Iwwer den Danz.

Danz ass déi éischt Konscht, net nëmmen op der Äerd, mä an der Welt. Et hätt esou
wéi de ganze Universum op d'Schafung vun engem Oberonshorn geblasen, sou datt et
an éiwege Krees gedréckt huet. All Planeten danzéieren ëm hir Sonn, an d'Sonn
selwer, déi wéinst sengem Fettgewierer zevill ze iwwerfalen ass, dreift sech un der
General Dance Dance. Wat eis eiser Äerd betrëfft, ass déi zweet Stuf mat dem Mound
ouni Zweiwel d'éischt Geleeënheet fir d'Erfëllung vun der Walzer ze ginn, déi och
duerch all Rechter en Himmelskanzell genannt gëtt. Een obeys dës exzellent
Beispiller a léisst Moralisten a Dokteren, déi den Danz veruerteele loossen, zuerst,
well si normalerweis d'Regele vu gutt Manéiere maachen, déi méi schlecht mee
meeschtens sinn bewosst vun der austauschen Fussen, leschte-genannt well se
nëmmen ze gutt mierken dass d'Danz dat eenzegt Mëttel ass duerch folgend der
Indikatiounen vun Natur, gesond eis am Kierper ze behalen a Séil, an dofir vun Si si
fir all seng Verdéngscht ze kommen. Nët se léieren se hier Anatomie wéi eise ganze
Fouss ass komplett fir näischt méi wéi Ariichten ze danzen, wéi e Muskel well
d'Departement Pas GLISSE, anerer fir den Departement Pas FLORE gebaut UFF
schéngen, no deem et iwwerhaapt esou vill Arte Pas den Been Muskelen muss
geheien; wéi de Mann just huet tiptoe an eng Gelenk am Fouss geholl, fir datt hien
sech op d'Spëtze opstocken an säin Fuuss richteg ausdehnen kann; wéi och gepackt
Kaffi Muskelen oder op d'mannst Uergelen, fir künstlech ze ginn, ginn him
verginn, net gläichzäiteg Entrechat gare de Sänger zesumme maachen duerch, a wéi
Bank- an all déi Muskelen lafen, just fir Iech, wéi och eng Gei gär Linn Kläng, an
den entspriechende Danz convulsions séier agetriichtert. Den Dokter weess, datt hien
kee Geschäft mat engem Tänzer hat, dee léiwer e Glas Glanz oder Limonade fir
d'Flasche "all zwou Stonne en Igel" erausgeet; sou hie geet nees Raim wou Leit sinn
schéin oder schleefend Land gezu am Bett: zu dëser, der Natur vun der Noléissegkeet
vun hirem wäert dësen Affront; Firwat net d'Dommelen? Si wäerten sécher net si
krank oder dout sinn. Et ass sécher keng bessere Bewegung an der Welt wéi eng
relativ séier Walzer fir eng gutt gemoolt Violine. A wat nach am Danz geholl gëtt,
muss just virstellen wann hien e Ball mat de Leit aus, déi duerch d'Woch kuckt souz
krank selwer, just uurg a ronderëm der iwwerdreiwen Jus Circulatioun ze wäschen,
an engem Krees, deen ass firwat vill en nach mat Waffen a Féiss iwwerdeems d'Recht
a lénks ze Räichtum domadder ; an hien muss dës Saach ganz zweckméisseg fannen.
Fir mäin Deel géif ech éischter een hëlzent erop ginn, an de Bouf mat der
Klappschmannt, wéi mir de Museker mat de Modell-Wouerechten ze danzen fueren,
wéi enger konstitutioneller geléiert Mann, seng Been näischt bruecht, mä datt
d'Presidence op déi setzt hien, amplaz huet véier, sechs hölzer Féiss. Et ass nëmme
wéinst deem, datt d'Kugel déi perfekt Form ass, well et onendlech vill Beem zum
Danzen hunn an och vu vollem ass; well all Punkt op hatt ass en Tipp vun hirer Zehel
op där se sech kann änneren an sech wierklech op déi klengst Stimulatioun dreift. Mir
hu perfekt Wesen nëmmen zwee Punkten gemeinsam mat der Form, déi e fréiere
Sage genannt gëtt déi göttlech Gemeinschaft, duerch déi mir d'kreeslesch
Himmelskierper imitéieren. mä dës zwee Uergel sinn och de nobelst vun eisem ganze
Kierper; wéi zwee Konsulen, wann d'Belaaschtung vum Staat seet, si mussen d'ganz
Belaaschtung vun eisem Organismus traiten, regéieren an regéieren, déi hir Caprice
gehollef hunn. Well do wou d'Been ass goën, muss de ganze Mënsch goen. A wéi ass
präsent op engem Nol vun der Hëllefsbereet Knäppchen just wéinst dem nodeems
dorënner de Kapp an de Mënsch nëmmen a Relatioun zu senge Féiss Wäert vun en
duerch hiren Gravitéit Präventioun, datt si vun der Äerd, wou se am Danz zu der
Basis do musst fléien.
Fir de Virdeel ze weisen datt d'Tanzkunst virun allem aner Kënschtler ass, brauch
se nëmmen e bësse méi no.
Wien eng méi wéi 5 Minutten virun enger schéiner Bild mol stoppt, da schwätzt
hien: "schéi!" a gitt; mee deen géif'n mat de Ball geet virun net Sonnenopgang der
Ennergang ersat huet, a wat Lady heescht do et net mat der glécklech Gefill gin et
souguer de Objet vun Bewonnerung ginn, wat ënner anerem, erlaabt dass et dréit oft
ëm a Tour ronderëm ze ëmmer nei Opfaassungen ubidden; an nëmmen déi, déi sëtze
wou een schonns méi wéi genuch genuch seet, bleiwen.
Ni huet de Tënt net erofgeholl fir d'Musek vun der Begleedung ze déngen, fir wou
ee géifen zu engem Concert danzen; iwwerall d'Musek gëtt vum Danz fir Begleedung
benotzt; a firwat hu si sou eng gréisser Kënschtlerin fir sech ze schreiwen fir Operen
ze schreiwen, aus deenen Wien a Hoffler ka gemaach ginn; Et kann een et als Kritère
vu gudder Musek ugesinn, datt et fir dësen Zweck zielt. A Visiteuren aus der schéin
Männer zu L. aus anere Grënn wéi den nächsten Balle de Concert ze engagéieren, a
wéi dacks hien zitt no der Auer eraus, wann net geschwënn Stand kommen an, wou
hien mat Téi an Äis begéint vun der Léiwung kann erfrëschen.
Mee deen huet d'Hand aus der schlanker Taille während der héije Walzer gezunn,
fir d'Auer ze kucken oder fir seng Hand ze schéissen virun de Mond? An deen ënnert
déi, déi just de Kapp verdréint an déi richteg Plaz hunn, konnt och laang wann et e
Beethoven Symphony ass matgereest ass an hei Vysilanti wann hien et am harmonies
geschéngt oder soll Äre Féiss daintily hei dangle? Wien et uurg net bereet, dass vun
en der Weld penetrates un all pore, wéi wann et eng barrel vun der Danaides goufen,
an naass an moans a vun Aarbecht hunn drënner an kann et onendlech rosen ginn,
dass d'Spectateure déi keng Ahnung vun der Konscht huet, intim Erbaarmen sech mat
him ze fillen; an all dat mécht hien ouni ze bezuelen; Hien kritt seng Kleeder voll vu
Stëbs, dréckt den Tuxedo mat Wax; Scratch seng Schuër op de Buedem, schrauwen
eng ganz Wäschmëttelen un, spuet Blutt aus der Nues a Mutt wann de Schweess net
méi genuch ass, näischt, näischt iwwerhaapt; Nëmme well den héigen Instrumenter
vum Danz kann de Grond sinn datt hien souwuel fir all dës Neier et selwer gär selwer
ausgesat ass. Deen Danz kann awer och als Asst op d'Himmelskierper, d'göttlech, als
Striewen géint d'Natur vun Engelen betraff sinn: Mir gleewen datt mir Flügel hunn an
eis wëllen schwingen; mä et gëtt nëmme ee Hopscot, well d'Belaaschtung vun eisem
irdeschen Kierper dréit eis erëm zréck. Mee mir léisen dat net lass wéi e Versuch, a
nëmmen wann mer mëttelméisseg vun den onbefäerte Aufgab sinn, verloosse mir et,
a vill fannen hir Himmel schon an der Sich no. wann de Schweess net méi genuch
ass, Blutt vu Nues a Mutt, näischt, näischt iwwerhaapt; Nëmme well den héigen
Instrumenter vum Danz kann de Grond sinn datt hien souwuel fir all dës Neier et
selwer gär selwer ausgesat ass. Deen Danz kann awer och als Asst op
d'Himmelskierper, d'göttlech, als Striewen géint d'Natur vun Engelen betraff sinn:
Mir gleewen datt mir Flügel hunn an eis wëllen schwingen; mä et gëtt nëmme ee
Hopscot, well d'Belaaschtung vun eisem irdeschen Kierper dréit eis erëm zréck. Mee
mir léisen dat net lass wéi e Versuch, a nëmmen wann mer mëttelméisseg vun den
onbefäerte Aufgab sinn, verloosse mir et, a vill fannen hir Himmel schon an der Sich
no. wann de Schweess net méi genuch ass, Blutt vu Nues a Mutt, näischt, näischt
iwwerhaapt; Nëmme well den héigen Instrumenter vum Danz kann de Grond sinn
datt hien souwuel fir all dës Neier et selwer gär selwer ausgesat ass. Deen Danz kann
awer och als Asst op d'Himmelskierper, d'göttlech, als Striewen géint d'Natur vun
Engelen betraff sinn: Mir gleewen datt mir Flügel hunn an eis wëllen schwingen; mä
et gëtt nëmme ee Hopscot, well d'Belaaschtung vun eisem irdeschen Kierper dréit eis
erëm zréck. Mee mir léisen dat net lass wéi e Versuch, a nëmmen wann mer
mëttelméisseg vun den onbefäerte Aufgab sinn, verloosse mir et, a vill fannen hir
Himmel schon an der Sich no. datt hien souwisou e gär selwer all dës Schwiereg
huet. Deen Danz kann awer och als Asst op d'Himmelskierper, d'göttlech, als
Striewen géint d'Natur vun Engelen betraff sinn: Mir gleewen datt mir Flügel hunn an
eis wëllen schwingen; mä et gëtt nëmme ee Hopscot, well d'Belaaschtung vun eisem
irdeschen Kierper dréit eis erëm zréck. Mee mir léisen dat net lass wéi e Versuch, a
nëmmen wann mer mëttelméisseg vun den onbefäerte Aufgab sinn, verloosse mir et,
a vill fannen hir Himmel schon an der Sich no. datt hien souwisou e gär selwer all dës
Schwiereg huet. Vum Gesetz, kann awer, als Aufflug der Faarf vu preservéiert ginn,
Göttlech och am Akt vun danzen, als Quotefraen fir Engel Natur: mir mengen mir
hunn Säiten, wëllen eis an der Loft Säiten; mä et gëtt nëmme ee Hopscot, well
d'Belaaschtung vun eisem irdeschen Kierper dréit eis erëm zréck. Mä mir loossen
d'Matière Rescht do guer net ee Versuch, an nëmme wa mer wollekeg vun engem
onnëtze Effort sinn, mer loosse verwandelt, an e puer fonnt seng Himmel sou fréi wéi
d'Entstoe vun der selwechter. Well d'Belaaschtung vun eisem irdeschen Kierper dréit
eis erëm zréck. Mee mir léisen dat net lass wéi e Versuch, a nëmmen wann mer
mëttelméisseg vun den onbefäerte Aufgab sinn, verloosse mir et, a vill fannen hir
Himmel schon an der Sich no. Well d'Belaaschtung vun eisem irdeschen Kierper dréit
eis erëm zréck. Mee mir léisen dat net lass wéi e Versuch, a nëmmen wann mer
mëttelméisseg vun den onbefäerte Aufgab sinn, verloosse mir et, a vill fannen hir
Himmel schon an der Sich no.
An dat wat, kann ouni danzen vun engem Reizer vu Musek schwätzen. him
verdankt et awer nëmmen oppen oder geheime Relatioune mat den Danz. Schéin
Hänn wëlle weisen, datt si bal op de Schlësselen Danz kann, wéi de Féiss um
Buedem. D'Kläng selwer Bartreng haaptsächlech just an engem Danz vun de klengste
corpuscles sinn, datt dës Form also zwee alleng Touren (Toun Zuelen) erwisen vun
produzéiert wann eise gréisste Danz Kënschtler just sou agetriichtert, datt e Toun
Kënschtlerin eigentlech nëmme fir eng danzen Meeschtesch vum Kierper Deeler
bezuelt, déi an en soss Venen hirer Regel an harmonesch Uerdnung bréngt.
 Mat der Poesie vun Danz kann net wahrscheinlech kommen haut am Verglach zu
Gesiicht. Ausser datt si Poesie Hand do an dem Schrett op d'mannst zwee identesch
uechter eng laang an eng kuerz Fouss, ass den Danz eng gratis Konscht dat ass net ze
Sorte lass, mä ass vun enger interesséiert Begeeschterung geléiert fir wat dir
Meeschter , an all nei Editioun vun hirem Gedichter ass just eng nei Brout Schwong
fir si kënnen esou Kader soen déi de komescher Begeeschterung sou héich
appreciéieren d'Käschte vu senger Publikatioun selwer ee zu Bier, den Trainer
d'Begeeschterung als Brout Baker déngt.
GAR wahrscheinlech unerkannt och den antike Griichen, datt d'Datume fir
d'Gottheet Regnault si kënnen net méi wäert wéi gefeiert ginn "schöngeschlungne
disant Danz, ronderëm de yoshi Altor bestoen". Eigentlech, et ass haut net
anescht; Fest an Balltag sinn eent, just koum et wichteg méi elo: amplaz vum Altor,
wéi fréier ze danzen, Dir usetzen, wann ee während de méi wichteg, de Ball selwer
nach net noutwendeg Mesurë ass muss moies geholl ginn virum Altor, mengt an
dësem devoutly mannst Owend, da Owend vun der Danz ouni Altor gesuergt
ass; well als Ziel vun frankincense a Myrrhe kritt hien net méi als ze déngen brauch
all Parfum mat hinnen an d'Feier Participanten nodeems muss, Op villen Plazen hutt
Dir och eng Plaz fir de Buffet an der Danzhalle fir ze bezuelen. Déi griechesch
Täschen kënnen e ganz aner Charakter hunn wéi eis aktuell. Déi al an al Leit hu
wosst net sou Walzer wéi se méi mat enger Objet Welt wéi mat hirem eegene Ego
hunn, wéi mir et maachen, well jidderee weess elo a respektéiert sech als zentraler
Ziler, an als sou just ëm sech huet sech selwer ze bewegen, well et net anescht ass an
der Walzer. Natierlech si ech, wann ech héieren, datt d'Griechen, a besonnesch
d'Griechen, keng Walzer hunn, wéi den Indianer deen iwwerrascht war datt een zu
England kéint liewen, well hie gesoot huet datt d'Land keen Kokosnetz hat. D'Waltz
deenen ale Leit wëssen net wéi, op jidde Fall, méi fir en Objet Welt war schonn wéini
hir eege selwer, wéi mir do, well all elo selwer als zentrale Punkt weess a
respektéiert, wéi esou, nëmmen ëm huet selwer ze plënneren, well et net anescht hien
am Waltz gemaach. Ech all, natierlech, wann ech héieren, datt de Griichen a virun
allem de Griichen net enger Waltz, wéi der eng indesch hunn hat deen iwwerrascht
war, dass Dir an England liewen hätt, hie gesot, dass d'Land net coconuts haten. Déi
al an al Leit hu wosst net sou Walzer wéi se méi mat enger Objet Welt wéi mat hirem
eegene Ego hunn, wéi mir et maachen, well jidderee weess elo a respektéiert sech als
zentraler Ziler, an als sou just ëm sech huet sech selwer ze bewegen, well et net
anescht ass an der Walzer. Natierlech si ech, wann ech héieren, datt d'Griechen, a
besonnesch d'Griechen, keng Walzer hunn, wéi den Indianer deen iwwerrascht war
datt een zu England kéint liewen, well hie gesoot huet datt d'Land keen Kokosnetz
hat. wéi et net anescht ass an der Walzer. Natierlech si ech, wann ech héieren, datt
d'Griechen, a besonnesch d'Griechen, keng Walzer hunn, wéi den Indianer deen
iwwerrascht war datt een zu England kéint liewen, well hie gesoot huet datt d'Land
keen Kokosnetz hat. wéi et net anescht ass an der Walzer. Natierlech si ech, wann ech
héieren, datt d'Griechen, a besonnesch d'Griechen, keng Walzer hunn, wéi den
Indianer deen iwwerrascht war datt een zu England kéint liewen, well hie gesoot huet
datt d'Land keen Kokosnetz hat.
 Et ass net, well jo de fair Sex eis keen herrsche oft zu sengem Sënn vun der
Schéinheet, datt mir virun hinnen an der Estimatioun vun der Danz zu Wouerechten
eraus hunn. Et ass richteg, mir wëlle rëm eng Kéier ëmsetzen, awer mir fänke jitt, mir
rennen, mir och gär ze bekämpfen; d'Meedchen awer näischt iwwer de Waltz, net och
den neie Kleed si et d'Droen, an ech sinn iwwerzeegt, datt all Meedchen ee Fouss
ginn gären nodeems se also berechtegt kafen konnt selwer ze hunn aner mat der ze
Rullo Zënter e puer méi wëllen op eng Walzer iwwer Mesure erauskommen, all
Liewen an am literalsten Sënn vum Wuert wéi si fir säi Liewen ze rullen. Ech
erënnere mech un d'Liesen am Passavant säi Liewe-Magnetismus, d'Meedercher, déi
sou geläscht waren
Wéi räich ass dat Meedche seet do, a ka scheinbar nach méi eppes wéi e
kënschtleresche Heber hunn, mat den Stécknadelen verbonnen, fir se a Bewegung ze
setzen; hir Aen Ethikrot virun all bolder Wanterschlof onsécher a senger Wunneng
erëm geholl ass a gréisseren no laanger Zäit e Bléck op wéi eng iweerpréifen waat
Feeler vun ënner et wann keen esouguer, Spär läit am Wee; Si si mat hirem klenge
Fanger klickt, a si laaft wéi wann eng Spannend op der Fräiheet sinn. se se draus ze
gesinn: hatt trampelen se net wéi wann se mat enger Ahmed goen, an de St. Andrew
huet gefrot nie den Tipp vun engem Fouss ze gesinn der Ferse vun engem
aneren. Kuck dës mechanesch Aarbecht vun der Konscht um Ball erëm; Et ass
nëmmen de Danz, deen him d'Liewen léisst, dee kann hien mat seng Séil inspiréieren:
de Fouss réit se elo fort vun him fort, intercepts um éischte Tonalitéit ongedëlleg fir
d'Auer um Terrain, de Couragéis steed t'selwecht datt plows der Äerd um Sound vun
Martial Musek, Fazit giff um Part'en ze Hit, deen datt et nach. Lo ass se am Dokter
am fëllsten arméierte Arms niddergelooss; all d'Muskelwellen viru séier
erauskomm. D'Ae gëtt gläicht mat Feier an ass duerch d'Glanz vun de Friemer Aen
geheit; A Wuert a Bléck, an all Bewegung, schwätzt se fir sech selwer, datt et zu
enger méi hellegräicher Kugel gehéieren. A ass net de Ball? Sinn d'Titel Gött an
Engel esou soubal wéi de Titel vun Citoyenne an all Republik? Gitt net jiddereen an
all eenzele vum alen Adam komplett a gitt als en neit an verfaascht Wesen am
Himmel vum Ballsaal? Wär et net méi agetéiert d'Leit erëm jonk a ginn, wéi et war,
gekacht ginn? net Patrick op e puer déck Roses schéin Carmine, net op all Lady
selwer Hoer an Kleeder an Blummen liichtfäerteg ofgeschloss, net d'Hoer oder sech
vill wuessen de schéinste Touren a sech, um Kallef vill déi perfekt Kaalwer? Jo, ass
net dat onméiglech? engem Fouss, wéi e Camel, krabbelen, hien wollt oder net, déi
Aen vun der Effekt Mond vun engem Héchststrof Schong, engem Bourdon Taille te
iwwer e Wespenbalg, de keifendste Mond lipstick mat engem Engel Laachen; Rock-
härte Häerzen, déi net vun Tränen erweechelt sinn, fëmme gemitterlech aus der
Konsilie vu sugary Wierder; déi schwarzst Cendrillon op eng wäiss gewiewte
Prinzessin hellt; Kleedungsmëttelen entwéckelen déi aner fir ëmmer gefrote Been; De
Apotheker bitt séiss Séisses an Séisses anstatt Séisses Zucker Séisses. Wien huet dat
fir eisen normalen irdeschen Liewen!
Es ist hiernach gar nicht zu verwundern, warum für viele Schönen der Sommer die
traurigste Jahreszeit ist die es gibt, weil er den Bällen gewöhnlich ein Ende macht;
zwar hat man die Freuden der Natur; allein wie wenig Ersatz vermögen diese zu
gewähren. Der Sonnenaufgang, ja, er mag ganz herrlich sein; aber die Sonne paßt es
allemal ab, daß sie noch früher aufsteht als wir selbst, so daß sie zwar bei der Toilette
unsrer Damen durchs Fenster zusieht, umgekehrt aber sich nicht von diesen bei ihrer
Toilette zusehen läßt; eben so maliciös verfährt sie beim Untergange; sie nimmt
gewiß jedesmal die Zeit dazu wahr, wo die spazierengehenden Damen gerade in
einem eifrigen Gespräch über einen Hut, Schuh oder ein andres Stück der
menschlichen Hülse begriffen sind, so daß dieselben nichts davon gewahr werden. So
wachsen zwar auch recht schöne Blumen im Sommer, allein gerade auf solchen
Stellen, wo meist nur Schafe und Kühe hinkommen, dagegen auf den Spaziergängen
der Menschen Wegstaub den Blütenstaub reichlich ersetzt. Was hat man also am Ende
im ganzen Sommer, das uns das Wintervergnügen des Tanzes ersetzen könnte; der
Sommer ist höchstens als ein schwacher Versuch der Natur zu betrachten, uns für die
Entbehrung des Tanzes in einer gewissen Zeit, in der wir neue Kräfte zum
Wintertanze sammeln sollen, etwas zu entschädigen, und bloß deshalb mag auch die
Sonne so heiß im Sommer scheinen, weil die menschliche Natur eigentlich auf eine
tägliche Schweißausleerung durch den Tanz angewiesen ist, diese aber im Sommer,
wo der Mensch auszuruhen hat, unterbrochen werden würde, wenn nicht die Sonne
sich hier als Diaphoreticum ins Mittel schlüge. Gewiß ist auch die eigentliche
Bedeutung des Spruchs: "Im Schweiße deines Angesichts sollst du dein Brot essen,"
keine andre, als: du sollst nicht eher essen, als bis du dich in Schweiß getanzt hast.
Wann Dir sengem Stock Gesiicht fir all d'Virdeeler vun de Bäll ze eegen wollt, géif
een nach néideg zouginn hunn, datt Bäll der industriousness vu jonke Meedchen op
déi avantagéis droen. Verschiddener déi soss engem Nol an Hänn upaken wier an
hirem Ronn Idle zougemaach, ass vun de Ball opgereegt fir stäerkste ustrengender
Konscht studéiert an hir Fangeren fléien grad sou séier virun de Goal, wéi hir Féiss
op déi selwecht. All Meedche gëtt e Ball Woch virun an dann geeschteg aner Woch
duerno ze maachen, sou datt de ganzen November vun engem Matspiller Wéinst
nëmmen eng dräizéng fir d'Recolte vun de Ball an den Owend oder engem Nachessen
zielt vun der Uebst entweder, si zu Nacherinnerung a genéisst méi och an der Klatsch.
Géift Iech e Moler deen fir Wochen ass d'Iddi Droen ee Bild ze lafen, dass him sou
d'beschte Écran, déi schéi Faarwen an allen Geschäfter gel Dréimoment, wëll him,
bal iessen an drénken vergiesst sengem easel wäicht net nach waver, eleng an eleng
mat Ausféierung vun sengem Bild beschäftegt, wéi et op den Dag vun der
Ausstellung Éierenhal als honnert repainted ze kréien ass an retouched duerch, net
ganz d'Bild, datt hien am Geescht dréit wéi hie wëll kloer kann, weisen, wéi hie
weess, datt seng Iddi helleg ass, a wéi hien, huet hien elo opgehalen endlech all déi
Firma Vertrauen cherishes, all am anere Biller Ugrëff gëtt duerch bleiwen nëmmen
am sengem Buedem stinn. Kënnt Dir esou e Moler lieweg virstellen,
Der Himmel verzeihe den tyrannischen Vätern und Müttern, die ihren Töchtern
einen Ball versagen können; gewiß sind mehr Mädchen am Gram über versagte Bälle
gestorben als am Balle selbst; und wenn sich selbst eine oder die andre die
Schwindsucht auf dem Balle holte, ist es denn nicht schöner, flott aus dem Leben zu
tanzen, als krumm und grämlich am Stabe fortzuschleichen, und den einen Fuß ein
paar Jahre eher ins Grab zu setzen, als den andern? Wenn ein Mann im Felde fällt, so
heißt es, er ist auf dem Bette der Ehre gestorben; nun, für ein Mädchen ist ein Ball ein
solches Bette der Ehre, und ein wackres Mädchen wird dem Tode durch den Tanz,
und sähe sie ihn leibhaftig vor sich, mit eben solchem Mute in die Augen sehn, als ein
Tapfrer dem auf dem Schlachtfelde, höchstens wird sie noch um Frist zu einem
einzigen Walzer bitten.
Cruelly, ech ruffen d'Mutter, déi d'Duechter zitt, d'Widderhuelung, d'schmaache
loossen, fort mat Gewalt aus der Kugel, ier den Hunn erëm als Nuetswuecht genannt
gëtt a schlofen. Barbarin, mengt Dir net de Pledeuden vun der Holden, wann hat se
all sou séiss? - Dir sidd falsch, mäi Kand, et ass genuch fir haut. - Dir wollt wierklech
verloossen? Kaum war ech warm. - Jo, jo, ech hunn eng laang Zäit geschlof, a kuckt,
de Papp rëselt. - Nëmme de Cotillon, da wëll ech Iech nozegoen. - Net méi Walzer
méi, Dir musst nach ëmmer selwer kille loossen, Dir moderéiert net selwer, Dir fillt
d'Episod. - A kuck, elo sinn d'Flöten a Violonë nees op d'Coupe fir lieweg
Tanzen; Dir schwëmmt Äre Fouss selwer; De Séisssten Här vu der ganzer
Mëllechstrooss ass op seng Zänn Zephyr gläicht: méng wonnerschéi Miss, däerf ech
getraut? - Déi arme, si muss ausgeschnidden hunn; a gesäit him a stierwen an hirem
Interieur mat engem anere gleewen duerch d'Reien; Si wéckelt d'Schal op onmësseg,
an d'Faulen mat senger Mamm; D'Koppele kommen, si rauschteren, si roselen,
d'Meedche kuckt net erëm.