Ang Pag-iibigan nina Virgil At Cely

Salin ni Rochelle V. Romero

Si Virgil ay labing pitong taong gulang pa lamang ngunit an gang palagay ng

kanyang ina ay matanda na siya kaya naghanap ang kanyang ina ng babaeng para maging
girlfriend niya.
Kakatwa?Marahil sa lungsod,pero sa provinysa,ngunit ito’y pangkaraniwang
ito’y bagay lamang.Ang ina ay karaniwang pinipili ang nagugustuhan ng kanilang
anak.kung kaya maraming hindi masuwerting mga binata/dalaga na nakatali sa hindi nila
kilala sa simula .
Pero masuwerte si Virgil.Dahilang kanyang ina ay nakapili ng babaeng para sa
kanya na nagugustuhan rin niya .Buwan pa ang lumipas bago siya nginitian ng
dalaga.Nginitian rin naman niya ito pero wala siyang lakas ng loob para kauspin ito.
Isinama si Virgil ng kanyang ina sa bahay ng dalaga isang hapon para ipakilala
siya rito.Pagkatapos ay iniwan silang dalawang kanilang mga ina upang at mag-usap
tungkol sa negosyo.
Napakabata pa ni Virgil.Kahit gwapo atmay pagkapilyo samga babae ay wala pa
siyang kahit isng napupusuan sa mga ito.At ngayon umuupo siya sa tabi ng dalga
nakatanaw sa bintana at nag-iisip kung ano ang sasabihin.
Napakagandang paglubog ng araw,hindi ba?Nakapagsalitanarin sya sa pormal na
tinig.Tumingin ang dalaga sakanya at ngumiting sinabing “oo”.
Ngumiti na rin siya kahit walang dapat ikatuwaang sinabi ng dalaga o sa sinabi
niya .
Hindi kumilos ang dalaga atnakatitig sakanya.Tanda na ang inaasahan niyo ay
isang bagay sa kanya.Pero wala siyang masasabi ng kung ano sa dalaga.
Umupo sila na hirap gumalaw,pareho silang natahimik.Paminsan-minsan ay
nagkakatagpo ang kanilang paningin at sabay-sabay rin naman silang umiiwasna
magkatinginan.

Paumanhin,”sabi ni Virgil”.

Ang dalaga ay napatingin sakanya at kunting nasurpresa.

“Bakit?”tanong niya.

“P….Pwede bang malaman ang pangalan mo?Hindi ko kasi masyadong

narinig ng sinabi ng mama ko.

Ang pangalan ko ay Cely.Cely Toreno

“Cely,ang gandang pangaln,”puri niya

“At ikaw?
 Sino?Ako?Ako pala si Virgil.Virgil Carillo.

“Virgil?Amerikano ka ba?

“Amerikano”,bulalas niya .Paano nangyari ‘yon?

T umawa ang dalaga at nabigla siy.Bakit siya tumatawa?May nakakatuwa

bas a sinabi ko?Siguro.Tumawana rin siya .
Sa nagdaang mga minuto ay nagtinginan sila ngumingiti sa isat-
isa.Nawala ang pagkamahiyain ni Cely pero sa Virgil ay hindi pa nasupil ang kanyang
pagkamahiyain nang dumating ang kanilang mga ina.Nang tiningnan ni Virgil ang
kanyang ina ay nakita niya na masaya ito sa kung anong bagay.Pagkatapos ay nagpaalam
na rin sila Virgil sa kanila ni Cely at sinabi na ng ina ni Virgil na tatawag sila uli tumango
naman ang ina ni Cely.
Si Virgil at ang kanyang ina ay bumisita uli sabahay ni Cely hapon
kinabukasan.Tuladng nangyari noong nakaraang araw ay naiwan na naman silang
dalawa.Ang dalawa ngayon ay napigilan .Nag-usap silang dalawa saVirgil ay
nagkuwento tungkol sa kanyang kabataan at ganun rin si Cely natapos ang maghapong
iyon ng kuwento nila tungkol sa kanilang kabataan.At kanilang mga magulang ay nasa
kabilang kuwarto at nag-uusap tungkol sa kanilang kinabukasan.
Bawat hapon ng dalawang lingo sa Virgil at ng kanyang ina ay
tumatawag sa kanila ni Cely at simula ng pangatlong linaao ay si Virgil ng mag-isang
dumalawsa bahay nila Cely.Sa kataposan ng buwan nalaman ni Virgil sa kanyang ina na
malapit na silang ikasal ni Cely.

“Bakit mama,”tanong ni Virgil sa ina.”Hindi kopa siya natatanong.

“Pero ako tapos na,”sagot ng ina.

Ganun rin si Cely,natuklasa niya sa kanyang ina na malapit na silang

ikasal ni Virgil.
“ Pero bakit mama,tanong ni Cely.Hindi pa nga niya ako natatanong.

“Pero ang kanyang ina ay tapos na.

Noon lamang ni Cely at Virgil nalaman na pinagtipanan na pala sila,sa

hindi malaman kung paano ito nangyari.Hindi pa nila nasasabi sa isat-isa kung ano ang
laman ng kanilang mga puso ay pinagkasundo na sila na ipakasal.Kahapon lang ay
magka-ibigan sila pero ngayon ay malapit na silang iksal.
Nang hapong iyon si Virgil at Cely ay naglalakad ng malayo-layo sa
bukid.Humingi si Cely ng ng bulaklak at kumuha naman si Virgil para sa kanya.Hindi na
sila nahihiya na magkasama at halos para na nilang kilala ang isat-isa ng mahabang
panahon.
Minsan ay nagtanong si Cely ng pabiro,”Kung mag-aswa ako ng iba,
anong mararamdaman mo?”
 “ Pero hindi yon mangyayari,”sagot ni Virgil.

“Pero paano kung mangyari ,”giit ni Cely.

“Malulungkot ako,”sagot ni Virgil.Lumapit si Virgil kay Cely at at

sinabing”Cely,kung wala ka na sa akin.Pero ngayon kahit buwan pa lang tayong
nagkakakilala,”totoong mahal kita.”

Ang salitang iyon ang nagpalundag sa puso ni ACely.Sinabi rin ni Cely na

mahal rin niya sa Virgil.
Pero isang araw ang ina ni Virgil ay lumapit sa kanya na may pagkabahala
sa mukha.

“ Virgil ang kasal ay hindi matutuloy sabi ng kanyang ina”

“pero bakit mama?”paghahabol niya na may pagtataka.”Ako at si Cely ay

hindi nag aaway

“Hindi,”sabi ng kanyang ina,”Pero kami…….”Hindi niya tinaposang

sasabihin at saka umalis.

Si Cely din ay sinabihan ng kanyang ina na walang kasalang magaganap.

“Pero mama,”sabi niya.Ako at si Virgil ay hindi nag aaway.

“Hindi,”sabi ng kanyang ina.Pero kami ng kanyang ina ay nag-away.