Академический Документы
Профессиональный Документы
Культура Документы
by
Thomas Aquinas
Questions 1-4, translated by Rose E. Brennan, S.H.N. (Herder, 1946)
Questions 5-6, translated by Armand Mauer (Toronto, 1953)
CONTENTS
ST. THOMAS' INTRODUCTION
BOETHIUS' PREFACE
St. Thomas' Commentary
QUESTION I: Concerning the knowledge of divine things
1. Whether the Human Mind in Order to Attain to a Knowledge of Truth
Requires a New Illumination of Divine Light
2. Whether the Human Mind Can Arrive at an Idea of God
3. Whether God Is the First Object Known by the Mind
4. Whether the Human Mind Is Capable of Arriving at a Knowledge of
the Divine Trinity Through Natural Reason
QUESTION II: Concerning the manifestation of knowledge of divine truth
1. Whether Divine Truths Ought to Be Treated of by the Method of
Inquiry
2. Whether There Can Be Any Science of Divine Truths Which Are
Matters of Faith
3. Whether in the Science of Faith, Which Is Concerning God, it Is
Permissible to Use the Rational Arguments of the Natural Philosophers
4. Whether Divine Truths Ought to Be Concealed by New and Obscure
Words
LECTIO 1
1. Boethius' Text
2. St. Thomas' Commentary
QUESTION III: Concerning Those Things That Pertain to the Knowledge
Possessed by Faith
1. Whether Faith Is Necessary for Mankind
2. Whether Faith Should Be Distinguished from Religion
3. Whether the Christian Religion Is Aptly Called Catholic or Universal
4. Whether it Is a True Article of Faith, That the Father, Son, and Holy
Spirit Are One God
QUESTION IV: Concerning Those Things That Pertain to the Cause of
Plurality
1. Whether Otherness Is the Cause of Plurality
2. Whether Variety of Accidents Produces Diversity According to
Number
3. Whether Two Bodies Can Be, or Can Be Conceived of as Being
Simultaneously in the Same Place
4. Whether Variety of Location Has Any Influence in Effecting
Numerical Difference
LECTIO 2
1. Boethius' Text
2. St. Thomas' Commentary
QUESTION FIVE: The division of speculative science
1. Is Speculative Science Appropriately Divided into these Three Parts:
Natural, Mathematical, and Divine?
2. Does Natural Philosophy Treat of What Exists in Motion and Matter?
3. Does Mathematics Treat, Without Motion and Matter, of What Exists
in Matter?
4. Does Divine Science Treat of What Exists Without Matter and Motion?
QUESTION SIX: The methods of speculative science
1. Must we Proceed according to the Mode of Reason in Natural Science,
according to the Mode of Learning in Mathematics, and according to
the Mode of Intellect in Divine Science?
2. Should We Entirely Abandon the Imagination in Divine Science?
3. Can Our Intellect Behold the Divine Form Itself?
4. Can Our Intellect Behold the Divine Form by Means of Some
Speculative Science?
Prooemium
Unde in prooemio
investigatam
quaestionem.
praemittit:
diutissime
Pars 2
LECTIO 1
Prooemium: Boethius Text
Christianae
religionis
reverentiam plures usurpant,
Eos
enim
differentia
comitatur qui vel augent vel
minuunt, ut Arriani qui
gradibus
meritorum
trinitatem
variantes
distrahunt
atque
pluralitatem diducunt.
in
Hereupon,
after
the
Prooemium, Boethius begins
his treatise De Trinitate
Personarum,
et
Unitate
divinae essentiae: and this
book is divided into two parts.
First, he discusses those
things which pertain to the
unity of the divine essence,
making opposition the Arians.
Secondly, he treats of those
things which pertain to the
Trinity
of
persons,
in
opposition
to
Sabellius,
beginning: In as many ways
as things are the same, in the
same number of ways they are
said to be diverse.
quam
alietatem,
quia
non
solum
substantiales
differentiae
pluralitatem
constituunt, quarum est facere aliud, sed
etiam accidentales, quarum est facere
alterum; ad alietatem vero sequitur alteritas,
sed non e converso. Ex hoc autem habetur
ratio Arianicae deductionis. Si enim alteritas
est principium pluralitatis et posita causa
ponitur effectus, ergo ponentibus alteritatem
per augmentum et diminutionem sequitur
pluralitas deitatis.
1.2.3.1.2
Secondly,
he
proposes that otherness is
properly the principle of
plurality, because, except for
it, understanding of plurality
is impossible; and according
to this principle is the
Catholic explanation of divine
unity: for if a proper cause is
taken away, so also is the
effect. If, therefore, in the
three Persons there is no
otherness of Deity, there will
be no plurality, but unity.
exempla
et
Quaestio 3
QUESTION III
Concerning Those Things That
Pertain to the Knowledge
Possessed by Faith
4. Whether
this
is
the,
confession of the true faith:
that Father, Son, and Holy
Spirit each is God, and that
the Three are one God
without
any
difference
owing to inequality.
Article 1
Whether Faith Is Necessary for Mankind
Articulus 1
Objections
Praeterea,
homini
maxime
necessarium est veritatem cognoscere,
cum gaudium de veritate cognita sit
beatitudo, ut Augustinus dicit. Sed,
sicut dicit Dionysius 7 c. de divinis
nominibus, fides collocat credentes in
veritate et in eis veritatem. Ergo fides
est homini maxime necessaria.
Ad
quorum
quaedam
plene
cognoscenda possibile est homini
pervenire per viam rationis etiam in
statu huius vitae. Et horum quamvis
possit haberi scientia et a quibusdam
habeatur, tamen necessarium est
Secunda
propter
imbecillitatem
intellectus humani a principio. Non
enim provenit ei sua perfectio nisi in
fine; et ideo ut nullum tempus sit ei
vacuum a divina cognitione, indiget
fide, per quam ab ipso principio divina
accipiat.
Ad
quartum
dicendum
quod
quandocumque acceptis aliquo modo
assentitur, oportet esse aliquid quod
inclinet ad assensum, sicut lumen
naturaliter inditum in hoc quod
assentitur primis principiis per se notis
et ipsorum principiorum veritas in hoc
quod assentitur conclusionibus scitis et
aliquae verisimilitudines in hoc quod
assentimus his quae opinamur; quae si
fuerint
aliquantulum
fortiores,
inclinant ad credendum, prout fides
dicitur opinio iuvata rationibus. Sed
illud, quod inclinat ad assentiendum
principiis
intellectis
aut
conclusionibus scitis, est sufficiens
inductivum et ideo etiam cogit ad
assensum et est sufficiens ad
iudicandum de illis quibus assentitur.
Quod vero inclinat ad opinandum
qualitercumque vel etiam fortiter, non
est sufficiens inductivum, unde nec
cogit, nec per hoc potest perfectum
haberi iudicium de his quibus
assentitur. Unde et in fide qua in
Deum credimus non solum est
acceptio rerum quibus assentimus, sed
aliquid quod inclinat ad assensum; et
hoc est lumen quoddam, quod est
habitus fidei, divinitus menti humanae
infusum. Quod quidem sufficientius
est ad inducendum quam aliqua
demonstratio, per quam etsi numquam
falsum concludatur, frequenter tamen
in hoc homo fallitur, quod putat esse
demonstrationem quae non est. Est
sufficientius etiam quam ipsum lumen
naturale quo assentimus principiis,
cum lumen illud frequenter impediatur
ex corporis infirmitate, ut patet in
mente captis. Lumen autem fidei, quod
est quasi quaedam sigillatio primae
veritatis in mente, non potest fallere,
sicut nec Deus potest decipi vel
mentiri, unde hoc lumen sufficit ad
iudicandum.
Article 2
Whether Faith Should Be Distinguished from Religion
Articulus 2
Objections
Praeterea,
religiosi
dicuntur
communiter,
qui
quibusdam
specialibus votis astringuntur. Non
solum autem ipsi dicuntur fideles.
timoris.
Nevertheless, as magnanimity is a
certain special virtue, although it
uses the acts of all virtues, since it
bestows a grandeur in the exercise of
them all and so regards its object
under a certain special aspect; so also
religion is a special virtue in the acts
of all the virtues, considering a
special aspect of its object, namely,
that which is due to God; and thus it
forms a part of justice. There are,
moreover, special acts assigned to
religion, which pertain to no other
virtue, such as prostrations and the
like, in which the worship of God
consists secondarily.
Article 3
Whether the Christian Religion Is Aptly Called Catholic or Universal
Articulus 3
Objections
Article 4
Whether it Is a True Article of Faith, That the Father, Son, and Holy Spirit
Are One God
Articulus 4
Objections
Praeterea,
Rom.
9:
ex
quibus
Responsio.
Dicendum
quod
Arianorum positio inaequalitatem in
personis divinis constituens non est
Catholicae fidei professio, sed magis
gentilis impietas, quod sic patet.
Apud
gentiles
enim
omnes
substantiae immortales dii dicebantur.
Inter has autem ponebant Platonici
tres primas et principales, ut patet per
Augustinum in X de civitate Dei et
per Macrobium super somnium
Scipionis, scilicet Deum omnium
creatorem, quem dicebant Deum
patrem propter hoc, quod ab ipso
omnia derivarentur, et quandam
inferiorem
substantiam,
quam
paternam mentem sive paternum
intellectum dicebant, plenam omnium
rerum ideis, et hanc factam a Deo
patre dicebant, et post hoc ponebant
animam mundi quasi spiritum vitae
totius mundi. Et has tres substantias
tres principales deos nominabant et
tria principia, per quae animae
purgantur.
Origenes
autem
Platonicis
documentis insistens arbitratus est
hoc modo in fide nostra ponendum
esse tres, qui testimonium dant in
caelo, 1 Ioh. ultimo, sicut Platonici
tres principales substantias posuerunt,
unde posuit esse filium creaturam et
minorem patre in libro, quem peri
archon, id est de principiis,
nominavit, ut patet per Hieronymum
in quadam epistula de erroribus
Origenis. Et cum ipse Alexandriae
docuerit, ex eius scriptis suum
errorem Arius hausit. Et propter hoc
dicit Epiphanius quod Origenes fuit
fons et pater Arii.
Tantum
Therefore
ergo
Christianae
et
the
position
of
the
Christian
and
Catholic
faith
regarding the Trinity differs as much
from the position of Arius as does the
error of the Gentiles, which, in
calling creatures gods, rendered to
them the service of divine praise.
This the Apostle (Rom. 1:25)
criticizes when he says, They
worshiped and served the creature
rather than the Creator.
Answers to objections
Quaedam
namque
unitatem
substantiae et aequalitatem ipsorum
ostendunt, ut: ego et pater unum
sumus.
Ad
quartum
dicendum
quod
secundum Augustinum in VI de
Trinitate solus unus verus Deus non
est tantum de patre intelligendum, sed
simul de patre et filio et spiritu
sancto, qui dicuntur solus unus verus
Deus, quia nihil praeter Trinitatem
illam est verus Deus. Unde sic
intelligendum: ut cognoscant te
patrem et quem misisti Iesum
Christum esse unum solum verum
Deum. De spiritu autem sancto tacet,
quia, cum sit nexus amborum, ex
utroque intelligitur.
Quaestio 4, Prooemium
QUESTION IV
Concerning Those Things That
Pertain to the Cause of Plurality
Inquiry is made of those things that
pertain to the cause of plurality. And
this inquiry involves four questions:
1. Whether otherness is the
cause of plurality.
2. Whether variety of accidents
produces diversity according
to number.
3. Whether two bodies can be,
or can be thought of as being,
simultaneously in the same
place.
4. Whether
difference
of
location
exerts
some
influence as to difference
according to number.
Article 1
Whether Otherness Is the Cause of
Plurality
Articulus 1
Objections
Sed contra
Sed contra est quod Damascenus dicit
quod divisio est causa numeri. Sed
divisio in diversitate vel alteritate
consistit. Ergo diversitas vel alteritas
principium pluralitatis est.
them.
Article 2
Whether Variety of Accidents Produces Diversity According to Number
Articulus 2
Objections
Responsio.
Response.
Dicendum
quod
ad
answer:
For
the
Uno
modo
secundum
earum
terminationem; et dico eas terminari
secundum determinatam mensuram et
figuram, et sic ut entia perfecta
collocantur in genere quantitatis. Et sic
non
possunt
esse
principium
individuationis; quia cum talis
terminatio
dimensionum
varietur
frequenter circa individuum, sequeretur
quod individuum non remaneret
semper idem numero.
individuation:
because
such
termination of dimensions may
frequently vary in regard to the
same individual, and in such case it
would follow that the individual
would not remain numerically the
same.
Ad
secundum
dicendum
quod
dimensiones, cum sint accidentia, per
se non possunt esse principium unitatis
individuae substantiae; sed materia,
prout talibus dimensionibus subest,
intelligitur esse principium talis
unitatis et multitudinis.
dimensiones.
Rationes autem quae sunt in
contrarium patet ex dictis qualiter sunt
concedendae et qualiter falsum
concludunt.
Article 3
Whether Two Bodies Can Be, or Can Be Conceived of as Being
Simultaneously in the Same Place
Articulus 3
Objections
corpulentiae
sive
grossitiei
cuiusdam. Ergo non est impossibile
universaliter duo corpora esse in
eodem loco.
There
are,
however,
certain
philosophers who declare that two
bodies are not thus prohibited from
simultaneous occupation of the same
place on account of their corporeity, or
on account of anything else which
belongs to the nature of a body, as a
body, for thus it would follow that it
would be altogether impossible for
two bodies to exist simultaneously [in
the same place]. But they say that this
prohibition is due only to their
corpulentia. But whatever this
corpulentia may meanwhether
density or impurity or corruptibility
which attends certain bodies, or even
some special nature superadded to the
general nature of corporeitythe
prohibition can be on account of none
of these things.
Article 4
Whether Variety of Location Has Any Influence in Effecting Numerical
Difference
Articulus 4
Objections
Praeterea,
distinctio
secundum
numerum est invariabilis circa ipsa
distincta. Sed a causa variabili non
procedit effectus invariabilis. Ergo
cum locus varietur circa locatum, non
potest esse quod diversitas secundum
locum sit causa diversitatis secundum
numerum.
Praeterea,
diversitas
secundum
numerum non solum invenitur in
corporibus, sed etiam in substantiis
incorporeis. Sed in eis diversitas
locorum non potest esse causa
diversitatis secundum numerum, cum
incorporalia in loco non sint, ut dicit
ipsemet in libro de hebdomadibus.
Ergo diversitas secundum locum non
Praeterea,
diversitas
locorum
secundum speciem concomitatur
diversitatem corporum secundum
speciem, sicut patet in gravibus et
levibus. Ergo et diversitas locorum
secundum numerum indivisibiliter
concomitatur diversitatem corporum
secundum numerum, et sic idem
quod prius.
secundum
numerum
sequitur
diversitatem secundum speciem
excepta anima rationali, quae
sequitur divisionem materiae sibi
dispositae. Hic autem Boethius
loquitur de diversitate secundum
numerum, ubi est eadem species.