Projekt realizacji zagadnie sieciowych: FTP, DNS, TCP, IPv4, IPv6, IPv8, Brama

Zaoenia:
Opisa protokoy FTP, DNS, TCP, IP v4, 6 ,8, Bram domyln, Przedstawi screenshoty, na ktrych si ich uywa,

Opis:
FTP, protok transferu plikw (ang. File Transfer Protocol) protok komunikacyjny typu klient-serwer wykorzystujcy protok TCP wedug modelu TCP/IP (krtko: poczenie TCP), umoliwiajcy dwukierunkowy transfer plikw w ukadzie serwer FTPklient FTP. FTP jest zdefiniowany przez IETF w dokumencie RFC 959. FTP jest protokoem 8 -bitowym i dlatego nie wymaga kodowania danych do 7 bitw, tak jak w przypadku poczty elektronicznej. Do komunikacji wykorzystywane s dwa poczenia TCP. Jedno z nich jest poczeniem kontrolnym za pomoc ktrego przesyane s polecenia, a drugie suy do transmisji danych. Poczenie za pomoc protokou FTP (krtko: poczenie FTP) moe dziaa w dwch trybach: aktywnym i pasywnym: jeeli poczenie FTP dziaa w trybie aktywnym to uywa portu 21 dla polece zestawiane przez klienta i portu 20 do przesyu danych zestawiane przez serwer; jeeli poczenie FTP pracuje w trybie pasywnym to wykorzystuje port 21 dla polece i port o numerze powyej 1024 do transmisji danych obydwa poczenia zestawiane s przez klienta. W sieciach chronionych zapor sieciow (ang. firewall) komunikacja z serwerami FTP wymaga zwolnienia odpowiednich portw na zaporze sieciowej lub routerze. Moliwe jest zainstalowanie wielu serwerw FTP na jednym routerze. Warunkiem jest rozdzielenie portw przez router dla kadego serwera. Serwer FTP, zalenie od konfiguracji, moe pozwala na dostp do jego zasobw bez podawania hasa uwierzytelniajcego dostp anonimowy. Najczciej jednak serwer FTP autoryzuje kade poczenie za pomoc loginu i hasa uwierzytelniajcego.

Windowsowy program ftp z ktrego mona skorzysta gdy nie posiadamy dostpu do programw typu Filezilla ktre umoliwiaj szersze zastosowanie.

Domain Name System (DNS, pol. system nazw domenowych) system serwerw, protok komunikacyjny oraz usuga obsugujca rozproszon baz danych adresw sieciowych. Pozwala na zamian adresw znanych uytkownikom Internetu na adresy zrozumiae dla urzdze tworzcych sie komputerow. Dziki DNS n azwa mnemoniczna, np. wp.pl jest tumaczona na odpowiadajcy jej adres IP. System DNS posiada nastpujce cechy: Nie ma jednej centralnej bazy danych adresw IP i nazw. Najwaniejszych jest 13 gwnych serwerw rozrzuconych na rnych kontynentach. Serwery DNS przechowuj dane tylko wybranych domen. Kada domena powinna mie co najmniej 2 serwery DNS obsugujce j, jeli wic nawet ktry z nich bdzie nieczynny, to drugi moe przej jego zadanie. Kada domena posiada jeden gwny dla niej serwer DNS (tzw. master), na ktrym to wprowadza si konfiguracj tej domeny, wszystkie inne serwery obsugujce t domen s typu slave i dane dotyczce tej domeny pobieraj automatycznie z jej serwera gwnego po kadej zmianie zawartoci domeny. Serwery DNS mog przechowywa przez pewien czas odpowiedzi z innych serwerw (ang. caching), a wic proces zamiany nazw na adresy IP jest czsto krtszy ni w podanym przykadzie. Na dany adres IP moe wskazywa wiele rnych nazw. Na przykad na adres IP 207.142.131.245 mog wskazywa nazwy pl.wikipedia.org oraz de.wikipedia.org Czasami pod jedn nazw moe kry si wicej ni 1 adres IP po to, aby jeli jeden z nich zawiedzie, inny mg speni jego rol. Przy zmianie adresu IP komputera penicego funkcj serwera WWW, nie ma koniecznoci zmiany adresu internetowego strony, a jedynie poprawy wpisu w serwerze DNS obsugujcym domen. Protok DNS posuguje si do komunikacji serwer-klient gwnie protokoem UDP, serwer pracuje na porcie numer 53, przesyanie domeny pomidzy serwerami master i slave odbywa si protokoem TCP na porcie 53.

Rodzaje zapyta DNS i odpowiedzi na nie Zapytania Rekurencyjne zmusza serwer do znalezienia wymaganej informacji lub zwrcenia wiadomoci o bdzie. Ogln zasad jest, e zapytania od resolwera (program, ktry potrafi wysya zapytania do serwerw DNS) do serwera s typu rekurencyjnego, czyli resolwer oczekuje podania przez serwer adresu IP poszukiwanego hosta. Wykonywanie zapyta rekurencyjnych pozwala wszystkim uczestniczcym serwerom zapamita odwzorowanie (ang. DNS caching), co podnosi efektywno systemu. Iteracyjne wymaga od serwera jedynie podania najlepszej dostpnej mu w danej chwili odpowiedzi, przy czym nie musi on czy si jeszcze z innymi serwerami. Zapytania wysyane pomidzy serwerami s iteracyjne, przykadowo wiarygodny serwer domeny org nie musi zna adresu IP komputera www.pl.wikipedia.org, podaje wic najlepsz znan mu w tej chwili odpowied, czyli adresy serwerw autorytatywnych dla domeny wikipedia.org Odpowiedzi autorytatywne dotyczce domeny w strefie, nad ktr dany serwer ma zarzd, pochodz one bezporednio z bazy danych serwera; jest to pozytywna odpowied zwracana do klienta, ktra w komunikacie DNS zawiera ustawiony bit uwierzytelniania (AA Authoritative Answer) wskazujcy, e odpowied zostaa uzyskana z serwera dokonujcego bezporedniego uwierzytelnienia poszukiwanej nazwy nieautorytatywne dane ktre zwraca serwer pochodz spoza zarzdzanej przez niego strefy; odpowiedzi nieautorytatywne s buforowane przez serwer przez czas TTL, wyspecyfikowany w odpowiedzi, pniej s usuwane.

Tutaj moemy albo skorzysta z adresu DNS uzyskanego automatycznie bd ustawi swj. Transmission Control Protocol (TCP) poczeniowy, niezawodny, strumieniowy protok komunikacyjny wykorzystywany do przesyania danych pomidzy procesami uruchomionymi na rnych maszynach, bdcy czci szeroko wykorzystywanego obecnie stosu TCP/IP - korzysta z usug protokou IP do wysyania i odbierania danych oraz ich fragmentacji wtedy, gdy jest to konieczne[1]. Protok TCP operuje w warstwie transportowej modelu OSI. TCP jest protokoem dziaajcym w trybie klient-serwer. Serwer oczekuje na nawizanie poczenia na okrelonym porcie. Klient inicjuje poczenie do serwera. W przeciwiestwie do UDP, TCP gwarantuje wyszym warstwom komunikacyjnym dostarczenie wszystkich pakietw w caoci, z zachowaniem kolejnoci i bez duplikatw. Zapewnia to wiarygodne poczenie kosztem wikszego narzutu w postaci nagwka i wikszej liczby przesyanych pakietw. Chocia protok definiuje pakiet TCP, to z punktu widzenia wyszej warstwy oprogramowania, dane pynce poczeniem TCP naley traktowa jako cig oktetw. W szczeglnoci jednemu wywoaniu funkcji API (Np. send()) nie musi odpowiada wysanie jednego pakietu. Dane z jednego wywoania mog zosta podzielone na kilka pakietw lub odwrotnie dane z kilku wywoa mog zosta poczone i wysane jako jeden pakiet (dziki uyciu algorytmu Nagle'a). Rwnie funkcje odbierajce dane (recv()) w praktyce odbieraj nie konkretne pakiety, ale zawarto bufora stosu TCP/IP, wypenianego sukcesywnie danymi z przychodzcych pakietw. W celu weryfikacji wysyki i odbioru TCP wykorzystuje sumy kontrolne i numery sekwencyjne pakietw. Odbiorca potwierdza otrzymanie pakietw o okrelonych numerach sekwencyjnych ustawiajc flag ACK. Brakujce pakiety s retransmitowane. Host odbierajcy pakiety TCP defragmentuje je i porzdkuje je wedug numerw sekwencyjnych tak, by przekaza wyszym warstwom modelu OSI peen zoony segment. Wybierajc te opcje moemy uzyska dostp do konfiguracji protokou TCP w Windows. Brama - maszyna podczona do sieci komputerowej, za porednictwem ktrej komputery z sieci lokalnej komunikuj si z komputerami w innych sieciach.

W sieci TCP/IP domylna brama (sieciowa) (ang. default Gateway) oznacza router, do ktrego komputery sieci lokalnej maj wysya pakiety o ile nie powinny by one kierowane w sie lokaln lub do innych, znanych im routerw. W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery korzystaj z jednej domylnej bramy, ktra zapewnia im czno z innymi podsieciami lub z Internetem. Ustawienie adresu bramy domylnej jest oprcz nadania maszynie adresu IP i maski podsieci podstawowym elementem konfiguracji sieci TCP/IP. Maszyna bez podanego adresu bramy domylnej moe wymienia pakiety tylko z komputerami w tej samej sieci lokalnej.

Korzystajc z polecenia ipconfig w wierszu polece moemy uzyska informacj o adresie bramy domylnej .

Tutaj moemy natomiast w razie potrzeby zmieni adres bramy domylnej.

IPv4 - czwarta wersja protokou komunikacyjnego IP przeznaczonego dla Internetu. Identyfikacja hostw w IPv4 opiera si na adresach IP. Dane przesyane s w postaci standardowych datagramw. Wykorzystanie IPv4 jest moliwe niezalenie od technologii czcej urzdzenia sieciowe sie telefoniczna, kablowa, radiowa, itp. IPv4 znajduje si obecnie w powszechnym uyciu. Wersja (4 bity) - pole opisujce wersj protokou, jednoznacznie definiujce format nagwka. Dugo nagwka (4 bity) - (ang. Internet Header Length) dugo nagwka IP wyraona w 32 -bitowych sowach; minimalny, poprawny nagwek ma dugo co najmniej 5. Klasa usugi (8 bitw) - (ang. Type of Services) pole wskazujce jaka jest podana warto QoS dla danych przesyanych w pakiecie. Na podstawie tego pola, routery ustawiaj odpowiednie wartoci transmisji. Cakowita dugo pakietu (16 bitw) - dugo caego datagramu IP (nagwek oraz dane); maksymalna dugo datagramu wynosi 216 - 1 = 65535. Minimalna wielko datagramu jak musi obsuy kady Host wynosi 576 bajtw, dusze pakiety mog by dzielone na mniejsze (fragmentacja). Numer identyfikacyjny (16 bitw) - numer identyfikacyjny, wykorzystywany podczas fragmentacji do okrelenia przynalenoci pofragmentowanych datagramw Flagi (3 bity) - flagi wykorzystywane podczas fragmentacji datagramw. Zawieraj dwa uywane pola: DF, ktra wskazuje, czy pakiet moe by fragmentowany oraz MF, ktre wskazuje, czy za danych datagramem znajduj si kolejne fragmenty. Przesunicie (13 bitw) - w przypadku fragmentu wikszego datagramu pole to okrela miejsce danych w oryginalnym datagramie; wyraone w jednostkach omiooktetowych Czas ycia (8 bitw) - (ang. Time to live) czas ycia datagramu. Zgodnie ze standardem liczba przeskokw przez jak datagram znajduje si w obiegu. Jest zmniejszana za kadym razem, gdy datagram jest przetwarzany w routerze - jeeli czas przetwarzania jest rwny 0, datagram jest usuwany z sieci (nie przekaz ywany dalej) o czym nadawca usunitego pakietu jest informowany zwrotnie z wykorzystaniem protokou ICMP. Istnienie tej wartoci jest konieczne, zapobiega kreniu pakietw (patrz Burza broadcastowa) w sieci. Protok warstwy wyszej (8 bitw) - informacja o protokole warstwy wyszej, ktry jest przenoszony w polu danych datagramu IP. Suma kontrolna nagwka (16 bitw) - suma kontrolna nagwka pakietu, pozwalajca stwierdzi czy zosta on poprawnie przesany, sprawdzana i aktualizowana przy kadym przetwarzaniu nagwka. Adres rdowy (32 bity) i adres docelowy (32 bity) - pola adresw nadawcy i odbiorcy datagramu IP. Opcje (32 bity) - niewymagane pole opcji, opisujce dodatkowe zachowanie pakietw IP Wypenienie - (ang. Padding) - opcjonalne pole wypeniajce nagwek tak, aby jego wielko bya wielokrotnoci 32, wypenione zerami.

IPv6 to protok komunikacyjny, bdcy nastpc protokou IPv4, do ktrego opracowania przyczyni si w gwnej mierze problem maej, koczcej si liczby adresw IPv4. Podstawowymi zadaniami nowej wersji protokou jest zwikszenie przestrzeni dostpnych adresw poprzez zwikszenie dugoci adresu z 32 -bitw do 128-bitw, uproszczenie nagwka protokou oraz zapewnienie jego elastycznoci poprzez wprowadzenie rozszerze, a take wprowadzenie wsparcia dla klas usug, uwierzytelniania oraz spjnoci danych. Protok jest znany take jako IP Next Generation oraz IPng Powszechnie stosowany obecnie protok IPv4 ma pojemno okoo 4 miliardw adresw (232). W czasach gdy powstawa protok IP (lata siedemdziesite), wydawao si to wystarczajce wtedy nikt nie przewidywa takiej popularnoci komputerw i Internetu. Jednake ju w pierwszych latach uytkowania IP podjto prace majce na celu zaoszczdzenie adresw wprowadzono wtedy adresowanie bezklasowe. Na pocztku lat dziewidziesitych byo jednak ju jasne, e adresy IP wkrtce ulegn wyczerpaniu, wic w 1992 rozpoczto prace nad stworzeniem IPNG protokou internetowego nowej generacji, co doprowadzio do penej definicji nowego protokou w roku 1996. Nowy protok nie mg nosi numeru

wersji 5, poniewa numer ten zosta ju wczeniej uyty dla eksperymentalnego protokou Internet Streaming Protocol (w zamierzeniu majcego przenosi treci audio i wideo), dlatego te uyto kolejnego numeru 6. Rnice midzy wersj 4 a 6

Tutaj rwnie moemy skonfigurowa adresy IP w obu wersjach.

Wpisujc polecenie ipconfig take uzyskamy informacje o naszej adresacji IP ktra domylnie jest nadana przez naszego usugodawc.