Abstrak

Misi yang bertujuan untuk pertumbuhan pembangunan di Israel telah dilakukan selama 2
hari pada akhir October oleh Kesatuan Eropah(EU) yang terdiri daripada 65 persatuan
industri dan 17 wakil Negara anggota. Misi tersebut diketuai oleh Antonio Tajani iaitu ahli
politik Itali yang merupakan seorang pengasas parti Forza Italia pada tahun 1994 dan
merupakan bekas jurucakap bagi kerajaan Silvio Berlusconi, dan kini menjadi Naib Presiden
Suruhanjaya Eropah yang bertanggungjawab dalam industri dan Keusahawanan. Tujuan
misi itu adalah untuk mengukuhkan hubungan perniagaan antara EU dan Israel serta untuk
meneroka peluang kerjasama Perusahaan Kecil dan Sederhana (PKS) antara Eropah dan
Israel.
Misinya adalah untuk membincangkan pelbagai hal mengenai sektor ekonomi, di antaranya
teknologi angkasa, teknologi maklumat dan komunikasi, teknologi air dan alam sekitar,
bahan mentah, dan keselamatan Negara. Pada Mei 2012, pesuruhjaya Tajani diarahkan oleh
Eropah untuk menjadi lebih inovatif bagi mampu bersaing dengan negara-negara lain dan
terlibat dalam berkembangan yang pesat dan mampan. Pada September 2013 beliau lebih
yakin: "Kami (orang Eropah) menghadapi pembunuhan beramai-ramai dalam perindustrian
yang sistematik."Kesimpulannya adalah industri Eropah harus lebih teguh,mampan dan
berorientasikan pertumbuhan.
Tujuan misi ke Israel dikatakan bahawa ekonomi dinamik Israel boleh membantu
pertumbuhan daya saing industri di Negara-negara EU. Jangkaan ini boleh dilakukan dengan
menggalakkan inovasi dan pertumbuhan yang mampan, dengan membantu syarikat-syarikat
EU beroperasi di Israel. Oleh itu, dengan menggalakkan kerjasama antara syarikat Israel
dan Eropah alam sektor yang dikenal pasti sebagai industri utama di Israel. EU nampaknya
telah mengakui kemajuan penting yang dibuat oleh Israel dalam penyelidikan dan
pembangunan.
Semua ini seperti durian runtuh kepada Israel dan merupakan perubahan yang dialu-alukan
daripada aspek mesra politik EU ke arah Israel pada tahun-tahun kebelakangan ini. Hal ini
dapat dilihat dalam konflik timbul sejak Deklarasi Venice EU 1980 yang mana kenyataan
rasmi pertama EU mengenai konflik Arab-Israel dan penyertaan Kesatuan Eropah dalam
1991 Perundingan Damai Madrid. Seterusnya dalam kemarahan Operasi Anggur Israel
apabila Israel pada bulan April 1996 mempertahankan dirinya daripada keganasan oleh
Hezbollah di Selatan Lubnan, dan khususnya ke atas penempatan Israel di wilayah yang
dipertikaikan.
Keputusan yang terbaru ini menimbulkan perbalahan EU yang datang pada tahun 2013
apabila EU mengeluarkan arahan supaya kerajaan Israel mengisytiharkan dalam sebarang
urusan masa depan dengan penempatan EU di Tebing Barat dan Baitulmuqaddis Timur yang
berada di luar negara Israel. Geran EU, pembiayaan, hadiah, atau biasiswa tidak akan diberi
kepada Israel melainkan isu ini diselesaikan. Sejak tahun 1998 EU telah memutuskan
bahawa wilayah-wilayah tersebut bukan merupakan sebahagian daripada Israel dan oleh itu
produk yang dihasilkan oleh mereka mestilah tidak mendapat manfaat daripada keutamaan
layanan.
Pada Oktober 2013, misi yang diletakkan dalam konteks perdagangan dan hubungan
budaya antara kedua-dua pihak sudah wujud. EEC, pelopor kepada EU, yang ditubuhkan
dengan hubungan diplomatik Israel pada tahun 1959, dan mencapai satu perjanjian
perdagangan bebas pada tahun 1975. Pada November 20, 1995 Perjanjian Persatuan
ditandatangani, dan mula berkuatkuasa pada 1 Jun 2000. kandungannya adalah termasuk
peraturan perdagangan bebas untuk barangan industri dan konsesi bagi produk pertanian,
dan liberalisasi perdagangan dalam perkhidmatan. Mesyuarat yang kerap dilakukan adalah
digunakan untuk membincangkan isu-isu politik dan ekonomi. Perdagangan antara kedua-
dua pihak telah berkembang iaitu pada tahun 2012 eksport EU ke Israel mencapai 17 biliion
euro manakala import EU dari Israel adalah 12.6 biliion euro.
Israel mempunyai hubungan dengan EU secara langsung dan tidak langsung dalam pelbagai
perkara. Bentuk-bentuk tidak langsung yang paling penting adalah Agensi Eropah Space
(ESA), Pertubuhan Eropah untuk Penyelidikan Nuklear (CERN), dan Pertubuhan untuk
Kerjasama Ekonomi dan Pembangunan (OECD) bahawa Israel menyertai pada tahun 2010.
Tidak kurang penting ialah penyertaan Israel dalam program Penyelidikan dan
Pembangunan Eropah (ERD). Sejak tahun 1993, khususnya selepas Perjanjian Oslo, Israel
telah diterima sebagai rakan kongsi penuh dalam program ini. Hubungan telah
diperkukuhkan pada tahun 1995 apabila EU menerima permintaan Israel untuk penyelidik
untuk dimasukkan ke dalam jawatankuasa pengurusan dengan berdiri sama seperti negara-
negara anggota EU.
Dalam program ke-6 Rangka Kerja ERD, 2002-2006, sebahagian besar projek-projek Israel
terlibat antaranya 429 projek akademik, 209 industri, dan 145 orang lain. Dalam program-7
ini, 2007-2013, Israel sekali lagi telah mengambil bahagian dalam jumlah yang besar,
mendapat manfaat daripada bekerja dengan organisasi besar Eropah. Israel juga
merupakan sebahagian daripada program MEDA, yang dilancarkan pada tahun 1996 dan
dipinda pada tahun 2000, yang merupakan instrumen dalam kerjasama ekonomi dan
kewangan di bawah perkongsian Euro-Mediterranean yang bertujuan mengukuhkan
kestabilan politik, mewujudkan kawasan perdagangan bebas Euro-Mediterranean dan
membangunkan ekonomi dan negara-negara kerjasama social.
Menariknya, Perkara 2 dalam Perjanjian Persatuan 1975 menyatakan "Hubungan antara
Parti-Parti, dan juga semua peruntukan Perjanjian itu sendiri, hendaklah berdasarkan
menghormati hak asasi manusia dan prinsip-prinsip demokratik, yang memberi petunjuk
polisi dalaman serta antarabangsa dan merupakan sebahagian perkara penting daripada
perjanjian ini. "Ini membolehkan seseorang untuk meningkatkan persoalan sama ada
hubungan antara Israel dan Kesatuan Eropah boleh menjadi lebih rapat, di mana Israel
sudah mengambil bahagian dalam beberapa acara dan aktiviti Eropah. Hujah itu dibuat oleh
Silvio Berlusconi dalam lawatannya ke Israel pada bulan Februari 2010 bahawa
"keinginan besar" beliau ialah Israel perlu menyertai EU.
Walaupun Israel adalah berada di Timur Tengah dan tidak di tanah besar Eropah, Israel
boleh dianggap sebagai perkongsian nilai-nilai tamadun Barat, demokrasi, kebebasan,
kedaulatan undang-undang, dan sistem ekonomi terbuka berdasarkan kepada prinsip-prinsip
pasaran. Satu hujah yang boleh meyakinkan telah dibuat bahawa Israel boleh menjadi ahli
atau bersekutu dengan NATO dan OSCE (Pertubuhan Keselamatan dan Kerjasama di
Eropah). Sejak NATO meliputi Turki, ia boleh memeluk Israel dalam perjalanan. Hujah sama
menarik boleh dibuat bahawa ia boleh diterima ke EU. Antara lain, Israel boleh menyediakan
model bagi negara-negara Eropah untuk integrasi pendatang yang berjaya masuk ke dalam
masyarakat mereka. Dengan wawasan politik, cara dibuka dari perkongsian Israel dan
persatuan dengan EU dalam pelbagai aktiviti untuk menjadi keahlian sepenuhnya.









Can Israel Become a Member of the European Union?
Karya : Michael Curtis
Professor Emeritus of Political Science at Rutgers University

Pengenalan
Jurnal yang berjudul Can Israel Become a Member of the European Union? layak dan
perlu dianalisis kerana jurnal ini meneliti bahawa adakah Israel boleh memasuki dan menjadi
ahli Kesatuan Eropah dan apakah usaha-usaha kerjasama yang dilakukan oleh Israel dan
Eropah dalam menjalinkan hubungan baik, disamping mempunyai kepentingan masing-
masing.
Pengupasan dalam jurnal ini yang dilakukan oleh Michael Curtis iaitu seorang
Professor Emeritus dalam bidang Sains Politik, juga seorang penulis yang telah
menghasilkan banyak karya berkisarkan antara hubungan diplomatik Timur Tengah dan
Eropah dapat memberikan pemahaman yang jelas terhadap hubungan Israel dan Kesatuan
Eropah.
Ringkasan
Jurnal ini adalah berlatarbelakangkan hubungan baik antara Israel dan Kesatuan
Eropah yang terjalin sejak dahulu hingga ke hari ini. Dan hubungan yang terjalin itu adalah
lebih kepada aspek ekonomi yang mana kedua-dua negara ini adalah saling bergantung
antara satu sama lain. Pada awalnya, usaha merapatkan atau mengukuhkan jurang ekonomi
dilakukan oleh Kesatuan Eropah yang mana telah beberapa kali menghantar misi ke Israel.
Namun,misi-misi yang dihantar bukanlah hanya misi lawatan kosong tanpa tujuan tertentu.
Rundingan-rundingan yang telah dicapai telah membuahkan hasil yang
menguntugkan kedua-dua belah pihak, walaupun sebenarnya lebih kepada Kesatuan Eropah
tetapi hasil pembangunan yang dilakukan ke atas Israel telah menjadikannya sebuah negara
yang mempuanyai ekonomi yang dinamik.
Selain itu, Israel juga telah banyak melibatkan diri dalam pertubuhan-pertubuhan
Kesatuan Eropah dan giat aktif, dalam program-program yang dilakukan yang mana hal ini
tidak dapat dinafikan potensi Israel untuk memasuki Kesatuan Eropah itu tinggi.
Walaubagaimana pun, tidak semua yang dirancang tersebut akan berjalan dengan
apa yang dijangkakan. Hal ini merujuk kepada peranan Kesatuan Eropah dalam
membendung konflik-konflik yang tercetus oleh pelbagai faktor yang sukar untuk
diselesaikan malah ianya masih berlaku sehingga kini. Jika dilihat Kesatuan Eropah telah
mula terjebak dalam konflik semasa Deklarasi Venice EU 1980 , diikuti konflik Arab-Israel
dan seterusnya.


December 17, 2013
HomeArchivesVideoCartoonsAboutSearchLoginMore

Article
October 22, 2013
Can Israel Become a Member of the European Union?
By Michael Curtis
It is a welcome sign of changing times in the Middle East that a mission of 65
industry associations and representatives from 17 member states of the European
Union is visiting Israel for two days in late October on a "mission for growth." The
mission is led by Antonio Tajani, the Italian politician who was a cofounder of the
Forza Italia party in 1994 and was the former spokesman for the government of
Silvio Berlusconi, and who is now European Commission vice-president
responsible for Industry and Entrepreneurship. The aim of the mission is to
strengthen business relations between the EU and Israel and to explore
opportunities for cooperation between European and Israeli SMEs (small and
medium sized enterprises).
The mission is to discuss various sectors of the economy: among them are space
technologies, information and communication technology, water and
environmental technologies, raw material, and homeland security. Commissioner
Tajani in May 2012 called for Europe to become more innovative in order to
compete with other countries and engage in "robust and sustainable growth." In
September 2013 he was even more downright: "We (Europeans) face a systematic
industrial massacre." The conclusion was that European industry must be made
more robust, sustainable, and more growth-oriented.
The premise of the mission to Israel is that the dynamic economy of Israel can help
the growth and competitiveness of industry in the EU countries. The expectation is
that this can be done by promoting innovation and sustainable growth, by helping
EU companies operate in Israel, and by promoting partnership between Israeli and
European companies in those sectors identified as leading industries in Israel. The
EU appears to have acknowledged the significant strides made by Israel in research
and development.
All this is flattering to Israel and is a welcome change from the less than cordial
political posture of the EU towards Israel in recent years. Conflicts have arisen
over the EU Venice Declaration of 1980 which was the EU's first official statement
on the Arab-Israeli conflict, over the participation of the EU in the 1991 Madrid
peace conference, over the Israeli Operation Grapes of Wrath when Israel in April
1996 was defending itself against terrorism by Hezbollah in South Lebanon, and
especially over the Israeli settlements in the disputed territories.
The most recent contentious decisions of the EU came in 2013 when the EU issued
a directive that the Israeli government declare in any future arrangements with the
EU that settlements in the West Bank and East Jerusalem are outside the State of
Israel. EU grants, funding, prizes, or scholarships will not be given to Israelis
unless this is made clear. Since 1998 the EU has held that the territories are not
part of Israel and therefore products produced in them must not benefit from
preferential treatment.

The October 2013 mission must be put in the context of trade and cultural relations
between the two sides already in existence. The EEC, the forerunner to the EU,
established diplomatic relations with Israel in 1959, and reached a free trade
agreement in 1975. On November 20, 1995 an Association Agreement was signed,
and entered into force on June 1, 2000. Included in it are free trade arrangements
for industrial goods and concessions for agricultural products, and liberalization of
trade in services. Regular meetings are supposed to take place to discuss political
and economic issues. Trade between the two sides has grown: in 2012 EU exports
to Israel reached 17 billion euros, while EU imports from Israel were 12.6 billion
euros.
Israel has relations with the EU directly and indirectly in various ways. The most
important indirect forms are the European Space Agency (ESA), the European
Organization for Nuclear Research (CERN), and the Organization for Economic
Co-operation and Development (OECD) that Israel joined in 2010. Equally
significant is the participation of Israel in the European Research and Development
(ERD) program. Since 1993, specifically after the Oslo Accords, Israel has been
accepted as a full partner in the program. The relationship was reinforced in 1995
when the EU accepted Israel's request for researchers to be included in
management committees with the same standing as EU member countries.
In the 6th program of the ERD Framework, 2002-2006, a considerable number of
Israeli projects were involved: 429 academic projects, 209 industrial, and 145
others. In the present 7th program, 2007-2013, Israelis are again participating in
considerable numbers, benefiting from working with large European organizations.
Israel is also part of the MEDA program, launched in 1996 and amended in 2000,
which is an instrument of economic and financial cooperation under the Euro-
Mediterranean partnership which seeks to reinforce political stability, create a
Euro-Mediterranean free trade area and develop economic and social cooperation.
Interestingly, Article 2 of the 1975 Association Agreement states "Relations
between the Parties, as well as all the provisions of the Agreement itself, shall be
based on respect for human rights and democratic principles, which guides their
internal and international policy and constitutes an essential part of this
Agreement." This allows one to raise the question of whether there can be closer
ties between Israel and the EU. Israel already takes part in a number of European
events and activities. The argument was made by Silvio Berlusconi in his visit to
Israel in February 2010 that his "greatest desire" was that Israel should join the EU.
Even though it is in the Middle East and not on the European mainland, Israel can
be regarded as sharing the values of Western civilization, democracy, freedom,
rule of law, and an open economic system based on market principles. A
convincing argument can be made that Israel could become a member of or
associated with NATO and OSCE (Organization for Security and Cooperation in
Europe). Since NATO extends to Turkey, it may embrace Israel on the way. An
equally compelling argument can be made that it could be accepted into the EU.
Among other things, Israel can provide a model for European countries for
successful integration of immigrants into their societies. With political vision, the
way is open from Israeli partnership and association with the EU in a variety of
activities to full membership.