Академический Документы
Профессиональный Документы
Культура Документы
14 March ·
మాత్ృభాషాభిమాన్న
మీ ఆతరరయ
కు కు కు కు కూ..ఊ
కొమమరెమమ పూసే రోజు
కు కు కు కు కూ..ఊ
పేరమ పేరమ పుట్టిన రోజు
న్నదురంచర ఎదవీణ త్డిమే వేళలో
మామిడి పూత్ల మనమధ కోయిల
కు కు
సవరాలే
వలపు వరాల ై
చిలిప శరాల ై
పెదవి కాట్ేయగా
చలించర (సవరాలే)
వలచి వరంచర (వయసు వరాలే)
ఎదలు హరంచర (చిలిప శరాల ై)
కలలు పండించగా
గునన మావి గుబురచలో కనెన కోయిలమమ
తరనె తెలుగు పాట్ై పలల వించవమమ
మూగబాసలే (ముస ముస ముస ముస)
ముద్ బంత్ుల ై (విరయగా)
సామగ సన్నదన్న
సామగ సన్నదన్న
సామగ సామగ సామగ సామగ
సా పదసన్న నీ గసరద ద పన్నదమ మా న్నదమగ గ గమగమ ద..
సా ఎదుగుడు నీ పేదవులల దదార విడిచి మా మారగ శిరపు గా గాలులు మురళిగా
వినన వేళ కనెన రాధ పులకతంచర
కు కు
ఆఅ
ఫలించర (రసాలే)
త్రచి త్రంచర (పడుచు న్నషాలో)
కవిత్లికతంచర (యువత్ పేదాల)
సుధలు ప ంగంచగా
సన జఞజి తొడిమలో చిన్నన వెనెనలమమ
సందర వెలుగులోనే తానవాడ వమమ
కనెన చూపులే (కస కస కస కస)
కారచ మబుుల ై (ముసరగ)
సామగ సన్నదన్న
సామగ సన్నదన్న
సామగ సామగ సామగ సామగ
సా పదసన్న నీ గసరద ద పన్నదమ మా న్నదమగ గ గమగమ ద..
సాయమడుగు సా నీ నీ పరచవము దాగ ద దపుదు మాఘ మ మేడల గాడము గ
మమత్ల పూలు కోస మాలు కోసు పలికతంచర
ఓం
అలల ై; బంగరచ
కలల ై, పగడపుుఁ
బులుుఁగులవల మ
బుులు విరసనయవి
శివతాండవమట్!
శివలాసయంబట్!
వచిురొయిేమొ! వి
యచురకాంత్లు
జలదాంగనల ై
విలోకతంచుట్కు
శివలాసయంబట్!
యిేమానందము
భూమీత్లమున!
పలికెడునవె ప
క్షులు బారుఁబలుకులొ!
కల హైమవతీ
విలసనూనపుర
న్ననాదములకు
నననుకరణంబులొ!
కొమమల కానం
దో తాాహముమలు
ముమమరముగ మన
ములుఁగదలించెనొ!
త్లనూచుచు గు
త్ు
ి లుగుత్ు
ి లుగా
న్నలరాలుును బూ
వులన్నకరముమలు.
లలితా మృదు మం
జులమగు కాయము
బూవుల తాకుల
తో వసవాడదొ !
భారతియట్ పా
రవతికత నలంకా
రముుఁ దీరెుడునద!
రమణీయసమత్
ములుఁ గావించునొ
యలరచల మృదువులు!
చత్ురాననుుఁడర
సవదరంచునట్
శరచవనకుత్ి మ
సరపవిభూషలు!
వీచె విశబ్ద్ త్
కీచకములు మృదు
వీచులుగాుఁ ద
రపత్లోకముమలు
మారచత్ములు గో
ట్ీ రతా బుజుఁడగు
శివునకు సేసలు
జెలిలంచుట్కెై
త్కఝం త్కఝం
త్క దరకతట్ నా
దముమలతో లో
కముమల వేలుపు
నెమిమగ న్నలుఁబడి
నృత్యమాడునెడ
లయానుగతిుఁ గ
మరముగా శ్రీతిుఁ బ
ట్ుిట్కో! గొంత్ులు
సవదరంచు ను
త్కట్భృంగముమలు.
ఈ సెలకనెనల
కెవవరచజెపపరొ!
యాసరేవశవరచ
నభినయమహమును
కుచెుళుల లల డ
విచులవిడిగా
దుసకతళ్ళళడుఁగ
నసమునుఁ బరచగడు -
ఓ హో హో హో !
యూహాఽతీత్ం
బీయానందం
బ్దలాత్లంబున!
సంధాయసతి! యిళ
సంభరమ మేమిట్
నవకుసుంభరా
గవసన మేమిట్!
ఆకుంచత్ తి
రయక్రసార ల
జఞజమధుర కట్ా
క్షపాత్మేమిట్!
విలాసవకతీత్
విచలనమధయం
బునహరీ మతి! నీ
వునువల నేజిఱు
పలకన్నమేఖల
వాలకమేమిట్!
యిెవవరకోసర
మీబ్దబబ ుకము!
శివపూజకొ! యో
చెలువా! యిళకథ
ల వవరచ జెపపరె?
యిలాత్లంబే
ఆడెడునట్ నా
రాయపారణేశవరచుఁ
డో దనమణి! న్నలు
రా! దనమంత్యుుఁ
బడమట్ట దరశపు
వారలకీకథ
నెఱిగంచుట్కెై
బరచగెతదవో!
ెి
అలమృగములు గ
నునల బాషపముమలు
విడిచెడునెందుకు!
విశ్వవశవరచనకు
నడుగులుగడగుట్
కెై పాదయంబబ !!
గుసగుసమన్న యిళ
కతసలయములు స
మమదపూరముగా
మాట్లాడునెదొ !!
యిేముననద! లో
కేశవరచనాట్యమ
ఓ హో హో హో !
యూహాఽతీత్ం
బీయానందం
బ్దలాత్లంబున!!
నందనాంద
గంగాత్రంగకణసంగ వికాసజూట్ం
సంధాయంత్రక్ష మివతారకతత్ం దధానైః
నృత్యత్పదాఽగీ పరకలిపత్ వేదజఞత్ైః
కురాయద్ యాం, తిరభువనాఽఽలయదీపఏషైః.
గౌరీకట్ాక్ష రేఖా
చందరకత్
త ం వక్షఆదధానాయ
పంగళజూట్ాయనమో
గంగాకమనాయ, వేదవేదాయయ.
జయ జయ శంకర! శత్ురభయంకర!
జయ జయ పరమథపశ్ాచవశంకర!
జయ జయ తాండవ సంభరమసుందర!
జయ జయ ధెర
ై యవిచాలిత్మందర!
జయ జయ శ్రత్లచందారఽఽభరణా!
జయ జయ కరచణా శరణాఽఽచరణా!
జయ గగనాంబర! శ్ాత్తిరశూలా!
జయ శ్రభంకరా! జయ మహాకాలా!
ఢకాకరవములు బ్దకకట్టలల దశ
దకుకల మారచత్ దీరీకృత్ములు
ఝణుఝణుఝణుత్ సవనములకును బరతి
న్ననదము లీుఁనగ వనధ భంగములు
శూలంబొ న నాభీలత్ లేవుఁగుఁ
గీలాచయములు లేలిహానములు
ధగధగత్ముల ై న్నగుడుఁగ నగవులు
గగన త్లసుథలు బెగడ దరవత్లు
నీ నృత్ి ములో న్నఖిల వాఙ్మయము
తానముగా మఱిగానము గాగను
తాండవింపుఁగాుఁ దరచణంబెై నద
ఖండరందుధరా! గదలుము నెమమద.
జయ నాదలయాఽఽసాదత్మూరీి!
జయ జయ తాండవ సంభృత్కీరి !ీ
జయ గగనాంబర! శ్ాత్తిరశూలా!
జయ శ్రభంకరా! జయ మహాకాలా!
శివతాండవము
కర ముదక
ర ల తోనె గనులుఁ జూపులు దరచగుఁ
దరచగు చూపులతోనె బరచగెత్ి హృదయముమ
హృదయముమ వెనువెంట్ుఁ గదసకొన భావముమ
కుదస భావము తోనె కుదురచకోగ రసముమ
శిరము గీీవముమ పేరచరము హసి యుగముమ
సరగాగ మలచి గండరచవు న్నలిపన యట్ు
ల
తారకలు జలియింపుఁ దారకలు నట్టయింపుఁ
గోరకముల ై గుబురచ గొనన జూట్ము నందు
నురగాలినలి రేుఁగ చొకతక వీచిుఁన యట్ు
ల
పరపుల ైపడుఁ గలపపాదపంబులుఁ బూవు
ఆడెనమామ! శివుుఁడు
పాడెనమామ! భవుుఁడు
త్రతీపు వెనన
ె లలు విరసకొనన విధాన
నెఱ జఞదులవి కుపప నెఱసకొనన విధానుఁ
దెలిబూద పూుఁత్ దెట్ి ులు గట్టిన విధానుఁ
జలికొండ మంచు గుపపలుగూరున విధానుఁ
బొ సుఁగ ముతెి పుసరచ లోుహళించు విధాన
నసదృశము నమృత్ంబు నామతించు విధాన
ఘనసారమును దెచిు కలయుఁ జలుల విధాన
మనసులో సంత్త్ము గనులుఁ జఞఱు విధాన
గులుకునీలపుుఁ గండల ుఁ దళుకుుఁ జూపులు బూయ
ఘలుఘలులమన్న కాళళుఁ జిలిప గజెజలు మోరయ
ఆడెనమామ! శివుుఁడు
పాడెనమామ! భవుుఁడు
కనుదో యి సెగ
ై లకుుఁ గనుబొ మల బదు లొసుఁగ
మనసులో నూహలకుుఁ దనువె బులకలు దాలపుఁ
బరతిపులకలోుఁ దీవర భావములు వాసంపుఁ
బరతియడుగులో లయోననతి దూగ శ్ోభింప
నవువలకుుఁ గంకతణుల నాదముల బరతినవవ
నవువలే మువవల ై నాట్యమున నెలుుఁగవవ
నెలుుఁగులను శ్రీతిరచత్ులు నెలయు నంఘురలగత్ులు
గలసయో! గలియకో! గడుుఁ గొీత్ి రచచి న్నవవ
న్నలయిెలలుఁ జెలువు రూపెతిి న్నలిున యట్ు
ల ుఁ
గలల లల న్నజముగా గానుపంచిన యట్ుి
లాడెనమామ! శివుుఁడు
పాడెనమామ! భవుుఁడు
పడగల త్ు
ి ను నాగుబాముల ై యొకసార
ముడిచికొనుుఁ గమలంపు మొగగ ల ై యొకసార
జఞానముదక
ర లుఁ బక్షము ల త్ు
ి నొకసార
దీనదీనంబుల ైుఁ దరలాడు నొకసార
కట్కాముఖంబుల ై గనుపట్ుి నొకసార
పట్ుముషి బంధసంపదుఁ జూపు నొకసార
శ్రకత్ుండ హసి మున శ్ోభిలుల నొకసార
పరకట్ భరమరీసరళి బరగంచు నొకసార
యట్ువెప
ై ు న్నట్ువెైపు నమల హసి ములూగ
యట్మీుఁద న్నట్ుఁగీంద నందములు జెల రేుఁగ
యాడెనమామ! శివుుఁడు
పాడెనమామ! భవుుఁడు
మధయమము రాగసామారజఞయధదెవ
ై త్ము
శ్రదధ ముమగాుఁ బరతిగుఁ జూపంచి వణకతంచి
వణకులో నొకగొీత్ి వాలకము గనుబరచి
త్న్న పూవులను బుట్ి లను దెచిుపో సనట్ు
గలగలమనంగుఁ జిఱుగవవలను వెదకతనట్ు
బలపలన్న యిెండుట్ాకుల మరమరములట్ు
ల
నాదధరనువు బొ దుగునందు దుగధ ము జఞఱ
భేదవాదము రాగవీథలో బుడమార
ఆడెనమామ! శివుుఁడు
పాడెనమామ! భవుుఁడు
నవజట్ాపట్ల సంధాయకాలవారదాం
త్వికాసచందర మందారత్పార్రశరీర!
నగకనయకానేత్య
ర ుగళన్నరయత్కట్ా
క్షగణతాపంఛ పంఛాధీనగురచవక్ష!
న్నగమదాసీ సమున్ననదరసాహో న్ననా
ద! గణనీకృత్నెైకతారహారవిలాస!
భూతరశ! భూత్భావాతీత్! యన్నపలిక
సోి త్రములుఁ బఠయింపుఁ జోదయమున వెక
ై ుంఠచుఁ
డాడెనమామ! శివుుఁడు
పాడెనమామ! భవుుఁడు
పదామమననబజ యావకపుషపత్శరీర!
పదమసుందరనేత్!ర భావాంబరాతీత్!
మాయాసతీభుజఞ మధుపరీరంభాఽవి
షయవివేక! హృషీకసంచయాఽధషాిత్!
శ్ౌర! నీ తరజమే సంకీమించెను ననునుఁ
బూరంచెుఁ దాండవముుఁ బూరణ చిత్కళతోడ!
నన్న న్నట్ాలమునందు హసి ముమలను మొగచి
వినత్ుుఁడెై శంకరచుఁడు విషు
ణ వును నుతియించి
యాడెనమామ! శివుుఁడు
పాడెనమామ! భవుుఁడు
విజయా పారరథ న
మదరాఘారణత్నేతార
మదగజగమనా, మననజాత్రవదనా!
మనస మమ సన్ననధతాిం
మాత్ంగీ! మధయ న్నకవణతాకంచీ!
అనుభవరసకెై రేాాయా
మాదమజననీం! హృదబజ మధుధారాం!
నీలమణిసదృశ దరహాం
బాలాం, తా మాశీయిే మహో రూపాం!
శివాలాసయము
సథ లపదమములయొపుప గల తామరత్లపాద
ములుఁ గదల ును దరవి మురపెములు జిలికతంచి
కదలుకదలికలోనుఁ గలకలా నవెవనుఁట్
గొదమగంట్లొ! న్నలిుకొనన సవరకనయకలొ!
ఒకవెైపు భూ
ర భంగ మొదగంచి చూచినద
వికచసాకూత్ముగ విశ్వవశవరచన్న లలిత్
యా చూచుచూపుతో నరేధందుభూషునకుుఁ
బూచిపో వుఁగ బుషపముకుళములు న్నలువెలల
నాడినద గరకనెన!
మేఖలా చందక
ర త్
త మృదుమధురమౌ మధయ
మాకంపత్ుఁ బయిెయ నగరాజపరయపుతిర
కా కంపత్ంబులో నలసవీరడాభరం
బాకేకరత్దృషి యనురాగసూచకం
బాడినద గరకనెన!
పూవుగుత్ు
ి లనడుముఁ బొ లుచు గసలయమువల
దా విమలమర్ ళ్ళంత్రమునను న్నలుచుండి
పలుమారచ న్నలమీుఁద లలిత్ముగుఁ గుీంగ, కతల
కతలకతల మట్ంచు, మేఖల నవువలనుుఁ బొ దల
నాడినద గరకనెన!
ఇరవయోయ శతాబ్ పుట్ాంధర కవులోల విలక్షణకవి అయిన కీ.శ్వ. శ్రీ త్ుమమల సీతారామమూరి ‘రాషి ర
సదధ కొరకు రకి ముమగారున కవిన్న నేను’ అనీ ‘నేనుఁగాుఁ దరలింగధరణీ హత్ గాఢత్పో గన దురీరగాలన్న
సహంచినట్టి ఋషకలుపుఁడు మామక రాషి గాీమనముల్ వీనుల సో ుఁకత, రచఁూ తెలుుఁగు విశవము
కవితావేణి, రెండవద రాషి ర కవితావేణి, మూడవద యుగ కవితావేణి. శ్రీ సీతారామమూరి మొదట్
రాషి ర కవితా సరసవతికత న్నలయం వారచ రచించిన రాషి ర కవిత్వమే పరధాన కారణం. ఆ రాషి ర కవిత్
సరసవతికత న్నలయం వారచ రచించిన రాషి గాీనము. ఈ పదయకావయం 1938వ సం. ఏపరయల్
వివరసాిను.
ఎదురొకననద. మొదట్ ఉనన ఊపు త్రావత్ చచుుబడింద. ఇంత్లో 1937వ సం. రానే
వచిుంద. ఆ యిేడు అకోిబరచలో చలల పలిల జమీందారచ శ్రీమంత్ు రాజఞ యారల గడడ శిరామపరసాద్
బహదూ
్ ర్ ఆహావన సంఘాధయక్షుడుగా ఆంధర మహాసభ జరగంద. ఆ సభకు శ్రీ సీతారామమూరి
వెళ్ల ళరచ. వారలో ఆంధర భావవేశం వరదలు వారంద. ఉదో యగం చరసి ునాన బాపట్ల కు తిరగ వచిు
రాషి గాీనము అన్న పేరచ పెట్ి ారచ. దీన్నన్న చలల పలిల రాజఞకే అంకతత్మిచాురచ. ఇదర రాషి గాీనము
ఎనభెై పదాయలు అదనంగా దీన్నలో చరరాయి. ఆంధోర దయమ సమసయలు పెరగనకొలదీ రాషి గాీనంలోన్న
పదాయలు పెరచగుత్ వచాుయి. 1955వ సం. నాట్ట ఆరవ ముదరణం సంపూరణ సుందరరూపాన్నన
వాట్న్ననంట్టకంట్ ఎకుకవగా రాషి గాీనం పరశసి కెకతకంద. సీతారామమూరి గారచ కంట్ే ముందు రాషి ర
అనే పదయంలో సత్యపీరతితో సపషి ంగా చెపాపరచ. రాషి ర కవిత్ రచించిన ఇత్ర కవుల పో కడలు వేరచ.
Its grim philosophy scarcely matters. The cynicism may be persistent; the
mood may be a desperate sort of thing at the bottom of all thinking men's
minds. But the tune is so gay that even its pessimism seems blithe. The
quick but melodious turns of the poem tease us out of the thought. We
may argue about the meaning, but we are indisputably compelled and
even convinced by its music.
ఇందులో ఇమిడియునన అబబ ధవేదాంత్మును అలావుండనీ! పరసకి మయిేయ న్నరేవదము
పట్ుివదలకపో నీ! ఇంకా - త్త్ి ిజిజఞాసువుల కందఱికీ చిత్ి వృతిి అడుగున కదలుచుండర
అవేక్షణ కూడా న్నలవనీ!
I have been reading the Jubilee Edition of your works which you were so
good as to present me at Hyderabad. They are a marvel of our literature,
so fresh, powerful and impressive. Your contributions to Telugu will live -
live long and charming, a perennial source of joy and inspiration. Keep up.
Waltair, 6-9-1940.
వేడుక నేట్భ
ట ుకతికత లభించినదెలల వరయించు పుణుయలున్,
పీడత్
ి ు లయుయ రే పనుభవింపగ దాచు న్నకృషు
ి లున్ వినం
బాడెడు చిత్రగుపుిడు త్మాలన్నకుంజమునుండి, 'ఏల యిళ
యిేడుపు మూరచులార! ఫలియింపదు మీకృష యిందునందునన్.' 24
With Earth’ s first Clay They did the Last Man’ s knead,
And then of the Last Harvest Sow’ d the Seed:
Yea, the first Morning of Creation wrote
What the Last Dawn of Reckoning shall read.
బహుమతియిెన
ై నాబ్దరచదుపచుడ మాఱడి పుచెుననున, పర
త్యహము లభించుగా కభినయంబున పాపపుపాత్ర యిళమధు
పరహసనమందు నాకు వరవరణ న్న! అమమడుదాన్నకంట్ నే
మహత్పదారథ మీ కీయికమండలి విల ుదరో వచించెదర. 71
TAMAM SHUD
సమాపి ము.
ఇక తెలుగు భాషపెై కొండంత్ మమకారంతో విశవనాథ “అఖిల పశిుమ రాజయభాషాళిలో త్న తెలుగు మాట్లు విసి రంచాయన్న, ఒక
సంగీత్ం పాడర విధంగా, సపషోి చాురణ కలిగ భావ వయకీికరణలో అమర భాషకు ధీట్ైన భాష అన్న, చకకన్న చమతాకరం పండించరందుకు వీలునన
భాషన్న, పద భాషలు తెలిసన పరభువు మచిున భాషన్న, త్న ఛందసుా నడకలలో అందం కల భాషన్న పరపర విధాలుగా కీరి ంచారచ. త్న
తెలుగెంతో మేట్ట అన్న ఎననన పరయోజనాలను చరకూరేుదన్న భావించారచ”.
సురవరం పరతాపరెడగారచ
ిడ కూడా తెలుగు భాషను గౌత్మీ జలాలతోనూ, ఖండశరకర జఞతి ఖరూ
జ ర గోక్షీర దారక్షాదయుత్ రామ
రసంతోనూ పో లిు, తరట్ తరనెల నవకంపు సో నలకు మా తెలుగు భాషామత్లిల సాట్టయిెైనదన్న కీరి ంచారచ. ఆరచదర తరనె కనాన మధురమైనద
తెలుగు భాషన్న, ఆ తెలుగుదనం మా కంట్ట వెలుగన్న, గత్ చరత్ర ఘనమైనదరనన్న, కానీ, గత్ం కనాన భవిషయత్ు
ి ఆశ్ాజనకం కనుక ఆ భావి
కొరకు దీక్షా తిలకం ధరంచాలన్న విజా పి చరశ్ారచ. జఞతి మరచవన్న పరసనన కవి అయిన శంకరంబాడి సుందరాచార గారచ రచించిన ‘మా తెలుగు
త్లిల కత మలల పూదండ’ గేయం సమకాలీన ఉదయమ సుురి లో భాగంగా భాషాభిమానాన్నన తెలుగు పరజలకు కొసర కొసర వడిడ ంచింద. భాష గురంచి
పదాయలు, గేయాలు మాత్రమే కాకుండా తెలుగు భాషా మాధురాయన్నన సంసకృత్ పదయుత్ంగా దరవులపలిల ‘జయ జయ పరయ భారత్ జనయితీర
దవయ ధాతిర’ అన్న రచించారచ. తెలుగు భాషపెై మమకారాన్నన పెంచరందుకు పలల ల కోసం కూడా పదాయలు, గేయాలు కూడా వెలిశ్ాయి.
కాబట్టి రాజకీయ, సాంఘక, చారత్రక, సాంసకృతిక అవసరాలను బట్టి దరశంలో ఉదయమాలు పుట్ుికొసాియి. ఆ ఉదయమాలే పరజల
హృదయాలలో జఞతి, దరశ, భాషాభిమానాలను చివురంపజేసి ాయనడాన్నకత సావత్ంతోరయదయమకాలంలో దరశంలోనూ, ఆంధర దరశంలోనూ
విచుుకునన కవుల గళ్ళలే సాక్షాయలు.
నా అక్షరారణయం
శరము (p. 1244) śaramu ṣaramu. [Skt.] n. An arrow, బాణము. A sort of reed or
grass, రెలల ు. Water, జలము. శర్జ్జనుుడు ṣar-janmuḍu. n. Lit. born among reeds: an
epithet of Kartikēya. కుమారసావమి. శర్ధి or శర్నిధి ṣara-dhi. n. The sea, the
ocean. సముదరము. A quiver, అముమలప ద. A sort of cloth, వసి వి
ై శ్వషము. "సననపరంజియు