Академический Документы
Профессиональный Документы
Культура Документы
Paano nga ba sinisimulan yung story sa mga fairytale? Ano nga bang
phrase yun? Ooh.. ok. I remember. Let's start my story with that
phrase too.
Once upon a time, in a kingdom far far away, there lived a princess
who cleaned her closet. Ooopps... corny. Wala kaming kingdom, at
hindi rin whatever once upon a time. It's modern day. And fairytales,
don't come true in real life. Right now, the closet part was true. I'm
cleaning my closet and my drawers.
Crap.
Ito kayang bag na regalo naman sa akin ni Mommy nung nanalo ako
sa Declamation ko? Marumi naman na so, wala na rin siyang kwenta.
Crap.
How about itong stuff toy na... Fine.. fine!! Bakit ba ako nag-aabala
na tanungin pa yung sarili ko kung alam ko naman na yung mga
nandito sa drawer eh yung mga hindi ko na ginagamit. Mostly, crap
for me... not for others.
I've been in this shop for a couple of times. Pero hanggang ngayon,
wala pa ring masyadong pagbabago maliban na lang sa mga
nakasabit na tinitinda. If you get the idea of hand-me-down shops,
then wala na pala akong problema i-explain sa inyo. If not, consult a
doctor. I mean, someone who knows all about it.
"Opo. But, it's not something for me. For.. somebody else."
"Doon ka uli sa private school?""I think so. I don't know, ayoko kasi
doon eh." napatingin ako doon sa labas at nakita ko si Roland na
nakatingin din dito sa loob, "Sige po Mr. Ferol aalis na ako. Nandito
na yung isa sa action figures ng Daddy ko."
"Roland, I hate to say this but... I'm already 15. Turning 16 this
year. I'm a teenager. I'm still young, but I can handle myself. Eh
yung Daddy ko? He's in his late 40's. Old enough! Kaya dapat, sa
kanya ka lagi nakadikit." tapos dumeretso na uli ako ng lakad.
Nilagay ko yung pera doon sa loob. Hindi naman ganun karami pero,
at least meron. Nakalagay yung amount doon sa labas, tapos name
ng nag-donate. As usual dahil ayokong may makaalam na ako yung
nag-donate, nilagay ko na lang yung madalas kong nilalagay. 'A.L.'
Initials ng pangalan ko.
"Who?!?"
Nagalit talaga ako nun. Gusto nilang bumalik ako sa school na iyon
para magkasama kami nung Wesley Garcia? I don't even know him.
Alam ko na kung bakit. Dahil may kumpanya sila. Syempre yung
Daddy ko, gusto lang na magkagusto ako doon din sa may pera na.
Kaya nga niya ako inenroll sa private school na yun 'di ba?
Dumapa ako doon sa kama ko. Parang lahat na lang ng kilos ko,
planado. Parang lahat ng kilos ko, kailangan tanungin ko pa sa
kanya. Hindi ba ako pwedeng magdesisyn para sa sarili ko?
Have you ever felt like your life is in a music box? Iikot mo yung key,
tutunog. Iikot mo uli, tutunog. The same music over and over again.
Nakakasawa na. It's not funny at all. It is not.
This time...
***2***
"Tao rin sila Dad! Tao rin ako! What's the difference? If they can do
it, I can!"binagsak ko yung kutsilyo ko saka yung tinidor, "I'm not
going to school kung babalik na naman ako doon. You want me to go
with that Wesley guy? I don't know him!""Nag-iisang anak yun ng
mga Garcia. Papasok na siya sa school mo. Nagkausap na kami at
bigyan lang daw sila ng tawag ok na. Why don't you give him a
chance? He's probably a nice--""Yeah right Dad. You only care about
yourself. Sa pagkakaalam ko, hindi mo naman concern na pumunta
ako sa school na yun. You're so desperate to keep your company up
that you are trying to set-up your own daughter with some spoiled
rick kid she never met! And FYI Dad, I want a change in my life. It's
MY life. I didn't say OUR life."
Bigla na lang may kumatok uli sa pintuan ko. This time, it's my real
Mom. Nakangiti naman siya sa akin at nakatayo lang siya doon sa
pintuan.
"Anak, I think you're in luck. I talked to your Dad.. kahit na hindi pa
rin siya ganun ka-approve, pumayag na siya. But with certain
conditi--" tumalon ako nun sa kama ko.
***
Pinapasok naman niya kami. Nagulat lang siya at nadayo kami dito
sa lugar nila. Hindi kasi kami madalas pumupunta dito.
"At lalaki."
Ganun na nga ginawa namin. Nilinis muna namin yung kwarto bago
namin nilagay yung mga gamit namin. Wala pa lang aircon doon
kaya ayun, pawis na pawis ako. Pero natuwa pa rin naman ako dahil
hindi pa ko naglinis ng totoo. Hindi ko nga alam gumamit ng mop
nila kaya nagbaha pa ng tubig doon sa loob.
Konti lang din yung lockers nila. Kaya magkasama kami ni Kay sa
iisang locker.
Umupo naman ako kasama niya dahil nasa baba yung locker namin
sa hallway. Inayos ko naman na yung gamit ko. Iniwan niya ako
nakaupo at tumayo siya malayo doon sa akin at tinitignan niya yung
mga dumarating. Ang gulo nga sa school nila pero.. mas masaya ito.
Kaysa naman organize na organize, nakaka-depress lang.
Mukhang excited na excited naman yung cousin ko. Who the heck is
that guy?
"Narinig mo yung sinabi niya sa iyo? Zup? Hindi nga ako kinakausap
nun eh!""Sino naman yun?""Siya?" ngumiti siya sa akin, "That's
Jasper Morales, #1 prankster namin.. pero smart."
A.L.??
"Hey Kay, who's A.L?""Oh that? Siya yung nagdodonate lagi dito.
Pinangalan na sa kanya yung buildings dito. Wala ngang may kilala
sa kanya eh. Ang bait niya no?""Ilan ang building dito na pinangalan
sa kanya?""7."
Seven?!?
Tumingin uli ako doon sa classroom at nakita ko yung Jasper na
naglalagay ng glue doon sa isang upuan. Paano kung may naupo
doon eh di malalagyan ng glue.
"What are you doing? Paano kung may naupo diyan?" nilayo ko yung
glue sa kanya.
"Yun nga yung masaya doon! May mauupo diyan, didikit siya.""No
way! Masisira yung first day of school niya."
"In this school, masaya ito. Kaya akin na yang glue.." hindi ko pa rin
binigay. "Bago ka dito no?!?""How did you know? I.. i mean..
Oo." bakit ba nage-english ako? Normal kid. Right.
"Miss, Jasper nga pala. Sanay na mga tao sa akin sa ganito so...
ibigay mo na yung glue." hinawakan ko pa rin.
"Pasensya na, bago lang yung pinsan ko dito eh. Sa school kasi niya,
walang ganito."
Tumalikod na ako.
That is so rude.
"Riel (ree-yel)"
Uupo na sana siya nun sa upuan kaya lang hindi ko mapigilan yung
sarili ko.
Tumango lang siya sa akin. Sabi ko nga eh, cool yung ginawa niya.
Inayos ko naman yung binder ko doon sa desk ko. Saglit lang, may
kumakausap na sa akin.
"Thank you nga pala sa ginawa mo sa akin ha.." napatingin ako doon
sa direksiyon nung lalaki kanina, "Ronnie nga pala."
"What?!?""Kanina pa namumula."
"Sago? Eew."
Tumingin ako sa gilid ko nun. Nakita kong may hawak na baso yung
Jasper at nakatingin sa ibang direksiyon. Kung hindi ko lang alam,
siya ang may gawa nun.
Kumain lang kami doon. Nung una pa lang, tinignan ko lang yung
binili ni Kay para sa akin. Ayoko pa sanang kainin nung simula, pero
di nagtagal.. masarap din pala.
Wala yung teacher namin after breaktime kaya wala kaming ginawa.
Nakipagkilala lang ako at sinabi nga ni Kay na pinsan niya ako.
Napunta na naman sa Guidance yung Jasper. Hindi ko na lang
pinansin.
Pumasok ako doon at kumuha ako ng paper towel. Dahil ayoko nga
yung amoy nung bowl nila, doon ako nag-lean sa lababo. Parang
babaliktad yung sikmura ko. Saglit lang din, I threw up.
"I don't know. Kaya nga tinatanong kita. This is the girls bathroom.
You're a guy.."tapos ini-scan ko siya mula ulo hanggang paa, "Baka
naman gusto mo lang makakuha ng eyeful dito.. or.. you're
gay.""Excuse me Miss, kung papipiliin mo ako doon sa dalawa, mas
gusto ko na yung nauna kaysa sa pangalawa. But either way, hindi
yun ang reason ko.""Then what?!?"
Napansin niya kung ano yung laman sa loob. Mga pads.. para sa you-
know-what.
Tumahimik na lang ako at naupo ako doon sa may lababo uli. Siya
kasi eh nakabantay doon sa pintuan. Walang nagsalita sa amin.
"I mean, parang nakikita kita kung saan ako magpunta. Sinusundan
mo ba ako?" siya susundan ko?
"Ikaw nga yung pumasok dito sa girls bathroom tapos ako yung
sumusunod sa iyo. you wish."
Hindi na ako makasigaw nun dahil tinakpan niya yung bibig ko.
Narinig ko namang umalis na si Kay.
Ayaw talaga niyang umalis doon. Kinuha ko tuloy yung hose doon.
Hindi na lang ako nagsalita. First day, first punishment. Tapos ganito
pa itsura ko.
Ang masaklap pa sa lahat...
Kasama ko siya sa punishment...
***4***
Inayos naman niya yung papel niya sa lamesa niya tapos tumingin
sa amin.
"Ngayon, sinabi sa akin ni Ms. Elgar na kayo daw dalawa ang dahilan
kung bakit nagbaha doon girl's restroom.."
Oh no he didn't!
"Miss Lopez, ikaw ang nagsimula ng away?" on the spot na ako nito.
"Opo."
"Sama ako!"
***
"I know! Ang sama niya no!""Right. Kung alam lang niya na ikaw
ang pinaka-worst kasama dahil hindi ka marunong maglinis ng
banyo!" binatukan ko nga siya.
Nakinig na lang ako sa klase nun. Lalo akong nainitan dahil bukod sa
tanghaling tapat na, malaki pa yung t-shirt na suot ko. Pero habang
tumatagal, naiisip ko na kaya ko rin naman pala dito. Sa school ko
dati, pagkatapos ng klase eh susunduin na ako. Kung hinid man at
maisipan naming mag-mall, kasama ko naman palagi si Roland.
Balewala rin. Parang hindi ako libre.
Kami na lang ni Jasper ang natira doon sa loob. Tumingin lang siya
at sinundan ko siya kung saan siya pupunta. Kukuha lang pala ng
mga panlinis sa stockroom.
Tumingin naman ako doon sa loob. Ang dumi tapos ang lamok pa.
Nakita kong mag-brush doon sa baba. Pagkakuha ko dun sa isa,
sakto namang may nakadikit na gagamba.
"Para ito lang eh." lumapit siya doon sa railings at nilagay niya yung
gagamba doon,"He's scared of you more than you are scared of
him."
"Ibig kong sabihin, malaki ka, ang liit niya. Apakan mo lang siya,
patay na siya."sinara na niya uli yung pintuan, "Pero hindi mo
naman siya papatayin 'di ba? Tumutulong siya kumain ng insekto."
"Ano! Nilinis ko na nga eh! Nasa pangatlong tiles na ako ano bang
problema mo?!?" at least I'm trying here!
Ini-squeeze niya yung liquid soap kaya kumalat doon sa sahig. As in,
kumalat.
"Nope. The Big 'T' sa tagalog and big 'S' sa English." tapos ngumiti
siya at ini-offer niya yung kamay niya.
Inagaw niya uli yung sabon at ini-squeeze niya doon sa ulo ko. Dahil
nga panay tubig naman yung sahig eh ginamit ko yung scrub at in-
splash ko sa direksiyon niya.
Bigla na lang may pumasok doon sa loob at tumakbo siya sa tabi ko.
Umakbay pa nga siya at nagpanggap kami na friends kami.
Nakapekeng ngiti kami nun.
Umuwi na nga yung nurse nun kaya pagkatapos naming i-explain uli
yung nangyari eh lumabas kami na ganun yung itsura. Wala naman
na kaming pampalit. Mabuti na lang talaga at uwian na. Sana lang
walang makakita sa akin na ganito yung itsura ko.
Nasa labas naman ng room yung mga bag namin kaya kinuha na ko
na lang yung akin at naglakad na ako. Siya rin naman eh naglakad
pero hindi na ako kinausap. Ang lalaki nga ng mga hakbang niya
kaya hindi rin nagtagal eh malayu-layo na siya sa akin.
"Bakit mo ko sinusundan?"
Natawa naman ako sa kanya nun. Siya sinusundan ko? Ang kapal
talaga ng mukha. Teka, hindi ko naman siya sinusundan ah!
"Sabi ko, saan kayo? Hindi naman nakatira si Kay dito before. Kailan
pa kayo lumipat?" huminto siya doon sa tapat ng isang room.
Sabagay, lalaki naman siya. Iba lang siguro talaga ang takbo ng utak
niya.
***
"Rise and shine sleeping beauty. May pasok pa tayo." tinignan ko naman siya at
nakita kong ready na siya at nagsusuklay na lang, "Oo nga pala, ring ng ring yung
phone mo kagabi. Sinagot ko.. si uncle pala. Hindi ka man lang daw tumawag or
something para magbalita." tapos nanlaki yung mata niya sa akin,"Paano kung
nalaman ng Daddy mo na in-trouble ka sa school! Ooh.. hindi yun maganda!""He
wouldn't bother to come at school. Alam ko na magagalit yun kapag nalaman
niyang pinaglinis ako ng banyo at ididiscuss yung second punishment ko ngayon,
pero sinabi ko sa kanya na i-keep niya yung distance niya." inayos ko naman yung
bedsheet ko.
Kinuha ko uli yung towel ko at yung mga naka-ready ko na damit. Nasa likod ko si
Kay at tinutulak niya ako papunta ng bathroom at baka ma-late daw ako sa school.
Pumipikit-pikit pa yung mata ko nun.
"Yuck. Ang aga-aga, pwede bang huwag niyong binabanggit yun bra?!?" at anong
ginagawa niya sa third floor?
"Eh ano naman, parehas kaming babae." wala pa ako sa sarili ko nun at inaantok
talaga ako.
"Yung boarding house na ito eh wholesome. So yung usapang bra eh sa loob lang
ng kwarto niyo."nagising naman yung diwa ko nung bigla-bigla siyang
sumigaw, "Carlo! Ilang beses ko bang sasabihin sa iyo na huwag mong iiwan yung
boxers mo dito!"
Bigla siyang tumingin sa akin. Yung itsura ko nun eh ako naman yung nandiri.
Huwag daw pag-usapan yung bra pero siya sinigaw niya sa hallway yung boxers
nung kasamahan niya.
"Bro, hindi sa akin yun. Si Kevin ang may-ari." napansin naman niya ako, "You're
rude. May babae sa harapan mo." ini-stretch niya yung kamay niya, "Hi Riel, Carlo
nga pala."
Nakipagkamay lang din ako at umalis na rin yung Carlo. Ako naman eh nakatayo
pa rin doon sa harap ng banyo kasama itong tao na ito. Humarap naman siya sa
akin.
Ako naman talaga yung nauna doon. Kaya ang ginawa ko eh hinila ko siya para
makapasok ako sa banyo.
Hindi rin nagpatalo. Inikot niya yung kamay niya sa waist ko at binuhat ako
patalikod. Bigla siyang tumakbo ng mabilis.
Dapat ba akong mainis doon? Siguro. Pero kahit papaano, hindi ko na lang
pinansin. Hindi na kakayanin ng utak ko magkaroon pa ng isang bathroom fight.
Saka hindi na ako nakatira sa bahay namin, sharing the bathroom is one of the top
lists in this boarding house.
"Ni-hindi ka nga naligo dito kahapon tapos dito ka gumagamit!" yun na lang ang
sinigaw ko.
"Hindi mo alam na dito ako gumamit kahapon kasi naligo na ako naghihilik ka pa
lang!" nag-echo naman yung boses niya galing sa loob.
Hindi ko alam kung sinadya ba niya o ano pero ang tagal-tagal niyang gumamit ng
banyo nun. Kaya nga nung lumabas siya hindi na lang ako nagsalita. Baka nga
sanay ang siya na ganun katagal maligo.
Hinintay naman ako ni Kay sa labas nun. Nung natapos ako eh nagsuklay na lang
ako habang naglalakad kami. Wala na kasing time nun eh. Mala-late na kami sa
school.
Medyo masakit pa rin yung katawan ko. Mawawala rin naman siguro yun.
Tinignan ko naman siya ng may meaning. Bakit niya ako tinatanong? Naging
defensive naman siya.
"Alam mo na, one day pa lang kayong magkakilala pero nakasama mo na mas
maraming beses pa kaysa sa mga girls na nakasama niya more than 3
years." inayos niya yung backpack ko.
"Hindi nga couz, anong tingin mo sa kanya?""Bakit naman? Hindi ko nga siya
kilala eh. Para sa isang tao na naglalagay ng glue sa upuan, nanulpit ng sago sa
blouse ko, binasa ako sa CR, sinama ako sa trouble, nakipag-wrestling sa akin sa
banyo at sinabihan na huwag akong magoopen ng topic tungkol sa bra, sa tingin
mo anong alam ko sa kanya?"nilagay ko naman yung suklay ko sa maliit ng pocket
ng bag ko.
"Yeah, I see your point."
Nanahimik naman si Kay nun. Tinignan ko naman siya. Hindi ko alam kung anong
nangayari sa akin kaya lang nagtanong pa rin ako.
Siguro nga sabihin ko na sa cousin ko. Hindi naman siguro makakasama. Isa pa,
pinsan ko siya.
Huminga ako ng malalim. May kinuha ako sa bag ko na sobre at yung bracelet ko.
Una kong pinakita yung bracelet ko. Nagandahan pa siya at mukhang hindi niya
na-gets na A.L. yung nakalagay. Then sumunod, inabot ko sa kanya yung sobre na
idodonate ko uli.
"Yep."
Napaupo na lang siya doon sa gilid at pinaypayan niya yung sarili niya.
"Bakit hindi mo sinabi sa akin na yung pinsan ko pala yung role model ko nitong
mga huling taon!"yumakap siya sa akin, "I admire you girl.""Everytime na may
gamit ako na ayoko na, or extra money na regalo sa akin, dinodonate ko.""Arielle
Lopez. Hindi ko nga alam kung babae o lalaki ba yung tao na iyon ikaw pala. Tapos
sa iyo rin pinangalan yung ibang buildings sa school!"
Yumuko naman ako nun.
"Yeah. Sana nga hindi na lang eh.""Hintayin lang nila na malaman nila sa
Guidance! PInaparusahan nila si A.L!""Hey.. hey hey! No! A.L.'s anonymous! And I
like to keep it that way. Wala akong balak na sabihin sa lahat maliban sa iyo, saka
sa mga kasamahan ko sa bahay. Ok ba yun?"
Dahil nga nasa gilid na kami ng school nun, tumakbo na kami nung maring namin
yung bell nun. Tiyak din naman eh late na kami.
At dilang anghel nga ako. Late na kami. Tinignan lang kami nung teacher pero
hindi naman kami pinansin.
Wala akong naintindihan sa sinabi niya. Siguro nga sa pagod na rin siguro. Ni-
hindi ko nga na figure-out kung anong subject siya.
"Anong class yun?" tnanong ko si Kay nung lumabas yung teacher at may pumalit
naman.
Umayos naman ako ng upo ko at tinigna ko yung teacher sa harapan ko. Hindi
naman siya nagsayang ng oras at may sinulat siyang malaking words sa board.
Physics.
Nanahimik yung klase. Wala man lang nagtaas ng kamay nila o ano. Ako naman eh
alam ko yung sagot kaya tinaas ko yung kamay ko bigla-bigla. Dahil nakatalikod
yung teacher, hindi pa niya ako nakikita.
"Physics is our natural science. It concerns on the basic principles of the universe
and our natural world."tumingin naman ako sa kanya sa likuran.
Hindi siya nakatingin sa teacher o sa board. Instead, naka-lean yung ulo niya doon
sa desk na akala mo eh tinatamad sa klase.
Hindi man lang siya nagtaas ng kamay niya. Nag-nod sa akin yung teacher at saka
ko lang napansin na nakataas pa rin pala yung kamay ko.
"Uhmm... it also deals with the analysis of systems, laws in the most precise and
simplest explanation and formulation." tapos tumingin uli ako kay Jasper, "--and,
what he said."
"Among the branches of Classical Physics, which one deals with matter, force,
motion.." hindi pa tapos yung tanong eh nagtaas naman na ako uli ng kamay ko.
Kaya lang...
Hindi pa rin siya nakatingin. Nakikinig lang siya sa boses nung teacher pero
parang wala lang sa kanya yung pagsagot niya.
Nung lumingon ako sa likod, tinayo na ni Jasper yung ulo niya. Nagtaka rin siya sa
akin.
"An acoustician studies gases, liquids, solids and also waves." dinagdagan pa yung
sinabi ko!
Aba, ako pa ngayon yung hot? Eh siya nga ang may tingin na competition ito!
"Optics is the branch of physics that explains the behavior of light.." ngumiti rin
ako ng nakakaloko, "Sanay ka ba na nasa iyo lagi yung spotlight, o hindi ka sanay
na mag-share?"
Lumapit yung teacher sa amin at pinigilan kami. Baka kasi kung anong mangyari
na naman.
"Binaha niyo ng sabon uli kahapon yung CR ng girls kaya hanggang ngayon wala
pa ring makagamit."ngumiti pa rin siya, "Class, palakpakan natin yung dalawang
captain."
Nagpalakpakan naman at may asaran pa. Imbis na matuwa ako, hindi rin
nangyari. Sa school ko dati, science club president ako. Tapos dito, may kasama
ako?
"Oo nga pala Jasper baka hindi na kita makita mamayang hapon, saan ka nga pala
kayo ni Carlo nag part time?""Sa grocery store.""Really? May vacancy
kaya?" tinanong naman ni Kay.
Nag-isip naman yung Jasper. Tapos hindi ko na lang tinignan. Narinig ko yung
sagot niya.
"Oo. Meron, isa lang. Lumipat na kasi yung isang kasama namin na taga-ayos doon
eh.""Oh great thanks!" tapos tinawag ako ni Kay, "Oh couz, may vacancy
daw.""Ikaw yung mag-aapply? Akala ko ikaw?" tinuro niya ako, then si Kay.
"Dapat dalawa kami, kaya lang isa lang pala yung bakante. Gusto niya mag part
time job."
"Fine, pupunta ako doon at yung may-ari na lang ang kakausapin ko.""Si Mang
Ramon? Close kami nun! Kapag sinabi kong huwag kang kunin, di ka kukunin."
Tumayo naman ako sa upuan ko at pumunta ako sa harapan niya. Nakalingon siya
sa kanan niya at kausap niya ung Carlo na nakaupo na sa kabilang row.
Uupo na sana ako sa harapan niya kaya lang napatingin siya sa akin.
Tumayo naman na ako nun. Sa totoo lang, kukunin ko lang naman yung ballpen ko
nun at hndi ako luluhod. Nahulog kasi eh.
"O sige na nga sasabihin ko kay Mang Ramon na tanggappin ka... pero sa isang
kondisyon..." tumawa naman siya nun eh wala namang nakatatawa.
Nakatingin naman yung ibang tao sa amin at alam ko na curious din sila. Tiyak
naman kung anong kondisyon ito eh kalokohan lang ito. So ire-ready ko na yung
pag-hindi ko.
"Wala pa nga akong sinasabi humihindi ka na! Saka madali lang naman yun
eh." tapos nag-lean siya para ibulong uli sa akin.
Nakinig naman ako. Malay ko ba kung ano yun. Saglit lang eh narinig ko na siyang
magsalita.
No choice naman eh. Pagbigyan na nga. HIndi naman siguro mahirap yun.
At iyon nga tinotoo na nga niya... huminga pa siya ng malalim at nagre-ready daw
siyang sabihin. Siraulo!!!
"Secret!"
***6***
Nag-lean siya sa table para katapat ng mukha niya yung mukha ko.
Kinabahan ako nun. Paano niyang nalaman na... na ako eh.. AKO?
Ayoko yun. Dati-rati kasi gusto nila akong kunan ng picture, ako lagi
ma ayaw. Unfortunately, meron akong isa. Yung 3 months ago na
issue.
Bigla namang nag-ring yung phone ko. Narinig ko sa bag ko. May
kumakanta na. Nagtinginan kaming lahat kung kanino nanggaling
yun. Ewan ko kung ano na ang expression ng mukha ko.
"I can't see the reason why that's a major problem.""ARE YOU
KIDDING ME?!?" napatras naman si Kay, "Kapag dinala yun sa
boarding house at dinala sa kwarto natin, makikita ng mga tao.
Anong iisipin? 2 ordinary high school students, one from a province
and one local, bought a flat screen tv! Paano natin ieexplain kung
paano natin nabili yun?!?""Flat screen TV? Ayos nga yun eh. I think
it's a--" tumingin ako ng masama sa kanya,"BAD IDEA." tumingin
din siya. "It's not like we won that TV or something.." sabi pa niya
na wala lang sa kanya.
Pindot siya ng pindot doon. Tapos saglit lang, inabot niya na uli kay
Kay.
"Cool."
***
Dahil nga may extrang pera ako ngayon, nagtawag ako ng bata at
siya yung inutusan ko na magdala nung sobra doon sa donation box.
Ayaw naman kasi ni Kay at baka isipin na siya pa yun.
Dahil nga almost 7 o' clock nama na, ang daming tao doon sa
corridor. May mga kumpul-kumpol na tao sa tapat ng Bulletin Board
at Club audissions na rin pala. Dahil busy naman kami ni Kay, hindi
na muna namin pinansin.
"9 dude."
"10 siguro pwede na." sabi naman niya tapos tawa rin ng tawa.
Binilisan na lang namin yung lakad namin. Parang mga baliw na sabi
ng sabi ng numbers.
"Yuck dude! Si Ms. Elgar yun! Iba na lang! Sa susunod niyan yung
librarian na!"
Ano daw?!?
"Siya nga lang binigyan mo ng 9 eh! yung iba nga hindi pa nakaka-
8!" sabi na naman ni no name.
Inasar pa siya lalo nung dalawa. Nung nagulo yung buhok niya,
tumingin pa siya sa direksiyon namin tapos naupo na naman uli doon
sa likuran. Hininaan niya yung boses niya pero dinig ko par in dahil
nasa likod ko siya.
"Bakit niyo nira-rate ang girls? Yun ang idea niyo ng games?"
"Sa.."
Ano na nga ba yung isang lugar dun? 'C' ang simula.. letter 'C'.
Cadungan?
"Sabi mo eh!"
***
Nag-isip naman siya. Sabi niya, wala naman daw kakaiba doon dahil
maglilinis lang kami ng tables, punas-punas, hugasan yung pinggan,
pupunasan.. ganun lang naman. Walang mahirap at walang kakaiba.
Kakayanin ko naman na siguro.
Eksato naman nung binato ko, may laman pala sa loob yun kaya
natapon pa yung nasa loob.
Katulad ko, nagsuot din siya ng gloves at tumabi doon sa akin pero
sa kabilang lababo siya. Sinimulan na niyang magbanlaw doon at
nilagay niya sa gilid yung mga natapos na niya.
"I wonder kung makakatagal ako kung ganito ang maging trabaho
ko balang araw.."
"Ako for sure hindi ako--" napaisip naman ako, wrong dialogue yun
kung itutuloy ko,"--hindi ako... magrereklamo. Ok naman maging
trabaho ito ah." sasabihin ko sana eh, hindi ako makakatagal.
Tumingin siya tapos binalik niya yung tingin niya doon sa pinggan na
binabanlawan niya.
"Nababasa mo ba? It's A dot L. Not AL." tama yun, akala niya AL ang
basa.
Nagulat din siya nung nakabasag ako. Na-shock din ako eh kaya
yumuko ako kaagad.
Tinignan ko naman yung index finger ko. Ang haba nung cut. Tumigil
naman ako at nung tumingin si Jasper, nilagay ko sa bulsa ko yung
kamay ko.
Huh? Meron?
"Nah.. keep it. Wala ako ngayon. Kadiri..""Ganyan naman mga girls
eh, halata na.. deny pa."
"Eh bakit hindi mo sinabi?" sinuot niya uli yung polo niya at inabot
naman niya eh yung scarf niya na kulay black, "Pantali mo. Kapag
hindi tumigil dumugo yan, magkaka-hemorrhage ka."
Dahil nga ayaw kong iabot sa kanya, inagaw naman niya ng mabilis
at hinawakan niya yung kamay ko ng mahigpit. Diniinan naman niya.
Jasper.
***
Inangat ko naman yung ulo ko. Mag-uusap na lang din sila yung
naririnig ko pa.
"Mag-ingat ka nga!"
Hindi naman niya binitawan kaya nung hinila ko, kasama siya.
"Fine kung yun ang gusto mo!" tapos tinulak niya ng malakas yung
box sa tiyan ko.
Tumingin lang din siya sa akin. Alam niya kapag nagsalita siya
ibabalik ko lang sa kanya yun.
Ano daw?
"First of, nagbuhat ka ng mga karton kaya madumi yang kamay mo.
Second, ang sasabihin ko eh ang paniniwala ko nun, kapag nag-kiss
daw kayo yun na." tumingin ako sa kanya at ako naman yung
nandiri, "Ikaw yung iba ang iniisip. AND PLEASE, DO NOT GO DOWN
THERE. Yuck."
Naupo si Jasper doon sa isang upuan at tinaas niya yung paa niya.
Tama ba yun?
"Ako ba?"
"Di gaya nung mga nakasabay ko na girls kumain dati, ang bagal mo
kumain." huh? Ako mabagal?
"Anong lasa?"
May kinuha siyang chocolate sa harapan niya. Lush yata yun eh.
Magtatanong na sana ako uli kaya lang pinigilan na naman niya ako..
Ganun? Ok...alright..
Tumingin lang din siya sa akin. Alam niya kapag nagsalita siya
ibabalik ko lang sa kanya yun.
Ano daw?
"First of, nagbuhat ka ng mga karton kaya madumi yang kamay mo.
Second, ang sasabihin ko eh ang paniniwala ko nun, kapag nag-kiss
daw kayo yun na." tumingin ako sa kanya at ako naman yung
nandiri, "Ikaw yung iba ang iniisip. AND PLEASE, DO NOT GO DOWN
THERE. Yuck."
Naupo si Jasper doon sa isang upuan at tinaas niya yung paa niya.
Tama ba yun?
"Ako ba?"
Ganun pala yun? Nakitawa naman ako pero pilit lang. Kumain naman
ako at nakailang subo na rin ako nun. Kakaiba pala sila kumain
kapag normal day. And oddly, I feel ok.
"Di gaya nung mga nakasabay ko na girls kumain dati, ang bagal mo
kumain." huh? Ako mabagal?
"Anong lasa?"
May kinuha siyang chocolate sa harapan niya. Lush yata yun eh.
Magtatanong na sana ako uli kaya lang pinigilan na naman niya ako..
Ganun? Ok...alright..
"Ikaw, anong panlasa mo sa chocolate?"
Tinignan ko lang siya ng masaya. Pagod kasi ako kaya medyo nairita
nga ako. Nakita ko naman yung phone... ko. 3 messages received.
'....'
Nagtaka naman ako. Hindi ko naman siya kilala bakit naman ako
makikipagkita sa kanya. Nag-abala pa akong mag-reply nun. Instead
na unahin ko yung 'who are you?' na tanong, sa iba bumagsak.
At yun nga, panay naman ang sagot niya. Mayaman yata sa load eh.
Sinasayang lang yung oras ko.
'medyo...'
Ay ang sipag sumagot. Sulit naman talaga yung text message niya.
'so... what?!'
Katulad kay Kay, nairita din ako sa text niya. Bakit ako yung
tinatanong niya eh samantalang wala akong time na kausapin siya?
'i mean.. so what if ur a girl. wud dat mke u better dan any1?'
'OO!!'
'ur rude.'
'ako rude? bka nga kpg ikw nkita k, my impression n kagd ako.'
Dahil nga sinabi naman niya na hindi na niya ako guguluhin kapag
sinabi kong gusto kong malaman, tinanggap ko na.
'u wud say 'do i know u' dan 'who r u' ' now how did he know that?
***
Lilingon sana ako kaya lang narinig ko naman yung binulong niya.
Pineke ko naman yung ngiti ko kay Kay para hindi niya mapansin.
"May kumagat na LANGGAM.. sa likod ko.""Ok." tumingin siya sa
table, "Nalimutan ko yung kutsara saka tinidor. Babalik lang ako.."
Hey wait..
"Si Kay?!?"
***11***
Kaya pala San Juanico este, San Juanica ako? Magiging tulay ako sa
kanya at kay Kay? Ayos lang namang maging tulay, pero bakit siya
pa? Hello? Mahal ko kaya ung pinsan ko. Hindi ko lang naman siya
irereto sa 'kung sinu-sino' lang.
May gusto pala siya kay Kay no? Sa totoo lang, hindi naman halata.
Sa itsura kasi niya, parang yung pagloloko lang niya sa mga tao ang
mahalaga sa kanya. Girls? That's a whole new world.
Kumain naman ako nung kinuha niya. Pancit naman daw yun.
Masarap naman eh, kahit papaano naenjoy ko. Kumain na rin kasi
ako nun before.
Na-choke naman ako nun kaya nag-panic si Kay. Uminom ako nung
soda sa harapan ko.
Si Kay, may gusto kay Jasper dati pero si Jasper naman eh hindi
namin alam. Dumating naman ako sa eksena kaya iniisip ni Kay na
may gusto si Jasper sa akin kahit wala. Nawala yung crush niya kay
Jasper, si Jasper naman gustong magtulay ako sa kanya. Ngayon
naman si Kay hindi na gusto si Jasper dahil sa akin.
HELP?
***
Kinabahan talaga ako sa kanya nun. Baka naman kung anong idea
niya ng pagpapapansin ha. Nung nag-alarm naman na, tumayo na
ako sa upuan sa likuran at lumipat lang ako sa kabilang row.
"Bwisit ka!"
Tumawa lang si Kay nun. Laking tuwa ko nga talaga nung nag-alarm
na para sa breaktime. Hindi naman ako nagugutom nun kaya ssi Kay
lang ang umalis papuntang cafeteria.
"Guys.."
"Ano ba?" nagsabay pa kami.
"Si Mam Amy pumasok sa loob, at mukhang uupo siya doon sa upuan
na nilagay mo..."nag-panic kami ni Jasper.
"Ok lang. Wala naman na parents ko. Sumalangit nawa ang kanilang
kaluluwa. Halelujah!""We'll call your uncle Mr. Morales.." tumingin
sya sa akin, "As for you Miss Lopez, tatawagan namin yung parents
mo."
"Oo nga ang kulit mo naman San Jua-- este Riel, 'JUST GO' daw.
Hindi ka ba nakakaintindi ng French?"
Naisip ko rin naman yung sinabi ko. Dahil nga makulit naman siya,
hindi ko na lang sinagot.
I'm off the hook. Just like that?!? I think I deserve something.
Anything. Pero kapag wala, parang hindi ako panatag.
"Jasper!"
Yun lang pala yun. Siguro nga tama siya. Nakangiti ako pero hindi
niya alam yung dahilan.
"Yeah. Hindi pa nga niya alam nung simula kung bakit ako nandun."
Nakasimangot na siya.
"Oo naman no! It's that stinking Theater Club na walang naman
member!"
WEIRD.
"Syempre, hindi naman interest ni Kay ang theater. Buti sana kung
makinig sa akin yun. At kung interested man siya sa Theater, e di
sana noon pa siya ng sign-up sa club. Kita mo namang
hindi.." binilisan ko na naman yung lakad ko.
"Shut up Carlo!"
"Sure."
Kaya pala ang sarap nilang pagsamahin na dalawa eh no? Kung alam
lang nila...
"Hey WHAT?"
"I'll be the teapot! Sabi ko kasali ako, it doesn't mean I'm the lead
role right?" tinulak pa ako ni Kay, "You're the lead."
***
Tinulak ko nga siya ng malakas. Feeling close masyado. Selfish pa. Iniisip lang
yung sarili niya. Ang sama ng ugali. Masyado!
"Ayoko nga!""KJ nito.""KJ na kung KJ.. basta ayoko.." dumikit naman ako kay Kay.
Nakatingin pa rin kami ni Kay sa kanya kahit nakalayo na siya. Narinig ko na lang
nagsalita yung pinsan ko.
"Huwag mong sabihin ikaw rin kaparehas nung taong yun?""Hello? Hindi naman
sa nilalait kita, pero uto-uto ka nga." tinap niya ako sa balikat ko, "Narinig mo na
ba yung term na, 'reverse psychology?' ""Of course."
Umakbay siya sa akin na para bang kino-comfort niya ako. Isa pa itong pinsan ko,
hindi mo maintindihan ang takbo ng utak.
Mukhang totoo naman yung sinabi ni Kay. Nauto nga siguro ako ni Jasper, pero
hindi naman ako basta-basta na lang aatras sa mga sinasabi niya. Syempre, ako
pa?!? Competitive ba ako masyado? Hindi naman. May gusto lang ako i-prove sa
sarili ko, hindi kay Jasper.
Gusto ko i-prove sa sarili ko na... na may nagagawa rin naman akong ibang bagay.
"Eh ikaw rin naman kailangan mo ah! Marami ka na kayang nadonate dito. Give it
a break." tingnan mo, parang nanay ko no? "Isa pa, ngayon mo ilalagay yan sa
donation box? Eh kung may makakita sa iyo?""Ito na naman yung issue?""Oo.
Pinapagod mo lang sarili mo para magtrabaho tapos may pera ka naman. Lukaret
ka!" binatukan pa ako.
"O sige, 1 month akong walang gagawin, walang idodonate. Pero last na muna ito,
please naman!" ewan ko ba, di ko mapigilan yung sarili ko, "Saka lunch break na,
tiyak siguro wala naman makakakita sa akin.""Mamayang hapon na lang. Tapos
magbihis ka ng walang makakakilala sa iyo pwede?"
Dahil hindi na naman ako manalo kay Kay, pumayag na ako sa kanya na
mamayang hapon na lang at uwian na ako magdo-donate. Sabagay, may point din
naman siya. Kung ngayon ko dadalhin yung pera, baka nga may makapansin sa
amin. Mahirap na mag take ng chances.
Nagklase kami nung hapon. First period namin ng afternoon classes eh inaantok-
antok pa talaga ako. Pero yung second namin eh Calculus kaya medyo nabuhayan
yung dugo ko at ang hirap-hirap naman pala nun.
"Homework na yung nasa board. Even numbers lang ang gagawin.""Ooh.. gee
thanks Ronnie." tapos sumandal uli ako sa desk ko.
Naramdaman ko naman na may nag-lean doon sa upuan ko. Hindi na ako lumingon
dahil nakakatamad. Isa lang naman yung tao sa likod ko eh.
"Homework na yung nasa board. Even numbers lang ang gagawin..." inulit naman
niya yung sinabi ni Ronnie.
Dahil nga ang kulit-kulit at wala ako sa mood, tumayo na lang ako nun at iniwan
ko siya. Sinabihan ko siya na kakain lang ako sa labas at mamaya na lang siya
mangulit.
Nasa labas si Kay nun at nakikanta doon sa mga taga ibang section na may hawak
ng gitara. Hindi naman talaga ganun kagaling si Kay sa pagkanta, pero maganda
rin ang boses niya. Hamak naman sigurong mas ok kaysa sa boses ko. Honestly,
hindi pa ko nakakakanta ng public except sa banyo namin. Ewan ko, mahiyain lang
siguro ako pagdating sa ganyan.
Tumayo naman ako doon sa gilid nila at nakinig ako. Tumigil sa pagtugtog yung
lalaki na hindi ko kilala at nag-acapella nal ang sila. Kinanta nila yung 'Fallen' ni
Janno.
"Wow couz, galing natin ah!" pinuri ko naman siya nung natapos yung kanta.
"Chorus lang ha!" tapos sinabi ko doon sa lalaki yung kanta para tugtugin niya sa
gitara. Chorus lang naman yung gusto ko para maikli.
Syempre, nahihiya pa ako nung simula, at nahihiya pa rin ako nung talagang
kumanta na ako. Ewan. Ang gulo ko.
"Ayoko na. Yun na yun.""Ayos nga eh." tapos napansin kong biglang tumawa si
Kay at nakatingin sa likuran ko.
Nanlaki yung mata niya sa akin na parang may sinasabi siya sa akin na nasa likod
ko. Syempre, alam kong may tao doon. Alam ko namang gugulatin lang ako kung
sino man yun....
Kaya ang ginawa ko... nag-turn ako.
I didn't know that... that was a very bad move. Hindi dapat ako nag-turn. Ano
bang word na pwede kong i-describe sa naramdaman ko? Scared? Mortified?
Stupified? Petrified?
Yep.. petrified. It was horrible. Saka lang ako napaatras nun. Nawala na ako sa
sarili ko.
Ako naman eh parang shocked pa rin sa mga nangyayari. Hinawakan ko yung lips
ko. Hindi ko talaga inaasahan yun. Nasa likod ko kasi siya at balak niyang tusukin
sana ng daliri niya yung pisngi ko kapag lumingon ako. Pero dahil hindi pa nga
siya nakaayos... masama yung naging turn ko..
Eksakto.
"Nakita kaya namin yun!" tapos tumingin siya sa gilid at nakitango lang yung iba.
Parang nakakatawa lang sa kanila yun. Ako naman eh.. ewan. Nanginginig na
yung buong katawan ko.
"Eh bakit naman kasi nasa likod ka niya?" tapos lumapit sa akin si Kay at
bumulong, "Couz, first mo yun?"
Dahil nga hindi na ako makapag-isip ng tama, hindi na rin ako sumagot.
Tawa ng tawa si Carlo nun sa gilid. Namumula na yung mukha niya at hawak niya
yung tiyan niya.
Dahil ayoko naman na mukha akong ewan doon, mabuti na siguro na magsalita
ako na parang walang nangyari. Bakit ba kasi ako lumingon.
BWISIT!!! First kiss? Nasayang. Inimagine ko pa man din na ayos yung first kiss
ko.. HINDI SA HALLWAY!!!
"Cousin?!? Ikaw rin 'di ba? Wala ka namang binabanggit.""Iba na ito! Next level
na!" tapos inakbayan lumapit siya kay Jasper, "Binata na si Jasper, may first kiss
na." nakangiti pa siya,"First kiss niyo ang isa't isa?" tumawa naman si Carlo.
***14***
Sino ba namang hindi kung sa iyo naman nangyari yun? Kanina nga
binabrainwash ko yung sarili ko na, 'Accident yun' o kaya naman,
'Friendly kiss?', or just simply, 'Kalimutan mo na lang.'
Katulad nga nung sinabi ko kay Kay kanina, nagbihis lang ako nun sa
room namin at nanguha ako ng sumbrero at shades. Mahirap na
magbaka-sakali. Ayoko na rin kasing mag-utos ng bata at baka
makilala rin ako, kapag nangyari yun... lagot na.
Dahil nga naisipan kong kumain, dadaan sana ako doon sa Ice
Cream Parlor malapit sa school. Ewan ko ba, napaka-uneasy ng
pakiramdam ko. Kaya ayun, lumingon ako sa likuran ko at feeling ko
may nakatingin sa akin. Walang tao. Kinilabutan tuloy ako.
Hindi talaga ako lumingon. Hingal na hingal na ako nun. Liko dito at
liko doon ang ginawa ko. Ang layo ng direksiyon na napuntahan ko
sa Ice Cream Parlor. Tumingin ako sa gilid kung may sumusunod pa
rin. Wala na yata....
saka naman...
***
Nakatingin siya sa akin parang gusto niya akong asarin pero hindi
niya ginawa.
"WOW."
WOW? Nagustuhan niya? Wow as in, wow ang ganda ng boses mo?
Wow as in ang galing mo?
Kinabahan naman ako nun. 'Di kaya siya yung sumunod sa akin
kahapon?
***15***
Tapos tinitigan na naman niya ako. Then, umiling lang siya. Bigla
ring tumawa.
Siraulo?
Tumingin si Kay doon sa relo niya. Hindi ko rin alam kung anong oras
na.
"Late kayo! Alam niyo ba na ang kanina pa ang Calltime? Anong oras
na?""8:04?!?" sumagot naman si Kay.
Umupo naman kami doon sa stage kasama nung ibang mga students
na hindi namin kialala. Tama nga sila, konti lang ang member ng
theater club. Kung wala pa siguro kaming apat dito, ilan-ilan na lang
silang maiiwan.
Ayun nga, wala naman kaming ginawa kundi i-assign yung mga
characters namin. Unlike doon sa movie, konti lang kami at yung
main lang talaga ang ginawa. Yung iba nga, dalawa pa ang role.
"muzta k n?"
"so?"
Dahil nga nandun ako sa stage, lumingo na naman ako sa likod ko.
Kialala pala ako! Bwisit.
"CARLO!!! GRRR!"
***16***
Asar na asar talaga ako kay Carlo nun. Siya pala yung nagtetext sa
akin. Nasa likod ko kasi siya nun eh. Tapos tumatawa. Kausap niya
kasi yung isa sa mga Theater club member. Tumingin lang siya sa
akin, tapos kumaway.
"Oo, ikaw lang naman kausap ko.""Nung nasa shop tayo, remember
inabot ko sa 'yo yung phone at sinabi kong nahulog mo yata?!?
Tinignan ko kasi yung phonebook mo, tapos nandun yung number
mo... kaya ayun." nagpaalam siya saglit doon sa kausap niya, "Bakit
bawal ba?""Hindi. Pero nakakainis lang."
Ako kaya yung basang-basa dito.. pero ayos lang magpakabait siya
sa pinsan ko. Kailangan niya talaga!
"Thanks."
"Bro, ako nal ang bibili para sigurado. Pera mo nga lang!" naka-
spread naman yung kamay niya sa harapan ni Jasper.
Tama bang ganun ang itanong? It's kinda' rude. Pero syempre si
Jasper siya, expect the worst..
Naupo naman siya doon sa bandang gilid. Kaya lang, sinita siya.
"Naku hindi na po!""See? Ayaw niya. Isa pa, kaya naman ni Riel yan.
Macho yata ang dating!""Ito gusto mo?" nagclose-fist ako sa
kanya, "Macho ha!""O sige na Miss Lopez, dumeretso ka na sa clinic
at maglinis ka doon..""Maglinis ka nga doon!" inulit niya uli yung
sinabi ng teacher gaya dati. Tumingin yung teacher sa
kanya, "Kasama ako!" natakot yata eh.
"Ako si A.L."
"Ikaw?"
Ewan ko ba, ayaw kong malaman nila na ako si A.L. pero di ko
makuhang umamin ngayon. Kung nagke-claim siya na siya si A.L...
***17***
Hindi na lang ako nagsalita nun. Instead, yumuko na lang ako. Alam
na alam ko sa sarili ko na ako si A.L., pero bakit naman sinasabi niya
na siya eh.. AKO?
"Kung ikaw talaga si A.L., ano namang ibig sabihin ng A.L.?""Oo nga!
Ano bang ibig sabihin ha... Mandee Vargas?" halatang hinuhuli siya
ni Kay.
"Uhmm.. ahh.. actually, I just made it up. Yung A, for Andee.. galing
sa Mandee. Tapos yung L.. uhmm.. galing sa bestfriend ko. Lovely
name niya. Magkasama kasi kami dati na nagdo-donate."
"Yeah.. so?""Are you kidding me? Wala ka man lang bang move na
hindi naman palpak?""Gaya ng?" talagang sa akin pa niya itatanong?
Wala akong ginawa kundi tumingin lang kay Jasper nung sinabi niya
yun. Hindi ko rin naman inaasahan na gagawin niya yun. Syempre
sinabihan ko siya na ok lang ako at hindi naman na niya kailangang
samahan niya ako sa backstage, pero mapilit eh. Si Mandee naman
eh mukhang nakasimangot na, tapos nung humarap si Jasper sa
kanya eh saka lang siya ngumiti.
"Kind of. Pero naisip ko naman, it's her problem.. not mine. Isa pa,
li-lo nga si A.L. this month 'di ba? Which means, hindi muna ako
magdodonate. It's up to her na pangatawanan niya." tumingin ako
kay Kay, "Mayaman ba si Mandee?""Anong malay ko? Close ba kami?
Eh sa ugali pa lang niya mukhang hindi na kami magiging close
eh!" bigla siyang ngumiti ng nakakaloko sa akin.
"Asus! Kung hindi ko lang alam, kilala ko na kung sino ang gusto ni
Jasper.."
Hindi naman ako nakikinig nun pero alam kong tinawag yung
pangalan ko. Nagsalita ng nagsalita yung teacher namin pero wala
naman akong naintindihan. Oo na lang din ako ng oo at tango ng
tango kahit hindi ko naman alam yung sinasabi niya.
Nagulat na lang ako nung tumayo silang lahat at ewan ko kung ano
yung napag-usapan. Nasa harap ko naman si Jasper nun.
Yun pala yun. Okay fine! Kulang kasi ako sa tulog kaya ganito yung
pag-iisip ko.
Ewan ko na nga ba kung anong nangyari. Hindi nga rin ako nagbayad
eh. Nagulat na lang ako nung ginigising na ako ni Jasper.
"Oi! Dito na tayo.." napataas naman yung ulo ko.
Nakasandal na pala ako sa balikat niya. Nagulat nga rin ako kaya
tumama yung ulo ko sa bakal.
"Siguro.. yung pwedeng ilagay sa mga damit. O kaya kuha tayo nung
makintab.. nalimutan ko na yung tawag.. para pwede sa crown. Yung
iba.. hanapin na lang natin kung anong pwede." tumingin ako sa
kabilang direksiyon.
Dahil hindi ako nakatingin sa likuran ko, bigla na lang akong may
tinamaan na kung sino. Ako nga yung napatumba eh. Tapos nakita
ko may matanda na sa harapan ko at nahulog yung binibili niyang
kung ano.
"Mam?"
Umatras siya uli, iniwas yung tingin tapos binalik niya uli sa akin.
"Kung may gusto kang sabihin, pwede naman sa akin eh." hindi sya
mapakali, "You can trust me. At kung ayaw mong may makaalam,
hindi ko sasabihin. You can take my word to it."
***
"Oo! err.. No.. yes.. NO. Ano?!" medyo nalilito rin siya, "Bakit ako
kailangan sumagot niyan?""Eh sa ating dalawa ikaw lang naman ang
nagdududa..""Yeah right!" nagisip-isip din siya, "Never mind. Nilito
mo lang ako lalo. Hanapin na nga natin yung materials."
Hindi ko nga sinabi sa kanya yung totoo. Bakit? Ayoko. Ayoko pa.
Siguro kung may balak man akong sabihin yung totoo, malalaman
nila dahil naramdaman kong tama na yung time para doon.. hindi
dahil tingin nila dapat ko nang sabihin.
Siguro nga mali ako, pero naniniwala ako na hindi lahat ng DAPAT ay
TAMA. Dahil kapag lagi kang sumusunod sa iniisip mong DAPAT,
hindi ka magiging masaya. Yung nagpapasaya sa iyo, kahit na sa
tingin ng iba eh HINDI DAPAT, yun ang TAMA.
So far, it worked.
"That's awful.."
***
Tapos ganun din kina Kay. Tatanggalin lang nila yung mga mascot
nila.. ayos na. Yung final kiss eh peke rin. Silhouette naman.
Maglalapit lang kami ng mukha ni Carlo, mag-cross, pero hindi
naman talaga mag-kiss. Sa tingin lang ng mga tao na nasa audience,
parang ganun na nga.
Ang gulo naman ng taong ito.. hindi mo mawari kung anong iniisip.
After that..
***19***
Simula nung araw na niyakap niya ko, sobrang nalito na talaga ako
sa kanya. Minsan nga kapag nag-iisa ako sa room namin ni Kay sa
boarding house, iniistrain ko yung utak ko na isipin kung ano ba
yung ibig sabihin ni Jasper doon. Minsan nga dahil sumasakit na
yung ulo ko kakaisip, sumagi naman sa utak ko na tanungin ko na
lang sa kanya. Pero syempre, ano namang tanong ang itatanong ko?
"A.L.!!"
Tinignan ko uli yung picture. Wala. Ang layo sobra ng kuha. Pero
halatang sa school grounds kinuhanan.
"Ewan."
"Teka... si---"
***
Nakakatuwa rin siya minsan. Kaya nga nagtataka rin ako sa sarili ko
kapag wala siya, naghahanap din ako. Kakaiba...
Kaya lang eto na naman ako, may narinig na naman ako na nag-
uusap.
"Oo nga bro, totoo.. emotionally.. not literally. Anong bang iniisip mo
na iniisip nila? Syempre yung literal version.""Wala akong
pakialam.""Bro, hindi marami oras mo sa mundo! Pagkatapos mo
dito, college ka na. Tayo pala..""Ikaw ang nagke-create ng buhay
mo. Yung sinasabing oras, nasa utak lang yan."
"Oo iyo na!""Ayos din ito ah.. Stolen shot ni Kay sa auditorium?""Oo,
hindi niya alam yan.."
Tinignan niya lang ako na para bang nagtataka. Ang tagal pa nga
bago pa niya ako tinanong.
Hindi pa ako nakasagot kaagad. Kaya ayun.. inulit niya ung tanong
niya.
Mukhang hindi naman siya kumbinsido sa sagot ko. Dahil si Kay siya,
mahilig mag-imbestiga yan.
"Alam mo Riel, dalawang bagay lang naman ang dahilan kung bakit
namumula ka, either pagod ka nga.. or nagba-blush ka..""Ako
nagba-blush? Hindi!" hinawakan ko siya sa dalawang balikat
niya "Dali na... bumalik ka na sa loob at ikaw na kumuha ng
bags.." tinulak ko naman si Kay.
***
Tumingin din ako doon sa tinitignan niya sa kurtina. Nasa likod kasi
kami nun. Medyo mainit nga eh. Nung tinignan ko, nasa kaliwa si
Kay, nasa kanan si Mandee.
Nawala yung tawa ko. Kinabahan ako dahil lumapit siya sa akin.
***21***
Tapos nag-lean siya uli kaya nilayo ko ng nilayo yung ulo ko. Wala
talaga.
***
Kasama ko si Kay nun na nasa dressing room. Iisang room lang kasi
kami lalagyan ng make-up at kung anu-ano pang mga costume at
designs. Si Carlo eh hindi ko pa nakikita pero alam ko naman na
yung itsura ng costume niya. May malaking mascot na beast, tapos
may costume na siya na pam-prince.
Hindi namin nakikita kung ano yung nasa stage. Ang alam lang
namin, yung words, music... saka signal nung kung sino man. May
tao rin doon sa kabilang side ng stage. Narinig ko na rin yung boses.
Dahil town yun, may nasasalubong din naman ako na mga taga-
town.
'Bonjour!' 'Bonjour!'
'Bonjour!' 'Bonjour!' 'Bonjour!'
"Where are you off to?" nakangiti naman sa akin yung lalaki.
"The bookshop.
I just finished the most wonderful story
about a
beanstalk and an ogre and a -"
After that, sumunod na rin si Belle, ako yun. Iba na yung damit ko
nun. Kulay brown naman yun dahil naglilinis ako kunwari. At nakita
ko nga yung tatay ko na nakakulong. Nagkaroon ng deal si Carlo
(beast), at si Maurice.
"IF SHE DOESN'T EAT WITH ME, SHE DOESN'T EAT AT ALL!"
Syempre, may away scene din kami. Tapos sinigaw ko naman yung
famous line ni Belle na 'THEN YOU SHOULD KNOW HOW TO CONTROL
YOUR TEMPER!"
"Belle, I have something to show you. But first you have to close
your eyes. IT'S A SURPRISE!"
Ang ganda ng boses ni Kay! Kinakarir nga niya yun eh. Nag-thumbs
up nga ako sa kanya sa likod ko eh habang sumasayaw kami ni
Carlo.
Nung malapit na matapos yung play, tinulak ako nung teacher namin
dahil nalimutan ko na scene ko na dapat pumasok. Nakita ko na
nakahiga na kunwari si Beast doon sa stage at may pekeng blood pa
siya.
Ang corny talaga nun. Nung practice namin, ito yung part na tawa
kami ng tawa. Hindi lang namin magawa ngayon.
WHAT?!? Nagpalit sila? All this time yung guy na kasama ko sa stage
at naka-mascot eh si Jasper?!?
Syempre, diniliman na lang nila uli yung stage para ipakita sina Kay
na normal na tao na kunwari uli. Tinakpan uli kami ng kurtina, dahil
may kissing scene naman na hindi naman talaga totoo.
"Says who?!?" laging yun yung dialogue niya kapag may balak siya.
ARRRRRGHHHH!
"Bro! Ang galing nung silhouette niyo ni Riel ah! Ang galing! Para
kayong nag-kiss!"inakbayan siya ni Carlo.
'di bale na nga lang. Wala naman siguro yun. Baka alam mo na, na-
shock lang ako kaya kung anu-anong nararamdaman ko.
Hindi rin nagtagal, sumunod din sa akin si Kay para magbihis na.
Nakatingin lang ako sa kawalan nun at hindi ako makakilos. Kung
hindi pa siguro niya ako tinulungan, ewan ko na. Baka hindi na
siguro ako nakapagbihis.
***
Thank you very much to our number 1 donor Miss Mandee Vargas
also known in her initials, A.L. We are so honored to have you here
at our school!!!
Isa lang naman ang ikinakatakot ko. Gusto ko na alisin nila yung
banner sa labas ng gate. Baka kasi nagkataon na nagda-drive si
Daddy around town at mabasa niya yun. Disaster yun kapag
nangyari.
"Oo nga eh.. kaya nga.. FRIEND.. dito ako sa upuan na ito, doon ka
sa likod ko. Ok na yun!" nilabas ko yung binder ko at nilagay ko sa
desk.
"Sige na!"
"Riel! Sorry na! Ginawa ko lang yun dahil--" sinandal niya yung isang
kamay niya sa pader, "Sana lang pwede ko sabihin sa iyo kung
bakit!""Sana lang alam mo kung ano yung nakakatawa sa
hindi!" sumigaw din ako doon sa hallway.
prankster.
Luluhod na sana siya nun. Isang tuhod lang yung nakaluhod yng isa
sinasandalan niya ng kamay niya.
Si Kay eh inasar na naman ako kay Jasper nun. Hindi lang niya alam
na gusto naman siya ni Jasper. Kumain lang kami ng kumain nun na
para kaming elepante at nag-alarm na dahil sa time.
"8.." sabi ni Carlo.
"Ikaw nagsabi nun 'di ba? Na hindi tamang bigyan ng grades ang
babae? From now on, hindi na." hininaan niya yung boses
niya, "Huling beses ko na gagawin yun. Nung unang beses na
binigyan kita ng grade, I gave you a 6." tapos ngumiti siya sa
akin, "I gave you 9 this time."
"Out of 9."
Whoa...
Anyways, the next week.. ganun pa rin naman ang buhay namin.
Tumawag ang Daddy ko at kinukumusta pa nga ako. Naalarma nga
ako sa kanya paano ba naman nagbigay ba naman ng comment na
pupunta daw siya sa school At syempre kapag si Szarielle Madrigal
Lopez ka, gagawa ka at gagawa ng paraan para hindi mapunta ang
Daddy mo sa school at mabuking ka.
"Riel, ang dami nung books mo. Akin na yung iba.." malakas na yung
paghila niya.
Dumating naman kami sa roon nun awa ng Diyos. Pero late na rin
kami kaya inasar pa kami nung mga classmates namin dahil sabay
kaming dumating. Yumuko pa nga si Jasper kasi sa harapan ba
naman siya dumaan. Ako kasi sa likuran eh.
Nagklase lang kami. Na-boring nga ako kaya hindi rin naman ako
nakinig. Nag-quiz pa kami sa Calculus, naka 7/10 ako. Hindi naman
masama kahit hindi ka nakinig. Si Jasper naka 9/10. May mali siyang
isa at sign lang. Nilagay niya positive intead of negative.
Hindi lang naman iyon ang unang beses na ginawa iyon ni Mandee.
Nung nakaraang linggo, bumili siya ng pagkain niya, halos hindi
naman niya nagalaw. Imbis na ibigay niya yung hindi niya nagalaw
doon sa walang pambili, tinapon niya lahat. Bakit naman daw niya
ibibigay doon sa ibang tao eh hindi naman nila pera?
Umalis naman kaagad si Kay nun dahil kakain pa yata sya kaya
naiwan ako mag-isa sa loob. Hindi naman ako gutom nun kaya
naupo na lang ako. Isa pa sa dahilan niya, may gagawin din daw
siya.
Sino 'to?
"Hello?!?" napansin ko na medyo maliit yung boses ko nun.
Napakunut-noo ako kasi may hawak din siyang phone at may hawak
din akong phone.
Nung nag-alarm na, pumasok naman na ako sa room. Kinuwento ko naman kay
Joyz kasi ganoon din naman at malalaman niya. Ano yung reaksiyon niya? Ano
pa nga ba!?
"Hally! Wow naman! Ka-date mo bro ko! Kailan ka tinanong? Kaya pala
hinahanap ka kahapon ha!!!"sa sobrang lakas nung pagkakasabi niya, tinignan
kami nung mga classmate namin.
"Pwede ba hinaan mo naman yung boses mo baka may makarinig naman eh!"
Ganun lang yung nangyari. Nag-stay lang ako sa classroom buong araw dahil
walang practice ng volleyball. Ngayon ko lang ulit naranasan maging normal
students.
Maaga yung uwian dahil wala ngang klase. Naglakad na ako sa corridor papunta
sa locker ko at nakita ko may grupo doon. Dance Club members na naman. Ang
nakakainis lang, yung mga naharangan nila na lockers, kasama yung locker ko.
Nandun din si Ayan, nung una nakaupo tapos tumayo. Narinig ko pa ngang sinabi
niya na: 'Hand Spin's like this... dapat stiff kaya sumasakit yung kamay mo.
Kapag mali yan, baka madislocate yung wrist mo.'
Nakita ko rin siya saglit. Yung style, umiikot siya sa sahig na yung weight ng
buong katawan niya eh nasa iisang kamay. Paano kaya niya nagagawa yun?
Tumabi naman sila. Dahil kilala nila ako, yung iba nakuha pa akong lokohin.
Nung nailagay ko na lahat ng gamit ko sa locker ko, papauwi na rin ako. Nag-bye
na lang din ako sa kanila.
"Uuwi ka na?"
"Oo eh."
"Kasabay ko dapat kaya lang nasa office sila. Sabi ko mauna na akong uuwi sa
kanila."
"Sayang naman hindi kita masasabayan ngayon, may practice pa kami eh."
"Ngek, wag na no. Ok lang ako. Ang aga-aga pa. Bakit nga pala nasa corridor
kayo nagpa-practice?"
"Hindi, hihintayin kita makasakay.." tapos nilagay niya yung isang kamay niya sa
bulsa.
"Ok."
Saglit lang kaming naghintay, dumating naman yung isang jeep. Papasakay na
sana ako nung humawak siya sa kamay ko.
"Saglit lang..."
Huh?!?
"Bakit?"
"Ingat sa pag-uwi... and...
***25***
***
***26***
***
Sariling pen din niya. Binigay naman niya kay Jasper yun.
After that...
***
That's a shocker.
***27***
Dumating naman na si Kay nun at tinignan ako. May dala-dala na
siyang pagkain which is medyo late na dahil naman nakakain na ako
ng soup. Hindi na rin ako masyadong gutom nung mga oras na iyon.
After that, binigyan nga kami ng limang slaps at limang kisses. Hindi
mo pwedeng ibigay sa sarili mo yung kisses or slaps dahil may
certain number yun. Tignan lang nila yung number, alam nila kung
kanino galing pero hindi nila ire-reveal.
"Kaya nga inimbento 'to.. para sa trust 'di ba?""Yun nga eh wala
akong trust sa iyo!" pero pabiro lang naman yun kaya tumawa rin si
Kay.
"Three.."
Hindi ko tuloy ako natumba. Napatingin ako sa likod ko. Dahil nga
kitang-kita doon sa buong chapel na ako lang yung nakatayo
maliban doon sa mga sasalo, lumpait yung babae sa akin.
Tumalikod ako nun. Hindi ko kaya 'to. Hinihintay ako nung babae na
bumagsak doon sa likuran ko.
"Lagot ka sa akin!"
"Sino?""Si Kay.."
***29***
Ewan ko na kung anong pumasok sa isip ko at sinabi ko
yun. Siguro nga nagulat ako, pero nandun na yun at
marami na ring nakarinig. Bawiin ko man siguro wala nang
maniniwala. Sabagay kung babawiin ko naman, sinong
niloloko ko? Oh yeah... MYSELF.
***
"Yun na rin term sa inyo 'di ba? You like her, you like
him.." tinuro niya kami ni Jasper."Teka... bakit parehas
yata kayo ng suot? Nag-usap kayo?!?""HINDI!" sinigawan
ko talaga siya.
"Ok ka lang?!?"
HEEEELLLPPPP!
***
"Tomorrow..." sasabihin ko na..
***31***
Katulad nung unang araw namin nun, nakatingin lang si
Jasper sa akin na akala ko eh nagsalita na nama ako ng
complete Greek. Ayun nga, nasabi ko naman na.
Tomorrow, 24th hour. It's just a fancy phrase to tell him,
tomorrow, 12 midnight.
"Sorry.."
***
***32***
Huminto lang ako nun pero hindi ko talaga siya tinignan.
Siya nagseselos? Kay Ronnie? That's... ridiculous. Kaibigan
ko lang naman si Ronnie. At hindi na siguro hihigit pa
doon.
"Riel's A.--"
***
No offense Jasper..
"Hop on?"
AAAAYYYYYOOOKKKOOOOO NNNAAAAA!!
***33***
Hindi na lang ako nag-react sa sinabi niya. Ang ginawa ko
na lang eh humawak ako ng mahigpit sa balikat niya, at
sinandal ko yung ulo ko. Hindi ko rin alam sa sarili ko kung
bakit ko ginawa yun.
"First question, sabi nung babae... sa girl ito ah, 'Ano ang
favorite color ni.." tinignan niya yung name-tag ko, "Riel?"
New Year?!?
***33b***
Nag-continue pa yung games nun. May paper dance pa nga
eh. Pinilit uli ni Jasper na sumali kami. Hindi kami nanalo
dahil natumba ako, damay naman siya. Si Carlo at Kay ang
nanalo doon. Nakakatuwa nga eh, bridal carry pa talaga.
"Pare!" nakangiti na siya, "Kumusta?"
Syempre left, right, left right lang naman yun, nakuha rin
naman niya. Pero syempre bago niya nakuha, ako ang nag-
lead. Akala daw niya kasi mahirap na parang cha-cha-cha..
or swing.. hindi daw talaga siya sumasayaw nun.
Hindi ko alam.
***34***
Kahit na kasama ko na si Ronnie na lumalayo kay Jasper,
humabol pa rin siya sa akin at hinigpitan niya yung hawak
sa braso ko. Lalo lang akong umiyak nun.
Siguro nga tama siya. I'm just one of them... and will
forever be.
***
"Ayos lang."
***35***
Umakyat na kami ni Kay nung gabi na iyon sa room namin.
Ako naman eh walang magawa kung hindi mag-isip. Nine
years? Ang tagal na nun ah. Maybe Carlo meant something
like.. 'Ngayon lang siya umiyak ng seryoso?' Hindi naman
pwedeng...
Teka lang...
***
Hindi naman ako nakinig sa buong klase ko nung umaga na iyon. Ang ginawa ko
eh nakasandal lang ako sa desk ko at nananahimik. Wala kasi ako sa mood. May
quiz nga din kami sa Physics namin pero hindi ko ginawa. Bahala na kung lagyan
man ako ng zero sa grade.
Si Jasper naman eh hindi nagpakita sa klase. Bakante yung upuan niya simula
kanina pa. Alam ko naman na pumasok siya sa school kaninang umaga, pero hindi
umattend sa room namin. Si Carlo naman eh medyo busy at panay ang labas ng
classroom. Inuutusan nga rin siya nung mga teachers. Hindi ko tuloy siya
matanong kung nasaan si Jasper.
Sa school naman eh hindi rin naman maganda ang kinalalabasan. Everyone loved
A.L. Well, maybe almost everyone. But never Riel. Hindi ko rin alam kung ano ang
kaibahan. From the most loved person sa school, I became the most hated in just
a day.
Wala naman talaga akong pakialam sa tingin ng ibang tao sa akin. Lagi ngang
sinasabi sa akin ng Mommy ko na dapat kong tandaan, hindi mahalaga ang tingin
ng ibang tao sa iyo. Ang mahalaga, ang tingin mo sa sarili mo.
"Naku huwag mo ngang iniisip yun! Mahal ka ng taong yun!" sabi niya kaya
napatingin ako sa kanya.
At that very moment, naisip k na may alam si Kay sa akin. Nagbago lang nung
nakita ko siyang nakangiti. Madalas kasing sinasabi sa tao na mukhang malalim
ang inisiip eh mahal ka ng isang tao.
Pinsan ko naman si Kay, kaya hindi masamang sabihin ko sa kanya kung ano ba
yung problema ko.
After that, dumating na ako doon sa point na kahit ako eh naguguluhan kung
bakit.
Yumuko na lang ako. Hindi ko rin alam ang sagit sa mga tanong ni Kay.
"Tara na nga Riel.." hinila ako ni Kay nung matapos siyang kumain, "Ayoko na
makarinig ng kahit ano galing sa babae na iyan dahil makakatikim sa akin
yan!" galit na galit talaga siya, "Kaya parang walang gulo, tayo na ang umalis."
Dinaanan namin yung table ni Mandee one last time at narinig ko pang sinabi niya
na 'Guilty kasi..'
Umarte naman si Kay na susuntukin niya si Mandee, kaya mukhang natakot. Hindi
naman niya ginawa eh.
Isa kami sa mga naunang nakabalik sa room. Wala pang masyadong tao doon sa
upuan namin sa bandang dulo pero naupo na kami. Hindi rin naman nagtagal,
pumasok din si Carlo at ang bilis-bilis maglakad. Kinuha lang niya yung bag niya at
lalabas na yata uli.
"Psssttt!" tinawag siya ni Kay kaya huminto siya nung nandun na siya sa upuan.
"Sabi ko tara dito.."
Dahil ayaw naman sabihin ni Kay sa kanya kung bakit, lumapit na rin si Carlo nun
at naupo doon sa upuan sa harap namin. Nakabukas pa yung polo niya kaya kita
yung t-shirt niya sa loob.
"Ano bang meron?" nagtanong siya kaagad nung kauupo pa lang niya, "Hindi ako
pwedeng magtagal.. aalis na rin ako--""Magtatanong lang sana ako.." tapos
tumingin siya sa akin saglit, binalik niya kay Carlo, "Anong meron doon sa
kaibigan mo?"
Nabaling naman yung tingin ni Carlo sa akin. Seryoso naman siya nun.
"Sorry Riel ah, di ako pwedeng magsabi sa iyo ng kahit ano. Baka kasi magalit si
Jasper sa akin."
Hindi ko naman mapigilan yung sarili ko. Alam ko may alam si Carlo. Hindi
pwedeng wala.
"Siya nga ang nagsabi sa akin na tanungin kita." naiiyak na naman ako nun, "S-
sinabi n-niya sa akin na... na hindi niya ko mahal.""Sinabi niya yun?!?" parang
nagulat siya sa sinabi ko.
"Riel sinabi ko naman sa iyo na hindi ako pwedeng magsabi sa iyo ng kahit
ano," tapos tumingin siya sa bandang likuran niya, "Pero hindi naman siguro
masama kung sasabihin ko sa iyo na.."
Huminto siya nun at hindi niya matuloy yung sasabihin niya. Hinampas uli siya ni
Kay ng malakas.
Lalo naman akong naiyak nun. Totoo nga. Totoo yung sinabi ni Jasper.
Nagsinungaling siya sa akin na mahal niya ko.
"I know that. Sinabi niya sa akin.""No.. no!" pinunasan niya yung luha
ko, "Nagsinungaling siya pero hindi yung iniisip mo. Nagsinungaling siya na hindi
ka niya mahal." umiling siya, "Mahal ka niya. Mahal na mahal."
"Alam na ano? Ano bang meron? Ang gulo na masyado. Anong hindi ko alam?!?"
"I'm so sorry Riel. I'm afraid you can't do that." tinignan ko siya na puzzled ako.
***36***
Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Nung mga oras
na iyon, pakiramdam ko eh huli na ang lahat. Kung
iniiwasan niya ako at ayaw niyang makipag-usap sa akin,
then that's it. I respect his decision.
"Riel, points lang ang pagitan niyo ni Jasper. Nag rank 1st
siya by point zero five, pero since wala naman na siya sa
school.. ikaw na ang 1st. Congratulations."
Tinalikuran ko uli siya kaya lang tinawag niya uli ako. Kung
hindi ko lang siya Daddy, ewan ko na!
Mrs.. who?
***37***
Asar na asar ako kay Daddy nun. I don't know Wesley. I
don't even know who are the Garcias to start with. And
now meet them?
Hindi ako lumabas buong gabi. Hindi rin ako kumain. Hindi
ako gutom. Yung school ko? Hindi ko nga alam. Tiyak may
paraan na naman si Daddy para kausapin yung school at
para i drop out ako. Honorable dismissal kumbaga. At kung
papasok ako sa private school ko dati? I have no idea. I'd
rather be home schooled.
***
Lalaki?
Jasper?!?
The way she sounds right now, she's not that bad.
"Gusto niyo po ba ng maiinom or anything at all?""Naku
hindi na!" umupo naman siya, "Hindi rin naman ako
magtatagal eh. May trabaho pa kasi ako. Dumaan lang ako
dito para makilala ka. Baka kasi hindi na tayo magkita sa
susunod na araw."
To: A.L.,. A.L.,. A.L., A.L., basta si A.L., lahat. Merong ibang
Szarielle ang nakasulat, pero galing sa Daddy at Mommy
ko yun. May ibang Arielle, pero galing sa mga kaibigan nila
Mommy.
AKO.
"Sorry ha, medyo late lang yung anak ko. Wala kasi siya sa
bahay buong araw, bumalik lang hapon na."
Wait...
***39***
Sumayaw naman kaming dalawa nun. Siguro nga dapat
akong matuwa kaya lang parang ang daming pumasok sa
utak ko. Naguluhan tuloy ako bigla.
"Closer.."
Nag one step kami parehas papalapit..
"Closer.."
"Warmer..."
"Hey! Dito!"
"Para saan yan?"
Nag-slow dance kami doon. Pero ang naririnig ko, siya ang
kumakanta. Ang dilim doon, kahit siya hindi ko masyadong
makita.
"Since I'm telling you the truth right now, might as well
tell you the rest..""Anong gusto mong isagot ko?""Wala
kang dapat sabihin. Makinig ka muna.." huminga siya ng
malalim, "I'll start with the biggest question you have all
night.."
***39***
Sumayaw naman kaming dalawa nun. Siguro nga dapat
akong matuwa kaya lang parang ang daming pumasok sa
utak ko. Naguluhan tuloy ako bigla.
"Closer.."
"Warmer..."
"Hey! Dito!"
Time...
I've been passing time watching trains go by
All of my life
"Para saan yan?"
Nag-slow dance kami doon. Pero ang naririnig ko, siya ang
kumakanta. Ang dilim doon, kahit siya hindi ko masyadong
makita.
"Since I'm telling you the truth right now, might as well
tell you the rest..""Anong gusto mong isagot ko?""Wala
kang dapat sabihin. Makinig ka muna.." huminga siya ng
malalim, "I'll start with the biggest question you have all
night.."
***41***
A couple of days passed pagkatapos nung araw na iyon.
Yes, 16 na ako, and yes, nagka-ayos na kami ni Jasper.
Sinabi naman niya sa akin na nasabi naman na daw niya
halos lahat ng gusto niyang sabihin sa akin. Gulo no? Well,
ako na lang yata ang naguguluhan.
"Opo./Hindi po."
"Hindi po Mommy.."
Parang ayaw niya akong paalisin nun kaya ako naman eh...
NAMAN OH!
Tumingin naman ako doon sa gilid ko. Yun daw ang best
gift ko?
***LC***
Puzzled talaga ako nun. Yung lalaki kasi sa Sports Shop eh
lalong ginulo yung utak ko. Kanina lang nag-decide na ako
na bibili na lang ako ng kahit anong sports gear para kay
Jasper sa birthday niya kaya lang ngayon nag-aalangan
tuloy ako. Kasi naman eh! Ano ba yung 25th hour na yun
na sinasabi niya? eh kung pinapaliwanag na lang din niya
eh di hindi ko na siguro kailangang mag-isip eh no?
Na-choke naman ako nun. Ang mahal naman yata nun para
sa goggles! I mean...
"A clock?"
***LC2***
Nung nakita ko siya na unti-unting inaalis yung pantaas
niya, hindi ko na napigilan yung sarili ko kaya pumasok na
ako doon sa loob.
"I got mad. Naiinis ako sa iyo kasi kung kailan pa naman
eksartong 12 wala ka!"
I didn't know I was doing it that time. But 25th hour... did
happen.
**************
......
.....
...
We create our moments. It's not actually what the
material world has to offer that will make things change.
It's us. And will always be us. Time is a great thing if we
use it wisely.. or should I say... emotionally.
25th hour are moments that we think are out of this world.
It's not ruled by any figure or any material things that we
see. It's only with our hearts. We create these things.. and
it will not be here unless WE BELIEVE IN IT. It goes on and
on...
and I'm delighted to tell you... that phrase was the first
line I wrote when I started this story.