Alamat ng Gumamela

Mahilig sa mga bulaklak si Mela. Sa katunayan, ang paligid ng bakuran nila ay

punung-puno ng mga halamang namumulaklak. Siya ang nagtanim sa lahat ng iyon.
Araw-araw, makiKita ang napakaraming mga,paruparo, bubuyog at tutubi sa
halaman ni Mela. Katuwaan na ng mga bata at maging ng mga matatanda na
panoorin ang mga iyon habang palipat-lipat sa pagdapo sa mga bulaklak.
Dahil nalilibang sa paghahala-man, hindi na pansin ni Mela na nagkakaedad na siya.
Bagamat may mga manliligaw ay gusto pa niyang i buhos ang panahon sa
pagpaparami ng mga tanim kaysa usapin ng kanyang puso.
Isang araw, may bakasyunistang na ligaw sa ha lamanan ni Mela. Natuwa rin ito at
naaliw sa maramin mga tutubi, mga paruparo at mga bubuyog na masayang
nagliliparan sa mga bulaklak.
Nakipagakilala si Rommel, ang binatang taga Maynila kay Mela.
Mula noon, araw-araw nang panauhin ni Mela si Rommel at ikinainggit ito ng ibang
manligaw ni Mela. Isa na rito si Goyong, pinakamahigit niyang mangingibig. Minsan
ay hinarang ni Goyong si Rommel at pinagbantaan.
Ipinagkibit-balikat lang ni Rommel ang banta. Nagpatuloy siya sa pagdalaw kay
Mela. Ang totoo ay natutuhan na niyang mahalin si Mela.
Lalong nagalit si Goyong nang isang umaga ay makitang kasama ni Rommel si Mela
galing sa pagsisimba. Walang sabi-sabing inundaya nito ng saksak ang binata
ngunit hindi nito inasahan ang ginawa ni Mela. Biglang iniharang ng dalaga ang
katawan kaya siya ang tumang-gap ng saksak na para kay Rommel.
Agaw-buhay agad si Mela subalit bago nalagutan ng hininga ay inamin kay Rommel
na mahal niya ito.
Gayon na lang ang panggigipuspos ni Rommel. Matapos ilibing ang dalaga sa gitna
ng halamanan nito ay hindi na bumalik ng Maynila ang lalaki. Siya ang pumalit kay
Mela sa pag-aalaga ng mga halaman nito. Nais niyang ipadama sa pamamagitan
noon na mahal na mahal niya ang dalaga.
Isang araw ay napansin ni Rommel ang pagtubo ng isang ka-kaibang uri ng halaman
sa mismong puntod ni Mela. Nang lumaki iyon ay namulaklak ng kulay pula. Inisip ni
Rommel na iyon ang paraan ng dalga upang ipaalam ang kanyang pag-ibig sa
binata. Ang bulaklak ay tinawag niyang mela ngunit kalaunan ay naging gumamela.