TUWAANG (EPIKO NG MGA BAGOBO)

Nakatanggap si Tuwaang ng mensahe buhat sa hangin na nagsasabi na

kailangan niyang dumalo ng kasal ng Dalaga ng Monawon.
Huwag kang pumunta, Tuwaang, babala ng kanyang tiyahin. Nararamdaman
ko na mayroong masamang mangyayari sa iyo doon.
Huwag kang mag-alala, tiyang. Kaya kong alagaan ang sarili ko sinabi niya
ng matatag at determinadong pumunta.
Hindi mo naiintindihan, Tuwaang.
Hindi ako natatakot sa kahit ano, tiyang. Ngayon ang tanging nalalaman ko
ay gusto ko makita ang kagandahan ng Dalaga ng Monawon.
Hindi pinakinggan ni Tuwaang ang kanyang tiyahin. Naghanda siya sa
pagdalo sa kasal. Isinuot niya ang damit na ginawa ng mga diyos para sa
kanya. Mayroon siyang hugis pusong basket na maaaring makagawa ng
kidlat. Dala rin niya ang kanyang espada at panangga at isang mahabang
kutsilyo. Sumakay siya sa kidlat at nakarating sa kapatagan ng
Kawkawangan. Doon ay natagpuan niya ang Gungutan, isang
nakapagsasalitang ibon. Gusto ng ibon na sumama sa kanya sa kasalan kaya
dinala na niya ito. Nang makarating sa Monawon, siya ay magalang na
pinapasok sa loob ng bulwagan kung saan ginaganap ang kasalan.
Nagsimulang magdatingan ang mga bisita. Unang dumating ay ang Binata
ng Panayangan, pagkatapos ay ang Binatang Liwanon at ang Binata ng
Sumisikat na Araw. Huling dumating ang lalaking ikakasal, ang Binata ng
Sakadna na kasama ang isang daang lalaki.
Nang dumating ay iniutos ng lalaki na paalisin ang mga bisitang hindi
nararapat na naroon. Nainsulto si Tuwaang sa sinabi ng lalaking ikakasal na
silang lahat ay pulang dahon, na ang ibig sabihin ay mga bayani. Nagsimula
ang seremonya sa pag-aalay ng mga bisita ng mga mamahaling regalo.
Dalawa ang natira para sa lalaking ikakasal ngunit inamin ng Binata ng
Sakadna na wala silang gintong plauta at gintong gitara na maitutumbas sa
mga natira. Tumulong si Tuwaang. Sa kanyang misteryosong hininga siya ay
nakagawa ng gintong plauta, gitara at gong.
Lumabas na ang babaing ikakasal sa kanyang silid at nagsimulang magbigay
ng nganga sa bawa't isang bisita. Pagkatapos ay tumabi ito kay Tuwaang na
naglagay sa lalaking ikakasal sa kahiya-hiyang sitwasyon. Pakiramdam ng
lalaki ay nainsulto siya. Lumabas ito sa bulwagan at hinamon si Tuwaang sa
isang laban.
Ipakita mo sa akin na nararapat ka sa karangalang ibinigay sa iyo ng aking
minamahal sa pagtabi niya sa iyo! sabi ng galit na Binata ng Sakadna.
Labanan mo ako hanggang kamatayan!

Tumayo si Tuwaang at tinanggap ang hamon ngunit hinawakan siya ng

babaing ikakasal.
Bayaan mong suklayin ko muna ang iyong buhok bago mo siya labanan, sabi
ng babaing ikakasal kay Tuwaang. At buong pagmamahal niyang sinuklay
ang kanyang buhok.
Tinitigan ni Tuwaang ang babae. Nakita niya ang pagmamahal at paghanga
nito sa kanyang mga mata.
Mag-ingat ka sa pakikipaglaban sa kanya, babala ng babae. Hindi siya
marunong lumaban ng patas.
Hinawakan ni Tuwaang ang kamay ng babae at hinalikan ito.
Para sa iyo binibini, mag-iingat ako! sabi niya at lumabas na ito sa bulwagan
upang labanan ang lalaki.
Tumango ang babaing ikakasal at kumaway sa kanya at umaasa sa kanyang
kagalingan.
Hinarap ni Tuwaang at ng Gungutan ang Binata ng Sakadna at ang isang
daang lalaki. Lumaban sila ng buong makakaya at pagkatapos ng isang
maikling pagtutunggali ay natalo niya at ng Gungutan ang siyamnaput-apat
na lalaki. Madali nilang natalo ang anim pang natirang nakatayo hanggang
siya at ang Binata ng Sikadna na lamang ang natirang nakatayo. Binato si
Tuwaang ng lalaking ikakasal ng malaking bato ngunit naging alikabok
lamang ito bago pa man nito tamaan si Tuwaang. Dahil sa masidhing laban
ay lumindol ang lupa at lahat ng mga puno ay nagbagsakan. Binuhat ng
lalaking ikakasal si Tuwaang at ibinato ng malakas sa lupa. Lumubog ito ang
nakakarating sa Hades.
Sa Hades, nakita ni Tuwaang si Tuhawa, ang diyos ng Hades. Sinabi ni
Tuhawa na ang buhay ng lalaking ikakasal ay nasa gintong plauta. Lumitaw
mula sa lupa si Tuwaang at pinatay ang lalaki sa pamamagitan ng pagbili sa
gintong plauta. Tumakbo ng masaya ang babae sa kanya. Niyakap niya ito at
hinalikan sa kanyang pisngi at labi.
Maari ka bang sumama sa akin? tanong ni Tuwaang sa babae.
Ng buong puso, sagot nito.
Umuwi si Tuwaang sa Kuaman kasama ang babae at ang Gungutan at
namuhay sila ng magkakasama, magpakailanman.