மற்ொறொரு பொலு

மற்ொறொரு பொலு

விளம்பரம் விோனொதமொக இருந்ததொல்தொன் அது பொலுவின் கவனத்ைத ஈர்த்தது.

“டொக்டர் விோனொவின் ஆரொய்ச்சியில் பங்கு ொபற்று இன்ைறய

அறிவியலின் முன்ோனொடியொகப் புதிய பொைதகளில்
அடிொயடுத்துைவக்கத் ைதரியம் இருக்கிறதொ? கீழ்க்கொணும்
எண்ணுக்கு உங்கள் பிரஜொ எண்ைணக் குறிப்பிட்டு
எழுதுங்கள்.”

பொலு உடோன எழுதினொன். பொலுவுக்கு இன்ைறய இயந்திர வொழ்வு அலுத்துவிட்டது.

அவன் வசிப்பது ‘அஜொக்ஸ் மூூன்று’ என்ற அறுபத்து நொன்கு மொடிக் கட்டிடத்தின்
இருபத்து நொன்கொம் மொடியில் நொற்பத்து நொன்கொம் கொண்டத்தின் பதினொறொம் அைறயில்.
அவன் அலுவலகம் இருப்பது முப்பத்தொறொம் மொடியில். மொர்க்ொகட் இருப்பது
பதினொறில். வொழ்க்ைகக்குத் ோதைவயொன அத்தைன சமொச்சொரங்களும்
கட்டிடத்திோலோய இருந்தன. பள்ளிக்கூூடம், பணிமைன. ொவளிோய எதற்கும் ோபொகத்
ோதைவயில்ைல. இறந்து ோபொனொல்கூூட ோபஸ்ொமண்டில் இன்ஸினோரட்டர்
இருக்கிறது... நவீன விஞ்ஞொனம் எவ்வளவு தூூரத்திற்குத் தனிமனிதைனச்
சிைறப்படுத்தி ைவத்திருக்கிறது என்று எண்ணிப் பொர்த்து அலுத்து, பொலு வீடு
மொற்றத்துக்கும் கல்யொணத்துக்கும் மனு ோபொட்டிருக்கிறொன். வீடு மொற்றம்
கிைடத்தொலும் அவனுக்கு மற்ொறொரு அஜொக்ஸ் கட்டிடத்தின் மற்ொறொரு மூூைலதொன்
கிைடக்கும். என்ன ொகொஞ்சம் சலுைகயொகச் சன்னல் வழிோய சில சதுர அடி வொனம்
ொதரியலொம். அவ்வளவுதொன். கல்யொணம்? அது ொபரிய ‘ொவய்ட்டிங் லிஸ்ட்.’ இப்படி
அங்குலக் கணக்கில் ொசத்துக் ொகொண்டிருப்பதிலிருந்து மொறுதல் ோகொரித்தொன் பொலு
விளம்பரத்துக்குப் பதில் எழுத...

இருபது நொட்களுக்குப் பதில் இல்லொமல் ஏறக்குைறய மறந்து ோபொயிருந்த சமயத்தில்

அைழப்பு வந்து ோபொன் பொடியது.

“சிரீ பொலு?”

“ஆம். நொன்தொன் பொலு ோபசுகிோறன்.”

“பிரஜொ எண் 367656?”

“அோத.”

“டொக்டர் மோனொ ோபசோறன்.” குரலில் அதட்டலும் தன்னம்பிக்ைகயும் இருந்தது.

“ரொம் ரிஸர்ச் ொசன்டரில் நொைளக்கு ஒன்பது பதிோனழுக்கு என்ைன வந்து
பொருங்கள். ஆகொரம் ஏதும் உண்ணொமல் வொ. உங்கள் அஜொக்ஸ் கட்டிடத்திலிருந்து
ஹலிபஸ ரட மப பததாற பிட த த ஸ டாப எண எழபதில ...”

இறங்கிக்ொகொண்டு, ரொம் ரி. ொசண்டரின் ொபொத்தொைன அழுத்து முன்ோனோய

உள்ளிருந்து ‘ஸின்த்’ குரல் “வரோவண்டும் சிரீ பொலு. டொக்டர் மோனொ உங்கைள
முன்னைறயில் இருபது வினொடியில் சந்திப்பொர்” என்று கதவு திறந்ததும் ோகட்டது.

வியப்புடன் உள்ோள ொசன்று சுற்றிலும் பொர்த்தொன். எளிய அைறதொன். உட்கொர ஒோர

ஒரு விைனல் ோபொட்டிருந்தது. இடதுபுறம் ஒரு ஜி.வியும் விஷன் மிக்ஸரும்
இருந்தது. சுவரில் படத்தில் டொக்டர் ஃபரீட்மன்னுடன் டொக்டர் மோனொ ைக
1
 மற்ொறொரு பொலு

குலுக்கிக் ொகொண்டிருந்தொர். எதிோர இருந்த அைறக் கதவு மூூடி ொநற்றியில் ‘லொப்’

என்று எழுதி, “கண்டிப்பொக அனுமதி இல்ைல” என்று எழுத்துகள் ஒளிர்ந்தன.

டொக்டர் மோனொ அைதத் திறந்து வந்தொர். “பொலு” என்றொர்.

பொலு எழுந்ததும், “ஒரு வினொடி தொமதத்துக்கு மன்னித்துக்ொகொள். ோஜவ் சொப்பிடு-

கிறொயொ?”

“சொப்பிடுகிோறன். பட்டினியொய் வந்திருக்கிோறன்.”

மோனொ ைகதட்ட ோரொபொட் ோஜவ் ொகொண்டுைவத்தது. “வணக்கம் அய்” என்று

ொசொல்லிவிட்டு ஊதிக்ொகொண்டு ொசன்றது.

பொலுைவ டொக்டர் மோனொ அளவிடுவது ோபொல் பொர்த்தொர். அவனும் அவைர முழுசொகப்

பொர்ைவயில் வொங்கிக்ொகொண்டொன். அவருக்கு நொற்பது வயதிருக்கலொம். முகத்தில்
எந்த விதத்திலும் அப்பழுக்கில்லொவிட்டொலும் கண்களுக்குக் கீோழ ோலசொக நிழல்
படர்ந்திருந்தது. மூூக்கின் முைனயில் ோதமல் ோபொல இருந்தது. வொோயொரத்தில் அோத
மொதிரி மற்ொறொரு ோதமல். சிரித்தோபொது பல் வரிைச ொபொய்யொக இருந்தது. கண்கள் நீலம்.
“எதற்கு என் ஆரொய்ச்சிக்கு உதவிொசய்ய வந்தொய்?”

“ஆர்வத்தினொல்... மொறுதல் ோதடி.”

“என் ஆரொய்ச்சி என்ன என்று ொதரியுமொ?”

“ொதரிந்துொகொள்கிோறன்.”

“ொதொைலகடத்தல் - ொடலிோபொர்ட்டிங் - என்று ொசொல்வொர்கள்.”

“ோகள்விப்பட்டிருக்கிோறன்.”

“என்ன, எங்கு?”

“பல புத்தகங்களில் படித்ததுதொன், ஒரு ஆைள ஓர் இடத்திலிருந்து மற்ொறொரு

இடத்திற்குச் சொதனங்கள் மூூலம் கடத்தி அனுப்புவது.”

டொக்டர் பதிலிறுக்கொமல் அவைனோயதொன் பொர்த்துக் ொகொண்டிருந்தொர்.

“நொன் ொசொல்வது சரிதொனொ?”

“உள்ோள ோபொகலொம்.”

லொபில் உள்ோள ொசல்லும்ோபொது ோமோல எழுதியிருந்த அனுமதி எச்சரிக்ைகப்

பலைகையப் பொர்த்தொன்.

“உனக்கு அனுமதி உண்டு.” என்றொர். “உன்ைனப் பொர்த்தவுடன் பிடித்துப்-

ோபொய்விட்டது.”

உள்ோள இரண்டு ோமைசகளில் மூூன்று ொடர்மினல்களும் ோலசர் சொதனமும்

இருந்தன. சுவரில் எலக்ட்ோரொ ஸ்ோலட்டில் கணக்குகள் எழுதியிருந்தன. பக்கத்து
அைறயில் ஒரு குடுைவ ொதரிந்தது. அதனருகில் கண்ட்ோரொல் பொனல் மொனிடர்கள்

2
 மற்ொறொரு பொலு

பச்ைச எழுத்துகளில் ோபசிக்ொகொண்டிருந்தன. பொலு “ஷ்ய்?” என்று சீட்டியடித்து,

“இத்தைன ொபரிய ோசொதைனச் சொைலைய இங்ோக எதிர்பொர்க்க முடியொது.”

“உட்கொர்” என்றொர்.

ஸடலில உடகார ஒர ெவணமயல ஓடயத. அைத எடுத்துத் தடவிக் ொகொடுத்து,

“இதுதொன் முதல் முதல் ொடலிோபொர்ட் ஆன உயிர்” என்று அைதக் கொட்டினொர்.

அது தன் முசுமுசு உடைலச் சிலுப்பிக்ொகொண்டு ோரொஜொ சவ்வு ோபொன்றிருந்த

வொையக் கொட்டியது. கூூண்டில் இன்னமும் முயல்கள் இருந்தன. சில
கூூண்டுகள் கொலியொக இருந்தன.

பொலுவொல் அது என்ன ஆரொய்ச்சி என்று ொசொல்ல முடியவில்ைல. பக்கத்தில்

இருந்தது “கொமொ ோர ஸ்கொனர் ோபொல இருக்கிறது.”

“ஆம், உனக்கு இைவ பற்றித் ொதரியுமொ?”

“ரொய் ஜொர்ஜ் கம்ொபனியில் ொடக்னிஷியனொக இருந்ோதன்.”

“இப்ோபொது?”

“நூூலகத்தில் டிஸ்கொப்பொளனொக இருக்கிோறன். ொபரும்பொலும் ோவைலயில்லொமல்

ொவட்டிக் ொகொட்டொவி. வயதொனவர்கள்தொன் படிக்கிறொர்கள். யொரும் நூூலகப் பக்கோம
வருவதில்ைல. வழக்ொகொழிந்து ோபொய்விட்டது. நொன் ஒோர கட்டிடத்தில் வொழ்நொள்
முழுவதும் கழிக்க விரும்பவில்ைல. தீரச் ொசயல் ொசய்ய ஆைச. உங்கள் விளம்பரம்
வசீகரமொக இருந்தது. நீங்கள் எது ொசய்யச் ொசொன்னொலும் தயொரொக இருக்கிோறன்,
உயிர் நீத்தைலத் தவிர.”

“நல்லது. அதற்ொகல்லொம் ோதைவ இருக்கொது. ொசொல்வைதச் ொசய்தொல் சரித்திரத்தில்

இடம்ொபறுவொய்.”

“ொசொல்லுங்கள்.”

“ொடலிோபொர்ட்டிங், ொதொைலகடத்தல் என்பது பற்றி நீ ொசொன்ன விளக்கம்

ஏறக்குைறயச் சரியொனது. ஆனொல் விரிவொகச் ொசொன்னொல் ஆைள அனுப்புவதில்ைல.
அந்த ஆைளப் பற்றிய அத்தைன விவரங்கைளயும் ொசய்திகைளயும் ஓர்
இடத்திலிருந்து மற்ொறொரு இடத்துக்கு அனுப்பி மறுமுைனயில் அவைன அந்தச்
ொசய்திகளின் ோபரில் மறுபடியும் உருவொக்குவது.”

“மற்ொறொரு முைனயில் மற்ொறொரு நொன்” என்றொன் புன்னைகத்து.

“ஆம்.”

“இந்த ‘நொன்’ என்ன ஆவது?”

“எந்த நொன்?”

“இந்த முைனயில் இருக்கும் நொன்!”

“கைலக்கப்படுவொய்.”

3
 மற்ொறொரு பொலு

“புரியவில்ைல.”

“ொசொல்கிோறன் கவனித்துக் ோகள். சந்ோதகம் இருப்பின் இப்ோபொோத ோகட்டுவிடு. உன்

விருப்பம் இல்லொமல் உன்ைன ஆரொய்ச்சியில் பயன்படுத்த மொட்ோடன். அரசு
அனுமதிக்கொது. என்ைனத் தூூக்கில் ோபொட்டுவிடும். உன் ைகொயொப்பம்
ோவண்டும். அதற்கு முன் மனச் சம்மதம் ோவண்டும்.”

“ொசொல்லுங்கள் டொக்டர். சுவொரஸ்யமொக இருக்கிறது.”

“நீ யொர்?”

“நொன் பொலு. எந்த அர்த்தத்தில் ோகட்கிறீர்கள்?”

“விஞ்ஞொனப்படி பொலு என்பது யொர் அல்லது என்ன மொலிக்யூூல்களின் கூூட்டம்.

அவ்வளவுதொன். பொலு என்பது ஆதொரமொகக் கொர்பன், ைநட்ரஜன், பொஸ்பரஸ்,
ஆக்ஸிஜன் இைவகளொல் ஆக்கப்பட்ட ொபரிய ொபரிய மொலிக்யூூல்களின் அடுக்கு.”

“அது மட்டுமொ?”

“அது மட்டும் இல்ைல. பொலு என்பது ஞொபகங்கள். அைவகள் உன் மூூைளச்

ொசல்களில் படிந்துள்ள எலக்ட்ோரொ ொகமிக்கல் பிம்பம். ோயொசித்தொல் பொலு என்கிற
உன்ைன முழுக்க முழுக்க விவரங்களொக ஒரு கம்ப்யூூட்டர் ஞொபகத்தில் ைபனரி
வொர்த்ைதகளொக மொற்றி அைமத்துவிட முடியும்.”

“அதற்கு ொரொம்பப் ொபரிய கம்ப்யூூட்டர் ோதைவப்படுோம?”

“ஆம். அந்த வைகக் கம்ப்யூூட்டர்கள் வந்துவிட்டன. அடுத்த அைறயில்

இருக்கும் ‘ஆம்தொல் இருபத்ொதொன்று ொடரொைபட்’ ஞொபகங்களுைடய ஆயிரத்து
இருபத்து நொன்கு கம்ப்யூூட்டர்களின் ைஹப்பர் க்யூூப். இந்த உலகச்
சரித்திரத்தின் அத்தைன அறிைவயும் அடக்க அதன் ஞொபகத்தில் எட்டில் ஒரு பங்கு
ோபொதும்.”

“அப்படியொ? பொர்த்தொல் அப்படிப் ொபரிசொக இல்ைலோய?” எட்டிப் பொர்த்தொன்.

“இப்ோபொைதய சூூப்பர் கம்ப்யூூட்டர்கள் அளவில் சிறியைவதொன். நம் ஆரொய்ச்சி

கம்ப்யூூட்டர்களில் இல்ைல. ஓர் ஆைள ச் ொச ய்தி வடிவமொக்கி ஓர்
இடத்திலிருந்து மற்ொறொரு இடத்திற்குக் கம்பி மூூலம் அல்லது ைமக்ோரொ-ோவவ்
ோரடிோயொ மூூலம் அனுப்புவதற்குத்தொன் ஆள் ோதடிக்ொகொண்டிருக்கிோறொம்.”

“அதற்கு?”

“அதற்கு உனக்குச் சம்மதமொ ொதரிய ோவண்டும்.”

பொலு ோயொசித்தொன். டொக்டர் மோனொ அவைனப் புன்னைகயுடன் எதிர்பொர்த்துக்-

ொகொண்டிருக்க, “சம்மதமொ இல்ைலயொ என்று ொசொல்வதற்குமுன் என்ைன
என்னொவல்லொம் ொசய்வீர்கள் என்பது ொதரிய ோவண்டும்.”

“ொசொல்கிோறன். முதலில் உன்ைன வலிக்கொமல் ஒரு ோலசர் ஸ்கொன் ோஹொோலொகிரொம்

எடுப்ோபொம். உன் உருவம் எத்தைகயோதொ அைத அப்படிோய மறுமுைனயில் திரும்ப
அைமக்க.”

4
 மற்ொறொரு பொலு

“உருவம் சரி, ோபொட்ோடொ எடுப்பது ோபொல.”

“ஆம் ஆனொல் முப்பரிமொண ோபொட்ோடொ.”

“அதன் பின்?”

“அதன் பின் கொமொ ோர வழிோய உன்ைன வருடி மொலிக்யூூலர் ரிப்ோரொகிரொப் முைறயில்

உன் ஒவ்ொவொரு ொசல்ைலயும் ஒவ்ொவொரு டி.என்.ஏ. அணுக் கூூட்டுகைளயும்
அளவிடுோவொம்.”

“வலிக்குமொ?”

“ோச, இதுவும் ஒரு படப்பிடிப்பு ோபொலத்தொன். வலி என்போத என் பரிோசொதைனயில்

கிைடயொது.”

“சரி, ொவளி அைமப்பு, உள் அைமப்பு எல்லொவற்ைறயும் அறிந்து ொகொண்டு ொசய்தி

ரூூபமொகக் கம்ப்யூூட்டரில் வொங்கிக்ொகொள்வீர்கள். அதன்பின்?”

“அதன்பின் அத்தைன ொசய்திையயும் மற்ொறொரு ஆம்தொல் இருபத்ொதொன்று

கம்ப்யூூட்டருக்கு அனுப்புோவொம். ஃைபபர ஆப டக நல வழியாக .”

“அதற்கு எத்தைன சமயமொகும்?”

“மூூன்று நிமிஷம்.”

“பின்?”

“மறுமுைனயில் மற்ொறொரு பொலு ொவளிப்படுவொய். அோத பொலு அோத நிறம், குரல்,

ஞாபகம எலலாம.”

“இந்த முைனயிலும் இருப்ோபனொ?”

“ம்ஹஹம். இல்ைல,” என்றொர் டொக்டர் மோனொ அலட்சியமொக.

பொலுவின் புன்னைக சட்ொடன்று மைறந்தது. “அப்படிொயன்றொல்?”

“மூூன்றொவது மொலிக்யுலர் ஸ்கொனின்ோபொது உன்ைன அக்கக்கொகப் பிரித்துவிட

ோவண்டியிருக்கும். டீகொம்ொபொஸிஷன்” என்றொர் டொக்டர் மோனொ.

“அப்படிொயன்றொல் அழிந்துோபொய்விடுோவனொ?” என்றொன் பொலு.

“அப்படிச் ொசொல்ல முடியொது. பிரிக்கப்பட்டுவிடுவொய். ஒரு மொதிரி ஓர் ஏர் கொைரோயொ,

ஒரு டி.வி. ொபட்டிையோயொ அக்கக்கொகப் பிரித்துச் ோசகரிப்பதில்ைலயொ?”

“என் நிைனவுகள்?”

“மூூன்று நிமிஷத்துக்குத் தவறிவிடும்.”

“அதொவது மூூன்று நிமிஷத்துக்கு நொன் நொனொகமொட்ோடன்?”

“மறுபடி பூூட்டப்படுவொய். மூூன்ோற நிமிஷம். தூூங்குவதில்ைலயொ? அது ோபொல.”

5
 மற்ொறொரு பொலு

“இல்ைல டொக்டர். ஒரு வித்தியொசம். தூூங்கும்ோபொது விழித்ொதழுோவொம் என்கிற

நம்பிக்ைகயுடன் தூூங்குகிோறன், ஆனொல் இதில்...”

“இதிலும் அந்த நம்பிக்ைக உண்டு.”

“இல்ைல, இது ோவறு. மூூன்று நிமிஷத்துக்குச் ொசத்துப் பிைழப்ோபன்

இல்ைலயொ?”

“ொசத்துப்ோபொவதில்ைல. வடிவம் மொறுவொய். ஸதல வடவிலிரநத ெசயதி வடவில

மூூன்று நிமிஷம் இருப்பொய்.”

“மூூச்சு நின்றுோபொகுமல்லவொ?”

“ஆம்.”

“இதயம்?”

“நின்றுோபொகும். மூூன்ோற நிமிஷம்தொன்.”

“எப்படி உத்தரவொதமொகச் ொசொல்ல முடியும், மூூன்று நிமிஷம் கழித்து நொன் மறுபடி

உயிர் ொபறுோவன் என்று?”

“உயிர் எங்கும் ோபொவதில்ைல, வடிவம் மொறுகிறது அவ்வளவுதொன். உன் அத்தைன

விவரங்களும் பொதுகொக்கப்படும்ோபொது நீ எப்படி அழிவதொகச் ொசொல்ல முடியும்?
பொர்க்கப்ோபொனொல் உயிர் என்று ஏதும் கிைடயொது.”

“மன்னிக்கவும் டொக்டர். எனக்குச் சமொதொனமொகவில்ைல. நொன் உங்கள் எந்தப்

பரிோசொதைனக்கும் தயொர். ஆனொல் இந்த மொதிரி உயிர்விட்டுப் பிைழப்பது என்பது...”

“இதில் என்ன தயக்கம்? உத்தரவொதமொக உன்ைன உயிர்ப்பிக்கிோறன் என்று

எழுதிக்ொகொடுக்கிோறன்.”

“ோபொதொது.”

“இோதொ இந்த முயைல எத்தைன தடைவ ொடலிோபொர்ட் பண்ணியிருக்கிோறன் ொதரியுமொ?”

“முயைலச் சரி, மனிதர்கைள?”

“மனிதர்களுக்கும் முயலுக்கும் என்ன வித்தியொசம்?”

“முயலுக்குச் சிந்தைன கிைடயொது. மரண பயம் கிைடயொது.”

“அைதொயல்லொம் நீக்க மருந்துகள் தந்துவிடுோவொம், உற்சொகமொக உணர்வொய்.”

பொலு நொற்கொலியிலிருந்து எழுந்தொன். “ம்ஹஹம், எனக்கு நம்பிக்ைகயில்ைல, நொன்

சம்மதிக்க முடியொது.”

“ஏன், ஏன்? உட்கொர். எங்ோக ோபொகிறொய் இரு.”

பொலு தன் ைகப் ைபைய எடுத்துக்ொகொண்டொன்.

6
 மற்ொறொரு பொலு

“டொக்டர், உங்கைள ஒரு ோகள்வி ோகட்கலொமொ?”

“என்ன?”

“உங்கள் பரிோசொதைனைய நீங்கோள ொசய்து பொர்த்துக் ொகொள்ளலொோம? உங்களுக்கு

நம்பிக்ைகயில்லொததொல்தொோன மற்ொறொரு ஆசொமிையத் ோதடுகிறீர்கள்?”

டொக்டர் மோனொ ோலசொகப் புன்னைகத்து, “நல்ல ோகள்வி. என் ோமல் இந்தப்

பரிோசொதைன ொசய்துொகொள்ள எனக்கு எவ்விதத் தயக்கமும் இல்ைல. ஆனொல்
பரிோசொதைன என்பது ொவறும் ொதொைலக் கடத்தல் மட்டுமல்ல. அப்படிக்
கடத்தும்ோபொது, கடத்தப்படுபவரின் பல்ோவறு உணர்ச்சிகைள, பல்ோவறு
தகவல்கைளச் ோசகரிக்க ோவண்டும். நூூற்றிருபது விஷயங்கைளக் கவனிக்க
ோவண்டும். உடலின் உஷ்ணம், கொர்டிோயொ அனொலிஸ், என்ஸபோலொ அனொலிஸில்
ொகமிஸ்ட்ரி என்று இைவொயல்லொம் கவனித்துக்ொகொள்ள நொோன ோதைவப்படுகிோறன்.
அதனொல்தொன் முதல் ொடலிோபொர்ட் பிரைஜயொகும் பொக்கியம் எனக்கு இல்ைல.”

பொலு ோயொசித்துவிட்டுத் தைலயொட்டினொன்.

“என்ன?”

“இன்னமும் சமொதொனமொகவில்ைல. ோவண்டுொமனில் எனக்குப் பயிற்சி ொகொடுங்கள்.

அந்தத் தகவல்கைளொயல்லொம் ோசகரிக்கிோறன்.”

“ொரொம்பச் சிக்கலொனது.”

“முதல் பரிோசொதைனயின்ோபொது அத்தைன தகவல் ோவண்டுமொ?”

“ோவண்டும். இல்ைலொயனில்...”

டொக்டர் ோயொசித்துப் பொதியில் நிறுத்தினொர்.

பொலு, “என்ன ொசொல்ல வந்தீர்கள் என்பது ொதரியும். பரிோசொதைன ோதொற்றுவிட்டொல்

கொரணத்ைத அலசுவதற்கு அத்தைன தகவல்கள் ோவண்டும். அதுதொோன?”

“ோசச்ோச, பரிோசொதைன ோதொற்கும் சொத்தியக்கூூோற இல்ைல பொலு.”

“பின் ஏன் நீங்கோள ோபொகத் தயக்கம்?”

டொக்டர் ோயொசித்தொர். “உன் சந்ோதகத்தின் கொரணம், தயக்கத்தின் பின்னணி புரிகிறது.

இப்ோபொது நொன் என்ன ொசய்ய ோவண்டும் என்று ொசொல்கிறொய்?”

“முதலில் நீங்கள், அப்புறம் நொன். அதற்குச் சம்மதம்.”

டொக்டர் மோனொ ோமலும் கீழும் நடந்தொர். “ோயொசிக்க ோவண்டிய விஷயம்.” தன்

ைகையக் ைகயொல் குத்திக்ொகொண்டொர். மூூக்கின் முைனைய விரலொல் நிரடி
ோயொசித்தொர். தீர்மொனித்தொர்.

“நொன் ோபொய்க்கொட்டினொல் நீ சம்மதிப்பொயொ?”

“ஆம். தகவல் ஏதும் ோவண்டொம். நீங்கள் ஒருமுைற நிரூூபித்துக்

கொட்டிவிடுங்கள். எனக்கு உங்கள் கருவியின் ோமல் நம்பிக்ைக பிறந்துவிடும்.”
7
 மற்ொறொரு பொலு

“அப்படிோய ொசய்யலொம், வொ!” என்றொர்.

அடுத்த அைறக்கு அைழத்துச் ொசன்றொர். அங்ோக உள்புற அைற குடுைவ ோபொன்று

இருந்தது. கதோவ கிட்டத்தட்ட அைர மீட்டர் கனத்துக்கு இருந்தது. திறந்ததில்
ோலசொகப் பஞ்சு ோபொல ஆவியடித்தது. உள்ோள குளிரொக இருந்தது. நட்டநடுோவ
நொற்கொலி ோபொட்டிருந்தது. அது தைரோயொடு ொபொருத்தியிருந்தது. நொலொபுறமும் ொபரிய
இரும்புப் ொபட்டிக்குள் நடப்பது ோபொல இருந்தது.

“எதற்கு இத்தைன வலுவொன குடுைவ?”

“உள்ோள ொகொஞ்சம் கொற்றழுத்தம் அதிகமொகும். சூூட் ோபொட்டுக் ொகொள்ோவன்.

அப்புறம் ோலசர் சிதறல் நிகழும்ோபொது அயைனஸோஷன் நிகழக்கூூடொது.”

“என்ன ஆகும்?”

“நொன் உள்ோள உட்கொர்ந்த பின் இந்தக் கதைவச் சொத்திவிடு. சொத்திவிட்டு ொவளிோய

பொனலில் மொனிட்டர் ோகட்கும் ோகள்விகளுக்ொகல்லொம் ‘ஆம்’, ‘இல்ைல’ என்று பதில்
ொசொல்ல ோவண்டும். அதன் பின் ொடலிோபொர்ட் ஆன் என்று ஒரு ொசம்ொபொத்தொன்
உண்டு, அைத அழுத்த ோவண்டும்.”

“அழுத்தினொல்?”

“நொன் அணுஅணுவொகப் பிரிக்கப்பட்டுவிடுோவன். அடுத்த அைறயில் இருக்கும்

ரிஸீவருக்கு ஃைபபர் நூூல் மூூலமொக மின்சொரச் ொசய்தியொக
அனுப்பப்பட்டுவிடுோவன். அங்ோக மறுபடி கூூட்டைமக்கப்பட்டுத் திரும்ப
உன்ைன வந்து சந்திப்ோபன்!”

“ஆச்சரியம், இதற்ொகல்லொம் எத்தைன சமயமொகும்?”

“பொோரன், அஞ்சு நிமிஷம்கூூட ஆகொது. ொபரும்பொலும் மூூன்று.”

டொக்டர் மோனொ பொலுைவ பொனல் அருகில் உட்கொரைவத்து அதன் விைசப் பலைகயில்

விரல்களொல் விைளயொடினொர். மொனிட்டரின் வண்ணத்திைரயில், “யொர் நீ?” என்று
ோகள்வி எழ, டொக்டர் மோனொ என்று இவர் தட்ட ஒவ்ொவொன்றொகக் ோகள்விகள்
ோகட்டுக்ொகொண்ோட வந்தது கம்ப்யூூட்டர். அைவகளுக்ொகல்லொம் உண்டு இல்ைல
என்ோற பதிலிறுத்துவிட்டு, “பொலு ஏறக்குைறய எல்லொம் அைமத்துவிட்ோடன்.
ொமயின் ப்ொரொக்ரொம் ோலொடு ஆனதும் ப்ரொம்ப்ட் வரும். அைதப் பொர்த்தவுடன் இந்தச்
சிவப்புப் ொபொத்தொைன அழுத்தினொல் ோபொதும். நொன் ோபொகிோறன், ைபைப!” என்ற
அவன் சந்ோதகம் ோகட்க வொையத் திறப்பதற்குள் அந்த உள் கதைவத் திறந்து,
தன்ைன மூூடிக்ொகொண்டு உள்ோள தடொர் என்று உட்தொள் ொபொருத்தும்
ஆோரொக்கியமொன சப்தம் ோகட்டு ொமஷின் ‘ஊஷ்’ என்றது. திைரயில் வண்ண
எழுத்துகள் நடனமிட்டு ொமல்ல ொமல்ல நிறம் மொறி, “தயொர்!” என்று மூூன்று
எழுத்துகள் சிமிட்டின.

பொலு, டொக்டர் குறிப்பிட்ட சிவப்புப் ொபொத்தொைன நடுங்கும் விரலொல் அழுத்தினொன்.

அந்த உள்ளைறயின் கதவுகளின் விளிம்பிலிருந்து மின்னல் அடித்தது ோபொல

ொவளிச்சம் ொதரிந்தது.

கம்ப்யூூட்டர் திைர விள்ளல் விள்ளலொக நிறம் மொறியது. ஊ ஊ ஊ என்று சுரம்

இறங்கித் திரும்பத் திரும்ப எச்சரிக்ைக ஒலித்தது.

8
 மற்ொறொரு பொலு

அதன் பின்...

ொமௌனம்.

பொலு எைத எதிர்பொர்த்தொன் என்று ொதளிவொகத் ொதரியவில்ைல. நரம்பு முைனகளில்

ஒரு சின்னதொன துளிர்ப்ைப, சிலிர்ப்ைப உணர்ந்தொன். டொக்டரின் ைதரியத்ைத எண்ணி
வியந்தொன். எத்தைன தன்னம்பிக்ைகயிருந்தொல் தன்ைனத்தொோன ோசொதித்துக்ொகொள்ள
சம்மதிப்பொர்! என்ன ஒரு சரித்திரப் புகழ் ொபற்ற ோசொதைன இது! இது ொவற்றி
ொபற்றொல், விண் பயணங்கள் எல்லொம் எத்தைன ோவகம்! ஒளி ோவகத்திோலோய ஒரு
இடத்திலிருந்து மற்ொறொரு இடத்திற்குக் கடத்தப்பட்டுச் சந்திர மண்டலத்துக்குச்
சில வினொடிகளில் ோபொய்ச்ோசர்ந்துவிடலொம். எத்தைன ொசௌகரியம்...

எங்ோக உள்ோள ோபொனவர் இன்னமும் கொணவில்ைல? உள்ோள ஊ... என்று ஆழ்ந்த

தொழ்வொன ரீங்கொரம் மட்டும் ோகட்டுக் ொகொண்டிருக்க, ஒருோவைள... டொக்டர்
எத்தைன நிமிஷம் ொசொன்னொர்? ஐந்தொ?

ஐந்து நிமிஷம் இன்னும் ஆகவில்ைல. எதற்குப் பதற்றப்படுகிறொய்?

“டொக்டர்? டொக்டர் மோனொ?”

கடிகொரத்ைதப் பொர்த்தொன், ஏழு நொற்பது முப்பது... கணம் கணமொக எண்ணத்

ொதொடங்கினொன். எப்ோபொது உள்ோள ோபொனொர் என்று ொதரியவில்ைல. ஐந்து நிமிஷம்
என்பது இத்தைன ோநரமொ? ஐந்து நிமிஷம் ஆகியிருக்க ோவண்டும்! ஏோதொ தப்பொக
ோநர்ந்து விட்டது, நொன் என்ன ொசய்ய முடியும் கொத்திருப்பைதத் தவிர?

“டொக்டர்! டொக்டர்!”

ோபச்ோச இல்ைல. எட்டிப் பொர்க்கலொமொ என்றொல் கதவு முழுவதும்

மூூடியிருக்கிறோத!”

“டொக்டர்... டொக்டர்”

“மிஸ்டர் பொலு.”

திடுக்கிட்டுத் திரும்பினொன். அைறயின் ொவளிப்புற வொசல் வழிோய டொக்டர் மோனொ

உள்ோள நுைழந்தொர். பொலு பதறிப்ோபொய் இந்த மூூடியிருந்த குடுைவக் கதைவப்
பொர்த்தொன். “எப்படி டொக்டர் இது சொத்தியம்?”

“ொடலிோபொர்ட்டிங் கம்பி வழியொகச் ொசய்தியொகத் தப்பி வந்து விட்ோடன்.”

“டொக்டர் மோனொ, இது சரித்திரம் பைடக்கும் இந்த நூூற்றொண்டின் மகத்தொன

சொதைன!”

“இப்ோபொதொவது நம்பிக்ைக வந்ததொ?”

டொக்டர் தன் ோகொட்டுப் பொக்ொகட்டிலிருந்து ொகொஞ்சம் பஞ்சு எடுத்துக்ொகொண்டொர்.

“நம்பிக்ைக வந்துவிட்டது, டொக்டர். நொன் உங்கள் பரிோசொதைனக்குத் தயொர்.

எப்ோபொது ோவண்டுமொனொலும் துவங்கலொம். எங்ோக ைகொயழுத்திட ோவண்டும் என்று
ொசொல்லுங்கள். வலித்ததொ?”

9
 மற்ொறொரு பொலு

“வலி என்போத இல்ைல, அது ஒரு குதூூகலமொன அனுபவம். மிதப்பது ோபொல். அதும்
ஒளி ோவகத்தில் ொசல்வோத ஒரு ‘த்ரில்’. மோனொகர நூூல்களொல், ரொகங்களொல்,
இைழகளொல் கட்டுண்டது ோபொல கொதில் ஓர் இனிய இளகல் ோபொன்ற ரீங்கொரம்.
கண்ைண மூூடினொல் பசுைமத் திடல்களின் இைடோய நீலப் ொபொட்டுகள்,
உடொலல்லொம் இன்பம்...”

“டொக்டர், நொன் தயொர்.”

“ொகொஞ்சம் மருத்துவப் பரிோசொதைனொயல்லொம் உள்ளது. உனக்கு அவசரமில்ைல-

ொயனில் நொைளகூூட வரலொம்.”

“இல்ைல. மனம் மொறுவதற்குள் இந்த மகத்தொன அனுபவத்ைதச் சுைவக்க

விரும்புகிோறன்.”

டொக்டர் ோயொசித்து, “சரி, ொகொஞ்ச ோநரம் அடுத்த அைறயில் இருந்தொல்

கம்ப்யூூட்டருக்கு மீண்டும் ஆைண ொகொடுத்துவிட்டுக் கூூப்பிடுகிோறன். சில
மொமூூல் பொரங்களில் ைகொயழுத்திட ோவண்டும். ஜூூ என்ற ொபண் உன்ைனச்
சந்திப்பொள்.”

பொலு அடுத்த அைறக்குச் ொசன்று ோமைசயில் உட்கொர்ந்து ொகொண்டு, ோநச்சர்

இதைழப் பிரித்து ைவத்துக்ொகொண்டொன்.

ஒரு ொபண் புன்னைகயுடன் வந்து, “சிரீ பொலு?” என்றொள்.

“ஆம்.”

“என் ொபயர் ஜூூ.” ப்ளொஸ்டிக் உைட வழியொக அவள் விளிம்புகள் ொதரிந்தன.

மறுபடியும் புன்னைகக்ைகயில் அவள் கன்னம் ொசங்குழம்பு ோபொல மொறுவைதக்
கவனித்தொன். ோமைசையத் திறந்து வண்ண வண்ணக் கொகிதங்கைள எடுத்தோபொது
மொர்பிலிருக்கும் மச்சம் ‘ொதொடு’ என்றது.

“உங்கள் பிரஜொ பத்திரத்ைதத் தருகிறீர்களொ? இந்தக் கொகிதங்களில் குறிப்பிட்ட

நொன்கு இடங்களில் ைகொயழுத்துச் ொசய்ய ோவண்டும்.” ோதர்ந்த விரல்களில் பச்ைச
நகங்கள். “உங்களுக்கு இந்தப் பரிோசொதைனயில் பூூரணச் சம்மதம்தொோன?”

“பூூரணச் சம்மதம்தொன். நீயும் என்னுடன் வருவொயொ ொபண்ோண?” என்று அவள்

ோமல் ைகைவத்துத் தடவிப் பொர்த்தொன். ோரொபொட் இல்ைல. நிஜோமனி. அவள் அவன்
ைகையத் தடுத்து நிறுத்தொமல், “இதில் உங்கள் வொய்ஸ் ப்ரிண்ட் ோதைவ,” என்று
விரல் ைமக்ைக அவன் முன் ைவத்து, “ொசொல்லுங்கள்” என்றொள்.

“என்ன ொசொல்ல ோவண்டும்?”

“பொலுவொகிய நொன்...”

“பொலுவொகிய நொன்...”

“டொக்டர் மோனொவின் ொதொைலகடத்தும் பரிோசொதைனக்கு...”

“டொக்டர் மோனொவின் ொதொைலகடத்தும் பரிோசொதைனக்கு மனமொர்ந்த சம்மதம்

ொதரிவிக்கிோறன். இந்தப் பரிோசொதைனயின் விைளவுகள் யொவும் எனக்கு முழுவதும்
விளக்கப்பட்டன. என் மனநிைலயில் எவ்விதக் ோகொளொறும் இல்ைல. என் உரிைமயில்

10
 மற்ொறொரு பொலு

யொரும் எதுவும் குறுக்கிடவில்ைல.” ைகொயழுத்திடும்ோபொது அந்தப் ொபண்

புன்னைக மொறொமல் பொர்த்துக்ொகொண்டிருக்க. “ொபண்ோண, என்னுடன் லொட
வருவொயொ?” என்றொன். அவள் அவைனப் ொபொய்க் ோகொபத்துடன் பொர்த்து, “பரிோசொதைன
எல்லொம் முடிந்த பின் லொடலொம்” என்றொள்.

அடுத்த அைறயில் டொக்டர் மோனொ அந்தக் குடுைவையத் திறந்தொர். அதிலிருந்த

மற்ொறொரு டொக்டர் மோனொ ொவளிப்பட்டொர். “எத்தைன ோநரம் அவனுடன் மசமசொவன்று
ோபசிக்ொகொண்டிருப்பொய், இனிய இளகல், ரீங்கொரம் என்று... எனக்கு மூூச்சுத்
திணற ஆரம்பித்து விட்டது.”

ொவளிோய வந்த டொக்டர் மோனொ அங்ோக இருந்த டொக்டர் மோனொைவப் பொர்த்து, “என்ன,
நம்பிவிட்டொனொ?” எனக் ோகட்டொர்.

“நிச்சயம், இப்ோபொோத தயொர் என்று கொத்திருக்கிறொன். அடுத்த அைறயில்

ைகொயழுத்ொதல்லொம் ோபொட்டுவிட்டொனொம். ஜூூ ொசொன்னொள்.”

“நல்லோவைள இரட்ைடயரொக நொமிருவரும் பிறந்ோதொமொ, பிைழத்ோதொம். இல்ைலொயனில்

இந்தப் பரிோசொதைனக்கு யொர் சம்மதிப்பொர்கள்?”

“முயைல அனுப்பி ொவற்றி கண்டொகிவிட்டது என்ொறல்லொம் ொசொல்லிப்

பொர்த்துவிட்ோடன். ஆசொமி ொபயரவில்ைல. ம்ஹஹம். உள்ோள ோபொய் உட்கொர்ந்து உன்ைன
வரவைழக்க ோவண்டியிருந்தது.

மோனொ தன் இரட்ைடச் சோகொதரைனப் பொர்த்தொர். “ஜோனொ, இந்த முைறயொவது

ொவற்றிொபறும் என்று ோதொன்றுகிறதொ? ோபொன முைற அனுப்பிய ஆசொமி டிஸ்க்கிோலோய
இன்னமும் சிைறப்பட்டு இருக்கிறொோன? ொசய்தியொகோவ இருக்கிறொோன!”

“என்ன ொசய்வது? ஆரொய்ச்சிொயன்றொல் அப்படித்தொன்! இந்த முைற கொமொ கதிர்களின்

கொட்டத்ைதக் ொகொஞ்சம் குைறத்திருக்கிோறன். பொர்க்கலொம். ொவற்றிொபறும்
என்றுதொன் எண்ணுகிோறன். ோபொய் அவைன அைழத்து வொ, நொன் கம்ப்யூூட்டர்
அைறக்குச் ொசல்கிோறன். ொவற்றி ொபறுமொ பொர்க்கலொம். இனிோமலும் பொசொங்குகள்
கூூடொது.”

டொக்டர் ஜோனொ லொபின் பின்புறம் ொசல்ல, டொக்டர் மோனொ ொவளிோய வந்து, “சிரீ பொலு,
வொருங்கள்,” என்று அன்பொக அைழத்தொர்.

பொலுவின் சட்ைட நீக்கப்பட்டுத் தைலயில் கிரீடம் ோபொல என்ஸபொோலொ

இைணப்புகள் சூூட்டியிருக்க ஜூூ அவைன அைழத்து -

திறந்த குடுைவக்குள் ொகொண்டு ொசன்று உட்கொரைவத்து, அந்த நொற்கொலியுடன்

அவைன ைநலொன் பட்ைடகளொல் பூூட்டிவிட்டு, மறுபடி புன்னைகத்து, ‘ொபஸ்ட்
ஆஃப் லக்’ என்று ொசொல்லிவிட்டு ொவளிோய வந்தொள்.

கதவு உஷ் என்று மூூடிக்ொகொண்டது.

“ஜோனொ ொரடியொ?”

“ொரடிடொ மோனொ.”

“இந்தமுைற நிஜமொோவ...” ொடலிோபொர்ட்டர் ‘ஆன்’ என்கிற ொசம்ொபொத்தொைன

அழுத்தினொர்.

11
 மற்ொறொரு பொலு

1996

12