Вы находитесь на странице: 1из 4

Tema 4.

LA CONJUGACIÓN IRREGULAR DE LOS


VERBOS LATINOS.

I. VERBOS COMPUESTOS DE "SUM"


Los nueve verbos siguientes se conjugan como SUM precedidos del correspondiente preverbio:

ab-sum, abes,abesse, afui : estar ausente, estar lejos.


ad-sum, ades, adesse, adfui (affui) : estar presente, ayudar.
de-sum, dees,deesse, defui : faltar
in-sum, ines, inesse, infui : estar en, estar dentro
inter-sum, interes, interesse, interfui : intervenir, diferenciarse.
ob-sum, obes, obesse, obfui (offui) : oponerse, ser un obstáculo.
pos-sum, potes, posse, potui : poder
prae-sum, praees, praeesse, praefui : presidir, estar al frente (de)
pro-sum, prodes, prodesse, profui : aprovechar, ser útil
sub-sum, subes, subesse, (sin perfecto) : estar debajo
super-sum, superes, superesse, superfui : sobrar, sobrevivir.

o La mayoría de estos verbos rigen un complemento en Dativo.


o Absum y praesum tienen participio de presente: absens, praesens.
o Prosum está formado del preverbio prod- y conserva la "d" cuando se encuentra con vocal:
prodes.
o Possum es el más irregular. Tiene en el sistema de presente un prefijo "pot-" que conserva ante
vocal: potest; pero la "t" la convierte en "s" ante otra "s": possum, possim....

El sistema de perfecto se forma sobre un tema "potu-" que no tiene nada que ver con el verbo SUM y posee una
conjugación regular.

MODOS PRESENTE PTO. IMPERF. FUT. IMPERF.

possum (yo puedo) poteram (yo podía) potero (yo podré)


potes poteras poteris
INDICATIVO potest poterat poterit
possumus poteramus poterimus
potestis poteratis poteritis
possunt poterant poterunt

possim (yo pueda) possem (yo pudiera/se)


SUBJUNTIVO possis posses
possit posset
possimus possemus
possitis possetis
possint possent

INFINITIVO posse (poder)

PTO. PERFECTO PTO. PLUSCUAMP. FUT. PERFEFEC.

INDICATIVO potu-i potu-eram potu-ero


potu-isti potu-eras potu-eris
..... etc.. ..... etc.. ..... etc..

potu-erim potu-issem
SUBJUNTIVO potu-eris potu-isses
..... etc. ..... etc.
II. VERBOS IRREGULARES.
Volo, vis, velle, volui : querer
Nolo, nonvis, nolle, nolui : no querer
Malo, mavis, malle, malui : querer más, preferir
Eo, is, ire,ivi (ii), itum : ir
Fero, fers, ferre, tuli, latum : llevar, soportar, mostrar, referir
Fio, fis, fieri : llegar a ser, suceder, ser hecho.

Este grupo de verbos, de uso frecuente, presenta una conjugación irregular en algunos tiempos del sistema de
presente. El sistema de perfecto es regular.

VOLO NOLO MALO EO FERO FIO


Activa Pasiva

volo nolo malo eo fero feror fio


I vis nonvis mavis is fers ferris/re fis
N Presente vult nonvult mavult it fert fertur fit
D volumus nolumus malumus imus ferimus ferimur fimus
I vultis nonvultis mavultis itis fertis ferimini fitis
C volunt nolunt malunt eunt ferunt feruntur fiunt
A
T volebam nolebam malebam ibam ferebam ferebar fiebam
I Pto. Imp. volebas nolebas malebas ibas ferebas ferebaris fiebas
V ...etc ....etc ...etc ..etc ...etc ...etc ...etc
O
volam nolam malam ibo feram ferar fiam
Fut. Imp. voles noles males ibis feres fereris/re fies
volet nolet malet ibit feret feretur fiet
..etc ..etc ...etc ..etc ..etc ...etc ..etc

S velim nolim malim eam feram ferar fiam


U Presente velis nolis malis eas feras feraris/re fias
B ..etc ..etc ..etc ..etc ..etc ...etc ...etc
J
U vellem nollem mallem irem ferrem ferrer fierem
N Pto. Imp. velles nolles malles ires ferres ferreris fieres
...etc ...etc ...etc ..etc ..etc ...etc ..etc

I Presente noli i fer ferre fi


M nolite ite ferte ferte fite
P
E nolito ito ferto fertor
R Futuro nolito ito ferto fertor
A nolitote itote fertote
nolunto eunto ferunto feruntor

- Fero: es un verbo polirrizo, con raices distintas para los tres temas. En su parte regular se conjuga como
rego.

- Eo: en la voz pasiva sólo se conjuga en las terceras personas, en la pasiva impersonal: itur (se va). Su
infinitivo presente pasivo iri , se emplea para formar el infinitivo futuro pasivo de todos los verbos: ej.
amatum iri.
Hay dos compuestos especiales de eo que no son realmente defectivos, pues casi sólo se emplean en
tiempos del sistema de presente en primeras y terceras personas.
- queo, quis, quire, quivi, quitum: poder
- nequeo, nequis, nequire, nequivi, nequitum: no poder

- Fio sólo tiene tiempos del sistema de presente, y éstos de la voz activa, excepto el infinitivo fieri pasivo. Sirve
de pasiva al verbo facio en los tiempos de presente.

A. Ballester 2
PRINCIPALES VERBOS COMPUESTOS DE:

FERO

affero, affers, afferre, attuli, allatum : traer, aportar


aufero, aufers, auferre, abstuli, ablatum : ocuitar,separar
confero, confers, conferre, contuli, collatum : reunir,comparar
defero, defers, deferre, detuli, delatum : echar abajo, delatar
differo, differs, differre, distuli, dilatum : dilatar, aplazar
effero, effers, efferre, extuli, elatum : extraer, sacar
infero, infers, inferre, intuli, illatum : llevar hacia, aportar
offero, offers, offerre, obtuli, oblatum : ofrecer, presentar
perfero, perfers, perferre, pertuli, perlatum : transmitir
praefero, praefers, praeferre, praetuli, praelatum : preferir
profero, profers, proferre, protuli, prolatum : ofrecer, mostrar
refero, refers, referre, retuli, relatum : referir
suffero, suffers, sufferre, sustuli, sublatum : colocar debajo, soportar
transfero, transfers, transferre, transtuli, tralatum : transportar

EO

abeo, abis,abire,abii,abitum : irse de


adeo, adis,adire,adii,aditum : dirigirse, ir a.
circumeo, circumis, circumire,circumii,circumitum : rodear
coeo, cois, coire, coii, coitum : ir juntos, reunirse.
exeo, exis,exire,exii,exitum : salir
ineo, inis, inire, inii, initum : entrar, empezar
intereo, interis, interire, interii, interitum : desaparecer.
obeo, obis,obire,obii,obitum : morir
pereo, peris,perire,perii,peritum : perecer
praetereo, praeteris,praeterire,praeterii,praeteritum : pasar por delante de, dejar de lado
prodeo, prodis,prodire,prodii,proditum : avanzar
redeo, redis,redire,redii,reditum : volver
subeo, subis,subire,subii,subitum : subir
transeo, transis,transire,transii,transitum : pasar al otro lado , atravesar.

A. Ballester 3
III. VERBOS DEPONENTES Y SEMIDEPONENTES.

A. DEPONENTES.

Los gramaticos latinos llamaron verbos deponentes a aquellos que habían depuesto las desinencias de activa,
quedándose sólo con las de pasiva, pero conservando el significado activo. Son, pues, verbos de formas pasivas y
significado activo.
Sin embargo, conservan algunas formas propias de la voz activa:
- participio presente y futuro.
- infinitivo de futuro.
- gerundio y supino.
Se enuncian en voz pasiva, sin el supino: imitor, imitaris, imitari, imitatus sum: imitar
Estos verbos, frente a los que no lo son; tienen un participio de perfecto activo y se suele traducir por un gerundio
compuesto: imitatus ( habiendo imitado)

B. SEMIDEPONENTES.
Son deponentes sólo en la mitad de su conjugación, concretamente en el sistema de perfecto. Son sólo seis:
- audeo, audes, audere, ausus sum : atreverse.
- gaudeo, gaudes, gaudere, gavisus sum : alegrarse.
- soleo, soles, solere, solitus sum : soler, acostumbrar.
- fido, fidis, fidere, fisus sum : fiarse.
- confido, confidis, confidere, confisus sum : fiarse.
- diffido, diffidis, diffidere, diffisus sum : desconfiar.

A. Ballester 4

Вам также может понравиться