Sleutel (slot)

Diverse sleutels: links twee sleutels voor een cilinderslot (met enkele resp. dubbele baard), rechts sleutels
voor klaviersloten, in het midden een insteeksleutel voor een fietsslot. Onderaan een loper.

Als bewaker van de hemelpoort wordt Petrus vaak afgebeeld met een sleutel in zijn rechterhand. Dit
schilderij bevindt zich in Museum Catharijneconvent. Vermoedelijke maker is Cornelisz Willemsz, ca. 1515
Sleutels met een ceremonile functie eind 18de eeuw.

Een sleutel is een handgereedschap om een slot te openen.

Omschrijving[bewerken]
Meestal bestaat een sleutel uit een speciaal geslepen stuk metaal, met bulten en gaten die in het
slot passen. Het deel van een sleutel dat het mechaniek bedient om het slot te ontgrendelen, heet
de baard. Om een slot te openen moet veelal de sleutel erin worden gestoken en vervolgens naar
links of naar rechts omgedraaid worden. Sleutels zijn meestal gemaakt om slechts op n slot te
passen. Een uitzondering hierop vormt de loper.

De sleutel voor een elektronisch of digitaal slot bestaat uit een reeks van letters, getallen en
andere leestekens, die bijvoorbeeld via een toetsenbordje moet worden ingetikt om het slot te
openen. Ook kan een dergelijk slot door middel van een pasje worden ontgrendeld.

Symboliek[bewerken]
In de christelijke iconografie is de sleutel het attribuut van Petrus. In het volksgeloof was de
sleutel een voorwerp waarop ziektes konden worden afgedragen door deze in de palm van de
hand te houden.[1] De sleutel was symbolisch voor het afsluiten van ziektes of het openen van het
genezingsproces.