Hüseyin Sanı

(Gökçe, 1909-?)

1909 yılında Gökçe bölgesinin Dilican ka-
sabasına bağlı Göyerçinli köyünde doğmuştur. İlk
tahsilini medresede yapmıştır. Yaşadığı bölgenin
gülleri, çiçekleri, temiz havalı dağları onun şi-
irlerine aksetmiştir.
Halk şiirinin geraylı ve koşma şekillerinde
güzel şiirleri olan Hüseyin Sanı bir müddet da köy
öğretmenliği yapmıştır. Öğretmenlik ve siyaset
gibi konulardan da şiirleri olan Sanı, edebî sa-
natları kullanma da başarılıdır.
Kaynak:
Himmet Elizade, Azerbaycan Aşiqlan II, Bakı 1930,225-234.

a) Geraylı b) Goşmalar

OYANMAZ OYANMAZ YANA YANA

Hab1 içinde yatan dilber, Bir gözel gormüşem, zekalı qardaş,
Yatıb oyanmaz, oyanmaz, Vesfini söyleyim, qal yana yana,
O köynegi qatan dilber, Yerişi, baxışı ceyrana benzer,
Yatıb oyanmaz oyanmaz. Sallanıb tökülür tel yana yana.
Gedib yarı yatmış gördüm, Maral tek teylenib gedir buradan,
Rubendini2 atmış gördüm, Avcı teki gözleyirem bereden1,
Müşq3, enbere4 batmış gördüm, Gözellik baxş edip2 ona yaradan,
Yatıb, oyanmaz oyanmaz. Qeddine3 geyinib al yana yana.
Nar memesi sağı solda, Camalm görende olmuşam xeste,
Ondört örüg zülfü belde, Sefa bulundurmaz her gelen qesde,
Hüseyn Sanı gözü yolda, Siyah tellerinden getir bir deste,
Yatıb oyanmaz oyanmaz. Dermanım olacak bil yana yana.
1. uyku 2. peçesini, yüz örtüsünü 3. güzel koku
4. güzel koku
Gelende naz ile esişir her yan,
Baxan cavanlan eyleyir heyran,
Dünyaya tek gelib o nazlı ceyran,
Mehdini söyleyir el yana yana.
Eller ince, qollar ince, bel ince,
Dodaq ince, burun ince, dil ince,
Bezar4 oldum küskün gönlüm alınca,
Eşit sözlerini, gel, yana yana.
Eslini bilmirem, adı Şaxzada,
Bele5 gözel olmaz bil ki dünyada,
Hüseyn Sanı gül üzlünü6 mebade7,
Birce8 sana deyir dil yana yana.
1. kûmu, av beklenen yer, pusu, sınır 2. bağışlayıp,
ihsan edip 3. boyuna poşuna 4. rahatsız 5- böyle
6. yüzlünü 7. olmaya 8. bir defa, bir kere, yalnız
GÖRÜNÜR
Axşamm çağında, yol kanarında,
Düzülüb her yanda eller görünür,
Can alan gözelin vesfini deyim,
Dört örük1 gerdende teller görünür.
Xesteler derdine qız derman eyler,
Baxışı aşıqı perişan eyler,
Müjgan oxu cellad gibi qan eyler,
Qaşmda gözünde feller2 görünür.
Qafilden görende etmeyir haya,
Derdîi aşıqları getirmez baya,
Sinesi mermerdi, camalı aya,
Oxşuyur3 demeğe diller görünür.
Baxanda bürüyer ay çabağım4,
Görmeğe hesretem gül yanağını,
Emesen her zaman dil, dodağım,
Yüzünde Hebeşi xallar5 görünür.
Mina6 boy yaraşır o qeddi dale,
Baxasan doyunca o gül cemale,
Mayilem her zaman o hetti xaîe7,
Sanı tek8 qarşısmda qullar görünür.
1. örgü 2. hileler 3. benziyor 4. önünü, yüzünü,
alnını 5. benler 6. sürahi 7. bene 8. gibi, kadar
YETİŞMEZ
Men seni seveli nece1 il2 oldu,
Bir ah çeksem o da yara yetişmez,
Bu ağlar gözlerim yaş ile doldu,
Helak oldum yardan çara, yetişmez.
Bczenibsen3 ay qız, dağda gezersen,
Yaşıl baş4 sona tek gölde üzersen5,
Elvan çiçek ter buxağa6 düzersen,
Terlan7 avı heç de sara8 yetişmez.
Qrzıl gülü derib deste deste,
Elim qoyum beyaz ter memen üste,
Çoxdandi düşmüşem men elde xeste,
Senin gibi elim qara yetişmez.
Bir ah çekdim dağlar taşlar oyandı,
Al geyindi, qırmızıya boyandı,
Menim yarım cavanlardan cavandı,
Dövlet getdi, elim vara yetişmez.
Sana qurban olsun bütün cahanlar,
Eşqinden yanır men tek cavanlar9,
Hüseyn Sanı deyer, arifler anlar,
Xeste gönlüm bir cüt10 nara yetişmez.
1. kaç 2. yıl 3. süslenmişsin 4. ördek 5. yüzersin
6. insanın çenesi ile boğazı arasındaki kısım 7. doğan,
şahin 8. aladoğan cinsinden et yiyen bir kuş 9. gençler,
delikanlılar 10. çift