Академический Документы
Профессиональный Документы
Культура Документы
Bi nne nla nd
Bureau in werkkamer van Van Agt (Foto NRC Handelsblad, Vincent Mentzel)
hij onder druk van het politieke patroon conservatief, zegt Van Mierlo. Ik denk dat er nu een kant van hem naar voren komt die er altijd heeft gezeten, maar die hij had verdrongen. Voor oud-ARP-fractievoorzitter Willem Aantjes zijn er voorvallen geweest die hem deden vermoeden dat Van Agt minder pro-Isralisch was dan hij nu zegt: de uitspraak van Van Agt dat hij Arir was bijvoorbeeld, en de zaak van de oorlogsmisdadiger Pieter Menten die, tijdens het ministerschap van Van Agt, ontsnapte net voordat hij gearresteerd zou worden. Het zijn in elk geval geen aanwijzingen dat hij in zijn politieke carrire zo pro-Isral was. Aantjes vindt dat Van Agt steeds extremer wordt als het over de Palestijnse
zaak gaat. Hij is zo fanatiek. Ik begrijp niet dat hij optrok met Gretta Duisenberg. Zij had het over joodse mensen in Nederland die medeverantwoordelijk zijn voor wat Isral doet. Dan wakkert ze een antisemitisch sentiment aan. Ernst Hirsch Ballin zei terecht: ik zou andere vrienden kiezen. Van den Broek is het inhoudelijk eens met Van Agt. Het Midden-Oostenbeleid, zegt hij, is weinig evenwichtig. Er worden veel eisen gesteld aan de Palestijnen die niet worden gesteld aan Isral. Van den Broek stuurt emails naar Kamerleden van het CDA en naar minister Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken. Je hoopt zo de discussie binnen je eigen partij op gang te brengen. Of dat lukt? Van den Broek:
Ook het CDA, en dat is niet zo verwonderlijk, kent gelovigen die de messiaanse gedachte omarmen en die toepassen op Isral. Intussen moeten de Palestijnen er maar mee leven. Dries van Agt brengt dezelfde boodschap, zegt Van den Broek, op zijn eigen manier. Ik betreur het zeer dat hij door columnisten die kiezen voor het recht van de sterkste, als de risee wordt neergezet. Is het mogelijk dat Van Agt het daar zelf naar maakt door zijn publieke optredens of door uitspraken die hij doet? Van den Broek: Het feit dat k kies voor aan andere manier is al een antwoord op uw vraag. Gretta Duisenberg bijvoorbeeld, zegt Van den Broek, dreigt door te slaan. Als je de boodschap onaan-
trekkelijk opdient, op een manier die extreem lijkt, maak je het je tegenstanders wel makkelijk. Doet Van Agt dat ook? Een beetje wel, ja. Ronny Naftanil van het CIDI denkt dat Van Agt zich door zijn uitspraak over de bezetting van de Palestijnen die acht keer vijf jaar duurt en door zijn pleidooien voor Hamas buiten de orde heeft geplaatst. Solidariteit met de Palestijnen is heel goed. Maar het heeft een grens waar het gaat over organisaties die Isral willen vernietigen. De sjaal met de moskee erop, die hij op Bevrijdingsdag droeg, had Van Agt tijdens de Palestijnse conferentie in Rotterdam gekregen van een meisje. Dat had hem ontroerd al weet hij niet wat de Arabische tekst betekent. Hij was ook
hevig gemotioneerd geweest door het applaus dat hij had gekregen. Er waren tweeduizend mensen die een Europese vriend hadden gevonden. De heftige reacties die hij krijgt van mensen die het net met hem eens zijn, hebben volgens Van Agt te maken met de emotie van mensen over Isral. Er zijn twee oorzaken voor. De eerste is de holocaust. Europeanen hebben het recht verloren, vinden velen, om kritiek te leveren op Israel. Dat is invoelbaar maar onredelijk. De Palestijnen hebben immers part noch deel aan de holocaust gehad. En het christelijk geloof maakt het nog ingewikkelder. Verkeerd begrepen noties, ontleend aan de Bijbel, bij veel christenen over Isral als het Beloofde Land, het uitverkoren volk Gods. Van Agt leerde daar zelf ook over op school. Maar het kan niet de wens van de Almachtige zijn dat Zijn volk, om zich meester te maken van het Land, zich te buiten gaat aan vergrijpen tegen het internationale recht waaronder het plegen van oorlogsmisdaden. Van Agt zegt dat hij ook elk ander conflict in de wereld had kunnen kiezen het werd toevallig Isral door zijn reis naar Bethlehem. Hij zegt ook dat het de nderen zijn die emotioneel zijn. Is hij zelf dan alleen maar rationeel en zakelijk? Van Agt zegt van zichzelf dat hij predikend rondgaat om de wereld te wijzen op het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan. Hij is, zei hij tijdens de Palestijnse conferentie in Rotterdam, vervuld van missievuur. Hij zou krachtig bidden voor Verhagen, waardoor die net als Van Agt zelf en Van den Broek zou gaan inzien dat er in het Midden-Oosten met twee maten wordt gemeten. En hij kan furieus worden
als hij het CIDI-verhaal hoort: dat het allemaal aan de Palestijnen zelf ligt. Ronny Naftanil van het CIDI denkt dat Van Agt kwaad op hem is omdat Naftanil de mythe doorprikt dat Van Agt de ogen geopend werden. Zon verhaal past volgens Naftanil bij de religieuze belevenis: Dat je een dwaalleer aanhangt en dan het licht ziet. Naftanil zegt dat hij graag in debat zou gaan met Van Agt maar dat Van Agt niet wil. Anderen vermijden het gesprek met Van Agt over Isral. Hij weet veel, maar hij is zo fanatiek dat een gesprek onaangenaam is, zeggen oud-collegas. Oud-minister Van der Stoel zegt dat hij nu, als hij Van Agt tegenkomt, liever niet met hem over buitenlands beleid praat. We schudden een handje, we maken een praatje. Van Agt is zo vasthoudend dat een gesprek geen zin heeft. Oud VVD-leider Hans Wiegel, die Van Agt een paar keer per jaar ziet en soms met hem gaat eten, heeft nog nooit met hem over Isral en de Palestijnen gesproken. Als hij er zelf niet over begint, vraag ik hem er niet naar. Ik vertel wat ik wil vertellen, en hij vertelt wat hij wil vertellen. Zo gaan wij met elkaar om. Het is prima, hoor, wat Dries van Agt doet, zegt Wiegel. Anderen gaan tuinieren. Maar nee, Wiegel is het niet met hem eens. Ik ben pro-Isral. Ik ben niet tegen de Palestijnen. Volgens Aantjes is Van Agt nooit op zoek geweest naar debat over Isral. In het CDA hoorde je hem er niet over. Van Agt zegt zelf dat hij wel begrijpt waarom maar weinig mensen met hem willen praten over Isral. Hij weet er bijna altijd meer van dan anderen. Veel mensen luisteren met schellen voor hun ogen en duimen in hun oren.
Helpt hulp?
Aldus...
Reputatieschade? Dat is de wereld op zijn kop! Ad Melkert, oud-bewindvoerder bij de Wereldbank en oud-PvdA-leider, in de Volkskrant over het aftreden van Wereldbankpresident Wolfowitz. In dit land, waar nogal wat mensen een kort lontje hebben, kun je raden wat er gebeurt. De (taxi-)chauffeur is weer het slachtoffer. Tweede Kamerlid Jan Mastwijk (CDA) over de nieuwe taxitarieven in De Telegraaf.