WIST U DAT?

Nr8
UITGAVE SiTU-HARNS

the philadelphia experiment

In 1996 verscheen er in de Griekse versie van Playboy een merkwaardig

artikel.
Tussen de blote dames stond een artikel over het Griekse oorlogsschip de
Leon,
dat in dat jaar na vijftig jaar trouwe dienst, zal worden gesloopt. De Leon
had in het verleden de naam de Aldridge, Een Amerikaanse destroyer uit de
Tweede Wereldoorlog. Over dit schip zijn al twee films en tientallen boeken
en documentaires verschenen. Op allerlei website wordt het verhaal
aangehaald. De Aldridge zou volgens sommigen onderdeel hebben
uitgemaakt van een bizar experiment in het najaar van 1943.
Albert Einstein werkte bij de Amerikaanse Marine. Zogenaamd om
conventionele wapens te ontwikkelen, maar in werkelijkheid werd gezocht
naar een mogelijkheid om marineschepen onzichtbaar te maken.

In 1942 werden er door de Duitse U-boote meer dan duizend Geallieerde

schepen tot zinken. De slag om de Atlantische Oceaan was op zijn
hoogtepunt. De Amerikaanse en Engelse marine was wanhopig op zoek
naar middelen om de onderzeeboten effectiever te bestrijden. De U-boote
waren veel beter te manoeuvreren dan de Amerikaanse marineschepen.
Een speciale klasse destroyers, die door hun korte draaicirkel, de
Kriegsmarine de baas werd. De effectieviteit van de U-boote liep sterk terug
en het overgrote deel ging verloren. Maar de Amerikaanse marine wenste
verder te gaan. Optimaal zou een onzichtbaar schip zijn. Albert Einstein, die
voor de marine werkzaam was, werd geraadpleegd, en gevraagd of zijn
universele veldtheorie hiervoor kon worden gebruikt. In ieder geval werd er
een electro-magnetische installatie getest, die in de destroyer de Aldridge
werd gemonteerd. Het schip werd volgebouwd met electrische installaties
en generatoren. In oktober 1943 werd deze installatie uitgeprobeerd.
Op het moment dat de electrische installatie werd ingeschakeld, verschijnt
er een groene gloed om het schip. Deze word snel sterker en het volgende
moment is het oorlogsschip verdwenen. De Aldridge is niet alleen
onzichtbaar, het schip is verdwenen (geteleporteerd), om enige tijd later in
een andere marinehaven, Norfolk in Virginia, 300 mijl van Philadelphia te
verschijnen! Deze aanwezigheid is van korte duur, de groene gloed
verschijnt en e destroyer duikt, schijnbaar ongeschonden in de haven van
Philadelphia op. Dit proces herhaalt zich. De onderzoekers aan de wal zijn
verbijsterd,

ze hebben totaal geen idee wat er is oorgevallen. Op het schip blijkt het
drama nog groter te zijn. De bemanningsleden zijn letterlijk versmolten met
het metaal van de Aldridge. De meesten sterven een afschuwelijke dood, de
enkele overlevende wordt opgesloten in een krankzinnigengesticht. De
gevolgen worden in de doofpot gestopt. Gezien de onbeheersbaarheid
werd het door de marine afgeblazen. De Aldridge begon een tweede leven
bij de Griekse marine, om uiteindelijk te worden gesloopt.

Bij dit verhaal verbleekt het Manhattanproject. Gelovigen beweren dat het
Philadelphiaproject in het geheim is voortgezet (Het Montaukproject,
waarover later meer). Welke bewijzen zijn er. Er zijn twee ooggetuigen. Al
Bielek, die beweert lid te zijn geweest van het team wetenschappers en
technici, dat het Philadelphia-experiment uitvoerde. Een tweede ooggetuige
Carlos Castaneda is een geheimzinnig figuur, die het fenomeen vanaf een
ander schip aanschouwde. Verdere bewijzen zijn er eigenlijk niet. De
bemanning van de Aldridge beweert dat het schip nooit in Philadelphia is
geweest of aan dergelijke experimenten heeft deelgenomen. Toch leidt het
verhaal een hardnekkig bestaan. Het raakt dan ook aan grensgebieden van
teleportatie, telekinese, remote viewing en het reizen in de tijd. Op deze
onderdelen richtte zich, volgens de gelovigen het Montaukproject. Deze
richtte zich op deze gebieden met opzienbarende resultaten. Het bestaan
van dit project wordt door officiële instanties ontkend. Voor adepten een
bewijs, dat het project werkelijk heeft bestaan.