Вы находитесь на странице: 1из 11

Despertar de Primavera

–2 –

ACTO UNO
ESCENA 1

(Wendla, como si se mirara en un espejo, suavemente explora su nuevo cuerpo en


maduración, mientras se pone un vestido semitransparente)

Madre

WENDLA

MADRE ME HICISTE
Y NO SUPISTE
LAS FORMAS DE AFRONTAR
LO QUE ME HACE MAL
MADRE HAY UN GRITO
MADRE HAY UN ÁNGEL
QUE NI EN EL CIELO
DESCANSA EN PAZ

HAY QUIENES ESPERAN


A UN DIOS QUE LOS RESCATE
ENCIENDEN VELAS
Y AGUARDAN SU LUZ
Y OTROS SÓLO LLORAN
BUSCANDO SUS PALABRAS
Y SU RESPUESTA
CAUSA MÁS TEMOR

MADRE ME HICISTE
Y NO SUPISTE
LAS FORMAS DE AFRONTAR
LO QUE ME HACE MAL
MADRE HAY UN GRITO
MADRE HAY UN ÁNGEL
QUE NI EN EL CIELO
DESCANSA EN PAZ

(La escena se sitúa ahora en 1891: un living de una


casa de provincia alemana. Frau Bergman entra repentinamente, bramando)

FRAU BERGMAN

¡Wendla!
Despertar de Primavera
–3 –

WENDLA

¿Mamá?

FRAU BERGMAN

Wendla, hija, ay, por dios, ¡mirate en ese vestido de nena!


No, no, no, no, las jovencitas respetables como vos no pueden ser vistas paseándose con semejante…

WENDLA

Mamá, dejame usar este, me gusta mucho. Me hace sentir como… como una princesa.

FRAU BERGMAN

Pero si ya estás… florenciendo. Y ahora, silencio.


Me hiciste olvidar las buenas noticias.
Anoche, finalmente, la cigüeña visitó a tu hermana y le trajo otra pequeña bebé.

WENDLA

No puedo esperar para verla, mamá.

FRAU BERGMAN

Bueno, entonces, ponete un vestido adecuado, y tu sombrero, por favor.

(Wendla comienza a decir algo, luego duda)

WENDLA

Mamá... ya soy tía por segunda vez y aún no tengo idea de cómo eso… sucede.

(Frau Bergman luce sorprendida)

Ay por favor, mamá, si hasta preguntarlo me da vergüenza, pero, entonces


¿a quién más se lo podría preguntar si no es a vos?

FRAU BERGMAN

No estas imaginando, ni por un momento, que yo podría…

WENDLA

Y vos no podes imaginar que yo sigo creyendo en la “cigüeña”.


Despertar de Primavera
–4 –

FRAU BERGMAN

Ay por Dios, no sé qué hice para merecer este tipo de conversación y en un día como hoy.
Apurate Wendla, y ponete un vestido decente.

WENDLA

Entonces se lo voy a preguntar a Gregor, el que limpia nuestra chimenea.

FRAU BERGMAN

Mejor te lo cuento yo. Pero no hoy. Mañana. Pasado mañana te lo cuento todo.

WENDLA

Hoy, mamá.

FRAU BERGMAN

Dije no.

WENDLA

¡Por favor, por favor!

FRAU BERGMAN

Wendla Bergman, simplemente no puedo...

WENDLA

¡Ay, mamá!

FRAU BERGMAN

¡Ay, me vas a volver loca!

WENDLA

¿Por qué? Puedo arrodillarme a tus pies, y recostarme en tu falda,


y así podes hablar como si yo no estuviera. ¡Por favor!

(No hay respuesta)

¿Mamá?

FRAU BERGMAN

Hija, pero…
Despertar de Primavera
–5 –

WENDLA

¡Mamá!

FRAU BERGMAN

Está bien, por Dios, te lo cuento todo.

(Wendla se arrodilla. Visiblemente incómoda, Frau Bergman oculta la cabeza de la niña con su capa)

Para que una mujer pueda concebir un hijo… ¿Me entendes hasta acá?

WENDLA

Sí, mamá.

FRAU BERGMAN

Para que una mujer pueda concebir un hijo y llevarlo en su vientre, ella debe…
amar a su marido como sólo ella puede hacerlo. Sólo a él… ¡Sólo a él!
Ella tiene que amarlo con… con todo el corazón. Ahí tenes. Ya lo sabes todo.

WENDLA
¿Todo?

FRAU BERGMAN
Todo. Te lo juro.

WENDLA
¡Mamá!.

(Las luces cambian- de nuevo a la ambientación de las canciones. Las Chicas aparecen,
Wendla se levanta y se une a ellas. Dejando de lado la ambientación de época,
cantan todas a la manera contemporánea.)

Madre (Reprise)

WENDLA Y CHICAS

MADRE ME HICISTE
MADRE NO VISTE
FORMAS DE MANEJAR
LO QUE ME HACE MAL

MADRE ME HICISTE
MADRE NO VISTE
Despertar de Primavera
–6 –

(WENDLA Y CHICAS)

FORMAS DE MANEJAR
LO QUE ME HACE MAL

MADRE HAY UN GRITO


MADRE HAY UN ÁNGEL
QUE NI EN EL CIELO
DESCANSA EN PAZ

HAY QUIENES ESPERAN


A UN DIOS QUE LOS RESCATE
ENCIENDEN VELAS
Y AGUARDAN SU LUZ

Y OTROS SÓLO LLORAN


BUSCANDO SUS PALABRAS
Y SU RESPUESTA
CAUSA MÁS TEMOR

MADRE ME HICISTE
MADRE NO VISTE
FORMAS DE MANEJAR
LO QUE ME HACE MAL

MADRE HAY UN GRITO


MADRE HAY UN ÁNGEL
QUE NI EN EL CIELO
DESCANSA EN PAZ

ESCENA 2

(Escuela. Los Chicos sentados cada uno a su pupitre, recitando La Eneida de Virgilio.
Se van parando uno a uno para recitar. Herr Sonnenstich camina rodeándolos, escuchando)

HERR SONNENSTICH

Una vez más.

OTTO

(Recitado)

Vi superum saevae memorem Iunonis ob iram.


Despertar de Primavera
–7 –

HERR SONNENSTICH

Mejor, Herr Lammermeier. Continue, Herr Zirschnitz.

GEORG

Multa quoque et bello passus, dum conderet urbem.

HERR SONNENSTICH

Herr Rilow, desde el principio.

HANSCHEN

Arma virumque cano, Troiae qui primus ab oris.

HERR SONNEN STICH

Herr Robel y…

ERNST

Italiam, fato profugus, Laviniaque venit litora multum..

HERR SONNENSTICH

Herr Stiefel.

(Moritz está dormido.)

¡Herr Stiefel!

MORITZ

(Despertando)

¿Señor?

HERR SONNENSTlCH
Continúe, por favor.

(Moritz duda)

Herr Stiefel...
Despertar de Primavera
–8 –

MORITZ

(Intentando)

Laviniaque venit…

HERR SONNENSTICH

¿Sí…?

MORITZ

Litora… multum enim…

HERR SONNENSTICH

¿Multum enim?

MORITZ

(Probando otra combinación)

Multum olim…

HERR SONNENSTICH

(Perdiendo la paciencia)

¿Olim? ¿Multum olim? ¿Entonces, de algún modo, el piadoso Eneas ya “ha”


sufrido demasiado “en los días por venir”?

(Los chicos ríen)

¡Silencio, señores!
Herr Stiefel, ¿tiene alguna remota idea de lo que dice?

(Moritz está demasiado mortificado para contestar. Melchior se levanta)

MELCHIOR

(Con voz convincente)

Si me permite, Herr Sonnenstich… ¿no podemos al menos considerar “multum olim”


como una posible conjetura sobre cómo debería leerse el texto?
Despertar de Primavera
–9 –

HERR SONNENSTICH

Herr Gabor, no estamos acá hoy para hacer conjeturas sobre cómo debe leerse el texto.
El joven cometió un error.

MELCHIOR

“Multum olim” introduciendo a “multa quoque”. Un paralelismo, señor, entre


aquello que Eneas ya “ha” sufrido en la guerra y el sufrimiento en tierra y mar por venir.

HERR SONNENSTICH

Herr Gabor, desde el momento de la muerte de Virgilio se ha contaminado nuestro


mundo con más que suficientes comentarios críticos basados en la conjetura textual...

MELCHIOR

Con todo respeto, señor, ¿está usted sugiriendo, entonces, que no hay más lugar para el
pensamiento crítico y la interpretación? De ser así, entonces, al menos nosotros...

HERR SONNENSTICH

(Golpeando a Melchior con su bastón)

No estoy sugiriendo tal cosa. Estoy confirmando que Herr Stiefel cometió un error.
¿Le estoy preguntando? ¡No! ¡Exigiendo, que usted corrija el texto fallido de su compañero
y proceda desde ahí. ¿Está claro?

(No hay respuesta. Golpea a Melchior aún más fuertemente.)

Herr Gabor, ¿está claro?

MELCHIOR

Sí… Sí, Herr Sonnenstich: “litora multum ille”.

HERR SONNENSTICH

Muy bien. Todos ustedes junto con Melchior Gabor.


"Laviniaque venit...”

(Los Chicos recitan, y su recitación crece, se hace más alta, más insistente y sirve de
preludio a la canción. Representa la visión mental de Melchior. Canta como un rocker
en un concierto, desde su asiento)
Despertar de Primavera
–1 0 –

Lo que sé

CHICOS

LITORA MULTUM ILLE ET TERRIS


IACTATUS ET ALTO
VI SUPERUM SAEVAE
MEMOREM IUNONIS OB

CHICOS

IRAM MULTA MELCHOIR


QUOQUE ET BELLO
PASSUS, DUM CONDERET LO QUE SÉ
URBEM DE CIENCIAS Y DE HISTORIA
ARMA VIRUMQUE CON HORROR
CANO ANCLADO EN MI MEMORIA
TROIAE QUI PRIMUS SI DUDO, ENTONCES ME PERSIGUEN
AB ORIS Y LO PEOR DE MÍ ES LA SENTENCIA

ITALIAM, FATO PROFUGUS, QUE CONSIGUEN.


LAVINIAQUE VENIT TE DIRÁN:”LO ESCRITO ES LO QUE
CUENTA”,
LITORA, MULTUM ILLE ET TERRIS
PERO SÉ QUE HAY MUCHO MÁS POR
IACTATUS ET ALTO VER
VI SUPERUM SAEVAE MEMOREM BUSCANDO SÓLO EN MÍ; NO EN UN
IUNONIS OB IRAM PAPEL.
MULTA QUOQUE ET BELLO SÓLO SÉ CREER EN MI VERDAD,
PASSUS, DUM CONDERET URBE Y SENTIR QUE ALGO VA A CAMBIAR.
CONTINUAR, NO IMPORTA LO QUE
HAGAN.
NI NOMBRAR
ESTRELLAS QUE SE APAGAN.
LLAMANDO AL MUNDO Y SUS
VERDADES,
GRITANDO COMO UN NIÑO
BUSCANDO LIBERTAD.
MÍRAME, YO BUSCO EN UN GRITO
QUE UN DÍA ESCUCHARÁN…
MÍRAME, YA OIRÁS ESTE GRITO,
MI GRITO QUE UN DÍA
ESCUCHARÁN…
Despertar de Primavera
–1 1 –

Вам также может понравиться