Академический Документы
Профессиональный Документы
Культура Документы
1998 ΚΛΑ∆ΟΣ ΠΕ 03
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ
Πρώτη Θεµατική Ενότητα Γνωστικό
αντικείµενο - Λύσεις
Ερώτηµα 1ο
Να δοθεί η γεωµετρική ερµηνεία των πράξεων της πρόσθεσης, της αφαίρεσης,
του πολλαπλασιασµού και της διαίρεσης µεταξύ µιγαδικών αριθµών.
Λυση
z1 · z2 = ρ1 ρ2 (cos(ϑ1 + ϑ2 ) + i sin(ϑ1 + ϑ2 ))
και
z1 ρ1
= (cos(ϑ1 − ϑ2 ) + i sin(ϑ1 − ϑ2 ))
z2 ρ2
Λυση
a1 a2
΄Εστω A = , τότε έχουµε
a3 a4
a1 a2 x1 b1
= ⇒
a3 a4 x2 b2
a1 x 1 + a2 x 2 b1
⇒ = ⇒
a3 x 1 + a4 x 2 b2
a1 x 1 + a2 x 2 = b 1
⇒
a3 x 1 + a4 x 2 = b 2
Θυµίζουµε τους συµβολισµούς :
a1 a2
D =
a3 a4
b1 a2
Dx1 =
b 2 a4
a1 b1
Dx2 =
a3 b 2
Dx1 a4 b 1 − a2 b 2
• αν D 6= 0, έχει µοναδική λύση την x1 = = , x2 =
D a1 a4 − a2 a3
Dx2 a3 b 1 − a1 b 2
= . Γεωµετρικά η λύση είναι η τοµή των δύο εξισώσεων
D a2 a3 − a1 a4
του συστήµατος αν τις ϑεωρήσουµε ως ευθείες στο καρτεσιανό σύστηµα
συντεταγµένων µε συντεταγµένες τις x1 και x2 , δηλαδή είναι ένα σηµείο.
Ερώτηµα 3ο
Να ορισθεί η έννοια του εξωτερικού γινοµένου διανυσµάτων στο χώρο και να
περιγραφεί η γεωµετρική του σηµασία.
Λυση
→
−
Εξωτερικό γινόµενο δύο διανυσµάτων →
−
α και β λέγεται ένα διάνυσµα το οποίο
→
−
συµβολίζεται µε →
−
α × β και ορίζεται ως εξής :
→
− →
− − →
−
|→
−
α || β | sin(→
−
α , β )→
e0 , αν →
−
(
→
− →
− α 6= 0 και β 6= 0
α × β = →
−
0 , αν →
−
α =0ή β =0
όπου →−
e0 είναι το µοναδιαίο διάνυσµα που είναι κάθετο στο επίπεδο που ο-
→
− →
− −
ϱίζουν τα →
−α και β και έχει ϕορά τέτοια ώστε τα διανύσµατα → −
α, β ,→
e0 να
ορίζουν δεξιόστροφο σύστηµα αναφοράς.
→
−
Γεωµετρική σηµασία. Το →
−
α × β είναι κάθετο στο επίπεδο που ορίζουν
→
−
τα →
−
α και β και έχει µέτρο ίσο µε το εµβαδόν του παραλληλογράµµου που
→
−
σχηµατίζεται από τα →
−
α και β .
Λυση
{fA }, n ≥ 1,
Ερώτηµα 5ο
∆ίνεται ο δειγµατικός χώρος Ω και το ενδεχόµενο A του Ω. Αν B είναι ένα
ενδεχόµενο του Ω µε P (B) 6= 0, να ϐρεθεί η σχέση µεταξύ των A και B για
την οποία ισχύει :
N (A ∩ B)
P (A/B) =
N (B)
α)
N (A ∩ B)
P (A/B) = =1
N (B)
⇒ N (A ∩ B) = N (B)
⇒A∩B =B
⇒ B ⊆ A.
ϐ)
N (A ∩ B)
P (A/B) = =0
N (B)
⇒ N (A ∩ B) = 0
⇒A∩B =∅
Λυση
1 1 1
2
+ 2
= 2
(AB) (AΓ) x
2 2
(AΓ) + (AB) 1
2 2
= 2
(AB) (AΓ) x
2
(BΓ) 1
2 2
= 2 (από πυθαγόρειο ϑεώρηµα)
(AB) (AΓ) x
(AB)(AΓ)
x =
(BΓ)
2E
x =
(BΓ)
όπου E το εµβαδόν του τριγώνου. Τώρα έστω υ το ύψος προς την υποτείνουσα.
Τότε :
υ(BΓ)
E =
2
2E
⇒υ =
(BΓ)
΄Αρα το x αντιπροσωπεύει το ύψος προς την υποτείνουσα.
Ερώτηµα 7ο
∆ίνεται η συνάρτηση
1 , x ∈ [0, 1]
g(x) =
0 ,x ∈/ [0, 1]
α) g1 (x) = g(x + 2)
ϐ) g2 (x) = g(x − 2)
Λυση
Ερώτηµα 8ο
∆ώστε ένα παράδειγµα µιας συνάρτησης που ορίζεται στο κλειστό διάστηµα
[0, 1] και είναι παραγωγίσιµη στο ανοιχτό διάστηµα (0, 1) για την οποία δεν
ισχύει το συµπέρασµα του ϑεωρήµατος Μέσης Τιµής του ∆ιαφορικού Λογι-
σµού.
Λυση
Απαιτουµενη Θεωρια
f (β) − f (α)
f 0 (ξ) = .
β−α
f (1) − f (0)
f 0 (ξ) = = 0.
1−0
΄Οµως f 0 (x) = 1 ∀ x ∈ (0, 1). ΄Αρα δεν υπάρχει τέτοιο ξ , εποµένως η f είναι η
συνάρτηση που ψάχνουµε.
Ερώτηµα 9ο
Η συνάρτηση f έχει για πεδίο ορισµού το µη κενό σύνολο X και για πεδίο
τιµών το µη κενό σύνολο Y . Αν A και B είναι δύο υποσύνολα του X ποια
σχέση εγκλεισµού συνδέει τα σύνολα f (A∩B) και f (A)∩f (B); ∆ικαιολογήστε
την απάντησή σας και δώστε ένα παράδειγµα.
Λυση
f (A ∩ B) ⊆ f (A) ∩ f (B)
΄Εστω y ∈ f (A ∩ B), τότε ∃ x ∈ A ∩ B τέτοιο ώστε y = f (x). ΄Οµως, αφού
x ∈ A ∩ B τότε x ∈ A και x ∈ B . ΄Αρα f (x) ∈ f (A) και f (x) ∈ f (B). ∆ηλαδή
y = f (x) ∈ f (A) ∩ f (B).
Θεωρούµε την συνάρτηση f : R → R µε τύπο f (x) = x2 και τα σύνολα A =
[−1, 0] και B = [0, 1]. Τότε f ([−1, 0] ∩ [0, 1]) = f ({0}) = {0} και f ([−1, 0])∩
f ([0, 1]) = [0, 1]. Παρατηρούµε ότι ισχύει ο εγκλεισµός f ([−1, 0] ∩ [0, 1]) ⊆
f ([−1, 0]) ∩ f ([0, 1]) και δεν ισχύει ο ανάποδος.
Ερώτηµα 10ο
Η συνάρτηση f είναι συνεχής, γνησίως µονότονη στο κλειστό διάστηµα [0, α]
και ισχύει ότι f (0) = 0 και f (α) = α. Να υπολογιστεί µε γραφικό ή µε
όποιον άλλο τρόπο ϑέλετε η τιµή της παράστασης
Z α Z α
A= f (x)dx + f −1 (x)dx.
0 0