tsi6

fioteLa: "Dj et/ a kU ig o'

nllDrltll$'l\(
Zenica 1996.

O'NASRUDIN HODZA''
Izdavai:
)BEMUST( ZENICA, Jalijski put br. 7.

Za izdavaia:

Mustafa BECIROVIC

preveli:
Midhat AJANOVIC
ruad

Sa ivedskog

iottc

Lektura i korelctura:
dr. Remzija HADZIEFENDIC

llustracije:
AJAN

TtuaZ:

2000 kom.

BIBLIOTEKA: "DJECIJA KNJIGA"

ffi
W
ffi,

tsi6

fiotefut:'Dj eti a k$igo"

NASRUDIhI HONZN,

slikovnrca i boj anka

nlSDrttlls'l\(
Zenica 1996.

NASRUDIN-HODZA PONOVO'I'IEDU NAMA

Drogi moli Bo3nioci,

Pred vama

je tek mali izbor iz

mnogobrojnih Saljivih prida diji

je glavni

lik

Nasrudin-hodZa. Nasrudin-hodZa je, prema provjerenim historijskim podacima, doista

2ivio i to u Turskoj prije sedam stotina godina

SaljivdZija

mudrija5, kakvim

ga

pretpostavlja se da

predstavlja literatura. Narodna maSta

godina, dak vijekova, po njegovoj smrti, nastavila da stvara pride

ovom omiljenom junaku.

zasnovano

je uistinu bio

danas je nemogu6e odrediti Sta je

je

puno

anegdote o

u ovim pridama

na stvarnim dogadajima, a Bto je izma5tao narodni pripovjedad.

Ponekad prepreden, ponekad naivan, ali uvijek spreman na Salu, Nasrudin-hodla je

omiljeni knjiZevni lik ne samo u Turskoj vec

i u svim zemljama nekada modnog

prostranog Turskog Carstva, pod kojim su se razvijale i cvjetale. Naravno, Nasrudin-

hodZa je poznat

i medu Bo5njacima.

Postoje pride

u kojima je radnja,

zamislite,

smje5tena u Sarajevo, Tuzlu, Gradadac ili Mostar, a glavni lik im je Nasrudin. Odito
1e, dakle

da su i Bo5njaci udestvovali u smi5ljanju prida o Nasrudin-hodZi, da su

mu i sami dali dio sebe, svoga Seretluka, mudrosti i naivnosti. Popularnost ovog
legendarnog junaka nije

se zadrlala samo u granicama nekada5njeg

Turskog

o Nasrudin-HodZi prevedene na sve velike

svjetske

Carstva. Danas su Saljive pride

jezike, a u Nasrudinovoj domovini, Turskoj, svake se godine odrZava internacionalni

ie se BoSnjaci, posebno oni najmladi,

sa Seretom i aldakom, lukavcem i mudrija5em,

festival u njegovu dast. Stoga smo sigurni da

obradovati ovom novom susretu

lucidnim Nasrudin-hodZom.

I jo6 ne5to. Kao Sto moZete vidjeti, na5 crtad je zaboravio obojiti ilustracije u

ovoj knjizi. Stoga vam predlaZemo da uzmete bojice

ruke

uljep5ate svoj

primjerak knjige onako kako najbolje znate. Nije Sala.

IZDAVAC

SodrZoi
KAKO JE HODZA CUVAO

VRATA

Lopov u HooZrNol ruer

...........

........... 9
........ 9
... ro

LopovE
MAGARcA.......... .... 12
xooZa
*NE PITAJ MENE"
..... 12
......... 14
HooZa rnaZl I AGARcA ..........
..... 14
HooZe NA PAZARU ........
...... 16
rlooZR KUPUJE oo.rseu
.... 16
HooZrN KAPUT...
HooZa u HAMAMU .......
....20
HooZrN TURBAN .............
HooZe uetreur ARApsKoG........ .......2o
..............22
xoo1Ne PRESUDA
.........24
KoLrKo roSre JEDAN Samenr
*r il IMAS pnavo"...........
.....26
NAsRUDIN-HooZA GANJA
pRoDAJE

SIJELO

HODZA POSAO NA
HooZa sE svAoA sA

ZeNottn
HooZNe rEvsrJA
HooZNe DvuE ZrNe
HooZn NA KRovu..........
xooZa NA GRANI ............
HooZa vrDr u MRAKU
NTKAD SE NE zNA......
HooZa NA TEFERreu.......
...........
lvlALl?"
nl uR LENK

ALLAH ZNA NAJBOLJE

*KAD Sl SE Tl RODIO,
NASRUDIN-HooZA r
*BoZE ltne

saeuvAJHooZrNo DTJETE

....26
............27
...2s
............ 30
..... g2
.... 34

.........34
...........
.....
............
.............

36
38
40
42

......44
............ 44

.....46

KAKo JE HooZa euvno vRATA

Kod ie Nosrudin-hodZo bio dieEok, u niegovom selu
biio5e puno lopovo. Jednog dono ree mu moiko:
- Sine moi Nosrudine, evo moikq ti moro ii u susiedno
selo. Pozi no nosu kuu. Nemoi se nikqko odvoioti od vroto
- do nom lopovi ne udu u kuu.
U poeetku ie Nosrudin siedio ispred vroto, oli mu to
ubrzo doiodi. Htio se molo poigroti so svoiim drugorimo.
Ali, 5to e, moiko mu reklo do se od vroto ne odvoio?!
Zoto skine vroto s ogrode, svele ih sebi no ledo i otri no
livodu, gdie su niegovi ioroni Sutoli krpenioEu. Vrotio se
kui tek zo ok5orno i zotekne moiku koko mu siedi u ovliii
i ploEe:
- Bolon Nosrudine, lopovi su nom opliokoli svu kuu.
Zor ti nisom reklo do se ne odvoios od vrotq?
- Ali, moiko, po io som sve vriieme bio kod vroto.

LOPOV U HODZINOJ KUEI

Jedne noi probudi Zeno HodZu:

- Nqsrudine, bolon, probudi se. Hqmon nom se lopov

u5unioo u kuu.
Bunovon HodZo dode ioi znok do Sufi:
- Pusti go, nek rodi svoi posqo. BqS me zonimo Sto li e
on vriiedno noi do ukrode u ovoi no5oi sirotinii.

NASRUDI N.HODZA GANJA LOPOVE

Jedne noi Nqsrudin-hodZi se uEini koko se ne3to biielo

Sunio u niegovoi bo5Ei. On pomisli do ie to lopov po brzo

pri3ope svoioi Zeni:

- Brzo, doider mi luk i striielu. Jo u noueiti lopove do

se ne Sunioiu po moioi bo3ei u gluho dobo no6i.
Reeno - uinieno, HodZq nqniSoni i odope iednu
striielu prqvo u ono Sto se biielilo u mroku.
- Lopovino ie dobio Sto ie htio - reEe Nosrudin i vroti
se u krevet.
U ronu zoru zoputi se HodZq u boSu do

potroli lopovo

5to go ie sino prostriielio. No svoie zoprepostenie,

umiesto mrtvog lopovo, no Striku u bo3Ei se vihorio
niegovo biielo dZube po sred-sriiede probodeno striielom.
Kqd fo vidie, otro HodZo do Zene po ioi reee:
- Drogom Allohu dZ. 5. hvolo Sto me sino sposio velike
nesree.

- Amo, o Eemu prioS, bolqn ne bio? - zoEudi se Zeno.

- Koko o Eemu? Zomisli Sto bi bilo so mnom do som
sino obukqo svoie biielo dlube.

l0

iernoEsert

Ko//Ko T/ o/uo

htlA5.eoD/NA t

EFEND|aA NA'RUD//uE F
I

AL//

PR/VE ?E7

G2D//VA

DA

//Y/A

5/ RE/Ao

3 ie -

TR2E5E7

HzDA U/mE"<
?82/.tvov4 Bari
?E_DAtv

NE frtEa &s
Wt<o, iAs /<AKo./

4.

ll

HODZA PRODAJ

E TVIAGARCA

Jednog pqzqrnog dono prodovoo HodZo mogorco nq

piioci. Niegov mogqroc ie bio noiieftiniii od svih koii su se
tog dono prodovoli. Zoto mu pride iedon stori trgovoc
mogorcimo po go zopito:
- Koko to do ti prodoie5 mogorco ieftiniie nego io. Jo
krodem siieno so tudih livodo i ni iednom Eobonu koii euvo
moie mogorce ne doiem plotu po opet nemom roeuno
prodovoti toko ieftino kqo ti?
- To ie vrlo iednostovno:

ti

krqdeS hronu i rodnu snogu,

o io krodem mogorce? - noSoli se HodZo.

..NE

PITAJ MENE"

Uziohoo iednog dqno HodZo svog mogorco po krenuo

u Eor3iiu. Noiednom se mogoroc uznemiri po poEe do dZipo
i skoe. HodZo spode s mogorco i tresnu no kqldrmu. Kod
se HodZo pridigoo, mogqrqc ie ve bio doleko pq nesretni
Nosrudin poe treoti zo niim koliko gq noge nose. Kod go

spozi iedon komsiio, upito go:

- HodZo, bolon, zosto toliko hitis?

- Ne pitoi mene, pitoi mogorco, - odgovori zodihoni

Nqsrudin.

t2

tr:(

-.-w
J

ia'l

ti:*

(K'tr/lllr,
\

c
s

,*

l3

HODZATRAZI MAGARCA
lzgubi se negdie u Sumi HodZin mogoroc po gq on sfode
posvudo troZiti. Koko go troZi, toko govori:

- Hvolo ti, drogi Allohu, no velikoi srei.

Noi5oo iedon kom3iio po go upitci:

- Bolon, Nosrudine, no kokvoi se to velikoi srei

zohvoliuie3 drogom Allohu, o nestoo

ti

mogoroc?

A HodZo odqovori:
- Zqhvoliuiem se drogom Allohu Sto io nisqm bio no
mogorcu.
.

,t
a

HODZA NA PAZARU
Po5oo HodZo no piiotu do kupi krumpiro po uziohoo

svog mogorco. Pozqr bio ieftin po HodZo kupio vreu od

pedeset kilo. Stovio onu vreu sebi no ledo po toko sieo

no mogorco i krenuo kui. Gledoiu go liudi kqko se znoii

pod onom vreom po mu reko5e:
- Bolon HodZo, Sto se muEiS? Sto ne stqvi5 vreu pored
sebe no sedlo?

- Sto vi mislite? Zor do iedon HodZo muei Zivotinie?

Mqlo ie mogorcu 3to nosi mene, ioS mu trebo do tegli i
ovu vreu, - odgovori HodZo liutito po nostovi kud ie poSoo.

l4

/r

.g

('=
\,

))

l5

HODZA KUPUJE ODJECU

Po5oo HodZo u du6on do kupi ne3fo noye odiee. Prvo

probo iedne pontole, oli mu se ne svidie3e te ih vroti

duondZiii.
- Doi mi neki koput umiesto ovih pontolo.
Sod HodZo probo koput koii mu se mnogo vi3e dopoo

po upito dueondZiiu koliko koput ko5to.

- lsto koliko i pontole - reee duEondZiio.

Kod to u, HodZo, obuEe koput po preko vroto.

DuondZiio istrEi zo niim golomei:
- Stqni, HodZq,

ti nisi plotio koput.

- Som si rekqo do koput koStq kolko i pontole, i niih

som ti vrotio. Uzeo som koput, po istoi ciieni - odgovori
HodZq.
- Ali

ti nisi plotio ni pontole - pobuni

se dueqndZiio.

- Nisom budolo do ploom ne3to Sto nisom ni kupio

ree HodZo i od3eto mirno u svom novom koputu.

HODZIN KAPUT
lmoo HodZo mlodu, liiepu, o bogomi i ioku Zenu koio
se znolo noliutiti kod bi on kosnio kui. Jedne noi zosieo
Nosrudin s ioronimo po eglenisoo do izo polo noi. Kod ie
doSoo kui, no vrotimo go eekolo niegovo honumo. HodZo

niie uspio izustiti ni iedne riieei oprovdonio ier mu ie

honumq odvolilo iednu iestoku Somoreinu. lznenqden

l6

ffi,trriwn

/Au'dfi,ofW,W'

STAR/a/ ?

V}

,,,

ALl roVo uE oD TADA

qoD//yA pA/uA,
rrcYa
"aluA
DA su sApa
RAiu/vp't
VED/UAK> ST.AR/.

17

Hodzo pode niz bosomke provo nq cestu derui se od bolo

i iznenodenio. Skupi5e se kom3iie pq go upitose:
- Amo, bolon Nosrudine, Sto to bi?

- Ni5fo, niSto, somo ie moi koput pqo no zemliu.

- Koko koput moZe toliko golomiti?
- MoZe, moZe, kod som io u niemu.

HODZA U HA'I,IAMU
Obukoo HodZq svoie noigore odiielo i tokov, sov u
zokrpomo, uputio se u Eor5iiu, u iovno kupotilo. Niko od
zoposlenih u fom homomu niie obroGoo mnogo poZnie no
niego. Doli su mu noigori pe3kir i komodiG sopuno, o niko
mu niie ni ponudio mosoru ili mirisliovo ulio. Kod ie zovrsio
s kuponiem, izvodi iz onih prnio iedon veliki, zlqtni dukqt

pq go ostovi nq izlozu.
- Ovo vom ie bok3i3 - reee HodZo i izode.
ldue hefte do3oo HodZo ponovo u homom, oli ie ovogq
puto obukoo svoiu noiboliu odieu. sodo su se svi roztetieli

oko niego, nude mu mirisno ulio i mosoZu, doiu mu

noibolie pe3kire i sopune...
Kod se HodZo nouZivoo, obuee se i iz dZepo izvodi iedon
moli bokreni novEi po go stqvi u ruku iednog od liudi sto

rqde u homomu:

- Ovo vom ie bok3i5 zo pro3lu heftu, o pro5le hefte

som vom doo bok5i3 zo dqnos.

l8

Irltr

l9

HODZIN TURBAN
Kod ie Nosrudin-hodZo postoo vrlo poznot po svoioi
mudrosti, niegove dZemotliie mu kupe veliki turbqn kokqv

su nosili somo veliki liudi poznoti po svoiem znoniu

pometi. Jednog iutro u niegovu dZomiiu dode eoviek koii

niie umio ni eitoti ni pisoti po zomoli HodIu do mu proeito
pismo koie biie3e tog iutro dobio. HodZo pogledo pismo i
vidie do ie ono nopisono no iednom od storih istoenioEkih
ieziko koie ni on niie mogoo rozumieti.

- Ovo ti io ne mogu eitoti - reee HodZq. - Pismo ie

nopisono iezikom koii io ne rozumiiem.
Kod to eu, oviek se rozliuti po zogolomi nq HodZu:

'

Koko te niie stid dq nosi3 foi turbon nq glovi kqd nisi

u stoniu do proeitos ni iedno obino pismo?

HodZo skide turbon, pruZi go eovieku po reEe:
- Ako

evo

ti misli5 dq svo pomet i znonie doloze iz turbqno,

fi go, stovi go no svoiu glovu po proitoi pismo som.

HODZA UEITELJ ARAPSKOG

Po3oo iedon Eoviek no hodZ po se obrotio HodZi koo
uenom eovieku do go poduei molo oropskom koko bi

mogqo so sviietom promuhobetiti koiu no svom putu.

Medutim i HodZo ie znoo somo nekoliko oropskih riieEi
po go poee poduEovoti onom molo Sto ie znoo.
- ZnoS li

20

ti koko se no oropskom

koZe "vruo Eorbo"?-

M;
//1
r\

z
//t/,2

22o,..,

//4
21

upito go HodZo.
- E, to znom, qli ne znqm koko se koZe ..hlodno Eorbo,,,
ree Eoviek.

'

ti

nee treboti. Jedon provi Arop nikqd nee

iesti
hlodnu Eorbu, nego somo vruu - poui go Nosrudin.
To

HODZINA PRESUDA
s prozoro

noivee osinice u selu u koiem ie zivio

Nosrudin-hodZo osieoo se miris finih ielo i mezetlukq.
Jedon siromoh noisqo tudo po stoo pod pendzer i rniri5e.
Niie imoo ni pore u dzepu pq ie mogqo toko stoioti i udisoti
predivne mirise. odiednom se no vrotimo poiovi gozdo
osEinice po zgrobi siromoho i zotrozi do mu ploti sto
ie
mirisoo mirodiie iz niegove rodnie. Kqko siromoh nemode

ni pore u dzepu, osiio go odvede do Nosrudin-hodze,

koii ie bio i kodiio u selu, do mu on presudi. Kod ie Hodio
sosluSoo optuZbu, molo rozmisli, po izreee presudu:
'Postovoni oseiio, ovoi ovdie coviek ie duzon do ti ploti
pet dinoro.
Potom Hodio izvodi iz diepo pet dinoro po ih stovi u
osu i poee niimo zveckoti pored o5iiinog uhq.
' Eto, sod ti ie dug ploen - reee Hodzo po vroti pqre
sebi u dZep.
'Amo, kqko mi ie dug ploen kqd nisom dobio dinorq?!
- rozgolomi se o3Eiio.
' Dobio si pore isto onoko koko ie ovoi siromqh poieo
tvoiu hronu!

22

av'
23

KoLtKo KoSrA JEDAN Samanr

Zodubio se Nosrudin-hodZo u svoje misli po se Seto
eor5iiom. Kod odiednom stode ispred niego iedon oviek
i udori mu zestoku Sqmoreinu. Hodzo se sov zocrveni od
biieSo, o eciviek mu se poEe izviniovoti:
- lzvini, eestiti efendiio, zomiienio som te sq iednim
trgovcem koii mi ie duzon puno poro. on ptoho riei no tebe
po som mislio do niego udorom.
Nosrudin-hodlq ne htiede ni dq Euie zo izvinienie, ve
se zoputi provo kodiii. Kod ie cuo Hodzinu optuzbu, kodiio
presudi:

- Nosrudin-efendiio, opoli i ti iedon Somor ovom

Eovieku, po ste kvit!

MedZutim Nosrudin-hodZo ne6e do Euie zo to, nego

trozi do mu onoi eoviek ploti odstetu. Kodiio se ios molo
premi5lio te 6e:
- Dobro, ondo nek ti ploti stotinu dinoro.
eoviek se izvini kodiii i reee mu do nemo toriko porq
kod sebe nego e otii kui do uzme novoc. Nosrudinhodzq ie ostoo siediti kod kodiie Eekoiui do se eoviek
vroti s novcimo. Prodose itridebelq sohoto, o niego nemq.
Nosrudino izdo strplienie po se okrenu kodiii i opoli mu
vruu Somoreinu:
- Eto, eestiti kodiio, io som svoi dug nomirio, o ti uzmi

od onog Eovieko sto dinoro i noploti ovoi somor - reee

Nosrudin i ode svoiim putem.

24

---

-'

25

*I TI IMAS PRAVO"
Zovodilo se dvoiicq dZemotliio po se zopute NosrudinhodZi do im presudi u niihovoi svodi. HodZo ih primi iednog

po iednog po ih soslu3o. Kod mu ie prvi ispriEoo sve

optuZbe no roCun onog drugog, HodZo mu reee:
- Nemo nikokve sumnie, efendiio, ti imos provo.
Potom primi onog drugog, po soslu3o i niegq koko se
Zoli no svog suporniko.
- Koliko io vidim, ti imo3 sosvim provo.
Slu5olo sve to HodZino Zeno po go upito:

- Koko to sudi5 liudimo, obodvoiici si dqo zo provo.

Koko mogu obodvoiico biti u provu?

- I ti imoS provo - ree HodZo.

HODZA POSAO NA SIJELO

Po5qo HodZo do posieti iednog od noibogotiiih liudi u

svom selu. Kod ie do3oo do kue, vidie bogoto5evo lice

no iednom od prozoro.

Eno Nosrudin-hodZe,

or sigurno dolozi do ne3to

uzoimi, - pomisli bogoto5 po se brzo moknu s prozoro.

26

Kod ie HodZo pokucoo no kopiiu, otvori mu slugo po ree:

- =..
Zoo mi ie, efendiio, oli moi gospodor niie kod kue.

lmo i hefto dono koko ie otputovoo no iedon dolek puf, slogo slugo.
- Poselomi ti, blogo meni, svog gozdu po mu reci kod
idui put pode negdie iz kue, nekq opet ne zoborovi glovu
no pendZerv, - odgovori HodZo i ode zo svoiim poslom.

HODZA SE SVADA SA ZEXOM

Zovqdili se HodZo i niegovo Zeno. HodZo biieson poeeo
hlupoti i rozbiioti stvori u kui. Kod to vidie ieno, istreo
premo kom3iiinoi kui do go zomoli do on umiri HodZu.
HodZq poleti zo niom i toko obodvoie dodo5e do kom5iiinih

vrqto. A kod kom5iie siielo, sokupilo se butum sviieto po

se goste i pievoiu. Kod spozi HodZu i niegovu honumu,
komsiio ih poee smirivoti:
- Kom3iie, nemoite se svodoti, udite kod mene no siielo

i molo se poosfite umiesto togo.

Kod HodZo vidie koliko fine hrone i mezetluko imo u
komsiie no sofri, reee Zeni:
- Dobro, sod idemo no siielo, oli kod dodemo kui,
podsieti me do som liut no tebe.

27

HODZINA TEVSIJA
Do3li HodZi gosti po on noredi Zeni do soviie veliku
pitu, oli ono mu reEe do u ku6i nemoiu ni iedne velike
tevsiie. Ode HodZo do kom5iie i zqmoli 9o do mu do nq
zoiom veliku fevsiiu. Sutrodon vroti HodZo veliku tevsiiu
komsiii. Kom5iio gledo i vidi u svoioi tevsiii ioS iednu moniu
koiu ie HodZo tu stovio.
- Kokvo ie ovo mqlo tevsiio u moioi tevsiii? ' upito
zoeudeni kom5iio.
- Obodviie su tvoie, veliko tevsiio ie bilo trudno i sino6
ie rodilo ovu molu - odgovori Hodio.
- Jo ludog li HodZe - pomisli kom5iio i odnese obodviie

tevsiie u svoiu kuu.

Posliie nekoliko dono HodZi ponovo do5li gosti i on opef
novroti do komSiie do pozoimi veliku tevsiiu. Ovoi to iedvo
dolekoo nodoiui se do e mu HodZo opet vrotiti dviie,
niegovu veliku i molu tevsiiu koio se "rodilo". Pro3lo ie
vi5e dono, i ciielo hefto, o HodZo se ne pomolio so
tevsiiom. Kom5iio ode HodZinoi kui po go priupito:
- Bogo ti, HodZo, Sto ti meni ne vroo5 moiu tevsiiu?
- Allohu rohmetile, tvoio ie tevsiio preselilo no ohiret, odgovori HodZo.
- Amo, eovieee, koko tevsiio moZe umriieti? ' pobuni
se kom5iio.
- A onomod me nisi pitoo koko tevsiio moZe rqdoti , odbrusi mu HodZq i zohlupi mu vroto pred nosom.

28

Tzrrzrr'E/t

ffi

frXEL ryF-Y*U Dnrr o ALt a

gryH-5Etr WESFar rtL'M'

?RobLA,/lA, r4oVD t Ao>irtet

'K4

\v
,

29

HoDZINE DvtJe ZeNe

'

lmoo Nosrudin-hodlo iednu Zenu po mu bilo molo.

OZeni se io5 iednom. Drugo Zeno bilo mnogo mlodo po
mu prvo bilo ioko liubomornq te ie svoki eos zopitkivolo
HodZu:

Nosrudine, koiu Zenu od nqs dviie vise volis?

- Jednoko - odgovorio bi HodZo svoki put.
Jedne veeri opet e storiio Zenq s pitoniem:
- Nosrudine, kod bismo nos troie bili u omcu no riieci,
po se eomoc preyrenuo, koiu bi ti od nos dviie spo5ovoo?
HodZo se duboko zomisli po se okrenu storiioi Zeni:
- Ti ono molo znos plivoti, ielde?

30

,),

t
/'----'

\=-_-_
+a:i.

--,4--.^-

-M}

.J'J'-i

3r

HODZA NA KROVU
Jednog dono poprovlioo HodZo krov no kui kod
odnekud noide prosiok i stone go dozivoti. Nosrudin go
niie dobro Euo te side s krovo u ovliiu po 90 upito:
- Sto Zeli3, zo3to me zove5?
- MoZeS li mi

doti ne5to novco, io som toko siromo3on?

- upito go prosiok.
HodZo mu reee do se popne s niim no krov po 6e mu
odgovoriti. Kod su se obodvoiico popeli, HodZo reEe:
- Moi odgovor ie - nemom porq do ti dom.
- Po zor mi nisi mogoo rei dolie , u ovliii?t Sto som se
moroo penioti no krov? - zoeudi se prosiok.
- Kod som io moroo siloziti dolie, zbog blesovog

e ondo se i

32

ti molo popenii '

izdero se Nosrudin.

pitonio,

33

HODZA NA GRANI
Popeo se HodZo no drvo po uzeo testeru i poEe
testeroti bo5 onu gronu no koioi ie siedio. Utom noide
iedon eoviek pq mu reee:
- lzvini Hodio, oli oko toko nostovi3, uskoro e3 posti
no zemliu.
Nosrudin-hodZo se niie oboziroo no niegove riiei ve
nostovi svoi posoo. Koii minut posliie grono puee, o HodZo

tresnu no ledinu. Kod se pridiZe, brzo potrei zo onim

proloznikom vieui no sov glos:

- Hei liudi, ufotite tog eovieko!

more vidieti budunost!

To

ie neki Seiton kod

HODZAVIDI U MRAKU
Okupio HodZo svoie dZemqtliie pq se poeeo foliti:
- Znote, io isto 'voko, koko vidim po doni, toko vidim i
u mroku.

- Po Sto ondo nosi5 fenier eim po'ne mrok? - upitoSe

go dZemotliie.
- Jodon ne bio, to ie zbog vos - do neki od vos ne bi
udorio u me - odgovori HodZo.

34

L--

.t+

+t' =H-

t]
fr:
H.

)-1

*,

V.

I\
I

E
+
f,
E.

B
H

A
4
#

'r,l

A:2

J1

\\r-

ff:
s:

i-

e
35

NIKAD SE NE ZNA
Noliutili se neki liudi no Hodlu po go poeli godoti
komenicomo dok ie prolozio eor5iiom.
- Amon, liudi, prestonite! Ako me prestonete godoti,
rei u vqm iednu vrlo voZnu viiest - zqmoli ih HodZo.
Liudi se okupiSe oko HodZe do euiu Sto im imo kozoti,

o on poe logofi:
- Donos ie pilov kod no3eg sultono i zoto on diieli diobe
hronu i koloe u svom dvorcu.
Kqd to Cu5e, liudi potro5e brZe-bolie premo sultonovim
dvorimo. Gledo HodZo zo niim po ondo i on poEe troti:

- A 3to oko sulton stvorno donos piruie? Ondo u io

ostoti bez mesq i koloEo. Nikod se ne zno ' pomisli HodZo

i brzo pristiZe ostole liude.

36

x
/

37

HODZA NA TEFERICU
Po5qo HodZq no teferie s iednim svoiim ohbobom.

Noido5e do iednog Sotoro pod koiim se neki mlodii

tokmiCi5e u godoniu lukom i striielom. HodZo se poee
folisoti:
- Jo som ti noibolii striieloc no ciielom dunioluku.
Priioteli mu niie vierovoo ni riiei, nego mu predloZi
do se opklode do HodZo nikqko ne moZe pogoditi metu.
HodZo prihvoti opklodu pq uze luk i striielu. Kod ie ispoli,
strelico promo5i metu noimonie zq eitov metor. Priie nego
3to niegov priioteli stiZe do zotroZi pore od opklode, HodZo
ree:

- Stoni molo, ovo nisom lodoo io. Htio som ti somo

pokozoti kqko slobo godo no3 kodiio.
Potom HodZo ispoli io3 iednu striielu, oli i ono promo5i.
- A ovo som ti sod pokoz'o koko godo no5 seoski Sumor
- ponovi HodZo.
Ondo ponovo uze luk i odope strelicu, oli i ovoi put
promosi. Medutim, HodZo ponovo reEe kqko ie htio
pokozoti koko fo neko drugi slobiie godo. JoS ie HodZq
ispolio dvodesetok strelico i svoki put promqsio, oli ie
uviiek obiosniovoo koko ie htio pokozoti koko neko u selu
slobo godo, ne on.
Kod konoeno, iz eiste sree, iedno strelico pogodi u
metu, HodZo kliknu:
- E, sod si vidio koko godo Nosrudin-hodZo. Doi 'vomo
opklodu.

38

'4
'7
.'/

-6

/':

'(.

lt//z

:1.1

..'1t

,r5

j:
4

39

ALLAH ZNA NAJBOLJE

Jednog vrelog lietnog dono legoo Nosrudin-hodZo do

se odmori u hlodovini, pod oroh. Svudo nookolo izrosle

su krupne lubenice. HodZo uzeo iednu do se zoslodi po

stode mudrovqti:
- Drogi Allohu, o Sto nisi doo do lubenice rostu po
drveu? lh, koliko bi ih ondo bilo no sviietu.
U tom trenutku iedon se zrio oroh otkide i pode provo
no HodZinu glovu.
- Uh, Alloh dZ. 3. zno noibolie - reEe HodZo opipovoiui
evorugu - do lubenice rostu no deblu, Sto bi sod bilo s
moiom glovom?

40

4l

*KAD Sl SE Tl RODIO, tr,tALl?"

Omoklo se HodZi iednog pefko po "pustio vietor", o
ono oko niego puno sviieto. Zqcrveni se HodZo po se
okrene oko sebe, oli ni iedon dZemotliio ne pokozo niEim
do ie primiietio niegovu sromotu.
Pro5lo nekoliko dono,

o HodZu i dolie stid po ti

on

pokupi svoie stvqri i preseli se u drugo selo.

Pro3lo ie ciielih dvqnqest godino priie nego se usudio

vrotiti u svoie storo miesto. Pitoo se do li su liudizoborovili

niegovu bruku pq se, preobuen, prvo molo pro3eto kroz
selo. Prvi kogo srete biio5e iedon dieeok Sto se igroo u
svoioi ovliii. Pride mu HodZo po go priupito:
- Kod si se ti rodio, moli?
- Ne znom ti bo5 provo rei, efendiio, oli bobo i moiko
mi vele do som se rodio boS onog dono kod ie HodZq prn'o.

42

re-,

v7,777r,
..---:.-

i',r,,t,,P

43

NASRUDIN.HO DaAI TIMUR LENK

U vriieme kod ie Zivio' Nosrudin-hodZo, biio3e iedon
stroSni voiskovodo, po imenu Timur Lenk, koii ie osvoiio
mnoge zemlie i grodove. Jednog dono dode Timur Lenk
so svoiom voiskom i osvoii selo u koiem ie Zivio Nosrudin.
Svi su se posokrivoli u svoie kue somo ie Nosrudin stoo

nosred or3iie ispred Timur Lenko i niegovih voiniko.

- Je l'ti stvorno misli3 osvoiiti ovo noSe selo? ' upito

go Nosrudin.
Timur Lenk biiose iznenoden ovqkvom Nosrudinovom
drsko3u po mu reee:
- Zo3to me to pito5?
- Odgovori ti meni hoEe5 li ostoti u ovom selu ili e5 go
nopustiti. Ako Zeli5 ostoti u selu, todo io znom Sto u roditi,

- reEe HodZo.
- Amo, Sto eS fi roditi, 3to ti moZe5 meni urqditi, oko
io ostonem ovdie? - upito go liutito voiskovodo.
- Jo u bieZoti kud me noge nose! - ree Nosrudin po
se dode u trk.

*BOZE ME SAEUVAJ"
Kod ie Timur Lenk osvoiio Nosrudin'hodZino selo,
pozove on Nosrudino, koo noieudniieg Eovieko u selu, kod

sebe po go priupito:

44

'rz./f.z)

,m 'u'htt,l,l

lt,. ,r

=
:

\iFr\
r$t

tr

l)7

lt

ry

t,\
(,r

45

- Nosrudin-efendiio, ti sigurno znodeS do su mnoge

slovne voiskovode liudi zvoli "Bogu mili", "od Bogo
slovlieni", "od Bogo dorovqni" i tome sliEno. Sto mislis
koko bi mene zvoli?

'-

Tebe bi sigurno zvoli "BoZe me soEuvoi"!

HODZINO DIJETE
Dobio HodZo sino, oli diiete bilo bo3 noopoko. Moli ie
po ciieli don spovoo, q Eim bi Sunce zo5lo, poeo bi plokoti

i ne bi prestoioo

sve do zore. HodZo

i hodZinico,.nikoko

nisu mogli zospoti te se dogovore do riie5e problfm toko

Sto e polo noi Zeno

liuliotidijete, o drugu polovicu HodZq.

Toko i bi. Do po noi Zeno ie liuliolo be5iku i diiete ie
bilo mirno, dok ie HodZo slotko spovoo. Kod prode polo
noi, dode Zeno do kreveto po budi HodZu:
- Nosrudine, hoide blogo meni, vriieme ie do
molog.

ti liulio5

HodZi se niie ustoiolo ispod toplog iorgono po reEe:

- Moro diiete molo plokoti. Nego, deder ti liulioi onu
svoiu polovicu, o moio polovico nekq se sito isploee.

46

ry