Platte tekst

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Naar navigatie springenNaar zoeken springen

In de informatica wordt met platte tekst bedoeld tekst die uitsluitend bestaat uit letters,
spaties, cijfers en leestekens. Tekst die is voorzien van opmaak (vet, cursief, onderstreept,
sub- en superscript alsook tabellen en afbeeldingen) is geen platte tekst. Een aantal
opmaaktekens zoals regelovergang (carriage return/line feed) en tabstop komen in platte tekst
wel voor.

Tekst in een computerbestand wordt opgeslagen in groepjes van 8 bit ofwel samen een byte.
Voor de meeste platte tekst worden de tekens opgeslagen als ASCII. Om ook diakrieten en
tekens uit andere alfabetten op te slaan, wordt sinds ca. 2000 steeds vaker de tekensetcodering
UTF-8 toegepast, waardoor ook diverse kleine afbeeldingen (icoontjes, smileys, emoji enz.)
beschikbaar zijn.

Bestanden van bijvoorbeeld tekstverwerkers bevatten daarentegen ook codes die de opmaak
van de tekst beschrijven, zoals cursief of een bepaald lettertype. Dergelijke codes hebben in
principe een extra "vertaalslag" door een computerprogramma nodig.

Het begrip platte tekst wordt in verschillende contexten, en door verschillende

computerspecialisten, op verschillende manieren opgevat. Hier volgt een poging om elk van
die deelbetekenissen te omschrijven.

Opmaakloze tekst[bewerken]
Een tekstverwerker stelt de gebruiker in staat om teksten van afbeeldingen te voorzien, en van
allerlei opmaak, bijvoorbeeld:

 tekst kan vetgedrukt of cursief worden weergegeven

 lettergrootte en lettertype kunnen worden gevarieerd
 letters en achtergronden kunnen worden gekleurd
 scheidingsbalken kunnen worden toegepast

De term platte tekst wordt wel gebruikt om tekstdocumenten zonder afbeeldingen aan te
duiden waarin dergelijke opmaak ontbreekt. Ze kunnen worden gemaakt en bewerkt met een
teksteditor. In Microsoft Windows en DOS dragen deze bestanden gewoonlijk de extensie
".txt".

Een platte tekst kan wel opmaaktaal bevatten, de broncode van een opgemaakt
document.[bron?] In zo'n geval wordt niet de extensie .txt gebruikt, maar een extensie waardoor
bij aanklikken niet de broncode wordt getoond, maar het opgemaakte resultaat. Een voorbeeld
is een HTML-document, dat naast de inhoud ook de opmaak van een webpagina beschrijft. Er
is niet bij elk opgemaakt document een platte tekst als broncode, bijvoorbeeld niet bij
Microsoft Word.

Een kommagescheiden bestand is een platte tekst die gebruikt wordt als tussentijdse codering
van een tabel, om die naar een spreadsheetprogramma over te brengen. Vervolgens kan de
tabel dan in het reguliere spreadsheetformat van het spreadsheetprogramma worden
opgeslagen.

Tekstverwerkingsapplicaties kunnen documenten omzetten naar platte tekst. Ook

webbrowsers kunnen webpagina's als omzetten naar platte tekst. In die gevallen gaat de
opmaakinformatie verloren