Westerse zendelingen in Afrika: Een zendeling

geconfronteerd met de denkwijze ‘streven naar

financiële zelfstandigheid’
Transkei, Zuid Afrika 1997

Timothy Michell

Ik ben een ‘westerse zendeling’ die in Afrika werkt. Jarenlang heb ik

tot God gebeden, of Hij in mijn leven ontmoetingen wilde laten
plaatsvinden, en of ik connecties mocht krijgen die verband hielden
met Zijn koninkrijk. Ongeveer vier jaar geleden heeft God zo’n
ontmoeting in mijn leven laten plaatsvinden. In die tijd hadden mijn
vrouw en ik de leiding over een opleidingscentrum, waar de nadruk lag
op zending en discipelschap, in samenwerking met een Afrikaanse
voorganger.

Ons opleidingscentrum was gekozen als locatie voor de conferentie

‘het overwinnen van dependency’ (ongezonde afhankelijkheid van geld
van buitenaf), geleid door Glenn Schwartz van World Mission
Associates. Wat had ik toen nog weinig zicht op waar God me in
verzeild liet raken, of waar dit alles toe zou leiden! Ik had nog geen
idee hoe dit mijn visie zou veranderen en hoe het, inderdaad, nog
steeds invloed heeft op mijn hele leven.

Ongeveer twaalf jaar geleden deed God ook een ingrijpende stap in
ons leven, door een andere connectie die Hij gaf. Mijn vrouw en ik
waren als medewerkers diepgaand betrokken in een erg traditionele
Bijbelschool, waar leiderschap en het nemen van besluiten uitsluitend
in westerse handen was. Daarna bracht God een serie gebeurtenissen
in ons leven, die ons terugbracht naar zendingsopleiding en toerusting
binnen de groep mensen waar we geroepen waren – het Xhosa-volk in
Transkei, Zuid Afrika.

In ons leven en in ons werk voor God vonden fundamentele

veranderingen plaats. We vonden zelf dat we hand in hand met een
Xhosa voorganger werkten. Echter, in ons enthousiasme begingen we
de eeuwenoude vergissingen, die westerse zendelingen al zo vaak
hebben gemaakt in Afrika. Gevolg was dat we de enorme frustraties
en teleurstellingen begonnen te oogsten die deze benadering met zich
mee kan brengen.

This article was downloaded from

Missionsandmoney.eu
Hoe we er ook naar verlangden dat de plaatselijke Afrikaanse leiders
de volledige verantwoordelijkheid op zich zouden nemen, en het werk
als hun eigen werk zouden gaan zien, het is eenvoudigweg nooit
gebeurd. We kwamen erachter dat de verantwoordelijkheid voor de
financiering van het programma meer en meer op onze schouders
terecht kwam, en hetzelfde gold voor alle hoofdpijn van het managen
en motiveren van de hele boel. Hoewel het ons doel was om
zendelingen uit te zenden, was er heel weinig vrucht. En alhoewel we
gepland hadden om de leiding van het opleidingscentrum over te
dragen in handen van mensen uit de plaatselijke gemeenschap, het is
nooit gebeurd. Onze studenten studeerden af, maar gingen steevast
terug naar een seculiere baan. Tenslotte werd de school opgeheven,
en werd het toegevoegd aan de lange lijst van westerse modellen in
Afrika die nooit gewerkt hebben - modellen die nooit geïnternaliseerd
zijn, en vaak iets genants waren in de ogen van de mensen.

Wat gebeurde er met ons?

De conferentie over financiële zelfstandigheid zorgde dat onze ogen
wijd opengingen voor de erfenis die het resultaat is van een relaas
zoals dat van ons. Het bracht iets diep binnen ons in beroering. We
lazen de aantekeningen opnieuw, en we luisterden naar de
cassettebandjes van de conferentie. We deelden de informatie met
iedereen die maar geïnteresseerd leek. We zouden nooit meer dezelfde
zijn.

Wat doen we dus nu?

We kwamen tot het inzicht dat plaatselijk initiatief alleen kan onstaan
uit een visie van de plaatselijke gemeenschap, en als deze mensen iets
als hun éigen initiatief beschouwen. Dit kan ALLEEN gebeuren als het
gefinancierd wordt door de plaatselijke gemeenschap zelf.
Westerlingen worstelen met dit proces, omdat het in eerste instantie
veel langzamer gaat. Er zijn een aantal westerse christenen in deze
wereld die te belust zijn op het sponsoren van projecten in Afrika, en
zo het onstaan van een parasietenmentaliteit versnellen.

We besloten dat we niet buiten de plaatselijke gemeenschap zouden

zoeken naar fondsen voor welk onderdeel van het werk dan ook. Nu
blijkt dat het werkt, het resultaat moedgevend is! We gingen
samenwerken met een man die de zelfde denkwijze had als wij. We
hebben in de afgelopen drie jaar een plaatselijke kerk opgericht zien
worden, die in hoge mate gericht is op zending, die volledig zelf-
gefinancierd is, waar volledig voorzien wordt in het levensonderhoud
van de voorganger en zijn gezin, en een aanzienlijke maandelijkse

This article was downloaded from

Missionsandmoney.eu
toelage is voor mij, de ‘zendeling’, alhoewel het grootste deel van ons
gezinsinkomen nog steeds door onze eigen mensen betaald wordt.

Na verschillende korte zendingsreizen door de kerk, zagen we

tenslotte onze twee eerste plaatselijke Afrikaanse zendelingen gereed
om uit te gaan om te werken in Mozambique – opnieuw volledig
gefinancierd door hun eigen mensen. Op het moment dat ik dit stuk
schrijf, zijn ze terug op ‘verlof’, en de toewijding van beiden om aan
een tweede termijn te beginnen is groot! Anderen staan in de rij op
hen te volgen.

We werden op de proef gesteld voor de Pasen Zendings Conferentie

van dit jaar (1997) – onze eerste – toen we vanuit vier verschillende
Westerse bronnen steun aangeboden kregen. We besloten om te te
kijken of een werkelijk Afrikaanse zendingsconferentie zou kunnen
werken in onze context, en dus sloegen we het aanbod voor
medewerking af (alhoewel twee schapen voor het slachten via de
achterdeur binnenkwamen!).

Het was een doorbraak voor ons, toen bleek dat de begroting van de
plaatselijke kerk sluitend was, dat we geen schulden hadden
openstaan, en dat alles door de kerk en haar afgevaardigden zelf
gefinancierd was! Dit was ook de tijd waarin onze twee zendelingen
hun opdracht kregen. Tijdens deze conferentie werd mij gevraagd om
een bijdrage aan het programma te leveren over financiële
zelfstandigheid. Ik had me voorbereid door wat aantekeningen te
maken bij de cassettebandjes van de conferentie over financiële
zelfstandigheid. Ik hield met behulp van de overhead projector een
presentatie over deze principes.Veel mensen kwamen achteraf naar
me toe, om kopieën van deze aantekeningen te vragen.

Wat is onze rol nu?

We zien onszelf als mensen die professionele ondersteuning bieden. Of
als dienaren, als u het liever zo noemt. Terwijl het overgangsproces
verdergaat, kijken we uit naar de dag – ook al is dat met enige
spanning – dat we grotendeels overbodig zijn geworden in veel van
wat we doen. We zijn betrokken in het Bijbels onderwijs; maar zelfs
hier zien we anderen ‘instappen’ en onze wekelijkse klassen voor
nieuwe gelovigen leiden. We hebben nu groepsleiders die volledige
verantwoordelijkheid dragen voor hun groepen, en voor de nazorg
voor kortgeleden bekeerde mensen. We kijken ernaar uit om de door
ons opgeleide leiders hun eigen mensen te zien onderwijzen. Op dit
moment vormen we een tevreden team.

This article was downloaded from

Missionsandmoney.eu
Zijn we volledig overgegaan naar het perfecte model? Helaas moeten
we erkennen: nog niet volledig. Maar als we naar de positieve
resultaten kijken, kunnen we zeggen dat we zeker een poging in die
richting doen.

Financiële zelfstandigheid, en het dienen van mensen is iets dat werkt!

Ik ben veel verschuldigd aan de Heere, en aan de denkwijze die mijn
leven veranderd heeft: het streven naar financiële zelfstandigheid.

This article was downloaded from

Missionsandmoney.eu