﺳﻮא‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ‬۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ُ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬ ‫ﻛﻴﻦ ُ‬
‫ﺟﮍي ﭔﻴﻮ ِ‬
‫ﭤﻮ ﮔﺬאري ﮔﻮﻧﺪرﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻧﺎھ ﻛﻮ ڍوﻟﮡ ﭘﻴﺎرא!‬
‫ﻟﮙﻲ‪ ‬دل ﺟﻮ دאرون‪ِ ،‬‬
‫ﻋﺸﻖ ﺟﻮن وאﭨﺎن‪َ ،‬ﭔﺮن ﻻﭨﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ َﻣﺆن ﻧﻜﺮن درد ﺟﻮن ﮀﺎﭨﺎن‪،‬‬
‫ﭘﻮ‪ ‬ﭤﻴﻮن َﭘﻮن ﮬﻲ َﭘﭽﺎرא‪.‬‬
‫ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﻬﺎرؤن ِאﮬﻲ آﮬﺎن‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤﺎ ﻛﻦ درد ﺟﻮن دאﻧﮭﺎن‪،‬‬
‫ُرﺋﻦ ُאﮬﻲ زאرو زאرא‪.‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎن ﭔﺎﻧﮭﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲ‪ ‬وچ َﭘﻠﺆ ﭘﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫אﭼﮡ ﺟﺎ ﻛﺮ ﻗﻮل ﻗﺮאرא‪.‬‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن ﺗﻮ ﺟﻲ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮر ﻧﻪ ﻣﻮﻧﮑﻲ وﺳﺮي ﺳﻲ وﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎد آ ﻳﺎرא‪.‬‬
‫ِ‬ ‫دم دم‬
‫ُ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻦ ﮘﺠﮭﻦ ﮘﺎرﻳﻮ‪،‬‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ ﺟﻴﺎرﻳﻮ‪،‬‬ ‫ﮬﻴﻜﺮ ﻣﻮن ﮐﻲ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫وﺻﻞ ﺟﺎ ﻛﺮ وري وאرא‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﺗﺎن ِﭤﻲ‪ ‬ﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪو‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮא� آﻧﺪو‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫َאدﻳﻮن ڙي אڄ ِ‬
‫آھ‪،‬‬ ‫َ‬
‫َאﺳﺎن ُﻣﺤﺒﻦ ﺟﻮ ﻣﻴﻠﻮ!‬
‫ﺳﭙﻴﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﺳﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻜﻨﺪي ڏﻳﻨﮭﻦ ﭤﻴﺎ‪ُ ،‬‬ ‫دﻟﺒﺮ ِ‬

‫َﻓﻨﺎ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻓﺮאق ﮐﻲ‪ُ ،‬ﭔﮅو ﺟﺎ‪ ‬ﺑﺠﺎ‪.‬‬
‫ﺳﮏ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﻟﮙﮍي ﭤﮅڙي وא‪.‬‬ ‫ڏک ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ ُ‬
‫ﺳﮭﺎ‪.‬‬‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﻋﺖ ُ‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﮔﮇﻳﺎ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫وﭸﻦ َאﻻ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﺎن دאﻧﮭﮍي‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﭜﻠﻮ!‬ ‫َ‬
‫ﮬﻮت َ‬ ‫ﻣﺎرﻳﻮ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِﻣﻨﺖ َﻣﭹﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬

‫ﺳﭹﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬
‫ﺳﻮر َ َ‬
‫ﺟﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ِﭜﻲ َ‬ ‫ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﭘﻴﺲ َ‬
‫ﻛﺮﻳﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﭜﻴﺮو ﺗﺎن ﻧﻪ َﭜﭹﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬ ‫دﻋﺎ َ‬
‫אﭸﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬
‫אﮬﻮ َאﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬ڏﻳﻨﺪא آب ُ َ‬
‫رﭸﻦ‪َ ،‬אﻻ‪.‬‬
‫روح ﺗﻪ ﮐﺎن‪َ ُ ‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮭﻤﻲ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ُ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﮬﻮت َ‬
‫ﮬﻠﻲ‪ ،‬ڙي‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ڏﻳﻨﺪو!‬ ‫ُ‬ ‫َُ‬
‫ﮬﺘﺌﺆن‬
‫وﺟﮭﺞ ﻛﻢ ﻛﺮﻳﻢ ﺗﻲ‪ ،‬ﭔﻲ ﮘﻮﻟﺞ ﻛﺎ َم ﮘﻠﻲ‪،‬‬

‫ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﺗﻮ אﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫َﭘﮑﺎ َﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﺎڳ ِﻣﻠﻲ‪،‬‬
‫אوڏא آﮢﻲ َאڏﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫رﻟﻲ‪،‬‬ ‫َאﭼﮡ ﺳﻨﺪي ُאن ﺟﻲ‪ ،‬وﻳﻨﺪو ُ‬
‫روح ِ‬
‫ﭤﻮرو ﭤﻮرﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ﭤﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ﺳﻠﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻦ ﮘﺎﻟﻬﻪ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﺎ ُﮘﺠﮭﻲ ﮬﻮﺗﻦ َ َ‬
‫ﻣﻦ ۾‪ ،‬ﺳﺎ‬
‫ُﭘﻨﮭﻞ ﭘﺎڻ ﺳﺎن ﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ﻣﮭ َﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﺗﻮ ﭘﺮﻳﻦ‪ِ ،‬אﻧﮭﻲ‪َ ‬ﭜﺖ ِ‬
‫ﭜﻠﻲ‪،‬‬
‫ﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫ڙي ”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎن‪َ ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻦ ﭼﺸﻤﺎن ﭼﻮر‪،‬‬ ‫ذري ذري َ‬
‫ِﻧﻴﻦ אﺳﺎن ﮐﻲ ﭤﻴﻮن َوﮬﻠﻮر!‬
‫ﻛﺮن ﭤﻴﻮن‪ ،‬دﻳﺪن ﺟﻮ آﮬﻲ ﮬﻲ دﺳﺘﻮر‪.‬‬ ‫َﺗﻦ َﻣﻦ ﺳﭛ ﺗﺎرאج َ‬

‫ﺷﻌﻮر‪.‬‬ ‫ﮐﺴﻦ ﺷﮭﺰאدن َ‬
‫وﺗﻦ ﺧﻴﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎن‪ِ َ ،‬‬‫ﺧﻮﻧﻲ َ‬
‫ﻣﻨﺼﻮر‪.‬‬‫ﮬﻜﻲ وאري‪ ،‬ﭼﺎڙﮬﻦ ﺳﻮﻟﻲ‪ ‬ﺗﻲ َ ُ‬ ‫ﻧﺎز ﻧﻴﺎز ﺳﺎن ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻔﻲ ڏאڍو ﻛﻦ ﻛﻠﻮر‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎڻ ڏﺳﮡ ﺟﻲ ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﺳﺎن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﺮن َ ُ‬
‫ﻓﺘﻮر‪.‬‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﻴﺮ وﻳﭽﺎرو آﮬﻲ‪ ،‬وﺟﮭﻦ ﭰﻴﺮي دل‪ِ ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫َ‬ ‫ﭘﺌﻴﻮ ُ‬
‫ﺳﮅ ﺳﻮرن ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ِ ،‬ﻋﺸﻖ َ‬
‫ﻟﮙﻴﻮ ﺟﻲ אدﻳﻮن!‬ ‫ﭘﺎﮢﮭﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ورھ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ وڍﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺎري ﺧﺒﺮ وﭸﻲ َﺗﻦ َ ُ‬

‫ﮐﻨﺌﻮن ُﭘﮁﺠﻮ‪ ،‬ﺟﻲ ِ ِ‬
‫ڏﮐﻦ ﺟﻮن َڏڌﻳﻮن‪.‬‬‫آﮬﻦ َ‬ ‫ﻛﻴﻦ ِﻟﻜﻦ ﺳﻲ َ‬
‫ﻟﻮכ אﮘﻴﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ِ‬
‫ﻛﻮﻛﺎن ُאﮬﻲ َﻟﮏ ﻛﻨﺪﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ﺟﺎ‪ُ ،‬‬ ‫ﻣﺴﺎﻓﺮ ﭤﻴﺎ َ‬
‫ِ‬ ‫ُﻣﺤﺐ‬
‫ورھ وﻟﻮﭨﻴﺎ ﺟﻲ وﮬﻨﺪﻳﻮن َﺗﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﻴﮣﺆن ِ َ‬
‫ﻧﻴﺮ ﺟﻮن ﻧﺪﻳﻮن‪.‬‬ ‫ِ َ‬
‫ﭜﻠﻲ ڏي َﺑﺪﻳﻮن‪.‬‬‫ﺳﭝﻴﺌﻲ‪ ،‬ﻟﻮכ َ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺎرؤن ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﺳﮣﻮ‬
‫َ‬
‫אﮘﻴﻮن ﭘﻮﻳﻮن ﺳﭛ ﻣﻌﺎﻓﻲ ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﻣﺤﺐ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮن ﻣﺪﻳﻮن‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫אوري آڻ ﺳﻲ אوري‪ ،‬ڙي א�‪ ،‬ﺟﻨﻴﻦ ﻛﺎڻ ِ َ‬
‫ﺳﻜﻴﺲ ﺳﺎل!‬
‫ڏس ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮ ڏﺋﻲ‪ ،‬ڏﻳﮫ رﮬﻴﺲ آ‪ ‬ﺗﺎن ڏوري‪.‬‬‫ُ‬

‫ﮬﻲ‪ ‬ﺟﻨﺪڙي ﮔﮭﻮري‪.‬‬ ‫َ‬
‫وאٽ ﺟﻨﮭﻴﻦ ﮐﺆن ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ‪ ،‬ﮔﮭﻮري ِ‬
‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ﺗﻮن ﻛﺮ ﮬﻮت ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎڻ َﭤﻜﻲ‪ ‬ﻛﻨﮭﻦ ﭤﻮري‪.‬‬
‫ﭼﺎכ وﺟﮭﻲ ُ‬
‫ﭼﺖ ﭼﻮري‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎھ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺗﻨﮭﻦ ڏﮬﺎڙي‪ ،‬وﻳﺎ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ُﭘﭵﺎﮢﺆن آﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﻳﺎر ُﻣﻨﮭﻨﺠﺎ!‬
‫ﭜﻠﻲ آﺋﻴﻦ‪ ،‬ڙي َ‬
‫َ‬
‫ﮬﻮت ﭔﺎروﭼﺎ‪،‬‬ ‫אﮜﮡ אﺳﺎﻧﺠﻲ‬
‫ﭜﻠﻲ ﭘﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﺮ ﺟﻲ אڄ ﭘﺎﺋﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫َﭘﺮي אﺳﺎن ﮐﺆن ﻳﺎر ﭘﺮﻳﻦ ڙي‪،‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﮀﻮ ﻻﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻻﺋﻴﻦ؟‬
‫ڏوھ ڏﻧﮕﺎﻳﻮن ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ڙي‪،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ُﭜﻠﻲ‪ ‬ڏﻧﮭﻦ ﭜﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﮀﻮ ﭜﺎﺋﻴﻦ؟‬
‫ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ُﮔﮭﺮﺟﻲ ﻳﺎر ﺗﻮﮐﻲ‪،‬‬
‫ﭼﻜﻲ‪ ‬ﺗﺆن ﭤﻮ ﭼﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭼﺎﺋﻴﻦ؟‬ ‫ُ‬
‫ﭼﺖ ُ‬
‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻋﺮش ﻛﺮﺳﻲ‪ ‬ﺗﺆن אﭼﻲ אﺗﺎﮬﻴﻦ‪،‬‬ ‫َ‬
‫َﻣﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﺗﻮن ﻣﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭜﻠﻲ ﻣﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﭘﻴﻐﺎﻣﻦ‪َ ،‬אﻻ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻴﺎرﻳﻮ!‬
‫َ‬ ‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎﻧﮅي‬
‫ﺳﻼﻣﻦ‪.‬‬‫ﺳﺎﭤﻲ َ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻦ ﺗﻮאن ﻛﻴﻮ‪َ ،‬אڙي‬‫ﮬﻲ ﺗﺎن َ ُ‬‫ِ‬
‫ﺗﻮ ﺗﺆن آ‪ ‬ﻗﺮﺑﺎ ن ﭤﻴﺎن‪ ،‬ڏﻧﮭﻦ آﺋﻴﻦ ﻋﺠﻴﺒﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻧﻴﺎﭘﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻦ‬
‫ﭼﺮﻳﻮ ﻛﻴﻮ‪ِ ،‬‬ ‫َﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﭼﺖ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫درد ﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ دل ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﻗﺎﺑﻮ ﻛﻼﻣﻦ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻳﺎد ﺣﻘﻴﺮ ﮐﻲ‪َ ،‬אﺳﺮ ﺋﻲ אﻳﺎﻣﻦ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻮن ِﻣﮭﺮؤن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮔﻮش ڏي ﻏﻼﻣﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ورھ وڌאﻳﻮ‪ ،‬אن ﺟﻲ َאﻧﺠﺎﻣﻦ‪.‬‬
‫ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ ُ‬
‫ﺟﻴﮭﻮ ﺗﻴﮭﻮ آﮬﻲ ﺋﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮي ﺳﺎﻧﮓ ِﭘﺮﻳﻦ وري آﻳﻢ ُאﮬﻲ‪ ،‬دﻳﺲ אﺳﺎڏڙي‪ ،‬אﻟﻮ אﻟﻮ!‬
‫َ‬
‫وري وﻃﻦ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ﭤﻴﮍم َﭜﻠﻮ َﭜﻠﻮ‪.‬‬

‫ﮬﻠﻮ‪.‬‬‫ﮬﻠﻮ َ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ אﮘﻴﺆن ﭘﻴﺸﻮא‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن َ‬ ‫َ‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﺆن آﮬﻲ ُאﻧﮭﻦ ﺳﺎن‪ ،‬روح ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ َرﻟﻮ َرﻟﻮ‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﻧﺎھ ﻛﻮ‪ ،‬ﮘﻮﻟﮡ ﻣﻮﻧﮑﻲ َﮘﻠﻮ َﮘﻠﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ِ‬ ‫ُאﻧﮭﻦ‬
‫ﺳﻠﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﻠﻮ َ‬ ‫ﺳﺮ ﺳﭵﮡ ﺟﻮ ﻟﻮכ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺎﮬﻴﮍﻳﻮن ﻧﻪ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻚ ۾‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﻪ ﭘﻮﻧﺪو َوﻟﻮ َوﻟﻮ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭽﻲ‪ِ ‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻮﺋﻲ وٽ َ‬
‫ﻳﺎر ﻃﺒﻴﺒﺎ!‬ ‫ﻧﺎﮬﻲ ِ َ‬
‫ﮬﻦ درد ﺟﻮ دאرون‪ِ ،‬‬
‫ﺳﻴﺮ َ ُ‬
‫ﺳﺮאرون‪.‬‬ ‫ِ ُﺗﺮ ﺗﻔﺎوت درد ﻧﻪ ڏﻳﻨﺪ‪ ،‬ﮀﻮڙﻳﻦ ﺟﺎ ِ َ‬
‫ُ‬
‫ﮬﻴﻜﺎرون‪.‬‬ ‫ﮬﻨﻴﮍو ﮬﺎﮢﻲ‬ ‫ﭰﻜﻲ ڏﻳﮡ ﺳﺎن َ‬
‫ﮬﻲ وﭸﻲ ﭤﻮ‪َ ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮز ﮔﺪאز‪ِ ،‬ﻧﻲ وي‪ ،‬ﻏﻢ ﻓﺮאﻗﺎن‪ ،‬ﻻﺋﻦ ﭤﺎ ﻗﻮل َﻗﻄﺎ ُرون‪.‬‬
‫ﭘﺎرون‪.‬‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ڏﻳﻨﺪو‪ ،‬ﺟﻮ אﻳﻨﺪو ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‬ ‫دوא َ‬
‫درد ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﻨﭝﺎرون‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎھ‬ ‫ﻧﺎز َﭜﺮﻳﻦ ﺟﻴﻮن ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻦ ﺗﺎن‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺷﺮم َ ِ‬
‫ﺳﭝﻮﺋﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺗﺎن ِﭘﻴﺮ ُﻣﻐﺎن ﺗﻲ!‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ ﮬﺌﺎ َ‬

‫ﺣﺎل אﺳﺎن ﮬﻲ‪.‬‬ ‫وري ڏﭠﺎﺋﻮن ﭘﺎڻ ڏي ِ‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﮬﻮ ﺟﻲ ﻗﻮل ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻛﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫אﮬﻲ ﭘﺎڙﻳﺎﺋﻮن ِ‬
‫ﺟﻴﻦ ﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻦ ﭘﻴﺎرﻳﻮ ُﭘﺮ ﭘﻴﺎﻟﻮ‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﺳﺎﻗﻲ ِ َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺟﻲ‪ ‬ﺟﺎ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫وﺳﻦ אﺳﺎن وٽ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺪא אﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﭥﺆن ڏي‪.‬‬‫ﺳﺮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ َڏﺳﻴﻮ ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﺟﻲ!‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ‬‬ ‫ڏﻧﻲ ڏﻳﮑﺎري‪ ،‬ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺻﻮ َ‬
‫رت ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺣﺴﻴﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬زאري‪ ،‬ڙي زאري‪.‬‬‫ﺣﺴﻦ ُ‬‫َ‬

‫ورﺗﻢ ﺳﺎري َ‬
‫ﻟﻮכ ﮐﺆن‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ڙي ﺑﻴﺰאري‪.‬‬ ‫َ‬
‫ُﻣﺤﺒﺖ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن َאﺻﻞ ِאﺧﺘﻴﺎري‪.‬‬
‫ﭼﻮאن ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﺎل ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﺳﭵﮡ ﮐﻲ ﺳﺎري‪.‬‬
‫ﮬﺖ ﻛﻨﺪא ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ُ ،‬אﮬﻲ ﻣﻮن ﺳﺎن ﻣﻮﭼﺎري‪.‬‬ ‫ﮬِﺖ ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺪאﺋﻴﻦ ُﮔﮭﺮﺟﻲ‪ ،‬ﻳﺎرن ﺟﻲ ﻳﺎري‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫ڏﻳﺌﻲ ﻣﻮن ڏﻳﮑﺎري‪َ ،‬ﻟﮍي ورﻳﻮ وﻳﻮ در ﺗﺆن دﻟﺒﺮ!‬
‫אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪ ‬ﺣﺴﻦ ﮬﺰאري‪.‬‬ ‫ُ َ‬

‫ڏﭠﻢ ِ‬
‫ﮬﺴﻮאري‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻮش ﻧﺌﻴﻦ َ‬ ‫ﮬﻴﻮ‪،‬‬ ‫ﮬﻦ ﺟﻮ ﻛﻮ ُ‬ ‫ُ‬
‫وس ﻧﻪ ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﺑﻴﺰאري‪.‬‬
‫ﺑﺮھ ِ‬‫دﻳﻦ ﻛﻔﺮ אﺳﻼم ﮐﺆن‪َ ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ در ڏﻳﺎن آ‪ ‬دאﻧﮭﮍي‪ ،‬ﻣﻮﻧﺠﮫ ِאﻧﮭﻲ‪ ‬ﻣﻮن ﻣﺎري‪.‬‬
‫ﭼﻜﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﭼﻮڌאري‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ُ‬ ‫ﺳﻔﻴﺮאن ﻻﻳﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﻮز َ‬
‫ﻗﺎﺗﻞ َ‬
‫ﻓﻮج ﻗﺮאري‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ﻧﻪ ﮬﺌﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ِ‬ ‫ﺣﺎﺟﺖ ﮬﻦ ِ‬
‫َ‬
‫ﮔﮭﮣﻲ ﻣﺪت ﮐﺎن ﭘﻮ‪ ‬אﭼﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ ڏﻧﻲ دﻟﺪאري‪.‬‬
‫ﺳﺮدאري‪.‬‬‫ﺑﺮھ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ َ‬ ‫ﺑﺎﺳﻴﺎﺋﻮن ﺗﺎن ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ אوﮬﺎن ﮐـﺆن ﭘﻮ‪ ،‬ﮬِﺖ رאﺗﻴﻮن رﮬﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬
‫ﮬﻦ ﻟﻮ‪،‬‬
‫ﻻل وري ِ‬ ‫ُﭘﭡﻲ‪ِ ‬אﻳﻨﺪي ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺳﻮر ﺳﮭﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬ ‫ﭘﻮ‪َ ‬‬
‫ﮬﻮت َ َ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺟﻲ ﮬﻮ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫وאﻋﺪא وﻳﮍא وﺳﺮي‪،‬‬
‫ﭔﺌﻲ ﭔﻮل َﭔﮭﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬
‫ﺻﺪ אﭼﻲ ﻛﻮ‪،‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎر ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﻗﺎ ِ‬
‫ﮬﺖ وﻳﮭﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬ ‫وري ِ‬
‫ﮬﻨﻴﮍي ۾ ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪،‬‬ ‫ﺳﭽﻮ ِ َ‬
‫ﺳﻚ אوﮬﺎﻧﺠﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫ﭠﺎھ ﭠﮭﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎ؟‬ ‫ﭔﺌﻲ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﺳﭵﮡ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭔﺎﻧﮭﮍي آﮬﻴﺎن!‬ ‫ﻣﻮن ۾ ﻋﻴﺐ َ َ‬
‫אﭘﺎر‪َ َ ،‬‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎري ﺳﭛ ﭴﻤ َﺎر‪.‬‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﻦ ﺟﻲ آ‪ِ ‬‬ ‫ِ‬

‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺌﺎن ﮬﻤﻴﺸﮧ ﮬﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﻪ ﭤﻴﺎن ڌאر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺴﻲ ﺳﺎڻ ﻛﭙﺎ َر‪.‬‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ ﺗﻮ ﺗﺆن‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﺮ َ‬
‫ﮬﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫אوﮀﮡ ﻛﻨﺪﻳﺲ אﮐﻴﻮن‪ ،‬ﭘﭥﺮ ﻛﻨﺪﻳﺲ وאر‪َ.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺴﻲ ﺳﺎڻ ﻛﭙﺎر‪.‬‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ‪ِ ِ ،‬‬ ‫ﭘﺎڻ ﺗﻮ ﺋﻲ َﺗﺆن َ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﮍو‪ ،‬رﮐﻲ ﻳﺎرאﮢﻮ َ‬
‫ﻳﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﺎھ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺳﻮﮔﮭﻮ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﺳﻮ ڏאڍن ﺟﻮ آﮬﻲ ُ‬
‫ڏﻳﮫ‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ِﻧﻴﻨﮭﮍو وو ﻧﻴﮣﻦ ﻻﻳﻮ!‬
‫ﺟﺎﺗﻲ ﭘ ُﮭﭻ ﻧﻪ ﭘﮑﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﺳﻴﮣﻦ ﺟﻮ ﺳﺎﮢ ُ‬

‫ﻴﮫ‪.‬‬
‫ﭼﻤﺎن ﭘﻴﺮن ﮐ ُ‬
‫ﻴﮫ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ِﭤﻲ وﭸﺎن در دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ُ ،‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وﭸﻲ َﭘﮑﮍي َﺗﻦ ﺟﻲ ﭘ ُ‬
‫ﻴﮫ‪.‬‬ ‫ﻛﮭﻦ ُ‬‫ﺟﻲ ﻛﻮﭠﻴﻮ ُ‬
‫ﺎﺷﻖ ﺟﻲ آﮬﻴﻦ‪ ،‬وאڍوڙﻳﻦ وﭸﻲ ُ‬
‫وﻳﮫ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﻋ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﮔﻮﻟﻲ آﮬﻴﺎن!‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ِ‬
‫ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﭜﻠﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن َ‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ِ‬
‫אوﻟﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻋﻴﺒﻦ ﮬﺎﮢﻲ‪َ ،‬‬

‫ڏوﮬﻦ ۾ آ‪ ‬ﺗﺎن ِ‬ ‫ﻧﻤﺎﮢﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫آ‪‬‬
‫ﺟﮭﻮﻟﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ آ‪ ‬ﺗﺎن‬ ‫ﺗﻴﮭﻲ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺟﺎﻧﺐ ِ‬ ‫ﻴﮭﻲ ِ‬ ‫ﺟ ِ‬
‫ﭘﮁﻦ ﺣﺎل ُﻣﻨﮭﻨﺠﮍو‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻪ אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﺗﺎن ﮘﻮﻟِﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫َﭘﻞ َﭘﻞ ُ َ‬
‫ﭨﻮﻟﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﻪ وﭸﺎن‪ُ ،‬ﻣﺤﺒﻦ ﺟﻲ آ‪ ‬ﺗﺎن ِ‬
‫ﮀﻮﻟﻲ آﮬﻴﺎن‪.‬‬‫ِ‬ ‫ﮬﺖ‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ َ َ‬
‫ﮀﭙﺮ ِ‬ ‫ڏس ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ڏي ُ‬ ‫ِ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﺟﻨﻴﻦ ل‪ ‬ﭤﻲ ڏورﻳﺎن!‬ ‫َאدﻳﻮن ُאﮬﻲ َאڄ آﻳﺎ‪ُ ،‬‬
‫ڏﻳﮫ َ‬
‫ڏﻳﻮ ﻣﺒﺎرכ ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻮﻧﮑﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻻ ﺳﻲ ُﻣﺤﺐ ِﻣﻼﻳﺎ‪،‬‬

‫ﭼﺮﺧﻮ ﻛﻴﮭﻮ آ‪ ‬ﭼﻮرﻳﺎن؟‬
‫َ‬
‫ﺟﻦ ل‪ ‬ﻣﻮن ِورھ وﺳﺎﻳﺎ‪،‬‬‫در ﭘﻴﮭﻲ ﺳﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ َאﻻ‪َ ،‬‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎڻ َﻣﭥﺎﻧﺌﻦ ﮔﮭﻮرﻳﺎن!‬
‫َﭘﺮ ِ‬
‫ڏﻳﮫ وﻳﺎ ﮬﺎ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻣﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬وאﻟﻲ‪ ‬ﺳﻲ ﭘﻮ‪ ‬ورאﻳﺎ‪،‬‬
‫ﺗﻚ ﻛﻴﮭﺎ ﭔﻴﺎ ﺗﻮرﻳﺎن؟‬ ‫َ ِ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﻻﻳﺎ‪،‬‬ ‫دوﺳﺖ َﮔﮇﻳﻮﺳﻲ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ َ‬
‫ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ אﺗﻲ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫وﻧﺪر ﻛﻨﮭﻦ ل‪ ‬ووڙﻳﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢١‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ڙي ﺑﻴﻮس‪ ،‬وﭸﻲ آ‪َ ‬ﭘﺌﻴﺎن!‬
‫وس ﻧﻪ آﮬﻴﺎن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬وאﻛﻮ َ ُ‬

‫ﻛﻴﻢ َ‬
‫ﺑﻴﻮس‪،‬‬
‫ﻣﻴﻦ دﻳﻮאﻧﮍي َﭤﺌﻴﺎن‪.‬‬
‫روح ﻧﻪ َאﭼﻲ َرس‪،‬‬
‫ﺳﺎروﺋﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻟﻮכ‬
‫ﮬﮡ ﻣﻴﻦ َﮘﺌﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺣﺎﻟﺆن ُ‬
‫ﻛﺲ‪،‬‬‫ﻛﻮﺋﻲ ﻧﻪ َאﭼﻲ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺮ آﺋﻴﻮ‪،‬‬ ‫َ ُ‬
‫ﻣﭻ ڏאڍو ﻣﻮن ِ‬
‫ﻛﺌﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻗﺎﺑﻮ َﻋﺸﻖ َ‬
‫ﻛﺮي َﺑﺲ‪،‬‬ ‫ﺑﺎت ﮐﺆن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ َ‬ ‫ِﺑﺮھ وאري ِ‬
‫ﺳﻨﺌﻴﺎن‪.‬‬ ‫ڏﻳﻦ َ‬
‫ِﻣﮭﮣﺎ َ‬

‫ﺟـﮭـﻮﻟـﮣـﻮ‬
‫ﺑﺎﺑﺖ‪۲‬‬ ‫‪ ۳‬ﺳﺴﺌﻲ ۽ ﭘﻨﮭﻮن‪َ ‬‬
‫‪۱‬‬
‫ﺣﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﭛ ِﭤﻴﺲ ﺻﻼ ِ‬ ‫َ‬
‫رאﮬﻲ‪،‬‬‫رאھ وﭠﻲ ﭘﻴﺎ ِ‬ ‫ﮬﻮﺗﺎن َ‬
‫ﻛﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﮃ َﺗﻨِﻴﻦ ﺟﻲ‬ ‫ﮀﻮ ﭤﻴﻦ‪َ َ ‬‬
‫ڏאﮬﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻢ ڏﺳﺎﺋﺞ ِ‬ ‫ڏوﻧﮕﺮ ِ‬
‫ﮬﻤﺮאﮬﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻨﺪﺋﻲ‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬
‫ﺣﺐ ۾ ﻛﻮﻧﻪ‬
‫ﮀﺎﮬﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮀﭗ ﻛﺮڻ ﺗﻮ‬ ‫ﺗﮇﮬﻦ َ‬
‫َﭘﺮ ﮬﻮ ِאﮬﮍو אﻣﺮ ِ ِ‬
‫אﻻﮬﻲ‪:‬‬
‫وﮬﻢ وﺳﺎري‪.‬‬ ‫وﻳﮫ ﺗﻮن َ‬ ‫ﭔﻴﺎ ﺳﭛ ُ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻣﺼﻠﺤﺎﺗﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ُﻣﻮر َﻣﻪ ﭤﻴﻮ َ‬
‫ﺳﺎﺗﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﻚ رﮬﻲ ﻛﺎ ِ‬ ‫ﺛﺎﺑﺖ ِ َ‬
‫ﺣﻴﺎﺗﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺎرﻳﻮن ﮬﻲ ﺟﺎ آﮬﻲ‬
‫رאﺗﻲ‪،‬‬‫ﺗﻦ ﮐﻲ روھ رﺳﺎن ِﭤﻲ ِ‬
‫ﺟﮭﺎﺗﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮭﻨﮓ‬ ‫ﺟﮭﺮ َﺗﺘﻲ َ‬‫ﭘﺎﺋﻴﻨﺪﻳﺲ َ‬
‫ِ‬
‫ﮀﺎﺟﻲ ﮀﭵﻲ ﭘﻮي ﻣﻮن ﮀﺎ ِﺗﻲ‪،‬‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻦ وﻳﻼ ِﺗﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻨﺪﻳﺲ وؤڙ َ َ‬
‫ﭜﮍ ﭜﺎﺗِﻲ‪:‬‬ ‫ِאﻳﻨﺪﻳﺲ ﺳﺎڻ وﭠﻲ َ ُ‬
‫ﮬﻜﻮאري‪.‬‬ ‫ﻣﮍﺋﻲ ِ‬ ‫ُ‬
‫ڏﺳﻨﺪﻳﻮن ﮬﻮت ِ ِ‬

‫‪٣‬‬
‫وאﺋﻲ‪،‬‬
‫وﭸﮡ ﺟﻲ ِ‬ ‫َ‬ ‫وﻳﮫ وﺳﺎر‬ ‫ﭼﻲ ڙي‪ُ ،‬‬
‫ﻻﺋﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬
‫ﺗﻮﺳﺎن ﻟﻌﻠﻦ ﺟﻨﮭﻦ ﻟﺆن ِ‬
‫ﺗﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ِ‬ ‫ﮐﻴﮣﻦ َ ُ‬ ‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دل َ‬
‫ﺟﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﺎڙ ﻛﺮي وﻳﻮ‪‬‬ ‫ﺳﻮ َאڄ َ‬
‫ﭔﺎﺋﻲ‪،‬‬‫ﻛﻦ ُﭔﮅج ﺗﻮن ِ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ َ‬
‫ڊאﮬﻲ‪،‬‬ ‫ڊوﮬﻦ ﭘﺎس ﻧﻪ ڊوڙج ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻤﺠﮭﺞ‬ ‫ﺻﻼح ﺗﻮن َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺮت‬‫ُ‬
‫آﺋﻲ‪:‬‬
‫אﻣﺮ ۾ ِ‬ ‫ِאﮬﺎ ﮘﺎﻟﻬﻪ َ َ‬
‫ڏوﻧﮕـﺮ ڏورؤن ِﺋﻲ ڏﮬﻜﺎري‪.‬‬ ‫ُ‬
‫‪٤‬‬
‫אڻ ُﻣﻠ ِﮭﻲ ﺟﺎ آﮬﻲ‪،‬‬ ‫آﻳﻞ َ َ‬
‫ﺳﺎ ﻛﻴﺌﻦ ﺳﮛ ﺳﭵﮡ ﺳﺎن ﺳﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﭔﻴﻮ ﺗﺎن ﭠﺎھ ﻧﻪ ﮬﺮﮔﺰ ﭠﺎﮬﻲ‪،‬‬
‫ﺷﺮﻳﻜﺖ ﻧﺎﮬﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎڻ َ‬
‫ُ‬ ‫ڏאڍن‬
‫ﺟﺎ َﭘﺌﻲ ﺳﭛ ﻻﮘﺎﭘﺎ ﻻﮬﻲ‪،‬‬
‫אﮘﻴﺎﻧﺌﺲ ﮀﺎﮬﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫ﮀ َﭙﺮ ﮀﻮھ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﮬﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﺮ َ‬ ‫ﻛﮃ ُאﮬﺎ َ ُ‬ ‫ﻛﻴﭽﻦ َ َ‬
‫ﮐﮣﻨﺪي ﮔﺎم ﺗﻪ ُﭘﭵﻨﺪي ﻛﺎﮬﻲ‪:‬‬
‫ﻣﻴﺮ ﻧﻪ ﻣﺎري‪.‬‬ ‫ﻣﺤﺾ ُאﻧﮭﻲ‪ ‬ﮐﻲ ِ ُ‬

‫‪٥‬‬
‫رھ روﻳﻦ ِﭤﻲ روڙي‪،‬‬ ‫ﭼﻲ ڙي‪َ َ ،‬‬
‫آڏو ِﭜﻴﻨﮓ ُﭔﺠﮭﻲ ﭤﻲ َﭜﻮري‪،‬‬
‫ﮬﻮڙي‪،‬‬‫ﮬﻴﺒﺖ ﮬﻮل ﮬﺮאﺳﺖ َ‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﮬﻴﻦ אﺳﺎن ﮐﻲ ﻛﺆڙي‪،‬‬ ‫ﻛﺎﻣﮡ ِ‬ ‫ِ‬
‫ُﺗﻮن ﺗﻨﮭﻦ دﻳﺲ َم َوﭸﺞ ڊوڙي‪،‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫َﭘﺮڏﻳﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ ُ ِ‬
‫ﭘﭟ َم ﭘﺆڙي‪،‬‬
‫ﺗﺮس َאﭤﺌﻲ َ َ‬
‫ﭤﻚ َﭤﻮري‪:‬‬ ‫َﭤﺮ ۾ ُ‬
‫ﮬﻚ ﮔﮭﺎري‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﻛﺎﻧﻪ ﮔﮭﮍي ِ‬ ‫ﮬﺖ ﺗﺎ‬
‫ِ ِ‬
‫‪٦‬‬
‫אﭨﻜﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫آرﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن‬ ‫آ دل‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫وﭨﻜﻲ‪،‬‬ ‫رﻳﺠﮫ אدﻳﻮن َﺗﻨﮭﻦ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺎن ﺟﺎ‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﭩﻜﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻦ‬‫ﮬﻲ ﮔﮭﻮري ﺗﺎ ِ َ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﭩﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﺠﺮ ۾ َ ِ ِ‬ ‫ﻛﻴﻦ ِ َ‬ ‫َ‬
‫رﮬﻨﺪﻳﺲ ِ‬
‫ﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﻛﺎڻ ﻧﻪ ﺟﺎﮘﻴﺲ ﺟﮭﭧ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻟﭩﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﺮ َ‬ ‫وﻳﻞ وﭸﺎن َ ُ‬ ‫ﭜﻨﻲ‪َ ‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭰﭩﻜﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻣﮭﻢ ﻧﻪ ﮬﭩﻜﺎ‬
‫ِ‬
‫ﭩﻜﻲ‪:‬‬ ‫ﺳ ِ‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ ﺳﺮ ﺗﻮڙﻳﻦ ﻣﻮن َ‬
‫ﮬﻠﮡ ﮐﺆن ﮐﺎري‪.‬‬ ‫ﻛﺎم َ َ‬‫ﮬﻦ ﮐﻲ َ‬ ‫َِ‬

‫‪٧‬‬
‫ﭴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭴﻠﻲ ِﭤﻲ ِ‬ ‫ﺳﭷ ُ‬ ‫ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﺳﭛ َﭘﺮ ُ َ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ُﭘﺮﺟﮭﺞ َ َ َ‬
‫ﭘﭓ ﻧﻪ אﭤﻴﺌﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫وאﮢﻲ‪،‬‬
‫وﺳﮭﺞ ﺗﻮ دل ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن ِ‬ ‫َ‬
‫ﭤﻴﺌﻲ ﻧﻪ ﺳﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺴﺌﻲ ﺳﻮ ﺗﺎن ِ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺗﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻧﺎﺣﻖ ﺗﺎﻧﮕﮫ ﺗﻨﮭﻴﻦ ڏي ِ‬
‫ﮐﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﮐﮣﻲ ﺗﻮ ِ‬ ‫ﻛﻲ‪ ‬ﺧﻮאب ِ‬ ‫ﮀﻮ َ َ‬
‫آﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﭤﻲ ُ َ‬
‫آب אﮐﻴﻦ ۾ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺮم ﮬﻠﮡ ﺟﺎ ﮬﺎﮢﻲ‪:‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺣﻴﻼ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﭘﺴﻲ ﺑﺮ ﺑﺎري‪.‬‬ ‫ُﭘﭵﻨﺪﻳﻦ‪ ‬ﺑﺎم ِ‬
‫َ‬
‫‪٨‬‬
‫ﺟﻴﺌﻲ‪،‬‬‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺒﻞ ﭼﺆ ﭤﻴﻮن‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟ َ‬
‫ﺳﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺎﺟﮭﺮ َ َ‬
‫ﺳﻨﮓ ﻟﺘﺎڙﻳﺎن‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﮔﮭﺮ ِ‬ ‫ﮔﮭﻮرﻳﺎن ﮔﮭﻮٽ ِﺑﻨﺎ ُ‬
‫وﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫وس َ ُ‬
‫وﭨﺎﻧﺌﻢ ِ‬ ‫ﺳﺎﺋﻲ َ َ‬
‫ِ‬
‫رﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﺖ ﺗﻦ ِ‬ ‫ُ‬
‫رﮬﻨﺪم روح ﻧﻪ ِ‬ ‫َُ‬
‫ِوﻳﮍم دوﺳﺖ دﻻﺳﺎ ڏﻳ ِﺌﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺗﺎن َﭘﻠﺆ ُﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﺟﻲ ِ‬
‫ﭘﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻴﺌﻲ‪:‬‬ ‫ﻛﺎﻣﮡ ﻛﻴﮍس ﻛ ِ‬ ‫َ‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﻦ ﺗﺎن‬ ‫ُ‬
‫ﻧﻴﺎﺋﻮﻧﺲ َ ُور وﭠﻲ وﻳﺴﺎري‪.‬‬ ‫ِ ُ‬

‫‪٥‬‬
‫ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻦ ﻛﺎڻ‪ ،‬ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ َﮔﮭﺮڙא‪،‬‬
‫َאﭤﺌﻲ َﺗﻦ َאڙאﻧﮕﺎ َאرڙא‪،‬‬
‫ﭤﺎכ ﻧﻪ ڏﻳﻨﺪ‪َ ‬ﭤﺮڙא‪،‬‬ ‫آڏو ُ‬
‫ِﭤﻴﻨﺪ‪ ‬زور َﻣﭥﻲ ﺗﻮ ذرڙא‪،‬‬
‫ﻛﺮאﺋﻴﻨﺪ‪َ ‬ﺑﺮڙא‪،‬‬ ‫ﺑﻴﺪل َﺑﺲ َ‬
‫ﻛﺮڙא‪،‬‬‫ﻛﻮھ َאﭤﺌﻲ ﺳﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫אوﺟﮭﮍ‬
‫ﭘﻴﺮ ﮐﺎﺋﻴﻨﺪ‪َ ‬ﮐﺮڙא‪:‬‬ ‫ﮔﮭﺎﺋﻲ َ‬
‫ﻧﺎر ﻧﻪ َ ُور ِﻧﮭﺎري‪.‬‬
‫ﺳﮕﮭﻨﺪﻳﻦ‪ِ ‬‬ ‫َ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺳﺎري‪،‬‬ ‫ﺛﺎﺑﺖ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺳﮣﻮ ِ‬
‫ﺟﺒﻞ وאٽ ﻧﻪ ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟﺎري‪،‬‬
‫َ َﭘﺮ ِﭜﻲ ﺑِﺮھ ﺟﻨﮭﻴﻦ ﺳﺎن ﺑﺎري‪،‬‬
‫ﮬﮇ ﻣﺎڏي ﻣﻮر ﻧﻪ َﻣﺎري‪،‬‬ ‫ﺳﺎ َ ِ‬
‫ﮀﺎ ﺟﻲ َور وﻧﮕﺎ َ َ‬
‫وڍ وאري‪،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺗﺎﭜﻲ درد ﻣﻨﺪي‪ ‬دﮬﮅאري‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺗﻮڙي ﻛﻮھ ﻛﺮي ﭤﻮ ﻛﺎري‪،‬‬
‫ﻛﻨﺪو ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻮن ﭘﻮ‪ ‬وאري‪:‬‬
‫ﺳﻜﺎﺋﻲ ﺳﺎري‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺗﺎ ﭘﮡ َ ُ‬
‫ﺳﺮس ِ‬

‫‪١١‬‬
‫ورאﮢﻴﻦ ﺟﻮڙي‪،‬‬
‫ﻛﻴﺲ ِ‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻦ َ َ‬
‫ُ‬
‫روھ رڙﻧﺪא روڙي‪،‬‬ ‫ﮬﺖ ﭤﻮ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺗﺎب ﻧﻪ ﺳﮕﮭﻨﺪي ﺗﻮڙي‪،‬‬ ‫َﺗﻨﮭﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫آڏو ِﻣﻴﺮ َ ِ‬
‫ﻣﻴﺎﺋﻲ ﻣﻮڙي‪،‬‬
‫ﭤﺮن ﮐﺆن ﭤﻮڙي‪،‬‬ ‫رﻳﮓ َ َ‬
‫َ‬ ‫رאﺋﻮ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﺮ ﻧﻪ ﻛﺮ ﮘﻞ ﮐﻮڙي‪،‬‬ ‫ﺳﮕﮭﻨﺪﻳﻦ‪ُ ‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ووڙي‪،‬‬ ‫ﺗﻮن ﺗﺎن ُ َ‬
‫ﻟﻌﻞ ﻟﮭﻴﻦ ِ‬
‫ﮀﮇ ﮀﻮڙي‪:‬‬ ‫ﻛﻤﺮ َ‬ ‫ﻛﺎم َ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ َ َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺮون ﭼﻮڌאري‪.‬‬ ‫ﭔﻴﺎ ِﭤﻲ ﻣﺎڳ ِ ُ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺟﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ آﮬﻲ‬‫ﺟﻴﮇﻳﻮن َ ُ‬
‫َ َ‬
‫ﺗﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫وﻳﻨﺪﻳﺲ אڄ َﺗﻨﮭﻦ ِ‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎن‬
‫ُ‬
‫آﮬﻴﺎن ﭔﺎﻧﮭﻲ אن ﺟﻲ آن ِﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﭜﺎﻧﺌﻴﻦ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﺎﮢﺆن ﮔﮭﭧ َ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ِﭤﻲ‬
‫آن ﮐﻲ َﭘﻠﺆ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﭘﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫دﻋﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫دم ُدرس ﻛﺮﻳﺞ‬ ‫دم َ ُ‬
‫َُ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬‫ِ‬ ‫ﺳﭵﮣﻦ ﻣﻴﮍﻳﻴﻦ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ َ‬
‫ﻛﺎﺋﻴﻦ‪:‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﮐﻲ َﭘﮭﭽﺎن‬
‫ﺟﻲ ﺑﺎھ َﭔﮭﻮن وﻳﺎ ﭔﺎري‪.‬‬ ‫ِﺑﺮھ ِ‬

‫‪١٣‬‬
‫َ‬
‫ﻟﺲ َﺑﮕﮭﻴﮍ ﻛﻦ ﻟﻮڙא‪،‬‬ ‫ﭼﻲ ڙي‪ ،‬آڏو َ َ‬
‫ﻛﻦ َﭔﺌﻲ ﭤﻴﻦ ﭔﻮڙא‪،‬‬ ‫َﺗﻦ ﮐﺆن َ َ‬
‫ﮀﻨﻲ ﭤﻮ ﮀﻮڙא‪،‬‬ ‫ﮀ ُﭙﺮ ِ‬ ‫ﮀﻮﮬﺌﻮن َ‬
‫ﭨﺎכ َ َ‬
‫ﭨﻜﺮ ﺟﺎ ﭨﻮڙא‪،‬‬ ‫ﺗﺎﺗﻲ َ‬
‫ﺳﻨﮉא ﺳﻲ ﺳﻮڙﮬﺎ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﮭﻤﻨﺎכ ُ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎر َﻣﭥﻲ ڏﻳﻦ ﻣﻮڙא‪،‬‬ ‫ڏﻳﻮن َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻲ ِﺋﻲ ڏرت َ‬
‫ڏورڻ ﺟﺎ ڏوڙא‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﮣﻦ ﭤﺎ ڏوڙא‪:‬‬ ‫ڏﻧﮓ َ‬‫َ‬ ‫ڏﻳﻨﭝﻮ‬
‫ﮬﺰאري‪.‬‬ ‫آﮬﻦ ﮬﺎڙي َﻣﻨﺠﻬﻪ َ‬ ‫ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫ُ‬
‫ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﮀﺎ ﺟﻲ َﻣﺴﺖ ِﻣﺮون ﮬﻨﺌﻦ ﻣﺎرא‪،‬‬
‫ﻧﺎﻧﮓ ُ‬
‫ﭼﺮن ﭼﻮڌאرא‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﭼﺮڙﻳﻦ‬
‫ﺳﻲ ﺋﻲ ورھ אﮘﻴﻮن وﻳﭽﺎرא‪،‬‬
‫ﺷﻴﻨﮭﻦ ڏﺳﻲ ﺷﻮﻛﺎرא‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﮣﻨﺪא‬
‫ﮬﻮ ﺟﻲ ﮬﺎڙي َﻣﻨﺠﻬﻪ ﮬﺎﻛﺎرא‪،‬‬
‫ﺳﻨﮓ ﻧﮭﺎرﻳﺎن ﺳﺎرא‪،‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن َ‬‫َ‬
‫ﺟﮏ ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻲ ﺟﻲ‪ ‬ﺟﺎرא‪:‬‬ ‫ﻛﻴﺎ ُ‬
‫َ َور ﺳﺎن ﻛﺎﻧﻪ אﻳﻨﺪي ﻛﺎ وאري‪.‬‬

‫‪١٥‬‬
‫ﺟﻲ ﺟﺎ ﻛﺎ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﮍﺋﻲ ﺟﻲ َ ِ‬
‫ﺟﺘﻦ ِ‬ ‫ﭼﻲ ڙي‪ِ َ ُ ،‬‬
‫ﭼﺆ ﺳﺎ ﻛﺎ‪،‬‬ ‫ﭘﻴﺌﻲ َ‬ ‫ﺳﻤﺠﮫ ِ‬ ‫ﺗﻮﮐﻲ َ‬
‫ﻧﺎز ﻧﮭﻮڙي ﻧﺎﻗﺎ‪،‬‬ ‫وﻳﮍﺋﻲ ِ‬ ‫ََ ِ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﻛﻴﻦ َאﭤﺌﻲ ﻛﻲ ڏאﻛﺎ‪،‬‬ ‫َ‬
‫وﺟﮭﻨﺪﺋﻲ ﻻﻛﺎ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ُﻟﻮﮬﻲ َﻟﺲ‬
‫ﮀﻮھ ﻟﻨﮕﮭﻨﺪﻳﻦ‪ ‬ﺟﮭﺎﻛﺎ‪،‬‬ ‫ﮀﭙﺆن ُ‬ ‫ِِ‬
‫آﮬﻦ ﻓﺎﻗﺎ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻓﻜﺮ ِ‬ ‫آڏو ﻓﻠﻚ ِ ِ‬
‫وאﺳﻴﻨﮕﻦ وאﻛﺎ‪:‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫وﻧﮕﻦ ِوچ ِ‬
‫ﭘﭓ ِوﺟﻬﻲ ﭘﺎﺗﺎري‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ﺗﻮ َ ُ‬ ‫ُ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﻛﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺎم ِﭨﻜﻲ ﮬﺖ‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن َ‬
‫ﺟﺖ وﭠﻲ وﻳﺲ ﺟﺎ ِﻧﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﺎڏي َ َ‬
‫ﺛﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﺳﻮرج آﮬﻲ ﻧﻪ ﺗﻦ ﺟﻮ ِ‬
‫ﺗﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﺗﺮت وﭸﺎن آ‪ِ ‬‬ ‫ﺗﺎڏي ُ ُ‬
‫ﭘﭓ ﻧﻪ ﮬﻮﻧﺪس ﭘﺎﻧﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮀﺎ ﺟﻲ ِ‬
‫אﮘﻴﺎﻧﺌﺲ ﮀﺎﻧﻲ‪،‬‬‫ُ‬ ‫ﮀﭙﺮ ﮀﻮھ َ‬ ‫ََ‬
‫ﺑﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻮڙي ِﺑﺮھ ِوﭸﺎﻳﺲ ِ‬
‫ﺎﻻﻧﻲ‪:‬‬
‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ﺳ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴﻦ‬ ‫ﻟﻮﭼﻮن ِ‬
‫אﭤﻮ אِﻇﮭﺎري‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِאﮬﻮ ﻋﺮض َ‬ ‫َ‬

‫‪١٧‬‬
‫وﭠﻲ وﻳﺌﻲ ﺟﻮري‪،‬‬ ‫ﺟﻠﺪؤن َ‬ ‫ََ‬
‫ﺟﺖ ِ‬
‫ﭜﻮري ﮀﻮ ﻧﻪ ِﭜﺮﻳﻦ‪َ ‬ﺗﻨﮭﻦ ﭜﻮري‪،‬‬
‫ﻣﺤﻞ َﮔﮭﺮ ﮔﮭﻮري‪،‬‬ ‫ﮔﺎذر ﮬﺎڻ َ َ‬
‫ُ َ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ڏوري‪،‬‬ ‫ﺳﮕﮭﻴﻦ ِ‬ ‫ڏوﻧﮕﺮ ڏرڙ َ ِ‬
‫ﮬﺖ אوري‪،‬‬ ‫ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻋﺎﺟﺰ ﻋﺎم‬‫ِ‬
‫ﭤﻜﻴﺌﻦ ﭤﻮري‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﭤﺮ ﺟﻲ ﭘﻨﮅ ﻧﻪ ِ‬ ‫ََ‬
‫ﺳﺮي ِﭤﻲ ﺗﻮري‪،‬‬ ‫ﺗﻮڙ َ‬ ‫ﺗﻦ ﮐﻲ َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﮭﻮري‪:‬‬ ‫ﺟﻲ َﭜﻼ َ‬ ‫وﺟﮫ َم ِ ُ‬
‫ﮔﺎم ﮐﻨﻴﻮ ﻛﻮﻛﺎري‪.‬‬ ‫َﻣﺮﻧﺪي‪َ ‬‬
‫‪١٨‬‬
‫ﺑﺎﺗﻴﻮن‪،‬‬
‫ﻛﮭﻮ ﭔﻴﻮن ِ‬ ‫ﻛﻴﻢ ِ‬ ‫ﭼﻲ ڙي‪ ،‬ﺑﻴﺤﺪ ِ‬
‫ﻻﺗﻴﻮن‪،‬‬ ‫ﻟﺲ ﻟﻮאﻳﻮ ِ‬ ‫ﮀﻮ ﭤﻴﻮن َ َ‬
‫ﻛﺎﺗﻴﻮن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻨﮅ ﻧﻪ ِאﻳﻨﺪﻳﻮن‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ َ‬ ‫َ‬
‫رאﺗﻴﻮن‪،‬‬‫رﮬﻨﺪﻳﺲ روز ﻧﻪ ِאﺗﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ ﺳﺎﺗﻴﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﭵﮡ ِ‬ ‫ﺳﻚ َ‬ ‫وﻳﻨﺪﻳﺲ ِ‬ ‫َ‬
‫ڏאﺗﻴﻮن‪،‬‬‫ڏﻳﻨﺪم ِ‬‫ُ‬ ‫ڏאﺗﺮ ِڏس ﺟﻮ‬ ‫َُ‬
‫ﺟﮭﺎﺗﻴﻮن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﺒﻞ ۾‬ ‫ﺟﺎل َ َ‬ ‫ﭘﺎﺋﻴﻨﺪس َ‬ ‫ِ‬
‫ُﻣﺤﺒﻦ ﮬﺲ ِאﮬﻲ ﻣﺼﻠﺤﺎﺗﻮن‪:‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺮد ﺳﺎڻ ُאﻣﺎري‪.‬‬ ‫ﮬﻠﻲ آ َ ِ‬ ‫َِ‬

‫‪١٩‬‬
‫ﻛﻴﮭﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮﻳﻮن ﻛﻨﮭﻦ‬ ‫ﻣﻨﭣ َ‬‫ﻛﺎ ِﻣﮡ ِ َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ‪،‬‬ ‫وﻳﺌﻲ‬
‫ﺟﺎڙ ﻛﺮي ِ‬ ‫ﺟﺖ َ‬ ‫ﺳﻲ َ َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻴﮍي ُﭘﺮﺟﮫ ﻧﻪ ﺗﻮ ﭘﭓ ِ‬ ‫َِ‬
‫َ‬
‫ﺗﻴﮭﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎ ﻛﺮ ﻛﺎھ ِﺗﻨﻴﻦ ُﭘﭟ ِ‬
‫ﻧﻴﮭﻲ‪،‬‬‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﺴﻮري ِ‬ ‫ﺗﻮن ﺗﺎن ِ َ‬
‫ووڙج َ ُور َم ِورﭼﺞ ِ‬
‫وﻳـﮭﻲ‪،‬‬
‫دﻳـﮭﻲ‪،‬‬‫دﻳﻮאﻧﻲ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ُدرس‬
‫אﻳـﮭﻲ‪:‬‬ ‫َ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻲ ِ ِ‬
‫אول ِﻋﺸﻖ ِ ِ‬
‫رאت ڏﻳﻨﮭﺎن ﺗﻜﺮאري‪.‬‬ ‫َﺗﮍ ﭰﮍ ِ‬
‫‪٢٠‬‬
‫َ‬
‫ﻟﮙﻲ ﮬﻮ‪ ‬ﻛﮭﻜﻲ‪،‬‬ ‫ََ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﻦ ﻛﮃ ِ‬
‫ﭘﮭﺮﻳﻮن ُﭘﻮر َﭨﻜﺮ ﺳﺎن َﭨﮭﻜﻲ‪،‬‬
‫ڏﺳﻲ ﻧﺎ ڏﮬﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﻣﮡ ﻛﻮھ ِ‬ ‫ِ‬
‫روح ﻧﻪ ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ َرﮬﻜﻲ‪،‬‬ ‫ُאﺗﻲ َ‬
‫ﭰﭥﺲ َﭘﭓ َﭰﮭﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﻮڙي ﭘﻴﺮ ِ َ‬
‫ﻧﺎر ﻧﻪ ﺑﻠﻜﻞ َﻧﮭﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﺎن ِﭜﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻦ ﺗﻨﮭﻴﻦ ﮬﮇ ﺗﮭﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﻮڙؤن ِ‬
‫َאوﺟﺎن ﻋﺎﺷﻖ אﮬﮍي אﮬﻜﻲ‪:‬‬
‫َ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ﺳﭛ وڌאﺋﻴﻦ ڏאري‪.‬‬

‫‪٢١‬‬
‫ﺟﮭﻜﻲ ﻛﺌﻲ ﺟﮭﻮﻟﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﮭﻚ َ‬ ‫ﺗﻮڙي َ َ‬
‫ﮬﮇ ﻧﻪ ﭔﻮﻟﻲ‪،‬‬ ‫ﭔﻲ ﺗﺎن ﭔﻮﻟﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﭰﻴﺮﻳﻮن ڏﺋﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﮐﻲ ﭰﻮﻟﻲ‪،‬‬
‫ﮀﭙﺮ ﮐﻲ ﮀﻮﻟﻲ‪،‬‬ ‫ﮀﻮﮬﺆن ﭘﺎڻ َ َ‬
‫ﮔﮭﻮﻟﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ڏﺳﻲ ِ ُ‬
‫ﺳﺮ‬ ‫ﮔﻮرن َرﻧﺪ ِ‬ ‫َ‬
‫ﮘﮍ ﮘﻮڙﮬﺎ ﮘﺎرﻳﻮ ﮘﻮﻟﻲ‪،‬‬ ‫ﮘﮍ َ‬
‫َ‬
‫ڏﮐﻮﺋﻲ ڏوﻟﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ڏوﻧﮕﺮ ڏرڙ‬
‫ﻗﺮﻳﺒﻦ ﻛﻮﻟﻲ‪:‬‬ ‫َ‬ ‫ﻗﺎدر ﺷﺎل‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﺪو ﮔﺎم َﭨﻜﺮ َﮐﺆن ﭨﺎري‪.‬‬
‫‪٢٢‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﭘﮭﺮﻳﻮن ﮐﺎن‪ ‬ﭘﮭﺎڙ ﭘﮁﻴﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﮬﻨﮅאﺋﻴﻦ؟‬ ‫ﮬﺖ ﻛﻲ وﻳﭡﺎ ﮬﻮت َ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺮ ﮬﺮ ﺗﻮﮐﻲ ﺳﺮت ﺳﮣﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﻮﺋﻲ وٽ ﺳﺎﺋﻴﻦ؟‬ ‫ﻛﻲ ﮬﺌﺎ رאت ِ‬
‫ﻛﺮ َﮘﻞ א� َﻟﮗ אﻻﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﮓ ﺳﻠﻴﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﮬﮇ ﺳﻮر ﻧﻪ َ‬ ‫ﭔﻴﻮ َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ُﻣﺤﺒﻦ ﺳﺎڻ ِﻣﻼﺋﻴﻦ‪:‬‬
‫ﮬﻲ وﻳﺎ آزאري‪.‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ َ‬
‫‪٢٣‬‬
‫ﺟﻮאﺑﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘﻮ‪ ‬ﺗﺎن ﭤﻴﮍس ﺟﺒﻞ‬
‫ﺑﺸﺘﺎﺑﻲ‪،‬‬ ‫ﭜﻨﻲ‪َ ‬‬
‫ﻟﻴﻞ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺛﻮאﺑﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺎﮘﻴﻴﻦ ﺳﺎرو ﺳﺎٿ ِ‬
‫ﮔﻼﺑﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﺌﮍא ُﮔﻞ ُ‬
‫ﺳﻲ ﺳﭛ ُ‬
‫ِ‬
‫رﺑﺎﺑﻲ‪،‬‬ ‫وﭴﻨﺪא ِوﻳﮍא رאت ِ‬
‫אﻋﺮאﺑﻲ‪،‬‬ ‫אﺻﻠﻮ‪َ ‬אڙﭔﻨﮓ ﮬﺌﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﺧﺮאﺑﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺧﺎم‬ ‫ﺗﻮﺳﺎن ِ‬
‫אوﭠﻲ ﻋﻴﻦ ﮬﺌﺎ ﻋﺎذאﺑِﻲ‪:‬‬
‫ﮬﺘﺆن ﻛﺎھ َאڙאھ َאﻧﮅאري‪.‬‬
‫‪٢٤‬‬
‫ﮀﮇ ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬‫ﭼﻜﻲ‪َ ‬‬ ‫ڏس ُ‬‫ڏوﻧﮕﺮ َ ُ‬
‫ﺗﻮ وٽ رאت ﺗﻨﻴﻦ ﻛﺎ ﭘﻴﺌﻲ؟‬
‫وس ﺗﻨﻴﻦ ﮐﺆن وﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫آھ ﮬﻲ َ َ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎن ﻟﻨﮕﮭﻴﻮ ﺳﺎٿ ﺳﻨﺠﮭﻴﺌﻲ؟‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﺣﺎل ﺳﮣﺞ ﻣﻮن ﮬﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫وﻳﮍس ڏک وڏو ﮬﻲ ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ ﺳﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﺌﺎ ڏאڍא ُ‬ ‫ﮬﻮ ُ‬‫ُ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ آﮬﻦ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﺟﻴﺌﻲ‪:‬‬
‫ﻣﺎري آھ وﻳﺎ آ ﺗﺎري‪.‬‬

‫‪٢٥‬‬
‫ﮬﻨﻴﮍي ﮬﺎري‪،‬‬ ‫ﭼﻴﺲ آﮬﻲ ِ‬‫ﺣﺠﺮ َ َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮن ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ ﻣﺎري‪،‬‬
‫آﮬﻲ ﻋﺸﻖ َ ُ‬
‫ﺳﻨﺪ‪ ‬آزאري‪،‬‬
‫ﮘﻞ ﮘﭽﻲ‪ ‬ﻛﺎ ﮘﺎري‪،‬‬ ‫َ‬
‫وﺟﮭﺞ ِ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ِﺗﺮ ﻧﻪ ﻛﺞ َﺗﻜﺮאري‪،‬‬
‫ﭘﭡﻦ ﻛﺎھ‪ ،‬ﻧﻪ ﭤﻲ‪ ‬ﻗﺮאري‪،‬‬ ‫ُِِ‬
‫َאﭤﺌﻲ ِﺑﺮھ ﺑﻠﻮﭼﻲ ﺑﺎري‪،‬‬
‫ﻳﻜﺪل ﮐﺎﻧﺌﻦ َ ِ‬
‫ﻣﻨﮕﺞ ﻳﺎري‪:‬‬ ‫َ ِ‬
‫وﻳﻨﺪﺋﻲ ﻋﺸﻖ ﻧﻪ ﮬﮇ אوﺗﺎري‪.‬‬‫ِ‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ڏﻳﺮن ڏي ڏس‬
‫ِ‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫رس‬‫روح ﻧﻪ ﭔﻴﻮ ُ‬‫َאوڙي َ‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬‫ِ‬ ‫ﻧﺎﮬﻲ وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻮ َ ُ‬
‫وس‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﺲ‬‫ﻻﮬﻲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ َ ُ‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻮ َ ُ‬
‫ﺟﺲ‬ ‫َ‬ ‫ﻧﺎﮬﻲ‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ڏﺳﻲ ﻛﺲ‬ ‫َ‬
‫ﻛﭡﻲ ﻏﻢ ِ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﻧﻪ ﭘﻴﺲ ﺧﺲ‬ ‫ِ‬
‫وﭠﻲ درد ِﭰﺮي ڏس ﻛﻮﺋِﻲ‪:‬‬
‫ﺑﻴﭡﻲ ِﻋﺸﻖ َﻣﻨﺠﻬﺆن אوﺳﺎري‪.‬‬ ‫ِ‬

‫‪٢٧‬‬
‫وﮢﻲ ورﭼﺎﭨﻲ‪،‬‬
‫ﭼﻜﻲ‪ ‬ﭼﻮٽ ِ‬ ‫ُ‬
‫ِوﻳﮍא ِورھ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن وאﭨﻲ‪،‬‬
‫آﻧﺪي ِﻋﺸﻖ ﺗﮇﮬﻦ אورﮬﺎﭨﻲ‪،‬‬
‫ﻛﭡﻞ ﻛﻴﭻ وﭸﺞ ﻛﻨﮅ ﻛﺎﭨﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﭘﻴﺘﺌﻲ ُزﮬﺮ ﻣﻨﺠﻬﺆن ُﮔﮭﭧ ﮔﮭﺎﭨﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ آﻧﺪو ﻋﺸﻖ آﮘﺎﭨﻲ‪،‬‬
‫ﮔﮭﺮ ﮔﮭﺎﭨﻲ‪،‬‬
‫ﭴﺎم ﭘﻨﮭﻮن‪ِ ‬‬ ‫ﮘﻮﻟﺞ ُ‬
‫ﮬﻲ َ َ‬
‫ﻟﻌﻠﻦ وﻳﻮ ﻟﻮﮬﺎﭨﻲ‪:‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻲ َ‬
‫ﮬﻲ‪َ ‬אﺟﮭﺎري‪.‬‬‫ﮬﺌﮍي ﺟﻦ ﺟﻲ ِ‬ ‫ُ‬
‫‪٢٨‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻲ ﻣﺎري ﻋﺸﻖ אﻣﻴﺮאن‪،‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫وﭠﻲ ِورھ َوﻛﻴﻞ َوزﻳﺮאن‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﮬﻴﺌﻦ ِﻟﮑﻴﻮن ﺗﻘﺪﻳﺮאن‪،‬‬ ‫ﺗﻮڙؤن ِ‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻦ ﮬﭣ ﭤﻴﻮن ﺗﻘﺼﻴﺮאن‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ڏאڍﻳﻮن ﻋﺸﻖ ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺗﮍ ﭜﻴﮍאن‪،‬‬
‫ﭘﭡﻲ‪ ‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِﺑﺮھ َﺑﮭﻴﺮאن‪،‬‬ ‫ُِ‬
‫ﮬﺖ َﻧﻜﻲ ﺗﺪﺑﻴﺮאن‪،‬‬ ‫ﮬﻠﻦ ُ‬ ‫ََ‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﺳﻨﺪﻳﻦ ﺳﻮز ﺳﻔﻴﺮאن‪:‬‬
‫ورھ ﻛﻨﮭﻴﻦ َوﮢﺠﺎري‪.‬‬‫ورﺗﺌﻲ ُ‬ ‫ُ‬

‫‪٢٩‬‬
‫َאول ﺑﺎﺑﻴﻦ ﺑﺮه َﭘﮍﮬﻴﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﺳﮍﻳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬‫ﺗﻨﮭﻦ ﭘﻮ‪ ‬ﺳﻮرن ﻣﻨﮃ َ‬
‫ﺳﺎڻ ِﻓﺮאق َﭰﮍﻳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬‫ُ‬ ‫ﺳﺴﺌﻲ‬ ‫َ‬
‫َאﺻﻠﺆن ﻛﻴﭽﻦ ﺳﺎڻ ﻛﮍﻳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺟﮍﻳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﺟﮍאن ﺟﻲ‪ ‬۾ ﺟﺎل َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﻴﻠﮭﺎن ﻣﭥﻲ رو َه َرڙﻳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫َﻣﺤﺒﺖ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﻣﺮﻳﺾ َﻣﮍﮬﻴﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺧﻴﺎل َﺗﮍﻳﺎﺋﻴﻦ‪:‬‬ ‫ﺗﻮڙؤن ﻏﻴﺮ‬
‫ﮬﭣ ﺑِﺮه ﮬﺎﻛﺎري‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺌﻲ َ‬
‫‪٣٠‬‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﻻﻟﻦ ِوﻳﮍس ﻟﭩﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬دل َ ُ‬‫ِ‬
‫ﺟﻲ ُﭔﭩﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﭔﺮوچ ِ‬ ‫َ‬ ‫ِ ُ‬
‫وڌس ﭔﺎڻ‬
‫ُ‬
‫ﺷﺎل ﻓﻘﻴﺮ ﻧﻪ ﭰﭩﻲ‪،‬‬ ‫َ َورﮐﺆن َ‬
‫ﭼﭩﻲ‪،‬‬‫ﭼﺮي‪ ‬ﮐﻲ ُ‬ ‫ُڏﻧﮕﺮ ُڏک َ‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﻛﻴﭽﻦ ﻣﻨﺰل ُﮐﭩﻲ‪،‬‬
‫آﻧﺪﻳﺲ ِﻋﺸﻖ ﮔﮭﮣﻴﺮي ُﮔﮭﭩﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﭩﻲ‪:‬‬ ‫ﭘﻴﺮ ﻛﺮאﻳﻮن ُ‬ ‫ﻣﭥﻮ َ‬
‫ﮬﻮﻧﮕﺎري‪.‬‬ ‫ﺳﺎ ُ‬ ‫ﮬﻲ ﻛﻴﻮ ِﭤﻲ َ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫‪٣١‬‬
‫وﭨﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﻴﺎرﻳﺲ َ ِ‬‫َ‬ ‫َ َور ﺟﺎ ِورھ‬

‫ﺳﭩﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﻮرن َ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻮڙي ﺳﺴﺌﻲ‬
‫ﻣﭩﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ دل ڏאﻧﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﺤﺒﻦ ِ‬ ‫َِ‬
‫ﭼﭩﻲ‪،‬‬ ‫ﭼﻮﮐﻮ ﻋﺸﻖ ﻧﻪ آﮬﻲ َ ِ‬
‫ﮐﻠﮡ َﮐﺆن َﮐـ ِﭩﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﻮرن ﺳﻮز ِ‬ ‫ُ‬
‫ﮔﮭﭩﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫ُﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎن‪ ‬ﻧﻪ ﮔﮭﺎﻳﻞ‬
‫ِ‬
‫ﭰﭩﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺴﺌﻲ َ‬
‫ﺳﻮز ِﻓﺮאق ﺟﻲ ِ‬
‫ﭘﭩﻲ‪:‬‬ ‫ﭘﭓ َﭘﭩﻮﻻ َ ِ‬‫ﭜﺎﺋﻴﻦ َ ُ‬
‫ﭰﻮڙאﺋﻲ ﺟﺎن ﭰﻮﮬﺎري‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫روﺋﻲ‬
‫‪٣٢‬‬
‫َ‬
‫ﻟﺘﻲ‪،‬‬ ‫ﻟﻮﭠﻲ َﺑﻚ ﻣﭥﻲ ﭤﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺗﺘﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ڊوڙي ﺗﻴﺰ ﻣﻨﺠﻬﺎرؤن ِ‬
‫ﻣﺘﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﻦ ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺟﻲ َ ِ‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ َ ِ‬
‫وﺗﻲ‪،‬‬ ‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ِورھ ﻣﻮن َ ِ‬
‫ﮔﮭﺘﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﮔﮭﻮري َ‬
‫ﮔﺎم ﮔﮭﮣﻴﺮي ِ‬
‫ﭼﺘﻲ‪،‬‬‫ﭼﺖ ﮬﻨﻴﺎﺋﻮن َ ِ‬ ‫ڏک ﺟﻲ ِ ِ‬ ‫َ‬
‫رﺗﻲ‪،‬‬‫رﻳﺖ ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺳﭛ َ ِ‬ ‫روﺋﻲ ِ‬
‫ﺳﭝﻮ ﮬﻚ َﭘ ِﺘﻲ‪:‬‬ ‫َ‬ ‫ﭴﺎﮢﻲ َﭘﭓ َ‬
‫ُ‬
‫ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﻬﺆن אﮀﻨﮕﺎري‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ِ َ‬ ‫ِ‬
‫‪٣٣‬‬
‫ﮐﻴﺮ ﭘﻴﺎرڻ آﻳﺲ‪،‬‬ ‫ﮬﺮﮢـ ُﻴﻮن ِ ُ‬‫َ‬

‫َ‬
‫ﮐﺎﻧﻴﺲ‪،‬‬ ‫ﺳﭛ‬‫ﮬﮍ دאﻧﮭﻦ ﻛﺮي َ‬ ‫ﻛﺮ َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﻛﻦ ﺳﺎڻ ﮀﭙﺮ ﺳﭛ ﮀﺎﻧﻴﺲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮔﮭﺎﻳﺲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ڏک ﻣﻨﺠﻬﺎرؤن‬ ‫ُڏوﻧﮕﺮ َ‬
‫ﻻﻳﺲ‪،‬‬ ‫ﻋﺸﻖ ڏﮐﻦ ُﭔﭧ َ‬ ‫َ‬ ‫ﮀﻠﻨﮕﻴﻮن‬ ‫ُ‬
‫ﮘﺎﻳﺲ‪،‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﻴﭻ ﻛﻴﭽﻴﮍن َ‬
‫َﺑﺮ ﮐﻲ ِﺑﺮﮬﻮن ﺑﺎزر َ‬
‫ﭜﺎﻳﺲ‪:‬‬
‫ﮬﻮﻛﺎري‪.‬‬ ‫ﮘﺎرﻳﺲ ﺳﺎڻ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺣﺠﺮ‬‫ِ َ‬
‫‪٣٤‬‬
‫ﮬﻮﻟﻲ‪،‬‬
‫ﮬﻮت ﻛﺮي ِوﻳﺲ ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﻲ‬ ‫ﮬﻲ َ‬
‫َ‬
‫ﭔﻮﻟﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻲ ِ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﻣﺤﺒﺖ ﭔﺎروﭼﻲ ِ‬
‫ڏوﻟﻲ‪،‬‬
‫ﺣﺒﺆن ﭜﺎﻳﻦ ِ‬ ‫ڏوﻧﮕﺮ ُ ُ‬
‫ﮔﻮﻟﻲ‪،‬‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ِ‬ ‫ﺟﻲ ِ‬ ‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ِ‬ ‫َ‬
‫ﭘﭓ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﭰﻮﻟِﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ِ‬
‫ﮔﮭﻮﻟﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻨﺪ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ﺗﺎن ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎ‬
‫ﮀﻮﻟﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮀﭙﺮ‬ ‫َ‬
‫روﺋﻲ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ رאھ ﻛﻴﺎﺋﻮﻧﺲ ﺳﻮﻟﻲ‪:‬‬ ‫ﺳﻨﮓ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎل ﻗﻄﺎري‪.‬‬ ‫ﻧﻴﻨﺪس ﻛﻴﭽﻲ ِ‬

‫‪٣٥‬‬
‫ﻣﻨﺠﻬﺆن ِﻧﻴﻨﮭﻦ ﮬﻨﻴﺎﺋﻴﻦ ﻧﻌﺮو‪،‬‬
‫ﺳﮣﻨﺪي ﺳﻴﺮ ﺳﮍي وﻳﻮ ﺳﺎرو‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻦ ۾ ﻣﺤﺒﺖ ِوڌس ﻣﺎرو‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ وאري אﺗﻲ وאرو‪،‬‬
‫َאﻧﺪرؤن ﻋﺸﻖ ڏﻧﺲ אوﭔﺎرو‪،‬‬
‫ﺳﺮאرو‪،‬‬‫ﺳﻨﮓ َ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ َﻣﭥﻲ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﺋﻴﻦ ﻣﺎن ڏﺳﺎن ﻛﻮﮬﻴﺎرو‪،‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ري‪ ‬آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻦ ﻛﺎرو‪:‬‬
‫”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﻛﻮﻧﻪ ﺳﻨﭝﺎري‪.‬‬
‫‪٣٦‬‬
‫ﻣﭥﻲ روھ ﭼﻴﺎﺋﻴﻦ روﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل ڏﺋﻲ‬ ‫ﮬﻲ‪َ َ ‬‬
‫ﻛﻞ‬
‫وﮬﻲ‪،‬‬‫ﻋﺎﺷ ِﻖ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻋﺸﻖ אﻧﺪ ِ‬
‫ﮬﻮﺋﻲ‪،‬‬‫ِ‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ َﻣﻨﺠﻬﻪ َ ِ‬
‫ﮬﻼﻛﻲ‬
‫ﺗﻮﺋﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻟﮙﻲ ﻻﻟﻦ ﺗﺎ ﻟﮍھ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﻮﺋﻲ‪،‬‬‫ﺳﻮر ِوڌאﺋﻴﻦ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﭤﻮڙؤن َ‬
‫ﻮﺋﻲ‪،‬‬‫ﭤﻴﺲ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﺳ ِ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﺟﻮﺋِﻲ‪:‬‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ آﮬﻴﺲ ِ‬ ‫ُ‬
‫ُ ُ‬
‫ﻗﺎدر ﮔﮇ َﺗﻨﮭﻴﻦ ﺳﺎن ﻛﺎري‪.‬‬ ‫ِ‬

‫‪٣٧‬‬
‫ﺣﻴﺮאﻧﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﺟﺎ ﮬِﻨ َﻴﮍي ﭤﻲ‬
‫ﻣﺴﺘﺎﻧﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﺌﻲ َ‬ ‫ﻣﺎد َ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ُ‬
‫دﻳﻮאﻧﻲ‪،‬‬‫ِ‬ ‫دﻟﺒﺮ ﻛﺎڻ ﮬﺌﻲ‬
‫ﻧﻴﺸﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫رﮬﻴﺲ ِ‬ ‫ﻧﻴﻨﮭﻦ ُ‬‫ﺑﺎﻗﻲ ِ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﻓﺎﻧﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻴﮍي ﻓﻮج ِﻓﺮאق ﺟﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮﻳﺮ ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﺳﺎھ َ ُ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﺒﻞ ۾‬ ‫ﮔﮇﺑﺲ َ‬
‫ﺷﺎل َ َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻴﻨﺪس َرﺣﻢ ُאﺗﺲ رﺣﻤﺎﻧِﻲ‪:‬‬ ‫ﭤ ُ‬
‫آﺋﻲ ﮬﻴﭡﺆن ِﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻐﺎري‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪٣٨‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ ﻣﺎري‪،‬‬
‫ََ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﭔﺎري‪،‬‬ ‫ﻛﺎ ﺟﺎ ﺑﺎھ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻦ ﻛﻴﭽﻴﮍن ﺟﻲ ﮘﺎري‪،‬‬
‫ﺟﺎﻧﺐ َﺗﺆن ِ ُ‬
‫ﺟﻨﺪ وאري‪،‬‬ ‫ِ َ‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‬
‫ذوق ﭼﻴﺎﺋﻴﻦ زאري‪،‬‬ ‫ﻣﻨﺠﻬﺆن َ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬دل آﮬﻲ ﺳﭵﮡ َﺗﺆن وאري‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻮﻛﺎن ﻛﻮھ ﻛﺮي ﻛﻮﮬﻴﺎري‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ورھ ﻛﺌﻲ وﻳﭽﺎري‪:‬‬ ‫ﺗﻮڙي ِ ِ‬
‫رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﮭﺎن ﮔﮭﻨﮕﮭﺮ ﮔﮭﺎري‪.‬‬

‫‪٣٩‬‬
‫رﻣﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﭥﻲ روھ ڏﺳﻮ ﺳﺎ َ ِ‬
‫ﭼﻤﻜﻲ‪،‬‬‫ﭼﮑﺎﻳﺲ َ ِ‬ ‫ﻋﺸﻖ َ َ‬ ‫ﻛﺎ ﺟﺎ ِ َ‬
‫ﺳﭷ ﻧﻪ دم ﭜﺮ ڌﻣﻜﻲ‪،‬‬ ‫ڏﺳﻲ ُ َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎﻣﮡ ﻛﻢ ِ‬‫َ‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻮر ﻧﻪ‬
‫ﻛﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ِوچ ﮔﺬאري ﻏﻢ ِ‬
‫ﺟﻤﻜﻲ‪،‬‬‫ﺟﺎﻧﺐ ﺳﺎن ﻧﺌﻴﻦ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﮬﺎدي‪‬‬
‫ﺗﻤﻜﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎن ﺗﺎﻧﮕﮫ ﻧﻪ ِﺗﺮ ﮬﻚ‬
‫ورھ ﺟﻲ َ ِ‬
‫ﭼﻤﻜﻲ‪:‬‬ ‫وڄ ِ ِ‬‫ﻣﭥﺲ ُ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﺷﻮر ِوڌي ﺷﻮﻛﺎري‪.‬‬
‫‪٤٠‬‬
‫אڙﻛﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﭼﻨﺞ ﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ‬ ‫ﭼﮍﮬﻨﺪي ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻓﻮج ﻣﭥﺎﺋﻨﺲ‬ ‫ﻛﺎ ﺟﺎ َ‬
‫ﻟﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻟﻌﻞ ُﭘﭡﻲ‪ ‬ﺳﺎن‬ ‫ﻟﮙﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﭜﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‬‫ِ‬ ‫ﺑﺮھ‬‫ِ‬ ‫ﺑﺎھ‬ ‫ﻟﮙﻴﺲ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﮭﮍﻛﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻮﮬﺮ ﺟﻮش ﺳﭵﮡ ﺟﻲ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ُ‬
‫رڙﻛﻲ‪،‬‬ ‫رﻧﺠﻲ‪ ‬روھ אﺗﺆن ﺟﺎ َ ِ‬
‫ﺳﮍﻛﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﭛ‬ ‫ﺳﻨﮓ ﭘﻴﻮ َ‬ ‫ﺳﺎرو َ ُ‬
‫ﻛﻲ‪:‬‬ ‫ﭨﻜﺮ ﺳﭛ ﭘﻴﻮ ﺗﺎن َﭨﮍ ِ‬ ‫َ ُ‬
‫אﮬﮍو ﺳﻮز ﮬ ِﻠﻲ ﺳﻴﻨﮕﺎري‪.‬‬

‫‪٤١‬‬
‫ﺟﺎﻳﻮن‪،‬‬ ‫ﻛﺎڻ ﮀﮇﻳﺎﺋﻴﻦ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ‬
‫آﻳﻮن‪،‬‬ ‫ُ‬
‫אﮘﻴﺎﻧﺌﺲ ُ‬ ‫ﻓﻮﺟﺎن ِ َ‬
‫ﻋﺸﻖ‬
‫ُ‬
‫ﻛﮭﻜﺎﻳﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﺲ َ‬‫ﻛﻮھ َ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻼن‬
‫وאﻳﻮن‪،‬‬ ‫وﺳﺎرﻳﺲ ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﭝﺌﻲ ِورھ ِ‬
‫ُ‬
‫ﺧﺎכ ِﻟﮝﻦ ﮐﻲ ﻻﻳﻮن‪،‬‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ‬
‫ﮀﺎﻳﻮن‪،‬‬‫ﮀﭙﺮ ﺳﭛ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﺳﻮز َ َ‬
‫رאﻳﻮن‪،‬‬‫روھ ڏﻧﺎﺋﻴﻦ ُ‬ ‫روﺋﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭴﮡ ﭘﺎﻳﻮن‪:‬‬ ‫ﭘﻴﺎن ﭘﭓ ﭼﮍﮬﻲ َ‬
‫ﮬﻠﻲ אﺧﺘﻴﺎري‪.‬‬ ‫אﮬﮍو ﻋﺸﻖ َ‬
‫‪٤٢‬‬
‫ﮀﭙﺮ ﻛﺎ ﻧﻪ ﮀﮇي ﺳﺎ ﮀﻮري‪،‬‬ ‫َ َُ‬
‫ﺟﻨﺪ ﮔﮭﻮري‪،‬‬ ‫ﻮٽ ُ َ‬
‫אﺗﺆن ِ ُ‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺗﺎن ﮔﮭ َ‬
‫ﭘﻮر ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﭘﻮري‪،‬‬ ‫ﻛﻲ َ‬ ‫ﺟﺎ ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﻴﻜﻞ ﮬﻮت ِﻧﮭﺎري ﮬﻮري‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮘﻮﻟﻲ َﺗﻨﻴﻦ ﺟﻨﻴﻦ َﭤﺮ ﭤﻮري‪،‬‬
‫ُﻟﺆن ُﻟﺆن ﻗﺎﺑﻮ ﻟﮙﻴﺲ ﻟﻮري‪،‬‬
‫ﺟﮭﻮر ﺑﺮאﺑﺮ ﺟﮭﻮري‪،‬‬‫َ‬ ‫ﮬﺌﮍس‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﮬﭣ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ڏوري‪:‬‬ ‫ِ‬
‫ِאﻧﮭﻲ‪ ‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ِوڌي ﺳﺎ ﮘﺎري‪.‬‬

‫‪٤٣‬‬
‫ُ‬
‫ﻋﺠﻴﺐ אﭔﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫َ‬ ‫آﮬﻲ ري‪‬‬
‫ُ‬
‫ﺷﺎل ﻛﻮﮬﻴﺎرل ﻛﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫َאﭼﻲ َ‬
‫ﮬﻢ ُ‬
‫ﻻﺋﻮن‪،‬‬ ‫ﻟﻮھ ﻟﮅﻳﻮن ُ‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن ِ‬
‫ﺟﺎﺋﻮن‪،‬‬‫ﺟﺖ وﭠﻲ وﻳﺎ ُ‬ ‫ﮬﻲ َ‬‫ﮬﻲ َ‬‫َ‬
‫ﺗﺎﺋﻮن‪،‬‬‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎن َڏس ُﭘﮁﻲ ِﭤﻲ ُ‬
‫ﻧﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫ﻧﻨﮅر ﮬﻲ‪ ‬ﺟﺎ ﻧﺎل ﻧﻪ ِ ُ‬
‫ﮬﺖ ُ ُ‬
‫ﺳﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫ﺟﻴﻮن ِزﻳﻼن ُ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﮭ ُﮍس ڏوﻧﮕﺮ ﺣﺎل ڏﭠﺎﺋﻮن‪:‬‬ ‫ِ‬
‫ﺗﻮﻧﮓ ﺗﻨﻮאري‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫وﻳﭽﺎري ِﭤﻲ‬
‫‪٤٤‬‬
‫ﭼﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ ﭼﺎھ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‬
‫ﮘﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫َﺗﻨﮭﻦ ﻛﺎ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻣﺤﺒﺖ ِ‬
‫ﮀﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﭛ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‬ ‫ﮀﭙﺮ َ‬ ‫ََ‬
‫ﺗﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﮏ َﺗﻨﮭﻴﻦ ﺟﻲ ِ‬ ‫ڏאڍي‪َ ِ ‬‬
‫وאﺋﻲ‪،‬‬‫ﮬﺌﮍس ِ‬ ‫”وﻳﺠﮭﻲ آﻳﺲ“ ُ‬
‫رאﺋﻲ‪،‬‬ ‫روﺋﻲ روھ ڏﻧﺎﺋﻴﻦ ِ‬
‫ِ‬
‫ﮔﮭﻤﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫ﮔﮭﭩﻦ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﻗﻠﻢ‬
‫ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫آﺋﻲ‪:‬‬ ‫َ‬
‫ﺗﺎن ﺗﺎن אوڏي وﺳﺌﻮن ِ‬
‫ﻣﺤﺐ אﮘﻴﻮن ﻣﻨﮭﻦ ﭘﺎري‪.‬‬ ‫آﻳﺲ ُ ُ‬ ‫ُ‬

‫‪٤٥‬‬
‫ﮬﭣ ُﻣﻜﺎﺋﻴﻦ ِ‬
‫روﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﻮﻧﺠﻦ َ‬ ‫ُ‬
‫ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬‫دאﻧﮭﻦ ڏوﮔﮫ ﻣﻨﺠﻬﺎرؤن ِ‬
‫ﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ﭘ ِ‬ ‫ﻛﻦ َ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎ ﺗﺎن ِ‬
‫ُ‬
‫אﭤﻲ ﮬﻠﻴﺎ ﮬﻮت َ ِ‬
‫ﮬﻨﮅﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﮬﺲ ﺟﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ‬ﮔﮭﺮﻳﺎ َ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ِ‬
‫ﺠﮭﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭵﮡ َ‬
‫ﭘﺎڻ ﺳﻨ‬ ‫آﻳﺲ َ َ‬
‫وﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻦ ﺟﻲ ﻛﺎڻ وﻳﭽﺎري ِ‬
‫وﭸﻲ ﻛﻴﭻ ُאﮬﺎ ﮘﻞ ﭘﻴﺌﻲ‪:‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﮔﮇﻳﻮ ﻏﻢ ﭨﺎري‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻮن ِ َ‬
‫‪٤٦‬‬
‫ُ‬
‫ﭴﺎم ﭘﻨﮭﻮن ﮬﻚ ﮬﻮ ﺗﺎن‪،‬‬ ‫ﺳﺴﺌﻲ ُ‬
‫ﻛﺎ ِﻣﮡ ﺟﺎﻧﺐ ﮘﻮﻟﻴﻮ ﺟﻮ ﺗﺎن‪،‬‬
‫ﮬﺌﻲ ﺳﻮ ﺗﺎن‪،‬‬ ‫ﺳﺎﮘﻲ ﭘﺎڻ ﭘﻨﮭﻮن ِ‬
‫ﭜﭹﻲ ﮬﻲ‪ ‬ﮘﺠﮭﺎرت ﻛﻮ ﺗﺎن‪،‬‬
‫ﻛﺮﻳﻦ ِﭤﻲ وو‪ ‬ﺗﺎن‪،‬‬ ‫ﮀﺎﺟﻲ ﻛﺎڻ َ‬
‫ﮀﭙﺮ ﮘﻮﻟﻲ ِﭤﻲ ﺳﺎ ﮀﻮ ﺗﺎن‪،‬‬‫ََ‬
‫دوﺋﻲ‪ ‬ﮐﺎن ڌو ﺗﺎن‪،‬‬‫”ﺳﭽﻮ“ َدﺳﺖ ُ ِ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺗﻮ ﺗﺎن‪:‬‬ ‫ﺻ ِﺤﻲ َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﺳﺎﭴﻦ ﻛﻴﺌﻦ َ‬
‫َ‬
‫אﭼﻲ אوﺟﺎري‪.‬‬ ‫َﭘﺮ ﺟﻲ ﻋﺸﻖ ِ‬

‫‪٤٧‬‬
‫ﺷﻲ‪ “‬ﺳﻮ ﮬﺎدي‪،‬‬ ‫ﻛ ّ ِﻞ َ ۡ‬ ‫آﮬﻲ ” ُ‬
‫אﻻﺷﻴﺎ‪َ “‬ﮐﺆن آﺑﺎدي‪،‬‬‫ﺧﻠﻖ ۡ َ ۡ َ‬ ‫” َََ‬
‫ﻋﻴﻨﮭﺎ“ ِﭤﻲ آزאدي‪،‬‬ ‫وﮬﻮ َ ُ‬‫”َ ُ َ‬
‫ﻛﻨﻮن ﮬﻲ‪ ‬وאدي‪،‬‬ ‫وאﻧﺪي ﻏﻴﺮ َ ُ‬ ‫ِ‬
‫َﻟﭥﺎ ﺷﻚ ﺷﺒﮭﺎ ِﭤﻲ ﺷﺎدي‪،‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮہٗ“ ِﭤﻲ ِ ِ‬
‫אﻣﺪאدي‪،‬‬ ‫ﺳﺮي ِ‬ ‫” ِ‬
‫َ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﺳﻤﺠﮫ ﺗﻨﮭﻴﻦ ﮐﻲ ﺗﻌﺪي‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ َﻣﺮد ﻧﻪ آﮬﻲ ﻣﺎدي‪:‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭛ ِوچ ﺻﻮرت ﻳﺎر دي ﭘﻴﺎري‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪٤٨‬‬
‫وאﺋﻲ‪،‬‬‫ﭘﺎڻ ﻛﺮي ﭤﻮ ِ‬ ‫َﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎن ﮘﺎﻟﻬﻪ אﮬﺎ‬
‫ﺳﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﻓﺮ ﻣﺆﻣﻦ َ‬
‫ﺻﻮرت‬
‫رאﺋﻲ‪،‬‬ ‫رﻣﺰ ڏﻧﺎﺋﻴﻦ ِ‬ ‫אﻧﮭﻲ‪َ َ ‬‬
‫ﺟﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ڏس ڏﻧﻮ ﮬﻲ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ ُ‬ ‫َ‬
‫آﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺗﻮﻟﻮא“ َ‬ ‫ُ‬
‫ﻓﺎﻳﻨﻤﺎ ُ َ ّ ۡ‬‫” َََۡ‬
‫آﻳﺖ ِ‬
‫ﭜﺎﺋﻲ‪،‬‬‫אڄ َﺑﮭﺎﻧﻲ ِ‬ ‫ﭤﻴﮍو َ ُ‬
‫ﮬﺌﺎﺋِﻲ‪:‬‬ ‫ﮬﻚ ُ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻜﻮ ِ‬ ‫אﺣﻤﺪ وﺣﻲ ِ‬
‫ﮬﺌﺎ ِאﺳﺮאري‪.‬‬ ‫”אﺣﻤﺪ“ ” َאﺣﺪ“ ُ‬

‫‪٤٩‬‬
‫ُ‬
‫آﺋﻲ‪،‬‬ ‫رﺑﻲ ِ َﺑﺮﺑِﻲ“ آﻳﺖ ِ‬ ‫” َﻋﺮﻓﺖ َ ِ‬
‫وﭴﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﻮﺑﺖ ” َ َ ۡ َ‬
‫אﻧﺎאﻟﺤﻖ“‬
‫رﻻﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺷﺎﻧﻲ“ َرﻣﺰ ِ‬ ‫אﻋﻈﻢ َ ِ‬ ‫”َ ُ‬
‫אﺟﺮאﺋﻲ‪،‬‬‫ِ‬
‫ﻛﺸ َﻒ“ ُ‬ ‫ﻛﻴﮍي ” َﻟﻮ َ‬ ‫َِ‬
‫ﮬﻜﮍאﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻳﺒﺼﺮ“ آﮬﻲ ِ‬ ‫ﻳﺴﻤﻊ ُ ِ ُ‬ ‫”َ َ ُ‬
‫وאﺋﻲ‪،‬‬ ‫אﺣﻤﺪ“ ِאﮬﺎ ِ‬ ‫”ﺑﻼ ِﻣﻴﻢ َ ُ‬
‫ِ‬
‫آﮔﺎﮬﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫” ِאﻧﻲ אﻧﺎ א�“‬
‫ِ‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﻚ‬ ‫ﺻﻮرت ِ‬ ‫ﮬﺌﮍي ُ‬ ‫ُ‬
‫ﻮﻻﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ﺑﻨﺪو ﺳﻮ ﻣ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺑﺎﻻﺋﻲ‪:‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ﮬﻴﭟ ﺳﻮ‬ ‫ِ‬
‫ﻋﺎﻟﻢ א� ﻣﻮن ِאﻇﮭﺎري‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫‪٥٠‬‬

‫ﺟﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺞ ﺗﻪ ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ِ ُ‬
‫ِ‬
‫ﻻﺋﻴﻦ‪،‬‬‫ﮬﻲ‪ ‬ﭜﻲ َرﻣﺰ ﺗﻮن دل ﺳﺎن ِ‬
‫آﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎن آﺋﻴﻨﻮ ﭤﻲ ِ‬
‫ﭘﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ِﺋﻲ ۾ ُﻣﻨﮭﻦ ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ“‪،‬‬‫” َﻣﻴﻦ“ ﮐﻲ ﮀﻮڙ ﺗﻪ ﭤِﻴﻮن ” ِ‬
‫ﭜﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬‫ﭜﻮﻟﻮ ﻣﻮر ﻧﻪ ﮬﻦ ۾ ِ‬
‫ﺳﮣﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﺳﭻ ُ ِ‬ ‫ﺻﺤﻲ َ‬ ‫ﺗﻮﮐﻲ َ ِ‬
‫ﻛﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺷﻲ ﻧﺎﮬﻲ ِﺑﻨﺎ ﺣﻖ‬ ‫ﻛﺎ َ‬
‫ﮘﺎﺋﻴﻦ‪:‬‬
‫ﻧﺎﻃﻖ‪ ‬ﺑﺎאﻟﺤﻖ“ ﮘﺎﻟﻬﻪ ِאﮬﺎﺋﻲ ِ‬ ‫ﺷﻲ‪ِ ‬‬ ‫” ُُ‬
‫ﻛﻞ َ‬
‫ﻏﻨﻲ ُﮔﻔﺘﺎري‪.‬‬ ‫ﭘﺎڻ َ ِ‬
‫ﮬﺮ ﺟﺎ َ‬ ‫َ‬

‫ﻧﻮري‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﻧـــﻮري‬
‫‪۱‬‬
‫ﺗـــﻮن َ‬
‫ﺳﻤــــﻮ ﺳـــﺮدאر‪ ،‬آ‪ ‬ﻣــﻴﺌﻲ ﻣﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ‬ﺷﻔﻘﺖ ِﻣﮭﺮ ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﻛﻮ ﻧﻪ ُ ُ‬
‫ﺷﻤﺎر؛‬
‫ﻧﺪر ﮔﮭﺮ ﮐﺎن‪ ،‬ﻛﻴﻮ ﺳﺎري ﻋﺎﻟﻢ ُ‬
‫ﻋﺎر؛‬ ‫ﮔﻨﺪي‪ ‬ﮔﺎ َ‬
‫ﺪאر‪ ،‬ﺗــﻮ ﺳﺎري‪ ‬ﻛـﻴﻨﺠﮭﺮ رﮐﻲ‪.‬‬‫ﻣــﭥــﻲ َﺗﻨـﮭـﻦ َﻣ ُ‬
‫‪٢‬‬
‫ﺗــﻮن َ‬
‫ﺳﻤﻮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﻣــﻴﺌﻲ ُ ِ‬
‫ﻣﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ﻣﻮن َﻟﭳ رﮬﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻮ َﭘﻞ‪ ‬ﻟﮙﻴﺲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪.‬‬
‫‪٣‬‬
‫ﺳﺮ ﺟﻮ؛‬‫ﺳﻤﻮ ﺳﺎري َ‬ ‫ﻣﮭﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺗﻮن َ‬
‫آ‪ ‬ﻣﻴﺌﻲ ُ ِ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ؛‬
‫ﻗﺮب ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﮭﮍو‪ ،‬ﭴﺎﮢﻴﻮ ﭤﻮ ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ؛‬
‫ﮐﮑﻲ‪ِ ‬‬ ‫ﮀﮁﻲ‪ِ ِ ،‬‬‫ﺳﺮ ﮐﻨﻴﻢ ﭤﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﮐﺎري ِ‬
‫ِ‬
‫رאﮢﻲ؛‬
‫رאﮢﻦ ﺟﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫رאﺟﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ رאض ﺳﺎن‪ ،‬ﭤﻴﺲ ِ ِ‬
‫ﺳﻴﺒﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﮬﻴﺲ ﺑﻴﮭﻮدي ﺑﮁﮍي‪.‬‬ ‫ﺗﻮ َ‬
‫ﺳﻤﺎ ِ ِ‬

‫‪٤‬‬
‫ﻛ َﻦ ﻛﺎﻟﻮرא ﻛﻴﻨﺠﮭﺮﻳﻦ؛‬ ‫ﻛﻠﺴﺎ ﻛﻠﻮري‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻦ ُﭔﻜﻴﻦ ُﭔﻮري؛‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ وﭸﻲ َﭘﻦ ۾‪ِ ،‬‬
‫ﭼﻮري؛‬ ‫رאو ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﭼﺎﻧﻮر آﺋﻮن ُ‬ ‫ﺗﻨﻲ‪ ،‬ﮐﻲ َ‬ ‫روز ِ‬
‫אڌوﭔﻨﮅ ۾‪ ،‬ﺳﻲ ﻛﻦ ﻛﭙﮍא ﻗﺼﻮري؛‬ ‫ﺟﻲ ﮬﻴﻮن َ‬
‫ﮬﻴﭟ َﻣﭥﻲ َﺗﻦ ﭤﻲ‪ ،‬ڍﻛﻴﻮن ﺳﺎﻻن ﺳﻤﻮري؛‬
‫ﮐﭥﻮري؛‬ ‫ﮬﻴﻦ ُﮐﮭﻨﺒﻲ َ ُ‬ ‫وﻳﺲ ۾‪َ ُ ،‬‬ ‫وﺗﻦ َ‬ ‫وאﺳﻴﺎ َ‬‫ِ‬
‫אﭘﺮ َﻋﻄﻮري؛‬ ‫َ‬
‫ﮐﮑﻲ‪‬ﺗﺎر ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻲ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﮀ ِﮁﻲ‪ِ ِ ‬‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﮭﺎڳ ِ‬ ‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ُ‬ ‫ﭤِﻲ ُﻣﻠﻜﻴﻦ ﻣﺸﮭﻮري‪َ ،‬‬
‫‪٥‬‬
‫ﺟﻦ ﮬﺌﺎ؛‬ ‫ﭘﻴﺮ آﺋﻮن ُﻣﻨﮭﻦ ِﻧﻴﺮא‪ ،‬ﭘﺎﮢﻲ‪ ‬ﭘﻮﻧﺪא َ ِ‬ ‫َ‬
‫ﭼﻴﺮא؛‬ ‫ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﭼﺎھ ﻣﻨﺠﮭﺆن ِ‬ ‫ﺳﻲ אڄ َﭔﮅﻳﻮ وﺗﻦ ِ َ‬
‫ﻣﻨﮭﻦ ﺗﻲ ﮬﭣ َﺗﻨﮭﻴﻦ ﮬﻴﺮא؛‬ ‫ﻣﺎﮢﻚ ﻣﻮﺗﻲ ُ َ‬ ‫ِ َ‬
‫ﭴﺎم ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻤﻲ َ‬ ‫ﺳﮕﮭﮍ َ‬‫ﻛﻴﺮא‪َ ُ ،‬‬ ‫ﺳﭝﺌﻲ ِ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎت‬
‫‪٦‬‬
‫ﺗﻦ ﺟﺎ؛‬ ‫ﭘﻴﭧ ﭘﺎرﻳﺎ ِ‬ ‫ﻟﭙﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻲ َ‬ ‫وﮬﻞ َ ُ‬ ‫َوﮬﻴﻦ َ َ‬
‫ﺟﮭﭙﻴﻮن؛‬‫ُ‬ ‫ﺟﮭﭕﻴﺮن‬‫ڏپ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﻲ َ‬ ‫ڏﻧﻴﻮن ُڏٿ ُ َ‬
‫ڌﭘﻴﻮن؛‬ ‫ڌﭔﻦ ﻣﻨﺠﮫ ُ‬ ‫ﺧﺎﻃﺮ َڌﭔﻴﺮﻳﻮن‪َ ُ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮐﮑﻲ‪‬‬ ‫ِ‬
‫ﭼﺮﻳﻮن ﭤﻴﻮن‬ ‫ﭼﻮري‪ ‬ﺗﻲ َ‬ ‫ﮐﺎﺋﻦ َﭘﭕﮡ َﭘﭙﻴﻮن‪ ،‬ﺳﻲ ُ‬ ‫ﺟﻲ ِ‬
‫ِ‬

‫‪٧‬‬
‫ﻗﻮت ﺟﻲ؛‬ ‫ﻛﺎرڻ‬ ‫وﺗﻦ ﺟﻬ َ‬
‫ﺎڳ‪ ،‬ﻣﻴﺌﻮن‬ ‫ﺟﻲ ﺟﻬﺎﮘﻴﻮن َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ُ َ‬
‫ﺳﮭﺎڳ؛‬ ‫אﻋﻠﻲ درﺟﻲ آﻧﺪﻳﻮن‪َ ،‬‬ ‫ﺳﻲ‬
‫ٰ‬
‫ﻛﻦ رﻧﮕﻴﻠﻴﻮن رאڳ؛َ‬‫َﻣﻨﮁﺮ َﻣﮭﺎ وچ ۾‪َ ،‬‬
‫ﮬﮭﮍא‪َ ،‬ﺗﻦ ﺗﻲ ﭜﻠﻲ ﻛﻴﺎ ﭜﺎڳ؛‬ ‫ﮬﺌﺎ ﺣﺎل ﺟﻨﻴﻦ ﺟﺎ ِ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﭔﻦ ﻛﻨﮅﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﮬﭣ ُאﻧﮭﻦ ﺟﻲ َ‬
‫وאڳ؛‬ ‫ُ‬
‫َ‬
‫אﺟﮭﺎڳ؛‬ ‫ﮬﻴﺮא ۽ ﻳﺎﻗﻮت ﭔﻴﺎ‪َ ،‬אڄ ُאﻧﮭﻦ وٽ َ‬
‫ِ‬
‫ڏﻟﻴﻦ ﮐﻲ ڏﻳﺌﻲ ﮀﮇﻳﺎ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭔﻴﺎ ِﭜﻲ ﻟﮑﻴﻦ ﻻڳ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ُ‬
‫‪٨‬‬
‫ڊول ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ڊوﻧﮉﻳﻮن؛‬ ‫ُ‬
‫ﺑﻴﺤﺪ ﭜﮙﻮڙﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻴﻦ ِ‬
‫ڏپ ﺟﻮن‪ ،‬ﻛﻦ ﺧﺮאرﻳﻦ ﮐﻮڙﻳﻮن؛‬‫ﻧﺎﭘﻲ ُڏٿ آﺋﻮن ُ َ‬
‫ُﭔﻮري‪ ‬ﭰﺮﮬﺎ َﭰﺮﻳﻮن‪ ،‬אﭼﻦ ﻣﻼﺣﻴﻮن ﻣﻮڙﻳﻮن؛‬
‫ﺟﻮڙﻳﻮن ﺳﭛ ﺟﻮڙﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﭴﺎم ﺗﻤﺎﭼﻲ‪ ‬ﺗﻦ ﺟﻮن‪.‬‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ؛‬ ‫ُ‬
‫ڊول ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ڊوﻧﮉﻳﻮن‪َ ،‬ﭘﺮ ﮬﻴﻮن َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺳﻨﺪي‪ ‬ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻦ ﭨﻮرﻳﻮن آﺋﻮن ﭨﻮﻧﮉﻳﻮن؛‬
‫ﭼﻚ ﺟﻴﮭﻮن ﭼﻮﻧﮉﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﭴﺎم وﮬﺎري َ ِ‬
‫وٽ ۾‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬

‫‪۱۰‬‬
‫ﮬﻴﻮن َﻟﮝﻴﻦ ﻟﻴﮍﻳﻮن‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﻮﭼﺎرﻳﻮن؛‬‫ُ‬
‫وٽ ۾‪ ،‬ﻛﺮي ﻣﻼﺣﻦ ﻣﻴﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﺳﻲ ﭤﻮ ﭴﺎم وﮬﺎري َ ِ‬
‫ﭤﻮ ﭜﮙﻴﻮن ﺟﻮڙאﺋﻲ ڏﺋﻲ‪َ ،‬ﭔﮭﮙﮡ َﺗﻦ ﭔﻴﮍﻳﻮن؛‬
‫ﺟﮭﭕﻴﻮن ۽ ﺟﮭﻴﮍﻳﻮن؛‬‫ﻣﺎﮢﻚ ﻣﻮﺗﺌﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﮐﺆن َ‬ ‫وﭠﻦ ِ‬
‫ﺳﻤﻲ ﭴﺎم ُ‬
‫ﺳﮭﺎﺋِﻴﻮن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺗﻮڙي ِאﮬﮍﻳﻮن אوﻳﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ﭜﻲ َ‬
‫‪۱۱‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻟﻮرن ﺳﺎن؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﻤﻦ‬ ‫ُ‬ ‫ﭘﺎﻟﻴﺎ َ‬
‫ﭘﻴﭧ‪،‬‬ ‫ﺟﻦ ﭤﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻼﺋﻦ ﻣ َ‬
‫ﻴﭧ؛‬ ‫ﭰﻠﻴﻞ ﺳﺎن‪ ،‬ﭤﻴﻮن َ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻲ ﭤﺎ ﺗﻴﻞ‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻮאﮬﺮ ﺟﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﭤﻮ אﻧﮭﻦ ﭘﺎ ِر אﻣﻴﭧ؛‬ ‫ﭴﺎم‬
‫ِ‬
‫ﺳﻤﻲ ﻣﻴﺮ ُﻣﮭﺎﮢﻦ ڏي‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻻﮐﻴﮣﻲ ﻟﻴﭧ‪َ ،‬‬ ‫ﻛﺌﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﻛﻲ؛‬
‫ﻣﻠﻴﻦ ﻛﻴﻦ ِ‬ ‫وﻳﻞ‪ ،‬ﭤﻲ ﻗﻮت ِ ُ‬ ‫ﺟﻦ ﺗﻲ َ‬‫ﮬﺌﺎ وڏא َ‬
‫ﻛﻦ ُﻣﮭﺎﮢﻴﻮن َ‬
‫ﻣﻴﻞ؛‬ ‫ﺧﺎﺻﻴﻦ ﺳﻲ ﺧﻮرאﻛﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﺎن َ‬
‫ﺟﮭﮍي ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬ﻛﻦ ﺳﻴﻼﺑﻴﻦ َ‬
‫ﺳﻴﻞ؛‬ ‫ِﻣﮍي ُ‬
‫زﺑﻮﻧﻦ َﺗﺆن َ‬
‫ذﻳﻞ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﻮ‪ ‬ﻻﭤﺎ ﭴﺎم ُﻟﻄﻒ ﺳﺎن‪،‬‬
‫َ‬
‫ﮔﺎڏڻ אوﺗﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺗﻦ ﺳﻲ ﺗﻴﻞ ُ َ‬
‫ﭰﻠﻴﻞ‪ ،‬אڄ ﻋﻄﺮ‬

‫‪١٣‬‬
‫אڌوﭔﻨﮅ‪ُ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﺌﻲ ُﻋﻤﺮ َ ِ‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ ِאﮬﮍي؛‬ ‫ﺟﻨﮭﻴﻦ َ ِ‬ ‫َ‬
‫אﻧﮅ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ُ‬ ‫ﺳﻲ َ‬
‫ﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ‪ ،‬آﻳﻮن ڏאڍي ِ‬
‫ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﻃﻮﻻن ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭘﻴﻮن ﮬﺎﻛﺎن ﮬﻨﮅو ِ‬
‫ﮬﻨﮅ؛‬
‫ﭘﻨﮅ؛‬ ‫ﭼﮍﮬﻴﻮن‪ ،‬ﭘﻴﺮﻳﻦ َ َ‬ ‫ڏﻟﻴﻮن ڏوﻟﻴﻴﻦ َ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﻮن ﻧﻪ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻨﮅ‪َ ،‬‬ ‫َ َ‬
‫ﺟﻮאﮬﺮ ۾‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮍﻳﻮن‬ ‫ﺳﭛ אﻧﺪאﻣﻴﻦ َ ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﮬﻴﻮن‪ ،‬אڄ ﭤﻴﻮن ﻻﻟﻴﻦ ُ‬
‫ﻻﺋﻮ؛‬ ‫َ‬ ‫ﭼﻚ ُ‬ ‫ﭼﻮﻟﻴﻮن َ‬
‫ﺟﻦ ِ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺟﮍאﺋﻮ‪ ،‬ﭘﺎﻳﻮن وﺗﻦ َ‬
‫ﭘﻴﺮ ۾‪.‬‬ ‫ﺟﺘﻴﻮن َ‬ ‫ُ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﭼﮑﺎﻳﻮن ﭼﺎﭨﻴﻮن؛‬ ‫ﻧﺎدرﭴﺎم ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻲ َ‬
‫َ‬ ‫ﻧﻮري‪‬‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ڏﺳﮡ ﺳﺎن ڏﻳﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﭰِﻜﻞ ﭰﻴﺮאﭨﻴﻮن؛‬
‫وﭨﺎن ﺳﻮ وאﭨﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ڏﮬﺎڙي ُאن ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪١٦‬‬
‫ﻣﻮﺗﺌﻴﻦ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﻣﻚ ِ َ‬
‫ﮬﻚ ُ ُ‬
‫ﺗﺮאر‪ ،‬ﭼﺎر ﺗﺮאرא ِ‬ ‫ﮬﻮن َ َ‬
‫ﺗﻨﮭﻦ ﺑﺮאﺑﺮ ﻧﻪ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻮڙي ڏﻳﻦ ﺟﺎل َ ُ‬
‫ﺟﻮﮬﺎر؛‬
‫ﻣﮭﺎﮢﻲ‪ُ َ ‬‬
‫ﻣﮣﻴﺎر؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻮ ﭘﻞ‪ِ ‬ﭘﻴﮍو ﮬﮭﮍو‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﻗﺮאر‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﭴﺎرو ﭴﺎم ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ َﭜ ِﺮ َ ُ‬
‫َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ َ ُ‬
‫ﻣﺮ‬

‫‪١٧‬‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮري‪َ ،‬ﻣﻚ ِ ِ‬
‫ﻣﻮﺗﻦ ﺗﻲ ﻧﻪ ڏﻳﺎن؛‬ ‫ﺗﺎرאزي‪ِ ‬‬
‫ﭔﻴﮣﺎ ﭨﻴﮣﺎ ﻧﻪ وﭠﺎن‪ ،‬ﭤﻮري ﻧﻪ ﭤﻮري؛‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮔﮭﻮري آ‪ ‬ﮔﮭﻮري‪ ،‬ﺟﻮ ﭴﺎرو ﭴﺎم ُ‬
‫‪١٨‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎڻ؛‬ ‫ﻣﻮﺗﻦ‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬
‫ﻣﻚ ﺑﺮאﺑﺮ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﻣﺎﮢﻚ ِ ِ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬‫ﺳﭹﺎڻ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﭴﺎرو ﭴﺎم ُ‬
‫ﺳﻤﻮ ﭴﺎم ُ ُ‬ ‫َ‬

‫‪۱‬‬
‫ﺟﻦ ُﻣﻮڙא‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﭴﺎرﻳﻦ ﮔﻨﺪﺋﻴﻦ ﮔﻮدڙﺋﻴﻦ؛‬ ‫َﻣﭥﻲ َ‬
‫ﺟﮭﻮڙא؛‬ ‫ﺑﺌﻨﺴﺮ ﺑﺌﻴﻨﺎن زر ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻦ ﺟﮭﺎﭔﺎ َאﺋﻮن ُ‬
‫ﭼﻮڻ ﺗﺎﺋﻴﻦ ﭼﻮڙא؛‬ ‫ﻛﻴﻦ ﮬﻮ‪َ ،‬ﺗﻦ ُ‬ ‫ﻛﻠﮭﻴﻦ ِ‬ ‫ﺟﻦ ﭔﺎﻧﮭﻴﻦ ُ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ﺳﮭﺎڳ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻦ ﻧﻨﮕﻦ ﻧﭙﻮڙא؛‬
‫ﻛﻮڙﻳﻮن ۽ ﻛﺆڙא‪ ،‬ﺳﭽﺎ ﺳﻤﻲ ﺳﭛ ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪٢‬‬
‫ﺟﻴﻮن؛‬ ‫ﻣﻼﺣﻦ ِ‬‫رﻧﮓ ﻛﺎري ُروﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻴﻮن ﻣﮍﻧﻲ َ َ‬
‫ﮐﺎرن ۾ َאﭼﻦ‪َ ،‬درא ۽ ُدوﻳﻮن؛‬ ‫ﺳﻲ ﮐﻨﻴﻮن َ‬
‫ﺑﺪﺑﻮﻳﻮن‪ ،‬אت א� ﻋﻄﺮ אوﺗﻴﺎ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﺖ ﺑﻴﺤﺪ ُ‬ ‫ِ‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎرن ﮔﺎﻧﮕﭩﻴﻮن؛‬ ‫ﮬﻚ َدرא ﭔﻲ ُدو‪ ،‬ﭘﻴﻮن ﮔﻮﺟﺎن‬
‫ِ‬
‫ﺟﻲ َאﭼﻲ‪ ،‬ﺑﺮאﺑﺮ ﺑﺪﺑﻮ‪‬؛‬ ‫ﮐﮑﻲ‪ِ ‬‬ ‫َﺗﻦ ﻣﻮن ِ‬
‫אﭼﻲ ُﻣﺸﻚ ﻋﻄﺮ ﺟﻲ‪َ ،‬אڄ ﻣﻨﺠﮭﺎﻧﺌﻦ ﺧﻮﺷﺒﻮ‪‬؛‬
‫ﺳﻮﮬﮣﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ُ ‬رو‪ ،‬ﺻﻮرت אﻧﮭﻴﻦ ُ‬ ‫رﻧﮓ ﺳﻮﻧﻲ ِ‬
‫‪٤‬‬
‫ُ‬
‫ﺑﮁﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﻣﻨﮭﻦ ِﻣﭩﻲ‪ ‬ﻣﻴﺮﻳﻮن ﮬﻴﻮن‪ ،‬ﺑﻴﮭﻮدﻳﻮن‬
‫ﮀﻢ ﭤﻴﻮن ﮀﻴ ُ‬
‫ﺮﻳﻮن؛‬ ‫ﮀﻢ ِ‬ ‫ﮔﮭﻨﮕﺮو‪ِ ،‬‬
‫ﻧﻮري‪ِ ِ ‬‬ ‫ﮔﮭﮡ ﮔ ِﮭﮡ ِ‬‫ِ‬
‫ﮬﻲ ﺟﻲ ﮬﻦ ﮬﻴﺮﻳﻮن؛‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ڏﺋﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﻤﻲ ﭘﺎڻ ﺳﮭﺎڳ ِ‬
‫ﭘﺎرس ﻟﮙﻲ ﺳﻮن ﭤﻴﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻟﻮﮬﺎﮢﻴﻮن ﻟﻮرﻳﻮن‪،‬‬
‫ِ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬
‫ﭘﺎرس ﻟﮙﻲ ﺳﻮن ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﻟﻮﮬﺎﮢﻴﻮن ﻟﻮرﻳﻮن؛‬
‫ﺟﮭﮙﻦ ﮐﻲ ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪َ ،‬ورﻳﻮن ۽ وﻳﺮﻳﻮن؛‬ ‫ﺟﮭﻞ ُ‬ ‫َ َ‬
‫ﻣﺤﻠﻴﻦ َرﮬﻦ ﻣ َﻴﺮ ﺟﻲ‪ُ ،‬ﻣﮭﺎﮢﻴﻮن ﻣﻴﺮﻳﻮن؛‬
‫ﺳﮭﺞ ۽ ﺳﻴﺮﻳﻮن؛‬ ‫ﺳﮭﺎڳ ﮐﻲ‪َ َ ،‬‬ ‫ﺳﻤﻲ ڏﻧﺎ ُ‬
‫ﻛﻮﺟﮭﻦ ﻣﺎن ﺳﮭﮣﻴﻮن ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﺟﮭﭧ َﭘﭧ ﺟﮭﭕﻴﺮﻳﻮن؛‬ ‫ِ‬
‫ﮐﮣﻲ‪.‬‬‫ﻛﻨﻴﻮن ِ‬ ‫ﺗﻤﺎﭼﻲ‪ ‬ﺗﻴﺮﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺟﻮن ِ‬
‫‪٦‬‬
‫ُﻣﻨﮭﻦ ِﻣﭩﻲ‪ ‬ﻣﻴﺮא‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﺑﻴﮭﻮدא ﺑﮁﮍא؛‬
‫ﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﮔﺎﻧﺪ َر ُﮔﻨﻴﺮא؛‬ ‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ُ‬
‫ڏﺳﻮ ڏﮬﺎڙي ڏﺋﻲ‪ ،‬ﭤﻮ در ﺗﻨﻴﻦ دﻳﺮא؛‬
‫ﮐﺎﺋﻦ ﻃﻌﺎم ﺧﻮﺷﻲ‪ ‬ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎﺟﮭﺮ ﺳﻮﻳﺮא‪ ،‬ﭤﺎ ِ‬‫ُ‬
‫‪٧‬‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻦ َﺗﺮﻳﻮن‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﻛﻮﻧﺌﺮ ﻛﮍﮬﻴﻮن ﻛﭿ ۾؛‬ ‫َﺗﺮﻛﻮ َ‬
‫َﺗﻦ َאڄ َﻟﮍﮬﺎن َﻟﮍﻛﻦ ﻣﻮﺗﺌﻴﻦ‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺳﻮن ﺳﺮﻳﻮن؛‬
‫ﺑﺎف زرﻳﻮن؛‬ ‫زﻳﻮر َאﺋﻮن ﭘﺎزﻳﺐ ﭔﺌﺎ‪ ،‬زري َ‬
‫ﭔﺌﻲ َﭜﺮﻳﻮن‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﮐﻲ אﻧﻌﺎم ﭤﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺠﮭﺮ ِ‬‫ﻛﻴﻨ ُ‬ ‫ِ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻛﻢ ۽ ﻛﻮﮢﻴﻮن؛‬‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﮁﻴﻦ َ‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ُدو‪َ ‬درא‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﭛ َﮔﺮא؛‬ ‫ﺳﻲ ﻣﭥﻲ ﭘﻴﺮﻳﻦ َﺑﺮﮬﻨﻪ‪ ،‬ﮬﺌﺎ َ َ‬
‫ﮔﺎﻧﺪر َ ُ‬
‫ﺳﮭﺎڳ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ُאﮬﻲ ﭘﺎﮬﺎن ﭘﺎڻ َﭜﺮא‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ُ‬
‫‪٩‬‬
‫ﻛﻢ‪ ،‬ﺗﻦ ﻧﺎﺗﻮ ﻧﺎﭘﻲ ﺳﺎن ﮬﺌﻮ؛‬ ‫ﺟﻲ ﻛﻮﻧﺌﺮ َﭜﺮن ُ َ‬
‫ﻛﻴﺎ ُرم؛‬
‫ﺗﺮن ﺟﺎ ﺗﻦ ﺗﺎر ۾‪ ،‬ﭤﻲ َروאن ِ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﻮ‪ ‬אﭼﻲ ﺗﻤﺎﭼﻲ‪ ‬ﭴﺎم ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺌﻲ در ﺗﻨﻴﻦ ﺟﻲ ُڌم؛‬
‫ﺟﻲ ﮬﺌﺎ ﮔﻮﺷﺎﺋﺖ ُﮔﻢ‪ ،‬ﺳﻲ ﭘﻞ‪ ‬ﻟﮙﻲ َﭘﮅرא ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﻛﻢ ﻛﻮﮢﻴﻮن؛‬ ‫ڏאج‪ ،‬ﻗﻮت ﺟﻨﻴﻦ ُ َ‬ ‫ﺟﻦ ُ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺑﮫ ڏوڏא َ‬
‫ﺗﻤﺎﭼﻲ ﻛﻴﮇو ﻛﮃي‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫אﻧﮭﻦ ﺟﻮ َאﺣﺘﻴﺎج‪ ،‬ﭤﻮ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ ُرو‪ ‬ﻧﻪ رﻧﮓ‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﺑﻴﮭﻮدא ُﺑﮁﮍא؛‬
‫َאڄ ﭘﮡ אﻧﮭﻦ ﺟﻲ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻴﺮن ﮬﻴﭟ َﭘﻠﻨﮓ؛‬
‫ﺑﻮאب ﻧﻪ َ َ‬
‫אﻧﮓ؛‬ ‫ِﻣﻴﺎﮢﻴﻮن ﻣﻌﺎﻓﻲ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﻧﻪ َא َ‬
‫ﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ُ‬ ‫ﭘﭧ אوڍﻳﻦ َאڙﭔﻨﮓ‪ ،‬ﺳﻲ َ‬ ‫َ ُ‬

‫‪١٢‬‬
‫ﻟﺲ َﭘﻼ‪ ،‬ﭤﻲ ُﻣﮭﺎﮢﻦ ﻣﺎرﻳﺎ؛‬ ‫ﻛﻴﻮن َ َ‬
‫ﭘﻮ‪ُ ِ ‬‬
‫ﻟﮏ ﮬﺰאرﻳﻦ ﺣﺎﻛﻤﻴﻦ‪ ،‬ﭤﻲ ﮐﺎڌא َﺗﻦ َﮐﻼ؛‬ ‫َ َ‬
‫ﻛﻨﮅن ﺗﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﭤﻴﺎ ﻟﮙﻲ َ‬ ‫ﻛﮍﮬﻴﻮن ﺟﻦ َ‬
‫ﭜﺎڳ َﭜﻼ؛‬ ‫ُ ِ‬
‫ﭠﮭﺮﻳﻞ ﻛﻴﻦ َﭠﻼ؛‬ ‫َ‬ ‫دﻣﮍي َﺗﻦ ﻧﻪ َ َ‬
‫دﺳﺖ ۾‪ ،‬ﮬﺌﺎ‬
‫ﻣﺎل ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻴﺎ َﭤﻢ َﭤﻼ؛‬‫َאڄ َﻣﻴﺌﻦ ﺟﻲ ﮔﮭﺮ َ‬
‫ﻛﻼ؛‬‫ﻣﻴﻲ َ‬ ‫ﮬﻴﮍي אﮐﮍﻳﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ ِ َ‬ ‫َﭘﺮ ُ‬
‫ﻛﻼ؛‬ ‫رس َ‬ ‫ﻛﻴﻮن َ‬ ‫ﻻڏﻛﻴﻮن‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮔﮭﻤﻦ‬‫ﻨﺠﮭﺮ ُ‬‫ﻛﻴ ُ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﺒﺎ‪.‬‬‫ﻧﺎﻧﻮ ُ‬‫ﺳﻤﻲ َ‬ ‫ﺳﮕﻼ‪َ ،‬‬ ‫َאﮔﻼ ﺟﻲ َ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﭴﺎرن وאرﺋﻴﻦ؛‬ ‫ﺣﻼ‪ ،‬ڏﻧﺎ ﭴﺎم ﺗﻪ ِ ِ‬ ‫ﺣﺮﻳﺮאن ۽ ُ‬ ‫َ‬
‫ﭼﻮﻛﻼ؛‬ ‫ﭼﻮﺗﻴﻮن ُ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻲ ﮬﻴﻮن َאڌو ﭔﻨﮅن ۾‪َ ،‬ﺗﻦ‬
‫ﺳﻨﺪي‪ ‬ﺟﺎ‪ ‬ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﺑﻨﺎﻳﺎ َﺑﻨﮕﻼ؛‬ ‫َ ُ‬
‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ َ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﺒﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻤﻲ ﻧﺎﻧﻮ ُ‬ ‫َאﮔﻼ ﺟﻲ ﺳﮕﻼ‪ ،‬ﺗﺎ َ‬
‫‪١٤‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪ ،‬رﮬﻦ ﭜﺮﻳﻮن ﺟﻲ ﭜﭝﻮر؛‬ ‫ﻴﻨﺠﮭﺮ ﺳﻨﺪي‪َ ‬‬
‫ُ‬ ‫ﻛ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎﻟﻮر؛‬ ‫ﺗﻦ ﻣﻴﺌﻦ ﻣﭥﻲ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺳﺎﻟﻮ ۽‬
‫ﺣﻮر؛‬‫ﺣﻜﻢ ﮬﻼﺋﻲ ُ َ‬ ‫ﭼﺆڏول‪ ،‬ﭤﻲ ُ‬ ‫ﭼﮍﮬﻴﻮ ﺳﺎ َ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن رא‪ ‬ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻴﺎ َﻣﻼﺣﻴﻦ َﻣﺬﻛﻮر؛‬
‫ﭴﺎم ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺎﭼﻲ‪َ ‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻲ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﺣﻀﻮر‪ ،‬وﮬﻦ‬

‫‪١٥‬‬
‫ﺳﻤﻮ ﺳﺮﺗﺎ ُج‪ ،‬آ‪ ‬ﻣﻴﺌﻲ ُﻣﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن؛‬ ‫ﺗﻮن َ‬
‫ُ‬
‫אﺣﺘﻴﺎج؛‬ ‫ﻟﻄﻒ ﺳﺎن‪ ،‬אﺳﺎن ﮐﺆن َ‬ ‫ﻻﭤﺌﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ُ َ‬ ‫َ‬
‫ﺘﺎج؛‬‫ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﻣﻴﻲ‪ ‬ﺳﻨﺪو ﻣﺤ ُ‬ ‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺳﺎرو ﺗﻮ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﻮن ڏﻧﮭﻦ رאج‪ ،‬ﻣﻮن ﻛﻴﮭﻲ ﻛﺎڻ ﻛﮍم ِ‬
‫‪١٦‬‬
‫وﮬﻞ ﺟﻲ وچ ۾؛‬ ‫وھ َ َ‬
‫ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﻮن ﻻﺷﻮن‪ ،‬ﮬﻴﻮن َ َ‬
‫ﭴﺎم ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﺧﻮرאﻛﻴﻦ ﺧﺎﺷﻴﻮن؛‬ ‫ﺳﻲ ﭘﻞ‪ ‬ﻟﮙﻲ ﭘﻮ‪َ ‬‬
‫ﻛﻤﺎﺷﻮن؛‬ ‫ﻟﻌﻠﻦ ﻳﺎﻗﻮﺗﻦ ﺟﻮن‪َ ،‬وﭨﻦ ﻛﻴﻨﮭﻦ َ‬ ‫َ َ‬
‫ﭘﻦ ﺗﻲ‪َ ،‬ﺗﻦ ﻓﺮﺷﻴﻦ َﻓﺮאﺷﻮن؛‬ ‫ﮬﺮﻳﻞ َ ِ‬ ‫ﺟﻦ ﭘﺎﺳﺎ ِ‬
‫ﺗﺎ ِﭜﻲ ﺗﻤﺎﭼﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻦ ﻃﺮﺣﻴﻦ ﺗﻼﺷﻮن؛‬
‫ﺳﮭﺎﮢﻴﻮن‪.‬‬ ‫رو‪ ‬ﮬﻴﻮن رאﺷﻮن‪َ ،‬ﭘﺮ ﺳﻤﻲ ﭴﺎم ُ‬
‫‪١٧‬‬
‫َ‬
‫ﺠﮭﺮ ﺳﻨﺪي‪ ‬ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ؛‬ ‫ﺧﺴﻴﺲ‪ ،‬ﻛﻴﻨ ُ‬ ‫ﺧﺎم ِ َ‬ ‫ﮬﺌﺎ َ‬
‫َ‬
‫ﺣﺮﻳﺺ؛‬ ‫ﻛﻞ‬‫ﮬﻤﮧ ُ‬ ‫ﺳﻲ ﻣﻮرאﺋﻮ َﻣﮁﻲ‪ ‬ﺟﺎ‪َ ،‬‬
‫ﭘﻴﺲ؛‬ ‫ﺗﮇﻳﻮن ﺗﻨﺆرﻳﻮن ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎﭤﺎرﻳﻮن ﺳﭛ ِ َ‬
‫َ‬
‫ﻣﺠﻠﻴﺲ؛‬ ‫ﻴﺌﻦ ﺳﺎن‬‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻣ َ‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ ِﭤﻲ ﺗﻤﺎﭼﻲ‪ِ ‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻲ ﺳﻮن ُرﭘﻲ ﺳﺮﺳﺎ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻟﭥﻦ ﮬﻚ ﭔﺌﻲ ﺟﻲ ﮬﻴﺲ؛‬
‫ﭴﺎم ﺣﺪﻳ َﺚ؛‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﺮ ﮬﺮ ُ‬ ‫ُ‬
‫وאﺗﻴﻦ ﻛﺮي ﭤﻮ אن ِ‬
‫آﺳﻴﺲ‪،‬‬ ‫ﻣﮭ َﺮ آﺋﻮن ﺷﻔﻘﺖ ﺟﻲ‪ ،‬ڏﺋﻲ ُאﻧﮭﻦ ﮐﻲ ِ َ‬
‫ﺳﮭﺎﮢﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻤﻲ ﭴﺎم ُ‬ ‫رﻳﺲ‪ ،‬ﺟﻲ َ‬ ‫ﻛﺮﻳﻨﺪو َ‬ ‫َﺗﻦ ﺳﺎن ﻛﻴﺮ َ‬

‫‪١٨‬‬
‫وھ َ َ‬ ‫ﺟﻦ وאﺗﻴﻦ َ ُ‬
‫ﺑﮁﮍي؛‬ ‫آﺋﻲ ﭤﻲ ُ ِ‬‫وﮬﻞ‪ ،‬ﺑﺎﻧﺲ ِ‬
‫ﺷﻐﻞ؛‬ ‫وٽ ۾‪ ،‬ﻛﻴﺎ ﺷﺎھ ُ‬ ‫َﺗﻦ وﻳﮭﺎري َ ِ‬
‫ﺳﭛ َ َ َ‬
‫ﺳﮭﻞ؛‬ ‫ُאﮬﻲ ﭼﮍﮬﻴﺎ ﭘﺎﻟﻜﺌﻴﻦ‪ ،‬آﮬﻲ ُ‬
‫ﺗﺖ َ َ َ‬
‫ﻣﺤﻞ؛‬ ‫ﺟﮭﭕﻴﺮن ﺟﮭﻮﭘﮍﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﻣﺎڙﻳﻮن ِ ِ‬ ‫ﺟﺘﻲ َ‬
‫ﻛﺮي‪.‬‬ ‫אﻧﮕﻞ‪َ ،‬אﭼﻴﻮ ُאﻧﮭﻦ ﺳﺎن َ‬ ‫ﭴﺎم َ َ َ‬
‫ﺳﻤﻮ ُ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﺧﻠﻖ ﮐﻲ؛‬ ‫آﺋﻲ ﻋﺎم َ‬ ‫ﮀﭧ‪ ،‬ﭤﻲ ِ‬ ‫ﮬﺌﻲ َ َ‬ ‫ﮀﮁﻲ‪ ‬ﺟﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫وھ ۾‪ ،‬ﻣﻴﺌﻲ ﻣﭹﺎﺋﻲ ﻧﻪ َﻣﭧ؛‬ ‫وھ وﭸﺎﺋﻲ َ َ‬ ‫َ ِ‬
‫ﮐﭧ؛‬‫ﮬﺌﻲ َ َ‬ ‫ﭼﮍﮬﻲ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﮐﻠﻲ‬ ‫ﻧﻮري ﭴﺎم ﺗﻤﺎﭼﻲ‪ ‬ﺳﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﻣﻼﺣﮡ ﻣﺸﺮو ڍﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﭘﭧ‪َ ِ َ ،‬‬ ‫ﺳﺮ ﻻﭴﻮ َ َ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ُ‬
‫ﮔﻮدڙﻳﻮن؛‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ﭰﺎﭨﻮڙﻳﻮن ﮬﻴﻮن‪ ،‬ﮔﻨﺪﻳﻮن‬‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺟﻮڙﻳﻮن؛‬ ‫ڏﺋﻲ‬
‫ﺟﻨﮓ ِ‬ ‫ﺟﻴﻮن‪ُ ،‬‬‫َﺗﻦ ﭜﻴﺮﻳﻮن ﺑﺎﻓﺘﻦ ُ‬
‫روڙﻳﻮن؛‬‫ُ‬ ‫ُאﮀﻠﻴﻮ ُאﻧﮭﻦ ڏي وﺟﮭﻲ‪ ،‬ﺳﻮن ُرﭘﻮ‬
‫ُ‬
‫ﮐﻮڙﻳﻮن؛‬ ‫ﻣﻴﻲ ﺟﻲ‪َ ،‬ﻗﻨﺎﺗﺎن‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎﻧﻮ ﭘﺎﺳﻲ َ‬
‫ﮔﮭﻮڙא ۽ ﮔﮭﻮڙﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮ وﻳﭡﻮ ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن ڏﺋﻲ‪.‬‬

‫‪۱‬‬
‫رאو ﮐﻲ‪،‬‬‫ﻧﺎز‪ِ ،‬ﭤﻲ رﻳﺠﮭﺎﺋﻲ َ‬ ‫ﻧﻮري‪ ‬ﻛﻴﻮ ُ‬
‫אﭼﻴﻮאﻧﮭﻦ ﺟﻮ ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻧﻴﺎز‪ ،‬ﭤﻮ َ‬ ‫ِﻧﺖ ِﻧﺖ ﭴﺎم ُ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻣﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﻣﻴﺌﻲ ُ ِ‬ ‫ﭴﺎم‪ ،‬آ‪ِ ‬‬ ‫ﺗﻮن ﺗﻤﺎﭼﻲ ُ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻨﮅﻳﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫آرאم‪ ،‬ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ِﭔﻦ‬ ‫ڏﻧﻮ ﺗﻮ ُ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻃﻨﺎب‪ ،‬אڄ ُﮐﺘﻲ ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ؛‬
‫ُ‬ ‫ﺗﻨﺒﻮ‪ ‬ﺟﻲ َ َ‬
‫رﺑﺎب؛‬ ‫ﻧﺎدري‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﭜﻲ َ‬
‫رود َ َ‬ ‫ﻧﺎد وﭴﻦ ﭤﺎ ِ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺒﺎب؛‬ ‫ﮐﻮڙ ﮬﺌﺎ‪ ،‬ﻗﻴﻤﺎ ِﺗﺖ‬ ‫ﮐﮑﻲ‪َ ‬‬ ‫ﺟﺘﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻣﮭﺎب؛‬ ‫ﻣﺎﮀﻲ ﺑﻲ‬ ‫ُ‬
‫َوﺗﻦ ُﻣﮭﺎﮢﺎ ﻣﺴﺖ ﭤﻴﺎ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻮرאﺋﻴﻦ ﻣﻌﺎف ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺣﺴﺎب‪،‬‬ ‫َﺗﻦ ﺗﺆن ﺳﭛ‬
‫‪٤‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭘﻠﺌﻪ ﻣﻮن ﭘﺎﺗﻮ‪ ،‬ﺗﻮن رאﺟﺎ ﻟﭳ َرﮬﺎﺋﻴﻴﻦ؛‬ ‫ََ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ُﻗﺮب ﮐﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﭹﺎﺗﻮ‪،‬‬ ‫ﺳﻤﺎ ُ‬ ‫َ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬ ‫ڏٿ َ‬
‫ﺟﻨﻴﻦ ڏوڏא‪َ ،‬ﭘﮭﺮڻ ﭘﺎﭔﻮڙא ﺗﻨﻴﻦ؛‬ ‫ُ ُ‬
‫ﭘﻴﭡﺎ َوﭸﻦ ﺗﻦ ﺟﺎ‪َ َ ،‬‬
‫ﮔﭗ אﻧﺪر ﮔﻮڏא؛‬
‫ﭘﻴﻨﮕﮭﻦ ۾‪ ،‬ﺗﻦ ُ‬
‫ُ‬
‫ﻻل ڏﺋﻲ ﻟﻮڏא؛‬ ‫ﺳﻮ َﭘﭩﻦ ﺟﻲ ِ‬
‫ُאﮬﻲ آﮢﻴﻮن אوڏא‪ ،‬ﭤﻮ وﻳﺮ وﮬﺎري َوٽ ۾‪.‬‬
‫‪٦‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﻮﺟﻬﻴﻮن رﻧﮓ ﻛﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﻮﭼﺎرﻳﻮن אﮬﻲ؛‬
‫ﮐﮣﻦ ﮐﺎرﻳﻮن؛‬ ‫ﺳﺮ َ َ‬ ‫ﺟﻴﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﻲ ﻛﮃﻳﻮ ﻛﺎﻟﻮرن ِ‬
‫ﺗﻤﺎﭼﻲ آرﻳﻮن؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ ﮐﮣﻲ ُאن ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ‬
‫ﻛﻴﻨﺎرﻳﻮن؛‬ ‫ﺳﺮ ﺗﻲ‪ُ ،‬‬ ‫ڍﻛﻦ ِ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻠﮭﻴﻦ ِ‬ ‫ﺳﻲ אڄ ﺳﺎﻟﻮن ِ‬
‫ﺗﻦ ﮐﻲ ﻛﺮي‪.‬‬ ‫زور ﮀﮇي زאرﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﺗﻤﺎﭼﻲ َ ِ‬
‫‪٧‬‬
‫َ‬
‫ﻻڏﻛﻴﻮن ﻻڏ ُﻟﮇن‪ ،‬ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﺳﻨﺪي‪ ‬ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ؛‬
‫َ‬
‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ُ‬ ‫ﻛﮇن‪َ ،‬‬ ‫ُ َ‬
‫ﺳﮭﺎڳ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﺎرﻳﻮن ﭤِﻴﻮن‬
‫‪٨‬‬
‫ﭴﺎم ﺗﻤﺎﭼﻲ‪ ‬ﭼﺎڙﮬﻴﻮ؛‬ ‫ڏﻟﻴﻦ ﮐﻲ ڏوﻟﺌﻴﻦ‪َ ،‬‬ ‫ُ ُِ‬
‫ﺟﻮאﮬﺮ ﺟﮭﻮﻟﺌﻴﻦ؛‬ ‫ِ‬ ‫زﻣﺮد َﺗﻦ ڏﺋﻲ‪ ،‬ﭤﻮ‬ ‫َ‬ ‫َﻟﻌﻼن‬
‫ﭼﻜﻢ ﺗﻲ ﭼﻮﻟﺌﻴﻦ؛‬ ‫ﻛﻼﺑﺎت ﺟﺎ‪َ ،‬ﺗﻦ ِ َ َ‬ ‫َ‬ ‫زري‪َ ‬‬
‫ﮀﮣﻜﺎﺋﻲ ﮀﻮﻟﺌﻴﻦ‪ ،‬ﮬﻴﺮא َﻟﮑﺎن َﻟﮑﻨﺌﻴﻦ‪.‬‬
‫‪٩‬‬
‫ﻛﻢ ﺟﺎ؛‬ ‫ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﺎ َﻟﻮل‪ ،‬ﻛﻮﺟﮭﺎ ﻛﻨﮭﻴﻦ ﻧﻪ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﺌﺎ‬
‫ﺟﮭﻮل؛َ‬ ‫ﺟﮭﺮوﻛﻴﻦ ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎن ﺗﻦ‪ ،‬ﺳﻲ ﻛﻦ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َﺗﮇي َﻣﮇي‬
‫َﻓﺮش ُﻓﺮوش َאﺋﻮن ﻏﺎﻟﻴﭽﺎ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ َﺗﻨﻴﻦ ﮐﻲ ُ َ‬
‫ﻃﻮل؛‬
‫َﻣﮇﻳﻮن ﻣﺎل ڏﺳﻲ ُאﮬﻲ‪ ،‬ﻏﻤﺰא ﮬﮣﻦ ُﻏﻮل؛‬
‫ﻗﺪر َﺗﻦ ﮐﻲ ﻛﮭﮍو‪ ،‬ﺟﻲ آﮬﻦ َ َ ُ َ‬
‫אوﻟﺠﻠﻮل؛‬ ‫َ ُ‬
‫אﻟﻮل‪ِ ،‬ﺗﻦ ﭴﺎرﻳﻮن ﭴﺎر وﺳﺎرﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺎ ِאﮬﮍي ﻣﻨﺠﻬﻪ َ ُ َ‬

‫‪۱۰‬‬
‫ﮬﭣ ۾؛‬ ‫ﮬﻴﻮن ﮬﻤﻴﺸﮧ َ‬ ‫ﻛﮍﮬﻴﻮن‪ُ ،‬‬ ‫ﺟﻦ ُ‬ ‫ﻛﺆﻧﺮ َ‬
‫ﺳﻲ ﻟﻮڙﮬﻦ ﺟﻲ َﻟﮍھ ل‪ ،‬ﭤﻲ ُﻟﮍﺋﻲ ﻣﻨﺠﮫ ُﻟﮍﮬﻴﻮن؛‬
‫ﻛﮍﮬﻴﻮر؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﻧﺘﻠﻦ ُ‬ ‫ﺟﮭﻞ ﻧﻪ ُאن ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﮭﮙﻦ َ‬ ‫ُ‬
‫ﮀﮍﮬﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻲ ﺗﺎزي َﻃﻮﻳﻠﻦ ۾‪.‬‬ ‫وﺗﻦ ﮀﻴﻚ ُ‬ ‫ﻛﻲ َ َ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﺟﻴﻮن؛‬ ‫ﭘﺎﮢﻲ‪ ‬ﭘﻮﻧﺪي ﺟﻦ ُ‬ ‫ﻟﺲ ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﻴﻮن َ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭝﺎ ﮀﻮﭨ ُﻴﻮن؛‬ ‫ﮀﺮ َ‬ ‫ﻌﺎﻓﻲ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﭔﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫َﺗﻦ ِﻣﻴﺎﮢﻴﻮن ﻣ ِ‬
‫ُ‬
‫ﭨﻮﭨﻴﻮن؛‬ ‫ﺳﻤﻮ‬‫ُאن ﺟﻮن ﮐﮣﻲ ﻛﻴﺘﺮﻳﻮن‪ ،‬ﭴﺎم َ‬
‫ُ‬
‫ﻣﻮﭨﻴﻮن؛‬ ‫ﻣﺎﮢﻦ ﺳﺎن‬ ‫رאو ﮐﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﺟﻮ ﻣﻴﺌﻮن رﻳﺠﮭﺎﺋﻲ َ‬
‫ﭴﺎم ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َﮐﺮﻳﻮن ﺟﻲ ﮐﻮﭨﻴﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ِﭜﻲ ﭘﻴﻮن ﭘﻠﺌﻪ َ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﻛﻨﺪي َﭘﻦ ۾؛‬ ‫ﮬﭙﻴﻮن‪ ،‬ﭘﻮرﮬﻴﻮ َ‬ ‫ﮬﻮ‪ُ ‬‬ ‫ﭤﻲ ُﭘﮡ ُ‬
‫ﻛﻨﻴﻦ ُﭔﭩﻴﻮن؛‬ ‫ﻴﮍ ﻧﻪ ﺟﻦ ِﻟﮝﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﭔﺎﮬﻴﻦ َ‬ ‫ﻟِ َ‬
‫ﮀﭩﻴﻮن؛‬ ‫ﮀﻴﮭﻦ ﮐﺎن‪ُ ‬‬ ‫ﭴﺎم ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﻟﮙﻲ ﭘﻮ‪َ ‬‬ ‫َﭘﻠﺌﻪ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻻﻧﮕﻮﭨﻦ ﻟﭩﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ُﻣﮭﺮאن ﻟﻌﻼن ﻻڏ ﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ُאﻧﮭﻦ‬
‫ِِ‬
‫‪١٣‬‬
‫َ‬
‫ﻴﻨﺠﮭﺮ ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺑﻴﮭﻮدא ﺑﻲ آب ﮬﺌﺎ‪ ،‬אﮘﻲ ﻛ‬
‫َ‬
‫ﺟﻮאب؛‬ ‫َﭘﻠﺌﻪ ﻟﮙﻲ ﭘﻮ‪ ‬ﭴﺎم ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﺗﻨﮭﻦ ﺟﺎ َ‬
‫ﺟﻮڙ‬
‫ﺣﺴﺎب‪َ َ ،‬‬
‫ﻣﻼﺣﻦ ﻣﻌﺎ ِﻓﻲ ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺣﺮف‬ ‫ﺳﭛ‬ ‫ِﭔﻴﺎ َ‬

‫‪١٤‬‬
‫ﺳﺘﻴﻮن؛‬‫ﺳﻮ ُ‬‫ﮔﮭﻤﻴﻮن‪ ،‬ﺗﻦ ﻟﮙﻴﻮن َ‬‫ﭘﻴﺮﻳﻦ ُאﮔﮭﺎڙي ﺟﻲ ُ‬
‫ﺟﺘﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ڏﻧﻴﻮن ﺗﻤﺎﭼﻲ‪ ‬ﺗﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﮍאو ُ‬
‫َ‬ ‫ﺳﺎڻ‬
‫‪١٥‬‬
‫ُ‬ ‫ُﻣﮭﺎﮢﻲ‪ُ َ ‬‬
‫ﻣﺮכ‪ ،‬ﺟﺎن ﺗﻤﺎﭼﻲ ُﻃﺮﻳﻞ ﭤﻴﻮ؛‬
‫ﮔﻼب ﺟﻮ‪ ،‬ﭤﻮ אوﺗﻲ ﭘﺎڻ ُ‬
‫ﻋﺮق؛‬ ‫َ‬ ‫َﻣﭥﻲ ﻣﻴﻲ‪‬‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﻛﻮﻧﻪ َ ُ‬
‫ﻓﺮق‪ ،‬ﭘﺎڻ ﮔﮇﻳﺎﺋﻴﻦ ﮔﺎﻧﺪرﻳﻦ‪.‬‬
‫‪١٦‬‬
‫آﺋﻲ ﭤﻲ ﻋﺎ َم ﮐﻲ؛‬ ‫ﺟﻦ َﻣﻮن ُﺑﮁﮍي َ‬
‫ﺑﺎس‪ِ ،‬‬ ‫َِ‬
‫ﭴﺎم ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻴﺎ אﻳﮇאﺋﻲ ِאﺧﻼص؛‬ ‫ﺳﻤﻲ َ‬ ‫ﺗﻦ ﺳﺎن َ‬
‫ُ‬
‫ﺧﺎص؛‬ ‫ﻋﺎم ﻧﻪ ڏﭠﻮ ﺟﻦ ڏي‪ ،‬ﺳﻲ ﭤﻴﺎ ﺧﺎﺻﺎً‬ ‫ﭤﻲ َ‬
‫ڏﻳﻦ َ‬
‫وאس؛‬ ‫ﻋﻄﺮ َﻋﻨﺒﻴﺮ ﻛﭽﻮر ﺟﺎ‪ُ ،‬אﮬﻲ َوﮘﻴﻦ َ‬
‫ﺒﺎس‪ ،‬زري‪ ‬آﺋﻮن َ َ‬
‫زرﺑﺎف ﺟﺎ‪.‬‬ ‫َﻟﮑﻴﻦ ﻛﻦ ﻟ َ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬آ‪ ‬ﻣﻴﺌﻲ ﻣﮭﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن؛‬ ‫ﺗﻮن ﺳﻤﻮ ُ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﺗﻮن ﻣﻮن ُ‬
‫ﻣﮭﺮﺑﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﻛﻴﮭﻲ ﻛﺎڻ ﻛﮍم ِ‬ ‫ڏﻧﮭﻦ ِ‬
‫‪١٨‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﮃﻳﻮ ﻛﺎﻟﻮڙא‪ ،‬ﭤﻲ آﻧﺪﺋﻮن אڌوﭔﻨﮅ ۾؛‬ ‫َ‬
‫ﻟﺘﺮ ﻛﻮﻧﻪ ﮬﻮ‪ ،‬ﺳﻲ ﻛﻦ ﺟﮍאﺋﻮ ﺟﻮڙא؛‬ ‫ﺟﻦ ﭘﻴﺮﻳﻦ ِ َ‬
‫ﺳﻤﻮ ڏﺋﻲ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ُرﭘﻲ ﺟﺎ روڙא؛‬ ‫ﺗﻦ ُﻣﮭﺮאن ﺳﻮن َ‬
‫ﺳﻤﻲ ﺟﻲ ُ َ‬
‫ﺳﮭﺎڳ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ڏﻳﮭﻦ ۾ ڏوڙא‪ ،‬ﭤﺌﺎ َ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﻟﻮڙ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ڍوﻳﻮ ﺳﺎري‪َ َ ‬‬
‫ڍﻧﮃ ۾؛‬ ‫ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﻦ َ‬
‫ِ‬ ‫ِﭤﻲ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻦ َאروڙ؛َ‬ ‫ڏپ ﺟﺎ‪ ،‬آﮢﻴﻮ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻧﺎﭘﻲ ۽ ڏٿ َ‬
‫ِ‬
‫ﮐﮑﻲ‪ ‬ﺟﺎ ﮐﻮڙא؛‬ ‫ﺟﺖ ِ‬
‫ﻋﻄﺮ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﮬﺌﺎ ِ ِ‬‫ﻣﺸﻚ َ‬ ‫ﺗﺘﻲ ُ َ‬
‫َِ‬
‫ﺟﻮאﮬﺮ ﺟﻮڙ؛‬ ‫ﻛﻴﻨﺎرﺋﻴﻦ ﻛﭙﮍא‪ ،‬ﭔﻴﺎ‬ ‫ﺳﻲ ﻛﻦ ِ‬
‫َ‬
‫ﺗﻤﺎﭼﻲ ﺗﻦ ۾‪.‬‬‫ِ‬ ‫َﻣﭥﻲ َﭔﻨﺪي‪ ‬ﻣﻮڙ‪ِ ،‬‬
‫ﮔﮭﮍﻳﻮ‬

‫دאﺳﺘﺎن ﭼﻮﭤﻮن‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫َﻣﻚ ﺑﺮאﺑﺮ ﻧﻪ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻮڙي َﭜﺮﻳﻦ ﻣﻮﺗﺌﻴﻦ ِ‬
‫ﻣﺎڻ؛‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭴﺎم ُ‬‫ﺟﻮ ﻣﻮن ﻛﻤﻴﮣﻲ‪ ‬ﻛﺎڻ‪ ،‬ﭴﺎرو َ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻣﺮﻛﻲ َﻣﻼﺣﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫ﭴﺎم ﮐﻨﻴﻮ ﭴﺎرو‪ِ ُ ،‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻮﺗﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ڏﻳﺎن ِﭨﻴﮣﻮ ُﺗﺮאرو؛‬ ‫ﻣﻚ ﻣﭥﻲ ِ‬ ‫ﺗﻴﻠﮭﺎن َ َ‬
‫ﻣﻌﺎﻓﻲ ﭤﻴﻮ‪.‬‬‫ِ‬ ‫ﺳﭛ ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ﻛﻨﺎرو‪ُ ،‬ﻣﮭﺎﮢﻦ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻣﻚ ﺟﻲ‪ ،‬وﭠﺎن ﻧﻪ ِﭔﻴﮣﺎ؛‬ ‫ﻣﻮﺗﻲ ﻣﭥﻲ َ َ‬
‫ﻛﻲ ِﭨﻴﮣﺎ؛‬ ‫ِﭜﻲ ﺑﺮאﺑﺮ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻲ ﭔﻴﮣﺎ ِ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻴﮣﺎ‪َ ،‬ﭘﺮ ﭴﺎرو ﭴﺎم ُ‬ ‫َ‬
‫אﺳﻴﻦ ﺗﺎ ِ‬
‫‪٤‬‬
‫ﭜﺎت‪،‬‬
‫ﮬﺌﻦ ﭜﺎﺗﻮن ِ‬ ‫ﻣﻚ ﻣﻮﺗﻴﻦ ﺗﻲ ﻧﻪ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻮڙي ُ‬ ‫َ َ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭴﺎم ُ‬ ‫ﻛﻢ ذאت‪َ ،‬ﭘﺮ ﭴﺎرو َ‬ ‫ﻛﻮﺟﮭﻲ ﻣﺎن َ‬
‫ِ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬
‫אﻳﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫آﮬﻴﺎن ِ‬ ‫ﻟﮙﻲ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬‬‫َﭘﻠﺌﻲ ِ‬
‫ﻛﻠﮭﻲ ﮐﻨﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭴﺎم ُ‬ ‫ﺳﻤﻲ ُ ِ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭴﺮو َ‬ ‫َ‬

‫‪٦‬‬
‫ﭨﻮٽ‪ ،‬ﭘﺮ ﻧﺎدر ﭴﺎم ﻧﻮאزﻳﺎ؛‬ ‫ﮬﺌﺎ ﭨﻮﻻ ﻛﻴﻦ َ‬
‫ﭰﻮٽ؛‬‫ﻛﻠﻮر ﭔﻴﺎ‪ ،‬ﭤﻲ َﭰﻜﻴﺎﺋﻮن َ‬ ‫ﺟﻦ ﻧﺎﭘﺎ ﻟﻮڙھ َ‬ ‫َ‬
‫אﻟﻮٽ؛‬ ‫ﭘﮭﺮ َ َ‬ ‫אﭠﺌﻲ َ َ‬ ‫َ َ‬
‫ﺧﻤﺎر ۾‪ِ ،‬‬ ‫وﺗﻦ‬ ‫ﮐﻴﺎ َ َ‬ ‫ﺳﻲ אڄ ِ‬
‫ﻟﻮٽ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﮅﻳﻦ ۾‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﺎ‪ ،‬ﻟﮏ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ ِﭔﻦ‬ ‫ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﮭﻮٽ؛َ‬ ‫ﺟﮭﭕﻴﺮא ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮏ آﺳﮣﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻦ َ‬ ‫َ‬ ‫ﭘﻴﻨﮕﮭﻦ آﺋﻮن ُ‬
‫ﻻﺋﻦ ﻣﻨﮭﻦ ُ‬
‫ﺳﻮٽ؛‬ ‫ﻛﻦ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﻣﻨﮭﻦ ِ‬ ‫ﻛﻠﮭﻴﻦ ﻛﻮﻧﺌﺮ ﺳﺌﻴﻞ َ‬ ‫ﮬﻚ ُ‬
‫ِ ُ‬
‫ﮀﻮٽ‪ ،‬ﻛﻴﻮن َﻣﺮد ِﻣﻴﺎﮢﻴﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮀﮁﻲ‪ ‬ﮬﺎﮢﻦ‬ ‫ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﻗﻴﻤﻦ ﮬﻴﺮوאن؛‬ ‫ﻛﻠﻴﻦ َ‬ ‫ﭰﭧ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ُ‬ ‫ﺟﻦ ﭤﻲ َﭰﻜﻴﺎ ُ َ‬
‫ﭔﭧ؛‬ ‫ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﺷﺎﻟﻮن ﭔﻨ َﮅن ُ َ‬ ‫َאڄ َﺗﻦ ُدﺷﺎﻻ ِ َ‬
‫ﻟﭧ؛‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ َﻟﻌﻠﻴﻦ ﮬﻴﺮﻳﻦ ُ َ‬ ‫زﻣﺮد آﺋﻮن ﻳﺎﻗﻮت ِ‬
‫ﺳﭧ ُ َ‬
‫ﻛﭧ؛‬ ‫ﺳﺎﭨﻦ ﺗﺎن َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﺌﻲ‪َ ،‬ﺗﻦ‬ ‫ﻣﻌﺎﻓﻲ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻤﻲ ﺳﭛ‬ ‫َ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﮀﭧ؛‬ ‫ﮀﺮ ُ َ‬ ‫ﻛﻠﻲ ِﭤﻴﻦ َ َ‬ ‫ﻟﭥﺎ ِذﻳﻞ אﻧﮭﻦ َﺗﻮن‪ ،‬ﭔﻲ ُ ِ‬
‫אﭘﭧ؛‬‫ﻋﺎﻣﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﻛﺎن ُ َ َ‬ ‫ڏﺳﻲ َ‬ ‫ﻋﻴﺐ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎﮢﻚ ﭤﻮ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫אﮐﭧ‪ ،‬ﻣﻮﺗﻲ ِ َ‬ ‫ﭴﺎم ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫ُאﻧﮭﻦ ُ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻣﮭﺎﮢﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫ِِ‬ ‫ﭘﻮﺗﻲ‪ ،‬ﻣﺎﮘﻴﻦ‬ ‫ﮬﻴﭟ ﻣﭥﻲ ِ‬
‫ﭼﻮﺗﻲ؛‬ ‫ﺟﻴﮭﻲ‬ ‫َ‬
‫ﭼﻚ‬ ‫َ ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﺎﮢﻲ‪ ‬ﭘﻮﻧﺪي ﺗﻦ ﮬﺌﻲ‪ِ ،‬‬
‫אوﺗﻲ؛‬ ‫ﮔﻼب ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻲ ﻋﻄﺮ ﻋﻨﺒﺮ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺮ‬
‫ﮔﺎﻧﺪر ِ‬ ‫ِ‬ ‫אڄ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺮ ۾‪.‬‬ ‫ﻣﻮﺗﻲ‪ ،‬ﺗﺎن ﺟﻬﻮﻟﻲ ِﭤﻲ ﺟﻮא ِ َ‬ ‫ُﻣﻨﮭﻦ ﻟﮙﺲ ِ‬
‫‪٩‬‬
‫ﭴﺎرو ﭴﺎم ﮐﮣﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ُﻣﺮﻛﻴﻮ َﻣﻼﺣﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﮀﮣﻲ؛‬ ‫ﮀﮙﻴﺮ َ‬ ‫زري‪ ‬آﺋﻮن زرﺑﺎد َﻟﺌﻲ‪ِ ،‬ﭤﻲ ُ‬
‫ﻣﻴﻲ َﻣﮣﻲ؛‬ ‫ﻣﺎﮢﻚ َ‬ ‫ڏﺋﻲ‪َ ِ ،‬‬ ‫ﺳﮭﺠﻮن ﺳﻮن ُرﭘﺎ ِ‬ ‫َ َ‬
‫ﮬﮣﻲ؛‬ ‫ﺗﺖ َ‬ ‫ﮬﻴﺠﻮن ِ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺧﻴﻤﺎ ﺧﻮب ﻗﻨﺎﺗﺎن‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺗﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮘﺎﮢﺎﭨﻲ ﻧﻪ ﮘﮣﻲ‪ ،‬ڏي ﺟﺎل ﺟﻮאﮬﺮ ِ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ُ‬
‫ﺗﻤﺎﭼﻲ ُﻃﺮא‪ ،‬ﭤﻮ ﺳﮇﻳﻮن ﭔﮅאﺋﻲ אن ﮐﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺷﻜﺎر ﺗﻲ‪ ،‬ﮐﻨﻴﻮ زور زرא؛‬ ‫ﺳﻲ ﺷﻮق َوﺗﻦ ِ‬
‫ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻨﺠﮭﺮ َ‬ ‫ﻛﺮא‪ ،‬ﺳﻲ ﭔﻨﮭﻲ ِ ُ‬ ‫ﻛﮅאﺋﻴﻦ ُ‬ ‫ُ‬
‫ِ ِ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻣﺮכ َﻣﻼﺣﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫ُ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ِ َ‬
‫ڏپ‪ ،‬ﮬﻮ َ َ‬
‫ﺟﮭﭕﻴﺮن ِ َ‬
‫ﺟﮭﭓ؛‬ ‫ﻛﺌﻲ َ‬ ‫وھ َوﮬﻞ ۾‪ِ ،‬‬ ‫ﭤﻲ ﭔﻮڙﻳﻮن َ َ‬
‫ﻛﻠﻴﻦ ﺣﻠﻮن ﮬﻴﺮوאن‪.‬‬ ‫رٻ‪ ،‬ﺳﻲ َאڄ ُ‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ ِ َ‬ ‫ﮬﻮ روز َ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﮔﻴﺮب ﻧﻪ ﮔﺎ‪‬؛‬ ‫ﻣﮭﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﻣﻦ ۾‪ ،‬ﻧﻪ ﮬﻮ ِ َ ُ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﻧﻴﺌﻦ ﺳﺎن ﻧﺎ َز ﻛﺮي‪ ،‬رﻳﺠﮭﺎﻳﺎﺋﻴﻦ رא‪‬؛‬
‫ﺳﭝﻨﻲ ﮐﺎن‪َ ،‬وﭠﻲ وﻳﭡﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻤﻮ َ ِ‬ ‫َ‬

‫‪١٣‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﺌﻲ وﻳﭡﻲ ﺑﺎزر وچ ۾‪ُ ،‬‬
‫ﮐﮑﻲ‪ ‬ﮬﺎﮢﺲ؛‬ ‫ﮬﺌﺎ ﮬﭣ ِ ِ‬ ‫ُِ‬
‫ﭜﻦ وڌא َ‬ ‫درن ﻛﺎڻ ُ َ‬‫ََ‬
‫ﭜﺎﮢﺲ؛‬
‫ِ‬ ‫دﭔﻦ ۾‪ ،‬ﭤﻲ َ َ ِ‬
‫ﻛﺮﻳﻢ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺮم َ‬ ‫ﮬﻦ ﺳﺎن َ‬ ‫ﮬﺌﻲ ُﻣﮭﺎﮢﻲ َ‬
‫ُ‬
‫ﻣﺎﮢﺲ‪ ،‬ﭘﺮ ِ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫ُ‬
‫دאﻧﺎﻳﻮن؛‬ ‫دﻋﻮي‬
‫ٰ‬ ‫ﮬﻠﻴﻮن‪ ،‬ﭔﮅي‬‫ﭼﺮي َ‬
‫ﭔﻴﻮن ﭜﻲ ﭼﺎر ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻲ ﮘﺎﻟ ُ‬
‫ﮭﺎﻳﻮن؛‬ ‫ﮘﭻ‬‫”ﮬﻠﻲ ﺗﻪ ﮐﮑﻲ‪ ‬ﮐﻮڙ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻀﻤﻮن ﮀﺎ ﮬﻲ ﻣﻼح ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎن رא‪ ‬ﮐﮣﻲ رאﻳﻮن“!‬
‫ﭼﺎﻳﻮن؛‬‫ﭼﭧ אﮐﻴﻮن ُ‬ ‫ﻧﺎز َﻣﻮن‪ ،‬ﺟﮇﮬﻦ ِ ِ‬‫ﻧﻮري‪َ ‬אﮘﻴﻮن َ‬
‫ِ‬
‫ﭤﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﭔﺎﺗﻴﻮن ُ‬
‫ِ‬ ‫ﭔﻮﻟﻴﻨﺪﻳﻮن‬ ‫ﺳﺎﻳﻮن‪،‬‬ ‫ﻤﺠﻲ‬ ‫ﮭ‬‫ﺳ‬ ‫ﺗﮇﮬﻦ ُ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﭴ ِﻠﻲ؛‬ ‫َﻟﭥﻮ ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﻦ ﺟﻲ‪َ ،‬ﭘﮑﻲ ُ‬
‫ﭴﺎم ُ‬
‫ﺟﮭﮙﻲ ﭘﺎس ُ ِ‬
‫ﺟﮭﻠﻲ؛‬ ‫ﻣﻨﮭﻦ ﭘﻴﻮن َﻣﺴﻨﺪאن‪ُ ،‬‬
‫ﻣﻨﮭﻦ َ َ َ ِ‬‫َ َ‬
‫ﮀﻮل ُ ِ‬
‫ﮀﻠﻲ؛‬ ‫ﮀﻮﻟﻲ‬
‫ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﻣﺎﮢﻚ ۽ ﻣﻮﺗﺌﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭴﮡ َאﺻﻠﻲ‪ ‬ﮐﻨﺆن َאﮬﮍو ﮬﺌﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﺠﮭﺮ ﺳﭛ ُ ِ‬
‫ﻛﻠﻲ‪َ ،‬‬ ‫ُ‬ ‫ِ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﻓﺮאق َﮐﺆن‪ ،‬وﻳﺠﮭﺎ ﻛﻴﻦ وﺻﺎل؛َ‬ ‫ﭤﻴﻦ ﻧﻪ ِ َ‬
‫ﻓﺎرغ ِ َ‬
‫ﺳﺮت ﺳﻨﭝﺎل؛‬ ‫ُﮔﻢ ﭤ ِﻴﮡ َﮐﺆن ﮔﻢ ِﭤﻴﺎ‪َ ،‬ﻧﻜﺎ ُ‬
‫ﺻﻢ‪ُ ُ ‬‬
‫ﺑﻜﻢ‪ ‬ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﻗﺎل‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ُ‬ ‫אﺗﻲ ِﻗﻴﻞ ﻧﻪ َ‬
‫{‬
‫ﻣﺎرﺋﻲ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﻣﺎرﺋﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﮭﺎر‪ ،‬ﺟـﻦ ڏﭠﻲ ﻣـﻮن ڏﻳﻨﮭﻦ ﭤﻴﺎ؛‬ ‫ﺳﻨﮕ َ‬ ‫ﺎرﻳـﻢ َאڄ َ‬
‫ﺳــ َ‬
‫ﭘﺎﻧﻮر ﻣﻨﺠﻬﻪ َﭘﻨﮭﻮאر؛‬
‫َ‬ ‫ﭘﻴﮭﻲ وﻳﺎ‪،‬‬ ‫َ َ َ‬
‫ﺳــﻲ ﻟﻚ ﻟﻨﮕﮭﻲ ِ‬
‫ﺳﮏ ﭤﻲ ُ َ َ‬
‫אﺟﮍوאر؛‬ ‫ﮬﺖ ُ ِ‬‫ﮬﮣﻲ وﻳﭡﺎ َﭘﮑﮍא‪ِ ُ ،‬‬‫َِ‬
‫َ‬ ‫ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﺳــﻲ َאڄ َ‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر َﭘـﺮي ِﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺟــﻦ ﺟــﻲ ﺳــﺎہ‬
‫‪٢‬‬
‫ﮬـﻴﺲ ﻣﺎرن ﮔــﮇ ﻣــﻠــﻴـــﺮ ۾؛‬ ‫َאﭸـﺎ ﻛــ ُ‬
‫ﺎﻟﮭﻮن ﻛـﺎﻟ َﻬﻪ‪ُ ،‬‬
‫َ‬
‫ﺧﻴﺎل؛‬ ‫َ‬
‫ﺧﻮאب‬ ‫ﭴﮡ ﻣﻨﺠﻬﻪ‬ ‫ﺳـــﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ِوﻳﮍא ﮔﺬري‪َ ،‬‬
‫אڄ ﭘــــﺮﺋــﻴـﻦ ﻛـﻨـﮅﺋـﻴـﻦ ﭘـﮑـﮍא‪ ،‬ﺟــــﻮڙي وﻳﭡﺎ َ‬
‫ﺟﺎل؛‬
‫َ‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر ﭘــــﺮي ﭤ ِـﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺎہ ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬ﺳــﻲ َאڄ‬‫ﺟـــﻦ ﺟـــﻲ َ‬
‫‪٣‬‬
‫ﺟﻴﻜﺮ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﺧﺎﺻﺎ َ‬
‫ﺧﺎﺑﺮو؛‬ ‫َ‬ ‫ﺗﮇﮬﻦ ُﻣﻜﺌﻮن‬
‫ﭘﺎﻧﮅي ﭘﭡﻴ ُ‬
‫ﺎﺋﻮن؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‪َ ،‬ﻧﻜﻮ‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎر ِ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﮅ َ‬‫ﻟﮭﮡ ُ‬‫َ َ‬
‫ﺳﮅ ﻧﻪ َ ُ‬
‫ﻟﮅאﺋﻮن؛‬ ‫ﭘﻨﮭﻮאر وﻳﺎ‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬
‫َ‬ ‫َﭘﺮ َﭘﺮي ﺷﺎﻳﺪ‬
‫ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻧﺌﻴﻦ ﮬﻴﺠﺆن َ ُ‬
‫ﮬﻨﻴﺎﺋﻮن؛‬ ‫ﭘﺎﻧﻮر َ‬
‫ُ‬
‫ﺗﻴﻠﮭﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫ﺗﺮ‬‫ﮀﮇي ُﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ وﻳﺎ‪َ َ ُ ،‬‬
‫ﮬﻦ ِ‬
‫ﮬﺖ َ ُڏر ڏرﻳﺠﻮ ﻧﺎھ ﻛﻮ‪.‬‬ ‫ِאﺋﻴﻦ ُ ُ‬
‫אﺗﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ِ‬

‫‪٤‬‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫َ َ‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﺎﻋﺖ‬ ‫ڏﭠﺎم‪ ،‬ﭤﻲ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ڏﻳﮫ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎرو ﻛﺎﻟﻬﻪ ﻣﻠﻴﺮ ۾‪َ ،‬ﭘﺮ َﭘﺮي َאڄ ﭘﻴﺎ ِم؛‬
‫آرאم؛‬ ‫َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻛﻴﻦ אﻧﮭﻦ ِري‪ ،‬אﮐﮍﻳﻮن ۾ ِ‬ ‫آﮬﻦ‬
‫ِ‬
‫ﭤﻴﺎم؛‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻜﻨﺪﻳﻮن‪َ ،‬ﭘﺮ ﺳﺎﻧﭝﮡ ُ َ‬
‫ﺳﻮر‬ ‫َ‬
‫ﺳﺪא وﺗﻦ ِ‬
‫ﺟﻦ ﺳﺎن َﮘﺮﮬﻴﻢ ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪.‬‬ ‫وﻳﺎم‪َ ،‬‬
‫ﺳﻲ ُﭘﮡ ﻛﻴﻦ ِ ِ‬
‫‪٥‬‬
‫ﺟﻲ ﮬﻮﻧﺪ ُאﺗﻴﺌﻲ‪ ،‬ﮬﺌﺎ ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬
‫ﺳﮕﮭﮍي‪ ،‬ﺣﺎل ُﭔﮅي ِ‬
‫ﮬﻴﺌﻲ؛‬ ‫ُ‬
‫ﺳﮅ ﻟﮅאﺋﻮن ِ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ َوﺳﺌﻦ وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُ ِ‬ ‫َﭘﺮ َﭤﺮ ﭼﮍﮬﻲ وﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻴﻜﺮ ُﻣﻜﺎ َﺗﮇﮬﻴﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم‪،‬‬ ‫َﭘﻨﮭﻮאرن‬
‫َ‬
‫ورﻳﺎم؛‬ ‫َﭘﺮ ﻣﻮن ﮐﺎن َאڄ َﭘﺮي ﭤﻴﺎ‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ‬
‫َ‬
‫ﺳﻼم؛‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن‬ ‫ﺗﻴﻠﮭﺎن ﻣﻮن ڏي ﻧﻪ آﻳﺎ‪ ،‬ڏﻧﮭﻦ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎﻧﮓ ﭘﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻦ َאﭼﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺌﺎ ﻣﻠﻴﺮ ُ َ‬
‫ﻣﺪאم‪ ،‬ﭘﺮ ﻛﻮ‬

‫‪٧‬‬
‫وس وﻳﺎ َ ِ‬
‫وאﮬﮣﻴﻦ؛‬ ‫ﮬﻦ َ ِ‬‫ﮬﻲ‪َ ‬وس ﮀﮇﻳﺎﺋﻮن‪ُ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻋﻤﺮ َ ُ‬
‫אڏﻳﺎﺋﻮن؛‬ ‫ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪َ ،‬ﻧﺌﻴﻦ ُ َ‬‫ﭘﺎﻧﻮر َ‬
‫ﮬﻦ َﭤﺮ َ ُ‬
‫ﮬﻨﻴﺎﺋﻮن؛‬ ‫َﭘﭩﻲ אورﻳﺎن َﭘﮑﮍא‪ ،‬وﭸﻲ ُ َ‬
‫ُ‬
‫وאﺳﻴﺎﺋﻮن؛‬ ‫ﻛﻨﮅﻳﻮن‪ ،‬وﭸﻲ ُאﺗﻲ‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﻮن َ‬ ‫ﭘﺎﻧﻮر َ‬
‫َ‬
‫ﮀﮇي ُﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ‪ ،‬وﻳﺎ َﭤﺮﻳﭽﺎ ُ‬
‫ﺗﺎﺋﻮن؛‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر َﭘﺮي ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫אﻛﻨﮉ ﺟﻦ آﺋﻮن‪ ،‬ﺳﻲ َאڄ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻛﻦ ﮐﻲ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺎن؟‬ ‫ﭘﻨﮭﻮאر ﭘﺮي‪ ،‬آ‪ِ ‬‬ ‫َ‬ ‫ﭤﻴﺎ‬
‫ﮬﺖ َﻣﺮي؛‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺎرﺋﻲ‪ِ ،‬ﭤﻲ ِﻣﻴﺎن ِ‬ ‫אﻧﮭﻦ ﭔﺎﺟﻬ ُﻮن ُ ِ‬
‫ﻛﺮي‪ ،‬ﻛﻮ אوڏي َ‬
‫אﺑﺎﮢﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﻗﺒﺮ َ‬ ‫ﻧﺌﻴﻦ َ‬
‫‪٩‬‬
‫ﭘﻴﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎ ڏﮐﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא؛‬ ‫ﭘﻴﻜﻦ ﭘﻮ‪َ ‬‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻲ‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﺪאم؛‬ ‫ﮬﻴﻢ‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﻲ ﮬﻴﺌﻦ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﭜﺎﺋﮡ ﻛﺎ َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﭤﺮ ﭤﻴﺎم‪ ،‬ﺳﻲ ﺳﮅ ﻟﮭﻨﺪڙ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫وﭸﻲ ِ‬ ‫َﭘﺮ ِ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻦ ﻛﻮ ﺳﺎﻧﮓ ﭘﻴﻮ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ‬ ‫ُ‬ ‫ﭘﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﭘﺮي ڏﻳﻨﮭﻦ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭤﺮؤن ڏور ﭤﻴﺎن؛‬ ‫ﭘﺎﻧﻮر َ‬
‫َ‬ ‫ﭘﮑﺎ‬
‫ﮬﻮﻧﺪ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺎن‪َ َ ،‬ﭘﺮ َﭘﻨﮭﻮאر ﭘﺮي ﭤﻴﺎ!‬

‫‪۱۱‬‬
‫ﺟﻦ وري َ َ ُ‬
‫ورڻ ﻧﻪ ﭤﻴﻮ؛‬ ‫ﭘﻨﮭﻮאر‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫َﭘﺮي ﭤﻴﻢ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر؛‬ ‫ﻛﺎڻ‬ ‫ﺳﮭﺞ‬
‫ﻛﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ِ‬‫ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ َ‬
‫ِ‬
‫آھ ﻣﻮن‪ ،‬ﺟﻮ دم َﺗﻨﮭﻨﺌﻮن َ‬
‫ڌאر؛‬ ‫ﻋﻤﺮ ُאﭔﺎﺋﻮن ِ‬
‫ُ َ‬
‫ُאﮬﻲ َ َ َ‬
‫אﺟﮍوאر‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎن ِﻣﻼﺋﻲ ُﻣﻮن ڌﮢِﻲ!‬
‫‪١٢‬‬
‫ُ‬
‫وﮀﭧ ﻛﺮي وﻳﺎ‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َﭘﺮﺋﻴﻦ َﭤﺮ‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر‪ ،‬ﺟﻴﻜﺲ وڏو ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر‪،‬‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ אﻳﻨﺪم אوڏڙא‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא‬
‫ﻛﺮن ﻣﮭﮍ ﻣﻠﻴﺮ ڏي!‬‫رڻ ﮀﮇي رﻳﮃאر‪َ ،‬ﻣﻦ َ‬‫ُ‬
‫‪١٣‬‬
‫َ‬
‫ڏﻳﻨﮭﮍא؛‬ ‫ڏوﭤﻦ‬
‫ﭘﺎﻧﻮر ﭘﺎس ﭘﻴﺎ‪ ،‬وڏא ِ ِ‬ ‫َ‬
‫ﭤﺮ ۾‪َ ،‬ﭤﺮﻳﭽﺎ ﭤﻴﺎ؛‬‫ﭤﺎﻧﮭﺮ وﭸﻲ َ َ‬
‫َﻟﻨﮕﮭﻲ ﻣﻠﻚ َﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ وﻳﺎ؛‬
‫ﻛﻨﮭﻴﻦ ﺳﺎﻧﮓ ِﻧﻴﺎ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻋﻤﺮ אﻳﮇي َﭘﻨﮅ ﺗﻲ‪،‬‬ ‫ُ َ‬
‫ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ وﻳﺠﮭﺎ َ ِ‬
‫وאﮬﮣﻴﻦ!‬ ‫ﻗﺎدر ﺷﺎل ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻦ‪َ َ ،‬ﭘﺮ אڄ ﭘﻨﮭﻮאر َﭘﺮي ِﭤﻴﺎ؛‬ ‫َאﭤﻢ َ‬
‫ﺳﺎر َ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻴﻦ؛‬ ‫ﻣﻮﭨﮡ َﺗﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻲ ﮬﻲ َ َ‬
‫ﻟﻚ‬ ‫ﻣﺸﻜﻞ َ‬
‫ِ ِ‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻦ ﻛﻮ ﺳﺎﻧﮓ ﭘﻴﻮ‪.‬‬ ‫ِِ‬ ‫ورﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻲ‬‫ِ‬ ‫وري ﮬﻴﺞ‬

‫‪١٥‬‬
‫َ‬
‫ﻟﻮﻳﻮن َڍﻛﻲ ﻟﻮ‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ ِאﻳﻨﺪא ﮬﺎ אﺟﮍي؛‬ ‫ﺟﻲ ُ‬
‫َאڄ ﮬﮣﻲ َﭘﮑﺎ ﭘﺎﻧﻮرﻳﻦ‪َ ُ ،‬‬
‫ﻋﻤﺮ وﻳﭡﺎ אو‪‬؛‬
‫ﻣﻮﭨﻲ َאﭼﮡ ﻧﻪ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫َﺗﻦ ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘﻮ‪ِ ،‬‬
‫‪١٦‬‬
‫َ‬
‫אﻧﮭﻴﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﮬﺌﺎ אﺑﺎﮢﺎ אوڏڙא؛‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻲ ﮬﻮﻧﺪ ِ‬
‫ﻛﻴﺎ‪َ ،‬ﺗﻦ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﻻ‪‬؛‬ ‫ﮬﻨﺌﻮن َאﮘﻲ َ َ‬
‫وس ِ‬ ‫ﺗﻪ ِ َ‬
‫ﭤﺮ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫َُ‬
‫ﭼﮍﮬﻲ وﻳﺎ‪.‬‬ ‫َ َﭘﺮ אﺗﻦ ِﻋﺘﺎب ﻧﻪ آ‪ ،‬ﺟﻲ ﭤﻮري ِ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﺟﻲ אوڏא ﮬﻮﻧﺪ ﮬﻴﺎم‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬
‫ڏﻧﮭﻦ ُﻣﻜﺎم؛‬‫ﻣﺎرن َ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺗﻪ ﭘﮡ ﭘﻴﻐﺎم ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ِ ُ ،‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫אﻧﮭﻦ ﺗﻲ؛‬
‫ﻧﺎہ ِﻋﺘﺎب ِ‬ ‫َ َﭘﺮ َﭘﺮﺋﻴﻦ ِ‬
‫ﭤﺮ ﭤ ِ‬
‫ﻴﺎم‪ِ ،‬‬
‫‪١٨‬‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻲ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ‪ ،‬وﻳﺎ َﭘﺮﺋﻴﻦ ِ‬
‫ڏﻳﮫ ﭘﻨﮭﻮאر؛‬
‫ﻛﺌﻲ‪َ ،‬אي ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺮدאر؛‬‫ﺟﻲ ﻧﻪ ِ‬ ‫َﺗﻦ ﻣﻮﭨﻲ אﭼﮡ ِ‬
‫ﮬﻨﻴﺎن‪َ ‬ﮘﺮﻳﻮ َﭘﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎر‪َ َ ،‬‬
‫ﮘﭻ ِ‬ ‫ﮬﺖ َ‬‫ﮬﺎﮢﻲ ﺳﺎرﻳﻮ‪ِ ِ ،‬‬

‫‪١٩‬‬
‫ﮀﮇﻳﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن ُﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ؛‬ ‫ﮬﻮن َ‬ ‫ﮀﺎ ُ‬
‫ﻋﻤﺮ َאڏﻳﺎﺋﻮن؛‬ ‫ﻧﺌﻴﻦ ُ َ‬ ‫ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪ِ َ ،‬‬ ‫ﭘﺎﻧﻮر َ‬
‫َﭘﮑﺎ َ َ‬
‫ُ‬ ‫אﭠﺌﻲ َ َ ُ‬ ‫َ‬
‫אﻧﮭﻦ ري آﺋﻮن؛‬ ‫אﭔﺎﮢﻜﻲ‪ِ ِ ،‬‬ ‫ﭘﮭﺮ ِ ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ!‬ ‫ﻛﺎﺋﻮن‪َ ،‬ﻣ َﻦ ﻣﺎﮢﮭﻮ ُ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﻮ ﻣﻮﭨﻲ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﻧﺎﻧﮫ ﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻮ‪ ،‬ﻣﺎرو‬ ‫َאڄ ﻧﻪ ﺣﻮﺿﻴﻦ ُ‬
‫ﮐﻠﻴﻮن َﮐﻨﻴﻮ ُ ِ‬
‫ﮐﻮھ؛‬ ‫אﻳﻨﺪא ﮬﺌﺎ َאﺟﮍي‪ُ َ ،‬‬
‫ﭘﺮ ُ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻮ‪ ،‬אﮬﻲ وﻳﺎ وﻳﭽﺎرא َ ِ‬
‫وאﮬﮣﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ ِﻣﻴﺎن َ َ‬
‫‪٢١‬‬
‫ﻛﻴﺲ ِﻓﺮאق؛‬ ‫َ‬
‫ﻓﺎﻧﻲ َ‬ ‫ﭘﺎر ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ُﻋ َﻤﺮ َאﺑﺎﮢﻲ َ‬
‫رﮬﺎכ‪َ َ ،‬‬
‫ﭤﺮ وﭸﻲ ﭤﺎﮢﺎ ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺗﻦ ِ‬ ‫َ ِ‬ ‫ﮬﺌﺎ رﻳﺠﺎﮢﻴﻦ َ‬ ‫ﺟﻲ ُ‬
‫‪٢٢‬‬
‫ِ ََ‬ ‫ﭤﻲ َﮔﮇ َ ُ ُ‬
‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﺌﮍن ﺳﺎن؛‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ‬ ‫ﻛﻴﻢ ﮔﺬرאن‪ِ َ ،‬‬
‫ﻛﺎﭤﻲ َאڄ ُאﮬﻲ ِﭤﻴﺎ‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא ُ ُ‬
‫ﺳﭹﺎڻ؛‬
‫אﮬﻮﺋﻲ َ ُ‬
‫אرﻣﺎن؛‬ ‫آھ ِ ِ‬ ‫אﭼﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﭤﻲ ﭘﻴﺲ آ‪ِ ‬‬
‫אﻧﮭﻴﻦ‪ ‬ﺗﺎن آﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺣﻴﺮت ۾ ﺣﻴﺮאن‪ ،‬آ‪ِ ِ ‬‬ ‫َ َ‬

‫‪٢٣‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ َﺗﻦ ﻧﻪ ُﭘﮁﻴﻮ؛‬
‫ﺟﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ُﻣﻮن ﺟﺎﻟﻴﻮﺳﺎن َ ِ‬
‫ﻛﻦ؛‬‫ﮬﻮﻧﺪن َ‬ ‫ﺧﺒﺮאن‪ ،‬ﭘﻴﻮن‪ُ ،‬‬‫ﮬﻦ ﺟﻮن َ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﺗﻮڙ ﮬﻨﻴﺎن אڄ َ ِ‬
‫ﺗﻦ؛‬ ‫َﭘﮑﺎ َ َ‬
‫ﭘﺎﻧﻮر ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر ِﺋﻲ ﺳﺎﮢﻴﮫ ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﻛﻦ‪ ،‬ﺟﻮ َ‬‫َ‬
‫ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ ِ‬
‫‪٢٤‬‬
‫ُ‬
‫وﮢﻲ وﻳﻮ؛‬ ‫َ ِ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن‪ ،‬אﮬﻮ ڏﻳﮫ ِ‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎﻧﮓ ﭘﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻦ‪ ،‬ﻛﻮ‬
‫ِ‬ ‫وري ﮬﻴﺞ َ َورن‪ ،‬ﺟﻲ‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن‪ ،‬وري َ َورڻ ﻧﻪ ﭤﻴﻮ؛‬
‫َ‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ‬‫ُ‬
‫وﮢﻲ َوﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻮ َאڄ ُ‬ ‫ُﻋ َﻤﺮ َ َ‬
‫אﺑﺎﮢﻦ‪ُ ،‬‬
‫ڏﻳﮧ ِ‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﺳﻨﺪي‪َ َ ‬‬
‫אﺑﺎﮢﻦ؛‬ ‫وﻳﺠﮭﺎﺋﻲ‪َ ‬ﻟﺌﻪ ِ ُ‬
‫وﺟﮭﻼن‪ِ َ ،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮅ ﻟﮭﻦ ﺳﭛ ﺣﺎل ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُאﮬﻲ ﮬﻤﻴﺸﻪ ﮬﺌﻦ‪ ،‬ﺟﻲ ُ‬
‫ُ‬

‫‪٢٧‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ُאﺗﻲ ﺟﺎ ﻛﻲ‪َ ،‬אڄ َאﭼﻲ ﻣﻮن ﻳﺎد ﭘﻴﺎ؛‬

‫َ‬
‫ﭘﮭﻮن ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻮن‪ ،‬ﺻﺒﺢ وﻳﻠﻲ ﺳﻲ؛‬ ‫َ ُ‬
‫ُאﭤﻴﺎ َאﭼﻦ َ‬
‫آب ل‪ ،‬ﻣﭥﻲ آﻧﮫ ُאﮬﻲ؛‬
‫ﺳﺎﻧﮓ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻲ ﺟﻲ‪َ ،‬ﺗﻦ ﺳﺎﻧﮕﻦ ﻛﻮ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺌﺎ ُ َ‬
‫אڌل‬
‫‪٢٨‬‬
‫אﺑﺎﮢﻦ ري‪ِ ،‬ﭔﺌﺎ ﺗﺎن ﮐﮣﻨﺪم ﻛﻴﺮ؟‬‫آرﻳﻮن َ َ‬
‫ُ‬
‫َ‬
‫ﻇﺎﻟﻢ ﭜﺎﻧﻴﺎن زﻳﺮ؛‬ ‫ﮘﮫ ِﮘﭽﻲ‪ ‬ﺟﺎ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻲ ﺟﻲ َ‬
‫ﺳﺎوﻳﺮ‪ِ ،‬ﻣﻼن ﺷﺎل ﻣﻠﻴﺮ ۾!‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫‪٢٩‬‬
‫ڏور ﻻﻳﺎ َ‬
‫ﺟﻦ ڏﻳﻨﮭﮍא‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫אﻳﻨﺪم אﺑﺎﮢﺎ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﮭﻨﺪم ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ري ﻣﺎرﺋﮍن ﻣﺎﮢﺎ؟‬ ‫ﻛﻴﺮ َ‬
‫ﻮﭨﻲ ﻣﻠﻨﺪﻳﺲ ﻣﺎرﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬ﺗﻪ ﻛﺎ ﻣ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮﮐﻲ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ آ‪َ ‬‬
‫ﺣﺎل ﺟﻮن‪ ،‬ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪!‬‬ ‫َ‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن‬
‫ﻛﺮڙ ﻛﻜﻮرﻳﺎ ﻛﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﻋﻤﺮ אﺑﺎﮢﻲ َ‬

‫ﭘﺎر ڏي‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻮﻛﮍ ﭼﻮﻧﮉﻳﺎن ﻛﺎﻧ َﮅ ﺳﺎن‪ ،‬ﭘﭧ ﭼﮍﮬﻲ ﭘﻴﻜﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺌﻴﻦ ﺟﺎ ﺳﭝﻜﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﮐﻴﻦ ﺳﭱﮍא‪َ ،‬‬ ‫ﺳ ََ‬
‫ﮝﺮ ِ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﺟﺎﻟﻴﻢ ﺟﻦ ﺳﺎن ﭤﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﺎرو ﻛﻴﮡ وﻳﺎ؛‬
‫ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪ ‬ﺣﺎﻟﮍو ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﮘﺮﻳﺎن!‬
‫ُ‬
‫ﭘﻨﮅ ﮐﮣﻲ‪.‬‬ ‫َﭘﮑﺎ ﭘﭩﻲ אﺗﮭﻮن وﻳﺎ‪َ ،‬ﭘﺮﺋﻴﻦ ِ‬
‫ﮔﮭﮣﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬אوڏﻧﮭﻦ ﮔ ُ َ‬
‫ﮭﺮ‬
‫وﮢﻲ‪.‬‬‫ﮬﺖ ﮔﮭﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﺳﺎ وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ﻧﻪ ِ‬ ‫ﮔﮭﮍي ﺟﺎ ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﭘﮣﻲ‪.‬‬‫ﺟﻲ ﺑﻪ َ ِ‬ ‫وﭸﻲ‪ ،‬אن َﭘﻨﮭﻨﺠﻦ ِ‬
‫ﺟﮭﻠﻴﺎن ﺷﺎل ِ‬
‫ﻣﻮن ﻣﻦ ﻣﺎﻧﺪو ﻣﺎرﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭴﺎﮢﻲ ﮬﻚ ڌﮢِﻲ‪.‬‬
‫ﭘﮑﺎ ﭘﺎﻧﻮ َر ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪ ،‬ﮬﻮ وﻳﭡﺎ ﺣﺎل ﮬﮣﻲ‪.‬‬
‫ﺑﮣﻲ‪.‬‬
‫ﺑﺎب ِ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﺪאﺋﻲ‪َ ‬ﮐﻮن ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﺌﮍن ﺟﻲ‬
‫وﻳﭡﻲ ﮘﮡ ﮘ ِﮣﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﺎ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻞ ڏج ﺳﻨﻴﮭﮍא‪ ،‬ﻣﺎن وﻳﺮאﮘﮡ آﮬﻴﺎن!‬
‫ﻣﺤﻠﻦ ۾ ُﻣﺴﺠﺎن‪.‬‬‫ﭔﺎﺟﮭﻮن آ‪ ‬ﮔﮭﮣﻴﺮي‪َ َ ،‬‬
‫ُ‬ ‫אوﮬﺎن‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎء ﺟﻲ אﻳﺮאدي آﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫آﮀﻦ ِﻧﺖ ﻧﻮאن‪.‬‬‫ﭼﺎﻧﻮر ﮀﺎ ﭼﻮرﻣﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ رﺋﺎن‪.‬‬ ‫َڏوﻧﺮא ُﭘﺴﻴﻮن َ‬
‫ڏﻳﮫ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎرﻳﻮن ِ‬
‫زﮬﺮ ﭘﻴﺎﻻ ﺳﻮز ﺟﺎ‪ ،‬אوﺗﻴﻮن آ‪ ‬ﭘﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻴﺎن!‬ ‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﻣﺮאن آ‪ِ ‬‬
‫ﻧﭙﺎﻳﺲ َאوﮬﺎن‪.‬‬ ‫ڏﮐﻦ ﻛﺎرڻ َ‬
‫ڏﻳﮫ ۾‪َ ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫رت رﺋﺎن!‬‫”ﺳﭽﻮ“ َאﮐﮍﻳﻦ َﻣﺆن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﺎري ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻣﺎرن َﺗﻮن‪ ،‬وﮬﻴﻦ آﺳﺮو ﻻﮬﻲ!‬
‫ﻣﺘﺎن ﻣﻨﮅ ُ‬
‫אﺻﻞ ﮐﺆن آﮬﻲ‪.‬‬‫ﺑﺎب ۾‪َ َ ،‬‬‫ﺑﻨﺪ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬

‫َ ُ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא‪َ ِ ،‬‬
‫َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﮀﻨﮡ ﺟﻴﮭﻮ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﮛ אﺳﺎن ﺟﻮ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ِﻧﻴﻨﺪא ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﮙﺮ ڏي ﺳﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫ِِ‬
‫َ‬
‫ﮬﻲ ﺟﻲ ِﻧﻴﻨﮭﻦ ﺟﺎ ﻛﻴﺮ ﺳﮕﮭﻲ ﻻﮬﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﻴﺮ ِ‬ ‫ِ ََ‬
‫رﮐﺞ ﻣﻨﮭﻦ ﻣﻠﻴﺮ ڏي‪ ،‬ﭠﺎھ ﻧﻪ ِﭔﻴﻮ ﭠﺎﮬﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻜﻦ‪،‬‬ ‫وري آ‪ ‬وﻃﻦ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﺎرﻳﻮن َ‬
‫ﻧﻴﮡ ِ‬
‫ﻣﻮٽ ﺳﻼﻣﺖ ﺳﭙﺮﻳﻦ!‬
‫وﺟﮭﻠﻦ‪.‬‬‫َ‬ ‫ﻛﺮي‪ ،‬وאٽ ڏﺳﻴﻮ‬ ‫אﮐﮍﻳﻮن אوﮬﻴﺮא َ‬

‫ﺮﻳﻦ ﭘﺮدﻳﺴﻦ ﻻ‪ ،‬ﺟـﻬﻮري‪ ‬ﻧﻴﮡ ﺟ ِﻬ َ ِ‬
‫ﭵﻦ‪.‬‬ ‫ِﭘــ َ‬
‫َ‬
‫ﭼﻤﻜﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬وﭴﻮن ﭤﻴﻮن‬ ‫َ‬
‫ﻋـﻤـﺮ אﺑﺎﮢﻲ َ‬
‫وﺳــﻦ‪.‬‬ ‫ﻣــﻴــﮍאﺋﻲ ﺟﺎ ِﻣﻴﻨـ َﮭﮍא‪ ،‬وﻳــﺠﻬﻮ ﺷﺎل َ َ‬
‫א� آﻧـــﺪא ﻣــﻮن ﭘــﺮﻳــﻦ‪ ،‬دאرون درد ﻣــﻨــﺪن‪.‬‬
‫ﺳﻚ ﺳﺒﻴﻞ ِﭤﻲ‪ ،‬ﭘﺎرﺋﻮن ﺟﺎ ِﭘﺮ َﻳﻦ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻞ“ ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎن ﭼﻴﻮ ﺗﻮ אﮘﮭﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻮن دل ﭰﺎﺳﺎ‪!‬‬
‫ﺳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﺳﭕﺮ ﺳﻴﮡ َ‬ ‫آﮬﻮن دאﻧﮭﻮن ﮀﻮ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪َ َ ،‬‬
‫ﭔﻮﻟﻲ ﭔﻲ ﻧﻪ ﭔﮅא‪.‬‬ ‫ﻛﭿ ﻛﻨﮭﻴﻦ ﺳﺎن ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ُ‬
‫وﮀﮍﻳﺎ َﮔﮇ َﮔﮇي ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻮ وאﻟﻲ ورق ورא‪.‬‬
‫ﭤﻮري ﮔﮭﮣﻲ ڏﻳﻨﮭﮍﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻨﺪ‪ ‬ﻣﺎڙ ﺧﺪא‪.‬‬
‫ﺳﮣﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻧﮓ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻲ وﻳﮍא ﺳﺎﻧﮓ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ ِﭘﺮﻳﺖ ﻣﺆن‪ ،‬ﻛﻮھ ﻛﺮﻳﻦ ﮬﺎ‪ ‬ﮬﺎ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎﮢﻮن ِ‬
‫ﻛﺎﻧﮓ ُאڏא‪.‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ‬ﻻ‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ‬
‫ﺳﻚ ﺳﻨﺪﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﺗﻮ ﭘﺌﻲ ﺳﺎرﻳﻮ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﭜﻲ ِ َ‬
‫ِ ِ‬

‫‪۱‬‬
‫ﻟﮅم ﻻﺋﻮن ﻻﻟﮍﺋﻴﻦ؛‬ ‫ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﻦ ۾‪َ َ ،‬‬
‫ﮬﻦ َ‬ ‫َ‬
‫ﺣﺎل ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﺗﻲ ﻣﺎﻟﮭﮍﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺣﺎل ﮔﮭﻮرﻳﺎ ِ‬ ‫ُﮐﮫ ِ‬
‫‪٢‬‬
‫ڏﻳﮧ‪ُ ،‬ﻣﻮﻧﮭﺆن ﻣﻮر ﻧﻪ وﺳﺮي؛‬ ‫ﺟﻮ ڏאڏאﮢﻮ ُ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮧ؛‬ ‫ڏאﺗﺮ َﻟﺌﻪ ڏﻳﮑﺎر ُﻣﻮن‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא‬ ‫ﺳﻮ َ‬
‫ﮍﻳﻮﺋﻲ ﭜﺎﺋﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ِ ‬ﻣ ِ‬ ‫ري‪ ‬ﭘﻨﮭﻮאرن َ ُ‬
‫ﭘﺮڏﻳﮧ‪ِ ،‬‬
‫‪٣‬‬
‫ﺳﮕﮭﻲ وﻳﻨﺪﻳﺲ ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ڏﻳﮫ ڏאڏאﮢﻲ‪ ،‬ﺷﻞ ِ‬
‫ُ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎروﺋﮍن ۾‪ ،‬ﮀﮇ ﻋﻤﺮ אﻣﺎﮢﻲ؛‬
‫ڏک ۾‪ ،‬ﭤﻮ ﭴﺎﮢﻴﻨﺪڙ ﭴﺎﺋﻲ؛‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ُﮔﺬري َ‬
‫ڏک ﺳﻨﺪﻳﻮن ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪ ،‬وﭸﻲ אورﻳﺎن َאﺑﺎﮢﻲ؛‬ ‫ﺳﮏ ُ َ‬
‫ُ َ‬
‫ﺳﮕﮭﮍא‪َ ،‬א� ُאﮬﻲ آﮢﻲ؛‬ ‫ﻟﮭﻨﺪڙ ِ‬ ‫ﺳﮅ َ َ‬ ‫ﻧﻪ ﺗﻪ ُ‬
‫ﮬﺖ ﻧﻪ ﮔﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﮔﮭﮍي ِ‬ ‫ﮬﻦ ِﺑﻨﺎ ﮬﺎﮢﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﺟﻮ ُ‬
‫‪٤‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮﮬﺎ َوڻ‬ ‫وﺳﺎرﻳﺎم‪ُ ،‬‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮧ ﺟﺎ؛‬ ‫ِ‬ ‫َوس ﻧﻪ ِ‬
‫ﮔﺬאرﻳﺎم؛‬ ‫ﮔﮇﺟﻲ‬ ‫ﮬﻴﻜﻨﺪ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﭤﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫ُאﮬﻲ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎم؛‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻲ‬‫ِ‬ ‫ﻳﺎد ﻛﻴﻮن ﺳﻲ ﻛﻴﺘﺮو‪،‬‬
‫ﻟﮭﮡ ﻟﺌﻪ ﻛﺎﻧﮕﮍא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻞ َ‬‫אوڏﻧﮭﻦ ُאڏאرﻳﺎم‪َ َ ،‬‬
‫ِ‬

‫‪٥‬‬
‫ﮬﺖ ﭤﻴﺎن ِﺗﮭﮍي؛‬ ‫ﺟﮭﮍي ُ‬
‫ﮬﻴﺲ َﻣﻠﻴﺮ ۾‪ ،‬ﺟﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫رﮬﻴﺲ ﻛﻮٽ ۾‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﮭﮍي‪ ،‬ﺟﻮ ﻗﺎﺑﻮ‬ ‫َ‬
‫َ َﭘﺮ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺮﻳﺎن‬
‫ِ‬
‫‪٦‬‬
‫آﻳﺲ ﻛـﻴـــ َﺮ؟‬ ‫ﮬﻴﺲ ﻛﻴﺮ ﻣﻠﻴﺮ ۾‪ ،‬ﮬِـﺖ ﭤِـﻲ َ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻓﺮאق ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﮍم ﭘـ َﻴﺮ‪ ،‬ﻓﻘﻂ َﻟﮗ ِ َ‬ ‫ﻜﺲ ﭘـﻴـ َ‬ ‫ﺟـﻴـ ُ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺲ ﺳــﻮﻣــﺮא؟‬ ‫ﺎس‪ ،‬ﻛــﺎﭤــﻲ َ‬
‫آﻳـ ِ‬ ‫ﮬـﻴـ ِ‬‫ﻛــﺎﭤــﻲ آ‪ُ ‬‬
‫ﺎس؛‬‫ﮬﺖ َאﭼﻲ‪ ،‬ﭘـ َﻮرن ﻣﻨﺠﻬﻪ ﭘــﻴـ ِ‬ ‫ﮬـﺘـﺎن ﮬﻠﻲ ِ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴﺎس‪ ،‬وﮀﻮڙي ﺟﻲ ڏﻳﻨﮭﮍي‪.‬‬ ‫ﺎب ِ ِ‬ ‫ﮬـﻨﺠﻦ ﮬـ ُ‬
‫‪٨‬‬
‫َ‬
‫ڏور‪ ،‬ﮬﺌﻦ אﺑﺎﮢﺎ אوڏڙא!‬ ‫ُ‬ ‫ﺷﺎل ﻧﻪ رﮬﻦ ِ‬
‫َ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺖ ﺟﺎﻟﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺎن َﺗﻦ ري‪ ‬ﻣﻮر‪ ،‬ﻣﻮن ِ‬
‫‪٩‬‬
‫ڏور‪ ،‬ﻋﻤﺮ אڄ ﻣﻮن ﮐﻲ ﭤﻴﺎ؛‬ ‫َ‬
‫ڏوﭤﻲ ڏورﺋﻮن ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮔﺬאرڻ آﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﻮر‪ ،‬ﻣﻮن َ‬ ‫ﺳﻤﮭﮡ ﺟﺎﮘﮡ ِ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫‪۱۰‬‬
‫وہ ﺟﻲ ﻧﻪ ڏﻧﻲ!‬ ‫وﭨﻲ‪َ ِ ،‬‬ ‫ﻳﺎس‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ِ‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ آ‪ ‬ﭴﺎ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﻣﺎﻳﺎس‪ ،‬ﺗﮇﮬﻦ آﻳﺲ אورאﺗﻦ ۾‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ‬

‫‪۱۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎﺋﺠﮡ ﮔﮭﻮرﻳﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ﺑﺖ ﻛﻴﻮ ﺑﻴﺮؤن؛‬ ‫ﮬﻲ ﺳﺎ ِ‬
‫َ‬
‫ڏوﭤﻴﮍن ﺟﻮن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺷﻞ وﻳﮍﮬﻴﻮن‪ِ ،‬ڏﺳﺎن‬ ‫وﭸﻲ َ‬
‫‪١٢‬‬
‫َ‬
‫ڏوﭤﻴﮍن ﮐﻲ‪ ،‬ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭤﻴﺎ؛‬ ‫ڏﭠـﻲ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﺎﻟﮡ ُ ِ‬
‫ﺟﺪאﺋﻲ‪ ‬۾‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ َﭘﻠﻚ ﭘﺌﺎ؛‬
‫ﺳﻲ وﮢﻮאﻧﺪ وﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺎرא ﺳﻨﮕﮭﺎرن ري‪.‬‬
‫‪١٣‬‬
‫ﺳﮣﻲ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ﻟﮁﻦ‪ِ ُ ،‬‬ ‫ﮬﺖ ﭤﺎ ﻟﻮ‪َ ُ ‬‬‫ُ‬
‫ﮬﺌﻦ َאﺑﺎﮢﺎ אوڏڙא!‬ ‫ﻛﺌﻦ ﻧﻪ ُﭘﮁﻦ‪ ،‬ﺟﻲ ُ‬ ‫ﭘﻴﮭﻲ ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫َ‬
‫ﺷﻞ ﮬﺌﺎن אﺑﺎﮢـﻦ ﺟــﻲ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﺎڻ‪َ َ ،‬‬
‫ُ‬ ‫ﭘﺎڙو ﭘﺎڙي‬
‫ﭘــﮑـﻲ َﺗــﻦ ﺟﻲ ﭘﺎڻ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎ ﺳﮑﻴﻮ ﭜﺎﺋِﻴﺎن‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫‪١٥‬‬
‫رب رﮐﻲ‪ ،‬ﺷﻞ َﭘﺮدي ﺳﺎڻ َ‬
‫ﭘﻨﺎہ ۾!‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ َ ُ‬
‫ﺗﻪ ﮬﺌﺎن ﻣـﻨﺠﻬﻪ ﭘﮑﻲ‪ُ ،‬ﻋــ َﻤــﺮ َאﺑــ َ‬
‫ﺎﮢــﻦ ﺟــﻲ‪.‬‬
‫‪١٦‬‬
‫رب رﮐﻴﺞ!‬ ‫ﭘﻨﺎہ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ َ َ‬ ‫َﭘﺮدي ﻣﻨﺠﻬﻪ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ َ‬ ‫ﮬﻦ َ َ‬ ‫ُ‬
‫אروאح‪ ،‬آﮬﻲ אﺑﺎﮢﻦ ِ‬ ‫אﻛﻨﮉ ِ‬

‫‪١٧‬‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﻠﻴﺮ َﻣﻮن؛‬ ‫َ‬ ‫ﮐﮣﻲ‪ ،‬وﻳﺎ‬‫ﮐﻴﭧ َ ِ‬
‫َ‬ ‫ِڏﺳﻲ‬
‫َ‬
‫َﭘﮑﺎ ﭘﺎﻧ َ َﻮر ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪ ،‬وﻳﭡﺎ ﺟﺎل ﮬ ِﮣﻲ؛‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﮘﮣﻲ؛‬ ‫אﮘﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬ﭤﻲ ِאﮬﺎ ِ‬
‫ڌﮢﻲ؛‬
‫ﮬﻚ ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﻧﺎہ ﻛﺎ‪ ،‬ﭴﺎﮢﻲ ِ‬ ‫رﮬﮡ ِ‬ ‫رﺗﻲ َ‬‫ﮬﺖ َ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺣﻤﻴﺮ َ ِ‬
‫وﮢﻲ؛‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪َ ‬‬ ‫ﺟﺎ ﻋﺎدت زور ﻇﻠﻢ ِ‬
‫ﮔﮭﺮ ﮔ َﮭ ِﮣﻲ؛‬ ‫َرﻋﻴﺖ ﺟﻲ َرﻧﺠﮡ ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻴﺲ ُ‬
‫ﺑﮣﻲ‪ ،‬ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺗﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ِ َ ‬‬ ‫ﮬﺎڻ َ َ‬
‫ﺑﺮﺳﺮ ِ‬
‫‪١٨‬‬
‫َ‬
‫ﺷﻞ ﻋﻤﺮ אﺑﺎﮢﻦ َﮐﺆن!‬ ‫َ‬ ‫ﭘﻠﻚ ﻧﻪ ﭤﻴﺎن ﭘﺎﺳﻲ‪َ ،‬‬ ‫ََ‬
‫ُ‬
‫ﮔﮇ َﮔﮇﻳﻦ ﮬﺎ ﺳﻲ‪ ،‬ﺳﭝﻦ ﺳﺎن ﺳﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬
‫‪١٩‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎڏي َאڄ رﮬﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﻛﺎڏي אﺑﺎﮢﺎن؟‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬ﺗﻪ ﻛﺎ ﻣﻮﭨﻲ ِﻣﻠﻨﺪﻳﺲ ﻣﺎرﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫‪٢٠‬‬
‫َאﭸﺎ ﻧﻪ آﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻨﮕﮭﺎرא ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺟﺎ؛‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﺟ َﻬﺠﻬﺎ ﻻﻳﺎ‪ِ َ ،‬‬
‫ﭘﺎﻧﻮر ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘﺎڻ ۾‪.‬‬

‫‪٢١‬‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ﻧﻪ آﻳﺎ‪ ،‬ﺳﻨﮕﮭﺎرא ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺗﻲ!‬
‫ﮬﻼﻳﺎ؛‬ ‫ﻧﻪ ﺗﻪ ﮐﻴﺘﻦ ﺧﺎﺑﺮو‪ ،‬ﺗﮇڙﮬﺌﻴﻦ َ‬
‫ﭘﺎﻧﻮر ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻦ ڏﻳﻨﮭﻦ وڏא ﻻﻳﺎ‪ ،‬وﭸﻲ‬
‫‪٢٢‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺗﺎم ﭘﺮي‪ ،‬ﺷﻞ َאﺑﺎﮢﻦ אوڏي ﮬﺌﺎن!‬ ‫وﭸﻦ َ‬
‫ﺳﮕﮭﮍي‪ ،‬ذري ﻣﻨﺠﻬﻪ ذري؛‬ ‫ﻟﮭﻦ ﻣﻮن ِ‬ ‫ﺳ ِﮅ َ َ‬
‫ﺟﻮ ُ‬
‫אﮐﻴﻮن آب َﭜﺮي‪ ،‬ﭤﻲ وﻳﺠﻬﺎﺋﻲ‪ ‬ﻟﺌﻪ وﺟ ُﻬﻼن‪.‬‬
‫‪٢٣‬‬
‫ﮬﻦ ﻣﺎڙن ۾‪ ،‬ﻣﺎرو!‬ ‫ﺑﻴﻮﺳﻲ آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻧﺎﮬﻴﺎن؛‬
‫ﺎﻧﺌﻮ ِ‬ ‫ِوﺳﺎري وﻳﮭﻲ رﮬﻴﺆ‪ ،‬ﭴﮡ ﻣﻨﺠﻬ ِ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻮאرن ِ‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺴﮡ َ‬ ‫ﻻﻟﭻ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن‪َ َ ،‬‬
‫‪٢٤‬‬
‫ﻣﻠﻴﺮ ۾!‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ ﺷﺎل َאﭼﻦ‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא ﺗﻪ َ َ‬ ‫ِ‬
‫َאﭼﮡ ﺳﻨﺪي ﺗﺎ אن ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺮ ﭘﻮي ﻣﻮن ﻛﻦ؛‬
‫َ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر وﭸﻦ ُﮔﺬري‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﮏ ﭤﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﺗﺎ ﺳﭝﻴﺌﻲ ُ‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﻣﺎرﺋﻴﻦ؟‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﮬﭣ ﻣﻨﺠﺎن ُ‬
‫رﮬﻴﻮ‪ ،‬ﺣﺎل ﭔﮅي ﮬﻴﺌﻲ؛‬ ‫ﺗﻪ وﺳﺎري وﻳﮭﻲ َ َ‬
‫ِﻣﮍي َאﭼﻮ ﻣﻮن ﮔﮭﺮﻳﻦ‪ ،‬آﮬﻴﻮ ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍא ﺟﻴﺌﻲ؛‬
‫َ‬
‫ﺳﮅ ﺳﻨﮕﮭﺎر ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ آﮬﻴﻮ אﺗﻲ ِﺋﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﻟﮭﻮ ُ ِ‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﺳﺎہ ﺟﻲ؛‬ ‫ﺳﮅ ﻧﻪ ﻟﮅي َ‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ ﻣﺎروﺋﮍن‪ِ ُ ،‬‬
‫ﻻﮬﻲ ﮀﮇﻳﻮ دل ﮐﺆن‪َ ،‬אدﻳﻮن َאﺑﺎﮢﻦ؛‬
‫وﻳﮍس ِوﺳﺮي‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ُﮘﮣﺆن ﺳﻨﮕﮭﺎرن‪،‬‬
‫‪٢٧‬‬
‫ﻣﺎرن ﮔﮇ ﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬ ‫ﮬﻴﺲ ﻗﺮאر‪ُ ،‬‬ ‫ﻛﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ُ‬
‫ﻣﭩﻦ ۾ ﻣﺨﺘﻴﺎر؛‬ ‫ﮬﻴﺲ ِ َ‬
‫درد ﻧﻪ ﮬﻮ ﻛﻮ ِدل ﮐﻲ‪ِ ُ ،‬‬
‫ﻛﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ري‪َ ‬אﺑﺎﮢﻦ ِآر‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﻛﻨﺪﻳﺲ َ‬
‫‪٢٨‬‬
‫ﺟﻦ ﺳﺎن؛‬ ‫ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﻢ َ‬
‫َ‬ ‫َאڄ ﺳﺎرﻳﻢ ﺳﻨﮕﮭﺎري‪َ َ ،‬‬
‫ﺟﻨﻢ‬
‫ﮬﺖ ﻣﺎري؛‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬وﮀﻮڙي َﺗﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ِ‬
‫ﮔﮇﺟﻲ ﮔﺬאري؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻋﻤﺮ ﺳﭝﺎ ﻣﻮن ﺳﺎﻧﮕﺌﻴﻦ‪ِ ،‬ﭤﻲ‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻴﺎري؛‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎر‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎري؛‬ ‫ﮬﺎڻ ﻟﮑﻲ ﻣﻨﺠﻬﺎن ﻣﺎرﺋﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ אوﮬﺎن ِوﺳﺎري؟‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﮬﻴﺘﺮא ڏوﭤﻴﻮ‪ِ ،‬‬
‫وﻳﮍو ِوﺳﺮي‪.‬‬‫ﮬﺌﻲ ڌאري‪ ،‬ﺗﻴﻠﮭﺎن َ َ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ُڌرﺋﻮن ُ ِ‬

‫‪٢٩‬‬
‫ﮬﻦ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻮن؛‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﮐﻴﺎن؛‬ ‫ﮬﺖ ِ‬‫ﺧﻮﺷﺌﻮن ُ ِ‬
‫ِ‬ ‫ڏﻳﮫ ﺟﻮ‪ ،‬وﭸﻲ‬ ‫ُڏٿ ڏאڏאﮢﻲ َ‬
‫ﺟﻴﺎن؛‬ ‫ﺎﻧﮕﻦ ري ﻧﻪ ِ‬ ‫ﻛﺎﺋﻲ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﺟﻬ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺷﻞ ﺳﻨﮕﺖ ﺳﻨﮕﻬﺎرن ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ ﭤﺮ ِﭤﻴﺎن‪َ ،‬‬‫ِ‬
‫‪٣٠‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא ﺗﻪ ﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬ ‫ﮬﺌﺎم‪،‬‬ ‫وﻳﺠﻬﺎ ﺟﮇﮬﻦ ُ‬
‫ﻛﻨﻴﻦ ﻛﻴﻦ وڌאم؛‬ ‫ﺗﮇﮬﻦ ﮘﺎﻟﻬﻪ אﺣﻮאل ﺟﻲ‪َ ،‬ﺗﻦ َ‬
‫ﭤﺮ ﭤﻴﺎم‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺳﮅ ﻟﮭﻨﺪڙ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫وﭸﻲ ِ‬‫ﮬﺎڻ ِ‬
‫‪٣١‬‬
‫ﭤﻴﺎ ﭘﻨﮭﻮאر َﭘﺮي‪ ،‬آ‪ ‬ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ ﻛﻦ ﮐﻲ؟‬
‫وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮ ﭘﮡ وא‪ ‬وري؛‬ ‫َ‬ ‫َوﮬﻨﺪو َ‬
‫ﺷﺎل‬
‫َﻧﺌﻲ ﮔﮇ ﻛﺮي‪ ،‬ﺳﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎروﺋﮍن ﺳﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎرن ڏي آ‪ ‬وﭸﺎن وﭸﺎن! ﮬﺎ ِدي א�‪ ،‬אﻟﻮ ﭜﻠﻮ!‬
‫ﻻوאن ﻟﮭﻨﺪﻳﺲ ﮐﻴﺖ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﭴﭹﺎن‪.‬‬‫ﭴﭹﺎن َ‬‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﭤﻴﻨﺪﻳﻮن ﻣﻮن َ‬

‫ﻛﺮف ﻛﮍא ِﭤﻲ َﭜﭹﺎن َﭜﭹﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﮃ ﺑﻨﺪﻳﺎﮢﻲ ﺑﻨﺪ ﻣﺆن‪ُ ،‬‬‫َ‬
‫ﺳﺎﺋﻲ وאٽ ﻣﺎن وﭸﺎن وﭸﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻲ אﻳﻨﺪא‪،‬‬
‫ِ‬ ‫وאٽ ﺟﻨﮭﻴﻦ ﮐﺆن‬‫َ‬
‫ﺳﭹﺎن ﺳﭹﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬אﮘﻴﻮن َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎ ِﺋﻞ آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ُ ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻟﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻟﭵﺎﻳﺎن ﻧﻪ ِ‬
‫ﻋﻤﺮ آﻧﺪﻳﻢ ﺟﺎ אوڏאﮬﻮن!‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻗﺎﺻﺪ َאﭼﻲ‬

‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ ڏﻧﮭﻦ‪،‬‬ ‫ﺟﻲ ﺗﺎ‬
‫روﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ڏي‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﺠﺎن ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎرو‬
‫ﺳﭝﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫وﺟﮭﺎن َﭔﺮﻧﺪي‪ ‬ﺑﺎہ ۾‪ ،‬ﺷﺎﻟﻮن َﭘﭧ‬
‫ﮬﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻲ‪َ ،‬אڌو َﭔﻨﮅ ﺟﺎ‬ ‫ﮐﭥﻲ َ َ‬
‫ﮐﻨﻴﻢ ِ‬ ‫ِ‬
‫אوﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮐﻮہ ﺗﺆن‪ ،‬آب ﭜﺮي ِ‬ ‫ﮐﮣﻲ َ‬ ‫آﻧﺪﻳﻢ ِ‬
‫ڍوﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﭘﻴﮡ ﻛﺎڻ ﭘﻨﮭﻮאر ﺟﻲ‪َ ،‬ﮐﻠﻲ ُﻣﻮن ﺗﺎن ِ‬ ‫َِ‬
‫ﺗﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫אﮬﮍي אﮘﻲ ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻛﺌﻲ‪ ،‬ﺟﮭﮍي ﻛﻴﮍي ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﻣﺪد ﻧﻲ ﻛﻨﺪو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺻﺎﺣﺐ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫وﻳﭡﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﻦ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא ﺑﻪ ﻣﻠﻴﺮ ۾!‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺖ‬
‫ﻣﺎرﺋﻲ‪ ،‬ﺗﺎﺳﻒ ڏﻳﺌﻲ َﺗﻦ‪.‬‬

‫ِ‬ ‫ﻋﻤﺮ آﻧﺪﻳﺌﻲ‬
‫آﮬﻦ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﻣﺎرو ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ‪.‬‬
‫ﺳﺪא ِ‬ ‫َ‬
‫ﭼﮍن‪.‬‬‫ﭘﺎس َ‬
‫ﻣﻮن ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻠﻴﺮ ۾‪ ،‬ﭼﺎﻧﮕﻦ ِ‬
‫َ‬ ‫ﮀﮇي ﭘﺎﻧﻮر ﻛﻨﮅﻳﻮن‪َ َ ،‬‬
‫ﻣﻨﮭﻴﻮن אوري אڏن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ َ َ‬
‫ﺳﺮﻳﺮ ۾‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ ﭤﺎ وﺳﻦ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َﻧﻪ ﮔﺬאرﻳﺎن‪َ ،‬אدﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻦ وﭼﺆن ﻣﻮن ﮐﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﭘﻴﺎ!‬
‫ﻏﻢ ۾ ِ‬
‫ﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ ڏي‪ ،‬ﮐﻨﻴﻮ ﻧﻴﮡ ِﻧﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺎن ُ َ‬

‫ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺎﻋﺖ‬
‫ِ‬ ‫َﭘﮑﺎ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﺎ‪،‬‬
‫رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﮭﻨﺎن روح ۾‪ ،‬ﺳﺎﮬﻴﮍﻳﻦ ﮐﻲ ﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﭘﺎڻ ﻗﻄﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫وس ﺟﻲ ﮬﻮ ﻛﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮔﮇ ُ ِ‬ ‫َ ُ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮאرن ﺳﺎن ﭘﺎڙﻳﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َﭘﺖ‬
‫ﻳﺎد ﻛﻴﻮ ﺳﻲ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ﭤﻲ ﮘﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﮬﺖ ﻧﻪ ﮔﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﻮﻛﻞ ڏﻳﻨﻢ ﻣﭩﻴﻦ ِﻣﮍאن‪ ،‬ﮔﮭﮍي ِ‬
‫ﭼﮭﺮאﺋﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﭼﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﭔﻜﺮ ﭔﺎﭔﺎﮢﻦ ﺟﺎ‪َ ،‬‬ ‫َ َ‬
‫روح رﮘﻦ ۾‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ﻣﻮن َ‬
‫آﻧﺪﻳﻢ ﻟﻮ‪ ‬ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﻋﻤﺮ ﺷﺎل ُאﺟﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ‬
‫ﺟﺎ ِ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍن ﻟﮗ ﻣﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺣﺎل َﭘﺴﻲ ِ‬
‫ﮔﮭﻮرﻳﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻃﻮل ﭜﺎﻳﺎن ﺗﻠﻮאرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﭩﻴﮭﺮ َ‬
‫ﭘﭧ ِ َ َ‬ ‫َ َ‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﮍא‪ ،‬אوڏﻧﮭﻦ روز אڏאرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﻟﮭﮡ َﻟﺌﻪ‬ ‫ﻛﺮ َ َ‬‫ََ‬
‫ﺳﺮ ﮬﮇ ﻧﻪ وאرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ ِ‬‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﮕﮭﺎرن َﮐﺆن‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ِوﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺎرو ﻣﻮن ﮐﻲ‪ ،‬ﺷﺎل ﻧﻪ ِوﺳﺎرﻳﻦ‪،‬‬
‫‪-‬درد ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻮ آﮬﻲ دل ﮐﻲ!‬
‫אﭠﺌﻲ َﭘﮭﺮ אوڏﮬﻮن‪َ ،‬‬

‫ﻧﻴﮡ ﭤﺎ ﻧﮭﺎرﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ََ‬
‫ﭘﻨﻮﮬﺮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬وﻳﺠﻬﺎ وﮬﺎرﻳﻦ‪.‬‬ ‫َﭘﮭﻮن‬
‫ﺟﻮڙ אﺳﺎن ﺟﺎ ﺟﮭﻮﭘﮍא‪ ،‬ﻣﺎڙﻳﻮن ﭤﻴﻮن ﻣﺎرﻳﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺮدم ﻃﻠﺐ ﺟﻮن َﺗﻦ ۾‪ ،‬ﺗﺎرون ﺗﻨﻮאرﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻮن ﺳﺎہ ﮐﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﭤﻴﻮن ﮘﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرﻳﻦ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ِﭜﻲ ﺗﻮ ﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬

‫‪۱‬‬
‫ُ‬
‫ﮬﺖ ﻋﻤﺮ آھ אﭔﺎﮢﻜﻮ؛‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺌﮍن ﻟﺌﻪ ِ‬
‫ﻧﺌﻲ َﮔﮇאﺋﺞ ُאن ﺳﺎن‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺗﺎ ﮬﻲ‪‬؛‬
‫َِ‬
‫ﺗﻮﮢﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻴﺌﮍن ۾ ﺳﻲ‪ ،‬آھ אﭸﺎ ِ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻛﻮﻧﻪ وري آﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺎﮢﮭﻮ ُ َ‬
‫ﻣﻠﻚ َﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ؛‬
‫ﺎﭤﻲ َ‬
‫ﺳﻮאﻳﻮ؛‬ ‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻮن ڏﺋﻲ ﺧﺒﺮאن‪ ،‬ﺳ ِ‬ ‫ﺟﻮ ِ‬
‫ڏوﭤﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﻣﻮن ﮐﻲ ُﻣﻨﺠﻬﺎﻳﻮ؛‬ ‫ڏورאﺋﻲ‪ِ ‬‬
‫ﮬﺖ ﻃﻌﻨﻦ ﺗﭙﺎﻳﻮ؛‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﺮ ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺎﻳﻮ‪ ،‬ﺗﻪ وﭸﺎن وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ڏي‪.‬‬
‫‪٣‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ آﻳﻮ ﻛﻮﻧﻜﻮ‪ ،‬۽ ﻛﻮ ﻧﻪ ﻟﮑﻴﺎﺋﻮن ﺧﻂ؛‬
‫رﻳﮕﺴﺘﺎﻧﻦ َ ُ‬
‫رت؛‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﻴﺲ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻴ ُ‬
‫ﻜﺲ ُ‬
‫ﭘﻨﮭﻮאرن َ ُ‬
‫ﭘﺎﮬﺖ‪ ،‬ﺗﻴﻠﮭﺎن ﻣﻮن ﺳﺎن ﻧﻪ رﮐﻴﻮ‪.‬‬

‫‪٤‬‬
‫ڏﮬﻮن؛‬ ‫َ‬
‫رאڄ ُ‬‫ﻗﺎﺻﺪ آﻳﻮ ﻛﻮﻧﻪ‪ ،‬رﻳﮕﺴﺘﺎﻧﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺗﺎر ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא ۾ ﺳﻮ َن‪-‬‬ ‫ﺟﻮ ﺗﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫ﮬﺖ ﮬﻲ ﮬﻲ ﺟﻴﻜﺲ ﮬﻮ ﻧﻪ!‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫روح ﮐﻲ‪ُ ،‬‬‫ﻟﻴﮭﻪ ﭘﺘﻮ َ‬
‫ﮬﺘﻲ ﮀﻮﻧﻪ‪ ،‬ﭤﻴﺎن َאﮬﮍن ﻋﺘﺎﺑﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﮀﻴﮭﻮن ِ‬
‫‪٥‬‬
‫ڏﺋﻲ ُﻣﻜﺎ ُﻣﻮن َﻣﮣﻴﻦ؛‬ ‫َ َ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم‪ ،‬אڄ ِ‬ ‫ﭘﻨﮭﻮאرن‬
‫ﮬﺖ ﺳﻼم؛‬ ‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ڏﻧﮭﻦ ِ‬ ‫ِ‬ ‫”ﻛﮇﮬﻦ آﻳﺎ‬
‫ﮐﺎﺋﻲ אﺗﻲ ﻣﺤﻔﻮظ ﭤﺌﻴﻦ‪ ،‬ﻃﺮﺣﻴﻦ ﻃﺮﺣﻴﻦ ﻃﻌ َﺎم؛‬ ‫ُ‬ ‫” ِ‬
‫ﻻم؛‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ﻻڙﻳﻮ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﭧ ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻲ‬ ‫ﭘﻴﺮون ﭼﻮﻧﮉﺋﻲ َ َ‬ ‫” ُ‬
‫وﻳﮍﺋﻲ وﺳﺮي“!‬ ‫ُ‬
‫אﻧﻌﺎم‪ ،‬אڄ אﮬﻲ وﻳﻼن ِ َ‬ ‫َ‬ ‫”ڏﺳﻲ ﻋﻴﺶ ِ َ‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫אوڏאﺋﻲ אﺟﮍي!‬ ‫ُ‬
‫ﺷﺎل‪ ،‬ﮬﺌﻦ‬‫َﭘﺮي ﭤﻴﻦ ﻧﻪ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺧﻮאب ﺧﻴﺎل؛‬ ‫ُאﭤﻲ وﻳﭡﻲ ُאن ﺟﺎ‪َ ،‬אﭤﻢ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﺎہ ﺳﻨﭝﺎل؛‬ ‫ﺳﺪא ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺖ ِﻋﺘﺎب אﻧﮭﻦ ﺟﺎ‪.‬‬‫ُ‬
‫ﮬﺖ ﻣﻮن ﮬﮭﮍא ﺣﺎل‪ِ ،‬‬ ‫ِ ِ‬

‫‪٧‬‬
‫َ‬
‫ﻋﻤﺮ ﻣﻮن ڏي آﺋﻴﺎ‪ ،‬אﺑﺎﮢﺌﻮن ﻋﺘﺎب؛‬
‫ﮐﺎﺋﻲ ﺧﻮش ﻛﺒﺎ َب“؛‬‫ﻣﺎرﺋﻲ‪ِ ،‬‬ ‫”ﭤﻴﺌﻦ אﺗﻲ ﺗﻮن ُ‬
‫روﺋﻲ َ‬
‫آب؛‬ ‫ﮬﺖ ﻣﻮن אﮐﻴﻮن ﭘﻨﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬ﺟﻬﻠﻴﻮن ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻦ ﺟﻮאب‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ وﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻬ َ‬
‫ﻮرﻳﺲ ِ‬
‫‪٨‬‬
‫ﭼﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﻣﺎرو‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ﮬﻴﺌﻦ َ‬ ‫ُﻣﻨﺠﻦ ِ‬
‫”وﭸﻲ ﻋﻤﺮ ﺳﺎڻ ﺗﻮ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﺎﻟﮫ ﻛﻴﻮن؛‬
‫”ﺳﻲ ُﭘﮡ ﭘﻨﮭﻮאرن ۾‪َ ،‬ﭘﮅر َ ِ‬
‫ﮬﺖ ﭘﻴﻮن؛‬
‫” ِאﮬﻲ َﭘﭽﺎرون ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺆن ﻧﻪ وﻳﻮن؛‬
‫ﭘﮑﻴﻮن ﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ َﻣﻮن“‪.‬‬ ‫”ﮐﻴﺘﻦ ﮬﺎڻ ﮐﻨﻴﻮن‪ُ ،‬‬
‫‪٩‬‬
‫ﻛﻮ ﻧﺌﻴﻦ ِﻧﻴﺎﭘﻮ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﺎروﺋﮍن ڏي؛‬
‫”ﻣﻮن ڏي َאوﮬﺎن ﻣﻮﻛﻠﻴﻮ‪ ،‬ڏﻳﺌﻲ ڏورאﭘﻮ؛‬
‫َ‬
‫ﺳﻮن ُرﭘﻲ ﮀﺎﭘﻮ؛‬ ‫ﺳﺮ َ ُ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ ﻻﮬﻲ ِ‬
‫”ﺗﻪ ِ‬
‫ُ‬
‫”ﻣﻮن ﮐﺆن وﺳﺮي ﻛﻴﻦ وﻳﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﺟﻬﮡ אﮬﻮ ﺟﻬﺎﭘﻮ؛‬
‫ﺳﮕﮭﻲ אﻳﮇﮬﻴﻦ‪ ،‬ﻻﮬﻲ ﻻﮘﺎﭘﻮ؛‬ ‫َ‬
‫אﻳﻨﺪﻳﺲ ِ‬ ‫”ِ‬
‫ﺳﮕﮭﮍو ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺳﺎن“‪.‬‬ ‫ﻣﻮﻟﻲ ﻣﻴﻼﭘﻮ‪ ،‬ﻛﻨﺪو ِ‬
‫ٰ‬

‫‪۱۰‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ﻣﺎروﺋﮍن ﮐﻲ!‬ ‫آ‪ُ ‬ﭘﮡ ﮀﺎ ﺗﻪ ﭼﻮאن‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻞ َאوﮬﺎن“؛‬
‫ﮬﻦ ﺟﻲ ﺣﺎل ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺌﻲ َ‬
‫ﮬﺌﻲ ِ‬ ‫” َ‬
‫ﻧﺖ ﺳ َﻮر ﻧﻮאن؛‬ ‫ﮬﺖ ُאﻧﮭﻦ ري ﺳﻮﻣﺮא‪ُ ِ ،‬‬
‫ﻧﺖ ِ ُ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫َﭘﮑﻲ ﺷﺎل ﭘﮭﺎن‪ ،‬ﻣﺎن وﭸﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻚ ﻣﻠﻴﺮ ڏﻧﮭﻦ؛‬‫ﮐﭥﻲ‪ ،‬ﺟﺎ آﻧﺪﻳﻢ ُﻣﻠ َ‬ ‫ﮐﮣﻲ ﺳﺎڻ ِ‬
‫ﻟﭥﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮ ﺗﺆن‪ ،‬ﻟﺤﻈﻮ ﻛﻴﻦ ِ‬ ‫ﺗﻮﮢﻲ ﺗﺎ ِ‬ ‫ﺳﺎ אڄ ِ‬
‫ﻟﭳ ﮐﺆن‪ ،‬ﻣﻮن ڍﻛﻴﺎ َ‬
‫ﭘﭧ ﻧﻪ ﭤﻲ؛‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ‪ ‬ﺳﻨﺪي‪َ َ ‬‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺖ ﺳﻮرن آھ ﺳﭥﻲ‪ ،‬אﺋﻴﻦ ﭤﻴﻮن ڏورאﭘﻮ ڏﻳﻮ!‬ ‫ُ‬ ‫ِ‬
‫‪١٢‬‬
‫אﻳﮇאﻧﮭﻦ ِאﻳﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﻣﮭﻞ ﻣﻮﭼﺎري‪ ‬ﻣﺎروﺋﺎ!‬
‫آﻧﺪﻳﻢ ﻟﻮ‪ ‬ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﺳﺎ ﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﺎس؛‬ ‫َ‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ‬
‫ﺟﺎ ِ‬
‫ﺗﻮڙي َﺗﮭﺒﺎرאن ِﭤﻴﺌﻲ‪َ ،‬ﺗﻪ ِﺑﻪ ﻣﻮر ﻧﻪ ﻣﭩﻴﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫ڏﻳﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫ِ‬ ‫َאﭼﻲ ڏوﭤﻴﮍن ﮐﻲ‪َ ،‬אﭸﺎ ڏورאﭘﺎ‬
‫ﭤﻴﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫ِ‬ ‫ﭤﻮرאﮬﻴﻦ‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻪ ﻛﻴﺌﻦ ِوﺳﺎري وﻳﮭﻲ رﮬﻴﻮ‪،‬‬
‫אڏﻳﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﻨﮭﻦ ﺳﺎن ِאﺗﻲ‪ ،‬آﮢﻲ‬ ‫َ َ‬
‫ﻣﻨﮭﻴﻮن‪َ َ َ ،‬‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﮘﺮﮬﻴﻨﺪﻳﺎس‪ ،‬ﺳﺮﺗﻦ ﺳﺎن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪.‬‬

‫‪١٣‬‬
‫ُ‬
‫א� َאﺑﺎﮢﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﮔﮇ ﻛﺮﺋﻴﻦ!‬
‫ﺟﻲ وﻳﺎ َﭤﺮ َﭘﺮﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮﭨﻲ آڻ ﻣﻠﻴﺮ ۾‪.‬‬
‫‪١٤‬‬
‫ﻛﻮﺟﮭﻲ آﮬﻴﺎن؛‬
‫ِ‬ ‫ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﻦ ري‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎن‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻲ אن ِ‬
‫ﻟﻮﺋﻲ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺟﺎ آھ ِ ِ‬
‫ﮬﻲ‪ِ ‬‬
‫‪١٥‬‬
‫َ‬
‫ﻟﻮﺋﻲ ﮬﮇ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن؛‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎ אﺑﺎﮢﻦ ڏﻧﻲ‪ ،‬ﺳﺎ ِ‬
‫ﻛﻨﻲ‪ ،‬وﭠﻲ وﻳﻨﺪﻳﺲ وﻳﮍھ ڏي‪.‬‬ ‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﻴﻦ ِ‬‫ِ‬
‫‪١٦‬‬
‫ُ‬
‫ﻋﻤﺮ ڏﻳﮫ َאﺑﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﭼﮝﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאرﻳﺎ؛‬
‫ﮬﻼﻛﺖ ۾‪.‬‬ ‫ﮬﻨﻴﮍو َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺖ אﭼﻲ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﻋــﻤـــﺮ َאﺑـﺎﮢـــﺆن وﮀﮍي‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ אﻋﺮאﺿﻲ آﻧﺪﻳﺎس؛‬
‫وﭸﻲ ﺧﻮﺷﻴﺆن ﮐﺎﺋﻴﻨﺪﻳﺎس‪َ ،‬ﭘﻜﺎ ﭘﻴﺮون ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪.‬‬

‫‪١٨‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻠﻚ َﭘﺮي‪ ،‬ﺷﺎل ﻋﻤﺮ אﺑﺎﮢﺆن ﻧﻪ ﭤﻴﺎن!‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﺋﻲ‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ذري ﻣــﻨـﺠﻬﻪ ذري‪ ،‬ﮬــﺌـــﻦ ﭘـﮁﻨﺪڙ ﺣــﺎل ﺟـﺎ‪.‬‬
‫‪١٩‬‬
‫ﮬﻴﺲ َאﺑﺎﮢﻴﻦ‪َ ،‬ﻣﺤﻞ ﻧﻪ ﻣﺎڙﻳﻮن ﻣﻮن ڏﭠﺎ؛‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ُ‬
‫َﻟــﺌــﻲ ۽ ﻻﮢﻴﻦ‪ ،‬ﮬـﻴـﻮن ﭘـﻴـﮭـﻴـﻮن ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻮن‪.‬‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﭰﻮڙאﺋﻲ‪ ،‬آ‪ِ ‬ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻲ؛‬ ‫ﭰﭩﻲ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ڏﻧﻴﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﻮ ﮬﺘﻲ‪ ،‬آﮬﻦ ﻣﺎڙﻳﻮن ﺟﻮڙאﺋﻲ؛‬
‫وﻳﮭﺎن وچ ﻧﻪ אﻧﮭﻴﻦ‪ُ ،‬ﭔﮍو ﭔﻮڙאﺋﻲ؛‬
‫ﮬﻦ ﮬﻨﮅن ۾ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﭤﻮ ﻟﮑﻴﻮ ﻟﻮڙאﺋﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ آﻧﺪم ﭨﻮڙאﺋﻲ‪ ،‬ﭘﮑﻦ ﻣﺆن ﺗﻪ ﭘﻨﮭﻮאر ﺟﻲ‪.‬‬
‫‪٢١‬‬
‫ﺟــﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﮘــﺎﻟﻬﻪ ﻛــــﺮﻳﺎن ﻛـــﻴ ِﮭﻲ!‬ ‫رﻳــــﮕﺴﺘﺎﻧــﻲ َ‬
‫رאڄ ِ‬
‫َ‬
‫ﻛــــــــ ِﻦ ﭘــــﭽﺎرون ﭘـــﺎڻ ۾‪ ،‬ﺳـــــﻲ وאري‪ ‬ﺗـــﻲ وﻳـﮭـــﻲ؛‬
‫ﺎرﺋﻲ‪ ،‬ﺷـﻞ َﭘﮑــﻦ ۾ ﭘـــــﻴــﮭـﻲ“؛‬
‫ﺗﻪ ”אﻳﻨﺪي ﻣﺎروﺋـﻴـﻦ ﻣـ ِ‬
‫ﺟـﻲ‪ ،‬آھ ﺟﮭﺎﻧﮕﻦ ﮐﻲ ﺟﻴﮭﻲ؛‬ ‫ُ‬
‫אﻛـﻨـﮉ ﻣـــﻮن ﻣـﻴـﻼپ ِ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬‫ﺳـــﻚ ﺳﻨﮕﮭﺎرن ِ‬ ‫ﻣﻨـﮭﻨﺠﻲ ﺗــــﻦ ﺗـﻴــ ِﮭﻲ‪ ،‬آﮬـــﻲ ِ‬
‫‪٢٢‬‬
‫ﻣﺎن ُאﻧـﮭـﻦ ﮐﻲ ﺳـﺎرﻳـﺎن‪ ،‬ﮬــﻮ ﺑِــﻲ ﺳــﺎرن ﻣـــﻮن؛‬
‫ﺟﻲ رאﺿﻲ ﭤﺌﻴﻦ ُﺗﻮن‪ ،‬ڏي ﻣﻮﻛﻞ ﻣﺎروﺋﮍن ڏي!‬
‫‪٢٣‬‬
‫َ‬ ‫ﻣﺎن َאﺑﺎﮢﻦ ﺳﺎرﻳﺎن‪ُ ،‬‬
‫ﮬــــﺖ אﺑﺎﮢﺎ ﺳﺎرﻳﻦ؛‬
‫وאﭨﺎن ِﻧﮭﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َאﭼﮡ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫َ َ‬
‫ﭘﻠﭙﻞ ﭘﻮﻧﻢ ُﭘﻮر‪ ،‬ﻋﻤﺮ ﺗﻦ ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ُ‬
‫ﻣﺬﻛﻮر‪:‬‬ ‫ﻣﺎرن ﺟﺎ‬ ‫دﻣﺪم ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ دل ۾‪ُ ،‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻮرن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﮬﻮر‪،‬‬‫ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ﮐﻲ ﺳﺪא ﻣﺎن ﺳﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﮬﻨﻴﮍي ﮬﻮﻧﻢ ُ‬
‫ﭘﻞ ﭘﻞ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻲ‪ ،‬دوﻧﮭﻦ ﺟﺎ دﺳﺘﻮر‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﻦ َﻣﭽﺎﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ وﻳﺎ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺧﺎﺻﻦ ﮐﻮرن ﺟﺎ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ِﻧﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ُﭘﻮر אڄ ِﻧﻲ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ﮬﻲ ﻧﻴﮭﮍي ﻧﻴﻮ‪.‬‬‫אﻧﺘﺮ ﺟﻨﺘﺮ َﻣﻮن ﭤﻲ‪َ ،‬‬

‫ﺟﻴﻜﻲ ﭼﻴﻮ ﻧﺠﻮﻣﻲ‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎ ﺻﺤﻴﺢ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﭼﺮﺧﻮ َﭜﭹﻲ ﭼﻴﮭﺎڙﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﭤﻲ ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻻﻟﻦ ﺟﻲ ﭘﺎﺋﻲ ﻟﻴﻮ‪.‬‬‫ﮬﻦ ﺟﺎن ﭤﺌﻲ ﺟﻤﻴﻌﺖ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﮬﻦ ڏאھ ﮐﻲ ڏﻳﻮ‪.‬‬‫ﻛﻮ ڏس אﭼﻲ ﭘﺮﻳﺌﻦ ﺟﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻲ در אﭼﻲ ﺳﻮ دﻟﺒﺮ‪ ،‬ﺗﺎ ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺟﻴﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ُ‬
‫ﻣﺎرو ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬آﮬﻴﺎن אﻧﮭﻦ ﺟﻲ! ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺮم ﺳﻴﻦ ُאﻛﺎرﻳﻦ‪.‬‬ ‫درد ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻮ دل ﮐﻲ‪َ ،‬‬

‫אٺ ﺋﻲ َﭘﮭﺮ אوڏﮬﻴﻦ‪ ،‬ﭤﺎ ﻧﻴﮡ ﻧﮭﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﮬﺮدم َﻃﻠﺐ ﺟﻮن َﺗﻦ אﻧﺪر‪ ،‬ﺗﺎرون ﺗﻨﻮאرﻳﻦ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرﻳﻦ ﺟﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ﭜﻲ ﺗﻮ ﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﮬﻠﻲ ﮬﮭﮍي ﺣﺎل‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫وﭸــﻲ ڏوﭤــﻦ ﮐــﻲ ڏﺳﺎن!‬
‫ﺎل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘــﻴــﻜــﻦ ﻣـــﻮن ﭘـﮭﭽﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭜــــــﻼ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜـ ِ‬
‫ﺟــﻴﮡ آﮬــﻲ ﺟﻨﺠﺎل‪.‬‬ ‫ﻣــﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣــﺎروﺋــــــﮍن ري‪ِ ،‬‬
‫ﮬﮭﮍي وﮀـﻮڙي ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﮘﺮﮬﻴﺎن ﮘﺎﻟﻬﻪ‪.‬‬
‫ﺎل‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺌﮡ ﺳﺪא ﺧﻮش ﺳــﻮﻣـــﺮא‪ ،‬ﻣـﺎرو ﭘـﻨـﮭﻨـﺠﻲ ﻣــ ِ‬
‫ﺟـــﻲ آھ ﻗﺎ ِل‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟــــﻲ ﺗﻪ َ‬
‫ﺳـــﺮﻳـــﺮ ۾‪ ،‬ﻣــﺎرن ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ڏوﭤﻦ ﮐﺆن ﻧﻪ ڏور‪ ،‬آﮬﻴﺎن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫آ‪ ‬אوڏي אن ﮐﻲ! ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪.‬‬
‫وﺋﻲ دم دور‪.‬‬
‫ﻧﺎﮬﻴﺎن ﭔﺎﮬﺮ ﺗﻦ ﮐﺆن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻜﮍ ِ‬
‫ﺳﺮ ُہ“‪ ،‬دوﺳــﻦ ﺟـﻮ دﺳـﺘــﻮر‪.‬‬ ‫ﺳﺮي َ َ َ‬
‫وאﻧﺎ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻧﺴﺎن ِ‬ ‫” ِ‬
‫אﻻ‬ ‫َ‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ آﮬﻲ ﺗﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻣﺎرن ﺟﻮ ﻣﺬﻛﻮر‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ َﻣﺴﺘﻮر‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎ ُﭘﭿ ﮘﺎﻟﻬﮍي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻣﺎرن ِ‬

‫‪۱‬‬
‫ﺗــﻮن ﺣـﻤﻴـﺮ ﮬِــ ِﭡــﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﭤـــﻮرﻳـﺎﮢِــﻴـــﻦ آﮬـــﻴﺎن؛‬
‫ﺟــﺎ ﻟﻮﺋﻲ آﻧﺪم ﻟﻮ‪ ‬ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬وﻳﻨﺪﻳﺲ ﺳﺎڻ وﭠﻲ؛‬
‫ﻣﭡﻲ؛‬‫ﻛـﮇﮬﻦ ﭤﻴﻨﺪي ﻛﺎﻧﻪ ﻛﺎ‪ ،‬ﻣﺎﻧـﮭﺆن ﺷﺎل َ ِ‬
‫ﻛـﺘﺎﺑـﺖ ﻗـﻮﻟـﻦ ﺟـﻲ‪ ،‬ﻣـﻮن ڏي ﭘﻨﮭﻮאرن َﭘﭡـﻲ؛‬
‫ﮀﭡـﻲ؛‬‫ﺑﻨﺪﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﮬـﻮ ﻟﮑـﻴﻮ رאت َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﮬـﻲ‪ ‬ﺑـﻨـ ُﺪ‬
‫ُ‬
‫ﮍﻳﺎﺋﻲ ﺳـﻮﻣــﺮא‪.‬‬
‫ﺳﭡﻲ‪ ،‬ﻣـﻮن ﻣـ ِ‬ ‫ﺎﻧﮕﻦ ﻛﺎڻ َ ِ‬ ‫אن ﺳـ ِ‬
‫‪٢‬‬
‫ﮬﻴﺲ ﻣﺎرن ﺳﺎڻ ﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬ ‫ﻛﻮ ﺑﻲ ﺧﻴﺎل ﻧﻪ ﮬﻮم‪ُ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺎن وﮀﻮڙو ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﮐﺆن ﭤﺮﻳﭽﻦ ﭤﻴﻮم؛‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎء ﺟﻲ‪َ ،‬ڏﺳﻲ ڏور وڌوم؛‬
‫ﮬﻴﻜﺎﻧﺪ ﺟﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“‬ ‫ﺗﮇﮬﻦ وڏو ﻗﺪر ﭘﻴﻮم‪َ ،‬‬
‫‪٣‬‬
‫وﻳـــﭡﺎ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َ‬
‫ﻛـــ ِﻦ‪ ،‬ﻣــﺎروﺋـــﮍא ﻣﻠـﻴﺮ ۾؛‬
‫وﻃﻦ“!‬‫ﻣﺎرﺋﻲ‪ ،‬وري ﮬﻦ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﺗﻪ ” ِאﺟﻬﺎ אﻳـﻨﺪي‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎ ُﭘﮡ َ ِ‬
‫ﺟﻦ؛‬ ‫ِ‬ ‫אﻳﮇي ُאﻛﻨﮉ آﮬﻲ‪ُ ،‬‬
‫آ‪ ‬ﺳﮕـﮭﻲ ﺳﺎن ﺗَـﻦ‪ ،‬وﭸـﻲ ﮔـﮇ ﮔـﺬאرﻳﺎن!‬

‫‪٤‬‬
‫آﺋﻲ!‬ ‫َﻗﺮאﺑﺘﻲ ﻛﺎﭤﻲ ﭤﻴﺎ‪ ،‬آ‪ ‬ﻛﺎﭤﻲ ِ‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪ ﻛﭥﻲ ﻛﻴﻮ‪ ،‬آ‪ ‬ﻛﭥﻲ ﭴﺎﺋِﻲ!‬
‫ﻣﻮﮘﺎﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ روح ﮐﻲ‪ ،‬ري‪ُ ‬‬
‫ﻣﺎرن‬
‫وאﺋﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫َאﭠﺌﻲ َ ُ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬وאت אﭤﻢ ِ‬ ‫ﭘﮭﺮ אﻧﮭﻦ ِ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﺎﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﮔﮭﮣﻲ ﻣﺪت ﻣﻮﻧﺠﻬﻪ ۾‪ ،‬ﻣﻮن ﭘﮡ‬
‫ﺳﮕﮭﮍي ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻞ ﭘﻮي ﻛﺎﺋِﻲ!‬ ‫َ َ‬
‫ﻣﻦ ِ‬
‫ﺟﺎﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫آﮬﻦ آرאﻣﻲ ُאﺗﮭﻴﻦ‪ ،‬ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍא‬ ‫ﺗﻪ ﻛﻲ ِ‬
‫אﺟﺎﺋﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻲ وﻳﺎ ُﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ َﻣﻮن‪ ،‬ﻛﺮي‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫وﮬﮣﺎﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎﻧﻮر ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ‪ ،‬وﻳﭡﺎ‬ ‫وﭸﻲ‬
‫ﮐﺎﺋﻲ؛‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫אﺗﻲ ﺗﺎزא ﺗﻮאﻧﺎ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ڏٿ ڏﻧﺆرא ِ‬
‫آﺟﮍي‪.‬‬ ‫ﭤﻴﻦ آﺳﻮدא َ‬ ‫ﺳﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺟﺌﻦ ِ َ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺮ ﺳﻮﻣﺮא‬
‫‪٥‬‬
‫ﭴﻤﺎﻧﺪر ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ﺟﻦ ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻮم‪ ،‬ﺳﭛ َ‬
‫ﭘﻴﺲ ُאن ﮐﺆن‪ُ ،‬ﻣﻮﻧﺠﮫ ِאﻧﮭﻲ‪ ‬ﻣﺎرﻳﻮم؛‬
‫َאﭼﻲ َﭘﺮي َ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻦ ﮬِﺖ ﮘﺎرﻳﻮم؛‬‫ﺳﺎرﻳﻮ ﺳﻨﮕﮭﺎر ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻮ ﻣﺎرو ﻣﺤﺮم ﺣﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﮡ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻮم؛‬
‫ڏﻳﮧ ڏאڏאﮢﻮ َ‬
‫ﻛﮇﮬﻴﻦ‪ ،‬وאر ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮم؛‬ ‫ُ‬
‫ﻧﺖ ِﻧﮭﺎرﻳﻮم‪َ ،‬ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪.‬‬ ‫ﻧﺖ ِ ُ‬
‫ِ ُ‬

‫‪٦‬‬
‫ﮬﻲ َﻣﻦ ﻣﺎروﺋﮍن ڏي؛‬ ‫אدאس‪ِ ،‬‬ ‫ﭤﻴﻢ ُ ُ‬ ‫َאڄ ﭘﮡ ِ ُ‬
‫ﺧﻼص؛‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺧﺎوﻧﺪ ﻟﮗ‬ ‫ﻛﺮ ﺑﻨﺪﻳﺎﮢﻲ ﺑﻨﺪ َﻣﺌﻮن‪،‬‬
‫ڏﻳﻨﺪﻳﺲ ُ‬
‫ﭘﺎس؟‬ ‫َ‬ ‫ڌﻧﺎر ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﭘﻠﻨﮕﻴﻦ‬ ‫ﮐﻴﺖ َ‬ ‫ﺟﻮ َﻣﭩﻲ َ‬
‫ُ‬
‫אﺧﻼص؛‬ ‫ﺣﺐ ﺳﻮﻣﺮא‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ﺳﺎن ِ‬ ‫وﺟﮫ ﺻﺎ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﻮ‬
‫ﻗﻴﺎس؛‬ ‫ُ‬ ‫وאﮬﮣﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮن ﻛﺮي ڏس‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻮ ﮬﻮ وﻳﭽﺎرא‬
‫ُ‬
‫ﻟﺒﺎس؛‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ ﺟﻦ‬ ‫ﻧﺎہ ﻛﻮ‪ِ ،‬‬ ‫زور ﺗﻨﻴﻦ ﺗﺎ ِ‬
‫َאﭠﺌﻲ َ ُ‬
‫ﮬﺮאس؛‬‫ﺣﻤﻴﺮن ِ ُ‬ ‫ﭘﮭﺮ אﻧﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬آﮬﻲ َ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺎس؛‬‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮭﻤﻴﻮن אﭤﻦ‬ ‫َ‬
‫ﺗﺎب ﮐﺆن‪،‬‬‫ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎس؛‬ ‫ﻛﻴﻦ َﺗﻨﻴﻦ‪ ،‬ﻣﺎﺳﻲ َﻗﺪر ُ‬ ‫ﭼﺎڙﮬﻴﻮ ِﻟﮝﻴﻦ ِ‬
‫ﮬﺆن ﭤﺌﻲ َ ُ‬
‫ﻣﻮאس؛‬ ‫َ‬
‫ﺗﻌﺪﻳﻮن َﺗﻨﻴﻦ ﺗﻲ ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﺗﻮ َ‬
‫وڻ وﭠﻦ ُ‬
‫وאس؛‬ ‫وڻ ِ‬‫ﮬﺖ ِ‬‫وﮢﺮאہ ۾‪ِ ُ ،‬‬ ‫َ‬ ‫وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ‬
‫ﭘﻴﺎس‪ ،‬آﮬﻲ رאﺟﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ روح ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر‬ ‫ﭘﺎ‪‬‬

‫‪٧‬‬
‫ﭼﺌﻲ ُﻣﻜﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﻴﺌﻦ ڏאڏאﮢﻲ َ‬
‫ڏﻳﮫ ڏﻧﮭﻦ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﻮن‪َ َ ،‬‬
‫ﻣﻦ ﺟﻮن ﻣﺪﻋﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ﺗﻪ ”ﺟﻴﻜﺲ“ ِאﮬﻲ ﺗﻮ ُ‬
‫ﭘﭥﺮﮢﺌﻦ‪َ َ ،‬‬
‫ﺷﻞ ﭼﮍﮬﺎن ُ‬
‫آﺋﻮن‪،‬‬ ‫”ﺗﺎن وﭸﻲ َﭘﻠﻨﮕﻴﻦ َ َ ِ‬
‫ﺗﻮ ﭘﮡ ﺗﻴﻠﮭﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﺎڻ وﻳﺎ وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ ِ‬
‫وﺳﺮي“!‬
‫‪٨‬‬
‫ﻣﺎروﺋﮍن ڏي‪:‬‬‫َ‬ ‫ﭼﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ُﻣﻨﺠﺎن‬ ‫ﭼﮝﻲ‪ ‬ﻃﺮح َ‬
‫ﺳﮑﻴﻦ ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن َﮐﺆن‪ ،‬ﭘﺮي آ‪ِ َ ‬‬
‫ﭘﺌﻲ؛‬ ‫ﺗﻪ ” ُ‬
‫ﮬﻴﺌﻦ َ ِ‬
‫ﻛﺌﻲ؛‬ ‫”ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎء ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ِ‬
‫ﺟﻲ‪“.‬‬ ‫ﺳﻨﮕﺖ ﺳﻨﮕﮭﺎرن ِ‬ ‫وﺋﻲ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻦ ِ‬ ‫وﺳﺮي‬
‫‪٩‬‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﺎﻧﺪي‪ ،‬آ‪ ‬אوﮬﺎن ري‪ ‬آﮬﻴﺎن!‬
‫ﮬﺖ َﺑﻨﺪ رﮬﻲ ﺑﺎﻧﺪي؛‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﮑﻴﺎ אﺋﻴﻦ ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪ِ ،‬‬
‫אﭼﺎﻧﻚ آﻧﺪي؛‬ ‫ﮬﻲ‪َ َ ‬‬ ‫ﮬﺖ ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎء ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﮐﺆن‪ ،‬وﻳﻞ ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ وאﻧﺪي؛‬ ‫آﮬﻴﺎن אوﮬﺎن ﺟﻲ ِ‬
‫وﭠﻲ ﻟﻮ‪ ‬ڏي‪.‬‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ ِ‬
‫אﻳﻨﺪﻳﺲ ِ‬‫َ‬ ‫ﭼﮝﻲ ِﭤﻲ ﭼﺎﻧﺪي‪ِ ،‬‬

‫‪۱۰‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎروﺋﮍن ڏﻧﮭﻦ!‬ ‫ﻣﻦ َאﭼﻲ‬
‫ﻛﻮﺋﻲ‪َ َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫אڄ‬‫ﻗﺎﺻﺪ َ ُ‬
‫ِ ُ‬
‫ﭝﻮﺋﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ﺗﺎ َ‬
‫ﭼﻮאن ﺣﺎﻟﮍو‪ ،‬ﺳﺎرو ﺳ ِ‬
‫ﻟﻮﺋﻲ؛‬
‫ﮐﻴﮣﻲ ِ‬ ‫آھ ﻣﻮن‪ ،‬ﻻ ِ‬ ‫ُ‬
‫אﻳﮇﻧﮭﻦ آﻧﺪي ِ‬
‫وﻳﻨﺪﻳﺲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪َ ،‬אﭤﻢ ﻋﮭﺪ ِאﮬﻮﺋﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎ وﭠﻲ‬
‫َ‬
‫ﻻﮬﻴﻨﺪﻳﺲ ﻟﻮ‪ ‬۾‪.‬‬ ‫ﺳﻜﻮن‬ ‫روﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺮﺗﻦ ﺳﺎن ِ‬ ‫ﺳ ِ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﮬﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎروﺋﮍن ُ‬
‫ڏﻧﮭﻦ؛‬ ‫ﮬﻲ‪ُ ‬אﻣﻴﺪ ﻧﻪ ُ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺟﻮ ﻛﻮﻧﻪ ُﻣﺠﻨﺪא ُﻣﻮن ﻣﮣﻴﻦ‪ُ ،‬ﭘﮁﮡ ﻛﺎڻ َﭘﮭﻲ!‬
‫ﮘﮭﻲ؛‬ ‫َ َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﮇﻧﮭﻦ ڏﻳﮫ ۾‪ ،‬ﻧﻜﻮ ﮘﻮٺ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ڏﭠﻢ‬
‫אڄ ﺻ ِﺤﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﺳﻴﻢ ُ‬ ‫وאﺋﻲ وאﺋﻨﺪي‪ ،‬אﮬﺎ ُ َ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ِ‬
‫رﮬﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﺗﻪ ”אﭠﺎ ِﻣﻴﻨﮭﻦ ﻣﻠﻴﺮ ۾‪ ،‬وﻳﮍא رאڄ ِ‬
‫ﻟﮭﻲ؛‬‫”ﮀﮇي ﭘﺎﻧﻮ َر ﻛﻨﮅﻳﻮن‪ ،‬آﻳﺎ ﮬﻴﭟ ِ‬
‫ڏﮬﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻦ ﮐﻲ ﭤﻴﻮ‪ِ ،‬ڏﮬﻴﺎن ڏٿ ِ‬ ‫ِ‬ ‫”ﺟﮭﺠﮭﻮ‬
‫ﻣﮭﻲ“؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫”ﻛﮃﻳﻮ ﭘﻴﻦ ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬وڏي‪ ‬ﻣﮭﻞ ِ‬
‫ﻛﮭﻲ‪ ،‬آ‪َ ‬ﭘﮑﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ِ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮڏ ِ‬ ‫وﻳﻨﺪﻳﺲ‬

‫‪١٢‬‬
‫ﺳــﻚ‪ ،‬آﮬــﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣـــﻦ؛‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟــﻲ ِ‬‫َ‬
‫ﺳـﮕﮭﻮﺋِﻲ ﺳــــﻮﻣـــﺮא‪ ،‬ڏﺳــﺎن ڏوﭤــــﻴــﮍن؛‬
‫ﺷﺎل ِ‬
‫َ‬
‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍن؛‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫رאﺗــﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﻛﺎڻ ِﭤﻲ‪ ،‬ﺟﮭﭵﺎن‬
‫ﭘﺎﮢـﮭـﻲ َﭘﻨـﮭﻮאرن‪َ ،‬אڄ ﺗﺎن ﻣــﻮﻧﮑـﻲ ﻳﺎد ﻛـﻴــﻮ‪.‬‬
‫‪١٣‬‬
‫ﺷﺮﺑﺖ ﮬﻴﺮوאن؛‬ ‫ﻧﺎﮬﻦ َ‬
‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻲ ﺟﮭﮡ ِﭘﻴﺎכ‪ِ ،‬‬
‫ﭘﮭﺮڻ َﺗﻦ ﭘﻮﺷﺎכ؛َ‬
‫ﮘﺎڙﮬﻴﻮ ﻛﺎرﻳﻮن ﻟﻮﺋﻴﻮن‪ُ َ ،‬‬
‫َ‬
‫אوﻻכ؛‬ ‫ﻟﮗ‬ ‫َ‬
‫ﻟﻮﺋﻴﮍن ﺗﺎن‪ ،‬א� ِ‬ ‫ﻻﮬﺞ‬
‫ِ‬
‫ﮬﮇﻧﮭﻦ ﻛﺎﻧﻜﺎ‪ُ ،‬ﻋﻤﺮ ﭔﻲ ِאﻣﻼכ؛َ‬ ‫ﺟﻮ رﮐﻦ َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﺎכ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﻴﮍﻳﻴﻦ ﻣﺎرﺋﻴﻦ!‬ ‫ﭘﺮور َ‬
‫ﻛﺎرڻ َ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﮐﻮﮢﻦ ﮐﻴ َﺞ‪َ ،‬אڄ ڏאڏאﮢﻲ ڏﻳﮫ ۾؛‬ ‫ﻛﻴﺎ ِ ِ‬
‫ﮬﮇ ﻧﻪ آﻳﻮ َ‬
‫ﮬﻴﺞ؛‬ ‫َ‬
‫ﭘﺮ ﻣﺎﮢﻮ ﻣﺎروﺋﮍن ڏﻧﮭﻦ‪ِ ،‬‬
‫אﮢﻚ ۽ َ َ‬
‫אﭨﻴﺞ؛‬ ‫َ‬
‫ﮬﺌﻢ אڀ ۾‪ِ ،‬‬
‫ﻛﺎﻟﮫ ڏﭠﺎ ُ ُ‬
‫ﺳﺎرאﺋﻲ َ‬
‫رﻳﺞ؛‬ ‫ِ‬ ‫ُאﭠﺎ ﻣﻴﻨﮭﻦ َﻣﻠﻴﺮ ۾‪ ،‬ﭤﻴﺎ َ‬
‫رڻ‬
‫َ‬
‫ﮀﻴﺞ؛‬ ‫ﮀﻨﻦ ۾‬‫ﻛﻦ َ‬ ‫ﮀﺎﻧﮕﻦ ﺳﺎن ﮀﮍي ﻛﺮي‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫آ‪ُ ‬ﭘﮡ ِﭜﻨﻲ‪ ‬ﭜﻴﺞ‪ ،‬ﻣﻠﻨﺪﻳﺲ ﻣﺎروﺋﮍن ﮐﻲ!‬
‫َ‬

‫‪١٥‬‬
‫ﮬﻲ وﭠﻲ ُ‬
‫ﺣﺎل وﭸﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ڏي؛‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ﮐﻴﺖ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺧﻮﺷﻲ‬
‫ِ‬ ‫آﮬﻲ ُאﻣﻴﺪ َאﭸﺎن‪ ،‬ﺟﻮ‬
‫‪١٦‬‬
‫وﻳﻨﺪﻳﺎس؛‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي ﻣﺎن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ‬
‫وﭠﻲ ﻧﻴﻨﺪﻳﺎس؛‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ ﺳﺎﮘﻴﻦ ﻟﻮ‪ِ ‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﺎل ِ‬ ‫ِ‬
‫ڏک ُ َ‬
‫ﺳﮏ ﭘﺎﺋﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫ﭤﻴﻨﺪﻳﺎس‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫وﭸﻲ ﭤﺮ‬
‫‪١٧‬‬
‫ڌﻧﺎرن ﮐﺆن ڌאر‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻮن ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאرﻳﺎ؛‬
‫َ‬
‫ﺳﺮدאر؛‬ ‫ﺳﻲ ﮬﺌﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺟﻴﮭﮍא‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﺳﻮﻣﺮא‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر؛‬ ‫א� ﻛﺮي אوڏڙא‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ َ‬
‫ﻣﻦ‬
‫َ‬
‫ﮬﻜﻮאر؛‬‫ﺗﻪ ﻛﺮﻳﻮن وﻳﮭﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪ ،‬ﮬﻨﻴﮍي ﺟﻮن ِ‬
‫َﭘﺮ ﭘﺮي ﭤﻴﻢ ﭘﻨﮭﻮאر‪ ،‬ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ َ‬
‫ﻛﻦ ﮐﻲ!‬

‫‪١٨‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ُ ِ‬
‫ﮬﺖ ﮬﻮﻧﺪﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎﮬﻴﮍﻳﻮن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾؛‬
‫ﺳﻲ ﭘﻴﺮون ﭼﻮﻧﮉن ﭘﺎڻ ۾‪ ،‬ﮔﮇ ﻛﻴﻮن ُﮔﻮﻧﺪﻳﻮن؛‬
‫ﺳﺎرﻳﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬رאت ڏﻳﻨﮭﺎن روﻧﺪﻳﻮن؛‬
‫ﭔﻴﻮن ِﭜﻲ ﮀﺎ ﭼﻮﻧﺪﻳﻮن‪َ ،‬אﭸﺎ ُﻋﻤﺮ אﻻﺟﻲ آﺟﮍﻳﻮن!‬
‫‪١٩‬‬
‫رﻧﮓ‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮن ﭘﺴﻴﻦ ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ُ‬ ‫رﻳﮕﺴﺘﺎﻧﻦ‬
‫ِ‬
‫ﻇﺎﻟﻢ ﻻﮬﻴﻦ زﻧﮓ؛َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﻪ ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ﺗﺆن‪ِ ،‬‬
‫وאﺳﻦ َ ُ‬
‫ﺟﮭﻨﮓ؛‬ ‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻲ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﺗﺎب ﮐﺆن‪،‬‬ ‫ﺟﻮ ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻧﻨﮓ‪ ،‬ﻧﻴﺌﻲ رﺳﺎﺋﻴﻦ رאڄ ۾‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺎ ﮬﻲ ﺗﻮن‬
‫ِ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﺟﻲ رﻳﮕﺴﺘﺎن رﮬﻴﺎ‪َ ،‬ﺗﻦ ﺳﺨﺖ ﻧﻪ وﭠﺞ ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫ﮀﻨﻦ َﻣﻨﺠﮫ ﮀﭙﻴﺎ؛‬ ‫ﺗﺎب ﮐﺆن‪َ ،‬‬‫ﺟﻮ ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫وאﮬﮣﻴﻦ!‬‫وس ﭼﺎﺋﻴﺘﺎ َ‬ ‫وس وﮬﻴﺎ‪َ ،‬‬ ‫ﺳﻲ ﻛﻲ َﭘﺮﺋﻴﻦ ِ‬
‫‪٢١‬‬
‫ﻗﻠﺐ‪ ،‬ﭤﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻣﺎروﺋﮍن ﮐﻲ؛‬ ‫ﻛﺮي ﻳﺎد ُ‬
‫ﺳﺒﺐ!‬ ‫ڏﻧﮭﻦ َ‬ ‫ﺟﻮ ﭤﻴﺎن ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي َﺗﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﭤﺌﻲ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ُ ‬‬
‫ﮬﺌﻲ رب؛‬ ‫ﻛﮃ ﺑﻨﺪﻳﺎﮢﻲ ﺑﻨﺪ ﻣﺆن‪ ،‬ﺗﻪ رאﺿﻲ ُ‬
‫ﻛﺮ ِﻣﮭﺮ ﻣﺎروﺋﮍن ﺗﻲ‪.‬‬‫ﻏﻀﺐ‪َ ،‬‬ ‫ﻏﺎزي ﻻھ َ َ ُ‬

‫‪٢٢‬‬
‫ﺟﺖ وﻃﻦ وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫ُ‬
‫رﻳﮕﺴﺘﺎن‪ِ ،‬‬ ‫رﭸﻮن‬ ‫ُ‬
‫رאﺣﻢ ﭤﻲ رﮐﻴﺞ ﺗﻮن‪َ ،‬ﺗﻦ ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻮ ُ‬
‫ﻣﺎن؛‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺮ ﻋﻤﺮ ﺗﻮن ِאﺣﺴﺎن؛ُ‬ ‫ﺟﮭﻮﻧﻦ ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍن ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻣﺮ ﺗﻌﺮﻳﻔﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ﺗﻪ ﺳﺎرو ﺟﮗ َ ُ‬
‫ﺟﮭﺎن‪ُ َ ،‬‬
‫‪٢٣‬‬
‫ڏﻧﮭﻦ؛‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﺧﺒﺮ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬آﺋﻲ رﻳﮕﺴﺘﺎﻧﻲ رאڄ ُ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ؛‬
‫ﭘﭩﻦ ۾ ِ‬ ‫ﺗﻪ ”אﭠﺎ ﻣﻴﻨﮭﻦ ﻣﻠﻴﺮ ۾‪ ،‬ﭤﻴﻮ َ َ‬
‫رﻳﺠﺎﮢﻲ“؛‬
‫ِ‬ ‫ﭰﻞ ﮔﻠﺰאرﻳﻮن ﭤﻴﺎ‪َ ِ ،‬‬
‫رڻ ﺳﭛ‬ ‫ﮔﻞ ُ َ‬ ‫َُ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻛﻞ ڏﻳﻨﻢ ِﻣﮍي َﻣﺮאن‪.‬‬ ‫ﺗﻮن ِﭜﻲ ﺻﺎﺣﺐ ُ‬
‫‪٢٤‬‬
‫ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي ﻣﻮن ڏﭠﺎ‪ ،‬ﮬﻲ ﭘﮑﺎ ﭘﻨﮭﻮאرن؛‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن؛‬ ‫ﮘﺎڙﮬﻴﻮن َאﮀﻴﻮن ﻟﻮﺋﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺎ َ َ‬
‫ﺳﮭﺞ َ‬
‫ﺧﻠﻖ ﮐﺆن‪ ،‬ﭤﺎ ﮔﻮﺷﻲ ﮔﺬאرن؛‬ ‫ُאﮬﻲ ﻋﺎم َ‬
‫אﭼﮡ ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﭤﺎ وאﭨﻮن ﻧﮭﺎرن؛‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎرن؛‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻴﮍא ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪ ،‬ﭘﻴﺎ ِﻧﺖ ِﻧﺖ َ‬
‫ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮘﺎرن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ‬‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﭤﻴﻮن ِ‬ ‫ﮬﻲ ِ‬

‫‪٢٥‬‬
‫َ‬
‫ِﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬אڄ ُﭘﮡ ﭘﻮر ِﭘﻴﺎ؛‬
‫َﭘﮑﺎ ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﻣﻮن ﻳﺎد ﻛﻴﺎ؛‬
‫ڏﭠﻲ ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﻣﻮن َﭤﺮﻳﭽﻦ ﭤﻴﺎ؛‬
‫وﺳﺮي ﺗﺎ ﻧﻪ وﻳﺎ‪ ،‬ﻛﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺳﺎہ ﮐﺆن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﮐﻴﺖ َ َ‬
‫ﺧﺒﺮ؛‬ ‫ﻛﻮﻧﻪ ﻛﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ڏﺋﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫ﮬﺖ ڏﻳﮭﻲ ڏﺳﺎن‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻮٽ ۾‪ ،‬אﻧﮭﻦ ري‪َ ُ ‬‬
‫ﻋﻤﺮ؛‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻲ‪ُ ‬‬
‫ﻗﺎﺑﻮ رﮬﻲ‬ ‫ِ‬
‫אﺟﺎﺋﻲ‪ ‬ﺟﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺤﻀﺮ‪ ،‬אﻳﻨﺪم‬ ‫َﻣﻠﻴﺮאن َ‬
‫ِ‬
‫‪٢٥‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא آﻳﺎ؛‬ ‫َ‬
‫ِﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي ﻳﺎد ﻣـﻮن‪ ،‬אڄ‬
‫ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎ‪ ‬ﺟﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺳــﻲ ﻣـﻮن ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎ؛‬
‫ﭤﻴﻢ‪ ،‬ڏي ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺳﺎﻳﺎ؛‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ َאﭼﮡ ﺟﺎ ِ َ‬
‫ُאﮬﻲ ﻣـــﻮﻻ ﻣﻼﻳﺎ‪ ،‬ﺟﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن َﭘــﺮي ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪٢٦‬‬
‫ﻛﻮ ﺟﻮ ورﻳﻮ وא‪َ ،‬אڄ ﭘﮡ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠﻴﺮ ڏﻧﮭﻦ؛‬
‫ﻣﻮﭨﺎﺋﮡ ﺟﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﭴﮡ آﻳﻢ َאﺑﺎﮢﺎ‪ ،‬ﻣﺎﮢﮭﻮ‬
‫َ ُ‬

‫‪٢٧‬‬
‫ﺧﺒﺮאن؛‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ رאت رﺳﻴﻮن‪ ،‬ڏﻳﮧ ڏאڏאﮢﺆ َ‬
‫وאہ َوﺳﻴﻮن؛‬ ‫ﺳﺮﮬﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬وﭴﻮن َ‬ ‫ﺳﭛ َ‬‫”ﺗﻪ ﺳﺎﮢﻴﮫ َ‬
‫ﭰﻮڳ ﭰﻼر َﭘﺴﻴﻮن؛‬ ‫”ﺗﻪ אﭼﻲ ﻳﺎد א� ﭤﻮ‪ُ ،‬‬
‫ﻣﻨﻲ ﻟﻮ‪َ ‬ﻟﺴﻴﻮن؛‬ ‫ﻛﻴﻮن‪ِ ُ ،‬‬ ‫”ﺑﺮאﺑﺮ ﺑﺎدل َ‬
‫ﺳﺴﻴﻮن؛‬‫ﺳﺠﻴﮧ َ ِ‬‫ﮐﺎﺋﻲ ﺳﺒﺰﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن َ ِ‬ ‫”ﺳﺎول ِ‬
‫َ‬
‫”ﮘﺎڙﮬﻴﻮن َאﮀﻴﻮن ﻛﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﻻﮬﻦ ﻏﻢ ﮔﺴﻴﻮن؛‬
‫ﺗﺎر َ ِ‬
‫ﺗﺮאﺋﻴﻮن“‪.‬‬ ‫آﮬﻦ ِ‬ ‫ﻛﺲ َ ِ ُ‬
‫ﻛﺴﻴﻮن‪ُ ،‬ﭘﮡ ِ‬ ‫” ُوڙﮬﻴﻮن َ َ‬
‫‪٢٠‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא ﺗﻪ َﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬ ‫رאت وري آﻳﺎ‪،‬‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ِﻣﻼﻳﺎ؛‬
‫ٰ‬ ‫ﭴﮡ‬ ‫ﺧﻮאب ﺧﻮﺷﻲ‪ ‬ﻣﻮن‪َ ،‬‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﻮ ﻟﮅم‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫وري وﺳﺎﻳﺎ‪ ،‬ﭜﻠﻲ ﭜﺎڻ ِﭜﭩﻦ ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪٢١‬‬
‫ﭼﺮي آﻳﺎم‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא ﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬ ‫وس َ‬‫َ‬
‫َ‬
‫ورﻳﺎم؛‬ ‫ﻛﻨﮅﻳﻮن‪ ،‬وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ‬ ‫ﭘﺎﻧﻮر َ‬
‫َ‬ ‫ﮀﮇي‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﭤﻴﺎم‪َ َ َ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ُﻋﻤﺮ אﻣﻴﺪ َ‬
‫ﭘﺴﮡ ﭘﻨﮭﻮאرن ِ‬

‫‪٢٢‬‬
‫ﻛﻴﻢ وﻳﺠﮭﮍא؛‬ ‫َ‬
‫وאﻟﻲ‪َ ‬‬‫ڏور‪ ،‬ﺳﻲ ِ‬ ‫ﮬﻴﻢ ِ‬ ‫ﺟﻲ ڏوﭤﻲ ُ َ‬
‫ﮬﺌﻲ ﺟﺎ ﭘﻮرن ُﭘﻮر‪ ،‬ﺳﺎ ﺗﺎ אڄ ﻣﻦ َﺗﻮن َ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫‪٢٣‬‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﮓ ﻛﺮي؛‬ ‫ُ‬ ‫ﭘﺎر َﻣﻠﻴﺮ‪ ،‬ﺳﺎﻧﮕﻴﮍא‬
‫ﻣﻮﭨﻴﺎ ِ‬
‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮﻳﺮ‪ ،‬ﺳﻲ ﺋﻲ َ‬
‫ﻋﻤﺮ آﺋﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻚ َ‬ ‫ﺟﻲ ِ‬‫ﺟﻦ ِ‬‫َِ‬
‫‪٢٤‬‬
‫َﻟﭥﻮ ﭰﻮڙאﺋﻮ‪ ،‬ورﻳﻮ ورق وﺻﺎل ﺟﻮ؛‬
‫َ‬
‫َ‬
‫رﻳﮓ ﻟﻨﮕﮭﻲ رאﺋﻮ؛‬ ‫وري َ‬
‫وﻃﻦ آﺋﻴﺎ‪،‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﭼﻮي ﺳﺎﺋﻮ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ِ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫” َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎرو ﭤﺮ ﭤﻴﺎم‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن وو‪ ،‬ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ آ‪ ‬ﻛﻦ ﮐﻲ!‬
‫ﮬﺖ َ‬
‫ﻗﻮل ﻛﻴﺎم‪.‬‬ ‫ﭘﺎرﻳﻨﺪﻳﺲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻲ ُ ِ‬
‫َ‬ ‫ﺳﻲ‬
‫ﮀﮇي ُﻣﻠﻚ َﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ‪َ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬وس َ‬
‫وﻳﺎم‪.‬‬
‫ﮔﮭﻮرﻳﺎ َﭘﺮي ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﺟﻲ ﭘﻨﮭﻮאرؤن ﭘﻴﺎم‪.‬‬
‫ﺳﻨﻴﮭﺎ ُ‬
‫ﺳﻴﺎم‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ َ‬‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻲ َאﭼﮡ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ” َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫روﺋﺎن زאرو زאر‪ ،‬ﻳﺎر‪،‬‬
‫ﻣﺎرن ﮐﻲ ﻣﻼن آ‪!‬‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎن ُ‬
‫ﭘﻨﻮﮬﺎر‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ڏﻳﺎن ڏورאﭘﺎ ﻛﻦ ﮐﻲ‪َ ،‬ﭘﺮي ِ َ‬
‫ﭤﻴﻢ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﺎہ َ‬
‫وﭠﻲ وﻳﮍא ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬ ‫ِ‬
‫אﮬﻮ אﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬אﻳﻨﺪم َאﺟﮍوאر‪ ،‬ﻳﺎر‪َ.‬‬
‫ﻛﻨﺪא ُﻣﮭﮍ َﻣﻠﻴﺮ ڏي‪ ،‬رڻ ﮀﮇي رﻳﮃאر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮ دم ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬري‪ ،‬ﺟﻮ دم ُאن ري‪َ ‬‬
‫ڌאر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫روﺋﻲ رت אﮐﻴﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺟﻬﻮﻧﺎ ﭤﻴﺎ ﺟﮭﺎﻻر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫אﺗﮭﻴﻦ‪ ،‬ﺳﻨﺪي ﭘﻨﮭﻮאرن ُﭘﻜﺎر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬ ‫وﭸﻲ ُﭔﮅﻧﺪﻳﺲ ُ َ‬
‫رﮐﻲ وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ وﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮﻧﮭﻴﻦ ﺳﺮ َﻣﻴﺎر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬
‫ﭘﮭﭽﺎﺋﻴﻴﻦ‪ ،‬ﺳﻮﻣﺮא ﺳﺮدאر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬ ‫ﭘﻴﻜﻴﻦ ُﻣﻮن َ ُ‬
‫ﺳﺎہ ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﻳﺎر‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن אوڏﮬﻴﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﺳﺎرﻳﺎن آ‪ ‬ﺗﺎ ﻟﻮ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮن ﻟﻮﻳﻮن‪،‬‬
‫ََ‬
‫ﭘﭩﻴﮭﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﮬﻲ َ َ‬
‫ﭘﭧ‬ ‫ُﻋﻤﺮ ﮔﮭﻮرﻳﺎ ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺖ وﻳﮍﮬﻴﭽﺎ‪ ،‬وو‪ ،‬وﻳﭡﺎ ورﮬﺎﺋﻦ ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻲ ڏوﻧﺮن ﺳﻨﺪﻳﻮن ڏوﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ڏي ﺳﻮز ﺳﻨﻴﮭﺎ‪،‬‬

‫آ‪ ‬ﭤﻲ ُ‬
‫روز ُﻣﻨﺠﺎن روﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﻮﻛﮍ َ‬ ‫ﻛﻨﮃﻳﻮن‬
‫ﮬﺖ ﭘﻴﻜﺎ ﭘﻮﻳﻮن‪.‬‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻦ ﭤﺎ ِ‬
‫ﮐﮣﻦ ﺧﻮﺷﻲ‪ ‬ﺳﺎن‪،‬‬ ‫ﺻﺒﺢ ﺳﺎﻧﺠﮭﻲ‪َ َ ‬‬

‫َ‬
‫ُאﮬﻲ ﺳﻲ ﺗﺎ آب َﭜﺮﻳﻮن אوﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺳ ﮝﺮ َ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر‪،‬‬ ‫ﭘﺎﺋﻦ ُﭘﺴﻴﻮن‪ ،‬ﺳﺎﮘﻦ ِ‬
‫ﭘﺎﻧﺪﻳﻦ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ﺳﻮﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﺟﺪאﺋﻲ‪ ،‬אڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮאرن ﭔﺎﺟ ُﻬﻮن ُ َ‬
‫ﭘﻮر ﭘﻴﺎ!‬ ‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‪‬‬
‫ﮔﮭﻮري ِ‬
‫آﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺻﺒﺢ وﻳﻠﻲ ﻣﻴﺎن ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬אﻻ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺧﺒﺮ אﮬﺎ ﻣﻮن ِ‬
‫ﺳﭝﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬‫وﻳﮍﺋﻲ وﻳﮍہ َ‬ ‫ﻟﻨﮕﮭﻲ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ‪َ ،‬‬
‫ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎﺋِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻧﻮر ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬وﮬﻨﺪא‬ ‫ﭘﺎ َ‬
‫ﺷﻞ ِ‬
‫وאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬وري ِאﮬﺎ َ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻛ َﻨﻴﻦ ُﭔﮅאن ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِ ِ‬
‫ﻧﻮאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﺪא ِ‬ ‫ڏﻳﮫ َﻣﻮن‪َ ،‬‬ ‫ڏوﭤﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺳﺪאﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻮن َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺮﮬﺎ ﮬ ِ‬ ‫ﻋﻤﺮ َאﺑﺎﮢﺎ ڏﻳﮫ ۾‪َ ،‬‬
‫ﺳﻤﺎﺋِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻚ َ‬ ‫אوڏﮬﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﺟﻲ ِ َ‬ ‫وﭸﻦ ُ‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ﻧﻪ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻦ ﺟﻲ ﺣﺎل ﺗﻲ‪ ،‬ﭜﺎﮘﻴﺎ ﻛﺮن َ ِ‬
‫ﭜﻼﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪ِ ‬‬
‫ﻣﺮ ﺗﻪ ﮔﺪאﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪن ﺳﺎٿ“ ۾‪ ،‬ﻛﺮي ُ‬ ‫” َ‬

‫‪۱‬‬
‫آﺟﮍي؛‬ ‫ﻋﻤﺮ ِ‬ ‫ﺟﻮ‪َ ،‬אﭼﻲ وﻳﭡﺎ ُ َ‬ ‫ﺟﻮڙي َﭘﮑﺎ ُ‬
‫ﺣﻮﺿﻦ ﮬﻮ‪‬؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ َﻣﭥﻲ‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ِ‬ ‫ﺳﺪא َ‬ ‫َ‬
‫ﮐﻠﻲ ﺧﻮﺷﺒﻮ‪‬؛‬ ‫ﮔﺎﮬﻦ ﺟﻴﻮن‪ِ ،‬ﭔﻲ ﺧﻮب ُ ِ‬ ‫ﭤﻴﻮن ﮔﻠﺰאرﻳﻮن َ‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ُﻣﻠﻚ َﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﻧﺌﻴﻦ روﻧﻖ رو‪ ،‬ﭤﻴﻮ ِ‬ ‫َِ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻣﺎروﺋـــﮍא ﺗﻪ َﻣـﻠﻴـﺮ ۾؛‬ ‫َ‬ ‫ﺳﮑﻴﺎ‪،‬‬ ‫ﺳــﺪא ﮬﺌﻦ ُ‬
‫آﺟﮍﻳﻦ ﺗﻲ!‬ ‫ﺷﻞ ﻧﻪ ڏﻳﻨﮭﻦ ڏﮐﻴﺎ‪َ ،‬אﭼﻦ َ‬ ‫َ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא ﺗﻪ ﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬‫َ‬ ‫ﮬﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﺮﮬﺎ‬‫ﺳﺪא َ‬
‫ِ‬
‫ﺷﻞ ِﻣﻴﻨﮭﮍא!‬ ‫ﻣﮭﺮ ﺟﺎ َ‬ ‫ﻣﭥﻲ ﭘﻨﮭﻮאرن ﭘﻮن‪َ ِ ،‬‬
‫‪٤‬‬
‫ﻣﻴﻨﮭﻦ؛‬‫وﺳﻦ ِ َ‬ ‫ِﻣﻴﺎن ﻣﺎرو َﺋﮍن ﺗﻲ‪ِ ،‬ﻣﮭﺮאن َ‬
‫آﺟﮍﻳﻦ ﺗﻲ!‬ ‫ڏﮐﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﻦ‪َ ،‬אﭼﻦ َ‬ ‫ﺷﻞ ﻧﻪ ِ‬ ‫َ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎر؛‬ ‫ُ‬
‫ﺳﮑﻴﺎ ﮬﺌﻦ َ‬ ‫ﺳﺪא ﺳﻲ ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪ُ ،‬‬
‫ﺳﺮﮬﺎ!‬ ‫ﮬﺌﻦ ﮬﻤﻴﺸﮧ َ‬ ‫ﺷﻞ ُ‬ ‫ﭘﻨﮭﻮאر‪َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﭘﮑﻲ َﻣﻨﺠﮫ‬
‫‪٦‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻮ‪ ،‬رﮐﺞ َﭘﻦ ﭘﮑﻲ؛‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ َ‬
‫ﺳﺮﮬﺎ!‬ ‫ﺳﺪאﺋﻴﻦ َ‬ ‫ﮬﺌﻦ َ‬ ‫ﻛﻮﺋﻲ ﺗﺎ ﻧﻪ َﻟﮑﻲ‪َ ُ ،‬‬‫ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺳﺮﮬﺎ؛‬ ‫ﺳﺪאﺋﻴﻦ َ‬ ‫ﮬﺌﻦ َ‬ ‫ﺷﻞ ُ‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎري ﺳﺎﮢﻴﮫ‪َ ،‬‬
‫אﺗﮭﻴﻦ!‬ ‫وﭸﻦ ﻧﻪ َﭘﺮڏﻳﮫ‪ ،‬ﺧﻮش ﮔﺬאرن ُ َ‬ ‫َ‬
‫‪٨‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫آﮬﻦ‬ ‫ﺳﺮﮬﺎ ِ‬ ‫ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺳﻨﮕﮭﺎري‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وﻳﮍﮬﻴﻮن ۽ وאري‪َ ،‬ﻣﺤﻼ‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬
‫אڏن ﭘﮑﮍא؛‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎﺗﻲ وאري‪ ‬ڊﻧﻮ‪ ،‬ﺗﺎﺗﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺮﮬﺎ‪.‬‬ ‫ﭜﻮ‪ ،‬ﺳﺪא رﮬﻦ אو َ‬ ‫َ‬
‫ﭜﺎﮘﻴﻦ ﻟﭥﺎ َ َ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﻣﺎﻟﮍא؛‬‫ﻧﻮﻧﮅﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺎرو ﭼﺎرن َ‬ ‫َ‬ ‫ِﻧﻮڙن ۽ ُ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎہ ۾‪.‬‬ ‫ﭤﻴﻦ َ‬ ‫ﺳﺮﮬﺎ ِ َ‬ ‫ﮐﻮﻧﺪﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﮔﻮڙﻳﻦ ۽ ِ َ‬
‫‪۱۱‬‬
‫وﺳﻦ ﻣﻴﻨﮭﻦ َﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬ ‫ﮐﻨﻮﮢﻴﻮن‪َ َ ،‬‬
‫ﮐﻨﻮن ِ ِ‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ ِ ِ‬
‫ﭨﺎرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻮﺋﻦ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﻮﻧﺪﻳﻮن ۽ ِﻧﻮڙﻳﻮن‪ ،‬ﺗﺎﺗﺎ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﻛﻨﮅﺋﻴﻦ؛‬ ‫ﭘﺎﻧﻮر َ‬ ‫َ‬ ‫ﻟﭥﺎ‪ ،‬ﺟﻲ وﻳﭡﺎ‬ ‫ﭜﻮ َ َ‬
‫ﭜﺎﮘﻴﻦ َ َ‬
‫َ‬
‫ُאﭠﻦ ِﻣﻴﻨﮭﻦ َﻣﭥﺎ‪ ،‬آﺟﮍﻳﻦ ِﻋﻴﺪאن ﻛﻴﻮن‪.‬‬

‫‪١٣‬‬
‫ﻣﺎﻟﻚ ُﻣﻠﻚ ﻣﻠﻴﺮ ﺟﻮ؛‬ ‫وري َوﺳﺎﻳﻮ‪َ ِ ،‬‬
‫ﺳﻮאﻳﻮ؛‬ ‫ﺳﻮ אﮘﻲ َﮐﺆن ُאﺟﺮو ِﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻮ َ‬
‫ﺳﻮאل ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫آﮔﻲ َאﮔﮭﺎﻳﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ‬
‫‪١٤‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن ﺟﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫آﮬﻲ َ‬
‫ﺳﺎر‬
‫ﻋﺘﺎب ُאﻧﮭﻦ ﺟﺎ!‬ ‫ﮬﺖ ِ َ‬ ‫ﺣﺎل‪ُ ،‬‬‫ﮬﮭﮍא َ‬ ‫ﮬﺖ ِ‬‫ِ ِ‬
‫‪١٥‬‬
‫َ‬
‫א� אوري آڻ‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא َﻣﻠﻴﺮ ﺟﺎ؛‬
‫ﻳﺎ ُﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﮃي ﻛﻮٽ َﻣﻮن‪ ،‬ﻧﺌﻴﻦ ُﻣﻠﻚ َرﺳﺎڻ؛‬
‫ﭜﭵﻨﺪي وﭸﻲ ﭜﺎڻ‪ِ ،‬ﭘﮭﺎن ﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ِ َ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא‪َ ،‬ﻣﻠﻴﺮ ﺟﺎ؛‬‫َ‬ ‫آڻ א� אوري‪،‬‬
‫ﻇﻠﻢ ﺟﻲ زوري؛‬ ‫ﮬﺖ َ‬‫ُ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ آﻧﺪو אوﭼﺘﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻚ ِﭤﻴﺎن‪.‬‬‫ُ‬ ‫ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي ِ‬
‫ِ‬ ‫آ‪َ ‬ﺗﻨﮭﻦ ﮔﮭﮍي‪َ ‬ﺗﺆن ﮔﮭﻮري‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﺳﺨﺖ ﻧﻪ وﭠﺞ ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ﺟﻲ رﻳﮕﺴﺘﺎن رﮬﻦ‪ ،‬ﺗﻦ ﮐﻲ َ‬
‫ﻛﻴﻦ َ َ‬
‫ﺳﮭﻦ؛‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻲ ِ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻇﻠﻢ ﺟﻮ‪،‬‬ ‫ﺟﻮ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ زور َ‬
‫وس َ‬
‫وאﮬﮣﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫وﮬﻦ‪ ،‬ﮬﻮ وﻳﭽﺎرא‬ ‫َﻣﺘﺎن َﭘﺮﻳﻦ‪ِ ِ َ ‬‬

‫‪١٨‬‬
‫ﮬﺌﺎم‪ ،‬ﻣﺎروﺋﮍא َﻣﻠﻴﺮ ۾؛‬ ‫ﺟﮇﮬﻦ وﻳﺠﮭﺎ ُ‬
‫ِ‬
‫وڌאم؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﮇﮬﻦ ﮘﺎﻟﮫ אﺣﻮאل ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﺗﻨﮭﻴﻦ ﻛﻦ ِ ِ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫ﻟﮭﻨﺪڙ ُ‬‫ﺳﮅ َ َ‬ ‫ُ‬
‫ﭤﻴﺎم‪ ،‬אﮬﻲ ُ ِ‬ ‫َ‬
‫وﭸﻲ ﭤﺮ ِ ِ‬ ‫ﮬﺎﮢﻲ َ ِ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﭘﻨﮭﻮאر ﭘﺮي‪ ،‬آ‪ ‬ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺎن؛‬ ‫َ‬ ‫ِﭤﻴﺎ‬
‫وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬وאرو ﻛﻮ وري‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫وﮬﻨﺪو ﺷﺎل ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺎروﺋﮍن ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻮﻧﻴﺌﻲ ﮔﮇ ﻛﺮي‪ُ ،‬ﻣﺌﻲ‪ ‬ﮐﻲ‬ ‫ِ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﺳﺠﻜﺎڻ ﭤﻴﺎ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻦ ﺳﺎن َ‬ ‫ُ َ‬
‫ﮬﻴﻢ َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺳﻲ אڄ ﺳﻨﮕﮭﺎري ِ‬
‫ﺳﺎر َ َ‬
‫ﺳﻨﭝﺎل؛‬ ‫אﭤﻢ َ‬ ‫ﭘﺎر ﺟﻲ‪َ َ ،‬‬ ‫אﻧﮭﻲ َ‬ ‫ُ َ ُ‬
‫ﻋﻤﺮ ِ‬
‫ﺟﻮ ﺻﺒﺢ ُאﭤﻲ ﺳﺎﺟ ُﻬﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﺎرو ﮀﻴﮍن َ‬
‫ﻣﺎل؛‬
‫ﭤﻴﻢ َ‬
‫ﺣﺎل؛‬ ‫ﮬﻲ ﺟﻲ ِ َ‬ ‫ﭘﻴﺲ َﭘﺮي ﭘﻨﻮﮬﺎرن َﮐﺆن‪َ ،‬‬ ‫َِ َ‬
‫ﺟ َ‬
‫ﻨﺠﺎل؛‬ ‫ﺟ َﻴ ُﮡ َﻣﻨﺠﻬﻪ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮٽ ۾‪ِ ،‬‬ ‫آﮬﻲ ُאﻧﮭﻲ‬
‫ﺷﺎل‪ ،‬ﭘﮭﺎن ﭘﮑﻲ ﭘﻨﮭﻨﻮאرن ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﮕﮭﮍي وﭸﻲ َ‬ ‫ِ َ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﭔﻴﮭﺮ َ‬
‫ﻣﺎن ِﻣﻠﻦ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎروﺋﮍא‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺷﺎل א� אورאﮬﻮن ﻛﻨﺪن‪ ،‬ﺳﺎﻧﮕﻲ ﺳﺎﻧﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬
‫ﻣﻦ َאﭼﻮ ﺣﺎل ُ َ‬

‫ﭘﮁﻦ‪.‬‬ ‫وﻳﭡﻲ آﮬﻴﺎن وאٽ ﺗﻲ‪َ َ ،‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫אڏن‪.‬‬
‫ﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوري آﮢﻲ ِ‬ ‫َﭘﮑﺎ َ ِ‬
‫رت ُ َ‬
‫رﺋﻦ‪.‬‬ ‫אﻧﮭﻦ ﻛﺎرڻ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻴﻮن אﮐﻴﻮن ُ‬
‫ﺳﻨﺪن‪.‬‬ ‫ﺳﮓ َ‬‫ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫َאﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻲ‪َ ” ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻣﺎرو ُאﮬﻲ ِ َ‬
‫ﻣﻠﻴﺎم‪ُ ،‬ﻋﻤﺮ َ‬
‫ﭴﺎم‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﺟﻲ آﮬﻲ َﺗﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫َﻃﻠﺐ َ ِ‬
‫ﺟﻨﻴﻦ ِ‬
‫ڏوﭤﻲ ﮬﺖ ڏﭠﺎ َم‪.‬‬‫ﻛﻴﺎﺋﻮن ﻛﻴﺘﺮא‪ِ ،‬‬‫ﻛﺮم َ‬

‫ََ‬
‫ﮬﺖ ﭜﻲ ﺗﻦ ﮐﻲ ﭘﻴﻮ آرאم‪.‬‬ ‫ﺟﻨﮭﻴﻦ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﮬﺖ َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﺎڙﻳﺎﺋﻮن ﺳﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﺌﻮن ﺟﻲ אﻧﺠﺎم‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﻃﺎﻟﻊ وאرא ﺗﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻟﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻏﻼم‪.‬‬
‫ﻛﺎڏﮬﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﻟﻜﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﭤﺌﻲ َﻃ َﻠﺐ ﺗﻤﺎم‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﮬﭣ ُﻣﻨﺠﺎن‪ ،‬وو‪ ،‬ﻣﺎروﺋﻴﻦ!‬‫ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ َ‬
‫ڏورאﭘﺎ ِ‬
‫وﺳﺎري وﻳﮭﻲ رﮬﻴﺆ‪ ،‬ﺣﺎل ُﭔﮅي ِ‬

‫ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﺎﻧﮕﻴﮍא‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫آﮬﻴﻮ ﺟﻬ ِ‬
‫ِﻣﮍي אﭼﻮ ﻣﻮن ﮘﺮي‪ِ ،‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﮅ َ‬ ‫َ‬
‫ﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﻲ آﮬﻴﻮ אﺗ ِ‬‫ﺳﻨﮕﮭﺎر ِ‬ ‫ﻟﮭﻮ ُ ِ‬
‫ﻛﻴﻦ ﺳﺎ‪ ،‬ﺟﺎ وﻳﮍﮬﻴﭽﺆن وﻳﺌﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎرﻳﺆ ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫روﺋﻲ‪،‬‬
‫ﻣﻜﻢ ِ‬‫رאت ُ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎري ﺳﻼم ﺳﻨﮕﮭﺎرن ڏي‪.‬‬
‫ﺟﮭﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮭ َﮍ‬
‫אﮐﻴﻮن אﺑﺎﮢﻲ ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﺑﻴﭡﻴﻮن ُ‬
‫ﻟﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫אﺑﺎﮢﻦ ﺟﻲ آﺳﺮي‪ِ ،‬ﻟﻴﮍون ِ َ‬
‫ﭤﻴﻢ ِ‬
‫ڏوﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ِ‬ ‫وﻧﮉن ِورﮀﻦ ﭘﺎڻ ﺳﻴﻦ‪ ،‬ڏؤﻧﺮن ِ‬
‫ﭘﻮﺋﻲ‪.‬‬‫ﻟﮑﻲ ﻛﺎﻏﺬ ُﻣﻮن وڌو‪َ ،‬ﭘﮑﻲ‪ ‬ﮐﻲ ِ‬ ‫ِِ‬
‫آب َﭜﺮي ِ‬
‫אوﺋﻲ‪.‬‬ ‫ڍوﻳﻢ ﮐﻴﺖ ﺳﺎن‪َ ،‬‬ ‫ﻛﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ َ‬
‫ﻮﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻮﻧﻜﻮ‪َ َ ،‬‬ ‫َ‬ ‫َאوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﺆن‬
‫ﻛﻞ ﻟﮭﻲ ﻛ ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭽﻞ“ ﮐﻲ‬ ‫ﻣﺎرﺋﻲ‪َ َ ” ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺎرو ﻣﻠﻨﺪو‬

‫‪۱‬‬
‫ﭰﻮڳ ُﭰﻼرﻳﺎ‪،‬‬
‫ﻛﺮڙﻳﻮن َ‬ ‫ﭴ ََ‬
‫ﮝﺮ ﭴﺎرڙﻳﻮن‪ ،‬ﭔﻴﺎ ِ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻲ ﺳﻨﮕﮭﺎرﻳﻮن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪َ ،‬‬
‫وﮬﻦ وאرڙﻳﻮن‪،‬‬‫ِ‬
‫ﮀﻨﻦ ﻻﮐﮍאن‪.‬‬
‫ﭨﺎﻣﺎن ﭨﺎرڙﻳﻮن‪ ،‬ﻻڙﻳﻮن ِ‬
‫‪٢‬‬
‫َوروﭨﺎ وﻳﺮﮬﻴﭽﻦ ﺟﺎ‪ِ ،‬אﮬﻲ ﻣﻮﺗﺌﻴﻦ ﻣﺎﻟﮭﮍﻳﻮن؛‬
‫َرس ﻧﻪ َאﭼﻦ روح ﮐﻲ‪ ،‬ﭤﺎﻟﮫ ۽ ﭤ َﺎﻟﮭﮍﻳﻮن؛‬
‫ﭼﮝﻴﻮن َ‬
‫ﭼﺎﻟﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻮن ﺳﻮﻣﺮא‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫دאﻧﮫ َ‬
‫دאﻟﮍﻳﻮن؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻮ َ ُ‬
‫ﻓﺠﺮ ﭰﻮﻛﻲ َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻦ‬
‫ﻻک ﺟﻮن‪َ ،‬ﭔﻦ ﺷﺎﻻن ﺷﺎﻟﮍﻳﻮن؛‬ ‫َ ُور ﺳﻲ ﻟﻮﻳﻮن َ‬
‫َאﭠﺌﻲ َﭘﮭﺮ آﮬﻦ אﮐﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ُﻋﻤﺮ َآﻟﮍﻳﻮن؛‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﻮٽ ۾‪ ،‬وﺟﮭﺎن َ َ‬
‫ﻓﻠﻜﻴﻦ َ‬
‫ﻓﺎﻟﮍﻳﻮن؛‬
‫ﺷﺎل ﺳﮣﻨﺪو ﺳﻮ ڌﮢﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ِﻧﮅر ﻧﺎﻟﮍﻳﻮن؛‬
‫ﺳﺮﺗﻦ ﺳﺎن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾!‬ ‫ﻛﻨﺪﻳﺲ َ‬
‫َ‬ ‫وﭸﻲ ﮘﺠﮭﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن‪،‬‬

‫‪٣‬‬
‫ﺟﻴﻮن‪ ،‬وﻳﭡﻲ َ‬
‫وאﭨﮍﻳﻮن؛‬ ‫ڏوﭤﻴﮍن ُ‬
‫ﮬﺖ ڏﺳﺎن ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﭡﻴﻮن َ‬
‫ﻣﺎﭠﮍﻳﻮن؛‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺖ َﭘﻮن ﭘﻨﻮﮬﺎرن ﺗﻲ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﮀﻮﮬﻮن َ‬
‫ﮀﺎﭨﮍﻳﻮن؛‬ ‫ُ‬ ‫ﻳﺎد אﺗﻲ ﺟﻮن ﻣﻮن ﭘﻴﻮن‪،‬‬
‫ﮬﺖ ﭰﺎﻛﻴﻦ َ‬
‫ﭰﺎﭨﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ‪ ‬ﺟﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﺗﻮڙي ﭼﺎر ُ‬
‫ﻛﻨﮉאن ِ‬
‫ﮐﻨﻮﮢﻴﻮن َ‬
‫ﮐﺎﭨﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﺗﺎن ِﭜﻲ وﭸﺎن אوڏﮬﻴﻦ‪ ،‬ﺟﺘﻲ ِ ِ‬
‫ﻻﭨﮍﻳﻮن‪َ ،‬ﺗﻦ ﻻﻟﻦ َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮن ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻟﻮﮬﻦ َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻛﻦ‪َ ،‬ﭔﮭﻮن ﭔﻴﺮڙﻳﻮن؛‬ ‫ُﭔﻮر ُ ُ‬
‫ﭘﭵﺎﮢﻮن َﭔﻴﺮ َ‬
‫ڏﺋﻲ ﭰﻴﺮڙﻳﻮن؛‬ ‫ﮀﺎﮢﻦ ﭼﻮﻧﮉن ﺳﻲ ﭼﮍﮬﻴﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎﻧﻮ ﭘﻴﺮڙﻳﻮن‪ ،‬ﻛﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎ ِﺗﮑﻦ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬
‫ڏٿ ﻟﺌﻪ‪ ،‬ﻛﻴﻮن ﭨﻮﻻ ﭨﻮﻟﮍﺋﻴﻦ؛‬ ‫ڏوﭤﻲ َ‬
‫ﮔﮭﻤﻦ ِ‬ ‫ﮬﺖ ُ َ‬ ‫ُ‬
‫َ‬
‫ﺟﮭﻮﻟﮍﺋﻴﻦ؛‬ ‫ﮀﺎﮢﻦ ﻟﻨﺐ َאﺋﻮن َﻣﮑ ِﮣﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺟﮭﻠﻲ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ِﭘﻴﮭﻦ ﭘﭽﺎﺋﻦ ﻣﺎﻧﻴﺆن‪ ،‬ﭰﻮﻛﻲ ﭰﻮﻟﮍﺋﻴﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮀﮇﻳﺞ ﻣﻮن‪.‬‬ ‫ﮬﺖ َ‬ ‫ﻛﺮي ُ‬ ‫ﺗﻮن ﻋﻤﺮ َ‬
‫אوﻟﮍﺋﻴﻦ‪َ ،‬‬

‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫ﭔﻨﮅ‪ ،‬ﻛﻦ ﻟﻮﻳﻮن َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻻﮐﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﮬﺖ رﻳﺖ ﺗﻪ אڌو َ ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﮐﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﺳﭽﻴﻮن‬ ‫ﻣﺎرﺋﮍن ﺟﻴﻮن‪َ ،‬‬ ‫َ َ‬
‫ﻣﺸﺮ ُ َ‬
‫ﻜﻲ‪َ ،‬ﻣ َﮑﮡ َ‬
‫ﻣﺎﮐﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﺗﻮرن ﻛﻴﻨ ِ‬ ‫َوﭨﻴﻦ‬
‫ِ‬
‫ﺑﺎﮐﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ﮐﮍא آﮬﻦ َ‬
‫ﮐﻮہ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫َאﭸﺎن ُﭰﭩ َﻦ َ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻴﻦ ﺳﺎھ ﭘﻮي؛‬‫ُ‬ ‫ﮐﻨﻮن ِ ِ ُ‬
‫ﮐﻨﻮﮢﻴﻮن‪ ،‬ﺗﻪ‬ ‫َ‬
‫אﭸﺎن ِ ِ‬
‫ﻛﻦ‪َ ،‬ﻧﻴﻮن ۽ ُ ِ‬
‫ﻧﻮﮢﻴﻮن؛‬ ‫ﺗﺎر َ‬
‫َوﺳﻲ َﺗﺮ ِ‬
‫آرאم ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺗﺎﺗﻲ َ‬ ‫ﺟﺎﺗﻲ ُ‬
‫آﺟﮍي ِ‬ ‫ﮬﺌﻦ ﺟﻮ ِﮢﻴﻮن‪ِ ،‬‬
‫‪٨‬‬
‫ﺎﻧﮕﻲ ﺟﻬﻮﭘﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﺟﮭﻨﮓ ۾‪ ،‬ﺟﻬ ِ‬ ‫َאڄ ﺟﻮڙي وﻳﭡﺎ َ َ‬
‫ﻻﺋﻖ َ‬
‫ﻟﻮﭘﮍﻳﻮن؛‬ ‫ڏي ﻧﻪ ڏوﭤﻴﮍن ﮐﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫ﻨﻜﻲ‪.‬‬
‫ﮔﮭﺮﻳﻦ رﮐﻦ ﻛﻴ ِ‬ ‫رאﺟﺎ روﭘﮍﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫‪٩‬‬
‫ﭴﺎﮢﻲ َ ُ‬
‫ﭴﺎرڙﻳﻮن؛‬ ‫ڏﻳﻦ ﻣﺎرو َ‬
‫ڏאج ۾‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﺖ ِ ِ‬ ‫ُ‬
‫آﮬﻦ ﺳﭛ ﮐﻲ‪ُ ،‬אﮬﻲ وﻳﮍﮬﻴﻮن َ‬
‫وאرڙﻳﻮن؛‬ ‫َﭘﻴﻮن ِ‬
‫ﭘﺮھ ﺟﻮ‪ ،‬ﻧﺎﺋﻲ ڏאرڙﻳﻮن؛‬ ‫ُ‬
‫ﺳﻲ ﭼﻮﻧﮉن ﭘﻴﻮن ِ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮن‪ ،‬ﮘﭽﻲ‪ ‬ﮘﺎرڙﻳﻮن؛‬ ‫ﮔﻮﻧﺪن َ‬
‫ِ‬ ‫ِوﺟ َﻬﻦ‬
‫وﭸﻦ َ ِ‬
‫ﻟﻮﺋﮍﻳﺎرﻳﻮن ﻟﻮ‪ ‬ڏي‪.‬‬ ‫ﮐﺎرڙﻳﻮن‪َ َ ،‬‬
‫ُ‬ ‫ﭘﻮ‪ ‬ﮐﻨﻴﻮ‬

‫‪۱۰‬‬
‫ُ‬
‫وﻳﻠﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﻋﻤﺮ‬ ‫ُ‬
‫ﻜﻲ‪ ،‬אﮬﻲ ُ َ‬ ‫وﺳﺮن ِ َ‬ ‫ﻣﻮن َﮐﺆن ِ َ‬
‫ﻛﻴﻨ ِ‬
‫ُ‬
‫ﮀﻴﻠﮍﻳﻮن؛‬ ‫ﭼﺎرﻳﻢ وڏي ﭼﺎھ َﻣﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ﮀﻴﻼ ۽‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﺳﺮﺗﻦ ﺳﺎن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾‪.‬‬ ‫ﻴﮇﻳﻢ ﮐﻴﻠﮍﻳﻮن‪ِ َ ،‬‬ ‫ﭤﻲ ﮐ َ ِ‬
‫‪۱۱‬‬
‫َ‬
‫אڏن ﺳﻮﻣﺮא‪ ،‬ﭼﻮڌאري ﭼﺆﻧﺮא؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫אوس ِ‬
‫رﮐﻦ ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ُ ،‬ڏٿ َﭔﮭﻮن ڏوﻧﺮא؛‬ ‫َﺗﻦ ۾ ﺳﺎﻧﭝﻲ َ‬
‫ﮐﺎﺋﻦ ﺧﻮش ﭤِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ڌڳ رﮐﻲ ڌؤﻧﺮא‪ ،‬ﺻﺒﺢ ِ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ﺗﻲ ﺳﻮﻣﺮא!‬ ‫ِ‬ ‫ﮐﻼن‪،‬‬‫ﻛﺮﻳﻦ ﮀﻮ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎرھ ﺳﻮ ِﺗﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﻻھ ﭨﻮﻛﺎن آﺋﻮن َﭨﮭﻼن؛‬ ‫ِ َ‬
‫ﻣﻮﺗﻦ ﺟﻮن َﻣﮭﻼن‪ِ ،‬ﭤﻲ َﻣﺤﻠﻦ َﻣﻨﺠﻬﻪ ُﮔﺬאرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﻲ ﺟﻲ َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﻛﺎڏي َ‬
‫وﻳﮍא‪ ،‬وو‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڙﻳﭽﺎ!‬
‫ﮬﻠﻴﺎ‪َ ،‬ﺗﮭ ِﺪل ﺗﺎڏي‪ُ َ ،‬‬

‫ﮬﻞ ﺗﻮن ﮬِﻨﻴﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﺟﺎڏي َ‬
‫ﮘﮡ ﻛﻴﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻣﺤﺒﻦ ﻣﻮن ﺳﻴﻦ َ َ‬
‫ﻋﺠﺐ ﺟﻴﮭﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ِ‬
‫ﮬﺖ ﺟﺎﻟﮡ ﺟﻴﺌﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺎڏאﺋﻮن ڏﻳﻨﮭﮍא‪ِ ،‬‬
‫ﮬﻦ َאﺟﺎﻳﺎ ُאﻧﮭﻦ ﭔﺎﺟﻬﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ﭘﻠﻚ ﭘﻴﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻲ ﭤﻴﮍא‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻧﻮل ﭔﺎﺟﻬﻮن‪ ،‬ﮬﻲ ﺣﺎل َ‬ ‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬
‫ﺳﻨﺪא‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﮬﻦ ﺟﺎ‪ ،‬وي‪،‬‬ ‫آﺋﻴﻦ َ ِ‬
‫ﮬﻠﻲ ِ‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻴﮍא!‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﻛﺎرڻ ﺗﻮن‬ ‫ِ‬
‫ﻧﻴﺒﺎہ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺞ‪ ،‬ﭘﻴﭻ ﻧﻪ َﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﭘﺎ‪ ،‬وي‪.‬‬

‫ُ‬ ‫ﮔﮭﮍي‬ ‫ﻛﺎ َ‬
‫ﺳﺎﻋ ُﺔ“ ِאﮬﻮ ُﻧﻜﺘﻮ دل ﺳﺎن ﺗﻮن ﻻ‪ ،‬وي‪.‬‬ ‫” ّ َۡ‬
‫אﻟﺪﻧﻴﺎ َ َ‬
‫ﺟﺎڏﻧﮭﻦ آﺋﻴﻦ ﺗﻮن وﮢﺠﺎرא‪ ،‬وري َ‬
‫وﭸﮡ אوڏﻧﮭﻦ آ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫دم ﻛﻴﺌﻲ ﮔﺬאرﻳﺌﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ﺳﺎ‪ ،‬وي‪.‬‬ ‫دﻧﻴﺎ ۾ َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻋﺘﺎب אﺑﺎﮢﻦ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫אوڏאﮬﻮن آﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي‬
‫ڏﻳﮫ ِ َ ُ‬
‫وﻳﮍ‪ِ ‬وﺳﺮي‪،‬‬ ‫ﮬﻲ ُ‬
‫ِאﺗﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ وﭸﻲ ﺗﻮ ﻻﻳﺎ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻦ ﻛﻴﮍﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﻳﺎد אﺳﺎن ﮐﻲ ِ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ אﺳﺎن ري‪ ‬ﮔﺬري‪،‬‬
‫وﻳﮍﺋﻲ ﺳﭛ َאﺟﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﮔﮭﮣﺎ ِﻣﻴﻨﮭﻦ َ َ‬
‫ﻣﻠﻴﺮ ڏي‪،‬‬
‫وאﻟﻲ‪ ‬وري َوﺳﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ڏﺳﮡ ﻟﺌﻪ‪،‬‬
‫ﺳﻜﺎﻳﺎ‪.‬‬‫ﺳﺎﻧﮕﻲ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺖ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ِ‬
‫ﺳﮕﮭﮍא‪،‬‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪َ ” ‬‬
‫ﻣﻮن ﻣﺎرو ِﻣﻼﻳﺎ‪.‬‬

‫‪۱‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ﺗﻦ ﻧﻪ ُﭘﮁﻴﻮ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ﻣﻮن ﺟﺎﻟﻴﻮ ﺳﺎن َ‬
‫َ‬ ‫ﺣﺎل ﮬﻦ ﺟﻮن َ‬
‫ﺧﺒﺮאن‪َ ،‬ﭘﻴﻮن ﮬﻮﻧﺪﻳﻦ ِ‬
‫ﻛﻦ؛‬
‫وאر ﻧﻪ َ‬
‫ﻛﮇﻧﮭﻦ ِوﺳﺮﻳﺎ!‬ ‫ﻣﻦ‪ُ ،‬‬ ‫ﺗﺎن ِﭜﻲ ﻣﺎرو َ ِ‬
‫‪٢‬‬
‫ﺗﻮڙي ﮬﻮ ﻧﻪ ُﭘﮁﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﮔﮭﮣﻮ ُﭘﮁﺎن َﺗﻦ ﮐﻲ؛‬
‫ﻣﮁﮡ‪َ ،‬ﺗﻦ َﮐﺆن وﭸﺎن ِوﺳﺮي!‬ ‫ُ َ‬
‫ﻋﻤﺮ آ‪ُ َ ‬‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻴﻨﮭﮍא؛‬ ‫ﻣﺎرﺋﻴﻦ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ُ‬ ‫ﭤﻲ ُﭘﮡ َوﺳﺎﻳﺎم‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ڏאڏאﮢﻲ ڏﻳﮫ ﺟﺎ‪ ،‬אڄ ﻳﺎد ﻋﻤﺮ آﻳﺎم؛‬ ‫َ‬
‫ﻟﻘﺐ ﻻﻳﺎم؛‬ ‫ﮬﺖ ﭘﻨﮭﻮאرن ري‪ ‬ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﮭﺎ َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎم‪ ،‬ﺷﺎل ِאﮬﻲ אوﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻦ ﻟﺤﻈﻲ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫‪٤‬‬
‫ﮬﺖ ﺟﺎﻟﮡ آﻳﻢ ﺟﺎل؛َ‬ ‫َ‬
‫ِאﮬﻲ אوﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ﻣﻴﺎن ﮬﻮن ﻣﻠﻴﺮ ۾!‬ ‫َﮐﭥﻴﺮא ﺧﻮش َ‬
‫ﺣﺎل‪ُ ،‬‬
‫‪٥‬‬
‫َאڄ ﺳﻨﮕﮭﺎري ﺳﺎرﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﻣﻴﻨﮭﻦ َوﺳﻨﺪي ﺳﻮﻣﺮא؛‬
‫َ‬
‫ﮬﻨﺠﻦ َﻣﻮن ﮬﺎرﻳﺎ؛‬ ‫ﮬﻦ َ ُ ِ‬ ‫ﮘﻮڙﮬﺎ ﮘﺎﮢﺎﭨﻲ ﺑﻨﺎ‪ِ ،‬‬
‫ﭴﮡ ﭔﺎرﻳﺎ؛‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺮﻳﻨﺪي ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭔﺎرڻ َ‬ ‫ﻳﺎد َ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ!‬ ‫ﺳﻨﭝﺎر ” َ‬ ‫َ‬ ‫ﮬﺖ‬ ‫ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎ‪ُ ،‬‬ ‫ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬ ‫ﮬﺖ ” َ‬
‫ِ ِ‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎر‪ِ ،‬ﻣﻴﻨﮭﻦ وﺳﻨﺪي‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎرﻳﻢ َ ُ‬
‫אڄ َ‬
‫ُ‬
‫ﮬﺌﺎﺳﻲ َﮔﮇ ۾‪َ ،‬دم ﻧﻪ ﭤﻴﺎﺳﻲ ڌאر؛‬ ‫ﺟﻴﻜﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ُ‬
‫َ‬
‫אﺟﮍوאر؛‬ ‫אڄ َאﺳﻴﻦ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ َ‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ َ ُ‬
‫َ‬
‫ﭘﻨﻮﮬﺎر؛‬ ‫وڌو ِﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎ‪ ‬ﺟﻲ‪َ ،‬ﭘﺮي ﮐﺎن َ‬
‫روﺋﮡ زאرو َ‬
‫زאر؛‬ ‫آﺋﻴﻮ‪َ ،‬‬
‫אڄ ِ‬ ‫ﺗﻴﻠﮭﺎن ﻣﻮن َ ُ‬
‫ﺟﻲ!‬ ‫ﮬﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻧﮕﻴﮍن ِ‬ ‫ﭘﭽﺎر‪ُ ،‬‬ ‫ﮬﺖ َ َ‬ ‫ﭘﻠﭙﻞ ِ‬ ‫َ َ‬
‫‪٧‬‬
‫وﺳﺎﻳﻢ ِﻣﻴﻨﮭﮍא!‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎڻ‪ ،‬ﭤﻲ ﮔﮇ‬‫ُ‬ ‫ﺳﺎﻧﮕﻦ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻲ‪ُ َ ‬‬
‫ﭘﺮﻳﺎڻ؛‬ ‫אڄ ِﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ِ‬ ‫َُ‬
‫ﻟﭳ ﻣﺮאن‪.‬‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ‪ ‬ﺟﻲ َ َ‬ ‫ﭘﺎڻ‪َ ،‬ﭘﺮ ﭤﻲ ِ‬ ‫ﻛﺮﻳﺎن ُﭘﺮزא ُ‬ ‫ﮬﺖ َ‬ ‫ِ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻛﻴﻦ وﭸﺎن‪ِ ،‬ﻣﻴﺎن ﻣﺎروﺋﮍن َﮐﺆن؛‬ ‫ِوﺳﺮي ِ َ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪ُ ،‬ﻣﻮرؤن ﺗﺎ ﻧﻪ َﻣﭹﺎن؛‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﻮن َ‬ ‫وﺳﺮڻ َ‬ ‫ِ‬
‫آﮬﻲ אﻣﻴﺪ אﭸﺎن‪ ،‬ﭘﮑﻲ َﻣﻨﺠﻬﻪ َﭘﻨﮭﻮאر ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪٩‬‬
‫ﺎد אﻧــﮭـــﻦ ﮐــــﻲ؛‬ ‫ﺎل ﻧﻪ وﺳـﺎرﻳـــ ِﻦ‪ُ ،‬‬
‫ﮬـــﺌﺎن ﻳـ ِ‬ ‫ﺷــ َ‬
‫ِ‬
‫ُﻋـــﻤــﺮ َאﺑﺎﮢﻦ ﺟﻴـﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﭤـﻴـﻮن ﮘــﺎرﻳـﻦ؛‬
‫ﺳﺎھ رﮘﻮن ﺳﺎرﻳﻦ‪َ ،‬ﻣﻦ َﭘﮭﭽﺎن ﭘﻨﮭﻮאرن ﮐﻲ‪.‬‬

‫‪۱۰‬‬
‫ﺳﺎﮬﻴﮍﻳﻮن ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾؛‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﻦ‬ ‫رﻧﮕﺎرﻧﮓ‪َ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻟﻮﻳﻮن‬
‫َ‬ ‫אﺳﺎورﻳﻮن אﮘﺮﻳﻮن‪َ ُ ،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫אﻧﮓ؛‬ ‫ﭘﮭﺮن ِ‬ ‫ﻋﻤﺮ َ ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﻲ‬
‫ﺟﮭﻨﮓ؛‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮭﺎﻧﮕﻲ ﭘﻴﭡﺎ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﺎﻛﻮن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﺎب ﮐﺆن‪،‬‬
‫ﺗﻨﮓ؛‬
‫وٺ ﻧﻪ ِ‬ ‫وאﮬﮣﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﮐﻲ ُ‬ ‫ﮬﻦ وﻳﭽﺎرא َ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮬﮭﮍא!‬ ‫ﭘﻠﻨﮓ‪ ،‬ﺣﺎل ﺟﻨﻲ ﺟﺎ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ڏﻳﻦ ُ‬
‫ﭘﻴﺮ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِ َ‬ ‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎرﻳﻮن؛‬‫ُ‬ ‫ﺟﻨﺠﺎل ۾‪ ،‬ﺳﺎﮢﻴﮫ‬ ‫َﭘﺌﻲ ﺟﻲ‪َ ‬‬
‫ُ‬
‫ﻣﻮﭼﺎرﻳﻮن؛‬ ‫وﺳﺮن ُאﮬﻲ ﻛﻴﻦ ﻛﻲ‪ ،‬ﺟﻲ َﻣﮭﻼن‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫َﭘﺮ ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻴﻮن ﮬﻲ ﻛﺎرﻳﻮن؛‬
‫ُ‬
‫ﮭﺎرﻳﻮن؛‬ ‫ﺳﻨﮕ ُ‬ ‫אڄ آ‪ ‬ﭤﻴﺲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ َ‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ َ ُ‬
‫وﮬﻠﻮر ِﭤﻲ!‬ ‫ﻧﮭﺎرﻳﻮن‪ ،‬وﭸﺎن ﺳﺎ ُ‬ ‫אوڏﻧﮭﻦ ِ ُ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﻮﺋـــﮍﺋﻴﻦ؛‬‫ﻻﺋﻴﺎن‪ ،‬ﻟﻘﺐ ﻟـــ َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻋﻤﺮ َ‬ ‫ُ َ‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ ِ‬
‫ﭘــﺎﮢِــﻲ ﭘـ َﻴـﻦ َﭘــ َﭧ ۾‪َ ،‬אﺑُـﻮن َ‬
‫אوﺋـــﮍﺋﻴﻦ؛‬ ‫ِ‬
‫ورﮬﺎﺋﻦ ﭘﺎڻ ۾‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ڏؤﻧﺮא ڏوﺋﮍﺋﻴﻦ‪ ،‬وﻧﮉن‬ ‫َ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﺷﺎل ﻧﻪ َﻟـ َﻘـﺐ ﺳـﻮﻣـﺮא‪ ،‬ﻟــﻮﺋــﮍﺋـﻴـﻦ ﻻﻳﺎن؛‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻮﺋﻲ‪ُ ،‬ﻣــﻮر ﻧﻪ َﻣﭩﺎﻳﺎن؛‬ ‫َﭘــﭧ َﻣـﭥـﻲ ﮬِــﻲ‪ ‬ﻟــ ِ‬
‫ﭜﻠﻲ ﺳﺎ ﭜﺎﻳﺎن؛‬ ‫ڌﻧﺎر ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﮐﻴﺖ َ‬ ‫ﮐﭥﻲ َ‬ ‫ﺟﺎ َ ِ‬
‫ﻚ َﻣﻠـﻴــ َﺮ ﺟــــﻮ‪.‬‬ ‫َﻣﺮي َﻣﻠﮭﺎﻳﺎن‪ ،‬ﺳﺎرو ُﻣﻠـ ُ‬

‫‪١٤‬‬
‫ﻛـﻴـ َﺌـﻦ؟‬ ‫َ‬
‫ﺎرﻳــﻮن ﻛـﻦ ِ‬ ‫ﻛــﭙــﮍא‪ ،‬ﻛﺎﮢـﻴـ ُ‬ ‫ُﻋــ َﻤـﺮ אﮀــﺎ َ‬
‫ﻣﺎرن ڏي وﭸﺎن!‬ ‫ﺟﻴﺌﻦ‪ ،‬ﺷﻞ ِﺗﮭﮍي ُ‬ ‫آﻳﺲ ِ َ‬ ‫ﺟﮭﮍي َ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﻋﻤﺮ ﭴﺎم؟‬ ‫َ‬
‫ﻛﻦ‪ ،‬ﻛﭙﮍא אﮀﺎ ُ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﮢﻴﺎرﻳﻮن َ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺪאم؛‬‫ﺎب ُﻣـ َ‬ ‫ِﭤﻴﻦ َﭘﻨﮭﻮאرﻳـﻮن َﭘــــﭧ ۾‪ِ ،‬ﻣــﮭﮣـﻲ ﮬــ ُ‬
‫ﻟﭳ رﮬﻲ‪.‬‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ‪ ‬ﺟﻲ َ َ‬ ‫ﺳﺎم‪ ،‬ﺗﻪ ِ‬ ‫آﮬﻴﺎن ﺳﻮﻣــﺮא ﺗﻮ َ‬
‫‪١٦‬‬
‫رﮬﺠﻲ אﭼﻲ ﺳﻮﻣﺮא؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ‪ ‬ﺟﻲ َ‬
‫ﻻڄ‪ ،‬ﺷﺎل ِ‬ ‫ﮬﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺗﻪ َﻣــــ ُﺮ ُﭔــﮅي ﺧــﻮش ﭤ ِـﻴـﻦ‪ ،‬رﻳﮕﺴﺘﺎﻧـــﻲ رאڄ؛َ‬
‫ﻮٽ ۾‪.‬‬ ‫ﻛﺌﻲ ﺗــﻮ ﻛــ َ‬ ‫ﺳﺎ ﻧﻪ ﮐﺎﺋﻲ ﮐﺎڄ‪ ،‬ﺟﺎ ﻗـﻴـﺪ َ ِ‬
‫‪۱٧‬‬
‫وﭸـــﻲ َﺗﮭﺒﺎرאن ﭤﺌﻲ؛‬ ‫ﮀـﭵﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﮬﺖ ِ‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ ِ‬ ‫ﺗﻮڙي ِ‬
‫ﭜﭵﻲ؛‬ ‫ﭜﺎڻ ِ ِ‬ ‫ﻋﻤﺮ ِ‬ ‫ﭘﮭﻨﺪﻳﺲ َﭘﻨﮭﻮאرن ﺟﻲ‪َ ُ ،‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻪ ِﭜﻲ ِ‬
‫َ‬
‫آﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺟـﻬـ ِﭵﻲ‪ ،‬ﻣـﺎن אڌ ُﻣ ِﺌﻲ ﭤ ِـﻲ ِ‬ ‫ﺎﻧﮕﻦ ﻻ‪ِ ‬‬ ‫ﺟ َﻬ ِ‬
‫‪١٨‬‬
‫ﻟﻮﺋﻲ‪ ‬ﺳﺎن وﭸﺎن؛‬ ‫ﮀﻨﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﭜﻲ ﻟﻮ‪ِ ‬‬ ‫ﺗﻮڙي ﮬﻮ‪ِ ِ ‬‬
‫ﻛﻨﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫אﭼﻲ ُ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻦ ِ ِ‬ ‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ِ‬ ‫ﻋﻤﺮﻛﻮٽ ۾‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ڏﻧﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﮃﻳﻢ ﺳﺎھ ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﺎ ڏאڏאﮢﻦ ِ‬ ‫ﺳﺎﺋﻲ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻮﻣﺮא‪.‬‬‫َ‬ ‫ﭜﻨﻲ‪ِ ،‬ﻣﻴﻨﮭﻦ َوﺳﻨﺪي‬ ‫ﭜﺎڻ ِ ِ‬
‫ﻧﻴﻨﺪﻳﺲ ِ‬ ‫َ‬ ‫ُאﮬﺎ‬

‫‪١٩‬‬
‫َ‬
‫אوﭜﺎر ﺟﻮ؛‬ ‫אﺑﺮ ِﭤﻴﺎ ۾ ُ َ‬
‫אڀ‪ ،‬۽ وא‪ ‬ﻟﮙﻮ‬ ‫ََ‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻦ ُ َ‬
‫ﺳﭛ؛‬ ‫ِِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي ﭤﻴﺎ ﺳﻮﻣﺮא‪َ ،‬‬
‫ﭼﮝﺎ‬
‫ﭼﭛ َאﭤﻦ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ زور ُﻇﻠﻢ ﺟﺎ!‬‫אﻧﺪر ۾ ُ َ‬ ‫ﭼﺖ َ َ‬
‫َﭘﺮ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﻧﻴﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ُ‬
‫ﻣﺎرن ڏﺋﻲ!‬ ‫ِאﮬﻲ ِﻧﻴﺎﭘﺎ ﻛﻮ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫وڏאﺋﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﺳﻲ ِ َ‬
‫ﻛﻴﮍم‬ ‫ِ‬ ‫َאﭼﮡ َאوﮬﺎن ﺟﻲ َ‬
‫وس‬
‫ﮬﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫ڏک ڏورאﭘﺎ ﭤﺎ ﻣﻨﺠﻮ אﺳﺎن ڏي‪َ َ ،‬‬‫َ‬
‫ﮬﺖ ِ‬ ‫ﺣﺎل אﺳﺎن ِ‬
‫َ‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻛﻮ ﺟﻮ َﻗﻠﻢ َوﮬﺎﻳﻮ‪َ ،‬ﭘﺮي אوﮬﺎن ﮐﺎن ﭘ ِ‬
‫ﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﮬﺖ ِﭤﻲ ِ‬
‫وﻳﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﻟﻮﺋﻲ ﺟﺎ آﻧﺪﻳﻢ‪ِ ،‬ﻟﻴﮍאن ِ‬
‫ڏﻧﮭﻦ ِ‬ ‫ﻟﻮ‪ ‬אوﮬﺎن ﺟﻲ ُ‬
‫ُ‬
‫ﺳﻴﺒﺎﮢﻴﻢ ﺳ ِ‬
‫ﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ري‪َ ،‬‬
‫ﺳﺎہ ِ‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن ﺟﻮن ُ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻛﻦ‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺒﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻛﺎﻟﻬﻪ אڏאﻳﻮ َ‬‫َ‬ ‫ﻛﺎﻧﮕﮍא‬
‫َ ُ‬
‫وﭨﺌﻮن ِوﻳﮍﮬﻴﭽﻦ!‬
‫ﻛﻦ‪،‬‬‫آﺳﺮوﻧﺪي آﮬﻴﺎن‪َ ،‬ﻣﻦ ﻛﻮ ﭜﻴﺮو َ‬

‫َ ُ‬
‫وﭨﺌﻮن وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ!‬
‫אڏن‪،‬‬‫ﭘﮑﻦ ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬אوڏא َ َ‬ ‫َﭘﮑﺎ َ َ‬
‫ﻣﺎن ِ‬
‫وﭨﺌﻮن وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ!‬‫َ ُ‬
‫ﺳﺮﻳﺮ ۾‪ ،‬دوﻧﮭﺎن روز َ‬
‫دﮐﻦ‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﺑﻪ َ‬
‫َ ُ‬
‫وﭨﺌﻮن وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ!‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ِאﮬﻲ אوﻻﻧﺒﺎ آﻳﺎ‪،‬‬
‫ﻣﺎرن ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬‫ﻣﻮن ڏي ُ‬
‫َ‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ِאﺗﻲ ﺗﻮ ﻻﻳﺎ‪.‬‬ ‫ُِ‬
‫وﺳﺎرﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﻛ َ‬
‫ﻴﺌﻦ ِ‬ ‫ُ‬
‫ڏﻳﮫ ڏאڏאﮢﻮ ِ‬
‫ُِ‬
‫ﭰﻴﺮﻳﺌﻲ ﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﻛﮭﮍﻳﻴﻦ ﮘﺎﻟﻬﻴﻴﻦ وﻳﮍﮬﻴﭽﻦ ُ‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻦ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎڻ َאﺟﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِﭤﻲ ﮔﮭﺎرﻳﻦ‪َ ُ ،‬‬
‫ﻋﻤﺮ‬ ‫ﭘﮭﺮ ﭘﻨﮭﻮאرن ري‪َ ِ ‬‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﻜﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ِ‬ ‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﺎرڻ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‪ ،‬ﺳﺎﻧ ِﮕﻲ ﺳﻲ ِ‬
‫ﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ري‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﻣﻮن ڏﻳﻨﮭﻦ َﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫وس ﻧﻪ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ُ ُ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫رאت ﻋ َ‬
‫ﺘﺎب‪،‬‬ ‫َ‬
‫آﻳﻢ ِ‬
‫ﺳﻨﮕﮭﺎرن َ‬
‫ڏﻧﮭﻦ!‬ ‫ڏאڍא ﺳﺨﺖ َ‬
‫َ‬
‫ﺟﻮאب‪.‬‬ ‫ﻋﻤﺮ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﺟﻬ َ‬
‫ﺎﻧﮕﻴﮍن ﺟﻲ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ُ َ‬
‫ﻛﺒﺎب‪“.‬‬‫”وﻳﭡﻴﻦ‪ِ ‬אﺗــﻲ ﻣـﺎرﺋِــﻲ‪ ،‬ﮐـﺎﺋ ِـﻲ ﺧﻮب َ َ‬
‫ﺗﮏ َ‬
‫ﺗﺎب‪.‬‬ ‫ڏﻛﺎﺋﻴﻮ‪ُ ،‬ﻋ َﻤـﺮ ﺟﻲ ِ َ‬ ‫ڏﻳﮫ َ‬
‫ﮬِـﺖ ﺳﺎرو ُ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭛ ِ َ‬
‫ﺣﺴﺎب‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫ﻌﺎﻓﻲ ﻛﻴﺎ‪َ ” ،‬‬
‫ﻮﻟﻲ ﺗﺎ ﻣـ ِ‬
‫ﻣــ ٰ‬
‫{‬
‫ﻣﻮﻣﻞ رאﮢﻮ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﻣﻮﻣﻞ رאﮢﻮ‬
‫‪۱‬‬
‫ﻛﻨﮅن ﮐﻲ؛‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ ﻛﺎכ َ‬ ‫رﻧﮓ‪ِ ،‬‬ ‫آ‪ ‬رאﮢﺎ ڏي َ ُ‬
‫ُ‬
‫زﻧﮓ؛‬ ‫ﻟﮗ ﺧﺪא‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ذرو ُﭘﺮزو‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﺞ ِ‬ ‫ﻻ ِ‬
‫َ‬
‫ﻧﺎﻣﻴﺎن ﭘﺎڙج ﻧﻨﮓ‪ ،‬ﻣﮭﮣﻲ ﮬﺎب َﻣﺘﺎن ﻛﺮﻳﻦ!‬ ‫ُ‬
‫‪٢‬‬
‫ﮬﺎب‪ ،‬رאﮢﺎ ﻛﺮ ﻧﻪ رא‪ ‬ﺗﻮن!‬ ‫ﻣﻮ َﻣﻞ ِﻣﮭﮣﻲ ُ‬
‫ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻮאب‪ ،‬ﻣﺮد ﻧﻪ ڏﻳﻦ‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﻮﺋﻦ ﮐﻲ‬‫ِ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﻣﻴﺎن ﻣﻴﻨﮅאر؛‬ ‫َ‬
‫ﮬﺎب‪ُ ،‬‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ِﻣﮭﮣﻲ ُ‬
‫ﻛﻨﮅﻳﻦ ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﺎﻣﻞ ﻛﺎכ‬ ‫ِ‬ ‫ﺧﺮאب‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﺮ ﻧﻪ ﺧﺎن‬‫َ‬
‫‪٤‬‬
‫ﺟﻮ‪ِ ‬ﭔﻲ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﺮد ﻧﻪ ﮀﮇن ﻣﻴﻨﮅرא؛‬ ‫ﮬﻚ ُ‬ ‫ِ َ‬
‫ﻛﻮہ ﻟﭵﺎﻳﻮ ﻛﺎכ ﮐﻲ!‬ ‫ُ‬ ‫ﺗﻮ ُﭘﮡ ﭘﺮﻳﻦ ﭘﻮ‪،‬‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻮאن؛‬ ‫ﻛﻴﻦ‬ ‫ﮀﮇن ِ‬ ‫ﺟﻮ‪ ‬ﭔﻲ ﺟﻮ‪َ ،‬‬ ‫ﮬﻚ ُ‬ ‫ِ َ‬
‫ِ‬
‫ﻧﺜﺎر ﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﻧﻨﮕﻦ ﺗﻲ ِ ُ‬‫אﻧﺴﺎن‪ ،‬ﺟﻲ َ‬ ‫َ‬ ‫ُאﮬﻲ ِﭜﻲ‬

‫‪٦‬‬
‫رﻧﮓ ﻻ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻛﺎכ ﻛﻨﮅن ﮐﻲ؛‬ ‫آ‪ ‬رאﮢﺎ َ ُ‬
‫ﮬﺖ ﭘﺎ‪‬؛‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺎن ﻧﺎ‪ ‬ﺧﺪא‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﻴﺮ وري ِ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﺌﻲ ﺳﺎ‪ ،‬آ‪ ‬وﻳﭡﻲ ﻛﺎﻧﮓ אڏאﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻮڍא‬
‫ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن؛‬ ‫رک ُ‬
‫رאز‪ ،‬ﻣﻮن ِ‬ ‫آ‪ ‬رאﮢﺎ ُ‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﻛﺮﻳﺎن ﻛﻴﺘﺮو‪ ،‬ﻧﺎﻣﻴﺎن َﻧﺮ ِ ُ‬
‫ﻧﻴﺎز؛‬
‫ﮬﺎب ﻛﺮي ﮀﮇﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻧﺎز‪َ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ِﻣﮭﮣﻲ ُ‬ ‫ﻛﻴﮍم ُ‬ ‫ﺟﻮ ﭤﻲ َ َ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ﻛﺎرڻ ﻣﻴﻨﮅאر؛‬ ‫ٰ‬ ‫ﻣﻮن َﺗﺆن ِﻣﮭﮣﻮ ﻻھ‪،‬‬
‫ڏאھ؛‬
‫ﺻﺎﺣﺐ آﮬﻴﻴﻦ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ڏوﮬﺎرڻ ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﺗﻮن ﺗﺎ‬
‫َ‬
‫ﺑﻴﺮאہ‪ ،‬ﺗﻪ ﭜﻲ ﮘﻞ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ آﮬﻴﺎن!‬ ‫ِ‬ ‫ﺗﻮڙي ِﭤﻴﺲ‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬
‫رﻧﮓ وري‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ ﻛﺎכ ﻛﻨِﮅن ﮐﻲ؛‬ ‫ُ‬ ‫ڏي ﻛﻮ‬
‫ُﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﮑﺎرج ﻣﻴﻨﮅאر‪ ،‬وﭸﺎن ﺗﺎ ﻧﻪ َﻣﺮي؛‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪.‬‬ ‫ذوق ذري‪ِ ،‬ﻣﮭﮣﻲ ﮬﺎب َﻣﺘﺎن َ‬ ‫ﺑﺨﺸﺞ َ‬ ‫َ ِ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ُ‬
‫ﭼﮑﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﮑﺎرج ﻣﻴﻨﮅאر؛‬ ‫َ‬
‫ﭼﮍﮬﻨﺪﻳﺴﺎن‪ِ ‬‬
‫ﻻر ِﻟﮑﻲ؛‬ ‫ﮬﺘﮭﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ َ‬ ‫آﻧﺪو ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ڏאﮔﮫ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِﻋﺸﻖ ﺗﮑﻲ؛‬‫َ‬ ‫ﭼﺎڙﮬﻴﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ‬
‫ُ‬
‫ﺳﮑﻲ‪ ،‬אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ אوﻻכ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫َُ‬
‫ﻣﺮ ﭔﻴﻮ ﻛﻮ ِ ُ‬
‫ﺳﺮ ِ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﻣﻴﭩﻴﻨﺪو ﻛﻮﻧﻜﻮ؛‬ ‫אﮐﺮ ِ‬ ‫ﭤﻴﮣﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﺳﻮ َ َ ُ‬ ‫ﮬﻲ ﺟﻮ ِ َ‬ ‫ِ‬
‫ﮐﻴﮣﻮ ﮬﻮ؛‬ ‫ﮬﻦ ﮘﺎﻟﮭﻴﻴﻦ ِ َ‬ ‫زﺑﺎن ﺳﺎن‪ِ ،‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻴﺮو ُ‬
‫زﮬﺮ‬ ‫ِ‬
‫ﻧﺎ ﺗﻪ ﭘﺎﮢﺌﺆن ِﭘﮭﮣﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ زﻳﺮ زﻣﻴﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫‪١٢‬‬
‫ڏک ﻧﻪ ڏﻳﮣﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﺗﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﻴﻨﮅرא؛‬ ‫ُ‬
‫ﻧﻴﮣﻮ ﮬﻮ؛‬‫ﻧﻨﮓ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﻴﺒﮧ ِ َ‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺎن ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ َ‬
‫زﮬﺮ ﭘﻴﺎﻟﻮ ُﭘﺮ ﻛﺮي‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﮇﮬﻦ َ‬
‫ﭘﻴﮣﻮ ﮬﻮ؛‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻦ ِﻣﮭﮣﻲ وري‪.‬‬ ‫ﺟﻴﮣﻮ ﮬﻮ‪ ،‬ﻣﺎن ﮐﺆن ِ َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ ﻧﻪ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﺳﻜﺎﺋﻲ‪ ،‬آ‪ُ ‬ﭘﮡ ﮔﮭﮣﻮ آﮬﻴﺎن؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻮڍل ِ‬
‫وאﺋﻲ؛‬
‫وאت ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬ ‫ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‬
‫ﻛﺎرﻧﮫ ﻟﮭﻲ ﻛﺎכ َﺗﺆن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﺋﻲ‪ ،‬ﺟﻮ َ ِ‬ ‫ﻛﺮ ُאﮬﺎ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫‪١٤‬‬
‫َ‬
‫ڏﻧﻮ ڏﮬﺎڳ ﺟﻲ؛‬ ‫ﻣﻴﺎن آ‪ ‬ﻣﺎري‪ ،‬ڏאڍي َ‬
‫ﻛﺎכ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ ﻛﺎري؛‬ ‫ِ‬ ‫ِﻣﮭﮣﻲ ﮬﺎب َﻣﺘﺎن ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻪ‬
‫ڏوﮬﻦ ڏي ﻧﻪ ِڏﺳﻴﺞ ﺗﻮن!‬ ‫ﺳﺘﺎري‪َ ،‬‬ ‫ﺳﻮڍل َ‬‫ََ‬ ‫ﻛﺮ‬
‫‪١٥‬‬
‫ﮬﻲ ِﻣﻴﮭﮣﻮ؛‬ ‫ﺳﭻ‪ ،‬ﻻﮬﻲ ُﻣﻮن َﺗﺆن ِ‬ ‫آ‪ ‬ﺳﻮڍא ﻛﺮ َ ُ‬
‫ﻣﻦ َאﻧﺪرאن َ ُ‬
‫ﻣﭻ؛‬ ‫ﺟﮭﻴﮍو ﺟﮭﮙﮍو ِﻧﻜﺮي‪ ،‬ﻣﻮن َ َ‬
‫وﺳﺎﺋﺞ ﻣﻴﻨﮅرא!‬ ‫אچ‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎڳ‬ ‫ﻛﺎرڻ َ ُ‬ ‫א�‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٦‬‬
‫َ‬
‫אوﻃﺎق‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﻴﺎن ﻣﻴﻨﮅرא؛‬ ‫אﭼﻴﻦ ﺟﻲ‬
‫ﺗﻪ ﻋﻴﺒﻦ َﮐﺆن آﺟﻲ ﭤﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻮﺟﻬﻲ ﭤﺌﻲ ﻧﻪ ﻛﺎכ؛َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻴﺮ ِאﮬﺎ ﮬﻴﺮאכ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻣﭩﺌﻴﻦ ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬
‫‪١٧‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻮڍل ﺳﻴﺎﮢﺎ؛‬ ‫َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻣﻮﭨﮡ َﻣﺮכ ﻧﻪ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﮬﻮ‬
‫ﭜﻴﻨﮓ َ َ‬
‫ﭘﻴﻞ ﭜﺎﮢﺎ؛‬ ‫َ‬ ‫وﻟﮭﻲ‪ ‬ﺟﺎ‪،‬‬
‫وﺳﺎﺋﺞ ِ ِ‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﻣﺎرﻳﺌﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َﭘﺮي ﻛﺮي ﭘﺎﮢﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫َ ُ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ُﭘﮁﺎﮢﻮ؛‬ ‫آﺗﮡ אﺟﮭﺎﺋﻲ َ ِ‬
‫ﮬﻠﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫ﮬﻦ ﭘﺎﮢﻮ؛‬ ‫ﭘﺮت ِ‬
‫ﮔﮭﻮٽ ﺳﺎن‪ِ ِ ،‬‬‫َ‬ ‫ﻛﻴﻦ ﮔﮭﭩﺎﻳﻮ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﻇﺎﮬﺮ زאﻻﮢﻮ‪ ،‬ﭘﺮ ﺑﺎﻃﻦ ِﺑﺮھ ﺑﻠﻲ ﮬﻴﻮ‪.‬‬
‫‪١٩‬‬
‫ﻛﮭﻲ ﮀﮇﻳﻮ‪ ،‬رאﮢﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ َ‬
‫رﻧﺞ؛‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺎﺗﻲ‪ ‬ري‪ِ ‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﮭﻨﺞ‪ ،‬ﺳﻮڍא ﺳﺎڻ ﮐﮣﻴﻦ وﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﮑﻮن ۽ َ‬ ‫ُ‬
‫‪٢٠‬‬
‫وڃ ﺳﻤﺎ‪‬؛‬ ‫ﻟﮭﻲ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻦ َ‬
‫ﺳﮍي‪ ‬ﺟﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﻮڍא ِ‬
‫وچ ۾‪ ،‬آﮬﻲ ُ‬
‫وﻳﺮ وڌא‪‬؛‬ ‫وﻳﺮن وڌو َ‬
‫ﻣﻮن ﺗﻲ ﻟﮙﻨﺪو ﻛﻮﻧﻜﻮ‪ ،‬ﭘﻴﺎرא ﭘﺎﮢﻲ‪ ‬ﭘﺎ‪‬؛‬
‫ﮬﻴﻜﺮ ﮬﻴﮇي آ‪ ،‬ﺗﻪ ِﭘﻴﺮوﻟﻲ َﭘﮅر ﭤﺌﻲ‪،‬‬ ‫َ‬

‫‪٢١‬‬
‫وﻳﮙﺎﮢﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ڍوﻟﻴﺎ ﺗﻮ ﻟﺌﻪ َ َ‬
‫ڍٽ ۾‪ ،‬آ‪ ‬وﺗﺎن‬
‫ﭘﺎﮢﻲ؛‬ ‫رאﺗﻴﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن אوﺗﻴﺎن‪ُ ِ ،‬‬
‫ﭘﻨﺒﮣﻴﻦ ﻣﺎن ِ‬
‫َ‬
‫ﻟﭩﺎ ﻣﻮن ِﻟﻴﮍون ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﭘﻮﺗﻲ ُ ِ‬
‫ﭘﺮאﮢﻲ؛‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﮢﻴﮫ ۾!‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن َ‬
‫ﺳﮇن‬ ‫رאﮢﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺗﻪ ﺑﻪ رאﮢﻲ ﺟﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎ روز روﺋﺎن ﺳﺎرﻳﻮن‪،‬‬

‫َ‬
‫ﻛﻴﺘﺮﻳﻮن!‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬وو‪ ،‬ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻮڍא ُ‬
‫ُﭔﮅي ورج‪َ ،‬وﻟﮭﺎ‪ ،‬زور ﻣﻨﮭﻨﺠﻴﻮن زאرﻳﻮن‪.‬‬

‫ﺟﻲ‪ ‬אﻧﺪر ﺟﺎرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻚ َ َ َ َ‬‫ِ َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮ ﻛﻴﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ﻛﺎرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﻛﻮﻛﺎن ِ‬ ‫رﺳﮡ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ُ ،‬‬‫رאﮢﺎ ُ َ‬
‫ﮬﺖ ﮬﺎرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﮬﻨﺠﻮن ِ‬ ‫وﻳﭡﻲ َﮘﺮﮬﻴﺎن ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن‪َ ،‬‬‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ‬۾‪ِ ،‬ورہ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ وאرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻜﻲ ﺟﺎﻳﻮن ِ‬
‫ﺟﻴﻮن آرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺟﺰ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﺳﮭﻨﺪא ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫َ‬
‫ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮬﺎ‪ ‬ﮬﺎ‪،‬‬
‫ﮬﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא!‬ ‫ﺗﻮ ري‪َ َ ‬‬
‫ﻟﮭﻦ ِ‬
‫وﻟﮭﺎ ﺗﺎن وא‪ ‬وא‪.‬‬ ‫آﮬﻲ ﮬﻦ َאﺣﻮאل ﺗﻲ‪َ َ ،‬‬

‫אﻛﻨﮉ َאﺳﺎن ﮐﻲ ِ‬
‫آہ‪.‬‬ ‫ﻳﺲ ﺟﻲ‪َ ُ ،‬‬ ‫دوﺳﺖ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ د َ‬‫َ‬
‫ڏﮬﺎڙي روﺋﺎن‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ِڏﺳﻴﻮ‬
‫َ‬
‫ﻛﺎכ ﻧﻪ ﻟﮙﻲ ﻛﺲ ﻣﻮن‪ ،‬ﺳﻮڍل ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫َ َ‬
‫ﭘﻴﺮ َאﮜﮡ ﻣﻮن ﭘﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺘﺎري ﻛﺮي‪،‬‬ ‫ﺳﻮڍא َ‬
‫َ‬
‫ﻟﮗ ورﻧﺎ‪.‬‬
‫وאﻟﻲ‪ِ ‬‬‫درد َﻣﻨﺪن ﺟﻮن دאﻧﮭﮍﻳﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﻻﻟﻦ دل ﺳﺎن ﻻ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻮن َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮאل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﺎ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮓ אڏאﻳﺎن!‬ ‫ﮬﺖ وﻳﭡﻲ‬
‫ﻣﻴﻨﮅرא‪ ،‬آ‪ ‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﮬﺖ ﺳﻮڍא ُ‬
‫ﺳﺎہ ڏﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬‫ﺗﻮ ﺳﺎرﻳﻨﺪي ُ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ آﮬﻲ ﮬِﻴﺎن‪.‬‬ ‫رﺗﻲ رאز ِ‬
‫رאﮢﺎ ِ‬
‫ﺟﻴﺎن‪.‬‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ َ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﻛﻴﺌﻦ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻨﮅي‪ ‬ﻛﺎכ ﺟﻲ‪ ،‬آ‪‬‬
‫ﺷﺎل אوﮬﺎن ﺟﻮ َאﮘﺘﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِ ُ‬
‫ﻧﻴﮭﻦ ِﻧﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻛﻴﮇوﺋﻲ آﮬﻲ!‬
‫ِ‬ ‫رאﮢﻲ ﺳﻨﺪو ُ‬
‫رאز‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن آڏو ﻛﺎﻧﮅ ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﭥﻮ وﮢﻲ ُ‬

‫ﻧﺎز‪.‬‬
‫ﻛﺮڻ ِﻧﺖ ُ‬
‫ﻧﻴﺎز‪.‬‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﺎن ﭔﺎﻧﮭﻦ ﺟﺎن َﭔﮅي‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻏﻢ َﻏﻤﺎز‪ُ.‬‬ ‫ﻣﺎرﻳﻮن‪ُ َ ،‬‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﮬﻲ ﮬﻲ آﮬﻲ ﺣﺴﻦ ﺟﻮ‪،‬‬
‫ﺳﺎڻ אﻳﻼز‪ُ.‬‬‫ُ‬ ‫ِ ُ‬
‫ﭘﺮﭜﺎﺋﮡ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬وو‪،‬‬
‫َ‬
‫ﮀﮇ رﺳﺎﻣﺎ ﺗﻮن‪ ،‬آ‪ ‬ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ َ‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬وي!‬
‫ﺳﺮ َﻣﻴﺎ َر‪.‬‬‫ﻛﻮﺋﻲ ﺗﻮ ڏﻳﺎن‪ ،‬آﮬﻲ ﻣﻮن ِﺋﻲ ِ‬

‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ڏوہ ﻧﻪ‬
‫ﻣﻨﺠﮫ ﮬﺰא َر‪.‬‬ ‫ﮬﻴﻨﺌﮍي َ ِ‬ ‫ﺳﻚ ﺳﻮر אﺧﺎن ﻣﻮن ﻛﻴﺎ‪ِ ،‬‬ ‫ِ َ‬
‫ﺑﺮﮬﻲ ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ َ‬
‫ﺑﺎر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻮٽ َﻣﺮאن ﭤﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪ِ ِ ،‬‬
‫وﻳﭡﻲ ﻛﺮي ﻛﺎכ ۾‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬وﻳﭽﺎري وﻳﭽ َﺎر‪.‬‬
‫َ‬
‫دﻟﺪאر‪.‬‬ ‫آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻲ دل ُ‬
‫ﮔﮭﺮﻳﺎ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ ِﺋﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ﺳﺎرﺋﻲ ﺳﺎہ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳ َ‬
‫ﻮڍل‬
‫ﻣﺎرﻳﺌﻲ!‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫رﺳﺎﻣﻦ ﺳﺎن‬‫رאﮢﺎ ُ‬
‫ﻛﺎכ ﺗﻲ‪ ،‬آﮢﻴﻨﺪو‪ ‬א�‪.‬‬

‫ِ‬ ‫ﻛﮍﮬﺎن‬ ‫وﻳﭡﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻣﻴﻨﮅرא‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻛﻴﮭﻮ َ ُ‬
‫ﭘﺮوאہ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ُ ِ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﺪو אﭼﮡ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬روز ﻧﮭﺎرﻳﺎن رאہ‪ُ.‬‬
‫ﮔﮭﺮאن‪ ،‬ﭼﺖ َאوﮬﺎن ﺟﻮ ﭼﺎ ُہ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ِﭤﻲ ُ‬
‫ﮔﮭﮍي אوﮬﺎن ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻴﻜﺲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َﺑﺨﺖ ﺳﻴﺎ ُہ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ِﻣﮭﺮ َﻣﭥﻮ ﺗﻮ ِ‬
‫ﻧﺎہ ﻛﻮ‪،‬‬
‫ﺳﺎہ َ َ ُ‬
‫ﭘﺴﺎہ‪.‬‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ ﻛﺮي‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ُ‬ ‫ﻛﻮڏﺋﻮن ُ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﭘﺌﻲ ﭘﻴﺶ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ ﭘﺎ َڻ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﮬﻠﻲ ﺣﺎل ﮬﻲ!‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ ِ‬ ‫آ‪‬‬
‫ﺳﺎري ُﻗﺮﺑﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻮ َﺗﺆن آﮬﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪ ،‬ﻛﺎכ ِ‬
‫دل ﮐﻲ دﻳﻮאﻧﻮ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﭔﮭﮙﮡ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭔﺎ َڻ‪.‬‬
‫ﭤﻴﺲ َ َ‬
‫אﭴﺎڻ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻧﻨﮓ ڏي‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎ ِ ِ‬ ‫ڏﺳﺞ‬
‫ﻧﺎﻣﻴﺎن ِ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺘﺎب ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ‬ﭴﺎڻ‪َ.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻴﭟ‬
‫ِ‬ ‫آﻧﺪم‬
‫אﻳﮇאﮬﻴﻦ ﺗﺎڻ‪َ.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﺪي ﺳﺎھ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﺎﻧﮕﮫ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎ َ‬
‫ﻧﮅ ﺑﻨﺎ ﮬﻲ‪ ‬ﻛﺎכ‪،‬‬
‫ﻛﻮڙي آﮬﻲ‪ِ ،‬ﻧﻲ وو‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن!‬
‫ﺳﻮڍل ﭔﺎﺟﮭﻮن ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮬﻲ‪َ ‬ﻣﺮي ﭤﻲ ُﻣﺸﺘﺎق‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﺳﮅﻳﺮ ﭤﺌﻲ‪َ ،‬אﭼﻲ ﺟﻲ אوﻃﺎق‪.‬‬ ‫ﺳﺎہ ُ‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﺟﻲ ﺧﺎכ‪.‬‬ ‫ڍٽ ِ‬ ‫ﺧﺎﺻﻲ َ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻮن َﮐﺆن‪،‬‬
‫َ‬ ‫ﺳﭱﺮي آﮬﻲ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺌﻲ ﭼﻮﻃﺎق‪.‬‬ ‫ﭼﻮر َ ِ‬ ‫אﭼﻲ َ ُ‬
‫ﻟﮫ َﺗﻨﮭﻦ ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ُ‬ ‫ُ َ‬
‫ﺳﮅ ِ‬
‫ِوﺟﮭﻲ وﻳﭽﺎري‪ ‬وﻳﻮ‪َ ،‬אدﻳﻮن ڙي אوﻻכ‪.‬‬
‫ﭼﻴﺮي َ َ‬
‫ﻛﻴﮍو ﭼﺎכ‪.‬‬ ‫ﺗﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ِﻋﺸﻖ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎ ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن‪ ،‬زאرو ُ‬
‫زאر‪ ،‬ﺳﺎرﻳﻮ روﺋﺎن ﭤﻲ ﮬﺖ ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن‪،‬‬
‫ﮔﮭﮣﻴﻮن ﮔﮭﮣﻴﻮن!‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن ُ‬

‫ﭘﻴﺎر‪.‬‬ ‫ﺌﮍو ُ‬‫ﮬ َ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ُ‬
‫ُ‬
‫ﺑﻴﺰאر‪.‬‬ ‫ﻛﺎכ َﮐﺆن‪ ،‬ﺗﻮ ِﺑﻨﺎ‬
‫ِ‬ ‫آﮬﻴﺎن‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ِ‬
‫ﻛﺮہ ﺳﻮא ُر‪.‬‬‫ِאﻳﻨﺪو ﮬﺌﻴﻦ َאڌ رאت ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﺎﮬﻲ َ ُ‬
‫َ‬
‫ُ‬
‫وﻳﭽﺎر‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪‬‬ ‫ﻣﺎري ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪َ ،‬وﻟﮭﺎ ِ‬
‫ﮬﺖ ِ ُ‬
‫ﺑﺴﻴﺎر‪.‬‬ ‫ورہ ﺟﻮ‪ ،‬ﺑﺎدل ِ‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫َوﺳﻲ‬
‫ُ‬
‫ڏﮬﻜﺎر‪.‬‬ ‫ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ‬ ‫ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮬﻮ ِ‬
‫ِ‬ ‫وڙאﺋﻲ‬
‫ِ‬ ‫ڏﺳﻲ وڏ‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ڏي ﻧﻴﮡ ﮐﮣﻮ ِﻧﺮوא ُر‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫وري آ‪،‬‬‫َوﻟﮭﺎ ِ‬
‫ﻣﻮن َﮐﺆن ُ‬
‫ﻣﻮٽ ﻧﻪ ﻣﻴﻨﮅرא!‬
‫ﺳﺎن ﻧﻪ َﻣﭩﻴﻦ‪ ،‬ﺳﻮڍل ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺳﺎ‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺎن ﻣﻮن َ‬

‫ﻛﻤﻴﮣﻲ ﻛﺎ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺷﺎﻧﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻲ‪‬‬‫ِ‬ ‫رﮐﻲ ﺷﺮﻳﻜﺖ‬
‫ُ‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪َ ،‬وﮢﻲ אﮬﻮ ﻣﻮن وא‪.‬‬‫ڍٽ ُ‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ َאﭼﻲ َ‬
‫ﺳﻤﺎ‪.‬‬‫ﻟﮙﻪ َ‬
‫ﻟﮫ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ِ ‬‬‫ﺣﺎل ﺟﻮ‪ُ َ ،‬‬‫ﮬﻦ َ‬ ‫ﮬﻲ َ‬
‫ﮬﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫ﭴﺎﮢﻲ َﭘﺮﭼﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﮕﮭﮍو‪ ،‬ﭘﺎﮢﺆن ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﻨﺪאﺳﻲ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻴﺌﮍو‪ ،‬وﭠﻴﻮ ﺳﭵﮡ وﭸﻲ!‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬ ‫َ ِאڙي‬
‫ﺎﺋﻲ َﭜﭹﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭝﻜ ِ‬ ‫ﭼﺮﺧﻲ ُﻣﻨﺎ ﺗﺎڙﻳﻮن‪َ ،‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ َ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻨﺠﮍي َﻣﭹﻲ‪.‬‬ ‫אﮬﺎﺋﻲ‪َ ،‬ﻣﺖ ﻧﻪ َ‬ ‫ﺟﻲ دل‬
‫ِ‬ ‫درد ﻣﻨﺪي‪ِ ‬‬
‫ﺳﭹﻲ‪.‬‬‫ﺳﭽﻮ“ ري‪ ،‬ﺳﻮز ﻧﻪ ﭘﻨﮭﻨﺠﮍو َ‬ ‫َﻃﺮف ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻳﺎر ” َ ُ‬

‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎכ ُﭘﮁﻨﺪא ﻛﺎﭘﮍي‪ ،‬وﻳﺎ אڌو َﭔﻨﮅ؛‬ ‫ِ‬
‫אن ﮬﻨﮅ‪ ،‬ﺟﺖ ”ﻣﻮن ﺗﻮن“ آﮬﻲ ﻛﺎﻧﻜﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ رﺳﻴﺎ ُ َ‬
‫‪٢‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎכ ُﭘﮁﻨﺪא ﻛﺎﭘﮍي‪ ،‬وڏي‪ ‬وﻳﻞ ِوﻳﺎ؛‬
‫ُﻟﮉאﮢﻮن َﻟﻨﮕﮭﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ َﭘﺮﺋﻴﻦ َﭘﻨﮅ ﭘﻴﺎ؛‬
‫ﻧﺎہ ﻛﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﮇﻧﮭﻦ ِ‬ ‫ﺟﺘﻲ ”ﻣﻮن ُﺗﻮن“ َ‬ ‫ﭤﺎכ ِﭤﻴﺎ‪ِ ،‬‬ ‫ُאﺗﻲ ِ‬
‫‪٣‬‬
‫ﮀﮇﻳﺎﺋﻮن ﭘﻮ‪ ‬ﺗﻲ؛‬ ‫ﻛﺎכ َ‬
‫ِ‬ ‫َﻟﻨﮕﮭﻴﺎ ُﻟﮉאﮢﻮ‪ ،‬آ‪‬‬
‫ﻣﻮﻣﻞ ﻧﻪ رאﮢﻮ؛‬ ‫ﺗﺎﺗﻲ وﭸﻲ َرﺳﻴﺎ‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ َ‬
‫َﻧﻜﺎ َﻣﺴﺠﺪ َﺗﻜﻴﻮ‪ُ ،‬אت َﻧﻜﻮ ِﭨﻜﺎﮢﻮ؛‬
‫ﻧﺎھ ﻛﺎ‪.‬‬ ‫ﺟﺘﻲ ” ُﻣﻮن ُﺗﻮن“ ِ‬ ‫ﭤﻴﻦ ﭤﺎﮢﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ﺗﺎﺗﻲ ِ ُ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻻل؛‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎכ ُﻟﮉאﮢﻮ َﻟﻨﮕﮭﻴﺎ‪ ،‬אڄ‬
‫َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺧﻴﺎل؛‬ ‫אﭨﻜﻴﺎ‪ِ ،‬ﭤﻴﺎ ِﭘﺮﺋﻴﻦ‬ ‫َ‬ ‫אوري َ‬
‫ﮬﮇ ﻧﻪ ِ‬
‫ﺣﺎل؛‬‫ﭹﺎﺋﻲ َ‬ ‫ﺣﺪ َﭜ ِ‬ ‫ﺣﺪون َﭜﭹﻲ ﮬﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ﮐﻲ َ‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﭝﺎل‪ ،‬وﭸﻲ وﻳﺠﮭﺎ ﭤﻴﺎ‬ ‫ﺳﺮت ﻧﻪ ﻛﺎ َ‬ ‫ﺗﻦ ُ‬

‫‪٥‬‬
‫ُ‬
‫ﻧﻜﻲ ﻟﮉאﮢﻲ؛‬‫ﻛﺎﭘﮍي‪ِ َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎכ ﻧﻪ ِوﻳﺎ‬
‫ِ‬
‫ﺟﺘﻲ رﻧﮓ رﮐﻴﻮ رאﮢﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻧﻜﻲ ڍرﻳﺎ ڍٽ ﺗﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻦ ﺳﺎﻣﺎﮢﻲ؛‬ ‫ﻣﮍﺋﻲ ﻧﺎﺑﻮد ﭤﻴﺎ‪َ ،‬ﺗﻦ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬ ‫אﮬﻲ ِ ِ‬
‫ﻧﺎہ ﻛﺎ‪.‬‬
‫ﭤﺎכ ﭤﻴﺎ ﭤﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ”ﻣﻮن ﺗﻮن“ ِ‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ڍوﻟﻴﻮ ﺳﺎري ڍٽ ﺟﻮ؛‬ ‫ﮬِﻲ‪ ‬ڏوﮬﺎرڻ ِ‬
‫ڏאھ‪ ،‬ﺗﻮن ِ‬
‫ﻛﺎھ؛‬
‫ِ‬ ‫َُ‬
‫ﻛﺮﮬﻞ‬ ‫ﻛﺎכ ﺗﻲ‪ِ َ ،‬‬
‫ﭼﮍﮬﻲ‬ ‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ِﺗﮑﻮ‬
‫ﻛﺎכ ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭔﻲ َﻟﮙﻲ َ‬
‫ﺑﺎﻏﻦ ﺑﺎھ؛‬ ‫ﮐﺎﮢﻴﻮن َ ُ‬
‫ﻛﻨﮅﻳﻮن‬
‫ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫ﭘﻮﻳﺌﻲ ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻻہ‪ ،‬ﻛﺎ ِﻣﮭﺮ‬‫ِאﮬﻮ ُﻣﻮن َﺗﺆن ِﻣﮭﮣﻮ ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺳﮡ ﻣﻴﺎن ﻣﻴﻨﮅرא؛‬ ‫ﭼﻮאن‪ ،‬ﺳﺎ ُ‬ ‫ﭼﮝﻲ ﮘﺎﻟﮫ َ‬‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﮍو آن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫”آ‪‬‬
‫وﻛﺎﮢﻲ َوﻟﮭﺎ“‪.‬‬
‫ِ‬ ‫”ﮬﻲ‪ِ ‬ﻧﮅر ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻧﺎن‪ ،‬آﮬﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫آﮬﻴﺎن؛‬ ‫در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫وﻛﺎﮢﻲ‪ ،‬آ‪ِ ‬‬
‫ِ‬ ‫وﻟﮭﺎ‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ؛‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺎ‬ ‫َ‬
‫ڏس ڏﮬﺎڳ ﻛﺌﻲ‪ ،‬ﮬﻲ‪ِ ‬‬ ‫ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ُﻣﻨﮭﻦ ڏﻳﮑﺎرج ﻣﻴﻨﮅرא‪.‬‬ ‫ﻣﺮﺋﻲ ﭤﻲ ِ‬ ‫ﮬﻲ‪ِ َ ‬‬

‫‪٩‬‬
‫دאر؛‬ ‫ﻛﺎﭘﮍي ﻛﻞ َ‬‫َ‬ ‫ﻣﻮﻣﻞ ﻣﺎﮢﮡ ﮬﻠﻴﺎ‪،‬‬ ‫ََ‬
‫ِ‬
‫ﺑﺨﺎر؛‬‫آﻳﻦ ُﺑﮭﺖ ُ َ‬ ‫دود ﺟﺎ‪َ ،‬‬ ‫وچ ۾ آﺗﺶ َ‬
‫ﭼﻠﻴﺎ ِ َ‬
‫ﻧﺮوאر؛‬ ‫ﺳﮍﻳﺎ ﺗﻨﮭﻦ ﺳﻮزאن ۾‪ ،‬ﻛﻲ َﻧﺮ َ‬ ‫ﻛﻲ َ‬
‫ﭜﻨﭝﻠﻴﺎ‪ ،‬ﺧﻮد َﮐﺆن َ َ‬
‫ﺧﺒﺮدאر؛‬ ‫ﻣﺎڙي ڏﺳﻲ َ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺖ َ َ‬
‫ﭘﭽﺎر؛‬ ‫ﻛﻲ وﻳﺎ ﻣﺎڙي‪ ‬ﮐﺆن ِﻧﻜﺮي‪ِ ،‬ﭘﺮت ﻧﻪ ِ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﻮאر؛‬ ‫َﻧﻜﺎ ﺻﻮرت ُאﺗﮭﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻜﺎ َ‬
‫ﺗﺎر‬
‫ﺳﻨ َ‬
‫ﭝﺎر؛‬ ‫ﺳﺮت َ‬ ‫َﻧﻜﻮ ڏﺳﮡ وאرو ﮬﻮ‪ ،‬ﻧﻜﺎ ُ ِ‬
‫ﺑﻴﺨﻮدي‪ ‬ﺟﺎ َ‬
‫ﺑﺎر؛‬ ‫ﮍﮬﻲ آﺋﻴﺎ‪ُ ،‬‬ ‫ﭼ ِ‬ ‫َﺗﻦ ﺗﻲ َ‬
‫َ‬
‫رﺧﺴﺎر؛‬ ‫ﻛﺎﭤﮭﻴﻦ‪ ،‬رو‪َ ‬ﻧﻜﺎ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻴﻦ ڏﭠﺎﺋﻮن‬
‫َ‬
‫ﺗﻜﺮאر؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎن“ ِ‬
‫ﺗﺤﻘﻴﻘﺎ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻤﺎ‬ ‫”َ َ‬
‫אﻻن َ َ‬
‫ﺣﻖ ﭤﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻤﮧ ﺗﺎ َ ُ‬ ‫ﺷﻤﺎر‪َ َ ،‬‬ ‫ﺷﻮر ُ‬ ‫َﻟﭥﺎ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ﮬﻴﻦ ﻛﺎ ﺗﻴﺎري‪،‬‬‫ﺗﻮ ڏي ُ َ‬
‫אﻳﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ِ‬ ‫אڄ ﺳﻲ ِ‬‫ِאﺟﮭﻲ َ ُ‬
‫رﮐﺞ وڏو آﺳﺮو‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎري‪،‬‬

‫ﻧﻴﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬‫ِ‬ ‫ُאﮬﻲ ﻧﺎل ﺗﻪ‬
‫ڏﻳﻨﺪﺋﻲ ﺳﻲ دﻟﺪאري‪،‬‬
‫ِ‬ ‫אﮜﮡ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪،‬‬‫َאﭼﻲ َ َ‬
‫ِ‬
‫ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻨﻮאن ِ‬
‫ﻃﺎﻟﻊ‬ ‫َ‬
‫ﻳﺎر ﮐﻲ‪ ،‬زور ﻧﻪ زﻳﺎدہ زאري‪،‬‬ ‫وﮢﻲ َ‬
‫ﮔﮭﮣﻲ َ‬
‫وﻳﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫وري ﭘﻮ‪ ‬ﻧﻪ‬
‫ﺟﻲ ﺳﺎري‪،‬‬‫ﺣﺒﻴﺐ ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ”ﺳﭽﻮ‪ِ “‬‬ ‫آﮬﻲ َ ِ‬
‫ﮬﭣ َ‬
‫ڏﻳﻨﺪﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ڏאڍא ڏאڻ ﺳﻲ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﺟﻲ آھ‪ِ ،‬ڙي‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي َ‬
‫ﻳﺎر ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ!‬ ‫ﮬﻴﮇي َ َ‬
‫אﭼﮡ ِ‬
‫ﭘﺮدﻳﺲ ۾‪ ،‬آﮬﻲ َאﺳﺎن ﺳﺎن ﮬﺎ‪ ‬ﮬﺎ‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن ِري‪َ ‬‬
‫ﭼﺖ ۾ ِ َ‬
‫ﺟﻮڙﻳﻢ ﺟﺎ‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫ﻛﺎرڻ ﻳﺎر َ َ‬
‫وﮬﮡ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺖ ﭘﭩﺎﻳﺎن‪ ،‬ﻟﮑﻴﻦ ﻻﻟﻦ ﻻ‪ِ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫ﭘﻮﭤﻴﻮن ِ‬
‫ﺳﻤﺎ‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ ﺗﺎ ﻧﻪ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭵﮡ ﺟﻲ َ‬
‫ﺳﺎہ ۾‪،‬‬ ‫ﺳﻚ َ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ وא‪ ‬وא‪ ،‬ڙي‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ آﮬﻲ ﺋﻲ‪ ،‬دوﺳﻦ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬
‫אوﭠﻲ َ‬
‫آﻳﻢ אوڏאﮬﻮن!‬ ‫َ‬ ‫روﻳﻮ ُ‬
‫ﺣﺎل ﭼﻮאن‪ ،‬אﻻ! ﺟﻲ ِ‬
‫ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾‪ ،‬آ‪ ‬ﭘﻴﺮﻳﻦ َﺗﻦ َﭘﻮאن‪.‬‬

‫ﭘﺎﻳﻮ ُ‬
‫ﺳﮅ َאوﮬﺎن‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ُ‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ِאﻧﮭﻲ‪َ ‬‬
‫ﺳﻮز ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﻮאن‪.‬‬ ‫ﺳﻮر َ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬آ‪َ ‬ﻣﭥﻴﺎن َ‬‫ِ‬ ‫ﺳﮑﻦ َﻣﭥﻲ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴﻦ َﻟﻮאن‪.‬‬ ‫ﺳﭵﮡ ِﭤﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﻻﺗﻴﻮن ِ‬ ‫ﺳ َﭵﮡ َ َ‬ ‫َ‬
‫ﻧﺖ َﻧﻮאن‪.‬‬
‫آﮬﻦ ِ ُ‬ ‫ﺟﻮش َﺗﻨﮭﻦ ﺟﺎ ﺟﺎن ۾‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫رت روאن‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ אﮐﮍﻳﻦ ﻣﺎن ِﭤﻴﺎ‪ ،‬رﻳﻼ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ אﮜﮡ‪ ،‬א� ﺗﻮﮐﻲ آﮢﻴﻨﺪو!‬
‫ﺟﮗ ڏﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﻣﺒﺎرכ َ ُ‬

‫َ‬ ‫ﺳﻨﺪي ُאن ﺟﻲ ﭤﻴﻨﺪﻳﻮن وאڌאﻳﻮن‪،‬‬ ‫َאﭼﮡ َ‬
‫ﻟﮏ ﭤﻴﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻴﻮن ﺟﺎﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻮرو ﻣﻮن ﺗﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫وري وﺳﺎﺋﺞ‬
‫ﻟﮝﻴﻦ ﻣﻮن ﻻﺋ ِﻴﻨﺪو‪.‬‬ ‫َﭜﻠﻮ ﭘﻨﮭﻨﺠﺎ ﮬﭥﮍא ﻛﺮي ﭜﻼﻳﻮن‪ِ ِ ،‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎڻ ِﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻮن َאﺳﺎن ڏﺳﻲ آﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ِﭘﺮﻳﻦ‬ ‫ﺧﺒﺮאن ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﻧﺎﻧﻮ َ‬
‫وﺻﻞ ﭤﻴﻮن وאﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫َ‬ ‫وﻳﻮ ِﻓﺮאق َﻓﻨﺎ ﭤﻲ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﺳﮣﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫آﺋﻴﻦ ﺳﻮ ﮘﺎﻟﮫ ُ‬
‫ﭜﻠﻲ آﺋﻴﻦ!‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻞ‪ ،‬ﺗﻮن َ ِ‬ ‫َوﻧﮭﻴﺎ‬
‫ﮬﻠﻲ ﺳﻮ ﻧﺎل َﭘﮍﮬﻴﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬

‫ﺳﭵﮡ ڏﮬﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﻳﺎر َ َ‬
‫آﻧﺪوﺋﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺧﻂ ﺟﻮ‬
‫َ‬
‫آ‪ ‬ﺗﻪ ﺟﻮڙﻳﺌﻴﻦ ﺟﺎ‪ ‬אﮐﻴﻦ ۾‪ ،‬אڄ אوڏאﮬﻮن آﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ﮀﻮ ﻻﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﮕﮭﮍو آ‪َ ‬אﺳﺎن ُ‬‫ﺳﮕﮭﮍو ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫אﭼﻮ אﭼﻮ ﺗﻮن ﮀﻮ ﻧﻪ אﭼﻴﻦ ﭤﻮ‪ ،‬ﻣﺤﺮم رאز رﻻﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎڻ ِﻣﻼﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺒﻦ‬ ‫ََ‬
‫ﻧﺎﻧﻮא� ﺟﻲ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫َُ‬
‫وﺳﺎرﻳﻮ‪،‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ‬
‫وﻋﺪو ِ‬
‫َﭜﻼ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن!‬
‫ﻣﺎن ُ ُ‬
‫ﮔﺬאرﻳ َﻮ‪.‬‬ ‫ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﻛﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ َ‬ ‫َאﺳﺎن ﻧﻤﺎﮢﻦ ﺳﺎن َ‬
‫ﻧﮭﺎرﻳ َﻮ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ڏک ڏﻳﺌﻲ َوﺋﻴﻦ אﮘﻲ َﮐﺆن َאﮘﺮא‪ ،‬وري ﻧﻪ ﭘﻮ‪‬‬
‫َ‬
‫ُ‬
‫ﻗﻄﺎرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‪َ َ ‬‬
‫ﻛﮃ‬ ‫ِ‬ ‫ﮀﻨﻲ َאﺳﺎن ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ﮬﻴﮇאﻧﮭﻦ ﮬﻮڏﻧﮭﻦ ِ‬
‫אڏאرﻳ َﻮ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ ﺳﻮ ِﻋﺸﻖ‬ ‫ُ‬ ‫آﺗﮡ َ‬
‫ﭼﻮرﻳﻢ‪ِ ،‬‬ ‫ﭼﺮﺧﻮ وﻳﭡﻲ‬
‫َُ‬
‫ﻨﭝﺎرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﺖ َ‬
‫ﺳ‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ِ “‬‬‫ِ‬ ‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎﻧﻮل‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﺟﻮ ﺗﻮ ﭘﻴﺮ َﭜﺮي آﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﻧﭥﻲ ُﭘﭵﺎن‪َ ...‬אﻻ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭤﻮري ﮬﻚ َ ِ‬
‫ﮬﺘﻲ َﻟﮑﻴﻦ ﮬﺰאرﻳﻦ‪َ ،‬ﻟﺌﻮن אﺳﺎن ﭤﻮ ﻻﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻋﺎﺷﻖ ِ‬
‫َﻋﻴﺐ َאﺳﺎن ۾ آﮬﻦ َאﭘﺎرﻳﻦ‪ِ ،‬אﮬﻲ َﭜﻼ ﻛﻴﻮ ﭤﻮ ﭜﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ڏﻧﮕﺎﻳﻮن ڏﺳﻲ َאﺳﺎن ﺟﻮن‪ُ ،‬‬
‫ﭼﺖ ﻧﻪ َאﺳﺎن َﺗﺆن ﭼﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ڏوہ‬
‫ﮘﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ﭤﻮ ﮘﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬‫ﻳﺎر َאوﮬﺎن ﺟﺎ‪َ ُ ،‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫َאڙي َאﻟﻮ َאﻟﻮ‪َ ،‬‬
‫رאﻧﻮل آﻳﻮ َ‬
‫رאڄ ۾!‬
‫ﭤﻴﮍم َﭜﻠﻮ‪.‬‬ ‫אڄ َ‬

‫ﭜﻴﻨﺮ ِ َ‬ ‫ﺳﻮر ﺳﻨﮅو ﻛﺮي‪ُ َ ،‬‬ ‫َ‬
‫وﻳﮍא َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎ ﺳﺎﻋﺖ ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ َ‬
‫ﺳﻠﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﺳﺎﻋﺖ ﮔﮇﻳﺎ ُ‬
‫ﮬﻠﻮ‪.‬‬‫ﮘﺎﻟﮫ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻮ ﻛﺎ ﭔﻲ‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن َאوﮬﻴﻦ َ‬
‫ِ‬
‫ڏﮬﺎڙي ڏﺳﮡ َﮐﺆن‪ ،‬وאر ﻧﻪ ﭘﻮﻧﺪو وﻟﻮ‪.‬‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫روح ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ َرﻟﻮ‪.‬‬ ‫َאﺻﻞ آﮬﻲ ُאﻧﮭﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺳﭵﮣﻦ‪َ ،‬ﮐ َﺮن َﻟﮙﻮ َﮐﻠﻮ‪.‬‬‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔﮇﻳﻮ َ ِ‬

‫ﺟﮭﻮﻟﮣﻮ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ آ‪ ‬ڙي ﺟﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎ روز ُﭘﮁﺎن ِﭤﻲ ﭘﺎﻧﮅﻳﺆن‪.‬‬
‫ﮬﺖ‪ ،‬ﭘﻮﭤﻴﻮن ِﭤﻲ ﭘﭩﺎﻳﺎن‪،‬‬ ‫َ‬

‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﭼﮡ ﻛﺎڻ ِ‬
‫ﺳﻨﺠﮭﻲ ﺻﺒﺢ َ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬ﭤﻲ ﭘﺎﻧﮅي ُﭘﮁﺎﻳﺎن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻞ ُאڏאﻳﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ڏאﮬﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ڏﻳﮫ ڏي‪ ،‬ﭤﻲ‬
‫ِ‬ ‫ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬אﭼﻲ ﻗﺎﺻﺪ ﺟﻲ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ُ‬
‫روﺋﻲ‪،‬‬
‫رﮬﺒﺮ ﮐﻲ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺣﺎل ﺳﮣﺎﻳﺎن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬ﺗﻨﮭﻦ َ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺟﺎل אﺳﺎن ﺟﻲ ﮬﺎﮢﻲ ﮬﺠﺮ ۾ ﮬﻮﺋ ِﻲ‪.‬‬

‫ِ‬
‫ََ‬
‫دﻟﺒﺮ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دﻳﺲ ڏي ِﭤﻲ ڏﺳﺎن ڏﻳﮭﺎڙﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ َאﺳﻴﻦ َوس ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮن‪،‬‬
‫ﻧﺎﻧﺆ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو زور ﻛﺮﻳﺎن ﭤﻲ زאرﻳﻮن‪.‬‬

‫ﭘﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫אﭤﻲ وﻳﭡﻲ אوﺗﻴﺎن آ‪ ‬ﭘﻨﺒﮣﻴﻦ ﻣﺎن ِ‬
‫ٖ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫אﭼﻲ ِڏﺳﺞ ﺳﭙﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫درد َﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ دل ۾‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ َ‬
‫ﺳﻚ ﺗﺎ ﺳﺎﻣﺎﮢِﻲ‪.‬‬
‫ﺣﻴﺮאﻧﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻴﻨﮍي‬
‫ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ِ‬ ‫ﺳﭵﮡ‬ ‫َ‬
‫ﺗﺎﻛﺆن َ َ‬
‫ِ‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻲ‪،‬‬ ‫ڏﻳﺌﻲ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ وﺋﻴﻦ ﺗﻮن ِ ُ‬
‫ﻧﻴﮭﻦ ﺗﻪ ِ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﮘﺎ ِﻧﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺪא ”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ِ ِ‬
‫{‬

‫ﻫﻴﺮ رאﻧﺠﻬﻮ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﻫﻴﺮ رאﻧﺠﻬﻮ‬
‫‪1‬‬
‫ُ‬
‫ﮀـــﮇي ﻣﻠﻜﻴﺖ ﻣﺎل‪ ،‬رאﻧـﺠﻬﻮ ِرڻ ﭼـــﮍﻫﻲ ﻫـــﻠﻴﻮ؛‬
‫ﻛﻴﺲ ﻛﻨﮕﺎل‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﺣﺎﻛﻢ ﻫﻮ ﻫﺰאر ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﻗﺴﻤﺖ َ ُ‬
‫‪2‬‬
‫ﺣﺎﻛﻢ ﺗﺨﺖ ﻫﺰאر ﺟﻮ‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖ ﻛﻴﻮ ﻛﻨﮕﺎل؛‬
‫ﻣﺮد ﮐﻲ‪ ،‬ﺧـﻄﺮو ﻧﻜﻮ ﺧﻴﺎل؛‬ ‫ﻣﺴﻜﻴﻨﻲ‪ ‬ﺟــﻮ َ‬
‫ﻛﻴﮍس ﺣﺎل؛‬‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣــﺴﺘﺎﻧـــﻮ ﻛـﺮي‪ ،‬ﻫِـﮭﮍو ِ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ُﭘـﮁﻲ ﺟـﮭﻨﮓ ﺳـﻴﺎل‪ُ ،‬‬
‫ﺣـﺐ ﻧﻪ ﺗـﺨـﺖ ﻫﺰאر ِ‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﺎﻟﻚ ُאﻧﮭﻲ‪ُ ‬ﻣﻠﻚ ﺟﻮ‪ ،‬رאﻧﺠﻬﻦ ﻣﺎن رאﺟﻮ؛‬
‫אﻟﻔﺖ ﮐﺎن ﻋﻄﺎ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ڏﮐﻦ ﺟﻮ ڏאﺟﻮ؛‬
‫ﻛﻞ َ‬
‫درد ﮐﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻢ آﺟﻮ‪ ،‬دﻧﻴﺎ ﺟﻲ ُ َ‬
‫ﻋﺸﻖ َ‬

‫‪4‬‬
‫ﻣﺎﻟﻚ ﺗﺨﺖ ﻫﺰאر ﺟﻮ‪ ،‬رאﻧﺠﻬﻮ آ‪ ‬رאﺟﺎ؛‬
‫ﻗﺮب ﻫﺌﻴﻦ ﻛﺎ ﺟﺎ؛‬ ‫ﻛﺎﻧﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻗﻠﺐ ۾‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ڏﮐﻦ ﺟﺎ ڏאﺟﺎ‪ ،‬ﻟﮑﻴﺎ ﻫﻴﻢ ﻟﻮح ۾‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫َ‬
‫دﻳﺲ ۾؛‬ ‫ﻫﻴﻢ ﺷﺎن‪ ،‬دﻟﺒﺮ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ‬‫ﺷﺎﻫﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫ﮐﮣﻲ ﺳﻮرن ﺟﻮ ﺳﺎﻣﺎن؛‬ ‫ُ‬
‫אﺗﺎن آﻳﺲ אوﭼﺘﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﮀﺎ ﻣﻨﺠﻬﺎرؤن ﮀﺎ ِﭤﻲ آﻳﺲ‪ ،‬אﻫﻮ אﭤﻢ َאرﻣﺎن؛‬
‫ﻫﺘﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻫﻴﺮ ِ‬
‫ﺣﻴﺮت ۾ ﺣﻴﺮאن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫‪6‬‬
‫رאﻧﺠﻬﻮ ُﻫﻴﺲ رא‪ ،‬ﻣﺎﻟﻚ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﻠﻚ ﺟﻮ؛‬

‫ﻛﻴﻦ َ‬
‫ﺳﻤﺎ‪‬؛‬ ‫ﭘﻴﮍم ِ‬‫אدﻳﻮن ﻋﺸﻖ אﻧﮅو ﻛﻴﻮ‪َ َ ،‬‬
‫ﻫﻴﺮ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫אﭼﻲ ِ‬
‫ﻫﺘﻲ ِ‬ ‫ﮔﮭﻮرن ﻛﻴﻢ ﮔﮭﺎ‪ِ ،‬‬
‫‪7‬‬
‫َ‬
‫אﭼﮡ אوﮐﻮ ﻣﻮن ُﻫﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺎرﻳﻮن آﻧﺪم ِ‬
‫ﻫﻴﺮ؛‬
‫َ‬
‫ﺗﻘﺪﻳﺮ؛‬ ‫ﻟﮑﺌﻲ َ‬
‫ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎڙڻ َﭘﺌﻲ‬ ‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ِ ِ‬
‫ﻛﺎﻧﻪ ﻫﻠﻲ ﺗﺪﺑﻴﺮ‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪ אﻟﻤﺎ‪ ‬ﺳﺎن‪.‬‬

‫‪8‬‬
‫ُ‬
‫ﻟﺒﺎس؛‬ ‫ﺟﻮﮘﻴﺎ َ‬
‫وﻳﺲ ڍﻛﻲ‪ ،‬ﻻﭤﻢ ﺳﭛ‬
‫ﭘﭩﻴﻬﺮ ﺑﺎﻓﺘﺎ‪ ،‬ﻧﭙﭧ ﻛﻴﻢ ُ‬
‫ﻧﺎس؛‬ ‫َ‬ ‫َﭘﭧ‬
‫ﻛﻴﻮ ﻧﻴﻨﻬﻦ ِ ُ‬
‫ﻧﺮאس‪ ،‬دﻧﻴﺎ ﺟﻲ درد ﮐﺎن‪.‬‬
‫‪9‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎ‪ ‬ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﭼﻮﭼﻚ ڌي‪ ‬ﭼﺮﻳﻮ؛‬
‫ﻋﻘﻞ ﻫﻮش ﻧﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﻣﺤﺒﺖ وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﭼﻮﭼﻚ ڌي‪َ ‬‬
‫ﭼﺮﻳﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻴﻮ ﻣﺎ‪‬؛‬
‫ََ‬
‫ﭘﻴﮍم ﻛﻮﻧﻪ ﺳﻤﺎ‪ ،‬آﻳﻞ ﻋﺸﻖ אﻧﮅو ﻛﻴﻮ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ُ‬
‫ﻣﻴﻬﺎر؛‬ ‫ﻫﺰאري ﻫﻮت ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ﻛﻴﻮ‬
‫ﺷﺎه ِ‬
‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺐ ﮐﺎن‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻘﻦ ﮐﻲ ُ‬
‫ﻋﺎر‪ ،‬ﻛﻬﮍو آﻫﻪ‬

‫‪12‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻮر ﻧﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺎن ُﻣﮍאن‪ ،‬ﻫﺘﻲ ِ‬
‫אﭼﻲ ﻫﺎڻ؛‬
‫ﻛﺎڻ ﻛﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﻛﺎڻ‪ ،‬ﮘﺌﻮن ﭼﺎرﻳﻨﺪس ﮘﻮٺ ﺟﻮن‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ﮘﺌﻮن ﭼﺎرﻳﻨﺪس ﮘﻮٺ ﺟﻮن‪ ،‬ﻛﺎڻ ﻛﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﻛﺎڻ؛‬
‫אﻫﺎ روح رﻫﺎڻ‪َ َ ،‬‬
‫ﻣﻦ ِﭜﻲ ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺤﺐ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪14‬‬
‫ُ‬
‫ﮘﻨﻮאر؛‬ ‫ﻛﺎڻ ﻛﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﻛﺎڻ‪َ ،‬ﮘﻠﻴﻴﻦ ِﭤﻴﺲ‬
‫ﻳﺎر‪َ َ ،‬‬
‫ﻟﻬﻦ ڏوﻻ ڏﻳﻞ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﻣﻦ ﻣﻮن ﻣﻠﻲ ُ‬
‫‪15‬‬
‫ﻧﻮرﻧﮓ ﻧﺪورو‪ ،‬ﮐﻴﮍو وﺟﮭﺎن َ‬
‫ﮐﻮه؛‬
‫رאﻧﺠﮭﻮ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫روح‪ ،‬ﺳﺪא وﺳﻲ ﭤﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ﻮﻟﻲ ﻣـــــﻮن ﮐﻲ ﺟـﻴـﮇﻳـــﻮن؛‬
‫ﮐــﻴـﮍي ﻧﺎ ﻣــــﻴﮍي‪ ،‬ﻣـــــ ٰ‬
‫ﺟﮭﻨﮓ ﺳﭵﻮ ﺟﮭﻴﮍي‪ ،‬ﺗﻪ ﺑﻪ رאﻧﺠﻬﻦ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫روح ۾‪.‬‬

‫‪17‬‬
‫ﮐﻮه‪ ،‬ﻧﻮرﻧﮓ ﻧﺪورو؛‬
‫ﮐﻴﮍو وﺟﮭﺎن ِ‬
‫دل َאﭤﻢ دﻳﺮو‪ ،‬ﻫﺰאري‪ ‬ﺟﻲ ﻫﻮت ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ﺷﺎل وﺟﻬﻴﻦ‪ ،‬ﭼﮝﻲ ﭼﻮﭼﻚ ﭼﺖ؛‬ ‫وאﺣﺪ َ‬
‫َ‬
‫ﭘﺖ‪ ،‬ﺳﺪא ِ َ‬
‫ﺳﻚ وאرﺋﻴﻦ!‬ ‫َﭘﺮور رﮐﻴﻦ َ ِ‬
‫‪19‬‬
‫رﻳﺠﻬﻲ روح رאﻧﺠﻬﻲ ﺳﺎن‪ ،‬ﮐﻴﮍو َ َ ُ‬
‫ﮐﭙﮍﺗﺎل؛‬
‫ُ‬
‫ﭼﻨﮉאل؛‬ ‫ِوڌؤن وﺟﻬﻲ وچ ۾‪ ،‬ﭼﻮﭼﻚ ُ‬
‫ڏس‬
‫ُ‬
‫ﺳﻴﺎل؛‬ ‫ﻣﺎدر ِﻣﮭﮣﺎ ڏﺋﻲ ﺟﻬﺠﻬﺎ‪ ،‬ﺟﮭﻴﮍي ﺟﮭﻨﮓ‬
‫ﻣﭡﻮ ﻣﻮن ِ ُ‬
‫ﻣﻬﻮאل‪ ،‬ﻣﻮن ﻣﻮر ﻧﻪ وﺳﺮي‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ﻫﻴﺮ ﺟﻲ‪ ،‬رאﻧﺠﻬﻮ ڏﺳﻲ َ‬
‫رאه؛‬ ‫ﻫﺮ وﻳﭡﻮ ِ‬‫ﻫﺮ َ‬
‫َ‬
‫َ‬
‫ﭼﻨﺎه؛‬ ‫وﻳﭡﻮ وﭴﺎﺋﻲ َوﻧﺠ ُﻬ ِﻠﻲ‪ ،‬ﭼﺎﻫﻮن ﺗﻲ‬
‫ﺳﺎﻧﮃﻳﻮ وﺗﻲ َ‬
‫ﺳﺎه‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﻮر ﺳﭵﮡ ﺟﺎ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪1‬‬
‫ﺟﻮ ﺟﻮﮘﻲ زﻟﻔﻦ وאرو‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﻮ ﺳﺎ ِﻣﻲ ﻣﻮن ﺗﺎن ﻛﻴﻦ ﺳﭹﺎﺗﻮ!‬
‫ﻣﺸﻌﻞ ُﻣﻨﻬﻦ ُﻣﻮﭼﺎرو‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻔﻨﻲ دﺳﺖ َﭘﻬﻮڙא‪،‬‬
‫ِ‬ ‫َﮘﻞ ﻛﺌﻲ‬
‫ﭘﺌﻲ وﮢﺠﺎرو‪.‬‬ ‫אﻧﮓ ﭜﭝﻮت ﺑﻨﺎﺋﻲ آﻳﻮ‪ ،‬ﺑﻴﮏ ِ‬
‫ﻟﺒﺎس ﻛﻮ رאﻧﺠﻬﻮ ِאﻳﻨﺪو‪ ،‬ﮀﮇي ﺗﺨﺖ ﻫﺰאرو‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭔﺌﻲ‬
‫ﺳﭹﺎﺗﻢ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﻮ ُﻣﺌﻲ‪ ‬ﻟﺌﻪ وאرو‪.‬‬ ‫ﺳﺒﺐ אﻧﻬﻲ‪َ ‬ﮐﻮن ﻛﻴﻦ ُ‬
‫َ‬
‫ﺳﻠﻴﺎﺋﻴﻦ ﺳﺎرو‪.‬‬ ‫ﺳﭹﺎﺗﻮ رאﻧﺠﻬﻮ آﻫﻲ‪ ،‬ﺟﮇﻫﻦ ﺟﻤﺎل َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻴﻬﻲ אڄ آﻳﻮ‪،‬‬
‫ﺟﻮ אﮜﮡ ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻲ ﻣﻮن ﺗﺎ ﺻﺤﻴﺢ ُ‬
‫ﺳﭹﺎﺗﻮ!‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻮ‬
‫ﺑﻴﺮאﮘﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﺑﻴﮏ ﻛﺮي‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻛﻴﮇو ﻫﻨﺮ ﻫﻼﻳﻮ!‬
‫ﻮﮘﻦ وאرﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ِﻟﮝﻴﻦ ﺑﺴﻤﻮ ﻻﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮ ﺟﮭﭩﺎﺋﻮن ﺟ ِ‬
‫ُﻣﺮﻟﻲ‪ ‬ﻣﺴﺖ آوאز ُאﻧﻬﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ روح رﻳﺠﻬﺎﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻟﻲ آﮢﻲ ﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬
‫ٰ‬ ‫رאﻧﺠﻬﻮ ﺗﺨﺖ ﻫﺰאري وאرو‪،‬‬
‫ﻋﻄﺮ ﻋﺒﻴﺮ ِאﻧﻬﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎ ُﻣﺸﻚ َﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬
‫ﺳﺮ ﭘﺎﮢﻮن ﭴﺎﮢﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﻤﺠﻬﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻫﻲ ِ‬‫ﭘﻴﺎري ِ‬

‫دאﺳﺘﺎن ﭔﻴﻮن‬
‫‪1‬‬
‫ﻟﻮڌي َ‬
‫ﻛﮃﻳﺎﺋﻮن ﻟﻮ‪ ‬ﻣﺎن‪ ،‬رאﻧﺠ َﻬ ُﻦ رﻣﺰدאر؛‬
‫ﺟﺎﭨﻲ ﻫﻠﻴﻮ ﺟﺎن ﺗﻲ‪ ،‬ﺟﻮﮘﻦ ﺟﻮ ﺟﻨﺴﺎر؛‬
‫َ‬
‫ﭼﺎه ﻣﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﺮﻟﻲ َﻣﮣﻴﺎدאر‪ ،‬ﭼﻮرﻳﻮن وﺗﻲ‬
‫ُ ِ‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻦ ﭘﻴﻮ؛‬‫אﻟﺴﺘﻲ آوאز ﻛﻮ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻫِﺮدي אﻧﺪر ِ َ‬
‫ﻫﻴﺮ ﺟﻲ‪ ،‬آﻫﻲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ؛‬
‫ُﻣﺮﻟﻲ‪ ‬ﻣﺴﺖ ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻮﮘﻴﮍن ﺟﻲ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻴﻞ‪ ،‬ﮔﻮدﻳﻦ وڌא ﮔﻮدڙﺋﻲ؛‬ ‫ﻛﺎرﻳ َﻬﺮ ﻗ ِﺘ َ‬
‫َﻣﻨﮉﻳﻮ وﺗﻲ َﻣﻨﮉن ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺎﻧﮓ ﻧﺴﻮرא ِ َ‬
‫ﻧﻴﻞ؛‬
‫رאﻧﺠ َﻬﻦ ﺟﻲ ِ َ‬
‫رﺳﻴﻞ‪ِ ُ ،‬‬
‫ﻣﺮﻟﻲ‪ ‬ﻣﺴﺘﺎﻧﺎ ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻣﺮد ﺟﻲ‪ ،‬ﮐﻨﻴﺎ ﻛﺎرﻳﻬﺮن َ َ‬
‫ﻛﺮ؛‬ ‫ﻣﺮﻟﻲ‪ ‬ﺗﻲ ﺗﻨﻬﻦ َ َ‬
‫ُ ِ‬
‫ﭔﺮ ﮀﮇي ﭔﺎﻫﺮ ﭤﻴﺎ‪ِ ،‬ﻧﻴﻼ ِﻧﻜﺮي َ َ‬
‫ﻧﺮ؛‬ ‫َِ‬
‫ﺟﻮﮘﻴﮍي ﺟ َﻬﭩﻲ وﺗﺎ‪.‬‬
‫ِ‬
‫زﻫﺮي ﻣﻨﺠﻬﻪ َ‬
‫زﻫﺮ‪،‬‬

‫‪5‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎرﻳﻬﺮ؛‬ ‫ﺟﻦ ﮐﻲ َאدﻳﻮن אوﭼﺘﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭨﻴﻮ‬
‫َﺗﻦ ﺟﻲ ﺧﺎص َ َ َ‬
‫ﺧﺒﺮ‪ ،‬ﺟﺎﭼﻴﻮ ﺟﻮﮘﻴﮍن ﮐﺎن‪.‬‬
‫‪6‬‬
‫ُ‬
‫ﺧﺎص؛‬ ‫ﺟﺎﭼﻴﻮ ﺟﻮﮘﻴﮍن ﮐﺎن‪ ،‬ﺗﻦ ﺟﻲ ﺧﺒﺮ‬
‫ﺳﻮن ﻣﭥﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﺎس‪َ ِ ،‬‬
‫ﺳﻨﮕﮭﮡ ﺳﺎن َ َ‬ ‫ﻧﺎﻧﮕﻦ ﻛﻴﺎ ُ‬
‫‪7‬‬
‫ﭔﺮ ﻣﺎن ﭔﺎﻫﺮ ﻧﻜﺮي‪ ،‬ﻛﺎري ﮐﻨﻴﺎ َ َ‬
‫ﻛﺮ؛‬ ‫َِ‬
‫ﺟﻬﻴﻦ َ ُڏر ﻧﻪ َ‬
‫ڏﻳﻬﻪ ۾‪.‬‬ ‫َ‬
‫ُڏر ِאﻧﻬﻲ‪ ‬ﺟــــــﻲ َڏر‪ِ ،‬‬
‫َ‬
‫‪8‬‬
‫ﻛﻲ‪ ،‬ﺟﻮﮘﻦ ﻣﺎري َ‬
‫ﺟﮏ؛‬ ‫ﺳﭹﺎﺗﺌﻮن ﻛﻴﻦ ِ‬ ‫ﺳﭗ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﮕـﮭــﻴﻮ َ َ‬
‫ﻛﮏ‪ ،‬ﺳـﭝﺎﮘﺎ ﺳـﻲ ﺋ ِــﻲ ِﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺟــــﻨﻴﻦ ِ‬
‫‪9‬‬
‫ﺧﺎﻧﻲ؛‬
‫ﻛﻨﻦ ۾ وﺟ ِﻬﻲ‪ ،‬ﺧﺎن ﮀﮇي ِ‬‫ﻛﻨﮃل َ َ‬
‫ُ َ َ‬
‫رאوي‪ ‬ﻃـﺮف َ ِ‬
‫روي ﻫﻠﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺟـ ﻮ ﮘـ َ ُ‬
‫ﻴﺴﺮ ﺟـ ِ‬
‫ﺎﻧﻲ‪ِ ،‬‬

‫‪10‬‬
‫َُ‬
‫ﻮﮘﻴﺴﺮ ﺟـﻮאن؛‬ ‫رאوي‪ ‬ﻃـــﺮف َروﻳﻮ‪ ،‬ﺟــ‬
‫ِ‬
‫ﻫﻴ َﺮ ُ َ‬
‫אﻛﻴﺮ ۾‪َ ،‬ﻣﺮد ﭤﻴﻮ ﻣﺴﺘﺎن؛‬ ‫ﻫﻴﻜﺮ ِ‬
‫ﮐﮣﻲ ﻫﻠﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﻮرن ﺟﻮ ﺳﺎﻣﺎن‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎڻ ِ‬
‫‪11‬‬
‫رאوي‪ ‬ڏאﻧﻬﻦ روﻳﻮ؛‬ ‫َ‬
‫ﭼﻨﺎب ﺟﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ﮀﮇي ﭼﺎه‬
‫ﺳﺮﻟﻴﻮن‪ ،‬وﻧﺠ َﻬﻠﻴﻮن وﭴﺎﺋﻴﻨﺪو وﻳﻮ؛‬
‫ُﻣﺮﻟﻴﻮن ُ‬
‫ﭤﺎﻧﻴﻜﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﻧﺎﻧﮕﻮ ﻧﻮرﻧﮓ ُﭘﺮ ۾‪.‬‬
‫ِ‬
‫‪12‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﻳﻮ ُ‬
‫ﺟﻮ‪ ‬۾‪َ ،‬ﻣﺮﻛﮣﻮ َﻣﮣﺪאر؛‬
‫ﻣﺮﻟﻲ ﻣﺴﺘﺎﻧﺎ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﻟﮏ ﻫﺰאر؛‬
‫ﻧﻮאﺋﻴﺎ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻧﺎٿ‬ ‫ﻛﺎرﻳﻬﺮ َ َ‬
‫ﻛﺮدאر‪ِ ،‬ﻧﻴﻼ َ‬
‫‪13‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﻳﻮ ﺟﻮ‪ ‬۾؛‬ ‫َ‬
‫ﻣﻨﮉڙא‪َ ،‬ﻣﮍﻫﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻨﮉڙא ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺗﻲ‪.‬‬‫ﭘﮍﻫﻴﻮ ﺳﻮ ﭘﮍﻫﻲ‪َ َ ،‬‬

‫‪14‬‬
‫ُﺗﻨﺒﻴﻮن ﺗ َ‬
‫ــــــﻦ َﺗـﮣـﻲ‪ ،‬ﺟـــﻮﮘﻲ آﻳﻮ ﺟـــــــﻮ‪ ‬۾؛‬
‫ﻗﺮب ﻛﮣﻲ‪ ،‬رאﻧﺠﻬﻮ روﻟﻴﻮ ُ َ‬
‫رڃ ۾‪.‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ َ‬
‫‪15‬‬
‫وﻫﻪ ﭤـﻴــﻮ؛‬ ‫ﻴﭩﻲ‪ ‬ﻧــــﻮرﻧـــ َ‬
‫ﮓ ﭘـﻮر ۾‪ ،‬وﻳـﻬـﮡ ُ‬ ‫ﻧــ ِ‬
‫َ‬
‫ﭼﻨﺎﻫﻪ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭼﺎﻫﻪ‬ ‫ڏورאﭘﺎ ﻧﻪ ڏﻳﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻨﺠﻮ‬
‫‪16‬‬
‫ﻧﻴﭩﻲ‪ ‬ﻧﻮرﻧﮓ ﭘﻮر ۾‪ ،‬وﻳﮭﮡ ﭤﻴﻮ ُ‬
‫وﻫﻪ؛‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻛﺎرﻳﺎ َ َ‬
‫ﻛﻤﮍא‪ ،‬ﻣﺎﻧﮃي‪ ‬ﻟﮙﻮ ِ ُ‬
‫ﻣﻨﻬﻪ؛‬
‫وאﺳﻴﻨﮓ ﺟﻮ‪.‬‬‫ورﻫﻪ ﺳﻨﺪي ِ‬‫وﻫﻪ‪َ ،‬‬
‫ﻛﮃي ُ‬ ‫ورﻫﺆن َ‬
‫َ‬
‫‪17‬‬
‫ﻣﮕﻦ؛‬ ‫ﺮﻟﻲ‪َ ‬‬
‫ﻛﺌﻲ َ ُ‬ ‫ﻫﻴﺮ‪ُ ،‬ﻣ ِ‬
‫ﻫﺎري‪ ‬ﭔﮅي َ‬
‫ﻛﻲ‪ ،‬وﻳﭽﺎري‪ُ َ َ ‬‬
‫وﭼﻦ؛‬ ‫ﻛﻴﻦ ِ‬‫”ﺳﭽﻮ“ وﺳﺮي ِ‬
‫ﻻﻧﮕﻮﭨﻲ‪ُ َ ‬‬
‫ﻟﮕﻦ‪ِ ،‬ﻟﮑﻴﻮ ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻮ َ‬
‫ﻟﻮح ۾‪.‬‬
‫‪18‬‬
‫ﻫﻴﺲ‪ ،‬ﻫﺘﻲ آﻫﻴﺎن ﻛ ُﻴﺮ!‬‫ﻫﺘﻲ ﻛﻴﺮ ُ‬
‫ُ‬
‫ﺳﻚ َ ِ‬
‫ﻛﺮאﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﻴﺮ‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ِ َ‬
‫ﺳﺎﻟﻢ אﻫﻲ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫آ‪ ‬אﺳﺎﻧﺠﮍي دﻳﺮي‪،‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﮔﮭﮣﻮ ﺳﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﻧﺎ َﺗﻪ ُﻣﺤﺐ َﻣﺮאن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ ﻣﻴﮇא‪ ،‬ﻣﻴﻦ ﺗﺎ ﺗﻴﮇي‪،‬‬
‫ُ ِ‬
‫ﮐﻬﻪ ﮔﮭﺘﺎن ﺳﭛ ﮐﻴﮍي‪،‬‬
‫ﻫﺖ ُ َ‬
‫ﮔﮭﻨﮕﮭﺮ ﮔﮭﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﻴﺎرل‪،‬‬ ‫َאﮜﮡ ﺳﺎڏي آ‪‬‬
‫َ‬
‫ﻟﻬﻪ َﭘ َﻮن ﺳﭛ ﺟﻬﻴﮍي‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﺗﻮﻟﺌﻪ َ ُ‬
‫ﻫﻨﺠﻮن ﻫﺎرﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫{‬

‫ﺳﺎرﻧﮓ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫‪1‬‬
‫ﻣــﻮن ۾ آﻫﻴﻦ ﺗــﻮن‪ ،‬ﺗــﻮ ۾ آﻫﻴﺎن ﻣﺎن؛‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺑﺠﻠﻲ ﺑﺎدل ﺳﺎن‪ ،‬آﻫﻲ ﺟﻴﺌﻦ ُ‬ ‫ِ‬
‫‪2‬‬
‫ﺳﺎﭠﮡ آﺋﻴﻮن؛‬ ‫ﺳﺎٺ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ِ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﻨﺪא‬
‫وﭴــﻦ وﻳـﺲ َوس ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭰـﻴـﺮﻳــﻮ رאﮘـﻦ ﭠﺎٺ‪ُ ِ ،‬‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﻮرب ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﻛﻜﺮ ﻛﺎروﻧﭝﺎر؛‬
‫وﭴﻦ ۽ َوﭴﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ﭼﮍﻫﻦ ﭤﺎ ﭼﻮڌאر؛‬ ‫ِ ُ‬
‫ﮅڙي‪ ‬ﺳﺎر؛‬ ‫ُאﭜﻲ ﮐﻲ آﺑﻴﻨﺪي‪ ،‬ﻟﮅﺋﻮن ِ ُ‬
‫ﺳﻨ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ﺳﻨﺪي‪ِ ‬ﻣﻬﺮ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ٰ‬ ‫ﺳﻨﮕﮭﺎر‪،‬‬ ‫ﺳﺎوא ﭤﻴﺎ َ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻬﺮ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎوא ﭤﻴﺎ ﺳﻨﮕﮭﺎر؛‬ ‫ﺳﻨﺪي‪َ ِ ‬‬ ‫ﻣﻮﻟﻲ َ‬‫ٰ‬
‫َڏﻟﻬﻲ ﮀﮇﻳﻮ ڏٿ ﺳﺎن‪ ،‬ڏوﭤﻴﻴﻦ ِڏﻳﺎر؛‬ ‫ُ‬
‫ﺗﺮאﻳﻮن ﺗﺠﻞ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﺗﺎرون ﺗﺎر؛‬
‫ﻛﺌﻲ‪.‬‬‫ﺳﮣﺎﺋﻲ َ ِ‬ ‫ﺳﻨﻮאر‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻮ رאﻫﻴﻦ‬ ‫َ‬

‫‪5‬‬
‫َﭔﻬﻪ َﭔﻬﻪ ﻛﻨﺪא آﻳﺎ‪ ،‬ﭔﻴﻬﺮ َ َ َ‬
‫ﭔﻜﺮوאل؛‬
‫ﻣﺎل؛‬‫ﻛﻜﺮن ﺟﻲ ﻛﮍﻛﺎٽ ﮐﺎن‪ ،‬وﻳﺎ ﭨﻬﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﭼﻮﻧﮕﻦ ﺳﻨﺪي ﭼﺎل؛‬ ‫אﭼﻲ َ ِ‬ ‫ُ‬
‫آﻫﻦ ۾ ِ‬
‫ﻣﻨﺪאﺋﺘﻲ ﻣﻨﮉل ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﺟﺮ ُאﭠﺎ َ‬
‫ﺟﺎل؛‬
‫ﭘﺴﻲ ﭘﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻨﻬﻮאرن َﭘﻼل؛‬ ‫َ‬
‫َﭘﻠﺮ ﺳﺎن ُ ِ‬
‫َ‬
‫آﺟﮭﺎل؛‬ ‫ﺟﮭﺮي ﭘﻴﻮن ﺟﮭﻮﭘﻴﻮن‪ ،‬ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍن‬ ‫ُِ‬
‫ﻛﺞ ﻧﻪ ِﻧﮅر ﮐﻲ‪ِ ،‬ﻧﻤﺎﮢﻦ َﻧﻨﮓ ﭘﺎ َل!‬ ‫َﻧﻨﮕﻮ َ‬
‫ﻫﻬﮍא َ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺗﻦ َﭘﺮور َﭘﺖ رﮐﻴﺞ ﺗﻮن!‬ ‫ﺟﻦ ﺟﺎ ِ‬ ‫َِ‬
‫‪6‬‬
‫َ‬
‫وﺳﺎﺋﻴﻦ ﺷﻞ!‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻨﺪא ِ َ‬
‫ﻣﻴﻨﻬﻦ‪ ،‬ﺷﺎﻫﻪ‬ ‫ﻣﻬﺮ َ‬‫ِ َ‬
‫ﺟﮭﻠﻲ َ َ‬
‫ﺟﮭﻞ؛‬ ‫ﺟﮭﺮ َﻳ َﻞ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﮭﻮﭘﮍي‪ ،‬ﺑﻨﺎ َ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺮﻳﻢ ﺗﻮن!‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻬﻞ‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﻦ َ‬
‫ﺷﺎل‬ ‫ﻛﺎﻫﻞ ﺗﻲ َ َ َ‬
‫ِِ‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﻴﻮ؛‬ ‫وس ِ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫وڌאﺋﻲ‪َ ،‬وﺳﮡ َ ُ‬ ‫وک َ ِ‬ ‫وﭴﻦ ِ َ‬ ‫ِ ُ‬
‫ُ‬ ‫َ َ‬
‫ﭘﻠﭩﻴﻮ؛‬ ‫وﭴﮡ وאﭴﺎ وאه ﻛﻴﺎ‪َ ،‬ﭘﻠﺮ ﭘﻮ‪ِ َ ‬‬
‫ﺳﭽﺎ“ ﺳﺎﺋﻮ ِﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﭝﻜﻮ ﺳﺎرﻧﮓ آﺋﻲ‪.‬‬ ‫” َ‬
‫‪8‬‬
‫ﻧﺎزכ ﺳﻨﺪو ِﻧﻴﻨ ُﻬﻦ‪ ،‬آﻫﻲ ِאﺋﻴﻦ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﻣﻴﻨﻬﻦ؛‬‫ﻛﺮي‪ ،‬ﺟﻴﺌﻦ ﺳﺎون ِ ُ‬ ‫رאﺋﻲ رﻳﺞ َ‬ ‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ِ‬
‫رאز رﮐﻲ ﭤﻮ رﻳﻬﻦ‪ ،‬ﻣﻦ ۾ ﻣﺤﺒﻮﺑﻲ‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬‫َ‬ ‫ُ‬

‫‪9‬‬
‫رڻ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ َ‬
‫رﻳﺞ؛‬ ‫رﻳﻬﻦ ﺳﺎن‪َ ِ ،‬‬ ‫رאﺗﺎﻛﻮ ُ‬
‫ﻫﻴﺮون َﻣﻨﺠﮭﺎن َ‬
‫ﻫﻴﺞ؛‬ ‫ﭘﻠﭩﻴﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﭘﭩﻦ ﻣﭥﺎن َ ِ‬ ‫ََ‬
‫ﻛﺌﻲ‪ ،‬ﮔﻠﺰאري‪ ‬ﺟﻲ َ‬
‫ﮔﻴﺞ؛‬ ‫ﺑﻬﺎر ِ‬ ‫َﺑﺮن ۾ َ‬
‫ﺳﻴﺞ‪ ،‬ﺳﻮﻧﻬﻴﻦ ﺳﺎوכ َ‬
‫وچ ۾‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎرﻧﮓ‬ ‫” َ‬
‫‪10‬‬
‫رﻧﮓ ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻮﻳﺎڙي‪َ ‬ﭘﭩﻦ ﺗﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭔﻜﺮ ﭔﺎﭔﺎﮢﻦ ﺟﺎ‪َ َ ،‬‬
‫ﭘﻠﺮ ِﭘﻲ ڍﻳﺎ؛‬ ‫َ َ‬
‫ﻣﻬﺮ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﻮﻟﻲ ﺳﻨﺪي‪َ ِ ‬‬ ‫ٰ‬ ‫ڏﻳﻬﺎن ڏرت وﻳﺎ‪،‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻋﺎﻟﻢ ﮐﻲ آﮔﺎﻫﻪ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ ﻛﻨﺪو آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﻛﺮي‪ ،‬ﻛﺎﻫﻴﻮن َאﭼﻲ ﻛﺎه؛‬ ‫ﮔﮍ ﺟﻴﺌﻦ ﮔﻮڙﻳﻮن َ‬ ‫َُ‬
‫وאﻳﻮ‪ ‬ﺳﺎن وאرא ﻛﺮي‪ ،‬ﭠﺎﻫﻴﻮ َאﭼﻲ ﭠﺎه؛‬
‫وڏ ﭰﮍو‪ ،‬وאﭨﻦ ﺗﻲ وאه وאه؛‬ ‫َوﺳﺎﻳﺎﺋﻴﻦ َ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﮔﻠﺰאرﻳﻮن ۽ ﮔﺎه‪َ ،‬ﭘﭩﻦ ﺗﻲ ﭘﮅرא ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪12‬‬
‫َ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻛﻜﺮ ﻛﻜﻮرﻳﺎ؛‬ ‫َ‬ ‫ﭘﻮرب َ‬ ‫َאڄ ﭘﮡ َ َ‬
‫ﺳﺎﺟﮭﺮي ﺳﻮرﻳﺎ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﺮאﺋﺘﺎ‪،‬‬ ‫ﺳﺮ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ ُ َ‬
‫ﭼﻨﮓ ﭼﮝﺎ ﭼﻮرﻳﺎ؛‬ ‫ﺳﺮ ﻣﻨﮉل ۽ ﺳﺎرﻧﮕﻴﻮن‪َ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﻃﺒﻞ ﺗﺎرون ﺗﻴﺞ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫אڀ ُאﺗﻲ אورﻳﺎ‪َ َ َ ،‬‬ ‫ُ َ‬

‫‪13‬‬
‫ﭜﭧ َﭜﺮﻳﻮن؛‬ ‫وڏ ﭰﮍو‪ ،‬ﭜﻨﻴﻮن َ‬ ‫وﺳﻲ ﭘﻴﻮ َ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫َﭜﭩﺎرﻳﻮن ِﭜﭩﻦ ﺗﺎن‪ ،‬وﭤﺎﮢﻴﻦ ورﻳﻮن؛‬
‫ﮐﻴﺮن ﺟﻮ َﮐﺮﻳﻮن‪ ،‬ﭼﺎڏﻳﻴﻦ ڏﻧﺌﻮن ﭼﺎه ﻣﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪14‬‬
‫َ‬
‫ﭼﺎڏﺋﻴﻦ ڏﻧﺌﻮن ﭼﺎه ﻣﺎن‪ ،‬ﮐﻴﺮن ﺟﻮن ﮐﺮﻳﻮن؛‬
‫وﻫﺎﺋﻴﻨﺪﻳﻮن ﺳﻲ آﺋﻴﻮن‪َ ،‬ﭤﮣﻦ ﻣﺎن ﭤﺮﻳﻮن؛‬
‫َﭜﭩﺎرﻳﻮن ﭜﺮﻳﻮن‪ ،‬آﻳﻮن وﺳﺎﺋﻲ َوڏ ُﭰﮍא‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫وאﻟﻲ وﺳﺎﺋﻴﺞ‪ ،‬درد ﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻮ دﻳﺲ؛‬
‫אﭠﻲ ِאﻳﻨﺪم ُאوڏڙא!‬ ‫ُ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﻣﻮن ﭘﺮدﻳﺲ‪ِ ،‬‬
‫‪16‬‬
‫ﺟﮭﮍ ﺟﮭﺠﮭﺎ ﺟﻮﭨﻴﻮن؛‬ ‫ُﻣﻨﺪون ﻣﻮﭨﻲ آﺋﻴﻮن‪ُ ،‬‬
‫ﭘﻠﺮ ﺳﺎڻ ُﭘﺮ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﭘﻮﭠﺎ ۽ ﭘﻮﭠﻴﻮن؛‬ ‫َ ََ‬
‫אڄ ﻣﻮﭨﻴﻮن؛‬ ‫ﻣﻴﻬﻴﻮن َ ُ‬
‫ُ‬ ‫ﭘﺴﻲ ِﻣﻴﻨﻬﻦ ﻣﻬﺮ ﺟﺎ‪،‬‬ ‫َ ِ‬
‫َ‬
‫ﭼﺮﻳﻮ אﭼﻦ ﭼﻮﭨﻴﻮن‪ ،‬وﭤﺎﮢﻴﻦ وﻟﺮ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪17‬‬
‫وאﻟﻲ وري ﺗﻮن‪ ،‬وﻃﻦ ﺗﻲ َ‬
‫وس ﻛﺮﻳﻦ؛‬
‫ِﻣﻨﻬﻦ وﺳﻨﺪي ﻣﻮن‪ ،‬ﺳﭵﮡ ﺳﺎرﻳﻢ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ!‬

‫‪18‬‬
‫رﺣﻤﺖ ﺟﺎ درﻳﺎه؛‬‫َ‬ ‫وﺳﻲ ﭘﻴﺎ‪،‬‬ ‫دﻳﺴﺎ دﻳﺲ ِ‬
‫ﮔﻠﺰאرﻳﻮن ۽ ﮔﺎه‪ ،‬ﭘﻮﭠﻦ ﺗﻲ ﭘﮅرא ﭤﻴﺎ‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﺳﺴﺘﻲ ﮀﮇ؛‬ ‫אﭤﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻞ“‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﻌﻲ ۾ ِ‬
‫ﻣﭥﺎن אﻳﻨﺪ‪ ‬אوﭼﺘﻮ‪ ،‬ﻫﺎڻ ﻧﻪ ُﻣﮍﻧﺪ‪ِ َ ‬‬
‫ﻫﮇ؛‬
‫وﭸﻲ‪.‬‬ ‫وﺳﮡ ﮐﺎن אﮘﻲ ِ‬ ‫َאﺟﮭﺎﭘﻲ ﻛﺎ אڏ‪َ َ ،‬‬
‫ِ‬
‫‪20‬‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﺎري رאت‪ ،‬رﮢﻦ ﻣﭥﻲ رﻳﺞ ﻛﻴﺎ؛‬
‫ﭰﭩﻲ‪ ‬ﭘﺮﭜﺎت؛‬ ‫َﭘﮑﻦ ﭘﺮڙא ﺳﻮﺋﻴﺎ‪ِ ،‬ﭘﺮه ِ‬
‫ت؛‬‫ﭰﻞ ﭜﺎﺗﻮن ﭜﺎ ِ‬ ‫ﮔﻞ ُ َ‬‫َﭘﭩﻦ ﺗﻲ ﭘﮅرא ﭤﻴﺎ‪َ ُ ،‬‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬
‫وאﺋﻲ ﺳﭛ ﻛﻨﻬﻦ وאت‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎرﻧﮓ ﺳﺎٺ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪21‬‬
‫ﺳﺎرﻧﮓ ﺻﺒﺢ آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﮔﻮڙﻳﻮن ﻛﺮي َ‬
‫ﮔﺎج؛‬
‫ﻛﻠﻬﻲ ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﻫﺮ ُ‬ ‫ﻛﮍﻣﻴﻦ َ‬ ‫ﻫﺎج‪ُ ،‬‬ ‫ﻫﻠﻴﺎ َ‬ ‫ﻫﺎري َ‬
‫‪22‬‬
‫َ‬
‫ﺑﻮﻧﺪن ﻛﺌﻲ آ َﺑﺲ؛‬ ‫ﭜﻴﻨﺮ ﻧﺎ ﭜﺎﻧﺌﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻪ‬
‫ِ‬
‫وري وﻳﺘﺮ وﺗﺮو‪.‬‬ ‫אﺟﮭﻮڙي آﺋﻴﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬

‫‪23‬‬
‫رאت؛‬
‫ﺳﺎري ِ‬ ‫وﻫﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ِ‬ ‫ِ‬ ‫אﮐﻴﻦ آب‬
‫ﭜﺎت؛‬
‫وﻫﺎﺋﻦ وڏ ﭰﮍو‪ ،‬ﭘﺮﭼﻦ ﻧﺎ ﭘﺮ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺑﺮﺳﺎت‪ ،‬אﮐﻴﻦ אوﺗﮡ ﺳﮑﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭜﻴﻨﺮ ﮐﺎن‬
‫ِ‬
‫‪24‬‬
‫وﭴﮡ‪ ،‬ﭨﻴﻮن ﻟﻬﻲ ﭘﻴﻮ ﺳﻲ‪‬؛‬ ‫َ‬ ‫وﺳﮡ ﭔﻴﻮ َ‬ ‫ﻫﻚ َ‬ ‫ِ‬
‫ﮀﻲ‪‬؛‬ ‫َ‬
‫ﺟﮭﻮري وڌﺋﻴﻦ ﺟﮭﻮﭘﻴﻮن‪ ،‬ﮀﻦ وڌאﺋﻴﻦ ِ‬
‫وאه وﺳﻴﻠﻮ ِﭤﻲ‪‬؛‬ ‫رﮢﻦ ۾‪َ ،‬‬ ‫رﻧﻦ ﺟﻮ َ‬
‫ُ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻮ ﻫﻲ‪َ ،‬ﺗﻦ َﭘﺮور رک َ‬
‫ﭘﻨﺎه ۾!‬
‫‪25‬‬
‫ﺟﮭﺠﮭﻮ؛‬ ‫ﺟﮭﮍ َ‬ ‫َאول آﻧﮅي آﺋﻲ‪ ،‬ﭘﻮﻳﺎن ُ‬
‫אوٽ َאﺟﮭﻮ؛‬ ‫ﻧﻜﻮ אوﻟﻮ آﺳﺮو‪ ،‬ﻧﻜﻮ َ‬
‫ﭘﻨﺎه ۾!‬‫ﭘﺮور رک َ‬ ‫ڏﻫﻴﻠﻴﻦ ڏﺟﮭﻮ‪َ ،‬ﺗﻦ َ‬
‫‪26‬‬
‫آﺋﻲ‪ ،‬ﭘﻮﻳﺎن ﭤﻲ ﺑﺮﺳﺎت؛‬ ‫َ‬
‫אول آﻧﮅي ِ‬
‫ﺑﺎت؛‬
‫ﻫﺌﻲ ِ‬ ‫رﻋﺪ ﺟﻲ رڙﻳﻦ ۾‪ ،‬ﭜﻴﮣﻲ ﻧﻪ ُ ِ‬
‫وאت؛‬‫ﻫﻴﮍي ِ‬ ‫وאﺋﻲ ُ َ‬ ‫وﻳﭽﺎرﻳﻦ ورن ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﭼﻜﮡ‪ ،‬ﺳﻲ‪ ‬ﻣﻴﻮن ﺳﭛ رאت؛‬‫ُ‬ ‫وﺳﮡ ﻫﻴﭡﺎن ِ‬ ‫ﻣﭥﺎن َ‬
‫ِﭘﺮﻫﻪ ﭰﭩﻲ ِﭘﺮﭜﺎت‪ ،‬ﻛﮣﻜﺎن ﻛﺎڌﻳﻦ َﮔﮇﻳﻮن‪.‬‬

‫‪27‬‬
‫ﻛﻮڙ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻜﺮن ﻛﮃﻳﺎ‬ ‫ﭘﻮرب ﭘﺎر ڏي‪َ َ ،‬‬ ‫َ‬ ‫َאڃ‬
‫ﻻﺗﻲ َ‬
‫ﺳﻮڙ؛‬ ‫ﺳﻮﻳﻞ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﺻﺒﺢ وﻳﻞ‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫وﭴﻦ وאﭴﺎ وאه ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﻣﻴﻨﮕﮫ ﭔﮅא אڄ ﻣﻮڙ؛‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﻬﺮ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫ﻟﻮڙ‪،‬‬‫ﻻﭤﻲ َ‬ ‫ﻟﻮﻛﺎن ِ‬
‫‪28‬‬
‫ﺑﺮﺳﻲ آﺋﻴﺎ؛‬ ‫אﺗﺮאن אوري‪ ،‬ﺑﺎدل َ ِ‬ ‫َُ‬
‫ﺳﺮﻳﻼ ﺳﻮز ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ ﭤﻮ ﺳﻮري؛‬ ‫ﺳﺮ ُ‬ ‫َُ‬
‫ﮔﮭﻮري ﻣﺎن ﮔﮭﻮري‪ ،‬אﺟﮭﻮ אﮜﮡ ِ‬
‫آﺋﻴﺎ‪.‬‬
‫‪29‬‬
‫ﭼﻤﻜﺎٽ؛‬ ‫ﻛﺌﻲ ﭼﻤﻜﮣﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫אﺗﺮאن אوري‪ِ ِ ،‬‬
‫אوﭼﺘﻲ‪ ،‬ﻟﺲ ﭔﻴﻠﻲ ﺗﻲ َ‬
‫ﻻٽ؛‬ ‫ِ‬ ‫ُאﺗﺎن ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‬
‫َ‬
‫ﮔﮍﮔﺎٽ؛‬ ‫ﻣﻨﮉل ﭤﻴﺎ َﻣﻜﺮא َن ﺗﻲ‪ ،‬ﮔﻮڙن ﺟﺎ‬ ‫َ‬
‫ﭰﮍﻛﻲ ﮐﺎڌא ﭰﺎﭨﺎ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻜﺮن ﻣﭥﺎن ﻛﻴﭻ ﺟﻲ‪،‬‬ ‫َ َ‬
‫وאٽ‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎﺋﻲ ﺳﻨﮅ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ورﺗﺌﻮن َ‬ ‫وري َ‬
‫‪30‬‬
‫ﺳﺎﺋﻲ ﺳﻨﮅ ﺟﻲ‪ ،‬وري ورﺗﺎﺋﻮن وאٽ؛َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﭽﻞ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﺟﮭﺎٽ؛‬ ‫ڏﻳﺌﻲ‬ ‫ﺟﮭﭩﻜﻮ ِ‬ ‫ِ‬ ‫آﺋﻲ‪،‬‬
‫ﺟﮭﻠﻲ ِ‬ ‫ﺟﮭﮍ ﭰﮍ ُ‬ ‫ُ‬
‫وڏ ﭰﮍא‪ ،‬ﮔﮭﻴﮍ ُﭘﺴﺎﺋﻲ ﮔﮭﺎ َٽ؛‬ ‫وﺳﻲ ﭘﻴﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﻨﮕﻬﺎرن ِ‬ ‫ﻻﭤﻲ אڃ אﺳﺎٽ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ‬ ‫ِ‬

‫‪31‬‬
‫ﻛﺌﻲ َﺑﺲ؛‬‫ﺳﺎرﻧﮓ آﻳﻮ ﺻﺒﺮ ۾‪ ،‬ﺑﻮﻧﺪن ِ‬
‫رس‪َ ،‬ﻗـﺰح َ‬
‫ﻛـﮃي ﻧﻴﻞ ﺗـــﻲ‪.‬‬ ‫رﻧﮕﻲ ِ‬
‫رﻧﮕﺎ ِ‬
‫{‬

‫ﺳﻨﮅي ﭘﻮرب‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﺳﻨﮅي ﭘﻮرب‬
‫‪۱‬‬
‫ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ ﺟﻮ؛‬‫َ ِ‬ ‫ﻛﻨﻴﻦ‬
‫ﮔﺬر‪ ،‬آﮬﻲ ِ‬ ‫َﮔﻨﮕﺎ ﮐﺎن‪ُ ُ ‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﻟﻮכ ﻧﻪ َﻟﮍﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺪא َﺗﻦ َ ُ‬
‫ﺳﻔﺮ؛‬
‫אڌوﺗﻴﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫آﮬﻲ ﻧﺎ ُم َ َ ُ ُ‬
‫ﻣﺸﺮ‪ ،‬אﻧﮭﻦ ِ‬
‫‪٢‬‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﮬﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮔﻮش ﮔﻨﮕﺎ ڏي َﺗﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﻛﺎﭘﮍي ﻛﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫آﮬﻦ ﻛﻮڏﻳﺎ ﻛﺎ َت ﺟﺎ‪ُ ،‬ﭘﮡ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﺒﺎﮬﻦ ﺳﻲ‪ ،‬ﺟﻨﻴﻦ ﻧﺎﺗﻮ ﻧﺎٿ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ُِ‬
‫ﺳﺮ‬
‫‪٣‬‬
‫َ‬
‫ڏﭠﺎم‪ ،‬ﭘﺮ ﻛﻮ ﻛﻮ ﻟﭝﻲ ﻛﺎﭘﮍي؛‬ ‫ﺟﻮﮘﻲ ﺟﺎل َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻟﮍﻳﺎم؛‬ ‫َ‬ ‫ﻟﻮכ‬‫ﮬﻲ وﻳﮭﻲ وﺳ ِﺘﻦ ۾ وﻳﺎ‪ ،‬ﮬﻮ ﻧﻪ ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﮭﮍא ﺣﺎﻟﮍא‪.‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫ﺗﻨﻴﻦ ﻛﺎڻ ِﭤﻴﺎم‪َ ،‬‬
‫ﮬﻲ ِ‬
‫‪٤‬‬
‫ﭔﺠﮭﻦ‪ ،‬ﭘﺮ ﻛﻮﻧﻪ ﻟﮭﺎن ﻛﻮ ﻛﺎﭘﮍي؛‬ ‫ﺟﻮﮘﻲ َ‬
‫ﺟﺎل ُ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن ”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎہ ﺳﺠﮭﻦ؛‬ ‫ﺗﻦ ﮘﮣﻦ َﭜﺮﻳﻦ ِ‬
‫َ‬
‫ﻧﺎٿ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺑﮕﺮ ﻧﺎﻟﻲ َ‬ ‫ﻟﻮכ ﻧﻪ ﭔﺌﻲ ُﻟﺠﮭﻦ‪َ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ِ ِ‬

‫‪٥‬‬
‫ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻲ ﻟﻮﻛﺎن ﻟﻌﻞ ِﻟﻜﻲ وﻳﺎ؛‬ ‫ﺟﻮﮘﻦ אوري ُ‬
‫ﺣﺮ ﭘﻴﺎ ۾ ُ‬
‫ﮬﻮ‪‬؛‬ ‫وﭸﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻟﻨﮕﮭﻲ ِ‬‫ِ‬
‫َ‬
‫وﭸﻲ ﭤﻴﮍא ﻧﺎٿ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫رאﺳﺦ روﺑﺮو‪ِ ،‬‬‫ِ‬
‫‪٦‬‬
‫ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﺎ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﺎل‪ ،‬ﭘﺮ‬‫ﺟﻮﮘﻲ آﮬﻦ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺧﻴﺎل؛‬ ‫ﻣﮣﻴﻦ ﺳﻴﻦ‪ ،‬ﮬﻮ ﮐﮍא ﻣﭥﻲ‬ ‫ﻛﻦ َ ِ َ‬ ‫ﮬﻲ ِﻣﮡ ِﻣﮡ َ‬
‫ِ‬
‫ﭜﺎڳ ﻣﻠﻦ ﻣﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻲ ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﺎ ﻻل‪ ،‬ﭜﻴﻨﺮ ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﭘﺮﭜﻴﺎ؛‬ ‫َ‬
‫ﻻﮬﻮﺗﻲ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻴﻦ ﭘﺮ ﻧﻪ ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻟﻮﻛﻴﻦ‬
‫ﺛﺎﺑﻮﺗﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫رﮐﻲ ﭘﻮر وﻳﺎ‪َ ِ ،‬‬
‫ﺳﺎﻟﻚ‬ ‫ﺳﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫وﻳﮍم ِﻧﻜﺮي‪.‬‬ ‫آڌؤﺗﻲ‪ ،‬ﻧﺎﻧﮕﺎ َ‬ ‫ُ‬
‫אﮬﻲ אڌي‪ِ ‬‬
‫‪٨‬‬
‫ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻛﻮڙא؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﺮي ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ َ‬
‫ﻟﻮכ ﻣﺆن‪،‬‬
‫ﮔﮭﻮڙא ڙي ﮔﮭﻮڙא‪ ،‬ﺟﻮ ﻣﻮن ﻣﻦ ﻣﺴﺘﺎﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪.‬‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬
‫آڌوﺗﻲ אﮘﻲ ﭤﻴﺎ؛‬ ‫ُﭘﻮرب َ‬
‫ﮀﮇي ﭘﻮ‪ِ ،‬‬
‫وﻳﺎ ُאﻛﻨﮉﻳﺎ َאﮘﻨﺎن‪ ،‬ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ َﻟﮍﻳﺎ ﻟﻮ‪‬؛‬
‫ﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫رت رو‪ ،‬وﻳﭡﻲ َ‬
‫وאﭨ َ‬ ‫ِرﺟﺎﺋﻲ ُ‬

‫‪۱۰‬‬
‫ﮬﻮﺗﻲ ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﺎ؛‬ ‫ﺟﺎﻟﺆن َ‬ ‫ﺟﻮﮘﻲ َ‬
‫ﺟﺎل‪ ،‬ﭘﺮ ﻻ ِ‬
‫ﻗﺎل؛‬‫ﺣﺎل ۾‪ ،‬ﮬﻲ ﻗﺎﺑﻮ ﻣﭥﻲ َ‬ ‫وﻳﮍא َ‬ ‫ﮬﻮ ﮬﻠﻲ َ‬
‫ﮬﭣ ُﻣﻮن‪.‬‬ ‫ﺣﺎل ﻧﻪ ﭘﻴﻮ َ ِ‬ ‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬ ‫ﮬﻲ ُﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬ ‫ﮬﻲ َ‬‫َ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﮬﻦ ﻟﻮ‪ِ ‬ﻟﻜﻲ وﻳﺎ؛‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺖ ﺟﺎﻳﻮن‪ ،‬ﺟﻲ َ‬ ‫ﺟﻮﮘﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻻﻳﻮن؛‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺗﭙﺶ ﺗﻴﺶ ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬وﭸﻦ‬ ‫َ‬
‫وאﻳﻮن؛‬ ‫وאت ِوﺟﮭﻲ وﻳﺎ‪َ ،‬وﻳﺮאﮘﻲ ُ‬ ‫وو‪ ‬وو‪ِ ‬‬
‫ﺟﻴﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫آڌوﺗﻦ ُ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﻛﺴﮡ ِ‬ ‫ﻛﺎﺗﻲ‬ ‫ِ‬ ‫آﻳﻮن‪ ،‬ﺧﺒﺮאن‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺳﭛ ﺳﺎن؛‬ ‫ﺳﻠﻮﻛﻲ َ‬ ‫ﮬﻦ ُ ِ‬ ‫ﺟﻨﮓ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻮﮘﻦ آھ ﻧﻪ‬ ‫ِ‬
‫ﺗﻨﮓ؛‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻃﺮﻳﻼ‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﻦ‬ ‫ِ‬ ‫۾‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﮭﺎن‬ ‫ﺟ‬ ‫ﮬﻦ‬ ‫ﺟﻴﺠﺎن‬
‫ﻣﺎﮢﻚ ﻣﻨﮭﻦ ﻣﺸﻌﻼن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫رﻧﮓ‪ِ ،‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ رﺗﺎ ِ‬
‫‪١٣‬‬
‫ُ‬
‫آﻳﻞ آﮬﻦ אڄ ِﭜﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻻﮬﻮ ِﺗﻲ ِ َ‬
‫ﮬﻦ ﻟﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻲ ﭘﻮ‪‬؛‬ ‫ﭘﻮرﺑﻴﻦ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﭘﻮﻧﺪي‪،‬‬‫وو‪ ‬وو‪ ‬אﭸﺎن َ ِ‬
‫ﻛﺎﭘﮍ َﻳﻦ ﮐﻲ ﻛﻮ‪َ َ ،‬‬
‫ﺻﺤﻲ ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ﺳﮙﺮ َﻣﻨﺠﮫ َ ِ‬ ‫َ‬ ‫אن‬
‫ِِ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﻟﻮכ‪ ،‬ﭤﻮرא ﻛﺮي ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ؛‬ ‫ﻻﮬﻮﺗﻲ َﻣﻮن َ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺎﻣ َﻴﮍن ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ وﺳﻲ ﻣﻮכ؛‬ ‫َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺪא‬
‫َ‬
‫زאﺋﺮ ﻣﻨﺠﮭﻮن ذوق‪ ،‬ﻛﻨﮅ ڏﻳﻦ ﭤﺎ ﻛﺎت ﺗﻲ‪.‬‬‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪١٥‬‬
‫ڏﻳﮧ ۾؛‬ ‫ﻛﺎﭘﮍي ﻣﻮن ﻛَﺎﻟﮫ‪ ،‬אﭸﺎن ڏﭠﺎ َ‬ ‫َِ‬
‫ﺳﻨﮕﺘﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎ َل‪ ،‬ﺟﻮ ﺳﺎﮢﻦ ِ َ ِ‬
‫ﭤﻴﺲ ﻧﻪ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﻛﺎﭘﮍي؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ڏﻳﮧ‪ ،‬ﻛﺎﻟﮫ אﭸﺎ ﻣﻮن‬ ‫ﮬﻮ ﺟﻲ ڏﭠﺎ ِ‬ ‫ُ‬
‫دﻳﮫ؛‬
‫ﮀﮇي ِ‬ ‫َ‬
‫دאﻧﮫ َ‬ ‫אڄ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ ﻟﻮ‪َ ‬ﻣﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﻲ َ ُ‬
‫َ‬
‫ﻣﻜﺎن ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻦ َ‬ ‫ﻣﻮﭨﻦ ِ‬‫ﮬﮇﻳﮫ‪َ ،‬‬
‫ﮬﻮ‪ِ َ ‬‬ ‫ﮬﺎرﻳﻮن ُ‬ ‫ُ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ﭘﻨﮅ ﻧﻪ آھ‪ ،‬ﻛﮇﮬﻦ‬ ‫ُﭘﻮرب َ ُ‬
‫ﺟﻮﭠﻲ ﺟﻮﮘﻴﻦ ﺟﺎ‪‬؛‬ ‫ﺟﺖ ﻣﺎﮢﮭﻮ ﻣﻴﮍאﻛﻮ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺮ ﺳﻮא‪ ،‬ﺳﻮدو ﻛﻦ ﻧﻪ ﻛﻮ ﭔﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎﻣﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫‪١٨‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ ﮐﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫ُﭘﻮرب آھ ﻧﻪ َ ُ‬
‫ﭘﻨﮅ‪ ،‬ﻛﮇﻧﮭﻦ‬
‫ﻛ َ‬‫ﻛﺎﺗﻦ ﻣﭥﻲ َ‬
‫ﻨﮅ؛‬ ‫َِ‬ ‫وﭸﻲ‪،‬‬‫ﺳﻲ ڏﻳﻨﺪא وﻳﺮאﮘﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﻨﺪن َ ُ‬
‫ﮇﺟﻲ ﻟﻌﻞ ِﭤﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﻨﮅ‪ ،‬ﺟﻮ ﻟﮍ ﮔ ِ‬ ‫ﮬﻮ‪ِ َ ‬‬
‫‪١٩‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻦ ُ َ‬ ‫ﭘﻴﺮ‪َ ،‬‬
‫ﺟﻲ؛‬ ‫ﭘﭿ َﭘﺮאﮬﻴﻦ ﭘﻨﮅ ِ‬ ‫رﮐﻲ ُ‬‫ُﭘﻮرب ِ‬
‫ﻛﻴﺮ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ ري‪ُ ‬‬ ‫אﺗﮭﻴﻦ‬
‫ﭔﻴﻮ ﻛﻮ وﭸﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﭰﻴﺮ‪ ،‬ﻛﻨﮅ ڏﻳﻨﺪو ﺳﻮ ﻛﺎت ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﻜ ُﻞ ﻧﻪ ُ‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﭰِ َ‬

‫‪٢٠‬‬
‫ﻛﺎﭘﮍي؛‬‫َ‬ ‫ُﭘﻮرب ﭘﻨﮅ ﻧﻪ ﻛﻦ‪ ،‬ﻛﻨﮭﻴﻦ وﻳﻠﻲ‬
‫ﻨﮅ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮڙؤن آﮬﻲ َﺗﻦ؛‬ ‫ﻛﭙﺎﺋﮡ ﻛ َ‬ ‫ﻛﻮڏ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺪא ﺳﺎﻣﮭﻮن‪ ،‬آڏي آڌوﺗﻦ؛‬
‫ڏﻳﻦ‪َ ،‬ﮔﺮدﻧﻮن ﮐﻨﻴﻮ ﻏﺎر ۾‪.‬‬ ‫ﻛﺎت ِ‬ ‫ِ‬ ‫وﭸﻲ‬
‫ﺳﻲ ِ‬
‫‪٢١‬‬
‫ﭘﻨﮅ‪ ،‬ﺗﺎڏي آ‪ ‬ﻧﻪ وﭸﮣﻮ؛‬ ‫ﺟﺎڏي ُﭘﻮرب ُ‬
‫ﮬﻨﮕﻼج ۾‪.‬‬ ‫ﮬﻨﮅ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﮬﻨﮅ ِ‬ ‫ﮬﻲ ﮬِﻨﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫‪٢٢‬‬
‫ﭘﻴﺮ رﮐﻴﺎﺋﻮن َﭘﺮﻧﺎن؛‬ ‫ُﭘﻮرب ُﭘﮁﻴﺎﺋﻮن‪َ ،‬ﭘﺮ ُ‬
‫אورﻳﺎن َﭘﺮﻳﺎن ﭘﻨﮅڙא‪ ،‬ﺳﻲ َﻟﺲ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎﺋﻮن؛‬
‫ﮔﺮ َאﺳﻴﻦ ﻧﻪ َﮔﮇﻳﺎ‪.‬‬ ‫ِאﺋﻴﻦ ُאﺗﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ُ َ‬
‫‪٢٣‬‬
‫ﻧﺎﻧﮕﻦ ﻧﻈﺮ آھ ﺗﺎ؛‬ ‫َ‬ ‫ُﭘﻮرب ﮐﺎن‪ ‬ﭘﺮي‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﺮﭜﻮن ﭘﻴﺮ َﭜﺮي؛‬ ‫ﻧﺎٿ ﺗﻲ‪َ ِ ،‬‬ ‫ِﻧﮕﮫ وﺟﮭﻦ َ‬
‫وﭸﻲ ﮔﻮدڙﻳﺎ‪.‬‬ ‫َﻣﻨﺠﮭﺆن ذوق ذري‪َ َ ُ ،‬‬
‫ﮔﺮ ﮔﮇﻳﺎ ِ‬
‫‪٢٤‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ُﭘﻮرب َﭘﻴﺮ ڌرن‪ ،‬ﻛﻦ ِوﮀﭧ ﭘﺎرﮬﻴﻦ ﭘﻨﮅ؛‬
‫ﻛﺮن؛‬ ‫ﻛﻨﮅ ﻗﺮﺑﺎن َ‬ ‫ُ‬ ‫ﻛﺎت ﺗﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻲ؛ ﻗﺪم رﮐﻲ‬
‫ﺳﺮ ﺻﺪﻗﻲ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭘﮍن‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻮڏؤن‬

‫‪٢٥‬‬
‫ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫َ َ‬ ‫ﻗﺪم‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن‬ ‫ﻛﺎت َ ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻣﭥﻲ‬
‫ﺳﻢ؛‬‫ﺳﻨﺴﻮ ﻣﻴﭩﻲ ﺳﺮوپ ۾‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﭤﻴﺎ ﺳﻲ َ ُ‬
‫ﺳﺪא ﺳﺎﻣﻴﮍن ﺟﻮ‪َ ،‬دﻣﺎﻣﻴﻦ ﺳﺎن َ ُ‬
‫دم؛‬
‫ﻧﺎٿ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﻋﺪم‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﻧﺎﻟﻲ َאﻧﺪر َ‬ ‫آدﻳﺴﻲ َ ُ‬ ‫ِ‬
‫‪٢٦‬‬
‫وﻳﮭﻲ‪َ ،‬אﭸﺎ ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺎﻟﮭﻮﮢﻲ ﻛﺎﭘﮍي؛‬ ‫وﻳﺎ ﮬﺘﺆن ِ‬
‫ََ‬
‫ﻛﻴﮭﻲ؛‬‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺮﻳﺎن‬ ‫آڌوﺗﻦ ِ‬ ‫آﻳﻞ ِ‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﺎري ﺳﻚ ﻣﺎن‪ ،‬ﮔﺎروڙي ﮔﻴﮭﻲ؛‬
‫وﺻﺎل ﮐﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫وאﺻﻞ ﭤﻴﺎ‬
‫وﭸﻲ ِ‬ ‫ُ َ‬
‫ﭘﻴﮭﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﭘﻮرب ۾ ِ‬
‫‪٢٧‬‬
‫ﻮﺗﻲ ﻻﻧﮕﮭﻴﺎ؛‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺘﺎ‪ ،‬אﭸﺎن ﻻﮬ ِ‬ ‫ﮬﻲ ﻛﺎﻟﮫ ِ‬
‫ﺳﺎﻣﻴﮍن ﺳﻤﺎ‪‬؛‬‫ِ َ ِ‬ ‫وﭸﮡ ﺟﻮ ﻣﻮن ڏﻧﻮ‪،‬‬ ‫ﻛﻮن َ‬ ‫َ‬
‫ﻻﮬﻮﺗﻦ ﺟﻮ ﻟﻮ‪َ ‬ﻣﺆن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺗﺎ ﻛﻮ َﭘﻮي ِﭘﺮﭜﺎ‪َ ،‬ﻣﻦ‬
‫‪٢٨‬‬
‫ﻻل‪ ،‬ﻟﻮرא ﻛﺮي ﻟﻮ‪َ ‬ﻣﺆن؛‬ ‫ﻻﮬﻮﺗﻲ َ‬‫ِ‬ ‫وﻳﺎ‬
‫ﺟﮭﮍي‪ ،‬ﻣﮕﺮ ُﻣﻨﮭﻦ َﻣﺸﻌﺎل؛‬ ‫َ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﻧﻪ ﮘﺮﮬﮡ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮅ َﻣﺮאن‪.‬‬ ‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺳﺎرﻳﻮن ﺳﻲ َ َ‬ ‫ﮬﮭﮍي َ‬ ‫ﮬﻲ ِ‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬

‫‪٢٩‬‬
‫آڌوﺗﻦ آﺟﺎ‪‬؛‬ ‫ﺟﻮﮘﻴﮍن ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ِ‬ ‫ﺟﻮ َ ُ‬
‫ﭘﻨﮅ‬
‫ِ‬
‫ﺟﮙﺎ‪‬؛‬ ‫ﭘﻨﮅ ُ‬ ‫ﮔﻨﮕﺎ ۽ ﮔﺮﻧﺎر ڏي‪ ،‬ﺟﻮﮘﻦ َ ُ‬
‫ُ ُ‬
‫آڌوﺗﻦ ﮐﻲ آ‪‬؛‬ ‫אﻧﮭﻴﻦ َﮐﺆن َﭘﺮﻧﺎن‪ِ ،‬‬ ‫ﭘﻨﮅ ِ‬
‫ﺗﺎن ﺗﺎن ِﭤﻴﻦ ﻧﻪ ﺟﺎ‪ ،‬ﺟﺎن ﺟﺎن رﻳﺠ َﻬ ِﻦ ﻧﻪ َ‬
‫رאم ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪٣٠‬‬
‫ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ َﺗﺆن؛‬ ‫َ َ‬ ‫ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻮڙﻳﻦ‬
‫ﺣﻴﺮאﻧﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‬ ‫ﮬﻲ َ‬‫ڏﻳﺌﻲ وﻳﺎ ﺟﻲ ڏﻳﻞ ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺻﺪﻗﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺮﻳﻨﺪﻳﺲ َ‬ ‫ﺳﺮ َ‬ ‫ﻣﮭﻤﺎﻧﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎ ِ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺎرﻳﻮن ِ‬
‫‪٣١‬‬
‫َ‬
‫آڌوﺗﻲ ُ‬
‫אڄ؛‬ ‫ﻛﺮي ﻟﻮرא ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ‪َ ،‬‬
‫ﮬﻲ ِ‬
‫وﻳﻨﺪﻳﺲ َאن ﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﺌﻮن َאﻣﺎن َﭜﭳ‪ ،‬ﺟﻮ آ‪ ‬ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻮن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻮﮘﻴﮍن ﺟﻲ ﺟﺎت ﺗﺆن!‬
‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﭤﻴﺎن ُﻗﺮﺑﺎن‪،‬‬
‫ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ڏאڍو آﮬﻲ ﻣﻮن َאرﻣﺎن‪.‬‬

‫َ َ‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن‬
‫آڌوﺗﻦ ﺟﻮ‪ ،‬آﮬﻲ ﮔﻨﮕﺎ ۾ ﮔﺬرאن‪.‬‬
‫آﻳﻞ ِ‬
‫ﮬﺖ ﭘﻮرب ۾ َﭘﺮوאن‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪي ﮘﺎﻟﮭﮍي‪ِ ،‬‬ ‫ﻧﺎﻧﮕﻦ َ‬
‫ﮬﻨﮅ ﭤﻲ ُﺗﻮن ِﻣﮭﻤﺎن‪.‬‬
‫ﻧﮭﺎرﻳﻦ ﮀﻮ ﭤﻮ‪ ،‬ﭔﺌﻲ ِ‬
‫ٖ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎٿ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ﺳﺎ ِﮘﻲ ﻣﻮن ﺗﺎ ﺳﭹﺎﺗﻮ‪،‬‬
‫ُאﮬﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻳﺎر ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ!‬
‫ﻻﻛﺆن آﮬﻲ אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺳﺎن‪ ،‬ﮬﻦ ﻧﻤﺎ ِﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻧﺎﺗﻮ‪.‬‬ ‫َאﺻﻞ َ‬
‫ﮬﻴﺌﻦ ُﻣﻮن ﭴﺎﺗﻮ‪.‬‬ ‫ﺗﻪ ﻛﻮ ﭤﻲ ﻛﺮي ﺟﻮﮘﻲ ِאﻳﻨﺪم‪ُ ،‬‬
‫ﭴﺎڻ ﻧﻪ ِ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﮭﮣﻲ‪ ،‬ﻋﺸﻖ אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﻣﻮن ﻻﺗﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ڏﺳﻲ ﺻ َ‬
‫ﻮرت ﺳﺎري‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﭘﻴﭻ ﭘﺎﮢﮭﻲ ﺗﻦ ﭘﺎﺗﻮ‪.‬‬
‫ﻋﻴﺒﻦ ِ‬‫ﻧﻤﺎﮢﻲ َ ِ‬‫ِ‬ ‫ﮬﻲ‪‬‬
‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﭼﺖ ﻧﻪ دﻟﺒﺮ ﭼﺎﺗﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﮭﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ري ڏﺳﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﺟﻴﺠﺎن زﻟﻔﻦ وאري‪،‬‬
‫ِ‬
‫ُאﻧﮭﻲ‪ ‬ﺳﺎﻣﻲ‪َ ‬ﻣﻦ ﻣﻮﮬﻴﻮ!‬
‫ﭔﮭﮙﮡ ﭔﺎري‪.‬‬‫ﺑﺎہ ﺑﺮہ ﺟﻲ َאﻧﺪر َאﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬وﻳﻮ ﺳﻮ َ َ‬

‫ِ ِ‬
‫ﮬﺖ ﻛﺎري‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬﺠﺮ ﻓﺮאق ِﭜﻲ وو ﻳﺎر אﺳﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ﭤﻮ ِ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﮍو ﺟﻲ‪ ‬אﺳﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻮﻧﺠﮫ אﮬﻮ ﭤﻮ ﻣﺎري‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻮﮘﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫َאﭼﮡ ﺳﻨﺪﻳﻮن ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺟﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ وאﭨﺎن ِﻧﺖ ِﻧﮭﺎري‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻣﺎري وﻳﻮ ﻛﺎﻟﮫ رאت‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻮﻧﮭﻦ ﭜﺮﻳﻮ ﺳﻮ ﺗﺎ ﺳﺎﻣﻴﮍو!‬
‫ﻃﻠﺐ َﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﺗﺎت‪.‬‬

‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ﮐﻲ‪َ َ ،‬‬
‫ﺳﭹﺎﺗﻢ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﺗﺎ ﻛﮭﮍي آﮬﻲ ذאت‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻦ ُ‬
‫َ‬
‫ﺟﮭﮍو‪ ،‬ﮬﺎرﻳﻮن ڙي ﮬﻴﮭﺎت‪.‬‬ ‫ﺳﻮر ﻧﻪ ﺟﮭﻠﮡ ِ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ آﮬﻲ وאت‪.‬‬‫وאﺋﻲ‪َ ” ،‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ ِ‬ ‫אﭠﺌﻲ ﭘﮭﺮ ﺗﻨﮭﻦ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﺟﻮ ﮬﻮم وروﻧﮭﻦ وאرو‪،‬‬
‫َِ‬
‫ﺟﻮﮘﻴﮍو!‬ ‫ﺟﻴﺠﺎن ﮔﮇﻳﻢ ﺳﻮ ﺗﺎ‬
‫ﺳﻠﻴﺎﺋﻴﻦ ﺳﺎرو‪.‬‬ ‫ﭘﻮﺋﻴﻦ‪ ‬ﮘﺎﻟﮫ ﺟﻮ‪ ،‬ﺧﻴ ُ‬

‫ﺎل َ‬ ‫َ‬
‫אﮘﻴﻦ‪ِ ‬‬
‫ُ‬
‫אوڏאﻧﮭﻦ وﮢﺠﺎرو‪.‬‬ ‫ﺳﻮرن ﺟﻲ ﺳﻮﻏﺎت ﺳﺎن‪ ،‬آﻳﻮ‬ ‫ُ‬
‫َﭘﺴﮡ ﺳﺎن ﭘﻴﺪא ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻴﻨﻲ َﻣﻨﺠﮫ ﺳﺘﺎرو‪.‬‬
‫ﺳﭱﺮي‪َ ،‬ﻣﺸﻌﻞ ُﻣﻨﮭﻦ ﻣﻮﭼﺎرو‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‬‫ﺻﻮر َت ﺗﻨﮭﻦ ِ‬
‫ﺟﮍي وﻳﭡﻮ ﺟﺎن ۾‪ِ ،‬ﺑﺮھ ُאﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﺑﺎرو‪.‬‬
‫ُِ‬
‫آﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬אﮬﻮ אﮐﻴﻦ ﺟﻮ ُאﺟﺎرو‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ﺑﻴﺮאﮔﻲ אﺳﺎن ﮐﻲ!‬
‫ِ‬ ‫ﻳﺎر‪ِ ُ ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﺘﺌﻲ‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﺆن َ‬
‫ﻛﮭﮍي ِ‬
‫درد ﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ دل ﺗﻲ‪ ،‬ﺑﺎري ﭼﺎڙﮬﻴﺌﻲ ﺑﺎر‪.‬‬

‫ﺟﺎﻧﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎر‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َאﺻﻞ َﮐﻮن آرאم وﭸﺎﻳﺎ‪،‬‬
‫ﺟﺪאﺋﻲ‪ ‬ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬آ‪ ‬روﺋﺎن زאرو زאر‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻳﺎر‬
‫ﺣﺴﻦ ﮬﺰאر‪.‬‬ ‫ﻛﻴﮍא‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ُ‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ دאﻧﺎ‪ ‬دﻳﻮאﻧﺎ ِ َ‬
‫ِ‬
‫ﻏﻤﺰي ﺳﺎڻ ﻏﻼم ﻛﻴﺎﺳﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري ﺳﺮدאر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﮬﻦ َ‬
‫ﺣﺎل وي‪،‬‬ ‫ﮬﻲ ِ‬ ‫ﮬﻲ َ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﻣﻴﮍن ﺟ ٖﻲ!‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﮙﺮ ﭤﻴﺲ ﻧﻪ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻮﮘﻲ آﮬﻦ ﺟﺎل‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ آﮬﻲ ﻛﻢ ﻛﺎﭘﮍﻳﻦ ۾‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ‬

‫وﻳﻢ وﻳﺴﺎﮬﻲ ﻧﻜﺮي‪ُ ،‬אﮬﻲ رאت ﻻﻧﮕﻮﭨﻴﺎ ﻻل‪َ.‬‬ ‫َ‬
‫وﻳﮍم ﻛﺎﻟﮫ‪.‬‬ ‫ﻛﮭﻲ َ‬‫ُ‬
‫ﮘﻮﻟﻴﺎن ﭰﻮﻟﻴﺎن وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﺟﻲ ِ‬
‫ﻛﭙﺎوڻ‪ ،‬ﻻﮬﻲ ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻨﺠﺎ َل‪.‬‬ ‫ﻛﺎت ُאﺗﻲ َ‬
‫ﻛﻨﮅ آڻ َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻨﺠﮫ ﮔﻮدאوري‪ ‬ﻣﻦ ﮔﮇﺟﻦ‪ ،‬ﺟﻦ ﺟﺎ ﺧﻮאب ﺧﻴﺎ َل‪.‬‬
‫ﺳﺎہ ﺳﻨﭝﺎ َل‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن آﮬﻲ ﮬﻮﺗﻦ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ُאڏر َﭘﮑﻴﮍא ﭘﺎر ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﺧﺒﺮ ﻣﻮن آﮢﻲ ڏﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻻ!‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وאٽ ﺗﺎ ﻛﻨﮭﻦ ﭔﻲ‪ ‬وﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ڏﭠﺌﻲ ﺳﻲ ُ‬

‫ﻛﻴﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫وﭸﻲ ﺗﻮن وאﻗﻒ ِﭤﺌﻴﻦ‪.‬‬
‫ﭘﺎڙي وﻳﮭﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫َ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ אﮐﻴﻦ ﺟﻮ ﭘﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ ﻣﻮن ڏﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺟﮇﮬﻦ ِ‬‫ِ‬ ‫ﺳﮅ‬
‫ﺳﻮز ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﭘ َ‬
‫ﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬אدא ڙي ﻧﺎزכ ِﻧﺌﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ﻛﻴﺘﺌﻲ ُ‬
‫ﺧﺎﺻﻲ!‬
‫ِ‬ ‫אدאﺳﻲ‪ ،‬وﮬﻮאہ ﮘﺎﻟﮫ‬
‫ِ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ِ ُ ِ‬
‫ُِ‬
‫وאﺳﻲ‪.‬‬
‫ورہ ﺟﻲ ِ‬ ‫روز אزل ﮐﺆن ﻟﺆن ﻟﺆن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬وא‪َ ‬‬
‫ﭘﻴﺎﺳﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﮭﮣﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭘﮭﺮﻳﻮن ِ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ‬ ‫ِدﻟﮍي אﺳﺎن ﺟﻲ ُ‬
‫ﺑﺎﺳﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻛﻴﻦ وﻳﺎﺳﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺑﺎس ِאﮬﺎ אﺳﺎن ِ‬
‫ﺧﻼﺻﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺑﻴﺨﻮدي‪ ‬ﻣﻮن ﺑﺎغ ﺑﮭﺎرאن‪ ،‬ﺧﻮدي‪ ‬ﮐﺎن‪‬‬
‫ﺳﻨﻴﺎﺳﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﺑﻴﺮאﮘﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ رﻧﮓ‬
‫ِ‬ ‫آﻧﺠﻲ ﻛﻴﻮ‬
‫ٖ‬ ‫ِﺑﺮہ‬
‫{‬
‫ﺟـﻮڳ‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﺟـــﻮڳ‬
‫‪1‬‬
‫َ‬
‫ﺎن‪ ،‬آﻫــﻲ אڌوﺗ ِــــﻦ ﺟــﻮ؛‬ ‫ڌوﮢِـﻲ‪ ‬ﻣﻨﺠﻬﻪ ڌﻳـ ُ‬
‫ُﮔﻢ ِﭤﻲ ُﮔﺮﮔﻢ ﮔﻮدڙﻳﺎ‪ ،‬ﻛﻦ ﮔﺮوڙي ﮔﻴﺎن؛‬
‫אﺷﻨﺎن‪ ،‬ﮔﻨﮕﺎ ﺟﻤﻨﺎ َﺗﻦ ﺟــﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َאﺻـــﻞ ﮐـﺎن َ‬
‫‪2‬‬
‫ﮔﺮﻧﺎري ﮔﻤﻨﺎم؛‬ ‫ﭘﻮرب َﭘﻨﮅ ﻧﻪ وﭸﮣﺎ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﻛﺮن ﻛﻴﻦ وﺳﺮאم؛‬ ‫وﻳﭽﺎري ﭤﻲ وאٽ ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺳﻨﻴﺎﺳﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﺎ َ‬ ‫ﺳﻨﮕﺮאم‪َ ،‬‬‫َ‬ ‫ﺳﻴﻨﻲ ۾ َ‬
‫‪3‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻴﺮ‪ ،‬ﻻﻫﻮﺗﻲ ﻟﭩﻲ وﻳﺎ؛‬ ‫ﭘﻮرب ﺳﻨﺪא َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭽﺎ ُﮔﻢ ُﮔﺮ ﮔﻴﺎت ۾‪.‬‬ ‫ِﮔﺮﻧﺎري ُﮔﻨﻴﺮ‪َ ،‬‬
‫‪4‬‬
‫ﮔﻴﺎﻧﻲ‪ ،‬ڏﭠﻢ ﮔﻮدڙﻳﻮ؛‬ ‫ورﻟﻮ وﻳﺮﮘﻲ‪ِ ِ ،‬‬
‫ُ‬
‫ﭜﺎﮘﻲ؛‬
‫ﻮﮘﻲ ۽ ِ‬ ‫ﭜﻠﻴﺎ ڏﭠــــﻢ ﭜــ َﻴﺮ ۾‪ ،‬ﭜـــ ِ‬
‫ﺗﻴﺎﮘﻲ‪َ ،‬ﻟﮑﻦ ۾ ﻛﻮ ﻫﻴﻜﮍو‬ ‫ُ‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ِ ِ‬

‫‪5‬‬
‫ﺟﭩﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺟﻮڙي ﺟﻮڙﻳﻮن ﺟﺎن ﺗﻲ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﺟﻮﮘﻴﻦ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﭼﻤﭩﺎ ﭔﮅي ﭼﻴﻠﻬﻪ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻨﻴﻮن ﺗﮣﻴﺎﺋﻮن؛‬ ‫َ‬
‫ﻛﮍﻳﺎﺋﻮن؛‬ ‫ﻛﺸﺘﺎ َ‬ ‫ﺟﻨﺠﻴﺮن ﺳﺎن ﺟﮭﺎن ﺗﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﮁﻲ وﻳﺎ‪.‬‬‫ﮔﺮوڙي ﮔﺎﺋﻮن‪ ،‬ﭘﻮرب ﭘﻨﮅ ُ ِ‬
‫‪6‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻮﮘﻲ ﭜﺎﺗﻮن ﭜﺎت‪َ ،‬ﭘﺮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫אڌوﺗﻦ ﺳﺎن؛‬
‫َ‬
‫رﮘﻲ رאت؛‬ ‫ﺳﻔﺮ وﻳﺎ ﺳﺎﺟﻬﺮي‪ ،‬رﻫﻴﺎ ُ ِ‬
‫ﺟﻲ ﺗﺎت‪ ،‬رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﮐﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻃﻠﺐ ﺗﻨﻴﻦ ِ‬
‫‪7‬‬
‫َ‬
‫אڌوت؛‬ ‫אﻛﻴﭽﺎر‪َ ،‬אﻧﺘﺮ ُﻣﮏ‬
‫َ‬ ‫آﻫﻦ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﺮﭼﺎر؛‬ ‫ﻛﻦ‬ ‫ﻛﻲ َ‬ ‫ﭘﻮرب ﺳﻲ ﻧﻪ ُﭘﺮﻳﺎ‪ ،‬ﻧﻪ ِ‬
‫אڇ ۾‪ ،‬رﻫﻦ ﺳﻲ ُﮔﻢ ﮔﺎر؛‬ ‫َאٺ ﺋﻲ ﭘﻬﺮ َ َ‬
‫ﺳﻨﺴﻜﺎر‪َ ،‬‬
‫ﺳﻨﺴﺎ ِﺗﻦ وﭸﺎﺋﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﭽﻞ َ‬
‫‪8‬‬
‫َ‬
‫אﻛﻴﭽﺎر؛‬ ‫אڌوﺗﻲ‪ ،‬آﻫﻦ‬ ‫َ‬
‫אﭸﺎ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫אودﻳﺎ אﻫﻨﻜﺎر‪ِ َ ،‬‬
‫ﭜﭹﻲ ﺟﻦ ﭜﻮرא ﻛﻴﺎ‪.‬‬

‫‪9‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻦ َ‬
‫ﭰﺎڙ‪ ،‬آﻳﻞ אڄ ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﺎ؛‬ ‫ﻛﺎﭘﮍي َ‬
‫َ‬
‫َ‬
‫ﻣﮣﻴﺎر؛‬ ‫َﻣﺴﺖ ﻛﺮي وﻳﺎ َﻣﻦ ﮐﻲ‪ُ ،‬ﻣﺮﻟﻴﻦ ﺳﺎن‬
‫َﺗﻦ ﺟﻮﮘﻴﮍن ﺟﻲ َ‬
‫ﺟﺎڙ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﺎن ُﻣﺌﻲ ﻧﻪ وﺳﺮي‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫ﮔﮭﻤﻦ ﮔﻮدڙﻳﺎ؛‬ ‫ﻛﺎﭘﮍي َ َ‬
‫ﻗﻨﺪﻳﻞ‪ ،‬ﮐﻨﻴﻮ ُ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻗﺘﻴﻞ؛‬ ‫َ‬ ‫ﮀﭕﺖ ﻛﺮي َ َ‬
‫ََ‬
‫ﻛﺎرﻳﻬﺮ ِ‬ ‫ﮀﭕﻦ ۾‪ ،‬وﺗﻦ‬
‫َ‬
‫אﺻﻴﻞ؛‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ُﻣﻨﮉن ُﻣﺮﻟﻴﻦ ﺳﺎن אﻫﻲ‪ ،‬آڌوﺗﻲ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬‫ﺳﺒﻴﻞ‪ ،‬ﺟﻲ‪ ‬۾ ﺟﻮﮘﻴﺌﮍن ِ‬ ‫ﺳﻚ َ‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ِ‬
‫‪11‬‬
‫ڌوﮢﻲ؛‬
‫ﻻﺗﻲ ﻻﻫﻮﺗﻴﻦ‪ ،‬ڌرم ﺟﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﻴﺎﺳﻲ ﻫﻠﻴﺎ‬
‫ِ‬ ‫ﭘﻮﮢﻲ‪ ،‬ﺳﺎڙي‬ ‫َ ِ‬
‫ﭘﻨﺒﻪ ﺟﻲ ِ‬
‫‪. 12‬‬
‫ﺟﻮڳ َאﺟﻮڳ؛ُ‬
‫ُ‬ ‫ﺟﮭﻮﻧﺎ ﮘﮍه ﺟﻲ ﺟﻮ‪ ‬۾‪ ،‬ﺟﻮﮘﻴﻦ‬
‫ﭜﻮڳ َ ُ‬
‫אﭜﻮڳ‪ُ ،‬‬
‫ﭘﺎڻ وﭸﺎﺋﻲ ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﭜﻮﮘﻴﻦ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪1‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻲ َﻣﻲ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ڙي ﻣﻮن ﮐﻲ‪،‬‬
‫ورאﻫﻴﺎن!‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﻨﻬﻦ ﺳﺎن ُ‬
‫وره‬
‫ﻋﻘﻞ ﻋﻠﻢ ﺳﭛ ﮀﻮڙ ڏﺗﻮ ﺳﻲ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ڏﻧﻮ אوﻻرو‪.‬‬
‫אﮐﻴﺎن ﮐﻮل ﺗﻪ ﻇﺎﻫﺮ ڏﻳﮑﻴﻦ ﺳﻴﺮ ﺳﭵﮡ ﺟﻮ ﺳﺎرو‪.‬‬
‫אﻳﮇאﻫﻴﻦ ﭘﺎﻳﻮ‪ ،‬ﻫﻮت َ َ‬
‫אﭤﻮ ﻫﺎﻛﺎرو‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ُﭘﺮﺟﮭﻲ ﭘﻴﺮ‬
‫ﻣﻨﺼﻮر وﺟﮭﺎﻳﻮ‪ ،‬ﮘﭽﻲ‪ ‬ﺟﻲ وچ ﮘﺎرو‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻮن‬
‫وره ﻛﻴﻮ ﺟﺎن وאرو‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺒﺮ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﮀﻮڙ ﺳﺎﻧﺒﺎﻫﺎ‪َ ،‬‬
‫َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫ﺟﻲ َﮐﺴﻲ!‬‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ِ ‬‬
‫ِ‬ ‫ﻳﺎﻛﻲ ﭤﻴﻮ ﻳﺎر َאﺳﺎن ﮐﺆن‪ ،‬دل‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫وﻳﭡﻲ ِڏﺳﺎن وאٽ אوﻫﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﺎن ﻛﻮ رﻫﺒﺮ رﺳﻲ!‬
‫ﺳﻨﺪﺋﻲ ﻛﻮ ڏﺳﻲ!‬ ‫ﻫﻦ ﺟﻮ אﻳﮇאﻫﻴﻦ‪ ،‬ڏﻳﻬﻪ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫אﭼﮡ ِ‬
‫ﺳﺪאﺋﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫وره ﺟﻮ ِﻣﻴﻨﻬﮍو وﺳﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﻳﺎر‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﮘﺎرن ِﭤﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬دل ﮐﻲ دوﺳﺘﻦ ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﻛﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻳﺎد אﭼﻦ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‪ُ ،‬אﻫﻲ ﻛﻮﻛﺎن‬
‫ﻫﻮ ﺟﻲ ﻛﻴﺎﺋﻮن ُﮘﺠﻬﻪ ۾‪ُ ،‬אﻫﻲ ﻣﺎﻣﺎن ﻣﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ُﮘﮣﻦ وאرﻳﻮن ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪ُ ،‬אﻫﻲ ﭔﺎرڻ ﭔﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ﭘﺴﮡ ﻛﺎرڻ َאﮐﮍﻳﻮن‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬ ‫َ َ َ‬
‫ﭘﺎ ِﮢﻲ‪ ‬ﮔﺎڏون َرت ﺟﺎ‪ ،‬ﻫﻨﺠﻮ ﻫﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫אﮐﻴﻮن َ‬
‫ڏﺳﻦ ﻧﻪ ﻏﻴﺮ ﻛﻮ‪ ،‬وאﺣﺪ وאرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ُאﻫﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن‪ِ ،‬ﻧﺖ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎرن ﭤﻴﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ آﻫﻴﺎن آ‪ ،‬ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﺮي ﭴﺎڻ!‬ ‫ِ‬
‫ﺟﺎڏي ﺗﺎڏي ﺗﻮﻫﻴﻦ دﻟﺒﺮ‪ ،‬ﻛﺎڏي ﻛﺎﻫﻴﺎن آ‪.‬‬
‫ﻫﻮﻧﺪﻳﺲ אوﻫﺎن ﺳﺎڻ‪.‬‬
‫ﺳﮛ ﻧﻪ ﺳﺎﻫﻴﺎن א‪،‬‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪َ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﻛﻨﻴﺰכ ﺗﻮن ﺗﺎن‬
‫َ‬
‫ﭼﻴﭩﻚ ﻛﻴﺲ אﭴﺎڻ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻫﻚ ﺗﺎ ﮀﺎﻫﻴﺎن آ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ِ‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ ﺗﻮ َﻟﺌﻪ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻜﻦ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﻢ ﭘﺎڻ‪.‬‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ‬
‫ﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ ري‪ ،‬ﻛﻨﮭﻦ دم ﻧﺎﻫﻴﺎن آ‪،‬‬ ‫ﺗﻮ َ‬
‫ﻫﺌﻮن ﭔﺎﻫﺮ ُ‬
‫ﺟﮭﻠﺞ ﭔﺎڻ‪.‬‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻛﺎرڻ ﻛﺎرﻳﻮ‪،‬‬
‫ﻫﻮ‪ ‬ﻫﻮ‪َ ِ ‬‬
‫ﻫﻮﻟﻴﮍو!‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻴﻦ ﮘﺎﻟﻬﻴﻦ ﮘﺎرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﻬﻦ ﺳﺎن ﻛﺮﻳﺎن ُ‬
‫ﻧﻬﮍي‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﻬﻦ در ڏﻳﺎن دא ِ‬
‫آگ ِﻋﺸﻖ ﺟﻲ َאﻧﺪر אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ڏאڍو ﭔﺎرڻ ﭔﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﻢ وﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬‫وאﻟﻲ ِ‬ ‫آ‪ ‬אوﻫﺎﻧﺠﮍي آﻫﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﭘﺎﮢﺌﻮن ﭘﺎﺳﻲ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻮ‪ ،‬ﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﻫﺎﮢﻲ ﻫﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﺳﮭﮣﺎ ﺗﻮﮐﻲ ﻛﻴﮭﻮ ِ‬ ‫ُ‬
‫ڏوאرאﭘﻮ ڏﻳﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮ َﻣﻦ ﻣﻮﻫﮣﺎ؟‬
‫وس وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻮ ﻧﺎه َאﺻﻞ َﮐﻮن‪،‬‬
‫ﺗﻮن ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﮢﻬﻴﻦ ﭴﺎﮢِﻲ‪.‬‬
‫אﻧﺪر ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ وو آﻫﻲ אوﻫﺎن ِ‬
‫ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﺳﻚ ﺳﺎﻣﺎﮢِﻲ‪.‬‬‫ڏאڍي ﺳﺎ ِ‬
‫َאوﻫﺎن ﭔﺎﺟﻬﻮن وﻳﭡﻲ אوﺗﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭘﻨﺒﮣﻴﻦ ﻣﺎن ﭘﺎ ِﮢﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َאوﻫﺎن ﺟﻮ آﻫﻲ َאﺻﻞ ﮐﺆن‪،‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﻮ ﺳﮛ ُ ِ‬
‫ﺳﭹﺎﮢﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﻫﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﮀﻮ ﭤﻮ ﮀﮇﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﮍي آﻫﻴﺎن!‬‫آ‪ ‬ﺗﺎ ُ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺒﻦ َﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﭘﺎﮢﻬﻴﻦ‬
‫ﺳﺎﻣﻬﺎن‪ ،‬אوري ﺳﻲ دﻟﺒﺮ َאڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭘﮑﺎ ﭘﮑﻦ ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﻬﺎري وאﭨﮍﻳﻮن‪ ،‬אﻳﻨﺪﻳﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﮇﻫﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬ﺗﻮﺳﺎن!‬ ‫ِ‬ ‫رﻫﺠﻲ َאﭼﻲ‬
‫ِ‬
‫آ‪ ‬ﮀﺎ ﭴﺎﮢﺎن ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﻬﺎرؤن‪ِ ،‬ﺑﺮﻫﻲ وאﻟﮍא ﺑﺎر‪.‬‬
‫ﺳﺪאﺋﻴﻦ ﻳﺎر‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻃﺮف ﭔﺌﻲ ﻛﻨﻬﻴﻦ ﺧﻴﺎل ﻧﻪ ﭜﺎﻧﻴﺎن‪ ،‬آﻫﻲ‬
‫ﻫﻮﻧﺪﻳﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮔﮇ אﺳﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ وﻫﺎﻳﻢ ﻧﺎر‪.‬‬
‫ﭘﺮﺗﻲ َאﭤﺌﻲ ﺳﺮدאر‪.‬‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ِ ،‬‬‫ِ‬ ‫ﺟﻲ ُ‬
‫ﺳﻬﮣﺎ‬ ‫ﭔﺎﻧﻬﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ ﻛﮇﻫﻦ אﻳﻨﺪﻳﻦ ﻳﺎر‪،‬‬
‫ﻨﺠﻲ روز ﻧﻬﺎرﻳﺎن رאه!‬ ‫ُﺗﻨﮭ ِ‬
‫ﺑﺮه ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﺎ َ‬
‫ﺑﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ِ ،‬‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﭼﺎڙﻫﻴﺎ ُ‬ ‫َِ‬
‫ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎ َر‪.‬‬ ‫ﻨﺠﻲ َ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭ ِ‬
‫ﺳﻨﺪא ﻧﺎ َر‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ َ‬ ‫وﻫﻦ ﭤﺎ وאﻛﺎ َ‬ ‫َ‬
‫ﻟﮏ ﻫﺰא َر‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ َ‬‫َ‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎ ﻫﻜﮍو ﻧﺎﻫﻴﺎن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮهِ ﻫﮣﻦ ﻗﻬ َﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪ‪ ‬ﻣﻴﺎن ُ‬ ‫ﺳﻮر َ‬ ‫َ‬
‫ﻗﻮل ﻗﺮא َر‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ َ‬ ‫ِ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎرج ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺟﻲ‬
‫ﺳﺮ َﻣﻴ َﺎر‪.‬‬ ‫ڏوه ڏﻳﺎن ﭔﺌﻲ ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ‪ ،‬آﻫﻲ ﻣﻮن ِﺋﻲ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ِאﻧﻬﻲ‪ ‬ﺟﺎ َر‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َאﻧﺪر ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َאڌ ﻛﻴﻮ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺗﻨﻮאر‪.‬‬ ‫ﻨﺠﻲ َﺗﻨﺪ‬‫ﭘﻬﺮ ِﭤﻲ وﭴﻲ‪ُ ،‬ﺗﻨﮭ ِ‬ ‫َאٺ ﺋﻲ َ َ‬
‫َ‬
‫وﮢﻜﺎر‪.‬‬ ‫ﻣﺌﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﻣﺎري ِאﺗﮭﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮن وﺋﻴﻦ ُ‬
‫ڏﻧﻬﻦ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﺳﮓ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﭤﻮ روﺋﻲ زאر و زאر‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫ﺟﻬﻮﻟﮣﻮ‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ﺳﺎري َ‬
‫ﺳﻨﻴﻬﺎ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﭼﺌﺞ ُﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﮐﻲ‪،‬‬

‫ﺑﻴﺮאﮔﻲ آﻫﻴﻴﺎن‪ ،‬وو!‬
‫ُ‬
‫ﺣﺎل ڏﺳﻴﻮ ﭤﻮ ﺟﻮ وﭸﻴﻦ‪،‬‬
‫ﺳﺎرو ﻋﺮض َ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫دﻻﺳﻮ ﻛﻮ دوﺳﺖ ڏﻧﻬﻦ‪،‬‬
‫وﭠﻲ ﺟﻠﺪ ورﻳﻦ‪ ،‬وو‪.‬‬

‫َ‬
‫ﻛﻴﭻ ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎرو َ‬
‫ﻛﺞ ﻧﻪ‬
‫ََ‬
‫ﮀﭙﺮ ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻦ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﭴﺎﮢﻲ‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻲ ِ‬
‫ﺳﺎڻ َﮔﮇﻳﻦ‪ ،‬وو‪.‬‬

‫ُ‬ ‫ﮔ ِ‬
‫ﻮﻟﻦ‬
‫ﺗﻮﺳﺎن ﻋﻤﺮ ُﮔﺬאرﻳﺎن‪،‬‬

‫ﻫﺖ ُ‬
‫ﻫﺌﺎن‪ ،‬وو‪،‬‬ ‫ﻛﻲ ِ‬
‫ﺟﺎن ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻦ ﮘﺎري آﻫﻴﺎن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻦ‬
‫ﺟﺎن ِﭤﻲ رت روﺋﺎن‪ ،‬وو‪.‬‬

‫ڏورﻳﻨﺪي ﻣﻮن ڏوﻧﮕﺮﻳﻦ‪،‬‬
‫ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﻬﻦ ﭤﻴﺎ‪ ،‬وو‪،‬‬

‫َ‬
‫ﻫﻮت ﺗﻮ‪،‬‬ ‫ﭔﮅא ﻫﻮﻧﺪא‬
‫ََ‬
‫ﺳﮇ ﻛﻴﺎ‪ ،‬وو‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ”ﺳﭽﻮ‪“‬‬
‫{‬

‫ﻣﺎﻟﻜﻮس‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﻣﺎﻟﻜﻮس‬
‫‪۱‬‬
‫ﻟﻮڏﻳﻨﺪي ﻻﻣﻮن‪ ،‬ڏאﻫﻮ ڏאر ﭼﮍﻫﻴﻮ ﭼﻮي؛‬
‫آﻧـﺪو َאﭤـــــــﻢ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﻴﻨﻬﻦ َﭜـﺮﻳﻮ ﻧﺎﻣﻮ؛‬
‫ﻛﻴﻢ رאﺗﻴﺎن روאﻧﻮ؛‬‫ﺗﻮڏي ﺳﺎرﻳﻮ ﺳﭵﮣﺎن‪َ ،‬‬
‫ﭘﮍﻫﻲ ﭘﺮوאﻧﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﺟﻠﺪ ﺟــﻮאب ڏي !‬ ‫ِ‬
‫‪٢‬‬
‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﻧﮕﻞ آﻳﻢ َ ُ‬
‫אڄ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ڏﻫﻦ؛‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ روح ُﭔﮅي ﻛﻴﻮ ُ‬
‫رڄ؛‬
‫َﭘﮑﻲ‪ ‬ﻛﻴﻮ ﻧﺎ َ ُ‬
‫ﭘﭳ‪ ،‬ﻇﺎﻫﺮ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ زﺑﺎن ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪٣‬‬
‫ڏאﻫﻮ َאڄ ڏﺳﻮ‪ ،‬ﺟﻲ وﻳﮍﻫﻲ وﻳﮙﺎﮢﻮ وﺗﻲ؛‬
‫ﺣﺼﻮ؛‬ ‫ﭘﻮرن َﻣﻨﺠﮭﺌﻮن ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ َ‬
‫ﺣﺎل ِ‬
‫ﻫﻦ ﺧﻴﺎﻟﺆن ﻛﻴﻦ ِ‬
‫ﮐﺴﻮ؛‬ ‫ﺳﻮر ُ ِ‬
‫ﺳﮣﻲ ﻛﺮي‪َ ِ ،‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ُ َ‬
‫َ‬
‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺒﻦ ِﻗﺼﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺳﻴﮑﺎري ﻣﻮﻛﻠﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻮ‬

‫‪٤‬‬
‫َ‬
‫ڏאر ﭼﮍﻫﻲ ﻛﺮي؛‬ ‫אڄ ڏאﻫﻲ َ‬‫وאت‪ُ َ ،‬‬
‫ﻛﻴﻮن وﮐﺎﮢﻴﻮن ِ‬
‫ﭼﭙﺎت؛‬‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﻟﮙﻲ ُ‬
‫ﭼﭗ‬ ‫ﺳﮣﮡ ﺳﺎن ﮐﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫آﺗﮡ وאرﻳﻮن َאﺗﻬﻴﻦ‪ ،‬ﻟﻮﭠﻴﺎﮢﻴﻮن ﺳﺎن ﻻت؛‬
‫َ‬
‫ﻫﻲ ﺳﻮ ﻛﺎﻧﮕﻮ ﻛﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﻫﻲ َ‬ ‫رאت‪َ ،‬‬
‫روﺋﻦ ﺳﺎري ِ‬
‫‪٥‬‬
‫ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﻬﻦ ﻟﮙﺎ‪ ،‬ﮀﺎﻫﻮن ﻛﺎﻧﮓ ﻗﺮﻳﺐ ﺟﺎ؟‬
‫ﭜﻠﻲ ﻛﺮي َﭜﮙﺎ‪‬؛‬
‫ﺟﻲ‪ِ َ ،‬‬
‫ﻛﻲ دم آڏو دوﺳﺖ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎ َ ُ‬
‫ﺗﻦ ﺗﮙﺎ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺟﻬﻮري‪ ‬ﻣﻨﺠﻬﻪ ﺟﻬ ِﭵﻲ ﻣﺮאن‪.‬‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ ِ‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺐ ﺟﻮ؛‬ ‫אڄ ُﭘﮡ ﻛﺎﻧﮓ‬ ‫وאﺋﻲ‪ُ َ ،‬‬
‫وאت ﻛﺮي ِ‬
‫ﻻﺋﻲ؛‬ ‫ُ‬ ‫ﭼﮭ َ‬ ‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﭼﻴﺎﺋﻴﻦ ُ‬
‫ﻨﺐ ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻟﭿ ڏאڍي ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭴﺮ ﭴﻴﺮي ﺳﻨﺪڙي‪.‬‬‫ﭴﮡ َ َ‬ ‫آﺋﻲ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫אﻧﺪر ﮐﻲ ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﻗﺮﻳﺐ ﺟﻮ؛‬ ‫َﻟﺌﻲ َ َ‬
‫ﻻم ﻟﺘﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﻻت ﺟﻮ‪َ ،‬ﭘﻮي ﻛﻮﻧﻪ ﭘﺘﻮ؛‬ ‫ﻻﮐﻴﮣﻲ ﺟﻲ ِ‬ ‫ﺗﻨﻬﻦ ِ‬
‫ﺳﻮرﻳﻮن آﻫﻴﻮ!‬ ‫ﻛﺘﻮ‪َ ،‬ﭘﺮ َ َ‬
‫אڻ ُ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ َ‬‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ِ‬
‫ِ‬

‫‪٨‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻴﻬﻲ َ َ‬
‫ﻛﻤﺌﻮن ﻛﺎﻧﮕﮍو‪ ،‬אڄ ﭤﻮ وﻳﮍﻫﻲ َﻣﻨﺠﻬﻪ وﺗﻲ؛‬
‫ﻛﺎم ﻛﺘﻲ؛‬ ‫ﭘﺴﻲ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ﺣﺎﻟﮍو‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن َ‬ ‫َ ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻻت ﻟﺘﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﺟﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﺟﻴﺎﭘﻮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫‪٩‬‬
‫אڄ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺎﻧﮓ َﻟﺘﻴﻮن‪ ،‬ﺳﻲ ﻛﻲ ﺳﮣﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن؛‬
‫ﻛﻬﻴﻮ وﺟﻬﻲ‪ ،‬وﻳﮍﻫﻲ ﻣﻨﺠﻬﻪ ِ‬
‫وﺗﻴﻮن؛‬ ‫ﻛﻬﮡ ﺳﺎن ُ‬ ‫ﺟﻮ َ َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮن رאز رﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ُﭘﮡ ﻛﺮي ﭘﮅرﻳﻮن‪.‬‬
‫‪۱۰‬‬
‫روﻳﻮ روﻳﻮ ُ‬
‫رت‪ِ ،‬ﭤﻲ ﭘﮑﻲ‪ ‬ﭘﺎرאﻧﭝﺎ ڏﺋﻲ؛‬
‫ﮔﮭﻨﮕﮭﺮو‪ ،‬ﺳﻲ ﮀﻤﻜﺎﺋﻴﻨﺪو ُ‬
‫وت؛‬ ‫ﺗﻪ ’ﭘﻴﺮﻳﻦ وﺟﮭﺎن‪ِ ‬‬
‫ﺳﮕﮭﮍو ﺳﺎﭤﻴﮍא ورﻳﻦ‘!‬ ‫وﭠﻲ ﺧ ُﻂ‪ِ ،‬‬
‫’ﮐﻴﺌﻦ ِ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن!‬ ‫ﺳﮣﻴﺠﻮ َ‬ ‫ﺟﻮ ﭤﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﭼﻮي‪ ،‬ﺳﻮ ُ‬
‫ﻻم َﻟﻮي؛‬ ‫َ‬
‫ﺻﺒﺢ ﺟﻮ‪ ،‬ﭤﻮ ﭼﮍﻫﻴﻮ َ‬ ‫وڏي‪ ‬وﻳﻞ‬
‫ُאﻟﻜﻲ ۾ ﻧﻪ آﻫﻲ‪ ،‬آﺗﮡ‪ ،‬ﮐﮣﻮن ِאﺗﻬﻮن‪.‬‬
‫َ‬

‫‪١٢‬‬
‫ﭼﮍﻫﻲ ڏאر ﺗﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ڏورאﭘﺎ؛‬
‫ِ‬ ‫ڏאﻫﻮ‬
‫ﭘﮅرא ﻛﺮي ﻧﻪ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﺎ‪ ،‬אﻫﻮ ﻧﺎزכ ﻧﻴﺎﭘﺎ؛‬
‫آﮢﻴﻮ אورאﭘﺎ‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﮘﻮري‪ ‬ﮐﻲ ﭼﻮي‪.‬‬
‫‪١٣‬‬
‫אڄ ﻻﻣﻴﻦ ﻻﮐِﻴﮣﻮ َﻟﺌﻲ؛‬
‫ﻫﻚ ﺗﻮڙي‪ُ َ ،‬‬
‫ِ ُﺗﺮ ﻧﻪ ِ‬
‫وﮘﻮڙﺟﻲ‪ ،‬ﮐﻨﭝﻦ ﮐﻲ ﮐﻮڙي؛‬
‫ِ‬ ‫وﻳﭡﻮ آﻫﻪ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺮڻ ﮐﺎن ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ُ ،‬ﻣﻨﻬﻦ ﮔﮭﮣﻮ ﻣﻮڙي؛‬
‫َﭘﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﺎ ﭨﻮڙي‪ ،‬ﭼﻜﻴﻮن ڏﺋﻲ ﭤﻮ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪١٤‬‬
‫ﺳﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ ﭼﻮي ﻛﺎﻧﮕﮍو؛‬
‫ِ‬ ‫ﺳﮣﻴﺠﻮ‬
‫ﺳﭝﻮﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﻫﺌﻴﻦ ﺳﺎن ﻫﻨﮉאﺋﺠﻮ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن‬
‫ﭘﻮﺋﻲ؛‬
‫ﻛﻨﺪن ﺳﺎن وﺟﻬﺎن‪ ،‬ﭘﮑﻲ‪ ‬ﮐﻲ ِ‬ ‫ﻛﻨﮃﻳﻮن ُ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ُ‬
‫ڏﻧﻬﻦ ﺟﻮ ﺋﻲ‪ ،‬آﮢﻲ ﻧﻴﺎﭘﺎ ﻧﻴﻨﻬﻦ ﺟﺎ‪.‬‬

‫‪١٥‬‬
‫ﻛﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺗﺎ ﺗﻮﺗﻲ ﻋﻄﺮ אوﺗﻴﺎن؛‬
‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﻛﺎﻧﮕﻞ‬
‫آﺋﻴﻦ؛‬ ‫ُ‬ ‫َ َ‬
‫אﭼﮡ ﭔﺎﺟﻬﻮن ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬آﻫﻴﺎن אﭔﺎﮢﻚ ِ‬
‫ﻻﺋﻴﻦ؛‬
‫ڏאﻫﺎ ﮔﮭﮣﺎ ڏאﻧﮭﮍא‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ِ‬
‫ﭘﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺳﺎﻫﻪ ﺳﮅﻳﺮ ﭤﺌﻲ‪.‬‬
‫ﭘﻴﺮ אﮜﮡ ِ‬
‫‪١٦‬‬
‫َ‬ ‫ﻛـﺎﻧﮕﻞ آﻳـــﻢ ﻛﺎﻟﻬﻪ‪ ،‬وﭠ ِــﻲ ﺳﻨﻴﻬﺎ َ‬
‫ﺳـــﭵﮣﺎن؛‬
‫ﻣﻘﺎل‪ ،‬ﻛﺎﻧﻪ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﻛﮇﻫﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ري‪‬‬
‫‪١٧‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﻛﺎﻧﮓ ڏﺳﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻟﻬﻪ אوڏאﻫﻮن آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﭰﺴﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﻨﺪي َ‬
‫ﺳﭵﮣﻴﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭘﻴﺲ ﻫﻨﻴﺎ‪ِ ِ ‬‬
‫‪١٨‬‬
‫ﻣﺎﻟﻬﺎن ﻣﻮﺗﻴﻦ ﺟﻮن وﺟﻬﺎن‪َ ،‬ﭘﮑﻲ‪ ‬ﮐﻲ ِ‬
‫ﭘﻮﺋﻲ؛‬
‫ﺳﻮﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﮔﮭﻨﮕﮭﺮو‪ ،‬ﺗﺎ ﭤﺌﻲ ﺳﻮאﻳﻮ‬‫ﭘﻴﺮﻳﻦ ﺳﻮﻧﺎ ِ ُ‬
‫ِ‬
‫ﺳـﻴﻨﮅو ﺳــﭝﻜﻮ ﺋ ِـﻲ‪َ ،‬ﻣــ ُﺮ ﺗﻨﻬﻴﻦ ﺟـﻮ ﻧﻪ ﭤـــﺌﻲ!‬

‫‪١٩‬‬
‫َﭘﮑــﻲ‪ ‬ﺳﻨﺪא َﭘـــﺮ‪ ،‬ﻛـﺮﻳﺎن ُﻣــﺮﺻﻊ ﻣـﻮﺗﻴﻴﻦ؛‬
‫ﺟــﻮ آﮢــﻲ ﻋـــﺠﻴﺒﻦ ڏﻧـ ُﻬﻦ‪ ،‬ڏﺋﻲ ﺧـﻮب َ‬
‫ﺧـﺒـ َﺮ؛‬
‫وאﺋﻴﻮن!‬ ‫ﭜــﻴﻨﺮ ڙي ﻣﻮن َﭜﺮ‪ ،‬ﺷﺎل وﻳﭡﻮ ﻛﺮي ِ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺟﻲ ﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﺳﺎري ڏﻧﺎﺋﻴﻦ؛‬
‫آﮢﺞ وچ ۾‘‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ِאﺋﻴﻦ אﺗﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻪ ’ﭘﺎڻ‘ ﻧﻪ ِ‬
‫‪٢١‬‬
‫َ‬
‫ﺳﮏ ﺳﻨﻴﻬﮍא؛‬‫وﭠﻲ ُ‬ ‫َ‬
‫אدא ِאﻳﻨﺪو ﭤﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﺎ‪ ‬ﺋﻲ ﭤﻲ ﻣﻮن ﺟﻲ‪ ،‬ڏאﻫﺎ ﺟﮇﻫﻦ ڏﺳﺎن‪ ‬ﭤﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﺎﻟﻬﻪ ﺟﻮ ﻛﺎﻧﮓ אڏאﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭜﻠﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ وﺋﻴﻦ َ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ وٽ؟‬
‫ﺳﻴﺎﮢﻲ‪.‬‬‫ﻳﺎر ِ‬‫ﻛﺌﻲ‪ ،‬אﮘﻴﻮن َ‬ ‫ﮔﮭﮣﻲ ﺗﻮ ﺳﺎن ﻛﺎ َ‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎ ُﭘﮁﻴﻮ‪ ،‬ڏﻳﺞ دﻻﺳﻮ ﻫﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ‪ِ ‬‬
‫ﺳﻨﻴﻬﺎ‪ ،‬א� ﻛﺎرڻ آﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎري ﻣﻮن ﮐﻲ ڏﻳﺞ َ‬
‫ُ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﮀﻮ ﻧﻪ אﻣﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﺳﺎه ﺳﻴﺒﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫אوڏﻫﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ‬‫ُ‬ ‫אﺋﻴﻦ אڏאﻣﻲ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫ُ‬
‫ﻻﻳﻢ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ ﭴﺎﺗﻢ َﭘﺮدﻳﺴﻲ!‬
‫ﻛﻴﺌﻦ َ‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ‬
‫ﻟﺆن ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﺮﺟﮭﻴﻢ ﻛﻴﻦ ﺳﻬﻴﻠﻮن‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻴﻠﻬﺎن آڏو ڏک آﻳﻢ‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﻬﻦ ﮔﺬرﻳﺎ ﻏﻢ ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻲ ۾‪،‬‬
‫ﺟﻲ ﭤﻲ َ‬
‫ﮘﺎﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﺟﻨﻬﻦ ِ‬
‫َ‬
‫دאﻧﻬﻮن ﻓﺮﻳﺎدون ﻛﺮﻳﺎن‪،‬‬
‫ﺳﻚ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻴﺒﺎ َﻳﻢ!‬ ‫ﮀﻮ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫ﻻﻳﻮ‪،‬‬‫َﻟﺆن ﻣﻮن ﺳﺎن ﺟﺎ َ َ‬
‫ﻫﻦ وﻳ ِﻬﻲ!‬ ‫ﻳﺎر‪ ،‬وﻳﮍﻫﻲ ِ‬ ‫’ َ‬
‫ََ‬
‫ﮔﮭﺎﻳﻮ‬ ‫ﮔﮭﻮٽ אﮐﻴﻦ ﺳﺎن‬ ‫ﺟﻲ ِدﻟﮍي‪ ،‬دﻟﺒﺮ ُ َ‬ ‫دردﻣﻨﺪي‪ِ ‬‬
‫ﻴﻬﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺮﻳﺎن ِﭔﻲ ﻛ ِ‬
‫َ‬
‫ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﮐﻲ ﻣﺤﺐ ﻣﺎرﻳﻦ ﭤﻮ‪َ ،‬ﺗﻚ ِאﻫﺎﺋﻲ َ‬
‫آﻳ َﻮ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺗﻴ ِﻬﻲ‪.‬‬ ‫وﮢﻴﻮ َ َ َ‬ ‫ﺟﻴﻬﻲ َ َ‬‫ِ‬
‫ﺳﮅ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ِﭘﺮﻳﻦ ُﭘﺮﺟﮭﺎﻳﻮَ‬ ‫ﺟﻲ ُ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ِאﻧﻬﻲ‪ِ ‬‬
‫رﻳﻬﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫رﻣﺰ ﮘﺠ ِﮭﻲ‪ ‬دل ِ‬
‫ﻫﻼﻳ َﻮ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻫﻮت‬ ‫ﻫﻦ ڏي‬ ‫ﻗﺎﺻﺪ‪ِ ،‬‬ ‫ِ َ‬ ‫ﭘﺎرؤن ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﻴﺌﻲ‬
‫ﭴﮡ ڏﻳﻬﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ڏﻳﻬﻪ َﮔﮇﻳﺎ َ‬
‫َ‬
‫دﺗﺎرﻳﻮ‬ ‫دل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ دﻟﺒﺮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬دﻳﺪن ﺳﺎڻ‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ אوﻫﺎﻧﺠﮍي ﻧﻴ ِﻬﻲ‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ڏک ﺟﺎ ڏﻳﻨﻬﻨﮍא ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﻢ‪،‬‬
‫ﺳﮡ ﺗﻮن ُﻣﻨﻬﻨﺠﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ!‬ ‫ُ‬
‫َ‬
‫وﺳﺎﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ﺗﻲ ڏک ﺟﺎ ﻣﻴﻨﻬﮍא‬‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﻨﺪي ﻣﻮن ﻛﻴﺌﻲ ِ َ‬
‫ڏﻫﺎڙي ﭘﻨﮅڙא ُﭘﮁﺎﻳﻢ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ אوﻫﺎن ﺟﻲ ﭘﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﭤﻲ‬
‫ﺳﻼﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﻮر َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﺳﺎرא ِﺋﻲ َ‬ ‫ﺳﻚ َאوﻫﺎن ﺟﻲ ُ‬‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﻲ ِﺋﻲ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻦ ﻟﺌﻲ ﻓﺎﻻن روز وﺟﮭﺎﻳﻢ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ َ‬
‫ﭘﺎڻ َﭘﺴﺎ‪،‬‬
‫ﺷﻮق ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻳﺎر ﺷﺘﺎﺑﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫وﻳﻬﺞ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﭼﻲ אﮐﮍﻳﻦ ۾‪ ،‬ﺟﻮڙي ِ‬
‫ﭘﻴﺮ َאﺳﺎن وٽ ﭘﺎ‪.‬‬ ‫ﻧﺎﻧﻮ َ ِ‬
‫ڌﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﻧﺎﻣﻴﺎ َ‬
‫َאﮘﻲ ﭘﻮ‪ِ ‬ﭜﻲ آﺳﺮو‪ ،‬ﻫﻮت َאﺳﺎن ﮐﻲ ِ‬
‫آﻫﻪ‪.‬‬
‫אڄ ﭜﻲ َ‬ ‫َ‬
‫وאٽ ﻧﻬﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﻻﻟﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻻ‪.‬‬ ‫ُ ِ‬
‫ﺳﻜﺎ‪.‬‬ ‫אﮜﮡ آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﻛﻴﻢ ِ‬ ‫آ‪َ ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫ڏﭠﺌﻲ ﻫﻴﮇي ِאﻳﻨﺪא‪،‬‬ ‫ﻫﻮت ِ‬ ‫َ‬
‫ﭼﺌﻮ!‬ ‫ﺳﭻ َ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ َ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ُ ُ‬
‫ﻫﺖ ﻛﻲ آﮢﻲ אڏﻳﻨﺪא!‬ ‫ﭘﭩﻲ َﭘﮑﮍא‪ِ ،‬‬ ‫ﻫﺘﺌﻮن َ ِ‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ وڙؤن ﭘﺎ َڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﻫﻲ‪ ‬ﻏﺮﻳﺐ َﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭤﻮرﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﭜﺎﺋﻲ ﺳﻲ ُ‬‫ڏگ ِ‬ ‫َ‬
‫دﺳﺖ ڌرﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫دردﻣﻨﺪ ﺟﻲ دل ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫دאﻧﻬﻪ‬
‫ﻃﺎﻟﻊ ﻣﻮن ِﭤﻴﻦ‪ ،‬ﺟﮇﻫﻦ ”ﺳﭽﻮ“ ۡ ُ‬
‫ﻧﺎﻧﻮ ﺳﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ڏوڙא‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﻳﺎر ﭘﺎﻧﮅي‪ ،‬ڙي ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﭤﻲ‪ ،‬ڙي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻴﺮ‬ ‫َِ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍא‪ ،‬ﭔﻴﻠﻴﮍא‪ ،‬ﻛﮇﻫﻦ אﺳﺎن وٽ ِאﻳﻨﺪא!‬
‫ڏک ڏﻳﺌﻲ ﭘﻮ‪ ‬وﻳﻨﺪא؟‬ ‫ﻛﻲ َ‬ ‫ﻳﺎر ﻫﻤﻴﺸﻪ‪ِ ،‬‬ ‫ﻫﻮﻧﺪא אﺳﺎن وٽ َ‬
‫ِאﻫﻮ َאﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬ﮀﻮري ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺳﺎٿ ﺳﺎن‪ ،‬ﻫﻲ‪َ ‬ﻏﺮﻳﺐ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ‬
‫َ‬
‫ﻫﺖ َﻋﺠﻴﺐ אڏﻳﻨﺪא؟‬ ‫َﭘﮑﺎ ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﭼﺌﻮ ڙي‬
‫ﺳﺎﭤﻲ‪ ،‬ﻛﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫ﻫﭣ ڏﻳﻨﺪא‪.‬‬‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﺎڻ אﭼﻲ َ ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮﮐﻲ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ﻫﻲ آﻫﻪ ﻏﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ؛‬ ‫َ‬
‫ﺻﻮرت ﺟﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ﺗﻮن آﻫﻴﻦ ﺻﺎﺣﺐ‬
‫ﺳﻬﮣﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ُ ُ‬
‫ﻣﺪאم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺷﻮق ُ‬ ‫آﻫﻲ ُ‬
‫ذوق‬
‫ﺟﻲ آﻫﻦ אﺻﻞ אوﻫﺎن ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻲ ﻧﺎ وﺳﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻮن ﺗﻲ آﻫﻲ ُﻣﻘﺮر‪،‬‬
‫ﻫﻴﮍو‪،‬‬ ‫ﻫﻨﻴﮍو ُ ُ‬
‫אدאس ُ َ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﻨﺎن روﺋﮡ ۾‪َ ،‬‬
‫رﻫﺒﺮ آﮢﻲ رﺳﺎﮢﻴﻮ‪َ ِ ،‬‬
‫ﭘﺮﻳﻢ ُ‬
‫ﭘﻴﺎم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫دﻟﮕﻴﺮ ﺗﻮن ﻣﭥﺎن ﭤﺌﻴﻦ ﻛﺮ دور درد ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫אول آﺧﺮ אﺳﺎن وٽ ﻫﻮﻧﺪو َﻣﻘﺎم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫رد ﻛﺮ ﻓﻨﺎ ِﻓﻜﺮ ﮐﻲ ُאﻣﻴﺪوאر ِﭤﻲ ُ‬
‫رﻫﻪ‪،‬‬
‫ﻫﺖ ﻳﻘﻴﻦ ﭴﺎﮢﺞ‪ ،‬آﻫﻴﺎن ِאﻣﺎم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﻫﺖ ُ‬‫ِ‬
‫ﺗﻮن آﻫﻴﻦ َאﺻﻞ אﺳﺎن ﺟﻮ‪ ،‬آﻫﻴﻮن אﺳﻴﻦ ﺳﻲ ﺗﻨﻬﻨﺠﺎ‪،‬‬
‫آﻫﻲ ﻗﺒﻮل ُ ِ‬
‫ﻛﻠﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﻛﻼ ُم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ڏي دﻻﺳﻮ دوﺳﺖ ﻫﻦ ﮐﻲ‪َ ،‬אﺻﻞ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ آﻫﻪ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل אوﻫﺎن ﺟﻲ ﺳﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻫﺖ ﭤﻲ ُﮔﺬאرﻳﺎن ڏﻳﻨﻬﮍא‪،‬‬
‫ِ‬
‫ﻏﺼﻮ ﻧﻪ ﻛﺮ ﻏﻤﻨﺎכ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺎ ﺗﻪ َ‬
‫ﻫﻦ ﻫﺎ‪ ‬ﻫﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫دﻟﺒﺮ אوﻫﺎن ﺟﻲ در ﺑﻨﺎ‪ ،‬ﺟﺎﮢﻲ ﻧﻪ ُﻣﻮن ِﭔﻲ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﺟﻨﻬﻦ ﮐﻲ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ دوﺳﺘﻲ‪ ،‬آﻫﻲ ُאﻧﻬﻲ‪ ‬وא‪ ‬وא‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ڏﺳﻲ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺣﺎﻟﮍو‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﻴﺮ אﺳﺎن وٽ ﭘﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬‫ِ‬
‫ﻻﻟﻦ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﮘﻞ ﻻ‪ ‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﭘﺎﭴﻲ وﭠﻲ ﻫﻲ‪ ‬ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﻄﻠﺐ אﻫﻮ ﻣﺤﺒﻮب ﻛﺮ‪ ،‬ﻃﺎﻟﺐ ﻧﻪ ﻫﻴﺌﻦ َﺗﺮﺳﺎ‪ .‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫َ‬
‫دﻳﺪאر ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻨﻬﻦ وאر ﺗﻮن ورﺳﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫آﻫﻲ دم אﺳﺎن‬
‫ﻫﺖ ﮘﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻴﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن وﻳﭡﻮ ِ‬
‫ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ُ‬
‫ﻫﻮ ﺗﺎ‬
‫ﺳﺮﭼﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﮐﮡ ﻧﺎﻟﻲ ڌﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻫﻲ ﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫ﻧﻴﮡ َ ُ‬

‫‪1‬‬
‫َ‬
‫ﻫﻲ ﺟﻮ ﻧﺎﻣﻮ ﻧﻴﻬﻦ ﺟﻮ؟‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِﭜﻨﻮ‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ِ‬
‫ﻋﺠﻴﺒﻦ ُ‬
‫ڏﻧﻬﻦ‪.‬‬ ‫ﻫﻮ ﺟﻮ آﻳﺲ َ َ‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ ُ‬
‫ﺧﻤﺎر ڏﻧﻮ‪ُ ،‬‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِﭜﻨﻮس؟‬ ‫ﭘﮍﻫﻨﺪي ﭘﺮزو ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪َ ،‬ﭜﻠﻮ ِ‬
‫ﻋﺠﻴﺒﻦ ُ‬
‫ڏﻧﻬﻦ‪.‬‬ ‫ﺧﻤﺎر ڏﻧﻮس‪ُ ،‬ﻫﻮ ﺟﻮ آﻳﺲ َ َ‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ ُ‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ڏي‪.‬‬ ‫ﻟﮑﻴﺲ َ‬ ‫زאر‪ ،‬ﭘﻨﻮ ِ ُ‬ ‫روﺋِﻲ زאرو ُ‬
‫ﻋﺒﺎرت ۾‪.‬‬ ‫ﺧﻤﺎر‪ ،‬אوﻟﻲ‪َ ‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ِڏﻧﺲ َ َ‬
‫ﺧﻂ‬
‫‪4‬‬
‫ﻋﺒﺎرت‪َ ،‬אﭸﺎ ِﻟﮑﮡ ﻟﮙﻲ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ڏي؛‬ ‫َ‬ ‫آﮢﻲ‬
‫َ‬ ‫روﺋﻨﺪي َﭜﺮﻳﻮن َ‬
‫ﭔﺌﻲ אﮐِﻴﻮن‪.‬‬ ‫رت‪ ،‬אوﺗﮡ َ ِ‬
‫‪5‬‬
‫ﻟﮙﻲ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ڏي؛‬ ‫ﻋﺒﺎرت آﮢﻲ‪ ،‬אﭸﺎ ِﻟﮑﮡ ِ‬
‫אﺗﻬﻴﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫אﭼﻲ אوﺗﻴﺎ ِ‬ ‫ِدﻳﺪن دردאﮢﻲ‪ِ ،‬‬
‫‪6‬‬
‫ﻣﻨﺠﻬﺆن ﻧﺎﻣﻲ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻮم ﭤﻴﻮ ﻣﺤﺒﻮب ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ِ ُ‬
‫ﻧﻴﻬﻦ َ‬
‫وره وڌאﺋﮡ آﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺗﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﻧﮅي‪ ،‬ﭘﻴﻐﺎﻣﻲ‪ُ ِ ،‬‬

‫‪7‬‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ﺳﻼﻣﻦ ﺳﺎن؛‬ ‫ِ‬ ‫אوڏאﻫﻮن‪َ ،‬אڄ‬
‫ُ‬ ‫آﻳﻮ‬
‫ﻣﺎرﻳﻮن ڙي ﻣﺎن ﻫﻮن‪ ،‬אﻫﺎ وﻳﻞ ﻧﻪ وﺳﺮي‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫رאت ﻧﻴﻮ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ ﭘﺎر َﻗﺮﻳﺐ ﺟﻲ؛‬ ‫ﻧﺎﻣﻮ ِ‬
‫ُ‬
‫وאﭼﻴﻨﺪڙ ورق ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﻮرن َﻣﻨﺠﻬﻪ ﭘﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺖ ِ‬
‫‪9‬‬
‫ﺟﺎرؤن ﻟﮑﻴﻢ ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻏﺬ ﻗﺮﻳﺒﻦ ڏي؛‬
‫وאﭼﮡ وﻳﭡﻮ ﻛﻮ؛‬ ‫ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﺎ ﺣﺎل ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﮍﻫﻨﺪي َﭘﻨﻮ ﺳﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﮐﻲ אﻧﮅﻳﻮن آﺋﻴﻮن‪.‬‬
‫‪10‬‬
‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺒﻦ ﺟﻮ؛‬ ‫ﻋﺮﻳﻀﻮ آﮢﻲ‪ ،‬ڏﻧﻮ ﻗﺎﺻﺪ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﺻﺪﻗﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ َ‬ ‫ﻫﻲ‪ِ ‬‬ ‫ﻫﻦ وﻳﻠﻲ ﻫﺎﮢﻲ‪ِ ،‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻛﺮي ﭘﻴﻮ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﻣﻮ ﻧﻴﻨﺪي ﺋﻲ ﻗﺎﺻﺪ وאٽ ِ‬
‫وره وﻛﻮڙﻳﻮ ﻧﻜﮣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﻦ وﻳﻠﻲ وﻳﻨﺪي ﺋﻲ‪َ ،‬‬
‫‪12‬‬
‫وאﭼﻴﻨﺪڙ وﻫﻠﻮر وﻳﻮ؛‬ ‫ﭘﮍﻫﻨﺪي ﭘﺮزو ِﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫אﭼﻲ ﭘﻴﺲ אوﭼﺘﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ِﻟﮝﻴﻦ ﻟﺮزو ِﺋﻲ‪ِ ،‬‬

‫‪13‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אﻳﻨﺪي ﺋﻲ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﺷﻮﻛﺎرن ۾؛‬ ‫ِ ُ‬
‫ﺳﺎﭤﻲ‪ُ ‬‬
‫ﺳﺎه َﻣﭥﻲ وﻳﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﻴﺎﭘﺎ ڏﻳﻨﺪي ﺋﻲ‪،‬‬
‫‪14‬‬
‫ﻧﺎﻣﻮ ﺳﺎرو ِ َ‬
‫ﻧﻴﻬﻦ‪ ،‬ﺟﻮ ُﭘﮡ ِﻟﮑﻴﻮ َ ُ‬
‫ﺳﭵﮣﻴﻦ؛‬
‫ڏﻳﻨﻬﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬري‪.‬‬ ‫رאت ﺑﺮאﺑﺮ ِ َ‬
‫‪15‬‬
‫ڏﻧﻬﻦ؛‬ ‫َ‬
‫آﺋﻲ ﭘﺮﻳﻦ‪ُ ‬‬ ‫َ َ‬
‫ﻟﮑﺠﻲ ِ ِ‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﺖ‪ِ ِ ِ ،‬‬ ‫ﻛﺎ ﺟﺎ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎ ﺛﺎﺑﺖ‪ ،‬ﻣﻮن ﻫﻮن َ‬
‫وאﭼﮡ ﻧﻪ ﭤِﺌﻲ‪.‬‬
‫‪16‬‬
‫ﺳﭵﮣﻴﻦ؛‬ ‫ﭘﻴﻐﺎم‪ ،‬ﻛﻲ ِﻟﮑﻲ ُﻣﻜﺎ َ‬ ‫َ‬ ‫َﭘﻨﻲ ۾‬
‫ﻋﺎم‪ ،‬ﺟﻲ آﻫﻦ َﻣﻨﺠﻬﻪ אﺷﺎرﺗﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ﻧﻪ ﺳﻤﺠﮭﻦ َ‬
‫‪17‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ِﻟﮑﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﭘﻨﻲ َﻣﻨﺠﮫ ِﭘﺮﻳﺖ ﺟﻮ؛‬ ‫ِ‬
‫ﭤﻴﮍس َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﭘﺴﻲ آﺋﻮن‪ ،‬ﺑﻴﺨﻮد ِ َ‬ ‫אﻫﻮ َ ِ‬
‫‪18‬‬
‫وאﭼﻴﻨﺪو َ َورق ﮐﻲ؛‬‫ﺳﺎﭤﻲ ِﭤﻲ ﺳﻮﻧﻬﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺧﻮﻧﻲ ﺧﻂ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻮ َﻣﻨﺠﻬﻪ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﻣﻮن ﻫﻮن‪،‬‬

‫‪19‬‬
‫ﺳﻼﻣﻦ ﺟﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﺎﺟﻦ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻟﺲ َﻟﮍﻫﺎن‪،‬‬ ‫ﻟﮑﻴﻮن َ َ‬
‫ُِ‬
‫אﻫﻮ ُﭘﺮزو ﭘﺎڻ َﭘﮍﻫﺎن‪ُ ،‬ﭔﮅאﻳﺎن ﻧﻪ ﭔﻴﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺐ ڏي؛‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﺖ‬ ‫ﻟﮑﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِ ِ‬ ‫ُﻣﻨﺠﺎن ِ‬
‫ﭔﮅאﺋﻲ ﭔﻴﻦ ﮐﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﮑﻲ‪،‬‬
‫وאٽ ِ ِ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ َ‬‫ِ‬ ‫ﻣﺘﺎن‬
‫‪21‬‬
‫ﺟﺪאﺋﻲ‪َ ‬ﻣﺆن‪،‬‬ ‫ﻟﮑﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ‪‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫ﻣـــﻮن ڏﻧﻬﻦ אڄ ِ ِ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬‫ﻛﺘﺎﺑﺖ ﻗﺮﻳﺐ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻫﺌﻲ‬‫ﮐﻨﺌﻮن ﺗﺮאر ِﺗﮑﻲ‪ِ ُ ،‬‬
‫‪22‬‬
‫ﻟﺲ ِﻟﮑﻴﻮن‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﭘﻴﻐﺎﻣﻦ ﺟﻮن؛‬ ‫َﻟﮍﻫﺎن َ َ‬
‫ﺳﮑﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﭔﮅאﺋﻲ ﭔﻴﻦ ﮐﻲ!‬ ‫ﺳﻲ رﻗﻴﺐ ِ ُ‬
‫‪23‬‬
‫ﺳﻨﻴﻬﮍא ڏﺋﻲ؛‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ‪َ ‬‬
‫ِ‬ ‫َرت אﮐﻴﻦ روﻳﻮ‪ِ ،‬ﭤﻲ‬
‫ﺟﺮ ﻫﺎري ﮔﮭﮣﻮ‪.‬‬‫َﻧﻬﺮﻳﻮن ﻧﭽﻮﻳﻮ‪ ،‬ﺟﺎرؤن َ ُ‬
‫‪24‬‬
‫َ‬
‫ﻧﻨﻬﻦ‪ِ ،‬ﭤﻲ ﭘﺎﮢﻲ ﻛﮃي ﭘﮅرو؛‬ ‫ِﻧﭽﻮ ِﺋﻴﻨﺪي ُ َ‬
‫ﺳﺠﺪو َ ُ‬
‫ﺳﭵﮣﻴﻦ‘‪.‬‬ ‫ﺳﻨﻬﻦ‪ ،‬ﺗﻪ ’ﺗﻮن ڏﻳﺞ ِ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ‪َ ُ ‬‬
‫ِ‬ ‫وﺟﮭﻲ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪1‬‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ‬‫ﻛﻮڙي َ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻟﻬﻪ ﻛﺎﻧﮕﺎ ﺟﺎ ﭼﻴﺌﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ!‬
‫ﻛﻴﻦ ﻛﻲ ُڌر وﺋﻴﻦ ﺗﻮن‪،‬‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ ِ‬ ‫ُ‬
‫آﻫﻨﺠﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ڏﺳﻲ ُﻣﻮﭨﻴﻴﻦ‬ ‫َ‬
‫وאٽ ِ‬
‫ﻋﺠﻴﺒﻦ ﺟﻲ آڏو وري ﺗﻮ‪،‬‬
‫ﻛﺌﻲ ﺳﺎ ﻛﻨﻬﻦ ﺟﻲ!‬ ‫ﻛﭽﻲ َ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫وﺋﻮن אوڏאﻧﻬﻴﻦ‪،‬‬ ‫وري ﺑﺮאر ُ‬
‫ﺳﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬‫ﺳﺎﺋﻴﻦ ﻛﻨﺪو ﺷﺎل َ ِ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﺗﻮڙ رﺳﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﺗﻨﻬﻦ ﮐﻲ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫دאﻣﻦ ﻛﻨﻬﻦ ِ‬ ‫وﭠﻲ ﺟﻮ َ‬
‫ﻻﻛﻮن ”ﺳﭽﻮ‪ِ َ “‬‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫َאﺻﻞ ُ‬
‫ﻣﭹﻲ آﻫﻲ ُ ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬ ‫ﻃﺎﻋﺖ َ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم‪ ،‬ﺳﺎري ﺳﺎﭤﻴﺎ ڏﻳﺠﻮ!‬ ‫ﻫﻲ‬‫ِﭘﺮﻳﻦ‪ِ ‬‬
‫ﺳﻼم!‬ ‫ﺳﻮ َ‬ ‫ﺳﭵﮡ ﮐﻲ‪ ،‬ڏﻳﺠﻮ ﺳﻲ َ َ‬ ‫ﻳﺎر َ َ‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻮن ﭔ ِﮅي َ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫’ﻛﮇﻫﻦ ﻛﻨﺪؤ ﭘﺎ ِر אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬אﭼﮡ ﺟﺎ אﻧﺠﺎم‘!‬
‫ﻳﺎر َرﺳﮡ ِري‪ِ ،‬ﭤﺌﻲ ﻧﻪ ﻃﻠﺐ ﺗﻤﺎم‪.‬‬ ‫در אوﻫﺎن ﺟﻲ َ‬ ‫’ ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺷﻮر َﻣﭽﺎﻳﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺎﺳﻴﻦ ﻫﻞ ﻫﻨﮕﺎم‪.‬‬ ‫َ‬
‫’ﺷﻮق אوﻫﺎن ﺟﻲ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻴﻬﻮ ﺗﻴﻬﻮ آﻫﻲ َאﺻﻞ ﮐﺆن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﮔﻮﻟﻮ ﻏﻼم‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫آ‪َ ‬‬
‫אﺻﻞ ﮐﺆن ﺟﻮ آﻫﻴﺎن‪ ،‬ﮔﻮﻟﻮ ﻏﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ!‬
‫ﭘﻴﻬﻲ‪،‬‬
‫ﻫﻦ ِ‬ ‫ﻣﻮن ﺳﺎن وﻋﺪو َ َ‬
‫ﻛﻴﮍﺋﻲ‪ ،‬وﻳﻬﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻟﻬﻪ َﭘﮑﻲ َ‬
‫ڏﻳﻬﻲ‪ ،‬ﻛﻦ ﻻﻳﺎن ﻛﻼم ُﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﻫﻴﺎن ڏور אوﻫﺎن ﮐﺆن ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻜﻲ ﭤﻮ‬ ‫אڄ ﺗﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﺳﺎه ِ‬ ‫ﺗﻨﻬﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ ﻻﻛﻮن َ ُ‬
‫ﭘﻴﻮ אوﭼﺘﻮ َ َ‬
‫ﻫﻨﮅאﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻫﻦ دل ﮐﻲ دאم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ﮀﮇ ﺳﭛ ﻻﮘﺎﭘﺎ ﻻﻫﻲ‪ ،‬אﻫﻮ وﭸﮡ ﺗﻪ وאﺟﺐ ﻧﺎﻫﻲ‪،‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﻼم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ِאﻫﻮ ﻓﺮض אﺳﺎن ﺗﻲ آﻫﻲ‪ ،‬ﺳﺠﺪو‬
‫ڏאڍא ﺧﻮﻧﻲ ﻧﻴﮡ ﺧﻤﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ڌאڙي ﻛﺎرڻ ڌאرﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ﻣﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻫﺮ ﺟﺎ ُ‬
‫ﺣﻜﺎم ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﻠﻚ‬ ‫َ‬
‫ﻧﻴﮣﻦ ﺳﺎن ُ َ‬
‫אﻛﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫آﺋﻲ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ڏﻫﻮن ورאﮢﻲ‪ ،‬ﭔﻴﺎ ﺧﻴﺎل وﻳﺎ ُ‬

‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫אﻣﺎم ُﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ﺳﭹﺎﮢﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“‪ ،‬آﻫﻲ ُ‬ ‫ﺗﻮن ﺗﻪ ﺳﺮور ﻧﺒﻲ ُ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫َאڄ ﺗﺎ ﺧﺒﺮאن آﻳﻮن آﻳﻮن‪ ،‬دوﺳﺖ אوﻫﺎن ﺟﻲ دﻳﺴﺌﻮن!‬
‫َ‬
‫ﺳﮕﮭﮍو‪،‬‬ ‫وري وﺳﺎﺋﻴﻨﺪو ِ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺳﻮ ﭘﻨﻬﻨﺠﻴﻮن ﺟﺎﻳﻮن ﺟﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﺮ وﻳﻨﺪﻳﻦ ِﻧﻜﺮي‪،‬‬ ‫ﺗﻪ َ َ‬
‫ﻛﻴﻦ ﭜﺎﻧﻴﻮن ﭜﺎﻧﻴﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻫﻴﺌﻦ ُﭜﻠﻲ‬
‫ڏﻳﻞ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪،‬‬ ‫وڏوﺋﻲ َ‬‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ڏک‬
‫وﺋﻴﻦ ﺗﻮن ﻻﻟﻦ ﻻ ُﻳﻮن ُ‬
‫ﻻﻳﻮن‪.‬‬
‫روح ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎن‪،‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮ ﭤﺎ ﮘﺎﻳﻮن ﮘﺎﻳﻮن‪.‬‬‫َ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‬
‫َ‬
‫ﺟﻮن‪ ،‬ﻃﺮف ”ﺳﭽﻮ‪،“‬‬ ‫َאﭼﮡ אوﻫﺎن ُ‬
‫ﺷﺎل وري ِﭤﻴﻦ وאﻳﻮن وאﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪َ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ﻟﮙﻲ‪،‬‬
‫ﻟﮙﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﻫﺎﮢﻲ ِ‬ ‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ אﮘﻬﻴﻦ ِ‬
‫دل‪َ ،‬אﻟﻮ‪َ ،‬אﻟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻳﺎر ﺳﺎن!‬
‫َ‬
‫دوﺳﺖ ﻣﭡﻲ دﻟﺪאر ﺳﺎن‪.‬‬ ‫روز َאزل ﮐﺆن אﮐﻴﻮن ﻻﻳﻮن ﺳﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﭼﻤﻜﺎر ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭼﺸﻤﻦ ﺟﻲ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻴﺌﻲ دאﻧﺎ‪ ‬دﻳﻮאﻧﺎ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻲ ِאﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﺲ‪ ،‬אﺻﻞ َ‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ در אﭼﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ﭤﺌﻲ ﭤﻮ ﺟﻮش وאرن ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ ُﻫ َ‬
‫ﺸﻴﺎر ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﻧﻴﻬﻦ وאرن ﮐﻲ‪َ ،‬ﺗﻚ ﻛﻴﻮ َﺗﻠﻮאر ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﻧﺎز ﻧﻴﺎز ﺟﻲ َ‬
‫ﮀﮇي אﻗﺮאر ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻋﻘﻞ َ‬

‫ِ‬ ‫ﺳﺮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﻛﻴﻮ ﺻﺪﻗﻲ‬ ‫ُِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫آﻫﻲ َאﻧﻬﻦ אﮐﻴﻦ ﮐﻲ ﺧﺎﺻﻮ ﺧﻤﺎر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ!‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﻗﺮאر ُﺗﻨﻬﻨﺠﻮ!‬ ‫ﻫﺖ‪،‬‬
‫وﭠﻲ آﻫﻴﺎن ِ‬‫وﻳﭡﻮ ِ‬
‫ﻛﺎﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻫﻦ ﮐﻲ אوﻫﺎن ﺟﻲ ﭔﺎﺟﻬﻮن آﻫﻲ ﻧﻪ ﻣﺎڙ‬
‫ﻫﻲ ﺗﺎ ﻏﺮﻳﺐ آﻫﻲ‪ُ ،‬אﻣﻴﺪوאر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫”ﭤِﻲ‪ ‬ﭘﺎڻ ﮐﺎن َﭘﺮي ﺗﻮن“ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻮ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪،‬‬
‫آﻫﻲ ﭴﻤﻴﻞ َאﺻﻞ ﮐﺆن ﻫﻲ אﻋﺘﺒﺎر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫َُ‬
‫ﺑﮁﺎﻳﻮ‪،‬‬ ‫ﻛﺮم وڏو ُ َ‬
‫ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻮ درد دل‬ ‫ﻫﻦ ﺗﻲ َ‬ ‫َِ‬
‫ﺳﺎرﻳﺎن ﻟﻄﻒ ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎن‪ِ ،‬ﻧﻲ ﺑﻴﺸﻤﺎر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬
‫ﭼﺎﻫﻮن ِﭤﻴﻮ َאوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬دאﻣﻦ ﻟﮙﻲ ﺟﻮ آﻫﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻏﻼم ﭴﺎﮢﻲ‪ ،‬ﺟﻮ دאﻏﺪאر ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﻮن ﻛﺎﻟﻬﻪ ﻗﻄﺎرون‪،‬‬
‫ڏﻧﻬﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﻛﻮﻧﺠﮍﻳﻦ ﺟﻮ ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ُ‬
‫ﻛﻨﺪﻳﻮن وﻳﻮن ﻛﻴ َﭻ ڏي‪،‬‬
‫ﻣﻴﺎن אﻻ! ﻃﺮﺣﻴﻦ ﻃﺮﺣﻴﻦ َﺗﻨﻮאرون‪.‬‬
‫َ‬
‫وڙﻛﻦ‪،‬‬ ‫وﻳﭽﺎرﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪َ َ ،‬‬
‫وﻟﺮ ﻛﻴﻮ‬
‫ﭰﭩﻲ ﭤﻴﻮن ﺳﻲ ﭰﺎرون‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻮﻧﺠﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫وﻟﺮﻳﻦ‬‫َ‬
‫אﻧﺪوﻫﻪ ُאڏאرﻳﻮن‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻨﻬﻦ َ‬
‫אﻓﺴﻮس ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ُאﻧﻬﻦ ﺟﻲ‬
‫ﭘﻮﻧﺪﻳﻮن وﻳﻮن ﭘﭽﺎرون‪.‬‬
‫ﭘﭧ ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬ ‫אﭠﻦ ﮘﺎﻧﺎ َ‬ ‫َُ‬
‫ﻣﻮﺗﻴﻦ َﻣﮍﻫﻴﻮن َﻣﻬﺎرون‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻫﻠﻴﻮ ﺳﻮز ۾‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬
‫ﻻﻫﻲ َ‬
‫ﻟﻮכ َﻣﻴﺎرون‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫ﮘﻮﻟﻲ‪،‬‬
‫ﮘﻮﻟﻲ ِ‬ ‫ﮘﻠﻲ ﻣﻮن ﭤﻲ ِ‬ ‫ﮘﻠﻲ ِ‬‫ِ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﺎرڻ!‬ ‫َ‬ ‫ﻳﺎر َ‬‫َ‬
‫ﭔﺎﻧﻬﭗ ِ‬
‫ﭔﻮﻟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮀﮇي ﻻﮘﺎﭘﺎ َ‬
‫ﻟﻮכ ﺟﺎ‪ ،‬אﺳﺎن ﺗﺎ‬
‫دوﺳﺖ אوﻫﺎن ﻟﺌﻪ‪ ،‬ﻛﺮي ﭼﻴﻬﺎڙﻳﻮن ﭼﻮﻟِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫دﻳﻮאﻧﻲ‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﭤﻴﺲ‬
‫ﻣﭽﺎﺋﻲ ﻫﻮﻟِﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪َ ُ ،‬‬
‫ﺣﺐ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫אﭼﻲ אﭼﺎﻧﻚ אﻧﺪر אﺳﺎن ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻳﺐ ﺳﺎ ﮔﻮﻟﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻫﻲ‪ ‬ﻏﺮ ِ‬ ‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﻫﻲ אوﻫﺎن ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫ﺳﭹﺎﮢِﻲ!‬ ‫ﭘﺎڻ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻮن ُ‬‫ﻣﻮن وٽ َ‬
‫ﺣﺎل ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮﮐﻲ‪،‬‬
‫ﺳﭹﺎﮢِﻲ‪.‬‬ ‫دﻧﻴﺎ ﺳﺎ ﻛﻮڙ ﻛﻬﺎﮢﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُ‬
‫ﮘﻮﻟﻲ‪،‬‬
‫ﮔﻮﻟﻲ‪ ،‬در در ِ‬ ‫َ‬
‫ﭤﻴﻨﺪﻳﺲ ِ‬
‫ﺳﭹﺎ ِﮢﻲ‪.‬‬‫ﻛﺎڻ ﺟﻮﮘﻴﺎﮢﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُ‬ ‫ِ‬ ‫ﺟﺎﻧﺐ‬
‫ﻬﮣﻞ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﺳ َ‬ ‫ﺳﻜﻨﺪي ﺗﻮ ﻟﺌﻪ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﭹﺎﮢِﻲ‪.‬‬ ‫وﻫﺎﮢﻲ ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُ‬ ‫ِ‬ ‫روﺋﻨﺪي ﺳﺎ رאت‬
‫ﻛﻴﺘﻮ ﺳﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﭽﻞ“ آﮐﻲ ﺳﻬﻲ ِ‬ ‫” َ ُ‬
‫ﺳﭹﺎﮢِﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﺮت ﺟﻲ ﻧﺎﻫﻪ ﭘﭵﺎﮢﻲ ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُ‬ ‫ِ ِ‬

‫‪1‬‬
‫وﭸﻲ وאﭼﻴﻮ؛‬ ‫ﻛـــﻲ ﺟـــــﻮ ﻟﮑﻴﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺳــﻮ ُﻣﻼن ِ‬
‫ﺳﮇﻛﻦ ۾ ﭘﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﭧ ﭘﮍﻫﻴﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭔﻲ‪َ ِ ‬‬
‫ﺳﭧ ُ‬ ‫ﻫﻚ ِ َ‬
‫ِ‬
‫‪2‬‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ُﻣﺤﺐ ِﻟﮑﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ُﻣﻼن وאﭼﮡ ﻧﻪ آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﺳﮑﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻨﻬﻦ ﻣﻄﺎﻟﻊ ﻧﻪ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫َﭘﺮ ُﻫﺌﮍو אڳ ُ‬
‫‪3‬‬
‫ُ‬
‫ﺧﻂ‪ ،‬آﻳﺲ ﺟﻮ ﻋﺠﻴﺐ ڏﻧﻬﻦ؛‬ ‫ﮐﻮﻟﻴﻮ ڏﺋﻲ ُ‬
‫روﺋﻲ אﮐﻴﻦ رت‪ ،‬ﻛﺮي ﻣﻄﺎﻟﻊ ﻣﻦ ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ُﭘﺮزو ﭘﮍﻫﮡ آﺋﻴﻮ‪ُ ،‬אﭤﻲ ُﻣﻼن َﻣﺴﻴﺖ ﻣﻨﺠﻬﺎ‪‬؛‬
‫ﺳﭧ َﻣﻮن‪.‬‬‫ﺳﭝﻜﻨﻬﻦ ِ َ‬ ‫آﻳﺲ َ‬‫ﺳﻮرن ﺳﻨﺪو ﺳﺎ‪ُ ،‬‬ ‫ُ‬
‫‪5‬‬
‫ﺳﭧ ﭘﮍﻫﻴﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ِﭔﻲ وאﭼﮡ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ؛‬ ‫ﻫﻚ ِ َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺗﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻪ ﻫـﻲ‪ ‬ﭴــﺮ ﭴـﻴـﺮي ﻧﻪ ﺟﻬﻠﻴﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ِאﺋـﻴـﻦ א ِ‬
‫‪6‬‬
‫َ‬
‫ﭴﺮ ﭴﻴﺮي ﺳﻨﺪي؛‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﻣــﻲ َﻣـﻮن ﻧِـﺮوאر‪ِ ،‬ﭤﻲ ﻫﻲ‪َ ‬‬
‫ﺳﮍي ﻛﺎرو ﻛﻨﮕﺮو‪.‬‬ ‫وאر‪ ،‬ﭤﻴﻮ َ ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻦ َﭘﻠﻚ ﭘﮍﻫﮡ َ‬

‫‪7‬‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﻌﻠﻮم ﭤﻴﻮ؛‬
‫ِ‬ ‫رﻗﻌﻲ ﻣﻨﺠﻬﺎن ُ‬
‫رאز‪،‬‬
‫ﻧﻴﺎز‪ ،‬ﻃﺮﺣﻴﻦ َﻃﺮح ِﻟﮑﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﻴﻦ ﻣﻨﺠﮫ ُ‬
‫‪8‬‬
‫وאﭼﻴﻨﺪڙ ﮐﻲ؛‬ ‫ﺳﻤﺎ‪ ،‬ڏﻧﻮ ِ‬ ‫ﺳﭧ َ‬ ‫ﭘﮭﺮﻳﻦ‪ِ ‬‬
‫ﭴﭝﻴﻮن ﭴﻴﺮي ﻛﮃﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫אﻧِﮭﻲ‪ ‬ﺧﻂ ﻣﻨﺠﻬﺎ‪ِ ِ ،‬‬
‫‪9‬‬
‫ڏوڙو ڏک ﭘﻴﻮس‪َ ،‬ﭘﻨﻲ ﺟﻲ َﭘﮍﻫﮡ ﺳﺎن؛‬
‫ﻫﻲ ﻛﻨﺪي ﻛﺎﻛﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﻫﻲ َ‬ ‫ﺳﺎه وﻳﻮس‪َ ،‬‬ ‫وﭼﺌﻮن ُ‬
‫‪10‬‬
‫ﭼﺮ؛‬‫ﺟﻲ َ‬ ‫ﻧﺎﻣﻦ ﻣﻨﺠﻬﻪ ِﻟﮑﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎ ُﻫﺌﻲ ﭴﻴﺮي ِ‬ ‫ﺟﻮ َ‬
‫ﻣﻨﺠﻬﻮن ﺳﭛ ﺷﻬﺮ‪ ،‬وאﭼﻴﻨﺪڙ ﻛﻮﻧﻪ َﻟﭝﻲ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﻛﻴﺮ َﭘﮍﻫﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ُﭘﮡ ُﻣﻜﻮ ﺳﭵﮣﻴﻦ؛‬ ‫َﭘﻨﻮ ُ‬
‫َ‬
‫ﭔﮇي َﻣﺮي‪.‬‬ ‫ﻟﮑﻴﻮ ﻣﻨﺠﮫ ﻟﮍﻫﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ُﭔﮅﻧﺪڙ ُ ِ‬
‫‪12‬‬
‫ﺳﭵﮣﻴﻦ؛‬ ‫ورق‪ ،‬ﺟﻮ ُﭘﮡ ﻟﮑﻴﻮ َ َ‬ ‫وאﭼﻴﻮ ﺟﻨﻬﻦ ُ‬
‫ﻏﺮق‪ ،‬دردن ﺟﻲ درﻳﺎﻫﻪ ۾‪.‬‬ ‫ﭴﮡ ﭤﻴﻮ ُ‬ ‫ﺳﻮ َ‬

‫‪13‬‬
‫ﺳﮕﮭﻲ ﻛ ُﻴﺮ ﭘﮍﻫﻲ‪ ،‬ﻫﻮ ﺟﻮ ﻧﺎﻣﻮ ِ َ‬
‫ﻧﻴﻬﻦ ﺟﻮ؛‬
‫ﺳﺮ ﭼﮍﻫﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻣﻮج ﻣﭥﻮ ﺗﻨﻬﻦ ﻧﺎهِ ﻛﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺋﻮن ِ‬
‫ِ‬
‫‪14‬‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ﺳﻼﻣﻦ ﺟﻮ؛‬‫ِ‬ ‫وﭠﻲ ُ‬
‫ﺧﻂ ﻫﻠﻴﻮ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ورﻫﻪ ُ‬
‫ﻛﻮڙﻳﻮ وאٽ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫وچ ﺋﻲ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﺟﻬﻠﻴﻮ‪َ ،‬‬
‫‪15‬‬
‫وﭠﻲ ﻫﻠﻴﻮ ُ‬
‫ﺧﻂ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي ﭘﺎر ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ؛‬ ‫ِ‬
‫رت‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻫﻠﻨﺪي ﺣﺎل وﭸﺎﺋﻴﻮ‪.‬‬‫روﺋﻲ روﺋﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫‪16‬‬
‫آﻟﻮ ُﻫﻴﮍو ﻋﺸﻖ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﺳﺎﭤﻲ‪ ‬ﺳﺎڻ ِﻧﻴﻮ؛‬
‫ﺧﻮﻧﻲ ﺧﻂ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ُאﻫﻮ ِ‬
‫ﮐﺎﻣﻲ ﭘﺎڻ ﭘﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﻫﻮ‬
‫‪17‬‬
‫َ‬
‫ﺷﻮق ﺟﻮ؛‬ ‫ﻫﻦ ﭜﺎﻧﻴﻮ ﻧﺎﻣﻮ‪ ،‬ﭘﺮ ﺷﻌﻠﻮ ُﻫ َﺌﮍو‬‫ُ‬
‫ﺳﮍي ﭘﻴﻮ‪.‬‬‫ﺟﻨﺪ ﺳﺎرو ﺟﺎﻣﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻮ ﺳﭛ ِ‬ ‫ِ ُ‬

‫‪18‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ڏאﻧﻬﻪ ﻧﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻛﻮ ﺧﻂ َ َ‬
‫ﺧﺒﺮ ﺟﻮ؛‬ ‫ِ َ‬
‫ﭰﺎﭨﻲ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻫﻨﻴﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﭰﮍﻛﻨﺪي ِ‬ ‫ﭘﮍﻫﻨﺪي ُ‬
‫ڏس ِ‬
‫‪19‬‬
‫ﻛﻮ ﻧﺎﻣﻮ َ‬
‫ﻧﻴﻬﻦ ِﻧﺌﻴﻦ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ڏي؛‬
‫ﻣﺎن ُאﻧﻬﻦ ﮐﻲ אرﻣﺎن ِﭤﻴﺌﻲ!‬
‫ﻫﺌﻴﻦ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻫﻠﻲ ﺳﺎڻ ِ‬
‫‪20‬‬
‫رﻫﺒﺮ روאﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﭘﺎ َر ڏي؛‬
‫ﺳﭵﮣﻴﻦ!‬ ‫ﺷﻞ ﭘﻬﭽﻲ َﭘﺮوאﻧﻮ‪ ،‬ﺳﻼﻣﺖ ﮐﻲ َ‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪1‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫אوري ﻛﺎﻧﮕﻞ آ‪،‬‬
‫ﺧﺒﺮ ڏي ﻛﺎ‪!‬‬ ‫ﺟﻲ َ‬ ‫ﮐﻴﺌﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻟﻬﻲ אچ ﺳﻤﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﺳﺮﻳﺮ ﮐﻲ‪ ،‬אﭼﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎ‪.‬‬ ‫ﻣﺆن َ َ‬ ‫ﺗﻨﻬﺠﻦ َ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻦ ُ ِ‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭔﺎﺟﻬﻮن ﻫﻮت ﻫﻼ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻫﺖ‬‫ُﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﭤﺌﻲ ِ‬
‫ﭴﮣﻴﻢ ﻣﺎ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ َ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﮡ ڙي‬ ‫ﺳﻮرن ﻛﺎرڻ ُ‬ ‫ُ َ‬
‫در ﺟﻮ‪َ ،‬אﺻﻠﻮن آﻫﻪ ﻏﺮﻳﺐ َﮔﺪא‪.‬‬ ‫دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ َ َ‬ ‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫אﻳﻨﺪﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭵﮡ ﭘﺎڻ ِ‬ ‫َאڄ َ َ‬
‫رﻳﺌﻲ ﭤﻲ وאﺗﺎن!‬‫ﺟﻦ َﻟﺌﻲ ِﻧﻬﺎ َ‬ ‫َ‬
‫ﭜﺎﺋﻲ אﭼﻲ ِ َ‬
‫ﭤﻴﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬ ‫َﻣﺘﺎن ﻻﻫﻴﻦ آﺳﺮو‪ ،‬ﺣﺎل ِ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ڏﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻋﺠﻴﺒﻦ ﺟﻲ אﭼﮡ ﺟﻮن‪ُ ،‬ﻣﺒﺎرﻛﻮن‬
‫אڏﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﻣﻬﺎن‪ ،‬آﮢﻲ دوﺳﺖ َ‬ ‫َﭘﮑﺎ َﭘﮑﻦ ُ‬
‫ِ‬
‫َﻣﺘﺎن ﻣﺎﻧﺪي ﺗﻮن ِﭤﺌﻴﻦ‪ ،‬ﮔﻮﺷﻲ ﭘﺎڻ َﮔﮇﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺳﮇﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ﭜﺎ‪َ ‬‬‫ﭴﺎﮢﻲ ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪َ ” ،‬‬‫ﺗﻮﮐﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ُﭘﻬﭽﺎ‪ُ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﺎ ﻣﺤﺒﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺎﻧﮅي‬
‫ِ‬
‫אوﺳﻴﮍو ِ‬
‫آﻫﻪ‪.‬‬ ‫אﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ אﺻﻞ אﻳﮇﻧﻬﻦ ﺟﻮ‪ ،‬وڏو ِ‬ ‫َ َ‬
‫ِ َ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫אﻧﻬﻲ‪ ‬ڏي‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ‬ ‫ڏאﻫﺎ وﭸﺞ َ ُ‬
‫ڏﻳﻬﻪ ِ‬
‫ﭘﺎرون אﺳﺎن‪ُ ،‬‬
‫ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﭘﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫َאدאڙي‬
‫ﻫﻨﻴﮍي ﮐﻲ ﻫﺎ‪ ‬ﻫﺎ‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن آﻫﻲ ڏﻫﺎڙﻳﻮن‪َ ِ ،‬‬
‫ﺳﮇא‪.‬‬ ‫در ﺟﻮ‪َ ،‬אﺻﻠﻮن ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ َ‬ ‫ﺳﻨﺪي َ‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺘﻦ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ﻳﺎر‪،‬‬ ‫َ‬
‫وאﻗﻒ َ‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ‬
‫ﺟﻴﺌﻨﺪﻳﻦ!‬ ‫ﺳﺪאﺋﻴﻦ ﺗﻮن ِ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎ َر‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﺟﻲ ﭘﻴﺰאر‪.‬‬ ‫אﻫﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﭘﻴﺮن ِ‬ ‫ِ‬ ‫ُﺗﺤﻔﻮ ِ‬
‫ﻫﻦ ﮐﻲ آﻫﻲ‬
‫ﺟﻲ وﻳﭡﺎ وﺟﮭﺎﻳﻮن‪ ،‬ﻓﻘﻴﺮن َﮐﻮن ﭰﺎر‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫אﭼﮡ אوﻫﺎن ﺟﻲ ِ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ אﭼﻲ ِﭤﻲ ُאﮀﻨﮕﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﻮ ﺳﺎرﻳﻮ‪َ ” ،‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َ ُ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ﻳﺎد ﻣﻮﻧﮑﻲ ُאﻫﻲ آﻳﻮن‪ ،‬وو‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ُﮘﺠ ِﻬﻴﻮن ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍﻳﻮن!‬ ‫ﻳﺎر َ ِ‬ ‫َ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫אﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬ﭤﻴﻮن َوري ِ‬
‫ﻫﺖ وאﻳﻮن‪.‬‬ ‫אوﻫﺎن ﺟﻲ ِﭜﻲ‪ ،‬وو‪،‬‬
‫ﻛﻲ ُ‬
‫ﻻﻳﻮن‪.‬‬ ‫وره وﭸﻲ ِ‬ ‫دردﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬وو‪ِ ،‬دل ﮐﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫ُ‬
‫ﭼﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﭼﺖ ﻧﻪ َ ُ‬
‫وڃ ُﻣﻮن ﺗﺎن‬ ‫ﺳﻬﮣﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ُ ،‬‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺟﻲ ُ‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﻧﻮ‬
‫ِ‬
‫ﻫﺖ وﻳﭡﺎ ِ َ‬
‫وره َوﺳﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎ َ‬
‫ڏﻳﻨﻬﮍא ﮔﮇ ﮔﺬאرﻳﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﺳﮇאﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪو َ‬
‫ﻫﺖ ﭤﺎ َ َ‬ ‫ڏوﻫﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻦ ڏي ﻧﻪ ڏﺳﻮ‪ِ ،‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﭘﻮر ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ َ‬
‫ﻫﻲ ﻣﺎرﻳﺎن‪،‬‬ ‫َ ِ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ﭼﺎڙﻫﻴﺎن!‬ ‫ِﻋﺸﻖ َ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﮔﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﻫﺘﻲ ِ‬ ‫دم ِ‬‫درﻣﺎﻧﺪي‪ُ َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫دوﺳﺖ ﺑﻨﺎن‬
‫ﺳﭵﮡ ﺗﻮن ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬وאرﻳﻮ آ‪ ‬وאرﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺮ َ َ َ‬ ‫ُِ‬
‫אﻧﺪر ﺟﻮن‪ ،‬آ‪ِ ‬ﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎن ﭘﺎڙﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﮘﺠﮫ َ َ‬‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ُ َ‬
‫وﻳﭡﻲ ﻧﻬﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ڏﻫﺎڙﻳﻮن ِ‬ ‫ﻣﻮﭨﺞ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﺳﮕﮭﻮ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺤﻜﻢ ﻣﺤﺒﺖ ِوڌﻳﻮن‪ ،‬ﺟﺎڙي‪ ‬ﻣﭥﻲ ﺟﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫אﻧﻬﻦ ﮘﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻫﻮ ﺟﻲ َ َ‬
‫ﻛﻴﻢ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻦ ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ِ‬ ‫ﻣﺠﻠﺲ‬‫َ ِ‬
‫ﻣﮍﻳﺌﻲ ڏאرﻳﺎن‪.‬‬
‫ڏم ِ ِ‬ ‫ﺳﺎﻫﮍ ري‪َ َ ،‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﺳﭵﮡ ري!‬ ‫ﺳﮏ ﻛﻴﻬﺎ َ َ‬ ‫ﺟﻴﮡ ُﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪َ ُ ،‬‬‫ﭔﻦ ِ َ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﮐﺎن‪َ ‬ﭘﺮي‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬آ‪َ ِ ‬‬ ‫ﺳ َﮑﻦ َ‬
‫وڌﻳﺲ َ‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ﻛﺮم َ‬ ‫دوﺳﺖ ﺟﺎ‪ ،‬ﺟﻲ ﻗﺎدر َ‬
‫َ‬ ‫ڏک ﭼﮝﻴﺮא‬ ‫ُ َ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﻋﺎﺷﻖ ﻛﻮﭠﺠﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﻣﺤﺒﺖ َﻣﻨﺠﻬ ِﻪ ﻣﺮي‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺮي‪.‬‬ ‫ﺳﺎﺟﻦ ري‪َ ‬‬ ‫َ‬ ‫ﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭤﻲ‬
‫ﻛ ِ‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫آﺋﻲ ﻫﻴﭟ אري‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻜﺎ אدﻳﻮن ﻋﺸ َﻖ ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫زدون َﻣﻨﺠﻬ ِﻪ ذري‪.‬‬ ‫ﺟﺜﻮ ﻗﺮﺑﺎن َ‬
‫ﻛﻴﻮ‪َ ُ ،‬‬ ‫َﺗﻨﻬﻦ ﺟﺎن ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮز ُאﻧﻬﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎري ﻣﻨﺠ ِﻬﻪ َﮘﺮي‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫ﻫﺖ ِאﻳﻨﺪو؟‬
‫ﻫﻮت ﻛﮇﻫﻦ ِ‬
‫ﻛﻞ ڏي ﻛﺎ!‬ ‫ﻛﻬﻪ ﻛﺎﻧﮕﺎ َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪو؟‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻲ ﺳﺎڻ‬ ‫وﻳﻬﻨﺪو ﻫﺘﻬﻴﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ﻛﻲ َ‬ ‫ﭼﺌﻪ ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻫﻦ ﭤﻜﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﻫﻮت ُﻣﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﻫﻴﻜﻨﺪ אﭼﻲ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻳﺐ ﮔﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺎڻ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮ ِ‬
‫َﭘﮑﺎ ﭘﺎﭴﺎﮢﻴﻦ ﮐﻲ‪ ،‬אوڏא ُ‬
‫ﻳﺎر אڏﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ﻫﭥﮍ‪ ،‬ﻫﻦ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ڏﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﻫﻮت ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ َ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺑﻪ ﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﺳﻨﮕﺖ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ‪ُ ‬‬ ‫َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫روﺋﻲ ﻛﻴﻢ زאري‪،‬‬ ‫زאر ِ‬
‫ﺳﺮي‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ ڙي ﺗﻮري‪ ‬ﺗﺎ ﻧﻪ َ‬ ‫َ‬
‫ﺑﺎر ِ ُ‬
‫ﺑﺮه ﺟﻮ ﺑﺎري‪،‬‬ ‫ﺘﺎﻧﻲ‪ُ ،‬‬ ‫ﻛﻴﺲ ﻣﺴ ِ‬ ‫ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬وو‪َ ِ ،‬‬
‫ﭼﺮي‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ ڙي ﭼﻮي ﻟﻮכ َ‬ ‫َ‬
‫אﭼﻲ ﻫﻚ وאري‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻫﻦ ﺑﻨﺪي‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺑﺨﺶ ﺑﻠﻮﭼﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻫﻮت ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ ڙي ﺳﻨﺪ‪ ‬ذوق ذري‪.‬‬
‫ﻣﻴﻼﺋﻲ َﻟﮙﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﻣﺤﺐ َאوﻫﺎن ﺟﻲ‪ ،‬وאﺟﮫ وﺟﮭﻲ وﻳﭽﺎري‪،‬‬
‫دوﺳﺖ ڙي وﭸﺎن ﺗﺎ َم َﻣﺮي‪.‬‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻣﻌﻠﻮم ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺣﺎل ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎري‪،‬‬ ‫آﻫﻲ ِ ِ‬
‫دوﺳﺖ ڙي وڃ َم ﻳﺎر وري‪.‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ آﻫﻴﻦ‪ ،‬وو‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎ ﺗﻮن ﻫﻴﻦ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺣﻜﻢ ﺳﻨﺪ‪ ‬آﻫﻲ ﺟﺎري‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺧﺒﺮ َﮐﺮي‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ ڙي ﭘﻴﮍم َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آﻫﻲ‪ ،‬وو‪َ ،‬אوﻫﺎن ﺟﻮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ڏﺟﻮ ﺗﻨﻬﻦ دﻟﺪאري‪،‬‬
‫ﮘﭻ َﮘﺮي‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ ڙي وﭸﻦ َ َ‬

‫‪1‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺤﺒﻮب ڏي؛‬ ‫ﻛﺎل‪ُ ،‬ﻣﻜﻢ ﺟﻮ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻏﺬ ﻟﮑﻲ‬
‫ﺣﺎل‪ِ ،‬ﭤﻴﻨﺪﻳﻮن ﭘﮍﻫﮡ ﻣﺎن ﭘﮅرﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﺳﻨﺪﻳﻮن َ‬
‫‪2‬‬
‫رﻗﻢ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﻮ‪،‬‬ ‫رאت ُ‬‫آﻳﻮ ِ‬
‫ﺗﻪ ’دوﺳﺘﻲ‪ ‬وאرو دم‪ ،‬ﻛﮇﻫﻦ ﺗﻮن ﻧﻪ وﺳﺎرﺋﻴﻦ‘‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ﻟﮑﻴﻮ ﻣﻮﭨﻲ ُﻣﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻏﺬ ﻗﺮﻳﺒﻦ ڏي‪،‬‬
‫ﻫﻲ ﺗﻮن‪ ،‬ﭔﺌﻲ ﺟﻮ ﻧﺎﻫﻢ آﺳﺮو‘‪.‬‬ ‫אﭤﻢ ﺗﻮن ِ‬ ‫’َ َ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﻫﻴﺌﻦ‪ ،‬אدﻳﻮن ِﻟﮑﺠﻲ آﺋﻴﻮ‪،‬‬ ‫ﺣﺒﻴﺒﻦ ُ‬ ‫َ‬
‫ڏאﻧﻬﻦ ِ‬
‫ﺗﻪ ‘ﺗﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن ﺟﻴﺌﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻴﺌﻦ ﺗﻮ ﺳﺎن آﻫﻴﺎن‘‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫َﻧﺌﻮن ِﻟﮑﻴﻮ آﻳﻮم‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏﻧﻬﻦ؛‬
‫َ‬
‫ﻫﻴﺎﻧﻮ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫وﭠﻲ ﺣﺎل‬ ‫ﻻﻳﻮم‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻮ ُﻟﻮن‪َ ‬ﭜﺮﻳﻮ‬
‫‪6‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻴﻜﺮ ِﻟﮑﻲ ﻣﻮﻛﻠﻴﺎن‪ ،‬ﻫﻲ ﺧﻂ ﻫﺰאرﻳﻦ؛‬
‫ﻫﻲ ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻦ؛‬ ‫ﻣﺎن ﻣﻬﻨﺠﺎ ِﭘﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬ ‫ﭘﮍﻫﻲ َ‬
‫ﺷﻞ وאر ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬אﻫﻮ َ َ‬
‫אﭤﻢ آﺳﺮو!‬ ‫َ‬

‫‪7‬‬
‫ﻟﮑﻲ ﺧﻂ ُﻣﻨﺠﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﻫﻲ ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ڏي؛‬
‫ﻫﺠﺎن ﺗﻮﺳﺎن آﻫﻦ ﺗﻮ ﺟﻴﺌﻦ‘‪.‬‬‫ﺗﻪ ’ﻣﻨﻬﻨﺠﻮن ﻟﮏ ُ‬
‫‪8‬‬
‫َ‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ڏي؛‬ ‫ﭘﺎﻧﮅي َﭘﻬﭽﺎﺋﻲ‪ُ ،‬ور َﻋﺮﻳﻀﻮ‬
‫ﺳﻮر وﺟﮭﻴﻦ َ‬
‫ﺳﺎه ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ﻗﺎﺻﺪ ﻛﻮﻧﭽﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن َ‬ ‫ِ‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﻴﻢ ِﺗﮑﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﭘﺎرﺋﻮن ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ؛‬ ‫ﭼﺌﻮ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮑﻮ‪ ،‬ﺟﻴﻜﺮ ﻻﺋﮡ ُﻟﻮن‪ ‬ڙي‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﭛ ِ‬
‫‪10‬‬
‫َ‬
‫ﻟﻴﻼﺋﻴﻨﺪو آﺋﻴﻮ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي ُ‬
‫אڄ َﭘﺮא‪‬؛‬
‫درد ُڌرא‪ ،‬ﺟﻮ َﻣﺖ وﭸﺎﺋﻲ ِ‬
‫آﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ورﺗﺲ َ‬
‫‪11‬‬
‫ﻛﺮﻳﻦ؛‬ ‫ﻣﭡﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻛﺎ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬ ‫אﮘﻴﺌﻮن ُﻣﺤﺐ َ ِ‬ ‫َ َ‬
‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ ﺧﺒﺮ ِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫وﻫﻨﺪو ُور وﭠﻲ‪،‬‬
‫‪12‬‬
‫ﻛﻲ ﺗﻮ ﺳﻨﺪو ﺳﭵﮣﻴﻦ!‬ ‫وﭸﻲ ڏﻳﻬﻪ ڏﭠﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ڏﻧﺌﻲ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ؟‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎﻧﮅي ِ‬ ‫ﭼﭡﻮ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﭼﮝﻲ‪ ‬ﻃﺮح ِ‬ ‫ِ‬

‫‪13‬‬
‫ﺳﮑﻴﻮ؛‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ﻛﻴﻦ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭧ ﺟﺎ ُ ِ‬
‫ﻫﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮز ﭜﺮي ِ ِ‬
‫ڏﺋﻲ‪َ َ ،‬‬
‫ﻟﻬﺲ ِﻟﮑﻴﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﭘﮡ ُﻣﻜﻮ ﺳﭵﮣﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺗﻪ ﻣﭥﺎن ِ‬
‫‪14‬‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ُ‬
‫ڏﻧﻬﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻨﺪو َ‬
‫رאز رﻗﻌﻮ‪ ،‬آﻳﻮ ﺟﻮ‬
‫ﭼﻜﻮ؛‬‫ﺳﺮﻳﺘﻮن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﺎﺋﮡ ُ‬
‫ﺳﭧ ﭘﮍﻫﻨﺪي َ‬ ‫ﺳﺎ ِ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻲ אروאح ﮐﻲ‪ ،‬ﭴﮡ ﻟﮙﻮ ِﺗﻴﺮ ُﺗﻜﻮ؛‬

‫َ‬
‫َ‬
‫ﺳﻼﻣﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻮن ڏي ُﻣﺤﺐ ُﻣﻜﻮ‪ ،‬ﭴﮡ‬
‫‪15‬‬
‫وري ﻣﻮﭨﺌﻴﻴﻦ؛‬ ‫َ‬
‫ﻫﻴﻜﺎر‪ ،‬آﺋﻴﻦ ِ‬ ‫َ َ‬
‫ﺣﺒﻴﺒﻦ‬
‫ﭔﻴﻬﺎر‪َ ،‬אﭼﻲ وﻳﻬﻪ אﮐﻴﻦ ﺗﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ََ‬
‫ﭔﺎﭔﻴﻬﻞ‬
‫ِ‬
‫‪16‬‬
‫وري ﻛﺎﻧﮓ ورﻳﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ڏﻧﻬﻦ؛‬
‫ﺳﺮ ﭜﺮﻳﻮ؛‬‫ﻟﮙﻲ ُﻟﻮن‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ڏאڍو ُ‬
‫ﻻﻣﻴﻦ ِ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛ ِﻦ ﻛﺮﻳﻮ‪ ،‬ﺟﻮ ﭤﻮ ڏﺋﻲ ﺳﻨﻴﻬﻮ َ َ‬
‫ﺳﭵﮣﺎن‪.‬‬

‫‪17‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺤﺒﻮب ﮐﻲ؛‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺳﺎري‪ ،‬ﻣﻨﻬﻨﺠﺎ َ‬
‫ﭼﻮي‬
‫ﺟﻲ ﻣﺪت ﻣﻮن وڌﻣﺎري؛‬ ‫’ﭘﺮﻳﻦ ُﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ِ‬
‫’ ُﻣﻨﺞ ڏﻫﺎڙي ﻣﻮن َﻣﮣﻴﻦ‪ ،‬אﻫﻮ ڏאﻫﻮ ڏﻳﺎري؛‬
‫ﺳﻚ َ ِ‬
‫ﺳﻨﻴﻬﮍא‘‪.‬‬ ‫ﺳﻨﭝﺎري‪ ،‬ڏﺋﻲ ِ‬ ‫ﻣﺮ ِ َ‬
‫ﺳﮕﮭﮍو َ‬ ‫’ َُ‬
‫‪18‬‬
‫ﺳﻨﻴﻬﻮ ﺳﺎن ُ َ‬
‫ﺳﻮر‪ ،‬ﭼﻮي ﭤﻮ ﭼﻬﻨ َﺐ ﺳﺎن؛‬
‫ﭔﻮﻟﻲ ُﭔﮅي َﺗﻨﻬﻦ ﺟﻲ‪.‬‬
‫َﭘﻮن ﭘﺎڙﻳﭽﻦ ُﭘﻮر‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪1‬‬
‫َ‬
‫آ‪ ‬ﻛــﺎﻧـﮕﺎ ﻛـﺎ ِﭘـﺮﻳــﻦ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛـﺮ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﻛﺎﻟ َﻬﻪ ﺳﻮ َﭘــﺮﺣﺎل ﻛـﺮ!‬ ‫وﻋـﺪو َ ُ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ڏﭠﻮ ﺗﻮ دوﺳﺖ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ دﻳﺲ ۾‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺧﻮش ڏﭠﻮ ﻫﻮ ﺋﻲ ﻳﺎر ﻛﻬﮍي وﻳﺲ ۾؟‬
‫ﺧﺒﺮ ﻣﻮن ﺳﺎن وري ﻓﻲ אﻟﺤﺎل ﻛﺮ‪.‬‬ ‫ﺳﺎ َ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﺧﺒﺮ ﻣـﻬـﻨﺠﻲ َ‬ ‫ﻛﻲ ُﭘﮁﻴﺎﺋﻮن َ‬ ‫ِ‬
‫ﺟـﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛــﻲ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ آﮔﺎﻫﻪ ﻫِــﻦ אﺣـﻮאل ِ‬
‫ﻛــﺮ‪.‬‬ ‫ﺳـﻮ ﻣـﻮن ﺳـﺎن ڏאﻫـﺎ ِאﻫـﻮ َאﺣـﻮאل َ‬
‫ﻓﺮאق آﻫﻲ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺎن ﭔﻴﻮ ﮀﺎ ﭼﻮאن‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﻫﺖ‬
‫ﻫﻪ ﮐﻲ ِﻧﺖ ِﻧﺖ ﻧﻮאن‪،‬‬ ‫ﺳﻮر ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎ َ‬
‫ﻛﺮ‪.‬‬ ‫آ‪ ‬אدא ﺧﺎﻃﺮ ﻣﻬﻨﺠﻲ ﺧﻮﺷﺤﺎل َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻫﺌﻴﻦ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﭘﺎر ڏي‪،‬‬ ‫ﻛﻲ ُאڏאﮢﻮ ُ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﻫﻲ ِﻧﻴﺎ ﻫﺌﻲ ﻳﺎر ڏي؟‬ ‫ﻛﻲ ﻧﻴﺎﭘﺎ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ אدא אﻟﺤﺎل ﻛﺮ‪.‬‬‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎ ﻣﺪد‬
‫دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ ﻣﻨﺠﻬﻪ ﺣﻀﻮر ﺣﺎﺿﺮ ﭤﺌﻴﻦ‪،‬‬
‫زאغ زאري‪َ ‬ﻣﻮن ﻧﻴﺎﭘﺎ ﻫﻲ ِﻧﺌﻴﻦ‪،‬‬
‫ﻛﺮ‪.‬‬ ‫ﻟﮙﻪ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺳﺎرو‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ ‬ﺟﻮ ﺳﻮאل َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫َ‬
‫אي ِﭘﺮﻳﻦ ُﺗﻮن ﭘﺎڙ ﭘﻨﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﻗﻮل ﺟﻲ ﺗﻮ ﻛﺎﻟﻬﻪ ﻛﻴﺎ!‬
‫ﻫﺖ َאﺳﺎن ﻫِﻲ ﺣﺎل ﻛﻴﺎ‪.‬‬‫ﺟﺪאﺋﻲ‪ ‬ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫َﻣﻨﺠﮫ‬
‫ﻣﻠﮡ ﻟﺌﻪ ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻛﻮڙﻳﻦ ﻛﻬﮍא ﭤﻲ ﺧﻴﺎل ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﻣﻮن ﺗﺎ ِ َ‬
‫ﺣﺎل ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ ڏﺳﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﭜﻼ ﺗﻮ َ‬
‫ﭜﺎل ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎل ﻛﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﻮز ﻣﻮن‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ אوﻫﺎن ﮐﻲ َ‬
‫ﺳﮇ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﻚ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫َ‬
‫ُﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﻫﺎﮢﻲ ﻣﻮن وٽ ِאﻳﻨﺪو‪ ،‬ﻫﺎرﻳﻮن وאﻗﻒ ﺣﺎل ﺟﻮ!‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻦ ﮀﮇﻳﻨﺪو َ َ‬
‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻧﺎل ِ ِ‬ ‫َ‬
‫وﭸﻲ ِﻧﻲ ﭤﻴﻨﺪو‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺷﺎل ﻣﻘﺎم ُ ِ‬
‫ﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﭤﺮ ِ‬
‫درﺳﻦ ﺳﻨﺪو دאﺋﻤﺎ‪ ،‬ڏאڻ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ڏﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎر ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬وره وאرو ﻛﻮ وﻳﻨﺪو‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ﻫﻦ ﻏﺮﻳﺐ ﺟﻮ ُ‬
‫ﺣﺎل‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ َﻣﻌﻠﻮم آﻫﻲ!‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ َﺗﻮن‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺳﭛ ِﻣﻠﻚ ۽ ﻣﺎل‪ُ.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺮ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ِ‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ‬
‫ﺟﻴﮡ آﻫﻲ ﺟﻨﺠﺎ ُل‪.‬‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ אوﻫﺎن ري‪ ‬دﻳﺲ ۾‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ُ‬ ‫ﭼﺌﻲ ُﭔﮅאﻳﺎن ﻛﻴﺘﺮو‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ َ‬
‫אﺣﻮאل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﻟﮗ ﺳﻮאل‪.‬‬ ‫َﻣﭷ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ﻫﻼﻛﻲ‪،‬‬ ‫ﻫﺠﺮ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺮدﻳﺴﻲ َﮔﮇﻳﺎ‬
‫ِ‬ ‫دوﺳﺖ ﻟﭥﻮ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺮאﻗﻲ‪.‬‬ ‫آﻳﺎ אﮜﮡ ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺟﻦ ﻛﻴﻮ ﻫﻮ ﻓ ِ‬
‫ﺳﺎل‪ ،‬وﻳﭡﻲ وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﻜﻴﺲ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎڻ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻦ‬
‫ِ‬
‫ﻣﻼﻗﻲ‪.‬‬ ‫אﭼﻲ ﭘﺎڻ‪ ،‬ﭤﻴﺎ ﻣﺤﺐ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻮن ﺳﺎڻ ِ‬
‫َﭘﺮدﻳﺲ َﻟﮙﻪ ﻣﻮن ﭤﻲ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي روز ﭘﮁﺎﻳﺎ‪،‬‬
‫אوﻃﺎﻗﻲ‪.‬‬ ‫אﭼﻲ ﺳﻲ ﭤﻴﻢ‬ ‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎﻧﻪ َﭘﺌﻲ َ َ َ‬
‫ِ‬ ‫ﺧﺒﺮ‪ِ ،‬‬
‫ﻫﭣ ﭘﺎڻ ُﻣﻜﺎﺋﻮن ﭤﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﻴﻐﺎم َﭘﻬﺮﻳﺌﻮن ﭘﺎﻧﮅن َ‬
‫َ ِ‬
‫ﻳﺎﻛﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻫﻚ ﭤﻴﺎ ﻣﻮن ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﻲ َ‬
‫ﻳﺎر ﻫﺌﺎ‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ ُ‬
‫אﺻﻞ َﮐﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ“ دوﺳﺖ ﺟﻲ در ﺟﻮ َ‬ ‫آﻫﻲ َ‬
‫ﻣﻴﺜﺎﻗﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ڏﻳﮡ ڏورאﭘﻮ‪ ،‬ﻧﺎﻫﻲ َ ُ‬
‫ﻣﺴﺖ‬ ‫ﺗﻨﻬﻴﻦ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ وﺳﻴﻦ ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َﻣﻦ‪،‬‬
‫ﭼﺌﻲ ﭔﮅאﻳﺎن ﮀﺎ!‬ ‫ﻣﻴﺎن ﺗﻮ ﮐﻲ َ ِ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮ آ‪ ‬ﺣﺎﺿﺮي‪ ،‬ﭔﻴﻮن ﺳﻲ َ‬
‫ڏﻧﮍم َﭔﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻫﻮت‬
‫ِ‬
‫ﻛﻦ‪.‬‬‫ﻧﻴﺖ َ‬ ‫ﻛﻌﺒﻲ َ‬ ‫ﻣﻘﺼﺪ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺗﻮن ﭤﺌﻴﻦ‪ ،‬ﭔﻴﺎ َ‬
‫ﺳﺮ ﺻﺪﻗﻲ ﺟﻦ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻴﻮ ُ‬ ‫ﮔﮭﻮري َﺗﻦ ِ‬
‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﮔﮭﮣﻮ‬
‫ﻛﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﻮه ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻦ َ‬ ‫ُ‬ ‫אﻻﻫﻮن ﻋﺎﺟﺰن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻋﺮض ُ‬
‫ﺟﻦ‪،‬‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ ِڏﭠﻮ َ‬‫ِ‬ ‫ﻋﺎم ﻧﻪ ُآوڙي‪ ،‬ﺗﻮ ﮐﻲ‬ ‫َ ُ‬
‫אﮐﻴﻦ ُ‬
‫ﺟﻲ ﺗﻦ‪.‬‬ ‫ﻃﻠﺐ ﺗﻮﻫﺎن ِ‬ ‫آﻫﻲ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﺪא َ َ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﻳﺎر אﺳﺎن ﮐﻲ ﭤﻴﻮن ﻣﺎرﻳﻦ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻴﻮن َאﻟﻐﺮﺿﺎﻳﻮن!‬
‫ﻫﻲ ﻛﻤﻴﮣﻴﻮن ﻛﺎرﻳﻦ‪.‬‬ ‫دאﻧﻬﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ِ‬ ‫אﻧﻬﻮن ُ‬‫ُ‬
‫َ‬
‫ﭔﺎرڻ دل ۾ ﭔﺎرﻳـﻦ‪.‬‬ ‫ﺑﺎﻫﻴﻮن ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺑِـــ َ‬
‫ﺮه ﺟـﻴـﻮن‪،‬‬
‫ﺧﺒﺮאن‪” :‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮ ُ ِ‬
‫ﻫﺖ ﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻮ ڏﻧﺌﻮن َ‬‫ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫ﺟﮭﺎﺗﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﮇﻫﻦ ِ َ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﺗﻴﻢ‬
‫ﺣﺎﺟﺖ ﻧﺎﻫﻲ ﺣﺞ ﺟﻲ!‬‫َ‬ ‫ﺗﮇﻫﻦ‬
‫ﻛﺌﻲ אﺛﺒﺎﺗﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ِ‬ ‫َאﭼﮡ ُ‬
‫ﺳﺎن ُאﻧﻬﻦ ﺟﻲ ﻳﺎرو‪،‬‬
‫َ‬
‫وﺳﺮﻳﻢ ذﻛﺮ ذאﺗِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭛ ﻛﺠﮫ ﭤﻴﮍم ﺣﺎﻟﻮن ﻣﺤﺮم‬
‫ﺳﭵﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ڏس ”ﺳﭽﻮ“ دل ﭰﺎﭤﻲ‪.‬‬ ‫ﭼﻮري‪ ‬ﭼﻮري‪ ‬ﻳﺎر َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫دوﺳﺖ ُﺗﻨﻬﻨﺠﻲ در ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﻫﻲ‪ ‬ﮘﺎﻟﻬﻪ آ‪ ‬ﻛﻨﻬﻦ ﺳﺎن ﻛﺮﻳﺎن!‬
‫ﮀـﮇ ِﭘـﺮﻳـﻦ َﭘـ ُ‬
‫ﺮڏﻳﻬﻪ ﺗـــﻮن‪،‬‬
‫ڏک َאوﻫﺎن ﭔﺎﺟﻬـﻮن ڏرﻳـﺎن‪.‬‬ ‫ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫َ‬
‫دوﺳﺖ رﻫﻪ ﻫِـﻦ دﻳﺲ ۾‪،‬‬
‫ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳـ ُﺮ ﻣﻨﺠ ُﻬﻮن ﺳــ ُﻮرن َﭜـﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻴﺲ‪،‬‬ ‫ﺳﭝﺌﻲ وﻳﭡﻲ‬ ‫َ َ‬
‫ﻟﻚ َ َ ِ‬
‫ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﻮرﻳﻢ אورﻳﺎن َﭘﺮﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭼﺖ ﺟﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺎڻ ﭼﺮﺧﻲ َ‬
‫ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫وره ﺟﺎ ڌאﮘﺎ ورﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭼﻮي ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪،‬‬ ‫ﺳﺮ ”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ُِ‬
‫ﻣﻴﺎن‪ ،‬دوﺳﺖ ﺗﻮ آڏو ڌرﻳﺎن‪.‬‬

‫‪1‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﻲ ﺟﻮ ﭼﻴﻮ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎن؛‬ ‫ﭼﮍﻫﻲ ڏאﻫﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ڏאر‬
‫َ‬
‫آڌر ِڙي אروאح ﮐﻲ‪.‬‬ ‫ِאﻫﻮ ﻣﻮن آﻫﻲ‪ُ ،‬‬
‫‪2‬‬
‫ﭼﮍﻫﻲ‪َ ،‬ﻟﺴﻴﻦ ﭤﻮ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬ ‫ِ‬ ‫ڏאﻫﻮ ڏאر‬
‫ﻛﻮ ﻧﺌﻮن ﺳﺒﻖ ﭘﮍﻫﻲ‪َ ،‬אڄ ﭘﮡ آﻳﻮ אوڏﻧﻬﻮن‪.‬‬
‫‪3‬‬
‫ڏאر‪ ،‬ﻋﺠﺐ אڄ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬ ‫ڏאﻫﻮ َﻣﭥﻲ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﭝﺎر‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ِ‬ ‫َ‬ ‫ﭤﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ڏﺋﻲ‬
‫‪4‬‬
‫ﻛﻲ ﭤﻮ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎڻ ﭼﻮي؛‬ ‫ﭼﮍﻫﻲ ﻛﺮي‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫ڏאﻫﻮ ڏאر‬
‫ُ‬
‫אدﻳﻮن ﺳﭛ אﻫﻲ‪ ،‬آﻫﻴﻮ ُ َ‬
‫ﭔﮅڻ وאرﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪5‬‬
‫ﻛﻲ ﭘﻴﻮ ﻛﺎﻧﮕﻞ ﻛﺎﻛﻴﻮن؛‬ ‫ﻬﻨﺐ ﺳﺎڻ ﭼﻮي‪ِ ،‬‬ ‫ﭼ َ‬
‫ﺳﺎه ﺳﻨﻬﻴﮍو‪.‬‬ ‫ﺳﮣﻲ ُ‬ ‫ﭘﻮرن َﻣﻨﺠﮫ َﭘﻮي‪ ،‬ﭤﻮ ُ ِ‬
‫‪6‬‬
‫ُﻣﺤﺒﻦ ڏﻧﻬﻦ َﻣﺴﻴﻦ אڄ ﭘﮡ ﻛﺎﻧﮕﻞ آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﭼﮍﻫﻲ ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫وאه َﻟﺴﻴﻦ‪ ،‬ڏאﻫﻮ ڏאر‬ ‫ﻻﺗﻴﻮن َ‬

‫‪7‬‬
‫ﻻﺗﻴﻮن ﻛﻨﺪﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮕﻮ ﻫﻴﭟ ﻛﺮي ﭘﻴﻮ؛‬
‫ﻫﻲ َ‬
‫ﻫﻨﮅﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎﭤﻲ‪ ‬ﺳﺎه ﻣﭥﻲ وﻳﻮ!‬
‫ِ‬ ‫ﻫﻲ َ‬
‫َ‬
‫‪8‬‬
‫ﻨﺐ ﺳﺎن؛‬ ‫ﻫﻴﺌﻦ ﻛﺎﻧﮕﻲ‪ ،‬آﺋﻮن ﭼﻴﺎﺋﻴﻦ ﭼﻬ َ‬ ‫ﻛﻬﻴﻮ ِ‬‫َ‬
‫אﺗﻬﻴﻦ‘‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻪ ’ﺳﭵﮡ ﻛﻨﻬﻦ ﺳﺎﻧﮕﻲ‪ ،‬وري אﻳﻨﺪ‪ِ ‬‬
‫‪9‬‬
‫ﭼﺌﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ ﻛﺎﻧﮕﻞ ﮘﺎﻟﻬﮍي؛‬ ‫ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎڻ ِ‬ ‫ُ‬
‫ڏس َ ِ‬
‫ﻛﺌﻲ؛‬ ‫ﻛﻬﮍي ِ ُ‬ ‫ﺳﺎري آﺗﮡ ﺳﺎن אﻧﻬﻲ‪َ ،‬‬
‫ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﺳﭛ ﻛﻨﻬﻦ َאﺋﭧ ﭰﭩﻮ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ُﭘﻮرن ﻣﻨﺠﮫ ِ‬
‫‪10‬‬
‫ﻻت؛‬
‫ﻟﺘﻲ ِ‬ ‫ڏאﻫﻲ ﭼﮍﻫﻲ ڏאر ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ ِ‬
‫وאت؛‬
‫وאﺋﻲ آﮢﻲ ِ‬ ‫ڏک ڏﻧﺎﺋﻴﻦ ﺳﭛ ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ُ‬
‫ﻫﻴﻬﺎت‪ ،‬آﺗﮡ وאرﻳﻮن אﺗﻬﻴﻦ‪.‬‬ ‫َﭘﻴﻮن ۾‬
‫ِ‬
‫‪11‬‬
‫ڏאر ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺮي ﻫﻲ‪ ‬ﻣﺬﻛﻮر؛‬ ‫ڏאﻫﻮ ﭼﮍﻫﻲ َ‬
‫ﺳﻮر‪ ،‬ﭼﻮي ﭤﻮ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻨﻴ َﻬﻦ ۾ ُ‬
‫‪12‬‬
‫ڏאر ڏﺋﻲ؛‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻮ ﭼﮍﻫﻴﻮ َ‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﺎ َ‬
‫ﺳﮣﻮ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻧﻴﺎﭘﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎرو ُ‬
‫ﺳﺎه ﻧﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﻧﺎزכ ِ َ‬

‫‪13‬‬
‫ُ‬
‫ﺑﻴﺎن؛‬ ‫ڏאر ﻣﭥﻲ ﭼﮍﻫﻴﻮ‪ ،‬ﭤﻮ ﻛﺮي ِ َ‬
‫ﺑﺮه‬ ‫ڏאﻫﻮ َ‬
‫ُ‬
‫אﺣﺴﺎن‪ ،‬ﻛﺮي ﻛﻼﻣﻦ ﺳﺎڻ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫آﺗﮡ ﺗﻲ‬
‫‪14‬‬
‫ﻳﺐ ُ‬
‫ڏﻧﻬﻦ؛‬ ‫ڏאﻫﻴﻮن ﺳﭛ ڏﺳﻮ‪ ،‬ﺟﻮ آﻳﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﻗﺮ َ‬
‫وﭸﻲ ﺟﺎن ﺟﺜﻮ‪ ،‬ﻧﻴﻮ َ‬
‫ﻧﻴﺎﭘﻦ ﺳﺎڻ ﭤﻮ‪.‬‬
‫‪15‬‬
‫وﺗﻴﻮن ۾ وﻳﮍﻫﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﻛﺎرﻳﻮن ﻛﺎﻧﮓ وﻫﺎﺋﻲ؛‬
‫روح ﻧﺌﻴﻦ رﻳﮍﻫﻲ‪ ،‬ﺳﭛ ﻛﻨﻬﻦ ﺟﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫‪16‬‬
‫ﺳﭛ ﺟﻮ ﭘﺎڻ ڏي؛‬ ‫رﻳﮍﻫﻴﻮن روح ﻧﺌﻴﻦ‪َ ،‬ﭘﺴﻮ َ‬
‫ﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﭼﮍﻫﻴﻮ ڏאر ڏﺋـــﻲ؛‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺟﻲ َ َ‬
‫آﺗــﮡ ۾ אﻓﺴﻮس ﭤـﻴـﻮ‪ ،‬ﺗﻨـﻬـﻦ ﺟﻲ ﭘﻴـ َﺮ ِﭘﺌـﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﻛـﺘـﻲ ﺳﮕﮭﻲ ﻛﺎﻧﻜﺎ‪َ ،‬ﮐـﺆن وﻫﻠﻮر ِوﻫـﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﺒﺎﻫﻮ ﺳَـﺮﺗﺌﻴﻦ!‬ ‫ﻬﮍي‪ ‬ﻃﺮح ﭤﺌﻲ‪ ،‬وري َ‬ ‫ﻛـ ِ‬
‫‪17‬‬
‫ﭘﭧ ﻛﺮي ﭘﻴﻮ؛‬ ‫ﮀﭵﻲ‪َ ،‬ﭘﻬﻮ ِ‬ ‫َ ُ‬
‫وﻳﺲ ﺗﻨﺪ ِ‬
‫ﺟﮭﭵﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺌﻲ ﺟﻬﻮري‪ ‬ﻣﻨﺠﻬﻪ‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﺎ ﻧﻴﻬﻦ ﺟﺎ‪ِ َ ،‬‬ ‫ﺳﮣﻲ َ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﭘﻴﺲ روﺋﻨﺪي ﻛﭙﮍא‪.‬‬ ‫ﭜﭵﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﭜﺖ ِ‬ ‫ِאﻧﻬﻲ‪ِ َ ‬‬

‫‪18‬‬
‫وﻳﮍﻫﻲ وﺗﻨﺪي ِﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮕﻲ ﻗﻬﺮ ﻛﻤﺎﺋﻴﻮ؛‬
‫ﭘﻮر ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ﻛﺘﻨﺪي ﺋﻲ‪َ .‬ﭘﻴﻢ ُ‬
‫‪19‬‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻲ َﺗﻮن ﻛﺎﻛﻴﻮن؛‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﺎه ﻛﺮﻳﺎن‪َ ِ ،‬‬
‫ﻫﻦ‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ ُ‬
‫ﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﺳﺎﻧﭝﻲ ﺳﺎه ڌرﻳﺎن؛‬ ‫ﺟﻲ ڏﺋﻲ ﺳﻨﻴﻬﺎ َ َ‬
‫אوڏﻫﻴﻦ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫אﻧﻬﻲ‪ ‬وﻳﻠﻲ‬ ‫ﭘﻴﺮ َﭜﺮﻳﺎن‪َ ُ ،‬‬‫ﭜﻠﻲ َ‬
‫‪20‬‬
‫ﺟﻲ؛‬ ‫ﻗﺮﻳﺐ ِ‬ ‫ﻛﺘﺎﺑﺖ َ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﻧﮓ ڏﻧﻴﺎس‪،‬‬ ‫َ‬ ‫آﮢﻲ‬
‫ﮀﭩﻴﺎس؛‬ ‫ﭘﻴﺲ‪ ،‬ﮀﻮﻫﻮن َﺗﻨﺪ ُ‬ ‫َﭘﻬﻮ ﻛﺘﻴﻨﺪي َﭘﭧ ِ ُ‬
‫ﭼﻚ ۾‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭜﻴﭵﻮن ﭜﻴﭳ ﭤﻴﺎس‪ ،‬روﺋﻨﺪي ﭼﻮﻟﻲ ِ‬
‫‪21‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﮍي؛‬ ‫ﻛﻴﺲ‬ ‫ﻫﻚ‪ ،‬ﻛﺎ ﺟﺎ َ‬ ‫ﻫﻠﻲ ﻛﺎﻧﮕﻲ ِ َ‬ ‫َِ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﭼﻚ؛‬ ‫ﻣﺎم ُﭔﮅڻ ﺳﺎن روﺋﻨﺪي‪،‬‬ ‫ﺗﻨﻬﻦ َ‬
‫ﭼﻮﻟﻲ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎﮢﻬﻲ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﭘﮅري‪.‬‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﻲ َﻣﻮن ِ َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻚ‪ِ ،‬‬
‫‪22‬‬
‫ﭔﻮﻟﻲ؛‬‫ڏאر ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﭔﻮﻟﻲ ﻫﻲ‪ِ ‬‬ ‫ڏאﻫﻲ ﭼﮍﻫﻲ َ‬
‫ﭼﻮﻟﻲ؛‬ ‫ﭼﻚ ﭤﻴﺲ‬ ‫َ‬ ‫روﺋﻲ َ‬ ‫ﺳﺎ ُﭔﮅي ِ‬
‫ِ‬ ‫رت ﺳﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﻫﻨﺪن ﺟﻲ ﻫﻨﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﻫﻮﻟﻲ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ آﮢﻲ ِ‬ ‫ﭴﮡ ﻫﻨﻴﮍي ۾ ِ‬

‫‪23‬‬
‫ڏﻧﻬﻦ َ َ‬
‫ﺳﻨﻴﻬﻪ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ آﮢﻲ آﺗﮡ ۾ ڏﻧﺎ؛‬ ‫ﺳ ﭵﮡ ُ‬ ‫َ‬
‫ﮀﺮي‪ ‬ﭔﺎﺟﮭﻮن ﮀﻴ َﻬﻪ؛‬ ‫ﺳﭝﻦ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬ ‫ﭴﮡ ڏﻧﺎﺋﻴﻦ َ‬
‫ڏک َﭜﺮﻳﺎﺋﻴﻦ ڏﻳﻬﻪ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﻮ ِאﻧﻬﻲ‪ ‬ﻣﺎم ﺳﺎن‪.‬‬
‫‪24‬‬
‫ﺳﭝﻲ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﻮن َﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﺎ؛‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﻪ َ‬ ‫ﺳﮣﻮ َ‬
‫ُ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻟﮑﻦ َﻣﮣﺠﮫ ﻟﭝﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ُ ِ‬
‫ﺳﻮرאﺋﺘﻲ َ‬
‫ﺳﺎر ﺳﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪1‬‬
‫َ‬
‫ﭘﻴﺲ ِﭘﺮﻳﻦ وٽ!‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎ ﻛﺎﻟﻬﻪ ُ ِ‬
‫אڏאﻣﻲ‪ ،‬وﭸﻲ َ َ‬
‫ﻏﻼﻣﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﮕﻮش‬ ‫ﻫﺖ ﻗﺒﻮﻟﻴﻢ َﺗﻨﻬﻦ ِ‬
‫آرאﻣﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِﭤﺞ ﺗﻮن ِ‬ ‫ِﻣﻬﺮ ﻣﭥﻮ ِﺋﻲ ﻧﺎه ﻛﻮ‪،‬‬
‫ﻴﻐﺎﻣﻲ‪.‬‬
‫ﭘﺎﭴﻲ آﻫﻲ ﭘ ِ‬ ‫אﺻﻞ ُ ُ‬
‫ﻫﻲ ِ‬ ‫ﻻﻛﻮن אن ﺟﻮ‪ِ ،‬‬
‫وﺳﺎﻣﻲ‪.‬‬‫ِ‬ ‫אوڏﻫﻴﻦ‪ ،‬وﻳﭡﻴﺲ ﻛﻴﻦ‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫وﻳﺲ ﺑﺮאﺑﺮ‬
‫ﻣﻮﻧﮑﻲ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻳﺎر ﺳﻼ ِﻣﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫ُ‬
‫ﻫﻚ ِﭤﻴﻨﺪﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﻛﮇﻫﻦ ِאﻳﻨﺪﻳﻦ ِ‬
‫ُ‬
‫وאﭨﮍﻳﻮن!‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﺌﻲ‬‫َِ‬ ‫ُ‬
‫ﻧﻬﺎرﻳﻮن‬ ‫ﻧﺖ‬
‫ﺳﺎﻧﮓ ﺳﺎن‪ ،‬אﮜﮡ אﺳﺎن ﺟﻲ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﻛﻨﻬﻴﻦ‬
‫ِאﻫﻮ אﭤﺌﻮن آﺳﺮو‪َ ،‬ﺑﺪﻳﻮن ﺗﺎ ﺑﺨﺸﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻫﻦ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﻬﻴﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ ِ‬‫َ‬
‫ﮀﭙﺮ ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪َ َ ،‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻴﻨﺪﻳﻦ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﮔﻮﻟﻲ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭤﻮري ﮔﮭﮣﻲ ڏﻳﻨﻬﮍي‪ِ ،‬‬
‫ﺳﺎﻣﻬﻮن‪ ،‬אوري آﮢﻲ אڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫َﭘﮑﺎ َﭘﮑﻦ ُ‬
‫ڏﻳﻨﻬﻦ ﭤﻴﻨﺪو ﻛﻬﮍو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻛﺮي ﺳﮇﻳﻨﺪﻳﻦ!‬ ‫ﺳﻮ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﺟﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﻦ ﻣﻮﻫﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﺎ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻻﻳﺌﻲ ڏﻳﻨ َ‬
‫ﻬﮍא!‬ ‫ﮔﮭﮣﺎ َ ِ‬
‫ﻛﺌﻲ َﻣﺴﺘﺎﻧِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻮرت ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺻﻮرت ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ُ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ אوﻫﺎن ﺟﻲ ﭘﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ﭤﻴﻮ ُﮔﺬرאﻧِﻲ‪.‬‬
‫ﻴﺸﺎﻧﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ڏﭠﻮ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﻴﻬﻦ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﻧِ‬ ‫روز َאزل َﮐﻮن ُ َ‬
‫אﮜﮡ אﺳﺎن ﺟﻲ آ‪ ‬ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ﻣﺤﺐ ﻛﺮﻳﺎن ﻣﻬﻤﺎﻧِﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻤﺎل ﺟﻮאﻧِﻲ!‬ ‫ﭤﻴﺌﻲ َ ُ‬ ‫ﭘﻴﺮي‪ ‬ﺟﺎ ”ﺳﭽﻮ“ ڏﻳﻨﻬﻦ وﺳﺎرج‪ِ ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﺳﺮي‪ ،‬ﺗﻮ ﮐﻲ אﺳﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن!‬ ‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﻛﻴﺌﻦ َ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻦ ڏي ﺳﻬﮣﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬د َ‬
‫وﺳﺖ ِﻧﻬﺎرج وري‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﺳﺎن ِ‬
‫ﻛﻴﮍس َ‬
‫ﭼﺮي‪.‬‬ ‫ﺗﻮﮐﻲ ﻗﺪر ﻧﺎﻫﻲ ﻛﻮ‪َ ،‬ﭜﻠﻮ‪ ،‬ﭼﻴﭩﻚ ِ‬
‫ذري‪.‬‬‫ﺳﻨﺪي َدز ِ‬
‫ﺟﻲ אﻳﮇﻫﻴﻦ‪َ ،‬‬ ‫َאﭼﻲ ” َ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ِ “‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫َ‬
‫ﻳﺎد ﻣﻮن ﮐﻲ ُ‬
‫אڄ ﭘﻴﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻬﮣﺎ ُﺗﻨﻬﻨﺠﻴﻮن!‬ ‫ِﻣﭡﻴﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ُ‬
‫وﺳﺮي ﺳﻲ وﻳﻮن‪.‬‬‫روح ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ۾‪ ،‬ﻛﻴﻦ ِ‬ ‫رﻫﻴﻮن آﻫﻦ َ‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ﻛﻮ ڏﻳﻮن‪.‬‬ ‫وﻳﭡﺎ ڏﺳﻮن ﭤﺎ وאٽ אوﻫﺎن ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻧﺎل ِﻧﺒﺎﻫﻲ ﺳﻮ ِﻧﻴﻮن‪.‬‬
‫ﺳﮓ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ آﻫﻲ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن!‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﺗﻮ َ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ِ‬ ‫ﻛﻴﻮن ﻛﻴﻮن‪ ،‬ﺳﻬﮣﺎ אﻫﻲ ِ‬
‫ﺳﻲ ﻧﻪ وﭸﻦ وﺳﺮي‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭼﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﭼﻴﻮن َ‬ ‫ﭼﮝﻴﻮن َאوﻫﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﮭﻮن ُ‬‫אوﻫﺎن ﭔﺎﺟ ُ‬
‫ِﻧﻴﻬﻦ وﻫﺎﻳﻮن َﻧﻴﻮن َﻧﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻟﻮכ َﮐﻮن‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﻟﻜﻮن ﻛﻴﻮن ﺳﻴﻦ َ‬ ‫ِ ُ‬
‫َﭘﮅر ُאﻫﻲ َאڄ َﭘﻴﻮن َﭘﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪َ “‬ﮐﻮن‪،‬‬ ‫ﮘﺠﮭﻴﻮن ﺳﻲ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َ‬
‫ﻛﻴﻦ وﺳﺮي ﺳﻲ وﻳﻮن وﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﮀﮇﻳﻦ!‬‫ﻨﻬﻨﺠﮍي آﻫﻴﺎن‪ ،‬ﻳﺎر ﻣﻮن ﮐﻲ ﮀﻮ ﭤﻮ َ‬ ‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎ ﺗ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ آﻫﻴﻦ אﺻﻞ ﮐﻮن‪ ،‬ﻛﻨﻬﻦ ﻧﻪ َﭔﺌﻲ در ﻛﺎﻫﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻫﺖ ﻛﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻫﻮت ِאﻳﻨﺪي ِ‬
‫ﺳﮓ ﻧﻪ ُ َ‬
‫ﺳﺎﮢﻮ ﺳﺎﻫﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ‪َ َ ،‬‬‫آ‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻋﻴﺒﻦ ِ‬
‫َ‬
‫َﭘﮑﺎ אوري آﮢﻲ אڏﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻻﻫﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭴﺎﮢﻴﻦ‪ ،‬ﻻﻟﭻ ﺗﺎ ِﭔﻲ ﻧﻪ ِ‬ ‫ﺳﭹﺎﮢِﻴﻦ ﺗﻮڙي ﻧﻪ ِ‬‫ﺗﻮڙي ُ‬
‫ﮔﻮﻟﻲ‪ ‬ﭘﺎڻ َﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﺳﺎڻ ِ‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎ ﭔﺎﻧﻬﻲ ﺗﻮن ﺗﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﻏﺮﻳﺐ ﺳﺎ ﮀﺎﻫﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻧﺎن‪” ‬ﺳﭽﻮ“ ﻛﺮي ﺳﮇﻳﻦ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫אﻧﻬﻦ ﺟﺎدوﮔﺮ ﭼﺸﻤﻦ ﺑﻴﺮאن ﻛﻴﻮ ﺳﻴﻦ!‬
‫ِאﻧﻬﻦ ﻧﻴﮣﻦ ﺳﻨﺪي ﻧﺎزن ﺣﻴﺮאن ﻛﻴﻮ ﺳﻴﻦ!‬
‫ﭘﺮﻳﺸﺎﻧﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن دل ﮐﻲ ﻫﻲ‪ ‬آﻫﻲ‬
‫ُאﻧﻬﻦ َﻏﻤﺰن ُﮘﺠﻬﻦ رﻣﺰن دﻳﻮאن ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻫﻲ ﻫﻲ‪ ‬ﻓﺮﻳﺎد وي ﻳﺎرو‪ ،‬ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ ُ‬
‫ﺳﮣﺎﻳﺎن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻫﻲ َ‬
‫ﻫﻦ ﺧﻤﺎرن‪َ ،‬ﻣﺴﺘﺎن ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺧﻮﻧﻦ ِ‬

‫ِ‬
‫ﻣﻴﺪאن ﻣﻨﺠﻬﻪ ”ﺳﭽﻮ“ َﺗﻬﻪ دﻟﻴﻮن آﻳﻮ آﻫﻲ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﺪي ِﺗﻴﺮن ﻧﻴﺸﺎن ﻛﻴﻮﺳﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِאﻧﻬﻦ ﺗﺎرن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫ﻛﻴﻮ زאر زאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫زאرﻳﻮن َ‬
‫ُ‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬ ‫وﻳﭡﻲ روﺋﺎن‪َ ،‬ﭔﮍي‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن ﻛﺎڏي وﭸﺎن‪،‬‬
‫ﻳﺎﻛﻲ ﺳﻮ ﭤﻴﮍم ُ‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ِ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ﮘﺎﻟﻬﻪ ِאﻧﻬﻲ‪ ‬ﺟﻮ‪،‬‬
‫ﺟﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﺟﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ڙي ِ‬
‫ﭘﺎﺗﻮ َאﭤﻢ َﻟﮙﻪ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﻫﻨﺠﻦ ﺟﻮ ُ‬
‫ﻫﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﮘﻞ َ ُ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﻋﺎﺷﻘﻦ ﮐﻲ ﺳﻮز ”ﺳﭽﻮ“ ڙي‪،‬‬
‫ﺳﻴﻨﮕﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬‫ﺳﺪא ِ‬ ‫آﻫﻲ َ‬

‫‪1‬‬
‫آ‪ ‬ﻛﺎﻧﮕﺎ ﻛﺎرون‪ ،‬ﺗﻮ ﺳﺎن ﻛﻴﺎن ﻛﻴﺘﺮﻳﻮن؛‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﭤﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﭘﺎرون؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻮ َﭘﻬﭽﺎﺋﻴﻦ‬
‫ﮐﻲ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﻨﭝﺎرون‪ ،‬ﭤﻮ ڏאﻫﺎ ڏﻫﺎڙي ڏﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫‪2‬‬
‫ﺳﭵﮣﺎن؛‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﺎ َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﻧﻪ ﻛﺮﻳﺎﻧﺲ‪ ،‬ﺟﻮ ﭤﻮ ڏﺋﻲ َ‬ ‫ﻛﺎرون ِ‬
‫ﺟﮍﻳﺎﻧﺲ؛‬ ‫ﺟﻮאﻫﺮ َ‬
‫َِ‬ ‫ُﭘﺌﻲ َﭘ َﺮ َﭘﮑﻲ‪ ‬ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎڻ‬
‫ﻴﻨﺮ ﮐﻨﭛ ﭜﺮﻳﺎﻧﺲ؛‬ ‫ﻣﻮﺗﻴﻦ ۽ َﻟﻌﻠﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﭜ َ‬
‫ﻴﻬﻦ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺮﻳﻦ دﺳﺖ ڌرﻳﺎﻧﺲ‪ ،‬ﺟﻮ آه ﻧﻴﺎﭘﺎ ڏﻳﻨﺪڙ ﻧِ َ‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﺮ‪ ،‬ﭤﻮ ُאڏري ﭘﺎر ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ؛‬ ‫ﭘﮑﻲ ﺳﻮ ﺋﻲ َ َ‬ ‫َ ِ‬
‫ُ‬
‫وﭠﻲ אﭼﻲ ﻛﺎ אوڏﻫﻮن‪.‬‬ ‫ﺧﺒﺮ‪َ ،‬‬ ‫ﺟﻲ ﺑﻪ َ َ‬
‫ﻣﺎن ِ‬ ‫ﺧﻮﺷﻲ‪ِ ‬‬
‫‪4‬‬
‫ﻗﺮﻳﺐ ﺟﻮ؛‬ ‫َ‬ ‫ﻻم َﻟﻨﺌﻲ‪َ ،‬אڄ ﭤﻮ ﻛﺎﻧﮕﻞ‬ ‫ﭼﮍﻫﻴﻮ َ‬
‫ﭼﺌﻲ؛‬ ‫ﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﺳﻲ ﭼﻬﻨﺐ ﺳﺎڻ َ‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﺎ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺎه ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ َ‬‫ﭘﻮرن ﻣﻨﺠﻬﻪ َﭘﺌﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ُ‬
‫‪5‬‬
‫ﻻم‪ ،‬ﭤﻮ ﭔﻮﻟﻴﻮن ﭔﺎﺟﮭﺎرﻳﻮن ﻛﺮي؛‬ ‫ﭼﮍﻫﻴﻮ ﻟﻨﺌﻲ َ‬
‫ﭨﺎم؛‬ ‫ﺳﭵﮣﺎن‪ُ ،‬ﭨﺮﻳﻮ َﻣﭩﻲ َ‬ ‫ﺳﻨﻴﻬﺎ َ َ‬ ‫ڏﺋﻲ َ‬
‫ﻟﻮכ َﮐﻮﻧﻦ‪.‬‬ ‫ﻣﺎم‪ ،‬ﺟﺎ ﭤﻮ ڏﺋﻲ ِﻟﻜﺎﺋﻲ َ‬ ‫ﻣﺎرﻳﻮن ﻣﺎري َ‬
‫‪6‬‬
‫ﭘﻴﻐﺎم‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ِﻣﮍﻳﺌﻲ َ‬
‫ﻣﺎم ۾؛‬ ‫َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﺎن ﺟﺎ‬
‫ڏאﻫﭗ ﺳﺎن ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻼ َم‪ ،‬ﺟﻮ ڏאﻫﻮ‬ ‫ﺳﻮﻳﻦ ُ َ‬
‫ﻣﻨﺠﻦ َ‬ ‫َ‬
‫‪7‬‬
‫ﺳﭵﮣﺎن؛‬‫ﮀﭙﻴﻮ رﻫﻲ ﮀﺎﻧﭝﻴﻦ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻲ ﺳﻨﻴﻬﺎ َ َ‬ ‫ِ‬
‫آﻳﻞ אوﻻﻧﭝﻴﻦ‪ ،‬ﭤﻮ ﮘﺎﻟﻬﺎﺋﻲ ُﮘﺠﻬﻪ ۾‪.‬‬
‫‪8‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﺟﺎ؛‬ ‫ﺳﮕﮭﻮ ُ ِ‬
‫אڏאﻣﻲ آ‪ ،‬ﺗﻮن َﭘﮑﻴﮍא ِ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﭛ ﮐﻨﭛ ﻛﺮﻳﺎن ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﺟﻮאﻫﺮ َ‬
‫ﺟﮍא‪‬؛‬
‫ﻣﺎﮢﻚ ﺗﻮ َﻣﭥﺎ‪‬؛‬ ‫ِﻋﻄﺮ ﮐﭥﻮري אوﺗﻴﺎن‪ ،‬ﭔﻴﺎ ِ‬
‫َ‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺎري ﺳﻨﻴﻬﺎ‪ ،‬ﻛﻲ آﮢﻲ ڏﻳﺞ‬
‫‪9‬‬
‫ﭼﻮي؛‬‫ﻛﻲ ﭤﻮ ُﭨﺮﻳﻮ ﭨﺎري‪ ‬ﺗﻲ َ‬ ‫ﻣﺎم ﻣﻨﺠﮭﻲ ِ‬ ‫ﻣﺎرﻳﻮن َ‬
‫ڏﮐﺠﻲ آﺋﻴﻮ‪.‬‬ ‫ڏאﻧﻬﻦ ﺳﻨﺠﻬﻲ‪ ،‬ڏאﻫﻮ ِ‬ ‫ﺳﭵﮡ َ‬ ‫َ‬
‫‪10‬‬
‫آﮢﻲ ﻛﺎﻧﮓ ڏﻧﻮس‪ ،‬ﻛﻮ ﻋﺮﻳﻀﻮ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻮ؛‬
‫ﺳﭛ ﭜﻨﻮس‪ ،‬ﮘﺎرﻳﻨﺪي ﮘﻮڙﻫﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ َ‬
‫‪11‬‬
‫دﻻﺳﻦ ﺟﻮ؛‬‫َ‬ ‫ﻣﻮن ڏي ﻛﺎﻟﻬﻪ ُﻣﻜﻮ‪َ َ ،‬‬
‫دﻟﺒﺮ‬
‫رאز رﻗﻌﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﮡ وאﭼﻴﻮ وﻫﺴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪو َ‬

‫‪12‬‬
‫وאﭼﻴﻨﺪي وﻳﺎس‪ ،‬ﻫﺎرﻳﻮن ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺣﺎل َﮐﻮن؛‬
‫ﺳﭵﮣﻴﻦ‪.‬‬‫ﻧﺎﻣﻲ ﺗﻨﻬﻦ ِﻧﻴﺎس‪ ،‬ﭘﺎڻ ﻟﮑﻴﻮ ﺟﻮ َ‬
‫‪13‬‬
‫ﺳﺎه ﺳﺎن؛‬‫ﻛﺘﺎﺑﺖ‪ ،‬ﺳﺎري ﺳﺎرج َ‬ ‫َ َ‬ ‫ﻛﺎﻧﮕﺎ‬
‫ﻣﺎﻧﺖ‪ ،‬ﭔﺌﻲ ﻛﻨﻬﻦ َ‬
‫ﻋﺎم ﻧﻪ آﮀﺌﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِאﻫﺎ َא َ َ‬
‫‪14‬‬
‫ﮐﻨﭛ‪ ،‬ﻟﻮﻳﺎن ﻻﮐﻴﮣﻲ َ َ ِ‬
‫ﺳﭝﺌﻲ؛‬ ‫ﮐﭥﺮري‪ ‬۾ َ َ‬
‫ﮀﻨ َﭛ؛‬‫ﮀﭙﺮؤن وﻫﻦ َ‬ ‫ﺗﺎﻧﻬﺠﻴﻮن‪َ َ ،‬‬
‫ﺟﻮ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ُﭔﮅي ِ‬
‫ﭤﻨﭛ‪ ،‬وﻳﻬﻮ ﭤﻮ وאﻳﻮ ﻛﺮي‪.‬‬ ‫ﺗﺎ ُﭘﮡ ُאﭤﻲ َ َ‬
‫‪15‬‬
‫َ‬
‫ڏאر‪ ،‬ﻻﻣﻴﻦ ﻟﻨﻮﻳﻦ ﻛﺎﻧﮕﮍو؛‬ ‫َאڄ ﻧﻪ אﻧﻬﻲ‪َ ‬‬
‫ڏک َﭜﺮﻳﻮ‪.‬‬‫ﭘﺎر‪ ،‬ڏﺳﻨﺪي ﺳﻮ َ‬ ‫ﺟﻴﻜﺲ ِﭘﺮﻳﺎن َ‬
‫‪16‬‬
‫אڏאﻣﻲ אوڏﻫﻴﻦ؛‬ ‫ُ‬
‫زאغ ﻧﻪ ﭤﻲ‪ ‬زﺑﻮن‪ ،‬ون‪ِ ‬‬ ‫َ‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬ ‫ﻧﻪ ﺗﻪ ﺧﺎﺻﻮ ُﻣﻨﻬﺠﻮ ﺧﻮن‪ ،‬ﭘﻮﻧﺪو ِ‬
‫‪17‬‬
‫ﻛﺎﻏﺬ ﻗﺮﻳ َﺒﻦ ﺟﻮ‪ ،‬אڄ ﻣﻮن ﮐﻲ آﺋﻴﻮ؛‬
‫ﭘﺎر ڏي‪.‬‬‫ﺳﺎﺟﻦ ﻛﻴﻮ ﺳﻌﻴﻮ‪َ ،‬אﭴﮡ ﺟﻮ ﻫﻦ َ‬

‫‪18‬‬
‫َ‬
‫ﻻﮐﻴﮣﻮ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬‫ِﻟﻜﻮ ۾ ﻻﻣﻴﻦ‪ ،‬ﭤﻮ ِ‬
‫ﭨﻬﻜﻨﺪو ﭨﺎﻣﻴﻦ‪ ،‬ڏﺋﻲ ﺳﻨﻴﻬﻮ َ َ‬
‫ﺳﭵﮣﺎن‪.‬‬
‫‪19‬‬
‫ﭼﮍﻫﻴﻮ َﻣﭥﻲ ﮀﺎ َ‬
‫ﻧﭛ‪ ،‬אﻳﺌﻦ ﭼﻮي ﭤﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن؛‬
‫ﺟﻲ‘‪.‬‬
‫ﺳﻨﻴﻬﻦ ِ‬‫ﺳﺎﻧﭛ‪ ،‬ﺳﺎري َ‬
‫َ‬ ‫ﺳﻴﻨﻲ ۾‬‫’ﻛﺞ ِ‬
‫‪20‬‬
‫ﺟﻲ؛‬ ‫َ‬
‫ﻗﺮﻳﺐ ِ‬ ‫ﺳﭽﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮕﻲ ﻛﺌﻲ‬ ‫ﺳﺎري ﮘﺎﻟﻬﻪ َ ِ‬
‫ﻧﻴﺎﭘﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫رﭼﻲ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﻧﺎزכ َ‬ ‫رﻳﻬﻲ دل ِ‬
‫‪21‬‬
‫ﻳﺎر َ‬
‫ﺳﻨﻴﻬﮍא؛‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫آﮢﻴﻮ ڏﻧﺎ َ‬
‫ﻛﺮ‪،‬‬
‫ﭘﮑﻴﮍא‪ ،‬وڃ دوﺳﻴﺎﮢﻲ در؛‬ ‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘﺎرؤن َ ِ َ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻚ آﻫﻲ ﻣﻮن َ‬ ‫ﺟﻮ ِ َ‬
‫ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ِ‬ ‫ﺳﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‬
‫‪22‬‬
‫ﺳﻨﻴﻬﮍא؛‬ ‫َ‬
‫ﺳﻚ َ‬ ‫ﻛﺮ آﮢﻲ‪ ،‬ﺳﺪא ِ‬ ‫ڏﻧﺎ َ‬
‫ﻫﻴﻨﺌﮍو ﻣﻮن ﻫﺎﮢﻲ‪ ،‬آﻫﻪ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮدא‪ ‬۾‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪1‬‬
‫ﻧﻴﺌﻲ!‬
‫ﻫﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻛﻮ ِ‬ ‫ﭘﻬﭽﺎﺋﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎن ﭘﺮﻳﻦ‪ِ َ ‬‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ َﭘﺮﭼﺎﺋﻲ‪،‬‬‫ِ‬
‫ﺣﺎل ڏﺳﻲ وڃ ﻫﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫وڃ ﻣﻮن ﺗﻮن ﭼﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﺞ ﭘﺎڻ ڏي‪ُ ،‬‬
‫ﭼﺖ ﻧﻪ ُ‬‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻳﺎر אﺳﺎن ﮐﺎن ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫א� ﻛﺎرڻ آ‪ ‬ﺗﻮن ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻲ ِﭤﻲ ﭔﺎڏאﺋﻲ‪،‬‬
‫ﺑﺨﺶ אﺳﺎن ﮐﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ﺳﻮ وره وﺳﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫אوﻫﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬
‫ﻛﺎﻧﮓ אڏאﺋﻲ ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫در אوﻫﺎن ﺟﻲ ﺟﻲ دﻟﺒﺮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭤﻮ ﺳﮓ ﺳﮇאﺋﻲ‪،‬‬
‫َ ِ‬
‫ﭔﮅي ﭔﺎﻧﻬﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫ﻫﻮﺗﻦ ﻫﭣ آﻫﻲ آﻫﻲ‪،‬‬ ‫ﻫﻨﻴﻮن َ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﻴﺮ ﭼﻮي ﺗﺎ ﻧﺎﻫﻲ ﻧﺎﻫﻲ!‬ ‫ُ‬
‫אرאدت‪َ ،‬‬
‫ﻧﻴﻬﻦ ِﺑﻨﺎ ﻧﺎﻫﻲ ﻧﺎﻫﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻓﺮאﺳﺖ‪ ،‬ﻋﻘﻞ‬ ‫َ‬ ‫ََ ُ‬
‫ﻓﻬﻢ‬
‫ﭘﺌﻲ ﻛﻨﻬﻦ ڏאﻫﻲ ڏאﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻞ ﻧﻪ َ ِ‬ ‫אﭤﺎﻫﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺴﺖ ﭤﻴﺎ ﻣﺨﻤﻮر‬
‫ﻳﺎر ﺟ ِﻨﮭﺎن ﻧﻮن ﭼﺎﻫﻲ ﭼﺎﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﻃﺎﻟﻊ ﭤﻴﻦ ُאﻧﻬﻦ ﺟﺎ‪ُ ،‬‬ ‫ڏوڙא ِ َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﻫﻲ‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ ﮀﺎﻫﻲ ﮀﺎﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﻳﺎر َ َ‬ ‫وس ِﻣﮍﻳﻮﺋﻴﻲ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ﻛﻴﺮ ”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ ﺳﺎﻫﻲ ﺳﺎﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﻳﺎر َ َ‬ ‫ﺳﻴﺎﭘﻮ َ‬ ‫ﺳﮛ ِ‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ُ‬
‫ﻫﺖ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺣﺎل ﻫِﻲ!‬ ‫َ‬ ‫آ‪ ‬אﺳﺎﻧﻮٽ َ‬
‫ﻳﺎر ﺗﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﺮدﻳﺲ ۾‪،‬‬ ‫אﭔﺎﮢﻜﻮ آﻫﻴﺎن ﮔﮭﮣﻮ ﺗﻮ ري‪ِ ‬ﭘﺮﻳﻦ‬‫ُ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫אﺣﻮאل ﻫِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪو َ‬
‫ﻣﻌﻠﻮم ﻛﺮ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ َ‬
‫ُ‬ ‫ﮍﻳﻮﺋﻲ‪،‬‬
‫آ‪ِ ‬ﻣ ِ‬
‫آﻫﻪ אوﺳﻴﮍو אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺷﺐ روز אﮐﮍﻳﻦ ۾ ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﺪ‪ ‬ﻣﻮن ﺟﺎﮘﻨﺪي‪ ،‬آﻫﻪ ﺧﻮאب ۾ ﺑﻪ ﺧﻴﺎل ﻫِﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫وﻳﻬﻲ رﻫﺎن‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫دوﺳﺖ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ در אﺗﻲ‪ ،‬دوﻧﻬﻴﻦ وﺟﮭﻲ ِ‬
‫ﻣﻨﻬﻦ ڏﻳﮑﺎرج ﻣﺤﺐ ﻣﻮن ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ آﻫﻪ وﻳﻬﮡ ﻫﺖ وﺑﺎل ﻫِﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺮ‪،‬‬‫دوﺳﺖ دل ﺧﻮﺷﺤﺎل َ‬ ‫َ‬ ‫ﭘﻴﻬﻲ‪ ،‬آ‪‬‬ ‫َ‬
‫دردﻣﻨﺪ ﺟﻲ در ِ‬
‫ﻣﺎل ﻫِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎه ﺳﺎن‪ ،‬ﮀﺎ ِﻣﻠﻚ ۽ ﭔﻴﻮ ُ‬ ‫ﺳﺮ َ‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ ﻛﺮﻳﺎن ِ ُ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫وﻳﭡﻲ ﻧﻬﺎرﻳﺎن وאﭨﮍي‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ אﭼﮡ ﻟﺌﻪ ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﺟﻴﮡ ﺟﻨﺠﺎل ﻫِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﻢ ﺳﺎﺟﻦ אﭼﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ آه ِ‬ ‫ﺳﮅ َ َ‬ ‫َ ُ‬
‫ﻟﻬﻪ ُ ِ‬
‫دوﺳﺖ دﻟﺪאرﻳﻮن ڏﻳﻮ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺎﮢﻮن َﭘﺮي ﻧﻪ ﻛﺮﻳﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻲ‬
‫ﺳﻮאل ﻫِﻲ‪.‬‬‫ُ‬ ‫ﺳﺪאﺋﻴﻦ ﺳﺎڻ ﻣﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻮ‬ ‫ﻫﻮ‪ ‬ﺗﻮن َ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫آﻳﻮ ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮔﮭﺮ ﻳﺎر‪،‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎﻳﺎ!‬‫ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﻣﻮن ﭤﻲ ﺳﺎﭤﻲ َ‬
‫در ﭘﻴﻬﻲ ﻣﻮن آﺋﻴﻮ‪ ،‬אڄ دوﺳﺖ ِﻣﭡﻮ دﻟﺪאر‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻫﻮ ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻮ ﺟﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﺟﺎر‪.‬‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ﮔﮇﻳﻮ ُ‬
‫ِ‬
‫ﺑﻠﻜﻞ ﻛﻴﺎﺋﻮن ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪ ،‬ڏﻧﺎﺋﻮن ﻗﻮل ﻗﺮאر‪.‬‬
‫ﻣﻌﺎف ﻛﻴﺎﺋﻮن ِﻣ َﻬﺮ ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﻲ ُﻫﺌﻮ ﻣﻴﺎر‪.‬‬
‫ﺳﺮﻫﺎﺋﻲ‪ ‬۾‪ ،‬ﮀﮇ روﺋﮡ زאرو ُ‬
‫زאر‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ﺳﮅ ڏﻳﺠﻮ!‬‫ﺳﺎﭤﻲ ُ‬
‫ِ‬ ‫رאت ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﻛﺎﭤﻲ ﭘﻴﺌﻲ‪ ،‬אڙي‬
‫ِ‬
‫ﻫﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﻫﺖ ِ‬ ‫ُ‬
‫ُﭘﭵﺎﮢﺎن ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﺣﺎل אﺳﺎن ِ‬
‫ﻫﻚ ﭤﻴﺠﻮ!‬ ‫ﺳﺎﮢﻮ َﭤﻜﻲ‪ِ ‬‬
‫ﭘﺴﮡ ﻛﺎرڻ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﻢ ﻛﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫َ َ‬
‫ﻧﺎل وﭠﻲ ﻫﻲ‪ ‬ﻧﻴﺠﻮ!‬
‫ﻧﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﻫﻲ ِ‬ ‫ﻋﺮض آرﻳﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﺎن‪ ‬ڌﮢﻲ‪ِ ‬‬‫ُ‬
‫ﭔﮅي ﭼﮝﻴﺎ ﭼﻴﺠﻮ!‬ ‫ﭔﺎﻧﻬﻮن َ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎرאن ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﮐﻴﻦ ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ﭘﻴﺮﻳﻦ ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ وﭸﻲ ﭘﻴﺠﻮ!‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ڏﻳﻨﺪﺋﻲ!‬
‫ِ‬ ‫وري‬
‫ڏﻳﺌﻲ‪ ،‬ڏک ڏوڙو ِ‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﺎ ِ‬
‫ﭘﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ﺳﭵﮡ ﺳﺎن ﺗﻮ ِ‬‫ﻣﺘﺎن وﻳﻬﻴﻦ ﻣﺎٺ ﻛﺮي‪ ،‬ﻳﺎر َ َ‬
‫ﻧﻴﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎن ﻧﻴﮣﻦ دل‬
‫ﻛﻴﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺠﻠﻴﻦ‬ ‫ﻣﻮن ﺗﺎ ڏﭠﺎ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺎ ﺳﻲ َ‬
‫אﻳﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫אڄ ﺻﺒﺢ ﺗﻮ وٽ ِ‬
‫ﺳﭵﮣﺎن‪ ،‬ﭔﺎﻧﻬﻮن ﭔﮅي آ‪ ‬ﭔﻴﺌﻲ‪،‬‬‫”ﺳﭽﻮ“ آڏو َ‬
‫ﺑﺨﺸﻴﻨﺪﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭛ ﺑﺪﻳﻮن‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻫﻮت‬ ‫ﻫﻴﺌﻦ َم ُ‬
‫وڃ ﺗﻮن ﻣﺎرﻳﻮن‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻫﻦ ﻛﻲ ﻛﺎرﻳﻮن!‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻛﻮﻛﺎن ِ‬ ‫ﺳﻚ ُﺗﻨﻬﻨﺠﻲ‪ُ ‬‬ ‫ِ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ َﭘﺮي ﮀﻮ وﭸﻴﻦ‪ ،‬ﭔﺎرڻ دل ۾ ﭔﺎرﻳﻮن؟‬
‫ﺳﮣﻲ ﺿﻌﻴﻒ ﺟﻮن زאرﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭔﺎﺟﮫ ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻮ ﭘﻮي‪ِ ُ ،‬‬
‫ﺟﺎﻳﻮن ﺳﺎري ﺟﻲ‪ ‬۾‪ ،‬ورﻫﻪ َאوﻫﺎن ﺟﻲ وאرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻣﻴﺎن ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﺟﻮن‪ُ َ ،‬‬
‫ﺳﻬﻪ آرﻳﺎﮢﻲ آرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻫﺘﻲ ڏﻳﻬﺎڙﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ڏک ِ‬ ‫ﺳﮏ ُאﺗﻲ ﭤﻴﻮ ُ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻬﺎن ﭤﻮ روﺋﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮ ﮐﻲ ﺳﺎرﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫َ‬
‫ﺳﭵﮡ ُﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ِﺑﺮﻫﻪ ﺑﺎري‪ ،‬אﺳﺎن ِ‬
‫ﺟﻲ ﺳﺎڻ ﺗﻮ ﻳﺎري‪،‬‬ ‫َ َ َ‬
‫ﻛﻴﻢ زאري‪.‬‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭔﮅي ﭔﺎﻧﻬﺎن ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻧﻬﻲ ﺗﻮن ﺗﺎ‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎ ﭔﺎ ِ‬
‫ﭘﺌﻲ‪ ،‬ﺗﺎ َ َ‬
‫ﻛﻞ ﻧﻪ ﻣﻮن ﻛﺎﺋِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻻﺋﻲ‪ِ ،‬‬ ‫אﭼﺎﻧﻚ ﻟﻨﺌﻪ ﺟﺎ ﺗﻮ ِ‬
‫ﺳﻮن ﮘﻞ ﮘﭽﻲ‪ ‬ﮘﺎري‪.‬‬ ‫ﺳﺎﺋﻲ‪ ،‬ﭘﺎ ِﺗﻲ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﺎﺋﻲ َ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ‬ ‫ِ‬ ‫وﮢﻴﺌﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﻫﺖ ﺣﺎل ﻣﻮن‬
‫ﺗﻮﺋﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﻫﻮ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻃﻠﺐ ۾ ِ‬ ‫وڌو ﺳﻴﻦ‬
‫روﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻮم آﻫﻲ ﺗﻮ ﮐﻲ ﺳﺎري‪.‬‬
‫ﻫﻲ ﺣﺎل ﻛﻨﻬﻦ ِ‬ ‫ﭼﻮאن ِ‬
‫ﺳﭝﺌﻲ وאﻳﻮن‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ ﻻﻳﻮن‪ ،‬وﻳﻮن وﺳﺮي َ ِ‬ ‫آﻻﻧﭝﻴﻮن‬
‫ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﺳﭛ َ‬
‫ﻟﻮכ ﺑﻴﺰאري‪.‬‬ ‫אﺳﺎن ﺟﻲ ﻃﺮف ڏي آﻳﻮن‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻲ‪،‬‬‫ﻫﻦ ﻏﻢ ِ‬ ‫دم ﺟﻲ‪ ،‬ڏאڍي آﻫﻲ َ‬
‫رאه ِ‬ ‫ﻫﻦ َ‬
‫ِﻟﮑﺎن ﻛﻴﺌﻦ ﮘﺎﻟﻬﻪ ِ‬
‫ﺟﻲ‪َ ،‬אﺳﺎن ﺗﺎ َאﺻﻞ ِאﺧﺘﻴﺎري‪.‬‬ ‫َ َ ُ‬
‫ﻣﻼﻣﺖ ﻛﻞ ﻋﺎﻟﻢ ِ‬
‫ﺳﻮ ﺷﻜﺮאﻧﺎ‪ُ ،‬ﭘﮁﻲ ﺗﺎ ِ ُ‬
‫ﺑﺮه ﺑﻴﮕﺎﻧﺎ!‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﻛﺮ َ َ‬
‫ﻫﻜﻮאري‪.‬‬
‫ﻫﺖ ﺳﻲ ﭤﻴﺎ دﻳﻮאﻧﺎ‪ ،‬ﻣﻠﻴﻮﺳﻴﻦ دوﺳﺖ ِ‬
‫ﺗﻮڙي ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫ﺮﺷﺪ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮن دﻳﺪאن‪،‬‬ ‫ﻳﺎر ﻣ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎرن ﭤﻴﻮن!‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﮐﻲ‬
‫ﮀﻮه ﻣﻨﺠﮭﺎرאن‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﮀﻜﻲ ﺗﻪ ﻫﮣﮡ ﭤﻴﻮن‬
‫ﻛﺎن ﺑﭥﻲ‪ ‬ﺟﻮ َﺑﮁﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ڏﺳﮡ ﺳﺎن ڏور وﺟﮭﻦ ﭤﻴﻮن‪،‬‬
‫دﻟﻴﻦ ﺟﻮ دﭔﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫دאم‬
‫َ‬
‫ﺷﻬﺒﺎزن ﺟﺎن ﻛﺮن ﺳﺘﻮﻧﺎ‪،‬‬
‫ﮔﮭﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮔﮭﻮر ُאﻧﻬﻲ‪ ‬ﺳﺎن‬‫َ‬
‫ﭼﮍﻫﻦ ﺗﺎڏي ِﺑﺮﻫﻪ ُﺑﺮאﻗﺎن‪،‬‬ ‫ﺟﺎڏي َ‬
‫ﭘﻴﺮ رﻛﻴﺐ ﻧﻪ ﭘﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ﺳﻮﻳﻦ ﻫﺰאرﻳﻦ‪،‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺟﻬﮍא َ‬
‫ﻛﻨﺒﺎﺋﻦ ﭤﻴﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺮﻧﺶ ﻣﻨﺠﻬﻪ‬ ‫ﻛﻲ ِﺋﻲ ُ‬

‫‪1‬‬
‫ﺳﺮ ﮀﺎﻧﭝﻴﻦ‪َ ،‬ﻟﻨﻮﻳﻦ ﺟﻲ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬ ‫ﭼﮍﻫﻴﻮ َ‬
‫ﺳﭵﮣﺎن‘‪.‬‬ ‫ﻣﻜﺌﻲ َ‬‫ﺗﻪ ’ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺳﺎﻧﭝﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻲ ﭤﺎ ُ َ‬
‫‪2‬‬
‫ﭨﻜﻴﻮ ﺗﻲ ﭨﺎري‪َ ،‬ﻟﻨﻮﻳﻦ ﺟﻲ ﻻﺗﻴﻮن ﻛﺮي؛‬
‫ﺳﭵﮣﺎن‪.‬‬‫ڏﺋﻲ ﺳﺎن زאري‪ُ ،‬אﭜﻲ ﺳﻨﻴﻬﺎ َ‬
‫‪3‬‬
‫ﭘﺎرאﻧﭝﺎ ﭘﻮﻳﻮن‪ ،‬وﺟﻬﻲ ﮘﻮري ﮘﭽﻲ‪ ‬ﻛﺎﻧﮓ ﺟﻲ؛‬
‫آب אﮐﻴﻦ ﻣﺎن‪ ،‬ﻧﻴﻬﻴﻦ ِﻧﭽﻮﻳﻮن؛‬ ‫ﻛﮃي ُ‬
‫ﻟﮍﻛﻦ ﺳﺎن ﻟﻮﻳﻮن‪ ،‬ﭤﻲ ﻫﺌﻴﻦ ﻻﺋﻴﺲ ﻫﭥﮍא‪.‬‬
‫‪4‬‬
‫ﭼﮍﻫﻴﻮ ڏאر ڏﺋﻲ‪ ،‬ﺳﻨﻴﻬﺎ ﺟﻲ ﺳﭵﮣﺎن؛‬
‫رﮘﻦ َﻣﻮن‪ ،‬ﻧﻴﺎﭘﻦ ﺳﺎڻ ِﻧﺌﻲ؛‬ ‫ﭴﮡ روح ُ‬‫ﭤﻮ َ‬
‫ﺟﺜﻮ ﺟﺎ‪ ‬ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺳﮣﻴﻦ ﭘﺎرאﻧﭝﺎ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﺎ‪.‬‬
‫‪5‬‬
‫َאڄ ﻛﺎﻧﮕﻞ آﻳﻮ‪ ،‬ﻣﺎٺ ﻛﻨﺪي ﻣﻮﻧﺠﻬﻪ َﻣﻮن؛‬
‫ﺳﺎه ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﻴﺒﺎﻳﻮ؛‬ ‫ﺳﻮ ﺗﺎ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫אڄ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ِﻣﻬﺮ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﻫﻴﮇي َ‬
‫ﻫﻼﻳﻮ‪ُ ،‬‬

‫‪6‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ؟‬‫ڏﭠﺌﻲ ُ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮﻫﺎ ِ‬ ‫אڄ ﻛﺎﻧﮕﺎ ﭼﺌﻪ ِ‬
‫ﻫﺌﻴﻦ!‬
‫ﻫﺌﺎ ِ‬‫ﻫﺖ ﭜﻲ ُ‬ ‫ﻫﺖ ﻫﻬﮍא‪ ،‬ﻛﻲ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺣﺎل אﺳﺎن ِ‬
‫ﺟﻲ‪.‬‬
‫אوت אﮐﻴﻦ ِ‬ ‫ﺟﻬ َﺎم ڏﺋﻲ ﺟ ُﻬﮍ ِ‬
‫ﺟﺌﻴﻦ‪ِ ،‬ﺗﻴﺌﻦ ِﭤﻲ َ‬
‫‪7‬‬
‫ﻳﻬﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﭤﻲ وﻳﺠﻬﮍو؛‬ ‫ڏور‪ ،‬و ُ‬ ‫ڏאﻫﺎ ﭤﻲ‪ ‬ﻧﻪ ِ‬
‫ُ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﮍي‪ ،‬ﺟﺎن ﻫﺌﻴﻦ رאت ﺣﻀﻮر؛‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﺎﻟﻬﻮﻛﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺮ‬
‫ﺗﻌﻈﻴﻤﺎن ﺗﻮﮐﻲ ڏﻧﻴﻮن؟‬ ‫ﻛﻲ ِ‬ ‫دوﺳﺖ אﮘﻴﻦ دﺳﺘﻮر‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫‪8‬‬
‫وאﺋﻲ؛‬
‫אﻫﺎﺋﻲ ِ‬
‫زאغ زﺑﺎﻧﻮن ﻛﮃي‪ِ ِ ،‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬آﻫﻪ ﺗﻮ ﮐﻲ وאڌאﺋﻲ؛‬ ‫’ ِﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻫﺖ ﺳﺎﺟﻦ َ ِ‬
‫ﺳﭝﺎﺋﻲ؛‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫’ﭘﮁﻲ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺣﺎل ِ‬
‫ﻛﻞ ڏﺋﻴﻦ ﻛﺎ ِﺋﻲ‘!‬ ‫ﻛﻲ ﻋﺎﺷﻖ ﺧﻮش אﺳﺎن ﺟﻮ‪َ ،‬‬ ‫’ﺗﻪ ِ‬
‫ﻛﺌﻲ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﭘﺎرؤن ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬ ‫ﭜﻼﺋﻲ‪َ ،‬‬ ‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﺑﻴﺤﺪ ِ‬
‫‪9‬‬
‫א� ﻟﮗ ُאڏאم‪ ،‬ﺗﻮن ﻣﻮﭨﻲ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ڏي؛‬
‫ﭘﺎﭴﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﭘﻴﻐﺎم؛‬‫وﭸﻲ ڏﻳﺞ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ‪ِ ،‬אﻫﻮ ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻼم؛‬ ‫ﺳﻮ ﻟﮏ ڏﻳﺞ‬‫َ‬ ‫ﻛﺮي ﻗﺪﻣﻦ ﺗﻲ َﭘﺌﻲ‪َ َ ،‬‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﺎﺗﺎم؛‬
‫ﻫﺖ ِ ِ‬ ‫آﻫﻲ אوﻫﺎن ري‪ ‬ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﮕﮭﻮ ﻃﺮف ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ‘‪.‬‬ ‫ﻛﺮ ِ‬ ‫’אﭼﮡ ﺟﻮ َאﻧﺠﺎم‪َ ،‬‬

‫‪10‬‬
‫َ‬
‫ﻧﺎ ﺗﻪ ﻣﺮي وﻳﻨﺪو ﻫﻲ‪ ،‬א� ﻟﮗ אﭼﻴﺞ ﺗﻮن؛‬
‫ﺟﺎﻧﻲ‪ ،‬ﺻﺪﻗﻲ ﺟﻲ‪‬؛‬‫ِ‬ ‫ﺗﻮن آﻫﻲ ﻫﻦ ﺟﻮ‪،‬‬ ‫ﺗﻮ َ‬
‫ﻻﻫﻪ ﻓﺮאق ﻓﻘﻴﺮ َﮐﻮن‪ِ ،‬‬
‫وאﻟﻲ وﻳﺠﮭﻮ ﭤﻲ‪‬؛‬ ‫ِ‬
‫ﺗﻮن ﭘﮡ אن ﺟﻮ ﭤﻲ‪ ،‬ﺟﻮ ﻧﻮﻛﺮ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻧﺎﻧﻮ ﺟﻮ‪.‬‬
‫‪11‬‬
‫ﺳﭵﮣﺎن؛‬ ‫ﺳﭝﺌﻲ ڏﻳﺞ ﺳﺎري‪ ،‬ﺳﻨﻴﻬﺎ ﮐﻲ َ َ‬ ‫َ ِ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאري؛‬ ‫َ‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ُ ،‬ﻫﺖ‬ ‫’אوﻫﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬
‫ﮔﮭﮍي ﻧﺎ ﮔﮭﺎري‪ ،‬ﻣﻴﺎن ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ري‘‪.‬‬ ‫’ َِ‬
‫‪12‬‬
‫ﭘﮑﻲ ﺳﻮﺋﻲ َ َﭘﺮ‪َ ،‬אڄ אڏאﮢﻮ אوڏﻫﻴﻦ؛‬
‫ُ‬
‫َ ِ‬
‫رﺳﻴﻮ وﭸﻲ ُאﺗﻬﻴﻦ‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﺎﻧﮅي ﻣﻨﺠﮫ َ َ‬
‫ﭘﻬﺮ؛‬
‫ﺧﺒﺮ؛‬‫آڏو ﻋﺠﻴﺒﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ ﺳﭛ َ َ‬
‫ﻫﻨﻴﮍي ﻣﻨﺠﮫ َ َ‬
‫ﺣﺸﺮ؛‬ ‫َ‬ ‫ِ َ‬ ‫’ ُ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻲ אوﻫﺎن ﺑﻨﺎ‪ِ ،‬‬ ‫ﻫﺖ‬
‫ﺑﺤﺮ؛‬‫’ﭤﻮ אوﺗﻲ אﮐﮍﻳﻦ َﻣﻮن‪ ،‬ﺑﺎرאﻧﻲ َ َ‬
‫’ﻫﺎﮢﻲ ڏﻳﻮ دﻻﺳﻮ دﻟﺒﺮ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻋﺎﺷﻖ ُאت َﻣﺮي وﭸﻲ‘‪.‬‬
‫‪13‬‬
‫ڏאر ﭼﮍﻫﻴﻮ ڏאﻫﻮ‪ ،‬ﭤﻮ ڏﺋﻴﻢ دﻻﺳﺎن دل ﮐﻲ؛‬
‫ﻋﺠﻴﺐ ﮐﻲ‘‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻪ ’ﺻﺒﺢ ﺳﺎﻧﺒﺎﻫﻮ‪ ،‬ﻫﻮ َאﭼﮡ ﺟﻮ‬

‫‪14‬‬
‫ﺪﻳﻮن؛‬ ‫ﭘﮑﻴﮍא ُﭘﻮﻳﺎن‪َ ،‬ﻟﮍﻫﺎن ﻣﻮﺗﻴﻦ َ‬
‫ﺳﻨ ُ‬
‫אڏאﻣﻲ אوڏڙو‪ ،‬ﺗﺎ ﺟﮭﻮﻟﻲ‪ ‬۾ ﺟﮭﻮﻟﻴﺎن‪‬؛‬‫آ‪ِ ُ ‬‬
‫ﺳ َﭝﺌﻲ ﮐﻨﭛ ﮐﭥﻮري‪ ‬۾‪ ،‬ﻻﮐﻴﮣﺎن ﻟﻮﻳﺎن‪‬؛‬ ‫َ‬
‫ﻫﻚ ﻛﺮي َ َ‬
‫ﻫﭥﻦ ﺳﺎن‪.‬‬ ‫ﻫﻚ ِ‬‫ﺳﻤﻬﻮﻳﺎن‪ِ ،‬‬ ‫ﭘﻮ‪ ‬ﺳﺎرو َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪1‬‬
‫ﭘﺎﻧﮅي آﻳﺎ!‬
‫ِ‬ ‫ڏﭠﻮ‪ ،‬ﭼﺌﻪ ﻛﻲ‬‫ڏﭠﻮ‪ ،‬آﻳﺎ َ‬‫آﻳﺎ َ‬
‫ﺳﺎﭤﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺳﻌﻴﺎ!‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﻞ ﻛﻲ‬ ‫ﭘﺎر ڏي َ ِ‬
‫ﻫﻦ َ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻞ‪ ،‬ﻫﺎ روح ﺳﻨﺪن ﺟﺎ رאﻳﺎ!‬ ‫ﻃﺮف אﺳﺎن ﺟﻲ َ ُ‬
‫ﻛﻬﻪ ڙي‬
‫ﺳﻮرن َאﺳﻴﻦ ﺳﺘﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫وري ﺳﮕﮭﻮ ﻣﻴﺎن ون‪ ‬אوڏאﻫﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬
‫ﺳﻜﻠﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﭵﮡ ِﭜﻲ ﻛﻲ ﺋﻲ ِ‬ ‫ﺳﻨﭝﺎر‪َ َ ،‬‬
‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎري ﻣﻴﺎن ﮔﮭﮣﻮ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪2‬‬
‫َ‬
‫ﻳﺎر ﺟﻲ ﻣﻮن ﺗﻲ‪ ،‬ﭼﺌﻪ ﺟﺎ ﭼﻮٽ ﭼﻼﺋ ِﻲ!‬ ‫ﭼﺸﻤﻦ َ‬ ‫َ‬
‫آڙאﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ دل אﭼﺎﻧﻚ‪ ،‬آﮢﻲ ﻋﺸﻖ ِ‬ ‫درد ﻣﻨﺪن ِ‬
‫ﺣﺴﻦ ﻫﻼﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫אﺳﺎن ﻧﻤﺎﮢﻦ ﺗﻲ روز אزل ﮐﻮن‪ ،‬ﭼﺆ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺟﻲ ُ‬
‫ﭼﻮ ﺟﺎ آﮢﻲ ﭼﻤﻜﺎﺋِﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪َ .‬‬‫ﭔﻨﻬﻲ אﮐﮍﻳﻦ ﺳﻴﻒ ﺳﺘﻢ ِ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻫﻦ ﺧﻴﺎل ُ ِ‬
‫ﮐﭙﺎﺋﻲ؛‬ ‫ﺳﻴﻨﻲ אﻧﺪر‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِ‬‫ﺟﻲ ِ‬ ‫ﺑﮍﮀﻲ ِ َ‬
‫ﺑﺮه ِ‬ ‫َ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪3‬‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ زאري زאري‪ُ ،‬‬
‫ﺳﻬﮣﺎ ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮ ﺳﺎن!‬
‫ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮ ﮐﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ אﺳﺎن ﺟﻲ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺳﺎ ﺳﺎري ﺳﺎري‪.‬‬‫ﻳﺎر َ‬
‫َ‬
‫وﻫﻴﮣﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻫﻴﮣﻲ وא‪‬‬
‫ﻫﻲ‪ ‬ﺗﺎ ِ‬
‫ِ‬
‫ِﺑﺮه אوﻫﺎن ﺟﻮ ﺑﺎري ﺑﺎري‪.‬‬
‫ﻫﺌﻴﻦ ۾ ﻳﺎر ﺳﻤﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ ِ‬
‫َ‬
‫ﮔﮭﻮٽ ﻧﻪ وﺟﮭﺞ ﮔﮭﺎري ﮔﮭﺎري‪.‬‬
‫َ َ‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﻫﻲ אوﻫﺎن ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﻳﺎر אﺳﺎن ﺟﻲ ﻳﺎري ﻳﺎري‪.‬‬
‫ﻃﺮﻓﻮن ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‪،‬‬
‫آﻫﻪ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﮘﺎري ﮘﺎري‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪4‬‬
‫َ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﻢ!‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻳﺎر ﺗﻮ ﺳﺎن ﻛﻲ ﺗﺎ ڏﻳﻨﻬﮍא‬
‫َ‬
‫وﺳﺎﻳﻢ‪.‬‬ ‫ڏک ﺟﺎ ﻣﻴﻨﻬﮍא‬‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﻛﻴﺌﻲ‪َ ،‬‬ ‫رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﻬﺎن ِ‬
‫ُﭘﭵﺎﮢﺎ אوﻫﺎن ﺟﻲ ڏאﻫﺎ‪ ،‬ڏאڍא ﺳﻲ ﭘﻮر ِ َ‬
‫ﭘﺮאﻳﻢ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﺳﻼﻳﻢ‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎرא ِﺋﻲ َ‬
‫ﺳﻮر‬ ‫ﺳﻚ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ڏﻳﻬﺎڙي ﺳﻲ ﭘﻨﮅڙא ُﭘﮁﺎ َﻳﻢ‪.‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﺟﻦ ﻟﺌﻪ‪ ،‬ﻓﺎﻻن ﭤﻲ روز وﺟﮭﺎ َﻳﻢ‪.‬‬ ‫”ﺳﮁﻮ“ ﺳﻲ ﺋﻲ آﻳﺎ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪5‬‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻳﺎر ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺎري ڏﻳﺞ ﺳﻼم!‬
‫ِﭘﺮت ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ روز َאزل ﮐﺎن‪ ،‬ﺗﻮ ﺳﺎن ُﻣﺤﺐ ُﻣﺪאم‪.‬‬
‫ﺳﭵﮡ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬אﭼﮡ ﺟﺎ َ َ‬
‫אﻧﺠﺎم‪.‬‬ ‫ﻳﺎر َ‬ ‫ﭼﺌﻲ َﻣﻜﺎ ُ َ‬
‫ﻫﺌﻮ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻫﻨﮕﺎ َم‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻫﻞ َﭘﻮن َ‬ ‫َ‬ ‫َאوﻫﺎن ﺟﻲ ِﻧﻲ َ‬
‫ﻳﺎر אﭼﮡ ﺟﺎ‪ُ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻴﻬﺎ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ در ُﻏﻼ َم‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪6‬‬
‫ﺳﭵﮡ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ِﭘﺮت َאﺻﻞ َﮐﻮن ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺗﻮ ﺳﺎن َ‬
‫ﻳﺎر‬
‫َאﺻﻞ אﺳﺎن ﺟﻮ ﻋﺸﻖ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻮڙﻳﻴﻦ آﻫﻦ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‬
‫ﻛﮇﻫﻦ ُﻣﻜﻮ ﻛﻮﻧﻪ אﺳﺎن ڏي‪،‬‬
‫ڏﮐﻴﻦ ﻧﻴﺎﭘﻮ ڏﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻫﻚ ﭤﻴﻨﺪאﺳﻴﻦ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن ِ‬
‫אﺳﻴﻦ ِ‬
‫ﺟﻲ وﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ﻫﺠﺮ ِ‬‫وאﺋﻲ ِ‬‫وﭼﻮن ِ‬
‫ﺳﺎﻧﭝﺞ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َאﺳﺎن ﺟﻮ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻲ ِﺋﻲ‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﻛﻴﮍم ﺗﻮ ﺳﺎن ﺟﻲ ﺋِﻲ‪.‬‬‫ِ‬
‫ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن‪،‬‬ ‫ﻫﻢ َ‬
‫ﻗﻮل ِ‬ ‫ﻛﻴﺎ َ‬ ‫ﺟﻲ ِﺋﻲ َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﭘﺎڙﻳﻨﺪس ﺳﻲ ِﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪7‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﻦ؟‬ ‫ﻫﺖ ِ‬ ‫وﻳﻬﻲ ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮ ﮐﻲ ﭘﺎڻ ﭘﮁﮡ ﭤﺎ!‬
‫دوﺳﺖ ﭼﻮن ﭤﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫”ﺟﻴﻬﻮ ﺗﻴﻬﻮ آﻫﻪ אﺳﺎن ﺟﻮ“‪ ،‬ﭼﺌﻪ ﺟﻮ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﮇﻫﻦ ﻣﺎﻧﺪو ﻣﺘﺎن ﭤﺌﻴﻦ ﺗﻮن‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ אﮜﮡ אﭼﻦ ﭤﺎ‪.‬‬
‫ﭘﻮر ﭘﻮن ﭤﺎ‪.‬‬ ‫ﻫﺖ َ‬ ‫ﻫﺖ ﭘﭽﺎرאن‪ ،‬ﺗﮇﻫﻦ ِ‬ ‫ﺟﮇﻫﻴﻦ ﭤﻴﻦ ﭤﻴﻮن ُ‬
‫ﭴﮡ ﺗﻪ َ‬
‫وﺳﻦ ﭤﺎ‪.‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻮ َﮐﻮن َﭘﺮي ﻧﻪ آﻫﻦ‪ ،‬وﻳﮍﻫﻲ َ ُ‬
‫ِ‬
‫אڄ ﮔﻮش ﮔﺬאرن ﭤﺎ‪.‬‬ ‫ﻣﺎﻧﺪو َﻣﺘﺎن ﭤﻴﻦ‪ ،‬ﺧﻮش ِﭤﻲ ”ﺳﭽﻮ“‪ ،‬ﻫﻮ َ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪8‬‬
‫ﺟﻲ!‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎن ِ َ‬
‫ﻛﻦ ﻓﺮﻳﺎد אﺳﺎن ِ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﮐﻲ ﭘﻮي‪ِ ،‬‬
‫ﺳﮣﻮ َ ِ‬
‫ﺳﭝﻴﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﻋﺸﻖ ﺟﻮ ﻣﺎرﻳﻮن ُ‬ ‫َ‬
‫ﻧﺎﻫﻴﻮ אوي‪.‬‬ ‫אدﻳﻮن ِڙي ِ‬
‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﮐﻲ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﻫﻦ‬
‫ﭼﻮي‪.‬‬ ‫ﺣﺎل وﭸﻲ ﻛﻮ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺗﻦ ِري‪ ‬رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن‪،‬‬ ‫ﻫﻲ‪ ‬ﺗﺎ َ ِ‬ ‫ِ‬
‫رאﻧﺪ روﺋﮡ ﺟﻲ روي‪.‬‬
‫دوﺳﻦ ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ آﻫﻦ‪،‬‬ ‫در َ‬
‫ﺳﻮي‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻴﻬﺎ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪9‬‬
‫ﻳﺎر ُﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ ﺗﻮن َ‬‫ِ‬
‫ﻧــﻴـ ِﺌﻲ َﭘﻬﭽﺎ‪َ ‬‬
‫ﺳــﻨﻴـﻬــﻮ ﻫــﻲ!‬
‫وڌي‪،‬‬
‫ﺗﻪ ”ﻗﻴﺪ אﻟﻤﺎء“ ﺟﻲ ﻗﺴﻤﺖ‪ِ ،‬‬
‫دوري ﺗـــﻮ َﮐـــﻮن ﻣـــﻮن ﮐﻲ‪.‬‬
‫ﺳـــﻲ ﭘﺎڙج وאﻋـــــﺪא ﭘـﻨﮭﻨﺠﺎ‪،‬‬
‫ﻛــﻴﺎ ُﻫﻴﺌـﻲ ﻳـ َﺎر ﺟﺎﻧِـــﻲ ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺘﺎ َﺑـــــﻦ ۾ وڌم ُﻣﻨﮭــﻦ ﭤـــﻲ‪،‬‬
‫ﻮرﺳـﻨـﺪﮔﻲ ﺣﺎﺻﻞ‪،‬‬ ‫ﺗﻪ ﭤـــﻲ ﺧـ َ‬
‫אوﭼﺘﻲ ﺗــــــــﻮ ﺳﺎن‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻟﮙـــﻲ دل‬
‫ـــــﺮه ﺑـــــﻲ ﺗـــﻲ ﺛــﻲ‪.‬‬
‫وﺳــﺎري ﺑ ِ‬
‫ﺮאﻗﻲ ﻛﻴﻮ‪،‬‬‫ﻣــــﻮن ﮐﻲ ﺗــﻮ ﺗﺎ ﻓــ ِ‬
‫ِאﻫﺎ ﻓــــﺮﻳﺎد ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ ڏﻳــــﺎن؟‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل‪،‬‬ ‫ﻫﻮ ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ِ ُ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ‬
‫”ﺳﭽــﻮ‪ “‬ﮐــــﻲ ﻳﺎد آﻫـــــﻦ ﺳـﻲ‪.‬‬
‫{‬

‫ﻛﺎﻓﻴﻮن‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱‬‬
‫َ‬
‫ﻣﻴﮭﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن !‬ ‫َ‬
‫אڄ ﺗــﻮن אﺳﺎن وٽ آ‪ ، ‬ﺗــــﻮن ﻣﻴﻨﮭﻦ وאل‬
‫ﭘﺎﮢــﻲ ُאﭘــ ُ‬
‫ﮍڻ ﻧﺎ ڏﺋــﻲ ‪ ،‬ﮬـــﻚ وﻳــﺮﻳﻮن ۽ ﭔـــﻴﻮ وא‪ ، ‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫دور وڏي درﻳـﺎ‪ ، ‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬‫ﻛـــــﻦ َﻟﮭـﺮﻳـــﻮن ﻟﺴﺎن ‪َ ،‬‬
‫ﻛـ ِﺎري‪ُ ،‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ڏﻳﻦ َﻧﻪ ﺳﺎ‪ ، ‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎﮬــ َـﮍ ﺳﺒﺒﻮن ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ِﭘـــــﺮﻳـــــﻦ وڙﺋـــﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪َ “‬ﻟـ ُﮫ ﺳﻤﺎ‪ ، ‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢‬‬
‫َﻟـﮍ وﮬﻲ ﻟﻮﮬﺎﮢﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر‪ ،‬وي!‬
‫ﺳﺎ ﻛﻴﺌﻦ ﺗﺮﺳﻲ ﺗﺎر ۾‪ ،‬ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻨﮭﻴﻦ ﺟﮭﻮرאﮢﻮ‪.‬‬

‫ڏﻧﺲ ﻋﺸﻖ אورאﮢﻮ‪.‬‬‫ﻛﻨﻦ ۾‪ِ ،‬‬‫ﻛﺎﮬﻴﻮ ﭘﻮي ُ‬
‫ﺳﺎہ ﮐﻲ ‪ ،‬ﻛﻴﻮ َ‬
‫ورہ وﻳﮙﺎﮢﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﮬـﮍ ﭔﺎﺟﻬﻮن َ‬
‫ﭝﺌﻲ ﭤﻴﻮن ﭴﺎﮢﻮ‪.‬‬ ‫آﮬﻪ ُﻣﻮن ‪ِ ،‬‬
‫אوﮬﻴﻦ ﺳ ِ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺪא ِ‬
‫ﺳﻴﺎﮢﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﮁﻨﺪو َאﭼﻲ َ‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ‪”،‬ﺳﭽﻞ“ ُ‬
‫ﻳﺎر ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣‬‬
‫آﮐﻮڙي! ٗآء ﻛﻴﺮ آﮬﻴﺎن ‪ ،‬ذאت ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن ﻛﻴﺮ!‬
‫ِ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭜﻴ ُﺮ‪.‬‬ ‫ﺳﮭﻲ َ‬

‫ﻛﺮي ﻛﻴﻦ ﺳﮕﮭﺎن ﭤﻮ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎ َﭤﺌﻮن ِﭤﻲ آء ﻛﺎﭤﻲ آﻳﺲ ‪َ ،‬‬
‫ﭘﺮﺗﺌﻮن ﭘﺎﺗﻢ ﭘﻴ ُﺮ‪.‬‬ ‫ٗ‬
‫ﺳﺎﮘﻴﻮ ﺋﻲ ﺳﻮ رאﻧﺠﻬﻮ آﮬﻴﺎن ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ۾ ُ‬
‫ﭰﻨﺪ ﻧﻪ ﭰﻴ ُﺮ‪.‬‬
‫ﻛ ُﻴﻢ َ ُ‬
‫אﻧﮅﻳﺮ‪.‬‬ ‫ﮔﮭﻤﺎﻳﻢ‪ُ ،‬‬
‫ﺳﺮﮬﻮ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺎﮢﺆن ﭴﺎﮢﻲ ﭘﺮ‬
‫َ‬
‫ﺑﮣﺎﻳﻢ‪ ،‬ﺟﮣﻴﻮ ﺟﻴﺴﻠﻤﻴﺮ‪.‬‬ ‫َﻣﻜﻲ َﻣﻨﺠﻬﻪ َﻣﺴﻴﺖ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎن‪ ‬ﺗﻪ آﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪َ ،‬‬
‫ﮬـ ِﮇ ﻧﻪ آﮬﻴﺎن ﻏﻴﺮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤‬‬
‫ﺳﮕﮭﻮ وڃ ﭘﺎر ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ؛‬ ‫َ‬
‫دﻳﺲ دﻟﺒﺮ ﺟﺎ‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ ڙي‬
‫ﺧﻴﺮ ﺟﻲ آﮢﻴﻦ ‪ ،‬آﮬﻲ ﺧﻮش ﺧﺎص ﺳﻮ َﻣﻈﮭﺮ!‬ ‫ﺧﺒﺮ ﻛﺎ َ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﮬﻲ ﻧﻲ ﺗﻮن ‪ ،‬ﺳﻨﭝﺎري دوﺳﺖ ﮐﻲ ڏي ﺗﻮن‪،‬‬‫َ‬ ‫ﭘﺎﻧﮅي‬

‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﺮ ﻳﺎد ﭜﻲ ﺗﻮن ‪ ،‬آﮬﻴﻨﻢ ﺗﻮن دل ﮔﮭﺮﻳﻮ دﻟﺒﺮ‪.‬‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאري ﭤﻮ‪،‬‬

‫ِ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ אﻳﮇﮬﻦ ﻧﮭﺎري ﭤﻮ‪ ،‬ﺗﻮ ﻟﺌﻪ‬
‫ﺳﺮس ﺳﺎري ﭤﻮ‪َ ،‬אوﮬﺎن ﻟﮗ ِ‬
‫آھ ُﻣﻨﺘﻈﺮ‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺗﻮ َ‬
‫زﻳﺎدہ ﭤﻮ ﻛﺮي زאري ‪ ،‬ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ َ‬

‫ﺳﺆ ِﮘﭽﻲ‪ ‬ﮘﺎري‪،‬‬
‫َم ﻛﺞ ﺗﻨﮭﻦ َﮐﻮن ﺑﻴﺰאري ‪ ،‬ڏﺳﻲ ڏوﮬﻦ ﺳﻨﺪو دﻓﺘﺮ‪.‬‬
‫رد ۾ دل َﺑﺠﺎﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪ُ ،‬אﺗﻲ َﻳﻜﺪل َﻳﮕﺎﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪،‬‬

‫د َ‬
‫وﭠﻲ ﻧﻴﺎﭘﺎ روאﻧﻮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬رﺳﻴﻮ ﺗﺎرو‪ ‬وﭸﻲ رﮬﺒﺮ‪.‬‬
‫وﻳﺌﻲ‪،‬‬
‫ﮬـﺖ ﭘﻴﺌﻲ ‪ ،‬وאﺋﻲ ﺗﺎ ﮬﺠﺮ ﺟﻲ ِ‬‫ﭔﺎﺟﮫ ُ‬
‫َ‬ ‫אﮘﻴﻮن ِﭜﻲ‬
‫ُ‬
‫ﮬﻦ אﮬﻲ ﭔﺎﮬﺮ‪.‬‬
‫دﻻﺳﺎ دوﺳﺖ ﻛﻴﺎ ﻛﻴﺌﻲ‪ِ ،‬ﻟﮑﮡ ﮐﻮن ِ‬
‫ﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬אوڏﻧﮭﻦ وﻳﻮ ﺣﺎل ﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪،‬‬‫آﮬﻲ ﺳﭛ ﺧﻴﺎل ِ‬

‫ُ‬ ‫” ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ري ﺳﻮאل ﮬﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺣﻀﻮري‪ ‬۾ ﭤﻴﻮ ﺣﺎﺿﺮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥‬‬
‫َ‬
‫ﭼﻴﭩﻚ ﻻﻳﻮ‪،‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﭼﺸﻤﻦ‬
‫ٗآء ﮬﺎﮢﻲ ﻛﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬
‫ﻛﻞ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎ ﮬﺌﻲ ‪ ،‬ﻋﺸﻖ َאﭼﺎﻧﻚ آﻳﻮ‪.‬‬

‫ََ‬
‫دل אﺳﺎﻧﺠﮍي‪ ‬ﻟﻌﻞ ﻟﭙﻴﭩﻴﻮ‪ ،‬رﻣﺰن ﺟﻮ رﻧﮓ ﻻﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮔﮭﺮﺟﻲ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻮ ِﻧﻲ ﻣﺎﻳﻮ‪.‬‬‫ﺳﺪא ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦‬‬
‫َ‬
‫ﻳﺎر ﭤﺌﻴﻦ وﭸﻲ ﻳﺎﻛﻲ‪،‬‬
‫ﻣﺘﺎن ﮬﻲ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﺳﭝﻮ ﻣﻮن وﺳﺮﻳﻮ‪ُ ،‬‬

‫ﺑﺮہ رﮬﻴﻮ ﮬﻚ ﺑﺎﻗﻲ‪.‬‬ ‫ﭔﻴﻮ َ‬
‫َ‬
‫ﻣﺤﺐ ﻣﻮن ﺗﺎ ﻣﻴﺜﺎﻗﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻃﺎﻟﺐ آﮬﻴﺎن ‪،‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‬
‫ﮬﻼﻛﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻛﻢ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻛﻴﭻ ۾‪ ،‬ﮬﺎڙﮬﻮ َ ُ‬
‫ﺳﭛ‬
‫ﻟﻄﻒ ﺳﺎن ‪ ،‬ﮔﻮﻟﻲ‪ ‬ﮐﻮن ﻏﻤﻨﺎﻛﻲ‪.‬‬ ‫ﻻﮬﺞ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ﮬﻲ‪ ‬ﻛﺴﺎ ِ‬‫ﻛﺮ ﭘﺎﭴﺎﮢﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ‪ُ ” ،‬‬‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧‬‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻏﺮﻳﺐ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺑﻴﺮאﮘﮡ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻪ!‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ‬
‫ِ ِ‬
‫ﻛﺮ َﺗﻨﮭﻴﻦ َﺗﻮن ‪ ،‬אﻟﮫ ﻟﮗ آرﻳﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﻣﻌﺎف ﻣﺪאﻳﻮن َ‬

‫ﭘﻴﺶ אﭼﻲ ﺟﺎ َﭘ َﻴﺌﻪ‪.‬‬
‫ﮬﻮﺗﻴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺣﺐ ﻣﻨﺠﮭﺆن‬ ‫ِﺑﻴﭡﻲ آﮬﻴﺎن ﻳﺎرאﻧﮭﻲ‪ ‬ﺗﻲ ‪ُ ،‬‬
‫ﭼﻜﻲ‪ ‬ﺟﺎ ﭼﻴﺌﻪ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ُ ِ‬
‫ﺟﻮﮘﻴﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻚ ﺧﻴﺎل ِﻧﻲ دل ﺗﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ َ َ‬
‫ﻛﻴﺲ‬
‫ﺧﻴﺎل ﭔﻴﺎ ﺳﭛ َﮐﻨ َﻴﺌﻪ‪.‬‬
‫ﻛ َﻴﺌﻪ ﺟﺎ ﮬﺎﮢﻲ‪،‬‬‫ﮬﻮت َ‬ ‫َ‬ ‫وﻋﺪن وאري ﮘﺎﻟﮫ َאﺳﺎن ﺳﺎن ‪،‬‬
‫وﺳﺮي ﺳﺎ َ‬
‫وﻳﺌﻪ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِ‬
‫ُ‬
‫ڏک ڏورאﭘﺎ ﻛﮭﮍא ﺗﻮﺳﺎن ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﺳﺎ ﻛﻴﺌﻪ ﭘﭵﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﻧﻴﺌﻪ‪.‬‬‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﻪ ِ َ‬
‫ِ‬ ‫ﻧﺎل‬
‫ﺳﭹﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻲ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪”،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ِﻧﻲ ُ‬ ‫َ‬
‫ﻧﻮכ َ‬ ‫َﭜﺮي‬
‫ﻧﻴﮭﻦ ِ‬
‫ﮬﻮت َﭜﺮي ﺟﺎ َ َ‬
‫ﮬﻨﻴﺌﻪ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨‬‬
‫ِﻋﺸﻖ אﺳﺎن وٽ آ‪ ، ‬אﭼﻲ ﺗﻮ ﺗﺎ ﺳﺎﻧﻮڻ ﻻﻳﺎ!‬
‫ﭼﺌﻨﭽﻞ ﭼﻴﮭﻞ ﭤﻲ ﭼﻮڌאري ‪ ،‬ﻣﻴﻨﮭﻦ رאت ﻛﺌﻲ ﻣﻮﭼﺎري‪،‬‬

‫אﭼﻲ ﭘﻴﺮ ُ‬
‫ﮔﮭﻤﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﻋﺰت ﻟـﮅي آﺳﻤﺎن ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ِ‬
‫אﮐﻴﻦ ﻣﻮن َ‬
‫ﺟ َﺮ ﭤﻴﺎ ﺟﺎري‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﻮش ِ َ‬ ‫ﺑﺮہ ﺟﻲ َﺑﺮﺳﻲ ﺑﺎري ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺑﻮﻧﺪ ِ َ‬
‫ﺑﺎرאن ‪ ،‬אﺻﻞ ﮐﻮن َ‬
‫وאھ وﮬﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺑﻴﺤﺪ ﭤﻴﺎ‬
‫ﻛﺌﻲ ﮔﻠﺰאري ‪َ ،‬ﻣﭹﻴﺎﺋﻮن ﺳﺎرﻧﮓ ﺟﻲ ﺳﺮدאري‪،‬‬ ‫ُ‬

‫ﮔﻞ ﭰﻞ ﮔﺎﮬﻦ ِ‬
‫אﭼﻲ َ َ‬
‫آﮔﻢ ﻻﻳﺎ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮭﺴﻴﻦ ﭤﻴﺎ ﺳﺎﻣﺎن ‪ ،‬אﮐﻴﻦ ِ‬
‫ﺳﭽﻞ“ ﭼﺌﻲ ُﻣﺤﺐ ِﻣﻠﻴﺎ ﺳﻲ ‪ ،‬ﺑﻴﺸﻚ دل ﺟﺎ َ‬

‫درد ﻟﭥﺎ ﺳﻲ‪،‬‬ ‫ﻳﺎر ” َ َ‬
‫ﮬﻼﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﮬﻲ رﮐﻴﺎﺋﻮن ﺷﺎن ‪ ،‬אﭼﻲ َﺗﻦ ُ‬
‫ﺣﻜﻢ َ‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ آﮬﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ אدא‬‫ﺧﺒﺮ ﺟﻲ َ‬‫ِﻋﺸﻖ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻲ َ‬
‫ِ‬
‫ُﻣﺸﺮכ ۽ ُ َ‬
‫ﻣﺮﺗﺪ آﮬﻲ ‪ ،‬ﺗﻮڙي אﮬﻮ ﺗﺎرכ آﮬﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻮ ﭤﻴﻮ ُﮔﻢ ﻳﺎر ۾‪ ،‬ﭘﺎڻ ِﺋﻲ ﮐﻮن ﻻ ﺗﻌﻠﻖ آﮬﻲ‪،‬‬

‫ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ُ َ‬
‫ﮬﻮﮢﺌﻮن ُאﮬﻮ‪َ ،‬‬
‫ﮬﺮ ﻓﻌﻞ ﮐﻮن ﻓﺎرق آﮬﻲ‪.‬‬
‫אﻧﮭﻲ‪ ‬ﻻﺷﻚ آﮬﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬

‫ﻛﻔﺮ ۽ אﺳﻼم ﮐﻮن ‪ ،‬ﻻڙو ِ‬
‫ﺳﺎﻟﻚ آﮬﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻦ رאز ﺟﻲ ‪ ،‬ﺳﻤﺠﮭﻲ ﺳﻮﺋﻲ ِ‬‫رﻣﺰ ﺗﺎ ِ‬
‫دאﺋﻢ ُدوﺋﻲ‪ ‬وאرن َ‬

‫ﻧﻈﺮ‪ ،‬ﮬﻚ ﺧﻠﻖ ﭔﻴﻮ ﺧﺎﻟﻖ آﮬﻲ‪،‬‬
‫ُאﭘﭩﻲ ﺟﻮ ﻋﺒﺮت ﺟﻮن אﮐﻴﻮن ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻣﺎﻟﻚ آﮬﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻴﺌﻦ ﮬﺎدي‪ ‬ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻮﺋﻲ َ‬

‫ﺳﭝﻮ ﺑﺮﺣﻖ آﮬﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻮ ”ﺳﭽﻮ‪ُ “‬ﻣﺮﺷﺪ ﺳﭽﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﭘﻴﺮ ﻋﺒﺪאﻟﺤﻖ آﮬﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۰‬‬
‫ﺟﻲ‪ ‬آﺋﻴﻦ َﭜﻠﻲ آﺋﻴﻦ ﺗﻮن‪،‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﻣﻨﺰل ﻣﻮن ﭘﮭﭽﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن‪،‬‬
‫ﺳﺮ وڍאﺋﻴﻦ ﺗﻮن!‬‫ﭤﻮ ﻣﻮﭨﻲ ِ ُ‬
‫ﻛﮭﺎﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻮري‪ ‬ﺗﻲ َﻣﻨﺼﻮر ﭼﮍﮬﺎﻳﺌﻲ‪،‬‬

‫ِ‬ ‫ﻟﺖ‬‫ڏﻳﺌﻲ َ َ‬ ‫ََ‬
‫ﺳﺮﻣﺪ ﮐﻲ ِ‬
‫وڍאﻳﺌﻲ ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﮬﻴﮇي َ‬
‫ﭘﻨﮅ ُﭘﮁﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ُ‬ ‫ﺷﻴﺦ ﻋﻄﺎر ﺟﻮ ِ ُ‬
‫ﻮھ وﺟﮭﺎﻳﺌﻲ‪،‬‬‫ﭼﻴﺮאﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻳﻮﺳﻒ ﮐﻲ َﻣﻨﺠﮫ ﮐ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬

‫زﻛﺮﻳﺎ ﺳﺎڻ ﻛﺮٽ ِ‬
‫آزﻣﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻮ‬ ‫ﮬﭥﺌﻮن ﻣ ُ‬
‫ﺎرאﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﺷﻤﺲ ُﻣﻠﻦ ﺟﻲ َ‬
‫ﺟﮣﻴﻮ ﻛﻔﺮ ﺻﻨﻌﺎن وﺟﮭﺎﻳﺌﻲ‪ُ ،‬ﺑﻠﻲ ﺷﺎھ ﮐﻲ ذﺑﺢ ﻛﺮאﻳﺌﻲ‪،‬‬

‫ﻟﻨﮕﮭﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻌﻔﺮ ﮐﻲ درﻳﺎء ﭔﻮڙאﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ﮐﻲ ﭘﺎر‬
‫َ‬
‫ﻣﻴﺪאن ﻣﺎرאﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﮔﮭﺎﮢﻲ ۾ ﺑﻼول ﭘﻴﮍאﻳﺌﻲ ‪ ،‬ﻋﻨﺎﻳﺖ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻼﻳﺌﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﭰﻴﺮو‪ ‬ﻛﻨﮅ ﻛﭙﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن‪.‬‬ ‫ﺣﻜﻢ ِ‬ ‫ﮬﻦ ُ‬
‫ﻛﺮ َﻣﻞ ﮐﻲ ِ َ‬
‫ﺳﭩﺎﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮﺳﻲ ﮐﻲ ﺑﻲ ُ َ‬
‫ﺳﮭﺎڳ وﭠﺎﻳﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﻗﺎﺳﻢ ُدرن ﺳﺎڻ َ‬
‫ٖ‬ ‫ٰ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫אﻛﻴﺪאس َﺗﻌﺰﻳﺮ ِڏوאﻳﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻮ ُ‬
‫אڄ ﺳﺎﮘﻴﻮ آﮬﻴﻦ ﺗﻮن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺮ ُ‬
‫ﮔﮭﻤﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﻨﺪ‪َ ‬‬
‫ﭘﻨﮅ ُﭘﮁﺎﺋﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﮘﺎﻟﮫ ﮘﺎﻟﮭﺎﺋﻲ ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻲ ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن‪.‬‬
‫ِﻧﻴﮭﻦ وאري ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪۱۱‬‬
‫ﺣﻜﻢ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ﭤﻮ ﮬﻠﻲ‪َ ،‬ﭘﺮ ڏوھ ﭘﺎڻ ﺋﻲ ﮐﻲ ڏﻳﺎن!‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻛﺎڏي ِﻧﻴﺎن؟‬‫ﻳﺪ‪ “،‬ﻧﺎن‪ِ ‬‬ ‫ﻟﻤﺎ ُﻳﺮ ُ‬‫آﮬﻲ ” َﻓﻌﺎل‪َ ‬‬
‫ﻳﻨﻄـ ُﻖ َ ُ ِ ُ‬
‫وﻳﺒﺼﺮ “‪ ،‬ﺗﺮ ﻧﻪ ﺗﻮري‪ ‬ﺟﻴﺎن‪.‬‬ ‫آﮬﻲ ” َوﺑﻲ َ ِ‬
‫ﮬﻞ َ‬
‫ﮬﻴﺞ! َﻣﻮن ﺗﺎڏي ﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺟﺎڏﮬﻦ אﭼﻲ ﻇﺎﮬﺮ ﭤﺌﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻣﻮن ﮬﺎن ِﻣﻴﺎن‪.‬‬‫ﮬﻲ‪ُ ‬‬ ‫ﺳﮡ َ‬ ‫אﺻﻠﮧ “ ُ ُ‬ ‫” َﻳـﺮﺟـ ُﻊ ِאﻟﻲ َ‬
‫ﻣﺎم ِ‬ ‫ِ‬ ‫ٰ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﭤﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﮔﻤﻨﺎم ﻏﻤﺰي ۾ ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﮘﻴﻮ”ﺳﭽﻮ“‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٢‬‬
‫ﭼ َﭙﻦ ﺳﺎن ﺟﻲ ُ‬
‫ﭼﻤﻴﻦ‪ ،‬ﭘﻴﺮ ُﻣﻐﺎن ﺟﻮ آﺳﺘﺎن‪،‬‬ ‫ِدل َ‬
‫َ‬
‫ﻣﺤﺒﻮب ﺟﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻧﻜﺎ وﭸﻲ ﺗﻮن ﺑﺎس ﺗﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺳﭽﻲ‬
‫ﻛﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻣﻮن دﻟﺪאر ﻟﺌﻪ‪ ،‬ورد ۽ وﻇﺎﺋﻒ ﭤﻲ ﭘﮍﮬﻴﺎ‪،‬‬

‫ﺟﮇﮬﻦ ﻋﺸﻖ آرאﻧﭝﺎ ڏﻧﺎ‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﺧﻮد ﺧﺪא ﺟﻮن ﺧﻮאﺳﺘﺎن‪.‬‬
‫ﺟﮇﮬﻦ ﺷﻮق ﻣﻮن ﺷﺎﻣﻞ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺧﻴﺎل ﺧﺎﻃﺮ ﮐﻮن وﻳﻮن‪،‬‬
‫ﮬﻚ وאﺳﻄﻮ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ رﮬﻴﻮ‪ ،‬وﺳﺮي وﻳﻮن ﭔِﻴﻮن وאﺳﻄﺎن‪.‬‬
‫رאﮬﻮن ﺳﭝﺌﻲ ﮔﻤﺮאھ ﭤﻴﻮن‪ ،‬ﺟﻲ ﻣﻮن ﭘﮁﻴﻦ ﺗﻮن ﮘﺎﻟﮭﮍي‪،‬‬

‫ﻛﺮ ُﮔﺬري ﭔﺌﻲ ﮔﻮڙ ﮐﺎن‪َ َ ،‬‬
‫אﭤﺌﻲ َ‬
‫رאہ رب ﺟﻲ رאﺳﺘﺎن‪.‬‬
‫ﻘﺒﻲ ُ‬
‫ﭜﺌﻪ َﭜﮙﻮ‪،‬‬ ‫رﻧﮓ روح ﮐﻲ ﺟﻴﻜﻮ ﻟﮙﻮ‪ ،‬دﻧﻴﺎ ۽ ﻋ ٰ‬
‫وﮬﻮאہ ﭔﻴﺎ وﺳﻮאس ﺗﺎن‪.‬‬‫ﻛﻞ ﻛﻴﻮ‪َ ،‬‬ ‫ﻏﻤﺰي ﺗﻨﮭﻦ ﮔﻢ ُ‬
‫ﺗﻤﺎﻣﻴﺖ אدא‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ‬
‫ﮬﻲ درد ﻣﻮن ﮐﻲ دאﺳﺘﺎن‪.‬‬ ‫ﭼﺎﮬﻮن ﭼﻮאﺋﻲ ﭤﻮ ﮔﮭﮣﻮ‪ِ ،‬‬
‫ُ‬
‫روﺋﮣﻴﻮن אﮐﻴﻮن‪،‬‬ ‫ﺟﮭﻠﻴﻦ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺪא ِ َ‬
‫ﺳﻚ ۾ رﮬﻴﻦ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﺗﻮن َ‬
‫ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ ﻛﺮن ﭤﺎ ﭘﺎس ﺗﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺖ درد وאرن ﺟﻲ ﭘﺮﻳﻦ‪،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٣‬‬
‫ﻛﻴﻢ ﻧﻪ َ َ‬
‫ﻛﻞ‪،‬‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن َ َ‬
‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻮ ﺳﻮدو آﻧﺪم ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪.‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﻧﻪ ُﭘﮁﻴﻮ‪ ،‬آﻳﺲ ۾ ﻣﺸﻜﻞ‪.‬‬ ‫ﺳﻮدو َ‬

‫ِ‬
‫ﻣﮭﻞ‪.‬‬ ‫ﺳﭝﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻴﺎ ﺗﻨﮭﻦ َ َ‬ ‫ﮔﺮאن ﻗﻴﻤﺖ ﮐﻮن َ َ‬
‫ﺳﻮدي ﮬﮭﮍي ﺟﻲ ُאﺗﻲ‪ ،‬ﻻﮬﻦ ﺳﭛ ﻧﻘﻞ‪.‬‬
‫אﮀ َﻞ‪.‬‬ ‫ﻛﺌﻲ ُ َ‬ ‫ﻣﻴﮍون ﻣﻮڙن ﺗﻲ ﻛﺮي‪َ َ ،‬‬
‫ﻋﺎﻟﻢ َ‬
‫ﺟﻨﺠﻞ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻴ َﺌـﮍو ﻣﻨﺠﮫ َ َ‬ ‫ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﺗﺎ ُ َ‬
‫ﺧﻠﻖ ﻣﻨﺠﮫ َ َ‬
‫ﺧﻠ َﻞ‪.‬‬ ‫ﭘﺌﻲ َ َ‬‫ڏوھ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻮ ڏﻳﻮ‪َ ،‬‬
‫אﺟﮭﻞ‪.‬‬‫ﻋﺸﻖ َ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺮﻓﺮאز ﻛﻴﻮ‪ ،‬آﮢﻲ ﺳﻮ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٤‬‬
‫ﺻﺤﻲ ﺳﭹﺎﺗﻮﺳﻲ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ َאﺻﻞ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺗﻮن آﮬﻴﻦ!‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻣﺘﺎن אوﺗﻴﻴﻦ‪َ ِ ،‬‬
‫ﭘﻨﺒﮣﻴﻦ ﻣﻮن ﭘﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻛﮇﮬﻦ אﺳﺎن ﺟﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﮐﻮن‪ ،‬ﻋﺬر ﻣﺘﺎن ﻛﻮ آﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ِﻣﭡﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬وري ﭤﺎ ڏﻳﻦ ورאﮢﻲ‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﺋﻮن ﻧﺌﻴﻦ آﮬﻲ ﺳﺎ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ﺳﺎ ﭘﺮت ُﭔﺮאﮢﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻤﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻦ ۾ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﺻﻞ َאﺳﺎن ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري ِ َ‬
‫ﺳﻚ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٥‬‬
‫אوﮬﺎﻧﺠﮍو ُאﺋﻴﻦ‪ -‬دوﺳﺖ ﭼﻮﻳﻦ ﻛﻴﺮ آﮬﻴﻦ؟‬
‫َ‬ ‫آﮬﻴﺎن‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﺞ ﺗﻮن َ‬

‫ﭘﺎڻ ڏي‪ ،‬آ‪ ‬ﭔﺎﻧﮭﻮ ﺗﻮن ﺳﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ درﺋﻮن ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﻴﺮ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ در ﭘﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮐﻲ َﭘﺮﭼﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ﭼﺖ ﻧﻪ ﻣﺎن َﺗﻮن ﭼﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ٗآء אوﮬﺎﻧﺠﮍو آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﺳﺮﭼﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﮐﮡ ﺗﻮن َﻣﭥﻲ א� َﻟﮗ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ َ‬ ‫دﻳﺪאن َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٦‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﮀﻮ ﭤﻴﻮن ﺟﮭﻠﻴﻮ‪،‬‬
‫وﻳﻨﺪﻳﺲ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﭘﺎر!‬
‫ﮬﺖ روح َرﻟﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭜﺮ ﭜﻴﺮא ﭤﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻮ ﻣﻮن ُ ِ‬ ‫ُ‬

‫ﮬ َﻦ َ ِ‬
‫ﭤﻲ ِﻋﺸﻖ َאﻟﻴﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ڏאﻧﮭﻦ ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﻣﻮن ٖ‬
‫ﺣﺐ َ‬
‫ﮬﻠﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬وﭠﻲ ﺳﺎ ُ َ‬ ‫روح ﭘﺮﻳﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ڏﮬﻮن‪ ،‬ﭘﺎڙﻳﭽﻮن ﻧﻪ َﭘﻠﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪َ َ ،‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ َﻣﻦ َﻣﻠﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻮڙي َ‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ِ “‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﮬﻨﺌـﮍو وﭸﻲ ﭘﻴﻮ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﭘﺎر‪ ،‬وو !‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫ﺳﭙﻴﺮﻳﺎن ڏي ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِﻧﻴﮭﮍي ﻧﻴﻮ‪.‬‬

‫ﻛﻴﻮ‪.‬‬‫ﺳﭵﮡ ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻮﮔﮭﻮ ﺳﺎھ ِ‬ ‫ُﮘـﮣﻴﻦ ﮘﺎﻟﮭﻴﻴﻦ َ‬
‫ﻳﺎر َ َ‬
‫ﭘﺎﮢﻮن ﭘﺎﺋﻲ אﮜﮡ َאﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻻﻟﻦ ﺷﺎل ِﻟﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻣﻮن ڏوھ ڏﻳﻮ؟‬ ‫ﺟـﮍ ﻟﮙﻲ ُ‬
‫ﮬﻴ َﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺗﻪ ِ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﻚ ۾‪ ،‬ﻣﻮن ﺳﺎن ﭔﻴﻠﻲ‬‫ﺳﭙﻴﺮﻳﺎن ﺟﻲ ِ َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﮓ ﺳﭵﮡ ﺳﺎن ﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟﻲ‪ ‬ﭤﻴﻮ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٨‬‬
‫دل ﺟﺎ دﻟﺒﺮ ﻳﺎر‪ ،‬ﺳﮕﮭﻮ ﺳﮕﮭﻮ ِאﻳﻨﺪو رﮬﻴﻦ!‬
‫אﺳﺎن ﻧﻤﺎﮢﻦ ﺟﻲ ﻧﺎن‪ ‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻟﮭﻴﻦ ﺗﻮن ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎ َر‪.‬‬
‫ﺳﻮ ﮬﺰאر‪.‬‬‫ﭘﺎر אوﮬﺎن ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ ﻣﻜﺎﺳﻴﻦ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ َ َ‬
‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪َ ،‬אﭼﻦ ﭤﺎ ُאوﭨﺎر‪.‬‬
‫ﻛﻴﻮ ﺟﻲ ﻗﻮل ﻗﺮאر‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ﺗﻮن ﭘﺎڙج ﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﺎ‪َ َ ،‬‬
‫ﮬﻴﮍي ﻣﭥﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺮﻳﻦ ﺳﺎ ﻣﻌﺎف ﻣﻴﺎر‪.‬‬ ‫ﮬﻮ‪ ‬ﺟﺎ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אوﮬﺎن ﻟﺌﻪ ﻳﺎر ﺳﻴﺎﮢﺎ‪ ،‬روﺋﻲ ﺳﻮ زאرون‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٩‬‬
‫ﭘﮁﻮ ﻧﻪ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ذאت‪ ،‬ﺟﻮﺋﻲ آﮬﻴﺎن ﺳﻮﺋﻲ آﮬﻴﺎن!‬
‫אﭼﮡ َאﺳﺎن ﺟﻮ ﭤﻴﻮ ُאﺗﺎﮬﻴﻦ‪ ،‬ﺟﺎﺗﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻧﻪ رאت‪.‬‬

‫آھ زﺑﺎﻧﻮن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪”،‬אﻻﻗﺮب“ ﺳﻨﺪ‪ ‬ﻛﻠﻤﺎت‪.‬‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ ِ‬
‫ﺳﮭﻲ ﻛﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﻣﻨﺠﮭﻮن ِﻋﺸﻘﺎت‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ِ‬‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٠‬‬
‫ﻣﮍس ﭤﻲ ﻣﻨﺼﻮر ﭼﺌﻪ ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻪ ﻛﻴﻢ ﭼﺌﻪ ﻣﻨﺼﻮر ﮬﺎن‪،‬‬
‫ﻣﻨﺼﻮر ﺟﻲ ﻣﻨﺰل אﺗﻲ ‪ ،‬ڏאڍא ﺗﻤﺎﭼﺎ ﺗﮭﻤﺘﺎن‪.‬‬
‫ﺳﮕﮫ ﻧﻪ ﺟﻲ ﺳﺎري ﺳﮕﮭﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻨﮭﻦ رﮐﻴﻦ ﺗﻨﮭﻦ ﺗﻲ ﻣﭥﺎن‪.‬‬

‫ﭘﺌﻲ‪ ،‬رאﻧﺪﻳﻮن روﻳﻦ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن‪.‬‬
‫ﮀﻮ ﮀﻮﻛﺮאﮢﻲ‪ ‬۾ ِ‬
‫אﺣﻮאل ﺳﭛ אﺳﺮאر ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﻋﺸﻖ ﮐﻲ آﮬﻲ ﻋﻴﺎن‪.‬‬
‫َﭠـﮍﻛﻮ ﭠﮙﻲ‪ ‬۽ ﭠﺎھ ﺟﻮ‪ ،‬ﻧﺎﺣﻖ ﻛﺮﻳﻦ ﭤﻮ ﻧﺎﺗﻮאن‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﮐﻲ ﭼﻮﻳﻦ‪ ”،‬آﮬﻴﺎن ﻻﮬﻮﺗﻲ ﻻﻃﻤﻊ!“‬ ‫ﮬﻦ ﮐﻲ ﭼﻴﻮ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﻨﺼﻮر ﺟﻲ ﺗﻨﮭﻦ ﻣﻠﻚ ﺗﻲ‪ ،‬آﮬﻦ ﺳﺪא ﻧﻮﻛﺎن ﻧﻮאن‪.‬‬
‫ﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﺳﻤﺠﻬﻪ رک‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﭼﮝﺎﺋﻲ ﭤﻮ ﭼﻮאن‪.‬‬ ‫ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢١‬‬
‫وﮬﻴﺎن وﺳﺎرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ‪ ،‬ﺟﻴﮇﻳﻮن ﺟﻲ ﻟﻦ‪ ‬ﻻﺋﻲ وﻳﺎ!‬
‫ﮔﮭﻮري ﮀﮇﻳﻢ ﮬﻲ ﮔﮭﺮ ﺟﺎﻳﻮن‪ ،‬ﺑﺮہ ﺑﮭﻴﺮאن ﭘﭡﻲ‪ ‬ﻻﻳﻮن‪،‬‬

‫ﭘﻴﺮ ﻧﻪ ﭘﻮ‪ ‬ورאﻳﺎن‪ ،‬وري ﺳﻨﭝﺎرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ؟‬
‫ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﺎن ﭤﻴﻢ آزאدي‪ ،‬ﻛﻴﭻ وﻳﻨﺪي ﺋﻲ ڏﭠﻢ ﺷﺎدي‪،‬‬

‫ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﺒﺎﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭘﻮ‪ ‬ﻧﮭﺎرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ؟‬
‫ﭤﻲ ﺋﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ دﻟﮍي دﻳﻮאﻧﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ﻛﻴﮍﻳﺲ آ‪ ‬ﻣﺴﺘﺎﻧﻲ‪،‬‬

‫در در ﭰﻴﺮﻳﻮن ﭘﺎﻳﺎن‪ ،‬ﮬﺖ ﮔﺬאرאﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ؟‬
‫ﭘﻮر ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﻛﺌﻲ ﭘﮅرאﺋﻲ‪ ،‬אوڙي ﭘﺎڙي ُ‬

‫وﮀﭩﻲ وאﺋﻲ‪،‬‬
‫ﮬﮡ ﮔﮭﺮ ﮔﮭﺎرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ‪.‬‬‫ﮀﺎﮐﻲ ِﻋﺸﻖ ﮀﭙﺎﻳﺎن‪ُ ،‬‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﺟﻲ ﻛﻢ َאﭼﺎن ﺟﻲ‪ ،‬رﻧﮓ‪َ َ -‬‬

‫ﭜﺮﻳﻦ ﺟﻲ رﻧﮓ رﭼﺎن ﺟﻲ‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ري ُﮘﮡ ﮘﺎﻳﺎن‪ ،‬ﮬﻲ ُ‬
‫ﺳﺮ وאرﻳﺎن ﻛﻴﺌﻦ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٢‬‬
‫אوﮬﻴﻦ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ آﮬﻴﻮ‪ ،‬ﻧﻨ َ‬
‫ﮓ ﻧﺒﺎﮬﮡ وאرא!‬
‫ﻋﻴﺒﻦ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﮬﭣ َﻣﭥﺌﻮن ﻣﻮن ﻧﻪ ﻻﮬﻴﻮ‪،‬‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ َ‬

‫وﮬﺎﺋﻦ ﻧﺎرא‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻧﻴﮡ‬
‫ﺳﻨﺪو آﮬﻦ ُאدאﺳﻲ‪ ،‬ﭼﺎہ ﻣﻨﺠﮭﻮن ﺳﻲ ﭼﺎﮬﻴﻮ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ‬
‫ﺟﻲ ورہ ﻛﻴﺎ وﺳﻜﺎرא‪.‬‬
‫ﻣﻴﻼﺋﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﭠﺎھ ﻛﻮ ِ‬
‫ﺳﮕﮭﮍو ﭠﺎﮬﻴﻮ‪،‬‬
‫َﻣﺮ ﺗﺎ ﻛﺮن ﻧﻈﺎرא‪.‬‬
‫אﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻦ אوﮬﺎن ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﺎڻ ِﭘﺮﻳﻦ ﻧﺒﺎﮬﻴﻮ‪،‬‬
‫ﻛﻢ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﺎ ﺳﺎرא‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٣‬‬
‫ﭤﻲ ﺗﻮن رﮬﺒﺮ رאﮬﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏي‪.‬‬
‫ڏﻳﮫ אﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﺳﺎﭤﻲ ﺗﻮن ﺳﮕﮭﮍي‪ ،‬آ‪ ‬ﻟﮭﻲ آﮔﺎﮬﻲ‪.‬‬

‫ِﺗﺮ ﻧﻪ ﮬﻜﮍو ﺗﺮس ِאﺗﺎﮬﻴﻦ‪ ،‬وאﻟﻲ آﮬﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ وאﮬﻲ‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﻧﺎن‪ ‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺮﻳﻦ ﺗﻮن ﮬﻲ‪ ‬ﮬﻤﺮאﮬﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ אﮘﻴﺎن دوﺳﺘﻦ‪ ،‬ڏﻳﻨﺪא ﮬﻲ ﻧﻴﮡ ﮔﻮאﮬﻲ‪.‬‬ ‫درد אﺳﺎن ﺟﻲ ِ‬
‫ﻣﻴﮍ ِאﻻﮬﻲ‪.‬‬
‫ﻳﺎر ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺳﮕﮭﻮ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎن‪ ،‬آﮢﻲ ﺗﻮن ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٤‬‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺟﺪאﺋﻲ‪ ‬ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ڏﮬﻼ ﺳﻲ ﮔﮭﻮرﻳﺎ !‬
‫َאﺻﻞ ﻻﻛﻮن آﮬﻴﺎن אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬وﻳﭽﺎري‪ ‬ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮ‪.‬‬

‫ﻧﺎن‪ ‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺟﻲ אﺳﺎن ﻧﻤﺎﮢﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬אﭼﻲ ﺳﻮ ﮔـﮇ ﮔﺬאرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ڏي ﻣﮭﺮ ﭘﺌﻲ ﺗﺎ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﻧﻴﮡ ﻧﮭﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﭘﺮي ﻧﻪ ﭘﺎﮢﺆن ﻳﺎر ﻛﺮﻳﺠﻮ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ‪ِ َ ‬‬
‫وٽ وﻳﮭﺎرﻳﻮ‪.‬‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎرﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﮓ ”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﻮ َ‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٥‬‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻴﮍي ﻣﻴﺎن !‬
‫ِ ِ‬ ‫ﭤﻮرא ﻛﻴﮇא ﻣﻮن ﺳﺎن ﻻﻳﺎ‪ ،‬ﻳﺎر‬
‫ﺟﻴﺌﻦ ﭼﻴﻮﺳﻲ ﺗﻴﺌﻦ ﻣﭹﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻧﻪ ﺗﻦ ﻣﻮﭨﺎﻳﺎ‪.‬‬

‫ﭼﭗ ﭼﭙﺎﺗﻲ وﻳﮍﮬﻲ אﺳﺎﻧﺠﻲ‪َ ،‬אڄ َאﭼﺎﻧﻚ آﻳﺎ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫دل ﺳﺎن ﻻﻳﻢ ﮬﻮ ﺟﻲ دﻟﺒﺮ‪ ،‬ﺳﭽﺎ ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻲ آزﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬‫ِ‬ ‫ڏﮐﻦ ﺳﮑﻦ ڏي ﻛﻴﻦ ڏﭠﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺗﻮﮢﻲ‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ﻣﺤﺐ ﻣﻼﻳﺎ‪.‬‬‫ٰ‬ ‫ﺟﻦ َﻟﺌﻪ‪ ،‬ﺳﻲ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﮬﺌﺎﺳﻲ ُאدאﺳﻲ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٦‬‬
‫אڄ ﺟﻮ ﺟﻮﮘﻲ آﻳﻮ‪ ،‬ﻧﺎن‪َ ‬ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻮ ﻧﭥﻲ ﭴﺎﮢﺎن!‬
‫ﺳﺮ ﺟﮭﭩﺎﺋﻮن ﺟﻮﮘﻦ وאرﻳﻮن‪ ،‬ﻟﮝﻴﻦ ﺗﻨﮭﻦ ﺑﺴﻤﻮ ﻻﻳﻮ‪.‬‬

‫ذري ﺟﻮﮘﻲ‪ ،‬ذري ﺳﻨﻴﺎﺳﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻦ ﺳﺎﻣﻲ‪ ‬ﻧﺎن‪ ‬ﺳﮇאﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮀﭙﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ذאت ِאﻧﮭﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﻧﭥﻲ ﺳﭹﺎﮢﺎن‪ ،‬ﮀﻨﺪﻳﻦ ﭘﺎڻ ُ‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ﺳﻮ آﮢﻲ ِﻣﻼﻳﻮ‪.‬‬
‫ٰ‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ﻧﻪ ڏﭠﻢ ڏﻳﮫ ِאﻧﮭﻲ‪ ‬۾‪،‬‬
‫ڏﺳﮡ ﺳﺎن ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻮﮘﻲ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ڏאڍو ﭘﻮر ﭘﺮאﻳﻮ‪.‬‬
‫ﮀﻤﻜﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮀﻢ ﺗﻨﮭﻦ َ‬ ‫ﮀﻢ َ‬ ‫ﮔﮭﮡ ﮔﮭﻨﮕﮭﺮو‪َ ،‬‬ ‫ﮔﮭﮡ ِ‬‫ﺳﻴﺮﻳﻦ ﺑﺎزאرﻳﻦ ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺮ ﺳﮣﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮﺋﻲ ﺳﺎﮘﻴﻮ رאﻧﺠﮭﮡ ﮬﻴﮍو‪”،‬ﺳﭽﻮ‪ِ “‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٧‬‬
‫ﮬﺖ آﺋﻴﻦ‪،‬‬‫ﮬﻠﻲ ِ‬ ‫َُ‬
‫ﮬﺘﺌﻮن َ ِ‬
‫ﻛﺮڻ وאﭘﺎر ڙي وﮢﺠﺎرא!‬ ‫َ‬
‫ﭘﮍي ِﭘﺮت ﺟﻲ ﭘﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ُ َ‬

‫ﭼﻮﺳﻮل وچ ۾‪ِ ِ ،‬‬ ‫وچ ﺑﺎزאر ﺟﻲ‬
‫َ‬
‫ﺷﺎہ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎن وﻋﺪو ﺟﻮ ﻛﻴﮍ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ﺳﻤﺠﮭﻲ ﭼﺖ ﻻﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎﺗﺌﻲ‪ ،‬ﺳﺎ وﻳﮭﺞ ِ َ‬
‫ﻛﻴﻢ َوﺳﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﮬﻮﻛﺎري‪ ‬ﺟﻲ ﻛﻮﭠﻲ ﺟﺎ َ‬
‫ﻛﻴﻢ ﮔ ُﮭﻤﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻟﻌﻼن‪ ،‬ﭔﻲ ﮔﮭﻮر ﺳﺎ ِ َ‬ ‫وﮢﺞ ورہ ﺟﻮ ﭤﺌﻲ ﻣﻮﺗﻲ َ‬
‫ﻛﭻ ﮐﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﮕﮡ َ‬‫ﻛﻮڙ َ‬
‫َ‬ ‫ﮬﻲ‪،‬‬‫ﺳﭻ ﺟﻮ آﮬﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ِ‬‫ﺳﻮدو َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٨‬‬
‫ﻛﻴﻢ َ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻣﺎرﻳﺲ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﭰﭩﻲ ِ َ‬ ‫ُ َ‬
‫ﺣﺞ ِ ِ‬
‫א� ﭴﺎﮢﻲ!‬
‫ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﻻﻛﻮن ﻳﺎر َאوﮬﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﻻﻳﻮ ِ ُ‬

‫ﻧﻴﮭﻦ ِ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ڏﻳﻨﮭﻦ ُ‬
‫ﮬﻦ ﭜﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﭜﻼ ِ‬
‫وﻳﭡﻲ ڏﺳﺎن وאٽ אوﮬﺎن ِ‬
‫َ‬
‫ﺗﻴﮭﻲ آﮬﻴﺎن אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻴﮭﻲ ِ‬
‫ﺳﭵﮡ ِﻣﻴﺎن‪َ ،‬ﺗﻦ ﺗﻮﺋﻲ ڏي ِ‬
‫ﺗﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫رאﺗﻴﺎن ڏﻳﻨﮭﺎن ﻳﺎر َ َ‬
‫ﭤﻴﻦ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﺎ‪ ،‬א� ﺟﻲ ﺗﻮﮐﻲ آﮢﻲ‪،‬‬ ‫ڏوڙא ﻃﺎﻟﻊ ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٢٩‬‬
‫ﺣﺎل َאﭼﻲ ڏس ﮬﺎﮢﻲ‪َ ،‬وﮬﻲ ﭤﻮ ﭘﻨﺒﮣﻴﺌﻮن ﭘﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ﭘﺎڻ ﭴﺎﮢﻴﻦ!‬
‫ﺳﭹﺎﮢﻴﻦ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ٗآء ﻛﻨﻴﺰכ ُﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪڻ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺗﻮن ﭘﺎڻ ُ‬
‫ﭘﺎڻ ﭴﺎﮢﻴﻦ!‬ ‫َ‬
‫ﺳﮕﮭﮍي ﺗﻨﮭﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ َ َ‬ ‫ُ َ‬
‫ﻛﻴﻮ ﺟﻮﮘﻴﺎ ِﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﻟﮭﺞ ﺗﻮن ِ َ ِ‬‫ﺳﮅ ِ‬
‫ﭜﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ ڏﻳﮑﺎري ﭘﺎڻ ُ ُ َ‬
‫ﮀﭙﺎﻳﻮ‪ ،‬ﭜﻠﻲ אﮬﺎ ﺗﻮﮐﻲ ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﺎڻ ﭴﺎﮢﻴﻦ!‬
‫ﮬﻲ‪ ‬وﻛﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫وאﻟﻲ‪ ‬ﺳﺎ ِ‬
‫در ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻲ‪ِ ،‬‬ ‫روز אزل ﮐﻮن َ‬
‫ﭘﺎﮢﻲ ﭴﺎ ِڻ!‬
‫ﺳﻨﺪ‪ ‬ﺳﺎﻣﺎﮢﻲ‪،‬‬ ‫ﺳﻚ َ‬ ‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﻳﺎر ” َ‬
‫ﺳﻴﻨﻲ אﻧﺪر َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٠‬‬
‫ﮬﻦ‪ ،‬ﺗﻮن َ‬
‫وﭼﻮن ﺑﻴﭡﻴﻦ َ ِ‬
‫ﺑﮣﻲ؛‬ ‫ُ َ‬
‫ﻣﻠﻚ ﺟﺎ ﻣﺎﻟﻚ ﭔﻴﺎ ِ‬
‫ِ‬
‫ﮬﺴﺘﻲ‪ِ َ ‬‬
‫ﮬﮣﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ َ‬
‫ﺣﺎل ۾‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ وڌو َ ِ‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ ِ‬‫ﮬﻲ َ‬‫َ‬
‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﺑﺎא�‪ ،‬ﺳﻴﺮ ﻣﻮن א� ﮔﮭﺮ؛‬ ‫ﺳﻴﺮ ِ ِ‬
‫� ﺳﻴﺮ‬
‫ﻻھ ﺗﻮن‪ ،‬ﺧﻮد ﮐﻮن وﭸﻲ َﻣﻨﺰل ِ‬
‫ﮐﮣﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻴﺮ ﻓﻲ א� ِ‬
‫ﺟﻴﮡ آھ ﻋﺎرﻳﺖ‪ ،‬ﺟﻦ ﺟﻮ آھ ﺗﻦ ﻟﻲ وﮢﻲ؛‬ ‫ﮬﻲ ِ َ‬‫ِ‬

‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﮃ وﭼﻮن ﺗﻮن ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ ،‬אﻧﺪر ﭔﺎﮬﺮ آﮬﻲ ڌﮢﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻴﻨﻜﻲ؛‬ ‫آﮬﻴﻦ אﻣﺎﻧﺖ ِ َ‬

‫ﭔﻴﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮن آﮬﻴﻦ ﻛﺎﭤﻲ ِ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﺳﺎرو ﺳﮭﻲ َ‬
‫ﻛﺮ‪”،‬ﮬﻚ ﭔﻪ ﭨﻲ“ ﮀﻮ ﭤﻮ ﮘﮣﻴﻦ؟‬ ‫ُِ‬
‫ﺳﺮ ِ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ َ َ َ‬
‫ﺳﻨﺴﺎر ۾؛‬ ‫رﻧﮓ َ‬
‫ﺳﺆ َ َ‬
‫ﻛﺮي‪َ ،‬‬‫אﻧﺴﺎن ﺟﻮ אوﻟﻮ َ‬
‫وאہ ﺟﺎ ” َ ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“ َو ِﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ‪ ‬ﮘﺎﻟﮭﮍي‪َ ،‬وہ َ‬
‫ﺳﺎھ ﮐﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣١‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﭤﺌﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ۾‬ ‫ِ َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺳﻮ ﻛﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬ ‫ﻛﻢ ﻧﻪ‬
‫ﮐﮡ ﻣﻼﻣﺖ ﻛﺎ ﻣﭥﻲ‪ُ َ ،‬‬
‫ﻣﺮ ڏﻳﮧ ﺗﻮ ﻃﻌﻨﺎ ڏﺋﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺌﻲ‪،‬‬‫ﻛﺴﺒﻦ ِ‬‫ﻛﻴﻦ ﭤﺌﻲ َ َ‬ ‫ﺑﺮہ ۾ َﺑﺪﻧﺎم ﭤﻲ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ِ‬

‫ِ َ‬
‫ﻣﺮ ﺗﻮ ﻧِﺌﻲ‪.‬‬‫ﮀﻜﻲ َ ُ‬
‫ﮀﻮﻟﻲ ِ‬
‫ِ‬ ‫ﻋﺸﻖ ﺟﻲ درﻳﺎہ ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﮬﻦ َ َ‬
‫ﭘﻨﮅ ﭘﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﭘﻮ‪ ‬ﺗﺎ ﺳﺎري ﺧﺒﺮ دوﺳﺖ ﺟﻲ ِ َ‬
‫وک ﻧﻪ ﻛﻨﮭﻦ َ ُ َ‬
‫ﭔﮭﮙﮡ ﭔﺌﻲ‪.‬‬ ‫رאہ ﮔﻢ ﻛﺮ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬وﺋﻮن َ‬
‫ِ‬
‫ﺣﺠﺎﺑﺎن ﭘﮅر َﭘﺌﻪ‪ ،‬ﻟﻮﭠﻴﻮ ﺗﻮﮐﻲ ﻛﮭﮍي ِﻟﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﭜﭳ ِ‬

‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﮀﺎ ﭤﻴﻨﺪو ﭘﻮ‪ ‬ﺗﺎ ” َ ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ‪،‬ﮬﻲ ﮬﻲ ِאﻧﮭﻲ‪ ‬ورھ وﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٢‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﺖ ﺳﻮدو ﻛﮭﮍو؟‬ ‫ﺳﻞ ڙي ﺳﻮدאﮔﺮ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎ آﺋﻴﻦ َ ِ‬
‫وﭠﻲ ِ ِ‬
‫ﻋﻄﺮ؟‬ ‫ﻣﺸﻚ َ‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ﻟﻜﺎﻳﺌﻪ‪َ ،‬ﮐﮣﻲ ُ َ‬ ‫ﮬﺖ ِ‬ ‫ُ‬

‫ﮬ َﺘﺌﻮن آﮢﻲ ِ‬
‫ََ‬
‫ﮔﻮﮬﺮ؟‬ ‫ﻛﺮي ﺗﺎ ُﮔﻢ‬ ‫ﮬﻮﻛﻮ ﮬِـﺖ ﭔﻴﻮ ﻛﻴﮭﻮ ﮔ ُﮭﻤﺎﻳﺌﻪ‪َ ،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻧﻪ ﻛﻴﺌﻪ ﻛﺎ ﺧﺒﺮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫ﮬﺘﻲ‪،‬‬ ‫ََ‬
‫ﺟﻮﮬﺮ ﺟﻲ ِ‬ ‫ﮬﮭﮍي‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫ﻣﮍﻳﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺳﺎرو ُﻣﻠﻚ َﻣﺸﮭﺮ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻪ ِ ِ‬ ‫َ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ אﮘﻴﻮن ُ‬
‫ﮬﭣ ُﻣﮭﺮ‪.‬‬ ‫ﮬﻴﺌﻦ ﺳﺎ َ َ‬ ‫ﮀﺎﮐﻮن ﺗﻮ ﺗﺎ ﺷﺎھ ُ ِ‬
‫ﮀﭙﺎﺋﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻣﺤﻀﺮ‪.‬‬‫ﻣﻠﻦ ﮐﻲ َ َ‬‫ﻟﮑﻲ ڏﻧﺎ ﺗﻮ ﻛﻴﺘﺮא‪َ ُ ،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻟﻌﻼن ﻟﮑﻴﻦ ﻛﻴﻮن ﭘﮅرﻳﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ وي َ‬
‫ﺳﺮو َر‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٣‬‬
‫َ‬ ‫ﻛﻴﮭﻲ َ‬
‫ﻛﺮﻳﺎن ﻣﮭﻤﺎﻧﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﻳﺎر אﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آﻳﻮ!‬
‫دوﺳﺖ َﮔﮇﻳﻮ دﻟﺠﺎ‪ ‬ﭤﻲ‪ ،‬ﮬﻴﻨﺌﮍي َﻟﭥﻲ ﺣﻴﺮאﻧﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺌﻲ ﻣﮭﺮﺑﺎﻧﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﺤﺐ َ‬
‫َ‬ ‫ﮬﻮس ﻧﻪ آ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻦ َ َ‬
‫وڙ ﻻﺋﻖ‬
‫ﮬﺌﻲ ﮘﺎﻟﮫ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ُ ،‬אﮬﺎ َ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻮن آﺳﺎﻧﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﺸﻜﻞ ﺟﺎ ُ‬
‫ﻓﻀﻞ ﻛﺮم ﺳﺎن ﭘﺎڻ ﺑﺨﺸﻴﺎﺋﻮن‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ُ‬
‫ﺳﻠﻄﺎﻧﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٤‬‬
‫ﻧﻪ ﻣﺎن ﻣﺮﻳﺪ ﻧﻪ ﻣﺎن ﭘﻴﺮ‪ ،‬ﺳﺎري َ‬
‫ﻓﻘﺮ ﺟﻮ ﻓﻘﻴﺮ‪.‬‬
‫אﻣﻦ ﺟﻮ אﻣﻴﺮ‪.‬‬ ‫ﻧﻪ ﻣﺎن ﺣﺎﻛﻢ‪ ،‬ﻧﻪ ﻣﺎن ﻇﺎﻟﻢ‪ ،‬آﮬﻴﺎن َ ُ‬

‫ﺗﻘﻮي‪ ،‬آﮬﻴﺎن َ‬
‫ورہ ﺟﻮ وزﻳﺮ‪.‬‬ ‫ٰ‬ ‫َ َ‬
‫ﻃﺎﻋﺖ ﻧﻪ ﻣﺎن‬ ‫ﻧﻪ ﻣﺎن‬
‫ﮔﮭﺘﮡ‪ ،‬آﮬﻴﺎن ِﻋﺸﻖ ﺟﻮ אﺳﻴﺮ‪.‬‬ ‫ﮔﮭﻤﮡ ﻧﻪ ﻣﺎن َ‬ ‫ﻧﻪ ﻣﺎن ُ‬
‫ﭘﮁﮡ‪ ،‬آﮬﻴﺎن دوﺳﺖ ﻟﺌﻪ ِ‬
‫دﻟﮕﻴﺮ‪.‬‬ ‫ﻛﮁﮡ ﻧﻪ ﻣﺎن ُ َ ُ‬‫ﻧﻪ ﻣﺎن ُ َ‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻮ َﻣﻨﺪ ُ‬
‫ﻳﺮ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪َ “‬ﭔﮅ ﻣﺤﻜﻢ ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٥‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ אﮐﻴﻮن ُאﭘﭩﻲ ڏﺳﻴﻦ‪ ،‬آﮬﻲ ِﻣﮍﻳﻮﺋﻲ ﻳﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫ﻇﺎﮬﺮ زﺑﺎﻧﻲ ﭤﻮ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﻋﺠﺐ ﺟﻴﮭﻮ ِאﺳﺮאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫رک‪َ ،‬אڄ دوﺳﺖ ﭤﻲ‪ ‬אﻇﮭﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬

‫אﻋﺘﻘﺎد ﻓﺮدא ُ‬
‫ﮬﺖ ِﭜﻲ ﺗﻨﮭﻦ دﻳﺪאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﮬﺖ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ُ ،‬‬ ‫ﺟﻨﮭﻦ ﮐﻲ َ َ ُ‬
‫ﭘﺴﮡ ِ‬
‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺻﻮرت ﺳﻨﺪو ﮔﻠﺰאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬‫ﻛﻲ ﭤﺎ َ‬

‫ﺳﮭﻲ ِ‬ ‫ﺳﺎﻟﻚ َ‬
‫ِ‬
‫ﭔﺎﻧﮭﻮن َﭔﮅﻳﻦ ﮀﻮ ﭔﻴﻦ ﮐﻲ‪ ،‬آﮬﻴﻦ ﺗﻮن ﺳﭙﻪ ﺳﺎﻻر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫ﺑﻠﺒﻞ אول ﻛﺮ ﭘﺎڻ ﮐﻲ‪ُ ،‬‬

‫ﮔﮭﭧ ﮔﮭﭧ ﺳﺎرو ﮔﻠﺰאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫ﺟﻲ ﺗﻮ زﻟﻴﺨﺎن ﺟﺎن ﭤﺌﻴﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺟﻦ ﺳ َﭝﻮ ﺳﻨﺴﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻮن ﺗﺎن ﺳﭽﻲ‪ ‬ﮬِـ َﻦ ﮘﺎﻟﮫ َﮐﻮن‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻪ ﻛﺮ אﻧﻜﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬

‫ﺟﻴﻜﻲ ﭼﻴﻮ ﻣﺮﺷﺪ ﺗﻮﮐﻲ‪ ،‬آﮢﺞ ُאﺗﻲ אﻋﺘﺒﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺳﺮوﭘﺎ ُאﮬﻮ ﺳﺎﺟﻦ وﺳﻲ‪ ،‬ﭤﻲ َ‬

‫ﭘﺎڻ ﮐﻮن ﺑﻴﺰאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬
‫آﮬﻲ وس ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﭛ ﻳﺎر ﺟﻮ‪ ،‬ﻧﺎھ ﻛﻮ אﺳﺎن אﺧﺘﻴﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٦‬‬
‫ﻛﻮھ ﻧﻪ ُﭘﮁﻴﻦ َ َ‬
‫ﻛﻞ؟‬ ‫ُ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻲ َאﺣﻮאل ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮن‬
‫رאﮢﻲ ﻛﺎرڻ ِﭤﻲ روﺋﻲ‪ ،‬ﻣﺤﻞ ﭼﮍﮬﻲ َ‬

‫ﻣﻮﻣﻞ‪.‬‬
‫ﺳﻴﺮ ۾‪ ،‬آﮢﻲ ﻋﺸﻖ אﺟﮭ ُﻞ‪.‬‬‫ﮔﮭﮍي ِ َ‬ ‫ُ ِ‬
‫ﺳﮭﮣﻲ ِ‬
‫ﭘﻞ‪.‬‬‫ﮬﺖ َ َ‬ ‫ﺳﺴﺌﻲ‪ ‬ﮔﻮﻧﺪر ﮔﮭﺎرﻳﺎ‪ُ ،‬ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ري‪ِ ‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﮭ َﻞ‪.‬‬‫ﻛﮇﮬﻴﻦ ُﭔﮅي ﻛﺎﻧﻜﺎ‪ ،‬ﺟﮭﺎﻧﮕﻴﮍن ﺗﻲ َ‬
‫ﮬ َﻞ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﻛﻴﺎ ﮬﻴﻨﺌﮍي אﻧﺪر ُ‬ ‫ﺳﻚ ” َ‬‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٧‬‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ﺳﺎن زאري زאري!‬
‫ﺳﻨﺪن آﮬﻲ ﺑﺎري ﺑﺎري‪.‬‬‫ﮬﻲ‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻋﻴﺒﻦ ﮬﺎﮢﻲ‪ِ ،‬ﺑﺮہ َ‬

‫ﭘﺎﺋﻲ ﮘﭽﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﮘﺎري ﮘﺎري‪.‬‬
‫ﺪﻳﺲ در دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ﭤﻴﻨ َ‬
‫ﻳﺎر ﭤﻴﻮﺳﻲ‪ ،‬ﭘﮭﺮوﻳﻦ ﻻﺋﻲ ﻳﺎري ﻳﺎري‪.‬‬‫ﭘﻮ‪ ‬ﺗﻪ ﻳﺎﻛﻲ ُ‬
‫ﮬﭣ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ َאدﻳﻮن ِڙي آﮬﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﮫ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﺳﺎري ﺳﺎري‪..‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٨‬‬
‫אﮜﮡ אﺳﺎﻧﺠﮍي ﺳﺎﺋﻴﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺮ َﭜﻼ ﺗﻮن ﭜﻴﺮو!‬
‫ﻧﺎن‪ ‬ڌﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ دﻟﺒﺮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﭘﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬

‫ﻛﺞ ﻓﻘﻴﺮ ڏي ﭰﻴﺮو‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻲ ﺑﻨﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﺳﺪא ﺳﺆ ﻟﮗ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ وي‪ ،‬ﺟﺎﻳﻮن ٖ‬
‫وﺟﮭﻲ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ در دﻳﺮو‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫رﮐﮡ ﺳﺎڻ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﻮل ِאﮬﻮ ﭔﻮﻻﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﺣﺠﺖ َ‬
‫ﻧﺎﮬﻴﻢ ِאﻳﮇو ﺳﻮ ﺟﻴﺮو‪.‬‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ َ‬
‫ﮐﻨﺌﻴﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ڏﻳﻨﮭﻦ אﻧﮭﻲ‪ ‬ﮐﺎن אڄ ﺗﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫وאٽ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻮ َ ِ‬
‫ﭘﻴﺮאڍن ﺟﺎن ﭘﻴﺮو‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٣٩‬‬
‫ﺟﻲ אوﮬﻴﻦ ﭴﺎﮢﻮ‪ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آﮬﻲ א� ﻟﻮכ ﺳﺎرو!‬
‫ﭼﭙﺎﺗﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ﻣﺎري ﻧﻌﺮو‪.‬‬ ‫ﭼﭗ ُ‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ آﮬﻲ ُ‬

‫ﺑﻴﻜﺴﻲ‪ ‬۾ ﻛﺎﭤﻲ ﮔﺬאري‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ﺳﻮ ﺣﻜﻤﻦ وאرو‪.‬‬
‫ﺷﺮع ۾ ﺷﻮر َﻣﭽﺎﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﮘﺎرو‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﻲ َ َ‬
‫ﺟﺎڏي ڏﺳﻮ ﺗﺎ ﺗﺎڏي آﮬﻲ‪ ،‬ﺳﻨﺪس ِ َ‬
‫ﻧﻴﮭﻦ ﻧﻈﺎرو‪.‬‬
‫ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺟﻲ ﺣﺎل َﮐﻮن‪ُ َ ” ،‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ِﭤﻲ‪ ‬ﻧﻪ وﻳﺴﺎرو‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٠‬‬
‫ﻟﮏ ﻛﺮﻳﺎن ﺗﻮڙي زאري‪ ،‬دوﺳﺖ َ‬
‫ﭼﻮي ”ﺗﻮن ﻛﮭﮍو“!‬
‫ﮬﭥﻴﻦ ﭜﻲ َﭘﻮאن ﭘﻴﺮﻳﻦ ﭜﻲ ﭘﻮאن‪ ،‬ﭘﺎﻳﺎن ﮘﭽﻲ‪ ‬ﮘﺎري‪.‬‬ ‫َ‬

‫אﮬﺎﺋﻲ ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎري‪.‬‬ ‫آ‪ُ ‬‬
‫ِ‬
‫روز َאﻟﺴﺘﺎن ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ آﮬﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر אوﮬﺎن ﺳﺎن ﻳﺎري‪.‬‬
‫ﻳﺎر ﭘﻴﺎرא‪ ،‬ڏﻳﺞ َאﭼﻲ ڏﻳﮑﺎري‪.‬‬
‫אﺳﺎن ﻳﺘﻴﻤﻦ ﮐﻲ َ‬
‫وﻳﭡﻲ وﺳﺎﻳﺎن‪ ،‬دوﺳﺖ ڏﻳﻮ دﻟﺪאري‪.‬‬ ‫ورہ َﻣﭥﻲ ﺗﻲ ِ‬‫ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬وאري وﭸﺎن ﻟﮏ وאري‪.‬‬‫ِ‬ ‫ﺳﮭﮣﺎ‬ ‫َ‬
‫آ‪ ‬אوﮬﺎن ﺗﻮن ُ‬
‫ﺗﻮڙي ﺳﭹﺎﮢﻲ ﺗﻮڙي ﻧﻪ ﭴﺎﮢﻴﻦ‪ ،‬دوﺳﺖ ﻧﻪ آﮬﻴﺎن ڌאري‪.‬‬
‫ﮘﻞ אﺻﻞ َﮐﻮن آﮬﻲ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ ﺳﺎري‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤١‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻪ وﺳﺎر‪ ،‬ڍوﻟﻴﺎ‪ٗ ،‬آء ﺗﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي آﮬﻴﺎن!‬
‫ﮐﮣﻲ ﺗﻮن َ‬
‫ﻧﻴﮡ ِﻧﮭﺎ َر‪.‬‬ ‫ﻧﺎن‪ ‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺟﻲ אﺳﺎن ﻧﻤﺎﮢﻦ ڏي‪ِ ،‬‬
‫ُ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ َ‬
‫وڙﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﮔـﮇ ﻏﺮﻳﺐ ﮔـﺬאر‪.‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛ َ َﻴﻮ אﺳﺎن ﺳﺎن ﺟﻲ ﻳﺎر ﭘﻴﺎرل‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﺎ ﺳﻲ وﻋﺪא ﭘﺎر‪.‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻲ ِאﻳﻨﺪﻳﻦ‪ ،‬وאﻟﻲ ﺳﻮ ﻛﮭﮍي‪ ‬وאر‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫אﮜﮡ אﺳﺎن ﺟﻲ ﺳﮕﮭﻮ ِ‬
‫دﻟﺒﺮ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎر‪.‬‬‫در ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ َ َ‬ ‫ََ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٢‬‬
‫ُ‬
‫אﭤﻲ ﮘﺠﮭﻲ ِאﮬﺎ ﮘﺎﻟﻬﻪ‪.‬‬‫َ‬ ‫” َدع َ َ َ‬
‫ﻧﻔﺴﻚ َو َ َ‬
‫ﺗﻌﺎل“ ‪ِ ،‬‬
‫ﻋﺪم ﺟﻲ ۾ ﺟﺎل‪.‬‬ ‫ﺧﺎﻛﻲ ﺟﺴﻢ َﮐﻮن ﻛﺮ ﺟﺪאﺋﻲ‪َ َ ،‬‬

‫ﺑﺤﺮ َ َ َ‬ ‫ِ‬
‫ﺧﻴﺎل وﺟﻮدي ﮀﻮﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻦ‪ ،‬ﻛﺮﻳﻦ ﭔﻲ َ‬
‫ﻗﻴﻞ َﻣﻘﺎل‪َ.‬‬
‫ﺳﭝﻴﺌﻲ‪ ،‬ﭘﺌﻪ ﺗﻮن ﺧﺎص ﺧﻴﺎل‪.‬‬ ‫ﺳﭧ ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﻮڙﻳﻮن َ‬
‫ﻛﮇﮬﻦ ﻧﻪ ﭤﻴﻨﺪ‪ ‬ﺣـﻖ ﺳﻮ ﺣﺎﺻﻞ‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ُﺑﺖ ﺑﺤﺎل‪.‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎل ‪.‬‬‫ﺳﭽﻮ“ ري ﭘﺎڻ َ‬ ‫ﮔﺮد ﻏﺒﺎر ۾ ﮐﺎ‪ ‬ﻧﻪ ﻏﻮﻃﺎ‪ُ َ ” ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٣‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎ ﮔـﮇ ﮔﺬאرﻳﻮن‪ ،‬وي‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﺳﻲ ﺳﮑﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא !‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛ َﻴﺌﻪ ﺟﻲ ﻛﺎﻟﮫ אﺳﺎن ﺳﺎن‪،‬‬

‫ﻛﻴﺌﻦ ﺗﻮ َ‬
‫ﻳﺎر وﺳﺎرﻳﻮن‪.‬‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو ﺳﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬

‫دوﺳﺖ ﻛﺮﻳﺎن ﭤﻲ زאرﻳﻮن‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﺗﻮﮐﻲ دﻟﺒﺮ‪،‬‬

‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل وﻳﭡﺎ ﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﻨﺪﻳﻮن‬ ‫َ َ‬
‫אﭼﮡ َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ وאﭨﺎن ِﻧﺖ ِﻧﮭﺎرﻳﻮن‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ َﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪،‬‬

‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮ ﺳﮓ ﺳﻨﭝﺎرﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٤‬‬
‫َ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ ﭔﻴ ِﻠﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻧﺠﮫ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ آﮬﻴﺎن ﻣﺎري !‬ ‫آ‪‬‬
‫ﭼﻴﻠﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ُﮔﺮو آ‪‬‬
‫ﻧﺎﮬﻲ وאﺟﺐ رﺳﮡ ِ‬
‫ﺳﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﮓ ﻧﻪ ِﭤﻲ ﻛﻮ‬ ‫َ‬
‫ﭤﻴﻠﮭﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻋﺸﻖ אوﮬﺎن ﺟﻲ َﮐﻮن ﮬﻮت ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ َﭤﺮن ﮬﻲ‪‬‬
‫ﻧﻪ ﺗﻪ َ َ َ‬
‫ﮀﭙﺮ אﮘﻴﻮن ﮀﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭘﻨﮅ ﻛﺮڻ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ِﺑﻦ آﮬﻴﺎن َאﻛﻴﻠﻲ‪،‬‬ ‫ﮕﮫ ﻧﻪ ﺳﺎرﻳﺎن َ َ‬
‫ﺳ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ِ‬
‫ﭘﺌﻠﻲ‪،‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﻲ ﭘﻮرن ِ‬ ‫ورہ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﮐﻮن‪ ،‬ﺗﻮڙي ِ‬
‫َ‬ ‫وﮘﮣﻲ آﮬﻴﺎن َ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ َ‬
‫آﺳﮍ ﻻﮬﻴﺎن‪.‬‬ ‫” َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٥‬‬
‫َ ِ‬
‫ڏﻳﻨﺪﻳﺲ ڏورאﭘﻮ‪ٗ ،‬آء وﭸﻲ ورאﮢﻮ روﺑﺮو‪.‬‬
‫ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻛﻮ ﻧﺌﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬ ‫ﭘﺮﻳﺎن َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ٗ ،‬آء ﻛﺮﻳﺎن ﭤﻲ ﻛﺎﭘﻮ‪.‬‬ ‫אوﮬﺎن ﭔﺎﺟﮭﻮن ُ‬
‫ﺳﻴﺎﭘﻮ‪.‬‬‫ﺳﮛ ﺗﻪ ِ‬‫ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎڻ آھ ‪ُ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ َ‬
‫ﺳﻮڍل ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٦‬‬
‫ﻧﻴﮭﻦ وڌאﻳﻮ َ‬
‫ﻧﺎز‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ ﻧﻴﮣﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن !‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫ﻛﺠﻠﻴﻮن ﻛﺎرﻳﻮن‪،‬‬‫ﺳﺘﻢ ﺟﻮن‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻮن אﮐﻴﻮن َ‬ ‫ﺗﻴﻐﺎن آﮬﻦ ﻳﺎ ﺗﻪ ِ‬

‫ﺑﺤﺮي ﺑﺎ َز‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﻻ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻳﺎ ﺗﻪ َ ِ‬
‫دﻟﺒﺮ‪ ،‬ڏאڍي زور ﺳﺎن آﻧﺪي‪،‬‬ ‫درد ﻣﻨﺪ ﺟﻲ دﻟﮍي َ َ‬
‫َאﻻ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻧﻴﮣﻦ ﻣﻨﺠﮭﺆن ﻧﻴﺎز‪.‬‬
‫אوﮬﻜﻲ وאري‪،‬‬ ‫ﻣﺎن َﭘﻮن ﻛﻲ َ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻦ אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫َאﻻ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻋﺎﺷ ِﻖ ﺟﺎ آوאز‪.‬‬
‫َﭔﺌﻲ ﭔﺎﻧﮭﻮن َﭔﮅي”ﺳﭽﻮ“ وڃ‪ ،‬ﺗﻮن ﺳﺎڻ ﻳﻘﻴﻨﻲ‪،‬‬
‫در ﻣﭥﻲ ﻛﺎرﺳﺎز‪.‬‬ ‫אﻻ ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٧‬‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻪ ِﭤﺞ ﺗﻮن ﻣﺎﻧﺪو!‬ ‫ﻛﻨﮭﻦ َ‬
‫وﻳﻞ ﻧﻪ ﭤﺎ وﺳﺎرن‪،‬‬
‫ﻧﺤﻦ َאﻗﺮب“‪ِ ،‬אﮬﺎ אﺷﺎرت‪َ ،‬ﮔﮇ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن ﮔﺬאرن‪.‬‬

‫”َ ُ‬
‫َאﺻﻞ ﻻﻛﻮن ﻃﺮف ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬ﻧﺖ ِﻧﺖ ﮔﮭﮣﻮ ﻧﮭﺎرن‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﻲ ِﭜﻲ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ ﺳﺎرن‪.‬‬ ‫َ ُ‬ ‫ﺟﻲ ﺗﻮ ُ‬
‫אﻛﻨﮉ אن ِ‬
‫ﮬﺖ ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﭝﺎرن‪.‬‬ ‫ڏﻳﻨﮭﻦ ِאﺗﮭﻴﻦ ﮀﻮ ﭤﻮ ﻻﺋﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٨‬‬
‫ُ‬ ‫ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َ َ‬
‫אﭼﮡ ﺟﻮن وאﭨﮍﻳﻮن‪ِ ،‬ﻧﺖ ِﻧﺖ אﭜﻲ ﺗﻪ ﻧﮭﺎرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﮬ َ‬
‫ﻨﺞ ۾ ﮬﻨﺠﻮن ِﭤﻲ ﮬﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫َﻟﻦ‪ِ ‬ﻟﻜﺎﻳﻮ َ‬
‫ﻟﻮכ َﮐﻮن‪َ ،‬‬
‫َ‬
‫ﺳﭵﮡ ِﭤﻲ ﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن ﻛﻨﮭﻦ ﺳﺎن ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺟﻴﻜﻲ‬
‫دאغ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ درد ﺟﺎ‪ ،‬ڏﻳﮫ ﮐﻲ ﺗﻪ ﻛﻴﺌﻦ ڏﻳﮑﺎرﻳﺎن؟‬
‫ﭼﻮي ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺷﻮق ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ۾‪ ،‬ﻛﻮ دم ﻛﻴﻦ وﺳﺎرﻳﺎن‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٤٩‬‬
‫ﻣﺎﻧﺪאﺋﻲ ﻟﮭﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮀﮇ ﻏﺼﻮ ﻏﻤﻨﺎכ ﺳﺎن‪ ،‬אﭼﻲ ِﻣﻞ ﺗﻪ‬
‫ﺳﮅ ﺳﭝﺎ ﺗﻮﮐﻲ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﻜﺎ وאڍوڙﻳﻦ ﺳﺎن وﮬﻲ‪.‬‬ ‫ُ ِ‬

‫ﺟﺪאﺋﻲ ﻧﺎ َ‬
‫ﺳﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻮر ﺳﻴﺒﺎﺋﮡ ﺟﮭﮍو‪ ،‬ﭘﺮ ﺟﻲ‪ُ ‬‬
‫ﻛﻲ ﺗﻮ ُﻣﻜﺎ ِ َ‬
‫ﭘﺮﻳﻢ ﭘﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﮬﻦ ﭘﻮر ﮬﻲ‪ِ ،‬‬‫ﭘﺎﮢﻮن آﻳﺎ ِ‬
‫ﮬﻲ ﭠﺎھ ﻛﻮ ﭠﮭﻲ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ وﮬﺎرﻳﻮ وٽ ۾‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٠‬‬
‫ﻧﺎھ ﻛﻮﺋﻲ ِאﺧﺘﻴﺎر‪َ ،‬‬
‫ﮬﻲ ﻳﺎر وي !‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﭼﺎﺋﻴﻮ‪ ،‬ﺑﺎري ِ َ‬

‫ﺑﺮہ ﺟﻮ ﺑﺎر‪-‬‬ ‫ﻣﻮن ﺗﺎ ِ‬
‫ﮬﻲ َ‬
‫ﻳﺎر وي!‬ ‫َ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ِﺗﻴﮇي ﻛﺎرڻ‪ ،‬روﺋﮡ زאرو زאر‪-‬‬
‫ﮬﻲ َ‬
‫ﻳﺎر وي!‬ ‫َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ ﺟﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﺟﺎ ُر‪-‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ڏﻧﻮ ﺗﻮ ُ‬
‫ﮬﻲ ﻳﺎر وي!‬ ‫َ‬
‫ﻋﺸﻖ ﺳﻨﺪو ِאﺳﺮאر‪-‬‬ ‫َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو ﺳﻤﺠﮭﻴﻦ‪،‬‬
‫ﮬﻲ ﻳﺎر وي!‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥١‬‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﮬـﮍ ﮐﻲ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺗﻨﮭﻴﻦ ڏﻳﻨﮭﻦ ِڏﻧﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺳﺎہ ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ‬
‫ِ‬
‫دردﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ دﻟـﮍي‪ ،‬ﻧﺎزن ﺳﺎڻ ﻧﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬

‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﻧﺎ وﻳﻮ‪ ،‬ﺳﻮﮔﮭﻮ ﺳﺎہ ﻛﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ُ ِ‬
‫ﺳﮣﻲ ﺳﻨﻴﮭﺎ ﻳﺎر ﺟﺎ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﭤﻴﮍس آﺋﻮن‪.‬‬
‫ﺟﺎر ۾‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ﺗﻦ ﻛﮇאﮬﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ ‬وڌאﺋﻮن ِ‬
‫َ‬
‫ﮬﻲ‪ ‬ﻏﺮﻳﺐ ﮔـﮇﻳﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ََ‬
‫ﻣﻴﮭﺮ ﺳﻨﺪي ﻣﻌﺮﻛﻲ‪ِ ،‬‬
‫وﻳﺮن ﻣﻨﺠﮫ وڌאﺋﻮن‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪ ‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﻛﮃ ﺳﺮﻳﺮ ﻣﻮن‪ ،‬ﻣﻴﮍي ﺳﭛ ﻣﺪאﻳﻮن‪.‬‬‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٢‬‬
‫ﮬﻲ َ‬
‫ﮬﻲ ﺳﺎﻧﮓ ﭼﮍﮬﻲ ﭘﻴﺎ ﺳﻲ ﺋﻲ!‬ ‫ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻮن ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﮬﻴﻮن ﺟﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﻣﺎرﻳﺲ ِאﻧﮭﻲ‪ ‬ﻣﺎﻣﺮي‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﭘﻮ‪ُ ‬אﻧﮭﻦ ﮐﺎن ﭘﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫َ‬
‫َ‬
‫وﻳﻨﺪﻳﺲ אوڏﮬﻴﻦ‪ ،‬ﺣﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﮍو ﮬ ٖﻲ ﺋﻲ‪.‬‬ ‫وﭠﻲ‬
‫ُ‬
‫ِאﻳﻨﺪא אﭤﻢ آﺳﺮو‪ ،‬ﺟﻲ‪ ‬ﮔﮭﺮﻳﺎ ﭤﻲ ﺟﻲ ﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻮن ڏي ﻣﻜﺎﺋﻮن ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ڏک ڏورאﭘﺎ ڏﻳﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪ ‬وڌو آﮬﻲ ﺟﺎر ۾‪َ ،‬ﺗﻦ ﻧﻴﺎﭘﻦ ﻧﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﭔﮅي َﺗﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﭔﮅ ﭔﺎﻧﮭﻮن ﺗﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﻴﮭﺎ ُ ِ‬‫” ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٣‬‬
‫ﻣﺎن ﺗﺎن ﻣﺤﺒﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ڏﻳﺎن ﻛﻴﮭﺎ ڏورאﭘﺎ!‬
‫ﺷﺮﻛﺖ آ‪ ‬ﻛﻨﺪي‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎن ﺳﺎﺋﻴ ِﻦ!‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِ‬

‫ﺳﻜﻦ‪.‬‬‫ﺳﻮﻳﻦ ِ‬ ‫آ‪ ‬ﻧﻤﺎﮢﻲ آﮬﻴﺎن ﮀﺎ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻲ َ‬
‫ڏوڙא ﻃﺎﻟﻊ ﻣﻮن ﭤﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻲ وﻳﮍﮬﻲ ِ َ‬
‫ﮬﻦ وﺳﻦ‪.‬‬
‫ڏﺳﻲ ﺣﺎل ﺣﻘﻴﺮ ﺟﻮ‪ ،‬אﮜﮡ َ‬
‫ﻣﺎن אﭼﻦ‪.‬‬
‫ﺳﮓ ﺳﻨﺪن‪.‬‬‫ﺳﭽﻮ“ َ ُ‬
‫ﻛﻴﻦ ﮀﮇﻳﻨﺪא ﻛﮇﮬﻴﻦ‪ُ ” ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٤‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ڏور ﮀﻮ َ‬
‫ڏﺳﻦ‪ ،‬ﺳﺮﺗﻴﻮن دﻳﺮو دوﺳﺖ ﺟﻮ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﺟﻲ ﻣﻮن ﺳﮣﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﮬﻮ ﺳﺪא وچ وﺳﻦ‪.‬‬

‫אﮐﻴﻮن ﻋﺠﻴﺒﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﻞ ﭘﻞ ﭤﻴﻮن ﭘﺴﻦ‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﭤﺎ ﮐﻠﻴﻮن دل ﮐﺴﻦ‪.‬‬‫ﻣﺤﺐ ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ِ‬
‫” ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮزن وאرﻳﻮن‪ ،‬وﭸﻲ رو‪َ ‬رﺳﻦ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٥‬‬
‫َ‬
‫ﺳﮑﻴﺎ ﺳﺎﻧﮕﻲ ﮔـ َ‬
‫ﮇﻳﻢ ﺷﺎل!‬ ‫אڄ אﮜـﮡ ِאﺟﮭﻲ אﻳﻨﺪم‪ُ ،‬‬
‫ِڏﺳﻲ ﺣﺎل ﺣﻘﻴﺮ ﺟﻮ‪َ َ ،‬‬

‫ﺳﻮ ِدﻻﺳﺎ ڏﻳﻨﺪم‪،‬‬
‫ﻛﮭﻲ وﻳﮍم ﻛﺎﻟﮫ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻲ ِ‬ ‫ﮬـ ﻮ ِ‬
‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َوڙون ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺣﺎل ِ‬
‫ﭜﺎﺋﻲ אﭼﻲ ﭤﻴﻨﺪم‪،‬‬
‫ﻟﮗ وﺟﮭﺎﻳﻢ ﻓﺎل‪.‬‬ ‫ﺟﻦ ِ‬ ‫َ‬
‫ﻟﻮכ َﮐﻮن‪ ،‬ﮔﻮﺷﻲ ﭘﺎڻ ﮔـﮇﻳﻨﺪم‪،‬‬ ‫ﻟﻜﻲ ﺳﺎري َ‬‫ِ ِ‬
‫אﮬﻲ ﻛﻨﺪא ﭜﻼﺋﻲ ﭜﺎل‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“‪ ،‬ﺳﻴﺌﻲ ﺳﮇﻳﻨﺪم‪،‬‬ ‫ﺳﮓ ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻮ ﺳﮇﺟﻲ ” َ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ‪ ‬ﭼﻮﻧﺪﻳﺲ ﺟﺎل‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪ِ ‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٦‬‬
‫אﻳﻨﺪ‪ ‬ﺻﺒﺢ َ‬
‫ﺳﻮﻳﻠﻲ‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﻛﮭﻲ وﻳﻮ‪َ ِ ،‬‬
‫ﮬﻴﻨﺌﻦ ﻛﺎﻧﮓ אڄ ِ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻮن‪َ ،‬אڄ رאت ﮬِـﺖ رﮬﻲ وﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﺮي َ َ‬

‫َ‬ ‫ﮬﻮ ﺣﺎل ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻮ َ‬
‫ﻟﮭﻲ وﻳﻮ‪.‬‬‫ﮬﻦ ﻟﻮ‪َ ‬ﻣﻮن ِ‬‫ﺳﻤﺎ‪َ ِ ،‬‬
‫ﺗﻨﮭﻴﻦ ﭔﮭﻲ وﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ُﭔـﮅي ڏﮐﻦ ﺟﻮن‪َ ِ ،‬‬
‫ﭔﻮﻟﻲ ِ‬
‫ﺳﮭﻲ وﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮬﻲ َ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﭘﺎر ُאڏאﮢﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ َ‬
‫ﺳﻮر ِ‬
‫ﭠﮭﻲ وﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﮬﻦ َ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﭵﮡ ِ َ ِ‬
‫ﻣﻼﻳﺌﻴﻦ‪َ ِ ،‬‬ ‫” َ‬
‫ﭠﺎہ ﺗﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٧‬‬
‫وﮢﻴﻮﺳﻲ َ‬
‫وہ وאہ ‪ ،‬ﭘﮍﮬﻨﺪي ﭘﺮوאﻧﻮ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ !‬
‫ﻣﻠﮭﺎر ﭤﻴﺎ‪ُ ،‬ﮔـﻞ ﮐِـﻠﻦ ۽ ﮔﺎہ‪.‬‬

‫َ‬ ‫אوڏא ِ َ‬
‫ﻣﻴﻨﮭﻦ‬
‫ﭜﺎﺋﻲ ﮬﻤﺮאھ‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ﺋﻲ ﺳﭵﮡ ﭤﻴﺎ ﺳﺎﻣﮭﺎن‪ ،‬ﺣﺎل ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َﻣﻦ ۾‪ ،‬ﭼﻮري‪ ‬ﻣﭽﺎﻳﻮ ﭼﺎہ‪.‬‬
‫ﺳﻚ ﺗﺎ ﺳﭵﮣﻦ ﺟﻲ‪ُ ،‬אﺟﮭﺎﻳﻮ آڙ ُ‬
‫אھ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫دﻳﺲ ﮀﮇي ﭘﺮدﻳﺲ وﻳﺎ‪ ،‬دوﺳﺖ ﭘﺮﻳﻦ دאﻧﺎہ‪.‬‬
‫ﻣﮍﺋﻲ ﻣﺎن ڏאﻧﮫ‪.‬‬ ‫ﻣﮭﮍ ِ ِ‬‫ﮬﻮﺗﻦ ڏאﻧﮭﻦ ﻧﻪ ﮬﻜﮍي‪َ ،‬‬
‫آرאﻣﻲ َאروאح‪.‬‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﻛﻴﻮ‪ِ ،‬‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‬
‫ﺳﺮ ﺻﺪﻗﻲ ﺳﺎہ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﺗﻮ ﺗﺎن آ‪ ‬ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﮬﻲ ِ ُ‬
‫آﮢﻴﻨﺪون َא�‪.‬‬
‫ِ‬ ‫אﮜﮡ آ َ‬
‫ﺳﺮوﻧﺪن ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﭼﻮي رب ﻣﻴﮍي‪ ،‬روز ُﭘﮁﺎن ٗآء رאہ‪.‬‬ ‫” َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٨‬‬
‫ﭘﻴﮭﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن َ‬
‫ﺳﻨﺪي‪ ،‬وو‪َ ،‬‬
‫ﭘﺎر ﺟﻮ!‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎﻧﮅي آﻳﻢ אڄ ِ‬
‫ڏﻳﺌﻲ ُﻣﻜﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫ڏوٺ ڏورאﭘﺎ ِ‬

‫دﻳﻮאﻧﻲ دﻳﮭﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺌﻲ‬‫َﺗﻦ َ ِ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻮن‪،‬‬ ‫ﻳﺎر َ َ‬‫”ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ُאﮬﻲ َ‬
‫َ‬
‫وﺳﺎرﻳﺌﻲ وﻳ ِﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ِ‬
‫ﺟﮭﮍﻳﺎﺋﻲ آﮬﻲ ﺟﻲ‪ ‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺳﺎن‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫” ِ‬
‫ﺗﻴﮭﻲ‪“،‬‬ ‫ُ‬
‫ﮬـﺖ ﺑﻪ ﮔـﺬري ِ ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ِﻧﻴﻮ ِﻧﻴﺎﭘﻦ‪،‬‬ ‫ﮬﻮش ” َ‬
‫ﻛﻴﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﺮﻳﺎن ﭔﻲ‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ َ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٥٩‬‬
‫ﺳﻼم‪.‬‬ ‫ﻳﺎر ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﺎري َ ِ‬
‫ﭼﺌﺞ َ‬ ‫ﭘﺎﻧﮅي ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﭼﺌﻲ ُﻣﻜﺎ ﮬﺌﺎ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻣﻮن ِ‬

‫ﭘﺮت وאرא ﭘﻴﻐﺎم‪.‬‬ ‫َِ‬
‫ﮬﻨﮕﺎم‪.‬‬‫ﭘﻮن َ‬‫ﮬﻞ َ َ‬‫אﭼﮡ ﺟﺎ‪ُ ،‬‬ ‫אوﮬﺎن ﺟﻲ ِﺋﻲ َ َ‬
‫ﻨﮭﻨﺠﻲ روز אزل َﮐﻮن‪ ،‬ﺗﻮﺳﺎن ُﻣﺤﺐ ُﻣﺪאم‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣ‬
‫در ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﺗﻪ ُﻏﻼم‪.‬‬ ‫ﺳ ُﭽﻮ‪ ‬ﺟﻴﮭﺎ ﻛﻴﺘﺮא‪َ َ ،‬‬ ‫” َ‬
‫ﻳﺎر َאﺳﺎن ڏي‪ ،‬אﭼﮡ ﺟﺎ َאﻧﺠﺎم‪.‬‬ ‫ﻛﮇﮬﻦ ﻛﻨﺪﻳﻦ َ‬
‫ﮬﻨﮕﺎم‪.‬‬ ‫ﮬﻞ َﭘﻮن َ‬ ‫ﺷﻮر َﻣﭽﺎﻳﻮ‪ُ ،‬‬‫ﻋﺸﻖ אوﮬﺎن ﺟﻲ ُ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ‪ُ ،‬ﻣﻠﮫ ﺧﺮﻳﺪ ُﻣﺪאم‪.‬‬ ‫ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ِ‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﮔﻮﻟﻲ َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ َ َ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮ ﺳﺎم‪.‬‬ ‫روز َ‬
‫אزل ﮐﻮن ” َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٠‬‬
‫َ‬ ‫ﮬﻴﺌﻦ َ ُ‬
‫ُ‬
‫אﻳﮇﻧﮭﻦ‘!‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ אﭼﻮن ﭤﺎ‬
‫ِ‬ ‫אڄ َ ِ‬
‫ﭼﺌﻲ ُﻣﻜﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﺟﮇي ﮐﻲ ﺟﻴ ُ‬
‫ﮇﻳﻮن‪ ،‬آڌر وڏي ڏﻧﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﻲ‪َ ‬‬ ‫ﮬﻦ ِ‬‫َِ‬
‫ُ‬
‫ﭤﺞ אﭔﺎﺋﻮن“‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫”ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ دﻳﺲ אﺳﻴﻦ אﭼﻮن ﭤﺎ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻪ ِ‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻴﮇא ﻛﺮم ﻛﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﻮن ﮬﻦ‬
‫ﺗﻨﮭﻴﻦ ﺟﻮ آ‪ ‬آﮬﻴﺎن‪ِ ،‬ﭔﻴﻮن ﮀﮇ ِﻣﮍﺋﻲ ُﻣﺪﻋﺎﺋﻮن“‪.‬‬ ‫ُ‬
‫”ﻣﻄﻠﺐ ِ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﻛﮃﻳﺎﺋﻮن‪.‬‬‫دردﻣﻨﺪ ﺟﻲ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ ” َ ُ‬
‫ِ‬ ‫دﻻﺳﻲ ﻟﺌﻪ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦١‬‬
‫ﻛﻲ ﺻﺒﺢ אﭼﻦ ﭤﺎ‪ ،‬ﻧﺮوאر ﭼﺌﻮ ﻧﺠﻮﻣﻲ!‬ ‫َ‬
‫אڄ ِ‬
‫ﻛﻲ ُ َ َ‬
‫ﭘﮁﻦ ﭤﺎ‪.‬‬ ‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺣﺎل ِ‬
‫ِ‬ ‫ﮬﺖ‬‫ﻣﻮن ِ‬
‫ﭼﻮن ﭤﺎ؟‬ ‫َ‬
‫ﻛﻲ ﺳﭵﮡ َ‬‫ﭘﺎر ڏي אﭼﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﭼﺌﻮ ِ‬ ‫ﮬﻦ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫وﻳﮍﮬﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َوﺳﻦ ﭤﺎ؟‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻲ‬ ‫َ‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ آﮬﻦ ﭘﻨﮅ ۾‪ِ ،‬‬
‫ﻛﮃن ﭤﺎ؟‬ ‫ﻟﮭﮡ ﻟﺌﻪ‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ ﮬﻴﮇي َ‬‫ﺳﮅ َ َ‬
‫ﺟﻲ ِﭜﻲ ُ ِ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ِ “‬‬‫” َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٢‬‬
‫ﻣﮭﺮ ﻛﺎ ﻣﻮن ڏي َﭘﻮي!‬ ‫ﺳﮣﻲ‪َ َ ،‬‬
‫ﻣﻦ َ‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ ﮐﻲ دאﻧﮭﻮن‪ِ ُ ،‬‬
‫در ُאﺗﻲ‪ ،‬ﭤﻮ ﻛﺎﻧﮓ ﻻﮐﻴﮣﻮ َﻟﻮي‪.‬‬

‫دردﻣﻨﺪ ﺟﻲ َ َ‬
‫َ ِ‬
‫ﭼﻮي‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﭼﺸﻤﻦ אﺗﻲ وﻳﮭﻮن َ‬ ‫ﭘﺎر ﺟﺎ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ِﭘﺮﻳﻦ َ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻲ אوري אﻳﻨﺪؤ ِ‬
‫אوﮬﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ َﭜﺮي אﺳﻴﻦ אﻳﮇﮬﻦ אﭼﻮن‪ ،‬ﻳﺎ ِ‬ ‫َِ‬
‫אﻛﻨﮉﻳﻮ ﮔﮭﮣﻮ‪ ،‬ﭤﻮ رאﻧﺪ روﺋﮡ ﺟﻲ َروي‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ آﮬﻲ ُ َ‬‫” َ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٣‬‬
‫ﻛﻨﮭﻦ ﮐﻲ ﭼﻮאن؟‬
‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺣﺎل ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻮري‪ ‬وﭸﻲ‬
‫ﺟﻮش ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ ﺟﺎن ۾‪ ،‬ﻧﺖ ﻧﺖ آﮬﻦ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻮאن‪.‬‬

‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻲ ﭘﮁﺎن ﭘﻮ‪ ‬ﭤﻲ ﺧﺒﺮ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي אول ﭘﻴﺮﻳﻦ ﭘﻮאن‪.‬‬
‫ﮬﻦ ﻣﻜﺎ ﻣﻮن ڏي َאوאن؟‬‫ﻛﻲ ِ‬‫ﮬﻦ ﭘﻮر ﮬﻲ‪ِ ،‬‬‫ﭘﺎﮢﻮن آﻳﺎ ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﻣﭩﻴﺎن آ‪ ‬ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﮬﻲ ﺳﻮر ﺳﮑﻦ ﺳﺎن ﺳﻨﻮאن‪.‬‬ ‫” َ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٤‬‬
‫ﻣﻜﺎﺳﻴﻦ ﻗﺎﺻﺪ ﻛﺎﻟﮫ‪ِ ،‬אﺟﮭﻲ ﭴﺎﮢﺞ آﻳﺎ آﻳﺎ!‬
‫ﻣﻨﺠﮫ ﺧﻴﺎل‪.‬‬‫آﮬﻲ ﺗﻴﺎري אﻳﮇﻧﮭﻦ אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻴﻮن ﺳﻮ ِ‬

‫אﻛﻨﮉ ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﺻﻞ אﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬آﮬﻲ ﺳﺎ ﺟﻲ‪ ‬۾ ﺟﺎن‪.‬‬ ‫ُ َ‬
‫ﻛﺮم ﻛﻴﻮﺳﻲ‪ ،‬ﺳﮣﻲ ﺳﻨﺪ‪َ ‬אﺣﻮאل‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮﺗﻲ َ‬
‫ﻛﺸﺎ َل‪.‬‬‫ﻛﻞ َ‬ ‫ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻟﻄﻒ ﺳﺎن ﮬﺎڻ ﻻﭤﺎﺳﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮ ُﺗﻮن ُ‬
‫אﭼﻲ ﻟﮭﻮن ﭤﺎ ِאﺟﮭﺎ ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري رאت ﺳﻨﭝﺎل‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٥‬‬
‫آﮬﻲ ﮬﮭﮍو ﺣﺎل وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﮭﮣﺎ ﻛﺮ ﻛﻮ ﻛﺮم ﺳﺘﺎري‪ ‬ﺟﻮ!‬
‫ﻟﺌﻪ ﭘﻨﮭﻞ ﺟﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن‪ ،‬ﻛﻮﭠﻴﻮ ﭘﻮﭤﻴﺪאر ﭘﭩﺎﻳﺎن‪،‬‬

‫َ ُور وري َور وאري‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﺣﺎل ڏﺳﻲ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭜﺎل ﭜﻼﺋﺞ‪ِ ،‬ﭘ َﺮ ﭘﭵﺎﮢﻮ ورہ ورאﺋﺞ‪،‬‬
‫ﻛﺞ ڊڀ دאرون دک وאري‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬
‫دﮐﻦ ﭤﺎ‪َ ،‬ﻣﭻ ﻣﮝﺮﮬﻦ ﻣﭻ ﻣﭽﻦ ﭤﺎ‪،‬‬ ‫درد ﻓﺮאق ﺟﺎ دوﻧﮭﺎن َ‬
‫ﺷﻞ ُور وري وﻳﭽﺎري‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬
‫ﺳﻚ ”ﺳﭽﻞ“ ﺟﻲ ﺗﻮﮐﻲ ﺳﺎري‪ ،‬ﻛﻴﭽﻲ אﻳﻨﺪم َ‬
‫ﻧﺮﺗﻮن ﻧﮭﺎري‪،‬‬
‫ﺳﺎہ ﺳﻜﻲ ﺳﻚ وאري‪ ‬ﺟﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٦‬‬
‫ﺟﻲ‪ ‬ﻧﺞ آﻳﺎ‪ ،‬ﭜﻠﻲ ﻛﺮي آﻳﺎ‪ ،‬ﺳﺎﭤﻲ ﺳﭵﮡ ﺟﻲ ڏﻳﮫ ڏﻧﮭﻦ!‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎ ﭴﺎﺗﻮ وאٽ وאﮬﻮ‪ ،‬ﭘﺮ ﻣﻮن ڏي ﺳﻲ ﮬﻮت ﮬﻼﻳﺎ‪.‬‬

‫ڏﻳﻨﮭﻦ ﭘﭵﺎﮢﻮ ﭘﺎﻧﮅي ﭘﺮﻳﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎڻ ﻏﺮﻳﺐ ﮔـﮇאﻳﺎ‪.‬‬
‫ﺟﻦ ﻻﻳﺎ‪.‬‬‫ﭘﺎڻ ﻣﭥﺎﺋﻦ ﻛﺮﻳﺎن ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ‪ ،‬ﻟﮑﻴﻦ ﭤﻮرא َ ِ‬
‫َאول دﻻﺳﺎ ڏﻳﮣﻲ אﻧﮭﻦ ﮬﻲ‪ ،‬ﭘﻮ‪ ‬ﭘﻴﻐﺎم ﺳﮣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﻃﺮف ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﮬﻲ ﻋﺠﻴﺒﻦ‪ ،‬ﺳﭽﺎ ﺳﺨﻦ ﻓﺮﻣﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫آھ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎ“‬ ‫” ُאڻ ﺗﮡ אﮬﺎﺋﻲ ِ‬
‫”ﭘﻴﺎ אﺳﺎن وٽ ﮬﺎﮢﻲ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺳﭽﻮ‘ ڙي ﭘﻨﮅ ﺳﺠﺎﻳﺎ“‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٧‬‬
‫ﭘﺎﻧﮅي אوڏאﮬﻮن َאڄ آﻳﻮ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﺎن ﺳﻨﺪي ﭘﺎر ڏﻧﮭﻦ‪.‬‬
‫ڌﮢﻴﻦ ﮐﻲ ﺳﻌﻴﻮ‪.‬‬ ‫אﭼﮡ ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎٿ ِ‬‫ﻃﺮﻓﺎن ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﮬﻮن َ َ‬

‫ِ‬
‫ﮬـﺖ ِﭘﺮن ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻤﻴﻦ ﺗﻮن ﮬِـﺖ אﺟﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﮔﮭﮣﻮ ﭘﮁﻦ ُ‬
‫ﺳﻨﺪن ﺟﻮ رאﻳﻮ‪.‬‬ ‫آﮬﻲ ﺗﻮﺋﻲ ڏي ﺳﮡ ري ﻋﺎﺷﻖ‪ ،‬روح َ‬
‫ﭘﺎﭴﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﮬﻨﻦ ﭘﻴﻐﺎﻣﻦ‪ ،‬وري ﺳﻮ ورہ وڌאﻳﻮ‪.‬‬
‫ﭔﮅي ﻧﻴﺎﭘﺎ ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭔﮅي ﭔﺌﻲ‪ ،‬آﮢﻲ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺮ ﻧﻮאﻳﻮ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٨‬‬
‫َאڄ אوڏאﻧﮭﻮن آﻳﺎ‪ ،‬ﮔـﮇﻳﺎ ﺳﻲ ﻗﺎﺻﺪ ﻣﻮن ﮐﻲ!‬
‫ڌﮢﻴﻦ ﺟﺎ ﺳﻌﻴﺎ‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﺳﺎٿ ِ‬ ‫وري ورڻ ﺟﺎ ﮬﺌﺎ ﭜﻨﭝﻮر ڏي‪،‬‬
‫وﮬﻨﻨﺪ‪ ،‬ڏور ﺟﻨﻴﻦ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻻﻳﺎ‪.‬‬ ‫َאڄ ﺻﺒﺢ َאﭼﻲ وﻳﺠﮭﺎ ﺳﻲ َ‬
‫ﺟﻦ ﺟﺎ ﺗﻮ ﭘﻨﮅ ُﭘﮁﺎﻳﺎ‪.‬‬‫ﮇﺟﻲ ﻛﻨﺪ‪ ‬ﺳﻲ ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن‪َ ،‬‬ ‫ﮔﻮﺷﻲ ﮔـ ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﺧﻴﺎل ﺳﭵﻮﺋﻲ ﮬﻴﮇي ﮬﺌﮍن‪ ،‬ڏﮐﻴﺎ ﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﻦ ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻮت ﮬﻼﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﻃﺮف ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﮘﻲ ﭜﻲ َ َ‬
‫رﮬﺒﺮ‪ ،‬ﻛﺌﻴﻦ ﺗﻨﮭﻦ‬
‫ﺟﻨﻴﻦ ﮬﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﻲ َ‬
‫ﺳﺎہ ﺳﻴﺒﺎﻳﺎ‪.‬‬ ‫ِ َ‬
‫ﻧﻴﮭﻦ ﺟﺎ ﻧﻴﺎﭘﺎ ڏﻧﺎ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٦٩‬‬
‫ﻧﻮאن ِﻧﻴﺎﭘﺎ آﻳﺎ‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﻣﺤﺒﻦ ﺟﺎ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫אﭼﮡ ﺟﺎ‪ ،‬روز ﺳﻲ رﺳﺘﺎ ﻻﻳﺎ‪.‬‬ ‫ﻗﺎﺻﺪن‪ ،‬وو ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮬﻴﮇي َ َ‬

‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻃﺮف ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ ،‬ﺳﮡ ﺗﻮن ﻋﺎﺷﻖ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻮن‪ ‬ﭤﻲ ﭘﻨﮅ ﭘﮁﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﺗﻮ ﺗﺎ ﻃﺎﻟﺐ ﻳﺎر ﺳﭵﮡ ِري‪ ، ‬ﮔﻮﻧﺪر ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﻨﻮאﻳﺎ‪.‬‬
‫אﮜﮡ ُﺗﻨﮭﻨﺠﻲ َאڄ ﺳﻲ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﺗﻮ ﺟﻦ ﻟﺌﻪ ورہ َوﺳﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﺟﻲ ِﺋﻲ ﮔﺬאرﻳﺌﻪ ﻳﺎر ﺟﺎﻧﺐ ري‪ُ ،‬אﮬﻲ ﺳﻲ ڏﻳﻨﮭﻦ َאﺟﺎﻳﺎ‪.‬‬
‫ﺳﭽﻮ“ َאﭼﮡ ﺟﺎ ﺳﻌﻴﺎ‪.‬‬ ‫ﮬﺌﺎ ﭘﺮﻳﻦ ﮐﻲ ﭘﺎر ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن ” ُ‬
‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٠‬‬
‫ِאﮬﻮ ﻧﻴﺎﭘﻮ آﻧﺪو‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي‪ ‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ڏﻧﮭﻦ‪.‬‬
‫آﮬﻲ ﺗﻴﺎري אﻳﮇﮬﻦ َאﺳﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﭤﺌﻴﻦ ﺗﻮن ﻣﺎﻧﺪو‪.‬‬

‫ﺣـﺐ ﻛﻨﺪي ﮬﻴﻜﺎﻧﺪو‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮﮐﻲ آﮢﻲ َאﺳﺎن ﺳﺎن‪ُ ،‬‬
‫אﺳﻴﻦ ﺑﻪ אوڙכ ِאﻳﻨﺪאﺳﻲ אﻳﮇﻧﮭﻦ‪ ،‬ﭤﻴﺞ ﻧﻪ ورہ ﮐﻮن وאﻧﺪو‪.‬‬
‫ﻣﻠﮡ ﻣﺤﺒﻦ ﺟﻮ آﮬﻲ ِאﮬﻮﺋﻲ‪ِ ،‬ﭘﺮت ﺟﻮ ﭘﺎﮀﺎﻧـﺪو‪.‬‬
‫ﻻﮬﻴﻦ ﺗﻮن ﺳﭛ ﺳﻴﺎﻧﺪو‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ وي‪ِ ،‬‬‫ﺳﮡ ” ُ‬ ‫ﻃﺮﻓﻮن َאﺳﺎن ﺟﻲ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧١‬‬
‫آ‪َ ‬אدא ڙي ﭘﺎﻧﮅي‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﻮ ﻛﻮ ڏﻧﻮ؟‬
‫ﺳﮡ ﺗﻮن ﺳﺎﭤﻲ‪ ،‬آﮬﻴﺎن‪ ،‬אدא‪ ،‬آ‪ ‬ﻣﺤﺐ ﺑﻨﺎ ﮬـﺖ ﻣﺎﻧﺪي‪.‬‬ ‫ُ‬
‫אﮜﮡ אﺳﺎن ﺟﻲ ﻛﮇﮬﻦ ِאﻳﻨﺪא‪ِ ،‬אﮬﺎ ﺧﺒﺮ ﺗﻮ ﻛﺎ آﻧﺪي‪.‬‬
‫ﺟﻲ دوﺳﺘﻦ ﭔﺎﺟﮭﻮن‪ ،‬ﻧﺎﮬﻲ ورہ َﮐﻮن وאﻧﺪي‪.‬‬ ‫َ‬
‫دل אﺳﺎن ِ‬
‫ﻣﺎن ﭤﻴﺎن‪ ،‬ﻛﺎ ﮬﻮﺗﻦ ﺳﺎن ﮬﻴﻜﺎﻧﺪي‪.‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ ڙي َ‬
‫ِ‬ ‫ِ َِ‬
‫ﺳﮕﮭﮍي‬
‫ﺟﻨﻴﻦ ﺟﻲ ﺗﻮن ﺑﺎﻧﺪي‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ وي َﻟﮭﻨﺪ‪ ،‬آﮬﻴﻦ َ‬
‫ﺳﺎرאن ﺳﻨﭝﺎرאن ” ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٢‬‬
‫ﻛﻲ ُ‬
‫ﮬـﺖ ﭘﮁﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﺳﭻ ﭼﺌﻪ אدא ڙي ﺳﺎﭤﻴﻮ؟‬ ‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫ﮔﻮﺷﻲ وﻳﮭﻲ َﮔـﮇ َאوﮬﺎن ﺳﺎن‪ ،‬ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺎ ﻛﻴﺎﺋﻮن؟‬

‫ﮬﻦ َ‬
‫ڏאہ ڏي ڏﻧﺎﺋﻮن؟‬ ‫ﺳﻠﻴﻮ ﺳﻨﻴﮭﺎ ﺳﺎڻ ﺳﻼﻣﻦ‪َ ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﻴﻐﺎم ﭘﺮت وאرא‪ ،‬ﭼﺌﻮ ﺟﻲ ﻣﻮن ڏي ﭼﻴﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ﺟﻲ دردﻣﻨ ِﺪ ڏي‪ ،‬ﻛﺎ אڄ ﺧﺒﺮ ﻟﮑﻴﺎﺋﻮن؟‬ ‫دﻻﺳﻲ ِ‬
‫ڏﻳﮫ ﭤﻲ ڏﭠﺎﺋﻮن‪.‬‬
‫ﮬﻦ ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﻛﺎڻ ﺗﺎ ﮔﮭﮣﻴﺮو‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٣‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎﻧﮕﺎ ﺧﺒﺮ ﻛﺎ ﻣﻮن ڏﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ِ َ‬

‫ﺳﮕﮭﮍي ِﭘﺮ َﻳﻦ ﺟﻲ ﭘﺎر ِ‬
‫دوﺳﺖ ﺟﻲ ﻧﻲ دﻳﺲ ڏي‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺎﻟﮫ ﺗﻮن َאڏري وﺋﻴﻦ!‬
‫َאول אﺳﺎن ﺟﻲ ﺣﺎل ﺟﺎ‪ ،‬ﻧﺎزכ ﻧﻮאن ﻧﻴﺎﭘﺎ ِﻧﺌﻴﻦ‪،‬‬

‫ﮬﺌﻴﻦ‪.‬‬
‫ﮬﻲ ﺳﭝﺌﻲ ﻻﺋﺞ ِ‬ ‫ﮬﻲ َ‬‫ﺳﺎري ﺳﻨﻴﮭﺎ ﺳﻮز ﺟﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎﻛﻲ ﭤﺌﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺸﺘﺎق ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ َ‬
‫ﻳﺎر ﺗﻮن‬ ‫ِ‬ ‫ﻣﺎري ﻣﻴﺎن‬
‫َ‬
‫ُﭘﻮرن َ ِ‬
‫ﻣﻨﺠﮭﻴﻦ ﭘﺮدﻳﺲ ﺟﻲ‪ ،‬ﭔﺎﺟﮭﻮن אوﮬﺎن آﮬﻴﻮن ِאﺋﻴﻦ‪.‬‬
‫ﺟﺎﻧﻲ ﺳﺪאﺋﻴﻦ ﺗﻮن ﺟﺌﻴﻦ‪،‬‬

‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﺟﻲ ُﻣﺌﻲ ﺗﺎ ﮔﮭﻮرﻳﺲ‪،‬‬
‫ﺳﻜﻲ ﺳﺎري ﺗﻮﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻮن ﭜﻲ ﺗﮭﻴﻦ ﺳﺎن ﮬﻮ אﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٤‬‬
‫وﭠﻲ وﮬﻨﺪو وري‪.‬‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻲ ﻗﺮﻳﺒﻦ ڏﻧﮭﻦ‪ ،‬ﺧﺒﺮ آﻧﺪي ِ‬
‫ﮐﻴﺌﻦ ﺟﻲ ﮐﺮي‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻣﻨﺠﮭﻮن ﻣﻌﻠﻮم ِﭤﻲ‪ ،‬ﺳﺎري ﺧﺒﺮ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺧﻂ‬
‫ﺳﺮي“‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ دﻻﺳﺎ ﻟﮑﻴﺎ ﺗﺎ ”ﺗﻮ אﺳﺎن ري‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ َ‬ ‫”‬
‫َ‬
‫”آ‪ ‬ﺗﺎ ﮔﮭﮣﻮ ﺗﻮ ﺳﺎرﻳﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﺮﻳﻦ ﻛﮭﮍﻳﻮن ﭼـﺮي“‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ‪ُ ،‬אﮬﺎ ذوق َﻣﻮن دل ﺟﻲ ذري‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮﺳﺎن آﮬﻲ‬‫” ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٥‬‬
‫ُ‬
‫ﻛﻴﮭﻲ‪ ،‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﮅﮔﻦ ﻣﺎري آﮬﻴﺎن!‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ﻛﺮﻳﺎن ﭔﻲ‬
‫ِ‬
‫ﮬﻦ ﭘ ِ‬
‫ﻴﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ وڙﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ٗ ،‬آء ﭘﮑﻲ ِ‬
‫ﭘﺎڙي ﺳﺎڻ ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ُ ،‬‬
‫ورہ وﮬﺎﻳﻢ وﻳ ِﮭﻲ‪.‬‬
‫ﺗﻴﮭﻲ‪.‬‬
‫ﻴﮭﻲ ﺳﺎ آﮬﻲ ِ‬ ‫ﭘﻠﺌﻪ ﻟﮙﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﺟ ِ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺳﻠﮡ ﺟﻴ ِﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ َڏﺳﻴﺎﺋﻮن ﺳﺎ ﺗﺎ ﻧﺎﮬﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ُ ”،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٦‬‬
‫ﻛﻴﮭﻲ ﭼﺎل ﭼﻠﻲ ﭤﻮ‪ ،‬אڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻳﺎر ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ!‬
‫ﺳﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬‫روﺣﻲ “‪ ،‬ﺳﺎري ﮘﺎﻟﮫ َ‬ ‫” َو َ َ ۡ ُ‬

‫ﻧﻔﺨﺖ ِﻓﻴﻪ ِﻣﻦ ّ ِ‬
‫‪،‬ﻣﻠﻦ َ‬
‫ﮔﮭﺮ ِﻣﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﻋﺒﺪہٗ ‪ٗ َ ُ َ ،‬‬
‫ورﺳﻮﻟﮧ “ ُ‬ ‫” َאﻧﺎ َ ۡ َ‬
‫ﮐﻞ ﮐﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺗﻌﻈﻴﻤﺎن ڏﺋﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ِ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺟﻮﺷﻦ ﻣﻨﺠﮫ ﺟﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺳﮑﻴﻮن ُ‬
‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﺻﻮرﺗﻴﻦ ‪ ،‬ﮬﮭ ِﮍي ﮬـﻠﺖ ﮬﻠﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ “ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٧‬‬
‫ﮀﺎﮐﻲ ڏو َ‬
‫ﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪َ ،‬ﻣﻦ وﺳﻲ ﻳﺎر ُﻣﻨﮭﻨﺠﻮ!‬
‫ﭘﺮﻳﻦ آﮬﻲ ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪َ َ ،‬‬

‫ﺗﻚ ﭔﺌﺎ ﮀﻮ ﺗﻮرﻳﺎن؟‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن روح ۾‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ﭤﻲ אورﻳﺎن‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬آ‪ ‬ﮔ َﮭﮣﻮ ﺋﻲ ُ‬
‫ﮔﮭﻮرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﭛ ﻛﻨﮭﻦ ﭘﺎرﻳﻦ ُ‬ ‫َ‬
‫َ‬
‫ﮬﻮت ﮬﻤﻴﺸﮧ ﺣﺎﺿﺮي‪ ،‬وﻧﺪر ﻛﻨﮭﻦ ﻟﮙﻪ ووڙﻳﺎن؟‬ ‫َ‬
‫ﭼﺖ ِאﮬﺎﺋﻲ ﭼﻮرﻳﺎن‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭽﻲ ﮘﺎﻟﮭﮍي‪ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٨‬‬
‫ﮬﻮت َאﭼﻲ َ‬
‫ﮬـﭣ ڏﻳﻨﺪو‪َ ،‬ﭜﻠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ِ‬
‫ﮬﻦ ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ !‬
‫ﮀﭙﺮ ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ وڙﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬

‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪو‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ڏﺳﻨﺪو אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺎل‬
‫ﮔﻮﻟﻲ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﺎﮢﻮن ﭘﺎﺳﻲ ﻧﻪ ﻛﺮي‪ِ ،‬‬
‫ﭘﺎﻧﮅن ﭘﭽﺎرون ﻛﻴﻮن‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ َ ُ‬
‫אڄ אﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫َ‬
‫آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪َ ،‬ﭘﮑﺎ ﭘﺎڻ َאڏﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫אﮜﮡ َ‬
‫ﻛﻴﭽﻦ ﺳﻨﺪو ﻗﺎﻓﻠﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻟﻮﺋﻮن ﺗﺎ ﻧﻪ ﻟﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬
‫ﺷﺎل ﺳﮇﻳﻨﺪو‪.‬‬‫ﺳﻨﮕﺖ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫ﺳﺎﺟﻦ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٧٩‬‬
‫ﻛﻴﭻ ﻣﻨﮭﺠﮍو َ‬
‫ﻛﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪ ،‬آﮬﻲ‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﭜﻴﻨﺮ ڙي!‬
‫وﻳﺎ ﻛﻴﭽﻴﮍא ﻧﻜﺮي‪ ،‬ﮔﻮﻟﻲ‪ ‬ڏﻳﺌﻲ ﻏﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬

‫ﺟﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ‪ ‬ﭤﻴﺎن َ‬
‫ِ‬ ‫دﻋﺎ ﻛﺮﻳﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪،‬‬
‫ﻛﻨﮭﻴﻦ ِ َ‬
‫ﮀﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺎن‪ ،‬دوﺳﺘﻲ‪ ‬وאرو دم‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫ﻗﻴﺎ َﻣﺖ ﺗﺎﺋﻴﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪي ﻃﻠﺐ َﺗﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬
‫ﭼﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺮ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺎن ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮڙي ﭤﺌﻲ ﭼﻴﮭﺎڙﻳﻮن َ‬
‫ﺟﮭﮍ ﻧﻪ ﭜﺎﺋﻨﺠﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬אﮬﻮ אﮐﻴﻦ ﺟﻮ َ ُ‬
‫آﮔﻢ‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺳﻜﺌﻮن ”ﺳﭽﻮ“ ِﭘﺮﻳﻦ ڏي‪ ،‬رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن رم‪ ،‬ﻧﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٠‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ﺟﺎﻧﻲ ﻧﻪ ﺟﮙﺎﺋﻲ ﭤﻮ‪َ ُ ،‬‬
‫رﺳﮡ ﻧﻤﺎﮢﻴﻦ ﺳﺎن !‬
‫אﺻﻞ َﮐﻮن آﮬﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬آ‪َ ‬‬

‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫אوﮬﺎن ﺟﻲ ﺗﺎ אﭼﮡ ﺟﻮ‪ُ ،‬‬
‫آﺳﺮ ﮬـ ِﮇ ﻧﻪ ﻻﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻓﺮאق ﺟﺎ‪ ،‬ﮬﻲ ﻣﻴﻨﮭﮍא وﺳﺎﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻧﻴﻨﮭﻦ‬ ‫ﺳ َﺮ ﺗﻲ‬
‫ِ‬
‫َﭘﺮي ﻛﺮ ﻧﻪ ﭘﺎڻ َﮐﻮن‪ ،‬ڏي َ‬
‫دﻟﺒﺮ دﻻﺳﻮ‪،‬‬
‫ﺳﺠﮭﻲ ﻛﻮﻧﻜﻮ‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ِﭘﺮﻳﻦ ﭔﻴﻮ ﭘﺎﺳﻮ‪،‬‬ ‫ﺗﻮري‪ُ ‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﻨﺪو ﺳﮇאﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻴﮭﻲ ﺗﻴﮭﻲ אﺻﻞ ﮐﻮن‪ ،‬ﮬﻲ‪َ ‬‬
‫ڏﮐـﮍא‪ ،‬ﭤﻲ ﻣﺤﺐ َﻣﭩﺎﻳﺎن‪،‬‬ ‫ﺳﮑﻦ ﻣﭥﻲ َ‬

‫ﻏﻢ ﺧﻮﺷﻲ‪ ‬ﮐﺎن َ ُ‬
‫אﮘﺮو‪ٗ ،‬آء ﭜﻠﻴﮍو ﭜﺎﻳﺎن‪،‬‬
‫ُﻣﻨﮭﻦ ُﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺎﻧﮭﺠﻲ‪ ،‬אﮬﻮ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﮇאﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫َ‬
‫אﭼﺞ َא� ﻛﺎڻ‪،‬‬‫َ‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﺗﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬ ‫َאﮜﮡ‬
‫ﻛﺮﻳﺞ ﺗﻮن‪ ،‬ﭜﻴﺮو ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭜﺎڻ‪،‬‬ ‫ﻮت َ‬ ‫ﮬﻴﻜﺮ ﮬ َ‬
‫ﺳﺠﺎﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ِ‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮬِـﺖ‬‫ﺳﻮز ﺗﻨﮭﻨﺠﻮ ُ‬
‫وﻳﭡﻲ آﮬﻲ אﮬﻮ وﻋﺪو وﻳﭽﺎري‪،‬‬

‫وﭠﻲ ِ‬
‫ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ ﻛﭙﮍو‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﻛﺮي ﭤﻲ زאري‪،‬‬
‫ﮬـﺖ ﭘﺎﻧﮅي ُﭘﮁﺎﺋﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﮬﺎن ﺟﻮ‪ِ ِ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨١‬‬
‫ﺟﻲ!‬ ‫َ‬
‫ﺧﺒﺮ ﻛﺎ ﻣﻮن ڏﻳﻮ ﺳﺎﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻋﺠﻴﺒﻦ ﺟﻲ אﭼﮡ ِ‬
‫ﻛﻴﭽﻴﮍن ﺟﻮ ﻗﺎﻓﻠﻮ‪ ،‬وﭼﻴﻦ‪ ‬رאت وﻳﻮ‪.‬‬

‫ِאﺋﻴﻦ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﻮ َ َ‬
‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮬﻲ‪ ‬ﺗﺎ ﻧﺎل ِﻧﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺗﻮڙي ِورہ وﮬﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﺮ ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫وﻧﺪر ﺳﻨﺪي‪ ‬وאٽ ﺗﻲ‪ ،‬ﻣﻮن ﺻﺪﻗﻲ ِ ُ‬
‫ﮀـﮇ ﺳﺎﮬﺎ ﺳﻨﺒﺮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“‪ ،‬ڙي‪ ،‬ﺟﻲ ﺗﻮ ﭘﻮر ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٢‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن!‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ ﺗﻮ ﻧﻪ ﺟﮙﺎﺋﻲ‪َ ُ ،‬‬
‫رﺳﮡ ِ ِ‬
‫در ﺗﻲ‪ ،‬وﻳﭡﻲ ورہ وﺳﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫دوﺳﺖ אوﮬﺎن ﺟﻲ َ َ‬

‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﮬﻲ‪ ‬ﺳﮇאﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﻲ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪،‬‬‫ﭔﺎﮬﺮ ِ‬
‫َאﭼﮡ ﻻ‪ ‬אوﮬﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي روز ُﭘﮁﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻓﺎﻻن ﻓﻠﻚ ﻓﺮאق ﺟﻮن‪ ،‬وو‪ِ َ ،‬‬
‫ورﻳﺘﻦ ﮐﺎن وﺟﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻮאل ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻋﺠﺰ ﺳﺎڻ َאﮔﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٣‬‬
‫ﮐﻨﻴﻮ َ‬
‫ﻧﻴﮡ ِﻧﮭﺎر‪ ،‬ڙي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ ﻳﺎر ڙي ﻣﻴﺎن !‬
‫ﻣﻦ ﮔـﮇي ﮔﻮﻧﺪرﻳﻦ‪ ،‬ﭤﺌﻴﻦ ﻛﻴﭻ ﻗﺮאر‪.‬‬ ‫ﻣﻮن َ ُ‬

‫ڏﮐﻴﺎ ُ‬
‫ﺳﮑﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪ ،‬ﮔـﮇ ﻏﺮﻳﺐ ﮔـﺬאر‪.‬‬
‫وﻳﭽﺎري ﻧﻪ وﺳﺎر‪.‬‬
‫ِ‬ ‫دﻟﺒﺮ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ دل َﮐﻮن‪،‬‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎر‪.‬‬ ‫ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬ ‫ﻣﻨﮭﻦ ﻧﻪ ﻣﻮن ﭔﺌﻲ َ‬
‫ﮬـﮇ ﻧﻪ ﮬﺎر!‬‫”ﺳﭽﻮ“ آﮬﻴﻦ אﺳﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﮬﻨﺠﻮن َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٤‬‬
‫ﺳﺮ‪ ،‬وو‪ ،‬دوﺳﺖ آﻳﻮ אﺳﺎن ﺟﻲ در!‬
‫ﮬﺌﻲ ﺟﻨﮭﻦ ﺟﻲ ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺳﻚ ُ‬
‫ﻛﺌﻲ وﻳﭽﺎري‪ ‬ڏي ور‪.‬‬ ‫وڙﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪َ ،‬‬‫ﭘﺮﻳﻦ َ َ‬

‫ِ‬
‫َ‬
‫ﺳﺮ ﻛﻴﺎن ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮٽ אﭼﻲ ﻣﻮن ﮔﮭﺮ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﮬﻲ‪ِ ‬‬
‫ﮬﻦ אﮐﻴﻦ ﺳﺎن‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻣﻮﭼﺎري‪َ ‬ﭘ ِﺮ‪.‬‬ ‫ڏﭠﻢ ِ‬
‫ﮬـﮇ ﻧﻪ َﻧ ِﺮ‪.‬‬
‫ﺟﺎ‪ ‬ﻛﻴﺎﺋﻮن ﺟﻲ‪ ‬۾‪َ ،‬ﻧﮭﺮ ﻳﺎ َ‬
‫َ‬
‫ﻛﺮ‪.‬‬ ‫ﻗﺮب ﻛﺎرڻ ُ‬ ‫ُ َ‬
‫ﺳﮡ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ري‪ ،‬ﻛﻮﺷﺶ ﻛﺎﺋﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٥‬‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ َ‬
‫ﮬﻲ ﭘﺎﻧﮅي‪ ‬ﭘﻴﻐﺎم‪ ” :‬ﺗﻨﮭﻨﺠﻲ אﮜـﮡ אڄ ﻳﺎر אﭼﻲ ﭤﻮ!‬
‫ڏﻧﻮ ِ‬
‫ﺳﻼم‪.‬‬ ‫ﺳﻮ ﻟﮏ َ‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﻋﺠﻴﺒﻦ ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ َ َ‬

‫ﻛﻴﻮ ﻛﻼم‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺟﻴﻜﻮ َ ُ َ‬ ‫ﺳﭛ ﻗﺒﻮﻟﻴﻮ ُ‬
‫אڄ َאﻧﺠﺎم‪.‬‬ ‫ﭘﻜﻮ آﮬﻲ ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮ ﺳﺎن َ ُ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺮ آرאم‪.‬‬ ‫َ‬ ‫رو‪ ‬ﻧﻪ رت َאﮐﻴﻦ َﻣﻮن‪،‬‬
‫آہ ﻧﻪ َﻃﻠﺐ ﺗﻤﺎم‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔـﮇﺟﻦ‪ ،‬ﭘﻮ‪ ‬ﭜﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٦‬‬
‫َ‬
‫ﮬﻮت ﭘﺎرﺋﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﮬﺎﮢﻲ‪ ،‬ڏﻧﺎ ِﻧﻴﻨﮭﻦ ﻧﻴﺎﭘﺎ ﮬﻲ ‪.‬‬
‫ﮬﭥﺌﻮن َﭘﺌﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻋﺬر ﭔﻴﺎ ﻛﻴﮭﺎ آﮢﻲ‪.‬‬

‫ﭘﻨﺒﮣﻴﻦ َﻣﻮن ﭘﺎﮢﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אوﺗﻴﻦ ﻛﮭﮍي‪ ‬ﮘﺎﻟﮫ ﮐﻮن‪ِ ِ ،‬‬
‫ﮬﺌﺌﻲ ﺟﻲ ﺳﺎﮢِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻮر ُ ِ‬
‫ﭜﻨﭝﻮر ۾‪َ ُ ،‬‬
‫َ‬ ‫وﻳﭡﻴﻦ‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ‬
‫ﺳﺎہ َﮐﻮن‪ ،‬آﮬﻲ אوڏو آرﻳﺎﮢِﻲ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮﮐﻲ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٧‬‬
‫ﺳﮣﻮ َ‬
‫ﺳﻨﻴﮭﺎ !‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﭽﺆن آﻳﻢ ﻛﺎﻟﮫ‪ ،‬ﺳﻲ ﺗﺎ ُ‬
‫ﺳﻮ رאﺗﻴﻮن ﺗﻮﮐﻲ ﺳ َ‬

‫ﺎل‪.‬‬ ‫ﺬرﻳﺌﻲ‪َ ،‬‬ ‫ُ‬
‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﻨﺪي ﮔـ ِ‬
‫ُאﻛﻨﮉ אﺳﺎن ڏي ﻛﺎﻧﻪ ﺗﻮ‪ ،‬ڏﻳﻨﮭﻦ ِאﺗﻲ ﺟﺎﻟﻴﺌﻲ ﺟﺎل‪.‬‬
‫روﺋﻲ ﺳﭛ ﻻ َل!‬
‫ﻟﻚ ِ‬‫ﻛﻨﮭﻦ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ ﺗﻮ ﻛﻴﺎ‪َ َ ،‬‬
‫ﮬﻚ ﺳﻨﭝﺎ َل!‬ ‫َ‬

‫ﻛﻴﺌﻲ ﻧﻪ ﻗﻄﺮي ﺟﻴﺘﺮي‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ِ‬
‫ﺟﻴﮡ ﻣﻨﺠﮫ ﺟﻨﺠ َ‬
‫ﺎل‪.‬‬ ‫ُﭔﮅي ڏورאﭘﺎ ﻣﻮن ﭤﻴﻮ‪َ ،‬‬
‫ﮬﮭﮍא ﺣﺎ َل‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﺟﻦ ﻟﺌﻲ ڏوﻧﮕﺮ ڏورﻳﺎن‪ ،‬ﺗﻦ ِﭜﻲ ِ‬
‫ﻛﺎل ﻛﺸ َ‬
‫ﺎل‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﻲ ﺳﭛ ﺗﻨﮭﻨﺠﺎ אﮔﮭﻴﺎ‪ ،‬ﺟﻲ ﻛﻴﺌﻲ‬
‫ﭔﮅﻧﺪو ﭔﺎروﭼﻮ وري‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪“‬ﺟﺎ ﭜﻲ ﺳﻮא َل‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٨‬‬
‫ﻛﻞ ﻛﺎڏي!‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻞ َ َ‬ ‫ﻛﻴﻦ ُﭘﮁﻴﺎﺋﻮن‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ‬ ‫ﻣﻮن َ‬
‫ﻛﺮ ﺗﺎ ِ‬
‫ڏوٺ ڏورאﭘﺎ وو ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺳﻲ ﺳﺨﺖ ﻣﻜﺎﺋﻮن‪،‬‬

‫َ‬
‫ﮬﺖ َ‬
‫ﺣﺎل אﺳﺎن ﺟﺎ ﮬﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﻛﻲ ﺗﺎ ﭘﺎڻ אﺗﻴﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﺳﮕﮭﺎ אﻳﻨﺪא وو ُ‬
‫ﺟﮇو ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻴﺎرڻ ﺟﻲ‪.‬‬

‫ڏאﮬﺎ ڏﻳﮫ وو ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬آﮬﻴﺎن אﭔﺎﮢﻜﻮ آﺋﻮن‪،‬‬
‫ﮬﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ ِﻧﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ِ‬
‫ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ڏﻧﺎﺋﻮن‪،‬‬
‫ﮬﻦ ِ‬ ‫َﻃﻌﻨﺎ َ َ‬
‫ﻃﺮﻓﻮن وو ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ِ ،‬‬
‫ﻗﺒﻮﻟﻴﻢ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺳﭛ‬
‫ﺳﭽﻮ‪َ ، “‬‬
‫ﺳﻤﺠﮭﺎﺋﻮن‪،‬‬ ‫ﺳﻲ ﻧﻪ ِوﺳﺎرج ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﺳﺎڻ ” َ‬
‫ﻛﻲ‪.‬‬ ‫ُאﮬﻲ َ‬
‫ﻗﻮل ﻛﻴﺎ ﮬﻲ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٨٩‬‬
‫ﻛﺌﻲ ﺻﻮرت ﺳﻴﺮ َ‬
‫ﻛﺮي ﭤﻮ!‬ ‫ﻛﺌﻲ َ ِ‬
‫ﻳﺎر ﻣﻨﮭﻨﺠﻮ ﻳﺎر‪ِ َ ،‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ُﭔﮃڙو ِﭘﻴﺮ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭔﻮﻟﻲ ﭔﺎر‪.‬‬

‫ﻛﻴﺲ ُ‬
‫ﻗﺮאر‪.‬‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َ ُ‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺑﻴﺮאﮘﻲ ِﭰﺮي‪،‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ وﻇﻴﻔﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﺧﻢ ﺧﻤﺎر‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ آﮬﻲ ﺑﺎدﺷﺎہ‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭼﻮﺑﺪאر‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﭘﻴﺮﻳﻦ ﭘﻨﮅ ﻛﺮي‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ﮔﮭﻮڙي ﺟﻮ ﮬﺴﻮאر‪.‬‬
‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ” َאﺣﺪ“ﭤﻴﻮ” َאﺣﻤﺪ“‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ” َﻋﺒﺪאﻟﺤﻖ“ אﻇﮭﺎر‪.‬‬
‫ﺳﻴﻨﮕﺎ ُر‪.‬‬
‫ﺳﭛ ِ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫آﮬﻲ َ َ‬
‫دﻟﺒﺮ دوﺳﺖ ﺟﻮ‪ُ َ ” ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٠‬‬
‫ﻛﺮﻳﺎن آ‪ ‬ﻛﻴﮭﻲ‪َ ،‬‬
‫ﺣﺎل ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﺟﻲ‪ِ ،‬ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬
‫َ‬ ‫ﻛﺎﻟﮫ ﻛﺎﻟﮭﻮﮢﻲ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬وﻳﺎ وﭨﺌﻮن ُﻣﻮن ِ‬
‫وﻳﮭﻲ‪.‬‬
‫ﭘﻴﮭﻲ‪.‬‬‫ﮀﮇي ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬وﻳﺎ ﭘﮭﺎڙﻳﻦ ِ‬
‫دﻳﮭﻲ‪.‬‬‫ﻛﺮي ﭘﺮﻳﺸﺎن وﻳﺎ‪ ،‬درد ﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ ِ‬
‫ﺗﻴﮭﻲ‪.‬‬‫ﺟﻴﮭﻲ ﺟﻲ ِ‬
‫ِ‬ ‫آ‪ُ ‬אﻧﮭﻦ ﺟﻲ آﮬﻴﺎن‪،‬‬
‫אﻳﮭﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﺎرڻ ﭘﻮ‪ ‬ﺟﻴﺎرڻ‪ُ َ َ ،‬‬
‫ﺟﻲ ِ‬‫رﺳﻢ אﻧﮭﻦ ِ‬
‫ﻧﻴﮭﻲ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻮز ِﻓﺮאق ﺟﺎ‪َ َ ،‬‬
‫ﺑﺎر ﮐﮣﻦ ﻛﻲ ِ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩١‬‬
‫ﮬﻮت َڏﮬﻮن ﮬﺎﮢﻲ ُ‬
‫آﻳﻮن‪،‬ﻣﻮن ڏي ﺧﻮﺷﺨﺒﺮאن ﮬﻲ!‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎر َאوﮬﺎﻧﺠﮍي ﺟﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬

‫אﭼﻲ אڏﻳﻮن ﭤﺎ אوڏڙﻳﻮن‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﮀﮇي ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﭘﻴﺮ وري ِאﻳﮇي ﭘﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺟﻴﺎرن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬אِﮬﻲ وﻳﭽﺎري‪ ‬ﮐﻲ وאﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﭤﻴﻮن ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﻨﺪﻳﻮن دאﻧﮭﮍﻳﻮن‪ ،‬دوﺳﺖ وري َو ُ‬
‫رﻧﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٢‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ!‬ ‫ﮬﻮت אوﮬﺎن ﺗﻲ آ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎرو َ ُ‬
‫ﻧﻨﮓ ِ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﭘﻴﺮ אﮜﮡ ﻣﻨﮭﻨﺠﻲ ﭘﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﻛﺎرڻ ُ‬

‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﻻ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫وڙﺋﻮن ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ُ ،‬‬
‫ﻟﺌﻦ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ َ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎﮢﮭﻮ ﺷﮭﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﺎہ ﻧﻪ אﭼﻦ ﺳﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻨﮭﻨﺠﮍي ﺟﺎ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ‬ ‫ڏﺳﻨﺪﻳﺲ آء َ‬
‫אﮐـﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪،‬‬ ‫ٗ‬
‫ﻛﺎري ُﮘـﮣﻦ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ﮬﺎ‪ ‬وא‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٣‬‬
‫َ‬
‫ﻛﺮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي روز ُﭘﮁﺎﻳﺎن ﭤﻲ!‬ ‫ﮬﻮت َ َ‬
‫َ‬
‫ﺟﻲ ﻛﺎ ِ‬
‫אﭼﮡ ِ‬
‫ﺳﻚ َ‬
‫روح ﮐﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫אوﮬﺎﻧﺠﮍي َ ِ‬
‫ﺳﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬ ‫ِ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫ﮬﺖ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬

‫ﺗﻮ ﻟﺌﻪ ِ‬
‫ﮭﺮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬ ‫َ‬ ‫ﺗﻮﺋﻲ َﺗﻮن َ‬
‫ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮٽ אﭼﻴﻦ ﺟﻲ ﮔ َ ِ‬ ‫ﺳﺮ ِ‬‫ِ‬
‫ﮔﮭﻤﺎﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬ ‫ﮔﮭﻮرﻳﻮ ُ‬
‫ﭘﺎڻ ُ‬ ‫ُ‬
‫َ َ‬ ‫אﻳﻨﺪﻳﺲ َאﮬﮍي َ‬
‫دوﺳﺖ אوﮬﺎﻧﺠﮍي َ ِ‬
‫در‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬ ‫ﺣﺎل ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﮘﭽﻲ‪َ ‬ﭘﻠﺌﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲ َ ِ‬
‫ور‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎرﺋﻮن ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ِ ،‬ﭤﻲ وﻳﭽﺎري‪ِ ‬‬
‫وﻳﭡﻲ َ‬
‫ڏک وﺳﺎﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﺳﺎرو ﻣﻄﻠﺐ ﻣﻮن ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ َאﭼﻲ َ‬
‫ﻛﻨﮭﻦ َ ِ‬
‫ﭘﺮ ﻣﻴﺎن‪-‬‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﭘﻮﭤﻴﻮن ﭘﭩﺎﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬
‫ﮬﺖ ِ‬‫ِ‬
‫ڌر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪-‬‬ ‫ُ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ُ “‬אﺗﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬دﺳﺖ ُ‬
‫ﻣﺒﺎرכ َ ِ‬
‫ﺳﻨﺪﻳﻮ ﻳﺎر َ‬
‫ﺳﮇאﻳﺎن ﭤﻲ‪.‬‬ ‫َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٤‬‬
‫ﮬﻨﻴﮍي ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻳﺎد‪ ،‬آري‪ ‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻴﻮن!‬
‫ِ‬
‫وﻳﺎ وﻳﺴﺎﮬﻲ ِﻧﻜﺮي‪ ،‬ﻋﺸﻖ ڏﻳﺌﻲ ِאﻣﺪאد‪.‬‬

‫ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ُ ،‬ﻋﻤﺮ ِﻣﮍﻳﺌﻲ َﺑﺮﺑﺎد‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﭜﻴﻨﺮ ﭔﺎﺟﮭﻮن‬
‫َ‬
‫ﺟﻲ دﻟﮍي‪ ،‬ﺷﺎل ﻛﻨﺪא دي ﺷﺎد‪.‬‬ ‫دردﻣﻨﺪن ِ‬
‫َ‬
‫ﭘﻨﻲ ﺳﭛ ُﻣﺮאد‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻨﺪي ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ُ ،‬‬‫”ﺳﭽﻮ‪َ “‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٥‬‬
‫وﺳﺎﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬وري وﻳﮍﮬﻮ‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻮﮬﻴﺎرل‬ ‫آ‪‬‬
‫ﻧﮭﻦ ﺟﺎن ﭔﮅي‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﭤﻲ ﭘﺎﺋﻴﻦ‪-‬‬ ‫ﭔﺎﻧﮭﻮن ﭔﺎ َ‬
‫ﻣﻮن َﺗﺆن ﭼﺖ ﻧﻪ ﭼﺎﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ﭤﻴﺲ ِאﻳﻼزڻ آﺋﻴﻦ‪-‬‬‫ﻴﮍﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻣﻮﻧﮭﻮن ﻣﺪאﻳﻮن ﭤ ُ‬
‫ﭘﺴﺎﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڻ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ‪-‬‬ ‫َ‬
‫آ‪ ‬ﻛﻨﻴﺰכ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﺗﻮن ﺗﺎ ﻣﻨﮭﻨﺠﮍو‬
‫ِ‬
‫ﻻﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ﭔﻴﻮ ﻋﻴﺐ ﻧﻪ ِ‬
‫ﺳﻤﺠﮭﺎﺋﻴﻦ‪-‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‬ ‫ﺣﻼج ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن َאﻻ‪َ ” ،‬‬ ‫َ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ ُ‬
‫ﺣﺎل‬ ‫ِ‬
‫ﺳﮣﺎﺋﺞ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‬
‫ِ‬ ‫ُ‬ ‫ﺳﺎرو ِ ُ‬
‫ﺳﺮ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٦‬‬
‫آ‪َ ‬אﭼﻲ َ ُ‬
‫رہ رאت ‪َ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻨﮭﻨﺠﺎ َ‬
‫ﻳﺎر وي!‬
‫אوﮬﺎﻧﺠﮍي ِ‬
‫ﺗﺎت‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫آھ‬
‫روح ﮐﻲ‪ِ ،‬‬‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن َ‬
‫ﻣﻠﻜﻦ ۾‪َ َ ،‬‬
‫ﺳﻨﺪﻳـ َﻮ ڏאڍي ِ‬
‫ذאت‪.‬‬ ‫َﻣﺸﺮ آﮬﻲ ُ َ‬
‫ﮬﻴﻨﻴﮍي ﮐﻲ ﮬﻴﮭﺎت‪.‬‬ ‫אﭼﮡ ري‪ ‬אوﮬﺎن ﺟﻲ آﮬﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َ َ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎڏﮬﻮن ﭤﻴﻨﺪي ڏאت‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ ِﺗﻨﮭﻦ ِ َ‬
‫ﺳﺮ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٧‬‬
‫ٗآء وﻳﮍﮬﻲ ﺗﻮن ﺗﺎ وس‪ ،‬وي‪،‬‬
‫َﭜـﻠﻮ‪َ َ ُ ،‬‬
‫ﭘﻨﮭﻞ ﻳﺎر ﻣﻴﺎن!‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﻣﻮن ﮐﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻮ‪ ،‬ڏאﮬﺎ ڏي ﻛﻮ َ ُ‬

‫ڏس‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﭘﺲ‪ ،‬وي‪.‬‬‫אﭼﻲ َ ُ‬ ‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﺣﺎﻟـﮍو‪َ َ ،‬‬
‫ﭘﺮﻳﻢ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫َ‬
‫وﭠﻲ ﮔﺲ‪ ،‬وي‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻮﻟﻲ ِ‬‫ﻛﺎﮬﻲ ِאﻳﻨﺪي ﻛﻴﭻ ڏي‪ ،‬ﮔ ِ‬
‫ﻣﺎن َﺗﺮس‪ ،‬وي‪.‬‬‫َﭘﻮي ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ َ‬
‫وﻳﮭﮡ آﮬﻲ ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ﺑﻨﺎ ﻋﺸﻖ ﻋﺒﺚ‪ ،‬وي‪.‬‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ “‬آھ ﺳﺮس‪ ،‬وي‬ ‫ﺳﻮز אوﮬﺎن ﺟﻮ ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٨‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ ‬ﺳﺎن !‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ ‪ ،‬ﺳﭵﮡ‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﺎ ِﻧﻴﻨﮭﻦ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫אﭼﻲ ﻻﻳﻮ ِ‬
‫ﮬﻮت ﻛﻨﺪﻳﻦ ﻛﻮ ﮬﻴﺌﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻣﺎﻣﺮي‪،‬‬ ‫َ‬

‫ﻣﺎرﻳﺲ אﻧﮭﻲ‪ِ ‬‬
‫وﮢﻴﺌﻲ ﺟﻴﺌﻦ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎ ﺗﺎ ﻛﻴﺌﻲ ﭘﺎﻧﮭﻨﺠﻲ‪ ،‬ﺟﺎﻧﻲ‬
‫ﻛﺌﻲ‪ ،‬آ‪ُ ‬ﭘﮡ ﻛﺮﻳﺎن ﺗﻴﺌﻦ!‬ ‫ﺟﮭﮍي ُﭘﻨﮭﻞ ﺗﻮ َ‬
‫ﺳﻨﺪو َ‬
‫ﻧﻴﮭﻦ‪.‬‬ ‫ﻛﮇﮬﻴﻦ‪ ،‬ﻧﺎﻟﻮ َ‬
‫ِ‬ ‫وﭠﻨﺪي‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺎن‬
‫ﺳﻴﺌﻦ‪.‬‬‫وري وﮬﺎرﻳﻮ وﻳﺠﮭﮍو‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪٩٩‬‬
‫ُ‬
‫ڏوﻧﮕـﺮ ڏﮬﺎﮢﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻮن ڏورאﭘﻮ ﭤﻮ ڏﺋﻲ!‬ ‫ِאﮬﻮ‬
‫ﮬﮭﮍא ﮬﻮت ﺗﻮن‪ ،‬ﭤﻲ وﻳﺠﮭﺎ وﺳﺎرﻳﻦ‪.‬‬‫ﮬﺎري ِ‬

‫ﮬﻴﮇي ﮬﻮڏي ﭤﻲ ﮔﮭﻤﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻮن ﻧﺎل ﻧﻪ ﻧﮭﺎرﻳﻦ‪.‬‬
‫ﭜﻨﭝﻮرﺋﻮن ﺑﻴﺰאر ﭤﻲ‪ ،‬ﭼﻲ ﺳﺎﻧﻮل ﺳﻨﭝﺎرﻳﻦ!‬
‫ﭘﺎڻ ”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﭘﺎﮢﮭﻴﻦ‪ ،‬وﭸﻲ ﺳﺎﮢﻦ ﺳﻠﮭﺎڙﻳﻦ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪١٠٠‬‬
‫وﺳﺌﻮن ﺗﺎ ﻧﻪ وﺳﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﭜﻠﻮ َ‬
‫ﻳﺎر ڙي‪،‬‬
‫آ‪ ‬אوﮬﺎﻧﺠﮍي آﮬﻴﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮ ﻣﻴﺎن!‬
‫ﺳﻜﺎﺋﻲ‪ ‬ڏي ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﻧﻴﮡ ﻧﮭﺎر‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﮬﻴﮇي ﻧﻪ ﮀـﮇﻳﻦ؛ ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ َ‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎر‪.‬‬
‫ﺗﻮﮐﻲ ڏﺳﺎن ﻣﻮن َڏﺳﻴﻦ‪ِ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﻛﮭﮍي ﭘﺎر‪.‬‬
‫رﮬﻲ‪ ،‬ﮔﻮﻧﺪر ڏﻳﻨﮭﻦ ﮔﺬאر‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫ﺻﺒﺮ ۾ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪101‬‬
‫ﺳﺮ ِאﻧﻬﻲ‪ ‬ﺟﻲ ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن!‬ ‫ﻛﺎﺋﻲ‪ُ ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻫﺌﻲ ﻧﻪ ﻣﻮن َ َ‬
‫ﻛﻞ‬ ‫ُِ‬
‫وאﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻫﻲ‪ ‬ورאﮢﻲ وאري ِ‬‫ﺳﻴﻢ ﻛﮇﻫﻴﻦ‪ِ ،‬‬ ‫אڳ ﻧﻪ ُ َ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺟﺎ ﺳﻤﺠﮭ ِ‬
‫ﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻧﻪ َﮘﺮﻫﮡ ﺟﮭﮍي‪،‬‬
‫وﭸﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫وﻳﺴﺎه‬ ‫ﺛﻮאب ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﮍي‪ ،‬ﺳﭛ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ڏوه‬
‫آﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺎﺋﻲ ﺣﻘﻴﻘﺖ َ‬
‫ﺳﺮ אﭼﺎﻧﻚ ِ‬
‫ﺣﺎل ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎﻧﭝﺞ ﮘﺎﻟﻬﮍي‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﺎ ﭘﺮﺟﮭﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪102‬‬
‫رﻫﺒﺮ روز ﺑﺮوز‪َ ،‬אﭼﻦ ﻣﻮن ڏي ﻳﺎر ﺟﺎ!‬
‫ﺳﭙﻴﺮﻳﺎن ﺟﻮ ﺳﻮز!‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ُ ،‬‬ ‫ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ َ‬
‫ﺳﻠﻴﺎن َ‬
‫ﺳﻚ ﺳﺮوز‪.‬‬ ‫ﻛﻴﮍو ِ‬‫َאﻧﺪر ﻣﻨﺠﮫ ﻋﺠﻴﺐ ﺟﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻫﻴﻜﻨﺪ ﻛﺎرڻ ِﭤﻲ ﻛﺮﻳﺎن‪ ،‬ﺧﺎﻃﺮ אﻧﺪر ﺧﻮض‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺷﺎل ﻛﻨﻬﻴﻦ ﺗﻲ ﻧﻪ ﭤﺌﻲ‪ ،‬ﺳﻨﺪو ﺟﺎﻧﺐ ﺟﻮز‪.‬‬
‫آﺋﻴﻮ‪ ،‬آرﻳﺎﮢﻲ ِאﻣﺮوز‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אﺟﮭﻮ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪103‬‬
‫ﺳﺮ ﺗﻲ ﺳﻬﻨﺪي ۡ‬
‫آن‪،‬‬ ‫ﻃﻌﻨﺎ ِ َ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﺳﺎري ﻟﻮכ ﺟﺎ!‬ ‫َ‬
‫آن‪.‬‬‫ﻫﺖ ﻛﺎ رﻫﻨﺪي ۡ‬ ‫ﭔﺎﺟﻬﻮن ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ‪ ،‬رאﺗﻴﻮن ِ‬
‫ﻛﺎف ﻣﻨﺠﮭﺎرﺋﻮن ﻛﺎﻛﻴﻮن‪َ ،‬ﻟﻌﻠﻦ ﻟﻮري ﻟﻬﻨﺪي ۡ‬
‫آن‪.‬‬
‫آن‪.‬‬‫َﭘﺴﮡ ﺑﻨﺎ ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ‪ ،‬ﭠﺎﻫﻪ ﻧﻪ ﭔﺌﻲ ﻛﻨﻬﻦ ﭠﻬﻨﺪي ۡ‬
‫ﭜﻨﭝﻮر ۾‪ ،‬ري‪ ‬ﭔﺎروﭼﻲ ﻧﻪ ﭔﻬﻨﺪي ۡ‬
‫آن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻫﻦ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ِ‬
‫آن‪.‬‬‫ﻛﮃ ﻛﻬﻨﺪي ۡ‬ ‫ﺳﻚ َﮐﻮن‪ ،‬ﻛﻴﭽﻴﻦ َ‬ ‫ﺳﭽﻲ‪ِ ‬‬‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪104‬‬
‫دل ﺟﻴﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻮﺳﺎن אورﻳﺎن!‬
‫ﻛﻦ ﺳﺎن‪َ َ ،‬‬
‫ﺗﻚ وﻳﭡﻲ ِﭤﻲ ﺗﻮرﻳﺎن‪.‬‬ ‫ُﮘﺠﮭﻴﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﻛﺮﻳﺎن َ‬
‫ﺳﻚ ﺟﻮ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺳﺎه אﻧﺪر ﭤﻲ ﺳﻮرﻳﺎن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﮙﻮ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺳﺎروﺋﻲ ڏورﻳﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻚ אوﻫﺎن ﺟﻲ َ‬
‫ﺳﺮ ﭤﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ڏﻳﻬﻪ‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ﻛﺎڻ אوﻫﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﭼﺖ ۾ ﭼﺮﺧﻮ ﭼﻮرﻳﺎن‪.‬‬
‫ﭘﺎڻ ﮔﮭﮣﻮ ِﺋﻲ ﮔﮭﻮرﻳﺎن‪.‬‬‫אﮜﮡ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ آ‪ ‬ﺗﻮن ﭘﻴﺎرא‪ُ ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪105‬‬
‫َ‬
‫אوڙכ אوﻫﺎﻧﺠﮍي آﻫﻴﺎن!‬ ‫ﻫﻴﻨﺌﻦ ﻧﻪ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺎرﻳﻮ‪،‬‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻲ آﻫﻴﺎن وو ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﭔﺎروﭼﺎ‪ ،‬ﭘﻮرﻫﻴﺖ ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘﺎرﻳﻮ‬
‫َ‬
‫ﺳﮛ ﻧﻪ ﭤﻲ ﻛﻮ ﺳﺎﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫آﺳﺮوﻧﺪي وو آﻫﻴﺎن ﻣﻴﺎن‪ ،‬وאڳ ُﻣﺌﻲ‪ ‬ڏي وאرﻳﻮ‬
‫ِ‬
‫ﻻﻟﭻ ﻧﻪ ﭤﻲ ﻻﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫ﻟﻜﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺗﻮه ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎن ﺗﺎرﻳﻮ‬ ‫َ‬
‫ڏאڍא ڏوﻧﮕﺮ ِ‬
‫َ‬
‫ﮀﭙﺮ אﮘﻴﻮن ﻧﺎ ﺗﻪ ﮀﺎﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫آ‪ ‬אوﻫﺎﻧﺠﮍي وو آﻫﻴﺎن ﻣﻴﺎن‪ ،‬وﺳﺌﻮن ﻛﻴﻢ وﺳﺎرﻳﻮ‬
‫َ‬
‫ﺟﻮڙ אوﻫﺎن ﺟﮍي آﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻦ ﮘﺎرﻳﻮ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﺎﻧﻮل ِאﻧﻬﻲ‪ ‬وو ﺳﮅ ۾ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﮘﺎﻟﻬﻴﻦ‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ ڏي ﻛﺎﻫﻴﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻫﻮت אوﻫﺎن ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِ‬
‫ﻛﻲ ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎرﻳﻮ‬ ‫آ‪َ ُ ‬‬
‫אﻛﻨﮃي وو‬
‫ِ‬
‫ﮘﺎه ِ َ‬
‫ﺑﺮه ﺟﻮ ﭤﻲ ﮘﺎﻫﻴﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪106‬‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﺟﺎ!‬‫ِ‬ ‫رﻫﻮ ﻣﻮن وٽ رאت‪ ،‬אڙي ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ‬
‫آ‪ ‬אوﻫﺎن َﺗﻮن ﺻﺪﻗﻲ‪ ،‬ﺟﺎ وאﺋﻲ ِ َ َ‬
‫ﻣﭡﻴﻮ وאت‪.‬‬
‫ﭔﺎروﭼﺎﮢﻲ ِ‬
‫ذאت‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫َﭘﺴﺎن َ َ‬
‫אﮐﮍﻳﻦ ﺳﺎن‪،‬‬
‫ﺟﻲ آﻫﻲ ﺗﺎ ِ‬
‫ت‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﻦ ِ‬
‫ﺳﻨﺪو ﺳﺎٿ‪.‬‬‫ُﻫﺌﻲ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺎﭤﻴﻮ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ َ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪107‬‬
‫ﺗﻮن آ‪ ‬آرﻳﺎﮢﻲ אوري‪،‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ دאﻣﻦ ﻟﮙﮍي آﻫﻴﺎن!‬
‫آﻳﺲ ﮔﮭﻮري‪.‬‬‫ﮔﮭﺮﺋﻮن َ‬‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬آ‪َ ‬‬ ‫ﺳﺮ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺎﻣﻞ ﻛﮇﻫﻦ ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ڏوﻧﮕﺮ ﺳﮕﮭﺎن ڏوري‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﭼﺖ وﺋﻴﻦ ﺗﻮن ﭼﻮري‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﻛﺎ ﺟﺎ ﺗﻨﺪ ﻃﻠﺐ ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻫﺖ ﺗﻮ ري‪.‬‬ ‫ﻤﺎﮢﻲ َ‬
‫ﭘﺎڻ ﺳﺎن‪ُ ِ ،‬ﺗﺮ ﻧﻪ رﻫﻲ ِ‬ ‫ﻧﻴﻮ ﻧ ِ‬
‫ﺳﮓ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ُﭘﭵﻲ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﭤﻮري‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪108‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﺗﺎﻳﻮ ﻃﺒﻴﺒﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭔﻜﻴﻮن وﺟﮭﺎن َﺗﻦ ﺟﻮن!‬
‫َﭔﻦ ُ ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎڻ ِﻧﻬﺎل ﻛﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺎرﻳﻮن َ‬
‫ﺣﺒﻴﺒﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬ ‫ََ‬
‫ﻧﻈﺮ‬
‫آزאرﺋﻮن آزאد ﻛﻴﻮ‪َ ،‬אﭼﻲ ﻋﺠﻴﺒﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫دل ﮐﻲ دﻻﺳﻮ ڏﻧﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن َﻗﺮﻳﺒﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬
‫ڏﻳﻨﺪא ”ﺳﭽﻮ“ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮔﻮش ِﭜﻲ ﻏﺮﻳﺒﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪109‬‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ ڏאڍي ﺳﺎن ﻻﻳﻮ ﺳﻲ‪،‬‬
‫ﻫﺎﮢﻲ ﻛﻴﺌﻦ ﻛﺮﻳﺎن!‬ ‫آ‪ ‬ﺗﺎ ِ‬
‫ﻫﺖ ﭜﻴﻨﺮ ﭜﺎﻳﻮﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﻮﻟﻮ َ‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﻋﺸﻖ َ‬
‫َ‬
‫ُﭘﮁﻲ אﺳﺎن ﺟﺎ َﭘﮑﮍא‪ ،‬אدﻳﻮن אﺟﮭﻮ آﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ﻫﺖ ﻃﻌﻨﻦ ﺗﺎﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﺷﻬﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺟﻮ ڏﻧﺎﺋﻮن ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﻮ َﭘﻠﺌﻪ ﭘﺎﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬
‫ﭼﻤﻲ ﭼﺎﻳﻮ ﺳﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﻫﺎﮢﻲ ُ‬ ‫ﺳﻮﺋﻲ ”ﺳﭽﻮ“ ِ‬‫ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪110‬‬
‫אﺳﻴﻦ آﻫﻴﻮن! ﮀﺎ אﺳﻴﻦ آﻫﻴﻮن؟‬
‫ﭔﻴﻠﻲ‪ ،‬ﻧﭥﺎ ﭴﺎﮢﻮن‪ ،‬ﮀﺎ אﺳﻴﻦ آﻫﻴﻮن!‬
‫ذري ﺑﺎرאن ﺑﺮﺳﺎﺗﻴﻮن ﻻﻳﻮن‪ ،‬ذري َﭔﺮن ﭤﻴﻮن وڏﻳﻮن ﺑﺎﻫﻴﻮن‪.‬‬
‫ﻟﻮچ ﻣﭥﻲ َﺗﻮن ِ‬
‫ﻻﻫﻴﻮن‪.‬‬ ‫ذري ﭘﮍﻫﻮن ﭤﺎ ﻧﻤﺎزאن روزא‪ ،‬ذري َ‬
‫ذري ﭼﺌﻮن ﭤﺎ ”آﻫﻴﻮن َאﺳﻴﻦ ﺋﻲ“‪ ،‬ذري ﭼﺌﻮن ﭤﺎ ”אﺻﻞ ﻧﺎﻫﻴﻮن‪“.‬‬
‫وﻫﺎﻳﻮن َ‬
‫ﻧﻴﮣﺌﻮن وאﻫﻴﻮن‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫ﻫﻦ دل ﮐﻲ‪ ،‬ذري‬
‫ذري آرאم آﻫﻲ ِ‬
‫ذري ﭼﺌﻮن ﭤﺎ ”אﺳﺎن ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﺗﻮ“‪ ،‬ذري ﭼﺌﻮن ﭤﺎ ”אﺳﻴﻦ ﮀﺎﻫﻴﻮن‪“.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ אﺻﻠﺌﻮن ﺳﻮﺋﻲ آﻫﻴﻦ‪ُ ،‬‬
‫ﭠﺎه ﻫﺘﻲ ﭔﻴﻮ ﻛﻴﻬﻮ ﭠﺎﻫﻴﻮن!‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪111‬‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺴﺖ ﻣﺠﻨﻮن ﻛﻴﺎ‪َ ،‬‬
‫ﻛﺌﻴﻦ ﺧﺎﺻﺎ ﺧﻤﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬
‫אﺻﻞ َﮐﻮن ﻋﺎﺷﻘﻦ آﻫﻲ‪ ،‬ﻣﭥﻲ ُ‬
‫ﺳﻮري‪ ‬ﺳﻮאري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬
‫َِ‬
‫ﻫﺘﺌﻮن ُﻣﻨﻬﻦ ﺳﺎ ﻧﻪ ﻣﻮڙﻳﻨﺪي‪ ،‬ﻫﻮﻧﺪي ﺟﺎ وره وאري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻮٺ ﻛﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬ ‫ﺟﻲ‪َ ُ ،‬‬
‫ﻛﭡﻦ ﮐﻲ‬ ‫ﺳﮣﻮ ﺟﺎ ﻣﻴﺮ ﻣﺤﺒﺖ ِ‬
‫َ‬
‫ﺟﻮش ﺟﺎﮘﺎﻳﻮ‪ ،‬ﺗﻨﻴﻦ ﻛﻬﮍي ﺗﻴﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬ ‫ﺟﻨﻴﻦ ﮐﻲ‬
‫ﻫﻲ ﻋﻴﺶ َ‬
‫ﻋﺎﻟﻢ ﺟﺎ‪ ،‬ﻫﻠﻴﺎ ﺳﻲ ﻫﻴﻚ وאري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬ ‫َ‬
‫ﮀﮇي ِ‬
‫ﺳﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﮅ َ‬
‫ﺳﺎر‬ ‫َ‬
‫ﺣﻴﺮت ۾‪ ،‬ﮀﮇﻳﺌﻮن ُ‬ ‫ﭘﻴﺎﺳﻲ ُ‬
‫ﻫﻮ‪‬‬
‫وאﺋﻲ وﺳﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬
‫ﺑﺎب ڏس ﺗﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﺳﭝﺎ ِ‬ ‫ِ َ‬
‫ﺑﺮه ﺟﻲ َ‬
‫ﺟﻲ אﻧﺘﻈﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪....‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬

‫ﺳﺎﺟﻦ ﺟﻲ‪ ،‬אﭼﮡ ِ‬ ‫ﺳﺪא ﺗﻦ ﮐﻲ آ‬
‫ﻫﺘﻬﻴﻦ‪َ ،‬ﻣﺘﺎن ِﭤﺌﻴﻦ ُ‬
‫ﻫﺖ ﻣﻴﺎري‪ ،‬ﻟﻮ‪...‬‬ ‫ﻛﻲ َ‬ ‫”ﺳﭽﻴﮇﻧﺎ“ َ‬
‫ﺳﻤﺠﮫ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪112‬‬
‫ﻛﮇﻫﻦ َאﻻﺟﻲ ِאﻳﻨﺪא‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﺎﻧﮕﻴﮍא‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫אﭼﻲ وאڌאﻳﻮن ڏﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮕﮭﻲ אﭼﮡ ﺟﻮن ﻛﺎﻧﮓ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ﻧﻴﻨﺪא‪.‬‬‫ِ‬ ‫ڏﻳﺌﻲ دﻻﺳﺎ دل ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬ﻧﺎل‬ ‫ِ‬
‫ﭤﻜﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﭤﻴﻨﺪא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﻫﻚ ِ‬ ‫ِאﻫﻲ אﻣﻴﺪאن آﻫﻦ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﻦ ڏﻧﺪא ڏوﻫﻪ אﺳﺎن ﺟﺎ‪َ ،‬ﺑﺪﻳﻮن ﺳﭛ ﺑﺨﺸﻴﻨﺪא‪.‬‬
‫ﮔﻮﻟﻲ ﺳﺎڻ ﮔﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫آﻫﻲ אوﺳﻴﮍو אﮐﮍﻳﻦ ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫َ‬
‫َ‬
‫ﻫﻮت אڏﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﻛﻴﭻ وﮢﻦ َﮐﻮن َﭘﭩﻲ َﭘﮑﮍא‪ ،‬آﮢﻲ ِ ِ‬
‫ﻫﺖ‬ ‫َ‬
‫ﻛﻴﻦ ﮀﮇﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﭘﺎﻧﻬﺠﻮ ِ َ‬ ‫ﺳﻨﺪאن آ‪ِ ،‬‬ ‫ﺟﻴﻬﻮ ﺗﻴﻬﻮ ”ﺳﭽ ُﻮ“ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪113‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ِڏﻳﻦ ﺻﻼﺣﺎن‪’ ،‬ﭼﺖ َﺗﻮن ﭼﺮﺧﻲ ﻻﺋﻴﻦ‘؛‬
‫ﻛﻲ ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن!‬ ‫ﻛﺘﻴﺎن ِ‬ ‫آ‪َ ‬‬
‫رאﺗﻴﻮن ڏﻳﻨﻬﺎن روﺋﺎن ُאﻧﻬﻦ ﻟﮗ‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ِ ُ‬
‫ﭤﻴﻢ َﭘﺮאﻫﺎن‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻫﻮت אﮘﺎﻫﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﻲ ﭤﻴﻨﺪي‪ ،‬ﺟﮇﻫﻦ ِאﻳﻨﺪא ﻛﻲ‬ ‫دل ﺟﻤﻌﻴﺖ ﺗﮇﻫﻦ ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫אﻧﻬﻲ‪ ‬ﺟﻲ وﻳﭡﻲ אﭼﮡ ﺟﻮن‪ ،‬روز ﻧﻬﺎرﻳﺎن ِﭤﻲ رאﻫﺎن‪.‬‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫אدﻳﻮن ِ‬
‫ﺳﮣﻲ אﺳﺎن ﺟﻮن آﻫﺎن‪.‬‬ ‫وאﻟﻲ ورאﺋﻲ وري َﭜﻨﭝﻮر ڏي‪ُ ،‬‬ ‫ِ‬
‫ﻋﺮض ِאﻻﻫﺎن‪.‬‬‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ َ َ‬ ‫ﺳﭝﺌﻲ ” َ ُ‬
‫ﻛﻴﻮن ﻗﺒﻮﻟﻴﺖ َ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪114‬‬
‫אﭼﻲ ُ‬‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﮡ ﻋﺮض ﻫﻲ!‬ ‫אﭼﻲ ڏس ﺣﺎل ُﻣﻬﻨﺠﻮ‪ ،‬آ‪ِ ‬‬
‫آ ِ‬
‫َِ‬
‫ﻛﺎﺗﻦ ﮐﻲ َ ِ‬
‫رﻫﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ ﺗﺎ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻴﻮ‪ ،‬ﻃﺎﻗﺖ ﻧﻪ‬
‫ﺳﻨﺪو‪ ،‬آﻫﻲ אوﻫﺎن ﮐﻲ َﻏﺮض ﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻣﺸﺘﺎق ﺟﻲ ﻣﺎرڻ َ‬
‫وﭸﻲ ﭔﺌﺎ ﮀﻮ ﭘﮁﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﺗﺎ ﭘﺮوڙي ﮘﺎﻟﻬﮍي‪،‬‬

‫ڏאﻫﺎ ِ‬
‫درد ﭔﻴﻮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻧﻪ آﻫﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺐ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ َﻣﺮض ﻫِﻲ‪.‬‬
‫دل َﮐﺴﻲ ﻣﻮن َﮐﻮن وﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻣﻮﭨﻲ ﻧﻪ آﺋﻴﻦ ﮀﺎ ﭼﻮאن‪،‬‬
‫אﭼﻲ‪ ،‬آﻫﻲ אوﻫﺎن ﺗﻲ َﻗﺮض ﻫِﻲ‪.‬‬ ‫َ َ َ‬
‫ﺳﺎﺟﻦ ِ‬ ‫ﺳﮅ َﻟﻬﻮ‬
‫ُ‬
‫ﻧﻴﺘﻲ ﻧﻤﺎز‪،‬‬ ‫َ‬

‫אﭼﻲ אﻣﺎم ِﭤﻲ‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﻲ אﺳﺎن ِ ِ‬
‫آ‪ِ ‬‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺗﻲ ﻓﺮض ﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﺮڻ ﺻﺪﻗﻲ َאوﻫﺎن َﺗﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ” ُ‬ ‫ﺳ ُﺮ َ‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪115‬‬
‫ﻫﻜﻲ ڏﻫﺎڙي ﭘﻴﺮ ﻣﻐﺎن‪ ،‬ﻣﻮن ﮐﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﮘﺠﮭﻲ ﻓﺮﻣﺎﺋﻲ!‬
‫ِ‬
‫ََ‬
‫ﺳﻠﮡ ﺟﮭﮍي ﻧﺎﻫﻲ ﺳﺎ‪ ،‬ﺟﺎ آڻ ﭘﺮﻳﻦ ُﭘﺮﺟﮭﺎﺋِﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻤﺠﮭﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫ﻋﺎم ﻧﻪ َ َ‬
‫ﻣﭹﻦ אن ﮐﻲ‪ ،‬ﺟﺎ ﺻﺎﺣﺒﻦ َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﭧ ﻣﻨﺠﮭﺎرﺋﻮن َﻣﺌﻲ ﺟﻲ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﺳﺎﻗﻲ‪َ ُ ‬‬
‫ﺳﺮכ ﭼﮑﺎﺋِﻲ‪.‬‬ ‫َ َ‬
‫ﭘﻴﺎﻟﻲ َﻣﻮن ﭘﺮوאز ﭤﻴﻮ‪ ،‬وא‪ِ ‬‬

‫وﺋﻲ ِﭔﻲ وאﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻫﺖ ﻫﺎرאﺋﻲ‪.‬‬
‫’ﻋﺒﺪ‘ ﭴﺎﺗﻮ ﭤﻲ ﺟﻨﻴﻦ‪ ،‬ﺗﻦ ﺑﺎزي ِ‬
‫’ﺣﻖ‘ َﮐﻮن ’ﺣﻖ‘ ﻧﺼﻴﺐ ﭤﻴﻮ ﭤﻲ‪ ،‬ﻣﺪﻋﺎ ”ﺳﭽﻮ‪َ ‬‬
‫ﺳﻨﭝﺎﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪116‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ‪ِ ،‬אﺗﻲ ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ِ‬ ‫ﻏﺮﻳﺐ‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻫﻮت‬
‫אﮜﮡ َ َ‬
‫آﺳﺮوﻧﺪ ﺟﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﻮن ﭘﺎﮢﺌﻮن ﭴﺎﮢﻲ‬
‫ُ‬
‫ﻣﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﻫﻮت َ ِ‬
‫ﻫﮣﻲ ﮀﻮ‬
‫وﻧﺪر ﺟﻲ وﮢﻦ ۾‪ ،‬ﺣﺐ ﻣﻨﺠ َﮭﻮن ﻫﻮﺗﻴﺎﮢِﻲ‬
‫ﻣﻮن ﺗﺎ ﮔﮭﮣﻮ ﻧﻬﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﭤﻮرא ﮔﮭﮣﺎ ڏﻳﻨﻬﮍא‪ ،‬ﻫﻦ ﻋﺎﺟﺰ ﺳﺎن آرﻳﺎﮢِﻲ‬
‫َ ُ‬
‫ﻣﺎن ﮔﮇ ُﮔﺬאرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﻫﻴﻜﻠﻲ‪ ،‬ﭘﺮت ﻣﻨﺠﮭﺆن ﭘﺎﭴﻴﺎﮢﻲ‬
‫ِ‬ ‫אﭤﻲ َ‬
‫ﻫﻠﻲ‬
‫َِ‬
‫ﺳﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﺟﮇﻫﻦ ﺳﺎﻧﻮل‬
‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ُﭘﻨﻬﻮن ﭴﺎم ُﭘﭵﺎ ِﮢﻲ‬ ‫ﮀﮇي وﺋﻴﻦ َ َ‬
‫َِ‬
‫آزאرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﻫﻲ‪ ‬ﻛﻴﺌﻦ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﻟﮗ ُ ِ‬

‫ﺳﭹﺎﮢﻲ‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ َ َ‬
‫ﻛﮃ ﻗﻄﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪117‬‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎڻ!‬ ‫رﻫﻨﺪ ﻫﻮﺗﻦ ِري‪َ ُ ،‬‬
‫ﻫﻨﺪﻳﺲ‬ ‫ِ‬ ‫آ‪ ‬ﻛﺎ‬
‫ﻟﺌﻦ ﻟﺌﻦ ﻣﻨﺠﮫ ﻟﮙﻲ رﻫﻴﻮ‪ ،‬ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻮ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ﭘﺎڻ‪.‬‬ ‫وﻧﺪر ﺳﻨﺪي‪ ‬وאٽ ﺗﻲ‪ ،‬ﭘﺮزא‬
‫ﻫﻦ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ڏאڻ‪.‬‬ ‫ڏﻳﺮ ڏﻳﺌﻲ وﻳﺎ َ‬
‫ڏک ﺟﻮ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﻴﮍس ﭼﺎڻ‪.‬‬ ‫درد ﻣﻨﺪي دאﻧﻬﻮن ﻛﺮي‪ ،‬ﭼﻴﭩﻚ َ ُ‬
‫ﻣﺎن َאﭼﻲ ﭤﺌﻲ َ‬
‫ﻫﻦ ُ ِ‬
‫ﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻣﻬﻤﺎڻ‪.‬‬ ‫ﻛﮇﻫﻴﻦ‪َ ِ ،‬‬ ‫َ ِ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﮓ אوﻫﺎن ﺟﻮ‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﭴﺎڻ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪118‬‬
‫َ‬
‫ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻫﻮﺗﻦ ِري‪،‬‬
‫ﻛﻨﺪﻳﺲ ﻛﻮه ِ‬
‫رﻫﻲ!‬ ‫َ‬ ‫آ‪‬‬
‫ﻟﻬﻲ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻟﺌﻦ ُ‬ ‫َ‬
‫אﻧﺪر وره وﭤﺎڻ ﻛﻴﺎﺋﻮن‪ُ ،‬‬
‫ﻟﺌﻦ ﻣﻨﺠﮫ ِ‬
‫وﻳﻨﺪي ﻛﻴﭻ َ‬
‫ﻛ ِﻬﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻫﻲ‪‬‬ ‫ﮀﮇي ﺷﻬﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﺳﻬﻲ‪.‬‬ ‫ﻫﺖ َ‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ِ‬ ‫ﻛﻮﻧﻬﻲ ﻛﻮﻫﻴﺎر َل ِري‪َ ،‬‬
‫ََ‬
‫ﭔﺎروﭼﻞ َﭔ ِﻬﻲ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻮ‬ ‫ﻗﻮل ﭘﺎڙﻳﻨﺪو ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻨﮅن ﻣﻨﺠﮫ َﭘ ِﻬﻲ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﮔﮇﻳﻢ ﺳﺎﭤﻴﮍא‪َ ،‬ﭘ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪119‬‬
‫ﺟﺎﻧﺐ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﺎن ۾‪ ،‬آﺧﻮﻧﺪ ري!‬ ‫َ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﺎ ﭔﺌﻲ ﭘﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﺳﺒﻖ ڏﺋﻴﻦ ﻧﻪ ﺳﻮر ﺟﻮ‪ ،‬ﮐﺘﺎﺑﻲ ﻧﻪ ﮐﺎر‪.‬‬
‫ورق ﺳﭝﺌﻲ وאر‪.‬‬ ‫ﺣﺮف ﺻﺤﻴﺢ ﻛﺮ ﻫﻴﻜﮍو‪َ َ َ ،‬‬
‫ﻫﻴﺌﻦ َم ﻣﺎر‪.‬‬ ‫ﻧﻴﻨﻬﻦ وאرن ﮐﻲ ﻧﺎﺣﻘﻲ‪ُ ،‬ﻣﻼ ِ‬
‫ﻛﺘﺎﺑﻦ ﺟﻲ ﻛﺎر‪.‬‬ ‫َ‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن آﻫﻲ ﺗﻮﺋﻲ ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ ﺟﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺳﺒﻖ وﺳﺎر‪.‬‬ ‫ﭔﺎﺟﮭﻮن ﻧﺎﻟﻲ َ‬‫َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪120‬‬
‫ﻳﺎر ڙي ﻣﻴﺎن!‬ ‫ﭘﺮﺟﮭﻲ ﭘﺎڻ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬ﻛﻴﺮ آﻫﻴﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺳﭹﺎﮢﺎن‪.‬‬ ‫ﻛﺌﻲ‪َ َ ،‬‬
‫ﺻﻮرت ﺗﺎ ﻧﻪ ُ‬ ‫ﻣﻮﮘﺎﺋﻲ ِ‬
‫ِ‬ ‫َ َ‬
‫ﻣﻮرت‬
‫ﻫﺖ ﻧﻤﺎﮢﺎ‪.‬‬ ‫ﻛﻨﻬﻦ ﺗﺎ ﮘﺎﻟ َﻬﻴﺌﻮن‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن‪ ،‬ﭤﻴﺎﺳﻲ ِ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﺟﺎن ﺟﺜﻮ دل ﺳﭝﻮﺋﻲ‪ ،‬آڏא ِ َ‬
‫ﭤﻴﻢ آڏאﮢﺎ‪.‬‬
‫ڏﻧﻢ ڏאڍي ڏک ﺳﺎن‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﺟﺎ אورאﮢﺎ‪.‬‬
‫ﺧﻴﺎل ِﻧﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري‪ِ ،‬אﻧﻬﻲ‪ِ ‬ﻓﻜﺮ ُאڏאﮢﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫ﺧﺎم‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪121‬‬
‫دوﺳﺖ ﺟﻮ!‬‫َ‬ ‫אﻫﻮ َﺑﺮ ِﭜﻲ ﺑﺎزر ِ‬
‫آﻫﻪ‪ ،‬ﺟﺘﻲ دﻳﺮو‬
‫ڏوﻟﻲ ﭜﺎﺋﻴﺎن‪ ،‬ﺳﭙﻴﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﺳﺎ‪!‬‬ ‫ڏوﻧﮕﺮ ِ‬‫ُ‬
‫ﺳﻨﺪي ﺟﺎﻧﺐ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﭼﭙﻦ ﺳﺎن ﻣﻴﺎن‪،‬‬‫ﭼﻤﻨﺪﻳﺲ َ َ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎري ﻫﻴﻨﻴﮍي ﮐﻲ ﻫﺎ‪ ‬ﻫﺎ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻧﮓ ُאڏאﻳﺎن‪َ ،‬ﻟﮑﻴﻦ ﻻﻟﻦ ﻻ‪.‬‬
‫َ‬ ‫وﻳﭡﻲ‬
‫ﭘﺎﻧﮅﻳﮍא َﭘﻬﭽﺎ‪.‬‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﻴﭻ َوﮢﻦ ۾‪ ،‬ﻧﻴﺌﻲ‬
‫ﻫﻲ‪ ‬ﮔﺪאﮔﺮ ﮔﮇא‪.‬‬ ‫ﺳﭙﺮﻳﻦ ﺳﺎن‪ِ ،‬‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ ُ‬
‫ِ‬
‫ﺳﭵﮣﻦ ﮐﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲ‪ ‬۾ ﭘﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﭽﻮ“ َ‬‫” َ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪122‬‬
‫ڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﻫﺎﮢﻲ ﮔﮭﻮرﻳﻮ‪ ،‬ﻫﻮﺗﻦ ِري‪ ‬ﺳﺎرو ﺷﻬﺮ ﭜﻨﭝﻮر!‬
‫ﻫﻦ ڏﮐﻲ‪ ‬ﮐﻲ ڏور‪.‬‬ ‫ﻻﺋﻴﻨﺪא وو ﻟﻄﻒ ﺳﺎن‪ِ ،‬‬
‫ﻫﻲ‪ ‬ﻫﺎﻻﮢﻲ ُאن ﺟﻲ‪ ،‬ﺷ ُﻌﻠﻲ وڌڙو ﺷﻮر‪.‬‬ ‫َ‬
‫ِﻣﻨﺖ ﻧﻪ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ‪ ‬ﻣﻮﭨﻴﺎ‪ ،‬زאري ﻧﻪ آﻫﻲ زور‪.‬‬
‫ﻫﻨﻴﮍي ﻫﻮر‪.‬‬‫درﺳﻦ ﺳﺎڻ دﻓﻊ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﻨﺪو ِ‬‫َ َ‬
‫ﻫﻚ ﺟﻔﺎ ﭔﻴﻮ ﺟﻮر‪.‬‬ ‫رאه ﺗﻲ‪َ ِ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻨﺪن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪123‬‬
‫وس ﻧﻪ وﻳﭡﻴﺎس!‬
‫ﺣﺎل ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮ ﮐﻲ ﻫﻲ ﺋﻲ‪ ،‬آ‪ ‬ﺗﺎ ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘﺎر ڏي‪ ،‬ﻗﺎﺻﺪ ُﻣﻨﺠﺎن‬
‫אﻳﮇאﻧﻬﻦ ﻣﻨﻬﻦ ﻛﻴﻮ ﺑﻴﭡﻴﺎس‪.‬‬
‫ﮀﮇي وڃ ﻧﻪ ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ُ ،‬ﻣﻨﺞ دﻻﺳﺎ ﻛﻲ ڏﻳﺌﻲ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎرﻳﺎس‪.‬‬
‫ﭼﺌﻲ ﭔﮅאﻳﺎن ﺳﺮﺗﻴﻦ‪ ،‬ﻫﻦ ﺳﭕﺎﺟﮭﺎ ﺳﻲ ﺋﻲ‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎ وאر ﻧﻪ وﺳﺮﻳﺎس‪.‬‬
‫ﭘﺎﮢﺌﻮن ﭘﺮي ﻧﻪ ﻛﺮي‪ ،‬آ‪ ‬ﭘﭡﻲ‪ ‬אوﻫﺎن ﺟﻲ ﭘﻴﺌﻲ‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َﭘﮑﻲ ِﻧﻲ ﭘﻴﭡﻴﺎس‪.‬‬
‫ﺳﺎﭤﻲ ڏﻳﺞ ”ﺳﭽﻮ“ ِאﻫﻲ‪ ،‬ﻧﻴﺎﭘﺎ ﺗﻮن ﻧﻴﺌﻲ‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎ َﮔﮭﮣﻮ ُאﻛﻨﮉﻳﺎس‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪124‬‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﺳﺎڻ!‬ ‫ﭘﻬﻪ آﻫﻲ‪َ ،‬ﭜﻠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ َﭘﻨﮅڙو َ ُ‬
‫ﮀﻨﮡ ﺟﻴﻬﻮ‪َ ،‬אﺻﻞ َﮐﻮن ﻧﺎﻫﻲ‬

‫ﺳﻮ ﺗﺎ ِ َ‬
‫آﻫﻲ َ‬
‫ﺳﮛ ﺗﻪ ُﭘﻨﻬﻮن‪ ‬ﺳﺎڻ‪.‬‬
‫אﻳﻨﺪو‪َ ،‬אﭤﻢ آﺳﺮو‪َ ،‬‬
‫آﺳﺮ َ‬
‫ﻫﮇ ﻧﻪ ﻻﻫﻲ‬
‫ﭤﻴﻨﺪو ُﻣﺌﻲ‪ ‬ﺟﻮ ﻣﻬﻤﺎڻ‪.‬‬
‫ﮀﮇي ﺷﻬﺮ ﭜﻨﭝﻮر ﮐﻲ‪ ،‬ﻛﻴﭻ وﻳﻨﺪي ﻫﻲ‪ ‬ﻛﺎﻫﻲ‬
‫ﻟﮙﻢ ﭔﺎروﭼﻲ ﺟﻮ ﭔﺎڻ‪.‬‬
‫ﻛﻮڙي‪ ،‬ﺳﮛ ﺳﺎﮢﻦ ﺳﺎﻫﻲ‬
‫ِ‬ ‫ﻫﻲ‪ِ َ ‬‬
‫ﻛﻤﻴﮣﻲ‬ ‫* ِ‬
‫ﭘﺮ ﭘﺮﻳﻦ ڏﺳﻨﺪא ﭘﺎڻ‪.‬‬
‫ﻫﻲ‪ ‬ﻧﺎﻫﻲ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﭴﺎڻ ﺻﺤﻴﺢ ﻛﺮي‪ ،‬ﺗﻮڙي ﺑﺎب َ‬
‫ﺳﻨﺪن ِ‬
‫ﺗﻪ ﭜﻲ ﻧﻴﻨﺪא ﺳﭕﺎﺟﻬﺎ ﺳﺎڻ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪125‬‬
‫ﻣﻨﺼﻮر ﺳﻮري‪ ‬ﺗﻲ ﭼﮍﻫﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺮ ﻛﻨﻬﻦ ﭼﻴﻮ ﭤﻲ وאه وאه‪،‬‬

‫ﻋﺎﺷﻖ אﺗﻲ ﺋﻲ ﺳﺮ ڏﻧﻮ‪ ،‬אﻧﺎאﻟﺤﻖ ﭤﻴﻮ ﺳﭛ ﺳﺎه ﺳﺎه‪.‬‬
‫ﻋﺸﻖ אﭼﻲ ﻧﻌﺮو ﻫﻨﻴﻮ‪ ،‬ﭤﻴﺲ ﺳﭝﺎﺋﻲ ﺑﺎه ﺑﺎه‪.‬‬
‫ﻧﻈﺮ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻫﺎدي آﻳﻮ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﺳﻮﺋﻲ אﻻ א�‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻘﻦ ُ‬
‫ﺳﺮﻛﻲ ﺟﺎ ﭘﻴﺘﻲ‪ ،‬ﭤﻲ ﺳﭝﺎﺋﻲ ﻫﻮ ﻫﻮא‪،‬‬
‫ﻣﻨﺼﻮر‪ ،‬ﺷﻤﺲ ﺗﺒﺮﻳﺰ ﭘﺎرن‪ ،‬ﻫﭣ ﻛﻴﺎؤن ﺟﺎه ﺟﺎه‪.‬‬
‫وﻳﺎ ﺳﻤﻨﮉ ۾ ڏﻳﺌﻲ ﭨﭕﻲ‪ ،‬ﺳﺎرو ﻟﮅאﺋﻮن ُ‬
‫ﺳﮅ ﺳﻤﺎ‪،‬‬
‫אﻟﻒ ﺳﺎن ﺟﻲ ﮔﻢ ﻫﺌﺎ ﭤﻴﺎ‪ُ ،‬‬
‫ﻛﻞ ﺷﻲ‪ ‬ﻫﺮﺟﺎ‪ ‬ﺟﺎ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ڏﺳﮡ ﺳﺎن ُ‬
‫ﺳﺮخ ﭤﻴﻮ ۽ ﺗﺨﺖ ﺗﻲ ﻫﻮ ﺷﺎه ﺷﺎه‪،‬‬
‫رﭼﻲ ُאﺗﺎﻫﻮن ﻟﻌﻞ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﺳﺎرو אﻫﻮ ﻫﻮ ﺧﻮد ﺧﺪא‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪126‬‬
‫ﻋﺸﻖ ﻟﮙﻲ ﺗﺎن ﻛﺮ אﻣﻴﻦ‪ ،‬ﻧﺎ ﻣﻨﺠﮫ ﻛﻔﺮ ﻧﺎ ﻣﻨﺠﮫ دﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﭩﻮن ﺳﻮرن ﺟﻮن ﻛﻬﮍﻳﻮن ﭘﮍﻫﻴﻦ ﭤﻮ‪،‬‬
‫ِ َ‬
‫وﻻאﻟﻀﺎﻟﻴﻦ‪.‬‬ ‫ُ‬
‫وره ﻧﻪ ُﭘﮁﻨﺪﺋﻲ َ‬
‫دﻳﺪ ِڏﺳﻲ ﻛﻲ دﻳﺪ אڙאﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﻧﻴﻨﻬﻦ ﻧﻪ ُﭘﮁﻨﺪﺋﻲ ﻧﺎﺑﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻛﺮس ﺗﻲ‪،‬‬ ‫ﺟﻠﻮﻫﻪ ﻋﺸﻖ ﺟﻮ ﻋﺮش ُ‬
‫ﺳﺮزﻣﻴﻦ ﮀﺎ زﻳﺮ زﻣﻴﻦ‪.‬‬
‫دل ﺳﺎن ذرو درد ﻗﺒﻮﻟﻴﻢ‪،‬‬
‫ﻛﺸﻒ ﻗﺒﻮر ﻛﺮאﻣﺖ ﻛﻴﻦ‪.‬‬
‫ﺷﻚ ﺳﭝﻮﺋﻲ ﻻﭤﻢ‪،‬‬ ‫ﺷﺒﻬﺎ َ َ‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎڻ ﺳﭹﺎﮢﮡ ﺳﺎن ﻳﻘﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻃﺎﻟﺐ ﻛﻲ ﺗﺎوﻳﻞ ﮔﮭﺮن ﭤﺎ‪،‬‬
‫ﻛﻦ ﺗﻤﻨﺎ ﺗﻲ ﺗﻤﻜﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻫﺎدي ﻋﺒﺪאﻟﺤﻖ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‪،‬‬
‫ﺗﻮڙؤن ﻫﺌﻲ ﺗﺎ ﻛﺌﻲ ﺗﻠﻘﻴﻦ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪127‬‬
‫ﺳﺎرو ﺋﻲ ﺳﺮ آﻫﻲ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ﺳﭽﻞ‪ ،‬ﻛﺎﭤﻲ ذאت ﺳﭽﻞ دي‪.‬‬
‫ﻣﺆج درﻳﺎء ُ‬
‫ﺣﺒﺎب ﮐﮍא ﻛﻴﺎ‪ ،‬ﭴﺎﮢﺞ ﻛﻮ ﺷﻚ ﻧﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫آﻫﻲ אوﻧﻬﻮن אﺳﺮאر אﻻﻫﻲ‪ ،‬ﮀﺎ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ﮀﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ ﭘﺎڻ ﭘﺴﮡ ﺟﻲ ﻛﺎرڻ‪َ ،‬‬
‫ﭠﺎه ﻟﮑﻴﻦ ﭤﻮ ﭠﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ‪ ،‬ﻋﺸﻖ‪ ،‬ﻣﻌﺸﻮق אﻫﻮﺋﻲ‪ ،‬ڏאﻧﻮ‪ ‬ڏאڍو ﻛﻴﻮ ڏאﻫﻲ‪.‬‬
‫”אﻻא�“ אﺛﺒﺎت ﻣﮍو ﺋﻲ‪” ،‬ﻻ“ ﮐﻲ ﮀﮇ ﺗﻮن ﻻﻫﻲ‪.‬‬
‫”ﻟﻲ ﻣﻊ א�“ ﺳﻤﺠﮫ אﺷﺎرت‪ ،‬ﻓﻴﻞ ﻟﻨﮕﮭﻴﻮ ﻣﻨﺠﮫ ﭘﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫وאٽ אﻫﺎﺋﻲ وﺣﺪت وאري‪ ،‬ﻛﺎﻣﻞ אﻳﻨﺪא ﻛﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﺳﻮﺋﻲ אﻧﺪر ﺳﻮﺋﻲ ﭔﺎﻫﺮ‪ ،‬ﻛﺌﻴﻦ ﭼﻮאن אﺋﻴﻦ ﻧﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ”ﺳﭽﻞ“ ﺟﻲ ﺳﺎﻟﻚ ﺳﻤﺠﮭﻴﻦ‪ ،‬ﻟﻮכ ﺟﻲ ﻟﻴﮑﻲ ﮀﺎﻫﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪128‬‬
‫ﺗﻮن رب ڏאڍو ﺑﻲ ﭘﺮوאه‪،‬‬
‫آ‪ ‬ﺗﺎ ڊﭴﺎن ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ڊאء‪.‬‬
‫ﺳﺴﻲ ﺳﺎه ﻣﻨﺠﮭﺎ‪.‬‬ ‫ذﻛﺮﻳﺎ ﻛﺮٽ وﺟﻬﺎﻳﺌﻲ‪ِ ِ ،‬‬
‫ﻫﻮ ﻣﻜﻲ ﺟﻮ ﻛﻮڏﻳﻮ ﺗﻨﻬﻨﮑﻲ ڏﻧﺌﻲ ﻛﻴﻦ ﻛﻬﻜﺎ‪.‬‬
‫ﺣﺴﻦ ۽ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﺎرאﻳﺌﻲ‪ ،‬ڏﺋﻲ ﺟﻲ‪ ‬ﺟﻔﺎ‪.‬‬
‫ﻛﺮﺑﻞ ﻣﻨﺠﮫ ﻗﺘﻞ ﻛﺮאﻳﺌﻲ ﺗﺮس ﻧﻪ ﭘﻴﮍﺋﻲ ﻛﺎ‪.‬‬
‫ﻇﻠﻤﻲ آﻫﻴﻦ‪ ،‬رﺣﻤﻲ آﻫﻴﻦ‪ ،‬ﺟﺎ وﮢﺌﻲ ﺳﺎ وאه‪.‬‬
‫رب رﺿﺎ‪.‬‬‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺗﻴﺰ ﺗﻲ ﺳﭛ ﻫﻨﺌﻴﻦ‪ ،‬ﺟﻴﻜﺎ َ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪129‬‬
‫ﻛﺮن ﻣﮍﻳﺌﻲ ﻗﺘﻞ ﻋﺎم‪،‬‬
‫ﭘﺎڻ ﻛﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﭘﮅرو‪.‬‬
‫ﺟﺪא ﺟﻤﺎﻋﺖ ﮐﺎن آﻫﻴﻦ ﭘﺎڻ אﻣﺎم‪.‬‬
‫دم ﻧﻪ אﮘﻴﻮن دﻳﻦ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﻔﺮ ﻧﻜﻮ אﺳﻼم‪.‬‬
‫ﺳﻨﺖ ﮐﻲ ﺑﻪ ﺳﻼم‪.‬‬‫ﻓﺎرغ ﻫﺌﮡ ﻓﺮض ﮐﺆن‪َ ُ ،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬آﻳﻮ ﺳﭻ ۾‪ ،‬ﻧﺎﻫﻲ ﺣﻼل ﺣﺮאم‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪130‬‬
‫وﻳﻨﺪي ﺗﺎ وﮢﻜﺎر‪،‬‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ﻫﻲ ﻟﮗ ﻫﻮت ﺑﻠﻮچ ﺟﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ِوﻫﺎن ﻫﺘﻬﻴﻦ‪ ،‬آﻫﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﻛﻢ ﻛﻮﻫﻴﺎر‪.‬‬
‫**ﺳﺎه ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬آﻫﻲ ﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ﭘﺎر‪.‬‬
‫ﻫﻲ‪ ‬دل دﻳﻮאﻧﻲ ﻛﺮي‪ ،‬ﻫﻮ ﭤﻴﺎ ﭘﺎڻ ﻗﺮאر‪.‬‬ ‫ِ‬
‫ﺟﻲ‪ ‬وڌو آﻫﻲ ﺟﺎر‪.‬‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ِ ،‬‬ ‫ﺟﻲ‬ ‫َ‬
‫ﺟﺎت ﺟﺘﻦ ِ‬
‫َ‬
‫دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ درﺑﺎر‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﻧﻪ وﺳﺎر ﺳﺎه ﮐﻮن‪،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪131‬‬
‫ُ‬
‫אﻧﺴﺎن‪ ،‬ﭜﻮل َﻣﺘﺎن ُﭜﻠﻲ ﻛﺎﺋﻲ!‬ ‫ﻋﻴﻦ َ َ َ‬
‫אﭤﻮ ِ‬
‫دﻟﻖ دروﻳﺸﻲ‪ ،‬ﭘﻬﺮي آﻳﻮ‪ ،‬ﺻﻮرت ﻫﻦ ﺳﻠﻄﺎن‪.‬‬ ‫َ ُ‬
‫ﺳﮣﻮ ِڙي ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺻﺎﺣﺐ ﺟﻮ ﺳﻴﻼن‪.‬‬ ‫ﺟﮗ ۾‪ُ ،‬‬ ‫آﻫﻲ َ َ‬
‫ﻫﺮ َ‬
‫ﻫﻤﻬﻪ ﺣﻴﺮאن‪.‬‬ ‫ﺳﭵﮡ ﺟﻮ‪َ ،‬‬ ‫ِڏﺳﻲ َﺗﻤﺎﺷﻮ َ‬
‫ﻳﺎر َ‬
‫ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري ﺳﺎﻣﺎن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫وאه ﻋﺠﺎﺋﺐ ﺟﻴﻬﻮ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪132‬‬
‫ﻻﺋﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻛﻮﻫﻴﺎري َﻟﺆن ﻻﺋ ِﻲ!‬ ‫َ‬
‫ﭔﺎروﭼﻲ ﻟﺆن ِ‬
‫ڏאڍي ﺳﻮر ﺳﻼﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻧﻪ ﮘﺮﻫﮡ ﺟﮭﮍي‪ِ ،‬‬
‫ﺳﻮر ۾‪َ ،‬‬
‫ﭜﻴﻨﺮ ﻛﺎﻧﻬﻲ ﭜﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن ﻣﻮن ﺳﺎن َ‬ ‫َ‬
‫ﺎﻧﻮ ﮐﻲ‪َ ،‬ڏﻧﻬﻦ ﻋﺠﻴﺒﻦ آﺋﻲ‪.‬‬

‫ﻫﻴﺮ وﮢﻲ ﺳﺎ ﻫ َ‬
‫ِ َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ آﻫﻲ َ ِ‬
‫ﺳﭽﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺮ ڏﻳﮡ ﺳ َ‬
‫ﻴﮣﻦ ﮐﻲ‪ُ َ ” ،‬‬ ‫ُِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪133‬‬
‫ﺧﺪאﺋﻲ!‬ ‫ﺳﭹﺎﮢﺞ ﺳﺎري‪ ،‬ﺧﻮد آﻫﻴﻦ وي ُ‬ ‫ﺻﺤﻴﺢ ُ‬
‫روﺷﻨﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﺌﻲ‬‫روز َ ِ‬‫ﺳﺘﺎرא ﮔﻢ ﭤﻴﺎ‪َ ،‬‬ ‫ﻟﮑﻴﻦ ِ‬
‫ﻤﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﻤﻮﻧﮉ ﺳ ِ‬ ‫ﻛﻲ َ‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎروﻧﭝﺎر‪ِ ،‬‬ ‫ﻛﻮڙﻳﻦ ﻗﻄﺮא‬
‫آﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﭥﻲ ﺟﻨﻬﻦ ﺟﻲ ِ‬ ‫ﺳﮅ ِﺗﻨﻬﻴﻦ ِ َ‬
‫ﺳﺮ אﻧﻬﻲ‪ِ ‬‬ ‫ُ ِ‬
‫ﻫﺰאرو אوري رﻫﻴﻮ‪َ ،‬ﭘﺮي رﻫﻲ ُﺑﻠﻲ ﺷﺎﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﺨﺖ َ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ُﭘﺮﺟﮭﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﮘﺎﻟﻬﮍي‪َ ،‬‬
‫ﭘﺎڻ ِ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﭽﻲ‬ ‫ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫” َ ُ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪134‬‬
‫ﻫﻮت‪ ،‬ﻧﺎﻫﻲ!‬‫َ‬ ‫ﻫﺌﮡ ﻫﻦ ﺟﻮ‬ ‫َوس ﻛﺎ آﻫﻲ وﻳﭽﺎري! _ ُ َ‬
‫ﺳﻮ وאري‪.‬‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ آ‪َ ‬‬ ‫אﭠﻦ ُאوﭠﺎرن َﺗﺆن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪َ ،‬‬
‫َُ‬
‫ﺑﺮه ﺑﻠﻮﭼﻲ ﺑﺎري‪.‬‬ ‫ﭼﺎﻳﻢ ڏאڍي ﭼﺎه ﻣﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪ُ ِ ،‬‬
‫ﻫﻴﮇي ﻫﻮڏي ﺟﺎن ڏﺳﺎن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪َ ،‬אﻧﺪر ﭔﺎﻫﺮ آري‪.‬‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻦ ﺟﺎن ﭔﮅي‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪ ،‬زאر ﻛﺮﻳﺎن ﭤﻲ زאري‪.‬‬ ‫ﭔﺎﻧﻬﻮن ِ‬
‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻬﻲ ﺟﻲ ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪ ،‬ﺣﻖ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺳﺎري‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪135‬‬
‫َ‬
‫ﺗﻮن آ‪ ‬אﺳﺎن وٽ ﻳﺎر‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ َ َ‬
‫אﭼﮡ ﻛﺎڻ_‬
‫ﺳﻜﻲ ﭤﻮ!‬ ‫ﺟﮑﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﺳﺎﻫﮍو ِ‬ ‫ﺟﻴﺌﮍو ُ‬
‫ِ‬
‫ﺳﻨﺪא َ‬
‫ﻧﺎر‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫َﺑﺲ ﻧﻪ َوﻫﮡ ﮐﺆن ﻛﺮن‪ ،‬ﻫﻲ ﻧﻴﮣﻦ َ‬
‫ﻣﺎٺ ﻛﻨﺪي ِﺋﻲ ﭼﺎڙﻫﻴﺎ‪ِ ،‬ﺑﺮه אﺳﺎن ﺗﻲ ﺑﺎر‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻲ ﻗﻮ َل ﻗﺮאر‪.‬‬
‫ِﭘﺮﻳﻦ ﭘﺎڙج ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﺎ‪ ،‬ﺟﻲ َ‬
‫ﭼﺸﻤﻦ ﺗﻲ َﮐﻨﻴﻢ‪ ،‬ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ﻋﺸﻖ َאﻟﻪ ﺗﻮﻫﺎر‪.‬‬ ‫ﭼﻤﻲ َ‬‫ُ ِ‬
‫دم َ‬
‫ﺗﻮﻫﺌﻮن ڌאر‪.‬‬ ‫ﺑﺎه ﺟﻴﻬﻮ آ‪ ‬ﭜﺎﺋﻴﺎن‪ ،‬ﺟﻮ ُ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎر ﺳﻨﭝﺎر‪.‬‬ ‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ آﻫﻲ‪ُ َ ” ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪136‬‬
‫ﻳﺎر ﺷﻜﺎري!‬ ‫ﻮﻗﻲ وو ُ‬ ‫دردﻣﻨﺪن ﺟﻲ دل ﺟﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﺷ ِ‬
‫ﻛﻦ ﭤﻴﻮن ﺧﻮن ﺧﻤﺎري‪.‬‬ ‫ﺳﻬﮣﻲ ﺟﻮن ڏﺳﻮ ڏﻫﺎڙي‪َ ،‬‬ ‫ﻳﺎر ُ‬
‫ﺳﻮز وאرن ﮐﻲ ﺳﻴﻨﻲ אﻧﺪر‪ ،‬ﻣﺎري ﻗﻴﺒﺮ ﻛﺎري‪.‬‬
‫ﻫﻦ ﻗﻬﺎري‪.‬‬ ‫ﭼﻮﭨﻚ ڏאڍو ﻻﺋﻦ‪ ،‬ﻛﺠﻠﻴﺎن َ‬ ‫َ‬ ‫ﭼﺸﻤﺎن‬
‫ﭔﺎﻧﻬﻮن ﺳﻲ ﭔﮅﻳﻢ אﮘﻴﻮن אﻧﻬﻦ ﺟﻲ‪ ،‬زאري َ َ‬
‫ﺳﻮ زאري‪.‬‬
‫ﭔﺌﻲ ﭼﺸﻤﺎن ﭼﺎري‪.‬‬ ‫ﻧﻴﻦ ﭤﻴﻮن‪ِ َ ،‬‬
‫دل אﺳﺎن ﺟﻲ وو ﻟﭧ ِ َ‬
‫ﺣﺴﻦ ﻫﺰאري‪.‬‬ ‫ﻇﺎﻫﺮ ﻛﻴﺎﺋﻴﻦ‪ ،‬ﻫﻮ‪ ‬ﻫﻮ‪ُ ‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺎﮢﺎن ﭴﺎﮢﻲ‬
‫ﺟﻲ‪” ‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ ﺟﺎر وڌאﺋﻮن‪ ،‬ڏﻳﺌﻲ ﭘﺎڻ ڏﻳﮑﺎري‪.‬‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪137‬‬
‫ﻛﻲ ﺗﺎ!‬
‫ﺳﮕﮭﺎ אﻳﻨﺪא‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ ِ‬
‫ﺳﮕﮭﺎ ِאﻳﻨﺪא‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫ﺳﻜﺎﺋﻲ‪ ‬ﺳﺎن ﺳﺮﺗﻴﻮن אﻻ‪َ ،‬‬
‫אﭼﻲ ﭤﻴﻨﺪא‪ِ َ ،‬‬
‫ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬ ‫ﭜﺎﺋﻲ ِ‬
‫ڏک ِ‬ ‫ِ‬
‫دردﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ دل ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬دوﺳﺖ دﻻﺳﺎ ڏﻳﻨﺪא‪ ،‬ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﻧﻤﺎﮢﻲ ِﻧﻴﻨﺪא‪ ،‬ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮀﮇﻳﻨﺪא َ َ‬
‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻧﺎل‬ ‫ﻛﻴﻦ َ‬
‫َﭘﮑﺎ ﭘﮑﻦ ﺳﺎ ُﻣﻬﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬آﮢﻲ َ‬
‫ﭘﺎڻ אڏﻳﻨﺪא‪ ،‬ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬
‫ﺳﻮ ڏﻳﻨﻬﻦ ﭤﻴﻨﺪو ﻛﻬﮍو‪ ،‬ﺟﻮ ”ﺳﭽﻮ“ ﻧﺎن‪َ ‬‬
‫ﺳﮇﻳﻨﺪא‪ ،‬ﭜﻠﻲ ِאﻳﻨﺪא‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪138‬‬
‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﻮﻫﻴﻮ‪،‬‬
‫ﻫﻲ ﺗﺎ ﺳﺎ ُه‬ ‫َرﻣﺰن رﻳﻬﻴﻮ رﻳﻬﻴﻮ‪ِ ،‬‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬
‫ِ‬
‫ﻃﺮف ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن‪،‬‬
‫ﻫﮣﻴﺮو ﭼﺎ ُه‬‫ﭼﺖ َ‬ ‫ِ ِ‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬‫ِ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬ ‫آﻫﻲ אﺳﺎن ﺳﺎن ُ‬
‫ﺳﻨﺪو َ ُ‬
‫ﻫﻤﺮאه‬ ‫ََ‬ ‫َ‬
‫ﺣﺐ‬
‫آﮢﺌﻲ א�!‬‫ِ‬
‫ﭘﻴﻮ ﭘﻨﺎري ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻲ ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻫﻲ ڏوﻫﺎري ُ‬
‫ڏאه_‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﻮن ﭤﻮ وﻫﻲ‪،‬‬ ‫وאﻛﺎ َ‬
‫ُ‬
‫درﻳﺎه‬ ‫دل אﻧﺪر‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻛﺸﻲ ﻛﺮي ﻛﭙﮍא‪،‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ َﻣﻠﻴﻨﺪא َ‬
‫ﭘﺎه‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪139‬‬
‫َُ‬
‫ﻫﻼﻳﻮ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅي ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ َ‬
‫ﭘﺎر ڏﻧﻬﻦ אﺳﺎن ڏي!‬ ‫َ‬
‫ﻫﻮت ﻛﮇﻫﻦ ﻧﻪ‬
‫ﻃﺮف ﺗﻮﻫﺎن ﺟﻲ ُﻣﻜﻮﺳﻴﻦ ﻗﺎﺻﺪ‪ ،‬ﺳﻮ ﭜﻲ َوﻫﻨﺪو ﻛﻴﻦ ُ‬
‫ورאﻳ َﻮ!‬
‫ﺳﮣﺎﻳ َﻮ‪.‬‬
‫ُ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ‪ ‬ﻧﻪ‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻴﻜﺮ‬ ‫ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻧﻴﻬﻦ ﺟﻮ‪،‬‬
‫ﻫﻮو وﻋﺪو‪ ،‬ﺳﻮ ﺗﺎ ﻳﺎد ﻧﻪ ُ َ‬
‫آﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﻫﻮ ﺟﻮ َ‬
‫ﻛﻴﻮ َ‬
‫ﻫﻴﺌﻦ ﻓﺮﻣﺎ ُ َ‬
‫ﻳﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫”ﻫﺮ دم ﻫﻮﻧﺪאﺳﻴﻦ אﺳﻴﻦ ﺗﻮﺋﻲ ﺳﺎن“‪ ،‬ﻓﺎﺋﻖ ِ‬
‫ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﻲ‪ ،‬ﺑﺎري ُ‬
‫ﺑﺮه ﺑﮁﺎ ُ َ‬
‫ﻳﻮ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ ﻻ ُ‬
‫ﻛﻮن َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪140‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ אوڏאﻧﻬﻮن آﻳﺎ‪ِ ،‬אﻫﺎ َ ُ‬
‫ﻛﻴﺌﻮن آﮔﺎﻫﻲ!‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺎﻟﻬﻪ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎٿ ڌﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ ﺳﻌﻴﺎ_‘‬ ‫’ﭘﺎر ﭜﻨﭝﻮر ﺟﻲ ﻫﺌﺎ אﭼﮡ ﺟﺎ‪،‬‬
‫ﮔﻮאﻫﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﭼﮝﻲ ڏﻧﺎﺋﻮن‬
‫ِ‬
‫ﻣﻨﻬﻦ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﻮ ﭤﻴﻮ אﺳﺎن ڏي‪ ،‬ﭘﻴﺎ ﺳﻲ َﭘﻨﮅ َ‬
‫ﺳﺠﺎﻳﺎ_‬
‫ﻛﻴﻬﺎ رﻫﺒﺮ ﻛﺮﻳﺎن رאﻫﻲ!‬
‫ﻛﻴﻢ ُאدאﺳﻲ‪ ،‬ڏور ﺟﻨﻴﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ ﻻﻳﺎ_‬
‫ﻳﺎر ُﻣﺴﺎﻓﺮ ِ ُ‬
‫َ‬
‫آﮢﻲ ﺗﻮن ﻣﻴﮍ אﻻﻫﻲ!‬

‫ﺳﭝﺌﻲ ﺑﺨﺸﺎﻳﺎ_‬
‫ِ‬ ‫ڏوه‬ ‫ُ‬
‫ﭘﺎﻧﺪ ﮘﭽﻲ‪ ‬ﭘﺎﺋﻲ אﮘﻴﻮن ِﭘﺮﻳﻦ ﺟﻲ‪ ،‬אﺳﺎن َ‬
‫ﭤﻴﺎ ﺳﻲ َ‬
‫ﭘﺎڻ ﺻﻼﺣﻲ‪.‬‬
‫ﻫﺖ‪ ،‬وﻳﮍﻫﺎ ﺳﻲ ﻳﺎر َوﺳﺎﻳﺎ_‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫אﭼﻲ َ ِ‬
‫رﻫﻲ ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ אﺗﺎﻫﻮن ِ‬
‫َﻏﻢ َﻟﭥﻲ ُ‬
‫ﮔﻤﺮאﻫﻲ‪.‬‬
‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪141‬‬
‫ﻫﺎري ﺳﻮ ُ ِ‬
‫ﭘﺎﺗﺌﻲ ﻫﺎر‪ ،‬ﺗﺎ آ‪ ‬ﭴﺎم ﭼﻨﻴﺴﺮ آوڙאن!‬
‫ﺳﭧ ُאﻫﻮ ﺳﻴﻨﮕﺎر‪.‬‬ ‫َ‬
‫دوﺳﺖ ﮐﺴﺎﻳﻮ َدم ۾‪َ ،‬‬ ‫ﺟﻨﻬﻦ‬
‫ﭘﺌﻲ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ آﻫﻲ‪ ،‬روﺋﻴﻦ ﮀﻮ زאرو زאر‪.‬‬ ‫ﻫ َﭥﺌﻮن َ ِ‬
‫َ‬
‫ﺑﻬﺸﺘﺆن ﺑﻴﺰאر‪.‬‬‫َ‬ ‫ﻫﻴﮍو درد ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻨﻬﻦ ﻛﻴﻮ‬ ‫دאﮢﻮ ُ َ‬
‫ُ‬
‫ڏوه ﺗﻪ ﺗﻨﻬﻨﺠﻮ ﻛﻮﻧﻪ ﻫﻮ‪َ ،‬ﭘﺮ ِﻧﻴﻨﻬﻦ ﻛﻴﻮ ﻧﺮوאر‪.‬‬
‫ََ‬
‫ﮔﻮﻧﺪر ﮔﻔﺘﺎر‪.‬‬ ‫ﻛﺮي‬ ‫َﭘﻠﻨﮕﺌﻮن ﭘﺌﻴﻦ‪َ ‬ﭘﭧ ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻋﺸﻖ ﺟﻮ אﺳﺮאر‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﻛﺮﻳﻦ‪ ،‬ﻫِﻲ‪ ‬ﻫﻮ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﻬﻲ ﺟﻲ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪142‬‬
‫دﺳﺘﺆن ﭘﻨﻬﻨﺠﻲ‪.‬‬‫ﻫﺎ َر ﭼﻨﻴﺴﺮ ﭴﺎم‪ ،‬ﻟﻴﻼن ﮐﺴﺎﻳﻮ َ َ‬
‫ﻛﺴﻮﭨﻲ‪ ،‬ﺟﻮ دل ﺟﻮ ِﭤﻲ ﭘﻴﻮ دאم‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ڌאﮘﻮ َﻣﮣﻴﻮن ﻫﻮ َ‬
‫وڌﺋﻲ ﺗﺎ َ‬
‫ﻏﻴﺮ ﺗﻲ‪ ،‬ﺗﻴﻠﻬﺎن ﺗﻮن ِﭤﺌﻴﻦ ﺗﻤﺎم‪.‬‬ ‫ﻧﻈﺮ ِ‬ ‫ََ‬
‫ﭜﻮﻟﻲ ۾ ﭘﺌﻴﻦ‪ ،‬ﻫﺎر ُ ِ‬
‫ﭜﺎﻧﻴﺌﻲ آرאم‪.‬‬ ‫ُِ‬
‫ﭜﻠﻲ ِ‬
‫ﺗﻨﻬﻦ ڏﻳﻨﻬﻦ آﻧﺪﺋﻲ ﭘﺎ َڻ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮرن ﺟﻮ ﺳﺮ אﻧﺠﺎم‪.‬‬
‫ﺻﺒﺮ ۾‪ُ ِ ،‬‬
‫ﻋﺸﻖ ِﭤﻴﺌﻲ אﻧﻌﺎم‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َره َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪143‬‬
‫ﭼﻮﻳﻦ ﭤﻮ!‬‫ﻛﻴﺌﻦ َ‬‫ﭼﻮﻳﻦ ﭤﻮ‪ِ ،‬‬ ‫ﻛﻴﺌﻦ َ‬
‫ِ‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﭼﻮﻳﻦ ﭤﻮ؟‬ ‫ﻟﻮכ ﻧﺎﻫﻲ ﭔﻴﻮ؛ ِ‬
‫ﭔﻴﺎﺋﻲ‪ِ َ ‬‬
‫ﻣﻨﺠﮫ َﭘﻮﻳﻦ ﭤﻮ؟‬ ‫ِ‬ ‫ﺳﭝﻮﺋﻲ ُאﻫﻮ آﻫﻲ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ‬ ‫ُ‬
‫ﻟﻮכ َ ِ‬
‫ُ‬
‫ﺑﻴﻬﺎرﻳﺌﻲ‪ ،‬ﻏﻤﺰي אﻧﻬﻲ‪ ‬۾ ﮀﻮ ﻧﻪ ﮔﻮﻳﻦ ﭤﻮ؟‬ ‫َאﭴﺎڻ ﺑﻨﺎﺋﻲ ﭘﺎڻ‬
‫ﻛﻴﻬﻲ َروﻳﻦ ﭤﻮ؟‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ‬‫ﺳﺎڻ ﺳﭽﻲ ﺗﺎ ”ﺳﭽﻮ“ ﮔﺬאرﻳﻦ‪ ،‬رאﻧﺪ روﺋﮡ ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪144‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﺎروﺋﻲ ﭜﻞ وﭸﻲ ﭤﻮ!‬ ‫ِ‬ ‫ُﭜﻞ وﭸﻲ ﭤﻮ‪ ،‬ﻟﻮכ‬
‫אﻫﻮﺋﻲ ﺟﻴﻜﻮ َﭜﭹﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫אﻫﻮﺋﻲ ﭤﻴﻨﺪو‪ُ ،‬‬
‫ﭜﻮل‬ ‫”ﻣﺎن“‪” ،‬ﺗﻮن“ وﻳﻨﺪي‪ُ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ َﻣﭹﻲ ﭤﻮ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻮﺋﻲ‬ ‫ﺳﺮﺗﻴﻮن آﻫﻲ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﺎ אﻫﺎ‬ ‫אﻫﻮﺋﻲ َ‬‫אﻫﻮ ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺮ ﺻﺤﻴﺢ ﺳﭹﻲ ﭤﻮ‪.‬‬ ‫ﻫﻲ ِ ُ‬ ‫אﻫﻮﺋﻲ آﻫﻲ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ِ‬ ‫ِ‬ ‫אﻧﺪر ﭔﺎﻫﺮ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪145‬‬
‫ﺳﻬﮣﻮ ﺳﮛ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮ ڙي‪ ،‬ﻛﻴﭻ ڌﮢﻴﻦ ﺳﺎن‪َ ،‬‬
‫ﺷﺎل ﻣﻮﻟﻮ ﻣﻴﮍﻳﻨﺪو!‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫אﮘﺌﻴﻦ َﮐﺆن ﭜﻲ אﮘﺮو‪ ،‬ﭜﺎﺋﻦ ﺗﺎن وره وﻳﻮ!‬
‫آري‪ ‬ﺟﻲ אوﻻد ﺳﺎن‪ ،‬ڏאڍو ﭘﻴﭻ ﭘﻴﻮ‪.‬‬
‫ﻧﻴﻬﻦ ﻧﻴﻮ!‬‫ﺑﻴﻜﺴﻲ‪ ‬ﺟﻲ دאﺋﺮي‪ ،‬ﺗﻨﻬﻦ ﮐﻲ ِ َ‬‫َ ِ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﺎه ﻛﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺻﺪﻗﻲ َﺗﻦ ﺳﻴﺮن َﺗﺆن‪َ ” ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪146‬‬
‫ﺷﺎل ﻣﻮن ﺳﺎن ورﻳﻮن ورﻳﻮن‪،‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن!‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮓ ﻛﺮﻳﻦ ِﻣﭡﻴﻮن ِ‬
‫ﺟﺪא ِﺋﻲ‪ ‬ﺟﻮن ﺟﺎن ﺟﺴﻢ ﺗﻲ‪ ،‬ﻛﻴﻮن ﭘﻮرن َﭘﺮﻳﻮن َﭘﺮﻳﻮن‪.‬‬
‫ذرﻳﻮن ذ ُ‬
‫رﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺳﭵﮡ ﺟﻲ دل ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪ ،‬زور ﻛﻴﻮن ُ‬ ‫َ‬
‫درد َ َ‬
‫ڏﮐﻦ وאرﻳﻮن ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن‪ ،‬אﺳﺎن ﭜﻲ دل ﭘﺎﺋﻲ ڌرﻳﻮن ڌرﻳﻮن‪.‬‬
‫وאﻳﻮن وﺻﻞ ﺟﻮن ﻳﺎر‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﻛﺮﻳﻦ ڍرﻳﻮن ڍرﻳﻮن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪147‬‬
‫ﻣﻮن ﮐﻲ ﻣﺘﺎن ﺗﻮن ﮀﮇﻳﻦ‪،‬‬
‫ﺳﻮﻧﻬﺎ ڙي َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﺎ!‬
‫َم ﭴﺎﮢﺎن ڏﻳﻨﻬﻦ ُאﻫﻮ ﺗﺎ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪو َאﻻﺟﻲ َ‬
‫ﻛﮇﻫﻴﻦ‪.‬‬
‫ﻧﺌﻲ ﻏﻼم ﮐﻲ َﮔﮇﻳﻦ‪.‬‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ﺟﻲ ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺳﺎن‪ِ ،‬‬
‫ٰ‬ ‫ﻧﺎن‪‬‬
‫ﺳﭽ ُﻮ“ ﻛﺮي َ‬
‫ﺳﮇﻳﻦ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﺿﺮ ِﭤﺌﻴﻦ ﺣﻀﻮر ۾‪ ،‬ﻧﺎن‪َ ” ‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪148‬‬
‫אﻫﻮ آﻫﻲ آﻫﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ﺳﺎﮘﻴﻮ ﺳﺎﮘﻴﻮ!‬
‫אوﻫﻴﻦ ﭴﺎﮢﻮ ﺳﺎڻ ﻳﻘﻴﻨﻲ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﺳﻮ ﻧﺎﻫﻲ ﻧﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻣﻴﺨﺎﻧﻲ وچ ﻣﺴﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻦ ﺳﻮ ﻛﻌﺒﻲ ﻛﺎﻫﻲ ﻛﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﺳﭛ ﺣﺠﺎﺑﺎن ﻻﻫﻲ ﻻﻫﻲ‪.‬‬ ‫ﻫﺖ ﺟﻮ آﻳﻮ‪َ ،‬‬
‫ﻟﻮכ ﺳﺎرو ﭤﻲ ِ‬
‫ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎﻃﻦ آﻫﻲ אﻫﻮﺋﻲ‪ ،‬ﺟﺎن ﺟﺜﻮ وري ﮀﺎﻫﻲ ﮀﺎﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻧﺎن‪” ‬ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ آﻳﻮ ﺻﻔﺖ ۾‪ ،‬ڏאن‪ ‬ﻛﻴﻮ ﻛﻴﻬﻮ ڏאﻫﻲ ڏאﻫﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪149‬‬
‫ﻫﻲ‪ ‬ﭘــﻮرﻫـﻴـﺖ ﭘﺎﮢِــﻲ‪ ‬ڍوﺋ ِــﻲ‪ ،‬ﺧـﺎن ﭔـﺎروﭼـﺎ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ!‬
‫ﺣﺎﺿﺮ ﺧـﺪﻣﺖ אﭼـﻲ אوﻫﺎن ﺟـﻲ‪ ،‬ﺣﺎل ﭼـﻮﻧﺪﻳﺲ روﺋ ِـﻲ‪.‬‬
‫ﻟﻬﮡ ﺳﺎن‪ ،‬ﺳﻮאل ﭘﻮرو َ‬
‫ﻛﺮ ﺳـﻮﺋـﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﮅ َ‬ ‫ﺳﺎﭤﻲ אﺳﺎن ﺟﻲ ُ‬
‫ﻛﺌﻲ ﺗﺎ ﻫﻬﮍي ﺗـﻮﺋــﻲ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ وﺳﺎري وﻳﻬﺎن אوﻫﺎن ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻃﻮﻃﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﮘﭽﻲ‪ ‬ﺳﻮ ﺳﻼﻣﻦ‪” ،‬ﺳﭽﻮ‪ُ “‬ﻣﻜﺎ ﭘﮡ ﭘﻮﺋـﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪150‬‬
‫وאﺋﻲ‪ ،‬ﺧﺎن ﭔﺎروﭼﺎ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ!‬ ‫وאت ﻣﻮن ﮐﻲ آﻫﻲ ِ‬
‫ِ‬
‫َ َ‬
‫ﻛﺘﺎﺑﺖ ﻛﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻜﻮ ﻃﺮف אﺳﺎن ﺟﻲ‪ِ ،‬ﻟﮑﻲ‬ ‫َ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﻧﻪ ُ َ‬
‫ﭜﻴﺮو ﻛﻨﺪﻳﻦ وري ﭜﻨﭝﻮر ڏي‪ِ ،‬אﻫﺎ َ َ َ‬
‫אڌر ﻣﻮن آﺋﻲ‪.‬‬
‫ﺧﺒﺮ ﻧﻪ ﻛﻨﻬﻦ ﮐﻲ‪ ،‬ﭼﮝﻲ َ َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺗﻮﻻﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﺣﺎل ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﺟﻲ َ َ‬
‫אﭼﻲ َ‬
‫ڏک ﭜﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﻫﻮ آﺳﺮو ﻣﻮن ﮐﻲ آﻫﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻨﺪﻳﻦ ِ‬
‫ﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﺟﺎﻧﻲ ِאﻳﻨﺪﻳﻦ َ‬
‫ﺷﺎل ﺟ ِ‬ ‫ِ‬ ‫אڄ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ אﮜﮡ ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻲ‪،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪151‬‬
‫ﺳﮡ ﻣﻨﻬﻨﺠﮍو ﺣﺎل‪،‬‬ ‫ُ‬
‫وﺳﺌﻲ‪ ،‬ﮔﮭﻮرﻳﻮ ڙي َﭘﺮڏﻳﻬﻪ ﺗﻮ ﺗﺆن!‬‫دﻟﺒﺮ دﻳﺲ َ‬
‫ﺳﻮאل‪.‬‬‫ﻣﻮن ﮐﺆن َﭘﺮي ﻧﻪ ﭤﺌﻴﻦ‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ َﻣﭷ ُ‬
‫ﻳﺎر ﺧﻴﺎل‪.‬‬‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﺗﻮﺳﺎن ﺗﺎ آﻫﻲ ﺋﻲ‪ ،‬ﺧﺎﺻﻮ َ‬
‫ﻛﺮﻳﻮ ﻫﻬﮍو ﺣﺎل‪.‬‬‫روﺋﺎن وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪َ ،‬‬
‫وאﮘﺎن وﻃﻦ ﭘﺎﻧﻬﻨﺠﻲ‪ ،‬ﭰﻴﺮي آ‪ِ ‬ﻓﻲ אﻟﺤﺎل‪.‬‬
‫َ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﺟﻮ אﺣﻮل‪.‬‬ ‫ﺗﻮ ﮐﺆن ﮘﺠﮭﻮ ﻧﺎه ﻛﻮ‪،‬‬
‫ﻛﺮ ”ﺳﭽﻮ“ ﮐﻲ ﺳﭙﺮﻳﻦ‪ ،‬ﮐﮣﻲ ﻧﻴﮡ ﻧﻬﺎل‪.‬‬ ‫َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪152‬‬
‫ﻗﺎ َ‬
‫ﺻﺪ وري وﻳﻨﺪﻳﻦ‪،‬‬
‫دﻳﺲ ﭔﺎروﭼﻞ ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن!‬
‫ﻛﻲ אﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﺳﮕﮭﻮ אﺳﺎن ڏي ِ‬ ‫ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺷﻲ‪ ‬ﺟﻲ وﭠﻲ ُ ُ‬
‫אﺗﺎﻫﻮن‪ِ ،‬‬ ‫َ َ‬
‫دردﻣﻨﺪي‪ ‬ﺟﻲ ِدل ﮐﻲ‪ ،‬ﻫﺎﮢﻲ ڏאﻫﺎ دﻻﺳﻮ ڏﻳﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻪ ُﮘﺠﻬﻲ‪ ‬ﺟﻮ‪ ،‬وﭸﻲ ﺳﻮ وאﻗﻒ ﭤﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﭙﻴﺮﻳﻦ ﺟﻲ‬
‫ﻫﻲ ﻧﻴﺎﭘﻮ ﻧﻴﻨﺪﻳﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻮز ﻓﺮאق ﺟﻲ‪ ،‬ﻳﺎر ”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻮ‪ ،‬ﺗﻮن ِ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪153‬‬
‫ﻗﺎﺻﺪ ﻛﺎﻟﻬﻪ‪،‬‬ ‫َ‬ ‫آﺋﻴﻦ‬
‫ُ‬ ‫ﺳﻨﻬﻴﺎ َ‬
‫ﺳﻞ אﻫﻲ ﺋﻲ!‬ ‫آﻧﺪﺋﻲ ﺟﻲ َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﭘﺎر ڏﻧﻬﻦ‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻫﺌﻲ ﻫﺖ ِﻗﻴﻞ َﻣﻘﺎل؟‬‫ُ‬ ‫ُ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ِ‬ ‫َ‬ ‫ﻫﺎرﻳﺎ ِ َ‬
‫ﻫﻦ ﺟﻲ ﺣﺎل ِ‬
‫ﺳﻜﻨﺪي ﭤِﻴﮍא ﺳﺎل‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﭘﺮدﻳﺲ ۾‪ِ ،‬‬ ‫ﭘﺎﭴﻲ‪ ‬ﮐﻲ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫ﭘﮁﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺎ ﺧﺒﺮ ڏي ﺧﻮﺷﺤﺎل!‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫ِ َ‬
‫ﻛﻲ ﻣﻮن ِ‬ ‫ﭘﺮﻳﻦ ِ‬
‫َ‬
‫وﺻﺎل!‬ ‫ﻛﻲ ورﻧﺪא َ‬
‫وאو‬ ‫ﻛﮃﻧﺪא ﻫﺠﺮ ﻓﺮאق ﮐﻲ‪ِ ،‬‬ ‫ﻛﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫ُ‬
‫ﺟﻲ‪ ،‬ﻛﺎ ﻫﺌﻲ ﻫﺖ ﮐﻴﻦ ﺳﻨﭝﺎل!‬ ‫َ‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺳﻨﺪي ﺳﺎه ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪154‬‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻛﺮ آرאم‪،‬‬ ‫َ‬
‫ره‪ ،‬ري!‬‫ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﮔﮭﮣﻮ ُﭘﮁﻴﻮ ُﺗﻨﻬﻨﺠﻮ‪ ،‬ﺧﻮﺷﻲ‪ ‬م َ ُ‬
‫אﭼﮡ ﺟﻮ‪ ،‬אﺳﺎن ﺟﻮ אﻧﺠﺎم‪.‬‬ ‫آه‪َ َ ،‬‬
‫ﻃﺮف ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ِ‬
‫ﺳﻮ ﻟﮏ ڏﻳﺞ َ‬ ‫َ‬ ‫وﭸﻲ‪َ َ ،‬‬ ‫ِ َ‬ ‫َ َ‬
‫ﺳﻼ ُم‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻲ َ ِ‬ ‫رﻫﺒﺮ‬
‫ﺳﺮ אﻧﺠﺎم‪.‬‬ ‫ﺳﺮﻫﺎﺋﻲ َ‬
‫ِ‬ ‫אﮘﻨﺎن آﻫﻲ ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻮ‪ُ ،‬‬
‫ﻛﻼم‪.‬‬ ‫ﻛﻠﻲ ﻗﺒﻮل َ‬ ‫ﭼﻴﻮ‪ ،‬ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻮ آﻫﻲ‪ِ ُ ،‬‬ ‫ﺟﻴﻜﻲ َ ُ َ‬
‫آﻫﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺨﺶ ﻣﺪאم‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎه ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪155‬‬
‫وﭸﻲ ﻛﺎﺋﻲ!‬ ‫ﻣﻨﺖ ِ‬ ‫ﻳﺎر ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﮐﻲ ﻛﺮﻳﻮ‪َ ِ ،‬‬
‫ﻳﺎر ﺗﻮ ﺳﺎن ﻣﻮن ﺗﺎ ﻻﺋ ِﻲ‪.‬‬ ‫َﭘﺮڏﻳﻬﻪ وڃ ﻧﻪ ﻣﻮن ِﭘﺮﻳﻦ‪َ ،‬‬
‫وאﺋﻲ!‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﺟﻲ ﭤﻮ ِ‬ ‫אﻧﺪر ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ אڌ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻛﺮي وﭸﮡ ِ‬
‫אﭨﻜﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ڏﺳﻮ אوﻫﻴﻦ ﭤﻴﻮن‪ ،‬دل ڏאڍي ﺳﺎن‪ ،‬אدﻳﻮن آ ﻣﻮن‬
‫ﻻﺋﻲ ﺗﻪ ﺗﻮڙ ﻧﭝﺎ ِﺋﻲ‘‪.‬‬‫ﭼﮝﺎ ِﻣﮍﻳﺎﺋﻲ ﻣﻴﺎن ِאﺋﻴﻦ ﭼﻮن ﭤﺎ‪ِ ’ ،‬‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬آزﻣﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫ﻫﺠﺮ ﻣﻨﺠﮭﺎرؤن ﭤﻴﻨﺪي وﺻﺎﻟﺖ‪ِ ،‬אﻫﺎ ﮘﺎﻟﻬﻪ ” ُ‬ ‫ِ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪156‬‬
‫ﻫﺎﮢﻲ ﻣﻮن ﮐﻲ ِ َ‬
‫ﭘﺮﻳﻦ ﭘﻮ‪،‬‬
‫ﺟﻴﮡ ﺟﻨﺠﺎل ﭤﻴﻮ!‬ ‫ﺟﻴﮇﻳﻮن ِ َ‬
‫وﻳﭡﻲ وאﭨﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪ ،‬ﻫﻲ‪ ‬رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن رو‪.‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫وﻳﻬﮡ ﻫﻦ ﺟﻮ وﻫﻪ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻫﻮ ﻟﮇي وﻳﮍא ﻟﻮ‪.‬‬
‫ﻮﺗﻦ ري‪ ‬ﻫﻮ‪ ‬ﻫﻮ‪.‬‬ ‫دردﻣﻨﺪي دאﻧﻬﻮن ﻛﺮي‪ ،‬آﻫﻲ ﻫ َ‬
‫ﻛﺎﻛﻴﻮن ُﻣﻮن ڏي ﻛﻴﭻ َﮐﺆن‪ ،‬ﺷﺎل ﻗﺎﺻﺪ אﭼﻲ ﻛﻮ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ‪ “‬ﻛﻨﺪي ﺳﺎل ﭤﻴﺎ‪ِ َ ،‬‬
‫ورﻳﺘﻴﻮن وو‪ ‬وو‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪157‬‬
‫ﻳﺎر ﺳﺎﭤﻴﻮ ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻳﺎر ﭘﺎﻧﮅﻳﻮ ڙي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭜﻠﻮڙي ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﻛﻞ ﻣﻮن ﮐﻲ ﻛﺎ ڏﻳﺠﻮ!‬ ‫دوﺳﺘﻦ ﺟﻲ َ َ‬
‫َ‬
‫ﻧﺎل ﻧﺒﺎﻫﻲ ﻧﻴﺠﻮ‪.‬‬ ‫وﻛﺎﮢﻲ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻧﻤﺎﮢﻲ در‬
‫ِ‬ ‫ﻫﻲ‪‬‬
‫ِ‬
‫ﻣﺌﻲ ﻧﻪ ﻣﺎرﻳﻮ‪ ،‬ﮀﻮري ﺗﺎ ﻧﻪ ﮀﮇﻳﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﻛﻴﻢ وﺳﺎرﻳﻮ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫َ‬
‫ڏﻳﻮ دﻻﺳﺎ ﻛﮇﻫﻦ ِאﻳﻨﺪא‪ ،‬ﻟﻮ‪ ‬ﺋﻮن ﺗﺎ ﻧﻪ ﻟﮇﻳﺠﻮ‪.‬‬
‫ﺳﮇﻳﺠﻮ‪.‬‬ ‫ﺳﭽ ُﻮ“ ﻧﺎن‪َ ‬‬ ‫ﺟﻨﻬﻴﻦ وﻳﻠﻲ ﻫﻠﻮ ِאﺗﺎﻫﻮن‪َ ” ،‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪158‬‬
‫َ‬
‫אﻳﻨﺪﺋﻲ ڙي אﭸﺎ!‬ ‫ﺳﺎﺟﻦ ِאﻧﻬﻲ‪ ‬ﺳﻴﺮ‪ِ ،‬‬
‫ِ‬
‫ﭘﻬﺘﻴﻮن ِﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺳﺎن‪ ،‬ﺟﻲ ﮔﮭﮍﻳﻮن אﻧﻬﻲ‪ ‬ﮔﮭﻴﺮ‪.‬‬ ‫ﺳﻲ ِﺋﻲ َ ِ‬
‫ﻫﻴﻨﺌﮍو ﻫﻴﺮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻫﻴﺠﺆن ِ‬ ‫ﺳﭙﻴﺮﻳﺎن ﺟﻲ ﺳ َﻴﺮ ۾‪،‬‬
‫ﮀﺎﺗﻲ‪ ‬ﮀﺎﺗﻲ‪ ‬ﮀﻴ َﺮ‪.‬‬ ‫ﻴﻬﻦ ﺟﻲ‪ِ ،‬‬ ‫َﭔﮅي ﻧﭽﺞ ﻧ َ‬
‫ﺳﭝﺌﻲ ﭰﻴ َﺮ‪.‬‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺟﻲ ُﭘﮁﻴﻦ‪َ َ ،‬‬
‫ﭰﻨﺪ َ‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪159‬‬
‫ُ‬
‫ﺳﻮن ۾ ﺳﭹﺎﮢﺎن!‬ ‫ِ‬ ‫َ‬ ‫”ﺗﻮﮐﻲ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﻨﻬﻨﺠﻮ ﭴﺎﮢﺎن‪ ،‬ﺗﻮ ﮐﻲ‬
‫ﻛﻴﻦ وﭸﺎﮢﺎ‪.‬‬ ‫”אﺳﻴﻦ ﺗﺎ ﺗﻮﺳﺎن آﻫﻴﻮن ﺳﺪאﺋﻴﻦ‪ ،‬وﺟﮭﺞ ِ‬
‫אﭼﻲ ﺟﻲ در وﻛﺎﮢﺎ“‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫”אﻫﻲ ﺗﺎ آﻫﻦ ﻧﻈﺮ אﺳﺎن ﮐﻲ‪ِ ،‬‬
‫ﻫﻲ ﻣﺎن ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻳﺎر دאرون‪ ‬ﺟﺎ دאﮢﺎ‪.‬‬ ‫ﺳﺘﺆن ﻛﺮي ِڏﻧﻮ ِ‬‫د َ‬
‫ﺳﭽﻮ“ ﺗﻮن ﺳﺎڻ ﻳﻘﻴﻨﻲ‪ ،‬ﻣﺤﺒﻮﺑﻦ ﺟﺎ ﻣﺎﮢﺎ‪.‬‬‫ﺳﻬﺞ ” َ ُ‬
‫َ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪160‬‬
‫َ‬
‫ﻫﻮت אﺳﺎﻧﺠﮍو ﺣﺎل‪ ،‬ﺗﻮن ﭘﺎﮢﻬﻴﻦ ﭤﻮ ﭴﺎﮢﻴﻦ!‬ ‫َ‬
‫אوﻫﺎن ﭔﺎﺟﻬﻮن وو ﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬
‫ﻣﻴﺎن َאﻻ‪ ،‬ﺳﺎﻋﺖ ﭜﺎﻳﺎن ﺳﺎل‬
‫وري אﭼﺞ آرﻳﺎﮢﻲ‪.‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﻬﺎن روح ﮐﻲ‪ ،‬ﻣﻴﺎن אﻻ‪،‬‬
‫ﺳﻨﺪو ﺧﻮאب ﺧﻴﺎل‬ ‫ُ‬
‫אﭤﻮ ِﻧﻤﺎﮢﻲ‪.‬‬‫ﻫ ﻲ‪َ َ َ ‬‬
‫ﻣﻌﻠﻮم ﺗﻮ ﮐﻲ ﻣﻮن ِﭘﺮﻳﻦ‪،‬‬
‫ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﻋﺎﺟﺰ ﺟﻮ אﺣﻮאل‬
‫ﺳﭹﺎ ِﮢﻲ‪.‬‬ ‫ﺗﻮن ﺳﺎﻧﻮل ُ‬
‫ﮀﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬ ‫ﮀﮇﻳﻦ وﻳﻨﺪﻳﻦ وو َ َ‬
‫ﻣﻴﺎن אﻻ‪ ،‬ﺗﻮ ﻟﮗ ﻛﻴﻢ ﻛﺸﺎل‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﻫﻮﺗﻴﺎ ِﮢﻲ!‬ ‫ﺗﻮن ﻫﻴﺌﻦ ِ‬
‫ُ‬
‫ﺳﻮز אوﻫﺎن ﺟﻲ وو ﺳﭙﺮﻳﻦ‪،‬‬
‫ﻛﺌﻲ ﺑﻴﺤﺎل‬ ‫ﻣﻴﺎن אﻻ‪ِ ،‬ﺑﺮه ِ‬
‫ﺗﻪ ِﭜﻲ ﻋﺬر ﻧﻪ آﮢﻲ‪.‬‬
‫ﻻه ﻓﺮאق وو ﻓﻘﻴﺮ َﮐﺆن‪،‬‬
‫ﻣﻴﺎن אﻻ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ﻣﭷ ﺳﻮאل‬
‫ﻫﻲ‪ ‬ﻫﺎدي ﻟﺌﻲ ﻫ ِ‬
‫ﺎﮢﻲ‬
‫‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪161‬‬
‫ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ אﮜﮡ َאڄ آ‪،‬‬
‫ﭘﺮدﻳﺴﻴﮍא ڙي ﻳﺎ َر!‬
‫وאﻟﻲ َ‬
‫ﺷﺎل وﺻﺎل ﺟﻮ‪ ،‬ﻛﻮ وري ﻟﮙﻲ وא‪.‬‬
‫َ َ‬
‫ﺳﺎﻧﻮل ﺗﻮ ري‪ ‬ﺳﺎ‪.‬‬ ‫ﻫﮇ ﻧﻪ ِ َ‬
‫ﻫﺘﻬﻴﻦ‪،‬‬ ‫אﭼﻲ َ‬
‫ﻣﻴﺎن ﻣﺸﺘﺎﻗﻦ ﺟﻮ‪َ ،‬אﭼﻲ ﺻﺎﺣﺐ ﻟﻬﻪ َ‬

‫ﺳﻤﺎ‪.‬‬
‫دאﻧﻬﻮن ﻛﺮي َ‬
‫درد ۾‪ ،‬ﺟﺎ ﭰﭩﻲ ﻓﺮאﻗﺎ‪.‬‬
‫ﭤﻴﻮن َﻣﺪאﻳﻮن ﻛﻴﺘﺮﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ ” ُ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﮐﺎن‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪162‬‬
‫אوڏאﻫﻮن ﻗﺎﺻﺪ ﺟﻲ آﻳﺎ‪َ ،‬ﺗﻦ ُﻫﻼﺋﻲ ﻫﻲ‪ِ ‬‬

‫وאﺋﻲ‪:‬‬
‫ﻫﻮﺗﻴﺎﮢﻦ ﺟﻲ‪ِ ُ ،‬‬

‫ﻫﺌﻲ ﺗﻮ ڏي ﺗﻴﺎري‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻫﺎﮢﻲ‬
‫وאﭨﺎن ُﭘﮁﻲ ﺗﺎﻧﻬﻨﺠﻮن‪ ،‬ﭤﻮ َאﺻﻞ ﮐﺎن آري‪،‬‬
‫ﺳﭝﺎﺋ ِﻲ‪.‬‬‫ﺟﻲ ﻫﺖ ﻣﻌﻠﻮم َ‬ ‫ﻳﻮ ﺣﺎل ِ‬‫ڌאري‪ ،‬ﺳﻨﺪ َ َ‬
‫אﻫﻮ رﮐﺞ آﺳﺮو‪ ،‬ﺟﻮ َאڄ ﺗﻮ ڏي ِאﻳﻨﺪא‪،‬‬

‫ڏﻳﺌﻲ ﭔﺎﻧﻬﻮن ﮘﻞ ﺗﻮ وري‪ ،‬ﭘﺮﻳﻦ َﭘﺮﭼﺎﺋﻴﻨﺪא‪،‬‬
‫َ‬
‫ﻫﻮت ﺳﺎن‪ ،‬ﺗﻮن ﺟﺎﮘﻨﺪي ﺟﺎﺋﻲ‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻫﻴﻜﻨﺪ ﭤﻴﻨﺪﻳﻦ‪‬‬
‫ﻣﺎﻧﺪي ﻧﻪ ﭤﻲ‪ ،‬ﮀﻮ ﮔﻮﻧﺪر ﮔﺬאرﻳﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺎرﺋﻲ‬
‫ِ‬
‫ﻧﺖ ﻧﻬﺎرﻳﻦ‪،‬‬ ‫وאﭨﺎن َ َ‬
‫אﭼﮡ אن ﺟﻮن‪ِ ،‬ﭤﻲ ِﻧﺖ ِ ِ‬
‫ﻫﺖ ِﭜﻲ ُאﻫﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻫﺖ آﻫﻴﻦ‪ ،‬آﻫﻴﻦ ُ‬
‫ﺟﮭﮍي ﺗﻮن ِ‬
‫وﻳﻮ وﮀﻮڙﻳﻮ وچ َﻣﺆن‪ ،‬ﺗﻮن ﮔﮇﻳﺌﻦ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ ‬ﺳﺎڻ‪،‬‬
‫ﺗﻮﺳﺎن آﻫﻦ ُ‬
‫ﺳﭙﺮﻳﻦ‪َ ،‬ﭘﺮي ﭜﺎ‪ ‬ﻧﻪ ﭘﺎڻ‪،‬‬
‫وאﺋﻲ ﺳﻮאﺋﻲ!‬
‫”ﺳﭽﻮ“ ِﭤﻴﻨﺪﻳﻦ ﺳﻴﮕﮭﮍي‪ ،‬אﻫﺎ ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪163‬‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﭽﻲ ڏﭠﻢ אڄ ِאﺗﻲ‪،‬‬
‫אوﻫﻴﻦ ﺗﺎ ﮀﺎ ﭤﺎ ﭜﺎﻧﻴﻮ!‬
‫ﺳﺎل ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﺎ ﻛﻴﺘﺮא‪ ،‬ﻛﺎﻛﻴﻮن ري‪ ‬ﻛﺘﻲ‪.‬‬
‫ﻫﻮﺳﻮ‪ ،‬ﺗﺎ ﻣﻨﻬﻨﺠﻮ ﻫﺘﻲ‪.‬‬ ‫وﻳﻨﺪﻳﺲ ﻛﺎڏي ﻛﻴﻨﻜﻲ‪ُ ُ ،‬‬
‫َ‬ ‫אڄ ﺗﺎ‬
‫ﺳﺮﻫﺎﻳﻮن ﺗﺘﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻨﺰل ﻣﺤﺒﻦ ﺟﻲ ﺟﺘﻲ ﻫﻮﻧﺪي‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﻫﻮﻧﺪﻳﻮن َ‬
‫ﮔﭗ ۾ ﮔﺘﻲ‪.‬‬ ‫ﻣﻮﮘﺎﺋﻲ‪ ‬ﺟﻲ ﻣﻮﻧﺠﮫ ۾‪ ،‬ﺳﺎﺋﻴﻦ אﻻ‪ ،‬ﻛﺎﻧﻪ ِڏﺳﻲ َ َ‬
‫ﺳﻮدو ﺳﻴﮣﻦ ﺳﺎن ﺣﺎل ﭤﻴﻨﺪو‪ ،‬ﻣﻴﺎن ”ﺳﭽﻮ“ ﺗﺎ ِ َ‬
‫ﺳﺮ ڏﺗﻲ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪164‬‬
‫אڄ אوڏאﻫﻴﻦ ﺳﻲ آﻳﻮن‪ ،‬ﻣﻮن ڏي ﺧﺒﺮאن ﺧﻴﺮ ﺟﻮن!‬
‫دوﺳﺖ وي‪ ،‬ﻛﻮن َ‬
‫ﺑﺮאﺑﺮ ﭜﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﭔﻴﻮ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺳﺎن‬
‫אﻳﮇאﻫﻴﻦ ﭤﺎ ﭘﺎﻳﻮن‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ِﻟﮑﻲ َﻣﺆن ﻣﻌﻠﻮم ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﻫﺎﮢﻲ ﭘﻴﺮ‬
‫ﺳﻨﭝﺮي ﺗﻮ ﮐﻲ ﻣﻴﺎن ڏﻳﻬﻪ ﺳﻨﺪي‪ ،‬ﻟﮏ ﭤﻮرא ﭤﺎ ﻻﻳﻮن‪.‬‬ ‫َ‬
‫ﻟﮏ ﻟﻨﮕﮭﺎﻳﻮن‪.‬‬‫ﺳﻮرن وאرﻳﻮن ﺳﭝﺌﻲ ﺳﺎﻋﺘﻮن‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﺎن َ‬
‫ﺳﺮﻫﺎﻳﻮن‪.‬‬ ‫ﺗﻮﮐﻲ ﭤﻴﻨﺪﻳﻮن ﻫﺎﮢﻲ ﺣﺎﺻﻞ‪” ،‬ﺳﭽﻮ“ ري َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪165‬‬
‫ﻣﻨﻬﻨ ِﺠﻲ ﺣﺠﺖ ﺗﻮ ﺳﺎن ﻧﺎﻫﻪ‪ ،‬ﺗﻮﮐﻲ ﻣﻮﻟﻮ ﻣﻴﮍي ﻳﺎر!‬
‫آﺳﺮ َ ُ َ‬
‫ﺳﻨﺪو ِ‬
‫آﻫﻪ‪.‬‬ ‫ﻫﻦ ﻧﻤﺎ ِﮢﻲ‪ ‬ﮐﻲ‪َ ،‬‬
‫ﻣﻮن ِ‬
‫َ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ آﻫﻲ ﺟﺎ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﭔﺎﻫﺮ ﺗﺎ‬
‫אﻧﺪر ِ‬
‫َ‬
‫ڏوﻧﮕﺮ ڏورڻ آﺋﻴﺎ‪ ،‬ﺳﺎﭴﮡ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﺳﺎ‪.‬‬
‫”ﺳﭽﻮ“ آﻫﻲ ِ َ‬
‫ﺳﻚ ۾‪ ،‬ﻻﻟﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﻻ‪.‬‬
‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪166‬‬
‫ﺳﺮﺗﻴﻮن‪ ،‬ﭜﻠﻮ َאﻟﻮ!‬ ‫ﻃﺒﻴﺐ‪ ،‬אو‪َ ،‬‬
‫ﺳﻮز وאرﻳﻮن َ‬ ‫َ‬ ‫ُﭘﮁﻦ ﻛﻮه‬
‫ﭘﻴﺪא ﭤﻴﻨﺪא ﭘﺎﮢﻬﻴﻦ‪ ،‬ﻛﻮل َ َ‬
‫آﻳﺲ َﻗﺮﻳ َﺐ‪.‬‬
‫ﻴﺐ‪.‬‬ ‫ڏﻳﻦ ڏﻳﮑﺎري َ‬
‫ڏﻳﻠﺌﻮن‪ ،‬אﭼﺎﻧﻚ ﻋﺠ َ‬ ‫ِ َ‬
‫ِ‬
‫ﺣﺒﻴﺐ!‬ ‫وﺳﻦ ﺳﻲ ﺳﺪא‪َ ِ ،‬‬
‫ﻫﻨﮍي ﻣﻨﺠﻬﻪ َ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ َ َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪167‬‬
‫אﻻ ﺑﺎري ِﺑﺮه ڍوﻟﮡ ﺟﻲ‪ ،‬دل دﻳﻮאﻧﻲ ﻣﻨﻬﻨﺠﻲ ﻛﻴﺌﻲ!‬
‫ﭘﮑﻴﺌﻲ‪.‬‬
‫رﻫﻲ‪ ،‬ﺧﺎص ِﭘﺮﻳﻦ ِ‬ ‫אوري َ َ َ‬
‫אﭨﻚ ﻧﻪ ِ‬
‫وאﺋﻲ ِ‬
‫وﻳﺌﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﻴﺎرﻳﺎﺋﻮن ُﭘﺮ َ‬
‫ﻛﺮي‪ ،‬ﭔﻲ ﺳﭛ ِ‬
‫ﭤﻴﺎ َ‬
‫ﭤﻴﺎ“ آﻫﻲ ﭤﻴﺌﻲ‪.‬‬ ‫رאﺗﻴﺎن ڏאﻧﻬﺎن َ‬
‫روح ۾‪َ ” ،‬‬
‫אﮐﻴﻮن دل ” َ ُ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺟﻴﻮن‪ ،‬ﭘﺎڻ ﺳﮑﻴﻮن ِ َ‬
‫ﻛﻴﺌﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪.‬‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪168‬‬
‫ﻳﺎرﻻﻳﻮ رﻧﮓ‪ ،‬ڏس ﺗﻮن‪،‬‬‫َ‬
‫ﻫﻴﺌﻴﻦ ﻛﻨﻬﻦ َ‬
‫ﺣﺎل ۾!‬ ‫ﺟﻲ ُ َ‬
‫َ‬
‫אﺣﻮאل ۾‪،‬‬ ‫ﻣﺤﻜﻢ رﻫﻴﻦ‬
‫ﻗﺎﺋﻴﻞ ﻧﻪ ﭤﻲ ﺗﻮن َ‬
‫ﻗﺎل ۾‪.‬‬
‫ﺧﻴﺎل ﭔﺎﺟﻬﻮن ﺧﺎص ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﺟﻴﮡ َ َ‬
‫ﺟﻨﺠﺎل ۾‪.‬‬ ‫ُﻫﺌﻲ ِ َ‬
‫ﻫﺌﻴﻦ ﻛﻮ َدم ِאﺗﻲ‪،‬‬‫ﺟﻲ ُ‬
‫َ‬
‫ﺧﻴﺎل ۾‪.‬‬ ‫ﻫﺞ ﺗﻮن ﺧﺎص‬ ‫ﺗﺎ ُ‬
‫َאﺻﻞ ۾ ﻳﻜﺘﺎ ِﭤﺌﻴﻦ‪،‬‬
‫ﭼﺌﻮن َ َ‬
‫אﻣﺜﺎل ۾‪.‬‬ ‫ﻋﺎﺷﻖ َ‬
‫ِ َ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﮕﺮ ﻣﺮﺷﺪ ﺳﻨﺪي‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺣﻮאل ۾‪.‬‬ ‫آﮢﻴﻦ ِאﻧﻬﻲ َא‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪169‬‬
‫ﻧﺎر ﺗﻲ!‬‫دم ﺟﺎ دﻳﺪאر‪ ،‬وو‪َ ،‬אﭘﺮ אﺳﺎن ﺟﻲ َ‬ ‫دم َ‬
‫َ‬
‫ﻛﻴﻬﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ﻛﺮﻳﺎن آ‪‬‬‫ڏאﻧﺪ َﭔﮅאﺋﻮن ﭔﻴﺌﻲ‪َ ،‬ﺗﻦ ِ‬
‫َﺑﮕﺎ َ‬
‫َ‬
‫ﮘﭩﻜﺎر ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﮘﺎڌي‪ ‬ﺟﻲ‬ ‫ڌאر‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫وﻫﻦ ڌאرو َ‬
‫ﭔﻴﺌﻲ‪ ،‬آرא אﻧﻬﻦ ﺟﺎ آﻫﻦ אﻫﻲ ﺋﻲ‪،‬‬
‫ﭼﻜﺮﻳﻮن ِ‬ ‫ﻫﻜﮍي َ‬ ‫ﭜﺎروﻧﻲ ِ‬
‫ﻟﭟ وאري‪ ‬ﻟﻠﻜﺎر ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﺑﺎر‪ ،‬وو‪َ َ ،‬‬
‫وﻫﻦ ﺑﺎرو َ‬
‫ﭰﺮﻫﻴﻮن وﻧﮕﮍون آﻫﻦ אوﭜﺎرﻳﻮن‪ِ ،‬אرڙﻳﻮن ﺳﻮﻧﻬﻦ ﻣﺎﻟﻬﻪ ﻣﻮﭼﺎرﻳﻮن‪،‬‬
‫ﺟ َﮭﻠﮡ ﺟﺎ ﺟﮭﻠﻜﺎر‪ ،‬وو‪ِ ،‬‬
‫ﻟﻮﭨﻦ وאري‪ ‬ڌڌﻛﺎر ﺗﻲ‪.‬‬
‫ﻣﺎﮐﻲ ﻣﺼﺮي‪،‬‬
‫ڍڍي ﭼﻮﻧﻚ ﺟﻮﺋﺮ ﺟﺎ ِﻧﺴﺮي‪ ،‬ﮘﻨﺎ ﺗﻨﻬﻦ ﺟﺎ ِ‬
‫ﮐﻴﺮن ﺟﺎ ﺑﻪ ﺧﻤﺎر‪ ،‬وو‪ ،‬آﻫﻦ ﭘﻴﻬﻲ وאري‪ ‬ﭘﻮﻧﺠﺎر ﺗﻲ‪.‬‬
‫ِ‬
‫ﻛﭕﺮن‪ ،‬ﮘﻴﺮن ﻛﻴﻮ אﭼﻲ ﮔﮭﻴﺮو‪،‬‬ ‫َ‬
‫ﻛﺎﻧﮕﻦ ﻛﺎﻧﮕﻴﺮو‪ ،‬وﻫﻴﻦ وאﻫﻴﺮو‪َ ،‬‬
‫ﺟﮭﺮﻛﻴﻦ ﺟﻲ ﺟﻨﺴﺎر ﺗﻲ‪.‬‬ ‫َ‬

‫وﺳﻜﺎر‪ ،‬وو‪ِ ،‬‬ ‫ﮘﻮڙﻫﻦ ﺟﺎ‬
‫ﺳﺎﮢﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﭘﺎﮢﻲ‪ ،‬ﻣﺮﺷﺪ אﭼﻲ ﭤﻴﮍ َم‬ ‫آﻳﻮ َ‬
‫ﻧﻴﺴﺮ ﭘﺎڙڇ ۾ ِ‬
‫ﺳﭽﻞ“ ﺟﺎ ﻛﻠﺘﺎر ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﺳﺎ ﺟﻮﺋﺮ َﭘﭽﺎﻳﻮم ﺟﺎر‪ ،‬وو‪ ،‬آﻫﻦ َ‬
‫ﻛﻢ ” َ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪170‬‬
‫وﻋﺪא ُאﻫﻲ َאڄ ﻳﺎد ﭘﺌﺎ‪،‬‬
‫ﻣﻮن ﺳﺎن ﻗﺮﻳﺒﻦ ﺟﻲ ﻛﻴﺎ!‬
‫ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن ﮘﺠﮭﻴﻮن ُאﻫﻲ ﻳﺎر ﺟﻮن‪،‬‬
‫אﺻﻠﻮن ُﭔﮅﻳﻢ ِאﺳﺮאر ﺟﻮن‪،‬‬
‫ﺳﻲ ﭤﻴﻮن ﻋﻄﺎ אﻋﺘﺒﺎر ﺟﻮن‪،‬‬
‫دل ۾ رﻫﻴﻮن دﻟﺪאر ﺟﻮن‪.‬‬
‫وאﻟﻲ‪ ‬אﻫﻮ وﻋﺪو ﻛﻴﻮ‪،‬‬
‫ﭼﻴﻮﺳﻴﻦ ﺳﻮ ﭤﻴﻮ‪،‬‬ ‫ﻛﻢ َ‬ ‫ﺟﻮ َ‬
‫”ﻫﻚ ﭔﻮل ﺗﻮﺳﺎن‪ ،‬ﻧﺎ ﭔﻴﻮ‪،‬‬
‫ِوﺳﺮي ﻧﻪ ﻣﻮن َﮐﻮن ﺳﻮ وﻳﻮ“‪.‬‬
‫ﻓﺎﺋﻖ وري ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻮ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ﺳﺮ אﺳﺎن ﺟﻮ ﺳﺎﺋﻴﻮ‪،‬‬ ‫”ﺗﻮ ِ ُ‬
‫”אﻫﻮ ڏﺳﮡ ﻣﻮن آﺋﻴﻮ‪،‬‬
‫دل ﺳﺎڻ ﺳﻮ ﻣﻮن ﻻﺋﻴﻮ‪.‬‬
‫ﺳﺮﻫﻮ رﻫﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﺳﭽﻮ‘ ﺳﺪא َ‬ ‫’” َ ُ‬
‫ﭔﻮل אﺳﺎن ﺟﻲ ﺗﻲ َﭔﻬﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﻫﻦ َ‬ ‫ِ‬
‫ﻫﻦ ﺗﻲ ﭠﻬﻴﻦ‪،‬‬ ‫”ﺗﻮن ﭠﺎه ﺗﺎ ِ‬
‫ﺳﻬﻴﻦ“!‬ ‫ﺳﺮ ﺑﺎر ﺑﺮﻫﻲ ﺟﻮ َ‬ ‫ِ‬

‫ﻛﺎﻓﻲ‬
‫‪171‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ُאﻫﻲ وﺳﺮي وﻳﺎ‪،‬‬
‫”ﺗﻮ ِ‬
‫ﺟﻦ ﮐﻲ ﺗﻮ ﭤﻲ ﻛﺎرون ﻛﻴﻮن؟“‬
‫ﭘﺎﻧﮅي‪ ‬ﭘﺮﻳﻦ‪ ‬ﺟﻲ ﭘﺎر ُ‬
‫ڏﻧﻬﻦ‪،‬‬ ‫ِ‬
‫ِ‬
‫آﻧﺪي ﺧﺒﺮ אﻫﺎ ﻳﺎر ڏﻧﻬﻦ؛‬
‫آﻳﻮ אﺻﻞ אﺳﺮאر ڏﻧﻬﻦ‪،‬‬
‫دوﺳﺖ ﺳﻨﺪي درﺑﺎر ڏﻧﻬﻦ‪.‬‬
‫ﻛﻴﺌﻦ ﺗﻮن ﭘﺌﻴﻦ ﭔﻲ‪ ‬ﮘﺎﻟﻬﻪ ۾‪،‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻨﺠﺎل ۾؛‬ ‫ﻫﻲ ﺟﻲ‪ ‬وﺟﻬﻴﻦ‬
‫ﭼﺌﻪ آﻫﻴﻦ ﻛﻬﮍي ﺧﻴﺎل ۾؟‪،‬‬
‫ره ﺗﻮ ﻫﻤﻴﺸﻪ َ‬
‫ﺣﺎل ۾‪.‬‬
‫ﮐﺎﻧﺌﻦ ﭘﺎﺳﻲ ڏﻳﻨﻬﮍא َ َ‬
‫ﭘﻴﺌﻪ‪،‬‬
‫وﺳﺮي وﻳﺌﻪ!‬ ‫ﺳﻨﺪن ِ‬ ‫ﺳﻲ َ‬
‫ﮘﮡ َ‬
‫َ‬
‫ﺳﺎﻧﭝﮡ ِﭤﻴﺌﻪ‪،‬‬ ‫ﺳﭽﺎ ﺳﺨﻦ‬
‫ﻛﻴﺌﻪ‪.‬‬ ‫ﺳﮇ ﮐﻴﻦ ﻛﮇﻫﻦ ﻧﺎ َ‬
‫ﺳﭵﮡ ﺟﻮن ﻳﺎد ﻛﺮ‪،‬‬ ‫”ﮘﺎﻟﻬﻴﻮن َ‬
‫دل ﺳﺎﻣﮡ ﭤﻲ ﻋﺎﺷﻖ َאﭘﺮ‪،‬‬
‫”ﺗﺎ ﺗﻮ אﭼﻲ ﻧﺎزכ ﻧﻈﺮ‪،‬‬

‫ﻫﻲ‪ ‬ﻣﺘﺎن ﭤﺌﻴﻦ ﺑﻴﺨﺒﺮ“‪.‬‬ ‫ﻫﻲ‪َ ‬‬

‫َ‬
‫ﻫﺌﻲ‪،‬‬ ‫”ﺟﻴﻜﺲ ﻓﺮאق ﺟﻲ ﻓﺎل ُ‬
‫ﻫﺌﻲ‪،‬‬ ‫ﻛﺎ ﮐﻴﻦ ﺗﻨﻬﻨﺠﻲ ﮘﺎﻟﻬﻪ ُ‬

‫ُ‬
‫ﺟﻴﮡ ﺟﻲ ﺟﺎل ُﻫﺌﻲ‪:‬‬ ‫”ﺗﻮ ﮔﮇ ِ‬
‫אڄ ﺗﻮ ﻧﻪ ﺗﻦ ﺳﻨﭝﺎل ُ ِ‬
‫ﻫﺌﻲ“!‬
‫”אﺗﻲ وﺳﺎرﻳﺌﻲ ﻛﻴﺌﻦ وﻳﻬﻲ‪،‬‬
‫ڏﻳﻬﻲ؛‬ ‫ﺟﻲ َ‬
‫ڏﻳﻬﻪ ﻫﺌﺎ ﺗﻨﻬﻨﺠﺎ ِ‬
‫ﻛﻴﻬﻲ؟‬
‫ِ‬ ‫”ﺗﻮﮐﻲ آﺋﻲ َﻣﺼﻠﺤﺖ‬
‫ﻫﺎڻ َ‬
‫ﭘﺎڻ אﻳﻨﺪא ُ‬
‫אڄ ﭘﻴ ِﻬﻲ“‪.‬‬ ‫ِ‬
‫’”ﺳﭽﻮ‘ ﻣﺘﺎن دﻟﮕﻴﺮ ﭤﺌﻴﻦ“‪،‬‬
‫َאڄ ﭘﺎڻ ﻓﺮﻣﺎﻳﺌﻮن אﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫”ﻃﺎﻟﺐ وﭸﻲ َﺗﺴﻼ ڏﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ﻣﻌﺎﻓﻲ َﻣﺪאﻳﻮن ﻛﻴﻮن ﻣﺌﻴﻦ“!‬
‫{‬

‫ﻣﺘﻔﺮق ﻛﻼم‬ ‫ﺳﭽﻞ ﺟﻮ رﺳﺎﻟﻮ‬
‫ﻣﺘﻔﺮق ﻛﻼم‬
‫‪۱‬‬
‫رﺋﻦ؛‬ ‫رت َ‬ ‫ﻳﺎد ﻛﻴﻮن ‪ ،‬אﭜﻴﻮن ُ‬ ‫ُ‬ ‫رڻ ِ‬ ‫روﺟ ُﻬﻮن ُ‬
‫אورאﺗﻦ ۾‪.‬‬‫َ‬ ‫ﮬﺌﻦ ‪ِ ،‬אﮬﮍن‬ ‫وﻳﻞ ُ َ‬‫ﮬﺮ ﻛﻨﮭﻦ َ‬
‫‪٢‬‬
‫ﻟﮭﻲ آﻳﻮن؛‬ ‫روﺟ ُﻬﻮن ُ‬
‫ﻻھ ِ‬ ‫رڻ ِﭰﭩﻮ ﻛﺮي ‪ِ ،‬‬
‫אﭠﻦ ِﻣﻴﻨﮭﮍא‪.‬‬ ‫ِﭤﻴﻦ ﺗﺎر ﻧﻪ َﺗﺮאﻳﻮن ‪ ،‬ﺟﻮ ُﻣﻨﺪ ﻧﻪ ُ َ‬
‫‪٣‬‬
‫روﺟﮭﻦ ُ‬ ‫ُ‬
‫رڻ ِﭰﭩﻮ ﻛﻴﻮ؛‬ ‫ُ ِ‬ ‫אﭠﺎن ‪ ،‬وري‬ ‫ُﻣﻨﺪﻳﻦ ِﻣﻴﻨﮭﻦ ِ‬
‫ڏﭠﺎن؛‬
‫ِ‬ ‫ڏوﻻﺋﻲ‪ ‬ﺟﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא ‪ ،‬ﮔﮭﮣﺎ ﮔﮭﺮ‬
‫ﻟﺤﻈﻲ َﻣﻨﺠﻬﻪ ﻟﮭﻲ وﻳﻮن‪.‬‬ ‫אرﻣﺎن ‪،‬‬ ‫ُאﻧﮭﻲ‪َ ‬ﮐﺆن َ‬
‫ٖ‬ ‫ِ‬
‫‪٤‬‬
‫ﺗﺎر ﭤﻴﻮن؛‬ ‫ﭘﻴﻮن ‪ ،‬ﺗﺮאﻳﻮن ِ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﻴﻨﮭﻦ‬ ‫ُﻣﻨﺪﻳﻦ‬
‫ِ‬
‫ﭤﻴﻮن؛‬ ‫وﭸﮡ ﻣﭥﻴﻦ ﻣﺎﭤﺮﻳﻦ ‪ ،‬ﭤﺎﻛﻦ ﺗﻲ‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫رﻳﺠﺎﮢﻦ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫ِ‬ ‫ﻛﻴﻦ وﻳﻮن ‪ ،‬ﺳ ُ‬
‫ﻮرڻ‬ ‫َ‬ ‫ِوﺳﺮي‬
‫ِ‬
‫‪٥‬‬
‫ﮬﺖ ‪ ،‬ﭤﻴﻮن روאﻧﻴﻮن روﺟﻬﻮن؛‬ ‫ﮬﻨ َﻴﮍو ﮀـﮇي ُ ِ‬
‫ﮬﺖ؛‬ ‫ُ‬ ‫ڏﮐﻴﺎ َ َ‬
‫ﺬאرن ِ‬ ‫אوﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﮍא ‪ ،‬ﭤﻴﻮن ﮔـ ِ‬
‫ﭼﺖ ‪ ،‬وﻃﻦ َﺗﻦ ﻧﻪ وﺳﺮي‪.‬‬ ‫َ‬
‫אﭠﺌﻲ َﭘﮭﺮ ِ‬

‫‪٦‬‬
‫ﮬﻠﻴﻮن؛‬ ‫روﺟﮭﻮن ‪ ،‬ﻛﺎ ڏس ﭼﺘﺎﺋﻲ َ‬ ‫ُ‬ ‫رڻ ﮀﮇي‬ ‫ُ‬
‫ِ‬
‫ﺟﻴﻠﮭﺎن ُﻣﻨﺪ ُאﭠﺎ ﻧﻪ ِﻣﻴﻨﮭﮍא ‪ ،‬ﺗﻴﻠﮭﺎن ﭤﻴﻮن ﻛﻮﺟﻬﻮن؛‬
‫ﮬﻠﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﺟﺮﻳﻦ ِ َ‬
‫ﺟﺎﻟﮡ َ‬ ‫ﻟﻜﻦ ﺟﻮن ﻟﻮﺟ ُﻬﻮن ‪َ ،‬‬ ‫َ َ‬
‫ِ‬
‫‪٧‬‬
‫ﭘﻴﺎن ‪ ،‬روﺟﮭﺎن ﻣﻮﭨﻲ آﻳﻮن؛‬ ‫َ‬
‫ﻣﺎﭤﺮ ﻣﻴﻨﮭﻦ ِ ِ‬
‫وﻳﺎن؛‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻨﺪא ڏﻳﻨﮭﮍא ‪ ،‬وﺳﺮي ﺳﭛ‬ ‫َ َ‬
‫אوﺳﺮ َ‬
‫ﭤﺎﮢﺎ َﭤﺮ ﭤﻴﺎن ‪َ ،‬ﭰﭩﻴﻮن ﭰﻮڙﻳﻮن َﮔﮇﻳﻮن‪.‬‬
‫‪٨‬‬
‫ﮘﺎٽ ﻣﭥﻲ ﻛﻴﺎ؛‬ ‫روﺟﮭﻦ َ‬‫ُ‬ ‫אﺑﺮ‪ ،‬ﺗﮇﮬﻦ‬‫ﺟﮇﮬﻦ ﭤﻴﺎ َ َ‬
‫ﻣﻮﻟﻲ وﮀﮍﻳﻮن ﻣﻴﮍﻳﻮن ‪ ،‬ﺟﻦ ﭤﻲ ﮔـﺬאرﻳﺎ َ‬
‫אوﺳﺮ؛‬ ‫ٰ‬
‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﭘﮭﺎڙي‪ ‬ﺟﻲ ﭘﺎﻧﺪ ۾‪ ،‬ﮔﮇﺟﻲ ﻛﻦ ﮔـﺬر؛‬ ‫َ‬
‫ﻟﻨﮕﮭﻴﻦ ڏﮐﻴﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﺮ‪َ ،‬‬ ‫ﭤﻴﻮن ﺳﭝﻴﺌﻲ َ‬
‫‪٩‬‬
‫َ‬
‫ﺟﻲ َﭰﭩﻴﻮن ﺟﻲ ﭰﻮڙﻳﻮن ‪ ،‬אﭠﻲ אﭼﻲ ﮔﮇ ﭤﻴﻮن؛‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫אورﻧِﻴﻮن אورﻳﻮن؛‬ ‫ﮬﻴﻮن ‪َ ،‬‬ ‫ﻛﻴﻮن ُ‬ ‫אوﺳﺮ َ‬
‫َ‬
‫رڻ ﺳﭝﻮﺋﻲ روﺟﻬﻴﻮن‪.‬‬ ‫ﻛﺮوڙﻳﻮن ‪ُ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﻟﮑﻴﻦ ِ‬

‫‪۱۰‬‬
‫روﺟﮭﮍﻳﻦ ُאﺗﺎ‪ ، ‬ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ َ‬
‫אوﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﮍא؛‬ ‫َ‬
‫ﻣﻮﻟﻲ آﻧﺪא ِﻣﻴﻨﮭﮍא ‪ ،‬ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ ﻣﮭﺮ ﻣﭥﺎ‪‬؛‬‫ٰ‬
‫َ‬
‫ﺟﻲ ﮬﻴﻮن وﻳﭽﺎرﻳﻮن ِوﮀـﮍﻳﻮن ‪ ،‬ﮬﻜﮍﻳﻮن ﭔﻴﻦ ﮐﺎ‪‬؛‬
‫ڏول ِوﭼﺎ‪ُ ، ‬אﭠﻲ َאﭼﻲ ﮔـﮇ ُﻳﻮن‪.‬‬
‫وﻳﻦ ُ‬ ‫ُ‬
‫‪١١‬‬
‫آﺳﺮوﻧﺪ آﮬﻴﻦ ‪ ،‬روﺟﻬﻮن رאﮢﻴﻮن رڻ ۾؛‬‫َ‬
‫َ‬
‫وאﺟﮭﺎﺋﻴﻦ؛‬ ‫وאﺋﮍﻳﻮن‬ ‫ُ‬ ‫ُ‬
‫אﭜﻴﻮن ﭘﻴﻮن אڀ ڏي ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ِ‬
‫رڙﻳﻮن ﻛﻴﻮ َ‬
‫رڻ ۾‪ ،‬ﭤﻴﻮن ُﺑﻮﻧﺪون َﺑﺮﺳﺎﺋﻴﻦ؛‬
‫وﺳﻦ ِﻣﻴﻨﮭﮍא‪.‬‬ ‫ﻛﺎﮬﻴﻦ ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ُ َ‬
‫ﻛﻨﮉ َ َ‬ ‫ِ‬ ‫ﺗﻨﮭﻦ ُ‬
‫ﻛﻨﮉ ﭤﻴﻮن‬
‫‪١٢‬‬
‫ﺳﻤﺎ‪ ، ‬ﭤﻮ ﻣﺎﮢﮭﻮ روﺟﮭﻦ ﺳﺎن ﮔﮇﻳﻦ؛‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ رک َ‬
‫ﮬﺎﮢﻲ ﺻﺒﺮ َﻣﻨﺠ ِﻬﻪ ِﺋﻲ آ‪ ، ‬ﻛﻤﺎﺋﻲ ﭘﻮري ﻛﺮي‪.‬‬
‫‪١٣‬‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫آﻳﻮن َوس ﮀﮇي ‪ُ ،‬ﻣﻨﺪﻳﻦ אﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﮍא؛‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ﺳﻨﺪي ِﻣﮭﺮ آھ ‪ ،‬ﺟﻲ وﮀﮍﻳﻮن ﮔـﮇ ﮔـﮇي؛‬‫ٰ‬
‫رﻳﺠﺎﮢﻦ ﺗﻲ‪.‬‬
‫ِ‬ ‫َ‬
‫ﻟﭥﻴﻮن ﻻھ ﻟﮇي ‪ ،‬روﺟﻬﻮن‬
‫‪١٤‬‬
‫َُ‬
‫رﮢﺌﻮن روﺟﻬ ُﻴﻮن آﻳﻮن ‪ ،‬وﻳﻦ َ‬
‫אوﺳﺮ ڏﻳﻨﮭﻦ؛‬
‫ﻣﻨﺪﻳﻦ ُאﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﻦ ‪ ،‬ﻛﻴﺌﻮن ُرخ رﻳﺠﺎن ﺗﻲ‪.‬‬

‫‪١٥‬‬
‫رﮢﺌﻮن آﻳﻮن روﺟﻬﻮن ‪ ،‬ﺟﻮ ﺳﻨﭝﺎﻟﻴﺎﺋﻮن ُ‬
‫دﻳﺲ؛‬ ‫ُ‬
‫ُ‬
‫ﭘﺮدﻳﺲ؛‬ ‫אﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﮍא ‪ ،‬وﺳﺮي وﻳﻦ‬ ‫ُﻣﻨﺪﻳﻦ ُ َ‬
‫אدﻳﺲ ‪ ،‬ﺳﻲ ُﭘﮡ ﺳﺮﮬﻴﻮن َ‬
‫ﺳﺎہ ۾‪.‬‬ ‫ﺟﻲ ﮬﻴﻮن ُאﭠﻲ ري‪ُ ُ ‬‬
‫ٖ‬ ‫ٖ‬
‫‪١٦‬‬
‫َ‬
‫ڏﺳﻲ روﺟﻬﻴﻮن ‪ ،‬رڻ ﭼـﮍﮬﻲ وﻳﺌﻴﻮن؛‬ ‫אوﺳﺮ ِ‬‫ﺟﻲ َ‬
‫אﺗﮭﻴﻦ ‪َ ،‬ﭘﻠﻜﺎن ﻛﻲ ﭘﻴﺌﻮن؛‬ ‫ﺗﻦ ﮐﻲ وﭸﻲ ُ َ‬
‫ﺳﺒﺰﻳﻮن ﺳﭛ رﻳﺌﻴﻮن؛‬ ‫ﭘﻮ‪ُ ‬ﻣﻨﺪﻳﻦ ُאﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﮍא ‪َ ،‬‬
‫ﮔـﺎھ ُﮔـﻠﻦ ﺗﻲ‪.‬‬
‫ڍو وאري ڍﻳﺌﻴﻮن ‪ ،‬ڍﻟﻴﻮن َ‬ ‫َ‬
‫‪١٧‬‬
‫ﻛﭟ ﻛﺮي؛‬ ‫رڻ ﭼـﮍﮬﻲ روﺟﻬﺎن ‪ ،‬وﻳﻮن وري َ َ‬
‫ِ‬
‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ‬
‫ﺳﻴﮣﻴﻮن آﺋﻮن ﺳﺎوڙﻳﻮن ‪ ،‬ﺳﭝﻜﺎ ﭼﺎכ ﭼﺮي؛‬ ‫َ‬
‫ﺳﺒﺰ ِ‬
‫ُﭘﺮي آﺋﻴﻮن ِﭘﻴﺌﻲ ﺗﻲ ‪َ ،‬ﭘﮭﺎڙؤن َﭘﺮي؛‬
‫ﭜﻞ َﭜﺮي؛‬ ‫ﺳﭝﻜﺎ َ ُ‬ ‫وﻳﻦ ڏوﻻﺋﻲ ڏﻳﻨﮭﮍא ‪َ ،‬‬ ‫َ‬
‫ﺳﭵﮣﻴﻦ‪.‬‬‫ﺳﺮي ‪ ،‬ري‪ ‬ﻣﻴﻼﺋﻲ َ َ‬ ‫”ﺳﭽﻮ“ ﻣﻮن ﻧﻪ َ‬
‫ٖ‬
‫‪١٨‬‬
‫ڏﮐﻴﻮن؛‬
‫روﺟﮭﮍﻳﻮن ‪ ،‬ﻛﻴﻮن ڏوﻻون ِ‬ ‫َ‬ ‫ﭼـﮍﮬﻴﻮن‬ ‫ﺟﻲ رڻ َ‬
‫ﺑـﺮ ﮬﻴﻮن ُﺑﮑﻴﻮن؛‬ ‫ﺟﮭﻮﻟﺌﻴﻦ ‪ُ ِ ،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻨﺪي‬‫ﺟﺒﻠﻦ َ‬
‫אﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﮍא‪.‬‬ ‫ﺳﮑﻴﻮن ‪ ،‬ﺟﻮ ُﻣﻨﺪﻳﻦ ُ َ‬ ‫ﭤﻴﻮن ﮬﺎﮢﻲ ﺳﭛ ُ‬

‫‪١٩‬‬
‫ُ‬
‫ﮬﻠﻴﻮن ‪ ،‬روﺟﮭﺎن رڻ ﭼﺘﺎ‪‬؛‬ ‫ﮬﻨﻴﻮن ﻻﮬﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬
‫ﻣﻮﻟﻲ ﺟﻲ ﭤﻴﻦ ‪ ،‬ﺟﻮ אﭠﻦ ﻣﻴﻨﮭﻦ ﻣﭥﺎ‪‬؛‬ ‫ُ‬ ‫ﻣﻮﭨﻲ ِﻣﮭﺮ‬
‫ٰ‬
‫َ‬
‫ڏوﻻﺋﻲ ﺟﺎ ڏﻳﻨﮭﮍא ‪ ،‬ﻻﭤﺎ ﭘﺎڻ ﺧﺪא‪‬؛‬
‫وري ﭘﻨﮭﻨﺠﻲ دﻳﺲ ڏي ‪ ،‬ورﻳﻮن ﺟﺎ‪ ‬ﺑﺠﺎ‪‬؛‬
‫روﺟﮭﮍﻳﻦ ﺗﻲ‪.‬‬‫َ‬ ‫وس وﺳﺎ‪ ، ‬ﻛﺎ َ‬
‫رאزق‬ ‫وאري َ‬
‫‪٢٠‬‬
‫َ‬
‫אٽ ‪ ،‬ﮬﻠﻴﻮن ﺗﺮאﻳﻦ ﺗﻞ ﺗﻲ؛‬ ‫َ‬ ‫روﺟﮭﻮن وﭠﻲ و َ‬
‫ﭼﭩﻦ ِﻣﭡﻲ ﻣﺎٽ؛‬ ‫ﮔﻮﻻڙن ﺟﻲ َﮔﺲ ﺗﺎن ‪َ ،‬‬
‫رאہ ڏي‪.‬‬‫رڻ َ‬ ‫رאﮬﻲ ﭤﻴﻮن َ‬ ‫אﺳﺎٽ ‪ِ ،‬‬ ‫ﻻﮬﻲ ُאڃ ُ َ‬
‫‪٢١‬‬
‫َ‬
‫روﺟﮭﻮن رﻳﺠﺎﮢﻦ ﺗﻲ ‪ ،‬ﻟﻨﮕﮭﻲ ﻟﺲ وﻳﻮن؛‬
‫ﺑﺎرאن ﺟﻮن ‪َ ،‬ﭘﮭﺎڙﻳﻦ ﭘﻴﻮن؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟـﺖ‬ ‫ﺑﻮﻧﺪون ِ‬
‫ُ‬
‫رڻ ۾ ﺳﻲ رﮬﻴﻮن ‪ ،‬ﺟﻦ ﭘﻨﮅ ﻧﻪ ﻛﻴﻮ ﭘﮭﺎڙ ﺟﻮ‪.‬‬ ‫َ‬
‫‪٢٢‬‬
‫َ‬
‫رאﮬﻲ ﭤﻴﻮن رڻ رאہ ڏي ‪ ،‬ﻻﮬﻲ אوﺳﭧ אڃ؛‬
‫رڄ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﭘﭷ ‪ ،‬روﺟﻬﻦ ﻛﻴﺎ َ‬ ‫ﭘﮭﺎڙي‪ ‬ﻣﺎن ُ َ‬
‫‪٢٣‬‬
‫ُ‬ ‫ُ‬
‫رאﮬﻲ ﭤﻴﻮن رڻ رאہ ڏي ‪ ،‬ﻻﮬﻲ אڃ אﺳﺎٽ؛‬ ‫ِ‬
‫وڏﭰـﮍو ۾ وאٽ؛َ‬ ‫وﭠﻦ אوﭼﺘﻮ‪َ ،‬‬ ‫َאﭼﻲ ُ ُ‬
‫رﻋﺪ ﺟﻲ رڙﻳﻦ ﺗﻲ ‪َ ،‬ﭨﮭﻲ ڏﻧﺎﺋﻮن َ‬
‫ﭨﺎٽ؛‬
‫ﭼﻮي‪.‬‬ ‫ﺳﻚ ”ﺳﭽﻮ“ َ‬ ‫ﻟﭥﻦ ِ َ‬ ‫ﭘﮭﺎٽ ‪َ َ ،‬‬
‫َ‬ ‫ُﭘﮙﻴﻮن ﻣﻨﺠﻬﻪ‬
‫‪٢٤‬‬
‫ﭘﮭﺎڙ ﺟﻲ ‪ ،‬ﮬﻠﻴﻮن ﻣﻨﺠﮭﺎن َ‬
‫ﮬﻴﺞ؛‬ ‫وٽ َ َ‬
‫وﭠﻲ َ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ِرﺳﻲ ﻣﭥﻲ رﻳﺞ ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅوڙﻳﻦ ِﭘﻴﺎ ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪٢٥‬‬
‫رڻ ﭼـﮍﮬﻲ روﺟﻬﻮن وﻳﻮن ‪ ،‬ڏﺳﻲ َ‬
‫אوﺳﺮ ۽ אوﻻ؛‬ ‫َ‬
‫ُ‬
‫אﭠﺎ ﻣﻴﻨﮭﻦ ِﻣﮭﺮ ﺟﺎ ‪ِ ،‬ﻣﮭﺮ ﻛﺌﻲ َ ٰ‬
‫ﻣﻮﻟﻲ؛‬
‫روﺟﮭﻴﻮن رﻳﺠﮭﻴﻮن ‪ ،‬ڏﺳﻲ ﻛﺮي رﻳﺠﻚ رﺳﻴﻼ؛‬
‫وאﺣﺪ وﺳﻴﻼ‪َ ،‬‬
‫ﭘﭩﻦ ﺗﻲ ﭘﮅرא ﻛﻴﺎ‪.‬‬
‫‪٢٦‬‬
‫َ‬ ‫ُ‬
‫روﺟ ُﻬﻦ زאرو زאر ‪ ،‬אﭜﻲ رﻧﻮ رڻ ۾؛‬
‫َ‬
‫ﺳﺘﺎر؛‬ ‫رﻟﻴﻦ ﺟﻮن ‪ ،‬ﺳﻌﻴﻮ ﻛﻴﻮ‬ ‫ﺳﮣﻲ ُ ُ‬‫رڙﻳﻮن ُ‬
‫ﺳﺮود ﺳﺎن ‪ ،‬ﺳﺎرﻧﮓ َﻟـﮅﻳﻦ َ‬
‫ﺳﺎر؛‬ ‫ﺳﺎري ﺳﺎز ُ َ‬
‫َ‬
‫ﮐﻴﻜﺎر؛‬ ‫ﻛﺌﻲ‬ ‫ﮐﻨﻮﮢﻴﻦ َ‬ ‫روﺟﮭﻦ ﺳﺎڻ رﮬﺎڻ ﻟﺌﻪ ‪ِ ،‬‬
‫ﮔﺠﻜﺎر؛‬ ‫َ‬ ‫ﺳﮣﻲ ﮔﻮڙ‬‫ﭨﮭﻲ ﮬﻠﻴﻮن ﭨﻴﻠﻦ ﺗﻲ ‪ُ ،‬‬
‫وﺳﻜﺎر؛‬‫َ‬ ‫ﻛﺌﻲ ‪ ،‬وﺳﮡ ﺟﻲ‬ ‫وس وڏي َ‬ ‫وﺳﻲ َ‬
‫َ‬
‫ﺗﻠﮭﺎر؛‬ ‫ﺗﺎرﺋﻮن ﺗﺎر ﭤﻴﻮن ‪ ،‬ﺗﺮאﻳﻮن‬ ‫ﺗﺎﻧﮕﮭﻴﻮن َ‬
‫ﺳﻚ وאرﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫َ‬ ‫ﺳﮕﮭﻲ‬ ‫ﺳﭽﻲ َﻟـﮅڙي َ‬
‫ﺳﺎر ‪ِ ،‬‬ ‫َ‬
‫‪٢٧‬‬
‫ﭰﻮﻟﮭﻴﻦ؛‬ ‫ِ‬ ‫ﭰﻮڙאﺋﻲ ﺟﻮن َﭰﭩﻴﻮن ‪ ،‬ﭰﻮﮘﻴﻮن ﭤﻴﻮن‬
‫ﭨﻜﺮ ﭤﻴﻮن ﭨﻮﻟﮭﻴﻦ؛‬‫آﺳﺮي ‪َ َ ،‬‬ ‫َאﺑﺮ ﺳﻨﺪي َ‬
‫ﮘﻮﻟﻴﻮ ﭤﻴﻮن ﮘﻮﻟﮭﻴﻦ ‪ ،‬ﺗﺮאﻳﻮن َﺗﺮ َﭜﺮﻳﻮن‪.‬‬
‫‪٢٨‬‬
‫روﺋﻲ؛‬
‫ﭼﻮن ِ‬ ‫روﺟﮭﻮن َ َ‬
‫”ﻣﻨﺪאﺋﺘﺎ ﻣﻮﭨﻴﺎ “‪ُ ،‬‬
‫ﻛﻮﺋﻲ؛‬
‫ِ‬ ‫ﻛﻮن َ‬
‫ﺟﮭﻠﻲ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻗﻴﺪאﻟﻤﺎ‪ “‬ﮐﻲ ‪،‬‬ ‫”‬
‫وﻟﮭﻦ ﺗﻲ“!‬ ‫َ‬
‫”ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺳﮕﮭﻮﺋﻲ ‪ ،‬ﻛﻨﺪو َ‬
‫وس ِ‬
‫‪٢٩‬‬
‫َ‬
‫روﺋﻲ ﭼﻮن روﺟﮭﻮن؛‬ ‫”ﻣﻨﺪאﺋﺘﺎ ﻣﻮﭨﻴﺎ‪ِ “،‬‬
‫”ﻛﻤﻴﮣﻴﻮن ﻛﻮﺟﻬﻴﻮن ‪ ،‬ﻗﺎد َر ﺗﻨﮭﻨﺠﻴﻮن آﮬﻴﻮن‪!“.‬‬
‫‪٣٠‬‬
‫ﭘﮭﺎڙ ﺟﻮن ‪ ،‬رﮢﻴﻦ ﻛﻮہ رﮬﻦ؛‬ ‫ﭘﺎﻧﮅوڙﻳﻮن َ‬
‫ﻟﮭﻦ ‪ ،‬ﺟﻦ ”ﺳﭽﻮ“ َﭔﮅو ﺳﻨﺪرو‪.‬‬ ‫ﻟﻮﭼﻲ ﺳﻲ َ َ‬
‫‪٣١‬‬
‫َ‬
‫ﻣﺎﭤﺮ ﻣﭥﺎﮬﺎن ﭘﻨﮅڙא ‪ ،‬ﭘﺎﻧﮅوڙﻳﻮن ُﭘﺮن؛‬
‫ﭼﺮﻳﻮ ﺳﻲ َ‬
‫ﭼﺮن؛‬ ‫ﺳﺮڙא ‪َ ،‬‬
‫ﺳﺎﻧﮕﻦ ﻣﭥﻲ َ‬
‫وري ﭤﻴﻮن ورن ‪” ،‬ﺳﭽﻞ“ ﺳﻲ ﺳﺎﮢﻴﮫ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ِ‬
‫‪٣٢‬‬
‫َ‬
‫رאﮬﻲ ِﭤﻲ ‪ ،‬روﮬﻦ ﻣﭥﻲ روﺟﮫ؛‬ ‫ﮀﮇي رڻ ِ‬
‫ﭼﺖ ۾‪.‬‬ ‫ﭔﻴﻠﻲ َﭘﺌﻲ ﭔﻮﺟﻬﻪ ‪َ ،‬‬
‫ﺟﻲ ﺗﻨﮭﻦ ِ‬ ‫ﭼﺮڻ ِ‬
‫‪٣٣‬‬
‫روﺟﮭﮍﻳﻮن ‪ ،‬ﻛﻴﻮن ڏﮐﻴﻮن ڏوﻻون؛‬ ‫ُ‬ ‫روﮬﻦ َאﻧﺪر‬
‫َ‬
‫َ‬
‫ﺳﮑﺪﻳﺲ ۾‪.‬‬ ‫ﺳﮑﻴﻮن ﻛﻴﻮن ُ‬ ‫”ﺳﭽﻞ“ ﺳﻲ ﺳﺎون ‪ُ ،‬‬

‫‪٣٤‬‬
‫َ‬
‫َﭘﻠﺮ َﭘﮭﺎڙﻳﻦ َﭘﻠﭩﻴﺎ ‪ ،‬وאﺣﺪ ﻛﻴﻦ َ‬
‫وس؛‬
‫َ‬
‫رאﺟﺎﮢﻦ ﺗﻲ‪.‬‬ ‫ﻟﻨﮕﮭﻲ وﻳﻮن َ َ‬
‫ﻟﺲ ‪ ،‬روﺟﻬﻮن‬

‫دوﮬﺎ‬
‫ﻛﮭﮍي ‪ ،‬ﺟﺎ ﺳﻤﺠﮭﻲ ﻧﻪ ﭴﺎﮢﺎن!‬ ‫َ‬
‫ﺷﻲ آﮬﻴﺎن ﻛﺎﻛﻴﻮن‬
‫ِ‬
‫ﺑﻌﻀﻲ ﭜﺎﻳﺎن ُﭘﺘﻠﻲ ‪ ،‬ﻳﺎ آﮬﻴﺎن ُﮔﮇي‪ ‬ڏور‪،‬‬
‫ﻳﺎ ﮔﻮ‪ ‬آﮬﻴﺎن ﮬﭣ ﻳﺎ َر ﺟﻲ ‪ ،‬ﻳﺎ وאﻧﮕﻲ‪ ‬وאﻧﮕﺮ زور‪.‬‬
‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﻣﺤﻞ آﮬﻴﺎن ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ۾ ﺷﮭﻨﺸﺎھ‪،‬‬

‫ﭔﻮﻟﻴﻮن ﻛﺮي ﻛﻴﺘﺮﻳﻮن ‪ ،‬ﭤﻮ درﻧﺌﻮن دאﻧﺎھ‪.‬‬
‫ﮬﻼﺋﻲ َ‬
‫ﮬﺴﻮאر‪،‬‬ ‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﮔﮭﻮڙو آﮬﻴﺎن ‪ ،‬ﺟﻮ َ‬
‫ﺟﻲ ‪ ،‬ﺟﺎ ﭔﻮڙي ﭤﻲ ﭔﺎﮬﺎر‪.‬‬ ‫َ‬
‫درﻳﺎھ ِ‬ ‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﻣﻮج‬
‫ﻻﻻﺋﻲ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﻳﺎ ِﻣﮭﻨﺪي‪ ‬ﮔﻞ ﺗﺎ آﮬﻴﺎن ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ אﻧﺪر‬
‫ﺳﺮ ۾ ﺳﺮﮬﺎﺋﻲ‪.‬‬
‫ﻳﺎ آﮬﻴﺎن ﮔﻞ ﮔﻼب ﺟﻮ‪ ،‬ﺟﻨﮭﻦ ِ‬
‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﭼﺸﻤﻮ آﮬﻴﺎن ‪ ،‬ﺟﻮ َאﺑﺮ َﭜﺮﻳﻮ آب‪،‬‬

‫ﺗﻨﮭﻦ ۾ ﺳﺎﻳﻮ ﺳﺞ ﺟﻮ‪ ،‬ﻳﺎ ﭘﺎﮀﻮﺋﻲ َﻣﮭﺘ ُ‬
‫ﺎب‪.‬‬
‫ﻳﺎ ﺗﺎ ﭘﺎﮀﻮﺋﻲ ﺣﻖ ﺟﻮ‪ٗ ،‬آء َאﺻﻞ ﮐﺎن آﮬﻴﺎن‪،‬‬

‫ﻧﺎہ ﺗﺎ ‪ ،‬ﺳﻮ ﭜﻲ ﺗﺎ ﻧﺎﮬﻴﺎن‪.‬‬
‫ﺟﻨﮭﻦ ۾ ﮘﺎﻟﮫ ِ‬
‫ﺳﻤﺠﮭﻲ ‪َ ،‬ﮐﺆن ﮬﺎدي‪ِ ِ ‬‬

‫אﮬﺎﺋﻲ‪،‬‬ ‫ِ‬ ‫ﮘﺎﻟﮫ ” َ‬
‫ﺳﭽﻮ‪ “‬ﺗﺎ َ‬
‫ﺗﺎ ﻏﻴﺮ ﺧﺪא ﺟﻮ ﻧﺎﮬﻴﻴﻦ ‪ ،‬آﮬﻴﻦ ﺻﺎﺣﺐ ﺳﺪאﺋﻲ‪.‬‬

‫ﮬﺪאﻳﺖ‬
‫‪۱‬‬
‫رﻣﺰאن ﺳﻲ ﮬﺎدي‪ ‬ﺟﻮن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﺟﻴﻜﻲ ﭼﻴﺎﺋﻮن ﻣﻮن ﮐﻲ ﺳﻲ َ َ‬
‫ﺳﻠﮡ ﻧﺎﮬﻦ‪،‬‬
‫ﮬﻮ‪ ‬ﮬﻮ‪ - ‬ڌرﻳﻮن آﮬﻦ دل ﺗﻲ!‬
‫ﺳﻤﺠﮭﺎﺋﻴﻦ‪،‬‬
‫ِ‬ ‫ﺻﺎﺣﺐ َ‬
‫َ‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﻴﻮن ﻛﺮي ُﮘﺠﮫ ﺟﻮن ‪ ،‬ﭤﺎ‬
‫ﮬﺎدي ﮬﻼ ِﺋﻴﻦ‪،‬‬ ‫ﻻאﻟﻪ “ َﮐﺆن אﮘﻨﺎن ﭤﺎ ِ‬
‫” ِٰ‬
‫ﺋﻖ َ ِ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﺋﻴﻦ‪.‬‬ ‫ﺑﺼﺮ“ ﺟﻮ ﭤﺎ ﻓﺎ ِ َ‬ ‫ﺳﻤﺠﮭﮡ ” َ‬
‫ﺳﻤﻊ َ َ‬ ‫َ‬
‫ﮬﻲ ِﻧﺖ ِﻧﺖ ﻧﻤﺎزאن‪،‬‬‫”ﺧﻮدﻳﻮن ﺧﺎص ﻧﻪ ﭜﺎﺋﻨﺠﻮ ِ‬

‫ﮬﻲ ﺳﻮز و ﮔﺪאزאن‪،‬‬‫ﭴﺎﮢﻮ َﭜﻠﻲ ﮘﺎﻟﮭ ِﮍي ِ‬
‫َ‬ ‫ََ َ‬
‫אﭤـﻮאﻧﺎאﻟﺤﻖ‘ ﺟﺎ ِאﮬﻲ ِﻋﺒﺮت آوאزאن“‪.‬‬
‫ﭼﻮن‪،‬‬‫ﮬﻜﮍي ڏﻳﻨﮭﻨﮍي ‪،‬ﭤﺎ ﮬﺎدي ِאﺋﻴﻦ َ‬ ‫ﮬﻲ ِ‬‫ﮬﻲ َ‬ ‫َ‬

‫ﺳﭝﺎن ﮔﮭﮣﻮ رون‪،‬‬ ‫ﮘﺎﻟﮭﮍي ‪ ،‬ﺳﻲ ُ‬
‫ِ‬ ‫ﺳﻤﺠﮭﻲ ﮬِـﺖ‬
‫ِ‬ ‫ﺟﻦ ﻧﻪ‬ ‫” َ‬
‫ﮬـﺖ ﭜﻲ ِאﺋﻴﻦ ُ‬
‫ﮬـﻮن“‪.‬‬ ‫ﺳﭹﺎﺗﻮ ﮬﺘﮭﻴﻦ ‪ ،‬ﺳﻲ ُ‬ ‫ﺟﻦ ُ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫”ﺟﻴﻜﻲ َﭜﻠﻴﻮن ﮘﺎﻟﮭﮍﻳﻮن ‪ُ ،‬אﻧﮭﻦ ُ َ‬

‫ﭘﭵﮡ َﭘﺮي آھ‪،‬‬
‫ﺳﭹﺎڻ َ‬
‫ﺳﻮא‪،‬‬ ‫ﻛﻮڙא ﻗﺼﺎ ُ‬
‫ﻛﮫ ﭘﺌﺎ ﻳﺎر‪ُ ،‬‬

‫ُ َ‬
‫ﭘﺮﺟﮭﮡ آﮬﻲ ﭘﺎڻ ﮐﻲ ‪ ،‬ﭔﻲ َﭜﻠﻲ ﺑﺎت ﻧﻪ ﻛﺎ‪.“‬‬
‫ﻣﻮﭨﻲ ﮬﻴﺌﻦ ﭼﻴﻮ‪:‬‬‫ﮬﺎدي‪ ‬ﺣـﻘﻴﻘﺖ ﺟﻲ ‪ ،‬ﻳﺎر‪ِ ،‬‬

‫”آﻗﺎ آﮬﻲ ﮬﻲ‪ ‬אدא آﮬﻲ ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪،‬‬
‫ﻳﺎر ﻣﻘﺼﺪ ﺗﻦ ﭤﻴﻮ‪،‬‬‫ﺳﭛ َﮐﺆن ‪ُ ،‬‬
‫ﺟﻲ ِﺋﻲ ﻟﻨﮕﮭﻴﺎ َ َ‬
‫ﺳﺎﺋﻴﻦ ﺳﺎﮘﻴﻮ ﺳﻮ َאﭤﻮ‪ ،‬ﺟﻮ وﺟﻮدؤن وﻳﻮ“‪.‬‬

‫‪٢‬‬
‫ﺳﻤﺠﮭﺎﺋﻦ ِאﺋﻴﻦ‪:‬‬
‫ِ‬ ‫َِ‬
‫ﻣﺮﺷﺪ ﮬﺎدي رﮬﻨﻤﺎ ‪ ،‬ﭤﺎ َ‬
‫ﮬﻮ ُﺗﻮن ﭴﺎﮢﺞ ﭘﺎڻ ﮐﻲ ‪ ،‬ﻣﺘﺎن ﮬﻲ‪ ‬ﭤﺌﻴﻦ‪،‬‬ ‫” ُ‬

‫”وﺣﺪت ﺟﻲ ﭼﻮﮔﺎن ۾‪ِ ،‬אﮬﺎ ﮔﻮ‪ِ ‬ﻧﺌﻴﻦ‪،‬‬
‫ﮬﺌﻴﻦ“‪.‬‬‫ﮬﻲ ﺣﺎل ڏي ِ‬ ‫”ﺳﭽﻮ‘ ﺳﺎڻ ﻳﻘﻴﻦ ﺟﻲ ‪ِ ،‬‬

‫‪٣‬‬
‫ﺳﻤﺠﺎﻳﻮ‪،‬وאﻟﻲ وﻳﮍﮬﻲ آﻳﻮ!‬
‫ِ‬ ‫ﮬﻴﺌﻦ‬
‫ﮬﺎدي وﻳﮍﮬﻲ آﻳﻮ‪ ،‬ﮬﺎﮢﻲ ﺳﺎﺋﻴﻦ‪ِ ‬‬
‫ﻋﺎﺷﻘﻦ آرאم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ِ‬ ‫”ﻛﮇﮬﻦ ﭤﻴﻮ ﻛﻮﻧﻜﻮ‪،‬‬
‫رאﺗﻮ ڏﻳﻨﮭﺎن ﺗﻦ ُאﺗﻲ ﻣﺤﺒﺖ ﺟﻮ ﻣﺎﺗﺎم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪“،‬‬
‫ﭘﺎﮢﻲ‪َ ‬ﮐﺆن ﭘﺮوאز‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﮬﻠﺞ ﺧﺎص ﭤﻲ ﻛﺮ ِ‬ ‫َ‬
‫ﺧﺎﻛﻮن َ‬
‫ﺷﺎﮬﻴﻦ ۽ ﺷﮭﺒﺎز‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ُ‬
‫ﻣﺎرﻳﺌﻲ ‪ ،‬ﭤﻲ‬ ‫ﭼـﮍي‪َ ‬‬
‫ﭼﻨﺒﻮ‬
‫”ﺟﻴﻜﻮ َאﺻﻞ آﮬﻲ‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﮬﺎﮢﻲ ﺳﻮ ﺳﻠﻄﺎن‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﭼﮍﮬﻨﺪڙ ﮔﻢ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭘﻴﻮ ﮔﮭﻮڙو ۾ ﺟﻮﻻن‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬
‫ِ‬ ‫ﮔﮭﻮڙي‬
‫”ﮔﺮد ﮘﺠﮭﻮ ﻛﻴﻮ ﻃﺎﻟﺒﻮ‪ ،‬אﮬﻮ ﮔﮭﻮڙي ﺟﻮ ﮬﺴﻮאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﮔﮭﻮڙي وאرو ﮔﻢ ﭤﻴﻮ‪ُ ،‬אﭜﺮﻳﻮ ﮔﺮد ﻏﺒﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬
‫آﻳﻮ ﺑﺤﺮ ﺟﻮش ۾‪ ،‬ﺗﮇﮬﻦ ﻣﻮج َﭘﺌﻲ ﭔﺎﮬﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﮬﻲ َ‬
‫ﮬﻲ آﻳﻮ ﻧﺎن‪ ‬۾‪ ،‬ﭤﻴﻮ ﺳﺎوڻ ﺟﻮ ﺳﻴﻨﮕﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬ ‫َ‬
‫”ُ َ‬
‫ﻟـﮍ ﻣﻨﺠ َﮭﻮن ﭤﻴﻮ َאﮀﻮ ﻛﺎرو‪َ ،‬אﺻﻞ ﺳﻮ درﻳﺎہ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﺑﻴﺤﺪ رﻧﮓ ﮔﮭﮣﺎ ﭤﻴﺎ ﭔﺎﮬﺮ‪ ،‬ﮬﺮﻛﻮ ﭤﻴﻮ ﮔﻤﺮאہ‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬

‫”ﺳﺎﻧﻮڻ ﻟﭥﻮ‪ ،‬ﮬﻚ ِﭤﻲ ﺗﮇﮬﻦ ﭘﺎﮢﻲ ﻣﻮﭨﻴﻮ ﭘﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫ﻛﺎرو אﮀﻮ ُﻟـﮍ ﭤﻴﻮ‪ ،‬אﮬﻮ ﺳﺎرو ﺳﻤﻮﻧﮉو‪ ، ‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬
‫ﻟﮭﻲ وﻳﺎ ﭔﺎﮬﺮﻳﺎن ‪ ،‬אﮬﻮ ﺑﺎﻗﻲ رﮬﻴﻮ ﻧﺎم‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬‫َ‬

‫”ﻧﺎن‪ِ ‬‬
‫ﻛﺴﻴﺎن‪ ،‬وאﮬﮍאن‪ ،‬ﮬﺖ ﻛﻠﻲ ﭤﻴﺎ ﮔﻤﻨﺎم‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬ ‫ﻛﻮرאن‪َ ،‬‬
‫ﮬﺖ َ‬
‫ﺳﭝﻴِﺌﻲ درﻳﺎھ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﻛﻮڙא ﻟﭥﺎ ﻧﺎن‪ ، ‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫” ِ‬
‫אول آﺧﺮ ﮬﻚ ﭤﻴﻮ‪ ،‬وﻳﺎ وﭼﺎﺋﻮن ﮔﻨﺎن ‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬
‫ﮬﺖ ﭜﻲ ﺳﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬‫”אﺻﻞ ﺟﻴﻜﻲ ﮬﻮس آء آﮬﻴﺎن ِ‬

‫آﮬﻴﺎن ﻛﻮﻧﻪ ﭔﻴﻮ‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬ ‫ُ‬
‫آﺧﺮ ﭤﻴﻨﺪس وﭸﻲ אﮬﻮﺋﻲ ‪ ،‬ﮬﮇ ِ‬
‫”אﮐﻴﻮن אﮐﮍﻳﻦ ۾ رﮐﻲ ‪،‬ﺗﻮن ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭘﺎڻ ُ‬

‫ﺳﭹﺎڻ ‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬
‫ﭘﻮي ﻧﻈﺮ ﺟﺖ ﺗﺎﻧﮭﻨﺠﻲ ‪ ،‬ﺗﺖ ﭘﻨﮭﻨﺠﻮ ﭼﺸﻢ ﭼﺎل‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬
‫ﮬﺖ ﺗﻮن‘ ﮬﻴﻦ آ‪ ، ‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬ ‫ﮬﺖ ُ‬ ‫”אﮐﻴﻮن אﮐﮍﻳﻦ ۾ رﮐﻴﻦ ‪ ،‬ﺗﺎ ِ‬

‫ﺟﻲ ﺧﺒﺮ אﮐﻴﻦ ﺟﻲ َﻟﮭﻴﻴﻦ ‪ ،‬ﺗﺎ ﺗﻮن ﻧﺮאﻟﻮ ﻧﺎن‪ ، ‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬
‫אﮐﻴﻦ ﻣﻮن ﻣﻌﻠﻮم ﭤﺌﻲ ‪ِ ،‬אﮬﻮ ﺻﻮرت ﺟﻮ ﺳﻴﻨﮕﺎر‪ ،‬ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫”ﺳﭽﻮ“ ﺳﺎرو ﺳﭻ ﭤﻴﻮ‪ ،‬ﭔﻴﻮ ﻧﺎﮬﻲ ﺗﻔﺎوت وאر‪ ،‬ﻣﻴﺎن“‪.‬‬
‫{‬

Sachal Jo Kalam

Загружено:

Сведения о документе

Оригинальное название

Авторское право

Доступные форматы

Поделиться этим документом

Поделиться или встроить документ

Параметры публикации

Этот документ был вам полезен?

Это неприемлемый материал?

Авторское право:

Доступные форматы

Sachal Jo Kalam

Загружено:

Авторское право:

Доступные форматы

‫ﺳﭽﻞ ﺳﺮﻣﺴﺖ ﺟﻮ ﻛﻼم‬

‫‪۳‬ﻣﻜﻤﻞ ﺳﻨﮅي ﻛﺎﻓﻴﻮن ۽ ﺑﻴﺖ‪۲‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﺟﻴﻨﺪ אﺣﻤﺪ ﻓﺎروﻗﻲ‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫אول ﺳﺎرאه ﻛﺮ ﺳﺒﺤﺎن ﺟﻲ‪ ،‬ﻣﻮﻟﻰ ﺟﻮ ﻣﻠﻜﻦ؛‬

‫ﻛﻲ ﻛﺎﺗﺐ ﻛﺘﺎﺑﻦ ﺟﺎ‪ ،‬ﺳﻮﻳﻦ ﺳﺒﻖ ڏﻳﻦ؛‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﻛﻦ ﺳﻼم ﺻﺮف ﮐﻲ‪ ،‬ﮬﻮﻧﺪ َﻧﺤﻮ ﻧﻪ ﻧﮭﺎرن؛‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫وﻟﻔﻘﺮﻣﻨﻰ“‪ِ ،‬אﺋﻴﻦ ُאﺗﻮ ﻋﺠﻴﺒﻦ؛‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﺟﺲ ﺟﻬﻮﭘﮍא‪ ،‬آڏא ﻛﻴﻦ אڏن؛‬ ‫ِڊﭴﻮ ﻛﻨﻬﻦ ِ‬

‫ﻣﺮڻ َﮐـ ُﺌﻮن אﮘﻲ ُﻣﺌﺎ‪” ،‬ﻣﺎن“ ﮐﻲ ﻛﻴﻦ َﻣﭹﻦ؛‬ ‫ُאﮬﻲ َ َ‬

‫ﺟﺎﻧﺐ ﻛﺎڻ ﭤﻴﺎ‪ ،‬ﻣﺜﻞ َﻣﺴﺘﺎﻧﻦ؛‬ ‫َ‬ ‫ﺟﻮﮘﻲ‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫אﺳﻴﻦ آﮬﻴﻮن آدﻣﻲ‪ ،‬ﺑﻴﺤﺪ ﻣﻮن ﺑﺸﺮن؛‬

‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ َﻣﺴﻴﺘﻦ ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ۾ دאﺋﺮن؛‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ رﮬﻦ ﺗﻘﻮى ۾‪ ،‬ﻛﺎﭤﺌﻴﻦ ۾ ﻧﺎﭼﻦ؛‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﻧﻮڙא‪َ ،‬ﻣﭥﻲ ”ﻧﺎﻧﮫ“ رﮐﻦ؛‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﻛﭥﻲ ﺷﮭﻨﺸﺎہ‪.‬‬ ‫ﮔﺪאﺋﻲ وאﻻ‪ِ ،‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﺟﻲ אک ﺑﺒﻴﻨﻲ‪ ،‬ﻛﺎﺋﻲ ﻣﺜﺎل ﭼﻴﻨﻲ؛‬ ‫ﺑﺮﮬﻲ ِ‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﮬﺖ ِﭔﺌﻲ ﻧﺎن‪ِ ‬ﭤﻴﺎس‪.‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫وﮬﻮﻣﻌﮑﻢ“ ﭼﻴﻮ وﺻﺎﻟﻮن‪ ،‬وري ﺳﻮ ورہ وﺳﺎﻳﻮ‪.‬‬ ‫” ُ ََ ُ‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﻧﺎدאﻧﻦ ﻧﺎدאﻧﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﺑﻴﮭﮡ ُאﺗﻲ ُﺑﺘﻲ؛‬

‫ﺳﺮ אﮬﻮ ﺳﺎرو ﺳﮣﺎﺋﺞ‪َ ،‬‬

‫ﻏﺎزي ﻧﻪ ﭜﺎﻧﺌﺞ ﻏﻴﺮ ﺗﻮن‪ ،‬ﮬﻦ ﻣﺤﺾ ﻣﻮﺟﻮدאت ﮐﻲ؛‬

‫ﺑﻲ אﻋﺘﺒﺎري‪ ‬ﺳﺎن ﻛﺮﻳﻦ‪َ َ ،‬‬

‫ﮬﻲ ﮬﺎ‪ ‬ﺣﻜﺎﻳﺎت ﮐﻲ؛‬‫وﭠﻲ وﻳﮭﻲ رﮬﻴﻦ‪َ ،‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫وﺳﮭﻮ ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬آ‪ ‬אﮬﻮ آﮬﻴﺎن آري‪.‬‬‫َ‬ ‫ﺟﻲ ﻣﻮن‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﺳﻨﺪس ُאﮬﭹﺎڻ؛‬ ‫ﮐﻨﺘ ۡﻢ“‪ ،‬آﮬﻲ َ‬ ‫ﻣﻌﮑﻢ َ ۡ َ‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ُﻣﮑﮍي‪َ ‬ﻣﻨﺠﮭﺆن‪ِ ،‬ﻧﻲ وي ﻣﻴﺎن‪ ،‬ﭤﻴﻮ ُﮔﻞ ﭘﻴﺪא‪ ،‬وي ﻣﻴﺎن‪،‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﺑﺖ َﭜﭹﺎﻳﺎن‪.‬‬ ‫ذאت ﮐﻲ‪ ،‬ﺗﺎ ﮬﻲ ُ َ‬ ‫ﻛﺮﻳﺎن ِ‬ ‫ﻇﺎﮬﺮ َ‬‫ِ‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﻮرت ﮬﻲ‪ُ ‬‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﺷﺎن‪.‬‬‫ﮬﻮ ِﻓﻰ َ‬ ‫ُ ﱠ َۡ‬

‫ﺟﻨﮭﻦ ﺗﻲ آﮬﻲ َﺗﻨﮭﻦ ﺗﻲ آﮬﻲ‪ ،‬ﻧﺎن‪ِ ‬ﭔﺌﻲ ﺗﻲ ﻧﺎﮬﻲ‪.‬‬ ‫َ‬

‫‪THE SPIRITUAL WISDOM OF SACHAL‬‬ ‫‪www.itsgrouplrk.com‬‬

‫ﮬﺌﮍس ﺟﻴﮇﻳﻮن‪ ،‬ﺳﺎﮘﻮ آ‪ ‬ﭤﻴﻮ‪.‬‬ ‫ﺟﻴﻜﻮ ُ َ ُ‬

‫ﺳﭛ ﮬﻮ‪ ‬ﮬﺎ‪.‬‬ ‫ﻟﮍﮬﻲ‪َ ،‬‬