‫ﺍﷲ!

‬
‫ﺯﻩ ﺩ ﻃــﺒــﻴــﻌــﺖ ښــــﺎﻳﺴــﺖ ﮐﯥ ﺗﺎ ﻭﻳﻨﻢ ﺍﷲ!‬
‫ﺗـــﺎ ﭘﻪ ټــــﻮﻝ ﺟــﻬــﺎﻥ ﮐﯥ ﺑﯥ ﻫﻤﺘﺎ ﻭﻳﻨﻢ ﺍﷲ!‬
‫ﭘﺮﻭﺕ ﺩ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﭘﻪ ﻫﺮ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﮐﯥ ﺳﺘﺎ ﺍﺛﺮ ﺩی‬
‫ﻫﺮ څـــﻪ ﺗﻪ ﭼﻪ ګـــﻮﺭﻡ ﺳﺘــﺎ ښﮑﻼ ﻭﻳﻨﻢ ﺍﷲ!‬
‫ځــــﻤﮑﻪ ﺍﺳـﻤــﺎﻧﻮﻧﻪ ﺑﺮ ﺍﻭﺑﺤﺮ ﺑﻪ ټﻮﻝ ﻓﻨﺎﺷﻲ‬
‫ﻫﺮ څــــﻪ ﺑﻪ ﻓﻨﺎ ﺷﻲ ﺳــــﺘـــﺎ ﺑﻘــــﺎ ﻭﻳﻨﻢ ﺍﷲ!‬
‫ﺍﻭ ﮐــﻪ ﻫﻐــﻪ ﺩﻭﺍړﻩ ﺍﻭ ﮐﻪ ټﻮﻝ ﮐﻦ ﻓﻴﮑﻮﻥ ﺷﻮ‬
‫ﺗﺎ ﭘﻪ ﺩﻏـــــــــﻪ ﺩﻭﺍړﻩ ﮐــــښـــﯥ ﭘﺎﭼﺎ ﻭﻳﻨﻢ ﺍﷲ!‬
‫ﻧﻪ ﻟﺮې ﺛﺎﻧﻲ ﺑﻴــﺸﮏ ﭘﻪ ټﻮﻝ ﺟـﻬــﺎﻥ ﻳﻮ ﺗﻪ ﻳﯥ‬
‫» ﺍﷲ ﺍﺣـــــــــــﺪ « ﻳـــﯥ ﺗــــﺎﻭﺍﻻ ﻭﻳـــﻨـــﻢ ﺍﷲ!‬
‫ډﻭﺏ ﭘﻪ ګﻨــﺎﻫﻮﻧﻮ ﮐـــﯥ ﺣـــﺎﺟﻲ ﻃﺎﻫﺮ ﺩﺍ ﻭﺍﻳﻲ‬
‫ﺭﺣﻢ ﭘﻪ ﻣـــﺎ ﻭﮐـــړﻩ ﺳـــﺘــــﺎ ﺭﺿــــﺎ ﻭﻳﻨﻢ ﺍﷲ!‬
 ‫ﻟﻨډۍ‬
‫ﺍﺷﻨـــﺎ ﻟﻪ ﻣــــــــﺎﻧـــــﻪ ﻣـــــــــﺮﻭﺭ ﺷـــــﻮ‬
‫ځﮑﻪ ﻟﻪ ﺳﺘﺮګﻮ ﻣﯥ ﺳﻴﻼﺏ ﺩ ﺍﻭښﮑﻮ ځﻴﻨﻪ‬
‫ﻣــــــــــــﺎﺗﻪ ﻳــﯥ ﭘﻪ ﻧﺮﻣــــــــﻪ ژﺑـــﻪ ﻭﻭې‬
‫ﭼﯥ ﺩ ﻳﺎﺭی ﻣـــــــﺰی ﺩې ﻣـــﻪ ﺷﮑﻮﻩ ﻣﻴﻨﻪ‬
‫‪...‬ﭘﺮﻭﻥ ﻳــﯥ ﻗــــــــــﻮﻝ ﺩ ﺧــــــــﻮﻟﯽ ﺭﺍﮐــــړ‬
‫ﻧﻦ ﻣـــــــﺮﻭﺭ ﺩی ﺯﻩ ﺟــــــﺪﺍ ګــﺮځﻢ ﻣــﻴﻨﻪ‬
‫ﺩ ﺩﻧــــﻴـــــــــــﺎ ﻏــــﻢ ﺭﺍﺳــــــــــﺮﻩ ﻧــﻪ ﺩی‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣﯥ ﺑﻴﻠﺘﻮﻥ ﭘﻪ ﺯړﻩ ﮐښﯥ ﭘﺮﻳښﻮﺩﻝ ﻏﻤﻮﻧﻪ‬
‫ﭘﻪ ﻣــــــــــــﻴــﻦ ﺗــﻮﺏ ﻧــﻪ ﭘـــﻮﻫﻴـــــــــــﺪﻟـــﻢ‬
‫ﮐــﻤﮑﯽ ﻣـــﺎﺷــﻮﻡ ﻭﻡ ﻳﺎﺭ ﺍﺧﺘـﻪ ﭘﻪ ﻏﻤﻮ ﮐړﻣﻪ‬
‫ﻇﺎﻟﻤﯽ ﺩﺍﺳــــــــﯥ ﺧـــــــﻮ څــــــﻮک ﻧﻪ ﮐــــــﺎ‬
‫ﺗﻨﮑﯽ ﺯﻟﻤﯽ ﻭﻡ ﺳـــﻮﺩﺍﻳﯽ ﺩﺭﭘﺴـــــﯥ ﺷــــﻮﻣـﻪ‬
‫ﻭﺭﺷــــــــﻪ ﺧــــــﭙــــــﻪ ﺟـــﺎﻧــﺎﻥ ﺗﻪ ﻭﺍﻳـــــــﻪ‬
‫ﻃﺎﻫـــﺮ ﺩ ﺗﺎﻟﻪ ﻏــــــــﻤــــــــﻪ ډﯦﺮ ژړﻟﯽ ﺩﻳــﻨــﻪ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫ﺯﺭ ﮐﻮﻩ‬
‫ﺷګﻮﻓﻪ ﺩ ﻧﺰﺍﮐﺖ ﭘﻪ ﺷﻮﻧډﻭ ﺧﺎﻧـــــﺪﻱ‬
‫ﺩ ﺑﻮﺭﺍ ﭘﻪ ﺯﺧﻤﯥ ﺯړﻩ ﻣﺎﻟګﻪ ﺩﻭړﻳږﻱ‬
‫ﻭﻃــــــﻦ ﻫﺴﯥ ﻣـــﻨﻈﺮﻩ ځﺎﻧﺘﻪ ﻧﻴﻮﻟﯽ‬
‫ﭘﻪ ﻟــﻴﺪﻭ ﻳﯥ ﻫﺮ ﺳړی ﺑﯥ ﺳﺪﻩ ﮐﯧږﻱ‬
‫ﺩ ﻓﺮﺻـــــﺖ ﺍﻭ ﻏﻨﻴﻤﺖ ﻣﻮﻗﻊ ﺩﻏﻪ ﺩﻩ‬
‫ﺍی ﻃـــــﺎﻫﺮﻩ ﺯﺭﮐـــــﻮﻩ ﺩﺭﻧﻪ ﺗﻴﺮﯦږﻱ‬
 ‫ﻳﻮ ځﻠﻲ‬
‫ﮐﺎﺷﮑﯥ ﭼﻪ ﻧﺎﺳﺖ ﻭﺍی ﺯﻩ ﺩ ﺧﭙﻞ ﺍﺷﻨﺎ ﺗﺮ ﺧﻮﺍ ﻳﻮ ځﻠﻲ‬
‫ﻟــﮑﻪ ﭘﺘﻨګ ﻣـــﯥ ﮐړﺍی ﭘﻪ ﺷــﻤـﻌـﻪ ﻣـﺸـﻐـﻮﻻ ﻳﻮ ځﻠﻲ‬
‫ﻳــﺎ ﻣــــﯥ ﺷــﻮ ﻣﻠﯽ ﻭﺍی ﺩ ﻣــﻴــﻮ ﺟـــﺎﻡ ﺩ ﻳﺎﺭ ﻟﻪ ﻻﺳﻪ‬
‫ﺍﻭﻳـــﺎ ﭘــﻪ ﺯﻫﺮﻭ ﻭﺍی ﻭژﻟﯽ ﻣـــــﺤــــــﺒــــــﻮﺑﺎ ﻳـﻮ ځﻠﻲ‬
‫ﻳﺎ ﭘﻪ ﺩﻧﻴـــــﺎ ﻧﻪ ﻭﺍی ﭘﻴــــــﺪﺍ ﻳﺎ ﻣــــﻴﻦ ﺷـــﻮی ﻧﻪ ﻭﺍی‬
‫ﻳﺎ ﻣـــﯥ ﺳﺮﺍﻳښـــﯽ ﻭﺍی ﭘﻪ ﻏــﻴـږ ﮐښﯥ ﺩ ﺍﺷﻨﺎ ﻳﻮ ځﻠﻲ‬
‫ﻳﺎ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻭﺍی ﭼﻪ ﺳـــــﺘﻲ ﭘﻪ ﺍﻭﺭ ﺩ ﻣــﻴﻨﯥ ﮐښﯥ ﻭﺍی‬
‫ﻳﺎ ﻣــﺴﺘـــﺎﻧﻪ ﻭﺍی ګـــﺮځــﻴــﺪﻟﯽ ﭘﻪ ﺻـــﺤـــﺮﺍ ﻳﻮ ځﻠﻲ‬
‫ﻳﺎﻣﯥ ﭘﻪ ﺧﻮﺏ ﮐــښــﯥ ﻭﺍی ﻟﻴــﺪﻟﯽ ﺧــﭙﻞ ﺑﺸـﺮ ﺩ ﺟﺎﻧﺎﻥ‬
‫ﻳﺎﻣــــــــﯥ ﭘﻪ ﻭﻳښـــــﻪ ﻭﺭﺗـﻪ ﮐــــړی ﻭﺍی ﺧﻨﺪﺍ ﻳﻮ ځﻠﻲ‬
‫ﻳﺎﻳﯥ ﻃﺎﻫــــﺮ ﺗﻪ ﺍﺳـــﺘــــﻮﻻی ﻭﺍی ﺧـــﺒــــﺮ ﺩﻣــــــﻴﻨﯥ‬
‫ﻳﺎﻳﯥ ﺩﺩﻩ ﻣــــﻴــﻨــﯥ ﺗﻪ ﻭﻳــــﻼی ﻣــــﺮﺣــــﺒــــﺎ ﻳﻮ ځﻠﻲ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫ﻣﺰﻩ ﻟﺮﻱ‬
‫ﺩ ﺧـــــﭙﻞ ﻳﺎﺭ ﺳــــﺮﻩ ﺻــﺤــﺒﺖ ﻣـﺰﻩ ﻟﺮﻱ‬
‫ﺩ ﭘــﺴــــﺘﻮ ﺷــــﻮﻧډﻭ ﺷــﺮﻳﺖ ﻣﺰﻩ ﻟــــﺮﻱ‬
 ‫ﭼﻪ ﺷﺒﻨﻢ ﺩ ﺳﭙﻴﻦ ﺳﻬﺎﺭ ﻭﺭﺑﺎﻧﺪې ﭘﺮﻭﺕ ﺩی‬
‫ﺩ ﻫـــﻐــــﻪ ګــﻞ ﻃـــﺮﺍﻭﺕ ﻣــــــــــﺰﻩ ﻟـــﺮﻱ‬
‫ﭼﻪ ﺩ ﺣـــﺴﻦ ﺳــﻴــﺎﻟﯽ ﻧﻪ ﻟﺮﻱ ﻧړۍ ﮐــښــﯥ‬
‫ﺩ ﻫﻐــــــــﻪ ﻳـــﺎﺭ ﻧـــﺰﺍﮐــﺖ ﻣــــــــﺰﻩ ﻟـــﺮﻱ‬
‫ﭼﻪ ﻳﺎﺩګـــﺎﺭ ﻳﯥ ﭘﻪ ﺩﻧﻴـــﺎ ﮐــښـﯥ ﺩ ښﮑﻼ ﻭﻱ‬
‫ﺩ ﻫـــﻐـــــﻪ ﺧﻠﮑﻮ ﺷــــﻬـــﺮﺕ ﻣــــــﺰﻩ ﻟـــﺮﻱ‬
‫ﭼﻪ ﭘﻪ ﺧــــــﭙﻠﻮ ﻭﻳــﻨــﻮ ځـــــﻮک ﻭﻱ ﻟﻤﺒﻴﺪﻟﯽ‬
‫ﺩﺍ ﻫــﻤﺖ ﺍﻭ ﺷــــــــــﻬـــــــﺎﺩﺕ ﻣـــــــﺰﻩ ﻟــﺮﻱ‬
‫ﺩ ﺧــــﺎﻳﻨﻮ ﺧـــﻴــﺎﻧﺖ ﻣــــﯥ ﻧﻪ ﺧـــــﻮ ښــﯧــږﻱ‬
‫ﺩ ﺣﮑﺎﻣـــــــــﻮ ﻋــــــﺪﺍﻟــــﺖ ﻣـــــــــــﺰﻩ ﻟـــﺮﻱ‬
‫ﺯﻩ ﻃــــﺎﻫـــﺮ ﺩ ﺑﻴـﻠﺘـــــــﺎﻧﻪ ﻟــﻪ ﻻﺳـــــﻪ ژﺍړﻡ‬
‫ﻣـــــﺎﺗـﻪ ﻳﺎﺭﺳــــــﺮﻩ ﻭﺣـــــﺪﺕ ﻣــــــﺰﻩ ﻟﺮﻱ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫ﺍﻓﻐﺎﻧﻪ!‬
 ‫ﺍﻓﻐﺎﻧﻪ! ځﺎﻥ ﭼﻪ ﭘﻪ ﭘﻴﺴﻮ ﺧﺮڅﻮې‬
‫ﻧـــــﻮﻡ ﺍﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩ ﭘښﺘﻨﻮ ﺧـﺮڅﻮې‬
‫ﺩ ﻣﻴﺮﻭﻳﺲ ﺧﺎﻥ ﺍﻭ ﺍﺣﻤﺪﺷﺎﻩ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ‬
‫ﻭﻟﯽ ﻭړﻳﺎ ﭘﻪ ﺗﺶ ﻭښــــــﻮ ﺧﺮڅﻮې‬
‫ﺩ ﻣـــــﻼﻟۍ ﺩ ﺳــــﺮ ټﻴﮑﺮی ﻭﻟﯽ ﻧﻦ‬
‫ﭘﻪ ﺩﺷـــــﻤـﻨـﺎﻧـﻮ ﺍﻭ ﭘﺮﺩﻭ ﺧـﺮڅــﻮې‬
‫ﺗـﺎﺗـﻪ ﻟﻪ ﻭﺭﻭﺭﻩ څﻮ ﺭﻭﭘﯽ ﻏﺮﺭﻩ ﺩی‬
‫ﻣــــــﺎ ﭘﻪ ﻳﻮﻩ ﺑﻞ ﭘﻪ ﭘﻨځـــﻮ ﺧﺮڅﻮې‬
‫ﺩ ﭘﻼﺭ ﻧﻴﮑﻪ ﻧــﻴــﻐــﻪ ﺷــﻤــﻠﻪ ﻭګﻮﺭﻩ‬
‫ﮐﻠﻪ ﭘﻪ ﺧـــﺮﻭ ﮐﻠﻪ ﭘﻪ ﺳــﭙــﻮ ﺧﺮڅﻮې‬
‫ﺗﻪ ﭼﻪ ﻟﻪ ﻭﻳﺶ ﻧﻪ ﺧﻮښ ﺗﺎﻻ ﺑﺎﻧﺪې ﻳﯥ‬
‫ځﮑﻪ ﻻﺟـــــﻮﺭﺩ ﭘﻪ ﮐــﭽــﺎﻟﻮ ﺧــﺮڅــﻮې‬
‫ﺩ ﻫﻨﺪﻭﮐﺶ ﺍﻭ ﺳﭙﻴﻦ ﻏــﺮﻩ ﻧﻴـﻐـﯥ څﻮﮐﯥ‬
‫ﻧﺎ ﺩﺍﺗﻪ ﻭګـــــــﻮﺭﻩ ﭘﻪ څــــﻮ ﺧــﺮڅـــﻮې‬
‫ځــــﺎﻥ ﺩ ﻧﻮﮐــــﺮ ﮐـﻪ ﺍﻭﺱ ﺍﻳﺮﺍﻧﻪ ﺳﺮﻩ‬
‫ﺭﺍﺗﻪ ﻧﺎﻣــــﻮﺱ ﭘﻪ ﻣــــﻴﮑﺪﻭ ﺧــﺮڅــﻮې‬
‫ﻃــﺎﻫـﺮ ﺗﻪ ﻭﻟﯥ ﺟــګ ﮐــــــﺘـــﻠﯽ ﻧــﺸﯥ‬
‫ﭼﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﻭ ﻧـﻨــګ ﺩﻭﻟﺴـــــﻮ ﺧــــﺮڅـــﻮې‬
‫ﺩ ﺑﺨﺘﺎﻧﯽ ﺻﺎﺣﺐ ﭘﻪ ﻳﺎﺩ‬
‫ﭘﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﮐښﯥ ﭼﻪ ﺷﻬﺮﺕ ﺩ ﭼﺎ ﺯﻳﺎﺗﯧږﻱ‬
‫ﻳﺎ ﺟـﻤـــﺎﻝ ﻭﻱ ﻳﺎ ﮐﻤﺎﻝ ﻭﻱ ﭼﻪ ځﻠﯧږﻱ‬
‫ټﻮﻝ ﺑــﺨـﺘﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﺨﺘﺎﻧﻴﺎﻥ ﭘﻪ ﺗﺎ ﻧﺎﺯﯦږﻱ‬
‫ﺧـــــﻮﺭﻳﻪ ﻫﻢ ﺩ ﻣــﺎﻣــﺎ ﭘﻪ ﻧﻮﻡ ﻳﺎﺩﯦږﻱ‬
‫ﺩ ﺍﷲ ﻧﺼﺮﺗـــــﻪ ﻫــــــﻢ ﺯﻣــﺎ ﺳﻼﻡ ﺩی‬
‫ﺭﺣﻴﻢ ﺟﺎﻥ ﺍﻭ ﺩ ﺩﻭی ﻣﻮﺭ ﺗﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺩی‬
‫ﻫډ ﭘﻪ ﻫډ ﺑﺎﻧﺪې ﻗــــــــﺎﻳﻢ ﻭﻻړ ﻣﺪﺍﻡ ﺩﻱ‬
‫ﺩ ﻃﺎﻫﺮ ﻓﮑـــﺮ ﺩﺍﻳــﻢ‪ .‬ﻻړﭘﻪ ﻗــــــــﺎﻡ ﺩﻱ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫ﻣﻮﺭی!‬
 ‫ﺳﺘﺎ ﭘﻪ ﺩﺍﺗﺎﻭ ﺭﺍﺗﺎﻭ ﺳﭙﻴڅﮑﻴﻮ ﺩ ﺳﭙﻴﻦ ﺳﺮﻣﯥ ﻗﺴﻢ‬
‫ﭘﻪ ﻫﺮﻩ څﻨډﻩ ﭘﺮﻭﺕ ﭘﻪ ﺳﺮ ﺳﺘﺎ ﺩ څﺎﺩﺭ ﻣﯥ ﻗﺴﻢ‬
‫ﺳﺘﺎ ﺩ ﺷﻴﺪﻭ ﻣﺰﻩ ﻣﯥ ﻫﻴﺮﻩ ﺗﺮ ﺯړښﺘﻪ ﻧﺸﻮﻩ‬
‫ﺧﻮږې ﻓﻄﺮﻱ ﻭې ﺳﺘﺎ ﺩ ﭘﭙﻮ ﭘﻪ ﮐﻮﺛﺮ ﻣﯥ ﻗﺴﻢ‬
‫ﺧﻠﮏ ﭼﻪ ﻫﺮ څﻪ ﺭﺍﺗﻪ ﻭﺍﻳﻲ ﺯﻩ ﺑﺲ ﺗﺎ ﻳﺎﺩﻭﻡ‬
‫ﻣﺤﺮﺍﺏ ﻣﯥ ﺗﻪ ﻳﯥ ﺳﺘﺎ ﺩﻭﺭﻳځﻮ ﭘﻪ ﻣﻨﺒﺮ ﻣﯥ ﻗﺴﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺍﺳﻤﻌﻴﻞ ﻏﻮﻧﺪې ﺳﺘﺎ ښﭙﻮ ﮐښﯥ ﻗﺮﺑﺎﻧﯥ ﻳﻢ ﻣﻮﺭې!‬
‫ﭘﻪ ﺳﻮﺭ ﺣﻨﺠﺮ ﺩ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺍﷲ ﺍﮐﺒﺮ ﻣﯥ ﻗﺴﻢ‬
‫ﺩﺍ ﺳﺘﺎ ﺩښﭙﻮ ﺧﺎﻭﺭې ﻧﻪ ځﺎﺭ ﺷﻢ ﭼﻪ ﺟﻨﺖ ﻭ ﺯﻣﺎ‬
‫ﺭﻭﺡ ﻣﯥ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﺷﻪ ﺳﺘﺎ ﭘﻪ ښﭙﻮ ﮐښﯥ ﭘﻪ ﻣﺤﺸﺮ ﻣﯥ ﻗﺴﻢ‬
‫ﭘﻪ ﭘﺴﺘﻪ ژﺑﻪ ﺩې ﻟﻠﻮ ﺭﺍﺗﻪ ﻭﻳﻞ ﭘﻪ ﻣﻴﻨﻪ‬
‫ﮐﺮۍ ﺷﭙﻪ ﻧﺎﺳﺘﻪ ﻭې ﺯﺍﻧګﻮﻧﻪ ﺗﺮ ﺳﺤﺮ ﻣﯥ ﻗﺴﻢ‬
‫ﻃﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﮐﻠﻪ ﺳﺘﺎ ﺩ ﻣﻴﻨﯥ ﺧﻮږې ﺷﭙﯥ ﻫﯧﺮ ﻭﻱ‬
‫ﮐﻪ ﺩ ﭘﺘﻨګ ﻏﻮﻧﺪې ﺳﺘﻲ ﺷﻢ ﭘﻪ ﻣﺠﻤﺮ ﻣﯥ ﻗﺴﻢ‬

‫ﻭﻟګﺎﻭﻩ‬
 ‫ﺍﺷﻨﺎ ﭼﻪ ﺭﺍﺗﻪ ﻣﻴﻨﻪ ﮐښﯥ ﺩ ﺳﺘﻮﺭ ﻭﻟګﺎﻭﻩ‬
‫ﺩ ﺯړﻩ ﭘﻪ ﺳـــﺮﻳﯥ ﺑﻴـﺎ ﺭﺍﺗﻪ ﺗﻨﻮﺭ ﻭﻟګﺎﻭﻩ‬
‫ﺩ ﺷﻤﻊ ﭘﻪ ﺭڼﺎ ﻣﯥ ﺳﺮ ﻭﻫﻠﻮ ﮐښﯥ ﺳﺘﻲ ﺷﻮ‬
‫ﺍﺯﻝ ﺭﺍﺗﻪ ﺍﺟــﻞ ﺁﺧـــــــــــــــﺮ ﭘﻪ ﻧﻮﺭ ﻭﻟﮑﺎﻭﻩ‬
‫ﻫﻴﻠﯥ ﻣــﯥ ﺩ ﺯړﻩ ﭘﻪ ﺗﻞ ﮐښﯥ ﭘټﯥ ﺧﺰﺍﻧﯥ ﻭې‬
‫ﻏﻠﻮ ﺳﺘﺮګﻮ ﺳﭙﻴﻨﻪ ﻭﺭځ ﻭﺭﺑﺎﻧﺪې ﭼﻮﺭ ﻭﻟګﺎﻭﻩ‬
‫ﻣـــﻴﻨﺎ ﭼﻪ ﻧڅــﻴــﺪﻟﻪ ﭘﻪ ﻣــﺤــﻔﻞ ﮐښﯥ ﺩﺭﻧﺪﺍﻧﻮ‬
‫ﻫﺮ ﮐﻴﻒ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻫﺮ ګﻮټ ﮐښﯥ ﺑﻞ ﺷﻌﻮﺭ ﻭﻟګﺎﻭﻩ‬
‫ﻻﻟﻪ ﺭﺍﺗﻪ ﺭﺍﺯﻭﻧﻪ ﭘټ ﭘﻪ ﻏﻮږ ﮐښﯥ ګﻮﻧګﻮﺳﻪ ﮐړﻩ‬
‫ﻫﺠــــﺮﺍﻥ ﻳﯥ ﭼـﻪ ﭘـﻪ ﺯړﻩ ﺭﺍﺗﻪ ﻧﺎﺳـــــﻮﺭ ﻭﻟګﺎﻭﻩ‬
‫ﻗــــﺎﺳﻢ ﭼﻪ ﮐﻮﻣﯥ ﺑﺮﺧﯥ ﭘﻪ ﺍﺯﻝ ﮐــښــﯥ ﻭﻭﻳﺸﻠﯥ‬
‫ﻃﺎﻫﺮ ﻳﯥ ﭘﻪ ﻗــﻄﺎﺭ ﮐــــښـــﯥ ﺩ ﻣﻨﺼـــﻮﺭ ﻭﻟګﺎﻭﻩ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬
 ‫ﺯﻩ‬
‫ﭘﻪ ﻏــﻤـــﻮ ﮐـــﯥ ګــﺮﻓــﺘــﺎﺭ ﻳﻢ ﺩ ﺟـــﺎﻧﺎﻥ ﺯﻩ‬
‫ځـــﮑـــﻪ ﺍﻭښـــﮑـــﯥ ﺗــﻮﻳــﻮﻡ ﻟـﮑـﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺯﻩ‬
‫ﻧـــﻮﺭﻭ ﺧﻠــﮑﻮ ﻟـــګـــﻮﻟــﯽ ﺩی ﺑﺮ ﻗــــــــﻮﻧﻪ‬
‫ﭼـــﺎﺭ ﭼﺎﺭﭘﻴــــﺮﻩ ﻳﯥ ﻟﻴﺪﺍی ﺷﻢ ﭘﻪ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺯﻩ‬
‫ﺧﻠﮑﻮ ﺟــــﻮړ ﮐـــړﻩ ﺩ ﺳـــﺮﻭګﻠﻮ ﺑﻮ ﺳﺘﺎﻧﻮ ﻧﻪ‬
‫ﺩﺍﻏـــــﺰﻭ ﺷــــﺎړﻭ ﺗﻪ ﻭﺍﻳﻤــــﻪ ﺑﻮﺳـــﺘـــﺎﻥ ﺯﻩ‬
‫ﺩ ﺑﻬــــﺎﺭ ﻣــــﻮﺳﻢ ﭘﻪ ﺳـــﺘـــﺮګﻮ ﻟﻴﺪﺍی ﻧﻪ ﺷﻢ‬
‫ﺩﺍﻳـــﻢ ګـــﻴﺮﻳﻤـــــﻪ ﭘﻪ ﻻﺱ ﮐــښــﯥ ﺩ ﺧﺰﺍﻥ ﺯﻩ‬
‫ﺩﺳﺘــــﻢ ﻏـــــــﺸﯽ ﻣــــﯥ ﺯړﻩ ﺭﺍﺗﻪ ﺳــﻮﺭی ﮐـړ‬
‫ﺭﻭﻍ ﺑــﻪ ﻧــﻪ ﺷﻢ ﭘﻪ ﺩﻭﺍ ﺍﻭ ﭘﻪ ﺩﺭﻣـــــــــــﺎﻥ ﺯﻩ‬
‫ﺁﻩ ﺍﻓـــــﺴــــﻮﺱ ﺯﻣــﺎ ﭘﻪ ژﻭﻧﺪ ﺑﺎﻧﺪې ﭘﻪ ﮐﺎﺭ ﺩی‬
‫ﺟــﻬـــﺎﻟﺖ ﮐـــــړﻡ ﻣـــﺴﺘــﻌـــﻤﻞ ﻟﮑﻪ ﺣﻴــﻮﺍﻥ ﺯﻩ‬
‫ټﻮﻝ ﻋﺎﻟﻢ ﭘﻪ ﻋــــﻴﺶ ﺍﻭ ﻧﻮﺵ ﺑﺎﻧﺪې ﻣـﺴﺮﻭﺭ ﺩی‬
‫ﻃﺎﻫﺮ ﭘﺮﻭﺕ ﻳﻢ ﭘﻪ ﺗــﻴـــﺎﺭﻩ ﮐــښــﯥ ﺩ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﺯﻩ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫ﺩ ﺭﺍﮐټﻮﻧﻮ ﺑﺎﺭﺍﻥ‬
‫ﭘﻪ ټﻮﻝ ﻭﻃﻦ ﻣﯥ ﺭﺍﮐټﻮﻧﻪ ﻟﻪ ﻫﺮ ﺧﻮﺍ ﻭﺭﯦږﻱ‬
‫ﺩﺍ څﻪ ﺁﻓﺖ ﺩی ﻟﻮﻳﻪ ﺧﺪﺍﻳﻪ ﭼﻪ ﭘﻪ ﻣﺎ ﻭﺭﯦږﻱ‬
‫ﺯﻣﺎ ﭘﻪ ﺣﺎﻝ ﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻧﺎﻥ ﺩ ټﻮﻝ ﺟﻬﺎﻥ ژړﻳږﻱ‬
‫ﭘﻪ ﺳﻢ ﺍﻭ ﻏـــــــﺮﻣـــﯥ ﺁﻓــﺘــﻮﻧﻪ ﻫﻮﺍ ﻭﺭﯦږﻱ‬
‫ﻟﻤﺮ ﺍﻭ ﺳﭙﻮږﻣۍ ځﻤﮑﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍﺗﻪ ژړﺍ ﮐښﯥ ﻭﺍﻳﻲ‬
‫ﺯړﻩ ﻣﯥ ﺧﻮږﯦږﻱ ﺩﺍ ګﻮﻟۍ ﭼﻪ ﻧﻦ ﭘﻪ ﺗﺎ ﻭﺭﯦږﻱ‬
‫ﺳﺮ ﺍﻭ ﭘښﯥ ﺩ ﺗﻦ ټﻮټﯥ ﭼﻪ ﻫﺮﻩ ﺧﻮﺍ ګﻮﺭﻣﻪ‬
‫ﺩ ﻧﺼﻮﺣﺎ ﺗﻮﺑﯥ ﻭﺑﺎﺳﻢ څﻪ ﺟﻔﺎ ﻭﺭﯦږﻱ؟‬
‫ﭘﻪ ﻭﺭځ ﮐښﯥ ﺯﺭﻳﺎ ﮐﻤﯥ ﺯﻳﺎﺗﯥ ﺟﻨﺎﺯې ﭼﻪ ﻭﻳﻨﻢ‬
‫ﺩﺍ څﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺩی ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ځﻨﯥ ﻭﺑﺎﻭﺭﯦږﻱ‬
‫ﮐﻮﺭ ﺍﻭ ﺳﺮک ﺩﺷﺖ ﺍﻭ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﻣﯥ ﻟﻪ ﻗﺒﺮﻭﻧﻮ ډک ﺷﻮ‬
‫ﺩﺍ ﺁﺳﻤﺎﻧﻲ ټﮑﯥ ﺯﻣﻮﻧږ ﭘﻪ ﺳﺮ ﺩ ﭼﺎ ږﺭﯦږﻱ؟‬
‫ﻇﺎﻟﻤﻪ ﺗﺎ ﺍﻭ ﻣﺴﺘﺒﺪ ﺍﻭ ﺳﺘﻤګﺮ ﺗﻪ ﻭﺍﻳﻢ‬
‫ﺩﺍ ﺳﺮې ﺳﮑﺮﻭټﯥ ﺟﻮړې ﺷﻮې ﭘﺮ ﻣﻮﻧړ ﺳﺘﺎ ﻭﺭﯦږﻱ‬
‫ډک ﺳﯧﻼﺑﻮﻧﻪ ﭼﻪ ﺩ ﺍﻭښﮑﻮ ﻫﺮﻩ ﺧﻮﺍ ﺑﻬﯧږﻱ‬
‫ﺍﻭښﮑﯥ ﺩ ﺳﺘﺮګﻮ ﺩ ﻳﺘﻴﻢ ﺩﻱ ﻫﺮﻩ ﺧﻮﺍ ﻭﺭﯦږﻱ‬
‫ﺯﻣﻮﻧږ ﺩ ﮐﻮﻧډﻭ ﻳﺘﻴﻤﺎﻧﻮ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻮ ﺍﻭښﮑﯥ‬
‫ﭘﻪ ګﺮﯦﻮﺍﻧﻪ ﮐښﯥ ﻫﺮ ﻣﺎښﺎﻡ ﺍﻭ ﻫﺮ ﺻﺒﺎ ﻭﺭﯦږﻱ‬
‫ﺩﻏﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺩ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺩی ﻃﺎﻫﺮ ﺩﺍﺳﯥ ﻭﺍﻳﻲ‬
‫ﮐﻪ ﻧﻦ ﺯﻣﺎ ﭘﻪ ﮐﻮﺭ ﻣﺎﺗﻢ ﺳﺒﺎ ﭘﻪ ﺗﺎﻭﺭﯦږﻱ‬

‫ﺩ ﭼﺎ ﻣﯥ ﻧﻪ ﻭﻩ ﭘﺮﻭﺍ‬
‫ﺩﻏﺮﻭ ﺷﺎﻫﻴﻦ ﻭﻡ ګﺮځﻴﺪﻡ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﭘﻪ ﻫﻮﺍ‬
‫ﺩ ﭼﺎﻣﯥ ﻧﻪ ﻭﻩ ﭘﺮﻭﺍ‬
‫ﭼﺮګﺎﻥ ﺯﺭﮐﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﯥ ﺧﻮﺍړﻩ ﭘﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﺧﻮښﻪ ﺳﻼ‬
‫ﺩ ﭼﺎﻣﯥ ﻧﻪ ﭘﺮﻭﺍ‬
‫ﺳﺎړﻩ ﺗﺎﻭﺩﻩ ﺯﻣﺎ ﻭﻩ‬ ‫ﻭﺍړﻩ ﺧﻮﺍړﻩ ﺯﻣﺎﻭﻩ ٭‬
‫ﻏټ ﺍﻭ ﻭﺍړﻩ ﺯﻣﺎ ﻭﻩ‬
‫ﻫﻮ ﺳﺎﻧﯥ ﻣﯥ ﭼﺮګ ﭼﺮګﻮړې ﻫﺮ ﻣﺎښﺎﻡ ﺍﻭ ﺻﺒﺎ‬
 ‫ﺩ ﭼﺎﻣﯥ ﻧﻪ ﻭﻩ ﭘﺮﻭﺍ‬
‫ﮐﻪ ﭘﻪ ﮐﻮﺭﻭ ﮐښﯥ ﻭﻣﻪ ٭ ﮐﻪ ﭘﻪ ځﻨګﻠﻮ ﮐښﯥ ﻭﻣﻪ ٭ ﮐﻪ ﭘﻪ ﺷﻴﻠﻮ ﮐښﯥ ﻭﻣﻪ‬
‫ﭘﻪ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﻪ ﻫﺮ ﻣﮑﺎﻥ ﺑﺎﻧﺪې ﺣﺮﻣﺖ ﻭ ﺯﻣﺎ‬
‫ﺩ ﭼﺎﻣﯥ ﻧﻪ ﻭﻩ ﭘﺮﻭﺍ‬
‫ټﻮﻟﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺯﻣﺎ ﻭﻩ‬ ‫٭‬ ‫ﺩﻟﺒﺮ ﻫﺮ ﺧﻮﺍ ﺯﻣﺎ ﻭﻩ‬ ‫٭‬ ‫ﮐﺒﺮ ﺍﻭ ﻫﻮﺍ ﺯﻣﺎ ﻭﻩ‬
‫ﺳﻤﻪ ﺍﻭ ﻏﺮﻣﯥ ﭘﻪ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻭ ﭘﻪ ﺧﭙﻞ ﻭﺣﺖ ﻭﻡ ﭘﺎﭼﺎ‬
‫ﺩ ﭼﺎﻣﯥ ﻧﻪ ﻭﻩ ﭘﺮﻭﺍ‬
‫ﺟﺎﻡ ﺟﻢ ﻧﻮﺵ ﻭ ﺯﻣﺎ‬ ‫٭‬ ‫ﭘﺮﻧﻴﺎﻥ ﭘړﺵ ﻭ ﺯﻣﺎ‬ ‫٭‬ ‫ښﻪ ﺟﻢ ﺍﻭ ﺟﻮﺵ ﻭﺯﻣﺎ‬
‫ﻭﺍړﻩ ﺯﺍړﻩ ﻣﯥ ﺧﻤﻴﺸﻪ ﻭﻭ ﭘﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻫﺮﻩ ﺧﻮﺍ‬
‫ﺩ ﭼﺎ ﻣﯥ ﻧﻪ ﻭﻩ ﭘﺮﻭﺍ‬
‫ﺗﻞ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﻭﻣﻪ ﺯﻩ‬ ‫٭‬ ‫ﺩ ګﻞ ﭘﺎﺳﺒﺎﻥ ﻭﻣﻪ ﺯﻩ‬ ‫٭‬ ‫ﺩ ﺑﺎﻍ ﺑﺎﻏﻮﺍﻥ ﻭﻣﻪ ﺯﻩ‬
‫ﻫﺮﻩ ﻏﻮټۍ ﻣﯥ ﻏﻮړﻳﺪﻩ ﺩ ﺧﻮږ ﻧﺴﻴﻢ ﭘﻪ ﻫﻮﺍ‬
‫ﺩ ﭼﺎ ﻣﯥ ﻧﻪ ﻭﻩ ﭘﺮﻭﺍ‬
‫٭ ﺧﺎﻭﺭﻭ ﮐښﯥ ﺧړ ﭘﺮﻭﺕ ﻳﻢ‬ ‫ﺩ ﺑﺨﺖ ﭘﻪ ﭼړ ﭘﺮﻭﺕ ﻳﻢ‬ ‫ﺍﻭﺱ ﻟﻮڅ ﻟﻐړ ﭘﺮﻭﺕ ﻳﻢ ٭‬
‫ﺑﻮې ﻣړۍ ﺗﻪ ﻫﻮﺳﻴږﻡ ﺩﺍﺭﺑﺎﺏ ﺩ ﮐﻼ‬
‫ﻫﺮ ﭼﺎ ﺗﻪ ﻭﺍﻳﻢ ﻣﺎﻣﺎ‬
‫ﭘﻪ ﺟﻴﺐ ﮐښﯥ ﻟﺲ ﻧﻠﺮﻡ‬ ‫٭‬ ‫ﭘﻪ ﮐﻮﺭ ﮐښﯥ ﮐﺲ ﻧﻠﺮﻡ‬ ‫ﺍﻭﺱ ﭼﻪ ﺧﻴﻞ ﻭﺱ ﻧﻠﺮﻡ ٭‬
‫ﺩ ﺣﻴﺮﺍﻧۍ ﭘﻪ ګﻮټ ﮐښﯥ ﻧﺎﺳﺖ ﻟﮑﻪ ﻳﺘﻴﻢ ﭘﻪ ﺳﻮﺍﺩ‬
‫ﻫﺮ ﭼﺎﺗﻪ ﻭﺍﻳﻢ ﻣﺎﻣﺎ‬
‫ﭘﻪ څﻪ ﻧﺎ ښﺎﺩ ﺷﻮﻣﻪ ﺯﻩ‬ ‫ﺧﺪﺍﻳږﻭ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﺷﻮﻣﻪ ﺯﻩ ٭‬ ‫ﻭﻟﯽ ﻧﺎﻣﺮﺍﺩ ﺷﻮﻣﻪ ﺯﻩ ٭‬
‫ګﻨﺎﻩ ﻣﯥ څﻪ ﺩﻩ ﭼﻪ ﺍﺧﺘﻪ ﺷﻮﻣﻪ ﭘﻪ ﺩﺍﺳﯥ ﺑﻼ‬
‫ﻫﺮ ﭼﺎﺗﻪ ﻭﺍﻳﻢ ﻣﺎﻣﺎ‬
‫ډﯦﺮ ﺑﯥ ﻧﺼﻴﺐ ﺷﻮﻣﻪ ﺯﻩ ٭ ﺑﻞ ﺗﻪ ﻗﺮﻳﺐ ﺷﻮﻣﻪ ﺯﻩ‬ ‫ﺩﺍ ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺐ ﺷﻮﻣﻪ ﺯﻩ ٭‬
 ‫ﺩ ﻓﻼﮐﺖ ﺗﻮﺭﺗﻢ ﮐښﯥ ﻧﺎﺳﺖ ﻳﻤﻪ ﮐﻮﻣﻪ ژړﺍ‬
‫ﻫﺮﭼﺎ ﺗﻪ ﻭﺍﻳﻢ ﻣﺎﻣﺎ‬
‫ﺩﺍ ﺳﻢ ﺍﻭ ﻏﺮﻣﯥ څﻪ ﺷﻮ؟ ٭ ﻟﻮړ ﺍﻭ ژﻭﺭ ﻣﯥ څﻪ ﺷﻮ؟ ٭ ﻧﻮﮐﺮ ﭼﺎﮐﺮ ﻣﯥ څﻪ ﺷﻮ؟‬
‫ﻟﮑﻪ ﺩ ﻣﭻ ﻣﻨګﻮﻟﯥ ﻣښﻢ ﭘﻪ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺍﻭ ﻭﺍﻭﺍ‬
‫ﻫﺮ ﭼﺎ ﺗﻪ ﻭﺍﻳﻢ ﻣﺎﻣﺎ‬
‫ﺩﺍ ﭼﻪ ﭘﺎﭘﻮﺵ ﻣﯥ ﻧﺸﺘﻪ ٭ ﺧﻮﺭﺍک ﺍﻭ ﻧﻮﺵ ﻣﯥ ﻧﺸﺘﻪ ٭ ژﺑﻪ ﺍﻭ ګﻮﺵ ﻣﯥ ﻧﺸﺘﻪ‬
‫ﻇﺎﻟﻤﻪ ﻭﻟﯥ ﺭﺍﮐﻮې ﺩﺍﺳﯥ ﻧﺎﺧﻮﺍﻟﻪ ﺳﺰﺍ‬
‫ﻫﺮﭼﺎ ﺗﻪ ﻭﺍﻳﻢ ﻣﺎﻣﺎ‬
‫ﻟږ ﮐﻪ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﻮﻣﻪ ﺑﻴﺎ ٭ ځﺎی ﮐښﯥ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﻮﻣﻪ ﺑﻴﺎ ٭ ﻟږ ځﻪ ﭘﻪ ﻭﺍﺭ ﺷﻮﻣﻪ ﺑﻴﺎ‬
‫ﺩ ﺧﭙﻞ ﻗﻠﻢ ﭘﻪ ژﺑﻪ ﺍﻭﺭﻭﻡ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﻪ ﻏﻮﻏﺎ‬
‫ﻫﺮ ﭼﺎ ﺗﻪ ﻭﺍﻳﻢ ﻣﺎﻣﺎ‬
‫ﺩ ﭘښﺘﻨﻮ ﺑﭽﻴﺎﻧﻮ‬ ‫٭‬ ‫ﺩ ﻟﻮړﻭ ﻏﺮﻭ ﺑﭽﻴﺎﻧﻮ‬ ‫ﺍی ﺩ ﺯﻣﺮﻭ ﺑﭽﻴﺎﻧﻮ ٭‬
‫ﺩ ﻏﻞ ﻏﻠﻴﻤﻪ ځﻨﯥ ﭘﺎﮐﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﺧﻮﺍ ﻭګټﯽُ‬
‫ﻧﻮﻡ ﺩ ﺑﺎﺑﺎ ﻭګټﻪ‬
‫ﮐﻪ ﭘﻪ ﺭﺷﺘﻴﺎ ﭘښﺘﻮﻥ ﻳﯥ ٭ ﭘﻪ ﺍﻓﻐﺎﻧﻲ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻳﯥ ٭ ﺩ ﺧﭙﻞ ﻭﻃﻦ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻳﯥ‬
‫ﺗﻮﺭﻩ ﺗﺮ ﻧﻼ ﮐړﻩ ځﻪ ﻭﺭځﻪ ﺧﭙﻠﻪ ﻟﻴﻼ ﻭګټﻪ‬
‫ﻧﻮﻡ ﺩ ﺑﺎﺑﺎ ﻭګټﻪ‬
‫ﺗﻮﺭﻩ ټﻮﭘﮏ ﺩې څﻪ ﺷﻮ ٭ ﺑﻴﻞ ﺍﻭ ﮐﻮﺗګ ﺩې څﻪ ﺷﻮ؟ ٭ ټﻴﻨګ ﻋﺰﻡ ﮐﻠﮏ ﺩې څﻪ ﺷﻮ؟‬
‫ﻧﻴﻐﻪ ﺷﻤﻠﻪ ﮐړﻩ ﭘﻪ ﻣﻴړﺍﻧﻪ ﻣﺤﺒﻮﺑﺎ ﻭګټﻪ؟‬
‫ﻧﻮﻡ ﺩ ﺑﺎﺑﺎ ﻭګټﻪ‬
‫ﺯﺍړﻩ څﻮﺍﻧﺎﻥ ﭼﻪ ګﻮﺭې‬ ‫ﺩﺍ ﻣﺎﺷﻮﻣﺎﻥ ﭼﻪ ګﻮﺭې ٭ ټﻮﻝ ﻳﺘﻴﻤﺎﻥ ﭼﻪ ګﻮﺭې ٭‬
‫ﭘﻪ ﺳﻮﺭ ﺳﻮﺭﺍﻥ ﻧﺎﺭې ﻭﻫﻲ ﭼﻪ ﺯﺭ ﺷﻪ ﻣﺎ ﻭګټﻪ‬
‫ﻧﻮﻡ ﺩ ﺑﺎﺑﺎ ﻭګټﻪ‬
‫ﮐﻮﻧډﻩ ﭘﻪ ﮐﻮﺭ ﮐښﯥ ﻧﺎﺳﺘﻪ ٭ ﻧﻦ ﭘﻪ ﭘﻴﻐﻮﺭ ﮐښﯥ ﻧﺎﺳﺘﻪ ٭ ﺩ ﻏﻢ ﭘﻪ ﺗﻮﺭ ﮐښﯥ ﻧﺎﺳﺘﻪ‬
‫ﺑﭽﻲ ﺑﭽﻲ ﻧﺎﺭې ﻭﻫﻲ ﭼﻪ ﺯﺭﺷﻪ ﻣﺎ ﻭګټﻪ‬
‫ﻧﻮﻡ ﺩ ﺑﺎﺑﺎ ﻭګټﻪ‬
‫ﺍی ﺩ ﺳﭙﻴﻦ ﻏﺮ ﺑﭽﻴﻪ!‬ ‫ﺍی ﺩ ﺷﻴﺒﺮ ﺑﭽﻴﻪ ٭‬ ‫ﺍی ﺩ ﺧﻴﺒﺮ ﺑﭽﻴﻪ ٭‬
‫ﻃﺎﻫﺮ ﺗﻪ ﻭﺍﻳﻪ ﭼﻪ ﻭﺭځﻪ ﻫﻐﻪ ﺍﻭ ﺩﺍ ﻭګټﻪ‬
‫ﻧﻮﻡ ﺩ ﺑﺎﺑﺎ ﻭګټﻪ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫ﺯﺧﻤﻲ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ‬
‫ﺭﺍﺷﯽٴ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﮐښﯥ ﻣﻮ ﺧﭙﻞ ځﺎﻥ ﻭګﻮﺭﺉ!‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣﻮ ﺯﺧــــﻤﻲ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﻭګـﻮﺭﺉ!‬
‫***‬
‫ﻭﻟـﯥ ﻟﻪ ځــــــﺎﻧـﻪ ﺑﯥ ﺧــــﺒــــﺮﻳﻮ ﻭﺭﻭڼﻮ‬
‫ﺩ ﺑـﻞ ﻏـــــﻼﻡ ﺳــــﺮﻩ ﻧﻮﮐـــــﺮ ﻳﻮ ﻭﺭﻭڼﻮ‬
‫ﭘـﺮﺩﻱ ﻣﻠﮑـﻮ ﮐـــښــﯥ ﺩﺭﭘﻪ ﺩﺭ ﻳﻮ ﻭﺭﻭڼﻮ‬
‫ﺟـﻬـﺎﻥ ﮐـښـﯥ ټﻴټ ﺳــﺮ ﻏﻼﻣﺎﻥ ﻭګﻮﺭﺉ‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣــﻮ ﺯﺧــﻤﻲ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘــﺎﻥ ﻭګﻮﺭﺉ!‬
‫***‬
‫ﺗﻞ ﺩﺷــﻤــﻨﺎﻥ ﭘـﻪ ﻣــﻮﻧږ ﻧـﺎﺩﻭﺩې ﮐــــﻮﻱ‬
‫ﺯﻣـﻮﻧږ ﭘﻪ ﺧــﻮږ ژﻭﻧﺪﺍﻧﻪ ﮐـﻮﻳﯥ ﮐــــﻮﻱ‬
‫څــﻮ ﺑﻪ ﭘﺮﺩﻱ ﭘﻪ ﻣـﻮﻧږ ﻧﺎ ﺳـﻮﺑﻲ ﮐـــﻮﻱ‬
‫ﮐـﻪ ﻳﻮ ځﻞ ﻣﻮټﯥ ﺷﻮﺉ ﺑﻴﺎ ځﺎﻥ ﻭګـﻮﺭﺉ‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣــﻮ ﺯﺧــﻤﻲ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﻭګـﻮﺭﺉ!‬
‫***‬
‫ﻻړﺷـﯽٴ ﻣــﻴــﺮﻭﻳﺲ ﺳــﺮﻩ ﺳــﻼ ﻭﮐــﻮﺉ!‬
‫ﺩﺍ ﺣــﻤــﺪﺷـﺎﻩ ﭘﻪ څــﻴــﺮ ﺩﻋـــــﺎ ﻭﮐــﻮﺉ!‬
‫ﺩ ﻫـﻨـﺪﻭﮐـــﺶ ﭘـﻪ ﺳــــــــﺮ ﺭڼـﺎ ﻭﮐــﻮﺉ!‬
‫ﺩ ﻣــﻼﻟــﯽ څــﻴــﺮې ګــﺮﯦﻮﺍﻥ ﻭګــﻮﺭﺉ!‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣــﻮ ﺯﺧــﻤﻲ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﻭګﻮﺭﺉ!‬

‫***‬
‫ﻫﻐــﻪ ﻧﺎﻣـﺘـﻮ ﻭﺯﻳﺮﺍﮐــﺒـﺮ ﻣــﻮڅــﻪ ﺷــﻮ؟‬
‫ﺩ ﭘـښـﺘـﻨﻮ ﺗﻴـﺮﻩ ﺧﻨـﺠــﺮ ﻣــﻮ څــﻪ ﺷــﻮ؟‬
‫ﺩ ﺍﺳـﺘـﻘـﻼﻝ ﺁﻣــﺎﻧﻲ ﺳـﺮ ﻣــﻮ څــﻪ ﺷــﻮ؟‬
‫ﻧـﻦ ﻣـــﻮ ګﻠـﺸـﻦ ﻭﻃــﻦ ډﯦـﺮﺍﻥ ﻭګـﻮﺭﺉ!‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣــﻮ ﺯﺧـﻤـﻲ ﺍﻓـﻐـﺎﻧـﺴﺘـﺎﻥ ﻭګـﻮﺭﺉ!‬

‫***‬
‫ﺩ ﺁﺑﺎﺳــﻴــﻦ ﺳـــﻮﻱ ﺯګــﻴــــﺮﻭﻱ ﭼﻪ ﺍﻭﺭﻡ‬
‫ﺩ ﺧـــﭙﻠﻮ ﺧﻠﮑــﻮ ﺍﻭﺳـــــــــﻴﻠـــﯥ ﭼﻪ ﺍﻭﺭﻡ‬
‫ﻳـﺎ ﺩ ﻫـــﻠـﻤﻨـﺪ ﻧـﺎﺭې ﺯﻭﻩ ګــــﯥ ﭼﻪ ﺍﻭﺭﻡ‬
‫ﻭﺍﻳﻲ ﻓـﻐـﺎﻥ ﺩ ﺧـﭙﻞ ﺳـﻴﺴـــﺘـﺎﻥ ﻭګـــﻮﺭﺉ!‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣــﻮ ﺯﺧــﻤﻲ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﻭګـــﻮﺭﺉ!‬
 ‫***‬
‫ﻧﻦ ﭼﻪ ﺗـﻴــﺮی ﭘﻪ ﻣــﻮﻧـــږﻩ ﺭﻭﺱ ﮐـــــﻮﻱ‬
‫ﻳﺎ ﻫــﻐـــــﻪ ﺩﻏـــﻪ ﺑـﻞ ﻣﻨﺤـــــﻮﺱ ﮐـــــﻮﻱ‬
‫ﺑﯥ ﺣــــﺮﻣـﺘــﻲ ﻣــــﻮ ﺩ ﻧﺎﻣـــــﻮﺱ ﮐــــﻮﻱ‬
‫ﻟـﻪ ﻣـــﮑــﺮﻩ ډک ﺭﺍﺗــﻪ ﺍﻳـــﺮﺍﻥ ﻭګــــﻮﺭﺉ‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣــﻮ ﺯﺧــﻤﻲ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘــﺎﻥ ﻭګــــﻮﺭﺉ!‬
‫***‬
‫ﺩ ﻃـــﺎﻫــﺮ ﺩﺍ ﻳــﻮ ﻣـــــــــــﺼﻠﺤﺖ ﻭﻣــﻨﯽٴ!‬
‫ﺧــﭙﻠﻮ ﻏـــﻮږﻭ ﮐــښــﯥ ﻧﺼــﻴــــﺤﺖ ﻭﻣﻨﯽٴ!‬
‫ﯽ ﻳﻮ ﻭﺣــــــﺪﺕ ﻭﻣــﻨﯽٴ!‬
‫ﻗــﻮﻣــﻮﻧﻪ ﻳــــــﻮﺷ ٴ‬
‫ﺑﻴــﺎ ګــﺮﺩ ﺟــﻬــﺎﻥ ځـﺎﻧﺘــﻪ ﺣﻴــﺮﺍﻥ ﻭګﻮﺭﺉ!‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣــــﻮ ﺯﺧــﻤﻲ ﺍﻓـﻐـﺎﻧــﺴـﺘــﺎﻥ ﻭګـﻮﺭﺉ!‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬
‫ﭘټﻪ ﻣﻴﻨﻪ‬
‫ﺧﭙﻞ ﻋﻤﻞ ﺩ ﻻﺭې ﻣﻞ‬
 ‫ﻋﺎﻗـــﺒﺖ ﻣﯥ ﻗﺴﻤــﺖ ﻣﺦ ﻭﺍړﺍﻭﻩ ﺷــــﺎ ﺗـﻪ‬
‫ﻓﻠﮏ څﻪ ﺟــــــــﺒﺮ ﮐښﯥ ﭘﺮﻳښﻮﺩﻡ ﺩﻧﻴـﺎ ﺗﻪ‬
‫ﺧﻮږﻩ ژﺑﻪ‪ ،‬ﺧﻮږ ﻣﻠﺖ‪ ،‬ﺧﻮږ ﮐﻠﯽ ﮐﻮﺭﻣﯥ‬
‫ﻏـــﻤﺎﺯﺍﻥ ﺭﺍﺗﻪ ﭘﻪ ﺍﻭﺭ ﺳﻮﺯﻱ ﻫــﺮ ﺧﻮﺍﺗﻪ‬
‫ﻭﺭﻭﺭ ﻟﻪ ﻭﺭﻭﺭﻩ ﺧﺒﺮ ﻧﻪ ﺩی ﭘﻼﺭ ﻟﻪ ځﻮﻳﻪ‬
‫ځﻮﺍﻥ ﺍﻭ ﺯﻭړ ﭘﺮې ﻭﺗﯥ ﺧﻮﻟﻪ ﮐښﯥ ﺩ ﺑﻼ ﺗﻪ‬
‫ﺧﭙﻞ ﺧﭙﻠﻮﺍﻥ ﺭﺍﺗﻪ ﭘﻪ ﻫﺮ ﮐﻮﺭ ﮐښﯥ ګﻮﺍښﻴږﻱ‬
‫ﺩ ژﻭﻧــﺪﻭﻥ ﻃﻤـــﻌـــﻪ ﻧﻦ ﻧﻪ ﻟﺮﻡ ﺳـــﺒﺎ ﺗـــﻪ‬
‫ﺩ ﺑﻞ ﭼﺎ ﻫﻴﻠﯽ ﺗﻪ ﻧﺎﺳﺖ ﻳﻤــــﻪ ﺷـــﺮﻣــﯧـــږﻡ‬
‫ﺩﺭﻭﻳﺰګـــــﺮﻳــﻢ ﺍﺭﻳﺎﻥ ګـــﻮﺭﻣــــﻪ ﻫﺮﭼﺎ ﺗﻪ‬
‫ﭘــﻪ ﺧـــــﭙﻞ ﻗـــﺪﺭ ﺩ ﭘـښـﺘــﻮ ﻧﻪ ﭘﻮﻫــﻴﺪﻟـــﻢ‬
‫ﺍﻭﺱ ﺍﺣــــﺘــــﻴــــﺎﺝ ﻳــﻢ ﺩ ﭘﺮﺩۍ ژﺑﯥ ﻭﻳﻨﺎ ﺗﻪ‬
‫ﺩ ﻧﻈﺮ ﺗﺎﻭﻳﺰ ﻟﻮګـــــﯥ ﺭﺍﭘﺴـــــــﯥ ﻭﮐـــــړﺉ‬
‫څـــــﻮ ﺑﻪ ﻧﺎﺳﺖ ﻳﻤــﻪ ﺩ ﻣــﻴــﺎﻣــﻼ ﺩﻋــــﺎ ﺗﻪ‬
‫ﺩ ﻃﺎﻫﺮ ﭘﻪ ﺣـــﺎﻝ ﺑﻪ ﺑﻞ څـــﻮک ﻣـــﻼﻣﺖ ﻭﻱ؟‬
‫ﻏــــﻮﺭ ځـــﻮﻟﯽ ﺧـــﭙــﻞ ﻋﻤﻞ ﺩ ﻧــﻔــﺎﻕ څـﺎ ﺗﻪ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫ﺧﺪﺍﻳﻪ!‬
‫ﺧـــﺪﺍﻳﻪ ﻣﺎ ﺩ ﻣـــﺤﻤﺪ ﭘﻪ ﻣﺦ ﻣﻌـﻔﻮﺭ ﮐړې‬
‫ﺩﻫــﻐــﻪ ﭘﻪ ﺧﺼﻠـﺘــﻮﻧﻮ ﻣﯥ ﻣﻌـﻤﻮﺭ ﮐړې‬
‫ﻫـــﺮﮐـــﺮﺩﺍﺭ ﺩ ﻣــﺤﻤﺪ ﺭﺍﺗﻪ ﺭﺍ ﺯﺩﻩ ﮐړې‬
‫ﺷﻴﻄﺎﻧﻲ ﺍﻭ ﻧﻔﺴﺎﻧﻲ ﺧﻮی ﺭﺍﻧﻪ ﺩﻭﺭ ﮐړې‬
‫ﻣـــﺤــﻤــﺪ ﺯﻣــــﻮﻧږ ﭘﻴﺸــﻮﺍﺩ ﺍﻧـﺒـﻴـﺎءﺩی‬
‫ﺩﻧﻴـــــــﺎ ټﻮﻟﻪ ﺩ ﻫﻐـــﻪ ﭘﻪ ﻣﺦ ﭘﻴـــــﺪﺍ ﺩی‬
‫ﻫﻐﻪ ﻣــﺨﮑښــــﯥ ﻟﻪ ﺁﺩﻡ ﻧﻪ ﭘﻴـــﺪﺍ ﺷـــــﻮی‬
‫ﭘﻪ ﺭښــﺘــﻴــﺎ ﺩ ﻣـــﺨﻠﻮﻗــﺎ ﺗــﻮ ﻟﻮی ﺑﺎﺑﺎ ﺩی‬
‫ﭘﻪ ﻫﻐــﻪ ﻭﺧﺖ ﭼﻪ ﺟـــﻬــﺎﻥ ﮐﻦ ﻓــﻴﮑﻮﻥ ﺷﻮ‬
‫ﭘﻪ ﻗـــﺮﺁﻥ ﮐــښــﯥ ﺩﺍ ﺍﺭﺷـﺎﺩ ﺩې ﻫﻮﻳﺪﺍ ﺩی‬
‫ﺑﯥ ﺍﺳــﺘـــﺎﺩ ﺍﻭﺑﯥ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻟﻮی ﺭﻫﻨﻤـــﺎ ﺷـــﻮ‬
‫ﺩ ﻫﻤـــﻪ ﻭ ﻣـــﺨﻠﻮﻗﺎﺗﻮ ﻏټ ﭘــﻴــﺸــﻮﺍ ﺷــﻮ‬
‫ﺩ ﺍﷲ ﺣﮑﻢ ﻳﯥ ﺍﺭﺷـــﺎﺩ ﮐـــړ ګﺮﺩ ﺟﻬﺎﻥ ﺗﻪ‬
‫ﺭﻫﻨﻤــــﺎ ﭘﻪ ﺳـــﺮ ﺩ ﺯﻣﮑﯽ ﺍﻭ ﺳـــﻤـــﺎ ﺷﻮ‬
‫ﺭﺑﻪ ﻣـــﺎ ﻭﺭﺗﻪ ﭘﻪ ﺩﺭ ﮐـښﯥ ﺧﺪﻣﺘګﺎﺭ ﮐړې‬
‫ﺷﭙﻪ ﺍﻭ ﻭﺭځ ﻣﯥ ﺳﻼﻣﻲ ﺩ ﻟﻮی ﺩﺭﺑﺎﺭ ﮐړې‬
‫ﭘﻪ ﻟــﻴــــﻤـــﻮ ﺑﻪ ﺗﻪ ﻭﺭﺟـــــﺎﺭﻭ ﮐــــﻮﻣــــﻪ‬
‫ﺩ ﻃﺎﻫﺮ ﺩﻋـــﺎ ﻗـــﺒـــﻮﻟﻪ ﭘﻪ ﻭﺍﺭ ﻭﺍﺭ ﮐـــړې‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

‫ﭘﺮﺩﻳﺴﻲ‬
‫ﺧﻢ ﺧــﺎﻧﯥ ﻣــﯥ ﺩ ﺷــﺮﺍﺑﻮ ﻣــﺎﺕ ﮐﻮﺩﻱ ﺷﻮ‬
‫ﭘﻼﺭ ﺍﻭ ځﻮی ﺍﻭ ﻭﺭﻭﺭ ټﻮﻝ ﺭﺍﻧﻪ ﭘﺮﺩﻱ ﺷﻮ‬
‫ﺩ ﺣـﻴـﺮﺕ ﭘﻪ ټﺎﻝ ﮐـښـﯥ ﻧﺎﺳﺖ ﻳﻤﻪ ﺯﻧګﯧـږﻡ‬
‫ﺍﻣــﻴــﺪﻭﻧﻪ ﻣـــﯥ ﺩ ژﻭﻧـﺪ ﭼــټﻲ ﭘــټﻲ ﺷــــﻮ‬
‫ﭘـــﻪ ﻭﻃــــﻦ ﺭﺍﺗـــﻪ ﺩ ﻭﻳـــﻨﻮ ﺑــﺎﺭﺍﻥ ﺍﻭﺭﻱ‬
 ‫ﺩﺷــﻤﻨﺎﻥ ﻣــﯥ ﺭﺍﺗﻪ ﻫﺮګﻮټ ﮐښﯥ ﺑﺮګﻲ ﺷﻮ‬
‫ﻫﺮﻩ ﺗـﻴـګﻪ ﺳـــﺮﻩ ﺳﮑﺮﻭټﻪ ﺳـــﺮﻩ ﻟــﻤﺒـﻪ ﺩﻩ‬
‫ﺳـﻢ ﺍﻭ ﻏــــﺮﻣـــﯥ ﺩ ﻭﻃﻦ ﺩ ﺍﻭﺭﺑټﻲ ﺷـــــﻮ‬
‫ﮐــــﻪ ﺩ ﺑﻞ ﻭﻃﻦ ﺟﻨﺖ ﺷﻲ ﺧﭙــﻞ ﻣﯥ ﻧﻪ ﺩی‬
‫ﭘﻪ ﭘﺮﺩﻱ ﮐﻮﺭ ﮐښﯥ ﻣﯥ ژﻭﻧﺪ ﭘﻪ ﺑﯥ ﻧﻨګﻲ ﺷﻮ‬
‫ﺩﺍ څـــﻪ ﺣــﺎﻝ ﺍﻭ څـﻪ ﻓـﺴــﺎﺩ ﺭﺍﺑﺎﻧﺪې ﮐـﻴــږﻱ‬
‫ﭼﻪ ﺩﻭﻩ ﻭﺭﻭڼﻪ ﻣـــﯥ ﻳﻮ ﺑﻞ ﺗﻪ ﭘﻪ ګــﻮﻧﺪﻱ ﺷـﻮ‬
‫ﺛﻤـــﺮﻩ ﻣــﯥ ﺩ ﺧـــﭙﻞ ﻧﻴﺖ ﺍﻭ ﺧـــﭙﻞ ﻋﻤﻞ ﺩی‬
‫ﻧﻐــــﺮی ﮐــښــﯥ ﻣــﯥ ﺍﻏــﻴﺎﺭ ﺭﺍﺗﻪ ﺧﻮﻧﺪﻱ ﺷﻮ‬
‫ﺭﺑﻪ ژﺭ ﻣــــﯥ ﺧــﭙﻞ ﻭﻃــﻦ ﺭﺍﺗﻪ ﺁﺑﺎﺩ ﮐــــړې‬
‫ﻃﺎﻫﺮ ﻭﻟﯥ ﭘﻪ ﭘﺮﺩې ﻣﻠﮏ ﮐــښــﯥ ﺑﻨﺪﻱ ﺷـــﻮ‬
‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬
 ‫ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ‬
‫ﺳﺎﻣﯥ ﻟﻪ ﮐﺎﻟﺒﻮ ﺗﻪ ﻭځﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﻮﻡ ځﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫ډﯦﺮ ﻳﻢ ﺧﻔﻪ ﺷﻮې ﺧﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫څﻮ ﺑﻪ ﺯﻩ ﺑﯥ ﻭﺯﻟﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮ ﭘﻪ ﺑﻞ ﻭﻃﻦ ﭘﺮﻭﺕ ﻳﻢ‬
‫څﻮ ﺑﻪ ﺯﻩ ﺑﯥ ﻳﺎﺭﻩ ﺑﯥ ﺳﺎﻏﺮ ﺍﻭ ﺑﯥ ﮐﻔﻦ ﭘﺮﻭﺕ ﻳﻢ‬
‫څـــﻮ ﺑﻪ ﺩﺍ ﻏـــﻴـــﺎﺭ ﺍﻭ ﺑﻴګﺎﻧﻪ ﻭﭘﻪ ﻟﻤﻦ ﭘﺮﻭﺕ ﻳﻢ‬
‫ﺁﻩ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﭘﻪ ﮐﺎﺭ ﺩی ﺧﻠﮑﻮ ﺩﺍﺳﯥ ﻳﻮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫ډﯦــــﺮﻳﻢ ﺧـﻔـﻪ ﺷﻮی ﺧﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﭘﺴــﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫ﻣـــﺎﮐــړﻱ ﺧﺎړﭘﻮڅﯥ ﭘﻪ ﮐﻮﻧړ ﺍﻭ ﻋﻠﻴﻨګﺎﺭ ﮐښــﯥ ﺩﻱ‬
‫ښﻪ ﺧﻮﺍږﻩ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﯥ ﭘﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﺍﻭ ﻧﻨګﺮﻫﺎﺭ ﮐښﯥ ﺩﻱ‬
‫ډﯦﺮې ﺧﺎﻃﺮې ﻣﯥ ﭘﻪ ﭘﺮﻭﺍﻥ ﺍﻭ ﭘﻪ ﻣﺰﺍﺭ ﮐــښـﯥ ﺩﻱ‬
‫ﮐـــﻠﻪ ﭘﻪ ﺍټﮑﻞ ﮐــښــﯥ ﻏﻠﯽ ﻻړﺷﻢ ﺩ ﺑﺨــﺘــﺎﻥ ﭘﺴــﯥ‬
‫ډﯦﺮ ﻳﻢ ﺧــﻔــﻪ ﺷــﻮې ﺧﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﭘﺴــﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫ښﻪ ﺳـﭙـﻴـﻨـﻪ ﺳﭙﻮږﻣۍ ﭘﻪ ځﻠــﻴﺪﻟﻪ ﺩ ﺁﺳــﻤـﺎﻥ ﭘﻪ ﺳﺮ‬
‫ﮐــﺎڼۍ ﺩ ﻻﺟـــﻮﺭﺩ ﺍﻭ ﺯﻣــــﺮﺩﻭ ﺩ ﭘـــــﺮﻭﺍﻥ ﭘﻪ ﺳﺮ‬
‫ﻟــﻌــﻞ ﺍﻭ ﺩ ﻳﺎ ﻗــــﻮﺗﻮﻭ ﮐـــﺎﻧﻮﻧﻪ ﺑﺪﺧــﺸــﺎﻥ ﭘﻪ ﺳــﺮ‬
‫ﻫﺮڅـــﻪ ﺭﺍﻧﻪ ﭘﺎﺗﯥ ﺍﻭﺱ ﺭﻭﺍﻥ ﻳــﻢ ﮐــــﺎﺭﻭﺍﻥ ﭘﺴـــﯥ‬
‫ډﯦﺮ ﻳﻢ ﺧــﻔــﻪ ﺷــﻮی ﺧــﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫ﻣﺎ ﺧﻮ ﭘﻪ ﺳﺎﻟﻨګ ﮐښﯥ ډﯦﺮ ﺧﻮﺍږﻩ ﺗﻮﺗﺎﻥ ﺧﻮړﻟﻲ ﺩﻱ‬
‫ﺑﺮﻣﯥ ﭘﻪ ﺧﻨﺠﺎﻥ ﮐــښـﯥ ګــﻮﺭﻩ ﻳﺨﯥ ﺍﻭﺑﻪ ﭼښﻠﻲ ﺩﻱ‬
‫ﭘﺎﺱ ﻣﯥ ﻟﻪ ﺩﻭﺷـﯽ ﻧﻪ ﺳــﻤﻨګﺎﻥ ﺍﻧځــﻴــﺮ څﮑﻠﻲ ﺩﻱ‬
‫ﻟږ ﺑﻪ ﭘﻮﺭﺗﻪ ﻻړﻣــﻪ ﻗــﻴـﻤــﺎﻍ ﺩ ﺗﺎﺷـﻘـﺮﻏـــﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫ډﯦﺮ ﻳﻢ ﺧــﻔــﻪ ﺷــﻮی ﺧــﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴﺘـﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫ډک ﻣــــﯥ ﻟﻪ ﻋﺎڼﻮ ﺍﻭ ګــﺮګــﺮﻭځﻨﯥ ﻏــــﺮﻭﻧﻪ ﺩی‬
‫ښﻪ ښـﺎﻳﺴـﺘـﻪ ﭘﺴـﺘـﻮﻧﻪ ﺭﺍﺗﻪ ډک ﺩﻏﺮﻭ ﺳــﺮﻭﻧﻪ ﺩی‬
‫ډﯦــــﺮ ﻟــﻪ ﺑﺮﻣـــﻪ ډک ﺭﺍﺗﻪ ﭘښــﺘــﺎﻧــﻪ ﻭﺭﻭﻧﻪ ﺩی‬
‫ﺳﺮﻣﯥ ﺩې ﺧﻴﺮﺍﺕ ﺷﻲ ﺩﺍﺳﯥ ﻣﻠﮏ ﺩﺍﺳﯥ ﺟﻬﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫ډﯦــﺮﻳﻢ ﺧـﻔـﻪ ﺷﻮی ﺧــﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﭘﺴــﯥ‬
 ‫٭٭٭‬
‫ګﻞ ﺩﻧــﺎﺭﻧـﺠﺎﻧــﻮ ﻣــﯥ ﻟﻴـــﺪﻟﯽ ﻧﻨګﺮﻫـــﺎﺭ ګــښــﯥ ﺩی‬
‫ﺧﻮﻧﺪ ﺩ ﺳﭙﻴﻦ ﮐﺒﺎﻧﻮ ﻣﯥ ﺯړﻩ ﻭړی ﭘﻪ ﻓﺮﺧﺎﺭ ﮐښﯥ ﺩی‬
‫ﻟـﻌـﻞ ﺍﻭ ﺳـﺎﻳﺒﯽ ﺍﻧــګﻮﺭ ﺧـــﻮړﻟﯽ ﮐﻨﺪﻫﺎﺭ ﮐــښــﯥ ﺩی‬
‫ﺍﻭﺱ ﻣﯥ ﺯړﻩ ﺗﺨﻨﻴــږﻱ ﻟږ ښــﻮﺭﻭﺍ ﺩﮐﻮﻫﺪﺍﻣﺎﻥ ﭘﺴـﯥ‬
‫ډﯦﺮ ﻳﻢ ﺧــﻔــﻪ ﺷﻮی ﺧــﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﭘﺴـﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫ﻻړﺷﻮ»ﺑﺎﺳـﻮﻝ« ﮐـښـﯥ ﺑﻪ ﭘﻪ ﺑﻴﺮﻭ ښﯥ ﻣﻴﻠﯽ ﻭﮐړﻭ‬
‫ﮐﻮﺯﺑﻪ ﺩ ﺷـﻤـﺸـﺎﺩ ﭘﻪ ﺳﺮ ﺩﺭﻭ ﮐـښـﯥ ﻧﻨﺪﺍﺭې ﻭﮐړﻭ‬
‫ﺑﻴـﺎ ځــﻮ» ﻭﺍﻳﻪ ګﻞ « ﺗﻪ ﺩ ﭘﻨﻴﺮ ﭘﺴﯥ څﻮ ﺷﭙﯥ ﻭﮐړﻭ‬
‫ﺧــﻮﻧﺪ ﺩ » ﺍﺷــﺎﻭې « ﭘﻨﻴﺮ ﻣﯥ ﺑﻴﺎﻳﻲ ﮐﻮﻫﺴﺘﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫ډﻳﺮ ﻳــﻢ ﺧــﻔــﻪ ﺷﻮی ﺧﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﭘﺴـﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫ﻧﻪ ﻳﻤــــﻪ ﭘﮑــﺘــﻴــﺎ ﺗﻪ ﺗﻠــﯽ ډﯦﺮ ﭘﻪ ﺯړﻩ ﺍﺭﻣـﺎﻥ ﻟﺮﻡ‬
‫ګﺮﭼﻪ ﺧﻮﺳﺖ‪،‬ﻣﻨګﻞ ‪،‬ځﺎځﻮ‪،‬ځﺪﺭﺍﻥ ﮐښﯥ ﻫﻢ ﺻﻨﻔﻴﺎﻥ ﻟﺮﻡ‬
‫ﻣــﻴـﻨﻪ ﻟﻪ ﺍﺗڼ ﺳـــﺮﻩ ﺧــﭙﻞ ﺯړﻩ ﮐــښــﯥ ﺩ ﻫﺮ ځــﻮﺍﻥ ﻟﺮﻡ‬
‫ﺣــﺐ ﺩ ګــﺮﺍﻥ ﻭﻃﻦ ﺩی ﭼﻪ ﻣﯥ ﺯړﻩ ځﻲ ﺧﭙﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﭘﺴﯥ‬
‫ډﯦﺮ ﻳﻢ ﺧــﻔــﻪ ﺷـــﻮی ﺧـــﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓــﻐــﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﭘﺴــﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫ﻭﺭځﻮ ﺩ ﻧﻮ ﺭﻭځ ﮐښﯥ ﺩ ﺳﺨﻲ ﻣﻴﻠﯽ » ﻣﺰﺍﺭ « ﮐښﯥ ﻭﻱ‬
‫ﺧــﻴﻞ ﺩ ﺟﻨﮑﻮ ﭘﻪ ګــﺮﻣﻮ ﺷــﭙـﻮ ﮐښــﯥ ګﻞ ﺑﻬﺎﺭ ﮐښﯥ ﻭﻱ‬
‫ﻳـﺎ ﺑﻪ ﭘﻪ ﭘﻐــﻤــﺎﻥ ﺍﻭﭼﻬﻞ ﺳــﺘــﻮﻥ ﻳﺎ ﻧﻨګﺮﻫﺎﺭ ﮐـښـﯥ ﻭﻱ‬
‫ځﮑﻪ ﻣــﯥ ﺍﺭﻭﺍځــﻲ ګﻞ ﻏـــﻮﻧـــﺪۍ ﺗﻪ ﺍﺭﻏـــﻮﺍﻥ ﭘﺴــﯥ‬
‫ډﯦـﺮﻳــﻢ ﺧــﻔــﻪ ﺷــﻮی ﺧــﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـــﺘـــﺎﻥ ﭘﺴــﯥ‬
‫٭٭٭‬
‫ﺧــﻮﻧﺪ ﺩﺧــــټﮑﻮ ﺩ » ﺍﺳــﻘــــﻼﻥ « ﺑﻪ ﺭﺍﻧﻪ ﻫﻴـــﺮ ﻧﺸﻲ‬
‫ﺳـﺮﻭ ﺳـﺮﻭ ﻫﻨﺪﻭﺍﻧﻮ ﺩ ﺭﺑﺎﻃﮏ ﻧﻪ ﺑﻪ څــﻮک ﺗﻴــﺮ ﻧﺸﻲ‬
‫ﺩﻭﻩ ﮐﺎﺳــﻮ ﻗـــﺮﻭﺗﻲ ﺩ ﺑــﻠﻮﻟﯽ ﺑﺎﻧﺪې څــﻮک ﺳـﻴـﺮ ﻧﺸﻲ‬
‫ﺯﻩ ﻃﺎﻫﺮ ځــﻮﺭﯦږﻡ ﺧــﻠﮑﻮ ﻳﻮ ﻣـــﻮټﯥ ﺳــﺘــﻮﺍﻥ ﭘﺴــﯥ‬
‫ډﯦــــﺮ ﻳﻢ ﺧــﻔــﻪ ﺷــﻮی ﺧــﻮږ ﻭﻃﻦ ﺍﻓـﻐـﺎﻧﺴـﺘـﺎﻥ ﭘﺴــﯥ‬
‫ﺳــﺎﻣــﯥ ﻟﻪ ﮐــﺎﻟﺒـــﻮﺗﻪ ﻭځﻲ ﻓﮑﺮ ﮐـــﻮﻡ ځــــﺎﻥ ﭘﺴــﯥ‬

‫)ﻣﺤﻤﺪ ﻃﺎﻫﺮ ﻃﺎﻫﺮ ﺭﺣﻴﻤﯽ(‬

www.peschawar.com
Zazai Hamid
Hamburg
Germany