iLofbooks

Los bij het boek zitten twee landenstickers. Als kinderen paspoortjes en een vel met

goed hebben gegeten, mogen ze paspoortje plakken. Na tien landen geleerd en een paspoortje vol vrolijke stickers. de sticker van het land in hun

Wereldeters
Hoewel ik echt heel leuke kinderen heb, werd ik wel eens gek van het gezeur aan tafel. Met n blik op het eten wisten ze al dat ze het niet lekker zouden gaan vinden. Zonder te proeven! Vaak mondde zon maaltijd uit in belonen en straffen. Met als resultaat dat je de hele tijd aan het onderhandelen was en de sfeer er niet gezelliger op werd. Daarom kookte ik maar wr die paar gerechten die zij lekker vonden...
Het verhaal van Marjolein de Vlaam, moeder van drie kinderen (15, 12 en 9 jaar), zal menig ouder bekend voorkomen. Maar zij liet het er niet bij zitten. Om haar kinderen aan het eten te krijgen, bedacht ze een origineel plan. Op een dag besloot ik om niet langer toe te geven aan mijn kinderen. Ik maakte Zuid-Afrikaanse boboti, maar toen die in de oven stond, maakte ik me toch wel een beetje zorgen. Hoe kon ik ervoor zorgen dat ze de boboti zouden eten zonder al te veel gedoe en gemopper? Ik googelde ZuidAfrika op internet en schreef leuke weetjes over dat land op een papiertje. Over waarom de mensen daar een soort Nederlands spreken, de goud- en diamantmijnen, Nelson Mandela en
83

te hebben bezocht, hebben ze veel

Een bloemenkrans

en gevarieerde gerechten zijn aangepast aan de smaak van kinderen, zijn eenvoudig en snel te bereiden, met ingredinten die gemakkelijk verkrijgbaar zijn. Bij het boek zitten ook twee paspoortjes en landenstickers, om in het paspoortje te plakken als je het gerecht uit een bepaald land gegeten hebt. Met Wereldeters wordt eten een feest! Wereldeters, Marjolein de Vlaam, 19,95, verkrijgbaar bij elke boekhandel of via www.wereldeters.nl

- lei - staat voor vrede HAWA en is het symbool van

Na al flink wat landen aan tafel te hebben besproken, kwam mijn zoon met een verzoekje. De tekenfilmserie Lilo en Stitch

Hawa. Vaak krijgen

Pele, de huladans en aloha.

was regelmatig op tv en hij wilde graag een keer naar Hawa, omdat elkaar aanschuiven. En of ik maar iets uit Hawa wilde koken dan. Ik heb een gerecht gemaakt met kip en ananas en een bloemenslinger uit de carnavalsdoos op tafel gelegd. Natuurlijk heb ik verteld over de

hij meer wilde weten over vulkanen en over de aardplaten die er tegen

bezoekers ter welkom aangeboden.

E ai ka-kou!

vulkanen, maar ook over de ontdekkingsreiziger James Cook, Madame

op het eiland zon krans

Hoewel Hawa eigenlijk geen land is, maar een Amerikaanse staat, heb ik het toch in Wereldeters opgenomen. Voor mijn zoon natuurlijk. Hij die eerder de meeste moeite had met het eten van vreemde gerechten.

82

favoriete vakantieland. Vooral de Bloemen Rivira in het noorden heeft ons hart gestolen. Onze kinderen vinden eigenlijk bijna al het Italiaanse eten lekker. Als we in Itali zijn, eten we zo af en toe in een agriturismo. Dat is een boerderij met een eigen restaurantje, meestal zonder menukaart. Mamma kookt vrijwel altijd met verse producten van het land. Vanaf het moment dat je aan tafel zit, volgen de hapjes en gangen elkaar in een rap tempo op. Antipasti, primi, secondi en dolce. Het is heerlijk om te zien hoe goed de kinderen al die gangetjes eten, maar meestal zitten ze na de primo (pasta) al vol en gaan ze lekker buiten spelen.

Itali

We komen al jaren in Itali en het is absoluut ons

Robben-eiland en natuurlijk de Big Five. Toen ik het eten op tafel zette, gingen de hakken in het zand. Maar ik negeerde het commentaar en pakte de atlas en mijn aantekeningen. Terwijl ik zelf begon te eten, vertelde ik wat ik wist over Zuid-Afrika. Mijn kinderen stopten met protesteren, ze luisterden, stelden af en toe een vraag en namen zelfs wat voorzichtige happen. Toen mijn verhaal klaar was, hadden ze alle drie hun bord leeg. Geen gedoe

Buon appetito!

112

113

Gesterkt door deze ervaring deed Marjolein de dagen daarop hetzelfde met andere landen. Ze zette Chinese en Italiaanse maaltijden op tafel en vertelde daarbij steeds leuke weetjes over het land. En het werkte. Haar kinderen werden wereldeters. Niet dat ze nu alles lekker vinden, maar ze proeven ten minste en er is geen gedoe meer aan tafel, aldus Marjolein. Ze was zo blij met haar overwinning dat ze besloot een boek te maken, om ook andere kinderen aan het eten te krijgen. Dat boek werd Wereldeters. Een vrolijk boek met heel veel weetjes over allerlei landen, met fotos, illustratie en recepten. De dertig gezonde
Lof 71

Hun motto is: je leeft om te eten (i.p.v. je eet om te leven).

over gerechten en recepten.

Ze kunnen urenlang praten

veel tijd aan koken en eten.

70 Lof

tekst: pam van der veen

Piano, piano! Italianen besteden