Argumenten:

Individueel gebruik van ICT in het onderwijs belemmerd de ontwikkeling van sociale contacten tussen leerlingen: 1. ICT is een middel en wordt steeds meer gebruikt in het onderwijs. Daarbij kijk je ook naar Ipads, die steeds vaker worden toegepast. Veel kinderen zitten dan achter de Ipad en weten wat ze precies moeten doen en gaan individueel aan het werk. Hierbij maken ze vrijwel weinig tot geen samenwerkingsopdrachten mee. Dus geen sociale contacten. Kinderen werken niet de hele dag met de ipad, er zijn genoeg momenten waarbij klassikaal overleg is en kinderen contact met elkaar maken. Ook tijdens het werken met een ipad kunnen kinderen discussiren en overleggen met elkaar. Daarnaast zijn er nog genoeg lessen zoals muziek, knutselen, drama, gym en de pauzes waarbij de kinderen sociaal actief zijn.

2. Het beeld van de werkelijkheid kan vertroebelen. Het beeld daarvan is dat je een leerkracht voor de klas hebt staan met inhoud. Die in staat is grotendeels alle vragen zelf te beantwoorden, kinderen te motiveren en te inspireren. Dit geldt voor alle vakken. Hierdoor heb je ook veel meer contact met de leerkracht. Als ze zelf alles al kunnen opzoeken hebben ze ook minder contact met de leerkracht. Dat niet alleen meestal vragen ze het dan ook nog zachtjes aan hun buurman of buurvrouw, maar nu staat alles klaar op het internet en is het sociale contact overbodig. Sociaal contact met de leerkracht en mede leerlingen zal altijd blijven bestaan. Kinderen kunnen nog steeds vragen aan elkaar stellen en antwoorden vergelijken. De leerkracht is ook zeker nog aanwezig om kinderen te motiveren en extra te ondersteunen. Tuurlijk is alle informatie op internet terug te vinden en zal de rol van de leerkracht als persoon met alle kennis wat afnemen. Maar juist doordat de kinderen zelf hun informatie kunnen vinden, kan de leerkracht zich bezig houden met kinderen de extra instructie of begeleiding nodig hebben.

3. Daarnaast heb je het digibord. Hartstikke handig al die filmpjes, opschrijven wat ze moeten doen, hoe ze het moeten doen, waar ze hun werk moeten leerneggen als ze klaar zijn. Bij de onderbouw prentenboeken online bekijken, midden/bovenbouw het jeugdjournaal om een beetje actueel te blijven. Maar waar zie je dan nog leerkrachten die voorlezen voor de klas? Die verteld wat ze moeten doen? Leerlingen die met minder of vrijwel geen vragen komen, want ze weten alles al. Je moet zorgen dat het leergesprek op gang blijft. Hier is geen groot verschil ten opzichte van een jaar of 10/15 geleden is. In die tijd werd er ook op het (krijt)bord geschreven wat er die dag gedaan moest worden. Het jeugdjournaal werd niet op het bord bekeken maar er werd een TV de klas in gereden. Er waren toen ook al leerkracht die voorlezen niet belangrijk/leuk vonden, en deden dat dan ook niet. Zijn wij daar nu minder sociaal van geworden? 4. Door tussenkomst van technologie verliezen we een groot deel van de oorspronkelijke communicatie: inhoud, toon en non-verbaal. Alleen inhoud blijft over, toon en non-verbaal die voor een groot deel de inhoud bepalen verdwijnen, dat moeten we op andere wijze compenseren/oplossen.

5. ICT is duur en niet geheel ingecalculeerd. Hardware moet regelmatig vervangen worden, een computer heeft bijv. een levenscyclus van 3 jaar (de meeste scholen gebruiken immers verschrikkelijke budgetsystemen) en een scherm 5 jaar. Ook het digibord kost veel geld, en de afschrijving gaat zeer snel (bord 10 jaar, beamer 5 jaar, computer 3 jaar, computerscherm 5 jaar, beamerlamp 1 jaar), terwijl een traditioneel schoolbord gemakkelijk 30 jaar meegaat. Krijtjes, bordenwissers en sponsjes zijn je enige kostenposten. Voor het digibord moet je sowieso al elk jaar een nieuwe beamerlamp kopen (enkele honderden euro's per lamp), of je bent verplicht met gordijnen dicht les te geven. Naast de hardware ben je ook verplicht zeer dure softwarelicenties af te sluiten, veelal ben je jaarlijks enkele duizenden euro's hieraan kwijt. Denk aan educatieve software (w.o. digibordsoftware), maar ook LVS, Microsoft Office en Windows (server). ICT is duur. Maar kinderen zitten op school om te leren, ze leren voor een maatschappij die om en met ICT draait. Het is min of meer de verplichting van de scholen om de kinderen hier op voor te bereiden. Daarnaast bespaart ICT ook geld binnen de school. Er zijn minder boeken en schriften nodig. Nieuwsbrieven gaan via de mail en daardoor wordt een hoop papier en inkt bespaard. De methodes op de digiborden worden vaak (kosteloos) gepdatet, terwijl je voor nieuwe boeken een hoop geld betaalt.

6. Doordat de kinderen veel zelfstandig moeten werken hebben ze geen contact of weinig contact met de klasgenootjes. Daarnaast vallen zullen er veel kinderen uitvallen, omdat ze informatie moeten opzoeken uit heel veel verschillende zoeksites en suggesties. Voor heel veel kinderen zoeken naar een speld in een hooiberg. Kinderen hebben begeleiding nodig van de leerkracht en bepaalde handelingen die gemaakt moeten worden moeten worden begeleid door de leerkracht of door de andere klasgenootjes. Veel scholen zijn op dit moment bezig met het coperatief leren. Is dit dan voor niets? Want met ICT is contact maken met andere ver te zoeken. Natuurlijk wel via de sociale netwerken, maar niet in het echt. Er zijn volwassenen die bang zijn, dat als ze teveel gebruik maken van het internet ze minder sociaal worden, laten wij dat dan vanaf de basisschool gebeuren door het gebruik maken van ICT? Tegenwoordig spelen kinderen niet meer met elkaar, maar tegen elkaar. Daar bedoel ik mee, dat ze thuis gaan gamen en dan tegen elkaar. Ze zien elkaar dus niet in het echt, waardoor sociale vaardigheden verwijden of heel slecht worden. Kinderen worden juist enorm sociaal door het gebruik van ICT. Ze spelen met en tegen elkaar op internet in teamverband of alleen. Ze leren hierdoor veel nieuwe kinderen kennen waarmee een online band opgebouwd wordt. Tegenwoordig zijn kinderen volop aan het Whatsappen, facebooken en twitteren. Hier wordt niets anders gedaan dan sociale contacten onderhouden. Wanneer je een kind achter zn telefoon ziet typen lijkt dat heel asociaal maar eigenlijk is hij bezig met contacten onderhouden. Wanneer de telefoon weggelegd wordt en er een echt gesprek gevoerd wordt weten de kinderen zich prima te gedragen en missen hierbij geen sociale vaardigheden.