| शीगणेशकीलकसतोतम्।

दक उवाच ।

गणेशकीलकं बहन् वद सवारररदायकम् ।

मनतादीनां ववशेषेण ससदददं पूणरभावत: ॥१॥

मुदल उवाच ।

कीलकेन ववहीनाश मनता नैव सुखपदाः ।

आदौ कीलकमेवं वै पवठतवा जपमाचरेत् ॥२॥

तदा वीयर यत
ु ा मनता ननाससददपदायकाः ।
भवननत नात सनदेहः करयावम यराशुतम् ।।३।।

अदङरसा समावदषं महं गुहतमं परम् ।

ससदददं तु गणेशसय कीलकं शणु मानद ।।४।।

ऋवषचछनदावदनयासांश कुयारदादौ तरा परान्।

एकाकरसय वै दक षडङानाचरेत् सुधीः ॥५।।

ततो धयायेद गणेशानं जयोदतरपधरं परम् ।

मनोवाणी-ववहीनं च चतुभर ज
ु ववरासजतम् ।।६।।

शुणडादणडमुखं पूणर दषु ं नैव पशकयते ।

ववदाऽववदासमायुकं ववभूदतभभ-रपाससतम् ।।७।।

एवं धयातवा गणेशानं पूजयेनमानसैः पृरक् ।

पञोपचारकैदर क ततो जपं समाचरेत् ॥८॥

एकववशदतवारं तु जपं कुयारतपजापते ।

तत: सतोतं समुचायर पशात् सवर समाचरेत् ।।९।।

रपं बलं भशयं देवह यशो वीयर गजानन ।

मेधा पजां तरा कीरत ववघनराज नमोऽसतु ते ॥१॥

यदा देवादय: सवर कुनणठता दैतयपैः कृताः ।

तदा तवं तादनहतय सम करोवष वीयर सय ं त
ु ान् ॥२ ।।

तरा मनता गणेशान कुनणठताश दरु ातमभभः ।

शापैश तानसवीयारनवै कुरषव ते नमो नमः ॥३।।

शकया कुनणठताः सवारः समरणेन तवया पभो ।

जानयुकाः सवीयारश कृता ववघनेश ते नम: ॥४॥
चराचरम् जगतसवर सताहीनं यदाऽभवत् ।
तवया सतायुतं ढु णढे समरणेन कृतं च ते ॥५॥

ततवावन वीयर हीनावन यदा जातावन ववघनप समृतया ते वीयर यक

ु ावन पुनजारतावन ते नमः ॥६॥

बहाभण योगहीनावन जातावन समरणेन ते ।

यदा पुनगर णेशान योगयुकावन ते नमः ॥७॥

इतयावद ववववधं सवर समरणेन तव पभो ।

सतायुकं बभूवैव ववघनेशाय नमो नमः ॥८॥

तरा मनता गणेशान वीयर हीना बभूववरे ।

समरणेन पुनढुर णढे वीयर यक
ु ानकुरषव ते ॥९॥

सवर सतासमायुकं मनतपूजा-वदकं पभो ।

मम नामना भवतु ते वकतुणडाय ते नम: ॥१०॥

उतकीलय महामनतान् जपेन सतोतपाठतः ।

सवर -ससददपदा मनता भवनतु तवतपसादतः ॥११॥

गणेशाय नमसतुभयं हेरमबायैकदननतने ।

सवाननदवाससने तुभयं बहणसपतये नमः ॥१२॥

(इदत) इदं गणेशकीलकं कभरतं ते पजापते ।

भशवपोकं तु मनताणामुतकीलनकरं परम् ॥१३॥

यः पवठषयदत भावेन जवपतवा मनतमुतमम् ।

स सवर ससददमापोदत नानामनतसमुदवाम् ॥१४॥

एनं तयजय गणेशसय मनतं जपदत वनतयदा ।

स सवर फलहीनश भवदत नात संशयः ॥१५॥

सवर ससददकरं पोकं परमादत ु म् ।

पुरानेन सवयं शमभुमरनतससदद तु चालभत् ॥१६॥

ववषणुबरहादयो देवा मुनयो योवगनः परे ।

अनेन मनतससदद ते लेभभरे च पजापते ॥१७॥

ऐल: कीलका-माद वै कृतवा मनतपरायणः ।

गत: सवाननदपुयार स भकराजो बभूव ह ॥१८॥

ससीको जडदेहेन बहाणड-मवलोकय तु ।

गणेशदशर नेनव
ै जयोतीरपो बभूव ह ॥१९॥

इदत शीमुदलपुराणे गणेशकीलकसतोतं समपूणरम्।