This story's originally entitled, 'A Place in Time: We'll end where we started' Hope you enjoy it as much

as I enjoyed writing it. Thanks. ***1*** Haay, naririnig ko na naman ang tunog niya. Siguro nga sanay na sanay na akong marinig ang tunog na iyan. Sa dinalas-dalas ko ba naman dito eh hindi malabong alam na alam ko na ang tunog na iyon. Iba na kasi kapag volunteer ka. Hindi naman sa nagsasawa na ako, pero tuwing naririnig ko kasi iyon parang... parang hindi lang nagyayaya ng tao na pumasok sa loob kung hindi parang isang bagong... bagong paalala. Volunteer na ang family namin sa simula nung bata pa ako. Sabi ng mga magulang ko, mas mabuti daw na nakakatulong ka. Alam kong hindi na karaniwan sa mga tao ngayon na nagsasalita ng ganyan, pero sa mga magulang ko... wala.. hindi nagbabago yung paningin nila sa buhay.

akin. Hindi kasi sila magkaanak, kaya nag-ampon na lang sila. And magic, ako na yun. Mahal na mahal ko yung Mama at Papa ko, at hinding-hindi na magbabago yun. Lagi nga nilang sinasabi na GIFT FROM ABOVE daw ako. Siguro isa na rin sa naging reason kung bakit sobrang religious ng parents ko eh yung dahilan na hindi sila magkaanak. Noon kasi nung hindi pa nila ako inaampon, lagi na daw silang nasa simbahan at nagdadasal na sana bigyan sila ng anak. Bakasyon pa namin nun pero malapit na yung pasukan nung magising ako isang araw at naririnig ko na si Mama. Kinuha ko yung salamin ko tapos lumabas na ako ng kwarto ko. Akala ko kung anong meron.. si Mama lang pala. Nakahawak siya doon sa lababo namin, at namumutla na siya. "Mama, okay ka lang?" tinanong ko siya tapos hinimas ko yung likod niya. "Oo naman anak. Ayos lang ako. Nasobrahan lang siguro ng kain doon sa seafood kagabi."

labas. Masama yata yung pakiramdam. Nagsusuka." pinakinggan ko yung pintuan ko kung ano nang nangyari kay Mama, pero mukhang wala naman nang sound kaya siguro nakatulog na siya uli. "Nagsusuka? Bakit daw?" "Sa seafood daw yata kagabi. Ewan ko ba, napapadalas na nga eh." sa totoo lang, nagaalala na talaga ako.

Ako na naghanda ng agahan namin nun dahil nga masama yung pakiramdam ni Mama. Sinabi ko na kay Mama na ipapacheck-up ko siya. Nung una ayaw pa, simpleng sakit sa tiyan lang daw yun. Pero ayun, pumayag na rin. Dumating naman si Tjay bandang 9 na. Tapos yun, umalis na kami ng bahay.

Pagkalabas na pagkalabas ko nga may nakatyo doon sa may poste namin pero kahit medyo Hindi kaya may sakit ang Mama malayo eh nakilala ko na kung ko? sino. "Napapadalas? Sa umaga ba madalas?" parang interesado na yng bestfriend ko. "Oo. Bakit interesado ka yata ngayon Tjay?" "Oh My God! Hindi kaya buntis ang Mama mo?" Nagulat ako sa sinabi ni Tjay. Grabe naman. Si Mama buntis? Eh hindi nga sila magkaanak ni Papa tapos ngayon... Isa pa hindi maaari. 'Di ba? "Hoy Maria Teresa Jayne! Huwag ka ngang ganyan!" "Hello? Baka naglilihi Mama mo. Hindi naman malabong after all these years, magkakaroon ka na ng kapatid." Napasandal na lang ako nun. Kahit na bago pa yun sa pandinig ko, parang natuwa ako at the same time. Magkakaroon na ako ng kapatid! "Ipacheck-up mo kaya siya.." suggestion naman ni Tjay, "Baka mamaya buntis na nga pala talaga hindi niyo pa alam. Tapos baka uminom ng gamot yan dahil alam niya sakit sa tiyan, sige, bawal yun sa buntis!" May point nga siya. Kung tutuusin, ayoko namang may mangyaring masama sa baby brother ko, or sister.. "Tama. Papacheck-up ko siya. Kaya ang wala si Papa eh. Eh kung bigla na lang sumpungin si Mama, 'di ko kaya siyang alalayan mag-isa no!" "Oh bakit kasama mo yata Kuya mo ngayon?" hawakhawak ko pa si Mama sa braso niya,"Himala yata." "Sina mader at pader kasi. Ipacheck-up din daw yan. Kagabi kasi hindi makahinga. Inaatake ng asthma. Pero hindi naman sasabay sa atin yan. Hinatid lang ako dito, tapos siya na daw pupunta mag-isa. So no worries." May Kuya nga si Tjay. Si Terrence. Pero ayun, sobrang sungit naman. Sa tinagal-tagal ko nang bestfriend si Tjay, hindi pa kami nagkakakilala ng formal. Ayon kay Tjay, ayaw daw ng kuya niya. I wonder kung kilala nga niya ako eh. "Hoy Tjay! Alis na ko! Bahala ka na!" sumigaw siya kay Tjay nun. Nakasimangot si Tjay. "Tingnan mo, ang galang talaga masyado niyan. Pasensya na po kayo tita ah, ganyan talaga ugali niyan. Napaka-sama." Nung naglalakad na paalis yung Kuya niya at sinasara na namin yung gate, sumigaw yung Kuya niya ng... "Good Morning po Ate! Ingat sa check-up." Natawa si Tjay nun. "May natitira pa palang paggalang sa katawan." tapos nakita niya na tumakbo yung Kuya niya,"Hoy! Sige kapag ikaw hinika sa daan... ewan ko lang sa iyo!"Umalis na kami talaga sa bahay. In no time, nadala na namin si Mama sa doktor. Ayun, ewan ko kung paanong test ginawa. Pina-ihi siguro or something. Kasi pagbalik nung doktor sa kinauupuan namin ni Tjay...

I started singing since I was four. Don't get wrong. Nung Pagkatapos niyang sinabi yun sinabi kong singing... I meant... eh yumuko na uli siya doon sa lababo, at alam niyo na yung "Sapagkat sa 'yo nagmumula kasunod nun. Ang kaharian at kapangyarihan At kapurihan Nakakaawa naman talaga ang Magpakailanman, Amen." Mama ko nun. Ang aga-aga tapos ganun na. Yeah. Singing, as in church choir. Religious kasi ang Ako naman eh hindi na ako parents ko. So yun, sinasama makatulog, kaya kinuha ko na nila ako sa simbahan. Minsan lang yung cellphone ko, at kapag walang pasok, tinawagan ko yung bestfriend pumupunta ako sa Day Care sa ko. may gilid lang ng simbahan para magbasa sa mga bata o Hindi naman nagtagal, may kaya naman tumulong kung sumagot naman. Yung sound may gagawin doon. eh parang bagong gising pa. Hindi ko naman siya masisisi, Nakalakihan ko na iyon. Nung past-6 pa lang ng umaga. una kasali pa ako sa weekend bible study, tuwang-tuwa pa "Hello?" parang tinatamad pa ako nun, tapos nung lumaki siyang sumagot ng telepono ako, ako na yung nag-assist sa nun. "Sino 'to?" ibang mga nagtuturo doon. "Ano ka ba, nakikita naman sa But I'm not four.. or even 10 cellphone kung sinong years old. I'm 15. At third year tumatawag 'di ba? Bakit high school na ako sa pasukan. tinanong mo pa kung sino?" Only child lang ako. Kaya siguro ganun na lang kung ibuhos ng mga magulang ko ang attention nila sa akin. I was adopted, at hindi ako nalulungkot na ganun. Sinabi naman na nila sa akin maaga pa, at inexplain nila na walang magbabago sa pagtingin nila sa

"Eh kasi naman... hindi ko tinignan." narinig ko na naghikab pa siya, "Ano bang drama mo at ang aga-aga mo namang "Sasamahan kaya kita! Ito tumawag. Panira ka ng naman! Wala akong gagawin momentum sa pagtulog eh." ngayon eh." "Hindi na kasi ako makatulog. Si Mama kasi narinig ko sa "Thanks Tjay ah."

"Mama narinig mo yun? Magkakaroon na daw ako ng kapatid!" Hindi sumagot si Mama. Nakatingin lang siya sa sahig. Ang tahimik nga niya eh. Ako naman eh nag-alala na ako. Hindi naman basta-basta nananahimik si Mama eh. "Ma okay ka lang?" Nung tumingala siya eh napansin ko na naiiyak na siya. Then yun na, umiyak na siya talaga. Sa sobrang saya na rin niya siguro. Akalain mo yun after all these years, ngayon lang sila nagkaroon ng anak ni Papa. At parang hindi pa rin kapanipaniwala na magiging ate na rin ako. Umuwi na kami nun. Tumambay si Tjay sa bahay. Actually, boring naman talaga sa amin kaya lang ayaw ko namang umalis at iwan si Mama na nag-iisa. Isa pa, buntis nga. Mamaya madulas pa siya or something... Pero panay ang sabi niya na okay lang daw siya. Na pwede daw kaming umalis na dalawa at kaya na niya yung sarili niya. Kaya ako naman eh ayoko pa rin umalis ng wala siyang kasama, tinawagan ko na lang si Tita Rowena. Saglit lang eh dumating na siya at kami ni Tjay eh lumarga na. Gustung-gusto kong tumambay sa bahay nila Tjay. Hindi naman sila mayaman. Okay lang. Natutuwa lang ako kasi cute yung bahay nila. Tapos ang bango pa, may mga scented candles kasi sila eh. Mahilig kasi yung Mama niya. Pagdating namin doon eh eksakto namang lumabas si Terrence. Tinamaan pa nga niya ako sa braso ko pero hindi naman siya huminto. Dumirediretso lang siya sa gate ng nakasimangot.

"It's positive."

yung kapatid ni Tjay. Ganun na daw kasi yun. Sabi niya sa akin, mana daw yun sa Lolo nila. Super sungit daw nun. Konting galaw mo lang, naku may hawak na daw na pamalo. "Kailan pa bumalik yun?" tinuro lang sya ni Tjay, "Mama, may balita ako tungkol Tita."Ayun binalita namin na buntis nga si Mama and all that. Saglit lang eh ang daming pabalot na kung anu-anong pang-care daw kay Mama na dapat gawin. Kesyo dapat ang buntis eh ganito, at ang buntis eh ganyan. Nahilo nga yata ako eh. Panay opo na lang din ako. "Oo nga pala," nakatingin sa akin si Tita Jayne, "Nagvolunteer ka pa rin ba sa simbahan?" Tumango lang ako. Lagi naman akong nandun. "Ayun naman pala eh. Nandun ka naman pala.." "Haayyy naku mader! Hindi magandang idea yan!" sabi ni Tjay nun. "Hindi pwede! Huwag mo nang perwisyuhin itong best ko. Ang ganda-ganda ng buhay bigla na lang may ganun." "Teka ano ba yun?" hindi ko kasi alam kung ano yung tinutukoy niya. "Naku wag mo pansinin yan si mader. Magtatanong pa yan kay pader eh." Ganun lang kami nag-spend ng remaining na bakasyon namin. Minsan nagpupunta lang kami kung saan, pero madalas nasa bahay lang kami. Bahay ko, o bahay ni Tjay. Binalita na rin namin kay Papa yung kalagayan ni Mama. Syempre ano pa nga bang reaksiyon niya kung hindi masaya???

pero kulang, yung iba may virus... you get the idea. Super hirap talaga ng school namin. Pero kahit ganun pa man, sa school namin nanggagaling yung mga nananalo sa mga district, regionals, or nationals na competition. Minsan tinatalo pa namin yung mga private schools eh. Nung first day of school, sobrang daming tao sa school. Pati kasi mga parents nung mga first year kasama sa paghahanap nung mga pangalan ng anak nila. Sa mga rooms ba. Ako naman eh matanda na ako para magganun pa. Ang aga-aga eh pinagpapawisan na ako. Pati nga yung salamin ko nag-moist na sa sobrang init. Nung naglalakad ako sa hallway at sa may left side eh garden, narinig ko na lang na may tumawag sa akin. "Shaylie!" Napahinto ako nun. Sino naman kaya yung tumatawag sa akin? Doon pa sa may tapat ng garden ako nun napahinto. Ang hirap maghanap kung sino. Kaya lang paglingon ko kung sino yung tumatawag sa akin, si Terrence lang ang nakita ko. Nakaupo siya doon sa bench sa may garden. Mag-isa lang siya doon. Tinawag ako ni Terrence? Hindi yata kapani-paniwala yun. Haay school spirit nga naman. Tambayan na ni Terrence yung bench na yun. Yung mga kaibigan niya na mga lalaki. Kaya lang hindi pa siguro sila dumarating, kaya ayun, siya pa lang ang nandun. "Terrence??" lumapit naman ako sa kanya. Hindi kasi siya nakatingin nun. Lumingon naman siya nung tinignan niya ako. Tapos nagsalubong yung kilay niya ng... "Ano?!?" parang iritado pa siya nun. Napastep-back na lang ako. Hindi pala siya yung tumawag sa akin. Kasi kung siya yun, hindi naman siya sasagot ng 'Ano?!?' sa akin 'di ba? Sasagot na sana ako, kaya lang may kumalabit sa balikat ko.

***2*** Nung sinabi talaga ng doktor yun, hindi mo maipinta yung mga mukha namin. Wala nga kaagad na naka-react sa amin eh. Si Tjay lang ang unang tumili eh. "Aaaahhhhhhhhh!" tapos nagtatatalon-talon siya at nawala yata siya sa sarili niya dahil humawak ba naman siya doon sa damit nung doktor eh. Nalukot pa nga, "Oooww.. sorry po."inayos niya yung damit tapos humarap siya sa akin, "BBBBBBEESSSTTTT! Magkakaroon ka na ng kapatid!" Talon pa rin siya ng talon nun. Ako rin naman eh nahawa yata sa pagka-energetic ni Tjay, nakitalon na rin. Si Mama eh nakaupo lang doon at nananahimik. Yung doktor nga na nagcheck-up eh nagpaalam na dahil may patient pa daw siyang pupuntahan. Nung napagod na ako kakatalon at kakatawa, lumuhod ako at tinignan ko si Mama.

Pagkatapos ng isang linggo, pasukan na naman. Hindi na kapani-panibago na excited "Ayoko nga eh! Paulit-ulit na ako. Siguro nga corny lang yan Mama!" sabi niya doon pakinggan sa iba, pero kami ni kay Tita Jayne, Mommy nila Tjay, excited dahil may kung saan nakuha yung 3rd matututunan na naman name ni Tjay. kami. Hindi kasi kami ganun ka-sociable sa ibang tao sa "Oi oi oi.. Terrence Kelvin saan school. ka pupunta?" parang kunsumido na naman yung Sa public school kami nagMama nila. aaral. Public school na tipong, walang electric fan yung rooms, "Diyan lang po sa tabi-tabi." minsan walang upuan kapag huli ka, may upuan man eh sira Kahit kailan talaga suplado yung paanan, may computers

"SHAY! HOY!" tumingin ako sa kaliwang side ko. "Johnny!" yumakap naman ako sa kanya, "Kumusta ang bakasyon?"Kaibigan ko yan si Johnny. Isa sa mga naka-close ko simula nung first year. Eh ngayon binata na yan hindi na totoy, may pimples na nga eh. Umalis na si Terrence sa bench nun dahil dumating na yung mga kaibigan niya. 4th year na kasi siya. Last year niya na dito. "Bakit kausap mo yata si Quintero?" Quintero kasi ang last name nila Tjay at ni Terrence. "Wala. Akala ko siya yung tumawag sa akin. Mukhang nainis nga eh. Ikaw pala yung tumawag sa akin." dinaan ko na lang sa ngiti, "Si Tjay ba dumating na? Nandito na yung Kuya niya ah!"

Kumabaga kung may social pyramid man ang school namin, may mga nasa taas, may mga nasa baba. Kami nasa gitna nila Tjay at Johnny. Kilala rin naman kami, pero hindi dahil cool kami o kung ano mang tawag doon. Kilala kami dahil, honor students kami. Si Johnny honor students din yung dalawa pa niyang kapatid na babae. Yung isa elementary, yung isa second year. Ako only child, kaya ewan ko yung magiging kapatid ko balang araw. Siguro nasa blood na rin yun. Pero teka nga, hindi nga pala kami magiging bloodrelated ng magiging kapatid ko. But anyway, nasa isang family kami kaya tiyak baka maging honor student din siya.

Tumabi siya nun sa akin, pero inurong niya ng kaunti yung upuan niya para hindi siya siguro madikit sa akin. Parang nainis ako nun. Wala naman akong sakit para pandirian niya eh. Saglit lang, tatawag na naman siya. "Hey.. may extra pen ka ba?" tinignan ko na naman siya. Tumango lang ako. Naghanap ako sa bag ko nun. Dahil nga bago yung pasukan, sagana ako sagamit ngayon. Inabot ko lang sa kanya. "Salamat." nung sinabi niya yun, parang hindi sincere eh. Basta parang sinab lang niya, "Bakit naman kulay orange?" Tinaas ko lang yung balikat ko nun. Tapos nagsulat na naman ako. "Marunong ka ba magsalita? Kasi kung hindi ka iiling, tatango ka, titingin, mag-shrug ng shoulders.. ano pa ba? Pipi ka ba?" Nakakainis nung sinabi niya yun. Kahit kailan naman nakakainis siya eh. "Hindi." diretso pa rin yung tingin ko nun. "Uuuy.. nagsalita rin!" tumawa pa siya nun, "Pasalamat ka nga kinakausap pa kita eh." Binaba ko yung pen ko nun. Tinignan ko siya uli. "Ano namang kapasapasalamat doon?" sa totoo lang, meron ba? Mas okay nga siguro kung hindi niya ako kausapin eh. "Ang sungit mo alam mo yun!" mukhang asar na siya nun. "Hindi naman ako nagsusungit eh. Sinasabi ko lang, bakit naman ako magpapasalamat kung kinakausap mo ko?" "Excuse me Miss, kilala mo ba ko?" Kilala ko nga siya. Pero hindi naman ako kakagat sa ganun no. Bakit ba ganito tong lalaki na to? "Hindi eh. Hindi kita kilala. Sino ka ba?"

Lalo yata siyang naasar nun kasi tinignan niya ako na mukhang galit na yung itsura. "Saang planeta ka ba galing at hindi mo ko kilala?" "Sorry.." mahinahon na yung pagkakasabi ko, "Artista ka ba? Hindi na kasi ako nakakanood ng tv eh." "Weirdo." sabi lang niya sa akin. Ang sama talaga ng ugali nun. Hindi na nga niya ako pinansin eh. Basta naupo lang siya doon at nagopya ng requirements namin. Napansin ako nila Tjay nun. Kaya nga nung bago magbreaktime, bumulong siya sa akin kung ano daw bang nangyari. Kaya sinabi ko naman. "Bakit mo naman ginanun?" "Siya naman may kasalanan eh. Wala naman kasi siyang galang." Panay ang ring ng cellphone niya nun. Hindi ko tuloy maintindihan yung sinasabi ng teacher kasi naririnig ko siyang makipag-usap. Laking pasasalamat ko nga nung nagbreaktime na eh. Naiwan ako doon sa upuan. Nauna na si Tjay. Siguro kasabay si Johnny. Ako kasi nakakalat pa yung gamit ko nun sa desk. Kailangan kong itabi kasi uso pa man din yung nakawan. Nakatayo si Arwyn malapit sa pintuan nun. Dadaanan ko na lang sana kaya lang tinawag ako eh... "Jimenez.. right?" tinuro niya ako. "Ha?" hindi ko pa kasi naintindihan yung sinabi niya, "Oww.. yeah. Jimenez. Jimenez nga. Bakit?" "Sorry kanina ah. Medyo hindi maganda simula natin. Arwyn nga pala." nakikipagkamay siya nun. Nung una hindi ko pa kinuha, pero nakipagkamay na rin ako. "I need a chem partner. Pwede bang ikaw na lang?" "Ano kasi.. yung bestfriend ko.." iniisip ko kasi si Tjay. "Bestfriend mo yung katabi mo

Sa opinion ko, may dalawang klase ng matalinong tao sa mundo. Yung una, matalino dahil gumagawa ng work sa school, ng projects, nagsasaulo kung kailangan.. mga ganung bagay kaya nakakakuha ng "Naku yun? Maagang dumating. mataas na grades. Yung isang Ayaw daw niyang maubusan ng klase ng matalino eh, gift. I upuan. Kasi 'di ba nga last mean, matalino na yung tao na year, naupo siya sa sahig." yun, by heart. Kahit isang beses lang niyang nabasa ang Nung naglalakad na kami at isang bagay, sobrang talas ng hinahanap namin yung room memory.. natatandaan pa rin namin, sinabi ko rin kay Johnny kahit ilang years pa. Si Tjay yung tungkol sa Mama siguro nasa pangalawa. Ako ko. Hindi naman niya alam na doon sa pang-una. ampon ako, si Tjay lang. Pero sabi niya, nakakatuwa daw na Ang ipinagtataka ko naman eh magkakaroon ako ng kapatid. kung anong itinalino ni Tjay sa school, eh siya namang Nakita na namin si Tjay nun. kabaliktaran nung kapatid niya. Naglolokohan nga kami eh. Surviving student lang si Sabi ko kasi gusto ko babae, Terrence. Mababa ang grades para naman naayusan ko. Saka nun eh. Hindi naman sa lahat ayos yung babae, parang kapag ng klase, pero hindi kailangan niya ng advice na mawawalan ng line of '7' sa pambabae, nandito naman ako report card yun. 'di ba? Pumasok ng room namin nun si Ito namang si Tjay, sabi niya Arwyn. Late nga siya eh. Pero lalaki daw. Tutal daw babae na wala, nakangiti pa rin siya nun. ako, hindi na daw kailangan Alam niya kasi wala lang sa pang madagdagan ng Shay sa mga tao yun. mundo. Wala na raw puwesto para sa isa pa kaya lalaki na "Ang gwapo!!" sabi naman ni lang. Si Johnny wala lang, sabi Tjay. niya kahit ano daw basta daw normal yung baby. Si Arwyn kasi, maraming nagkakacrush. Saksakan Sabagay may point naman naman ng yabang. Siguro nga siya. hindi dapat nanghuhusga ng tao, pero yun naman yung Saglit lang din, nagsimula na nakikita ko sa kanya. Ang yung klase. Ang gulu-gulo pa hangin kasi niya masyado eh. nga nun eh. Kasi yung mga teachers kung saan-saan "Psst.. may nakaupo ba nagpupunta. Nagsusulat lang dito?" tinuro niya yung upuan sila sa board, tapos aalis kung sa may gilid ko. saan. Yun na lang kasi yung Hindi kami sikat sa school. bakanteng upuan eh. Tinignan Hindi rin naman rejects. ko lang siya, tapos umiling ako.

kanina 'di ba? Partner na niya yung dude na maraming pimples." parang nandiri pa siya, "Anyway, ano na?" "Ewan ko." "Just say.. yes.. ok?!?" "SURE??" "Great." Dumaan nun si Terrence sa room namin na as usual, ganun na naman yung itsura. Iritado na naman. "Arwyn ano na? Kanina pa kami naghihintay ah!"Humarap sa akin si Arwyn nun. "Oo nga pala, Si Terrence. Terrence si--" "Shaylie." sabi niya lang ng mahina. Nagulat ako nun. Kilala niya ko? "Kilala mo ko?" Tinignan lang ako ni Terrence. "Shaylie Jimenez." tinuro niya yung ID ko. "Ooww.." ngumiti na lang ako pero pilit lang. Natawa si Arwyn nun. "Nagulat ako! Akala ko kilala mo talaga 'to.." tinuro niya ako ng natatawa-tawa pa, "I mean ito??" itinuro niya uli ako. Seryoso na si Terrence nun. Tinignan niya ako uli. "Teka, parang kilala kita. Parang nakita na kita.. once or twice.. saan nga ba?"

"Hindi ba ikaw yung babaeng kumakanta sa simbahan???" si Terrence nga, hindi maipagkakaila.

Seryoso na yung usapan. Ito namang si Arwyn eh sumingit na naman. "Eh bakit ba kailangang kilala pa itong si Jimenez?" "Tumigil ka muna diyan.." sabi ni Tjay ng mabilis, "Ang sama mo naman hindi mo maalala yung bestfriend ko?" Nanlaki yung mata ni Terrence sa akin. Tinignan niya lang ako tapos bigla niya akong tinuro.. "Ito bestfriend mo? Kailan pa?" "Since like... " nag-isip naman si Tjay, "Basta matagal na. Hindi ko na matandaan." Hinila na ako ni Tjay nun. Nagkunwaring inis siya sa Kuya niya. Nagpunta na kami nun sa cafeteria para kumain. Ayun panay ang kwento niya na nakakaasar daw yun at siya na daw ang nagsosorry sa Kuya niya dahil napaka-rude daw. Then afterwards panay ang sabi niya na ang gwapo daw ni Arwyn. Ako naman sinabi ko na lang na hindi siya dapat magka-crush doon dahil ang sama naman ng ugali.

"Anong gagawin ko dito?" tinanong ko naman kasi pinahawak niya eh. Bigla ba naman akong tinalikuran. "Paypayan mo ako, dito.." tapos tinuro niya yung likod niya. Binagsak ko nga yung notebook niya sa desk niya. Aba sinuswerte naman siya. Pareparehas lang kaming naiinitan dito ah. Saka hindi naman ako katulong niya para paypayan ko pa. Isa pa kapag pinaypayan ko siya, paano ako magsusulat ng requirements? "Alam mo Jimenez, akala ko pa naman mabait ka. May pa church-church ka pang nalalaman eh hindi ka naman pala marunong tumulong sa kapwa mo?" Arrgghhh. Nakakairita naman 'to! "Marunong naman." tinaasan ko siya ng kilay ko, "So drop it. Bakit hindi ako ang paypayan mo para mabawasan naman ang kasalanan mo sa mundo." "Ano ka sinuswerte?" So yun, nagklase kami ng sobrang init. Mainit na nga, nakakabwisit pa yung katabi mo. Paano ka naman magiging peaceful niyan? Sana nga sa right side ko na lang naupo si Johnny eh, kaya lang sa side kasi siya ni Tjay naupo. Si Arwyn kasi sobrang hangin. Ayoko pa naman ng ganun. Kesyo ang gwapo daw niya, at ang swerte ko daw na katabi ko siya, na marami daw naiinggit sa akin.. ano namang pakialam ko dun?? Lumabas na kami ni Tjay nun dahil tanghalian na. Hindi pa kami nakakaalis ng school, tumawag si Papa sa phone ko at sinabi na wala daw sila sa bahay dahil sasamahan daw niya si Mama sa doctor. Regular na kasi nagpapacheck si Mama. Kaya ayun, sabi niya kay Tjay na ako sumabay na kumain. Pagdaan namin sa Bulletin Boards, nakita na namin na pwede na daw mag sign up sa Sports. Para daw maaga yung practice ng mga members. Kasi nga by mid-October, may mga district games na naman. May isang babae naman na lumapit kay Tjay tapos may inabot na letter. Natuwa nga yung bruha eh. "Uuy.. may love letter ako?" excited na excited pa siyang buksan. Ako naman na-curious. Aba, may admirer effect na pala ang bestfriend ko. Rejects kasi kami pagdating sa ganyan. Kaya yung mga ganito, bago sa

***3*** I can't believe this dude. Hindi niya talaga ako kilala. Sabagay, hindi pa naman talaga kami nag-uusap niyan kaya hindi ko naman siya masisisi. Madalas kapag nasa bahay ako nila Tjay, wala siya. O kung nandun man siya, nasa kwarto lang siya at hindi lumalabas. So I'm just.. Shaylie. The church girl. Tumawa na lang ako ng pilit. "Oo nga, ako yun." Bigla na lang may dumating kaya sabay-sabay kaming tumingin na tatlo. Nagulat nga ako kasi napahawak ako sa dibdib ko eh.

"Ewan ko nga bakit "Ano ba naman ito kanina pa ko magkabarkada sila eh. Sikat si nakatayo doon!" tinuro niya Arwyn, kuya ko hindi naman. yung railings papunta sa Pero matalino naman si Kuya, cafeteria namin. si Arwyn.. uhmm.. hindi masyado." "Sorry kasi ano eh.." tinuro ko yung dalawa kaya lang parang Na-choke ako sa sinabi niya. Si hindi ko maisip yung sasabihin Terrence matalino? Kailan pa? ko.. Eh panay line of '7' nga ang grades nun eh. Well.. hindi nga "Hi Arwyn!" kumaway naman nawawalan. yung bruha. "Wag ka ngang maarte diyan!" sabi naman kaagad ni Terrence nung makita niya si Tjay. Si Tjay naman, halata mong nagulat na nandun pala yung Kuya niya. Dinaan lang niya sa ngiti eh. "Oh Kuya nandiyan ka pala!" tumingin siya sa akin, "Nga pala, naalala mo si Shay?" "Teka, akala ko ba eh slacker yang Kuya mo at sinabi mo nga na may line of '7' sa card di ba?" "Nag-exaggerate lang ako nun. Slacker tawag ko sa kanya kasi hindi naman nagtatry di tulad ko. Pero hindi pa naman siya nagkaka-palakol." ngumuya pa siya ng chips niya, "Gusto nga ni Mama mag-apply si Kuya ng scholarship for college eh." "Oh eh bakit naman hindi?" "Paano yung magaapply ang may ayaw. Ewan ko ba dun!" Oh well, I guess hindi na mystery sa akin na magkapatid sila. Bumalik na kami sa room nun. May dalawa pa kaming klase. Habang nagtatanghali, lalong umiinit sa room. Pakiramdam ko nga magkakaheat stroke ako eh. Ito namang katabi ko na mayabang, pawis na pawis na. Inalis na nga niya yung polo niya kaya naka t-shirt na lang siya ng puti. Saglit lang eh inabot niya sa akin yung notebook niya.

Sa bahay niyo? Like everyday? Tapos hindi mo ko kilala? Tapos sa bahay ko? Nung nagpunta ka kahit isang beses lang? Saka "Oo. Kakakilala lang namin." ano... yung kapatid mo.. "Engot ka ba. Matagal mo na bestfriend ko lang naman. siyang kilala eh." Kahit ako hindi ko rin alam kung saan mo ko nakita eh.... "Si Tja--" "Tama." ngumiti siya nun, "Nakita na nga kita before. Kilala kita." "Talaga?" "Oo." humawak siya sa balikat ni Arwyn nun...

"Kilala ko siya sa mukha, hindi sa pangalan. Siya nga yung kumakanta sa simbahan.." tapos nagkunutnoo siya, "At ikaw rin yung nagvo-volunteer minsan sa charity work ng siimbahan di ba?" "Uhmmm.. oo.." "Teka nga teka nga.." parang nainis naman si Tjay nun, "Ibig mong sabihin besides sa kumakanta siya sa simbahan at nagvovolunteer siya, hindi mo siya kilala?"

amin. Kaya lang nakita ko na nag-iba yung expression ng mukha ni Tjay. Bigla na lang niyang nilukot. Pupunitin na sana niya kaya lang inagaw ko. Gusto ko kasing mabasa. "Akin na nga! Akin na!" inagaw ko naman. Then binasa ko yung nakasaulat... Ate, Ano po bang number at email address ni Terrence? Halata mong disappointed si Tjay eh. "Akala ko pa naman may nagpapabigay na nun.." tapos natawa siya pero nakasimangot pa rin, "Akala naman nila ibibigay ko yung number niya at email!" Ito namang si Terrence na palabas na rin ng school para sa lunch, narinig yung last lines ni Tjay.. "Number nino?" "Number mo raw.." sabi ni Tjay. Tumingin siya sa akin nun. Yung tingin na para bang, "Bakit mo naman tinatanong?" Nung una hindi ko pa maintindihan, kaya sinabi ko na lang eh... "Oi hindi ako ah! Yung babaeng nagpapatanong!" isa pa ito eh.. may pagka-Arwyn din paminsan-minsan. "Tara na nga!" niyaya na niya kami umalis. Hindi naman sumasabay umuwi sa amin si Terrence. Actually, ako pala yung hindi sumasabay. Pero I doubt na sabay din umuwi yung magkapatid kahit before. "Terrence, 'di ka ba sasali sa Sports?" "Nang-aasar ka ba? Gusto mong masaktan?" nagulat ako sa sagot niya, "Syempre hindi. Mga tanong mo ah!" "May asthma nga yan. Kaya hindi pwede.." sabi ni Tjay. "Sorry nakalimutan ko." "Frustrated lang yan, hindi kasi makasali ng Sports." "Hindi ako frustrated! Nakakaasar na kayo ah!"

kasabay na namin siyang umuwi eh. Tapos konting pangaasar lang pikon na??? Sinabi ni Tjay na hayaan na lang namin. Siraulo lang daw talaga yung kapatid niya. Pinanood na lang naming maglakad. Mukhang haragan eh. Parang dumaan sa harap mo matatakot ka na eh. Nung nasa gate na siya, bigla na lang siyang huminto tapos lumingon sa amin. Ito namang kapatid, mapang-asar pa lalo. "Akala ko ba aalis ka na?" Hindi niya pinansin si Tjay. Ako naman eh inaayos ko yung zipper ng bag ko dahil bukas pala. Kaya lang narinig kong may sinabi siya... "Hoy Bible girl!" Teka ako ba yun? Hindi ako lumingon kaagad, kasi baka hindi naman ako. Tapos nung inangat ko yung ulo ko, nakita ko na nakatingin siya sa akin. "Ako ba?" tinuro ko yuung sarili ko. "Alangan namang si Tjay? Tingin mo Bible girl yan? Malamang ikaw!" napakasarcastic talaga ng pagkakasabi niya, "Yung kaibigan ko may pinapatanong..." "Ano ba yun?" Tumingin lang siya ng seryoso nun. Tapos nakita ko na parang natatawa siya na 'di mo maintindihan. "Teka nga bago ko tanungin..." parang nag-isip pa siya, "You seem like the nerdy type.." inilipat niya yung bag niya sa kabilang balikat niya, "May nagyaya na ba sa iyo ng date? Ever?" Sasagot na sana ako ng "Wala eh. Wala namang nasa tamang pag-iisip na magyaya..." kaya lang humawak si Tjay sa braso ko. "Syempre naman! Pero hindi siya katulad niyo eh! Mga takot nga kayo eh... kasi gusto niyo yung kilala niyo lang! Siya kasi masyadong adventurous kaya kahit na-meet niya online o sa text nakikipag-eyeball and date siya. Hindi lang siya nakikipagdate sa mga kakilala lang niya! Kaya chupi na Kuya layas!" Napatingin ako kay Tjay nun. Saan galing yun?

ako! Di ba Shay?"siniko naman niya ako. "Ooh.. oo naman. Ayoko magisa eh." "May nagtitiyaga sa inyo??" Tumakbo si Tjay nun tapos ako eh sumunod na lang. Kaharap na niya yung Kuya niya. "Adventurous nga kami eh." nagyabang naman si Tjay, "Pustahan pa tayo!" sabi niya ng pabiro. "Sure." tapos nakikipagkamay na si Terrence nun, "Tig-500 kayong dalawa kung nakakuha kayo ng date by Saturday. Sama kami ni Arwyn. Dala na lang kami ng kasama namin. Kapag hindi, babayaran niyo kami ni Arwyn." Sineryoso niya yung pustahan??? "Sige ba! Feeling mo Kuya ah! Yabang mo hikain ka naman!" Naasar lalo si Terrence nun kaya umalis na. Ako naman eh hinintay ko lang na makalayo si Terrence. Si Tjay nun eh humarap sa akin at humawak pa sa braso ko. "Ano bang pinagsasasabi mo? Papansin ka rin eh.." "Oh my God.. limang-daan yun!" tapos napaisip siya, "Well one thousand kasi kasali ka." "Ikaw lang! Ikaw may pakana nun!" "Eh nakakabwisit eh. Ang yabang masyado..." tapos huminto siya saglit, "Seriously Shay..." ***4*** May benefit din kapag may bestfriend ka. Pero may mga times na perwisyo rin. Katulad ngayon, tama bang isali ako sa kalokohan niya? Hindi naman ako naghahanap ng date eh. At lalung-lalo na wala ring balak maghanap. Kumain kami sa bahay nila. Then pumasok kami ng hapon at naki-deal na naman ako kay Arwyn. Mukhang bagong ligo nga si Arwyn nun dahil ang bango-bango niya at iba na yung suot niyang t-shirt. Puti pa rin, pero may print na. Kahit na nakakabwisit din naman yang si Arwyn, alam pa rin naman niya ang proper hygiene. Nung uwian ng first day of school, tumambay sa bahay ko si Tjay. Ayaw daw niya munang umuwi at baka makita pa daw ng Kuya niya nagkakaroon daw siya ng mental breakdown. Nung tinanong ko kung anong mental breakdown, ito ba naman ang isinagot sa akin... "Shay.." parang malungkot na di mo maintindihan yung boses niya, "Alam mo desperate na talaga ako magka-date. Hindi lang naman ito dahil sa pera eh. 3rd year high school na tayo pero wala tayong experience sa ganyan. Ano tayo napapag-iwanan???" Tinignan ko siya na para bang tinubuan siya ng isa pang ulo. Tama ba yung naririnig ko? Si Tjay ba talaga ito? Yung valedictorian namin? "Desperate? Talaga bang narinig ko yung saling 'desperate' at 'date' na ginamit mo sa isang sentence?" "Ano ka ba.. seryoso ako.." tapos nakita ko na seryosong-seryoso si Tjay, "Nalulungkot lang ako. Kasi tignan mo, compared kinaStef, kay Maya, Jill.. ano tayo? Sila kaliwa't kana may nanliligaw. Tapos minsan kapag nagkakaroon ng usapang pambabae sa school, naririnig kong problema nila lovelife." "Mabuti nga wala tayong pinoproblema na ganun eh.." sagot ko naman sa kanya tapos humiga ako sa kama ko.

"Saan ba makakahanap ng date??" uhmmm.. sa kalendaryo?

"Really.. e di ikaw na lang pala napapag-iwanan Tjay. No "Sungit nito! Asar-talo ka lang." boyfriend. No suitors. No experience on anything. Sobrang pikon talaga si Kawawa ka naman pala." Terrence kasi bigla na lang hinawakan yung bag niya ng "Sino namang maysabi sa iyo mahigpit tapos iniwan kaming Kuya na wala? Excuse me! dalawa doon. Dapat nga Kapag umaalis si Shay, kasama

"Yun na nga eh, wala tayong heart problems kasi hindi naman tayo nagkalovelife." then humiga siya kasabay ako.. "We're such losers." Natawa ako nun. Hinampas ko yung unan sa mukha niya kaya lang inalis niya uli. Tumatawa na siya nun. "Ilang taon mong pinag-aralan yang english na yan?" gusto ko lang patawanin si Tjay kapag nagiging super seryoso siya. Hindi kasi ako sanay eh. Sa totoo lang, may point din si Tjay. Siguro nga may gift kami na "brains" sa school. Siguro nga sumobra kami sa brains, pero masyado naman kaming walang alam pagdating sa whole "Dating" thing. Wala kasing nanligaw sa amin, at tiyak wala ring magbabalak. I mean, may mga nagkacrush sa amin, pero crush yun. Ewan ko ba bakit napakabig deal. Nung sumunod na araw, maaga ako ng pumasok sa room. Malamig-lamig pa nun hindi katulad kapag tanghalian talaga. Nakaupo na ako nun sa upuan ko at yung ibang classmates namin eh binati na ako ng 'good morning'. Hindi naman nagtagal, dumami na kami. Wala kaming alarm sa school hindi katulad ng ibang schools na alarm lang, alam mong time na. Kami bell. Kung hindi man mag-bell, basta pumasok yung teacher, yun na yung sinasabing time. Anyway, pumasok naman na si Arwyn nun. This time, hindi naman siya late. Wala pa kasi yung teacher nun. Dami ngang girls sa class namin na bumati sa kanya, tapos ngumiti lang siya. Yung pwede nang closeup smile. Sinimangutan ko nga eh. Kaya lang tumingin doon sa direksiyon ko. Sabagay titingin nga yun dito, dahil katabi ko nga yung upuan niya. Kaya lang imbis na dumeretso ng upo, tumayo ba naman sa harap ko, at nilagay niya yung kamay doon sa notebook ko kaya natatakpan yung sinusulat ko. Tumingala naman ako... "Ano na namang problema mo Velasco?!?" Velasco ang last name ni Arwyn. "Good morning to you too!" sagot naman niya sa akin. Hindi ko naman siya binati. Ang lakas din mang-asar nito eh. "Alisin mo nga yung kamay mo at nagsusulat ako.." inaalis ko yung kamay niya kaya lang ang bigat eh, kaya wala ring nangyari. Nalukot tuloy yung page na sinusulatan ko. "Hoy

ano ba!" "Ano na naman yung naririnig ko kay Terrence?" ang lakas ng boses niya kaya yung iba nakatingin sa kanya,"May date ka sa Saturday?" "Pwede ba huwag mo kong guluhin nakakainis ka naman eh.." sa totoo lang, ayoko naman talagang sagutin yung tanong niya.

kayabangan." tapos sinara ko ng malakas yung notebook ko. "Kailangan mo ng anger management." "Malamang!" sabi ko tapos tinalikuran ko na siya.

"Shut up sis. Hindi ako nagsasalita ng retarded tulad mo." tumingin siya sa akin, "Anong bago Bible girl? May nagtiyaga na sa inyo sa date?" Si Tjay na naman ang sumagot para sa akin. "Ihanda niyo na yung one thousand dahil matatalo kayo. Alis na nga Kuya sinisira mo yung araw ko eh.."tinulak niya si Terrence nun. "Hindi ka ba uuwi?" nagtanong siya, pero this time, mahinahon na totoong, pang-Kuya talaga. "Saan ka kakain?" "Sabay na kami. Diyan siguro sa cafeteria. Bahala na. Huwag mo kaming problemahin. Maghanap ka na lang ng mauutangan ng limang-daan." Tumawa lang si Terrence nun. "Sige. Uwi lang ako. Gutom na ko eh." Nag-bye kami ni Tjay nun. Ewan ko kung anong pinagsasasabi niya na sa cafeteria daw kakain. Ang alam ko nga sa bahay ako kakain, pero ngayon parang iba na yung plano. Mukhang merong nasa isip si Tjay eh. "So.. anong plano mo?" Sabi ko nga ako eh.. "Anong plano??" "Saan tayo hahanap ng date?" hindi na nagbibiro si Tjay, "Siguro naman may idea ka 'di ba?" "Eh kung.. manghula tayo ng number na itetext. Tapos kung may sasagot, tanungin lang natin kung teenager or whatever.." "Pangit na idea yun. Paano kung taga ibang lugar o mukhang halimaw yun? What if hindi na teenager?" tapos nagisip din siya, "Paano kung magtanong na lang tayo ng schoolmate natin? Hindi naman siguro lahat dito kilala nila Kuya 'di ba?"

Hindi ko na siya kinausap all morning. Siya naman kinakausap pa ako, pero nanghiram na naman siya ng bagong pen. Yung una nga Ayokong magyabang dahil hindi hindi na niya isinoli tapos naman totoo. At ayoko ring ngayon nanghihiram na naman. magyabang, dahil wala naman Nakakaawa naman eh at baka talaga. Naku Tjay, sasamain ka ma-zero pa doon sa "what do talaga sa akin! you expect from me" quiz, pinahiram ko na naman. "Tapos nakikipag-date ka ng mga hindi mo na-meet? Hindi Nung nag-lunch na kasi kami, ba nakakatakot naman yun?" hinila ko na si Tjay nun. For the first time, nasa side ako ng isa "Bakit naman nakakatakot? I sa mga walang kwentang idea mean, kung alam mo namang ni Tjay. teenager.. 'di ba?" "Tjay.." nagulat siya kasi hinila "Paano mo nga malalaman ko siya sa braso niya, "Nasa kung online? O kung text?" side mo na ako." "Well.. ang sinasabi namin.. hindi namin kilala na friends ng mga friends namin na nakakausap namin sa chat or text." Hay, iba nga naman nagagawa kapag in-need ka, nakakapagsinungaling ka. Sorry po God!! Kailangan ko lang talaga... Tumingin ako sa kanya ng suspicious... "Teka nga, bakit ba ang laki ng problema mo? Kung masamang tao man yun, eh ano naman sa iyo? Hindi naman ikaw yung makikipag-date." "I'm just saying!" sabi niya tapos naupo doon sa upuan niya, "Kasi kung date lang ang hanap mo, I mean kung experience lang naman, I can give you that.." nagyayabang na naman siya, "Marami na akong naka-date." "Like.. who cares?" sabi ko na lang. Generally, I'm not a sarcastic person. Pero pagdating kay Arwyn, hindi ko maiwasan eh. Kasi parang hindi ko kayang mag keep up sa kanya. Yung mga remarks niya kasi, puro sarili lang niya. Hobby na niya siguro. Hindi kaya siya nagsasawa? "Ang suplada mo alam mo yun?" sinabi niya sa akin, "Oh well, alam ko naman na wala kang date eh." That's it. Naubos talaga yung pasensiya ko. "At sino namang maysabi sa iyo na wala? Alam mo parehas kayo ni Terrence eh. Mga stuck-up kayo. You feel like.. "you're all that"." sabi ko kaagad ng mabilis, "Kung si Terrence sobrang sungit, sobra ka naman ng "Ano?" hindi pa niya alam yung sinasabi ko. "Yung.. yung maghanap ng date thingy.." Parang nag light-up yung mukha niya. Alam niya kasi na hindi ako favor sa idea na yun, pero ngayon parang nagbago ang ihip ng hangin. May miracle pa nga sa mundo. "Oo. Binibwisit kasi ako ni Arwyn kanina. Pinalalabas niya na kung experience lang din naman ang gusto ko, pwede na akong makipagdate sa kanya. Alam mo yun, parang sinasabi niya na pwede na akong pagtiyagaan." "Sana pumayag ka! Si Arwyn yun!" "Hello? Hindi naman ako ganun kababa nun. Kailangan natin iprove diyan na mali sila. Hindi dahil sikat sila.. o matalino.. or mabilis sa girls.. hindi ibig sabihin na kaya na nila tayong ganunin no.." sumimangot talaga ako,"Nakakainis kasi eh." "Oh easy lang magkaheart attack ka.."

"Nakakahiya yun no! Tayu-tayo nga lang kadalasan Magre-react na sana ako sa ninenerbiyos na tayo kapag comment ni Tjay kaya lang may may guys eh. Saka kaya mo nauna eh. ba?" "Teka, sinong may heart problems?!?" seryoso nun si Terrence. Ito naman, biglabigla na lang sisingit sa usapan ng may usapan. Tumingin naman si Tjay. "Wala. OA ka Kuya ah. Seryoso ka kasi sa buhay kaya yung joke na 'heart attack' eh ibig sabihin nun, 'easy ka lang.' Hindi yun literal." "Hindi no. Akala ko ikaw magsasabi eh." "Anong sasabihin natin? Hello pwede ba ikaw ang maging date namin?" Nag-isip kami nun. May idea pa nga si Tjay na may vandalize doon sa playground ng.. Need a date? Guys ages 14-18. Text 0921*******

Kaya lang hindi ako pumayag. Kasi kahit papaano, volunteer pa rin ako ng simbahan. At against sa will ko yung pagvavandalize. Then kung anu-anong idea yung pumasok sa isip namin. We came up with two. Yung talagang reasonable at hindi naman nakakahiya.

nun kasi wala na kaming time na kumain pa sa kakadaldal namin. Napagkasunduan namin na sa gabi na lang kami mag log on sa site ng alas-7. Basta daw susubukan niyang maghanap, at ako din eh susubukan ko maghanap.

Anyway, may nakachat ako na dude. Nag-PM sa akin eh. ragna09: hello po. asl? daisies_23: 15 f. kaw? ragna09: 13 m. anong year mo na? daisies_23: 3rd year. ikaw freshman ka pa lang no?

pero machine yung may nagtytype ng rules. Malay ko ba hindi naman na ako webmaster. daisies_23: Ei kuya, pwede po bang pakiban yung may username na Paul? Kasi po hacker yata eh. darkcrazy_vampire: lol. daisies_23: Paul: bakit ko naman ibaban yung sarili ko? Nakita ko yung name na darkcrazy_vampire na lumabas sa isang IM box, then nagchange to Paul. daisies_23: Ikaw yung admin? Paul: yeah. I can change my username whenever I want to. daisies_23: ano namang deal doon sa pagyayaya ko kay ragna? Bakit ba nakikisingit ka? Paul: wala lang. nakikita ko kasi lahat ng messages sa archive. natawa lang ako sa inyo. pati ba naman first year.. shay right? daisies_23: alam mo, nakakainis pala yung admin dito. Paul: may messenger ka? daisies_23: meron. Paul: naka-on ka? anong email mo? Binigay ko naman yung email ko sa kanya. Tapos saglit lang, nakita ko na may nag-add sa akin. Paul: may mic ka and headset? daisies_23: meron. bakit ba? Paul: basta tignan mo na lang. Nakita ko na ginamit niya yung call option. Nakinig naman ako doon sa boses. Tapos narinig ko nag-hello siya. Lalaki nga yung webmaster ng site ng school. "Hello?" "Anong last name mo?" "Bakit ko naman ibibigay sa iyo?" "Never mind. Makikita ko nga pala sa site. Sa registration mo." tapos ewan ko, narinig ko nag-click siya,"Shaylie Jimenez. Junior." "Oo bakit naman?" "Eh bakit naghahanap ka ng date sa site ko?" "Eh ano naman sa iyo? Wala naman sa rules yun di ba? Na bawal?" totoo lang, wala talaga. "Wala naman. Natatawa lang ako." Nakita ko na nag-invite siya para i-view ko yung cam niya. Ako naman ewan ko kung bakit gusto niyang makita ko siya, so

Siguro nga masyado occupied yung utak ko kasi wala akong naintindihan sa lessons namin. Ayun ang tagal mag-reply... Una, pupunta kami doon sa Sa pagyayabang nga ni Arwyn school website at nung hapon, hindi ko na ragna09: opo ate. bago pa lang makikipagchat. At least doon napansin. Iba talaga pala kapag sa school. hindi personal, okay lang na may pinoproblema ka. magsabi. Thousands din ang Ako naman, kahit na 13 ito, population ng school, kaya Nag goodluck kami ni Tjay sa pwede naman na siguro di ba? okay lang magyaya ng date. isa't isa para mamaya. Sabi ko I mean, date lang naman? nga bakit kailangan pa naming Actually may school website maghanap kung yung pinsan daisies_23: anyway, may mga kami, pero hindi naman yun naman niya ang maghahanap guy friends ka naman di ba? authorize ng school. Actually, I para sa amin. Sabi niya, ragna09: meron naman. doubt na may teacher na kailangan daw may reserve daisies_23: ano name mo? nakakaalam nun. Sa students kami in case na ragna09: Rap. lang sikat yun. Ewan ko nga magkaproblema. Saka hindi daisies_23: oh rap.. I'm Shay. paano kumalat, pero ang hatak daw sigurado yung sa pinsan libre ka ba sa saturday? eh. May isang student kasi na niya dahil Friday yun, at ragna09: siguro po. bakit? administrator ng site na Saturday yung date. daisies_23: labas tayo. sama gumawa nun. Pero hindi naman mo friend mo. niya sinasabi yung name niya.. So here's the thing.. umuwi ako ragna09: para saan po? so yun.. alam lang namin nun sa bahay ng maaga. Wala username niya.. si pa naman kaming homework so Geezz... kaya minsan ayaw ko darkcrazy_vampire. Ni-hindi mo pahiga-higa lang ako sa couch sa freshman eh. Daming nga alam kung anong year namin. Tapos si Mama ang tanong. niya, o anong age niya. Basta daming hinihinging soup.. ewan alam namin, siya yung nagko kung pinaglilihian niya na Sasagot na sana ako doon kay create. Chat at forum doon. yun kasi yun lagi ang hinihingi. Rap, kaya lang may nag-PM sa Usually about school stuff and At ayaw daw niyang maamoy akin. Natabunan yung IM box ni chismis. May chismis nga hindi yung pabango ko, nasusuka Rap. mo naman kilala lahat, so daw siya. Eh samantalang siya what's the point? yung bumili nun dati dahil ang Paul: enjoy ba? bango daw. So yung second na idea namin Istorbo naman itong Paul na eh itext yung pinsan nila Tjay Geez.. being pregnant is so ito. na taga ibang school tapos complicated. ihanap kami ng date doon. I daisies_23: yeah. bakit naman? guess mas decent pa nga yung Nanood lang ako ng TV. May Paul: wala lang. tanong idea na yun kaysa doon sa una. mga palabas nga na horror lang. kita ko kasi hindi ka na Pero sabi ni Tjay, ang alam ng kaya lang hindi ko nilagay. nagtytype sa mainboard di kuya niya eh total stranger daw Baka kasi makaapekto sa Mama katulad kanina. May ka-chat ang dinadate ko, so bakit hindi ko eh. Safety first na para sa ka na? ko na daw pinangatawanan. magiging kapatid ko. Alam ko daisies_23: meron naman na. Una naming ginawa yung overprotective na ako, pero Paul: sino si ragna09? number 2, tinawagan niya kasi ganun talaga. yung pinsan niya. Nainis ako nun. Paano niya Nung quarter to seven na, nalaman? "Oo. Talaga? Thanks ha! I owe nainip ako kaya umakyat ako you a lot!" nakangiti nun si sa kwarto ko nag-online na ako daisies_23: Teka, paano mo Tjay. sa website ng school. Ang nalaman? username ko eh daisies_23. Paul: magaling ako eh. Alam I guess success 'di ba? Ang corny nga daw sabi ni Tjay ko lahat dito. eh, pero hayaan mo na. Kaysa daisies_23: whatever. yung "Anong sabi? May date na daw naman magpalit pa ako. admin lang may alam lahat tayo?" dito. Eh sino ba si admin? si Nagsign in ako doon sa java darkcrazy_vampire. "Tangek wala pa. Pero baka chatroom ng site. Ang konti ng Paul: eh sa alam ko nga eh. meron. Sabi niya sasabihin daw tao. 8 lang kami. So yun nagNiyaya mo nga sa sabado 'di niya sa friends niya doon. Ichat ako doon sa mainboard. ba? Tinanong mo pa anong meet daw natin sa Friday sa pangalan? At ano ba yung sa Wimpy's. 2 ng hapon. Eh ayun, daisies_23: hi po sa lahat! iyo? Shay? para daw magkakilanlan. Okay Then panay flooding ng number daisies_23: teka, siguro sinabi na rin yun 'di ba?" nila. Na i-add daw sila sa mga sa iyo nung ragna na yun no? friends community. Pahingi daw Paul: hindi ko nga siya "Sounds good to me. Eh bakit testimonial, comment.. basta kilala. hindi na lang kasi pumayag 'di panay ganun. daisies_23: eh paano mo ba?" nalaman? hacker ka ba! papaHaay ang boring naman dito. ban kita kay "Ikaw ba kapag may nagsabi na darkcrazy_vampire. iseset-up ka sa date at hindi Then nagsign-in si Paul: okay. be my guest. mo kilala papayag ka ba?" darkcrazy_vampire. Sabi lang niya eh, "Flooding is strictly Ayun, feeling stupid, sinubukan "Hindi." prohibited in this chatroom." kong i-pm si darkcrazy_vampire. Sikat kasi "So huwag ka na mag-reklamo Tuwing may nagflooding, yun sa site yun, so malamang diyan!" lagi ang tinatype niya. I wonder suplado yun. O baka hindi kung tinatype ba niya yun, o nagrereply. O baka naman Kumain lang kami ng burger machine na instant. online lang siya nakalagay,

ini-accept ko. Ang tagal nga ng response eh. Siguro dahil dial-up yung connection ko. Pero sumunod na lang na alam ko, nagkaroon na ng connection... nahulog ako doon sa upuan ko. Ngumiti siya ng nakakaloko. "Sup Shay?" "Terrence? Ikaw yung admin ng site?" Delayed yung actions niya sa cam, doon sa boses niya. "I guess you can call me that. I can't believe wala ka pa ring date. Sabi ko na nga ba nagsisinungaling lang si Tjay eh." tapos tumawa talaga siya ng nakakaasar.. "Uhmmm.. ehh.. ano eh.." Geezz....

Oh well, baka nga genius siya hindi ko lang alam dahil hindi ko naman siya classmate. But anyway... "Nakakainis yung buhok ko.." tapos nakita ko na humawak siya sa buhok niya, delayed pa rin, "Teka lang ah."

ang sabi na tuloy daw ang modus operandi namin, pero naisip ko na nababasa nga ni Terrence yung mga messages kaya sinabi ko na sa messenger na lang kami mag-usap.

Talk about worse than public humiliation!

Hindi ko sinabi sa kanya na si Terrence yung admin. Takot ko lang na ikalat niya na ***5*** naghahanap ako ng date doon. Tumayo siya at kitang-kita mo Sabi ko lang na nahihiya ako at Sobrang hiya na talaga ako na may kinuha siyang hindi ko talaga kaya na nun. As in pakiramdam ko sana nakasabit doon sa pintuan niya maghanap ng date na kaeh bumuka na lang yung lupa na ball cap. Tapos naupo siya school namin, kaya sabi niya at isama na akong lamunin harap uli ng PC at naka-cap na ang arte ko raw at pumayag din doon at huwag na akong siya. Pabaliktad nga lang. White naman. Sabi niya ipagdasal na lumabas uli. Akalain mo yun, sa and Blue yung kulay ng cap lang daw namin na pumayag dami-rami naman ng niya. Ang cute nga tignan eh. yung mga nahanap ng pinsan makakahuli sa akin, si Terrence Parang ang neat niyang tignan. niya, dahil kung hindi eh pa! Kapag minamalas ka nga maghanap na daw kaming naman! Hindi naman pangit yung buhok dalawa ng tig-500. niya. Siguro may standards At ito pa, malay ko ba na siya lang talaga ang mga lalaki. Kinabukasan nung nasa school yung admin ng site! Seriously, Parang babae, medyo conscious na kami, nag-check na si Tjay hindi ko inaasahan. Ni-hindi ko din paminsan-minsan. doon sa pinsan niya tungkol nga alam na mahilig siya sa doon sa kaibigan niya na "date" web desgning eh. Ewan ko ba, "Aminin niyo na kasi ni Tjay na daw namin. Ayun, sabi ng marami kasi akong 'di alam sa hindi kayo mga pang-date na pinsan niya tuloy pa rin daw at Kuya ni Tjay. Kaya yung mga type." magkikita nga daw sa Friday. bagay na ganyan, wala akong Wednesday pa lang nun, pero idea. "Bakit ba napakabig deal kung pakiramdam ko nauubusan na nagda-date kami or what? Kasi kami ng oras. Kung hindi ko alam, siguro si feeling ko ang laki ng problema Tjay din. I mean hello? Wala rin mo sa bagay na yun." Try-outs na ng basketball at siyang nabanggit na yung Kuya soccer nun. Lahat ng barkada niya ang admin. Kasi kung "I'm doing you gals a favor. I'm ni Terrence nun eh nagtry-out meron, hindi naman siya saying, kailangan niyo ng social sa basketball. Siya nga lang papayag na maghanap kami life. Not just books." ang nakatayo doon sa gilid ng doon 'di ba? gym eh. Kung minsan di ko "May social life naman kami eh. alam kung maawa ba ako sa "Err.. ano kasi..." sabi ko at Hindi lang kayo naniniwala. kanya or what. Kung wala parang wala na akong maisip Naku kapag nagpakita talaga siguro siyang asthma, siguro na isagot sa tanong kami sa sabado kasama yung nag try-out na siya. Ang hirap niya, "Naghahanap lang ako ng dates namin, mapapahiya din kapag may ganun. Mabuti date para sa susunod pang talaga kayo ni Arwyn.." sa na lang ako eh wala. linggo. Alam mo naman, may totoo lang kabado talaga ako, date na kami this saturday. And pero feel ko lang sabihin yun Nung gym namin ng thursday after that, kailangan namin ni kasi parang nakakagaan sa ng hapon, nag-battery test Tjay ng bago..." ano ba yan, pakiramdam. kami. Ang nakakainis, inuna sa saan na naman galing yun? amin yung Mile Run. Ayaw na "Bahala kayo." natatawa pa ayaw ko ng mga takbuhan, "Really?!?" narinig ko yung siya nun. dahil super duper napapagod boses niya na parang hindi ako. Alam ko na iyon ang naniniwala, "As far as I know "Teka nga pala, bakit Paul yung purpose nun, pero ayoko lang ang sabi mo 'this' saturday, not name mo doon sa talaga ng takbuhan. Si Arwyn the next next one." site?" napaisip din naman naman, parang excited pa nun. ako, "As in, nakuha mo kay Palibhasa kasi nasa Basketball "Sinabi ko ba yun? Typo lang Saint Paul?" Team, kaya feeling niya ang siguro." wow Shay, matinding galing-galing na niya. kasalanan na itong ginagawa "Hindi. Yun lang naunang mo, "Anyway, MR. ADMIN, pumasok sa isip ko." tapos Kami ni Tjay ang bakit wala yatang nababanggit niyang sinabi yun eh narinig ko pinakamabagal tumakbo nun. si Tjay na ikaw yung gumawa na lang, "Online na si Tjay." Actually ako lang pala, ng site ng school?" sumasabay lang si Tjay. Siya Tinignan ko yung mga online kasi pwedeng-pwede naman "Paano naman niyang doon sa site. Ayun nga, nakita akong iwan, kaya lang ayaw mababanggit eh hindi naman ko yung username ni Tjay. naman daw niya na ako daw niya alam?" sabagay may point Nandun na kasi yung, Punk_T. yung last at ako na lang yung naman siya, "Hindi ko naman maiwan sa track. Then sinabi sinabi kahit kanino eh. Ikaw pa Magtatype sana ako doon sa IM ko sa kanya na okay lang na lang nakakaalam. So oras na ni Terrence ng thanks, kaya iwan niya ako dahil nga baka may sabihan ka na ako yung lang black na yung cam niya. mahawa pa siya sa mababang admin, sasabihin ko sa lahat na Tapos sa IM box nakalagay nag minutes ko, kaya tumakbo na desperada kang maghanap ng sign-off na siya. Ang rude siya ng mabilis. date. Are we clear?" talaga nun. Hindi man lang nag-papaalam. In no time, ako na lang yung Blackmail ito! Ang sama ng tumatakbo mag-isa. At nakakaugali! Kaya lang ang masama, Nakita ko sa site na nandun pa dalawang lap pa lang ako. Apat ako yung talo. rin siya. I-PM ko sana, kaya pa naman yung kailangan. lang nagbago isip ko. Wala Super duper nakakahiya talaga. "Fine." ano namang maga-gain naman na akong sasabihin. ko kung sabihin ko 'di ba? Kung "Kaya mo yan tutuusin baka nga sumikat pa Si Tjay na ang sunod na nagJimenez!" sumisigaw pa nun si siya eh. Come on, ang gandamessage sa akin. Si Rap, wala Arwyn. Siya kasi ang unang ganda ng site ng school namin. na. As in hindi ko na nireplyan, natapos sa guys. Pero may at offline na rin naman na siya. kasabay siya sa girls, yung girl Baka nga isipin pa nila genius Then itong si Tjay eh panay na nasa track team na siya.

classmate na rin namin. Ni-Ayaw ko ngang tumingin sa direksiyon niya eh. Kasi alam ko ako na lang yung hinihintay. At nanonood lahat sa akin sa misery ko. Ano ba yan.. hindi talaga ako sporty. Dahil nga ako lang yung nandun, panay ang motivate sa akin nung gym teacher namin. Hawak niya yung stopwatch at panay ang sigaw niya ng konti na lang daw tapos na ako. Nung nakakalahati ko na yung second lap, humabol si Arwyn sa akin nun. "Bagal mo naman Jimenez.." sabi niya tapos nakiki-jog na siya sa akin, "Takbo ba yan o lakad?" "It's called.. jogging???" "You mean limping?" tinignan ko siya ng masama nun, ang yabang talaga. "Wala ka namang magagawa kung mabagal ako tumakbo eh." "Takbo tawag mo diyan?" tinuro niya yung paa ko, "Takbo eh ganito." Tumakbo siya ng mabilis. Ako naman eh dire-diretso lang sa pag-jog ko. Nakita ko na tumakbo siya ng isang lap, tapos huminto siya uli doon sa tabi ko. Nasa third lap na ako nun. Grabe, ang bilis niyang tumakbo. Naabutan pa niya ako.

niya. Ang bilis niyang tumakbo, kaya natakot ako na baka bigla na lang akong mabitawan. "AAAAAAAHHHHHHHHHHHHHH HHHHH! AAAAYYYOOOOKKKOOO NAAAA!" I swear, natanggal siguro yung tonsils ko, "AAAARRRRWWWWYYYNNN !!!" Ayoko naman pumalag ng pumalag. Baka kasi kapag lalo akong pumalag, lalo akong mabitawan. Pero hindi niya ako binaba. Yung teacher namin nun eh nagtatime pa rin pero hindi siya nakatingin sa amin. Nung tumatakbo siya nun, nahulog yung salamin ko. Sinabihan ko siya na huminto, kaya lang akala niya siguro huminto sa pagbuhat sa akin kaya hindi niya ginawa. GUsto ko siyang huminto, dahil kukunin ko sana yung salamin ko. Nung malapit na matapos yung lap, saka lang niya ako binaba para hindi kami makita nung teacher namin. Nahilo ako doon. Siguro dahil sa pagkakaalog. Nagulat nga yung teacher namin eh, sabi niya kanina lang nandun pa lang ako sa curve, ngayon tapos na ako. Tawa lang ng tawa yung mga classmates namin. Inasar pa nga kami eh. Ako dahil nahihilo, hindi ko na napansin. Pati si Tjay nun, nakikitawa. Pabalik na kami nun sa locker rooms, nung sinuntok ko sa braso si Arwyn.

babae. "Anong tawag dun?" sabi niya tapos super duper nakakabwisit talaga yung tono, "Hindi kasi tumitingin sa dinadaanan eh." Kapag nakakainis talaga yung araw mo, hindi nakakatulong kung may mang-aasar pa sa iyo eh. "Pasensya na ah! Sorry! Kasalanan ko!" sinabi ko kay Terrence ng super sarcastic. "Hindi mo kasi ginagamit yung mata mo!" tawa pa rin siya ng tawa nun. Lumapit sobrang ko yung ko yung ako sa kanya nun sa inis ko. Tapos kinuha kamay niya at nilapag salamin ko doon.

Tinawagan na ni Tjay yung pinsan niya uli. Friday.. the meeting day. Sabi ng pinsan niya, mauna na daw kami sa Wimpy's, at pupunta na daw sila doon. Mas malayo kasi yung school nila eh. Private kasi. Parang sa facilities, yun ang pinakamagandang school dito sa amin. Mahal nga lang tuition. Pero the best naman yung turo doon. Maraming mga matatalino din doon eh. Almost 2 na kami dumating doon. Dahil hindi pa kami kumakain ng lunch, umorder na kaming dalawa. Uhaw na uhaw na kami nun dahil sobrang init sa labas. Alam namin na dapat kaming maghintay doon sa imimeet namin para kasbay namin silang kumain, pero hindi na namin napigilan at kumain na kami. Aba gutom na kami ah! Ang dami naming inorder ni Tjay. Malalaking platter pa nga eh. Tapos sa dessert namin, may malaki akong ice cream with brownie. "Ang tagal naman nung mga yun, 2:15 na ah!" sabi ni Tjay pero kumakain pa rin siya, "Baka ma-late tayo. 2:30 may klase tayo eh." "Kaya nga. Grabe naman yung mga yun. To think na sila pa yung lalaki." Kailangan naming sumakay ng jeep kung babalik kami sa school. Kaya kailangan umalis kami dito ng before 2:30 para on time lang kami sa second period class namin ng hapon. Kaya lang nung naiinip na kami at tatawag na sana si Tjay, may isang lalaki at babae na lumapit sa amin. "TJAY!!!" Sumigaw siya kaya nasamid ako doon sa iniinom ko, "Long tiime no see!" Tumayo si Tjay nun at kumiss doon sa babae. "Rae.." sabi naman ni Tjay, "Bestfriend ko nga pala si Shay." tapos natawa siya nun, "Aba magka-rhyme pa name niyo ah!" Nag-hello naman sa akin yung Rae kaya tumayo ako at nakipag-kamay ako sa kanya. Nung tumayo nga ako, ako yung pinakamatangkad sa kanilang lahat. Feeling ko tuloy poste ako. "Oo nga pala si Carlo, friend ko." tinuro niya yung Carlo na dude. Nakipag-kamay yung Carlo sa amin. He looks okay. He looks decent actually. "San na yung isa??" tinanong naman ni Tjay. Tama nga, bakit isang dude

"OO nga eh, hindi ko ginagamit yung mata ko." then umalis na ako doon sa spot niya sa bench. "HOY! Bakit binibigay mo sa akin to??" "Hindi ko naman ginagamit mata ko di ba? Bakit magsasalamin pa??" Reading glasses lang naman yun. Hindi talaga malabo ang mata ko. Nahihirapan lang ako magbasa ng super liit na mga letters. Minsan nahihilo ako. Pero kahit wala pa naman yun pansamantala, I'm okay. It was one terrible day. Nung dumating yung Friday, malamig na yung ulo ko. Cheerful na uli ako eh. As if may ichi-cheer pa ang buhay ko. But you get the idea. I'm still the same old me, may mga bad day, merong good. Wala lang yung salamin ko, yun lang ang nagbago. Hindi man lang nag-sorry si Arwyn sa pagkakabasag niya sa salamin ko. Actually I doubt na magsosorry siya kasi hindi naman yata niya natandaan eh. Kasi panay ang kwento niya ng basketball, at walang nasingit na PE namin kahapon. Hindi bale, mura na lang ang reading glasses. Papabili na lang siguro ako ng bago. "Dahil wala na yung Captain last year, baka ako na yung maging MVP ngayon. Hindi ba?" "Hindi." sagot ko lang. Napakafeeling naman talaga ng taong ito. Parang kahapon lang sinabi ko ang yabang niya, nalimutan rin niya yata. "Ang sama talaga ng ugali nito oh." Tuwing Friday, may free period ang Junior at Seniors. At ang free period namin eh yung after lunch. 1:30-2:30. Kaya parang extended lunch hour yun.

"And that's what you call.. "Baliw ka talaga! Nakakabwisit athletic.." tinuro niya yung sarili naman eh!" niya at nakangiti pa siya ng nagyayabang. Nagbihis na kami nun. Tapos nag-Values Ed lang kami. Wala "You mean pathetic?" nga yung teacher namin eh. Actually, simula nung pumasok "Hindi ka talaga papatalo eh kami, hindi pa namin kilala no?" sabi niya sa akin kasi yung bagong teacher namin. napansin niya sumasagot talaga ako. Nagtaka naman si Tjay kung bakit wala yung salamin ko. "May nagsabi na ba sa iyo na Okay naman ako kung wala ang yabang mo? No akong salamin, hindi naman offense." humawak ako sa blurry yung paningin ko, pero balikat niya, "Honest lang." hindi ako sanay na wala. Dahil nga nakalimutan kong kunin, "Ouch!" humawak siya kunwari bumalik na lang ako sa field sa dibdib niya, "Ang sakit mo para hanapin. namang magsalita! Ikaw lang nagsabi sa akin niyan!" Ayun nakita ko naman kaagad kasi alam ko naman kung saan "Well, at least ngayon alam mo nahulog, kaya lang nung na." makita ko, basag na. Aarrgghhh! Bwisit talaga! Natawa rin ako sa itsura niya nun. Kasi umaarte eh. Kinuha ko na lang yung salamin Tumakbo naman ako nun kaya ko kahit na sira. Baka kasi naiwan siya kasi nga nagmapaayos pa or something. iinarte pa nga. Hindi pa naman Kasalanan ni Arwyn to eh. Asar ako nakakalayo nun eh.. naman talaga oh! "Tara na nga.. bilisan na natin!" Nung pabalik na ako sa room, nakabangga ko pa yung isang Nagulat na lang ako nung sophomore na babae. Inirapan humawak siya sa bewang ko pa nga ako eh. Tapos may tawa tapos binuhat ako. Kaya lang ng tawa doon sa gilid na akala ko bubuhatin lang ako, nakakita doon sa pero sinabay ako sa pagtakbo pagkakabangga ko doon sa

lang??? "Yun nga eh kaya kami na-late. Hinihintay kasi namin si Jian kanina, yung isa sa kinausap ko. Kaya lang nasa practice. Tapos dahil siya yung pinagalitan ng coach, nabadtrip kaya hindi na daw siya sasama. May practice din siya sa Saturday kaya hindi na siya pwede. Wala naman akong mahanap ng last minute." then tumingin siya sa amin, "Sorry talaga ah." "Okay lang yun." "Well, sorry kung si Carlo lang nahanap ko. Okay naman yan.. 'di ba Carlo?" tapos ngumiti lang yung Carlo. "Hey.. okay lang sa amin ni Tjay yun no. Huwag mo nang problemahin. Kami na dapat ang magkaproblema dun!" sabi ko naman ng nakangiti. Actually I meant it. Ayoko naman talagang siya ang mamroblema sa paghahanap ng date. "So.. since Shay's too tall for Carlo, si Tjay na lang date mo." siniko niya si Carlo, "Well at least isa na lang hahanapin niyong date. Si Shay na lang ang wala." "Bigay mo na lang number mo sa akin Carlo para i-text kita mamayang gabi sa details para bukas. Kailangan na naming umalis ni Shay eh, mala-late kami sa school." Ang bilis nilang nagpalitan ng number. Ayun, pagkatapos nun nagpaalam na kami doon sa dalawa, at sumakay na kami ng jeep. Hindi na ako nagsalita nun. Si Tjay parang ang cheerful hanggang sa bumaba kami. "Cute din naman siya di ba? I mean come on, mas okay pa siya kaysa sa ibang guys dito.." nakangiti siya,"Haaay.. at least problem solved." Napahinto na lang ako at tumingin ako sa kanya. Siya eh napansin ako na huminto ako, kaya huminto din siya. "Oo nga eh, your problem is solved." nakakapanghina naman...

"What about mine???" magpupuyat talaga ako maghanap sa kalendaryo ng date...

ko na naman yun. darkcrazy_vampire: bye. ***6*** Ang malas ko nga naman talaga. Sa dinami-rami naman kasi ng mawawalan ng date sa sabado, bakit ako pa? Isa pa, saan ako kukuha ng 500 'di ba? Eh baon ko na iyon sa isang buong linggo eh. Hindi naman pwedeng hindi ako kumain. Hindi naman yata tama yun.

I can't wait when my mother's not pregnant anymore.

"Ayos naman. Hindi naman masama. Well, at least ma alam naman kami." tumawa kami ni Tjay nun, "Sa inyo alam I swear kailangan talagang Tinalikuran ko si Tjay. Naligo na namin okay na okay. Madalas magpa-DNA test ng magkapatid ako kanina pa, pero wala talaga namin makalaban mga taga sa na yun. Baka kasi may akong balak magbihis. inyo eh." nagkapalit na anak or Ayoko ring sabihin kay Mama. something. "Hindi mo naman naiintindihan Private school kasi sila. At Buntis yun, baka sigawan ako eh. Tatayo lang ako doon. Si super mahal ng tuition fee. eh makasama pa dun sa Nag-check lang ako ng mail ko. Arwyn saka yung kuya mo sabi Tapos pili lang yung students pinagbubuntis niya. Kay Papa Nag-stay pa ako for another 30 nila magdadala sila ng date, na nandun sa kanila. Either hindi ko rin masabi na minutes at naglalaro lang ako ikaw meron, ako lang talaga malaki ang sweldo ng parents kailangan ko ng pera, kapag ng online game. Kaya nga nung ang wala. Bakit pa ako mo para paaralin ka doon, or sinabi ko na dahil wala akong napagod na yung mata ko pupunta?" scholar ka. Pero pretty much, date sa sabado kaya ako kakalaro, naisipan kong hindi naman pang rich school magbabayad ng 500 eh baka matulog na. Past-9 na rin kasi "I'll keep you company! Tatlo ang school niya. Private lang mahigh-blood yun. Hindi pa nun. tayo nila Carlo. Tingin ko kaya mahal ang tuition. kasi niya ako naririnig na nagnaman maiintindihan niya eh. boyfriend, niligawan, o nagNung papatayin ko na yung PC, Mabait naman si Carlo. Isa pa "Hindi ba may closed gym date man lang. Pero ayos lang oddly, yung last box na pinatay alam niya hindi nakahanap ng kayo? Tapos carpeted yung sa naman yun kay Papa. ko eh IM box ni Terrence. date sa iyo di ba? Baka nga cheerers?" flattered pa siya na dalawa Si Tjay lang talaga ang pag-asa *** yung ka-date niya." "Oh yeah. Papalitan nga yata ko na magpahiram sa akin ng nila yung carpet eh. May stains pera. Tutal siya naman ang Nakahiga ako nun sa kama ko. "Tangek! Flattered ka diyan! na kasi." nagpasimula nito, siya naman Lagpas na ng ala-1 at nakahiga Bankrupt kamo dalawa tayo." dapat tumulong sa akin na pa rin ako at wala akong Wow. I wonder kailan kami bayaran yun. Dapat nga wala akong bayaran eh. Nakikisakay ginagawa. Si Tjay bihis na bihis Dahil kaka-kulit sa akin ni Tjay, magkakaron nun. na at si Carlo, yung date niya saglit lang eh nakita ko na yung lang naman ako. na sinet-up ng pinsan niya, ay sarili ko na naka-skirt at pink Anyway.. lakad lang kami ng nasa baba at naghihintay sa na blouse then naka sandalsl lakad nun. Nung nakarating na Teka lang.. may nag-IM sa amin at malamang siguro eh ang ako ng puti na may lining kami sa school, nakita ko na akin... nakikinig sa mga kwento ng lang ng pink. nakatayo na si Arwyn doon sa nanay ko na buntis. Ganun tapat ng sakayan at may darkcrazy_vampire: hoy naman kapag buntis at may Sinabi ko sa kanya kapag kasama siyang babae. Syempre hormonal imbalance, kung hindi nagmukha talaga akong ewan alam ko na yun na yung date Nung makita ko na si Terrence ka magsusuka, maghahanap ng doon, uuwi talaga ako. Pero niya. yun, hindi ko sana sasagutin certain na pagkain, ayaw mo ng nag-promise siya na hindi daw eh. Kaya lang nagtype na rin amoy nito, ayaw mo ng ayos ng niya ako hahayaang maging Nakita na niya kami at ngumiti ako. Ang babaw ko naman ganyan, sabi ni ganito, at sabi poste doon. siya. Tapos nag-hi siya kay kung magalit pa ako tungkol ni ganyan, eh malamang baka Carlo. doon sa salamin ko. mabaliw ka kapag may buntis So ayun, bumaba na kami at sa bahay niyo. Sabi nila may nakabihis na kami parehas "Hi Pare, Arwyn nga pala." daisies_23: Hoy ka rin. wonders daw kapag buntis ka, nang makita ko si Carlo na then I realized, seriously, nakaupo doon sa sofa at kung Then si Carlo eh nag-pakilala Sumagot naman siya kaagad. nasaan ang wonder sa nanay hindi pa naman panghaharass lang din naman. Tinuro niya si Ang bilis nga eh. ko??? Ang tanging WONDER ang ginagawa ng nanay kong Carlo sabay sabing... lang na nag-cross sa isipan ko buntis sa kanya, ewan ko na. darkcrazy_vampire: sumagot eh kung magiging ganyan din Hawak kasi ni Carlo yung "Date mo si..." ah... himala. ako balang araw. remote at sabi ni Mama eh daisies_23: ano bang drama ilipat daw sa cooking channel. Nagtinginan kami ni Tjay nun. mo quintero? ...eeewwww.. talk about gross. Tapos wala pang 5 seconds eh Then sinabi ko eh... darkcrazy_vampire: ako wala. ipapalipat niya doon sa HBO, o si tjay siguro, si mama at si Si Tjay eh panay ang hila ng sa movies na tagalog. E di "Date ni Tjay." kahit na papa baka meron. damit sa closet ko. Ako talaga panay ang lipat ng ni Carlo. ayokong i-admit, sige na nga. nagmamatigas, ayoko talagang Tawa nga lang siya ng tawa eh. Pilosopo masyado. Pilosopo na tumayo. Mukhang hindi naman naiinis. "San date mo may halong nakakainis ang Jimenez???" parang dating. Yun si Terrence. "Hindi na nga ako sasama eh! Nagtataka na talaga ako. Bakit nakakahalata na siya kasi wala Willing na akong magbayad ng yung ibang buntis hindi naman akong kasama. darkcrazy_vampire: ready ka 500 kay Arwyn o kay Terrence. ganyan kakulit? Nanay ko lang na bukas? Kung sino man sa kanila. Pero ba talaga? Si Tjay naman ang sumingit. hindi ako sasama dahil lahat Siya na ang sumagot para sa Naitype ko na yung 'hindi pa' kayo may dates tapos ako Sinabi ko kay Mama na tigilan akin. kaya lang hindi ko maisend sa tatayo lang doon at walang na niya yung pangungulit kay kanya. Syempre tiyak kasama! Mukha naman akong Carlo at nagpaalam na kami na "Nag out of town. Nag-sorry malalaman niya 'di ba? Kaya ewan nun." aalis na kami. Nung naglalakad nga eh. Nagpadala na lang ng sinagot ko na lang eh... na kami, napansin ni Carlo na flowers kay Shay. Hindi daw Halungkat pa rin siya ng wala nga kaming kasama. Imi- niya sinasadya." daisies_23: you'll see. meet kasi namin sila Terrence darkcrazy_vampire: OA niyong halungkat ng damit ko. Actually, pinakamarami sa sa may sakayan malapit sa This time, tumingin kami ni mga babae. para yun lang. damit ko eh skirt considering school. Kasi susunduin daw nila Carlo sa kanya. As in, saan na daisies_23: eh ganun talaga. madalas nga ako sa simbahan. yung dates nila. Tapos simula naman galing yun??? iba kami. Ayaw nga ni Mama yung mga doon, aalis na kami at kung damit ko na iyon dahil daw saan na kami mapadpad. "Oh yeah... nandun ako Nag-open ako ng isa pang maiikli. Eh nung hindi siya eh." sabi naman ni Carlo pero browser para mag-check ng Malapit lang yung school namin seryoso siya. kung anu-ano sa net. Kaya lang buntis eh sabi niya ang cute sa bahay namin kaya nilalakad nung nakita ko na nakalight-up daw ng mga skirts ko. lang namin ni Tjay. Kaya etong "Uhmmm.. yeah.. what she yung IM box ni Terrence, inuna

"Sumama ka na! Wala namang As in yun lang. Nag-bye na ganyanan Shay! Ayokong siya. Ni-wala man pumunta doon ng ako lang! lang, 'matutulog na ako ah, Hello? Unang date ko to. Tapos bye.' o kaya naman wala ka. What if may simpleng,'Pagod na ko. Bye.' eh nangyaring nakakahiya, please bigla na lang.. 'Bye'. Ano sumama ka na! At least, may yun?!? kasama ako 'di ba?"

si Carlo dahil taga ibang school, panay ang tanong tungkol sa school namin. "Ok ba turo sa school niyo?" sabi ni Carlo ng mahina lang.

said." napalunok naman ako nun. "Pare excuse lang ah, kausapin ko lang itong dalawa na ito in private.." sabi niya tapos hinila niya kami sa gilid, "Usapan, kailangan may date kayo dito. Magbabayad rin kayo." Dumating naman si Terrence nun. May hawak siya na keychain at nilalaro-laro niya sa gilid niya. "May meeting kayo 'di niyo ko sinasali???" Tumawa ng tumawa si Arwyn nun tapos tinuro ako. "Walang date si Jimenez." Ngumiti si Terrence ng nakakaloko nun. As in yung nakakabwisit talaga. "Paano ba yan, 500 namin." "Nakakatawa Kuya!" sabi ni Tjay, ang taray talaga nito, "May date ako. Which means babayaran niyo rin dapat ako. Ibig sabihin, quits tayong lahat. Walang magbabayad! HA! Ano ka ngayon!" Teka.. oo nga no? Bakit hindi ko naisip yun? Ang utak din ni Tjay eh. "Okay okay.. sige na.. we get your point. Ituloy na lang natin to. Nakabihis naman na tayong lahat saka may inimbita pa tayong ibang tao.. nakakahiya sa kanila." Parang ayoko na. Makikita ko na mangyayari eh. Sama-sama silang lahat na couples. Tapos ako, sa likod lang maglalakad mag-isa! Waah! Kawawa naman ako nun.

"May sakit yung date ko eh..." sabi niya ng mahinahon.

"Ano namang nakakatawa?!?" napansin naman niya ako. Tawa pa rin ako ng tawa nun. "Wala. Nakakatawa kasi yung mukha mo kapag galit ka." Napansin ko na nag-relax siya ng mukha. Hindi na siya mukhang galit. Siguro nahihiya siya kapag nakakatawa yung mukha niya. So yun nga yung nangyari, lumarga na kami. Wala namang mangyayari kung tatayo lang kaming lahat doon. Kaming anim eh sumakay lang ng jeep. Tumabi pa nga sa akin si Awryn at katabi rin niya yung date niya at si Terrence eh sa pinakadulo ng jeep katabi ko rin at si Carlo at Tjay naman eh sa harapan namin. Wala naman daw talaga kaming mga plano lahat, pero sabi nila bahala na daw. Usually naman daw kapag may lakad ang magbabarkada, kung saan lang daw naman napupunta. Hindi naman namin alam ni Tjay, dahil hindi naman kami nakikisama sa barkada namin. Dahil sa barkada namin, kami lang... minsan kasama si Johnny. Nakasundo naman namin kaagad ni Tjay yung date ni Arwyn, si Juana. Sabi nga niya Joan na lang daw kasi yung name niya pang-matanda. Ang nagtataka lang ako eh kung bakit sumama siya kay Arwyn eh samantalang napakaconceited ng tao na iyon. Samantalang siya mabait naman. Napag-usapan naming lahat na kakain na muna kami para hindi kami gutom. Dalawa yung choices, PizzaHauz at Parrot Ice. So nandun pa lang kami sa jeep eh nagtatalo-talo kami kung saan kakain. "Parrot Ice na kasi!" sabi ni Tjay nun. "Oo nga.." tapos tumingin ako kay Joan, tumango lang din siya. "Parrot Ice? Wala namang makakain diyan. PizzaHauz na lang." Si Carlo patawa-tawa lang pero halata mong sa PizzaHauz niya gusto. "Sige na nga botohan na lang. Sinong gusto sa PizzaHauz?" Nagtaas ng kamay nun si Carlo at si Arwyn. "Sinong gusto sa Parrot Ice?" tapos nagtaasan kaming mga babae ng kamay namin. Then nagtawanan kaming tatlo dahil nga 3-2 ang score. Panalo kami. "Paano ba yan nanalo kami. Parrot Ice na."

"Teka lang hindi pa bumoboto si Terrence eh.." then kinalabit niya si Terrence sa balikat, "Ikaw Terrence, san mo ba gusto?" Finally tumingin na rin si Terrence nun sa aming lahat. Hindi niya alam na nagtatalotalo kami. Tapos kaming mga babae eh nagpuppy dog look na kunwari eh nagmamakaawa kami sa kanya. "Anong choices?" "PizzaHauz o kaya Parrot Ice." sabi ni Carlo. Tumingin siya sa aming mga babae tapos nagsalubong yung kilay niya, then ok na naman uli. "Give me a break. Parrot Ice?!?" sarcastic yung pagkakasabi niya, "PizzaHauz syempre." E di yun. 3-3 yung score. Dahil ayaw patalo ng guys, nauwi pa sa Rock Paper Scissors yung laban. Si Tjay at si Arwyn ang naglaro. Syempre natalo si Tjay. So in the end, sa PizzaHauz kami kumain. Date ba talaga ito? Bakit ayaw yata kaming pagbigyan nung mga lalaki? Ang sama ng mga ugali! Pero nakita na rin namin yung point nila. Sa PizzaHauz pala, hindi lang pizza ang sineserve. Specialty lang nila yun. Pero may spaghetti, burgers, saka ice creams din naman pala. So yun, inorder namin yung ice cream. Gusto sana namin sa Parrot Ice kasi iba't ibang klase, pero ayos na rin doon. "Anong order mo?" tinanong ako ni Terrence nun. Aba, siya yata magbabayad ah. "Yung medium size na ice cream na lang. Strawberry." sabi ko pero parang hindi nakikinig si Terrence nun. "Pizza na lang kaya sa akin," narinig kong bumubulong siya sa sarili niya, "Ano sa iyo uli?" "Strawberry ice cream. Yung medium." Tinignan niya ako nun na para bang may nasabi akong masama. Kaya pakiramdam ko tuloy parang napakauncomfortable. Mahal ba yung inorder ko? Hindi naman. Tumingala siya doon sa waitress na naghihintay ng order namin tapos sinabi niyang... "Medium ice cream. Mochacaramel. And a solo-size pizza. Supreme." narinig kong iniorder niya yung kanya.

"Ako na lang date mo."

***7*** Nagsususpetsa pa ako nung sinabi niya na siya daw ang pwedeng maging date ko. Parang hindi kasi kapanipaniwala. Siya kasi yung nagpasimula ng pustahan tapos ngayon siya pala ang walang date. Este ako rin pala. Anyway, sino namang maniniwala kaagad 'di ba? Kaya nga nung sinabi niya yun eh nakatingin lang ako sa kanya as if may sakit ba siya sa utak. "Huwag mo nga akong tignan ng ganyan!" sabi niya dahil nairita na yata sa pagtingin ko sa kanya, "Hindi ka dapat tumitingin sa tao ng ganyan. That's so rude." At binigyan pa ako ng lessons kung ano ang rude sa hindi! Eh bigyan niya kaya ng lessons yung sarili niya! Mas mukhang kailangan niya nga kaysa sa akin!

"Sige una na kayo. Hindi na ako "Bakit ba ang sungit-sungit mo sasama." sabi ko na lang dahil para tinitignan ka lang? nagbago yung isip ko. Masama na ba tumingin ngayon???" "Shay ano ka ba! Di ba napagusapan natin na ano--" "You don't stare at people like that!!" sinigawan naman niya "Bakit naman Jimenez? Dahil ako. wala kang date?" tumawa na naman si Arwyn. "Bakit mo ko sinisigawan???" Sa totoo lang, gusto ko na siyang sabunutan. Kung pwede lang. "Huwag ka na umuwi, ayos lang yan. Yung iba nga diyan yung date may chicken pox!" tapos tinignan niya si Terrence. "Shut up Arwyn! Baka masaktan ka lang!" ang sungit ng itsura niya nun. Humarap sa akin si Terrence nun. Napatingala nga ako ng konti lang naman kasi hindi nman nagkakalayo ang height namin. "Nakakainis ka kasi masyado! Hindi ka na lang umoo para tapos na!" Napansin yata ni Tjay na hindi pa kami nakakaalis eh nagbabangayan na kami ng Kuya niya. 15 na ako, at si Terrence eh 15 na rin. Mag-16 naman na siya. Syempre mas matanda siya ng isang taon dahil nga 4th year na siya. Pero wala namn siyang karapatan na sigawan ako 'di ba? Actually hindi naman ako galit sa kanya. Natatawa pa nga ako sa mukha niya kapag galit siya eh. Hindi ko nga napigilan, tumawa na lang ako.

Sumingit naman ako. "Straw---" hindi ko natapos yung sinasabi ko kasi si Terrence eh sumingit."

Jimenez, tumahimik ka na lang. Pwede?"

Naghintay lang kami ng another 15 minutes or so kasi niluto pa yata nila yung pizza. "Anong inoorder mo?" Kami lang na mga babae ang nag-order ng ice cream namin. "Yung ice cream ko." Banana-split kay Jona, Rocky Road yata kay Tjay. Lahat ng "Inorder na nga kita eh. Mocha- guys pizza talaga. Ang tigas caramel..." talaga nila, ayaw magpalit. "Pero lagi kong inoorder yung strawberry eh.." nanghihina na yung boses ko nun. "Yun na nga eh, lagi mong inoorder yun. Dapat mag-try ka naman ng iba." nakatingin siya sa akin then sa waitress, "Mocha-caramel." Nagpunta na yung babae doon sa table nila Tjay. Dalawadalawa lang kasi yung table kaya ayun, hiwa-hiwalay kami. Okay lang, halos magkakasingtabi lang naman kami. Nasa harap ko si Terrence, pero parang iniiwas niya yung tingin niya. Nung tumingin siya sa akin, parang napansin niya na nanahimik ako. "Masarap yun ok? Hindi ko naman ioorder sa iyo yun kung hindi masarap." Pero ayoko nga nun. Gusto ko strawberry. Ano ba yan, para pala akong bata kahit sa isip ko lang??? "Fine. Kapag hindi mo nagustuhan, bibilihan kita ng extra large na strawberry. Is that any better?" Ngumiti ako nun. Ako kasi kapag natutuwa, madalas akong yumakap sa tao. Kahit lalaki pa. Si Johnny madalas ko niyayakap yun, kaya nung yayakapin ko sana si Terrence kasi may kabaitan pa pala sa katawan, bigla ba namang nag back-off. "Whoa whoa whoa.. anong gagawin mo?" "Wala lang mag thank you." nakangiti na ako nun. "Mag thank you ka na lang bakit may body movements pa?" Nakita ko nang ngumiti si Terrence Kelvin Quintero. Pero hindi lang niya habit. Siguro nga mas madalas mo siyang makikitang irritated kaysa sa nakangiti siya eh. Pero this time, confused look na naman siya na para bang baliw yung kasama niyang babae. Dumating yung order namin. Dumating din yung coke nila Arwyn. Pare-parehas sila ng inorder. Bakit kaya pareparehas ang takbo ng utak ng mga yun? May mental satellite kaya sila of some sort? Then eto pa yung crazy idea ni Arwyn. Sabi niya, pustahan daw. Siguro nga mahilig sa pusatahan si Arwyn at si Terrence kasi meron na naman. Sabi nila, dare kung sino ang makakagawa. Kapag nagawa mo, babayaran ka ng 50 ng mga gustong maki-dare na hindi mo kaya. Yung coke niya eh nilagyan niya ng toyo, hot sauce, ketchup, salt, pepper, sugar, may konting banana split pa ni Joan na natunaw na. Kailangan inumin mo iyon. I swear nakakadiri talaga yung itsura. Parang brownish na orangy na hindi mo maintindihan. "Sinong susubok? 100.." sabi niya at nagbigay na ng presyo, "Girls lang ah." "Ayoko nga niyan nakakadiri naman!" "Hindi ko kaya yan.." nakangiti si Joan, pero parang disgusted yung itsura. This time, humarap sa akin si Arwyn tapos tinaas niya yung pinaghalu-halong kung anu-ano niya. "Ikaw Jimenez???" nakakaloko yung ngiti niya, "Dali na! Gusto kitang makitang gawin mo 'to! Matapang ka naman... ibuhos mo lahat ng pagkasungit mo dito.." Kay Arwyn kasi madalas masungit ako kaya ganun... "Ayoko nga! Hindi ako mukhang pera.." tapos binalik ko yung baso sa table niya. "Dali na.." tumayo si Arwyn sa gilid ko, then lumuhod ng kaunti, "Kaya mo ito. 200 na." Nilapit niya sa akin yung baso kaya naamoy ko naman. Amoy soy sauce na.

nandun lang sa harapan at nakaupo, inagaw yung baso kay Arwyn tapos nilagay niya sa table. "Bakit ba pinipilit mo to? Bakit hindi ikaw ang gumawa at ako na lang magbabayad sa iyo kapag nagawa mo??" asar na siya kay Arwyn nun. "Para yan lang ang dali-dali niyan!" ang yabang talaga nito. Kukunin na sana uli ni ni Arwyn yung baso para inumi niya, kaya lang naunahan siya ni Terrence. "Teka parang kulang eh.." tapos nilagyan niya ng patis. Tapos dinamihan niya yung hot sauce at soy sauce. Sobrang kadiri. Yung kaninang 1/3 ng baso, buong baso na ngayon. "Now do it." Tinignan ni Arwyn yung baso. Ang dami nun. Parang nagalangan tuloy siya. Tapos binaba niya yung baso. "Ikaw na lang ang gumawa, ako magbabayad sa iyo." "Ok." as in ok lang talaga ang sinagot niya. Tinignan niya yung baso, then next time na nakita ko eh ininom na lang niya yung buong baso ng hindi man lang humihinga. As if parang uhaw na uhaw siya at umiinom ng tubig. Ako naman sa sobrang gulat ko, yung kinakain ok na mocha-caramel na favorite ko na nga pala officially today, tumulo na sa skirt na suot ko. Grabe, paano niya ginawa yun? Binaba niya yung baso tapos tumingin siya kay Arwyn. "200 ko nga pala." tapos ngumiti lang siya. Totoong ngiti. "Kuya bakit mo naman ininom yun? Baliw ka ba???" halata mong gulat din si Tjay eh. Tapos na kami lahat kumain nun kaya ako naman sa sobrang dami ko nang nakita at sa dumi ng damit ko, nagpaalam na ako na papasok ako doon sa restroom. May nakabangga ako na babae. Natumba pa nga ako tapos sinabi niya hindi ko daw tinitignan yung dinadaanan ko. Inirapan pa nga ako. Basta sobrang sama ng tingin niya. Ako naman hindi ko na lang napansin. Nag-sorry na lang ako at dumiretso ako doon sa loob ng restroom. Nanguha lang ako ng tissue at binasa ko ng tubig para maalis yung mantsa doon sa damit ko. Nung medyo okay na yung skirt ko, nilagay ko yung kamay ko sa

bulsa ng hoodie ko. Then kinabahan ako... Yung cellphone ko? Kinapa-kapa ko yung likuran ko. Useless naman dahil wala namang pockets yung skirt ko. Yung hoodie lang sa harapan at doon ko nilagay. Wala akong purse, hindi kasi ako mahilig. Nasaan na ba yun? Naalala ko yung babae. Yung nakabangga ko. Hindi kaya... Binuksan ko yung pintuan sa restroom tapos lumabas ako kaagad. Nakita ko yung babae na malapit na siya sa pintuan at papalabas na naglalakad. Then nilaksan ko yung boses ko... "Miss!" Lumingon naman siya nun. Nung nakita niya ako, binuksan niya yung pintuan at tumakbo palabas. Hanep na yun.. mandurukot!!! Sisigaw na sana ako kaya lang narealize ko nasa tapat ako ng restroom ng guys. May lumabas pa nga na isa, pero hindi ko na tinignan dahil dumeretso na ako sa table namin. Si Tjay na lang at si Terrence ang nandun. Hinihintay yata ako. Lahat yata sila nasa labas na. "Ninakaw nung babae yung cellphone ko!!!" "Ano??? Sino???" napatayo naman si Tjay nun. "Yung babae na kakalabas lang!" tinuro ko yung punto. Ang bilis na ng tibok ng puso ko nun. Tatakbo na sana ako palabas kaya lang sinabi ni Tjay.. "Kuya.. hindi mo ba hahabulin?" Nakatingin lang kasi si Terrence sa sahig nun. Tapos tumingin siya sa akin... "Bakit ko naman hahabulin? Ano ka sinuswerte?" sabi niya sa akin. I felt... hurt. Seriously hurt. Kaya nga nung lalabas na ako para ako na lang yung humabol, pinipilit pa rin ni Tjay si Terrence. "Tjay ano ba!" sabi niya kay Tjay na parang di ko maintindihan kung galit ba. "Sorry.." tumingin sa akin si Tjay, "Ipahabol mo kay Arwyn." Wala na akong time na sabihin pa kay Arwyn dahil nasa kabilang store siya. Ako na sana yung tatakbo kaya lang sabi ni Terrence..

"Ano ba Arwyn! Yuck kadiri ka ayoko!!" pinipilit niya talaga "You know what Quintero, ayaw ako na inumin ko eh. mo lang aminin pero deep inside mabait ka rin eh." Hindi talaga ako makaiwas. Kasi naman gusto niya talagang "Kung ayaw mong magbayad inumin ko eh nakakadiri. Ito ng kakainin mo, Shaylie namang si Terrence dahil

"Sige na nga hahabulin ko na.." sabi niya ng mahinahon. Na-relieved ako nun. Kaya lang nakita ko siya na naglalakad ng sobrang bagal papunta ng pinto. Yung lalaki na nalampasan ko sa restroom kanina eh nakasabay pa niya sa sobrang bagal niya. Tinignan ko si Terrence hanggang sa labas. Yung lalaki kanina, wala na. Naunahan pa siyang maglakad yata. As in naglalakad lang siya na para bang nasa beach siya. Paano niya mahahabol yung babae kung ganun siya kabagal??? Nakita kong lumiko siya. "On-crack ba yung Kuya mo?" sabi ko kasi sa totoo lang, ***8*** there's no way na mahahabol niya yung babae. That day was okay. Pero yun nga, hindi ko maiwasang Kabadong-kabado na ako nun. magtaka kay Terrence. Kasi, Si Mama ang bumili nun. At tumakbo yung babae eh. Pero buntis si Mama. Alangan siya naglakad. At hindi bastanamang sabihin ko eh baka bastang lakad lang. Sobrang maghysterical yun??? bagal talaga. Paano niya nakuha yung phone ko??? Hindi Naghintay lang kami saglit. Nakita ko si Terrence. Cool lang kasi talaga kapani-paniwala. ang itsura niya. NI-walang pawis or what. As in naglalakad Nung lumabas nga kami sa PizzaHauz nun eh nagtinginan siya ng mabagal. Tapos may binato siya sa akin, pero nasalo lang kami ni Tjay. Tinaas lang niya yung balikat niya na ko. parang sinasabi niya na hindi rin niya alam. Pero hindi na niya nakuhang magtanong. Siguro tamang desisyon na yun. Hindi ka kasi basta"Yan na cellphone mo..." then bastang nagtatanong kay naglakad na siya kasama nila Terrence. Masyadong... Carlo. nakakatakot eh. After naming kumain nun, wala kaming maisip kung hindi ang manood ng sine. Suspense na movie yung pinanood namin. Ayaw nga naming mga babae, pero sabi ng mga guys hindi daw sila makarelate sa mga chick flicks. So ayun, nag endup kami sa suspense.

wala na ba?" "Paano mong malalaman kung hindi ka manonood?" halata mong inis yung boses niya. "Ninenerbiyos kasi ako eh.." sabi ko talaga at hindi ako nagsisinungaling, "Sabihin mo kapag tapos na ah!" Ang daming sound effects nun. Nabingi ako dahil ang daming sumisigaw. Tumingin nga ako sa side nila Tjay eh. Si Tjay lang yata sa aming tatlong babae ang nakatingin sa screen. Si Joan kasi, nakatakip na rin yung mata na parang ako. Yung tatlong lalaki, tawa lang ng tawa nung pinugutan daw ng ulo yung gardener. Then naimagine ko naman... ano namang nakakatawa doon? Minsan talaga ang weird ng mga lalaki. Ibang klase ang mga sense of humor eh. As in tawa sila ng tawa as if may joke na sinabi. Haaay.. laking tuwa ko talaga nung natapos yung movie. Although maraming namatay, nabuhay naman yung lead na babae dahil nasagasaan yung murderer. Kung hindi pa siguro yun nasagasaan, malamang namurder rin ang beauty niya. Hindi naman masyadong eventful yung sinasabing "first date" ko na kung hindi pa nagpustahan eh malamang hindi ko pa naranasan. Ang masama lang, ka-date ko yung kapustahan namin. Idagdag mo pa na Kuya ng bestfriend ko. Okay naman si Terrence eh, kapag may topak lang may pagkamasungit. But pretty much, he's okay.

at wala naman daw yung problema. Inihatid na nila akong dalawa. Dahil walking distance lang yung bahay nila Tjay sa amin, hindi ko alam kung ano nang nangyari sa kanila na Carlo. Basta tumawag lang siya mga 15 minutes later.. at nabingi yata ako... "SHHHHHHAAAAAYYYYYY!!!!" in ilayo ko yung phone ko sa tenga ko eh, "Hindi ka maniniwala sa sasabihin ko! AAAHHHHHH!!!!" Sumakit talaga yung tenga ko. Hindi kaya nabasag yung ear drums ko nun? "Kailangan ba talagang sumigaw?" "OO! Alam mo ba si Carlo... si Carlo..." parang sa sobrang excited niya eh hiningal, "Hinalikan ako!!!" Nahulog ako sa kama ko nun. As in, sa sobrang gulat ko rin. "Hinalikan ka? Paano? Saan?? Anong ginawa? Diyan sa inyo???" "Easy ka lang..." sabi niya tapos parang siya nga sa amin ang hindi easy, "Sa pisngi lang." "Asus.. akala ko naman..." actually akala ko talaga, "Sa pisngi lang pala." "Pero at least 'di ba???" mahinahon na yung boses niya nun, "Anyway, sorry talaga kay Kuya ah. Badtrip talaga yun eh. May pinuntahan pa siguro kasi wala pa hanggang ngayon." "Parang 'di pa ko sanay sa kuya mo eh ganun naman talaga yun!" "Kumusta na pala Mama mo???" Nakinig ako sa labas nun kung anong ginagawa ni Mama. Kanina pa nagdadaldal yun eh. "Ayun, hindi na yung tv ang pinagdidiskitahan. Buksan daw lahat ng ilaw. Swerte daw yun." ang weird talaga ng nanay ko, "Hindi kaya may sakit si Mama?? Kung anu-ano kasing voodoos ngayong buntis eh." "Eh buntis nga eh! May hormonal imbalance!" "Kanina nga lang pinatay ni Papa yung extra lights kasi pati sa bathroom bukas lahat. Pinapatay niya kapag hindi nakatingin si Mama. Si Mama naman parang psychic, papasok uli sa banyo at bubuksan. Hindi ba... ano kayang nangyayari sa nanay ko??"

Nung mag-uuwian na nga nun, syempre nagpapaalam na lahat sa isa't isa. Si Arwyn eh ihahatid na yung ka-date niya. Ako naman eh nung uuwi na, umiba ng direksiyon si Sa totoo lang, mas takot ako sa Terrence. Nakita ni Tjay, kaya suspense kaysa sa horror. Mga ayun, sinermonan. suspense movies kasi, nangyayari sa totoong buhay "Hoy!" sumigaw si Tjay sa like murders. Eh yung kanya, "Hindi mo ba ihahatid si horror??? Maniniwala ka ba na Shay?" may lumalabas sa puno niyo tapos papasok sa bahay "Bakit nawawala ba siya?" sabi niyo??? Come on!!! niya tapos tumingin siya sa akin, "Kaya mo namang umuwi Nandoon na kami sa part na 'di ba?" hinahabol yung babae at may hawak na palakol yung may Tumango na lang ako. Kaya ko takip sa mukha. Hindi ko talaga naman talagang umuwi. Hindi makayanan, kaya tinakpan ko naman ako naghahangad na yung mukha ko tapos nakayuko ihatid pa ako. As if naman, na ako. Naririnig ko lang na gusto kong ihatid ako ni nagsisigawan yung ibang tao. Quintero. Nasa pinakagilid kasia ko. Nasa kanan ko, si Terrence. Wala na Anyway, dahil naaawa yata sa akong katabi sa kaliwa. Then akin si Tjay dahil ako lang yung yung iba nandun na sa kabilang walang kasabay umuwi, niside ni Terrence. request niya kay Carlo na kung pwede eh isabay na daw nila "Ano... wala na ba? Pinatay na ako at mauuna na akong ba siya???" hindi ako nagihahatid. Dahil nga si Carlo eh iinarte, hindi ko talaga kayang gentleman 'di katulad ng ibang tignan, "Hey Terrence.. ano tao diyan, pumayag naman siya

Tawa lang kami ng tawa nun. Hindi ko alam na ganun pala kakumplikado kapag buntis ka. Nagpaalam na si Tjay nun dahil kakain na raw sila, at sinabi niya na kita na lang daw uli kami bukas. Kakanta kasi ako sa simbahan... at magsisimba yata sila. *** Nag-bihis na ako nun ng maayos. Si Mama at si Papa eh naka-formal attire lang din naman. Naka-skirt na naman ako, this time, mas formal kaysa sa suot ko kahapon. Mas mahaba lang nag kaunti. Dumating ako sa simabahan eh maaga pa. Wala pang masyadong tao nun at nagpapractice na yung choir. Sabi nila, ako daw assign sa verse nun. So sabi ko, okay lang naman. Then saglit lang din, narinig kong tumunog na yung bell ng simbahan. Napaka-familiar talaga ng tunog nun. Dumami na ng dumami yung tao, hanggang sa napuno na rin. Nakita ko na si Tjay saka yung Mama at Papa niya, nakaupo sila doon sa bandang unahan. Kumaway pa nga siya sa akin eh. Si Terrence lang ang wala. Syempre, nagsimula na yung misa. Kumakanta-kanta kami sa mga parts na dapat kakanta at yung ibang mga tao eh sumasabay sa amin. Nagkamali pa nga ako eh, pero natawa lang kami. Hindi naman halata. May solo-part ako doon sa verse. Eto lang ang ayaw ko kapag may solo, mag-isa ka na nga, may speakers pa sa labas ng simbahan kaya dinig ng sambayanang pilipino. "Panginoon, Narito ako Naghihintay, sa utos Mo Lahat ng yaman ko Ay alay ko sa Iyo Ikaw ang tanging buhay ko." Then may babasahin sila na verse galing sa bible, tapos ako na naman yung kakanta. "Batid ko nga, at natanto Sa kasulatan Mong turo Pagsuyo mo, ay itatago Sa sulok ng puso." After kong kumanta, sasabay na yung mga choir members na kumanta nung unang paragraph na kinanta ko. Simple lang naman, pero nakakatouch pa rin. Maya-maya lang communion na. Saglit lang din eh ginawa na naman yung mga usual na ginagawa sa mass. Tumagal din ng mga dalawang oras, at pakiramdam ko eh gasgas na ang vocal chords ko kasi hanggang sa matapos yung misa, kumakanta pa rin kami. Isa si Tjay sa lumapit kay

Father at nag-bless. Nakasabay pa niya nun si Mama at si Papa. Dahil hindi pa naman malaki yung tiyan ni Mama, sinabi yata nila na buntis siya kay Father tapos ayun, nagsign of the cross sya sa tiyan ni Mama. Nakita rin nila Mama yung parents nila Tjay. Si Tita Jayne, at si Tito Kevin. Ewan ko nga bakit Kevin, akala ko Kelvin. Kasi Kelvin yung second name ni Terrence. Pero ganun talaga.. iba-iba ang takbo ng utak ng tao. "Aba ayos tayo sa concert ah!" inasar ako ni Tjay nun, "Parang nasa Araneta!" Hay naku baliw talaga itong babaeng ito.. Nagkamustahan nun sina Tita Jayne at sina Mama. Magkakilala na sila. Sus, sa tinagal-tagal ba namang magbestfriend namin ni Tjay, malamang lang kilala na nila sina Mama. Then hindi rin nagtagal, pumasok si Terrence. Akalain mo, nandito pala ito? Akala ko hindi sumama magsimba eh. "Pa, ano???" irritated na naman siya, "Hindi pa ba tayo aalis?" Nagsalubong yung kilay ng Papa nila. Natawa nga ako eh. Kapag nagagalit kasi yung Papa nila Tjay, magkamukha na sila ni Terrence. "Kelvin ano ka ba! Nasa simabahan yung ugali mo ayusin mo!!" Si Mama at si Tita Jayne naman eh nagdidiscuss ng kung ano. Then humawak sa tiyan ni Mama si Tita Jayne. Nakatayo lang kami ni Tjay sa gilid at pinag-usapan yung nangyari sa kanila ni Carlo kagabi, at kilig na kilig namana ng bruha. Nung napagod na kami sa subject na yun, nakinig na lang kami sa usapan nila. "Ayun nga, nag-apply na kami sa scholarship nitong si Kelvin.." then parang hinila ni Tita Jayne si Terrence sa tabi niya at parang ayaw ni Terrence, "Para sa college niya." "Ayoko nga Mama.." sabi niya ng mahina. Parang hindi nakikinig si Tita Jayne nun. Then sa akin siya tumingin, kaya ako naman eh nagulat ako.

sa Day Care dahil nakipag-date ako. Ang sama ko. "Ayun naman pala Kelvin eh!" parang natuwa si Tita Jayne nun. "Ano na naman 'to???" Ngumiti sa akin si Tita Jayne. Parang ito yung dati-rating sinasabi niya sa akin kaya lang hindi natuloy dahil pinigilan ni Tjay. "Kailangan kasi ni Kelvin ng Community Service para sa scholarship application. Wala kasi siyang extracurricular activities na kahit isa kasi hindi naman siya nag sports o nagjoin ng contest. So kailangan niya at least 75 hours ng community service..." Tinignan ko si Terrence nun. Wala lang. Parang badtrip lang. "Eh naisip ko, kailangan naman nila ng tao sa Day Care. Eh kung pwede sana..."

Umalis na kami doon. Kinausap yata si Terrence ng parents nila kasi parang nag-iba yung ihip ng hangin at parang gagawin na yata niya. Alam ko pinilit lang siya. Kung ano namang pagkukumbinsi ang ginawa ng parents niya sa kanya, ewan ko na. Basta alam ko lang saludo ako sa kanila. Kapag may ayaw si Terrence na gawin, asahan mo mahirap siyang pilitin. Milagro lang yung ngayon. After nung simba, kinausap na nila yung mga tao doon sa Day Care at isasabay daw nila sa akin. Sabi nila, ayos daw na may bagong volunteer, kasi kailangan na kailangan daw nila at wala naman daw na gustong gumawa nun. Gusto daw kasi nila medyo bata pa para daw makaka-interact daw sa mga bata ng maayos. Mas maganda rin daw kasi ang approach ng teenagers kaysa sa mga middle-aged kung minsan. Niyaya kami ni Tita Jayne sa bahay nila at nagluto daw siya. Siyempre pumayag sina Mama, kaya sa kanila na kami nagdinner. Pagkadating na pagkadating nga namin doon sa bahay nila, wala man lang pasabi eh pumasok na kaagad si Terrence at nagdire-diretso doon sa kwarto niya at sinara yung pinto. ...Classic Terrence. Kaya nga siguro hindi niya ako kilala dati pa kahit na matagal kong bestfriend si Tjay. Kasi tuwing nasa kanila ako, kung wala siya sa labas nagkukulong siya sa kwarto niya. Hindi naman dahil weird siya or what, pero siguro dahil nasanay na siya. Bata pa kasi si Terrence hindi na siya nakakalaro sa mga bata na katulad niya. Kasi nga may asthma. So parang lumaki siya na malayo sa ibang tao. Anyway, nagluto si Tita Jayne ng beef and gravy. Ang sarap nga eh. May corn and carrots lang sa gilid. Si Tjay natuluan pa ng gravy yung shirt niya, kaya ayun namantsahan yata. Doon pa lang sa living room nila, dinig na dinig mo yung malakas na stereo ni Terrence. Hindi kaya siya nagugutom? Hindi pa kasi siya lumalabas eh... "Hindi ba kakain yung Kuya mo? Masarap pa naman itong niluto ni Tita Jayne." "Naku hayaan mo yun! Lalabas din yan kapag gutom na. Madalas naman hindi sumasabay sa amin kumain yun eh, kaya hindi na bago yan." sabi ni Tjay sa akin tapos sumubo na naman siya ng malaki ng pasta niya na may beef. Mag-8 na kami ng gabi nakaalis sa kanila. Lumabas din naman si Terrence, mga dalawang

"Sabay na lang kayo magvolunteer sa Day Care.."

***9*** Nung narinig ni Terrence yun, parang namutla yung mukha niya na hindi mo maintindihan. Inalis niya yung kamay ng Mama niya na nakahawak sa kanya. Tapos nag-step back siya at tinaas niya yung isang kamay niya na parang sign sa traffic. "There's no way..." then parang na-gag siya na 'di mo maintindihan, "There's no way na magtratrabaho ako sa Day Care." "There's 'yes' way." niloko naman siya ni Tjay. Tinignan lang siya ng masama ni Terrence. Yung magkapatid na 'to, buti na lang nakakatagal na magkasama sa iisang bahay. Kasi baka malaman ko na lang may balita na may na-murder na isa sa kanila.

"Hindi ba nag-volunteer ka para Bumulong naman ako kay Tjay rin sa Day Care dito Shay?" nun. Kasi nakiki-argue pa si Terrence sa parents niya. "Opo. Every Saturday. Minsan sunday din po. Wala lang po "Akala ko wala siya dito??" ako kahapon kasi merong lang po akong pinagkakaabalahan.." "Nag-stay sa labas ng simbahan. Ayaw pumasok Hindi nila alam nag bail-out ako kanina. Nung natapos lang."

beses. Nung una dahil kumuha siya ng hotdog niya, yung pangalawang beses eh kinuha niya yung isang DVD na nasa divider nila.

"Kausap ko nga siya. Kanina."

Hinawakan ko yung tenga ko. Baka kasi mali na naman yung narinig ko. Never in my life na I wonder anong itsura ng nakita ko na nag-usap si Arwyn kwarto niya. Lagi kasing sarado at si Johnny. I mean, it's like yung pinto eh kaya hindi mo saying naimbento na ang time makikita. Si Tjay, naku machine. Malabo talagang saulong-saulo ko na yung itsura mangyari. Kasi as far as I ng kwarto nun. Pati alikabok know, stuck-up si Arwyn, nga bilang ko na. naive-genius si Johnny. Magusap man sila, parang tribal Natulog ako ng maaga. May language at German. homeworks din, pero tinapos ko ng mabilis dahil madali naman ...Of course si Arwyn yung na. Kaya ayun, maaga akong tribal language. Wala namang nahiga sa kama ko. Bago pa alam sa buhay yun kung hindi nga ako nakatulog narinig ko slam dunk. yung nanay ko na nanghihingi ng Chinese Tikoy kay Papa. Eh "Eeeww, bakit?" parang yun hindi naman Chinese New Year. lang ang unang pumasok sa utak ko, "Nagkaintindihan ba Ewan ko kung anong gagawin naman kayo?" ni Papa tungkol doon. Magic siguro or something. O baka "Wala lang. Tinatanong niya mag-biyahe siya sa China para kung dumating ka na ba." doon. Pero baka meron naman sa ChinaTown, eh di naligtas pa Napatingin naman ako sa likod ang buhay ni Papa. ko. Parang gusto kong magtago bigla. Maaga akong dumating sa school nun. May mga nauna na "Teka teka.. anong sinabi mo? naman na sa akin at nakita ko Hindi mo naman siguro sinabi si Johnny. Kausap nga niya si na nandito na ako 'di ba?" hinla Arwyn nun eh. ko si Johnny sa gilid at baka sumulpot kasi si Arwyn. Teka-teka.. si Johnny kausap si Nakakairita kasi yung tao na Arwyn? Major breakdown yata yun, "Alam mo naman yung yun??? lalaki na iyon. Baka magkatornado na sa super Pinikit ko uli yung mata ko in lakas ng hangin sa katawan." case na mali lang yung nakita ko. Then nakita ko na nakatayo "Syempre hindi. Hindi ko nga na lang si Johnny doon, pero alam na dumating ka. Pumunta wala na si Arwyn. Sabi ko na yata siya sa garden, dun sa nga ba mali lang yung nakita tambayan nila ni ko. Quintero." seryoso pa rin si Johnny nun. Lumapit ako kay Johnny. Kinalabit ko lang siya sa balikat "Ayun pala, at least alam ko na niya tapos lumingon naman kung saan ako siya. Yung usual spirit pa rin dadaan!" ngumiti ako niya na masaya. Kinumusta ko nun, "Thanks Johnny, life saver lang naman siya. Brainiac din ka!" yan, siya yung third place sa amin. Actually tinalo na niya Iniwas niya yung tingin niya sa ako dati sa ranking, pero alam akin. Napansin ko naman mo yun, walang inggitan sa kaagad. May problema kaya? amin. No matter what, friends Hindi naman kasi ganyan si pa rin kami. Hindi naman kami Johnny eh. nagkokompetensiya sa ranking. Si Tjay wala lang yun, "Hoy!" nag snap ako sa mukha eversince nursery yata siya first niya, "Kanina lang ang sayana yun eh. Genius kasi na saya mo tapos ngayon nagbago parang may mental defect na di na mood mo?" mo maintindihan. Pwede pala yun no? Na may mental defect Humarap siya nun tapos parang ka tapos genius ka. Mahirap ang lungkot niya. mang paniwalaan... here's the living proof.. Maria Teresa "Wala, nagtatampo lang ako sa Jayne Quintero. inyo ni Tjay." "Alam mo ba nahahawa yata ako sa pagkakaroon ng hormonal imbalance ng nanay ko, kung anu-ano na nakikita ko.." ngumiti naman ako kay Johnny, "Nakatayo ako doon kanina, tapos akala ko kausap mo si Arwyn Velasco." Nakatingin si Johnny sa akin nun na parang naghihintay na.. "San yung big news?" na reaction. Minsan hindi ko rin maintindihan to eh. "Ngak, bakit naman?" nagulat ako nung sinabi niya yun, hindi ko pa kasi narinig yun na sinabi ni Johnny.

"Hey hey hey.. hinding-hindi ako pakakasal kay Quintero noh! That's gross." totoo naman yung sinabi ko, "Ni-hindi nga yata alam ng tao na yun ang difference sa strawberry at mocha-caramel." Sa totoo lang, ang sarap nung mocha-caramel ah. So yun nga, malapit na kasi magtime nun, dumating si Tjay. Mukhang puyat ang itsura kasi may eyebags eh. Tapos sabi niya sa amin na antok na antok daw siya dahil daw sa kapatid niya na kumag. Hindi naman niya sinabi kung bakit, but I bet dahil yun sa music niya na malakas. "Jimenezzzzz!!" narinig kong may sumigaw doon sa pintuan. Hindi pa ako lumilingon, parang gusto ko nang mag-disappear doon. Kilala ko kasi yung boses na yun. Pwede na siya sa trono ng 'Most Annoying Person in the Whole Galaxy.' "Ano na naman Velasco???" "Oh well thank you.. you look so pretty yourself." "Wala akong sinabi na gwapo ka.." sabi ko naman sa kanya. "You're so darn smart too..." arrrggghhh! Wala bang itak dito??? Nakasimangot na ako nun. Kasi sa totoo lang nakakainis yung mga arte ni Arwyn eh. "Seriously ano nga???" "Wala naman.." nakaclose-up smile na naman siya, "Sinusubukan ko lang i brighten up yung araw ko." "---at sirain yung akin? Great job!!!" tinapik ko siya sa balikat ng malakas. "Thanks!!" masaya pa siya nun. It was supposed to be an insult. Pero dahil nga si Arwyn siya at mabagal ang pag-process niya ng mga sinasabi sa kanya. hindi niya maiintindihan yung mga bagay na iyon. Tribal language.. remember? Ito namang si Tjay, parang sa sobrang antok, natumba na yung kamay niya at nagising na siya uli. Nag-slide kasi yung ulo niya eh.

pa rin na mag messed up sa harapan niya. After all his annoying and stuck up remarks, siya pa rin naman ang captain ng basketball team at marami pa ring humahanga sa kanya kahit na para siyang caveman. "Bwisit ka talaga Arwyn kahit kailan!!" inis na nun si Tjay, hahampasin niya kasi si Arwyn sana eh. "Oo nga Arwyn asar ka!" naki chip in namana ko. It turned out, wala namang drool si Tjay. Sinabi lang niya yun, para mag-panic siya. Dapat hindi niya ginawa yun, kasi parang bagong gising lang si Tjay, at super duper masama ang kinalalabasan na inisin kapag puyat ka na, at hindi ka pa makatulog ng maayos. "Bagay nga kayo ni Kuya na makaibigan! Parehas kayong may mental defect!!" "Hindi naman kami tatawaging gwaping kung hindi 'di ba?" nag Mr. Pogi pa siya nun, "Of course mas gwapo pa rin ako." "Sa Martians.." sarcastic yung sabi ni Tjay. Na-choke ako nun. Parang kanina lang iniisip ko pati si Tjay may mental defect eh. Pero at least sinabi ko Genius naman. So balance pa rin naman. Lumabas muna ako nun dahil feeling ko magwre-wrestling si Tjay at si Arwyn. Si Johnny naiwan sa loob. Pwede na siyang referee. Paglabas ko naman, nakasandal doon si Terrence sa may bench sa may gilid ng room namin. May hawak siyang papel nun at pencil tapos nasa bibig niya na para bang nag-iisip siya ng malalim. Then ginulat ko naman siya... "Hoy galaw-galaw baka mastroke!!" tumawa ako nun. Tinignan niya ako nun ng masama. Hindi basta-bastang tingin eh, basta parang galit na galit siya na hindi mo maintindihan. "Kung wala kang magawang matino, tumahimik ka na lang..." "Joke lang naman eh!" nashock ako. Sineryoso pa ba niya pati yun? "Sorry ka, hindi ako mahilig sa jokes." then tinignan niya yung bintana sa room namin, "Hindi pa ba tapos si Arwyn sa kapatid ko?" Ang bilis ng tibok ng puso ko nun. Parang natakot yata ako ng kaunti kay Terrence. Grabe

"Nice one!" tinignan siya ni Arwyn, "May drool ka nga pala "Kasi hindi niyo man lang sinabi dito." tinuro niya yung gilid ng sa akin na nung weekend bibig ni Tjay, "Baka hindi mo nakipagdate kayo. Ano na sa alam." susunod na malalaman ko? May asawa na kayo?" Napahawak naman bigla si Tjay sa bibig niya. Ako rin eh Parang na gross out ako kaya napatingin. Nakakahiya naman lumayo ako ng kaunti kay kung meron. I mean, kahit na Johnny. ganyan si Arwyn, nakakahiya

pala ito.. para joke lang... "Ano ba??? Ngayon namang kailangan ka sumagot, ngayon ka hindi nagdadaldal." umupo siya uli tapos tinupi niya yung papel na sinusulatan niya kanina. "Uhmm.. ewan ko. H-hindi ko alam eh." Napansin niya yata napakauneasy ko. Sa susunod talaga tatandaan ko, hindi ko na gagawin yun kay Terrence. Hindi na talaga. I swear.. ayoko na. Ayoko na makita yung tingin na iyon. Nakakatakot na parang mananakit na lang eh. "Hey.. sorry. 'Di ko sinasadya kung natakot ka sa akin." sabi ng mahinahon, "Ayoko lang ng ginugulat ako kapag nagkoconcentrate ako." "Ahhh... hmm..." hindi ko na alam yung sasabihin ko. "Anyway, hindi ko na iuutos kay Arwyn 'to. Tutal nandito ka naman at ikaw naman yung pagbibigyan nito.."

nila pwedeng malaman kung paano nangyayari yung debate. Kaya kinakabahan kami kasi hindi namin alam. Naririnigrinig namin na yung mga 4th year ang nagbibigay ng topic on the spot, then bibigyan kayo ng sides. Hindi daw mahalaga kung ang side na naibigay sa iyo eh oppose ka, basta ang purpose eh manalo yung side niyo sa debate. Hindi ako magaling sa mga open speeches. Either feeling ko hihimatayin ako, o nageend up na walang lalabas sa bibig ko. Si Tjay malakas ang loob niyan pagdating sa ganyan. Siya pa nga ang nagsasabi sa akin na ang mga activity daw na involved ang pagharap sa maraming tao, parang pagkanta ko rin yun sa church choir kaharap ng lahat. Sinabi ko naman sa kanya na iba pa rin yung idea. Sa church kahit sintunado ka at magkamali ka sa kanta, walang tatawa sa iyo dahil... ewan ko.. parang lahat kasi nagkakaintindihan kapag nasa simbahan. At least ganun yung pakiramdam ko. Pero kapag nasa school ka at nag screw up ka sa school debate, walang iintindi sa iyo kung may stage fright ka. Mga seniors? Tatawanan ka na lang.

"Gusto ko lang mag thank you.." sumabay na akong maglakad sa kanya. Tinignan lang niya ako nun saglit tapos tumingin na uli siya ng diretso. "Saan naman?" sabi niya na parang hindi interesado. "Doon sa pagpapaayos sa salamin ko.. saka doon sa contacts.." Huminto na siya nun. Magkasalubong na yung kilay niya. Ang tindi talaga ng galit sa mundo ng kuya ni Tjay. "Ang hirap niyo talagang intndihing mga babae no?" napatingin na ako sa kanya nun, "Tinawanan kita, nagalit ka... nag-sorry ako. Dapat tapos na dun. Tapos ngayon nagtha-thank you ka?" "Eh kasi naman feeling ko yun yung tamang--" "Well hindi." hindi ko pa natapos yung sasabihin ko, "Dapat lang tanggapin mo yung sorry. Hindi mo kailangang mag thank you."

***10*** Tinignan ko yung binigay sa akin ni Terrence. Nung nakita ko nasa kaliwang kamay ko, nakita ko na may box ng contact lenses doon. Then medyo hinigpitan ko yung hawak ko doon sa puting panyo.. parang alam ko na yung laman ng nasa loob. I can't help it, pero napangiti na lang din akong mag-isa. Sino ba talaga si Terrence Kelvin Quintero 'di ba???

Pumasok na ako sa loob nun. Nakita ko na binabatukan na ni Tjay si Arwyn nun kaya lumapit na ako at inawat ko. Tingin ko Hindi ko maintindihan yung kasi hindi na biro yung sinasabi niya. Kaya nakita ko ginagawa ni Tjay eh. Masama na lang na may kinuha siya sa talaga yung lagay ng babae na bulsa niya na nakabalot ng yan kapag hindi maganda ang puting panyo, at yung isa eh tulog. Tapos ito namang si isang box. Then nagulat na lang Arwyn dahil lalaki pa rin naman ako nung kinuha niya yung siya at nagpapaka-gentleman, kamay ko. tawa pa rin siya ng tawa at hindi na lang pinapatulan si "Kung gusto mo lang malaman, Tjay. you look better without this.." tinaas niya yung puting Nagklase naman kami nun. Sa panyo at nilagay niya sa kamay katunayan, nagsimula na yung ko, may matigas sa loob, "Kung totoong lessons namin. Sa kailangan mo ng opinion ko, chemistry nga, unang you'll look better with homework namin eh ung sino this.." nilapag niya yung box sa daw ba yung nag came up sa kaliwang kamay ko, "Pero sa Periodic Table of Elements. Ako totoo lang, you look okay... no naman iniisip ko pa kung sino matter what." kasi nabasa ko na kung saan, nung marinig ko si Tjay na Nakatayo lang ako doon at nagsusulat na ng sagot niya sa nakatingin ako sa kanya. Wala notebook niya. pa rin akong sinasabi. Tinignan ko yung binigay niya. Para "Dimitri Mendeleev." sinabi niya akong abnormal. after nabanggit ng teacher namin yung homework, "Shay, "Para san 'to???" tinaas ko ano bang spelling ng name yung nilagay niya. niya? D-M-I ba sa Dmitri.. or DIMI.. dahil Dimitri? Tapos may Tinapik niya ako sa balikat ko. books din nun na spelling ng Tapos ngumiti siya. Mas last name niya may 'Y'.. para gumaan yung pakiramdam ko sa Mendeleyeev.. ano ba yung kaysa nung tinignan niya ako tama?" ng masama. Inirapan ko si Tjay nun, pero "Let's just say..." nag-isip yung irap na pabiro. Tinatanong naman siya... niya ako sa spelling ng pangalan nung kung sino man yun, eh samantalang hindi ko nga kilala. "It's my way to say I'm sorry." tapos nun, umalis na Anyway, dumating na naman siya. yung kalbaryo namin sa Social Studies. Every year kasi, may debate na ginagawa sa school para sa mga third year students lang. Ang laging magkalaban, first and second section lang ng third year. Then yung iba, audience. Yung mga 2nd year at first year eh hindi pwedeng manood, kasi hindi

Iniwan na niya ako doon. Ewan ko kung pumunta ba siya sa Binigyan naman kami ng cafeteria o ano. Basta hindi ko enough time para doon. Sabi sa na sinundan eh. amin, bibigyan kami ng two weeks para mag-prepare. Hmph! Sungit! Tinanong ko nga sa teacher ko kung ano namang kinalaman Nagsimula na yung practice ng ng debate sa pinag-aaralan basketball. Pati yung ibang namin. Lagi naman niyang sports na hindi ko naman sagot, sa world affairs daw, pinapanood dahil hindi ko kailangan may voice ka para naman naiintindihan. Si Arwyn mangyari yung gusto mong eh ilang beses na akong gawin. Oo na lang din ako eh niyayaya na manood daw ako kahit hindi ko naman alam one time, pero lagi kong yung sinasabi niya. sinasabi na may homework ako kahit wala. Tapos yun, Oh well... magpapanic siya dahil behind na naman daw siya sa One day nga pala, nahabol ko homework. Baka mag-fail daw pa si Terrence kasi naglalakad siya at kapag nalaman na siya doon sa may hallway naman ng parents niya eh ipullpapunta ng cafeteria. Ayun, out daw siya sa team uli. typical na naman yung itsura na parang galit na naman sa Dahil nga nakakakonsensya mundo. Nagkakataon kasi na naman na ganun na lang siya tuwing hinahanap ko siya, ka-worried, sinabi ko na lang either wala dahil may ganito, or homework, meaning, may wala dahil may ganyan. Hindi gawaing bahay ako. Saka lang pa kasi ako nakakapagthank siya nag-settle. you sa kanya doon sa binigay niya. Saturday came, yung unang day ng community service ni "Terrence!" narinig na niya Terrence at araw naman ng yung boses ko nun kaya pagvovolunteer ko sa Day Care. huminto siya. Iisa lang naman yung gagawin namin at pupuntahan, pero iba "Ano?!?" pa yung tawag nila sa gagawin. Si Papa eh walang pasok kaya Kung babae lang siguro ito, siya na ang mag-aalaga kay inisip ko na lagi siyang meron. Mama. Hindi naman dahil sa kailangan ni Mama ng Dinaan ko na lang sa ngiti. magbabantay sa kanya all the After all, binalik niya yung time, kung anu-ano lang kasi salamin ko ng maayos na. Hindi ang naiisip eh. ko na kinailangang magalit 'di ba? Isa pa kung magsusungit Then nag-ring yung phone ko, din ako sa kanya, wala namang kaya nataranta pa ako. Hindi pa mangyayari sa amin. So might kasi ako nakakapagsapatos nun as well be nice to him. eh.

"Hello?" "Wala ka bang balak buksan yung pinto Bible Girl???" Tinignan ko yung cellphone ko, unknown number. Pero dahil hindi ko naman talaga alam yung number ni Terrence. Siguro binigay in Tjay yung number ko sa kanya. "Sandali lang bababa ako." Nag-hung up na ako doon sa kanya at bumaba na ako para buksan yung pintuan. Nakita ko na ang taas na ng sikat ng araw dahil mag-10 na ng umaga nun at pinagpapawisan na siya. "Ano?!? Tapos ka na ba??" Napaka-ikli talaga ng pasensya niya. Nagpaalam na ako kinaMama at Papa na aalis na kami at dumiretso na kami sa simbahan nun. Sa gilid kasi n simbahan yung Day Care, at every Saturday may mga kids doon na iniiwan lang ng mga parents nila either kung walang mag-aalaga, nagbible study. Nagbibigay naman sila ng donations sa simbahan. At dahil volunteer nga kami, wala kaming nakukuha. And it's great, helping. Seriously. Pagkadating na pagkadating ko doon sa room kung saan kami mag-aalaga ng mga 10 or so kids, paalis na nun si Sister Mia. Nakita na nga ako nung mga bata at tumakbo pa nga yung iba sa akin. May malaking playground lang sila sa likuran na pwede silang magtatakbo. Wala naman silang lalabasan kaya walang mawawala.

Nagpalakpakan naman sila at nagtinginan sa pinto. Pero hindi pumasok si Terrence. Kaya ayun, lumabas pa ako para hilahin ko siya sa loob. Parang alangan pa siya dahil nakahawak pa siya sa ulo niya. "Hi." yun lang ang sinabi niya tapos naupo siya doon sa table. Lumapit naman si Oli sa kanya, short for Noli, isa sa pinakacute pero pinakamakulit na bata sa Day Care. "Bakit b-bakit po Terrace ang pangalan mo?" "Err.. Terrence. Hindi Terrace." ganun lang yung sagot ni Terrence nun. "Kami rin merong terrace sa bahay. Siguro mahilig ka sa terrace kaya Terrace pangalan mo no?" lumapit pa lalo si Oli sa kanya. "Bakit..." tumalontalon pa siya, "Bakit ang tigas ng buhok mo? Hindi ka siguro naliligo no?" Nagtawanan yung ibang mga bata nun. Si Terrence eh tumayo na. Nung tumayo nga siya, halata mo yung height gap nila. Hanggang sa puwet lang niya yata si Oli, tapos tumingala lang si Oli sa kanya. "It's gel..." Whoa.. talk about hot. Syempre naisip ko na tama na pumasok na ako sa eksena at mukhang hindi sanay sa mga bata si Terrence.

"Uhhmm... hindi ko alam basta nandiyan na yan. Pwede ba bawasan mo naman yung mga tanong mo?" It was one horrible day. Lumabas nga kami doon sa field dahil maglalaro daw sila, at si Oli eh nakadikit parati kay Terrence. Halata mong naiirita si Terrence kasi gusto niyang matulog, pero ginigising siya ni Oli. Panay lang ang 'OO' niya.. at tango. Nung kakain na kami, nilapag lang ni Terrence yung prutas sa harapan nung mga bata tapos naupo siya doon sa gilid. Kaya ako naman kahit may buhatbuhat pa akong isa, tumakbo naman ako sa direksyon niya. "Hey, hindi mo dapat ginagawa yan! Hindi mo rin binibigay yung ganito kalalaki.. paano kung ma-choke sila?" "Heimlich Maneuver." yun lang ang sagot niya sa akin. "Ano ka ba.. hindi mo nakikita yung point. Delikado sa mga bata na kumakain ng malalaki. Dahil minsan nalulunok nila ng buo." "E di ikaw yung magpakain." tumayo siya doon sa kinauupuan niya at papunta na siya sa pinto. Ako naman dahil nakita ko na aalis na yata siya, sumigaw na lang ako. Sabi kasi ng Mommy niya kailangan niya ito sa scholarship tapos ngayon nagquit na kaagad siya? "Terrence! Terrence san ka pupunta!" "Kakain ako sa labas!" tapos nag-wave siya ng patalikod, "Sinong sasama?"

kamay mo!" iniiwas pa niya yung paa niya nun. "Ang alin po?" tapos humawak sa tuhod niya yung isa. "Wow great! Ikaw ba maglalaba nito?" "Uhuh." tumango-tango naman yung bata. Mukhang hindi nga ako masyadong mapapagod nun dahil halos lahat ng bata, nasa side ni Terrence. Halata mong ayaw niya pero hindi naman niya makuhang patulan dahil nga maliliit yung mga yun. Then hindi na lang namin inaasahan, nadapa si Gaille, at gumulong pa yung orange na dala-dala niya. Tumakbo naman si Terrence nun at tinayo niya kaagad si Gaille. Ako naman tinitignan ko lang siya, mukhang under control naman niya. PInagpag pa niya yung tuhod eh. Mukhang paiyak na kasi si Gaille nun. "Oh GOD! Waterworks! Huwag kang iiyak.." tapos nataranta si Terrence at nagtitingin-tingin siya sa likod niya pero panay bata lang yung nandun, "Huhugasan natin yung sugat mo.." Lalong umiyak si Gaille nun. "Ayoko masakit yun eh!" "Hindi na.. hindi na pala natin huhugasan. Alcohol na lang.. para..." Hindi pa niya tapos yung sasabihin niya, lalong lumakas yung pag-iyak ni Gaille.

"Oli.. Oli.. hindi Terrace ang pangalan ni kuya.. TERRENCE." inulit ko pa uli sa kanya kaya lang hindi niya Nauna akong pumasok, tapos si talaga makuha, "O sige, kuya Terrence eh nanatiling TK na lang. Pangalan din niya nakatayo doon sa labas. Iba na yun." nga yung itsura niya nun na parang magkakasakit siya. Tinignan lang ako ni Terrence pero iniwas niya yung tingin "Hey, papasok ka niya na parang wala siyang ba?" niyayaya ko na siya nun pakialam sa sinabi ko. sa loob, "Tara na!" Sumingit naman si Betty. "Sige na mauna ka na.." "T-cake!" tinaas-taas niya yung Nauna na akong pumasok nun. kilay niya, "Masarap ang cake Nagpaalam na si Sister dahil 'di ba? Kuya cake ka pala!" may gagawin yata siya sa simbahan. Then tumayo na ako Parang naiinis na si Terrence doon sa harapan nung mga nun kasi tinignan na niya ako bata. Nakakatuwa nga yung ng masama. mga yun eh, kasi parang kung iisipin mo, ang liit-liit ng alam "Paano ka tumatagal dito?" nila sa mundo.. then unti-unti na lang napapansin mo "They're good kids. Masasanay duamrami na yung alam nila. ka rin." "Okay.. kids.. uhmm.. may bago tayong makakalaro!" kailangan kasi masaya yung boses mo sa mga bata dahil kung hindi ka masya, feeling nila masamang bagay yung kung ano man yung sinasabi mo, "Makakasama natin siya every week. Siya si Kuya Terrence! I-welcome natin siya ah!" "I don't think so." Then hinihila-hila ni Oli yung pantalon ni Terrence kaya tumingin si Terrence pababa. Nung nakatingin na siya, saka lang nagtanong si Oli. "Kuya Cake, bakit ang laki ng pantalon mo? Saka bakit may bakal dito? Hindi ba ito yung nilalagay sa leeg ng aso?"

"Hindi na! HIndi na natin gagalawin yung sugat mo. Ganyan na lang!" tapos kinapaSumunod na lang na alam ko, kapa niya yung pockets niya, nagtakbuhan lahat sa kanya. As "Wala pa naman akong dalang in lahat, maliban siyempre panyo ngayon." doon sa 1 year old na bata na laging katabi ko tuwing Naupo siya nun sa harap ni nagpupunta ako. Lagi kasing Gaille. Binuhat pa nga niya tahimik yun. para iupo doon sa kandungan niya. Natawa na lang ako. Na-shock nga si Terrence eh. Muntik pa "Hey huwag ka namang umiyak nga siyang matumba nung ano eh..." hindi niya talaga nagtakbuhan sa kanya eh. alam yung gagawin niya, "Ano Tapos di ko inaasahan, tumawa bang gusto mo???" na lang din siya. Lumapit na ako nun dahil "Siguro papadeliver na lang parang hindi na talaga alam ni ako.. tingin mo bible girl?" Terrence yung gagawin niya. Nanguha ako ng candy doon sa Hindi na siya kasi makakalabas. basket. Tapos umupo ako doon Paano naman tiyak lahat sa inuupuan nila nina Terrence. sasama sa kanya. Kaya ayun, Umiiyak pa rin si Gaille nun. nakita ko na nag-dial siya ng number sa cellphone niya at "Gaille, lollipop gusto mo?" tinawagan niya kung saan man siya nagpa-deliver. "Ito oh may maganda ako na stick." Nung binaba niya yung phone, tinignan niya yung isang bata. Tinignan ko lang si Terrence. Wala talagang alam sa bata to. "Yuck... huwag mong ihahawak sa akin yan ang lagkit ng Huminto na si Gaille sa pag-

iyak. Haay salamat. Humihikbihikbi na lang din siya. Then ngumiti siya nun. Sunod na lang na alam ko... Kinuha niya yung stick ni Terrence.

Sa totoo lang, may dala-dala akong bag. Lagi akong may dalang extra na damit. Kaya in case man na madumihan ako, hindi ko na kailangan pang problemahin. "May laundry room dito doon lang sa bandang likod..." tinuro ko naman yung likuran namin, "Kung gusto mo ako na lang maglalaba niyan. Madali lang naman." "Uhmm.. uhh.. nah.. ako na lang. Kaya ko naman siguro." parang nahihiya na yung itsura niya nun. Lumabas siya doon sa pintuan para tignan kung saan yung sinasabi ko. Then ayun, napansin na yata niya kung saan pwedeng labhan yung pantalon niya. Lumapit siya uli sa akin tapos tinanong niya kung may towel daw ba na pwedeng i-wrap sa kanya kung saka-sakaling lalabahan na niya yung damit niya. Hindi ko naiwasan, pero natawa ako. Sinabi ko meron doon sa may taas na mga puting towels. Mukhang nainis yata siya sa akin eh. Kasi ako naman eh tinatawanan ko pa kasi siya. "Ano namang nakakatawa?" "Wala lang.." hindi ko talaga mapigilan yung sarili ko nun, "Marunong ka bang maglaba?" "Why do you care?" Hindi ko talaga maintindihan kung saan siya nagmana. Mabait naman si Tita Jayne at Tito Kevin. Hindi kaya ampon si Terrence? Oh baka may genetic something sila na nag-skip ng generation kaya sa kanya napasa yung pagkasungit? Anyway, nagsismula nang tumakbo uli yung mga bata. Kaya ayun, hinila siya ni Oli at ni Betty para daw kasali siya sa taya-tayaan. Syempre mabagal tumakbo yung mga bata, kaya si Terrence kunwari binabagalan lang din niya yung takbo niya. Hindi naman nagtagal, hinila naman nila ako. Sumali rin daw ako sa laro nila. Kaya lang that time, hindi na taya-tayaan. Tagu-taguan naman daw. Una syempreng taya eh si Terrence. Kasi siya na ang pinakamatanda, siya pa ang lalaki. Eh di lahat kunwari eh tatakbo na kung saan magtatago. Ang worst part kapag ang kalaro mo nga eh mga 4 years old, 5 years old.. no older than 7, larong bata talaga ang mangyayari. Si Gaille nga na may sugat nagtago doon sa isang maliit na bato. Tinago niya yung mukha niya. Pero kitang-kita naman yung katawan niya. Siguro ganun ka nga nung bata, kapag

hindi mo nakikita yung taong nasa tagu-taguan, feeling mo hindi ka rin nila nakikita. Then yung iba nagtago lang doon sa likod nung pintuan, at kung saan-saan na kita lang din naman sila. Pati sa ilalim ng table. Bibigyan ko na sana ng credit, kaso wala namang tablecloth. Nakita kong nahanap ni Terrence yung iba. Eto pa ang isa sa hindi ko maintindihan sa larong tagu-taguan. Kapag nahanap ka, kailangan pupunta ka pa doon sa original position nung "IT" para lang sabihin mo yung salitang "SAVE." Ako siguro ang pinakamatagal sa nahanap ni Terrence. Ako kasi yung huli eh. Nagtago ako doon sa likod nung room. Hindi naman malayo yun, pero syempre yun lang ang decent na taguan. Nahanap ako ni Terrence dun, tapos siyempre nag-unahan kami doon sa main spot pero naunahan niya ako mag-save. Kaya ayun, taya na ako next time. Ganun pa rin nung second time. Kitang-kita mo pa rin yung mga bata. Naisip ko na nga na si Terrence lang ang pinakamahirap hanapin dito. Si Oli wala man lang yatang effort. Nung tapos na kasi akong magbilang nakita ko na nakatayo pa rin siya doon sa tabi ko, tapos tinakpan lang niya yung mata niya. Haay, pakiramdam ko nun mamamatay ako sa kakatawa. Inipon ko sila lahat. Lahat nagsave doon sa main spot pero si Terrence talaga ang hindi ko mahanap. Sinubukan ko doon sa pinagtaguan ko, pero wala talaga. Binalikan ko na lahat nung pinagtaguan kanina, pero wala pa rin talaga. Siguro 15 minutes na, hindi ko pa rin siya mahanap. Napagod na ako nun sa kakatakbo. "Terrence.. give-up na ko!" hindi ko na talaga kaya nun. Wala pa ring lumabas, "Hooyy! Terrence ano ba! Panalo ka na! Taya na ako uli!" Wala pa rin akong nakitang movement nun. Finally, narinig kong parang may bumagsak sa likuran ko, kaya paglingon ko, biglang may tinamaan yung ilong ko. "Whoa..." bigla siyang parang nag-matrix effect na exbihition pabaliktad, parang bending na ewan kasi humawak siya sa sahig, "Huwag ka ngang ganyan kalapit sa akin."

Tumayo rin naman siya nung nakaatras na ako. Taops napansin ko, namumula na yung mukha niya. "Pagod na ko." sabi niya tapos nakatingin lang siya sa akin ng seryoso. "Ako rin eh. Taya na naman ako." "Nahanap mo ko tapos ikaw pa rin ang taya? Di ba dapat tatakbo pa doon--" tinuro niya yung spot. "Pero sabi ko give-up na ako." "Di naman ako nag-surrender. Na out of balance ako doon..." hinihingal na siya nun tapos tumingin ako sa taas kung saan siya nagtago. Sa taas pala ng puno, "Pano ba yan, ira-race kita doon." Pansin ko na hinihingal na siya nun. Namumula pa yung mukha niya. Napaka-unusual nga eh. "Ok ka lang?" "Yeah." hinihingal pa rin siya. Then bigla na lang siyang tumakbo, kaya ako eh nagulat at nakitakbo na rin. Nagunahan kami doon sa main spot namin. Yung mga bata nga nagchi-cheer pa nga kung sinong mauuna. Si Terrence ang nauuna nun dahil mabilis siyang tumakbo. But in no time, nahabol ko rin siya at naunahan ko rin naman. Tapos nauna akong nag-save kaya nagtatatalon-talon ako dahil nauna ako. "Ikaw na ang taya Terrence! Yehey! Nauna ako!" In circles kasi yung pagtalon ko nun. Kaya nung pagkaikot ko, nakita kong nakaluhod na si Terrence, at hawak niya yung didbdib niya. I swear, nag-panic siguro ako. Kaya ayun, tumakbo ako kaagad sa direction niya. Saka ko lang nakita na medyo bluish na yung mukha niya. Hindi na red. Ang lalim na ng paghinga niya. "Terrence! Hoy! Ok ka lang???" hinawakan ko siya sa balikat niya. Napaka-ewan talaga ng tanong na yun. Obvious ba na hindi siya ok?

***11*** Natawa lang ako nun. Alam kong alam naman niya na lollipop ang tawag dun, pero siguro gusto lang niya magsound na parang bata yung dating. Maybe Terrence can be mean and snob sometimes, but he's nice by heart. Nung hapon eh naupo lang kami doon. Dumating din yung delivery niya. Fried chicken lang pala galing sa KFC. Syempre yung mga bata nakita yung order niya, lahat tuloy naupo sa tabi niya. Kaya ang trabaho ni Terrence nung kumakain eh himayin yung chicken para sa kanila. Merong isa ayaw daw nung crust, yung isa gusto lang yung crust, at yung isa naman eh gusto niya pero kailangan takpan mo pa yung ilong niya. Siguro nga may point din si Terrence kung bakit hindi siya tumatagal sa mga bata. Then after nun, gusto yata ng mga bata na tumakbo ng tumakbo pero hindi namin pinayagan dahil kakakain lang din nila. Sabi namin maglaro na lang sila ng puzzle. Sumunod naman sila. Yung iba nakatulog naman na. Then out of nowhere, lumapit sa akin si Terrence at pinupunasan niya yung kamay niya ng napkin. Tinignan ko lang siya. "Saan ba pwedeng linisin itong.." tinignan niya yung paa niya, "Pantalon ko. Marumi na kasi eh." Panay mantsa na ng candy, ng ketchup, ng lints ng kung anuano yung pantalon ni Terrence. Kaya siguro gusto rin niyang hugasan man lang. Ayaw naman niyang umuwi ng ganung yung itsura niya. Kung sabagay ako rin naman.

Hindi man lang siya tumingin sa akin. Basta nakaluhod lang siya doon, hawak yung dibdib niya at nakatingin sa damo. Parang Saka ko lang na-realize kung gusto ko siyang ishake ng bakit niya ginawa yun. Kasi siya ishake in case na wala na siya pala yung tinamaan ng ilong sa sarili niya. ko. Sa may chin niya. Ang awkward nga eh. Kaya pala "Tu--huh---Tubig. Bigyan mo-siya nag-bend bigla-bigla. oh ko ng tubig."

Wala na nga siguro ako sa sarili ko nun. Kasi dinala ko sa kanya yung buong pitcher eh. Wala man lang baso. Kaya uminom siya doon. Then bigla-bigla na lang siyang humiga doon sa damo. Mukhang umo-ok na yung itsura niya pero hinihingal pa rin siya. Tinignan niya ako. Shock pa rin siguro ako nun eh. "Ok na ko. Lagi naman akong ganito. Asthma. Kakatakbo ko kasi." then ngumiti siya sa akin nun para siguro hindi na ako kabahan. Sino ba namang hindi kakabahan kung yung kasama mo medyo blue na yung kulay ng mukha??? I swear, that's the last time I'll ask him to run. *** Matapos nung asthma attack niya, medyo tahimik na siya nun. Hindi ko kasi alam kung paano, pero baka may aftermath pa sa dibdib mo yun or something. Wala naman kasi sa family ko ang may asthma. Sinundo na isa-isa yung mga bata kaya ang naiwan na lang doon eh ako at si Terrence. Si Oli nandun pa rin pero dahil laging late naman yung parents nun na sunduin siya. Si Terrence hindi niya alam paandarin yung washing machine, kaya kinailangan ko pa siyang turuan nun. Kahit alam kong ayaw niya, napilitan din siya. Nakita ko namumula na naman yung mukha niya, kaya nag-panic na naman ako. Tinanong ko siya kung nahihirapan na naman ba siyang huminga or what, then saka ko lang narealize na namumula siya hindi dahil sa nahihirapan siyang huminga, kung hindi dahil nandun ako sa laundry room at naka-boxers lang siya. Tumalikod nga ako. Actually hindi ko naman napansin. Pinaalala lang niya kaya ako nahiya. Kaya sinabi ko lang yung instructions habang nakatalikod ako. Then yun, umalis na ako ng hindi ko man lang siya tinitignan. Nakauwi naman ako ng maayos. This time, hinatid ako ni Terrence. Usapan daw kasi nila ni Tjay na ihahatid daw niya ako everytime na may community service siya. Ewan ko kung anong pangkukulam ang ginawa ni Tjay sa kapatid niya at napasunod niya ng ganun. Tinanong ko nga kung gusto niya pumasok sa loob, pero sinabi niya hindi na daw at uuwi na siya dahil pagod na rin siya. Tapos naisip-isip ko na mabuti na lang pala at hindi pumasok si Terrence dahil

makikita niya yung nanay ko na nasa lababo at kumakain ng apples. Binabalatan nga niya yung kinakain niyang apples eh. Kaibahan lang, yung balat ang kinakain niya. Ako pa yung kumain nung binalatan niya. Oh God. Pagkatapos kong maligo at makapagbihis, tinawagan ko si Tjay at sinabi ko yung nangyaring asthma attack kay Terrence. "Natakot nga ako kasi blue na yung itsura niya.." "Nagkaroon siya ng asthma attack?" narinig kong nagulat din si Tjay. "Yeah." "Bakit? Ano bang ginawa niya?" "Tumakbo ng tumakbo. Napagod siguro." totoo naman yung sinabi ko. Mas marami pa nga siyang tinakbo sa akin. "Bobo talaga yung Kuya ko. Ilang beses na siyang sinabihan na huwag papagurin yung sarili niya eh. Kapag nagkakaasthma attack kasi yun usually dinadala na namin sa hospital kasi talagang hindi na siya makahinga. Buti ngayon hindi naman..." alam ko worried din yan si Tjay, kunwari pa, "Sa susunod ha, pigilan mo siya kapag gustong makipaglaro. Baka kasi next time, mahospital na naman siya." "Yeah sure. I don't think gagawin naman niya uli eh." Nung sumunod na linggo, besides sa problema namin yung speech/debate thingy namin sa SocStud, nameet na namin ang among lovable new teacher sa TLE. Lalaki siya. Usually kapag third year ka at TLE ay isa sa classes mo, either you'll do something about electricity.. or something about Woodshop. This year.. we'll do both. I hate to admit it, pero wala akong talent sa agriculture side. Or stud's side. Pero kailangan kong itake yun, kahit gusto ko man o hindi. Uunahin daw namin ang woodshop. I don't mind at all kasi wala pa akong tiyaga magisip sa voltage this and that. Inisa-isa sa amin yung mga tools. Yung hammer, yung screw driver.. yung saw.. whatever. Tapos tinanong nung teacher namin kung ano daw ba yung iba't ibang klase ng saw.. tapos si Arwyn naman ang nagtaas ng kamay niya. Akalain mo yun, may alam pala ito sa mundo. "Ang iba't ibang klase ng saw... jig-saw.. a-so... la-so..."

"Mr. Velasco wala akong panahon makipaglokohan.." Saka lang tumigil si Arwyn nun. Pero halata namin nung umikot si Sir, natawa rin naman siya. Abnormal. Nung breaktime namin ng hapon, lumabas ako at si Tjay. Hindi pa kami nakakarating sa cafeteria, may lumapit sa amin na babae na mas maliit sa amin ni Tjay. Medyo marami nga yata siyang pimples eh. Napaatras nga si Tjay ng kaunti nung makita niya yung girl eh. "Ulah!" ngumiti naman siya pero parang hindi natural, "Kumusta na?" "Okay naman." ngumiti din siya, "Si Terrence nakita mo?" "Hindi eh. Baka pakalat-kalat." "Ganun.." tumingin siya sa gilid niya, "Pakisabi sa kanya, nagbake ako ng cake para sa kanya. Kasi alam mo na.. nakakahiya kasi yung nakaraan." "Owww yun lang ba.." nag-tap si Tjay sa balikat nung Ulah, "Wala yun. I'm sure nakalimutan na niya yun." Bumulong sa akin si Tjay nung hindi nakatingin si Ulah.. "Talagang kinalimutan na ni Kuya yun!" then humarap siya kay Ulah uli, "So anong plano mo?" "Wala lang. Gusto ko lang bumawi sa kanya." "I'm sure makakabawi ka rin sa kanya." "Tingin mo nasaan siya?" Medyo malaki yung school namin kaya kapag sinabi mong 3rd year, maraming building yun. At talagang hindi mo na alam kung saan yung iba. It just so happens, na yung class ni Terrence ng 4th year, the same building sa amin, sa taas nga lang. "Ewan ko eh.. baka doon building sa dulo. Hanapin mo doon." tinuro niya yung malayo. Paalis na sana yung Ulah nun, tapos pinakilala niya ako. Kaya ayun, umalis na siya ng diretso.

napatunayan na kapatid niya nga si Terrence. "I don't see the point. So?" "Siya yung dapat date ni Kuya. Yung nagkachicken pox? Pustahan pa tayo kaya lang niyaya ni Kuya yun kasi katulad natin desperate na rin siya makahanap ng date. Kaya no choice siya kaya si Ulah. Eh nakakaasar yun. Lagi ngang nagpupunta sa bahay namin yun tapos hahanapin si Kuya." then tumingin siya sa likod niya, "Last week nga gusto niya yatang sumama si Kuya sa kanya, sabi ni Kuya sabihin ko daw may sakit siya ng SARS." Natawa ako nun. Bakit naman SARS pa? "Ano bang problema sa kanya?" "Hello? She's the most annoying person in the world. Magkakasister-in-law na lang din ako yung ayos na." Grabe naman itong si Tjay. Mag-16 pa lang ang Kuya niya at ngayon iniisip na niya yung mapapangasawa? Nung malapit na kami sa cafeteria, nandun na si Terrence kasama si Arwyn. Then lumapit kami ni Tjay sa kanya dahil ibabalita niya yata yung tungkol kay Ulah. "Hoy, niligtas lang naman kita. Kung ayaw mo magka-AIDS ng de-oras, umalis ka dito sa cafeteria." "Huh?" "Si Ulah. Hinahanap ka. Ewan ko dun. May cake daw yata ni binake para sa iyo." Tumayo si Terrence nun sa inuupuan niya tapos tinapon niya yung pinagkainan niya. "Anong sinabi mo?!?" "Sabi ko doon ka sa kabilang building. Tiyak ko hinahanap ka nun. Paano kung masalubong ko na naman at hanapin ka sa akin?" "Bahala ka na. Magsinungaling ka. Sabihin mo may German measles ako, may amnesia kaya hindi ko na siya kilala.." then nataranta siya, "Basta mag-imbento ka na lang."

"Naman Kuya! Tinuturuan mo Saka lang umirap si Tjay. Ewan akong magsinungaling eh yung ko kung anong saga meron siya katabi ko eh.." tumingin sa akin doon sa girl na iyon, pero si Tjay ng nakakaloko, "Amen!" parang hindi maganda. "Then tell her a real thing." sabi "Sino yun? At bakit ganyan ni Terrence. yang itsura mo?" "Ano naman?" "Si Ulah. May crush yun kay Kuya since first year "Na.. na girlfriend ko 'tong si siya." irritated na si Tjay nun. Bible girl." That time, saka ko lang

Parehas kaming nanahimik ni Tjay nun. Ako siguro nanigas na sa pagkakatayo ko. Ni-wala ngang naglakas loob all my life na tawagin akong girlfriend eh. Napansin siguro ni Terrence na state of shock kami ni Tjay. Tumingala lang siya sa amin as if alien kaming dalawa. "Ano?!?" sumubo siya ng mashed potato nun. "Girlfriend?"

Terrence na magtake ng chances. Nagtinginan yung iba sa amin, pero hindi naman lahat. Unangunang reason siguro eh dahil hindi sila sanay na doon kami kumain dahil iba yung table namin sa table nila. Pangalawa, sikat si Arwyn dahil Captain siya ng basketball team kahit saksakan naman ng yabang. Pangatlo eh 4th year na sina Terrence at yung mga classmate niya. Usually sa school, magkakasama madalas eh yung mga magkakaklase. Which is, pare-parehas ng year.

namula yun, dahil nagsisimula na siyang hindi makahinga hanggang sa naging blue na. Tapos ngayon eh namumula yung mukha niya, dahil sa kakatawa. Huminto ako sa pagsasalita nun. Nasa middle na ako ng sentence ko na kailangan ng abortion dahil paano yung mga na-rape, kaya lang tumatwa pa rin si Terrence. "Uhmm.. hindi na ko makapagconcentrate." sabi ko kay Tjay.

Hindi ko pa tapos yung sinasabi ko, sumingit na si Terrence. "Have you been---?" tapos naghihintay siya ng sagot ko. For one second, nalito ako. Pero nakuha ko rin kung ano yung tinatanong niya. "Divorced? Hindi pa naman."

Umupo si Terrence sa hagdan nun. Hindi na siya tumatawa. Seryoso siya, pero hindi yung "Wala ka talagang alam sa seryoso na galit hindi katulad mundo. Syempre, half-lie. Itong si Tjay eh tumayo sa kay Tjay kanina. Parang, you Girlfriend lang sasabihin mo, pagkakaupo niya at lumapit kay know, kalmado lang siya. iisipin niya na mag-syota kami. Anyway, dahil two weeks lang Terrence. Halata mong naiinis Parang mas Kuya pa ang dating Pero parang hindi rin tayo ang practice time at Socstud na siya. Wala kasi kaming niya ngayon kaysa kanina na nagsinungaling, kasi girlfriend, lang ang period namin na matatapos kung nakatayo doon tumatawa lang siya. meaning kaibigang babae. Alam pwedeng mag-sample ng yung Kuya niya at tatawa ng mo naman yun si Ulah, ibang debate, super duper rush na tatawa sa ginagawa namin. "That's the point. Bakit ka klase tumakbo ang isip nun kami. Nakakahiya naman na Baliw yata ito eh, wala namang makikipag-argue sa isang tao kaya baka magsawa na magmessed up ka sa buong 3rd nakakatawa. about divorce when you're only rin." then tumingin siya sa akin year at 4th year population ng in high school? Why would you nun,"Hindi naman siguro school mo. "Kuya, kung wala kang argue about same sex against sa faith mo yun ha.. magawang matino pumasok ka marriage? Why do you care so Bible girl?" One time nga dahil naisipan na lang sa kwarto mo. Doon ka much? Member ka ba ng third namin ni Tjay na magpractice naman madalas at bakit sex? Abortion? That's just... Parang nawala yung dila ko ng sabay afterschool sa bahay lumabas ka yata sa taguan mo worldly matter. Masyadong nun. Tinapik lang ako ni Tjay dahil nga sa upcoming week na ngayon? Kasama ba yan sa general." then nag-isip ng malakas nun sa likod ko yung debate. Nakaupo kai nun symptoms ng hika mo?" siya, "Do you deal with that kaya naisipan kong magsalita sa carpet nila at nasa right now?" eh. magkabilang direksiyon kami Saka lang tumigil ng pagtawa si ng coffee table nila. Terrence. Seryoso na siya nun. "Hindi naman." well, sana "Oh sure. Okay lang naman Nagdedebtae kami kung dapat Naasar na naman siya kay Tjay naman makakuha ako ng tumulong." if you put it that bang tanggapin ang same sex eh. Sa totoo lang, parang hindi maayos na sagot kaysa naman way. marriage. Dahil nga may naman yata tama na inaasar 'hindi naman'. religious concern ako, doon ako niya yung kuya niya dahil may "Great. Ngayon umupo ka sa against at si Tjay naman asthma. Kung tutuusin, he can't "Teka nililito mo ba kami? Kasi dito.." tinapik niya yung upuan kunwari eh sa pro. help it kung meron siya nun di kung sinasabi mo na hindi kami sa tabi niya, "Baka dumating pa ba? nagdi-deal sa mga babaeng si Ulah.." Nag-iisip na naman kami ng namromroblema sa abortion, bagong topic ng pagtatalunan "Well, natatawa lang ako kung then mali ka. Ang dami-dami Tumingin sa akin si Tjay nun, namin nung lumabas si paano mag-debate. Same-sex na kaya ngayon. Common na tapos naupo din siya across Terrence sa kwarto niya at may marriage? Abortion? Yeah.. nga sa Pilipinas eh." sumingit namin ni Terrence. hawak na can ng soda. Nagsure." tapos humakbang siya sa naman si Tjay. lean siya doon sa may hagdan hagdan nun. "Hoy hoy kayong dalawa ah.." nila at nakatingin siya sa amin. "I know. Marami ngayon. "Eh bakit ano bang alam mo? Common na. Problema na. But "O sige, debate naman tayo Feeling mo naman superior ka here, tell me, magbigay ka ng "Huwag niyong totohanin to!" tungkol sa... abortion. Kung at alam mo lahat! Well sorry na name ng kilala mo na dapat gawin na legal." lang Kuya.. you don't know a namromroblema ngayon sa thing!" pagpapaabort ng baby niya "Against ako, pro ka." dahil na-rape siya?" Kaya lang naisip ko, senior na "Teka, against din naman ako. siya. Which means, alam na Na-gag si Tjay. Wala yata Ikaw na lang mag-pretend na niya kung paano yung debate. siyang sinabi. pro ngayon." Kung anong ginagawa. Kasi naexperience na siya. That "Tell me one of your gay friends "O sige na nga, game na." means, he knows something. who's planning to get married So we're probably doing it with a dude next month." Magsisimula na sana kami nun wrong kaya siya tumatawa. kaya lang biglang tumawa ng Right? Wala pa ring nasagot si Tjay. I malakas si Terrence kaya think I'm getting his point. napatingin kami sa kanya ng Nung nakaakyat na siya, de-oras. Hindi ko alam kung naisipan ko namang tawagin "Kaya yung mga juniors, lagi anong nakakatawa. Tinignan ko siya. silang namimislead. They si Tjay, wala naman siyang always practice, on the wrong dumi sa mukha. Tingin ko "Terrence saglit lang!" hindi stuff." wow, talaga bang naman wala akong dumi sa naman malakas yung binibigyan niya kami ng mukha dahil kung meron sinabi pagkakasigaw ko, "Pwede kang lessons? na sana sa akin ni Tjay. Pero mag-stay." bakit naman tumatawa itong si "Pero sabi ng teacher namin, Terrence? Nakita ko na napanganga si debate is something we should Tjay sa tabi ko. Pero ayun, start of kung gusto naming "Kuya may nakakatawa hindi ko na lang pinansin. marinig yung opinion mo.. yung ***12*** ba?" tanong ni Tjay nung thoughts mo.." napansin na niya yung Kuya "Tama ba yung ginagawa Hindi naman nagpakita si Ulah, niya. namin? I mean, senior ka. Na"Here's a thing: Kung yung thank God. Pero ayun, doon experience mo na kung paano mga grown-ups ngayon, kami kumain ni Tjay sa table "Wala-wala... sige carry on." yung debate. Pwede bang government officials, religious nila Terrence at grupo nila bigyan mo kami ng samples? figures, and critics can't decide Arwyn. Hindi kasi kami umalis Halata mong pinipigilan niyang Kasi naisip ko, baka tanungin whether we should have gay hanggang sa matapos yung tumawa. Namumula na yung nila kami kung dapat bang marriage here, what more can breaktime dahil ayaw daw ni mukha niya. Last time na iimplement ang divorce--" you do? The argument will go

on until they reach a compromise. Pero habang di pa nangyayari yun, you should start with something you care about. Something small, but you deal with everyday." Tinaas ni Tjay yung kilay niya. Ewan ko kung bakit parang irritated siya sa kuya niya. "Eh kung masyado kang matalino, kagaya naman ng ano?" "Like.. if we actually learn alot by focusing on books, without doing it manually. Science perhaps." Sabay kaming sumagot ni Tjay nun. Kaya lang, magkaiba yung sagot namin. "No." tapos siya naman eh, "Yes." "Or maybe kung worth it ba na magbayad sa PTA.. pero iba naman nakikita natin" "Yes." si Tjay nman eh, "No." Nagtinginan kami ni Tjay nun. Magkaiba yung sagot naming dalawa. Eh samantalang, dalawang concerns pa lang yung sample na sinabi ni Terrence. Tumingin kami kay Terrence nun. Ngumiti siya sa amin. Totoong ngiti. "That's what I thought." tumayo na siya uli, "Ngayon pwede na kayo mag-practice." Tapos nun, pumasok na siya sa kwarto niya. *** It was a compleye dudd. Yung debate namin ni Tjay eh nagiging totoo. Hindi kami galit sa isa't isa, pero nagpapalitan talaga kami ng opinion. Well, isa sa pinakanaging-hot kami eh yung focusing in books, not much on laboratory. Ang side ko kasi, bale-wala kung natututo lang tayo sa books, pero hindi naman natin alam gawin. Sabi naman ni Tjay, mas maayos na matuto ka sa librao dahil kapag marami ka nang knowledge, saka mo yun iaapply. Saka naman ako sasagot na sa real world eh panay hands-on, hindi lang libro. Nagpunta kami uli sa Day Care. This time parang hindi na irritated at nahihiya si Terrence. Mukhang kahit papaano, alam na niya yung ieexpect niya. Medyo naiinis pa rin siya sa mga tanong ni Oli, pero parang wala na lang. Hindi na siya nakilaro ng habulan, kasi alam mo na yung ieexpect mo. Pero nung binuhat nga niya yung isang bata at nakailang balik siya dahil

nagra-race kami, napagod siya ng kaunti at sabi niya hindi daw siya makahinga. Nagpanhinga lang siya, pero okay na. Dumating na rin yung susunod na linggo. Sabi sa amin sometime between Wednesday to Friday gagawin yung debate. Basta surprise na lang daw. Sasabihin na lang daw amin. Lahat nga yata kinakabahan. Then yung ibang classmate namin eh narinig namin na nagpa-practice din ng debate. I heard Arwyn talking about birth control. Ewan ko kung parang nagiging Terrence ako, pero natatawa rin ako nun. Hindi ko mapigilan. It's pretty stupid really, na nagsasalita ka as if you're a parent, then hindi naman pala. What'e the point taking a side, when you don't even know what it's like? Well, Terrence is so smart after all. Nung umagang-umaga, may isang 4th year na humarang sa akin sa hallway. On the way na ako nun para sa English Club dahil sinabi na may meeting daw. President ako ng Club na iyon, kaya kailangan kong pumunta. Nagkatao naman na yung English Lab eh sa taas ng building, kaya maraming 4th year na nagkalat doon. Ang kalat nga sa hallway nila eh. "Miss.. Miss.." sabi nung lalaki na humarang sa akin. Sinusubukan kong umalis doon, pero hinaharangan niya pa rin ako. "May meeting kasi ako eh, pwede mamaya na lang?" "Sandali lang ito. Nagcoconduct kasi kami ng survey sa mga students. Kailangan lang namin yung name mo, saka year mo. Then we'll ask you a couple of questions, then we're done." Siguro naman hindi naman masama. Survey lang naman pala. "Sige na nga shoot." Okay lang naman siguro na ma-late ako sa meeting. Isa pa, for a cause din naman ito. Kapag walang nagco-conduct ng survey sa mundo, aba walang mangyayari sa atin. "Okay. Let's start." kinuha niya yung papel niya na nandun sa bulsa niya, "Okay anong pangalan mo?" "Shaylie Jimenez. Third year." Sinulat naman niya yun. Tapos tumingin siya sa akin tapos ngumiti rin naman.

Napakunot noo ako nun. Hindi ko yata naintindihan. I don't know anything about baseball, hindi ko alam kung may guards ba bawat bases. "Would I do what?" May tumawa doon sa gilid. Nakita ko na may isa pang lalaki na nakaupo doon sa gilid ng room nila. Tumingin yung lalaki na nag-interview sa akin, tapos ngumisi lang. "Second question na lang." nag-flip siya ng page, "Would you be happy if I give you a chastity belt?" "A what-belt?" "You know, medyo out of trend na siya. Pero magiging masaya ka ba kung bibigyan kita? Kasi yung ibang girls medyo diappointed kung out of trend na ang gift nila." Tumawa na naman yung isa. Then ngumiti na naman yung 4th year na nagiinterview sa akin. Wala pa akong nasasagot. I felt so stupid. Baka iniisip nila na wala palang kwenta na tanungin ito dahil hindi ako nakakatulong sa survey nila. Hindi niya hinintay yung sagot ko, tapos naghanap siya uli ng tanong na sa tingin niya siguro eh masasagot ko. Sana naman alam ko na. "Gumamit ka na ba ng chocolate syrup?" "Para saan?" Tawa ng tawa yung isa. Namamatay na sa kakatawa. Siguro iniisip niya ang ewanewan ko naman kung ganun. "Hey hold on, Shaylie Jimenez! Naalala kita! Ikaw yung isa sa church choir!" nag light-up yung mukha nung 4th year na dude, "May right question para sa iyo. Tamang-tama..." Tapos hanap siya ng hanap doon sa papel niya. Until finally, nahanap na niya yata. "Since you're active in church, you know the missionaries right? So.. alam mo ba gawin yung missionary--" Naramdaman ko na lang na may umakbay sa akin. More like a friendly thing. Tapos tinignan ko, si Terrence lang pala. "Spare her. She's with me." "Ooh. okay Terrence."

akong nasagot eh. Nakakahiya. Nung wala na yung lalaki, saka lang siya humarap sa akin. "Saan ka nga pala pupunta?" Pero wala akong pakialam doon. Ano bang klaseng survey yun? "Lunatic ba yung 4th year na yun? Oh ako lang? Kasi wala akong alam sa mga tintanong niya." "Huwag mong pansinin yun. Siya ang lunatic." Pero hindi ako mapakali. Nakakahiya talaga. Sana kahit isa man lang may nasagot ako. "Hindi man lang ako nakasagot. Hindi tuloy ako nakatulong sa survey." yumuko ako nun. Ngumiti lang si Terrence. "Actually, hindi yun survey. More like a prank." seryoso na siya. "Anong ibig mong sabihin?" "Lahat ng tanong dun, it's trying to prove if you're still a virgin." Na-shock ako nun. Kaya hindi ko mapigilan nung sinabi kong... "ANO?!?" tinakpan niya yung bibig ko pero inalis niya rin. "Yeah. Ano bang tinanong sa iyo?" "Mali ka naman yata eh. Tinanong niya ako tungkol sa baseball. Eh wala naman akong alam sa sports.." "Which one? Base 1, 2, 3 or home run?" Nalilito pa ako nun pero sinagot ko naman siya. "Base 3." "Tinatanong niya kung may dude na humawak na sa chest mo." "Ganun? That's so gross.." sa totoo lang, nakakadiri talaga. "Ano pa tinanong niya?" "Something na may kinalaman sa belt." "Chastity?" tinanong niya ako casually lang. "Yeah, yun yata." "Tinanong ka niya kung magiging happy ka doon?" natawa si Terrence, "Yun yung metal na binibigay sa mga babae noong unang panahon. To strap around their privates para hindi sila makapagtwo time sa asawa nila."

Aalis na sana yung dude, kaya lang tinignan ni Terrence yung papel, bago umalis ng tuluyan yung dalawa. Umiinom siya ng "First question, kung bibigyan kung ano nun. Tapos seryoso kita ng chance to play baseball niyang tinitignan yung papel na with me, would you do base 3?" may pangalan ko. Wala naman

Parang ang dami kong natutuklasan ngayon ah. Hindi ko yata alam yun? "Siguro naman yung chocolate syrup walang kinalaman dito?" "Nilalagay yun sa body mo then they'll lick it off. Usually they ask for whipped cream." Tinakpan ko na yung tenga ko nun. Kung anu-ano na pala yung tinanong sa akin kanina! "As for the missionaries na sinasabi kanina, he was about to ask kung alam mo ba yung standard position when making love." "Kadiri naman sila!!" talagang sinigaw ko iyon. Ngayon alam ko na bakit tumatawa yung lalaki kanina. Kasi kung anu-ano na pala yung tinatanong nung lalaki na iyon! Bwisit na iyon! Dapat ireport yun eh!

pala kay Tjay? Nagpunta na ako sa meeting ng English Club. Meeting namin eh tungkol doon sa pinaplano nilang school play. Dahil ako eh president ng club, isa ako sa mga mag-judge sa auditions. Hindi na rin ako sasali sa play, isa na lang ako sa gagawa ng props at assistant director ako. Hindi ko pa alam kung original piece ang gagawin namin, o baka kukuha na naman kami ng well-known play sa libro. Nag-test kami sa chemistry. I swear, hindi ako magaling sa chemistry kahit anong pakikinig ang gawin ko. Nung una eh madali pa dahil panay definitions lang ang gagawin at magsasaulo ka lang. Nakakaperfect score pa ako nun eh. Tapos nung sinimulan na namin yung mga valence electron at shell na yan, ayun na, wala na akong alam. Sunud-sunod kasi yung score ko na 100, tapos yung huli eh 78. Quiz naman yun, hindi pa naman major grade.

eh feeling ko out of place na ako. Then nung lumalakad ako sa harapan para maghanap ng upuan, may narinig akong mga nagcha-chant. "Lasing ako Lasing ako Ito ang paborito ko." then pansin ko panay lalaki yung kumakanta. "Dumadaan, dumadaan Sa aking harapan Babaeng kay ganda ng katawan."

Napalingon ako kung sino yun. Nakita ko na nasa baba ng bleachers si Terrence tapos hawak niya yung hoodie niya na jacket at tinatakip niya yata sa mukha niya. At least yun sa paningin ko. Then nakita ko nasa harap niya si Ulah. Nag flying kiss sa kanya. Hindi kaya yun yung dahilan at tinakpan niya?

"He's in gangs kaya ganun. Hindi lahat ng 4th year Napatingin nga si Arwyn sa ganun." sabi niya sa papel ko eh. akin. "Good thing hindi mo alam yung mga bagay na yun.." "Anong nangyari Jimenez?" tinanong niya ako Nag-tap siya sa balikat ko. dahil hindi siya sanay na nakikita na mababa ang quiz scores ko.

"Means, you're on the plus side. My plus side anyway." Si Tjay naka-100. Sabi ko nga sa inyo top 1 namin yan at magiging valedictorian namin balang araw. Pero sa ngayon, kailangan ko talaga ng tulong ni Tjay sa chemistry. Si Arwyn pa man din ang kapartner ko sa lab, at hindi ang pagbagsak naming dalawa ang solusyon sa problema ko. Then isang araw, na-corner na ako ni Mr. Yabang. Sabi niya manood daw ako ng practice nila. Ewan ko ba kung bakit big deal na manood ako ng practice. Ano bang makikita ko sa gym? Yun pawis niya? Wow great. Ewan ko kung bakit maraming gustong manood ng practice nila. Kasi pagdating ko doon, hindi man puno yung bleachers, ang daming tao. Then nakita ko yung mga players na naglalaro na dun sa gitna at pawis na pawis sila. Afterschool na ngayon, kaya wala nang klase. Si Tjay eh ginagawa yung lab niya sa chemistry. Sabi niya mabuti na raw na matapos niya Tinanong ko si Terrence anong ng maaga, kaysa naman late plus side na tinutukoy niya. Tapos sabi niya, plus side daw, na. Sabi ko sa kanya na ininvite ako ni Arwyn na manood, kaya meaning, nasa good side daw hindi na kami magsasabay niya ako. Ayaw daw naman umuwi. Nauna na siya sa niya kasi na mag-hang out yung kapatid niya sa kung sinu- kanila. sinong mga babae lang daw. Pagpasok na pagpasok ko doon Akalain mo yun, concern din ***13***

Nagyabang pa nga siya eh. Sabi niya siya nga daw na wala sa top 10, naka-75 sa quiz. Ano ba yun?!?

"Actually Ulah busy ako eh.." binaba na niya yung pinanghaharang niyang hoodie sa mukha niya dahil tumigil na Hindi ko naman pinansin. Alam si Ulah sa pag flying kiss ko naman kapag nasa gym ka, niya, "Alam mo yun, sa maraming ingay kang maririnig. scholarships and such. Kasi Sa mga cheerers pa lang senior na ako eh. Saka na immune na ako eh. Usually kasi lang." nagpa-practice sila sa kabilang room kung saan may meeting "Sige naman na yung English Club. Sa sobrang Terrence!" tapos lumapit sa hirap ng school, wala na yata kanya si Ulah tapos humawak silang pwesto kung saan dapat sa braso ni mag-practice. Terrence. "Inimbitahan mo ako sa date di ba?" Then tuluy-tuloy pa rin yung mga lalaki sa pagakanta. Si Terrence naman inalis kaagad na parang nandidiri na "Ako man ay iyong lasingin hindi mo maintindihan. Ikaw pa rin ang aking gugustuhin "May.. uhh.. sakit kasi ako nun. Ang aking paborito ay.. V-IWala ako sa sarili ko. Parang R.... GIN." kung anu-anong pumapasok sa isip ko.." This time, naasar na talaga ako kaya tumingin ako doon sa mga "Eh bakit ba parang iniiwasan kumakanta. Then napansin ko mo ko?" nagpapaawa na siya na isa doon sa mga kumakanta nun. eh yung 4th year na nagtanong sa akin sa survey, at yung "Hindi naman sa ganun... yun tumatawa. Then may kasama nga, marami akong ginagawa." pa silang apat na lalaki na hindi ko kilala. Kumakanta sila ng Parang naiirita na naman siya. kumakanta nung dumadaan Then pagkalingon niya doon sa ako. side ko, nakita niya na nakaupo ako doon sa bleachers mag-isa Magsusungit na sana ako kaya at nakakunut-noo na ako na lang may humawak sa braso pinapanood siya. Natawa na ko. nga ako nun eh, kasi nakakaawa siya na hindi mo "Jimenez! Dumating ka!!" then maintindihan na gustong umalis paglingon ko si Arwyn eh sa pagkakahawak ni Ulah. medyo pawis na, tapos nakajersey siya. Inalis niya uli yung kamay ni Ulah, tapos umakyat doon sa Aaminin ko, kahit na mayabang bleachers. yang si Arwyn, cute din naman siya. Katulad ngayon, naka"Saka ano eh.. alam mo na... jersey siya. Alam kong typical, " sumunod naman si Ulah sa pero ayos pa rin yung dating. kanya, "Magalit siya." tinuro ako ni Terrence. Mabuti nga dumating siya eh, dahil kung hindi baka Tinignan ako ni Ulah. Then nagtatataray na ako doon sa naalala niya ako. Kasi pinakilala mga lalaki. Wala kasing mga na nga kami ni Tjay sa isa't isa. modo. "Hindi ba ikaw yung bestfriend Iniupo ako ni Arwyn doon sa ni Tjay?" may gilid. Mag-isa nga lang ako doon dahil wala akong kakilala. Tumango lang ako nun. Ewan I mean meron din, pero hindi ko ba kung bakit dinadamay pa ko naman sila ka-close. Just my ako ni Terrence sa kalokohan luck, nandun pa ako. Kung niya. Hindi naman kasali doon. hindi lang talaga ako nahihiya kay Velasco na nakailang invite "Bakit ka naman magagalit na sa akin, wala naman talaga kung malapit ako kay akong balak manood. Inaantok- Terrence?" antok na nga ako dahil panay takbuhan lang naman at shoot Tinignan ko si Terrence. ang nangyayari nung narinig ko Tingnan mo ito, magsasabi lang na lang na.. din ng kung ano yung hindi ko pa alam. "Whoa... kakatakot!" Napansin niya siguro na hindi

ako sumasagot, kaya siya na ang sumagot para sa akin. "Si...bib--, si Shay kasi... girlfriend ko."

Nanlaki yung mata ni Ulah sa akin. Ako naman nagulat pa rin ako kahit na matagal ko nang alam yun. Then si Terrence, naupo doon sa kanan ko. Sa pinakadulo para wala nang Itong si Ulah, nalaman niya tumabi sa kanya kung hindi ako yata na uuwi ako mag-isa, kaya lang. ayun, nag-offer na sasama daw siya sa bahay nila Terrence at Itong si Ulah, ayaw yatang may itatanong daw siya na malayo kay Terrence kaya project kay Tjay. As far as I naupo siya doon sa kaliwa ko know, gusto lang niyang naman. Nakapagitna pa nila makasabay umuwi si Terrence. ako. "O sige pala una na ko ah.." "Ikaw pala girlfriend niya.." tinignan niya ako mula Nakababa na ako nun sa ulo hanggang paa pero bleachers pero sinundan ako ni nakangiti naman siya, "Anong Terrence. Siguro iniisip niya na pabango mo?" hindi talaga siya lalayuan nung babaeng yun. Kaya ayun, nag"Uhmmm..." isip na naman ng palusot. "Ako kasi bumibili ng pabango niya. Regalo ko sa kanya lagi." sabi ni Terrence tapos bumulong siya sa akin,"Pwede bang paalisin mo yan?" Hindi ako makasagot nun dahil nga katabi ko si Ulah. Kung sasagot man ako, kailangan ibulong ko pa. Panay nga ang tanong ni Ulah eh, ano daw bang hobby ko, ano daw bang favorite kong ganito at ganyan. Ulah's nice. Hindi siya katulad nung ibang girls na kapag sinabi ng guy na gusto nila yung isang girl eh girlfriend niya eh nagtataray na. She's really nice.. but she's also annoying. Kaya siguro ayaw rin siyang sabihan ng masakit na salita ni Terrence dahil mabait naman siya, nakakairita nga lang. Panay ang tanong niya habang nanonood ako mag-shoot si Velasco. Half listening na nga lang ako eh. Sagot na lang ako ng sagot sa mga tanong niya kahit hinid ko na alam yung mga pinagsasasagot ko. Then itong si Terrence, finally siguro may peace of mind na siya, nilabas niya yung sketch pad niya at nag-drawing. Tumingin ako uli doon sa mga naglalaro ng basketball, then doon uli sa sketch pad niya. Marunong pala siya magdrawing? "Marunong ka?" tinuro ko yung dina-drawing niya. "Obvious ba?" Tingnan mo ito, matapos mong tulungan nagsusungit pa. Half the time na nandun ako nun, panay ang tingin ko doon sa sketch niya. Ang galing nga niya eh. Hindi na ako nagtanong kasi baka isagot niya lang sa akin eh, 'obvious ba charcoal?!?' "Actually, ihahatid ko si bib-" then parang nainis siya dahil lagi siyang nagkakamali, "Si Shay!!" then napaatras ako eh, "Pupunta muna ako sa bahay nila." "Great!" sabi naman ni Ulah at nakatodo ngiti na naman siya, "Okay lang ba na sumama ako sa bahay mo Shay? Hindi ko pa kasi nakikita yung bahay mo eh. Okay lang ba?!?"

Natapos din yung practice. Nagsitayuan na lahat at ako rin eh tumayo na. Si Arwyn eh lumapit na kung gusto daw niyang ihatid niya ako, hintayin ko lang daw siya at magshower siya. Sabi ko naman, kailangan ko na umuwi at hindi na kailangan na ihatid pa niya ako.

nasaktan ko na yun!" "Hoy OA ka.. babae pa rin yun. Hindi ka dapat ganyan magsalita." "She's getting into my nerves! That... dweeb!" sobrang asar na asar na talaga siya. Then pagpasok na pagpasok namin sa bahay, sumigaw na ako kay Mama na nandun na ako. Kasi baka nasa itaas yun. Si Papa tiyak wala pa dahil may pasok nga siya. Si Terrence ngayon lang nakapunta doon. Kaya medyo ilang pa siya. Ang bagal nga niya pumasok eh. Naupo lang siya doon sa couch namin, at nilabas na naman yung sketch pad niya. "Gutom ka ba? O baka nauuhaw ka?" "Tubig na lang." pero hindi man lang siya tumingin sa akin. Pumunta ako sa kusina nun para ikuha siya ng tubig. Kalalabas ko pa lang ng baso eh narinig ko na nag-ring yung landline phone namin. Then narinig ko si Terrence na nagtatanong kung dapat daw ba niyang sagutin, kaya sinabi ko na sagutin na niya. Nung pinapakinggan ko dahil nag-hello na siya, ito yung nasagap ko...

"Na-miss ko na boses mo! Kailan ka pupunta dito?" "Ikaw rin na-miss na kita. Pupunta na ako diyan. Surprise na lang. May ibibigay nga pala ako sa iyo. Hintayin mo na lang.. favorite mo yun tiyak.." "Ganun! Talaga! I love you Ran!" Then si Terrence, tumayo na. Uuwi na daw siya. Badtrip daw kasi eh. Nawala daw concentration niya. Tapos tiyak naman daw wala na si Ulah. "Saka ayokong marinig yung mga pagka-mushy niyong dalawa. Masuka pa ko diyan sa boyfriend mo." Tinakpan ko yung phone para hindi marinig yung sinasabi ko. Tumingin ako kay Terrence nun.. "Tangek! Sabi lang niya boyfriend ko siya kasi nainis din siya sa iyo! Si Ran 'to.." tinuro k yung phone..

"Pinsan ko."

Dahil hindi naman masama, pumayag na ako. Nakita ko na hinawakan ni Terrence yung ulo "Bakit ako tinatanong mo kung niya, na para bang sumasakit sino? Ikaw nag tumawag.. sino na hindi mo maintindihan. ka ba?" Kaya ayun, napilitan si Terrence na ihatid ako kahit hindi naman yun ang pakay niya. Palusot na nga lang, pumalpak siya. Wala tuloy siyang magawa kung hindi ilakad kaming dalawa ni Ulah. Malapit lang naman yung bahay, walking distance lang. At all the time na naglalakad kami, hindi tumigil sa kakasalita si Ulah. Kesyo bahay daw nila eh ganito, at bahay niya eh ganyan. Actually hindi na ako nakinig. Parang naiintindihan ko na si Terrence kung bakit gusto nga niyang iwasan yung girl. Grabe eh. Walang tigil!!! Dumating kami nun sa bahay, tapos sabi ni Ulah eh aalis na siya. Nauna niyang sinabi yun, then si Terrence eh nakakita ng pagkakataon eh sabi niya magstay daw siya. Nahihiya na yata si Ulah na magsabi na magstay siya, kaya umalis na nung nahatid niya ako sa gate. Sumama si Terrence sa loob ng bahay. Magpapatagal lang daw siya ng kaunti hanggang sa wala na si Ulah. "Grabe yung babae na yun! Naaasar na talaga ako! Kung hindi lang babae yun baka Then maya-maya lang, teka lang narinig ko na sinabi niya.. "Si Terrence kaibigan niya. Bakit? Sino ka ba? Teka nga tatawagin ko!" talagang pabalang yung sagot niya. Ganito ba to sumagot ng phone? Lumapit na ako dahil inaabot na niya sa akin yung phone. Inabot ko rin yung tubig sa kanya. Tinanong ko kung sino, then sabi ni Terrence ang bastos bastos daw. "Kaibigan lang daw naman pala ako eh boyfriend mo daw siya!" Yung boyfriend ko??? Naman! "Hello?" "Sino ba yung sumagot na yun na akala mo kung sino at walang modo! Nakakaasar na ah!" Nilayo ko sa tenga ko yung phone. Kilala ko na kung sino ito. "Oh my God ikaw ba to?" "Oo ako na Shay. Huwag nang mag-inarte..."

sa maraming tao. Si Tjay nga parang wala lang, iba yung pinagkakaabalahan eh. "Hoy Tjay, bakit parang busy ka yata?" Nag-iisip siya nun na hindi mo maintindihan. Seryoso, pero parang hindi naman problemado. Tumingin lang siya sa akin tapos nag-lean siya doon sa desk niya. Now that's Terrence-like. Minsan may mga actions kasi si Tjay na, kahit alam mong lalaki yung kapatid niya, may resemblance pa rin. "Ano kayang magandang pabirthday kay Kuya?" tinanong niya ako nun pero parang sinabi niya lang out loud. "Magbibirthday si Terrence?" "Oo nga eh. Not til Friday. Nagiisip lang ako ng regalo alam mo yun? Usually kasi kapag birthday nun wala naman siyang plano.. aalis lang. Babalik gabi na." "Eh ayun naman pala eh, may tradition na siyang susundin." natawa ako nun. Parang di ko kasi maimagine si Terrence na nagce-celebrate ng birthday niya. "Hindi yun, gusto ko maiba naman. Kasi tuwing birthday ko, kahit ganyan yang si Kuya, thoughtful naman yan. Kung hindi ako iti-treat kung saan, bibigyan ako ng regalo. Samantalang ako wala lang." tumingin siya sa akin, "Tingin mo magpa-party ako sa bahay? Iinvite ko yung mga classmates niya?" "Tangek! Baka ikagalit ng Kuya mo yun! Isipin mo na lang, si Terrence ang pinag-uusapan dito hindi si Arwyn. Kung si Arwyn gusto ng attention, si Terrence ayaw." Teka sa akin ba talaga galing yun? Parang mas kilala ko pa si Terrence ngayon kaysa dati ah!

Mukhang okay naman. Hindi naman siguro masama yun. Parang sinabi lang ni Tjay na maghanda na lang tayo sa birthday niya. "Magdala ka na lang ng pangovernight ayos na.." sabi niya tapos kinuha na niya yung gamit niya. Nung lumabas na siya ng pintuan, saka ko lang naisip... teka nga... Overnight??? Anong klaseng luto ba ang gagawin namin??? *** Last period na namin gagawin yung debate bago mag-uwian dahil baka daw gabihin kami. Kaya ayun, naurong yung mga classes namin ng hapon. Nauna yung TLE, then Values, tapos Gym a.k.a P.E. class. Pinakuha sa amin yung mga gamit namin dahil ila-lock daw yung girls locker room. May track meet kasi that time, kaya yung mga girls na nasa track eh kasama yung coach na laging nagbabantay sa lockers. Kaya ayun, sarado. Sabi lang sa amin eh pwede daw kaming magbihis at mag-shower sa locker room ng mga guys, pero paunahin daw kami. Hello? Hindi kami pwedeng magsabay lahat. Kaya ayun, ayos lang daw sa mga guys as long as hindi daw mag-snoop yung mga girls. Volleyball yung lesson namin. Dahil marami kami sa class, may naunang batch na maglalaro, at merong lang susunod. Sa second batch ako napunta ng girls, at yung mananalong team ang makakalaban naman ng team ng guys na nanalo. Hindi ako magaling sa volleyball. Actually kapag nagserve nga ako di umaabot sa net. Pero hindi naman ganun kasama, dahil kapag malapit ako sa net eh nakakatira naman ako at pumapasok na sa net. Pero hindi naman ako ang pinakamagaling sa team. Mahirap talaga kapag hindi ka athletic. Nakakahiya eh. Unfortunately kahit na nandun ako sa team, nanalo pa rin kami kaya kami yung nakalaban ng mga guys. Ang lalakas nila mag serve at spike pa, kaya umaabot sa likuran. Tawa lang sila ng tawa dahil lagi silang nakaka-score. May isang time nga na nag-serve yung isa at tinamaan pa ako sa ulo. Gusto ko sanang magdisappear doon sa spot kasi nagtawanan sila eh. We did okay. But not good enough. Umabot lang kami hanggang second set dahil parehas na game eh nanalo yung guys. Pawis na pawis na nga kami nun dahil mainit na nga, tapos naglalaro pa kami.

Parang hindi na ako makakahindi sa shower. Sabay-sabay kaming lahat. Ayaw ko na nga tumabi kay Tjay nun dahil baka mamaya amoy pawis na ako. Hindi kasi nanalo yung team niya, kaya hindi naman siya pinagpawisan di tulad ko. Nagpunta kami nun sa locker rooms at syempre, nag-shower. Yung mga guys nun eh nasa labas dahil naghihintay sa amin. May daladala lang kaming mga damit na pampalit.. at kanya-kanyang stalls na kami. Ayun, nagbihis na kami lahat. Yung mga guys yata naiinip na eh.. "Ano ba yan 68 years na!!" narinig kong may sumigaw doon sa labas. Yung iba nga nang-aasar pa na sisirain daw nila yung pinto at titignan daw nila yung view sa loob. Alam naman naming biro lang, pero kapag tinotoo nila yun, ewan ko na lang. Marami kasing mga naka-undies lang doon eh. Katulad ng gym, amoy pawis yung locker room ng guys. Sa girls kasi ang bango eh. Ewan ko ba. Ang dami nga naming mga seremonyas nun, powder dito, pabango diyan.. at makeup din. Pero ako hindi nagmake-up so sila lang. Kasama ko sina Tjay at yung ibang mga babae na lumabas ng locker room. Syempre akala nung mga guys tapos na kami, kaya lang hindi pa tapos yung iba kaya hindi pa sila nakapasok. Naghintay pa sila ng 10 minutes or so, bago sila sumigaw uli at baka daw may babae pa sa loob. Ang bibilis nilang tumakbo, kasama si Arwyn na inamoy pa nga yung buhok ko. Nung nakalabas na kami, dapat babalik na kami sa room at hintayin na lang yung guys dahil pupunta na kami sa assembly. Then kinabahan ako, hindi dahil sa debate, kung hindi dahil may nakalimutan ako sa locker room ng guys. "Ano yung naiwan mo? PE uniform mo?" "Worse. Undies ko." "ANO?!? Bakit mo iniwan?!? Panay lalaki doon ah! Paano kung nakita nila yun???" Hindi na niya kailangang ipaalala yun kasi alam ko na iyon. Hindi ko naman kayang bumalik pa doon dahil panay lalaki. Saka malalaman nila na sa akin nga iyon. Eh di ang balak namin ni Tjay eh may sneak in na lang kapag wala nang tao sa loob at kunin yung naiwan ko. Hindi kami nag-stay sa labas

***14*** Nung sinabi ko kay Terrence na pinsan ko lang talaga si Ran, sinabi niya na uuwi na daw talaga siya. Mukhang wala lang naman sa kanya. Actually ito nga yung sinabi niya nung palabas na siya ng pintuan... "Ano naman ngayon kung pinsan o boyfriend mo siya? Kahit nga asawa mo pa o siamese twins kayo baka wala rin akong pakialam eh." Sasabihan ko sana nun si Ran na mag-hold dahil nga aalis na si Terrence, pero sabi ni Terrence eh huwag na akong mag-abala kaya umalis na lang siya ng hindi ko man lang sinabayan. I don't think he cared that much, so hinayaan ko na. Kinausap ko na lang si Ran dahil ilang buwan na rin akong walang balita sa kanya. 4th year high school na si Ran, katulad ni Terrence. Kapatid ng Papa ko ang Mommy ni Ran kaya iba ang apelyido niya. Mayaman nga si Ran kung titignan ko eh. Lagi lang niyang sinasabi na hindi daw kahit halata naman. Retired US Army reserve officer yata yung stepdad niya pero Filipino. Kaya ayun, malaki ang pension. Yung real dad niya, may pamilya. Nung una kasi, hindi alam ng Mommy niya na married pala yung tatay niya. Kaya nung pinanganak siya, isinunod sa apelyido ng tatay niya. Pero ngayon ayos naman na, married na ang Mommy niya at tiyak naman masaya na sila sa stepdad niya. Hindi ko pa nga lang nami-meet. Nung nagpunta kasi kami sa kanila nun, nasa US pa yung stepdad niya. I know he's bald, kasi sa pictures.

Nag-iisip na rin ako nun. Kung si Tjay nga na kapatid na ni Terrence eh nahihirapan na mag-isip ng ireregalo, ako pa kayang bestfriend lang ni Tjay? Sure thing mahirap nga magisip, kasi napakamoody ng tao na yun. Hindi mo maintindihan. Sabi niya tumawag lang daw siya kasi nga nabalitaan niya na Minsan masayahin naman, minsan parang ewan. Mas magkakaroon na daw ako ng madalas lang yung ewan. kapatid. Kaya sinabi ko na yun nga, meron na. Dumating naman si Mama, at sila na nag- Then finally, nakaisip yata si Tjay kasi muntik na akong usap. Hindi ko na nakausap uli si Ran dahil umakyat na ako sa tumaob sa upuan ko. taas. "Alam ko na!" sumigaw siya tapos humawak siya sa kamay Nung dumating yung ko, "Bakit hindi na lang tayo Wednesday, hindi na surprise nung sinabi na mamaya na daw magluto para sa kanya?!? Lahat ng paborito niya! Di ba? Mahilig may assembly kami para sa naman kumain si Kuya eh. junior debate. Ewan ko ba, Mabilis lang ang metabolism bumilis yung tibok ng puso ko kaya hindi halata. Ano?! Okay eh. Hindi yung debate mismo ba?" ang nagpakaba sa akin, kung hindi yung idea na haharap ako

dahil obvious nga iyon. Doon lang kami sa gilid at naghintay kami na matapos sila. Ang ingay mag-shower ng mga lalaki kaya nung tumahimik na eh alam naming tapos na sila. Pinatagal lang namin ng kaunti dahil baka may naiwan pa sa loob. Sabi ni Tjay eh pumasok na ako sa loob at kunin ko na, at siya na lang daw ang lookout sa labas in case na may bumalik na mga lalaki.

kaming dalawa na nakatayo doon at hawak ni Terrence yung tissue roller kung saan nakalagay yung lady boxers ko at bra. Kung titignan mo nga sa malayo, parang hawak lang niya. "Uhmm.. Coach... ano.." Pumasok si Tjay nun. Alam kong sinubukan niya yung best niya na pigilan, pero parang walang nangyari kasi nakatingin siya nun na parang nagso-sorry.

"Whoa easy ka lang baka generation niyo ngayon uso na atakihin ka sa puso!" sinubukan yan. Everybody wants to try ko mag-joke kasi napakahigh something different." blood naman nitong tao na ito. Sasagot na naman si Terrence Tinignan niya lang ako ng kaya lang tinignan ko siya. masama. Hindi kasi maayos na kausap eh, kaya nung tumingin siya, "Hindi ako parang sinasabi niya na ako nakikipagbiruan!" tapos yung mag-try. Parang iba kasi binilisan niya yung lakad yung kinahahantungan eh. niya. "Sa tingin mo naman nakakatawa yun?" "Ang totoo po nun kasi---" Sabi ko nga eh, seryoso siya. I mean, bakit ba ganyan na lang siya ka-problemado? Gaano ba kahirap ibigay yung side mo ng story at sabihin mo yung totoo? Bakit ba masyado siya kung mag-react kung alam naman niyang hindi kami guilty? Teka, guilty ba kami ng ano? Nakarating na kami ng Guidance at hindi na kami kumatok dahil mukhang ineexpect naman na kami nung conselor. I mean, nakatawag na siguro yung coach namin. Kaya ayun, pinapasok naman na kami kaagad at si Terrence eh hindi pa nag li-lo yung pagka-badtrip kaya tinapik niya ng malakas yung upuan kung saan siya pinapaupo kaya muntik pang natumba. "School property yan Mr.--" sabi nung Counselor. Hindi sumagot si Terrence. Nakaupo lang siya doon. Arms folded up front, nakatingin sa sahig at magkasalubong yung kilay. Ako na nga yung sumagot eh. Kasi mukhang wala siyang balak. Pero katulad ni Terrence, pinahinto din ako. Patapusin daw muna siya. Bibigyan daw niya kami ng time para maexplain daw yung side namin. Nag-continue lang siya sa paglelecture sa amin. "Alam ko naman ang mga teenagers ngayon.. confused yan. Hindi mo malaman yung kung anong gusto..."mahinahon na yung pagkakasabi. "Heck I'm confused.. halata ba?!?" sarcastic yung pagkakasabi ni Terrence nun. Tinignan lang siya ng counselor. Pero wala namang sinabi. Basta parang binibigay lang niya yung pangaral niya. Ganito ba talaga sa Guidance? Actually, hindi pa ako napunta dito. It's something new. "Itong mga ganitong bagal eh dapat i-deal seriously... hindi dapat tinotolerate. Kung kailangan niyo ng advice, you can always come to me. Hindi niyo naman kailangan itago sa inyong dalawa lang yun." "Wala naman kaming ginagawang masama ah!" binaba niya yung fist niya doon sa table dahil napapagod na yata siya makipagreason out.

Ako naman, nagtiptoe doon sa loob. Sa bandang dulo kasi ako naligo, kaya kailangan pumunta pa ako doon. Kaya lang nung "It's not what it looks like.." napunta na ako doon sa dulo, narinig ko na lang may nagsabi Mag-eexplain na sana kami na.. nun. Pero parang sa sobrang gulat nung coach eh.. tinuro "What the hell---" niya yung pinto at parang out of words na siya. Pagtingin ko nun, nakatayo si Terrence doon sa harapan ko. "Kayo.... dalawa..." parang May hawak siya na roller ng bulol na hindi mo maintindihan. tissue handle at sa dulo nun eh nakasabit yung strap ng bra ko at yung lady boxers ko. Nagulat din siya nung nakita niya ako. "Mag report kayo sa Guidance Office. Ngayon na!!" "Anong ginagawa mo dito?" Sabay pa kami nagsalita nun. For a minute or two, walang nakasagot kaagad. "Coach's aide ako. Counted as community service. Pumasok ako kanina lang nung nandito pa yung mga 3rd year." tinignan niya ako mula ulo hanggang paa, "Ikaw anong ginagawa mo sa locker room ng mga lalaki??" "Uhmm ano.." na-mental block talaga ako nun. Nagsuspetsa na siya nun. Parang alam na niya eh. Pero si Terrence naman yan, kuya ng bestfriend ko. Hindi naman siguro masyadong nakakahiya di ba? "Sa iyo 'to noh?" tinaas niya yung tissue roller kaya parang nakasabit doon na hawak niya. Hindi na ako makatanggi, kaya might as well aminin ko na. "Uhh.. yeah." tumango naman ako, nakakahiya pa rin, "Dito kasi kami pinag-shower kanina. Naiwan ko kasi. Ayoko namang makita nila kaya nagsneak in na ako kasi nakakahiya naman.." "O siya, ito na yung bra mo at..." tinignan niya yung rack, "Whatever you call that." tinuro niya, "Normal lang yan. I have a sister, so sanay na ako. It's not like it's new or something." Lumapit naman ako para kunin ko. Hindi pa niya naabot ng maayos eh narinig ko na lang na... "Terrence kailangan nating i clear out yung mga lockers doon sa---" tapos nakita niya

***15*** Nilagay ko na sa bag ko yun at nagtinginan kami ni Terrence. Mageexplain na kami kaya lang pinalabas na kami at sa Guidance na lang daw kami mag-explain. Parang wala si Coach na panahon para makinig sa amin. Sabi niya eh pumunta na daw kami doon at itatawag daw niya yung nakita niya sa conselor. I wonder kung anong iniisip niya. Nung nakalabas na kami doon, hindi pinasama si Tjay sa Guidance dahil nagtatanong lang daw siya ng schedule ng games sa labas ng locker room. Kahit ganyan yang si Tjay, ang bilis gumana ng utak kapag emergency. Kaya kami lang talaga ni Terrence ang pinagrereport doon at mukhang seryosong-seryoso si Coach. Pinaderetso na si Tjay sa auditorium dahil sa debate, at yun naisip ko na kung magtatagal ako doon sa Guidance eh isa siguro ako sa makaka-zero doon sa performance na yun.

"Quintero. Terrence Kelvin Quintero." tapos umupo ako ng "Actually po, pumasok po ako maayos, "I'm Shay nga po pala, doon dahil nga po yung undies Shaylie Jimenez." ko.." Nag-lean sa table yung counselor at mukhang hindi naman siya galit. The way she looked at us she seems... friendly. Mukhang hindi naman siya nangangain ng tao na nagpupunta doon.

"Sinabi na sa akin ni Coach. Hawak ni Mr. Quintero yung undies mo. At nandun pa kayo sa loob ng locker room. It turned out that it's not right Mr. Quintero. Public school tayo all right, pero we're more likely following the catholic values. Ngumiti siya, pero pagkatapos That's a sin Mr. Quintero," nagnun nagseryoso rin naman siya. nod siya kay Terrence tapos tumingin siya sa akin, "At hindi "Tumawag dito si Coach niyo dapat ginagawa yun. It's Pinaglabanan at ni-report niya not right." yung nakita niya sa locker room Naglalakad na kami sa may Super duper asar na asar na si hallway tapos panay ang tingin ng mga guys." Terrence nun. Tapos tumayo na ni Terrence sa kisame na Then hindi pa tapos yung siya sa pagkakaupo niya dahil parang hindi mapakali na hindi hindi na niya siguro ma-take mo maintindihan. Ayun, galit na Counselor eh nag-react na kaagad si Terrence. yung sinasabi niya. naman na hindi mo maintindihan. "I have nothing to do with her? "Pwede po ba makinig kayo sa Anong klase siya?!?" amin? Lagi niyo sinasabi na "Ano ganun-ganon na lang patapusin ka muna pero hindi pala?!?" sabi niya tapos parang "Mr. Quintero.." tapos parang niyo po kami binibigyan ng kung may tao siguro sa nag-motion siya na mag calm chance na makapagsalita eh! harapan niya nasuntok na down si Terrence. Grabe pala Now, well let's see.. kung hindi niya, "Ngayon pupunta pa ako itong tao na ito?!? kayo naniniwala na wala sa Guidance!" tumingin siya sa kaming ginagawa in that akin. "I know.. I know.. sa freaking locker room, go run

some tests! Pelvic whatever. But I'm not going through it!"

na lang ako nung tapos na sila. Ayoko naman po kasing may makakita. It turned out, "Of course you won't. Lalaki ka Terrence was there, eh nakita Mr. Quintero." tapos seryosong- na niya. Ibinabalik lang po niya seryoso na yung counselor sa akin yung underwear ko. nun, "Yun na nga yung point ko Kaya ayun.." mahinahon kanina pa. It's a sin. Dalawa naman ako, bilib din ako sa lang ang nilikha ng Diyos na sarili ko eh, "I swear we're not kasarian. Walang doing anything wrong." pangatlo." tumingin sa akin yung counselor, "At alam ko na "Oh." sabi lang nung counselor nagiging mabuti ka lang na nung narinig niya kami, "So kaibigan kay Mr. Quintero, Ms. you mean, kinukuha mo lang Jimenez. Alam ko tinutulungan doon dahil doon ka nagmo lang siya na maging shower? Bakit doon?" masaya sa mga nararamdaman niya." "May track meet po kasi yung coach ng girls. Yung Nagtinginan kami ni Terrence nagbabantay po sa locker room nun. This time, parang lalo namin. Kaya naka-lock yun. kaming naguluhan ni Terrence. Sabi pwede daw po kaming gumamit doon. "May stages tayo sa buhay na Misunderstanding lang po." nalilito tayo sa kasarian natin. At yun siguro ang stage mo Humarap na siya kay Terrence ngayon Mr. Quintero. Pero ang nun. As in parang nalito siya na pagsusuot mo ng undies ng hindi mo maintindihan that sa babae won't make you one. tinagal-tagal naming nakikinig And by giving him one Ms. sa lecture niya, maling lecture Jimenez doesn't help him naman pala. either." "Hindi ka pala bakla Mr. Na-choke ako nun. Si Terrence, Quintero?" napaupo sa upuan niya tapos kung kanina galit siya, ngayon Tumayo na si Terrence sa naman bigla na lang tumawa upuan niya. Mukhang cheerful ng tumawa. As in yung tawa na na siya. Kapag honest ka talaga totoo. at inaayos niyo ang misundertandings, hindi "Uhmm... parang mali po yata malabong ma-clear ka sa mga yung view niyo.." bagay-bagay. Hindi naman pala kami in-trouble eh! Haay. I was expecting something different. And I guess si "Actually aalis na po kami ni Terrence din. Iniisip namin na Bible girl dahil may debate pa baka ni-report ni Coach eh po kami na gagawin sa we're doing something, you auditorium." tumayo siya sa know, sexual, kasi yun naman gilid ko dahil nakaupo pa ako talaga ang unang papasok mo sa upuan at siya eh kapag nakakita ka ng undies, nakatayo, "Sorry to blew you tapos dalawang students, a guy off like that. Medyo, badtrip and a gal, alone sa locker lang po talaga ako." tapos room. naramdaman ko na humawak siya ng mahigpit sa balikat ko. And now may another angle pa. Third sex? Yumuko siya at nag-level siya sa sa akin. Nagulat na lang ako "Oo. Sinabi sa akin ni Coach na kasi sa harap ng counselor, nakita daw niya at narinig na nag-lean siya... sinosoli na daw ni Terrence yung underwear mo. Ngayon, ---at hinalikan niya ako sa kung nanghihiram siya sa iyo pisngi. Nilagay pa nga niya Ms. Jimenez dahil curious siya yung kamay niya na parang sa mga bagay na pambabae.. umakbay sa akin at ini-squeeze well hindi naman yata tama ako. yun. You should very well realize Mr. Quintero that you're Tumayo rin naman siya kaagad. a man, and will always be one." Nakangiti pa siya nun. Tawa pa rin ng tawa si Terrence. Namumula na naman yung mukha niya at hawak niya yung tiyan niya. Tingnan mo nga naman ito, ang bilis magbago ng mood. "Teka lang po.. teka lang.." sabi ko tapos tumingin na sa akin yung counselor, "Mali naman po kayo eh. Hindi naman po ganun yun. Ang totoo po kasi, naiwan ko po yun doon sa locker room nung nagshower kami after nung P.E. class namin. Nahihiya lang po ako pumasok doon kasi maraming guys kaya nag-sneak "Sure thing..." tumingin siya doon sa counselor.. "I'm gay all right." tapos nun, lumabas na siya.

***16*** Lumabas naman na ako ng Guidance nun after kong magnod doon sa counselor. Nakakahiya naman kasi eh. Akalain mong halikan ako sa harapan ng isa sa school staff? Hindi naman yata tama yun. Tumakbo naman ako. Nakita kong hindi pa siya nakakalayo kaya hinabol ko naman siya. Tumingin siya sa akin sa side nun at nakatingin din ako sa kanya. Tapos para kaming sirang dalawa na tumawa ng sabay. Terrence is so not gay. Halata naman eh. The way he acts, talks... I mean physically he's a guy. Kaya nga it's a wonder na napagkamalan siyang bading.

teacher ko, "Ngayon lang ito Miss Jimenez. Sinasabi ko sa iyo na walang special treatment dito. Pagbibigyan lang kita dahil hindi mo naman sinasadya.." Umakyat na ako sa stage. Nanginginig na yung tuhod ko nun. Nakita ko na maraming nakaupo sa audience nun dahil nanonood sa amin. Tinignan ko si Terrence. Magkatapat lang kami kaya hindi naman kami nagkakalayo. Seryoso siya, pero parang wala lang naman sa kanya na katapat na namin ang mga 3rd year at 4th year ng school. Humawak ng microphone yung teacher ko nun at humarap sa amin. Naririnig na siya sa buong auditorium.

"Topic ng debate niyo eh.." tinignan niya yung papel Gusto ko lang makasabay si niya tapos binasa Terrence. Kasi naman kung niya, "Student Council papagalitan lang din naman ako campaign.."tumingin siya kay sa debate, mabuti nang may Terrence, "Mr. Quintero, you kasama ako. At least hati kami represent the popular kids' ng kahihiyan 'di ba? side. Ms. Jimenez, you represent the brainiac side. Dumating naman kami sa Ijujustify niyo yung ideas niyo, auditorium. At sure thing, late whether which one deserves na nga kami. Last batch na the position. Take note, it yata ng debate nun kaya doesn't mean kayo na talaga pinanghinaan ako ng loob. yun. This is just a practice Naka-zero na ako nun sa debate sa student council. performance. Pinagalitan ako Okay, let's start with... your ng teacher ko nun, at wala na side Mr. Quintero. You have to raw siyang magagawa kung tell us na ang popular kids ang late na kami. nararapat sa position." "Pinapunta po kasi kami sa Guidance." sabi ko naman. "At kasalanan ko pa ngayon kung pinapaunta ka sa Guidance?" "Kung pwede lang po sana bigyan niyo naman ako ng chance.." nakikiusap na ako nun. Kaht bigyan na lang ako ng passing grade. Kahit hindi na mataas bata wag naman zero. Baka bumaba ang grade ko nun. Tapos ano? Malalaman nila Papa. Baka madisappoint sila sa akin. "Ms. Jimenez kahit bigyan kita ng chance, lahat tapos na. Lahat ng classmates mo. Naigroup ko na sila. Unless ikaw lang mag-isa at maghanap ka ng ka-debate mo. Eh tapos na nga sila.." "I'll do it." nakataas yung kamay ni Terrence nun, "Ako na lang. Bigyan niyo na lang po kami ng topic na may opposing sides, then I'll do it with her." Tinignan lang siya nung teacher ko. Pero syempre, hindi pwede yun dahil 4th year siya. Tiyak mas marami na siyang alam sa bagay-bagay. Eh matalino yan. Paano kung napahiya ako? Izero ko na ang kaya? Hindi ba? "Sige. Punta na kayo dun sa stage." tumingin sa akin yung Nag-lean si Terrence doon sa kinatatayuan niya na parang wala lang sa kanya na nasa harapan siya. Nasa harap din niya yung microphone tapos nakatingin siya sa akin, then sa audience. Akala ko nga di siya magsasalita eh, pero sa wakas, ayun may lumabas din sa bibig niya. "The student body needs school spirit. Sino bang nagdadala nun dito sa atin? Kami hindi ba? Kami yung nagbibigay buhay sa school, at alam din naming makibagay sa ibang mga tao. Siguro nga sikat kami, then why? It's for a reason. Sikat kami dahil sa mga ideas namin na tinitingala ng karamihan. Kaya kami ang nararapat sa posisyon. Not that we care, panalo naman na kami sa pangalan pa lang." simple lang yung sinabi niya, for a start. "Ideas like what? More time sa sports, less sa academics? More excuse forms para hindi counted yung quizzes sa inyo dahil wala kayo sa classes? Ano bang ideas meron kayo? Ang alam niyo lang, yung mga bagay-bagay na makakapagpakita sa tao na mas nakakaangat kayo sa iba. Hindi lahat tinitingala kayo. Paano naman yung concern ng iba? Maliban ba sa sikat kayo, ano pa bang naicocontribute niyo maliban sa 3-point shot at pompoms?"

Nagtawanan sila sa audience nun. Si Terrence, nakatayo pa rin. Wala nga siyang reaction eh. Hindi man lang nagbago yung expression ng mukha niya. "Eh kung magaling nga kayo at sagana kayo sa mga bagay na makakapagpabuti sa school, bakit hindi kayo ang nananalo sa student council? Paano ba maiimprove ang school natin kung ididiscuss niyo sa amin ang atomic number ng isang element? Alam niyo anong problema niyo? Kulang kayo sa communication skills. Bumuka lang yung bibig niyo, lahat nakanganga na sa inyo. It turned out, you all speak complete Greek." Ouch! Hindi ba niya naiiisip na brainiac side yung kapatid niya? So as me.. parang nagiging personal nga eh... "Who listens to weird people anyway?" Oh no he didn't! The galing doon sa audience, bigla na lang may sumigaw ng...

"Whoa, grabe naman mga tao dito. Totohanin daw ba yun?" Palabas na si Terrence nun. Tinawag pa nga siya ni Tjay kung saan siya pupunta, sabi niya uuwi na daw siya. Wala na daw siyang balak makipagtalo doon sa mga tao sa auditorium. Napakawala daw sa lugar. Humarap sa akin si Tjay nun. Tapos nakangiti na siya sa akin. PInaalala lang niya na magsleepover daw ako sa kanila sa Friday. Then dahil nga busy yung teacher namin na nagaawat dun sa mga students na nag-aaway, sinabi niya na bibigyan na lang daw niya ako ng special project para daw hindi daw mababa yung grade ko. Mabait din naman pala siya eh. Sinundan na namin si Terrence nun. Uuwi na nga lang din siguro kami. Alam naman niya na sinusundan namin siya, pero parang wala naman siyang pakialam. Syempre, makulit naman talaga kami ni Tjay kaya sanay na yan sa amin.

kanya. Si Terrence, ayun nakatayo doon na parang nakakita ng multo. "Aray ko naman kailangan ba talaga kurutin ako?" "Ran kumusta ka na?" tinanong naman siya ni Tjay. "Ganun pa rin.." ngumiti siya. Ang cute talaga ng pinsan ko. Nakatayo lang si Terrence dun na para bang pinag-aaralan niya si Ran. Oo nga pala, yung unang conversation nila hinid maganda yung kinalabasan. "Ran, si Terrence nga pala. Terrence, pinsan ko si Ran." "Oh boyfriend mo?" sabi ni Terrence ng sarcastic. "Hindi ano ka ba.. nagloloko lang siya nun." "Bakit naniwala ka naman pare?" nagstep forward nun si Ran kaya magkatapat na sila ni Terrence. Mas matangkad nga lang si Ran. "Hindi. Bakit naman ako maniniwala?!?" "Bakit ba may pakiramdam ako na ang angas mo?" Napaatras na ako nun. Tumabi ako kay Tjay. Sabi ko nga dapat hindi sila nagkakilala eh. Parang may feud sila parehas sa isa't isa. "Alam niyo ba.. gigimik kami ni Tjay bukas.. bukas di ba Tjay?" sabi ko lang yun para maiba yung usapan. Pero parang wala lang yung dalawa. Hindi yata kami narinig. Nakatayo lang sila doon at tinitignan yung isa't isa. "Oo. Dapat maniwala ka. Kasi lahat ng nanliligaw sa pinsan ko, dapat ako muna ang ligawan. Kaya kung nanliligaw ka, bagsak ka na." sabi ni Ran sa kanya na parang galit. "Sinong may sabing nanliligaw ako kay Shay?" akalain mo yun tinawag ako sa pangalan ko? "Hindi ko naman na siya kailangang ligawan eh." "Bakit feeling mo sure ka na sasasagutin ka niya?" "Yeah right." sabi niya tinignan niya mula ulo hanggang paa si Ran. "Girlfriend ko na si Shay eh." My jaw dropped. Sa tingin ko si Tjay din eh. Grabe naman yun, akala ko ba kay Ulah lang yung pagpapanggap??? Tumingin si Ran sa akin nun na para bang hindi siya makapaniwala sa narinig niya. Ako naman, hindi ko alam gagawin ko. Nakatingin lang

ako nun. Then tinapik ni Terrence sa balikat si Ran nung hindi pa siya nakatingin... "Bakit naniwala ka naman?!?" sabi ni Terrence tapos ngumiti siya ng nakakaloko. "Eh siraulo pala ito eh!" Bigla na lang naglakad si Terrence papalayo nun. Si Ran nga mukhang badtrip talaga, pinigilan ko na lang. Kasi baka magkaroon pa ng away, maGuidance na naman ako. Hindi naman yata tama na mapunta ako dun twice sa isang araw. "Hey Ran ano ka ba? Kaibigan ko yun si Terrence!" "Dang, I don't like him!" "Pagpasensyahan mo na Kuya ko, medyo mainitin ang ulo nun by nature." ngumiti lang si Tjay. "Basta huwagl ang siyang magpakita sa akin hangga't maari." then humarap na siya uli sa akin na para bang nawala na naman yung galit niya, "So may lakad ka ba sa Friday? Ititreat kita. Sa inyo na ako magstay eh." "Oh for real?" napaisip naman ako, "Teka lang di pwede ng Friday eh, mag-sleepover ako kina-Tjay." "Nakatira ba yung siraulo na iyon sa inyo?" tinuro niya si Terrence. "Err yeah. Hindi pa naman college si Kuya." Napakunut-noo si Ran nun. "Two choices. Isa lang pwedeng piliin.." sabi ni Ran sa akin, "Either you're not going at all..."

"Kuya anong balak mo sa Saturday?" Saturday yata ang "Sino namang natutuwa sa mga birthday ni Terrence eh. egotistic na athletes ng school? Kayabangan lang naman alam "Matutulog." sabi ni Terrence niyo ah!" ng hindi man lang lumilingon kay Tjay. Napatingin kami ni Terrence sa audience. Saglit lang din, "Wala ka man lang bang balak? nagsasagutan na sila. Ang gulo, Lakad? Wala?" hindi mo alam kung saan galing. "Lalakad ako sa kusina." then lumiko siya doon sa corridor "Paano ka naman makikinig sa namin. mga nerds? Ano bang alam nila? Total world Ang pilosopo ng mga sagot eh domination?" tapos no. nagtawanan naman yung isang side ng mga lalaki. "Eh hindi ba birthday mo sa Saturday?" "At least yung mga nerds, hindi stuck-up." This time, tumingin na siya pero seryoso lang siya. "Sinong maysabi? Napakaconceited niyo rin naman eh. "Birthday ko ba? Oh e di happy Akala niyo kung sino na kayong birthday sa akin." mga matatalino diyan!" Nakalabas na kami ng gate ng "Condescending!" school nun nung may nakita kami na nakatayo doon sa may Tapos ang daming palitan. gilid at nakataas yung paa. Tumingin si Terrence nun tapos Medyo madilim na nun kaya hinila ako doon sa harap ng hindi ko na masyadong makita. teacher ko. Tapos naupo kami Then pagtingin ko.. teka parang doon sa may hagdan habang kilala ko ito ah... nagsasagutan yung mga students. Lumapit ako ng kaunti. Nagtaka pa nga is Tjay kung anong "Arrest our case!" sabi niya ginagawa ko. Then nung doon sa teacher tapos nakalapit na ako, tumingin din nakangitin pa siya. naman siya sa akin. Sinasabi ko na nga ba eh. Hindi siguro inaasahan ng teacher na magkakagulo ng "Oh-My-God! ganun. Kaya hindi na namin RAAAANNNNNN!" humawak ako tinuloy yung debate. Wala na sa pisngi niya nun tapos ring point. Dahil wala na ring kinurot-kurot ko siya, "Nandito nakikinig sa amin eh. Sayang ka na! ANg gwapo-gwapo mo lang pagod namin doon. Hindi naman!" na yata kami napansin ng teacher, ewan ko kung nagkaHuminto nun si Tjay saka si grade ba ako or what. Saglit Terrence. Si Tjay kilala na niya lang din, lumapit si Tjay. si Ran, so wala na lang sa

"Or I'll go with you." uhmm.. can I have a hint??

***17*** Isinabay na namin si Tjay sa pag-uwi dahil si Terrence eh ang bilis-bilis maglakad at ayaw naman namin siyang umuwi mag-isa dahil delikado naman na. Naabutan pa nga kami nung ibang mga 3rd year at 4th year na naiwan doon sa auditorium. Si Ran din nagulat dahil ang dami pa rin daw palang students. Nagtinginan nga yung ibang mga babae sa kanya eh. Nagkamot lang siya ng ulo niya na para bang nagaalangan lang din siya.

na ako! "You mean to say.. dito ka mag-aaral?" tinuro ko yung sahig nun as if nandun yung school. "Oo. Alam kasi nina Mommy na buntis si Tita. Kaya ayun, sabi ko willing ako mag -help out. Isa pa, paalis-alis din naman sila sa bahay, kaya naboboring lang din ako. Sabi ko ok na ako dito.."

niya. Sinabi ko nga sa kanya na mag-register siya doon sa school site namin. Hindi ko syempre sinabi na si Terrence ang admin nun, syempre naman baka mainis na naman yan. Isa pa, nangako naman ako kay Terrence na hindi ko sasabihin. Kaya huwag na lang. Nung nakita ko na nagreregister si Ran sa site as 'exterior_ran', pinigilan ko naman. Syempre naman, hindi kaya mahalata ni Terrence na si Ran lang din naman yun? Kaya sinabi ko palitan niya. Sabi ko ang pangit-pangit naman ng ginawa niya. So he ended up as, R4_n. Parang Ran pa rin, pero hindi na masyadong obvious. By next day, ini-enroll na si Ran sa school namin. Just his luck dahil 4th year na rin siya, he ended up at Terrence's class. Hindi pa ako sure, pero yun ang sabi sa akin ni Tjay. Si Terrence daw parang wala lang pakialam na nandun si Ran, si Ran naman eh ayaw doon. Ewan ko kung anong nangyari sa class nila. Friday came. Mag-sleepover kami kina-Tjay eh. Kaya lang, kasama si Ran sa akin. Gusto ko rin kasi tulungan si Tjay, pero ayaw naman ni Ran na pumunta daw ako na ako lang. Kung minsan nga iniisip ko na parang hindi rin yata magandang idea na nandito si Ran, pero minsan naiisip ko rin na ganyan naman talaga siya dati pa. Kaya masasanay na rin ako diyan. Alam na nila Tita Jayne at Tito Kelvin, parents nila Tjay. Ayos lang naman sa kanila. Basta daw wala lang daw malakas na music na manggagaling sa mga kwarto namin sa kalagitnaan ng gabi, ayos lang daw sa kanila. Sinabi nga namin na hindi alam ni Terrence na kaya kami magsleepover dahil may plano kami para sa birthday niya. "Teka teka.. kaya ba tayo nandito dahil sa birthday nun?" bumulong sa akin si Ran. "Oo kaya huwag kang masungit diyan dahil birthday niya at pagbigyan mo na!" sinagot ko naman sa kanya,"Magpakabait ka. Bahay nila ito, nakikitulog lang tayo." Nilagay muna namin yung mga bag namin sa kwarto ni Tjay. Tatlo lang kasi ang rooms sa bahay nila. Isa kay Tjay, isa kay Terrence, at yung Master's Bedroom. Alangan namang ilagay namin yung bags namin sa kwarto ni Terrence ng wala siya, eh di riot yun. Wala pa kasi siya nun eh, hindi namin alam kung saan naggala. Problema pa nga namin yung tulugan mamaya. Malay ko ba.. bahala na. Napagkasunduan naming dalwa

ni Tjay na lulutuin namin yung beef and gravy na favorite ni Terrence. Tapos may corn pa na aside na lulutuin sa butter. Dadagdagan na lang daw namin ng kung anong mahahanap sa fridge. "Mahilig si Kuya sa mochacaramel. Alam mo yung nabibili sa PizzaHauz? Yun. Gusto niya yun." "Ang weird naman ng taste niya." Siniko ko si Ran. "Actually Ran masarap. Natikman ko na nga yun eh. Inorder niya ako dati sa Pizzahauz.. masarap siya." Nagdidiscuss pa kami ng mga gagawin namin na pagkain para sa surprise whatever para kay Terrence nung biglang bumukas yung front door. Nanahimik kami dahil baka marinig niya. Nakaupo kami doon sa carpet nila, kaya napatingin sa amin si Terrence nung pumasok siya. May hawak siyang video camera sa kaliwang kamay niya, tapos yung sketch pad niya. Napataas pa nga yung kilay niya nung makita niya kami doon. "Hey Terrence!" "Ano bang meron at ang lalakas ng boses niyo? Naririnig ko kayong nagsisigawan hanggang sa gate eh."naiirita na naman siya. "Eh kasi dito kami magsleepover sa inyo.." "Kami?!?" nagtaka siya nun kaya nag-bend siya at nakita niya na nasa gilid ko si Ran na nananahimik, "Ooh. Kumpleto pala kayo ngayon eh." ngumiti siya, "May girls night out pala." tapos tumawa siya para asarin si Ran. Sasagot pa sana si Ran kaya lang pinigilan ko na. Magbibirthday na nga eh, pagbigyan na niya. Actually parang wala lang kay Terrence na magbibirthday siya. I mean, alam niya, pero parang.. hello ordinary day? "Saan ba yung banyo niyo? Kailangan ko na gumamit eh." "Doon sa may dulo ng hallway sa kanan." tinuro ni Tjay yung papunta doon sa banyo nila. Umalis na si Ran nun. Naupo na lang kami ni Tjay at nag-usap kami ng mahina. Si Terrence napansin ko eh bukas yung pinto niya. May salamin nga doon eh, kaya kahit hindi siya katapat ng pinto, nakikita ko pa rin siya mula doon sa pagkakaupo ko. Inalis na ni Terrence yung polo niya saka yung white na t-shirt niya. Then nakita ko naka-

Yung sinasabi-sabi niyang paalis-alis, ibig sabihin nun patravel-travel. Ibang bansa pa Nung nakauwi na kami sa nga. Wala naman siyang bahay, nakita ko na nasa living hinanakit sa parents niya, ayaw room pa yung mga bags ni Ran. lang niya sumama. Sa studies Halata mong kadarating pa lang na rin siguro. niya eh umalis na kaagad. Baliw din talaga 'to. "Hanggang sa manganak lang si Mommy?" Close kami ni Ran. Paano kami na lang yata ang magpinsan sa "Til college." sumandal siya side ni Papa eh. Tapos hindi pa doon sa upuan, "Yun ay kung.. nagkakalayo yung age namin, okay lang kina Tita." kaya magkasundo kami. Kaya ayan, para na kaming Nagulat na lang kami nung may magkapatid kahit na hindi sumagot doon sa pintuan. naman kami lumaki sa isang Pagtingin namin, si Mama lang bahay. pala. Ito talagang buntis na ito kung hindi lang may hormonal Si Randrei. Randrei Yu. Ang imbalance, baka nasermonan overprotective kong pinsan. ko na eh. Bigla-bigla na lang Kaya nga minsan nakakatakot kasing sumusulpot ng walang na magdala ng guys na pasabi. kaibigan ko eh. Baka kasi anong pagiinterrogate ang "Syempre naman okay gawin niya. lang.." hawak-hawak niya yung tiyan niya eh hindi pa naman Ayun, tinulungan ko lang din malaki, "Mabuti nang marami siya sa gamit niya para dalhin tayo. Dahil kapag lumabas na doon sa isang bakanteng ito, ikaw ang paglilinisin ko ng kwarto namin. Para ngang diapers." kwarto na niya yun all along. Reserba ba. "Kadiri naman yun Tita!" sabi ni Ran na parang nandiri na "Ano bang balak mo at nasugod ba, "Ano na po ba yang ka yata dito sa amin?" tinanong magiging pinsan ko, babae o ko siya nung makita kong lalaki?" nilalabas niya yung mga gamit niya sa bag niya. "Hindi pa namin alam, gusto kasi nila surprise daw." ako na "Bakit ayaw mo ang sumagot kay Ran naman?" tumingin siya sa akin nun, "Pero gusto ko sana pero nanloloko lang na babae. Si Tjay gusto niya lalaki nagtatampo. daw." "Hindi. Nagulat lang ako. Usually kasi bakasyon ka lang. O kaya ako yung magbabakasyon.." tapos tinuro ko yung gamit niya, "Pero whoa, hindi naman ganito karaming bag." Kinuha niya yung upuan sa computer table. Dati may computer doon, yung lumang set namin kaya lang dahil nga sobrang luma na, nag-collapsed na. Ewan ko kung saan dinala ni Mama. Binigay yata sa bakalbote eh. Kaya ayun bakante na. "Ano ka ba.." sabi niya sa akin ng nakangiti na, "Dito na kaya ako mag-stay sa inyo." Hindi ko mapaniwalaan yung naririnig ko. Parang gusto kong magtatatalon-talon doon sa kama. Si Ran dito titira sa amin? Ang saya kaya nun! At least 'di ba. may kasa-kasama "Ang smart talaga ni Tjay no?" niloko pa niya ako, "Lalaki sana." "Babae!" nakikipagtalo pa ako nun, "Gusto ko yung makakausap ko sa mga bagaybagay.." "Katulad naman ng ano? Guys? Dating? O yung mga kababalaghan ng mga babae?" tinignan ko si Ran ng masama nun, "Kapag 15 years old na yung sinasabi mong sister, you'll be around 30 or 31." Binato ko nga ng unan. Pero sa totoo lang, may point siya nun ah. Baka nga by that time may asawa na ako. Worst baka may anak na ako. Eeeh.. kakakilabot naman. Nilabas ni Ran yung laptop

pants niya at wala nang shirt. Naghahanap yata doon sa drawer niya. When you look at him kapag naka-polo, he looks kinda' skinny. Pero kapag wala pala siyang suot, he looks fine. May muscles din naman siya, hindi naman katulad nung sa mga nagbobody building.. pero alam mo yun.. muscles.. na.. okay lang. Sinuot na niya yung shirt niya, tapos umalis na siya sa kinatatayuan niya kaya hindi ko na nakita. "Hoy!" sabi ni Tjay sa akin kaya nagulat ako. Tinignan ko siya. Seryoso naman siyang nakatingin sa akin. "B-bakit?" "Chinicheck mo ba yung Kuya ko?" tinanong niya ako nun na para bang napakabig deal. "Ako?!?" "Oo kaya ikaw Shay!" sabi niya pero parang may halong biro, "Nakatingin ka kasi sa pintuan niya eh." inasar-asar naman niya ako, "Ikaw ha, baka may hidden feelings ka na diyan hindi ko pa alam!" "Huwag ka nga!" tinulak ko naman siya kaya natawa-tawa lang din siya, "OA na yan." then nagseryoso naman ako, "Gwapo naman yung Kuya mo eh.. pero wala akong gusto sa kanya." "Bakit kaya 'di mo sabihin sa kanya yan.." tapos nagulat na lang ako nung sumigaw siya ng sumigaw, "Kuya! Kuya! Tara nga dito!" Pinipilit kong takpan yung bibig niya pero nakalabas na si Terrence sa kwarto niya. Parang nagtataka pa yung itsura na naiirita na hindi mo maintindihan na naman. "Ano?!?" "Si Shay daw..." "Wala!" sabi ko naman nung hindi pa natutuloy yung sinasabi ni Tjay. Tumingin sa akin si Terrence nun kasi nakikipag-wrestling ako. "Dali na may sinabi ka sa looks ni Kuya eh! Sasabihin mo lang naman.." Nakakahiya naman. Tinignan ko si Terrence nun dahil nakatayo lang siya doon at parang nahihintay ng sasabihin ko. Syempre naman mabuti nang tapusin ko na ito para naman hindi siya nakatayo doon di ba? "Wow Terrence you

look..." inisip ko pa yung sasabihin ko. "Neat." Tinignan niya yung shirt niya nun. Tapos binalik niya yung tingin niya sa akin. Wala man lang siyang expression na maayos-ayos. Parang hindi pa nga siya interested eh. "Thanks." then tumalikod na siya para pumasok sa kwarto niya. Nagma-mouth pa si Tjay nun na kung ano daw ba yung sinabi ko at chance na daw yun hindi ko pa sinabi. Kaya lang bumalik si Terrence tapos sabi niya.. "You too.. you look.." nag-slant siya ng ulo niya.

Isang solusyon lang ang naisip ni Tjay. At yun na nga yung ginawa niya.. "KUYA!!!" sumigaw siya doon sa labas ng kwarto ni Terrence pero hindi naman pagalit,"Papasok ako ah!" Narinig kong hininaan ni Terrence yung music niya. Then parang may tumalon, at binusan yung pinto. Nakaheadset siya, tapos may hawak din siyang lapis sa kamay niya. "Ano?!?" Pumasok si Tjay sa kwarto ni Terrence na parang Mother Superior. Sumunod lang kami ni Ran. "Dito matutulog si Ran." casual lang yung pagkakasabi niya. Yung tingin niya kay Tjay, nabaling naman kaagad kay Ran. Ito namang si Ran parang walang kagandahan ng loob, nag-react kaagad. "Ayoko ngang matulog kasama yan!" nung narinig ko yun, yung sound ng boses niya eh mas mahinahon kaysa naman nung una namin siyang nakita sa school. "Ang arte mo naman Ran! Sige nga pumili ka, ikaw ang matutulog dito o ako?!?" Nagulat siya siguro sa sinabi ko. Kasi naman, sinabi ko ba talaga yun? Matutulog ako kasama ni Terrence? "Eh bakit hindi si Tjay na lang ang matulog dito kasama ng Kuya niya? Magkapatid naman sila, magpinsan tayo. E di isang kwarto sila, isang kwarto tayo." "I am not giving up my room." sabi ni Terrence tapos sinuot niya uli yung headset niya, "At bakit ko ba proproblemahin kung saan ka matutulog eh hindi naman ako kasali sa Girls Paty niyo?!?" "Sinasabi mo ba na bading ako?!?" nagtaas na naman ng boses si Ran.

***18*** Pumasok na si Terrence nun sa kwarto niya at sinara niya yung pinto niya. Actually hindi naman sarang-sara, kasi medyo nakabukas ng kaunti. Hindi mo nga lang siya makikita. Lumabas din si Ran, tapos sumama sa discussion namin tungkol sa little something para kay Terrence. Parang hindi nga siya interesado eh, parang nandito lang siya dahil nga nandito ako. Then yun nga, napagkasunduan na yung beef and gravy na may corn. Then sabi ni Tita Jayne, sila na lang daw bahala dun sa cake. Ibibigay na lang nila sa amin kapag hindi na alam ni Terrence. Tinanong nga namin kung sasali sila sa kunwaring party namin, pero sabi nila hindi na daw. Kami na lang daw apat na bahala. Hahayaan na daw niya ang "teenagers" na magpakasaya. Nung bumalik kami sa kwarto ni Tjay, tinignan namin yung bed. Naisip ko na hindi kami kakasyang tatlo doon. Full-size lang kasi yun. "Sa sahig na lang ako matutulog okay lang naman." sabi ni Ran nung naisip niya rin na hindi siya kakasya. "Ano ka ba 'di papayag si Mama!" then binuksan ni Tjay yung closet niya, "Wala pa naman kaming airbed o kaya folding bed." "Sa sahig na nga lang ako, sanay naman na ako." Sabay kaming tumingin ni Tjay sa kanya ng masama. Yung tingin na 'Ano bang pinagsasasabi mo?!?'. Pagalagala pa yung tingin ni Ran sa kwarto ni Tjay saka lang niya napansin na nakatingin sa kami sa kanya.

"Clean." uhmmm... at least something 'di ba?

Call Ran a loser, but never ever "Okay, hindi ako sanay sa call him a fag. Expect the worst sahig.." umiling-iling siya, "Pero kapag ganun. ngayong gabi lang naman. Hindi naman isang buong "May sinabi ba ako?!?" hindi pa taon." rin tumingin si Terrence nun. Kung may nanay na lang din na super galang sa guest, nangunguna na si Tita Jayne sa list. Ayaw niya ng may bisita na natutulog sa sahig, ayaw niya na may natutulog sa couch nila, o kung saan man na hindi daw kwarto at may proper na bed. So malabong matulog si Ran na katabi namin. Naisip nga namin na patagilid kaming lahat sa isang kama, pero hindi kaya sumakit naman yung leeg namin nun??? "Eh parang ganun yung gusto mong iparating!" hinawakan ko na si Ran nun, "Alam mo ba kung bakit ako nandito? Dahil sa pinsan ko. At nandito ka. Kung si Tjay lang okay naman sa akin eh..." huminto siya saglit, "Ngayon magiging masaya lang ako kung tapos na itong little---" Tinakpan ko yung bibig ni Ran. Baka mamaya sa sobrang emotional niya eh masabi pa

niya yung balak namin.

Nilipat uli ni Ran. Na-stop pa nga siya sa isang channel na "Sige dito na ako matutulog movie na Tagalog. Luma na para tapos na ito." tumingin Si Ran, palipat-lipat ng tv. Hindi kasi brown, then sabay-sabay siya sa akin, "Yun ay kung okay yata mapakali. Hindi naman kaming tumingin sa isa't isa at lang sa IYO." inemphasize niya siya tumutulong sa pagluluto, I nagtawanan kami. Ayaw kasi pa talaga yung 'iyo'. doubt na tutulong siya kasi namin ng lumang movie. Ang hindi naman yata siya baduy kasi eh. Si Terrence wala "Sure." marunong. lang, nakaupo lang doon at naghihintay siguro ng maayos "Alam ko naman na---" nagulat Nag-boil muna kami ng beef. na channel. din si Ran nung narinig niya As in sobrang tagal dahil inubos yung sinabi niya, "Teka.. pa namin yung tubig. Tapos Then may something tungkol sa pumapayag ka?!?" nun nilagyan na namin ng mga isda. Sabi ni Tjay ayaw cooking oil, so medyo piniprito daw niya yun dahil boring daw. "Kanina ka pa nga nag-iingay pa namin. Naggisa lang.. tapos Yung simpleng pagkakasabi diyan eh. Wala naman akong ewan ko na. Hindi ko kasi alam niya ng boring, napunta sa sinabi kanina na hindi ka pwede lutuin. Mostly si Tjay ang discussion about marine matulog dito, ikaw lang yung gumawa, taga-hiwa lang ako at biologist.. tapos may narinig pa may ayaw. Ngayon kung pwede taga-abot ng kailangan. ako na binanggit niya about sa lang, isara niyo na muna yung way kung paano ma-distinguish pinto at pumasok ka na lang Pinakamadali sa lahat, I-boil ang babaeng isda sa lalaki. Sa kung matutulog ka na. Busy yung corn. Lalagay mo lang sa totoo lang, si Tjay pwede nang ako eh." tubig, lagyan mo ng butter.. encyclopedia. and then MAGIC! Instant sweet Lumabas na kami nun. Sinara corn. Yun nga siguro pinaka"Tjay kung boring, bakit hindi ni Terrence yung pinto nung achievement ko eh. ka na lang tumahimik?" sa lumabas kami. Sabi ni Tjay, wakas nagsalita uli si Terrence. hindi na daw lalabas yung Kuya Hinihintay pa namin na maluto niya oras na sinabi niya na yun, so hininaan lang ni Tjay Tumahimik si Tjay nun. Then busy siya at oras na nagsara na yung stove tapos sumama na nilipat na naman ni Ran yung yun ng pinto. So marami daw kami kay Ran uli sa harapan ng channel. Nag-stop kami sa kaming panahon na magluto. tv. Isang malaking milagro nga cartoon. Powerpuff girls yung nung lumabas ng kwarto si palabas nun kaya natuwa kami Nag-ubos lang kami ng oras. Terrence, at naupo doon sa ni Tjay. Sabay pa kami nagsabi Nagluto lang kami ng popcorn couch nila. Mukhang na ihinto doon dahil gusto at nagmovie marathon kami na makikibonding yata sa amin. namin yun. tatlo. Yung unang movie, kasama pa namin si Tito Kevin. "Makikinood ka sa "No way." sabi ni Ran. Pero umalis din at matutulog na amin?" tinanong ko naman siya daw siya. Then si Tita Jayne, nung nakaupo na siya. "Freakin' gay." sabi naman ni tumulong na maglabas ng Terrence. lulutuin namin. Hindi na nga Tumango lang siya. Si Ran pa lumabas si Terrence. Pumasok rin yung may hawak ng remote. Nagtinginan silang dalawa nun, nga si Tita Jayne sa kanya para pero wala naman silang sinabi. i-check siya, tapos nakita ko na "Ano bang gusto niyong Aba nag-agree yata sila. lang na parang seryosongpanoorin?!?" Sumimangot kami ni Tjay nun, seryoso naman siya. pero sa totoo lang pambata Tinignan namin yung nililipat naman talaga yung palabas "Bakit Ma?" niya. Walang masyadong kaya pumayag na kami na ilipat magandang palabas nun. nila. "Hindi na naman makahinga Sabihin lang daw namin na yung Kuya mo." hinto na siya kung yun na daw Then one thing's for sure... yung channel. nung natapat sila sa channel ng "Ok lang siya?!?" concern din si basketball, binaba na ni Ran Tjay nun. Naglilipat pa si Ran nun nung yung kamay niya dahil yun ang biglang... gusto niyang panoorin. Then si "Kanina pa daw. Hindi lang niya Terrence sumandal na sa upuan sinasabi na hindi siya "STOP!!! STOP, STOP, niya, I guess sign na yun na makahinga. Pero umo-ok na STOP!" sumigaw si Tjay nun. manonood din siya ng daw pakiramdam niya kaysa basketball. kanina." Literally, nahulog ako sa upuan ko sa sobrang gulat ko. Nabingi "Ayaw ko niyan!" sabi ni Tjay Nakita ko na dinalahan ni Tita pa yata ako. Katabi ko kasi si tapos inaagaw niya yung Jayne ng tubig si Terrence. Tjay, kaya nung sumigaw siya, remote kay Ran kaya lang di Nag-stay yata siya doon ng direkta sa tenga ko. niya makuha, "Nakakatamad matagal-tagal din, tapos namang manood ng basketball lumabas na siya at matutulog Natawa pa nga si Terrence sa eh!" na rin daw siya. Sabi niya na akin nun eh. huwag daw naming kalimutan "Oo nga! Lagi namang ganun, na linisin yung mga pinaglutuan "Gusto mo ng magkabilang side,.. shoot.. namin at pinagkainan. Kami na koreanovela?" tinanong siya ni wala na." daw bahala sa kusina. Ran nun. Mukhang 'di kami mananalo Tinanong namin yung cake, at "Teka lang diyan muna may dahil wala sa amin yung ayun nga sabi niya na kami na gwapo eh.." remote. Tumayo na lang kami daw ang magpick-up. 24-Hour ni Tjay dahil ichecheck namin naman yata yung pinagAng talas ng mata. Grabe, yung lulutuin namin. At yun orderan nila. Malapit sa Victory naglilipat pa ng channel nun nga, luto naman na. Liner. Antok na antok na daw nakita pa niya yun?!? Si Ran siya. nga parang na-bore kasi binaba "Kunin na kaya natin yung niya yung remote eh. Tama cake?" tinanong ako ni Tjay Alas-8 na nun. Sinimulan na naman si Tjay, may gwapo nga nun. naming magluto at balak dun. Kaya lang hindi naman naming kunin yung cake maya- namin sinusubaybayan yun, Gabi na kasi. Siguro tama lang maya na. Lumabas si Terrence kaya hindi namin alam yung na kunin na rin namin yung at nakita niya na nagluluto story. cake. Siguro nga late past 9 na, kami, pero inisip lang niya almost 10 na rin. Ngayon alam

siguro na para sa kakainin lang namin sa movie.

ko na yung idea ni Tjay na sleepover, dahil pagsapit ng 12 at tulog na si Terrence, saka kami papasok sa kwarto niya at kakantahan namin siya ng Happy Birthday. Pumayag na ako na kunin namin yung cake. Bumalik kami sa living room nila, at sinabi namin na aalis muna kami dahil mag-iikot-ikot kami. Tumayo nga si Ran nun dahil siguro nandiyan na naman yung overprotective na side niya, pero nalaman niya yata sa tingin namin na cake yung kukunin namin. Isa pa kapag sumama siya, baka mamaya lang si Terrence sumama rin. "Saan kayo pupunta?!?" nagtanong naman si Terrence nun. "Iikot nga. Ano ba yan ang bingi naman!" "Gabi na ah! Bakit nagyon pa?" tumayo na si Terrence sa pagkakasandal niya, "Alam mo namang may tindahan diyan sa kanto Tjay na maraming naglalasing, kapag kayo nadisgrasya.." "Hindi naman kami dadaan doon eh! Doon kami sa likod ng high school." then umakbay sa akin si Tjay, "Isa pa dalawa kami. Kapag magkasama kami sisipain namin sila!" Nung hindi na sila sumagot, lumabas na kami ni Tjay. Kasasara pa lang namin ng pinto nung marinig namin na sinigaw ni Ran eh... "Lalabas ako mamaya! Aabangan ko kayo sa malapit sa high school para may bantay kayo!" Hindi na kami sumagot. Asahan mo pa si Ran sa safety first. Totoo nga yung sinabi ni Tjay. Sa likod ng high school kami dumaan. Nakakatakot kasi yung mga naglalasing doon sa tindahan sa may kanto. Arawaraw yun actually. Although wala pa namang nababalita na may ginawa silang masama, nakakatakot pa rin. Siyempre hindi mo pa rin masasabi. Medyo malayo na parang malapit yung Victory liner. Ang gulo no? Malyo dahil lalakarin mo pa yung kahabaan ng high school, tapos isa lang yung poste kaya medyo madilim. Wala namang tao doon kaya okay lang sa amin ni Tjay kaysa naman may mga lasinggero. Then malapit dahil nalalakad mo lang yung Victory liner na katabi nung pinag-orderan nung cake ni Terrence. Nakarating din naman kami doon. Marami-rami nang tao at marami nang ilaw. Sabi ko ako na lang ang magbabayad ng cake dahil wala naman akong masyadong naitulong. Ayaw pa

nga ni Tjay, pero pinilit ko kaya pumayag na lang. P365 yung cake, P500 yung binayad ko. Pinasulat namin sa cake.. 'Happy Birthday Terrence! Love, Shay, Tjay but mostly... Ran.' Tawa kami ng tawa na dalawa nun. Ano kayang reaction niya dun? Isipin ko na lang yung itsura ni Ran, baka magsungit na naman yun! Ako yung naghawak ng box ng cake. Kami naman eh bumalik na para makauwi na kami. Gabing-gabi na nun. Doon sa may side ng high school tiyak tulog na karamihan. Siguro past-10 na. "Sana magustuhan ni Kuya no?" "Hindi naman insensitive siguro si Terrence.." sa tingin ko, hindi naman talaga kahit ganun yun umarte, "Ma-appreciate niya yun." Nakakalahati pa lang namin yung high school at medyo madilim nga dahil isa lang yung poste, bigla na lang huminto si Tjay. "Nakalimutan ko yung sukli!" humarap siya sa akin, "Yung sukli mo hindi ko nakuha!" "Babalikan natin?!?" parang nangangayaw na ako. Hawakhawak ng dalawang kamay ko yung malaking cake, tapos babalik na naman? "Ako na lang babalik. Hinatayin mo ako at tatakbuhin ko. Mabilis lang yun kapag tinakbo ko." Nag-isip pa ako nun, kaya ayun pumayag rin naman ako. Tumakbo nga si Tjay. Ang bilis nga eh. Sumandal ako doon sa bakod ng high school dahil nangangawit na ako. Umupo pa nga ako eh. Dahil siguro gabi na rin, ilang jeep na lang ang nakita kong dumaan. Nagsimula na akong magbilang nun. Ang boring. Madilim na nga, boring na, tahimik pa! Gusto ko isandal yung ulo ko nun sa tuhod ko, kaya lang may cake ako na hawak. Nakakangawit naman pala ng braso.

yung ilaw hindi pa masyadong maliwanag. "Yeah okay lang." hindi ko na sila pinansin uli. "Ikaw lang ba dito?" "Hindi ano.. may kasama ako." tinuro ko yung way ni Tjay, "Darating na yun." Tumingin naman sila doon sa tinuro ko. Bigla na lang sinabi nung isa na.. "Mukhang wala pa naman yung kasama mo eh. Gusto mo sa amin ka sumama?" hinigpitan niya yung hawak sa braso ko. Muntik nang mahulog yung cake nun. "Ano ba ang sakit ah!" inalis ko yung kamay ko. "Ano ba itong hawak mo?" sabi nung isa tapos lumapit sa akin. Inaagaw niya yung cake nun, ayaw ko pa ngang ibigay, kaya lang nalulukot na yung box at baka masira yung nasa loob... malakas din naman siya.. kaya binigay ko na. "Cake? Saan party natin?!?" Nagsimula na akong kabahan nun. Nasaan ka na ba Tjay?!? Naisipan ko na umalis na doon, na tumakas, tapos kapag nakabalik na ako sa bahay isasama ko si Ran na balikan si Tjay. Wala na akong pakialam doon sa cake. Basta gusto ko lang umalis na doon. Then nung aalis na ako, isinandal nung isa yung braso niya kaya hindi ako makadaan. Then nung sa kabila ako dadaan, sinandal din niya yung kamay niya. Hindi ako makadaan. "Saan ka pupunta?!?" For the fisrt time, saka ko naamoy yung bibig niya. Amoy alak eh.. "Ano ba.. umalis nga kayo sa harapan ko kung hindi sisigaw ako!" "Sumigaw ka wala namang makakarinig sa iyo!"

talaga ako nung pag-asa nung sinabi nung isa na... "Pare tirahin na natin 'to.."

Medyo nahihilo na ako nun.. then kakatakbo ko at wala na ako sa sarili ko.. may tinamaan ako.

Saka na ako nagsisimulang "B-bitawan mo ako! A-ano b-ba sumigaw. Sigaw na ako ng bitawan mo ako!" may sigaw. Yung luha ko nun tulo na humawak na naman sa ng tulo. Bakit naman ganito? akin,"Tulong..." sabi ko ng mahina pero hindi ko na Sumandal sa akin yung lalaki maisigaw. ng sobrang diin. Tapos nilapit niya yung mukha niya sa "Anong nangyari sa iyo?!?" mukha ko. Saka ko iniwas, kaya yung nadikit yung mukha Nanlalabo na yung mata ko niya sa pisngi ko. Sinubukan nun. Saka ko nakita si kong sumipa nun, kaya lang Terrence, hawak niya yung yung isa kanila eh hinawakan braso ko pero hindi naman ako paa, at yung isa eh mahigpit gaya nung ginawa hinawakan ako sa braso ko. nung mga lalaki kanina. Hindi na ako makagalaw nun. Sumigaw ako ng sumigaw then tinakpan nila yung bibig ko. Stuffed na yung ilong ko nun sa kakaiyak. Pero wala akong pakialam. Hindi na ako nahihiya. Gusto ko lang... gusto ko lang... "Hoy Pare bitawan mo siya!" Hindi ako makalingon dahil nakaharang sila. Pero alam ko na yung boses na yun. Si Ran! Sabi nga pala ni Ran na maghihintay siya malapit sa High school. Siguro naisip niya na ang tagal namin... Ililigtas ako ni Ran! Binitawan ako nung mga humahawak sa akin. Saka lang ako nakahinga. Ngayon, yung atensiyon nila na kay-Ran na. "Sino ka ba at bakit nakikialam ka?" "Pinsan ko lang naman yung hinahawakan niyo!" "Ahh si Miss?!?" Lumapit sila kay Ran nun at pinalibutan nila. Si Tjay wala pa rin. Bakit ba ang tagal niya? Sabi niya tatakbuhin daw niya ah?!? Then saglit lang, na-corner na nila si Ran. Yung isa lumapit sa kanya, tapos sinuntok siya sa tiyan niya. Alam kong kaya ni Ran yun, dahil nung gaganti na siya ng suntok eh... "Ano papalag ka?!?" hinarap sa kanya yung kutsilyo at tinapat sa bibig niya, "Pumalag ka, o baka gusto mong magkasamaan tayo dito." Ako naman hindi ko na alam yung gagawin ko. Hindi na makapalag si Ran dahil may kutsilyo sila. Kaya ang ginawa ko, tumakbo ako ng tumakbo. Hihingi ako ng tulong. Siguro naman merong tutulong sa amin. Tulo na ng tulog yung luha ko nun. Hindi na rin ako makahinga nun. Alam ko lang, nandun si Ran at baka kung anong gawin nila sa kanya. "T-tterrence.." tinuro ko yung likuran ko, "Ran.. ano.." Hindi ko pa naayos ung sinasabi ko, tumakbo na si Terrence nun. Ako naman hindi ko alam kung dapat ba akong sumunod. Walang tao nun.. at malayo pa yung mga bahay dito. Nanguha ako ng kahoy nun. Just in case. Then tumakbo na ako kasunod ni Terrence. Kaya lang pagdating ko doon, hawak pa rin nila si Ran. Laking pasasalamat ko at hindi pa naman nila ginagawan ng masama. Tapos si Terrence, sinipa niya yung isa na may hawak ng kutsilyo kaya natumba siya. Ako naman tumulong ako, pinaghahahampas ko yung isa na humawak sa akin kanina. Si Ran nakatayo na rin, tapos tumulong na siya kay Terrence. Then hindi kalayuan, nakita ko na parating na si Tjay. Mukhang wala pa siyang alam. Nung napansin ko na nasaktan na namin yung mga lalaki at tumakbo na yung tatlo, yung isa eh sumugod pa at sinubukan niyang saksakin si Terrence. Sigaw na naman ako ng sigaw nun at iyak na naman ako ng iyak nung makita ko na dumudugo na yung kamay ni Terrence.. "Arrrgghh! Dang!" tapos hinawakan niya yung braso niya at napaupo na lang siya bigla-bigla. Napaluhod ako kay Terrence nun. Naagaw naman ni Ran yung kutsilyo, tapos tumakbo na yung lalaki. "Pare ano? Okay ka lang?" Dumudugo pa rin yung braso ni Terrence. Kita ko nga eh, puti na kasi yung suot niya nun. "Masakit.. pero hindi naman malalim. Sa braso lang ako tinamaan.." diniinan niya yung braso niya, "OUCH!!!" Iyak pa rin ako ng iyak sa harapan niya.

Lalo lang bumilis yung tibok ng puso ko nun. Totoo naman yung sinasabi niya, walang makakarinig sa akin. Tapos kapag dumating si Tjay, parang Pumipikit-pikit na yung mata ko wala ring silbi. Parehas kami nun. Inaantok na kasi ako. babae, apat na lalaki ito. Then nagulat na lang ako nung may humawak sa braso ko "Uuwi na nga ako eh!" nagulat tapos nagsabing... na lang ako nung, nagsimula na akong umiyak, "Pwede ba "Miss ano okay ka lang diyan?" pauwiin niyo na ako?!?" Tiningala ko yung ulo ko. May apat na lalaki nun pero hindi ko masyadong makita yung mukha. Madilim kasi, tapos "Bakit naman?!?" Parang wala silang pakialam na umiiyak na ako. Nawalan na

"Terrence.. okay ka lang? Ggusto mo tumawag na kami ng ambulansiya?!? Ano kailangan ka na ba dalhin sa hospital?!?" "Relax.. masakit pero hindi naman malalim.. sa braso lang naman." tumingin siya sa akin,"Sinasabi ko na nga bang hindi magandang idea na lumalabas kayong mga babae ng wala kayong kasama! Gabi pa naman! Ano bang inisiip niyo?!?" Malapit na si Tjay nun. Nakita namin na tumatakbo na siya sa direksiyon namin. "Kukunin lang sana namin yung cake mo. Surprise sana namin para mamayang 12. Kaya lang, naiwan ni Tjay yung sukli kaya bumalik siya. Tapos nung naiwan ako.. yung mga lalaki hinarang ako. Hinawakan pa nga nila ako.." then tinakpan ko na yung mukha ko nun dahil iyak na ako ng iyak. Dumating na rin si Tjay. At syempre, na-shock sa mga itsura namin. Lalo na kay Terrence. Katulad ko, umiyak rin siya ng umiyak. Inalalalayan ni Ran si Terrence nun. Umuwi rin kami at sinabi namin sa parents nila yung nangyari. At siyempre, dinala si Terrence sa hospital. Hindi daw kasi nila alam kung baka may masamang nerve daw na nadamage.. at kailangan daw siguro ng stitches ni Terrence. Sumama kami sa hospital. Nakahiga na si Terrence nun, tapos mag nag-assist na sa kanya na doctor at nurse nun. Ewan namin san siya dadalhin. Kaya lang, nilabas ko yung cake na binili namin. Yupi-yupi na yung carton, sira na yung cake sa loob, at smudged na yung icing. Nilapag ko yun sa harapan ni Terrence. "Ano 'to?!?" Umakbay ako kay Tjay. "Balak kasi namin na gumawa ng isang 'di makakalimutang birthday para sa iyo kaya may surprise kami. Hindi naman namin alam na ganito." Binuksan niya yung carton. And yun nga, ngumiti lang siya. Isang totoong ngiti galing kay Terrence Kelvin. "Well hell.." tumingin siya sa amin, "It's one birthday I won't forget for sure." Then nung tinutulak na siya ng nurse, huminto na kami. Kasi hindi kami pwedeng sumama eh. "Pare, ang angas mo pa rin!" tumawa si Terrence nun. Tumingin si Ran sa amin na

para bang puzzled na hindi mo maintindihan. Tawa kami ng tawa ni Tjay. Kanina lang iyak kami ng iyak, ngayon naman parang masaya na naman kami. "Kayong dalawa anong nilagay niyo doon sa cake?!?" "Let's just say..." tumingin si Tjay sa akin, "Way lang yun ng Kuya ko para sabihin gusto ka niya Ran. Hindi dahil sa cake.." Nagulat na lang ako nung tumawa rin si Ran. Kinamot niya yung ulo niya na lagi niyang ginagawa kapag awkward situation. "Well ako rin naman eh.." then sumigaw siya doon hallway ng hospital..

***19*** Hindi ko alam kung anong ginawa kay Terrence nun. Basta nandoon lang kami naghintay lang doon. Siguro nilagyan siya ng stitches or something. Pero kung tutuusin, nakakatakot yun ah. Paano kung natuluyan siyang nasaktan? Siguro hanggang ngayon umiiyak pa rin ako. More likely, baka sisihin ko yung sarili ko dahil kung hindi naman dahil sa akin hindi naman sila darating doon. But anyway, all's well naman. Bukod sa panay dugo ni Terrence yung damit namin nina Ran, okay naman na siya. Nakaupo lang kami doon sa labas nun dahil naghihintay kami, tapos sinabi sa amin na pwede daw naman kaming umuwi para makapagpalit kami ng damit. Ginawa naman naming tatlo nila Tjay, pero bumalik din kami kaagad sa hospital. Dinala pa nga namin yung beef and gravy eh. Kapag okay na si Terrence, bibigyan namin siya nung niluto namin na favorite niya. Aba, kahit may ganyan, tuloy pa rin ang birthday. Past 1 na ng madaling araw nung lumabas si Tita Jayne at sinabi niya na nagkakaroon ng palpitations si Terrence. I don't know why, pero siguro dahil sa aftermath pa yun nung nangyari. Then inatake pa yata siya ng asthma, kaya si Tjay pumasok pa sa loob. Hindi na ako sumama, kasi naman hindi ako kamag-anak. Katabi ko nun si Ran. Bago na yung damit niya. Ang bango nga niya nung sumandal ako sa kanya. "Nakakainis ka talaga Ran!" hinampas ko siya sa dibdib niya pero nakasandal pa rin ako,"Nakakainis kayo ni Terrence!" Hinawakan niya yung dibdib niya at hinimas-himas niya. Napalakas yata yung hampas ko. "Ano na namang kasalanan ko?" nag-adjust siya ng upo dahil nga nakasandal ako sa kanya, "Ikaw ang sadista mo rin minsan." "Eh kasi naman.." naramdaman ko na naiiyak na naman ako. Kaya ayun dahil pinipigilan ko, panay ang lunok ko at punas sa gilid ng mata ko, "P-paano kung nasaksak ka dun? O kaya siya? T-tingin mo anong mararamdaman ko?"

remember?" Naupo lang kami doon, hintay lang ng hintay. Ayun, nakatulog pa nga ako eh. Around 2 a.m., lumabas na si Tjay at okay na raw si Terrence. Nung pumasok kami sa room niya, nakita ko na nakaalis yung shirt niya. May malaking bandage na siya sa braso niya, at meron din siya sa sides niya. Nagtaka nga ako kung bakit pati doon meron, yun pala umabot hanggang gilid niya sa bandang likod yung may sugat. Kaya pala nagtataka ako kung bakit may dugo siya doon kanina, akala ko umagos lang. Yun pala hanggang doon yung sugat. Sinuot niya ng dahan-dahan yung shirt na dinala namin. Ang bagal nga niya kumilos eh. Siguro masakit pa. Tapos ngumiti siya na parang naghihina na hindi mo maintindihan kaya lang nung sinigawan niya si Tjay dahil tinikman yung beef and gravy doon sa sandok na dala namin, nagalit naman siya. YEP, he's Terrence all right. Nagkamayan lang sila ni Ran. Halata mo namang hindi sila atease na at-ease pero alam mong okay na sila sa isa't isa. Hindi na namin inabala sina Mama at Papa na tawagan na nasa hospital pa kami ng ganung oras ng madaling araw. Syempre kapag sinabi ko kay Papa yung nangyari at yung muntik-muntikan nang mangyari sa amin, tiyak magtatanong at magtatanong si Mama. Sa kalagayan ni Mama ngayon, at sa hormonal imbalance ng katawan niya, I doubt na tama lang na sabihin sa kanya yun. Kawawa naman yung baby sister of brother ko kapag nagkataon. So yun, umuwi na kami. Pwede naman nang umuwi si Terrence nun, pero sinabi ni Tita Jayne doon daw muna siya sa hospital. Mas mabuti na ang sigurado. Si Tita Jayne, order kung order. Mga nanay nga naman. May Day Care volunteer chuva pa ako nun, at si Terrence eh Community Service para sa scholarship nga niya. Kaya lang dahil nga may sugat naman siya, hindi na niya kailangang pumunta. Nagpaalam na kami nila Tjay at Ran, at umuwi na kami doon sa bahay nila.

"I hate you too pare!" then nagtawanan kaming lahat.

Antok na antok na ako nun. Nag-tricycle nga kami eh. Kami "Eh kung may nangyaring ni Tjay ang nasa loob, si Ran masama sa iyo doon at wala ang nasa labas. Pagod na akong ginawa.. tingin mo pagod kami nun. Gusto lang anong mararamdaman namin eh matulog na. Kaya nga ko?" inakbayan niya ako nun na nung nakarating kami sa bahay parang yakap na nila, ang bilis na pagtomahigpit, "Kuya mo nga ako toothbrush ang ginawa ko.

Hindi na nga ako nakapagpalit ng Pj's eh.. sobrang pagod na ako. Si Ran binuksan yung pintuan sa kwarto ni Terrence. Solo niya yung kwarto eh. Kami ni Tjay tabi na sa kwarto niya. Then saka ko lang nakita, ang daming sketches ni Terrence doon. Iba-iba. Walang particular na theme. Then may mga nakadikit pa siya sa gilid ng computer table niya na mga codes at kung anu-ano na hindi ko maintindihan. Tungkol yata sa computer eh. I guess kung Quintero ang last name mo, may genius kang kapatid, at Admin ka ng isang site at gifted ka sa pagsusulat.. ganun ang idea ng room mo. How amazing. *** Nung Sunday, I got up past 9 na. Late na ako sa Day Care nun pero okay lang. Kung ieexplain ko naman sa kanila yung nangyari, understanding naman ang mga tao doon. Si Terrence uuwi na ngayon, pero maya-maya pa yata. Nung nagising ako, nagising na rin si Tjay. Si Ran nung dumaan pa ako sa kwarto niya, ewan ko, tulog na tulog pa. Yung unan nga tinakpan pa niya yung mukha niya. Ewan ko kung nakakahinga pa siya nun. Nagbihis naman ako. Kasabay ko si Tjay kumain. Sinabi ko na kapag nagising na si Ran, umuwi na lang siya at dalhin na niya yung gamit ko sa bahay. Tiyak naman okay na kay Ran na pumunta ako sa Day Care mag-isa. Ang aga-aga kasi eh. Pagkadating na pagkadating ko doon, nagtatakbo sa akin si Oli. Nagulat nga ako kasi bigla na lang yumakap sa akin eh. Tapos nung dumating ako, panay ang tingin niya sa likuran ko. Napataas nga yung kilay ko. "Oli anong tinitignan mo?" Nagpuppy dog look siya sa akin. Ang mga bata nga naman daming pampaawa effect. "San si Kuya Terrace?" "Oli, Kuya Ter-rence. Wala siya eh, nasa hospital." umupo ako nun para ka-level ng mukha ko yung mukha niya.

sa bulsa niya na kulay brown, tapos inaabot niya sa akin. "Gaille ano 'to?" tinignan ko naman. Saka ko lang nakita na nakabalot ng dahon eh isang lollipop. Half-eaten lollipop. "Uhmm..." napalunok ako, "Anong gagawin ko dito?" "Yan yung magandang stick galing kay kuya T-cake eh." tapos sinisinok pa yata siya. Pati ba naman lollipop eh chinicherish-cherish pa niya? "That's actually..." ngumiti ako pero awkward, "Sweet." Wala naman kaming ginawa. Usually kapag nandun ako at ako lang ang nagbabantay sa kanila, kumakain lang kami, naglalaro, o kaya natutulog. Minsan binabasahan ko sila ng stories pero yun lang ang ginagawa namin. Monotonous nga, pero nakakatuwa sa mga bata. Kaya rin siguro nung dumating si Terrence doon sa Day Care, excited din sila kasi nasubukan nila yung mga bagong bagay na hindi ko nagagawa kasama sila. Nung nag-uwian na, si Oli na naman ang naiwan doon. Laging siya ang naiiwan na huli. Late kasi ang parents niya eh. Tapos nagulat na nga lang ako nung aalis na ako, humawak siya sa akin at ayaw na niyang bumitaw. "Oli, kailangan ko nang umalis eh. Kakanta pa ako sa simbahan mamaya." "Ate.. pwede po ba tayong dumalaw sa os..." nabulol pa siya nun, "oshpital? Dun kay Kuya Terrace?" "Hindi kita pwedeng ilabas eh. Baka hanapin ka sa akin." "Tawagan mo si Mommy.." hinila niya ako doon sa office ng Day Care, "Itanong mo number ni Mommy. Sasabihin ko sama ako sa 'yo." Actually nakakatuwa si Oli. Walang kapatid. Laging wala yung parents. Kaya siguro naghahanap din ng makakasama kasi kahit papaano nalulungkot din siya.

doon sa jeep. Kami lang kasi ang sakay, tapos panay ang tanong niya sa driver. I guess if you're a rich kid, hindi mo alam yung ganung bagay. I guess Oli will turn out.. okay. Kasi bata pa lang siya, may character na. Dumating kami sa hospital. Hinabol ko pa siya kasi sumasama siya doon sa nurse na nagtutulak sa wheelchair. Binuhat ko na nga lang kasi napagod ako kakahabol eh. Binaba ko lang siya nung nasa labas na kami ng room ni Terrence. "Oh Oli, dapat tahimik ka lang ah. Maraming may sakit dito, kawawa naman sila." yun lang ang sabi ko sa kanya. Then doon siya tumayo sa likuran ko. Humawak lang siya sa blouse ko. Ewan ko, feeling ko over na ang pagka-stretch ng blouse ko. Kumatok lang ako. Saka ko narinig na pumasok daw ako. Saka ko nakita si Terrence na nakahiga at may hawak na remote. Iba na yung shirt na suot niya, pero may bandage pa rin sa braso. Umayos nga siya ng upo nung pumasok ako eh. "Oi.." sabi niya tapos umupo siya sa cot niya, "Akala ko umuwi ka na. Sabi ni Tjay eh.." Then tinuturo ko yung likod ko. Tumagilid naman siya para makita niya yung tinuturo ko. Then eksakto naman pagkatingin niya, saka naman lumabas si Oli. "BULAGA!!!" ang lakas-lakas kaya napaatras si Terrence nun, "Gulat ka no!" tumataastaas pa yung kilay ni Oli nun. "Ano yan?!?" halata mong gulat siya eh, tinuro niya si Oli, "Kailan ka pa nanganak ng nuno sa punso???" Natawa ako nun. Kahit may sakit na at may pagkamasungit, okay pa rin si Terrence eh. "Gusto sumama sa akin eh. Ayaw magpaiwan. Dadalawin daw niya si Kuya 'Terrace.'" Tumakbo si Oli simula sa likod ko hanggang sa gilid ng kama ni Terrence. Then tinitigan niya yung bandage sa braso niya. Tinignan lang namin si Oli. Seryosong-seryoso lang siya na nakatayo doon. Tumingin siya sa akin, tumingin kay Terrence.. tapos biglang tumawa... tapos bigla na lang... "OUCH!!!" pinisil-pisil niya yung braso ni Terrence.. Tawa ng tawa si Oli nun. "Ang taba ng braso mo." bwisit

na bata ito! Pisilin daw ba? "Concern ba talaga sa akin yan o pinapalala niya yung braso ko?" hinimas ni Terrence yun braso niya, "Musta naman sa Day Care?" "Ayun, okay lang. Nilabas ni Gaille yung lollipop na binigay mo sa kanya noon. May crush yata sa iyo yung bata eh." "Murder me." sabi ni Terrence tapos tumingin siya kay Oli, "Bakit ba ganyan ka makatingin bata ka? Parang nakakatakot dahil pataas-taas yang kilay mo eh..." "Ano po yung crush???" tinanong niya si Terrence, kaya si Terrence eh nagkamot ng ulo na parang si Ran. "Crush.. yung.. parang isang babae may gusto sa isang lalaki. O kaya naman isang lalaki may gusto sa isang babae." "Ahh ganun ba yun. E di si Mommy ko pala saka si Daddy ko may crush sila sa isa't isa?" "Uhmmm.. parang ganun na nga." hirap naman i-explain sa bata na hindi lang crush yun. Pero para di kumplikado, oo na lang ako. Umupo si Oli doon sa couch sa gilid at nagtatatalon. Ang lambot daw ng couch eh. "Lahat ba nagganun?" "Pwede rin." then nakita ko si Terrence na umabot ng tubig sa gilid ng bed niya. Uminom ng tubig si Terrence nun. Tapos sabi ni Oli... "Ako gusto ko si Ate Shay saka si ikaw Kuya Terrace magkacrush sa isa't isa..." Binuga ni Terrence yung tubig na ininom niya. Buti nga hindi ako tinamaan eh. Na-shock nga ako, pati si Oli eh nakatingin lang at nanlalaki yung mata. "Hindi naman ganun yun eh.. nararamdaman yun." humawak si Terrence sa dibdib niya. "Ganun ba yun?" nagkunut-noo si Oli na parang matanda. Naku ha, nakakailang na dito. Nakakainis itong si Oli eh. Tumingin lang si Terrence sa akin saglit, pero iniwas din niya yung tingin niya. "Ibig sabihin wala kang crush kay Ate Shay?" "Uhmmm..." nag-isip naman siya. "Kung may crush ako sa kanya?" "Opo."

Ginawa ko naman yung sinabi "Bakit nasa hospital si Kuya niya. Tinawagan ko yung Cake?" si Betty naman ngayon Mommy niya, it took me about yung nagtanong. 10 minutes bago ko nakausap, then pumayag din naman. As "May sugat kasi siya eh. Pero long as ibabalik ko daw siya gagaling din siya. Baka pupunta doon bago mag-4 ng hapon. na siya dito sa susunod na Sabi ko okay lang, kasi 3 linggo na." naman ng hapon nandun na ako dahil may simba pa. May humihila nun sa blouse ko. Then tinignan ko, nakatayo si Sumakay kami ni Oli. Hindi ko Gaille sa gilid ko. Then may na nga kinandong eh. Ang likot nilabas siya na kung ano galing kasi. Tapos tuwang-tuwa siya

Whoa.. masyado nang awkward ito. Bigla ko na lang binuhat si Oli nun tapos tinayo ko siya sa harapan ko. "Oli.. nalimutan ko.. bibili pa tayo ng candy sa labas 'di ba? Mag-bye ka muna kay Kuya Terrence at babalik tayo. Bibili lang tayo sa labas." "Ayoko. Dito muna ako. Bili mo na lang ako, balik ka na lang." Parang ayos din yun. Basta makaalis ako doon. Tumingin lang si Terrence sa akin nun. Tapos nag-sign ako na lalabas na ako. Excuse ko lang naman yun para mawala ako sa spot na yun. Nakakahiya talaga. Then nung papasara na ako ng pinto, I can't help overhearing Terrence... parang ayaw ko marinig yung sagot niya na parang gusto ko... kaya lang narinig ko siya eh... "Well si Ate Shay mo?" nakakandong na si Oli sa kanya nun. "Napaka-typical niya. Napaka-simple, napakapractical.. she's just... her own self." "Ano po yun?" "Minsan nakakainis siya, minsan okay naman siya. So I guess ang sagot kung may crush ba ako sa kanya or wala...." I closed the door. Mahina lang. I doubt na narinig nila. There's too many things in this world na gusto kong malaman yung sagot. But there are some things in this world...

---that you want to keep as a mystery. And at that moment, I can name one.

***20*** I got out para bumili ng candy. Kahit hindi iyon ang sadya ko, ginawa ko na lang. Ayoko namang mag-stay doon. Si Oli kasi kung anu-anong tinatanong eh. Mahirap din kasi kapag may kasama kang bata, tanong na nga ng tanong, hindi pa nila alam kung nakakahiya ba iyon or what. Ewan ko ba, siguro nga dapat masanay na ako. Kasi kapag nanganak na yung Mama ko, tiyak magkakaOli rin kami sa bahay in a few years time. Hindi naman ako nagtagal, bumili lang ako ng iba't ibang klase. Tiyak naman hindi rin mauubos ni Oli yun eh. Kukuha na lang ako ng ilan-ilan para malibang ako. Lumabas pa ako ng hospital nun. Sa may labas kasi may mga malalapit na tindahan na malapit sa may sakayan. Ayun bumili na lang ako doon sa matandang babae. P20 rin binayaran ko. Sinasabi ko na nga ba basta may bata, magastos eh. Nung nakabalik na ako sa taas, nakita ko na nakahiga na si Oli doon sa bed kasama ni Terrence. Magkatabi na sila at nanonood ng tv. May milagro talaga sa mundo. Ayaw ni Terrence ng bata, pero si Oli mukhang kaya naman niyang ihandle. Tumingin nga sila ng sabay sa akin nung pumasok ako, pero binalik din nila yung tingin nila sa tv. Akalain mo yun, wala silang pakialam sa akin???

Natawa nga si Terrence sa akin kasi nakita niya siguro na nailuwa ko yung candy. But I don't care. "Bakit pinapanood mo yan?!? Nakita mong may bata kang kasama!" hindi naman yata tama yun? "Ano ka ba... enjoy nga siya eh!" tapos siniko ni Terrence si Oli doon sa good arm niya,"Hindi ba Oli?" Tinaas ni Oli yung kilay niya tapos binaba niya lang uli na parang sinasabi niya na 'OO'. Hindi pa rin naalis yung mata niya sa tv. Si Terrence naman nakatingin sa akin kasi alam niya na hindi ako pabor sa pinapanood nila. "Come on, he's old enough para manood yan. Kahit ikaw kaya mo namang panoorin yan."then ngumiti lang siya, "Final Destination 3. Okay naman yung movie eh. Nasunog sila sa tanning bed. Ano namang nakakadiri doon?" Nag-roll ako ng mata ko pero pabiro lang. Ayaw ko talagang panoorin yung movie. Kasi kapag nanood ako nun, baka sikmurain ako, hindi maganda ang kalabasan. Pero si Oli? Imagine si Oli na kalahati lang yata ng age ko kayang-kayang panoorin yun? Nanlalaki yung mata ni Oli kapag may scene na nakakadiri o nakakagulat. Pero nood lang naman siya ng nood.

*** Nung bagong linggo na namin sa school eh medyo okay na yung spirit ko. Siguro nga nagkaroon ng traumatic effect sa akin yung nangyari nung gabi na hinarang kami kasi tuwing may lalabas na lang sa isang room na hindi ko inaasahan, bumibilis yung tibok ng puso ko sa sobrang gulat. Sana nga hindi na lang nangyari yun. Baka kasi forever kong panghahawakan yung grudge na yun sa buhay ko. Nung umaga nga, hinarang pa ako ni Arwyn sa hallway. Napaatras pa nga ako eh. Kasi naman bakit ba ugali nila yung bigla-bigla na lang susulpot? "Arwyn!" humawak ako sa dibdib ko, "Magandang umaga rin!" Hindi naman niya ako binati. Feel ko lang nasa sabihin yun. "Namalikmata lang ba ako o tama lang yung nakita kong magkasama sa garden yung pinsan mo at si Terrence?" tinuro niya yung garden sa akin at tama nga siya dahil magkasama yung dalawa, "Parang last week lang kulang na lang magsaksakan silang dalawa eh." "I guess magkasundo na sila 'di ba?" "May kung ano yung pinsan mo na hindi mo malaman kung ano at hindi ko gusto yun.."humwak siya sa chin niya at hinimashimas niya, "Malalaman ko rin anong ginawa niya kay Terrence at magkasundo na sila." lumingin siya uli sa garden, then binalik niya yung tingin niya, "Hindi ba bading yung pinsan mo?" Na-choke ako nun. "Hoy wag ka nga! Lalakinglalaki si Ran no!" then nagcross arms ako nun, "Ang sama mo para pag-isipan ng ganyan yung pinsan ko!" "Eh bakit parang wala siyang hilig sa mga babae?" "Paano mo naman nasabi aber???" nakapamewang na ako nun. "Wala lang. Mahilig kasi siya mag-hang out sa guys." sabi niya sa akin pero seryoso siya. "Naghang out din naman ako kasama si Tjay madalas, pero hindi ibig sabihin lesbian ako. What's wrong with you?" tinulak ko nga siya pero hindi masyadong malakas. Pati ba naman si Ran iisipin niyang bading? Arwyn's so full of himself. Dahil siguro nagkakaroon na ng attention si

Ran sa school, gagawa pa siya ng rumour na bading siya. I don't get him at all. Ewan ko ba kung bakit nagtitiyaga ang mga babae sa kanya eh. Kung siya siguro ang huling lalaki sa mundo at kami na lang ang pag-asa ng human race, I swear hindi mag-populate ang mundo kung siya lang din. Ang galing mag-conceal ni Terrence ng sugat niya. Kasi kung titignan mo siya, parang normal lang siya na walang nagyari. Pero siyempre hindi mo maiiwasang may makakapansin kaya tinanong pa siya kung anong nangyari sa braso niya. Sinabi naman niya yung totoo, pero umalis din siya kaagad. Alam ko na kung ano yung special project ko sa Social Studies. Dahil nga hindi maganda yung kinalabasan ng debate, ako lang yung may kakaibang project sa klase namin. Sabi sa akin eh gagawa daw ako ng special report tungkol sa World War II. Sabi ko okay lang, kasi madali lang naman mag-report sa harap ng klase. "Kunin mo na lang yung kopya nung report sa Lab. Gusto ko creative ka, ayoko ng cartolina at tatayo ka lang sa harapan!" Nakasimangot ako na lumabas ng room nun dahil inutusan nga ako nung teacher namin. Tumakbo pa nga ako nun eh, kaya mabilis akong nakaalis sa building namin. Nung malapit na ako sa Lab, nakita ko na may naka-lean doon sa bench at nakayuko. Yung braso niya nakahawak sa doon sa bench. "Oi.. ei... okay ka lang?" Nagulat siya nung nakita niya ako, kaya umatras siya ng konti. "Oohhh..." huminga siya ng malalim, "Ohhhkay lang." "May asthma attack ka na naman?" tinanong ko naman siya. "Ohhh... o-o eh." "Gusto mo dalhin kita sa nurse?" humawak ako sa kanya nun para alalayan siya. "Kagagaling ko lang doon. Wala naman siyang ginawa eh." "Bakit ba hindi ka nagdadala ng inhaler? Hindi ba gamot yun incase na may asthma attack ka?" "Wala. Hih... H-hindi ko kailangan nun." Sumabay na ako sa kanya maglakad. Baka mamaya magturn blue na naman siya katulad nung nangyari nun sa

Finally after an hour or so, dumating na si Tita Jayne at may kasama siyang nurse. Irerelease na yata si Terrence nun eh. Ako naman, kailangan kong umuwi at magbihis. Dadalhin Bumaba sa bed si Oli para kumuha ng candy pero bumalik ko pa si Oli sa bahay, dahil sabay na kaming babalik sa din sa bed at nanood. Seryosong-seryoso sila parehas simbahan para sunduin naman kung ano yung pinapanood nila. siya ng Mommy niya. Panay ang subo ni Oli ng candy Humawak lang si Oli sa binti ko pero naka-glue yung mata nila nun. Ang hirap nga lumakad sa tv set. kapag may parang lintang nakadikit sa iyo ng ganun na Nasa taas kasi yung tv, kaya sobrang higpit. ako naman eh na-curious, tinignan ko na kung ano yung "Ingat na lang kayo." sabi ni pinapanood nila na parang Terrence tapos humawak siya addict na addict sila parehas.. sa ulo ni Oli, "Yung secret natin "Teka ano ba yang pinapanood ah!" niyo at parang---" tumingin ako "Sikwet natin yun Kuya sa taas ng tv at na-shock ako Terrace!" sa nakita ko, "AAAAAHHHHH!!!!" tinakpa n ko yung bibig ko, "Holy Moley "Teka anong secret?" ano yang pinapanood niyo na "WALA!" nag-snap sa akin si dalawa?" Terrence, "Sige una na kami ni Nung pagkakitang-pagkakita ko Mama. Ingatan mo yung anak mong nuno sa punso!" kasi doon sa pinapanood nila, may dalawang babae na nakulong yata sa tanning bed.. Hinampas ko nga sa braso niya. Too bad nahampas ko yung at parehas silang naka-bikini. And the scene was so revolting. may sugat niya. Kaya ayun nasaktan daw siya, kaya daw Kaya nga na-shock ako nung may atraso ako. nakita ko. Yung kinakain kong candy, ayun nahulog na sa Other than that.. I went with sahig. my afternoon agenda.

Day Care. Sabi nila kapag ganun daw, delikado daw yun. "Nakakatakot nga nung nakita kita sa Day Care eh. Nung nagiba na yung kulay ng mukha mo. Hindi ko talaga alam yung gagawin ko." mabagal lang kami maglakad nun, tapos diretso lang siya maglakad, "Hindi kaya dapat idrop mo na yung Community Service mo? Kasi alam mo yun, hindi malabong maulit yun kasi nakakapagod sa Day Care eh." "G-ginagawa ko lang naman yun kay Mama." tumingin siya sa akin saglit, "Ayaw ko lang ma-disappoint siya." "So gusto mo rin pala talagang makuha yung scholarship para sa kanya?" "Gusto ko? Hindi. Gusto niya? Oo." "Pero 'di ba... okay na may scholarship ka. At least hindi niyo na kailangang bayaran yung college mo." Humarap siya sa akin nun na parang naiinis na siya na hindi mo maintindihan. May nasabi ba akong masama??? Hindi ko siya pinansin, basta tuloy-tuloy pa rin ako sa pagsasalita ko.

'creative?'" "Malay ko! Wala pa nga akong maisip eh." naglakad naman na ako patalikod, "Sige pala una na ko. Ingat ka na lang sa pagakyat! Baka hikain ka!" ang sama ko inasar ko pa! "Kung.. kung gusto mo ng tulong pwede kitang tulungan sa report mo.." Nagulat ako nung sinabi niya yun. Nago-offer siya ng tulong? Typical Terrence ba yun? Ang bait niya yata ngayon. "Anong tulong naman?" "Tungkol saan ba yung report mo?" "World War II." ngumiti naman ako, "I think." "Okay..." turn naman niya ngumiti ngayon tapos nagbox in siya sa gamit yung daliri niya... Nakatayo lang siya doon habang pinag-aaralan niya yata ako. Ewan ko ba, ang weird talaga ng mga lalaki. "You look nice." sabi niya tapos tumalikod na siya.

Parang natuwa naman ako sa sinabi niya na hindi mo maintindihan. Then nagulat na "Ano bang balak mong kunin na lang ako nung may tumakbong course?" tinignan ko siya pero babae sa hagdan at yumakap hindi siya nakatingin sa akin. sa kanya patalikod at hinalikan siya sa magkabilang pisngi "Sa totoo lang, wala naman sa niya. plano ko ang college eh." "TERRENCE!!!" ang higpit-higpit "Bakit naman?" ng hawak niya. "Gusto ko lang pagka-graduate ko, magtrabaho na. Ganun din naman kalalabasan ko in the end." then nakita ko na hindi na malalim yung paghinga niya, "Ayoko lang pahabain pa na mag-aral pa ako." "Pero kapag nag-college ka, mas magandang opportunities mo. You're smart Terrence. Maybe a genius. Mas okay na hindi mo sayangin." "Ayoko lang. Nakakapagod mag-aral. Gusto ko tapos na ako para real world na kaagad."binilisan niya yung lakad niya, "Si Mama naman may gusto na mag-college ako." Huminto naman siya nun. Malapit na kasi kami sa hagdan paakyat sa rooms ng mga 4th year. Saka naman nya ako tinanong... "Thanks pala sa pagsabay. Saan ka pala pupunta?" "Sa SocStud Lab. May kukunin akong report eh. Yung special project ko. Sabi niya dapat daw creative ako. Ang OA nga eh." "Anong ibig sabihin na.. Nagulat din si Terrence. Inaalis pa nga niya yung kamay eh. "Who the hell are you?" "Ano ka ba hindi mo na ako natatandaan no?" nakangiti pa siya ng todo-todo

"Dina. Nakadate mo ako before. Remember?" ilan na ba nakadate niya?

***21*** Tinignan lang ni Terrence yung Dina. Grabe talaga makayakap sa kanya. Parang naiinis na nga siya nun eh, pero inalis naman nung babae at ngumiti lang sa kanya ng todo-todo. "Kilala ba kita?" Nung tinanong siya ni Terrence nun, tumawa yung Dina at may narinig kami na mga babae na tumawa rin. Napatingin kami dahil may mga pababa ng hagdan nun na grupo ng mga babae na hindi namin kilala. "Hey girls nanalo ako ah!" tapos tinaas niya yung kamay niya na parang nag-sign siya doon sa kanila. Tinignan lang siya ni Terrence nun. Tapos sabi niya... "Hindi ako nakikipagbiruan sa inyo!" Papaakyat na sana yung Dina kaya lang humawak siya sa chin ni Terrence nun. Nagulat na lang ako nung nag-lean siya uli, kaya napaatras si Terrence bigla at muntik nang mahulog sa hagdan dahil umiiwas siya. "Biruan lang Terrence, pero alam mo.. hindi naman ako hihindi sa kung yayain mo ko eh!"then umakyat na siya sa hagdan niya.

mga felt paper at hindi ko alam kung anong gagawin ko nun, may natalisod naman sa paa ko. Nakaharang kasi ako doon sa gitna dahil humihila ako ng mahaba. "Naku.. sorry ah.. hindi ko sinasadya." Paglingon ko nun, nakita ko na si Carlo pala yung nadapa dahil sa paa ko. Nagulat nga ako eh. Kasi matagal-tagal ko na rin siyang hindi nakikita simula nung naka-group date niya si Tjay kasama namin. Hindi pa niya ako nakita, kaya lumapit na ako para tulungan siya. "Carlo.. sorry talaga!" Nakita na rin naman niya ako. Tumayo naman siya kaagad tapos ngumiti rin siya. Ngayon alam ko na kung bakit ang swerte ni Tjay at siya ang naka-date niya. Cute naman si Carlo. Yun nga lang kumpara sa akin parang mas maton siguro ako. Mas matangkad kasi ako sa kanya. "Shay, musta na?" Yumakap naman ako sa kanya. Yakap na, alam mo yun, kaibigan.

nung lumabas kami as a group." ngumiti naman ako ng nakakaloko sa kanya. "ANO??? ANONG SINABI MO???" shocking naman itong pinsan ko. "Sabi ko siya yung naka-date ni Tjay nung---" natigilan naman ako nun. "H-hindi. Hindi yun. Lumabas ka? Ikaw?" "Oo. Group naman eh. Hindi naman ako lang. Ano ka ba ang OA mo masyado." humarap ako kay Carlo nun at tinuro ko si Ran, "Parang sira no?" "Sinong kasama mo nun??" tumingin naman siya sa akin. "Si Terrence okay? Gosh masyado na yan Ran nakakainis na." "Ahhh.." naging mahinahon naman na siya, "T-tapos ikaw yung kasama naman ni Tjay? Sino pang kasama niyo nun?" "Si Arwyn, classmate namin. May date siya.. nalimutan ko name." tapos humawak ako sa balikat ni Ran, "Noon pa yun Ran. Century na."

ko naman kapag ganyan yan, kaya naisip ko na kausapin ko na at baka puti na yung buhok ko eh hindi pa rin niya ako kinakausap. "Ran alam mo..." "Pumapasok ba sa school yun???" Napaisip naman ako kung ano yung tinatanong niya. Then saka pumasok sa isip ko si Carlo. "Hindi Ran. Taga private school yun. May pustahan kasi kami nun nila Terrence tungkol sa paghahanap ng date, long story, short, pinakilala ng pinsan ni Tjay si Carlo sa kanya kaya nagka-date siya. Ako naman walang date nun, then nagkasakit si Ulah yung date ni Terrence, kaya kami yung magkasama. No biggy.." then sumandal ako tapos huminga ako ng malalim, "Bakit ba ganyan ka? Masyado ka naman kung mag-react. As if naman may mangyayaring masama sa akin." "Paano naman akong hindi magrereact eh kung--" tinignan niya ako, "Hey sorry okay? Syempre parang kapatid na kita. Ayaw ko lang na may manloloko sa iyo." "Wala namang lalaki na manloloko sa akin eh." "Hindi mo naman masasabi yan eh. Trust me, I've done that." seryoso na si Ran nun. "Ibig mong sabihin may niloko ka na babae before?" "1st year ako. May girlfriend ako pero hindi ko naman siniseryoso. Pero kahit kami, may nililigawan pa ako na taga ibang school nun." "RAN!!!" hindi ko alam yun ah! "Bakit mo naman gagawin yun?" "Noon pa yun. See what I mean? You think I'm really nice, pero sa totoo lang pwede rin akong manloko. Kaya ikaw gusto lang kitang alagaan. May magpaiyak sa iyo.. ewan ko na lang." "Well wala kang magiging problema diyan dahil wala namang nagkakamali pa sa akin." "We'll see." sabi naman niya. Nakauwi naman na kami kaagad. Si Papa nga ang nagbukas ng pintuan para sa amin eh. Si Mama naman, medyo okay naman na. Medyo makulit pa rin paminsanminsan, pero hindi na kasing lala 'di tulad ng dati. Gagawin ko na sana yung project ko kaya lang tinamad ako. Wala kasi akong maisip

Nalimutan ko na nakatayo pala doon si Carlo. Nakakahiya nga sa kanya eh. Baka isipin niya parang siraulo naman si Ran kung mag-inarte. Sa totoo lang nakakanis na nga siya minsan "Ganun pa rin. Medyo busy lang eh, pero minsan naman iniisip lately, malapit na kasi exams ko ok naman si Ran kahit "Whoa.. palabas kung palabas eh." ganyan yan. Kapag lumaki kasi eh no!" natatawa na ako nun. kayo ng halos sabay, kapag Saka naman lumitaw si Ran nagganyan sanay ka na. Si Terrence naman, mukhang nun. May hawak na siyang walang nakakatawa sa kanya. tatlong black notebooks na "So ano namang dinayo mo Wala na siyang sinabi sa akin bibilihin niya yata. Nakita niya dito?" nun basta nagdire-diretso na siguro na kayakap ko si Carlo siya sa pag-akyat papunta ng nun kaya lumabas na naman "Ako?" tinuro ni Carlo yung room nya. Hindi na siya nagang pagiging OA. sarili niya, "Wala. Hinihintay ko bye sa akin. Ako naman, lang yung kaibigan ko si Jian. nakatayo lang ako doon, pero Nasa kabila siya bumibili ng umalis din ako para kunin ko na "Hoy hoy hoy, bakit mo niyayakap si Shay?" bagong jersey niya. Sabi ko yung papel para sa special puntahan na lang niya ako project ko sa Socstud. Si Carlo naman medyo cool kapag tapos na siya." lang. Nginitian lang si Ran. *** Kung si Terrence siguro yun, "Ahh..." tapos napansin ko na baka kung ano na namang nalukot ko pala yung felt paper Nung uwian namin ng hapon, nasabi nun. na kinukuha ko kanina, "Ako nagpasama ako kay Ran para naman bumibili ng pangbumili kami ng mga gagamitin "Carlo nga pala. Don't worry, project. Paalis na rin kami. Sige ko para sa special project ko. friends lang kami." nakikipagpala, una na kami. Ikukumusta Wala pa akong idea kung ano shake hands siya nun. na lang kita kay Tjay." man ang gagawin ko, pero mabuti nang marami akong Art Si Ran naman eh humawak din "O sige ingat kayo. Ge materials in case na makaisip ako ng kung ano man. Aba mas sa kamay ni Carlo ng mahigpit. bro..." kumaway lang siya kay Ran. maayos na yung may gamit ako "Ran nga pala." para ma-express ko ang Ngumiti naman si Ran nun. 'creative' spirit ko, whatever Ako naman dahil ganyan talaga Pero papilit. Kung wala lang si that is. yan si Ran, mukhang cool Carlo doon, baka nga binatukan naman siya. Hindi kasi bastako na siya eh. Nung huli akong Nung nasa store na kami ng basta naniniwala yun sa lumingon kay Carlo nun, nakita school supplies, nagtinginsimpleng friends lang kami. Ako ko na kasama na niya yata tingin si Ran ng notebooks na naman nag-isip na ng reason yung kaibigan niya pero kulay black yung cover. Ewan para hindi na naman siya nakalayo na kami ni Ran kaya ko ba, ang hilig niya sa kulay maging overprotective. hindi ko na nakita kung saan black. Mahilig din siya sa red, sila nagpunta. pero more on black nga. "Wag kang OA Ran friends nga Haay... guys nga naman. lang kami. If it's any better, Nung nasa jeep na kami, nananahimik si Ran. Eh alam Nung nandun na ako sa area ng siya yung naka-date ni Tjay "Okay naman buhay pa! Namiss na kita!" tinapik-tapik ko naman siya sa likod niya, "Ikaw kumusta ka na?"

nun. Isa pa may ginagawa si Ran doon sa laptop niya, so nakisingit na lang ako. Nagpunta kasi kami ng chatroom eh, tapos nagpanggap siya na babae at yung British na dude eh parang interesadong-interesado sa kanya. Picture ba naman na ipakita eh picture ng model. Nagpatugtog din siya ng malakas doon sa media player niya. Tawa nga kami ng tawa kasi yung lalaki eh nagpipilit na magkita daw sila. Sabi kasi namin taga Fulham kami.

nun, "Hoy Ran, pupunta dito si Terrence bukas. Tutulungan niya ako sa project ko. 'Wag ka na umangal dahil hindi mo grade ang nakasalalay." then binalik ko na yung tenga ko sa phone, "Pakisabi kay Terrence, thanks in advance." "Wala nga siya dito eh!"

alam mo madumi tignan kung may tattoo ka. darkcrazy_vampire: e di hindi na pala. Hindi ko pa nababasa nun yung huli niyang tinatype nung may sumunod naman... darkcrazy_vampire: hey mag log out na ako. di ba sinabi ko tutulungan kita sa project mo? daisies_23: yeah sabi mo nga. totoo ba yun? darkcrazy_vampire: yeah. i'll keep my word. daisies_23: wow thanks. darkcrazy_vampire: wag ng thanks. do me a favor.. daisies_23: ano yun??? darkcrazy_vampire: hmmm teka iisipin ko... Hinihintay ko yung sagot niya. Super tagal. As in sobrang tagal. darkcrazy_vampire: may gagawin akong video for my new media class. at kailangan ng isang subject for two weeks. and that would be you. daisies_23: new what? darkcrazy_vampire: susundan kita for two weeks. sa school lang naman. every chance na may makuha ako.. okay? daisies_23: teka teka bakit ako? darkcrazy_vampire: ayt that's settled then. daisies_23: terrence saglit lang ano explain mo nga??? para saang class? darkcrazy_vampire: see you tomorrow. gawin natin project mo. daisies_23: terrence!!! darkcrazy_vampire: please? Whoa nag-please??? daisies_23: sige na nga!! Then nakita ko na lang, darkcrazy_vampire has signed out. Ang rude talaga nun wala man lang pasabi. Ako naman hindi ko maintindihan yung sinabi niya. Kaya ako naman eh lumabas ako sa kwarto ko at nagsisigaw ako sa hallway sa labas ng room ni Ran. "Ran! Ran! RAAAAAANNN!" "Ano???" "What's new media?" "Gusto mong i-explain ko in what way? As a school work or as a..." "School work sira." "New media. Bunch of kids with cameras. Pero kung ibang view mo titignan..." "Cameras??? Cameras? As in

video cameras???" "Uhuh. Bakit?" Tumalikod ako nun. Ano ba yung inoohan ko?

Binaba ko na yung phone nun. Ako naman eh pumunta na ako doon sa kwarto ko at nagonline din naman ako. Pinuntahan ko yung school website namin, as usual nandun na naman yung usual Nag-ring naman yung cellphone na lumalabas na bawal ang ko nun kaya nag-dive pa ako sa flooding and bawal yung mga kama ni Ran para sagutin ko. foul na usapan. Hindi ko alam kung nandiyan si "Hello?" darkcrazy_vampire, a.k.a Paul, a.k.a Terrence Kelvin Quintero. "Bruha!!! Aaaaahhhhhh!" Hindi na lang ako nag-chat. Nabasag na naman yata yung Instead nagpunta ako doon sa eardrums ko nun. Si Ran forum nila at nagreply na lang naman eh pinatay na yung sa mga threads. Tinignan ko media player niya. Naririnig ko nga yung last posts ni Terrence naman si Tjay kahit eh. Yung iba maiikli yung sagot nagpapatugtog siya, pero niya, may mahahaba naman. siguro nagpapakabait lang yan Karamihan maiikli. si Ran. Then nakita ko na iba na yung "Pwede ba 'wag ka namang avatar niya. Hindi na vampire. sumigaw sa phone? Ikaw Tjay Parang chinese character na ha nagiging habit mo na hindi ko naman maintindihan. yan."naupo ako sa kama ni Binuksan ko yung profile niya Ran. para lumakiy ung avatar, kaya lang bigla na lang may nag-pop Si Ran naman nakatingin sa sa harapan ko. akin nun. Then balik sa laptop niya, tapos occassionally darkcrazy_vampire: At bakit tumintingin uli sa akin. Pero mo naman tinitignan yung saglit lang tawa na naman siya profile ko Jimenez? ng tawa doon sa British dude na kausap niya. Nagulat nga ako eh. Kaya ayun, nag-reply namana ko. "Ano na namang meron?" daisies_23: wala lang. Ang cute "Nag-text sa akin si Carlo. Sabi kasi nung bagong avatar mo. niya nakita ka daw niya ngayon darkcrazy_vampire: yun ba? ah! Ikaw hindi mo sinabi sa ginawa ko yun kanina eh. akin yun." balak ko sanang magpatattoo. san ba "Oo nga nakita ko siya. maganda, sa likod o sa arm? Nalimutan ko lang itawag sa daisies_23: teka, teka, iyo. May pinagtritripan kasi magpapatattoo ka? kami ni Ran sa chatroom eh." darkcrazy_vampire: wala lang. naisip ko lang. "Nakakainis ka naman! Dapat daisies_23: that's tacky. sinama mo ako kanina!" darkcrazy_vampire: who cares? "Malay ko bang makikita ko iyon dun! Saka kasama niya Kahit talaga sa chat may yung kabigan niya kaya lang pagkamasungit itong taong ito. siya nandoon." Saka teka nga, paano ba niya ako napadalahan ng message "Kainis naman 'di ko nakita eh nasa forum ako? yung boyfriend ko." daisies_23: hoy paano mo ko "HA-HA.." sarcastic pa yung napadalahan ng message eh pagtawa ko nun, "Boyfriend ka nasa forum ako? diyan! Feeling ka Tjay ah. Si darkcrazy_vampire: di ka Carlo? In your dreams." nag logout doon. kita ko actions mo dito. "Sus pwede namang daisies_23: napakaunfair talaga mangarap." tapos narinig ko na kapag admin ka. may maingay doon sa kabilang darkcrazy_vampire: sabihin linya, siguro may nahulog mo, napakaswerte talaga siya, "Oo nga pala sabi ni Kuya kapag admin ka. pupunta daw siya bukas diyan daisies_23: whatever. pero sa sa inyo. Tutulungan ka daw toto lang terrence, niya sa project mo?" magpapatattoo ka talaga? darkcrazy_vampire: ewan "Oo nga daw. Himala nga ko. bahala na. eh." tumingin ako kay Ran daisies_23: wag na lang no.

Susundan niya ako ng two weeks with his stupid camera???

***22*** I got to see Terrence the next day. Nginitian nga niya ako nung dumating ako sa school, which was odd, kasi hindi palangiti si Terrence sa umaga. Usually, 'Don't bother me' ang drama niya. Remember nung first day of school? Sungitan daw ba ako nung napagkamalan kong siya yung tumawag sa akin? Pumasok lang ako sa room nun. Wala namang sinabi yung teacher ko sa SocStud, basta ang sabi niya kailangan ko daw matapos yun as soon as possible. Dahil kapag super late na at malayo na kami sa book na pinag-aaralan namin, baka daw mabalewala yung ginawa ko. Nung tanghali nga at lunch break na namin, nauna akong lumabas kay Tjay nun. Inaayos pa kasi niya yung bag niya. Then nakita ko si Terrence na nakaupo doon sa bench sa labas ng pintuan namin. Nagsketch na naman siya. Ang dami nga niyang hilig. Mag web designing, mag-drawing, and siguro manguha ng videos kasi nasa "new media" daw siya. Siguro kung wala lang siyang asthma, nasa sports din siya. Tumayo naman ako sa bandang likod niya. Hindi naman siya tumingin eh. I guess hindi naman niya ako napansin. Tinignan ko yung drawing niya. Then nung napansin ko, may guy siya na ini-sketch na hindi ko kilala. "Whoa, sino siya???" Nagulat siya nun. Bigla na lang niya sinara yung sketch niya pero nung nakita niya ako, parang hindi na siya nataranta. Binuksan niya pakonti-konti yung sketch pad at pina-polish niya yung gawa niya.

I'm pretty sure di ko pa nakikita yung dude. "Sino siya???" inulit ko yung tanong ko. "Uhmm.. kaibigan ko." tinignan niya ako saglit tapos binalik niya yung atensiyon niya doon sa drawing, "Bakit?" "Wala lang. Ang odd kasi eh. Lalaki ka tapos nagdra-drawing ka ng lalaki???" tumingin siya sa akin ng parang naiinis nun, "Hey wala akong sinasabi!" tinaas ko yung kamay ko na peace tayo, "Parang 'di ko pa siya nakikita." Hindi kaya totoo yung sinabi ng Guidance Counselor na bading si Terrence?? Ano ba yan! Kung bading siya sayang siya ah. Cute pa naman siya. Sinara na niya yung dinadrawing niya. Tapos na yata siya eh tapos humarap siya sa akin ng diretso. Nakatayo ako nun, nakaupo siya. "Sa tingin mo, kung may 3000 kids sa school at nagdrawing ako ng isang student na hindi mo classmate na taga ibang curriculum, ano ba ang chances na nakita mo na siya? May be nakakasalubong mo na siya, pero dahil hindi mo siya kilala you don't pay attention to them. Baka nga hindi mo pa lingonin." then sumandal siya sa upuan niya, "Isang case lang yun. But nah, hindi siya pumapasok dito. Taga ibang school siya." "Eh bakit parang walang nababanggit sa akin si Tjay about sa..." tinignan ko yung sketch pero sarado na, "Friend mo." "Tingin mo naman dinidiscuss ko yung friend ko sa kapatid ko?" mukhang naiinis na siya sa akin nun, "Let's say, diniscuss ka sa akin ni Tjay. Mga ginagawa mo, and mga bagay na pinaggagagawa niyo.. pinag-uusapan niyo... ano naman mararamdaman mo?" "Mahihiya." sabi ko naman. "Exactly. So hindi ko ginagawa." tumingin siya sa room namin, "Nasaan na ba si Tjay at ang tagal-tagal naman niyang lumabas? Baka tapos na yung lunch break nasa loob pa rin siya." Di rin nagtagal, lumabas na si Tjay. Uuwi kasi sila para kumain sa bahay nila. Si Ran naman dumating din, late nga siya, kasi nag-sign up daw siya doon sa basketball team. Kasama na niya si Arwyn. Kami naman ni Ran eh wala nang balak umuwi, so kumain na lang kami sa cafeteria. Di nga masarap yung pagkain eh,

tapos mukhang madumi pa so hindi ko rin nakain masyado. Natapon lang yung karamihan. Nagpapalibre nga ako kay Ran, kaya lang sabi niya ang swerte ko naman daw kung lagi niya ako nililibre. Kaya ayun, ako ang nagbayad. Wala naman kaming ginawang mahalaga nung hapon na. Naboring nga ako eh. Then si Ran hinihintay ko sa practice (first basketball practice niya nun), so naupo ako nun sa garden malapit sa gym. Ang baho kasi sa gym,a moy pawis na ang init pa. Sa garden naman, nakakapag-isip ako anong balak ko para sa project ko. Nung nakaupo ako doon at nakalatag yung papel para sa report ko, bigla na lang may tumawag sa akin. Hindi ko pa nga nilingon eh. Pero alam ko naman na kung sino. "Anong ginagawa mo?" Hindi pa rin ako lumingon. "Project ko syempre. Kailangan ko na simulan baka bumagsak ako eh.." sabi ko naman sa kanya. "Sabi ko sa iyo gagawin natin ng sabay 'di ba??" Tinignan ko siya nun. And that's the time na nakita ko na may hawak siyang camera. Nailang ako nun kaya tumayo ako para takpan ko. "Hey ano ba yan!" Umatras naman siya. Dahil may railings doon sa pagitan namin, hindi ko na siya maabot. Pero hawak pa rin niya yung camera. Ginawa ko, tinakpan ko yung side ng mukha ko at naupo ako. "Hey.. I need this project. Gusto ko lang naman natural ka. Just think wala akong dalawang camera." "Ang hirap nun ah! Patayin mo na nga yan." di ko pa rin sya tinitignan nun. "Hindi na pala.." binaba niya yung camera niya, "So anong balak mo dito sa project mo?" "Siguro gagawa na lang ako ng posters.... with drawings di naman typical yun di ba?" "Ewan. Siguro." tinaas niya yung balikat niya. Kinuha niya yung isang poster board ko. Tapos ewan ko, huminto lang siya saglit na parang nag-isip kung anong gagawin niya. Then nakita ko na lang na gumagawa siya ng black borders. Ang galing nga eh, parang computerized. Pero marker lang ang gamit niya. Nung natapos siya doon sa isa, inabot niya sa akin. Ako na daw

bahala kung anong gusto kong ilagay sa report ko. Siguro nga napagod siya, kaya hinayaan ko na lang siyang sumandal doon sa inuupuan niya. Busy na ako nun. Nag-drawing ako ng army eh. Ang pangit nga, but who cares? Nahihiya kasi ako na tanungin siya kung pwede ba siya mag drawing para sa akin, so ayun, sinubukan ko na lang. Kapag siya kasi nag drawing, parang siya na yung gumawa ng presentation ko. It took me forever para makadrawing ng mga army guys na nakasakay sa tank. Then nung natapos ko yung sketch, at nagmukhang ulo lang sila lahat, tumingin ako sa kanya.

ako. It's that Dina girl.. "Oh my God.." tinakpan niya yung bibig niya, "Pa-religious effect ka lang naman pala PDA ka naman!" sabi niya sa akin kaya tumingin ako nun sa kanya. "Leave us alone and mind your own business." "Kayo ba? Kasi sa totoo lang di kayo bagay!" sinimangutan niya ako. "What are you talking about?" "Asus kunwari ka pa.." sabi ni Dina nun tapos nakapamewang na siya, "Isusumbong kita doon sa pinsan mo."

That's the time na napansin ko "Para saan???" sya. He was staring at me. Pero yung camera niya hawak lang "Nagmamaang-maangan pa eh niya na parang wala lang. kita ko naman na kayo ni Terrence eh---" Kinukuhanan ba niya ako nun o tinitignan niya ako? Hindi na natuloy yung sinabi niya. Kasi sabi ni Terrence eh... "Anong problema mo?" yun lang naisip ko na hindi masyadong nakakahiya tanungin, "Ok ka lang???" "I can kiss her whenever I want to.. just leave us alone." Wala nga siya sa sarili niya. Natauhan lang siya nung may narinig kaming tumawag sa kanya... "Terrence!" Napaupo siya ng straight bigla sa upuan niya. Lilingon na sana ako, kaya lang... "Wag.. wag kang lilingon.." hindi tuloy ako lumingon. "Bakit???" Nag-lean siya doon sa drawing ko na nakalatag doon sa table. Magkaharap kasi kami. Nasa likod ko yung gate kaya di ko alam kung sino yun. Hawak pa rin niya yung camera niya... "I-tilt mo yung ulo mo at an angle like this..." then dahandahan niyang hinawakan yung ulo ko.. "Bakit?" Then ini-angle niya yung ulo niya. Tapos tinignan niya ako ng weird na para bang pinagaaralan niya yung mukha ko. "Ano na naman ba ito? Lokohan??" "Ganyan ka lang." then nagswitch siya.. at dahil magkatapat mukha namin, ako naman nag-switch din sa kabila. Nakakahiya kasi eh. After nun, saka na lang ako umatras. Sumandal na ako. Para saan ba yun??? Then narinig ko na lang na may nagstep sa tabi ko.. kaya tinignan

pinapatulan. "Magkaliwanagan nga tayong dalawa dito ha!" tinulak ni Ran si Terrence, "Ano bang pakay mo talaga sa pinsan ko?" tinulak niya uli si Terrence. Si Terrence naman, mukhag walang balak lumaban. Nakatayo lang siya doon, tinutulak ni Ran pero yung kamay niya nasa bulsa lang niya. "Hindi ganun yun bro.." sabi ni Terrence ng mahina, "Mali yung pagkakaalam mo." "Na ano? Na hinalikan mo yung pinsan ko? Ano pa pala kung wala ako dito?" Hindi ko talaga siya mapigilan. Masyado kasing matangkad si Ran, mabigat, at lalung-lalong lalaki pa siya kaya hindi ko kaya. Balewala nga siguro na hilahin ko siya sa jersey niya dahil walang mangyayari. "Hindi ko siya hinalikan at hindi rin niya ako hinalikan Ran! Yun lang siguro yung lumabas pero hindi!" naiinis na naman ako nun. Ang sakit na talaga ng lalamunan ko kakasigaw na lang parati. "Ang hirap kasi sa inyo ang dumi kaagad ng isip niyo eh!" Saka lang tumingin sa akin si Ran nun. Parang nag-relax yung mukha niya nun, pero kahit papaano parang may halong galit pa rin. "Paano naman ako makakasiguro na hindi mo lang nililigtas ito?" tinuro niya si Terrence,"Shay kung hindi ka niya kayang respetuhin, hindi siya karapat-dapat lumapit sa iyo." "Pero hindi nga niya ako hinalikan! Ano ba!" nakakainis na talaga si Ran. "Bakit hindi mo ko pinagkakatiwalaan???" "Hindi ikaw Shay.. siya!" humarap siya uli kay Terrence, "Kapag nalamanlaman ko lang..." "Sinabi naman niya sa iyo yung totoo, hindi ko siya hinalikan." mahina pa rin yung boses ni Terrence nun, "Sinabi ko sa kanya i-tilt niya yung ulo niya nung nakita ko na dumarating yung babae na yun. Umarte lang din ako." nakatingin lang si Terrence kay Ran nun, "I used her so Dina won't bug me." Nung narinig ko yung huling linya ni Terrence, parang nabingi ako. Parang yung galit ko kay Ran, napunta lahat sa kanya. "Ginamit mo ko?!?"

***23*** Asahan mong tinotoo ni Dina yung pagkakasabi niya. Nagsumbong nga siya kay Ran. Kasi hindi pa nangangalahati yata yung practice, lumabas si Ran ng naka-jersey na black na iba yung school na nakatatak dahil sa dati niyang school yun, at nakamahabang shorts siya. Halata mong galit siya dahil pasugod yung paglakad niya. Kaya ako naman eh tumayo na ako sa pagkakaupo ko at humarang ako sa pagitan nila ni Terrence. Tama nga ako, kay Terrence siya galit. Siguro nga nasabi na ni Dina, kasi nasa likod siya. Teka nga, ano bang meron si Dina kay Terrence? May gusto ba siya katulad ni Ulah? At kung meron, masyado naman yatang sinuswerte si Terrence at ang daming naghahabol sa kanya. 'Di ba??? "Ano bang problema mo?!?" susugod na sana si Ran kaya lang dahil nga humarang ako, napahawak ako sa dibdib niya kaya 'di siya natuluyan, "Pinagkakatiwalaan na sana kita pero kapag hindi pala ako nakatingin kung anuano naman palang nasa isip mo! Siraulo ka pala eh!" Sabi ko nga galit si Ran... "Ran ano ba! Makinig ka nga muna!" sumigaw naman ako nun, "Kung ano man ang sinabi sa iyo ng babae--" "Ngayon may iba pa palang istorya? Sino ngayon ang dapat kong paniwalaan?!? Ha?" "Ako! Ako dahil ako yng pinsan mo! Pwede ba makinig ka muna?!?" "Bakit ba nagsisinungaling ka pa?" sabat naman ni Dina doon sa likod, nakangisi siya ng kaunti, "Totoo naman yung sinasabi ko ako pa yung pinapalabas niyong sinungaling? Pasalamat nga kayo hindi ko pa kayo kinuhanan sa cellphone ko at hindi ko naipakita sa mga tao dito eh!" Humarap si Ran nun kay Dina at nagulat na lang ako nung sumigaw siya.. "Ikaw naman, tapos ka na! Pwede ba umalis ka na at iwanan mo kaming tatlo dito?!? Nagsumbong ka na, so pwede lumayas ka na!" Napaatras si Dina nun. Namutla nga yung mukha niya eh. Si Ran kapag nagalit siya, kakaiba. Hindi nga siguro malabong pati babae patulan niya eh. Pero so far, wala pa naman siguro siyang

Sa totoo lang, akala ko hindi niya sinasadya. Akala ko si Dina lang yung marumi ang isip. Yun pala... yun pala ginagamit lang niya ako para lumabas sa iba na... Akala ko ginagawa niya yun dahil... ayoko nang isipin. "Sinadya mo yun para palabasin sa kanya na hinahalikan mo ko?! Ha?!" lumapit ako nun pero humawak sa balikat ko si Ran. "Shay...." hahawak siya sana sa akin kaya lang iniwas ko yung kamay ko. Pumunta ako doon sa bench kung saan siya nag-drawing ng border para doon sa project ko. Kinuha ko yung poster na pinagdrawingan niya. Nakakabwisit siya! Manggagamit! "Hindi ko kailangan ng tulong sa mga taong tulad mo!" sinabi ko sa harapan niya nun, "At hindi rin kailangan ng taong tulad mo ang tulong ng taong katulad ko." tinignan ko siya nun, hindi ako naiiyak, naiinis ako sobra! "Kaya ka lang ba nag-offer ng tulong para gamitin mo lang ako sa project mo? Willing na sana akong tulungan ka sa media class mo dahil sa totoo lang sa isip-isip ko ang bait mo para tulungan ako.. and you deserve it. Ngayon hindi ko alam kung alin yung totoo!" Sumunod na lang na alam ko, pinunit ko yung ginawa niya sa harap niya. Ang masama lang, nandun din yung pinaghirapan kong drawing ko. Pero wala akong pakialam. Pinaghirapan niya yung drawing doon... ayaw ko nang makita yun. "Tara na nga Shay ihahatid na kita.." "Ayoko! Uuwi ako mag-isa. Isa ka rin Ran! Akala mo rin naman kung sino ka maka-asta! Parehas lang kayo!" tinignan ko silang dalawa. Kinuha ko yung mga gamit ko ng mabilis. Nakakaasar talaga. Bakit ba ganun sila? Siya? "Magsama kayong dalawa!" tapos tumakbo na ako. "SHAYLIE!!!" Hindi ko alam kung nasa katwiran pa ba ako nun o hindi. Nakakaasar sobra! Hindi kasi sila nag-iisip! Si Ran hindi ako masyadong galit. OA nga siya siguro, pero ako pa rin naman yung iniisip niya. Pero overall, hindi pa rin siya dapat nagrereact ng ganun dahil nakakapikon din. Pero si Terrence... akala ko talaga...

Nabangga ko pa nga si Arwyn nun eh. Hindi na ako nag-sorry. Siguro napansin rin naman niya na bad mood ako. Dapat talaga uuwi na ako. Kaya lang naisip ko na si Ran baka habulin lang ako, magkita pa kami kaagad. Ayaw ko muna. Mainit pa ulo ko. Magkasigawan pa kami nun. Siguro nga kung sa ibang tao at sasabihin ko ito, baka isipin nila ang nerd ko.. ang geek.. ang baduy.. o ano pa man ang tawag doon. Sa totoo lang kapag nag-uumapaw siguro yung galit, lungkot, saya.. o kahit anong emotion sa katawan ko.. isa lang pinupuntahan ko.. ...sa simbahan. Sumakay ako. Ayun malayo pa lang naririnig ko na yung bell. Narinig ko na naman yun. Familiar na familiar nga sa iyo kung lagi mo ring naririnig. Kahit doon sa driver siguro nabuhos ko yung galit ko kasi nung nagbayad ako, ang bigatbigat ng kamay ko. Bumaba rin naman ako kaagad at naglakad ako papasok ng simbahan. Sa sobrang bigat ng bag ko at dami kong dala, may nabangga na naman ako. Pangalawa na yun after ni Arwyn. Kasalanan ko na ako yung nakakabangga, pero wala akong pakialam. "Ano ba naman yan!" ako pa talaga yung nagalit. "Sorry!" sabi nung lalaki pero hindi ako tinulungan nung nahulog yung gamit ko. Lumabas na siya ng simbahan. Ako naman dumiretso sa loob. Kung tutuusin nasa simbahan siya tapos nakasumbrero siya? Kung hindi pa ako nagkamali naka sunglasses din siya. Ang bastos nga naman! Dapat inaalis yun kung pumapasok ka sa ganitong lugar eh. Nung una naupo lang ako doon sa bandang harapan. Nanahimik lang ako at nakatingin sa altar. Then saglit lang, lumuhod naman ako at nagsimula akong magdasal. Magdasal sa lahat ng nangyayri sa buhay ko. Sa totoo lang, parang nitong mga huling linggo at nagpupunta ako dito, hindi ko isinasapuso yung pagpunta ko. Kumbaga sa libro na binabasa ko, binasa ko lang yung linya pero walang pumasok sa isip ko. Nakita ko si Sister Jenny na naglalagay ng bulaklak doon sa altar. Lumapit naman ako sa kanya. Iba talaga ang effect ng simbahan sa iyo. Kahit siguro anong galit mo, bigla na lang may kung ano na nagpapakalma sa iyo.

"Sister..." tapos humawak ako sa braso niya. "Espiritu Santo.. bata ka!" ngumiti naman siya kasi nagulat siya sa akin, "Anong sadya mo?" "Sorry po kung nagulat kayo ah. Si Father po? Balak ko po kasi sanang mag-confess eh." "Mag-confess???" nakahigher pitch talaga yung boses niya kaya nage-echo doon sa simbahan, "Sandali lang at sasabihin ko sa kanya." Naupo na lang ako uli. May daanan kasi sa likod ng simbahan kung saan magdadamit yung pari at papasok doon sa inuupuan niya na kahoy at hindi mo na siya nakikita. Tapos doon mo na sabihin sa kanya yung gusto mong sabihin, at mga gusto mong pagsisihan. Narinig ko na sumara na yung pinto sa likuran kaya ako naman eh nagsimula na rin akong maglakad. Nagpunta ako doon sa bandang kanan at lumuhod ako para magconfess. Bukas naman na yung maliit na window at alam ko na nakikinig siya. "Father, pagsisisihan ko po lahat ng nagawa ko nitong mga huling araw.. lahat ng kasalanan ko." sabi ko ng mabilis at parang pakiramdam ko nauubusan ako ng oras. "Ano ba iyon anak???" tapos narinig kong inubo siya. May sakit na naman siya. "Alam ko po ilang beses akong nagsinungaling.. nakapanloko... nakapagsalita ng hindi maganda sa mga tao sa paligid ko at pinagsisisihan ko po iyon. Sana po mapatawad po ako." sa totoo lang, totoong gusto kong mawala lahat ng kasalanan ko. "Lalo na po yung nangyari ngayong araw na ito. Nakapagsalita po ako ng hindi maganda sa pinsan ko saka sa kaibigan ko." "Ano ba ang sinabi mo?" "Siya naman po kasi ang may kasalanan. Ginamit niya po kasi ako eh. Bakit po ganun siya? Akala ko pa naman iba siya. Kaya ko lang naman po nasabi yun kasi nagalit lang ako. Nasaktan na rin siguro. Kasi sa harap ng iba, pinagmukha niya akong t---" sasabihin ko na sana yung word, kaya lang naisip ko si father yung kausap ko, "Ewan. Pinagmukha niya akong ewan." "Humingi na ba siya ng tawad sa iyo?" "Hindi pa nga po eh. Kaya nga po nagagalit siguro ako. Kasi hindi man lang siya nagsorry."humawak ako ng

mahigpit doon sa gilid. "Pero may sinabi ba siya sa iyo na anyong hihingi ng tawad?" "Tinawag niya lang po yung pangalan ko. Pero--" "Iyon naman pala. Sana pinakinggan mo man lang siya. Alalahanin mo, dapat matuto tayong magpatawad." "Tama.. opo. Dapat hayaan ko po siyang humingi ng tawad at magpatawad din po ako."huminga ako ng malalim, "Father, napatawad na po ba ako sa mga kasalanan ko?" "Oo naman." "Hindi niyo man lang po ba sasabihin yung linya niyo na ako'y pinapatawad na.. yung lagi niyo pong sinasabi tuwing pagkatapos kong magconfess?" "Napatawad ka na ng Panginoon." inubo uli si Father, "Ano ka ba, sa lahat ng babaeng nakilala ko ikaw na yata ang pinakakakaiba sa lahat kaya hindi malabong hindi ka niya patawarin Shay. Mahal ka ng Diyos.. maraming nagmamahal sa iyo hindi mo lang napapansin. Sa lahat ng babaeng nakilala ko ikaw lang ang pinakanapapag-isip ako.. ewan ko kung bakit pero half the time sinusubukan kong isipin kung ano ba yung iniisip mo. Kaya sana huwag ka nang magalit okay?" "Father???" Natigilan din siya nun. Kaya nagulat na lang ako nung umubo siya uli. "Napatawad ka na ng Panginoon." Pero hindi na ako kakagat doon. Lumabas ako doon sa pinagluhuran ko at binuksan ko yung pintuan kung saan nakaupo madalas si Father. At hindi nga ako nagkamali... "Wala ka rin talagang pinapalampas no? Pati ba naman sa simbahan??? Hindi ka ba natatakot sa ginagawa mo???" "Teka lang Shay!" sumigaw si Terrence nun kaya pati si Sister, at si Father na papalapit na sana doon sa kinatatayuan namin eh natigilan din. "Hindi ko naman talaga sinasadya eh! Kahit si Father pa ako o hindi, alam ko.. at alam ko dito.." tinuro niya yung puso niya,"Papatawarin ka niya." Tinignan ko lang siya nun. Isang masamang tingin. "Alam ko! Alam ko papatawarin niya ako kasi sinasapuso ko yung paghingi ko ng tawad! Pero ikaw! Ikaw ang dapat

humingi ng tawad!" "Sorry na nga eh! Hindi ko naman sinasadya yung sa school kanina.." "Hindi sa akin." tinignan ko si Father, "Sa kanya." tapos tumingin ako sa altar, "At sa kanya!" "Shay.." nakatayo na naman siya doon. Kinuha ko na naman uli yung bag ko. Tapos nung lumapit si Father, nag-bless lang ako sa kanya. Kilala na niya kasi ako, at siguro sa itsura naming dalawa ni Terrence, alam na niya yung nangyari. "Father, malaki na po ang kasalanan ng tao na yan. So sana po tulungan niyo po siyang alisin yung mga kasalanan niya..." kumiss din ako sa kanya, "Bye Father." Bago ako umalis, one last look pa kay Terrence. How dare he??? Ngumiti lang si Father sa akin. Nakaputi kasi siya eh. Si Terrence, natigilan. Ewan ko ba, hindi ko na siya maintindihan. Hindi siya ganun ka-religious unlike his parents and his sister. Tuwing nagsisimba, sasama siya pero lagi lang siyang nasa labas. I doubt he cares. Confused lang yung itsura niya nun. Then bago pa ako nakalayo, nakita ko na umakbay na si Father sa kanya at narinig ko na lang... "Ikaw anak..." umupo sila doon sa gilid, "Sa paanong paraan kita matutulungan?" "Kasalanan ko po Father... malaki yung kasalanan ko. Sorry nga po pala sa inyo..." Umiiling lang si Father na para bang sinasabi niya na huwag mong problemahin yun. Ang kalmado niya talaga kahit kailan. "Ano bang problema natin?" "Malaki na po kasi yung mga kasalanan ko. Lahatlahat." yumuko lang si Terrence nun...

***24*** Umalis na ako nun sinabi ni Terrence yun. Ayaw ko naman na kasing marinig yung pagcoconfess niya kay Father. Tiyak naman wala akong mapapala doon dahil tiyak marami nang kasalanan sa mundo yung tao na iyon. Hindi na nahiya! Pati ba naman sa simbahan gagawin yung ganun??? Umuwi na ako afterwards. Medyo dumidilim na kasi nun. Ako naman dahil may mga sobra pa akong poster boards at mga pang-design sa project ko dapat, naalala ko na naman na dapat maaga ko yun maipasa at maipresent. Baka kasi mawalan ako ng credit, baka bumaba yung grade ko. Pero ayaw ko namang simulan na ngayong gabi, nakakatamad naman kasi. Nung gabi na at nakauwi na si Ran nun galing sa basketball practice, sinara ko yung pinto ko bago pa siya nakadaan sa hallway. Ayun, saglit lang narinig ko may kumakatok na. Tinanong pa nga niya ako kung pwede daw ba siyang pumasok. Alangan namang sabihing kong hindi. Ang OA ko naman kung magtanim pa ako ng galit. Kay Ran pa!!! Malabo yata yun. "Kung sesermonan mo ako, isara mo yung pinto okay?" hawak-hawak ko yung poster boards ko at nilalagay ko doon sa table sa gilid. Lumapit naman siya doon sa kama ko.

"Lalo na sa mga taong mahal, minamahal, at mamahalin ko. Tutulungan niyo po ba talaga ako?"

"Pwedeng umupo?" Tinignan ko lang siya. Mukhang alam naman na niya yung ibig sabihin ng tingin na iyon. Umupo din naman siya. Nung una hindi siya nagsalita. Naupo lang siya doon at pinanood ako na mag-ayos ng gamit ko. Nung tapos na ako, tinapik niya yung space sa kama katabi kung saan siya nakaupo. Ako naman ayun, umupo tuloy ako. "Ang drama mo Ran!" sabi ko sa kanya. Kahit kailan talaga kapag nagaway kami niyan, maya-maya lang medyo okay na. Siguro dahil masyado lang kaming close sa isa't isa, kaya malabo talaga na mag-away kami ng tuluyan. Sinandal ko yung ulo ko nun sa balikat niya. Comfortable naman. Parang na-choke nga ako nung nagtanong siya ng... "Am I being hard on you?" Sa sobrang gulat ko siguro, naiangat ko yung ulo ko ng malakas. Tinamaan si Ran sa chin niya. "Ouch!" tapos hinawakan niya yung chin niya, "Ang sakit nun ah!" "Tinatanong mo ko niyan???" tinaas ko yung kilay ko, "Heck yeah! Ang OA-OA mo kasi masyado. Grabe ka pa kung mag-exaggerate. Kung ayaw mo akong makipagkaibigan sa mga guys, siguro dapat bumili ka ng handcuffs para kasama mo ako parati.. o kaya kadena para nakakabit na ako sa iyo." "Ok lang???" tapos ngumiti siya sa akin ng nakakaloko, "Sorry na okay. Alam mo naman noon pa lang 'di ba ganun na ako? Hindi ka pa ba sanay sa akin?" "Hindi Ran. Hindi pa ako sanay at ayaw kong sanayin yung sarili ko." tinignan ko siya,"Alam ko concern ka sa akin. And wow.. ang bait mo. Pero pwede bang i-tone down mo naman?" sa totoo lang, dapat niyang i-tone down. Dahil kung dito titira si Ran for the next few years, hindi dapat magpatuloy yung ganun. I guess I'll die. Para akong nastrangle siguro. "So anong gusto mo bang mangyari???" Nag-isip ako nun. Mukhang si Ran balak nga niyang i-tone down yung pagiging overprotective niya. Saka seryoso siya. "Kapag nasa school tayo..." tinaas ko yung daliri

ko... "Gusto mong iignore natin ang isa't isa???" "Hindi no! Ano ka ba! Ganun pa rin. Walang magbabago. Except.. kung may kausap ako na guys... hindi ka dapat nagiinarte na dapat malayo ako sa kanila... na dapat di ko sila kausapin. Come on! Sometime in the future I have got to interact with them. Hindi mo naman siguro gusto na ideprive ako sa privilege na masanay sa kanila 'di ba?" "What kind of privilege? Populate the world?" "Ran!!!" binatukan ko nga.

pero mabilis lang,"Gawin mo na "Sa Kuya ko?" umirap si Tjay homeworks mo bago pa gumabi ng pabiro, "Fat ng gumabi at mapuyat ka pa." chance!" tinignan niya yung ginagawa ko,"Ano bang Tumayo siya doon sa pintuan at ginagawa mo?" hawak na niya yung door knob. Mukhang masaya na naman si Then nilabas ko yung mga Ran. Nakangiti na naman ng drawing ko. Tinignan naman medyo nakakainis eh. niya yung drawing ko. "Sleep tight couz." Sa tingin ko isa na yun sa pinaka-productive na paguusap namin ni Ran. Wala kasing kwenta topics namin niyan kapag kami lang. As in panay kalokohan. Pero kapag pinili naman namin magseryoso, may nangyayari din naman kahit papaano. "Oh bakit may kariton dito?" tinuro niya yung drawing ko ng tank, "Kariton ba noon sa Pilipinas?" Hindi ko alam kung maiinis ako kay Tjay, matatawa, o madidisappoint sa walang kwentang drawing ko. "Come on! Alam mo naman 'di ako marunong mag-drawing. Isa pa it's a tank, at hindi sa Pilipinas ang report ko. US involvement sa World War II." "Oh? Eh kung tank yan... at sa US ang setting..." tinignan niya ako, "Ang panget ng drawing mo Shay!!! Ang panget!!" inasar pa ako lalo at tawa siya ng tawa. "Ang sama nito! Dapat ineencourage mo ako. Magiisang buwan na ba yung debate? Tapos wala pa akong report? Anong tingin mo sa akin? Slacker?" "Ganito na lang.. bakit 'di ka na lang magpunta sa bahay namin.. tutulungan kita. Ayos ba yun?" "Talaga??" as in 'di ko maipakakailang natutuwa ako, "Thanks Tjay! The best ka talaga!"niyakap ko siya ng mahigpit. "Anong the best ka pa diyan na nalalaman! May bayad 'to!" Alam ko namang nagbibiro lang si Tjay. Pero ang bait din niya no. Kahit anong mangyari talaga nandiyan siya para sa akin in case kailangan ko ng tulong. Kaya totoo na 'di ka talaga mabubuhay mag-isa. Pumunta ako sa bahay nila nung uwian na siyempre. Kasabay ko si Tjay nun eh. Dala-dala ko rin yung gamit ko. Pretty much, marami na akong naidrawing at hindi ko na uulitin pa. Napansin ko na nasa bahay din si Terrence nun. Nasa kwarto na siya. Napansin ko lang kasi bukas yung pintuan doon sa kwarto niya. Hindi naman siya lumabas nung nandun ako. Siguro umiiwas din. Pero ako naman, nasa living room nila ako at gagawa talaga akong project ko. Pumunta lang si Tjay sa kusina nila saglit at nanguha yata ng maiinom namin. Naupo siya doon sa upuan nila sa gilid. "Sige nga practice tayo. Paano mo iprepresent yang drawing

The next day, hindi naman ako kinausap ni Terrence. Nagkasalubong lang kami twice sa hallway, pero yun lang yun. Ngumiti naman siya, ako "Gusto ko lang, nandiyan ka pa naman ngumiti na lang din. rin sa tabi ko. Yung Ran na Siguro naman gets na niya na kilala ko. Pero siyempre sa hindi ako galit di ba? Pero hindi ganung bagay, normal lang pa rin excuse yun para hindi naman na kinakausap ko sila 'di siya mag-sorry. Kasalanan ba? I guess what I'm trying to naman niya talaga. say is, gusto ko yung pakiramdam na concern ka. Sinimulan ko na gawin yung Pero hindi naman sobra-sobra. project ko. Pero siyempre Gusto ko nandito ka sa akin napakatypical. Wala kasi akong when I really need your help. maisip na 'creative' way. So At least alam kong secure ako." ayun, bumalik ako doon sa garden kung saan kami "Fine. I'll let you do that. Hindi gumawa ni Terrence, pero ako na kita guguluhin... 'di na rin lang mag-isa. Kaya ko naman ako magiging overprotective. na siguro yun. Pero kailangan mo pa rin sabihin sa akin mga bagayNakakadalawang poster pa lang bagay everyday.." sabi niya sa ako ng drawing ng army, saka akin. ng mga tao na may hawak ng baril, nung dumating si Tjay at "When there's something to ginulat ako. Nagkaroon tuloy ng talk about.. bakit hindi." mark doon sa gilid kaya binura ko pa. Sumandal uli ako sa kanya. Mahal ko naman yan si Ran. "Nakakainis naman ito eh.. Kaya nga siguro ayaw ko rin bakit ka ba siyang umalis. Parang gusto ko nanggugulat?" naiinis pa ako na nga dito na lang siya parati. nagbubura nun. "Loko lang!" hinimas niya yung ulo niya, "Ang violent mo masyado." "Ran?" Tahimik na kasi kami parehas nun. Ako kasi siguro dahil inaantok na, siya siguro dahil pagod naman. Pero para kaming sira na magpinsan na nakaupo doon at panay ang drama namin sa buhay namin. "Hmmm?" "Bakit hindi ka pa rin nagkakagirlfriend ng bago? I mean alam ko naging matinik ka rin sa mga babae, nakakapagtaka lang na wala kang bagong prospect." "Actually, may gusto na ako. Pero it'll be too weird siguro kung liligawan ko siya. It's just... doesn't feel right." "Bakit naman?" na-curious ako tuloy nung sinabi niya. "Teka sino ba?" "Naku dami mong tanong!" tinakpan niya ng kamay niya yung mukha ko Umupo naman si Tjay sa bench sa may tabi ko. "Balita ko inaway mo raw si Kuya kahapon ah." "Correction. Hindi ko inaway, nagalit lang ako." Teka hindi ba parehas din yun? Ewan ko ba... "Basta ang point kasalanan naman niya. But anyway, hindi naman na ako galit. Sabi nga nila sa church..." "--blah blah.. eto ka na naman baka antukin ako niyan!" lukaret na ito. Buti na lang hindi siya mas malala sa Kuya niya. "Kung nandito ka para tanungin kung galit pa ako sa Kuya mo, hindi na." inayos ko yung gamit ko kasi 'di naman ako makagawa kapag may kausap ako, "But I could use a simple 'sorry' though."

mo sa klase?" ngumiti si Tjay nun, "Paano ba nainvolve ang US???" Tinaas ko naman yung drawing ko ng American flag then may Japanese flag. "Ang pinaka nag drag talaga sa US sa World War II was the bombing of Pearl Harbor. Gusto kasi ng America to stay neutral as possible, pero lumalabas na in favor sila sa Allies. But then laging natetest yung neutrality nila, and then nagkaroon ng bombing.. the President wanted war.. kaya pati Congress tingin nila necessary na." Ganun kami lagi mag-practice ni Tjay kapag may presentation. Tanungan. In case na tanungin kami ng kahit anong maisip ng classmates o ng teacher, at least may maisasagot kami. "Paano naman yung mga babae? Anong naging role nila?" "Since marami nang men ang nagseserve sa military, kinailangan ng employees sa work force. So yung mga dating jobs ng mga lalaki, ginawa ng mga babae. Yung ibang babae naman, nagserve sila sa army as nurses at may clerical jobs sila." tinaas ko yung drawing ko na may nurse na nag-aalaga dun sa patient. "Kaya nagkaroon ng opportunities for them." Tinanong din niya ako about Great Migration. Kaya ayun sinabi ko na 'Tungkol iyon sa paglipat ng mga Hispanics sa North America kasi kailangan nga ng workers sa field naman.'then after that sinundan niya ng question about African Americans, 'Nagserve din sila sa army, saka may jobs na rin na available sa kanila although may discrimination and ang treatment sa kanila eh minority.' Talagang feel na feel ko na yun. Iniimagine ko talaga nagrereport ako. Si Tjay napapanganga sa akin. Hawakhawak ko yung drawings ko. "Kahit pangit yung drawing... nadadala na ng speech!" sabi ni Tjay. Tinignan ko nga ng masama pero pabiro. Nakikain na ako sa kanila. Tinatawag pa nga si Terrence nun para kumain, pero busog daw sya. Sabi nila di daw nila mapilit yun kapag dinner, kaya sabi nila subukan ko raw na ako ang tumawag baka daw kasi mahiya dahil bisita ako. Kaya ako naman, tumayo. Ayaw ko naman na malaman nila Tita Jayne na may conflict kami. Pumunta tuloy ako doon

sa kwarto niya at kumatok ako. Narinig ko na medyo maingay sa loob. "Ano?!?" pero di pa rin niya binuksan yung pinto, "Sabi ko hindi ako kakain 'di ba?" "Terrence..." sabi ko ng mahina doon sa may labas ng pinto. Narinig ko na may parang nahulog sa loob. Then saglit lang, binuksan niya, pero hindi totally... "Err... bakit?" "Hindi ka ba kakain?" tinanong ko naman siya at medyo mahina yung boses ko. "Wala pa kong balak." sagot naman, "Kakain na lang ako mag-isa. Maya-maya siguro." "Pero hindi ba maganda kung sasabay ka?" hindi talaga ako umalis doon. Tinignan niya lang ako na parang nakukulitan sa akin. "Uhmm yeah.. pero.. ano.. kasi.." tumingin siya sa kitchen, "May ginagawa pa kasi ako." "Ano naman?" Tinignan niya yung kamay niya nun. Saka ko lang napansin na nag-sketch na naman siya. Hindi siya sasabay dahil nagsketch siya? Ang weird naman nun. "Is it really that important?" "Yeah." ngumiti lang siya sa akin. "Pwede bang sumabay ka sa amin?" "Bakit naman? Hindi ba kayo makakakain kung wala ako?" "Please?" ewan ko ba.. nagpapakabait ako nung mga oras na iyon. Natigilan naman siya. Then parang nag-isip siya. "Ok. Pero ngayon lang." then sinara niya yung pinto. Nung papunta na kami sa kusina nila nun, natatawa-tawa ako. Kasi siyempre kahit papaano, napapayag ko siya 'di ba? Ain't that something? "May nakakatawa ba?" tinanong naman niya ako na parang naiirita na naman siya. Umiling naman ako. Saglit lang, siya naman ang tumatawa. Tinignan ko tuloy sya at ako naman yung nacurious. "May nakakatawa ba?" teka

nanggagaya ba ako? "Wala naman." ngumiti lang siya, "Akala ko ba galit ka sa akin?" "Akala ko ba turo sa church dapat magpatawad?" "Ok.. all right." sabi niya tapos tumingin siya, "I didn't say sorry though." "Alam ko." hindi ko siya tinignan nun. "Gusto mo ba mag-sorry ako?" Arrgggh! Nakakaasar talaga. Tinatanong ba yun? "Tinatanong ba yun? Of course!" "Okay. Sorry." Hindi man lang ba galing sa puso? Alam mo yun? Nagsorry dahil sinabi ko. Sinabi niya dahil binanggit ko. Ano namang klase yun???

na siya kaagad sa kwarto niya. Ako naman eh dahil nakikain na ako at sanay naman na ako sa bahay nila, naghugas na rin ako ng pinggan. Si Tjay ang nagpunas at nagbalik sa shelves nila. Seriously, kailangan magbati na kayo ng Kuya ko. Ayaw ko ng in the middle ako ng kung ano. Seryoso naman yung sound ng boses niya. Actually, ok na kami. Sabi ko naman dahil yun ang totoo. Nag-sorry ba siya sa iyo? saka lang lumingon si Tjay, Anong sinabi mo? Ahh.. wala. S-sabi ko naman sa iyo ayos na kami dati pa dahil sabi nga sa Bible Hallelujah! tumawa naman si Tjay kaya natawa na rin ako, Sabi sa Bible magpatawad ka. I know I know

Yung remaining time that night eh nag-practice ako uli sa "I'm sorry I told your cousin na presentation ko. Habang ginamit lang kita para palabasin tumatagal nga nagsasawa na na ikaw yung hinahalikan ko. I ako at naisip ko na kahit did." seryoso na siya nun, "I sobrang typical ng don't care kung may rumors sa presentation, wala na akong school. I don't care kahit anong pakialam kung mababa ang ipagkalat nila.. alam naman maging grade ko. At least natin yung totoo eh.." meron pa rin. Tumayo-tayo na lang ako at nag-pretend na Nakatayo lang ako dun. may audience sa harap ko kahit Alangan naman sabihing kongl.. na si Tjay lang ang nandun. OO nga no??? Dumilim na nun dahil gabi na "Ikaw yung pinili ko na kaya naisipan ko namang magpanggap na gf ko kay umuwi na. Ang dami kong Ulah.. coz I think you're really posters nun, idagdag mo pa cool. At ikaw din yung pinili ko yung bag ko, kaya ang hirap na palabasin na hinalikan ko, talaga. because I like the idea. I don't care how bad they talk about Uuwi ka na? tinanong ako ni us.." Tjay nung Makita niya na nagliligpit na ako. Oo. Gabi na kasi. Saka pagod na rin ako. Lalabas n asana ako ng pintuan nila nang tawagan ako uli ni Tjay. Oi! Oi! huminto naman ako at lumingon, Saan ka pupunta? Uuwi na nga. Hindi pwede! Uuwi ka magisa? lumapit siya at humawak sa braso ko, Gusto mo maulit na naman yung dati na naharang ka diyan sa daan. Bruha ka talaga! Naalala ko na naman yun. Kinabahan tuloy ako. Hindi mo naman ako pwedeng ihatid. Eh di pagbalik mo ikaw naman ang mag-isa. Sino bang maysabi na ihahatid kita? tumingin siya doon sa may hagdan nila,KUUUYYYAAA!!! KUUUYYYAAA!!! Uuwi na si Shay! Ihatid mo na! nagulat

"As long as you're the one I'll share it with. Sorry kung nasaktan ka."

***25*** Sa katunayan, nagulat din ako sa sinabi ni Terrence. Hindi ko naman kasi inaasahan na manggagaling sa kanya iyon. At sa totoo lang, nagtaka rin ako kung bakit niya sinabi yun. Hindi naman ako totally clueless sa mga bagay-bagay. At siguro dapat ko ring aminin sa sarili ko na may naramdaman din ako kahit papaano kaya napaatras na lang ako at hindi na ako sumabay sa kanya. Mukhang hindi naman niya napansin. Nung nasa kusina na kaming lahat, naupo na kami ng samasama. Para tuloy akong kasali sa family nila. Si Terrence eh kumain naman, tumulong ng kaunti magligpit, tapos bumalik

ako nun. Sumigaw daw ba? Ano ka ba! Baka tulog na yung tao. Saka wala naman na siguro yung mga tambay na yun. Tangek! Kita mo yung pinto niya bukas pa? Gising pa yun. Kapag sarado na yan ibig sabihin ayaw niyang maistorbo o kaya tulog na siya. Hindi talaga binitawan ni Tjay yung braso ko para hindi ako makaalis. Saglit lang eh lumabas si Terrence sa kwarto niya ng halfway pa lang niyang nasusuot yung shirt niya kaya nakita ko na naman siyang walang suot na shirt. Alam ko namang walang masama doon. Besides, nakakita na ako ng guys na walang shirt eh. Saglit lang magtsinelas lang ako. Sabi niya tapos pumasok na siya sa kwarto niya uli. Hindi na ako umalis. Kasi mukhang maghahatid nga sila sa akin. Isa pa si Tjay eh hawak nga ako kaya wala ring point makipaghilahan ako. Mabuti nang may kasama ako umuwi kaysa mag-isa ako, nakakatakot pa rin naman kahit papaano. Nung mukhang okay na si Terrence at lumabas na kami, si Tjay naman eh hindi lumabas ng bahay nila. Tinignan ko lang siya kasi nagtaka ako at hindi siya sasama. "Teka, akala ko ba sasama ka sa amin?" "Bakit pa? Kailangan ba ng dalawa para ihatid ka? Kaya na niya yan!" tumingin siya sa Kuya niya, "Oh sige ingatan mo 'tong si Shay ah. Ikaw rin umuwi ka rin kaagad." "Eh kung tumahimik ka na lang at baka mabadtrip pa ako." Grabe naman. Ang harsh nun ah! Umalis na kami dahil mukhang hindi naman sasama si Tjay. Sinara na kasi niya yung pinto eh. That time, parang gusto kong sumama si Tjay dahil ayaw ko namang maglakad pauwi ng si Terrence lang ang kasama ko. Ewan ko ba. Nung una talaga sobrang awkward. Walang nagsasalita sa amin. Basta naglalakad lang kami parehas at walang pakialam sa isa't isa. Yun nga lang ang sadya niya, ang ihatid ako. Finally nung hindi ko na nakayanan sa sobrang tahimik, naisipan ko namang magtanong. "Kumusta naman pala---" Ano ba yan. Sa dinami-dami naman ng oras na

magkakasabay kami ngayon pa. Nagkatinginan kami nun. Pero dahil nga sa nagkasabay kami. "Sige na nga ikaw na ang mauna..." natawa na ako nun, "Ok ako na." Siya rin tumawa na. Sabay na kaming tumahimik nun. Then saglit lang din nung ngumingitingiti siya, siya na lang ang nagsalita. "Ikaw na talaga mauna." "Uhmmm.. itatanong ko lang sana kung kumusta na yung new media class mo.. yung video ba.." aba parang walang nangyari sa amin ah! Normal na naman! "So far so good. Tingin ko maganda naman yung kalalabasan," huminto lang siya saglit, "Eh ikaw yung presentation mo kumusta naman?" "Hindi magandang-maganda. Ok lang. Pasado na rin siguro." sabi ko naman dahil yun sa tingin ko yung totoo. "You'll do fine. Trust me." seryoso naman yung pagkakasabi niya.

ko." sumingit naman ako. "Lalaki yan." sabi naman ni Terrence. Ano ba yan! Lahat na lang sila lalaki. Si Tjay gusto lalaki. Si Ran... ngayon naman si Terrence? Ako lang ba ang gusto na maging babae yan? "O sige po pala, mauuna na ako. May gagawin pa po kasi ako sa bahay. Hinatid ko lang po si Shay." Nung papaalis na siya, ayun sumabay naman ako sa kanya. Nanay ko naman pumasok pero iniwan na hindi naka-lock yung pinto. Naglakad ako hanggang sa labas ng gate namin nung huminto si Terrence nun at tinignan ako. "May balak ka bang ihatid ako uli sa bahay namin?" ngumiti siya sa akin, "Kasi kung ihahatid mo ako, ihahatid na naman kita... baka hindi tayo matapos." Natawa rin ako nun. Sa totoo lang may point siya. Bakit ba ako lumabas uli ng bahay??? Huminto na ako sa paglalakad para hindi na ako makalayo. Siya naman eh nilagay niya yung kamay niya sa bulsa niya at naglakad ng patalikod.

upuan niya, "Medyo. Pero nagusap na tayo 'di ba? Kaya ayun, okay na lang. Saka si Terrence naman yun.." "Ibig sabihin okay sa iyo si Terrence?" Nag-isip naman siya. "Mukha naman siyang matino eh. Saka nung may mga siraulo nun na nasaksak siya... tumulong siya. Wala naman siya sigurong intensiyong masama." tapos tumayo siya doon sa upuan niya, "Oo nga pala, pakibigay ito kay Tjay." may inabot naman siya sa aking papel. "Para saan 'to?" Tinignan ko yung papel. Panay angle eh. "Nagpatulong sa akin si Tjay diyan. Para daw sa geometry class niyo." "Eh wala pa nga kami dito! Nag-trig na siya?" "Nag-advance study yata siya. Yan ang kaibahan ng valedictorian sa ibang students. At yan din ang kaibahan ng mga taong ang pangalan eh Maria Teresa Jayne Quintero sa mga Shaylie Jimenez ng mundo." "Sipain kita diyan Ran..." tinignan ko naman siya, "O sige bibigay ko na lang bukas sa kanya. Pagod na ako. Mapapalit na nga ako at magtoothbrush. Good night na lang." Ginawa ko na yung mga ritwal ko sa gabi. Tinabi ko na rin yung mga gamit ko at natulog na rin ako. Grabe feeling ko napagod talaga ako ng sobrasobra. Kaya ayun, saglit lang nakatulog ako. The next day, ang ganda nga ng gising ko eh. Pakiramdam ko kasi nabunutan ako ng pasanin sa buhay dahil nagawa ko na yung presentation ko. Konting practice na lang at paganda ng posters okay na. Kahit na mukhang retarded yung mga drawing ko. Hindi ako sumabay kay Ran nung umaga kasi mas tanghali siyang nagising sa akin. Sabi ko eh mauuna na ako sa kanya dahil ayaw ko namang maghintay sa kanya nun. Kaya ayun, nung dumating ako eh tumambay ako sa garden. Nagdrawing-drawing lang ako doon sa project ko. Sabay na dumating ng school yung magkapatid na Quintero, kaya nga nagulat din ako dahil hindi sila nagsasabay madalas. Kaya lang si Tjay lang ang tumambay kasama ko, at yung isa naman eh naupo doon sa bench ng mga 4th years at hawak na naman yung video

Kung kailan naman na kami nagsisimulang makapag-usap, saka naman kami nakarating sa bahay namin. Pumasok naman "Sige kita na lang tayo bukas." kami doon sa gate hanggang sa pintuan, at yung nanay ko pa "Ingat sa pag-uwi ah!" na buntis ang nagbukas ng pinto. Tumango lang siya at ngumiti sa akin bago tumalikod at "Oh bakit ngayon ka naglakad na siya ng diretso. lang?" then nakita niya si Terrence sa likod, "Galing ba Ako naman eh bumalik na sa itong si Shay sa inyo?" bahay namin. Tumakbo pa nga ako sa loob ng bahay hanggang "Opo." ang galang nga sa hallway nung makita ko na naman, "Ano na nga po palang nandun na si Ran at balita sa inyo?" nagcocomputer. Nakatayo lang ako doon sa labas ng pintuan Tinutukoy niya eh yung niya at kakatok doon sa gilid pagbubuntis ng Mama ko. kaya lang alam niyang nandun Siguro nga kapag buntis ka na ako eh. mataas ang estrogen o progesterone o kung ano mang "Sinong naghatid sa hormone yun. Kasi yung nanay iyo?" tinanong niya ako pero ko obviously mataas ang hindi siya lumingon. production niya nun dahil napaka-energetic madalas. May "Si Terrence..." connection nga kaya? Ewan ko ba. Basta kapag buntis ang "Silang magkapatid?" lumingon kumplikado! siya doon sa bintana. "Ay eto ok naman!" ang saya ng nanay ko, "Lumalaki ng lumalaki ang tiyan." hawak niya yung tiyan niya. "Alam na po ba ninyo kung babae o lalaki?" "Hindi pa nga eh. Gusto kasi namin surprise na lang." surprise pa? Eh kung niregaluhan siya ng panlalaking baby stuff, tapos babae naman pala. "Baby sister gusto "Hindi si Terrence lang. Hindi na sumama si Tjay tinamad na yata." pumasok ako sa kwarto niya, "Anong pinagkakaabalahan mo?" "Wala yung website lang ng school." tapos nakita ko yung website na ang admin eh si Terrence. "Ran, medyo naiilang ka pa rin ba kung may guys ako na kasama?" "Ako??" umikot siya doon sa

cam niya. Nag-practice kami uli ni Tjay. Ayun, medyo alam ko na yung mga sasabihin ko. Mukhang ayos naman ang kalalabasan kung saka-sakali. Paglingon ko nga nun sa side nila Terrence napansin ko na parang tinetesting niya yung camera niya. May kulay red kasi. Binaba rin niya kaagad nung nakita ko na dumating yung teacher nila. By lunch time, umuwi ako sa bahay kasama si Ran at iniwan ko doon yung posters ko. Naku ha, wala yata akong balak na dalhin yun buong maghapon. Ang dami-dami, masyado na akong napapagod. Masaya naman ako buong umaga hanggang first half ng hapon. As in kampantengkampante na ako. Kaya lang after nung breaktime, dumating na yung teacher ko nun sa Social Studies at sinabi sa akin... "Ano ready ka na i-present yung report mo?" Nanlaki siguro yung mata ko nun. Parang nabingi ako na hindi ko maintindihan. Anong ready? Eh inuwi ko nga kanina eh. Saka hindi ko alam na ngayon. Ngayon ba yun??? "Ngayon po yung report? Akala ko po ba eh wala akong deadline? Sabi niyo po maging ready lang ako..."

naman pala magagamit. Tapos wala rin naman akong magagawa, hindi naman na ako makakauwi. Napansin yata ni Tjay na kausap ko nun yung teacher namin. Pumunta ako doon sa bag ko para kunin yung notecard ko kung saan meron akong notes para sa report, then tinanong ako ni Tjay. "Anong problema?" "Ngayon na pala yung presentation ko, hindi ko alam. Inuwi ko pa man din kaninang lunch yung posters ko." sabi ko sa kanya dahil nalulungkot ako. "Sayang lang lahat ng dinrawing ko. Balewala rin pala." "Huh? Ngayon na? Tapos magprepresent ka ng ganyan ka lang?" tinuro niya yung notecards ko, "Teka lang..." then tumayo siya doon sa upuan niya, "Ma'am 10 minutes po ah! Saglit lang. Mag-ready lang po si Shay." Kinuha niya yung cellphone niya nun at nagpipindot. Ako naman kabado na sa report ko, kaya hindi ko na siya pinansin. Sinasaulo ko na nga yung sasabihin ko nun eh, kaya lang nilakasan ni Tjay yung boses niya. "Oo ngayon na nga eh ang kulit naman!" binaba na niya yung phone tapos tumingin siya sa akin, "Ano ka ba relax ka lang!"

"Yun na nga. Sabi ko maging ready ka para kung sinabi ko Kahit ano talagang gawin ko na ipre-present mo eh nandiyan nun hindi ako makapag-relax. na. So ano? Ngayon na iyon." Sobrang kabado talaga ako nun. Malapit na akong matapos "P-pero Ma'am.. wala po yung doon sa notecard na sinasaulo mga gamit ko sa presentation. ko nung makita ko na may Iniwan ko po sa bahay eh." dalawang lalaki na naglalakad sa hallway. Nagtinginan din "Ano ba naman yan Jimenez. yung mga classmate ko eh. Second chance na nga yung binigay ko sa iyo. Alangan "Excuse me lang po..." nakita namang bigyan pa kita ng ko si Ran na may dalang pangatlong pagkakataon eh projector. "Sa presentation po masyado nang special ng pinsan ko.." tinuro niya ako. treatment ang nakukuha mo." Ano daw? "Ginawa ko po talaga." 'di ko alam kung maiiyak ba ako o Si Terrence naman ngumiti lang ano. Pinaghirapan ko din yun, tapos dumeretso doon sa tapos wala naman palang lamesa ng teacher. May dala mangyayari, "Uuwi po ako. siyang laptop eh. Nilalakad ko lang naman po yung bahay ko. Tatakbuhin ko Pumunta ako sa harapan. Kasi na lang po." totally na clueless ako sa ginagawa nila. Anong "Uuwi ka pa eh mauubos yung presentation yun? Wala yata time ng klase." nagsungit na akong alam dun. siya nun, "Kung wala kang report, zero. Ganun ka simple." Inaayos ni Terrence yung projector saka yung laptop. Ako "Eh kung wala po akong props? naman lumapit ako kay Ran. I-explain ko lang po sa klase may credit pa rin po ba?" "Ran ano 'to?" tinuro ko yung dala nilang dalawa, "Anong "Mababang grade. Pero mas presentation?" mabuti kaysa sa wala." "Siya na lang mag-explain sa Ang sama-sama ng iyo. Nagpaalam lang kami. May pakiramdam ko nun. Physics class pa nga kami Pinaghirapan ko yung posters ngayon kaya lang sabi ni Tjay na iyon, tapos hindi ko rin ngayon daw yung presentation

mo kaya tumakbo kami. Sige nangunguha ng video ko. mamaya na lang." then tinapik niya si Terrence sa balikat, "Bro Panay ang speech ko nun, una na ko sa taas." tungkol sa Pearl Harbor... sa role ng women nung war. Hindi lumingon si Terrence Lahat-lahat ng pinapractice ko. dahil sa sobrang busy. Hindi nga lang ako nakatingin Nagthank you lang siya kay sa camera. Ran dahil tinulungan siya. Ako naman, lumuhod ako nun. Nakatayo lang ako doon Nung maayos na at pinatay habang pinapanood ko yung yung ilaw doon sa room, sarili ko na magsalita. May tumayo lang siya sa gilid. video pa ako na hawak ko yung mga drawing ko tapos "Hoy ano 'to? Kinakabahan ako ineexplain ko kung ano yun. sa inyo lalo.." Nanahimik na lang ako doon sa gilid. Ngumiti lang siya sa akin. Then nakita ko yung video ko "Easy ka lang. 'Wag kang kaninang umaga. Kasama ko si kabahan." umakbay siya na Tjay. Then napatingin ako sa parang kino-comfort lang niya camera... kaya lang... biglang ako dahil kabado nga nawala na. ako, "Sagot kita." Sa bandang dulo nakalagay... For some reason, hindi na ako kinabahan. Yung pinasok na cd 'World War II ni Terrence eh may lumabas na Presentation... doon sa projector. Ayun, may the Shaylie Jimenez Way..' kung anong music. Then may letters pa nga na lumabas at Nung natapos yung video, nakalagay... nagpalakpakan yung classmates ko. 'US INVOLVEMENT IN WORLD WAR II Saka lang ako tumingin kay Presented by: Shaylie Terrence. Napansin ko na Jimenez nakatingin siya sa akin. Edited by: Terrence Kelvin Quintero' "Sabi ko naman sa iyo tutulungan kita 'di ba?" Pinanood ko rin. Nawala na lang yung music tapos nakita "Pero hindi kita natulungan sa ko yung sarili ko sa garden. new media class mo.." sabi ko Nagbubura ng kung-ano. Pero sa kanya. hindi ko alam basta nakayuko ako. "You already did.." tinuro niya yung screen, "Yan yung project Then out of nowhere narinig ko ko. Video mo." yung boses ni Terrence.. I can't help it. Sa sobrang saya 'Anong ginagawa mo?' ko siguro, niyakap ko siya. Doon sa loob ng classroom. 'Project ko syempre! Kailangan Wala kong pakialam nung ko nang simulan baka tinukso na kami ng classmates bumagsak ako eh.' parang alam namin. Basta alam ko, saviour ko ito. siya. At natapos na yung presentation ko. Ito yung day na dumating si Dina at kinukuhanan niya ako Ewan ko rin... but that day... sa camera niya. 'Sabi ko sa iyo gagawin natin ng sabay 'di ba?' Saka naman ako lumingon nun na parang walang alam sa buhay. Tapos nagulat yung itsura ko. 'Hey ano ba yan!' Ewan ko ba, nagtawanan yung classmates namin nun. Maya-maya lang, nakita ko na kung ano yung mga nandun sa cd. Ako, nung nasa living room nila kagabi. Tapos narinig ko si Tjay na tinatanong ako about sa World War II nung practice, tapos ako naman eh panay ang explain ko. Talagang nagpa-practice ako. Tawa pa ako ng tawa. Pero wala akong alam... ....wala akong alam na may Terrence became a whole new person for me.

***26*** Nagulat lang siya nung niyakap ko siya. Namula nga yung mukha niya eh. Ewan ko kung dahil ba sa sobrang higpit ng pagkakayakap ko at hindi siya makahinga, o namumula yung mukha niya dahil--...nah. I don't think so. With Terrence? Fat chance that he'd blush. Yeah right!!! So my greatest fear as of now eh wala na. At least mataas yung grade ko. Yun kasi sinabi ni Ma'am Socstud. Si Terrence? Ayun, tinulungan ko na isoli yung mga hiniram niya sa Media Center. Nagthank you talaga ako sa kanya, pero sabi niya sa tone na parang wala siyang pakialam eh, 'Tinutupad ko lang yung sinabi ko. And sorry na rin nung nakaraan.' Sa katunayan, ewan ko kung bakit nag-bother pa siya na mag-sorry. Kasi nung hinatid naman niya ako, okay naman na. Hindi naman na ako galit sa kanya dahil nga nag-sorry naman siya. Pero tignan mo nga naman, gagawa at gagawa pa rin siya ng paraan para hindi mo ma-resist na patawarin na lang siya. I can't believe sa tinagal ko nang bestfriend si Tjay, ngayon ko lang narerealize na may crush ako sa Kuya niya. Or maybe matagal na, hindi lang ako aware??? Hay buhay!!! Paano ko naman sasabihin sa bestfriend ko na may crush ako sa Kuya niya? That would be too weird. I guess... Nagpunta kami sa cafeteria nung uwian ng hapon. Uhaw na uhaw na kasi ako nun kasi napagod din ako sa P.E. Si Tjay galing kung saan, pero nagpakita rin naman. Magkasalubong pa nga yung kilay niya nung dumating eh. "Sabihan mo nga yang pinsan mo ah! Nakakainis na! Binasa ba naman ako doon sa garden! Papansin eh!" nakita ko nga medyo basa yung damit niya, "Ano bang problema nun?" Bakit naman gagawin ni Ran yun? "Nag-aaway ba kayo?" uminom naman ako ng soda nun.

lang din, dumating si Terrence. Ewan ko ba, parang hindi ako mapakali na ewan kaya nilarolaro ko yung kamay ko sa ilalim ng table. "Hoy tinatawagan ka daw ni Mama hindi ka sumasagot." sabi lang niya na parang walang galang kasi 'Hoy' ang tawag niya. "Naka-off yung cellphone ko eh." "Nag-cellphone ka pa naka-off din naman pala." Nakatingin lang ako sa kanya nung nakatayo siya doon. Medyo mahaba pala yung buhok niya sa bandang mata kaya medyo natatakpan. Cute din naman pala siya ngumiti kahit papaano, kaya lang madalas nakasimangot eh. Nagulat na lang ako nung nagsnap siya sa harapan ko. "Hey.." parang natauhan ako, "Bakit ganyan ka makatingin sa akin?" tapos naupo siya doon sa upuan na inupuan ni Tjay kanina. "Ahh... wala lang." "That's rude." sabi niya pero mahina lang. "Anong rude??" "Yung pagtingin mo kasi eh parang... kakaiba." umiling siya, "Hindi ka dapat ganun tumingin sa isang tao. Parang ina-analyze mo ko eh." "Nga pala, si Tjay saan nagpunta?" Bigla na lang siyang nawala! Baliw din yung babaeng yun, hindi man lang nagpaalam sa akin? Iwanan ba ako sa Kuya niya eh kinakabahan na nga ako makita 'to? "Hindi mo ba napansin? Kaalis lang. Sabi niya sa iyo may meeting siya." "Sinabi niya?" Siguro nga dazed na dazed ako nun kay Terrence. Hindi ko matandaan na nagpaalam si Tjay eh. "Oo nga pala!" ngumiti ako nun pero sa totoo lang, malay ko sa pag-alis ni Tjay. "Anong ginagawa mo pa dito sa school?" "Balak ko sanang hintayin si Ran eh."

niya. "Kung one day na lang ang natitira sa mundo dahi end of the world na, anong huli mong gagawin?" Nagulat ako sa tanong niya. Tama bang dalhin na lang yun out of nowhere? "Bakit mo naman natanong?" "Wala lang. May thread kasi doon sa website tapos yan yung tanong. Iniisip ko lang kung anong gagawin ko kung one day na lang. Hindi ko masagot." tumingin siya sa akin, "Kaya tinatanong kita." "Hmmm.. ako siguro.. baka susubukan kong hanapin yung totoong parents ko. Mahal ko naman parents ko ngayon, pero syempre minsan curious din ako kung sino yung biological ko 'di ba?" Nanlalaki na yung mata niya sa akin sa gulat. Oo nga pala, hindi niya alam yun. "Adopted ako. Nung baby pa. Pero happy ako sa family ko ngayon, so... kahit hindi ko mahanap yung biological parents ko, okay lang. Pero kung makilala ko man sila, gusto ko lang itanong kung bakit hindi nila ako ni-raise. Yun lang.." "Galit ka ba sa kanila?" "Oddly, hindi. Kasi kung hindi naman nila ako iniwan, eh di hindi ko makikilala parents ko ngayon 'di ba? God's will nga. Swerte pa rin talaga ako." ngumiti ako. Sa totoo lang, masaya talaga ako sa buhay ko ngayon. Wala na siguro akong mahihiling. "Napaka-religious mo no? I mean, usually kapag serious na bagay, you'll bring up God and religion." "Sa kanya naman naka-center lahat eh. Hindi ba?" tinignan ko sya, "Bakit ikaw usually nasa labas ka ng simbahan kapag nagsisimba kayo?" "Ayaw kong pumasok." "Bakit nga?" "May personal reason ako. Okay lang ba na sa akin na lang yun?" seryoso na siya nun. "Sure."

tipo ng guy na iba yung aura niya. Lalaking-lalaki ba. Pero kahit ganun, hindi mo maiiwasang tumingin sa kanya. Kakaiba rin kapag kilala mo siya. Noon kasi iniignore niya ako. Pero ngayon.. nakakapagusap na kami. "Ano masasabi mo?" hawakhawak niya yung back ng ulo niya. Uhmm.. ano na nga ba yung kinuwento niya?? "Ha-ha-ha!" ang peke ng tawa ko, "Oo!!' tapos tawa pa rin ako ng tawa nun. Madalas naman nakakatawa yung kinukuwento niya, kaya Oo na lang ako. "Ow-kei. Sige una na ko. May homework pa ko eh. Bye." Nahihiya na akong tanungin kung ano yung kinuwento niya. Kanina pa ako nawawala sa sarili ko kakatingin ko sa kanya, nakakahiya na yun. Naghintay lang ako sa school. Medyo gabi na nga nun eh. Kaya lang ayaw ko namang umuwi mag-isa, kaya nagpunta ako sa gym. Eksakto namang pagpasok ko, si Ran nun eh palabas na. Pawis na pawis nga eh. "Pinsan!" nakangiti siya ng nakakaloko at yayakapin niya sana ako. "Ran ano ba!" tinulak ko nga. Bwisit na 'to. Yayakapin ako eh pawis siya. Excuse me! "Ang baho-baho mo yayakap ka sa akin." "Ang sama nito. Ikaw kaya mag-practice ng basketball ng dalawang oras hindi ka kaya pagpawisan?" binaba niya yung gym bag niya. "Hindi ka na magpapalit ng damit mo? O kaya mag-shower man lang?" Nakajersey pa kasi siya nun. "Hindi na. Sa bahay na lang. Ganun din naman pag-uwi ko maliligo rin naman ako." Naglakad na kami nun. Parang ang bigat-bigat kasi ng gym bag niya eh. Hindi naman na kami sumasakay kasi malapitlapit lang naman yung bahay. Pero kung sore siguro ang buong katawan mo dahil sa practice, may mabigat kang bag na dala, at maglakakad ka pa pauwi, hindi naman yata tama yun. "Ran gusto mo ng tulong?" tinuro ko yung bag niya. "Hindi na kaya ko na 'to

May kinukuwento siya sa akin about sa classmate niya. Actually nakakatawa nga eh "Yun na nga eh, hindi naman. kaya tawa ako ng tawa. Siya Nung dumadaan ako binasa ako "Hanggang mamaya pa practice rin naman. Pero ako habang tapos nagpanggap na hindi nila.. gagabihin na kayo ng kausap ko siya, tinititigan ko siya. Eh siya lang naman ang may hawak ng hose. Ang weird uwi.." then nilaro niya yung salt lang siya. Ang gwapo pala niya and pepper shaker doon sa no? Alam ko hindi siya yung niya ah!" table, "May tanong lang ako..." pinakagwapo sa mundo. Siguro nga kung ikukumpara siya kay Nakiinom naman siya doon sa Hindi siya nakatingin sa akin. Arwyn, mas crush ng bayan si iniinuman ko. Naubos nga niya Nakatingin siya doon sa nilalaro Arwyn. Pero si Terrence yung eh kaya nagulat ako. Saglit

no.." tumingin siya sa akin saglit, "May tanong nga pala ako. Anong pangalan nung dude na nakita natin sa mall? Yung niyakap mo?" "Sinong dude??" "Yung.. taga private school? Na sabi mo nakadate mo?!?" "Si Carlo?!?" ako nun. nagtaka naman

"You get what???" Tumakbo ako nun sa gilid niya uli tapos siniko-siko ko siya sa tagiliran niya ng nakakaloko. "Nagseselos ka kay Carlo noh?" "A-ano? A-ako?" tinuro niya yung sarili niya, "H-hindi no." "Kilala na kita Ran. Hindi ka naman ganyan eh." "Para kang siraulo Shay." sabi niya sa akin na parang naiinis na talaga siya. Namumula na talaga yung mukha niya nun. Alam ko na... I can't believe it. "Ayaw mo talagang umamin?" "Ano namang aaminin ko??" Painosente pa kasi hindi naman bagay sa kanya. Nakakainis yung mga ganyan.

sinabi yun? Ang sakit nun ah! "Ano ka ba bakit mo sinabi yun? Baliw ka ba! Bestfriend ko yun eh!" nainis talaga ako sobra."Hindi ka naman torpe 'di ba? Ikaw na nga nagsabi may pagkaplayboy ka dati pa tapos si Tjay pa na bestfriend ko torpe ka???" Galit din yata si Ran nun. Iba kasi yung expression ng mukha niya. "Bakit mo ba sinabi sa kanya na may sasabihin ako?!?" ang lakas ng boses niya, "Gusto mong sabihin ko sa kanya na may gusto ako sa kanya??? Yeah right! Bestfriend mo siya.. at kapatid siya ni Terrence na ngayon kaibigan ko na! Tingin mo hindi ba hindi ako naiilang nun?!" Bigla na lang niya akong tinakbuhan. Nung nasa gate na sya ng bahay namin sabi na lang niya eh... "Oo natotorpe ako sa kanya! Kasi siya lang yung babaeng hindi ko alam ang gagawin ko kapag kaharap ko!" Pumasok siya ng mabilis sa loob ng bahay. Naiwan tuloy ako doon sa bahay. Oh Lord. Yung pinsan ko may issues sa buhay... "Para sa isang tao na marami nang naging girlfriend... iba pa rin pala talaga kapag first time kang mainlove." sabi ko doon sa sarili ko. ***27*** Maganda nga rin siguro yun. Yung may gusto si Ran kay Tjay. At least 'di ba kung sila ni Tjay ang makasama, eh di ibig sabihin kami naman ni Terrence. Asa pa ko.

"Ayun. Carlo nga yata." tumango si Ran nun. "Naka-date ni Tjay. Hindi ako. Si Terrence nga kasama ko nun.." tapos naalala ko na naman yun. One time thing, by accident pa na naging magkasama kami ni Terrence. Haay. I wonder if that will happen again. "Bakit mo naman natanong?" "Hindi kasi siya mukhang mapapagkatiwalaan." binilisan niya yung lakad niya.

Kinuha ko yung cellphone ko, at yun nga, hinanap ko yung "Ran?" tinaasan ko siya ng kilay number ni Tjay. Ako naman si ko. bruha, tinawagan ko. "Totoo naman eh. Hindi niyo naman siya kilala kung kanikanino kayo sumasama!" Hindi ako na-convince eh. Magkasalubong na yung kilay ko nun. "Randreii???" "Hello Tjay???" ang cheerful pa ng boses ko nun. Tinignan ko si Ran, parang namutla na hindi mo maintindihan yung mukha. "Anong ginagawa mo?" "Homework eh." narinig kong sinagot niya.

"Busy ka ba masyado?" Hindi ko tinatawag ng Randreii si Ran. Kapag Randreii na, alam "Hindi naman. San ka na pala?" niya seryoso ako. "Eto pauwi pa lang. Kasabay ko "Taga ibang school yun. Malay si Ran." natatawa na ako niyo kung anong gawin nun sa nun, "Speaking of Ran, may inyo." gusto siyang sabihin sa iyo." Ano bang meron sa pinsan ko??? Hinila ko siya sa jersey na suot niya tapos tumayo ako sa harapan niya. "Mr. Randreii Yu, aayusin mo ba mga sagot mo o gusto mong suntukin pa kita???"nakapamewang na ako nun, "Anong problema mo kay Carlo?" "I don't like him." sabi niya ng mabilis. "Ni-hindi mo nga siya kilala eh!" "Basta ayoko sa kanya!" Hindi niya ako hinintay maglakad. Kaya ayun, nakatayo lang ako doon at nakikita yung likod ni Ran nun. Ang bilis niya maglakad. There's something fishy about my cousin. And this time... hindi ko palalampasin. "Owww.. I get it.." sabi ko nun kaya napahinto siya. Pabulong-bulong pa si Ran nun. 'Anong pinagsasasabi mo? Wala akong sasabihin!' "Ito na siya.." inabot ko yung phone kay Ran. Parang hindi siya mapakali na hindi mo maintindihan. Kaya lang dahil nasa kanya na yung phone at tiyak naghihintay si Tjay, nilagay din naman niya sa tenga niya. "Hello Tjay? Uhuh.. okay lang. Pagod. Oo nga eh.." hay sana lang alam ko pinag-uusapan nila.. "Yung sasabihin ko? Sabi ni Shay? Gusto kong sabihin eh... uhhh...." nagkakamot na siya ng ulo niya dahil nagaalangan siya.. "I.. uhh.. j-just think you're pretty---" Nag-thumbs up ako kay Ran nun. Sinabi niya rin!!! Nakita niya ako tapos sumimangot siya. "Stupid. I think you're pretty stupid." tapos binaba niya yung phone ko. My jaw dropped. Bakit niya

Nung Saturday nga following that week, pumunta si Terrence Nung nakapasok na ako sa loob sa bahay dahil nga sabay ng bahay, hindi ko na kinausap kaming pupunta sa Day Care. Seryoso pa rin naman siya sa si Ran. Natatawa nga lang ako Community Service niya para eh. Saka baka pagod din doon sa scholarship. Kaya lang naman siya. Bukas ko na lang dahil medyo mainit na nun, siya aasarin. napansin ko na iba na yung itsura niya nung makarating Tumawag sa akin si Terrence. siya sa bahay namin. Inaatake Nagtatanong kung gusto ko na naman yata siya ng asthma daw ba ng copy ng video nung presentation ko. Kaya umoo na niya nun dahil ang lalim ng paghinga niya, tapos medyo lang ako. namumula na yung mukha niya. Buti nga hindi nag-blue OO lang ang naisagot ko sa eh, dahil kung ganun baka kanya. Maliban doon sa hello. Hindi talaga ako makapagsalita. tumawag na ako ng ambulansiya. Trust me kung Na tongue tied ako eh. Ano ba nakita niyo lang si Terrence na naman yan.. ang bobo ko nag-blue yung mukha nun, talaga! baka mag-panic din kayo katulad ko. Nakakatakot naman Kaya lang na-realize ko yung kasi. sinabi ni Ran. First time mainlove ng loko. Palibhasa player eh. Pero sabi niya, hindi "Bakit ba wala kang inhaler?" inabutan ko siya ng niya alam ang gagawin niya tubig nun dahil galing ako sa kapag kaharap niya si Tjay. kusina. Minsan ganun ako kay "Ayaw ko nga nun. Wala Terrence. Ngayon naman sa namang cure sa asthma so why cellphone... bother?" parang naiinis na naman siya sa akin dahil topic Hindi kaya..... namin eh yung asthma niya, "Drop the subject na lang okay? Ayaw ko kasi ng kinakaawaan ako." Nah. Hindi naman ako in-love "Sino bang maysabi na kay Terrence 'di ba? kinakaawaan ka?"

Sa totoo lang, nagsinungaling ako. Naaawa nga ako sa kanya kapag nakikita ko siya na may asthma attack. Parang hirap na hirap kasi siya na hindi ko maintindihan. Ang hirap din nun no? Parang may mga bagay dito sa mundo na hindi mo magagawa dahil may asthma ka. Pero minsan naglalaro din naman siya ng guy stuff, wag lang sobrasobra. So overrall, he's living a normal life just like the others. Dumating na din yung season ng interhigh basketball. Syempre, panay ang laban nila Ran at ng buong team nila ni Arwyn. Limang beses na silang lumalaban, isang beses pa lang silang natalo. So sa standing nila, nangunguna pa rin sila. Ang nakakatawa nga, natalo sila doon sa isa sa pinakamahinang team. Ang weird nga eh. As usual kapag may laban, kasama namin si Terrence sa bleachers dahil hindi naman siya kasali sa team. Minsan siya ang bumibili ng pagkain. Si Tjay sa lahat ng laban, dalawa yung hindi niya napuntahan. Kasi minsan either tinatamad siya, or may meeting na naman siya sa club niya. Hinahanap nga siya ni Ran sa akin tuwing wala siya eh. Nanghahaba yung leeg sa likod ko. "Wala po siya.. may meeting daw sila ngayon." Pawis na pawis si Ran nun. May towel pa siya na puti sa leeg niya. Tinignan lang niya ako na para akong alien or something. "Sino bang maysabi na hinahanap ko siya?" tapos ayun, iniwan akong nakatayo doon at magshower daw siya.

mga maling bagay. Like.. 'you're pretty stupid'. Sino namang nagsasabi nun? Bakit hindi mo na lang sabihing you're pretty 'di ba?" Tawa ng tawa si Terrence nun. Napaupo nga siya sa kakatawa niya eh. Hawak niya yung tiyan niya. Haay.. ang cute niya rin tumawa. Sana nga gawin niyang habit kaysa laging magkasalubong yung kilay niya. "Ano namang nakakatawa?" Hindi niya mapigilan yung sarili niya. Namula na naman yung mukha niya. Pero this time alam ko hindi dahil sa asthma niya, kung hindi dahil sa pagtawa niya. It took him another minute para tumigil. Hindi kaya may mental disorder yung kapatid ni Tjay? "A-ano ka ba?" ngumingiti-ngiti pa siya nun, "Ito lang masasabi ko. Generally, may two sides ang guys. The outspoken one, and yung mga madalas tahimik. Sabi ko GENERALLY, so hindi lang yun ang sides ng guys. So what I'm saying, sanay ka na sa pinsan mo na outspoken siya. Ang nangyayari, it flips. So the more na yung outspoken guys eh nagsasabi ng worst things sa girls, the more they're into the girl." "Ganun ba yun?" parang ngayon ko lang narinig yun? "That's how I see it. Wala naman talagang exact logic 'di ba?" ngumiti lang siya sa akin nun.

tutuusin, maganda rin naman yung pangalan. Isa pa, si Mama excited yan, kaya siya na siguro ang bahala sa pangalan. Si Papa seryoso sa pagkain niya. Parang, okay lang naman sa kanya kahit ano. "Eh kung lalaki? Anong ipapangalan natin?" nakatingin siya doon sa plato niya, "Bakit hindi na lang natn isunod sa pangalan ng tatay ko? Porfirio." Na-choke ako nun kaya uminom ako ng tubig. Si Ran naman natawa kaya yung kanin na sinubo niya eh lumabas pa sa bibig niya. "Papa! Porfirio ka diyan!" sabi ko nga. "Uncle.." tumatawa pa rin si Ran, "Modern day na. Hindi na uso yung pangalan na yun." "Pangalan lang naman. Isa pa tatay ko yun. Ang mahalaga sa isang tao eh kung paano ka lumaki.. hindi yung pangalan mo." Ako naman sarcastic yung pagkakasabi ko.

para ligpitin yung pinagkainan niya. "Basta Shanadine na ang gusto ko kung babae." singit naman ni Mama. "Ok. Ako mag-iisip kapag lalaki. Tignan niyo lang maganda yung maiisip ko." That night bago ako matulog, naglista ako ng pangalan ng mga lalaki. Kasi gusto ko maging maganda rin naman pangalan ng magiging kapatid ko. Kahit na wish ko babae nga. Pero kung lalaki, hindi naman kailangang maartengmaarte, pero hindi naman masama kung may class di ba??? Nung pasukan na namin at hapon na, tumambay uli si Terrence sa tabi ko sa garden. Ayaw daw niya kasi na mag-isa ako na naghihintay kay Ran. Isa pa, wala nang masyadong students sa school ng ganung oras maliban doon sa mga may meeting sa clubs at nagpapractice. Madalas pa ako lang ang nandun, kung may mangyari daw na masama sa akin wala daw makakaalam.

Sa sinabi ni Terrence, the more I understood Ran sa feelings niya kay Tjay. Tapos naalala ko pa na tinawagan ko si Tjay dahil sabi ko may sasabihin si Nakatayo nun si Terrence sa Ran kahit wala naman, naisip likuran ko at umiinom ng coke. ko na para talaga akong sira. Lumapit lang siya nung mag-isa Alam ko naman na natotorpe si na lang ako. Nanghahaba nga Ran sa kanya, tapos ganun pa siguro yung nguso ko nun sa yung move ko. inis ko kay Ran eh. Nothing special happened the "Tingnan mo yun pakipot pa eh next few days... weeks.. so on. halata naman!" sinasabi ko lang Daily routine pa rin kami. Yung sa sarili ko yun, pero dahil tiyan ng Mama ko naku katabi ko nga si Terrence, nakakagulat na ngayon. Malaki naririnig niya. na kasi. Takot ko lang na baka nakalunok siya ng isang buong "Sinong pakipot?" pakwan or something. "Pinsan ko." then inayos ko yung bag ko, "Ang hirap niyong intindihin! Kayong mga lalaki! Tinutulungan na nga kayo, kayo pa itong ang hirap... basta mahirap!!" Kapag umuuwi nga ako sa bahay, madalas usapan nila Mama at Papa eh yung pangalan nung baby. Nakaisip na sila ng pangalan kung babae daw yung magiging kapatid ko. Nasa table kami nun at kumakain, tapos sabi ni Mama..

"Ano bang sinasabi mo?" tuloy pa rin siya sa pag-inom ng coke niya na parang wala lang sa "Shanadine." napatingin ako sa kanya na medyo naiinis ako. kanya, "Shanadine ang ipapangalan natin kung babae. "For example, kaharap niyo Para kaparehas siya ni Shay, yung babaeng gusto niyo. parehas S-H-A ang simula." Kapag oras na ng usapan, you'll act stupid. Sasabihin niyo yung Hindi naman ako against. Kung

"Oh malamang palitan niyo rin yung pangalan kapag babae na. Na-touch nga ako eh. Baka Ignacia na susunod!" Anyway, kinuwento ko sa "Bakit hindi??" kanya yung dinner incident naming mag-anak. Ngumiti Nanlaki yung mata ko sa Papa lang siya, pero hindi siya ko. Talagang dapat hindi siya tumawa ng malakas gaya ang magpangalan sa magiging namin ni Ran. kapatid ko. "Pero hindi ba tama naman "Uncle, isipin niyo na lang yung Papa mo? Hindi naman balang araw magkakaboyfriend mahalaga kung anong of magkakagirlfriend yung ipapangalan niyo. Ang magiging anak niyo. Parang mahalaga kung lumaki sya, hindi naman yata magandang desente siyang tao." tawagin sa pangalan na ganun."sabi ni Ran tapos "Alam ko yun. Pero ayos din humarap siya sa akin at kung desente kang tao, at humawak sa pisngi maganda rin yung pangalan ko, "Ignacia, aking mahal. mo. 'Di ba?" Tatahakin ko ang lahat makasama ka lamang!" "Sabi mo eh." then nilabas niya yung sketch pad niya, "Nakaisip Ako naman nakibiro na lang ka na ba?" din. Binaba ko yung tinidor ko at humawak din ako sa pisngi "Hindi pa nga eh. Pero may ni Ran. listahan na ako." nilapag ko yung listahan ng names ng "Porfirio, irog ko. Ikaw lang ang guys. aking sinisinta!" Nag-drawing na naman siya Pagkatapos nun tawa kami ng nun. Ako naman eh nag-isip ng tawa na dalawa. Ang baduy pangalan na pwede kong kasi ng pangalan! idagdag. Sinulat ko pa nga eh.. 'Li' pero usually kapag ganun, "Kayong dalawa tigilan niyo may karugtong dapat. Wala yan." sabi ni Mama at tapos na nga akong maisip eh. siya kumain. "Ano bang magandang "Ma! Huwag mon pag-iisipin ng karugtong ng Li???" tinignan ko pangalan si Papa! Ang baduy siya dahil seryoso siya sa pageh. Okay, mahal ko naman si drawing niya. Lolo, pero syempre Papa.. iba pa rin kung ikaw mismo ang Nakita ko na yung drawing na mag-iisip. Hindi dahil sinunod yun. Familiar na. Pinakita na mo? 'Di ba? 'Di ba???" niya sa akin dati. Yung kaibigan niya na guy na hindi ko pa "O siya sige.. kung nakikilala. napakagaling mo sa pangalan bakit hindi ikaw ang mag-isip "Bading ka ba?" yun lang ang ng pangalan!" tumayo si Papa lumabas sa bibig ko kaya

nagulat din ako, "Uhhh... ibig He's just being friendly. Yun kong sabihin.. kasi.. ano... lagi lang ang ibig sabihin nun. mo na lang kasing dino-drawing yung lalaki na yan." "Pero kung gagawin ko yung mga bagay na yun dahil more Mukhang hindi naman siya than friends ang feelings ko naasar. para sa isang girl, eh hindi ko pa nagagawa." tumingin siya sa "Sabi ko nga sa iyo, matagal ko akin. na syang hindi nakikita. Ayaw ko lang makalimutan yung Nagulat na lang ako nung nagmukha niya. Ikaw din naman lean siya sa table uli at one 'di ba, ayaw mong makalimutan inch na lang siguro yung yung mukha ng kaibigan mo?" pagitan ng mukha namin. Sobrang lapit talaga. Parang "Hmmm.. sure?!? Nasaan na ba hindi ako makagalaw nun sa siya?" sobrang kaba ko na rin siguro. Bakit ba kailangang ilapit niya "Hindi ko rin alam." maikli lang yung mukha niya sa akin ng yung sagot niya. ganun? "Sorry sa tanong ko ah. Akala kasi nila bading ka. Pero alam ko hindi naman. Kasi tingnan mo..." tinignan ko siya, "May girlfriend ka ba?" Natawa siya nun. "Tingin mo?" Umiling lang ako. "Eh di.. wala." sabi niya pero panay pa rin ang drawing niya. "Nililigawan?" This time, binaba na niya yung charcoal niya at tumingin siya sa akin. "Wala akong balak ligawan. Wala ring nililigawan. At lalong walang niligawan." ngumiti siya, "Hindi ko naman kailangan ng girlfriend." "Pero 'di ba normal lang yun? Nakikipag-date ka naman 'di ba?" "Oo. Normal lang naman na makipagdate 'di ba?" Haay ang gulo niya!!! "Pero kung wala kang balak mag-girlfriend, ibig sabihin wala ka ring balak magasawa."ganun din kalalabasan nun. Ang lungkot naman nun in the future, "May balak ka bang mag-pari?" "Wala pa naman. But I'll consider it." HUWAG! Ano ka ba! Nakakainis ka naman eh! Bakit mo naman icoconsider na mag-pari?? "Bakit ayaw mong magkagirlfriend?" "Actually kapag may girlfriend ka kasi, napakaphysical niyo madalas. Holding hands, kissing.. hugging.. alam mo na yun. Sa totoo lang, hindi ko alam yun. Kapag hinawakan ko ang kamay ng isang babae, hinalikan ko siya sa pisngi, o niyakap ko.. it doesn't mean special siya sa akin. It means I'm being friendly. Kaya yung iba, namimisinterpret nila ako." "So... since hindi ko alam..."

"Wanna' do it???" Psycho ba siya or what?

gilid at titingin na naman siya sa akin na para akong alien. ***28*** Nagulat talaga ako nun. Nihindi ako makakilos, at lalo akong walang nasabi. Siya naman eh seryosong nakatingin sa akin na parang casual na casual lang yung pagkakasabi niya. Dahil sobrang lapit ng mukha niya, hindi ko talaga malaman yung gagawin ko. Pakiramdam ko nun ako yung may asthma at hindi ako makahinga. May sakit ba siya at kung anu-anong pinagsasasabi niya? Saglit lang din, bigla na lang siyang umayos ng pagkakaupo doon sa bench, hinawakan yung tiyan niya, at tumawa siya ng tumawa. Ako naman, nakitawa na lang din ng pilit. Saka lang ako nakahinga ng kaunti dahil hindi na malapit yung mukha niya sa akin. Nakita mo sana yung mukha mo! hindi niya talaga mapigilan na tumawa, Nagbibiro lang ako, baka sineryoso mo. Hindi talaga siya tumigil sa kakatawa. Kung babae siguro siya eh napaluha na siya ng kakatawa. Nung hindi na talaga ako makatawa, saka lang siya tumigil. Shay, ang weird mo ngayon. Nauntog ba yung ulo mo? Ran, naisip ko lang anong nagustuhan mo kay Tjay? Tricky question ba to? tinignan niya ako pero naglalakad pa rin siya ng diretso. Ewan ko ba. Lahat ng babae na niligawan ko, either muse, cheerleader, o yung mga sikat sa school. Obviously si Tjay wala sa mga yun. Kung ibabase mo nga sa kilos niya, baka nga classified as nerd siya eh. Sinuntok ko nga siya sa braso niya. Ang sama mo! Bestfriend ko yun ah! Totoo naman eh. Ikaw lalo ka na noon. Nung nakasalamin ka pa. Buti nga nag-contacts ka na ngayon eh. Binilog niya yung kamay niya at nilagay niya sa mata niya, Ganito ka noon oh! Natawa na lang ako. Siguro nga tama si Ran. Hindi kami kapansin-pansin ni Tjay. Simulat simula pa naman hindi na talaga. Pero kahit ganun, hindi naming nakuhang maiinggit sa iba.

challenge din siya kay Tjay. Pero kung titignan ko si Ran ngayon, mukhang wala naman siyang balak lokohin si Tjay. Yung playboy image niya siguro nun eh balak na niyang kalimutan. Bestfriend ko si Tjay, at alam na niya siguro na kung saka-sakaling saktan niya si Tjay, eh magagalit lang ako sa kanya. Alam ko na! nagulat ako nun kaya napahawak ako sa dibdib ko, Alam ko na gagawin ko! Humawak siya sa magkabilang balikat ko. Ako naman, hindi ko alam sinasabi niya kaya puzzled talaga ako. Kung sa amin lang din na dalawa, mas may topak siya.

pa rin ako ng nguya nun. Napaatras siya nung nakita niya ako tapos bigla na lang niyang sinara yung camera niya. Namula nga yung mukha niya sa hiya siguro sa akin eh. Bakit mo kinukuhanan yung sarili mo? tumabi ako sa kanya pero halata mong nahihiya siya dahil nakita ko siya. Ahh.. ano.. wala lang. Tinetesting ko lang. If it makes it any better, kapag gusto kong mag-pose ng maganda sa isang picture kinukuhanan ko rin yung sarili ko kasi ayaw kong may kumuha dahil nakakahiya.

Natawa na siya nun. At least di Shay, ano sa tingin mo kung ba, hindi na awkward. kung kung tanungin ko si Tjay bukas kung pwede kaming May assignment ka pa rin para lumabas? Date ba? sa new media class mo??? Nanlaki yung mata ko nun. Pero ngumiti ako. Sa wakas, sa tagal kong hinintay to eh may lakas na rin pala siya ng loob na magtanong. Inakbayan ko naman siya. Im all for it insan! Umiling lang siya sa akin. Kakaiba rin hilig mo Terrence no? Mag-drawing, manguha ng videos, web designing..tinignan ko siya pero sa camera pa rin siya nakatingin, Hindi katulad nung iba, hilig nila sports. Hindi ako pwedeng magsports! napaka-fierce ng pagkakasabi niya as if galit siya sa akin,Alam mo namang hindi ako pwede. Sorry. Yun na lang ang nasabi ko. Ang ewan ko naman kasi. Bakit ba pinaalala ko pa yun? Bakit ka nagso-sorry?!? ano bang meron sa kanya? Totoo naman di ba? Hindi ako pwede? Iba yung hilig ko? Oo nga katulad nila nakakapaglaro ako, pero hindi ako pwedeng tumagal maglaro. Nilapag niya yung camera sa gilid niya tapos yumuko siya, Bakit ako pa? Sa dinami-dami ng tao bakit ako pa? Terrence okay ka lang--- Lagi nilang sinasabi hindi naman ako nag-iisa. Na normal pa rin naman ako. Pero kung wala naman siguro to di ba mas normal ako?!? 'Di ba??? Sabihin mo nga! Mas magagawa ko yung gusto ko 'di ba? Parang galit na galit siya. Akala ko ako yung sinisisi niya, pero habang tumatagal naiisip ko na mas lalo niyang sinisisi yung sarili niya. Hindi mo naman kasalanan eh. Hahawakan ko sana siya sa balikat niya kaya lang bigla na lang siyang tumayo. Humarap siya sa akin pero hindi niya ako tinignan. Sa paa niya lang siya

Ang saya nga nun eh. Naisip ko na rin yung mga possibility. Kung magiging si Ran at si Tjay, ibig sabihin nun eh Si Tjay kasi nung makita ko madalas na silang magiging si Ran nun, parehas na yung magkasama. Hati na yung time Hey, hindi ako ganun. Sabi pagkakaseryoso niya kay ni Tjay sa akin, at lalong hati niya sa akin, and this time, ito na yung time ni Ran. Sa school na yung seryosong Terrence na Terrence kanina, Totoo siya. tiyak silang dalawa yung sabay madalas kong nakikita, Bakit Nagulat ako nun. Coincidence kakain. Kapag uwian tiyak ko naman gagawin ng walang nga siguro, pero nagulat ako na ihahatid ni Ran si Tjay. Alangan feelings di ba? parehas kami ng reason. namang sumingit ako sa kanila. So ang kalalabasan, ako na Tumango na lang ako at wala Alam mo yun? Sa dinami-dami lang ang uuwi mag-isa. akong sinabi. Hanggang sa umuwi nga kami nun ni Ran eh ng babaeng niligawan ko at naging girlfriend ko, siya lang Some change huh? nagiisip-isip pa rin ako. Sa yun walang kaarte-arte. Hindi totoo lang kung talagang Kahit ganun pa man, masaya pagtutuunan mo ng pansin, ano nagmamake-up. Hindi preppy. Higit sa lahat siya lang yung ako kung saka-sakaling mag bang nagustuhan ko kay Terrence? Sure thing ang hirap babaeng kinakausap ako dahil.. work-out sa kanilang dalawa. ako si Ran. Hindi ako si After all, ang saya yata niyang intindihin. Hindi naman Randreii Yu. Yung simpleng makakita ng changes. siya athletic. Usually ginagawa niya yung mga bagay-bagay sa 'ako' lang. Excited nga ako kinabukasan sarili niya. Magugulat ka na eh, pero sabi ni Ran uwian na lang, may plano pala siya doon. Wow I wonder how that feels. lang daw niya tatanungin si Hes just this typical next-doorSa old school kasi ni Ran, Tjay para daw kung saka-sakali type of guy. Siguro nga yun private school yun, sikat siya sa na ang isagot eh hindi, yung nagustuhan ko sa kanila. Bukod nga sa may kaya makakauwi siya ng walang kanya. yung napangasawa ng Mom nakakakita ng facial expression niya, magaling siya sa niya. Kunung sabagay, may Hes real. basketball at may itsura, hindi point din naman siya. talaga malabong iba ang turing Hoy, para kang siraulo diyan Nung breaktime ng umaga at na nakatulala. May problema ka sa kanya ng mga tao. naglalakad ako galing ng ba? Natutuwa lang siya siguro cafeteria, nakita ko si Terrence ngayon at nagsisimula siya uli. sa hallway malapit sa garden at Tinignan ko si Ran nun at Public school, senior year, hawak na naman niya yung ngumiti na lang ako sa kanya. video camera niya. This time, Siya naman, napakunot noo na tapos wala pang nakakakilala sa kanya dahil transferee siya. wala siyang kinukuhanan dahil lang. Siguro yun yung change na napansin ko, kinukuhanan niya hinahanap niya. Kahit na may yung sarili niya. Huwag mo nga akong ngitian mga babae pa rin sa school ng ganyan, nakakatakot Natawa nga ako eh. Kumakain eh. Tapos lumayo siya sa akin. namin ngayon na tinatanong ako kung may girlfriend si Ran, kasi ako ng Nova nun. ngayon may babae siyang Hinabol ko naman siya para nakilala na gusto niya pero So nag-decide ka na pala na kasabay ko pa rin siyang hindi naman siya hinahabolfrom director slash editor, maglakad. Then occasionally, magiging actor ka na??? nguya titignan ko siya simula doon sa habol. Kaya siguro nacha-

nakatingin. Im sorry. Hindi ko sinasadya yung sinabi ko. Sorry. Hindi ko maintindihan ng mabuti. Pero naisip ko, kung ako rin ang nasa kalagayan ni Terrence, darating at darating yung panahon na mapapagod ako. At hindi ko rin siguro maiiwasang magtanong

Yes!! AAAAHHHHH!! Hindi ko talaga mapigilan. Nakisigaw na lang din ako at niyakap ko si Ran. May date silang dalawa!

nagpasabi na hindi siya pupunta this Saturday. Naalala ko naman yung project ng pinsan nila. Masyado lang ready si Terrence.

Dahil nandun na naman na ako sa simbahan, niyaya ako nung isa sa kasama ko sa choir na Bago nga mag-uwian nun, kumanta raw kami. Kaya ayun, inaasar ko pa si Tjay. Sabi niya, nag-keyboard pa siya doon sa hindi naman daw niya kasi gilid tapos tinugtog niya yung aakalain na yayayain siya ng kinanta namin dati. Bakit ako??? pinsan ko. Ang nakakahiya pa daw nun, ang dami daw If there's one more gift Wala nga ako sa sarili ko nung nakatingin kaya nasampal niya I'd ask of You, Lord matapos sabihin sa akin ni si Ran. Akala niya daw kasi eh It would be peace here on earth Terrence yun. Hanggang sa niloloko siya sa harap ng tao. As gentle as Your children's nag-uwian na nga kami ng laughter tanghali at tumambay uli ako It turned out, may crush pala si All around, all around sa garden, parang di maalis sa Tjay kay Ran. Kaya lang dahil isip ko yung itsura niya. Parang nga pinsan ko, nahihiya daw Si Kuya Arnold ang nagang tagal-tagal na niyang siyang sabihin sa akin. Baka keyboard. Kahit kailan talaga gustong sabihin yun. daw kasi maging awkward sa ang mga church songs nakakaaming lahat. Pero nung sinabi relax. Kahit ano pang sabihin Nung mag-isa ako, nakita ko na ko na okay na okay ako doon, nila na nerd ako, masyadong lang na may dalawang 4th year mukha wala naman nang religious.. wala akong students na umaalalay kay Ran. naging problema. pakialam. Nasa gitna siya at yung expression mukha niya eh Oo nga pala, y-yung Kuya mo Your people have grown weary namumula pa. Parang wala siya ba ayos lang siya? Of living in confusion sa sarili niya kaya ako naman When will we realize eh tumayo kaagad nung iniupo Saka naman siya nag-seryoso. That neither heaven is at peace nila si Ran sa bench. When we live not in peace Umuwi na siya bago mag Oh my God, anong nangyari sa second period. May asthma Inuulit lang namin yung chorus kanya? tinignan ko si Ran pero attack. Nag-stay siya sa clinic nung kanta. Nakangiti nga lang parang wala talaga siya sa kaya lang pinauwi na rin. si Kuya sa akin eh. Matagal na sarili niya, Bakit namumula Nagkakaroon na naman ng siya dito sa simbahan, kaya yung pisngi niya??? tantrum. Then tinignan niya sanay na ako sa kanya. Ang ako, Moody nga yun lately. galing nga niya sa keyboard eh. Yung isang lalaki ang sumagot. Parang babae na may Kaya ako naman eh tumingin mens. Tapos ngumiti siya sa Grant me serenity within sa kanya. akin. For the confusions around Are mere reflections Sinampal siya. Kilala mo yung E-ewan ko ba. Kanina kasi Of what's within kapatid ni Quintero niyaya parang nagalit siya sa akin na What's within me. niya yata sa date kaya ayan hindi ko maintindihan. Punta kaya ako sa inyo? Bago ko pa naulit yung chorus Tinakpan ko ng kamay ko yung eh tumigil si Kuya dahil nagbibig ko at lumuhod ako para Wala rin naman siya doon. ring yung cellphone niya. ka-level ng mukha ko si Ran. Pupunta siya sa tita namin. Sa Sinagot naman niya kaya ako bahay nila Rae. Naalala mo rin eh tumigil na. Sinampal ka niya? yung pinsan ko di ba? Yun. May project yata sila. Si Kuya Joseph?? Anong boring ka Dalawang beses pa! tumawa tutulong. Bukas o sa isang diyan! Oo nga kaya marami ka yung isang 4th year naman. bukas na siya uuwi. nang kasalanan eh! sabay tawa naman si Kuya Tinurndown ka niya??? Ahh napag-isip naman Arnold. Matutulog? Punta ka ako, So anong balak mo para nga dito! Tara dito may Mukhang walang balak bukas sa date niyo ni Ran? papakilala ako sa iyo!then sumagot si Ran. Ano ba yan, tumingin siya sa akin, Oo, state of shock yata siya. Anong anong balak yung isa sa choir. Busy? Tapos Napansin ko na umiiling-iling pinagsasasabi mo? na school ah! Saglit lang din yung dalawang kasama naman. Lagi ka na lang diyan niya. Anong isusuot mo? sa practice na yan. Sige na nga di na kita pipilitin. Basta sa She said no? E di.. yung damit ko sa susunod alisin mo naman bahay. yung sumbrero mo kapag nasa Tawa ng tawa yung dalawa simbahan ka. Tapos nun niyang kasama. Excuse me??? parang hindi bumaba na niya yung phone naman yata tama yun. niya. Sinampal siya kasi akala nagbibiro siya. Sabi nung isa Okay, imagine this. Ang damit Napatingin tuloy ako doon sa na hindi ko naman lang ni Tjay sa bahay nila eh main door ng simbahan. Nakita kilala, Tapos nung sinabi niya either jeans, or brown na ko na may nakatalikod na lalaki na hindi siya nagbibiro, pants. Dont get me wrong, nun na pababa na. Nakaputing sinampal uli siya. meron pang ibang kulay pero sumbrero. Tinaas lang niya yan ang pinakamarami. yung kamay niya na parang Ano ba yun? Anong nangyari nagsasabing nagpapaalam na kay Tjay? Balak kong tulungan si Tjay sa siya. date niya, nagpunta ako sa Ibig sabihin.. hindi siya umoo simbahan nung hapon para Sino yun? sa iyo? Kaya ka ganyan?? magpaalam na hindi ako Ran??? shinake ko nga siya. makakapunta sa Day Care. Si Joseph. Dumadaan-daan Sinabi nga sa akin ni Sister na dito paminsan-minsan lalo na S-shay.. medyo nanginginig si Terrence din daw eh one kung may nangyari. Sabi ni pa yung boses niya, She said week advance na daw na Kuya Arnold tapos inayos niya

yung mga papel na nasa harapan niya, May attitude kung badtrip yan. Ang hirap ihandle. Pero matino naman kausap kapag nasa mood. Sa Trinity High School pumapasok yun. Kaya may pagka-spoiled. Kaya naman pala eh. Private school pumapasok. Ang Trinity High, isa sa pinakamandang school dito sa amin. Mahal naman yung tuition. Kaya ayun, huwag na lang. Magtiyatiyaga na ako sa school ko. Kahit na walang upuan madalas. Tumayo na rin ako nun. Magpapaalam na sana ako kay Kuya kaya lang lumabas si Father. Nakita naman na niya ako kaya hindi na ako nakaalis kaagad. Oh bata ka, kumusta ka naman? Ayos lang po Father. Nagbless naman ako, Kayo po? Eto, maraming biyaya. Tapos hinimas niya yung tiyan niya na medyo malaki. Tumitingin-tingin siya sa likod ko nun kaya ako naman eh tumingin din. Ano po yun? Hindi mo ba kasama yung kaibigan mo? Nagtaka naman ako. Sinong kaibigan po? Yung bata nun na nagpanggap na ako. Tumawa naman si Father, Nakakatuwa yung batang yun. Si Terrence po? Ayun. Si Terrence nga. Tumango-tango namam siya. Wala po eh. Hindi ko po kasama. Baka nasa kanila siya ngayon. Mabuti naman at nagkaayos na kayo. Tumingin siya kay Kuya Arnold, tapos sa akin uli,Tama yung ginagawa niyong dalawa. Dapat nagkakaintindihan kayo. Tumango lang ako. Nung nakausap ko siya nun eh natuwa naman ako sa kanya dahil sinabi niya sa akin yung mga pinoproblema niya. Kaya bilang magkaibigan, dapat nagtutungan kayo. Kapag kay Father talaga nanggaling, hindi ko maiwasang maenlightened Isa pa, kung hindi mo lang alam, sinabi niya sa akin ayaw ka niyang nasasaktan. Dahil

Dahil isa ka sa babaeng pinapahalagahan niya bukod sa pamilya niya. sinabi niya talaga yun???

nila ng pinsan ko. Si Tita Jayne pa nga ang nagbukas, at sa ngiti niya alam ko na alam niya na may date ang anak niya. Kunsintidor no??? Hindi naman. May tiwala lang siguro sila kay Ran dahil pinsan ng bestfriend ng anak nila ang kadate ni Tjay. "Si Tjay po???" tinanong ko si Tita Jayne nung binuksan na niya yung pinto.

mahilig sa make-up, pero this time eh nilagyan ko siya ng lip gloss na nagpapa-red pa rin ng lips. Ang cute nga tignan kasi natural lang ang dating. Then nilagyan ko siya ng blush on na konti lang, so medyo pink yung pisngi niya na parang hindi blush on ang dating. Hay ang weird. Mahirap talaga pag wala kang alam sa makeup.

tawanan ako ni Ran!" "Sisipain ko siya kung tawanan ka niya!" sabay tumingin ako doon sa wall clock niya,"Lukaret!!! Late ka na! 'Di ba hihintayin ka niya sa kanto???" Dali-dali namang hinawakan ni Tjay yung paa niya dahil nakaheels siya. Kinuha rin niya yung purse niya at tumakbo doon sa pintuan. Grabe, unang solo date late kaagad. "Good luck!!!" "Thanks nga pala!!" Tinignan ko siya hanggang doon sa pintuan. Kaya lang huminto siya bigla na para bang may nakalimutan. "Oo nga pala, pinapabigay ni Kuya.." tapos may inabot siya sa akin na papel, "Bye na!" Tumakbo na si Tjay hanggang sa hindi ko na nakita. Hay sana maging maganda yung kalabasan ng date nila. Nung wala na siya sa paningin ko, tinignan ko yung inabot niya na papel sa akin na galing daw kay Terrence. Ang liit nga eh, pati yung nakasulat sa loob sobrang liit kaya hindi ko pa mabasa nung unang beses. Kaya lang 'di ko talaga maintindihan. Hindi dahil sa malabo yung mata ko. Ito ba naman ang ilagay niya: 'MBBQS Ok?? Terrence' Ehem... Sus akala ko naman kung ano na. Yun lang pala eh... ANO DAW??? Tatanungin ko sana si Tjay kaya lang wala naman na siya. Ano ba ito? Code sa computer? Kasi parang wala yata akong maintindihan na kahit isa. Tinanong ko rin si Tita Jayne, pero hindi daw niya alam. Wala naman daw kasing nababanggit si Terrence sa kanya. Actually wala naman daw talagang binabanggit si Terrence sa kanila tungkol sa school o kahit ano pa man. Madalas daw kasi nasa kwarto eh. Sinubukan kong tawagan yung cellphone niya para itanong ko. Kaya lang nung tinawagan ko, nag-ring naman doon sa kwarto niya. Tama bang iwanan ang cellphone??? Ayun, naisip ko tuloy na itanong na lang sa school. Nagpaalam na ako kay Tita Jayne, at kay Tito Kevin na rin, at umuwi na lang ako mag-isa.

Inayusan ko rin yung buhok niya. Meron siyang malaking hairclip na kapag nilagay mo sa likod ng buhok, mukhang butterfly kahit hindi naman. "Nakahiga pa po???" Nung nilagay ko yun sa kanya, nagclear out talaga yung Dali-dali naman akong tumakbo mukha niya. sa kwarto niya. Dahil nga madadaanan yung kwarto ni Ini-spray ko rin siya ng Terrence, hindi ko naman pabango at tinulak ko siya doon maiwasang hindi tumingin. sa closet niya at magpalit na Napansin ko na walang tao sa siya nung damit na kinuha ko. loob. Saka ko lang naalala na Siya naman ang bagal-bagal pumunta nga pala siya sa kumilos.. nagpalit din naman bahay nila Rae. Kaya nga pala siya. wala rin siya sa Day Care ngayon. Siguro 15 minutes na, hindi pa rin siya lumalabas. Nung papunta na ako sa kwarto ni Tjay eh nakita na may pile "TJAY ANO BA!!!!" na naman ng cds si Terrence sa kwarto niya. Ang dami nga eh. "AYOKO NANG LUMABAS!" Pero dahil kwarto niya yun at sumigaw naman siya doon sa wala yung may-ari, ayaw kong closet nila. makialam. Matapos siguro ang mahabaNakita ko naman si Tjay na habang paghihilahan, nanalo nakahiga pa sa kama niya. At naman ako at napalabas ko rin ang masama pa, nagkalat yung siya. Ayaw pa nga niya eh. Pero damit niya at nakatingin lang dahil nakayuko siya nun, siya sa kisame. pinatayo ko siya ng diretso at tinignan ko siya mula ulo "TJAY!!! ANO KA BA! MAY DATE hanggang sa paa. Hindi na ako KA PA NAKAHIGA KA LANG makapagsalita nun. Literally, ***29*** DIYAN!!!" sumigaw nga ako speechless talaga ako. kaya lumingon naman siya. Grabe. Na-shock ako dun. Si "ANO? Sabi ko na nga ba ayaw Father na siguro ang least Binalik din naman niya yung ulo ko na eh! Magpapalit na nga expected ko na niya sa pagkakahiga. ako!" pabalik na sana siya uli magsisinungaling sa akin kaya nun sa closet kaya lang hindila hindi ko maiwasang paniwalaan yung sinasabi niya. Si Terrence "Pwede pakisabi kay Ran 'di na ko naman siya. pinapahalagahan ako??? Parang lang tuloy yung date???" Hinarap ko siya doon sa ang sarap lang sa pakiramdam Para akong nabingi nun. Hindi malaking salamin nila. Hindi ko na alam mong may pwedeng hindi matuloy yung kasi alam kung anong sasabihin nagpapahalaga sa iyo na isang date. Pinaghandaan ni Ran yun ko, so mas maganda siguro na tao. tapos wala lang? ipakita ko na lang sa kanya. "Nasa kwarto niya nakahiga." sagot ni Tita Jayne sa akin. Umuwi ako nun na parang siraulo na sobrang saya. Si Ran nun, ayun kauuwi lang din niya at naunahan pa niya ako. Naghanap pa nga siya ng maayos na damit niya eh. Sa katunayan, hindi mahirap hanapan ng damit si Ran. Halos lahat kasi ng nasa closet niya pamporma talaga. Karamihan mahal pa. Medyo inispoil ng nanay niya eh. Tinulungan ko naman siya doon. Sabi niya kasi hindi daw siya mapakali. Ang weird din makipag-date ng pinsan ko no??? Ayun, dumating din naman ang araw ng date. Ang ginawa ko eh umalis ako ng maaga sa bahay namin dahil lalakad pa ako papunta sa bahay nila Tjay. Tutulungan ko siya na magready para sa first ever date "Hindi pwede ano ka ba!" humawak ako sa kamay niya at hinila ko siya para tumayo, "Dali na magbihis ka na!" "Wala nga akong isusuot!" Binitawan ko yung kamay niya at parang matamlay naman na napahiga uli si Tjay. Alam ko namang sinadya niya. Nagtingin ako doon sa closet at nakakita ako ng puting skirt at pink na blouse na sleeveless. Kinuha ko naman yun tapos binagsak ko sa kama niya. "Yan na ang isusuot mo." Pinaupo ko siya doon sa harapan ng salamin niya at sinimulan ko siyang ayusan. Parehas kami ni Tjay na hindi Parehas kami ni Tjay na nagulat nung matapos ko siyang ayusan. Nagulat ako dahil hindi ko aakalain na ganoon pala siya kaganda. I'm not saying hindi siya maganda, pero hindi kasi mahilig magayos ng sarili niya si Tjay. Kaya nung naayusan siya at nagbihis ng cute na outfit, pati ako napanganga. Pero higit sa lahat na ikinagulat ko eh may talent pala ako para mag-ayos ng iba. Hindi rin kasi ako girly na girly. Ewan ko kung saan ko napulot yung talent ko ngayong araw na ito. "Oh my God! Tjay ang ganda mo!"

"Nakakainis ka naman eh!" sabi niya tapos yumuko siya, "Hindi kaya ako mukhang clown? Baka Wow kawawa naman ako. Ako

na lang yata ang walang lakad. Pinsan ko at bestfriend ko eh may date, si Terrence may ginagawa doon sa bahay ng pinsan niya rin... samantalang ako stuck sa loob ng bahay at walang ginagawa.

ayun, mas maganda na lang na naghintay ako.

nangyari!" "Mamaya na! Tinatamad pa ako.." tapos tinalikuran niya ako para hindi ko na siya makita. Naupo na lang ako doon sa kama niya dahil ayaw naman niya yatang magpatalo. Kinuha ko yung unan niya pang isa, at sumandal ako doon sa headboard niya. "Meron ba yung Kuya mo? Kasi ang sungit na naman niya sa akin kanina." sabi ko na lang doon mag-isa. Ewan ko kung tulog ba si Tjay o nakikinig. "Saka yung note na binigay mo, 'di naman pala para sa akin yun. Sabi niya nagkamali lang siya. Kaya naman pala hindi ko maintindihan." Nung sinabi ko yun, bigla na lang tumayo si Tjay sa pagkakahiga niya. Pero halata mong inaantok pa siya. "Ooh... that's odd. Siya pa nga nagsabi na huwag ko daw kalimutang ibigay sa iyo, the night before. Imposible namang nagkamali siya kung ayaw niyang kalimutan ko 'di ba? Sabi pa nga niya alam mo na yan kapag binigay ko sa iyo." "Ewan ko dun. Yun ang sabi niya eh." "Ano bang sabi sa note???" Kinuha ko naman yung note doon sa bulsa ko. Lukot-lukot na nga, may punit pa. Sobrang liit nga nun eh. Si Tjay naman napakunut-noo dahil hindi niya rin siguro mabasa. Saglit lang tumingin siya sa kisame. Then tumingin siya sa akin. "Ano???" "Alam ko na kung ano ito.." sabi niya tapos tinaas niya yung note sa mukha ko, "It's a steak." "Steak??? Bakit naman niya isusulat yun???" "Teka nga... may date ba kayo na nakalimutan mo?" sabi niya sa akin na may halo pang paghihinala. "Wala no! OA ka. Hindi nga nagyayaya yung Kuya mo eh." tapos tumingin ako doon sa gilid,"Wala naman.. At least..."

Gabi na nun eh hindi pa umuuwi si Ran. Dahil naiinip na rin ako sa kakahintay, natulog na rin ako nun mag-isa. Antok na antok na kasi ako eh. Uhmm.. not really. My mom Nagising naman ako ng kept me busy. Dahil nga madaling araw at binuksan ko lumalaki-laki na rin yung tiyan yung pintuan ni Ran, pero niya, madalas nakataas yung nakadapa na siyang natutulog paa niya. Dalhin mo sa akin ito, at yung mukha niya eh nasa at dalhin mo iyan ang drama ng unan niya. Hindi naman tamang nanay ko. Ako naman dahil nga gisingin ko siya. buntis nga, pinagbibigyan ko na. Ako na siguro ang pinakamaagang nagising sa Phew! I can't wait na bahay nung Sunday dahil hindi manganak na ang nanay ko sa na ako makatulog. Naalala ko baby sister ko. Or brother. Pero na naman kasi yung MBBQS. gusto ko sister. Okay rin naman Bakit ganun no, kapag merong kahit lalaki. kang hindi maisip, talagang hindi ka titigil hangga't hindi Haay.. bahala na!!! Bakit ba mo nafigure-out? Hindi naman nagpapanic ako??? siguro totoo sa lahat, pero minsan ganun ako eh. Ano na kayang nangyayari sa date ni Ran and Tjay??? Maaga nagising si Mama at si Papa. Sabi nila, 11 na daw ng MBBQS??? gabi umuwi si Ran kaya daw puyat. Ako naman kaysa Nanay ko buntis??? Teka panoorin ko maghilik si Ran, matagal ko nang alam yun eh... naisip ko na pumunta na lang kina-Tjay at para siya na lang Arrrrggghhh!!! Sumasakit na ang tanungin ko, at the same ulo ko! Parang lahat na lang time, tanungin din si Terrence nasa akin ah. Kahit gusto ko na kung ano na namang gawing busy yung sarili ko, kababalaghan niya. pumapasok at pumapasok sa isip ko yung mga kung anuTumawag muna ako, at sabi ni ano. Tito Kevin eh tulog pa rin daw si Tjay, pero pumunta pa rin "Ayan nag-iinarte ka pa kasi! ako. Si Terrence ang nagbukas Nawala na tuloy si Juan Jose sa ng pinto nila, pero nung nakita iyo!!!" niya ako eh nagdire-diretso siya uli sa kusina nila at kinuha Napatingin ako sa Mama ko. yung kinakain niya. NagNanonood ng telenovela. Ayun, breakfast pa lang kasi siya nun. carried away na naman. Hindi nga ako nanonood nun eh. Papasok na siya sa kwarto niya kaya lang hindi ako mapakali. "Ma, kung hindi Tanungin ko na nga.. magpapakamartir yung bida, eh di magiging masaya na sila ni "Terrence!" sumigaw ako kaya Juan Jose, tapos na kaagad huminto siya pero hindi naman yung istorya. Pinapahaba nga tumingin, "Saglit lang. Yung nila eh. Tingnan mo sa susunod tungkol doon sa note---" niyan susundan niya yung babae..." "Tinapon mo na ba??" Teka, akala ko ba hindi ako nanonood??? Tinanong ko rin yung nanay ko kung ano yung MBBQS kung alam niya. Sabi niya noong araw daw may contest daw na Ms. Body Beautiful Queen Search... or something like that. Tapos sabi ko imposible naman yun.. kaya sabi niya bakit daw kasi may nag-iiwan ng note hindi naman daw maintindihan??? Maliban sa pagkeep up ko sa nanay ko, hinintay ko lang si Ran na umuwi dahil gusto ko nga na malaman yung latest na balita sa kanila ni Tjay. Balak ko nga sanang tawagan yung phones nila, kaya lang naisip ko baka naman makaistorbo ako. Syempre sino bang gusto maistorbo sa date 'di ba? Saka para naman akong asungot na tatawag-tawag pa. Kaya siguro "Huh???" "Sabi ko kung tinapon mo na ba? Kasi kung hindi pa, itapon mo na. Hindi para sa iyo yun. Nagkamali lang ako." Ayun, pumasok na sa loob at sinara yung pinto. Ano na namang problema nun?? Hindi nga yata siya morning person eh. Masyadong masungit!!! Sabagay kahit hindi maaga, masungit na talaga si Terrence. Pinasok ko si Tjay sa kwarto niya. Bumangon naman siya kasi inalog-alog ko yung kama niya. "Ano ba natutulog yung tao eh!" sabi niya tapos tinakpan niya ng unan yung mukha niya. "Ano ka ba! Gumising ka! Ikuwento mo sa akin yung

***30*** Kung may date man kami ni Terrence at hindi ako nakapunta, kasalanan ko ba at hindi ko alam? Ni-hindi naman kasi maintindihan yung nasa note niya. What in the world is MBBQS??? I mean sino namang matinong tao ang makakaintindi nun? "Mongolian BBQ Steak. Favorite ni Kuya yun eh!" Napanganga ako sa kanya. Parang nababasa ni Tjay iniisip ko ah! Kanina lang nagtatanong ako kung ano ba yung MBBQS. Tapos ngayon may sagot na siya. Masubukan nga uli. 'Nagtanong ba si Terrence sa akin before???' "Ibig sabihin special ka. Ganun ba yun kung dadalhin ka niya sa place na nagseserve ng isa sa favorite na steaks niya?" Sabi ko nga hindi magwowork. "Malay ko dun! Saka hindi ko naintindihan kaya wala naman akong kasalanan technically." "Pero usually nagyayaya yun beforehand. Saka hindi naman siya magsusulat ng kung ano kung alam niyang hindi mo maiintindihan 'di ba?" "Hay naku! Tatanungin ko na nga lang! Kaysa nama nanghuhula ako 'di ba?" Lumabas ako sa kwarto ni Tjay nun. Siya naman eh bumalik sa pagkakahiga niya. Dahil ako eh nalilito sa bagay-bagay, pumunta ako doon sa kwarto ni Terrence na half open ngayon. Nakita ko na piles ng cd na nasa kama niya, may sketch pad, ung video camera at kung anu-anong kalat na nagpamukha tuloy sa kanya na busy. Kahit na half open yun, kumatok pa rin ako. "Terrence? Pwedeng pumasok?" Huminto siya doon sa pagkalikot doon sa camera niya. Tinaas niya ng konti yung ulo niya dahil narinig niya ako. Hindi siya lumingon. Saglit lang, yumuko na uli siya at kinalikot niya yung camera niya. Nung una nagpapakabait pa ako. Alam ko naman na galit siya eh. Pero kasalanan ko ba na hindi ko maintindihan? Tapos ngayon sisisihin niya

"Not that I know of." Aaaahhhhhhh!!!

ako. Umupo ako doon sa edge ng kama niya. Side view ko lang siya nakikita. Pasimple pa ako na tumitingin-tingin sa kanya. Busy pa rin siya doon. Hello? Earth to Terrence? May tao dito!!! Mas mahalaga pa rin yung camera mo? Mukha talagang wala siyang balak kausapin ako. Kaya ayun, hindi ako nakapagpigil... "Ikaw naman kasi eh! May panote-note ka pang nalalaman hindi ko naman maintindihan! Kung magyayaya ka sana ng date, diretsuhin mo na lang para hindi ako nalilito ok?" This time, huminto na talaga siya sa pagkalikot niya sa camera niya. Tumingin siya sa akin ng super seryoso, kaya ayun hindi ko alam kung galit ba siya o ano. Tumayo siya sa side niya sa kama tapos lumakad papunta doon sa kinauupuan ko. Nakatayo lang siya doon sa harapan ko, kaya napatingala pa ako para makita ko yung mukha niya. "I'm not asking you for a date. I'm telling." Aba, hindi naman yata tama yun. Ano ako, slave na sunudsunuran? "Hoy!" yun na lang ang sinabi ko kaya tumayo na ako. Magkalapit lang ang height namin ni Terrence. Mas matangkad siya ng kaunti, pero hindi ako nahihirapang tignan siya.

that?? Yung day na sinabi mong adopted ka. Now if you can't remember that, may issues ka." "Teka nga.. teka nga.." hindi kaya yun yung.. nasa cafeteria kami at nagpapantasya ako? Tapos bigla na lang akong umoo dahil hindi ko naintindihan yung kwento niya?

"Kailangan naming talunin yung mga yun! Ang yayabang nung mga taga Trinity! Akala nila dahil private school sila eh ganun na sila kagagaling! Pinagmamalaki pa yung jerseys nila!"

Inabot ko yung bola sa kanya. Tinignan naman niya. Kinuha niya yung bola, tapos tumingin siya sa akin. Nginitian ko na lang siya. Kaya lang nagulat na lang ako, nung binato niiya ng malakas yung bola at tumama doon sa ding-ding. Sa sobrang takot ko, napaatras ako. Nagtinginan nga yung mga tao sa amin eh. "Kung gusto mo maglaro, maglaro ka mag-isa mo." sabi niya tapos lumabas na siya ng gym. Si Terrence ba talaga yun??? Grabe naman. Ako na nga itong nakikipag-ayos tapos siya pa itong nagsusungit. Gusto ko na nga mag-sorry doon sa nangyari eh, tapos ganyan pa siya. Siguro nga na-shock ako na ganun na lang yung ginawa niya at nakita ng maraming tao. Hinabol naman siya ni Ran, dahil napansin niya. Usapan kasi namin ni Ran na hindi na siya magiging overprotective sa akin, pero asahan mo sa ganitong bagay nandito siya. "Hoy ano bang problema mo?!?" narinig ko na sinigaw ni Ran nung kalalabas lang ni Terrence ng gym. Hindi ako makakilos. Nakatayo lang ako doon. Hindi ko alam kung ano nang pag-uusap ang ginawa nila. Si Arwyn ang lumapit sa akin. Medyo yumakap pa nga siya eh. "Okay ka lang ba?" narinig ko na medyo concern din siya, "Sabi ko naman sa iyo eh, kung sa akin ka lang din naman nagkagusto, e di hindi kita gaganyanin. Mas gwapo pa naman ako kay Terrence." Kahit kailan talaga ang yabang nito! Pero ewan ko kung natural self lang ni Arwyn yun o pinapatawa niya lang ako. "Sino namang maysabi na may gusto ako kay Terrence??" Si Tjay naman ang sumagot nun. "Obvious kaya." sabi niya tapos ngumiti siya. "Obvious ba?" tanong ko naman at nahiya na ako nun. Nagtawanan sila nun. Si Ran nun lumalabas na naman yung pagkaviolent niyang tao, kaya inawat na nung ibang ka-team nila. Pumasok na siya sa loob at umupo. Si Terrence parang wala lang reaction. "Di bale ako bahala dito.." sabi ni Arwyn ng nakangiti tapos

"Sa katunayan mas maganda naman talaga jerseys nila." sabi ni Arwyn na tumatawa-tawa pa doon sa gilid, "Pero tama ka Magdadahilan pa sana ako. Kasi doon. Kailangan nga nating kung alam ko naman talaga, talunin sila. 3 years nang pupunta naman ako. champion yung school nila 'di ba? Kaya pala ganun na lang "OUT!" tinuro niya yung pinto sila magmalaki eh." niya. Humawak din siya sa braso ko, "I said out." "Kaya nga kailangan nating mag-practice lalo." sabi nung Nung nasa labas na ako eh isa na hindi ko kilala. nakatayo pa rin ako sa labas. Sinara niya yung pintuan niya. "Sino ba Captain sa Tumama pa nga yung ilong ko atin?" sagot naman ni Arwyn. sa pinto eh. Kapag ganyang scene naman Hala, ikick-out daw ba ako? ang maabutan mo kung Hindi naman yata tama yun. kadarating mo lang sa gym, parang ayaw ko nang makita. Kakatok pa sana uli ako para Masyadong hot 'tong mga makipag-ayos, kaya lang players namin eh. Seryoso na mukhang mainit yung ulo eh. sila. Makakalaban na kasi nila Saka na nga lang! Fine.. yung Trinity High. Sila lang lagi kasalanan ko naman pala! ang umaagaw ng Championship sa school namin. Sa totoo lang, Tinapik ko yung ulo ko ng mas mapepera yung tao sa kamay ko. Ikaw naman kasi eh, Trinity. Mas magagaling siguro Oo ng OO hindi naman alam mag-basketball dahil laging kung ano yung inooohan. Sa nananalo. At syempre lalo pang susunod nga makinig ka na nga mas magaganda yung jerseys Shay! nila. Ayun nga. So much for my first solo date tapos 'di ko pa sinipot. Well ano pa nga bang magagawa ko dun sa taong galit sa akin? Mag-sorry 'di ba? Ayun, ayaw naman ako kausapin. Hindi ko tuloy kinausap the rest of the day.Tapos yung pakay ko na magtanong kay Tjay sa date nila ni Ran, hindi ko na nagawa. Tinanong ko siya, pero hindi talaga ako nakinig so wala naman akong naintindihan. Kasi may sarili pa akong problema para makinig sa love story nila. "Balita ko yun pa rin yung Captain nila. Yung nakalaban natin last year." "Yung magaling mag 3-point shot?" "Oo yun."

Nagpapahinga na yung mga players nun dahil ang tagalMagtataray na sana ako kaya tagal na nilang nagpa-practice. lang dinugtong niya... Nung napatingin nga ako sa bleachers, nakita kong may "I'm not asking, because I nakayuko at may nagdaalready did. And I'm telling.. drawing na naman. Gusto kong telling you where to go. Yun lumapit, pero parang yung ibig sabihin ng note." nagdadalawang-isip ako. Nasa gilid na naman siya, palibhasa "So tama si Tjay? Yun yung hindi siya makapaglaro. Baka Mongolian chuva Dumating naman yung Monday. magka-asthma na naman siya. tienes?" napatingin ako na Nakasalubong ko si Terrence parang nalilito nanaman ako na nun pero wala talaga akong Lapitan ko kaya??? Pero ewan. lakas na loob na mag-hi man natatakot ako. Baka kasi.... lang. Hindi niya ako nakita, kasi Tinalikuran niya ako nun. nakayuko siya nun at may Sige na nga... Humawak siya sa ulo niya na hinahanap sa bag niya. parang binibigyan ko siya ng Binilisan ko na lang yung lakad Kinuha ko yung bola na ginamit headache. Aba ko para 'di niya ako mapansin. nung mga players. Pumunta ako doon sa gilid at tumayo ako "Niyaya mo ako?Kailan?" Busy na sa school namin. sa bandang kanan niya. Paano ba naman eh malapit na Humarap siya uli sa akin. ang laban ng school namin at "Wow.. ganda ng sketch natin Seryoso pa rin siya nun. ng Trinity. Syempre si Arwyn ah." for the first time nitong may pagka-OA yun at mga huling araw, isang puno "Yan yung mahirap sa iyo eh. competitive, so masyado na na nasusunog ang dina-drawing Papasok dito.." tinuro niya yung niyang pinapump yung team niya. kaliwang tenga niya,"Lalabas namin. dito." tinuro niya yung kanang Bigla na lang niyang sinara tenga niya. "You heard me, but Pumunta ako ng gym nun yung sketch pad niya. Tinaas you didn't listen. Tinanong kita kasama ko si Tjay. Gusto daw niya yung ulo niya pero hindi ages ago. I told you it's either niya kasi manood mag-practice tumingin sa akin. we'll go out and eat stew meat, si Ran. Feeling ko nga or Mongolian BBQ steak. Sabi magthrow up ako sa dalawang "Terrence, gusto mo maglaro ko I'll let you know. You said yun eh, but oh well... tayo ng basketball. Tayo yes. Remember me asking you lang???"

lumabas siya. May hawak siya na bola nun. Ang nagulat lang ako, binato niya kay Terrence, pero nasalo ni Terrence sa dibdib niya. "Pare kung wala kang gusto kay Shay, hindi mo siya dapat ginaganun. Mahal ko yan eh.."tapos tumingin siya sa akin sa likod at kumindat na halata mong nagbibiro lang siya, "Balak ko sanang ligawan si Shay nun kaya lang nakakahalata ako na may gusto sa kanya kaya naggive way na ako eh. Pero ngayon na wala naman pala, e di ayos na tayong dalawa." Yung hawak ni Terrence na bola nun eh pinatalbog niya mula sa pagkakahawak niya. Sa sobrang lakas, tumama nga sa bubong eh. "Siraulo ka pala eh! Umayos ka Arwyn! Baka hindi ko alam magawa ko sa iyo!" hinawakan niya sa jersey si Arwyn. "Bakit nagagalit ka? Nagseselos ka ba?" Saka lang binitawan ni Terrence si Arwyn nun. Tumalikod na siya para umalis. Ewan ko kung bakit ganun na lang katindi yung galit niya para sa simpleng date. Paalis na siya nun. Nagdirediretso na siya ng lakad. Naisip ko, it's now or never. Kaya ako naman... "Terrence!" sumigaw ako pero hindi pa rin siya huminto nun, "Gusto ko lang sana bumawi. Alam ko naman kasalanan ko eh. Bakit hindi na lang natin gawin uli 'di ba? Bukas kung gusto mo. It's not as good as Mongolian.. whatever something. But I'll try my best. Hihintayin kita sa tapat ng school tomorrow night okay???" Saka lang siya huminto nun. Hindi talaga siya lumingon. "Maghintay ka hanggang kailan mo gusto. Hindi ako pupunta." Ngumiti na lang ako kahit hindi niya ako nakikita. That seems fair. "Alam ko." sabi ko sa kanya kahit na wala siyang pakialam sa sinasabi ko, "Alam ko hindi ka pupunta."

"Pero hihintayin pa rin kita. Kahit anong mangyari hihintayin kita."

***31*** Malungkot ako nung gabi na iyon. Pakiramdam ko may kung anong mabigat sa dibdib ko. Lahat din nagulat sa sinabi ko, pero si Terrence nun eh nagdire-diretso at parang wala siyang pakialam sa sinabi ko. Hinding-hindi ko makalimutan yung expression ng mukha niya. Siguro nga kung magsalita siya eh ang tono ng boses niya eh galit, pero iba yung nakikita ko sa mukha niya. Para bang nalulungkot siya na nag-aalala na hindi ko mawari.

sa school. Pero ganun talaga, sobrang antok na antok ako nun. Si Tjay lumapit lang sa akin ng breaktime, binilihan ako ng pagkain, at ako naman eh umupo ng maayos. "Oi kain ka muna bakla." nginitian niya ako kaya that time, I'm so glad na bestfriend ko si Tjay, "Ikaw naman kasi bakit nagpupuyat ka?" Kinuha ko yung sandwich na dala niya. Nakatingin lang ako doon habang ina-unwrap ko. "Hindi kasi ako makatulog kagabi." Saglit namang nanahimik si Tjay. Alam ko tinitignan niya ako nun. Narinig ko na lang na sinabi niya..

Mama sa game, pero ayaw niya yung mga barkada nila sa naman siya papuntahin ni Papa. likod. Overprotective nga si Papa kasi nga buntis si Mama. "Uhmm.. thank you pero may hinihintay kasi ako eh. Enjoy Hindi na umuwi si Ran. Siguro niyo na lang yung game." nag-practice sila o nagpapahinga kasama ng team "Ganun ba?" nagkamot si Carlo niya sa school.. hindi ko alam. ng ulo niya, "O sige pala. Una Six ng gabi ang game. Hindi na kami sa loob." talaga ako aabot. Sa school gaganapin yung game. Sa may Nakaupo lang ako doon maggym namin. Pero dahil malaki isa. Narinig ko na nagsimula na nga yung school namin kahit yung game dahil hanggang sa public, sa kabilang side pa yun kinauupuan ko sa harap ng ng school. Ako naman nung school eh naririnig ko yung dumating ako eh naupo ako sigawan. Dumilim na nun at doon sa bench sa harap ng ang tanging ilaw lang na nasa school. Doon ako poste sa labas ang natitirang maghihintay, gaya ng sinabi ko. liwanag. Tinignan ko yung clock sa cellphone ko. 6:30 na nun pero wala pa ring Terrence. Mukhang tinotoo niya yung sinabi niyana hindi siya darating. Nung una nakababa sa sahig yung paa ko. Saglit lang tinaas ko. Hindi talaga ako mapakali, sinandal ko na yung ulo ko doon sa gilid. Saglit lang eh may grupo ng mga lalaki na dumating at may hawak sila na maliit na pillow na nakalagay yung pangalan ng school namin. Nabibili lang kasi yun sa labas. Dahil mag-isa lang ako doon, hindi ko sila pinansin at baka alam mo na... masasamang tao pa iyon. Yung isang lalaki ang lumapit sa akin. Lumuhod ng konti dahil nga nakasandal ako doon sa poste. Tinanong niya kung okay lang daw ba ako. Kaya ayun sabi ko okay naman. Binigay niya sa akin yung pillow na binili nila at akin na lang daw. Mas kailangan ko daw sa ngayon kaysa sa kanila. Para daw hindi ako mahirapan sumandal. Ayaw ko pa nga tanggapin dahil nakakahiya, pero ini-insist niya kaya pumayag na rin ako. Nagthank you na lang ako tapos nun pumasok na sila sa loob. Tama nga yung lalaki. Hindi na masyadong masakit yung leeg ko nung may unan na. Tinignan ko yung relo nun, nasa 6:37 na. Gutom na gutom na rin ako nun. Tatayo na sanaako para bumili ng pagkain, kaya lang naisip ko baka yung time na umalis ako eh saka naman dumating si Terrence. Nagbago yung isip ko at naupo na lang ako. Panay kagat na ng lamok yung braso ko. Namumula na nga eh. Nakapantalon ako kaya hindi naman nakagat yung legs ko. Pero sa braso ko talaga, ang dami ko nang kagat. Bandang 6:45 naman nung lumabas si Tjay galing sa loob. May inabot siya sa akin na jacket. Sabi niya hiniram daw niya sa isa sa mga lalaki sa

Dahil sa harapan ako ng school naghihintay, nakita ko naman ang kung sinu-sinong tao. Yung iba kilala ko at tinatanong nila ako kung anong ginagawa ko "Hindi nga ako kinausap ni doon at hindi pa ako pumasok Kuya eh. Nasa kwarto yun sa loob, kaya sinabi ko na lang buong gabi. Ang aga umalis. na may hinihintay nga ako. Hindi ko pa nakikita sa school Yung iba naman pinagtitinginan ngayon. Pero pumasok naman ako na parang naweweirduhan sabi ng mga kaklase niya." then sa akin. Siguro iniisip nila kung cheerful na yung sumunod na anong ginagawa ko doon. Siguro nga bandang 4 na ng tono niya, "Naku 'wag mong umaga ako nakatulog. Tapos 6 Nakaupo rin ako doon nung o' clock kailangan gising na ako pinagpapapansin yung tao na dumating yung team ng Trinity. para mag-ready para sa school. iyon! Siraulo yun eh!" Nasa school service sila nun. Dalawang oras lang talaga yung Ewan ko ba. Worried ako na Ang ingay-ingay kasi nila kaya tulog ko. Kaya nga nung napansin ko kaagad. bumangon ako, antok na antok hindi ko maintindihan. Worried siguro na hindi siya darating. ako at pagod. Pero sinabi naman na niya sa Black yung jerseys nila na may akin na hindi siya darating, neon green na lining. Kumpara Nakaligo na si Ran nun. Ako nga sa team namin, mukhang naman nilalaro-laro ko pa yung pero bakit magtitiyaga pa akong maghintay 'di ba? Siguro mahal yung kanila. Parepagkain ko dahil siguro inaantok ako, at the same time nga doon lang din magiging fair parehas din sila ng sapatos, para sa kanya. Na maghintay pati ng gym bags. Lahat sila eh kabado para mamayang gabi. naman ako, para sa kanya. may face paint sa mukha na parang mask ba. Kaliwa eh "Shay okay ka lang?" tanong ni Wala sina Ran, si Arwyn, at black na paint na iba't ibang Ran sa akin habang yung ibang nasa varsity style na gusto nila siguro, pinupunasan niya ng towel basketball ng school. Nagpasamantalang yung sa kanan yung ulo niya. practice daw sila sa gym eh. naman eh pure green lang na natatakpan yung mukha nila. Siguro nga matamlay yung ngiti Mamayang gabi na pala yung laban nila. Pero dahil kasabay ko, tapos tumango lang ako sa nga nung so-called date namin No wonder may aura sila ng, kanya. ni Terrence, hindi na ako "cool rich kids." makakapunta. Nung una hindi "Alam mo, hindi mo naman naman mahalaga sa akin dahil Panay ang cheer nila nun kaya kailangang pumunta. It's hindi naman ako mahilig sa ako naman eh nakatingin lang Tuesday night and---" basketball. Pero in the end sa kanila. Wow, grabe talaga nanghihinayang din ako dahil ang team spirit nila. Tumingin Alam ko badtrip si Ran kay hindi ko mapapanood sina Ran. yung iba sa akin dahil ako lang Terrence dahil sa inarte niya yung nakaupo sa labas, pero kahapon. Kukumbinsihin niya Nung natapos yung whole day yung iba naman eh hindi ako lang ako na huwag nang maghintay, pero nag-decide na of school, nagsimula na naman pinansin at nagdire-diretso lang akong kabahan. Walang sign ni sa loob. At that moment, ako na itutuloy ko. Terrence ako na nakita. Siguro nagkaroon ako ng urge na dahil iniiwasan niya na dumaan pumasok sa loob at panoorin "Ran, pupunta ako. Mahalaga sa hallway namin. Okay na rin kung gaano sila kagaling sa akin yun eh." siguro yun dahil kung magkita maglaro. Kaya lang naisip ko, kami eh hindi ko rin naman kailangan panindigan ko na "Darn. Ang swerte naman ni alam ang sasabihin ko sa maghintay ako dito kagaya ng Terrence sa iyo!" sabi niya kanya. sinabi ko. tapos umiiling-iling pa siya. "Basta ingat ka lang ah. Nag-goodluck naman si Tjay sa Nakita ko si Carlo at si Rae At kung kailangan mo ng akin. Sabi niya kung magbago kasama ng mga barkada siguro susundo sa iyo, tawagan mo daw yung isip ko, pumunta na nila. Manonood kasi sila ng lang ako." lang ako sa Championship game eh. Hindi katulad ng iba, game. Tumango lang ako, pero huminto silang dalawa sa Pumasok naman ako. Most of alam ko na maghihintay ako harapan ko para kausapin ako. the time sa klase ko nun eh para sa kanya. natulog lang ako. Actually "Shay, anong ginagawa mo sinandal ko yung ulo ko na Umuwi muna ako ng bahay at dito? Hindi ka ba manonood ng hindi masyadong halata na sinabi ko kay Mama na uuwi game? Magsisimula na natutulog ako para hindi ako ako ng gabi na. Sinabi ko na ah."tinanong ako ni Carlo nun. pagalitan ng teachers ko. Nagmay pupuntahan pa ako, at work naman eh. baka sumilip din ako sa game "Kaya nga. Sabay ka na sa amin." sabi ni Rae tapos tinuro Alam ko nakakahiya na matulog nila Ran. Gustong pumunta ni Hanggang ngayon nakikita ko parin yung itsura niya na yun. Iyon din kaya ang dahilan kung bakit hindi ako makatulog ngayon? O dahil nakokonsensya ako sa ginawa ko? Puno't dulo kasi, ako talaga ang may kasalanan kahit saan ko tignan.

loob. Para daw hindi ako lamukin, gamitin ko na. Natuwa naman ako doon. Half time pa lang daw kasi, kaya nakalabas siya. Ngayon pa lang yung half time dahil dumami daw ang seremonyas bago sinimulan yung game. Sabi nga niya pumasok na ako sa loob dahil abnormal naman daw yung Kuya niya para paghintayin ako ng ganito katagal, pero sinabi ko na maghihintay ako doon. Bumalik din siya sa game. Gusto nga niya mag-stay kasama ko pero sabi ko i-enjoy na niya. Sabi niya sa akin, tie daw yung score. Medyo tight pala talaga yung laban. Panay ang tingin ko sa relo. Walang Terrence pa rin. Wala talaga siyang balak dumating. May dalawang babae pa nga na lumabas dahil half time pero late na dahil bumili pa sila ng snacks nila. Binigay nila sa akin yung extra nila. Naaawa siguro mga tao sa akin at panay ang bigay nila sa akin ng kung anuano. Hindi naman ako makatanggi, dahil gutom na gutom na talaga ako nung mga oras na iyon. I waited and waited for a couple more minutes. It's not till 6:57 nung may lalaki na hindi ko naman kilala ang lumapit na naman this time ng malaman ko kung bakit wala si Terrence. "Hey, ikaw yung girl na naghihintay kay Terrence 'di ba?" tinanong niya ako na parang alam ba niya. Tinignan ko siya na parang nagtataka. Siguro napansin niya na parang nagtatanong yung istura ko kaya bigla na lang niyang dinagdag... "Alam ng mga 4th years. Syempre ipagsigawan mo ba naman yun sa gym." sabi niya pero nakangiti siya, "Anyway, pumunta lang ako dito para sabihin sa iyo na huwag ka nang maghintay dahil hindi siya darating." Nakaramdam ako ng inis nun. Sino ba siya para sabihing huwag na akong maghintay 'di ba? "Ano bang pakialam mo, gusto kong maghintay dito!" Pero cool lang siya. As in wala lang na sinungitan ko siya. "Kanina pa siya nasa loob. Assigned siya sa new media para kumuha ng sample videos ng game.""Pero ngayon talagang hindi siya makakarating dito kung sakasakali mang pinlano niya dahil naglalaro siya sa loob." Nagulat ako sa sinabi niya. Bakit naman maglalaro si Terrence para sa team eh hindi naman siya kasali???

"Nagloloko ka ba?" "Bakit naman ako magloloko?" natatawa na siya sa akin nun, "Naglalaro nga siya nitong 4th quarter. Kasisimula pa lang. Pinalitan niya si... si Yu. Mali yung bagsak kanina kaya hindi masyadong makalakad. Eh yung iba injured, kulang naman sa players kaya nagprisinta siya." "ANO???" Yu?? Si Ran yun ah! Kahit wala talaga akong balak na umalis doon, pumasok na ako. Nandun si Terrence sa loob, may pilay siguro si Ran... kailangan nandun ako. Sumabay ako doon sa lalaki. Hindi ko na nga siya pinansin eh. Dinala niya ako sa side ni Tjay. Nandun kami sa bandang likuran at sobrang dami ng tao. Nakita ko na nasa gitna yung mga naka-blue at nakablack. huminto lang siya saglit,

pero hindi ko alam kung bakit. Nasa team na namin yung bola. Nung makita ko kung bakit, hawak ni Terrence pala. Hindi ko pa siya nakita maglaro ng tunay na basketball dahil nga iniiwasan niya siguroat may asthma siya. Pero ngayon nakikita ko, pinagpapawisan siya at seryosong-seryoso siya sa laro. Yung Captain ng Trinity eh sobrang bilis tumakbo. Kanina lang eh nasa kabilang side siya ng court, tapos ngayon nasa tapat na siya ni Terrence na nag-dribble ng bola. Siguro hinaharangan niya para hindi makalapit si Terrence ng ring. Grabe talaga yung game na yun. Last quarter na, pero ang bilis pa ring tumibok ng puso ko. Lahat nun nakatutok na sa game. May 3 minutes pang natitira. Pero lahat seryoso, lalo pa ngayon na lamang ng isa yung Trinity High. Masyado nang pumped ang audience. Dahil nga sa close fight yung nangyayari, nagtatalo yung cheer para sa school namin, at para sa school ng Trinity High. Nakita rin namin si Carlo, pati yung pinsan nila Tjay. Kahit na kalaban namin ang school nila, wala namang personalan sa amin yun. Panay pasahan lang ng bola ang nakikita ko. Nauubos na unti-unti yung oras, pero panay pasahan lang. Lamang pa rin sila. Kung wala pang nag-shoot ngayon, malaki ang possibility na matatalo kami. Nung last 10 seconds na lang, hindi ko na kinaya. Halos lahat na ng tao sa bleachers eh nakatayo. Ako eh naupo at hindi ko kayang panoorin. Matatalo na naman kami. Ganito pala kapag nanonood ka ng laro, nakakakaba ng sobrasobra.

Isa sa naka-blue. May kung sinong nasaktan galing sa team namin. At katulad ni Tjay, namutla nga siguro ako dahil nakita ko kuing sino. Wala na akong pakialam, tinulak ko yung mga nasa harap ko at tumakbo ako nun. "RAN??? ANONG NANGYARI???" Nakita ko na yung mukha niya. Nakapikit na yung mata niya. Hinding-hindi ko talaga makakalimutan yung itsura niya nun. "ANONG NANGYARI ANO BA???" Si Tjay nun nasa gilid lang at hawak niya yung bibig niya. Parang na-shock siya na hindi ko maintindihan. "Bilisan niyo po! Dalhin niyo na siya sa hospital!!!" Hindi ako tumigil nun. Yung referee, yung coach, at yung ibang players eh pumalibot na kay Terrence. Si Ran halata kong nagulat din, pero hindi siya makatayo dahil nga may sprain yung paa niya. "RAN ANONG NANGYARI???""Eewan ko. Pagkatapos nung game humawak na lang siya sa sahig tapos hindi na siya tumayo." Napalingon ako doon sa mga tao na nagkakagulo kay Terrence. Gustung-gusto ko lumapit, pero malabo na iyon. Tiyak hindi rin naman nila ako papalapitin. Ang ingay-ingay sa gym. Yung Captain ng kabilang team ang may hawak kay Terrence. Sa isang tao na galing sa kabilang team, worried siya para kay Terrence. Yung mga tao nun na dumating na galing sa ambulansiya, may kung anuano muna silang ginawa kay Terrence bago nila binuhat ng dahan-dahan at dinala sa ambulansiya. Umiiyak si Tjay nun. Siguro masyado siyang nag-aalala sa Kuya niya. Pinilit niya yung mga tao na pasamahin siya sa ambulance dahil kapatid siya, at sinama naman siya. Hindi ko alam kung anong nangyari at bigla na lang nagcollapse si Terrence. Siguro dahil sa asthma niya... who knows? All I remember nung sinara na yung pintuan ng ambulance, nagsisimula na namang mag-blue yung mukha niya. Kagaya noon sa Day Care nung hindi na naman siya makahinga. Hindi ako makakilos. Parang gusto kong umiyak na hindi ko maintindihan. Alam ko magiging okay lang siya, pero parang ang hirap kalimutan

"Shay!!" sumigaw si Tjay nung nakita niya ako, "Pumasok ka rin!" niyakap naman niya ako. Naka-jacket pa rin ako nun. Pakiramdam ko nag-iinit yung braso ko hindi dahil sa jacket, kung hindi dahil doon sa kagat ng lamok. "Anong nangyari?!? S-sabi nung lalaki.." hinihingal-hingal pa ako nun dahil tumakbo ako,"S-si Ran daw...""OKAY LANG SIYA! NA-SPRAIN LANG SIGURO PERO OKAY LANG SIYA!!! NANDUN SIYA SA GILID!" sabay turo niya doon sa side ng team namin at nakita ko nga si Ran na shirtless, pero black yung shorts na suot niya. Sumisigaw si Tjay dahil hindi kami magkarinigan. "S-si Terrence daw... naglalaro???"

Bigla na lang tumunog yung buzzer. Lahat nagsigawan na. Ang hirap nila makita dahil sa Pati si Tjay eh nagtatatalon sa dami ng tao. Then nung tabi ko. Nung tinignan ko siya, nakasingit ako ng kaunti, nakita nakangiti siya nun kaya naisip ko yung isa sa tumatakbo. Ang ko na baka nanalo kami. Kaya may suotng #21 Yu na jersey, lang, saglit lang din, bigla na eh walang iba kung hindi si lang siyang namutla na hindi ko Terrence. maintindihan. Hindi ko alam anong nangyayari. Basta tinignan ko yung scoreboard at nung una eh lamang ng 1 point yung Trinity. "NAKIKITA MO BA YUNG #8???" tinanong ako ni Tjay at medyo nabibingi na ako sa sigawan, "YUN YUNG CAPTAIN NG TRINITY. SIGURO HALF NG SCORE NILA SIYA ANG MAY GAWA. MASYADONG MAGALING. KATAPAT SIYA NI ARWYN KANINA, PERO SYEMPRE MAS MAGALING... WOOOOOO!" sumigaw si Tjay Nagkagulo na nun sa gym. Ewan ko ba. Dahil nakaupo ako, natabunan na ako ng mga tao. Sinubukan kong tumungtong, pero dahil hindi naman ako katangkaran... wala ring nangyari. Bago pa ko walang makita ng tuluyan, nakita ko si #8 ng Trinity High. Siya pala yung sumisigaw ng 'Padaan! Ano ba magpadaan kayo! Tumawag kayo ng ambulansiya!" Kaya lang nung nakita ko kung sino yung hawak-hawak niya, isa sa mga naka-blue...

nung mukha niya na ganun. Pakiramdam ko tuloy parang ang hina-hina niya. Yung Captain ng Trinity eh lumapit na doon sa mga kateam niya. Malapit lang ako sa kanila, kaya naririnig ko sila. Yung iba sa kanila eh naalis na yung face paint dahil na rin sa pawis nila. But nobody seems to care. Narinig ko lang yung Captain ng Trinity High na tinatanong yung mga ka-team niya kung sino daw ba si Yu ng team namin. And may sinabi siya na si Terrence lang ang nakagawa nun sa kanya, and something about Terrence being one heck of a player. Nag-stay lang sila doon saglit. Syempre inannounce na kami yung bagong champion for the first time in three years. Although masaya kami, medyo malungkot yung team dahil may nasaktan. Kahit na hindi member si Terrence ng team exactly, he's the one who made the game ball. 91-90. We won by one point. Hindi ko na mapigilan yung sarili ko nun. Naluluha talaga ako na hindi ko mapigilan. Lumapit sa akin si Rae. Si Carlo nun sumama na sa barkada nila. Medyo malungkot din si Rae dahil pinsan pa rin naman niya yung dinala sa hospital. "Hey, I see you're worried just like I am. Gusto mo sabay tayo pumunta sa hospital?" Tinignan ko lang siya. Tumango naman ako afterwards. Si Ran nun eh nilingon ko. Binigyan niya ako ng nod na sige lang at magiging okay naman na siya. Kaya ayun, sumama na ako kay Rae. Nung naglalakad kami ni Rae papuntang sakayan, nananahimik ako. Siya lang ang nagsasalita nun. "I don't know what he's thinking!" sabi ni Rae na parang naiinis na ewan, "Alam naman niyang hindi siya built para maglaro, nagprisinta pa. Lalo pa ganun ka-intense na game? Terrence can be pretty stupid." Wala akong sinabi. Basta nakatingin ako sa sahig nun. "Sana hindi na lang siya naglaro.""B-baka naman... gusto niyang ipakita sa lahat na healthy siya.""Eh hindi naman siya as healthy as the others.""---despite his asthma." Tumingin sa akin si Rae nun. "Yeah, he's asthmatic alright." parang irritated siya na hindi mo maintindihan, "So

you're his girl pala." sabi niya sa akin kaya nagulat ako, "I heard you ditched him sa date niyo.""Ako??" tinuro ko yung sarili ko, "I didn't. H-hindi ko alam na may date pala kami.""Takot magkagirlfriend yung mokong na yun eh. Kaya walang nililigawan. Akala nga namin nung una bading siya eh.. hindi naman.." ngumiti siya sa akin, "So nung nalaman ko na nanliligaw siya sa iyo, wow some change.""Hindi siya nanliligaw." umiling lang ako kay Rae. "Well at least pinopormahan ka niya, and may effort kahit papaano. Hindi naman niya ginagawa yun. Katulad nga ng sabi ko, takot nga siya magkagirlfriend.""Bakit ba siya takot?""Eh syempre sino bang hindi matatakot kung scarred ka na right here..." tinuro niya yung puso niya. Nasaktan na pala si Terrence before nung nagmahal siya? "He's maybe stupid at times, pero isa si Terrence sa mga guys who acts for a reason."tinapik niya ako sa balikat ko, "Don't think too much of it. Tumingin ka kung ano yung nasa harapan mo na. So kung nasa harapan mo na si Terrence sa ngayon, then you're lucky. Para sa akin, the best way you can do is...""Tell him you like him."

said... 'Kung tayo'y magkapatid, paano na tayo? I thought it was a nightmare. Then maybe it was. Kasi Sumabay nga ako kay Rae nun. nagising ako nun at pinagpapawisan ako. Kagaya Hindi kami close or anything, pero okay naman ako sa kanya. nga ng sinabi ko, that was way Si Rae kasi yung tipo ng tao na way back. So I realized na maybe noon pa lang may kahit hindi kayo personal na feelings na ako sa kanya. Hindi magkakilala, kaya niyang iparamdam sa iyo na para bang lang ako sure, or maybe I thought hindi tama dahil Kuya ang tagal na ninyong siya ng bestfriend ko. Wouldn't magkakilala. Tignan mo that be the weirdest thing? ngayon, nabibilang ko pa lang sa daliri ko kung ilang beses pa Anyway, enough with all the lang kaming nagkausap, pero memories. Kung gusto ko lang binibigyan na niya ako ng naman sabihin kay Terrence, advice about Terrence. bakit hindi ko na lang sabihin 'di ba? Kaya lang parang... Siguro nga hindi naman parang ang hirap naman kung masamang subukan ko 'di ba? Hindi naman siguro sa lahat ng galit siya sa akin, nasa hospital sya, at malamang bawal pa bagay lalaki ang nauuna sa akong lumapit sa kanya at the mga ganyang bagay. Isa pa, moment. Lahat nag-aalala then Terrence is a nice guy. Deep all of a sudden I'll be like... down him, there's really something. At matagal ko nang 'Terrence, crush kita.' nakita yun. Kaya nga lang, wala akong lakas na loob na Nah. Alam ko naman it's more sabihin sa kanya. Para bang naghahanap ako ng magtutulak than just a crush. sa akin na sabihin ko yun. Yung taong sasabihin sa akin na hindi 'Terrence, gusto kita.' naman masamang sabihin ko Ang crush ba at gusto eh iisa? sa kanya. Kasi kung iisa, there's what's I guess dumating na yung time the point saying 'Gusto kita' kung pwede ko namang sabihin na iyon. na 'Crush kita?' "You think so???" tinanong ko Totally pointless. naman siya kasi nag-aalangan pa ako nun. Ayaw ko naman sabihin, infatuated ako sa kanya. I hate Ngumiti lang si Rae sa akin. that word. Sa opinion ko lang naman, infatuation ang word sa "Hey ako si Rae!" tinuro niya mga taong hindi sigurado. yung sarili niya, "I don't think so..." nag-trail yung boses niya Akala mo nagmamahal, then hindi naman pala. Sabagay sa tenga ko at parang mahirap naman talagang pinanghinanaan ako ng loob. ipagkaiba. Then after that sabi niya, "I don't think so.. because I Ano bang gusto ko sabihin? KNOW so!" ***32*** I have to admit, I'm a very shy person. Alam ko naman na marami nang may alam nun. Although I have a bestfriend, hindi naman lahat naaamin ko sa kanya ng ganun-ganon na lang. Usually dahil kilala na nga niya ako ng sobrang tagal, na figure out na lang niya dahil sa kinikilos ko. 'Terrence, Mahal kita.' Hindi kaya corny naman yun masyado? Hindi kaya weird sa pandinig? Nakarating kami ni Rae sa hospital. Hindi naman busy masyado. Una nga naming pinuntahan eh yung emergency section. Naabutan namin si Tjay doon at si Tita Jayne. Si Tito Kevin daw eh on the way na from work.

ko talaga alam. And I've heard of it na. Everyone says kahit may asthma ka, you can live as normal as everyone else. Just like Terrence. He's normal. Pero yun nga lang, there's still the fact na may asthma siya. We've been there for 15 minutes na yata, maybe more, nung lumabas yung doctor na nag-asikaso yata kay Terrence. "Are all of you... family?" tinuro niya kaming apat na babae. Tumayo naman ako. Although they treat me as family, ayaw ko namang makinig kung ayaw naman nila ako doon. Aalis na sana ako para maggive way sa kanila, pero humawak sa kamay ko si Tjay. "He's okay. He's not in danger or anything. May oxygen supply na siya. His breathing's still ragged, but he'll be fine. Kapag stable na yung blood pressure niya and breathing, ililipat na namin siya sa isa sa mga private rooms. No worries." nag-assure naman yung doctor sa kanya, "In fact he's conscious naman all the while. And that's good." tumingin siya nun kay Tita Jayne, "Ma'am, are you the mother?" Tumango lang si Tita Jayne nun. May sinabi yung doctor na since siya yung mother, gusto niyang kausapin about medications or something. Kami namang tatlong babae eh naupo doon sa gilid at naghintay na lang. Hindi na umiiyak si Tjay although medyo namumula pa rin yung mukha niya. Alam ko relieved na siya dahil okay na daw si Terrence. Nagusap-usap lang kaming tatlo doon. Mainly about Terrence. Then tumagal, naisip namin na mag-usap tungkol doon sa game para hindi naman kami namromroblema masyado. Nakakatanda kasi eh.

Rae, "Pero kahit kailan di naman ako nagkagusto kay Jian." then tumingin siya sa amin, tumigil siya saglit tapos tumuloy din,"Ayun, so-so. Hindi ako nagkagusto dun. Eh paano Ladies Man ba. Man of the World. Hindi naman babaero or anything, pero kung may lumalapit na babae alam mo yun pakiramdam ko gustonggusto niya? Nakakainis eh." tapos ngumiti siya sa amin, "Si Carlo talaga naging crush ko dati. Kaya lang hindi na ngayon. Close buds na lang kami." then napaisip siya,"Ay hindi pala. Nagkacrush ako kay Jian ng one day pero that was like way back in elementary. Ngayon nagtataka ako kung bakit nagkacrush ako sa kanya. Napaka-eee.. blah!" Habang nagsasalita si Rae nun, narinig na lang namin na may mga maiingay na dumating. Ayun yung isang buong team yata eh dinala na nila sa hospital. Nandun si Arwyn, si Ran na inaalalalyan nung isa pa, at lahat talaga sila na mga nakajerseys pa. Kakagulat nga eh. Well I was stunned nung tumayo si Tjay at lumapit kay Ran. Panay ang tanong niya kung okay lang ba yung ankle ni Ran, kung masakit ba yung legs niya.. mga ganung bagay. "Paano naman tayo lalabas bukas kung may sprain ka?" hinampas niya si Ran pero hindi malakas. Nagulat ako doon. Hindi ko alam na lalabas sila. "Oi oi.. may hindi ba ako nalalaman?" "Ano ka ba.. yun yung sinasabi ko sa iyo nung nasa bahay ka pagkatapos nung date. Sabi niya, officially na siyang manliligaw.'Di ba???" siniko niya naman si Ran. Halata kong namula yung mukha ni Ran. Inasar naman siya nung mga ka-team niya. "Si Terrence nga pala?" tinanong naman ni Arwyn. "Tina-transfer na yata sa room niya. Hintayin niyo na lang." sagot naman ni Rae sa kanya. "And you are???" nagtanong na naman si Arwyn palibhasa maganda si Rae eh, "Arwyn nga pala. Captain ako ng team namin." "Ahh ikaw pala yun." Tumango-tango naman si Arwyn. "Oo yung taga-Trinity na yun na akala mo kung sinong magaling!" sabi naman ni Arwyn kaya natatawa na kami

Well for one, I didn't know Terrence is that good. Sabi ni Tjay dahil nga daw ayaw maglaro ng Kuya niya, walang I love Tjay. I love everything sa masyadong nakakaalam nun. family niya. Everytime kasi na Pangalawa, obvious naman na nasa kanila ako, they treat me mas better ang team ng Trinity. as a family. Well way way back Lahat sila worried. Nung Isang malaking swerte lang I had this dream na tinignan ko si Tjay at si Tita talaga ang dumapo sa amin magkapatid daw kami ni Tjay. Sa dream ko sobrang happy ko Jayne, I've never seen that face kaya nanalo. And isa pa sa before. Alam ko naging gloomy nalaman ko, isa pala sa kasi nga lumaki naman ako ng na sila, but never like that. barkada ni Rae yung Captain ng walang kapatid. Finally, Siguro kasi dati naman, kahit Trinity. nagkaroon daw ng white atakihin pa si Terrence, he's smoke, may nakaupo sa "He's quite alright. Typical guy gilid...then I heard somebody's always fine. Yun bang, hindi umaabot sa emergency. Saglit ba. Nakakainis paminsancoughing. I saw Terrence. He minsan." was looking at me na para bang lang sasabihin sa kanila, nasa room na siya.. nagpapahinga. sinasabi na 'sino ka ba para Parang ganun ba. "Eh nakita mo naman kung tignan ako' kind of look. Hindi gaano kagaling! Dami siguro na bago sa akin yun, 'coz that may crush dun no?" tinanong time, hindi kami magkakilala ni Pero this time, parang nalungkot din ako para sa sarili naman siya ni Tjay. Terrence. That time I don't ko. Gaano ba kagrabe ang think he does care na his "Uhmmm yeah. Sabi nila cute sister's bestfriend ever existed. asthma niya? Walang may asthma sa family ko, so hindi daw." tapos dumila si Nagulat na lang ako when he

ni Tjay nun. "Actually Arwyn---" "Feeling naman niya mananalo siya sa akin. Akala mo kung sino!" naki-ayon naman yung ibang mga taga-team. "Sa totoo lang ano eh..." nagalangan pa si Rae pero ngumiti siya, "I'm from Trinity High, and yung Captain sa team namin eh kabarkada ko." Nagulat si Arwyn eh. Nanlaki ba naman yung mga mata. Para hindi siya mapahiya, tinignan na lang niya si Tjay at si Ran na nakaupo na sa gilid at magkatabi. "Hoy lovers... papasok lang kami sa loob!" tinignan niya si Rae na parang naiilang siya na ewan, "Sige!" Sumunod na yung buong team nun na pumasok sa loob. Lahat sila, pati si Tjay. Ang naiwan lang sa labas eh si Tita Jayne na sumalubong kay Tito Kevin at nag-usap silang dalawa, at syempre kami ni Rae. Naghintay lang kami doon. May ingay na nanggagaling sa loob kaya alam ko na may kalokohan siguro sila na sinasabi para pasayahin lang si Terrence. Hindi na muna ako pumasok. Syempre parang gusto ko na mamaya-maya na lang. Lumabas naman sila. Isa-isa nga lang. Dahil gabing-gabi na rin naman na, nagpaalam na sila sa amin. Si Ran at si Tjay eh naupo uli doon sa hintayan, at si Arwyn eh nagpaalam sa amin at medyo nahihiya yata kay Rae sa sinabi niya kaya nag-nod na lang. Turn naman na namin ni Rae na pumasok sa loob. Nakita ko na may hawak si Terrence na kung ano mang tawag doon na pang-oxygen ba para makahinga siya at nakatingin siya sa side niya kaya hindi niya kami nakita. "Pinsan! Siraulo ka talaga!" yun ang pambungad ni Rae sa kanya. Saka lang siya lumingon. Nagulat siya siguro kasi meron pa palang dadalaw sa kanya. Nung unang beses ko siyang nakita, unlike kanina nung dinadala siya sa ambulansiya na blue na yung mukha niya, medyo namumutla naman siya ngayon. "Oh. Nandito ka pala." ang tamlay niya nun. Sumabay naman akong pumasok Rae. Syempre nagkakailangan pa, tinignan ako ni Rae, then si Terrence, tapos sa akin uli. "Ano ba kayong dalawa para

kayong mga ewan eh. Hindi man lang ba kayo magbabatian???" Walang umimik sa aming dalawa. "O siya. Ako nama'y pumasok lang para sabihing magpagaling ka at huwag kang maglalaro at alam mo namang hindi mo kaya! Siraulo ka talaga!" saka lang siya bumaling sa akin, "O sige iwan ko na kayo ah.Bye!" Tumatakbo na si Rae palabas nun. "Rae saglit lang!!!" Sabay pa kami. Pero sinara na ni Rae yung pintuan. Ayun, kami na lang ang nandun sa loob. Hindi ko talaga alam ang sasabihin ko. Nakakailang talaga. Syempre alangan namang mag-feeling close ako eh galit nga yung tao sa akin. Iniwas naman niya yung tingin niya. Pero iniwas niya hindi dahil galit siya, pero dahil tinitignan niya yung nasa lamesa niya. Nakita ko na may malaking garapon doon sa gilid. Akala ko naman kung ano, yun pala eh mga arm bands ng mga players ng school. Tapos may punit pang papel na halata mong minadali isulat at tinape at nakalagay eh, 'Kahit hikain ka, ikaw pa rin nagpanalo!' "Ang kukulit nila no?" Nagulat ako kasi bigla na lang niya akong kinausap.Ng maayos ba. Na-miss ko kasi yun nitong mga huling araw. "Hindi ka na galit sa akin?" Nakahiga kasi siya nun. Ngayon naman eh pinilit niyang umupo doon sa kama niya. Saka lang siya tumingin sa akin eh. "Hindi naman ako nagalit sa iyo eh. It may seem like it, but I wasn't mad. It's more like showing my.... disappointment." "Sorry talaga ah! Hindi ko kasi sinasadya! Alam mo naman na kung alam ko talaga at kung ano.. ayun.. alam mo na.. na ano... na.. yung.. kung nakinig ako saka---" nabubulol na ako nun at nawawala na ako sa sarili ko. "Hey hey hey.. sabi ko hindi ako galit or anything. I was disappointed, but a sorry's ok." sabi niya tapos ngumiti siya sa akin, "No need to wait for me." "Akala ko nga galit ka pa rin. Kasi hindi ka pumunta. Pero okay lang, inexpect ko naman yun dahil sinabi mo nga."

"Are you kidding me? I'm not stupid enough para hayaan ka mag-isa doon. You didn't see me, pero pumunta ako. Not totally kasi busy pa rin ako sa loob." Nagulat ako doon. Kasi hindi ko talaga siya nakita. "Pumunta ka?" "Palabas-labas lang. Hindi naman ako pwede mag-stay eh. Kailangan ko ng sample videos ng game para sa new media class ko. Kaya kapag nakahanap lang ng chance, lumalabas ako. Technically I wasn't there physically, but I was there by spirit." "Anong ibig mong sabihin?" Ngumiti siya nun. "Let's put it this way..." nagisip naman siya, "Sumasakit yung leeg mo kakahintay, pagod ka na at inaantok.. a group of guys were passing tapos may isang lumapit sa iyo.. at binigyan ka ng pillow." "Yeah meron nga. Nakita mo yun???" Hindi naman niya sinagot. Basta nagtuloy-tuloy lang siya. "Nung half time, lumabas si Tjay and told you she borrowed a jacket sa isang guy na pwede mong gamitin para hindi ka kagatin ng lamok. Pinahiram ng guy kay Tjay... then pinasa sa iyo. Tignan mo yung sleeves nung jacket na suot mo.." Tinignan ko naman yung jacket nun. May maliit na initials sa gilid. It says, 'T.K.' "It's yours." "And lastly bago ako nag-end up dito sa bed na ito, a girl offered food and drinks sa iyo dahil may extra sila. I bought it. Para hindi ka magutom." That was really nice. At least may pakialam pala siya sa akin 'di ba? I didn't see him there, pero ginawa pa rin niya yun para sa akin. "Thanks ah." gusto ko sana siyang yakapin kaya lang 'di ko magawa kasi nahihiya ako,"Pero teka lang pala..." tiniginan ko na naman siya at yung puting-puti na kama niya at suot niya, "Sino ba naman kasing maysabi na maglaro ka? Huh? Alam mo naman na may asthma ka naglalaro ka pa!" Yung maputla niyang mukha eh nagpalit from gloomy to playful. Nakakatuwa nga eh. "Well wala na tayong players eh. If I didn't do that, kailangan natin mag-forfeit dahil walang papalit. Sinong namang matino na papayag magpatalo sa

championship game?" Sabagay may point siya. Pero... "Who cares about a game kung ikaw naman ang at stake?!? Huh?" sinuntok-suntok ko yungkama niya pero parang wala lang, "Nakakainis ka naman eh! You don't think! You care about a stupid championship game kahit masaktan ka but you don't even care na may masasaktan kung nasasaktan ka!" "Yeah right.. like who would? My family? Sanay na sila sa attacks ko. Nothing new, so nobody would care as much..." Ewan ko na lang kung saan nanggaling, pero talagang sinabi ko na lang... "I DO!!! I CARE FOR YOU OKAY?!?" yun na lang ang nasabi ko kaya nag-trail yung bose ko, "Kaya sana lang... please, don't hurt yourself kasi ako rin--- basta huwag mo na uling gagawin yun!" Nag-lean siya nun sa bed niya. Nilapit niya yung mukha niya sa akin. Ako naman, nakaupo pa rin doon at hindi ko alam kung anong ginagawa niya. Nginitian niya ako. Siguro mga one inch na lang ang pagitan ng mukha namin tapos nakangiti pa siya. Ngayon ko lang siya nakita na nakangiti ng ganun kalapit. "You care for me?" natatawa siya nun pero parang tawa na hindi nakakaloko, "Hope you won't stop caring for me. Because that makes me happy." tapos kiniss niya ako sa forehead ko... "Actually kasalanan mo naman talaga most of the time kung bakit nagkakaasthma attacks ako..." "Kasalanan ko??? Bakit naman???" "Eh kasi naman...whenever you're around..." nag-aalangan pa siya nun na hindi ko maintindihan. Huminga siya ng malalim, "You take my breathe away." Hinawakan niya ako sa magkabilang pisngi ko. Nakatingin lang ako sa kanya. Ang bilis ng tibok ng puso ko nun. He leaned.. and next thing I know...

Parang naghinala si Rae. Pero dahil nga ang position naming eh kaparehas nung iniwan niya kami, she dropped the idea. Okay! Magpapaalam lang naman ako. Gabi na kasi saka may pasok pa bukas. Tinignan niya si Terrence, Oi, insan, ala nang stupid ideas ah! tapos nun sa akin naman siya tumingin, "May improvement na ba sa inyong dalawa? tinaas-taas niya yung kilay niya. Anong improve---" hindi ko natapos yung isasagot ko dahil bigla na lang tinakpan ni Terrence yung bibig ko. Yeah. I kissed her. Nagulat naman si Rae. Papauwi na sana siya kaya lang pumasok siyauli para lumapit sa amin. Are you kidding me? You did? Magrereact n asana ako kaya lang nakatakip yung bibig ko. Dahil nasabi naman na ni Terrence, saka lang niya inalis yung kamay niya sa bibig ko. Iuh I knew it! sabi ni Rae sabay snap naman niya sa daliri niya, Konting push lang pala sa inyong dalawa. Inaasar-asar niya lang kaming dalawa tapos lumabas na rin siya. Kami na lang ang naiwan ni Terrence sa loob. Bakit mo sinabi? Totoo naman di ba? sumandal siya doon sa pinakaheadboard nung cot. Besides, whats wrong with kissing? After a few minutes or so, tumawag na si Papa sa cellphone ko. Tinatanong kung saan na daw ba ako napadpad at hindi pa ako umuuwi dahil that time eh mag-11 na ng gabi. Inexplain ko naman sa kanya yung nangyari, at sinabihan niya lang ako na mag-ingat daw kami ni Ran na umuwi. I left the hospital. Naiwan sina Tjay doon at yung buong family nila. Si Ran naman eh inalalayan ko naman maglakad. Medyo mabigat lang ng kaunti dahil sa laki ba naman niyang tao, but it was alright.

Terrence kissed me.

Were okay with each other. Mas madalas na nga kaming nag-aasaran ngayon kaysa dati. May time pa nga na pinagtritripan niya akong kunan ng video sa camera niya. Nakakainis nga eh. Pero overall, masaya rin naman. Minsan nakikipag-agawan ako sa kanya pero hindi naman ako nananalo dahil tinatakbo niya yung camera. I wonder kung pinapanood niya ba tapos tinatawanan niya yung itsura ko doon na mukhang ewan. December came and Christmas is approaching. Malapit na rin mag 7 months pregnant ang nanay ko. Ang laki-laki na ng tiyan niya, nag-gain na siya ng weight, and obviously may pagka-pasaway pa rin paminsan-minsan. Akalain mo ba namang nagyayaya sa EnchantedKingdom at sasakay daw siya sa roller coaster doon? Naku yung buntis nga naman na yun!!! Bumalik na kami sa duty namin ni Terrence sa Day Care. Dahil malapit na nga ang pasko, tumulong kami sa decorations doon pati na rin sa simbahan. Natuwa naman si Father sa ginawa namin. At syempre natuwa rin siya at nakita na niya uli si Terrence. Nung sabay nga kaming pumasok sa Day Care tuwangtuwa yung mga bata. Talagang tumakbo pa sila sa amin. Si Oli favorite kami nun, kaya ayun nangunguna. Yumakap siya sa akin, tapos niyakap din yung paa ni Terrence. Pagkatapos nun eh tumayo lang siya sa harapan ni Terrence ng nakangiti. Nagsalubong yung kilay ni Terrence hindi dahil galit siya kay Oli kung hindi dahil nagtataka siya kung bakit nakatayo si Oli sa harapan niya. Tumingin siya sa akin tapos tinuro si Oli. Ano na namang problema nito? Kahit ako rin kinilabutan ako sa ngiti ni Oli. Alam niyo ba yung napakaliit na bata tapos yung ngiti eh parang may meaning? Parang may ginawa ba na kalokohan. Lumuhod si Terrence para kalevel ng mukha niya si Oli. O sige umamin ka na.. anong ginawa mo ha??? tanong ni Terrence pero pabiro lang. Hindi naalis yung ngiti ni Oli. Natatakot na ako ah.

SYOTA MO NA NO?? Tinakpan bigla ni Terrence yung bibig niya. Tumingin sa akin ng sobrang seryoso tapos bumalik kay Oli. Hindi ko alam yung sasabihin ko kaya nanahimik ako. Nakakahiya yun ah! Oli, hindi sinasabi yun ah! Hindi tama yun.. inalis na niya yung kamay niya sa bibig ni Oli,Kapag may mahal ka, pinapahalagahan mo. Hindi mo dapat tinatawag ng kung anuano. Hindi tamang tawagin na syota, dapat girlfriend. Tandaan mo yun ah??? tumango-tango naman si Oli. Tumingin si Terrence saglit sa akin, pero binalik na naman niya kay Oli yung tingin niya, At hindi po, hindi ko po girlfriend si Ate Shay, okay? Hindi PO o hindi PA??? Ang kulit nitong batang to no? Parang matanda eh. Mas malakas pa yata mang-asar to kay Arwyn at kay Ran. Natawa si Terrence nun. Binuhat niya si Oli sabay sabi niya ng mahina Hindi pa! Hinampas ko nga siya sa braso niya. Narinig ko yun ah! Sumunod na yung iba sa amin. Ni-lock ko yung pinto uli kasi baka lumabas doon yung mga bata mahirap na maghabol. At least kapag nakalock, alam naming dito-dito lang sila sa frield ng Day Care magtatakbo man sila. Nag-suggest naman na maglaro yung mga bata. Yun naman favorite nila kapag nandito ako o kaya si Terrence. Yun bang kalaro kami. Kapag si Sister kasi hindi nakikilaro. Hinahayaan na sila-sila lang. Yung assigned kasi na madre sa Day Care eh may edad na. So yun, hindi na malaro. Nung tinanong namin sila ni Terrence kung ano yung laro na gusto nila nagbuo sila ng isang circle at pag-uusapan daw nila kung anong lalaruin. Hindi kami kasali ni Terrence sa usapan dahil nga kami yung kalaban nila. "Pulit-pulitan na lang." sabi ni Betty kaya napanganga ako. "Ano raw?" sabi ni Terrence sa akin kasi medyo bulol si Betty sa ibang words pero hindi naman masyado. "Ewan ko."

***33*** Thats something I did not expect from Terrence. Hindi ko nga alam na hahalikan niya ako. I was surprised, pero hindi ako nagalit. Ewan ko ba, hindi ko nakuhang magalit sa kanya. Sa totoo lang, the kiss wash short, but sweet. Parehas nga siguro kaming napatayo sa pagkakalean namin nung may nagta-try magbukas ng pinto. Kinabahan siguro si Terrence dahil biglabigla na lang siyang lumayo sa akin at kinuha niya ng mabilis yung pang oxygen ba. Sabay kaming tumingin sa pintuan. Si Rae pala yung nagbubukas ng pinto.

Nag-stay si Terrence sa hospital Okay lang kayo diyan? tanong for a few more days then bumalik na siya sa school. Mas niya na napakainosente pa ng lalo na siyang kilala ngayon sa itsura at walang alam sa school considering siya ba nangyari sa loob. naman ang game ball ng Ngumiti si Terrence. Yung ngiti championship at sa scene na ginawa niya after nung game. na nakakaloko. Nairita naman siya, pero alam ko na masasanay din siya sa Oh, were fine. Sagot naman attention kapag tumagal. niya.

Saglit lang din naman, nalaman "Pulis-pulisan." sabi naman ni ko na kung bakit siya nakangiti. Gaille. "Yun nilalaro namin eh." Pakiramdam ko ng aatakihin ako sa puso nung sinabi niya "Anong laro yun???" ng malakas

May hawak na stick nun si Oli. Para bang umaarte na siya na pulis na may batuta. "Hati tayo. Kami isang team. Tapos kayo naman ni Kuya Terrace." umakbay siya doon sa mga bata na kasama niya, "Sige kayo mauna. Pulis kayong dalawa. Tapos huhulihin niyo kami kukulong niyo kami doon kunwari.." then tinuro niya yung room sa likuran namin. "O sige game na. Pulis pala kami tapos huhulihin namin kayo???" Tinignan ko si Terrence. Takbuhan na naman ito tiyak. Paano kung atakihin na naman siya ng asthma niya? "Hey Terrence, baka mapagod ka uli." "Ano ka ba, lalakad na lang ako. Ang liliit niyan oh!" sabay nguso niya doon sa mga bata. Nagsitakbuhan nga yung mga bata. Tapos ang ginawa nga namin eh kapag nahuli eh nilalagay namin doon sa room, yung pinakaclass room ng Day Care, tapos isasara na namin yung pinto dahil kunwari sila na yung prisoners.

May hawak pa rin si Oli na stick nun na parang batuta ng pulis. "Sige dalhin na sa kulungan."

Tumingin ako kay Terrence. "Wala naman daw eh. Na-stuck lang talaga. Itulak mo na lang ng malakas."

pinagpapawisan na rin siya sa init nun, "Maghintay na lang siguro tayo. Naka-lock naman sila hindi sila makakalabas. Anong oras na ba?" Tinignan ko yung relo ko. "12:15." sabi ko naman. "Anong oras darating parents nila???" Nagtinginan kaming dalawa na para kaming nagpapanic. 5:30 pa ang oras ng pick up ng parents doon sa mga bata. "OLI!!!" sumigaw ako uli doon dahil naglalaro naman na sila. "Buksan mo na yung pinto. Galit na si Kuya!" sinubukan ishake ni Terrence yung bintana nun. "Eeeh ayaw ko na! Galit si Kuya Terrace eh." Hinampas ko nga si Terrence. Lalo pang tinakot e di lalong hindi binuksan. "Oli, ako lang pala palabasin mo. Hayaan natin nakakulong si Kuya Terrace sa loob 'di ba???" Humarap si Terrence sa akin nun. "Oh bakit ikaw lang??" sabay humarap na siya sa bintana. "Makisakay ka na lang..." "OOOOLLLLLIIIII!" Haay wa-epek talaga. Ang sakit na ng lalamunan ko eh. Naupo naman na si Terrence. Napagod na yata. Ako naman nakatayo pa rin nun. "Oli! Buksan mo na!" "Lovey Dovey na lang kayo diyan!" sabi niya ng tumatawa. Nag-init yung mukha ko nun lalo,"Sabi naman ni Kuya Terrace nag-iisang Ate Shay ka daw ng puso niya eh!" Tinignan ko si Terrence nun. Narinig niya rin kaya tumayo siya. Nahiya yata kaya hindi tumingin sa akin. "At kailan ko naman sinabi yun???" pineke niya yung tawa niya, "Bata eh no. Kung anuano sinasabi..." "Sa ospital nung maysakit ka nung nanood tayo nung nakakatakot!" "Whoa.. " bumulong si Terrence sa gilid pero narinig ko, "Natandaan pa niya yun???" hindi na niya makuhang tumingin sa akin nun, "Oli! Palabasin mo na kami! Ngayon na! Kung hindi... kung hindi... ibibitin kita sa puno!"

Siguro mga lima silang Tinutulak naman ni Terrence. humawak sa akin. Para namang Ayaw talaga. Bakal kasi yung tatakbo pa ako. Ang kulit eh. pintuan na yun eh. Sumabay naman ako at pumasok na ako doon sa kulungan. Sinara naman nila kaya kami ni Terrence eh umarte na nagmamakaawa na palayain na kami. Sa totoo lang, larong pambata nga siguro yun pero nakakaenjoy pa rin kahit na papaano. Pakiramdam ko tuloy naging bata ako uli. "Gaano po ba katagal ang sentensya namin dito?" nagbibiro naman na tanong ni Terrence. "Et-yers." sabi nung bata na walang front teeth. "Ano raw???" tinanong na naman ako ni Terrence as if naintindihan ko naman yung Japanese na salita. "Eight years daw yata..." yun kasi ang intindi ko. "Dahil kayo ang mga magnanakaw, dapat kayong makulong." sabi ni Oli na parang siya ang Chief of Police. Nag-lollipop na nun si Betty at nakaupo na nanonood sa amin sa bintana. "Pero nakasara po yung lock." sabi niya sabay sipsip doon sa lollipop niya. "Ni-lock niyo???" Ngumiti si Betty nun. Ang lagkit-lagkit na ng mukha niya pati ng damit niya. "Opo. Magnanakaw po kayo 'di ba?" Oh my God. This is so not good. "Ahh.. Betty.. uhmm.. pwede pakialis na lang yung lock? Tapos na kasi yung laro eh." "Ayaw 'to!" nalito pa ako run pero naisip ko rin ibig sabihin niya. "Bibigyan kita ng maramig lollipop.." Nagdalawang-isip si Betty nun. Kaya lang mabilis niya na sabi.. "Dami naman lollipop dun eh!" Nakita namin na papalapit na si Oli. Niyayaya niya si Betty na maglaro doon sa field. May kinalat sila doon na kung ano. "OLI!!!" sumigaw naman si Terrence pero hindi ko alam kung galit ba siya o ano, "Alisin mo na yung lock at lalabas na si Kuya!" Tumingin na si Oli kay Terrence nun. Sabay umiling na siya. "Diyan na muna kayo." Ako naman yung pumunta sa bintana nun. Grabe ang init doon sa loob. "Oli, palabasin mo na si Ate huh?" "Ayaw." Mukhang useless talaga na pakiusapan. Bata kasi eh, kaya hindi nakikinig. "Tawagan na lang natin sina Sister. Cellphone mo???" hinahanap niya cellphone ko sa akin. "Naglaro tayo, malamang nilapag ko yung bag ko sa labas." tinignan ko siya, "Cellphone mo?" "Wala akong dala." kinapa niya yung bulsa niya nun. Huminga siya ng malalim at

Tinotoo naman ni Terrence yung sinabi niya. Naglakad lang siya dahil siyempre ayaw niya na rin siguro ng isa pang asthma attack. Nahuhuli naman "Opo sir." sabi ko naman at niya dahil ang babagal naman natatawa na ako. nung iba eh. Nagpakulong kami ni Terrence Si Oli ang pinakamahirap doon sa loob ng mga 5 hulihin dahil umakyat pa sa minutes. Syempre di naman puno, pati yung ibang mga kami pwedeng magtagal doon batang lalaki. at yung mga bata eh nasa labas. Kahit na naka-lock yung Nung kinulong na namin sila, pintuan para 'di sila makalabas, kunwari sinara lang namin dapat nandun pa rin kami na tapos sila eh nasa loob. Yung nagbabantay sa kanila. iba tumatawa-tawa lang. Yung iba namang babae umaarte na Lumapit naman ako doon sa akala mo eh nakakulong talaga. pintuan ng kulungan 'daw' Bago pa may umiyak, pinalabas namin para lumabas, kaya lang na namin sila. nung bubuksan ko, hindi ko maitulak palabas. "Kami naman pulis ah!" sabi nung isang bata na bago lang "Terrence tulong nga, na-stuck yata kaya hindi ko alam ang yata yung pinto eh." pangalan. Tumayo naman si Terrence "Oo nga po hulihin naman para tulungan ako. Sinubukan namin kayo!" niyang itulak, pero ayaw talaga eh. Tumakbo na kami ni Terrence. Este ako lang pala. Naghiwalay "Na-stuck nga yata." na kami para 'di kami madaling mahuli. Si Terrence mabilis Sumigaw kami nun. Si Betty nahuli dahil nga palakad-lakad lang ang malapit sa pintuan lang, so ayun nilagay na kaya siya lang ang kaagad sa kulungan na room. matatanungan. Lahat kasi Sabi niya piyansahan ko daw nandun sa field at naglalaro na siya. naman. Tignan mo nga naman yung mga pulis na yun! Maya-maya lang kakatakbo ko rin, napagod na ako. Kaya "Betty... pakitignan mo nga nagpahuli na ako. Saka isa pa, kung may nakaharang sa likod pawis na pawis na rin yung ng pintuan???" tinanong ko siya mga bata. tapos nakatingin siya sa akin. "Sige na po Mamang pulis, suko "Wala po." na po ako sa inyo."

"Ayaw!!!" Ayun tumakbo na lalo. Wala na tuloy bata malapit sa amin. I guess we'll stay for four hours and 45 minutes. Ang init pa naman. "Ikaw kasi eh! Pumayag ka pa doon sa pulis pulisan!" sabi niya sa akin at ako pa ang sinisi. "Aba sino ba ang nanakot ng bata! Ayan tuloy hindi na binuksan!" "At least ako hindi ko iniiwan yung cellphone ko sa labas!" "Buti nga meron pa kaysa naman sa hindi nagdadala!" "May dala nga hindi naman magamit!" ini-stretch naman niya yung paa niya. Ewan ko ba. Nag-aaway kami pero parang wala lang. Asaran lang ba. "Malay ko ba na makukulong tayo! Kung maglalaro ka ba kasama mo yung bag mo sa pagtakbo? I mean common sense naman! Isa pa---" Nagsasalita ako nang bigla na lang may bumagsak sa kamay ko. Naramdaman ko na may gumagalaw. Pagtingin ko, may gagamba na gumagapang na sa wrist ko. "AAAAAAAAAHHHHHHHH!!!" na gtatatalon-talon ako as if naman mahuhulog yun pero hindi ko maalis ng kamay ko. "WHAT??? ANO??? ANONG NANGYARI SA IYO???" nagulat si Terrence kasi bigla na lang akong nagsisisigaw. "Get it off! Alisin mo na!! AAAAHHHH!!!" Nakita ni Terrence yung nasa kamay ko. Saglit lang din, kinuha niya tapos inalis niya sa kamay ko. "Para gagamba lang! Akala ko naman kung ano na!" then tinignan niya ako, "Darn you're cute!" Tawa siya ng tawa nun. Namamatay na siya sa kakatawa dahil siguro sa nakita niyang reaction ko doon sa gagamba. Ako naman, parang wala akong nakitang nakakatawa doon. Naiiyak na ako sa takot nun. Hinawakan niya yung tiyan niya sa kakatawa. Ako naman nakatayo doon tinakpan ko ng kamay ko yung mukha ko. Naiiyak ako nun. Hindi ko talaga mapigilan. "Maybe this is not a bad idea after all. Nakita mo sana yung mukha mo..." then huminto

naman siya, "Shay???" Lumapit naman siya sa akin nun. Inalis niya yung kamay ko sa pagkakatakip sa mukha ko. "Hey hey hey.. whoa.. are you crying???" nakita niya yung mukha ko na namumula na nun. "Oo! Nakakainis ka kasi eh!" yun na lang yung nasabi ko kasi naiinis talaga ako. "May phobia ka sa gagamba?" Hindi na ako sumagot. Umiyak na lang ako nun saka lalo kong tinakpan yung mukha ko. In turn, niyakap ako ni Terrence ng mahigpit nun. Nagulat nga ako eh. Ang init ng kamay niya. "Sorry tinawanan kita..." sabi niya ng mahina sa akin, "Promise ko hindi na kita tatawanan."lalo niyang hinigpitan yung yakap niya, "Sabihin mo lang sa akin kung natatakot ka..."

"Nandito lang ako para bantayan ka..."

names ng guys ka bubunot. And vice versa. ***34***Para siguro akong bata doon na umiiyak at pinapatahan ni Terrence. Syempre mas nakakagaan naman sa pakiramdam. Saglit lang din nung may narinig kami na... "Uuuyyy! Kayo ha!" Pagtingin namin eh nakatayo si Oli malapit doon sa bintana katabi yung ilan-ilan sa mga batang kalaro niya. Akala ko nga eh mahihiya si Terrence dahil may mga bata pero niyakap pa rin niya ako. Nakita ko nga na ngumiti pa siya. "Natatakot si Ate Shay, pinapatahan ko lang. Ang lakilaki na kasi takot pa sa gagamba." That time hindi na ako naiyak. Natawa na lang din ako. Nawala na kasi yung takot ko. Hindi nga kami nakalabas doon ng halos maglilimang-oras. Pinagbuksan lang kami ni Sister at nagulat siya kung ano daw ba ang nangyari sa aming dalawa at nakulong kami ng mga bata. Inexplain naman namin. Nakakahiya mang aminin eh naisahan pa rin talaga kami. At sa dina-dami yung maliliit na bata pa! Hindi naman nagalit si Terrence kay Oli, syempre bata pa rin naman yun. Boring sa school namin ngayong December. Wala man lang kung anong activity na related sa Christmas. So ang hinihintay na lang namin eh yung Christmas Party ng bawat classrooms, tapos bakasyon na namin. Kaya lang binago kasi nila this year. Originally by year at section ang parties. Pero para daw makatipid, joint party na lang daw. Bawat year and section eh magdadala ng pagkain, then pagsasamahin na lang sa isang venue. In that case, parang big feast daw talaga. Isa ako sa mga nahuling bumunot. Tatlo na lang kasi yung natitira nun sa bowl. At kung dadapuan ka lang din naman ng malas ang nabunot ko pa eh... "Arwyn???" tumingin ako kay Tjay, "Si Arwyn nabunot ko. Ikaw?" "Si John." natatawa-tawa pa siya nun, "Madali lang regaluhan si John, hindi mapili yun eh. Si Arwyn? Ewan ko na lang." Nagsabay na kami magshopping ni Tjay ng pangregalo namin. Sabi kasi worth P100 pataas. Ang nabili ni Tjay para kay John eh set ng Star Wars na pentoppers worth P150. Ang cute nga eh. Collection kasi ni John yung Star Wars. Kaya ayun, tama lang yung regalo ni Tjay sa kanya. Ako naman, nakakatatlong araw na eh hindi ko pa alam ang ireregalo ko. Si Arwyn ba naman yun. Captain ng basketball team namin, mayabang paminsan-minsan, babaero, alam mo yun??? Hindi basta-basta nareregaluhan. Nagkataon naman nung nasa mall kami eh nakita namin si Terrence at si Ran. Syempre naghahanap din daw pala sila ng ireregalo doon sa nabunot nila. "Ano namang ibibigay ko kay Rebecca?" naiirita na si Ran nun, "Hair clip. Tama hair clip na lang siguro." Pasalamat talaga si Rebecca kay Tjay at narinig niya. "Hair clip ka diyan! Mahiya ka nga! Bibili ka ng isang buong plastic ng hair clip para mag worth P100??? Hindi ka nagiisip."

ibigay niya eh okay na okay. Weird stuff.. but that's what he said. Tinulungan ko siya doon kay Tanya, yung nabunot niya. Kinuha namin eh lava lamp. Pero super cute kasi kapag sinaksak mo nagiiba-iba ng kulay. Sa katunayan, excited din ako sa party kahit papaano. Yung usual lang naman, kainan, games, saka exchange gifts. Pero dahil nga first year namin mag joint party kasama yung ibang year level at sections, nakakapanibago.

pagitan yung isang game sa isa pang game. Neenjoy ko naman yun party kahit na nakaupo lang ako doon. Kaya lang sana magpakita naman si Terrence 'di ba??? Si Arwyn naman eh tumabi pa sa akin. Kaya ayun inabot ko na yung regalo ko. Dapat maya-maya pa yun, kaya lang pinilit ako eh. Ayaw ko naman na nangungulit yun, binigay ko na tuloy.

"Ang next game natin eh Stop Dance. Ngayon pwede tayo ng Si Ran ang kasabay kong maramihan dahil malaki naman dumating doon sa hotel nung yung Dance Floor. Mga araw nung party. 6 daw ng gabi chaperone teachers natin ang kasi ang sabing simula nun so titingin kung sino ang mga 10 minutes before 6 nandun na gagalaw. Yung mga gustong kami. Sobrang daming tao, at sumali pumunta na kayo sa hindi mo malaman kung sinuharap." sino yung mga nandun. Nagsipuntahan naman sa gitna Kahit pala joint, may nakalagay yung mga gustong sumali. Ako na year and section sa bawat naman naupo pa rin doon. tables para hindi nakakalito. Tinulungan ako ni Ran na "Hindi ka sasali?" tinanong ako hanapin yung sa amin, tapos ni Arwyn dahil hindi talaga ako tinawagan na lang niya si gumagalaw sa inuupuan ko. Terrence kung saan yung sa kanila. "Ayaw ko. Ang dami-daming kasali. Makikipagsiksikan pa ba Naka-skirt ako nun na abot ako?" hanggang sa tuhod. Yung suot ko eh cute lang, hindi naman Ngumiti lang siya. magara na kung ano man. Si Tjay nakita ko na rin nun, "O sige pala sasali lang ako. kumukuha ng inumin ang Balik na lang ako mamaya bruha. ah." tapos tumayo na siya at iniwan ako doon. Oddly that time, hinahanaphanap ko si Terrence dahil hindi Kasabay nung stop dance, ko pa siya nakikita. Pero dahil pwede ka nang kumain kung hindi ko alam kung saan yung gusto mo. Tinatamad naman table nila, at sa dami ng tao akong tumayo para kumuha ng doon, malabo talaga na makita pagkain dahil sa kabilang side ko siya. pa yun. Ayaw ko namang tanungin si Tjay. Nakakahiya naman kasi kahit bestfriend ko pa siya. Dinalahan niya lang ako ng inumin, tapos naupo na siya doon sa table namin. Nagsimula na yung stop dance nun. Ang lakas-lakas ng tugtog sobra kaya nabibingi na ako nun. Parang disco sa loob eh. Bumulong naman ako kay Tjay nun.. "Yung Kuya mo?" "Ikaw ha! Bakit mo hinahanap?" inasar-asar pa ako ni Tjay nun. "Err.. hmmm.. wala lang. Hindi ko pa kasi siya nakikita." Siniko naman niya ako. "Kunwari pa ito eh." then lumingon siya likuran, "Di ko rin alam. Pero alam ko sa likuran yung table ng mga 4th year." sumandal naman siya sa upuan niya, "Ikaw nga, umamin ka na sa akin. ung diretsongdiretso. Hindi naman ako magagalit o ano eh. May gusto ka ba kay Kuya? Kasi lagi na lang ikaw may pasikot-sikot kahit halata naman na." "ANO???" ang lakas kasi ng tugtog nun kaya hindi ko alam kung tama ba yung narinig ko.

Saglit lang din naman, tumayo na si Ms. Olivia, siya kasi ang "Malay ko mag-regalo sa pinaka-emcee nung party at babae!" mag-games na daw. Unang ipagame ba naman eh paper Tinignan ko si Terrence nun. dance. May certain number Siya naman nakafold lang yung lang ng students na pwedeng kamay niya sa harapan niya. sumali. Sa dami, iilan lang Parang wala lang sa kanya na talaga. Ako naman naupo na nagtatalo si Ran at yung lang at wala naman talaga Dahil para sa mga students kapatid niya. akong balak sumali. Yun yung yun, mga teachers ang game na may partner ka tapos tumulong na mag-design doon sa paggaganapan. This time sa Nandun na lang din naman sila may newspaper kayo. Tuwing at nandun kami ni Tjay eh titigil yung tugtog eh kailangan isang hotel gaganapin. nagtulungan na kami sa pagbili nakatungtong kayo nung Pinagbayad pa kami ng 150 ng regalo. Nakabili na si Tjay so newspaper. Kung may para umattend ng party. Ang lumagpas na kahit anong bisyo nga! Nakakainis eh. Hindi ako na lang ang nagpatulong. Ayun in the end nakabili ako ng bahagi ng katawan niyo sa pa kasali doon yun exchange kung ano mang tawag doon na sahig, alis na kayo. Kada tigil gift. Sa exchange gift naman, nilalagay sa kamay para hindi ng tugtog, paliit ng paliit yung doon na papasok yung by year ka masugatan kapag nagpapel. and section. Magulo kasi kung basketball ka. Sabi kasi ni joint na. Saka ang dami namin Terrence, ang mga lalaki daw Pagkatapos nung game, nanalo ah! na-appreciate nila ang regalo yung mga 2nd year. May binigay sa kanila na tig isang Mga one week bago yung party, especially daw kung related sa interests nila. Pero overall daw paper bag na ewan ko kung nagbunutan na kami sa room kung ang isang lalaki eh may anog laman. After nun, nagpa kung sino ang reregaluhan gusto sa babae, kahit ano pang "Bring Me" lang sila para may namin. Kapag babae ka, sa

"Wala. Kukuha ako ng pagkain. Anong gusto mo?" "Fries na lang. 'Di pa ko gutom eh." Tumayo na si Tjay nun para kumuha ng pagkain. Yung mga naglalaro naman ng stop dance eh ayun nagwawala na sa dance floor. Patigil-tigil nga yung tugtog eh. Ang lakaslakas nakakabingi, tapos biglang mawawala... tapos babalik... Nakakainis na nga eh. Pakiramdam ko nasisira na eardrums ko. Napagisip-isip ko nga yung sinabi ni Tjay. Bestfriend ko siya pero hindi ko pa inamin sa kanya ng diretso na may gusto ako sa Kuya niya. Siguro dahil nga obvious naman, hindi ko naman na kailangang sabihin. Pero siya nagkaroon ng lakas ng loob na aminin sa akin na may gusto siya kay Ran. Hindi ba ako unfair na bestfriend sa kanya??? Malapit na si Tjay doon sa side ng mga pagkain. Pero dahil nga malakas naman yung tugtog, wala na akong pakialam. "TJAY!!! OO NA! INAAMIN KO NA MAY GUSTO AKO SA KANYA!" Lumingon naman siya sa akin at napakunot-noo siya. "ANONG SABI MO???" Yung tugtog naman kasi eh!

Teka... Nakatingin sila??? "Shay, yung tugtog..." sabi ni Tjay ng mahina. Nakinig ako nun. Saka ko lang napansin, tumigil na pala yung tugtog. That means....

AAAAAAAHHHHHHHHH!!!! Parang gusto kong magdisappear doon sa kinauupuan ko. Bakit ba kasi sinigaw ko pa yun? Just my luck narinig pa ng marami. Ano ba naman yan!!! Okay lang.. okay lang yan.. as long as hindi naman narining ni Terrence. Mukhang wala naman siya di---

"Terrence! Bro!" Help! "SABI KO UMAAMIN NA AKO NA Somebody? MAY GUSTO AKO SA KUYA MO!!!" "ANO???" hinawakan niya yung tenga niya, "SAGLIT LANG DI KO MAINTINDIHAN!!" Nakakainis naman ito si Tjay eh. Bingi lang ba talaga siya o talagang malakas lang yung tugtog??? Nagsimula na siyang maglakad uli nun papalapit sa pagkain. So malapit na siya sa kabilang side. Kaya ako naman sinigawan ko na siya... "SABI KO MAY GUSTO AKO SA KUYA MO! MAY GUSTO AKO KAY TERRENCE! OKAY?!? BINGI KA TALAGA!!!" Sumakit yung lalamunan ko sa kakasigaw nun. Nakatingin sa akin si Tjay na parang nagulat sa sinabi ko. Naupo naman ako ng maayos. Lumingon-lingon ako. Nagtaka naman ako kung bakit sila nakatingin sa akin. Ito namang mga taong 'to kung makatingin akala mo naman narinig nila yung sinasabi ko.

ang mga deepest and darkest secrets niya. Biglang tumigil naman. ***35*** Nakakahiya talaga. Sa dinamidami ba naman ng pagkakataon na titigil yung tugtog eh yung time pa na sinigaw ko na may gusto ako kay Terrence. And worse, nandun siya at hindi lang siya ang nakarinig kung hindi yung buong school lang naman. Pakiramdam ko nun sana magmagic na lang at mawala ako doon. Parang nanliliit ako ng 'di ko maintindihan dahil nakatingin sila lahat sa akin. Laki talagang pasasalamat ko at Christmas Party nun. Syempre mababakasyon na at tiyak kapag bumalik na kami sa school eh makakalimutan na nila yun. At least I hope so. Paano ba naman, hindi ko na makakayanan pa na pumasok sa school na nakatingin sa akin ang mga tao at pinag-uusapan ako. Iniisip ko pa lang kinikilabutan na ako eh. "Ano ka ba! Hindi naman ganun kasama eh!" sabi ni Tjay sa phone nun at pinapagaan lang yung pakiramdam ko. "Nakalimutan na nila yun! Isa pa ang mahalaga si Kuya eh walang sinasabi na kahit ano." Parang hindi yata nakatulong yun... "Eh talaga namang walan sinasabi yun eh!" Sa totoo lang kung titignan mo talaga, wala namang masama sa ginawa ko. Marami na rin naman nang gumagawa nun sa ngayon 'di ba? Ang nagbobother lang talaga sa akin ay kung ano yung iniisip ni Terrence sa nangyari. After all, wala pa naman siyang inaadmit sa akin na may gusto ba niya ako o ano pa man. Oo alam kong galing kay Father na isa ako sa mga babaeng pinapahalagahan niya. Galing naman kay Oli na nag-iisa akong Ate Shay ng puso niya. Pero wala naman siyang inaamin ng diretso eh. Yung confession ba niya the same as the words 'Babantayan kita' Aaaahhh!!! Nakakainis naman eh. Bakit ang mga lalaki ba masyadong puzzle? Ang masama pa, wala silang exact na pattern. Lucky you kung mafigure out mo. Wala bang exact logic sa behavior nila? Si Ran naman ginagawang katatawanan yung nangyari. Hanggang ngayon inaasar pa rin niya ako. Minsan umaarte pa siya na luluhod siya tapos naka-stretch yung kamay niya sa harapan ko tapos sasabihin niyang, 'Oo Terrence, gusto kita.'. Kaya ayun tinakot ko nga. Sabi ko kapag inasar pa niya ako sasabihin ko kay Tjay Nung lumabas ako ng kwarto, Christmas vacation na, narinig ko na may kausap si Ran sa phone. Akala ko nga may kaaway eh kasi ang lakas-lakas ng boses niya. Nung narinig ko lang nga kaunti, si Tita lang pala ang kausap niya. Paikotikot pa siya doon sa kwarto niya. "Mom, graduating na ako ng high school this coming March. Wala ka man lang bang balak umuwi?" inilipat niya yung cellphone niya sa kabilang tenga niya, "Lagi na lang ganun eh! Ikaw na lang parati yung tama! Fine! Who said I care?" halata mong naiinis na siya,"Whatever. Bye." tapos binaba na niya yung phone. Pagkababang-pagkababa niya ng phone ay pabagsak siyang patalikod na humiga sa kamaniya. Hindi naman niya ako napansin kaya kumatok pa rin ako kait bukas naman yung pintuan. "Ran may problema ba?" Hindi siya sumagot kaagad. Halata mong badtrip talaga siya.

won't be that bad. As long as makalimutan ko yung confession ko na may gusto ako kay Terrence sa buong school, okay lang ako. Nakarating kami doon about 30 minutes or so. Inaantok-antok na nga ako nun eh. Made of wood ang bahay ni Lola, kaya ayun traditional ba. Ang kasama lang niya sa bahay eh si Tita May, pinsan nila Papa at yung mga anak niya. Kakapasok pa lang namin ng gate eh napansin namin na pababa na ng hagdan si Lola at sinasalubong kami. Syempre hinalikan niya si Papa, si Mama rin at hinawakan yung tiyan. Pagkatapos nun eh bumaling siya sa akin. "Ito na ba ang apo ko na si Haylie? Naku ang tagal-tagal ko nang hindi nakikita itong apo ko!" sabay yakap sa akin ng sobrang higpit. Naman Lola! "Shaylie Lola. Nawala na naman yung S." Pagkatapos niya akong yakapin eh nakita naman niya si Ran. Tinitigan naman niya si Ran ng mabuti na para bang nakamicroscope siya. Dahil matangkad si Ran, nakatingala pa si Lola.

sumabay kay Mama dahil daw buntis nga. Tumingin sa akin si Ran habang pinupunasan yung noo niya. "Kadiri 'to si Lola oh may nilawayan pa ko!" Saglit pa lang kami na nandoon eh nagsimula na yung party sa street nila Lola. Panay bata naman yung sumali doon. Kaya kami naman ni Ran eh naupo lang doon sa gilid ng daan at nanood na lang kami. May malalaking speakers nun kaya malalakas na tugtog yung maririnig mo. May mahaba rin silang table na panay regalo para sa prizes yata ng mga bata. Tawa ng tawa si Ran doon sa Banana Eating Contest dahil yung isang bata eh napunta na sa mata niya yung saging. Nagulat na lang kami parehas nung may isang bata naman na tumayo sa harapan namin. Nakangiti pa nga ng todo-todo. Nagsalubong yung kilay ni Ran dahil may batang babae nakatayo sa harapan niya. "Anong pangalan mo?" Napatingin si Ran sa akin na nag-aalangan habang nakaturo doon sa bata. "Kilala mo???" Umiling naman ako. Hindi ko naman talaga kilala yung batang babae. Although ang cute niya ah. Hindi pa rin nawawala yung bata sa harapan namin kaya hindi na lang pinansin ni Ran. Kaya lang ewan ko, naiirita siya siya siguro na may nakatayo sa harapan niya. "Ahh bata, may kailangan ka ba?" hinawakan niya sa ulo yung bata. Nahulog yung maliit na sunglasses na bata na pink. Kinuha ko naman at umarte ako na suot ko. Ang liit nga masyado pero nagkasya pa naman. "Anong pangalan mo? Ako pala si Liz. Crush kita." Na-choke si Ran nun at humawak siya sa akin na para bang nagtatago. "C-crrush mo ko? Uhhh..." helpless na talaga si Ran, "Ilang taon ka na?" "6." tumaas-taas yung kilay ng bata na nag-remind tuloy sa akin kay Oli, kaya lang babae naman siya, "Ikaw magiging asawa ko." Hindi ko alam kung gusto na bang tumakbo ni Ran nun. Ako naman tawa ako ng tawa nun dahil dumidikit na sa kanya yung batang babae na maliit.

"Wala. Si Mommy lang kasi." yun lang ang sinabi niya at hindi naman siya tumingin sa "Ito na ba ang boyfriend mo akin."Oo nga pala, 'di ba apo?" ngayon tayo pupunta kinaLola?" Natawa ako nun. Tinuturo-turo ni Lola si Ran. Lola namin parehas. Nanay ng Papa ko at Mommy ni Ran. "Lola naman si Ran po 'to!" sabi ni Ran na parang na-disappoint "Oo ngayon yun. Sinabihan nga dahil hindi siya nakilala ni Lola. pala tayo na mag-pack at doon tayo mag-celebrate ng "Apo ko?" lumapit naman si Christmas eh." Lola at pinipilit halikan si Ran sa noo niya kaya lang iniiwas ni Tumakbo na ako nun sa kwarto Ran yung ulo niya, "Naku hindi ko para mag-pack. Sinabihan ko na nakilala si Andres ko!" nga pala kami na doon kami magpapasko. Si Lola kasi Lalo akong tumawa nun at ang mapilit. Sabi niya, hindi pa daw sakit na ng tiyan ko. Parang niya nakikita yung dalawang hiyang-hiya si Ran na hindi mo apo niya. Tapos si Mama daw maintindihan eh. Andres talaga ba kung inaalagaan niya ba ang tawag sa kanya ni Lola yung sarili niya. You know, bata pa lang kami. Hindi dahil typical granadmom ba ang nakalimutan ni Lola, kung hindi dating. dahil in-denial siya. Haaay torture 'to! Ang kulit pa man din ni Lola. Mas lalo si Ran. Nung maliit kami nun panay ang suklay ni Lola sa buhok niya at may pinahid na kung ano na hindi ko magustuhan yung amoy. Naging kamukha ni Ran si Rizal kahit papaano. Kaya ngayon kung masamang panaginip man ito.. sana magising na ako!!! Siguro hindi naman masama. Usually kasi sa tinitirahan ni Lola maraming nagpupunta dahil sinasara nila yung street at may party yung mga magkakapitbahay sa gitna. It Noon daw kasi Andres dapat ang ipapangalan sa kanya instead of Andrei. Kaya lang ayaw ng Mommy ni Ran dahil daw parang makaluma sa pandinig. Saka gusto daw niya Ran ang maging nickname ng anak niya, so nag-end up na Randrei. Pero itong si Lola, hanggang ngayon, siya pa rin daw ang nagiisang Andres na apo niya. "Ano ka ba naman Andres! Hinahalikan ka ni Lola oh!" dinagukan ko nga kaya yumuko ng kaunti si Ran at hinalikan siya sa noo. Umalis na si Lola nun at

Hinawakan ako ni Ran sa sleeves ko ng sobrang higpit. Bata naman yun, ewan ko kung bakit takot na takot siya. Tawa pa rin ako ng tawa nun, saglit lang si Ran nakitawa na rin sa akin dahil nakita niya yung itsura ko na suot yung pink na sunglasses nung bata. "Sorry bata ah, may girlfriend na ako." tapos tumingin siya sa akin at kumindat. Hinampas ko nga siya. Pati ba naman bata niloloko! "Ano ka diyan! Girlfriend ka diyan!" "Meron naman talaga eh!" tapos bumulong siya sa akin na makisakay na lang ako. "Hindi bata. Wala akong boyfriend. Hindi ko siya boyfriend! Pwede mo siyang maging asawa!" "Oo nga pala bata wala siyang boyfriend." tumayo si Ran nun hawak-hawak niya yung cellphone ko. Napakapa ako sa likod na pocket ng pants ko. Hindi ko man lang naramdaman na nakuha niya yung cellphone ko. "May text pa man din si Terrence dito.." Nakatayo lang yung bata at nanonood sa amin. Hindi niya siguro alam kung anong nangyayari. "Akin na nga!" tumalon-talon ako para maagaw ko kaya lang 'di ko pa rin makuha eh.

Hahabol na sana ako kaya lang naisip ko na mabilis naman siyang tumakbo. Lalaki yun, babae ako. Matangkad siya, ang liit ko. "Randrei Yu! Bumalik ka dito! RAAAANNNNN!!!" Bwisit talaga yung lalaki na yun. Nakakainis! Bwisit eh! Nakikialam talaga! Sigaw pa rin ako ng sigaw doon. Labas na nga siguro veins ko hindi pa rin talaga bumalik si Ran. Kaya nga naman paglingon ko... "AAAAHHHH!" tinakpan ko naman ng mabilis yung bibig ko. May kung sinong tao na nakatayo nun sa gilid ko na panay icing ng puti yung mukha. Tama bang ilapit yung mukha ng ganun sa mukha ko? Yun tuloy... "Uhh.. anong..." Binuhat niya yung bata. Yung Liz ba yun. Malamang magkamag-anak sila kung binuhat niya. Nag-aaway pa silang dalawa. Pinapagalitan nung lalaki yung bata kung bakit daw ba tumatakbo siya ng hindi nagpapaalam at kung saansaan daw nagsusussuot at walang pasabi. Wala man lang siyang sinabi sa akin. Basta kinuha niya lang yung bata at umalis na. Ano ba yan, trend na ba ngayon na layasan ako???

akin at ayaw talaga ibigay yung phone ko. Finally wala na akong maisip na paraan kung hindi takutin ko na naman siya na may kinalaman kay Tjay, saka lang siya tumigil. Haay, iba talaga ang impact kapag taong gusto mo na ang involve. Chineck ko na yung phone ko. Kahit na alam ni Ran na may texts si Terrence sa phone ko, hindi naman niya binasa. Kahit papaano hindi naman siya nakikialam. Nakita ko na dalawa yung text messages ni Terrence sa akin. Dahil nga pinoproblema ko pa yung confession-fiasco, kinabahan naman ako nun. Kahit anong may kinalaman sa kanya simula nun kinakabahan na ako eh. 'merry xmas =)' Naku ha, maikli man at least naisip naman niyang bumati. "Captain yata yan ng basketball team!" could it be the guy from----Nah. May isa pa siyang text. Binuksan ko naman at binasa ko rin. Kung maikli yung isa, mas mahaba naman yung pangalawa. 'worid k b dun s nngyri? wag m n cla pncnin kng ano man iniisip nla. mas mhlaga nmn iniisip k d b? i think wat u did was d absolute gr8tst. tke cre. T.K.' Nakagaan naman yun sa pakiramdam ko kahit papaano. Syempre kung iniisip ni Terrence na okay lang yung nangyari, eh di mas ayos. Pero siyempre nandun pa rin yung hiya na nararamdaman ko. Nihindi ko pa nga alam kung paano ko siya haharapin kung saka-sakaling pumunta man ako sa bahay nila o kaya naman kung magkasalubong kami sa school. Ano namang sasabihin ko??? The next day nung stay namin sa bahay ni Lola, umalis si Ran before 2 dahil nga dun sa lalaking nagpapapunta sa kanya sa court. Sinasama naman niya ako kaya lang ako yung may ayaw. Tanghaling tapat kasi kaya sobrang init nun at ayaw kong lumabas. Isa pa, tinatamad ako nung mga oras na iyon. ***36*** Pagkauwing-pagkauwi ko ay sinabi ko kaagad kay Ran yung sinabi nung lalaki. Nagtaka rin siya dahil wala naman daw siyang matandaan na nakilala niyang Captain ng basketball team sa personal maliban kay Arwyn. Sabi pa niya na-meet niya yung mga captains ng ibang teams na nakalaban nila pero sa game lang yun. Sinabi ko na mukhang seryoso yung lalaki kaya pumunta na lang siya. Tumulong na lang ako kinaMama at Lola na gumawa ng jell-o at ginataang bilo-bilo. Excited nga ako nun dahil ang tagal ko nang 'di nakakain nun. Kahit papaano talaga may advantage kapag nandiyan si Lola although minsan makukulitan ka na lang sa kanya.

Hindi pa sila nakakalayo, huminto sila doon malapit sa Ang kulit talaga ni Ran nun. may poste. Nakatalikod na Hindi niya talaga binibigay yung yung lalaki. Buhat-buhat pa rin cellphone ko. Umupo siya doon niya yung bata na nakaharap sa bata at tinap niya sa ulo. sa akin. "Sorry bata may girlfriend na ako, Tjay ang pangalan." "Bading ka ba?" "Sinong bading?!?" nainis naman si Ran nun. "Eh bakit Tjay pangalan? Lalaki may pangalan nun ah!" "Sinong bading huh! Bwisit na bata 'to!" Tignan mo itong si Ran. Pati ba naman bata papatulan pa. Umaarte siya na sinusugod niya yung batang babae pero alam ko naman may halong biro lang si Ran. "Umuwi ka na nga Ran! Uwi na! Pati bata..." tinulak-tulak ko siya para umuwi na siya. "O sige uwi muna ako." tapos nun eh tumakbo na siya ng mabilis, "Nasa akin yung cellphone mo!" "Ate! Ate!" sumigaw siya kaya napansin ko na ako yung tinatawag niya. "Papuntahin mo daw yung boyfriend mo sa court bukas ng 2:00 sabi ni Kuya!" Nagtaka naman ako. Sino ba yun? Saka sinong boyfriend? Nagsimula na uling maglakad yung lalaki. Nakatawa lang yung Liz sa akin. "Teka lang! Pssst hoy! Sino ka ba???" Nagdire-diretso lang siya ng lakad. Ang sungit naman nun! Parang si... "Tanga ka ba?" sabi nung bata kaya nagulat pa ako. Grabe parang matanda magsalita ah!"Hindi mo ba kilala kuya ko? MVP yan! Saang planeta ka ba nanggaling? Si Kuya ko pa... dami naghahabol diyan!"

Bumalik naman si Ran bandang 4 na. Shirtless na siya nun at yung t-shirt niya eh nasa balikat na niya. Pansin na pansin mo na pawis na pawis siya. Nagdire-diretso siya doon Nakipag-agawan naman ako sa sa fridge at nanguha lang siya ng b aso. Kanina lang nung kanya sa cellphone ko nun. Talagang nakikipagkulitan pa sa umalis siya eh nakaporma pa

siya, pero tignan mo nga naman ngayon para siyang sumabak sa giyera. Nakatatlong baso siya ng sunud-sunod na ininom Nakatingin kami nina Mama sa kanya. Saka lang niya napansin na nakatitig kami sa kanya nung naubos na niya yung pangatlong baso niya. "A-ano?!?" hinihingal-hingal pa siya nun. "Humihinga ka pa ba?" tinanong ko naman habang gumagawa pa rin ako ng bilo-bilo.

punasan, "Alam mo yung nagpapunta sa akin sa court na captain daw ng basketball team?" "Oh?" hindi ko naman siya masyadong pinapansin nun. "Siya pala yung Captain ng Trinity High. MVP siya for 3 years in a row na." Nagulat ako nun kaya nahulog yung siko ko sa edge ng table. Tumingin akong bigla sa kanya. "Siya yung Captain ng Trinity High? T-teka, kilala mo siya? Bakit 'di mo sinabi sa akin? Naglaro kayo?"

Masaya naman yung bakasyon namin kina-Lola. Dapat talaga pasko lang kami mag-stay pero sabi nila Mama hanggang New Year na rin. Kaya ayun dun pa rin kami sa bahay nila Lola nag New Year. Tinawagan naman ako ni Tjay nung New Years Eve, nasa Baguio daw sila at binibisita naman nila yung mga pinsan din nila. Hindi ko na tinanong si Terrence, hindi ko naman alam ang sasabihin ko sa kanya. Pero sabi ni Tjay casually, natutulog daw si Terrence at ang sabi daw niya eh gisingin na lang siya kung quarter to 12 na. Siguro mga 7 minutes after 12, nag-text siya sa akin ng Happy New Year. Ako naman si bruha nag-reply lang ng 'U 2' Sabi nila kapag nasanay ka na nagpapakasaya lang dahil walang pasok sa school at walang ginagawa, ma-spoil ka. Ganun nga siguro yung nangyari sa akin dahil pakiramdam ko nun eh ang bilis-bilis lumipas ng bakasyon. Bumalik na rin kami sa school at nakita ko na si Tjay kaagad. Hindi daw sila nagsabay ng Kuya niya, which was a total relief, dahil siyempre baka maweirduhan sa akin si Terrence. Hindi ko alam nung una kung nakalimutan na ng mga tao sa school yun. Iniisip ko nga na baka pagdating ko sa loob eh pagtitinginan nila ako. Merong ilang mga tao na tumingin sa akin, babae at lalaki, pero kadalasan may kanya-kanya na silang business. Naku makakahinga naman pala ako ng maluwang. "Sabi ko sa iyo makakalimutan na nila yan eh!" Mukhang tama naman si Tjay, somewhat, kaya parang nawala kahit papaano yung half na pasanin sa dibdib ko. Ang hindi ko lang talaga maharap, si Terrence. Ewan ko ba, nakakahiya talaga yung ginawa ko kahit saang anggulo ko tignan. Usual pa rin yung spirit ng school. Nung dumating nga kami sa room namin eh nakapaikot yung mga classmates namin na mga babae doon sa isang desk at may tinitignan yata sila. Kami naman ni Tjay eh nakisiksik naman. "Anong tinitignan niyo?"

nun. "Sa February 22 pa." "Ang OA niyo naman ang aga niyo nagtitingin!" nagsungit naman si Tjay. "Syempre kung magpapagawa kami ng gown kailangan mga isang buwan para makita na at maiadjust kung may maling sukat." sagot naman nung isa pa. Nakipagdaldalan lang si Tjay doon sa mga classmate naming babae. Ako naman eh naupo doon sa isa pang desk na nakahiwalay sa kanila ng 'di malayo. Parang ewan ko ba, shock ako na 'di ko maintindihan. First ever Prom namin ito. Alam ko naman dance yun na mga nakagown kayo, nakamake-up, at syempre yung mga lalaki nakaformal attire din. Sabi nila isa daw yun sa pinaka mustattend events ng high school life. Eh bakit kinakabahan ako??? Napansin yata ako ni Tjay. Umupo naman siya sa tabi ko at tinitigan ako. "Hoy bakla anong nangyari sa iyo??" Sumimangot naman ako. "Tjay prom na next month. Paano kung walang magsayaw sa atin? Malay mo wall flower lang ako doon. Nakakahiya!" "Sira ka ba??!" binatukan ako, "Imposibleng wala no. Saka hindi lang naman sa lalaki pwedeng sumayaw. Mga babae pwede rin. Grupo-grupo tayo sus! Walang maiiwan sa tabi!"ngumiti naman siya, "Saka imposibleng hindi ka maisasayaw kung may date ka." Nanlaki siguro yung mata ko nun. "Uso ba yun?" "Uso na rin. Pero syempre kung may date ka, sigurado naman na may kasama ka 'di ba???" Nagmala-Ninoy Aquino ako doon sa desk. Malabo na iyon. Sino namang matino na magyayaya sa akin 'di ba? Isa pa alam nila na si Terrence yung gusto ko, iisipin nila kapag niyaya nila ako eh irereject ko sila. Si Ran naman tiyak si Tjay ang yayayain nun. Si Terrence lang ang pag-asa ko talaga. Pero ang chances na yayain niya ako eh one in a million. "Malabo yun. Sino namang---" Biglang nagring sabay vibrate yung phone ko kaya nagulat ako. Sabay pa kami ni Tjay na muntik nang tumaob sa

Si Lola naman eh bumalik na sa kusina at may kinuha lang siya Nagulat si Ran sa akin. Sunudna kung ano. Nung nakita niya sunurin ko ba naman yung si Ran na walang shirt eh dalitanong. dali siyang lumapit. "Eh bakit excited ka naman "Naku apo ko? Bakit wala kang yata masyado?" tinignan niya si baro ha? Halika nga dito at Lola na naupo na, "Hindi ko bibihisan kita at baka matuyuan siya kilala pero sabi niya ka ng pawis!" natandaan daw niya ako sa championship. Gusto daw niya Ang bilis-bilis umatras ni Ran. ng ka one-on-one." umupo si Alam niya kasi si lola, Ran doon sa upuan pero exaggerated yan kapag dating pabaliktad yung upo sa mga ganyang bagay. niya, "Hanep yung tao na yun, ang galing sa basketball. "Lola okay lang ako! Maliligo Natambakan ako eh." naman na po ako eh!" "Wala ka pala eh!" inasar ko Hinawakan naman siya ni Lola naman siya, "Pero napanood ko sa likod niya. siya saglit lang nung laro, magaling naman siya "Ito talagang batang talaga." ngumiti naman ako ng ito.." nanguha ng pamunas si nakakaloko, "Gwapo ba???" Lola na bimpo, "Pupunasan ko yang likod mo.""Haylie, apo, Nagsalubong yung kilay ni Ran kapag natapos ka diyan eh at tumayo na siya uli sa kunin mo yung pulbos natin at pagkakaupo niya. lalagyan ko itong si Andres." "Ewan ko! Ako pa tinanong mo Tawa ako ng tawa nun. Panay kung gwapo yun! Mas gwapo ang iling ni Ran sa akin na pa ko dun eh." inilipat niya huwag kong kukunin. Pero yung shirt niya sa kabilang siyempre gusto ko talaga. Kung balikat niya, "Maliligo na nga hindi lang ako gumagawa ng ako at ang init eh." bilo-bilo makikiasar ako kay Ran eh. Nung narinig ni Lola yung sinabi ni Ran eh parang alarm Hinihila naman siya ni Lola at ba sa kanya. Tumayo na naman pinupunasan yung likod niya. siya at lumalapit kay Ran. Nakakatawa lang si Ran kapag cornered ni Lola. Ang tangkad- "Apo ko magpahinga ka muna! tangkad kasi niyang tao pero Yung likod mo baka binababy pa. mabigla.." binibilisan na ni Ran yung paglakad papalabas ng "Lola naman tama na po yang kusina, "Teka lang at kukunin pagpunas niyo!" panay pa rin ko yung langis natin at lalagyan kasi ang punas ni Lola sa likod ko yung likod mo." niya. Tumalikod si Lola nun at may Wala namang magawa si Ran, kukunin yata na langis para kay kaya ayun tumayo na lang siya Ran. Itong si Ran naman ng diretso at hinayaan na lang sinamantala na hindi nakatingin si Lola. Matanda naman na si Lola, tumakbo na sa banyo at hindi pa kasi pagbigyan. sinara yung pinto. Nung Sumimangot lang naman siya humarap si Lola, halata mong sa akin. hinahanap niya si Ran. "Oo nga pala Ran, ano bang ginawa mo at pawis na pawis ka?" tanong ko sa kanya ng hindi nakatingin at diretso pa rin sa paggawa ko doon. "Naglaro ng basketball." napansin ko na lumayo-layo siya ng kaunti kay Lola nung natapos na siyang "Nasaan na si Andres?"

Nakita namin ni Tjay na may magazine sila na hawak na panay gowns. Nagtinginan naman kami ni Tjay, ang agaPasaway naman kasi si Lola. OA aga naman yata para masyado eh. Hindi naman na problemahin yun 'di ba? baby si Ran. Haay matatanda nga naman!!! "Teka kailan ba yung Prom?" napakunut-noo si Tjay "Lola naman! 16 na po si Ran hindi 6!"

inuupuan namin. Naka-todo pala yung tunog ng phone ko. "Grabe naman yang phone na yan! Bingi ka ba??" Tinignan ko naman kung sino yung tumatawag. Nung makita ko yung pangalan ni Terrence, bigla ko na lang inabot kay Tjay yung phone. Ano ba yan kanina lang iniisip ko yung Prom at si Terrence, bigla na lang tumunog yung phone ko. Nakita naman ni Tjay kung sino yung tumatawag. "Si Kuya, bakit ayaw mong sagutin???" inaabot niya sa akin yung phone ko kaya lang ayaw kong kunin. "Ikaw na!" "Ang arte naman nito hindi ka naman niya kakainin!" Sasagutin na sana niya kaya lang tumigil na sa pag-ring. Nag miss call na. "Bakit ba ayaw mong sagutin?" "Eh ano namang isasagot ko sa kanya?" "Hello??" sabi ni Tjay na naiinis na sa akin, "Trust me wala lang kay Kuya yung nangyari nung party. Kilala mo naman yun eh. Hindi naman siya katulad ni Arwyn na sobrang energetic masyado." Grabe ang bilis ng tibok ng puso ko nun. Sa kaba na rin siguro. Bakit kaya siya tumatawag? ***37*** Parang gustong mabingi ng dalawang tenga ko. Hindi ko kilala kung sino man si Sadie Hawkins pero ngayon pa lang sinisisi ko na siya dahil style niya ang gagamitin para sa prom. I mean, sino namang matino na magkakaroon ng idea na babae ang mga magyayaya sa mga lalaki sa Prom??? At ako pa.. ako na si Shaylie... magyayaya??? Kill me now. "It's the other way around." ehem.... WHAT???

Hindi naman ako lumingon. Hindi rin naman ako busy eh. Kunwari nagsusulat lang ako ng kung ano pero sa totoo lang ayaw kong lang seryosohin si Arwyn. Kahit na gwapo si Arwyn, iba kasi yung dating niya. Masyadong presko eh. "Oo eh. Bakit ba?" "Nabalitaan mo na ba?" "Ang alin?" "Yung sa prom. 'Di ba Sadie Hawkin's yung---" Hindi ko naman siya pinatapos. Ang mean ko nga eh but who cares??? "Ahh yung prom. Oo naman syempre nabalitaan ko na. Sino ba namang hindi eh pinaguusapan na sa buong school." binaba ko yung ballpen ko saglit at tumingin ako sa kanya,"Pupunta siguro ako pero walang date. O kaya hindi na lang ako pupunta..." tinignan ko uli yung notebook ko, "Tama hindi na lang ako pupunta." Sabi ko lang yun. Syempre pupunta pa rin ako ng prom. May date man o wala. Nakita ko na nag-iba yung expression ng mukha ni Arwyn. "T-teka bakit ka naman di aattend? 'Di mo ba alam na mahalagang experience ang prom sa high school??" "Eh 'di nawalan ako ng isa sa pinakamahalagang experience sa high school." Nung sinabi ko yun kay Arwyn, nakita ko na dumadaan si Terrence. May sumusunod sa kanya na babae na hindi niya siguro alam na nandun, tapos huminto lang siya nung tinawag siya. Sinusundan ko naman sila ng tingin kahit nasa labas sila. Dahil nga nandun kami sa loob ng classroom, hindi ko marinig yung pinag-uusapan nila. Pero malamang niyayaya siya nung babae sa prom.. Sana huwag siyang pumayag... Kung titignan mo si Terrence, madalas seryoso ang mukha. Hindi masyadong nagbabago ang expression kaya minsan hindi mo alam kung anong sinasabi niya kung ibabase mo sa mukha lang niya. Ngayon naman hindi ko alam kung ano yung sinasabi niya doon sa babae... Umoo kaya siya??? Paano kung oo, e 'di wala nang chance na yayain ko siya?? Sabagay 'di ko naman siya talaga mayaya... Wait lang.. tumatango siya. Hindi kaya umoo na siya??? Ano ba yan... Terrence 'wag naman... "Gusto mo siyang yayain no?"

Muntik na akong nahulog sa kinauupuan ko. Nalimutan ko na si Arwyn eh nandun pa pala sa upuan sa tabi ko. Napakunut-noo ako at dumiretso ako ng upo at kunwari eh niyuko ko yung sarili ko doon sa notebook na sinusulat ko. "Hindi no.." nag-deny pa. "Ano ka ba, halata naman na tinatanggi mo pa. Saka alam naman na ng buong school na gusto mo siya kaya wala nang point na itago mo pa." siniko niya ako, "Bakit hindi mo subukan?" "Ano ka! Ayaw ko nga! Nakakahiya yun no!" "Walang nakakahiya doon. Isa pa lahat naman ng babae ganun ang gagawin so isipin mo na lang trend yun. At si Terrence ang pinag-uusapan, I don't think he'll make such a big deal out of it kung yayain mo siya. If he's that kind of guy, dapat pinagyabang na niya yung nangyari nung party." Sa totoo lang, parang yan na ang pinakagolden words ni Arwyn. Pinakamatino sa lahat ng narinig ko. Kapag nagseryoso pala siya may sense din siya kausap. Nginitian ko na lang siya. Tumayo naman siya at nagpaalam dahil kakain pa daw siya. Kakalunch break lang namin nun kaya lang hindi ako makalabas dahil nga nandun pa si Terrence. Gutom na gutom na ako nun. Isa pa sa pinakamasaklap na nangyari eh tumambay yung mga 4th year kasama si Terrence doon sa bench sa tapat ng room namin. E di lalong hindi tuloy ako makalabas. Mag 12:30 na nun nandoon pa rin ako. Saglit lang nakita ko si Ran na sumisilip-silip sa bintana namin. Kumaway naman siya nung nakita niya ako at nag-sign na lumabas ako. Pero syempre ako naman dahil ayaw kong lumabas, ako ang nag-sign na siya ang pumasok sa loob. Pumasok naman siya. Seryosong-seryoso si Ran na parang naiinis sa akin. "Hoy ano ka ba! Kanina pa kita hinihintay lumabas sa gate ang tagal-tagal mo. Akala ko kung saan ka na nagsuot. May balak ka bang mag-lunch??" Ayos na ayos na yung gamit ko sa bag. Cleared na rin yung desk ko. Ngumuso naman ako doon sa mga 4th year na nasa labas. "Hindi kasi ako makalabas.

"Eh h-hindi naman yun eh. Parang wala lang kay Tjay yung Baka kasi alam mo na.. yung sa balita. Buti pa siya confident na Prom.." si Ran na talaga yung yayayain niya. At sigurado ko naman na "Anong meron sa papayag si Ran. Obvious prom??" tinaasan niya ako ng naman na talagang gusto niya kilay niya, "Iniisip mo baka si Tjay. Pero ako kaya ko bang yayain ka niya? Ilusyon na yayain si Terrence? Hindi yata. naman yan hindi ka yayayain Nakakahiya naman yun. Kung nun!" kailan nakakarecover na ako doon sa Christmas Party Napataas din yung kilay ko incident, eto na naman tayo. pero pabiro lang. "Ano namang ibig sabihin mo na hindi ako yayayain ng Kuya mo Maria Teresa Jayne???" Sumandal siya ng maayos. Kinuha niya yung backpack niya at may inaayos siya sa loob. "Hindi ka niya yayayain sa Prom. Hindi mo ba narinig kanina, Sadie Hawkins yung dance." Napanganga na lang ako sa kanya. Ano daw??? "Sadie what now?" "Ano ba naman yan Shaylie!" nag-lean siya sa table kaya malapit na yung mukha niya sa mukha ko, "Hindi magyayaya ang guys sa girls..." Katulad ko meron ding mga babae na ayaw yung idea ng Sadie Hawkins. Yung iba sabi nila mas prefer daw nila yung traditional dahil nakakahiya daw talaga magyaya ng lalaki. Yung iba naman sinasabi na hindi daw sila magyayaya dahil hindi mo naman daw kailangan ng date para maging masaya ka sa prom, which is sa view ko eh tama. Pero sabi nga ni Tjay, mas okay nga daw kung may company ka sa gabi na iyon. The next day after kong malaman yung balita, tumabi sa akin si Arwyn nung last period nung umaga. Nakangiti pa ang loko. Alam kong nagpapapansin lang siya. Siguro iniisip niya na baka yayain ko siya doon sa dance. "Busy ka?" tinanong niya ako.

Tignan mo yun..." Lumingon si Ran doon sa mga 4th year. "Anong problema? Kakainin ka ba nila?" Hinampas ko nga siya. Nakakainis eh, ang ewan masyado. "Ano ka ba! Nahihiya akong lumabas! Nandun si Terrence oh! Tapos may mga 4th year pa. Tingin mo naman dadaan ako sa harap nila???" Lalong naiinis si Ran sa akin pero ngayon naman eh may halong biro. "Oh for the Love of God! Shay, 68 years na yung nakalipas doon sa nangyari sa party. Limot na yun ng mga tao. 84 years old na si Terrence. May alzheimer's disease na siya.. so trust me.. wala nang trace yun sa utak niya."

siya sa kisame,"Nagkasalubong lang kami sa hallway kanina. Eh kasama ko yung ibang mga 4th year. Lumagpas na kami sabay sumigaw na lang siya, 'Hoy Yu! Ikaw ang date ko sa Prom.' Ayun, tapos tumakbo na siya." Awww... kahit kailan talaga kengkoy si Tjay. Pero at least ang cute sana ng scene na yun kung nandun ako. "Ang cute naman nun. Sayang hindi ko nakita." umiling-iling naman ako. "Pero may problema ako eh.." Napansin ko yung itsura ni Ran. This time, parang may semester exam na paparating tapos hindi siya nag-review type of expression. "Anong klaseng problema???" Huminga siya ng malalim. Nilagay niya yung kamay niya sa bulsa niya.

naman ako 'di ba? Tjay's really special to me. I couldn't care less kay Mommy. Basta gusto kong makilala niya siya. I know Tjay can pull this off."humawak siya sa kamay ko, "Will you help me? I-guide mo lang si Tjay about my Mom, and siguro magiging okay lang ang lahat." "Ewan ko Ran. Parang si Hitler yung nanay mo eh.." "Please??" "Yung effect pa niya minsan parang si Jason ng Friday the 13th..." "Pretty please?" tapos pinikitpikit ni Ran yung maya niya. Hinampas ko siya ng sobrang lakas. Kung makikita mo lang yung itsura niya, mukha talaga siyang bading. "Fine fine! Basta huwag mong uulitin yang pretty please na yan. Kinikilabutan ako!" "That's my girl!" sabay akbay naman niya sa akin. Papalabas na kami ng classroom nun. Kaya lang naalala ko na nandun pa pala si Terrence kaya nung muntik na kaming makalabas, umatras ako bigla. "Shay ano ba... makinig ka nga." humarap siya sa akin, "Alam ko deep deep down gusto mong yayain si Terrence. I know kaya mo naman eh." ngumiti siya sa akin, "Say what, dahil tutulungan mo ako kay Tjay, tutulungan naman kita ngayon para even tayo. I'll help you out. Sasamahan kita." "Pero ang daming 4th year doon.." "I know all of them. Isa pa, kailangan mag-rub ng confidence ni Tjay sa iyo.. kulang ka kasi eh.." "Okay.. okay.. hinga lang ng malalim.." Lalabas na sana ako. Hindi ko mapaniwalaang yayayain ko si Terrence. Nung malapit na ako sa pinto, tumalikod uli ako kaya tumama ako sa dibdib ni Ran. kaya lang hinarap niya ako uli at tinutulak-tulak niya ako. "Go ahead.. kaya mo yan..." "Eh kanina lang may kausap siya na babae. Baka may date na siya.." "Wala pa. Kausap ko siya kanina. 3 na nagyaya sa kanya, lahat hindi siya umoo. Baka ikaw lang hinihintay niya.." Alam kong dederetso na ako. Malapit na talaga akong makalabas sa pintuan nun. Naririnig ko na silang mag-

usap. Pero hindi ko pa rin talaga makuhang lumabas. Nagtatawanan sila doon. Yung isa sinabi niya na okay daw yung idea nung Prom ngayon para maiba naman. Yung isa sinabi niya may date na siya. Sumilip naman ako. Si Ran nasa likod ko. Nakita ko si Terrence na nanahimik at yung sketch pad niya eh nasa lap niya. Ginulo naman nung isang lalaki yung buhok niya sabay umakbay sa kanya. Tinignan lang siya ni Terrence pero binalik din niya yung attention niya doon sa dinadrawing niya. "Ikaw Terrence, bro, sinong date mo sa Prom?" tanong nung isa na 'di ko kilala. "Wala." sagot niya ng hindi man lang tumitingin. "Wala? Bakit naman wala? Kanina lang may nagyayaya sa iyo ah. Bakit hindi ka pa umoo?" "Ayoko nga. Ano bang pakialam mo?" Haay ang sungit naman talaga. Kung ganyan lang din naman mga sagot niya, paano ko pa siya mayayaya? "Baka naman may hinihintay!" inasar siya nung isa, "Uy sino yan bro?" Sumabat naman yung isa uli na nakaakbay sa kanya. "Baka hinihintay niya yung babae na sumigaw nung Party." tumatawa-tawa pa siya nun,"Yung madalas sa simbahan na pinsan ni Ran." "Shaylie Jimenez? 'Di ba third year yun?" Bumilis yung tibok ng puso ko. Ano ba yan, ako ba talaga yung pinag-uusapan nila? "Bakit ko naman siya hihintayin?" "Asus! Kaya panay ang hindi mo sa mga babae, kasi hinihintay mo siya na yayain ka!"hinigpitan ng lalaki yung pagkakaakbay niya, "Malabo yun, conservative eh!" Tawa ng tawa yung isa. Hindi ko alam kung maiinsulto ba ako o ano. "Pero okay lang yan bro. Kung crush mo naman kaya naiintindihan namin na maghintay ka." This time ewan ko kung anong nangyari. Sinara na lang bigla ni Terrence yung sketch pad niya. "Hindi ko siya hiinhintay, at wala akong balak hintayin siya." sobrang seryoso na

Kinamot ko naman yung ulo ko. Nag-aalangan pa rin ako. "Remember before nung Christmas narinig mo ko na "Eh paano kung asarin nila nakikipag-away ako kay ako?" Mommy dahil hindi siya makakauwi sa graduation ko?" "At most tatawanan ka. Hindi ka naman mamamatay 'di ba?" Tumango na lang ako. Nakatayo na si Ran nun kaya ang ginawa ko eh tumayo rin ako. Humawak ako sa polo niya sa likod at nagtago ako. "Ganito na lang tayo para hindi nila ako makita." sabay tinutulak-tulak ko siya. "Paano mo naman siya yayayain kung hanggang ngayon nahihiya ka pa rin sa kanya?" Speaking of yayayaan... Hinarap kong bigla si Ran sa akin. Ang hirap nga kasi ang bigat niya saka ang tangkad niya. Straight na straight pa kung tumayo. "Niyaya ka na ni Tjay?!?" Nahalata ko na namula yung mukha ni Ran tapos bumalik na naman yung parang bata na expression niya. "Opo. Kaninang umaga pa." "Aaaahhh!" sumigaw ako pero hindi masyadong malakas. I can't believe it. Talagang niyaya ni Tjay si Ran. "T-teka.. paano ka niya tinanong? Paanong pagkakasabi?" Dahil mukhang hahaba pa ng kaunti yung usapan, naupo si Ran doon sa ibabaw ng desk, hindi sa upuan. "Actually, she wasn't asking, she was telling." then tumingin "Well yun, hindi talaga siya makakauwi kasi sa March may scheduled court date yata sila. Pero sabi niya babawi daw siya sa akin. Uuwi siya sometime this February para bisitahin na ako, at syempre alam niya due ni Tita sa panganganak ng February." Oo nga pala. Muntik ko nang makalimutan. Late February ang ika-9th month ng pagbubuntis ng Mama ko. "So sana..." nagisip-isip siya tapos tumingin siya sa akin ng diretso, "Ipapakilala ko si Tjay sa kanya." "ANO???" No. Freaking. Way. That shocked me. Don't get me wrong, mahal ko si Tita. Pero anything that concerns Ran, seryoso siya. Ngayon unang girl na ipapakilala ni Ran? Now it's a biggy. Playboy nga si Ran dati. Pero kahit isa sa mga ex niya, wala siyang pinakilala. So this time... Tjay's a big deal. "Naririnig mo ba yung sinasabi mo? Come on Ran. Napakaperfectionist ng Mommy mo. Baka kung anong sabihin nun kay Tjay. Saka mataas ang expectations niya. Ngayon lang kayo magkikita uli tapos bibiglain mo na may ipapakilala kang babae???" "I know. Pero tutulungan mo

niya, "I don't have a crush on her. I don't like her at all. So it's completely impossible na mahalin ko siya." Pakiramdam ko lumalabo na yung mata ko. Kahit anong gawin ko naiiyak talaga ako. Hindi ko alam kung bakit ko siya iiyakan. Hindi tama. "I only see her for what she is..."

luha ko,"Bestfriend lang naman ako ni Tjay, sino ba ako para gustuhin ka?" Hindi siya nagsalita. Nakatayo lang siya doon at tinitignan ako. Pinunasan ko na ng tuluyan yung mga pisngi ko. Hindi ako iiyak. "Teka nga, bakit ba ako nagbobother na sabihin sa iyo? Wala ka namang pakialam sa mga tao. Doon ka naman magaling 'di ba?" Pagkatapos kong sinabi yun eh tumakbo na ako. Hindi na ako tumingin sa kanya. Parang pakiramdam ko ang bigatbigatng dibdib ko. Hindi ko alam kung anong nangyayari, pero nasasaktan ako. Saglit lang din eh nasa tabi ko na si Ran. Bilang pinsan ko, pilit niya akong inaalalayan pero lagi ko lang siyang tinutulak. Ayaw kong umiyak, pero tuwing yayakapin ako ni Ran hindi ko mapigilan. Kahit si Ran tinakbuhan ko nung araw na iyon. Hindi ako kumain, at hindi rin ako pumasok sa mga klase ko nung hapon. Bumalik lang ako nung third period na ng afternoon classes. Kagaya nga ng inaasahan, sinubukan kong gawing normal pa rin ang lahat. Tumayo lang ako sa classroom nun na parang walang nangyari. Ang hirap pala magpanggap, parang pakiramdam mo hindi ka na makahinga. Nag-aalala si Tjay. Ganun din si Ran.

pakialam kung anong nararamdaman ko, at imposible para sa aming dalawa. So much for me para umasa. It's February already. Bukas na yung Prom, pero lagi ko pa ring sinasabi kay Tjay at Ran na hindi ako pupunta. Parang nawala na yung focus ko doon sa idea. Kung saan man alam ko na nandun si Terrence, ayaw kong nandun ako. Tuwing nakikita ko siya sa hallway, umiiwas ako. Kapag nakikita ko siyang nasa loob ng cafeteria, hindi ako pumapasok. Gusto ko siyang kalimutan. Ayaw ko nang magpatuloy ng ganito. Kung bestfriend lang ni Tjay ang tingin niya sa akin, it's fair enough to see him as my bestfriend's brother. Nothing else. Isa lang talaga ang tanging inaasahan ko ngayong February. Ika-9th month na ng pagbubuntis ng Mama ko. This late February inaasahan namin na anytime manganganak na siya. At least meron akong isang bagay na iniisip. Siguro excuse na rin yun, to set my mind off Terrence. "Hindi ka na ba talaga pupunta ng Prom?" tinanong ako ni Tjay a day before ng Prom. Nainis na ako nun. Paulit-ulit na lang yung tanong niya. Napapagod na akong ulit-ulitin din yung sagot ko. "Tjay ilang beses ko nang sinabi sa iyo na hindi ako pupunta! Ilang beses ko bang uulitin sa iyo yun? Huwag mo na akong pilitin pwede ba???"

Ewan ko ba, pero lahat ng mga bagay na nasa dibdib ko, parang gusto ko nang ilabas. "Sinabi ko bang kaawaan mo ko? Kailangan ko ba yung awa mo? Hindi naman 'di ba? At huwag mong sabihin sa akin na alam mo yung nararamdaman ko dahil wala kang alam!" Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat ko. This time, mahinahon na siya. Nagulat ako sa sudden change ng mukha niya. "S-shay.." lumapit siya sa akin, "Huwag ka namang ganyan. Hindi ko naiintindihan eh. Malay mo... malay mo sinabi lang ni Kuya yun dahil.. ewan ko.. may reason sya? Hindi naman niya masasabi yun ng ganun-ganon na lang. Kilala mo naman si Kuya 'di ba? Hindi siya ganung tao. Kaya sana huwag ka namang ganyan." Lalo lang akong nagalit nun sa sinabi niya. "Hindi nga ako sigurado kung kilala ko siya eh!" inalis ko yung kamay niya sa balikat ko,"Kung kakampihan mo yung Kuya mo, magsama kayo! You and your brother have a good life!" Palabas na ako ng classroom nun. Ayaw ko nang balikan si Tjay. Wala na rin akong pakialam sa mga taong nakatingin. Ayaw ko na.. "Shay..." Napahinto ako nung tinawag niya ako. Lumingon lang ako sa kanya. Nakatayo pa rin siya doon kung saan ko siya iniwan. "Gusto mong ipakita sa lahat na hindi ka apektado sa mga nangyari? Sa ginagawa mo ngayon, sa hindi mo pagpunta sa prom, pinapakita mo lang sa lahat na apektado ka. Na hindi mo kayang harapin yung nangyari. I know you hate my brother right now. Why let the person you hate ruin special events in your life? That's the most pathetic story I've ever heard." Lumakad siya nun papunta rin sa pinto. Palabas na rin siya. Pero huminto siya nung katapat na niya ako. "And dang sure we'll have a good life." Nung lumabas si Tjay, nakatayo lang si Ran doon at may hawak na notebook. Dadalhin niya sana yung homework ko na naiwan ko kanina nung kasama ko siya pero nakita niya yung nangyari. Hindi niya alam kung sinong pupuntahan niya. Si Tjay ba ako. Nalilito na siya siguro nun. Finally tinignan ko siya at

"That she's my sister's bestfriend. Nothing else."

***38*** Nasaktan ako sa sinabi ni Terrence. Hindi ko maiwasang hindi masaktan. Kahit anong pigil ko para hindi ako umiyak, tumulo na lang talaga yung luha ko. Si Ran nun eh pilit akong niyayayakap, pero tinulak ko lang siya at lumabas ako sa classroom namin. Tumayo lang ako doon sa harapan ni Terrence at sa harapan ng lahat. Alam kong nagulat sila na nakita nila ako doon. Pero hinding-hindi talaga mapapantayan yung expression ng mukha ni Terrence.

Sinubukan kong idaan sa ngiti ang lahat. Gusto kong ipakita sa kanila na masaya ako. NaBigla na lang tumayo si Tjay hindi ako apektado sa nangyari. mula sa pagkakaupo sa tabi ko. Tinignan niya ako ng galit na "Uhh.. Tjay hindi na siguro ako galit na siya. Siguro dahil sa pupunta sa Prom. Kasi hindi sinabi ko, pero punong-puno na naman ako mahilig sumayaw ako. Lahat na lang ng bagay eh." sabi ko sa kanya ng hindi kailangan nakaikot sa akin, man lang tumitingin. nakakapagod na. Bigla na lang akong niyakap ni Tjay. Wala siyang sinabi sa akin na kahit ano, pero sinandal ko na lang yung ulo ko sa kanya. Wala na akong magawa. Nung niyakap ako ni Tjay, umiyak na lang ako ng umiyak. *** "Ang hirap kasi sa iyo mapagpanggap ka! Alam mo yun Shay? Mapagpanggap ka!" ang lakas ng boses ni Tjay nun, "Pinipilit mong ipakita sa lahat na wala lang sa iyo yung mga nangyari kahit na alam naman naming nasasaktan ka! Bakit mahirap bang tumanggap ng dumadamay sa iyo? Feeling mo kinakaawaan ka?" huminto siya saglit at binagsak niya ng malakas yung kamay niya doon sa desk, "Tell you what, nakakaawa ka nga. Sa inaarte mo ngayon lalo lang akong naaawa sa iyo. Sino bang niloloko mo? Ako? Kami??" tinuro niya yung sarili niya, "Hindi naman kami 'di ba? Yung sarili mo!" Umikot-ikot siya doon sa classroom. Yung ibang papasok na sana, bigla na lang silang lumabas.

Hours, days, and weeks already passed. Pero wala pa ring nagbabago simula nung araw na iyon. Bumalik ako sa usual Pinupunasan ko yung luha ko spirited self ko sa harap ng nun. Hindi ko alam kung anong ibang tao, pero deep inside ginagagawa ko at tumatayo ako umiiyak ako. sa harapan niya. Wala na siguro ako sa sarili ko dahil Mahal ko si Terrence, hindi ko bigla na lang lumabas sa bibig na ipagkakaila yun. Pero hindi ko na... ko lang matanggap na alam kong alam niyang may gusto "H-hindi k-ko n-naman hiniling ako sa kanya, pero nakaya pa na m-mahalin mo ko 'di rin niyang sabihin yun. Doon ko ba?" nagtuluy-tuloy na yung napatunayan na wala siyang

nginitian ko na lang kahit mahirap. "Sige sundan mo na siya." Alam kong nadadala lang ako ng galit, inis, at sakit na nararamdaman ko kaya nasabi ko lahat kay Tjay yun. In the end, siya na naman ang tama at ko pa rin yung talo. That time na-realize ko, I'm losing Terrence and now my bestfriend. Konting time na lang makakapagsabi at yung hating attention ni Ran sa akin mawawala na lang bigla. I've never felt so left out than what I felt that time. Parang pakiramdam ko wala akong matakbuhan. Usually si Tjay ang kinakausap ko kapag may problema ako, pero ngayon wala siya para damayan ako. Umuwi ako mag-isa. Hindi ko alam kung iiyak ba ako o ano. Si Mama ang sumalubong sa akin sa pinto. Kakapasok ko pa lang, umakbay na siya sa akin si Mama. Tinignan ko lang siya. Gusto kong lumayo sa kanya dahil buntis siya atmay problema ako, hindi ko naman gustong paghaluin yung dalawang yun. "Tara nga dito at ano ba yang problema mo???" Iniupo niya ako sa couch namin. Hindi pa rin ako makapagsalita. Naamoy ko na may nilulutong pagkain doon sa kusina. Itatanong ko na sana at baka masunog yung ginagawa niya, kaya lang nasagot na yung tanong ko nung may lumabas na.

kami yung magka-date. Sinabi ni Ran na may ipapakilala siya sa Mommy niya, pero hindi pa alam ni Tita Marie na babae pala. Nakarating naman kami kaagad sa bahay nila Tjay dahil malapit lang naman. Usapan lang namin pupunta ako, pero hindi ako pumasok sa loob. I wonder kung nasa loob pa si Terrence. Pero ano bang pakialam ko, dapat hindi ko sirain yung gabi for thinking of such a thing? Lumabas si Tjay wearing a really gorgeous lime green gown. Compared to how I look, walang-wala ako. Pero that time it's not a matter of look, kasi makita ko lang yung bestfriend ko na sinasalubong ng pinsan ko eh isa sa pinakamagandang scene na nakita ko buong buhay ko. Nakita naman niya ako kaagad. Lumapit na siya sa akin at nangtinginan lang kaming dalawa. Next thing na nalaman na lang namin, nagyakapan na kaming mag-bestfriend at panay ang sorry namin isa isa't isa. Iiyak na sana kami parehas kaya lang sinabi ko huwag naman niyang sirain yung make-up niya. Umalis kaming tatlo doon ng wala si Terrence. I didn't ask about him. Hindi rin naman minention ni Tjay yung Kuya niya. I guess she's trying her best not to ruin the night for me. And I value that. A WHOLE LOT.

Isa sa mga guys nun na walang dates eh si Arwyn. major shocker, but yeah. "Arwyn, san date mo?" tinanong ko siya casually pero alam kong wala kasi wala naman siyang kasama na dumating.

ko para marinig ko siya,"Sasagutin ko na si Ran." Napalayo ako ng de-oras. As in na shock ako. "Oh my God. Hindi nga???"

Hindi ko aakalain yun. Sasagutin ni Tjay si Ran sa "Wala akong date no." sabi niya prom night. Ain't Ran the pero pangiti-ngiti lang. luckiest guy??? "Teka bakit wala? Imposible naman yun. Ikaw pa mawawalan?" Ang cute din ni Arwyn nun. Nung napalapit nga ako sa kanya, ang bango-bango niya. "May nagyaya sa akin na girls, pero hindi na ako umoo." tapos tumingin siya sa akin, "Hindi ko naman maeenjoy kung hindi ko naman kilala mga dates ko 'di ba?" That's the deal with Arwyn. Siguro nga conceited guy siya madalas. He's cute and popular. Yun din yung reason siguro na yung girls na nagyayaya sa kanya kadalasan hindi niya kilala. At yung girls na gusto niyang makasama, yun naman yung hindi nagmomove sa kanya kasi kilala nga siya bilang siya. As friends, it's really nice talking to Arwyn. Parang siya na nga yung lumalabas na date ko nun. But anyway, it's better than nothing. "Pinag-isipan ko naman na eh. Mabait naman siya sa akin eh. I don't see the reason why I won't." "Go for it sistah!" tapos tinapik ko siya sa braso niya. Napansin naman ako ni Ran kaya tinaas niya yung kilay niya. Si Tjay tumingin na rin sa akin. Thinking this is a really private moment for them, naisip ko na umalis na muna at sundan ko na lang si Arwyn sa pagkuha nung pagkain. Nagpaalam ako a kanila parehas. Lumingon si Tjay at nagthumbs up na lang ako sa kanya. Ako naman, naglakad na ako papunta doon sa direction nung pagkain. Nakatingin pa ako sa paa ko nun dahil masakit na sa heels. Kakalakad ko nun, no matter how many times na iwasan mo yung isang tao, you can't help bumping into them. Parang kapag lalo mong iniiwasan, lalo kayong magkikita.

"Gutom ka ba? Kukuha kita ng And that time I bumped into pagkain." sabi niya sa akin at Terrence. With some girl. Syempre si Ran being a tumayo siya sa upuan na katabi gentleman, sinabayan kaming ko. It was really awkward kasi dalawang babae. Hindi naman pare-parehas kaming huminto. "Sinong may problema???" pala masama ito as I thought it "Sure. Kuha mo ko ng coke, a Nakahawak yung babae sa would be. Date or no date hotdog sandwich, cake, saka kanya na hindi ko kilala kung Nanlaki siguro yung mata ko. siguro maeenjoy ko naman. yung lasagna nila." paalis na sino. Tumingin lang siya sa Nakatayo doon at may may sana siya nun kaya lang akin, at ako naman eh suot na apron eh si... I've never been to any dances nagpahabol pa ako, "Oh and an nakatayo lang na parang ewan. at all. Well except siguro yung ice cream." "Tita Marie?!? Kailan ka pa sa mga debut or wedding The first person who broke the dumating?" receptions and such... but that Tinignan niya ako ng ice was the girl. doesn't count. Ito talaga yung nakakaloko as if sinasabi *** first ever dance na pinuntahan niyang ang takaw ko naman. "Shay right?" sabi niya na ko. Nung makita ko na Nginisian ko lang siya. nakatodo ngiti pa sa akin, "I The night of the Prom already maraming tao na nakagown, remember you sa Christmas arrived. Inexplain ni Ran sa nakamake-up, tuxedo's, "Thank you Arwyn!" Party eh. 'Di ba ikaw yung akin na hindi galit si Tjay. Hindi polo's... it was overwhelming. nakipagsigawan na may gusto lang daw niya ako kinausap Parang may malaking event sa Umalis na si Arwyn nun at kay Terrence?" nung past night dahil gusto school namin. Like the kumuha na yata ng pagkain. niyang magisip-isip din ako sa President came and we're all Ako naman eh naupo pa rin I don't think kailangan pa niya sarili ko. Siguro nga there for a welcome party. doon. Disco na yung tugtog. akong i-remind nun. naguguluhan lang din ako. Pero Hindi katulad kanina na slow, tignan mo nga naman, I bought Syempre nagsimula rin naman medyo kumonti yung tao sa Hindi ako nag-react. Pero yung a really really simple dress at yung dance and such. With the dance floor pero marami-rami babae, dire-diretso lang siya. the very last minute, at usual prayer sa simula, pa rin. papunta na ako sa prom. Sabi speeches and cotillion, it's great "Well akala ko yayayain mo si ni Ran, he doesn't mind having really. Sinubukan nila Tjay at Bumalik na si Ran at si Tjay Terrence sa Prom knowing that. two dates. Pero sabi ko hindi na Ran na hindi ako maleft out, doon sa side namin at pawis na But oh well, I see hindi naman ako sisingit sa kanila. Gusto ko since ako eh walang date, pero pawis na sila parehas. pala." tinignan niya ako uli, lang pumunta. okay lang naman dahil marami Natutuwa nga ako sa kanila eh. then si Terrence, "Or maybe rin akong classmates na guys Paano ba naman enjoy na niyaya mo siya but you got Well, hindi naman ako and gals na walang dates. So enjoy sila parehas. turned down?" makakapunta kung wala akong ayun sama-sama kaming lahat. dress. Thanks to Tita Marie. Nung nakatingin si Ran sa This time, nagalit yata si You don't need a date after all!! kabilang side dahil may kausap Terrence. Syempre naglakad na lang May mga guys din na nagsayaw siya na ibang 4th years, may kami ni Ran nun papuntang sa akin. Mga classmates ko. Si binulong naman si Tjay sa akin. "Will you shut up Lianne?" nabahay nila Tjay. Dahil Ran at si Tjay ilang beses nang shock yung babae sa kanya, magkasabay kami na umalis, sumayaw. "Shay..." sabi niya tapos nilapit "It's none of your business. akala nila Mama at ni Tita na niya yung bibig niya sa tenga Pwede ba pumunta ka na lang

muna doon sa table natin. Susundan na lang kita. I need to talk to her." then saglit nagglance siya sa akin. Umalis naman yung babae sa gilid ni Terrence. Ako naman hindi ako makagalaw. Kakausapin niya ako? Tungkol saan? Tungkol doon sa nangyari? He felt bad? WHAT??? A minute or two na nakaalis na yung babae, wala pa ring nagsasalita sa amin. Nagtitinginan lang kami na parang walang nangyayari. Then finally I couldn't take it anymore, I smiled at him. "Nice tux. Bagay pala sa iyo eh." sabay tap ko sa balikat niya, "Naeenjoy mo ba? Ang saya pala no?" tumingin-tingin kako sa gilid ko, "Anyway, kailangan ko munang sundan si Arwyn. Nanguha kasi siyang pagkain. Marami yun so baka hindi niya mabuhat lahat. Sige ha." Dadaanan na sana ako sa gilid niya. Kaya lang 'di ko inaasahan na hahawakan niya ako sa braso ko. Napahinto tuloy ako. "I'm sorry." Alam ko galit ako sa kanya. I kept telling myself galit ako sa kanya. But at that moment, ewan ko kung bakit, but my heart totally melt when I heard those two words came from him. "The fact that I don't like you, that I don't have a crush on you at all was a total bull. Pero yung sinabi ko na imposible kitang mahalin... it's true." sabi niya sa akin ng mahinahon. Saka lang ako humarap sa kanya. For the first time that night, tinignan ko si Terrence ng may halong inis at pagtataka. "Terrence nalilito na ko." yun na lang ang nasabi ko sa kanya.

ka na kaagad dito. Your Mom's having pains." "Ano po???" ninerbiyos akong bigla nun, "Nasa hospital na po kayo? Uhmm.. uhh.. sige po pupunta na ako diyan." Binaba ko na yung phone ko nun. Tinignan ko si Terrence na parang puzzled yung mukha. He looks kinda' pale, pero dahil siguro yun sa kaba niya rin nung kausap niya ako. "Ano daw nangyari?" "Si Mama. She's having pains daw." tinapik ko uli siya sa braso niya, "Anyway, kailangan ko na umalis. I'm so sorry Terrence. Next time na lang tayo mag-usap. My Mom needs me. Pakisabi na lang kay ran na sumunod siya kaagad. Bye!" Iniwan ko na siyang nakatayo doon. Tumakbo ako ng tumakbo. Medyo mahirap nga considering naka-heels ako, pero wala na akong pakialam ngayon. Ngayon manganganak yung Mama ko? Kabadong-kabado ako. Hanggang sa nakasakay ako nun ang bilis ng tibok ng puso ko. Between Terrence being so serious, and my mom probably giving birth... well I'm totally helpless. Mag-isa lang ako na dumating sa hospital. Nagtitinginan nga yung mga tao sa akin eh. Siguro iniisip nila I'm one of those teenagers na naka-high. I'm wearing a dress, kalat na siguro yung make up ko, I'm sweating, and nabali na yung heels ko. Nagpunta ako doon sa front desk para tanungin yung Mom ko. Then yun nga, binigyan nila ako ng room number. I was thinking... Oh well. I rushed there. Nasa third floor kasi yun. Hindi na ako makahinga. But who cares? I couldn't think straight anyway.

thought she's sick somehow or may nangyari doon sa baby. Wala naman pala. Sinabi daw ng doctor na since anytime naman daw pwede nang manganak si Mama, dapat daw mag-stay na siya sa hospital. At yun na nga siguro yung gagawin nila. Sinabihan ako ni Papa na kumuha ng damit ni Mama sa bahay dahil nga doon na siya mag-stay. Siya na daw ang bahalang magbantay muna at bumalik na ang ako kaagad. Si Tita Marie naman dahil gabi naman na daw, ayaw niya akon umuwi mag-isa dahil delikado. Sinamahan naman niya ako na bumaba ng hospital at pauwi na kami. Kaya lang nung nandun na kami sa baba, nakita namin na may flashing lights na naman. Since hospital yun, normal lang na may ambulansiya ng madalas. But I was stoned as ice nung makita ko na naglalakad si Ran at inaalalayan si Tjay. Nagsmudge na yung make-up niya sa mukha niya. Her hair's messed up. Nagulat si Ran nung nakita niya ako at yung Mommy niya. Pero ganun pa man, hindi pa rin niya binitawan si Tjay. Yung kaba ko kanina, three times as much na kung ikukumpara ko dito. I've never seen Tjay cry like that. "Anong.. anong nangyari?" Unang pumasok sa isip ko, they rushed here dahil sinabi ni Terrence yung tungkol kay Mama. But then I thought, walang reason para umiyak si Tjay ng ganun. Walang makasagot sa akin. Then suddenly nakita ko na lang na bumabana yung mga tao na nasa ambulance, and I saw Terrence lying there. Nakapikit na yung mga mata niya. May kung anu-anong mga bagay na naka-connect sa body niya. Tumatakbo na yung mga tao, at pinasok siya sa loob. Iyak pa rin ng iyak si Tjay. Hindi ako makapagsalita. It felt like I was in a big shock, na parang hindi ako maka-recover. I've seen Terrence in a hospital before. But that time, I knew it's different. Hindi na simple yung nangyari. Niyakap ko ng mahigpit si Tjay. Hindi ko alam kung anong nangyayari. "S-sshay..." sabi niya at iyak pa rin siya ng iyak, "S-si K-kuya S-shay. Si K-kuya..." yun lang ang nasabi niya at iyak pa rin siya ng iyak. Lalo kong hinigpitan yung

pagkakayakap ko sa kanya. Although I wasn't sure what's happening, I actually had the feeling.

I started to cry.

Si Tita Marie kaagad yung nakita ko. Nasa labas siya ng "Matagal ko nang gustong room. Then nung sumilip ako, sabihin sa iyo, but I can't. It's nakita ko na si Papa eh nandun just that---" natigilan siya saglit na sa tabi ni Mama. nun,"Shay I'm..." Napaupo na lang ako sa Hindi natuloy yung sinasabi sobrang hingal ko. Hindi na niya. Nag-ring na lang bigla talaga ako makahinga sa yung phone ko. Among all the tinakbo ko. time na pwedeng mag-ring ng phone ko, bakit nung mga oras "Ano pong nangyari??" pa na yun. Hindi kaagad inexplain ni Tita Tinignan niya lang ako, but he Marie sa akin. Sabi niya finally calmed down. I did too. magpahinga lang daw muna Tapos sinagot ko yung phone ako saglit. Nung kalmado na ko. Si Terrence nakatayo lang ako, saka lang niya sinabi sa doon sa harapan ko at akin na false alarm lang daw pinapanood ako habang may pala. Hindi pa manganganak si kinakauap ako sa phone. Mama. "Shay..." narinig ko yung boses ni Tita Marie sa line, "Pumunta Pero nung nakita ko si Mama na nakahiga sa hospital bed, I

niya. "R-ran..." nanginginig na yung boses ko nun, "R-ran si Tterence.. s-si T-terence.." "Magiging okay lang siya. Shay calm down.. he'll be fine." hinihimas-himas niya ako sa likod ko nun.

ko. "Shay, nilipat na siya sa isang room." tumingin ako sa likuran ko pero hinawakan ako ni Ran sa ulo ko at iniharap yung mukha ko sa kanya, "Pagod ka na eh. Uuwi na tayo."

***39*** Nakiiyak ako nun kasama ni Tjay. Kahit hindi ko alam kung anong nangyayari, naiyak na lang ako ng naiyak. Nung makita ko pa lang si Tjay na ganun yung itsura, at yung view ni Terrence na dinadala sa loob... parang hindi ko na nakayanan.

namang makinig. Binilisan ko naman yung lakad ko, kaya lang nung nasa tapat na ako ng pintuan niya, bigla na lang bumukas at lumabas si Ran. Nakatingin siya sa likod niya. "MOM, AYOKO NGA!!!" Sinara niya ng malakas yung pintuan. Magkasalubong yung kilay ni Ran, pero nawala naman nung nagulat siya at nakita niya akong nakatayo doon. "Oh Shay... uhmm.. nagising ka ba namin?" "Hindi naman." tinuro ko yung pintuan, "Nag-aaway ba kayo ni Tita Marie?" Nginitian lang niya ako. "Hindi ka pa ba nasanay sa amin na lagi kaming nagaaway?" pababa na kami sa hagdan nun, "Medyo puffy pa yung mata mo eh. Gusto mo ng ice?" "Ayoko." umiling-iling naman ako sa kanya. "Pupunta pala ako sa hospital. Dadalawin ko si Mama saka si Terrence." Mabilis ako na tinignan ni Ran nun. Seryoso na rin siya. "Gusto mo samahan kita??" "Hindi na. Kaya ko na mag-isa." Ang bait-bait talaga ni Ran sa akin. Siya pa yung nagluto ng breakfast ko. Si Papa daw pumasok sa trabaho kaya kanina pa wala. Si Tita Marie naman eh pupunta daw sa hospital after lunch, at siya daw ang magbabantay kay Mama. Nung naka-ready na ako at lahat-lahat, umalis na ako ng bahay nun. Dumaan pa ako doon sa grocery para bumili ng prutas saka get well na card. Kay Mama wala na akong binili, dahil maayos namaan yung lagay niya. Naghahalu-halo na nga yung nararamdaman ko. Excited para kay Mama dahil ano mang oras pwede siyang manganak, pero natatakot para kay Terrence. Nung nabili ko na yung dalawang basket ng prutas, dumaan muna ako kay Mama dahil iyon ang malapit. Gising naman siya at nakikipagchikahan siya doon sa mga kasama niya sa room. Yung mga kasama niya eh mga nanganak na. So sa kanila doon, si Mama lang ang hindi pa. Pinakilala pa nga niya ako, kaya ayun napatagal pa ako ng kaunti. Nagpaalam din naman ako kaagad at sinabi ko nga na dadalawin ko si Terrence. Katulad kaninang madaling araw, ni-hindi ko mabuksan yung door knob sa kwarto ni Terrence. Nakatayo lang ako doon sa labas at nag-iisip kung

Yumuko na lang ako nun. Hindi talaga ako mapakali. Kahit Hindi ko mapigilan yung sarili anong gawin ko, parang ang ko. Kapag naiisip ko yung itsura bigat-bigat ng pakiramdam ko. ni Terrence nun, naiiyak ako ng naiiyak. Si Tjay huminto na sa Tinignan ko si Ran. Pinilit kong Hindi siguro alam ni Ran kung pag-iyak, pero nakaupo lang huwag umiyak nun. anong gagawin niya. Paano ba siya doon sa isang tabi at naman dalawang babae yung nakatulala. Sinubukan naman "Hindi! Hindi pa ako pagod! umiiyak sa harapan niya. siyang kausapin ni Ran, pero Gusto ko siyang Narinig ko pa na pinapakilala makita.." humarap ako kay Ran niya si Tjay kay Tita Marie, pero ayaw na niyang magsalita. nun, "Ran, gusto ko lang siyang after that parang nawala na Dumating din naman si Tita makita." ako sa sarili ko. Jayne at si Tito Kevin. Kagaya ni Tjay, umiiyak na rin si Tita Tumango naman si Ran. "Ano bang nangyayari?!? TJayne. Naupo lang sila parehas Nginitian naman niya ako. tjay...a-ano ba?" hindi na ko doon sa may upuan malapit sa masyadong makahinga amin. Ako naman parang "Sige. Pero pagkatapos nun nun, "S-sabihin mo n-naman nanghihina na ako. Gustunguuwi na tayo." oh. Please naman gusto kong gusto ko malaman kung anong malaman!" nangyayari, pero wala akong Dinala ako ni Ran doon sa Pero hindi sinabi sa akin ni Tjay lakas na loob na magtanong pa. kabilang dulo. Nandun kasi yung private room ni Terrence kung anong nangyari. UmiilingAfter an hour or two, may kung saan siya inilipat. Si Ran iling lang siya sa akin habang lumabas na doctor. Nilapitan ang unang lumapit doon sa umiiyak. Tinignan ko si Ran, sina Tita Jayne. Dahil hindi pinto. hoping may alam siya, pero naman ako member ng family, umiling lang din siya sa akin. hindi na ako sumama. May "Ito na yun." sabay turo niya doon sa pintuan na puti na Wala na nga siguro ako sa sarili privacy pa rin naman sila. nakasarado sa harapan niya. ko, kaya bigla-bigla na lang Umiyak lalo si Tita Jayne. akong tumakbo sa loob ng Seeing her expression, naiyak Dahan-dahan akong lumakad hospital at hinabol ko yung nun. Hahawak na sana ako mga nurse at kung sinu-sinong na naman ako. Kahit hindi ko alam kung anong meron sa doon sa door knob, kaya lang mga tao na nasa paligid ni asthma attack ni Terrence, I may maliit na window doon sa Terrence. Narinig ko pa si Ran know it's something serious. pintuan. Doon ko na lang sinilip na sumisigaw-sigaw at yung loob. tinatawag ako, pero wala ako Pagod na pagod na ako nun. ng pakialam. Hindi ako Inaantok na rin ako, at Nakahiga si Terrence at may lumingon nun at hindi ako considering na umiyak pa ako oxygen sa tabi niya. May huminto. eh pumipikit na yung mata ko. dextrose din siya. May kung Isinandal ko lang yung ulo ko ano pa na nakakabit sa kanya Naabutan ko naman sila. Ang sa ballikat ni Ran, saglit lang eh na hindi ko na alam kung bibilis nilang maglakad. Ibangnakatulog na ako. anong tawag. Nakapikit na iba na yung itsura ni Terrence yung mata niya na para lang ngayon. Kung nung nakaraan siyang natutulog. Sa gilid ng na dinala siya sa hospital gising Nung magising ako, 1 a.m. na yata ng umaga. Tinatapik-tapik bed niya eh nakaupo si Tita siya, ngayon naman ako ni Ran sa pisngi ko nun. Jayne, at hawak-hawak yung unconscious na siya. Nagising naman ako kaagad, kamay niya. kaya lumingon-lingon ako sa Humawak ako doon sa Pagkatapos kong makita yun, hinihigaan niya. Binilisan ko rin paligid ko. Wala na sina Tjay pati parents nila. tinignan ko uli si Ran na yung paglakad ko. naghihintay sa akin sa gilid. "San na sila Tjay?" nataranta "Terrence! Ano ka ba?!? Gumising ka na nga! Huwag ka naman ako na tumayo nun pero "Uwi na tayo." hinila ako ni Ran kaya napaupo namang ganyan!" hinawakan ako uli. Lumapit lang si Ran sa akin. ko siya doon sa kamay niya at Inalalayan naman niya ako. inalog-alog ko siya, "May Ewan ko kung bakit ganun na Pagkatapos nun eh umuwi na sasabihin ka pa 'di ba?? lang ako mag-panic. kaming dalawa. Magpagaling ka ha?!? Hihintayin kita okay? Terrence "Si Tjay iniuwi na ng Papa nila. *** maiinis ako sa iyo kapag Yung Mama nila naiwan. nanatilli kang tulog. Basta Magbabantay siya kay Wala na kaming pasok gumising ka kaagad. Huh??? Terrence." kinabukasan dahil katatapos Promise mo yan. Terrence lang ng Prom at tiyak eh puyat basta nandito lang ako..." Lalo akong tumayo nun. pa ang lahat. Ako naman eh past 9 na yata ako nagising. Napahinto na lang ako bigla "S-si Terrence? Nasaan na Sinubukan kong matulog uli dahil may yumakap sa akin. siya??" nagsisimula na naman pero hindi na talaga ako Pilit pa rin akong humahabol akong umiyak nun, "Okay na makatulog. kay Terrence, pero pinasok na siya doon sa Emergency Room. ba siya? Ano nang nangyari sa kanya???" Pagkalabas na pagkalabas ko Si Ran nun pilit kong inaalis sa kwarto eh narinig ko na nagyung pagkakayakap niya sa Panay ang punas ko ng luha ko aaway yata si Ran saka si Tita akin, kaya lang ang higpithigpit kaya hindi ako makaalis. sa pingi ko. Si Ran halata mong Marie. Nakasarado yung naaawa na sa akin sa kakaiyak pintuan ng kwarto ni Ran, pero ko, kaya hinawakan niya ako uli dahil mukhang issue nilang Lalo lang akong naiyak nun. para tumigil ako sa pagpapanic magnanay yun, ayaw ko Sinuntok ko siya sa balikat

papasok ba ako. Saglit lang, may dumating na nurse at may tray siya na dalang pagkain para daw kay Terrence. Ako naman nag-iisip siguro ng reason pa, kinuha ko na yung tray at sinabi ko na ako na ang magdadala sa loob. Finally nabuksan ko naman. Nahirapan nga ako dahil may basket pa ako na dala. Narinig ko na may sound na nanggagaling sa tv. Pagtingin ko sa loob, nakaupo na si Terrence at nakasandal siya doon sa headboard ng cot niya. Halata mong nagulat din siya nung nakita niya ako. "Hey kumusta ka na?" yun na lang ang naisip ko na sabihin kaagad dahil sa kaba ko, "Para sa 'yo pala." sabay taas ko naman nung basket ng prutas na dala ko. "Lagay mo na lang diyan." ibinalik niya yung tingin niya doon sa tv at wala man lang karea-reaksiyon yung mukha niya. Hindi ko alam kung alam niya, pero tinitignan-tignan ko siya nun habang inaayos ko yung mga prutas sa gilid. Kung titignan ko naman siya, walang masyadong nagbago sa itsura niya. Parang siya pa rin yung Terrence dati, except nasa hospital bed siya. Kumukuha ako ng mainit na tubig nun para doon sa noodles na dinala nung nurse. Panay ang press ko doon sa thermos. Kaya lang nagulat ako nung lumingon siya, kaya natabig ko yung bowl at napaso ako sa kamay ko. "Ouch!!!" Napatalon si Terrence doon sa bed niya. Kaya ako naman natakot ako, dahil may mga naka-connect sa kanya. "Huwag kang tatayo!" tinuro ko siya kaagad, "Diyan ka lang!" Nagtaka siya siguro sa akin. Pero ayaw ko namang lumala pa yung sakit niya kung biglabigla na lang may nahila doon na kung ano. Hinugasan ko ng malamig na tubig yung kamay ko doon sa banyo nung room niya. Medyo namumula pa siya, pero nawala naman na yung sakit. Nung lumabas ako, lumingon siya sa akin na parang concern na concern sa nangyari. "Ok ka lang?" Tumango naman ako. Kinuha ko na yung tray sa gilid at umupo ako doon sa upuan sa tabi ng bed niya. "Si Tita Jayne?" tinanong ko naman siya kaagad. "Pinauwi ko. Sabi ko matulog

siya ng maayos hindi yung nakaupo siya dito." Kahit na nasa hospital si Terrence, parang ang sungit pa rin ng dating niya. Oddly, that made me smile. At least he's still the same old Terrence. "Eto pala, galing dun sa nurse kanina. Nagkataon kasi nakatayo ako doon sa labas kanina, kaya ayun.. sabi ko ako na magdadala." Tinignan niya ako na nakakunot yung noo niya. Ako naman nakaupo doon, at nilapag ko yung tray sa harap niya. Kaya lang ang ginawa niya, tinabi niya kaagad doon sa gilid. "Ayaw kong kumain wala akong gana." sabi niya sa akin tapos hinawakan niya yung ulo niya, "Shay ano ba?!? Huwag ka ngang magpanggap na parang okay lang yung lahat!"

ako. Kahit kanino. Pati sa mga relatives ko pinakiusap ko na huwag nilang sasabihin." Hindi ko na mapigilan. Iyak pa rin ako ng iyak. "Bakit hindi mo sinabi sa akin?!?" Sumandal siya doon sa headboard. Tinignan niya lang ako, from calmed expression, to troubled. "Hindi ko sinabi sa lahat dahil ayaw kong i-treat ako na iba sa lahat dahil sa sakit ko. Hindi ko sinabi dahil ayaw kong kaawaan ako. At hindi ko sinabi sa iyo dahil hindi deserving na masaktan ng mga taong tulad mo!"

ko gagaling ka? Gawin mo na! Gumaling ka lang kahit ilang beses mo kong saktan!" "Ginawa ko lang yun dahil imposibleng mahalin mo ko Shay!" hinigpitan niya yung hawak sa dalawang balikat ko, "Maraming deserving ng pagmamahal mo! Hindi ako!" "Pero ikaw yung mah--" "Forget it." galit na galit na siya nun, "You're making it hard for me. Just..." tinignan niya ako,"Forget it." Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Talagang pinipilit niya yung gusto niya. Wala na akong pakialam sa pride ko. Totoo naman eh.. mahal ko siya.

Hindi ako makasagot nun. For a minute or two, nakatingin lang "Terrence..." sabi ko ng ako sa kanya at wala akong mahina, "Takot ka bang masabi. I can't believe it. mahalin kita, o takot kang mahalin ako???" Hindi ko alam kung galit ba siya "K-kung wala kang asthma, ao ano. Wala naman akong anong sakit mo?" Nagulat na lang ako nung bigla sinabi kaya nagdire-diretso lang na lang niya akong hinila at siya. Siguro nga naiinis na siya. Iniwas niya yung tingin niya sa niyakap niya ako ng mahigpit. Tama siya, pinipilit kong akin. Halata kong nalulungkot Sobrang higpit. magpanggap na okay lang ang din siya. lahat. "OO! Nung una takot akong "VSD." sabi niya then tinignan magmahal. Takot akong "Let me get this straight para niya ako uli. "I have holes mahalin ka. Dahil noon pa lang tapos na.." humarap siya sa sa right..." kinuha niya yung alam ko na hindi ako pwedeng akin kahit na nasa kama siya. kamay ko at tinapat niya sa magmahal. Masasaktan lang puso niya, "Here." ako at yung babaeng Huminga siya ng malalim nun. mamahalin ko oras na gawin Seryosong-seryoso na siya at Lalo akong naiyak nun. Hindi ko ko. Kaya ayaw kong mapalapit nakatingin siya sa mata ko. At maisip, sa dinami-dami ng tao.. kahit kanino.." may that same moment, bakit siya pa? naramdaman ako na tumulong nakaramdam ako ng kaba. luha sa balikat ko, "Then you "Nung pinanganak ako, sabi ng came along. Kahit anong gawin "Shay... I'm sick." doctors usually sumasara daw ko hindi ko magawang hindi ka yun ng kusa in a period of time. mahalin." Yun lang yung sinabi niya, Mine didn't. Walang pera yung pakiramdam ko na-punch ako parets ko that time for a It's the first time Terrence sa stomach ko. Kinuha ko surgery, so we didn't do it. It'll cried. He never did cry sa naman lalo yung tray, at cost alot of money para isara harapan ng kahit na sino. hinawakan ko yung bowl ng yung holes sa separator ng Siguro takot siyang ipakita sa noodles. right and left ventricles ko. By lahat na may kahinaan siya. the time na may pera na kami Dahil para sa kanya, dapat "Kaya nga dapat kumain ka 'di for the surgery, lumaki na ng yung malakas na Terrence yung ba?" hinalo-halo ko yung lumaki yung butas sa puso ko, nakikita nila. noodles dahil naiiyak na ako making it harder to close. nun,nagsimula nang tumulo Maybe impossible to "You're the one who filled my yun luha ko, "Para gumaling ka close." tumingin siya ng diretso heart." nung sinabi niya yun kaagad. Hindi ba kapag kumain nun, "Dahil malaki na yung lalo akong naiyak, "Hindi mo ka lalakas ka, babalik ka na sa butas sa puso ko, nagpapump ako kailangang mahalin dahil dati at lalabas ka na dito.""Gyung dugo sa lungs ko. That's ayaw kitang masaktan. Hayaan gusto mo tutulungan pa kita. why hindi ako makahinga. I mong ako na lang yung Magpalakas ka lang. Kainin mo turn blue more likely. And it's magmahal sa iyo." then inalis na ito oh.." fatal." na niya yung pagkakayakap niya sa akin, "Even if I die Kinuha niya sa akin yung bowl Huminto siya nun. Nagsimula today, tomorrow, or the at nilagay na naman niya sa na siyang yumuko. Seeing him whenever..." gilid. Hinawakan niya ako sa like that, broke my heart. magkabilang balikat ko kaya ako naman eh yumuko na ako "Yan din ba yung reason kung at umiyak ako ng umiyak. Siya bakit ayaw mong mag-college?" naman, inangat niya yung ulo ko. Pero hindi ako makatingin Tinignan niya ko. Nginitian lang sa kanya. Tuwing ginagawa ko niya ako. Nagulat ako kung yun, lalo lang akong naiiyak. bakit siya ngumiti. "I have it since I was born." hinawakan niya ako sa pisngi ko at pinunasan niya yung luha ko, "Wala akong asthma. That's a lie. Yun yung sinasabi namin sa lahat eversince I was a kid. Hiniling ko kina-Mama, Papa, at Tjay na huwag sasabihin na may sakit "Come on, let's face it. I could die tomorrow and you think going to college matters?" "Huwag ka ngang ganyan! Nakakainis ka naman eh! Bakit ba gustung-gusto mo kong saktan? Natutuwa ka ba ng ganun? Kapag sinaktan mo ba

iyon buong buhay niya, ako hindi ko man lang magawa. "I'll always love you. Tandaan mo yan." I couldn't help it, umiyak na lang ako sa balikat niya. Then I thought, if the two of us are in a race against time, I'd rather spend the remaining time with him. Make the most of it. After all, nag-iisa lang si Terrence. At alam ko na wala na akong makikilala pang katulad niya. Lagi na rin akong pumupunta sa simbahan before school, lunch break, and after school. I'm hoping and praying na sana may mangyari na pabor sa amin. Alam ko naman na walang makakapagsabi kung ano ang mangyayari. But I won't lose hope. The next two days palagi pa rin akong dumadalaw kay Terrence at kay Mama. Si Mama, ayun mataba pa rin dahil buntis nga. Hindi pa rin siya nanganganak, that's for sure. Mas kinakabahan pa nga yata ako sa kanya. Please.. please.. please.. let it be a baby sister!!! Gusto ko kasi talaga ng kapatid na babae. I'm back to my old self, sort of. Syempre sinusubukan kong huwag malungkot. Pero deep inside me, syempre nandun pa rin iyon. The least I can do for Terrence is to be happy myself. At least kapag alam niyang masaya ako, hindi siya masyadong masasaktan. After all, ako naman lagi yung iniisip niya. It's time na ako naman yung mag-isip para sa kanya. Alam na sa school yung condition ni Terrence. Katulad ko, maraming nagulat. Nagpadala na yung doctor ng medical statement sa school kung bakit hindi siya pumapasok. Kaya ayun, tuwing nasa school ako at si Tjay eh pinapaulanan kami ng tanong. Lagi lang naman naming sagot eh nagpapagaling pa siya. Funny thing was that nung isang araw, may limang babae ang dumating sa hospital para dalawin si Terrence. May dala silang bulaklak at basket din ng fruits. It turned out, admirers pala ni Terrence yung mga babae. He was all weird out kasi may dala silang isang malaking scrapbook na punongpuno ng pictures ni Terrence simula sa pagkain ng hotdog sa cafeteria, hanggang sa naka tshirt na si Terrence from Prom. Tawa nga ako ng tawa nun kaya tinignan ako ni Terrence ng masama na may halong biro. Si Tjay naman eh seryosong-seryoso doon sa mga pictures at nanghingi pa siya ng isa. Umalis din naman yung mga babae, kaya ayun kami na lang uli yung natira sa loob. Nakikipag-agawan pa nga si Terrence doon sa picture na hiningi ni Tjay, pero hindi naman siya makaalis sa bed

niya dahil nga naka-dextrose siya. Terrence lost weight na rin, and mukhang nanghihina rin siya paminsan-minsan kaya inaalalayan pa namin. "Ano ka ba ang cute mo nga sa picture eh! Natutulog ka sa desk ng teacher mo." tinaas naman ni Tjay yung picture, "Maipakita nga kay Mama at Papa para malaman nila kung anong pinaggagagawa mo sa school." Wala namang pakialam si Terrence. Kasi after sinabi ni Tjay yun, hindi na siya nakipagagawan. Alam naman niya na may paka-childish naman talaga yung kapatid niya. Lumabas din naman di Tjay dahil tinawagan siya ni Ran at may pupuntahan pa raw sila. Inasar ko nga siya na may date na naman silang dalawa. Iniwan niya ako at si Terrence doon sa hospital room niya. Ayaw ko naman siyang iwan mag-isa dahil wala pa si Tita Jayne. Hinintay lang ni Terrence na makaalis si Tjay bago pa siya nagsalita. Siguro ayaw niya munang magsabi ng kahit ano kung nandun pa si Tjay dahil baka asarin lang kaming dalawa. Kaya lang nung nakaupo na kami doon, may inabot sa akin si Terrence na papel na nakatupi. Akala ko naman kung ano na, yun pala eh may log in and password doon sa school website namin. Nagtaka naman ako doon. "Teka, bakit mo binibigay sa akin?" tinanong ko siya sabay taas ko nung papel na binigay niya. "Walang nag-manage nun ngayon 'di ba? Bakit hindi mo subukan?" "Ako??" tinuro ko yung sarili ko, "Ano ka ba, wala akong alam sa ganyan mga web hosting, designing saka kung ano pa man yan. Terrence maghanap ka na lang ng ibang marunong." Nag-lean siya papalapit sa akin. "Pero ikaw nga lang nakakaalam na ako ang admin niyan." then sumandal siya uli, "Saka tingin ko kaya mo naman. Mabilis ka namang matuto. Isa pa, lahat naman ng mga bagay-bagay mababasa mo naman doon." "Ewan ko ha.." kinamot ko yung ulo ko, "Wala talaga akong alam sa ganito eh. Pero sige susubukan ko." Hindi naman na ako naiilang kay Terrence. Siguro dahil nga alam kong may sakit siya, saka ko naisipan na laging pumunta doon at maging masaya na lang. Kasi alam ko hindi rin

naman ako makakatulong sa kanya kung magpapakalungkot ako eh. Dumating din si Rae doon. Nung una nagsasalita pa siya about sa asthma ni Terrence. Hindi pa niya kasi alam that time na alam ko na yun totoo. Nagtaka na lang siya sa amin ni Terrence kung bakit ganun kami makatingin sa kanya kaya natigilan siya. "Teka nga..." tinignan niya ako, "Alam mo na no?" Tumango naman ako sa kanya. Nagulat na lang ako nung nagsnap siya sa gilid. "Sabi ko na nga ba eh yung mga tingin na iyan may ibig sabihin!" then lumapit siya sa akin,"Sinabi ba sa iyo ni Terrence o na work out mo yung sinabi ko sa iyo before?" Napaisip ako. May sinabi ba siya sa akin before??? Napansin niya siguro na confused yung itsura ko kaya nagdire-diretso na lang siya sa pageexplain. "Well alam ko fed-up ka na sa idea na may asthma siya. Pero remember nung may championship game at sinugod si Terrence sa hospital, sinabi ko sa iyo scarred na siya dito.." tinuro niya yung puso niya, "Kaya ayaw na niyang magmahal?" bigla na lang tumawa ng tumawa si Rae, "I was talking literally, pero baka yung inisip mo eh baka may past si Terrence sa ibang babae... wala naman." "Rae ano ba!" sigaw naman ni Terrence. Sa totoo lang, naalala ko nga yung sinabi ni Rae na iyon. Pero hindi ko inisip literally. I was thinking may bad experience siya sa girls kaya ganun. If I'd known na ganun pala... "Si Tjay pala?" inikot ni Rae yung paningin niya sa loob ng hospital. "Wala. Lumabas kasama nung pinsan niya." tinignan ako ni Terrence, "May date yata." "Ano ba yan pinsan napapagiwanan ka na! Nauunahan ka na ng kapatid mo! Buti pa siya may experience na sa dating.. eh ikaw?" "Shut up Rae. I've been on dates before. One of them, I had fun." sinimangutan siya ni Terrence. "Kanino naman?" Hindi na sana ako magsasalita. Kaya lang nung tumingin si Terrence sa akin, so as Rae.

***40*** Hindi ko na maipagkakaila pang nalungkot ako nung umamin sa akin si Terrence. Wala akong magawa kung hindi sumandal sa balikat niya at nag-iiiyak na lang ako. Siya naman eh hinawakan na lang ako. Datirati alam ko kung anong gagawin ko kung may mga problemang dumarating sa akin. Pero ngayon wala akong maisip na gawin, at wala ring makakatulong sa akin. I felt totally helpless. That same moment, I realized I'm not half as strong as Terrence. Kung siya kinaya niyang harapin yung bagay na

Nailang tuloy ako. Hindi ko alam kung ngingiti ba ako or what. "Uhh... yeah. We've been on a date... once." "ONCE???" biglang hinampas ni Rae si Terrence ng malakas sa braso niya, "Mahina ka pala eh!" "Just leave us alone Rae. Ang daldal mo masyado eh! Para kang si Tjay." Nung nang-aasar si Rae doon, ako naman napaisip ako. Yeah, weve been on a date once. By accident pa. Kung parehas siguro kaming may date nun, I doubt na magkasama kami that day. Yes, he did ask me para kumain sa labas, but I totally blew it. Kung titignan mo kaming dalawa ni Terrence, wala pa naman talagang masasabing date between the two of us. Salita ng salita si Rae nun. Naririnig ko na lang pero wala akong maintindihan. Siguro occupied ako masyado nung mga iniisip ko kaya ganun. Naisip ko lang... ...maybe just maybe I can plan something for us 'di ba??? "HOY NAKIKINIG KA BA???" Nagulat ako nun nung sinigawan ako ni Rae. Napatayo na lang ako bigla. Kailangan ko namang umalis doon. May naisip na ako na gawin para kay Terrence. Dahil may kasama naman na si Terrence doon, siguro okay naman na iwanan ko na siya pansamantala. I want to see Terrence happy. So dapat gawin ko ito. "Sorry Rae, Terrence, aalis na ako. Bye!" Siguro nagulat sila parehas kasi pagkasabi ko nun eh tumakbo na ako ng mabilis. Hindi na ako lumingon pabalik. Kung gusto ko ng something special, dapat paghandaan kong mabuti 'di ba? Kaya kailangan kong gawin ito. Pinuntahan ko naman yung pinaka-main na plano ko. Parang pinanghinaan ako ng loob dahil sinabi sa akin na 500 pesos daw isa. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng 1,000 para sa aming dalawa. Pero bahala na. Mangungutang siguro ako kay Ran or whatever. Tinawagan ko naman si Tjay para alamin kung nasaan sila. Alam kong hindi maganda yung ginagawa ko dahil baka nakakaistorbo ako sa date nila, pero desperate lang talaga ako nun. Hindi kasi sinasagot ni Ran yung phone niya. Si Tjay

parang inis na inis yung boses. "Malay ko dun! Umuwi na yata sa inyo! Iniwan ako! Hindi man lang ako hinatid. Ewan ko ba dun hindi mapakali." "Bakit ba anong nangyari?" "Eh di ba sabi ko sa iyo nung Prom pa lang dapat sasagutin ko na siya? Eh si Kuya nga inatake nung sakit niya, kaya hindi natuloy. Tapos lately tuwing kumukuha ako ng bwelo para sagutin na siya, madalas naman wrong timing ako. Ngayon sabi niya kailangan niyang bumalik dahil paalis na daw yung Mommy niya. Bwisit talaga yun!!" "Nagkakataon lang yun. Sana sinabi mo na lang ng mabilis." "Hoy OA ka, gusto ko naman may feelings." then narinig ko tumawa siya, "Teka bakit mo ba hinahanap si Ran?"

"Hindi ko alam kung anong nangyayari..." sabi ko ng mahina, "Pero nakakainis ka na ah!"tinulak ko yung isang paa niya, "Hindi ko dapat sabihin sa iyo pero dapat sasagutin ka na ni Tjay pero lagi ka na lang may excuse!! Gusto mo bang sagutin ka niya? Ayusin mo nga!" "Alam ko." Ang ikli ng mga sagot niya. Hindi ganun si Ran. "Ok ka lang?" nagtataka na talaga ako sa kanya. Nagulat na lang ako nung tumayo ng mabilis si Ran. Kinuha niya yung basketball model niya na nasa headboard ng kama niya. And next thing I know, binato niya ng malakas doon sa wall kaya nabasag na lang bigla. "Sa States na ako mag-aaral."

Napatingin ako kay Ran nun. Hindi ko alam kung galit ba siya "Wala lang may importante kasi o ano. akong hihingiin sa kanya. Sige pala nagmamadali ako eh. "Ran anong nangyayari sa iyo?" Hahanapin ko na lang siya sa bahay." "OKAY LANG AKO!!!" Sumakay na ako para makauwi. Tiyak nasa bahay na nun si Ran dahil flight na nga pala ni Tita Marie bukas. Nihindi man lang siya aabot sa graduation ng anak niya. Sabagay ganun naman na siya dati pa. Hindi naman ako nagkamali. Pagkadating ko sa bahay eh nasa baba si Tita Marie at nagluluto para sa aamin. Tinanong ko si Ran at sinabi niya eh nasa kwarto na raw niya. Ako naman eh umakyat ako sa hagdan namin at pumunta ako sa kwarto ni Ran. Kumatok ako pero walang sumagot nung una. Nakailang katok ako wala pa rin. "Ran? Si Shay 'to. Pwedeng pumasok?" Wala pa rin. Ako naman hindi na ako makapaghintay, binuksan ko na lang kahit hindi ako pinapapasok. Akala ko natutulog siya kaya hindi sumasagot, pero nung makita ko eh nakahiga si Ran sa kama niya at nakatingin lang sa kisame. "Ran may problema ba?" Tinignan niya lang ako saglit. Pagkatapos eh tumingin na siya uli sa kisame. "Wala." Naupo ako doon sa edge ng kama niya. Kahit kailan talaga hindi magaling magsinungaling si Ran. Malalaman at malalaman mo talaga kung may problema siya. ***Ending Part 1*** Nalungkot talaga ako para kay Ran nun. Kahit hindi ako sigurado sa pakiramdam niya, alam ko na mabigat talaga yung kanyang dinadala. At alam mo na ganun-ganon na "Shay... hindi ako okay. Hindi lang kahirap sa kanya yung ako okay Shay." mga nangyayari dahil hindi siya basta-basta umiiyak ng ganun. Naramdaman kong nalulungkot Sa totoo lang, ngayon ko lang si Ran. Hindi siya ganyan kapag siya nakitang umiyak uli. Nung normal self siya. Pero ngayon... huli ko siyang nakita, mga bata pa kami. "Mahal ko si Tjay! Seryoso ako sa kanya... at gusto ko siyang Tinanong ko siya kung anong maging girlfriend ko. Pero hindi balak niya para kay Tjay. Sinabi pwede! Hindi niya ako pwedeng naman niya na darating at sagutin!" darating yung time na kailangan niya ring sabihin sa Nakaupo lang ako at yung kanya pero hindi na muna sa kamay ko nun eh nasa gilid ko. ngayon. Siguro wala pa siyang Bakit ba ganun sila? Kailangan lakas ng loob na aminin kay bang pag-isipin nila kaming Tjay yung balak ni Tita Marie mga babae? para sa kanya. Kahit ako tuloy hindi ko alam kung paano ko "Bakit? Bakit hindi mo sabihin sila tutulungang dalawa. Ang sa akin baka makatulong hirap naman kasi ng ako..." situwasyon nila. Sasandal na sana siya, kaya lang hindi niya itinuloy at biglabigla na lang niya akong niyakap ng mahigpit. Mahigpit na mahigpit. Katulad ng ginawa ko nun kay Terrence, sinandal ni Ran yung ulo niya sa balikat ko at nagsimula siyang umiyak. Doon ako kinabahan, dahil hindi umiiyak si Ran ng ganun-ganon na lang. "P-pagkatapos ng graduation.. aalis na ako. Hindi ko alam kung babalik pa ako dito. Shay..." Ewan ko ba, parang naitatanong ko na lang sa isip ko kung bakit nangyayari sa aming lahat ito. Hindi ko alam kung may ginawa ba kaming kasalanan lahat at may bad karma kami ngayon. Pero kahit papaano, wala akong sinisisi sa nangyayari. Dahil alam ko sa sarili ko na lahat ng bagay na nangyayari sa atin ay may dahilan. At ilan sa mga bagay na iyon eh yung mga nangyayari sa amin sa ngayon. "Teka nga pala, bakit mo ba ako hinahanap kanina?" tinanong ako ni Ran nung pinilit niya yung sarili niya na huwag munang isipin yung problema niya. Alam kong hindi iyon yung

tamang oras para sabihin ko sa kanya yung panghihiram ko ng pera. May problema na nga yung tao tapos wrong timing pa ako sa pangungutang.

"Ano nga pala itong plano na ito para kay Terrence? Hindi naman siguro kalokohan?"

ng panyo ko yung mata ko, "Umiiyak ako dahil masaya ako."

Sinabi ko sa kanya yung plano Nginitian ko si Tjay nun. ko. Nakinig naman siya ng "Ahh.." tinapat ko yung palad seryoso. Talagang dinetail ko ko sa harapan ko tapos shinake pa. Alam ko na simple lang ko, "Wala naman. Saka na lang yung plano ko para kay hindi pa naman kasi kailangan." Terrence. Sa ibang tao siguro "Maooperahan na si Terrence!" yun walang espesyal. Pero dahil Sumandal na siya uli doon sa nga mahalaga sa akin yung headboard ng kama niya. Nag- gagawin ko, tama na yun para cross arms pa siya sa harapan maging dahilan na isa sa ko. pinakaimportanteng bagay yun ngayon sa buhay ko. "Hindi nga insan, ano yun? Mukhang importante kasi ang Pagkatapos kong sabihin kay dami mong missed calls sa Ran eh hindi siya kaagad phone ko." nagsalita. Tahimik lang siya na nakinig sa akin. Akala ko nga Napaisip naman ako. Mukhang tatawanan niya ako. Pero hindi pipilitin lang ako ni Ran na naman dumating yung moment sabihin ko sa kanya yung na iyon. pinunta ko talaga doon. Well, mabuti nang mas maaga kaysa "Kailangan mo ng tulong? naman ipagpabukas ko pa. Tutulungan kita." sabi niya sa akin ng mahina, "Para mabilis "Uhmm.." nag-aalangan kasi na matapos 'di ba?" ako nun, "May balak kasi akong little something para kay Tinotoo naman ni Ran yung Terrence. Kaya lang sinabi niya dahil nung sumunod kakailanganin ko ng pera. Eh na araw eh tinulungan niya ako yung pera ko---" sa pag-prepare nung plano ko kay Terrence. Kaya ayun hindi "You got it." sabi ni Ran ng tuloy ako nakadalaw sa hospital mabilis at hindi pa ako tapos at hindi ko pa siya nakikita. Si magsalita. Mama nabisita ko pero isang beses pa lang. Super duper "Huh?!?" nagtaka naman ako pregnant na talaga ang Mama sa kanya. "Anong ibig mong ko. sabihin?" Hindi pa rin nasasabi ni Ran "You got the money." nginitian kay Tjay yung plano ni Tita niya ako, "Come on couz, do Marie sa kanya. Siguro wala pa what you think is special for siyang lakas na loob na gawin you. I'm all for it." yun. Kahit naman ako yung nasa lagay niya baka hindi ko Hindi talaga ako makapaniwala rin naman masabi. nun sa naririnig ko. Parang sasabog yung dibdib ko sa Nung nagpunta ako nun sa sobrang saya. Nung una hospital, nagkakataon na tulog nakatingin lang ako kay Ran, si Terrence. Ewan ko ba kung sumunod na alam ko eh nagkakataon na tulog siya, o tumalon na ako sa kama niya talagang madalas na siyang at niyakap ko siya ng niyakap tulog. Pero kung titignan ko ng sobrang higpit. siya ngayon, ang laki na ng binawas ng weight niya. Medo "Thank you thank you thank pumayat na si Terrence dahil 5 you thank you talaga days na rin siyang nasa hospital Ran!!!" tapos kiniss ko siya sa nun. magkabilang pisngi niya, "I love you talaga! The best ka! March the 2nd ko balak gawin Promise babayaran kita uli!" yung plano ko. Doon sa may balcony ng hospital room ni "Tulong! Rape!" niloloko niya Terrence. Pero hindi ko naman ako dahil nga niyayakap ko siya madala yung mga bagay-bagay nun at kiniss ko pa siya sa ng gising siya. Kaya tuwing pisngi niya. tulog siya eh iniisa-isa namin ni Ran dalhin yung mga ***Ending part 2*** "Thanks talaga Ran!" kailangan. "Oo na thanks na nga eh! Nagets ko na." pinisil-pisil ko naman yung pisngi niya. Ewan ko kung naiinis ba siya sa akin nun pero tumatawa rin naman siya, "O siya tigilan mo na yang pagpisil sa pisngi ko at baka magbago pa yung isip ko." Tinigilan ko na yung pagpisil sa pisngi niya pero hindi pa rin ako umalis sa pagkakayakap ko sa kanya. Mamimiss ko talaga itong pinsan ko na ito kapag umalis na. I know lately, everything's happening against our will. Kaya lang the day before ng plano ko para kay Terrence, I received one great news. News na nagpaiyak talaga sa akin. I can't believe that things will brighten up one by one. "Hey I know hindi tayo makakasiguro sa mangyayari.. but at least 'di ba.. trying is better than nothing." "I'm not crying dahil nalulungkot ako." pinunasan ko

Ang dami kong dala-dala nun. I was thinking na dapat ako ang magdala kay Terrence personally sa hospital before lunch. That would be great kung kakain kami ng sabay. Excited na excited ako na malaman yung reaction niya. After all, I haven't seen him awake in a few days. I was smiling to myself that time. Kaya lang nung nakarating ako sa room niya, my jaw dropped. May dalawang nurse na nagaayos nung bed doon. Empty na rin yung counter kung saan nakalagay yung mga gamit at prutas na dinadala para kay Terrence. Ewan ko ba kung anong nangyari. "Uhmmm.. nurse, nasaan na po yung patient dito?" Sabay silang tumingin sa akin. Nung una hindi pa sila sumagot pero dahil inulit ko yung pagtanong ko, sinabi rin nila. "Na-dicharge na po yung patient na nandirito sa room na ito. Maaga pa lang lumabas na siya." "Discharge?!?" Nagulat ako sa narinig ko. I wasn't sure I like the idea of that. May sakit siya at hindi pa siya magaling. Okay lang ba talaga na i-discharge siya??? Ewan ko ba parang nataranta ako na hindi ko maintindihan. The next thing I know, tumakbo na ako ng mabilis at iniwan ko yung Mongolian Steak na binili ko. I didn't care really. Ni-hindi rin ako sigurado sa nararamdaman ko. Bakit pumayag silang umalis na siya ng hospital??? Tumakbo ako ng tumakbo kahit hindi ko sigurado kung saan ako pupunta. Napansin ko na lang eh dinala ako ng mga paa ko sa bahay nila Tjay. Hindi man lang ako kumatok o tumawag sa labas, basta pumasok na lang ako sa loob. Hingal na hingal na ako nun sa ginawa kong pagtakbo... pero hindi ko na talaga napansin yun.

Si Tjay ang nagbukas ng pinto. Alam kong gulat na gulat siya The long awaited March the 2nd nung nakita niya ako na came. Sobrang saya ko. I nakatayo sa labas ng pintuan prepared so much for this nila at pawis na pawis. thing. At sana lang magustuhan ni Terrence yung ginawa ako "Shay bakit ka---" para sa kanya. Although it's not the best, at least I tried. Hindi ko na siya pinatapos. Pumasok na lang ako biglaI woke up really early para bigla sa loob ng bahay nila at kunin yung Mongolian BBQ hinanap ko si Terrence. Steak na inorder ko. Yeah, I Binuksan ko yung pintuan ng thought that making it up to kwarto niya. It looks the same. him this way is really great. Parang walang nagbago. Gusto kong i-relive yung moment na iyon. Hindi man "W-wala na si Terrence sa natuloy, everything's sweeter hospital..." yun na lang ang the second time around.

nauna kong sinabi kay Tjay. "Alam mo na pala." "BAKIT KAYO PUMAYAG NA IDISCHARGE SIYA???" hindi ko alam kung bakit nagtataas ako ng boses. Ewan ko kung galit ba ako o nag-aalala. "Si K-kuya yung may gusto. Ayaw na daw niya sa hospital." "Ganun lang pumayag na kayo???" "Sabi niya hindi daw siya kakain kapag hindi siya nilabas. Sinabi rin niya hihilahin niya yung dextrose niya kapag pinag-stay pa siya doon." nakakunot noo na si Tjay, "Gusto siyang pagbigyan nila Mama kaya pumayag na. Hahanap na lang daw sila ng private nurse para sa kanya hanggang sa scheduled operation niya." "Nasaan siya ngayon???" iniikot ko yung paningin ko sa buong bahay nila. "Hindi ko nga alam eh. Nagpumilit na lumabas kanina pa. Hinahanap nga nila Mama eh. Hindi pa bumabalik sa ngayon." Kung gaano ako kabilis pumasok, ganoon din ako kabilis lumabas ng bahay nila. Nagtaka nga siguro si Tjay sa akin, kaya tinatanong niya pa ako kung saan ako pupunta. Syempre sinaiko sa kanya na hahanapin ko rin siya. Si Tjay kasi hindi pwedeng umalis ng bahay nila dahil siya yung pinagbantay. Wala akong idea kung saan ko hahanapin si Terrence. Kakalabas pa lang niya ng hospital at hindi ko alam kung anong nasa isip niya at aalis siya ng siya lang mag-isa. Kinakabahan ako nun para sa kanya. Sinubukan kong hanapin siya doon sa school. Pero naisip ko na imposibleng pumunta siya doon dahil may pasok. Tiyak makikita siya ng mga tao doon. And knowing Terrence, the last thing he wants right now is people asking him tons of questions. So I doubt na magpupunta siya sa school. At ayaw ko rin namang pumunta doon. I decided na hindi na ako papasok dahil hahanapin ko siya. At kung makikita man ako ng mga tao doon, iisipin nila nag-skip nga ako ng classes. I tried sa Pizza Hauz, yung tambayan madalas ng mga teenagers sa amin. Wala rin siya doon at wala akong kakilala na mga kumakain doon. Pinuntahan ko rin yung parks kung saan madalas nagskateboard yung mga lalaki, at yung madalas nilang tambayan pero walang Terrence akong nakita.

I was almost giving up. Pagod na pagod na akong maghanap sa kanya. I tried almost all sorts of places. I've been looking for him for hours... pero wala pa rin... 'di ko pa rin nahahanap si Terrence. Naisip ko nang tumigil na lang at hintayin na lang siyang bumalik. Uuwi na sana ako dahil hindi ko na kaya, but then... there's one more place... Maybe... I'm taking my chances at sinusubukan ko lahat ng possibilities. Naisip ko na baka nagpunta sa church si Terrence. I doubt it at first dahil siya yung tipo ng tao na ayaw pumapasok sa loob ng simbahan. He does, but not much. Kaya lang dahil gusto ko siyang mahanap, hindi ko inignore yung idea.

kaagad sa kanya, "Sa totoo lang ito yung huling lugar na inakala kong pupuntahan mo. Naisip ko lang kasi..." Hindi ko alam kung dapat ko bang ituloy yung sinasabi ko. "Pwede..." huminga siya ng malalim, "Pwede bang isandal ko yung ulo ko sa iyo?" "Sure." Isinandal ni Terrence yung ulo niya sa balikat ko. Knowing that Terrence is beside me made me smile. Kahit na alam ko na mahirap yung situwasyon niya, kinakaya pa rin niya lahat.

pakiramdam ko bumibigat lalo yung pakiramdam ko. "Noon.... noon p-pa lang gusto kong sabihin sa iyo na gusto kitang maging girlfriend. Pero hindi ko ginawa. It'll be really selfish of me kapag ginawa ko yun." At ayoking maging selfish sa iyo dahil mahal kita. Inisqueeze niya ng sobrang higpit yung kamay ko, "Darating yung time maiintindihan mo ko." Nung hawak niya ako ng mahigpit sa kamay ko, naramdaman ko yung pulse niya. Sobrang bilis. Kung mabilis yung akin, hindi ko maikumpara kay Terrence. "Our first and only date might be an accident, but that day was very important to me. At alam ko na may karapatan kang malaman yung totoo. That day na may nagnakaw ng phone mo, I wasn't the one who retrieved it from the person who stole it." "Huh?!?" nagulat ako nun sa sinasabi niya. Hindi ko alam kung ano ba yun. "Anong sabi mo?" "Yung guy na lagi kong inisketch, the guy I told you na bestfriend ko... he's... he's..." he kept on breathing hard. Kahit nakasandal siya sa balikat ko, nararamdaman ko yung paghinga niya, "He's the one who deserves all the credit. You should find him and say thanks to him personally." Hawak pa rin niya yung kamay ko nun. Napaisip ako. Ano ba yung sinasabi niya? Yung lalaki na dinadrawing niya? Siya ba yun??? "Teka.. paanong siya? Hindi ba ikaw yung pumunta after dun sa nagnakaw???" nalilito na talaga ako nun, "Terrence, bakit hindi mo na lang sabihin sa akin kung taga saan yung bestfriend mo huh? Tapos samahan mo ako 'di ba?" "Y-yeah I guess I will." Naisip ko naman lahat ng bagay na nagawa ni Terrence para sa akin. Naisip ko, ano bang mga bagay na maganda ang nagawa ko naman para sa kanya in return? Parang nung nandoroon ako at nag-iisip... wala akong maisip na nagawa ko para sa kanya. He was the one who helped with me with my report before. Kung hindi dahil sa kanya, I would expect a very low grade. But fortunately, hindi siya nagpapadaan sa obvious. He wants to do things his way. Although Terrence may seem like a very ordinary guy, yun naman ang minahal ko sa kanya. He doesn't care about what people thinks of him. At napakasimple lang niyang tao.

"Y-you know what, dati-rati tuwing pumapasok ako sa simbahan lagi ko siyang tinatanong kung bakit ako.. kung bakit ako at hindi yung ibang tao yung nagkasakit. Hindi ko siya sinisisi pero hindi ko lang alam bakit ako yung My legs were shaking nung pinili niya." Nakatingin na lang nakarating ako sa simabahan. ako doon sa altar katulad Kakapasok ko pa lang sa main niya, "Nagagalit ako sa sarili door, may nakatayo doon sa ko. Naisip ko kung bakit ganito harapan ko na papalabas na ako. I kept asking him the sana at nagulat na lang nung same question every day, pero nakita ako. kahit kailan hindi ko makuha yung sagot. That's why I Nagtitigan lang kaming dalawa. stopped going inside the Wala akong masabi. I saw the church. Ayaw ko ulit-ulitin dahil expression on his face. He looks kahit kailan hindi ko makuha very.. very pale. yung sagot." Malayo yung distance namin. Naghihintay ako na may sabihin siya dahil ganun na lang niya ako tignan. Kaya lang nagulat na lang ako nung bigla siyang napahawak doon sa gilid, at bigla bigla na lang siyang napaluhod. Huminto lang siya ng kaunti. Parang hirap na hirap siyang magkuwento sa akin.

"Then kanina lang nung pumasok ako dito... naisip ko na noon pa lang maling tanong na yung tinatanong ko sa kanya. Lagi kong tinatanong sa "TERRENCE!!!" kanya kung bakit ako... pero ang dapat na tinanong ko sa Tumakbo talaga ako nun at kanya.. bakit hindi ako??? I've yumuko ako para alalayan siya. had a great life. At alam ko, Itinayo ko naman siya with a whether or not I'm sick, I will great effort dahil mas never be the same Terrence na matangkad siya sa akin. Naiupo nagtatanong sa kanya. I ko naman siya doon sa upuan wouldn't be the same person sa second row ng simbahan. sitting here. That's how perfect his decisions are." He's breathing so hard that time. Yung kamay niya eh nasa Yung isang kamay niya na knees niya, and he was looking nakapatong sa tuhod niya eh down. hinawak niya sa kamay ko. Hinigpitan niya yung "Okay ka lang?" pagkakahawak sa kamay ko. Ang init nga ng kamay niya, at "Oo." pakirdamdam ko ayaw ko na siyang bumitaw sa akin. Nahihirapan akong tignan si Terrence nun. Parang "Sh-Shay.." ang bagal na pakiramdam ko kapag nakikita niyang magsalita, "You're one ko siyang ganun, ako yung of the best things that's ever nahihirapan sa lagay niya. happen to me. And I'm thankful for that." Dumeretso ako ng upo. Walang makapagsalita sa amin nung He smiled at me. A very weak una. Total silence talaga sa smile. loob ng simbahan. Kaya nga nagulat na lang ako nung "You're one of mine too! Kaya magtanong siya. papagaling ka ha!" "Paano mo nalamang nandito ako?" "I didn't." sabi ko naman I knew he laughed. Pero yung tawa na pakiramdam ko nun eh hindi ko pa narinig. Hindi ko alam anong nangyayari, pero

His family and friends are all what matters to him. "Terrence gusto mong kumain sa labas? Iti-treat kita."

mo? Saka alam mo ba... maooperahan ka na.. 'di ba ang saya nun? Gagaling ka na..."

Sa kakaiyak ko nun, wala na akong makita dahil puno na ng Kahit nakasandal siya sa balikat luha yung mata ko. ko, sinubukan niyang umiling Nahihirapan na akong huminga. sa akin. Hindi ko siya makita Pero kahit ganun pa rin, hindi dahil nasa gilid ko siya, pero ko siya binitawan. sinubukan ko pa ring gawin. Nakita ko na pinipikit niya yung "Saka alam mo.. at alam ko.. mata niya, hindi ko alam kung hindi ko pa nasasabi sa iyo ng pagod na ba siya. diretso yung matagal ko nang gustong sabihin sa iyo kasi Ipinikit na niya ng dahan-dahan ayaw mong sabihin ko. Pero yung mata niya. Ako naman, gusto ko Terrence.. gusto kong naupo lang ako ng diretso. sabihin sa iyo..""Mahal Kita Kung matutulog siya, ayaw ko Terrence." na siyang istorbohin pa. Pero hindi naman pwedeng ganun Tumulo na yung luha ko sa tsiya matulog dahil hindi naman shirt na suot niya. Lalo ko comfortable na ganun lang. Isa siyang niyakap ng mahigpit. pa, kailangan niya ng pahinga. "Naririnig mo ba ko? Sabi ko Hawak-hawak niya ng mahigpit Mahal Kita. Hindi na yung kamay ko kanina pa. magbabago yun." "Pagod ka na ba? Gusto mo ihatid kita?" This time, he didn't anwer me. Nahirapan akong tignan ko siya uli, pero nakita ko na nakapikit na ng tuluyan yung mata niya. Tinignan ko yung kamay niya, unti-unti na lang nag-loose sa pagkakahawak sa kamay ko. "Terrence, iuuwi na kita ha?" Still no answer. Nung time na iyon, hindi ko na napigilan yung sarili ko. Inalis ko siya sa pagkakasandal sa balikat ko at humawak ako sa kanya. His head just dropped. Nakapikit na siya, at wala nang response sa kanya. "Terrence?!? Terrence gumising ka!" tinapik ko siya ng tinapik sa pisngi niya pero hindi malakas. "Iuuwi na kita para makapagpahinga ka ha?? Doon mas maayos na makakapagpahinga ka." tinatapik tapik ko pa rin siya doon, "Pero gumising ka muna. Hindi naman kita kayang buhatin eh. aalalayan na lang kita. Ikaw talaga yung mga biro mo..." Hindi ko alam kung anong nangyari. Basta sumunod na lang na nangyari, I kept on swallowing and swallowing. Tumulo na yung luha ko. Hinawakan ko siya sa pisngi niya at tinignan ko lang siya. "Huwag kang ganyan ha! 'Di ba sabi mo kakain pa tayo ng favorite mo? Yung Mongolian Steak? Sa katunayan... nagprepare ako para doon. Paano ka naman kakain kung ayaw mong gumising?" Niyakap ko na siya nun at iyak na ako ng iyak. Ayaw ko na siyang bitawan. Pakiramdam ko, nawala na yung puso ko. "Di ba sabi mo sasamahan mo ko hanapin yung bestfriend "Bye Terrence." Umalis ako sa pagkakayakap ko sa kanya. Tinitigan ko lang yung mukha niya. Hinawakan ko siya sa magkabilang pisngi niya at hinalikan ko siya sa noo niya. Pagkatapos nun eh umupo ako ng diretso uli kagaya nung kanina.. at isinandal ko yung ulo niya sa balikat ko. This time, it's my turn to hold his hand.

***Epilogue*** Turnpikes and Changes A month already passed but up to now I can still feel Terrence resting his head over my shoulder. Hindi ko matanggap. Hindi ko alam kung sa sobrang sakit ba, I felt numb. Ayaw ko ng may kumausap sa akin. I don't know if I should feel depressed dahil nawala si Terrence, or maging masaya dahil may bago na akong kapatid. That day has been a turnpike for me, for everybody, which actually signals... change. Sabi nila dapat winewelcome ang mga pagbabago. Pero hindi ako sigurado kung kaya kong tanggapin yung pagbabago na iyon sa ngayon. Nasanay na ako na lagi kong nakikita si Terrence no matter what. Yung Terrence na Kuya ng bestfriend ko, yung Terrence na masungit pero magaling magbasketball, si Terrence na webmaster at visual artist... At higit sa lahat eh yung nagiisang Terrence na mahal, minamahal, at patuloy na mamahalin ko. It's not about them leaving you behind, it's about you looking forward for them to come back Ran left after graduation. Talagang tinuloy niya iyon. Doon na siya sa States magaaral katulad ng sinabi sa kanya ni Tita Marie. Eventually, kinailangan niya pa rin niyang sabihin kay Tjay yung totoo, so he did. Mas nahirapan nga siya considering Tjay's in a state of shock sa pagkawala ng Kuya niya. She finally accepted the fact. Umiyak siya siyempre, kaya sinabi ni Ran na kahit ano mang mangyayari, babalik siya para sa kanya. The thing I admired about Tjay eh nung nasa airport na kami para ihatid si Ran, hindi na siya umiyak. In fact she said she's never been happy lately than what she felt that time. At least kahit nawala daw yung Kuya niya at umalis si Ran, she still have something to look forward to in the future. And that is Ran coming back. Hi's and Goodbye's

my mom gave birth. It's like saying hi sa bago kong kapatid, and goodbye to Terrence at the same time. A Place Where everything actually started... As a kid I've thought of the church as my refuge. Dito ako nagsimula. I was an orphan. Lumaki ako na exposed sa church.. at dito rin nagsimula ang buhay ko. I remembered starting this story hearing bells ringing... at habang tumatagal it's not just bells ringing to me but more like a song... a signal.. that a new phase of our lives has finally unfolded. And I've proven it. I never knew that I would start here... a simple choir girl who happens to have a religious family. I've had a wonderful experience for the past year, pero hindi ko alam na yung experience na yun eh mag-end when Terrence died inside the church. No matter what time or which phase of our lives we're actually at.. .we just need to listen and we'll know. And now.. I'm starting again. "SHAY!!!" Mahangin nun sa labas ng simbahan. I'm wearing a pink flowing dress. Tumingin ako sa paligid ng simbahan bago ako lumingon doon sa tumatawag sa akin. Nakita ko si Tjay na nakangiti sa akin doon sa main entrance ng simbahan. "Tara na kaya magsisimula na!" Baptism ng kapatid ko. At kinuha ko na ninang si Tjay. My mom's okay with it. After all, she's the best friend you could ever wish for. Just like I've said, we started here. Simple minds with simple hearts. Now I guess no matter what life has to offer, I'm willing to face it. I'm a big sister na. And my baby brother's in there.. waiting to be welcomed. "Para kang siraulo diyan pangiti-ngiti ka mag-isa." sabi sa akin ni Tjay at nakita ko na hawak-hawak niya yung onemonth old baby brother ko.

because I love him. And my dad was right pala noon pa. Sabi niya ako ang mag-isip ng pangalan para sa magiging kapatid ko in case na lalaki man. And I could only think of one. Here we are again. This place is the place where everything started. And having my new brother around is a new phase in our lives...

This is where I'll end it.

Hinawakan ko yung kapatid ko sa pisngi. Tumawa naman siya Terrence finally went. Ang hirap ng tumawa. tanggapin but all I know is that "Hi Mr. Terrence Kelvin I have to say goodbye Jimenez." binuhat ko yung somehow. When his heart kapatid ko at tinignan ko failed, I guess he deserve to siya, "Ready for the real rest. He's been through a lot. Kahit na wala siya dito sa amin world?" physically, he'll forever stay in Natawa kami parehas ni Tjay our hearts. I can say good bye nun. to him, but I'm not sure I can let go of him right now. I always wanted to have a The odd thing that day a couple sister. Pero it turned out na of minutes after Terrence died, baby brother ang naging kapatid ko. But all's well, I got a call from my dad that