Вы находитесь на странице: 1из 21

Posición dentro de la Familia Romance

Tradicionalmente se ha discutido la posición del Italiano como lengua,


dentro de las numerosas clasificaciones propuestas para las lenguas
romances, la más extendida es la que separa a dicho grupo de lenguas en
dos ramas, la oriental, que incluye al rumano (dacorumano) y arumano
(macedorumano) y la vertiente occidental, a la vez dividida en lenguas galo-
ibéricas como el francés, las demás lenguas de oil, el occitano,
francoprovenzal, retorromano y las lenguas galo-italianas (lombardo,
piamontes, emiliano, romañolo y ligur) y las rama italo dálmata, que incluye
el extinto dálmata, el siciliano, calabrés, napolitano y el propio "italiano" o
toscano, más propiamente. En esta última rama (aunque con algunas
discusiones) es donde usualmente se incluye al dialecto abruzzese.
Frecuentemente se habla de los dialectos del italiano para englobar a las
demás lenguas italo-dálmatas y a las lenguas galo-italianas, principalmente
por el hecho de que ser, generalmente, mutuamente inteligibles (como el
propio castellano respecto del italiano) y por el hecho de ser el italiano la
lengua oficial del estado de Italia, que la impuso a como elemento
unificador, desincentivando el uso de las demás lenguas nacionales. Así
lenguas con antigua tradición literaria como el véneto o veneciano o que
gozaron prolongadamente del estatus de lengua oficial, como el piamontés
en el Reino de Piamonte-Cerdeña o el Napolitano en el Reino de las Dos
Sicilias. En la actualidad el estado italiano no reconoce como lengua a
ninguno otra más allá del "italiano", en tanto ese reconocimiento impone
obligaciones para su protección, preservación y promoción, bajo la Carta
Europea de Lenguas Minorizadas y Regionales, aunque sí reconoce como
lenguas regionales al sardo en Cerdeña y al friulano en la región de Friuli-
Venecia Julia. Aunque romances ninguna de estas lenguas caben dentro de
la citada rama ítalo-dálmata.

Fonética y pronunciación
El italiano, al igual que el castellano, tiene una ortografía altamente fonética,
es decir, existe una correspondencia considerable entre la lengua escrita y
la oral. Se caracteriza por la conservación de las vocales y consonantes
finales, y la pronunciación de las consonantes geminadas (consonantes
dobles). El acento tónico se encuentra normalmente en la penúltima sílaba,
pero también puede estar en la última (en cuyo caso se indicará mediante
un acento ortográfico) o en la antepenúltima.
Algunas reglas de pronunciación pueden, sin embargo, confundir a los
hispanófonos. Por ejemplo, la c seguida de e o i se pronuncia "ch" (IPA /tʃ/),
mientras se pronuncia /k/ delante de a, o, u. Para mantener el sonido /k/
delante de e o i, habrá que añadir una h: chiamo se pronuncia "kiamo"
(IPA /'kja.mo/). Para obtener el sonido "ch" delante de las demás vocales se
añade una i: ciao se pronuncia "chao" /'tʃao/ (la i no se pronuncia).
De forma análoga, delante de e o i, la g se pronuncia IPA /ʤ/. Se
pronunciará /g/ (como en gato) delante de las demás vocales. Se emplearán
también la h y la i para definir su pronunciación.
Las consonantes dobles se diferencian de las simples en la pronunciación.
Una analogía con el castellano es la n de "innoble".

Escritura
El italiano utiliza 21 letras del alfabeto romano. En efecto, las letras k, j, w, x
y y se emplean únicamente en palabras de origen extranjero o variantes
gráficas de escritura, de uso cada vez más común en la comunicación
escrita en internet y los mensajes instantáneos en teléfonos móviles. Así, en
ocasiones encontraremos la "k" en lugar de "ch", la "x" en vez de la palabra
"per" o la "w" para decir "viva", aún si el sustantivo que la sigue es plural. La
h tiene un uso limitado, y normalmente sigue a la g o a la c, modificando su
pronunciación.
Las vocales pueden llevar acentos gráficos, generalmente al final de la
palabra; actualmente y debido a la particularidad del teclado italiano,
muchos usuarios sustituyen la tilde por el apóstrofo. El acento puede ser
llano o agudo, pudiendo indicar no sólo la sílaba acentuada sino incluso la
apertura de la vocal abierta o cerrada.

El alfabeto italiano
A [a]B [bi]C [chi]D [di]E[e] F[effe] G[yi] H[*] I[i] K[ca] L[elle] M[emme] O[o]
P[pi] Q[kiu] R[erre] S[esse] T[ti] V[vi] Z[zeta]

En el Caso de la letra h ninguna palagra italiana empieza con esta letra,


solamente en la conjugacion del verbo avere conjugado al infinito.
Gramática
La gramática italiana presenta numerosas similitudes con la francesa o la
española, con las que comparte la pertenencia a la familia de las lenguas
romances.

Sustantivos
Los sustantivos tienen dos géneros: masculino y femenino, así como dos
números: singular y plural.
Las principales terminaciones, por género y número, son:
masculino en -o, plural en -i: libro, libri
masculino en -e, plural en -i: fiore, fiori
masculino en -a, plural en -i: poeta, poeti
femenino en -a, plural en -e: scala, scale
femenino en -e, plural en -i: luce, luci
Son invariables en italiano los sustantivos que terminan en vocal acentuada
(la virtù / le virtù - la virtud / las virtudes), los sustantivos (casi todos de
origen extranjero) que terminan en consonante (il bar / i bar - el bar / los
bares), los sustantivos que terminan en -i no acentuada (il bikini / i bikini, la
crisi / le crisi - el bikini / los bikinis, la crisis / las crisis), y muchos otros
sustantivos.
Los sustantivos que terminan en -a suelen ser femeninos, mientras que los
acabados en -o suelen ser masculinos, y los que finalizan en -e pueden ser
masculinos o femeninos. El plural se forma en -e cuando la palabra acaba
en -a o en -i cuando la palabra termina en -o o -e. Existen, en cambio,
multitud de excepciones que se derivan de los términos latinos, por ejemplo:
la mano y su plural le mani, ambos femeninos. Hay un grupo bastante
numeroso de palabras, en su mayoría referentes a partes del cuerpo
humano, que en singular terminan en -o y son de género masculino,
mientras que en plural acaban en -a y pasan a ser de género femenino, por
ejemplo, il braccio-le braccia (brazo-brazos) o l'uovo-le uova (huevo-
huevos). Originalmente estos vocablos tenían género neutro en latín,
brachium-brachia y ovum-ova.
Artículos
Los artículos en italiano son de dos tipos: indeterminado y determinado. Los
primeros sirven para indicar un elemento génerico de un todo, mientras los
segundos, para indicar un elemento específico de un todo.
Artículos indeterminados

 masculino singular: un, uno (ante palabras


que inician con z, gn, x, pn, ps o s impura, es
decir la s seguida por una consonante)
 femenino singular: una, un' (ante palabras
que inician con vocal)

No existe una forma plural única auténtica; para ello se hace uso del artículo
participio masculino (degli) o femenino (delle).
Artículos determinados

 masculino singular: il, lo (ante palabras que


inician con z, gn, x, pn, ps, o s impura; se
contrae en l' ante palabras que inician con
vocal)
 femenino singular: la (se contrae en l' ante
palabras que inician con vocal)
 masculino plural: i, gli (ante palabras que
inician con z,x, gn, pn, ps, s impura o vocal)
 femenino plural: le

Actualmente se tiende a utilizar un e il también con algunas palabras que


inician con pn: en el lenguaje corriente "il pneumatico" es, de hecho, más
común que "lo pneumatico", y es ya aceptado en las gramáticas más
recientes, aun si hacen notar que sería preferible seguir la regla "clásica".
La contracción de gli ante palabras que inician con i, y de le ante palabras
que inician con e ("gl'individui", "l'erbe") se considera ya arcaica. En el
lenguaje burocrático y legal se tiende a no contraer la anti una vocal: "la
espressione".
Nota: la elección del artículo se efectúa sobre la base de la palabra que
sigue, aun si ésta no es un sustantivo, sino parte del discurso.
Algunos ejemplos:
il bravo attore l'attore
il bello specchio lo specchio
lo strano comportamento il comportamento
l'eco (NB: eco en singular es un sustantivo de género
la forte eco
femenino)
i piccoli gnomi gli gnomi
gli stessi problemi i problemi
uno stupido
un inconveniente
inconveniente
il quasi spento zolfo lo (spento) zolfo
il suo zaino lo zaino
la nostra amica l'amica

A las diferentes formas del artículo determinado corresponden otras tantas


variantes del adjetivo demostrativo quello: quello specchio, quel
comportamento, etcétera.
Pronombres personales
Los pronombres personales sujetos se sobreentienden, a menos que se
quiera insistir en la persona que realiza la acción.

Singular Plural

1a persona io - yo noi - nosotros/as

2a persona (Informale) tu - tú voi - vosotros/as

2a persona (Formale) lei - usted loro - ustedes

egli - él
a esso - él (inanimado) essi - ellos
3 persona (Formale)
ella - ella esse - ellas
essa - ella (inanimada)

lui - él
3a persona (Informale) loro - Ellos
lei - Ella

Verbos .
Los verbos pueden conjugarse en indicativo, subjuntivo, condicional e
imperativo. Existen también tres formas impersonales: infinitivo, gerundio y
participio.
Los verbos se dividen en tres categorías o conjugaciones: los verbos en
-are, los verbos en -ere y los verbos en -ire.
Algunos verbos, como essere (ser), son irregulares.
En el 'passato prossimo' (pretérito perfecto) se utiliza tanto el verbo ser
(essere) como el verbo haber (avere) dependiendo del tipo de verbo que
acompañan (de movimiento, de estado, reflexivo...), al igual que en francés
(être-avoir) o en alemán (sein-haben). Si se utiliza el verbo ser, el participio
se adecúa en género y número.
El 'presente indicativo' de essere (ser-estar) y avere (haber-tener) es:
verbo essere (ser – estar)

io sono
tu sei
lui/lei è
noi siamo
voi siete
loro sono
verbo avere (haber-tener)
io ho
tu hai
lui/lei ha
noi abbiamo
voi avete
loro hanno

Ejemplos de conversación
Ejemplo de conversación informal en italiano
Ciao. - Hola.
Come stai? - ¿Cómo estás?
Bene e te? - Bien, ¿y tú?
Anch'io - Yo también.
Di dove sei? - ¿De dónde eres?
Sono di Napoli - Soy de Nápoles.
E te? - ¿Y tú?
Sono di Milano - Soy de Milán.
Cosa fai/che lavoro fai? - ¿En qué trabajas?
Sono studente - Soy estudiante.
Di che squadra sei? Io sono del Napoli - De qué equipo eres? Yo soy del
Napoli.
Sono del campione d'Italia, l'Inter - Soy del campeón de Italia, el Inter.
Bah, ma il Napoli gioca con cuore e sarà in A - Pero el Napoli juga con
corazón y estará en A.
Bene Bene- Bien bien.
Ciao - Adiós.
Ci vediamo - Nos vemos.

Ejemplo de conversación formal en italiano


Buon giorno. - Buenos días.
Buon giorno, sono uno studente di lingue, e Lei? - Buenos días, yo soy un
estudiante de lenguas, ¿y usted?
Piacere, io sono dottoressa all'ospedale. - Placer de conocerlo, yo soy
doctora en el hospital.
È stato un piacere conoscerla - Encantado de haberla conocido.
Arrivederci/ArrivederLa. - Adiós.

Ejemplo de conversación callejera en italiano entre dos que se


conocen
Ehi! - ¡Hey!
Allora? - ¿Qué hay?
Cosa fai? - ¿Que haces?
In giro. E te? - Dando la vuelta. ¿Y tú?
Niente, qua... - Nada, aquí...
Tutto a posto? - ¿Todo bien?
Sì, più o meno... - Sí, más o menos...
Com'è andata? - ¿Cómo te fue?
Be', insomma... E a te? - Mhh, en fin... ¿Y a ti?
Nulla... - Nada...
Quindi? - ¿Entonces?
Ci vediamo dopo. - Nos vemos luego.
Stammi bene! - ¡Que estés bien!
Falsos Amigos
Los falsos amigos son palabras que se asimilan en italiano y español y que
el hablante inexperto confunde con los significados de esa palabra en su
propia lengua, cayendo muchas veces en grandes equívocos.

Algunos ejemplos de falsos amigos son:


- aceite en italiano se dice olio y aceto en español es vinagre.
- alargar en italiano se dice allungare y allargare en español es ensachar.
- bravo en español significa valeroso o indómito y bravo, en italiano es
bueno y honrado.
- burro en italiano es la mantequilla mientras que burro (referiéndose al
animal) se dice asino.
- caldo en italiano, significa calor; el término italiano para caldo es brodo.
- equipaje en italiano se dice bagaglio, mientras que equipaggio, en
español, significa tripulación.
- largo en italiano se dice lungo mientras que ancho en italiano se dice
largo.
- nudo en italiano se dice nodo, mas nudo, en español, significa desnudo.
- pronto en italiano, quiere decir listo o rápido, además de utilizarse para
responder al teléfono; pronto, de "temprano", en italiano se dice presto. --
- folleto en italiano, se dice opuscolo; mientras que folletto significa
duende.
- camino en italiano, se dice cammino (con dos emes); en cambio, camino
quiere decir chimenea.
- apagar en italiano, se dice spegnere, pero appagare significa satisfacer.

VERBOS
ACCENDERE: encender

Preterito perfecto simple: Accesi, accendesti, accese,


accendemmo, accendeste, accesero / Participio pasado:
Acceso

ACCORGERSI: darse cuenta

Preterito perfecto simple: Mi accorsi, ti accorgesti, si


accorse, ci accorgemmo, vi accorgeste, si accorsero /
Participio pasado: Accorto

ANDARE: ir

Pres. de ind. Vado, vai, va, andiamo, andate, vanno

Futuro Andrò, andrai, andrà, andremo, andrete, andranno

Condicional Andrei, andresti andrebbe, andremmo,


andreste, andrebbero

Pres. de subj. Vada, vada, vada, andiamo, andiate, vadano

Imperativo Va, vada, andiamo, andiate, vadano

APPARIRE: aparecer

Pret. perf. simple Apparvi, apparisti, apparve, apparimmo,


appariste, apparvero / Participio pasado Apparso

APRIRE: abrir

Participio pasado Aperto

BERE. beber
Pres. de ind. Bevo, bevi, beve, beviamo, bevete, bevono

Pret. imp. Bevevo, bevevi, beveva, bevevamo, bevevate,


bevevano

Futuro Berrò, berrai, berrà, berremo, berrete, berranno

Pret. perf. simple. Bevvi, bevesti, bevve, bevemmo,


beveste, bevvero

Condicional Berrei, berresti, berrebbe, berremmo, berreste,


berrebbero/ Pres. de subj. Beva, beva, beva, beviamo,
beviate, bevano

Participio pasado Bevuto / Gerundio Bevendo

CADERE: caer

Futuro Cadrò, cadrai, cadrà,cadremo, cadrete, cadranno

Pret. perf. simple Caddi, cadesti, cadde, cademmo, cadeste,


caddero

Condicional Cadrei, cadresti, cadrebbe,cadremmo,


cadreste, cadrebbero

CHIEDERE. pedir

Pret. perf. simple Chiesi, chiedesti, chiese, chiedemmo,


chiedeste, chiesero / Participio pasado Chiesto

CHIUDERE cerrar

Pret, perf. simple Chiusi, chiudesti, chiuse, chiudemmo,


chiudeste, chiusero / Participio pasado Chiuso

COGLIERE: coger
Pres. de ind. Colgo, cogli, coglie, cogliamo, cogliete, colgono

Pret. perf. simple Colsi, cogliesti, colse, cogliemmo,


coglieste, colsero

Pres. de subj. Colga, colga, colga, cogliamo, cogliate,


colgano

Participio pasado Colto

CONOSCERE: conocer

Pret. perf. simple Conobbi, conoscesti, conobbe,


conoscemmo, conosceste, conobbero / Participio pasado
Conosciuto

CORRERE: correr

Pret. perf. simple Corsi, corresti, corse, corremmo, correste,


corsero

Participio pasado Corso

CRECERE. crecer

Pret. perf. simple Crebbi, crescesti, crebbe, crescemmo,


cresceste, crebbero / Participio pasado Cresciuto

DARE: dar

Pres. de ind. Do, dai, dà, diamo, date, danno

Pret. imperf. Davo, davi, dava, davamo, davate, davano

Futuro Darò, darai, darà, daremo, darete, daranno

Pret. perf. simple Diedi, desti, diede, demmo, deste, diedero


Condicional Darei, daresti, darebbe, daremmo, dareste,
darebbero

Pres. de subj. Dia, dia, dia, diamo, diate, diano

Imperativo Dà, dia, diamo, date, diano

Participio pasado Dato / Gerundio Dando

DECIDERE decidir

Pret. perf. simple Decisi, decidesti, decise, decidemmo,


decideste, decisero / Participio pasado Deciso

DIRE decir

Pres. de ind. Dico, dici, dice, diciamo, dite, dicono

Pret. imperf. Dicevo, dicevi, diceva, dicevamo, dicevate,


dicevano

Futuro Dirò, dirai, dira, diremo, direte, diranno

Pret. perf. simple Dissi, dicesti, disse, dicemmo, diceste,


dissero

Condicional Direi, diresti, direbbe, diremmo direste,


direbbero

Pres. de subj. Dica, dica, dica, diciamo, diciate, dicano

Imperativo Di´, dica, diciamo, dite, dicano

Participio pasado Detto / Gerundio Dicendo

DOVERE deber

Pres. de ind. Devo, devi, deve, dobbiamo, dovete, debbono


Futuro Dovrò, dovrai, dovrá, dovremo, dovrete, dovranno

Pret. perf. simple Dovetti, dovesti, dovette,dovemmo,


doveste, dovettero

Condicional Dovrei, dovresti, dobrebbe, dovremmo,


dovreste, dovrebbero

Pres. de subj. Debba, debba, debba, dobbiamo, dobbiate,


debbano

GIUNGERE: llegar

Pret. perf. simple Giunsi, giungesti, giunse, giungemmo,


giungeste, giunsero / Participio pasado Giunto

FARE hacer

Pres. de ind. Faccio, fai, fa, facciamo, fate, fanno

Pret. imperf. Facevo, facevi, faceva, facevamo, facevate,


facevano

Futuro Farò, farai, farà, faremo, farete, faranno

Pret. perf. simple Feci, facesti, fece, facemmo, faceste,


fecero

Condicional Farei, faresti, farebbe, faremmo, fareste,


farebbero

Pres. de subj. Faccia, faccia, faccia, facciamo, facciate,


facciano

Imperativo Fa`, faccia, facciamo, fate, facciano

Participio pasado Fatto / Gerundio Facendo

LEGGERE leer
Pret. perf. simple Lessi, leggesti, lesse, leggemmo,
leggeste, lessero

Participio pasado Letto

METTERE poner

Pret. perf. simple Missi, mettesti, mise, mettemmo,


metteste, misero

Participio pasado Messo

MUOVERE mover, desplazar

Pres. de ind. Muovo, muovi, muove, mouviamo, mouvete,


muovono

Pret. perf. simple Mossi, mouvesti, mosse, mouvemmo,


mouveste, mossero / Participio pasado Mosso

PIACERE gustar

Pres. de ind. Piaccio, piaci, piace, piacciamo, piacete,


piacciono

Pret. perf. simple Piacqui, piacesti, piacque, piacemmo,


piaceste, piacquero / Participio pasado Piaciuto

PORRE poner

Pres. de ind. Pongo, poni, pone, poniamo, ponete, pongono


Pret. imperf. Ponevo, ponevi, poneva, ponevamo, ponevate,
ponevano

Futuro Porrò, porrai, porrà, porremo, porrete, porranno

Pret. perf. simple Posi, ponesti, pose, ponemmo, poneste,


posero

Pres. de subj. Ponga, ponga, ponga, poniamo, poniate,


pongano

Participio pasado Posto / Gerundio Ponendo

POTERE poder

Pres. de ind. Posso, puoi, puó, possiamo, potete, possono

Futuro Potrò, potrai, potrà, potremo, potrete, potranno

Pret. perf. simple Potei, potesti, potè, potemmo, poteste,


potettero

Condicional Potrei, potresti, potrebbe, potremmo, potreste,


potrebbero

Pres. de subj. Possa, possa, possa, possiamo, possiate,


possano

PRENDERE coger, tomar

Pret. perf. simple Presi, prendesti, prese, prendemmo,


prendeste, presero / Participio pasado Preso

RIDERE reir

Pret. perf. simple Risi, ridesti, rise, ridemmo, rideste, risero


Participio pasado Riso

RIMANERE quedar

Pres.de ind. Rimango, rimani, rimane, rimaniamo, rimanete,


rimangono

Futuro Rimarrò, rimarrai, rimarrà, rimarremo, rimarrete,


rimarranno

Pret. perf. simple Rimasi, rimanesti, rimase, rimanemmo,


rimaneste, rimasero

Condicional Rimarrei, rimarresti, rimarrebbe, rimarremmo,


rimaneste, rimanebbero

Pres. de subj. Rimanga, rimanga, rimanga rimaniamo,


rimaniate, rimangono / Participio pasado Rimasto

RISPONDERE contestar

Pret. perf. simple Rispose, rispondesti, rispose,


rispondemmo, rispondeste, risposero / Participio pasado
Risposto

ROMPERE romper

Pret. perf. simple Ruppi, rompesti, ruppe, rompemmo,


rompeste, ruppero / Participio pasado Rotto

SALIRE subir

Pres. de ind. Salgo, sali, sale, saliamo, salite, salgono

Pres. de subj. Salga, salga, salga, saliamo, saliate, salgano


SAPERE saber

Pres. de ind. So, sai, sa, sappiamo, sapete, sanno

Futuro Saprò, saprai, saprà, sapremo, saprete, sapranno

Pret. perf. simple Seppi, sapesti, seppe, sapemmo, sapeste,


seppero

Condicional Saprei, sapresti, saprebbe, sapremmo,


sapreste, saprebbero

Pres. de subj. Sappia, sappia, sappia, sappiamo, sappiate,


sappiano

Imperativo Sappi, sappia, sappiamo, sappiate, sappiano

SCEGLIERE escoger

Pres de ind. Scelgo, scegli, sceglie, scegliamo, scegliete,


scelgono

Pret. perf. simple Scelsi, scegliesti, scelse, scegliemmo,


sceglieste, scelsero

Pres de subj. Scelga, scelga, scelga, scegliamo, scegliate,


scegano

Participio pasado Scelto

SCENDERE bajar

Pret.perf.simple Scesi, scendesti, scese, scendemmo,


scendeste, scesero / Participio pasado Sceso

SCRIVERE escribir

Pret. perf. simple Scrissi, scrivesti, scrisse, scrivemmo,


scriveste, scrissero /Participio pasado Scritto
SEDERE - SEDERSI sentarse

Pres. de ind. Mi siendo, ti siedi, ci sediamo, ci sediamo, vi


sedete, si siedono

Futuro Mi siederò, ti siederai, si siederà, ci siederemo, vi


siederete, si siederanno

Pret. perf. simple Mi sedei, ti sedesti, si sedè, ci sedemmo,


vi sedeste, si sedettero

Pres. de subj. Mi sieda, ti sieda, si sieda, ci sediamo, vi


sediate, si siedano

SPEGNERE apagar

Pres. de ind. Spengo, spegni, spegne, spegniamo, spegnete,


spengono

Pret. perf. simple Spensi, spegnesti, spense, spegnemmo,


spegneste, spensero

Pres. de subj. Spenga, spenga, spenga, spegniamo,


spegniate, spengano / Participio pasado Spento

SPINGERE empujar

Pret. per. Simple Spinsi, spingesti, spinse, spingemmo,


spingeste, spinsero / Participio pasado Spinto

STARE estar

Pres. de ind. Sto, stai, sta, stiamo, state, stanno

Pret. imperf. Stavo, stavi, stava, stavamo, stavate, stavano


Futuro Starò, starai, starà, staremo starete, staranno

Pret. perf.simple Stetti, stesti, stette, stemmo, steste,


stettero

Condicional Starei, staresti, starebbe, staremmo, stareste,


starebbero

Pres. de subj. Stia, stia, stia, stiamo, stiate, stiano

Participio pasado Stato

SUCCEDERE suceder

Pret. perf. simple Successi, succedesti, successe,


succedemmo, succedeste, successero / Participio pasado
Successo

TENERE mantener sostener

Pres. de ind. Tengo, tieni, tiene, teniamo, tenete, tengono

Futuro Terrò, terrai, terrà, terremo, terrete, terranno

Pret. perf. simple Tenni, tenesti, tenne, tenemmo, teneste,


tennero

Condicional Terrei, terresti, terrebbe, terremmo, terreste,


terrebbero

Pres. de subj. Tenga, tenga, tenga, teniamo, teniate,


tengano

UCCIDERE matar

Pret. perf. simple Uccisi, uccidesti, uccise, uccidemmo,


uccideste, uccidero / Participio pasado Ucciso

USCIRE salir
Pres. de ind. Esco, esci, esce, usciamo, uscite, escono

Pres. de subj. Esca, esca, esca, usciamo, usciate, escano

VEDERE ver

Futuro Vedrò, vedrai, vedrà, vedremo, vedrete, vedranno

Pret. perf. simple Vidi, vedesti, ........, vedemmo, vedeste,


videro

Condicional Vedrei, vedresti, vedrebbe, vedremmo,


vedreste, vedrebbero / Participio pasado Visto

VENIRE venir

Pres. de ind. Vengo, vieni, viene, veniamo, venite, vengono

Futuro Verrò, verrai, verrà, verremo, verrete verranno

Pret. perf. simple Venni, venisti, vene, venimmo, veniste,


vennero

Condicional Verrei, verrresti, verrebbe, verremmo, verreste,


verrebbero

Pres. de subj. Venga, venga, venga, veniamo, veniate,


vengano

Participio pasado Venuto

VINCERE vencer

Pret. perf. simple Vinsi, vincesti, vinse, vincemmo, vinceste,


vinsero

Participio pasado Vinto


VOLGERE (VOLGERSI) girar, girarse

Pret. perf. simple Volsi, volgesti, volse, volgemmo, volgeste,


volsero

Participio pasado Volto

Вам также может понравиться