JON MIRANDE

Parisen jaiotakoa, 20 urte zituenean erabaki zuen euskara nahi zuela ikasi. Hau egin eta gero beti zubereraz hitz egin zuen eta gainera, euskara batuaren defendatzailea zen. Bera abertsala zen baina hala ere abertsaletasuna kritikatu zuen. 1948an bere lehenengo lana argitaratu zuen. Jonen poetikaren gai nagusiak ametsak, nostalgia eta mina ziren. Min hori euskal herriko askea galtzearen mina zen. Neurriak eta baliabide asko eta era askotakoak erabiltzen zuen,bertsolaritsaren neurri tradizionalak baita ere. Bere obrak oso zailak dira ulertzeko zeren eta estilo berrian egiten zuelako. Ipuinak eta nobela bat ere idatzi zuen. Azken hau argitaratu zuen hil ondoren. ____ Idazle hau hartu dut uste dudalako bere bizitza interesgarria delako eta harrituta geratu nintzelako nola kritikatu zuen abertsaletasuna berak hori izaten. Asko gustatu zait ere jonen adorea zeren hogei urterekin, niretzat, oso zaila izango zen hezkuntza oso bat hastea ikasten. Horregatik oso ondo ikusten dut azkenean ikastea eta bere gurasoekin zubereraz mintzatzea. Gehien gustatu zaidan Jonetik bere indarra euskara ikasteko eta berba egiteko izan da nahiz eta bere ama hizkuntza ez izan. Hori niretzat oso handia da, hau da, handia da zeren eta niri hitz egitea ondo asko gustatuko zaidan. Bere lana dagokionez, oso zaila izaten da aditzeko gai nagusiengatik edo estilo berrian daudelako idatzita. Bere lanarekin nire ustez nahi zuen gazteak kontzientzia hartzea Euskak Herrian askatasuna egon beharra dago eta beraiek

rebindikatzeko askatasun hori eta lehenengo eta behin amestu egin behar da hori posiblea dela. Ondo iruditzen zait askatasuna rebindikatzea eta gehiago bere garaian, baina oraindik hori egin beharra dugu denok. Amaia de la fuente 6D