Desert Flower_____________

Speelfilm, 120 min., Eng. gesproken/Ned. titels Regie: Sherry Hormann Scenario: Sherry Horman & Smita Bhide, naar de autobiografie van Waris Dirie Productie: Duitsland 2009 Met Liya Kebede (Waris Dirie), Sally Hawkins (Marilyn), Timothy Spall (Donaldson), Juliet Stevenson (Lucinda), Craig Parkinson (Neil), Meera Syal (Pushpa Patel), Soraya Omar-Scego (Waris, 12 jaar), e.a. 35mm Cinart Thema: biografie Wanneer haar vader beslist om haar op dertienjarige leeftijd uit te huwelijken aan een oude man, beslist Waris te vluchten. Na dagen stappen door de woestijn, komt ze uitgeput aan in de hoofdstad Mogadishu waar ze familie opzoekt. Haar grootmoeder vindt voor haar een job. Waris verlaat Somali om meid te worden in de Somalische ambassade in Londen. Zes jaar verblijft ze er, opgesloten en volledig afgesneden van de buitenwereld. Wanneer in Somali de burgeroorlog uitbreekt, wordt de ambassade gesloten. Waris, die geen woord Engels spreekt, komt op straat terecht. Ze ontmoet de eigenzinnige en vurige Marilyn, die haar onderdak geeft en haar helpt om een job te vinden. Terwijl ze aan het werk is in een fastfood, wordt Waris opgemerkt door een beroemde modefotograaf die haar introduceert bij een modellenbureau. Ondanks allerhande verwikkelingen, wordt ze n van de belangrijkste internationale topmodellen. Ook al is ze op het hoogtepunt van haar carrire, toch blijft Waris worstelen met een onvergetelijk trauma. Tijdens een interview onthult Waris dat ze op driejarige leeftijd werd besneden. Haar bekentenis die de internationale pers haalt, veroorzaakt een schokgolf over de hele wereld. Waris beslist om haar leven te wijden aan de strijd tegen vrouwenbesnijdenis, een gebruik waarvan dagelijks duizenden meisjes het slachtoffer zijn. Vanaf 17/03/1http://www.bacfilms.com/site/desertflower/

Sherry Hormann, Kingston, USA, Pers: Een warme film met adembenemende Afrikaanse landschappen, grappige nevenpersonages en het hoopvolle coming of age-verhaal van Waris Dirie. (Feeling) Een waardige film die op zijn manier een bijdrage levert aan het engagement van Waris Dirie. (Filmmagie) Het leven van Waris Dirie laat zich bekijken als een even meeslepend als onwaarschijnlijk straf verhaal. (Het Nieuwsblad) publieke dvd-vertoningen:

Bevrijdingsfilms vzw niet-commercile film & videodistributie

Quinten Metsysplein, 4 B-3000 Leuven e-mail : bevrijdingsfilms@pandora.be Tel & fax : 016/23.29.35 www.bevrijdingsfilms.be
(openingsuren kantoor : ma - vr 09.00 - 12.30 en 14.00 - 17.30)

Korte inhoud DESERT FLOWER is de verfilming van de autobiografie van het Somalische topmodel Waris Dirie, waarin zij schrijft over haar wonderlijke, indrukwekkende levensloop. Waris groeit op als woestijnnomade en wordt, zoals de tradities van haar stam voorschrijven, op vijfjarige leeftijd besneden. Als ze twaalf is besluit haar vader haar uit te huwelijken aan een 60-jarige man. Ze besluit weg te lopen en komt terecht bij een rijke oom in Mogadishu. Wanneer deze naar Londen wordt gezonden als ambassadeur, gaat Waris mee als dienstmeid. Na een tijd uitgebuit te zijn door haar familie besluit ze haar leven in eigen hand te nemen. Ze gaat de illegaliteit in en werkt een tijd als schoonmaakster bij McDonalds. Dan ontmoet ze de verkoopster Marilyn, die haar onder haar hoede neemt. Marilyn geeft Waris een 'inburgeringscursus' en de vriendschap tussen de twee vrouwen wordt steeds inniger. Op een dag krijgt Waris van een wat morsige fotograaf een visitekaartje in de hand gedrukt. Aanvankelijk wil ze het in de prullenbak gooien, maar ze besluit toch op zijn aanbod in te gaan. Het zal de start blijken van een topmodellencarrire en een aanloop naar haar latere rol als strijdster voor vrouwenrechten. Korte, korte inhoud Geboren als woestijnnomade in Somali wordt Waris Dirie op vijfjarige leeftijd besneden. Op haar twaalfde wil haar vader haar uithuwelijken aan een man van zestig. Ze vlucht en komt terecht in Mogadishu, daarna Londen waar ze leert lezen en schrijven. Als illegaal probeert ze de eindjes aan elkaar te knopen tot ze ontdekt wordt als model. Gebaseerd op het gelijknamige succesboek brengt de cineaste op vakkundige wijze het levensverhaal van Waris Dirie, schitterend vertolkt door het Ethiopische model Liya Kebede, in beeld.

RECENSIES

Recensie Filmmagie 603 maart 2010 p. 27

DESERT FLOWER Waris Dirie, een moslimmeisje opgegroeid in een nomadengezin in de Somalische woestijn, heeft als enig toekomstperspectief geiten hoeden zoals haar ouders en uitgehuwelijkt worden. Maar ze zal haar eigen weg gaan, die naar een carrire van internationaal topmodel leidt en uiteindelijk tot gengageerde VNgezante van goede wil met een eigen stichting, in haar strijd tegen vrouwenbesnijdenis. Klinkt als een sprookje? Toch niet. Het is een waar gebeurd verhaal van een Somalische die zich tot vandaag onverdroten blijft inzetten tegen genitale verminking. Haar levensverhaal heeft Waris Dirie neergeschreven

in de autobiografische roman Desert Flower, waarop de gelijknamige bioscoopfilm van de Amerikaanse Sherry Hormann is gebaseerd. DESERT FLOWER is het boek trouw gebleven. Twee met elkaar vervlochten verhaalslijnen stuwen de film voort. De eerste gaat over Waris Dirie, die op driejarige leeftijd wordt besneden. Een traumatiserende ervaring die haar toen al ertoe bracht om later, hoewel nog lang niet wetend hoe en wanneer, die vrouwenverminking te zullen bestrijden. Wanneer haar vader haar op dertienjarige leeftijd aan een oude man uithuwelijkt, loopt zij van huis weg, trekt na een tocht door de woestijn naar de hoofdstad Mogadishu en zoekt er haar grootmoeder op. Die zorgt ervoor dat haar kleindochter werk vindt als meid in de Somalische ambassade in Londen... Filmisch-dramatisch is de eerste (Somalische) verhaalslijn sterker, hoewel in de tweede ook indringende momenten zitten verwerkt. Bepaalde delen zijn evenwel te lang uitgesponnen zoals de evocatie van het modellenwereldje. Hormann geeft blijk van tact en suggererend vermogen. DESERT FLOWER is een waardige film die op zijn manier een bijdrage levert aan het engagement van Waris Dirie. (js, 17-3-10 )

Desert Flower
Drama
door Nico Krols, De Morgen 16-3-2010 REGIE en SCENARIO: Sherry Hormann MET: Liya Kebede, Sally Hawkins, Timothy Spall, Juliet Stevenson DUUR: 124 minuten Desert Flower van de Duitse regisseuse en scenariste Sherry Hormann heeft alle schijn van een grote Angelsaksische productie. Maar ondanks het degelijke visuele werk neemt Hormann te veel hooi op haar vork. Ze combineert meerdere verhaallijnen in haar scenario, waardoor het geheel uiteenvalt in drie onevenwichtige delen. Dat doet het belangrijkste thema dat ze wil aankaarten, vrouwenbesnijdenis, geen recht aan. Het verhaal, dat gebaseerd is op de autobiografie van Somalisch ex-topmodel Waris Dirie, begint in de ambassade waar Dirie als huishoudhulp jarenlang van de wereld afgezonderd zat. Vervolgens focust Hormann veel te lang op Diries werk en leven als model, en brengt ze haast als achterafje nog Diries coming out als besneden vrouw en haar VN-werk te berde. Liya Kebede, zelf een Ethiopisch topmodel, brengt een opmerkelijke vertolking, en ook Timothy Spall (als de fotograaf die Dirie ontdekte) en Juliet Stevenson (als baas van een modelagentschap) zijn goed op dreef. Voor Sally Hawkins (Happy-Go-Lucky), die de vriendin speelt die Dirie opvangt, is overacting alweer een understatement. De soundtrack staat bol van het bombast. Erger is dat Hormann haar sociale aanklacht tegen de verminking van jonge vrouwen verpakt in een halfgrappige, mainstream tragikomedie die naar exploitatie ruikt. Hormanns bedoelingen zijn wellicht meer integer dan haar film doet vermoeden, maar je kan te hard naar het publiek lonken.

Dit is een belangrijke film, maar ik wil het publiek vooral niet afschrikken
door Nico Krols, DM 16-3-10 Regisseur Sherry Hormann over haar film "Desert Flower", naar het boek van Waris Dirie Regisseur Sherry Hormann, Duitse en in New York geboren, verfilmde de autobiografie Desert Flower van Somalisch topmodel Waris Dirie tot de gelijknamige film. We ontmoeten de innemende Hormann in haar hotel in hartje Brussel. Waris Dirie is opgezet met de film omdat die haar strijd en de maatschappelijke bewustwording tegen vrouwenbesnijdenis kracht kan bijzetten. Maar is een belangrijke film ook een goede film? Waarom heeft u voor een Angelsaksische aanpak gekozen? "Ik wilde er qua stijl geen politieke campagnefilm van maken, maar ik vond het thema belangrijk genoeg om de film entertainend te maken en een groot publiek te bereiken. Als hij Angelsaksisch overkomt, is het misschien gewoon omdat ik met Britse en Amerikaanse acteurs heb gewerkt. Ik wilde dat het authentiek was. Nadat ze uit Somali was gevlucht omdat ze haar wilden uithuwelijken aan een oude man, leefde Waris in Engeland. "

Komt de film door de entertainende vertelling niet dicht in de buurt van exploitatie? "Weet je wat het echte gevaar is? Niet durven. Ik had het veilig in n genre kunnen houden, het thema heel serieus kunnen houden en doen alsof we ons geweldig belangrijk vinden. De film is belangrijk, maar het leek me moediger en een grotere uitdaging om mezelf voor te houden dat dit een film over het leven is, met afwisselingen tussen tragische en komische momenten. Zonder humor overleef je niet en dat wilde ik dus ook zeker in de film. Als humor de boodschap dichter bij het publiek kan brengen, dan zou het dom van me zijn dat niet te gebruiken. Ik wil het publiek vooral niet afschrikken." Een groot deel van de film gaat over Diries leven als model, waarbij het onderwerp van vrouwenbesnijdenis niet meer wordt aangeraakt. Waarom? "Wel, een groot deel van haar leven is ze natuurlijk model geweest. Maar ik wilde vooral dat je werd ingepalmd door haar schoonheid om dan, op het moment dat ze opbiecht aan de journalist van MarieClaire dat ze besneden is, weer tot het besef te komen dat er achter al die schone schijn een enorme wonde gaapt." U wilde er geen campagnefilm van maken, maar is hij dat door het thema niet onherroepelijk wel? "Wat is een campagnefilm volgens u? En die uitroept: "Stop vrouwenbesnijdenis!"?" Misschien wel, ja. "Ik zal u iets vertellen. Wat we allemaal gemeen hebben, is dat we ooit kinderen waren. We dragen dat kind allemaal nog in ons. Stel het u maar eens voor dat het kind in u voor het leven gekwetst geraakt. Dat is een verschrikking. Dus ja, ik werk er graag aan mee om ervoor te zorgen dat mensen niet meer zeggen: "ach, vrouwenbesnijdenis, dat is een deel van die cultuur ver weg". Vrouwenbesnij-denis is een overtreding van een mensenrecht en dat moet de wereld uit. Punt. Als filmmaker gebruik ik de middelen die ik heb om dat te helpen beindigen. Ik ben geen politicus, geen politiek activist of geen sociaal werker. Zo pretentieus ben ik niet. Maar ik kan wel op de emoties van mensen inwerken en hen bewust maken van bepaalde zaken." Blijkbaar zijn we ons er nog niet bewust genoeg van. Vrouwenbesnijdenis blijft een gigantisch probleem in grote delen van de wereld. Was Dirie de eerste die vrouwelijke genitale verminking aan de kaak stelde? "Ik weet dat er eind jaren zestig een Somalische dichter was die vrouwenbesnijdenis al laakte in een boek, maar hij werd niet opgemerkt. Dirie was eind jaren negentig inderdaad de eerste die het internationaal op de agenda kon zetten, maar het blijft een lange strijd. Er is sinds de publieke getuigenis van Dirie een beweging op gang gekomen en vrouwenbesnijdenis is daardoor alvast verboden door de VN. Deze film hoopt mee ruchtbaarheid aan de zaak te geven. De filmartiest Hormann is in deze film afwezig (lacht). Ik heb me als filmmaker proberen in dienst te stellen van een manier om het publiek zover te krijgen dat het openstaat voor het probleem. Ik sta hier in dienst van de boodschap. En ook wel in dienst van Waris. Ik heb haar moeten beloven dat er zowel gehuild als gelachen kon worden met de film. Die juiste balans vinden is moeilijk." In de film loopt Dirie voortdurend weg van haar ongeluk weg van haar uithuwelijking, van de ambassade, van de hamburgerbar in Londen, van haar valse huwelijk maar elke keer komt ze in een nieuw soort gevangenschap terecht. Hoe waarheidsgetrouw is dat? "Dank u voor die observatie, want dat patroon is exact wat ik wilde overbrengen. Dat spreekt ook uit alle feiten uit Waris" leven. Ik heb dat nauwgezet onderzocht en hoefde dat niet uit dramatische of romantische overwegingen toe te voegen. Ze trapte telkens weer in een andere val, zonder dat je het haar kan kwalijk nemen uiteraard. Ik heb de echte Waris relatief goed leren kennen, maar ik merkte ook dat ze gevoelsmatig een grote muur rond zich heeft gebouwd. Dat begrijp ik. Ze heeft zich voldoende blootgegeven." foto Sherry Hormann wil het publiek er bewust van maken dat vrouwenbesnijdenis de wereld uit moet. Publicatiedatum : 2010-03-16 Sectie : Cultuur

Film: Desert Flower

VISIE 17-3-2010

Lyia Kebede (l) en Waris Dirie Het sprookje dat eigenlijk een gruwelverhaal bleek te zijn. Zo kun je de film Desert Flower in een zin samenvatten. De film van Sherry Hormann brengt het levensverhaal van het werelberoemde fotomodel Waris Dirie in beeld en is gebaseerd op haar eigen gelijknamige autobiografie, die in 1999 verscheen. Zelf slachtoffer van vrouwenbesnijdenis (op 3-jarige leeftijd!) voert ze al jaren strijd tegen deze gruwelijke praktijk. Het leven van Waris Dirie leek aanvankelijk op een Assepoester-achtig sprookje, over een 13-jarig meisje dat in Somali op de vlucht gaat voor een gedwongen huwelijk met een oudere man en uiteindelijk in Londen op straat belandt. Door een stom toeval wordt ze ontdekt door sterfotograaf Terry Donaldson. Meteen is haar carrire gelanceerd. Ondanks alles blijft Waris gebukt gaan onder een verschrikkelijk trauma. Tijdens een interview, op het toppunt van haar roem, komt ze naar buiten met haar echte verhaal. Op 3-jarige leeftijd werd ze besneden. Vanaf dat moment voert ze wereldwijd campagne tegen de gruwelijke praktijk van vrouwenbesnijdenis. Desert Flower heeft twee gezichten. Enerzijds zie je hoe de zorgeloze jeugd van een Somalisch nomadenkind abrupt afgebroken wordt. Anderzijds zie je de glitter en de glamour waarin fotomodel Waris Dirie haar schroom afwerpt en leert hoe ze met haar lichaam de hele wereld aan haar voeten krijgt. De scnes die zich in Somali afspelen, zijn heel indringend in beeld gebracht, met mooie fotografie en sobere, maar aangrijpende dialogen. En, bovenal, met een indrukwekkende acteerprestatie van Soraya Omar-Scego als de jonge Waris. Het contrast met haar glamoureuze luxeleven als fotomodel is sprekend in beeld gebracht, al laat regisseur Sherry Hormann zich bij momenten verleiden tot een overdosis zeemzoeterigheid. De scne bijvoorbeeld waarin Waris Dirie op hakken leert lopen, is een beetje overbodig en te lang uitgesponnen. Toch bevat ook dat deel van de film een aantal pakkende scnes, bijvoorbeeld wanneer Waris en haar vriendin Marilyn elkaars vagina bekijken. Het afgrijzen dat op hun beider gezichten af te lezen staat, is een sterk staaltje cinema en acteerwerk. Ook het samenspel van Liya Kebede (volwassen Waris) en Timothy Spall (Donaldson) is heel authentiek neergezet, zonder te vervallen in goedkoop sentiment. Liya Kebede, zelf een gevestigde naam in de modellenwereld en van Ethiopische afkomst, zet de rol van Waris Dirie met veel verve neer. De toespraak voor de Verenigde Naties is bijvoorbeeld heel ontroerend. De sterkste scne is ongetwijfeld de besnijdenis van Waris zelf. Heel suggestief in beeld gebracht, maar daardoor net bijzonder aangrijpend. Ik heb zelden een krachtiger statement gezien tegen vrouwenbesnijdenis. Hoe de nietsvermoedende kleuter wordt weggeleid, hoe je het afgrijzen, de verbijstering in haar ogen ziet verschijnen. De eenzaamheid na de besnijdenis. Haar moeder had immers nog acht kinderen om voor te zorgen.

Peter Heirman Desert Flower, Duitsland/Oostenrijk/Frankrijk Regie: Sherry Hormann Met: Liya Kebede, Sally Hawkins, Timothy Spall, Juliet Stevenson, Craig Parkinson, Anthony Mackie, Meera Syal, Soraya Omar-Scego Desert Flower is een krachtig pleidooi tegen vrouwenbesnijdenis. Meer info vind je hier. http://acwvisie.wordpress.com/2010/03/17/desert-flower/

Desert Flower (Sherry Hormann).

Desert Flower gaat over een nomadenmeisje dat het schopt tot een internationaal gevierd model. De film draagt een sterk feministische boodschap uit, maar wil ondertussen ook vermaken, en pendelt daarbij tussen drama en klucht. Sterren: **

Desert Flower
Op bestseller van het Somalische model Waris Dirie gebaseerd drama over vrouwenbesnijdenis.

Topmodel wordt nooit meer dan sjabloon Desert Flower van Sherry Hormann
Filmrecensie / Bor Beekman De Volkskrant/cinema nl 8-4-10 Het levensverhaal van het Somalische topmodel Waris Dirie biedt alle benodigdheden voor een modern sprookje: arm nomadenmeisje ontvlucht de barbaarse tradities van haar land, wordt in Londen als sloofhulpje in huis genomen, belandt als illegaal op straat en wordt vervolgens ontdekt door een modefotograaf.

Desert Flower

Dirie schreef een boek over haar onwaarschijnlijke weg naar het internationale sterrendom, waarvan wereldwijd al 11 miljoen exemplaren zijn verkocht. Desert Flower is de titel, de Engelse vertaling van haar naam Waris. Na een prelude vol weidse beelden van de geitjes hoedende kleine Waris in de woestijn, muzikaal ondersteund met een stoot bombast, laat regisseur Hormann haar biopic beginnen met het dichtslaan van een deur in Londen. Waris, nu volwassen (gespeeld door het Ethiopische topmodel Liya Kebede), staat plotseling verdwaasd op straat, in traditionele kledij en zonder kennis van de taal - hoe dat allemaal zo komt zal later duidelijk worden. Ze besluit een filiaal van de Topshop binnen te gaan, waar de kledingverkoopster Marilyn (Happy-Go-Lucky actrice Sally Hawkins) haar eerst aanziet voor een dievegge, maar zich vervolgens wel over haar ontfermt. Desert Flower draagt een sterk feministische boodschap uit, maar wil ondertussen ook vermaken, en pendelt daarbij tussen drama en klucht. Waris mag best even in de marge bungelen - we zien haar een keer uit een vuilnisbak eten, met op de achtergrond twee half ontklede prostituees - maar er moet ook gelachen worden. Die vorm gaat mank. Het overacteren van de hysterische Hawkins is irritant, het geforceerd gebrekkige Engels van Kebede kunstmatig. Dialogen zijn vlak en flauw: op haar eerste naakt-shoot voor de Pirelli-kalender vraagt de wereldvreemde Waris: maar waar zijn de banden? Meer dan sjablonen worden de twee personages nooit, wat het meevoelen op de wel dramatisch bedoelde momenten bemoeilijkt. Ook de scne waarin Waris aan vriendin Marilyn uitlegt wat de oorsprong is van haar schaamte, en haar verminkte genitalin toont, bereikt nooit de door de filmmakers zo nadrukkelijk gezochte zeggingskracht. 'Dus ze hebben alles weggehaald, en daarna dichtgenaaid?', vraagt Marilyn dan nog maar eens, waar slechts stilte gepast zou zijn. Want stel je voor dat het publiek het anders niet begrijpt. Tussen de gangbare modellenperikelen (ze moet een keer lang wachten voor een shoot, en leren 'catwalken') schiet het verhaal terug in de tijd, waar in sentimentele flarden wordt getoond hoe Waris aan haar lot wist te ontsnappen. Die opbouw bloedt dood zodra het succes zich aandient en het filmverhaal van Londen naar New York verhuist. Daar eindigt Desert Flower keurig met de speech die Waris - dan gevierd topmodel - houdt voor de VN in New York. In het echt ongetwijfeld indrukwekkend, maar hier futloos, als een verplicht nummer.