- Martijn Aslander -
Mensen, informatie en ideen bijeenbrengen:
dat is hl in het kort wat Martijn (44) doet.
Hij is onder meer mede-initiatiefnemer van
Lifehacking en van de Permanent Beta
beweging die kunst, technologie en weten-
schap op een laagdrempelige manier ver-
bindt. Ook is hij ambassadeur van Innofest,
een project om te bekijken hoe festivals te
gebruiken zijn als proeflaboratorium voor
innovaties. Hij is mede-bedenker van de
hashtag #dtv (durf te vragen) en schreef o.a.
Lifehackingtips, Easycratie, over de netwerk-
en informatiesamenleving en Nooit Af, over
nieuwe technologien en vormen van samen-
werking. In zijn boeken staat geen copyright
maar copyleft: het past in Martijns visie van
delen dat zijn werken gratis te downloaden
zijn. Komend najaar komt zijn boek uit over
FILOSOOF MARTIJN ASLANDER
het hunebedproject. Martijn woont met vrien-
din Anke en hun twee dochters in Haarlem.
Gesprekken met denkers die platgetreden paden vermijden.
Ik ben een
LIFEHACKER, VERBINDER,
IDEENKANON, SCHRIJVER,
HUNEB EDBOUWER EN
groot voorstander
van prutsen
Bouwen Na twee jaar en niet
meer dan vier studiepunten kwam het
moment om met mijn rechtenstudie te
stoppen. Als kind zat ik bij de scouting.
Ik was een scout in hart en nieren, gek
op het buitenleven, de ruige natuur en
vlotten bouwen. Ik bedacht dat ik met
scout-zijn geld kon verdienen, alleen
moest ik het dan personeelsuitje
noemen. In een paar uur tijd verdiende
ik duizend gulden met vlotten bouwen.
Na twaalf jaar ging het bedrijf gigantisch
onderuit. Ik was alles kwijt, het enige
wat overbleef was een fikse schuld. Ik
had niets te verliezen en dacht: zal ik
eens het grootste hunebed van de
wereld gaan bouwen? Piramides waren
al nagemaakt, Stonehenge ook. Ik ben
opgegroeid in Borger, waar het grootste
hunebed staat, dus een hunebed lag
voor de hand. Er kwamen 14 duizend
mensen helpen, het was een van de
grootste activiteiten die Drenthe dat jaar
VRIJE GEEST
INTERVIEW ANNEMARIE BERGFELD FOTOGRAFIE LODE GREVEN
had, alle kranten tot en met het
Jeugdjournaal besteedden er aandacht
aan. Het ging mij niet om dat bouwwerk
dat is daarna ook afgebroken maar
om het aangaan van een schijnbaar
onmogelijke uitdaging en het proces
van samenwerken. Ik heb daar ook
geleerd hoe het is om met mafkezen
te werken. Dat is geweldig. Ik hou van
excentrieke, maffe mensen. Die hebben
hun hele leven nee gehoord, die zijn
niet te stoppen als ze een uitdaging
hebben en de ruimte krijgen.
Lachen en denken
Je zou kunnen zeggen dat het einde van
mijn buitensportbedrijf een mislukking
was. Ik zie het als iets waar ik veel van
geleerd heb. Toen daarna het hunebed
gelukt was, wist ik: ik wil alleen nog
maar leuke dingen doen met leuke
mensen en met zo weinig mogelijk
gedoe. Ik heb nooit een baan, noch een
uitkering gehad. Zeg het maar, wat ik
ben. Nadat ik in 2006 met een aantal
anderen de website lifehacking.nl opzette,
ben ik jarenlang lifehacker genoemd. Ik
vind het een geuzennaam, het is iemand
die het leven hackt, dingen op een andere
manier gebruikt dan waarvoor ze
bedoeld zijn om zo slimmer en leuker te
leven. Je kunt me ook verbinder noemen,
of ideenkanon. Zelf noem ik me tegen-
woordig het liefst stand-up filosoof. Ik
klim op een podium en probeer mensen
aan het lachen te krijgen, in de war te
maken en aan het denken te zetten. Een
van mijn doelen is de wereld leren hoe
je moderne technologien kunt inzetten
om zonder papier en zonder geld groot-
schalige bewegingen in gang te zetten.
Je kunt me ook prutser of klooier noe-
men. Ik ben een groot voorstander van
prutsen. Gewoon iets doen, een project
verzinnen en dan maar zien wat het
brengt. Dat verbreedt je perspectief. >
SEASONS 111

Bewustzijn Zo heb ik
jarenlang elke maaltijd die ik at op de
foto gezet. Toen ik na een tijdje naar die
collage keek, viel het me op dat mijn
bord vaak niet zo groen was. Het heeft
me veel bewuster doen eten. Ik hou ook
al jaren bij hoeveel ik slaap, drink, weeg,
beweeg en hoe hoog mijn hartslag en
bloeddruk zijn. Ik weet niet waarom ik
ermee begon, maar het heeft patronen
zichtbaar gemaakt en me bewustzijn
gebracht. Ik had echt geen id van de
correlatie tussen alcohol en slaap. Nu
weet ik: als ik een nacht diepe slaap
nodig heb, moet ik geen alcohol drin-
ken. Nog zo n: ik maak al vier jaar
lang elke dag om 20.36 uur een foto van
waar ik ben, met wie ik ben of wat ik
doe. Die foto gaat op Facebook. Het
gaat me niet om kijk mij nou en de
kijkcijfers, het is bedoeld voor de men-
sen die mij dierbaar zijn en voor wie ik
niet altijd even veel tijd heb. Zo kunnen
ze weer even zien hoe het met me gaat.
Voor mezelf zie ik het als een luie vorm
van een dagboek. Na een paar jaar zie
je geheid veranderende patronen. H,
denk ik dan, er stond vroeger veel meer
drank op tafel, haha.
Mogelijkheden
isteren hield ik een lezing voor de
G niet zo veel, want de andere kant van
directie van de NPO, morgen kan het
voor een groep bijstandsmoeders zijn,
na het weekend zit ik, als elke maand,
weer een week in Zuid-Afrika waar ik
creatieven en ondernemers aan elkaar
koppel. We leven in een snel verande-
rende wereld met grote vraagstukken.
Ik heb niet alle oplossingen, maar ik zie
wel mogelijkheden. Ik denk meer in
bronnen dan in geld. Voorbeeld? Het
ministerie van Defensie moet bezuini-
gen n innoveren. Dan denk je: dat gaat
niet, want om te innoveren heb je geld
nodig. Maar wat als je tien 15-jarige
nerds uitnodigt? Zulke jongens willen
wat graag een keer in een Apache
vliegen of in een onderzeer mee. In
ruil daarvoor helpen ze je met plezier
bij je ICT-vraagstukken. Of stel, je wilt
naar een ver land, maar je denkt dat je
daarvoor niet genoeg geld hebt. Als je
op een vrachtschip aanmonstert, kun je
zo goed als gratis de halve wereld rond.
Hoe mooi is dat.
Waarde Ik vind dat geluk over-
gewaardeerd wordt. Je kunt beter doen
waar je blij van wordt en dat zit in kleine
dingen. Iemand anders blij maken met
een verrassing bijvoorbeeld. De periode
dat ik mijn bedrijf kwijtraakte was niet
gemakkelijk, maar het maakte me wel
nederig, en dat is goed. Nu ben ik zoge-
naamd succesvol. Die term zegt me ook
de medaille is dat ik minder tijd heb om
met mijn dochters te spelen. Waar ik blij
van word is delen, helpen, verbinden.
Wist je dat mensen liever helpen dan
geholpen worden? Het geeft je een
gevoel van autonomie als je voor een
ander van waarde kunt zijn. Ik vraag
veelvuldig om hulp. De meeste mensen
denken bij een nieuw vraagstuk auto-
matisch als eerste: hoe? Ik begin altijd
met: wie? Ik doe alles samen met
anderen, in mn eentje ben ik compleet
nutteloos. Wat je ook van plan bent, er
is altijd iemand die beter is dan jij, die
het leuker vindt dan jij en die er ook
nog de tijd voor heeft. Om die mensen
te vinden, hoef je alleen maar je mond
open te doen. Durf te vragen.
VRIJE GEEST MARTIJN ASLANDER
Reizen met zin Ik
hou enorm van reizen. Maar het moet
wel zin hebben. Ik pak mijn koffer pas
als ik daar iets te doen heb, een lezing
geven, een vraagstuk tackelen. Ik ben
wereldwijd een van de fanatiekste
gebruikers van de notitie-app Evernote.
De ontwikkelaars vlogen me naar San
Francisco om met de programmeurs
mee te denken, een telecombedrijf in
Zuid-Afrika vroeg mijn mening over
een strategievraagstuk. Zulke dingen
zijn geweldig. Als ik op zon plek ben,
kan ik het natuurlijk niet laten even
lekker naar zee te gaan of een berg op
te klimmen. Een stuk lopen maakt mijn
hoofd leeg en fris. En ik ben op dol op
beesten. Ik weet nog de eerste keer dat
ik op Kaap de Goede Hoop liep en er
opeens een struisvogel voor mijn neus
stond. Die woont hier gewoon, realiseer-
de ik me. Op de een of andere manier
raakte dat me. Ik vond buiten-zijn altijd
het mooiste wat er was tot ik ontdekte
hoe leuk het is om toffe dingen met tof-
fe mensen te doen en beweging in de
wereld te veroorzaken. Sindsdien doe
ik dat ng liever. En het allermooiste is
natuurlijk als ik die twee kan combine-
ren, zoals op het festival dat ik jaarlijks
in het bos organiseer. Aan vakantie doe
ik niet. Vakantie is een beperkte periode
waarin je zelf mag weten wat je doet.
Dat heb ik elke dag al. Ik hoef geen
vakantie. Ik heb namelijk ook geen
werk, ik heb leuke dingen.
SEASONS 113