"Cyberpesten is wanneer een kind, een pre-tiener of een tiener wordt gekwelt, bedreigt, lastiggevallen, beledigt, voor schut

gezet of op een andere manier wordt belaagd door een ander kind, pre-tiener of tiener via het internet, via interactieve en digitale technologie of mobiele telefoons. Beide partijen moeten minderjarig zijn of zijn aangespoord door een minderjarige tgen een minderjarige. Als volwassenen betrokken zijn dan gaat het om cyberintimidatie of cyberstalking."1 Cyberpesten is een fenomeen dat steeds frequenter voor komt. Internet is anoniem. Jongeren en kinderen zijn kwetsbaar op het internet. Als wat je er op zet kan tegen je worden gebruikt. Voor deze opdracht heb ik me laten inspireren door een filmpje op Youtube van een meisje, Amanda Todd. Door een incident op het internet is ze doodgepest. Wat was er gebeurd. Als meisje van 12 13 jaar was ze samen met vriendinnen op zoek naar contact op het internet. Daar werd ze mooi genoemd en kreeg ze complimenten. Toen kwam plots de vraag of ze wou flashen. Ze deed dit. Zonder te beseffen welke gevolgen deze daad konden aanrichten werd ze maanden later met de neus op de feiten gedrukt. Iemand zou haar foto openbaar maken. Ze werd gechanteerd. Uiteindelijk stond de foto van haar borsten overal op internet. Er was een facebookpagina waar de foto van haar borsten gebruikt werd als profielfoto. Amanda werd gepest, ze veranderde van school. Maar ook op de nieuwe school werd ze gepest. Niet alleen via internet werd ze gepest, ook gewoon op school. Uiteindelijk pleegde ze een eerste zelfmoordpoging. Die mislukte. Maar ook hier werd de draak mee gestoken op het internet. Na een derde zelfmoordpoging lukt het haar. Amanda wou niet meer leven, ze was letterlijk doodgepest. Dit raakte me diep, vandaar het onderwerp voor deze opdracht. Ik denk dat jonge mensen niet goed beseffen wat ze doen op het internet. Ze beseffen vaak niet wat de gevolgen kunnen zijn van wat ze doen. Als we kijken naar de ontwikkeling merken we dat adolescenten op zoek zijn naar identiteit. Ze experimenteren met verschillende rollen. De adolescent is ook onzeker, dus bij goede commentaren op hun uiterlijk (dit is dan vooral bij meisjes zo) gaan ze zich beter voelen. Wanneer dan de vraag komt zoals bij Amanda willen ze zich meer bewijzen. Amanda flashte zoals haar gevraagd werd. Dit persoon aan de andere kant van de computer had hier geen goede bedoelingen mee. In Amandas goedgelovigheid trapte ze in zijn val. Het meisje voelde zich in de periode zo alleen, ze zag het niet meer zitten, ze kon het allemaal niet meer aan. Ergens hoopte ze op een einde, maar het stopte niet. Het maakte haar waanzinnig en ze stapte uit het leven. Het afgelopen jaar heb ik net iets te veel gehoord dat jongeren en zelfs kinderen uit het leven stappen omwille van pesterijen. Vandaar vind ik dat er aan preventie moet worden gedaan. Als toekomstig leraar moet ik beseffen dat leerlingen soms door een moeilijke periode gaan. Pesterijen gebeuren meestal niet in de buurt van de leerkracht maar wel thuis en op het internet. Vandaar moeten we pestsignalen herkennen, leerlingen zoveel mogelijk informeren. We moeten hen een veilige omgeving aanbieden waarin ze openlijk kunnen praten. De angst om iets te vertellen moet verdwijnen. Wat als ik gecyberpest wordt? 1. Het belangrijkste is dat je niet blijft zitten met je probleem. Vertel het aan iemand die je vertrouwt, liefst een volwassene zoals je ouders of een leerkracht. 2. Vat scheldpartijen nooit te persoonlijk op. Het is zeker niet jouw fout !!

Wiki. (2009). Cyberpesten. Geraadpleegd op 27 mei 2013 via http://cyberpesten.wikispaces.com/pestencyberpesten

3. Reageer nooit op pestmails of -smsjes. Vaak is de pret er voor de pestkop dan snel af. Als je op de chat gepest wordt, ga er dan niet op in maar zet gewoon het scherm uit en haal er een volwassene bij. 4. Ongewenste e-mail(s) kan je blokkeren of weigeren. Blokkeer ook mensen die je lastigvallen in je contactenlijst van MSN. 5. Gebruik een nieuwe nickname in een chatbox. 6. Een nieuw e-mailadres aanmaken. Hierbij kan je eventueel werken met twee adressen. Eentje dat gebruikt wordt voor goede vrienden (die dan ook beloven dit aan niemand anders door te geven) en eentje voor de ruimere kennissenkring en de inschrijving op sites of MSN. 7. Als je gepest wordt in publieke chatrooms, kan je de moderator aanspreken. Hij zal de persoon dan eventueel blokkeren. Hetzelfde geldt voor de providers van websites of weblogs. 8. Als het pesten toch aanhoudt en in ernstige gevallen, kan de politie ingeschakeld worden. Hiervoor is wel bewijsmateriaal' nodig. Leer hoe je een MSN-conversatie kan opslaan of printscreens kan maken van ongewenste chatsessies of foto's. Verwittig je ouders als je dat nog niet deed. Zij kunnen met jou naar de politie gaan. 2 In mijn zoektocht naar hoe je moet reageren op cyberpesten heb ik tips gevonden voor zowel het slachtoffer als voor ouders van de slachtoffers. Ook ouders van daders van pesten krijgen tips. Hieronder kan u tips lezen hieromtrent. Tips Cyberpesten Cyberpesten voorkomen

Zorg dat je weet waar je kind mee bezig is. Probeer een sfeer te creren waarin je kind met problemen naar je toe komt. Zet de computer in een gemeenschappelijke ruimte. Kinderen zijn voorzichtiger als ze weten dat er een oogje in het zeil gehouden wordt. Leer je kinderen op een veilige, verantwoorde en respectvolle manier met het internet om te gaan. Zeg hen geen zaken te versturen die anderen kunnen kwetsen.

Wat als mijn kind slachtoffer is van cyberpesten?

Probeer als ouder rustig te blijven, ook al kunnen de boodschappen hard aankomen. Wees attent op signalen die je kind kan vertonen.

Child Focus. (2012). Clicksafe: cyberpesten. Geraapleegd op 27 mei 2013 via http://www.clicksafe.be/jongeren/?q=cyberpesten#watdoen

Als je kind gepest wordt, moet je hem of haar serieus nemen, maar ook leren relativeren. Soms zijn de pestmails niet specifiek voor hem of haar bedoeld en is het het beste ze te negeren. Zeg je kind om niet te reageren op haatmailtjes of -berichten en om ze ook niet zelf te versturen. Blokkeer de afzenders. Hij/zij kan dan geen berichten meer sturen naar je kind. Maak een andere nickname en een tweede e-mailadres aan. Meld misbruik bij de provider van de site. Deze kan de pester uit de chatroom verwijderen of het profiel van de site halen. Breng ook de school op de hoogte. Praat erover op school en met andere ouders. De oplossing van dit probleem zou moeten kaderen in het anti-pestbeleid van een school. Over het algemeen zou men op 5 sporen tegelijkertijd moeten werken. De pester, de omstaanders, de gepeste, ouders en school moeten rond de tafel gaan zitten en een oplossing zoeken voor het probleem. In ernstige gevallen, kan de politie ingeschakeld worden. Neem bewijsmateriaal' mee. Bewaar daarom pestmails en -smsjes, chatconversaties, printscreens,... Hou rekening met het effect van cyberpesten op het zelfwaardegevoel of het schuldgevoel van je kind. Hoe groter dit effect, hoe meer tijd er nodig zal zijn voor gesprek en begeleiding.

Wat als mijn kind zelf een pestkop is?

Maak duidelijk dat jij dat pestgedrag niet accepteert. Praat met je kind en vraag hem waarom hij dit doet. Cyberpesten is erger dan gewoon plagen. Straf niet meteen, maar wijs je kind wel op zijn verantwoordelijkheden en probeer hem bewust te maken van de gevolgen van zijn daden.

Eis van je kind dat hij onmiddellijk ophoudt met zijn pestgedrag.3

Over dit onderwerp is enorm veel te vinden, maar naar mijn inziens wordt dit nog te weinig benut. Er is veel voor handen, maar toch gaat het vaak nog mis. Vandaar dit filmpje.

Childfocus , Gezinsbond. (2012). Veilig online: tips tegen cyberpesten. Geraapleegd op 27 mei 2013 via http://www.veiligonline.be/tipscyberpesten

Scenario Onderwerp wordt aangekondigd in een titel. Vervolgens begint het filmpje van Amanda Todds. Na 39 seconden wisselt het filmpje af naar een eerste tip over hoe kinderen en jongeren best omgaan met pestgedrag op het internet. Daarna volgt weer een fragment van Amanda. Dit fragment is langer en legt uit wat er gebeurde met de foto van haar borsten. Opnieuw volgt er een tip. Ik volg ditzelfde stramien. Er komen in totaal 4 tips aan bod. Op het einde van dit filmpje wordt de nummer van tele-onthaal en de zelfmoordlijn vermeld. Dit als preventiemiddel. Een thema dat eveneens in dit filmpje aan bod komt.