OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 1

OPNAME VAN DE GEMEENTE

Robert Fitzpatrick enkele dagen voor 21 mei 2011

De opname van de gemeente van Christus is al meerdere malen voorspeld en nog

niet gekomen. Dit is/was ook zo een valse voorspelling. Een dagblad vroeg zijn lezers
op 20mei van vorig jaar of ze ook aan hun kat gedacht hadden als ze er niet meer
waren.
Merk op: at supper time, dus wel een specifieke [valse] profetie.

http://www.guardian.co.uk/science/punctuated-equilibrium/2011/may/20/2
How to prepare for The Rapture
Tomorrow is The Rapture (tm): have you found someone to take care of your pets yet?
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 2

Zie verder:

LA Times: The last-minute rapture reading list

MLive.com: Detroit rapture parties celebrate those left behind

The Guardian UK: How to prepare for the rapture

Guido Biebaut
Alle rechten voorbehouden

Eerste versie januari 2012, enkele wijzigingen 2017.

Dat er een opname komt van de gemeente is niet uit de Bijbel weg te denken.
Ik geloof niet in de uitleg die men er aan geeft in de leer van de bedelingen of
de uitleg van de Wachttoren. In het kort zeg ik dat de opname enkele
seconden (of een fractie van een seconde) plaats heeft voor de Wederkomst
van Jezus. We bekijken de belangrijskte tekst in dat verband.

1 Thessalonicenzen 4:14-17. De Heer tegemoet. (In dit

gedeelte vooral NBG)

In The Zondervan Pictorial Encyclopaedia of the Bible deel 5, edit. M.C.

Kenney, Zondervan, 1975, blz.73 lezen we: Wanneer zullen de doden
opgewekt worden? Volgens de algehele beginselen van het NT en vooral deze
van Paulus (1 Cor.15:51,52 en 1 Thess.4:16) zal de opstanding van de
overleden gelovigen plaats hebben bij de Tweede komst van de Heer wanneer
ook dezen die in Christus zijn en levend overblijven bij die komst veranderd
worden. Alle gelovigen uit alle eeuwen vormen samen n groep van
verheerlijkte heiligen en hebben het voorrecht hun Verlosser te ontmoeten in
de lucht (...) ze zullen deelnemen aan de gerechtelijke uitspraken over
ongelovigen en afgevallen engelen (Matt.25:41 f.f.; 1 Cor.6:23) (wij
onderstrepen).

Wat dispensationalisten op dat gebied leren

We lezen in Middernachtsroep van augustus 1999 op blz.24 naar

 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 3

aanleiding van een vraag van een lezer over deze tekst het volgende: Ik geef
u volkomen gelijk, dat de Opname van de Gemeente van Christus elk moment
plaats kan vinden en niet van een of ander teken afhankelijk is. De Grote
Verdrukking daarentegen, met de aansluitende zichtbare Wederkomst in
heerlijkheid, is met tekenen verbonden. De Bijbelteksten, voornamelijk die in
de Evangelin, die over tekenen van de Wederkomst spreken, hebben altijd
betrekking op Zijn Wederkomst na de Grote Verdrukking. Dat de Here Jezus
bijvoorbeeld in Matths niet over de Gemeente van Christus spreekt, blijkt
uit meerdere aanduidingen. Eenmaal zegt de Here Zijn discipelen in vers 20:
Bid, dat uw vlucht niet in de winter valle en niet op de sabbat. De
sabbat is een duidelijk teken voor Isral en betreft niet de Gemeente van
Christus. Eveneens betreft de oprichting van de gruwel der verwoesting
in Matthes 25:15, waarvan Danil reeds gesproken had, het Joodse volk. In
Matthes 24:31 staat: En Hij zal Zijn engelen uitzenden mat luid
bazuingeschal en zij zullen zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier
windstreken, van het ene uiterste der hemelen tot het andere. Ook
hier is naar mijn mening geen sprake van de Opname, maar van het feit, dat
de Joden bij de verschijning van Jezus tot de oprichting van Zijn koninkrijk
door de engelen Gods van de einden der aarde naar Isral gehaald zouden
worden. En wanneer er in vers 30 staat: En dan zal het teken van de
Zoon des mensen verschijnen aan de hemel en dan zullen alle
stammen der aarde zich op de borst slaan en zij zullen de Zoon des
mensen zien komen op de wolken des hemels, met grote macht en
heerlijkheid, dan wordt daar naar mijn mening het volk Isral en de
stammen daarvan bedoeld. Voor zover ik het verstaan en beoordelen kan,
denk ik, dat de Here Jezus in Matths 24 van een gelovig Joods overblijfsel
spreekt, die door de Grote Verdrukking moet gaan.
Wat echter de opname van de Gemeente aangaat, vinden wij geen teken. Zij
kan elk moment, te allen tijde, plaatsvinden (wij onderlijnen).

Th. Niemeijer zegt in het Het Zoeklicht, van 15 nov. 1997,:

Gods prioriteiten
We leven inderdaad in spannende tijden. Wat vraagt de HEER van ons in deze
tijd? Wat is Gods prioriteit voor de Gemeente van de Here Jezus? Laten we
drie van de belangrijkste punten nog maar eens op een rij zetten:
1. En ieder die deze hoop (op Zijn openbaring bij Zijn komst) op Hem
heeft reinigt zich, gelijk Hij rein is (1 Joh.3:3).
2. En aan alle volken moet eerst het Evangelie verkondigd worden
(Marc.13:10 / Mat.24:14).
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 4

3. Gods profetische herstel van Isral en de komst van de Messias, die

daarmee samenhangt. Als we hierbij iets mogen zien van de prachtige
patronen en machtige vergezichten, die de Schepper ook in Zijn Woord heeft
gelegd, dan is dat een bemoediging en een zegen. Maar in deze spannende
tijd liggen naar mijn inzicht de prioriteiten van de HERE voor Zijn kerk bij de
drie genoemde geestelijke slagvelden. In die strijd zijn wij allen
gemobiliseerd!

En ook dit is van Th. Niemeijer in De Schuilplaats, Jaargang 27 nr. 260,

juni 2015:
(1 Tessalonicenzen 4 vs. 17).
Het eerstvolgende feest dat nu nog vervuld zal worden is dus het
Feest van de Bazuin. Op deze dag wordt de bazuin geblazen, waarop
het volk zich opmaakt in haar voorbereiding voor de meest heilige
dag: de Grote Verzoendag. Deze feestdag wordt op de eerste van de
zevende maand gehouden. In Isral begint de nieuwe maand altijd met het
verschijnen van de nieuwe maan. Vroeger wist men nooit precies van te voren
wanneer het nieuwe maan was, vandaar dat er ook meestal twee dagen voor
aangewezen waren. Maar zodra men de nieuwe maan als een klein streepje
aan de horizon zag verschijnen, werd dit bij het Sanhedrin gemeld en wanneer
er twee onafhankelijke meldingen hiervan binnenkwamen, werd de bazuin
geblazen: de eerste dag van de nieuwe maand was dan aangebroken!
Zo weten wij ook niet precies op welke dag de bazuin zal klinken, maar we
weten wel wanneer we de bazuin mogen verwachten. Laat het duidelijk zijn
dat de bazuin elk moment kan klinken! Of zal het klinken van de bazuin
ook dit keer weer samenvallen met het Joodse Feest van de Bazuin?
Wanneer het gaat in de lijn zoals ook de voorjaarsfeesten vervuld
werden, dan ligt dit voor de hand!
Laten we wat meer op de kalender van deze Joodse feestdagen kijken en
alert zijn op de tijd waarin we leven.
Het Feest van de Bazuin was dus eigenlijk het einde van een lange zomer,
waarin de oogst binnengehaald werd. Wanneer dit jaar de bazuin zal klinken,
wordt ook duidelijk op welke manier wij meegeholpen hebben om de oogst
binnen te halen. Na het klinken van de bazuin kan het niet meer, dan moet
het gebeurd zijn. Pinksteren vormde het begin van het binnenhalen van de
grote oogst. In Matthes 9 vs. 37-38 zegt de Here Jezus: "De oogst is wel
groot, maar arbeiders zijn er weinig. Bidt daarom de Heer van de oogst dat Hij
arbeiders uitzende in zijn oogst". Bent u bereid om te gaan, te bidden,
zodat nog velen uit deze zondige, ten ondergaande wereld geoogst
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 5

zullen worden?

Een eerste gevolgtrekking hierover: afhankelijk wie men er op naleest van

dezen die de leer van de bedelingen aannemen zullen er voorafgaande aan de
Wederkomst wl of gn tekenen te bespeuren zijn door de gelovigen. Voor
ons persoonlijk is dat als Isral een staat word in 1948 dit geen teken is. Maar
alle dispensationalisten zeggen dat het wel zo is. Het KAN geen vervulling zijn
van een profetie want wanneer ze gesticht is zijn het Zionisten die dat land
besturen, de meesten van hen zelfs geen joodse gelovigen maar = ON-
gelovigen. Het is een zuiver menselijk politieke poging. ALS ER IN HET OT
STAAT DAT GOD ZE TERUG ZAL BRENGEN NAAR HET LAND IS HET HIJ DIE DAT
BEWERKT. DUS IS DAT GEEN TEKEN.

Dit is wat een evangeliekaal hierover zegt. Stephen Spector, Evangelicals

and Israel The Story of American Christian Zionism, OUP, 2009, blz.19.

"Om het programma van Herzl voor Joodse emigratie naar het Heilige Land
verder te helpen, bereikte Hechler voor hem voldoening bij de groothertog
van Baden, de oom van de Duitse Keizer Wilhelm. Dat leidde tot een
ontmoeting met de Keizer, die, voor een tijd, erg warme woorden had voor het
plan. Toen ontmoette Hechler hem op het eerste zionistische Congres in 1897
in Bazel. Hechler en een aantal andere christenen woonden in een gebaar van
steun de vergadering bij. Herzl en de Zionisten namen de motieven van de
christenen millennialist niet serieus maar waardeerden van hun steun in de
politieke waarde. De christelijke Zionisten, van hun kant, enthousiaste
bondgenoten waren maar waren teleurgesteld dat Zionisme een seculiere
beweging was. 34"

34. Yaakov Ariel, An Unexpected Alliance: Christian Zionism and Its

Historical Significance, Modern Judaism, 26.1 (2006), 78; Michael J.
Pragai, Faith and Fulfi llment: Christians and the Return to the Promised
Land (London: Vallentine Mitchell, 1985), 61.

Er zijn meerdere groepen in Isral die het Zionisme niet zien zitten als de
vervulling van beloften van God. Zie de fotogalerij en kijk hier eens naar
http://www.israelversusjudaism.org/
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 6

In Werkend verwachten van H. Medema, priv uitgave te Apeldoorn,

zonder jaar geschat rond 1965, lezen we op blz.147, 148:
In dit verband is het wellicht nuttig iets te zeggen over de diverse fasen
waarin de opstanding zal plaats vinden. We doen dat schematisch als volgt:
1. De opstanding van Christus als eersteling van hen die ontslapen zijn (1
Kor.15:20,21).
2. De opstanding van hen die Christus toebehoren bij zijn komst (1 Kor.15:23),
ook aangeduid als:
a. de opstanding ten leven (Joh.5:29);
b. de opstanding van rechtvaardigen (Luk.14:14; Hand.24:15);
c. de opstanding uit de doden (Fil.3:11);
d. de eerste opstanding (Openb.20:5,6).

De opstanding van de gelovigen heeft tot doel om opgenomen te worden de

Heer tegemoet in de lucht en altijd bij Hem te zijn (1 Thess.4:17) en om
duizend jaren met Christus te leven en te heersen (Openb.20:4). Deze
opstanding vindt op hetzelfde moment plaats, maar in twee fasen:
a. bij de komst van Christus voor zijn gemeente (1 Thess.4:16) staan op de
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 7

gelovigen die deel uitmaken van zijn gemeente en waarschijnlijk de oud-

testamentische heiligen;
b. bij de verschijning van Christus, aan het begin van het duizendjarig rijk
(Openb.19:11 enz.) zullen opstaan allen die na de opname van de gemeente
het evangelie van het koninkrijk (Matth.24:14) of het eeuwig evangelie
(Openb.14:6) hebben aangenomen.
3. De opstanding van de ongelovigen, die ook wordt genoemd:
a. de opstanding ten oordeel (Joh.5:29);
b. de opstanding van de onrechtvaardigen (Hand.24:15);
c. de opstanding van de overige doden (Openb.20:5,13,14).
Het doel van deze opstanding is om de ongelovigen te oordelen en te
werpen in de poel van vuur (Openb.20:13-15). Zij vindt plaats in n moment,
duizend jaren na de opstanding van hen die bij de verschijning van Christus
zijn opgestaan (Openb.20:5).

Wat wij op dat gebied leren

De gedachten van Paulus draaien rondom twee centrale dingen:

1) wat is het lot van dezen die gestorven zijn in de Heer en wat
gebeurt er met dezen bij de komst van Christus?
2) wat zal er geschieden met de levenden die tot Christus
behoren bij Zijn komst?

Omwille van de diepe gedachten verscholen in deze enkele verzen is deze

studie zo volledig mogelijk uitgewerkt. Praktisch elk Grieks woord en elke
gedachte worden daarom ook tot in details uitgediept. Dit is dan ook gn
gemakkelijk gedeelte geworden, maar dezen die stap na stap onze uitleg
volgen zullen een rijk begrip krijgen van wat de bedoeling is van wat God ons
hier leert. We moeten ook opmerken dat we onze eigen vertaling gebruiken. J.
Van Leeuwen zegt als slot van zijn bespreking van dit gedeelte - dat we
gebruiken ter inleiding - het volgende: Het is haast overbodig te zeggen, daar
het vanzelf spreekt dat indien Gods woord van deze dingen wil spreken, die
geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in eens mensen hart niet
is opgekomen, het niet anders kan geschieden dan in woorden van menselijke
taal en in voorstellingen, ontleend aan het bekende leven.
Opmerkelijk is de soberheid van formuleringen en de beperking, die hier valt
waar te nemen. Wanneer men de uitvoerige, fantasierijke beschrijvingen en
grove voorstellingen vergelijkt, waarin de Joodse en ook latere christelijke
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 8

apocalyptiek zich vermeit, dan is het verschil zeer sprekend (Korte

verklaring, Colossensen, Thessalonicensen, Kok, 3de druk 1966, blz.143).

Paulus geeft enkele malen de dringende raad om zich niet maar te laten
bedriegen in zaken die met God te maken hebben. En dat is zeker waar met
betrekking tot deze tekst. Hij zegt te blijven bij (ww = werkwoord / adj =
adjectief of bijvoeglijk naamwoord):
1 Tim.1:10 (ww) de gezonde leer Tit.1:9 (ww) de
gezonde leer
1 Tim.6:3 (ww) de gezonde woorden Tit.1:13 (ww)
gezond in het
2 Tim.1:13 (ww) de gezonde woorden Tit.2:1 (ww) de
gezonde leer
2 Tim.4:3 (ww) de gezonde leer Tit.2:2 (ww) gezond
in het geloof
Tit.2:8 (adj) een gezonde prediking

Vers 13 NBG:

Broeders, we willen niet dat gij onbekend blijft met betrekking tot
dezen die slapen, zodat gij niet zou treuren als de rest, dezen die
gn hoop hebben. 1 Thes.4 HSV: "13 Maar ik wil niet, broeders, dat u
onwetend bent ten aanzien van hen die ontslapen zijn, opdat u niet bedroefd
bent zoals ook de anderen, die geen hoop hebben. 1 Thes.4: Wil:
13Broeders, wij willen u niet in onwetendheid laten over het lot van hen die
ontslapen zijn; gij moogt niet bedroefd zijn zoals de andere mensen, die geen
hoop hebben.

Paulus spreekt hier tot zijn medegelovigen, zijn broeders in het geloof. In de
strikte betekenis is een broeder iemand die volgens de woorden van de engel
uit Opb.22:9 diegene die de woorden van deze boekrol onderhouden.
Dat is het zuivere standpunt van God. In praktijk is het voor ons mensen
echter ietwat moeilijker. Want ofschoon God de zijnen werkelijk kent, is het
niet gemakkelijk om van ons standpunt uit een broeder te identificeren. Zo
zijn bijvoorbeeld allen op een vergadering broeders volgens Hand.1:16 /
Rom.1:13. Of nu al dezen in Handelingen of Romeinen aan de goddelijke
standaard voldaan hebben is een andere vraag. Daarin zijn er:
ouderlingen, dat zijn personen die in de wijsheid Gods ver gevorderd zijn.
Deze worden ook opzieners of episkopoi genoemd volgens
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 9

Hand.20:17,28 / Titus 1:5,7. Ook dienaren = diakonoi, een term die op

allen uit die broederschap in de kerk toepasselijk is volgens Joh.12:26 /
Eph.6:21 / Col.1:7 / 4:7. Maar ook op personen die in Schriftuurlijke term de
zwakken helpen (Rom.15:1,2 / Gal.6:2). En ook broeders (en zusters) zonder
een specifieke opdracht in de gemeente. En aan l dezen schrijft Paulus.

De apostel begint zijn uiteenzetting met de woorden: Wij willen niet dat
gij onwetend blijft een uitdrukking die hij in verscheidene brieven gebruikt
en speciaal dn wanneer hij grote nadruk op iets wil leggen. Zie voor deze
manier van spreken o.a. in Rom.1:13 / 11:25 / 1 Cor.10:1 / 2 Cor.1:8.

Paulus wil dat zijn geloofsgenoten kennis hebben betreffende dezen die
slapen. Bijna alle vertalingen spreken over het ontslapen maar dit
voorvoegsel ont is er in het geheel niet nodig en kan zelfs verwarring
stichten. De enige juiste weergave van het Griekse koimaomai is
slapen of inslapen. Het is een Bijbelse gedachte om het sterven aan te
geven van dezen die in de graven gaan t.t.z. naar Hades of Sjeool.

Dat ziet er op het eerste zicht voor sommigen misschien uit als dokterstaal.
We willen het daarom verduidelijken. Er bestaat eerst en vooral een bepaalde
theorie die gangbaar is en zegt dat de mens een onsterfelijke ziel bezit en dat
deze na zijn sterven overleeft in ofwel hemel, vagevuur of hel. Maar niets is
minder waar. Deze gedachte is namelijk gebaseerd op de eerste leugen die er
ooit is uitgesproken en dit door Satans medium, de slang uit de hof van Eden.
Indien men zich de moeite getroost om Gen.3:1-5 nauwkeurig te lezen dan
ziet men dat Eva degelijk wist dat Gods verbod op de boom niet iets
oppervlakkigs had. Want YaHWeH had gezegd dat, wie van de boom zou eten
de dood zou sterven. De slang echter, gemanipuleerd door Satan, verdraait
Gods woorden door te zeggen dat het eten van de boom zou betekenen dat ze
als God zelf zouden worden en voegt eraan toe: Gij zult volstrekt niet
sterven (vers 4). Dt is de eerste leugen.

Door allerhande argumenten wil de mens zich toch een onsterfelijke ziel
toebedelen. Maar wat is een ziel volgens Bijbelse terminologie? Dat antwoord
staat in Gen.2:7 waar een beschrijving gegeven is van de schepping van de
mens. Toen God de mens schiep nam Hij een stuk aarde blies daarin leven (of
geest) en zo werden die twee dingen tot een levende ziel zegt de Schrift.
Maar de Bijbel zegt zelfs nog verder dat ook dieren levende zielen zijn
(Gen.1:20,21,24). Mensen n dieren zijn levende zielen, maar hebben geen
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 10

onsterfelijkheid. Iets dat in hen woont en bewust overleeft na de dood.

Daarom zegt de Schrift dat wanneer de mens sterft hij teruggaat tot de aarde
en dat zijn gedachten ophouden te bestaan. (Ps.6:5 / 115:17 / 146:4). Maar er
is hoop voor de mens, want God beloofde na de zonde der eerste mensen Zijn
Zoon te sturen als losser = Hebreeuws goel (Gen.3:15). En aangezien
de geest van de mens naar God is teruggegaan kan een mens terug tot
leven geroepen worden.
Prediker 12:7: "7 het stof terugkeert naar de aarde zoals het was, en de
geest terugkeert tot God, Die hem gegeven heeft."
Gen. 3:19: "In het zweet van uw gezicht zult u brood eten, totdat u tot
de aardbodem terugkeert, omdat u daaruit genomen bent; want stof
bent u en u zult tot stof terugkeren."
Christus bracht het enige echte offer om de mensheid te verlossen Joh.10:18 /
Rom.5:12-18 / 1 Cor.6:20 / 2 Cor.5:18-21 / Eph.2:13 en is onze voorbidder
(Rom.8:34). De dierenoffers van de wet van Mozes waren slechts een
afbeelding van wat moest komen.

Zonder nader in te gaan op details hierover in het kort dit. (Wie er meer wil
over weten zie onze studie Bijbelse aantekeningen over, leven, dood en
opstanding.) Er is niemand die bij zijn dood onmiddellijk zal genieten van de
waarde die dat offer van Jezus kan brengen: onsterfelijkheid. Ook zijn
discipelen zijn gestorven en doen dat ook nu nog. Maar dat offer is niet zonder
kracht, het effect ervan wacht nog om gedemonstreerd te worden bij de
opstanding uit de doden. Daar zullen we ook enkele dingen over zeggen bij dit
gedeelte uit 1 Thes.4:13-18.

Het beeld dat de Bijbel gebruikt om de toestand aan te geven van de

overleden persoon tot aan zijn opstanding is de slaap. Vergeten we niet
dat in de Griekse tekst van het NT twee woorden gebruikt worden voor het
Nederlandse slaap. En woord is katheudoo dat altijd op de
natuurlijke slaap toegepast is en nooit op het inslapen in de dood van een
persoon. Voorbeeld hiervan is 1 Thes.5:7. Symbolisch is dit woord ook gebruikt
om de vleselijke behoeften van de mens aan te duiden zoals in Eph.5:14 / 1
Thes.5:6,10 / Marc.13:36. Dt Griekse woord is in 1 Thes.4:13-18 niet gebruikt.
Hier heeft men te maken met koimaomai, een uitdrukking die steeds op
een ongewilde slaap betrekking heeft: het inslapen in de dood. Het verschil
tussen deze twee woorden is zeer duidelijk in Joh.11:11-13. Daar staat na
deze dingen zei hij (Christus) tot hen Lazarus onze vriend is gaan
rusten maar ik ga er heen om hem uit de slaap te wekken (Grieks
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 11

exupnizo = doen opstaan). Daarom zeiden de discipelen tot hem: Heer

indien hij is gaan rusten zal hij beter worden. Jezus had echter van
zijn dood (Grieks = thanatos) gesproken. Door dit vers zien we duidelijk
dat de Christus over de dood spreekt als een slaap.

Er is echter een belangrijk verschil tussen dezen die sterven vr de komst

van Christus, dezen die Christus broeders genoemd worden in de Schrift en
de rest van de wereld. Want alln over de broeders van Christus (de
gemeente/de kerk) wordt er gezegd dat zij in Christus of in de Heer
slapen. Door die uitdrukking geeft de Schrift te kennen dat deze groep
speciaal door God is afgezonderd van de rest van de mensheid. Het zijn alln
ook dezen die zullen deel hebben aan de eerste opstanding in onsterfelijkheid,
samen met de getrouwen uit de oudheid. Zie hiervoor o.a. Opb.20:4-6 /
Heb.11:39,40. En dat wil zeggen dat ook dezen die in geloof zijn ingeslapen
vr de komst van de Heer k in Christus zijn. Alleen kon de formule toen
nog niet gebruikt worden. Maar de gelovige kerk van het OT heeft tegenover
God (en de Messias) dezelfde roeping. Hier volgen dan ook nog enkele teksten
die spreken over de aartsvaders en koningen van Isral als in slaap rustend
tot hun opstanding: Deut.31:16 / 1 Kon.2:10 / 11:43 / 14:20,31 enz...

Om het onderscheid tussen het sterven van een lid van de gemeente van
Christus nog scherper te doen uitkomen, zegt Paulus dat er om dezen niet
moet getreurd worden. Want zij hebben een hoop: terwijl de rest gn hoop
heeft. En als ze op wat hoen zal het een ijdele hoop zijn! Wat is nu die hoop
en wie is die rest? Want het n kan niet zonder het ander begrepen
worden. De rest waarover de apostel spreekt zijn de mensen uit de wereld
die niet tot Gods gemeente behoren. Hij gebruikt die uitdrukking samen met
twee andere (de anderen en de andere mensen) regelmatig om
mensen uit de wereld aan te duiden. Men zie hiervoor naar 1 Thes.5:6 /
Rom.11:7 / 1 Cor.7:12 / 15:37 / 2 Cor.13:2 / Phil.1:13 / Eph.2:3. Het zijn volgens
hem mensen die gn hoop hebben. Klaarblijkelijk heeft hij dan speciaal de
Grieks-denkenden op het oog die zoals sommigen van hun filosofen dachten
dat n de dood alles ophield. Zo zegt de Griek Aeschylus in de Eumenides
par.648: voor iemand die dood is, is er geen opstanding. En Theocritos
schreef: zonder hoop zijn de gestorvenen. Ofschoon er wel bepaalde
groepen bij de Grieken en andere volken waren die wl een hoop hadden (dan
van onsterfelijkheid of zielsverhuizing of een soort nirwanatoestand) toch is dit
geen hoop. Het is op een valse basis berustende. Want hoop die niet op
Christus gefundeerd is, kan geen echte hoop zijn (Eph.2:12).
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 12

Wanneer er dan getreurd zou worden bij het sterven van iemand die ons
geliefd is zouden we hier dan het bewijs hebben dat dit niet Schriftuurlijk is? In
het geheel niet! Of zou men soms het voorbeeld van Christus vergeten die
weende om de dood van Lazarus? Of is Joh.11:33-35 dan geen deel van Gods
genspireerde woord? Wat Paulus wil zeggen is dat men niet hoeft te treuren
voor de doden, alsof alles voor hen verloren is. Alsof we ze nooit terugzien,
want dan zou men treuren als wereldse mensen. Het is dus niet het betreuren
van de doden dat hier afgekeurd is maar het waarom van deze handeling.

Vers 14 NBG:

Want indien we geloven dat Jezus stierf en is opgestaan, zo ook zal

de God dezen die ingeslapen zijn, door die Jezus met hem
samenbrengen. 1 Thes.4 HSV: 14 Want als wij geloven dat Jezus
gestorven en opgestaan is, zal ook God op dezelfde wijze hen die in Jezus
ontslapen zijn, terugbrengen met Hem. 1 Thes.4: Wil: 14Wij geloven immers
dat Jezus is gestorven en weer opgestaan; evenzo zal God hen die in Jezus zijn
ontslapen levend met Hem meevoeren.

Samengevat in schema leert deze tekst het volgende:

1 Jezus is gestorven, geloven we dat?
2 Jezus is opgestaan, geloven we dat?
3 Indien ja, dan zullen we tot de Heer gebracht worden.

De Heer zei dat Hij zou sterven en opstaan uit de doden. Het was een
onderdeel van Zijn prediking ofschoon zijn discipelen niet altijd begrepen
waarover Hij sprak (Joh.2:19-22 / Mat.26:61 / Joh.10:11,15,17,18-21). Indien
Christus hierover niets had voorzegd zelfs dan zouden we nog het
overweldigende bewijs ervan bezitten door zijn discipelen. Want de prediking
over dood en opstanding van Jezus staat centraal in het NT. Daarover leze
men Rom.6:5 / 8:11 / 14:8 / 1 Cor.6:14 / 15:15 / 2 Cor.4:14 / 1 Pet.1:3-5, en
nog tientallen andere teksten.

Wanneer Paulus zegt indien we dat geloven, dan hoeft men dit niet
speciaal in negatieve zin te gaan beschouwen. Het moet eerder als een
neutrale opmerking gezien worden vooral door het feit dat deze leerstellingen
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 13

overbekend waren bij de christelijke gemeente. En dat die opstanding zelfs

nog meer betekenis heeft dan het sterven van Christus leert Paulus in
Rom.8:34 door te zeggen: Christus is het die gestorven is, ja nog meer,
die ook opgewekt is. Het is daarom ook niet te verwonderen dat op
Pinksteren door Petrus speciaal de nadruk op die opstanding wordt gelegd
(Hand.2:24,31,32).

Laten we ook wat opmerken over het gebruik van het woord opstaan in
deze tekst, want veeleer spreekt Paulus liever over de opwekking van
Christus. Het Griekse werkwoord voor opstaan, is anistmi en het
zelfstandige naamwoord anastasis. Voorbeelden hiervan zijn Mat.17:9 /
20:19 / Joh.6:39,40,44,54 voor het werkwoord en Hand.1:22 / 2:31 / 4:33 /
Rom.1:4 voor het naamwoord. Het andere Griekse woord dat hieraan
synoniem is en als opwekken (opwekking) is vertaald is egeiroo (werk-
woord) en egersis (zelfstandig naamwoord). Voorbeelden van het
werkwoordgebruik vinden we in Mat.10:8 / 27:63,64 / Luc.20:37 / 24:6,34 /
Eph.1:20 / 5:14 enz. Slechts nmaal (in Mat.27:53) is egersis gebruikt. Of
men nu echter spreekt over het opwekken of opstaan uit de dood het
is eigenlijk hetzelfde. De Heer was dood maar Hij leeft opnieuw!

Nu wat betreft de vertaling zelf van dit vers. We vinden hier een zeer
moeilijke Griekse woordconstructie. We moeten dan eerst opmerken dat het
Grieks spreekt over ho theos en het best letterlijk vertaald is als de
God, met het lidwoord iets dat ontbreekt in alle vertalingen. Ook staat er
tou Iesou wat de nadruk legt op de persoon Jezus en dus als die Jezus
moet weergegeven worden. Het moeilijke van de vertaling is dat er staat dat
de God door die Jezus de ingeslapen met hem samenbrengt. Het probleem is
nu wie door hem bedoeld wordt? Is het God? Of is het Christus?

Het doet er eigenlijk niet veel toe want beide gedachten zijn Schriftuurlijk.
Zo wordt er verder in vers 17 geleerd dat de ontslapenen tot Christus komen
en altijd met hem zullen zijn. Maar verder leert ook 2 Cor.4:14 dat ze tot God
gebracht worden. Het is dus misschien best niet de nadruk te leggen op zowel
het een als het ander.

Vers 15 NBG:

Want dit zeggen we u door het woord van de Heer, dat wij de
levenden die achterblijven tot de tegenwoordigheid van de Heer, de
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 14

ingeslapen in het geheel niet zullen vrgaan. 1 Thes.4 HSV: 15

Want dit zeggen wij u met een woord van de Heere, dat wij die levend zullen
overblijven tot de komst van de Heere, de ontslapenen beslist niet zullen
voorgaan. 1 Thes.4: Wil: 15En dit kunnen wij u meedelen volgens een woord
van de Heer: wij die in leven blijven tot de komst van de Heer, wij zullen de
doden in geen geval voorgaan.

De Nieuwe Wereld Vertaling zegt door Jehovahs woord in plaats van

door het woord van de Heer. De nota van de grote uitgave van hun
Bijbel zegt dat vier vertalingen van het NT naar het Hebreeuws toe, die
godsnaam gebruiken. Dat zijn Greek scriptures in Hebrew door Elias
Hutter, Greek scriptures in Hebrew door William Robertson, Greek
scriptures in Hebrew door Frans Delitzsh en Greek scriptures in
Hebrew door Salkinson-Ginsberg. Daarentegen zijn er vijf zulke vertalingen
die dit niet doen. Dus ook voor vertalers is er geen zekerheid op dit gebied.
We geven de absolute voorkeur, ofschoon we niet dogmatisch willen zijn, de
voorkeur aan Heer in plaats van Jehovah. Want over een persoonlijk
direct contact van God (de Vader) met Paulus is er nergens sprake in de
Schrift, terwijl Paulus verscheidene malen met de Christus heeft gesproken
(Hand.9:4,5 / 2 Cor.12:7-9). Bij andere gelegenheden spreekt Paulus erover
een woord van de Heer ontvangen te hebben. Zie dan 1 Cor.7:10 / 9:14 / 11:
24,25. De argumenten die de WT gebruikt om in het NT de godsnaam YHWH,
of een transscriptie ervan, in te voeren zijn allen misleidend.

En dat woord van de Heer zegt dat de gemeenteleden die levend

overblijven tot aan de tegenwoordigheid van Christus gn voordeel heeft
tegenover wie is ingeslapen. Twee Griekse woorden in dit vers verdienen onze
speciale aandacht: eis en parousia. En moesten er geen absurde
verdraaide uitleggingen bestaan over dit vers dan zou het niet nodig geweest
zijn hierover te spreken. Want de Wachttoren en verscheidene groepen die
daaruit ontstaan zijn leren dat de parousia of tegenwoordigheid
begon in 1874 of 1914 en dat de gemeente overblijft tot na die tijd. Maar niets
is minder waar. Want wat betekent parousia eigenlijk? Het is het
samengestelde begrip van de woorden para wat nabij wil zeggen en
eimi het werkwoord zijn. Letterlijk gezien wil dit zeggen nabij-zijn.
En een goed voorbeeld hiervan is Joh.11:20-28. Daar ziet men dat Martha, de
zuster van Lazarus, gehoord heeft dat Christus op komst is (Grieks
erchomai) en zij gaat hem tegemoet om hem te spreken. Dan gaat zij
terug tot haar zuster Maria en zegt de Meester is nabij (Grieks
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 15

pareimi waarvan parousia is afgeleid). Dat in vers 28 dit woord niet als
tegenwoordigheid (aanwezigheid) mag vertaald worden zegt het vers
30 duidelijk. Daar staat Jezus was in feite nog niet in het dorp
gekomen, maar bevond zich nog op de plaats waar Martha hem had
ontmoet. Parousia, is dus in zijn eerste betekenis te vertalen in een
tijdsverband en daarom als nabij-zijn. Maar veronderstel dat de tijd van
het nabij-zijn en het werkelijke aanschouwen van de persoon op slechts
seconden gerekend moet worden, wat dan? In dit geval is de parousia tot
een tegenwoordigheid aan het worden en het is die betekenis die we hier
in 1 Thes.4:15 voor het woord hebben. Dit begrip, van kapitaal belang,
begrijpen mensen van de WT niet. Het is dus zo dat parousia altijd als
nabij zijn mag vertaald worden maar niet altijd als tegenwoordigheid.
Het is zoals in de parabel die Christus vertelt; een boom waaraan bloesems
komen kondigt de zomer aan. Zo ook tonen tekenen de werkelijke komst aan
(zie Mat.24:32-35). De Bijbel leert dan ook geen onzichtbare tegenwoordigheid
vanaf 1874 of 1914 zoals er zo velen leren, maar een nabij-zijn van de
werkelijke komst in macht en heerlijkheid.

Nu wat betreft het voorwoord eis in dit vers! De WT en andere

gelijkgezinden geven hieraan de gedachte van tot in de parousia maar dat
is verkeerd. Geen enkele Griekse geleerde zal dit zo vertalen want die weten
dat eis gebruikt in tijdsverband (zoals hier) altijd moet vertaald worden
als tot aan. Het Griekse woord geeft de tijdslimiet aan van de gebeurtenis
die dan zal plaatsvinden. Wanneer Paulus werkelijk had willen leren dat de
leden der gemeente tot in de parousia zouden blijven dan had hij het
woord en gebruikt of ek. Het verschil tussen die drie woordjes volgt hier
daarom in een tabel:

Eis = tot aan / En = gedurende / Ek = uit.

Diegenen die The Kingdom Interlinear Translation bezitten kunnen dit

nagaan op de tweede bladzijde van het kaft waar zulk een diagram is
afgebeeld met alle Griekse voorzetsels. Alleen op het gebied van eis gaan
we niet akkoord met hen want zij zeggen tot-in. Hun onbegrip komt alleen
maar doordat zij de werkelijke betekenis van parousia niet kennen en niet
beseffen. Wat wij echter zeggen over eis - en het feit dat dit als tot aan
moet vertaald worden - kunnen we aan de hand van de grootste Griekse
deskundigen bewijzen, zoals Liddell-Scott, Thayer en andere. Zo schrijft
Thayer in zijn Lexicon vier lange bladzijden over dat woordje eis. Hij zegt
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 16

o.a. over het gebruik ervan in tijdsverband (blz.184 der Zondervan uitgave
uit 1965): van de tijdslimiet tot wanneer; tot aan t.t.z. zelfs tot, tot:
Hand.25:21 / 1 Thes.4:15. Men ziet dat Thayer als voorbeeld 1 Thes.4:15
geeft in dit verband. Ten andere dat dit woord in 1 Thes.4:15 niet anders kan
vertaald worden zal nog duidelijker worden in vers 17.

Paulus leert dus duidelijk dat de slapenden tot-aan (en niet tot-in) de
tegenwoordigheid slapen en dat de levenden tot aan de tegenwoordigheid
achterblijven. Dit alleen weerlegt al de theorie dat er leden van de
Christusklasse levend achterblijven n Armageddon om de opgestane
mensheid te onderrichten. En toch leert de WT dit. Zowel de doden in Christus
als de levenden in Christus hebben geen enkel voordeel of nadeel met
betrekking tot de komst van de Heer. Wanneer zal men dat in die kringen eens
als Gods woord gaan geloven? We hebben dit ook trachten duidelijk te maken
in onze vertaling door dat Griekse ou me als in het geheel niet te
vertalen. Deze Griekse uitdrukking ou me is de sterkste Griekse
uitdrukking die er bestaat om te zeggen dat iets nooit of nimmer zal
gebeuren.

Vers 16 NBG:

Want de Heer zelf zal met een oorlogsroep, met een aartsengelstem
en met een trompet van God nederdalen uit de hemel, en de doden in
Christus zullen eerst opstaan. 1 Thes.4 HSV: 16 Want de Heere Zelf zal
met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God
neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst
opstaan. 1 Thes.4: Wil: 16Want wanneer het bevel gegeven wordt, als de
stem van de aartsengel weerklinkt en de bazuin van God, dan zal de Heer zelf
van de hemel neerdalen, en eerst zullen de doden die in Christus zijn
verrijzen;

Doordat Paulus deze zin begint met want wil hij het verband leggen met
de voorafgaande gedachte. Het is het Griekse woordje hoti dat ook in vers
14 gebruikt is. Dit woord geeft de reden aan van iets of een verklaring van
voorgaande gedachte. Er is geen voordeel voor de levenden want eerst
zullen de doden opstaan. In het Grieks is het woord eerst = proton. Het is een
tijdsgedachte die hierin verscholen zit. Zo gezien is er tot aan de parousia
gn opstaan, maar bij de werkelijke tegenwoordigheid is de eerste
gebeurtenis het tot leven komen van de doden in eendracht met Christus.
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 17

Waar Paulus speciaal de nadruk op legt is de persoon die dit bewerkt:

namelijk de Heere Jezus. Het is Hijzelf die komt en niet een ander, of alleen
maar een demonstratie van gebeurtenissen. Want Hijzelf legt de nadruk op
de persoon en niet op de omstandigheden. Dit is dan in volledige
overeenstemming met het getuigenis van de Schrift, dat een persoonlijke,
zichtbare komst van Christus leert (Hand.1:11 / Mat.24:30 / 2 Thes.2:8). Voor
het gebruik van de uitdrukkingen hemzelf, zelf en zichzelf zie men naar
Mat.27:42 / Joh.16:27 / 5:26 / Hand. 8:34 / Gal.6:4 enz...).

Wanneer Christus dan komt is dit 1)met een oorlogsroep 2) een stem van
een aartsengel en 3) met een trompet van God. In al die uitdrukkingen
ontbreekt in het Grieks het lidwoord en hebben we ook alzo vertaald. Het
Griekse keleugsma hebben we vertaald als oorlogsroep. Hiervoor zijn
ook goede redenen ofschoon we niet willen beweren dat de vertalingen als
roep of bevelende roep verkeerd zijn. In de 19 eeuw heeft ook
Coneybeare als oorlogsroep vertaald. Dit woord heeft volgens Liddell-
Scott de betekenis van een woord van bevel tot oorlog. En Henry-Scott
schrijft dat dit woord gebruikt wordt om aan te geven dat een koning met een
leger een ander koninkrijk in bezit neemt. Dus de roep van een koning
(Num.23:21) zoals Christus werkelijk is. Deze roep is de stem van de Heer zelf
want alln Hij heeft macht over de dood en Hades (Opb.1:17,18) en alln
Zijn stem heeft de ingeslapene te horen om op te staan (Joh.5:28 / 11:43).
Bij zijn komst heeft de Heer ook een stem als van een aartsengel. De enige
persoon die een aartsengel in de Schrift genoemd wordt is Michal (Opb.12:7 /
Judas 9 / Dan.12:1). Maar Christus zelf is niet de aartsengel Michal. Hoe die
stem is en wat die stem zegt, laat ons daarover liever niet speculeren.

De Heer heeft bij zijn komst ook de bazuin van God dus niet zijn eigen
bazuin maar deze van God, de Vader. Hij is hier nog steeds Middelaar. Ten tijde
van Israls feesten, overwinningen bij oorlog, en Godsopenbaringen werd
altijd op de bazuin geblazen (Ex.19:16 / 20:18 / Ps.47:6 / Num.10:1-10 enz...).
In het NT staat een bazuin steeds in verband met de komst van de Heer. Zo
zegt Mat.24:31: En hij zal zijn engelen uitzenden met een luid
trompetgeschal en zij zullen zijn uitverkorenen vergaderen van het
ene uiterste der hemelen tot het andere uiterste daarvan. En 1
Cor.15:51,52 zegt: Zie, ik deel u een geheimenis mede. Allen zullen wij
niet ontslapen, maar allen zullen wij veranderd worden, in een
ondeelbaar ogenblik, bij de laatste bazuin, want de bazuin zal klinken
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 18

en de doden zullen onvergankelijk opgewekt worden en wij zullen

veranderd worden. Dat deze twee Schriftuurplaatsen samen met 1
Thes.4:16 over hetzelfde spreken zien we duidelijk door vergelijking. In 1
Cor.15 zien we dat bij de laatste klank van de trompet zowel doden als
levenden in Christus in een oogwenk veranderd worden. En atomos
zegt het Grieks, dus letterlijk in een ondeelbare tijdsperiode. Volgens
deze tekst zijn het gn jaren welke deze verandering in beslag neemt maar
extra kort. In Mat.24:31 dat over hetzelfde moment spreekt is nu alleen sprake
over het vergaderen der levenden, terwijl 1 Thes.4:16 het verband houdt met
de doden in Christus. Ook de zevende bazuin uit Opb.11:15-18 spreekt
hiervan wanneer gezegd is dat het dan de tijd is om de doden te oordelen en
de slaven van God, terug dus de ingeslapen evenals de levende dienaren van
God.

Schematisch gezien leren die Schriftuurplaatsen dus het volgende:

1 Thes.4:16 - trompet van God brengt doden tot leven

Mat.24:31 - trompet der engelen vergaderd levenden

1 Cor.15:51,52 - de laatste trompet blaast voor levenden en doden die in een

ondeel-
baar moment veranderd worden.

Opb.11:15-18 - de zevende trompet blaast, de levenden en doden zijn

geoordeeld. Dit is
ook het signaal voor de vernietiging van dezen die de aarde
verdelgen.
(Volgens de leer van de bedelingen valt Opb.11:15-18 jaren na 1 Thes.4. En
Mat.24:13 is zeven jaar na 1 Thes.4:16. Slechts 1 Cor.15 en 1 Thes.4 zijn
parallel aan elkaar.)

Vers 17 NBG:

daarna, zullen wij de levenden die achterblijven, terzelfder tijd en

tezamen met hen weggerukt worden in wolken de Heer tegemoet in
de lucht, en alzo zullen we voor altijd tezamen met de Heer zijn. 1
Thes.4 HSV: 17 Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen
met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 19

in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn. 1 Thes.4: Wil: 17daarna
zullen wij die nog in leven zijn tegelijk met hen in een oogwenk op de wolken
in de lucht worden weggevoerd, de Heer tegemoet. En zo zullen wij voor altijd
samen zijn met de Heer.

Het eerste wat onze aandacht verdiend is epeita wat we als daarna
vertaald hebben maar ook als dan of daarop kan weergegeven worden.
Dit woord geeft een tijdsbegrip aan, hoewel het niet mogelijk is om deze tijd
hier te bepalen. Een studie van epeita leert dat de zestien maal dat dit
woord gebruikt is, tijdsintervallen kan aangeven die gaan van enkele
seconden tot jaren. Zo zien we wanneer Christus zegt: Huichelaar doe
eerst dien balk uit uw oog weg, dan (epeita) zult gij scherp kunnen
zien (Mat.7:5) dan ziet men hier een voorbeeld waar epeita een
onbepaalde en ongekende tijdsduur heeft. Maar in Joh.11:7 zien we epeita
als een zeer korte tijd namelijk twee dagen (zie vers 6). Nog korter is de
epeita periode in Heb.7:27 waar sprake is over de offers van de
hogepriester die hij eerst voor zichzelf bracht en daarna (epeita) voor het volk.
Hier is het slechts enkele minuten. Langere epeita-periodes zijn dan
Gal.1:18 (drie jaren) en Gal.2:1 (14 jaren).

Daarom moet men eerst en vooral besluiten dat het woord op zichzelf niet
aantoont hoeveel tijd er verloopt tussen de opstanding der doden in Christus
en het wegrukken de Heer tegemoet. Maar men mag niet vergeten dat er
weinige getrouwen zijn die het waardig zullen zijn dit evenement mee te
maken (Mat.7:13,14 / Luc.13:23,24 / 1 Pet.4:18). Dat betekent dat de
miljoenen engelen die met Christus komen om de levenden van de Gemeente
Gods te vergaderen niet lang zullen moeten zoeken voordat dit gedaan is
(Mat.24:31). En de opstanding van dezen die in de Heer zijn duurt: en
atomos een klein onderdeel van de tijdsindeling. Dat alles wijst een zeer
korte tijd aan en niet jaren zoals de WT en anderen leren. Volgens hen is deze
periode begonnen in 1918 en duurt tot Armageddon. In elk geval, dt zegt
Paulus niet. Ze schrijven in U kunt Armageddon overleven, 1959, blz.105:
Het is daarom redelijk te geloven dat deze symbolische
tempelstenen die in de dood waren ontslapen, kort na de komst van
Adonai en zijn boodschapper des verbonds tot de geestelijke tempel
in de lente van 1918, werden opgewekt. Dus, de WT leert dat er nu
reeds getrouwen bij Christus in de hemel zijn, terwijl anderen nog op aarde
zijn. Zulk een scheiding is volledig in strijd met het woord van God, en wat
Paulus in dit gedeelte schrijft.
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 20

De Almachtige God wist dat er valse leraren zouden komen om die

waarheid te verduisteren en tegen te spreken. Dat is duidelijk uit de rest van
de genspireerde woorden van Paulus. Want hij zegt nadrukkelijk dat de
levenden die achterblijven tezelfdertijd en tezamen met hen, met
dezen die zijn opgestaan uit de doden, weggerukt worden. De woorden
tezelfdertijd en tezamen met zijn de Griekse vertaling van ama en
sun. Laat ons die betekenisvolle woorden nader bekijken.

Eerst dan dat laatste woordje sun. Het is volgens Smiths concordantie
(dat is deze die alle Griekse woorden met hun vertaling in de King James in
tabelvorm weergeeft) 125 maal gebruikt in de Schrift. De King James vertaling
geeft dit 123 maal weer als met, dan nog nmaal als nabij (Luc.24:21)
en nog nmaal als in gezelschap met (Hand.11:12). Het is dus
overduidelijk dat sun als met moet vertaald worden. Waardoor we tot de
conclusie komen dat wanneer Paulus schrijft dat levenden met doden
weggerukt worden dan wil zeggen dat niemand uit de gelovigen een voordeel
of nadeel zal hebben wanneer zij tot de Heer gaan. Dat wil zeggen, dat op het
ogenblik dat dit zal geschieden er niemand achterblijft op aarde in ofwel een
vleselijk of geestelijk lichaam. Wanneer de levenden die geloven in de Heer
Hem tegemoet gaan, dan ook de doden die geloofd hebben in hun Verlosser.

Ten tweede, om dit nog verder te bevestigen gebruikt Paulus hier ook het
woord ama (uitspraak hama) in verband met sun. Het is een woord dat
tien maal gebruikt is in de Schrift en heeft altijd de betekenis van
tezelfdertijd. Door het gebruik ervan zien we dat dit woord speciaal dient
om een gebeurtenis aan te geven die aan twee dingen of twee personen op
een zelfde ogenblik geschieden. Dat begrip is z belangrijk dat we alle tien
gevallen waar het gebruikt is zullen citeren en onderzoeken.

1) Mat.13:29: opdat Gij niet soms bij het verzamelen van het
onkruid tegelijk (hama) daarmee de tarwe uittrekt (NWV). Dit is een
deel van een parabel van het goede zaad en het onkruid. Het ene mag niet
verwijderd worden want het andere zou gevaar lopen tegelijk uitgetrokken te
worden. Enkele andere vertalingen: tegelijk in Leidse vert. en Brouwer,
tevens in N.B.G..

2) Mat.20:1: Want het koninkrijk der hemelen is gelijk aan een

mens, een heer des huizes, die er vroeg in de morgen op uitging om
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 21

werkers voor zijn wijngaard te huren (NWV). Er staat letterlijk: die

tegelijk (hama) met de vroege morgen enz... De meeste vertalingen
hebben hama onvertaald gelaten in dit vers wat zeer jammer is. Het is
duidelijk in het relaas van deze parabel dat de heer des huizes zeer vroeg
naar werkers gaat zoeken. Ja, vr het eerste uur van de dag gaat hij reeds op
zoek (vers 2,3). Daarom ook staat er dat tezelfdertijd met de opgang der
zon dat uitzoeken begint. De Kingdom Interlinear translation en andere woord
voor woord vertalingen vertalen dit echter in de tekst. Bij studie van deze
tekst kan men ook Marc.1:35 en Marc.13:35 nagaan die erop wijzen dat dit
tijdstip van de vroege morgen ook de laatste wacht genoemd wordt. Enkele
andere vertalingen: met in SV, maar is veelal onvertaald gebleven.

3) Hand.24:26: Tegelijkertijd (hama) hoopte hij echter dat Paulus

hem geld zou geven (NWV). Het gaat hier over het feit dat Paulus voor
Felix gebracht wordt. Felix laat hem in vrijheid maar tegelijkertijd denkende
dat Paulus hem hiervoor geldelijk zal belonen. In de Diaglott, Rotherham,
Young, Green en NWV is dit woord juist vertaald als tegelijkertijd. Enkele
andere vertalingen: tegelijk in SV, tevens in Leidse Vert. en Brouwer.

4) Hand.27:40: Ze kapten daarom de ankers en lieten ze in zee

vallen, terwijl zij tegelijk (hama) de banden van de stuurriemen
losmaakten (NWV). De Diaglott, Rotherham, Green, Young, de Revised
version en NWV schrijven hier juist tegelijk of tezelfdertijd. Hier zijn
twee handelingen beschreven die op een zelfde moment plaatsvinden. Enkele
andere vertalingen: tegelijk in Brouwer en Canisius, meteen in N.B.G..

5) Rom.3:12: Allen zijn afgeweken, allen te zamen (hama) zijn zij

waardeloos geworden (NWV). Waar Paulus over spreekt is de zondige
toestand waarin de ganse mensheid verkeerd (vers 9). De mensheid is als n
klasse van zondaars, en allen zijn: 1 afgeweken van God en 2 waardeloos
voor God. Hier zijn dus twee toestanden beschreven die tegelijk gebeuren, het
een gaat niet zonder het ander. Sommige commentators redeneren dat
hama hier geen eigenlijk tijdsgebruik heeft maar dat is verkeerd. Want
iemand kan tot God komen en dus afwijken van zijn zonde en dan is hij
hoegenaamd niet waardeloos meer. Wat Paulus beschrijft is dat op elk
moment - en op alle momenten van iemands leven een afgeweken persoon -
tegelijkertijd waardeloos is. Wanneer de ene toestand ophoudt, bestaat ook de
andere toestand niet meer; t.t.z. houden ook tegelijkertijd op te bestaan.
Enkele andere vertalingen:te zamen in SV, Luther en N.B.G., tegader in
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 22

Leidse Vert, gezamelijk in Brouwer.

6) Col.4:3: en bidt tegelijkertijd (hama) ook voor ons (volgens

Rotherham, Diaglott, Young en Green, maar niet volgens NWV die het
synoniem tevens gebruiken. Dus gn woord-voor-woord vertaling!).
Paulus vraagt de leden der gemeente te Colosse voor zichzelf in gebed te
gaan en bij dezelfde gelegenheid voor hem en zijn medewerkers te bidden.
Twee dingen die op hetzelfde ogenblik moeten geschieden, in hetzelfde
gebed. Enkele andere vertalingen: tegelijkertijd in Brouwer, tevens in
N.B.G., meteen in SV.

7) 1 Thes.4:17: dit is de tekst die we bespreken en die in overeenstemming

met het gebruik van hama dus vertaald moet worden als tezelfdertijd.
Enkele andere vertalingen: tegelijk in Leidse Vert. en Brouwer, te
zamen in SV en Luther, tezamen in Canisius.

8) 1 Thes.5:10: Hij is voor ons gestorven, opdat wij, hetzij wij

wakker blijven, hetzij wij slapen, te zamen (tezelfdertijd = hama) met
hem zouden leven(NWV). Iets wat ons niet mag ontgaan is dat dit vers een
voortzetting is van wat Paulus als uiteenzetting is begonnen in 1 Thes. 4:13-
18. Want hetgeen na vers 18 staat heeft k betrekking op de komst van de
dag des Heren en het is een ongelukkige zaak dat dezen die de Bijbel
onderverdeeld hebben in hoofdstukken n 1 Thes.4:18 met hoofdstuk vijf
beginnen. Wie het n na het ander leest ziet duidelijk dat over n zaak
gesproken wordt. Het enige verschil in 1 Thes.4:16,17 en 1 Thes.5:10 is dat
het ene spreekt over personen in de doodsslaap (kaomaiomai) terwijl hier over
slapenden in gewone toestand sprake is. Want hier is katheudo gebruikt,
het woord dat op de natuurlijke slaap betrekking heeft. Het is dus zo dat de
klasse der levenden die achterblijven tot de komst van de Heer Jezus als twee
groepen verdeeld is, fysiek slapenden en fysiek bewusten. Paulus spreekt dus
niet in deze tekst over ons leven in Christus wat we thans bezitten maar
dat glorierijke leven dat hij zijn gemeente geeft bij zijn komst. Enkele andere
vertalingen: te zamen in SV, Brouwer, N.B.G. en Luther, samen met in
Canisius en Leidse Vertaling.

9) 1 Tim.5:13: Terzelfder tijd (hama) leren zij (...) door doelloos bij
de huizen rond te lopen, ja, niet alln zonder bezigheid, maar (zij
worden) ook roddelaarsters. (Volgens NWV en zo ook, Diaglott,
Rotherham, Young, Green enz...). Hier is sprake van weduwen die soms aan
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 23

twee geestelijke ziekten (ondeugden) tezelfdertijd lijden namelijk doelloosheid

en roddelen. Enkele andere vertalingen: tegelijkertijd in Canisius,
tegelijk in N.B.G., tevens in Luther en Brouwer.
10) Philemon 22: Maak terzelfertijd (hama) echter ook logies voor
mij gereed. Hier heeft Paulus verscheidene verzoeken gericht aan
Philemon, terzelfder tijd moet hij ook huisvesting zoeken en gereedmaken
voor de apostel. Enkele andere vertalingen: tegelijk in SV, tevens in
Luther, Brouwer, N.B.G. en Brouwer.

Na deze studie van de tien teksten waarin hama is gebruikt hopen we dat
het duidelijk is dat de vertaling wel degelijk moet gelezen worden als
tegelijk of tezelfdertijd. Het is dan ook niet te verwonderen dat de
Vulgaat vertaling dit Grieks woord weergeeft met het Latijnse simul
waarvan onze Nederlandse simultaan komt. Maar dit is slechts een
grammaticale gevolgtrekking. Theologisch en dogmatisch heeft dit woord in
zichzelf een overweldigend getuigenis voor het feit dat de ganse gemeente op
een zelfde ogenblik de Heer tegemoet gaat. Moge de Heer aan allen licht
hierover geven zodanig dat ze beseffen dat er niet zoiets bestaat als partiele
opstandingen van de gemeente des Heren.

Nog twee gedachten resteren er om besproken te worden. Vooreerst dan de

betekenis van het begrip de Heer tegemoet. Dat Grieks woord
tegemoet is apantesis (sommige manuscripten zeggen
hupantaoo). Dat woord is een technische term uit het klassieke Grieks. Het
woord geeft weer wat iemand of een groep een ander tegemoet gaat die op
weg is. Behalve hier in deze tekst is het slechts gebruikt in enkele teksten
namelijk Mat.25:1,6 / Hand.28:15. De werkwoordsvorm vinden we ook in
Mat.28:9 / Marc.5:2 / 14:13 enz... De beste manier om dit te begrijpen is de
volgende die doet denken aan wat de 10 maagden doen: de gemeente gaat in
de lucht de Heer tegemoet om Hem er te ontmoeten en ze komen samen op
aarde. In het beeld van de 10 maagden gaan ze terug naar de plaats vanwaar
ze gekomen zijn. Volgens de Apocalyps van Johannes komt het Nieuwe
Jeruzalem = de gemeente op de aarde.

Als tweede punt is er het woord weggerukt wat een zeer mooi beeld
geeft van de handeling van de Heer bij deze gelegenheid. Het woord is
harpazoo en is ook nog gebruikt in Hand.8:39 / 2 Cor.12:2,4. In teksten als
Joh.6:15 / 10:12 / Hand.23:10 / Judas 23 heeft het woord betrekking op het
met grote kracht ontrukken. En die betekenis kan ook hier aangenomen
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 24

worden want de Heer ontneemt de gemeente als het ware van Satan en de
wereld.

Dat wegrukken der gemeente en ontmoeting met de Heer in de wolken

betekent voor de gemeente dat zij altijd (Grieks pantote) met de Heer
zullen zijn.
Daarom kan Paulus ook besluiten:

In verband met de opstanding van 1 Thes.4 zijn ook deze andere uitdrukkingen nog gebruikt:
De doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan (1 Thessalonicenzen
4:16).
De opstanding van de rechtvaardigen (Lucas 14:14).
De opstanding uit de doden (Lucas 20:35).
De opstanding van de kinderen van God (Lucas 20:36).
De opstanding tot leven (Johannes 5:29).
De opstanding uit de doden (Handelingen 4:2, onderwijs voor die in Jezus geloven).
De betere opstanding (Hebreen 11:35).

Vers 18 NBG:

Blijft elkaar derhalve met deze woorden vertroosten. 1 Thes.4 HSV:

18 Zo dan, troost elkaar met deze woorden. 1 Thes.4: Wil: 18Troost
elkander dan met deze woorden.
Deze woorden zijn de afronding van wat Paulus zijn lezers wil bijbrengen,
ofschoon hij nog verder over deze dingen spreekt in 1 Thes. hoofdstuk 5, maar
dan speciaal over het niet kennen van het tijdstip van deze gebeurtenis.

N. Lieth beschrijft in Middernachtsroep, april 1999, blz.29,30 de afval van

deze tijd in woorden waarop we ook amen kunnen zeggen. En dat is niet
altijd het geval met schrijvers uit deze kringen. Slechts het slot zouden we
anders formuleren. Hij schrijft:
Maar op kerkelijk terrein is sinds jaren een ongekende theologische en
ethische teruggang waar te nemen. Er worden inzichten vertegenwoordigd en
er wordt op de kansels en leerstoelen ruimte geboden, ook wanneer zij de
Bijbel en de reformatorische belijdenissen ten zeerste weerspreken. Waarvoor
de reformatoren gevochten en voor een deel met hun bloed betaald hebben,
dat wordt vandaag lichtvaardig overboord gegooid. Er worden nieuwe
afgodsbeelden verkondigd, de schepping en inspiratie van de Heilige Schrift
door God echter geloochend. De geboden worden geminacht en de religies
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 25

vermengd. De Godheid en persoon van Jezus Christus als alleen zaligmakend

wordt duidelijk ter discussie gesteld (1 Joh. 4:1-4). Hoezeer moeten hier
waarachtig gelovende dominees en kerkgangers, die er zonder twijfel zijn,
onder lijden. De pijngrens is voor hen meer dan bereikt. Wanneer dezen
opgenomen zijn, zal het in de instituten tot de volledige afval komen. Maar
hier zijn ook wij van Middernachtsroep en alle andere vrije kerken en
gemeenten aangesproken. Dr. Uwe Siemon Netto, Luthers theoloog en
journalist, schreef in Idea Spektrum (nr. 44/1998): Mijn Lutherse kerk heeft
zich tot hansworst gereduceerd - tot salami, waarvan de substantie zich
plakjesgewijs vermindert (...).

Het weekblad Focus berichtte daarover, dat een meerderheid van de

kerkleden en dominees in Duitsland niet meer in de wezenlijke,
heilsbeslissende uitspraken van het Evangelie geloven. Volgens een enquete
(Idea Spektrum, nr.24/1997) zou driekwart van de kerkgangers niet meer in
de opstanding van Jezus (het fundament van het ware Christendom) geloven
en ook een kwart van de evangelische voorgangers daar niet meer aan
vasthouden. Slechts 21 procent van de dominees betitelen de Here Jezus als
hun voorbeeld, en voor bijna 40 procent is Jezus niet de Zoon van God. Hier
bevindt zich het antichristendom midden in de kerk (1 Joh. 4:2-3). Maar ook in
Zwitserland zouden nog slechts 43 procent van de mensen tussen 16 en 35
jaar geloven, dat er een God is, Die Zich in Jezus Christus heeft doen kennen.
Commentaar: De kennis van de Goddelijke waarheid vermindert (Ethos,
nr.6/1997). Enerzijds verliest de Evangelische kerk in Duitsland elk jaar een
kwart miljoen leden, de Rooms-Katholieke 120.000. Aan de andere kant
echter worden steeds meer toetredingen tot de Islam genoteerd. Er zijn
vandaag reeds meer dan 100.000 boeddhisten en 500.000 sympatisanten.
Het boeddhisme wordt als huidige trendreligie gekenmerkt. Waar de Dalai-
Lama ook maar uitgenodigd wordt, zitten vele duizenden aan zijn voeten. Hij
wordt als God-koning betiteld. Op het woord Gods uit de 1e Johannesbrief
wordt nauwelijks nog acht geslagen: Wij weten, dat (...) de gehele wereld
in het boze ligt (...) Kinderkens, wacht u voor de afgoden (1
Joh.5:19,21). Maarten Luther zou eens gezegd hebben, dat de kerk ook tot
een instituut van satan verworden kan, wanneer zij niet meer volgens de
maatstaven van de Bijbel leeft (Op.17). Dat is precies, wat ook de apostel
Paulus zegt, wanneer hij leert over de afval, die door de mens der
wetteloosheid (Antichrist) wordt voortgebracht, wiens komst is naar de
werking des satans (2 Thess.2:3,9). Wanneer de afval vandaag al zo ver
gevorderd is, veronderstellen wij zeer zeker juist, dat de Dag des Heren
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 26

voor de deur staat en daarmee de Opname niet lang meer op zich laat
wachten. Bovendien wordt de roep van de wereldwijde Gemeente van
Christus tot haar Here en Heiland steeds luider: En de Geest en de bruid
zeggen: Kom! En wie het hoort, zegge: Kom! En wie dorst heeft,
kome, en wie wil, neme het water des levens om niet (Op.22:17).

In The Zondervan Pictorial Encyclopaedia of the Bible deel 5, edit.

M.C. Kenney, Zondervan, 1975, blz.73 lezen we: Wanneer zullen de
doden opgewekt worden? Volgens de algehele beginselen van het NT
en vooral deze van Paulus (1 Cor.15:51,52 en 1 Thess.4:16) zal de
opstanding van de overleden gelovigen plaats hebben bij de Tweede
komst van de Heer wanneer ook dezen die in Christus zijn en levend
overblijven bij die komst veranderd worden. Alle gelovigen uit alle
eeuwen vormen samen n groep van verheerlijkte heiligen en
hebben het voorrecht hun Verlosser te ontmoeten in de lucht (...) ze
zullen deelnemen aan de gerechtelijke uitspraken over ongelovigen
en afgevallen engelen (Matt.25:41 f.f.; 1 Cor.6:23) (wij onderlijnen).

Extra nota I
Over de opname (wegrukking) der gemeente.

Bepaalde Bijbelcommentators durven in ernst schrijven dat de opname van

de gemeente in het geheim zal geschieden, dat niemand het zal merken en
onzichtbaar voor mensen zal zijn. Dat is in elk geval een halve waarheid en
een halve waarheid is en blijft een leugen. Want zichtbaar voor de mensen op
aarde zal die opname zeker zijn.

Maar sommigen zullen zeggen dat dit gn betrekking heeft op de

wegneming der gemeente. Laat ons veronderstellen dat dit zo is. Wat leert dit
dan wel en wat is de relatie tot Opb.11:12? En hierop hebben we nooit een
goed antwoord uit de kringen van Millennialisten wat de moeite waard is om
weerlegd te worden. De gelijkenis tussen Opb.11:12 en 1 Thes.4:16,17 spreekt
voor zichzelf, wanneer men maar de juiste identificatie heeft gedaan der twee
getuigen. Deze getuigen zijn volgens sommigen een symbool voor de Bijbel
zelf; t.t.z. Oud en Nieuw Testament. Maar wanneer men zich de moeite
getroost om dat ganse hoofdstuk te lezen dan ziet men toch dat dit
onmogelijk is. En waarom zou een stem uit de hemel zeggen tot deze twee
delen van de Bijbel stijg hierheen op? Anderen hebben dan gedacht aan
Mozes en Elia als de twee profeten en getuigen. Maar hoe klopt dat? Spreekt
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 27

de Schrift niet over die twee getuigen als predikende op aarde? O, ja er is de

leer dat die twee profeten niet gestorven zijn en opgenomen zijn tot God
zonder sterven. Wat dan onmiddellijk strijdig is met Heb.9:27 waar is gezegd
dat alle mensen ns moeten sterven. Indien het juist is dat Mozes en Elia (en
ook Enoch) zijn opgenomen dan is Paulus ook leugenaar wanneer hij in
Heb.11:39 schrijft dat al dezen (die getrouwen uit de oudheid) de belofte
niet hebben ontvangen.

Dan is ook Christus een leugenaar wanneer Hij tot Nicodemus zegt: geen
mens is opgevaren naar de hemel (Joh.3:13). En zegt de Bijbel soms niet
dat Mozes gestorven is en begraven (Deut. 34:5,6)? En de opname van Elia in
2 Kon.2 hoe is dit te verklaren als een opneming ten hemel, tot Gods
tegenwoordigheid, wanneer diezelfde profeet tien jaren nadien nog een brief
schrijft aan koning Jehoram (2 Kon.21:12-15). Sommigen redeneren over die
brief als wel degelijk van Elia maar geschreven vr zijn opneming, maar dat
is een verkeerde uitleg aangezien de brief een verwerping is van daden die
Jehoram (Joram) beging n die tijd. En aangezien mannen als Mozes en Elia n
de opstanding der gemeente tot leven komen (Heb.11:39,40) daarom kunnen
deze twee niet de profeten uit Opb.11 zijn.

Maar wie zijn deze dan? De enige juiste verklaring kan zijn dat deze twee
symbolisch de gemeente van de eindtijd voorstellen. Zij zijn twee omdat
dit getal het symbool is van eenheid in streven (Pred.4:9-12). Zij zijn als
kandelaars omdat zij het licht van de wereld zijn (Joh.5:35 / Mat.5:14-16). En
zij staan voor God omdat zij Zijn dienaren zijn (Zach.4:14). We kunnen er dan
ook aan toevoegen dat hun dood door het wilde beest slechts symbolisch kan
zijn want dit zou anders strijdig zijn met het getuigenis dat er levenden
overblijven tot bij de komst van Christus. Het feit dan dat levensgeest in hen
komt volgens vers 11 kan daarom alleen maar betekenen dat zij nog tot
activiteit aangespoord zijn door Gods Geest om een laatste maal tot prediking
over te gaan. Dan echter een prediking van vernietiging over de goddelozen.
Ofschoon dat levensgeest krijgen ook kan betekenen dat de gemeente dan
verheerlijkt wordt en het kan hierom juist zijn dat de wereld verbaasd is. In elk
geval Opb.11:12, kan alln op de wegrukking of opneming der gemeente
toegepast worden.

Extra nota II
Sterven en veranderd worden
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 28

Zoals we opgemerkt hebben leren de Scriftuurplaatsen 1 Cor.15:51,52 en 1

Thes. 4:16,17 dat er bij de komst van de Heer met twee klassen personen een
gebeurtenis plaatsvindt. De ne groep van de doden in de Heer zal eerst
tot leven gewekt worden (1 Thes.4:16). Dan zal die groep met het levende
overblijfsel der gemeente tezelfdertijd en tezamen de Heer tegemoet gaan.
In 1 Thes. spreekt Paulus dus niet over enige verandering die de levenden
moeten ondergaan om tot de Heer te gaan. Maar dat deze wel degelijk een
verandering moeten ondergaan leert hij op een andere plaats. We hebben hier
1 Cor.15 in gedachten. De lering van Paulus op dit gebied is soms verkeerd
begrepen en willen dit daarom nader onderzoeken. De vraag waar het hier om
gaat is: wat zal er gebeuren met de doden en hoe worden die opgewekt?

De apostel toont eerst en vooral dat het sterfelijke lichaam dat wij bezitten
zal afsterven als een zaad. De dood van een zaad geeft echter leven aan iets
geheel nieuws ofwel plant of boom. En zo ook dat sterfelijke lichaam dat
gedood wordt. Hetgeen er bij de opstanding uit voortkomt is iets nieuw. Het is
niet een vernieuwing van het oude maar een herschepping. Maar het is ook
het verlengde van het vorige; uit het zaad van een roos komt geen ajuin
voort! En zoals planten en hemellichamen verschillen in structuur zo ook voor
dezen die uit de doden opstaan. Dat is de inleiding van verzen 35-41. Over de
natuur zelf van het lichaam der opstanding, redeneert de apostel dat het een
onverderfelijk lichaam is (vers 42), een lichaam opgewekt in kracht (vers 43)
en een geestelijk lichaam (vers 44). Want zegt hij, de eerste zondige Adam gaf
ons een ziellichaam maar de tweede Adam, Jezus Christus, geeft ons het
geestelijke lichaam. En zoals Adam zijn we geweest, maar als Christus zullen
we worden (verzen 45-49).

Over de noodzaak tot het verkrijgen van een geestelijk lichaam zegt hij dat
vlees en bloed onmogelijk het Koninkrijk kan binnengaan (vers 50). En
ziet zegt Paulus ik vertel u een geheimenis. Een geheimenis (Grieks
mysterion) is niet iets dat niet begrepen kan worden. Het is een waarheid die
slechts begrepen kan worden door dezen die ingewijd zijn in de christelijke
leer en aan wie Gods Geest het openbaar zal maken Joh.14:16,17.

Dat geheimenis is het volgende (althans volgens sommige

Bijbelmanuscripten): Wij zullen niet allen ontslapen, maar wij zullen
allen veranderd worden. Andere manuscripten van de Bijbel zeggen het
juist omgekeerd: wij zullen allen slapen, maar niet allen veranderd
worden. Zo staat het in de Codex Alexandrinus / Codex Ephraemi
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 29

rescriptus / Codex gamma 33 / Sinaticus MS. Men ziet dus dat drie van de
oudste manuscripten hierbij te vinden zijn.

Nu, wanneer de laatste manuscripten juist zijn dan is het geheimenis van
Paulus het volgende: dat allen uit de gemeente werkelijk zullen slapen,
ofschoon de levenden bij de komst van de Heer slechts slapen voor een
onderdeel van een atomos t.t.z. een ondeelbaar ogenblik zoals vers 52
leert. De tijd om het sterfelijke lichaam af te leggen en het geestelijke lichaam
aan te doen. Zulk een slaap zou in het geheel niet strijdig zijn met vers 52.
Het zou ook ondersteuning vinden in Heb.9:27 waar staat dat het voor ALLE
MENSEN weggelegd is ns te sterven. Ook door de gelijkenis van het zaad
zoals Paulus in 1 Cor.15:35-41 leert. Het zaad sterft om een nieuw leven te
geven.

Maar even betrouwbare manuscripten (ja zelfs het merendeel) zegt in 1

Cor.15:51 pantes ou koimethesomata wat bijna altijd vertaald wordt als
we zullen niet allen slapen. Maar principieel is die vertaling verkeerd.
Robertson n der grootste deskundigen op het gebied van Bijbels en
klassieke Grieks geeft namelijk in zijn standaardwerk A Grammar of the Greek
New Testament blz.753 te kennen dat dit vertaald moet worden niemand
zal slapen. Hetgeen wil zeggen dat Paulus hier iets zou leren dat strijdig is
met het feit dat er wl leden van de gemeente overblijven tot de komst van
de Heer. Want dat leren verscheidene parabels en Schriftuurplaatsen zoals
Joh.14:3 / 1 Thes.4:15.

Het komt dus hierop neer, dat we moeten kiezen tussen de Scriftuurlijke
voorstelling in 1 Cor.15:51 van enkele oude manuscripten en het grote
gedeelte manuscripten die om n of andere reden een volledig on-Bijbels
beeld geeft van de zaak. We kiezen dan ook het eerste en leren dan ook zo;
dat alle leden der gemeente werkelijk sterven al is dit voor de overblijvenden
tot de parousia van de Heer slechts voor een ondeelbaar ogenblik.

De Schrift geeft dan ook duidelijk te kennen dat ons sterfelijk lichaam moet
veranderd worden; verheerlijkt, onsterfelijk en geestelijk worden. Zelfs
Phil.3:20,21 moet ook zo gelezen worden. Want hoewel sommigen beweren
dat het lichaam waarover hier sprake is het lichaam van Christus is t.t.z.
de gemeente, dat is echter verkeerd. Wie goed leest ziet dat Phil.3:20,21
spreekt over ons vernederde lichaam, terwijl de gemeente zijn
lichaam genoemd wordt 1 Cor.12:27. Het spreken van Paulus in de
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 30

enkelvoudige zin als ons lichaam geeft nog niet het recht om een valse
leerstelling op te bouwen. Temeer nog dat onze geest (Rom.8:16), ons
lichaam en uitwendige mens (2 Cor.4:10,16) en ons hart (1 Joh.3:19-
21) enz. ofschoon in het enkelvoud toch duidelijk volgens deze teksten op
ieder van de gelovigen afzonderlijk toepasselijk is.

De Bijbelse leer der opstanding van het lichaam (gemeente) van de Heer
leert daarom:
1) levendmaking der doden = slapenden,
2) sterven en onmiddellijk veranderd worden der levenden (Marc.12:27 /
Rom.4:17).

Extra nota III

Oosprong van de rapture leer (opname van de Gemeente)

Men heeft in de kringen van de bedelingen ook geen besef van de recente
ouderdom van de leer van de onzichtbare komst van Christus om zijn kerk
(gemeente) tot zich te nemen. Men denkt of geeft de indruk dat de Kerk zoiets
sinds onheuglijke tijden leert! We mogen dankbaar zijn dat een Amerikaanse
reporter (theoloog) het ware verhaal voor ons op papier heeft gezet. We
bedoelen het boek van Dave MacPherson The unbelievable PreTrib Origin,
Heart of America Bible Society, Kansas City, 1973, 123 paginas. Dit is een
meesterwerk en we geven u daarom ook de korte inhoud. De uitleg dat de
kerk zou worden opgenomen vrdat de grote verdrukking zou beginnen
is terug te voeren tot het jaar 1830. In Port Glasgow, Scotland, had een zekere
vrouw Margaret Mac-Donald behorende tot wat later The Catholic Apostolic
Church is genoemd een openbaring: de kerk zou opgenomen worden van op
deze aarde om gespaard te worden van de grote verdrukking die over de
wereld in de eindtijd zou komen.

Dit verhaal dat zich afspeelde in het begin van dat jaar werd opgetekend
door een niet nader bekende arts dr. Robert Norton. In zijn verhaal over die
bepaalde kerk beschreef hij de openbaring van deze vrouw. De gemeente zou
worden opgenomen op een onzichtbare wijze. Enkele mensen zouden er op
een bepaald ogenblik niet meer zijn, die worden opgenomen om bij de Heer te
zijn. Zo begon de onzichtbare parousia die zou eindigen in een zichtbare,
zeven jaar later. Maar het is niet vanuit deze Margaret MacDonald dat de leer
vermaard is geworden. In dat zelfde jaar was John Nelson Darby, stichter van
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 31

wat later de Broeders is genoemd op bezoek bij Margaret MacDonald, en het is

na dit bezoek dat hij vooreerst over de opname der gemeente gaat schrijven
in de zin van een onzichtbaar komen. De eerste sporen ervan vinden wij in zijn
tijdschrift Morning Watch van september 1830. En de leer van de pretrib
rapture was geboren om duisternis te brengen onder velen. Een korte
verklaring van de term hierboven: pre = voorafgaande / trib(ulation) =
verdrukking / rapture = opname, wegrukking.

Toen S. Gundry, zijn The church and the triblutaion, Zondervan, schreef in
1973 (on-misbaar in deze optiek) had hij dit boek nog niet. Walvoord (blz.344)
doet nogal minnetjes over deze aanpak. Maar Gundry (blz.185-188) komt
langs andere wegen tot dezelfde gevolgtrekkingen zoals Dave MacPherson. U
MOET DIT EERST LEZEN VOORDAT U MET KENNIS VAN ZAKEN OVER HET
ONDERWERP KAN PRATEN.

In Lees en Luister, Christelijke catalogus, 9de editie 1999, blz.8, lezen we

wat over de boeken van T. LaHaye en J.B. Jenkins. Over hun boek Oogst staat
het volgende: De laatste bazuin - 4. Miljoenen mensen zijn opeens van de
aarde verdwenen. De wereld is veranderd in chaos. Nicolae Carpathia krijgt de
macht in handen; hij belooft vrede en veiligheid. De mensen zien hem als hun
redder en held. Maar Rayford en zijn familie weten wel beter (...) De laatste
bazuin: een meeslepende serie over de zeven laatste jaren van de wereld,
vooral gebaseerd op Openbaringen, waarbij je voortdurend denkt: Zo zou het
inderdaad kunnen gebeuren (...).
We hopen dat u als lezer mr dan de gewone aandacht zou schenken aan
deze vorm van nieuw christelijk proza. Het is NIET op vaste leer Bijbelleer
gebaseerd. Lees het dus liever niet want het zal inderdaad alzo NIET
gebeuren.

En een andere leer die langs een omweg in de leer van Jehovahs Getuigen
belandde is deze van de Duitse exegeet Olshausen. Deze 19de eeuwse
theoloog (ook vertaald in het Engels bij T & T Clark) heeft een rare visie op 1
Thes. en de opname. [Kan men gratis downloaden van de site Archive] De
gemeente zal de Heer tegemoet gaan om dan terug te reizen naar de hemel
met Jezus. Het Millennium wordt opgericht op aarde en als bewijs dat de
hemelse gemeente regeert over (op) de aarde zullen velen zich zichtbaar
vertonen aan de mensen op aarde. Ze doen dat juist op de manier zoals Jezus
verscheen aan zijn discipelen tussen de Opstanding en de Hemelvaart. Zo kan
Opb.5:10 in zijn meest letterlijke vorm in vervulling gaan volgens de schrijver.
 OPNAME VAN DE GEMEENTE - 2017 32

Ook dat hoort zeker tot de fantasieverhalen van theologen.

De berekeningen van de WT in dit verband (het ging in vervulling in

1918/1919) zijn totaal onBijbels want Zijn komst is als een dief, dus
onverwacht. Maar ook letterlijk zichtbaar en dat was niet het geval in
1918/1919! Zie 1 Thes.5:2,3 / 2 Pet.3:10 / Opb.3:3 / 16: 15). Van zo een
belangrijk onderwerp moeten alle gelovigen op de hoogte gesteld worden is
de redenering van Paulus (1 Cor.10:1,12 / 2 Cor.1:8 / Rom.1:13 / 1 Thes. 4:13).

De litteratuurlijst bij dit gedeelte is:

Biederwolf: W. Biederwolf, The second coming bible, Baker Book house,
reprint 1972. De oorspronkelijke titel was The Millenium Bible, rond 1920.

Bijbels Panorama:Bijbels Panorama,Het Morgenrood, 1974. Dit is een reeks

tabellen waarin de tekst minder belangrijk is. De zeven bedelingen worden
in 12 schetsen en twee aanhangsels als enige Bijbelse visie aan de man
gebracht.

Bultema: H. Bultema, Maranatha, eene studie van de onvervulde profetie,

Eerdmans-Sevensma Co., 2de druk, zj maar rond 1920. Een Gereformeerd
predikant die de duizendjarige regering aanhangt met eigen accenten en die
van zijn collegas Darbysten toch moet onderscheiden worden. De onzichtbare
opname van de gemeente zeven jaar vr de wederkomst is volgens hem
fantasie en terecht.

Het boek van Mormon,Lesboek, Copyright De Kerk van Jezus Christus van
de Heiligen der Laatste dagen, 1986. We citeren dus niet het Boek van
Mormon maar een belangrijk studieboek hierover met aanhalingen van vooral
theologen van dit genootschap.

Scofield: C.I. Scofield, The Scofield Reference bible, Oxford University Press,
renewed version 1945, oorspronkelijk 1909. We citeren dus de versie van
Scofield zelf en niet de latere bijgewerkte uitgave. Samen met Biederwolf is dit
het basiswerk van veel hedendaagse schrijvers op dit onderwerp, ook al geven
ze het niet toe, of zijn er zich niet bewust van wanneer ze anderen citeren. Het
Morgenrood heeft een vertaalde Bijbelcursus van Scofield (950 bladzijden),
maar is gn aanrader.