Emosyon

Mitolohiyang Likha Mula sa Imahinasyon ni Eleine Heart R. Dela Torre

Mga Tauhan
Dakila- amg hari ng sandaigdig at ang pinakadakila sa lahat ng mga diyos at diyosa
Pilyoso - ang pilyong diyos ng pag-ibig at kilala bilang isang mapaglarong diyos
Magandara - patas na diyosa ng sanlibutan at diyosa ng kagandahan at karapatan mg mga kababaihan
Seryoso - ayaw sa mga maingay, tawa ng tawa at laging seryoso
Saya -walang oras na hindi siya masaya at kahit kailan ay uindi naging malungkot
Lungkot - walang oras na naging masaya at laging malungkot
Blanko - walang emosyon na makikita mula sa kaniya at laging blanko amg ekspresyon ng mukha

INTRODUKSIYON
Noong unang panahon, wala pa ang mga bundok at bulkan, wala pang ilog at karagatan at lahat ng nilalan
g na nabubuhay liban sa mga diyos ay mayroong iisang emosyon lamang. Si Dakila ang namumuno sa sa
nlibutan kasama ng kaniyang mga anak, apo at buong angkan. Si Dakila ang pinakamakapangyarihan at ta
nyag sa lahat ng mga diyos at diyosa. Siya ang nangangalaga sa lahat ng may buhay kabilang na ang mga
tao.

Sa isang sinaunang baryo ay naninirahan ang apat na tao na kung tawagin ay sina saya, lungkot, seryoso a
t blanko. Sila ay binuhay ni Dakila mula sa patak ng kaniyang pawis, dugo at putik sa katawan.Sila ang m
ga naunang tao na likha ng diyos kung kaya't sila'y mga produktong hindi perpekto."(tawa) kamusta kayo
ng lahat, ako nga pala si saya, walang oras na ako'y hindi masaya. Walang oras na ako'y nalulungkot. Hin
di ko nga alam kahit ako'y galit na galit na ay di ko parin matigilang tumawa(tawa)". "(seryosong titig), a
nong tinitingin tingin ninyo? Mga walang modo! Shhh, magsitahimik nga kayong lahat. Dahil ayoko sa m
aiingay at higit sa lahat sa mga taong masayahin. Dahil walang dahilan upang kayo'y laging magsaya.090
66686904"(buntong hininga), ano nga ba ang magandang paraan ng pagpapakilala sa sarili? Ako'y laging
malungkot pagkat ako'y ginawa ng mga diyos ng may malungkot na emosyon at ako'y nalulungkot dahil r
ito"."."Hindi na kailangang magtanong kung sino ako pagka't mata ko'y blanko at walang tono". Sila ay n
aninirahan ng mapayapa ng sama sama bukod sa kanilang pagkakaiba.

Ngunit, isang araw ay napadaan ang mapaglarong diyos ng pag-ibig na di Pilyono, Nasilayan niya ang mg
a likha ni Dakila at naisipang paglaruan ang kaniyang mga nilikha upang inisin ang kaniyang tiyo sa hindi
pagtutupad sa kaniyang kahilingan na siya ay biyayaan ng isang palasyong may tubigan para sa kaniyang
pagpapahinga. Kinuha niya ang kaniyang mahiwagang sisidlan ng ginintuang buhangin at kumuha siya n
g kakaunti at tinaas ang kaniyang palad at inihip ito sa ibabaw ng mga nilalang ni Dakila. Subalit, tanging
sina saya at seryoso lamang ang naaprktuhan ng kaniyang sumpa.

Makalipas ang ilang araw ay naramdaman na nina saya at seryoso ang mahika ng diyos ng pag-ibig. Ngun
it wala silang kamalay malay kung ano ito. "(tawa)Ano kaya itong nararamdaman ko? Parang kakaiba, ka
si nung nakita ko si lungkot kanina ay para bang nararamdaman ko rin ang lungkot na nararamdaman niya
. Parang may kirot sa aking puso.". Ito ay sadyang bago para kay saya, sapagkat siya ay nilikha ng diyos p
ara lamang maging masaya. Kaya't naisipan niyang lapitan si seryoso upang magtanong. Pagkatapos ng k
anilang pag-uusap ay parang may kakaibang naramdaman rin si Seryoso. "Ano ba itong aking nararamda
man? Hindi ko maintindihan, kung bakit ako'y nasisiyahan ng si saya'y aking nasilayan". Ang hindi nila a
lam ay si Saya ay umibig kay Lungkot, samantalang si Seryoso naman ay napaibig kay Saya. Ang gulo gu
lo kung iisipin, sadyang mapaglaro nga ang pag-ibig

.
Isang araw ay naisipan ni Saya na kausapin si Lungkot at marahil ay makaaamin siya ng kaniyang tunay
na nararamdaman rito. "Uy Lungkot, may kakaiba ka bang nararamdaman sa tuwing ako'y iyong nakakas
ama?". "Bukod sa lungkot? Wala.". "Hindi ka ba nasisiyahan sa tuwing ako'y nakikita? Hindi ba bumibki
s ang tibok ng iyong puso?". Umiling lamang si Lungkot na wala siyang nararamdaman.Nasaktan si Saya
ng malamang wala man lang nararamdaman si Lungkot para sa kaniya."Napakamanhid mo naman. Bakit?
Bakit hindi moko magawang mahalin? May mali ba sakin? Ginawa ko naman lahat para mapansin mo ak
o. Hindi ka ba nagtataka? Ako ma si Saya na ginawa ni Dakila upang maging masaya lamang ay nagagaw
ang umiyak at malungkot sa iyong harapan. Na kahit ang mga Diyos na siyang may likha sa atin ay di kay
ang pigilan ang aking nararamdam. Sapagkat ang pag-ibig ay sadyang makapangyarihan para sa ating mg
a nilalang na nilikha.Pero hindi naman tayo nilikha ng mga diyos na bulag? Pero bakit ikaw hindi mo ako
makita. Bulag ka Lungkot, bulag ka.". Saktong napadaan si Seryoso at narinig niya ang pag amin ni Saya
kay Lungkot. Ang seryosong mukha ni Seryoso ay napalitan ng sobrang lungkot at pighati. "(napaluhod),
Oh diyos na pinakadakilasa lahat kung ako'y iyong naririnig. Ano ba ang nangyayari at kami ata'y inyong
pinarurusahan? Sana ay matigil na ito at baka lahat kami ay mawala sa tamang pag-iisip. Kung pag-ibig n
ga ba ito ay lubhang napakahirap nga ang umibig. Sapagkat ako na siyang Seryoso ay umibig sa taong ma
sayahin na pinaka ayaw ko sa lahat at si Saya na masiyahan ay umibig kay Lungkot na malungkutin. Oh d
iyos ng mga nilikha sana ay tulungan niyo kami".

Ang mga sinabi ni Seryoso ay inihatid ng bulong na hangin tungo kay Dakila. Galit na galit si Dakila nan
g malaman niyang si Pilyoso ang may kagagawan. Pinatawag niya ito at bilang kaparusahan ay binawasa
n ni Dakila ang kaniyang kapangyarihan at