DE TOCHT DOOR MIJN GEDACHTEN

Ik heb lang en traag geslenterd

op een tocht door mijn gedachten,
en kwam kronkels te ontdekken
die ik niet voor mogelijk achtte
Ik heb de meningen gevonden
die geen enkele fundering hadden
maar volgens mij als huizen stonden,
tot ik ze weg zag zakken in moerassen
Daarna daalde ik af in de spelonken
van verlangens, wensen en idealen
waarvan de wanden constant blonken
zodat ik dacht dat die van goud waren
Toen ik merkte dat de vergulde glans
snel van een wand was af te schrapen
en de lelijkheid dan naar boven kwam,
schrok ik van waar ik in af wou dalen
Ik wou stoppen met de gedachtentocht
die mij van zekerheden af liet dwalen
en wist een uitgangspunt te halen:

maar de poort naar buiten was op slot

(DPI 2011/2018)