ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΔΙΠΛΩΜΑ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗΣ

‘ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ’

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
‘ΓΛΩΣΣΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ’

Οδηγίες για την

Ανάπτυξη των Ακαδημαϊκών Δεξιοτήτων
και τη Συγγραφή Εργασιών

Δρ. Γιώργος Ι. Ξυδόπουλος

Ειδίκευση Γλωσσολογίας
Τμήμα Φιλολογίας
Πανεπιστήμιο Πατρών

6η Έκδοση
Οκτώβριος 2008

1
 1. ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΟΝΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

1ο Στάδιο
α. Μελετήστε προσεκτικά τον τίτλο ή το θέμα της εργασίας όπως έχει διατυπωθεί και
προσπαθήστε να κατανοήσετε στοιχειωδώς τους όρους που περιέχονται σε αυτά.

β. Σκεφθείτε ελεύθερα με βάση τα όσα γνωρίζετε σχετικά με το θέμα της εργασίας και
κρατήστε κάποιες υποτυπώδεις σημειώσεις. Η ελεύθερη σκέψη / καταιγισμός ιδεών
(brainstorming) συνήθως γίνεται σε ανύποπτο χρόνο όταν ασχολείσθε με κάτι άλλο (π.χ.
οδηγείτε, τρώτε κλπ.)

γ. Σιγουρευτείτε πως γνωρίζετε την έννοια των όρων και αν χρειαστεί ανατρέξτε σε κάποια
βιβλιογραφική πηγή.

δ. Εντοπίστε όλες τις λέξεις-κλειδιά που περιέχονται στο τίτλο ώστε να θέσετε τα πλαίσια στα
οποία θα πρέπει να κινηθεί η εργασία σας.

● ΣΥΓΚΡΙΝΩ αναζητώ ομοιότητες και διαφορές...

● ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΤΩ αναδεικνύω τις διαφορές...
● ΑΣΚΩ ΚΡΙΤΙΚΗ παρουσιάζω τα δεδομένα και ασκώ την κριτική μου...
● ΟΡΙΖΩ δίνω την ακριβή σημασία και προβάλω την αναγκαιότητα του
ορισμού
● ΠΕΡΙΓΡΑΦΩ δίνω λεπτομερή αναφορά...
● ΣΥΖΗΤΩ εξετάζω λεπτομερώς τα υπέρ και τα κατά...
● ΑΞΙΟΛΟΓΩ αναδεικνύω την αξία βάσει της δικής μου άποψης αλλά και βάσει
των απόψεων των άλλων
● ΕΞΗΓΩ διευκρινίζω κάτι και το καθιστώ κατανοητό
● ΕΞΗΓΩ ΜΕ ΠΑΡΑ∆ΕΙΓΜΑΤΑ διευκρινίζω με τη χρήση παραδειγμάτων, πινάκων,
διαγραμμάτων κτλ.
● ΕΡΜΗΝΕΥΩ διασαφηνίζω και αναπτύσσω τη σημασία χρησιμοποιώντας την
κρίση μου...
● ∆ΙΚΑΙΟΛΟΓΩ εκθέτω του λόγους…
● ΑΝΑΦΕΡΩ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ δίνω τις κύριες δομές, τα χαρακτηριστικά ή τα γεγονότα χωρίς
λεπτομέρειες
● ΣΥΝ∆ΕΩ περιγράφω και δείχνω πώς συνδέονται δυο οντότητες ή δυο
ζητήματα μεταξύ τους
● ΚΑΝΩ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ εκθέτω τα γεγονότα και τα εξετάζω με κριτικό πνεύμα…
● ∆ΙΑΤΥΠΩΝΩ παρουσιάζω με συντομία, σαφήνεια και συνοπτικά..
● ∆ΙΝΩ ΠΕΡΙΛΗΨΗ δίνω τα κύρια σημεία...
● ΑΝΙΧΝΕΥΩ αναφέρω τις κύριες τάσεις με αναφορά στα εμπειρικά δεδομένα.

2ο Στάδιο
α. Προγραμματίστε λεπτομερώς τον χρόνο σας από την ημερομηνία ανάθεσης της εργασίας
μέχρι την ημερομηνία παράδοσής της, χρησιμοποιώντας το ημερολόγιό σας και λαμβάνοντας
υπόψη τις άλλες υποχρεώσεις σας (ακαδημαϊκές και μη). Θα πρέπει να διαθέσετε χρόνο: για
μελέτη της βιβλιογραφίας, για συγγραφή και δακτυλογράφηση της εργασίας, για βελτίωση
του περιεχομένου της.

β. Με βάση το θέμα της εργασίας σας, φτιάξτε έναν σκελετό ο οποίος θα πρέπει να περιέχει
ένα προς ένα τα θέματα που θα πρέπει να θίξετε με τη σειρά που απαιτείται. Ο σκελετός
αυτός θα σας χρησιμεύσει ως οδηγός ώστε να αναπτύξετε ένα προς ένα τα θέματα.

3ο Στάδιο
α. Συγκεντρώστε όλες τις βιβλιογραφικές πηγές που χρειάζονται για την εργασία σας.

2
β. Μελετήστε τη βιβλιογραφία κρατώντας σωστές σημειώσεις και μην ξεχάσετε να
σημειώσετε τη βιβλιογραφική σας πηγή.

γ. Συλλέξτε ό,τι άλλα στοιχεία απαιτούνται.

4ο Στάδιο
Ξεκινήστε τη συγγραφή της εργασίας σας (στην πρώτη της εκδοχή) με βάση τον σκελετό που
έχετε φτιάξει και τα στοιχεία που έχετε συλλέξει.

α. Ως βασική και απαράβατη αρχή θυμηθείτε πως μια εργασία θα πρέπει να διαιρείται σε
πρόλογο, κύριο μέρος και επίλογο.
Ο πρόλογος έχει ως στόχο να εισαγάγει τον αναγνώστη στο θέμα που πραγματεύεστε στην
εργασία σας καθώς και να τον καθοδηγήσει ως προς τη δομή της.
Στον επίλογο θα πρέπει να παρουσιάσετε πολύ περιληπτικά τα θέματα που πραγματευθήκατε
στην εργασία σας καθώς και να αναφέρετε τα συμπεράσματά σας.
Ο πρόλογος και ο επίλογος συνήθως γράφονται μετά την ολοκλήρωση του κυρίως μέρους της
εργασίας σας.
Στο κύριο μέρος θα πρέπει να συζητήσετε ένα προς ένα τα θέματα της εργασίας σας
αναφερόμενοι σε όσα έχετε διαβάσει από τις βιβλιογραφικές πηγές, αξιολογώντας το κάθε
ζήτημα ξεχωριστά εκφράζοντας και την προσωπική σας άποψη. Προσπαθήστε να
πραγματεύεστε όλα τα ζητήματα σφαιρικά χωρίς να παραλείπετε τίποτα το ουσιώδες.
Χρησιμοποιείτε σωστά τους απαιτούμενους επιστημονικούς όρους και αποφύγετε να
αναφερθείτε σε θέματα που δεν έχετε κατανοήσει καλά και που ίσως δεν χρειάζονται.
Οποτεδήποτε χρησιμοποιείτε στοιχεία ή πληροφορίες που βρήκατε σε κάποια
βιβλιογραφική πηγή είστε υποχρεωμένοι να δηλώσετε σαφώς τις πηγές σας. Αποφύγετε να
αντιγράψετε αποσπάσματα από κάποια πηγή παρουσιάζοντάς τα ως μέρος του δικού σας
κειμένου. Αυτό αποτελεί λογοκλοπή και η οποία πάντοτε οδηγεί στο μηδενισμό της
εργασίας σας. Πολλές φορές χρειάζεται να δώσουμε μια διευκρίνιση σε κάτι ή να
σχολιάσουμε κάτι που γράφουμε στο κυρίως κείμενο της εργασίας μας. Αυτό γίνεται με τη
βοήθεια υποσημειώσεων. Η υποσημείωση συνδέεται με το κείμενο με έναν αριθμό ο
οποίος τοποθετείται ως εκθέτης αμέσως μετά μια λέξη ή πρόταση για την οποία θέλουμε
να κάνουμε κάποιο σχόλιο. Για παράδειγμα: “... η διάταξη των όρων στη Νέα Ελληνική δεν
είναι καθορισμένη όπως σε άλλες γλώσσες5”. Η υποσημείωση αυτή καθαυτή τοποθετείται
είτε στο υποσέλιδο (footnote) είτε στο τέλος κάθε κεφαλαίου (endnote).

5ο Στάδιο
α. Αξιολογήστε την πρώτη εκδοχή της εργασίας σας (πρόχειρο).

β. Μετασχηματίστε το κείμενο (όσο και όπου χρειάζεται) ώστε να υπάρχει συνοχή και λογική
εξέλιξη από την έκθεση των γεγονότων στην εξαγωγή συμπερασμάτων. Μη διστάσετε να
ξαναγράψετε μια ολόκληρη παράγραφο ή ακόμα και ένα ολόκληρο κεφάλαιο αν δεν προκύπτει
το προσδωκόμενο νόημα και αποτέλεσμα.

γ. Ελέγξτε και επιμεληθείτε το κείμενό σας ως προς:

• την επιχειρηματολογία – υπάρχει λογική εξέλιξη; Συνδέονται μεταξύ τους οι προτάσεις
και οι παράγραφοι;
• τη συνοχή της δομής – πλατυάζετε σε κάποια σημεία; κάποια σημεία δεν χρειάζονται;
• τη γραμματική και συντακτική δομή – περιέχονται λάθη; Αποφύγετε τις μεγάλες
προτάσεις και τις μακρόσυρτες περιόδους και παραγράφους. Το επιστημονικό κείμενο
απαιτεί οικονομία και ακρίβεια χωρίς περριτή πολυλογία και άχρηστες λεπτομέρειες.
• την ορθογραφία – υπάρχουν λάθη; Χρησιμοποιήστε το λεξικό και κάντε ορθογραφικό
έλεγχο με τον υπολογιστή.

3
 • το λεξιλόγιο – χρησιμοποιείτε τους κατάλληλους ειδικούς όρους. Αναζητήστε
συνώνυμες λέξεις για να μην επεναλαμβάνεστε με την προϋπόθεση ότι γνωρίζετε.
Αποφύγετε τους βερμπαλισμούς και τις επικίνδυνες βαρύγδουπες λέξεις, γράψτε με
απλά λόγια.
• τη στίξη – η κακή στίξη παραπληροφορεί τον αναγνώστη. Σιγουρευτείτε ότι γνωρίζετε
τη σωστή στίξη και ανατρέξτε στο κατάλληλο λεξικό.
• τη βιβλιογραφία και τις παραπομπές – όταν λέτε κάτι που δεν είναι δική σας ιδέα (τις
περισσότερες φορές δηλαδή) παραπέμπετε στην πηγή σας. Υπάρχει περίπτωση να
κατηγορηθείτε για λογοκλοπή;

6ο Στάδιο
∆ακτυλογραφήστε την εργασία σας έχοντας υπόψη σας την παρακάτω δομή:
1. Εξώφυλλο: γράψτε με τη σειρά το όνομα του Πανεπιστημίου, το τμήμα σας, τον
τίτλο της εργασίας σας όπως σας έχει δοθεί, το μάθημα για το οποίο γράφετε την
εργασία σας, το όνομά σας το έτος και το εξάμηνο στο οποίο είστε, το όνομα του
καθηγητή του μαθήματος και την ημερομηνία παράδοσης της εργασίας σας.
2. Πρόλογος-Κύριο Μέρος-Επίλογος: το κάθε κεφάλαιο, υποκεφάλαιο και τμήμα της
εργασίας πρέπει να φέρει τίτλο με ιεραρχική αρίθμηση (π.χ. Κεφάλαιο 1: Η Σειρά των
Όρων στη Νέα Ελληνική. 1.1 Συνδυαστικότητα των Υ, Ρ και Α. 1.1.1 Η Περίπτωση
της διάταξης ΥΡΑ. Κεφάλαιο 2: Η ∆ομή της Πρότασης. 2.1 Η Άποψη Φιλιππάκη-
Warburton, κ.ο.κ.).
3. Βιβλιογραφία: όλες οι βιβλιογραφικές πηγές που χρησιμοποιήσατε στην εργασία σας
θα πρέπει να αναφερθούν στο μέρος αυτό. Για κάθε βιβλιογραφική πηγή που
αναφέρετε σε αυτό το τμήμα της εργασίας σας εννοείται πως θα πρέπει να υπάρχει
παραπομπή μέσα στο κείμενο. Για παράδειγμα: «... η δομή της ΡΦ παρουσιάζεται
διευρυμένη αφού προβλέπεται τουλάχιστον μια επιπλέον ενδιάμεση προβολή του Ρ…
(βλ. Smith 1990: 35)....»
4. Παραρτήματα (Appendices): σε αυτό το σημείο παραθέτετε συνήθως στοιχεία,
δεδομένα ή πίνακες που χρειάζονται για την υποστήριξη των θέσεων που εκφράζετε
στην εργασία σας και που λόγω του μεγέθους τους δεν μπορούν να τοποθετηθούν
στο κυρίως κείμενο. Και για τα παραρτήματα είναι απαραίτητη η παραπομπή μέσα στο
κείμενο. Για παράδειγμα: «... από τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα σε
παιδιά ηλικίας 2 ετών μπορούμε να συμπεράνουμε πως … (βλ. Παράρτημα Α)...»

4
 2. ΕΡΕΥΝΑ, ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

2.1. Βιβλιογραφία και Βιβλιογραφική Παραπομπή

2.1.1. Γενικές Πληροφορίες

Οι βιβλιογραφικές παραπομπές χρησιμεύουν στο να είναι δυνατόν να εντοπισθεί η πηγή μιας
άποψης ή μιας πληροφορίας. Η διαδικασία αυτή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη
διενέργεια επιστημονικής έρευνας, αφού πάντοτε πρέπει να αναγνωρίζεται σαφώς αυτός που
πρώτος πρότεινε ή έγραψε κάτι.

Αυτό είναι σημαντικό για τρεις λόγους:

(α) για να εντοπισθεί ο αρχικός συγγραφέας και να διευκολυνθεί η περαιτέρω έρευνα

(β) για να είναι δυνατόν να επαληθευθεί η εγκυρότητα των όσων γράφουμε.
(γ) για να μην κατηγορηθούμε για λογοκλοπή.

Η βασική διαδικασία βιβλιογραφικής παραπομπής στη Γλωσσολογία ακολουθεί το σύστημα

Harvard και έχει δυο στάδια:

(α) παραπομπή μέσα στο κείμενο: ‘… όπως αναφέρουν οι Brown & McNeill, 1966, το
φαινόμενο της βραδυγλωσσίας οφείλεται σε ψυχολογικούς λόγους…’ ή ‘το
φαινόμενο της βραδυγλωσσίας οφείλεται σε ψυχολογικούς λόγους (βλ. Brown &
McNeill 1966).

(β) αναφορά της βιβλιογραφικής πηγής στη σελίδα της βιβλιογραφίας ως ακολούθως:
• άρθρο σε περιοδικό:
Brown, R., & McNeill, D. 1966. The ‘tip of the tongue’ phenomenon. Journal of Verbal
Learning and Verbal Behaviour 5, 325-37.
• αυτόνομο βιβλίο:
Brown, R., & D. McNeill. 1966. The ‘tip of the tongue’ phenomenon. Oxford: Oxford
University Press.
• άρθρο σε συλλογικό τόμο:
Brown, R., & D. McNeill. 1966. The ‘tip of the tongue’ phenomenon. In R.Smith (ed.)
Psycholinguistics. Cambridge: Cambridge University Press, 120-38.
• άρθρο στο διαδίκτυο (βλ. και παρακάτω 2.1.2):
Brown, R., & D. McNeill. 1966. The ‘tip of the tongue’ phenomenon. Στο
http://www.psycholinguistics.org/behaviour/brown.html [20 October 2005].

2.1.2. Ειδικές Περιπτώσεις

Εάν οι συγγραφείς είναι παραπάνω από δυο, τότε στην παραπομπή στο κείμενο
αναφέρεται μόνον ο πρώτος ως εξής:
‘όπως αναφέρουν οι Brown et al. (1966)…’

Εάν αναφερόμαστε σε μια πηγή μέσω μιας άλλης πηγής (δηλ. δεν έχουμε πρόσβαση στην
αρχική πηγή τότε καλό είναι να το δηλώνουμε:
‘η βασική προϋπόθεση για σωστή γραμματική ταξινόμηση (Thomson 1907, όπως
αναφέρεται στον Marshall 1977: 479)..’

Εάν ένα βιβλίο έχει επανεκδοθεί και εμείς χρησιμοποιούμε τη 2η έκδοση πρέπει να το
αναφέρουμε και να δηλώνουμε το έτος της νέας έκδοσης:
Brown, R., & D. McNeill. 1998. The ‘tip of the tongue’ phenomenon (2nd Edition).
Oxford: Oxford University Press.

Εάν χρησιμοποιούμε δυο πηγές του ίδιου συγγραφέα που έχουν εκδοθεί το ίδιο έτος τότε
βάζουμε το γράμμα a/α και b/β (κ.ο.κ.) δίπλα στο έτος:
Brown 1988a

5
 Brown 1988b

Εάν ο ίδιος ο συγγραφέας έχει γράψει βιβλία μόνος του, μαζί με άλλον έναν συγγραφέα,
και μαζί με άλλους δυο συγγραφείς, τότε τα αναφέρουμε με αυτή τη σειρά:
Brown 1991
Brown 1999
Brown & Fisher 1990
Brown, McCarthy & Fischer 1988

Εάν χρησιμοποιούμε ένα βιβλίο το οποίο αποτελεί ανάτυπο ή επανέκδοση ενός παλιότερου,
τότε γράφουμε:
Brown 1901/1980

Εάν χρησιμοποιούμε κάποια πηγή από το διαδίκτυο (με προσοχή στη λελογισμένη και
προσεκτική του χρήση) γράφουμε τα στοιχεία όπως παραπάνω αλλά προσθέτουμε
υποχρεωτικά την ακριβή διεύθυνση (http address) καθώς και την ημερομηνία πρόσβασης και
ανεύρεσης σε αγκύλες (π.χ. [15 Οκτωβρίου 2006]). Εάν, όπως συχνά συμβαίνει, δεν είναι
δυνατόν να εντοπίσουμε το έτος δημοσίευσης του άρθρου που εντοπίσαμε τότε αναφέρουμε
το έτος πρόσβασης.

2.2. Βασική Ξενόγλωσση Βιβλιογραφία ανά Κλάδο

Μερικά από τα βασικότερα συγγράμματα στη Γλωσσολογία ανά (σημαντικότερο) κλάδο
δίνονται παρακάτω (τα ελληνόγλωσσα συγγράμματα σημειώνονται με έντονη γραφή). Το
καθένα απ’ αυτά τα συγγράμματα παραπέμπει σε περαιτέρω βιβλιογραφικές πηγές.

─ Ψυχογλωσσολογία: Aitchison 1989, 1994 - Garman 1990 – Κατή 1997

─ Κατάκτηση 1ης Γλώσσας: Goodluck 1991 – Ingram 1989 - Κατή 1997

─ Κατάκτηση 2ης Γλώσσας: Cook 1993, 1996 – Ellis 1994 – Μπέλλα 2007

─ Κοινωνιογλωσσολογία: Hudson 1996 – Holmes 1992 – Αρχάκης & Κονδύλη 2002

─ Σύνταξη: Radford 1988 & 2003 - Haegeman 1997 – Θεοφανοπούλου-Κοντού 2002

─ Σημασιολογία: Lyons 1977 – Palmer 1981 – Λάιονς 1999 – Βελούδης 2005

─ Πραγματολογία: Levinson 1983 – Yule 2007

─ Μορφολογία: Matthews 1974 – Spencer 1991 – Ράλλη 2005

─ Ιστορική Γλωσσολογία: McMahon 1994 – Aitchison 2005

─ Φωνητική – Φωνολογία: Roca & Johnson 1999 – Nespor 2003 - Ladefoged 2007

─ Λεξικολογία: Jackson 1998 – Jackson & Amvela 2002 – Ξυδόπουλος 2008

─ Λεξικογραφία: Landau 1984 - Jackson 1998 - Ξυδόπουλος 2008

6
 3. ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΛΟΓΟΚΛΟΠΗΣ

Λογοκλοπή, όπως δηλώνει και ο όρος, είναι η κλοπή των γραπτών και των ιδεών από άλλους
(δηλ. της πνευματικής τους περιουσίας). Η λογοκλοπή στοιχειοθετείται από τη στιγμή που
κανείς ισχυρίζεται ή φαίνεται να ισχυρίζεται ότι αυτά που γράφει είναι δικά του ενώ στην
πραγματικότητα ανήκουν σε άλλον.

• Στην εκούσια λογοκλοπή κανείς αντιγράφει εν γνώσει του και ηθελημένα αυτούσια
μέρη ενός κειμένου που ανήκει σε άλλον και τα παρουσιάζει ως δικά του για να απατήσει
αυτόν που θα διαβάσει το κείμενό του και κατ’ επέκταση να καρπωθεί τα οφέλη που
συνδέονται με κάτι τέτοιο (π.χ. βαθμός, ακαδημαϊκή αναγνώριση κ.τ.λ.).

• Στην ακούσια λογοκλοπή κανείς, λόγω απειρίας ή άγνοιας, αντιγράφει μέρη ενός
κειμένου χωρίς να αναφέρει την πηγή του. Η ακούσια λογοκλοπή βεβαίως μπορεί να
κριθεί με επιείκεια μόνο σε πρωτοετείς προπτυχιακούς φοιτητές και όχι σε ανώτερου
έτους φοιτητές, μεταπτυχιακούς φοιτητές ή επαγγελματίες.

Η λογοκλοπή μπορεί να συμβεί με έναν από τους παρακάτω τρόπους (ή σε συνδυασμό):

1. αντιγράφοντας από σημειώσεις που προέρχονται από ανάγνωση ενός κειμένου.

2. παραφράζοντας μέρη κειμένου (δηλ. αλλάζοντας τη σύνταξη, αλλάζοντας κάποιες
λέξεις κ.τ.λ.)
3. γράφοντας αυτό που διαβάσαμε με δικά μας λόγια χωρίς βιβλιογραφική παραπομπή
4. αντιγράφοντας από σημειώσεις παραδόσεων χωρίς να αναγνωρίζεται ότι μια διάλεξη
μπορεί να προέρχεται από ένα βιβλίο.

Η λογοκλοπή μπορεί να αποφευχθεί αν ακολουθήσουμε τις παρακάτω τεχνικές:

1. ∆ηλώνουμε τη βιβλιογραφική παραπομπή για ό,τι γράφουμε εκτός απ’αυτά που

θεωρούνται κοινότοπη γνώση (π.χ. η Αγγλική είναι αγγλοσαξονική/γερμανική
γλώσσα),
2. ∆ηλώνουμε ακριβώς τη σελίδα απ’ όπου προέρχεται η ιδέα ή το στοιχείο που
αναφέρουμε,
3. ∆εν κάνουμε την περίληψη των όσων διαβάζουμε αλλά σημειώνουμε τα κεντρικά
σημεία και τα τιτλοφορούμε ώστε στη συνέχεια να μπορούμε να τα αναπτύξουμε
με δικά μας λόγια,
4. Εάν χρειάζεται να αναφέρουμε αυτολεξεί αυτό που διαβάζουμε τότε το βάζουμε σε
εισαγωγικά και αναφέρουμε σαφώς τη σελίδα και την πηγή μας,
5. Χρησιμοποιούμε δικά μας παραδείγματα βάσει αυτών που χρησιμοποιεί η πηγή μας
και αν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε τα ίδια αναφέρουμε την πηγή μας.

7
 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
A (9-10)
• πολύ καλή κατανόηση των εννοιών και της θεωρίας
• σύνδεση θεωρίας και πράξης
• εστίαση στα κύρια σημεία όπως καθορίζονται από την ερώτηση
• ευρύτητα των βιβλιογραφικών πηγών με κριτική προσέγγιση
• αξιολόγηση των αντίθετων απόψεων
• ανεξαρτησία στη σκέψη και την επιχειρηματολογία
• σωστά δομημένη και ρέουσα επιχειρηματολογία
• σαφής, περιεκτική και σωστή γραφή
• πολύ καλή παρουσίαση

B (7,5-8,5)
• σχετική σύνδεση θεωρίας και πράξης
• απόπειρα να συζητηθούν τα κύρια σημεία όπως καθορίζονται από την ερώτηση
• μελέτη πέραν των ορίων του υλικού του μαθήματος
• γνώση και κατανόηση των αντίθετων απόψεων
• σαφής ανάπτυξη επιχειρηματολογία σε γενικές γραμμές
• σαφής και σωστή γραφή σε γενικές γραμμές
• καλή παρουσίαση

Γ (6-7)
• μερικές σχετικές παραπομπές στη θεωρία
• χρήση του σχετικού υλικού αλλά χωρίς να σχετίζεται ακριβώς με την ερώτηση
• κατανόηση του υλικού του μαθήματος
• περιορισμένη μελέτη πηγών πέραν του υλικού του μαθήματος
• ελάχιστη ανεξαρτησία στη σκέψη
• σχετικά δομημένη επιχειρηματολογία με αδυναμία στην όλη δομή της εργασίας και τη
σαφήνεια του κειμένου
• μέτρια παρουσίαση

Δ (5)
• κάπως σχετικό υλικό
• μερική γνώση της πράξης με ελάχιστη θεωρητική υποδομή
• τάση για διατύπωση μη τεκμηριωμένων απόψεων
• μερική κατανόηση του υλικού του μαθήματος χωρίς περαιτέρω μελέτη
• σχεδόν ανύπαρκτη ανεξαρτησία στη σκέψη
• προβλήματα στη δομή και παρουσίαση της εργασίας με απουσία δομημένης
επιχειρηματολογίας

Αποτυχία
• ελάχιστη κατανόηση ακόμη και του υλικού του μαθήματος
• απουσία δομής
• κακή γραφή και παρουσίαση
• υλικό άσχετο με την ερώτηση