Timeo, Platon. Editorial Abada.

Platón
Timeo
J O S É M A R ÍA ZA M O RA C A LV O a
NOT AS Y A N E X O S DE L UC BRI SSON B

A
D
PLATÓN
Timeo
edición bilingüe
JO SÉ Ma. ZAMORA CALVO
Notas a la traducción y anexos

LUC BRISSON
O
O
Q
CU
O
A B A D A EDITORES
L E C T U R A S DE F I L O S O F Í A
TIMEO
PLATÓN
LECTURAS
Serie Filosofía
DIRECTOR Félix DUQUE
C ualquier form a de reproducción, d istribución, com unicación pública o transform a

ción de esta obra sólo puede ser realizada con la autorización de sus titulares, salvo
excepción prevista por la ley. Diríjase a CEDRO (Centro Español de Derechos Reprográ-
ficos, www.cedro.org) si necesita fotocopiar o escanear algún fragm ento de esta obra.
© J o s é M a r í a Z a m o r a C a l v o , 5 0 10
de la in tro d u c c ió n , trad u cció n y notas
© L u c B r is s o n , 2 0 1 0
de las n otas y anexos
© A b a d a E d i t o r e s , s . l ., 2 0 1 0
Calle del Gobernador, l8
28014 Madrid
Te¿: 914 296 882
Fax: 914297507
www.abadaeditores.com
d is e ñ o Sa b á t i c a
p r o d u c c ió n G U A D A LU PE G lS B E R T
ISBN 978-8 4-96 775-9 1-6
d e p ó sito leg al M - 44^ 34- 20i 0
p r e im p re s ió n A mparo D íaz - C orralejo
im p re s ió n L avEL
A Cathy
AGRADECIMIENTOS
C o m o es h ab itu al, qu isiera co m en za r exp resan d o m i a g ra d eci-

m ie n to a las p e r s o n a s e in s titu c io n e s q u e h a n h e c h o p o s ib le
este tra b a jo . E n p r im e r lu g a r y esp e cia lm e n te , a L u c B riss o n ,
q u ie n revisó la tr a d u c c ió n , adem ás d e p e r m itir n o s in c lu ir las
notas y lo s a p én d ices d e su v e rsió n fran cesa. S u c o la b o r a c ió n y
ayuda h a n sid o u n re fe re n te co n stan te e n la e la b o ra ció n de esta
e d ic ió n . A g ra d e c e r ig u a lm en te a m is am ig os y colegas, C la u d ia
F e r n á n d e z , q u e le y ó c u id a d o s a m e n te el m a n u s c r ito , a te n -
d ie n d o p a rticu la rm e n te a las cu estio n es filo ló g ic a s d e l tex to , y
a F é lix D u q u e , q u ie n m e c o n fió este p r o y e c to , c o n s titu y e n d o
para m í u n m o d e lo d e r ig o r y d e in s p ira c ió n p e rm a n e n te .
N u e s tro a g ra d e c im ie n to ta m b ié n a A lfo n s o C o r r e a , L a m -
b r o s C o u lo u b a r its is , B a u d o u in D e c h a r n e u x , J o r g e F ra n cisco
M a ld o n a d o , J a ir o E sco b ar, P ed ro P ab lo F u en tes, M a r ie - O d ile
G o u le t- C a z é , P h ilip p e H o ffm a n n , A n t o n io P e d ro M esq u ita,
T eresa O ñ a te , Q u i n t í n R a c io n e r o y M a ría Isabel S a n ta C r u z ,
c o n q u ie n e s tuve la o p o r tu n id a d d e b e n e fic ia rm e d e su c o n o -
c im ie n to e n diversos se m in a rio s y c o lo q u io s e n lo s qu e h em o s
p a rticip a d o c o n ju n ta m e n te .
Q u is ie r a e x te n d e r m i r e c o n o c im ie n to a m is estu d ian tes d e
los cursos de d o cto ra d o y m áster, q u e a co m p a ñ a ro n este trabajo
8 JOSÉ Ma. ZAMORA CALVO
e n e l tra n scu rso d e lo s ú ltim o s a ñ o s, p la n te a r o n cu e s tio n e s y

r e a liz a r o n le ctu ra s qu e m e a p o r ta r o n u n a valiosa ayu d a e n la
in te r p r e ta c ió n de d ete rm in a d o s pasajes. A g ra d e zco so b re to d o
a A lb e r t o A lv a re z , M ic h e le B o tto , R ic a r d o C a sa s, C a r o lin a
C a stro , S o n so les C o s te r o , A lic ia G a rcía , A lb a J im é n e z , H e n a r
L an za y C a m ilo Vega.
P o r ú ltim o , q u isie ra e x te n d e r m i g ra titu d a lo s co legas d el
D ep artam en to de F ilosofía de la U A M , c o n lo s q u e co n tin u am o s
r e fle x io n a n d o so b re las « In flu e n c ia s d e las éticas g rieg as e n la
filo s o fía c o n te m p o r á n e a » , d e n tr o d e l G r u p o d e In vestig ació n
re c o n o c id o ( F -0 5 5 X e n el q ue se en m a rca el trabajo d el actual
p ro yecto de investigación, R ef. C C G o S - U A M / H U M - S Í ) 1^.
J o s é M a. Z a m o r a
Dpto. de Füosofia, UAM

INTRODUCCIÓN
«Sin duda, lo más importante de todo es

comenzar por el principio según la natura
leza del asunto». (T im . 29W
E s c rito al fin a l de la v id a d e P la tó n , e n tr e 3 5 8 - 3 5 6 a . C . , el
Timeo relata u n a d iscu sió n qu e h a b ría te n id o lu g a r e n tre 4 3 ° y
4 2 5 a .C . , y d eb iera fo r m a r parte, ju n t o c o n el Critiasy el Hermó
crates, de u n a tr ilo g ía q u e d e scrib e e l o r ig e n d e l u n iv e rs o , d e l
h o m b re y d e la so cied a d . Esta trilo g ía h a b ría p e r m itid o a P la -
tó n r e e m p re n d e r el p ro y e cto d e sus p red eceso res q u e, a p a rtir
d el s. V I a .C ., re co g ie ro n el testim o n io d e poetas co m o H esío d o
e x p o n ie n d o lo q u e fu e r o n la a p a r ic ió n y e v o lu c ió n d e to d a la
rea lid a d . E stos p en sa d o res, a lo s q u e la tr a d ic ió n d io el n o m -
b r e d e « f i l ó s o f o s » , e n sus o b ra s , q u e m ás ta rd e lle v a r o n el
títu lo g e n é ric o d e Sobre la naturaleza (περί φύσεως), tra ta ro n de d es-
c rib ir el o rig e n d el u n iverso (m a cro co sm o s), d el h o m b re , c o n -
sid erad o c o m o u n u n iverso e n m in ia tu ra (m ic r o c o sm o s ), y d e
la s o c ie d a d , c o n s id e r a d a c o m o el p a ra d ig m a al q u e d e b e r ía
c o n fo rm a rse la ciu d a d real.
E l Timeo co m ie n za c o n u n r e su m e n d e la c o n s titu c ió n ideal
d escrita e n la República, u n d iá lo g o al q u e la tra d ic ió n su b titu ló
Sobre lajusticia, y a c o n tin u a c ió n a lu d e a la g u e rra victo rio sa q u e
m an tu vo la an tigu a A te n a s co n tra la A tlá n tid a . P la tó n trata d e
fu n d a r « e n la n a tu ra le z a » la c o n s titu c ió n id e a l d e scrita e n la
República, m o s tr a n d o c ó m o la a n tig u a A te n a s se c o n fo r m a b a
IO JOSÉ M». ZAMORA CALVO
m e jo r a la c o n s titu c ió n -m o d e lo qu e la A ten a s actual, lo q u e se

c o rre s p o n d e m e jo r c o n los fin es d el ser h u m a n o .
P o r ta n to , p o r u n lad o , el p ro y e cto d e P la tó n se in serta en
u n a tra d ic ió n b ie n rep resen tad a e n la G re cia antigua, tra d ic ió n
q u e , m ás allá d e sus « p r e d e c e s o r e s » , r e m o n ta a lo s poetas-, y,
p o r o tr o , es in c r e íb le m e n te in n o v a d o r . E l « f i l ó s o f o » q u e
q u ie r e d e s c r ib ir e l o r ig e n d e l u n iv e r s o , d e l h o m b r e y d e la
so cied a d se h a lla tan d esp ro v isto co m o el p o e ta H e s ío d o , qu e
e n su Teogonia se d ir ig e a las m usas p a ra sa b e r a q u é a te n erse
so b re el o r ig e n d e lo s d io s e s. A se m e ja n za d e lo q u e d ic e el
p o eta, lo q u e d ice el filó s o fo n o p u ed e ser d eclara d o v e rd a d ero
n i fa lso , e n la m e d id a e n q u e la r e fe r e n c ia d e tal d is c u rso
escapa al q u e lo sustenta, q u ie n n a tu ra lm e n te n o p u e d e h a b er
sid o testigo d e l o r ig e n de la h u m a n id a d y d e l u n iv e rs o . A h o r a
b ie n , ese tip o de d iscu rso es el m ito .
T ra d ic io n a l e n su p r o p ó s ito , in clu so d esde el p u n to d e vista
del « gé n ero lite ra rio » , el Timeo es sin em bargo m u y in n o vad o r en
su ex p o sició n , d e b id o , so b re to d o , a q u e, p o r p rim e ra vez e n la
h istoria de la cien cia, u tiliza la m atem ática co m o lengu aje. D e ahí
qu e los lím ites de la explicación d el u niverso qu e P latón p ro p o n e
co in cid en c o n los lím ites d e la m atem ática d e su época.
I. LOS PRELUDIOS
1. El resu m en d e S ó c r a te s
S ó c r a te s r e su m e u n a c o n v e r s a c ió n q u e tu v o lu g a r la vísp era
e n tr e S ó cra te s, T im e o , C r itia s , H e r m ó c r a te s y u n q u in to
i n t e r lo c u t o r a u se n te ese d ía . L a c o n v e r s a c ió n r e c a p itu la tiv a
s in te tiz a las ca ra cte rística s d e la c o n s tit u c ió n id e a l y d e lo s
h o m b re s q u e re q u ie re . ¿ E n q u é c o n d ic io n e s es p o sib le la re a -
liz a c ió n sensible d é la ciu d a d id e a l? L a c o n c e p c ió n d e la ciu d a d
INTRODUCCIÓN II
qu e sirve de h ip ó tesis al p ro y e cto d el Timeo p rivile g ia la fu n c ió n

de lo s gu a rd ia n es resp ecto a la de los g o b e rn an te s, rechaza u n a
c o n d e n a u n ív o c a d e la p o e sía y d e ja a b ie rta la c u e s tió n d e la
le g itim id a d de la a n alo gía en tre el in d iv id u o y la ciu d a d .
L a conversación recapitulativa ( Tim. I 7 b - i g b ) rem ite a la c o n -
versación o rig in a l co m o u n a im agen a su m o d elo . S in em bargo,
m ien tras que en la co n v ersa ció n o rig in a l el a cu erd o en tre los
in te rlo cu to re s garantiza la verd ad d el p ro p ó s ito (este a cu erd o
im p rim e el sello de verd a d ), e n la co n v ersa ció n recapitulativa
T im e o tiene com o ú n ica fu n ció n constatar que el resum en de S ó -
crates es fid ed ig n o . L a conversación recapitulativa m uestra la rea-
lid a d de la co n v ersa ció n o rig in a l, es su sign o sensib le. E n tre la
República y el Timeo se da a la vez c o n tin u id a d y d isco n tin u id a d , ya
que e n el Timeo Platón trata de establecer las condicion es de p o sib i-
lid a d de la realizació n sensible de la ciu d a d y, al h acerlo , se topa
co n los obstáculos que se o p o n e n a la consecución de su prop ósito.
E l Timeo c o m ie n z a p o r u n a a u se n cia . S ó cra te s cu e n ta a lo s
q u e h a b ía in v ita d o al b a n q u e te ce le b ra d o la vísp era y q u e , a su
vez, le h a n in v ita d o al b a n q u e te d e h o y: u n o , dos, tr e s ..., p e ro ,
¿ d ó n d e está el c u a r to ? (17 a ). A y e r e r a n c in c o lo s q u e se r e u -
n ie r o n p a ra tra tar d e l estado: S ó cra tes, C r itia s , H e rm ó cra te s,
T im e o y u n i n t e r lo c u t o r a n ó n im o . E ste q u in t o c o n v id a d o ,
co m o P la tó n el ú ltim o d ía d e su m aestro , cayó e n fe r m o , d e ahí
q u e so lo sean cu a tro lo s re u n id o s1.
I P o d e m o s in te n ta r tra za r u n p a ra le lis m o e n tr e esta a u s e n c ia in ic ia l d e l Timeo y u n a

e x p o s ic ió n c e n tra l: e n 5 3 c trata d e la c o n s titu c ió n d e lo s c u e r p o s e le m e n ta le s , y
e n 54 -d e x am in a su ce siv a m en te lo s c u a tr o p o lie d r o s re g u la re s —te tr a e d r o , o c ta e -
d r o , ic o s a e d ro y c u b o —, d e lo s q u e están c o n s titu id o s re s p e ctiv a m e n te lo s c u a tr o
e le m e n to s —fu e g o , a ire , agua y tie r r a . M ás a d e la n te , señ ala: « H a b ía a ú n u n a
q u in ta c o m p o s ic ió n ; e l d io s la u tiliz ó p a ra e l u n iv e rs o (τόπάν) c u a n d o lo p in tó c o n
d iv e rso s c o lo r e s » ( 5 5 c )· S e trata d e l d o d e c a e d r o , e l q u in t o d e lo s p o lie d r o s r e g u -
la re s in s c r ib ib le s e n la e s fe ra , y e l q u e se a p r o x im a m ás a e lla . U n a fig u r a b ie n
c o n o c id a p o r lo s p ita g ó r ic o s , n o n o m b r a d a y a u se n te , s o lo m e n c io n a d a co m o
« q u in t a » . ¿ P o d r ía d arse u n a c o r r e s p o n d e n c ia e n tre el q u in to in v ita d o , a n ó n i-
m o y au sen te, d e l in ic io d e l d iá lo g o , y el q u in to p o lie d r o , a n ó n im o y au se n te ,
e x p u e sto e n el c e n tr o d e l d is c u r s o ?
12 JOSÉ M*. ZAMORA CALVO
P la tó n c o m ie n z a su d iscu rso c o s m o ló g ic o c o n u n d iscu rso

p o lític o . E l Timeo em p ieza c o n u n u n a d e scrip ció n d e Sócrates,
rem em o ran d o y resu m ien d o u n a co n versación m an ten id a la vís-
p e ra acera de su o p in ió n so b re la c o n s titu c ió n m e jo r y so b re la
calidad de seres h u m a n o s q u e re q u e riría ( l7 c ) . A u n q u e la Repú
blica p re se n te u n a e stru ctu ra m ás d ia lo g a l q u e el Timeo, am b os
p o seen u n a estructura dialéctica, es d ecir, establecen co n exio n es
in tern as en tre las d iferen tes partes d el d iá lo g o . A h o ra b ie n , cada
d iscu rso o b e d e ce a exigen cias d ife re n te s y trata d e r e s p o n d e r a
cu estio n es d istin tas. Estos d os d iálogo s c o n fo r m a n u n a u n id a d
d ram ática « filo s ó fic a m e n te c o n tr a d ic to r ia » 2, fru to de la extra-
ñ eza y n e ce sid a d q u e im p lic a n el o b je to d e a m b o s d iscu rso s,
c o m p re n d ie n d o la m ayo r p arte de los tem as p lató n ico s: desde la
co sm o lo g ía hasta la estru ctura d el alm a, la vida ju sta, e l c o n o c i-
m ien to de sí, las fo rm as in teligib les y las sensaciones.
E l Timeo está e scrito e n estilo d ir e c to , y p e r te n e c e al g ru p o
d iálog o s qu e p rese n tan u n a co n v ersa ció n e n la q u e in te rv ie n e n
m ás de dos in terlo cu to res, d o n d e el le c to r constitu ye u n testigo
d ir e c to , c o n u n c o m ie n z o an tes d e la p r im e r a in t e r v e n c ió n
m e n c io n a d a e n el te x to .
N o solo cada d iálogo es u n organism o cuyas partes se in te rre -
la c io n a n , sin o ta m b ié n el c o rp u s p la tó n ic o c o m p le to c o n s ti-
tuye u n o rg a n ism o e n q u e las p artes se in te r c o n e c ta n e n tre sí.
P o r ello , p o d e m o s in ten ta r trazar u n a co rre sp o n d e n cia en tre el
Timeo y el Soßsta 3 . L a p r im e r a frase d e lo s d os d iá lo g o s in clu y e
el ad verbio « a y e r » (χθές). L o qu e se d ice a h o ra e n e l Sofista es la
p r o lo n g a c ió n d e la co n v e rsa ció n m a n te n id a e n el Teeteto. E n el
2 G f. K . T h e in : Le lien intraitable. Enquête sur le temps dans la République et le Timée de Platon ,

P arís, V r in , 2 0 0 1 , p . 17.
3 E n el Timeo y ei Soßsta el tex to co m ie n za c u a n d o lo s in te r lo c u to re s am igo s e n c u e n -
tra n a u n S ó crates qu e les espera; e n am b o s d iá lo g o s, lo s in te r lo c u to re s co n versan
e n e l c a m in o q u e les ha lleva d o hasta S ó crates, y e n am b o s d iá lo g o s P la tó n hace
h in c a p ié acerca de las co n v e rsa c io n es p re lim in a r e s (Soph. 2 17b ; Tim. 2 0 c ).
INTRODUCCIÓN 13
caso d e l Timeo, lo q u e se d ic e a h o ra es la p r o lo n g a c ió n d e la
c o n v e r s a c ió n m a n te n id a e n la República. P re c isa m e n te , a p e t i -
ció n de T im e o , Sócrates recu erd a lo p r in c ip a l d e su e x p o sició n
de la víspera so b re la c o n s titu c ió n m e jo r y q u é h o m b res r e q u e -
r ir ía ( 1 7 c - 1 9 b ) , y te r m in a p r e g u n tá n d o le si n o h a o lv id a d o
n a d a . T im e o c o n s id e r a q u e n o fa lta n a d á . S in e m b a rg o , el
r e s u m e n d e l Timeo se a d e c ú a fie lm e n te a lo s c in c o p r im e r o s
lib ro s de la República, p e r o n o se o cu p a de u n a cu e s tió n p r in c i-
p al, la qu e trata de que lo s filó so fo s g o b ie r n e n e n lo s estados, o
q u e « lo s q u e a h ora so n llam ad o s reyes y g o b e rn an te s filo s o fe n
de m o d o g en u in o y a d ecu a d o » (V 4 7 3 ^)· P ° r tan to, en el relato
falta la p resen cia de los filó so fo s-rey es4 . Q u izá s p o d a m o s p o n e r
e n c o n e x ió n esta o m is ió n c o n la a u s e n c ia d e l c u a rto « i n v i -
ta d o » de Sócrates, c o n el q u e co m ie n za e l d iá lo g o . E n p a ralelo
a rq u ite ctó n ico c o n el Sofista, el n u ev o in v ita d o filó s o fo , ausen te
la víspera, p o see u n a ex celen te m e m o ria .
L a República co m ie n za e n el P ire o , m ien tra s tie n e n lu g a r las
B e n d id ia s, fiesta de u n a d iv in id a d ex tra n jera , p e r o tra n scu rre
durante el ascenso a Atenas. P or el contrario, parece que el Timeo se
situaría d u ran te las Panateneas5, la fiesta n a cio n a l p o r excelencia
d el p u e b lo ateniense (2 6 e). M ien tra s qu e e l relato de la República
m e n c io n a de m an era expresa las B e n d id ia s ( 3 5 4 a) >el d e l Timeo
so lo alu d e a la fiesta de la d iosa, sin esta b lecer m ás p re cisio n e s
(2Ia y 2 6 e ). D e este m o d o , la re d a c c ió n d el Timeo n o lo ca liza n i
data la conversación. A h o ra b ien , tras las B en did ias se celebraban
4 E l Timeo ( l7 c - I 9 a ) p resen ta u n re su m en d e lo s lib ro s I I I - V de la República, qu e

in c lu y e ciertas o m isio n e s relevan tes. A s í, resp ecto al lib r o IV , n o m e n c io n a la d iv i-
s ió n d e lo s g u a rd ia n es e n d irig e n te s y au x iliares; a sim ism o , n o ap arece re c o g id a la
t r ip a r tic ió n d e l alm a, ta n im p o rta n te p a ra la e x p o s ic ió n d e l m ism o tem a e n el
Timeo. P o r lo q u e c o n c ie r n e al lib r o V , es o m itid a la te o ría d e lo s filó s o fo s -re y e s .
S o b re este p r o b le m a c o n c re to , véase G . R ow e¡ « W h y is th e id ea l A th e n s o f the
Timaeus-C ntias n o t ru le d by p h ilo s o p h e r s » , Methexis IO, 1 9 9 7 « P* 5 I_ 5 7 · S e g ú n este
in té r p re te , P la tó n trata d e id e n tific a r , a u n q u e e n u n se n tid o « s e m i- s e r io » , la
ciu d a d m e jo r d e l Timeo c o n la « c iu d a d d e la b e lle z a » (Καλλίπολις) d e la República.
5 Las B e n d id ia s tr a n s c u rr ía n e n p rim a v era , d u ra n te el m es de T a rg e lió n , m ie n tra s
qu e las P an aten eas se ce le b ra b a n e n v e ra n o , d u ra n te el m es d e H e c a to m b e ó n .
14 JOSÉ Ma. ZAHORA CALVO
las P lin te ria s, d ed icad as a A te n e a . S i situ am o s e l Timeo d u ra n te

estas fiestas, anu lam os la o b je c ió n d e los q u e rechazan con siderar
este d iálogo físico co m o u n a « c o n tin u a c ió n » de la República.
A s im is m o , ya q u e T im e o , C r itia s y H e r m ó c r a te s n o se
m e n c io n a n e n tre lo s in v ita d o s d e C é fa lo la n o c h e d e las B e n -
d id ia s, S ó c ra te s d e b e r e c o r d a r lo p r in c ip a l d e su e x p o s ic ió n
so b re la c o n s titu c ió n m e jo r y lo s h o m b re s q u e p re cisa ría . L o s
in te r lo c u to r e s d el Timeo p u e d e n ser lo s a n ó n im o s d e u n a c o n -
ve rsació n d e la víspera qu e a p arecen e n el rela to d e la República.
D e este m o d o , si co n s id e ra m o s e l Timeo c o m o u n a p r o lo n -
g a c ió n d e la República, p o d e m o s r e fo r z a r la h ip ó te s is d e u n
p a ra le lis m o a r q u ite c tó n ic o e n tr e el d iá lo g o fís ic o y e l Sofista.
E l p r im e r « d ía » , escrito e n estilo in d ir e c to (República, Teeteto),
s e g u id o d e d o s « d ía s » , e n e s tilo d ir e c to (Timeo, lu e g o Critias,
Sofista y, a c o n t in u a c ió n , Político); y, e n a m b o s casos, el cu a rto
« d ía » , c o m o el cu a rto in v ita d o a u sen te, n o fu e n u n c a r e d a c -
tad o (Hermócrates, Filósofo).
2. L a p a rte d e l a u se n te
E l au sen te d e l Timeo rep re se n ta e l p r in c ip io d e u n ific a c ió n , de

t o t a liz a c ió n . A j sí c o m o lo s c u a tr o in t e r lo c u t o r e s p r e s e n te s
t ie n e n q u e « s u p l i r la p a r te d e l a u s e n te » ( 1 7 a ) , lo s c u a tr o
p o lie d r o s p r e s e n te s e n g e n d r a n p o r sí s o lo s la to t a lid a d d e l
u n iv e r s o , q u e se r e la c io n a s im b ó lic a m e n te c o n e l q u in t o
c u e r p o . D e este m o d o , T im e o , fie l a la tr a d ic ió n p ita g ó r ic a ,
a so cia e l d o d e c a e d r o a la t o t a lid a d 6. E l m u n d o q u e d e s c r ib e
6 E l d o d e c a e d r o s im b o liz a g e o m é tric a m e n te la to ta lid a d y es, p o r su v o lu m e n , d e

e n tr e to d o s lo s p o lie d r o s , e l m ás p r ó x im o a la e s fe ra . E l d o d e c a e d r o está c o n s ti-
tu id o d e 12 p e n tá g o n o s , p u d ie n d o d iv id irs e cad a u n o e n 5 tr iá n g u lo s , d iv isib le s
e llo s m is m o s e n 6 tr iá n g u lo s . P o r ta n to , u n d o d e c a e d r o e q u iv ale a 3 6 0 tr iá n g u -
lo s , es d e c ir , e l n ú m e r o d e d ía s s id e ra les q u e c o m p o n e n u n a ñ o . C f . L . R o b in :
Piaton, P arís, P U F , 1 9 6 8 , p . 1 7 6 ; y J . - F . M a tté i: L'Etranger et le Simulacre. Essai sur la fo n
dation de l'ontologie platonicienne, P a ris, P U F , 1983» Ρ · 3 5 3 " 5 5 ·
INTRODUCCIÓN 15
está s o m e t id o a las ú n ic a s t r a n s fo r m a c io n e s d e lo s c u a tr o
p o lie d r o s . E n e l re la to d e S ó c ra te s so b re la m e jo r c o n s t it u -
c ió n y q u é clase d e h o m b r e s p r e c is a r ía fa lta e l p r i n c i p i o d e
u n if ic a c ió n d e las c iu d a d e s, ya q u e u n a c iu d a d s in f iló s o f o -
re y es s e m e ja n te a u n a c u e r p o s in c a b e z a , u n a lm a s in su
p r in c ip io h e g e m ó n ic o , la p a rte r a c io n a l (νους). E n a u se n cia
d e lo s f iló s o f o s , la c iu d a d q u e d e s c r ib e S ó c r a te s e n e l Timeo
está g o b e rn a d a p o r sus g u a rd ia n e s7 ( l8 a ) . L a e n fe r m e d a d d e l
q u in to in v ita d o , p re se n te ayer y a u sen te h o y , se c o r r e s p o n d e
c o n el o lv id o d e u n a te o r ía p r in c ip a l d e l re la to d e la República,
y c o n e l s ile n c io so b re el d o d e c a e d ro .
A s í p u e s , la a u s e n c ia c o n la q u e c o m ie n z a e l Timeo se
c o r r e s p o n d e c o n la p re se n c ia e n e l Soßsta d e u n q u in to in t e r -
lo c u t o r e x tr a n je r o , a n ó n im o ta m b ié n , c o n s id e r a d o d iv in o .
Só crates, T e o d o r o y T e e te to c o n v e rsa ro n la vísp era e n p r e s e n -
cia d e u n n u t r id o y a te n to a u d ito r io ( Teeteto, 1 4 3 d ), e n e l q u e
p r e su m ib le m e n te se h allab a el jo v e n S ó cra tes, a q u ie n e n t o n -
ces n o se m e n c io n a . P o r ta n to , si e s ta b le c e m o s este v ín c u lo
en tre la a rq u itectu ra de am b os d iá lo g o s, sería p o sib le c o n s id e -
ra r al E x tra n je ro d e l Sofista, el q u in to p re se n te , u n a fig u ra d el
o tr o y el q u in t o g é n e r o d e l se r, u n c o r r e la to d e l q u in t o
au sen te p o r e n fe r m e d a d d e l Timeo, la fig u ra d el q u in to p o li e -
d r o , e l d o d e c a e d r o , r e la c io n a d o c o n la c o n f o r m a c ió n d e la
to ta lid a d . D e este m o d o , la p r e s e n c ia d e u n o c o n e c ta c o n la
a u sen cia d e l o tr o .
3. La p e tic ió n d e S ó c r a t e s
E l p r o y e c to m ism o h a ce q u e la a m b ig ü e d a d sea in e v ita b le , ya

q u e p r o p o n e rs e realiza r e n este m u n d o u n a ciu d a d c o n fo r m e a
7 T im e o es u n h o m b r e v a lie n te p e rse ve ra n te —τιμαίος sig n ific a « a q u ie n se h o n r a » ,

y p o se e las ca ra cterísticas d e la p a rte tim o e id é tic a d e la República (I X 5 8 la - b ) —.
ι6 JO SÉ Ma. ZAMORA CALVO
la c o n s tit u c ió n id e a l e q u iv a le a p r e g u n ta r s e c ó m o o r g a n iz a r
se g ú n el p r in c ip io ra c io n a l d e lo m e jo r u n a so cied a d h u m a n a
in s c r ita e n e l tie m p o y e n e l e s p a c io , c u e s tió n q u e p la n te a el
p r o b le m a d e la p a rtic ip a c ió n d e las cosas sensibles c o n las f o r -
m as in te lig ib le s. E l Timeo in te rp re ta la r e la c ió n e n té r m in o s de
im it a c ió n : u n m o d e lo in t e lig ib le h a c e p o s ib le la a p a r ic ió n
d e u n a im a g e n q u e ca p ta m o s p o r lo s s e n tid o s . T e n ie n d o e n
c u e n ta la h e te r o g e n e id a d e n tr e la fo r m a in t e lig ib le y su m a -
n if e s t a c ió n s e n s ib le , la p e t i c i ó n d e S ó c r a te s im p lic a q u e se
in t e r r o g u e so b re las c o n d ic io n e s d e p o s ib ilid a d d e la re a liza -
c ió n e n este m u n d o d e la m e jo r c o n s tit u c ió n . L a p u e s ta e n
m o v im ie n to d e la c o n s titu c ió n su p o n e q u e el u n ive rso sensible
está h e c h o a im a g e n d e l in t e lig ib le se g ú n el p r in c ip io d e lo
m e jo r , si n o , el p r o y e c to m ism o n o t e n d r ía n in g ú n s e n tid o .
E ste p r o p ó s ito c o m p o rta d os aspectos: p o r u n a p a rte, p e rm ite
c o m p r o b a r la e fic a c ia d e la d e f in ic ió n d e la c o n s tit u c ió n , y,
p o r o tra, m u estra c ó m o h a c e r p r o p ic ia s las p r o p ie d a d e s d e lo
sen sib le para el esta b lecim ien to d el estado ju s to .
4. El r e la to de C r itia s
E l d iscu rso d e C ritia s in tro d u c e la idea de u n a sem ejanza en tre

la antigu a ciu d a d de A ten a s y la o rg a n iza ció n de la ciu d a d eg ip -
cia d e Sais: las leyes d e Sais fu e r o n h ech a s to m a n d o c o m o
m o d e lo la c o n s titu c ió n a ten ien se d e en to n c e s8 . E g ip to y G r e -
cia e s tá n s e p a r a d o s p o r e l m a r . A h o r a b ie n , e l a gu a p u e d e
d e se m p e ñ a r la f u n c ió n de u n esp e jo . E g ip to cu ltiva im ágen es
q u e tie n e n u n p u e s to im p o r ta n te e n su c u ltu r a , p a r t ic u la r -
m en te e n su escritu ra. E l n o m b re de la diosa fu n d a d o ra de Sais
es s im é tr ic o e n su g ra fía al n o m b r e d e A te n e a : Neith (Νηίθ) y
8 E l té r m in o παραδείγματα ap arece e n Tim. 2 4 a

INTRODUCCIÓN 17
(A)then(a) (Άθηνά) ( s ie ) . L a ciu d a d de Sais e n qu e S o ló n es r e c i-

b id o co n stitu ye u n a rép lica de la a n tigu a A ten a s de la qu e h abla
e l s a c e rd o te e g ip c io . E l tie m p o lin e a l d e E g ip to se o p o n e al
tie m p o cíclico d e G re cia .
E l r e s u m e n d e C r itia s e m p le a u n h a z d e im ita c io n e s q u e
c o n f ie r e n a su re la to u n c a r á c te r lú d ic o . P e ro su n a r r a c ió n
tie n e u n eje ú n ic o e n la r e la c ió n d e la im a g e n c o n e l m o d e lo
q u e se e s ta b lece e n tr e , p o r u n a p a r te , la c iu d a d p r im itiv a
a u té n tic a , sim b o liz a d a p o r la a n tig u a A te n a s , cu y o o r ig e n
escapa a la c o n t in g e n c ia y q u e se o r g a n iz a se g ú n lo m e jo r , y,
p o r o tra p a rte, la ciu d a d h is tó ric a rep resen ta d a p o r la ciu d a d
eg ip cia , so m etid a al d e v e n ir, q u e so lo r e p r o d u c e im p e r fe c ta -
m en te o d e m an era ilu s o ria la c iu d a d ju sta .
L a a n tig u a A te n a s , q u e P la tó n d e s c r ib e al c o m ie n z o d e l
Timeo ( l7 a - 2 7 b ) y en el Critias, rep resen ta d e u n m o d o idealizad o
la A te n a s q u e co m b a tió e n M a ra tó n , u n a d em o cra cia g u e rre ra
m o d erad a , resp etu o sa d e la ley y basada e n u n a e c o n o m ía f u n -
d a m e n ta lm e n te a g ra ria . Esta a n tig u a A te n a s ca rece d e á go ra y
de e d ific io s e m b le m á tic o s, n o tie n e ta m p o c o p u e r to s n i u n a
flo ta m e r c a n te o g u e r r e r a . S e o p o n e , p o r ta n to , a la A te n a s
e n la q u e vivía P la tó n , y se asem eja m ás b ie n a u n a im ag en , e n
cierto m o d o idealizada, d e E sparta. L a clase m ilita r d esem p eñ a
u n a fu n c ió n cen tra l, la o rg a n iza ció n p o lítica se fu n d a so b re u n
c u e r p o d e leyes a n tig u a s, y la c ir c u la c ió n d e l d in e r o q u e d a
red u cid a a lo m ín im o in d isp en sa b le9.
A d ife re n c ia d e ella, la A tlá n tid a , p o r su p arte, se asem eja a
la A te n a s q u e p a rtic ip ó e n la g u e rra d e l P e lo p o n e so ( 4 3 I_ 4 ° 4
a .C . ) , e n la q u e p a só su ju v e n t u d P la tó n . B a jo la h e g e m o n ía
d e m o c r á tic a d e T e m ís to c le s y P e ric le s , A te n a s c o n o c e u n a
9 C f . E .N . T ig e rs te d t: The legend o f Sparta in classical antiquity I, E s to c o lm o , A lm q v is t &

W ik se ll, 19 6 5 -
ι8 JO SÉ Ma. ZAMORA CALVO
e x p a n sió n m ilita r y e c o n ó m ica , basada e n la talasocracia p o r el

M e d ite r r á n e o , q u e c o r r o m p ió la v id a m o r a l y p o lític a d e lo s
a tenienses, ya q u e estim u ló las ten d en cia s al m aterialism o y a la
e n vid ia (Gorg. 5 l 5 a S{1·; lg- T V 7 0 4 a s q .) . Esta d eca d en cia p o lí -
tica d e sem b o có , segú n P la tó n , e n las g u e rras d el P e lo p o n e so .
E l m e n s a je q u e P la tó n d ir ig e a sus c o n te m p o r á n e o s , al
c o m ie n z o d e l Timeo y e n e l Critias, co n siste e s e n cia lm e n te e n lo
sig u ie n te : es p re c iso regresar a la c o n s titu c ió n y a las c o s tu m -
b res d e sus antepasados, y es p reciso to m a r p reca u cio n es fre n te
a to d a fo r m a d e d e m o c r a c ia excesiva y d e im p e r ia lis m o q u e
co n d u zca a las g u erras d el P e lo p o n e so . P la tó n p o n e e n b o ca de
S o ló n , re p resen ta n te d e la c o n s titu c ió n d e lo s an tep asad o s, la
n a r r a c ió n q u e h a b ría tra íd o d e E g ip to , fu e n te , p a ra lo s a n t i-
g u o s g rieg o s, d e to d a civ iliza ció n 10 .
E n el Timeo y el Critias el tie m p o h u m a n o n o se m ueve e n c ír -
cu lo s, n i sigu e ciclos. A u n q u e las in te r ru p c io n e s p erió d ica s de
agua y de fu e g o " a fe cte n e n o r m e m e n te al tie m p o h u m a n o , n o
p o d r ía n id en tificarse c o n él, ya q u e n o se lim ita a lo q u e sucede
en tre d iferen tes catástrofes. L a A ten a s d e antes y d e d espu és de
la g ra n d e stru c ció n p o see co n stitu cio n es co m p le ta m e n te d ife -
re n te s ; d e a h í q u e el S ó cra tes de la República haya d e e la b o r a r
c o n palabras la m e jo r polis. S i h u b ie ra u n a co in cid e n c ia en tre lo
q u e pasa e n las épocas in te rm e d ia s q u e sep aran u n a catástrofe
de otra, el o b je to de la República q u ed aría in v alid a d o , ya q u e u n
día h abría u n a A ten as, co n stitu id a co m o la m e jo r polis, qu e sería
d estru id a, y qu e después vo lvería u n a vez m ás, lo qu e se r e p e ti-
ría, en tre desastre y desastre, hasta el fin de los tiem p o s. P ero el
tie m p o h u m a n o c o n tin ú a , so b revive a las d e s tr u c c io n e s . L a
10 C f . L . B r is s o n : « L a in v e n c ió n d e la A t lá n t id a » , Méthexis 8, 1 9 9 5 » P· 1 6 7 - 1 7 4 ·
11 L o s d ilu v io s y lo s d esastres p ro v o c a d o s p o r el fu e g o s o n las ca tá stro fe s m ás im p o r -
tan tes (μέγισται, 2 2 c ). L a a n tig u a A te n a s , q u e e ra la polis « m e jo r e n la g u e rra y a
to d as lu c e s la m e jo r le g isla d a » (2 3 c ), s u frió u n g ra n d ilu v io .
INTRODUCCIÓN 19
raza (γένος) h u m a n a p erm a n e ce siem p re, su b sistien d o siem p re

am en azad a (Tim. 2 2 e - 2 3 a ; cf. Crit. i o g d ) , e n c o rr e s p o n d e n c ia
c o n la vid a im p ere ced era d el cosm os.
L a m e m o r ia y la vo z d e lo s h o m b re s a n a lfa b eto s e in c u lto s
( 2 3 a - b ) , lo s su p e rv iv ien tes de la ca tástro fe, a su m e n u n a f u n -
c ió n d e te rm in a n te , ya q u e c o n s titu y e n la base d e lo s a rch iv o s
eg ip cio s, lo s cuales p o sib ilita n el r e c o rd a to r io de la m e jo r polis
(2 5 e ~ 26a). A s í, la ciu d a d e g ip cia, q u e su rge m il a ñ o s d esp u és
de la c iu d a d a te n ie n s e , fu e o r d e n a d a h a ce o c h o m il a ñ o s, tal
co m o aparece in scrito en lo s textos sagrados de E g ip to (23<i-e).
P re c isa m e n te , g ra cia s al c o n o c im ie n t o d e esto s e s c rito s, el
sa ce rd o te d e Sais p u e d e e n se ñ a r a S o ló n algo so b re las leyes y
las herm osas hazañas de la antigua A ten a s. D e este m o d o , lo qu e
h a b ía e s c u c h a d o so b re las a c c io n e s y c o n s tit u c ió n a te n ie n s e s
pasa d e G r e c ia a E g ip to , y de E g ip to —p o r m e d io d e S o ló n — a
C ritia s, q u ie n , a su vez, lo tra n sm ite a lo s cu a tro in te rlo cu to re s
p a rtícip e s e n el Timeo. P o r ta n to , e n u n s o p o r te d e a p a r ie n c ia
tan frá g il c o m o lo s escrito s e g ip cio s p e rm a n e ce irre d u c tib le el
te stim o n io d e la voz griega.
5. Los D O S D IS C U R S O S P A N E G ÍR IC O S
L os relatos d el Timeo y d e l Critias se p r o n u n c ia n d u ra n te la fiesta

de las P a n a ten ea s o d e las P lin te r ia s ( 2 la ) . E n sus d is c u rso s
p a n e g íric o s (Tim. 2 7 a ~b; Crit. l o 6 a - b ) P la tó n c o m p ite n u e v a -
m en te c o n Isócrates: la « in te r p r e ta c ió n d e l te m a » , q u e p o d e -
m o s c o n s id e r a r « m e lo d ía » , p o r p a rte d e T im e o (Tim. 2 9 e! ) ,
so b re e l o r ig e n d e l u n iv e rso y e l « h im n o » a A te n e a (21a) c o n
el q u e el jo v e n C r itia s c e le b ra la v ic to ria d e la a n tig u a A te n a s,
id e n tific a d a c o n la A te n a s id e a l, fr e n te a la A t lá n t id a . D e
m a n e ra ir ó n ic a , P la tó n r e s p o n d e a Isó cra tes q u e , al fin a l d e l
Panegírico (Antid. 7 7 ) > c o n v id a a p ro sista s y p o e ta s a s u p e r a r a
H o m e r o , c o m p o n ie n d o u n a o b ra « f i lo s ó f ic a » q u e rela te la
ex p e d ició n d e los griegos co n tra los b á rb aro s, refleje el v a lo r de

lo s v e n ce d o re s de A s ia y co n stitu ya « u n m e m o r ia l p a ra s ie m -
p r e » (c. 18 6 ).
T im e o y C r itia s so n p o etas e n p ro sa (Crit. I0 8 b ), « q u e p o r
n a tu ra le za y p o r e d u c a c ió n p a rtic ip a n al m ism o tie m p o d e la
p o lítica y de la filo so fía » (Tim. i g e - 2 0 a). L os discursos d e T im e o
y d e C r itia s m u e stra n d e m an eras d ife r e n te s , p e r o al m ism o
tiem p o com plem en tarias, la retórica filo só fica q u e P latón d e fin e
e n el Fedro, c u a n d o ca racteriza p o r r e fe r e n c ia y o p o s ic ió n dos
tip os de discurso qu e a lu d en a la h istoria: u n o a la h isto ria d e la
naturaleza (Timeo) y o tro a la h isto ria p o lítica (Critias).
N o s c e n tra re m o s e n e l p r im e r d is c u r s o , q u e r e s p o n d e y
e n m ie n d a la d e c e p c ió n q u e e x p e r im e n tó S ó c ra te s c u a n d o ,
s ie n d o jo v e n , d eseó e x tr a o r d in a r ia m e n te « e s e sa b e r q u e lla -
m a n in v e stig a ció n de la n a tu ra leza (τής σοφίας ήν δή καλοΰσι περ'ι
φύσεως ιστορίαν)» ( Phdo. ÿ 6 a J - 8 ) , q u e u n a vez o y ó d e c ir a
a lg u ie n m ie n tra s le ía u n lib r o d e A n a x á g o r a s , d o n d e se d ic e
q u e « e s el in te le c to lo q u e p o n e to d o e n o r d e n y la cau sa d e
todas las cosas (νους έστιν ό διακόσμων τε καί πάντων αίτιος)» (Phdo.
9 7 C I - 2 ). E l d is c u rso d e T im e o , q u e h a a lc a n za d o la cim a d e
to d a la filo s o fía (Tim. 2 7 a)> trata de la n a tu ra le za d e l u n iv e rso
(3 7 a ), cu yo a rtífic e , el d e m iu r g o , es « la m e jo r d e las causas»
(2 9 a)> ya qu e lo p r o d u jo d o m in a n d o la necesid ad ( 3 0 a -c , 3 Ia_
b, 3 7 c - d , 4 6 c - e , 6 8 e - 6 g b ) , p o rq u e es u n in te le cto h e ch o p o r
el d io s qu e o rd e n a t o d o .
T im e o a fir m a q u e la a fin id a d e n tr e d is c u r s o y o b je to d e
d iscu rso es a n á lo g a a la r e la c ió n q u e se da e n tre u n m o d e lo y
su im a g e n ( 2 9 b ) . A s í, el d is cu rso de T im e o está c o n s tr u id o a
im a g e n d e su o b je to , e l c o s m o s . A h o r a b ie n , la c o r r e s p o n -
d e n c ia e n tr e a m b o s n o se da s o lo e n e l o r d e n in t e le c t u a l,
s in o t a m b ié n q u e d a e x p re sa d a e n el o r d e n m o r a l y e s té tic o
(c f. Phdo. 9 9 c ; Resp. V I I 5 Ï 7C< îm· 2 9 e ~ 3 0 b , 4 2 e , 6 8 e , 8 7 c - d ;
Lg. X 8 9 7 b - 8 9 8 b ) .
INTRODUCCIÓN 21
D e sd e e l p r o e m io d e su d is c u r so T im e o d a m u e stra d e
m o d e ra c ió n (σωφροσύνη), p o rq u e , antes d e h ab lar sobre el u n i -
v e rs o , in v o c a a lo s d io ses y d io sas, s u p lic á n d o le s q u e to d o lo
q u e d ig a n sea a n te to d o « c o n fo r m e a su p e n s a m ie n to » (Tim.
2 7 c)· E n la República P la tó n d e fin e la m o d e r a c ió n c o m o « u n
tip o d e o rd e n a m ie n to y d e c o n t r o l d e lo s p lacere s y a p e tito s»
(Resp. I V 4 3 0 e ) , y la co n e c ta c o n las n o c io n e s d e co n c o rd a n c ia
y a rm o n ía . P re c isa m e n te , al fin a l d e su d is cu rso , T im e o p r e -
senta el m ism o tip o d e m o d e r a c ió n , ya q u e, tras a firm a r qu e el
u n iv e rso es u n « d io s sen sib le, im a g en d e u n d io s in te lig ib le »
(Tim. 9 2 c ), p id e al d io s -u n iv e rs o « q u e p reserve lo exp u esto de
m a n e ra c o r r e c ta » (Crit., Io 6 a). P o r ta n to , e l u n iv e rs o c o n s ti-
tuye u n a to ta lid a d a rm ó n ica , d o n d e la « in te r p r e ta c ió n m e ló -
d ic a » d el d iscu rso está co n stru id a a im a g en d e l co sm o s vivien te
y a r m ó n ic o . T im e o reg resa al c o m ie n z o y p r o p o n e v o lv e r d e
u n a m a n e r a r á p id a a l m ism o p u n t o d e d o n d e h a b ía p a r tid o ,
in te n ta n d o d ar al d iscu rso u n fin y u n a cabeza qu e q u e d e a ju s-
tada a lo d ic h o a n te r io r m e n te (Tim. 6 9 a - b ) 12. P recisa m e n te, el
d is c u r s o d e b e estar c o n s titu id o c o m o u n ser v iv o , c o n u n
c u e r p o p r o p io , d e m o d o q u e n o carezca d e cabeza n i de p ies,
y p o se a u n a p a rte c e n tr a l y e x tre m id a d e s , e n tr e te jid a s d e tal
m a n e r a q u e se c o r r e s p o n d a n u n a s c o n o tra s y c o n e l to d o
(Phdr. 2 6 4 c ) ; e n e fe c to , este d is c u rso es u n a esp e cie d e u n i -
verso (Phdr. 2 7 7 b - c ) . L a « in te r p r e ta c ió n m e ló d ic a » d el a stró -
n o m o p o e ta e x p o n e c o n co n c o r d a n c ia y a rm o n ía , es d e c ir, de
u n m o d o m o d e r a d o , la g e n e r a c ió n d e l u n iv e rs o p o r e l in t e -
le cto d iv in o , a la m an era de u n cu erp o vivien te y a n im ad o (Tim.
3 0 b , 3 4 h; cf. Phdr. 2 7 6 a ).
E l j o v e n C r it ia s , q u e S ó c r a te s c o n t r a p o n e a lo s p o e ta s y
so fis ta s (Tim. i g d - e ) , p r o n u n c ia e n p r o s a u n « h i m n o » a
12 S o b re la im a g en de « d a r u n a cabeza al m it o » , cf. Gorg, 5 0 5 c "d y Lg. V I 7 5 2 a .

V é a s e , a este resp ecto , la n . 5 $ 9 d e L . B r is so n a esta tr a d u c c ió n .
A t e n e a 13 q u e , a u n q u e sea u n v ie jo re la to (2 1a) q u e c e le b r a la
A ten as de h ace nueve m il años (2 3 d - e ) , n o es u n « m ito in v e n -
t a d o » (πλασθέντα μύθον), sin o u n « d is c u r s o v e r d a d e r o » (άλη-
θινόν λόγον, 2 6 e ).
6. L a e x p o s ic ió n d e T im e o . E l d is c u r s o d e l a fís ic a
(είκώς λόγος/είκώς μύθος)
E n el Timeo P la tó n rela ta u n « m it o v e r o s ím il» ( 2 9 < 0 so b re la

g én esis d e l m u n d o , d e l h o m b r e y d e la s o c ie d a d , p a ra lo q u e
se b a sa e n la im a g e n d e l a r t e s a n o - d e m iu r g o . D e l m is m o
m o d o q u e e l h o m b r e a rte s a n o p r o d u c e u n o b je to to m a n d o
u n m a t e r ia l a d e c u a d o , e l b r o n c e , p o r e je m p lo , a l q u e da
fo r m a s e g ú n u n m o d e lo , e l « a r t e s a n o d iv i n o » u t iliz a u n
m o d e lo (la s fo r m a s in t e lig ib le s ) p o r m e d io d e las c u a le s
p r o d u c e e n u n m a te r ia l esp a c ia l (el r e c e p tá c u lo d e l d e v e n ir)
u n a im a g e n , e l m u n d o d e lo s o b je to s se n s ib le s ( 4 0 a - 5 0 d ) .
E sta m e tá fo r a a rte s a n a l im p lic a u n a v is ió n o n t o ló g ic a e n la
q u e se r e la c io n a n el d e m iu r g o , las fo r m a s in te lig ib le s ( m o -
d e lo ) , lo s o b je to s s e n s ib le s .(im a g e n ) y el m a t e r ia l- e s p a c ia l
(r e c e p tá c u lo ).
E l m ito d e l d e m iu rg o o « a rtesa n o d iv in o » P la tó n lo c o n s-
tru ye a p a rtir d el « e sq u e m a de la t é c n ic a » 14, qu e resulta el más
a d e c u a d o p a ra m a n ife s ta r la p re se n c ia d e l B ie n c o m o fu n d a -
m e n to d e to d a s las cosas. E l d e m iu r g o c o n te m p la las fo rm a s
in te lig ib le s, e n cuya cú sp id e se sitúa el B ie n , p a ra p r o d u c ir el
m u n d o sen sib le.
13 N . L o r a u x d esta ca la o p o s ic ió n e n tr e P e ricle s , q u e d e d ic a e] h im n o a la c iu d a d ,
y C r it ia s , q u e lo b r in d a a la d iv in id a d , r e p itie n d o e l acto d e l s a c e rd o te e g ip c io
q u e co n s a g ra el re la to a A te n e a (Tim. 2 3 d ) . C f . N . L o ra u x : L'invention d ’A thènes,
n u e v a e d ., P a ris , P a y o t, 1 9 9 3 » P* 3 1 1 ·
14 C f . L . C o u lo u b a rits is * A ux origines de la philosophie européenne. D e Îq pensée archaïque au néo
platonisme, B ru se las, D e B o e c k -W e sm a e l, 1 9 9 2 , p . 2 9 I - ^ 9 4 *
INTRODUCCIÓN 23
E l d e m iu rg o es in te rm e d ia rio en tre el m u n d o de las fo rm as

in telig ib les y el m u n d o de las cosas sensibles. E n tan to artesano
y m ag istrad o , co n stitu ye el n e x o en tre lo sen sib le y lo in t e lig i-
b le, y su fu n c ió n va a co n sistir p recisa m en te en la p r o d u c c ió n y
o rg a n iza ció n de lo sensib le, co n te m p la n d o para ello lo s m o d e -
lo s in te lig ib le s . E l d e m iu r g o es b u e n o y, al n o te n e r n in g u n a
m e z q u in d a d , q u e r ía q u e to d o lle g a ra a ser lo m ás se m e ja n te
p o sib le a él m ism o . P o r e llo , c o n d u jo to d o lo q u e se m ovía de
fo rm a caótica d el d e so rd e n al o rd e n , y p en só qu e este es m e jo r
qu e a q u el e n to d o se n tid o (cf. 2 9 d - 3 0 a ) 15.
E l Timeo es in s ó lito e n tr e lo s m ito s d e P la tó n . N o p o d e -
m o s p o n e r l o e n el m is m o n iv e l d e lo s m ito s e s c a to ló g ic o s
e x p u e s to s e n e l Gorgias, Fedón, República X y Fedro. E l n a r r a d o r
T im e o es « e l q u e m ás a s t r o n o m ía c o n o c e » (άστρονομακώτα-
τος, 2 7 a )i q u ie n , e n o p i n i ó n d e S ó c r a te s , h a a lc a n z a d o la
c im a d e to d a la filo s o f ía ( 2 0 a ) . E n este d iá lo g o fís ic o q u e d a
a b o lid a la d is t in c ió n n e ta q u e tra za P la tó n e n o tr o s e s c rito s
c o m o Protágoras o Teeteto e n tr e « h a b la r c o n lógos» y « h a b la r
c o n m i t o s » 16, ya q u e la e x p o s ic ió n so b re e l o r ig e n d e l h o m -
b r e , d e l m u n d o y d e la s o c ie d a d es p r e s e n t a d a d e m a n e r a
in d ife r e n te c o m o mythos o c o m o lógos. D e sd e q u e T im e o to m a
la p a la b ra y e x p o n e sus p r o p ó s ito s , n o s a d v ie rte q u e « h a lla r
al a r t ífic e y p a d r e d e este u n iv e r s o es ta re a d if í c i l y, u n a vez
h a lla d o , es im p o s ib le d e c írs e lo a t o d o s » (2 8 c ). E l p r o b le m a
ra d ica p r e c is a m e n te e n la im p o s ib ilid a d d e d e c írs e lo a to d o s
(είς πάντας άδύνατον λέγειν), es d e c ir, e n la c o m u n ic a c ió n de la
v e r d a d , d a d o q u e el c o n te x to v e r t e b r a d o r d e l d is c u r s o está
15 ^ L a fu n c ió n d e l d e m iu rg o es a p o rta r u n e le m e n to de o r d e n al d e v e n ir, p o r q u e u n
m u n d o o r d e n a d o será m ás 'se m eja n te a é l·, es d e c ir, m e jo r , q u e u n o d e s o r d e n a -
d o » , F .M . C o r n fo r d : Plato’s Cosmology. The Timaeus o f Plato translated with a running commen
tary, L o n d re s , R o u tle d g e & K e g a n P aul, 1 9 3 7 » p* 3 7 ·
16 C f . Q,. R a c io n e ro : « L o g o s , m ito y d iscu rso p ro b a b le . E n to r n o a la e s critu ra d el
Timeo d e P la to n » , Cuadernos de Filosofa Clásica 7 . 1 9 9 7 » Ρ· 137 ·
m arca d o p o r u n a fin a lid a d p o lític a . D e a h í q u e T im e o escoja

la fo r m a d e u n m ito p a ra m o d e la r su d is c u rso .
P la tó n c o m ie n z a p r o p ia m e n te su e x p o s ic ió n c o sm o ló g ic a
e n 2 9 d 6 . E l tra ta d o q u e d eb e c o m e n z a r p o r e l o r ig e n d el
m u n d o , d e l h o m b r e y d e la s o c ie d a d v ie n e p r e c e d id o d e u n
p r o e m io q u e le sirve c o m o in t r o d u c c ió n al o b je to d e su d is -
cu rso : e l m u n d o se n sib le. E n este p r e lu d io trata d e establecer
refle x iv a m e n te el estatu to o n to ló g ic o d e l co sm o s o « u n iv e r s o
e n te r o » y, asim ism o , asign ar u n estatuto al d iscu rso q u e p r e -
senta este o b je to . T ras d is tin g u ir el « s e r » d e lo « g e n e r a d o » ,
T im e o sitú a e l m u n d o se n s ib le e n la c a te g o r ía d e lo « g e n e -
r a d o » 17. E l a rg u m e n to sigue la sig u ien te secu en cia: el m u n d o ,
q u e es el m ás b e llo d e lo s seres g e n e r a d o s , h a sid o fa b r ic a d o
p o r la m ás p e r fe c ta d e las causas, el d e m iu r g o , q u ie n m ir ó e l
m o d e lo e te rn o ; p o r ta n to , e l m u n d o es u n a im a g en (είκών); de
este m o d o , so lo p u e d e ser o b je to d e u n lógos (o « m it o » ) v e r o -
sím il (είκώς).
E n su p r o e m io Timeo p o n e de m a n ifie sto u n a d o b le m im e -
sis:. i) la q u e se e s ta b le ce e n tr e el ser y el d e v e n ir , e n tr e el
m o d e lo p e r fe c to y e l m u n d o s e n s ib le ; y 2) la q u e in te r v ie n e
e n tr e e l d is c u r s o y su o b je t o . Estas d o s clases d e im it a c ió n
d e fin e n u n a te rce ra : la q u e o to r g a al d is cu rso so b re lo g e n e -
r a d o el e s ta tu to d e u n a im a g e n d e l d is c u r s o s o b r e e l s e r . A l
fin a l d e u n a a n alo gía q u e p o n e e n r e la c ió n estas diversas clases
de im ita c ió n , T im e o in tr o d u c e la n o c ió n de είκώς μΰθος, que
su stitu ye p o r είκώς λόγος. P o r ta n to , la d e n o m in a c ió n que
T im e o a sig n a a su e x p o s ic ió n c o m p o r ta u n a a m b ig ü e d a d : o
17 S e trata d e l c o m e n ta d o γέγονεν d e Tim. 2 8 b 7 » « e s g e n e r a d o » . C f . M . B altes:

«γέγονεν (P la to n , Tim. í?8 b 7 ) . Ist d ie W e lt re a l e n ts ta n d e n o d e r n i c h t ? » , e n K . A .
A lg r a , P .W . van d e r H o r s t & D .T . R u n ia (e d s .): Polyhistory. Studies in the history and
historiograph o f ancient philosophy, in h o n o r o f j a a p M a n s fe ld , L e id e n , B r ill, 1 9 9 6 ,
p . 7 6 - 9 6 [ r e im p r e s ió n e n D IA N O H M A TA , Kleine Schrißen, L e ip z ig , T e u b n e r ,
1999. Ρ· 303-325]·
INTRODUCCIÓN 25
b ie n d e sig n a la im a g e n d e l d is c u rso v e r íd ic o ; o b ie n el είκώς

λόγος t ie n e c o m o m o d e lo e l d e v e n ir . A p a r e n t e m e n t e , esto s
d o s a sp e c to s d e la n o c i ó n se i d e n t if ic a n , p e r o su d u a lid a d
su rg e d e la a m b iv a le n c ia d e l t é r m in o είκώς: to m a d o e n s e n -
tid o n e g a tiv o , « v e r o s ím il» sig n ific a q u e so lo tie n e d e v e rd a -
d e r o e l a sp e c to ; to m a d o e n u n s e n tid o p o s itiv o , se r e fie r e a
a q u e llo q u e p u e d e efe ctiv a m e n te ser v e rd a d e r o . E n e l p r im e r
ca so , e l είκώς λόγος a p e n a s es u n d is c u r s o , e n e l s e g u n d o , es
casi u n a cie n c ia .
E n ta n to im a g e n d e u n d iscu rso so b re el ser, e l είκώς λόγος
d e T im e o se e q u ip a ra a u n ju e g o p o é tic o , s in n in g ú n a lcan ce
c ie n tífic o re a l. E n el tra n s c u r so d e l e s tu d io q u e p r o p o n e de
las d if e r e n t e s v a r ie d a d e s d e lo s tre s c u e r p o s p r im a r io s ,
T im e o a fir m a q u e su a c tiv id a d so lo p r e t e n d e p r o c u r a r u n a
r e c r e a c ió n d e l p e n s a m ie n to r e fle x iv o , « y c u a n d o , p a ra d e s -
can sar, u n o d eja lo s d iscu rso s r e fe r e n te s a las re a lid a d e s q u e
s ie m p r e s o n , c o n s id e r a lo s v e r o s ím ile s a ce rca d e la g e n e r a -
c ió n y c o n s ig u e u n p la c e r d e s p r e o c u p a d o , p o d r ía d a rse u n
e n tr e te n im ie n to m o d e ra d o y p r u d e n te e n su v id a » ( 5 9 c - d ) '8.
P o r o tr a p a rte , v a rio s pasajes p a re c e n p r o p o r c io n a r e x p lic a -
c io n e s ir ó n ic a s ( p o r e je m p lo , la e x p lic a c ió n s o b re e l o r ig e n
d e la e sp ecie v o lá til e n g i d - e ) , cuya d im e n s ió n lú d ic a p a re ce
su g e rirse im p líc ita m e n te .
E n ta n to m o d e lo s a im a g e n de lo g e n e r a d o , lo s an álisis de
T im e o p r e s e n ta n u n c a r á c te r s e r io . L a la rg a e x p o s ic ió n a la
que asisten, silen ciosos, Sócrates, C ritia s y H erm ó crates, fa m i-
liarizados c o n los discursos de carácter técn ico (5 3 b -c ), la c o m -
p lejid ad de algunas explicacion es —co m o , p o r e jem p lo , la parte
c o n c e r n ie n te a la d iv is ió n d e l alm a d e l m u n d o —, y la u tiliz a -
c ió n d e u n v o ca b u la rio té c n ic o , n o d e ja n d u d a a lg u n a so b re la
18 V é a n s e n . 4 7 6 y 4 7 7 d e L . B r is so n a esta tr a d u c c ió n .
cr e d ib ilid a d d e T im e o fr e n te a sus in te rlo c u to re s : su d iscu rso

se p r e s e n ta c o m o u n a le c c ió n c ie n tífic a . Su s in te r lo c u to r e s
re c o n o c e n e n él a u n ex p erto e n el á m b ito e n el q u e se e n m a r-
ca su e x p o s ic ió n (Tí'm. 2 0 a ; c f. Crit. 2 7 a)· T im e o se p r o p o n e
apoyarse e n p ro p o s ic io n e s y ra zo n a m ien to s q u e d e b e n su va li-
dez a la co n fo rm id a d c o n las reglas de la lógica. Se m uestra c u i-
d a d o so e n co n sta tar la c o n c o r d a n c ia d e sus e x p lica c io n e s c o n
lo s datos d e la ex p erien cia 19.
S i P la tó n se in teresa tan to p o r lo s m ito s, q u ie r e r o m p e r el
m o n o p o lio de lo s po etas para im p o n e r el tip o de d iscu rso qu e
trata de d esarro llar, es d ecir, el d iscu rso filo s ó fic o . A h o r a b ien ,
p ara in stau rar esta o p o s ic ió n , P la tó n se ve o b lig a d o a r e o r g a n i-
za r e l v o c a b u la r io d e la « p a la b r a » y d e l « d e c i r » e n G r e c ia
a n tig u a y o p o n e r el mythos al lógos, su scita n d o g ra n n ú m e r o de
o p o sicio n e s, d e las q u e las d os p rin cip a le s so n : Mythos co m o r e -
lato / lógos c o m o d iscu rso arg u m e n tativo ; mythos c o m o d iscu rso
n o v e rifica b le / lógos co m o d iscu rso v e rd a d e ro 20.
M ie n tra s q u e el mythos cu en ta u n a serie d e h e ch o s q u e solo
g u a rd a n e n tr e e llo s r e la c io n e s c o n tin g e n te s d e l g é n e r o d e las
q u é se e n ta b la n e n el m u n d o sen sib le, el lógos d esa rro lla a rg u -
m en to s d irig id o s a la tesis fo rm u la d a . Y , m ien tras qu e el lógos es
u n d iscu rso d el q u e se p u e d e ve rifica r la a d ec u a ció n c o n la rea -
lid a d a la qu e se d irig e , el mythos h abla d e realid ad es d e las qu e
es preciso adm itir su existencia, p ero de las que es im p osible o fre -
ce r u n a d e scrip ció n satisfactoria, q u e haga p o sib le su a p re h e n -
sió n p o r los sentidos o p o r el in telecto.
19 C f . Tim. 6 6 e , y el e m p le o de δηλούνται e n e l m o m e n to e n q u e su g iere u n e x p e r im e n -

to c o n re la c ió n a lo s o lo re s , o e n 85d> la a lu s ió n a u n e x p e rim e n to p ra c tic a d o en
u n cad áver, e n fo q u e q u e im p lic a u n a in v estig a ció n q u e o to rg a u n p u e sto im p o r -
tan te a la o b s e rv a ció n .
20 C f . L . B r is so n : Platón, las palabrasj los mitos. ¿Cóm ojy por qué Platón dio nombre al m ito?
[1 9 8 2 ], e d ic ió n corrtegida y actualizad a, trad . d e j . M a . Z a m o ra , M a d rid , A b a d a ,
2 0 0 5 , p . 12 5 -15 0 .
INTRODUCCIÓN 27
P o r e llo m ism o P la tó n fa b ric a m ito s. U tiliz a n d o este tip o

de d iscu rso p u e d e h ab lar d e l alm a, esa realid ad in te rm e d ia qu e
n o p u e d e ser captada p o r lo s se n tid o s n i p o r e l in te le c to . A s i-
m ism o , e l m ito p e r m ite co n s e g u ir p e rsu a d ir a la « m a y o r ía » ,
q u e n o p o d r ía n u n c a acced er a u n a vida filo só fica .
D e m an era general, p o d ríam o s d ecir que P latón expresa, lle -
ván do la a sus lím ites extrem os, u n a o p o s ic ió n decisiva e n G recia
antigua, en tre, p o r u n a parte, u n discurso trad icio n al qu e trans-
m ite o ra lm en te a la m ayoría u n sistem a d e rep resen tacio n es y de
valores p ro v en ien tes de u n pasado rem o to ; y, p o r otra, u n d is-
cu rso n u evo in d iso ciab le d e la re v o lu c ió n m en tal q u e se d esen -
ca d en ó e n la G re cia d el s. VIII a .C ., c o n la in tr o d u c c ió n de u n
n u evo tip o d e escritu ra, q u e d io n a c im ie n to a lo q u e, a c o n t i-
n u a ció n , sería d e n o m in a d o « h is to r ia » , « filo s o fía » .
E n resu m en , d e c ir q u e el Timeo es u n m ito q u iere d ecir: p o r
u n a la d o , la d e sc rip c ió n d el o rig e n d el u n iverso q u e h ace P la -
tó n e n e l Timeo es u n re la to , y n o u n a e x p o sic ió n arg u m e n tad a
q u e sigu e las n o rm a s d e l m é to d o h ip o té tic o -d e d u c tiv o ; y, p o r
o tr o , e n la m e d id a e n q u e P la tó n se r e fie r e al o r ig e n d e l u n i -
ve rso , su d is cu rso n o p u e d e p r e te n d e r ser v e rd a d e r o , s in q u e
p u ed a co n sid era rse ta m b ié n falso (n in g ú n testim o n io n os p e r -
m ite d e c id ir so b re e llo ) . E n v ir tu d d e estos dos c r ite rio s , u n o
in te r n o (re la to ) y o tr o e x te rn o (n i v e rd a d e ro n i falso) el Timeo
p u ed e ser c o n sid e ra d o u n m ito .
II. E l m o d e l o c o s m o l ó g ic o
1. Las fo r m a s in t e l i g i b l e s y la s c o s a s s e n s ib le s
P la tó n p o stu la q u e la re alid ad c o m p re n d e d os á m b ito s sep ara-

dos: el m u n d o d e las fo rm a s in te lig ib le s pu ras, etern as, in m u -
tables, sim p le s; y el m u n d o d e las cosas p e r c e p tib le s p o r lo s
sen tidos, tem p orales, q u e n o cesan d e cam biar, co m p lejas. Esta

d iv isió n d e la realid ad e n d os á m b ito s c o rre s p o n d e a la d is tin -
c ió n en tre el ser y el d even ir, en tre lo q u e p e rm a n e ce siem p re
id é n tic o y lo q u e n o cesa d e d e v e n ir o tr o , e n tr e a q u e llo a lo
q u e se o to r g a e l p r e d ic a d o d e « r e a l» y a q u e llo a lo q u e se le
n ieg a este p re d ic a d o .
E n el sistem a p la t ó n ic o , las fo r m a s in te lig ib le s , g e n e r a l-
m e n te d e n o m in a d a s « I d e a s » , s o n p o stu la d a s c o m o las e n t i-
d ad es m e ta física s in d is p e n s a b le s p a ra d a r c u e n ta d e l m u n d o
p e r c ib id o p o r lo s s e n tid o s . E l p r o b le m a , p la n te a d o d esd e
H e r á c lito , t ie n e su o r ig e n e n este p r e ju ic io : n o h ay r e a lid a d
v e rd a d e ra e n el ca m b io p e r m a n e n te d e to d o lo q u e está e n e l
tie m p o , d e to d o lo q u e d evien e siem p re, d e to d o lo q u e n o s o -
tr o s , lo s m o d e r n o s , lla m a m o s « m a t e r i a l » . P a ra P la t ó n , el
tie m p o está r e la cio n a d o c o n el ca m b io y n o afecta a las re a lid a -
des etern a s. P o r ta n to , la rea lid a d v e rd a d era d eb e h a lla rse d el
lad o de lo q u e n o cam bia. D e ah í la n ecesid ad , si se q u ie re lle -
g ar al c o n o c im ie n to (έιαστήμη), d e p la n te a r c o m o tesis la ex is-
ten cia d e u n m u n d o separado co n s titu id o d e realid ad es in m u -
tables, las fo rm a s in teligib les.
« A hora bien, en mi opinión , prim ero hem os de estable-

cer estas distinciones: ¿qué es lo que es siem pre y no se
genera, y qué es lo se genera siem pre y nunca es? U n o
puede ser com prendido por la inteligencia con la ayuda de
la razón, siem pre es idéntico; otro, en cam bio, es o p in a-
ble p o r m edio de la o p in ió n con la ayuda de la percepción
sensible irracion al, ya que se genera y se destruye, pero
nunca es realm ente». (Timeo, 27d-28a)
P o r tan to , el c o n o c im ie n to , q u e tie n e co m o o b je to las f o r -

m as in te lig ib le s y q u e P la tó n d e n o m in a έπιστήμη, es e l ú n ic o
su sce p tib le d e a lc a n za r u n a v e rd a d d e fin itiv a . E n c a m b io ,
a q u ello qu e tie n e co m o o b je to el m u n d o de las cosas sensibles,
INTRODUCCIÓN
29
q u e P la tó n ca lific a d e o p i n i ó n (δόξα ), es u n tip o d e c o n o c i -

m ien to in fe r io r , ya q u e so lo p u ed e alcan zar lo ve ro sím il, dado
el carácter siem p re cam b ian te d e su o b je to .
L a d is tin c ió n q u e se establece al co m ie n z o en tre « lo q u e es
siem p re y n o se g e n e r a » (τό ον άεί, γένεσιν δέ ούκ εχον) y « Ιο qu e
se g e n e ra sie m p re y n u n c a e s » (τό γιγνόμενον μέν άεί, ον δέ ούδέ-
ποτε) p la n te a la a lte rn a tiv a h ip o té tic a e n tr e lo s d os m o d e lo s
p o sib le s q u e tie n e a n te sí e l p r o d u c t o r p a ra fa b r ic a r su o b ra .
P ero a c o n tin u a c ió n la a ltern a tiv a q u ed a aclarad a , si se e lig e
c o m o m o d e lo u n o g e n e r a d o , el re su lta d o ja m á s será b e llo ,
m ien tra s q u e si se escoge el m o d e lo e te r n o , la o b ra será b e lla
( 2 8 a - b ) . A h o r a b ie n , « lo q u e se g e n e r a y se d e s tr u y e » es d e
a lg ú n m o d o (cf. Resp. V 4 7 7 e - 4 7 ^ d ), a u n q u e ja m á s lleg a a ser
ve rd a d era m en te ( Tim. 2 8 a ).
T o d o lo q u e se g e n e r a tie n e n e c e s a r ia m e n te u n a causa
—e n te n d ie n d o esta e n el se n tid o de causa artesanal—, y co m o el
m u n d o es b e llo , e l a rte sa n o d iv in o o d e m iu r g o lo h a p r o d u -
cid o m ira n d o al m o d e lo e te rn o , q u e es siem p re id é n tic o , y n o
al m o d e lo g e n e r a d o . A c o n tin u a c ió n d ife r e n c ia e n tre lo s d is -
cursos re fe rid o s al m o d e lo e te rn o y lo s qu e se r e fie r e n a la copia
de d ic h o m o d e lo , es d e c ir, al m u n d o , lo q u e le p e r m ite esta-
b lecer la sig u ie n te p r o p o r c ió n :
ser : d ev en ir : : verd ad : creen cia
A h o r a b ie n , e l d e v e n ir, lo q u e se g e n e ra sie m p re , se d if e -
re n cia d e l m u n d o p o r c u a tr o r a z o n e s : i) c u a n d o T im e o n o s
o fre ce u n resu m en d e la in tr o d u c c ió n d e u n « te r c e r g é n e r o » ,
a firm a q u e ex iste n « e l ser (öv), el m e d io esp acia l (χώρα) y el
d e v e n ir (γένεσις), tres cosas d ife r e n c ia d a s , y d esd e a n tes qu e
n aciera el c ie lo » (5 2 d ). 2 ) A l c o m ie n zo de su d iscu rso c o sm o -
g ó n ic o , e l d e v e n ir es p o s tu la d o c o m o u n m o d e lo h ip o té t ic o
para la g e n e ra ció n d el m u n d o , a u n q u e se trate de u n a h ip ó tesis
30 JOSÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
d escartad a ( 2 7 d - 2 8 a ) . 3 ) E l d e v e n ir es « v isib le y ta n g ib le , ya
q u e tie n e c u e r p o » (2 8 b , cf. S 1!3) ’ m ie n tra s q u e e l m u n d o n o
so lo es c o r p ó r e o , sin o q u e es u n vivien te q u e co n sta d e c u e rp o
y ta m b ié n d e a lm a . 4 ) E l d e m iu r g o « t o m ó e n to n c e s to d o
cu a n to era visib le , q u e n o estaba e n re p o so , sin o q u e se m ovía
s in o r d e n n i c o n c ie r t o , y lo c o n d u jo d e l d e s o r d e n al o r d e n ,
p o r c o n s id e ra r a este a b so lu ta m e n te m e jo r q u e a q u e l» (3 0 a ).
P o r co n sig u ie n te , e n v irtu d de estas cu a tro razon es, e l d even ir,
q u e p o r sí so lo im p lica d e so rd e n , se d ife r e n c ia d el m u n d o .
Para llegar a ser o b jeto de co n o cim ie n to y o b jeto d e discurso,
el m u n d o se n sib le d eb e p re se n ta r, e n su p r o p io d e v e n ir, algo
q u e n o cam bia, es d ecir, qu e posea u n a v erd adera p erm a n e n cia
y, p o r ta n to , sea siem p re id é n tic o . Las fo rm a s in te lig ib le s so n
estas re a lid a d es in m u ta b le s y u n iversales, o b je to s d e c o n o c i-
m ie n to y de discursos verdaderos. Las cosas sensibles so n solo las
copias de estas form as in teligib les, ya qu e p a rticip a n d e ellas.
P o r ta n to , las cosas sensibles p a rticip a n de las fo rm a s in t e -
ligibles, y estas co n stitu yen sus m o d elo s, lo qu e explica la sem e-
ja n z a e n tre las co p ia s (las cosas se n sib les) y sus m o d e lo s (las
fo rm a s in telig ib les) (2 9 b , 4 8 e y 4 9 a)· S in em b a rg o , la n o c ió n
de sem ejan za p resen ta u n a d o b le cara: p o r u n a p a rté, im p lica
id e n tid a d , y, p o r otra, d ife re n cia . D e ah í qu e p recise in t r o d u -
c ir la h ip ó tesis de u n « m e d io esp acia l» (χώρα), a q u e llo « d e lo
q u e » están co n stitu id a s las cosas sen sib les y a q u ello « e n d o n -
d e » a p a re c e n c o m o m ú ltip le s y d istin tas y d e d o n d e d esa p a -
r e c e n , q u e p o se e ta m b ié n el ra n g o de p r in c ip io ( 5 2 c - d ) . N o
o b sta n te , a u n q u e las fo r m a s in te lig ib le s y e l m e d io esp acia l
sean p r in c ip io s , am b os d ifie re n rad ica lm en te: las fo rm a s in t e -
lig ib les, q u e so n siem p re id én ticas y n o d evien en , n o se h a lla n
em plazadas e n el m e d io espacial, m ien tra s q u e las cosas se n si-
b les existen e n tan to im ágen es distin tas y m ú ltip le s en el m e d io
espacial. P ara las cosas sensibles « n a c e r » sig n ifica e n tra r e n la
χώρα, y « m o r i r » , áalir d e ella (5 0 c ).
INTRODUCCIÓN
SI
A h o r a b ie n , el ca m b io , q u e afecta las cosas sensibles, m a n -

tien e u n d e te rm in a d o o rd e n qu e solo p u e d e expresarse e n té r -
m in o s m atem áticos, ya q u e se en cu en tra in serto en u n contexto
m a te m á tic o . P ero si so lo in te r v in ie r a n las fo rm a s in te lig ib le s
y el m a te ria l esp acial, n o p o d r ía d arse la p a r tic ip a c ió n se n s i-
b le - in t e li g i b le . P o r e llo , e n su d is c u r s o fís ic o , T im e o e sta -
b le c e la h ip ó te s is d e u n d e m iu r g o , p r e c is a m e n te p a ra i n t r o -
d u c ir e n el u n iv e rs o u n o r d e n q u e c o rr e s p o n d e a u n a m ed id a
( 5 3 a - b ) . L a r e a lid a d in t e lig ib le , sie m p re id é n tic a a sí m ism a
y e te r n a , q u e e l d e m iu r g o c o n te m p la , s o lo c o n s titu y e u n
m o d e lo q u e , e n tan to tal, n o p o see n in g ú n tip o d e eficacia. L a
ex iste n c ia d e u n d e m iu r g o b u e n o p e r m ite e x p lic a r c ó m o se
in sta u ra la r e la c ió n im a g e n - m o d e lo en tre las cosas sen sib les y
las fo rm a s in te lig ib le s , ya q u e q u e d a g ara n tiza d a esta r e la c ió n
a rm o n io sa y b u en a .
E n la p ro d u cció n del m u n d o visible el d em iu rgo tom a al « v i-
vie n te p e r fe c to » (παντελές ζφον) co m o « m o d e lo » (παράδειγμα,
3 0 c ~ 3 lb ) . S in e m b a rg o , lo s tre s —e l v iv ie n te p e r fe c to , e l d e -
m iu rg o y el m o d e lo — so n u n a sola cosa. D e h e ch o , e l d e m iu rg o
c o r r e s p o n d e a l a s p e c to p r o d u c t o r - o r d e n a d o r d e l v iv ie n t e
p e r fe c to , d e la m ism a m a n e r a q u e e l m o d e lo c o r r e s p o n d e al
a sp ecto p a r a d ig m á tic o 2'. E l v iv ie n te p e r fe c to c o m p r e n d e las
Ideas de to d o s lo s seres vivos q u e el co sm o s visib le abarca e n su
in t e r io r co m o seres vivos visib les (3 9 e ~ 4 0 a ); p e r o , asim ism o ,
c o m p r e n d e ta m b ié n la e te r n id a d c o m o m o d e lo d e l tie m p o
(3 7d ) y las Ideas d e lo s e lem en to s ( 5 lb - 5 2 a ) . E l co sm o s visib le,
lo m ism o q u e to d a s sus p a rte s , s o n c o p ia s (εικόνες, μιμήματα,
άφομοιώματα, 4 8 e , 5 0 c , 5 Ia_b , 9 2 c ).
P ara lle g a r a se r o b je to d e c o n o c im ie n t o y o b je to d e d is -
cu rso, el m u n d o sensible d ebe p resen tar, e n su p r o p io cam b io,
21 C f . M . B altes: art. cit., 1 9 9 6 , p . 82 y 8 8 - 9 1 [re im p re s ió n e n D ÎAN O H M ATA, Kleine

Schrißen, L e ip z ig , T e u b n e r , 1 9 9 9 » Ρ· 3 θ 3 “ 3 2 5 ]·
a lg o q u e n o ca m b ia, q u e p o se a u n a v e rd a d e ra p e r m a n e n c ia y
sea siem p re id é n tic o . P la tó n d ife r e n c ia las fo rm a s in te lig ib le s
d e las cosas sensibles. S i e n el ser h u m a n o re c o n o c e dos fa c u l-
tades cogn itivas d istin tas, es p reciso a d m itir la existen cia de sus
o b je to s resp ectiv o s, q u e p e r te n e c e n a d os n iv eles d is tin to s de
realidades: el sensible y el in teligib le, el p rim e ro o b je to d e o p i-
n ió n , y el segu n d o d e in te lig e n cia ( 5 ld - e ) .
Las cosas sensibles p o se e n u n estatuto o n to ló g ic o y g n o se o -
ló g ic o d ife re n te a las fo rm a s in telig ib les, a saber, so n im ágen es
q u e están so m etid a s al ca m b io y a la tra n s ito r ie d a d . Para P la -
t ó n , lo q u e ca m b ia y p e r e c e es u n a im a g e n , fr e n te a la fo r m a
in te lig ib le , qu e n o cam bia n i p erece.
P o r o tr a p a rte , e n e l m u n d o d e las fo r m a s in te lig ib le s , la
fo r m a su p re m a es e l B ie n . Se trata d e u n a fo r m a e n tr e otras,
co m o la Ju sticia, la U n id a d , el H o m b re , el A n im a l..., p e ro que
d e s e m p e ñ a u n a fu n c ió n m u y p a r tic u la r e n e l sistem a p la t ó -
n ic o , e s p e c ia lm e n te e n el Timeo, ya q u e c o n f ie r e a las o tra s
fo rm a s in te lig ib le s lo s sig u ie n te s asp ecto s d istin tiv o s: b elle za ,
a r m o n ía , o r d e n , s im p lic id a d , q u e , a su vez, c o m u n ic a a las
cosas se n sib les.
2. C a u s a s P R IM E R A S Y C A U S A S S E G U N D A S
« T o d o lo q u e se g e n e ra se g en era n e c e sa ria m e n te p o r a lg u n a
causa, ya q u e es im p o s ib le q u e a lg o se g e n e r e sin u n a ca u sa »
(Tím. 2 8 a ). A s im is m o , e n o tr o pasaje d e l Timeo ( 4 6 c - e ) P la tó n
d is t in g u e las « c a u s a s a c c e s o r ia s » o « c o n c a u s a s » (συναίτια)
« d e las q u e u n d io s se sirve c o m o a u x ilia res p a ra llev a r a cabo
la fo r m a d e lo m e jo r e n la m e d id a d e lo p o s ib le » (4 6 c ) —q u e
e n fr ía n y c a lie n ta n , c o n tr a e n y d ila ta n , y p r o d u c e n to d o s los
e fe c to s se m e ja n te s a esto s, « p e r o q u e c a r e c e n p o r c o m p le to
d e r a z ó n e in te lig e n c ia » ( 4 6 d ) —, d e las « cau sas d e n a tu ra le za
in te lig e n te (τάς τής εμφρονος φύσεως αιτίας) » ( 4 6 d 8 ) . Estas ú lt i -
INTRODUCCIÓN
33
mas, d otadas d e in te lig e n c ia , « s o n artesanas d e cosas b ellas y

b u e n a s » ( 4 6 e ), m ie n tra s q u e las p rim e ra s, privadas d e r e fle -
x ió n , so n m o v id a s p o r o tra s, y, a su vez, m u e v e n n e c e s a r ia -
m e n te a o tra s, y « p r o d u c e n ca d a vez al a za r y s in o r d e n »
( 4 6 e ) 22. P ara las cosas ex isten tes, la d ife r e n c ia e n tr e p o s e e r o
no in te lig e n c ia d e p e n d e d e p o se e r o n o alm a, ya q u e el ú n ic o
al q u e c o r r e s p o n d e t e n e r in t e lig e n c ia es al a lm a , y esta es
in v isib le, m ie n tra s q u e e l fu e g o , e l agua, la tie rra y el a ire so n
visib les.
S i se q u ie r e alcan zar la vid a feliz, las causas necesarias serán
investigadas e n fu n c ió n d e las d ivin as. P la tó n d ife r e n c ia e n el
Fedón u n a « c a u s a v e r d a d e r a » y « a q u e llo s in lo c u a l la cau sa
n u n c a p o d r ía se r ca u sa » ( Phd. 9 9 b ) . E n este d iá lo g o P la tó n
trata de d em o stra r la s u p e rio rid a d qu e tien e la causa verd ad era
o p rim e ra , te leo ló g ica , d eliberativa segú n lo b u e n o y lo m e jo r ,
fr e n te a las c o n d ic io n e s m e c á n ic a s o causas se g u n d a s s in las
q u e n o se p u e d e a ctu a r. E n el Fedón 9 9 a - b la causa v e rd a d e ra
—de la a c c ió n , p e r o a p lica b le c o m o p r in c ip io cau sal g e n e ra l-
es la c o n v ic c ió n de « lo m e jo r » , y ta m b ié n d e « lo m ás ju s to y
lo m ás b e llo » .
E n Timeo 6 8 e - 6 g a , P la tó n vu elve a d ife r e n c ia r dos tip o s de
cau sas: « u n a n e c e s a r ia y o tr a d iv in a » ( 6 8 e ) , y d e c la r a la
im p o rta n c ia de in v estig a r am bas: p o r u n a p a rte , p a ra a d q u i-
r ir u n a v id a fe liz , e n la m e d id a e n q u e n u e s tra n a tu ra le z a lo
p erm ita , d eb em o s b u scar lo d iv in o e n todas partes (6 8 e -6 9 a )¡
y, p o r o tr a , lo n e c e s a r io d e b e b u sc a rse e n vista d e lo d iv in o ,
« y a q u e c o n s id e r a m o s q u e s in las cau sas n e c e s a r ia s n o es
p o sib le c o m p r e n d e r las causas d iv in a s m ism as, n u e s tro s ú n i -
cos o b je to s d e a p lic a c ió n , n i captarlas n i p a r tic ip a r e n a lg u n a
22 L a n e c e s id a d n o se o p o n e al azar, es m ás b ie n el azar p u r o , e n e l s e n tid o d e l « e s ta -

d o en q u e p ro b a b le m e n te se h a lle to d o c u a n d o d io s está ausen te d e a lg o » ( 5 3 b )·
m e d id a d e e lla s » (6 9 a ). D e este m o d o , la ca p ta c ió n d e lo n e -
c e s a r io c o n s titu y e u n p a so im p r e s c in d ib le p a r a a lc a n z a r la
c o m p r e n s ió n d e lo d iv in o . P o r ta n to , las causas n e cesa rias n o
d e b e n b u sca rse p o r sí m ism as, sin o so lo en vista de las d iv in a s,
q u e so n las q u e les a p o r ta n u n s e n tid o 23.
3 . E l d e m iu r g o
E l d io s , ta m b ié n d e n o m in a d o « p a d r e » , « a r t í f i c e » y so b re
t o d o « d e m i u r g o » , es p o s tu la d o a s im is m o c o m o u n a d e las
causas d e l o r d e n d e l m u n d o s e n s ib le ( Tim. 2 8 c ). E l tra b a jo
q u e lle v a a c a b o e l d e m iu r g o 24 se r e la c io n a , p o r u n a p a r te ,
c o n las tarea s p r o p ia s d e la te r c e r a clase d e la c iu d a d p l a t ó -
n ic a , la d e lo s a rtesan o s, y así e l d e m iu r g o p o se e las h a b ilid a -
des d e la m e ta lu rg ia , la c o n s tr u c c ió n , la a lfa re ría , la p in tu ra ,
la τέχνη d e l m o d e la d o d e la c e ra , d e l tr e n z a d o , in c lu s o d e la
a g ric u ltu ra ; y, p o r o tra , la a ctiv id a d d e m iú r g ic a se e x tie n d e a
las fu n c io n e s p r o p ia s d e la p r im e r a clase d e la c iu d a d p la t ó -
n ic a , d e a h í q u e ta m b ié n se e m p le e este t é r m in o p a ra d e s ig -
n a r a u n m a g istr a d o im p o r t a n te , así el d e m iu r g o es ad em ás
u n c o lo n iz a d o r y u n m ae stro d e la p e r s u a s ió n . Estas d os ú lt i -
m as fu n c io n e s p r e s e n ta n m ás a fin id a d c o n la p r im e r a clase
d e la ciu d a d p la tó n ic a .
E l d e m iu r g o p la tó n ic o p u e d e d e fin ir s e c o m o a lg u ie n q u e
tra b a ja p a ra o tr o , fa b r ic a n d o a lg o —o p r o p o r c io n á n d o le u n
s e rv ic io — p o r m e d io d e u n a τέχνη: -ουργός c a ra c te riz a a q u ie n
23 C f . G .R . C a r o n e : La noción de Dios en el Timeo de Platón, B u e n o s A ire s , R .E . Sasson e,

1991, p . 62.
24 E l té r m in o δημιουργός es b iv a le n te , d esig n a ta n to al « a r te s a n o » co m o al « m a g is -
tr a d o » . E n la é p o c a d e P la tó n te n ía ya u n c ie rto sa b o r arca ico , q u e va a a p ro ve ch ar
c o n to d a su riq u e z a sem án tica p a ra re fe rirs e c o n é l a l p r o d u c to r d e l m u n d o s e n -
s ib le (cf. L . B ris so n : Le Même et l 'Autre dans la structure ontologique du Timée de Platon. Uncom -
mentaire systématique du Timée dePlaton, Paris, K lin c k s ie c k , 1 9 7 4 * p · IO O ).
INTRODUCCIÓN
35
fa b rica algo o d esem p eñ a u n tra b a jo p r o d u c tiv o ; y δήμια, a las

cosas q u e c o n c ie r n e n al p u e b lo (δήμος). E n su se n tid o e tim o -
ló g ic o , p o r ta n to , p r e s e n ta u n d o b le v a lo r : e n j ó n i c o - á t i c o ,
u n s e n tid o s o c io - e c o n ó m ic o , q u e d e sig n a al a rte s a n o , y e n
d o r io , u n s e n tid o p o lít ic o , q u e a lu d e a las a ctiv id a d e s d e l
m a g istra d o . E l p r im e r rasgo q u e ca racteriza al d e m iu r g o es el
tra b a jo p a ra la c o m u n id a d , es d e c ir , p a ra o tr o s y n o p a ra sí
m ism o (Charm. 16 2 -16 3 » y 16 4 e ; Resp. I 3 4 2 e ; Leg. "VIII 8 4 6 , X I
9 2 ld ) . A sí, el m o d e lo d el d e m iu rg o h o m é ric o es el m é d ic o o el
a d iv in o (cf. Od. X V II 3 ^ 3 - 3 8 4 )· P la tó n d ife r e n c ia al a d iv in o
d el artesan o (Phdr. 2 4 8 d - e ) , y califica al m é d ic o co m o artesan o
(Ale. 1 131a; Charm. l6 4 a - b , 17IC; Lach. 19 5 b y d; Pol. 2 9 7 e - 2 9 8 c ;
Prot. 3 2 2 c ; Resp. I 3 4 0 d - e , 3 4 2 c - e , 3 4 6 a - d , II 3 6 0 e ; Gorg.
4 5 2 a , 4 5 5 b , 4 5 6 b - c , 4 5 7 b , 5 0 4 a ; Lg. X I 9 l6 a - b ) , y ta m b ié n lo
asocia al p e d o tr ib a (Ale. 1 131a; Prot. 3 12 b ; Gorg. 4 5 2 a ) y al g im -
nasta (Lg. X I g i 6 a - b ) . E l se g u n d o rasgo c a r a c te r ís tic o es la
o p o s ic ió n e n tr e e l d e m iu r g o y el la b r a d o r (γεωργός): el p r i -
m e ro n o p r o d u c e a lim en to s, sin o q u e fa b rica o b je to s (Resp. II,
3 7 3 b , III, 4 0 1 a , X , 5 9 6 e ! Charm. I 7 3 b - c ) , m ie n tra s q u e el
s e g u n d o n o s p r o p o r c io n a a lim e n to s , la b r a n d o la tie r r a , la
n a tu ra le z a (Euthph. 14 a; Euthd. 2 9 I e ~ 2 9 2 a ; Lg. V I I I 8 4 2 e ).
V id a l- N a q u e t 25 se ñ a la e l d u r o c o n tr a s te e n P la tó n e n tr e « e l
esta tu to s o c ia l» y « e l e sta tu to m e t a fó r ic o d e l a r t e s a n o » , lo
que p o n e d e m a n ifie sto la te n s ió n e n tre u n sistem a, e n cie rto
m o d o o fic ia l, q u e d esp recia al a rtesan o , y u n sistem a d is im u -
la d o , q u e h ace d e la fu n c ió n artesan al la a ctivid ad p r e fe r e n te ,
p r o to tip o d e l p r o d u c to r q u e le sirve p a ra d esig n a r a la d iv in i-
dad m ism a.
25 C f . P. V id a l- N a q u e t: Le Chasseur noir. Formes de pensée etformes de société dans ¡e monde grec,

París, M a sp e ro , 198 1 [re ed ita d o e n París, L a D é c o u v e rte , I 9 9 1]» Ρ· 2 9 3 y 3 ° 8 ;
véase ta m b ié n E . Lévy¡ « L a d é n o m in a tio n d e l ’artisa n ch ez P la to n et A r is to te » ,
Ktema 16 , 19 9 1 , p . 7 - 1 8 .
L o s « d e m iu r g o s » s o n lo s p r o d u c to r e s d e o r d e n (cf. Gorg.
5 0 3 e - 5 0 4 a ) 26· E l d e m iu r g o d e l Timeo es u n d e m iu r g o q u e
o r d e n a (διακόσμων, 3 7 ^ ), q u e se p o n e a o r d e n a r e l u n iv e rs o
(κοσμείσθαι τάπαν, 5 3 ^ ). P recisa m e n te, p o r la in t r o d u c c ió n de
la d em iu rg ia e n el Timeo P la tó n establece en tre el m o d e lo q u e el
p r o d u c t o r u tiliz a , al q u e m ira , y e l o r d e n q u e re a liza e n las
cosas se gú n ese m o d e lo . L as fo rm a s in te lig ib le s no entran e n el
m aterial-esp acial (χώρα), ya que la fo rm a in telig ib le « n i adm ite
e n sí n a d a p r o v e n ie n t e d e o tr a p a rte n i m a rch a e lla m ism a
h acia n in g u n a o tr a » (5 2 a ).
La bondad del demiurgo
D e sd e el p r e lu d io la fig u ra d el d e m iu r g o se p rese n ta, p o r p r i -

m era vez, d e u n a m a n e ra a b ru p ta , a u n re p le ta d e a b stra c ció n
( Tim. 2 8 a ), p re cisa m e n te c u a n d o P la tó n p la n te a lo s p r in c ip io s
e p is te m o ló g ic o s y o n to ló g ic o s q u e v e rte b r a n lo s p ila re s de su
e x p o s ic ió n . P ero la a p lic a c ió n de estos p r in c ip io s al d iscu rso
so b re el o rig e n d el m u n d o , d el h o m b re y d e la so cied a d tra n s-
fo r m a la im a g en d e l m a g istra d o -a rtesa n o d iv in o e n u n a fig u ra
m u c h o m ás p e r s o n a liz a d a : se tra ta ta m b ié n d e l « a r t ífic e y
p a d r e » d e este u n iv e rs o , fr u to d e u n d e s c u b r im ie n to (εύρείν)
q u e p recisa d e u n a « ta re a d if íc il» , im p o s ib le d e c o m u n ic a r a
to d o s ( 2 8 c ) . P o r ta n to , n o d e b e m o s e s p e r a r q u e este d e s c u -
b r im ie n t o , ta n to p o r e l o b je to d e su e s tu d io c o m o p o r la
a rd u a ta re a q u e r e q u ie r e , sea a c o g id o y c o m p r e n d id o p o r
u n a n im id a d .
T im e o co n stitu ye el in te r lo c u to r d e l d iá lo g o q u e h a co n sa -
g ra d o m ay o r tra b a jo ^ργον) a escru tar la n a tu raleza (φύσις) d el
u n ive rso . A fir m a qu e es eviden te para to d o s qu e el d e m iu rg o es
26 είδος eq u iv ale a q u í a κόσμος y τάξις en Gorg. 5 0 4 ^·

INTRODUCCIÓN 37
la m e jo r de las causas (αριστος τών αιτίων), qu e su o b ra es la más

bella (κάλλιστος) de las cosas p e rten ecie n tes al d even ir, y q u e fu e
p ro d u cid a p o r este co n te m p la n d o el m o d e lo e te rn o (2 9 a ). D e
esta b o n d a d d el d e m iu rg o , T im e o señala a c o n tin u a c ió n q u e es
« e l p r in c ip io m ás im p o r ta n te (αρχήν κυριωτάτην) d el d e v e n ir y
del m u n d o » (2 9 e~ 3 0 a )· E n efecto, n o se trata de u n p r in c ip io
co m o los o tro s, sin o d el p r in c ip io p re fe re n te q u e p e rm ite dar
cu e n ta d e l u n iv e rs o ; p o r e llo , d ir ig e ta m b ié n el d is c u r s o de
T im e o p o eta (Crif. I o 8 b ) , el q u e m ás a stro n o m ía c o n o c e d e los
in te rlo cu to res y el qu e h a llevado a cabo u n m ayor esfu erzo p o r
p en etrar e n la n aturaleza d el u n iverso (Tí'm. 2 7 a)· L a travesía d el
d iscu rso q u e p r o p o n e co n siste e n h a c e r r e n a c e r e n el re la to a
ese d ios, es d e cir, al m u n d o , qu e e n realid ad n a ció h ace m u ch o
tiem p o (Crit. I0 6 a , cf. Tim. 9 2 c ).
«Digamos, pues, por qué causa el constructor ha construido el
devenir y este universo. Era bueno, y en quien es bueno nunca

puede surgir ninguna envidia de nada. Por carecer de esto, quiso
que todo llegara a ser lo más semejante posible a é l» . ( T im . 2gd-e)
E l d e m iu rg o co n stru ye el m u n d o p o rq u e es a b so lu tam en te
b u e n o ; y su b o n d a d n o solo es o n to ló g ica , ya q u e es « e l m e jo r
de los seres in teligib les y q u e siem p re e x isten » (3 7a ), sin o ta m -
b ié n ética, ya q u e q u iso q u e todas las cosas se g en era ra n lo más
sem ejante p o sib le a él. E n su actividad co n stru cto ra c o n flu y e n
la h a b ilid a d de u n m a g istra d o -a rte s a n o (δημιουργός), la a tra c-
c ió n de u n a rtífic e -p o e ta (ποιητής) h acia la b elleza, y la g e n e r o -
sidad d e u n p a d re (πατήρ) q u e q u ie re q u e su h ijo se le p arezca.
A s im is m o , P la tó n c o n s id e r a al d e m iu r g o ca ren te d e to d o
tip o d e e n v id ia , p o r lo q u e se d ife r e n c ia r a d ic a lm e n te d e lo s
d io s e s t r a d ic io n a le s g r ie g o s , q u ie n e s se e n v id ia b a n u n o s a
o tr o s p o r sus p r iv ile g io s (τιμαί) y n o p e r m itía n q u e lo s h o m -
b re s a s c e n d ie r a n a su e x c lu s iv o n iv e l d e p o d e r , g lo r ia o
belleza. A s í, S o ló n señala a C resc* « la d iv in id ad , lo sé, es to d a
JOSÉ M '. ZAMORA CALVO
e n v id ia » ( H e r o d . I l l , 4 0 ) . P o r el c o n t r a r io , el d e m iu r g o se
asegura de q u e lo s seres q u e p r o d u c e r e fle je n lo m ás p o sib le su
p r o p ia p e r fe c c ió n .
P e ro la c u e s tió n de la b o n d a d y, p o r ta n to , d e la a u sen cia
total de en vid ia e n el d e m iu rg o es a ú n m ás rad ical. N o se trata
so lo d e c o m p r e n d e r p o r q u é el m u n d o es el m e jo r y e l m ás
b e llo de lo s m u n d o s p o sibles, sin o ta m b ién de advertir qu e, sin
esta b o n d a d d el d e m iu rg o , el m u n d o sim p lem en te n o existiría.
E l m u n d o y to d o s los seres vivos qu e lo c o m p o n e n se c o n s titu -
y e n p o r q u e el a r tífic e , m a g is tr a d o -a rte s a n o y p a d r e , lo s h a
p e n sa d o , q u e r id o y g e n e r a d o . P re c is a m e n te , lo p r o p io de la
b o n d a d d el d e m iu rg o consiste e n q u e re r d ifu n d ir su b o n d a d .
E n el co n tex to d el d iscu rso sobre la n a tu raleza (περί φύσεως)
e n q u e se en treteje el Timeo, referirse al « p r in c ip io m ás im p o r -
ta n te (άρχήν κυριωτάτην) » ( í g e - ß O a ) im p lic a a lu d ir ex p re sa -
m e n te a lo q u e fu e , d u r a n te d o s sig lo s, e l o b je to ú lt im o de
e s tu d io a l q u e se c o n s a g r a r o n lo s e s tu d io s o s d e la n a tu ra le za
(φυσικοί)- A h o r a b ie n , P la tó n tra n sm u ta la c o s m o lo g ía t r a d i-
c io n a l, p a r tic u la r m e n te e n lo q u e c o n c ie r n e a las r e la c io n e s
q u é establece c o n la te o lo g ía y la ética, n o ta n to p o r la id e a de
u n a in te lig e n c ia d iv in a q u e esta ría e n el o r ig e n d e l m u n d o ,
sin o so b re to d o p o r la a firm a c ió n d e u n a b o n d a d trascen d en te
d ivin a q u e lo h a q u e r id o y lo ha h e c h o existir sem ejante a él.
P la tó n h a ce s u r g ir d e la χώρα u n m u n d o v iv ie n te y a r m ó -
n ic o p o r el acto lib r e d e u n a in te lig e n te y tra sc e n d e n te B o n -
d ad . S o b re este p u n to , es co n scien te d e la ru p tu ra y de la in n o -
v a c ió n q u e in flin g e a las c o n c e p c io n e s d e sus a n te ceso res, lo s
físico s jo n io s , hasta el p u n to d e lle g a r a a d m itir q u e « e l p r i n -
c ip io m ás im p o r ta n te d e l d e v e n ir y d e l m u n d o » (2 9 e ) lo h a
re c ib id o d e h o m b re s sensatos.
C o n fre c u e n c ia lo s in té rp re te s c o m p a r a n la física d e l Timeo
c o n el a to m ism o d e D e m ó c r ito , lle g a n d o in c lu so a esta b le cer
u n p a ra le lo e n tr e d e te r m in a d o s pasajes d e l te x to p la t ó n ic o y
INTRODUCCIÓN 39
ciertos a rg u m en to s d el a b d e rita n o 27. P o r lo qu e atañe a los fís i-

cos p re so crá tico s, P la tó n a d o p ta u n a a ctitu d am b ivalen te: p o r
u n a p a rte , reto m a de ello s los m o d e lo s exp licativo s p a ra in t e -
g ra rlo s e n su p r o p io d is cu rso so b re la n a tu ra le za y, p o r o tra ,
tran sm u ta el o r d e n q u e in stitu yen en tre lo s d iferen tes ó rd en es
d e causas. T ra s la d e c e p c ió n q u e e x p e r im e n ta el S ó cra te s d e l
Fedón (96 a-IO O b ) an te las tesis d e A n a x á g o ra s y su d e c is ió n de
e m p r e n d e r u n a « s e g u n d a n a v e g a c ió n » d ir ig id a a lo s lógoi, el
Timeo tra ta d e d e m o s tra r, c o n tr a lo s fís ic o s p re so c rá tic o s; dos
cu estio n es fu n d a m en ta les: i) qu e el d iscu rso sobre la co n s titu -
c ió n d e l m u n d o a ta ñ e so la m e n te a u n m ito v e r o s ím il (Tím.
29*1’ 5 9 c > 6 8 d )¡ y 2) q u e las causas m ecá n ica s, q u e d e p e n d e n
de la n e cesid a d , so lo p u e d e n ser secu n d arias c o n resp e cto a la
ca u sa lid a d p r im e r a , la d e l in te le c to o d e lo d iv in o . D e este
m o d o , P la tó n se o p o n e a lo s q u e co n s id e ra n co m o p r im a r ia la
causa secu n d aria ( 4 6 d ) a8.
L a b o n d a d d e l d e m iu r g o c o n e c ta d ir e c ta m e n te c o n dos
tem as cen trales q u e ve rteb ra n la estru ctu ra d el d iá lo g o : la p r o -
v id e n c ia d iv in a y la sem e ja n za c o n lo d iv in o . E stos d o s tem as
están in te rre la cio n a d o s, ya q u e la b e n e v o le n c ia p reviso ra (πρό-
νοια) d el d e m iu rg o , caren te de to d o m al, so lo aspira a lo m e jo r
e n to d o a q u e llo q u e p r o d u c e , y el c r ite r io d e lo q u e es m e jo r
c o n s iste e n e l g ra d o d e se m e ja n za c o n e l m o d e lo in t e lig ib le ,
c o n el p r o p io d e m iu r g o o in c lu s o c o n lo s d io ses. E sta p r o v i-
d en cia se m u estra fu n d a m e n ta lm e n te e n el p r o p ó s ito de p r o -
d u c ir u n m u n d o q u e e n su to ta lid a d es él m ism o u n d io s
vivie n te, d o ta d o de alm a y de c u e rp o , y qu e, a u n q u e g e n e ra d o
27 V eáse I. H a m m e r J e n s e n : « D e m o k r it u n d P la t o n » , Archiv fü r Geschichte der Philosophie

23> I 9 1®. p · 2 2 7 · L a físic a d e l Timeo d ifie r e r a d ic a lm e n te d e l a to m is m o a b d e r ita -
n o e n q u e las p a rtícu la s ca ra cte rísticas de lo s c u a tr o c u e rp o s sim p le s s o n s u sce p -
tib le s de d e s c o m p o n e rs e , n o s o lo d e m a n e ra te ó ric a , s in o e fectiv a. P o r e llo , lo s
c u e rp o s sim p les s o n « m e n o s q u e s íla b a s» y sus p a rtícu la s están so m e tid a s a la
g e n e r a c ió n y a la c o r r u p c ió n .
28 C f . L B r is so n : L e M ê m e e tl’A utre, p . 4 7 ^· ·
y co m p u e sto , está d estin ado a vivir d u ran te tod a la d u ra c ió n del

tie m p o p a ra a sem eja rse m ás al m o d e lo e te r n o (3 6 e , 3 7 c “ d ).
P ara lela m en te, el q u e h a g e n e ra d o este u n iv e rs o n o tific a a los
d io ses su b a ltern o s, d e lo s q u e es d e m iu rg o y p a d re, q u e p o r su
v o lu n ta d —u n v ín c u lo m ás p o d e r o s o q u e lo s lazo s d e n a c i-
m ie n to — p e rm a n e ce rá n para siem p re in d iso lu b le s ( 4 I a - b ) .
S in e m b a rg o , si n o s situ am o s en la p ersp ectiv a a n t r o p o ló -
g ica q u e p r e s id e la c o s m o lo g ía d e l Timeo, la p r o v id e n c ia p r o -
d u cto ra se m an ifiesta c o n especial relevan cia. N o se trata tan to
de u n o b ra especulativa cen trad a exclu sivam en te e n la e x p lica -
c ió n d el o rig e n d el u n ive rso , sin o m ás b ie n d e u n d iscu rso que
p a rte d e la e x p o s ic ió n d e « a y e r » (17 c) a cerca d e cu á l se ría la
c o n s titu tic ió n m e jo r y qu é clase de h o m b re s re q u e riría , y c o n -
clu ye c o n el n a c im ie n to d e l h o m b re , e n tr o n c a n d o c o n la h is -
to r ia id e a l d e la so c ie d a d a te n ie n s e ( 2 7 a - b ; cf. 9 0 e ). D e este
m o d o , las cu estiones p o líticas y m orales se e n tretejen c o n las de
o r d e n c o s m o ló g ic o y m eta físico , c o m o q u e d a p re sc rito , desde
el c o m ie n z o m ism o d e l d iá lo g o , p o r la r e fe r e n c ia al d iá lo g o
qu e.tra scu rre d u ra n te la víspera lite ra ria , la República.
E l d e m iu r g o b u e n o p u e d e ser o m n is c ie n te , p e r o n o es
o m n ip o te n te , p o rq u e las fo rm a s in telig ib les y e l m aterial espa-
cia l (χώρα) e x isten c o n in d e p e n d e n c ia d e é l. A s im is m o , d eb e
a fro n ta r la n ecesid ad (άνάγκη), q u e siem p re resiste a sus e sfu er-
zo s. P o r lo ta n to , e l d e m iu r g o n o es o m n ip o t e n te , sin o el
r e o r g a n iz a d o r d e lo s e le m e n to s ya d a d o s e n e l t o d o . S u tarea
co n siste e n in t r o d u c ir o r d e n e n u n á m b ito m a te r ia l-e sp a c ia l
d ad o d e a n tem a n o , el d e la n ecesid ad , q u e tie n d e p o r sí m ism o
a lo d e so rd en a d o e irreg u la r.
A s í pues, el d e m iu rg o p la tó n ico es u n a d iv in id ad de u n tip o
especial: tras h ab er fabricad o el u n iverso, lo aban d on a y se retira
(Tí'm. 4 2 e ) . N in g ú n d io s p e rm a n e c e p re se n te e n el co sm o s. E l
h o m b r e se q u e d a áolo e n u n m u n d o e n q u e la in te r v e n c ió n
d ivin a solo se m an ifiesta en el ám b ito d el o rd e n m atem ático.
INTRODUCCIÓN 41
4. El m a te r ia l- e s p a c ia l ( χώρα)
El m ito d el d em iu rgo , basado e n el « esq uem a de la técn ica» , su-

p o n e la p resen cia de tres elem en to s: i) el artesano d iv in o o d e -
m iurgo, que con tem pla 2) las form as inteligibles y las tom a co m o
m odelos para organizar 3) u n m aterial caótico e ind eterm in ad o, el
receptáculo d el devenir. L os objetos sensibles constituyen las im á -
genes de las fo rm a s in teligib les, y se d ife re n c ia n d e sus m o d e lo s
p o rq u e so n im ágenes. S in em bargo , la causa de la d ife ren cia n o
radica en las form as inteligibles, sino e n el receptáculo del devenir,
absolutam ente in d eterm in ad o, que el d em iu rgo ordena, co n tem -
p lan do las form as inteligibles, y así constituye los objetos sensibles.
L a d ife r e n c ia e n tre la im a g e n y e l m o d e lo n o p r o v ie n e de
n in g u n o d e lo s d o s, ya q u e , p o r u n a p a r te , el c a r á c te r d e la
im ag e n se e n cu e n tra e n el m o d e lo y, p o r o tra, si n o s aten em o s
so lo al m o d e lo , n o p o d e m o s e x p lic a r la d ife r e n c ia e n tr e la
im a g e n y e l m o d e lo ; p a ra e llo P la tó n in tr o d u c e u n te rc e r e le -
m e n to , el « r e c e p tá c u lo d el d e v e n ir » , q u e b a d e d is tin g u ir se
tan to d e l m o d e lo co m o d e la im a g en , y q u e sirve p a ra ex p licar
la d ife re n c ia q u e en tre am b os existe ( 4 8 d - 5 3 c ) 29.
E n tre lo s o b je to s sensibles y las fo rm a s in telig ib les hay « u n
te rce r g é n e r o q u e es e t e r n o » (5 2 a ), el « e s p a c io » (χώρα), q u e
co n stitu y e su p r in c ip io d e d ife r e n c ia c ió n . E sta te rc e ra clase
co n stitu y e « u n a e sp ecie d ifíc il y o s c u r a » (χαλεπόν καί άμυδράν
είδος, 4 9 a) >captable solo p o r m ed io de « u n razo n a m ie n to bas-
ta rd o » (λογισμός νόθος, 5^ b ), sin la ayuda d e la p e r c e p c ió n se n -
sible. C u a n d o m ira m o s este tercer g é n e ro , qu e n o ad m ite d es-
tru c c ió n , so ñ am o s y « a firm a m o s q u e n e ce sa ria m e n te to d o lo
qu e existe está e n u n lu g a r y o cu p a u n espacio, y q u e lo q u e n o
está e n la tie rra n i e n n in g ú n lu gar d el cielo n o es n a d a » (52b).
29 C f . L . B risso n : Le Même et ¡’A utre, p . Ι 77 y Ρ· Ι 9 5 _Ι 9 ^·

P ara las cosas sen sib les « n a c e r » sig n ifica e n tra r e n la χώρα
y « m o r i r » , salir d e ella: « lo q u e en tra y sale d e ella so n im itâ t
c io n e s (μιμήματα) d e re a lid a d e s e te r n a s » ( 5 0 c ) . E s p r e c is o
s e ñ a la r q u e se trata d e las co p ia s d e las fo r m a s in te lig ib le s , a
sab er, lo s c u e rp o s, lo s q u e e n tr a n o sa len d e la χώρα, p e r o n o
d e las fo r m a s in t e lig ib le s 30. S i e m b a rg o , la χώρα, e n ta n to
« r e c e p t á c u lo » d e to d a s las cosas, « r e c ib e sie m p r e t o d o , y
n u n c a e n n in g u n a p a rte a d o p ta u n a fo r m a (μορφήν ούδεμίαν)31
sem ejan te a nad a d e lo q u e en tra e n e lla » ( 5 o b - c ) . P o r tan to ,
la χώρα es a m o rfa .
E l p r o p io P la tó n d ific u lta la c o m p r e n s ió n d e esta n u ev a
e n tid a d c u a n d o n o s in d ic a q u e esta es m ás p r im a r ia q u e lo s
cu a tro « e le m e n to s » —fu e g o , aire, agua y tie rra — q u e se tra n s-
fo r m a n sin cesar lo s u n o s e n lo s o tr o s . C o m p a r a la χώρα c o n
e l o r o q u e el o r fe b r e m o d e la e n fig u ra s y r e m o d e la c o n s ta n -
te m e n te d e u n a s fig u ra s a o tra s. S i a lg u ie n le p r e g u n ta « q u é
es e s to » , su resp u esta m ás p r o b a b le n o es q u e sea « e s t o » o
« a q u e llo » , s in o m ás b ie n q u e es « o r o » . P la tó n a p lic a la
m ism a s o lu c ió n re sp e cto a la r e la c ió n d e l r e c e p tá c u lo c o n las
cosas se n sib le s ( 5 1 - b ) . E l « r e c e p tá c u lo d e l d e v e n ir » , q u e el
d e m iu r g o o rg a n iza , resu lta ser u n « c ie r t o είδος»: si n o fu e ra
así, c u a lq u ie r tip o d e c o n o c im ie n t o su yo se ría im p o s ib le , ya
que solo p u ed e ser c o n o c id o lo qu e se rela cio n a d e alg ú n m o d o
c o n las fo rm a s in telig ib les. A h o r a b ie n , el em p le o d e l té rm in o
είδος p a ra r e fe r ir s e al r e c e p tá c u lo c a ó tic o d e l d e v e n ir resu lta
a m b ig u o . « A p lic a d o al re c e p tá c u lo —señ ala G ó m e z P in — eídos
h a d e to m a rs e sie m p re e n su s ig n ific a c ió n m ás im p r e c is a » 32.
30 C f . L . B r is so n : Le Même et ¡ ’A utre, p . 2 3 3 »y* êl m ism o a u to r , Platon. Timée/Critias, tr a -

d u c tio n in é d ite (avec la c o lla b o r a tio n d e M . P a tillo n ), in tr o d u c tio n e t n o te s,
P a ris, F la m m a r io n , 1 9 9 2 , 2 0 0 I 5, p , 2 4 9 · n - 3 5 0 y 3 5 4 -
31 V é a s e n- 3 5 1 d e L . B ris so n a esta tr a d u c c ió n .
32 V . G ó m e z P in : El drama de la dudad ideal. El nacimiento de Hegel en Platon [ 1974 ^* M a d rid ,
T a u ru s, 1 9 9 5 2 , p . 5 3 -
INTRODUCCIÓN 43
A q u í se trata d e u n cierto είδος « in v is ib le » (άνόρατον, 5 la)· E n el

m u n d o in telig ib le las fo rm as so n invisibles y solo so n a p re h en -
sibles p o r la in te lig e n c ia . E l re ce p tá cu lo es in v is ib le , p u es la
v isió n es p r o p ia so lo d e lo s o b je to s sen sib les, y el re ce p tá cu lo
escapa a tod a sen sación . E l recep tácu lo es « a m o r f o » , carece de
toda d ete rm in a ció n , p o r lo que n o es p o sib le tam p o co llegar a él
p o r m ed io de u n co n o cim ie n to in telectu al, de ahí qu e el r e ce p -
táculo « p a rticip a de lo in teligib le (μεταλαμβάνον.. .τοΰ νοητοί)) de
u na m an era p a rticu la rm en te p a ra d ó jica 33 y d ifíc il d e c o m p r e n -
d e r » ( 5 1 b ) . C o n esta a m b ig ü e d a d P la tó n n o s d e s c r ib e este
« c ie r to είδος» q u e co n stitu ye el recep tá cu lo d el d even ir, ya que
no p u e d e ap re h en d erse n i p o r lo s sen tid o s n i p o r la in te lig e n -
cia, p e r o q u e p a rtic ip a d e lo in te lig ib le , p u es es n e cesa rio qu e
p u ed a co n o c e rse d e a lg ú n m o d o .
P e ro , ¿ d e q u é m o d o esp e cia l es c o g n o s c ib le este r e c e p tá -
c u lo ? , ¿ c ó m o es p o sib le cap tu rar esta d ifíc il p resa ? P la tó n nos
a p orta las pistas: « p o r m e d io de u n ra zo n a m ie n to bastard o sin
la ayuda d e la se n sació n (αύτό δέ μετ' αναισθησίας άπτον λογισμφ τινι
νόθω), c r e íb le c o n e s fu e r z o » ( 5 2 b ) 34. N o es p o s ib le ca p ta r el
« re c e p tá c u lo d e l d e v e n ir » p o r m e d io d e la se n sa ció n , d e ahí
qu e sea p re ciso a c u d ir a u n « r a z o n a m ie n to b a s ta rd o » , ya qu e
a u n q u e n o sea p e r c e p tib le p o r lo s s e n tid o s , es « c r e íb le c o n
e sfu e rzo » (μόγις πιστόν). D e este m o d o , p o r « u n ra zo n a m ien to
b a sta rd o » (λογισμός νόθος) p o d e m o s lle g a r a c o m p r e n d e r c o n
d ific u lta d q u e el re c e p tá c u lo se h a lla a m e d io c a m in o e n tre el
co n o cim ie n to in teligib le y el sensible, lo qu e n os p o n e de m a n i-
fiesto su carácter a m b igu o. P o r u n a parte, n o es p ercep tib le p o r
m ed io de la sensación, p e r o p a rticip a en cierto m o d o de la c r e -
d ib ilid a d (πίστις) p r o p ia d e la p e r c e p c ió n sensible (αϊσθησις). Y ,
33 S o b re la in te r p re ta c ió n d e esta fra se, véase n . 3 6 3 .

34 C f . L . B ris so n : Le Même et l Autre, p . 2 0 0 - 2 0 1 , y V . G ó m e z P in : op. cit., p . 4 8 - 4 9 .
p o r o tra p a rte, n o p u e d e ser a p re h e n d id o a través d e la in t e li-

gencia, ya q u e n o es nada d ete rm in a d o , p e r o p a rticip a d e algú n
m o d o de la certeza p r o p ia d el c o n o c im ie n to in te lig ib le . Y esta
am bigüedad, a m ed io cam in o en tre el co n o cim ie n to in teligible y
el sensible, P la tó n la p o n e de m anifiesto c o n la expresión « ra z o -
n a m ie n to b a sta rd o » (λογισμός νόθος, 5 2 b ), d o n d e el té r m in o
« r a z o n a m ie n to » (λογισμός) se r e fie r e al m u n d o d e las fo rm a s
in te lig ib le s (cf. Resp. I V 4 3 l c ¡ Phdo. 6 6 a ), y su ca rácter « b a s -
ta rd o » (νόθος) alude a qu e el « m e d io espacial» (χώρα) carece de
u n p adre legítim o , es d ecir, de u n a fo rm a in teligib le, p o r lo que
constituye u n tercer gén ero ilegítim o , que n o p o d e m o s co n o ce r
co m o las fo rm a s in te lig ib le s o las cosas sen sib les, p e r o q u e se
en cu en tra ahí de m o d o necesario, co m o receptáculo d el devenir.
P o d e m o s p o n e r e n c o n e x ió n la f u n c i ó n d e l h íg a d o , q u e
refleja lo s p en sa m ien to s, c o n la d el recep tá cu lo , hasta tal p u n to
qu e la m etáfo ra d e l esp ejo sirve a P la tó n p a ra co m p a ra r am b os
( 7 la - b ) . E n la d e sc rip c ió n m eta fó rica d el h íga d o P la tó n sin te -
tiza las características p r o p ia s d e l r e c e p tá c u lo . Las im ág en e s y
lo s fantasm as de lo s su eñ o s se a p ro x im a n a lo s o b jeto s sensibles
q u e 'á p a recen reflejad o s e n el espejo d el recep tá cu lo . Para P la -
t ó n es el h íg a d o el lu g a r p s ic o ló g ic o d e l su e ñ o , « d e n s o , liso y
b r illa n te » (7 1b ), d o n d e lo s p en sa m ie n to s q u e p r o v ie n e n d e la
in telig en cia se re fle ja n e n él co m o e n u n esp ejo. E l recep tácu lo
es « co n s e rv a d o r d e h u e lla s» y, lo m ism o q u e u n esp ejo , recib e
las im p re s io n e s, d e ja n d o así v e r las im ág en e s q u e co n s titu y e n
lo s o b jeto s sensibles. P recisam ente esta c o m p a ra ció n d el r e c e p -
táculo o espacio m aterial c o n el espejo va a ser la q u e reco ja más
tard e P lo tin o (cf. En. IV , 3 [27] 12 , I - 2 ) 35.
35 U n an álisis d e este pasaje p u e d e verse e n J . P é p in : « P lo t in et le m ir o ir d e D io n y so s

(Enn. IV , 3 [ 2 7 ] ’ * 2 , I - 2 ) » , Revue internationale de philosophie 2 4 , 197 ^* P · 3 0 4 - 3 2 0 ; y
J . M a . Z a m o ra : La génesis de lo múltiple. Materia y mundo sensible en Plotino , V a lla d o lid ,
U n iv e r sid a d d e V a lla d o lid , 2 0 0 0 , p . 3 1 4 - 3 2 6 .
INTRODUCCIÓN 45
E l re ce p tá cu lo n o es u n a fo r m a in te lig ib le , n i p a rticip a d e
n in g u n a d e ella s e n p a r t ic u la r ; p e r o ta m p o c o es u n o b je to
se n s ib le q u e p u e d a ca p tarse p o r la s e n s a c ió n . S itu a d o e n u n
te rre n o in te rm e d io , se n o s im p o n e co m o n ecesa rio para p o d e r
ex p lica r lo s o b je to s sensibles; ya q u e si u n o b je to sen sib le es la
im a g e n de u n a fo r m a in t e lig ib le , es n e c e sa r io p o s tu la r q u e
haya « a q u e llo e n lo q u e » aparece reflejad a.
P ara r e fe r irs e al re c e p tá c u lo P la tó n r e c u rr e a u n a serie de
m etáfo ra s qu e p o d e m o s a g ru p a r, sig u ie n d o a B riss o n , e n tres
g ru p o s: i) las q u e g ir a n e n t o r n o a las « r e la c io n e s sexu a les»
y « f a m i l i a r e s » , c o m o « m a d r e » (μήτηρ, 5 6 d ) , « n o d r i z a »
(τιθήνη, 4 9 a J 5 2 d ) ; 2 ) las q u e se r e fie r e n al « r e c e p t á c u lo »
(υποδοχή, πανδεχής, 4 9 a) 36, « lu g a r » (χώρα, τόπος, έδρα, 5 2 b , 5 7 e
y 5 9 a) 37; Y 3) u n g r u p o d e m e tá fo ra s « a r te s a n a le s » c o m o el
« o r o » (χρυσός) qu e e l o r fe b r e m o ld e a e n fo rm a s d ife r e n te s
( 5 0 a -b ) 38, la « c e r a » qu e es capaz de re c ib ir im p resio n es, ca m -
biada y co n fo rm a d a p o r lo qu e en tra e n ella, lo s « a c e ite s » que
se u tiliza n para la fa b r ic a c ió n d e p e r fu m e s y q u e h a n d e ser lo
más in o d o r o s p o sib le (5 0 e ).
E n tre estos tres g ru p o s de m etáforas p o d e m o s d escu b rir u n a
cierta tensión entre, p o r u n a parte, el m aterial del que se co n stru -
yen los objetos (m etáforas artesanales) y el lugar e n que se generan
(m etáforas m aternales y espaciales). D e este m o d o , el receptáculo
constituye u n tercer gén ero necesario para que existan los objetos
36 S o b re la co m p a ra c ió n d e χώρα c o n u n a n o d r iz a , cf. Tim. 8 8 d .

37 P la tó n u tiliza u n v o c a b u la rio c o tid ia n o , n o té c n ic o , p o r ta n to n o es p o s ib le esta-
b le c e r u n a d is tin c ió n p recisa e n tre los té r m in o s χώρα, τόπος y εδρα a p a r tir d e l Timeo.
C u a n d o A ris tó te le s c r itic a a su m aestro p o r q u e id e n tific a τόπος y χώρα, co n statam o s
q u e este tip o d e o b je c ió n n o p u e d e a p lica r se e s tric ta m e n te a u n a te r m in o lo g ía
n o - t é c n ic a . S e g ú n B ris so n , « P la tó n n o d is p o n e d e u n v o c a b u la rio té c n ic o p r e c i-
so. P o r lo q u e , c o n u n a fin a lid a d p rá c tic a , h ace d e χώρα, τόπος y £δρα té r m in o s m u y
p r ó x im o s q u e a veces se d is tin g u e n y a veces se c o n fu n d e n » (L . B r is so n : Le Même et
¡’A utre, p . 2 I 3 " 2 I 4 )·
38 N o s h allam o s an te el ú n ic o pasaje d e l Timeo e n q u e P la to n em p lea la p r e p o s ic ió n έκ
p ara re fe rirs e al re c e p tá c u lo .
46 JO SÉ M*. ZAMORA CALVO
sensibles, ya qu e to d o ser ha d e estar necesariam ente e n u n lugar

y h a d e ocu p ar u n cierto espacio, pues « lo q u e n o está en la tierra
n i en n in g ú n lugar del cielo n o es n ad a» (5 2 b ). E l lugar e n el que
« to d o lo qu e d evien e» se refleja es la « se d e » (έδρα), lo qu e im a -
g in am o s cu a n d o so ñ am o s qu e to d o lo q u e existe tie n e q u e estar
e n u n lugar d eterm in ad o y o cu p ar u n espacio.
D e u n m o d o o p u esto al tie m p o , q u e co n stitu ye u n a im ita -
ció n , im p erfecta , co m o tod as las im ita cio n es, d e l m o d e lo p e r -
fecto , de la etern id ad , el espacio posee su p r o p io estatuto o n to -
ló g ic o , ya q u e n o es n i v is ib le n i p e r c e p tib le p o r lo s se n tid o s,
n i nace n i m u ere; sin em bargo , solo es « in te lig ib le » d e u n m o -
d o q u e p r o d u c e p e r p le jid a d , q u e P la tó n d e n o m in a « r a z o n a -
m ie n to b a s ta r d o » . P e ro el esp a cio n o co n s titu y e u n a e n tid a d
m ixta, co m p u esta d e lo in te lig ib le y d e lo visib le, co m o el alm a
d e l m u n d o . L a e n tid a d co m p u e sta es e l m u n d o se n sib le, cuya
m ad re es el espacio y cuyo p a d re, las fo rm a s in teligib les.
A sí, el té r m in o χώρα con serva e n P la tó n tod a su p o lise m ia ,
d o n d e se e n tr e te je n ta n to el « a s p e c to c o n s titu tiv o » c o m o el
« a s p e c to e s p a c ia l» , d o s a sp e c to s q u e se r e f i e r e n al m is m o
tie m p o a « a q u e llo e n lo q u e » a p a re c e n las cosas se n sib les y
« a q u e llo de lo q u e » están c o n s titu id a s39. L a n o c ió n de esp a-
cio , co m o la d e tie m p o , P la tó n la tra n sm ite a la física p o ste rio r
a través d e su d is c íp u lo A r is tó te le s . S in e m b a rg o , a d ife r e n c ia
d e la n o c ió n d e tie m p o , q u e aparece ya e n lo s d iá lo g o s e stru c-
tu ra d a c o n c e p tu a lm e n te , el estagirita re to m a la n o c ió n p la tó -
n ica de espacio de u n m o d o m u ch o m ás in tu itiv o y o scu ro .
La transmutación de la χώρα platónica en Física IV 2 de Aristóteles
E n el capítulo 2 del lib ro I V de la Física, Aristóteles plantea una

serie d e id e n tifica c io n e s q u e p o ste rio rm e n te en tra rá n e n p o lé -
39 C f . L . B risso n : Le Même et VAutre, p . 2 l6 - 2 2 0 .

INTRODUCCIÓN 47
m ica c o n los sucesivos com en tadores p lató n ico s. Las co n se cu en -

cias de este e n fo q u e aristotélico, qu e transm uta el sen tido p la tó -
nico de la χώρα, van a d eterm inar la física p o sterior, d o n d e la te r-
m in ología de A ristóteles se im puso durante m u ch o tie m p o .
« D e ahí que Platón diga en el Timeo que la materia (ΰλην) y

el espacio (χώραν) son lo mismo, pues lo participable (μίτα-
λητπκάν) y el espacio son una y misma cosa —aunque hable
de diferente manera sobre lo 'participable’ en las llamadas
Enseñanzas no escritas, identificó sin embargo el lugar (τόπον) y
el espacio. Todos dicen que el lugar es algo, p ero solo él
intentó decir qué es». (Aristóteles: Phys. I V 2, 2 0 g b l l - l 7 )4°
a) L a i d e n t i f i c a c i ó n d e l a χώρα c o n l a « m a te r ia » (νλη )
A ristóteles u tiliza u n té r m in o filo s ó fic o p reciso , ϋλη, q u e n o es

p la tó n ic o , sin o q u e p e r te n e c e a su p r o p ia t e r m in o lo g ía , p a ra
referirse a la χώρα 41. A l co n tr a r io d e lo qu e d ice A ristó te le s (cf.
Phys. I V 2, 2 0 9 b ll - I 2 y 2 I O a l-2 ), n o e n c o n tra m o s e n el Timeo
la a fir m a c ió n d e q u e la χώρα y la m a teria (ΰλη) sean lo m ism o .
P la tó n s o lo e m p le a u n a vez e l t é r m in o υλη, e n u n c o n te x to
a rtesan al, c o n e l s e n tid o d e « m a d e r a d e c o n s tr u c c ió n » : « a l
igu al q u e a n te lo s c a r p in te ro s la m a d e ra , a n te n o s o tr o s están
dispuestos lo s g én ero s d e causas qu e co n stitu yen el m a te ria l... »
(Tim. 6 g a 6 - 7 ) 42. S in em b a rg o , A ristó te le s co n sid era qu e P la tó n
40 T r a d , e sp a ñ o la d e G .R . d e E c h a n d ía : Aristóteles. Física, in tr o d u c c ió n , tr a d u c c ió n y
n o ta s, M a d rid , G re d o s , 1 9 9 5 » P· 2 2 7 - 2 2 8 . U n an álisis d e este pasaje p u e d e verse
e n H . C h e rn is s : Aristotle’s criticism o f Plato and the Academy, B a ltim o re , J o h n H o p k in s
U n iv e rsity Press, 1 9 4 4 * P· H 2 - I 2 4 * y L . B r is so n : « A ris tó te le s , Física I V 2 » , Méthexis
8. 1 9 9 5 . P* 8 1 - 9 2 .
41 C o r n f o r d señ ala la im p o s ib ilid a d d e q u e e l « r e c e p tá c u lo » se id e n tifiq u e c o n la
m ate ria (c f. F .M . C o r n fo r d : Plato’s Cosmology, p . 1 8 2 , n . i) .
42 C f . P. P e lle g rin : Aristote. Physique, tr a d u c tio n , p r é s e n ta tio n , n o te s, b ib lio g r a p h ie e
in d e x , Paris, F la m m a rio n , 2 0 0 0 , p . 2 0 8 , n . 2 ; y L . B ris so n : art. cit., p . 8 6 , y n .
5 8 8 d e esta tr a d u c c ió n .
48 JO SÉ M«. ZAMORA CALVO
in tr o d u c e la h ip ó te s is d e la χώρα in d u c id o p o r e l m ism o p r o -
ceso te ó r ic o q u e le h a b ía llev a d o a p r o p o n e r la h ip ó te s is d e la
« m a te r ia p r im e r a » . S im p lic io señ ala q u e A r is tó te le s , al r e a -
liz a r esta a s im ila c ió n , se q u e d a e n su « s e n t id o a p a r e n te »
( S im p lic io : In Aristotelis Physicorum libros quattuor Commentaria [ed .
H . D iels] 5 0 4 , 4 )· M ie n tra s q u e la χώρα so lo es co m p re n sib le
al f in a l d e u n « r a z o n a m ie n t o b a s ta rd o c r e íb le c o n d i f i c u l -
ta d » ( 5 2 b ) , la m a te r ia p r im e r a d e A r is t ó t e le s s o lo es c o m -
p r e n s ib le p o r a n a lo g ía . L a c r ític a d e A r is tó te le s se c e n tra e n
la n o - d is t in c ió n p la tó n ic a d e l su stra to y la p r iv a c ió n , lo q u e
le lleva a id e n t ific a r la m a te ria , e n ta n to n o - s e r , c o n lo falso
(Metaph. N I, I 0 8 9 a 2 0 - 2 l) y, e n p a r t ic u la r , c o n el m a l (c f.
Metaph. N I, I 0 9 la 3 l - I 0 9 5 a 5 >.
A r is tó te le s d is tin g u e la m a te r ia d e la p r iv a c ió n : m ie n tra s
q u e la m ateria es u n n o - s e r p o r accid en te —lo q u e h ace de ella,
en cierto m o d o , u n a sustancia—, la p riv a ció n es u n n o - s e r en sí
—lo q u e n o es n u n c a es u n a su sta n cia —. E n la in t e r p r e ta c ió n
a risto télica la m ateria c o rre s p o n d e a la D ia d a in d e fin id a d e lo
G r a n d e y lo P eq u eñ o (Phys. I V 2, 2 0 g a 3 3 )> 1° q u e n o da cu en ta
de 1W p r iv a c ió n , sin o q u e s u p o n e u n a ú n ic a n a tu ra le za c o m o
sustrato, id e n tifica d o c o n la p riv a ció n .
E n el tratad o Acerca de lageneraciónj la corrupción, A ristó te les c r i-
tica la id e n t ific a c ió n d e la χώρα c o n el su stra to (υποκείμενον) :
« P o r o tra p a rte , lo q u e está e scrito e n el Timeo ca rece d e to d a
p r e c is ió n , visto q u e P la tó n n o d ijo c o n cla rid a d si el 're c e p tá -
cu lo u n ive rsa l’ está separado d e lo s elem en to s, n i h ace n in g ú n
u so d e é l, lim it á n d o s e a d e c ir q u e es u n su stra to a n t e r io r a
lo s llam ad os elem en to s, tal co m o lo es el o ro c o n respecto a los
o b je to s d e o r o » (G C . II I, 3 2 9 al 3 _I 7 ) 43· A r is tó te le s c r itic a la
43 T ra d , d e E . L a C r o c e : Aristóteles. Acerca de lageneraciónj la corrupción. Tratados breves de his

toria natural, in t r o d ., trad , y n o tas p o r E . L a C r o c e & A . B e r n a b é , M a d rid , G re d o s ,
1987, p . 83.
INTRODUCCIÓN 49
c o m p a r a c ió n d e l υποκείμενον c o n la « n o d r i z a » y la m a te r ia
p r im e r a (c f. GG. II I, 3 2 9 a2 3 )· N o o b sta n te , e n e l Timeo P la -
tó n d is tin g u e c o n c la r id a d la χώρα d e las cosas se n sib le s q u e
« e n t r a n » e n e lla . P la t ó n n o e m p le a n u n c a lo s t é r m in o s
« m a t e r ia » o « s u s t r a t o » p a ra r e fe r ir s e a la χώρα (Tim. S i ) 44·
Ύλη e υποκείμενον s o n t é r m in o s té c n ic o s c o n s tr u id o s p o r e l
p r o p io A r is tó te le s .
b) L a id e n tific a c ió n co n « lo p a r tic ip a b le » (τό μεταληπτικόν)
E n la Física A r is tó te le s se ñ a la q u e P la tó n id e n tific a la m a te ria

c o n la χώρα, ya qu e « lo p a rticip a b le (μεταληπτικόν) y el esp acio
so n u n a y m ism a co sa » (Phys. I V 2, 2 0 g b l 2 - I 3 )· L a d is to rsió n
aristo télica p u e d e d eb erse a qu e e n el Timeo P la tó n se re fie re al
« e s p a c io » (χώρα) co m o « r e c e p tá c u lo » (υποδοχή): « E n ca m -
b io , si d e cim o s qu e se trata d e u n a esp ecie in v isib le y a m o rfa ,
que recib e to d o , qu e p a rticip a de lo in te lig ib le de u n a m an era
p a r tic u la r m e n te p a r a d ó jic a (μεταλαμβάνον δέ άπορώτατά πη τοΰ
νοητού) y d ifíc il de c o m p re n d e r, n o n o s e q u iv o ca re m o s» (5 1a-
b )45. A ristó te le s u tiliza el té r m in o μεταληπτικόν p ara r e fe rirs e a
la χώρα p la tó n ic a . S in e m b a rg o , e n la o b ra d e P la tó n n o a p a -
rece el té r m in o μεταληπτικόν, q u e co n stitu y e u n hápax a ris to té -
lic o (c f. S im p lic io : InArist. Physicorum ¡ibr. Comm. 5 4 2 » I I ) . N o
o b sta n te , c o n v ie n e d ife r e n c ia r d o s s e n tid o s d e μεταληπτικόν:
co m o causa, lo q u e p e r m ite la p a rtic ip a c ió n , y co m o estado, lo
q u e se h a lla e n u n e sta d o d e p a r t ic ip a c ió n c o n r e la c ió n a las
form as in telig ib les.
L a χώρα p a rticip a e n c ie rto m o d o d e lo in te lig ib le , p e r o de
u n m o d o « p a r t ic u la r m e n t e d e s c o n c e r ta n t e » 46, ya q u e n o es
4.4 Véase J . A . Black: The fou r elements in Plato’s Timaeus, Lewiston [N Y ], Edwin M ellen
Press, 2 0 0 0 .
45 S o b re lo s p ro b le m a s in te rp re ta tiv o s d e esta fra se, véase n . 3 6 3 .
46 C f . L . B risso n : art. cit., p . 8 7 .
p e r c e p tib le p o r lo se n tid o s, y, a l ser in m u ta b le , p rese n ta u n a

se rie d e rasgo s ca ra c te rístic o s d e lo in d e t e r m in a d o . S in e m -
b a rg o , ta m p o c o p u e d e ser se n sib le, sin o c o n d ic ió n de p o s ib i-
lid a d d e lo se n sib le, lo q u e h ace q u e la χώρα n o se h alle so m e -
tid a al d e v e n ir , s in o q u e co n s titu y a el s o p o r te o r e c e p tá c u lo
d e l d e v e n ir . E n este s e n t id o , p o d e m o s d e c ir q u e la χώρα n o
p a rtic ip a d e lo in te lig ib le e n el se n tid o d e esta d o , es d e c ir, lo
q u e se h a lla e n el estado d e p a rtic ip a c ió n , sin o e n el d e causa,
es d e c ir , lo q u e p e r m it e la p a r t ic ip a c ió n c o n r e s p e c to a las
fo rm a s in te lig ib le s.
c) La id e n tific a c ió n c o n e l « l u g a s » (τόπος}
P ara r e fe r ir s e al τόπος, lo m ism o q u e p a ra la χώρα, P la tó n n o

em p le a u n a te r m in o lo g ía filo s ó fic a p recisa , sin o q u e h a ce u so
d e la p o lis e m ia característica d e l le n g u a je o r d in a r io . E n ca m -
b io , su d iscíp u lo A ristó te le s asigna al « lu g a r » (τόπος) u n a sig-
n ific a c ió n q u e d elim ita c o n p re cisió n : « P o r esta ra zó n el lu g a r
parece ser u n a su p erficie, co m o si fu era u n recip ien te, algo qu e
c o n tie n e . A d em ás, el lu g a r está ju n t o c o n la cosa, pues los lím i-
tes éátán ju n t o c o n lo lim ita d o » (Phys. I V 4 , 2 l2 a 2 8 ~ 3 o ) 47. Y ,
u nas lín eas m ás arrib a , A ristó te le s d e fin e el « lu g a r » (τόπος) de
u n a cosa c o m o « e l p r im e r lím ite in m ó v il d e lo q u e la c o n -
t ie n e » (Phys. I V 4 , 2 I 2 a i g - 2 0 ) . E l e sta g irita c r itic a a P la tó n
p o rq u e id e n tific a el lu g a r c o n la m ateria p rim e ra ; a h ora b ie n ,
esta id e n t ific a c ió n re p re se n ta u n a « r e c o n s t r u c c ió n a r is to té -
lic a » 4,8 q u e tran sm u ta el sen tid o originell p la tó n ic o . A ristó teles
extrae el té r m in o τόπος d e l c o n te x to e n q u e ap are ce u tiliz a d o
47 T ra d , d e G .R . d e E ch an d ía: op. cit., p . 2 4 1 . A ristó te le s señala qu e e l « lu g a r n o es el

cie lo , sin o la p a rte extrem a d e l cielo q u e está en co n tacto c o n e l cu e rp o m o v ib le »
(Phys. I V 5 , 2 l2 b l8 - l 9 ) . P o r lo q u e la tierra está e n el agua, el agua está e n el aire, el
aire en el éter, el é te r e n el cie lo y el cielo n o está en n in g u n a o tra cosa. L a tie rra y
e l cie lo p u e d e n co n sid erase co m o lugares, p o rq u e so n en v o lto rio s in m ó v ile s.
48 C f . L . B r is so n : Le Même et ¡’A utre , p . 2 6 1 .
INTRODUCCIÓN 51
en el Timeo p la tó n ic o y le o to rg a u n a n u eva sig n ifica ció n técn ica

en el in te r io r d e su p r o p io sistem a. E n este d iá lo g o τόπος sig n i-
fica el lu g a r e n q u e se sitúa u n c u e rp o , el lu g a r e n q u e se halla.
E l lu g a r es in sep a ra b le d e la c o n s titu c ió n d e l c u e rp o , es d e cir,
de su m o v im ie n to . P o r e l c o n tra rio , la χώρα d esign a el sitio que
p o see cada cosa sen sib le p a ra d e fin ir la , cu a n d o eje rce e n él su
fu n c ió n , y con serva e n él su natu raleza. S e trata, p o r ta n to , d el
sitio q u e la d e fin e . D e l m ism o m o d o q u e u n a ciu d a d p o see u n
t e r r it o r io , u n esp a cio g e o p o lític o q u e la d e fin e , cada c u e r p o
p o see ta m b ié n u n sitio p r o p io q u e lo d e fin e cu a n d o ejerce e n
él la f u n c ió n asign ada se g ú n su n a tu ra leza . C a d a cosa sen sib le
o cu p a p o r d e fin ic ió n u n sitio (χώρα), u n a « s itu a c ió n » d e to d o
lo qu e es ( Tim. 5 2 b , d ). P o r tan to , se trata d e l « t e r r it o r io » q u e
las cosas sen sib les p o s e e n , a q u e llo p r e cisa m e n te q u e m arca su
d ife re n c ia resp ecto a las fo rm a s in te lig ib le s. A u n q u e , e n a lg u -
n o s pasajes d e l Timeo (5 2 b et 5 7 e) >las s ig n ific a c io n e s d e τόπος
y χώρα r e s u lta n b a sta n te p r ó x im a s , la d is t in c ió n a p a re ce c o n
cierta n itid e z 49.
L a n e ce sid a d te ó ric a d e la χώρα se d e sp re n d e d e l sig u ie n te

ra zo n a m ien to : to d a cosa sen sib le es u n a im ag en , y esta im ag en
d ebe h a lla rse e n algo ; p o r ta n to , es p re c iso a d m itir q u e existe
u n a te rcera esp ecie, la d e l g é n e r o ( 5 2 a - b ) . P o r u n a p a rte , el
m aterial espacial se d iferen cia de las form as inteligibles, qu e p e r -
m an ecen siem p re las m ism as, in en g e n d ra d a s e in d estru ctib les,
sin q u e r e cib a n nad a d el e x te rio r, n i ta m p o co e n tr e n e n nad a
ex tern o ; al ser in v isib les, p e r m a n e c e n fu e r a d e l a lcan ce de la
p e rcep ció n sensible, pues solo p u e d e n ser o b jeto de in tele cció n .
49 B r is so n señala q u e , p a ra P la tó n , «χώρα p a rec e ser la e x te n s ió n e n g e n e ra l, m ie n -

tas q u e τόπος p arece d e s ig n a r e sp ec ia lm e n te to d a s e cc ió n d im e n s io n a l de esta
e x te n s ió n , s e cc ió n d im e n s io n a l d e fin id a p o r el fe n ó m e n o p a rtic u la r q u e tie n e
lu g a r e n e lla » (L . B ris so n : art. cit., p . 91)«
P o r o tr a p a r te , se d ife r e n c ia ta m b ié n d e las cosas se n sib le s,

en gen d rad as y sujetas a u n m o v im ien to c o n tin u o q u e, al e n tra r
e n u n lu g a r, n a c e n y salen d e él al m o r ir , sien d o so lo captables
p o r la sen sació n .
E l m a te ria l esp acia l c o n stitu y e u n te r c e r g é n e r o d if íc il de
d e fin ir , ya q u e v a cila e n tr e e l γένος, e n ta n to είδος, « d i f í c i l y
o s c u r o » ( 4 9 a) > y el είδος, e n ta n to r e c e p tá c u lo d e to d o s lo s
tip o s d e g é n e r o (γένος). P ara r e fe rirs e a la χώρα P la tó n em p lea
u n d o b le ju e g o d e m e tá fo ra s, d o n d e c o n flu y e n ta n to lo q u e
B riss o n d e n o m in a el aspecto « e sp a c ia l» , es d e cir, « a q u e llo e n
lo q u e » la cosa sen sib le se en cu en tra (έν, 5 ° d ) , co m o su aspec-
to « c o n s titu tiv o » , « a q u e llo d e lo q u e » está h e ch a (έκ)5°. P la -
t ó n a lu d e a esta m ism a realid ad co m p a rá n d o la c o n u n « r e c e p -
tá c u lo » (υποδοχή, 4 9 a » 5 I a ¡ δεχόμενον, 5 0 d , e; δεξαμενής, 5 3 a :
δέχεται, 5 ° h ; τής δεχομένης φύσεως, 5 0 b ; έκδεξόμενον, 5 0 e ;
δέχεσθαί, 5 Ia )> u n a « n o d r iz a » (τιθήνη, 4 9 a > 5 2 d , 8 8 d ) o u n a
« m a d r e » (μήτηρ, 5 °d » 5 Ia)> u n ^ s itio » (χώρα, 5 2 b , d , 5 3 a)>
u n « lu g a r » (τόπος, 5 2 a -b ) o u n a « s e d e » (εδρα, 5 2 b ).
E n u n s e g u n d o m o m e n to , su stitu ye las im á g e n e s m a t e r -
n ales p o r el esq u em a artesan al, y el p a d r e -a r te sa n o reem p laza
a la m a d r e -r e c e p tá c u lo . D e este m o d o , c o m p a r a la χώρα c o n
la « m a t r iz d e im p r o n t a s » (έκμαγειον, 5 0 c ) , la « i m p r o n t a »
(έκτύπωμα, 5 ° d ) , o lo s « e x c ip ie n te s » (δεξόμενα, 5 0 c ) r e la c io -
n a d o s c o n la té c n ic a d e lo s p e r fu m is ta s , d e lo s o r fe b r e s o de
lo s a lfa re ro s.
A s í, si el p r i m e r g r u p o d e c o m p a r a c io n e s , q u e g ir a e n
t o r n o al a sp e c to esp a c ia l ( « a q u e llo e n lo q u e » las im á g e n e s
a p a r e c e n ) , d estaca la « r e c e p t iv id a d » d e la χώρα, e l s e g u n d o
g r u p o , c o n s a g r a d o al a sp e c to c o n s tit u tiv o ( « a q u e llo d e lo
q u e » están h ech as las im á g e n e s), su braya la e s p o n ta n e id a d de
50 C f . L . B ris so n : Le Même et IfA utre , p . 1 7 8 - 2 6 6 .

INTRODUCCIÓN 53
las fo rm a s in te lig ib le s q u e im p r im e n sus h u ella s e n u n m a te -

rial e sp a cia l51.
M a tté i c o m p a r a la χώρα c o n u n a p e líc u la fo to g r á fic a , q u e
posee la « /o to -sen sib ilid a d » 52 capaz de verse afectada p o r la luz
de los a rq u etip o s exterio res. D e este m o d o , p o d e m o s im ag in a r
el m aterial espacial d e l d e m iu r g o co m o el n ega tivo d e las f o r -
mas in telig ib les. P o r u n a p arte, la χώρα es « a q u e llo e n lo q u e »
a m o rfo se c o n fig u ra n las im ágen es y, p o r o tra , « a q u e llo d e lo
q u e » se c o n fo r m a n , es d e c ir , el m a te r ia l q u e c o n s titu y e y
m od ela las im ág en es53.
S i b ie n A ristó te le s e n Física I V 2 critica el Timeo, c o n el o b je -
tivo d e r e fu ta r la te o r ía p la tó n ic a d e l lu g a r, lo s té r m in o s q u e
e m p lea so n d ife r e n te s a lo s u tiliz a d o s p o r su m a e stro . A s i -
m ism o , lo s v o c a b lo s q u e ta m b ié n a p a r e c e n e n lo s d iá lo g o s
están adaptados al sen tid o preciso d el sistem a físico aristo télico .
51 regresam os a lo s té rm in o s em p lea d o s p o r el p r o p io P la tó n ,
p o d e m o s p r e g u n ta r n o s p o r el s e n tid o q u e v e rd a d e r a m e n te
q u ería asignarles cu a n d o se p rese n tan e n u n co n tex to d e te rm i-
n ad o. D e este m o d o , d e scu b rim o s q u e e l té r m in o χώρα p o see
una im p o rta n cia m ayo r qu e las otras co m p a ra cio n e s y m e tá fo -
ras a la h o ra de d ar cu en ta d el te rce r g é n e ro . E n el in te r io r de
la χώρα c o n flu y e n lo s d ife r e n te s asp ecto s q u e c a lific a n esta
« esp ecie d ifíc il y o scu ra » (4 9 a ): recep tá cu lo , n o d riz a , m ad re,
« a q u e llo e n lo q u e » o m atriz de im p ro n ta s. P o d em o s ju s t if i -
car, p o r ta n to , el p u e s to p r iv ile g ia d o a sig n a d o a la χώρα e n
rela ció n c o n lo s o tro s té rm in o s . P recisa m e n te, e n el re su m en
de su e x p o s ic ió n , P la tó n n o s in d ic a su a sp ecto p r e e m in e n te :
« P o r ta n to , esta es la ex p lica c ió n que se in fie re d el vo to q u e he
[)[ V é a s e J . - F . M a tté i: « L e rê v e de la chôra d an s le Timée d e P l a t o n » , e n L . J e r -

p h a g n o n (e d .): In honorem Jean-Paul Dumont. Ainsi parlaient les Anciens, L ille , Presses
U n ive rsitaire s d e L ille , I 9 9 4 >p · 8 6 - 8 7 ·
52 C f . J .- F . M a ttéi: art. c{t., p . 9 4 .
53 características físicas d e l m o d e lo se c o n fig u r a n e n el s o p o rte v irg e n d e la χώρα.
54 JO SÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
c o n c e d id o , d e la q u e o fre c e m o s u n re su m e n : el ser, el m e d io
esp acial y e l d e v e n ir, tres cosas d ife re n cia d a s, y d esd e an tes d e
q u e n a ciera el c ie lo » ( 5 2 d; cf. 5 Td ).
P ara d esig n a r la χώρα P la tó n em p lea las m ism as ex p resio n es
q u e para las fo rm as in teligib les, « e s to » y « a q u e llo » (5 0 a ). D e
h e c h o , la χώρα « p a rtic ip a de lo in te lig ib le de u n a m an e ra qu e
p r o d u c e la m ay o r p e r p le jid a d » ( 5 la - b ) . C o m o la fo rm a in t e -
lig ib le , p recisa m en te la en tid a d q u e está m ás alejada de ella, la
χώρα, escapa a to d o tip o de p e r c e p c ió n sen sib le, ya qu e se halla
d esp ro v ista d e cu a lid a d e s se n sib le s. U n a im a g e n se p a re ce
n ecesariam en te a su m o d e lo , p e r o co m o solo es u n a im agen , es
p reciso q u e adem ás se d ife re n cie de su m o d e lo . P o r ello P la tó n
p r o p o n e la h ip ó tesis de u n tercer tip o de en tid ad , la χώρα, para
d ar cu en ta de la d ife r e n c ia existen te e n tre las fo rm a s in t e lig i-
bles y las cosas sensibles. P aralelam en te, la χώρα tam p o co p u ed e
captarse p o r la in te lig e n cia , ya q u e n o es u n a fo rm a in te lig ib le .
P o r ta n to , n o s h a lla m o s a n te u n a e n tid a d o scu ra y d e d if íc il
a p re h en sió n . S in em b a rg o , su existencia se n o s im p o n e . D e ahí
q u e P la tó n r e c u rr a a u tiliz a r c o m p a r a c io n e s y m e tá fo ra s p a ra
p o d e r, d e scrib irla : el e x cip ie n te d e u n p e r fu m e , u n p ed a zo de
cera o u n a m asa d e o r o .
E n e fe c to , la a u s e n c ia e n e l Timeo d e u n n o m b r e p r o p io ,
p a ra r e fe r ir s e a esta « te r c e r a e s p e cie d if íc il y c o n f u s a » , se
p re sta a la t r a d u c c ió n d e fin id a y p re c isa d e u n a n o c ió n tan
flu id a co m o la χώρα, lo q u e n o s e n fre n ta a u n a tra n sm u ta ció n
te rm in o ló g ica .
L a id e n t ific a c ió n de la χώρα c o n la « m a t e r ia » (ΰλη) y el
« lu g a r » (τόπος) llev a a A r is tó te le s a a sim ila r ig u a lm e n te el
« lu g a r » c o n e l « v a c ío » (κενόν). « E n o tr o se n tid o se lla m a
v a cío ’ a q u ello e n lo cual n o hay u n 'e sto ’ n i u n a sustancia c o r -
p ó re a . P o r esto, a lg u n o s a firm a n qu e el vacío es la m ateria d el
c u e r p o (τό κενόν τήν τοΰ σώματος ϋλην), lo q u e ta m b ié n h a b ía n
d ic h o d e l lu g a r , id e n t ific a n d o am b as co sa s. P e ro al d e c ir eso
INTRODUCCIÓN 55
h a b la n d e m a n e r a p o c o a fo r tu n a d a , p o r q u e la m a te r ia n o es
se p a ra b le d e las cosas, m ie n tra s q u e e llo s in v e stig a n e l vacío
c o m o a lg o s e p a r a b le » ( Phys. I V 7 , 2 l 4 a II_ I 5 ) 54· C o n « a lg u -
n o s » (τινες) A ristó te le s se re fie re a lo s filó s o fo s d e la A c a d e m ia
y al p r o p io P la tó n . L a m a te ria p r im e r a es in d e te r m in a d a , n o
es n i u n a cosa p a rtic u la r n i u n a e n tid a d c o rp ó r e a . A r istó te le s
señala q u e se trata de la m ateria e n el se n tid o d e lo in d e te r m i-
n a d o ( I V 2 , S O g b g ), ya qu e cu a n d o se h a s u p rim id o el lím ite y
to d a s las p r o p ie d a d e s , c o m o el v a cío es el lu g a r p r iv a d o d e
m ate ria ( I V 4 , 2 I I a I I - l 4 ), se sigu e q u e la m a teria y el va cío se
id e n t ific a n . P e ro P la tó n e n e l Timeo n ie g a e x p líc ita m e n te la
existen cia d e l va cío (Ti'm. 6 0 c , 7 9 ^, 8 o c ) .
A l a p rim e ra tra n sm u ta ció n te rm in o ló g ica d e la χώρα p la tó -
n ica e n A r is tó te le s : la d e χώρα c o m o m a te r ia (ί3λη, Phys. I V 2,
2 0 9 b l I - I 2 ) , es p r e c is o a ñ a d ir la d e χώρα c o m o p a r tic ip a b le
(μεταληππκόν, I V 2 , 2 0 9 b ll - I 3 ) y la de χώρα co m o lu g a r (τόυιος,
I V 2 , 2 0 g b l 5 - l 6 ) . P o r ta n to , esta b lece la c o r r e s p o n d e n c ia :
χώρα- m a t e r ia - p a r t ic ip a b le - lu g a r . D e este m o d o , el estagirita
u tiliza el té rm in o ϋλη, p e ro n o co n el sen tid o fig u ra d o de m ate-
rial, co m o e n el Timeo de P la tó n (6 9 a ), sin o c o n la sig n ifica ció n
p recisa d e m ateria; o b ie n , in tr o d u c e el té r m in o μεταληταικόν,
ausen te e n lo s d iálog o s de su m aestro .
L a t r ip le d is t in c ió n a ris to té lic a r e d u c e la χώρα b ie n a su
aspecto co n stitu tivo, realizan d o la id e n tific a c ió n χώρα-ΰλη, b ie n
a su a sp e c to esp acia l, e n la c o r r e s p o n d e n c ia χώρα-τόπος. S in
e m b a rg o , c o m o h e m o s señ a la d o , la χώρα n o d e te rm in a lo qu e
se h a lla e n el esta d o d e p a r t ic ip a c ió n , s in o lo q u e p e r m ite la
p a rtic ip a c ió n . N o es el estado, sin o la causa p o r la q u e las f o r -
m as in telig ib les d ifie re n d e las cosas sensib les. P o r el in te r m e -
d ia rio de la χώρα P la tó n establece la d is o c ia c ió n de las fo rm a s
54 T rad, ligeram ente m odificada de G .R . d eC chan d ía: op. c i t , p. 2 4 9 - 2 5 ° ·

in te lig ib les y las cosas sensibles, so m e tie n d o a estas ú ltim as a la

lo ca liza ció n y al d even ir. A d ife re n cia de la p rim e ra esp ecie, la
fo rm a in te lig ib le , qu e n o o cu p a u n sitio y es in m u ta b le, la cosa
sensible o cu p a u n sitio y está e n m o v im ien to . P o r tan to , la te r -
cera especie, la χώρα, m arca la d iso cia ció n in teligib le/sen sib le55.
L a tercera e n tid a d n o reco g e so la m en te el se n tid o lo ca l, el
« s it io » qu e o cu p a u n a cosa, sin o ta m b ié n el se n tid o g e o p o lí-
tic o , el « te r r ito r io » d el q u e la polis g riega o b tie n e sus recu rsos.
Este d o b le aspecto alude tan to al espacio co m o a la consistencia.
L a χώρα se re la cio n a c o n el « e s p a c io » , el « s it io » , el « lu g a r »
qu e o cu p a u n a cosa, p e r o ta m b ié n c o n la « r e g ió n » o « t e r r i -
t o r io » q u e c ir c u n s c rib e a u n a polis. E n este ú ltim o se n tid o , la
χώρα, c o m o e l t e r r it o r io de u n a c iu d a d , m arca ta n to la p o s i-
c ió n c o m o la s e p a r a c ió n e sp a cia l. A s í, c o n e l f i n d e in te n ta r
c o m p r e n d e r la χώρα e n el Timeo d e P la tó n , es p r e c is o a p r o x i-
m arla al χωρισμός d el Fedón (6 7 d , 6 7 d , 6 4 c) o d el Gorgias (5 2 4 b ),
n o c ió n qu e in d ic a la se p a ra ció n en tre las fo rm a s in te lig ib le s y
las cosas sen sib les56. Las fo rm a s in te lig ib le s p e r m a n e c e n fu e ra
d el espacio y d el tie m p o , a d ife re n c ia d e sus im ágen es, las cosas
sensibles, qu e están som etidas a ellos.
L a « te r c e r a e s p e c ie » (τρίτον είδος), q u e P la to n d e n o m in a
χώρα, se d ife re n cia al m ism o tie m p o d e las fo rm a s in te lig ib les y
55 L a s fo rm a s in te lig ib le s so n e n sí, in m u ta b le s y u n iv e rsa le s, m ie n tra s q u e las cosas

sen sib les, im ág en es de aq u e lla s, se re fle ja n e n la χώρα.
56 H e id e g g e r esta b lece u n a d u p lic id a d e n tre e l « s e r » , e n ta n to « s e r d e l e n t e » , y el
« e n t e » , e n ta n to « e n te re sp ecto d e l s e r » . E n P la tó n esta d u p lic id a d está sie m p re
p resu p u esta , y d esp lieg a p re cisa m e n te la re la c ió n d e l « e n t e » c o n el « s e r » . « U n a
in te r p r e ta c ió n q u e sirve d e n o r m a al p e n s a r o c c id e n ta l n o s la d a P la tó n . D ic e q u e
e n tre el e n te y el ser subsiste e l khorismós; he khóra sig n ific a : e l lu g a r. P la tó n q u ie re
d e c ir : el e n te y e l ser está n e n lu g a re s d is tin to s . E n te y s e r están u b ic a d o s d iv e r -
sa m e n te . S i, p u e s . P la tó n m e d ita s o b re la d iversa u b ic a c ió n d e l e n te y d e l se r,
p re g u n ta p o r e l lu g a r e n te r a m e n te d is tin to d e l s e r c o m p a r a d o c o n e l d e l e n t e »
( M . H e id e g g e r: ¿£¿ué signißca pensar? [ i 9 5 I~ 5 2 L tr a d , d e H . K a K n e m a n n , B u e n o s
A ir e s , N o va , 1 9 6 4 , p . 2 l8 ) . E n la in te r p r e ta c ió n h e id e g g e ria n a el χωρισμός fo r m u -
la la « d is tin c ió n d e la u b ic a c ió n » d e l e n te y ser, lo q u e ya s u p o n e la « d ife r e n c ia »
o « d u p lic id a d » e n tre am b o s.
INTRODUCCIÓN 57
de las cosas sensibles. Se trata de u n a en tid ad co m p leja que solo

p u e d e cap tarse « p o r m e d io d e u n r a z o n a m ie n to b a s ta r d o »
(5 2 b ), p e r o q u e le p e r m ite re so lv e r d os p r o b le m a s d eriv ad o s
de la te o ría de las fo rm a s in te lig ib le s e n r e la c ió n c o n las cosas
sensibles: la se p a ra ció n y la p a rticip a ció n .
E ggers L a n c a lific a la c o n c e p c ió n p la tó n ic a d e l esp acio de
« q u a si-e id é tic a » y de « q u asi-m a tem á tica» 57. H abla de « q u a si»
p o r d os razo n es conexas e n tre sí: es d ifíc il c o n c e b ir « a q u e llo
en lo q u e » las cosas sensibles tie n e n u n a existen cia física co m o
u n a e stru ctu ra e id é tica y/o m atem á tica ; y P la tó n n o s a d vierte
q u e se trata d e a lg o d if íc il d e c o n c e b ir in te le c tu a lm e n te . E n
este p u n to rad ica la m ayo r d iferen cia en tre esta extraña en tid ad
de la χώρα y las en tid ad es eid éticas o m atem áticas. C o n la χώρα
P latón in ten ta abstraer el espacio d el m u n d o físico qu e lleva en
su in te r io r . L a im ag en d el « ra z o n a m ie n to b a sta rd o » , qu e n os
hace creer c o n d ificu lta d en la χώρα, ilu stra este esfu erzo n u n ca
sa tisfe ch o d e u n a e n tid a d q u e n o es in t e r m e d ia r ia e n tr e lo s
se n tid o s y la in te lig e n c ia , ya q u e escap a ta n to a la se n s a c ió n
co m o a la in te le c c ió n .
A l fin a l d el relato so b re la χώρα P la tó n n o s h a b la d e u n caos
in icia l, d e u n m o v im ie n to in d e te r m in a d o q u e separa y re ú n e
las cosas, p e r o d e u n m o d o c a ó tic o . L a n o d r iz a d e l d e v e n ir ,
« c o m o está lle n a d e fu erzas q u e n o se asem ejan n i m a n tie n e n
u n e q u ilib rio , se halla to d a ella e n d e se q u ilib rio , se balan cea de
m an era irre g u la r p o r todas partes, es sacu d ida p o r esas fuerzas
y, a su vez, en su m o v im ie n to , es sacu d ida ta m b ié n » (5 2 e )58. E l
d e m iu r g o c o n fig u r a este u n iv e rs o c o n la ayu d a d e las fo r m a s
in teligib les y d e lo s n ú m e r o s (5 3 b )· L o s p la tó n ic o s p o sterio res
co n sid e ra n el m o v im ie n to p revio a la actividad o rd e n a d o ra d el
57 V é a se C . E g gers L a n : Platón. Timeo, tr a d u c c ió n , in tr o d u c c ió n y n o ta s, B u e n o s A ire s ,

C o lih u e , 1 9 9 9 , p . 6 3 - 6 5 .
58 S o b re la in te r p r e ta c ió n d e este b a la n c e o ir re g u la r p o r to d as p artes, véase n . 3 ^4 ·
58 JO SÉ M‘ . ZAMORA CALVO
d e m iu rg o co m o u n alm a m ala qu e m u eve de u n m o d o ca ó tico ,

sin o rd e n n i c o n c ie r to .
S in e m b a r g o , e n la e x p o s ic ió n s o b r e e l e s p a c io P la tó n
señala q u e « e l ser, el m e d io espacial y el d e v e n ir» co n stitu ye n
« tr e s co sas d ife r e n c ia d a s , y d esd e a n tes d e q u e n a c ie r a el
c ie lo » ( 5 2 d ) 59, es d e c ir , in c lu s o a n tes d e la g én esis d e l alm a.
P e ro ta m b ié n e n la d is tin c ió n en tre « lo q u e es siem p re y n o se
g e n e r a » y « lo q u e se g en era siem p re y n u n c a e s » (2 7d ~ 2 8 a ),
P la tó n d ice que esto ú ltim o « n o estaba e n rep o so , sin o q u e se
m ovía sin o r d e n n i c o n c ie r to » (30 a; cf. 5 2 d ~ 5 3 b ). L o q u e n o s
m u estra la d is to rsió n qu e se d eriva d e p o n e r e n c o rr e s p o n d e n -
cia la χώρα c o n u n alm a m ala. E l alm a n o aparece e n lo s d iá lo -
gos h asta q u e e l d e m iu r g o , e s tim a n d o q u e el o r d e n es m ás
valioso que el d eso rd en , p r o d u c e u n alm a dotada de u n a in te li-
gen cia, c o n el fin d e c o n d u c ir « to d o cu a n to era visib le [ ···] d el
d e so rd e n al o r d e n » (3 0 a ).
5 . L a N E C E S ID A D , « E S P E C IE DE C A U S A E R R A N T E »
P la tó n co n s id e r a la n e ce sid a d (άνάγκη)60 u n a causa, p e r o u n a

causa m uy p a rticu la r, calificad a d e « ca u sa e r ra n te » (πλανωμένη
αιτία, Tim. 4 8 a ), p o r q u e re p re se n ta ese e le m e n to n o - r a c io n a l
q u e resiste p e r p e tu a m e n te al o r d e n qu e e l d e m iu r g o trata de
im p o n e r al m aterial espacial (χώρα).
E n efe cto , la n e cesid a d es u n a p r o p ie d a d in h e r e n te al m a -
te r ia l esp acia l. L a n e c e sid a d h a ce q u e , e n la χώρα, an tes d e la
59 A c e rc a d e este pasaje, véase L . B ris so n : art. cit., p . Ι 4 - Ι 5 ·

6θ L a m ayo r p arte d e lo s usos d e ανάγκη y sus d eriv ad o s están re la c io n a d o s c o n la
n o c ió n de « c o a c c ió n » , a veces e n su sen tid o m a te ria l (cf. P. C h a n tra in e :
Dictionnaire étymologique de la langue grecque. Histoire des mots, P a rís , K lin c k s ie c k , 1 9 8 3 ,
p . 8 3 ). E n H o m e r o p re se n ta e l s ig n ific a d o d e « y u g o » , « c a d e n a » , « e s c la v itu d » ,
o ta m b ié n es u tiliza d a c o n e l s e n tid o d e « c o n d u c ir c o n v io le n c ia » , « d e r r o t a r » ,
« d o m in a r » (//. IX 4 2 9 Í; X V I 8 3 6 ; X V I I I 113 ; X I X 6 6 ; Od. X I V 2 7 2 ; X V I I 1 4 3 ) .
INTRODUCCIÓN 59
in te rv e n c ió n d el d em iu rg o , los cu atro elem en to s, co n sid erad o s

c o m o co n s titu y e n te s de to d o el m u n d o se n s ib le , c a r e c ie r a n
« d e p r o p o r c ió n y m e d id a » (άλόγως καί άμέτρως, 5 3 a)· P e ro la
necesid ad, e n tan to « cau sa e rra n te » , co n tin ú a m an ifestán d o se
e n el m u n d o se n sib le, in c lu so d esp u és d e la in te r v e n c ió n d e l
d e m iu r g o . Y , c o m o este m a g is tr a d o -a rte s a n o d iv in o n o es
o m n ip o te n te , so lo p u e d e o r d e n a r el m a te ria l esp acial « e n la
m e d id a d e lo p o s ib le » . P o r c o n s ig u ie n te , se g u irá sie n d o u n
fa c to r d e caos y de d e so rd e n e n el u n iv e rso . A h o r a b ie n , n ada
e n el Timeo p e rm ite saber hasta qué p u n to el d e m iu rg o h a c o n -
segu ido lo g ra r su e s fu e r z o .
L a in te lig e n cia (νοΐις) sola n o co n stitu ye el u n ive rso e n te ro ,
lo q u e le aparta de los am igos d e las F orm as, ya q u e la g e n e r a -
c ió n de este co sm o s es la c o m b in a c ió n (σύστασις) d e irite lig e n -
cia y n e cesid a d (άνάγκη) (4 8 a ), lo que le aleja de lo s am ig os de
la M ateria 61. T im e o q u iere co n ecta r am b os m o m en to s.
L a « cau sa e rra n te » (πλανωμενη αιτία, 4 8 a) se caracteriza p o r
la ir r e g u la r id a d y la p r o d u c c ió n d e lo fo r t u it o : m u e v e p o r
n e c e sid a d (έξ άνάγκης, 4 6 a) a o tr o s , ca re ce d e r a z ó n e i n t e l i -
g en cia , y o r ig in a , de m a n era irr e g u la r , so lo lo fo r tu ito y aza-
ro s o . E n ca m b io , la o tra causa, ayudada p o r la in te lig e n c ia , es
p r o d u c to r a de cosas bellas y b u en as (4 6 e ).
D e la a ctivid ad d el d e m iu rg o p a rte el m o v im ie n to d e c o n -
j u n c ió n y a rm o n iza ció n d e estos dos g én ero s d iferen tes de ca u -
sas, p e r m a n e c ie n d o cada u n a e n su p e c u lia r id a d . E n ta n to la
m e jo r, T im e o ex p o n e e n p r im e r lu g a r, situ án d o la e n el o rd e n
d e su d is c u rso e n u n p u e s to d esta ca d o , la causa in t e lig e n te .
61 E n e l Sofista se a firm a q u e el filó s o fo n o d e b e d arle su c o n s e n tim ie n to n i al m a te -

rialista —q u e re d u c e el co sm o s a lo v isib le y c o r p ó r e o — n i al id ealista —q u e q u ie re
r e d u c irlo a las Id eas—, sin o q u e d eb e q u e re r co m o u n n iñ o am b o s m o m e n to s:
« d e l e n te y d e l to d o d eb e d e c ir am bas cosas: q u e es m ó v il y q u e es in m ó v il» (Soph.
2 4 9 ^ )· C f . J . E sco b ar: « N e c e s id a d y e sp a cio , im a g en e id ea en e l Timeo d e P la tó n » ,
Praxisfilosófica 8 -9 * * 9 9 9 » P· I 9 0 _I 9 1 ·
6ο JOSÉ Ma. ZAMORA CALVO
P e r o c o m o la in t e lig e n c ia p o r sí m ism a , so la y a is la d a , n o
p u e d e g e n e r a r u n c o s m o s , c o la b o r a c o n la n e c e s id a d : « la
g e n e r a c ió n d e este u n iv e r s o se p r o d u jo d e u n a m e zc la q u e
c o m b in ó n e c e s id a d e in t e lig e n c ia (έξ ανάγκης τε κα'ι νοΰ συστά-
σεως έγεννήθη). N o o b sta n te , c o m o la in te lig e n c ia g o b ie r n a la
n e c e s id a d , ya q u e la p e r s u a d e (τφ πείθειν) d e lle v a r h a c ia lo
m e jo r (έπι τό βέλτιστον) la m a y o ría d e las cosas q u e se g e n e r a n
(τών γιγνομένων τά πλείστα), d e esta m a n e r a y s e g ú n e s to , este
u n iv e rs o se c o n stitu y ó al p r in c ip io p o r m e d io d e u n a n e c e s i-
d ad so m etid a a u n a p e rsu a sió n sensata (ύπό πειθους εμφρονος) »
(4 8 a ). A s í p u e s, c o n tin ú a T im e o , p a ra e x p lic a r c ó m o se g e -
n e r ó el u n iv e rso , es p re ciso te n e r en cu en ta ta m b ié n la in t e r -
v e n c ió n d e « la esp ecie d e la causa e r r a n te » (τότήςπλανωμένης
είδος αιτίας, 4 8 a ) .
L a n e cesid a d es u n a especie de causa q u e se caracteriza p r e -
cisam en te p o r q u e y erra , sin d ir e c c ió n n i o b je tiv o esta b lecid o .
T im e o p re c isa q u e la n e c e s id a d n o o p e r a c o m o u n a causa
m ecá n ica , sin o co m o causa e rra n te, co n ca u sa n te e n el d e v en ir
d e l co sm o s, ya qu e sin su in te rv e n c ió n el co sm o s n o se h u b iera
g e n e ra d o . P ero p ara q u e se co n stitu ya este u n iv e rso , la n e c e si-
d a d n o es a lg o q u e se t r a n s fo r m e d e u n m o d o e s p o n tá n e o ,
sin o q u e d eb e ser d o m in a d a p o r u n a p e rsu a sió n sensata (πειθώ
εμφρων). A h o r a b ie n , n o to d a s las cosas, sin o so lo la m a y o ría
(τά πλειστα) se d e jó p e r s u a d ir . E l lím ite q u e la n e c e sid a d
im p o n e a la r a z ó n v ie n e ex p re sa d o c o n esta r e s tr ic c ió n : la
m ayoría de las cosas. L a p o te n cia d e la in telig en cia, qu e trata de
d o m in a r co m p le ta m en te la totalid ad , q u ed a restrin gid a p o r los
lím ite s d e la n e cesid a d , esp ecie d e causa e rra n te. L a n ecesid a d
establece la resisten cia al p la n p ro p u e sto p o r la in te lig e n cia . E l
d e m iu rg o , p recisa m en te p o r la n ecesid ad , n o p u e d e r e p r o d u -
c ir c o m p le ta m e n te el m o d e lo e n el co sm o s, d e b id o a q u e la
n e ce sid a d n o se d eja d o m in a r to ta lm e n te p o r la in te lig e n c ia .
L a causa e r r a n te re p re se n ta u n fa c to r lim it a d o r ta n to e n la
INTRODUCCIÓN 6l
g e n e r a c ió n d e l m a c ro c o s m o s c o m o e n la g e n e r a c ió n d e l
m ic ro c o s m o s . P o r la p r e s e n c ia d e la n e c e s id a d , e l co rn o s n o
p u e d e lle g a r a ser u n a im a g e n (είκών) c o m p le ta y p e r fe c ta d el
p a ra d ig m a , y lo s h o m b r e s d e b e n v iv ir u n a v id a b reve y fin it a
( 7 5 a sq .).
P o r ta n to , la n e c e s id a d es c o n c a u sa e n la g e n e r a c ió n d e l
cosm os, ya qu e p r o p o r c io n a los m ateriales p a ra su co rp o re id a d
y visib ilid ad , y, asim ism o, es u n fa cto r de resisten cia y lim ita d o r
en la c o n s titu c ió n d el u n iv e rso , ya q u e n o se d eja p e rsu a d ir d el
to d o y p o n e b arreras in fra n q u ea b les a la actividad d e lim ita d o ra
y c o n fo r m a d o ra d e l d e m iu rg o .
G racias a la p ersu a sió n sensata se co m b in a n la in te lig e n cia y
la n ecesid ad e n el cornos. L a causa erra n te, qu e carece de razó n
p ráctica (φρόνησις), p u e d e d ejarse p e rsu a d ir para c o la b o ra r e n
la r e a liz a c ió n d e l p r o y e c to d e m iú r g ic o , y c o a c tu a r así c o n la
in te lig e n c ia . D e este m o d o , la n e c e sid a d fu e r e tir a d a d e su
errá tico m o v im ie n to y lle g ó a estar, e n la m ed id a d e lo p o sib le ,
go b ern ad a p o r la ra zó n . L a naturaleza d e la n ecesid ad se so m e -
tió d e b u e n g ra d o y, d e já n d o s e p e r s u a d ir p o r la in te lig e n c ia
( 5 6 c ) , se d ejó d ir ig ir p o r la razó n , en cam in á n d o se a la c o n f o r -
m a c ió n de u n u n ive rso o rd e n a d o .
6. E l V I V I E N T E , M U N D O S E N S IB L E
El m u n d o sen sib le, fa b rica d o p o r el d e m iu rg o , so lo p u e d e ser

u n v iv ie n te , q u e p o se e u n c u e r p o , c o n s tr u id o a p a r t ir d e lo s
cu a tro e le m e n to s tra d ic io n a le s , y d o ta d o d e u n alm a p ro v ista
de r a z ó n . E l d e m iu r g o fa b r ic a el c u e r p o y e l a lm a d e este
vivien te q u e abarca a to d o s lo s vivien tes, es d e c ir, el u n iv e rs o .
E n la m ed id a qu e el m u n d o tie n e c u e rp o , sigu e su jeto al d eve-
n ir . P e ro lo q u e ca ra cteriza e s e n c ia lm e n te al d e v e n ir n o es la
g en era ció n —qu e inclu ye tam b ién la d estrucción —, sin o la inesta-
b ilid ad y d eficien cia o n to ló gica s, es d ecir, su constan te ca m b io ,
q u e resiste al o rd e n a m ie n to te le o ló g ic o . P o r e llo , P la tó n trata

d e so m e te r lo m á x im o p o s ib le el d e v e n ir c o r p ó r e o al ser i n -
c o r p ó r e o . L o ir r a c io n a l q u e su b siste e n el d e v e n ir , q u e n o
p u e d e ser e x p lic a d o d e l to d o s a tis fa c to r ia m e n te , p u e d e ser
c o n d u c id o « h a c ia el o r d e n » (3 0 a ), « h a c ia lo m e jo r » (4 8 a ).
D e este m o d o , p o r u n la d o , el ca rá c te r in t e r m e d io d e l alm a
d e l m u n d o p o s ib ilita el c o n o c im ie n to d e las fo rm a s in t e lig i-
b le s y, al m is m o t ie m p o , la o r d e n a c ió n t e le o ló g ic a d e l u n i -
verso, y, p o r o tro , e l p ro ceso m atem ático , qu e va de las fo rm a s
in t e lig ib le s a las cosas se n s ib le s , da c u e n ta d e la e s tr u c tu r a
eid é tica de lo s cu e rp o s físico s.
a) La a u t a r q u ía del m u n d o
E n el Timeo P la tó n sostien e qu e el m u n d o es a u tá rq u ico (αΰταρ-

κες, 3 3 d ), es d e c ir, qu e se basta a sí m ism o , es a u to su fic ie n te .
S i h u b ie ra sid o fa b rica d o a sem ejanza d e a lg u n o s d e lo s v iv ie n -
tes q u e p o r n atu raleza c o r r e s p o n d e n a u n a esp ecie p a rtic u la r,
e l m u n d o n o se ría b e llo , p u e s se ría se m e ja n te a a lg o im p e r -
fe c to , in c o m p le to ( 3 0 c ) . A s í p u e s, el c r ite r io d e l m o d e lo d e
sem ejanza a p a rtir d e l cu al el d e m iu rg o h a fa b rica d o e l m u n d o
es la p e r fe c c ió n , e n el se n tid o d e lo q u e está a ca b a d o y c o m -
p le to . P u esto q u e el m u n d o es b e llo y c o m p le to , es a u tá rq u ico ,
a u to s u fic ie n te . E l m u n d o d e b e c o m p r e n d e r e n sí to d a s las
cria tu ra s visib le s, ya q u e es fa b r ic a d o a sem e ja n za d e l m o d e lo
in te lig ib le q u e c o n tie n e e n sí m ism o to d o s lo s vivien tes in t e li-
gib les ( 3 0 c - d ) . E l m u n d o , p o r ser « c o m p le t o » , es d e cir, p e r -
fe cto , d ebe im ita r y r e p r o d u c ir to d o s los elem en to s co n te n id o s
e n su m o d e lo in te lig ib le .
L a a u ta rq u ía d e l m u n d o es u n a c o n s e c u e n c ia d e su u n i c i -
d a d . S i h u b ie r a u n a p lu r a lid a d d e m u n d o s , este m u n d o n o
p o d r ía ser c o m p le to , ya q u e n o c o n te n d r ía to d o s lo s vivien tes
q u e p r o c e d e n d e l m o d e lo in t e lig ib le , y ta m p o c o p o d r ía ser
a u to su ficie n te . A h o r à b ie n , co m o el m u n d o sen sib le es lo m ás
INTRODUCCIÓN 63
se m e ja n te p o s ib le a su m o d e lo in t e lig ib le , q u e es ú n ic o , se
d ed u ce q u e es u n viviente ú n ic o (3 Ia -b , 33a): Si realm en te este
m u n d o b a d e ser fa b rica d o se gú n el m o d e lo in te lig ib le , h a de
ser ú n ic o , p o r q u e n o n ecesita n ad a, n o p u e d e g en era rse o tro
se m e ja n te . P re c is a m e n te , la fo r m a e s fé r ic a d e l m u n d o es la
im ag e n d e su a u to su ficie n cia , ya q u e la esfera es la fig u ra c o n -
ve n ie n te y a fín .
L a p e r fe c c ió n , e n el s e n tid o d e lo q u e es a ca b ad o y c o m -
p le to , co n stitu ye el c r ite rio d istin tiv o d e l m o d e lo a sem ejanza
d el cu al fa b ricó el m u n d o . S i lo h u b ie ra fa b ricad o a sem ejanza
de alg u n o « d e lo s qu e p o r n atu raleza co rre s p o n d e a u n a esp e-
cie p a r tic u la r » (3 0 c ), el m u n d o n o sería b e llo , ya qu e se ase-
m eja ría a u n ser im p e rfe c to (άτελεΐ, 3 0 c ). C o m o el m u n d o es
b e llo (2 9 a , 9 2 c ) y p e r fe c to (τέλεος, 3 2 d , 3 3 a, 3 4 b , 4 1 c , 6 8 e ,
9 2 c ), e n el se n tid o d e « c o m p le t o » 62, su m o d e lo d e b e p o se e r
las m ism as características. A h o r a b ie n , e l m o d e lo q u e p o see e n
m a y o r g ra d o este ca rá c te r d e p e r fe c c ió n y d e c o m p le tu d es el
m o d e lo in te lig ib le .
P ara se r « c o m p l e t o » , es d e c ir , p e r fe c to , el m u n d o d eb e
im ita r y r e p r o d u c ir to d o s lo s e le m e n to s c o n te n id o s e n su
m o d e lo in t e lig ib le ( 3 9 e > 4 l c )· E l m u n d o es a u tá r q u ic o , es
d e c ir, está fa b rica d o a im ag en d el m o d e lo in te lig ib le q u e c o n -
tie n e e n sí m ism o todas las especies, p o r lo qu e el m u n d o c o n -
tie n e ta m b ié n todas las especies. C o m o n o le falta n in g u n o de
lo s seres vivos, fa b rica d o s a sem ejanza d e sus m o d e lo s in te lig i-
b les, el m u n d o se basta a sí m ism o . L a c o n s titu c ió n d el m u n d o
ab so rb e la to ta lid ad d e lo s cu a tro e lem en to s —tie rra , agua, aire
62 E l té r m in o τέλεος s ig n ific a lo q u e está aca b a d o , te r m in a d o , c o n s e g u id o , q u e n o le

falta n ad a , d e a h í e l s e n tid o a so ciad o d e « c o m p le tu d » , al m ism o tie m p o q u e el d e
« p e r f e c c i ó n » , e n la m e d id a q u e n o h ay n ad a m ás q u e a ñ a d ir a lo q u e está acab a-
d o y c o m p le to . A s im is m o , h ay u n v ín c u lo m u y estrech o, e n tre τέλεος y αϋταρκες: lo
q u e está acab ad o y c o m p le to , q u e p o r ta n to n o n ecesita n ad a , es n e ce sa ria m e n te
a u to su fíc ie n te (c f. Tim. 6 8 e; Phlb. 2 0 d ).
64 JO SÉ Ma. ZAMORA CALVO
y fu e g o — d e lo s q u e hay fo rm a s in telig ib les, sin d eja r a b so lu ta -

m en te nad a fu e ra (3 2 c).
A s im ism o , esta a u tarq u ía d el m u n d o d eriva d e su u n icid a d .
S i h u b ie r a u n a p lu ra lid a d d e m u n d o s , este m u n d o n o p o d r ía
ser co m p le to , ya q u e n o c o n te n d r ía a to d o s lo s seres vivos q u e '
p ro c e d e n d el m u n d o in telig ib le y, p o r lo tan to , n o p o d ría ta m -
p o c o se r a u tá rq u ic o . P e ro c o m o este m u n d o es lo m ás s e m e -
ja n te p o sib le a su m o d e lo in te lig ib le , qu e es ú n ic o , este m u n d o
es gen era d o so lo, ú n ic o e n su g é n e ro ( 3 la -b ; cf. 3 2 d~ 33a, 3 3 c >
3 4 b, 5 5 c - d , 9 2 c).
E l d e m iu r g o d io al m u n d o la fo r m a d e u n a e sfe ra , ya q u e
la esfera es la fig u r a p o r a n to n o m a sia d e la to ta lid a d ce rra d a
s o b r e sí m ism a q u e h a lla e n su i n t e r i o r t o d o a q u e llo q u e
n e cesita (3 3 b )· Esta im a g e n d e la esfera c o m o re p r e se n ta c ió n
d e la a u ta rq u ía se r e m o n ta a P a r m é n id e s , q u ie n e n su Poema
co m p a ra el ser, q u e n o n ecesita nad a (εατι,γάρ οϋκ έπιδευές, D K
B 8 .3 3 ) y q u e e n to d a s p a rte s es a c a b a d o (τετελεσμενον έστί
πάντοθεν, D K Β 8 · 4 2 - 4 3 )> c o n u n a esfera b ie n re d o n d a (εύκύ-
κλου σφαίρις, D K Β 8 · 4 3 ) 63· E n e l m ito d e l a n d r ó g in o , r e la -
tad o ë n el Banquete, A r is tó fa n e s a trib u y e u n c u e r p o e s fé r ic o al
h o m b re p r im itiv o , q u e se basta p le n a m e n te a sí m ism o y q u e
n o c o n o c e el d eseo ( Symp. i g o a - b ) .
E l d em iu rgo d io al m u n d o « u n a fig u ra co n v en ien te y a fín »
(3 3 b ), co n fo rm a esférica, equ id istan te e n todas partes d el c e n -
tro a lo s ex tre m o s, la m ás p e rfe c ta y se m e ja n te a sí m ism a d e
todas las figuras, p erfectam en te « lis a » (λεΐον), es d ecir, d e sp ro -
vista d e to d o tip o de p ro tu b era n cia s, relieves o irregu larid ad es.
E l m u n d o e n a b so lu to n ecesita ó rg a n o s sen so riales, ya q u e n o
63 E n P a rm é n id e s , eso q u e n o ca rece d e n a d a , « c a re c e p o r lo m is m o d e to d a ra zó n
s u fic e n te p a ra c a m b ia r, m o d ific a rs e , altera rse o p a d e c e r » . (J. P é re z d e T u d e la ,
Parménides. Poema. Fragmentosj tradición textual, e d ic ió n y tr a d u c c ió n d e A . B e r n a b é ,
in tr o d u c c ió n , n o tas y co m e n ta rio s d e J . P é re z d e T u d e la , e p ílo g o d e N .- L .
C o r d e r o , M a d rid , Istm o ,' 2 0 0 7 . p · 1 8 7 - 1 8 8 ).
INTRODUCCIÓN 65
ten ía nad a que p e r c ib ir p ro c e d e n te d el ex terio r, p o r lo que n o

ten ía o jo s, p u es n o h a b ía n ad a visib le e n el e x te rio r, n i o íd o s,
p u es ta m p o c o h a b ía n a d a a u d ib le , n i m a n o s, ya q u e n o h a b ía
nada q u e co ger fu era de él, n i tam p o co b o ca, ya qu e se a lim e n -
taba solam en te de lo que se en cu en tra e n su in te r io r (3 3 c -d ). El
m u n d o se basta a sí m ism o, « c o m o co n o ce d o r y am igo (γνώριμον
δέκαίφ ίλον)», y n o necesita de n in g ú n o tro (3 4 b ). E n efecto, el
m u n d o es hasta tal p u n to a u tá rq u ico qu e n o es so lo su ú n ic o
am igo, sin o más aún , su solo y ú n ic o o b jeto de co n o cim ie n to .
S i este m u n d o es a u tárq u ico , su m o d e lo in telig ib le lo es más
a ú n , ya q u e este m o d e lo , al ser ú n ic o , n o está s u b o r d in a d o a
n in g ú n m o d e lo q u e le sea s u p e r io r . P o r ta n to , el m u n d o n o
p u e d e ser p e r fe c ta m e n te a u tá rq u ic o « e n el p la n o o n t o ló -
g i c o » 64. L a a u ta rq u ía d e l m o d e lo in te lig ib le , c o n s e c u e n c ia
n e cesa ria de su p e r fe c c ió n ( 3 0 c - d , 3 9 e) > n o p u e d e situ arse al
m ism o n ivel qu e la d el m u n d o visible, ya qu e este es u n efecto y
u n a im agen del p r im e r o 65.
b ) E l alm a del m undo
E l a lm a d e l m u n d o es a n t e r io r al c u e r p o , o n to ló g ic a m e n te
d e p e n d ie n te d e las fo rm a s in te lig ib le s 66, p o see u n a estru ctu ra
64 V é a se L . - A . D o r io n : « P la t o n , P r o c lu s et l'a u ta r c h ie d u m o n d e ( Timée 3 3 d ) » ,
Etudes platoniciennes 2,, 2 0 0 6 , p . 2 3 7 - 2 6 0 .
65 Esta c u e stió n , n o resu elta e n e l Timeo, la re to m a P ro c lo e n la Teología platónica ( 1 19 ,
p . 9 0 .1 4 - 1 9 y 1 1 9 , p . 9 0 .2 2 - 9 1 .2 1 ) , así co m o e n e l Comentario al Timeo (II, p . 8 9 .3 1 -
9 0 .1 7 y II, p . 1 0 9 .3 1 - I I O .1 6 [D ie h l]). Para el d iá d o c o d e A te n a s la a u ta rq u ía d el
m u n d o d e riv a d e la a u ta r q u ía d iv in a y , p o r ta n to , le es in f e r io r , lo q u e p la n te a
el p r o b le m a d e la c o m p a tib ilid a d c o n la n o c ió n m ism a d e au ta rq u ía : ¿ c ó m o el
m u n d o p o d r ía se r, e n el s e n tid o estricto d e l té r m in o , a u to su fic ie n te , si n ecesita d e
lo s d io ses n o s o lo p ara e x istir, s in o ta m b ié n p a ra satisfacerse a sí m is m o ?
66 E n las Leyes, c u a n d o se re fie r e a la e d u c a c ió n d e l C o n s e jo N o c t u r n o , P la tó n d e c la -
ra q u e u n a c o n d ic ió n p a ra se r p ia d o s o es c o m p r e n d e r q u e e l alm a es « la m ás a n t i-
g u a y la m ás d iv in a d e to d as las cosas, cu yo m o v im ie n to , tras r e c ib ir su o r ig e n de
o tr o , c re ó e l se r q u e siem p re flu y e » (Leg. X II 9 6 6 d - e ; cf. Epin. 9 9 ld ) . D e to d o lo
g e n e ra d o , e l alm a es lo m ás a n tig u o , es in m o r ta l, g o b ie r n a a to d o s lo s c u e rp o s,
capta e l in te le cto u n iversal q u e se e n c u e n tiÿ e n lo s astros y las d iscip lin as n ecesarias
66 JO SÉ Ma. ZAMORA CALVO
m a tem á tica y está d o ta d a d e u n m o v im ie n to c ir c u la r . L a

estru ctu ra m atem ática d el alm a d el m u n d o asegura la p o s ib ili-
d ad d e l c o n o c im ie n t o p r o p o r c io n a d o y a n á lo g o d e l m u n d o .
P o r p a rtic ip a r d e l ser y d e l d e v e n ir, el alm a se c o n v ie rte en el
a gen te m e d ia d o r e n tr e las fo r m a s in te lig ib le s e te rn a s y el
m u n d o sensib le e n m o v im ie n to 67.
E l alm a d e l m u n d o es el p r in c ip io d e l m o v im ie n to y el
p r in c ip io d e l o r d e n d e ese m o v im ie n to , es d e c ir , c o n fig u r a
g eo m é tric a m e n te el m aterial espacial. E l d e m iu rg o p r o d u c e el
alm a c o m o u n a e n tid a d in te r m e d ia e n tre el d e v e n ir y las f o r -
m as in te lig ib les, c o n lo q u e h ace p o sib le q u e e l d ev en ir alcan ce
su m o v im ie n to o rd e n a d o .
L a fa b r ic a c ió n d e l c o s m o s p o r e l d e m iu r g o c o n s is te e n
p r o d u c ir u n a im a g e n d e l p a ra d ig m a y, a sim is m o , e n in sta la r
la in te lig e n c ia (νους) e n el a lm a có sm ica y e n el co sm o s c o m o
ta l68. L a r a z ó n está s im b o liz a d a n o ta n to p o r la fo r m a e s fé -
r ic a d e l a lm a , c u a n to p o r el m o v im ie n to c ir c u la r , r e g u la r y
c o n s ta n te 69.
D a d o qu e el alm a in d iv id u a l es u n resid u o d el alm a cósm ica
—la cu a l es r e sp o n sa b le de lo s m o v im ie n to s celestes—, n u estra
alm a m a n tie n e lazos d e p a re n te sc o c o n las alm as q u e a n im a n
lo s c u e rp o s celestes70. L a in te lig e n c ia es la p a rte in m o r ta l d e l
alm a, a fín a lo s d ioses y so lo ella es o b ra d irecta d el d e m iu rg o .
a n te rio re s a estas y, « tra s co n te m p la r la u n ió n filo s ó fic a de estos, la ap lica a d e c u a -

d a m e n te a lo s h á b ito s d e l ca rá cte r y las leyes y es capaz d e d a r la d e fin ic ió n d e to d o
aq u e llo q u e la tie n e » (Leg. X I I g 6 7 d - 9 6 8 ) .
67 C f . L . B r is so n & F .W . M eyerstein : Inventing the universe: Plato 's Timaeus, the Big-Bang and
the problem o f scientific knowledge, A lb a n y [N Y J , State U n iv e rsity o f N e w Y o r k Press,
1 9 9 5 , p . 21 y 2 9 *
68 C f . J . Sallis : Chorology. On beginning in Plato’s Timaeus, B lo o m in g to n [I n d .] , In d ia n a
U n iv e rsity Press, 1 9 9 9 , P· 9 2 .
69 C f . F .M . C o r n fo r d : PlatónjParménides [1 9 3 9 ], trad , d e F. G im é n e z G a rcía , M a d rid ,
V is o r , 1 9 8 9 , p . 9 2 , n . 3 5 y 9 3 .
70 C f . J .M a . Z a m o ra : « E l p r o b le m a d el 'q u in to c u e r p o ’ : P lo tin o c r ític o d e
A ris tó te le s ( Decáelo I, 2 - 3 ) » , Philosophica 2 6 , 2 0 0 5 , p . 16 4 ·
INTRODUCCIÓN 67
A pesar de que en d eterm in a d o s m o m en to s y situ aciones p o d a -

m os lle g a r a s e n tir n o s so b re p a sa d o s p o r la in m e n s id a d d el
m u n d o e n el q u e v iv im o s, y su vasted ad y c o n t in u o c a m b io
p u e d a n h a ce rlo p a re ce r in a b a rcab le, in c o g n o s c ib le e in e s c r u -
ta b le, n u e s tra a lm a, p o r su c o m p o s ic ió n , c o n la e d u c a c ió n y
e je rc ita c ió n n ecesarias, es capaz d e te je r u n d iscu rso v e ro sím il
a cerca d e é l. P o d e m o s c o n o c e r el m u n d o , p o r q u e n u estra s
facu ltad es se a d ecú an a él.
L os elem en to s de los que está co m puesta el alm a d el m u n d o
s o n el S e r, lo M ism o y lo O t r o ( Tim. 3 5 a ~3 7 c ! cf· Soph. 2 5 4 <1-
2 5 9 b , esp ecialm en te 2 5 5 a)· P la tó n d istin g u e tres clases de ser:
1) el ser in d ivisib le que se m a n tie n e siem p re d el m ism o m o d o ,
2) el ser d ivisible que d evien e e n lo s cu erp o s, y 3) el ser in t e r -
m e d io , m ezcla d e lo s d os a n te r io r e s . E l a lm a d e l m u n d o está
fo rm a d a p o r u n a m ezcla d e las fo rm a s in d iv isib le s y d ivisib les
d el S er, d e lo M ism o y d e lo O tr o : la m ezcla d e l S e r in d ivisib le
y el S e r d iv isib le, q u e da lu g a r al S e r in te r m e d io ; la m ezcla d e
lo M is m o in d iv is ib le y lo M is m o d iv is ib le , q u e d a lu g a r a lo
M ism o in te r m e d io ; y la m ezcla d e lo o tr o In d iv isib le y lo o tro
D iv isib le , q u e d a lu g a r a lo O t r o in te r m e d io (cf. A n e x o i) .
E l a lm a es u n a m e zc la d e lo M is m o , d e lo O t r o y d e l S e r,
q u e g ir a s o b re sí m ism a ( 3 7 a_b )· M e d ia n te e l c ír c u lo d e lo
M ism o el alm a d e l m u n d o está e n co n ta cto c o n lo in te lig ib le , y
m ed ia n te el c írc u lo d e lo O t r o , c o n lo sen sib le. P o r estar c o m -
puesta d e lo s m ism os in g red ien tes q u e el resto d e las realidades,
es in te rm e d ia ria en tre lo in te lig ib le y lo sen sib le71.
E n tre el alm a d el m u n d o y el alm a h u m a n a se da u n a co rre s-
p o n d e n c ia n o so lo p o r q u e am bas estén h ech a s d e lo s m ism o s
71 E l alm a d e l m u n d o n o s o lo c u e n ta c o n el m o v im ie n to u n ifo r m e d e lo M is m o , s in o
ta m b ié n c o n el d e lo O t r o , q u e co n lleva m o v im ie n to s n o - u n ifo r m e s (Tim. 3 6 c - d ) ,
p o r lo q u e e l alm a d e l m u n d o p r o d u c e n o s o lo νους y επιστήμη, s in o ta m b ié n δόξα
(co n c re ta m e n te δόξα αληθής, 3 7 b - c ) .
in g re d ie n te s (y so lo lo sem ejan te c o n o c e a lo se m e ja n te), sin o

p o r q u e a m b as está n d iv id id a s e n lo s c ír c u lo s d e lo M is m o y
lo O t r o , m ie n tra s q u e e l S e r p e r te n e c e a a m b as72. L as alm as
d e s e m p e ñ a n u n p a p e l esen cia l e n la r e la c ió n e n tre las fo rm a s
in telig ib les y lo s p a rticu lares73. Para p o d e r a p re h e n d e r la d if e -
r e n c ia c ió n d e a q u e llo q u e b u sc a e n te n d e r , u n a in te lig e n c ia
d eb erá estar h ech a d e lo s m ism os in g re d ie n te s. C o n o c im ie n to
y c r e e n c ia c o r r e c ta c o n s is te n e n a p r e h e n d e r la e x iste n c ia , la
m ism id a d y la d ife re n cia in d ivisib les y divisibles. L a ro ta c ió n de
la m ism id a d o in d iv is ib ilid a d tie n e a su c a rg o las r e la c io n e s
e n tre lo s un iversales, m ien tra s q u e la r o ta c ió n d e la d ife re n c ia
o d iv isib ilid a d tie n e a su cargo las rela cio n es en tre lo s p a rtic u -
lares74. E n e l alm a tie n e n lu g a r tan to las creen cias y las o p in io -
n es c u a n to e l c o n o c im ie n t o n o é tic o y la c ie n c ia . « S i a lg u ie n
a lg u n a vez d ije ra q u e a q u e llo e n q u e a m b o s se g e n e ra n es algo
d ife r e n te al alm a, d irá c u a lq u ie r cosa m e n o s la v e rd a d » ( 3 7 c >
cf. 3 0 b , 4 6 d ; Soph. 2 4 9 a , Phlb. 3 0 c).
E l d e m iu r g o co n stitu ye el alm a d e l m u n d o a p a r tir d e tres
elem en to s (Tim. 3 5 a~ 3 7 c) : ï) ser in d ivisib le, qu e se m an tie n e
siem pre d el m ism o m o d o , 2 ) el ser d ivisible, qu e devien e e n los
cu erpos, y 3) el ser in term e d io , m ezcla de lo s dos p reced en tes75.
72 C f . G .M .A . G ru b e : El pensamiento de Platón [1 9 7 0 ]. tra d , d e T . C a lv o M a rtín e z ,

M a d rid , G re d o s , 1 9 7 3 « P· 2 2 1 - 2 2 2 ·
73 C f . F .M . C o r n fo r d : La teoría platónica del conocimiento. Teetetoj el Sofista: traducdónj comen
tario [1935]» tra d , d e N .- L . C o r d e r o y M a .D . d e l C . L ig a tto , B a rc e lo n a , P a id ós,
1968, 19822, p. 17 -2 7 .
74 C f . I .M . C r o m b ie : Análisis de las doctrinas de Platón. II. Teoría del conocimientoj de la naturale-
& [ 1 9 6 3 L trad , d e A . T o r á n y J . C . A r m e r o , M a d rid , A lia n z a , 1 9 7 9 » P* 2 0 8 - 2 1 5 ·
75 Para C o r n fo r d (Plato’s Cosmology, p . 59'€>7) y C h e r n is s ( Aristotle’s criticism, p . 4 ° 8 -
4 0 9 , n . 337»ad em ás d e su « I n t r o d u c t io n » al v o l. X I I I .I d e lo s Moralia d e P lu ta r c o ,
C a m b r id g e [M ass.] &. L o n d re s , H a rv a rd U n iv e rsity Press &. W . H e in e m a n n L t d .,
1 9 7 6 , p . 1 4 4 - 1 4 6 ) , e l alm a d e l m u n d o está co m p u e sta d e: i) la m ezcla d e l se r in d i-
v isib le y d el ser d iv isib le; 2 ) la m e zcla d e lo m ism o in d iv is ib le y lo m ism o d iv isib le ;
y 3) la m ezcla d e lo o tr o in d iv is ib le y lo o tr o d iv isib le . P o r ta n to , e n e l alm a d e l
m u n d o están co m b in a d o s tres in te r m e d io s : i ) u n ser in te r m e d io , 2 ) u n a
M ism id a d in te r m e d ia y 3 ) u n a A lte r id a d in te r m e d ia . C f . C . E ggers L a n : « L o
in te r m e d io , el m u n d o y la m ateria e n el Timeo de P la t ó n » , Méthexis I O , 1 9 9 7 » P- Γ9 ·
INTRODUCCIÓN 69
E l a lm a d e l m u n d o m a n tie n e e n el u n iv e r s o e l o r d e n m a te -
m á tic o in s ta u r a d o p o r e l d e m iu r g o ( 3 4 c )» e je r c ie n d o u n
p o d e r a b so lu to e n to d o d o n d e lle g a . Se trata d e u n a re a lid a d
in te r m e d ia e n tr e lo se n s ib le y lo in t e lig ib le , q u e p r e s e n ta el
a s p e c to d e u n e n c a b e s t r a m ie n t o d e c ír c u lo s q u e g u a r d a n
e n tre e llo s r e la c io n e s m atem áticas y q u e e n el u n iv e rso e x p li-
ca n to d o s l o s m o v im ie n to s ta n to fís ic o s c o m o p s íq u ic o s . E l
alm a d e l m u n d o co n stitu y e e l o r ig e n d e to d o s lo s m o v im ie n -
to s o r d e n a d o s p r e s e n te s e n el m u n d o s e n s ib le : lo s m o v i-
m ie n to s c ir c u la r e s d e lo s c u e r p o s celeste s y lo s m o v im ie n to s
r e c t ilín e o s d e las r e a lid a d e s s u b lu n a r e s . P o r e llo , T im e o
e x p o n e la c o n s titu c ió n d e l alm a d e l m u n d o c o m o si se tratara
d e la fa b r ic a c ió n d e u n a e sfera a r m ila r , es d e c ir , u n in s t r u -
m e n to a s tro n ó m ic o , co m p u e sto d e aro s, g ra d u a d o s o n o , qu e
rep resen tan las p o sicio n e s d e lo s círcu lo s m ás im p o rtan tes de la
e sfera celeste y e n cu yo c e n tr o su ele c o lo c a r s e u n p e q u e ñ o
g lo b o qu e rep resen ta la T ie r ra .
L a se rie I, 2 , 3 > 4 , 9 > 8 , 2 7 c o n s titu y e u n a e s p e c ie de
a r m a z ó n c o m p u e sta d e in te r v a lo s la r g o s , d o b le s o tr ip le s
(se g ú n se trate d e p o te n c ia s d e 2 ó d e 3) q u e se r e lle n a n , de
m an e ra q u e e n cada in terv a lo haya d os té r m in o s m e d io s. Para
h a c e r lo , el d e m iu r g o r e c o r ta lo re sta n te se g ú n d o s m ed ia s:
a rm ó n ic a y a ritm ética . D e ah í su rg e n lo s in terva lo s se sq u ip a r-
ciales d e I+1/2, I+1/3 y I+1/8, d e fo rm a 1+ l/n , in terva lo s e n lo s
q u e r e c o n o c e m o s la q u in ta (3 / 2 ) , la cu a rta (4 / 3 ) y e l t o n o
p it a g ó r ic o (9 /8 ). C o n e l in te r v a lo d e I+1/8 se c o lm a n to d o s
lo s in terva lo s d e I+1/3, p e r o d eja su b sistir d e cada u n o d e ello s
u n a fr a c c ió n tal q u e e l in te rv a lo resta n te q u e d e d e fin id o p o r
la fr a c c ió n 2 5 6 / 2 4 3 ·
L a o p e r a c ió n p u e d e d e s c r ib ir s e d e l sig u ie n te m o d o : el
in te r v a lo d e c u a tro es c o lm a d o p o r d os to n o s (p ita g ó r ic o s ),
c o n u n in te r v a lo re sta n te q u e es m ás p e q u e ñ o q u e u n s e m i-
t o n o , a u n q u e se le a sig n e ta m b ié n ese n o m b r e , p o r q u e lo s
70 JOSÉ Ma. ZAHORA CALVO
to n o s p ita g ó r ic o s so n d e m a sia d o a m p lio s , m ie n tra s q u e la

cu a rta , si está b ie n a co rd a d a , es fís ic a m e n te ju s ta . L a o ctava,
la q u in ta y la cu arta so n in tervalo s natu rales q u e c o rr e s p o n d e n
a rela cio n es precisas d e co n so n a n cia , m ien tra s qu e lo s to n o s y
se m ito n o s atañ en a eleccio n es cu ltu rales
T ras realiza r esta o p e r a c ió n , la m ezcla in ic ia l está d ivid id a,
re su lta n d o u n a escala m u sica l d ia tó n ic a qu e se e x tie n d e so b re
cu atro octavas76 y u n a m ixta, de I a 2 7 · E l texto c o n tin ú a e x p li-
ca n d o c ó m o , tras d iv id ir el to d o e n siete partes, p r o p o r c io n a -
les a la serie I - 2 - 3 “ 4 - 9 - 8 -2 7 ! se re lle n a n lo s in tervalo s d obles
y trip le s , d e m a n e ra q u e e n cada in te rv a lo haya d os té r m in o s
m ed io s. L u e g o su rgen , e n lo s intervalos q u e acabam os de señ a-
la r , n u e v o s in te r v a lo s d e I y l/ 2 , de I y 1/3 y d e I y 1/8. C o n
ayuda d e este ú ltim o se c o lm a n to d o s lo s in terva lo s d e I y 1/3,
d e ja n d o su b sistir de cada u n o d e ello s u n a fr a c c ió n tal q u e el
in te rv a lo restan te q u ed e d e fin id o p o r la fr a c c ió n 2 5 6 / 2 4 3 · Y
así se e m p leó en tera la m ezcla e n cu estió n .
E l d e m iu r g o u sa la m e zc la s o lid ific a d a d e lo M is m o , lo
O t r o y e l S e r p a ra c o n s tr u ir la e sfe ra a r m ila r , q u e c u m p le la
fu n ció n ' d e m o to r d e l alm a d el m u n d o . Esta esfera está c o n s ti-
tu id a p o r dos band as circu lares co n cé n trica s y tan gentes e n d os
p u n to s . L a e x te rn a g ira e n h o r iz o n ta l y h a cia la d e re ch a , es la
d e lo M is m o , y la in te r n a , in c lin a d a re sp e cto a esta y g ir a n d o
e n se n tid o c o n tr a r io , es la d e lo O t r o . L a b a n d a d e lo M ism o
p e rm a n e c e in d ivisa , m ie n tra s q u e la de lo O t r o es d iv id id a e n
siete p a rte s (Tím. 3 6 c - d , c f. A r is tó te le s : de An. I 3» 4 ° 6 b 2 8 -
4 0 7 a 3 ) . L a m e zc la es e x te n d id a y d iv id id a e n d o s tira s q u e el
d e m iu rg o co m b a al m o d o d e u n h e r re ro .
76 N o s o t r o s d e n o m in a m o s la o cta v a y la q u in t a p o r u n r e c u e n t o d e in te r v a lo s .
P e ro lo q u e d e n o m in a m o s o ctav a - o c ta v o g r a d o - se d ic e e n g r ie g o διαπασών, « a
través d e to d a s » (las n o ta s ), y la q u in t a , q u in t o g r a d o , διά πέντε, « a través d e
c i n c o » (n o ta s ).
INTRODUCCIÓN
P ara la d iv is io n e n sie te p a rte s d e la b a n d a d e lo O t r o , el

p ro c e so es el sig u ie n te77:
L a se rie q u e m a rca las p r o p o r c io n e s d e la d iv is ió n es así:
i , 2 , 3 , 4 - 9 , 8, 27
L o s n ú m e r o s q u e la fo r m a n p r o v ie n e n d e o tras d os series,
resu lta d o d e elevar 2 y 3 a Ia p o te n cia 76:
20 = I
21= 2
22 = 4
23= 8
30 = I
31= 3
3a = 9
3 3 = 27
E n tr e lo s n ú m e r o s d e la p r im e r a s e r ie e l in t e r v a lo es
d o b le , y e n tr e lo s d e la se g u n d a , tr ip le (c f. A n e x o 2 ) . A m b a s
a p o r t a n tres n ú m e r o s p r o p io s ( 2 , 4 , 8 ) y (3 , 9 , 2 7 ) y c o m -
p a rte n e l I. U n a o p c ió n d ife r e n te , m ás se n cilla , es co n s id e r a r
el I co m o p u n t o d e p a rtid a c o m ú n y c o m e n z a r las se ries e le -
v a n d o e l 2 y e l 3 d ir e c t a m e n t e a I ( 2 , 3 ) y n o a O *)· S i
te n e m o s e n c u e n ta q u e e l I n o e ra c o n c e b id o c o m o u n
n ú m e r o , s in o c o m o la u n id a d a p a r t ir d e la cu a l s u r g e n lo s
n ú m e r o s , e l 2 y e l 3 re su lta n ser lo s p r im e r o s n ú m e r o s ; y 2 y
3 so n las ra íce s p r e s e n te s e n lo s d o s tip o s d e tr iá n g u lo s p r i -
m a rio s , q u e s o n elevad os a I, a 2 y a 3, p o r q u e el c u b o , n o e n
e l s e n t id o d e l h e x a e d r o , s in o e n el d e la te r c e r a p o t e n c ia ,
re p re se n ta las tres d im e n s io n e s .
77 G f. L. B r is s o n & F .W . M eyerstein : Inventing the universe, p . 3 3 -3 4 *

78 A m b a s tie n e n el resu lta d o I e n c o m ú n , p o r q u e c u a lq u ie r n ú m e r o ele v ad o a O es I.
E l p r o b le m a a q u í estrib a e n q u e el O era d e s c o n o c id o p o r lo s g rie g o s.
A m b a s series p o d r ía n ser d ib u ja d a s e n fo r m a de triá n g u lo

d el sigu ien te m o d o 79:
I
2 3
4 9
8 27
U n a vez c o n se g u id a s estas d o s se ries, P la tó n in s e rta e n tre

lo s ele m e n to s de am bas otras dos series p r o p o r c io n a le s , cuyas
respectivas exp resio n es algebraicas son:
A r m ó n ic a : (x - a) / (b - x) = a / b x = 2ab / (a + b)
A r itm é tic a : (x - a) = (b - x) x = (a + b) / 2
S i a d ju d ica m o s valores a las letras, o b te n e m o s la sig u ien te

tabla :
S e rie d el 2 :
a b A r m ó n ic a A r itm é tic a
I 2 4 /3 3/2
2 4 8 /3 3
4 8 16/3 6
I n s e r ta n d o e n tr e la se rie d e 2 ( i , 2 , 4 > 8 ) esto s n u e v o s

n ú m e ro s o b te n e m o s u n a nu eva serie: I, 4 /3, 3/2, 2, 8/3, 3, 4»
16/3, 6, 8
E n tre to d o s lo s té rm in o s de la p r o g r e s ió n hay u n in terva lo
d e 4/3 ó de 9/8:
3 /2 8 /3 6 8
CO
I
M
4 /3 2 3 4
4/3 9/8 4 /3 4 /3 9 /8 4 /3 4 /3 9/8 4 /3
79 C f . A .E . T a y lo r: A Commentary on Plato’s Timaeus, O x fo r d , C la r e n d o n Press, 192 8

[re im p re s ió n 1962], p· I 37 ¿ Y D · D e l F o r n o : « L a s tru ttu ra n u m é ric a d e ll’ a n im a
d e l m o n d o ( Timeo, ’ Elenchos 2 6 , 2 0 0 5 , p . II.
INTRODUCCIÓN 73
L o m ism o o c u rre c o n la o tra serie :

S e rie d el 3¡
a b A r m ó n ic a A r itm é tic a
I 3 3 /2 2
3 9 9 /2 6
9 27 27/2 18
In sertam o s e n tre lo s n ú m e r o s d e la se rie d e 3 ( i, 3, 9 , 2 7)

estos n uevos: I, 3/2, 2 , 3 , 9/2, 6, 9, 2 7 / 2 , l8 , 27
E n tre to d o s lo s té rm in o s d e la p r o g r e s ió n hay u n in terva lo
de 4/3 ó de 3/2 :
I 3/2 2 3 9 /2 6 9 27/2 18 27
3/2 4/3 3/2 3/2 4/3 3/2 3/2 4/3 3/2
E l in terva lo 4/3 es c o m ú n a am bas series, m ien tra s q u e 9/8

es el o tro de la serie d el 2, y 3/2 el de la serie d el 3. L o s tres tie -
n e n u n sig n ifica d o especial en m úsica:
4/3 es la cu arta, la d istan cia en tre d o y fa.
3/2 es la qu inta, la distancia en tre d o y sol, co n tan d o ambas.
9/8 es el to n o , el in terva lo en tre d o - r e , r e - m i, fa -s o l, so l-
la, la -si.
L a lam b d a c o n la qu e se rep resen ta la serie p rim e ra de siete
n ú m e ro s q u ed aría co m p le m en ta d a d el sig u ien te m o d o c o n las
notas m usicales:
1 mi
2 mi 3 la
4 mi 9 re
8 mi 2 7 S°1
I % 3 4- 8 9 27
mi mi la mi mi re sol
S in e m b a rg o , estas co n sid e ra cio n e s n o tra tan de la m úsica,

s in o d e la n a tu ra le za d e l n ú m e r o y d e las fu n c io n e s d e l alm a
co m o v ín cu lo q u e m a n tie n e u n id o el c u e r p o d e l m u n d o 80.
F u n d im o s las dos series ( i, 4 / 3 > 3^2, 2 , 8/3, 3 , 4» 16/3, 6 ,
8 ) y ( i, 3 /2 , 2 , 3 . 9 /2 , 6 , 9 , 2 7 / 2 , 18 , 2 7 ) e n u n a so la, o r d e -
n a n d o to d o s lo s n ú m e r o s d e m e n o r a m a y o r y s u p r im ie n d o
u n o d e lo s d os d e a q u ello s q u e se r e p ite n : I, 4/3> 3 ^2 , 2 , 8/3,
3, 4 , 9 / 2 ,1 6 / 3 , 6 , 8, 9 , 2 7 / 2 ,1 8 , 2 7
E n este p u n to el d e m iu r g o h a u sad o ya to d a la m ezcla d e la
q u e h a estado to m a n d o estas p o rc io n e s . Las series p r o p o r c io -
nales d e la b a n d a d e lo O t r o rep resen tan lo s rad ios de las ó r b i-
tas d e lo s siete p lan etas —L u n a , S o l, M e r c u r io , V e n u s, M a rte,
J ú p ite r y S a tu rn o — e n to r n o a la T ie r r a , m ien tras q u e las estre-
llas fijas están e n la b a n d a d e lo M is m o , q u e es el m o v im ie n to
de la esfera d el m u n d o , de Este a O e ste e n e l p la n o d e l E c u a -
d o r 81. L o M is m o y lo O t r o m a rca n el d ía y la n o c h e , la L u n a
m arca el m es y el S o l el a ñ o . E l S o l, M e rc u r io y V en u s p re se n -
tan la m ism a ve lo cid a d 82. C u a n d o to d o s lo s plan etas, d e m o v i-
m ie n to s circu la res y regu lares83, regresan a la m ism a p o s ic ió n ,
se cu m p le el g ra n añ o (cf. A n e x o 4 ) -
Este sistem a d el m u n d o está d o ta d o de u n o rd e n q u e, según
V la sto s, lo salva d e to d a in te r fe r e n c ia so b re n a tu ra l, ya q u e las
estrellas d ivin as n o p u e d e n sobrepasar sus p ro p ia s m ed id as, lo
cu al garan tiza q u e lo s m o v im ien to s d e lo s cu e rp o s celestes sean
ta n re g u la re s c o m o c u a lq u ie r v ó r tic e u o tr o a g en te m e c á n ic o
p o d r ía h a b e rlo s h e c h o 84. T ie m p o y esp acio so n d e n a tu ra leza
80 C f.F .M . C o r n fo r d : Plato’s Cosmology, p . 6 8 .

81 C f.L . B ris so n & F .W . M e y e rste in : Inventingthe universe, p . 3 * C f . A n e x o 3» fig u r a 4 ·
82 C f.F .M . C o r n f o r d : Plato’s Cosmology, p . 7 ^ “ 9 3 ·
83 C f.L . B r is so n & F .M . M e y e rste in : Inventing the universe, p . 3 0 y 3 ^·
84 C f.G . V la sto s: « C r e a t io n i n th e Timaeus-, is it a f ic t i o n ? » , e n R .E . A lle n (e d .):
Studies in Plato’s Metaphysics, L o n d re s , R o u tle d g e & K e g a n P a u l, 1965» P- 4 θ Ι ~4 * 9
[re im p re s ió n e n D .W . G ra h a m (e d .): Studies in Greek Philosophy, V o l. II: Socrates, Plato,
and their tradition, P r in c e to n [N J], P r in c e to n U n iv e rsity Press, 1 9 9 5 - p- 2 6 5 - 3 7 9 ] .
INTRODUCCIÓN
75
m a te m á tica , p o r lo q u e ta n to lo s m o v im ie n to s d e lo s astro s
co m o e l p la n su p re m o d e l u n iv e rso p u e d e n ser exp resad os e n
fó rm u la s m atem áticas.
T im e o p r e s e n ta la c o n s tit u c ió n m a te m á tic a d e l a lm a d e l
m u n d o (3 5 a ~ 3 6 d ) a n tes d e la g e n e r a c ió n d e l tie m p o a s t r o -
n ó m ic o , y, p o r ta n to , c o n a n t e r io r id a d a la p r o d u c c i ó n de
lo s a stro s y su p u e s ta e n m o v im ie n to ( 3 7 d ~ 4 0 d ) . L a a c c ió n
b ie n h e c h o r a d e l d e m iu r g o in t r o d u c e e n e l c o s m o s u n a e s -
t r u c t u r a m u s ic a l. P o r e lla , e l c o s m o s , a tra vé s d e l a lm a d e l
m u n d o , p r in c ip io d e lo s m o v im ie n to s celestes, « p a r tic ip a d e
la r a z ó n y d e la a r m o n ía » ( 3 6 e - 3 7 a ) . P e ro p a ra q u e esta p a r -
tic ip a c ió n se d é e n el h o m b r e , e l d e m iu r g o : i) « e n c a r n a r á »
esta e s tru ctu ra m atem á tica , p r o d u c ie n d o e l tie m p o , es d e c ir,
lo s astros e n m o v im ie n to , d iv in id a d e s v isib le s, y S>) d o ta a lo s
h o m b re s de u n alm a, q u e p o see la m ism a e stru ctu ra —a u n q u e
a lterad a p o r su in s e r c ió n e n el c u e r p o —, y ó rg a n o s s e n s o r ia -
les, sie n d o lo s o jo s lo s m ás im p o r ta n te s . L a vista es el se n tid o
m ás im p o r t a n t e , ya q u e p e r m it e la c o n t e m p la c ió n d e lo s
astros y, a p a r tir d e e llo , ca p tar in te le c tu a lm e n te la e stru ctu ra
m ate m á tica q u e d ir ig e el co sm o s y así cu ltiv a r la c ie n c ia d e lo s
n ú m e r o s ( 4 7 a ).
C o m o n i e l m a teria l-esp a cia l (χώρα) n i las fo rm a s in te lig i-
b les, e n tan to tales, están d otad o s de m o v im ie n to (cf. A r is tó te -
les, Metaph. A IO, 1 0 7 5 b 1 7 - 2 0 ) , y c o m o e l d e m iu r g o , tras su
in te rv e n ció n , se retira (4 2 e ), T im e o precisa la in tr o d u c c ió n de
u n alm a q u e asegure la p e rm a n e n c ia de u n m o v im ie n to o r d e -
n a d o y de las actividades cogn itivas, tan to e n el u n ive rso co m o
e n el h o m b re .
U n m u n d o q u e n o h u b ie r a c o n o c id o la in t e r v e n c ió n d e l
d e m iu r g o se p r e s e n ta r ía c o m o u n m u n d o e n m o v im ie n to ,
p e r o so m etid o a u n a a gitació n estrictam en te m ecán ica, carente
d e to d o o r d e n , p r o p o r c ió n y m e d id a . P ara d o ta r a las cosas
se n sib le s d e u n m o v im ie n to o r d e n a d o r , el d e m iu r g o fa b r ic a
76 JOSÉ M «. ZAMORA CALVO
u n a lm a p ro v ista d e u n a e s tr u c tu r a m a te m á tica q u e p e r m ita

t r a n s m it ir la p e r m a n e n c ia y r e g u la r id a d , ca ra c te rístic a d e l
m o v im ie n to de lo s cu erp o s celestes, a to d o lo q u e se h alla e n la
r e g ió n su b lu n a r.
E l alm a es la fu e n te a u to m o triz d el m o v im ien to ( Tim. 3 5 a - b;
c f. Phdr. 2 4 5 c - d ) , tan to d e lo s m o v im ie n to s físic o s o rd e n a d o s
c o m o d e lo s m o v im ien to s p síq u ico s, in clu y e n d o to d o s lo s tip os
d e c o n o c im ie n to .
c) E l CU ERPO D EL M U N D O
T im e o a firm a q u e el m u n d o p o see u n c u e rp o q u e se c o m p o n e
d e c u a tr o e le m e n to s: fu e g o , a ire, agua y tie rr a . E l fu e g o p e r -
m ite al m u n d o ser v isib le , m ie n tra s q u e la tie r r a le p o s ib ilita
q u e sea tan g ib le. P o r su p arte, el a ire y el agua sirven d e in t e r -
m e d ia rio s a lo s d os o tro s elem en to s, c o n el fin d e p r o d u c ir u n
c u e r p o t r id im e n s io n a l q u e o b tie n e su c o h e s ió n d e u n a p r o -
p o r c ió n g eo m étrica .
E l u n ive rso c o n tie n e la to ta lid a d de lo s ele m e n to s, sin q u e
n in g ú n o tro u n iverso p u ed a p ro d u c irs e c o n lo s elem e n to s q u e
q u e d a ji, n i nad a p u e d a in v a d irlo d esd e el e x te r io r . P osee u n a
fig u r a esférica q u e g ira so b re sí m ism a, p e r m a n e c ie n d o s ie m -
p r e e n e l m ism o lu g a r. L a tie r r a rep o sa e n e l c e n tro d e l u n i -
v e rso y lo s siete p la n eta s se d is trib u y e n e n siete c ír c u lo s c o n -
cé n tric o s qu e tie n e n a la tie rra co m o c e n tro . Las estrellas fijas
o c u p a n la esfera más ex terio r, más allá de los siete astros e r r a n -
tes. L o s astro s se c o m p o n e n so b re to d o d e fu e g o , p e r o lo s
o tro s elem en to s e n tra n ta m b ién e n su c o n s titu c ió n . L o s c u e r -
p o s celestes g ir a n a lr e d e d o r de la tie rra y r o ta n ta m b ié n so b re
ello s m ism os.
A u n q u e e l a lm a p o s e a p r i o r i d a d o n t o ló g ic a r e s p e c to al
c u e r p o d e l m u n d o , e n su re la to T im e o se o c u p a d e este c o n
a n t e r io r id a d . E l c u e r p o d e l m u n d o es g e n e r a d o , s e n s ib le ,
v is ib le y ta n g ib le ( 2 8 b ) . E l m u n d o y e l t ie m p o s o n g e n e r a -
INTRODUCCIÓN 77
d o s , t ie n e n u n c o m ie n z o ( 3 7 c , 3 8 b , 3 9 e , 4 9 a ) ; p e r o n o
n e c e s a r ia m e n te u n f i n a l ( 2 7 <L 3 l b , 3 3 a , 3 8 c , 4 0 b ) . E l
d e m iu r g o c o n s tr u y e u n c u e r p o e s fé r ic o ( 3 3 b ) , b e llo y p e r -
fe c to , ya q u e b e lla y p e r fe c ta es la e s fe ra , la fig u r a id é n tic a a
sí m ism a y a q u e lla e n la q u e se p u e d e n i n s c r ib ir t o d o s lo s
c u e r p o s reg u la res.
E l c u e r p o d e l m u n d o está c o m p u e s to d e lo s c u a tr o e l e -
m e n to s n a tu ra le s . « E n p r im e r lu g a r , p a ra c u a lq u ie r a es sin
d u d a e v id e n t e q u e f u e g o , t ie r r a , a g u a y a ir e s o n c u e r p o s
(σώματα). A h o r a b ie n , to d a esp e cie d e c u e r p o (σώματος είδος)
p o se e ta m b ié n p r o f u n d id a d (βάθος). Y , ad em á s, es a b s o lu ta -
m e n te n e c e s a r io q u e la s u p e r f ic ie r o d e e la p r o f u n d id a d »
(5 3 c ).
L o s d o s c o m p o n e n t e s a p a r t ir d e lo s cu a le s e l d e m iu r g o
c o m e n z ó a d a r fo r m a al c u e r p o d e l m u n d o fu e r o n el fu e g o y
la tie rr a , ya q u e n o es p o s ib le qu e haya n a d a v isib le sin fu e g o
n i a lg o ta n g ib le y s ó lid o sin tie r r a . P ara se r se n s ib le , el u n i -
verso d eb e ser p e r c e p tib le p o r la vista, q u e im p lic a el fu e g o , y
e l ta c to , q u e im p lic a la t ie r r a . A p a r t ir d e a q u í T i m e o va a
in te n ta r p r o b a r m a te m á tica m e n te la n e c e sid a d d e la e x is te n -
cia d e lo s d os o tr o s e le m e n to s, e l a ire y e l a gu a85, p o r lo cu al
a firm a q u e d os e le m e n to s n o p u e d e n se r u n id o s s in u n t e r -
ce ro q u e h aga d e m e d io q u e fa c ilite la u n id a d ( 3 lb - c ) , lo q u e
so lo se alcan za gracias a la p r o p o r c ió n . L o s v ín cu lo s q u e u n e n
lo s c u a tr o e le m e n to s s o n n ú m e r o s , p r o p o r c i ó n g e o m é tr ic a
(αναλογία). E sta p r o p o r c i ó n n u m é r ic a p o s ib ilit a la a m is ta d
(φιλία) c o m o p r in c ip io (άρχή)86.
C o m o e l u n iv e r s o es u n a s u p e r f i c i e c o n p r o f u n d id a d ,
es d e c i r , u n s ó l i d o , y lo s s ó lid o s r e q u i e r e n n o u n o , s in o
85 C f . L . B ris so n : Le Même et ¡’A utre, p . 2 6 7 —3 8 8 .

86 S o b r e lo s p a r a le lis m o s e n tr e P la tó n y E m p é d o c le s , y s o b re las c u a tr o ra íce s
(ριζώματα), véase A .E . T a y lo r: A Commentaryôn Plato's Timaeus, p . 8 8 - 9 3 .
78 JOSÉ M». ZAMORA CALVO
d o s e le m e n t o s q u e lo s c o n e c t e n , e n tr e la t ie r r a y e l fu e g o
e l d e m iu r g o c o lo c ó e l a g u a y e l a ir e . Q u e d o s e le m e n t o s
r e q u ie r e n d e o tr o p a ra a lc a n z a r la u n id a d y q u e d o s s ó lid o s
n o p u e d e n lig a r s in o t r o s d o s es u n a j u s t i f i c a c i ó n ad hoc
q u e P la t ó n se s ie n te o b lig a d o a d a r u n a vez q u e es i n n e g a -
b le la e x is te n c ia d e lo s c u a tr o e le m e n to s . S in e m b a r g o , e n
e l Teeteto ( l 4 7 c )> é l m is m o p r o p o n e e l s ig u ie n t e e je m p lo :
« e l b a r r o es t i e r r a m e z c la d a c o n a g u a » , d o n d e n o b a y
n in g u n a n e c e s id a d d e u n t e r c e r n i d e u n c u a r to e le m e n t o .
E sta a fir m a c ió n n o d e b e s e r e n t e n d id a e n t é r m in o s fís ic o s
n i q u ím ic o s , s in o q u e se tr a ta d e u n a r e f e r e n c ia m a te m á -
t ic a a lo s n ú m e r o s s ó lid o s d e lo s p i t a g ó r i c o s * 7, d e f i n i d o s
d e l s ig u ie n t e m o d o p o r E u c lid e s e n lo s Elementos: « c u a n d o
tr e s n ú m e r o s , a l m u lt i p li c a r s e e n tre s í, h a c e n a lg ú n
n ú m e r o , e l r e s u lta d o es u n n ú m e r o s ó lid o y su s la d o s s o n
lo s n ú m e r o s q u e se h a n m u lt i p li c a d o e n t r e s í » ( Elementa
V I I , p r o p . 1 8 ).
T r a s a d m it ir la c o r p o r e id a d d e lo s c o m p o n e n t e s d e lo s
e le m e n to s ( 5 7 c )> P la tó n a seg u ra q u e s o n ta n p e q u e ñ o s q u e
n o p u e d e n ser visto s a sim p le vista , p o r lo q u e so n lla m a d o s
« c o r p ú s c u lo s » (σώματα) tre s v e c e s s e g u id a s e n e l m is m o
p á r r a fo ( 5 6 e ) . U n a v e z f a b r ic a d o e l c u e r p o d e l m u n d o , e l
d e m iu r g o le im p r im e e l m o v im ie n to d e r o t a c ió n , p r o p io d e
la s e s fe r a s ( 3 4 a ) , y c o m o la r e p ú b lic a id e a l, t a m b ié n e l
c u e r p o d e l m u n d o es a u tá r q u ic o (αΰταρκες).
d ) M a t e m á t ic a
E l Timeo n o es u n a o b r a c o n s a g r a d a a la m a te m á tic a , a u n -
q u e e l s e n t id o g r ie g o d e l t é r m i n o sea m u c h o m ás a m p lio
87 C f . A .E . T a ylo r: A Commentary on Plato’s Timaeus, p . 9 7 sq .; y F .M . C o r n f o r d : Plato’s

Cosmology, p . 4'5 ~5 2 ·
INTRODUCCIÓN 79
q u e e l n u e s t r o . P a ra P la t ó n a b a rc a las c u a tr o c ie n c ia s q u e
p o s t e r io r m e n t e c o n s t it u ir á n e l quadrivium: a r it m é tic a , g e o -
m e t r ía , a s t r o n o m ía , a r m ó n ic a . D e e s te m o d o , a u n q u e n o
se a n in d e p e n d ie n t e s , a s t r o n o m ía y c o s m o lo g ía n o se c o n -
fu n d e n .
E l Timeo n o es u n escrito té c n ic o de a stro n o m ía . E l p r o p io
P la tó n a lu d e a la c o m p le jid a d de d e te rm in a d o s fe n ó m e n o s
(c o n ju n c io n e s y o p o sicio n e s de los astros, o cu lta cio n es y e c lip -
ses, d e te rm in a c io n e s d e lo s p e r ío d o s ...) , y d eclara q u e e x p li-
ca rlo s sin u n a m a q u e ta celeste re su lta u n a tarea d e m a sia d o
ardua ( 4 0 c - d ) .
E l c o n ju n to d el m u n d o sen sib le p u e d e red u cirse a c o m p o -
n e n te s e lem en ta le s d iscretos: dos triá n g u lo s rectá n g u lo s, u n o
isó sc e le s (d e lo s cu a les c u a tr o sirv e n p a ra c o n s t r u ir e l c u a -
d ra d o , su p e rfic ie elem e n ta l d e l c u b o ), y o tr o escalen o (d e los
c u a les seis sirv e n p a ra c o n s t r u ir el t r iá n g u lo e q u ilá t e r o ,
s u p e rfic ie e le m e n ta l d e l te tra e d ro , d e l o c ta e d r o y d e l ic o s a e -
d r o ) . E sto s c o m p o n e n t e s e le m e n ta le s s o n in f in ita m e n t e
p e q u e ñ o s ( « in v is ib le s » ), p o c o n u m e ro so s, sim p les, in d is c e r -
n ib le s e in d estru ctib les, so lo en tid ad es m atem áticas. T o d o s lo s
o b je to s d e l m u n d o s e n s ib le s o n fa b r ic a d o s a p a r t ir d e estas
e n tid a d e s m a te m á tic a s, q u e c o n s titu y e n , e n d e fin itiv a , lo s
c o m p o n e n te s ú ltim o s d e tod as las cosas. A s im is m o , to d o s lo s
fe n ó m e n o s —d e sd e lo s o b je to s m ic r o s c ó p ic o s h a sta lo s q u e
p e r t e n e c e n al á m b ito d e la a s tr o n o m ía — p u e d e n e x p lica rse a
p a rtir d e las in te ra c cio n e s e n tre estos c o m p o n e n te s e le m e n ta -
les, las cu ales, a su vez, so n descritas exclu sivam en te e n t é r m i-
n o s m atem á tico s.
Las m ism as leyes m atem á tica s y lo s m ism o s c o m p o n e n te s
elem en tales co n stitu yen el ú n ic o substrato al q u e p u e d e n r e d u -
cirse in c lu so lo s fe n ó m e n o s h ip e rc o m p le jo s , d e l g é n e r o d e lo s
q u e s o n d é te cta b le s a escala h u m a n a . A c e p ta d o e s to , e l c o n -
j u n t o d e lo s fe n ó m e n o s d escrito s jjo r la b io lo g ía , la fis io lo g ía ,
8ο JOSÉ Μ». ZAMORA CALVO
la p ato lo g ía e in clu so la p sico lo gía p u ed e red u cirse a estos c o m -

p o n e n te s y a estas in te ra c cio n e s.
C o m o su ce d e c o n la m a y o ría d e las id e as fu n d a m e n ta le s
d esa rro lla d a s e n el Timeo p o r P la tó n , esta te o ría de la m a te ria
n o fu e a d m itid a n i c o m p re n d id a e n lo s siglo s q u e le s u c e d ie -
r o n . H a b rá q u e e s p e ra r a l s. XIX p a ra q u e estas id e as sean
red e scu b iertas y c o n d u zca n al m o d e lo de la m ateria p ro p u e sto
p o r la física cu án tica. E n d efin itiva , los p resu p u esto s d e P la tó n
re d u ce n to d o s lo s o b jeto s sensibles a « a p a r ie n c ia s» qu e r e su l-
tan d e la c o m b in a c ió n de p a rtícu la s e lem en ta le s p o c o n u m e -
rosas, sim p les y a u n as reglas m atem áticas q u e r ig e n sus c o r r e -
la c io n e s . A h o r a b ie n , A r is t ó t e le s n o a ce p ta rá n u n c a u n a
r e d u c c ió n tan rad ical. Para él, e n el m u n d o sen sib le, h allam o s
n o so lo o b je to s, sin o ta m b ié n in d iv id u o s, q u e se ca racteriza n
cada u n o p o r su fo rm a in d ivid u a l.
L a m atem ática constituye para el P la tó n d el Timeo el m o d o de
p resen cia de lo in telig ib le e n lo sensible. E n el u n iverso co n s ti-
t u id o p o r e l d e m iu r g o to d o p u e d e ex p resa rse e n té r m in o s
m atem áticos. P recisam ente, p o r p o see r u n estatuto in te rm e d ia -
r io , se ap lican a lo sensib le p e r o sin q u e d eriv en d e lo sensib le.
E l d e m iu r g o to m a c o m o m o d e lo las fo rm a s in te lig ib le s p a ra
o rd e n a r m atem áticam ente el m aterial-esp acial (χώρα).
E l c u e r p o d e l u n iv e r s o está p r o v is to d e u n alm a q u e da
cu e n ta d e l m o v im ie n to q u e le arrastra a él y a to d o lo q u e c o n -
tie n e . P ara su fa b r ic a c ió n , el d e m iu r g o u tiliz a e x clu siv a m e n -
te lo s c u a tr o e le m e n to s tr a d ic io n a le s , q u e r e m o n ta n p r o b a -
b le m e n te a E m p é d o c le s : e l fu e g o , e l a ir e , el agu a y la tie r r a
(c f. 5 6 b - c ) . A s im is m o , p a ra ju s t ific a r q u e d eb e h a b e r cu a tro
e le m e n to s , P la t ó n p r o p o n e u n a r g u m e n to m a te m á tic o , y
estab lece u n a c o rr e s p o n d e n c ia e n tre estos cu a tro e le m e n to s y
c u a tr o p o lie d r o s r e g u la r e s , es d e c ir , tr a s p o n e e n t é r m in o s
m a te m á tic o s el c o n ju n t o d e la r e a lid a d fís ic a y lo s c a m b io s
q u e la afectan .
INTRODUCCIÓN 8l
P rim e r o , e n Timeo 3lt> 3 2 b P la tó n co n sid era el caso e n qu e

el u n iv e rs o so lo c o m p o r ta r a d o s d im e n s io n e s . E n tr e d os
n ú m e r o s c u a d ra d o s so lo h a y u n t é r m in o m e d io , p o r la f ó r -
m u la a/x = x/b, o x 2 = ab o ta m b ién ab = x. E n u n m u n d o p lan o
co m o este, bastarían so lo tres e le m e n to s. A h o r a b ie n , n u estro
m u n d o es d e tre s d im e n s io n e s . P o r e llo , e n tr e d o s n ú m e r o s
« c ú b ic o s » existen dos té rm in o s m ed io s, lo q u e p o d e m o s f o r -
m u la r así: a 3 / a ? b = a 2 b / a b 2 = a b 2 / b 3 · S i es así, es d e c ir , si
c o m p o r ta d os d im e n sio n e s , e l u n iv e rso d eb e c o n te n e r cu a tro
e le m e n to s . P ara d e te r m in a r cu á les s o n lo s d o s té r m in o s
m e d io s q u e se s itú a n e n tre lo s e x tre m o s, es p re c iso u tiliz a r la
raíz cu ad rad a y cú b ica.
P la tó n estaba m u y a te n to al d e sa rro llo d e la m atem á tica de
su é p o c a . L o s c u a tro e le m e n to s d e lo s q u e está h e c h o e l u n i -
ve rso —la tie rra , el agua, e l a ire y el fu e g o — se a so cian re sp e c ti-
va m en te c o n el te tra e d ro , el o c ta e d r o , el ic o sa e d ro y e l c u b o .
Se c o n s id e r a a T e e te to , c o n te m p o r á n e o d e S ó cra te s, a q u ie n
P la tó n m e n c io n a e n el p r ó lo g o d e l d iá lo g o q u e lleva su n o m -
b re, el in ic ia d o r de la c o n s tr u c c ió n d e lo s p r im e r o s p o lie d r o s
re g u la re s. L o s tres p o lie d r o s re g u la re s se c o n s tr u y e n a p a r t ir
d e lo s tr iá n g u lo s e q u ilá te r o s : e l te tr a e d r o , c u a tro tr iá n g u lo s
e q u ilá te ro s ( 5 4 e ~5 5 a)¡ o cta e d ro , o c h o triá n g u lo s e q u ilá te -
ros ( 5 5 a)¡ y el ico sa ed ro , vein te triá n g u lo s eq u ilátero s ( 5 5 a - b )·
E stos tres p o lie d r o s regu lares se a so cian c o n tres elem e n to s: el
te tr a e d r o c o n e l fu e g o , e l o c ta e d r o c o n e l a ire y e l ic o sa e d ro
c o n el agua. A s im ism o , a p a r tir d e seis cu a d ra d o s se co n stru y e
el c u b o ( 5 5 b ) , a s o c ia d o , a su vez, c o n la tie r r a . P o r ú lt im o ,
alu d e d e paso al d o d e c a e d ro , el p o lie d r o reg u la r m ás a fín a la
esfera ( 5 5 c)> fig u ra g e o m é tric a a la q u e se asocia el c u e rp o d el
m u n d o (c f. Epist. X III [ap ó crifa ] 363d·)·
E l n ú m e r o d e t r iá n g u lo s e le m e n t a le s p a ra ca d a u n o d e
lo s p o lie d r o s re g u la re s p u e d e verse e n la s ig u ie n te ta b la (c f.
A n e x o 6 ):
Pbliedro
Hexaedro Tetraedro Octaedro Icosaedro Dodecaedro
regular
4 8 20 12
6
Caras triángulos triángulos triángulos pentágonos
cuadrados
rectángulos equiláteros equiláteros regulares
Vértices 8 4 6 12 20
Aristas 12 6 12 30 30
Aristas por
vértice 3 3 4 5 3
Angulo diedro 70 o IO90 138o 116o

O
o
O
(entre 2 caras) 31' 4 3 ,6 ” 28'i 6 ,4 ” n '2 2 ,6 ” 3 3 5 4 ,2 ”
Seno del
I 2/3 2/3 2/3 2/3
ángulo diedro
Area/superficie
exterior 3^25 +
6a2 a V 3 a2 ^3 5a2 ^3 10 /5 a2
A = arista
5/12 a3 (3 1/3 a3 (15 +

1/12 a3 y2 1/3 a3 Jz
Volumen a3 + /5) = 7 ^5) =
= 0,1178 a3 0,4714 a3
2,1817 a3 7,6631 a3
4 6 6 6 30
Triángulos triángulos triángulos triángulos triángulos triángulos
por cara rectángulos rectángulos rectángulos rectángulos rectángulos
isósceles escalenos escalenos isósceles escalenos
Triángulos 24 24 48 120 360

rectángulos triángulos triángulos triángulos triángulos triángulos
totales isósceles escalenos escalenos escalenos escalenos
Elemento Tierra Fuego Aire \ Agua Mundo

INTRODUCCIÓN
P o d em o s llevar a cabo dos o b servacio n es, a p a rtir de la le c -

tu ra d e esta tabla·, i) P la tó n d escrib e lo s cu a tro p o lie d r o s r e g u -
lares q u e c o rr e s p o n d e n a lo s cu a tro e lem en to s exclu sivam ente
e n f u n c ió n d e l n ú m e r o d e caras; 2) d e fin e las aristas d e estas
caras a p a r tir d e u n v a lo r o rig in a l q u e c o rre s p o n d e a la lo n g i-
tu d d e la h ip o ten u sa de lo s triá n g u lo s elem en tales qu e les c o m -
p o n e n . A h o r a b ie n , este v a lo r es in d e te r m in a d o ( 5 7 c - d ) . Esta
in d e te r m in a c ió n en tra ñ a dos co n secu en cias fu n d a m en ta les: i)
fr e n te a la sim p lic id a d q u e b u sca el m o d e lo g e o m é tr ic o p r o -
p u e sto , su p o d e r ex p licativo q u ed a r e strin g id o ; y 2) p o sib ilita
co m p re n d e r m e jo r las variedad es d e u n m ism o ele m e n to .
D e este m o d o , e l m o d e lo co sm o ló g ic o q u e p r o p o n e P la tó n
co n sta d e c u a tro e le m e n to s e q u ip a ra d o s a c u a tro p o lie d r o s
regulares, co n stitu id o s de trián g u lo s eq u iláteros y de cuadrados,
a su vez ello s m ism o s c o n s titu id o s d e triá n g u lo s r e ctá n g u lo s
esca len o s e isó sceles. E ste m o d e lo le p o s ib ilita d e s c r ib ir lo s
o b je to s d el m u n d o sen sib le e n su c o n ju n to co m o variedad es o
c o m b in a c io n e s d e lo s cu a tro ele m e n to s, al m ism o tie m p o q u e
o frece u n a exp licació n de sus p rop ied ad es ( 5 8 c - 6 lc ). In cluso las
sustancias más com plejas que hallam os e n el u n iverso so n va rie -
dades de los cu atro elem en to s ( 5 8 c - 6 lc ), y solo de estos cu atro,
aso ciad o s a sim ism o a cu a tro p o lie d r o s regu lares, co n s titu id o s
ellos m ism os de dos clases de trián g u lo s rectán gu los, a lo qu e en
ú ltim o té r m in o se red u ce la estru ctura m aterial d el u n iv e rs o .
P o d e m o s im a g in a r el u n iv e rs o p la t ó n ic o c o m o u n a vasta
esfera, r e lle n a d e u n flu id o h o m o g é n e o , d esp ro v isto d e to d o
tip o d e d e te r m in a c ió n , la χώρα, cuya m a y o r p a rte está e n c e -
rrad a e n u n o s en v o lto rio s qu e p rese n tan la fo rm a de los cu atro
p o lie d r o s regu lares. P ara ex p licar la tra n s fo rm a c ió n m u tu a de
estos tres p o lie d r o s —el tetra ed ro (asociad o al fu e g o ), el o cta e -
d ro (asociad o al aire) y el ico sa ed ro (asociad o al agua)—, P la tó n
so lo c o n s id e r a el n ú m e r o d e s u p e r fic ie s q u e c o n s titu y e n su
e n v o lto rio .
e) T ie m p o y e t e r n id a d
S e g ú n la in t e r p r e ta c ió n t r a d ic io n a l, e n e l Timeo e l ser d e las

fo r m a s in te lig ib le s sería in te m p o r a lm e n te e t e r n o 88. P la tó n
co n s id e ra el ser v e rd a d e ro de las fo rm a s in te lig ib le s c o m o u n
ser e te r n o , q u e n o está e n el tie m p o . L a e te r n id a d e n el Timeo
n o es u n tie m p o d e d u r a c ió n ilim ita d a, sin o el m o d e lo m ism o
in te m p o ra l d e l tie m p o .
E l tie m p o es im ag en etern a p ro g re sa n d o se gú n el n ú m e r o ,
im a g e n d e esta e te r n id a d q u e p e rm a n e c e e n la u n id a d ( 3 7 d ).
F rente a esta d e fin ic ió n , en el Parménides p r o p o n e la h ip ó tesis de
que to d o ser está e n el tie m p o . E n tre la d e fin ic ió n d el Timeo y la
ex p u esta e n la h ip ó te s is d e l Parménides (14 1e ) p a re c e r ía e x istir
u n a c o n tra d ic c ió n , q u e so lo se salva si se co n sid era el c o n ju n to
de la p ro b lem á tic a , y n o so lo tra za n d o u n a co m p a ra c ió n en tre
am b os d iálogo s.
L a h ip ó tesis d el Parménides d e q u e to d o ser está e n el tie m p o
n o d e b e m o s c o n s id e r a r la c o m o o p i n i ó n d e P la tó n . P o r u n a
p a rte , esta h ip ó te s is c o n tr a d ic e el Timeo, y, p o r o tra , la i n t e r -
p r e ta c ió n c o n ju n ta d e l Parménides. Las h ip ó te sis d e este d iá lo g o
s o n c o n tra d icto ria s , p o r q u e n o tie n e n e n cu en ta la d ife r e n c ia
p la tó n ic a e n tr e cosas se n sib le s y fo r m a s in te lig ib le s , lo q u e
co n d u c e a u n eq u ív o co q u e atañ e a la c o n c e p c ió n d e l tie m p o .
A u n q u e se e n c u e n t r e n m u y p r ó x im a s , P la t ó n n o c o n fu n d e
o n to lo g ía c o n co sm o lo g ía . D e a h í q u e n o p o d a m o s d e d u c ir d el
Parménides n i u n a te m p o r a liz a c ió n d e las fo rm a s in te lig ib le s n i
u n a in te g ra c ió n de la ete rn id a d e n el tiem p o *9.
88 V é a se W . M esch: « D ie o n to lo g is c h e B e d e u tu n g d e r Z e it in P lato n s Timaios» , en

Symposium Platonicum 4 * 1 9 9 7 * Ρ· 2 2 7 - 2 3 7 > y» d e l m ism o a u to r, Reflektierte Gegenwart.
Eine Studie über Zßit und Ewigkeit bei Platon, Aristoteles, Plotin und Augustinus, F rá n c fo rt, V it to r io
K lo s te r m a n n , 2O O 3.
89 Esta es la c o n c lu s io n a la q u e llega W . M esch : « E tr e et tem p s dan s le Parménide de
P la t o n » , Revue philosophique de4a France et de l ' é t r a n g e r . 2 0 0 2 , p . I 5 9 " I 7 5 ·
INTRODUCCIÓN
85
E l tie m p o re a liz a u n p r o y e c to d e l d e m iu r g o , q u ie n « se
p r o p o n e h a c e r u n a im a g e n m ó v il de la e te r n id a d » ( Tim. 3 7 d ),
p ara q u e el u n iverso se asem eje al m o d e lo . E l tie m p o n a ció « a
la v e z » (άμα) q u e el d e m iu r g o o r d e n a el c ie lo , es d e c ir , so lo
c u a n d o la « c a u s a e r r a n te » h a b ía s id o o r d e n a d a , c u a n d o
em p ezó a m overse circ u la rm e n te , T im e o p u e d e d e sa rro lla r su
d is c u rso s o b re la g e n e r a c ió n d e l c ie lo y d e l tie m p o . S o lo hay
tie m p o , c u a n d o lo s m o v im ie n to s d e l a lm a p o n e n e n o r d e n a
lo s d e la n e cesid a d (άνάγκη). Se trata d e u n tie m p o q u e p u ed e
se r c o n ta d o y m e d id o . A n t e s d e la g e n e r a c ió n d e l u n iv e rs o
« h a b ía t ie m p o » , p e r o u n tie m p o q u e n o p o d ía m e d ir s e , ya
q u e n o h a b ía m o v im ie n to s o rd e n a d o s90. E l tie m p o , q u e n o es
u n ita r io , so lo p u ed e rep resen ta r c o n fo r m e al n ú m e r o la n a tu -
raleza u n ita ria y la d u r a c ió n p e rm a n e n te d e la ete rn id a d . E n el
tie m p o se m an ifiesta la « p le n itu d v ita l» d e l co sm o s, u n ita ria y
p r o d u c to r a de o rd e n .
P o r o tr a p a r te , el t é r m in o αιών s ig n ific a « fu e r z a v it a l» ,
« d u r a c ió n de u n a v id a » , « tie m p o de v id a » , « p le n itu d v ita l» 91.
L a « p le n itu d » o « fu e r z a v ita l» d el co sm o s lo h ace in e x tin g u i-
b le, a u tá rq u ico y vivien te « p o r la to ta lid ad d el tie m p o » (3 6 e ).
P ero co m o el co sm o s es u n vivien te to d o el tie m p o , n o está en
el tie m p o , sin o q u e p o see u n tie m p o d e vid a ilim ita d o (αιών).
Y e l tie m p o es so lo u n a im a g e n d e la e te r n id a d , es d e c ir , de
esta « p le n itu d v ita l» ilim ita d a d el cosm os.
S e g ú n T i m e o , la u n id a d p r o p o r c i o n a l d e in t e lig e n c ia y
n e ce sid a d q u e co n stitu y e la n a tu ra leza d e l co sm o s se n o s p r e -
sen ta p o r m e d io d e las p a rte s (μέρη) y las fo rm a s (ε’ίδη) d e l
90 C f . J . E sco b a r: « L e n g u a je y n ecesid a d . S o b re el c o n c e p to d e tie m p o en P la tó n » ,

Estudios de Filosofía 2 7 * 2 0 0 3 , p . 15O ·
91 C f . P. C h a n tr a in e : Dictionnaire étymologique de ¡a langue grecque, p . 4 2 ; F .M . C o r n f o r d :
Plato’s Cosmology, p . 102·, y G . Figal·. « Z e it u n d I d e n titä t. System atisch e Ü b e r le g u n -
g e n zu A r is to te le s u n d P la t o n » , en F o ru m fü r P h ilo s o p h ie B a d H o m b u r g (e d .):
Zßiterfahrung und Personalität, F r a n c fo r t, V it t o r ie K lo s t e r m a n n , 1 9 9 2 , p . 4 8 ·
86 JOSÉ Μ*. ZAMORA CALVO
tie m p o . L as p a rte s so n d ía y n o c h e , m es y a ñ o ( 3 9 c ) ; y, en
cu an to partes, so n partes de u n to d o . S in em b a rg o , el n ú m e r o
p e r fe c to d e l tie m p o , q u e c u lm in a el añ o p e r fe c to , tie n e lu g a r
cu a n d o las velo cid ad es relativas de cada u n a de las o ch o ó rb itas
se c o m p le ta n c o n ju n ta m e n te ( 3 9 d ). A l fin a l d e l « g r a n a ñ o »
to d o s lo s c u e r p o s celestes reg resa n a sus p o s ic io n e s in ic ia le s .
S o lo el círcu lo de lo M ism o se m ueve c o n u n ifo r m id a d y re g u -
la r id a d p e rfe c ta , p o r lo q u e es el p a tr ó n d e m e d id a te m p o r a l
p r io r it a r io . C o m o el tie m p o se r e la c io n a c o n el c a m b io , n o
existe p a ra lo in te lig ib le . C a d a c u e rp o celeste se re la c io n a co n
u n tie m p o especial (3 9 d ), p e r o lo s diversos tiem p o s de los p la -
n etas so n « m e d id o s » p o r lo s tie m p o s u n id a d e s de lo s m o v i-
m ie n to s d el S o l y de la L u n a 92.
L a su ce sió n d el d ía y de la n o c h e sería im p e rc e p tib le si n o
existiera la luz d el S o l (3 8 b ), lo qu e n os aporta u n a m ed id a clara
a p a rtir de la cu al o b te n e m o s el n ú m e ro y c o n la cual p o d e m o s
tam b ién m e d ir o tro s p e río d o s. E n esta su cesió n se represen ta la
fu erza de la n ecesid ad o rd en ad a p o r la in teligen cia: después del
d ía v ie n e n e c e sa ria m e n te la n o c h e y, d e sp u és d e esta, vu elve
n ecesariam en te el día, sig u ie n d o u n etern o r e to rn o d el d ía y de
la n o ch e e n que se m an ifiestan las m ed id as (μέτρα)93 necesarias,
d e a c u e rd o c o n las cu ales se m u eve la n a tu ra le za . S e g ú n esto ,
p o d e m o s m e d ir la naturaleza c o n el n ú m e ro , p o rq u e la n a tu ra -
leza tie n e su p r o p ia m e d id a . L a c o n te m p la c ió n d e esta e te rn a
r e p e tic ió n d e lo M is m o , d e l d ía y la n o c h e , d e lo s m eses y lo s
p e r ío d o s an u a les, d e lo s e q u in o c c io s y lo s so lsticio s, n o s p r o -
p o rc io n a el n ú m e ro , el c o n o c im ie n to d el tie m p o y la investiga-
c ió n d e la n a tu ra le za d e l u n iv e rs o ( 4 7 a)· T o d o e llo n o s e n c a -
m in a al filo s o fa r , « b ie n m ás g ra n d e q u e este n o h a lleg a d o n i
llegará n u n ca a la raza m o rtal co m o d o n de los d io ses» (4 7 b ).
92 Véase la η. 2 0 5 de L. Brisson a esta traducción.

93 Para H eráclito, tam poco eJ sol puede sobrepasar estas medidas (cf. B 9 4 )·
INTRODUCCIÓN 87
f) L o s cu a tr o « elem en tos»
E l m u n d o , p o r ser visib le y ta n g ib le, d eb e estar co m p u e sto de

fu e g o y tie r r a , y ta m b ié n d e agu a y a ire , q u e se a g re g a n p a ra
garan tizar la a rm o n ía y p r o p o r c ió n en tre lo s cu atro elem en to s
(Jim. 3 lb - 3 4 b ) . Se trata d e lo s cu a tro elem en to s, p resen tes en
la física p reso crá tica al m en o s d esde E m p éd o cles. E n el p e n sa -
m ie n to a rcaico , H e sío d o (Teog. 7 3 ^ - 7 3 8 ) se refiere al caos p r i -
m o rd ia l (χάσμα μέγα) e n el q u e h ay tie rra o scu ra, m ar, el T á r -
ta r o b r u m o s o , etc. L o s c u a tr o e le m e n to s —fu e g o (πυρ), agua
(ύδωρ), tie rr a (γαΐα), a ire (άήρ)— a p a re ce n p o r p r im e r a vez de
m an era sistem ática e n E m p éd o cles (cf. D K .3 iB i7 .l8 ) , co n s id e -
r a d o s c o m o in g r e d ie n te s d e la m e zc la q u e c o n fo r m a e l u n i -
verso , lo s cu ales p e r m ite n ex p lica r el ca m b io y el m o v im ie n to
in ce sa n tes e n é l, m o v id o s p o r las fu erza s d e A m o r (φιλότης) y
O d io (Νείκος). S i b ie n , E m p éd o c les n o lo s d e n o m in a e le m e n -
tos (στοιχεία), sin o raíces (ριζόματα)94.
L a e x p lica ció n de T im e o in serta la te o ría em p ed ó clea de los
cu atro « e le m e n to s » e n u n a especie de d e d u c c ió n m atem ática,
q u e m u estra la n ecesid ad d e l v ín c u lo in d iso lu b le d e lo s c o n s ti-
tu tivo s ele m e n ta le s e n su m o d o u n ita r io c o m o la p r o p o r c ió n
de sus rela cio n es m u tu as. A h o r a b ie n , estos cu a tro elem en to s,
e x tra íd o s de la fís ic a p r e s o c r á tic a o d e las a n tig u a s c o s m o g o -
nías95, están su b o rd in ad o s a la d e lib e ra ció n d el d em iu rg o (3 2 c,
3 3 a - d y 3 4 b )· C u a n d o se p u so a o rd e n a r el u n ive rso , es d ecir,
e n u n a fase p r e - c ó s m ic a , lo s e le m e n to s « s e h a lla b a n e n el
esta d o e n q u e p r o b a b le m e n te se h a lle t o d o c u a n d o d io s está
94 C f . T . G . S in n ig e : Matter and infinity in the Presocratic schools and Plato, A sse n , V a n G o r c u m ,

19 6 8 , p . H i- 1 1 7 .
95 E n las a n tigu a s co s m o g o n ía s e l o r ig e n d el u n iv e rso se ex p lica a p a r tir d e u n caos
in ic ia l q u e está, a su vez, d iv id id o e n cu a tro á m b ito s d ife re n c ia d o s y re g u la d o s p o r
diversas p o ten cia s d iv in as (a l c e n tr o , la T ie r r a , r o d e a d a d e l O céan o -, so b re la
T ie r r a , los cie lo s, y d e b a jo la o s cu rid a d y la m oche).
a u sen te d e a lg o » ( 5 3 b )· P la tó n se e n fr e n ta a la d ific u lta d de

r e fe r ir s e c o n el le n g u a je al u n iv e rs o , q u e n o es e n a b so lu to
estable. L o s cu a tro co n stitu yen tes físicos sim ples « tr a d ic io n a -
le s » —fu e g o , a ire , agu a, tie r r a — so n n e c e sa rio s y su fic ie n te s
para c o n s tru ir el cu erp o d el m u n d o (3 lb ~ 3 2 c ).
E l m u n d o e n su co n ju n to p resenta el aspecto de u n a esfera,
e n el in te r io r d e la cual se d istrib u y en lo s cu atro elem en to s e n
cu a tro capas c o n c é n tric a s (3 3 b , 4 8 a - b , 5 3 a)· P ro b a b le m e n te
e n f u n c ió n d e su p e s o , el fu e g o se sitú a e n la cap a s u p e r io r ,
después el aire, el agua y e n el m ed io la tierra . P ero los e le m e n -
tos n o p e rm a n e c e n e n la capa asignada co m o p ro p ia , sin o qu e
se desplazan al tra n sfo rm a rse. L a ausen cia de u n ifo r m id a d y de
ig u a ld a d e n tre lo s e le m e n to s y su peso e x p lica lo s ca m b io s e n
q u e co n sisten el d esp lazam ien to y la tra n s fo rm a ció n .
E l re p o so p ro c e d e de la u n ifo r m id a d (όμαλότης), la id e n t i-
dad de fo rm a , y de la igu ald ad (ίσότης), la id e n tid a d d e d im e n -
s ió n . S i so lo h u b ie r a c u b o s p e r fe c ta m e n te u n id o s , c o n la
m ism a d im e n s ió n , la esfera d el m u n d o y su c o n te n id o te n d e -
r ía n al r e p o s o . P e ro esto n o su ce d e, p u e sto q u e lo s p o lie d r o s
p rese n tan diversas fo rm as y d im e n sio n e s. P recisam en te p o r sus
fo r m a s d iversas, lo s c u a tr o p o lie d r o s re g u la re s n o p u e d e n
en cajar p erfecta m en te u n o s c o n o tro s; y, asim ism o, la lo n g itu d
d e la h ip o ten u sa d e los triá n g u lo s rectán gu los elem en tales sigue
s ie n d o in d e te r m in a d a , lo q u e p e r m ite s u p o n e r u n a e n o r m e
v a rie d a d d e d im e n s io n e s e n tr e las esp ecies d e lo s p o lie d r o s
regu lares, así co m o e n el in te r io r d e cada especie.
L as p a rtíc u la s e le m e n ta le s t ie n e n u n p e s o q u e d e b e estar
a so cia d o al n ú m e r o y a la d im e n s ió n d e sus caras (5 5< i-e). E l
fu e g o es el m ás lig e r o d e lo s e le m e n to s , d e b id o al n ú m e r o
lim ita d o y a la r e d u c id a d im e n s ió n d e sus caras. E n e l o tr o
e x tre m o , la tie rr a es el e le m e n to m ás p esa d o d e to d o s, p o r lo
q u e e n el u n iv e rso la tie rra se sitúa e n el c e n tro y el fu eg o e n la
p e r ife r ia , y e l a ir e y e l agu a, re sp e c tiv a m e n te , se h a lla n e n el
INTRODUCCIÓN 89
s e g u n d o y te r c e r lu g a r d esp u és d e l fu e g o . D e este m o d o , el
p eso d e las p a rtícu la s ele m e n ta le s q u e se h a lla n e n u n a esfera
e n g e n d r a u n a p r e s ió n (πίλησις), lo q u e p r o v o c a u n a r e u n ió n ,
u n e n c u e n tr o (σύνοδος) d e las p a rtícu las elem en ta les q u e, a su
vez, expulsa a las p eq u eñ as e n lo s in te rsticio s d ejad os en tre las
otras.
N o o b sta n te, las p a rtícu la s e lem en ta le s n o p u e d e n e x p a n -
d irse al e x te r io r ad infinitum, ya q u e está n en vu elta s p o r u n a
e sfera fu e r a d e la cu a l n o h ay n a d a , y e n el in t e r io r d e esta
esfera, d o n d e n o hay vacío (κενότης, 5 8 b y 7 9 b -c ), solo p u e d e n
circu la r e n los in tersticios (διάκενα) siem p re llen o s, o b te n ie n d o
su o rig e n de la ausen cia de u n ifo r m id a d y de igu ald ad en tre los
elem en to s. P od em os co n sid era r que los in tersticios están siem -
p r e lle n a d o s p o r p a rtíc u la s e le m e n ta le s q u e se in f ilt r a n e n
ellos, b ie n e n c o n ju n to o en partes. M ien tra s tan to , estas p a r -
tícu la s ele m e n ta le s están so m etid a s a u n d o b le p r o c e s o : i) de
d is o lu c ió n o d is o c ia c ió n (διάκρισις), y 2 ) d e a s o c ia c ió n o
r e c o n s titu c ió n (αύγκρισις), q u e so lo c o n c ie r n e a las caras d e lo s
p o lie d r o s . D e este m o d o , el p r o c e s o es d ife r e n te c u a n d o se
trata de la tie rra (ya q u e e l cu b o está fo r m a d o a p a r tir d e c u a -
d ra d o s ) o d e lo s o tr o s tre s e le m e n to s , fo r m a d o s a p a r t ir d e
triá n g u lo s eq u ilátero s.
D e la d is o lu c ió n d e u n a p a rtícu la e le m e n ta l d e tie rr a p r o -
c e d e n lo s cu a d ra d o s q u e p o s ib ilita n la r e c o m p o s ic ió n d e o tra
p a rtíc u la d e tie r r a , c u a n d o se r e e n c u e n t r a n d e n u e v o e n u n
cu b o (5 6 d ). P o r el co n tra rio , cu a n d o se d isu elven las otras p a r -
tículas elem en tales, al reen co n tra rse sus triá n g u lo s elem entales,
p u e d e n r e c o n s tru ir o tro tip o d e p a rtícu la elem en ta l. Las reglas
d e tra n s fo rm a c ió n m u tu a d e las cu a tro p a rtícu la s ele m e n ta le s
c o n c ie r n e n e x clu siv a m e n te a las s u p e r fic ie s d e las caras q u e
c o n fo r m a n lo s p o lie d r o s , p e r o n o a lo s v o lú m en es.
L o s cu atro p o lie d ro s regulares están co n stitu id o s a p a rtir de
dos tip o s d e su p e rficies, q u e, a su v.ez, están co m p u estas d e dos
90 JOSÉ M1. ZAMORA CALVO
tip o s d e triá n g u lo s rectá n g u lo s. E n las su p e rficie s in te r v ie n e n

dos tip o s d e triá n g u lo s rectán gu lo s: el triá n g u lo isósceles, qu e
es la m itad d e u n cu a d ra d o , y el triá n g u lo rectán gu lo escalen o,
q u e es la m ita d de u n triá n g u lo e q u ilá tero de lad o x. Estos dos
triá n g u lo s rectán gu lo s elem en tales in te rv ie n e n e n la c o m p o s i-
c ió n de o tro s d os tip o s de su p e rficie : el cu a d ra d o , q u e resu lta
d e la r e u n ió n d e c u a tr o triá n g u lo s r e c tá n g u lo s isó sceles (Tím.
5 5 b ), y el triá n g u lo eq u ilátero , que resulta de la r e u n ió n de seis
triá n g u lo s rectán gu lo s escalen os ( 5 4 d - e ) .
E l m o v im ie n to qu e se observa e n el u n ive rso se o rig in a p o r
la ausen cia de u n ifo r m id a d . G o m o la d im e n sió n fu n d a m e n ta l
—d esignada c o n la letra a— d e lo s triá n g u lo s elem en tales p e r m a -
n e c e in d e te r m in a d a , se d e d u c e q u e las d im e n s io n e s d e lo s
p o lie d r o s elem en ta le s qu e c o m p o n e n tod as las cosas sensib les
p u e d e n ser d ife r e n te s . Esta falta de u n ifo r m id a d será la causa
d e l ca m b io q u e afecta siem p re al m u n d o se n sib le, u n ca m b io
q u e va a o r d e n a r e l a lm a d e l m u n d o , p e r o so lo a llí d o n d e
g o b ie r n e co m o u n d éspota.
« A s í pues, establecerem os que el reposo consiste siem pre
-- en la u n ifo rm id a d y el m ovim ien to e n la ausencia de u n i
fo r m id a d » . ( Tim . 5 7 e)
C o m o e n e l u n iv e rso n o hay vacío (5 8 a, cf. 7 9 c )> l ° s ca m -

b io s a lo s q u e están so m etid as co n s ta n te m e n te las cosas se n s i-
b les so n circu la res: u n a p a rtíc u la e le m e n ta l o cu p a el lu g a r de
o tra , y así su cesiva m en te de u n m o d o in d e fin id o . A s im is m o ,
estos m o v im ie n to s c irc u la re s n o s ig u e n n in g u n a d ir e c c ió n
establecida, sin o q u e p u e d e n en cam in a rse h acia cu a lq u ie r se n -
tid o . Estos m o v im ien to s in te rn o s d e so rd e n a d o s s o lo in flin g e n
u n b a lan ceo e rrá tico a la esfera d el m u n d o e n su c o n ju n to .
E l a lm a , fa b r ic a d a p o r e l d e m iu r g o p a r a p e r p e t u a r su
a c c ió n co n stitu tiva, es p r in c ip io d e l m o v im ie n to o rd e n a d o en
el m u n d o sen sib le. E l ca m b io qu e afecta al m u n d o sensib le n o
INTRODUCCIÓN 91
es c o m p le ta m e n te e r rá tic o , hay algo q u e n o ca m b ia e n él: las

« fó r m u la s » m atem áticas, q u e el alm a in sta u ra e n el m u n d o .
D e este m o d o , el o r d e n m atem á tico es e l m o d o e n q u e lo in t e -
lig ib le está p re se n te e n lo se n sib le, y lo q u e p e r m ite q u e este,
p r e cisa m e n te p o r la sem eja n za q u e m a n tie n e c o n su m o d e lo ,
p u e d a se r o b je to d e c o n o c im ie n t o y d e d is c u r s o . E n el Timeo
e n c o n tr a m o s d o s n iv eles d e ca u sa lid a d , n o o p u e sto s, sin o
je r a r q u iz a d o s : i ) las v e rd a d e ra s causas, es d e c ir , las causas
in c o r p o r a le s —fo rm a s in te lig ib le s , d e m iu r g o y alm a—, y 2) las
causas auxiliares o accesorias ( 4 6 c - d ) , es d e cir, las causas m ecá -
n icas asociadas a lo s cu erp o s, ya q u e la m atem ática garan tiza la
p r e s e n c ia d e lo in t e lig ib le . D e este m o d o , P la tó n r e c o g e lo s
r e su lta d o s lo g r a d o s p o r sus a n te ce s o re s e n la in v e s tig a c ió n
so b re la n a tu ra leza , p e r o a sig n á n d o les u n a p o s ic ió n s u b o r d i-
nad a e n la a rq u itectu ra de su d iscu rso físico .
L a esfera d el m u n d o en vuelve to d o lo qu e es c o r p ó r e o . L os
cu atro e lem en to s se d ifu n d e n , e n el in te r io r de esta esfera, en
cu atro capas co n cé n trica s (3 3 b , 53a, 4 8 a - b ) . Estas cu atro capas
c o n c é n tr ic a s s o n arra stra d as p o r el m o v im ie n to c ir c u la r q u e
an im a el c o n ju n to de la esfera. Y , co m o n o hay vacío, las p a rtí-
culas n o p u e d e n d ifu n d irse al in fin ito hacia el ex terio r, y, e n el
in t e r io r so lo p u e d e n c ircu la r e n lo s in te rsticio s siem p re lle n o s
o b t e n ie n d o su o r ig e n d e la a u sen cia d e h o m o g e n e id a d e n tre
lo s elem en to s. D e ahí u n a re a c ció n e n cadena, « la c o m p re sió n
p ro v o c a d a p o r la c o n tr a c c ió n e m p u ja a lo s c u e rp o s p e q u e ñ o s
e n lo s in te r s tic io s d e lo s g r a n d e s » ( Tim. 5 8 b , cf. 7 6 c y Leyes X
8 4 9 c ). Esta re a c c ió n e n caden a p r o d u c e el sig u ien te p ro ceso :
« E n efecto, los cuerpos que se h a n generado de partículas

más grandes dejan subsistir en su con stitu ción el vacío más
gran d e , los más p e q u e ñ o s, p o r el co n tra r io , el más p e
q u e ñ o . A h o r a b ie n , la co m p resió n provocada p o r la c o n
tracció n em pu ja a los cuerpos p eq u eñ os en los intersticios

de los gran d es. D e este m o d o , cu a n d o los p e q u e ñ o s se
co lo can al lado de los grandes y los m en ores separan a los
mayores y estos ju n ta n a aquellos, todos los cuerpos se tras
ladan de arriba abajo a sus lugares p r o p io s » . ( Tím . 58b)
D e ahí el o rig e n d el d o b le m o v im ie n to qu e rige to d a tra n s-

fo r m a c ió n d e u n c u e r p o e n o tr o : d iv is ió n y c o n d e n s a c ió n ,
d e sco m p o sició n y r e c o m p o s ic ió n .
E l u n iv e rs o q u e d e s c r ib e P la tó n e n el Timeo lo p o d r ía m o s
r e p re se n ta r d e l s ig u ie n te m o d o . Im a g in e m o s u n a vasta esfera
re lle n a de u n flu id o h o m o g é n e o y d e sp ro visto de to d a c a r a c -
terística, p e r o cuya p a rte m ás g ra n d e está e n c e rra d a e n e n v o l-
tu ra s q u e p r e s e n ta n la fo r m a d e c u a tr o p o lie d r o s re g u la r e s
—t e t r a e d r o , o c t a e d r o , ic o s a e d r o , h e x a e d r o —. E sto s c o m p o -
n e n te s e le m e n ta le s t ie n e n te n d e n c ia a r e p a r t ir s e e n c u a tr o
capas c o n c é n tric a s , te n d e n c ia q u e se o p o n e al m o v im ie n to de
r o ta c ió n q u e sig u e la e sfera. D e este m o v im ie n to d e riv a n a la
vez u n a m o d ific a c ió n d e la n a tu ra le za y u n d e sp la za m ie n to de
estos p o lie d r o s re g u la re s , d e lo s cu a les lo s p e q u e ñ o s t e n d e -
r ía n a in m is c u ir s e e n tr e lo s in t e r s t ic io s q u e su b s iste n e n tr e
lo s g r a n d e s . L as tr a n s m u ta c io n e s d e lo s e le m e n to s , d e b id o
m u y p r o b a b le m e n t e a lo s lím it e s d e la m a te m á tic a d e la
ép o ca , se exp resan e n f u n c ió n d e las su p e rficie s qu e c o n s titu -
y e n e l e n v o lt o r io d e lo s c o m p o n e n t e s e le m e n ta le s y n o e n
f u n c ió n de su v o lu m e n . S e g ú n esta h ip ó te s is , d os p a rtíc u la s
d e fu e g o ( 2 x 4 triá n g u lo s ) d an u n a p a rtíc u la d e a ir e . E x p r e -
sad o e n t é r m in o s d e v o lú m e n e s , y s u p o n ie n d o q u e lo s c o m -
p o n e n te s ele m e n ta le s sean , al c o m ie n z o y al fin d e l p r o c e s o ,
d e la m ism a talla, a p lic a n d o la fó r m u la p la tó n ic a , lle g a re m o s
al r e su lta d o s ig u ie n te : 2 x O .I l7 8 a 3 = 0 - 4 7 I 4 3 a > 1° φ * ε eyi -
d e n te m e n te es fa lso , lo cu a l ilu s tr a c ó m o la e x p lic a c ió n c o s -
m o ló g ic a de P la tó n se e n fr e n ta a lo s lím ite s d e la m ate m á tica
d e su é p o ca .
INTRODUCCIÓN 93
7. B i o l o g í a : e l s e r h u m a n o , u n u n iv e r s o e n m in ia tu r a
P a ra P la t ó n u n se r vivo es u n se r p r o v is to d e a lm a , a la cu a l
d e fin e c o m o e l p r i n c i p i o a u t o m o t o r d e to d o m o v im ie n to
e s p o n tá n e o , ta n to fís ic o c o m o p s íq u ic o . T o d a s las alm as, e n
ta n to in m o r ta le s , s o n su ce d á n e a s d e l a lm a d e l m u n d o , cuya
c o n s titu c ió n P la tó n d escrib e e n Timeo 3 5 a ~b. S in e m b a rg o , lo s
seres p ro v isto s d e alm a a p a re ce n cla sifica d o s d e m a n e ra j e r á r -
q u ic a . E n la c im a se s itú a n lo s d io ses y lo s d é m o n e s , d esp u é s
v ie n e n lo s seres h u m a n o s , h o m b re s y m u je re s , y lo s a n im a le s
q u e h a b ita n e n e l aire, la tie rra y el agua; y abajo d e l to d o , d is -
p o n e las p la n ta s. D e este m o d o , lo s seres h u m a n o s y lo s a n i-
m ales se sitú a n a p arte, ya q u e se d is tin g u e n tan to d e las p la n -
tas, q u e s o lo p o s e e n u n a lm a d e s e a n te , c o m o d e lo s d io s e s,
in c lu y e n d o e l m u n d o y lo s c u e r p o s c e le ste s, y lo s d é m o n e s ,
cu y o c u e r p o es i n c o r r u p t ib le . E l a lm a h u m a n a p r e s e n ta la
m ism a e stru ctu ra q u e la d e lo s d io ses y lo s d é m o n e s, a n im a el
cu e rp o d el h o m b re , de la m u je r y d e to d o s lo s an im ales q u e se
h a lla n e n el a ir e , e n la tie r r a y e n el agu a . P o r ta n to , P la tó n
r e in t e r p r e ta la d is t in c ió n e n tr e ser h u m a n o y a n im a l e n el
m arco d e la m eten so m a to sis: to d o s so n seres h u m a n o s , e n su
o rig e n va ro n es, p e r o so m etid o s a u n p ro c e so de d e g e n e ra c ió n
e n fu n c ió n d el u so qu e h ayan h e c h o de su ra zó n e n su ex isten -
cia a n te r io r .
E l se r h u m a n o , c o m o lo s d em á s se res v iv o s, está c o n s t i-
t u id o a p a r t ir d e l m ism o m o d e lo q u e el u n iv e r s o . P o d e m o s
d e c ir d e é l q u e es u n m ic r o c o s m o s , u n u n iv e r s o e n m i n i a -
tu r a : p o s e e u n a lm a , cu y a p a r te r a c io n a l p r e s e n ta lo s d o s
m is m o s c ír c u lo s d e lo s q u e está c o n s tit u id a e l a lm a d e l
m u n d o , q u e a s im is m o s ig u e n la s m ism a s p r o p o s ic io n e s
m a tem á tica s q u e ella ; y ta m b ié n p o se e u n c u e r p o , fa b r ic a d o
s o la m e n te a p a r t ir d e lo s c u a tr o e le m e n t o s , d e lo s q u e está
c o n s titu id o e l c u e r p o d e l m u n d o . A h o r a b ie n , el ser h u m a n o
94· JOSÉ M». ZAMORA CALVO
( m ic r o c o s m o s ) se d is tin g u e d e l m u n d o (m a c r o c o s m o s ) p o r
d o s p r o p ie d a d e s : i) e l c u e r p o d e l ser h u m a n o está so m e tid o
a la d e s t r u c c ió n , a d if e r e n c ia d e l c u e r p o d e l m u n d o q u e es
in c o r r u p t ib le ; y 2) el alm a d e l ser h u m a n o pasa p o r d if e r e n -
tes c u e rp o s e n fu n c ió n de la c o n te m p la c ió n qu e h a alcan za d o
d e lo i n t e lig ib le e n su v id a a n t e r io r , t a n to c u a n d o se h a lla
se p a ra d a d e l c u e r p o c o m o c u a n d o h a b ita e n u n c u e r p o
( g o b - 9 2 c ) . D e este m o d o , p o d e m o s c o n s id e r a r d e m a n e r a
g e n e r a l al se r h u m a n o c o m o u n co m p u e sto q u e v in c u la p r o -
v is io n a lm e n te u n alm a h u m a n a y u n c u e r p o h u m a n o , d e sexo
m a s c u lin o o fe m e n in o .
a ) El alm a h u m an a
E l a lm a h u m a n a p r o c e d e d e la m e z c la q u e h a p e r m it id o la
fa b r ic a c ió n d e l a lm a d e l m u n d o y, al m ism o t ie m p o , c o n sta
d e u n a d o b le « p a r t e » m o r ta l: la ira s c ib le -a g r e s iv a (θυμός) y
la d e se a n te -a p e titiv a (έπιθυμία). L a p r im a c ía d e l alm a so b re el
c u e r p o es ló g ic a y o n to ló g ic a . E l d e m iu r g o c o n fía a sus asis-
te n te s d iv in o s la e s p e c ie in m o r t a l d e l a lm a h u m a n a ( 4 1 c ) .
A n t e r io r m e n t e , el d e m iu r g o s e m b r ó y p r o d u jo e l a lm a i n -
m o r ta l, es d e c ir, d iv in a , qu e le p e r m ite a n im a r el m u n d o e n
su c o n ju n t o (3 4 a ~ 4 0 d ), y ta m b ié n lo s astros ( 4 ld ) . L o s d io -
ses se sirv e n m ás ta rd e d e este m a te ria l in m o r ta l, p r o c e d e n te
de u n a m ezcla alterad a, cu a n d o d is p o n e n e l alm a « t r ip le » en
el c u e r p o h u m a n o ( 6 g d - 7 2 e ) .
E l alm a p o see u n a d o b le n atu raleza, al m ism o tie m p o m o r -
ta l e in m o r t a l ( 4 2 a ) , lo q u e p e r m ite al h o m b r e a c c e d e r, p o r
m ed io d el alm a, a lo sen sib le y a lo in te lig ib le , in g re d ie n te s de
la m e zc la co n s titu tiv a de la n a tu ra le za p s íq u ic a . P e ro el alm a
in m o rta l d e l h o m b re es u n a m ezcla de lo s « re sto s » (ύπόλουκχ,
4 ld ) d e l a lm a d e l m u n d o . S i b ie n , a d ife r e n c ia d el alm a d e l
m u n d o ( 3 4 c) > alm a d el h o m b re n o a n teced e al c u e r p o e n su
n a c im ie n to ( 6 g d - 7 2 e ) .
INTRODUCCIÓN 95
La d is tin c ió n d e tres especies de alm a e n el Timeo se c o rre s-

p o n d e c o n la psicolo gía expuesta en la República ( I V 4 3 g e - 4 4 4 d ) .
T im e o d ife r e n c ia las tres esp ecies d e alm a c u a n d o a b o rd a la
c o n s titu c ió n d e l c u e r p o y la e n c a r n a c ió n d e l alm a h u m a n a. E n
a m b o s d iá lo g o s las tres e sp e cie s a p a r e c e n d isp u esta s d e u n a
m an e ra relativam en te id é n tica : la especie ra c io n a l g o b ie r n a las
o tras d o s, irr a c io n a le s , y se sirve c o n c r e ta m e n te d e la esp ecie
irascib le-agresiva (θυμός), situada e n el co ra z ó n , para d o m in a r
la e sp e cie d e s e a n te -a p e titiv a (έπιθυμία), situ ad a e n e l v ie n tr e .
P ero e n el Timeo el alm a n o aparece d esign ad a exactam en te d el
m ism o m o d o q u e e n la República: e n e l Timeo la tres esp ecies n o
s o n d e la m ism a n a tu ra le z a , p o r lo q u e n o s o n tres p a rte s d e
u n a m ism a a lm a , c o m o su ce d e e n la República, d o n d e e l e le -
m en to desean te, el irascible y el racio n a l p e rte n e c e n a la m ism a
alm a h u m a n a .
P o r tan to , en el Timeo el alm a h u m a n a n o es d ivid id a o d is o -
ciada. E l h o m b re consta de varias especies d e la m ism a alm a, ya
q u e a la e sp e cie in m o r t a l se a ñ a d e u n a esp e cie m o r ta l ( 8 9 e ).
P o r m e d io d e la d is tin c ió n e n tre esp ecies d ife re n te s d e alm a,
P la tó n a sign a ex clu siva m en te a la esp e cie in m o r ta l la fu n c ió n
m o tr iz y c o g n itiv a . L as d o s esp ecies m o rta le s , a u x ilia re s d e la
esp ecie in m o rta l, n o se d ir ig e n n i m u even p o r sí m im a s, sin o
b a jo la d ir e c c ió n y h e g e m o n ía d e la esp ecie ra c io n a l p ed ago ga
(3 4 c, 4IC; cf. 8 g d ).
T o d o s lo s v iv ie n t e s , p o r d e f i n i c i ó n , s o n a n im a d o s , y,
c o m o e l c o s m o s es u n v iv ie n te , d e b e ta m b ié n se r a n im a d o .
S i b i e n e l a lm a es u n p r i n c i p i o p r e s e n t e e n t o d o e l u n i -
v e rs o , m ie n tr a s q u e e l a lm a d e l m u n d o y el a lm a d e lo s d i o -
ses está n h ech a s d e lo s d o s p r in c ip io s a n te r io r e s a las fo r m a s
in te lig ib le s y a las cosas se n sib le s, e l a lm a h u m a n a está c o m -
p u esta d e: i) lo s resto s d e la c o m p o s ic ió n p r im ig e n ia ( o n t o -
ló g ic a m e n te a n t e r io r al d e v e n ir y c r o n o ló g ic a m e n te a n te r io r
a la g e n e r a c ió n d e l m u n d o ) , y 2^ u n c o m p o n e n t e m o r t a l,
q u e es e l o r ig e n d e lo s m o v im ie n to s d e s o r d e n a d o s d e l a lm a.
S e g ú n sea la m ezc la h a b rá d ife r e n te s tip o s de alm as, m e jo re s
96
o peo res .
E l alm a h u m a n a es ca lific a d a d e tr ip a r tita , h a c ie n d o u n a
re fe r e n c ia clara a la m ism a a n a lo g ía p o lític a esta b lecid a e n la
República. A s im is m o , las tres p a rte s d e l a lm a se lo c a liz a n r e s -
p e ctiv a m e n te e n la cabeza, e n el p e c h o y e n el v ie n tre . A h o r a
b ie n , e n tre la República y el Timeo se a p re cia n ciertas d ife re n cia s
relevan tes : so lo la r a z ó n es la p a rte d el alm a qu e sobrevive y es
in m o r ta l; y la c o n s titu c ió n de esta p a rte d e l alm a, ya se trate
d e la r a z ó n q u e c o n s titu y e la t o ta lid a d d e l a lm a d e l m u n d o
o d e la p a rte r a c io n a l d e l a lm a h u m a n a , es d e s c r ita c o m o
s ie n d o , e n c ie r ta m e d id a , material. P o r ta n to , e n c ie r ta m a -
n e r a , d esd e la p e r s p e c tiv a d e l d iá lo g o fís ic o se p r o d u c e u n
ca m b io de p u n to de vista resp ecto a escrito s a n terio res: la vida
in m o r t a l d e l a lm a r a c io n a l n o se c o n c ib e ta n to c o m o u n a
ex isten cia in m a te ria l e te rn a q u e tra n s c u r rir ía e n tre las fo rm a s
in t e lig ib le s , s in o c o m o u n a e x is te n c ia m a te r ia l d e c o n t in u a
a n im a c ió n d e las estrella s y d e lo s p la n e ta s e n el e sp a cio y e n
e l tie m p o .
A s í, e n el Timeo P la tó n in te rc o n e c ta d os c o n c e p c io n e s d if e -
r e n te s d e l a lm a , p e r o ig u a lm e n te p la u s ib le s —u n a m a te r ia l y
o tr a in m a te r ia l— p re se n ta d a s p o r p r im e r a vez e n el Fedón. E l
d e m iu r g o m o d e la in te n c io n a lm e n te el alm a, d e tal m o d o qu e
p o sea : i) u n tip o d e r e a lid a d « in t e r m e d ia » e n tre la re a lid a d
a b so lu ta d e las fo r m a s in t e lig ib le s tra n s c e n d e n te s y la s e m i-
r e a lid a d d e las cosas se n sib le s e m p lazad a s e n e l e s p a c io y el
tie m p o ; y 2) co n fig u ra c io n e s « in te r m e d ia s » d e las ca racterís-
ticas d e lo M ism o y de lo O tr o q u e n o s p e r m ita n fo r m u la r j u i -
cio s ep istém ico s. D e este m o d o , el estatuto d e l alm a ra c io n a l es
96 C f . F . L isi: « L a c r e a c ió n e n e l Timeo 3 5 a - b » , Hypnos y, 2 0 0 1 , p . II-2 4 .

INTRODUCCIÓN 97
« a n f i b i o » , ya q u e p re se n ta u n a a fin id a d c o n lo s d o s á m b ito s
p la tó n ic o s , e l in t e lig ib le y e l se n s ib le , al m ism o tie m p o q u e
p o se e la ca p a cid a d d e lle g a r a c o m p r e n d e r a m b o s: e n el caso
d e l m u n d o d e las fo r m a s in te lig ib le s , esta c o m p r e n s ió n se
m u estra e n el n ivel d el co n o c im ie n to (έπιοτήμη), y e n el caso del
m u n d o se n s ib le e s p a c io - te m p o r a l, e n el n iv e l d e la o p in ió n
verd ad era (δόξα άληθής).
A l c o m ie n z o , el d e m iu r g o m o d e ló to d a s las a lm a s d e la
m ism a m a n e ra (4 1 e ). N o o b sta n te , la d ife r e n c ia c ió n e n tre el
h o m b r e y la m u je r fu e in s titu id a ta m b ié n d esd e el in ic io p o r
e l d e m iu r g o ( g o e - g ia - , c f. 4 Ie _4 2 a ). L a p r im e r a g e n e r a c ió n
d e h o m b re s , p r o d u c id a p o r el d e m iu r g o y sus ayu d an tes d iv i-
n o s, fu e u n a g e n e r a c ió n exclu sivam en te m ascu lin a. A m e d id a
q u e eso s h o m b r e s m o r ía n y se r e e n c a r n a b a n , a q u e llo s q u e
lle v a r o n u n a v id a m o r a lm e n te in ju s t a se r e e n c a r n a r o n e n
m u jere s, y a q u ello s q u e lle v a ro n u n a v id a c o n m a y o r o m e n o r
ig n o ra n c ia se r e e n c a r n a r o n e n d iferen tes especies d e p á jaros o
de a n im ales.
Las m u jeres so n físicam en te m en o s vigorosas qu e los h o m -
b re s, « c o m o la n a tu ra le za h u m a n a es d o b le , el g é n e r o m ás
fu e rte (κρείττον)97 sería el q u e m ás tarde re cib iría el n o m b re de
v a ró n ’ (άνήρ)» (4 2 a). E l alm a de las m u jeres las in c lin a a llevar
u n a v id a in ju sta , c o n c r e ta m e n te a la c o b a rd ía . « D e lo s q u e
h a b ía n n a c id o v a ro n es (τών γενομενων άνδρών)98, to d o s lo s q u e
fu e r o n co b a rd es y lle v a ro n u n a vid a in ju sta , se gú n el d iscu rso
v e ro sím il, se tra n s fo rm a ro n e n m u jeres (γυναίκες) e n el se g u n -
d o n a c im ie n t o » ( 9 0 e ~ 9 la ; c f. 4 2 b ) . P o r ta n to , p a ra T im e o
hay u n a d ife r e n c ia « n a t u r a l» e n tre las alm as h u m a n a s d e las
97 E l co m p a ra tiv o κρείττον p u e d e ta m b ié n h ace r re fe re n c ia a u n a m ayo r b o n d a d m o r a l

e n los h o m b r e s.
98 A u n q u e los p rim e ro s seres h u m a n o s n o p re s e n te n d ife re n c ia s sexuales, e n este
pasaje T im e o alu d e c la ra m en te a los « v a ro n g s » .
JOSÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
m u je re s y las d e lo s v a ro n e s p r o p o r c io n a l a la d ife r e n c ia d e
v ig o r físico q u e las caracteriza, lo q u e co n lleva u n a s u p e r io r i-
dad m o ra l n a tu ra l p o r p a rte de los va ro n es. P la tó n c o n sid e ra a
las m u jeres co m o criaturas de u n a d eg ra d a ció n m o ra l dispuesta
a se rv ir d e p r is ió n p a ra lo s h o m b re s q u e , p o r su c o b a rd ía ,
m e re c e n u n castigo (cf. Leg. V I , 7 8 o e - 7 8 l d ; X II 9 4 ,4 (l - e )· -Así
p u e s, e l castigo a p r o p ia d o al a lm a d e u n h o m b r e q u e se h a
m o s tra d o m o r a lm e n te c u lp a b le es s u f r ir u n a d e g r a d a c ió n
m o ra l a ú n p e o r : la r e e n c a r n a c ió n e n el c u e r p o d e u n a m u je r,
es d e c ir , e n u n a c r ia tu ra d e u n v a lo r m o r a l in tr ín s e c a m e n te
in fe r io r al suyo.
b) La c o n s t it u c ió n d el cu erpo h u m an o
E l c u e r p o h u m a n o está c o n s titu id o d e d o s clases d e te jid o s

fu n d a m en ta les: la m éd u la y la ca rn e. P ara p r o d u c ir la m éd u la ,
e l d e m iu r g o p r im e r o esco g e tr iá n g u lo s re g u la re s y lis o s q u e
sean su sceptibles de p r o p o r c io n a r el fu e g o , el agua, el a ire y la
tie rra , p re se n ta n d o la fo r m a m ás exacta ( 7 3 b - c ) . A c o n tin u a -
c ió n , e l d e m iu r g o e la b o ra u n a m ezcla a p a r tir d e estos t r iá n -
g u lo s p e r fe c to s , d e la q u e resu lta la m é d u la q u e se h a lla e n el
c e r e b r o , la m é d u la e s p in a l, la m é d u la d e lo s h u e s o s y e l e s -
p e rm a ( 7 3 b - d ) . E n el co m p u e sto d e c u e r p o y alm a q u e c o n s -
titu ye e l ser vivo las d ife re n te s p artes d e l alm a so n fijad as e n la
m é d u la . P o s te r io r m e n te , e l d e m iu r g o c o n t in ú a su tra b a jo
( 7 3 e - 7 4 b ) , y co n stitu ye lo s tres sistem as:
i) Sistema circulatorio: P ara la d e s c r ip c ió n d e l sistem a c ir c u -

la to r io P la tó n e m p le a la m e tá fo ra d e l ja r d ín , e n d os m o m e n -
to s: a) a lu d e a las re d e s d e vasos q u e t r a n s p o r ta n la sa n g re a
tod as las p a rte s d el c u e r p o ( 7 7 c - e ) ; y b ) e x p lica la c ir c u la c ió n
d e la san gre q u e , e n e l in t e r io r d e lo s vasos, se p r o d u c e p o r la
d e s c o m p o s ic ió n d e lo s a lim e n to s gracias a la a c c ió n d e l fu e g o ,
c o n u n a d o b le fu n c i ó n : a s e g u ra r la n u t r i c i ó n d e to d a s las
INTRODUCCIÓN
99
p a rte s d e l c u e r p o y c o n s t it u ir e l v e h íc u lo d e la s e n s a c ió n
( 7 7 e ~7 8 b ; cf. A n e x o 8 ) " .
E l c o ra z ó n o cu p a u n a fu n c ió n ce n tra l, estab lecid o e n « u n
p u e sto d e g u a r d ia » ( 7 0 b ), co n stitu y e u n « n u d o d e venas y
fu e n te d e la san gre q u e c irc u la im p e tu o sa m e n te p o r to d o s los
m ie m b r o s » ( 7 0 b ) . A u n q u e e n el fu n c io n a m ie n to d e l m e c a -
n ism o fisio ló g ico el co ra zó n o cu p e la segu n d a p o sic ió n , ya qu e
para h a cerlo o p e ra cio n a l se p recisa n lo s a lim en to s y la re sp ira -
ció n , es u n p u n to cen tral y vital d el o rg a n ism o . Este « p u e sto de
g u a rd ia » constituye el p u n to de p artid a tan to de la sen sib ilidad
co m o de la m o tric id a d . E n efecto , es el in te r m e d ia rio en tre el
cereb ro , d o n d e se aloja la p arte s u p e rio r d el alm a, y el resto del
cu erp o , ya se trate de u n a parte o de su c o n ju n to . E n el co ra zó n
reside la parte su p e rio r d el alm a m o rtal, la parte ira scib le -a g re-
siva (θυμός), que p resenta u n a fu n c ió n regu lad ora: se en carga de
h acer a p licar las ó rd en es d e la ra zó n y m a n te n e r e n b u e n o rd e n
el fu n cio n a m ie n to d el c u e rp o y, p o r co n sig u ien te, de la tercera
parte d el alm a, la parte desean te-apetitiva (έπιθυμία), q u e co rres-
p o n d e a la segunda parte d e la especie m o rtal d el alm a. P o r ello ,
es el p u n to de p a rtid a de las venas, lo s vasos q u e están a su d is-
p o s ic ió n p a ra tra n sm itir lo s m ensajes y, asim ism o, e l p u n to de
lleg a d a d e la san gre q u e v ie n e a él p a ra d ifu n d ir s e p o r el c o n -
ju n t o d el cu erp o hasta alcanzar sus extrem idades.
E l sistem a san gu ín eo d ebe d iferen cia rse d el sistem a circu la -
t o r io , r e la c io n a d o c o n el fu e g o , m o t o r d e la tr a n s fo r m a c ió n
y d e l tra y ecto d e las p a rtíc u la s q u e su b e n d e a b a jo a rr ib a ,
sig u ie n d o al fu eg o .
2) Sistema respiratorio: P la tó n p o n e e n c o n e x ió n e l m e c a -
n ism o de la re sp ira ció n c o n el sistem a re sp ira to rio . E l co ra z ó n
99 P la tó n e m p le a el té r m in o « v a s o s » , sin d is tin g u ir e n tre venas y arteria s. Esta d is -

tin c ió n q u e d a rá e s ta b le c id a c o n W . H a rv ey e n su o b r a ’: Exercitatio anatomica de motu
cordis et sanguinis in animalibus, F r á n c fo rt, S u m p tib u s G u ilie lm i F itz e ri, 1 6 2 8 .
ΙΟΟ JOSÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
y el p u lm ó n (n o h a y r e fe r e n c ia a la e x iste n cia d e d os p u lm o -
n es), u b ica d o s e n el tórax, lu g a r e n qu e se sitúa la p a rte ira sci-
b le (θυμός), están tan in d iso lu b le m e n te u n id o s co m o sus siste-
m as. N o p u e d e n fu n c io n a r u n o s in o tr o , ya q u e el p u lm ó n
d e se m p e ñ a la fu n c ió n d e « b o m b a d e s e g u r id a d » r e sp e c to al
co ra zó n ; sus estados so n in te rd e p e n d ie n te s .
E l p u lm ó n d e s e m p e ñ a u n a d o b le f u n c ió n , q u e se h a ce
ex p lícita n a tu ra lm e n te : a) co n s titu y e u n a m u ra lla d e p r o t e c -
c ió n que fren a la h in c h a zó n d el co ra z ó n e im p id e q u e co n tin ú e
la taqu icardia; y b ) m o d era los fe n ó m e n o s q u e a lteran el tejid o
cardiaco y p ro p o rc io n a a lien to y descanso e n la qu em ad u ra o ca -
sionad a p o r el fu e g o (^ O c -d ). S i el m o v im ien to d e lo s triá n g u -
los agudos ígn eos p rovoca u n acalo ram ien to y, e n co n secu en cia,
u n a in fla m a c ió n d e l c o ra z ó n , p a ra p re se rv a r su in te g r id a d se
p re cisa la in te r v e n c ió n d e l p u lm ó n q u e así lo g ra e n fr ia r lo . L a
figu ra d el te jid o p u lm o n a r es a la vez vacía, b la n d a y sin sangre,
y , al m ism o tie m p o , esp on jo sa, apta p a ra d ejar circu la r « e l aire
y la b e b id a » ( y o c ) . E l p u lm ó n rod ea el co ra zó n co m o u n jo y e ro
o, sig u ie n d o la m ism a im ag en de T im e o , « c o m o u n a a lm o h a -
d a » .(7 Oc0 ’ a fin de m an ifestar el carácter p recio so y cen tral del
co ra zó n en la co n stitu ció n d el cu erp o h u m a n o .
Para la d escrip ció n d el sistem a resp ira to rio , P la tó n u tiliza la
m e tá fo r a d e la nasa ( 7 8 a - 8 o d ) , q u e co n sta de d os p a rtes: a)
u n a cavidad cen tra l, h ech a de fu e g o y situada e n el in te r io r d el
tro n c o , y b) dos co d o s, h ech o s de aire, q u e pasan p o r la n a riz y
p o r la b o c a ( 7 8 a - d ; cf. A n e x o 9 )· E sta e s tru c tu ra sig u e u n
m o v im ie n to d e a lte r n a n c ia q u e h a ce elevarse y h u n d ir s e el
tórax, y q u e d u ra tan to tie m p o co m o la vid a. E l aire qu e sigue
e l fu e g o 100 m a n tie n e u n m o v im ie n to circu la r : in s p ira d o p o r la
1 0 0 E n la base d e la c o n s tr u c c ió n d e l sistem a re s p ira to r io T im e o sitúa e l fu e g o y el aire

co m o e le m e n to s p rim a rio s . L a e x p lica ció n p a rte d e l p r o p io m eca n ism o fis io ló g i-
co : u n c u e rp o pasa a u n * cu e rp o m ayo r qu e él, p e ro n o p u e d e h a c e rlo a u n o más
INTRODUCCIÓN ΙΟΙ
n a r iz y p o r la b o c a , y e s p ira d o h a cia e l e x te r io r a través d e l

cu e rp o (78 d~ 79a), sig u ie n d o u n m o v im ie n to circu la r qu e P la -
t ó n p o n e e n c o rr e s p o n d e n c ia c o n las o tras esp ecies de m o v i-
m ien to s ( 7 9 a - 8 o c ) .
E l sistem a resp ira to rio , rela cio n a d o c o n el aire, es el e n v o l-
t o r io d e l sistem a g aseo so y el e le m e n to p e n e tr a n te e n el
cu e rp o ; de ah í qu e el r o jo p ro v en g a de u n a a cció n d el fu eg o en
el agua fo rm a d a p o r triá n g u lo s a lim e n ta rio s. E n él el fu e g o se
d iv id e e n te tra e d ro s d isp u e sto s a a ctu a r y d ifra c ta rs e , lo qu e
o to rga esta p a rticu la r c o lo ra c ió n .
3) Sistema nutritivo: L a sangre d esem p eñ a la fu n c ió n p r in c ip a l
e n el sistem a n u tritiv o . S u c o lo r r o jo p r o v ie n e d e l fu e g o , qu e
d e s c o m p o n e lo s a lim e n to s, tan to la b e b id a c o m o el a lim e n to
só lid o ( 8 0 d - e ) , ex tra íd o ex clu siva m en te d e las p la n ta s. E n el
p ro c e so re sp ira to rio el fu e g o sigue al aire, disuelve lo s a lim e n -
tos cu a n d o pasa p o r el estóm ago, y fu erza a la sangre a in tr o d u -
cirse e n lo s vasos c o n s titu id o s a ta l e fe c to . T r a n s p o r ta d a e n
to d a s las p a rte s d e l c u e r p o , la sa n g re a lim e n ta la m é d u la , la
carn e y el c u e rp o e n su c o n ju n to ( 8 o e - 8 lb ) .
C o m o lo sem ejan te se d irig e n e cesa riam en te a lo sem ejan te
p o r e fe c to d e u n a a tr a c c ió n , se d a u n p a ra le lis m o e n tr e e l
m a c ro c o sm o s y el m ic ro c o s m o s . Esta ley d e a tr a c c ió n c o r r e s -
p o n d e al m eca n ism o d el m o v im ien to , ya qu e cada cosa se d irige
al lu g a r q u e le es p r o p io , es d ecir, a lo qu e le es sem ejante.
N o a p arece e n e l Timeo la n o c ió n d e c ir c u la c ió n sa n gu ín ea ,
en el se n tid o m o d e r n o d e l té r m in o , p u es la san gre rep resen ta
el a lim e n to in t e r n o d e l c u e r p o : « [ . . . ] esas p a rtíc u la s r e c ié n
co rta d a s y separadas d e sus a fin es, d e fr u to s o d e h ierb a s, q u e
p e q u e ñ o (7 8 a ). A s í, el a ire y e l fu e g o , d o ta d o s d e lo s c o rp ú s c u lo s m ás fin o s , n o
so n re te n id o s e n el c u e r p o q u e atraviesan , a d ife re n c ia d e lo q u e su ce d e c o n lo q u e
está h e c h o d e agua y d e tie rra , es d e c ir , d e los a lim e n to s líq u id o s y s ó lid o s, q u e so n
re te n id o s .
1 02 JOSÉ Ma. ZAMORA CALVO
d io s p la n tó p ara n o s o tro s c o n este m ism o p r o p ó s ito , p a ra se r-

v irn o s d e a lim e n to , so n d e variad os co lo re s a causa d e su m e z -
cla. P e ro s o b re esto s es e l c o lo r r o jo el q u e se e x tie n d e de
m a n e ra p r e d o m in a n te , al ser su n a tu ra le za fa b r ic a d a p o r el
co rte d el fu eg o en el líq u id o y p o r la im p ro n ta que d eja e n é l»
( 8 o c - e ). L os a lim en to s só lid o s so n licu ad os. E l c o lo r de la san -
g re n o se d eb e a u n c o lo r q u e te n d ría n lo s triá n g u lo s e le m e n -
tales, sin o a u n a d ete rm in a d a m ezcla d e p a rtícu las qu e c o rr e s -
p o n d e a u n m eca n ism o p reciso .
c) La s e n s a c ió n
E n Timeo 6 l c - 6 9 a P la t ó n e x p o n e el m e c a n is m o d e la s e n s a -
c ió n 101. D e l e x te r io r lle g a n p a rtícu la s q u e p re se n ta n d e te r m i-
nadas características: fo r m a g e o m é tr ic a —te tra e d ro , o cta e d ro ,
ic o s a e d r o , c u b o —, ta m a ñ o , ya q u e lo s p o lie d r o s re g u la r e s
p o se e n tam a ñ o s d ife re n te s, y n ú m e r o . Estas p a rtícu las e n tra n
e n c o lis ió n c o n u n ó rg a n o sen sitivo o u n a p a rte d e u n c u e r p o
v iv o , p o n ié n d o s e a lg u n a s d e e lla s m ism a s e n m o v im ie n to .
P o r m e d io d e la s a n g re , esto s m o v im ie n to s se t r a n s m it e n a
través de to d o el c u e r p o y lle g a n a in fo r m a r al alm a, p r im e r o
a la p a rte d e s e a n te - a p e titiv a (επιθυμία) y a la p a r te ir a s c ib le -
agresiva (θυμός), d espu és a la p a rte r a c io n a l, la « in te lig e n c ia »
(νοϋς). P r e c is a m e n te , so lo e n este ú lt im o n iv e l in te r v ie n e el
« r e c o r d a t o r io » (άνάμνησις), q u e p e r m ite al alm a r e c o r d a r la
v is ió n q u e tu v o d e la fo r m a in t e lig ib le c o r r e s p o n d ie n t e e n
u n a e x is te n c ia a n t e r io r , e n este m o m e n to el se r h u m a n o
p u e d e sa b e r q u e t ie n e u n a s e n s a c ió n , y, a s im is m o , p u e d e
IO I S o b re e l te m a d e l m e ca n ism o d e la se n s a c ió n e n el Timeo, veáse L . B ris so n : « P la to ’s

th e o ry o f sense p e r c e p tio n in th e Timaeus. H o w it w orks a n d w hat it m e a n s » , e n
Proceedings o f the Boston Area Colloquium in Ancient Philosophy 13 , 1 9 9 9 * P* I4 7 - I 7f>; y d el
m ism o a u to r: « P e r c e p t io n s e n sib le e t ra is o n d an s le Timée» , e n Symposium Platonicum
4 . 19 9 7. p· 3 0 7 -3 16 . ‘
INTRODUCCIÓN IO3
h a b la r d e e lla , a d if e r e n c ia d e las p la n ta s , p a ra las cu a le s la

se n s a c ió n es ex tra ñ a a la r a z ó n .
A h o r a b ie n , e n ú ltim a in sta n c ia , in c lu s o la e p is te m o lo g ía
se exp lica p o r la o rg a n iz a c ió n m atem ática d el m u n d o sen sib le.
E l m o d o e n q u e s u r g e n lo s sig n o s q u e d a n cu e n ta de la p e r -
c e p c ió n s e n s ib le , c o n s id e r a d a c o m o u n c o n ta c to e n tr e dos
cosas se n sib les, v ie n e e x p lic a d o p o r la e s tru ctu ra m a te m á tica
d el c u e r p o y d el alm a, lo m ism o qu e el m o d o e n qu e estos sig -
n o s se tra n s m ite n a la in te lig e n c ia p a ra p o d e r ser in te r p r e ta -
d os p o r ella.
d) E n ferm ed ad es d el a lm a y d el cu erpo
L as e n fe r m e d a d e s m u e s tra n c ó m o la n a tu ra le za d e l h o m b r e
p u e d e v e rs e a lte r a d a . S i el s e r v iv o d e b e se r b u e n o y b e llo ,
d eb e estar b ie n e q u ilib r a d o (Tim. 8 4 c ), es d e c ir, el alm a d e b e
e sta r e n e q u i lib r i o c o n s ig o m ism a y c o n el c u e r p o , lo q u e
p e r m ite a lcan zar la b o n d a d d e l ser vivo en su c o n ju n to (8 7 d ).
P o r e llo , la cau sa d e la sa lu d y d e l e q u ilib r o r a d ic a e n el
m o v im ie n to . P ara e l h o m b r e , im ita r el u n iv e rs o co n s iste e n
co n se rva r la salu d resp ectiva d e l c u e r p o y d e l alm a, e q u ilib ra r
su v ín c u lo , p e r m it ie n d o q u e e l a lm a e je r z a su g o b ie r n o , es
d e c ir, c u m p lie n d o su f u n c ió n m o tr iz y co g n itiv a , c o n lo que
im ita « la a r m o n ía d iv in a » d e lo s m o v im ie n to s d e l m u n d o
(8 0 b ). D e este m o d o , e l h o m b re d eb e e sco g er actividades q u e
n o ex clu ya n el alm a n i e l c u e r p o , sin o q u e se e je r z a n c o n ju n -
ta m e n te , p a ra q u e el p r in c ip io d e l m o v im ie n to p u e d a d ir ig ir
las o tra s fo r m a s d e m o v im ie n t o . E l g o b ie r n o d e la m e jo r
esp ecie d e l a lm a p e r m ite al h o m b r e c o n o c e r el o b je to q u e es
p r o p io d e su in te lig e n c ia , las fo r m a s in te lig ib le s , y p r a c tic a r
la filo s o fía (8 8 c ).
E l h o m b r e es u n a p la n ta celeste (9 0 a ) y, a se m e já n d o s e al
o b je to de su in te le c c ió n d e a cu erd o c o n la n atu raleza o r ig in a -
ria, alcanza « la m eta de la vida qu e lo s dioses p r o p u s ie r o n a los
h o m b re s c o m o la m e jo r ta n to p a ra e l p r e s e n te c o m o p a ra el
fu t u r o » ( g o d ) . L a fe lic id a d está al alcan ce d el h o m b re , s ie m -
p re q u e sepa a rm o n iz a r lo s m o v im ie n to s d e su c u e r p o y d e su
alm a im ita n d o la fo rm a d el u n iverso (8 8 c ; cf. 4 7 e) >cu id e de su
p arte d ivin a y m an ten ga e n b u e n o rd e n al d e m o n qu e habita en
él (9 0 c), p o r m e d io d e l esfu erzo e n el a m o r al c o n o c im ie n to y
a los p e n sa m ie n to s ve rd a d ero s ( 9 0 b ) .
E n el caso d e l h o m b r e , la p e r f e c c ió n d iv in a y ce le s te se
m an ifie sta d e u n a m a n e ra q u e n o es n e cesa ria n i o b lig a to r ia .
E l h o m b r e es r e s p o n s a b le d e sus e le c c io n e s y s o lo p u e d e
a lc a n za r la fe lic id a d si lo g r a d e sp r e n d e r s e d e lo s la zo s q u e lo
v in c u la n c o n la χώρα, d o n d e se u b ic a el m a l y lo a m o r fo . L a
a s im ila c ió n d e l h o m b r e a lo d iv in o so lo es p a r c ia l y v ir tu a l;
p a ra a lc a n z a rla , es p r e c is o q u e se a se m e je a lo in t e lig ib le de
m o d o v o lu n ta r io .
Enfermedades del cuerpo
E l Timeo n o e s ta b le c e u n a d e f i n i c i ó n u n ív o c a d e l c u e r p o ,
p e r o a fir m a e l c a r á c te r n e fa s to q u e p u e d e a p o r t a r al a lm a ,
n o s o lo e n lo q u e r e s p e c ta a sus fu n c i o n e s p r o p ia s , s in o
ta m b ié n e n la r e la c ió n q u e p u e d e m a n te n e r c o n esta ú ltim a
e n tid a d . L a e x p lic a c ió n d e las d iversa s e n fe r m e d a d e s P la tó n
la e la b o r a a p a r t i r d e l p r o c e s o d e la g e n e r a c ió n y d e la
c o r r u p c ió n . L as e n fe r m e d a d e s p u e d e n p o s e e r u n a m a y o r o
m e n o r g ra v e d a d y a fe c ta r al c u e r p o d e m ú lt ip le s m a n e r a s .
A h o r a b ie n , la causa p r in c ip a l de la e n fe r m e d a d r a d ica e n la
a p a r ic ió n d e l d e s o r d e n (8 2 b ) . E l o rg a n is m o está c o n s titu id o
p o r u n a p r o p o r c i ó n e n tr e lo s c u a tr o e le m e n t o s —t ie r r a ,
fu e g o , agu a y a ir e — y u n r e p a r to a r m ó n ic o e n tr e lo s c o n g lo -
m e r a d o s c o n s titu id o s a p a r t ir d e e llo s . P o r ta n to , e l d e s o r -
d e n p r o c e d e d e u n d e t e r i o r o d e l e q u i l ib r i o e n tr e lo s e l e -
m e n to s . L as causas p r im e r a s d e las e n fe r m e d a d e s s o n c u a tr o
(8 2 a -8 3 b ):
INTRODUCCIÓN 105
1) E l exceso o e l d e fe c to c o n tr a la n a tu ra le za d e esto s e le -
m e n to s, lo q u e p r o d u c e u n a p é r d id a d e l e q u ilib r io , d e b id o a
u n a m o d ific a c ió n d e l estado d el o rg a n ism o .
2 ) E l ca m b io d e sitio , cu a n d o u n o d e lo s e le m e n to s a b a n -
d o n a su lu g a r p r o p io p o r o tr o a je n o , lo q u e im p lic a u n a
m o d ific a c ió n c o n tr a la n a tu ra le za e n la o r d e n a c ió n d e cada
u n o , ya q u e to d o ca m b io qu e afecte a u n ele m e n to co n lleva u n
n u evo ca m b io para e l resto d e elem en to s.
3 ) E l c a m b io d e estad o d e u n o o d e o tr o , ya q u e cada e le -
m e n to p o se e diversas v a ried a d es p o sib le s, lo q u e im p lic a p é r -
d id a d e su id e n tid a d p r o p ia .
4 ) L as tu r b a c io n e s q u e p r o c e d e n d e la a s im ila c ió n o d e la
n o - a s im ila c ió n . Esta causa se r e la c io n a c o n lo s ciclo s fis io p a -
to ló g ic o s o rig in a d o s p o r el m o v im ie n to o rg a n iza d o d e lo s e le -
m e n to s.
L a m o d ific a c ió n e n la o rd e n a c ió n d e la c o n s titu c ió n b io ló -
gica y an ató m ica p rim e ra se p resen ta co m o u n a m o d ific a c ió n o
tra n s fo rm a c ió n física. E n tan to tal, esta m o d ific a c ió n g en e ra
im p ortan tes m o d ifica cio n es de las cualidades de cada co rp ú scu lo
tra n sp o rtad o qu e p u ed e in clu so tran sfo rm arse en su co n tra rio .
E n to n ce s, cu a n d o cada u n o de los elem en to s surge o cam bia de
lu g a r co n tra la natu raleza, lo qu e estaba fr ío se calien ta, lo qu e
era seco se vu elve h ú m e d o , lo q u e era lig e r o , p esad o , y a la
inversa. P o r tan to , a d m iten « to d o tip o d e cam bios e n to d o s los
s e n tid o s » (8 2 b ). L a e n fe r m e d a d se o p o n e a la salud, c o m o el
d eso rd e n al o rd e n natural, ya qu e cu an d o a u n m ism o elem en to
se le a ñ ad e o su p rim e el m ism o e le m e n to e n las m ism as c o n -
d ic io n e s , d e la m ism a m a n e r a y se g ú n la m ism a p r o p o r c ió n ,
p e rm a n e c e rá ín te g ro y sa n o , m ie n tra s qu e si se p r o d u c e a lg ú n
d e so rd e n e n la en tra d a o salida, se g e n e ra rá to d o tip o d e alte-
raciones y, p o r ta n to , en ferm ed ad es y d estruccion es in fin itas.
N o o b sta n te , hay ta m b ié n u n a se g u n d a clase d e causas es-
p ecíficas qu e exp lican las en ferm ed ad es hu m an as qu e d ep e n d e n
ιο6 JOSÉ M*. ZAMORA CALVO
d e las c o m b in a c io n e s se g u n d a s d e lo s e le m e n to s , o r ig e n d e l
o r g a n is m o y d e sus c o n s titu y e n te s —m é d u la , h u e so s, c a r n e y
san gre—.
Clasificación de las enfermedades
P la t ó n c la s ific a las e n fe r m e d a d e s q u e d e s tr u y e n e l c u e r p o
h u m a n o en tres clases: i) H a y e n fe rm e d a d e s p r o d u c id a s p o r
u n exceso, p o r u n d e fe c to o p o r u n m al r e p a rto d e lo s c o m -
p o n e n te s e le m e n ta le s, es d e c ir, d e lo s c u a tr o e le m e n to s q u e
c o n s tit u y e n e l c u e r p o h u m a n o ( 8 l e - 8 2 b ) . 2 ) U n a se g u n d a
clase d e e n fe r m e d a d e s p r o v ie n e d e u n a d e s c o m p o s ic ió n d e
lo s te jid o s —la ca rn e y lo s te n d o n e s — q u e , al lic u a r s e , c o n t a -
m in a n la san gre ( 8 2 b - 8 4 d ) . 3) U n te r c e r g r u p o d e e n fe r m e -
d ades afecta a cada u n o d e lo s e le m e n to s d e lo s q u e está c o n s -
titu id o el c u e r p o h u m a n o . P la tó n d is tin g u e c u a tro causas: el
a ire ( 8 4 d - 8 5 a ) , la fle m a ( 8 5 a - b ) , la b ilis ( 8 5 b - 8 a ) y las f i e -
b re s (8 6 a ).
L a sa n gre co n s titu y e e l a g e n te d e tr a n s m is ió n d e lo s a li-
m e n to s a través d e l c u e r p o —f u n c ió n n u tr itiv a —, así c o m o la
en ca rg a d a d e tra sla d a r la in f o r m a c ió n se n s ib le h asta el alm a
—f u n c ió n tra n sm iso ra — (4 2 e ~ 4 3 c ). Esta a so c ia c ió n de la f u n -
c ió n n u tritiva y de la fu n c ió n tran sm iso ra e n la sangre o b ed e ce
a tres características presen tes e n la sangre: i) d ad o q u e consta
de lo s cu a tro e le m e n to s q u e se h a lla n e n las p lan tas, la san gre
p u e d e a lim en ta r cada ó rg a n o co m p u e sto de ellos y tra n s m itir-
les u n a in fo r m a c ió n p r o v e n ie n te d e o tro o b je to d el u n iv e rso ,
co n stitu id o de los m ism os elem en to s; 2) co m o el fu eg o p r e d o -
m in a e n ella, lo q u e explica co m o h em o s visto su c o lo r r o jo , la
san gre p u e d e d e s c o m p o n e r lo s a lim e n to s p a ra h a ce r d e e lla el
a lim e n to d e o tr o te jid o , y, al p o s e e r g ra n m o v ilid a d , p u e d e
tra n s m itir las a fe cc io n e s (παθήματα) q u e co n s titu y e n la c o n d i-
c ió n n e cesa ria d e la se n sa ció n ; y 3) p o r ú ltim o , la san gre c i r -
cu la to d o el tie m p o y e n cad a p a rte d e l c u e r p o , d e m o d o qu e
INTRODUCCIÓN IO 7
está siem p re d isp o n ib le e n todas partes, p ara tra n sp o rta r el a li-

m e n to a to d o s los lugares y tra n sm itir la in fo r m a c ió n sen sib le a
través d e l c u e r p o hasta lle g a r al alm a.
C u a n d o la sangre se c o rr o m p e , la m é d u la su fre u n p ro ceso
d e d e g e n e r a c ió n . Esta d e g e n e r a c ió n d e la m é d u la d e p e n d e de
la c o r r u p c ió n d e la san gre qu e tra n sp o rta a lim e n to e in fo r m a -
c ió n a través d e l cu e rp o . A sí, las en ferm e d a d es m o rtales so b re -
v ie n e n c u a n d o la m é d u la e n q u e se fija n las d ife r e n te s p a rtes
d el alm a, al ser a lim en ta d a d e m an era in a p ro p ia d a p o r la san -
g re , d e g e n e ra y se d e s c o m p o n e ( 8 l b - e ) . P o r ta n to , la vid a , la
v e je z y la m u e r te d e p e n d e n d e u n a b u e n a c o n s tit u c ió n d e la
m é d u la , lo cu al a su vez d e p e n d e d e la ca lid a d d e la san gre, y,
asim ism o , esto v ie n e d e te rm in a d o p o r la ca lid a d d e lo s t r iá n -
gu lo s qu e la c o m p o n e n .
P la tó n a p lica el m o d e lo g e o m é tr ic o a la to ta lid a d d e l á m -
b ito b io ló g ic o , e x c lu y e n d o la v e r ific a c ió n e x p e r im e n ta l. T ras
la e x p lic a c ió n m a tem á tica d e l fe n ó m e n o d e la v is ió n , T im e o
d e cla ra q u e « s i a lg u ie n p r e te n d ie r a o b te n e r u n a p r u e b a p a ra
o b se rv a r e n lo s h e c h o s estos a su n to s, ig n o r a r ía la d ife r e n c ia
e n tr e la n a tu ra le z a h u m a n a y la d iv in a , p o r q u e so lo u n d io s
sabe s u fic ie n te m e n te y es capaz al m ism o tie m p o de m e zc la r
lo m ú lt ip le e n lo u n o y , al c o n t r a r io , d e d is o lv e r lo u n o e n
lo m ú ltip le , p e r o n in g ú n h o m b r e es capaz d e h a c e r n in g u n a
d e estas d o s co sa s, n i a h o r a n i lo se rá n u n c a e n el f u t u r o »
( 6 8 d ) . P o r ta n to , p a r a P la t ó n la v e r if ic a c ió n e x p e r im e n t a l
c o n lle v a u n a r e p r o d u c c i ó n ex a cta d e la n a tu r a le z a , la b o r
im p o s ib le ta n to p a ra u n g r ie g o d e l sig lo IV a .C . c o m o p a ra
n o s o t r o s . A s í p u e s , d e sd e la p e r s p e c tiv a d e la h is t o r ia d e la
c ie n c ia p o d e m o s r e c o n o c e r la s ig u ie n t e a m b ig ü e d a d q u e
r e c o r r e el d iscu rso fís ic o d e l Timeo: p o r u n a p a rte , es u n texto
m u y m o d e r n o , ya q u e r e c u r r e a la m a te m á tic a y se s o m e te
al r ig o r d e la a r g u m e n t a c ió n d e d u c tiv a ; y, p o r o tr a , es m u y
t r a d ic io n a l, ya q u e m a r g in a la o b s e r v a c ió n y c o n s id e r a la
ιο8 JOSÉ M‘ . ZAMORA CALVO
v e r ific a c ió n ex p e rim e n ta l co m o im p o s ib le e in a lca n za b le p ara

el h o m b re d e c u a lq u ie r ép o ca.
a ) T u r b a c io n e s y e n f e r m e d a d e s h is t o l ó g ic a s
1) Las e n fe rm e d a d e s p r o c e d e n te s d e tu r b a c io n e s h is t o ló -
gicas a fe cta n a lo s d o s sistem as y al p r o d u c t o d e su m e zc la , es
d e c ir , al e sq u e le to y a la ca rn e ( 8 2 e - 8 4 c ) . P la tó n d e sc rib e la
a u t o d e s t r u c c ió n d e la ca r n e m e d ia n te la b ilis y la fle m a q u e
p r o d u c e p o r su d is o lu c ió n . A s im is m o , la a p a r ic ió n d e la
e n fe r m e d a d c o r r e s p o n d e al d o m i n i o i n a p r o p ia d o d e u n o
d e lo s h u m o r e s c o n s e cu tiv o s a u n p r im e r tra s to rn o in t e r n o ,
es d e c ir , a u n a r u p tu r a d e l e q u ilib r io . L a se g u n d a p o s i b i l i -
d a d d e l s e g u n d o esta d o r e m ite al s u m e r g im ie n to d e l a m a r -
g o r e n la san gre, in te n sificá n d o s e e n to n c es el c o lo r r o jo . S i se
m e zc la c o n el n e g r o , se v u elv e d e u n c o lo r b ilio s o (8 3 b ; cf.
H ip ó cra te s: V M 14 )·
2) L o s h u m o r e s e n ta n to tales n o s o n causa d e las e n f e r -
m e d a d e s, s in o su m o d a lid a d d e fu n c io n a m ie n t o : a c tú a n , al
c ir c u la r e n u n o r g a n is m o ya d e sa ju s ta d o , d e s o r d e n a d o . L as
tu rb a c ip n e s h isto ló g ica s se p r o d u c e n .p o r e l n o - c u id a d o d e la
sa n gre y p o r u n a m ala h ig ie n e d e v id a (c f. Resp. II, 3 7 2 a s q .) .
L a fa lta d e t ie r r a , lo q u e es u n a cau sa d e la lic u e fa c c ió n ,
c o n s titu y e la c a r a c te r ís tic a c o m ú n d e las e n fe r m e d a d e s . L o
q u e u n e la ca r n e a lo s h u e so s es u n a e s p e c ie d e a d h eren te.· si
la p a r te n u tr itiv a d e la sa n g re n o la a lim e n ta m ás, se e s t r o -
p ea , p o r q u e ya n o q u e d a a seg u ra d a la a d h e r e n c ia e n tre ca rn e
y h u e so s, y n o p e r m ite la c ir c u la c ió n d e l a lim e n to . L a lic u e -
fa c c ió n t r a n s fo r m a e l a d h e r e n te i m p id i é n d o le q u e c o n s t i -
tuya el r e v e s tim ie n to y el v ín c u lo , y se d is u e lv e e n la c a r n e y
lo s t e n d o n e s , t e r m in a n d o p o r d e s p e g a rs e d e la s u p e r f ic ie
d e lo s h u eso s. A co n se cu e n cia de e llo , lo s te n d o n e s , lle n o s de
sal, ya n o u n e n y se s u e lt a n , las c a r n e s se d e s p e g a n y c a e n
e n la sa n gre, p u d r ié n d o s e . D e este m o d o , las e n fe r m e d a d e s
INTRODUCCIÓN 109
e m p e o r a n , al m ism o tie m p o q u e a u m e n ta la c o r r u p c ió n y la
g a n g re n a .
b) E n ferm ed ad es q u e a fe cta n a l s is t e m a h u m o ral
Estas en ferm ed a d es se d e b e n a u n a falta d e agua y afectan al sis-

tem a sa n g u ín e o ( 8 5 a - 8 6 a ) . S e g ú n su o r ig e n —la fle m a o la
b ilis—, se a gru p an en dos clases:
1) L a flem a blan ca, cu a n d o tie n e u n a v e n tila c ió n e x te rio r al
c u e r p o , m o tea e l cu e rp o de m achas b lan cas (8 5 a ). Se trata de
la le u c o fle g m a s ia , q u e se c a r a c te r iz a p o r u n e d e m a b la n c o
d o lo r o s o d el m ie m b ro a fecta d o , q u e p u e d e g en era lizarse , d el
« a lp h o s » , q u e es u n a e n fe rm e d a d d e la p ie l q u e p r o d u c e d es-
p ig m e n ta c ió n , o d e la « le p r a » , e n el s e n tid o h ip o c r á tic o d el
té r m in o . E ste tip o d e a fe c c ió n d e r m a to ló g ic a es c u r a b le , n o
co n ta gio sa y n o p resen ta gravedad. E n ca m b io , si se m ezcla c o n
la b ilis n e g r a , ataca a l c e r e b r o . S i este tra s to r n o so b r e v ie n e
d u ra n te el su eñ o , es m e n o s grave, p o r q u e se trata so lo d e su e -
ñ o s; p e r o si se p r o d u c e m ien tra s está e n v e la , p ro v o c a p e r ju i-
cio s de m ay o r gravedad, tratán d o se e n este caso de la ep ilep sia
o « e n fe r m e d a d sagrada» (8 5b; cf. H ip ó crates: Morb.Sacr. y Epid.
V I , V I I I 3 2 ·) · P o r su p a rte , la fle m a á cid a y salada p r o d u c e
todas las en ferm e d a d es e n fo r m a d e catarros.
2) L a b ilis p ro v o c a « la s in fla m a cio n e s d el cu erp o , llam adas
así p o r q u e m a rs e e in fla m a r s e » ( 8 5 b ) . T im e o p re se n ta d os
variedad es :
— Las d ife re n te s clases d e abscesos o tu m o res se d ese n ca d e-
n a n c u a n d o la b ilis , al sa lir d e l in t e r io r d e l c u e r p o , causa lo s
abscesos q u e lle n a n d e p u s p r o c e d e n te de la d e g ra d a c ió n d e la
b ilis (cf. H ip ó cra tes: Morb. II 31 y 3 2 )·
— G u a n d o el d e rra m e d e b ilis tie n e lu g a r e n e l in t e r io r d el
cu e rp o , el p ro ceso in fe ccio so p u ed e ser fu lm in a n te (8 5 c). S i la
c a n tid a d d e b ilis es m ín im a , las fib r in a s p o d r á n lu c h a r p o r el
fr ío q u e d e sp re n d e n , ya q u e n o fu e r o n desplazadas, p o r lo q u e
IIO JOSÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
la b ilis se co agu lará, fo r m a n d o u n co águ lo o u n cálcu lo b ilia r o

u r in a r io , co m o en el caso de la litiasis. S in em b a rg o , la e n fe r -
m ed ad es más grave, cu a n d o g ra n ca n tid a d de b ilis se vie rte en
la san gre, en to n ces las fib rin a s san guíneas so n desplazadas p o r
el m o v im ie n to y p o r el calor, p r o d u c ie n d o e l d e se q u ilib rio y la
c o r r u p c ió n sa n g u ín e a ( 8 ¡5 d ). S i la c a n tid a d de b ilis v e rtid a
co rre c o n m ayor flu id ez, p u ed e acabar c o n las fib rin a s y co a g u -
larlas, in ca p a citán d o las p a ra c u m p lir su fu n c ió n ; y si llega a ser
capaz de d o m in a rla s co m p le ta m en te, p en etra hasta la sustancia
de la m éd u la y la qu em a, d esatan do « la s cu erd as q u e a llí a m a -
rra n el alm a co m o las de u n b a rco , y la p o n e e n lib e rta d » (85e;
cf. 7 3 d )102. Q u iz á s se trate de algunas clases d e « e n fe rm e d a d e s
n e g ra s» , o d e « p a lu d is m o » y « fie b re s tifo id e a s » . A h o r a b ie n ,
si la c a n tid a d d e b ilis v e rtid a , a u n s ie n d o c o n s id e r a b le , es
m e n o r qu e e n el caso a n te rio r, las fib rin a s la d o m in a n , e n to n -
ces: o la b ilis se d erra m a p o r to d o el c u e rp o —co m o e n la ic te -
ricia—, o la b ilis, situada e n el tó ra x o e n e l a b d o m e n , es e m p u -
ja d a a través d e las venas, « ex p u lsa d a d e l c u e r p o c o m o lo s qu e
h u y e n d e u n a c iu d a d e n r e b e lió n » ( 8 5 e ), y causa d ia r re a ,
d is e n te ría y tod as las e n fe rm e d a d e s d e esta clase (8 6 a; se trata
d e lo s d ep ó sitos, cf. H ip ó cra tes: Epid. II, 1 17).
c) E n f e r m e d a d e s q u e a f e c t a n a l s is t e m a r e s p ir a t o r io
L o s tra s to rn o s r e s p ir a to r io s s o n o c a s io n a d o s p o r la fa lta d e
a ire, y p re se n ta n d os m eca n ism o s d iferen cia d o s:
i) E l p u lm ó n 103, « q u e es e l a d m in is tr a d o r d e l a ir e e n el
c u e r p o » ( 8 4 d ) , c u a n d o n o tie n e vías lib r e s y está o b s tr u id o
10 2 P la tó n c o m p a ra la e n fe rm e d a d c o n u n estad o d e revuelta, d is tu r b io o g u e rra civil

(στάοις, 8 2 a ).
1 0 3 N o ap arece tratad a esta fu n c ió n e n la d e s c r ip c ió n q u e a n te r io r m e n te lleva a cabo
T im e o d e la e stru c tu ra d e l p u lm ó n ( 7 0 d ), n i ta m p o co c u a n d o d e s c rib e e l p r o c e -
so d e la re s p ira c ió n (78 e —79^).
INTRODUCCIÓN III
p o r s e c re c io n e s , e l a ir e u n a s veces n o e n c u e n tr a p aso y o tras

e n tra m ás d e lo q u e co n v ie n e , lo cu a l afecta ta n to al a ire ex te-
r io r in s p ir a d o , a n tes d e p e n e t r a r e n lo s p u lm o n e s , c o m o al
a ir e q u e se e s p ir a . E s te a ta sco s e le c tiv o d e s e n c a d e n a u n a
c o r r u p c ió n d e las p a rte s, q u e n o lle g a n a r e fr ig e r a rs e p o r el
a ire qu e n o h a n p o d id o r e c ib ir, y u n a d is lo c a c ió n d e los vasos
san gu ín eo s qu e h a n re c ib id o aire e n exceso, afectan d o tam b ién
al d ia fra g m a . L as e n fe rm e d a d e s p u lm o n a r e s qu e p ro v o c a so n
« d o lo r o s a s , a m e n u d o a co m p a ñ a d a s d e a b u n d a n te s u d o r »
(8 4 e; cf. 74 c, 8 3 d ). Se trata en g en era l de la tisis, de la p le u r e -
sía o p n e u m o n ía s, e in clu so d el p u n to de costado (cf. H ip ó c r a -
tes: Morb. II 5 9 )·
2) L a c a r n e , c u a n d o se d e s c o m p o n e , fo r m a u n a e s p e c ie
d e b o ls a q u e im p id e al a ir e g e n e r a d o e n el c u e r p o s a lir al
e x te r io r , lo q u e p r o v o c a d o le n c ia s , d e b id o a q u e h in c h a n los
te n d o n e s y lo s vasos sa n g u ín e o s, y « e s tir a e n to n c e s c o n ello s
h a cia atrás lo s m ú scu lo s ex ten so res y lo s te n d o n e s c o n tig u o s »
(8 4 e ; c f. 8 2 e , 8 3 c - e ) . Estas e n fe r m e d a d e s s o n el té ta n o y la
o p is t o n ía , v a r ie d a d d e t é t a n o q u e se c a r a c te r iz a p o r q u e el
c u e r p o se ech a h a cia atrás. E n to d o s lo s casos ap arece la g a n -
g ren a , u n a c o n tr a c tu r a q u e co m ie n za e n las m a n d íb u la s, llega
al c u e llo y, p o r ú lt im o , se e x tie n d e p o r t o d o e l c u e r p o (c f.
H ip ó c r a te s : Epid. V y V I ) .
d ) Las f ie b r e s
P ro c e d e n d e u n exceso (8 6a) :
1) E l exceso d e fu e g o d esen cad en a co n tin u a s in fla m a cio n e s
y fieb res.
2 ) E l exceso d e a ire p r o d u c e fieb res co tid ian as.
3) E l exceso d e agua p ro v o c a fieb res terciarias.
4 ) E l exceso d e tie rra o ca sio n a fieb res cuartanas.
A s im ism o , las dos ú ltim as clases d e fie b re se re la cio n a n c o n
el p a lu d is m o .
e) M e d ic in a
E n Timeo 8 l e - g o d , P la tó n establece la d is tin c ió n e n tre las ca u -

sas d e las e n fe r m e d a d e s c o r p o r a le s ( 8 le ) y las e n fe r m e d a d e s
p síq u ica s (8 6 b ), a n a liza las p a to lo g ía s q u e c o n c ie r n e n a las
r e la c io n e s e n tr e el a lm a y e l c u e r p o (8 7 c s q .) y, p o r ú lt im o ,
d e te rm in a las d irectrices terap éu ticas (8 8 b sq .).
P o d e m o s tra za r u n a conexión e n tre la m e d ic in a exp u esta e n
este p a sa je d e l Timeo y e l d is c u r s o fís ic o , e n c u a d r a d o , c o m o
p r o p o n e A y a c h e 104, e n la e s tr u c tu r a d e l c o n ju n t o d ia ló g ic o .
E l e n c a d e n a m ie n to d e lo s d ife r e n te s tip o s d e e n fe r m e d a d e s
d e l c u e r p o d e b e in t e r p r e ta r s e c o m o c o n s e c u e n c ia d e las
in fr a c c io n e s e n la c o n s tit u c ió n (σύσχασις) y e n la d is p o s ic ió n
(τάξις) n a t u r a l d e lo s e le m e n t o s . L a m e d ic in a t ie n e c o m o
f u n c ió n m a n te n e r la e s tr u c tu r a in t e r n a a r m ó n ic a c o n vistas
ta n to a su b u e n fu n c io n a m ie n t o c o m o a la in s ta u r a c ió n d e
u n b u e n e q u i lib r i o e n tr e e l c u e r p o y el a lm a , a q u ie n esta
d e b e d ir ig ir 105.
L a existen cia d e la m ed ic in a se fu n d a m e n ta e n la n o c ió n de
ju s ta m e d id a , q u e, asim ism o , co n stitu ye tan to el fu n d a m e n to
de todas las artes —o p ro d u c c io n e s de la τέχνη— co m o de la p o lí -
tica. T o d a arte y to d a c ie n c ia d eb e e x clu ir, e n la m e d id a de lo
p o s ib le , e l ex ceso y e l d e fe c to , es d e c ir , d e b e r e a liz a r e n sus
p r o d u c to s la b elleza. D a d o q u e el h o m b re h a b ita e n e l m u n d o
se n s ib le , es p o s ib le o b lig a r a lo s c o n t r a r io s a u n ir s e , r e d u -
c ie n d o c o n e llo al m ín im o la s e p a r a c ió n e n tr e el exceso y el
d e fecto . E l cu erp o y el alm a d eb en adaptarse u n o c o n o tro para
qu e el c o n ju n to sea b e llo y a rm o n io so (8 6 d - 8 8 b ) . D e ah í qu e
la n o c ió n de ju sta m ed id a p u ed a in terp reta rse e n dos sentidos:
1 0 4 C f . L . A y a c h e : « E s t - il v ra im e n t q u e s tio n d ’ art m éd ica l d an s le Timée>>, e n Symposium

Platonicum 4 , 1 9 9 7 » P* 5 ®·
1 0 5 C f . C .J o u b a u d : Le corps humain dans la philosophie platonicienne: étude à partir du Timée, Paris,
V r in , 19 9 1 , p . 2 0 1 - 2 4 1 *
INTRODUCCIÓN US
i) u n a a d a p tació n —o p re a d a p ta ció n — m u tu a de las cu alid ad es,

d e lo s valores, q u e p e rm ita u n a eq u iva len cia e n tre lo s dos t é r -
m in o s a fin d e q u e el c o m p u e sto sea b e llo ; y 2) u n a s p r o p o r -
cio n es n u m éricas correctas qu e d irija n la c o m p o s ic ió n d el p r o -
p io c u e r p o , lo q u e e n la escu ltu ra se co rre s p o n d e c o n el c a n o n
d e P o lic le to . E n e fe c to , la m ism a n o c ió n d e ju s ta m e d id a se
a p lic a e n a m b o s caso s, p e r o d e m a n e r a d ife r e n t e se g ú n el
o r d e n e n q u e se p r o d u z c a . D e l m ism o m o d o , e n e l alm a
h u m a n a d eb e p r e d o m in a r ta m b ié n la ju s ta m e d id a , sig u ie n d o
m o v im ie n to s p r o p o r c io n a le s y a m ó n ico s en tre las tres especies
distin tas q u e la c o m p o n e n (8 g e -g O a ).
E l h o m b re , p e r te n e c ie n te al u n iv e rs o , es c o n s id e ra d o c o -
m o u n a d e sus p a rtes, ya q u e p o se e u n a e s tr u c tu r a y u n f u n -
c io n a m ie n t o p a r a le lo s a lo s d e l m u n d o s e n s ib le . P o r ta n to ,
to d a a c c ió n s o b r e u n o d e lo s c o m p o n e n t e s d e l v iv ie n te está
so m etid a a u nas reglas precisas. L a m e d ic a c ió n es u n ele m e n to
ex tra ñ o p a ra el c u e r p o h u m a n o , co m o su a c c ió n es n e ce sa ria -
m e n te v io le n ta , « n o h a y q u e ir r it a r c o n fá rm a co s las e n f e r -
m e d a d e s q u e n o im p liq u e n g ra n d e s p e lig r o s » ( 8 9 b ) 106. S in
e m b a rg o , las e n fe r m e d a d e s graves d e b e n ser cu ra d a s, n o las
otras, qu e es p reciso d eja r e v o lu c io n a r se gú n su p ro c e so n a tu -
ra l. P la tó n a lu d e a la m e d ic a c ió n q u e h ace u so d e lo s fárm a co s
p u rg a tiv o s , y r e c o n o c e el v a lo r m é d ic o d e las p u r ific a c io n e s :
« la p u r ific a c ió n co n sistía e n co n se rv a r lo c o n tr a r io , d esp u és
d e h a b e r e lim in a d o lo q u e p o d ía h a b e r d e p e r ju d ic ia l» (Soph.
2 2 7 <D· P o r lo ta n to , to d a c u r a c ió n pasa p re v ia m e n te p o r u n a
1 0 6 E n este p u n to , c o n c e r n ie n te al u so d e lo s m e d ica m e n to s e n la c u r a c ió n m é d ica ,

P la tó n d ifie r e d e lo ex p u esto e n la República (III, 4 ° c s q .) . D a d o e l r é g im e n severo,
a lo q u e se u n e la p rá c tic a d e la gim n ástica , e n el esta d o id ea l n o se re q u ie re la p r e -
sen cia d e m é d ico s n i d e m e d ica m e n to s . A q u e l q u e su fre u n a a fe c c ió n m o rta l
m o r irá d e su e n fe rm e d a d , lo m is m o q u e se d e jará m o r ir a a q u el q u e está m al c o n s -
titu id o . B a jo estas c o n d ic io n e s , n o hay lu g a r p ara la activid a d d e m u ch o s m é d ico s
e n la políteía id e a l q u e P la tó n p r o p o n e e n la .República.
114 JOSÉ M». ZAMORA CALVO
p u r ific a c ió n d e este tip o , im a g en d e la q u e lleva a cabo el m é -

to d o de la refu tació n o d ivisión , sin la cual, d el a lim en to q u e se
le su m in istra, el cu e rp o n o p o d r ía o b te n e r b e n e fic io m ien tras
n o expulse los obstáculos in te rn o s (Soph. 2 3 0 d ; cf. Crat. 4 0 5 a ).
P la tó n d istin gu e las en ferm ed ad es q u e p o d e m o s d e n o m in a r
« s o m a to p s íq u ic a s » de las « p s ic o s o m á tic a s » ( 8 6 b - 8 7 b ) . A l
c o n c lu ir su ex p o sició n , señala qu e el tra tam ien to más in d ica d o
p a ra p re v e n irla s es el e je r c ic io o el m o v im ie n to fís ic o , p o r lo
qu e respecta al cu e rp o , y el ejercicio n o físico o co n te m p la c ió n ,
p o r lo q u e atañe al alm a (89c!)· E n d efin itiva, n o s e n co n tra m o s
al fin a l d el Timeo ante la teo ría de la mens sana in corpore sano.
III. E str u c tu r a d e l d iá l o g o
I n t r o d u c c ió n ( l 7 a - 2 7 b )
S itu a c ió n d ram ática (17 a -17 b )

In te rv e n ció n d e Sócrates ( l7 b - 2 0 c )
resu m en de la co n v ersa ció n d e la víspera (17 b -19 b )
la p e tic ió n de Só crates ( i g b - 2 0 c )
In te rv e n ció n de C ritia s ( 2 0 c - 2 7 a)
las fu en tes d e su rela to ( 2 0 d -2 3 c )
el relato ( 2 3 d - 2 5 (l)
la A te n a s a n tigu a ( 2 3 d - 2 4 e)
la A tlá n tid a (2 4 e~ 2 5 d )
el p r o y e c to d e C r itia s p a ra r e s p o n d e r a la p e t ic ió n d e
Sócrates ( 2 5 d - 2 7 a)
D is tr ib u c ió n d e las fu n c io n e s ( 2 7 a ~b)
El d isc u r so de T im eo ( 2 7 c - 9 2 c)
P r e l u d io
P leg aria ( 2 7 c -d )
O b serv a cio n es p re lim in a re s ( 2 7 d - 2 g d )
INTRODUCCIÓN US
P rin c ip io s
S e p a ra ció n o n to ló g ic a (2 7 d -2 8 a )
P rin c ip io de causalidad (28a)
A p lic a c ió n de d ich o s p r in c ip io s
A l m u n d o sensible (2 8 a - 2 9b)
A l c o n o c im ie n to (2 9 b - d )
La ra z ó n ( 2 9 d - 4 7 e)
Prem isas
E l d e m iu rg o ( 2 9 <i-3 0 c)
E l vivien te e n sí ( 3 0 c - d )
C o n se cu e n c ia s
E l u n iv e rso es u n vivien te ( 3 0 c - 3 la )
E l u n iv e rso es ú n ic o ( 3 la -b )
El macrocosmos (3 ib ~ 4 0 d )
E l c u e rp o d el m u n d o (3 1b -3 4 a )
C o n te n id o ( 3 lb - 3 3 k )
Fue fabricad o a p a rtir d e cu atro elem en to s ( 3 lb - 3 2 c )
C o n tie n e la totalidad de los cuatro elem entos (32c~33k)
A sp e cto y m o v im ie n to (3 3 b -3 4 a )
Es u n a esfera, sin ó rg a n o s y sin m ie m b ro s, qu e
gira sobre su eje ( 3 3 b - 3 4 a)
E l alm a d el m u n d o ( 3 4 a - 4 Oc0
R e c a p itu la ció n y tra n s ició n (3 4 a -b )
E l alm a es a n te r io r al c u e rp o ( 3 4 b -c )
La fa b ric a c ió n d el alm a d el m u n d o (3 5 a -b )
L a d iv isió n d el alm a d el m u n d o e n fu n c ió n de intervalos
a rm ó n ico s (3 5 b -3 6 b )
La fa b ric a c ió n d el círcu lo de lo M ism o y de lo O tr o , a su
vez, él m ism o d iv id id o para c o n s titu ir lo s círcu lo s e n lo s
cuales se m u even los plan etas ( 3 6 b -d )
A d a p t a c ió n d e l c u e r p o d e l m u n d o al in t e r io r d e l alm a
d e l m u n d o (3 6 d - e )
ιι6 JO SÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
L a fu n c ió n co gn itiva d e l alm a d el m u n d o (3 6 e~ 3 7c)

L a fu n c ió n m o triz d e l alm a d el m u n d o (3 7c~ 4 0 d )
E l tie m p o , im ag en m ó v il de la e te rn id a d ( 3 7 c ~3 8 c)
L o s plan etas, in stru m e n to s d el tie m p o (3 8 c~ 3 9e)
Las cu a tro especies d e seres vivos ( 3 9 e ~40b)
E l m o v im ie n to de la tie rra ( 4 0 b - c )
A lu s ió n ráp id a a lo s m o v im ien to s d e lo s o tro s c u e r -
p o s celestes ( 4 0 c - d )
El microcosmos ( 4 o d ~ 4 7 e)
E l alm a d el h o m b re ( 4 o d ~ 4 4 c)
L o s d io ses tra d ic io n a les ( 4 0 d~ 4 Ia)
A lo c u c ió n d el d e m iu r g o a lo s o tro s d io ses ( 4 la - d )
L a c o m p o s ic ió n d el alm a h u m a n a. Las leyes d el d estin o
( 4 id - 4 2 d )
Las alm as hu m an as « sem b ra d a s» e n la tie rra y sobre los
plan etas ( 4 2 d -e )
L a c o n d ic ió n d el alm a reen carn a d a ( 4 2 e - 4 4 c)
E l c u e rp o d e l h o m b re (4 4 c _4 7 e)
E s tru c tu ra d e l c u e r p o h u m a n o : la cabeza y lo s m ie m -
b ro s ( 4 4 c - 4 5 b)
L o s o jo s y el m eca n ism o d e la v isió n ( 4 5 b _4f>a)
Las im ágen es e n u n espejo (4 6 a -c )
O p o s ic ió n en tre las causas accesorias y la fin a lid a d de la
vista y d el o íd o (4 6 c~ 4 7e)
2. L a n e c e s id a d (4 7 e -6 g a )
L a n e cesid ad , la causa erra n te y el m aterial ( 4 7 e - 5 3 b)
L a causa erra n te ( 4 7 e “ 4 8 d )
E l m aterial (4 8 e -4 9 a )
« F u e g o » , « a ir e » , « a g u a » , « t ie r r a » , etc. so n los
n o m b re s de p ro p ie d a d e s ( 4 9 a - 5 ° a)
INTRODUCCIÓN
D e s c r ip c ió n d e l m aterial (5 0 a -c )
E l m a te r ia l n o p o se e n in g u n a c u a lid a d p r o p ia
( 5 0 c - 5 lb )
Las fo rm a s in te lig ib le s d el fu e g o , d el aire, d e l agua
y de la tie rra ( 5 lb - e )
R e c a p itu la c ió n d e esto s tres fa c to re s : la fo r m a , la
co p ia y el m aterial (5 le~ 5 2 c)
D e s c r ip c ió n d el caos ( 5 2 d~ 5 3 k)
L o s cu a tro elem en to s y sus varied ad es (53t> -6lc)
L o s t r iá n g u lo s p r im it iv o s y las s u p e r fic ie s d e b a se
( 5 3 b - 5 4 d>
C o n s t r u c c ió n d e las fig u r a s d e lo s c u a tr o c u e r p o s
co m p o n e n te s elem en tales ( 5 4 c ~55c)
¿ P o d ría h a b er c in c o m u n d o s ? ( 5 5 c - d)
C o r r e s p o n d e n c ia d e lo s s ó lid o s re g u la re s c o n lo s
cu a tro c o m p o n e n te s elem en tales ( 5 5 d - 5 6 c)
T r a n s m u t a c ió n d e lo s c o m p o n e n t e s e le m e n ta le s
(5 6 c-5 7 c)
C a m b io de aspecto ( 5 6 c~ 5 7 c)
C a m b io d e lu g a r ( 5 7 c)
V a ried a d es de cu erp o s
V aried ad es de lo s co m p o n e n te s elem en tales ( 5 7 c - c0
E l m o v im ie n to y el r e p o s o c o n re sp e cto a lo s cu a tro
elem en to s (5 7d ~ 5 8 c):
V a ried a d es de lo s cu erp o s q u e de ello s resu ltan:
fu eg o ( 5 8 c -d )
aire (5 8 d )
a g u a (5 8 d -6 o b )
tie rra (6 o b -6 lc )
Sen sacio n es e im p resio n es ( 6 lc - 6 g a )
E l tacto ( 6 lc - 6 4 a )
E l p la cer y el d o lo r (64-a-65b)
ιι8 JOSÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
L o s sabores ( 6 5 b - 6 6 c )
L o s o lo re s (6 6 c - 6 7 a )
L o s s o n id o s ( 6 7 a - c )
L o s co lo re s ( 6 7 c -6 8 d )
C o n c lu s ió n ( 6 8 e - 6 9 a)
3. L a c o o p e r a c ió n d e l a r a z ó n c o n l a n e c e s id a d ( 6 9 a - 8 le )
R e ca p itu la ció n de la a c c ió n d el d em iu rg o ( 6 g a - c )
E l trabajo de sus ayudantes ( 6 g c -d )
Las partes m o rtales d el alm a h u m a n a (6 9 d ~ 7 3 b )
E l s itio d e las p a r te s m o r ta le s d e l a lm a e n e l c u e r p o
(6 g d -7 2 d )
E l alm a m o rta l está situada e n el tó ra x ( 6 g d - 7 o b )
L a p arte irascib le-agresiva está situada e n el co ra z ó n
D e s c r ip c ió n de la estru ctu ra y d e la fu n c ió n
d e l co ra z ó n (70 c)
d e lo s p u lm o n e s ( 7 0 c -d )
L a p a rte d e sea n te-a p etitiva d e l alm a está situ ad a e n
el v ie n tre (70 d ~ 7 Ia )
D e s c r ip c ió n d e la estru ctu ra y fu n c ió n
d e l h íg a d o (7la~ 72 c)
d e l bazo ( 7 2 c - d )
d e lo s in te stin o s ( 7 2 e -7 3 a )
Las otras p artes d e l cu e rp o h u m a n o (73 b ~ 7 6 e)
L a m éd u la , el esp erm a y el ce re b ro (7 3 b - d )
L o s h u eso s, la ca rn e y lo s te n d o n e s ( 7 3 e_ 7 4 a)
L a r e p a rtic ió n d e la ca rn e ( 7 4 a_ 7 5 e)
L a p ie l, el p e lo y las u ñ as ( 7 5 e - 7 6 e)
A n e x o : las p lan tas ( 7 6 e~ 7 7 c)
L o s aparatos fu n c io n a le s d el cu e rp o h u m a n o ( 7 7 c -8 ie )
L a ir r ig a c ió n q u e a p o r ta el a lim e n to a l c u e r p o ( 7 7 c ~
78 b )
INTRODUCCIÓN
A p a ra to re sp ira to rio ( 7 8 b - 7 9 a)
M eca n ism o ( 7 9 a -e)
D ig r e s ió n . O t r o s fe n ó m e n o s e x p lica d o s p o r el
m ism o m eca n ism o ( 7 9 e - 8 o c )
C ó m o la san gre se fo r m a c o n ayuda de la re sp ira c ió n y
es tra n sp o rta d a a través d e las venas ( 8 o d - 8 le )
Las en fe rm e d a d e s ( 8 le - 9 2 c )
Las en ferm e d a d es d e l c u e r p o (8 le - 8 6 a )
Las en ferm e d a d es d ebid as a u n exceso, a u n d efecto
o a u n m al rep a rto d e lo s c o m p o n e n te s elem en tales
( 8 le - 8 2 b )
Las en ferm ed a d es de lo s tejid o s (secundarias) (8 2 b -
84-d)
Las en ferm e d a d es debidas
a la re sp ira c ió n (8 4 d -8 5 a )
a la fle m a (8 5 a -b )
a la b ilis (8 5 b -8 6 a )
a las fieb res (86a)
Las en ferm e d a d es d el alm a (8 6 b ~ 9 2 c)
O r ig e n de las en ferm e d a d es (8 6 b -8 7 b )
L a salu d se h a lla e n el e q u ilib rio (8 7 c -8 9 d )
E l cu id a d o d e l alm a ( 8 9 d - g o d )
L a r e t r ib u c ió n : d ife r e n c ia c ió n d e lo s sexo s y
a p a ric ió n d e lo s an im ales ( g o e - 9 2 c )
C o n c lu s ió n ( 92 c )
IV . D a t a c i ó n
E s p e c ia lm e n te d esd e L u to slaw sk i, el Timeo fo r m a p a rte d e lo s

ú ltim o s e scrito s plató n ico s.· a n te r io r a las Leyes y al in a ca b a d o
Critias, c o n g ra n p r o b a b ilid a d fu e re d a cta d o m u y p r ó x im o al
Filebo, y p o s te r io r al Teeteto, al Parménides, al Sofista y al Político'07. N o

o b sta n te , O w e n in s e r ta el Timeo e n tre lo s e s crito s d e m a d u re z
d e P la t ó n , in m e d ia ta m e n te d e sp u é s d e la República, d e b id o a
q u e e n el d iá lo g o físico se sigue acep ta n d o q u e lo sen sib le y las
fo r m a s in te lig ib le s c o n s e rv a n u n v ín c u lo se m e ja n te al q u e
g u a rd a n las « im á g e n e s » c o n sus « p a ra d ig m a s » —te o ría d e la
q u e se aparta P la tó n e n el d e n o m in a d o a rg u m e n to d e l T e r c e r
H o m b r e , p lan tead o e n el Parménides I 3 2 c - I3 3 a , y q u e a d m ite e n
e l Timeo (2 9 b , 4 8 e_ 4 9 a > 5 ° d , 5 2a, 5 3 c)· A s im ism o , o tr o a rg u -
m e n to q u e esgrim e O w e n es la m arcad a d is tin c ió n qu e aparece
e n este d iá lo g o en tre génesis y ousía, característica de lo s escritos
d e m a d u re z , q u e se rá a b a n d o n a d a e n el Teeteto ( l 5 2 e - l 5 7 c >
l8 2 c - l8 5 a ) y e n e l Parménides (15 2 b sq .). L a te o ría d e las fo rm a s
in telig ib les, tal y co m o aparece p lan tead a e n el Timeo, p a re cería
n o h a b e r sid o so m etid a a las críticas expuestas e n el Parménides.
A s im is m o , so s tie n e O w e n q u e si la te o r ía m ate m á tica d e la
a stro n o m ía de E u d o x o n o h a in flu id o e n e l Timeo, se d eb e a qu e
este d iá lo g o es a n t e r io r al a s tr ó n o m o y m a te m á tic o de
C n id o 108, qu e se in staló e n A te n a s c o n a n te r io r id a d a 3 6 8 a .C .
1 0 7 C f . W . L u to siaw sk i! The origin and growth o f Plato’s logic, with an account o f Plato’s style and
chronology o f his writings [1897J * H ild e s h e im , G e o r g O lm s V e rla g , 1 9 8 3 . P a rtid a rio s de
esta d a ta c ió n , c o in c id e n te c o n el o r d e n de le c tu ra d e lo s d iá lo g o s d esd e la A n -
tig ü e d a d , fu e r o n C . R itte r: « T im a io s » , Philologus 6 2 , 1 9 0 3 , p . 4 1 0 - 4 1 8 ; U . W ila -
m o w itz - M ö lle n d o r f: Platon. Sein Lehen und seine Werke, B e r lin , W e id m a n n , 19 2 9 ; W .D .
R oss: Teoría de las Ideas de Platon [ l 9 5 *]> trad . d e J .L . D ie z A ria s , M a d rid , C á te d ra ,
1 9 9 7 4, p · I 4 5 - I ^ 5 î F .M . C o r n fo r d : Plato’s Cosmology, p . 1 -8 ; y W .K .C . G u th rie :
Historia de la Filosofía Griega, vol. V. Platón. Segunda épocay la Academia [1 9 7 8 ], trad , d e A .
M e d in a , M a d rid , G re d o s , 1 9 9 2 , p . 2 5 8 - 2 5 9 .
1 0 8 E u d o x o d e C n i d o (ca. 3 9 V 9 ^ " 3 3 9 /,8 a . C .) se in s ta la e n A te n a s c o n e l m é d ic o
T e o m e d o n t e , a tra íd o p o r la fa m a d e lo s s o c rá tic o s ( D .L . V I I I 8 6 ) , c o n t a n d o
a lr e d e d o r d e 2 3 a ñ o s , e n to r n o a 3 6 8 / 7 · S ig u ie n d o e l te s t im o n io d e S o c ió n ,
p o d e m o s s u p o n e r q u e fu e e n to n c e s c u a n d o e n c u e n t r a a P la tó n ( c f . F. W e h rli:
Sotion. Die Schule des Aristoteles, S u p p le m e n t b a n d II, B a s ile a - S tu t tg a r t, S c h w a b e ,
1 9 7 8 . p . 4 8 - 4 9 ; y F. L a s s e rre ( e d .) : Die Fragmente desEudoxos von Knidos, h e r a u s g e -
g e b e n , ü b e rs e tz t u n d k o m e n tie r t v o n F .L ., B e r lin , W . d e G r u y t e r , 1 9 6 6 , p .
1 3 8 , q u ie n m in im iz a la in f lu e n c ia d e E u d o x o s o b re P la tó n y sitú a e l v ia je e n
3 6 6 ) . E sta p r im e r a e s ta n c ia e n A te n a s d e E u d o x o d u r a so la d o s m eses ( D .L .
V I I I 8 7 ) , d e sd e d o n d e re g re sa a C n i d o , y p a rte a E g ip t o , e n c o m p a ñ ía d e l
INTRODUCCIÓN 121
E n a b ierta o p o s ic ió n a O w e n , C h e r n is s 109 rech aza q u e P la -

t ó n h u b ie r a a b a n d o n a d o el d u a lism o génesis-ousía c o n p o s te -
r io r id a d a la re d a c c ió n d el Parménides γ el Teeteto, ya q u e ta m b ié n
aparece expuesta e n o tro s d iálogo s d el p e r ío d o de vejez co m o el
Sofista γ el Filebo. P ara C h e r n is s , la tesis d e O w e n se e n m a rc a
d e n tr o d e lo s p r in c ip io s m e to d o ló g ic o s d e la tr a d ic ió n a n a lí-
tica , q u e tra ta n d e situ a r la te o r ía d e las Id eas, in c lu y e n d o el
Timeo, e n e l p e r ío d o d e m ad u rez.
B r a n d w o o d 110, T h e s l e f f 111 y L e d g e r " 2 s itú a n e l Timeo e n tre
lo s seis ú ltim o s d iá lo g o s, c o n fo r m a n d o u n m ism o g r u p o c o n
las Leyes, el Critias, el Político, el Sofista y el Filebo. A h o r a b ie n , la
m é d ic o C r is ip o , c o n u n a ca rta d e r e c o m e n d a c ió n d e l rey d e E sp a ra A g e s ila o

p a ra el F a r a ó n N e c ta n a b is , q u ie n le p u s o e n c o n t a c t o c o n lo s s a c e rd o te s ( D .L .
V I I I 9 0 ) . E n E g ip to p e r m a n e c e d ie c is é is m e ses, d e s d e d o n d e se d ir ig e a C íc ic o
y a la P r o p ó n t id e p a ra d a r le c c io n e s ( D .L . V I I I 8 7 )· T r a s v is ita r la c o r t e d e
M a u s o lo , v u e lv e a A te n a s , s in d u d a p a ra lle v a r a c a b o u n a e s ta n c ia m ás la rg a ,
r o d e á n d o s e d e « m u y n u m e r o s o s d is c íp u lo s , s e g ú n d ic e n a lg u n o s , p a ra fa s tid ia r
a P la t ó n » ( D .L . V I I I 8 7 ).
H asta la e d ic ió n d e lo s fra g m e n to s p o r L a sse rre, se h a c o n s id e ra d o g e n e ra lm e n te
q u e la r e la c ió n m a n te n id a e n tre E u d o x o y P la tó n e ra m u y estre c h a . A s í , la m a y o -
ría d e lo s te s tim o n io s tr a n s m itid o s p o r lo s a n tig u o s lo p re s e n ta n c o m o u n d is c í-
p u lo u o y e n te d e P la tó n ( S o c ió n , D .L . V I I I 8 6 ) , u n o d e lo s a m ig o s d e P la tó n
( E s tra b ó n , T 9 ), o u n o d e sus fa m ilia re s , j u n t o a A r is tó te le s (P lu ta r c o , D 7 0
L a sse rre ). S in e m b a r g o , E u d o x o n o fig u r a e n la lista d e d is c íp u lo s d e P la tó n qu e
n o s a p o rta D ió g e n e s L a e r c io ( D .L . III 4 6 ) y su b io g r a fía está in c lu id a e n el c a p í-
tu lo d e d ic a d o a lo s p ita g ó r ic o s ( D .L . V I I I 8 6 - 9 1 ) . (S o b r e o tro s te s tim o n io s q u e
p re s e n ta n a E u d o x o c o m o a m ig o d e P la tó n o c o m o p la t ó n ic o , véase W .D . R oss:
Aristotle’s Metaphysics, O x fo r d , C la r e n d o n Press, 1924» t· I» P· 198 ; s o b re E u d o x o d e
C n id o , véase la e n tra d a d e J . - P . S c h n e id e r : « E u d o x e d e C n i d e » , e n R . G o u le t
( e d .) : Dictionnaire des philosophes antiques, P a ris, C N R S , 2 0 0 5 , t. I l l , p . 2 9 3 - 3 0 2 ) .
10 9 G f. H . C h e rn is s : « T h e re la tio n o f th e Tîmaeus to P la to ’s la te r d ia lo g u e s » , American
Journal o f Philology 7 8 , 1 9 5 7 » P· 2 2 5 _2 6 6 [re im p re s ió n d e L e o n a r d o T a rá n (e d .):
Selected Papers, L e id e n , B r ill, 1977» p* 2 9 8 - 3 3 9 ] ; y «Tim aeus 38 a8 -b 5> > , Journal o f
Hellenic Studies J J , 1 9 5 7 · P* J8 - 2 3 [r e im p r e s ió n Selected Papers, L e id e n , B r ill, 1 9 7 7 .
p· 3 4 0 -3 4 5 ].
HO L . B ra n d w o o d : The chronology o f Plato’s dialogues, C a m b r id g e , C a m b r id g e U n iv e rsity
Press, 19 9 ° ; y « S ty lo m e try a n d c h r o n o lo g y » , e n R . K r a u t (e d .): The Cambridge com
panion to Plato, C a m b r id g e , C a m b r id g e U n iv ersity Press, 1 9 9 2 , p . 9 0 - 1 2 0 .
111 H . T h e s le ff: Studies in Platonic chronology, H e ls in k i, S o cieta s S c ie n tia ru m F e n n ica ,
1 9 8 2 ; y « P la to n ic c h r o n o lo g y » , Phronesis 3 4 , 1 9 8 9 , p . 1 - 2 6 .
112 C f . G .R . L e d g e r: Re-counting Plato: A computer analysis o f Plato’s style, O x fo r d , C la r e n d o n
Press, 1 9 8 9 ·
12 2 JOSÉ M*. ZAMORA CALVO
d if ic u lt a d e s tr ib a e n el e s ta b le c im ie n to d e u n a c r o n o lo g ía
e s p e c ífic a d e este g r u p o : p a ra L e d g e , el Timeo se e m p la z a al
fin a l, p r e c e d ie n d o a las Leyes, a d ife r e n c ia d e B r a n d w o o d y
T h e s le f f q u e , e n b a se a d ife r e n te s a r g u m e n to s , lo u b ic a n al
c o m ie n z o , antes q u e el Político y el Sofista.
P o r n u e s tra p a rte , c o n s id e r a m o s e l Timeo u n a o b ra ta rd ía ,
a p oyá n d on o s e n crite rio s estilo m étrico s y d e crítica y a rg u m e n -
ta c ió n filo s ó fic a . L a in tr o d u c c ió n d el te rce r g é n e r o “ 3 esp a c io -
te m p o ra l, la χώρα, so lu cio n a las ap orías d irigid a s c o n tra la te o -
ría d e las fo rm a s in telig ib les e n el Timeo. D e a h í q u e este d iá lo g o
sea u n a o b ra d e vejez —y n o de ju v e n tu d o m ad u rez, co m o p r o -
p o n e n lo s se g u id o re s d e O w e n —, n e ce sa ria m e n te p o s te r io r al
Parménides.
V. I n f l u e n c i a s e n l a A n t i g ü e d a d y e l M e d i e v o
D e la antigu a A ca d e m ia hasta el n e o p la to n is m o , el Timeo sie m -

p re h a cen tra d o las reflexio n es de los p la tó n ico s de la A n t ig ü e -
dad. Estç-es el p e r ío d o qu e co m p o n e más co m en ta rio s d e d ica -
dos al Timeo. E n la a n tig u a A c a d e m ia , ta n to C le a r c o c o m o
J e n ó c r a te s e s tu d ia r o n e n p r o fu n d id a d este d iá lo g o . P e ro se
a trib u y e a C r a n t o r el p r im e r c o m e n ta r io ?l Timeo d e P la tó n ,
según el te stim o n io de P r o c lo , al in te rp re ta r el p r im e r lemma de
la A tlá n tid a ( s o d - e ) ”4. A sim ism o , conservam os restos de la tra -
d u c ció n latina de C ic e r ó n co rresp o n d ien tes al Timeo 2 7 d - 4 7 b ” 5·
113 « G é n e r o » n o d eb em o s e n te n d e rlo e n u n s e n tid o ló g ic o m o d e r n o , co m o c o n c e p -

to g e n é ric o , sin o e n e l d e γένος. E l te r c e r g é n e r o n o es u n c o n c e p to b a jo el cu al
están s u b su m id o s o tro s , s in o u n c o m p o n e n te e sen cia l p ara c o m p r e n d e r la g e n e -
ra c ió n d e l co sm os.
114 C f . P ro c lo : In Timaeum I, ¿ 6. 1 sq. [D ie h l]: « e l p r im e r exégeta d e P la tó n » ; cf. I,
2 7 7 -8 sq.
115 C f . M. Tulli Ciceronis De divinatione. De Fato. Timaeus, ed . W . A x , L e ip z ig , T e u b n e r , 1 9 3 8 .
INTRODUCCIÓN 123
E n tre lo s p la tó n ic o s m e d io s, el m é d ic o g rie g o G a le n o a b o rd a
c o n r ig o r este d iá lo g o e n De placitis Hippocratis et Platonis116y Quod
animi mores"7. E n la c o n s t r u c c ió n d e u n c o r p u s d o c t r in a l,
e s p e c ia lm e n te e n lo r e fe r e n te a la t e o r ía d e lo s e le m e n to s o
d e l a lm a , e l m é d ic o p la t ó n ic o in te r p r e ta e l Timeo c o n m a y o r
lib e r ta d q u e sus a n te c e s o r e s , d e b id o a su le c tu r a d ir e c ta d e l
texto p la tó n ic o y a su a le ja m ie n to d e in te r p r e ta c io n e s e n m a r -
cadas e n u n c o n te x to e sco la r. E l De animae procreatione in Timaeo118
d e P lu ta r c o in te g ra r ía , j u n t o a o tr o tra ta d o p e r d id o , u n tr a -
b a jo ex eg ético d e l d iá lo g o p la tó n ic o . P o r su p a rte, P ío tin o n o
e la b o r a u n « c o m e n t a r i o » , e n s e n t id o e s tr ic t o , d e l Timeo,
p e r o e n lo s tra ta d o s d e las Enéadas in c lu y e u n a h e r m e n é u t ic a
c o n sta n te d e este d iá lo g o . E l fu n d a d o r d e l n e o p la to n is m o n o
i d e n t ific a a l d e m iu r g o c o n e l a lm a d e l m u n d o , s in o c o n e l
« v iv ie n te in t e lig ib le » (ζφον νοητόν). D e este m o d o , se ap arta
d e la i n t e n c i ó n c o s m o ló g ic a q u e e n P la t o n d o m in a b a la
i n t r o d u c c ió n d e l v iv ie n te in t e lig ib le y d e la e t e r n id a d , p a ra
c o n c e n t r a r sus a n á lis is e n u n a a r q u it e c t u r a h e n o l ó g i c o -
p r o c e s i o n a l “ 9. J á m b lic o c o m p u s o u n a m o n o g r a f ía d e este
116 C f . Galeni De placitis Hippocratis et Platonis, ed . P h . D e Lacy, 3 v o ls., B e r lin , A k a d e m ie ,

19 7 8 -19 8 4 .
117 C f . L . G a r c ía B a llester: A lm a j enfermedad en la obra de Galeno, tr a d u c c ió n y c o m e n ta rio
d e l e s c r ito 'Q uod animi mores corporis temperamenta sequantur’ , V a le n c ia - G r a n a d a ,
A lb a tro s , 1 9 7 2 .
118 C f . P lu ta rco : La generatione dell’animanel Timeo, in tr o d u z io n e , testo c r itic o , tr a d u z io -
n e e c o m m e n to a cu ra d i F. F e rra ri e L . B a ld i, N á p o le s , M . D ’A u r ia , 2 0 0 2 .
119 Para P lo tin o , el m u n d o sen sib le es u n a im a g e n (είκών) e n el se n tid o m ás estricto
d e la p a la b ra . A sí, m ie n tra s la I n te lig e n c ia y el A lm a so n h ip óstasis a u to c o n s titu ti-
vas, el m u n d o sen sib le n o lo es, ya q u e, al ser u n a im a g e n d e l m u n d o in te lig ib le ,
n ecesita de u n m e d io d istin to e n el q u e su bsistir (cf. En. V , 3 [4 9 ^ 8 , 1 2 - 1 5 ) · P e ro ,
a d ife re n c ia d e l Timeo d e P la tó n , d o n d e la causa e fic ie n te (el d e m iu rg o ) se d ife r e n -
cia d e la causa e je m p la r (el v ivie n te in te lig ib le ), e n las Enéadas u n a m ism a h ip ó s ta -
sis es al m ism o tie m p o causa e fic ie n te y causa e je m p la r. L a In te lig e n c ia se a u to -
co n stitu y e, lo q u e im p lic a q u e e n ella e l h e ch o d e e x istir co m o m o d e lo y el cre ar
u n a im a g e n de sí m ism a se id e n tific a n , e n co n traste c o n el m u n d o se n sib le , cuya
re a lid a d es p u ra m e n te ic ó n ic a . P lo t in o , e n c o n tra d e lo s g n ó stic o s, c o n s id e ra la
re a lid a d ic ó n ic a p r o p ia d e l m u n d o se n sib le co m o b u e n a . L o s m ú ltip le s re fle jo s e n
lo s q u e se d isp ersa e l m u n d o sen sib le co n stitu y e n u n a c o n s e c u e n c ia d e l m e ca n is-
m o d e la p r o c e s ió n c u a n d o lle ga a sus ú ltim as etapas.
i24 JOSÉ M*. ZAMORA CALVO
d iá lo g o , adem ás d e u n Comentario al Timeo120. P ara el n e o p la tó -

n ic o d e C a lc is la in t e n c io n a lid a d d e l d iá lo g o fís ic o es m o s -
tra r la c o n c e p c ió n p la tó n ic a d e la c o h e s ió n e n la g e n e r a c ió n
d e l u n iv e r s o , s ie n d o u n lógos d iv in o e l p u n t o d e p a r t id a y
p r i n c i p i o d e to d a la n a tu r a le z a y d e l c o s m o s . P a r a P r o c l o ,
q u ie n le co n sag ra u n Comentario, d e l cu al co n serva m o s hasta la
in te r p r e ta c ió n en su lib r o V d e 44<Í2121, el Timeo co n stitu y e el
d iá lo g o q u e c o n c e n t r a la fís ic a d e P la t ó n , a n a liz á n d o lo
d e sd e la p e r s p e c tiv a d e u n a d ia lé c t ic a teológica, e x tr a íd a d e l
Parménides.
P e ro lo s p la tó n ic o s g rie g o s n o so n lo s ú n ic o s q u e se in t e -
re sa n e n e l Timeo, e x p o n ie n d o sus te o ría s e n c o m e n ta r io s y
tratad os. L a filo s o fía p la tó n ica de la ép o ca im p e ria l, expresada
e n la tín , c o n s tr u y e su t e r m in o lo g ía to m a n d o c o m o b ase de
r e fe r e n c ia este d iá lo g o p la t ó n ic o . A s í, e l m e d io p la t ó n ic o
A p u le y o e lab o ra u n a te o ría de lo s p r in c ip io s —D io s, m a te ria y
fo rm a s—, ex tra y en d o sus teo ría s fu n d a m e n ta le s d e l Timeo. P o r
su p a rte , C a lc id io , a d em á s d e u n c o m e n t a r io , q u e c o n t ie n e
e s p e cu la cio n e s m atem áticas, es a u to r d e u n a tr a d u c c ió n p a r -
cial d e l Timeo al la tín , q u e se d e tie n e e n 5 3 e '22· Este c o m e n ta -
d o r la tin o , q u e se lo v in cu la ta n to c o n la c o r r ie n te d el p la t o -
1 2 0 C f . Iamblichi Chalcidensis in Platonis Dialogos Commentariorum Fragmenta, ed . J .M . D illo n ,

L e id e n , B r ill, 1 9 7 3 ·
121 C f . Procli Diadochi in Platonis Timaeum commentaria, e d . E . D ie h l, 3 v o ls ., L e ip zig ,
T eu bn er, 19 0 3 -19 0 6 .
12 2 L o s ú n ic o s d iá lo g o s d e P la tó n , accesib les e n tr a d u c c io n e s latin a s, so n lo s s ig u ie n -
tes: e l Fedón y e l Menón, tra d u cid o s p o r E n r iq u e A r is tip o ; el Parménides, p o r la m e d ia -
c ió n d e l c o m e n ta rio d e P r o c lo , tr a d u c id o p o r G u ille r m o d e M o e rb e c k e (c f. Proclus.
Commentaire sur le Parménide, traduction de Guillaume de Moerbeke, ed . C . S te e l, 2 v o ls.,
L o v a in a - L e id e n , K U L - L e u v e n U n iv e rsity Press, 1 9 8 2 - 1 9 8 5 ) ; y e l Timeo, gracias a
C a lc id io , p o r la a u to rid a d d e te ó lo g o s cris tia n o s c o m o S a n A g u s tín , a lo q u e se
u n e la c o n t r ib u c ió n d e lo s glosistas d e l sig lo X II co m o G u ille r m o d e C o n c h e s y
B e r n a r d o d e C h a rtre s (cf. The rGhsae super Platonem’ o f Bernard o f Chartres, ed . P .E .
D u tto n , T o r o n to , P o n tific a l In stitu te o f M ed ia eva l S tu d ies, 19 9 1 ; y Guillelmi de
Conchis Glosae super Platonem, e d . E . J e a u n e a u , T u r n h o u t, B r e p o ls , 2 0 o 6 ) . S o b re el
c o m e n ta rio d e C a lc id io al Timeo, véase S. G e rsh : Middle Platonism and Neoplatonism: the
Latin tradition, v o l. I , N o tr e D am e [I n d .], U n iv e rsity o f N o tr e D am e Press, 19 8 6 ,
cap . 6, p . 4 2 1 - 4 9 2 . 1
INTRODUCCIÓN 125
n is m o m e d io c o m o c o n la d e l n e o p la to n is m o 183, lleva a cabo

u n a ex ég esis p r o p ia m e n t e Risica d e l d iá lo g o , a p lic a n d o u n a
ó p tic a a r is to t é lic a a la e x p o s ic ió n d e la e x is te n c ia d e u n
m u n d o e n d e v e n ir. A su vez, e n la Consolación de lafilosofia, B o e -
c io c o n c ib e la e t e r n id a d c o m o T r a n s c e n d e n c ia d iv in a d e l
t ie m p o , P le n itu d d iv in a e I n te lig e n c ia d iv in a , p o n ie n d o e n
r e la c ió n el tra ta d o 4 5 Sobre la eternidadj el tiempo (En. III , 7) d e
P lo tin o c o n el Timeo d e P la tó n .
E n lo s alb ores d e la E d a d M ed ia , el Timeo es p ro b a b le m e n te
e l d iá lo g o d e P la tó n m ás le íd o p o r lo s P a d res d e la Ig le sia '24,
e je rc ie n d o e n o r m e in flu e n c ia e n la fu n d a m e n ta c ió n d e la p r i -
m e ra te o lo g ía c ristia n a . L o s a u to re s p a trístic o s r e c o n o c e n e n
este d iá lo g o u n a v e rs ió n « la ic a » d e l re la to b íb lic o d e la c re a -
c ió n , in te rp re ta n d o la h ip ó tesis d el m u n d o g e n e ra d o (γενητός,
28 b ) e n el se n tid o de u n a c re a ció n ex nihilo.
P a ra lo s a u to r e s m e d ie v a le s p e r t e n e c ie n t e s a lo s tre s
m u n d o s c u ltu r a le s y r e lig io s o s —J u d a is m o , C r is t ia n is m o e
Isla m —, d e b e m o s c o n s a g r a r n o s a im ita r la n a tu ra le z a , e s p e -
c ia lm e n te a q u e llo q u e c o n s tit u y e e l m ás d ig n o o b je t o d e
im ita c ió n , el o r d e n m a je s tu o so d e lo s c ie lo s , p a ra así lo g r a r
p o n e r o r d e n e n n u e s tr a s v id a s ( 4 7 b y 9 ° d ) · E l d e m iu r g o
p r o d u c e d ir e c t a m e n t e lo s c u e r p o s c e le s te s , m ie n t r a s q u e
n u estro s cu e rp o s fu e r o n fa b rica d o s p o r d iv in id a d e s su b a lte r-
nas, au xiliares. N u estra alm a, q u e p resen ta u n a estru ctu ra c ir -
c u la r a n á lo g a a la d e l a lm a d e l m u n d o , d e b e e s fo r z a r s e p o r
m o v e rse s ig u ie n d o el m ism o o r d e n q u e e l m a c ro c o s m o s . E n
este se n tid o , B e rn a rd o d e C h a rtre s ( Î 112 6 ) señala q u e e l tem a
1 2 3 La v in c u la c ió n c o n el p la to n ism o m e d io p ro c e d e fu n d a m e n ta lm e n te d e la te o ría
d e lo s p r in c ip io s q u e C a lc id io extrae d e su le c tu ra d e l Timeo : D io s (deus), m ate ria
(silva) γ m o d e lo o fo r m a (exemplum). P o r lo q u e c o n c ie r n e a la v in c u la c ió n c o n el
n e o p la to n is m o lo s in té r p re te s p a rte n d e u n a p o s ib le in flu e n c ia d e P o r f ir io , c o n -
cre ta m e n te e n lo r e fe re n te a la tr a n s m ig ra c ió n d e l alm a h u m a y su r e e n c a rn a c ió n .
1 2 4 S o b r e la im p o r t a n c ia d e l Timeo e n E u s e b io de G esare a, véase E . d es P laces: Eusébe
de Cesarée commentateur. Platonisme et Ecriture sainte, P a rís, B e a u ch e sn e , 1 9 8 2 , p . 2 5 ·
I2b JOSÉ M*. ZAMORA CALVO
c e n tra l d e l Timeo es la ju s tic ia n a tu ra l (naturalisjustitia)125. D e sd e

u n a in te r p r e ta c ió n p r ó x im a , A v e rr o e s d ecla ra e n su p r e fa c io
al c o m e ta r io a la Física d e A r is tó te le s q u e lo s sab io s estu d ia n la
física « p o r q u e sa b en q u e la n a tu ra le za d e la ju s tic ia ra d ic a e n
la e s e n c ia d e las co sas (sciverint [ . . . ] naturam justitiae existentem in
substantia rerum), p o r lo q u e d e s e a n im it a r esta n a tu r a le z a y
a d q u ir ir esta f o r m a » 126. E n e fe c t o , la fís ic a es u n c a m in o
i n t e r m e d ia r io p a ra la a n t r o p o lo g ía . P o r e llo , las v ir tu d e s
m o ra le s están p re se n te s e n el m u n d o fís ic o . L a ju s tic ia n o es
p r o p ie d a d ex clu siva d e l h o m b r e , s in o q u e se h a lla p r e s e n te
e n la e s tr u c tu r a in t e r n a d e la r e a lid a d o b je tiv a . E l b u e n
o r d e n d e l m u n d o d e b e r ía b a sta r p a ra c o n d u c ir n u e s tra s
alm as d e u n a m a n e ra ta m b ié n o rd e n a d a .
V I. T r a d i c i ó n m a n u s c r i t a
E l texto d el Timeo, que fo rm a p arte j u n t o al Clitofón, la República y

el Critias d e la te tra lo g ía V I I I , n o fig u ra en el c ó d ic e C la r k ia n o
( B ) , el m ás a n tig u o y d is tin g u id o d e la c o le c c ió n p la tó n ic a d e
lo s m a n u s c r ito s d e P la tó n , u tiliz a d o p a ra o tr o s d iá lo g o s q u e
fig u ra n e n las tetralogías I - V I .
E l m ás a n tig u o de lo s m a n u s c r ito s d e l Timeo es el Parisinus
graecus l 8 o j ( A de Bekker, Codex Coislianus de la B ib lio te ca N a c io -
n al de F ran cia), escrito a fin ales d el siglo IX , fu e d escu b ierto e n
14 9 O p o r J u a n L ásca ris, q u ie n lo tra jo de O r ie n t e . E ste m a -
n u s c r ito , red a cta d o e n u n cia le s a d os co lu m n a s, co n stitu ye la
1 2 5 C f . P .E . D u tto n : The 'Giosae super Platonem’ o f Bernard o f Chartres, T o r o n to , P o n tific a l

In stitu te o f M ed iaeval S tu d ies, 19 9 1 , p . 14O , 3 2 s.
1 2 6 A v e rro e s : Comentario Medio a la Física, P re fa cio [en la tín ], t. IV , ed . J u n te s , V e n e cia ,
1552» ρ · 2 c. V éase S . H arvey: « T h e H e b rew tr a n s la tio n o f A v e r r o e s ’ Prooemium to
h is LongCommentary on Aristotle's Physics», Proceedings o f the American Academyfo r Jewish Research
5 2 , 1 9 8 5 , p* 5 5 - 8 4 -
INTRODUCCIÓN 127
base p rin cip a l de las ed icion es de B u rn e t (Platonis Opera, to m o IV ,

O x fo r d , C la r e n d o n Press, 19 0 2 ) y de R ivau d (Platon. Œuvres com
plètes, to m o X , P arís, L es B elles L ettres, 1 9 2 5 )· A 2 es la c o r r e c -
c ió n d e A y a te rm in a d o , p e r o realizad a so b re o tro có d ice , y n o
sobre la base d el m o d e lo sobre el q u e se co p ió A .
U n s e g u n d o g r u p o d e m a n u s c r ito s es r e p r e s a n d o p o r e l
Vindobonensis 21, d e la B ib lio te c a de V ie n a ( Y d e S c h a n z127 y d e
B u r n e t 128, Y de B ek k e r), escrito en cursivas, p r o b a b le m e n te a
fin a les d el siglo X IV , qu e n o s p r o p o r c io n a el acceso a u n a tr a -
d ic ió n m an u scrita se n sib lem en te d ife re n te a la d e A , p e r o cuya
a u to r id a d , se g ú n e l p a r e c e r d e R iv a u d , es e q u iv a le n te 129. D e
este texto ado pta B u r n e t g ra n p arte d e sus le ccio n e s, y el e je m -
p lo es se g u id o ta m b ié n p o r R iv a u d . E l Vindobonensis 5 4 (W d e
B u r n e t ’30 y d e A l li n e 131) 7 q u e es a n t e r io r a Y , p r o b a b le m e n te
d e l siglo X I, casi siem p re co in cid e c o n Y , cu a n d o este d ifie re de
A . E n casos decisivos d el d iá lo g o , W refu erza las lectu ras a d o p -
tadas e n qu e n o s sep aram o s d el texto d e B u r n e t, c u a n d o p r e -
fie re A , y d e cid im o s a p oyarn os e n Y . A s im ism o , m u ch o s testi-
m o n io s d e W a p a r e c e n e n lo s co m e n ta rista s a n tig u o s , c o m o
P ro clo y C a lc id io . D esg ra cia d a m en te, el m an u scrito d e W p r e -
sen ta n u m ero sa s lagu n as y o m is io n e s, q u e n o s h a c e n ser p r u -
d en tes e n cu a n to a u n u so p re fe r e n te d e sus leccio n es.
P o seen g ra n v a lo r h istó ric o los te stim o n io s d e m an u scrito s
p o ste rio res d e lo s siglos X -X I, co m o el d el Vindobonensis 5 5 (F de
S c h e n id e r y d e B u r n e t) , e l d e l Palatinus Vaticanus 173 de B u r -
n et) y e l d e l Parisinusgraecus ΐ δ ΐ 2 ( l8 l2 d e la B ib lio te c a N a c io n a l
d e F ra n c ia ), d e l sig lo XV, q u e sirv ió p r o b a b le m e n te d e base
12 7 C f . M . Schanz,·. Über den Platocodex der Markusbibliothek m Venedig: Append. Class.£ JVr.l den
Archetypus der/freiten Handschrißenfamile mit einer vollständigen Collation seiner Scholien, L e ip zig ,
[ s .n .] , 1877» P» 6 ° y 8 9 sq.
1 2 8 C f . J . B u r n e t: Platonis Opera, t. I V , O x fo r d , C la r e n d o n Press, 1 9 0 2 , p . i v y x i i .
1 2 9 C f . A . R ivau d : Platon. Œuvres complètes, t. X , P a ris, L es B e lle s L ettre s, 1 9 2 5 ’ p · 121 .
1 3 0 C f . J . B u r n e t: ed. cit., p . v ii.
131 C f . H . A llin e : Histoire du texte de Platon, P a ris, C h a m p io n , 1915« p* 2 3 9 *"2 4 3 y 3 ^ 3 *
JO SÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
p a ra la e d ic ió n d e H e n r i E s tie n n e . A u n q u e p re se n te o m is io -
nes, a lteracio n es y glosas m argin ales añadid as al texto, dadas las
m ú ltip le s re v is io n e s a las q u e se h a v isto s o m e tid o , e n e l
m a n u s c r ito l 8 l 2 h a lla m o s lo s v e stig io s d e u n a a n tig u a t r a d i-
ció n , d ife re n te a las p rio rita ria s d e A y d e Y .
Ig u a lm e n te , h e m o s te n id o e n c u e n ta las r e fe r e n c ia s q u e
ap arece n e n lo s co m e n ta rio s d e P ro c lo y d e C a lc id io , así co m o
e n las citas d e l Timeo, in clu id a s e n las o b ras d e C ic e r ó n , E u se -
b io , G a le n o , F iló p o n o , P lu ta rco , Sexto E m p íric o y E sto b eo ; y
h em o s p restado a te n c ió n a las e d icio n e s, ín d ice s y co m en ta rio s
m o d e rn o s d e B ekker, C o r n fo r d , H e rm a n n , Sachs, S c h n e id e r,
S tallbau m y T aylo r.
BIBLIOGRAFÍA*
E d ic io n e s , t r a d u c c io n e s y c o m e n t a r io s
a) Ediciones del texto griego
B e k k e r , Immanuel: P la to n is e t q u a e ve l P la to n is esse f e r u n t u r ve l P la to n ic a so le n t c o m i -
t a r i s e rip ta graece o m n ia a d codices m a n u s c rip to s re ce n su it va ria sq u e in d e lectiones, vol.
VII, Londres, excud. A.J. Valpy, sumpt. R. Priestley, 1826.
B urN E T , John: P la to n is O p e ra recognovit brevique adnotatione critica in s

truxit I. B ., tomus IV, Oxford, Clarendon Press, 1902.
HERMANN, K arl Friedrich: Platonis Dialogi secundum Tharsylli Tetralogías disfositi,

tomus IV, R espublica, Tim aeus, Tim aeus Locrus, C ritia s , M in o s , Leipzig, Teubner,
1887- 1 9 0 2 .
STALLBAUM, Gottfried: P la to n is O p e ra O m n ia recensuit et commentariis ins
truxit G . S., tomus VII, Gota-Erfurt, Hennings, 1838.
P ara c o m p le ta r este r e p e r t o r io b ib lio g r á f ic o s o b re e l Timeo , n o s r e m itim o s a las

b ib lio g r a fía s p la tó n ic a s p u b lic a d a s e n la revista Lustrum y p o s t e r io r m e n t e e n la
e d ito r ia l V r i n de P a rís: [19 5 0 -19 5 8 ] C h e r n is s , Lustrum 4* 5 [ G o tin g a ,
V a n d e n h o e c k u n d R u p r e c h t ] , I 9 5 9 ‘- I 9 6 0 ; [ 1 9 5 ^ -1 9 7 5 3 I— B r is s o n , Lustrum 2 0 ,
1 9 7 7 ; tI 9 7 5 _I9 8 o ] L . B r is s o n , Lustrum 2 5 » I 9&3 (c o r r ig e n d a , Lustrum 2 6 , 198 4 *
p p . 2 0 5 - 2 0 6 ) ; [ 1 9 8 0 - 1 9 8 5 ] L . B r is s o n , H . I o a n n id i, Lustrum 3 0 , 1 9 8 8 ( c o r r i-
g e n d a , Lusfrum 3 1, 1 9 8 9 , p p . 2 7 0 - 2 7 1 ) ; [ 1 9 8 5 - 1 9 9 0 ] L . B r is s o n , H . I o a n n id i,
Lustrum 3 4 , 1 9 9 2 ; [ 1 9 9 0 - 1 9 9 5 ] L . B r is s o n , c o n la c o la b o r a c ió n d e F . P lin : Platon
Í 9 9 ° ~ Í 9 9 5 ; bibliographie, P a rís , V r i n , I9 99; [19 9 5 -2 0 0 0 ] L. B r is s o n , B.
C a s te ln é r a c , c o n la c o la b o r a c ió n d e F . P lin : Platon îg g ç - Z O O O : bibliographie, P a rís ,
V r i n , 2 0 0 4 · P ara las p u b lic a c io n e s ap a re cid a s e n tr e 2 0 0 0 γ 2 0 0 9 , p u e d e c o n -
su lta rse la b ib lio g r a f ía p la t ó n ic a e la b o ra d a p o r L . B r is s o n , c o n la c o la b o r a c ió n
d e M . C h a s e y F. P lin , d e l C e n t r o J e a n P é p in , U P R 7 6 d e l C N R S (V iU e ju if);
h ttp : //www. p la to s o c ie ty . o rg / n e w b ib lio g r a p h y .h tm l
b) Ediciones bilingües
A R C H E R - H I N D , Richard D .: The Tim aeus o f P la to , edited with introduction and
notes, Londres-Nueva York, MacMillan, 1888 [reimpresión I 973 Í·

B U R Y , Robert G . : P la to , vol. IX, T im a e u s , C ritia s , C le ito p h o n , M en e xe n u s, E p istle s,
with and English translation by R .G . B . , Londres-Cambridge [Mass.],

Loeb Classical Library, 1929 [reimpresión 199 9 ].
FrONTEROTTA, F ra n c e sc o : T im e o , in tr o d u z io n e , tr a d u z io n e e n o t e , M ilá n ,
B ib lio te c a U n iv e rs a le R o z z o li, 2 0 0 3 -
LOZZA, Giuseppe: P la to n e . T im e o , a cura di G . L ., Milán, Mondadori, 1994 ·

MARTIN, T h om as-H en ri: E tu d e s s u r le T im é e de P la to n , Paris, Ladrange, 1841
[reimpresión París, V rin, 1981].
PAULSEN, Thom as & R e h n , Rudolf: P la to n . T im a io s , Griechisch-D eutsch,

Übers., A n m . und Nachw., Stuttgart, Reclam, 2003·
RIVAUD, Albert: P la to n . Œ uvres com plètes, X : T im é e -C ritia s , texte établi et traduit,

Paris, Les Belles Lettres, 1925 -
VlVES, Josep: D iàlegs. T im e u , C tilia s , text revisat, traducció i notes, Barcelona,
Fundació Bernat Metge, 2000.
WARRINGTON, John: P la to , T im a e u s , translated and introduced, Lon dres-

Nueva York, Dent, 1965.
W lDDRA,-Klaus: T im a io s, K r itia s , P h ile b o s, Bearbeitet von K l. W ., Griechischer

Text von A. Rivaud und A . Diès, Deutsche Übersetzung von Hieronymus
Müller und Friedrich Schleiermacher, Darmstadt, Wissenschaftliche
Buchgesellschaft, 1972.
Z e k l , Hans Günther: T im a io s , Griechisch-Deutsch, hrsg. und übers, mit

einer Einl. und mit An m ., Hamburgo, Meiner, 1992.
c) Traducciones
ACRI, Francesco: P la to n e . D ia lo g h i. V e rsione di F. A ., a cura di Cario Carena,

con un saggio introduttivo di P. Treves, Turin, Einaudi, 197 ° ·
ADORN O, Francesco : D ia lo g h i P o litic i e L e tte re d i P la to n e , a cura di F. A ,, vol. I,
Turin, U T E T , 19702.
ApELT, O tto: P la to n s D ia lo g e . T im a io s u n d K r itia s , übersetz und erläutert von O .

A ., Leipzig, Meiner, 1922.
BIBLIOGRAFÍA 131
BRISSON, L u c : P la to n . T im é e /C ritia s , traduction inédite (avec la collaboration

de M ichel Patillon), introduction et notes par L .B ., Paris, Flamma
rion, 19 9 2 , 2 0 0 I 5.
CORNFORD, Francis MacDonald: P la to ’s C osm ology. T he T im aeus o f Plato trans

lated with a running commentary, Londres, Routledge & Kegan Paul,
1937 ·
EGGERS LAN, Conrado: P la tó n . T im e o , traducción, introducción y notas (las
notas 1 0 4 -2 7 3 fueron realizadas por Ivana Costa), Buenos Aires,
Colihue, 1999 -
FraCCAROLI, Giuseppe: P la to n e . IlT im e o , tradotto con prefazione, prolego-
meni, appendice «D ante e 11 T im e o » da G . F., Turin, Fratelli Bocca,
190 6 .
GARCÍA B a g g a , Juan David: P la tó n . O b ra s co m p le ta s, t. V I. T im eo. C ritia s . C ra tilo ,

traducción, prólogo, notas y clave hermenéutica d e j. D . G. B., Cara
cas, Universidad Central de Venezuela, 1980.
G i a r r a t a n O , Cesare: P la to n e . I lT im e o , trad, di C . G ., introd. e com m. di

Giuliano Manacorda, Bari, Laterza, 1950.
HILDEBRANDT, Kurt: P la to n . T im a io s u n d K r itia s , Leipzig, Meiner, 1942.
JOWETT, Benjam in: T h e D ia lo g u e s o f P la to , transi, into English, vol. Ill,

O xford, Clarendon Press, 1871 [reimpresión 1967].
K a lk a v a G E , Peter: P la t o ’s T im a e u s , translation, glossary, apprendices, and

introductory essay, Newburyport [Ma.], Focus Philosophical Library,
2001 .
KaLPHAS, Basile: Πλάτων.Τίμαιος, introd., trad, y notas, Atenas, Polis EPE,
1995 ·
K a p f e r e r , Richard & F i n g e r l e , A n ton : P la to n s T im a io s , o d e r d ie S c h rift ü b e r d ie
N a t u r , übersezt und erläutert von R .K . m itA .F ., Stuttgart, H ippokra-
tes-Verl., 1952.
Lee, Desmond: P la to , T im aeus a n d C ritia s , translated with an introduction and

an appendix on A tla n tis , Londres, Penguins Books, 1977 ·
LlSI, Francisco L. : P la to n . D iá lo g o s W . R le b o , T im eo, C ritia s , traducción, introduc
ción y notas por M a. Angeles D u rán y F.L., Madrid, Gredos, 1992 ·
MOREAU, Joseph: T im é e , en Œ u v re s co m p lè te s de Platon [Pléiade] II, Paris,
Gallimard, 1942.
PARK, C h o n g -H yu n : P la t o ’s T im a e u s , traducción coreana, in troducción y

notas de G h .-H .P ., con la colaboración de Y o u n g -Kyum Kim , Seúl,
Seokwangsa Press, 2000.
PÉREZ MARTEL, José María: P la tó n . Ió n , T im e o , C ritia s , traducción, introduc

ción y notas, Madrid, Alianza, 2004.
PlSCHEL, Barbara: D ie a tla n tis c h e L e h re . Übersetzung und Interpretation der

Platon-Texte aus T im a io s und K r itia s , Francfort, P. Lang, I982.
PUGLIESE CaRRäTELLI, Giovanni: P la to n e . T utte le O p e re , Florencia, Sansoni,

1974 ·
REALE, Giovanni: P la to n e , T im e o , Milán, Rusconi, 1994.
SAMARANCH, Francisco de P.: P la tó n . T im e o , Buenos Aires, Aguilar, 1963.
TAYLOR, Alfred Edward: A C o m m e n ta ry o n P la to 's Timaeus, O xford, Clarendon

Press, 1928 [reimpresión 1962]·
TAYLOR, Thom as: T he C ra ty lu s , P h a e d o , P a rm e n id e s , T im a e u s a n d C r itia s o f P la to ,

translated from the Greek by T h . T ., with notes on the C ra ty lu s , and
explanatory introduction to each dialogue, M inneapolis, Wizards
Bookshelf, 1976·
VELÁSQUEZ G a l l a r d o , Oscar: P la tó n . T im e o , versión del griego, introducción

y notas, Santiago de Chile, Pontificia Universidad Católica de Chile,
2004.
Z e y l , D onald J.: T im a e u s , translated, with introduction, Indianapolis-

Cambridge, Hackett, 2000.
E s t u d io s g e n e r a l e s
A sh b a U G H , A n n e Freire: P la t o ’s th e o ry o f e x p la n a tio n . A S tu d y o f th e c o s m o lo g ic a l
a c c o u n t in th e T im a e u s , Nueva York, State University o f New York Press,
19 8 8 .
B e n i, Paolo: I n P la to n is T im a e u m siue in n a tu ra le m o m ne m a tq u e d iu in a m P la to n is e t A r is
to te lis p h ilo s o p h ia m decades tres, Roma, ex Typographia Gabiana, 1594 ·
BeTEGH, Gábor: «Cosm ological ethics in the T im a e u s and early Stoicism »,
O x fo r d studies in a n c ie n t p h ilo s o p h y 24, 2 0 0 3 , p p . 2 7 3 " 3 ®3 .
BLACK, Jo h n A .: Th e f o u r e lem en ts in P la t o ’s T im a e u s , Lewiston [N .Y .], Edwin
Mellen Press, 2 0 0 0 . ,
BIBLIOGRAFÍA I33
BrAGUE, Rémi: « T h e b o d y o f the speech. A new hypothesis on the com

positional structure o f T im a e u s ’ m o n ologu e», e n P la to n ic In v e s tig a tio n s ,
W ashington D .C ., T h e Catholic University o f Am erica Press, 1985,
PP- 53 - 83 -
BrISSO N , Luc: L e M ê m e e t ¡’A u t r e dans la s tru c tu re o n to lo g iq u e d u T im é e de P la to n . U n
co m m e n ta ire systém atique d u Tim ée de P la to n , Paris, Klincksieck, 1974 · Í33 e<i·.
Sankt Augustin, Academia Verlag, 1998].
BRISSON, L u c & M e y e r s t e i n , F. Walter: I n v e n te r l ’u n iv e rs . L e p r o b lè m e de la

c o n n a is s a n c e e t les m o d è le s c o s m o lo g iq u e s , Paris, Les Belles Lettres, 1 9 9 I ·
[Trad, inglesa: In v e n tin g th e u n iv e rs e : P la to s T im a e u s , th e B ig - B a n g a n d th e p r o
b le m o f s c ie n tific k n o w le d g e , Albany [N .Y .], State University o f New York
Press, 1995]·
BRISSON, Luc: « L e T im ée comme mythe et comme modéle cosmologique»,

en L e cture s d u Tim ée de P la to n , Lille, Publication du groupe Philosophie de
la M AFPEN de Lille, 1994 . P P · 3 8 " 4·8 ·
BRISSON, Luc: « L a misura nel T im e o di Platone», A t t i d e lla A c c a d e m ia d i Science
m o r a li e p o litic h e d e lla S o c ie tà n a tio n a le d i S cienze, L e tte re ed A r t i d i N a p o li 1 0 5 ,
19 9 4 , p p . 2 19 -2 5 9 -
CALVO, Tomás & BRISSON, Luc (eds.): In te rp re tin g th e T im a e u s -C ritia s . Procee

dings o f the IV Symposium Platoniscum . Selected papers, Sankt
Augustin, Academia Verlag, 1997 · (= S ym p o siu m P la to n ic u m 4).
C aR O N E, Gabriela Roxana: P la t o ’s C o s m o lo g y a n d its E th ic a l D im e n s io n s , C a m

bridge, Cambridge University Press, 2005.
CORNFORD, Francis MacDonald: P la to ’s C osm ology. T h e T im aeus o f Plato trans

lated with a running commentary, Londres, Routledge & Kegan Paul,
1937 ·
COUISSIN, Paul: L 'A tla n tid e de P la to n e t les o rig ie n e s de la c iv ilis a tio n , A ix -e n -P r o
vence, Ed. du Feu, 1928.
DlLLON, John: « T h e riddle o f the T im aeus: Is Plato sowing clues?’ , en Mark

Joyal (ed.) : S tudies in P la to a n d the P la to n ic T ra d itio n : Essays p re se n te d to J o h n W h itta
k e r, Ashgate Publishing C o ., Aldershot, 1997 · PP· 25 “4 2 ·
DlSERTORI, Beppino: H m essaggio d e l T im e o , Padua, C E D A M , 1965·
D rU ART, T h érése-A n n e: « T h e T im a e u s revisited», en Johannes M . van

Ophuijsen (ed.): P la to a n d P la to n is m , Washington, T h e Catholic Univer
sity o f America Press, I 9 99 >PP· 163-178 ·
FERRARI, Franco: « Separazione asimmetrica e causalitá eidetica nel T im e o » ,

en Linda M. Napolitano Valditara (ed.): L a sapienza d i T im e o . R ifle s s io n i in
m argine a l T im eo d i P la to n e , Milán, Vita e Pensiero, Z O O y , pp. I 47 _I72 -
FlGAL, Günter: «Warum soll man über die Welt eine Geschichte eszählen?
Der T im a io s als Traktat vom A b b ild » , en D as U n tie r u n d die L ie b e , Stuttgart,
Metzler, 1991, pp. 8 6-10 9 .
FOX M ORCILLO, Sebastián: I n P la to n is T im a e u m c o m m e n ta rii, accessit locuples

rerum & uerborum in iisdem m em orabilium index, Basilea, per
Ioannem O porinum , 1554·> mense Augusto 155 ^·
GadaM ER, H ans-Georg: Idee u n d W irk lic h k e it in P la to T im a io s , Heidelberg, W in
ter, 1974.
G l o y , Karen: S tu d ie n z u r p la to n is c h e n N a tu r p h ilo s o p h ie im Timaios, W urzburgo,

Königshausen-Neumann, 1986.
H ershB E L L, Jackson P.: «Em pedoclean influences on the Timaeus», P h o e n ix

28 , 1 9 7 4 , p p . 1 4 5 - 1 6 6 .
JOHANSEN, Thomas Kjeller: P la to ’s n a tu ra l p h ilo s o p h y : a study o f the T im a e u s -C ritia s ,

Cambridge, Cambridge University Press, 2004.
LaMPERT, Laurence &. P l a n e a u x , Christopher: «W h o’s who in Plato’ s

T im a e u s -C ritia s and w hy», R eview o f M etaphysics 5 2 , I 99 & -I 999 »P P · 8 7 -1 2 5 -
L e e , K yungJik: P la to n s R a u m b e g riff. S tu d ie n z u r M e ta p h y s ik u n d N a tu r p h ilo s o p h ie im
T im a io s , Wurzburgo, Königshausen & Neumann, 2001.
LlSI, Francisco L . , « E l debate sobre la filosofía de la naturaleza y de la his

toria de Platon: el T V S y m p o siu m P la to n ic u m » , A n a le s d e i S e m in a rio de H is to ria de
la F ilo s o fa 13, 1996, pp. 2 9 3 -3 0 3 .
L l o y d , Geoffrey E.R . : «Plato as a natural scientist», J o u r n a l o f H e lle n ic S tu

die s 88, 1968, pp. 7®“92 [reimpresión e n M e th o d s a n d P ro b le m s in G re e k
Science, Cambridge, Cambridge University Press, I 99 I> pp· 333 “35 lJ·
MAHONEY, Tim othy A .; «M oral virtue and assimilation to G o d in Plato’s
T im a e u s » , O if o r d S tu d ie s in A n c ie n t P h ilo so p h y 2 8 , 2 O O 5 , p p . 77 " 9 *·
MARTIN, Thom as-H enri: E tude s s u r le T im ée de P la to n , 2 vols., Paris, Ladrange,
1841 [reimpresión Paris, V rin, 1981].
MEYERSTEIN, F. Walter: «P lato’s Timaeus and contemporary cosmology. A

critical analysis», en S e m in a ro n F o u n d a tio n s o f B ig B a n g C osm o lo gy, Singapur-
Londres, World Scientific, I 9 8 9 , pp. 193 - 2 3 9 ·
BIBLIOGRAFÍA I35
MiGLIORI, Maurizio: « L a dialettica nel T im e o » , en Linda M . Napolitano

Valditara (ed.) : L a sa p ie n z a d i T im e o . R ifie s s io n i in m a rg in e a l T im e o d i P la to n e ,
Milán, Vita e Pensiero, 2 0 0 7 , pp· 4 9 ~i o 7 -
MILLER, Mitchel: «Dialectical education and unwritten teachings in Pla
to ’s T im a e u s » , en johan n es M. van Ophuijsen (ed.): P la to a n d P la to n is m ,
W ashington, T h e C atholic University o f Am erica Press, 199 9 , pp.
2 18 -2 4 0 .
MONTSERRAT, Josep: « E l T im e o : de la política a la ciencia a través de la ima

ginación», E n r a h o n a r 12, 1985, pp. 3 1-4 0 .
MUGLER, Charles: L a P ly s iq u e de P la to n , París, Klincksieck, i9 6 0 .
NaDDAF, Gerard: L ’o rig in e e t l ’é v o lu tio n d u co nce pt g re c de p h u s is , Préface de Pierre

Hadot et de Luc Brisson, Lewiston, Mellen, 1992.
NAPOLITANO V a l d i t a r a , Linda M. (ed.): L a sapienza d i T im e o . R iß e ss io n i in m a r

g in e a l T im e o d i P la to n e , Milán, V ita e Pensiero, 2007·
N a t a l i , Carlo & M aS O , Stefano (eds.): P la to physicus. C o s m o lo g ía e a n tro p o lo g ía
n e l T im e o , Amsterdam, A d o lf M . Hakkert, 2003.
NeSCHKE-HeNTSCHKE, Ada (ed.): L e Tim ée de P la to n . C o n trib u tio n s à l ’h is to ire de sa

ré c e p tio n . P la to s T im a io s . B e iträ g e zu s e in e r R e z e p tio n sg e sc h ich te , Lovaina-Paris,
Editions de l ’Institut Supérieur de Philosophie-Peeters, 2000.
O lE R U D , Anders·. L ’idée de macrocosmos et de m ic ro c o s m o s da n s le T im é e de P la to n ,

Uppsala, Almqvist & Wiksell, 1951·
OSBORNE, Catherine: «Space, time, shape, and direction.· Creative dis

course in the T im a e u s » , en Christopher G ill & Mary Margaret McCabe
(eds.).· F o rm a n d A r g u m e n t in la te P la to , O xford, Clarendon Press, 1996,
pp. 179-211.
PARRY, Richard: « T h e intelligible world-animal in Plato’s T im a e u s » , J o u rn a l

o f H is to ry o f P h ilo so p h y 29, 1991, pp. 13 -3 2 .
ParTENIE, Catalin: « T h e 'productionist’ framework o f the T im a e u s » , D io n y

sius 16, 1998, pp. 2 9 -3 4 ·
POHLE, William: «Dim ensional concepts and the interpretation o f Plato’s

physics», en Exegesis a n d A rg u m e n t. S tudies in G re e k P h ilo s o p h y p re s e n te d to G re gory
V la sto s , Assen, Van Gorcum, 1973 · PP · 3 0 6 -3 2 3 .
R a t h , Ingo w .: W enn P a n g e w ä h r t... P la to n s P h ilo s o p h ie a ls m yth o lo g is ch e G re n z e rfa h
ru n g , Viena, Passagen, 1995 ·
R eYD AM S-ScH ILS, G retchen J . : S to ic a n d P la to n is t re a d in g s o f P la t o s T im a e u s ,

Turnhout, Brepols, 1999.
REYDAMS-SCHILS, Gretchen J. (ed.): P la t o ’s T im a e u s as C u lt u r a l Ic o n , N otre

Dame, University o f Notre Dame Press, 2OO3.
ROBINSON, Thomas M.: « T h e T im aeus on types o f duration», I llin o is C lassical

S tu d ie s I I , 1986, pp. 134-151.
ROBINSON, Thomas M. : « T h e world as art-object. Science and the real in

Plato’s T im a e u s » , I llin o is C lassical S tu d ie s 18, 1993, pp- 9 9 -H I·
ROBINSON, Thomas M .: «Aristotle, the T im aeus, and contemporary cosmo-

l ° g y » , J o u r n a l o f N e o p la to m c S tudies 2 , I 9 94 >Ρ Ρ · 3 - I 9 ·
ROBINSON, Thomas M. : «Tw o key concepts in Plato’s cosm ology», M e th o d s
7 .1 9 9 4 , pp· 4 3 - 4 9 ·
ROBINSON, Thomas M.: Cosm os as a r t object. S tudies in P la to ’s Tim aeus a n d o th e r d ia lo
gues, Binghamton [N .Y .], Global Academic Publishing, 2004·
ROWE, Christopher J. : « T h e case o f the missing philosophers in Plato’s
T im a e u s - C r it ia s » , W ü rz b u rg e r J a h rb ü c h e r f u r d ie A lte rtu m w is s e n s c h a ß 28, 20 0 4 ,
ΡΡ· 57 - 7 0 .
ShaRPLES, Robert W. & SHEPPARD, A n n e (eds.): A n c ie n t a p p ro a c h e s to P la t o ’s
T im a e u s , Londres, Institute o f Classical Studies [University o f L o n
don}, 2003.
SCHEFFEL, Wolfgang: A sp ekte d e r p la to n is c h e n K o s m o lo g ie . U n te rsu c h u n g e n zjum D ia lo g

T im a io s , Leiden, Brill, 1976 ·
SCOLNICOV, Samuel: « A n image o f perfection. T h e good and the ratio
nal in Plato’s material universe», R evue de P h ilo s o p h ie A n c ie n n e IO , 1992,
ΡΡ· 35 - 67 -
S la V E V A - G r iffin , Svetla: « A feast o f sp e e ch e s’ . F o rm a n d c o n te n t in P la -
t o ’ s T im a e u s » , H e rm e s 133. 2005, p p . 3 I 2 ~327 ·
SOLMSEN, Friedrich; P la to ’s The ology, Nueva York, Corn ell University Press,
1967·
S t r a n g e , S teven K . : « T h e d o u b le e x p la n a tio n i n th e T im a e u s » , A n c ie n t P h i
losophy 5, 1985, pp. 2 5 -3 9 ·
TAYLOR, Alfred E .: A C o m m e n ta ry o n P la to ’s T im a e u s , Oxford, Clarendon Press,

1928 [reimpresión i g 623 .
BIBLIOGRAFÍA IS ?
VELASQUEZ GALLARDO, Óscar: L a d o c trin a p la tó n ic a de la im agen: u n estu dio acerca de l

T i m e o j e l C ritia s de P la tó n , Tesis Doctoral, Barcelona, Universität A u tó
noma de Barcelona, 1997 ·
V la S T O S , Gregory: P la to ’s U nive rse , Oxford, Clarendon Press, 1975 ·
WILSON, John C o o k : O n th e in te rp re ta tio n o f P la to ’s Tim aeus. C ritic a l studies w ith spe
c ia l reference to a re cen t e d itio n , Londres, Nutt, 1888 [reimpresión de L eo
nardo Taran, Londres, Taylor & Francis, 1980].
T e m a s y p r o b le m a s e s p e c íf ic o s
D em iu rg o
BENITEZ, Eugenio E .: « T h e good or the demiurge: causation and the

unity o f good in Plato», A p e iro n 28, I 995 >Ρ Ρ · II 3 _I4 ° ·
C arO N E, Gabriela Roxana: L a n o c ió n de D io s en el T im e o de P la to n , Buenos Aires,
Ricardo E. Sassone, 1991·
ESCOBAR MONCADA, Jairo: « T e o lo g ía y cosmología en P laton », E stu d io s de

F ilo s o fa 14, 1996, pp. 13-5 5 ·
K e Y T , D a v id : « T h e m a d craftsman o f the T im a e u s » , P h ilo s o p h ic a l R e v ie w 8 0 ,

I9 71, p p . 2 3 0 -2 3 5 -
LeGIDO LÓPEZ, Marcelino: E l p ro b le m a de D io s en P la tó n . L a te o lo g ía d e l D e m iu rg o ,

Salamanca, C S IC , i 9 ^3 ■
LÉVY, Edm ond: « L a dénom ination de l’artisan chez Platon et Aristote»,

K té m a 16, 1991, pp. 7-18 .
MANSFELD, Jaap: «Bad world and demiuge. A 'gnostic’ m otif from Parmeni
des and Empedocles to Lucretius and P h ilo », en R. van den Broek &
M.J. Vermaseren (eds.): S tudies in G no sticism a n d H e lle n is tic re lig io n s pre se n te d to
G illes Q u isp e l o n the occasion o f his 6 fjth b irth d a y , Leiden, Brill, 1981, pp. 261-314·
MaRGEL, Serge; L e to m b e a u d u d ie u a rtis a n , précédé de «Avances» par Jacques

Derrida, Paris, Minuit, 1995 ·
M o h r , Richard D .: «P lato ’ s theology reconsidered. What the demiurge
does», H a r v a r d T h e o lo g ic a l Q u a rte rly 2 , 1985» PP· I 3 I_I4 4 ·
NlLLES, J ea n -C lau d e: «A p p roch e mythique du bien, du p h y to u rg o s et du
dém iurge», R evue In te rn a tio n a le de P h ilo s o p h ie 40, 1986, pp. 115- 139 -
PERL, E r ic D .: « T h e d e m iu r g e a n d th e F o rm s . A r e t u r n to th e a n c ie n t
in te rp re ta tio n o f P la to ’s T im aeus » , A n c ie n t P h iloso phy l8 , 1 9 9 8 . pp- 8 1 -9 2 .
PlGEAUD, Jackie: « L e regard du dieu créateur: le Tim ée de P la to n » , en L ’a rt

e t le v iv a n t, Paris, Gallimard, 1995, ρρ· 4 5 ~ 7& ·
ReybAM S-SCHILLS, Gretchen·. Demiurge a n d P rovidence. S to ic a n d P la to n is t re adings o f
P la to ’s T im aeus, Turnhout, Brepols, 1999.
SaSSI, Maria M .: «Sulla conoscibilità di D io secondo T im e o » , en Adriano

Fabris (ed.): L o g ic a e teología. S tu d i in o n o re d i V itto r io S a in a ti, Pisa, E TS, I 997 >
pp- 2 2 9 -2 3 4 ·
W O O D , Richard James: « T h e demiurge and his m odel», C lassical J o u rn a l 6 3 ,

1968, p p . 2 5 5 -2 5 8 .
M a tem á tica
B a r k e r , Andrew: «Tim aeus on music a n d th e liver» , en M .R . Wright

(ed.): R eason a n d Necessity. Essays on P la to ’s Tim aeus, Londres-Swansea, Duck-
w orth-The Classical Press o f Wales, 2 0 0 0 , pp. 8 5 -99 ·
C a v e in G , Maurice: «Q u elq u es remarques sur le T im é e et les mathémati

ques», R evue de ¡’E nseigne m e nt P h ilo s o p h iq u e 15, 196 5-19 6 6 , pp. I-IO .
CLEARY, John J., « T h e mathematical cosmology o f Plato’s T im a e u s » , S y n th e

sis P h ilo io p h ic a 5, 1990, pp. 4 19 -4 4 2 .
DRUMMOND, Joh n J.: «Indivisible lines and the T im a e u s » , A p e ir o n 14 , 19 8 2 ,

pp. 6 3 -70 .
DUHOT, Jean-Joël : «L e Même et l’Autre. Platonisme et pythagorisme dans

la gamme du T im é e » , en Jean-Lu c Périllié: P la to n e t les P yth a g o ric ie n s. H ié
ra rc h ie des sa v o irs e t des p r a tiq u e s . M u s iq u e -S c ie n c e -P o litiq u e , Bruselas, Ousia,
2 0 0 8 ,p p . 2 3 -2 5 6 .
F o w l e r , David H .: The m ath e m a tics o fP la to 's A ca dem y. A n e w re c o n s tru c tio n , Oxford,

Science Publications, 1987·
FrONTEROTTA, Francesco: « I l T im e o e la matematica 'em bodied’ » , en

Linda M. Napolitano Valditara (ed.) : L a sapienza d i T im eo. R ifle s sio n i in m a r
g in e a l T im e o d i P la to n e , Milán, Vita e Pensiero, 2 0 0 7 , pp. l 73 ' 2 o 6 .
ISNARDI PARENTE, Margherita: « I d e e e numeri nel T im e o » , en S ym p osium P la
to n ic u m 4 ,1997» ρρ· 187-193·

BIBLIOGRAFÍA ISS
LANZA G o n z á l e z , Henar : Los cinco p o lie d ro s re gulares convexos en el T im e o de P la t á n j

en la tra d ic ió n p la tó n ic a . M a te m á tic a , a n to lo g ía , d ia lé c tic a , discursoji d iv in id a d , Tesis
Doctoral, Madrid, Universidad Autónom a de Madrid, 2 0 0 9 .
LLOYD, Geoffrey E .R .: «Plato and the mathematics and nature, myth and
science» [1968, 1983], e n M e th o d s a n d P ro b le m s in G re e k S cie n ce , C a m
bridge, Cambridge Univ. Press, 1991, pp. 333 ' 35 J·
MONTSERRAT, Josep: « L a racionalidad matemática del universo en el
T im e o » , en ¡ I Q u in c e n a de F ilo s o fia de la C ié n c ia , Universität Au tónom a de
Barcelona, 1988, pp. 15- 27 ·
MUELLER, Ia n : « L o s tr iá n g u lo s e n e l T im e o d e P la t ó n » , M a th e s is 1 2 , 199 ^,
pp. 2 8 6 -3 3 3 .
ViSENTAINER, John: « A potential infinity o f triangle types. O n the che

mistry o f Plato’s T im a e u s » , H y le 4, 1998, 117-128.
VlTRAC, Bernard: «Les mathématiques dans le Tim ée de Platon·, le point de

vue d ’un historien des sciences», Etudes P la to n icie n n e s 2, 20 0 6 , 11-78.
W e r s in g e r , Anne Gabrièle: «Cercles, noeud, réseau: rhétorique et mathé

matique dans le Tim ée » , Les Etudes Philosophiques 3, I 997 >PP- 3 ° 5 ~3 l 6 ·
E l a lm a, e l cuerp o y e l p ro b le m a d el m al
CASTRO F a u n e , Carolina: « E l movimiento del universo y sus caracterís

ticas en la cosmología de P la to n », P a ra la je . R e v is ta de F ilo s o fia 3, 2OO9,
pp. 6 4 - 8 7 .
D e C E C C O , Daniela: « O r ig e n e e destino d e ll’ a n im a umana tra cerchio

dell’Identico e cerchio del Diverso», e n L in d a M . Napolitano Valdi-
tara (ed.): L a sapienza d i T im e o . R ifle s sio n i in margine a l T im e o d i P la to n e , Milán,
Vita e Pensiero, 2 00 7 , pp. 247 - 279 -
DEL FORNO, Davide: « L a produzione delle anime immortali nel T im e o » ,
en Linda M. Napolitano Valditara (ed.): o p . c it ., pp. 2 81-313.
EGGERS L a n , Conrado: «B od y and soul in Plato’ s anthropology», K e m o s

8 , 1995. pp· 10 7-112 .
F r e d e , D orothea: « T h e philosophical econom y o f Plato’ s psychology:

rationality and com mon concepts in the Timaeus», en Michael Frede &
Gisela Striker (eds.): R a tio n a lity in G re e k th o u g h t, Nueva Y o r k -O x fo r d ,
O xford Univ. Press, 1996, pp. 2 I 3 " 2 48 .
FrONTEROTTA, F ra n c e s c o : « A n im a e c o r p o : im m o r t a lit é , o r g a n ic is m o e
p s ic o -fis io lo g ia n e l T im e o » , e n Etudes P latonicien nes 2, 2006, p p . 141-154.
GILL, C h r is to p h e r : « G a le n vs. C h r y sip p u s o n th e tr ip a r tite psyche in Tim aeus

6 9 -7 2 » , en S ym p o siu m P la to n ic u m 4 >I 997 >PP· 267 - 273 ·
GlLL, Christopher: « T h e body’s fault? Plato’s Tim aeus o n psychic illness»,
en M .R. Wright (ed.): Reason a n d Necessity. Essays o n P la to ’s Tim aeus, Londres-
Swansea, Duckworth-The Classical Press ofWales, 2000, pp. 59 -84 .
JOHANSEN, Thom as: «B od y, soul and tripartition in Plato’s T im a e u s » ,

O x fo rd S tudies in A n c ie n t P h ilo so p h y 19, 2000, pp. 8 7-ΙΠ .
KUCHARSKI, Paul: «Eschatologie et connaissance dans le T im é e » , A rc h iv e s de

P h ilo s o p h ie z 9, 1966, pp. 5- 36 [reimpresión e n Aspects de la sp é cu la tio n p la t o
nicie n n e , Paris-Lovaina, Béatrice-Nauwelaerts, 1971. PP · 30 7-3 37].
L e e , Edward N .: «Reason and rotation. Circular mouvement as the model

o f mind (nous) in later Plato», en Facets o f P la to ’s P h ilo s o p h y , Assen-Am s-
terdam, Van Gorcum, 1976, pp. 70-IO 2.
LlSI, Francisco L .: «L a construcción del alma del mundo del T im e o 35 a-b

y la tradición indirecta», en S ym p osium P la to n ic u m 4, 1997. ρρ· 25 1_259 ·
Lisi, Francisco L.: « E l alma humana en el T im e o » , E tu d e s P la to n ic ie n n e s 2,
2 0 0 6 , p p . 155-174·
M aG RIS, A ld o : « L ’ 'anim a’ come necessità e finalità. Per una interpre-

tazione d el T im e o » , A t t i d e lla A c c a d e m ia d e lle Scienze d i T o rin o II4, 1980, pp.
173-198.
M ASON , A ndrew S.: «Im m o rtality in the T im a e u s » , P h ro n e s is 39 , 19 9 4 ,
pp· 9 0 -9 7-
M OH R, Richard D .: «P la to ’s final thoughts on evil, L a w s X, 8 9 9 -9 0 5 » .

M in d 8 7 ,1 9 7 8 , pp. 572 - 575 ·
MOHR, Richard D .: « T h e formation o f the cosmos in the S tatesm an m yth»,
P h o e n ix 27 , 1978, pp. 2 5 0 -2 5 2 .
MOHR, Richard D . : « T h e sources o f evil problem and the a rk h é kinéseos doc
trine o f Plato», A p e iro n 14, 1980, pp. 4 I-5 6 [reimpresión en T h e P la to -
n ic cosm ology, Leiden, Brill, 1985, pp. 1 5 8 -1 7 °] -
M OHR, Richard D .: « T h e w orld-soul in the Platonic cosm ology», I llin o is

C lassical S tudies J , I982, pp. 4I_48 [reimpresión en T h e P la to n ic cosm ology,
Leiden, Brill, 1985, pp. Iyfr- 177]·
BIBLIOGRAFÍA I4 I
MONTSERRAT, Josep: « L a constitució harm ónica del’Anim a del M ón en

el T ím e u de P la to » , B u lle t íd e la S o c ie ta t C a ta la n a de M a te m á tiq u e s 2, 1988,
pp- 57 - 65 -
PENDER, Elizabeht: « T h e language o f soul in Plato’s T im a e u s » , en S ym p osium
P la to n ic u m 4. I 997 >ΡΡ· 281 - 288 .
PERCER, Mischa von: D ie A lls e e le in P la to n s T im a io s , Stuttgart-Leipzig, Teubner,
1997 ·
PraDEAU, Jean-F ra n ç o is: « L ’âme et la m o e lle : le s c o n d itio n s p sych iq u es et
p h y s io lo g iq u e s d e l ’ a n t h r o p o lo g ie d a n s le Tim é e d e P la t o n » , e n L a
c o m m n u n a u té des a ffe ctio n s. E tu d e s s u r la pensée é th iq u e e t p o litiq u e de P la to n , Paris,
V r i n , 2008, p p . 4 9 -78 .
RlST, John M. : «Plato says that we have tripartite souls: if he is right, what can
we do about it ? » , en Marie-Odile Goulet-Gazé, Goulven Madec & Denis
O ’Brien (eds.): ΣΟΦΙΗΣ Μ Α ΙΗ Τ Ο Ρ Ε Σ . «C h e rc h e u rs de sagesse». H om m age à
J e a n P é p in , Paris, Institut d’Etudes Augustiniennes, 1992, pp. 103 - 124 ·
ROBINSON, Thom as M . ·. P la to ’s P sycho lo gy, Toronto, University o f Toronto
Press, 1 9 7 ° ·
S taL L E Y , Richard F.: «P unishm ent and the physiology o f the T im a e u s » ,

C lassical Q u a rte rly 46, 1996, pp. 257 _37 ° ·
SUZZARINI BaLOA, Andrés: « L a doctrina platónica del alma en el T im e o » ,
D ik a io s y n e 19, 2 0 0 7 , pp. 129-154·
ΤηγγΑ Μ Ο , Elisa, « L ’anima e le passioni nel T im e o » , A t t i d e ll'Is titu to Veneto d i S cien& ,
L e tte r e e d A rti, Classe d i Science M o r a li e Le ttere 151, 1992-1993, pp. 915 - 94 ° ·

VALLEJO C a m p o s , Alvaro: «Las Leyes, el T im e o y la teoría del m ovim iento»,
M é th e x is g , 1996, pp. 3 1-4 2 .
Z e d d a , Sergio: «H ow to build a world soul: A practical guid e», en M .R .

Wright (ed.): R eason a n d N ecessity. Essays o n P la to ’s T im a e u s , Londres-Sw an-
sea, D uckw orth-The Classical Press o f Wales, 2 0 0 0 , pp. 2 3 - 4 1·
A stro n o m ía
BRENNER, Anastasios: «Eudoxe, Platon et la mathématisation des phén o

mènes astronomiques», en Jean-Luc Périllié (ed.): P la to n e t les P yth a g o
ricie n s. H ié ra rc h ie des sa vo irs e t des p ra tiq u e s . M u s iq u e -S c ie n c e -P o litiq u e , Bruselas,
Ousia, 2008, pp. 2 0 9 -2 19 .
CavaGNARO, E le n a : « T h e T im a e u s o f P la to a n d th e e r r a tic m o t io n o f th e
p la n e t s » , e n S ym p o siu m P la to n ic u m 4 > 1997 ’ P P- 35I_362.
C arO N E , Gabriela Roxana: « T h e ethical function o f astronomy in Plato’s

T im a e u s » , en S ym p o siu m P la to n ic u m 4 , I99 7 > Ρ Ρ· 3 4 I _ 3 4 9 -
D elATTRE, Joëlle: « L e point de vue de l’histoire des sciences. Y - a - t - i l un

modèle mécanique dans le Tim ée de P la to n ? » , en Le cture s d u Tim ée de P la
to n , Lille, Publication du groupe Philosophie de la M A FP E N de Lille,
1994, p p . 14 - 2 9 ·
D i c k s , D .R .: E a rly G re e k a s tro n o m y to A r is to tle , Londres, Tham es & Hudson,

197O; Ithaca [N .Y .], Cornell University Press, 1985·
KNORR, Wilbur R. : «Plato and Eudoxus on the planetary m otion s», J o u r

n a l f o r the H is to ry o f A s tro n o m y 21, 1990, pp. 313-329·
S a l t z e r , Walter Gabriel: T h e o rie n u n d A nsätze in d e r grie chischen A s tro n o m ie . Im K o n

text b e n a ch b a rte r W issenschaften b e tra c h te t, Wiesbaden, Steiner, 1976.
W a e r d e n , Bartel L. van der: D ie A s tro n o m ie d e r G riechen . E in e E in fü h ru n g , Darms

tadt, Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 1988.
E l m a teria l-esp a cia l
BRISSON, Luc: «Aristóteles, Física T V 2 » , M é th e x is 8, 1995 » ΡΡ· 8 1-9 2 .

C aS T E L -B ouC H O U C H I, Anissa: « L ’espace platonicien: to p o s et c h ô ra » , Les
C a h ie rs P h ilo so p h iq u e s de S tra s b o u rg I, 1994 » P P · 9 I-I(-)5 ·
COSTA, Ivana: E l espacio p la tó n ic o , la c rític a a r is to té lic a j a lgu nos p ro b le m a s de su recepción
en la A n tig ü e d a d , Tesis Doctoral, Buenos Aires, Universidad de Buenos
Aires, 2008.
DEAN-JONES, Leslay: «A ristotle’s understanding o f Plato’s receptacle and

its significance for Aristotle’s theory o f familial resemblance», en M.R.
Wright (ed.): Reason a n d Necessity. Essays o n P la to ’s Tim aeus, Londres-Swansea,
Duckworth-The Classical Press ofWales, 2 0 0 0 , pp. IO 3 - I I 2 .
DERRIDA, Jacques: « C h ô r a » , P o ik ilia . E tu d e s o ffe rte s â J e a n - P ie rr e V e rn a n t, París,

E d. École des Hautes Études en Sciences sociales, 198 7, pp. 2 6 5 -
296. [Traducción esp. de Diego Tatián, K h ô ra , Córdoba (Argentina),
A lción , 1995].
D ia n o , G .: « I l problem a della materia in Platone: La c h o ra del T im e o » ,

G io m a le C ritic o d e lla F ilo s o fia I ta lia n a 4 9 » 1970 , pp* 32 l~ 335 ·
BIBLIOGRAFÍA 143
EGGERS L a n , Conrado: « L o intermedio, el mundo y la materia en el Tim eo

de Platón», M é th e x is IO , I 997 >PP· 17- 21 ·
ESCOBAR M onC A D A , Jairo: C h o ra u n d C h ro n o s : L o gos u n d A n a n k e in d e r E le m e n te n -
th e o rie v o n P la to n s T im a io s , Wuppertal, Deimling, 1995 ·
FOLSE, H enryJ.: «Platonic 'a to m ism ' a n d c o n te m p o r a r y p h y s ic s » , T ulane
S tudies in P h ilo so p h y 27 >Ι 97 δ> PP· 69-8 8 .
KUNG, Joan: «W hy the receptable is not a m irr o r » , A r c h iv f i i r G eschichte d e r
P h ilo so p h ie 70, 1988, pp. 167-178.
LAURENT, Jérôme: « N o te su r l’interprétation 'matérialiste' de la χώρα par

L u c B risson», en E tudes P la to n icie n n e s 2, 2006, pp. 93 ~9 6 ·
M arG E L, Serge: L e to m b e a u du d ie u a r tis a n , précédé de «Avances» par Jacques
Derrida, Paris, Minuit, 1995 ·
MaTTÉI, Jean-Franççois: « L e rêve de la ch ô ra dans le Tim ée de Platon », en
Lucien Jerphagnon (ed.) : I n h o n o re m J e a n - P a u l D u m o n t. A in s i p a r la ie n t les
A n c ie n s , Lille, PUL, 1994 . ΡΡ· 83-IOO.
MERKER, An ne : « M ir o ir et χώρα dans le Tim ée de P la to n » , en É tude s P la to n i
ciennes 2, 2006, pp. 11-78 .
MILLER, Dana R. : T h e T h ir d K in d in P la t o ’s T im a e u s , Gotinga, Vandenhoeck &

Ruprecht, 2003.
MOHR, Richard D .: «Image, flux and space in Plato’s T im a e u s » , P h o e n ix 34,

1980, pp. 138 -152 [reimpresión e n T he P la to n ic cosm ology, Leiden, Brill,
1985, pp. 8 5-98 ].
M OHR, Richard D .: « T h e mechanism o f flux in Plato’s T im a e u s » , A p e ir o n

14, 1980, pp. 9 6 -114 [reimpresión en T h e P la to n ic co sm o lo g y , Leiden,
Brill, 1985, pp. II6 -I38 ].
MOREAU, Joseph: « L ’idée platonicienne et le réceptacle», R evue de P h ilo s o

p h ie de la France e t de ¡ ’É tra n g e r 8 6 , 1988, pp. I 37 - Ï 4 9 -
NlKOLAOU, Susanna-Maria, D ie A to m le h re D e m o k rits u n d P la to n s T im a io s . E in e v e r
g le ich e n d e U n te rsu c h u n g , Stuttgart-Leipzig, Teubner, 1998.
OSTENFELD, Erik: « P la to ’ s concept o f m atter», en C la s s ic a l & M e d ia e v a lia .

Francisco B la t t s e p tu a g e n a rio d e d ic a ta , Conpenague, In aedibus Gyldendalia-
nis, 1973, pp. 4 7 -6 7 ·
POHLE, W illiam B .: « T h e mathematical foundation o f Plato’s atomic

physics», Isis 62, I 97 1· PP· 36 " 4 6 ·
PrADEAU, J e a n - F r a n ç o is : « E tr e q u e lq u e p a rt, o c c u p e r u n e p la c e . Top os et

ch ô ra d a n s le T im é e » , Les E tudes P h ilo so p h iq u e s 3. I 9 9 5 >PP- 375” 3 9 9 ·
R eagan, J - T « P la to ’s material p rin cip ie» , M o d e m S c h o o lm a n 4-7 >I 9 6 9 "
1970 , pp. 177-19 3·
ReSHOTKO, Naomi: « A bastard kind o f reasoning. The argument from the
sciences and the introduction o f receptacle in Plato’s T im a e u s » , H is to ry
o f P h ilo so p h y Q u a rte rly 14 , 1997 » PP- Ï 2 I - I 3 7 ·
RUTHENBERG, Klaus: «V orgeschichte der C h em ie. E in V ergleich der
theoretischen K o n zeption en von Platon und A risto tle » , en Klaus
D ö rin g & G eorg W öhrle (eds.): A n tik e N a tu rw is s e n s c h a ft u n d ih re R e z e p tio n
III, Bamberg, C ollibri Verlag, 1993 · PP· 61-68 .
SALLIS, John: « T im a e u s ' discourse on the k h ó r a » , P ro ce e d in g s o f th e B o s to n A re a
C o llo q u iu m in A n c ie n t P h ilo so p h y II, 1997 » P P · 155 *^ 9 -
SALLIS, John: C h o ro lo g y . O n b e g in n in g in P la t o ’s T im a e u s , B loom ington [Ind.],
Indiana University Press, 1999 ·
SCHULZ, Dietrich J.: D as Problem d e rM a te n e in Platons T im aios, Bonn, Bouvier, 1966.
TZAMALIKOS, Panayotis: « T h e concept o f hyle in Plato’s T im a e u s » , P h ilo s o p h ia

2 7 -2 8 ,1 9 9 7 -1 9 9 8 , pp. 131-141·
W O O D , Richard J.: « P la to ’s atom ism », I n t e r n a t io n a l P h ilo s o p h ic a l F o ru m 8,

1968, pp. 4 2 7-4 4 1·
ZAMORA C a lv o , José M a.: « E l material espacial del demiurgo: la k h ó ra en

el Tim eo de Platón», E stud io s filo s ó fic o s 52, 2OO3, pp. 2 71-288 .
ZAMORA C a l v o , José M a.: « L a k h ô ra après P la to n », en Jérôm e D okic,

Philippe Drieux & René Lefebvre (eds.) : Sym boliques et dynam iques de l ’espace,
Rouen, Presses Universitaires de Rouen, 2003, pp. 15-3 2 .
L a fis ic a y la quím ica
LIESENFELD, Cornelia: «A us der Physik heute Platon neu verstehen», P h i

losophisches fa h r b u c h 99, 1992, pp- 158 -164.
NlKOLAOU, Susanna-Maria: D ie A to m le h re D e m o k rits u n d P la to n s T im a io s. E in e v e r

g le ich e n d e U n te rsu c h u n g , Stuttgart-Leipzig, Teubner, 1998.
VlSENTAINER, John: « A potential infinity o f triangle types. O n the che

mistry o f Plato’s T im a e u s » , F jy le 4, 199 ^, P P · I 1 7 - 1 2 8 .
BIBLIOGRAFÍA 145
L a n ecesid ad
A l t , Karin: « D ie Ü berredun g der A n a n k e zur Erklärung der sichtbaren

Welt in Platons T im a io s » , H e rm e s 16, 1978 , pp· 4 2 6 -4 6 6 .
ESCOBAR MONCADA, Jairo: C h o ra u n d C h ro n o s : L o g o s u n d A n a n k e in d e r E le m e n te n -
th e o rie v o n P la to n s T im a io s , Wuppertal, Deimling, 1995 ·
ESCOBAR MONCADA, Jairo, «Necesidad y espacio. Imagen e Idea en el T im e o
de Platón », P ra xis F ilo só fica 8 -9 , I 999 >PP- 18 9 -2 2 6 .
MORROW, Glenn R.: «Necessity and persuasion in Plato’s T im a e u s » [19 5 0 ],
en Reginald E. Allen (ed.): Studies in P la to ’s M etaphysics, Londres, Roudedge
& Kegan Paul, 1965. PP· 421 - 437 ·
Sk em P , Joseph B .: « T h e disorderly m otions aga in », en A llan G o tth elf
(ed.) : A r is to tle on n a tu re a n d liv in g beings. P h ilo s o p h ic a l & h is to ric a l studies p rese nted to
D a v id M . B a lm e o n h is 7 O th b irth d a y , Pittsburg, Mathesis-Bristol, Classical
Press, 1985, pp. 2 8 5 -2 9 9 ·
B io lo g ía y m edicin a
AYACHE, Laurent: «Platon et la m édecine», en C a h ie rs d u C e n tre d ’E tu d e s s u r la

Pensée A n tiq u e 'K a iro s k a i logos’ , Aix-en-Provence, 1996, pp· I~ 42·
AYACHE, L a u re n t: « E s t - i l vraiment question d’art médical dans le T im é e ? » ,
e n S ym p o siu m P la to n ic u m 4, I 997 >PP· 55 * 63 ·
BURGEN, Scott: « H o w to bu ild a human body: A n idealist’ s g u id e» , en
M .R . W right (ed.): S e a s o n a n d N e c e s s ity . Essays o n P la t o ’s T im a e u s , L o n -
dres-Swansea, D u ckw orth-The Classical Press o f Wales, 2 0 0 0 , pp.
43- 58.
CAMPBELL, Gordon: «Zoogony and evolution in Plato’s T im aeus. T he Pre-
socratics, Lucretius and D arw in », en M .R . W right (ed.), R ea son a n d
N e ce ssity. Essays o n P la t o ’s T im a e u s , Londres-Swansea, D u ckw orth-The
Classical Press ofWales, 2 0 0 0 , pp. I4 5 -!8 o .
ESPOSITO, A n ton io: «II sangue nel T im e o di Platone», en Francesco V a t-

tioni (ed.) : A t t i d e lla V IS e ttim a n a S an gue e A n tr o p o lo g ía n e lla te o lo g ía [Roma,
2 3 -2 8 novembre 1987], Roma, Pia U nione Preziosissimo sangue, t. I,
19 9 1, p p . 4 4 3 - 4 5 0 .
ESPOSITO, Antonio: «L a circolazione del sangue nel T im e o di Platone», en

Francesco Vattioni (ed.): op. c it., pp. 4 7 3 _48o.
14 6 JO SÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
GARCÍA F e r n á n d e z , Alicia·. E l p ro b le m a de las enferm edades d e l c u e rp o y el c u id a d o del

a lm a en e l T im e o de P la tó n . L a e n fe rm e d a d co m o c o n d ic ió n d e l c o n o c im ie n to j la co nce p
c ió n te ra p é u tic a d e l p roce so c o g n itiv o , T E A , Madrid, Universidad Autónom a
de Madrid, 2006.
HALL, Thomas S.: « T h e biology o f the T im a e u s in historical perspective»,

A r io n 4 , 1965, pp. 10 9 -12 2 .
JoUBAUD, Catherine: Le corps humain (fans la p h ilo s o p h ie p la to n ia e n n e : étude à p a r t ir d u

T im ée, París, Vrin, 1991.
LOMBARD, J e a n : P la to n et la m édecine. Le corps affaibli et lame attristée, P a ris, L ’H a r -

m a ttan , 1 9 9 9 ·
MaNULI, P a o la & VeG ETTI, M a r io : C u o re , sangue e ce rve llo . B io lo g ía e a n tro p o lo g ía

n e lp e n s ie ro a n tic o , Milán, E p iste m e , 1977 ·
MaSLANKOWSKI, W illi: « D e r A rtzb eru f bei P la to n -im D ialog T im a io s » ,
Z e its c h rift f ü r G a n zh e itlich e T ie rm e d iz in I, 19 9 3 , p p . 22- 29-
VEGETTI, Mario: L a m e d icin a in P la to n e , V e n e c ia , II Cardo, 1995 ·
R ela ció n con o tros diá log os
ChERN ISS, H arold: « T h e relation o f the T im a e u s to P lato’ s later d ia lo

gues» [19 5 7], A m e r ic a n J o u r n a l o f P h ilo lo g y 7 8 , 1957 » PP· 2 2 5 -2 6 6
[reimpresión de Leonardo Tarán (ed.): S electe d P a p e rs , Leiden, Brill,
I 977 . pp· 2 9 8 -3 3 9 ].
D u sA N IC , Slobodan: « T h e unity o f T im a e u s - C r itia s and the in ter-G reek
wars o f the m ind 3 5 0 ’s » , I llin o is C la s s ic a l S tu d ie s 2 7 -2 8 , 2 0 0 2 -2 0 0 3 ,
pp- 63 - 75 ·
ESCOBAR M oN C A D A , Jairo: « C o sm o s, polis y ju sticia. Sobre algunas
relaciones entre la R e p ú b lic a y el T im e o » , A p u n te s f ilo s ó f ic o s 22, 2 0 0 3 ,
pp. 9 5-111.
F e r r a r i s , Maurizio: «M im esi e a n a m n e si. D a l T im e o alia R e p u b b lic a » , A u t A u t

2 4 8 , 19 9 1, p p . 5 7 - 7 9 .
G o l d i n , Owen: «Self, sameness, and soul in A lc ib ia d e s I and the T im a e u s » ,

F re ib u rg e r Z e its c h rift f u r P h ilo so p h ie u n d T he ologie 40, 1990, pp. 5 _I9 ·
GREENBERG, Nathan A .: «Sayre and stylometrics», A m e ric a n J o u r n a l o f P h ilo -
lo g / 106, 1985, pp. 2 2 7 -2 3 0 .
b ib l io g r a f ía 147
IriG O IN , Jean: «Platon, R é p u b liq u e et T im é e » , en H enri-Jean Martin &Jean

Vézin (eds.) : M is e en p a g e e t m ise en texe d u liv re m a n u s c rit, Paris, Cercle de la
Librairie, 199O, pp. 37 - 3 9 ·
MpALLA, K h lo e : «Κοσμική και πολιτική τάξη στον Πλάτωνα: Από το δημιουργό τοΰ
Τίμαιον ατούς Κυβερνήτες τής Πολιτείας και τον Π ολιτικόν» , P a lim p se s to n 12 ,
1992, pp. 6 6 -8 0 .
OSTENFELD, E r ik : « P l a t o ’ s d e v e lo p m e n t a n d th e d a te o f th e T im a e u s » ,
C la ss ic a l & M e d ia e v a lia 37, 1986, p p . 6 3 -8 7.
OWEN, Gwilyn Ellis Lane: « T h e place o f the T im a e u s in Plato’s dialogues»

[1953]. en Reginald E. A llen (ed.): S tudies in P la to ’s M e ta p h ysics , Londres,
Routledge & Kegan Paul, 1965, pp. 3 I3 “ 33 ?$ [reimpresión de Martha
Nussbaum (ed.): C o lle c te d Papers in G reek P h ilo so p h }), Ithaca [N Y ], Corn ell
University Press, 1986, pp. 66-84]■
ROBINSON, Thom as M .: «S ob re la fecha de com posición del T im e o » , en

C on rad o Eggers Lan (ed.); P la to n . L o s d iá lo g o s ta rd ío s . A c ta s d e l S y m p o s iu m
P la to n ic u m 1986, México, U N A M , 1987, pp. 57 ~65 ·
ROBINSON, Thomas M. : « T h e relative dating o f the T im aeus and P haedrus » , en
Livio Rossetti (ed.): U nd ersta nding the Phaedrus. Proceedings o f the I I Sym posium Pla -
to n ic u m , Sankt Augustin, Academia Verlag-Richarz, 1992, pp. 23-3O .
SAYRE, K enneth M .: « T h e r o le o f the T im a e u s in the development o f Pla

to ’s late ontology», A n c ie n t P h ilo so p h y 18, 1998, pp. 93 ~I24 ■
SkeM P, Joseph B.: « T h e date o f the T im a e u s » , Proceedings o f the C a m b rid g e P h ilo
lo g ica l Society 1 8 3 , 1954 - 1955 - P· 3 2 ·
TH EIN , Karel: L e lie n in tra ita b le . E n q u ê te s u r le tem ps da n s la R é p u b liq u e e t le T im é e de
P la to n , Paris, V rin , 2001.
V e g e t t i , Mario: « L ’autocritica di Platone: Il T im e o e l e L e g g i» , en Mario

Vegetti & M ichele Abbate (eds.): L a R e p u b b lic a d i P la to n e n e lla t r a d it io n e
a n tic a , Nápoles, Bibliopolis, 1999 · Ρ Ρ · Ι 3 " 27 ·
WaTERLOW, Sarah: « T h e third man’s contribution to Plato’s paradigma-
tism », M in d 91, 1982, pp. 339 ' 357 ·
G én ero literario
BeRNARDETE, Seth: « O n Plato’s T im a e u s and T im aeu s’science fic tio n » ,

In te rp re ta tio n 2 , I 9 7 1 · P P · 2 1 - 6 3 .
148 JOSÉ M ». ZAMORA CALVO
BERTI, Enrico: « L ’oggetto dell’ eikds m ythos nel T im eo d i Platone», e n S y m p o

siu m P la to n ic u m 4 , 1 9 9 7 - P P· I I 9 - 13 1 .
B r u n i C e l l i , B la s: « C o n s id e r a c io n e s g e n e ra le s so b r e el T im e o : M ito o his
t o r i a » , A p u n te s filo s ó fic o s 2 0 , 2 0 0 2 , p p . 3 9 - 5 3 -
C a n n a r s a , M arilisa: « L a cornice letteraria del T im e o » , en Linda M .

Napolitano Valditara (ed.) : L a sapienzp d i T im eo. R ifle s s io n i in m a rg in e a l T im e o
d i P la to n e , Milán, Vita e Pensiero, 2007, pp- 3 - 4 &·
DESCLOS, Marie-Laurence: «Les prologues du Tim ée et du C ritia s : un cas de
rhapsodie platonicienne», en Etudes P latonicien nes 2, 2006, pp. l 75 _2 0 2 .
DETIENNE, Marcel: «L a double écriture de la mythologie entre le T im ée et
le C ritia s » , en Claude Calame (ed.) ; M éta m o rp h o se s d u mythe en Grèce antique,
Ginebra, Labor et Fides, 1988, pp. Ι _ 7 33 ·
E r l e r , Michael: «Idealità e storia. La cornice dialogica del T im e o e del C r i -
z ia e la P oetica di Aristotele», E lenchos 19, 1998, pp. 5 _28.
H a d O T , Pierre: «Physique et poésie dans le Tim ée de P la to n » , Revue de T h é o

logie et de P h ilo so p h ie I 1 5 , 19 8 3 , pp. H 3 - I 3 3 [reimpresión e n Etudes de P h i
loso phie an cienne , Paris, Les Belles Lettres, 1998, pp. 277 ~3 ° 5 Î-
HOWALD, E r n s t: « Ε ΐκ ώ ς λ ό γ ο ς» , H e rm e s 5 7 , 1922 , pp. 6 3 -79 -
LaMPERT, L a u r e n c e & PlaNEAUX, Christopher: «W h o ’s who i n Plato’s
T im a e u s -C ritia s and w hy», R eview o f M e taph ysics 52, 1998-1999, pp. 87-125.
MARGOS d e PinO TTI, Graciela E.: «Sobre la naturaleza dialéctica del relato
verosímil del T im e o » , R evista V enezolana de F d o so fia 35, I 997 >P P · 73 9 1-
M e y e r -A b iC H , Klaus M .: « E ik ö s logos, Platons T h eorie der Naturwissens
chaft», en Erhard Scheibe & Georg Sussmann (eds.): E in h e it u n d V ie lh e it.
F e ts c h rifi f ü r C a r l F r ie d ric h v o n W eizsä cker, G otinga, Vandenhoeck und
Ruprecht, 1973 , PP· 2 0 - 4 4 ·
RACIONERO, Q u in tín : « L o g o s, m ito y discurso probable. En torn o a
la escritura del T im e o de P la tó n » , C u a d e rn o s de F ilo lo g ía c lá s ic a 7 , I9 9 7 >
pp· 1 3 5 -15 5 -
R a c i o n e r O , Q u in tín , «L ogos, myth and probable discourse in Plato’s

T im a e u s » , E lenchos I ÿ , 1998, pp. 2 9 -6 0 .
RATH, Ingo W. : « A n den Grenzen des wissenschaftlichen Logos: zu Pla

tons T im a io s » , Z e its c h rift f ü r G a m jie its fo rs c h u n g , G esellschaft f ü r G a n z h e ittfo rs c h u n g
3 4 ,1 9 9 0 . pp· I47 - Ï 6 6 .
BIBLIOGRAFÍA 149
RODRÍGUEZ A d r a d o s , Francisco: «Coherencia e incoherencia en la forma

y contenido del T im e o » , en S ym p osium P la to n ic u m 4 , 1997 · Ρ Ρ· 37 - 47 -
R u n ia , David T . : « T h e literary and philosophical status o f T im a e u s ’ proe-
m ium », en S ym p o siu m P la to n ic u m 4 , 1997 · ΡΡ· I O I - I l 8 .
SANTA C r u z , M a. Isabel : « E ikôs Logos y D ia n o ia en P la tó n » , R evista de F ilo s o f ia j
T e o ría P o lític a 2 6 - 2 J , 1986, pp. 180-184·
So lÈ R E -Q u E V A L , Sylvie: «T im ée le glorieux», en L e d u r e s d u T im ée de P la to n ,
L ille, Publication du groupe Philosophie de la M A F P E N de Lille,
1994. pp· 3 0 -3 7 ·
STEINTHAL, H erm an: «Gew issheit und Ungewissheit, είκός bei Platon,
besonders im Timaios», Gymnasium 108, 2001, pp. 4 0 7 "4 I8 ·
TARAN, Leonardo: « T h e creation myth in Plato’s Tim aeus » , en John P. A nton
& George L. Kustas (eds.): Essays in A n c ie n t G re e k P h ilo so p h y , Albany [NY],
State University o f New York Press, 197I· pp· 372 - 4 ° 7 -
TORDO-RoM BA U T, Karine: « L e prologue du T im é e : un dialogue placé sous
le signe d ’une am biguité», en L e ctu re s d u Tim ée de P la to n , Lille, Publica
tion du groupe Philosophie de la M AFPEN de Lille, 1994, pp· I - I - 3
V a t i n , C .: «Espace terrestre e t dim ension tem porelle. A p r o p o s des
mythes platoniciens du Tim ée et du C ritia s » , e n M élanges E d o u a rd D elebecque,
Aix-en-Provence, Université d’Aix-en-Provence, 1983· PP· 44 I ~4 4 9 -
VlaSTOS, Gregory: «C reation in the T im a e u s : is it a fictio n ?» , en Reginald
E. Allen (ed.): S tudies in P la to ’s M e ta p h ysics , Londres, Routledge & Kegan
Paul, 1965, pp. 4 0 1 -4 19 [reimpresión en D aniel W. Graham (ed.):
S tudies in G reek P h ilo s o p h y , Vol. II: Socrates, P la to , a n d th e ir tr a d itio n , Princeton
[NJ], Princeton University Press, 1995 · PP· 2 6 5 -2 7 9 ]·
W ITTE, Bernd: « D er είκώς λόγος in Platos T im a io s , Beitrag zu Wissenschafts
methode und Erkenntnistheorie des späten Plato», A r c h iv f ü r G eschichte
d e r P h ilo so p h ie 46, 1964, ρρ· I-16.
C rítica de la tradición m a nu scrita
DILLON, John: «Tam pering with the T im a e u s . Ideological emendations in

Plato, with special reference to the T im a e u s » , A m e ric a n J o u r n a l o f P h ilo lo g y
n o , 1989, pp. 5 0 -7 2 [25d5, 26c3, 2 70 4 -5 , 27d5> 30a5, 4 o b 8 -c i,
4 ia 7 - 8 ].
150 JO SÉ Μ ·. ZAMORA CALVO
ReNEHAN, Robert: S tu d ie s in G re e k Texts, Gotinga, Vandehoeck & Ruprecht,

1976 [21b, 68e, 75e],
RUIZ M o n t e r o , Consuelo: «Precisiones term inológicas a P la tó n » , en

Luis Gil, Marcelo Martínez Pastor & Rosa M a. Aguilar (eds.): C o ro lla
C o m p lu te n s is . H o m e n a je a l P ro f. José S. Lasso de la Vega, Madrid, Complutense,
1998, pp. 443-4.46.
SoLM SEN, Friedrich: «E m endations in cosmological texts», R h e inisches

M useum 124 , 1981, pp. I-18 [4607, 52 b 6 , 53a5],
W EST, M artin L .: «E m endations in Plato, G o rg ia s and T im a e u s » , C la s s ic a l
Q u a rte rly 27 . 1977 , pp. 3 0 0 -3 0 2 [45 ^ 5 - 8 , 74 a7 - b 3 ].
E stu d io s p o r p a sa je s
I7 a -2 7 c
BRISSO N , L u c : « L a in ven ción de la A tlá n tid a » , M é th e x is 8, 1995 ' Ρ Ρ ·
ι 6 7 - ι 74·
ZaNGER, Eberhard: «P lato’s Atlantis account. A distorted recollection o f

the Trojan war», O x fo rd J o u rn a l o fA rc h a e lo g y 12 , I 993 >P P · 77~&7 ■
I 7a - 2 6 d
B rO A D IE, Sarah: « T h e o d icy and p s e u d o - h is t o r y in th e T im a e u s » , O x fo r d
S tu d ie s m A n c ie n t P h ilo so p h y 21 , 2 0 0 1 , p p . I - 2 8 .
NaDDAF, Gerard: « T h e Atlantis myth. A n introduction to Plato’s later

philosophy o f history», P h o e n ix 48, 1994, pp. 18 9 -2 0 9 .
9 6 29 d 2
I c -
CaSERTANO, Giovanni: «L a ricostruzione dei ricordi, funzionalità e verità
del discorso che interpreta la realtà. Plato. T im . ig c 6 -2 9 d 2 » , M é th e x is
9, 1996, pp. 19 -3 0 .
3 o d -26e
F re y d b E R G , Bernard D . : « M y th o s a n d logos i n platonic p o l i t e i a i » , H is to ry o f
E u ro p e a n Idea s 16, 1993, pp. 6 0 7-6 12 .
2 o d -2 5 e
V e l á s q u e z G a l l a r d o , Oscar: «L a historia y la geografía como represen
taciones simbólicas de la realidad (o el relato de Solón, T im e o 2 0 d -
2 5 e)» , R evista de F ilo s o fía 4f I - 4?2 , ! 9 93 ’ PP· 27 ~38 -
BIBLIOGRAFIA
2 Ia -2 6 d
M a cE v O Y , James: «P lato n et la sagesse de l’E gypte», K e m o s 6, 1993, pp.
245 - 275 ·
a ie
ARRIGHETTI, Graziano: «Platone fra mito, poesía e storia», S tu d i C lassici e
O r ie n ta li 4 r. I99 1· PP- I 3 _3 4 ·
23d-24e
ROWE, Christopher J. : «W hy is the ideal Athens o f the T im a e u s -C r itia s not
ruled by philosophers?, M é th e x is IO, 1997 » ΡΡ· 5 I - 57 ·
?7d-28a
FeRBER, Rafael: «Perché Platone nel T im e o torna a sostenere la dottrina
delle Id ee» , E lenchos 18, 1997 · PP· 5 ~27 ·
FERBER, Rafael: « 'A u f diese Weise nun gebe ich selbst meine Stimme ab’ .
Einige Bemerkungen zu Platons später Ideenlehre unter besonderer
Berücksichtigung des T im a io s » , G ym n a siu m 105. 1998, pp. 2O I-234 .
HaCKFORTH, Reginald: « P la to ’s cosmogony (T im a e u s 27 d f f .) » , C la s s ic a l

Q u a rte rly 9, 1959, pp. 17- 22 .
ROBINSON, Thom as M .: « T h e argument o f T im ., 27 ^ s q .» , P h o e n ix 24,
1979. p p - 10 5 -10 9 .
WHITTAKER, John: « T h e eternity o f the platonic form s», P h ro n e s is 13,

1968, pp. 131-144·
WHITTAKER, John: « T im a e u s 27 d 5 sq .» , P h o e n ix 23, 1969, pp. 181-185.
WHITTAKER, John·. «Textual comments on Timaeus 27 c~<i», P h o e n ix 27.

1973. pp· 38 7-39 1·
28b7
BALTES, Matthias: «γέγονεν (Platon, T im . 28 b 7). 1st die Welt real entstan
den oder n ic h t? » , en K eim pe A . Algra, Pieter W. van der H orst &
David T . Runia (eds.): P o ly h is to ry . S tu d ie s in th e h is to ry a n d h is to rio g ra p h y o f
a n c ie n t p h ilo s o p h y , in h o n o r o fJ a a p M a n s fe ld , Leiden, Brill, 1996, pp. 7 6 -9 6
[reimpresión en Δ Ι Α Ν Ο Η Μ Α Τ Α , K le in e S c h rifte n , Leipzig, Teubner,
1999 . pp· 30 3 - 325 ]·
29c
RACIONERO, Q uintín: «C ien cia, retórica y política en Platón (a propósito
del "M ito probable” de Tim eo 29 c) en A ngel Alvarez & Rafael Cas
tro (eds.): E n to r n o a A ris tó te le s . H o m e n a je a P ie rre A u b e n q u e , Santiago de
152 JO SÉ Ma. ZAHORA CALVO
Com postela, Facultad de Filosofía de la Universidad de Santiago de

Compostela, 1998, pp. 35 5 -3 8 3 .
29d
EBERT, Theodor: « V o n der Weltursache zum Weltbaumeiste. Bemerkun
gen zu einem Argum entationsfehler im platonischen T im a io s » , A n tik e
u n d A b e n d la n d 37, 1991, ρρ· 4 3 _5 4 ·
M uGLER, Charles: «D ém o crite et les postulats cosmologiques du
dém iurge», R evue des E tude s A n c ie n n e s 69, 1967, pp. ζ Ο - ζ 8 .
RuNIA, David T .: « T h e language o f excellence in Plato’ s T im a e u s and later

Platonism », en Stephen Gersh & Charles Kannengiesser (eds.): P la
to n is m in late a n tiq u ity , Notre Dame [Ind.], Notre Dame University Press,
1992, pp. 11-37.
30a
MOHR, Richard D .: «Remarks on the stereometric nature and status o f the
primary bodies in the T im a e u s » , en T he P la to n ic co sm o lo g y, Leiden, Brill,
1985, pp. 108-115.
Sk em p , Joseph B.: « T h e disorderly motions again», e n A r is to tle o n N a t u r e

a n d liv in g beings: P h ilo s o p h ic a l a n d h is to r ic a l stu d ie s p re s e n te d to D a v id M . B a lm e o n
h is ? O th b irth d a y , Pittsburg-Bristol, M athesis-Classical Press, 1985, pp.
2 85 - 2 9 9 ·
30a-b
C LE G G , Jerry S.: « P la to ’s vision o f ch aos», C la s s ic a l Q u a r t e r ly 26, 1976,
pp. 5 2 -61.
3 0 c -3 ib
KAHN, Charles H .: « F lu x and forms in the T im a e u s » , en Monique C an to-
Sperber & Pierre Pellegrin (eds.) : L e style de la pensée. R ecueil de textes en h o m
m age à Ja cq u e sB ru n s ch œ ig , Paris, Les Belles Lettres, 2 0 0 2 , pp. I I 3 - 1 3 1 .
KRÄMER, Hans J. : « D ie Idee der Einheit in Platons T im a io s » , P erspektiven d e r
P h ilo so p h ie 22, 1996, pp. 2 8 7 -3 0 4 .
M O H R, Richard D .: «D ivin ity, cognition and ontology: T h e unique

w orld», en The P la to n ic cosm ology, Leiden, Brill, 1985, pp. 9 5 2.
MOHR, Richard D .: «Forms as individuals: Unity, being and cognition in

Plato’s ideal theory», I llin o is C lassical S tudies I I , 1986, p p . 113-128.
N eRLICH , G raham C .: «Regress argum ents in P la to » , M in d 69, i9 6 0 ,

p p . 8 8 -9 0 .
BIBLIOGRAFÍA I53
PARRY, Richard D . : « T h e unique world o f the T im a e u s » , J o u rn a l o f the H is to ry

o f P h ilo so p h y 17, I 979 >PP· I - I O .
PARRY, Richard: « T h e intelligible world-animal in Plato’s T im a e u s » , J o u rn a l
o f the H is to ry o f P h ilo so p h y 2 9 , 19 9 1, p p . 1 3 - 3 2 .
PATTERSON, Richard Allen: « T h e unique worlds o f the T im a e u s » , P h o e n ix

35, 1981, pp. 105-119.
3IC sq .
BROWN, Malcolm: «Pappus, P la to and th e h a r m o n ic m e a n » , P hrone sis 2 0 ,
1975, pp. 173-184·.
K eySE R , Paul T .: « T h e όγκοι and the δυνάμεις o f Plato, T im a io s 3 I c -3 2 b » ,

Echos d u m ond e classique 39, 1995 . ΡΡ· 251 - 266 .
MORSE, J. M itc h e ll: « P l a t o ’s mosaic law», H e lla s 3, 1992, pp. Ι 25 - ! 29 ·
M o r t l e y , Raoul J. : « T h e B on d o f the cosmos. A significant metaphor
(T im . 3IC ff.) » , H e rm e s 97, 1969, pp. 372 - 373 ·
3 2 c sq.
LlSI, Francisco L . : «Astrologia, astronomía y filosofía de los principios en
2
Platón», H a b is 2 , 1991, pp. 97 -U I·
MORTLEY, R a o u l: « P la t o ’s c h o ic e o f th e s p h e r e » , Revue des Etudes G recques 8 2 ,
1969. PP· 342 - 345 ·

35 a - 36 b
D e l FORNO, Davide: «L a struttura numérica dell anima del mondo (T im e o ,
35 b 4 - 36 b 6 ) » , E lenchos 26, 2 0 0 5 , ρρ· 5 " 32 ·
FERRARI, F r a n c o : « P la t o n e , T im . 3 5 a I - 6 in P lu ta r c o , A n . P ro c r. I O I 2 b - c :
c it a z io n e ed e s e g e s i» , R h e in is c h e s M u s e u m f ü r P h ilo lo g ie 1 4 2 , I 9 9 9 > P P ·
3 2 6 -3 4 0 .
GRUBE, G .M .: « T h e com position o f the w orld-soul in T im a e u s 3 ·^·-B * · 5

C lassical p h ilo lo g y 27 . 1932, pp. 8 0 -8 2.
LlSI, Francisco L .: « L a creación en el T im e o 35 a - b » , H y p n o s 7, 2001, p.

11- 2 4 ·
SONDEREGGER, Erwin: « D ie B ildung der Seele in Platons T im a io s 35 aI~
3
b » , M u s e u m H e lv e tic u m 54 >Σ997 >PP· 2 I I - 2 l 8 .
3 6 c -d
BRIGNOU, Fernando M .: «Problem i di física celeste nel T im e o d i Platone»,
G io m a le Ita lia n o d i R lo lo g ia II, 1958, pp. 97 - 110 .
154 JOSÉ M*. ZAHORA CALVO
37 c- 3 9 e
EGGERS L a n , Con rad o: L a s n o c io n e s de t ie m p o y e te r n id a d de H o m e r o a P la tó n ,
México, U N A M , 1984-.
E S C O B A R M o n C A D A , Jairo: «Lenguaje y necesidad. Sobre el concepto de
tiempo en Platón », E stu d io s de F ilo s o fia 27 . 2003, pp. 149 -159.

FiGAL, G ünter: « Z e it u n d Identität. Systematische Ü berlegu ngen zu
Aristoteles und P la to n » , en Forum für Philosophie Bad H om burg
(ed.): ^ f it e r f a h r u n g u n d P e r s o n a litä t, Fráncfort, V itto rio K losterm ann,
1992, pp. 34 - 56 ·
M O H R, Richard D .: «P lato on time and etern ity», A n c ie n t P h ilo s o p h y 6,
1986, pp. 39 - 4 6 -
BraGUE, Rémi: «P our en finir avec le temps, image mobile de l'éternité’

(Platon, Time'e 3 7 d )» , en D u te m p s c h e z P la to n e tA r is to te , Paris, PUF, 1982,
pp. 11-71.
F i a lh O , Maria do Céu: «Sobre o dia no T im e u » , H u m a n ita s 4 1-4 2 , 19 8 9 -

1990, pp. 6 5 -76 .
V o l l r a t h , Ernst: «Platons Lehre von der Zeit im T im a e u s » , P hiloso phisches

J a h rb u c h 76, 1969, pp. 257 " 263 ·
37 e - 38 a
O ’BRIEN, Dénis: «T em p s et éternité dans la philosophie grecque», en
M y th e s e t re presen ta tion s d u tem ps, Paris, CN R S, 1985, pp. 59 " 85 ·
TARAN, Leonardo: «Perpetual duration and atemporal eternity in Parme
nides and Plato», M o n is t 62, I 979 >PP· 4 3 " 53 ·
38 a -b
C h e r n iS S , H aroldF .: « T im a e u s 38 a8 - b 5 » [ l 957 ] >e n S elected Papers, Leiden,
Brill, 1977, pp. 3 4 0 -3 4 5 .
4 0 b -c
BriG N O LI, Fernando M .: « L a dinamica immobilità della terra nella con -
cezione platónica d ell’universo » , Giortiaie I ta lia n o d i F ilo lo g ía I I , 1958,
p p . 2 4 6 -2 6 0 .
4 o d -4 4 c
REYNOLDS, John M. : H u m a n ψυχή in th e T im a e u s . T he key to u n lo c k in g th e P la to n ic
psycholog)/, Diss., Rochester ΪΝ Υ ], University o f Rochester, 1995 ·
BIBLIOGRAFÍA 155
4 od
STARK, R udolf: «B em erku ngen zum P laton text», Philologus 106, 1962,
p p . 2 8 3 -2 9 0 .
4-!a 7 sq.
P a rte N IE , Catalin : «Su r le Timée 4 la 7 - 8 » , Stuàii Chsice 27 . 1991. pp- 7 7 _8 E.
VELASQUEZ G a l l a r d o , Oscar: «Theo'i theôn: U n com entario sobre Timeo
4Ja7 - d 3 » , Diadokhe I , 1998, p p . 147-153.
4 I c -4 2 e
ARMLEDER, PaulJ.: « S o m e o b serv atio n s o n Plato’s Tim aeus», Classical Bulletin
3 9 ,1 9 6 2 , pp. 9 -10 ·
4 3 a sq·
MUGLER, Charles: « L e corps des dieux et l ’organisme des hom m es»,
Annales de la Faculté des Lettres et Sciences humaines de N ice 2 , 1967, pp. 7 _I3 ·
45b
R om eY ER , Dherbey Gilbert: «L es 'yeux porteurs de lumière’ (Timée 45 b ) .
L ’enjeu ontologique de la théorie platonicienne de la vision», Philoso
phia 2 7 -2 8 ,1 9 9 7 -1 9 9 8 , pp. 30 4 -313·
45 b - 4 6 c
O ’BRIEN, D e n is : « T h e effect o f a simile. Empedocles’ theories o f seeing
and breathing», Journal ofH ellenic Studies 90, 1970 »PP· I4 0 _I79 ·
47-68
CLEARY, John J.: «Tim aeus 4 7 -6 8 : filling the Democritean vo id » , Irish Phi
lological Journal 8, 1995 » PP· 3 “ 67 ·

MORROW, G len n R. : « P lato ’s theory o f the primary bodies in the Timaeus
and the later doctrine o f form s», Archiv f u r Geschichte der Philosophie 50,
1968, pp. 12-28 .
4 8 e -5 ? d
PRIOR, William James: « Timaeus 4 8 e - J ¡ 2 d and the third man argum ent»,
en N ew Essays on Plato, G u elph [O n tario], T h e University o f Calgary
Press, 1983, pp. 123-14 7-
4 9 c7 - 5 ot>5
A l t , Karin: « D ie Ü berredung der Ananke zur Erklärung der sichtbaren
Welt in Platons Timaios» , Hermes 106, 1978, pp· 4 2 6 -4 6 6 .
C h e rn iS S , Harold F . : « A much misread passage o f the Timaeus (Timaeus 49 c7 -
50 b5)» [1954]. e n Selected Papers, Leiden, Brill, 1977 · PP· 346 - 363 ·
CHERRY, R. Stephen: « T im a e u s 4 9 c 7 _5 ° k 5 >>>A p e iro n 2 , 1967, pp. I-II.

GuLLEY, Norman: « T h e interpretation o f Plato, T im aeus 49 d -e » , A m e ric a n
J o u r n a l o f P h ilo lo g y 8 l, i9 6 0 , pp. 53 ~6 4 ·
Lee, Edward N .: « O n the metaphysics o f the image in Plato’s T im a e u s » , The

Monist 50, 1966, pp. 34 1-36 8 .
Lee, Edward N .: « O n Plato’s T im a e u s 4 9 d4 - e 7 >:>>A m e ric a n J o u r n a l o f P h ilo lo g y

88, 1967, pp. 1-28 .
M ILLS, K.W . : «Som e a sp e cts o f Plato’s theory o f Forms, T im a e u s 4 9 c ff» ,

P hronesis 1 3 , 1968, p p . 14 5 -170 .
SILVERMAN, A lla n : « T i m a e a n p a r t i c u l a r s » , C la s s ic a l Q u a r t e r ly 4 2 , 1 9 9 2 ,
pp. 87-113.
ZEMBATY, Jane S .: « P lato ’s T im a e u s : mass terms, sortal terms and identity

through time in the phenomenal w orld », en N e w Essays o n P la to , Guelph
[Ontario], The Unviersity o f Calgary Press, 1983, pp. IO I-I 22.
Z e y l , Donald J. : «Plato and talk o f a world in flux, T im a e u s 49 a6 - 50 b 5 >>,
H a r v a r d S tudies in C lassical P h ilo lo g y 79 , 1975 . PP· 125 * 148 .
49e
O 'B R IE N , Denis: « A metaphor in Plato: 'running away’ and 'staying behind’
in the P haedo and the T im aeus » , C lassical Q u a rte rly 27 . 1977 »PP· 297 - 299 -
5 0 a -b
L e e , Edward N .: « O n the gold example’ in Plato’s T im a e u s ( 5 0 a 5 -b 5 )» ,
en Essays in A n c ie n t G reek P h ilo s o p h y , Albany [N Y ], State University o f New
York, 1971, pp. 2 19 -2 35·
MOHR, Richard D .: « T h e gold analogy in Plato’s T im a e u s ( 5 0 a4 - b 5 ) » ,

P h ro n e sis 23, 1978, pp. 244-252 [reimpresión en T h e P la to n ic co sm ology,
1985, pp. 9 9 -10 7].
5 lb
A R C H E R -H IN D , Richard D .: « T im a e u s 5 1b » , J o u r n a l o f P h ilo lo g y 2 4 . 1896,
PP- 4 9 - 53 ·
5 i d 3-7
JORDAN, RobertW.·. P la to 's A rg u m e n ts f o r F o rm s, Cambridge, Cam bridge P h i
lological Society, 1983.
52al
BERTI, Enrico: «P lato. T im a e u s 5 2 a l » , R iv is ta d i F ilo lo g ía e d i Is tru z io n e C lassica
ι ο ί , 1973, p - 194·
BIBLIOGRAFÍA
157
52 C2-5
C h e r n iS S , H arold F.: « T im a e u s 52 c 2 ~5 >:> [1956], e n . S elected Papers, Leiden,
Brill, 1977, pp. 364 - 375 ·
P e n d r i k , G erardJ.: « P la t o , T im a e u s 52 c 2 ~5 » , C la s s ic a l Q u a rte rly 48, 1998,
pp· 556 - 559 ·

52 d - 53 c
M o h r , R ic h a rd D .: « R e m a rk s o n th e s te re o m e tric n a tu re a n d status o f th e
p rim a ry b o d ie s i n th e T im a e u s » , e n The P la to n ic co sm ology, L e id e n , B r i ll ,
1985, pp. 108-115.
YOUNG, Julian: «Howchaotic is Plato’s chaos?», P ru d e n tia IO, 1978, pp. 77-83.
53*7
V e rd e n IU S , Willem J.: «Plato, T im aeus 53 a7 » , M n e m o s yn e 35, 1982, p . 333.
53H
C h a m b e r s , Mortimer: «A n d rotion F6, to te p r o t o n » , J o u r n a l o fH e lle n ic S tu d ie s
9 9 . 1979. PP· I 5 I - I 52 ·
53 c sq.
M ORTLEY, Raoul J.: «Primary particles and secondary qualities in Plato’s
T im a e u s » , A p e iro n 2, I967, pp. I - I - 5 7

53c4-6ic2
RUTHENBERG, K la u s: «Vorgeschichte der Chemie. E in Vergleich der theo
retischen Konzeptionen von Platon und A ristoteles», en A n tik e Them en
u n d ih re m ode rne V e rw a n d lu n g , Francfort, Suhrkamp, 1992, pp. 61-68.
54»
ARTMANN, Benno & S ch äF F E R , Lothar: « O n Plato’s ’fairest triangles’
(T im a e u s 54 a) >;>. H is to ria m a th e m a tic a 20, 1993, pp. 2 5 5 -2 6 4 .
54e-55*
ISNARDE PARENTE, Margherita: «Platone e i metodi matematici. A p r o p o -
54 e - 55 a>>. C u ltu ra 5, 1967, pp. 19-3 9.
sito di T im e o
POPPER, Karl R.: «Plato. Tim aeus 54 e_55 a>>. Classical R eview 20, 1970, pp. 4 -5 .
55c-d
L i b e s , J .G .: « L o s cinco mundos en el T im e o de P la tó n » [en hebreo con
resumen en inglés], Iy y u n I I, i9 6 0 , pp. 177-18 7 y 2 3 8 -2 4 0 .
55e-56b
M a c é , Arnaud: «Activité démiurgique et corrélation des propriétés maté
rielles, Tim ée 55 e - 56 b » , É tude s P la to n icie n n e s 2, 2006, pp. 9 7-12 8 .
158 JO SÉ M». ZAMORA CALVO
56a6 sq.
BESNIER, B e r n a r d : « G e n è s e s relatives e t g en èse o r ig in e lle » , e n Etudes P la to
n icien nes 2, 2006, pp. 129 -14 0 .
O ’BRIEN, Denis: T h e o rie s o f w e ig h t in a n c ie n t w o r ld . I l : P la to . W e ig h t a n d s e n s a tio n ,

Paris-Leiden, Les Belles Lettres-Brill, 1984.
57a?-b 7
O ’ BRIEN, Denis; « A metaphor in P la t o : 'ru n ning away’ and 'staying
b e h in d ’ in the P h a e d o and the T im a e u s » , C la s s ic a l Q u a r t e r ly 27 > ! 977 >
pp. 297 - 299 ·
57 d - 58 c
OSTENFELD, Erik: «Disorderly motion in the T im a e u s » , C lassical & M e d ia e v a lia
29, 1968 [1972], pp. 2 2 -2 6 .
6 o b 3 -4
BATTEGAZZORE, A n to n io M .: «II fluido che brucia (Plat. T im . 6ob3 - 4 ;
Theophr. D e ig n e 7,2 C oû tan t)», S a n d a lio n 15, 1992, pp. 5 -ï8 .
6ic-69a
BRISSON, Luc: «Perception sensible et raison dans le T im é e » , en S ym p o siu m
P la to n ic u m 4, 1997 «PP· 3 ° 7 " 3 I 6 .
BRISSON, Luc: «P lato ’s theory o f sense perception in the T im a e u s . How it
works and what it means», Proceedings o f th e B o sto n A re a C o llo q u iu m in A n c ie n t
P h ilo s o p h y ^ , 1999, pp. 14 7-176 .
HIRSCH, Ulrike: «Sinnesqualitäten und ihre Namen (zu T im . 6 1 -6 9 )» , en

S ym p o siu m P la to n ic u m 4, 1997 ’ ΡΡ· 3 I 7 _324 -
O ’BRIEN, Denis.· «Perception et intelligence dans le Tim ée de Platon », en
S ym p o siu m P la to n ic u m 4, I 997 >PP- 2 91-30 5·
62c3- 63e8
O ’B r i e n , Denis: T h e o rie s o f w e ig h t in a n c ie n t w o r ld . II: P la to . W e ig h t a n d se n s a tio n ,
Paris-Leiden, Les Belles Lettres-Brill, 1984·
BERGER, Monika: «'Schw er’ und ’leicht’ in Platons T im a io s » , en Manuel

Baumbach, Helga K ö h ler & A d o lf M artin Ritter (eds.): M o u s o p o lo s
S te p h a n o s . F e s ts c h rift f ü r H e r w ig G ö rg e m a n n s , H eid elb erg, W inter, 1998,
ρρ· 390- 396.

64a-65b
SOLMSEN, Friedrich: «G reek philosophy and the discovery o f the nervers»
[1961], e n K le in e S c h rifte n , vol. I, Hildesheim, Olms, 1968, pp. 536-58 2.
BIBLIOGRAFÍA ISS
AGUIRRE, Jorge F.: « E l Timeo o del placer como el por(ven)ir del drvrnir»,
Revista de Filosofía [México] 28, 1995 · PP· 4 I9 ' 4-23 ·
67 a -c
O ’BRIEN, Denis : « L a définition du son dans le Timée de Platon», en S tu
dies and the Platonic tradition. Essayspresented to John Whittaker, Aldershot-Brook-

field-Singapur-Sidney, Ashgate, 1998, pp. 59 * 6 4 -
6 7d -6 8 d
G aISER, Konrad: «Platons Farbenlehre», en Festgabe f ü r W o lfg a n g Schade w a it,
Pfullingen, Neske, 1965, pp· 173- 2 2 2 .
JOUBAUD, Catherine: « L a juste mesure dans le Timée. D éfinition et rôle»,
Les Etudes Philosophiques I, 1999 · P P · 3 I_39 ·
6 7d -e
HIRSCH, U lrike: « D em o k rit und Platon über die Rolle des Lichts beim
Sehen und die Erklärung der Farben Schwarz u nd Weiss», en Klaus
D ö rin g & G eorg W öhrle (eds.): Antike Naturwissenschaß und ihre Rezeption,
Bamberg, Collibri-Verlag, 1993, pp. 1-13·
6 g a -7 2 c
STEEL, Carlos: « T h e moral purpose o f the human body. A reading o f
Timaeus 6 9 -7 2 » , Phronesis 46, 2001, pp. IO 5-128.
69c SI.
Ferm eGU A , Francesca: « L ’anima thymoeidés como symmachos tôi logoi (Tim. 6905*
70 a7) » , en Linda M. Napolitano Valditara (ed.): La sapienza di Timeo. Rifies-
sioni in margine al Timeo di Platone, Milán, Vita e Pensiero, 2007, pp. S ^ 'S S O .
SOLMSEN, Friedrich: «Tissues and the soul. Philosophical contribution to

physiology» [1950], e n Kleine Schriften, vol. I, Hildesheim, Olms, 1968,
pp. 5 0 2 - 535 -
7od7-72b5
ROTONDARO, Serafina: «II pathos della ragione e i sogni: Timeo J o d J -
72 b 5 » , en Symposium Platonicum 4. I 997 >PP· 2 7 5 '2 8 o .

7 lb - 7 2 c
BRISSON, Luc: « D u bon usage du dérèglem ent», e n Divination et Rationalité,
Paris, Le Seuil, 1974, pp. 2 2 0 -2 4 8 .
77 e - 79 c
CASTRO F a u n e , Carolina A . : La afección del alma en la cosmología de Platon, TEA,
Madrid, Universidad Autónom a de Madrid, 2OO9.
ι6ο JOSÉ Ma. ZAMORA CALVO
O ’ BRIEN, Denis: T h e o rie s o fm e ig h t in a n c ie n t w o r ld . II: P la to . W e ig h t a n d s e n s a tio n ,

Paris-Leiden, Les Belles Lettres-Brill, 1984-
SOLMSEN, Friedrich: « O n Plato’s account o f respiration» [1956]. en K le in e

S c h rifte n , vol. I, Hildesheim, Olm s, 1968, pp. 583 _587 ·
79 a sq.
MUGLER, Charles: «A lcm éon et les cycles physiologiques de Platon», Revue
des Études G recques 7 1 . 1 9 5 8 . ρρ· 4 2 ~5 ° ·
8ie-86a
MILLER, Harold w .: « T h e aetiology o f disease in Plato’s T im aeus » , Transactions
a n d Proceedings o f the A m e ric a n P h ilo lo g ic a l A ss o cia tio n 93, 1962 , p p. I 7 5 _I8 7 ·
90a
MANOS, Andreas: «M an as a celestial plant in Plato’s T im a e u s » , D io tim a 24.
1996, pp. 130-133·
90e
KRELL, David F.: «Female parts in the T im aeus » , A r i o n i , I 975 >ΡΡ· 4OO-421.
SAUNDERS, Trevor j . : «P enology and eschatology in Plato’s T im a e u s and
L a w s » , C lassical Q u a rte rly 23 . 1973 ’ PP· 232 - 2 44 ·
SCRIVANI, Francesca: «Spunti e riflessioni in margine alla concezione plató
nica della riproduzione umana: per un commento a T im . 9 0 e 6 -g id 5 » ,
en Linda M. Napolitano Valditara (ed.): L a s a p ie n z a d i T im e o . R ifle s s io n i in
m a rg in e ¿I T im eo d i P la to n e , Milán, Vita e Pensiero, 2007, pp. 379~402.
9 I a -d
TURBAYNE, C o lin Murray: «P lato’s 'fantastic’ appendix: the procreation
model o f the T im a e u s » , P a id e ia 5, 1976. pp. 12 5 “ 1 4 ° .
PaGANARDI, Alessandra: « L ’eros synousias del T im e o : un’eccentricita nello

schema psicologico tripartito di Platone», D iscorsi ΙΟ, 1990 . ΡΡ · 3 ° 5 * 3 Ι9 ·
9 IC
FiSCHER-HombERGER, Esther: «H ysterie und Misogynie, ein Aspect der
Hysteriegeschichte», G enerus 26, 196 9, pp. I I 7 - I 2 7 ·
9 id
RANKIN, H .D .: « O n αδιάπλαστα ζώα (Plato, T im a e u s 9 ld 3 ) » , P h ilo lo g u s 107,
1963, pp. 138-145.
RAMÍREZ C o r r í a , Filiberto: « P la t ó n y la historia del zoospermo», F in la y 3 ,

1964, pp. 19 -2 4 · 62a5-
NOTA PRELIMINAR
El diálogo que presentamos se com pone del texto griego del T im e o , de su
traducción, acompañada de notas y de anexos, y de una in trodu cción ,
una cronología e índices. Quisiéramos ofrecer aquí unas palabras sobre

cada una de estas partes.
E l texto griego utilizado es el fijado por Jo h n B u rnet. Asim ism o,
cotejamos el aparato crítico de las ediciones disponibles, que incluyen la
colación de los manuscritos del T im e o , especialm ente las de Richard D .
A rch e r-H in d , K arl F. H erm ann, G ottfried Stallbaum y A lb ert Rivaud.

Pocas veces hemos optado por lecturas que difieren del texto de Burnet,
y cuando así lo hacemos, lo indicamos también en nota a pie de página.
Tanto en el texto griego como en la traducción, la división en pági

nas y en parágrafos que marcamos entre corchetes corresponde a la edi
ción estándar, publicada por H en ri Estienne en G in ebra en 157 ^· No
obstante, en la traducción no nos hemos visto obligados a m antener la

misma puntuación.
Respecto a la traducción española, hemos tratado de aproximarnos

lo más posible al texto, buscando la precisión y sencillez, sin apartarnos
de las diferencias en los estilos y la com posición de cada pasaje. En la

mayoría de los casos hemos preferido una versión fiel al griego en vez de
una elegante paráfrasis, que correría el riesgo de desvirtuar demasiado el
sentido. H em os traducido cada térm ino con la mayor hom ogen eidad
posible, especialmente en lo concerniente al vocabulario cosm ológico y
metafísico.
JOSÉ M*. ZAMORA CALVO
Esta nueva ed ició n bilin gü e del Timeo es deudora de los trabajos

emprendidos por mis antecesores. Por lo que se refiere a las publicacio
nes en español, particularmente las versiones de Francisco L. Lisi, C o n

rado Eggers Lan y O scar Velásquez Gallardo, además de la catalana de
Josep Vives, nos aclararon cuestiones hermenéuticas y contribuyeron a
dar fluidez al texto castellano. Por lo que respecta a los traductores de

otras lenguas, es preciso señalar, en inglés, las versiones y com entarios
clásicos de Richard D . A r c h e r -H in d , A lfred Edward Taylor, Francis
M acDonald C orn ford y la más reciente de D onald J. Zeyl, además de las
traducciones francesas de T hom as-H en ri M artin, A lbert Rivaud, Joseph

M oreau y Luc Brisson, la nueva version italiana de Francesco F ron te-
rotta, y las alemanas de K laus W iddra, Hans G ü n th er Zekl, Thom as
Paulsen y R u d o lf R hen. Todas ellas nos han aportado una im portante

contribución crítica.
Las notas y los anexos han sido realizados por Luc Brisson, y repro
ducen los elaborados para su traducción francesa, indicamos, por nues

tra parte, entre corchetes, las variantes y apostillas adoptadas para esta
versión. Estas notas constituyen un instrumento valioso para fijar o acla
rar el sentido de determ inados térm inos y pasajes, o para p o n er de

relieve ciertas proposiciones del texto platónico. En ellas el autor se fija
los siguientes objetivos: i) O frecer al lector los m edios para situar los
momentos de la argum entación, a) Establecer una trama, lo más ajus
tada posible, de referencias a otros diálogos de Platón a los que puede

aludir cada pasaje del T im e o . 3) A ñ ad ir precisiones que perm itan com
prender un vocabulario religioso, filosó fico, político, social y eco n ó
mico propio de la antigua Grecia. Y , por últim o, 4) indicar las p rin ci
pales dificultades textuales.

Los índices de nombres propios y de térm inos y temas, así com o la
bibliografía y la cronología, han sido compuestos expresamente para esta
edición bilingüe.
NOTA PRELIMINAR 163
E l t e x t o
C o m o ya hemos indicado, el texto griego del T im e o que aparece al frente

de la traducción española ha seguido la edición de John Burnet, P la to n is
O p e ra , tomo IV, O xford, Clarendon Press, 1902. Además hemos tenido
siempre presente la edición crítica de A lbert Rivaud, P la to n . Œ u vre s c o m p le
tes, tom o X, París, Les Belles Lettres, 1925 · Nos separamos del texto de
Burnet en los siguientes casos:
Ed ic ió n d e Bu r n et Lectura adoptad a
24^6 κ α λ ε ΐτε κ α λ ε ίτ α ι ( A αι in ras.
F W Y P r.)
28bl e i s γ ε γ ο ν ό ς (F Pr.) ε ίς τό γεγονός
(Α Ρ Υ ι8 ΐ2 Rivaud)
35 a4 [αυ πέρ ι] om. Sextus αυ π έρ ι (AFPW Y
Em p., non uertit C ic., ΐδ ΐ2 Plut. Eus. Pr. Stob.)
seclusit Burnet
37 b 7 ιώ ν (F Pr. Plut. Stob.) ώ ν (A W Y 1812 Rivaud)
37^5 έ π ε ν ό ε ι (A F Sim pl. ε π ιν ο ε ί ( W Y 1812 A a Pr.
Stob.) Philop.)
38 d 3 ε ί ς [τόν] ε ί ς τ ό ν (A FPW Pr. Stob.
Rivaud)
4 o b8 ίλ λ ο μ έ ν η ν (F Y ι8 ΐ2 ε ίλ λ ο μ έ ν η ν (AP Rivaud)
ambo in marg. Pr.)
4 Ia7 δ ι ’ (F) à δ ι ’ (A P W Y 1812)
4 3 c2 γ η ς π ά γ ψ (ι8 ΐ2 γ η ς [πάγψ] (om.
π ά γ ψ marg. Pr.) libri. Rivaud)
48b8 ο ύδ’ άν ώ ς ο ύ δ ’ ώ ς ( F W Y 1812 Stob.
(Hermann) Rivaud)
4 9 e3 τ ή ν τω δε τ ή ν τ ο υ δ εν (Sachs, Rivaud)
53 ai ά ν ίκ μ ώ μ εν α ά ν α λικ νώ μ ενα (A -c o r r . ex
(F Lex. Bekk.) ά ν ίκ μ ώ μ ε ν α - W Y Rivaud)

i 64 JOSÉ Ma. ZAMORA CALVO
53 a8 έΐχεν (F 1812) ’έ χ ε ι ν (AWY Rivaud)

56c8 ώνπερ (A 1812) ών περί (FW YAS
C ornford)
6 ib 5 πυρ [αέρα] πυρ αέρα (FWY

(Schneider, Burnet) ΐ8 ΐ2 Rivaud)
62a5 τούτων τούτω (WY)

6 ga7 διυλισμένα (F) διυλασμένα (WY 1812)
83a2 ούκέτ’ ϊσ χοντα ούκέτ’ έχ ο ν τα (Rivaud)
(Bekker)
83b6 χλοώδ€5 (Gal.) χολώδε? (AFW Y1812)

84 a2 έξ ίνών (AF) έξ έκείνων (W Y 1812)
t αίμα (libri) άμα (ci Stallbaum, Rivaud)
S ig l a s
I. C ó d ice s
A = Parisinus graecus 1807

A 2 = idçrn post diorthosin
Y = Vindobonensis 21
W = Vindobonensis 54
F = Vindobonensis 55
P = Palatinus Vaticanus 173
1812 = Parisinus graecus 1812
II. T r a d u c c io n e s y c o m e n ta r io s a n t ig u o s
Calc. = Calcidio Plut. = Plutarco

Cic.= C icerón Pr. = Proclo
Eus. = Eusebio Sextus Emp. = Sexto Empírico
Gal. = Galeno Sim pl. = Sim plicio
Philop. = Filópono ' Stob. = Estobeo

NOTA PRELIMINAR 16 5
III. E d ic io n e s , ín d ic e s y c o m e n ta r io s m o d e rn o s
Bekker = Immanuel Bekker : P la to n is e t q u a e v e l P la to n is esse f e r u n t u r v e l P la

to n ic a s o le n t c o m ita r i s e rip ta g ra e c e o m n ia a d codices m a n u s c rip to s re c e n
s u it v a ria s q u e in d e le c tio n e s , vol. V II, Londres, excud. A . J.
Valpy, sumpt. R. Priestley, 1826, p. 231 - 375 ·

C orn fo rd = Francis M acDonald C orn ford : P la t o ’s C osm o lo gy. T h e T im a e u s
o f Plato translated with a running commentary, Londres,
Routledge & Kegan Paul, 1937 ·

Herm ann = K arl Friedrich H erm ann: P la to n is D ia lo g i s e c u n d u m T h r a s y lli
te tra lo g ía s d is p o s iti. TV. R e s p u b lic a . T im a e u s . T im a e u s L o c ru s . C ritia s .
M in o s , Leipzig, Teubner, 18 8 7 -19 0 2 .
Rivaud = A lb ert Rivaud: P la to n . Œ u v re s c o m p le te s , X : T im é e - C r itia s , texte
établi et traduit, Paris, Les Belles Lettres, 1925 ·

Sachs = Eva Sachs: D ie f ü n f p la to n is c h e n K ö rp e r. O jir G eschichte d e r M a th e m a
t ik u n d E le m e n te n le h re P la to n s u n d d e r P jth a g o re e r, Berlin, W eid-
mannsche Buchhandlung, 1917.
Schneider = Carl Ernst Christoph Schneider: In d e x le c tio n u m in V n iv e rs ita te

L itte r a r u m V ra tis la v ie n s i per hiemem anni M D C C C L V haben
darum, et D ie m n a ta le m re gis a u g u s tis s im i F r id e r ic i G u ile lm i I V . . .

indicit C . E. Chr. S., Bratislava, Typis Vniversitatis, l 855 -
Stallbaum = G ottfried Stallbaum: P la to n is O p e ra O m n ia recensuit et com
mentariis instruxit G. S., t. V II, G ota-Erfurt, Hennings,

1838.
Taylor = A lfre d Edward Taylor: A C o m m e n ta ry o n P la t o ’s T im a e u s ,
O xford, Clarendon Press, 1928 [reimpresión 1962]·

ΤΙΜΑΙΟΣ
(Σ Ω Κ Ρ Α Τ Η Σ , Τ ΙΜ Α ΙΟ Σ , ΕΡ Μ Ο Κ Ρ Α Τ Η Σ , Κ Ρ ΙΤ ΙΑ Σ )
Τ ΙΜ Ε Ο 1
[SÓCRATES, ΤΙΜΕΟ, HERMÓCRATES, CRITIAS)

ι6 8 PLATÓN
[ i ÿ a ] ΣΩ ΚΡΑΤΗ Σ. —Et?, δύο, τρεις·· ό δε δή τέτα ρ το ? ή μ ΐν, ώ

φίλε Τ ίμ α ιε , πού τώ ν χθ έ? μεν δαιτυμόνω ν, τά νυν δε
έστιατόρων;
Τ ΙΜ Α ΙΟ Σ —Ά σ θ εν είά τ ι? αύτώ συνέπεσεν, ώ Σώκρατε?· ού γάρ
άν έκών τήσδε ά πελείπετο τή ? συνουσία?.
Σ Ω —Ούκούν σόν τώνδέ τε εργον καί τό ύπερ τού άπόντο?
άναπληρούν μέρο?; [ i 7 b]
T l.—Πάνυ μεν ουν, καί κατά δύναμίν γε ούδεν έλλείψ ο μ εν ούδε
γάρ αν ε ’ί η δίκα ιον, χθ έ? ύπό σοΰ ξε ν ισ θ έ ν τα ? o í? ήν
πρέπον ξ ε ν ίο ι? , μή ού προθύμω? σε τ ο ύ ? λοιπού? ήμών
άνταφ εστιάν.
ΣΩ.—'Α ρ ’ ουν μέμνησθε οσα ύμΐν καί περί ών επ έτα ξα είπεΐν;
Τ Ι.—Τά μέν μεμνήμεθα, δσα δέ μή, συ παρών ύ π ομ νή σει?'
μάλλον δε, εί μή τ ί σοι χα λεπ όν, έ ξ ά ρχή? διά βραχέων
πάλιν επάνελθε αύτά, ϊνα βεβαιωθή μάλλον παρ’ ήμΐν. [ i 7 c]
ΣΩ.—Τ α ύ τ ’ έσ τα ι. χθε? που τών ύ π ’ εμού ρηθέντων λόγων περί
πο λιτεία ? ήν τό κεφάλαιον οϊα τε καί έξ οϊων άνδρών άρίστη
κατεφ αίνετ’ άν μοι γενέσθαι.
Τ Ι —Καί μάλα γε ήμΐν, ώ Σώκρατε?, ρηθεΐσα πάσιν κατά νούν.
ΣΩ.—*Α ρ’ -ουν ού τό τών γεωργών δσαι τε άλλαι τέχ ν α ι πρώτον
έν αύτή χω ρί? δίειλόμεθα άπό τού γένου? τού τών
προττολεμησόντων;
Τ Ι.-Ν α ί.
ΣΩ.—Και κατά φύσιν δή δ όντε? τό καθ’ αύτόν έκάστω [ i 7 d l
πρόσφορον εν μόνον έπ ιτήδευμα , μίαν έκάστω τέχνη ν,
τούτου? οϋ? πρό πάντων έδει πολεμ εΐν, ειπ ο μ εν ώ? ά ρ’
αύτού? δέοι φύλακα? είνα ι μόνον τ ή ? πόλεω ?, ε ίτ ε τ ι?
έξωθεν ή καί τών ένδοθεν ιοι κακουργήσων, δικά£οντα? μεν
TIM EO
[17a] SÓCRATES.— U n o , dos, t r e s ...2, p e r o , p o r cierto , q u e rid o

T im e o , ¿ d ó n d e está el cu a rto 3 de n u estros invitados 4 de ayer
y q u e h o y 5 es u n o de lo s a n fitrio n e s?
TlM E O .— H a d e b id o d e p o n e r s e e n fe r m o , S ó cra tes, ya q u e n o
se h a b ría p e r d id o esta r e u n ió n vo lu n ta ria m e n te .
SÓ C.— ¿S e g u ra m e n te e n to n ces tú y estos ten d réis q u e su p lir la
p arte d el a u sen te? [17b]
T lM .— C la r o qu e sí, y, e n la m ed id a d e lo p o sib le, n o pasarem os
n a d a p o r a lto , p u e s n o se ría ju s t o q u e , d esp u és d e h a b e r
sid o agasajad os a yer p o r ti c o m o m e r e c e n lo s h u é sp e d e s6,
lo s q u e q u ed am o s n o estu viéram os d ispu estos a c o r r e s p o n -
d e r c o n tu a te n ció n .
SÓ C .— ¿A caso reco rd á is to d o s lo s tem as de los q u e os en carg u é
h a b la r?
T lM .— D e a lg u n o s n o s a co rd am o s, p e r o d e lo s q u e n o , tú estás
a q u í p a ra r e c o rd á rn o s lo s . M e jo r a ú n , si n o te resu lta m u y
m o le s to , vu elve a tra ta rlo s b re v e m e n te d esd e e l p r in c ip io ,
p ara que n o s q u e d e n más seguros. [17c]
S Ó C .—A s í lo h a ré . A y e r , m e p a re cía c la ro , lo p r in c ip a l d e m i
e x p o sició n trataba so b re cuál sería p a ra m í la c o n s titu c ió n 7
m e jo r y qué clase de h o m b re s re q u e riría .
T lM .— Y p a ra to d o s n o s o tr o s , S ó cra te s, lo q u e n o s h ab ías e x -
p u esto fu e de n u estro m ás co m p le to agrado.
S Ó C .— ¿ A c a s o , e n u n a c iu d a d así o rg a n iz a d a , n o h a b ía m o s
c o m e n z a d o p o r a p a rta r e l g r u p o d e lo s q u e la d e fie n d e n 8
d e l q u e fo r m a n lo s a g ricu lto re s y to d o s lo s q u e e je r c e n lo s
dem ás o fic io s ?
T lM .— S í.
SÓ C.—Y h ab íam o s a trib u id o a cada u n o , segú n su n atu raleza9,
[ 1 7 d l u n a so la o c u p a c ió n a d e c u a d a , a cada u n o u n ú n ic o
o f ic io 10. T a m b ié n d ijim o s q u e lo s q u e d e b ía n c o m b a tir e n
d efen sa de tod o s, co n tra a lg u ie n d el e x te rio r o d el in te r io r
q u e o b ra ra m al, d eb ía n ser solo los g u ard ian es de la ciudad;
PLATÓN
πρ4ως τ ο ΐ ς [ l8 a ] ά ρχο μ ένο ις ύ π ’ αύτών και φύσει φ ίλοις

ουσιν, χαλεπούς δε έν τ α ΐς μ ά χα ις τ ο ΐς έντυγχάνουσιν τών
εχθρών γιγνομένους.
Τ Ι —Παντάπασι μεν ουν.
ΣΩ.—Φύσιν γάρ οιμα ί τιν α τώ ν φυλάκων τ ή ς ψ υχή ς έλέγο μ εν
άμα μεν θυμοειδή, άμα δε φιλόσοφον δεΐν είνα ι διαφερόντως,
ινα πρός έκατέρους δύναιντο όρθώς πράοι καί χαλεποί
γίγνεσθαι.
Τ Ι.-Ν α ί.
ΣΩ.—Τ ί δε τροφήν; αρ’ ού γυμναστική και μουσική μαθήμασίν τε
οσα προσήκει τούτοις, έν άπασι τεθράφθαι;
Τ Ι.—ΓΙάνυ μεν ουν. [ l8 b ]
Σ Ω —Τούς δέ γε ουτω τραφέντας έλέχθη που μήτε χρυσόν μήτε
άργυρον μήτε άλλο ποτε μηδέν κτήμα εαυτών ’ί διον νό μ ιζειν
δεΐν, ά λλ’ ώ ς έπικούρους μισθόν λαμβάνοντας τ ή ς φυλακής
παρά τών σω£ομένων ύ π ’ αύτώ ν, όσος σώφροσιν μ έτριος,
άναλίσκειν τε δή κοινή και συνδια ιτω μένους μετά άλλήλων
£ήν, επ ιμ έ λ ε ια ν έ χ ο ν τα ς α ρ ετή ς διά π α ντό ς, τώ ν άλλων
επιτηδευμάτων ά γοντας σχολήν.
Τ Ι.—Έλέχθη καϊ ταύτα ταύτη. [ l8 c ]
ΣΩ.—Καί μέν δή και περί γυναικών έπεμνήσθημεν, ώ ς τ ά ς
φύσεις τ ο ΐς άνδράσιν παραπλήσιας εϊη συναρμοστέον, και τά
επ ιτη δεύ μ α τα π ά ντα κοινά κατά τ ε πόλεμον καί κατά τήν
άλλην δίαιταν δοτέον πάσαις.
Τ Ι —Ταύτη κα! ταύτα έλέγετο.
ΣΩ.—Τ ί δέ δή τό περϊ τ ή ς π α ιδ οπ ο ιία ς ή τοΰτο μέν διά τή ν
άήθειαν τών λεχθέντω ν εύμνημόνευτον, ό τ ι κοινά τά τών
γάμω ν καί τά τώ ν παίδων π ά σιν άπάντω ν ετιθ εμ εν,
TlM EO
h a n d e a d m in is tr a r ju s t ic ia a sus [18 a ] s u b o r d in a d o s c o n
d elicad eza, p u es so n sus am ig os p o r n atu raleza; e n ca m b io ,
h a n de m ostrarse inclem en tes c o n lo s en em igo s q u e e n cu e n -
tre n e n el co m b a te".
T lM .— S in d ud a.
SÓ C.— D e cía m o s, creo , q u e el alm a d e lo s gu a rd ia n es h a d e ser
a n te to d o e n parte fo g o sa y e n p a rte am an te d e la sabid u ría,
p a ra q u e ju s ta m e n te p u e d a n m ostrarse d elica d o s c o n u n o s
e in cle m e n te s c o n o tro s12.
T lM .— Sí.
S Ó C .— ¿ Y e n lo q u e c o n c ie r n e a su e d u c a c ió n ? ¿ N o d e b e r ía n
ser e d u c a d o s e n g im n a s ia , m ú sic a y e n to d a s las c ie n cia s
co n v en ien te s para ello s13?
T lM .— E fe ctiv a m e n te . [18b]
SÓ C .—Y p r o b a b le m e n te ta m b ié n se d ijo q u e lo s q u e se ed u ca -
ran de este m o d o n o d e b e ría n co n s id e r a r c o m o su p r o p ie -
d ad n i o ro n i plata n i n in g ú n o tr o b ie n . S in e m b a rg o , c o -
m o d efe n so re s, r e c ib e n de lo s p r o te g id o s , p o r la v ig ila n cia
q u e les p r o p o r c io n a n , u n su eld o , m o d esto , c o m o co n v ien e
a h o m b r e s m o d e r a d o s , q u e h a b r á n d e g asta r e n c o m ú n ,
p u esto qu e vivirán ju n to s u n o s c o n o tro s, c u id a n d o c o n t i-
n u a m e n te d e la p r á c tic a d e la e x c e le n c ia , e x e n to s d e las
dem ás o cu p a c io n e s14.
T lM .— D e este m ism o m o d o fu e ta m b ié n co m o se d ijo . [ l8 c ]
SÓ C .—Y asim ism o, e n lo r e fe r id o a las m u jeres, m e n c io n a m o s
q u e d e b e n a ju sta rse a lo s h o m b r e s cuyas n a tu ra le za s sean
se m e ja n te s, y q u e d e b e n se r c o m u n e s a a m b o s to d a s las
o cu p a c io n e s, tan to e n la g u e rra c o m o e n las o tras c ir c u n s -
tan cias d e la vid a15.
T lM .— Se d ijo ta m b ié n así.
S Ó C .— ¿ Y e n lo q u e re sp e cta a la p r o c r e a c ió n d e lo s h ijo s ?
¿A caso n o es fá c il r e c o rd a r lo q u e d ijim o s p o r lo in s ó lito ?
E stab lecim os q u e fu e ra n co m u n e s a to d o s lo s m a trim o n io s
172 PLATÓN
μηχανωμένου? όπως μηδεί? ποτε τό γεγενημενον αύτών ίδια

[ i8 d ] γνω σοιτο, νομιοΰσιν δε π ά ντε? π ά ντα ? αύτου?
ό μ ο γενεΐ?, άδελφά? μέν κα'ι άδελφού? οσοιπερ άν τ ή ?
πρεπούση? έντό ? ή λικία ? γίγνω ντα ι, τού? δ ’ έμπροσθεν και
άνωθεν γονέα ? τε καί γονέων προγόνου?, τού? δ ’ ε ΐ? το
κάτωθεν έκγόνου? παΐδά? τε έκγόνων;
Τ Ι —Ναι, καί ταύτα εύμνημόνευτα ή λέγει?.
ΣΩ .—'Ό πω ? δέ δή κατά δύναμιν εύθύ? γίγνο ιντο ώ? άριστοι τά ?
φύσει?, αρ’ ού μεμνήμεθα ώ? τού? άρχοντα? έφαμεν καί τά ?
άρχούσα? δεΐν ε ί? τή ν τών γάμων σύνερξιν λάθρα [ l8 e ]
μηχανάσθαι κλήροι? τ ισ ίν οπω? οί κακοί χω ρί? οι τ ’ άγαθοι
τ α ΐ? όμοίαι? έκάτεροι συλλήξονται, καί μή τ ι? αύτοι? έχθρα
διά ταΰτα γίγνη τα ι, τύχην ήγουμένοι? αιτίαν τ ή ? συλλήξεω?;
Τ Ι —Μεμνήμεθα. [ i 9 a]
Σ Ω —Καί μήν οτι γε τά μέν τών άγαθών θρεπτέον έφαμεν είνα ι,
τά δέ τών κακών ε ΐ? τή ν άλλην λάθρα διαδοτέον π ό λ ιν
επαυξανόμενω ν δέ σκοποΰντα? άεί το ύ ? ά ξιου ? πάλιν
ά νά γειν δεΐν, το ύ ? δέ παρά σ φ ίσ ιν α ναξίου? ε ί? τή ν τών
έπανιόντων χώραν μεταλλάττειν;
Τ Ι.— ’ Α ρ ’ -ουν δή διεληλύθαμεν ήδη καθάπερ χθ ε?, ώ? εν
κεφ αλαίοι? πά λιν έπανελθεΐν, ή ποθοΰμεν ετι τι τών
ρηθέντων, ώ φίλε Γίμαιε, ώ? άπολειπόμενον; [ig b ]
T l.—Ούδαμώ?, άλλά αύτά τ α ΰ τ ’ ήν τά λεχθέντα, ώ Σώκρατε?.
ΣΩ.—Ά κ ο ύ ο ιτ ’ άν ήδη τά μετά τα ΰτα περί τ ή ? π ο λ ιτ ε ία ? ήν
διήλθομεν, οιόν τ ι πρό? αύτήν πεπονθώ? τυγχάνω, προσέοικεν
δέ δή τ ιν ί μοι τοιφ δε τό πάθο?, οιον εϊ t l ? £φα καλά που
θεασάμενο?, ε ίτ ε ύπό γραφή? είργα σμένα ε ίτ ε καί £ώντα
TlM EO 173
y lo s h ijo s, y lo p ro c u ra m o s d e tal m o d o 16 q u e n a d ie p u ed a
algu n a vez re c o n o c e r a su vástago co m o p r o p io , [ l8 d ] y p ara
q u e to d o s c o n s id e r a r a n a to d o s c o m o m ie m b r o s d e la
m ism a fa m ilia : re c o n o c e r ía n co m o h erm an as y h e rm a n o s a
lo s q u e se h a lla n d e n tro de u n a ed ad sim ilar, co m o padres y
ab u elo s a lo s q u e h a n n a cid o antes, c o m o p ad res y n ie to s a
lo s q u e h a n n a cid o d espu és17.
T lM .— S í, es fá c il r e c o r d a r , c o m o d ic e s .
SÓ C.—Y p a ra q u e, e n la m ed id a d e lo p o sib le , lo s n iñ o s n azcan
ya c o n las m e jo r e s n a tu ra leza s, ¿aca so n o r e c o rd a m o s q u e
lo s g o b e rn a n te s, d ijim o s , h o m b re s y m u je re s18, d e b e n m a -
n ip u la r e n secreto las alianzas m atrim o n ia le s [l8 e ] p o r m e -
d io d e c ie rto s so rte o s, p a ra q u e p o r sep ara d o lo s m alo s de
lo s b u e n o s se u n a n cada u n o p o r su p a rte a su p a reja se m e -
ja n te , s in q u e p o r esto su rja n in g ú n r e n c o r e n tr e e llo s , al
c re e r q u e el azar era la causa d e las u n io n e s ? 19.
T lM .— N o s a co rd am o s. [19 a]
S Ó C .—Y t a m b ié n d ijim o s q u e d e b ía n se r e d u c a d o s s o lo lo s
h ijo s d e lo s b u e n o s , y lo s d e lo s m a lo s d is tr ib u id o s s e c re -
ta m e n te e n o tr o lu g a r d e l e s ta d o 20. S in e m b a r g o , h a b ría
q u e o b se rv a rlo s c o n s ta n te m e n te m ie n tra s c r e c ie r a n , p a ra
p r o m o c io n a r de n u e v o a lo s m ás d ig n o s y c a m b ia r a lo s
in d ig n o s al lu g a r q u e a q u ello s d e ja r o n 21.
T lM .—A s í fu e .
SÓ C .— P u es b ie n , lo q u e h a b íam o s ex p u esto ayer22, ¿ lo h em o s
re su m id o a h o ra e n sus p u n to s p r in c ip a le s , o a ú n ech am os
d e m e n o s a lg o , q u e r id o T im e o , c o m o si lo h u b ié r a m o s
pasado p o r a lto ? [19 b ]
T lM . — D e n in g ú n m o d o ; eso m ism o fu e lo q u e se d ijo , Sócrates.
S Ó C .— P o d r ía m o s e scu ch a r a h o ra lo q u e v ie n e d esp u é s acerca
d e la c o n s tit u c ió n q u e h e m o s d e s c r ito , cu á l es a este r e s -
p ecto el se n tim ien to q u e h e e x p erim e n ta d o . L o qu e sen tí es
sem ejante, m e p arece, a a q u el q u e ex p erim e n ta a lg u ie n que
174 PLATÓN
άληθινώς ή σ υχία ν δέ ά γοντα , ε ίς επιθυμία ν άφίκοιτο

θεάσασθαι κινούμενα τ ε αύτά καί τ ι τώ ν τ ο ΐς σώ μασιν
δοκούντων [ i g c ] προσήκειν κατά τή ν αγω νίαν άθλοΰντα·
ταύτόν και εγώ πέπονθα πρός τήν πόλιν ήν διήλθομεν. ήδε ως
γάρ αν του λόγω δ ιεξιό ν το ς άκούσαιμ’ αν άθλους οϋς π ό λις
άθλει, τούτους αύτήν άγωνι£ομένην πρός π ό λ εις άλλας,
πρεπόντως ε’ί ς τε πόλεμον άφικομένην και έν τώ πολεμεΐν τά
προσήκοντα άποδιδοΰσαν τή παιδεία και τροφή κατά τε τ ά ς
έν τ ο ΐς έ ρ γ ο ις π ρ ά ξεις καί κατά τάς έν τ ο ΐς λ ό γο ις
διερμηνεύσεις πρός έκάστας τών πόλεων, τ α ΰ τ ’ οΰν, ώ Κριτία
καί [ i g d l Έ ρμόκρατες, έμαυτοΰ μεν α υτό ς κατέγνωκα μή
π ο τ ’ άν δυνατός γενέσθαι τούς άνδρας κα! τήν πόλιν ίκανώς
έγκω μιά σα ι. κα! τό μεν έμόν ούδεν θ α υ μ α σ τό ν άλλά τή ν
αύτήν δόξαν εϊληφα κα! περ'ι τών πάλαι γεγονότω ν και περ'ι
τών νΰν δντων ποιητών, ουτι τό ποιητικόν άτιμά£ων γένο ς,
άλλά παντ! δήλον ώ ς τό μ ιμ η τικό ν έθνος, ο ις άν έντραφή,
ταΰτα μιμήσεται ρφστα κα! άριστα, τό 8 ’ έκτο ς τ ή ς τροφής
έκ ά σ το ις [ l 9 e] γιγνόμ ενον χαλεπόν μεν έ ρ γ ο ις, έ τ ι δε
χαλεπώτερον λόγοις εΰ μιμεΐσθαι. τό δέ τών σοφιστών γένος
αΰ πολλών μεν λόγων κα! καλών άλλων μάλ’ έμπειρον ήγημαι,
φοβούμαι δέ μή πως, άτε πλανητόν ον κατά π όλεις οικήσεις
τε ιδία ς ούδαμή διψκηκός, άστοχον άμα φιλοσόφων άνδρών ή
καί πολιτικώ ν, δ σ ’ άν οΐά τε έν πολέμω καί μ ά χ α ις
π ρ ά ττο ν τες έργω καί λόγω προσομιλοΰντες έ κ ά σ το ις
π ρ ά ττοιεν καί λέγοιεν. κ α τα λέλειπ τα ι δή τό τ ή ς ύ μ ετέρ α ς
έξεω ς γένο ς, [ 2 0 a ] άμα άμφοτέρων φύσει καί τροφή
μ ετέχο ν. Τ ίμ α ιό ς τε γάρ δδε, εύνομ ω τά της ών πόλεω ς τ ή ς
TlM EO 175
ha visto en alguna parte animales hermosos, bien en pintura

o verdaderamente vivos, pero en reposo, y le asaltara el
deseo de verlos moverse o rivalizar en la lucha, algo que
parece [19c] conveniente a sus cuerpos. El mismo senti
miento he experimentado respecto a la ciudad que hemos
descrito. C o n agrado, pues, escucharía a alguien que expu
siera las luchas que la ciudad mantiene, las que disputa con
tra otras ciudades, cómo convenientemente entra en guerra
y cómo, en la guerra, muestra lo que corresponde a su edu
cación y entrenamiento, tanto en las operaciones militares
como en las negociaciones con cada una de las otras ciuda
des. Ahora bien, Critias y Hermógenes, [19dl yo mismo me
doy cuenta de que nunca seré capaz de elogiar lo suficiente a
estos hombres y a su ciudad. Y en lo que a mí respecta, no
tiene nada de sorprendente23, sino que he admitido la
misma opinión sobre los poetas que hubo en el pasado y
también sobre los que hay actualmente. En absoluto p or
que desprecie a los poetas en general24; sin embargo, es
evidente a cualquiera que la raza de los imitadores25 imitará
más fácilmente y mejor aquellas cosas para las que fue edu
cada, en cambio, lo que queda fuera de la educación [19e]
es difícil de imitar bien con hechos y mucho más aún con
palabras. Por otra parte, estimo a la raza de los sofistas como
muy experimentada en cantidad de discursos y otras cosas
bellas, pero temo que quizá, por andar errantes de una ciu
dad a otra y no establecer en ninguna parte domicilios pro
pios, acaben por no acertar26 lo que podrían hacer o decir
hombres que son a la vez filósofos y políticos, que actúan en
la guerra y en los combates, en la acción por sus actos y por
la palabra en sus negociaciones respectivas27.
Queda entonces solo la gente de vuestra especie, que por
naturaleza y Í20a] por educación participan al mismo
tiempo de la política y de la filosofía. Aquí está Timeo, que
176 PLATÓN
έν ’Ιταλία Λοκρίδος, ούσία καί γένει ούδενός ύστερος ών τών

εκεί, τ ά ς μ ε γίσ τα ς μεν άρχάς τε και τ ιμ ά ς τών έν τή πόλει
μετακεχείριστα ι, φιλοσοφίας δ ’ au κα τ’ έμήν δόξαν έττ’ άκρον
ά πάσης έλή λυ θ εν Κ ρ ιτία ν δέ που π ά ν τ ες οί τήδε ϊσ μ εν
ούδενός ιδιώ την όντα ών λέγομεν. τ ή ς δε Έ ρμοκράτους au
περί φύσεως καί τροφής, πρός άπαντα τ α ϋ τ ’ είνα ι ικανήν
πολλών μαρτυρούντων [ s o b ] π ισ τευ τέο ν. Ô lo καί χ θ ες έγώ
διανοούμενος, ύμών δεομένων τά περί τ ή ς π ο λιτεία ς διελθειν,
προθύμως έχαρι£όμην, είδώ ς ό τι τόν ε ξή ς λόγον ούδένες αν
ύμών εθελοντών ίκανώτερον άποδοΐεν - ε ι ς γάρ πόλεμον
πρέποντα κ α τα σ τή σ α ντες τή ν πόλιν ά π αντ’ αύτή τά
προσήκοντα ά π ο δ ο ΐτ’ αν μόνοι τών νΰν - ειπώ ν δή
τ ά π ιτα χθ έντα ά ντεπ έτα ξα ύμιν ä καί νΰν λέγω.
συνω μολογήσατ’ ουν κοινή σκεψάμενοι πρός ύμά ς [? O c ]
α ύτούς ε ις νΰν άνταποδώ σειν μοι τά τών λόγων ξένια ,
πά ρειμ ί τε ουν δή κεκοσμημένος έ π ’ αύτά καί πάντων
ετο ιμ ότα το ς ών δέχεσθαι.
Ε ΡΜ Ο Κ ΡΑΤΗ Σ.—Καί μεν δή, καθάπερ ε ίπ ε ν Τ ίμ α ιο ς δδε, ώ
Σώ κρατες, ούτε έλλείψ ομ εν προθυμίας ούδεν ούτε έ σ τ ιν
ούδεμία πρόφασις ή μ ΐν τοΰ μή δράν τ α ΰ τ α - ώστε καί χθες,
εύθύς ένθένδε έπειδή παρά Κ ριτίαν πρός τόν ξενώνα ου καί
καταλύομεν άφικόμεθα, καί έ τ ι πρότερον καθ’ όδόν αύτά
τ α ΰ τ ’ έσκοποΰμεν. [2 0 d ] δδε ούν ήμΐν λόγον είσηγήσατο έκ
π α λ α ιό ς ακοής· δν καί νΰν λ έ γ ε, ώ Κ ρ ιτία , τώ δε, ϊνα
συνδοκιμάση πρός τή ν έ π ίτ α ξ ιν ε ϊτ ’ έ π ιτ ή δ ε ιο ς ε ϊτ ε
α νεπ ιτήδειος έ σ τ ι.
Κ Ρ ΙΤ ΙΑ Σ .—Τ α ΰτα χρή δράν, εί καί τώ τρ ίτω κοινωνώ Τ ιμ α ί^
συνδοκεΐ.
TIM EO 177
viene de Locro28, la ciudad mejor legislada en Italia, y que

no es inferior ni en fortuna ni en linaje a ninguno de los
de allí, que ha ocupado los más altos cargos y recibido los más
grandes honores en su ciudad, además, ha llegado, en mi
opinión, a la cima de toda la filosofía29. En cuanto a C r i
tias30, probablemente todos aquí sabemos que no es p ro
fano en nada de lo que hablamos. A su vez, por lo que se
refiere a Hermócrates31, su naturaleza y su educación son
adecuadas para todas estas cuestiones ; muchos testimonios
[30b] dan crédito de ello. Por lo que ayer, cuando me pedis
teis tratar la constitución política, tras reflexionar, acepté
complacido vuestros deseos, consciente de que nadie mejor
que vosotros, si estáis dispuestos, podría retomar más satis
factoriamente la continuación del discurso. Pues, tras haber
implicado a la ciudad en una guerra digna, solo vosotros,
entre nuestros contemporáneos, podríais abastecerla de todo
lo que le conviene. Por eso, después de haber expuesto lo que
se me había encargado, a su vez os asigné lo que ahora acabo
de indicar. Tras examinarlo entre vosotros [2 0 c] mismos,
estabais todos de acuerdo en corresponderme hoy con la
hospitalidad de los discursos32, y aquí estoy, pues, dispuesto a
ello y completamente listo para recibirla.
H ERM ÓCRATES.— Claro que sí, como acaba de decir Tim eo33,
Sócrates, ni descuidaremos en lo más mínimo nuestra buena
voluntad, ni tampoco tenemos motivo para no hacerlo. Hasta
el punto de que ayer, cuando directamente desde aquí nos fui
mos con Critias eil hospedaje donde nos alojamos34, e incluso
antes por el camino, íbamos pensando en estas mismas cues
tiones. [!?O d ] Este entonces nos contó un relato de una anti
gua tradición oral35. Repítelo ahora a Sócrates, Critias, para
que compruebe si es o no apropiado a nuestro propósito36.
CRITIAS.—Es p re ciso h a c e rlo , si ta m b ié n a n u e stro te rc e r c o m
p a ñ e ro , T im e o , le p arece b ie n .
178 PLATÓN
T l.—Δοκεΐ μην.
KP.—’Ά κουε δή, ώ Σώκρατε?, λόγου μάλα μέν άτοπου, παντάπασί
γε μήν αληθούς·, ώ? ό τών έπ τά σοφ ώ τατος [ 2 O e] Σόλων
π ο τ ’ εφη. ήν μεν ουν ο ικ είο ? καί σφόδρα φ ίλο? ή μ ίν
Δρωπίδου του προπάππου, καθάπερ λέγει πολλαχοΰ καί αύτό?
έν τή ποιήσει- πρός δέ Κριτίαν τόν ήμέτερον πάππον €ΐπεν,
ώ ς άπεμνημόνευεν αΰ πρός ή μα? ό γέρων, ό τι μεγάλα καί
θαυμαστά τή σ δ ’ εϊη παλαιά έργα τή ? πόλεω? ύπό χρόνου καί
φθορά? άνθρώπων ήφανισμένα, πάντων δε ëv μέγιστον, [ 2 la ]
ου νυν έπ ιμνησθεΐσ ιν πρέπον αν ή μ ΐν ε’ίη σοί τε άποδοϋναι
χά ριν καί τή ν θεόν άμα έν τή πανηγύρει δικαίω ? τε καί
άληθώ? οιόνπερ ύμνοΰντα? έγκω μιάζειν.
Σ Ω —Εΰ λέγει?, άλλα δή ποιον έργον τούτο Κριτία? ού λεγόμενον
μέν, ώ ς δέ πραχθέν οντω? ύπό τήσδε τ ή ? πόλεω? άρχαΐον
διη γείτο κατά τήν Σόλωνο? άκοήν;
K P —’Εγώ φράσω, παλαιόν άκηκοώ? λόγον ού νέου άνδρό?. ήν μέν
γάρ δή τότε Κ ρ ιτία ?, ώ ς έφη, σχεδόν έγ γ ύ ? [ 2 l b ] ήδη τών
έ veνήκοντά έτώ ν, έγώ δέ πη μά λισ τα δεκέτη?- ή δέ
Κ ουρεώ τι? ή μ ΐν οΰσα έ τύ γ χ α ν ε ν Ά π α το υ ρ ίω ν . τό δή τ ή ?
έορτή? σννηθε? έκάστοτε καί τότε συνέβη τ ο ΐ? π α ισ ίν αθλα
γάρ ή μ ΐν οί π α τέρ ε? εθεσαν ραψωδία?, πολλών μέν οΰν δή
καί πολλά έλέχθη ποιητών ποιήματα, άτε δέ νέα κα τ’ έκεΐνον
τόν χρόνον όντα τά Σόλωνο? πολλοί τώ ν παίδων ήσαμεν.
εΐπ εν οΰν τ ι? τών φρατέρων, ε’ί τε δή δοκοΰν αύτφ τότε ε’ί τε
καί χάριν τινά τψ Κριτία φέρων, δοκεΐν οί τά τε [ 2 ic ] άλλα
σοφώτατον γεγονένα ι Σόλωνα καί κατά τήν ποίησιν αΰ τών
ποιητώ ν πάντων έλευθεριώ τατον. ό δή γέρων —σφόδρα γάρ
οΰν μέμνημαι— μάλα τε ήσθη καί διαμειδιάσα? έ ίπ ε ν «Ε’ί γε,
TIM EO 179
T iM .— P o r su p u esto q u e m e lo p arece.
Cr it .— E scucha en to n ces, Sócrates, u n relato m u y extraño, p e ro
abso lutam en te verd ad ero , [2 0 e] q u e co n tó u n a vez S o ló n 37,
el más sabio de los siete. E ra de la fa m ilia y m u y am igo de m i
b isabu elo D r ó p id o , co m o él m ism o señala repetidas veces en
sus p oem as. Y este co n tó a m i a b u elo C ritia s — co m o a su vez
le gustaba r e c o rd a r an te n o s o tr o s e n su v e jez38— q u e h u b o
antiguas hazañas d e n u estra ciu d a d , gran d es y ad m irables39,
b o rra d a s p o r el tie m p o y la m u e rte de lo s h o m b re s40. P ero
u n a es la más im p o rta n te de todas, [ 2 la ] y acaso co n ven d ría
reco rd a rla ahora, p ara d arte las gracias y, al m ism o tie m p o ,
p r o n u n c ia r u n m erecid o y verd ad ero elo g io a la d iosa e n su
fiesta41, co m o si le cantáram os u n h im n o .
SÓ C .— B ie n d ic h o . P ero , ¿c u á l es esa h azaña de la q u e ya n o se
h abla42, p e r o q u e C ritia s d e scrib ió co m o realm en te llevada
a cab o e n la a n tig ü e d a d p o r n u e s tra c iu d a d , se g ú n lo q u e
h abía o íd o d e cir a S o ló n ?
C r i t .— O s la c o n ta ré c o n f o r m e al re la to q u e h a ce tie m p o h e
o íd o a u n h o m b r e q u e p r e c is a m e n te n o era j o v e n . P u e s
C ritia s ten ía en to n ces, segú n d ecía, cerca d e [2 1b ] n o ve n ta
a ñ o s, y y o p o c o m ás o m e n o s d ie z. N o s o c u r r ió e l d ía d e
C u r io t is , d u ra n te las A p a tu r ia s 43. E l p ro g ra m a d e la fiesta
t r a n s c u r r ía p a ra lo s n iñ o s cada vez c o m o d e c o s tu m b r e .
L o s p ad res n o s o rg a n iza b a n certám en es de re cita d o . N a tu -
r a lm en te se d ecla m a ro n m u ch o s p o em as d e m u ch o s poetas,
p e r o , co m o e n aq u el tie m p o era n n o ve d o so s lo s d e S o ló n ,
m u c h o s n iñ o s ca n ta m o s sus p o e m a s . Y u n o d e lo s d e m i
g r u p o d e c la r ó , b ie n p o r q u e este fu e r a p r e c is a m e n te su
p a re cer, o b ie n p o rq u e c o n ello p re te n d ía m o stra r su agra-
d e c im ie n to a C r itia s , q u e, e n su o p in ió n , [2 1c] S o ló n n o
solo había sid o el más sabio e n las otras cosas, sin o qu e ta m -
b ié n e n su p o esía h ab ía sid o el m ás lib re 44 d e to d o s lo s p o e -
tas. E n to n ce s, el a n cia n o —lo re cu e rd o m u y b ie n — se alegró
ι8ο PLATÓN
ώ Ά μ ύ ν α νδ ρ ε, μή παρέργω τή ποιήσει κα τεχρήσα το, ά λ λ ’

έσπουδάκει καθάπερ άλλοι, τό ν τε λόγον ον α π ’ Α ίγ υ π το υ
δεύρο ήνέγκα το ά π ετέλεσ εν, καί μή διά τ ά ς σ τ ά σ ε ις ύπό
κακών τ ε άλλων οσα ηυρεν ενθάδε ήκων [ 2 i d ] ήναγκάσθη
κα τα μελήσα ι, κατά γε έμ ή ν δόξαν ούτε Η σ ίο δ ο ς ούτε
"Ομηρος ούτε άλλος ούδείς π ο ιη τή ς εύδοκιμώτερος έ γένετο
άν ποτε αύτοΰ.» « Τ ίς δ ’ ήν ό λόγος,» ή δ ’ ος, «ώ K p m a ;»
«Η περί μ ε γ ίσ τ η ς ,» εφη, «καί ό νο μ α σ το τά τη ς πασών
δ ικ α ιό τ α τ ’ άν πράξεω ς οϋσης, ήν ήδε ή π ό λ ις επραξε μεν,
διά δε χρόνον καί φθοράν τω ν έργασαμενων ού διήρκεσε
δεύρο ό λόγος.» « Λ έ γ ε ε ξ άρχής,» ή δ ’ δς, « τί τε καί πώς
καί παρά τίνω ν ώς άληθή διακηκοώς ελεγεν ό Σόλων.» [ a i e ]
« Έ σ π ν τ ις κα τ’ Α ίγ υ π το ν,» ή δ’ δς, «έν τψ Δέλτα, περί ον
κατά κορυφήν σ χ ίζ ε τ α ι τό τού Νείλου ρεύμα Σ α ϊτ ικ ό ς
επικα λούμενος νομός, τούτου δε τού νομού μ ε γίσ τη π ό λις
Σ ά ις - δθεν δή καί ’Ά μ α σ ις ήν ό βασιλεύς - ο ΐς τή ς πόλεως
θεός ά ρχη γός τ ί ς έ σ τ ιν , Α ίγ υ π τ ισ τ ί μεν τούνομα Νηίθ,
Ε λ λ η ν ισ τ ί δέ, ώς ό εκείνω ν λόγος, Άθηνά· μάλα δε
φιλαθήναιοι καί τινα τρόπον οικείοι τώ νδ’ ειναί φασιν. οΐ δή
Σόλων εφη πορευθείς σφόδρα τε γενέσθαι παρ’ α ύτοΐς [22a]
έντιμ ο ς, καί δή καί τά παλαιά ανέρωτων ποτε τούς μάλιστα
περί τα ύτα τώ ν ιερέω ν έμ π ειρ ους, σχεδόν οϋτε αύτόν ούτε
άλλον 'Έλληνα ούδένα ούδεν ώς επος είπ εΐν είδότα περί τών
τοιούτω ν άνευρεΐν. καί ποτε προαγαγεΐν βουληθείς αύτούς
περί τών άρχαίων ε ις λόγους, τών τήδε τά α ρχα ιότατα
λ έ γ ειν έ π ιχ ειρ ειν, περί Φορωνέως τε τού πρώτου λεχθέντος
καί Νιόβης, καί μετά τόν κατακλυσμόν αυ περί Δευκαλίωνος
[ 2 2 b ] καί Πύρρας ώς διεγένοντο μυθολογεΐν, καί τού ς εξ
αύτών γενεα λο γεΐν, καί τά τώ ν έτώ ν οσα ήν ο ις ε λ εγ εν
TIM EO ι8ι
m u ch o y so n rie n d o d ijo : « E s segu ro, A m in a n d r o 45, qu e si

S o ló n n o se h u b ie r a se rv id o de la p o e sía c o m o e n tr e t e n i-
m ie n to , y se h u b ie s e in te r e sa d o e n e lla c o m o o tr o s , y si
h u b ie ra c o n c lu id o el d iscu rso qu e h ab ía tra íd o d e E g ip to , y
si las su b le v a c io n e s y lo s o tr o s m ales q u e e n c o n tr ó a q u í al
vo lver46 n o [ 2 l d ] le h u b ie r a n fo rza d o a d esp reciarla, e n m i
o p in ió n , n i H e s ío d o n i H o m e r o n i n in g ú n o tr o p o e ta
h a b ría sid o n u n ca m ás céleb re qu e é l » .
« ¿ Y cu ál era el relato, C r it ia s ? » , p re g u n tó A m in a n d r o .
« T r a ta b a , r e s p o n d ió C r id a s , s o b re la m a y o r y m ás d ig n a
p ro e za , d e e n tre tod as las d e m a y o r r e n o m b r e , q u e n u n c a
haya llevado a cabo nu estra ciu d a d ; p e r o , a causa d e l tie m p o
y d e la m u e rte d e sus a cto res, su re la to n o h a lle g a d o hasta
n o s o t r o s » . « R e p it e d esd e el p r in c ip io , d ijo A m in a n d r o ,
q u é c o n tó S o ló n y có m o y d e q u ién e s lo escu ch ó co m o v e r -
d ad ero » . te le ]
« H a y e n E g ip to , d ijo C r itia s , e n la p u n ta d el d elta, d o n d e
e l c u rso d e l N ilo se d iv id e 47, u n a p r o v in c ia lla m a d a S a l-
tica48, cuya ciu d a d m ás im p o rta n te es Sais49, de d o n d e p r e -
cisam en te era el rey A m asis50. Para sus h abitantes, la fu n d a -
d o ra d e la ciu d a d es u n a d iosa, cuyo n o m b r e e n e g ip cio es
N e ith 51 y, e n g r ie g o , se gú n d ic e n ello s, A te n e a 52. S o n m u y
am igos de los atenienses y so stien en qu e de alg ú n m o d o son
sus p a rie n te s 53. S o ló n d ijo q u e, c u a n d o lle g ó allí, fu e m u y
a p reciad o p o r ellos, [2 2 a ] y que u n a vez, al p re g u n ta r a los
sacerdotes más e n te n d id o s p o r las cosas antiguas, d escu b rió
q u e n i él n i n in g u n o d e lo s g rieg o s sabía casi n ad a, p o r así
d e cir, de estos tem as. Y e n u n a o ca sió n , co m o q u e ría in c i-
tarlo s a h a b la r d e lo s sucesos a n tig u o s, se p u so a co n ta r lo s
q u e e n n u e s tra c iu d a d c o n s id e r a m o s lo s m ás a n tig u o s .
C o n t ó e l m ito d e F o r ó n e o , a q u ie n se lla m a b a e l p r im e r
h o m b re , y de N ío b e 54; y d espu és c ó m o D e u c a lió n [2 2 b ] y
P irra so b re v iv ie ro n al d ilu v io 55. A d em á s trazó la g e n ea lo g ía
i 82 PLATÓN
πειράσθαι διαμνημονεύων τού? χρόνου? ά ρ ιθ μ ε ΐν καί τινα

ε ίπ ε ΐν τών ιερέων εΰ μάλα π α λ α ιό ν <<^Ω Σόλων, Σόλων,
'Έ λληνε? άεί π α ΐδ έ? έ σ τ ε, γέρων δέ Έ λλη ν ούκ έ σ τ ιν .»
Ά κο ύ σ α ? οΰν, «Πώ? τ ί τούτο λέ γ ει?;» φάναι. «Νέοι έσ τέ,»
ε ίπ ε ΐν , « τά ? ψυχά? π ά ντε?· ούδεμίαν γάρ έν α ύτα ΐ? έ χ ετ ε
δ ι’ άρχαίαν άκοήν παλαιάν δόξαν ούδέ μάθημα χρόνω πολιόν
ούδέν. τό [ 2 2 c ] δέ τούτων α’ι τιο ν τόδε. πολλαί κατά πολλά
φθοραί γεγόνασιν άνθρώπων καί έσονται, πυρί μέν καί ϋδατι
μ έ γ ίσ τα ι, μυρίοι? δε άλλοι? έτεραι βραχύτεροι, τό γάρ οΰν
καί παρ’ ύμίν λεγόμενον, ώ? ποτε Φαέθων Ήλιου παΐ? τό του
πατρό? άρμα ζεύ ξα ? διά τό μή δυνατό? είνα ι κατά τήν τού
πατρό? όδόν ελαύνείν τά τ ’ επ ί γ ή ? συνέκαυσεν καί αύτό?
κεραυνωθεί? διεφθάρη, τούτο μύθου μέν σχήμα έχον λέγετα ι,
τό δέ [22(1] άληθέ? έ σ τι τών περί γήν κα τ’ ούρανόν ιόντων
παράλλαξι? καί διά μακρών χρόνων γιγνο μ ένη τών έπ ί γή ?
πυρί πολλφ φθορά, τό τε οΰν όσοι κ α τ ’ ορη καί έν ύψηλοι?
τ ό π ο ι? καί έν ξηροί? οϊκοΟσιν μάλλον διόλλυντα ι τών
π ο τα μοί? καί θαλάττη προσοικούντω ν ήμΐν δέ ό Ν είλο? ε’ί ?
τε ταλλα σωτήρ καί τ ό τ ε έκ τα ύ τη ? τ ή ? άπορία? σ ώ ζει
λυόμενο?. - δτα ν δ ’ αΰ θεοί τή ν γήν ϋδασιν καθαίροντε?
κατακλύζω σιν, οί μέν έν τ ο ΐ? δρεσιν δια σ ώ ζοντα ι βουκόλοι
νομή? τ ε , οί δ ’ έν τ α ΐ? [ 2 2 e ] παρ’ ύ μ ίν π ό λεσ ιν ε ί? τήν
θάλατταν ύπό τών ποταμών φέρονται- κατά δέ τήνδε χώραν
ούτε τότε ούτε άλλοτε άνωθεν έπ ί τά ? άρούρα? ύδωρ έπιρρεΐ,
TIM EO 18 3
d e sus d e sce n d ie n te s, e in te n tó ca lcu la r la fech a , h a c ie n d o

m e m o ria de lo s añ os tra n scu rrid o s desde lo s a c o n te c im ie n -
tos q u e h a d escrito 56.
E n to n c e s u n o d e lo s sa ce rd o te s, q u e e ra m u y a n c ia n o , le
a d v irtió : « S o ló n , S o ló n , v o so tro s lo s g rie g o s sois siem p re
n iñ o s ; n o h ay u n g r ie g o v i e j o » . A l e s c u c h a r lo , S o ló n le
p r e g u n tó : « ¿ Q u é q u ieres d e c ir c o n e s to ? » Y e l sacerd ote
le r e s p o n d ió : « T o d o s v o s o tro s so is jó v e n e s d e alm a; p u es
n o te n é is e n e lla n in g u n a o p i n i ó n a n tig u a , tra n s m itid a
o r a lm e n te d esd e e l p a sa d o , n i ta m p o c o n in g ú n c o n o c i-
m ie n to vu elto can o p o r el tie m p o . [ 2 2 c ] Y la causa d e esto
es la sig u ien te. M uch as veces y de m u ch as m an eras la h u m a -
n id a d h a sid o y segu irá sien d o d estru id a. L o s desastres más
im p o r ta n te s so n p r o v o c a d o s p o r e l fu e g o y el agu a , y p o r
in n u m e ra b le s causas lo s m e n o re s. A s í, p o r e je m p lo , en tre
v o s o tro s se c u e n ta q u e u n a vez F a e to n te , h ijo d e H e lio ,
en ga n ch ó el ca rro de su p ad re, y qu e, incapaz d e c o n d u c irlo
p o r el ca m in o p a te r n o , in c e n d ió to d o lo q u e h abía so b re la
tie r r a y él m ism o p e r e c ió fu lm in a d o 57. E sto se c u e n ta a la
m a n era de u n m ito 58; p e r o la [ 2 2 d ] ve rd a d es q u e se p r o -
d u c e u n a d e sv ia c ió n 59 d e lo s c u e r p o s q u e se m u e v e n e n el
cie lo a lr e d e d o r de la tie rra , a través de larg o s in tervalo s, lo
q u e p ro v o c a la d e stru c ció n de lo qu e está sobre la tie rra p o r
u n exceso de fu e g o . E n to n c e s to d o s lo s q u e h a b ita n e n las
m o n ta ñ a s y e n lo s lu g a res eleva d o s y secos p e r e c e n m ás
fá cilm e n te q u e los qu e viven ju n to a lo s río s y el m ar. P ero a
n o so tro s el N ilo , n u estro salvador e n otras o casion es, ta m -
b ié n c o n su crecid a n o s salva de esta adversidad 60. E n ca m -
b io , cu a n d o lo s d ioses su m e rg e n la tie rr a e n las aguas p ara
p u r ific a r la 61, se salvan so lo lo s q u e h a b ita n e n las m o n t a -
ñas, v a q u ero s y p astores, p o r el c o n tr a r io , lo s q u e viv en e n
[2 2 e ] vu estras ciu d a d es so n a rra stra d o s p o r lo s río s h a cia
el m ar. P ero , e n este país, n i e n to n ces n i otras veces el agua
i 84 PLATÓN
τό δ ’ ε ν α ν τ ίο ν κάτωθεν παν έπανιέναι πέφυκεν. οθεν καί δ ι’

α ς α ι τ ί α ς τάνθάδε σψ ζόμενα λέ γ ετα ι π α λ α ιό τα τα - τό δε
άληθέ?, έν πά σιν τ ο ι? τό π ο ι? όπου μή χειμ ώ ν έ ξ α ίσ ιο ? ή
καύμα ά π είρ γ ει, πλέον, [ 2 3 a J τ ο τ έ δέ έλα ττο ν άεί γένο ?
έ σ τ ιν άνθρώπων. όσα δέ ή παρ’ ύμίν ή τήδε ή καί κα τ’ άλλον
τόπον ών άκοή ϊσμεν, ε’ί πού τι καλόν ή μέγα γέγονεν ή καί
τ ιν α διαφοράν άλλην έχον, πάντα γεγρα μμ ένα έκ παλαιού
τ ή δ ’ έ σ τ ιν έν τ ο ι? ιερ ο ί? καί σεσω σμένα· τά δέ παρ’ ύμίν
καί τ ο !? άλλοι? άρτι κατεσκευασμένα έκά σ το τε τυ γχά νει
γράμμασι καί άπασιν όπόσων π ό λει? δέονται, καί πάλιν δ ι’
είωθότων έτώ ν ώσπερ νόσημα ήκει φερόμενον α ύτόί? ρεύμα
ουράνιον καί τού? άγραμμάτου? [ 2 3 b ] τε καί άμουσου?
έλιπεν ύμών, ώστε πάλιν έξ άρχή? οιον νέοι γίγνεσθε, ούδέν
εΐδ ό τ ε? ούτε τών τήδε ούτε τών παρ’ ύμίν, όσα ήν έν το ί?
π α λαιοί? χρόνοι?, τά γουν νυνδή γενεαλογηθέντα, ώ Σόλων,
περί τών παρ’ ύμίν ά διήλθε?, παίδων βραχύ tl διαφέρει
μύθων, οι πρώτον μεν ενα γή? κατακλυσμόν μέμνησθε πολλών
έμπροσθεν γεγονότων, έ τ ι δέ τό κάλλιστον καί άριστον γένο?
έ π ’ ανθρώπου? έν τή χώρα παρ’ ύμίν ούκ ϊσ τε γεγονό?, έξ ών
σύ τε καί πάσα ή [23 ^ ] π ό λι? έ σ τ ιν τά νυν ύμών,
περιλειφθέντο? ποτέ σπέρματο? βραχέο?, ά λλ’ ύμά? λέληθεν
διά τό το ύ ? π εριγε νομέ νου? έ π ί πολλά? γ ενεά ? γράμμασιν
τ ελ ευ τά ν άφώνου?. ήν γάρ δή π ο τε, ώ Σόλων, ύπέρ τή ν
μ εγίστην φθοράν ϋδασιν ή νυν ’Αθηναίων, οΰσα πόλι? άρίστη
πρό? τε τόν πόλεμον καί κατά πάντα εύνομωτάτη
διαφερόντω?· ή κάλλιστα έργα καί π ο λ ίτεια ι γενέσθαι
TIM EO 18 5
d iscu rre desde a rrib a a las tierras, sin o q u e, p o r el c o n tr a -

r io , sie m p re m a n a d esd e ab ajo n a tu ra lm e n te . D e a h í q u e
p o r esta r a z ó n se d ic e q u e las tr a d ic io n e s de este p a ís se
conservan desde la m ás rem ota an tigü ed ad . P ero lo cierto es
q u e e n to d o s lo s lu g a res en q u e n i u n fr ío excesivo n i u n
ca lo r asfixiante lo im p id a [ 2 3 a ! existe siem p re, e n m ayor o
m e n o r n ú m e r o , la raza h u m a n a. A s im ism o , de to d o lo qu e
ten g a m o s n o tic ia , a q u í o e n o tr o lu g a r, y co n o zc a m o s p o r
h a b erlo escuchado, si es algo b e llo o g ra n d e o relevante, está
to d o escrito desde la a n tigü ed ad a q u í e n lo s tem p lo s y p r e -
se rv ad o . S in e m b a rg o , cada vez q u e , e n tr e v o s o tro s y e n
o tr o s lu g a re s, se e n c u e n tr a d is p o n ib le r e c ie n te m e n te la
escritu ra y to d o cu an to n ecesita n las ciu d ad es, tras in te rv a -
lo s re g u la re s, vu elve de n u e v o c o m o u n a e n fe r m e d a d , el
to r r e n te d el cielo se p re cip ita sobre vo so tro s, y solo d eja de
e n tre v o s o tro s a lo s a n a lfa b eto s [2 3 b ] y lo s in c u lto s 62. A s í
q u e n u ev am en te os volvéis co m o n iñ o s d esd e e l p r in c ip io ,
sin saber n ada de lo qu e, n i a q u í n i en tre vo sotro s, h a su ce -
d id o e n lo s tie m p o s a n tig u o s . E n e fe c to , las g e n e a lo g ía s
s o b re la g e n te d e tu p a ís q u e acabas d e e x p o n e r , S o ló n ,
d ifie r e n m u y p o c o d e lo s c u e n to s in fa n tile s 63. E n p r im e r
lu g a r , r e c o r d á is s o lo u n d ilu v io e n la t ie r r a , si b i e n h a
h a b id o m u c h o s a n te r io r m e n te . A d e m á s , n o sabéis q u e la
m ás h e r m o s a y p e r fe c ta raza d e h o m b re s n a c ió e n vu e stro
país, n i q u e d e estos h o m b re s d escen d éis tú y to d a [2 3 c ] tu
ciu d a d actual, p o r q u e e n o tr o tie m p o se co n se rv ó u n p o c o
d e su sim ie n te . P e ro v o so tro s lo ig n o rá is, p o r q u e d u ra n te
m u c h a s g e n e r a c io n e s lo s s u p e r v iv ie n te s m u r i e r o n , s in
h a b e r lo ex p resa d o p o r e s c rito 64. S í, e n u n tie m p o , S o ló n ,
an tes d e la g ra n d e s tr u c c ió n p o r las aguas, la q u e a h o ra es
la c iu d a d d e lo s a te n ie n s e s era la m e jo r e n la g u e r r a y a
tod as lu ces la m e jo r legislad a c o n g ra n d ife r e n c ia . E n ella,
d ic e n , se re a liz a r o n las m ás h erm o sas o b ra s y las m ás b ellas
ι8 6 PLATÓN
λέγοντα ι κάλλισται πασών όπόσων ύπό [ 2 3 d] τόν ουρανόν

ή μ ε ΐς ακοήν παρεδεξάμεθα.» Ά κ ο ύ σ α ς ουν ό Σόλων εφη
θαυμάσαι καί πάσαν προθυμίαν σ χ ε ίν δεόμενος τών ιερέων
π άντα δ ι ’ ά κριβείας οί τά περί τώ ν πάλαι πολιτώ ν έ ξ η ς
διελθεΐν. τόν ουν ιερέα φάναι· «Φθόνος ούδείς, ώ Σόλων,
άλλά σου τε ενεκα έρώ καί τή ς πόλεως ύμών, μάλιστα δε τή ς
θεού χάριν, ή τήν τε ύμετέραν καί τήνδε ελαχεν καί εθρεψεν
καί έπαίδευσεν, προτέραν μεν τή ν παρ’ lü 3 e ] ύ μΐν ε τ ε σ ιν
χ ιλ ίο ις , έκ Γής τε καί 'Ηφαίστου τό σπέρμα παραλαβούσα
ύμών, τήνδε δε υστέραν, τ ή ς δε ενθάδε διακοσμήσεω ς παρ’
ή μ ΐν έν τ ο ΐς ιεροί ς γράμμασιν ό κτα κισ χιλίω ν ετώ ν αριθμός
γέγραπται. περί δή τών ένακισχίλια γεγονότω ν έτη πολιτών
σοι δηλώσω διά βραχέων νόμους, καί τών έργων α ύ το ΐς ο
κάλλιστον έπράχθη· τό δ ’ άκριβες περί [24& ] πάντων εφεξής
ε ίς αυθις κατά σχολήν αύτά τά γράμματα λαβόντες διέξιμεν.
τ ο ύ ς μέν ουν νόμους σκόπει πρός το ύ ς τ ή δ ε - πολλά γάρ
παραδείγματα τώ ν τότε παρ’ ύ μ ΐν όντων ενθάδε νύν
άνευρήσεις, πρώτον μεν τό τών ιερέων γένος άπό τών άλλων
χω ρίς άφωρισμένον, μετά δε τούτο τό τών δημιουργών, ό τι
καθ’ αύτό έκαστον άλλω δε ούκ έπ ιμ ειγνύμ ενο ν δημιουργεί,
τό τε τών νομέων καί τό τών θηρευτών τό τε [ 2 4 k ] τών
γεωργών, καί δή καί τό μάχιμον γένος ήσθησαί που τήδε άπό
πάντων τών γενώ ν κεχωρισμένον, ο ις ούδέν άλλο π λήν τά
περί τόν πόλεμον ύπό τού νόμου προσετάχθη μ έ λ ε ιν ε τι δέ ή
τ ή ς όπλίσεως αύτών σ χ έ σ ίς άσπίδων και δοράτων, ο ίς ή μ εΐς
πρώτοι τών περί τήν Ά σ ία ν ώπλίσμεθα, τή ς θεού καθάπερ έν
έ κ είνο ις τ ο ΐς τό π ο ις παρ’ ύμΐν πρώ τοις ένδειξα μένης. τό δ ’
TIM EO 187
in s tit u c io n e s de to d a s las q u e [2 3 d ] n o s o tr o s h ayam os

te n id o n o ticia b ajo el c ie lo » .
S o ló n d ijo q u e estaba a d m ira d o de lo q u e había escu ch ad o
y, lle n o de cu rio sid a d , ro g ó a lo s sacerd otes que le e x p u sie-
ra n c o n p r e c is ió n y p u n to p o r p u n to to d o lo q u e se refie re
a sus a n tigu o s co n ciu d a d a n o s.
Y el sa ce rd o te le r e s p o n d ió : « N o hay im p e d im e n to a lg u -
n o 65, S o ló n , lo co n taré p o r lo que respecta a ti y a tu ciu dad ,
p e ro esp ecialm en te gracias a la d iosa 66 q u e h a o b te n id o p o r
suerte, crio y ed u có a vuestra ciu d ad y a la nuestra: [2 3 e ] a la
vu estra m il a ñ o s a n te s, c u a n d o r e c ib ió d e G e a y H e fe s to
vuestra sim ien te67; y a la nu estra después. A h o r a b ie n , desde
nuestra o rd en ació n 68, según figura in scrito e n nuestros lib ros
sagrados, h a n tra n scu rrid o o ch o m il años. P o r c o n s ig u ie n -
te, te d e scrib iré b rev e m e n te las leyes d e tus c o n ciu d a d a n o s
de h ace nu eve m il años, y d e sus hazañas la m ás h erm o sa que
h ayan llevad o a cab o . P ero lo s p o rm e n o r e s exactos d e to d o
[ 2 4 a] esto lo s revisarem os o rd en ad am en te o tra vez, cu a n d o
te n g a m o s tie m p o , s ig u ie n d o lo s texto s m ism o s69. C o n s i -
dera, en to n ces, sus leyes c o n rela ció n a las nuestras. E n c o n -
trarás a q u í a ctu a lm e n te m u c h o s e je m p lo s d e las q u e h a b ía
entre vosotros e n aqu el m o m e n to 70. E n p rim e r lugar, la clase
de lo s sa cerd o tes, sep arad a d e las d em ás; d esp u és la d e lo s
a rte s a n o s 71 —d o n d e cada u n o tra b a ja e n lo suyo s in m e z -
clarse c o n el o tro —, la de lo s pastores, la de lo s cazadores y la
[ 2 4 b ] de lo s la b ra d o re s. P o r lo q u e se r e fie r e a la clase de
lo s g u e rre ro s , sin d u d a habrás o b servad o qu e está separada
d e todas las otras clases, la ley les h a p rescrito n o ocu p arse de
nad a m ás q u e d e lo re la tiv o a la g u e rr a . A d e m á s , la fo r m a
d e su a rm a m e n to , d e escu d o s y lanzas, n o s o tro s fu im o s los
p r im e r o s e n e q u ip a r n o s c o n ella s e n tr e lo s p u e b lo s d e
A s ia 72, ya q u e la d io s a , lo m ism o q u e lo h iz o p r im e r o c o n
v o s o tro s e n vu estras r e g io n e s , n o s h a e x p lic a d o su u so .
ι88 PLATÓN
αΰ περί τ η ? φρονήσεως, όρά? που τό ν νόμον τήδ€ δσην

έ π ιμ έλ εια ν έποιήσα το εύθύ? κ α τ’ άρχά? περί τε [ 2 4 c l τόν
κόσμον, άπαντα μέχρι μαντική? καί ιατρική? προ? ύγίειαν έκ
τούτων θείων οντων ε ί? τά ανθρώπινα άνευρων, δσα τε άλλα
τού τοι? έπετα ι μαθήματα πάντα κτησάμενο?. ταύτην οΰν δή
τ ό τε σύμπασαν τή ν διακόσμησιν καί σ ύν τα ξιν ή θεό?
προτέρου? ύμ ά ? διακοσμήσασα κατφ κισεν, έκλεξα μένη τόν
τόπον έν ω γεγένησ θε, τή ν εύκρασίαν τώ ν ωρών έν αύτώ
κατιδούσα, δ τι φρονιμωτάτου? άνδρα? ο’ί σοι· άτε οΰν [ 2 4 d]
φ ιλοπόλεμο? τε καί φιλόσοφο? ή θεό? οΰσα τόν
προσφερεστάτου? αύτή μέλλοντα ο ίσ ε ιν τόπον άνδρα?,
τούτον έκλεξαμένη πρώτον κατψκισεν. ώ κεΐτε δή οΰν νόμοι?
τε τοιούτοι? χρώμενοι καί έ τ ι μάλλον εύνομούμενοι πάση τε
παρά π ά ντα ? ανθρώπου? ύπερβεβληκότε? ά ρετή, καθάπερ
είκό? γεννήματα καί παιδεύματα θεών οντα?. πολλά μέν οΰν
ύμών καί μεγάλα εργα τή ? πόλεω ? τήδε γεγρα μμ ένα
θαυμάζετα ι, πάντω ν μήν [ 2 4 e ] έν υπερέχει μεγέθει καί
άρετή· λέγει γάρ τά γεγραμμένα δσην ή πόλι? ύμών έπαυσέν
ποτε δύναμιν ϋβρει πορευομένην άμα έπ ί πάσαν Εύρώπην καί
Ά σ ία ν , έξωθεν όρμηθεΐσαν έκ τοΰ ’Α τλα ντικ ο ύ πελάγου?.
τότε γάρ πορεύσιμον ήν τό έκεΐ πέλαγο?· νήσον γάρ πρό τοΰ
σ τό μ α το ? ε ιχ ε ν ο κ α λείτα ι', ώ? φατε, ύ μ ε ΐ? Ήρακλέου?
στήλα?, ή δέ νήσο? άμα Λ ιβύη? ήν καί Ά σ ία ? μείζων, έ ξ ή?
έπ ιβ α τό ν έπ ί τά ? άλλα? νήσου? τ ο ΐ? τότε έ γ ίγ ν ε τ ο
πορευομένοι?, έκ δέ τώ ν νήσων [ 2 5 a ! έπ ί τ ή ν καταντικρύ
πάσαν ήπειρον τή ν περί τόν άληθινόν έκεινον πόντον, τάδε
μέν γάρ, δσα έ ν τ ό ? τοΰ σ τό μ α το ? οΰ λέγομ εν, φ α ίνεται
λιμήν στενόν τινα εχων ε’ί σ π λουν έκεΐνο δέ πέλαγο? δντω? ή
τε περιέχουσα αύτό γή π α ντελώ ? άληθώ? όρθότα τ’ άν
I καλείται ( Α α ι in ras. F W Y P r .) : καλ^ΐτε B u r n e t

TIMEO 18 9
Ig u a lm e n te , e n lo q u e resp ecta a la sa b id u ría , ves cu á n ta

a te n c ió n le o to r g a la ley ya d esd e e l p r in c ip io e n r e la c ió n
[ 2 4 c ] c o n el u n iv e r s o 73, c ó m o d e s c u b r ió tod as las cosas,
in clu so la a d iv in a c ió n y la m e d ic in a p a ra la salud, d esde las
realid ad es divinas a las h u m an as, y a d q u ir ió to d o s lo s o tro s
co n o cim ie n to s que les siguen. A sí pues, en tonces, tras p o n e r
e n o r d e n to d a esa d is p o s ic ió n y o r g a n iz a c ió n , fu n d ó p r i -
m ero vuestra ciu d ad , cu a n d o escogió el lu g a r e n q u e habéis
n a c id o , al o b serv ar a llí qu e el b u e n clim a d e las esta cio n es
p ro d u c iría h o m b res m u y in teligen tes74. Puesto qu e [2 4 *1] la
d io sa am aba la g u e rra y la sa b id u ría , esco g ió este lu g a r en
qu e se d an los h o m b res más sem ejantes a ella para establecer
su p rim e ra fu n d a c ió n 75. Y a qu e habitasteis allí, d isp o n ie n d o
de leyes de tal clase, e in clu so a ú n m e jo r legisladas, al su p e -
ra r e n cada e x c e le n c ia a to d o s lo s d em ás h o m b re s , c o m o
c o r r e s p o n d e a lo s h ijo s y d is c íp u lo s d e lo s d io se s. P ues
m u ch as y g ra n d es hazañ as d e vu estra c iu d a d q u e estaban
escritas a q u í cau san n u estra a d m ir a c ió n 76; [ ? 4 e l p e r o u n a
es s u p e rio r a todas e n im p o r ta n c ia y ex celen cia. E n efe cto ,
estos escrito s d e scrib e n c ó m o vu estra ciu d a d fr e n ó e n o tro
tie m p o a u n a p o te n cia q u e irru m p ía v io len ta m en te e n tod a
E u ro p a y A sia a la vez, lan zán d o se desde el m ar A tlá n tic o 77.
E n to n ce s se p o d ía atravesar este m ar, ya q u e se h a lla b a u n a
isla fr e n te al e s tre ch o q u e se lla m a , s e g ú n d ecís v o s o tro s ,
co lu m n a s d e H era cles78. Esta isla era m ás g ra n d e qu e L ib ia
y A s ia ju n ta s 79. D e sd e e lla lo s m a r in o s d e e n to n c e s p o d ía n
e m b a rc a rse a las o tra s islas, y d e estas islas [ 3 5 a ] a to d o el
c o n tin e n te situado ju s to e n fren te, a o rilla s d e aqu el o céa n o ,
qu e es e l v e rd a d e ro 80. P u es, p o r u n a p a rte, to d o lo q u e hay
d e n tro d e l estrech o d e l q u e hab lam o s se p arece a u n p u e rto
c o n u n a b o c a p e q u e ñ a ; p o r o tr a p a rte , a q u e l es re a lm e n te
e l m a r , y la t ie r r a q u e lo r o d e a p o d r ía lla m a rse v e r d a d e -
r a m e n te , c o n to d a p r o p ie d a d , c o n t in e n t e 81. P e ro e n esta
190 PLATÓN
λέγοιτο ήπειρο?, έν δέ δή τή Ά τ λ α ν τ ίδ ι νήσψ ταύτη μεγάλη

συνέστη καί θαυμαστή δύναμι? βασιλέων, κρατούσα μεν
άπάση? τ ή ? νήσου, πολλών δέ άλλων νήσων κα'ι μερών τ ή ?
ήπείρου- πρό? δέ τούτοι? έ τ ι τών έντό ? τήδε [ 2 5 b ] Λ ιβύη?
μέν ήρχον μέχρι πρό? Α ίγ υ π τ ο ν , τ ή ? δέ Εύρώπη? μέχρι
Τυρρηνία?. αϋτη δή πάσα συναθροισθεΐσα ε ί? έν ή δύναμ ις
τόν τε παρ’ ύμΐν καί τόν παρ’ ή μ ΐν καί τό ν ε ν τό ς τοΰ
στό μ α το ? πάντα τόπον μ ις ποτέ έπ εχείρ η σ εν όρμή
δουλοΰσθαι. τότε οΰν υμών, ώ Σόλων, τ ή ς πόλεω ς ή δύναμις
ε ίς ά π α ντα ς άνθρώπους διαφ ανής άρετή τε καί ρώμη
έ γ έ ν ε τ ο · πάντων γάρ προστάσα εύψ υχία καί τ έ χ ν α ις οσαι
κατά Í 2 5 c Í πόλεμον, τά μέν τώ ν 'Ελλήνων ηγούμενη, τά δ ’
αύτή μονωθεΐσα έ ξ άνάγκης τών άλλων άποστάντων, έπί τους
έσχά τους άφικομένη κινδύνους, κρατήσασα μέν τών έπιόντων
τρόπαιον έστησεν, τούς δέ μήπω δεδουλωμένους διεκώλυσεν
δουλωθήναι, το ύ ς δ ’ άλλους, öool κατοικοΰμεν έ ν τ ό ς δρων
Ηρακλείων, άφθόνως άπαντας ήλευθέρωσεν. ύστέρψ δε χρόνω
σεισμώ ν έξαισ ίω ν καί κατακλυσμών γενομένων, μια ς [ 2 5 d]
ήμέρας καί νυκτός χα λεπ ή ς έπελθούσης, τό τε παρ’ ύμΐν
μά χιμ ον'.πά ν άθρόον εδυ κατά γ ή ς , ή τε Ά τ λ α ν τ ί ς νήσος
ωσαύτως κατά τ ή ς θαλά ττης δΰσα ήφανίσθη- διό καί νΰν
άπορον καί άδίερεύνητον γέγο νεν τούκεΐ π έλα γος, πηλοΰ
κάρτα βραχέος έμποδών δ ντος, ον ή νήσο? ί£ομένη
παρέσχετο.»
Τ ά μέν δή ρηθέντα, ώ Σώ κρατες, ύπό τοΰ παλαιοΰ [ 2 5 ^1
Κ ριτίου κ α τ’ ακοήν τή ν Σόλωνος, ώς συντόμω ς ε ίπ ε ΐν ,
άκήκοας· λέγοντος δέ δή χθες σοΰ περί π ο λιτεία ς τε καί τών
άνδρών οϋς έλεγες, έθαύμα£ον άναμιμνησκόμενος αύτά à νΰν
λέγω , κατανοών ώς δαιμονίω ς έκ τ ίν ο ς τ ύ χ η ς ούκ άπο
σκοπού συνηνέχθης τά πολλά ο ΐς Σόλων είπεν. ού μήν [2 6 a ]
έβουλήθην παραχρήμα ε ί π ε ΐ ν διά χρόνου γάρ ούχ ίκανώς
TIM EO I9I
isla A tlá n tid a se fo r m ó u n e n o rm e y aso m b ro so im p e rio de

reyes, q u e d o m in a b a n o so lo to d a la isla, sin o ta m b ié n
m u ch as o tras islas y p a rtes d e l c o n tin e n te . A d e m á s d e eso,
d e este la d o d e l e s tre c h o , g o b e rn a b a d e [ 2 5 b ] L ib ia hasta
E g ip to , y d e E u r o p a hasta T i r r e n i a 82. P re c isa m e n te , d e s-
p u é s d e c o n c e n t r a r e n e lla to d o el p o d e r , esta p o te n c ia
in te n tó u n a vez d e u n so lo g o lp e s o m e te r n u e s tr o p a ís, el
vu estro y el te r r ito r io q u e está d e n tro d el estrech o . E n to n -
ces, S o ló n , el p o d e r de vuestra ciu d a d se h izo claro a tod o s
lo s h o m b r e s p o r su e x c e le n c ia y fu e r z a , ya q u e s u p e ró a
tod as las o tras ciu d a d es tan to e n la b o n d a d d e l alm a co m o
e n la artes d e la g u e rr a . [ 2 5 c í E n u n p r im e r m o m e n to ,
d ir ig ió a los grieg o s, lu e g o , q u e d ó aislada p o r n e cesid a d al
separarse las dem ás, c o rr ió p elig ro s extrem os, p e ro ve n ció a
los invasores y erig ió u n tro fe o , im p id ió que los qu e todavía
n o e ra n esclavos lo fu e ra n , y sin e n v id ia 83, n o s lib e r ó a t o -
d os lo s o tro s q u e h a b ita m o s d e n tr o d e las fr o n te r a s d e las
co lu m n a s d e H era cles84. P ero , tie m p o m ás tard e, se p r o d u -
j e r o n v io le n to s te r r e m o to s e in u n d a c io n e s . E n e l tr a n s -
cu rso d e u n [2 5 d ] d ía y de u n a n o c h e terrib les, to d o vu es-
tr o e jé r c ito se h u n d ió a la vez e n la tie r r a y, d e l m ism o
m o d o , la isla A tlá n tid a se h u n d ió e n el m a r y d esa p a re ció .
P o r lo q u e actu a lm en te a q u el m a r se ha vu elto in tran sitab le
e in escru tab le, p o rq u e so n u n obstácu lo lo s escollos d e lo d o
p o c o p r o fu n d o s q u e la isla h a d ep o sitad o al h u n d irs e 85» .
A s í p u e s, acaba d e o ír , S ó cra te s, lo q u e el a n c ia n o Í 2 5 e l
C r itia s c o n t ó e n p o c a s p a la b ra s s e g ú n el re la to d e S o ló n .
C u a n d o a yer h a b la b a s d e la c o n s tit u c ió n p o lít ic a y d e lo s
h o m b r e s a lo s q u e te r e fe r ía s , m e a so m b ré al r e c o r d a r lo
q u e a h o ra cu e n to , p u es observé q u e p o r a lg ú n ex tra ñ o azar
y s in t e n e r el p r o p ó s it o v e n ía s a c o in c id ir c o n la m a y o r
p a rte d e lo q u e S o ló n d ijo . S in em b a rg o , n o [2 6 a ] h e q u e -
r id o d e c ir lo e n el m o m e n to p re se n te , p u es, p o r e l tie m p o
192 PLATÓN
έμεμνήμ ην. ένενόησα οΰν cm χρεών ε ίη με προς έμα υτόν

πρώτον ίκανώ ς πάντα άναλαβόντα λ έ γ ειν ούτω ς, δθεν τα χύ
συνωμολόγησά σοι τά έπ ιταχθέντα χθες, ηγούμενος, δπερ έν
απασι τ ο ΐς τοιοΐσ δε μ έγ ισ το ν έργον, λόγον τ ιν ά πρέποντα
τ ο ΐς βουλήμασιν ύποθέσθαι, τούτου μετρίως ήμάς εύπορήσειν.
οϋτω δή, καθάπερ δδ’ ε ίπ ε ν , χ θ ες τε εύθύς ένθένδε άπιών
[2 6 b ] πρός τούσδε άνέφερον αύτά ά ναμιμνησκόμενος,
άπελθών τε σχεδόν tl π ά ντα έπισκοπώ ν τή ς νυκτός
άνέλαβον. ώ ς δή το ι, τό λεγόμενον, τά παίδων μαθήματα
θαυμαστόν έ χ ε ι τ ι μνημεΐον. εγώ γάρ α μέν χ θ ές ήκουσα,
ούκ αν ο ίδ ’ εί δυναίμην άπαντα έν μνήμη π ά λιν λ α β ε ΐν
τα ΰ τα δέ à πάμπολυν χρόνον διακήκοα, πα ντάπασι
θαυμάσαιμ’ άν ε’ί τ ί με αύτών διαπέφευγεν. ήν μεν οΰν μετά
πολλής ήδονής καί [ 2 6 c ] π α ιδ ιά ς τό τε άκουόμενα, καί τοΰ
πρεσβύτου προθύμως με διδάσκοντος, ά τ ’ εμοΰ πολλάκις
έπανερω τώ ντος, ώστε οιον εγκα ύμα τα άνεκπλύτου γραφής
έμμονά μοι γ έ γ ο ν ε ν καί δή καί τοΐσ δε εύθύς έλεγον έωθεν
αύτά ταΰτα, ϊν α εύποροΐεν λόγων μ ε τ ’ εμοΰ. νΰν ουν, ούπερ
ένεκα πάντα τα ΰτα εί'ρηται, λ έ γ ειν ε ίμ ί έ το ιμ ο ς , ώ
Σώκρατε,ς, μή μόνον έν κεφ αλαίοις ά λλ’ ώσπερ ήκουσα καθ’
έ κ α σ το ν τούς δέ π ολίτα ς καί τήν πόλιν ήν χθές ήμΐν ώς έν
μύθω διήεισθα σύ, νΰν μ ε τεν εγ κ ό ν τε ς [ 2 6 d ] έπ ί τάληθές
δεΰρο θήσομεν ώς έκείνην τήνδε οΰσαν, καί τούς π ολίτα ς οϋς
διενοοΰ φήσομεν έκείνους το ύ ς άληθινούς είνα ι προγόνους
ήμών, οϋς έ λ εγ ε ν ό ίερ εύς. π ά ντω ς άρμόσουσι καί ούκ
άπασόμεθα λ έ γ ο ν τε ς α υτούς ε ίνα ι το ύ ς έν τώ τ ό τ ε δ ντα ς
χρόνφ. κοινή δέ δ ιαλα μβάνοντες ά π α ν τες πειρασόμεθα τό
TIM EO I 93
t r a n s c u r r id o , n o lo r e c o rd a b a m u y b ie n . P en sé e n to n c e s
q u e , p a ra h a b la r d e este m o d o , era p re c iso p r im e r o r e p e -
tirlo to d o a m í m ism o co n v en ien te m e n te. P o r lo q u e p r o n -
to a c e p té las p r e s c r ip c io n e s q u e a ye r m e a sig n a ste, p o r
c r e e r q u e la ta rea p r in c ip a l e n to d o s esto s caso s es la d e
su p o n e r u n d iscu rso ad ecu a d o a n u estro s p ro p ó s ito s, y q u e
esto n o s saldrá b ie n e n cierta m ed id a . D e este m o d o , co m o
d ijo H e rm ó c r a te s , ayer, n a d a m ás sa lir d e a q u í les expu se
[ 26 b ] a H e r m ó c r a te s y T im e o lo q u e ib a r e c o r d a n d o y,
d e sp u é s d e h a b e r lo s d e ja d o , e x a m in é ca si t o d o , r e fle x io -
n a n d o so b re e llo d u ra n te la n o c h e . C ie r ta m e n te , se g ú n se
d ic e , lo q u e se a p re n d e e n la in fa n c ia p e r d u r a d e m o d o
a d m ira b le e n la m e m o r ia . P ues n o sé si p o d r ía a co rd a rm e
d e to d o lo qu e escuché ayer; sin em b a rg o , de lo qu e h e o íd o
h a ce ta n tís im o tie m p o m e s o r p r e n d e r ía m u c h o si se m e
h u b ie r a esca p ad o a lg o . E n to n c e s lo e scu ch é c o n e n o r m e
p la c e r y [2 6 c ] c o m o u n j u e g o 86, y e l a n c ia n o m e in fo r m ó
de b u e n g ra d o , c u a n d o re p e tid a s veces le p r e g u n ta b a , d e
m o d o q u e m e q u ed ó grab ad o co m o u n a p in tu ra en cáu stica
in d e le b le 87. A s í es co m o d esd e m u y te m p ra n o les h e c o n -
ta d o a H e r m ó c r a te s y T im e o el m ism o r e la to , p a ra q u e
p u e d a n e n ta b la r c o n m ig o la c o n v e r s a c ió n . A h o r a b ie n ,
p r e c is a m e n te a q u e llo p o r lo q u e se d ijo to d o esto , esto y
p rep a ra d o , Sócrates, para d ecírte lo , n o solo de m o d o re su -
m id o , sin o c o m o lo h e e scu ch a d o p u n t o p o r p u n t o . L o s
ciu d a d an o s y la ciu d a d qu e ayer n o s d escribías co m o e n u n
m ito , trasladém oslos a h o ra [ 2 6 d l a la re alid ad 88, su p o n g a -
m os qu e aqu ella ciu d a d fu era la A ten a s actual y d ire m o s que
lo s c iu d a d a n o s q u e im a g in a ste s o n n u e s tro s v e rd a d e r o s
a n tep a sa d o s d e lo s q u e h a b la b a el sa c e rd o te . E sta rem o s
co m p letam en te de acu erd o y n o d esen to n arem o s si d ecim os
q u e eran los qu e vivían e n el tie m p o de en to n ces. A l re p a r-
tir la tarea e n c o m ú n , in ten ta rem o s en tre to d o s devolverte,
194 PLATÓN
πρέπον ε ί? δύναμιν o ís επ έτα ξα ? άποδούναι. σκοπείν ουν δή

χρή, ώ Σώκρατε?, εί κατά νούν ό λόγο? ήμΐν [ s 6 e ] ούτο?, ή
τινα ε τ ’ άλλον ά ν τ ’ αύτοΰ £ητητέον.
ΣΩ.—Καί τ ίν ’ αν, ώ Κριτία, μάλλον άντί τούτου μεταλάβοιμεν, Ö?
τή τε παρούση τή ? θεού θυσία διά τήν ο ίκ ε ιό τη τ’ αν πρεποι
μά λισ τα , τό τε μή πλασθεντα μύθον ά λλ’ άληθινόν λόγον
είναι πάμμεγά που. πώ? γάρ καί πόθεν άλλου? άνευρήσομεν
άφέμενοι τούτων! ούκ εσ τιν, άλλ’ άγαθή τύχη χρή λέγειν μεν
ύμά?, έμε δε ά ντί τών χθ ε? λόγων νΰν [ 2 7 a ! ήσυχίαν
άγοντα άντακούειν.
KP.—Σκόπει δή τή ν τώ ν ξενίω ν σοι διάθεσιν, ώ Σώκρατε?, ή
διεθεμεν. έδοξεν γάρ ή μ ΐν Τ ίμ α ιο ν μεν, άτε οντα
άστρονομικώτατον ήμών καί περί φύσεω? τού παντό? εϊδέναι
μά λισ τα εργον πεποιημένον, πρώτον λ ε γ ειν άρχόμενον άπό
τή ? τού κόσμου γενεσεω?, τελευτάν δε ε ί? άνθρώπων φ ύ σ ιν
εμε δε μετά τούτον, ώ? παρά μεν τούτου δεδεγμενον
άνθρώπου? τψ λόγω γεγονότα?, παρά σού δε πεπαιδευμένου?
[ 2 7 b] διαφερόντω? αύτών τινα ?, κατά δε τόν Σόλωνο? λόγον
τε καί νόμον είσ α γα γό ντα αύτού? ώ? ε ί? δ ικα σ τά ? ήμά?
ποιήσαι ;π ο λ ίτ α ? τ ή ? πόλεω? τήσδε ώ? όντα ? τού ? τό τε
’Α θηναίου?, ού? έμήνυσεν άφ ανει? ο ντα ? ή τών ιερών
γραμμάτω ν φήμη, τά λοιπά δε ώ? περί πολιτώ ν καί
’Αθηναίων οντων ήδη ποιεΐσθαι τού? λόγου?.
ΣΩ.—Τελεω ? τε καί λαμπρώ? εοικα άνταπολήφεσθαι τή ν τών
λόγων έστία σ ιν. σόν ουν εργον λεγειν άν, ώ Τ ίμ α ιε, τό μετά
τούτο, ώ? εοικεν, εϊη καλεσαντα κατά νόμον θεού?. [ 2 7 e]
T l.—Ά λ λ ’, ώ Σώκρατε?, τούτό γε δή πά ντε? όσοι καί κατά βραχύ
σωφροσύνη? μ ετεχο υ σ ιν, έπ ί π α ντό? όρμή καί σμικρού καί
TIM EO 195
en la m e d id a d e lo p o sib le , lo a d e c u a d o a tus p r e s c r ip c io -
n e s. P o r ta n to , es p r e c is o e x a m in a r, S ó cra te s, si este d is -
c u rso es de n u e s tro a g ra d o , [2 6 e ] o si es n e ce sa rio b u scar
o tr o e n su lu g a r.
SÓ C.— ¿ Y q u é o tro p o d ría m o s ad o p tar, C ritia s, q u e p o r su a fi-
n id a d c o n la p re se n te fe stiv id a d de la d io s a 89 fu e r a el m ás
c o n v e n ie n te 90? Y , sobre to d o , el qu e n o se trate de u n m ito
in v e n ta d o , sin o de u n d iscu rso v erd a d ero es p ro b ab le m e n te
lo m ás im p o r ta n te . P u es, ¿ c ó m o y d ó n d e e n c o n tra r e m o s
otro s, si n o a b a n d o n am o s estos? N o es p o sib le . P ero d e b e -
ré is h a b la r a c o m p a ñ a d o s d e b u e n a fo r tu n a , y y o , p o r m i
p a rte , e n lu g a r de lo s d iscu rso s d e ayer, [ 2 7 a ! m e c o r r e s -
p o n d e a h ora escu charos tra n q u ila m e n te .
C R IT. — C o n s id e r a , p u es, S ó cra tes, la d is p o s ic ió n d e lo s o b se -
qu ios que h em o s establecido para ti. N o s p areció qu e T im e o ,
p o r ser el qu e más astron om ía co n o ce d e n o sotros y el qu e ha
h e ch o u n m ay o r e sfu erzo p o r p e n e tra r e n la n a tu ra leza d el
u n ive rso , d eb ía h a b la r p r im e r o , co m e n za n d o c o n el o rig e n
del m u n d o y term in a n d o c o n la naturaleza de los h o m b res. Y
después de él, yo, co m o si recib iera d e él a los h o m b res n a ci-
dos e n su discu rso, y d e ti a algu n o s d e ellos ed u cad os [2 7b ]
de d iferen te m anera, h a cién d o lo s co m p arecer ante no sotros
co m o fre n te a ju e c e s, segú n la p a la b ra y la ley d e S o ló n , los
h aré ciu d ad an os de esta ciu dad , co m o si fu era n los a te n ie n -
ses de en tonces, de lo s que la tra d ic ió n de los textos sagrados
revela q u e d esa p a re ciero n y, p o r lo dem ás, h a b la ré de ellos
co m o si ya fu era n ciu dad an os y atenienses91.
SÓ C.— S erá p e rfe c to y e sp lé n d id o , p o r lo q u e veo, el b a n q u ete
d e d iscu rso s q u e r e c ib ir é c o m o r e c o m p e n s a . E n to n c e s te
to c a ría h a b la r a ti a p a rtir de a h o ra , T im e o , se gú n p a re ce,
después de in v o car a los d ioses co m o es co stu m b re 92. [ 2 7 C1
T lM .— P e ro , S ó cra te s, to d o el q u e p a r tic ip a de la p r u d e n c ia ,
in c lu s o e n p e q u e ñ a s d o sis, an tes d e e m p r e n d e r cu a lq u ie r
ig6 PLATÓN
μεγάλου π ρ ά γμ α τος θεόν άεί που κα λοΰ σ ιν ή μ ά ς δε τούς

περί τού παντός λόγους ποιεΐσθαί πη μέλλοντας, η γέγονεν
ή καί άγενές έσ τιν, εί μή παντάπασι παραλλάττομεν, ανάγκη
θεούς τε καί θεάς επικαλούμενους εύχεσθαι πάντα κατά νοΰν
έ κ είνο ις μεν μά λιστα , επομένω ς [ 2 7 <1] δε ή μ ΐν ε ίπ ε ΐν . καί
τά μεν περ'ι θεών ταύτη παρακεκλήσθω- τό δ ’ ήμέτερον
παρακλητέον, ή ρ ά σ τ ’ άν ύ μ ε ΐς μεν μάθοιτε, εγώ δε ή
διανοούμαι μ ά λισ τ’ άν περί τών προκειμένων ένδειξαίμην.
’Έ σ τιν οΰν δή κ α τ’ εμήν δόξαν πρώτον δια ιρετέον τ ά δ ε - τί
τό δν ά ε ί, γ έ ν ε σ ιν δέ ούκ έχ ο ν , καί τ ί τό γ ιγ νό μ ενο ν μεν
[ 2 8 a ] ά ε ί, δν δε ούδέποτε; τό μεν δή νοήσει μετά λόγου
π ερ ιληπ τόν, ά εί κατά τα ύ τά δν, τό δ ’ αΰ δόξη μετ’
αίσθήσεω ς άλογου δοξαστόν, γιγνό μ ενο ν καί άπολλύμενον,
δντω ς δε ούδέποτε δν. παν δε αΰ τό γιγνόμ ενον ύ π ’ α ιτίου
τ ιν ό ς έ ξ ά νάγκης γ ίγ ν ε σ θ α ι- π α ντί γάρ άδύνατον χω ρίς
αιτίου γένεσ ιν σ χεΐν. δτου μεν οΰν άν ό δημιουργός πρός τό
κατά τα ύτά έχον βλέπων ά εί, τοιούτι^ τ ιν ί προσχρώμενος
πα ρ α δείγμα τι, τή ν ιδέαν καί δύναμιν αύτοΰ ά π ερ γά ζη τα ι,
καλόν έξ άνάγκης [2 8 b ] ούτως άποτελεΐσθαι π α ν ου δ ’ άν
ε ίς τό γ ε γ ο ν ό ς 8, γεννητφ πα ραδείγμα τι προσχρώμενος, ού
καλόν, ό δή π α ς ούρανός — ή κόσμος ή καί άλλο ο τι ποτέ
ονομα ζόμενος μ ά λ ισ τ ’ άν δ έχο ιτο, τούθ’ ή μ ΐν ώνομάσθω—
σ κ επτέον δ ’ ούν περί αύτοΰ πρώτον, δπερ ύπόκειτα ι περί
π α ντός έν άρχή δ εΐν σκοπεΐν, πότερον ήν ά εί, γενέσεω ς
άρχήν εχων ούδεμίαν, ή γέγονεν, ά π ’ άρχής τίνο ς άρξάμενος.
γ έ γ ο ν ε ν ορατός γάρ ά π τός τέ έ σ τ ιν καί σώμα εχων, πάντα
6ίς τ ο γεγοι/όΐ ( Α Ρ Υ l 8 l2 R iv au d ) : ei'í y e jo v ô s (F P r .) : f i ç ñ 7 f Y0l">î W

TIM EO 197
em p resa , p o r p e q u e ñ a o g ra n d e q u e sea, in v o c a sie m p re a

u n d io s 93. Y n o s o tro s , q u e n o s d is p o n e m o s a h a b la r so b re
el u n iv e rs o , có m o se g e n e r ó o si es in e n g e n d ra d o 94, d e b e -
m os, a n o ser q u e estem os co m p le ta m e n te desviados, in v o -
ca r a lo s d io ses y diosas y su p lica rles q u e to d o lo q u e d ig a -
m o s sea e n p r im e r lu g a r c o n f o r m e a su p e n s a m ie n to y,
[ 2 7 <Ü e n se gu n d o lu g a r, c o n fo r m e al n u estro 95. E n cu an to
a lo s d io ses, esta es n u estra in v o c a c ió n ; e n c u a n to a n o s o -
tro s , h e m o s d e r o g a r p a ra q u e v o s o tro s p o d á is c o m p r e n -
d e rm e m u y fá c ilm e n te , y p a ra q u e y o e x p o n g a d e la m e jo r
m an e ra p o sib le lo q u e p ie n so so b re los tem as p ro p u esto s.
A h o r a b ie n , e n m i o p in ió n , p r im e r o h e m o s d e esta b le cer
estas d istin cion es: ¿ q u é es lo q u e es siem p re y n o se gen era,
y q u é es lo q u e se g e n e ra [2 8 a ] sie m p re y n u n c a es96? U n o
p u ed e ser co m p re n d id o p o r la in teligen cia c o n la ayuda de la
razón , siem pre es id én tico ; o tro , e n cam bio, es o p in a b le p o r
m e d io de la o p in ió n c o n la ayuda d e la p e r c e p c ió n sen sib le
ir r a c io n a l, ya q u e se g e n e r a y se d estru y e 97, p e r o n u n c a es
realm en te. A sim ism o , to d o lo q u e se g en era se g en era n e c e -
sariam en te p o r alguna causa, ya qu e es im p o sib le q u e algo se
g e n e re sin u n a causa98. T a m b ié n c u a n d o el p r o d u c t o r de
algo, m ira n d o a lo q u e es siem p re id é n tico y u sá n d o lo a d e -
m ás c o m o m o d e lo , c o n s tr u y e su f o r m a 99 y p r o p ie d a d 100,
to d o lo h ech o así será n ecesariam en te b e llo . [2 8 b ] E n ca m -
b io , si m ira a lo g e n e ra d o y u tiliza u n m o d e lo en g e n d ra d o ,
n o será b e llo 101. E n cu a n to al u n ive rso e n te ro — sea m u n d o
o si e n o tr o m o m e n to se le lla m a c o n o tr o n o m b r e q u e le
con ven ga m e jo r, u sém o slo 102— h em o s de exam in ar p rim e ro
a este re sp e cto lo q u e se su p o n e q u e hay q u e in v estig a r e n
p r im e r lugar: si ha sido siem pre, sin te n e r n in g ú n p r in c ip io
de g e n e r a c ió n , o si se g e n e r ó c o m e n z a n d o d e a lg ú n p r i n -
c ip io . Es g e n e r a d o , p u es es v isib le y ta n g ib le , ya q u e tie n e
u n c u e r p o , y tod as las cosas d e ta l clase so n se n sib les, y,
PLATÓN
δε τα τοιαΰτα αισθητά, τά [ 28 c] δ’ αισθητά, δόξη περιληπτά

μ ε τ’ αίσθήσεως, γιγνόμενα και γεννητά έφάνη. τω δ’ αΰ
γενομένω φαμ'εν ύπ’ αιτίου τίνο ς άνάγκην είναι γενεσθαι.
τόν μεν οΰν ποιητήν καί πατέρα τούδε τού παντό? εύρεΐν τε
εργον καί εύρόντα ε ίς πάντα? άδύνατον λέγειν· τόδε δ’ οΰν
πάλιν έπισκεπτέον· περί αύτοΰ, πρό? πότερον τών
παραδειγμάτων ό τεκταινόμενο? αύτόν [ 29&1 άπηργά£ετο,
πότερον πρό? τό κατά ταύτά καί ώσαύτω? εχον ή πρό? τό
γεγονό?. εί μεν δή καλό? έσ τιν οδε ό κόσμο? ö τε
δημιουργό? άγαθό?, δήλον ώ? πρό? τό άίδιον εβλεπεν εί δε ο
μηδ’ είπεΐν π ν ι θέμις, πρό? γεγονό?. παντί δή σαφές ότι
πρό? τό άίδιον ό μεν γάρ κάλλιστο? τών γεγονότων, ό δ’
άριστος τών αιτίων, οϋτω δή γεγενημένος πρό? τό λόγω καί
φρονήσει περιληπτόν καί κατά ταύτά εχον δεδημιούργηται-
[2 9 ^ ] τούτων δε ύπαρχόντων αΰ πάσα άνάγκη τόνδε τόν
κόσμον εικόνα τινό? είναι, μέγιστον δή παντό? άρξασθαι
κατά φύσιν άρχήν. ώδε οΰν περί τε είκόνο? καί περί τοΰ
παραδείγματο? αύτή? διοριστέον, ώ? άρα τού? λόγου?, ώνπερ
είσιν έξηγηταί, τούτων αύτών καί συγγενεΐ? όντα?· τοΰ μεν
οΰν μονί-μου καί βεβαίου καί μετά νοΰ καταφανούς μονίμου?
καί άμεταπτώτου? —καθ’ δσον οιόν τε καί άνελεγκτοι?
προσήκει λόγοις είναι καί άνικήτοις, τούτου δει [ 29°1 μηδέν
έλλείπειν— τούς δε τοΰ προ? μεν εκείνο άπεικασθεντο?,
ÔVTO? δε είκόνος είκότας άνά λόγον τε εκείνων όντας·
οτιπερ πρός γενεσιν ούσία, τοΰτο πρός πίστιν άλήθεια. εάν

οΰν, ώ Σώκρατες, πολλά πολλών πέρι, θεών καί τή ς τοΰ
TIM EO I99
co m o h em o s in d ica d o '03, las [2 8 c] cosas sensibles, a p re h e n -

didas p o r la o p in ió n ju n t o c o n la sen sación , so n generadas y
e n g e n d ra d a s. A d e m á s d e c im o s q u e lo g e n e r a d o h a d e ser
n ecesariam en te g en era d o p o r algu n a causa104. S in em bargo ,
h a lla r al a rtífic e y p a d re d e este u n iv e rs o es tarea d ifíc il, y,
u n a vez h a lla d o , es im p o s ib le d e círse lo a to d o s 105. P o r o tra
p a rte, hay q u e in vestigar d e n u evo acerca d el u n ive rso c o n -
fo r m e a cuál de lo s dos m o d e lo s106 el co n stru cto r107 lo [2 9 a]
p r o d u jo , c o n fo r m e al q u e es id é n tic o y d e l m ism o m o d o o
c o n fo r m e al q u e es g e n e r a d o . A s í p u es, si este m u n d o es
b e llo y su d e m iu r g o b u e n o , es ev id e n te q u e m ir ó al q u e es
etern o , p e r o si es lo qu e n o está p e rm itid o d ecir a nad ie, a lo
q u e es g e n e r a d o . A h o r a b ie n , a to d o s es e v id e n te q u e el
d e m iu r g o m ir ó al q u e es e te r n o , p u e s e l m u n d o es la m ás
b e lla d e las cosas e n g e n d ra d a s, y su a rtífic e la m e jo r d e la
causas. P o r esto , c o m o fu e e n g e n d r a d o d e este m o d o , fu e
fabricad o c o n fo rm e a lo qu e es apreh en sib le p o r la ra zó n y la
jinteligencia, y segú n lo q u e es id é n tico . [2 9b ] P ero si así so n
Jlas cosas108, adem ás es d el to d o n ecesario que este m u n d o sea
(im agen de a lg o 109. S in d u d a , lo m ás im p o r ta n te d e to d o es
co m en zar p o r el p r in c ip io segú n la naturaleza d el asu n to 110.
D e este m o d o , e n to n c e s , acerca d e la im a g e n y su m o d e lo
hay q u e establecer la sigu ien te d is tin ció n , al a d m itir q u e los
d iscu rso s g u a r d a n u n a a fin id a d c o n a q u e llo d e lo q u e so n
in térp retes111: lo s d iscursos acerca d e lo qu e es fir m e , estable
y m a n ifie s to a la in te lig e n c ia d e b e n se r fir m e s e in fa lib le s
—y cu a n to c o n v ie n e q u e p o se a n lo s d iscu rso s irre fu ta b le s e
in ven cibles, nad a d e ello d ebe [2 9 c] faltarles— . P ero los d is-
c u rso s q u e se r e fie r e n a lo q u e es u n a c o p ia d e a q u e llo ,
c o m o es u n a im a g e n , h a n d e s e r v e r o s ím ile s p r o p o r c i o -
n a lm e n te a lo s p rim e ro s. L o qu e el ser es a la g e n e ra ció n , la
v e rd a d es a la cre e n c ia 112. P o r ta n to , S ócrates, si e n m u ch o s
p u n to s y sobre m u ch as cu estion es, lo s dioses y la g e n e ra ció n
200 PLATÓN
παντός γενέσεως, μή δυνατοί γιγνώμεθα πάντη πάντως

αύτούς έαυτοΐς όμολογουμένους λόγους και άπηκριβωμένους
άποδοΰναι, μή θαυμάσης· άλλ’ έάν άρα μηδενός ήττον
παρεχώμεθα είκότας, αγαπάν χρή, μεμνημένους ώς ό λέγων
εγώ [2 9 d ] υμείς τε οί κριταί φύσιν άνθρωπίνην έχομεν,
ώστε περ'ι τούτων τόν είκότα μύθον άποδεχομένους πρέπει
τούτου μηδέν έτι πέρα ζητείν.
ΣΩ.—’Ά ρ ισ τα , ώ Τίμαιε, παντάπασί τε ώς κελεύεις άποδεκτέον
τό μεν ουν προοίμιον θαυμασίως άπεδεξάμεθά σου, τόν δε δή
νόμον ήμΐν έφεξής πέραινε.
Τ Ι —Λέγωμεν δή δ ι’ ήντινα αιτίαν γένεσιν καί τό πάν [2 9 e ]
τόδε ό συνιστάς συνέστησεν. άγαθός ήν, άγαθω δέ ούδείς
περί ούδενός ούδέποτε έγγίγνετα ι φθόνος· τούτου δ’ έκτός
ών πάντα ότι μάλιστα έβουλήθη γενέσθαι παραπλήσια εαυτω.
ταύτην δή γενέσεως καί κόσμου μάλιστ’ άν τ ις άρχήν [ 30 a]
κυριωτάτην παρ’ άνδρών φρονίμων άποδεχόμενος ορθότατα
άποδέχοιτ’ άν. βουληθείς γάρ ό θεός άγαθά μέν πάντα,
φλαύρον δέ μηδέν είναι κατά δύναμιν, οίίτω δή πάν όσον ην
ορατόν παραλαβών ούχ ήσυχίαν άγον άλλά κινούμενον
πλημμελώς καί άτάκτως, ε ις τά ξιν αύτό ήγαγεν έκ τή ς
άταξίας, ήγησάμενος εκείνο τούτου πάντως άμεινον. θέμις δ’
ουτ’ ήν ούτ’ έστιν τφ άρίστψ δράν άλλο πλήν τό κάλλιστον
[ 3 ° t ] λογισάμενος οΰν ηϋρισκεν έκ τών κατά φύσιν ορατών
ούδέν άνόητον του νοΰν εχοντος δλον δλου κάλλιον εσεσθαί
ποτε έργον, νουν δ’ αΰ χωρίς ψυχής άδύνατον παραγενέσθαι
τφ. διά δή τόν λογισμόν τόνδε νούν μέν έν ψυχή, ψυχήν δ’ έν
σώματι συνιστάς τό πάν συνετεκταίνετο, δπως o t l κάλλιστον
ε’ίη κατά φύσιν άρίστόν τε έργον άπειργασμένος. ούτως οΰν
TlM EO 201
d e l u n iv e rso , n o fu éra m o s capaces d e o fr e c e r ex p licacio n es

q u e sean e n to d o s sus aspectos to ta lm e n te co h eren te s c o n -
sigo m ism as y exactas, n o te extrañes. E n ca m b io , si p r o p o -
n e m o s exp licacio n es q u e n o sean m en o s vero sím iles qu e las
d e o tr o , h a b rá q u e co n te n ta rse , al r e c o rd a r q u e y o , el q u e
h ab la, y [ 2 9 d l vo so tro s, lo s ju e c e s, te n em o s u n a natu raleza
h u m a n a , d e m o d o q u e acerca d e esto co n v ie n e qu e acep te-
m os u n m ito vero sím il 113 y n o bu scar m ás allá"4.
S Ó C .— ¡M u y b ie n , T im e o ! H a y q u e a d m itir lo a b so lu ta m e n te
co m o m an das. T u p r e lu d io lo h e m o s r e c ib id o c o n agrado,
co n tin ú a a h o ra la in te r p r e ta c ió n d e l te m a "5.
T lM .— D ig a m o s , p u es, p o r q u é causa e l c o n s tr u c to r h a c o n s -
tr u id o “ 6 el d ev en ir y este u n iv e rs o "7. [2 9 c ] E ra b u e n o , y e n
q u ie n es b u e n o n u n c a p u e d e s u r g ir n in g u n a e n v id ia " 8 d e
n a d a . P o r c a re c e r d e esto , q u iso q u e to d o lle g a ra a se r lo
m ás sem ejante p o sib le a él. P o d ría m o s a d m itir c o n la m ayor
re ctitu d , al r e c ib irlo d e h o m b re s sensatos, q u e este es p r e -
cisa m e n te e l p r in c ip io m ás im p o r ta n te d e l d e v e n ir y d e l
m u n d o " 9. [3 0 a ] G o m o el d io s h a b ía q u e r id o q u e tod as las
cosas fu e ra n bu en as y n o h u b ie ra e n lo p o sib le180 n ada m alo,
to m ó e n to n c e s181 to d o cu a n to era v isib le , q u e n o estaba e n
r e p o s o , s in o q u e se m o v ía sin o r d e n n i c o n c ie r t o 182, y lo
c o n d u jo d e l d e so rd e n al o rd e n , p o r c o n sid e ra r a este a b so -
lu ta m e n te m e jo r q u e a q u e l. P e ro al e x ce le n te n o le estaba
n i le está p e r m itid o h a ce r o tra cosa q u e lo m ás b e llo . [3 0 b ]
D e sp u é s d e r e fle x io n a r , d e s c u b r ió q u e , d e las cosas p o r
n a tu ra le z a v isib le s, n in g ú n to d o c a re n te d e in te lig e n c ia
p o d r ía n u n ca lleg a r a ser m ás b e llo q u e u n to d o p ro v isto de
in te lig e n cia y q u e, adem ás, es im p o sib le q u e la in te lig e n cia
esté p r e s e n te e n a lg o p o r se p a ra d o d e l a lm a 123. G ra c ia s a
estas reflex io n es, situ ó la in telig en cia e n el alm a y el alm a e n
el c u e rp o , al co n s tru ir184 el u n ive rso , para q u e su o b ra fu era
p o r n atu raleza la m ás b ella y la m e jo r . D e este m o d o , p u es,
202 PLATÓN
δή κατά λόγον τόν είκότα δει λεγειν τόνδε τόν κόσμον £φον
έμψυχον εννουν τε τή άληθείςι διά τήν του θεοϋ [ 30 c]
γενεσθαι πρόνοιαν.
Τούτου δ’ ύπάρχοντο? αΰ τά τούτοι? εφεξής ήμΐν λεκτέον,
τίνι τών ίψων αύτόν εί? ομοιότητα ό συνιστά? συνεστησεν.
τών μεν οΰν έν μέρου? εϊδει πεφυκότων μηδενί καταξιώσωμεν
—άτελεΐ γάρ έοικό? ούδέν π οτ’ αν γένοιτο καλόν— οΰ δ’
εστιν ταλλα £ψα καθ’ εν και κατά γένη μόρια, τούτω πάντων
όμοιότατον αύτόν είναι τιθώμεν. τά γάρ δή νοητά £ψα πάντα
εκείνο έν εαυτοί) περιλαβόν έχει, καθάπερ οδε ό [ 3 ° d ]
κόσμο? ήμά? οσα τε άλλα θρέμματα συνέστηκεν όρατά. τφ
γάρ τών νοουμένων καλλιστω κα'ι κατά πάντα τελέψ μάλιστα
αύτόν ό θεό? όμοιώσαι βουληθεί? ζώον έν ορατόν, πάνθ’ οσα
[31a] αύτού κατά φύσιν συγγενή ζώ α έντό? εχον εαυτού,
συνέστησε, πότερον οΰν όρθώ? ένα ούρανόν προσειρήκαμεν, ή
πολλού? καί άπειρου? λέγειν ήν όρθότερον ένα, ε’ίπερ κατά
τό παράδειγμα δεδημιουργημένο? έσται. τό γάρ περιέχον
πάντα όπόσα νοητά ζώα μεθ’ ετέρου δεύτερον; ούκ άν π οτ’
εϊη· πάλιν γάρ άν έτερον είναι τό περί έκείνω δέοι ζώον, ού
μέρο? άν εϊτην έκείνω, καί ούκ άν έτι έκείνοιν άλλ’ έκείνω
τω περιέχοντι τόδ’ άν άφωμοιωμένον λέγοιτο όρθότερον. ινα
[3 ib ] οΰν τόδε κατά τήν μόνωσιν δμοιον ή τώ παντελεΐ Cüjüj,
διά ταΰτα ούτε δύο ούτ’ άπειρου? έποίησεν ό ποιών κόσμου?,
άλλ’ εΐ? οδε μονογενή? ούρανό? γεγονώ? έστιν καί έ τ ’ έσται.
Σωματοειδέ? δέ δή καί ορατόν άπτόν τε δει τό γενόμενον
είναι, χωρισθέν δε πυρό? ούδέν άν ποτε ορατόν γένοιτο, ούδέ
TIM EO 203
c o n f o r m e a u n r a z o n a m ie n to v e r o s ím il, h e m o s d e d e c ir
q u e este m u n d o , q u e es v e rd a d e r a m e n te u n v iv ie n te p r o -
visto d e a lm a e in te lig e n c ia , [ 3 0 c ] se g e n e r ó p o r la p r e v i-
sió n ra c io n a l125 d el d ios.
E stablecid o esto126, d eb em o s h ab lar ah ora d e lo q u e le sigue:
¿a se m eja n za d e cu á l d e lo s viv ie n tes el c o n s tr u c to r d e l
m u n d o lo fa b r ic ó ? E stim em o s q u e n o h a sid o a sem ejanza
d e n in g u n o d e lo s q u e p o r n a tu ra le za c o r r e s p o n d e a u n a
especie p a rticu la r127 — pu es nada sem ejante a algo in c o m p le -
to lle g a ría n u n ca a ser b e llo — , sin o q u e su p o n g a m o s q u e a
a q u e l d e lo q u e lo s o tr o s v iv ie n te s s o n p a rte s — ta n to d e
m a n e ra in d iv id u a l c o m o g e n é ric a — es a lo q u e m ás se ase-
m eja el m u n d o . E n efecto, aqu el co m p re n d e e n sí m ism o 128
a to d o s lo s viv ie n tes in te lig ib le s , c o m o este [ 3 0 d l m u n d o
n o s co n tien e a n o so tro s y a todas las dem ás criaturas visibles.
C o m o el d ios ha q u e rid o asem ejarlo a la m ás b ella y p erfecta
en to d o de las cosas in teligib les, [3 1a] co n stru yó u n viviente
ú n ic o y v isib le , q u e c o n tu v ie ra e n su in t e r io r a to d o s lo s
vivien tes qu e p o r n atu raleza le so n a fin es. P o r lo ta n to , ¿es
c o r r e c to a fir m a r q u e hay u n ú n ic o u n iv e rs o , o se ría m ás
exacto d e c ir q u e hay m u ch o s e in c lu so in fin ito s ? U n ic o , si
realm en te h a de estar fa b ricad o segú n e l m o d e lo . E n efe cto,
lo q u e c o n tie n e a to d o s lo s v iv ie n tes in te lig ib le s n u n c a
p o d r ía ser se cu n d a rio d espu és d e o tr o , pu es en to n c e s sería
n ecesario o tro viviente qu e en glob ara a lo s dos, d el q u e ellos
se ría n p arte ; y e n to n ces sería m ás co rre c to a firm a r q u e este
m u n d o n o se a sem eja ya a esos d o s , s in o a a q u e l q u e lo s
c o n t ie n e 129. P o r eso , p a ra q u e [ 3 rt>] este m u n d o fu e r a se-
m e ja n te en su u n ic id a d al v iv ie n te p e r fe c to , e l h a c e d o r n o
h iz o n i d os n i in fin ito s m u n d o s , sin o q u e este u n iv e rs o es
g e n e ra d o so lo , ú n ic o e n su g é n e r o , y segu irá sié n d o lo .
S in d u d a, lo g e n e ra d o d ebe ser c o rp ó r e o , visib le y tan gib le;
p e r o , sin fu e g o nad a p o d r ía n u n ca lle g a r a ser v isib le 130, n i
204 PLATÓN
απτόν aveu τινός- στερεού, στερεόν δε ούκ ανευ γης- δθεν έκ

πυρός καί γης τό τοΰ παντός άρχόμενος συνιστάναι σώμα ό
θεός έποίει. δύο δε μόνω καλώς συνίστασθαι τρίτου χωρίς
[ 31 c] ού δυνατόν δεσμόν γάρ έν μέσφ δει τινα άμφοίν
συναγωγόν γίγνεσθαι, δεσμών δέ κάλλιστος ος αν αύτόν καί
τά συνδούμενα ö tl μάλιστα εν ποιή, τοΰτο δέ πέφυκεν
άναλογίο κάλλιστα άποτελεΐν. όπόταν γάρ αριθμών τριών
ε’ί τε δγκων [ 32 a] εϊτε δυνάμεων ώντινωνούν η τό μέσον,
δτιπερ τό πρώτον πρός αύτό, τοΰτο αύτό πρός τό έσχατον,
καί πάλιν αΰθις, δτι τό έσχατον πρός τό μέσον, τό μέσον
πρός τό πρώτον, τότε τό μέσον μέν πρώτον καί έσχατον
γιγνόμενον, τό δ’ έσχατον καί τό πρώτον αυ μέσα άμφότερα,
πάνθ’ ούτως έξ άνάγκης τά αύτά είναι συμβήσεται, τά αύτά
δέ γενόμενα άλλήλοις εν πάντα έσται. εί μέν οΰν έπίπεδον
μέν, βάθος δέ μηδέν εχον έδει γίγνεσθαι τό τοΰ παντός
σώμα, μία μεσότης άν έξήρκει [ 32 b ] τά τε μεθ’ αύτής
συνδεΐν καί έαυτήν, νΰν δέ στερεοειδή γάρ αύτόν προσήκεν
είναι, τά δέ στερεά μία μέν ούδέποτε, δύο δε άεί μεσότητες
συναρμόττουσιν οΰτω δή πυρός τε καί γης ύδωρ άέρα τε ό
θεός έν-μέσω θείς, καί πρός άλληλα καθ’ δσον ήν δυνατόν
άνά τόν αύτόν λόγον άπεργασάμενος, δτιπερ πΰρ πρός άέρα,
τοΰτο άέρα πρός ύδωρ, καί δτι άήρ πρός ύδωρ, ϋδωρ πρός
γήν, συνέδησεν καί συνεστήσατο ούρανόν ορατόν καί άπτόν.
καί διά ταΰτα έκ τε δή τούτων τοιούτων [ 32 c] καί τον
άριθμόν τεττάρων τό τοΰ κόσμου σώμα έγεννήθη δι’
TlM EO
tan gib le sin algo s ó lid o 131, n i só lid o sin tie rra . P o r lo q u e el
dios, cu a n d o co m en zó a c o n s tru ir el cu e rp o d el u n iv e rso 132,
lo h iz o d e fu e g o y tie rr a . P ero n o es p o s ib le u n i r b ie n d os
e le m e n to s a isla d o s, sin q u e in te r v e n g a u n t e r c e r o ; [ 3 1 c !
p u es es n e c e sa rio e n m e d io a lg ú n v ín c u lo q u e p o n g a a lo s
dos e n c o n e x ió n . N o ob stan te, el m ás b e llo de lo s v ín cu lo s
es a q u e l q u e h a ce d e sí m is m o y d e lo s e le m e n to s q u e c o -
n ecta la u n id a d m ás p e rfe c ta , y esto p o r n a tu raleza la p r o -
p o r c ió n 133 lo r e a liz a d e l m e jo r m o d o p o s ib le . E n e fe c to ,
sie m p re q u e d e tres n ú m e r o s cu a le s q u ie ra , sean e n te r o s
[3 2 a] o cu ad rad o s134, el té r m in o m e d io es tal q u e lo q u e es
el p r im e r o c o n r e sp e c to a é l, lo es é l m ism o r e sp e c to al
ú ltim o y, a la inversa, lo qu e es el ú ltim o resp ecto al m e d io ,
lo es el m e d io re sp e c to al p r im e r o , e n to n c e s e l t é r m in o
m e d io se co n v ierte e n p r im e r o y ú ltim o , y am b os, a su vez,
e l ú ltim o y e l p r im e r o se c o n v ie r te n e n m e d io s , su ce d e rá
n e ce sa ria m e n te q u e d e este m o d o to d o s so n id é n tic o s y, al
h a c e rse m u tu a m e n te id é n t ic o s , to d o s se rá n u n o . A h o r a
b ie n , si el c u e r p o d e l u n iv e rso h u b ie ra te n id o q u e ser u n a
su p e rficie , sin p r o fu n d id a d algu n a, u n ú n ic o té r m in o m e -
d io h a b ría bastado [3 2 b ] para u n ir co n sig o m ism o lo s t é r -
m in o s q u e lo a c o m p a ñ a n 135. P e r o , e n r e a lid a d , c o n v e n ía
qu e este m u n d o fu e ra u n s ó lid o y, p a ra a rm o n iza r lo s s ó li-
d o s, n u n c a basta u n ú n ic o t é r m in o m e d io , s in o sie m p re
d o s. D e este m o d o , el d io s p u so el agua y e l a ire e n m e d io
d el fu e g o y d e la tie rr a , y lo h iz o , e n la m e d id a d e lo p o s i-
b le , sig u ie n d o la m ism a re la c ió n p r o p o r c io n a l m u tu a 136, así
lo qu e es el fu e g o re sp e cto al a ire, lo sea el a ire re sp e cto al
agua, y lo q u e es e l a ire resp e cto al agua, lo sea el agua r e s-
p ecto a la tie rra , y, d e esta fo rm a , u n ió y co n stitu yó el u n i -
verso v isib le y ta n g ib le . P o r estas ra zo n es y a p a r tir d e tales
ele m e n to s, [3 2 c ] e n n ú m e r o d e cu a tro , fu e e n g e n d ra d o el
cu e r p o d e l m u n d o , p u esto e n c o n c o r d a n c ia p o r m e d io d e
2 o6 PLATÓN
αναλογίας όμολογήσαν, φιλίαν τε έ'σχεν έκ τούτων, ώστε είς

ταύτόν αύτά) συνελθόν άλυτον ύπό του άλλου πλήν ύπό τού
συνδήσαντος γενέσθαι.
Τών δε δή τεττάρων εν δλον έκαστον ε’ίληφεν ή του κόσμου
σύστασις. έκ γάρ πυρός παντός ϋδατός τε καί άέρος καί γης
συνέστησεν αύτόν ό συνιστάς, μέρος ούδέν ούδενός ούδε
δύναμιν έξωθεν ύπολιπών, τάδε διανοηθείς, [3 3 d] πρώτον
μέν ινα δλον ότι μάλιστα ζωον τέλεον έκ τελέων [33a] τών
μερών εϊη, πρός δέ τούτοις έν, άτε ούχ ύπολελειμμένων έξ
ών άλλο τοιούτον γένοιτ’ άν, ετι δέ ϊν ’ άγήρων καί άνοσον η,
κατανοών ώς συστάτψ σώματι θερμά καί ψυχρά καί πάνθ’
οσα δυνάμεις ίσχυράς έ'χει περιιστάμενα έξωθεν καί
προσπίπτοντα άκαίρως λύει καί νόσους γήράς τε έπάγοντα
φθίνειν ποιεί, διά δή τήν αιτίαν καί τόν λογισμόν τόνδε ένα
δλον δλων έξ άπάντων τέλεον καί άγήρων καί άνοσον [33b ]
αύτόν έτεκτήνατο. σχήμα δε έδωκεν αύτω τό πρέπον καί τό
συγγενές, τω δε τά πάντα έν αύτω ζ ώ α περιέχειν μέλλοντι
£ωω πρέπον άν εϊη σχήμα τό περιειληφός έν αύτω πάντα
όπόσα σχήματα' διό καί σφαιροειδές, έκ μέσου πάντη πρός
τά ς τελευτάς ϊσον άπέχον, κυκλοτερές αύτό έτορνεύσατο,
πάντων τελεώτατον όμοιότατόν τε αύτό έαυτω σχημάτων,
νομίσας μυρίω κάλλιον δμαιον άνομοίου. λεΐον δέ δή κύκλψ
[3 3 e] πάν έξωθεν αύτό άπηκριβούτο πολλών χάριν. όμμάτων
τε γάρ έπεδεΐτο ούδέν, ορατόν γάρ ούδέν ύπελείπετο έξωθεν,
ούδ’ άκοής, ούδε γάρ άκουστόν πνεύμά τε ούκ ήν περιεστός
δεόμενον άναπνοής, ούδ’ αΰ τίνος έπιδεές ήν οργάνου σχειν
ω τήν μέν ε ίς εαυτό τροφήν δέξοιτο, τήν δέ πρότερον
TIM EO 2O7
la p r o p o r c ió n , o b tu v o la a m ista d 137 d e estas re la c io n e s , de

m o d o q u e, tras u n irse co n sigo m ism o , lleg ó a ser in d is o lu -
b le p ara o tro que n o fu e ra el que lo ha u n id o '38.
A h o r a b ie n , la c o n s tit u c ió n d e l m u n d o ha in c lu id o cada
u n o d e lo s cu a tro e le m e n to s e n u n a ú n ic a to ta lid a d 139. E n
e fe cto , el c o n s tru c to r los co n stitu yó de to d o el fu eg o , agua,
a ire y tie r r a , sin d e ja r fu e r a n in g u n a p a rte n i p r o p ie d a d ,
p u es p ro y e ctó lo sig u ie n te: [3 3 d ] p r im e r o , qu e el m u n d o
fu e r a lo m ás p o s ib le u n v iv ie n te c o m p le to , [ 3 3 a ! c o m -
p u e s to de p a rtes c o m p le ta s '40; s e g u n d o , q u e fu e r a ú n ic o ,
p o r q u e n o q u ed ab a nad a de lo q u e p u d ie ra g en era rse o tro
se m e ja n te; te r c e r o , q u e estu viera ex e n to de vejez y d e e n -
fe r m e d a d , ya q u e o b servó q u e si u n c u e r p o es co m p u e sto ,
lo s o b je to s ca lie n te s, fr ío s y to d o s a q u e llo s q u e p re se n ta n
p ro p ie d a d e s en ergéticas, al ro d e a rlo desde fu era y ad h erirse
a él de m an era in tem p estiva, lo d isu elven y, co m o in t r o d u -
c e n en él e n ferm e d a d es y vejez, lo h a c e n p e r e c e r 141. P o r esta
causa y p o r m e d io d e este ra z o n a m ie n to , el d io s co n stru y ó
este to d o ú n ic o , a p a rtir d e to d o s estos elem en to s, c o m p le -
to , exen to d e vejez y de e n ferm e d a d . [3 3 b ] L e d io u n a fig u -
ra co n v en ien te y a fín . A h o ra b ie n , la co n v en ien te al viviente
q u e h a d e c o n te n e r 142 en sí m ism o a to d o s lo s vivientes sería
u n a fig u r a q u e c o n tu v ie ra e n sí m ism a tod as las fig u ra s143.
P o r eso lo to r n e ó 144 c o n fo rm a esférica, equidistante e n todas
p a rtes d el c e n tro a lo s extrem o s, c ircu la r, la m ás p e rfe c ta y
sem ejan te a sí m ism a d e todas las figu ras, p o rq u e co n sid e ró
q u e lo s e m e ja n te es m il ve ces m ás b e llo q u e lo d e s e m e -
j a n t e 145. Y h a d e ja d o p e r fe c ta m e n te lisa Í 3 3 c l to d a la s u -
p e r fic ie ex te rn a , p o r m ú ltip le s ra z o n e s. P u es e n a b so lu to
n e ce sita b a o jo s , ya q u e n o h a b ía d e ja d o n a d a v is ib le e n e l
e x te r io r , n i o íd o s , p u e s ta m p o c o h a b ía n a d a a u d ib le . N o
estaba ro d e a d o d e aire q u e le exigiera u n a re sp ira c ió n '46, n i
ta m p o c o estaba n e ce sita d o d e n in g ú n ó rg a n o p a ra r e c ib ir
208 PLATÓN
έξικμασμένην άποπέμψοι πάλιν, άπήει τε γάρ ούδέν ούδέ

προσήειν αύτφ ποθεν —ούδέ γάρ ήν— αύτό γάρ έαυτώ τροφήν
τήν εαυτού φθίσιν παρέχον καί πάντα εν έαυτω καί ύφ’
[3 3 d ] έαυτοΰ πάσχον καί δρών έκ τέχνης γέγονεν ήγήσατο
γάρ αυτό ό συνθείς αΰταρκες ον άμεινον έσεσθαι μάλλον ή
προσδεές άλλων, χειρών δέ, αΐς ούτε λαβεΐν ουτε αυ τινα
άμύνασθαι χρεία τ ις ήν, μάτην ούκ ωετο δειν αύτφ
προσάπτειν, ούδέ ποδών ούδέ ολως τής περί τήν βάσιν [34a]
ύπηρεσίας. κίνησιν γάρ άπένειμεν αύτφ τήν του σώματος
οίκείαν, τών έπτά τήν περί νοΰν καί φρόνησιν μάλιστα
ουσαν διό δή κατά ταύτά έν τώ αύτφ καί έν έαυτφ
περιαγαγών αύτό έποίησε κύκλψ κινεΐσθαι στρεφόμενον, τάς
δέ ε ξ άπάσας κινήσεις άφειλεν καί άπλανές άπηργάσατο
εκείνων, έπί δέ τήν περίοδον ταύτην ά τ’ ούδέν ποδών δέον
άσκελές καί άπουν αύτό έγέννησεν.
Ουτος δή πας οντος άεί λογισμός θεοΰ περί τόν ποτέ [3 4 b ]
έσόμενον θεόν λογισθείς λεΐον καί ομαλόν πανταχή τε έκ
μέσου ίσον καί δλον καί τέλεον έκ τελέων σωμάτων σώμα
έποίησεν ψυχήν δέ ε ίς τό μέσον αύτοΰ θείς διά παντός τε
έτεινεν καί έτι έξωθεν τό σώμα αύτή περιεκάλυψεν, καί
κύκλω δή κύκλον στρεφόμενον ούρανόν ένα μόνον έρημον
κατέστησεν, δ ι’ άρετήν. δέ αύτόν αύτφ δυνάμενον
συγγίγνεσθαι καί ούδενός ετέρου προσδεόμενον, γνώριμον δέ
καί φίλον ίκανώς αύτόν αύτψ. διά πάντα δή ταΰτα εύδαίμονα
θεόν αύτόν έγεννήσατο.
Τήν δέ δή ψυχήν ούχ ώς νΰν ύστέραν έπιχειροΰμεν λέγειν,
[3 4 c ] οϋτως έμηχανήσατο καί ό θεός νεωτέραν —ού γάρ άν
άρχεσθαι πρεσβύτερον ύπό νεωτέρου συνέρξας εϊασεν— άλλά
TIM EO 209
su a lim e n to , n i, a su vez, p a ra e x p u lsa r lu e g o el a lim e n to

p reviam en te d ig e r id o 147. N ad a salía d e él n i n ada en traba en
él p o r n in g u n a p a rte — p u es ta m p o c o h a b ía n a d a — , ya q u e
fu e fa b r ic a d o 148 d e m o d o q u e se p r o p o r c io n e a sí m ism o
a lim e n to c o n su p r o p ia c o n s u m ic ió n 149, y [ 3 3 d ] to d o lo
q u e p ad ece y actúa se p r o d u c e e n sí y p o r síI5°. E n efe cto , e l
co n s tru c to r p e n só q u e sería m e jo r si fu e ra a u to su ficien te 151
q u e si tu v ie ra n e ce sid a d d e o tras cosas. C o n s id e r ó q u e n o
d ebía añ a d irle e n van o m an os, qu e n o eran útiles p ara to m a r
o apartar nada, n i pies n i e n g eneral nada que le sirviera para
d esp la za rse1®
2. [ 3 4 a ] P u es le a sig n ó e l m o v im ie n to a p r o -
p ia d o p ara su cu e rp o , de lo s siete153, el q u e c o n c ie rn e p r i n -
c ip a lm e n te a la in te lig e n c ia y la s a b id u ría . P o r lo ta n to , al
h a cerlo g ira r d e m an era u n ifo r m e e n el m ism o lu g a r y sobre
sí m ism o , le im p r im ió u n m o v im ie n to d e r o ta c ió n c ir c u -
la r 154, p e r o lo p r iv ó d e lo s seis m o v im ie n to s resta n tes y lo
h izo n o erran te respecto a estos. Y c o m o para este itin e ra rio
circu la r n o necesitaba pies, lo e n g e n d ró sin patas n i pies.
D e este m o d o fu e, en su c o n ju n to , el p la n 155 qu e el d io s q u e
sie m p r e es 156 e sb o zó a cerca [ 3 4 b ] d e l d io s q u e ib a a ser
a lg ú n d ía 157: h izo u n c u e r p o liso y u n ifo r m e , e n to d o s sus
p u n to s e q u id is ta n te d e l c e n tr o , ín te g r o y p e r fe c to , c o m -
p u e s to ta m b ié n d e c u e r p o s p e r fe c to s . P r im e r o p u so u n
alm a e n su c e n tro 158, d espu és la ex ten d ió a través de to d o e
in clu so p o r afu era, y c o n ella en vo lvió el c u e rp o . Y estable-
c ió así u n u n iv e rs o c ir c u la r , q u e g ir a e n c ír c u lo , ú n ic o ,
s o lita r io y a islad o , p e r o capaz p o r su p r o p ia e x ce le n cia de
co n v ivir co n sigo m ism o , sin n e cesita r de n in g ú n o tro , sin o
b a stá n d o se a sí m ism o c o m o c o n o c e d o r y a m ig o 159. P o r
to d o esto lo e n g e n d ró co m o u n d io s fe liz 160.
S in e m b a r g o , a u n q u e a h o r a in t e n te m o s h a b la r d e l alm a
d esp u és d e l c u e r p o , [ 3 4 ° ] el d io s n o la id e ó d e este m o d o
c o m o m ás j o v e n 161 — ya q u e , c u a n d o lo s e n s a m b ló , n o
210 PLATÓN
πως ήμεις πολύ μετέχοντες τοΰ προστυχόντος τε καί είκή

ταύτη πη καί λέγομεν, ό δε καί γενέσει καί άρετή προτέραν
καί πρεσβυτέραν ψυχήν σώματος ώς δεσπότιν καί άρξουσαν
άρξομένου Í3 5 a l συνεστήσατο έκ τώνδέ τε καί τοιωδε τρόπψ.
τή ς άμερίστου καί άεί κατά ταύτά έχούσης ούσίας καί τή ς
αυ περί τά σώματα γίγνομένης μεριστής τρίτον έξ άμφοΐν
έν μέσω συνεκεράσατο ούσίας είδος, τή ς τε ταύτοΰ φύσεως
αυ πέρι3 καί τή ς τοΰ ετέρου, καί κατά ταύτά συνέστησεν έν
μέσψ τοΰ τε άμεροΰς αύτών καί τοΰ κατά τά σώματα
μεριστοΰ· καί τρία λαβών αύτά όντα συνεκεράσατο ε ις μίαν
πάντα ιδέαν, τήν θατέρου φύσιν δύσμεικτον οΰσαν ε ίς
ταύτόν συναρμόττων βία. [35b] μειγνύς δέ μετά τή ς ούσίας
καί έκ τριών ποιησάμενος έν, πάλιν δλον τοΰτο μοίρας δσας
προσήκεν διένειμεν, έκάστην δέ έκ τε ταύτοΰ καί θατέρου
καί τή ς ούσίας μεμειγμένην. ήρχετο δέ διαιρεΐν ώδε. μίαν
άφεΐλεν τό πρώτον άπό παντός μοίραν, μετά δέ ταύτην
άφήρει διπλάσιάν ταύτης, τήν δ’ αυ τρίτην ήμιολίαν μέν τής
δευτέρας, τριπλασίαν δέ τ ή ς πρώτης, τετάρτην δέ τή ς
δευτέρας διπλήν, πέμπτην δέ τριπλήν τή ς [3 5 c] τρίτης, τήν
δ’ έκτην τή ς πρώτης όκταπλασίαν, έβδόμην δ’
έπτακαιεικοσιπλασίαν τή ς πρώτης· μετά δέ ταΰτα [ 36 a]
συνεπληροΰτο τά τε διπλάσια καί τριπλάσια διαστήματα,
μοίρας ετι έκείθεν άποτέμνων καί τιθ είς ε ις τό μεταξύ
τούτων, ώστε έν έκάστψ διαστήματι δύο είναι μεσότητας,
τήν μέν ταύτω μέρει τών άκρων αύτών ύπερέχουσαν καί
ύπερεχομένην, τήν δέ ’ίσα) μέν κατ’ άριθμόν ύπερέχουσαν, ’ίσιο
3 αύ πέρι (A F P W Y l 8 l2 P lu t. E u s. f r . S to b .) : [αΰ πέρι] o m . Sextus E m p . adM ath., I,

3 0 1, n o n u e r tit C ic ., seclu sit B u r n e t
TIM EO 211
h a b ría p e r m itid o qu e lo m ás v ie jo fu e ra g o b e rn a d o p o r lo
162 · ·
m as jo v e n — , p e r o c o m o n o s o tr o s p a rtic ip a m o s e n g ra n
m ed id a de la cau salid ad , ta m b ié n de a lg ú n m o d o h ablam o s
al aza r. A h o r a b ie n , ta n to e n n a c im ie n t o c o m o e n e x c e -
le n c ia , e l d io s c o n s titu y ó al alm a a n t e r io r y m ás a n tig u a
q u e e l c u e r p o , p a ra q u e fu e r a su d u e ñ a y g o b e r n a n te ,
c o m e n z a n d o a p a r t ir d e lo s s ig u ie n te s [ 3 5 ®] e le m e n to s y
d e esta m an era: e n m e d io d e l ser in d iv isib le y q u e se m a n -
tie n e sie m p re d e l m ism o m o d o y d e l d iv isib le q u e d evien e
e n lo s cu e rp o s, al m ezcla rlo s, fo r m ó d e lo s d os u n a tercera
clase d e ser. A d e m á s163, e n lo q u e c o n c ie r n e a las n a tu ra le -
zas d e lo m ism o y d e lo o tr o , ta m b ié n fo r m ó d e la m ism a
m a n e ra u n a tercera clase in te r m e d ia e n tre la esp ecie i n d i -
visib le y la d ivisible e n lo s cu e rp o s d e u n a y o tra 164; y a c o n -
tin u a c ió n , to m ó estos tres e lem en to s y lo s c o m b in ó a to d o s
e n u n a ú n ic a esp ecie, p a ra a rm o n iz a r p o r la fu e r z a la n a -
tu ra le za de lo o tr o , qu e era d ifíc il d e m ezcla r, c o n la de lo
m ism o, y las [3 5b ] m ezcló c o n el ser. T ras hacer de estos tres
e le m e n to s u n o 165, d iv id ió d e n u e v o e l c o n ju n t o en tan tas
partes co m o era co n v en ien te , cada u n a m ezclada de lo m is-
m o , d e lo o tro y d el ser. C o m e n z ó a d iv id ir 166 d e l sig u ien te
m o d o : p r im e r o , ex tra jo 167 u n a p o r c ió n d e l todo-, lu e g o su -
p r im ió o tra q u e era el d o b le d e esta; de n u ev o u n a tercera,
qu e era u n a vez y m ed ia la segu n d a y el trip le d e la p r im e -
ra; u n a cu arta, el d o b le de la segu n d a; y u n a q u in ta , el t r i -
p le de la [3 5 c ] tercera; u n a sexta, eq u iva len te a o c h o veces
la p rim e ra ; y, fin a lm e n te , u n a sé p tim a eq u iva len te a v e in -
tis ie te veces la p r im e r a . D e sp u é s d e esto , [ 3 6 a ] lle n ó lo s
in te r v a lo s 168 d o b le s y trip le s , se p a ra n d o a ú n p o r c io n e s d e
la m ezcla o rig in a ria e in te rc a lá n d o lo s e n tre estos, d e m o d o
qu e e n cada in terva lo h u b ie ra d os té r m in o s m ed io s: el p r i -
m e r o , q u e su p e ra y es s u p e r a d o p o r lo s e x tre m o s e n la
m ism a fr a c c ió n d e ca d a u n o d e e llo s ; y e l s e g u n d o , q u e
212 PLATÓN
δέ ύπερεχομένην. ήμιολίων δέ διαστάσεων κα'ι έπιτρίτων και

έπογδόων γενομένων έκ τούτων τών δεσμών έν τα ΐς πρόσθεν
διαστάσεσιν, [ 36b ] τώ του έπογδόου διαστήματι τά
έπίτριτα πάντα συνεπληροΰτο, λείπων αύτών έκάστου μόριον,
τή ς του μορίου ταύτης διαστάσεως λειφθείσης αριθμού πρός
αριθμόν έχούσης τούς ορούς εξ και πεντήκοντα καί
διακοσίων πρός τρία και τετταράκοντα και διακόσια, και δή
και τό μειχθέν, έξ ου ταύτα κατέτεμνεν, οϋτως ήδη παν
κατανηλώκει. ταύτην οΰν τήν σύστασιν πάσαν διπλήν κατά
μήκος σχίσας, μέσην πρός μέσην έκατέραν άλλήλαις οιον χεΐ
προσβαλών [ 36 c] κατέκαμψεν ε ίς έν κύκλω, συνάψας αύταις
τε καί άλλήλαις έν τώ καταντικρύ τή ς προσβολής, κα'ι τή
κατά ταύτά έν ταύτώ περιαγομένη κινήσει πέριξ αύτάς
έλαβεν, καί τόν μέν έξω, τόν δ’ έντός έποιείτο τών κύκλων,
τήν μέν οΰν έξω φοράν έπεφήμισεν είναι τή ς ταύτού φύσεως,
τήν δ’ έντός τή ς θατέρου. τήν μέν δή ταύτοΰ κατά πλευράν
έπί δεξιά περιήγαγεν, τήν δέ θατέρου κατά διάμετρον επ ’
άριστερά, κράτος δ’ έδωκεν τή [ 36 a ] ταύτοΰ καί όμοιου
περιφορά- μίαν γάρ αύτήν άσχιστον εϊασεν, τήν δ’ έντός
σχίσας ^έξαχή έπτά κύκλους άνίσους κατά τήν τοΰ διπλάσιου
καί τριπλασίου διάστασιν έκάστην, ούσών έκατέρων τριών,
κατά τάναντία μέν άλλήλοις προσέταξεν ίέναι τούς κύκλους,
τά χει δέ τρεις μέν ομοίως, τούς δέ τέτταρας άλλήλοις καί
το ίς τρισίν άνομοίως, έν λόγιο δέ φερομένους.
Έ π ε ί δέ κατά νοΰν τφ συνιστάντι πάσα ή τή ς ψυχής
σύστασις έγεγένητο, μετά τοΰτο παν τό σωματοειδές έντός
TIM EO 2I3
su p e ra y es ig u a lm e n te su p e ra d o p o r u n a c a n tid a d ig u a l.
D e estas re la cio n e s n a ce n , e n lo s in terva lo s a n te r io r m e n te
m e n c io n a d o s , in te rv a lo s d e tres m e d io s, d e cu a tro te rcio s
y d e n u e v e o ctav o s; [ 3 6 b ] y c o n u n in te r v a lo d e n u ev e
octavos lle n ó to d o s lo s d e cu a tro tercio s, d eja n d o u n a fr a c -
c ió n d e ca d a u n o d e e llo s , ta l q u e el in te r v a lo re sta n te
tu v ie r a lo s té r m in o s e n la r e la c ió n n u m é r ic a e n tr e d o s -
c ie n to s c in c u e n ta y seis y d o s c ie n to s cu a re n ta y tre s169. D e
este m o d o , c o n s u m ió d e l to d o la m e zc la d e la q u e h a b ía
co rta d o estas p o r c io n e s 170. E n to n c e s, d iv id ió e n dos lo n g i-
tu d in a lm e n te to d o este c o m p u e sto , y cru zó las d os m itad es
p o r sus cen tro s co m o u n a X [/1]171; d espu és las cu rvó [3 6 c]
p a ra fo r m a r d e cada u n a u n c ír c u lo , y u n ió sus e x tre m o s
u n o c o n o tr o e n el p u n t o o p u e s to a su in t e r s e c c ió n 17*. A
c o n tin u a c ió n les asig n ó u n m o v im ie n to c ir c u la r u n ifo r m e
qu e gira e n to r n o al m ism o lu g a r, e h izo a u n o d e lo s c ír c u -
lo s e x te rio r y al o tr o in te r io r . A h o r a b ie n , a trib u yó al m o -
v im ie n to e x te r io r la n a tu ra leza d e lo m ism o y al in t e r io r la
d e lo o t r o 173. H iz o g ir a r el m o v im ie n to d e lo m is m o e n
h o r iz o n ta l174 h a cia la d ere ch a, y el d e lo o tr o e n d ia g o n a l'75
h a cia la iz q u ie r d a ; y o to r g ó la p r im a c ía a la r e v o lu c ió n de
[ 3 6 d l lo m ism o y d e lo sem ejan te, ya q u e so lo a ella la d ejó
sin d iv isió n . E n ca m b io , a la r e v o lu c ió n in t e r io r la d iv id ió
e n seis p a rte s , p a ra fo r m a r así siete c ír c u lo s d e sig u a le s,
c o r r e s p o n d ie n t e s ca d a u n o a u n in te r v a lo d o b le o a u n o
t r ip le , d e lo s cu a les h a b ía tre s d e cada cla se. D is p u s o q u e
lo s c ír c u lo s se m o v ie r a n e n s e n tid o c o n t r a r io u n o s d e
o tr o s , tres c o n v e lo c id a d e s se m e ja n te s y lo s o tr o s c u a tr o
c o n v e lo c id a d e s d ife r e n te s e n tr e sí y c o n r e s p e c to a lo s
o tro s tres, p e r o sig u ie n d o u n a p r o p o r c ió n 176.
U n a vez q u e la c o n s tit u c ió n d e l a lm a fu e c o m p le ta m e n te
realizad a se g ú n la id e a d e l q u e la c o n s titu y ó , este, a c o n t i-
n u a c ió n , e n sa m b ló to d o lo c o r p ó r e o d e n tr o d e e lla y,
214 PLATÓN
[ 36 e] αύτή? έτεκταίνετο και μέσον μέση συναγαγών

προσήρμοττεν ή δ’ έκ μέσου πρός τον έσχατον ουρανόν
πάντη διαπλακεισα κύκλω τε αύτόν έξωθεν περικαλύψασα,
αύτή έν αύτή στρεφομένη, θείαν αρχήν ήρξατο άπαύστου καί
έμφρονος βίου προς τόν σύμπαντα χρόνον, καί τό μεν δή
σώμα ορατόν ούρανού γέγονεν, αύτή δέ αόρατος μέν,
λογισμού δε μετέχουσα καί [ 37 a! αρμονίας ψυχή, τών
νοητών άεί τε όντων ύπό τού άρί στ ο υ άρίστη γενομένη τών
γεννηθέντων. άτε οΰν έκ τή ς ταύτού καί τής θατέρου φύσεως
έκ τε ουσίας τριών τούτων συγκραθεΐσα μοιρών, καί άνά
λόγον μερισθεΐσα καί συνδεθεΐσα, αύτή τε άνακυκλουμένη
πρός αύτήν, όταν ούσίαν σκεδαστήν έχοντός τίνος
έφάπτηται καί όταν άμέριστον, λέγει κινουμένη διά πάσης
έαυτής ότω τ ’ άν τι ταύτόν ή καί δτου άν [3 7 b ] έτερον,
πρός δτι τε μάλιστα καί δπη καί δπως καί όπότε συμβαίνει
κατά τά γιγνόμενά τε πρός έκαστον έκαστα είναι καί
πάσχειV καί πρός τά κατά ταύτά έχοντα άεί. λόγος δέ ό
κατά ταύτόν άληθής γιγνόμενος περί τε θάτερον ον καί περί
τό ταύτόν, έν τω κινούμενοι ύφ’ αύτοΰ φερόμενος άνευ
φθόγγου καί ήχής, δταν μέν περί τό αισθητόν γίγνηται καί ό
τού θατέρου κύκλος ορθός ών4 ε ις πάσαν αύτού τήν ψυχήν
διαγγείλη, δόξαι καί π ίσ τεις γίγνονται βέβαιοι καί άληθείς,
[ 37 c] δταν δέ αΰ περί τό λογιστικόν ή καί ό τού ταύτού
κύκλος εύτροχος ών αύτά μηνύση, νούς έπιστήμη τε έξ
άνάγκης άποτελεΐται· τούτω δέ έν ω τών δντων έγγίγνεσθον,
άν ποτέ τ ις αύτό άλλο πλήν ψυχήν εί'πη, πάν μάλλον ή
τάληθές ερεΐ.
4 ών (AWY ΐ 8 ΐ 2 Rivaud) : ίώι· (F Pr'. Plut. S to b .)

TlM EO SIS
[ 3 6 e ] h a c ie n d o c o in c id ir e l c e n tr o d e l c u e r p o c o n e l d e l
a lm a , lo s a ju s tó 177. Y el a lm a, e n tr e te jid a p o r c o m p le to ,
d esde el cen tro hasta los extrem os d el cie lo , qu e ella e n v o l-
vía circ u la rm e n te d esde el e x te rio r, se p u so a g ira r so b re sí
m ism a, y co m e n z ó c o n u n p o d e r d iv in o d e u n a vid a in e x -
tin g u ib le e in te lig e n te 178 p o r la to ta lid ad d el tie m p o .
A s í se h a n g e n e r a d o , p o r u n a p a rte , el c u e r p o v is ib le d el
c ie lo y, p o r o tra , el alm a, q u e es in v is ib le y p a rtic ip a de la
ra z ó n y [3 7a ] de la a rm o n ía , en g en d ra d a co m o la m e jo r de
las c ria tu ra s p o r el m e jo r d e lo s seres in te lig ib le s y q u e
• · I 7<3
siem p re existen .
P u e sto q u e e l a lm a c o n s titu y e u n a m ezcla de tres p o r c i o -
nes, p ro c e d e n te s de la n atu raleza de lo m ism o , de lo o tro y
d el ser, d iv id id a y u n id a p r o p o r c io n a lm e n te , y qu e adem ás
g ira so b re sí m ism a, c u a n d o to m a c o n ta c to c o n algo cu yo
ser es d iv isib le o c o n a lg o cu y o ser es in d iv is ib le , d e cla ra
en to n ces, m o v ién d o se ín teg ra m en te, a q u é algo así se id e n -
t ific a y d e q u é [ 3 7 b ] d ifie r e , y c o n r e la c ió n a q u é o , m ás
p re c isa m e n te , d e q u é m a n era , c ó m o y c u á n d o su ce d e q u e
cada o b je to p a rticu la r es o p ad ece c o n resp ecto a o tr o tan to
e n r e la c ió n c o n lo s seres e n d e v e n ir co m o e n r e la c ió n c o n
lo s seres q u e s o n sie m p re lo s m ism o s180. A h o r a b ie n , este
d is c u rso re su lta v e rd a d e r o ta n to e n lo q u e c o n c ie r n e a lo
q u e es d ife r e n te c o m o a lo q u e es id é n tic o , y se traslada sin
v o z n i r u i d o 181 d e n t r o d e lo q u e se m u e v e p o r sí m is m o .
C u a n d o trata d e lo se n sib le, y e l c ír c u lo d e lo o tr o , q u e es
r e g u la r , tra n s m ite e l m e n sa je a to d a su a lm a , se o r ig in a n
o p in io n e s y c re e n c ia s fir m e s y v e rd a d e ra s; [ 3 7 c l a su v e z >
c u a n d o tra ta d e lo r a c io n a l'82, y e l c ír c u lo d e lo m is m o ,
q u e g ira su a vem en te, lo m u estra , r e su lta n n e ce sa ria m e n te
el in t e le c t o y la c ie n c ia . S i a lg u ie n a lg u n a vez d ije r a q u e
a q u e llo en q u e a m b o s se g e n e ra n es algo d ife r e n te al alm a,
d irá c u a lq u ie r cosa m e n o s la v e rd a d '83.
2i6 PLATÓN
Ώ ς δε κινηθέν αύτό και ζ ώ ν ένόησεν τών άιδίων θεών

γεγονός άγαλμα ό γεννήσας πατήρ, ήγάσθη τε καί
εύφρανθείς έ τι δή μάλλον ομοιον πρός τό παράδειγμα
έπενόησεν [37d ] άπεργάσασθαι. καθάπερ ουν αύτό τυγχάνει
ζώον άίδιον ον, καί τόδε τό πάν οϋτως ε ίς δύναμιν
έπεχείρησε τοιούτον άποτελεΐν. ή μεν οΰν τοΰ ζώου φύσις
έτύγχανεν οΰσα αιώνιος, καί τοΰτο μεν δή τφ γεννητά)
παντελώς π ρ ο σ ά π τει ούκ ήν δυνατόν είκώ δ’ επινοεί 5
κινητόν τινα αίώνος ποιήσαι, καί διακοσμών άμα ούρανόν
ποιεί μένοντος αίώνος έν ένί κατ’ άριθμόν ίοΰσαν αιώνιον
εικόνα, τούτον ον δή χρόνον ώνομάκαμεν. Í 37 el ήμέρας γάρ
καί νύκτας καί μήνας καί ενιαυτούς, ούκ όντας πριν ούρανόν
γενέσθαι, τότε άμα έκείνψ συνισταμένω τήν γένεσιν αύτών
μηχανάται- ταΰτα δε πάντα μέρη χρόνου, καί τό τ ’ ήν τό τ ’
εσται χρόνου γεγονότα είδη, ά δή φέροντες λανθάνομεν έπί
τήν άίδιον ούσίαν ούκ όρθώς. λέγομεν γάρ δή ώς ήν εστιν τε
καί έσται, τή δε τό εστιν μόνον κατά τόν [ 38 a] άληθή
λόγον προσήκει, τό δε ήν τό τ ’ έσται περί τήν έν χρόνω
γένεσιν ίοΰσαν πρέπει λέγεσθαι - κινήσεις γάρ έστον, τό δέ
άεί κατά ταύτά εχον άκινήτως ούτε πρεσβύτερον ουτε
νεώτερον προσήκει γίγνεσθαι διά χρόνου ούδε γενέσθαι ποτε
ούδε γεγονέναι νΰν ούδ’ ε ίς αΰθις εσεσθαι, τό παράπαν τε
ούδεν όσα γένεσις το ΐς έν αίσθήσει φερομένοις προσήψεν,
άλλά χρόνου ταΰτα αιώνα μιμουμένου καί κα τ’ άριθμόν
κυκλουμένου γέγονεν εϊδη - καί πρός τούτοις έτι τά τοιάδε,
[3 8 b ] τό τε γεγονός είναι γεγονός καί τό γιγνόμενον είναι
γιγνόμενον, έτι τε τό γενησόμενον είναι γενησόμενον καί τό
5 émvoeî (W Y ι 8 ΐ2 A s P r. P h ilo p .) ': έπ€ΐ<όα (A F S im p l. S to b .)

TlM EO 2I7
G u a n d o e l p a d re q u e lo h a b ía e n g e n d r a d o o b se rv ó q u e el
m u n d o , im a g en 184 g en era d a d e lo s d io ses etern o s, estaba e n
m o v im ie n to y v iv o , se a le g r ó y , c o n t e n t o 185, se p r o p u s o
h a c e r lo tod avía m ás se m e ja n te al m o d e lo . [ 3 7 ^] G o m o e n
e fe cto este es u n viv ie n te e te r n o , in te n tó q u e este u n iv e rso
fu e r a d e ese m o d o e n la m e d id a d e lo p o s ib le . P e ro d ad o
q u e la natu raleza d e l vivien te era etern a , n o p o d ía adaptarla
co m p leta m en te a lo g en era d o . E n to n ce s se p r o p o n e 186 h a cer
u n a im a g en m ó v il d e la e te rn id a d , y, a la vez q u e o rd e n a el
c ie lo , h a ce d e la e te r n id a d q u e p e r m a n e c e e n u n id a d u n a
im a g e n etern a q u e avanza segú n e l n ú m e r o , a la q u e p r e c i-
sam ente d e n o m in a m o s « t ie m p o » 187. [ 3 7 e l
E n efe cto , lo s días, las n o ch es, lo s m eses y lo s añ o s n o exis-
tía n antes d e q u e se g en era ra e l cie lo ; d e a h í q u e, al m ism o
tie m p o q u e la c o n s titu c ió n d e este, p la n e ó la g e n e ra c ió n d e
a q u e llo s. T o d a s estas so n partes d e l tie m p o , y el « e r a » y el
« s e r á » so n especies gen era d a s d el tie m p o , q u e d e m an era
in c o rre c ta ap licam os sin r e fle x ió n al ser e te rn o . E n efe cto,
d e c im o s q u e « e r a » , « e s » y « s e r á » , p e r o so lo le c o r r e s -
p o n d e , se g ú n el r a z o n a m ie n to v e rd a d e r o , el « e s » ; [3 8 a ]
en ca m b io , el « e r a » y el « s e r á » so n ex p resio n es qu e c o n -
v ie n e a p lic a r a la g e n e r a c ió n q u e p r o g r e s a en el tie m p o
—p u e s a m b o s d e sig n a n m o v im ie n to s , p e r o lo q u e es s ie m -
p r e id é n t ic o e in m u ta b le n o c o n v ie n e q u e e n v e je z c a n i
reju v en ezca c o n el tie m p o , n i q u e se haya g e n e ra d o a lgu n a
ve z, n i q u e esté g e n e r a d o a h o r a , n i sea g e n e r a d o e n el
fu t u r o —. Y , e n g e n e ra l, n o le p e r te n e c e nad a d e c u a n to la
g e n e r a c ió n a d h iere a las cosas qu e se tra n sm ite n e n la se n -
s a c ió n , sin o q u e s u r g e n c o m o esp e cie s d e l tie m p o q u e
im ita la e te r n id a d y g ir a s e g ú n el n ú m e r o . Y , a d em á s d e
esto, em p lea m o s ta m b ié n las sig u ien tes ex p resio n es: [3 8 b ]
lo q u e h a pasado « e s » pasad o, lo qu e pasa « e stá » p asan d o
y, ta m b ié n , lo q u e pasará « e s » lo q u e pasará y lo q u e n o es
2i8 PLATÓN
μή ον μή ον είναι, ών ούδέν ακριβές λέγομεν. περί μέν ουν

τούτων τ ά χ ’ άν ούκ εϊη καιρός πρέπων έν τώ παρόντι
διακριβολογεισθαι.
Χρόνος δ’ οΰν μ ε τ’ ουρανού γέγονεν, ϊνα άμα γεννηθέντες
άμα καί λυθώσιν, άν ποτε λύσις τ ις αύτών γίγνη τα ι, και
κατά τό παράδειγμα τ ή ς διαιωνίας φύσεως, ιν ’ ώς
ομοιότατος Í3 8 c ] αύτφ κατά δύναμιν ή· τό μέν γάρ δή
παράδειγμα πάντα αΐώνά έσ τιν δν, ό δ’ αΰ διά τέλους τόν
άπαντα χρόνον γεγονώς τε καί ών καί έσόμενος. έξ οΰν
λόγου καί διανοίας θεού τοιαύτης πρός χρόνου γένεσιν, ϊνα
γεννηθή χρόνος, ήλιος καί σελήνη καί πέντε άλλα άστρα,
έπίκλην έχοντα πλανητά, εις διορισμόν καί φυλακήν άριθμών
χρόνου γέγο νεν σώματα δέ αύτών έκάστων ποιήσας ό θεός
έθηκεν ε ίς τά ς περιφοράς ας ή θατέρου περίοδος ήειν, έπτά
ούσας οντα Í3 8 d l έπτά, σελήνην μέν ε ις τόν περί γήν
πρώτον, ήλιον δέ ε ις τόν δεύτερον ύπέρ γής, έωσφόρον δέ
καί τον ιερόν Έρμου λεγόμενον είς τόν 6 τάχει μέν ίσόδρομον
ήλίω κύκλον ϊόντας, τήν δέ εναντίαν είληχότας αύτω
δύναμιν όθεν καταλαμβάνουσίν τε καί καταλαμβάνονται
κατά ταύτά ύπ’ άλλήλων ήλιός τε καί ό τού Έρμού καί
εωσφόρος, τά δ’ άλλα ο! δή καί δι’ ας αιτίας ίδρύσατο, ε’ί τ ις
έπεξίοι πάσας, ό λόγος [ 38 e] πάρεργος ών πλέον άν εργον
ών ένεκα λέγεται παράσχοι. ταΰτα μέν οΰν ίσως τ ά χ ’ άν
κατά σχολήν ύστερον τή ς αξίας τύχοι διηγήσεως- επειδή δέ
οΰν ε ίς τήν έαυτφ πρέπουσαν έκαστον άφίκετο φοράν τών
οσα έδει συναπεργάζεσθαι χρόνον, δεσμοΐς τε έμψύχοις
g ί ί ς τόν (A F P W P r. S to b . R ivaud )· : s is Ιτόν] ; e is t o u s Y seclu sit B u r n e t

TIM EO 219
« e s » lo qu e n o es; en n in g u n a de ellas n o s expresam os co n

exactitu d 188. P ero sobre estas cuestiones, tal vez n o sea ah ora
e l m o m e n to o p o r tu n o para exam inarlas m in u cio sa m en te189.
E l tie m p o , p o r tan to, n ació c o n el cielo , para qu e, generados
sim u ltán eam en te, se disuelvan ta m b ién sim u ltán eam en te, si
algu n a vez les su cediera u n a d is o lu c ió n 190; y se g en eró según
e l m o d e lo d e la n a tu ra le za e te rn a , p a ra q u e fu e r a e n lo
p o sib le lo m ás sem ejan te a él. [3 8 c] P ues el m o d e lo es exis-
ten te p o r to d a la etern id ad , m ien tras q u e el cielo h a sid o, es
y será sin in te r r u p c ió n 191 to d o el tie m p o .
A p a r tir de tal r a z o n a m ie n to y d e tal p r o p ó s it o 192 d e l d io s
resp e cto al n a c im ie n to d e l tie m p o , p a ra q u e se g e n e ra ra el
t ie m p o '93 n a c ie r o n el so l, la lu n a y lo s o tr o s c in c o astro s,
q u e tie n e n el so b r e n o m b r e de « e r r a n t e s » , p a ra la d e te r -
m in a c ió n y la cu sto d ia de los n ú m e ro s d el tie m p o . D esp u és
de h a c e r el c u e r p o d e cada u n o d e ello s, el d io s lo s c o lo c ó
e n las ó rb ita s q u e r e c o r r ía la r e v o lu c ió n d e lo o tr o , siete
cu e rp o s en siete órbitas: [3 8 d l la lu n a e n la p rim e ra ó rb ita
a lre d e d o r d e la tie rra , el so l e n la segu n d a so b re la tie rra , el
lu c e r o d e l alba y el q u e se d ic e q u e está co n sag rad o a H e r -
m es e n círcu lo s qu e van a la m ism a v e lo cid a d qu e la d el sol,
p e r o d o ta d o s de u n a fu erza co n tra ria a la suya ; p o r lo qu e el
so l, el astro d e H e rm e s y el lu c e ro d e l alba a d ela n ta n y so n
adelan tado s de la m ism a m an era lo s u n o s p o r lo s o tro s194.
E n lo q u e c o n c ie r n e a lo s o tro s plan etas, d ó n d e el d io s lo s
in s ta ló 195 y p o r q u é causas, si a lg u ie n q u is ie r a d e ta lla rla s
to d a s, e l d is c u r s o , [3 8 e ] q u e es a c c e s o r io , r e q u e r ir ía u n
esfu erzo m ayo r q u e el o b je to p o r el cu al se trata196. E n cu a l-
q u ie r caso, q u izá m ás tard e, c o n tie m p o , p o d a m o s realizar
la e x p o sició n m e re cid a 197.
P o r tan to , u n a vez q u e cada u n o d e lo s q u e era n n ecesarios
p a ra c o n s titu ir c o n ju n ta m e n te el tie m p o a lcan zó el m o v i-
m ie n t o q u e le c o n v e n ía y , d esp u és d e su je ta r sus c u e r p o s
220 PLATÓN
σώ ματα δεθέντα ζ ώ α έγεννήθη τό τ ε προσταχθεν εμαθεν,

κατά δή τή ν θατέρου φοράν [ 3 9 a ! π λα γία ν ουσαν, διά τ ή ς
ταύτοΰ φοράς ίούσ η ς τ ε κα'ι κρατούμενης, τό μεν μείζο να
αύτών, τό δ ’ έλάττω κύκλον ιόν, θάττον μεν τά τόν έλάττω ,
τά δέ τόν μείζω βραδύτερον περιήειν. τή δή ταύτού φορά τά
τ ά χ ισ τ α π ερ ιιό ντα ύπό τώ ν βραδύτερον ιόντω ν έφ αίνετο
καταλαμβάνοντα καταλαμβάνεσθαι- πάντας γάρ τούς κύκλους
αύτών στρεφουσα έλικα διά τό διχή κατά [ 3 9 b ] τά ενα ντία
άμα προϊεναι τό βραδύτατα άπιόν άφ’ αύτής ούσης τ ά χ ισ τ η ς
εγ γ ύ τ α τ α άπέφ αινεν. ΐνα 8 ’ εϊη μετρον ενα ρ γές τ ι πρός
άλληλα βραδυτήτι και τ ά χ ε ί καί τά περί τ ά ς οκτώ φοράς
πορεύοιτο, φώς ό θεός άνήψεν έν τή πρός γήν δευτέρςι τών
περιόδων, δ δή νΰν κεκλήκαμεν ήλιον, ϊν α δ τι μά λισ τα ε ίς
άπαντα φαίνοι τόν ούρανόν μετά σ χοί τε αριθμού τά ζο}α
ο σ ο ις ήν προσήκον, μαθόντα παρά τ ή ς ταύτοΰ καί όμοίου
[ 3 9 c ] περιφοράς, νύξ μεν οΰν ήμερα τε γέγονεν ούτως καί
διά τα ΰ τα , ή τής μ ια ς καί φ ρονιμω τάτης κυκλήσεως
περίοδος· μ ε ίς δε έπ ειδά ν σελήνη περιελθοΰσα τό ν έα υ τή ς
κύκλον ήλιον έπικα τα λάβη, εν ια υ τό ς δε όπότα ν ή λιο ς τον
εαυτού περιέλθη κύκλον, τώ ν δ ’ άλλων τ ά ς περιόδους ούκ
έννενοηκότες άνθρωποι, πλήν ο λίγο ι τώ ν πολλών, ούτε
όνομά ζουσιν ούτε πρός άλληλα συμμετροΰνται σκοποΰντες
άριθμοΐς, ώστε ώς έπος [3 9<1] είπ εΐν ούκ ϊσ α σ ιν χρόνον όντα
τάς τούτω ν πλάνας, πλήθει μεν άμηχάνω χρω μένας,
TIMEO 221
c o n lazos a n im a d o s, lle g a r o n a ser vivien tes y a p r e n d ie r o n

lo q u e les estaba p r e s c r ito 198, c o m e n z a r o n a g ir a r se g ú n la
re v o lu c ió n d e lo o tr o , [3 9 a ] q u e es o b lic u a y cru za a través
d e la r e v o lu c ió n d e lo m ism o y es d o m in a d a p o r ella; u n o s
r e c o r r e n círcu lo s m ás gran d es, y o tro s, círcu lo s m ás p e q u e -
ñ o s ; lo s q u e m a r c h a n e n c ír c u lo s m ás p e q u e ñ o s v a n m ás
r á p id o , y lo s q u e se m u e v e n e n c ír c u lo s m ás g ra n d e s, m ás
d e sp a c io 199. A s í, a causa d e la r e v o lu c ió n d e lo m is m o , lo s
q u e g ir a n m ás r á p id o p a re c ía n se r su p e ra d o s p o r lo s m ás
le n to s, a u n q u e en re alid ad lo s su p e ra ra n . E n efe cto , p u e s -
to q u e la r e v o lu c ió n d e lo m ism o r e tu e rce e n esp ira l to d o s
lo s c ír c u lo s , c o m o estos avan zan e n d o s p la n o s e n se n tid o
[ 3 9 b ] c o n t r a r io al m ism o t ie m p o , e l c u e r p o q u e se a leja
m ás le n ta m e n te d el m o v im ie n to q u e es el m ás r á p id o p a re -
cía se g u irlo m ás d e cerca. Y , p a ra q u e h u b ie ra u n a m ed id a
clara d e la le n titu d y rap id ez relativas200 y p u d ie ra n re c o rr e r
las o c h o tr a y e c to r ia s , e l d io s e n c e n d i ó 201 u n a lu z e n la
segu n d a ó rb ita co n ta n d o d esde la tie rra , la qu e e n la actu a-
lid a d lla m a m o s <<sol», a f i n d e q u e se ilu m in a r a lo m ás
p o s ib le to d o el c ie lo y d e q u e p a r tic ip a r a n d e l n ú m e r o
to d o s lo s vivientes a lo s qu e esto co n v in ie ra , a p re n d ié n d o lo
d e la r e v o lu c ió n d e lo m ism o y lo s e m e ja n te 202. [ 3 9 c l D e
esta m a n era y p o r estas razo n es n a c ie r o n la n o c h e y el día,
q u e es la r e v o lu c ió n c ir c u la r ú n ic a y m ás in te lig e n te 203. E l
m es n a c e , c u a n d o la lu n a , d esp u és d e r e c o r r e r su p r o p ia
ó rb ita , su p era al sol; el a ñ o , cu a n d o e l so l co m p le ta su p r o -
p io c ír c u lo . P o r lo q u e resp e cta a las ó rb ita s d e lo s o tr o s
p la n e ta s , lo s h o m b re s , e x ce p to u n o s p o c o s d e e llo s 204, n o
las h a n to m a d o e n co n s id e r a c ió n , y n o les d an n o m b r e n i,
al o b serv a rla s, se e s ta b le c e n n u m é r ic a m e n te sus m e d id a s
relativas, de m o d o q u e, p o r así [3 9 d l d e cirlo , n o saben que
s o n tie m p o sus cu rso s e rra n te s , q u e so n d e u n n ú m e r o
e x tra o rd in a rio y m aravillosa varied ad .
222 PLATÓN
πεποικιλμε'να? 6è θαυμαστώ?· έ σ τ ιν δ ’ δμω ? ούδέν ή ττο ν

κατανοήσαι δυνατόν ώ? δ γε τέλ ε ο ? αριθμό? χρόνου τόν
τέλεον ενια υτόν πληροί τότε, όταν άπασών τώ ν όκτώ
περιόδων τά πρό? άλληλα συμπερανθέντα τάχη σχη κεφαλήν
τώ τοΰ ταύτοΰ κα'ι όμοίω? ίόντο? άναμετρηθέντα κύκλφ. κατά
ταΰτα δή καί τούτω ν ενεκα έγεννήθη τών άστρω ν οσα δ ι’
ουρανού πορευόμενα έ σ χ ε ν τροπά?, ϊν α τόδε [39®] ώ?
όμοιότα τον η τφ τελέφ καί νοητφ ζωφ πρό? τή ν τή ?
διαίωνία? μίμησιν φύσεω?.
Καί τά μέν άλλα ήδη μέχρι χρόνου γενέσεω ? άπείργαστο ε ΐ?
ομοιότητα ψπερ άπεικάζετο, τό δέ μήπω τά πάντα ζώ α έντό?
αύτοΰ γεγενημένα περιειληφέναι, ταύτη ε τ ι ε ιχ ε ν άνομοίω?.
τούτο δή τό κατάλοιπον ά π ηρ γά ζετο αύτοΰ πρό? τή ν τοΰ
παραδείγματο? άποτυπούμενο? φύσιν. ηπερ οΰν νοΰ? ένούσα?
ιδέα ? τώ ο έ σ τ ιν ζώον, οιαί τε ένεισ ι καί οσαι, καθορφ,
τοια ύ τα ? καί τοσαύτα? διενοήθη δεΐν καί τόδε σ χ ειν . ε ίσ ίν
δή τ έ τ τα ρ ε ? , μία μέν ουράνιον θεών γ ένο ?, αλλη δέ [ 4 0 a ]
πτηνόν καί αεροπόρον, τρίτη δέ ένυδρον εΐδο?, π εζόν δέ καί
χερσαΐον τέταρτον, τοΰ μέν οΰν θείου τήν π λείστην ιδέαν έκ
πυρό?1 άπηργάζετο, δπω? δτι λαμπρότατον ίδεΐν τε κάλλιστον
εϊη, τφ δέ παντί προσεικάζων εύκυκλον έποίει, τίθησίν τε εϊ?
τ ή ν τοΰ κρατίστου φρόνησιν έκείνω συνεπόμενον, νείμ α ?
περί πάντα κύκλψ τόν ούρανόν, κόσμον αληθινόν αύτφ
π εποικιλμ ένον είνα ι καθ’ δλον. κιν ή σ ει? δέ δύο προσήψεν
έκάστφ, τήν μέν έν ταύτω κατά ταύτά, περί τών αύτών άεί
[ 4 o b ] τά αύτά έαυτώ διανοουμενω, τήν δε ε ί? τό πρόσθεν,
TIM EO 223
S in em b a rg o , n o hay n ada m en o s p o sib le d e co n c e b ir q u e el

n ú m e r o p e r fe c to d e l tie m p o q u e c u lm in a el a ñ o p e r fe c to ,
c u a n d o las v e lo c id a d e s re la tiv a s d e ca d a u n a d e las o c h o
ó rb ita s se c o m p le ta n co n ju n ta m e n te , al ser m ed id as p o r el
círcu lo d e lo m ism o qu e se m ueve d e m o d o u n ifo r m e 205.
D e esta m a n e r a y p o r esto s m o tiv o s fu e r o n e n g e n d r a d o s
to d o s lo s a stro s q u e a tr a v ie s a n e l c ie lo y c u e n ta n c o n
fases206, p a ra q u e este m u n d o Ï 3 9 e l sea 1° m ás se m e ja n te
p o sib le al v iv ie n te p e r fe c to e in te lig ib le , e n vista d e la im i-
ta c ió n d e la n atu raleza etern a 207.
E n to d o lo dem ás, in c lu so hasta la g e n e r a c ió n d el tie m p o ,
se h a b ía r e a liz a d o a se m e ja n za d e a q u e llo d e lo q u e era
co p ia; sin em b a rg o , el m u n d o a ú n n o co n te n ía e n su in te -
r io r to d o s lo s v iv ie n te s g e n e r a d o s , a este r e sp e cto era a ú n
d esem ejan te. E l resto d el m u n d o lo realizó m o d e lá n d o lo de
a c u e rd o c o n la n a tu ra le z a d e l m o d e lo 208. A s í p u e s, d e l
m ism o m o d o q u e la in te lig e n c ia 209 p e rc ib e cuáles y cuántas
so n las especies co m p re n d id a s e n lo q u e es el V iv ie n te 210, el
d io s c o n s id e r ó q u e tales y tan tas d e b ía te n e r ta m b ié n este
m u n d o 211. E n e fe c to , h ay c u a tr o : la p r im e r a es la e sp ecie
celeste212 de lo s d io ses, o tra , [4 0 a ] la alada q u e atraviesa el
aire, la tercera es la especie acuática, y la cuarta, la q u e m a r -
cha a p ie y vive e n tie rra fir m e 213.
P o r tan to , fa b ric ó c o n fu e g o la m ay o r p a rte de la fo r m a de
la esp ecie divin a, para qu e fu era la más b rilla n te p o sib le y la
m ás b ella p ara la vista; y, sem ejante al u n ive rso , la h izo b ie n
re d o n d e a d a y la co lo có en la sab id u ría de lo m ás p o d e ro so ,
p a ra q u e la a c o m p a ñ a r a 214·, y lo d is trib u y ó e n c ír c u lo p o r
to d o e l c ie lo , p a ra q u e fu e r a u n a d o r n o v e r d a d e r o 215 q u e
q u ed ara b o rd a d o 216 e n su to ta lid ad . D o tó a cada u n o de dos
m o v im ie n to s : u n o u n ifo r m e e n el m ism o lu g a r, p a ra q u e
cada u n o p en sara p a ra sí siem p re [4 0 b ] lo m ism o resp ecto
a las m ism as cosas2'7; y el o tr o h a cia d e la n te , d o m in a d o 218
224 PLATÓN
ύπό τ ή ? ταύτοΰ καί όμοιου περιφορά? κρατούμενω - τ ά ? δέ

π έντε κινήσει? α κ ίν η τ ο ί καί έ σ τ ό ? , ϊνα δ τι μά λισ τα αύτών
έκαστον γ έ ν ο ιτο ώ? άριστον. έ ξ ή ? δή τ ή ? α ιτ ία ? γέγο νεν
δ σ ’ απλανή τών άστρων £φα θεία δντα καί diÔLa καί κατά
ταύτά έν ταύτφ στρεφόμενα άεί μ έ ν ε ι1 τά δέ τρεπόμενα καί
πλάνην τοια ύτην ϊσ χοντα , καθάπερ έν τ ο ι? πρόσθεν έρρήθη,
κα τ’ έκεΐνα γέγο νεν. γήν δέ τροφόν μέν ήμετέρα ν,
είλλομ ένη ν7 δέ Í4 0 cl τή ν περί τό ν δ ιά π α ντό? πόλον
τετα μ έν ο ν , φύλακα καί δημιουργόν νυκτό? τε καί ήμέρα?
έμ η χα νήσα το, πρώτην καί πρεσβυτάτην θεών δσοι έντό ?
ούρανού γεγόνασιν. χορεία? δέ τούτων αυτών καί παραβολά?
άλλήλων, καί [περί] τά? τών κύκλων πρό? έαυτού?
έπανακυκλήσει? καί προχωρήσει?, έν τε τ α ΐ? συνάψεσιν
όποιοι τών θεών κ α τ’ άλλήλου? γιγνό μ ενο ι καί δσοι
καταντικρύ, μεθ’ ο ϋ σ π ν ά ? τε έπίπροσθεν άλλήλοι? ή μ ίν τε
κατά χρόνου? οϋστινα? έκαστοι κατακαλύπτονται καί πάλιν
άυαφαινόμενοι φόβου? καί σ ημ εία τώ ν [ 4 0 d ] μετά τα ΰτα
γενησομένω ν τ ο ι? ού δυναμένοι? λο γίζεσ θα ι πέμπουσιν, τό
λέγειν άνευ δ ι’ δψεω? τούτων αυ τών μιμημάτων μάταιο? αν
εϊη πόνο?· άλλα ταΰτά τε ίκανώ ? ή μ ΐν τα ύτη καί τά περί
θεών ορατών καί γεννητών εϊρημένα φύσεω? έχέτω τέλο?.
Περί δέ τών άλλων δαιμόνων ε ίπ ε ιν καί γνώναι τή ν γένεσ ιν
μ εΐζο ν ή καθ’ ήμά?, π εισ τέον δέ τ ο ι? είρηκόσιν έμπροσθεν,
έκγόνοι? μέν θεών ουσιν, ώ ς έφασαν, σαφώ? δέ που τού? γε
αύτών προγόνου? ε ίδ ό σ ιν αδύνατον ουν θεών [ 4 0 e ] πα ισίν
ά π ιστεΐν, καίπερ άνευ τε εϊκότων καί άναγκαίων αποδείξεων
λέγουσιν, άλλ’ ώ ς οικεία φασκόντων άπαγγέλλειν έπομένου?
τφ νόμψ πιστευτέον. οϋτω? ουν κα τ’ εκείνου? ήμίν ή γένεσι?
περί τούτω ν τώ ν θεών έ χ έ τ ω καί λεγέσθω. Γή? τε καί
Ούρανοΰ παΐδε? ’Ωκεανό? τε καί Τηθύ? έγενέσθην, τούτων δέ
7 πλλ : (AP Rivaud. Sim pl. In De Caelo, 5 1 7 - H eiberg) : ίλλομέι/ην (F Y l 8 l 2 ambo

in marg. Pr. A ristoteles, De Caelo, II, I 3 , 2 9 3 b 3 0 . P lu t.) : ίίλλουμένηυ W Y
TIM EO 225
p o r la r o ta c ió n de lo m ism o y lo sem ejan te; p e r o in m ó v il y

esta b le re sp e c to a lo s o tr o s c in c o m o v im ie n to s , p a ra q u e
cada u n o d e ello s lleg a ra a ser lo m ás p e r fe c to p o sib le . P o r
esta r a z ó n , p o r ta n to , s u r g ie r o n to d o s lo s astros n o e r r a n -
tes, v iv ie n te s d iv in o s y e te r n o s q u e , r o ta n d o d e u n m o d o
u n ifo r m e en el m ism o p u n to , siem p re p e rm a n e c e n 219. L o s
astros qu e tie n e n fases220 y u n cu rso erra n te221, co m o h em o s
d ic h o m ás a rrib a 222, n a c ie r o n al m ism o tie m p o q u e ello s223.
L a tie rr a , n u e s tra n o d r iz a , e n r o lla d a [ 4 0 c ] a lr e d e d o r d e l
e je q u e atraviesa el u n iv e rs o , e l d io s la c o n s tr u y ó p a ra ser
g u a r d ia n a y d e m iu r g o d e la n o c h e y d e l d ía , la p r im e r a y
m ás a n c ia n a d e las d iv in id a d e s q u e h a n n a c id o d e n tr o d e l
c ie lo 224. P ero d escrib ir las danzas225 d e estos astros y las c o n -
ju n c io n e s d e u n o s c o n o tr o s , las r e tr o g r a d a c io n e s y lo s
avances d e sus ó rb ita s so b re sí m ism as, q u é d io ses se u n e n
e n tre e llo s y c u á n to s se o p o n e n , cu á les p a sa n d e e llo s p o r
d elan te de o tro s y e n q u é tie m p o s cada u n o se n o s o cu lta y,
al a p a re c e r de n u e v o , p r o v o c a n t e m o r y e n v ía n señ ales
[ 4 o d ] de lo que o c u rr irá a los que n o so n capaces d e ca lcu -
la r 226; sería u n esfu erzo vano h a b la r de to d o esto sin r e p r e -
se n ta c io n es visuales227. P ero sea esto su fic ie n te p a ra n o s o -
tro s, y p o n g a m o s f i n a lo d ic h o acerca de la n a tu ra le za de
los d ioses visibles y g en erad o s.
E n lo que respecta a las otras d ivin id ad es, d ecir y c o n o c e r su
g e n e ra c ió n es u n a tarea qu e sobrepasa nuestras fuerzas, p o r
lo q u e d eb em o s creer a lo s qu e h a n h ablad o antes, ya qu e, al
ser descendientes de los dioses, según decían , co n o cería n sin
d ud a b ie n a sus antepasados. P o r tan to , es im p o sib le , [4 0 e]
a u n q u e h a b le n sin d em ostracion es verosím iles n i necesarias;
p e r o , c o m o a firm a n q u e se r e fie r e n a asu n to s fa m ilia re s,
sigu ien d o la costum bre, d ebem os creerles. E n ten d ám oslo así
y señalem os la gen ealogía228 de esos dioses tal co m o lo e x p o -
n e n ellos: de G ea y U ra n o fu e r o n h ijo s O c é a n o y Tetis; y de
226 PLATÓN
Φόρκυ? Κρόνο? τε καί 'Ρέα καί όσοι. μετά [ ^ la ] τούτων, εκ

δε Κρόνου καί 'P ea? Ζεύ? 'Ήρα τε καί π ά ν τε? όσου? ϊσ μ εν
αδελφού? λεγομένου? αύτών, έ τ ι τε τούτων άλλου? έκγόνου?-
έπ εί δ ’ οΰν π ά ντε? όσοι τε περιπολουσίν φανερώ? καί όσοι
φαίνονται καθ’ όσον άν έθέλωσιν θεοί γ έ ν ε σ ιν εσχον, λ έγ ει
πρό? αύτού? ό τόδε τό πάν γέννησα? τάδε -
’Θεοί θεών, ών εγώ δημιουργό? πατήρ τε έργων, ά δ ι 8 εμού
γενόμενα άλυτα εμού γε μή έθέλοντο?. τό μεν οΰν δή [ 4 ib ]
δεθέν πάν λυτόν, τό γε μήν καλώ? άρμοσθεν καί έχον εΰ
λύειν έθέλειν κακού- δ ι’ a και έπ είπ ερ γεγένησθε, άθάνατοι
μέν ούκ έστέ ούδ’ άλυτοι τό πάμπαν, οΰτι μέν δή λυθήσεσθέ
γε ούδέ τεύξεσθε θανάτου μοίρα?, τ ή ? ε μ ή ? βουλήσεω?
μείζονο? έ τ ι δεσμού καί κυριωτέρου λα χόντε? έκείνων ο ι? δ τ ’
έγίγνεσ θ ε συνεδεΐσθε. νΰν οΰν δ λέγω προ? ύμά?
ένδεικνύμενο?, μάθετε, θνητά έ τ ι γένη λοιπά τρία ά γέννη τα -
τούτω ν δέ μή γενομένω ν ούρανό? ά τελή ? έ σ τ α ι- τά γάρ
ά παντ’ έν [4 i c ] αύτω γένη ζώων ούχ έ ξει, δει δέ, εί μέλλει
τέλ ε ο ? ίκανώ? είν α ι, ô l’ έμού δέ τα ΰτα γενόμενα καί βίου
μετασχόντα θεοί? ίσ ά ζ ο ιτ ’ ά ν ϊνα οΰν θνητά τε η τό τε πάν
τόδε ρντω? άπαν η, τρέπεσθε κατά φύσιν ύμ εί? επί τήν τών
ζψων δημιουργίαν, μιμούμενοι τή ν έμήν δύναμιν περί τή ν
ύμετέρα ν γ έ ν ε σ ιν . και καθ’ δσον μέν αύτώ ν άθανάτοι?
ομώνυμον είνα ι προσήκει, θειον λεγόμενον ήγεμονοΰν τε έν
αύτοΐ? τών άεί δίκη καί ύμΐν εθελοντών επεσθαι, σπείρα? καί
ύπαρξάμενο? [ 4 i d ] εγώ παραδώσω- τό δέ λοιπόν ύ μ ε ΐ? ,
άθανάτω θνητόν προσυφαίνοντε?, ά περγάζεσθε ζώα καί
8 ä öl’ (A PW Y 18 12 ) : 8 ,' (F ) : γρ. τάδε in m arg. A

TIM EO 227
ellos n a ciero n Forcis, C r o n o , Rea y tod o s sus [4 1a] aco m p a-

ñan tes; y de C r o n o y R ea, Z eu s, H e ra y to d o s lo s q u e sabe-
m o s q u e so n lla m a d o s sus h e r m a n o s y , ad em á s, lo s o tro s
qu e so n d escen d ien tes d e estos229. D esp u és d e q u e n a c ie ro n
to d o s los dioses, tan to lo s q u e g ir a n d e m an era visib le co m o
lo s q u e a p a re c e n c u a n d o ello s q u ie r e n 230, e l q u e h a g e n e -
ra d o este u n ive rso les d ijo lo sig u ien te:
« D io s e s d e d io ses231, las o b ra s d e las q u e y o soy d e m iu rg o y
padre, p o rq u e h a n sido generadas p o r m í, son indisolubles, al
m en os si n o es m i deseo. C o m o [41b] to d o lo atado p u ed e ser
desatado, p e r o es p r o p io de u n m alvado 232 q u e re r desatar lo
q u e está u n id o e n u n a b ella a rm o n ía y se en cu en tra en b u e n
estado. P o r lo que, puesto qu e adem ás habéis n a cid o , n o sois
in m o rtales n i e n absoluto in d iso lu bles, n o seréis disueltos n i
te n d ré is u n d estin o m o rta l, ya q u e m i v o lu n ta d co n stitu ye
p ara vo so tro s u n v ín c u lo a ú n m a y o r y m ás p o d e ro s o q u e
aquellos co n los que fuisteis ligados cu an d o nacisteis233.
A h o r a to m a d n o ta d e las in d ic a c io n e s q u e v o y a d a r o s .
Q u e d a n tres especies m ortales q u e a ú n n o h a n sido e n g e n -
dradas. S i n o se g en era n , el u n ive rso será im p e rfe c to , pues
n o te n d rá e n él tod as [4 1c ] las especies de viv ien tes234, y es
n e c e sa rio q u e las p o sea , si ha d e ser su fic ie n te m e n te p e r -
fe c to . A h o r a b ie n , si n a cie ra n y p a rtic ip a ra n d e la vid a p o r
m í, se ig u a la r ía n a lo s d io se s. P o r c o n s ig u ie n te , p a ra q u e
sean m ortales y este u n iverso sea realm en te u n to d o 235, a p li-
caros, de a cu erd o c o n vuestra n atu raleza, a la d em iu rg ia de
lo s viv ie n tes, im ita n d o m i p o d e r e n vu estra g e n e r a c ió n . Y
c o n resp ecto a la p a rte de ello s a la q u e c o n v ie n e e l m ism o
n o m b r e q u e lo s in m o rta le s , d ad o q u e se d ice d iv in a y q u e
g o b ie r n a e n lo s q u e q u ie r e n sie m p re se g u ir la ju s t ic ia y a
vosotros236, os la entregaré yo, tras haberla sem brad o237 e in i-
cia d o su existen cia. [ 4 1 d l E l resto lo p r o d u c iré is v o so tro s,
en tretejien d o la parte m ortal c o n la parte in m o rtal; p ro d u cid
228 PLATÓN
γεννάτε τροφήν τε δ ιδ ό ντε? αυξάνετε καί φθίνοντα πάλιν

δε'χεσθε.»
Τ α ΰ τ ’ είπ ε, καί πάλιν έπ ί τόν πρότερον κρατήρα, έν ω τή ν
τού π α ντό? ψυχήν κεραννυ? ε μ ισ γ ε ν , τά τώ ν πρόσθεν
υπόλοιπα κ α τε χ ε ΐτο μίσγω ν τρόπον μέν τιν α τόν αυτόν,
άκήρατα δέ οΰκέτι κατά τα ύτά ώσαύτω?, άλλα δεύτερα καί
τρ ίτα , σύστησα? δέ τό παν δ ιειλεν ψυχά? ισαρίθμου? τ ο ι?
ά στροι?, [4 1e] έ ν ε ιμ έ ν θ’ έκά σ την προ? έκαστον, καί
έμβιβάσα ? ώ? έ ? δχημα τή ν τοΰ π α ντό? φύσιν έδειξεν,
νόμου? τε το υ ? είμα ρμένου? ε ιπ ε ν α ύ τα ΐ?, ο τι γ έ ν ε σ ι?
πρώτη μέν έσοιτο τεταγμένη μία πάσιν, ϊνα μ ήτι? έλαττοΐτο
ύ π ’ αύτοΰ, δέοι δέ σπ αρείσα? α ύτά ? ε ί? τά προσήκοντα
έ κ ά σ τα ι? έκα σ τα όργανα χρόνων [4 2 a] φΰναι ζώω ν τό
θεοσεβέστατον, διπλή? δέ ουση? τή ? ανθρώπινη? φύσεω?, τό
κρεΐττον τοιοϋτον ε’ίη γένο ? δ καί έ π ειτα κεκλήσοιτο άνήρ.
οπότε δή σώ μασιν έμφ υτευθείεν έ ξ ά νάγκη?, καί τό μέν
προσίοι, τό δ ’ ά π ίοι τοΰ σώ ματο? αύτώ ν, πρώτον μέν
αϊσθησιν άναγκαΐον ε ϊη μίαν π ά σιν έκ βιαίω ν παθημάτων
σύμφυτον γίγνεσ θ α ι, δεύτερον δέ ήδονή καί λύπη
μ εμ ειγμ ένο ν έρωτα, προ? δέ το ύ τ ο ι? φόβον καί θυμόν όσα
[4 2 b ] τ ε επόμενα α ύ το ι? καί όπόσα ένα ντίω ? πέφυκε
δ ιεσ τηκότα · ών εί μέν κρατήσοιεν, δίκη βιώ σοίντο,
κρατηθέντε? δέ αδικία, καί ό μέν ευ τόν προσήκοντα χρόνον
βω ύ?, πάλιν ε ί? τήν τοΰ συννόμου πορευθεί? ο’ί κησιν άστρου,
βίον εύδαίμονα καί συνήθη έξο ι, σφ αλεί? δέ τούτων ε ί?
γυναικό? φύσιν έν τή [4 2 c ] δευτέρςι γενέσει μεταβαλοΐ- μή
παυόμενο? τε έν το ύ τ ο ι? έ τ ι κακία?, τρόπον ον κακύνοιτο,
TIM EO 229
a lo s vivien tes, en gen d ra d lo s, a lim en ta d lo s, h aced lo s crecer

y, cu a n d o m u era n , re cib id lo s de n u e v o 238» .
D ijo esto, y v o lv ié n d o se d e n u ev o a la crátera e n qu e antes
h a b ía c o m p u e s to e n u n a m e zc la el alm a d e l u n iv e r s o 239,
v e rtió 240 lo s restos d e la m ezcla a n te r io r , m e zc lá n d o lo s casi
d el m ism o m o d o , a u n q u e ya n o era n id é n tica m en te p u ro s,
s in o d e u n a p u r e z a d e s e g u n d o y t e r c e r g r a d o . U n a vez
co n stitu id o el to d o , lo d ivid ió en u n n ú m e ro de alm as igu al
al de los astros [4 1e ] y d istrib u yó u n a a cada u n o .
Y , tras m o n tarla s co m o e n u n c a r ro 241, les m o stró la n a tu -
raleza d e l u n iv e rs o y les p r o c la m ó las leyes d e l d e s tin o 242:
q u e la p r im e r a g e n e r a c ió n fu e r a esta b lecid a id é n tic a p ara
to d a s243, p a ra q u e n in g u n a fu e r a p e r ju d ic a d a p o r él; q u e
las a lm a s, d e sp u é s d e se m b ra d a s e n lo s in s tr u m e n to s d e l
t ie m p o , cada u n a e n el q u e le c o r r e s p o n d ie r a , [ 4 2 a ] d e -
b e r ía n d a r o r i g e n a l v iv ie n te m ás ca p a z d e v e n e r a r a lo s
d io ses; p e r o , c o m o la n a tu ra le za h u m a n a es d o b le , e l g é -
n e r o m ás fu e r te sería el q u e m ás tard e r e c ib iría e l n o m b r e
d e « v a r ó n » 244; qu e, cu a n d o las alm as, p o r n ecesid a d 245, se
h u b ie r a n im p la n ta d o e n c u e r p o s , al a ñ a d irse o d e s p r e n -
d erse a lg o d e sus c u e r p o s , sería n e c e s a r io , p r im e r o , u n a
p e r c e p c ió n ú n ic a p a ra to d o s, suscitada p o r a fe cc io n e s v io -
le n ta s246, c o n n a tu ra l; e n se g u n d o lu g a r, el d e se o 247, m e z -
cla d o c o n p la c e r y d o lo r 248, y, adem ás, te m o r e ira y tod as
las a fe c c io n e s [ 4 2 t ] q u e las a c o m p a ñ a n 249 y cu an tas están
d isp u esta s p o r n a tu ra le za c o n tr a ellas: si las d o m in a r a n ,
v iv ir ía n c o n ju s tic ia y, si fu e r a n d o m in a d o s p o r ella s, e n
in ju sticia250. Y el qu e h u b iera vivid o b ie n el tie m p o asignado
regre saría a la m o ra d a d e l a stro c o r r e s p o n d ie n te y te n d ría
u n a vid a feliz y aco rd e c o n su c o n d ic ió n 251, p e r o , si fracasara
e n e llo , ca m b iaría a la n a tu ra leza fe m e n in a e n el [4 2 c ] se-
g u n d o n a c im ie n to ; y si, e n ese estad o, n o cesara a ú n e n su
m aldad, según el m o d o de su vicio se transform aría e n alguna
230 PLATÓN
κατά τή ν ο μ ο ιό τη τα τ ή ? τού τρόπου γενέσ εω ς ε ις τ ι να

τοια ύτην d el μεταβαλοΐ θήρειον φύσιν, άλλά ττω ν τε ού
πρότερον πόνων λήξοι, πρ'ιν τή ταύτού καί όμοιου περιόδω τή
έν αύτφ συνεπισπώ μενος το ν πολύν όχλον καί ύστερον
προσφύντα έκ πυρός καί ύδατος καί άέρος [ 4 « d ] καί γ η ς ,
θορυβώδη και άλογον όντα , λόγω κρατήσας ε ίς τό τ ή ς
πρώτης και ά ρίστης άφίκοιτο είδος έξεω ς, διαθεσμοθετήσας
δε πάντα αύτοίς ταύτα, 'ίνα τ ή ς έπ ειτα είη κακίας έκαστων
ά ν α ίτιο ς, εσπ ειρ εν τούς μεν ε ις γην, το ύ ς δ ’ ε ίς σελήνην,
τούς δ ’ ε ίς τάλλα όσα όργανα χρόνου- τό δέ μετά τόν σπόρον
τ ο ΐς ν έ ο ις παρέδωκεν θεοΐς σώ ματα π λ ά ττ ε ιν θνητά, τό τ ’
έπίλοιπ ον, όσον έ τ ι ην ψ υχής άνθρωπίνης δέον [4 2 e ]
προσγενέσθαι, τούτο καί πά νθ’ οσα άκόλουθα έκ είν ο ις
άπεργασαμενους άρχειν, καί κατά δύναμιν ό τι κάλλιστα καί
άριστα τό θνητόν διακυβερνάν ζώον, ό τι μή κακών αύτό
έαυτφ γίγνο ιτο αίτιον.
Καί ό μέν δή άπαντα τα ΰ τα δ ια τά ξα ς εμενεν έν τφ έαυτοΰ
κατά τρόπον ήθει· μένοντος δε νοήσαντες οί π ά ίδες τήν τοΰ
πατρός τά ξιν έπείθοντο αύτή, καί λαβόντες άθάνατον άρχήν
θνητού ζώου, μιμούμενοι τόν σφέτερον δημιουργόν, πυρός καί
γ η ς ϋδ α τός τε καί άέρος άπό τοΰ κόσμου δανειζόμενοι
Í 4 3 a] μόρια ώ ς άποδοθησόμενα π ά λιν, ε ίς τα ύ τόν τά
λαμβανόμενα συνεκόλλων, ού τ ο ΐς ά λύτο ις ο ις αύτοί
συνείχοντο δεσ μοΐς, άλλά διά σμικρότητα άοράτοις πυκνοΐς
γό μ φ οις συντή κο ντες, εν έ ξ απάντω ν ά περγαζόμενοί σώμα
έκασ τον, τ ά ς τ ή ς άθανάτου ψ υχής περιόδους ένέδουν ε ίς
έπίρρυτον σώμα καί άπόρρυτον. αί 8 ’ ε ίς ποταμόν ένδεθεισαι
πολύν ο ίίτ’ έκράτουν ο ύ τ ’ έκρατοΰντο, βία δε έφέροντο καί
εφερον, ώστε τό Í43V 1 μ έν δλον κινείσθαι ζώ ον, ά τά κ τω ς
TIM EO 23I
n a tu ra leza a n im a l siem p re se m e ja n te al o r ig e n d e ese m o -

d o 552. So m etid o a tales transform aciones, n o dejaría de sufrir
hasta q u e, a c o m p a ñ a n d o a la r e v o lu c ió n de lo m ism o y lo
sem ejante 253 qu e hay e n él, d o m in a ra c o n la razón la en o rm e
m asa, tu m u ltu o sa e irra cio n a l, añ ad id a p o ste rio rm e n te a su
n a tu ra leza , y h e ch a d e fu e g o , agu a, a ire [ 4 2 d l y tie rr a , y
regresara así a la fo rm a de su p rim e ra y m e jo r c o n d ic ió n 254.
D e sp u é s d e h a b e rle s esta b le cid o to d a s estas d is p o sic io n e s
p ara n o ser u lte rio rm e n te cu lpab le d el m al q u e lu e g o p o d ría
c o m e te r cada u n a , se m b ró a u n a s e n la tie rra , a otras e n la
lu n a, y a las dem ás e n tod os los o tro s in stru m en to s d el tie m -
p o . Y , tras la siem bra, en cargó a lo s dioses jó v en es m o d e la r
los cu erp o s m ortales y cu an to restaba a ú n p o r a ñ a d ir al alm a
h u m a n a 255 [ 4 2 e] y d e c o n s tr u ir to d o lo q u e a co m p a ñ a ra a
esto, así co m o g o b e rn a r al viviente m o rtal en la m ed id a de lo
p o sib le de la m an era más b ella y m e jo r , para qu e n o se c o n -
v irtie ra él m ism o e n causa d e sus p r o p io s m ales256.
P o r su p a rte , u n a vez q u e h u b o d isp u e sto tod as esas cosas,
p e r m a n e c ió e n e l estad o h a b itu a l257. M ie n tra s p e rm a n e c ía
e n ella, sus h ijo s 258 c o m p r e n d ie r o n la o r d e n d e l p a d re y la
o b e d e c ie r o n . T ras re c ib ir el p r in c ip io in m o rta l d e l viviente
m o r ta l259, im it a r o n a su d e m iu r g o , t o m a r o n p re sta d o d e l
m u n d o p o rc io n e s d e fu eg o , tierra , agua y aire, [4 3 a ] q u e le
d e b e r ía n se r d evu eltas a lg u n a v e z260; u n a vez to m a d a s, las
p e g a ro n e n u n m ism o c o m p u e sto 261, p e r o n o c o n lo s lazos
in d is o lu b le s c o n q u e e llo s m ism o s se u n ía n , s in o q u e las
a ju staron c o n clavijas com pactas e invisibles 262 p o r su p e q u e -
ñ ez. C o n todas ellas p r o d u je r o n u n c u e rp o ú n ic o p a ra cada
in d iv id u o , y en la za ro n las rev o lu cio n e s d el alm a in m o rta l a
u n cu e rp o so m etid o a u n p e rp e tu o flu jo y r e flu jo 263.
P e ro estas, atadas a la g ra n c o r r ie n te , n o la d o m in a b a n n i
era n d om in ad as p o r ella, y c o n fu erza eran arrastradas tan to
c o m o la arrastraban, de m o d o qu e [4 3 b ] to d o el vivien te se
2 3 2 PLATÓN
μην δπη τύχοι προϊέναι καί άλόγω?, τ ά ς ε ξ άπάσα? κινήσεις·

έ χ ο ν ε’ί ? τε γάρ τό πρόσθε καί όπισθεν καί πάλιν ε ί? δεξιά
καί αριστερά κάτω τε καί άνω καί πά ντη κατά του ? ε ξ
τόπου? πλανώμενα προήειν. πολλοΰ γάρ δντο? του
κατακλύζοντο? καί άπορρέοντο? κύματο? δ τή ν τροφήν
πα ρειχεν, έτι μ είζω θόρυβον ά πηργά ζετο τά τών
προσπιπτόντω ν παθήματα έκ ά σ το ι?, δτε [ 4 3 c] πυρί
προσκρούσειε τό σώμά τιν ο ? έξωθεν άλλοτρίψ περιτυχόν ή
καί στερεοί» γ ή ? 9 ύγροΐ? τ ε όλισθήμασίν ύδάτων, ε’ι τε ζάλη
πνευμάτω ν ύπό άέρο? φερομενων καταληφθείη, καί ύπό
πάντων τούτων διά του σώ ματο? αί κινήσει? έπ ί τήν ψυχήν
φερόμεναι π ρ ο σ π ίπ τ ο ιε ν αϊ δή καί έ π ε ιτ α διά τα ΰτα
έκλήθησάν τε καί νΰν έ τ ι α ίσθ ήσει? συνάπασαι κέκληνται.
καί δή καί τ ό τ ε έν τώ παρόντι π λε ίσ τη ν καί μ ε γ ίσ τη ν
πα ρεχόμενοι κίνησιν, μετά τοΰ ρέοντο? ένδελεχώ ? [ 4 3 d]
ό χετοΰ κινοΰσαι καί σφοδρώ? σείουσα ι τ ά ? τ ή ? ψ υχή?
περιόδου?, τή ν μέν ταύτοΰ π α ντάπα σιν έπέδησαν ένα ντία
αύτή ρέουσαι καί έπ έσ χο ν άρχουσαν καί ίοΰσαν, τή ν δ ’ αύ
θατέρου διέσεισα ν, ώστε τά ? τοΰ διπλάσιου καί τριπλασίου
τρ ε ΐ? έκα τέρα ? ά π οσ τά σ ει? καί τα? τώ ν ήμιολίω ν καί
έ π ιτρ ίτω ν καί έπογδόων μ εσ ό τη τα ? καί συνδέσει?, έπειδή
παντελώ? λυταί ούκ ήσαν πλήν ύπό τοΰ συνδήσαντο?, πάσα?
μέν [ 4 3 e] στρέψαι στροφά?, πάσα? δέ κλά σει? καί
διαφθορά? τών κύκλων έμποιειν, όσαχήπερ ήν δυνατόν, ώστε
μ ε τ ’ άλλήλων μ ό γι? συνεχομένα ? φέρεσθαι μέν, άλόγω ? δέ
φέρεσθαι, το τέ μέν ά ντία ? , άλλοτε δέ π λα γία ?, τοτέ δέ
ύπ τια ?· οιον δταν τ ι? ύπ τιο ? έρείσ α ? τή ν κεφαλήν μέν έπί
9 γή5 Rivaud : γήΐ πογω ι8 ΐ 2 (ιτάγιν m arg.) Pr.

TIM EO 233
m ovía, p e r o , sin o rd e n , se desplazaba al azar y sin ra z ó n 264,

p o rq u e p o seía to d o s lo s seis m o v im ie n to s265. E n e fe cto , iba
hacia d ela n te y h acia atrás y, a su vez, p o r la d erech a y p o r la
izq u ierd a , p o r abajo y p o r a rrib a , y avanzaba d ea m b u la n d o
p o r tod as p artes e n las seis d ire cc io n e s. A s í p u es, co m o era
ab u n d an te la ola qu e, c o n su flu jo y r e flu jo , aportab a el a li-
m e n to , las im p re s io n e s266 de lo s o b je to s q u e ch o ca b a n c o n
cada u n o de lo s c u e r p o s267 les o ca sio n a b a n u n a c o n v u ls ió n
a ú n m ayo r, cu a n d o Í 4 3 c l su cedía qu e el c u e rp o de a lg u ie n
ch o ca b a c o n u n fu e g o extrañ o d el e x te r io r 268 o c o n la s o li-
dez de la tie rra o c o n la h u m e d a d resbaladiza de las aguas, o
b ie n si era atrap ad o p o r u n h u ra cá n de v ien to s arrastrad os
p o r e l a ir e , lo s m o v im ie n to s su scita d o s p o r to d o s estos
o b je to s se tra n sm itía n a través d el c u e rp o y reca ía n sobre el
a lm a. P o r eso, m ás tard e se d e n o m in ó a estos p ro c e so s en
su c o n ju n to « s e n s a c io n e s » 269, y a ú n h o y se lo s d e n o m in a
así. A h o r a b ie n , e n e l m o m e n to e n q u e p r o d u c ía n u n m o -
v im ie n to extrem ad am en te fu e rte y m u y in te n so , al añ adirse
al d el canal p o r el qu e flu ía u n a co rrien te in in te rru m p id a 270,
[ 4 3 d] m o v ía n y s a c u d ía n v io le n ta m e n te las r e v o lu c io n e s
d e l alm a; a la r e v o lu c ió n d e lo m ism o la tra b a ro n c o m p le -
tam en te, al flu ir e n se n tid o c o n tr a r io , y le im p id ie r o n g o -
b e r n a r y m arch ar, p e r o ta m b ié n sa cu d ie ro n a la re v o lu c ió n
de lo o tr o 271, de m o d o qu e cada u n o de los tres intervalos de
la p ro g re sió n d ob le y de la trip le 272, lo s m ed io s y las u n io n e s
d e tre s m e d io s , c u a tr o te r c io s y n u e v e o cta v o s, c o m o n o
p o d ía n ser co m p le ta m en te disueltas, excep to p o r el q u e los
h a b ía a n u d a d o 273, [ 4 3 e] se r e to r c ie r o n co m p le ta m e n te , se
r o m p ie r o n d e l to d o y d e s tr u y e r o n lo s c ír c u lo s c u a n to era
p o s ib le , d e tal m a n e ra q u e, m a n te n ie n d o c o n e sfu erzo u n
co n ta cto r e c íp r o c o 274, c o n tin u a r o n m o v ié n d o se , p e r o m o -
v ié n d o s e s in r a z ó n , u n a s veces e n se n tid o c o n tr a r io , o tras
o b licu o s, otras d e espaldas, c o m o c u a n d o a lg u ie n , acostado
234 PLATÓN
γ η ς , το ύ ς δέ πόδας άνω προσβολών έ'χη πρός τ ιν ι, τ ό τε έν

τούτω τώ πάθει τοΰ τε π ά σ χο ντος καί τών όρώντων τά τε
δ εξιά αριστερά καί τά αριστερά δ εξιά εκα τέρο ις τά
έκατέρων φ αντάζεται, ταύτόν δή τοΰτο καί τοιαΰτα ετερα αί
περιφοραί πάσχουσαι σφοδρώς, [ 4 4 »1 ότα ν τε τψ τών
έξωθεν τοΰ ταύτοΰ γένους ή τοΰ θατερου περιτύχω σιν, τότε
τα ύ τόν τψ και θάτερόν του τά να ντία τώ ν αληθών
προσαγορεύουσαί ψ ευδείς καί α νόη τοι γ εγ ό να σ ιν , ούδεμία
τε έν α ύ τ α ΐς τ ό τ ε π ερίοδος άρχουσα ούδ ’ ήγεμώ ν έ σ τ ι ν
α ις δ’ αν έξωθεν α ισ θ ή σ ε ις τ ιν έ ς φ ερόμεναι καί
προσπεσοΰσαι σ υνεπ ισπ ά σω ντα ι καί τό τ ή ς ψ υ χή ς απαν
κύτος, τό θ ’ α ΰται κρατούμενοι κρατεΐν δοκοΰσι. καί διά δή
τα ΰ τα π ά ντα τά παθήματα νΰν κ α τ’ ά ρχά ς τε άνους ψυχή
γ ίγ ν ε τ α ι [ 4 4 ^ 1 τό πρώτον, όταν ε ίς σώμα ένδεθή θνητόν,
ότα ν δε τό τ ή ς α υξη ς καί τροφ ής έ λ α τ το ν έ π ίη ρεύμα,
π ά λιν δε αί περίοδοι λαμβανόμεναι γα λή νη ς τ ή ν εαυτώ ν
όδόν ιω σι καί κα θιστώ νται μάλλον έ π ιό ν τ ο ς τοΰ χρόνου,
τ ό τε ήδη πρός τό κατά φύσιν ιόντω ν σ χή μ α έκάσ τω ν τώ ν
κύκλων αί περιφοραί κατευθυνόμεναι, τό τ ε θάτερον και τό
τ α ύ τό ν προσαγορεύουσαί κ α τ ’ όρθόν, εμφρονα τ ό ν έ χ ο ν τα
α ύ τά ς γ ιγ ν ό μ ε ν ο ν ά π οτελοΰσ ιν. άν μεν οΰν δή καί
συ νεπ ιλα μ β ά νη τα ί τ ις όρθή τροφή [ 4 4 c] π α ιδεύσεω ς,
ολόκληρος ύ γ ιή ς τε π α ντελώ ς, τή ν μ ε γ ίσ τη ν αποφυγών
νόσον, γ ίγ ν ε τ α ι- κα τα μελήσα ς δε, χω λήν τού βίου
διαπορευθείς ζω ήν, ά τελή ς καί α νόη τος ε ί ς "Αιδου πάλιν
έρ χ ετα ι. τα ύτα μεν οΰν ύστερά ποτε γ ίγ ν ε τ α ι- περί δε τών
νΰν προτεθέντων δει διελθειν άκριβέστερον, τά δέ προ
τούτω ν, περί σωμάτων κατά μέρη τ ή ς γενέσ εω ς καί περί
TIM EO 235
b o ca a rrib a , apoya la cabeza so b re la tie rra , levanta lo s p ies

e n a lto y lo s m a n tie n e so b re a lg o , e n to n c e s , e n esta p o s i-
c ió n , ta n to al q u e la e x p e rim e n ta co m o a lo s q u e o b servan
les p arece a cada u n o respectivam en te la d erech a, izq u ierd a,
y la izq u ierd a , d erech a.
P o r eso las revo lu cio n e s d e l alm a su fre n c o n in ten sid a d esta
y otras afeccio n e s sem ejantes, [4 4 a ! cu a n d o se e n cu e n tra n
c o n a lg ú n o b je to e x te r io r d e l g é n e r o d e lo m ism o o d e lo
o t r o , en to n ces lla m a n a lo q u e es id é n tic o a algo o a lo que
es d if e r e n t e 275 c o n t r a r io a lo v e r d a d e r o , y así se v u e lv e n
m e n tiro sa s e insensatas; e n to n c e s n o hay e n ellas n in g u n a
re v o lu c ió n q u e las g o b ie r n e n i g u íe . P ero si algu nas sensa-
cio n es p ro v en ien tes d el e x te rio r las g o lp e a n y arrastran c o n
ellas to d a la cavidad d e l alm a276, en to n c e s las re v o lu c io n e s,
a u n q u e d o m in a d a s , p a re c e n d o m in a r . Y , p o r to d a s estas
afeccio n es, tan to ah ora co m o en los o ríg en es, el alm a e n u n
p r im e r m o m e n to se vu elve in s e n s a ta 277, [ 4 4 b ] c u a n d o es
atada a u n c u e r p o 27* m o rtal. P ero cu a n d o el flu jo d e c r e c i-
m ie n to y a lim e n ta c ió n d ism in u y e , y las re v o lu c io n e s r e c u -
p e ra n su calm a, re to m a n su p r o p io ca m in o y se co n s o lid a n
m ás c o n e l tra n s cu rrir d el tie m p o 279, en to n ces las ó rb itas de
cada u n o d e lo s c ír c u lo s q u e ya c u m p le n su c u rso n a tu ra l
se e n d e r e z a n , y n o m b r a n d o c o r r e c ta m e n te a lo q u e es lo
o tr o y lo q u e es lo m ism o , h a ce n q u e se vu elva p r u d e n te el
q u e las p o s e e . S i a d em á s c o n t r ib u y e r a a lg ú n m é to d o
c o rre c to d e e d u c a c ió n 280, [ 4 4 cl h o m b re lleg a a ser ín t e -
g ro , co m p le ta m e n te san o, al escapar d e la m ás grave e n fe r -
m e d a d 281. P o r e l c o n t r a r io , si se d e s c u id a y su m o d o d e
vid a tra n s cu rre r e n q u e a n te 282, n o in ic ia d o y sin in te lig e n -
cia, regresa al H ad es283. P ero estas c o n sid e ra cio n e s te n d r á n
lu g a r m ás ta rd e 284; n o o b sta n te, so b re lo s tem as p lan tead o s
a h o ra , d eb em o s e x p o n e rlo s c o n m ay o r ex actitu d , y so b re lo
a n te r io r , tan to respecto a la g e n e r a c ió n d e cada p arte d e los
236 PLATÓN
ψ υχή?, δ ι’ ä ? τε α ιτ ία ? κα'ι προνοία? γέγονε θεών, τοΰ

Í4 4 d ] μάλιστα είκότο? άντεχομένοι?, οΰτω καί κατά ταΰτα
πορευομένοι? δ ιεξιτέον.
Τ ά ? μεν δή θεία? περιόδου? δύο ουσα?, τό τοΰ παντό? σχήμα
άπομιμησά μενοι περίφ ερε? ον, ε ί? σφ αιροειδέ? σώμα
ένέδησαν, τοΰτο ό νΰν κεφαλήν έπονομάζομεν, ο θειότατόν τε
έσ τιν καί τών έν ήμΐν πάντων δεσποτοΰν ψ καί παν τό σώμα
παρέδοσαν ύπηρεσίαν αύτφ συναθροίσαντε? θεοί,
κατανοήσαντε? ότι πασών δσαι κινήσει? έσοιντο μετέχοι. ϊ ν ’
ουν μή κυλινδούμενον έπ ί γ η ? ϋψη τε καί βάθη παντοδαπά
[4 4 e] έχούσ η ? άποροί τά μέν ύπερβαίνειν, ένθεν δέ
έκβαίνειν, όχημα αύτφ τοΰτο καί ευπορίαν έ δ ο σ α ν δθεν δή
μήκο? τό σώμα έσ χεν, εκτα τά τε κώλα καί καμπτά έφυσεν
τέττα ρ α θεοΰ μηχανησαμένου πορείαν, o í? άντιλαμβανόμενον
καί άπερειδόμενον διά πάντων τόπω ν πορεύεσθαι δυνατόν
γέγο νε, [ 4 5 a J τή ν τοΰ θειοτάτου καί ίερω τάτου φέρον
οίκησιν έπάνωθεν ήμών. σκέλη μέν ουν χ ε ΐρ έ? τε ταύτη καί
διά τα ΰτα προσέφυ π ά σ ιν τοΰ δ ’ όπισθεν τό πρόσθεν
τιμιώ τερον καί άρχικώτερον νο μ ίζο ντε? θεοί ταύτη τό πολύ
τ ή ? πορεία? ή μ ΐν έδοσαν. έδει δή διω ρισμένον έ χ ε ιν καί
άνόμοιον τοΰ σώματο? τό πρόσθεν άνθρωπον, διό πρώτον μέν
περί τό τ ή ? κεφαλή? κύτο?, ύποθέντε? αύτόσε τό πρόσωπον,
όργανα ένέδησαν [45^ 1 τούτω πάση τή τή ? ψυχή? προνοία,
καί δ ιέτα ξα ν τό μ ετέχ ο ν ή γ εμ ο νία ? τ ο ΰ τ ’ ε ίν α ι, τό κατά
φύσιν π ρ ό σ θ εν τώ ν δέ οργάνων πρώτον μέν φωσφόρα
συνετεκτήναντο ομματα, τοιαδε ένδήσαντε? αίτίςι. του πυρό?
δσον τό μέν κάειν ούκ έ σ χ ε , τό δέ π α ρ έχειν φώ? ήμερον,
TIM EO 237
c u e r p o s c o m o re sp e cto al a lm a , p o r q u é causas y c o n q u é
p ro p ó s ito s lo s d ioses las e n g e n d r a r o n 285, si n o s [ 4 4 d] t e -
n e m o s a lo m ás v e r o s ím il286, h e m o s d e in v e stig a rlo p r o s i-
g u ie n d o d e este m o d o y segú n estos p rin c ip io s.
/ P a r a im ita r la fig u ra d el u n iverso q u e era re d o n d a , lo s d io -
ses a ta ro n las d os revo lu cio n e s divinas a u n cu erp o d e fo rm a
esférica, al qu e a h o ra d e n o m in a m o s « c a b e z a » 2*7, qu e es lo
m ás d iv in o y d u e ñ o 288 de to d o lo q u e hay e n n o so tro s; a la
cabeza ju n t a r o n c o n to d o el c u e rp o y se lo d ie r o n e n servi-
cio , p o rq u e h a b ían d ecid id o que particip aría de to d o s c u a n -
tos m o v im ien to s h u b ie ra 289. A sí, p a ra q u e n o ro d a ra p o r la
tie rr a , q u e p rese n ta to d a clase d e a ltu ra s y p r o fu n d id a d e s ,
[44^ ] sin q u e ca reciera d e m ed io s p a ra fra n q u e a r las u n as y
sa lir d e las otras, le d ie r o n el c u e r p o co m o v e h íc u lo y p ara
te n e r m ed io s. P o r lo q u e el cu e rp o fu e a la rg a d o , y le n a c ie -
r o n c u a tr o m ie m b ro s ex ten sib le s y p leg a b les, c o n s tr u id o s
p o r u n d ios 290 para trasladarse. A g a rra d o y apoyado e n ellos,
el c u e rp o llega a ser capaz de ca m in a r p o r to d o s lo s lugares,
[4 5 a ] tra n sp o rta n d o en cim a d e n o s o tro s291 la m o ra d a d e lo
m ás d iv in o y sagrad o. D e este m o d o , e n to n c e s, y p o r estas
razo n es, n o s b r o ta r o n a to d o s292 p ie rn a s y b razo s; y, co m o
estim aban q u e la p a rte de d elan te es m ás n o b le y m ás capaz
de g o b e rn a r qu e la de detrás, los dioses n os d ie r o n la fa c u l-
tad de ca m in a r p refe re n te m e n te e n esta d ire cc ió n . E ra p r e -
ciso , p o r ta n to , q u e la p a rte d e la n te ra d el c u e rp o h u m a n o
se d ife r e n c ia ra y d is tin g u ie ra d e la trasera. P o r lo q u e p r i -
m e r o , e n la cavid ad d e la cabeza, a llí m ism o , c o lo c a r o n el
r o s tr o , d esp u és le a ta r o n lo s in s tr u m e n to s [4 5 ^ 1 c o r r e s -
p o n d ie n te s a tod as las p re v is io n e s d e l alm a, y d is p u s ie r o n
q u e esta, q u e p o r n a tu raleza está d ela n te, fu e ra la q u e p a r -
tic ip a ra e n la d ir e c c ió n 293.
L o s p r im e r o s in s tru m e n to s q u e fa b r ic a r o n fu e r o n lo s o jo s
p o rta d o res d e luz294, y lo s ata ro n allí p o r lo siguiente: aquella
238 PLATÓN
οίκεΐον έκα σ τη? ημέρας, σώμα έμηχανήσαντο γίγνεσθαι, τό

γάρ έντό ς ήμών άδελφόν ον τούτου πΰρ ειλικρ ινές έποίησαν
διά τών όμμάτων ρεΐν λεΐον κα'ι πυκνόν δλον μέν, μάλιστα δέ
τό μέσον συμ π ιλήσ α ντες [ 4 5 ° 1 ™ ν όμμάτων, ώ στε τό μέν
άλλο δσον παχύτερον σ τ έ γ ε ιν παν, τό τοιοΰτον δέ μόνον
αύτό καθαρόν διηθεΐν. δταν ουν μεθημερινόν rj φώς περί τό
τής όψεως ρεύμα, τ ό τ ε έκπ ιπ το ν δμοιον πρός δμοιον,
συμ πα γές γενόμενον, εν σώμα οίκειωθέν συνέστη κατά τήν
τών όμμάτων εύθυωρίαν, δπηπερ άν άντερείδη τό προσπΐπτον
ένδοθεν πρός δ τών έξω συνεπεσεν. ομοιοπαθές δή δ ι’
ο μο ιό τη τα παν γενόμενον, δτου τε άν αύτό [45<1] ποτε
έφ ά π τητα ι καί δ άν άλλο έκείνου, τούτω ν τ ά ς κ ιν ή σ εις
διαδιδόν ε ι ς άπαν τό σώμα μέχρι τ ή ς ψ υχής αϊσθησιν
παρέσχετο ταύτην η δή όράν φαμεν. άπελθόντος δέ ε ις νύκτα
τού συγγενούς πυρός άποτέτμηται- πρός γάρ άνόμοιον έξιόν
ά λλοιοΰταί τε αύτό καί κατασβέννυται, συμφυές ούκέτι τφ
πλησίον άέρι γιγνόμενον, άτε πυρ ούκ έχοντι. παύεται τε ουν
όρών, έ τ ι τε έπαγωγόν ύπνου γίγνετα ι- σωτηρίαν γάρ ήν οί
θεοί τ ή ς οψεως έμ η χα νή σ α ντο , τ ή ν τώ ν βλεφάρων l 4 5 e]
φύσιν, δ τα ν τα ΰ τα συμμύση, καθείργνυσι τή ν τοΰ πυρός
έ ν τ ό ς δύναμιν, ή δέ δ ια χ εΐ τ ε καί ομα λύνει τ ά ς έ ν τ ό ς
κ ιν ή σ εις, όμαλυνθεισών δέ ή σ υ χία γ ίγ ν ε τ α ι, γ ενο μ ένη ς δέ
πολλή ς μέν ή σ υ χ ία ς βραχυόνειρος ύπ νος έ μ π ίπ τ ε ι,
καταλειφθεισών δέ τινω ν κινήσεων μει£όνων, ο ΐα ι καί έν
ο ιο ις άν τ ό π ο ις [ 4 6 a ] λείπ ω ν τα ι, το ια υ τα καί τοσαύτα
π α ρ έσ χοντο ά φ ομοιω θέντα έντό ς έξω τε έ γ ε ρ θ εΐσ ιν
TIM EO 239
clase d e fu e g o q u e n o tie n e p o d e r d e q u em ar, sin o de p r o -

d u c ir u n a suave lu z 295, la h a n fa b ricad o p ara q u e cada d ía se
co n v ie rta e n u n c u e r p o a p r o p ia d o 296. E n e fe cto , h ic ie r o n
que el fu eg o qu e está e n n u estro in te r io r , y que es h e rm a n o
de ese fu e g o , flu y e ra p u r o a través d e lo s o jo s, p a ra lo cu al
lo s c o m p r i m i e r o n [ 4 5 c ] , e s p e c ia lm e n te e n su c e n t r o ,
hasta c o n fe c c io n a r u n a b o la lisa y co m p acta , d e m o d o qu e
r e tu v ie ra to d o a q u e l o tr o fu e g o m ás esp eso , y so lo d eja ra
pasar el de ín d o le p u r a 297. A s í, cu a n d o la lu z d iu r n a ro d e a
e l flu jo d e la v is ió n , e n to n c e s lo se m e ja n te cae so b re lo
sem ejan te y, tras co m b in a rse c o n él, se co n stitu ye u n ú n ic o
c u e r p o a fín e n lín e a recta a lo s o jo s, d o n d e q u ie r a q u e el
fu e g o qu e surge d el in te r io r ch o q u e c o n el q u e p ro c e d e de
lo s o b je to s e x te rio re s. P o r su sim ilitu d , se fo r m a u n c o n -
j u n t o d e im p re s io n e s sem eja n tes; Í 4 5 d] c u a n d o e n tr a en
co n tacto c o n algo o algo en tra e n co n tacto c o n él, tran sm ite
sus m o v im ie n to s a través d e to d o e l c u e r p o hasta el alm a, y
p ro d u ce esa p e rce p c ió n p o r la qu e d ecim os que « v e m o s » 298.
P e ro c u a n d o , al lle g a r la n o c h e 299, e l fu eg o a fín se retira, se
in te r ru m p e el d e la visió n ; ya q u e, al salir h acia lo qu e n o es
se m e ja n te a él, ca m b ia y se e x tin g u e , p o r q u e n o c o m p a rte
ya la n atu raleza d el a ire circu n d a n te , p u es este n o c o n tie n e
fu e g o . E n to n ce s cesa d e ver, y adem ás se vuelve p o rta d o r del
s u e ñ o . E n e fe c to , lo s d io ses id e a r o n u n a p r o t e c c ió n d e la
vista, lo s p á rp a d o s. Í 4 5 eí C u a n d o se c ie r r a n 300, e n c ie rr a n
la p o te n c ia d e l fu e g o in t e r io r , q u e d isp e rsa y n iv ela lo s
m o v im ie n to s in te r io r e s; y, cu a n d o están n ivela d o s, n a ce el
rep o so y, cu a n d o el rep o so es m u c h o , so b rev ien e u n su eñ o
c o n breves im ágen es o n íric a s301, p e r o cu a n d o q u e d a n a lg u -
n o s m o v im ie n to s m ás a m p lio s, se gú n el m o d o y lo s lugares
en lo s q u e p e rd u ra n , p r o d u c e n im ágen es, [4 6 a ] d e tal clase
y ca n tid a d , q u e co n stitu y e n copias in te r io r e s y q u e, al d es-
p e rta r, so n reco rd ad as co m o im ág en es e x terio res302. Y a n o
240 PLATÓN
άπομνημονευόμενα φ αντάσματα, τό δέ περί τή ν τών

κατόπτρων είδω λοποιίαν καί πάντα ο ο α εμφανή καί λεία,
κατιδείν ούδεν έ τ ι χαλεπόν, έκ γάρ τή ? έντό ς έκτό? τε του
πυρό? έκατέρου κοινω νία? ά λλήλοι?, ενο ? τε αυ περι τη ν
λ ειό τη τα έκά σ το τε γενομένου καί πολλαχή [4 6 b ]
μεταρρυθμισθέντο?, πάντα τά τοια ΰ τα έξ ανάγκη?
έμφ α ίνετα ι, του περί τό πρόσωπον πυρό? τώ περί τή ν οψιν
πυρί περί τό λεΐον καί λαμπρόν συμπαγοΰ? γιγνομένου. δεξιά
δέ φαντάζεται τά αριστερά, δτι τ ο ΐ? ένα ντίοι? μέρεσιν τή ?
δψεω? περί τάναντία μέρη γίγνετα ι έπαφή παρά τό καθεστό?
εθο? τ ή ? προσβολή?· δεξιά δέ τά δ εξιά καί τά άριστερά
αριστερά τουνα ντίον, δταν μεταπέση συμπηγνύμενον <$
συμπήγνυται φώ?, [ 4 6 c ] τοΰτο δέ, οταν ή τών κατόπτρων
λε ιό τη ?, ένθεν καί ένθεν ϋφη λαβοΰσα, τό δ εξιόν ε ί? τό
αριστερόν μέρο? άπώση τή ? δψεω? καί θάτερον έπί θάτερον.
κατά δέ τό μήκο? στραφέν τοΰ προσώπου τα ύτόν τοΰτο
ύπ τιον έπ οίη σ εν παν φ αίνεσθαι, τό κάτω προ? τό άνω τ ή ?
αύγή? τό τ ’ άνω προ? τό κάτω πάλιν άπώσαν.
Τ α ΰ τ ’ οΰν πάντα έ σ τ ιν τών συναιτίω ν o í? θεό? ύπηρετοΰσιν
χρήται τή ν τοΰ άρίστου κατά τό δυνατόν ιδέαν [4 6 d l
ά π οτελώ ν δοξάζεται δέ ύπό τών πλείστω ν ού συναίτια άλλα
α ϊτια εΐναι τών πάντων, φύχοντα καί θερμαίνοντα πηγνύντα
τε καί διαχέοντα καί δσα τοια ΰτα άπεργαζόμενα. λόγον δέ
ούδένα ούδέ νοΰν ε ί? ούδέν δυνατά έ χ ε ιν έ σ τ ιν . τώ ν γάρ
δντων ω νοΰν μόνω κτάσθαι προσήκει, λεκτέον ψυχήν —τοΰτο
TIM EO 24 I
es n ada d ifíc il c o m p re n d e r la fo r m a c ió n d e im ágen es e n los

esp ejos y e n todas las su p e rficies resp la n d ecien tes y lisas303.
E n e fe cto , a c o n s e c u e n c ia d e la c o m b in a c ió n r e c íp r o c a d e
cada u n o d e lo s d os fu eg o s, el in t e r io r y el e x te rio r, y, a su
vez, al o rig in a rse cada vez e n u n a su p e rficie p u lid a u n ú n ic o
fu e g o que su fre m ú ltip les [4 6 b ] tra n sfo rm a cio n e s304, to d o s
lo s fe n ó m e n o s sem ejantes a p arecen n e cesa riam en te, ya qu e
el fu e g o d e l r o s tr o lleg a a c o n d e n s a rs e c o n el fu e g o de la
vista e n la s u p e r fic ie lisa y r a d ia n te . P e ro lo q u e está a la
iz q u ie r d a ap arece a la d e re ch a , p o r q u e las p a rtes o p u estas
d el fu e g o e x te rio r en tra n e n co n ta cto c o n las partes o p u e s-
tas d el fu e g o visual, c o n tra lo qu e o c u rre h a b itu a lm en te e n
u n ch o q u e 305. P o r el c o n tra rio , lo qu e está a la d erech a ap a-
rece a la d erech a y lo qu e está a la izq u ierd a , a la izq u ie rd a ,
cu a n d o la lu z de la vista, al ju n ta r se c o n la d e l o b je to c o n la
q u e se c o m b in a , ca m b ia d e d ir e c c ió n ; [4 6 c ] y esto o c u rr e
c u a n d o la su p e rfic ie p u lid a d e lo s esp ejos, al estar cu rvada
h a cia a rrib a e n am b o s lad o s, desvía la p a rte d ere ch a h acia la
iz q u ie r d a d e la v is ió n y la o tr a p a rte , h a cia e l o tr o la d o 3°6.
P e r o si se g ir a este m ism o e s p e jo lo n g it u d in a lm e n t e c o n
resp ecto a la cara, hace q u e to d o aparezca in v e rtid o , p o rq u e
rep e le la p a rte in fe r io r d e l b r illo hacia a rrib a y, a la inversa,
la s u p e rio r h acia a b a jo 307.
A h o r a b ie n , todas estas308 so n causas accesorias309 d e las que
u n d io s se sirve co m o auxiliares para llevar a cabo la fo rm a de
lo m e jo r e n la m ed id a d e lo p o sib le . [ 4 6 d l P ero la m ayoría
cree q u e n o so n causas accesorias, sin o causas d e to d o , p o r -
qu e e n fría n y calientan, co n traen y dilatan, y p ro d u c e n tod os
lo s efectos sem ejan tes. S in em b a rg o , ca recen p o r co m p le to
de ra z ó n e in teligen cia 310; e n efecto, d e las cosas existentes, el
ú n ic o al q u e le c o r r e s p o n d e p o s e e r in te lig e n c ia , h ay q u e
d e c irlo , es e l alm a311 —pu es esta es in v isib le, m ien tra s q u e el
fu e g o , el agua, la tie rra y e l aire se h a n g en era d o to d o s co m o
242 PLATÓN
δέ αόρατον, πυρ δέ καί ϋδωρ καί γή καί άήρ σώματα πάντα

ορατά γέγονεν— τόν δέ νοΰ καί επ ισ τή μ η ? εραστήν ανάγκη
τά? τή? έμφρονο? φύσεω? α ιτ ία ? πρώ τα? [4 6 e ]
μεταδιώ κειν, οσαι δέ ύ π ’ άλλων μέν κινούμενων, ετερ α δέ
κατά άνάγκη? κινούντων γ ίγ ν ο ν τα ι, δεύτερα?, π οιητέον δή
κατά τα ΰτα καί ή μ ί ν λεκτέα μέν άμφότερα τά τών α ιτιώ ν
γένη, χω ρί? δέ οσαι μετά νοΰ καλών καί αγαθών δημιουργοί
καί οσαι μονωθείσαι φρονήσεω? τό τυχόν άτακτον έκάστοτε
έξεργάζονται. τά μέν ουν τών όμμάτων σ υμ μ ετα ίτια πρό? τό
σ χ ε ίν τή ν δύναμιν ήν νΰν εϊλη χεν ειρήσθω' τό δέ μ έγισ τον
αύτών ε ί? ώφελίαν εργον, δ ι’ δ θεό? αύθ’ ή μ ΐν [4 7 a!
δεδώρηται, μετά τοΰτο ρητέον. οφι? δή κατά τόν έμόν λόγον
α ιτ ία τ ή ? μ ε γ ίσ τ η ? ώ φελία? γέγο νεν ή μ ιν, δ τι τώ ν νΰν
λόγων περί τοΰ π α ντό? λεγομένω ν ούδεί? άν ποτε έρρήθη
μήτε άστρα μήτε ήλιον μήτε ούρανόν ίδόντων. νύν δ ’ ήμερα
τε καί νμξ όφθεΐσαι μ ή ν ε? τε καί ενια υ τώ ν περίοδοι και
ΐσημερίαι καί τροπαί μεμηχάνηντα ι μέν άριθμόν, χρόνου δέ
έννοιαν περί τ ε τ ή ? τοΰ παντό? φύσεω? ζή τη σ ιν εδ ο σ α ν εξ
ών [ 4 7 b ] έπορισάμεθα φιλοσοφία? γένο?, ου μ εΐζο ν αγαθόν
ούτ." ήλθεν ούτε ήξει ποτέ τφ θνητώ γ ένει δωρηθέν έκ θεών.
λέγω δή τοΰ το όμμ άτω ν μ έ γ ισ τ ο ν α γ α θ ό ν τα λλα δέ δσα
έ λ ά τ τω τ ί άν ύμνοι μεν, ών ό μή φιλόσοφο? τυφ λω θεί?
όδυρόμενο? άν θρήνοι μάτην-, αλλά τού του λεγέσθω παρ
ήμών αύτη έπί ταΰτα α ιτία , θεόν ήμίν άνευρεΐν δωρήσασθαί
τε δφιν, ινα τ ά ? εν ουρανω τοΰ νοΰ κ α τιδ ο ντε? περιοδου?
χρησαιμεθα έπί τά ? περιφορά? τά? τή? παρ ή μ ιν
διανοήσεω ?, σ υ γ γ ε ν εΐ? [ 4 7 ε κεί ναι ? ουσα?, α τα ρακτοι?
TIM EO 243
cu erp o s visibles— y el qu e está en a m o ra d o 312 de la in teligen cia

y de la cien cia debe buscar, co m o p rim eras, las causas de n a -
tu raleza in te lig e n te y, [4 6 e ] c o m o segundas, todas aquellas
q u e so n m o v id a s p o r o tra s y q u e a su vez m u e v e n n e c e s a -
ria m en te a otras313. T a m b ié n n o so tro s d eb em o s p ro c e d e r de
la m ism a m an era: hay que h a b la r de am bas especies de ca u -
sas, p e r o p o r sep arad o d e las q u e, d otadas de in te lig e n c ia ,
so n artesanas de cosas bellas y b u en as, y de las qu e, privadas
de r e fle x ió n 314, p r o d u c e n cada vez al azar y sin o r d e n 315. A s í
p u es, ya h e m o s e sta b lecid o las causas a u x iliares d e lo s o jo s
q u e h a n c o n trib u id o 316 a asignarles el p o d e r qu e actualm ente
p o se e n . D e sp u és d e esto , d e b e m o s in d ic a r su fu n c ió n , e n
b e n e ficio n u estro, p o r la qu e el d io s nos los h a obseq uiado3’7.
[4 7a ] C ierta m en te, la vista, a m i ju ic io , h a sido causa d el más
im p o r ta n te p r o v e c h o p a ra n o s o tro s , p o r q u e n o se h a b ría
p ro n u n cia d o n u n ca n in g u n o de lo s discursos n arrad os ahora
acerca d el u n iv e rso , si n o h u b iéram o s visto lo s astros n i el sol
n i el c ie lo . E n rea lid a d , al ser vistos el d ía y la n o c h e , lo s
m eses y lo s p e r ío d o s an u ales, lo s e q u in o c c io s y lo s so lsti-
cio s3’8, h a n fa b rica d o el n ú m e r o , y n o s h a n dad o adem ás la
n o c ió n de tie m p o y la investigación de la naturaleza d el u n i-
ve rso. D e estas cosas [4 7 b ] n o s p ro c u ra m o s el g é n e r o d e la
filo s o fía , b ie n m ás g ra n d e q u e este n o ha lleg a d o n i llegará
n u n ca a la raza m o rta l co m o d o n d e los dioses. D ig o , e n to n -
ces, q u e este es e l m ay o r b ie n d e lo s o jo s: ¿ p o r q u é h a b ría -
m os d e elo g ia r to d o s lo s o tro s b ien es m en o res d e lo s cuales,
el q u e n o es filó s o fo , si estuviera cieg o , g im ie n d o se la m e n -
taría e n van o 3’9? N o obstante, p o r n u estra p arte, m e n c io n e -
m os la sigu ien te co m o causa d e este b ie n c o n esta fin alid a d :
d io s n o s d e s c u b r ió y o b s e q u ió c o n la vista p a ra q u e , tras
observar las revo lu cio n es d e la in telig en cia e n el cie lo , h ic ié -
ram o s u so d e ella p a ra las r e v o lu c io n e s d e n u e s tro p e n s a -
m ie n to , qu e les so n afin es, [ 4 7 cl a u n q u e las nu estras están
PLATÓN
τετα ρ α γμ ένα ?, έκμαθόντε? δέ καί λογισμώ ν κατά φύσιν

όρθότητο? μ ε τα σ χ ό ν τε ?, μιμούμενοι τ ά ? τοΰ θεοΰ πάντω ?
απλανείς ο ύσα ς, τά ? έν ήμΐν πεπλανημένα? καταστησαίμεθα.
φωνή? τε δή καί άκοή? πέρι πάλιν ό αύτό? λόγο?, έπί ταύτά
τών αύτών ένεκα παρά θεών δεδωρήσθαι. λόγο? τε γάρ έ π ’
αύτά ταύτα τέτα κ τα ι, τήν μ εγίστην συμβαλλόμενο? ε ί? αύτά
μοίραν, όσον τ ’ αΰ [ 4 7 d] μουσική? φωνή χρήσιμον προ?
άκοήν ένεκα αρμονία? έ σ τ ί δοθέν. ή δέ αρμονία, σ υ γ γ ε ν εΐ?
έχουσα φορά? τ α ΐ? έν ή μ ΐν τ ή ? ψυχή? περίοδοι?, τώ μετά
νοΰ προσχρωμένφ Μ ούσαι? ούκ έ φ ’ ήδονήν άλογον καθάπερ
νυν ε ίνα ι δοκει χρ ήσιμ ο?, ά λ λ ’ έπ ί τή ν γεγονυΐα ν έν ή μ ΐν
άνάρμοστον ψυχή? περίοδον ε ί? κατακόσμησιν καί συμφωνίαν
έαυτή σύμμαχο? ύπό Μουσών δέδοταί- καί ρυθμό? αΰ διά τήν
άμετρον έ ν ή μ ΐν καί χα ρίτω ν [47*1 έπ ιδεά γιγνο μ ένη ν έν
τ ο ΐ? π λ ε ίσ τ ο ι? έ ξ ιν επίκουρο? έπ ί τα ύ τά ύπό τώ ν αύτών
έδόθη.
Τά μέν οΰν παρεληλυθότα τώ ν είρημένω ν πλήν βραχέων
έπ ιδέδεικτα ι τά διά νου δεδημιουργημένα- δεΐ δέ καί τά δ ι’
ανάγκη? γιγνό μ ενα τφ λόγιο παραθέσθαι. μ εμ ειγ μ ένη γάρ
Í 4 $ a] οΰν ή τοΰδε τοΰ κόσμου γ έ ν ε σ ι? έ ξ ανάγκη? τε καί
νοΰ συστάσεω ? έγεννή θ η - voü δέ άνάγκη? ά ρχοντο? τφ
πείθειν αύτήν τών γιγνομένω ν τά π λεΐσ τα έπ ί τό βέλτιστον
α γ ειν, τα ύτη κατά τα ΰτά τε δ ι’ ανάγκη? ή ττω μ ένη ? ύπό
πειθοΰ? έμφρονο? οϋτω κ α τ’ άρχά? συνίστα το τόδε τό παν.
ε’ί τ ι? οΰν ή γέγονεν κατά ταΰτα δντω? έρεΐ, μεικτέον καί τό
τ ή ? πλανω μένη? ειδο ? α ιτ ία ? , ή φέρειν π έ φ υ κ ε ν ώδε οΰν
TIM EO 245
co n vu lsio n ad as y las otras so n im p ertu rb ab le s, y tras lleg a r a

co n o cerlas p erfectam en te y p a rticip a r e n la co rre c c ió n n a tu -
ral de sus cálculos320, p o r m ed io de la im ita ció n de las revo -
lu cio n es del dios, qu e so n co m p letam en te estables, p u d ié ra -
m os p o n e r e n o rd e n las qu e e n n o so tro s an d an erran tes321.
P o r cierto , acerca de la voz y el o íd o el m ism o a rg u m e n to es
v á lid o : n o s fu e r o n o fr e c id o s p o r lo s d io ses p o r las m ism as
razon es y c o n la m ism a fin alid a d . Pues el len gu aje está o rd e -
n ad o c o n la m ism a fin alid ad , y co n trib u y e e n su m ayor parte
a lo m ism o ; y, a su vez, cu an to en la m ú sica Í4 7 d l usa la voz
p a ra la a u d ic ió n h a sid o d a d o e n vista d e la a rm o n ía . Y la
a rm o n ía , co m o posee m o v im ien to s afines a las revo lu cio n e s
de nuestra alm a322, fu e co n ced id a p o r las M usas323 al que hace
u so de ellas' c o n in teligen cia, n o p ara u n p lacer irra cio n a l324,
co m o parece qu e es ú til ah ora, sin o co m o aliada p ara p o n e r
o r d e n y a c u e rd o c o n s ig o m ism a , ya q u e e n n o s o t r o s 325 la
revo lu ció n d el alm a h a n acid o in a rm ó n ica . Y , a su vez, p o r el
estado sin m ed id a y carente de gracia [4 7 el en <lu e n os h alla-
m os la m ayoría de no sotros, las m ism as M usas n os c o n ce d ie -
r o n el r itm o 326 co m o auxiliar327 para lo s m ism os fin es.
P o r lo tan to , la e x p o sició n a n te rio r, salvo unas pocas ex cep -
cio n es328, ha m ostrad o lo q u e ha sido elab o ra d o p o r la in te -
lig e n c ia . P e ro es n e c e sa rio a ñ a d ir ta m b ié n lo q u e es p r o -
d u cto de la n ecesid ad . P ues, e n efecto , [4 8 a ] la g e n e ra ció n
d e este u n iv e rs o se p r o d u jo d e u n a m ezc la q u e c o m b in ó
n e ce sid a d e in te lig e n c ia 329. P e ro , c o m o la in te lig e n c ia g o -
b ie rn a la necesidad, ya que la persu ade de llevar hacia lo m e -
j o r la m ayo ría de las cosas qu e se g en era n , de esta m an era y
se g ú n esto , este u n iv e rs o se c o n s titu y ó al p r in c ip io p o r
m ed io d e u n a n ecesid ad so m etid a a u n a p ersu a sió n sensata.
P o r ta n to , si se h a de d ecir có m o se g e n e ró realm en te según
estos p r in c ip io s , h a b rá q u e h a c e r in t e r v e n ir ta m b ié n la
esp ecie d e la causa erra n te e n tan to m o v im ie n to q u e suscita
PLATÓN
πά λιν [4 8 b ] άναχωρητέον, καί λαβούσιν αύτών τούτω ν

προσήκουσαν έτέραν άρχήν αΰθις αύ, καθάπερ περί τών τότε
νΰν ούτω περί τούτων πάλιν άρκτέον ά π ’ αρχής·, τή ν δή πρό
τ ή ς ούρανοΰ γε ve'σε ω ς πυρός ύδ α τός τε καί άέρος καί γ ή ς
φύσιν θεατεον αύτήν κα! τά πρό τούτου πάθη· νΰν γάρ ούδείς
πω γένεσ ιν αύτών μεμήνυκεν, ά λλ’ ώς ειδόσιν πύρ δτι ποτέ
έ σ τ ιν καί έκαστον αύτών λέγομ εν ά ρχά ς αύτά τιθέμενοι
σ το ιχεία τοΰ παντός, προσήκον αύτοίς ούδ’ ώ ς'° έν συλλαβής
[4 8 c ] ε’ί δεσιν μόνον εικότω ς ύπό τού καί βραχύ φρονοΰντος
άπεικασθήναι. νΰν δε ουν τό γε παρ’ ήμών ώδε έ χ έ τ ω · τή ν
μεν περί απάντω ν ε ίτ ε άρχήν ε ίτ ε ά ρχά ς ε ϊτ ε δπη δοκεΐ
τούτων πέρι τό νΰν ού ρητέον, δ ι’ άλλο μεν ούδέν, διά δε τό
χαλεπόν είνα ι κατά τον παρόντα τρόπον τ ή ς διεξόδου
δηλώσαι τά δοκοΰντα, μ ή τ ’ ουν ύ μ εις ο’ίεσθε δεΐν έμέ λέγειν,
ο ΰ τ ’ α ύ τό ς αΰ π είθ ειν έμα υτόν εϊη ν άν δυνατός ώς όρθώς
έ γ χ ε ιρ ο ΐμ ’ [ 4 8 d ] άν τοσοΰτον επιβα λλόμενος έ ρ γ ο ν τό δέ
κ α τ’ ά ρχά ς ρηθέν διαφ υλάττω ν, τή ν τώ ν εΐκότω ν λόγων
δύναμιν, πειράσομαι μηδενός ή τ το ν είκό τα , μάλλον δέ, καί
έμπροσθεν ά π ’ αρχής περί έκάστω ν καί συμπάντω ν λ έγ ειν.
θεόν δή καί νΰν ε π ’ άρχή τών λεγομένων σωτήρα ε ξ άτοπου
καί άήθους δίηγήσεως πρός τό τών εΐκότων δόγμα διασψζειν
ή μάς 14 8 e ] έπικαλεσάμενοι πάλιν άρχώμεθα λέγειν.
Ή δ ’ οΰν αΰθις αρχή περί τοΰ π α ντός έστω μ ειζό νω ς τ ή ς
πρόσθεν διηρημένη· τότε μεν γάρ δύο ε’ίδη διειλόμεθα, νΰν δε
τρίτο ν άλλο γένο ς ήμΐν δηλωτέον. τά μεν γάρ δύο ικανά ήν
ΙΟ oùâ! iis (F W Y 1812 S to b . R iv au d ) : ούδ’ αν ώς (H e rm a n n ) : οϋδαμώ ΐ A

TIM EO 247
p o r naturaleza. A sí pues, de este m o d o [48b] hem os de retro -

ced er y, tom an d o de nuevo o tro p u n to de partida adecuado a
estos m ism os asuntos, tal co m o en el caso a n terio r, com enzar
ahora otra vez desde el p rin cip io lo co n cern ien te a ellos330.
T e n e m o s q u e c o n s id e r a r e n to n c e s cu á l era e n sí m ism a la
n a tu ra leza d e l fu e g o , agua, a ire y tie r r a an tes d e la gén esis
d el c ie lo 33', así co m o cuáles eran , antes d e esto, sus a fe c c io -
nes; p u es n a d ie hasta a h o ra h a d ad o a c o n o c e r su o rig e n 332,
sin o q u e , c o m o si se su p ie ra q u é es el fu e g o y cada u n o d e
e llo s , lo s lla m a m o s p r in c ip io s 333 s u p o n ié n d o lo s e le m e n -
to s334 d e l u n iv e rs o , a u n q u e n o es c o n v e n ie n te [4 8 c ] q u e
sean co m p a ra d o s so lo d e m a n era a p ro x im a d a , in c lu so p o r
a lg u ie n d e p o c a in te lig e n c ia , n i siq u ie ra c o m o si se tratara
d e tip o s d e sílaba335. E n c u a lq u ie r caso, p o r a h o ra n u estra
p o s ic ió n es la sig u ie n te. N i d el p r in c ip io , n i d e lo s p r in c i-
p io s d e todas las cosas, n i d e lo q u e so b re ello s n o s parezca,
h em o s de h ab lar ah ora, p o r n in g u n a o tra ra z ó n q u e p o r lo
d ifíc il q u e es s ig u ie n d o e l p re se n te m o d o d e e x p o s ic ió n
ex p resa r n u estras o p in io n e s 336. A s í q u e n o creáis v o so tro s
q u e sea p reciso q u e yo las diga, n i yo sería capaz de co n v e n -
c e rm e a m í m ism o d e q u e o b ra ría c o rre c ta m e n te [ 4 8 d l si
m e d ed icara a sem ejante tarea. P ero , m a n te n ie n d o lo d ich o
al co m ie n zo respecto a la capacidad de lo s d iscu rsos v e ro sí-
m iles, in ten ta ré, c o n n o m en o s v e ro sim ilitu d q u e n in g u n o ,
sin o m ás, h a b la r acerca de cada u n a de las cosas y d e l c o n -
ju n to , p a rtien d o co m o antes d el c o m ie n zo 337. C o m e n ce m o s
d e n u evo, tras in v o car ta m b ién a h o ra al p r in c ip io a u n d ios
c o m o p r o t e c t o r 338 d e n u e s tro s d iscu rso s, p a ra q u e d e u n a
e x p o sició n extraña y desacostu m b rad a n o s co n d u zca sanos y
salvos339 a u n a creen cia e n cosas p ro b ab les. [4 8 e]
A h o r a b ie n , e l p u n t o d e p a rtid a d e esta n u e v a e x p o s ic ió n
a cerca d el u n iv e rso re q u ie re u n a d iv isió n m ás p o r m e n o r i-
zada q u e la a n te r io r 340. E n efe cto , e n to n c e s d istin g u ía m o s
248 PLATÓN
έπ ί τ ο ΐς έμπροσθεν λεχθ εΐσ ιν, εν μεν ώ ς π α ραδείγμα τος

είδ ο ς ύποτεθέν, νοητόν καί άεί κατά τα ύτά ον, μίμημα δε
[ 4 9 a] πα ρα δείγμα τος δεύτερον, γέ ν ε σ ιν εχον καί ορατόν,
τρίτο ν δε τότε μεν où διειλόμεθα, νο μ ίσ α ντες τά δύο ε ξ ε ιν
ίκανώ ς· νΟν δε ό λό γο ς έοικεν είσαναγκά£ειν χαλεπόν καί
άμυδρόν ε ίδ ο ς έ π ιχ ε ιρ ε ΐν λ ό γ ο ις έμφ α νίσ α ι. τ ί ν ’ ουν εχον
δύναμιν καί φύσιν αύτό ύποληπτέον; τοιάνδε μά λισ τα - πάσης
εΐνα ι γ ενέσ εω ς υποδοχήν α ύτήν οιον τιθήνην. εϊρ η τα ι μεν
ουν τάληθές, δει δε έναργέστερον είπ εΐν περί αύτοΰ, χαλεπόν
Í 4 9 b ] δε άλλως τε καί δ ιό τι προαπορηθήναι περί πυρός καί
τών μετά πυρός άναγκαιον τούτου χ ά ρ ιν τούτων γάρ ε ίπ εΐν
έκαστον όποιον όντω ς ϋδωρ χρή λέ γ ειν μάλλον ή πΰρ, καί
όποιον ότιοΰν μάλλον ή καί άπαντα καθ’ έκαστον τε, ούτως
ώστε τ ιν ί πιστω καί βεβαίω χρήσασθαι λόγω, χαλεπόν, πώς
ουν δή τ ο ΰ τ ’ αύτό καί πή καί τ ί περί αυτών εικ ό τω ς
διαπορηθέντες άν λέγοιμ εν; πρώτον μέν, δ δή νυν υδωρ
ώνομάκαμεν, πηγνύμενον ώς δοκοΰμεν λίθους καί γή ν
γιγνό μ ενο ν [ 4 9 c] όρώμεν, τηκόμενον δε καί διακρινόμενον
αΰ τα ύ τό ν τοΰ το πνεΰμα καί άέρα, συγκαυθέντα δε άέρα
πΰρ, ά νάπ αλιν δε συγκριθέν καί κατασβεσθέν ε ις ιδέα ν τε
ά πιόν αΰθις άέρος πΰρ, καί πά λιν άέρα συνιόντα καί
πυκνούμενον νέφ ος καί ο μ ίχλη ν , έκ δέ τούτω ν έ τ ι μάλλον
συμπιλουμένω ν ρέον ϋδωρ, έ ξ ϋδατος δέ γήν καί λίθους
αΰθις, κύκλον τε οϋτω διαδιδόντα ε ις άλληλα, ώ ς φ α ίνεται,
TIM EO 249
dos clases d e ser341, p e r o a h o ra te n d re m o s q u e m o stra r u n

te rce r g é n e r o . S in d u d a, a q u ello s dos era n su ficien tes para
la e x p o sició n a n te rio r: el p r im e r o , su pu esto co m o la esp e-
cie d e l m o d e lo , in te lig ib le y q u e es sie m p re id é n tic o , y el
se g u n d o co m o im ita c ió n [ 4 9 a ] d e l m o d e lo , p o se e d o ra de
g e n e r a c ió n y v is ib le . E n to n c e s n o d is tin g u im o s u n te r c e r
g é n e ro , p o rq u e co n sid era m o s q u e c o n estos dos sería s u fi-
cien te. A h o r a , sin em b a rg o , el d iscu rso p arece o b lig a rn o s a
in te n ta r a cla ra r c o n p a la b ra s u n a e sp e cie d if íc il y o scu ra .
¿ Q u é p o d e r , e n to n c e s , d e b e m o s s u p o n e r q u e p o se e p o r
n a tu ra le z a ? P r in c ip a lm e n te , el sig u ie n te : el d e ser u n r e -
cep tá cu lo de tod a g e n e ra c ió n , co m o u n a n o d riz a 342.
E n c u a lq u ie r caso lo d ic h o es v e r d a d e r o , p e r o d e b e m o s
h a b la r de él c o n m a y o r c la rid a d , lo q u e n o es fá c il, [4 9 b ]
e s p e c ia lm e n te p o r q u e p a ra e llo es n e c e s a r io a fr o n ta r las
d ific u lta d e s p rev ia s 343 a cerca d e l fu e g o y d e lo s o tr o s tres
elem en to s. E n efecto , es d ifíc il d e c ir acerca d e cada u n o de
e llo s a c u á l h ay q u e d e n o m in a r v e rd a d e r a m e n te « a g u a »
m e jo r q u e « f u e g o » , y a cu á l se d e b e a p lic a r u n n o m b r e
m e jo r q u e to d o s y cada u n o d e ello s, d e tal m a n e ra q u e se
use u n d iscu rso fia b le y fir m e 344. ¿ C ó m o e n to n ces a b o rd a -
r ía m o s esto m ism o y d e q u é m a n e r a , y q u é d ific u lta d e s
so b re estas cosas a fro n ta re m o s c o n p r o b a b ilid a d ?
E n p r im e r lu gar, vem os q u e lo q u e acabam os de d e n o m in a r
« a g u a » , cu a n d o se co n d en sa , segú n n o s p a re ce345, se c o n -
v ie r te e n p ie d ra s y tie r r a , [ 4 9 c ] p e r o c u a n d o se ev a p o ra y
rarifica , este m ism o elem en to se co n v ierte a su vez e n vien to
y a ire; y e l a ire, c u a n d o se q u em a , e n fu e g o y, a la in versa,
cu a n d o se c o n c e n tra y se apaga, e l fu e g o vuelve o tra vez a la
fo r m a d e l a ire; y d e n u ev o , cu a n d o se c o n tra e y co n d e n sa ,
el a ir e se v u elv e n u b e y n ie b la , y d e estas, al c o m p r im ir s e
a ú n m ás, su rge el agua q u e cae346; y d e l agua, o tra vez tie rra
y p ie d ra s . Y así, se g ú n p a re c e , se d a n n a c im ie n to u n o s a
250 PLATÓN
τ ή ν γ έ ν ε σ ιν . οΰτω δή τούτω ν ουδέποτε [ 4 9 ^ 1 τώ ν αύτώ ν

έκαστων φανταζομένων, ποιον αύτών ώς ον ότιούν τοΰτο και
ούκ άλλο π α γίω ς δ ιισ χ υ ρ ιζό μ ενο ς ούκ α ίσ χ υ ν ε ΐτα ί τις·
έαυτόν; ούκ έ σ τ ιν , ά λλ’ ασφ αλέστατα μακρώ περί τούτω ν
τιθεμένους ώδε λ έ γ ε ιν άεί ο καθορώμεν άλλοτε άλλη
γ ιγνόμ ενον, ώ ς πΰρ, μή τοΰτο άλλά τό τοιούτον έκά σ το τε
προσαγορεύειν πΰρ, μηδέ ύδωρ τοΰτο άλλά τό τοιούτον ά εί,
μηδέ άλλο ποτέ μηδέν ώς τινα έχον βεβαιότητα, δσα [ 4 9 e !
δεικ νύ ντες τώ ρήματι τψ τόδε καί τοΰτο προσχρώμενοι
δηλοΰν ήγούμεθά τ ι' φεύγει γάρ ούχ ύπομένον τήν τού τόδε
καί τοΰτο καί τήν τοΰ δ έν11 καί πάσαν δση μόνιμα ώς οντα
αύτά ένδείκνυται φάσις. άλλά ταΰτα μέν έκαστα μή λέγειν,
τό δέ τοιούτον ά εί περιφερόμενον δμοιον έκάστου πέρι καί
συμπάντω ν ούτω καλεΐν, καί δή και πΰρ τό διά π α ντός
τοιούτον, καί άπαν δσονπερ άν έχη γ έ ν ε σ ιν έν ψ δε
έ γ γ ιγ ν ό μ ε ν α άεί έκαστα αύτώ ν φ α ντά ζετα ι καί πά λιν
έκείθεν [ 5 0 a ] ά π όλλυτα ι, μόνον ε κ είν ο αΰ προσαγορεύειν
τφ τ ε το ύ το καί τφ τόδε προσχρω μένους ό ν ό μ α τι, τ ό δέ
όποιονοΰν τ ι, θερμόν ή λευκόν ή καί ό τιο ΰ ν τώ ν ενα ντίω ν,
κα ί πάνθ’ δσα έ κ τούτω ν, μηδέν έ κ εΐνο αΰ τούτω ν κα λεΐν.
έ τ ι'δ έ σαφέστερον αύτοΰ πέρι προθυμητέον αΰθις είπ εΐν. εί
γάρ π ά ντα τ ις σ χή μ α τα π λά σα ς έκ χρυσοΰ μηδέν
μετα π λά ττω ν πα ύοιτο έκα σ τα ε ις ά παντα , δ είκ νύ ντο ς δή
τ ίν ο ς αύτών έν καί [5οϊ> ] έρομένου τ ί π ο τ ’ έ σ τ ί, μακρφ
πρός αλήθειαν ά σφ α λέσ τα τον ε ΐπ ε ΐν δ τ ι χρυσός, τό δέ
τρίγω νον δσα τε άλλα σ χή μ α τα έ ν ε γ ίγ ν ε τ ο , μηδέποτε
II τή ν τοϋδέν c i Eva Sach s 2 0 4 (V o rs . 55 B 1 5 6 ) R iv a u d ·. τ ή ν τώδς c e t . l i b r i : τ ή ν

τούτου W Y 18 12 : τήν του ώ δ ε c i C o o k ·. τοΰδε T a ylo r
TIM EO 25I
o tro s e n c ic lo 347. D e este m o d o , p u esto qu e [ 4 9 Í ] n in g u n o

d e estos a p a re ce n u n c a cada vez d e la m ism a m a n e ra , ¿ d e
c u á l d e e llo s a lg u ie n p o d r ía s o s te n e r c o n fir m e z a q u e es
« e s te » y n o « o t r o » , sin sen tirse a verg o n za d o ? N o es p o s i-
b le , s in o q u e es m u c h o m ás se g u ro h a b la r d e e llo s s u p o -
n ie n d o lo sigu ien te: lo que vem os q u e siem p re se co n vierte
de u n a cosa e n o tra, p o r ejem p lo el fu e g o , n o hay q u e d ecir
« e sto es fu e g o » , sin o « lo qu e e n cada caso es d e tal clase es
fu e g o » , n i « e s to es a g u a » , sin o « lo q u e sie m p re es d e tal
clase es a gu a » , n i n o m b ra rlo n u n ca co m o si poseyera alguna
esta b ilid a d , c o m o lo h a cem o s, cu a n d o [ 4 9 e l 1° señ alam os
p o r las e x p re sio n e s « e s t o » o « e s o » , c r e y e n d o e n to n c e s
sig n ific a r algo d e te r m in a d o . Y a q u e reh ú ye y n o a d m ite la
a tr ib u c ió n d e « e s t o » , « e s o » , n i n in g u n a o tr a e x p r e s ió n
q u e les d esig n e c o m o si fu e ra n estables348. P ero n o h ay q u e
h a b la r de cada u n o d e ellos estas cosas, sin o d esign ar d e este
m o d o a lo q u e p re se n ta tales ca racterísticas y p e r m a n e c e
siem p re sem ejan te e n to d o s y cada u n o d e lo s casos, y así es
fu e g o lo q u e e n to d o s lo s casos p o see esta cu a lid a d y, d el
m ism o m o d o , c o n to d o lo g en era d o . S in em b a rg o , a q u ello
e n lo q u e cada u n a d e esas cosas ap arece sie m p re al n a c e r
y d esde lo cu al, a su vez, d esaparece [ 5 0 a ], so lo a ello d eb e
designarse u tiliza n d o los térm in o s « e s to » y « e s o » ; en cam -
b io , a lo qu e p o see alguna cu alid ad , co m o calien te, b la n co o
cu a lq u iera de los co n trario s, y to d o lo que p ro c e d e de ellos,
n o le aplicarem os n in g u n a d e estas d e n o m in a cio n es.
P e ro h e m o s d e in te n ta r d e c ir algo m ás cla ro a ú n so b re este
te m a . S u p o n g a m o s e n to n c e s q u e a lg u ie n m o d e la ra to d a
clase de figuras c o n o ro y n o cesara de tra n sfo rm a r cada u n a
d e ellas en todas las dem ás; si a lg u ien le in d icara u n a de ellas
y Í S O b ] le p re g u n ta se qu é es, la resp u esta m ás segu ra, c o n
m u ch o , respecto a la verd ad, sería d ecir qu e es « o r o » . P ero
n u n c a h em o s d e d e c ir q u e el triá n g u lo n i cu a lq u ie r o tr a d e
252 PLATÓN
λ έ γ ειν τα ΰ τα ώ? δντα, ä γε μεταξύ τιθεμένου μ ε τ α π ίπ τε ι,

ά λ λ ’ εά ν άρα καί τό το ιο ϋ το ν μ ε τ ’ α σφ α λεία ? έθέλη
δέχεσθαί τινο ?, αγαπάν, ό αύτό? δή λόγο? καί περί τ ή ? τά
π ά ντα δ εχό μ ενη ? σώ μα τα φύσεω?. ταύτόν α ύτή ν άεί
π ρ οσρητέον έκ γάρ τ ή ? έα υτή? τό παράπαν ούκ έ ξ ίσ τ α τ α ι
δυνάμεω ? - δ έ χ ε τ α ι τ ε γάρ άεί τά π ά ντα , καί ÍS o c]
μορφήν ούδεμίαν ποτέ ούδενί τών είσιόντω ν όμοίαν ε’ί ληφεν
ούδαμή ούδαμώ ?' έ κ μ α γ ε ίο ν γάρ φύσει παν τι κ ε ΐτ α ι,
κινούμενόν τε καί δ ια σ χ η μ α τιζό μ εν ο ν ύπό τών είσ ιό ν τω ν ,
φαίνεται δέ δ ι’ έ κείνα άλλοτε άλλοι ον - τά δέ ε ισ ιό ντα καί
έ ξ ιό ν τ α τώ ν δντω ν ά εί μ ιμ ή μ α τα , τυπω θέντα ά π ’ αύτώ ν
τρόπον τιν ά δύσφραστον καί θαυμαστόν, ον ε ί? αύθι?
μ έτιμ εν. έν δ ’ οΰν τώ παρόντι χρή γένη διανοηθήναι τρ ιττ ά ,
τό μέν [ 5 o d ] γιγνό μ ενο ν, τό δ ’ έν ¿3 γ ίγ ν ε τ α ι, τό δ ’ δθεν
άφομοιούμενον φύεται τό γιγνόμενον. καί δή καί προσεικάσαι
πρέπει τό μέν δεχόμενον μητρί, τό 8 ’ δθεν π α τρ ί, τή ν δέ
μεταξύ τούτων φύσιν έκγόνω, νοήσαί τε ώ ? ούκ αν ά λλω ς,
έκτυπ ώ μα το? έσεσθαι μέλλοντο? ίδ εΐν ποικίλου πάσα?
π ο ικιλία ?, τ ο ΰ τ ’ αύτό έν ψ έκτυπούμενον έ ν ίσ τα τα ι γ έ ν ο ιτ ’
αν, παρεσκευασμένον εΰ, πλήν άμορφον ον έκείνω ν άπασών
τών ιδεών δσα? Í5 0 e ] μέλλοι δέχεσθαί ποθεν. δμοιον γάρ ον
τών έπεισιόντων τ ιν ί τά τή ? έναντία? τά τε τή ? τό παράπαν
άλλη? φύσεω? όπότ’ έλθοι δεχόμενον κακώ? αν άφομοιοΐ, τήν
αύτοΰ παρεμφαΐνον όψιν. διό καί πάντων έκτό? ειδών είνα ι
χρεών τό τά πάντα έκδεξόμενον έν αύτώ γένη, καθάπερ περί
τά ά λείμμα τα όπόσα εύώδη τέχνη μηχανώνται πρώτον τ ο ΰ τ ’
TIM EO 253
las fig u ra s se o r ig in a n e n e l o r o c o m o lo q u e so n , p u e s to
q u e c a m b ia n e n el m ism o m o m e n to e n q u e se h a ce d ich a
afirm a ció n , y n os co n ten ta rem o s si aceptan c o n alguna c e r -
teza la d e sig n a c ió n d e « lo q u e p o se e tal c a r a c te r ís tic a » 349.
P re c isa m e n te el m is m o a r g u m e n to va le ta m b ié n p a ra la
n atu raleza q u e recib e to d o s lo s cu e rp o s350. D e b em o s d e n o -
m in a r la sie m p re d e l m ism o m o d o , ya q u e n o p ie r d e e n
m an era algu n a n in g u n a de sus p ro p ie d a d e s. E n e fe cto , r e -
cib e siem p re to d o , y [5 0 c ] n u n c a e n n in g u n a p a rte ado pta
u n a fo r m a 35' sem ejan te a n a d a d e lo q u e en tra e n ella, pues
p o r n a tu ra leza yace a to d o co m o u n so p o rte d e in s c r ip c io -
n e s352. A l ser m o v id a 353 y c o n fig u r a d a p o r lo q u e e n tra en
ella, p a rece p o r esto diversa e n d istin tas o ca sio n es. P e ro lo
q u e en tra y sale de ella so n im ita c io n e s d e realid ad es e te r -
nas, im presas p o r estas d e u n a m a n era d ifíc il d e d e sc rib ir y
ad m ira b le, d e la qu e tratarem os m ás adelante354. P o r el m o -
m e n to , c o n certeza, d eb em o s c o n c e b ir tres g én ero s: lo q u e
[ 5 o d ] d evien e, a q u ello e n lo q u e d evien e, y a q u ello d e cuya
sem ejan za n ace lo q u e d evien e. Y p a rtic u la r m e n te adem ás
c o n v ie n e c o m p a r a r el re c e p tá c u lo a u n a m a d re 355, a q u e llo
q u e se im ita , a u n p a d re , y la n a tu ra le za in te r m e d ia e n tre
lo s d os, a u n h ijo , y p en sa r asim ism o qu e si la im p ro n ta h a
de ser diversa y p resen tar a la vista to d a la p o lic ro m ía , a q u e -
llo e n qu e se va a co lo ca r la im p ro n ta estaría b ie n p rep arad o
so lo si fu era absolutam en te a m o rfo de todas aquellas form as
Í50 e] que h u biera d e recib ir d e o tro lugar. E n efecto, si g u ar-
dara sem ejanza c o n algu n a d e las cosas qu e se in tr o d u c e n en
él, al r e c ib ir cosas de n atu raleza co n tra ria o co m p le ta m en te
d ife r e n te a la suya, las im ita r ía m a l, p o r q u e m a n ife s ta r ía
a sim ism o su p r o p io a sp e c to . P o r lo ta n to , es p r e c is o q u e
carezca d e tod as las fo rm a s a q u ello q u e r e c ib irá e n sí to d o s
lo s g é n e ro s356, lo m ism o q u e sucede e n la e la b o ra ció n d e los
u n g ü e n to s p e r fu m a d o s a r tific ia lm e n te , d o n d e p r im e r o se
254 PLATÓN
αύτό ύπαρχον, ποιούσιν ό τι μάλιστα άώδη τά δεξόμενα υγρά

τά ? όσμ ά ς· όσοι τε έν τ ισ ιν τώ ν μαλακών σ χή μ α τα
ά π ο μ ά ττειν έπ ιχειρ οΰ σ ι, τό παράπαν σ χήμ α ούδέν ένδηλον
ύ πά ρχειν έώ σι, προομαλύναντες δε δ τι λ ειότα το ν
α περγάζονται. [ 5 i a l ταύτόν ουν καί τφ τά τών πάντων άεί
τε δντων κατά πάν εαυτού πολλάκις άφομοιώματα καλώς
μέλλοντι δέχεσθαι πάντων ε κ τό ς αύτφ προσήκει πεφυκέναι
τώ ν ειδώ ν, διό δή τή ν τοΰ γεγ ο νό το ς ορατού καί πά ντω ς
αισθητού μητέρα καί ύποδοχήν μήτε γήν μήτε άερα μήτε πΰρ
μήτε ύδωρ λέγωμεν, μήτε δσα έκ τούτων μήτε έ ξ ών ταύτα
γ έ γ ο ν ε ν ά λλ ’ άνόρατον ε ιδ ό ς τ ι καί άμορφον, π α νδ εχές,
μεταλαμβάνον [ 5 ib ] δε άπορώ τατά πη τοΰ νοητού καί
δυσαλωτότατον αύτό λέγοντες ού ψευσόμεθα. καθ’ δσον δ ’ έκ
τών προειρημένων δυνατόν έφ ικνεΐσθαι τ ή ς φύσεως αύτοΰ,
τ ή δ ’ άν τ ις ορθότατα λέγ ο ι· πΰρ μεν έκά σ το τε αύτοΰ τό
πεπυρωμένον μέρος φαίνεσθαι, τό δε ύγρανθεν ύδωρ, γήν τε
καί άέρα καθ’ δσον άν μιμήματα τούτων δ εχητα ι. λόγφ δε δή
μάλλον τό τοιόνδε διοριζομένους περί αύτών δ ια σ κ ε π τέ ο ν
άρα ε σ τ ιν τ ι πΰρ αύτό έ φ ’ έαυτοΰ καί π ά ντα περί ών άεί
λέγομεν ούτως Ï 5 ic ] αύτά καθ’ αύτά όντα εκαστα, ή ταΰτα
άττερ καί βλέπομεν, δσα τε άλλα διά τοΰ σώ ματος
αίσθανόμεθα, μόνα έ σ τ ίν τοιαύτην εχοντα άλήθειαν, άλλα δέ
ούκ έσ τι παρά ταΰτα ούδαμή ούδαμώς, άλλά μάτην έκάστοτε
είνα ί τ ί φαμεν είδ ο ς έκάστου νοητόν, τό δ ’ ούδέν ά ρ’ ήν
TIM EO 255
co m ie n za d e la m ism a base357, p a ra c o n s e g u ir q u e lo s líq u i-

d o s q u e h a n d e r e c ib ir lo s p e r fu m e s sean lo m ás in o d o r o s
p o s ib le 358. A s im is m o , lo s q u e in te n ta n m o d e la r fig u ra s e n
a lg u n a sustancia b la n d a n o p e r m ite n q u e q u ed e e n absoluto
n in g u n a fig u ra e n ella, y c o m ie n za n p o r a p lan arla y d ejarla
lo m ás lisa p o s ib le . [ 5 1 a ] D e este m o d o , lo m ism o su ced e
c o n a q u e llo q u e d eb e r e c ib ir e n to d a su e x te n sió n , r e p e ti-
das ve ces y b ie n , las im ág en e s d e to d o s lo s seres e te rn o s359,
co n v ie n e q u e p o r n atu raleza carezca d e tod as las fo rm a s360.
P o r lo ta n to , d e c im o s q u e la m a d re y r e c e p tá c u lo 3®1 d e lo
q u e es g e n e ra d o , d e lo q u e es visib le y co m p le ta m e n te p e r -
cep tib le, n o es n i tierra , n i aire, n i fu e g o , n i agua, n i c u a n -
to p r o c e d e de estos n i a q u ello d e lo q u e estos p r o v ie n e n 362.
E n ca m b io , si d ecim o s q u e se trata d e u n a especie in visib le
y a m o rfa , q u e recib e to d o , [ g ib ] q u e p a rticip a d e lo in te li-
g ib le de u n a m an era p a rtic u la rm e n te p a ra d ó jica 363 y d ifíc il
d e c o m p r e n d e r , n o n o s e q u iv o c a r e m o s . Y , e n la m e d id a
e n q u e sea p o s ib le , a p a r t ir d e lo e x p u e sto , a cerca rse a su
n a tu ra le z a , u n o p o d r ía d e c ir d e m a n e r a m u y c o r r e c ta lo
s ig u ie n te : la p o r c ió n d e ella q u e está in fla m a d a se m a n i-
fiesta e n cada caso c o m o fu e g o , la q u e está lic u a d a , c o m o
agua; y co m o tie rra y a ire e n la m e d id a e n q u e p u e d e r e c i-
b ir im ita c io n e s 364 de estos.
P e ro a h o ra q u e d e lim ita m o s este tem a e n n u e s tro a r g u -
m e n to d e u n a m a n e r a m ás p re c isa , h e m o s d e e x a m in a r
acerca de estas cosas la sig u ie n te c u e s tió n . ¿ A c a so h ay algo
q u e sea fu eg o a b so lu tam en te e n sí y todas esas cosas d e cada
u n a d e las cu ales sie m p re d e c im o s d e este m o d o [5 1c] q u e
so n a b so lu ta m e n te e n sí365? ¿ O las cosas q u e v em o s y tod as
las o tra s q u e p e r c ib im o s a través d e l c u e r p o s o n las ú n ica s
qu e p o see n u n a realid ad sem ejante366? ¿ Y n o hay otras cosas
adem ás d e estas e n n in g u n a p a rte y d e n in g ú n m o d o ? ¿ N o
o b sta n te , e n v a n o a firm a m o s cada vez q u e h ay u n a fo r m a
PLATÓN
256
πλήν λόγο?; ούτε ουν δή τό παρόν άκριτον καί άδίκαστον

άφέντα άξιον φάναι δ α σ χυριζό μ ενο ν έ χ ε ιν ούτω ς, ο ΰ τ ’ έπ ί
λόγου μήκει πάρεργον [ 5 id ] άλλο μήκος έπ εμ β λη τέο ν εί δέ
τ ις όρος όρισθείς μέγας διά βραχέων φανείη, τοΰτο μάλιστα
έγκαιριώτατον γ έ ν ο ιτ ’ αν. ώδε οΰν τήν γ ’ έμήν αύτός τίθεμαι
ψήφον, εί μέν νοΰς καί δ ό ξα άληθής έσ το ν δύο γένη,
παντάπασιν είναι καθ’ αυτά ταΰτα, αναίσθητα ύφ’ ήμών ε’ίδη,
νοούμενα μ ό ν ο ν εί δ ’, ώ ς τ ισ ιν φ α ίνετα ι, δό ξα άληθής νοΰ
διαφέρει τό μηδέν, πάνθ’ ό π ό σ ’ αΰ διά τοΰ σώ μα τος
αίσθανόμεθα θετέον βεβαιότατα. [5 1e] δύο δή λεκτέον
έκείνω, δ ιό τι χω ρίς γεγόνα τον άνομοίω ς τε έχ ετο ν . τό μέν
γάρ αύτών διά διδαχής, τό δ ’ υπό πειθοΰς ήμΐν έ γ γ ίγ ν ε τ α ι-
καί τό μέν άεί μ ε τ ’ άληθοΰς λόγου, τό δέ ά λογο ν καί τό μέν
ακίνητον π ειθοι, τό δέ μ ε τ α π ε ισ τ ό ν καί τοΰ μέν πάντα
άνδρα μ ε τ έ χ ε ιν φατέον, νοΰ δέ θεούς, ανθρώπων δέ γ ένο ς
βραχύ τ ι. τούτων δέ ούτω ς έχόντω ν l 5 2 a j όμολογητέον έν
μέν είνα ι τό κατά τα ύτά ε ΐδ ο ς έχον, ά γέννητον καί
άνώλεθρον, ούτε ε ίς εαυτό είσδεχόμενον άλλο άλλοθεν ούτε
αύτό ε ίς άλλο ποι ιόν, αόρατον δέ καί άλλως άναίσθητον,
τοντο ο δή νό η σ ις ε’ί λη χεν έ π ισ κ ο π ε ίν τό δέ ομώνυμον
TIM EO 257
in te lig ib le d e cada co sa ? ¿ N o sería esta n a d a m ás q u e u n a

p alabra3®
7? P o r su pu esto, n i es co n v e n ie n te in sistir e n a fir-
m ar q u e es así, d espach an d o la p resen te cu estió n sin ju ic io y
sin d ar u n a re so lu c ió n , n i ta m p o co d eb em o s a ñ a d ir a n u e s-
tro larg o d iscu rso [ 5 1 Ü o tra larga d ig re sió n . E n ca m b io , si
lle g a ra a d e sc u b r ir se u n a d is t in c ió n 368 d e g r a n rele v a n cia ,
p e ro fo rm u la d a c o n pocas palabras, esto sería lo m ás o p o r -
tu n o p o sib le . E n to n ce s, p o r lo q u e a m í respecta, d ep o sito
m i vo to d e l sig u ie n te m o d o : si la in te lig e n c ia y la o p in ió n
verd adera so n dos g én ero s distin tos, estas cosas p o see n abso-
lu ta m e n te u n a existen cia e n sí36®, so n F orm as q u e n o so tro s
n o p o d e m o s p e r c ib ir p o r lo s sen tidos, sin o solo p o r la in te -
lig en cia. E n cam b io si, co m o les p arece a alg u n o s370, la o p i-
n ió n verd a d era n o se d ife re n c ia e n n ad a d e la in te lig e n cia ,
hay que su p o n e r qu e to d o lo q u e p e rcib im o s p o r m ed io de
n u e s tro c u e r p o es lo m ás fir m e . [5 1e ] A h o r a b ie n , d e b e
afirm arse q u e la in teligen cia y la o p in ió n so n d os cosas d ife -
rentes, ya q u e tie n e n u n o rig e n d ife re n te y se c o m p o rta n de
d istin to m o d o . L a p rim e ra surge e n n o so tro s p o r m e d io de
la in s tr u c c ió n , la segu n d a a través d e la p e rsu a sió n 371. A d e -
m ás, m ie n tra s q u e a la p r im e r a le a co m p a ñ a sie m p re u n
ra z o n a m ie n to ve rd a d ero , la segu n d a es irr a c io n a l372; la u n a
es in a m o v ib le p o r la p ersu a sió n , m ien tras q u e la o tra p u e d e
ser a ltera d a p o r esta; y h a y q u e d e c ir q u e d e u n a to d o s lo s
h o m b re s p a r tic ip a n , m ie n tra s q u e d e la in te lig e n c ia so lo
p a rticip a n lo s dioses y u n a p e q u e ñ a clase d e h o m b re s373.
S i esto es así, [5 2 a ] h ay q u e c o n v e n ir q u e hay u n a p r im e r a
e sp e cie , la fo r m a in t e lig ib le sie m p r e id é n tic a , in e n g e n -
d ra d a e in d e s tr u c tib le , q u e n i a d m ite e n sí n a d a p r o v e -
n ie n te d e o tr a p a rte n i m a rch a e lla m ism a h a c ia n in g u n a
o tra , es in v is ib le y n o p u e d e p e r c ib ir s e p o r m e d io d e lo s
sen tid o s, a q u ello q u e le h a to ca d o e n su erte a la in te le c c ió n
co m o o b je to d e exam en . H ay u n a segu n d a esp ecie q u e lleva
258 PLATÓN
ομοιόν τε έκείνω δεύτερον», αισθητόν, γεννητόν, πεφορημένον

ά εί, γιγνό μ ενό ν τε εν τ ιν ι τόπω καί πά λιν έκειθεν
άπολλύμενον, δόξη μ ε τ ’ αίσθήσεως π ερ ιλη π τό ν τρίτο ν δε au
γένος ον το τ ή ς χώρας άεί, φθοράν ού [ 5 2 b ] προσδεχόμενον,
έδραν δε παρέχον όσα έ χ ε ι γ έ ν ε σ ιν π ά σ ιν, αύτό δε μ ε τ ’
άναισθησίας απτόν λογισμφ τ ιν ι νόθω, μ όγις πιστόν, πρός ο
δή καί όνειροπολούμεν βλέποντες καί φαμεν άναγκαίον ειναί
που τό ον άπαν εν τ ιν ι τόπω καί κατεχον χώραν τινά , τό δε
μ ή τ ’ έν γή μήτε που κ α τ ’ ούρανόν ούδεν ε ίν α ι, τα ύτα δή
πάντα καί τούτω ν άλλα άδελφά καί περί τή ν άυπνον καί
αληθώς φύσιν ύπάρχουσαν ύπό ταύτης τ ή ς [ 5 2 c] όνειρώξεως
ού δυνατοί γιγνόμεθα έγερ θ έν τες διοριζόμενοι τάληθές
λέγειν, ώς είκόνι μέν, έπείπερ ούδ’ αύτό τούτο έφ’ ω γέγονεν
έα υ τή ς έ σ τ ιν , ετέρου δέ τ ίν ο ς άεί φ έρεται φάντασμα, διά
ταΰτα έν έτέρω προσήκει t lví γίγνεσθαι, ούσίας άμωσγέπως
άντεχομένην, ή μηδέν τό παράπαν αύτήν είνα ι, τφ δε όντως
οντι βοηθός ό δ ι’ ακρίβειας άληθής λόγος, ώ ς έως άν τ ι τό
μεν άλλο ή, τό δέ άλλο, ούδέτερον έν ούδετέρω ποτε [52cL]
γενόμενον εν άμα ταύτόν καί δύο γενήσεσθον.
Ο ΰτος μέν ουν δή παρά τ ή ς έ μ ή ς ψήφου λο γ ισ θ είς έν
κεφαλαίω δεδόσθω λόγος, ον τε καί χώραν και γένεσ ιν είνα ι,
τρία τρ ιχή , καί πριν ούρανόν γενέσ θ α ι- τή ν δε δή γενέσεω ς
τιθήνην ύγραινομένην καί πυρουμένην καί τ ά ς γ η ς τε καί
άέρος μορφάς δεχσμένην, καί οσα άλλα το ύ το ις πάθη [5 2 e ]
TIM EO 259
el m ism o n o m b r e q u e la p r im e r a y es sem ejan te a ella, p e r -

c e p tib le p o r lo s se n tid o s, e n g e n d r a d a , sie m p r e e n m o v i-
m ie n to , n a ce e n a lg ú n lu g a r y d e a llí d e n u ev o d esap arece,
cap tab le p o r u n a o p in ió n a co m p a ñ a d a d e p e r c e p c ió n . P o r
o tr a p a rte , hay u n te r c e r g é n e r o 374 q u e es e t e r n o 375, el d el
e s p a c io , q u e n o a d m ite d e s tr u c c ió n , [5 2 b ] q u e p r o p o r -
c io n a u n sitio a to d o lo q u e n ace, él m ism o es captab le p o r
m e d io d e u n ra z o n a m ie n to b astard o sin la ayuda d e la se n -
s a c ió n , c r e íb le c o n e s fu e r z o . Es c ie r ta m e n te a é l al q u e
d ir ig im o s n u e s tra m ira d a , c o m o e s ta n d o e n u n s u e ñ o 376,
c u a n d o a firm a m o s q u e n e c e sa ria m e n te to d o lo q u e existe
está e n u n lu g a r y o cu p a u n espacio, y q u e lo q u e n o está e n
la tie rra n i e n n in g ú n lu g a r d el cie lo n o es n ad a. P e ro todas
estas cosas y otras, sus h erm an as377, q u e tra tan d e la n a tu ra -
leza in s o m n e y v e rd a d e r a m e n te e x iste n te , a cau sa d e ese
estad o d e e n s u e ñ o [ 5 2 c ] n o n o s p e r m it e d e s p e rta rn o s y
h a b la r d e ellas d is tin g u ie n d o la v e rd a d . E n e fe c to , a u n a
im a g e n n o le p e r te n e c e n i s iq u ie r a a q u e llo m ism o p o r lo
q u e h a sid o g e n e r a d a 37*, s in o q u e es e l fa n ta sm a sie m p re
fu g itiv o d e o tr a co sa , p o r eso c o n v ie n e q u e se g e n e r e e n
alg u n a o tra cosa y a d q u ie ra d e a lg u n a m an era u n a e x isten -
cia, sin la q u e n o se ría e n m o d o a lg u n o . E l r a z o n a m ie n to
exacto y ve rd a d ero v ien e e n ayuda379 d e lo q u e realm en te es:
e n ta n to u n a co sa sea u n a co sa , y o tr a co sa , o tr a , n u n c a
p u e d e u n a g en era rse e n o tra , [ 5 2 d ] ya q u e u n a ú n ic a cosa
n o p u e d e ser dos al m ism o tie m p o 3*0.
P o r ta n to , esta es la e x p lic a c ió n q u e se in fie r e d e l v o to qu e
h e c o n c e d id o 3*1, d e la q u e o fre ce m o s u n resu m en : el ser, el
m e d io espacial y e l d even ir, tres cosas d iferen ciad as, y desde
antes d e q u e n a ciera e l c ie lo 3*2.
A h o r a b ie n , la n o d riz a d e l d e v e n ir, h u m e d e c id a e in fla m a -
da, q u e re cib e las fo rm a s3*3 d e la tie rra y d e l a ire y su fre t o -
das las a fe cc io n e s q u e a co m p a ñ a n a estos ele m e n to s, Í5 2 e ]
26ο PLATÓN
συνέπεται πάσχουσαν, παντοδαπήν μεν ίδ εΐν φαίνεσθαι, διά

δε τό μήθ’ όμοιων δυνάμεων μήτε ϊσορρόπων έμπίμπλασθαι
κ α τ’ ούδέν α υ τή ς ϊσορροπειν, άλλ’ άνωμάλως πάντη
ταλαντουμένην σείεσθαι μεν ύ π ’ εκείνω ν αυτήν, κινουμένην
δ ’ αΰ πάλιν έκεινα σ ε ίε ιν τά δε κινούμενα άλλα άλλοσε άεί
φέρεσθαι διακρινόμενα, ώσπερ τά ύπό τών πλοκάνων τε καί
οργάνων τών περί τή ν του σ ίτου κάθαρσιν σειόμενα καί
[ 5 3 a] άναλικνώ μενα 12 τά μέν πυκνά καί βαρέα άλλη, τά δέ
μανά καί κουφά ε ις έτέραν ι£ει φερόμενα έδ ρ α ν τότε ούτω
τά τέττα ρ α γένη σειόμενα ύπό τ ή ς δ εξα μ ενή ς, κινούμενης
α ύ τή ς οιον οργάνου σ εισ μόν π α ρέχοντος, τά μεν
ά νομοιότα τα π λεΐσ το ν αύτά άφ ’ αύτών όρί£ειν, τά δέ
ο μο ιό τα τα μά λισ τα ε ις τα ύτόν συνωθεΐν, διό δή καί χώραν
τα υτα άλλα άλλην ίσ χ ε ιν , πριν καί τό παν έ ξ αύτών
διακοσμηθέν γενέσθαι. καί τό μέν δή πρό τούτου πάντα τα ΰ τ ’
έ χ ε ιν 13 άλόγω ς καί ά μέτρω ς· l 5 3 l>] δτε δ’ έ π ε χ ε ιρ ε ΐτ ο
κοσμεΐσθαι τό παν, πΰρ πρώτον καί ϋδωρ καί γή ν καί άέρα,
’ί χνη μέν έχοντα αύτών ά ττα , παντάπασί γε μήν διακείμενα
ώσπερ είκό ς έ χ ε ιν άπαν δταν άπή τίν ο ς θεός, οϋτω δή τότε
πεφυκότα τα ΰτα πρώτον δ ιεσ χ η μ α τίσ α το εϊδ ε σ ί τε καί
άριθμ οις. τό δέ ή δυνατόν ώ ς κάλλιστα ά ριστά τ ε έ ξ ούχ
οϋτως έχόντω ν τόν θεόν αύτά συνιστάναι, παρά πάντα ήμΐν
ώς άεί τοΰτο λεγόμενον ύπαρχέτω· vüv δ’ οΰν τή ν διά τα ξιν
αύτών έπ ιχειρ η τέο ν έκάστων καί γένεσ ιν Ï 5 3 c] άήθ€ΐ λόγω
πρός υμάς δηλοϋν, άλλα γάρ έττβι μετέχετε τω ν κατά
12 άναλικνώμενα (A —c o rr. βχανικμώμ^να —W Y Rivaud) : άνικμώμενα (F l 8 l 2 Lex. Bekk.)

13 έ'χειν (A W Y R ivau d ) : (F 1812)
TIM EO
se m u e stra a n te n u e s tro s o jo s c o n u n a a p a r ie n c ia m u y
variad a. N o o b sta n te, c o m o está lle n a d e fu erza s qu e n o se
a sem eja n n i m a n tie n e n u n e q u ilib r io , se h a lla to d a ella e n
d e s e q u ilib r io , se b a la n cea d e m a n e ra ir r e g u la r p o r tod as
p artes3*4, es sacu d ida p o r esas fu erzas y, a su vez, e n su m o -
v im ie n to , es sacudida ta m b ién p o r la n o d riza d el d even ir. Y
así, lo s d iferen tes o b je to s, al m overse y ser llevados siem p re
d e u n la d o a o tr o , se se p a ra n , c o m o lo q u e es s a c u d id o y
[ 5 3 a ] p asad o p o r las crib a s3*5 y o tr o s in s tr u m e n to s q u e se
u tiliz a n e n la lim p ie z a d e l tr ig o , e n q u e las p a rtes densas y
pesadas se d irig e n a u n lad o y las raras y ligeras so n llevadas a
o tro y e n él se sedim en tan . D e este m o d o , en to n ces, lo s cu a-
tro g én ero s, sacu d idos p o r esa realid ad q u e les h a re c ib id o ,
la cual al m overse co m o u n a crib a les o casion a u n a sacudida,
se p aró e n tre sí lo s m ás d e sem eja n tes y c o n c e n tr ó lo m ás
p o sib le e n u n m ism o g ru p o a los m ás sem ejantes, p o r lo qu e
u n o s o c u p a r o n u n esp acio y o tr o s , o tr o , an tes in c lu s o de
q u e e l u n iv e rs o se h u b ie r a g e n e r a d o d isp u e sto e n o r d e n a
p a r tir d e e llo s . A n te s d e la g e n e r a c ió n d e l u n iv e rs o , p o r
cierto , to d o s estos elem en to s carecían de p r o p o r c ió n y m e -
dida. [ 5 3 b] Y cu an d o se puso a o rd e n a r el u n iverso, al p r in -
c ip io , a u n q u e fu e g o , agua, tie rr a y a ire p o se ía n ya algu n as
h u ella s d e sus p r o p ie d a d e s , sin e m b a rg o se h a lla b a n e n el
estado e n qu e p ro b a b lem en te se h a lle to d o cu a n d o d io s está
ausen te de algo. D e este m o d o , así e ra n n a tu ra lm e n te e n el
m o m e n to e n q u e p o r p rim e ra vez les d io u n a co n fig u ra ció n
c o n fo rm a s y n ú m e r o s 3*6. E l d io s lo s c o m p u s o ta n b e llo s y
excelentes co m o era p o sib le a p a rtir d e cosas qu e n o eran así.
Q u e a n te to d o , esto sea p a ra n o s o tr o s , c o m o sie m p re lo
h em o s d ic h o , u n p r in c ip io establecido d efin itiva m e n te3*7.
A s í q u e a h o ra d e b o in te n ta r m o stra ro s la o rd e n a c ió n 3** y la
g e n e r a c ió n d e cada u n o d e lo s e le m e n to s [ 5 3 c l m e d ia n te
u n a rg u m e n to in s ó lito . P e ro , ya q u e sois p a rtícip e s, p o r la
PLATÓN
παίδευσίν οδών δ ι’ ών ένδείκνυσθαι τά λεγάμενα άνάγκη,

συνέψεσθε.
Πρώτον μεν δή πΰρ καί γή καί ύδωρ καί αήρ ötl σώματά
έ σ τ ι, δήλόν που καί π α ντί· τό δε τοΰ σώ ματος είδος παν καί
βάθος έ χ ε ι. τό δε βάθος au πάσα άνάγκη τή ν επ ίπεδον
περιειληφ έναι φ ύ σ ιν ή δέ ορθή τ ή ς επίπεδου βάσεως έκ
τριγώνων συνέστηκεν. τά δε τρίγωνα πάντα εκ δυοΐν [ 5 3 d]
άρχεται τριγώνοιν, μίαν μεν όρθήν έχοντος έκατέρου γωνίαν,
τ ά ς δε ο ξ ε ία ς · ών τό μεν έτερον εκατέρω θεν έ χ ε ι μέρος
γω νία ς ορθής πλευραΐς ϊσ α ις διηρημένης, τό δ ’ ετερον
άνίσοις άνισα μέρη νενεμημένης. ταύτην δή πυρός άρχήν καί
τώ ν άλλων σω μάτων υποτιθέμεθα κατά τό ν μ ε τ ’ ά νάγκης
είκότα λόγον πορευόμενοι- τ ά ς δ ’ έ τ ι τούτων άρχάς άνωθεν '1
θεός οίδεν καί άνδρών ο ς άν έκείνω φ ίλος ή. δει δή λ έ γ ειν
ποια [ 5 3 e] κάλλιστα σώ ματα γ έ ν ο ιτ ’ άν τέττα ρ α , άνόμοια
μέν έα υτοΐς, δυνατά δε έ ξ άλλήλων αύτών ά ττα διαλυόμενα
γ ίγ ν ε σ θ α ι- τούτου γάρ τ υ χ ό ν τε ς έχ ο μ εν τή ν άλήθειαν
γενέσεω ς πέρι γ η ς τε καί πυρός τών τε άνά λόγον έν μέσω.
τόδε γάρ ούδενι συγχωρησόμεθα, καλλίω τούτων όρώμενα
σώματα εινα ί που καθ’ έν γ ένο ς έκασ τον ον. τ ο ϋ τ ’ οΰν
προθυμητέον, τά διαφέροντα κάλλει σωμάτων τέττα ρ α γένη
συναρμόσασθαι καί φάναι τή ν τούτων ή μ α ς φύσιν ικανώς
είληφέναι. [ 5 4 a ] T0~iV δή δυοΐν τριγώνοιν τό μέν ισοσκελές
μίαν εϊληχεν φύσιν, τό δε πρόμηκες άπεράντους- προαιρετέον
οΰν αΰ τών άπειρων τό κάλλιστον, εί μέλλομεν άρξεσθαι κατά
τρόπον, άν οΰν τ ις έχη κάλλιον έκλεξά μενος ε ίπ ε ΐν ε ις τήν
TIM EO 263
e d u c a c ió n 3*9, d e lo s m é to d o s q u e h ay q u e se g u ir p a ra
d em o stra r lo qu e h e d ic h o , m e segu iréis390.
E n p r im e r lu g a r, p a ra cu a lq u ie ra es sift d u d a ev id en te q u e
fu e g o , tie rra , agua y aire so n cu erp o s. A h o r a b ie n , to d a es-
p ecie de c u e rp o p o see tam b ién p r o fu n d id a d . Y , adem ás, es
a b so lu tam en te n ecesario qu e la su p e rficie r o d e e la p r o f u n -
d id a d . L a su p e rficie re ctilín e a 391 se c o m p o n e de triá n g u lo s.
P ero tod o s los trián gu lo s p ro c e d e n de dos [ 5 3 <U trián gu los,
cada u n o c o n u n án gu lo recto y lo s o tro s agudos. U n o tie n e
d e u n o y o tr o la d o u n a p a rte d e á n g u lo re cto d iv id id o e n
lad o s iguales, el o tro partes desiguales d e á n g u lo recto d iv i-
d id o e n lad o s d esiguales392. S u p o n e m o s q u e este es el p r i n -
c ip io d e l fu e g o y d e lo s o tr o s c u e r p o s , a v a n za n d o e n u n a
ex p lica c ió n ve ro sím il aco m p a ñ a d a d e n ecesid a d 393. P e ro los
p rin cip io s anteriores a estos los co n o ce d ios y en tre los h o m -
b res aqu el q u e sea am ad o p o r él394. H ay q u e d e c ir e n to n ces
cu áles [ 5 3 e ] se ría n lo s c u a tr o 395 c u e r p o s m ás b e llo s , d e s i-
guales e n tre sí, p e r o capaces, al m e n o s a lg u n o s d e e llo s, de
g en era rse u n o s d e o tro s cu a n d o se d isu elv en 396. E n e fe cto ,
si lo co n segu im os, ten d rem o s la verd ad sobre el o rig e n d e la
tie rra y el fu eg o y de lo s elem en to s q u e se h a lla n p r o p o r c io -
n a lm e n te e n tre e llo s 397. P u es n o a d m itir e m o s a n a d ie q u e
haya c u e r p o s v isib le s m ás b e llo s q u e estos, fo r m a n d o cada
u n o d e e llo s u n g é n e r o p a r tic u la r 39*. P o r ta n to , d e b e m o s
esfo rza rn o s p o r a rm o n iza r399 estos cu a tro g é n ero s d e c u e r -
p o s q u e se d is tin g u e n p o r su b e lle z a y d e c ir q u e h e m o s
c o m p re n d id o su fic ie n te m e n te 400 su natu raleza. [ 5 4 a]
D e lo s d o s tr iá n g u lo s , al isó sc e le s le t o c ó e n su e r te u n a
ú n ic a n a tu ra le z a , m ie n tra s q u e al e sc a le n o in fin ita s . H ay
q u e e s c o g e r , e n to n c e s , e n tr e las in f in it a s la m ás b e lla , si
te n e m o s la i n t e n c i ó n d e c o m e n z a r c o m o c o n v ie n e . P o r
ta n to , si a lg u ie n p u e d e d e c ir q u e e l triá n g u lo p o r él e s c o -
g id o es el m ás b e llo p a ra la c o m p o s ic ió n d e lo s ele m e n to s,
264 PLATÓN
τούτων σύστασιν, έκεινος ούκ έχθρός ών άλλά φίλος κρ α τεί 1

τιθέμεθα δ’ ουν τω ν πολλών τριγώνων κάλλιστον εν,
ύπερβάντες ταλλα, έ ξ ον τό ισόπλευρον τρίγωνον έκ τρίτου
συνέστηκεν. [ 5 4 b ] δ ιό τι δέ, λόγος π λ ε ίω ν άλλά τώ τοΰτο
έλέγξα ντι καί άνευρόντι δή ούτως εχον κείται φίλια τά άθλα.
προηρήσθω δή δύο τρίγωνα έ ξ ών τό τε τοΰ πυρός κα! τά τών
άλλων σώματα μεμηχάνηται, τό μεν ισοσκελές, τό δε τριπλήν
κατά δύναμιν εχον τ ή ς έλάττονος τήν μείζω πλευράν άεί. τό
δή πρόσθεν άσαφώς ρηθεν νΰν μάλλον διοριστέον. τά γάρ
τέττα ρ α γένη δ ι’ άλλήλων ε ί ς άλληλα έφ α ίνετο πάντα
γένεσιν εχειν, ούκ όρθώς φ ανταζόμενα- γ ίγ ν ε τα ι μεν γάρ έκ
[ 5 4 c] τών τριγώνων ών προηρήμεθα γένη τέτταρα, τρία μέν
έξ ενός τοΰ τά ς πλευράς άνίσους εχοντος, τό δέ τέταρτον Ί ν
μόνον έκ τοΰ ισοσκελούς τριγώνου συναρμοσθέν. ούκουν
δυνατά πάντα ε ις άλληλα διαλυόμενα έκ πολλών σμικρών
όλίγα μεγάλα κα! τουναντίον γίγνεσθαι, τά δέ τρία οΐόν τ ε -
έκ γάρ ε ν ό ς άπαντα πεφυκότα λυθέντων τε τώ ν μειζόνω ν
πολλά σμικρά έκ τώ ν αύτών σ υ σ τή σ ετα ι, δεχόμενα τά
προσήκοντα έ α υ τ ο ΐς σ χή μ α τα , καί σμικρά δ τα ν αΰ πολλά
κάτ-ά [ 5 4 d] τά τρίγω να διασπαρή, γενό μ ενο ς ε ις άριθμός
ενός όγκου μέγα άποτελέσειεν άν άλλο είδο ς έν. ταΰτα μέν
οΰν λελέχθω περί τή ς ε ίς άλληλα γενέσεω ς· οιον δε έκαστον
αύτών γέγ ο νεν ε ίδ ο ς καί έ ξ όσων συμπεσόντω ν άριθμών,
λ έ γ ειν άν επόμενον εϊη . άρξει δή τό τε πρώτον ε ίδ ο ς καί
TIM EO 265
p re va lece, ya q u e n o es u n e n e m ig o s in o u n a m ig o 401. P o r
lo q u e n o s atañe, a d m itim o s qu e e n tre lo s m ú ltip le s t r iá n -
g u lo s [escalen os] u n o es el m ás b e llo , aq u el d e cu yo p a r se
c o n s titu y e u n t e r c e r o , el tr iá n g u lo e q u ilá te r o , y d e ja m o s
d e la d o lo s d em ás. [ 5 4 b ] E l p o r q u é e x ig ir ía u n a e x p lic a -
c ió n m ay o r, p e r o , a q u ie n p o n g a a p ru e b a y d escu b ra q u e
e sto es así v e r d a d e r a m e n te 402, le c o r r e s p o n d e a m is to s a -
m e n te e l p r e m io . E lija m o s , p o r ta n to , d o s t r iá n g u lo s d e
lo s cu a les se c o n s tr u y e n el c u e r p o d e l fu e g o y e l d e lo s
o tr o s ele m e n to s: u n o d e ello s es el isósceles, el o tr o e l q u e
tie n e u n lad o m ayo r, cu yo cu a d ra d o es siem p re tres veces el
cu a d ra d o d e l m e n o r 403.
Y a h o r a p r e c is e m o s m ás lo q u e d ijim o s a n tes d e m a n e ra
p o c o clara. E n efe cto , [ 5 4 ° ] l ° s cu a tro g é n e ro s d e cu e rp o s
p a re c ía n t e n e r su o r ig e n u n o s d e o tr o s , p e r o esto e ra u n a
a p arien cia in c o rre c ta 404, ya q u e lo s cu a tro g é n e ro s se g e n e -
r a n d e lo s triá n g u lo s q u e h e m o s e le g id o : tres p r o c e d e n d e
u n o so lo , el qu e tie n e lo s lad o s desiguales, y el cu a rto es el
ú n ic o q u e se c o m p o n e d e l tr iá n g u lo isó sceles. P o r c o n s i-
g u ie n te , n o es p o sib le qu e to d o s se d isuelvan u n o s e n o tro s,
d e m o d o q u e m u c h o s p e q u e ñ o s d e n o r ig e n a u n o s p o c o s
gran d es y viceversa405. P ero tres lo p u e d e n . E n efecto , si t o -
d os p r o v in ie r a n p o r n a tu ra leza d e u n ú n ic o triá n g u lo , y si
lo s m ayores se d iso lv ie ra n , h a b ría m u ltip lic id a d de p e q u e -
ñ o s fo r m a d o s d e lo s m ism o s triá n g u lo s , lo s cu ales r e c ib i-
r ía n la fig u ra qu e a cada u n o le co n v ien e; y, a su vez, si m u -
ch o s cu erp o s p e q u e ñ o s [ 5 4 d] se d isp ersaran e n triá n g u lo s,
a l g e n e ra rs e u n a m asa n u m é r ic a m e n te u n ita r ia 406, se f o r -
m a ría o tr a e s p e cie ú n ic a d e g r a n m a g n itu d 407. Y s o b r e la
g e n e ra c ió n re cíp ro ca ya h em o s d ic h o bastante.
A c o n tin u a c ió n h a b rá q u e d e c ir d e q u é m a n e ra se o r ig in ó
e l a sp ec to d e ca d a u n o d e e llo s y p o r la c o m p o s ic ió n de
cu án tos n ú m e ro s.
266 PLATÓN
σμικρότα τον συνιστά μ ενον, σ τ ο ιχ ε ΐο ν 8 ’ αυτού τό τή ν

υ π οτείνο υσ α ν τ ή ς έλάττονος πλευράς διπλάσιάν εχον μή κει-
σύνδυο δε τοιούτω ν κατά διάμετρον συντιθεμένω ν καί τ ρ ις
τούτου l 5 * e ] γενομενου, τ ά ς διαμέτρους καί τ ά ς βραχείας
πλευράς ε ις τα ύ τόν ώ ς κεντρον έρεισάντω ν, εν ισόπλευρον
τρίγω νον ε ξ ε ξ τόν άριθμόν οντων γέγο νεν. τρίγω να δε
ισόπλευρα σ υνιστά μ ενα τεττα ρ α κατά σ ύ ν τρ εις επ ίπ εδο υ ς
γω νία ς μία ν στερεά ν [ 5 5 a] γω νίαν π ο ιε ί, τ ή ς ά μβ λυτά της
τώ ν επίπεδω ν γωνιών εφ εξή ς γ ε γ ο ν υ ΐα ν τοιούτω ν δε
άποτελεσθεισώ ν τεττά ρ ω ν πρώτον ε ίδ ο ς στερεόν, δλου
περιφερούς διανεμητικόν ε ις ’ί σα μέρη καί όμοια, συνίσταται.
δεύτερον δε εκ μεν τών αύτών τριγώνων, κατά δε ισόπλευρα
τρίγω να όκτώ συστά ντω ν, μίαν άπεργασαμένω ν στερεά ν
γωνίαν έκ τεττάρω ν έπ ιπ έδω ν καί γενομένων εξ τοιούτων τό
δεύτερον αΰ σώμα οϋτω ς ε σ χ ε ν τέλ ο ς, τό δε τρ ίτο ν εκ δ ίς
εξήκοντα τών σ το ιχ ε ίω ν [ 5 5 b ] συμπα γέντω ν, στερεώ ν δε
γωνιών δώδεκα, ύπό π έντε έπιπέδω ν τριγώ νω ν ισοπλεύρων
π ερ ιεχο μ ένη ς έ κ ά σ τη ς, είκο σ ι β ά σ εις εχο ν ισοπλεύρους
τριγώ νους γέγο νεν. καί τό μεν έτερ ον άπήλλακτο τών
στοιχείω ν ταυτα γέννησαν, τό δε ισοσκελές τρίγωνον έγέννα
τήν του τετάρτου φύσιν, κατά τέττα ρ α συνιστάμενον, ε ίς τό
κέντρον τάς όρθάς γω νία ς συνάγον, εν ισόπλευρον
τετράγω νον ά π ερ γ α σ ά μ ενο ν έξ δε τοια υτα [ 5 5 c]
σ υμ π α γέντα γω νία ς όκτώ σ τερ εά ς ά π ετέλεσ εν, κατά τ ρ ε ις
επιπέδους όρθάς συναρμοσθείσης έκάστης· τό δέ σχήμα τού
σ υ σ τά ντος σώ ματος γ έγο νεν κυβικόν, έξ έπ ιπ έδους
τετραγώ νους ισοπλεύρους β ά σ εις εχον. έτι δέ ούσης
συστάσεω ς μ ια ς π έ μ π τ η ς, έπί τό πάν ό θεός αύτή
κατεχρήσατο έ κείνο δια£ωγραφών.
TIM EO 267
C o m e n z a r e m o s c o n la p rim e ra esp ecie, la m ás p e q u e ñ a e n

su c o m p o s ic ió n , cuyo ele m e n to es el triá n g u lo q u e tie n e la
h ip o te n u sa d e u n a lo n g itu d d e l d o b le d e l lad o m e n o r 408. Si
d os d e estos triá n g u lo s se u n e n p o r la d ia g o n a l409, y esto se
re p ite tres veces, [54®] h a c ie n d o c o in c id ir las d ia g o n ale s y
lo s lad o s m en o res e n u n m ism o p u n to , se g en era u n ú n ic o
tr iá n g u lo e q u ilá te r o a p a r tir d e lo s seis410. C u a tr o d e estos
tr iá n g u lo s e q u ilá te r o s , u n id o s e n tres á n g u lo s p la n o s 4'1,
fo r m a n u n ú n ic o á n g u lo só lid o [ 5 5 a ! >ju s to el sig u ie n te d el
m ás o b tu so d e lo s á n g u lo s p la n o s412. Y , u n a vez q u e se h a n
fo r m a d o cu a tro án g u lo s d e estos, q u ed a co n stitu id a la p r i -
m era especie de s ó lid o 4'3 q u e d iv id e la to ta lid a d d e la esfera
e n p artes igu ales y sem ejantes4'4.
L a se g u n d a esp ecie se c o m p o n e d e lo s m ism o s triá n g u lo s,
c u a n d o se u n e n o c h o tr iá n g u lo s p a ra fo r m a r u n ú n ic o
á n g u lo só lid o a p a r tir de cu a tro á n g u lo s p la n o s. Y cu a n d o
se h a n g e n e ra d o seis de estos á n g u lo s, el se gu n d o c u e r p o 415
qu ed a así realizad o.
L a te rce ra esp ecie se fo r m a d e l a c o p la m ie n to d e c ie n to
v e in te e le m e n to s [ 5 5 b ] y d o ce á n g u lo s só lid o s, cada u n o
d e lim ita d o p o r c in c o triá n g u lo s e q u ilá te ro s p la n o s y c o n
v e in te tr iá n g u lo s e q u ilá te r o s c o m o ca ras4'6. C o n esto h a
p u e s to f i n 4' 7 el p r im e r o d e lo s t r iá n g u lo s e le m e n ta le s ,
cu an d o g en eró estos cu erpo s. E l triá n g u lo isósceles, p o r otra
parte, g e n e ró la naturaleza d el cu arto cu erp o , p o r c o m b in a -
ció n d e cu atro triá n g u lo s y r e u n ió n de sus ángulos rectos en
el cen tro p ara fo r m a r u n cu a d rilá tero de lad os iguales. Seis
de tales fig u ra s [ 5 5 c l e n c o m b in a c ió n p r o d u je r o n o ch o
án gulos sólidos, cada u n o de ellos co n stitu id o p o r tres á n g u -
lo s p la n o s recto s. L a fig u r a d e l c u e r p o así co m p u e sto fu e
cú b ica c o n seis caras p lan a s, recta n g u la res, e q u ilá te ra s4'8.
H abía aú n u n a q u in ta co m p o sició n ; el d io s la u tilizó para el
u n ive rso 4'9 cu a n d o lo p in tó c o n diversos co lo res420.
268 PLATÓN
"A δή τις· εί πάντα λ ο γ ιζό μ εν ο ς έ μ μ ελώ ς άποροι πότερον

άπειρους χρή κόσμους είνα ι λέγειν ή πέρας έχοντα ς, τό μέν
Í 5 5 d] α πείρους ή γ ή σ α ιτ ’ άν όντω ς άπειρου τ ιν ό ς είνα ι
δόγμα ών έμπειρον χρεών ε ίν α ι, πότερον δέ ένα ή π έντε
αυτούς άληθεία πεφυκότας λέγειν ποτέ προσήκει, μάλλον αν
τα ύτη σ τ ά ς εικ ό τω ς διαπορήσαί. τό μέν ουν δή παρ’ ήμών
ένα αυτόν κατά τόν εΐκό τα λόγον πεφυκότα μηνύει θεόν,
άλλος δέ ε ίς άλλα πη βλέφας έτερα δοξάσει, καί τούτον μέν
μεθετέον, τά δέ γεγονότα νυν τώ λόγω γένη διανείμωμεν ε ίς
πυρ καί γήν καί ϋδωρ καί άέρα. γή μέν δή τό κυβικόν εΐδος
δ ώ μ εν [ 5 5 e] ά κινητοτά τη γάρ τών τεττά ρω ν γενών γή καί
τών σωμάτων π λα στικω τά τη, μά λιστα δέ ανάγκη γεγονένα ι
τοιοϋτον τό τ ά ς βά σεις ά σφ αλεστάτας έ χ ο ν βά σις δέ ή τε
τώ ν κ α τ’ ά ρχά ς τριγώ νω ν ύποτεθέντω ν άσφαλεστέρα κατά
φύσιν ή τώ ν ’ί σων πλευρών τ ή ς τώ ν άνίσω ν, τό τε έξ
έκατέρου συντεθέν έπ ίπ εδον ισόπλευρον ισοπλεύρου
τετράγω νον τριγώνου κατά τε μέρη καί καθ’ δλον
στασιμωτέρω ς έξ ανάγκης βέβηκεν. διό [ 5 6 a] γή μεν τούτο
άπονέμοντες τόν εΐκότα λόγον διασώζομεν, ϋδατι δ ’ αΰ τών
λοιπών τό δυσκινητότατον είδο ς, τό δ ’ εϋκινητότα τον πυρί,
τό δέ μέσον α έρ ι- καί τό μέν σμικρότατον σώμα πυρί, τό δ ’
αυ μ έγισ το ν ϋδατι, τό δέ μέσον á é p r καί τό μέν ό ξύτα τον
αυ πυρί, τό δέ δεύτερον άέρι, τό δέ τρίτο ν ϋδατι. τ α ύ τ ’ ουν
δή π ά ντα, τό μέν έχο ν ό λ ίγ ίσ τ α ς β ά σ εις εύ κ ινη τότα το ν
ανάγκη πεφυκέναι, τμ η τικώ τα τό ν τε Í5 6 b ] καί όξύτα τον δν
πάντη πάντων, έ τ ι τε έλαφρότατον, έ ξ ό λιγίσ τω ν συνεσ τός
TIM EO 269
S i a lg u ie n , al co n s id e ra r to d o esto, se p lan teara la cu e stió n

p e rtin e n te d e si se d ebe d e cir q u e lo s m u n d o s so n in fin ito s
o d e u n n ú m e r o lim ita d o , e s tim a ría , q u izá , q u e el [55*1]
a firm a r q u e so n in fin ito s es u n a d o ctrin a de a lg u ie n ve rd a -
d e ra m e n te in e x p e rto e n a q u ella s cosas e n q u e c o n v ie n e
t e n e r e x p e r ie n c ia 421. P o r o tr a p a rte , acaso c o n v ie n e d e c ir
q u e ve rd a d era m e n te lo s m u n d o s s o n p o r n a tu ra leza u n o o
c in c o . S o b re este tem a p o d r ía n p lan tearse dudas m ás ra z o -
n ables. A h o r a b ie n , e n lo q u e a n o s o tro s c o n c ie r n e , segú n
el d is c u rso v e r o s ím il q u e p r o p o n e m o s 422, es u n d io s 423
ú n i c o 424; a u n q u e o tr o , al to m a r e n c o n s id e r a c ió n o tr o s
aspectos, p u ed a te n e r u n a o p in ió n d ife re n te . P ero d eje m o s
d e la d o esta cu e stió n , y d istrib u y am o s lo s g é n e ro s q u e aca-
b a n de n a c e r e n n u e s tro d iscu rso e n fu e g o , tie r r a , agu a y
aire. A l a tie rra asignem os la fig u ra cúbica, l5 5 e J y a que es la
m ás d ifícil d e m over de lo s cu atro g én ero s y la m ás plástica de
e n tre lo s cu erp o s; y es d el to d o n e ce sa rio q u e lo q u e p o sea
tales características ten g a al n a ce r las caras m ás estables425.
A h o r a b ie n , en tre lo s trián gu los supuestos al co m ie n zo 426, la
cara d e lad o s iguales es p o r n atu raleza m ás estable q u e la de
lados desiguales, y la su p erficie d e cu atro lados iguales427 f o r -
m ada p o r dos equ iláteros428 resulta necesariam en te u n a base
m ás estable q u e el triá n g u lo e q u ilá te r o , tan to e n sus partes
c o m o e n el to d o 429. P o r c o n s ig u ie n te , [5 6 a ] si a trib u im o s
esta fig u r a a la tie r r a , a seg u ra m o s e l d is c u r so v e r o s ím il y,
asim ism o , al agua la fo r m a m e n o s m ó v il d e las restantes, al
fu e g o la m ás m ó v il, y al a ir e la in t e r m e d ia . Y a tr ib u im o s
el cu e rp o m ás p e q u e ñ o al fu e g o , el m ás g ra n d e al agua, y el
d el m e d io al aire; y, a su vez, el m ás a gu d o al fu e g o , el se-
g u n d o m ás a g u d o al a ire, y el te r c e r o al agu a430. A s í p u es,
d e e n tr e tod as estas fig u ra s, la q u e tie n e las caras m ás p e -
q u e ñ a s h a d e se r p o r n a tu ra le z a la m ás m ó v il, p o r s e r la
más co rta n te [ 5 6 b ] y la m ás aguda d e todas en to d o se n tid o ,
270 PLATÓN
τών αύτών μ ερ ώ ν τό δέ δεύτερον δευτέρω ς τα αύτά τ α ΰ τ ’

ε χ ε ιν , τρ ίτω ς δε τ ό τ ρ ίτο ν , έστω δή κατά τό ν όρθόν λόγον
καί κατά τόν είκότα τό μέν τ ή ς πυραμίδος στερεόν γεγονός
είδ ο ς πυρός σ τ ο ιχ ε ΐο ν καί σ π έρ μ α - τό δέ δεύτερον κατά
γένεσ ιν ειπω μεν άέρος, τό δέ τρίτο ν ύδατος. πάντα οΰν δή
τα ύτα δει διανοεισθαι σμικρά ούτω ς, ώ ς καθ’ [ 5 6 c ] έν
έκαστον μέν τοΰ γένους έκάστου διά σμ ικρότη τα ούδέν
όρώμενον ύφ’ ήμών, συναθροισθέντων δέ πολλών τούς όγκους
αύτών όράσθαί- καί δή καί τό τώ ν άναλογιώ ν περί τε τά
πλήθη καί τά ς κινήσεις καί τ ά ς άλλας δυνάμεις πανταχή τόν
θεόν, οπηπερ ή τ ή ς ανάγκης έκούσα πεισθεισά τε φ ύσις
ύπεΐκεν, τα ύτη πά ντη δ ι’ α κρίβειας άποτελεσθεισώ ν ύ π ’
αύτοΰ συνηρμόσθαι ταΰτα άνά λόγον. ,>
Έ κ δή πάντων ών π ερ ί14 τά γένη προειρήκαμεν ώδ’ άν κατά
[ 5 6 d l τό είκός μ ά λ ισ τ’ άν έχοι. γη μέν συντυγχάνουσα πυρί
διαλυθεΐσά τε ύπό τ ή ς ό ξύ τη το ς αύτοΰ φ έρ ο ιτ’ άν, ε ϊ τ ’ έν
αύτω πυρί λυθείσα ε’ί τ ’ εν άέρος ε’ί τ ’ έν ύδατος δγκω τύ χοι,
μέχριπερ άν α ύτή ς πη σ υντυχόντα τά μέρη, πά λιν
συναρμοσθέντα αύτά αύτοίς, γή γένοιτο - ού γάρ ε ίς άλλο γε
είδος έλθοι π ο τ ’ άν - ύδωρ δέ ύπό πυρός μερισθέν, ε ίτε καί
ύ π ’ άέρος, έγχω ρεΐ γίγνεσθαι συστάντα εν μέν πυρός σώμα,
δύο [ 5 6 e ] δέ ά έρ ο ς- τά δέ άέρος τμ ή μ α τα έ ξ έ ν ό ς μέρους
διαλυθέντος δύ’ άν γενοίσθην σώματα πυρός. καί πάλιν, οταν
á ép L πΰρ ϋδασίν τε ή τ ιν ι γή περιλαμβανόμενον έν πολλοις
ο λίγον, κινούμενον έν φ ερομένοις, μαχόμενον καί νικηθέν
καταθραυσθή, δύο πυρός σώ ματα ε ίς εν συνίστασθον ε ίδ ο ς
ΐ4 ών π€ρι (F W Y A 2 C o rn fo rd ) : ώνττερ (Α ΐ 8 ΐ 2 )
TIM EO 27I
y, adem ás, la m ás ligera, p o r estar com puesta d el m ín im o de

p a rtes id é n tica s43' . Y e l se g u n d o c u e r p o tie n e estas m ism as
p ro p ie d a d e s e n se g u n d o g ra d o , y el te r c e r o , e n te r c e r o .
A d m ita m o s, en to n ces, segú n el d iscu rso co rre c to y segú n el
vero sím il, que la figu ra sólida de la p irám id e es el elem en to y
la sim ien te d el fu eg o , y digam os q u e la segunda en el o rd e n
de la g e n era ció n es la d el aire, y la tercera, la d el agua.
H e m o s de c o n c e b ir, p o r c ie rto , tod as estas fig u ra s ta n p e -
qu eñ as qu e [5 6 c] in d iv id u a lm e n te n in g u n a de las p e r te n e -
cie n te s a cada u n o d e lo s g é n e r o s p u e d a ser p e r c ib id a p o r
n o s o tro s e n v irtu d d e su p e q u e ñ e z, p e r o cu a n d o m u ch as se
a g lu tin a n , las masas q u e fo r m a n p u e d a n verse. Y e n lo q u e
c o n c ie r n e a las p r o p o r c io n e s 432 q u e m a n tie n e n lo s n ú m e -
ro s , lo s m o v im ie n to s y o tra s p r o p ie d a d e s , el d io s , e n la
m ed id a e n q u e la n a tu raleza d e la n e cesid a d lo p e rm itía de
b u e n g ra d o o d e já n d o s e p e r s u a d ir 433, las r e a liz ó e n tod as
partes c o n exactitu d, y así las ajustó segú n la p r o p o r c ió n .
D e to d o lo que434 h em o s d ich o antes co n respecto a los g é n e -
ros, [5 6 d l m uy probablem ente resultaría lo siguiente. G uando
la tierra se en cuentra co n el fuego y se separa p o r la agudeza de
él, se trasladaría, ya sea p o rq u e ella se d isu elve e n el m ism o
fu e g o o p o rq u e esto o c u rr e e n u n a m asa de a ire o de agua,
hasta que sus partes se reen cu en tren e n algún lugar o de nuevo
se a rm o n icen unas co n otras y se conviertan en tierra (puesto
que n u n ca p o d ría n transform arse en otra especie435) .
E n ca m b io , el agua, cu a n d o es dividid a p o r el fu e g o , o ta m -
b ié n p o r el aire, es p o sib le qu e su rjan , al reco m p o n e rse , u n
co rp ú s c u lo 436 de fu eg o y dos [5 6 e] de aire. E n tan to qu e las
partícu las de aire, cu a n d o se disuelve u n a sola p artícu la, d a -
ría n lu gar a dos co rp úscu lo s de fu ego. Y , a la inversa, cuando
u n a p e q u eñ a can tid ad de fu eg o , ro d ea d a p o r u n a g ra n ca n -
tid a d d e a ire, agua o tie rr a , se m u eve e n tre sus p o rta d o re s,
lu c h a y, v e n c id a , se q u ie b r a , d os c o r p ú s c u lo s d e fu e g o se
PLATÓN
ά έρ ο ς· καί κρατηθέντος άέ ρος κε ρματισθέ ντο ς τε έκ δυοΐν

δλοιν καί ή μ ίσ ε ο ς ϋδατος ε ίδ ο ς έν δλον έ σ τα ι σ υ μ π α γές,
ώδε γάρ δή λογι,σώμεθα αυτά π ά λιν, ώ ς δ τα ν εν πυρί
λαμβανόμενον τών Í 5 7 a] άλλων ύ π ’ αύτοΐι τ ι γ ένο ς τή τών
γωνιών καί κατά τ ά ς πλευράς ό ξύτητι τεμ νη τα ι, συστάν μέν
ε ις τή ν έκείνου φύσιν πέπαυται τεμνόμενον - τό γάρ δμοιον
καί τ α ύ τό ν αύτοο γ έ ν ο ς έκα σ τον ούτε τιν ά μεταβολήν
έμ π ο ιή σ α ι δυνατόν ούτε τ ι παθεΐν ύπό του κατά τα ύτά
ομοίω ς τε έ χ ο ν το ς - έω ς δ ’ άν ε ις άλλο τ ι γιγνό μ ενο ν
ή ττο ν δν κρείττονι μά χηται, λυόμενον ού παύεται, τά τε αυ
σμίκρότερα δτα ν έν τ ο ΐς μεί£ οσιν πολλοΐςι. [5 7 b]
περιλαμβανόμενα όλίγα διαθραυόμενα κατασβεννύηται,
συνίστασθαι μεν έθέλοντα ε ις τήν του κρατοΰντος ιδέαν
πέπα υτα ι κατασβεννύμενα γ ίγ ν ε τ α ι τε έκ πυρός άήρ, έξ
άέρος ϋδωρ· έάν δ ’ ε ις τα ύτά ϊη καί τών άλλων tl συνιόν
γενώ ν μ ά χη τα ι, λυόμενα ού π α ύ ετα ι, πριν ή π α ντάπα σιν
ωθούμενα καί διαλυθέντα έκφύγη πρός τό σ υ γ γ ε ν ές, ή
νικηθέντα, έν έκ πολλών δμοιον τφ κρατήσαντι γενόμενον,
αύτοΰ σύνοικον μείνη. καί [ 5 7 c] δή καί κατά τα ΰ τα τά
παθήματα διαμείβεται τ ά ς χώρας άπαντα· διέστηκεν μέν γάρ
τού γένους έκάστου τά πλήθη κατά τόπον ’ίδιον διά τήν τή ς
δ εχό μ ενης κίνησιν, τά δε άνομοιούμενα έκά σ το τε έ α υ το ΐς,
ά λλοις δε όμοιούμενα, φέρεται διά τόν σ εισ μόν πρός τόν
έκείνων ο ΐς άν όμοιωθή τόπον.
'Όσα μέν ουν άκρατα καί πρώτα σώματα διά τοιούτων αιτιών
γ έ γ ο ν ε ν τό δ ’ έν τ ο ΐς ε ’ί δ εσ ιν αύτών ετερα έμπεφυκεναι
TIM EO 273
c o m b in a n e n u n a ú n ica fig u ra de aire. P ero , cu a n d o el aire

es d o m in a d o y re d u cid o a fra gm en to s, de dos co rp ú scu lo s y
m ed io de aire se fo rm a rá p o r a g lo m era ció n u n a ú n ica figura
en tera de agua.
A s í pues, con siderem os esto nuevam en te d el siguiente m o d o .
G u a n d o a lg u n o d e lo s o tro s g é n e ro s, [ 5 7 a ! al ser ro d e a d o
p o r el fu e g o , lo co rta c o n e l filo d e sus á n g u lo s y sus lad os,
en to n ces, si ad q u iere la naturaleza d e l fu eg o , deja d e seccio -
n a r se . E n e fe c to , t o d o g é n e r o se m e ja n te e id é n t ic o a sí
m ism o n o p u e d e p r o v o c a r n in g ú n ca m b io n i ta m p o c o ser
a fe cta d o p o r o tr o g é n e r o q u e sea se m e ja n te e id é n t ic o 437.
E n c a m b io , m ie n tra s e l q u e se c o n v ie r te e n o tr o g é n e r o ,
a u n q u e sien d o m e n o r , lu ch e c o n tra u n o m ayor, n o cesa de
d is o lv e rs e . Y , a su ve z, c u a n d o u n a s p o ca s p a rtíc u la s m ás
p eq u eñ a s, ro d ea d a s [57^ 1 p o r m u ch as p a rtícu las m ayores,
so n d estrozadas y se apagan438, si a d m ite n co n stitu irse e n la
fo r m a d e l e le m e n to q u e d o m in a , d e ja n d e e x tin g u ir s e y
nace d el fu eg o el aire y d el aire, el agua. P ero si las pequ eñ as
p artícu las se co n c e n tra n 439 y a lg u n o d e lo s o tro s g én ero s las
ataca y co m b ate, n o cesan d e d iso lverse hasta q u e, c o m p le -
ta m e n te r e p e lid a s y d isp ersa d as, h u y e n h a cia lo q u e es d e l
m is m o g é n e r o o h asta q u e , v e n cid a s , d e m u ch a s d e ellas
su rg e u n ú n ic o c o n ju n t o se m e ja n te al e le m e n to q u e las
v e n ció y p e rm a n e c e n ju n t o a él44°. Y , Í 5 7 c l asim ism o, p o r
estos a co n tecim ien tos tod os los elem entos cam bian de lugar.
E n efecto, m ientras que la masa p rin cip a l de cada u n o d e los
g é n ero s está separada e n su lu g a r p r o p io p o r el m o v im ien to
d el receptáculo44', los géneros que en cada ocasión se d ife re n -
cian de sí m ism os para asem ejarse a otros, se trasladan p o r la
sacudida al lugar de aquellos a los q u e se h abrían asim ilado442.
A s í p u es, p o r causas d e este tip o 443 se p r o d u je r o n to d o s lo s
cu e rp o s p u r o s y p r im e r o s . A h o r a b ie n , d e b e m o s b u sc a r la
causa d e q u e hayan n a cid o o tro s g é n e ro s d e n tr o de aquellas
274 PLATÓN
γένη τήν έκατέρου τών στοιχείω ν α ιτιατεον σύστασιν, [ 5 7 d]

μή μόνον εν έκατέραν μέγεθος εχο ν τό τρίγω νον φυτεΰσαι
κα τ’ άρχάς, άλλ’ έλάττω τε και μείζω, τόν άριθμόν δε έχοντα
τοσοΰτον όσαπερ άν f¡ τά ν τ ο ΐς ε ΐδ εσ ι γένη. διό δή
συμ μειγνύμενα αύτά τε πρός αύτά καί πρός άλληλα τήν
π οικιλία ν έ σ τ ίν άπειρα- ή ς δή δει θεωρούς γίγνεσ θ α ι το ύ ς
μέλλοντας περί φύσεως είκό τι λόγω χρήσεσθαι.
Κ ινήσεω ς οΰν σ τά σ εω ς τε πέρι, τ ίν α τρόπον καί μεθ’
ώντινων γίγνεσθον, εί μή τ ις διομολογήσετα ί, π όλλ’ άν εϊη
[ 5 7 e] έ μποδών τώ κατόπισθεν λογισμφ. τά μεν οΰν ήδη περί
αύτών εΐρ ητα ι, πρός δ ’ έκείνοις έ τ ι τάδε, έν μεν όμαλότητι
μηδέποτε έθέλειν κ ίν η σ ή ένεΐνα ι. τό γάρ κινησόμενον άνευ
τοΰ κινήσοντος ή τό κινήσον άνευ τοΰ κινησομένου χαλεπόν,
μάλλον δέ άδύνατον, είνα ι- κίν η σ ις δε ούκ έ σ τ ιν τούτων
άπόντων, ταΰτα δε ομαλά εΐνα ί ποτε άδύνατον. οϋτω δή
σ τά σ ιν μεν έν ό μ α λότη τι, κίνησιν δε ε ίς άνωμαλότητα άεί
[5 8 a ] τιθ ώ μ ε ν α ιτία δέ ά νισότης αύ τ ή ς άνωμάλου φύσεως.
ά νισ ό τη το ς δέ γ έ ν ε σ ιν μέν δ ιελη λύ θ α μ εν πώ ς δέ ποτε ού
κατά γένη διαχωρισθέντα έκαστα πέπαυται τ ή ς δ ι’ άλλήλων
κινήσεως καί φοράς, ούκ εϊπομεν. ώδε οΰν πάλιν έροΰμεν. ή
τοΰ π α ντός περίοδος, επειδή συμπεριελαβεν τά γένη,
κυκλοτερής οΰσα καί πρός αύτήν πεφυκυΐα βούλεσθαι
σ υ νιένα ι, σ φ ίγ γ ει πάντα καί κενήν χώραν ούδεμίαν έά
λείπεσθα ι. διό [ 5 8 b ] δή πΰρ μέν ε ίς άπαντα διελήλυθε
μ ά λισ τα , άήρ δε δεύτερον, ώ ς λ ε π τό τ η τι δεύτερον έφυ, καί
ταλλα τα ύ τη - τά γάρ έκ μεγίστω ν μερών γεγονότα μεγίστην
TIM EO 275
fig u ra s e n la c o n s titu c ió n 444 d e cada u n o d e lo s elem e n to s.

[ 5 7 Ü A l p r in c ip io cad a c o n s tit u c ió n n o so lo h a e n g e n -
d ra d o u n triá n g u lo 445 d e u n a ú n ica m a g n itu d 446, sin o ta m -
b ié n triá n g u lo s m en o res y m ayores, e n u n n ú m e r o eq u iva -
le n te a lo s g é n e ro s c o n te n id o s d e n tr o d e las fig u ra s447. P o r
ta n to , d a d o q u e se m e zc la n e n tr e sí y c o n o tr o s , h ay u n a
v a ried a d in fin ita , de la q u e d e b e n lle g a r a ser o bservad ores
lo s q u e tie n e n la in t e n c ió n d e u tiliz a r u n r a z o n a m ie n to
v e ro sím il 448 acerca de la natu raleza.
P o r lo q u e respecta al m o v im ie n to y al rep o so , si n o se l l e -
gara a u n a cu erd o sobre el m o d o y las co n d icio n e s en qu e se
p ro d u ce n , su rgirían m uchas [ 5 7 eí dificultad es q u e e n to r p e -
c e ría n la e x p lica c ió n q u e sigue. P o r c ie r to , ya h e m o s d ic h o
algo acerca de esto449, p e ro a ú n hay q u e a ñ a d ir lo sigu iente:
e l m o v im ie n to n u n ca está dispu esto a establecerse e n lo que
es u n ifo r m e . E n efe cto , es d ifíc il o m ás b ie n im p o sib le que
algo p u e d a ser m o v id o sin u n m o to r o q u e algo m u eva sin
u n m óvil. S i estos dos térm in o s están ausentes, n o hay m o v i-
m ie n to , y es im p o s ib le q u e estos sean a lg u n a vez u n i f o r -
m es450. A s í p u es, e s ta b lecerem o s q u e el r e p o so co n siste
sie m p re e n la u n ifo r m id a d y el m o v im ie n to e n la au sen cia
d e u n ifo r m id a d . [5 8 a ] A su vez, la causa d e la a u sen cia de
u n ifo r m id a d es la desigualdad, y ya h em o s d escrito el o rig e n
de la d esigualdad451. P ero n o d ijim o s de q u é m o d o cada u n o
d e lo s e le m e n to s, a u n q u e sep arad o e n g é n e ro s, n o d eja de
pasar d e u n o a o tro y d e m overse452. L o d irem o s o tra vez d el
s ig u ie n te m o d o 453: la r o ta c ió n p e r ió d ic a 454 d e l u n iv e rs o ,
d esp u és de e n v o lv e r a lo s g é n e r o s, p o r ser c ir c u la r y te n e r
u n a te n d e n cia n a tu ra l a co n ce n tra rse so b re sí m ism a, p r e -
sio n a todas las cosas y n o p e rm ite n u n ca q u e q u ed e u n espa-
c io v a c ío . P o r lo q u e [5 8 b ] e l fu e g o es lo q u e m ás se h a
d ifu n d id o e n to d o , lu e g o el aire e n segu n d o lu g a r, p o rq u e
es n a tu ra lm e n te e l se g u n d o p o r su tileza 455, y así lo s dem ás.
276 PLATÓN
κενότητα έν τή σ υσ τά σει παραλέλοιπήν, τά δέ σμ ικρότα τα

ελά χισ της, ή δή τή ? πιλήσεω? σύνοδο? τά σμικρά ε ί? τά τών
μεγάλων διάκενα συνωθεΐ. σμικρών οΰν παρά μεγάλα
τιθεμένω ν καί τών έλαττόνω ν τά μείζονα διακρινόντων, τών
δε μειζόνω ν εκείνα συγκρινόντων, π άντ’ άνω κάτω
μεταφ έρεται πρό? τού ? εαυτών τόπου?· [5 8 c ] μεταβάλλον
γάρ τό μέγεθο? έκαστον καί τήν τόπων μεταβάλλει στάσιν,
οϋτω δή διά τα ΰτά τε ή τ ή ? άνω μαλότητο? διασψ ζομένη
γ έ ν ε σ ι? άεί τή ν άεί κίνησιν τούτω ν οΰσαν έσομένην τε
ένδελεχώ? παρέχεται.
Μ ετά δή ταΰτα δει νοεΐν ότι πυρό? τε γένη πολλά γέγονεν,
οιον φλόξ τό τε άπό τ ή ? φλογό? άπιόν, δ κάει μεν ον, φώ?
δέ τ ο ι? δ μμ α σ ιν π α ρ έχει, τό τε φλογό? άποσβεσθείση? έν
[ 5 8 d] το ι? διαπύροι? καταλειπόμενον αύτοΰ· κατά ταύτά δε
άέρο?, τό μεν εύα γέστα τον έπίκλην αιθήρ καλούμενο?, ό δε
θολερώτατο? ομίχλη τε καί σκότο?, ετερά τε ανώνυμα ε’ίδη,
γεγο νό τα διά τή ν τώ ν τριγώνων α νισ ό τη τα , τά δε υδατο?
διχή μεν πρώτον, τό μεν υγρόν, τό δε χυτόν γένο? αύτου. τό
μεν οΰν υγρόν διά τό μ ετέχο ν είνα ι τώ ν γενώ ν τών ϋδατο?
δαα σμικρά, άνίσων δντων, κινητικόν αύτό τε καθ’ αύτό καί
ύπ’ άλλου διά τήν άνωμαλότητα καί τήν τοΰ σχήμ α το? ιδέαν
γ έ γ ο ν ε ν τό [5 8 e ] δε έκ μεγάλων καί ομαλών στασιμώτερον
μεν έ κείνου καί βαρύ πεπηγό? υπό όμαλότητό? έσ τιν, ύπό δε
πυρό? ε ίσ ιό ν τ ο ? καί διαλύοντο? αύτό τή ν όμα λότητα
άποβάλλει, τα ύτην δε άπολέσαν μ ε τ ίσ χ ε ι μάλλον κινήσεω?,
TIM EO 277
E n e fe cto , los cu erpos qu e se h a n g en erad o de partículas más

g ra n d e s d e ja n su b sistir e n su c o n s titu c ió n el v a c ío 456 más
g ra n d e , lo s m ás p e q u e ñ o s, p o r el c o n tr a r io , el m ás p e q u e -
ñ o 457. A h o r a b ie n , la co m p re sió n p rovocad a p o r la co n tra c-
c ió n 458 em p u ja a lo s cu erp o s p eq u eñ o s e n lo s in tersticios de
los grandes. D e este m o d o , cu a n d o los p e q u e ñ o s se co lo ca n
al lad o de lo s gran d es y los m en o res separan a lo s m ayores y
estos ju n t a n a aq u ello s459, to d o s lo s cu erp o s se traslad an de
arriba abajo460 a sus lugares p ro p io s. [58 c] Pues cu an d o cada
u n o cam bia su m ag n itu d , cam bia ta m b ié n su p o sic ió n e n el
lu g a r461. D e esta m an era, y p o r estas razon es, el o rig e n de la
a n o m a lía q u e siem p re se preserva p r o d u c e co n sta n tem en te
el m o v im ien to presen te y fu tu ro de estas cosas462.
D e sp u és de esto, d eb em o s c o n s id e ra r q u e se h a n g e n e ra d o
m u ch o s g én ero s de fu e g o , p o r e je m p lo , la llam a y lo qu e se
d e s p r e n d e d e la lla m a , q u e n o q u e m a , s in o q u e p r o p o r -
c io n a lu z a n u estro s o jo s463, y lo q u e, tras apagarse la llam a,
[5 8 d l qu ed a d e ella en lo s cu erp o s in fla m ad o s464. L o m ism o
su ce d e c o n el a ir e . H a y u n a clase m ás c la ra q u e lle v a e l
n o m b r e d e éter, y o tra m ás tu rb ia q u e es d e n o m in a d a n ie -
b la y o scu rid a d 465, adem ás hay otras clases carentes d e n o m -
b re q u e n a ce n a causa d e la d esigu ald ad d e lo s triá n g u lo s466.
L as clases d e agu a so n d o s, e n p r im e r lu g a r, u n a líq u id a y
o tra fu sib le. A s í p u es, la p r im e r a es líq u id a , p o r estar c o n s -
titu id a d e p a rte s de agu a q u e s o n p e q u e ñ a s y , al se r estas
d esiguales, p u e d e m overse p o r sí m ism a o p o r la a c c ió n de
o tro e le m e n to 467, a causa d e la falta de u n ifo r m id a d y d e la
fo r m a d e su fig u r a 468. [5 8 e ] E n c a m b io , la e sp e cie q u e se
c o m p o n e de p artes g ra n d es y u n ifo r m e s es m ás estable qu e
la p r im e r a y es p esad a y co m p a c ta a causa d e la u n i f o r m i -
d ad 469. S in em b a rg o , b a jo la a c c ió n d e l fu e g o q u e la p e n e -
tra y la d isuelve, p ie rd e su u n ifo r m id a d y, u n a vez q u e la ha
p e r d id o , p a r t ic ip a m ás d e l m o v im ie n to . A l v o lv e rse m ás
278 PLATÓN
γενόμενον δε ευκίνητον, ύπό του πλησίον άέρο? ώθούμενον

και κα τα τεινόμενον έπ ί γήν, τήκεσθαι μεν τή ν τών όγκων
καθαίρεσιν, ροήν δε τή ν κα τά τασ ιν έπ ί γήν επωνυμίαν
έκατέρου του πάθου? έλαβεν. [ 5 9 a] πάλιν δ ’ έκ π ίπ το ντο ?
αύτόθεν του πυρό?, ατε ούκ ε ί? κενόν έξιόντο?, ωθούμενο? ό
πλησίον αήρ ευκίνητον οντα έ τι τόν υγρόν όγκον ε ί? τά ? τού
πυρό? εδρα? συνωθών αύτόν αύτφ σ υ μ μ ε ίγ ν υ σ ιν ό δε
συνωθούμενο? άπολαμβάνων τε τήν όμαλότητα πάλιν, ατε του
τή ? άνω μαλότητο? δημιουργού πυρό? ά π ιόντο?, ε ί? τα ύτόν
αύτφ κα θίστα ται, καί τή ν μεν του πυρό? άπαλλαγήν ψΰξιν,
τή ν δε σύνοδον άπελθόντο? εκείνου π επ ηγό? είνα ι γένο?
προσερρήθη. τούτων δή πάντων [ 5 9 b ] οσα χυτά προσείπομεν
ύδατα, τό μεν έκ λεπ το τά τω ν καί όμαλωτάτων πυκνότατον
γιγνόμενον, μονοειδε? γένο?, σ τίλβ ο ντι καί ξανθφ χρώματι
κοινωθέν, τιμαλφ έστατον κτήμα χρυσό? ήθημένο? διά πέτρα?
έπάγη· χρυσού δε ό ζ ο ς , διά πυκνότητα σκληρότάτον öv καί
μελανθέν, άδάμα? έκλήθη. τό δ ’ έγγυ ? μεν χρυσού τών μερών,
εϊδη δε πλείονα ένό? εχον, πυκνότητι δέ, τή μεν χρυσού
πυκνότερον ον, καί γή ? μόριον ολίγον καί λεπτόν μετασχόν,
ώ στε σκληρότερον ε ίν α ι, τώ Í 5 9 c] δε μεγάλα έ ν τ ό ? αυτού
δια λείμ μ α τα έ χ ε ιν κουφότερον, τών λαμπρών πηκτώ ν τε εν
γένο? ύδάτων χαλκό? συσταθεί? γ έ γ ο ν ε ν τό δ ’ έκ γή? αύτω
μειχθέν, δταν παλαιουμένω διαχωρίίησθον πάλιν ά π ’ άλλήλων,
έκφανε? καθ’ αύτό γιγνό μ ενο ν ίό ? λέ γ ετ α ι, τάλλα δε τών
τοιούτων ούδεν ποικίλον έ τ ι διαλογίσασθαι τήν τών είκότων
μύθων μεταδιώ κοντα ιδ έ α ν ήν δταν τ ι? άναπαύσεω? ένεκα
TIM EO 379
fá c il d e m o v e r, es e m p u ja d a p o r el a ire c ir c u n d a n te y se
e x tie n d e so b re la tie rr a . C a d a u n a d e estas m o d ific a c io n e s
re cib e u n a d e n o m in a c ió n : fu n d irse , cu a n d o d ism in u y e su
m asa470, y flu jo , c u a n d o se ex p a n d e so b re la tie r r a . [ 5 9 a !
P e ro e n el m o m e n to e n q u e e l fu e g o se escapa n u evam en te
de ella, c o m o n o sale al v a cío 4,71, e l a ire c ir c u n d a n te , al ser
expu lsado p o r él, em p u ja la masa líq u id a qu e es todavía fácil
d e m o v e r h a cia lo s sitio s q u e o c u p a b a e l fu e g o y la m ezcla
co n s ig o m ism o . P e ro e l líq u id o así c o m p r im id o re c u p e r a
d e n u ev o la u n ifo r m id a d , co m o el fu e g o , a rtífice d e la falta
de u n ifo r m id a d , ha salido de él, se restablece en su id e n ti-
dad co n sigo m ism o . E l a leja m ie n to d el fu eg o se h a llam ad o
e n fr ia m ie n t o , y la c o n d e n s a c ió n q u e sig u e a la sa lid a d e l
fu e g o se la h a lla m a d o c o n g e la c ió n . A h o r a b ie n , d e tod as
[5 9 b ] las clases d e agua q u e h e m o s d e n o m in a d o fu sib les, la
m ás densa d e ellas, q u e se o rig in a d e las partículas m ás tenues
y h o m o g én ea s, ú n ica e n su g é n e ro , c o n u n c o lo r b r illa n te y
a m a r illo 4"72, es la p o s e s ió n m ás p r e c io s a , el o r o , q u e , tras
filtra rse a través de las p ied ras, se so lid ifica . Y el r e to ñ o del
o r o , q u e es m u y d u ro p o r su d en sid ad y de c o lo r n e g ro , fu e
lla m ad o ad am an te4"73. E l g é n e ro q u e tie n e p artícu las p r ó x i-
m as al o r o , p e r o qu e p o see m ás de u n a especie y, e n cu an to
a su d e n sid a d , es m ás d en so q u e el o r o , al p a rtic ip a r d e la
tie rra e n u n a p o r c ió n p eq u eñ a y su til, resulta ser más d u ro .
[5 9 c] P ero es m ás lig e r o , p o r te n e r e n su in t e r io r g ran d es
in te rsticio s. Y este ú n ic o g é n e r o , co m p u e sto de aguas b r i -
lla n te s y co n d e n sa d a s, h a d ad o lu g a r al co b r e . L a p o r c ió n
de tie rra qu e está m ezclada c o n él, cuandt> lo s dos se h a cen
v ie jo s y d e n u e v o se se p a ra n u n o d e l o tr o , se h a ce v is ib le
p o r sí y se d e n o m in a h e rru m b re . E n cu an to al resto de tales
g én ero s474, n o es e n absoluto co m p lica d o d iscu rrir si se p e r -
sig u e la fo r m a d e lo s m ito s v e ro sím ile s475; y c u a n d o , p ara
descan sar, u n o d eja lo s d iscu rsos referen tes a las realid ad es
28 ο PLATÓN
τούς περί τών δντων άεί καταθέ μένος λόγους, to u s γενέσεως

πέρι διαθεώμενος [5 9 d] ε ϊκ ό τα ς ά μ ετα μ έλη τον ήδονήν
κτάτα ι, μετριον άν εν τω βίψ παιδιάν και φρόνιμον ποιοίτο.
ταύτη δή καί τά νΰν έφ έντες τό μετά τοΰτο τών αύτών πέρι
τά ε ξή ς είκότα δ ίιμ εν τηδε. τό πυρί μεμειγμενον ύδωρ, οσον
λεπτόν ύγρόν τε διά τή ν κίνησιν καί τή ν όδόν ήν
κυλινδούμενον έπ ί γ η ς ύγρόν λέγετα ι, μαλακόν τε αυ τω τά ς
βάσεις ήττον εδραίους οΰσας ή τά ς γ η ς ύπείκειν, τούτο δταν
πυρός άποχωρισθέν άέρος τε μονωθή, l 5 9 e l γ έγο νεν μεν
όμαλώτερον, συνέωσται δε ύπό τών έξιόντω ν ε ίς αύτό, παγέν
τε ούτως τό μεν ύπέρ γ η ς μάλιστα παθόν ταΰτα χ ά λ α ζα , τό
δ ’ έπί γ η ς κρύσταλλος, τό δε ήττον, ή μ ιπ α γές τε δν έ τ ι, τό
μεν ύπερ γ η ς αυ χιώ ν, τό δ ’ έπ ί γ η ς συμπαγέν έκ δρόσου
γενόμενον πάχνη λ έ γ ε τ α ι, τά δε δή π λεΐσ τα ύδάτων είδη
μεμειγμένα άλλήλοις - σύμπαν μεν τό γένος, [6 0 a ] διά τών
έκ γ η ς φυτών ήθημένα, χυμοί λεγόμενοι - διά δε τά ς μ ε ίξε ις
άνομ οιότητα έκασ τοι σ χ ό ν τ ε ς τά μέν άλλα πολλά ανώνυμα
γένη πα ρέσχοντο, τ έτ τα ρ α δε δσα έμπυρα ε’ί δη, διαφανή
μ ά λισ τα γενόμενα , εϊληφ εν ονόματα αύτών, τό μέν τ ή ς
ψυχής μετά τοΰ σώ ματος θερμαντικόν οίνος, τό δε λεΐον καί
διακριτικόν δψεως διά τα ΰτά τε ίδ ειν λαμπρόν καί στίλβον
λιπαρόν τε φανταζόμενον έλαίηρόν είδο ς, π ίτ τ α καί κίκι καί
έλαιον αύτό δσα τ ’ άλλα τ ή ς α ύ τή ς δυνάμεως· δσον δέ
[6 o b ] διαχυτικόν μέχρι φύσεως τών περί τό στόμα συνόδων,
τα ύτη τή δυνάμει γλυκύτητα παρεχόμενον, μέλι τό κατά
πάντων μά λισ τα πρόσρημα έ σ χ εν, τό δέ τής σαρκός
TIM EO
q u e sie m p r e s o n 476, c o n s id e r a lo s v e ro s ím ile s a ce rca d e la

g e n e r a c ió n I 5 9 «U y c o n s ig u e u n p la c e r d e s p r e o c u p a d o ,
p o d r ía d arse u n e n tre te n im ie n to m o d e ra d o y p ru d e n te en
su v id a 477. A s í p u es, a h o ra n o s o tr o s p asa rem o s a través de
to d o esto y a b o rd arem o s a c o n tin u a c ió n las o p in io n e s p r o -
bables so b re estas m ism as cu estio n es d e l sigu ien te m o d o . E l
agua, m ezclada co n fu ego, que es sutil y líq uid a478, p o r el m o -
vim ie n to y el ca m in o p o r el que ru ed a sobre la tierra , es lla -
m ad a líq u id a 479 y, adem ás, es b la n d a p o rq u e sus bases ced en
al ser m e n o s estables qu e las de la tie rra . Esta agua, cu a n d o
está separada d el fu ego y d el aire, se queda sola, [59e] se vu el-
ve m ás u n ifo r m e y se co n tra e p o r las partícu las q u e salen de
ella. A s í se cond en sa, y lo qu e sufre p rin cip a lm en te esta m o -
d ificació n en cim a de la tierra se llam a granizo, e n la superficie
de la tierra, h ielo; y lo que sufre m enos, se conden sa a m edias
y está en cim a de la tierra se d e n o m in a nieve, p e ro , si se c o n -
densa en la su perficie d e la tierra y nace d el ro cío , escarcha.
E n cu a n to a las m u y n u m ero sa s especies d e agua q u e se e n -
trem ezclan y [60 a] se filtran a través de las plantas de la tierra,
re cib e n e l n o m b r e g en é rico de ju g o s, a causa de sus m ezclas
cada u n a p re se n ta g ra n h e te r o g e n e id a d 480, y u n a p a rte d e
ellas su m in istra o tro s m u ch os g én ero s a n ó n im o s, p e ro cu a -
tro , todas ellas especies que c o n tie n e n fu eg o 481 y h a n llegado
a ser las m ás claras482, r e c ib ie ro n n o m b res: u n a , la q u e ju n to
c o n el cu erp o calien ta el alm a, es el v in o ; otra, la q u e es lisa
y capaz d e d iv id ir el rayo visual483 y, p o r esto, d e aspecto b r i -
lla n te y r e s p la n d e c ie n te 484 y d e a p a r ie n c ia u n tu o s a , es la
esp e cie a ceito sa: la p ez, el a ceite d e r ic in o 485, el a ce ite de
o liv a m ism o y to d o lo d em ás q u e p o se e la m ism a p r o p ie -
d a d 486. P o r su p a rte , cu a n to [ 6 0 b ] tie n e la ca p a cid a d de
re la ja r487 hasta su ta m a ñ o n a tu ra l lo s p o r o s d e la b o c a y de
p r o p o r c io n a r, p o r esta p ro p ie d a d , el sabor d u lce488, recib ió
e l n o m b re g e n é rico d e m iel489. P o r ú ltim o , la q u e disuelve la
282 PLATÓN
διαλυτικόν τφ κάειν, άφρώδες γένο ς, έκ πάντων άφορισθέν

τών χυμών, όπός έπωνομάσθη.
Γή? δέ εϊδη, τό μέν ήθημένον διά ϋδατος τοιφ δε τρόπω
γ ίγ ν ε τ α ι σώμα λίθινον. τό σ υ μ μ ιγ έ ς ϋδωρ δτα ν έν τή
σ υ μ μ είξει κοπή, μετέβα λεν ε ις άέρος ιδ έ α ν γενό μ ενο ς δε
[ 6 o c ] αήρ ε ίς τόν έαυτοΰ τόπον άναθει. κενόν δ ’ ΰπερεΐχεν
αύτών ο ύ δ έ ν τό ν ουν πλησίον έωσεν άέρα. ό δε ά τε ών
βαρύς, ώ σθείς και π ερ ιχυθ είς τώ τ ή ς γ ή ς δγκω, σφόδρα
εθλιψεν συνέώσέν τε αυτόν ε ις τά ς έδρας δθεν άνήει ό νέος
άήρ- συνωσθεΐσα δε ύπό άέρος άλύτως ϋδατι γή συνίστατα ι
πέτρα, καλλίων μεν ή τών ίσων κα'ι ομαλών διαφανής μερών,
α ίσ χίω ν δε ή ενα ντία , τό δε ύπό πυρός τά χο υ ς τό νοτερόν
[ 6 o d ] πάν έξαρπασθέν κα'ι κραυρότερον εκείνου συστάν, ψ
γ ένει κέραμον έπωνομάκαμεν, τούτο γ έ γ ο ν ε ν ε σ τ ιν δε δτε
νο τίδο ς ύπολειφ θείσης χυτή γή γενομένη διά πυρός δταν
ψυχθή, γ ίγ ν ε τα ι τό μέλαν χρώμα εχον λίθος, τώ δ ’ αυ κατά
τα ύ τά μεν τα ΰτα έκ σ υμ μ είξεω ς ΰδατος άπομονουμένω
πολλοΰ, λεπτοτέρω ν δε έκ γ ή ς μερών άλμυρώ τε δντε,
ήμιπαγή γενομένω καί λυτώ πάλιν ύφ’ ϋδατος, τό μεν ελαίου
και γ ή ς καθαρτικόν γένο ς λίτρον, τό δ ’ εύάρμοστον έν τ α ΐς
κοινωνίαις [6 o e ] τ α ΐς περί τήν τοΰ σ τόμα τος αϊσθησιν άλών
κατά λόγον [νόμου] θεοφιλές σώμα έ γ ένετο . τά δέ κοινά εξ
άμφοΐν ϋδατι μέν ού λυτά, πυρί δέ, διά τό τοιόνδε οϋτω
συμπήγνυται. γ ή ς όγκους πΰρ μεν άήρ τε ού τ ή κ ε ι- τ ή ς γάρ
συστάσεως τών διακένων αύτής σμικρομερέστερα πεφυκότα,
διά πολλής ευρυχω ρίας ιόντα, ού βια£όμενα, άλυτον αύτήν
TIM EO 283
ca rn e q u e m á n d o la , u n a esp ecie esp u m o sa 490 d istin ta de

to d o s lo s ju g o s, fu e llam ada cuajo.
E n cu an to a las especies de la tierra, u n a, filtrad a a través del
agua, se vuelve cu erp o p étreo de la sigu ien te m an era. C u a n -
d o el agua m ezclada se separa e n la m ezcla, se tra n sfo rm a en
aire, y el aire que se genera [6 o c] se eleva hacia su lu gar p r o -
p i o 491. P e ro c o m o n o h a b ía v a cío a lg u n o p o r e n c im a de
ello s492, em p u ja en to n ces el aire cerca n o . Este, co m o es p e -
sado493, al ser em p u ja d o y esparcid o a lred ed o r d e la m asa de
la tie r r a , la o p r im e fu e r te m e n te y la c o m p r im e h a cia lo s
sitios d e d o n d e subía el n u evo aire. D e este m o d o , la tierra,
c o m p r im id a in d is o lu b le m e n te c o n el agua494 p o r e l a ire ,
c o m p o n e p ied ras495. L a m ás b e lla es la tran sp aren te496, f o r -
m ad a d e partes iguales y u n ifo rm e s, la m ás fea, la co n traria.
P o r o tra p arte, la tie rra a la qu e la velo cid a d d el fu eg o extrae
tod a la h u m e d a d [ 6 o d ] , y qu e está co n stitu id a de u n cu erp o
m ás seco qu e la p ie d ra , da o rig e n a la especie q u e d e n o m i-
n a m o s a rc illa 497. A v e c e s su ced e q u e, cu a n d o co n serva su
h u m e d a d , la tie rra en tra en fu sió n p o r a cció n d el fu ego y, al
en friarse, nace la p ied ra de c o lo r n e g ro 498. A su vez, están las
d os e s p e cie s, e x tra íd a s e n las m ism a s c o n d ic io n e s d e la
m e z c la 499 d e u n a g ra n c a n tid a d de agu a, co n s titu id a s de
p a rtícu la s d e tie r r a m ás fin as y saladas. C u a n d o se vu elve n
se m isó lid a s y d e n u e v o so lu b le s e n el agua, su rge u n a , la
variedad que sirve para lim p ia r el aceite y la tierra, el n atró n ,
y o tra q u e se ajusta b ie n a las c o m b in a c io n e s [6 0 e ] q u e
c o r r e s p o n d e n a la se n sa ció n d e l gusto d e la b o ca , la sal, u n
cu erp o que, según co stu m bre500, es q u erid o p o r los dioses.
L o s co m p u e sto s q u e p a rtic ip a n d e tie r r a y a gu a5“ , q u e n o
so n so lu b les p o r el agua, p e r o sí p o r el fu e g o , se so lid ifica n
d e la sig u ie n te m a n era 502. N i fu e g o n i a ire d isu elven masas
d e tie r r a , ya q u e p o s e e n p a rtíc u la s p o r n a tu ra le z a m ás
p e q u e ñ a s q u e la e stru ctu ra de lo s in te r stic io s d e a q u ella , y
284 PLATÓN
έάσ αντα ά τ η κ τ ο ι π α ρ έ σ χ ε ν τά δέ ύδατο? επ ειδή μεί£ω

πέφυκεν μέρη, βίαιον ποιούμενα τήν διέξοδον, λύοντα αύτήν
τή κει, γήν [ 6 la ] μεν γάρ ασύστα τον ύπό βία? ούτως- ύδωρ
μόνον λύει, συνεστηκύίαν δε πλήν πυρό? ο ύ δ έν ε’ι σοδο? γάρ
ούδενί πλήν πυρί λ έ λειπ τα ι. τη ν δε ύδατο? αυ σύνοδον τήν
μεν βια ιοτά την πΰρ μόνον, τή ν δε άσθενεστέραν άμφότερα,
πυρ τε καί αήρ, δ ιαχεΐτον, ό μεν κατά τά διάκενα, τό δέ καί
κατά τά τρ ίγω ν α - βία δέ αέρα σ υσ τά ντα ούδέν λύει πλήν
κατά το στοιχέίον, άβίαστον δέ κατατήκει μόνον πΰρ. τά δή
τών σύμμεικτων έκ γ η ς τε καί ύδατο? σωμάτων, μέχριπερ αν
[6ΐ1>] ύδωρ αύτοΰ τά τή? γή? διάκενα καί βία
συμπεπιλημένα κα τέχη, τά μέν ύδατο? έπ ιό ντα έξωθεν
είσοδον ούκ έχοντα μέρη περιρρέοντα τον δλον ογκον
άτηκτον εία σ εν, τά δέ πυρό? ε ϊ? τά τών ύδάτων διάκενα
ε ϊσ ιό ν τα , οπερ ύδωρ γην, τούτο πΰρ αέρα15 άπεργα£όμενα,
τη χθ έντι τφ κοινφ σώ ματι ρεΐν μόνα α ίτια συμ β έβ η κεν
τ υ γ χ ά ν ει δε τα ΰ τα οντα , τ ά μέν έλα ττο ν έχο ν τα ϋδατος- ή
γη ? , τό τε περί τή ν ύαλον γ έ ν ο ς [ 6 i c ] άπαν οσα τε λίθων
χυ τά εϊδη κα λείτα ι, τά δέ πλέον ϋδατο? αΰ, π ά ντα δσα
κηροειδή καί θυμιατικά σώματα συμπήγνυται.
Καί τά μέν δή σχήμ α σι κοινω νίαι? τε καί μ ετα λλα γα ι? ε ι?
άλληλα π επ οικιλμ ένα εϊδη σχεδόν έπ ιδ έδ εικ τα ι· τά δέ
παθήματα αύτώ ν δ ι’ ας α ι τ ία ς γ έγο νεν πειρα τέον
έμφ ανί£ ειν. πρώτον μέν οΰν ύπά ρχειν αϊσθησιν δει τ ο ΐς
15 πυρ dépa (F W Y 18 12 Rivaud) : πυρ [αέρα] (S ch n eid er, B u rn e t) : [πϋρ] dépa Stephanus
: τουθ’ υδωρ A rc h e r-H in d : πυρ υδωρ C oo k-W ilso n
TIM EO 285
co m o atraviesan fá cilm e n te lo s g ran d es espacios sin v io le n -

cia, la d eja n sin d iso lver n i fu n d ir . E n ca m b io , las p a rtíc u -
las de agua, al ser p o r natu raleza más grand es, se a b ren paso
c o n vio len cia y d isu elven y fu n d e n la tierra . [6 la ] E n efecto,
solo el agua disuelve así la tierra , al n o estar co n d en sad a co n
v io le n c ia ; e n c a m b io , si lo h a sid o , n a d a p u e d e d iso lv erla
salvo e l fu e g o , ya q u e n o d eja p asar n a d a ex cep to el fu e g o .
P o r o tra p a rte, cu a n d o se ha p r o d u c id o u n a c o n d e n sa c ió n
de agua m u y v io len ta, solo el agua p u e d e r o m p e r la 503; p ero
c u a n d o es m ás d é b il, p u e d e n r o m p e r la dos e le m e n to s , el
fu e g o y el a ire: este p o r sus in te r s tic io s , a q u e l ta m b ié n en
sus triá n g u lo s. E n cu an to al aire co n d en sa d o c o n v io le n cia ,
solo p u e d e ser d isu elto e n sus elem en to s, y cu a n d o es c o n -
d e n sa d o sin v io le n c ia se fu n d e so lo c o n el fu e g o 504. P o r
ta n to , e n c u a n to a a q u e llo s c u e r p o s m e zc la d o s d e tie r r a y
agu a505, m ien tra s [ 6 lb ] el agua o cu p a e n ello s lo s in te r s ti-
cio s d e la tie rra y lo s p r e s io n a c o n v io le n c ia , las p a rtícu la s
de agu a, q u e p r o v ie n e n d e l e x te r io r y n o e n c u e n tr a n u n a
e n tra d a , flu y e n a lr e d e d o r d e la m asa e n te r a y la d e ja n sin
d iso lver. E n ca m b io , las partícu las d e fu eg o p e n e tra n e n los
in te r s tic io s d e l agua y a ctú a n so b re el agua c o m o e l agua
sobre la tierra o el fu ego sobre el aire506. C o n stitu ye n la ú n ica
causa de qu e el cu erp o co m p u esto fluya tras fu n d irse .
A h o r a b ie n , en tre estos cu erp o s sucede qu e algu n o s p o see n
m e n o s agua q u e tie rra : e l g é n e r o e n te r o d e l v id r io y [ 6 lc ]
tod as las clases d e p ie d ra s q u e se d e n o m in a n fu sib le s; lo s
o tro s, p o r el co n tra rio , p o see n m ás agua, co n stitu ye n todas
las cosas qu e se co n d en sa n e n cu erp o s cerosos y resin osos.
A s í ya casi h e m o s m o s tra d o las v a rie d a d e s de esp ecie s q u e
resu ltan de la va ried a d de sus figu ras, d e sus c o m b in a cio n e s
y de sus tran sfo rm acio n es m utuas507. A h o ra hem o s de in te n -
tar hacer ver de qué causas p ro ced e n las im presion es que p r o -
vo ca n 508. E n p r im e r lu gar, efectivam en te, es p reciso q u e los
286 PLATÓN
λεγομ ένοι? ά εί, σαρκό? δε καί τών περί σάρκα γένεσ ιν,
ψυχή? τε δσον θνητόν, οΰπω διεληλύθαμεν τυγχά νει δέ ούτε
τα ύτα χω ρί? [ 6 id ] τών περί τά παθήματα δσα αισθητικά
οϋτ’ εκείνα ανευ τούτων δυνατά ίκανώ? λεχθήναι, τό δε άμα
σ χεδόν ου δυνατόν, ύποθετέον δή πρότερον θάτερα, τά δ ’
ύποτεθέντα έπ ά νιμ εν αΰθι?. ϊν α ουν ε ξή ? τα παθήματα
λέγηται τ ο ι? γένεσιν, εστω πρότερα ήμιν τά περί σώμα καί
ψυχήν όντα. πρώτον μεν ουν ή πυρ θερμόν λεγομεν, ’ίδωμεν
ώδε σκοποΰντε?, τή ν διάκρισιν καί τομ ή ν α ύ το ΰ περί τό
σώμα ήμών γιγνο μ ένην [ S ie ] έννοηθέντε?. ό τι μέν γάρ οξύ
τ ι τό πάθο?, πάντε? σχεδόν αίσθανόμεθα- τήν δε λεπτότητα
τών πλευρών καί γωνιών οξύτητα τών τε μορίων σμικρότητα
καί τ ή ? φορά? τό τ ά χο ?, ο ι? πάσι σφοδρόν ον καί τομόν
ό ξέ ω ς τό προστυχόν αεί [6 2 a] τ έ μ ν ε ι, λο γίσ τέον
άναμ ιμ νησκομένοι? τή ν του σ χή μ α το ? αύτοΰ γ έ ν ε σ ιν , δ τι
μάλιστα εκείνη καί ούκ άλλη φύσι? διακρίνουσα ήμών κατά
σμικρά τε τά σώματα κερματί£ουσα τούτο δ νυν θερμόν
λεγομ εν εΐκό τω ? τό πάθημα καί τουνομα πα ρέσχεν. τό δ ’
εναντίον τούτω16 κατάδηλον μέν, δμω? δε μηδέν έπιδεέ? έστω
λόγου. τά γάρ δή τών περί τό σώμα ύγρών μεγαλομερέστερα
ε ίσ ιό ν τα , τα σμικρότερα έξωθουντα, ε ΐ? τ ά ? εκείνω ν ού
δυνάμενα εδρα? ένδύναι, συνωθούντα ήμών [6 2 b ] τό νοτερόν,
έξ άνωμάλου κεκινημένου τε ακίνητον δ ι’ όμαλότητα καί τήν
ΐ6 τούτψ (W Y) : τούτων»
TIM EO 287
cu erp o s d e lo s que hablam os p o sean siem pre sensación, p ero

aú n n o h em o s expuesto el o rig e n d e la ca rn e509 y de lo qu e la
ro d e a n i d e lo qu e h ay de m o rta l e n el alm a5'0. A h o r a b ie n ,
resulta que es im p osib le hablar su ficien tem en te d e estas cosas
p r e s c in d ie n d o [ 6 l d ] d e lo q u e c o n c ie r n e a las im p resio n e s
sensibles, n i tam p o co hablar d e estas p rescin d ien d o de a q u e-
llas; y, sin e m b a rg o , es casi im p o s ib le h a c e rlo al m ism o
tie m p o . P rim e ro hay q u e d ar p o r su pu esto u n a d e las dos, y
lu ego volver a la qu e hayam os dad o p o r supuesto5" . P o r c o n -
sig u ie n te , p a ra h a b la r d e las im p re s io n e s in m e d ia ta m e n te
después de los cu erpos qu e las p ro d u cen , dem os p rim ero p o r
supuestas las cosas q u e c o n cie rn e n al cu erp o y al alm a512.
P o r lo tanto, en p rim e r lugar, veam os en qu é sentido decim os
qu e e l fu e g o es calien te, y co n sid erem o s esto, o b servan d o la
d iv isió n e in c is ió n q u e él p ro d u c e e n n u estro c u e rp o . [6 le ]
E n e fe cto , casi to d o s p e rc ib im o s q u e se trata de u n a im p r e -
s ió n q u e co n siste e n a lg o a g u d o . P e r o d e b e m o s t e n e r e n
cu e n ta la sutileza d e sus lad o s, la agu d eza d e sus á n g u lo s, la
p e q u e ñ e z de sus partícu las y la ve lo cid a d d e su m o v im ie n to
—p r o p ie d a d e s to d a s estas c o n las q u e , v io le n to y a fila d o ,
co rta siem p re to d o lo qu e e n cu e n tra e n su ca m in o —, [6 2 a ]
reco rd a n d o el n acim ien to de su figu ra513, qu e es precisam en -
te esta y n o o tra n atu raleza, la qu e p o r d iv isió n y p a r tic ió n
d e n u e s tro s c u e r p o s e n p e q u e ñ o s tro z o s p r o p o r c io n a la
im p r e s ió n y el n o m b r e 514 a lo q u e a h o ra d e n o m in a m o s
ra zo n a b le m en te calor.
L a im p re s ió n c o n tra ria a esta, a u n q u e evid en te, n o h em o s
de d eja rla sin e x p lica ció n . C u a n d o las p artícu las m ás g ra n -
des d e lo s líq u id o s q u e r o d e a n el cu e rp o se in tr o d u c e n e n
él, e x p u lsa n las m ás p e q u e ñ a s y, al n o p o d e r o c u p a r lo s
sitio s d e estas, c o m p r im e n [ 6 2 b ] la h u m e d a d q u e hay e n
n o s o tr o s 515 y, p o r la u n ifo r m id a d y la c o m p re n s ió n , lleg a n
a in m o v iliz a r lo q u e era ir r e g u la r y m ó v il y lo s o lid ific a n .
288 PLATÓN
σύνωσιν άπεργα£όμενα π ή γ ν υ σ ιν τό δε παρά φύσιν

συναγόμενον μάχεται κατά φύσιν αύτό εαυτό e is τούναντίον
απωθούν, τη δή μάχη καί τω σεισμψ τούτψ τρόμος και ρίγος
έτέθη, ψυχρόν1 τε τό πάθος άπαν τούτο καί τό δρών αύτό
έ σ χ ε ν όνομα, σκληρόν δε, δ σ ο ις αν ήμών ή σαρξ ύπείκη,
μαλακόν δε, δσα άν τή σαρκί- πρός αλληλά τε ούτως, ύπείκει
δε όσον επ ί σμικρού βαίνει· τό δε έκ [ 6 2 c ] τετραγώνων ον
βάσεων, άτε βεβηκος σφόδρα, άντιτυπώ τατον είδος, ό τι τε αν
ε ις πυκνότητα συνιόν π λείσ τη ν ά ντίτο νο ν ή μά λιστα , βαρύ
δε καί κούφον μετά τή ς τού κάτω φύσεως ανω τε
λεγομένης έξετα ζόμενον αν δηλωθείη σαφέστατα, φύσει γάρ
δή τ ιν α ς τό π ο υ ς δύο ε ΐν α ι δ ίειλη φ ό τα ς διχή τό παν
ενα ν τίο υ ς, τόν μεν κάτω, πρός ον φ έρεται πάνθ’ όσα τιν ά
όγκον σώ ματος ε χ ε ι, τόν δε άνω, πρός δν άκουσίως έρχετα ι
παν, ούκ όρθόν ούδαμή ν ο μ ί£ ε ιν τού γάρ π α ν τ ό ς [ 6 3 d ]
ούρανού σφαιροειδούς ό ντο ς, οσα μέν άφεστώ τα ’ί σον τού
μέσου γέγονεν έσχα τα , όμοίως αύτά χρή έσχα τα πεφυκέναι,
τό δε μέσον τα αύτά μέτρα τών έσχα τω ν άφεστηκός έν τώ
καταντικρύ νομί£ειν δει πάντων είνα ι, τού δή κόσμου ταύτη
πεφυκότος, τ ί τών ειρημένων άνω τ ις ή κάτω τιθέμενος ούκ
έν δίκη δόξει τό μηδέν προσήκον "όνομα λ έ γ ε ιν ; ό μεν γάρ
μέσος έν αύτω τόπ ος ούτε κάτω πεφυκώς ούτε άνω λέγεσθαι
δίκα ιος, ά λλ’ αύτό έν μέσω· ό δε περιξ ούτε δή μέσος ο υ τ ’
έχω ν διάφορον αύτού μέρος έτερον θατέρου μάλλον πρός τό
μέσον ή τ ι τών καταντικρύ. τού δε όμοίως πάντη πεφυκότος
TIM EO 289
P e ro lo q u e está c o n tr a íd o c o n tr a n a tu ra p o r n a tu ra le za
lu ch a y trata d e desviarse a sí m ism o h a cia el estado c o n tr a -
r io . A esta lu c h a y c o n m o c ió n se le d a el n o m b r e d e te m -
b l o r y e s c a lo fr ío , y to d a esta a fe c c ió n , así c o m o lo q u e la
p r o d u c e , re cib e el n o m b r e d e fr ío .
D u r o es to d o a q u e llo a lo q u e ce d e n u e s tra ca r n e , y b la n -
d o to d o lo q u e ced e a n u e stra c a r n e . D e l m ism o m o d o se
d a n las r e la c io n e s m u tu a s516. C e d e lo q u e se a sien ta so b re
u n a base p e q u e ñ a , p e r o lo co m p u e sto d e [6 2 c ] bases cu a -
d rilá te ra s, al estar fir m e m e n te a p o y a d o , es la e sp e cie m ás
r e sis te n te , y la q u e p u e d e a lc a n za r la m a y o r re sis te n c ia al
estar c o m p rim id a al m áxim o.
L o p esad o y lo lig e r o p o d r ía n ser ex p licad o s d e l m o d o m ás
claro si se lo s exam inara co n ju n tam en te c o n la llam ada n a tu -
raleza d e lo d e a b ajo y d e lo d e a rrib a . E n e fe c to , sería d el
to d o in c o r r e c to c o n s id e r a r q u e e x isten p o r n a tu ra le za dos
re g io n e s co n tra ria s q u e d iv id e n el u n iv e rso e n d o s, la d e
abajo, hacia la que se d irige to d o lo que posee u n a masa c o r -
p o ra l, y la d e a rrib a , h a cia la q u e to d o va fo r z o sa m e n te 517.
E fe ctiv a m en te , [ 6 s d ] al ser el c ie lo e n te r o e s fé r ic o , están
to d o s lo s p u n to s qu e so n extrem os a la m ism a d istan cia d el
c e n tro , p o r lo qu e p o r n a tu ra leza d e b e n ser extrem o s e n
igu al m ed id a, y el cen tro , co m o se en cu en tra a la m ism a d is-
tan cia de lo s ex trem o s, h a d e c o n sid e ra rse exactam en te e n
fr e n te d e to d o s ello s. A h o r a b ie n , si el m u n d o es así p o r
naturaleza, ¿a cuál de los lugares m en cio n ad os u n o le asigna-
ría el n o m b re de a rrib a o abajo sin q u e parezca, c o n razón ,
qu e u tiliza u n té r m in o qu e n o le co rre s p o n d e e n a b so lu to ?
E n efe cto , n o es ju sto d e cir qu e e n él el lu g a r d el ce n tro está
p o r natu raleza abajo o arrib a, sin o qu e sim p lem en te está en
el cen tro , m ientras qu e lo que se halla e n d e rre d o r n i es c e n -
tro n i tam p o co posee u n a parte q u e se d istin ga m ás q u e o tra
respecto del cen tro o de alguno de lo s p u n to s opuestos518.
290 PLATÓN
ποΐά τ ις έπιφέρων ονόματα αύτώ ενα ντία και πή καλώς αν

ή γο ΐτο λ έγ ειν; εί γάρ τ ι καί στερεόν εΐη κατά μέσον του
[6 3 a ] π α ντό ς ισ όπ α λες, ε ίς ούδέν αν ποτε τών εσχά τω ν
ένεχθείη διά τή ν πάντη ομοιότητα α ύ τώ ν ά λλ’ εΐ καί περί
αύτό πορεύοιτό τ ις εν κύκλω, πολλάκις άν σ τ ά ς ά ντίπ ο υς
τα ύτόν αύτοΰ κάτω καί άνω προσείποι. τό μεν γάρ όλον,
καθάπερ εϊρηται νυνδή, σφαιροειδές ον, τόπον τινά κάτω, τόν
δε άνω λέγειν έ χ ειν ούκ εμφρονος- οθεν δε ώνομάσθη ταΰτα
καί έν ο ις όντα εΐθίσμεθα δ ι’ εκείνα καί τόν ούρανόν ολον
οϋτω [ 6 3 t ] διαιρούμενοι λ έγ ειν, τα ΰτα διομολογητέον
ύποθεμένοις τάδε ήμίν. εΐ τ ις έν τφ του πα ντός τόπιρ καθ’
δν ή τοΰ πυρός ε’ί ληχε μά λιστα φ ύσ ις, ου καί π λεΐσ το ν αν
ήθροισμενον εϊη πρός ο φ έρεται, έπ εμ β ά ς έ π ’ εκείνο καί
δύναμιν ε ίς τοΰτο έχω ν, μέρη του πυρός άφαιρών ίσ τα ίη
τιθ είς ε ίς π λά στιγγας, α’ίρων τόν ζυγόν καί τό πϋρ έλκων ε ίς
άνόμοιον αέρα βια£όμενος [ 6 3 c ] δήλον ώ ς τού λα ττό ν που
τοΰ μεί£ονος ράον β ιά τα ι· ρώμη γάρ μια δυόίν άμα
μετεωρι£ομένοιν τό μεν ελαττον μάλλον, τό δέ πλέον ή ττο ν
ανάγκη που κατατεινόμενον συνέπεσθαι τή βίςι, καί τό μέν
πολύ βαρύ καί κάτω φερόμενον κληθήναι, τό δέ σμικρόν
έλαφρόν καί άνω. τα ύτόν δή τοΰτο δει φωράσαι δρώντας
ή μ ά ς περί τόνδε τόν τόπον, έπ ί γάρ γ ή ς βεβώ τες γεώδη
TIM EO 29I
P e ro d e lo qu e es p o r n atu raleza sem eja n te e n to d o s lad os,

¿ c u á le s se ría n lo s n o m b r e s o p u e sto s q u e a lg u ie n p o d r ía
asignarle y có m o p o d r ía creer qu e h abla co rre c ta m e n te ? E n
e fe c t o , si su p o n e m o s u n s ó lid o e n e q u ilib r io e n el c e n tro
d el [6 3 a] u n iv e rso 519, n u n ca se trasladaría hacia n in g u n o de
lo s e x tre m o s a causa d e la a b so lu ta se m e ja n za e n tr e e llo s .
A s im is m o , si a lg u ie n m arch a ra e n c ír c u lo a lr e d e d o r d e él,
p e r m a n e c e r ía m u ch a s veces e n las a n típ o d a s y lla m a r ía al
m ism o p u n to d e l s ó lid o a b ajo y a rrib a . P o r ta n to , al ser el
u n ive rso esférico , co m o acabam os d e d e cir, n o es p r o p io de
a lg u ie n sensato d e c ir q u e u n lu g a r está abajo y o tr o arrib a .
D e d ó n d e p r o v ie n e n estos n o m b r e s y e n q u é o b je to s so n
v á lid o s p a ra q u e n o s h ayam os a co stu m b ra d o p o r m e d io de
ellos a expresam os y a d iv id ir el c o n ju n to del u niverso de este
m o d o , [6 3 b ] so n cuestiones qu e d ebem os aco rd ar tras h aber
h e ch o las sig u ien tes su p o sicio n e s. S i a lg u ie n se in tr o d u je r a
e n el lugar del universo al que le co rresp o n d e p rin cip alm en te
la natu raleza d el fu eg o —aqu el e n el q u e estaría co n ce n tra d a
su m a y o r p a rte y h a cia d o n d e el fu e g o se d ir ig e 5^0— y, si
tu v iera p o d e r p a ra h a c e r lo , ex tra jera p artes de fu e g o y las
d ep o sitara e n lo s p latillo s de u n a balanza, levantara el astil y
em p u ja ra c o n vio le n cia el fu eg o h acia el aire qu e le es d ife -
ren te, [63 c] es evidente que p o d ría ejercer vio len cia más fá -
cilm en te sobre la parte m e n o r que sobre la m ayor. E n efecto,
cu a n d o dos o b je to s so n levan tad o s al m ism o tie m p o p o r
a cció n de u n a ú n ica fuerza, es preciso que el m e n o r ceda más
fá c ilm e n te a la v io le n c ia q u e se e jerce so b re él, y e l m ayo r,
m e n o s, y se d ice q u e el g ra n d e es p esad o y se d ir ig e h acia
abajo, y qu e el p eq u eñ o es lig ero y se d irige hacia arriba.
A h o r a b ie n , es n ecesa rio qu e p o d a m o s con statar ta m b ién el
m ism o fe n ó m e n o cu a n d o h acem os esto en n u estro lu g a r521.
A s í, m ie n tra s c a m in a m o s so b re la tie r r a , se p a ra m o s lo s
o b jeto s d el g é n e ro terrestre y, a veces, la tie rra m ism a, y los
292 PLATÓN
γένη δ α σ τ ά μ ε v o l , καί γην ενίο τε α ύτήν, έλκομεν ε ίς

άνόμοιον άέρα βίοι καί παρά φύσιν, άμφότερα τοΰ [63d]
συγγενούς άντεχόμενα, τό δε σμικρότερον ραον του μεί£ονος
βια£ομένοις ε ίς τό άνόμοιον πρότερον σ υ νέπ ετα ι- κούφον οΰν
αύτό προσειρήκαμεν, και τόν τόπον ε ίς δν βιαζόμεθα, άνω,
τό δ ’ ενα ν τίο ν το ύ τ ο ις πάθος βαρύ και κάτω. τ α ύ τ ’ οΰν δή
διαφόρως εχειν αύτά πρός αύτά ανάγκη διά τό τά πλήθη τών
γενών τόπον ενα ντίον άλλα α λλο ις κ α τ έ χ ε ι - τό γάρ έν
έτέρφ κοΰφον ον τόπο,) τφ κατά τόν έναντίον τόπον έλαφρω
[6 3 e] κα'ι Τφ βαρεΐ τό βαρύ τώ τε κάτω τό κάτω κα! τό άνω
τφ άνω π ά ν τ ’ εναντία καί πλάγια καί πάντως διάφορα πρός
άλληλα άνευρεθήσεται γιγνόμενα καί δντα - τόδε γε μήν εν
τι διανοητέον περί πάντων αύτών, ώς ή μεν πρός τό
συ γγενές όδός έκά σ τοις οΰσα βαρύ μέν τό φερόμενον ποιεί,
τόν δε τόπον ε ις δν τό τοιούτον φ έρεται, κάτω, τά δέ
τ ο ύ τ ο ις έχοντα ώ ς έτέρ ω ς θάτερα. περί δή τούτων αΰ τώ ν
παθημάτων τα ΰτα α ίτ ια είρήσθω. λείου δ ’ αΰ και τρ α χ έο ς
παθήματος α ιτία ν πα ς που κατιδών καί έτέρψ δυνατός άν ε’ίη
λ έ γ ε ιν σκληρότης γάρ άνωμαλότητι μειχθεισα , τό δ ’ [6 4 a ]
όμαλότης πυκνότητι παρέχεται.
Μ έγ ισ τον δέ καί λοιπόν τώ ν κοινών περί δλον τό σώμα
παθημάτων τό τών ήδέων καί τών α λγεινώ ν α ίτιο ν έν ο ις
διεληλύθαμεν, καί δσα διά τών τού σώματος μορίων αισθήσεις
κεκτημένα καί λύπας εν αύτοις ήδονάς θ’ άμα έπομένας έχ ει.
ώδ’ οΰν κατά π α ντός αισθητού καί άναισθήτου παθήματος
TIM EO
293
arrastram os hacia el a ire q u e les es d ife re n te c o n vio le n cia y

e n c o n tra d e la natu raleza. A h o r a b ie n , ya q u e hay d os p o r -
cio n e s d e tie rra [6 3 d ] q u e tie n d e n a lo q u e es d e su m ism o
g é n e r o , la m ás p e q u e ñ a ced e m ás fá c ilm e n te y an tes q u e la
m ás g ra n d e a la v io le n c ia qu e e jercem o s p a ra atraerla h acia
u n c u e rp o d ife re n te . E n to n ce s, a eso d e n o m in a m o s lig e ro ,
y al lu g a r hacia el q u e lo arrastram os p o r la fu erza , arrib a ; y
las características co n trarias a estas so n p esad o y abajo.
Es n e ce sa rio q u e estas características m a n te n g a n re la cio n e s
diversas, p o rq u e la m ayo ría d e lo s cu e rp o s o cu p a n r e c íp r o -
cam en te u n lu g a r o p u esto . E n efecto , d escu b rirem o s qu e lo
q u e es lig e r o e n u n lu g a r es p esad o e n o tr o , [6 3 e] y lo p e -
sado, lig e r o , y lo q u e está abajo, a rrib a , y lo q u e está arrib a ,
ab ajo , y q u e to d o s h a n sid o y so n c o n tra rio s, transversales y
co m p le ta m e n te d ife re n te s e n tre sí. N o o b sta n te, acerca de
to d o s ellos d ebem os re fle x io n a r ú n ica m en te so b re esto: qu e
el ca m in o que co n d u ce cada c u e rp o h acia su sem ejante h ace
q u e sea p esa d o el q u e se tra sla d a , y a b a jo el lu g a r h a cia el
q u e se d ir ig e , m ie n tra s q u e lo s q u e se c o m p o r t a n d e u n a
m a n e r a d ife r e n te s o n lo s o p u e sto s. P o r lo q u e resp e cta a
estas im p resion es, estas so n las causas q u e establecerem os522.
L a causa de la im p re sió n de lo liso 523 y lo ru g o so , cu alq u iera
q u e la ex a m in e sería capaz de e x p lic a rla a o tr o . E n e fe c to ,
lo r u g o s o es p r o d u c id o p o r la d u r e z a 524 m e z c la d a c o n la
ausen cia de u n ifo r m id a d ; lo liso , [6 4 a ] p o r la u n ifo r m id a d
m ezclada c o n la d en sid a d 525.
L o m ás im p o r ta n te d e lo q u e q u e d a p o r e x p lic a r d e las
im p re s io n e s c o m u n e s a to d o el c u e r p o 526 es la causa d e lo s
p la cere s y d e lo s d o lo re s e n lo q u e h e m o s ex p u esto y tod as
las se n s a c io n e s d e las p a rtes d e l c u e r p o q u e t ie n e n e n sí
m ism as a la vez c o m o c o m p a ñ e r o s a d o lo r e s y p la c e re s 527.
P o r ta n to , c o n sid e re m o s las causas d e to d a im p re s ió n se n -
sib le y n o se n s ib le , y r e c o r d e m o s la d is t in c ió n q u e h e m o s
294 PLATÓN
τάς- α ιτ ία ? λαμβάνωμεν, άι/αμίμντισκόμενΌΐ τό τ ή ς [ 6 4 b ]

ευκινήτου τε καί δυσκινήτου φύσεως- ό τι διειλόμεθα έν τ ο ΐ?
πρόσθεν ταύτη γάρ δή μεταδιω κτέον πάντα δσα έπινοουμεν
έλ ειν . τό μεν γάρ κατά φύσιν ευκίνητον, δτα ν καί βραχύ
πάθος- ε ΐ? αύτό έ μ π ίπ τη , διαδίδωσιν κύκλω μόρια ετερα
έτερ οι? ταύτόν άπεργα£όμενα, μέχριπερ αν έπί τό φρόνιμον
έλθόντα έ ξα γ γ είλ η του ποιήσα ντο? τή ν δ ύ ν α μ ιν τό δ’
έναντίον έδράίον δν κα τ’ ούδενα τε κύκλον ιόν πάσχει μόνον,
[ 6 4 c ] άλλο δέ ού κ ινεί τώ ν πλησίον, ώ στε ού διαδιδόντω ν
μορίων μορίοι? άλλων ά λλοι? τό πρώτον πάθο? έν α ύ το ι?
ά κίνητον ε ΐ? τό παν £ώον γενόμενον άναίσθητον πα ρέσχεν
τό παθόν. ταυτα δέ περί τ ε όστά καί τ ά ? τ ρ ίχ α ? έ σ τ ίν και
δ σ ’ άλλα γή ινα τό π λεΐσ το ν έχ ο μ εν έν ή μ ΐν μόρια- τά δέ
έμπροσθεν περί τά τ ή ? δψεω? καί άκοή? μά λισ τα , διά τό
πυρό? άέρο? τε έν α ύ το ι? δύναμιν ένεΐνα ι μ εγίσ τη ν. τό δή
τ ή ? ήδονή? καί λύπη? ώδε δει δ ια νοείσ θα ι- τό μέν παρά
φύσιν και [64*1] βίαιον γιγνόμενον άθρόον παρ’ ήμΐν πάθο?
αλγεινόν, τό δ ’ ε ΐ? φύσιν άπιόν πάλιν άθρόον ήδύ, τό δέ
ήρεμα καί κατά σμικρόν άναίσθητον, τό δ ’ έναντίον τούτοι?
ένα ντίω ?. τό δέ μ ε τ ’ ε ύ π ετ ε ία ? γιγνό μ ενο ν άπαν αισθητόν
μέν δ τι μά λιστα , λύπη? δέ καί ήδονή? ού μ ετέχο ν, οΐον τά
περί τήν οψιν αυτήν παθήματα, ή δή σώμα έν τ ο ι? πρόσθεν
έρρήθη καθ’ ήμέραν συμφυέ? ήμών γίγνεσ θ α ι, ταύτη γάρ
τομ αί μέν καί καύσει? καί δσα άλλα π ά σ χει λύπα? ούκ
έμποιούσιν, ούδέ [6 4 e ] ήδονά? πάλιν έπί τα ύτόν άπιούση?
ειδο?, μ έγισ τα ι δε αίσθήσει? καί σαφ έστατοι καθ’ δ τι τ ’ αν
TIM EO
295
h e c h o a n tes 528 en tre la [6 4 k ] n a tu ra leza qu e se m u eve c o n

fa cilid a d y la qu e se m ueve c o n d ificu lta d . E n efecto , d e b e -
m o s p e r s e g u ir d e este m o d o to d o lo q u e p en sa m o s captar.
A s í, si u n a cosa es p o r n a tu ra le za fá c il d e m o v e r, c u a n d o
u n a p eq u eñ a im p re s ió n cae sobre ella, sus distintas partes la
tra n sm ite n e n c írc u lo , q u e h a cen lo m ism o so b re las otras,
h asta q u e lleg a a la in te lig e n c ia y a n u n c ia la p r o p ie d a d d el
a g e n te. P e ro , a la in versa , lo q u e es estable y n o avanza e n
c írcu lo de n in g ú n m o d o solo p ad ece, [6 4 c] p e r o n o m ueve
o tra s p a rte s v e cin a s, d e ta l m a n e r a q u e , c o m o sus p a rte s
n o se tra n s m ite n u n a s a o tras la p r im e r a im p r e s ió n , q u e
qu ed a in m ó v il e n ellas, sin lleg a r a la to ta lid ad d el vivien te,
h ace q u e la im p re s ió n sea im p e rc e p tib le . Este es el caso de
lo s h u e so s, p e lo s y to d a s las d em ás p a rtes q u e te n e m o s e n
n o s o tr o s e n las q u e p r e d o m in a la t ie r r a 529. E n c a m b io , el
caso co n sid era d o p r im e r o se refie re so b re to d o a la vista y el
o íd o , ya qu e e n estos sen tidos el fu e g o y e l a ire d esem p eñ a n
u n a fu n c ió n p r e d o m in a n te 530.
Es p re ciso , p o r ta n to , te n e r e n el p e n sa m ie n to lo sig u ien te
a ce rca d e l p la c e r y e l d o lo r . L a im p r e s ió n c o n t r a r ia a la
n a tu ra le za y [ 6 4 d l v io le n ta , si se p r o d u c e e n n o s o tr o s r e -
p e n tin a m e n te , es d o lo r o s a , m ie n tra s q u e la q u e d e n u ev o
regresa re p e n tin a m e n te a su estado n a tu ra l es agradable; la
q u e se p r o d u c e le n ta m e n te y p o c o a p o c o es im p e rc e p tib le ,
m ien tra s q u e la c o n tra ria a estas, c o n tra ria . T o d o lo q u e se
p r o d u c e c o n fa c ilid a d es lo m ás p e r c e p tib le , a u n q u e n o
p a r t ic ip e d e l d o lo r n i d e l p la c e r, c o m o las im p r e s io n e s
relacion adas c o n la v isió n m ism a, d e la q u e se d ijo antes que
d u ra n te el d ía llega a ser u n cu erp o co n n a tu ra l a n o so tro s531.
E n efe cto , a esta n o le p r o d u c e n d o lo r lo s co rtes n i las q u e -
m ad u ra s n i las d em ás a fe cc io n e s, n i ta m p o c o [ 6 4 e ] p l a cer
c u a n d o v u e lv e d e n u e v o a la f o r m a q u e le es p r o p ia . S in
e m b a rg o , p r o p o r c io n a p e r c e p c io n e s m u y vivas y claras,
296 PLATÓN
πάθη και δσων άν αύτή πη προσβαλοΰσα έφ ά π τη τα ι- βία γάρ

τό πάμπαν ούκ ενι τη δι,ακρίσει, τε αύτή? καί συγκρίσει. τά
δ ’ εκ μει£όνων μερών σώ ματα μ ό γ ις ε ’ί κοντά τώ δρώ ντι,
διαδιδόντα δε ε ίς δλον τ ά ς κ ιν ή σ εις, ήδονάς ϊσ χ ε ι καί
λύπας, άλλοτριούμενα [6 5 a ] μεν λύπας, καθιστάμενα δε ε ίς
τό αύτό π ά λιν ήδονάς. δσα δε κατά σμικρόν τάς
αποχωρήσεις εαυτών και κενώσεις εϊληφεν, τ ά ς δε πληρώσεις
άθρόας καί κατά μεγάλα, κενώσεως μεν αναίσθητα,
πληρώσεως δε α ΐσθήτικά γιγνό μ ενα , λύπας μεν ού παρέχει
τώ θνητώ τ ή ς ψυχής, μ ε γ ίσ τ α ς δε ήδονάς· έ σ τ ιν δε ενδηλα
περί τ ά ς εύω δίας. δσα δε άπαλλοτριούται μεν άθρόα, κατά
σμικρά δε μ ό γ ις τε ε ις τα ύτόν [6 5 b ] πά λιν ε α υ τ ο ις
κα θίστα ται, τουνα ντίον τ ο ΐς έ'μπροσθεν πάντα ά π ο δ ίδ ω σ ιν
τα ύτα δ ’ αΰ περί τ ά ς κα ύσεις καί τ ο μ ά ς τού σώ μα τος
γιγνόμενά έσ τιν κατάδηλα.
Καί τά μεν δή κοινά τού σώ ματος παντός παθήματα, τών τ ’
επωνυμιών δσαι τ ο ΐς δρώσιν αύτά γεγόνα σι, σχεδόν εϊρηται·
τά δ ’ έν ιδ ίο ις μερεσιν ήμών γιγνόμενα, τά τε πάθη καί τά ς
α ιτ ία ς αΰ τώ ν δρώντων, πειρατεον ε ίπ ε ΐν , αν πη [ 6 5 c]
δυνώμεθα. πρώτον οΰν οσα τών χυμών πέρι Χεγοντες εν τ ο ΐς
πρόσθεν άπελίπομεν, ’ί δια δντα παθήματα περί τήν γλώ τταν,
εμφ α νισ τεον ή δυνατόν, φ α ίνεται δε καί τα ύτα , ώσπερ οΰν
καί τά πολλά, διά συγκρίσεω ν τε τινω ν καί διακρίσεων
γίγνεσ θ α ι, πρός δε α ύ τα ΐς κεχρήσθαι μάλλον t l τώ ν άλλων
τρα χύτησί τ ε καί λειότη σ ιν. δσα μεν γάρ ε ίσ ιό ντα περί τά
φλεβια, οιόνπερ δοκίμια τ ή ς γ λ ώ ττη ς [65<1] τετα μ έν α επ ί
τήν καρδίαν, ε ις τά νοτερά τής σαρκός καί απαλά
TIM EO 297
s e g ú n las im p r e s io n e s q u e r e c ib e y lo s o b je to s q u e to c a
cu a n d o em ite sus rayos532. N o hay d e n in g u n a m an era v io -
le n c ia e n su se p a ra ció n o c o n c e n tra c ió n 533. E n ca m b io , lo s
ó rg a n o s co m p u estos d e partes m ayores ce d e n c o n d ificu ltad
al a gen te y tra n s m ite n a to d o e l v iv ie n te sus m o v im ie n to s y
t ie n e n p la c e re s y d o lo r e s : c u a n d o e stá n a lte r a d o s , [6 5 a ]
d o lo re s, y cu a n d o vu elven a su estado a n te r io r , p lacere s534.
T o d o s lo s ó rg a n o s q u e se r e tir a n y v a cía n p a u la tin a m e n te ,
p e r o q u e se lle n a n rep en tin a m en te y e n gran d es cantidades,
co m o n o se p e r c ib e e l v a c ia m ie n to , p e r o se p e r c ib e e l l l e -
nad o, n o ocasion an d olores a la parte m ortal d el alm a533, sino
gra n d ísim o s placeres536. Esto es evid en te e n lo s b u e n o s o lo -
res537. E n cam bio, cu a n d o lo s ó rg a n o s están alterados r e p e n -
tin a m e n te y vu elven p o c o a p o c o y c o n d ificu lta d d e n u evo a
su estado p r o p io , [6 5 b ] lo s efe cto s q u e p r o d u c e n so n to d o
lo c o n tr a r io d e lo p r e c e d e n te . Y , a su vez, esto es ev id en te
cu a n d o se da e n las q u em ad u ras y cortes d el c u e rp o .
A s í h a n q u e d a d o a p ro x im a d a m e n te ex p licad a s las im p r e -
sio n e s c o m u n e s a to d o el c u e r p o y lo s n o m b re s q u e se h a n
dad o a lo s agentes q u e las p r o d u c e n . P ero d eb em o s in te n ta r
exp licar, si es q u e p o d e m o s53*, las im p resio n es q u e se o r ig i-
n a n e n n u estro s ó rg a n o s p a rticu lares, así co m o sus p r o p ie -
dades y las causas d e sus agen tes. [6 5 c] E n efe cto , d eb em o s
p r im e r o m o stra r, e n la m ed id a d e lo p o sib le, lo q u e o m it i-
m o s a n t e r io r m e n t e a l h a b la r d e lo s ju g o s 539, es d e c ir , las
im p re s io n e s p a rtic u la re s d e la le n g u a . A h o r a b ie n , p a re ce
ser q u e ta m b ié n estas, c o m o c ie r ta m e n te m u ch as otras, se
g e n e ra n p o r ciertas c o n c e n tra cio n e s y sep aracion es540, p e ro
q u e , adem ás d e esto , h a c e n in te r v e n ir m ás q u e c u a lq u ie ra
de las o tras la aspereza y la su avid ad 541. E n e fe c to , tod as las
im p resio n es q u e 542 en tra n e n lo s p e q u e ñ o s vasos, q u e co m o
m e d io s d e p r u e b a d e la le n g u a [6*)d] se e x tie n d e n hasta el
c o r a z ó n 543, c a e n e n las p o r c io n e s h ú m e d a s y tie r n a s d e la
298 PLATÓN
έμπίπτοντα γήϊνα μέρη κατατηκόμενα συνάγει τά φλέβια και

αποξηραίνει, τραχύτερα μεν όντα στρυφνά, ήττον δε
τραχύνοντα αυστηρά φαίνεται- τά δε τούτων τε ρυπτικά κα'ι
παν τό περί τήν γλώτταν άποπλύνοντα, πέρα μεν τού
μετρίου τούτο δρώντα κα'ι προσεπιλαμβανόμενα ώστε
άποτήκειν αύτή? τή ? φύσεω?, οιον ή τών λίτρων [6 5 e ]
δύναμι?, πικρά πάνθ’ οϋτω? ώνόμασται, τά δε υποδεέστερα
τή? λιτρώδου? εξεω? επί τό μέτρω ν τε τή ρύψει χρώμενα
άλυκά άνευ πικρότητο? τραχεία? και φίλα μάλλον ήμΐν
φαντάζεται, τά δε τή τού στόματο? θερμότητι κοινωνήσαντα
καί λεαινόμενα ύπ’ αύτοϋ, συνεκπυρούμενα καί πάλιν αύτά
άντικάοντα τό διαθερμήναν, φερόμενά τε υπό κουφότητο?
άνω πρό? τά ? τή ? κεφαλή? αίσθήσει?, τέμνοντά τε [6 6 a ]
πάνθ’ όπόσοι? αν προσπίπτη, διά ταύτα? τά? δυνάμει?
δριμέα πάντα τά τοιαύτα έλέχθη. τό δε αΰ τών
προλελεπτυσμένων μεν ύπό σηπεδόνο?, εί? δε τά? στενά?
φλέβα? ένδυομένων, και τοΐ? ένουσιν αύτόθι μέρεσιν
γεώδεσιν καί όσα άέρο? συμμετρίαν έχοντα, ώστε κινήσαντα
περί άλληλα ποιεΐν κυκάσθαι, κυκώμενα δε περιπίπτειν τε
κάϊ εί? ετερα ένδυόμενα ετερα κοΐλα άπεργά£εσθαι
περιτεινόμενα τοΐ? εΐσιούσιν - [6 6 b ] à δή νοτίδο? περί
άέρα κοίλη? περιταθείση?, τοτε μεν γεώδου?, τοτε δε κα'ι
καθαρά?, νοτερά αγγεία άέρο?, ϋδατα κοίλα περιφερή τε
γενέσθαι, καί τά μεν τή ? καθαρά? διαφανει? περιστήναι
κληθείσα? δνομα πομφόλυγα?, τά δε τή ? γεώδου? όμοΰ
κινούμενη? τε καί αίρομένη? £έσιν τε καί £ύμωσιν έπίκλην
λεχθήναι - τό δέ τούτων αίτιον τών παθημάτων όξύ
προσρηθήναι. σύμπασιν δέ τοΐ? περί ταυτα είρημένοι? [6 6 c]
πάθο? έναντίον άπ’ εναντία? έστί προφάσεω?- όπόταν ή τών
είσιόντων σύστασι? έν ύγροΐ?, οικεία τή τή ? γλώττη? έξει
TIM EO 299
c a r n e y , a l fu n d ir 544 sus p a rtícu la s térrea s, c o n tr a e n lo s

p e q u e ñ o s vasos y lo s seca n . S i s o n m ás ásperas, p a re c e n
agrias, y si son m en o s ásperas, secas. T odas las qu e so n d e te r-
gentes y lavan la su p e rficie total d e la len g u a , si lo h a ce n de
m a n e ra d esm esu ra d a y la atacan hasta el p u n to d e d iso lv e r
u n a parte de su naturaleza, co m o sucede c o n los n a tro n es545,
[65e] en to n ces so n llam adas picantes. P o r otra parte, a q u e-
llas qu e so n m en o s eficaces que el n a tró n y q u e d etergen co n
m o d e ra c ió n so n saladas, sin p ic o r áspero y n os p a re ce n más
agradables. P ero aquellas q u e, tras h a b e r to m a d o p a rte d el
calor de la b o ca y ser ablandadas p o r ella, se p re n d e n fu ego y
a su vez q u em an ellas m ism as lo qu e las ha calentad o, suben,
p o r su ligereza, a lo s órganos d e las sensaciones546 en la cabeza
y cortan [66a] tod o lo que en cuentran. E n virtu d de estas p r o -
piedades todas las sustancias d e este tip o se lla m aro n agrias.
P o r o tra p arte, cu a n d o las partículas547, sutilizadas p o r la p u -
trefacció n , se in tro d u c e n e n los vasos estrechos y ch o ca n co n
las p a rtícu la s d e tie rr a q u e a llí se e n c u e n tr a n y c o n las q u e
g u a rd a n la p r o p o r c ió n d e aire, de tal m an era qu e las h a cen
m o v e r 548 u n a s a lr e d e d o r d e o tras y agitarse, estas, u n a vez
agitadas, ch o ca n en tre sí, y las q u e p e n e tra n e n u nas d e ja n a
otras h u ecas q u e se e x tie n d en a lred ed o r d e las partícu las q u e
a llí e n tr a n 549. [6 6 b ] E n to n c e s, c u a n d o la h u m e d a d a h u e -
cada, a veces té rre a y a veces p u ra , r o d e a el a ire, se fo r m a n
vasijas líq u id a s d e a ire, aguas h u eca s y esféricas. Las q u e se
fo r m a n de agua p u ra so n transparentes y re cib e n el n o m b re
d e b u rb u ja s. Las qu e se fo rm a n c o n líq u id o te rro so , a la vez
agitad o e h in c h a d o , r e c ib e n el n o m b r e d e e b u llic ió n y fe r -
m e n ta ció n . Y la causa d e estos fe n ó m e n o s se llam a á cid o .
S in em b argo , el fe n ó m e n o co n tra rio a to d o s los m e n c io n a -
dos [6 6 c] es p r o d u c id o p o r u n a causa co n tra ria . C u a n d o la
c o m p o s ic ió n d e lo q u e e n tra c o n lo s líq u id o s 550, al ser
n a tu ra lm en te a p ro p ia d a a la estru ctu ra d e la len g u a, suaviza
300 PLATÓN
πεφυκύία, λεαίνη μέν έπαλείφουσα τά τραχυνθέντα, τά δε

παρά φύσιν συνεστώτα ή iceχυμέ να τά μέν συνάγη, τά δέ
χαλά, καί πάνθ’ οτι μάλιστα ίδρύη κατά φύσιν, ήδύ καί
προσφιλές παντί παν τό τοιοΰτον ίαμα τών βιαίων
παθημάτων γιγνόμενον κέκληται γλυκύ. [6 6 d ]
Καί τά μέν ταύτη ταύτα- περί δε δή τήν τών μυκτήρων
δύναμιν, είδη μέν ούκ ένι. τό γάρ τών όσμών παν ήμιγενές,
εϊδει δέ ούδενί συμβέβηκεν συμμετρία πρός τό τινα σχεΐν
οσμήν άλλ’ ήμών, αί περί ταύτα φλέβες πρός μέν τά γης
ύδατος τε γένη στενότεροι συνέστησαν, πρός δέ τά πυρός
άέρος τε εύρύτεραι, διό τούτων ούδείς ούδενός όσμής
πώποτε ήσθετό τίνος, άλλα ή βρεχομένων ή σηπομένων ή
τηκομένων ή θυμιωμένων γίγνονταί τινων. μεταβάλλοντος
γάρ [66e ] ύδατος ε ις αέρα άέρος τε είς ύδωρ έν τώ μεταξύ
τούτων γεγόνασιν, είσίν τε όσμαί σύμπασαι καπνός ή
ομίχλη, τούτων δέ τό μέν έξ άέρος ε ις ύδωρ ιόν ομίχλη, τό
δέ έξ ύδατος είς αέρα καπνός· οθεν λεπτότεροι μέν ύδατος,
παχύτεραι δέ όσμαί σύμπασαι γεγόνασιν άέρος. δηλούνται δέ
όπόταν τινός άντιφραχθέντος περί τήν αναπνοήν άγη τ ις βία
τό πνεύμα ε ίς αυτόν τότε γάρ όσμή μέν ούδεμία
(Λ/νδιηθειται, τό δέ πνεύμα τών όσμών έρημωθέν αύτό μόνον
[67a] έπεται. δύ’ ουν ταύτα ανώνυμα τά τούτων ποικίλματα
γέγονεν, ούκ έκ πολλών ούδέ απλών ειδών οντα, άλλα διχή τό
θ’ ήδύ καί τό λυπηρόν αυτόθι μόνω διαφανή λέγεσθον, τό μέν
τραχϋνόν τε καί βια£ομενον τό κύτος άπαν, δσον ήμών
μεταξύ κορυφής τού τε όμφαλού κεΐται, τό δε ταύτόν τούτο
καταπραύνον καί πάλιν ή πεφυκεν άγαπητώς άποδιδόν.
Τρίτον δέ αισθητικόν έν ήμιν μέρος έπισκοπούσιν τό περί
[6 7 b ] τήν άκοήν, δ ι’ ας α ιτία ς τά περί αύτό συμβαίνει
TIM EO 301
lu b r ific a n d o las p a rte s irr ita d a s y c o n tr a e o re la ja lo q u e

estaba d ila ta d o o c o n tr a íd o c o n tr a la n a tu ra le za , resta u ra
to d o a su estado n a tu ra l551 d e la m e jo r m an era p o sib le; to d o
re m e d io sem ejan te d e las a feccio n e s vio len tas, p la c e n te ro y
grato a to d o s, es llam ad o d u lce, [6 6 d ]
Y esto es cuanto se h a d icho sobre los sabores. E n lo qu e c o n -
ciern e a la facultad que p o see n las fosas nasales, n o hay espe-
cies. E n efecto , to d o o lo r co n stitu ye a m edias u n a especie, y
n in g u n a fo rm a ha recibid o p ro p o rcio n es para poseer u n o lo r
d eterm in a d o , sin o q u e las venas que sirven para el o lfato tie -
n e n u n a co n stitu ció n d em asiado estrecha para las especies de
tie rra y agua y dem asiado am plias para las de fu ego y aire. P or
eso n a d ie p e r c ib ió n u n c a el o lo r d e n in g u n a d e ellas, sin o
que lo s o lo res solo se p r o d u c e n cu a n d o algo se m o ja , p u d re,
fu n d e o evap o ra. Se o rig in a n , e n e fe cto , cu a n d o e l agua se
tran sform a [66e] en aire o el aire en agua, en el estado in te r -
m ed io en tre los dos. T o d o s los o lo res so n h u m o o n ieb la 552,
el qu e pasa d el aire al agua, n ieb la553, y el que pasa d el agua al
aire es h u m o . P o r lo qu e tod o s lo s olores so n más ligeros que
el agua, p e r o más densos que el aire. Esto se h ace eviden te554
cu an d o algo obstaculiza la respiración y hacem os en trar el aire
v io le n ta m e n te hacia n o so tro s, e n to n c e s n o se filtra n in g ú n
o lo r y en tra solo el aire privado de o lo res. [67a]
P o r tan to , dos g ru p o s, q u e ca recen de n o m b re , d an o rig e n
a la d iversid ad d e o lo re s, ya q u e n o c o m p o n e n u n a p lu r a li-
d ad d e fin id a d e especies sim p les555. P ero , d e los d os ú n ico s
qu e a q u í so n d iscern ib les, d e n o m in a m o s a u n o agradable y
a o tr o d esagrad ab le556. Este irr ita y v io le n ta to d a la cavidad
q u e se ex tie n d e e n n o s o tro s e n tre la cabeza y e l o m b lig o 557,
m ien tras q u e aq u el la suaviza y la restituye am ab lem en te a su
estado n a tu ra l558.
A l exam in ar n u estro tercer sen tid o , [6 7b ] el o íd o , d ebem os
d e c ir p o r q u é causas559 se p r o d u c e n las im p re s io n e s q u e le
3 0 2 PLATÓN
παθήματα, λεκτέον. ολω? με y ουν φωνήν θώμεν τήν δ ι’ ώτων

ύπ’ άέρο? εγκεφάλου τε και α'ίματο? μέχρι ψυχή? πληγήν
διαδιδομενηυ, τήν δε ΰπ’ αύτή? κίνησιν, άπό τή ? κεφαλή?
μεν άρχομένην, τελευτώσαν δε περί τήν του ήπατο? έδραν,
ακοήν δση 8’ αύτή? ταχεία, όξεΐαν, δση δε βραδύτερα,
βαρυτέραν τήν δε όμοίαν ομαλήν τε καί λείαν, τήν δε
εναντίαν [6 7 c ] τρ α χεία ν μεγάλην δε τήν πολλήν, δση δε
εναντία, σμικράν. τά δε περί συμφωνία? αύτών έν τοΐ?
ύστερον λεχθησομένοι? άνάγκη ρηθήναι.
Τέταρτον δή λοιπόν ετι γένο? ήμΐν αισθητικόν, δ διελέσθαι
δει συχνά εν έαυτψ ποικίλματα κεκτημενον, ά σύμπαντα μεν
χρόας έκαλέσαμεν, φλόγα τών σωμάτων έκαστων
άπορρεουσαν, οψει σύμμετρα μόρια εχουσαν πρό? α’ί σθησιν
οψεω? δ’ έν τοΐ? πρόσθεν αύτό περί τών αιτίων τή?
γενέσεω? [ 6 7 d] έρρήθη. τή δ ’ ουν τών χρωμάτων πέρι
μάλιστα είκό? πρέποι τ ’ αν έπιεικεΐ λόγω διεξελθεΐν τά
φερόμενα άπό τών άλλων μόρια έμπίπτοντά τε εΐ? τήν οψιν
τά μεν έλάττω, τά δε μείζω, τά δ’ ’ίσα τοΐ? αύτή? τή? οψεω?
μέρεσιν είναι- τά μεν οΰν ίσα άναίσθητα, α δή καί διαφανή
λέγομεν, τά δε μεί£ω καί έλάττω, τά μεν συγκρίνοντα, τά δε
διακρίνοντα αυτήν, τοΐ? περί τήν σάρκα θερμοί? καί ψυχροί?
καί τοΐ? [6 7 e ] περί τήν γλώτταν στρυφνοί?, καί 'όσα
θερμαντικά δντα δριμέα έκαλέσαμεν, άδελφά είναι, τά τε
λευκά καί τά μέλανα, εκείνων παθήματα γεγονότα έν άλλψ
γένει τά αύτά, φαντα£όμενα δε άλλα διά ταύτα? τά? αιτία?,
οϋτω? ουν αύτά προσρητέον τό μέν διακριτικόν τή? δψεω?
λευκόν, τό δ’ έναντίον αΐιτοΰ μελαν, τήν δε όξυτεραν φοράν
καί γένου? πυρό? ετέρου προσπίπτουσαν καί διακρίνουσαν
τήν οψιν μέχρι τών όμμάτων, αύτά? τε τών οφθαλμών τά?
TIM EO 303
c o r r e s p o n d e n . E n g e n e r a l, a d m ita m o s q u e el s o n id o es el
ch o q u e tra n sm itid o a través de los o íd o s p o r el aire, el ce re -
b r o y la san gre hasta el alm a, y q u e el m o v im ie n to in ic ia d o
p o r ese ch o q u e , q u e co m ie n za e n la cabeza y te r m in a e n la
r e g ió n d e l h íg a d o 560, es la a u d ic ió n . S i el m o v im ie n to es
rá p id o , el so n id o es agu d o; si es m ás le n to , m ás grave. S i es
u n ifo r m e , e l so n id o es h o m o g é n e o y suave; el c o n tr a r io es
áspero. [6 7c] Si es grand e, el so n id o es fu erte; y el co n trario
es d é b il. E n lo r e fe r e n te a la a r m o n ía d e lo s so n id o s , será
p reciso h ab lar d e ella e n lo q u e tratem os más ad elan te561.
N o s queda aú n u n a cuarta especie sensitiva que debem os d ivi-
d ir, ya q u e p o see e n sí n u m erosas variedades q u e, todas j u n -
tas, llam am os colores. D e cada u n o d e los cu erpos em ana u n a
llam a qu e posee partículas p ro p o rcio n a les a la vista p ara p r o -
d u cir la p e rce p c ió n 562. E n nuestras exposiciones an teriores563
se h abló de las causas d el o rig en de la visió n . [6 7 d l P o r c o n -
sig u ie n te , acerca de lo s c o lo re s, lo m ás v e ro s ím il y c o n v e -
n ie n te p a ra u n d iscu rso a p ro p ia d o sería r e fe r irn o s a h ora a
lo s ig u ie n te 564. L as p a rtíc u la s q u e p r o c e d e n d e lo s o tr o s
cu e rp o s y q u e caen so b re la visió n , unas so n m ás p eq u eñ as,
otras m ás g ran d es y otras iguales a las p artícu las de la v isió n
m ism a. Las iguales so n im perceptib les, las qu e llam am os j u s -
ta m en te tra n sp a ren tes. Las q u e so n m ayores y m e n o re s, las
u nas co n tra en la visió n y las otras la dilatan , so n h erm an as565
de las calien tes y frías e n la ca rn e y d e [6 7 e ] las astrin gen tes
e n la len g u a, así co m o d e todas las p artícu las q u e llam am o s
agrias566 p o r p r o d u c ir calor. Las blancas y las negras, aun qu e
so n las m ism as afecciones qu e ellas, se gen eran e n u n gén ero
distin to, p ero parecen d iferentes567 p o r las razones qu e vam os
a dar. H ay qu e designarlas, p o r tan to, de este m o d o : a lo que
dilata la visió n , b la n co , y a su co n tra rio , n egro.
E l m ovim ien to más agudo de otra especie de fu eg o 568, cu an d o
cae sobre la visió n y lo dilata hasta lo s ojos, abre c o n vio len cia
PLATÓN
304
διεξόδους [6 8 a ] βίςι διωθοϋσαν και τήκουσαν, πυρ μέν άθρόον

κα'ι ΰδωρ, δ δάκρυον καλοΰμεν, έκειθεν έκχέουσαν, αυτήν δε
ουσαν πυρ έξ εναντίας άπαντώσαν, και τοΰ μέν έκπηδώντος
πυρός οιον άπ’ αστραπής, τοΰ δ’ είσιόντος καί περί τό
νοτερόν κατασβεννυμένου, παντοδαπών έν τή κυκήσει ταύτη
γιγνομένων χρωμάτων, μαρμαρυγάς μέν τό πάθος
προσείπομεν, τό δέ τούτο άπεργα£όμενον λαμπρόν τε καί
στίλβον [6 8 b ] έπωνομάσαμεν. τό δέ τούτων αυ μείαξύ
πυρός γένος, πρός μέν τό τών όμμάτων υγρόν άφικνούμενον
καί κεραννύμενον αύτω, στίλβον δέ oír τή δέ διά τή ς νοτίδος
αυγή του πυρός μειγνυμένου χρώμα έ'ναιμον παρασχομένη,
τούνομα ερυθρόν λέγομεν. λαμπρόν τε έρυθρώ λευκοξί τε
μειγνύμενον ξανθόν γέγο νεν τό δέ δσον μέτρον δσοις, ουδ’
εϊ τ ις είδείη, νουν έχει τό λέγειν, ών μήτε τι να ανάγκην
μήτε τόν είκότα λόγον καί μετρίως αν τ ις εΐπεΐν εϊη
δυνατός, ερυθρόν δέ δή [6 8 c ] μελάνι λευκω τε κραθέν
άλουργόν ορφνινον δε, δταν τούτοις μεμειγμένοις καυθεΐσίν
τε μάλλον συγκραθή μέλαν. πυρρόν δέ ξανθού τε καί φαιοϋ
κράσει γίγνετα ι, φαιόν δέ λευκού τε καί μελανός, τό δέ
ώχρόν λευκοί) ξανθώ μειγνυμένου. λαμπρώ δέ λευκόν συνελθόν
καί ε ίς μέλαν κατακορές έμπεσόν κυανοΰν χρώμα
άποτελεΐται, κυανοί) δέ λευκω κεραννυμένου γλαυκόν, πυρροΰ
δέ μελάνι πράσιον. τά δέ [6 8 d ] ά λλ α άπό τούτων σχεδόν
δήλα α ΐς αν άφομοιούμενα μείξεσιν διασψίοι τον είκότα
μϋθον. εί δέ τ ις τούτων εργψ σκοπούμενος βάσανον
λαμβάνοι, τό τή ς ανθρώπινης καί θείας φύσε ως ήγνοηκώς αν
εϊη διάφορον, δτι θεός μεν τά πολλά ε ίς εν συγκεραννύναι
TIM EO SOS
lo s c o n d u c to s m ism o s d e lo s o jo s y [6 8 a ] lo s d is u e lv e 569,
h a cien d o derram arse desde allí u n a masa de fu eg o y agua qu e
llam am os lágrim a. Este m o v im ien to , que es el m ism o fu e g o ,
se e n cu e n tra c o n el fu eg o q u e avanza e n se n tid o c o n tr a r io .
C u a n d o este ú ltim o fu e g o sale h acia fu e ra co m o u n r e lá m -
p a g o , m ie n tra s q u e e l o tr o e n tra e n el o jo y se apaga e n la
h u m e d a d y, e n esta a gitació n , n a ce n m ú ltip le s co lo res, lla -
m am o s a esta im p r e s ió n d e ste llo , y a lo q u e la p r o d u jo le
dam os e l n o m b re de b rilla n te y resp la n d ecien te570. [68l>]
P o r o tra p arte, cu a n d o el g é n e ro de fu e g o in te rm e d io en tre
e llo s lle g a a la h u m e d a d d e lo s o jo s y se m e zc la c o n ella ,
a u n q u e n o resplan d ezca571, p ro d u c e , e n v irtu d d el b r illo del
fu e g o m ezcla d o c o n la h u m e d a d , u n c o lo r co m o la sangre,
al q u e d a m o s e l n o m b r e d e r o j o 572. E l b r illa n t e m e zc la d o
c o n el r o jo y el b la n c o da lu g a r al a m a r illo . E n cu a n to a la
p r o p o r c i ó n d e c o lo r e s e n esta m e zc la , a u n si a lg u ie n lo
su p iera, n o sería sensato d ecirla , ya q u e n a d ie sería m e d ia -
n a m en te capaz de m o stra r a lgu n a n ecesid a d d e ella n i ta m -
p o c o de o fr e c e r u n a ex p lica c ió n v e ro sím il573.
E l ro jo , [68c] co m b in ad o c o n el negro y el blan co , da el p ú r -
p u r a 574. P e ro el g ris p a rd o se p r o d u c e c u a n d o a estos, q u e
h a n sid o m ezclad o s y q u em ad o s, se les añ ad e m ás n e g r o . E l
r o jiz o n a ce d e la m ezcla d e l a m a r illo y el gris; el g ris d e la
m ezcla d e l b la n co y e l negro·, y e l o cre claro d el b la n co m e z-
clado c o n el a m a r illo . E l b la n c o , cu a n d o se u n e al b rilla n te
y se su m e rg e 575 e n u n n e g r o in te n so , p r o d u c e e l c o lo r azu l
o sc u r o . D e l azu l o scu ro m ezcla d o c o n el b la n c o se o b tie n e
el v e r d e m a r , y d e l r o jiz o c o n e l n e g r o e l v e r d e c la r o 576.
[6 8 d ] Es casi e v id e n te a p a r t ir d e esto s e je m p lo s c o n qu é
m ezclas577 h a b ría qu e a sim ilarlo s para salvar el m ito v e ro s í-
m il. S in em b a rg o , si a lg u ie n p re te n d ie ra o b te n e r u n a p r u e -
b a 578 p a ra o bservar e n lo s h ech o s estos asu ntos, ig n o ra ría la
d iferen cia entre la naturaleza h u m an a y la divina, p o rq u e solo
3θ 6 PLATÓN
καί πάλιν έξ ενός ε ις πολλά διαλύειν ίκανώς έπιστάμενος

άμα κα'ι δυνατός, ανθρώπων δέ ούδείς ουδέτερα τούτων
ικανός ούτε εστι νύν ούτε ε ις αυθίς ποτε εσται. [6 8e ]
Ταυτα δή πάντα τότε ταύτη πεφυκότα έ ξ ανάγκης ό του
καλλίστου τε και άρίστου δημιουργός έ ν το ΐς γιγνομένοις
παρελάμβανεν, ή νίκα τον αυτάρκη τε καί τόν τελεώτατον
θεόν έγέννα, χρώμενος μεν τα ΐς περί ταυτα α ίτία ις
ύπηρετούσαις, τό δε εΰ τεκταινόμενος εν πάσιν το ΐς
γιγνομένοις αύτός. διό δή χρή δύ’ α ιτία ς εϊδη διορί£εσθαι,
τό μεν αναγκαίου, τό δέ θειον, καί τό μεν θειον έν άπασιν
ίη τε ΐν [ 6 9 a] κτήσεως ενεκα εύδαίμονος βίου, καθ’ όσον
ήμών ή φύσις ενδέχεται, τό δε άναγκαΐον εκείνων χάριν,
λογι£όμενον ώς άνευ τούτων ού δυνατά αύτά έκεΐνα έφ’ οις
σπουδά£ομεν μόνα κατανοεΐν ούδ’ αΰ λαβεΐν ούδ’ άλλως πως
μετασχεΐν.
"Ο τ’ ουν δή τά νυν οια τέκτοσιν ήμΐν ύλη παράκειται τά
τών αιτίων γένη διυλασμένα17, έξ ών τόν έπίλοιπον λόγον
δει συνυφανθήναι, πάλιν έ π ’ άρχήν έπανέλθωμεν διά
βραχέων, ταχύ τε ε ις ταύτόν πορευθώμεν όθεν δεύρο
άφικόμεθα, [ 6 91>] καί τελευτήν ήδη κεφαλήν τε τώ μύθψ
πειρώμεθα άρμόττουσαν έπιθεΐναι το ΐς πρόσθεν. ώσπερ γάρ
ουν καί κατ’ άρχάς έλέχθη, τ α υ τ α άτάκτως έχοντα ό θεός έν
έκάστφ τε αύτφ πρός αύτό καί προς άλληλα συμμετρίας
ένεποίησεν, δσας τε καί όπη δυνατόν ήν ανάλογα καί
σύμμετρα είναι, τότε γάρ ούτε τούτων, όσον μή τύχη, τι
μετεΐχεν, ούτε τό παράπαν όνομάσαι τών νυν όνομα£ομένων
17 διυλασμένα (W Y 1812) : δΡυλισμένα (F ) : διυφισμένα A (φι in ras. et λι su p ra lin . A 2)

TIM EO SO?
u n d io s sabe su fic ie n tem en te y es capaz al m ism o tie m p o de

m ezclar lo m ú ltip le e n lo u n o y, al c o n tra rio , d e d iso lver lo
u n o e n lo m ú lt ip le 579, p e r o n in g ú n h o m b r e es capaz de
h a cer n in g u n a d e estas d os cosas, n i a h o ra n i lo será n u n ca
e n el fu tu r o 5*0. [6 8 e]
E l d e m iu r g o d e lo m ás b e llo y mejor®8' en tre lo s g en era d o s
a d m itió e n to n c e s to d a s estas cosas q u e así n a c ie r o n p o r
n ecesid a d 5*2, cu a n d o e n g e n d ró al d io s a u to su ficien te y más
p e rfe c to 5*3. S i b ie n se sirve de las causas acerca d e ellas co m o
auxiliares, fu e él m ism o q u ie n co n stru yó el b ie n en todas las
cosas g e n e ra d a s5*4. P o r lo q u e es p r e c is o d is t in g u ir d os
especies d e causas: u n a n ecesa ria y o tra d ivin a5*5. D e b e m o s
b u scar e n todas las cosas la especie d ivin a [6 9 a ] p ara a d q u i-
r ir u n a vid a feliz e n la m ed id a e n q u e n u estra n atu raleza lo
p e r m ita 5*6. L a e s p e cie n e c e sa ria d eb e b u scarse e n vista d e
aqu ellas, ya q u e c o n sid e ra m o s q u e sin las causas n ecesarias
n o es p o sib le c o m p re n d e r las causas divinas m ism as, n u e s -
tro s ú n ico s o b je to s d e a p lica ció n , n i captarlas n i p a rticip a r
e n a lgu n a m ed id a d e ellas5*7.
A sí, ah ora, al igu al q u e ante lo s ca rp in tero s la m ad era, ante
n o so tro s están dispuestos los g én ero s de causas qu e co n stitu -
yen 5** el m aterial, c o n los qu e d ebem os en tretejer el resto del
d iscu rso. V olvam os de n u evo e n pocas palabra al co m ie n zo y
regresem os rápid am en te al p u n to m ism o desde d o n d e h abía-
m os ve n id o hasta aqu í. [6 9 b ] E in ten tem o s ya d ar al m ito u n
fin y u n a cabeza q u e se ajuste c o n lo p reced en te5*9.
A h o r a b ie n , co m o ya d ijim o s al c o m ie n z o 590, cu a n d o todas
las cosas se e n c o n tra b a n e n d e so rd e n , el d io s in tr o d u jo en
cada u n a d e ellas p r o p o r c io n e s e n r e la c ió n co n sig o m ism o
y e n r e la c ió n c o n las dem ás, todas estas tan p ro p o rc io n a d a s
y co n m en su ra d a s c o m o le fu e p o s ib le . P u e s e n to n c e s n ada
p a rticip a b a n i de la p r o p o r c ió n n i de la m ed id a c o m ú n 591, a
n o ser p o r azar, n i ta m p o co era e n m an era a lgu n a d ig n a de
3o8 PLATÓN
αξιόλογοι* ήν ούδέν, οιον πυρ και ϋδωρ και ε’ί τ ι τών άλλων
άλλα πάντα ταύτα [ 6 g c ] πρώτον διεκόσμησεν, έ π ε ιτ’ εκ
τούτων παν τόδε συνεστήσατο, £ώον εν ζώα έχον τα πάντα
έ ν έαυτφ θνητά άθάνατά τε. καί τών μεν θείων αυτός
γίγνεται δημιουργός, τών δε θνητών τήν γένεσιν τοΐς έαυτοΰ
γεννήμασίν δημιουργείν προσέταξεν. οί δε μιμούμενοι,
παραλαβόντες άρχήν ψυχής αθάνατον, τό μετά τούτο θνητόν
σώμα αύτή περιετόρνευσαν όχημά τε παν τό σώμα έδοσαν
άλλο τε είδος έν αύτω ψυχής προσωκοδόμουν τό θνητόν,
δεινά καί αναγκαία έν έαυτω [69d] παθήματα έχον, πρώτον
μεν ήδονήν, μέγιστον κακοί) δέλεαρ, έπειτα λύπας, αγαθών
φυγάς, έτι δ’ αΰ θάρρος καί φόβον, άφρονε συμβούλω, θυμόν
δε δυσπαραμύθητον, έλπίδα δ’ εύπαράγωγον αίσθήσει δέ
άλογοι καί έπιχειρητή παντός ερωτι συγκερασάμενοι ταΰτα,
άναγκαίως τό θνητόν γένος συνέθεσαν, καί διά ταΰτα δή
σεβόμενοι μιαίνειν τό θειον, οτι μή πάσα ήν ανάγκη, χωρίς
εκείνου κατοικίζουσιν είς Í6 9 e ] άλλην τοΰ σώματος ο’ίκησιν
τό θνητόν, ισθμόν καί δρον διοικοδομήσαντες τή ς τε κεφαλής
καί τοΰ στήθους, α υ χ έ ν α μεταξύ τιθέντες, ϊ ν ’ εϊη χωρίς, εν
δή το ΐς στήθεσιν καί tco καλουμένψ θώρακι τό τή ς ψυχής
θνητόν γένος ένέδουν. καί έπειδή τό μεν άμεινον αύτής, τό
δε χείρον έπεφύκει, διοικοδομοΰσι τοΰ θώρακος αΰ τό κύτος,
διορίζοντες οΐον [ 7 0 a ] γυναικών, τήν δέ άνδρών χωρίς
οϊκησιν, τ ά ς φρένας διάφραγμα ε ίς τό μέσον αυτών τιθέντες.
τό μετέχον οΰν τή ς ψυχής ανδρείας καί θυμοΰ, φιλόνικον δν,
TIM EO 3 O9
r e c ib ir a lg u n o d e los n o m b re s q u e actu a lm en te les a tr ib u i-

m o s, c o m o fu e g o , agu a o a lg u n o d e lo s o tr o s n o m b r e s de
este g é n e r o 592. P e ro [6 9 c ] e l d io s p r im e r o o r d e n ó tod as
estas cosas, y lu e go d e ellas co n stitu yó este u n ive rso , viviente
ú n ico qu e co n tien e e n sí m ism o a tod o s los vivientes m ortales
e in m o rtales. Y d e lo s vivientes d ivin os llega a ser él m ism o el
d e m iu rg o , m ien tras q u e la g e n e ra c ió n d e lo s vivientes m o r -
tales593 la c o n fió llevar a cabo a sus p r o p io s h ijo s.
Y estos ú ltim o s , a im ita c ió n d e su p a d re , c u a n d o r e c ib ie -
r o n 594 e l p r i n c i p i o in m o r t a l d e l a lm a , le f o r ja r o n 595 u n
c u e rp o m o rta l a lre d e d o r y le d ie r o n co m o v e h ícu lo la to ta -
lid a d d e l c u e r p o 596. A d em á s, e d ific a ro n e n este ú ltim o o tra
e sp ecie d e a lm a, la m o r ta l, q u e tie n e e n sí p a sio n e s t e r r i -
b le s e in e v ita b le s : [ 6 9 d l e n p r im e r lu g a r el p la c e r , el
m ay o r recla m o al m a l, d espu és, lo s d o lo re s, q u e n o s h a cen
h u ir de lo s b ie n e s, adem ás, la o sad ía y el te m o r , d o s c o n -
se jero s in sen sa to s, el a rre b a to , d ifíc il d e a p a c ig u a r597, y la
esp eran za, fá cil de extraviar. E llo s m e zc la ro n estas p asio n es
c o n la s e n s a c ió n ir r a c io n a l y e l d eseo q u e to d o lo in t e n -
ta598, y c o n s titu y e ro n p o r so m e tim ie n to a la n e ce sid a d 599 la
esp ecie m o rta l.
Y , p re cisa m e n te p o r esto, co m o ello s te m ía n m a n c illa r la
esp ecie d ivin a, a m e n o s qu e fu e ra to ta lm e n te n e c e sa rio 600,
in s ta la r o n la esp ecie m o r ta l [6 9 e ] e n o tra r e sid e n c ia d el
cu erp o separada de aquella, y ed ifica ro n u n istm o y u n lím ite
en tre la cabeza y el p e ch o , el cu ello , que co lo ca ro n en tre los
dos para qu e estuvieran separados. E stablecieron en ton ces en
el p e ch o y e n lo qu e lla m am o s tó ra x 601 la especie m o rta l d el
alm a. Y puesto que u n a p o r c ió n de esta alm a era p o r n a tu ra -
leza m e jo r y otra p e o r, ed ifica ro n e n la cavidad d el tórax u n a
n u eva se p a ra ció n , co m o se m a n tie n e n separadas [7 0 a ] las
h ab itacio n es de las m u jeres de las de lo s h o m b res602, y c o lo -
ca ro n en m ed io el d iafragm a co m o tab iqu e.
3 10 PLATÓN
κατψκισαν έγγυτέρω τή ς κεφαλής μεταξύ τών φρενών τε καί

αύχένος, ϊνα τού λόγου κατήκοον δν κοινή μ ετ’ εκείνου βία
τό τών επιθυμιών κατέχοι γένος, όπότ’ έκ τή ς άκροπόλεως
τφ τ ’ έπιτάγματι καί λόγω μηδαμή πείθεσθαι έκόν έθέλοι-
τήν δέ δή καρδίαν άμμα τών φλεβών καί πηγήν τού
περιφερομένου κατά πάντα τά μέλη σφοδρώς αϊματος εις
τήν δορυφορικήν οϊκησιν κατέστησαν, ϊνα, δτε £έσειεν τ ό τού
θυμού μένος, τού λόγου παραγγείλαντος ώς τ ις άδικος περί
αύτά γίγνετα ι πράξις εξωθεν ή καί τ ις άπό τών ένδοθεν
έπιθυμιών, όξέως διά πάντων τών στενωπών παν δσον
αισθητικόν έν τψ σώματι, τών τε παρακελεύσεων καί απειλών
αίσθανόμενον, γίγνοιτο έπήκοον καί έποιτο πάντη, καί τό
βελτιστον ούτως έν αύτοΐς [7 0 c ] πάσιν ήγεμονειν έώ. τή δέ
δή πηδήσει τή ς καρδίας έν τή τών δεινών προσδοκίςι καί τή
τού θυμού έγέρσει, προγιγνώσκοντες δτι διά πυρός ή τοιαύτη
πάσα έμελλεν οϊδησις γίγνεσθαι τών θυμουμένων, επικουρίαν
αύτή μηχανώμενοί τήν τού πλεύμονος ιδέαν ένεφύτευσαν,
πρώτον μεν μαλακήν καί άναιμον, εΐτα σήραγγας εντός
έχουσαν οιον σπόγγου κατατετρημένας, ϊνα τό τε πνεύμα
καί τό πώμα δεχόμενη, [ ÿ o d l ψύχουσα, άναπνοήν καί
ρςιστώνην έν t c o καύματι παρέχοι- διό δή τή ς άρτηρίας
οχετούς έπί τόν πλεύμονα ετεμον, καί περί τήν καρδίαν
αύτόν περιέστησαν οιον μάλαγμα, ιν ’ ό θυμός ήνίκα έν αύτή
άκμάίοι, πηδώσα ε ις ύπεΐκον καί άναψυχομένη, πονούσα
ήττον, μάλλον τώ λόγιρ μετά θυμού δύναιτο ύπηρετεΐν.
Τό δέ δή σίτων τε καί ποτών έπιθυμητικόν τή ς ψυχής καί
TIM EO
A s í p u e s, la p a rte d e l a lm a q u e p a rtic ip a d e la va le n tía y el

a r d o r , q u e d esea v e n c e r 6“3, la in s ta la r o n m ás ce rca d e la
cabeza, en tre el d iafragm a y el c u e llo , p a ra q u e o b e d ie n te a
la r a z ó n y ju n t o c o n ella so m e tie ra p o r la fu e rza al g é n e r o
d e lo s d eseo s, c u a n d o este n o e stu v ie ra e n a b so lu to d is -
p u e s to a so m e te rse v o lu n ta r ia m e n te a la o r d e n y la r a z ó n
qu e p r o c e d e n d e la a cró p o lis. Y al co ra z ó n , [ 7 0 b ! n u d o d e
las venas y fu e n te d e la san gre q u e circu la im p etu o sa m e n te
p o r to d o s lo s m ie m b r o s 604, lo e s ta b le c ie r o n e n u n p u e sto
de g u a rd ia 605, para qu e, cu a n d o b u lle ra la có le ra de la p arte
ir a s c ib le , p o r q u e la r a z ó n le a n u n c ia q u e d esd e fu e r a lo s
afecta a lg u n a a c c ió n in ju sta o b ie n a lg u n a q u e p r o v ie n e de
lo s a p e tito s in t e r n o s , r á p id a m e n te , a través d e to d o s lo s
estrech o s606, to d o lo q u e es sen sib le e n el c u e rp o , al p e r c i-
b ir las reco m e n d a c io n e s y am enazas, lleg u e a o írlas y las siga
e n t o d o , y p e r m ita así q u e la p a rte m e jo r [ 7 0 c ] d o m in e a
to d o s lo s m ie m b ro s607.
P e ro , c o m o p r e v ie r o n q u e, e n el la tid o d el c o ra z ó n an te la
expectativa de peligros y cu an d o la có lera se despierta608, toda
esta h in c h a z ó n d e lo s e n c o le riza d o s se p r o d u c e p o r a c c ió n
d el fu eg o , tra m aro n u n a ayuda para ella e im p la n ta ro n en el
p ech o la fig u ra d el p u lm ó n 609 qu e, al p r in c ip io , era b la n d o y
s in san gre y, d esp u és, p o se ía co n ca v id a d es e n su in te r io r ,
agujereadas co m o u n a esp o n ja 610 p ara q u e, al r e c ib ir el aire
y la b e b id a 6” , [ 7 0 d l e n fria ra e l c o ra z ó n y le p r o p o r c io n a r a
a lie n to y d escan so e n su q u e m a d u ra . P o r eso, c o r ta r o n lo s
can ales d e la trá q u ea e n d ir e c c ió n al p u lm ó n , y a este lo
p u s ie r o n a lr e d e d o r d e l c o ra z ó n co m o u n a a lm o h ad a , p a ra
qu e, cu a n d o el arrebato flo re c ie ra en el co ra zó n , este latiera
sobre algo q u e ced e 612 y se refrescara613, d e ah í q u e se fatigue
m en o s y p u ed a servir más a la ra z ó n ju n to c o n el arrebato.
P o r o tra p a rte, a la especie d el alm a q u e sien te a p e tito 614 de
co m id a s y b eb id a s y d e to d o a q u e llo q u e es n ecesa rio p o r la
312 PLATÓN
όσων ένδειαν διά τήν τοΰ σώματος ίσχει φύσιν, τούτο Í7 ®e]
e is τό μεταξύ τών τε φρενών και τοΰ πρός τόν όμφαλόν δρου
κατοίκισαν, οιον φάτνην έν απαντι τούτω τφ τοπίο τή τοΰ
σώματος τροφή τεκτηνάμενοι· ic o l κατέδησαν δή τό τοιοΰτον
ενταΰθα ώς θρέμμα άγριον, τρέφειν δε συνημμένον
άναγκαίον, εί'περ t l μελλοι ποτε θνητόν εσεσθαι γένος, ϊ ν ’
ουν dei νεμόμενον πρός φάτνη καί δτι πορρωτάτω τοΰ
βουλευομένου κατοικοΰν, θόρυβον καί βοήν ώς έλαχίστην
παρεχον, [71a] τό κράτιστον καθ’ ησυχίαν περί τοΰ πάσι
κοινή καί ίδίςι συμφέροντος έώ βουλεύεσθαι, διά ταΰτα
ένταΰθ’ έδοσαν αύτω τήν τάξιν. είδότες δε αύτό ώς λόγου
μεν οϋτε συνήσειν έμελλεν, εϊ τε πη καί μεταλαμβάνοι τινός
αύτών αίσθήσεως, ούκ έμφυτον αύτω τό μέλειν τινών εσοιτο
λόγων, υπό δε ειδώλων καί φαντασμάτων νυκτός τε καί μεθ’
ήμεραν μάλιστα φυχαγωγήσοιτο, τούτω δή θεός έπίβουλεύσας
αύτφ τήν ήπατος [ 7 ib ] ιδέαν συνέστησε καί εθηκεν είς τήν
εκείνου κατοίκησιν, πυκνόν καί λεΐον καί λαμπρόν καί γλυκύ
καί πικρότητα έ'χον μηχανησάμένος, ϊνα έν αύτω τών
διανοημάτων ή έκ τοΰ νοΰ φερομένη δύναμις, οιον έ ν
κατόπτρω δεχομενω τύπους καί κατιδειν εϊδωλα παρεχοντι,
φοβοΐ μεν αύτό, οπότε μέρει τή ς πικρότητος χρωμενη
συγγενεΐ, χαλεπή προσενεχθεισα άπειλή, κατά παν
ύπομειγνΰσα όξεως τό ήπαρ, χολώδη χρώματα έμφαίνοι,
συνάγουσά τε παν ρυσόν καί τραχύ ποιοι, Í 7 ic ] λοβόν δε καί
δοχάς πύλας τε τό μεν έ ξ όρθοΰ κατακάμπτουσα καί
συσπώσα, τά δε έμφράττουσα συγκλείουσά τε, λύπας καί
άσας παρέχοι, καί ό τ’ αυ τάναντία φαντάσματα άπο£ωγραφοΐ
πρ<?ότητός τ ις έκ διανοίας έπίπνοια, τ ή ς μεν πικρότητος
ήσυχίαν παρεχουσα τώ μήτε κινεΐν μήτε προσάπτεσθαι τή ς
TIM EO S IS
n a tu ra le za d e l c u e r p o 615, la [ 7 0 e ] in s ta la r o n e n e l esp acio

c o m p r e n d id o e n tr e e l d ia fra g m a y e l lím ite d e l o m b lig o ,
p a ra lo cu a l fa b r ic a r o n e n to d o ese lu g a r u n a esp e cie de
p e se b re 6’6 p a ra la a lim e n ta c ió n d e l c u e r p o . Y a llí, p re cisa -
m en te, la a ta ro n co m o a u n a criatu ra salvaje 617 a la que había
q u e a lim en ta r atada, si es q u e u n g é n e ro m o rta l ib a a existir
a lg u n a vez. P ara q u e p a c ie r a s ie m p r e ju n t o al p e s e b r e y
h a b ita ra lo m ás le jo s p o s ib le d e la p a rte q u e d e lib e ra y, de
este m o d o , cau sara e l m e n o r r u id o y a lb o r o t o p o s ib le s y
[7 1 a ] p e r m itie r a q u e la p a rte m ás p o d e r o s a 6'8 d e lib e ra r a
c o n t r a n q u ilid a d s o b re e l in te r é s c o m ú n ta n to d e l to d o
c o m o d e sus p a rte s619, p o r esta r a z ó n le a s ig n a r o n este
p u e sto . P e ro c o m o sabían q u e ella n o ib a a c o m p r e n d e r la
ra z ó n y q u e si d e a lg ú n m o d o o b tu v iera a lg u n a p e r c e p c ió n
d e lo razo n a b le, n o sería n a tu ra l a ella o cu p arse de algunas
r a z o n e s , s in o q u e d e n o c h e y d e d ía se d e ja r ía s e d u c ir 620
so b re to d o p o r im ág en e s y a p a ric io n e s , así, e n c o n s id e r a -
c ió n d e esto, u n d io s631 co n stitu yó la fig u ra d el h íga d o p ara
e lla [7 1b ] y la c o lo c ó e n su h a b itá c u lo . Y lo tra m ó d e n s o ,
lis o 623, b r illa n te 623 y e n p o se s ió n d e d u lzu ra y a m a rgu ra 624,
p a ra q u e la fu e r z a d e lo s p e n s a m ie n to s q u e p r o c e d e d e la
in te lig e n c ia , re fle ja d a e n é l c o m o e n u n esp ejo q u e recib e
im p r e s io n e s y d e ja v e r im á g e n e s , a t e m o r ic e e l h íg a d o .
C u a n d o , al servirse d e la parte de am argu ra625 qu e le es c o n -
g é n ita y a cerca rse c o n d u re z a y am en a za s, la e n tr e m e z c la
rá p id a m e n te p o r to d o el h íg a d o y h ace a p arece r lo s co lo re s
b ilio s o s 626, lo c o n tr a e y lo p o n e t o d o a r r u g a d o y á s p e r o ,
[7 1 c ] p lie g a y c o n tr a e e l ló b u lo , la v e sícu la y lo s accesos y,
al o b s t r u ir lo s y c e r r a r lo s , p r o v o c a d o lo r e s y n á u se as. P o r
o tra p a rte , c u a n d o u n a in s p ir a c ió n suave q u e p r o c e d e d e l
p e n sa m ie n to d ib u ja las a p arien cias co n tra ria s, ap acigu a su
am argu ra, p o rq u e n o q u iere n i m o v er n i en tra r e n co n tacto
c o n la n a tu raleza c o n tra ria a sí m ism a. C o m o se sirve de la
314 PLATÓN
ενα ντία ς έαυτή φύσεως έθέλειν, γλυκύτητι δέ τή κα τ’ έκεινο

συμφύτω πρός αύτό χρωμένη καί πάντα [7 id ] όρθά καί λεία
αύτοΰ καί ελεύθερα άπευθύνουσα, ϊλεώ ν τε καί εύήμερον
ποιοι τήν περί τό ήπαρ ψ υχής μοίραν κατψ κισμένην, εν τε
τή νυκτί διαγωγήν έχουσαν μετρίαν, μαντείοι χρωμένην καθ’
ϋπνον, επειδή λόγου καί φρονήσεως ού μ ε τ είχ ε, μεμνημένοι
γάρ τ ή ς τού πατρός επ ισ το λή ς οί συστήσαντες ήμάς, δτε τό
θνητόν έ π έσ τελλεν γ έ ν ο ς ώ ς α ριστον ε ις δύναμιν π ο ιεΐν,
οϋτω δή κατορθοΰντες καί τό φαΰλον [71e] ήμών, ΐνα
αλήθειας πη προσάπτοιτο, κατέστησαν έν τούτω τό μαντεΐον.
ικανόν δε σημ εΐον ώ ς μαντικήν αφροσύνη θεός ανθρώπινη
δέδω κεν ούδείς γάρ εννους εφ άπ τεται μα ντικής ένθεου καί
άληθοΰς, ά λλ’ ή καθ’ ϋπνον τή ν τ ή ς φρονήσεως πεδηθείς
δύναμιν ή διά νόσον, ή διά τιν α ενθουσιασμόν παραλλάξας.
άλλά συννοήσαι μεν έμφρονος τά τε ρηθέντα άναμνησθεντα
οναρ ή ύπαρ ύπό τ ή ς μ α ντικ ή ς τε καί ενθουσιασ τική ς
φύσεως, καί δσα άν φαντάσματα [ 7 2 a ] όφθή, πάντα λογισμφ
διελέσθαι δπη τ ι σημαίνει καί δτω μέλλοντος ή παρελθόντος
ή παρόντος κακού ή αγαθού' τοΰ δέ μα νέντος έ τ ι τε έν
τούτω μένοντος ούκ εργον τά φανέντα καί φωνηθέντα ύφ’
έ’αυτοΰ κρινειν, ά λλ’ εύ καί πάλαι λ έ γ ε τ α ι τό π ρ ά ττειν καί
γνώναι τά τε αύτοΰ καί εαυτόν σώφρονι μόνιο προσήκειν.
δθεν δή καί τό τών προφητών γένος έπί [7 2 b ] τ α ΐς ένθέοις
μ α ντεία ις κριτάς έπικαθιστάναι νόμος· ούς μ ά ν τε ις αύτούς
όνομά£ουσίν τ ιν ε ς, τό παν ήγνοηκότες δτι τ ή ς δ ι’ αίνιγμώ ν
οΰτοι φ ήμης καί φαντάσεω ς ύποκριταί, καί ούτι μ ά ν τ ε ις ,
προφήται δε μαντευομένων δικαιότατα όνομά£οιντ’ άν.
TIMEO 315
d u lzu ra qu e está n a tu ra lm en te e n e l h íg a d o , en d ereza todas

sus partes [7 1d l rectas, lisas y libres. H ace agradable y dichosa
la p a rte d e l alm a q u e h a b ita a lre d e d o r d el h íg a d o , pasa u n a
n o c h e sosegada y u tiliza la a d iv in a c ió n d u ra n te e l su e ñ o , ya
que n o p a rticip a de la ra z ó n n i de la p ru d en cia .
E n e fe c to , c o m o a q u e llo s q u e n o s h a b ía n c o n s tit u id o se
a co rd a b a n d e l m an d ato d e l p a d re cu a n d o o rd e n ó p r o d u c ir
el g é n e ro m o rta l lo m e jo r p o sib le, en d erezab an tam b ié n así
la p a r te b a ja [7 1e ] d e n o s o tr o s , p a ra q u e , d e a lg u n a
m an era, en trara e n con tacto c o n la verd ad, estab lecieron en
esta p a rte la sede d e la a d iv in a c ió n 627.
U n in d ic io 628 su fic ie n te de esto es q u e d io s o to r g ó la a d i-
v in a c ió n a la in sen sa tez h u m a n a , ya q u e n a d ie q u e esté e n
su sa n o j u i c i o p u e d e a lc a n z a r la a d iv in a c ió n in s p ir a d a y
ve rd a d era , sin o c u a n d o , d u r a n te el su e ñ o , está tra b a d a su
fa cu lta d r a c io n a l o c u a n d o se ap arta d e e lla a causa d e u n a
e n fe r m e d a d o d e a lg ú n e n tu s ia s m o 629. S in e m b a r g o ,
c o r r e s p o n d e al h o m b r e p r u d e n te , tras h a b é r s e lo r e c o r -
d a d o , c o m p r e n d e r lo q u e d ijo e n el su e ñ o o e n la v ig ilia
p o r e fecto d e la n atu raleza a d ivin ato ria y entusiástica, [ 7 2 a]
y e x p lic a r c o n el r a z o n a m ie n to to d a s las a p a r ic io n e s q u e
h a n sid o vistas, d e q u é m a n era y a q u ié n in d ic a n u n m al o
u n b ie n fu tu ro , pasado o p rese n te. N o es tarea d e l q u e está
e n tra n ce y p erm a n ece a ú n en él ju z g a r lo qu e se le apareció
o lo q u e él m ism o p r o n u n c ió , sin o q u e es c o rre c ta la se n -
te n c ia q u e d ice q u e so lo es p r o p io d e l p r u d e n te el h a ce r y
c o n o c e r lo suyo y a sí m ism o 630. P o r lo q u e, p recisa m en te,
la c o s tu m b re e s ta b le c ió la clase d e lo s p r o fe ta s 631 c o m o
[ 7 2 k ] ju e c e s e n lo relativo a los o rá cu lo s in sp ira d o s. A estos
a lg u n o s les lla m a n a d iv in o s, p o r q u e ig n o r a n d e l to d o q u e
so n in té rp re te s d e las p a lab ras y a p a ric io n e s p o r m e d io d e
enigm as, p ero de n in g ú n m od o adivinos, sino que se d en o m i-
n a ría n , c o n m ayo r ju sticia , p rofetas de lo q u e la a d iv in ació n
3i 6 PLATÓN
Ή μέν οΰν φύσις ήπατος διά ταΰτα τοιαύτη τε κα'ι έν τόπω

ω λέγομ εν πέφυκε, χά ριν μ α ντική?· καί έ τ ι μέν δή £ώντος
έκαστου τό τοιοϋτον σημεία έναργεστερα έ χ ε ι, στερηθέν δέ
τοΰ ζή ν γέγο νε τυφλόν καί τά μ α ντεία άμυδρότερα [ 7 2 c l
έ σ χ ε ν τοΰ τ ι σαφές- ση μ α ίνειν. ή δ ’ αυ τοΰ γ ε ίτ ο ν ο ς αύτώ
σ ύ σ τα σ ις καί εδρα σπ λά γχνου γ έγο νεν έ ξ α ρ ισ τερ ό ς χάριν
έκείνου, τοΰ π α ρ έχειν αύτό λαμπρόν α εί καί καθαρόν, οιον
κατόπτρω παρεσκευασμένον καί έτο ιμ ο ν α εί παρακείμενον
έκμαγειον. διό δή καί δταν τ ιν έ ς άκαθαρσίαι γίγνω ντα ι διά
νόσους σώ ματος περί τό ήπαρ, πάντα ή σπληνός καθαίρουσα
αύτά δ έχετα ι μανότης, άτε κοίλου καί άναίμου ύφανθέντος·
[7 « d l δθεν πληρούμενος τώ ν άποκαθαιρομένων μ έ γ α ς καί
ύπουλος α υξά νετα ι, καί π ά λιν, δτα ν καθαρθή τό σώμα,
ταπεινούμενος ε ίς ταύτόν σ υ νίζει.
Τά μέν οΰν περί ψ υχής, δσον θνητόν έ χ ε ι καί δσον θειον,
καί δπη καί μεθ’ ών καί δ ι’ à χω ρίς ώκίσθη, τό μέν αληθές
ώς ε ΐρ η τα ι, θεοΰ συμφ ήσα ντος τ ό τ ’ αν οϋτω ς μόνως
διισχυρι£οίμεθα· τό γε μήν εΐκό ς ή μ ίν είρήσθαι, καί νυν καί
έτι μάλλον άνασκοποΰσι δίακινδυνευτέον τ ό φάναι καί
ττ.εφάσθω. [7 2 e] τό δ ’ έξή ς δή το ύ τ ο ισ ιν κατά τα ύ τά
μ ετα δ ιω κ τέο ν ήν δέ τό τοΰ σώ ματος έπ ίλοιπον ή γέγονεν.
έκ δή λογισμού τοιούδε συνίστασθαι μ ά λ ισ τ’ άν αύτό πάντων
πρέποι. τήν έσομένην έν ήμίν ποτών καί έδεστών άκολασίαν
ήδεσαν οι σ υ ν τιθ έντες ήμών τό γένο ς, καί δ τι τοΰ μέτριου
TIM EO 317
anuncia. A sí pues, p o r estas razones la naturaleza del h íga d o es

de tal tip o y está situada e n el lu g a r qu e d ijim o s, e n fu n c ió n
de la a d iv in a c ió n . A d em á s, m ien tra s cada cria tu ra 632 es a ú n
viviente, p ro p o rcio n a los signos más claros, p ero , u n a vez p r i-
vado de la vida, se vuelve ciego y sus signos ad ivin ato rio s so n
dem asiado confusos [72c] com o para in d ica r algo evidente633.
P o r o tra p a rte , la c o n s titu c ió n y situ a c ió n d e la viscera v e -
cin a 634 al h íg a d o se h a lla a su iz q u ie r d a y e n f u n c ió n d e él,
para m a n te n e rlo siem p re b r illa n te y lim p io , co m o u n in s -
tru m e n to fa b ric a d o p a ra lim p ia r u n e sp ejo y sie m p re listo
co lo ca d o ju n t o a él. P recisam en te p o r esto, cu a n d o a causa
de e n ferm e d a d es d el cu e rp o se o rig in a n algunas im p u rezas
a lr e d e d o r d e l h íg a d o , la p o r o s id a d d e l b a zo las a sim ila y
p u r ific a c o m p le ta m e n te , ya q u e su t e jid o 635 es h u e c o y sin
san gre636. [ 7 2 d l D e ah í qu e, cu a n d o se lle n a d e las im p u r e -
zas q u e ha s u p r im id o , a u m en te d e ta m a ñ o y se su p u re p o r
d e n tro , y, a su vez, cu a n d o el c u e rp o se h a p u rg a d o , d is m i-
nu ye y vuelve a su tam añ o o r ig in a rio .
A s í pu es, en lo qu e c o n cie rn e al alm a, cu án to tie n e d e m o r -
tal y cu á n to d e d iv in o , de q u é m an era, ju n t o c o n qu é y p o r
q u é causas h a r e c ib id o estancias separadas, so lo p o d ría m o s
so ste n e r q u e así co m o se ha d ic h o es v e rd a d e r o , si u n d io s
n o s lo c o n fir m a r a . S in em b a rg o , a h o ra q u e h e m o s e x a m i-
n a d o m ás aten tam en te a ú n la cu estió n , h em o s d e a rriesg a r-
n os a a firm a r qu e lo que h em o s expu esto es al m e n o s v e r o -
sím il, y lo c o n firm a m o s. [72 e]
A h o r a b ie n , lo q u e sigue in m ed ia ta m e n te a estas cu estio n es
d ebem os persegu irlo d el m ism o m o d o : se trataba 637 d e ex p li-
car có m o su rgió el resto d el c u e rp o . C o n v e n d r ía q u e la ex -
p o s ic ió n d e su c o n s titu c ió n , d e e n tr e to d a s, fu e r a lo m ás
p o sib le a p a rtir d el sigu iente ra zo n a m ien to . L os q u e co n sti-
tu yero n nuestra especie co n o cía n qu e e n no sotros iba a darse
in tem p eran cia co n las bebidas y com idas y qu e p o r g lo ton ería
3 i8 PLATÓN
καί αναγκαίου διά μαργότητα πολλφ χρησοίμεθα πλέονι· ϊ ν ’

ουν μή φθορά διά νόσους όξεια γίγνο ιτο καί α τελές τό γένος
ευθύς [ 7 3 a] τό θνητόν τελευτώ , τα ΰτα προορώμενοι τή τοΰ
περιγενησομένου πώ μα τος εδ έσ μ α το ς τε έξει τή ν
όνομαζομένην κάτω κοιλίαν υποδοχήν έθεσαν, ε ϊλ ιξ ά ν τε
πέριξ τήν τών εντέρων γένεσιν, όπως μή ταχύ διεκπερώσα ή
τροφή τα χύ πά λιν τροφής έ τέρ α ς δεΐσθαι τό σώμα
ά να γ κ ά ίο ι, καί παρέχουσα ά π ληστία ν, διά γα στρ ιμα ρ γία ν
άφιλόσοφον καί άμουσον παν άποτελοι τό γένο ς, άνυπήκοον
τοΰ θειοτάτου τών παρ’ ήμίν. [7 3 b]
Τό δέ όστών καί σαρκών καί τ ή ς τ ο ια ύ τη ς φΰσεως πέρι
πάσης ώδε έσχεν. τού το ις σύμπασιν άρχή μεν ή τοΰ μυελού
γ ένεσ ις- οί γάρ τοΰ βίου δεσμοί, τ ή ς ψ υχής τώ σώ ματι
συνδουμένης, έν τούτω διαδούμενοι κατερριζουν τό θνητόν
γένο ς· α υ τό ς δέ ό μυελός γέγο νεν έ ξ άλλων, τών γάρ
τριγώνων όσα πρώτα άστραβή καί λεία όντα πΰρ τε καί ύδωρ
καί άέρα καί γήν δ ι’ ά κριβείας μά λισ τα ήν π α ρασχειν
δυνατά, τα ΰτα ό θεός άπό τών εαυτών έκαστα γενώ ν χω ρίς
[ 7 3 c] άποκρίνων, μ ε ιγ ν ύ ς δέ ά λλήλοις σύμμετρα,
πανσπερμίαν παντί θνητώ γένει μηχανώμενος, τόν μυελόν έξ
αύτών άπηργάσατο, καί μετά ταΰτα δή φυτεύων έν αύτφ
κα τέδει τά τώ ν ψυχών γένη, σχημ ά τω ν τε δ σ α έμ ελλεν α ν
σχήσ ειν οιά τε καθ’ εκαστα ε’ίδη, τόν μυελόν αυτόν τοσαΰτα
καί τοια ΰτα διηρεΐτο σχήμα τα εύθύς έν τή διανομή τή κ α τ’
άρχάς. καί τήν μέν τό θειον σπέρμα οιον άρουραν μέλλουσαν
έ ξ ε ιν έν αύτή περιφερή π α νταχή π λά σα ς έπω νόμασεν τοΰ
μυελοΰ Í7 3 d l τα ύτη ν τή ν μοίραν εγκέφαλον, ώς
άποτελεσθέντος έκάστου ζώου τό περί τ ο ΰ τ’ άγγεΐον κεφαλήν
γενη σ όμ ενον ό δ ’ αυ τό λοιπόν καί θνητόν τ ή ς ψυχής εμελλε
TIM EO SIS
co n su m iríam o s m u ch o más de lo que es m od erad o y necesa-

r io . E n to n ces, para evitar qu e se p ro d u je ra u n a d estru cció n
fu lm in a n te p o r en ferm ed a d es y q u e la especie m o rta l [ 7 3 a!
lleg a ra a su fin rá p id a m en te sin h a b e r alcan zad o su p e r fe c -
ció n , e n p revisió n de esto, co lo ca ro n el receptácu lo llam ado
b a jo v ie n tre p a ra re c o g e r la b e b id a y el a lim e n to sobran tes.
E n ro lla ro n a lred ed o r de sí m ism os lo s in testin os para evitar
que el alim ento, al atravesarlos rápidam ente, obligara al cu e r-
p o a n e cesita r p r o n t o u n n u eva c o m id a y p r o d u je r a así u n
deseo insaciable, lo que p o r su g lo ton ería habría vuelto a toda
la esp ecie h u m a n a in se n sib le a la filo s o fía y a las m usas638,
d esobed ien te a lo más divin o qu e hay e n no sotros. [ 73^*3
E n lo que respecta a lo s h u eso s, la ca rn e y tod as las cosas de
n a tu ra leza se m e ja n te, su ce d ió lo sig u ie n te . E l o r ig e n 639 de
todas estas es el n a cim ie n to d e la m éd u la . E n efe cto , m ie n -
tras e l alm a está atad a al c u e r p o , lo s v ín c u lo s d e la v id a se
fija n e n la m é d u la p a ra a rra ig a r la e sp ecie m o r ta l. P e ro la
m éd u la m ism a se o r ig in ó a p a rtir de otras cosas. P ues b ie n ,
de lo s triá n g u lo s p r im e r o s , cu a n to s e ra n regu lares y liso s y
ca p a ces d e p r o p o r c io n a r fu e g o , agu a, a ire y t ie r r a c o n la
máxima exactitud640, el dios los separó a cada u n o de su p r o p io
g é n e ro 641, [ 7 3 c l l ° s m ezcló u n o s c o n o tro s e n p r o p o rc io n e s
d efin id as y, tram an d o u n a sim ien te u n iversal a tod a la esp e-
cie m o r ta l, fa b r ic ó a p a r t ir d e e llo s la m é d u la . D e sp u é s,
im p la n tó y ató a ella las clases d e alm as. Y , tras esto , en la
d is trib u c ió n que h izo al p r in c ip io d iv id ió la m éd u la m ism a
d ire cta m en te e n tantas y tales figuras cuantas y cuales esp e-
cies d e alm as iba a te n e r a su vez. Y m o d e ló co m p le ta m en te
esférica a la q u e iba a re cib ir e n sí, co m o u n cam po arad o642,
la sim ien te d ivin a643, y lla m ó [ 7 3 *U a esta P arte d e la m éd u la
c e r e b r o 644, p o r q u e , u n a vez te r m in a d o cada v iv ie n te , el
vaso 645 a lr e d e d o r d e ella sería la cabeza. A s im is m o , d iv id ió
la q u e ib a a r e t e n e r la p a rte re sta n te y m o r ta l d e l a lm a e n
320 PLATÓN
καθέξειν, άμα στρογγυλά και προμήκη δ ιη ρ εΐτο σ χή μ α τα ,

μυελόν δέ π ά ντα έπ εφ ήμισ εν, και καθάπερ έ ξ αγκυρών
βαλλόμενος εκ τούτω ν π ά σης ψ υχής δεσμούς περ'ι τούτο
σΰμπαν ήδη τό σώμα ήμών άπηργάζετο, στέγασμα μέν αύτω
πρώτον συμπηγνύς περ'ι [ 7 3 e] δλον όστέινον. τό δε όστούν
συνίσ τη σ ιν ώδε. γην δ ια ττή σ α ς καθαράν καί λείαν έφύρασε
καί έδευσεν μυελώ, καί μετά τούτο ε ίς πύρ αύτό έντίθησ ιν,
μ ε τ ’ εκείνο δέ ε ίς ύδωρ βά π τει, πάλιν δέ ε ίς πύρ, αύθίς τε
ε ί ς ύδωρ· μεταφέρων δ ’ οΰτω π ολλά κις ε ίς έκάτερον ύ π ’
άμφοΐν ατηκτον άπηργάσατο. καταχρώμενος δή τούτω περί
μεν τόν εγκέφαλον αύτοΰ σφαίραν περιετόρνευσεν όστείνην,
ταύτη δέ στενήν διέξοδον [ 7 4 a ! κα τελείπετο· καί περί τόν
δια υχένιον άμα καί νω τιαίον μυελόν έ ξ αύτοΰ σφονδύλους
π λά σα ς ύ π έ τε ιν ε ν οιον σ τρ όφ ιγγα ς, άρξάμενος άπό τ ή ς
κεφαλής, διά π α ντό ς τοΰ κύτους, καί τό πάν δή σπέρμα
διασώ ζω ν ούτω ς λιθοειδεί περιβόλω συνέφραξεν, έμποιώ ν
άρθρα, τή θατέρου προσχρώμενος έν α ύ το ις ώς μέση
ένισταμένη δυνάμει, κινήσεως καί κάμψεως ένεκα, τήν 6 ’ αΰ
τ ή ς ο σ τ έιν η ς φύσεως έ ξ ιν ή γησ ά μ ενος [ 7 4 t>] τοΰ δέοντος
κρίαυροτέραν είνα ι καί άκαμπτοτέραν, διάπυρον τ’ αΰ
γιγνο μ ένη ν καί πάλιν ψ υχομένην σφακελίσασαν ταχύ
δίαφθερεΐν τό σπέρμα έν τό ς α υτής, διά ταΰτα ουτω τό τών
νεύρων καί τό τ ή ς σαρκός γένο ς έμ η χα νά το , ϊν α τώ μέν
πάντα τά μέλη συνδήσας έπ ιτεινομ ένψ καί ά νιεμένω περί
το ύ ς σ τρ όφ ιγγα ς καμπτόμενον τό σώμα καί έκτεινόμ ενον
παρέχοι, τήν δέ σάρκα προβολήν μέν καυμάτων, πρόβλημα δέ
χειμώνων, ε τ ι δέ πτωμάτων οιον τά πιλητά έσεσθαι κτήματα,
Í7 4 c] σώ μασιν μαλακώς καί πράως ύπείκουσαν, θερμήν δέ
TIM EO 321
fig u ra s a la vez re d o n d a s y alargad as, y d io al c o n ju n to el

n o m b re de m éd ula. D espués tensó de estas, co m o de anclas,
am arras para toda el alm a y construyó a lred ed or de la m édula
la totalidad de nuestro cu erpo, tras h ab er previam ente so lid i-
fica d o , a lred ed o r de [ 7 3 eí tod a ella, u n recu b rim ie n to óseo.
C o n s tru y ó el h u eso d el sig u ien te m o d o . T am izó tie rra p u ra
y lisa, la am asó y m o jó c o n m éd u la. D espu és de esto, la puso
al fu ego y, a co n tin u a ció n , la em papó e n el agua, n u evam en -
te e n el fu e g o y o tra vez en el agua. A s í, tra sla d á n d o la n u -
m ero sa s veces d e l u n o al o tr o la h iz o in d is o lu b le p a ra lo s
dos ele m en to s. P recisam en te se sirvió d e este m aterial p ara
t o r n e a r a lr e d e d o r d e su c e r e b r o u n a e sfera ó sea , a la q u e
d ejó u n a salida estrecha. [ 7 4 a ! D e sp u és, m o d e ló las v é rte -
bras a lre d e d o r de la m é d u la d e l cu e llo y d e la espald a, y las
fijó co m o p ivotes, c o m e n z a n d o p o r la cabeza y sig u ie n d o a
lo larg o de to d o e l tro n c o . D e este m o d o , a fin d e conservar
la totalidad de la sim iente, la cu b rió co n u n a en voltura pétrea
a la q u e p u so a rticu la cio n e s, e n ellas h iz o u so adem ás d e la
fu e r z a d e l se g u n d o e le m e n to c o m o in t e r m e d ia r io , p a ra
h a ce r p o sib le el m o v im ie n to y la fle x ió n 646.
P o r o tra p arte, co m o estim ó qu e la co n tex tu ra d e la n a tu ra -
leza ó sea [ 7 4 ^] era m ás q u e b ra d iza y r íg id a d e lo d e b id o y
q u e , al c a le n ta rs e y v o lverse a e n fr ia r , se c a r ia r ía , p r o v o -
c a n d o c o n r a p id e z la d e s tr u c c ió n d e la s im ie n te q u e está
d e n tr o d e ella647, p o r esto, id e ó la esp ecie de lo s te n d o n e s y
la ca rn e d el sig u ien te m o d o : c o n la especie d e lo s ten d o n es,
q u e se tensa y rela ja a lr e d e d o r d e lo s p ivo tes64*, u n ió to d o s
lo s m ie m b r o s , p a ra h a c e r q u e e l c u e r p o fu e r a fle x ib le y
extensible; h izo tam b ién qu e la carn e fu era p rotecto ra co n tra
las quem aduras, defen sa co n tra lo s frío s y, ademáis, co n tra las
caíd a s, ya q u e ce d e a lo s c u e r p o s b la n d a y su a v e m e n te 649
c o m o lo h a c e n las p r e n d a s d e f i e lt r o 650. Í 7 4 c í A s im is m o ,
p o se e d e n t r o d e e lla u n a h u m e d a d c á lid a q u e e n v e ra n o ,
322 PLATÓN
νοτίδα έ ν τ ό ς έα υ τή ς έχουσαν θέρους μεν άνιδίουσαν κα'ι

νοτι£ομένην εξωθεν ψ ύχος κατά παν τό σώμα πα ρέξειν
οίκεΐον, διά χ ειμ ώ νο ς δε πά λιν αΰ τουτφ τφ πυρί τόν
προσφερόμενον έξωθεν και περιιστά μενον πάγον άμυνεΐσθαι
μετρίω ς. τα ΰτα ήμών διανοηθείς ό κηροπλάστης, ύδατι μεν
κα'ι πυρί καί γή σ υ μ μ είξα ς καί συναρμόσας, έ ξ ό ξέο ς καί
αλμυρού συνθείς [ 7 4 «U ζύμω μα ύ π ο μ είξα ς α ύ το ΐς, σάρκα
εγχυμον καί μαλακήν σ υ ν έσ τη σ εν τήν δε τών νεύρων φύσιν
έξ οστού καί σαρκός ά£ύμου κράσεως μίαν έξ άμφόίν μέσην
δυνάμει συνεκεράσατο, ξανθώ χρώ ματι προσχρώμενος. δθεν
συντονωτέραν μεν καί γλισχροτέραν σαρκών, μαλακωτεραν δε
όστώ ν ύγροτέραν τε έκτή σ α το δύναμιν νεύρα- ο ις
συμπεριλαβών ό θεός όστά καί μυελόν, δήσας προς άλληλα
νεύροις, μετά ταΰτα σαρξίν [7 4 e] πάντα αύτά κατεσκίασεν
άνωθεν, δσα μεν ουν έμψ υχότατα τών όστών ήν, ό λ ιγ ίσ τ α ις
συνέφραττε σα ρξίν, ά δ ’ άψ υχότατα ε ν τ ό ς , π λ ε ίσ τ α ις καί
π υκνοτά τα ις, καί δή κατά τ ά ς συμβολάς τώ ν όστώ ν, δπη
μήτινα ανάγκην ό λόγος άπέφ αινεν δ εΐν α ύ τά ς εΐνα ι,
βραχεΐαν σάρκα εφυσεν, ϊν α μήτε έμποδών τ α ΐς καμπαΐσιν
οΰσαι δύσφορα τά σώ ματα άπεργά£οιντο, ά τε δυσκίνητα
γιγνόμενα, μ ή τ ’ αύ πολλαί καί πυκναί σφόδρα τε έν άλλήλαις
έμ π επ ιλη μ ένα ι, διά σ τερ εό τη τα αναισθησίαν έμποιοΰσαι,
δυσμνημονευτότερα καί κωφότερα τά περί τήν διάνοιαν
ποιοιεν. διό δή τό τε τώ ν μηρών καί κνημών καί [7 5 a] τό
περί τή ν τώ ν ισ χίω ν φύσιν τά τε περί τά τών βραχιόνων
όστά καί τά τών πήχεων, καί οσα άλλα ήμών άναρθρα, δσα
τε ε ν τ ό ς όστά δ ι’ ό λιγ ό τη τα ψ υχής έν μυελώ κενά έ σ τ ιν
TIM EO 323
p o r la tra n s p ira ció n , m o ja el e x te rio r, p r o p o r c io n a n d o e n

to d o el cu erp o u n a frescura a propiada; e n in v ie rn o , e n cam -
b io , gracias al fu ego q u e co n tien e p u ed e rechazar a p ro p iad a-
m en te el h ie lo e x te rio r q u e la r o d e a 6®
1.
C o n estos p e n sa m ie n to s so b re n o s o tr o s , el m o d e la d o r de
cera h izo u n a m ezcla y a rm o n iza ció n d e agua, fu eg o y tierra,
a la q u e a ñ a d ió u n fe r m e n to c o m p u e s to d e á c id o y sal,
[ 7 4 *1] y así co n stitu yó la carn e su cu len ta 6®2 y b la n d a. Para la
naturaleza d e lo s te n d o n es co n stitu yó u n a m ezcla d e h u eso y
carn e sin fe rm e n to , cuyas p ro p ie d a d e s so n in term ed ias a las
d e am b os c o m p o n e n te s, y u tilizó e n ella el c o lo r d o r a d o 6®
3.
D e a h í q u e lo s te n d o n e s p o sea n las sigu ien tes p ro p ie d a d e s:
so n m ás ten so s y visco so s q u e la ca r n e , p e r o ta m b ié n m ás
b la n d o s y h ú m e d o s q u e lo s h u e so s. E l d io s r o d e ó c o n lo s
te n d o n e s y la ca rn e lo s h u eso s y la m é d u la : lo s ató e n tre sí
c o n te n d o n e s y, d e sp u és d e esto , [ 7 4 e l c u b r ió to d o c o n
carn e desde a rrib a 6®
4. A aq u ello s h u eso s q u e c o n te n ía n m ás
alm a lo s e n v o lv ió c o n m u y p o c a ca r n e , m ie n tra s q u e a lo s
que te n ía n d e n tro m en o s alm a lo s r o d e ó c o n u n a carn e más
a b u n d a n te y espesa. A d em á s, e n las ju n tu r a s d e lo s h u esos,
d o n d e la r a z ó n m o stra b a q u e n o h a b ía n in g u n a n e ce sid a d
de más, h izo nacer p o ca carne, para que, p o r ser u n obstáculo
p ara las flex io n es, n o h icie ra a lo s cu e rp o s pesados al vo lver
sus m o v im ien to s d ifíciles, n i ta m p o co q u e carnes a b u n d a n -
tes, espesas y fu ertem e n te apretadas u nas c o n otras p r o d u je -
r a n in s e n s ib ilid a d p o r su s o lid e z y v o lv ie r a n a la m e m o r ia
e n fe r m a y o b tu so al e je r c ic io d e l p e n s a m ie n to . P o r lo q u e
lo s m u slo s, las p ie r n a s y [ 7 5 *1 Ia zo n a d e las cad eras, lo s
h u eso s d e lo s b ra zo s y d e lo s a n te b ra zo s y to d o s lo s q u e en
n o s o tr o s s o n in a r tic u la d o s , to d o s lo s h u e so s q u e , p o r la
p o ca can tid ad d e alm a co n te n id a e n su m éd u la , están vacíos
d e in te lig e n c ia , to d o s estos están co m p le ta m e n te lle n o s de
carne. E n cam bio, los que co n tien e n inteligencia están m enos
324 PLATÓN
φρονήσεως, τα ϋτα πάντα συμπεττλήρωται. σ α ρ ξ ίν ο σ α δέ

έμφρονα, ήττον - εί μή πού τινα αυτήν καθ’ αυτήν αισθήσεων
ενεκα σ ά ρκ α οϋτω συνέστησεν, οιον τό τ ή ς γλώ ττη ς είδος -
τά δέ π λεΐσ τα έκείνω ς· ή γάρ έξ α νάγκης γιγνο μ ένη καί
[7 5 b ] συντρεφομένη φ ύσις ούδαμή π ροσδέχεται πυκνόν
όστοΰν καί σάρκα πολλήν άμα τε αύτοίς όξυήκοον αίσθησιν.
μά λιστα γάρ αν αύτά πάντων έ σ χεν ή περί τή ν κεφαλήν
σ υ σ τα σ ις, εϊπερ άμα σ υ μ π ίπ τε ιν ήθελησάτην, καί τό τών
ανθρώπων γ ένο ς σαρκώδη έχου έ φ ’ έαυτφ καί νευρώδη
κρατεράν τε κεφαλήν βίον αν διπλούν καί πολλαπλούν καί
ύ γιεινότερ ο ν καί άλυπότερον του νυν κα τεκτήσα το. νυν δέ
τ ο ΐς περί την ήμετέραν γένεσιν δημιουργοΐς, άναλογιζομένοις
πότερον [7 5 «] πολυχρονιώτερον χείρον ή βραχυχρονιώτερον
βέλτιον ά περγάσα ιντο γ έ ν ο ς, συνέδοξεν του π λείο νος βίου,
φαυλοτέρου δέ, τό ν έλά ττο να ά μείνονα όντα πα ντί πά ντω ς
α ίρ ε τ έ ο ν οθεν δή μανώ μέν όστω , σα ρξίν δέ καί νευροις
κεφαλήν, άτε ουδέ καμπάς έ'χουσαν, ού συνεστέγασαν. κατά
πάντα ουν ταΰτα εύαισθητοτέρα μέν καί φρονιμωτέρα, πολύ
δέ άσθενεστέρα παντός άνδρός προσετέθη κεφαλή σώματι. τά
δέ>εΰρα διά [7 5 *1] ταΰτα καί ούτως ό θεός έ π ’ έσχά την τήν
κεφαλήν π ερ ισ τή σ α ς κύκλω περί τόν τράχηλον έκόλλησεν
ό μ ο ιό τη τι, καί τ ά ς σ ια γόνα ς ακρας α ύ το ίς συνέδησεν ύπό
τή ν φύσιν τοΰ προσώπου- τά δ ’ άλλα ε ις άπαντα τά μέλη
διέσπειρε, συνάπτων άρθρον άρθρφ. τήν δέ δή τοΰ σ τόμα τος
ήμών δύναμιν όδοΰσιν καί γλώ ττη καί χ ε ίλ ε σ ιν ενεκα τών
αναγκαίων καί τών άριστων διεκόσμησαν οί διακοσμούντες ή
νΰν Í7 5 e] δ ια τέ τα κ τα ι, τή ν μέν είσοδον τών αναγκαίων
TIM EO 325
llen o s de carne, excepto cu an d o el d ios constituyó e n alguna

p a rte u n a m asa de ca rn e in d e p e n d ie n te p ara p r o p o r c io n a r
sen sacion es, co m o la especie de la len g u a . P ero , la m ayoría
d e las veces, lo h izo d e aquella m an era. E n efecto, la n a tu ra -
leza q u e h a n a c id o y c r e c id o se g ú n la n e c e sid a d [75 ^ ] n o
a d m ite e n a b so lu to u n a e s tru ctu ra ósea c o m p a c ta y c o n
a b u n d a n te ca r n e j u n t o c o n u n a p e r c e p c ió n a gu d a. D e
h e c h o , so b re to d o se h a b ría d a d o esta c o m b in a c ió n d e las
d os cu alid ad es e n la estru ctura de la cabeza, si am bas h u b ie -
ra n q u e rid o co in c id ir, y el g é n e ro h u m a n o , al te n e r sobre sí
u n a cab eza c a rn o sa , n e rv u d a y r o b u s ta , h a b ría a lc a n za d o
u n a v id a el d o b le o m u ch as veces m ás larg a, m ás sa lu d a b le
y m e n o s d o lo r o s a q u e e n la a c tu a lid a d . E n c a m b io , lo s
d e m iu rg o s resp o n sab les d e n u e stro n a c im ie n to , cu a n d o se
p la n te a ro n si d eb ía n co n s tru ir [7 5 c l u n a especie q u e viviera
m ás tie m p o , p e r o p e o r , o u n a q u e viviera m en o s, p e ro m e -
j o r , cr e y e r o n qu e to d o s d e b ía n , sin lu g a r a d u d as, esco g er
u n a vida m ás co rta p e r o m e jo r antes qu e u n a más larga p e ro
p e o r; p o r lo q u e c u b r ie ro n la cabeza c o n u n h u eso delgado,
p e r o sin ca rn e n i te n d o n e s , ya q u e n o tie n e p u n to s de fle -
x ió n . P o r to d o esto , se le agreg ó al c u e r p o de to d o h o m -
b r e 655 u n a cabeza, m ás sen sib le e in te lig e n te , p e r o ta m b ién
m u ch o más frágil. ( 75*13
P o r estas m ism as causas y d e este m o d o el d io s d isp u so lo s
te n d o n e s e n círcu lo hasta el extrem o de la cabeza y lo s so ld ó
p aralelam en te a lred e d o r d el cu ello , y ató a ellos las ex tre m i-
dades de las m an díbu las d ebajo d el ro stro ; y el resto lo d ise-
m in ó e n to d o s lo s m ie m b r o s , u n ie n d o a r tic u la c ió n c o n
a rticu la ció n .
E n lo q u e atañe a nu estra b o ca , lo s o rg a n iza d o res la a d e re -
za ro n c o n d ien tes, len g u a y lab io s, tal co m o a h o ra está d is-
p u e sta , a causa d e lo n e c e sa rio y lo m e jo r , [ 7 5 e l y a q u e la
id e a r o n p a ra e n tra d a d e lo n e c e sa r io y c o m o sa lid a d e lo
326 PLATÓN
μηχανώ μενοι χά ριν, τή ν δ ’ εξοδον τώ ν ά ρ ισ τ ω ν άναγκαΐον

μέν γάρ παν δσον εισ έρ χετα ι τροφήν διδόν το) σώματά τό δέ
λόγων νάμα έξω ρέον καί υπηρετούν φρονήσει κάλλιστον καί
α ριστον πάντων ναμάτων, τή ν δ ’ α υ κεφαλήν ούτε μόνον
ό σ τείνη ν ψιλήν δυνατόν έά ν ήν διά τή ν έν τ ά ί? ώραι? έ φ ’
έκάτερον υπερβολήν, ο ϋ τ ’ αΰ συσκιασθεΐσαν κωφήν καί
άναίσθητον διά τόν τών σαρκών όχλον περιιδείν γ ιγ ν ο μ έ ν η ν
τ ή ? δή [ 7 6 a ] σαρκοειδοΰ? φύσεω? ού καταξηραινομένη?
λέμμα μεΐ£ον π ερ ιγιγνό μ ενο ν έ χ ω ρ ίζετο , δέρμα τ ό νυν
λεγόμενον, τοΰτο δέ διά τή ν περί τ ό ν εγκέφαλον νοτίδα
συνιόν αύτό προ? αύτό καί βλαστάνον κύκλιο περιημφιέννυεν
τήν κεφ α λήν ή δέ ν ο τ ί? ύπό τ ά ς ραφά? άνιοΰσα ήρδε καί
συνέκλεισεν αύτό έπί τήν κορυφήν, οιον άμμα συναγαγοΰσα,
τό δέ τών ραφών παντοδαπόν εΐδ ο ? γέγο νε διά τή ν τών
περιόδων δύναμιν καί τ ή ? τροφή?, μάλλον μέν ά λλήλοι?
μαχομένων τούτων πλείου?, [7 6 b ] ήττο ν δέ έλάττου?. τοΰτο
δή παν τό δέρμα κύκλφ κατεκέντει πυρί τό θειον, τρηθέντο?
δέ καί τ ή ? ΐκμάδο? έξω δ ι’ αύτοΰ φερομένη? τό μέν ύγρόν
καί θερμόν δσον είλικρ ινέ? άπήειν, τό δέ μεικτόν έ ξ ών καί
τ ό .δέρμα ήν, αιρόμενον μέν ύπό τ ή ? φορά? έξω μακράν
έ τ ε ίν ε τ ο , λεπ τό τη τα ϊσ η ν έχο ν τώ κα τα κεντή μ α τι, διά δέ
βραδυτήτα άπωθούμενον ύπό τοΰ π ερ ιεσ τώ το? έξωθεν
πνεύμα το? πά λιν έ ν τό ? ύπό τό δέρμα [7 6 c ] είλλόμ ενον
κατερρι£οΰτο· καί κατά τα ΰτα δή τά πάθη τό τριχώ ν γένο?
έ ν τώ δέρματι πέφυκεν, σ υγ γενέ? μέν ίμ αντώ δε? ον αύτοΰ,
σκληρότερον δέ καί πυκνότερον τή π ιλή σ ει τ ή ? ψύξεω?, ήν
TIM EO
327
m e jo r . P ues to d o lo q u e en tra p a ra d ar a lim e n to al cu e rp o

es n ecesario, m ien tras que la c o rrie n te d e palabras q u e fluye
h a cia fu e r a y está a las ó rd e n e s d e la in te lig e n c ia es la m ás
b e lla y m e jo r d e todas las c o rrie n te s656.
S in e m b a rg o , n i era p o sib le d eja r la cabeza calva, so lo ósea,
p o r los excesos clim á tico s e n cada u n a d e las esta cio n es, n i
ta m p o c o p e r m it ir q u e al q u e d a r c u b ie r ta p o r la m asa d e
ca rn e se v o lv iera o b tu sa e in s e n s ib le 657. A h o r a b ie n , [7 6 a ]
co m o la n atu raleza d e la ca rn e n o se h a b ía secado d e l to d o ,
se d e sp re n d ió d e ella u n a co rteza en vo lv en te 658 m ás g ra n d e,
lo q u e a h o ra lla m a m o s p ie l. E n to n c e s, esta p ie l, a causa de
la h u m e d a d q u e r o d e a el c e r e b r o , al co n c e n tra rse so b re sí
m ism a y c r e c e r , r e v is tió c ir c u la r m e n t e la ca b eza . Y la
h u m e d a d , q u e su bía p o r d eb a jo d e las suturas659, la ir r ig ó y
c e r r ó e n la c o r o n illa , c o m o si h u b ie r a a tad o u n n u d o 66°.
L as variadas fo rm a s d e suturas se p r o d u je r o n p o r la fu erza
d e las r e v o lu c io n e s d e l a lm a y d e la a lim e n ta c ió n , y so n
ta n to m ás n u m e ro s a s cu a n to m ás lu c h e n e n tre sí, [7 6 b ] y
661
m en o s n u m erosa s, cu an to m en o s .
A s í pu es, la d iv in id a d 662 p e r fo r ó c o n fu eg o tod a esta p ie l en
c ír c u lo ; y c u a n d o p o r lo s o r ific io s la h u m e d a d 663 se esca -
p ab a al e x te rio r a través de la p ie l, salió d e ella to d o lo q u e
co n te n ía h u m e d a d y ca lo r e n estado p u r o 664. E n ca m b io , lo
q u e estaba co m p u e sto de los elem en to s cuya m ezcla co n s ti-
tu ía la p i e l 665 se e levó p o r e l m o v im ie n to y se e x te n d ió
m u c h o h acia fu era , p o r ser tan te n u e co m o la p e r fo r a c ió n .
S in e m b a rg o , a causa d e su le n titu d , rech a za d o p o r el a ire
q u e lo rod eab a desde el exterio r, se e n ro lló d e n u evo b ajo la
p ie l [7 6 c ] y ech ó raíces. P o r estos p ro c e so s n a ció e n la p ie l
e l g é n e ro d e los pelo s, em p aren tad o c o n ella p o r su n a tu ra -
leza filam en tosa, p e ro m ás d u ro y d enso a co n secu en cia de la
co m p re sió n 666 p o r en fria m ien to q u e su fre cada p elo cu an d o,
al sep ararse d e la p ie l, se e n fr ía . D e este m o d o , el q u e n o s
3 ?8 PLATÓN
άποχωριζομένη δέρματος· έκαστη θρίξ ψυχθεΐσα συνεπιλήθη.

τούτω δή λα σία ν ήμών άπηργάσατο τή ν κεφαλήν ό ιτοιών,
χρώμενος μεν α ίτίο ις τ ο ις είρημένοις, διανοούμενος δε αντί
σαρκός αύτό δ εΐν είνα ι σ τέγα σ μ α τ ή ς [7 6 d l περί τόν
εγκέφαλον ενεκα ασφαλείας κοΰφον καί θέρους χειμώ νός τε
ικανόν σκιάν καί σκεπήν π α ρ έχειν, εύαισ θησ ία ς δε ούδεν
διακώλυμα έμποδών γενησόμενον. τό δ ’ έν τή περί τού ς
δακτύλους καταπλοκη τού νεύρου καί τού δέρματος όστού τε,
σ υ μ μ ειχθ έν έκ τριώ ν, άποξηρανθέν εν κοινόν συμπάντω ν
σκληρόν γ έγο νεν δέρμα, τ ο ΐς μεν σ υ ν α ιτ ίο ις τ ο ύ τ ο ις
δημιουργηθέν, τή δε α ίτιω τά τη ÖLauoig τών έπ ειτα έσομένων
ένεκα εΐρ γα σμένον. ώ ς γάρ ποτε έ ξ άνδρών γυ ν α ίκ ες καί
ταλλα [7 6 e ] θηρία γενή σ οιντο , ή π ίσ τα ν το οί σ υ ν ισ τά ν τε ς
ή μ α ς, καί δή καί τ ή ς τώ ν ονύχων χ ρ εία ς δ τι πολλά τών
θρεμμάτων καί έπ ί πολλά δεήσοιτο ή δε σαν, δθεν έν
άνθρώποις ευθύς γιγνο μ ένο ις ύπετυπώσαντο τή ν τών ονύχων
γένεσ ιν . τούτω δή τφ λόγω καί τ α ΐς προφάσεσιν τ α ύ τ α ις
δέρμα τρίχα ς δνυχάς τε έ π ’ άκροις τ ο ΐς κώλοις έφυσαν.
Ε π ειδ ή δε π ά ν τ’ ήν τά τοΰ θνητού ζψου συμπεφυκότα [7 7 a]
μέρη καί μέλη, τήν δέ ζωήν έν πυρί καί πνεύματι συνέβαινεν
έξ ανάγκης εχειν αύτω, καί διά ταΰτα ύπό τούτων τηκόμενον
κενούμενόν τ ’ έφθινεν, βοήθειαν αύτω θεοί μηχανώνται. τ ή ς
γάρ ανθρώπινης συγγενή φύσεως φύσιν ά λλα ις ιδ έα ις καί
αίσθήσεσιν κεραννύντες, ώσθ’ έτερον ζωον είνα ι, φυτεύουσιν
à δή vüv ήμερα δένδρα καί φυτά καί σπέρματα παιδευθέντα
ύπό γεωργίας τιθασώς πρός ήμας έσχεν, πριν δέ ήν μόνα τά
[ 7 7 b ] τών αγρίων γένη, πρεσβύτερα τών ημέρων δντα. παν
γάρ οΰν δ τιπ ερ αν μ ετά σ χη τοΰ ζη ν, ζώ ον μέν αν έν δίκη
TIM EO 329
h izo constru yó nuestra cabeza pelu d a , sirvién dose de las cau -

sas m encionadas, p o rq u e con sideró qu e esto, e n vez de carne,
debía ser [7 6 d l para su segu rid ad u n a cu bierta lig era a lred e-
d o r d e l cereb ro , capaz d e p r o p o r c io n a rle so m b ra e n veran o
y p r o te c c ió n e n in v ie rn o , sin co n v ertirse n u n c a e n u n o b s-
tácu lo 567 o im p ed im en to para la eficaz p ercep ció n .
A s im ism o , e n el e n tre te jid o d e te n d o n e s, p ie l y h u eso s q u e
r o d e a lo s d e d o s , d e la m ezc la d e lo s tres e le m e n to s, al se-
carse, se o rig in ó u n a p ie l d u ra, ú n ica y c o m ú n a to d o s ellos,
q u e fu e fa b ricad a c o n estas causas a u xiliares, p e r o su r e a li-
z a c ió n se d e b ió a la in t e lig e n c ia c o m o causa p r in c ip a l e n
c o n s id e r a c ió n a lo q u e ib a a n a c e r d esp u és. E n e fe c to , lo s
q u e n o s co n stitu ye ro n sabían qu e algu n a vez d e lo s h o m b res
ib a n a n a ce r las m u jeres y las [7 6 e ] d em ás bestias668, y ta m -
b ié n sabían q u e m u ch as criatu ra s669 n e ce sita ría n u ñ a s p ara
d iv erso s u so s, d e a h í q u e ya e n el m ism o m o m e n to d e l
n a c im ie n to de lo s h o m b re s m o d e la r o n d e u n m o d o r u d i-
m e n ta rio la g e n e ra c ió n d e las u ñ as. A s í, p o r estas razon es y
p o r tales m o tiv o s h ic ie r o n n a c e r p ie l, p e lo s y u ñ a s e n las
extrem id ad es de lo s m ie m b ro s670.
D espués de que todas las partes y m iem b ro s del viviente m o r -
tal se u n ie r o n en u n m ism o co n ju n to , [77®] resultó que tenía
q u e p a sa r n e c e s a r ia m e n te su v id a e n tr e fu e g o y a ir e , p o r
esto, al ser d is u e lto y vaciad o p o r e llo s, lo s d io ses id e a r o n
u n a u x ilio p ara él. M e zcla ro n u n a n atu raleza a fín a la n a tu -
raleza h u m a n a 671 c o n otras fo rm a s y sensaciones, de m an era
que h u biera o tro viviente, y la p lan taron 67*. L os árboles, p la n -
tas y se m illa s d o m é stica s d e h o y e n d ía , cu ltiv ad as p o r la
a gricu ltu ra , fu e r o n dom esticad as p ara n o so tro s, p e r o antes
existían solo las [77 b ] especies salvajes q u e so n m ás antiguas
qu e las d om ésticas. A h o r a b ie n , to d o lo q u e p a rticip a de la
vid a p o d r ía ser lla m ad o c o n ju s tic ia y c o n la m ay o r c o r r e c -
c ió n vivien te. L a especie de la qu e estam os h a b la n d o e n este
330 PLATÓN
λέγοι,το ορθότατα· μ ε τέχ ε ι γε μήν τούτο δ ν υ ν λέγομεν του

τρίτου ψυχή? ε’ί δου?, δ μεταξύ φρένων όμφαλοΰ Te ίδρΰσθαί
λόγο?, ψ δόξη? μέν λογισμού τε και νοΰ μ έτεσ τιν τό μηδέν,
αίσθήσεω? δέ ήδεία? καί α λγεινή ? μετά έπιθυμιών. πάσχον
γάρ διατελεΐ πάντα, στραφέντι δ ’ αύτω έν έαυτώ περί έαυτό,
τήν [7 7 c] μέν έξωθεν άπωσαμένω κίνησιν, τή δ ’ οικεία
χρησαμένψ, τώ ν αύτοΰ τ ι λογίσασθαι κα τιδόντι φύσει ού
παραδέδωκεν ή γ έ ν ε σ ι? . διό δή £ή μέν έ σ τ ιν τε ούχ έτερον
ζώου, μόνιμον δέ καί κατερρι£ωμένον πέπηγεν διά τό τή ? ύφ’
έαυτοΰ κινήσεω? έστερήσθαι.
Τ α ΰτα δή τά γένη π ά ντα φ υτεύσ αντε? οί κρ είττου? τ ο ί?
ή τ το σ ιν ή μ ΐν τροφήν, τό σώμα αύτό ήμών δ ιω χέτευσ αν
τ έ μ ν ο ν τε ? οΙον έν κήποι? ο χετο ύ ?, ϊν α ώσπερ έκ νά μα το?
έπ ιό ντο ? άρδοιτο. καί πρώτον μέν ο χετο ύ ? κρυφαίου? ύπό
[77*11 τή ν σύμφυσιν τοΰ δέρμα το? καί τ ή ? σαρκό? δύο
φλέβα? ε τε μ ο ν νω τια ία ?, δίδυμον ώ ς τό σώμα έτύ γ χ α νεν
δ εξιο ί? τε καί α ριστεροί? ο ν τα ύτα ? δέ καθήκαν παρά τή ν
ράχιν, καί τόν γόνιμον μεταξύ λαβόντε? μυελόν, ϊνα ουτό? τε
δτι μάλιστα θάλλοι, καί έπί ταλλα εΰρου? έντεΰθεν ατε έπί
κάταντε? ή έπ ίχυσ ι? γιγνομένη παρέχοι τήν ύδρείαν ομαλήν,
μετά δέ ταΰτα σ χίσ α ντε? περί τήν κεφαλήν τά ? φλέβα? καί
δ ι’ [ 7 7 e ] άλλήλων ενα ντία ? π λέξα ν τε? διεισα ν, τ ά ? μέν έκ
τών δεξιώ ν έπ ί τάρισ τερά τοΰ σώ ματο?, τ ά ? δ ’ έκ τών
αριστερώ ν έπ ί τά δεξιά κλίνα ντε?, δπω? δεσμό? άμα τή
κεφαλή πρό? τό σώμα ε’ίη μετά τοΰ δέρματο?, έπειδή νεύροι?
ούκ ήν κύκλω κατά κορυφήν περιειλημμένη, καί δή καί τό τών
TIM EO 331
m o m e n to p a rtic ip a d e la tercera esp ecie d e alm a, de la qu e

h em o s d ic h o qu e se en cu en tra situada en tre el diafragm a y el
o m b lig o y n o p a rticip a en m o d o alg u n o d e la o p in ió n n i del
razo n a m ien to n i de la in teligen cia, sin o solo de la sensación
de p lacer o d o lo r acom pañada d e apetitos673.
E n efe cto , c o n tin ú a siem p re pasiva y, d ad o qu e da vueltas a
sí m ism a y a lre d e d o r de sí, [7 7 c í rep ele el m o v im ie n to exte-
r io r y se sirve d el p r o p io 674; sin em b a rg o , su o rig e n n o le ha
p e rm itid o p o r natu raleza re fle x io n a r sobre algo d e sí m ism a
y d arse c u e n ta . P o r ta n to , a u n q u e esta e sp ecie vive y n o es
o tra cosa q u e u n vivien te, p erm a n e ce fir m e y b ie n arraigada
p o rq u e está p rivad a d e m o v im ie n to p r o p io .
U n a vez q u e lo s m ás p o d e ro s o s 675 h u b ie r o n p la n ta d o todas
estas e sp ecies p a ra s e rv irn o s d e a lim e n to a n o s o tr o s q u e
som os m en o s p o d e ro so s676, cavaron canales e n n u estro m is-
m o cu erp o , co m o lo s q u e hay e n los ja rd in e s, para qu e fu era
irrig a d o co m o p o r el cu rso de u n a rro y o . E n p r im e r lu g a r,
a b r ie r o n lo s c o n d u c to s qu e se h a lla n o cu lto s b a jo [77*1] la
u n ió n de la p ie l y la ca rn e, las dos venas d orsales677, p u esto
que el cu erpo consta de dos partes, u n a derecha y otra izqu ier-
da. Las c o lo c a r o n a lo larg o de la co lu m n a verteb ral, c o n la
m éd u la g en era d o ra 678 dispuesta en tre ellas, para q u e esta l o -
grara el m ayo r v ig o r p o sib le y así la c o rr ie n te q u e desde allí
flu ye hacia las dem ás partes c o n fa cilid a d , al ser d e sce n d e n -
te, p e r m itir ía u n a ir r ig a c ió n u n ifo r m e 679.
D esp u és de esto, d iv id ie ro n las venas a lred ed o r de la cabeza,
[ 7 7 «] las e n tr e la z a r o n y las h ic ie r o n p asar e n d ir e c c io n e s
opuestas, p ara lo q u e in c lin a r o n algunas de la p a rte d erech a
h acia la izq u ie rd a d el cu e rp o , y otras, e n ca m b io , de la p a r -
te iz q u ie r d a h a cia la d e re ch a , d e tal m o d o q u e, ju n t o c o n
la p ie l, h u b ie r a u n v ín c u lo q u e c o n e c ta ra la cab eza c o n el
c u e r p o , ya q u e la cabeza e n la c o r o n illa n o estaba en vu elta
circu la rm e n te c o n te n d o n e s680 y, asim ism o, para qu e desde
332 PLATÓN
αισθήσεων πάθος lv’ άφ ’ έκατέρων τώ ν μερών ε ις άπαν τό

σώμα εϊη διάδηλον. τό δ ’ εντεύθεν ήδη τή ν ύδραγωγίαν
παρεσκεύασαν τρόπω τ ιν ί [78 a] τοιωδε, δν κατοψόμεθα ρςίον
προδιομολογησάμενοι τό τοιόνδε, δ τι πάντα δσα έξ
έλαττόνω ν σ υ νίσ τα τα ι σ τ ε γ ε ι τά μεί£ω, τά δε έκ μει£όνων
τά σμικρότερα où δύναται, πΰρ δε πάντω ν γενώ ν
σμικρομερέστατον, δθεν δ ι’ ύδατος καί γ η ς άέρος τε καί δσα
έκ τούτω ν σ υν ίσ τα τα ι διαχωρει καί σ τ έ γ ε ιν ούδεν αύτό
δύναται. τα ύτόν δή καί περί τής π α ρ’ ή μ ΐν κ ο ιλία ς
διανοητέον, ötl σ ιτία μεν καί ποτά δταν ε ις αύτήν έμπέση,
[7 8 b ] σ τε γ ε ι, πνεύμα δε καί πΰρ σμικρομερέστερα οντα τή ς
α ύ τή ς συστά σεω ς ού δύναται. τ ο ύ τ ο ις ουν κατεχρήσατο ό
θεός ε ις τήν έκ τή ς κοιλίας έπί τ ά ς φλέβας ύδρείαν, πλέγμα
έξ άέρος καί πυρός οιον οί κύρτοι συνυφηνάμενος, διπλά
κατά τή ν είσοδον έγκύρ τια εχον, ών θάτερον αΰ πάλιν
διέπλεξεν δίκρουν καί άπό τών έγκυρτίων δή διετείνα το οιον
σχοίνους κύκλω διά πα ντός προς τά έσ χα τα τού πλέγμα τος,
τά μέν [7 8 c] ουν ένδον έκ πυρός συνεστήσατο τού πλοκάνου
ά παντα, τά δ ’ έγκύ ρτια καί τό κύτος άεροειδή, καί λαβών
αύτρ- περιέστησεν τώ πλασθέντι £cóco τρόπον τοιόνδε. τό μεν
τών έγκυρτίων ε ις τό στόμα μεθήκεν διπλού δέ δντος αύτοΰ
κατά μεν τ ά ς άρτηρίας ε ις τον πλεύμονα καθήκεν θάτερον,
τό δ ’ ε ις τή ν κοιλίαν παρά τ ά ς ά ρτηρία ς· τό δ ’ έτερον
σ χ ίσ α ς τό μέρος εκατερον κατα το υ ς ο χ ετο ύ ς τ ή ς ρινος
TIM EO 333
cada u n a d e las partes se h ic ie ra evid en te a to d o el c u e rp o la

a fe c c ió n q u e p r o d u c e las sen sacio n es681.
In m ed iatam en te a c o n tin u a c ió n p re p a ra ro n la irrig a ció n de
u n a determ inad a m anera [78 a] que exam inarem os más fá cil-
m en te, si antes n os p o n em o s d e a cu erd o e n lo sigu iente, qu e
tod os los cuerpos que están com puestos d e partes más p eq u e-
ñas so n im pen etrab les a los co n stitu id o s d e partes más g ra n -
des, m ien tra s q u e lo s q u e están co m p u e sto s d e p artes m ás
g ra n d es so n p e rm e a b le s a lo s co n s titu id o s d e p a rtes m ás
p equ eñ as682. A h o ra b ie n , el fu ego es, en tre todas las especies
de cu erpo s, el que tien e las partes más peq u eñ as6®
3. P o r c o n -
sigu iente, atraviesa el agua, la tierra, el aire y to d o lo q u e está
co m p u e sto de estos elem en to s, y n in g u n o p u e d e re te n e rlo .
H ay qu e co n sid era r q u e lo m ism o o cu rre c o n la cavidad que
hay e n n o s o tr o s 684, q u e r e tie n e lo s a lim e n to s y las b eb id a s
cu a n d o caen en ella, [78 b] p e ro n o p u e d e re te n e r el aire n i
el fu eg o, dado qu e están com puestos de partes más p equ eñ as
q u e las q u e se in te g ra n e n la c o n s titu c ió n d e esta cavidad.
E stos dos e lem en to s u tiliz ó e n to n c e s e l d io s p a ra la ir r ig a -
c ió n q u e va de la cavidad h acia las venas6®5, y tra m ó u n t e ji-
d o d e a ire y fu e g o c o m o las nasas, q u e te n ía e n la e n tra d a
d os co d o s, d e lo s q u e a su vez a u n o te jió adem ás b ifu rc a d o .
Y d esd e lo s co d o s e x te n d ió e n c ír c u lo a lo la rg o d e to d o el
tejid o u n a especie de ju n c o s hasta sus extrem os. [78 c] C o n s -
tru y ó tod as las p a rtes in te r io r e s d e la cesta d e fu e g o , y lo s
tu b o s y la cavidad, d e aire. D espu és to m ó este aparato y se lo
ad ap tó al vivien te q u e h ab ía m o d e la d o d e l sig u ie n te m o d o .
U n o d e lo s co d o s lo in t r o d u jo e n la b o c a y, c o m o este era
d o b le, h izo bajar u n a de sus seccion es p o r la tráqu ea hacia el
p u lm ó n y la o tra al b a jo v ie n tre a lo la rg o d e la trá q u ea .
L u e g o d iv id ió el o tr o co d o e n d os p artes, e h iz o pasar cada
u n a p o r lo s c o n d u cto s d e la n a riz, d e m o d o q u e, cu a n d o el
q u e pasa p o r la b o ca n o fu n c io n e , se p u e d a n lle n a r todas las
334 PLATÓN
άφήκεν κοινόν, ώσθ’ ότε μή κατά σ τό μ α loi θάτερον, έκ

τούτου πάντα καί τά [ 7 8 d] έκείνου ρεύματα άναπληροΰσθαι.
τό δέ άλλο κύτος τού κύρτου περί τό σώμα οσον κοΐλον ήμών
περιέφ υσεν, καί παν δή τούτο το τέ μέν ε ί? τά έγκύρτια
συρρεΐν μαλακώ?, άτε άέρα όντα, έποίησεν, τοτέ δέ άναρρεΐν
μέν τά έγκύρ τια , τό δέ π λέγμ α , ώ? ο ν τ ο ς του σώ ματο?
μανοΰ, δύεσθαι είσω δ ι’ αύτοΰ καί πάλιν έξω, τ ά ς δέ έ ν τό ?
τοΰ πυρός· α κ τίνα ? διαδεδεμένα ? άκολουθεΐν έ φ ’ έκάτερα
ίό ντο ? τοΰ άέρο?, καί τοΰτο, [7 8 e ] έωσπερ αν τό θνητόν
συνεστήκη £ψον, μή διαπαύεσθαι γ ιγ νό μ ενο ν τούτψ δέ δή τφ
γέ ν ε ι τόν τ ά ? επω νυμία? θέμενον αναπνοήν καί έκπνοήν
λέγομεν θέσθαι τούνομα. παν δέ δή τό τ ’ έργον καί τό πάθο?
τοΰθ’ ήμών τώ σώ ματι γέγο νεν άρδομένω καί αναψύχομε voj
τρέφεσθαι καί ζ η ν όπόταν γάρ εϊσω καί έξω τή ? άναπνοή?
ίούση? τό πΰρ έντό ? συνημμένον έπ η τα ι, διαιωρούμενον δέ
άεί διά τή ? κοιλία? είσελθόν τά [ 7 9 &] σ ιτία καί ποτά λάβη,
τή κ ει δή, καί κατά σμικρά διαιροΰν, διά τώ ν έξόδων ήπερ
πορεύεται διάγον, οιον έκ κρήνη? έ π ’ ό χετο υ ? έ π ί τ ά ?
φλέβα? άντλοΰν αύτά, ρείν ώσπερ αύλώνο? διά τοΰ σώματο?
τά τών φλεβών ποιεί ρεύματα.
Π άλιν δέ τό τ ή ? άναπνοή? ίδω μ εν πάθο?, α ι? χρώμενον
α ίτ ία ι? το ιο ϋ το ν γέ γ ο ν ε ν οιόνπερ τά νΰν έ σ τ ιν . ώ δ’ ουν.
[7 9 b] έπ ειδή κενόν οΰδέν έ σ τ ιν ε ί? ο τών φερομένων
δ ύ ν α ιτ ’ αν ε ίσ ε λ θ ε ιν τ ι, τό δέ πνεΰμα φ έρεται παρ’ ήμών
έξω, τό μετά τοΰτο ήδη πα ντί δήλον ώ ς ούκ ε ί? κενόν, άλλα
τό πλησ ίον έκ τ ή ? έδρα? ω θ εί- τό δ ’ ώθούμενον έξελα ύ νει
τό π λη σ ίον ά ε ί, καί κατά τα ύ τη ν τήν άνάγκην παν
περιελαυνόμενον ε ί? τ ή ν έδραν οθεν έξήλθεν τό πνεΰμα,
TIMEO 335
c o rr ie n te s , in c lu so las d e la b o ca , d esd e este o tr o q u e pasa

p o r la n a r iz . [ 7 8 d l H iz o cre ce r el resto d e la cavid ad d e la
nasa a lre d e d o r de to d a la co n cavid ad d e n u estro c u e rp o , de
tal m o d o qu e, unas veces, to d o este aparato conflu ya hacia los
co d o s c o n suavidad, ya qu e es d e aire, y otras, q u e lo s codos
p ro d u zca n u n reflu jo y qu e el tejid o , co m o el cu erp o es p e r -
m ea b le , se h u n d a a través d e él h a cia el in t e r io r y salga d e
n u evo al exterio r686. A h o r a b ie n , los rayos d e fu ego atados en
el in t e r io r sig u en al a ire q u e en tra a u n o y o tr o lad o , y esto
[78 e] n o deja de suceder m ientras el viviente m ortal c o n s e j a
su c o n s tit u c ió n . D e c im o s q u e el q u e p u so lo s n o m b r e s 87
llam ó a este g én ero d e m o v im ien to in sp ira ció n y esp iració n .
Pues b ie n , este m o v im ien to alternativo de a cció n y p a sió n se
h a g en era d o e n n u estro cu erp o para q u e, irrig a d o y re frig e -
rad o , p u ed a alim entarse y vivir. E n efecto, cu an d o la resp ira-
c ió n en tra y sale, el fu eg o in te r io r q u e está an u d ad o a ella
la sigue; este fu e g o , siem p re o scilan te a través d e la cavidad,
[ 7 9 a] to m a al pasar los alim entos y las bebidas que disuelve y
divide e n pequeñ as p o rcio n es, llevándolas a través de los c o n -
ductos p o r los que circula, y, co m o desde u n a fu en te689 e n los
canales, las vierte en las venas, y hace co rre r los flu id o s de las
venas a través d el cu erp o co m o p o r u n acueducto.
P ero co n sid erem o s de nuevo el p roceso de la resp ira ció n p a -
ra d e te rm in a r p o r m e d io d e q u é causas llega a ser tal co m o
es a h o ra . L a c u e s tió n es la sig u ie n te . [ 79^*1 P u e sto q u e n o
hay u n v a cío 690 e n el q u e p u ed a in tr o d u c irs e u n c u e rp o e n
m o v im ie n to y el a ire q u e r e sp ir a m o s sale d e n o s o tr o s al
ex terio r, la co n secu en cia es ya evid en te para cu alqu iera: que
el a ire esp ira d o n o se p ro p ag a e n el va cío , sin o q u e em p u ja
fu e ra d e su sitio al a ire v e c in o , y e l a ire e m p u ja d o siem p re
exp u lsa, a su vez, al a ire v e c in o ; y, se g ú n esta n e ce sid a d 691,
to d o este aire expulsado es arrastrado hacia el lu gar d e d o n d e
salió el so p lo , en tra allí, lo lle n a y sigu e al so p lo . T o d o esto
336 PLATÓN
είσιόν έ κείσε καί άναπληρούν αυτήν συνέπεται τφ πνεύματι,

καί τούτο άμα παν [ 7 9 cl °^ον τροχού περιαγομένου γ ίγ νετα ι
διά τό κανο ν μηδέν el ναι. διό δή τό τώ ν στηθών καί τό του
πλεύμονος έξω μεθιέν τό πνεύμα πάλιν ύπό τοΰ περί τό
σώμα ά έρος, εϊσω διά μανών τώ ν σαρκών δυομένου καί
περιελαυνομένου, γίγνετα ι πλήρες- αΰθις δέ άποτρεπόμενος ό
άήρ καί διά τοΰ σώ μα τος έξω ιών εί'σω τή ν άναπνοήν
περιωθεΐ κατά τή ν τού σ τό μ α το ς καί τή ν τών μυκτήρων
δίοδον, τήν δ ’ α ιτία ν τ ή ς άρχής αύτών θετέον [ 7 9 d l τήνδε.
παν ζ ώ ο ν αύτοΰ τ ά ν τ ό ς περί τό α ιμα καί τ ά ς φλέβας
θερμότατα έχ ει, οιον έν έαυτφ πηγήν τινα ένοΰσαν πυρός- δ
δή καί προσηκάζομεν τφ τοΰ κύρτου π λ έ γ μ α τ ι, κατά μέσον
δ ια τετα μ ένο ν έκ πυρός πεπλέχθα ι πάν, τά δέ άλλα δσα
έξωθεν, άέρος. τό θερμόν δή κατά φύσιν ε ίς τήν αύτοΰ χώραν
έξω πρός τό σ υ γ γ ε ν ές όμολογητέον ίέ ν α ι- δυοΐν δέ το ΐν
διεξόδοιν ουσαιν, τ ή ς μέν κατά το σώμα έξω , τ ή ς δέ αΰ
[ 7 9 e] κατά τό στόμα καί τ ά ς ρίνα ς, δ τα ν μέν έπ ί θάτερα
όρμήση, θάτερα περιωθεΐ, τό δέ περιωσθέν ε ίς το πύρ
έ μ π ΐπ το ν θερμαίνεται, τό δ ’ έ ξιό ν ψ ύχετα ι, μεταβαλλούσης
δέ τής θερμότητος καί τώ ν κατά τήν έτέρα ν έξοδον
θερμοτέρων γιγνομένω ν πάλιν έκείνη ρέπον αΰ τό θερμότερον
μάλλον, πρός τή ν αύτοΰ φύσιν φερόμενον, περιωθεΐ τό κατά
θάτερα- τό δέ τά αύτά πάσχον καί τά αύτά άνταποδιδόν άεί,
κύκλον οϋτω σαλευόμενον ένθα καί ένθα άπειργασμένον ύ π ’
άμφοτέρων τήν άναπνοήν καί έκπνοήν γίγνεσθαι παρέχεται.
Καί δή καί τά τών περί τ ά ς ία τρ ικ ά ς σικύας παθημάτων
[8 0 a ] α ϊτια καί τά τή ς καταπόσεως τά τε τών ριπτουμένων,
TIM EO 337
sucede al m ism o tie m p o 692, [79c] co m o el ro d a r de u n a r u e -

da, p o r q u e n o existe n in g ú n va cío . P o r lo qu e, el p e c h o y el
p u lm ó n 693, cu a n d o exh alan el so p lo , se lle n a n n u evam en te
d e l aire q u e r o d e a al c u e rp o , el cual en tra d e n tro a través de
la ca rn e p o ro sa y es arrastrad o. A s im ism o , cu a n d o el a ire se
vu elve atrás y sale p o r el c u e r p o al e x te r io r , e m p u ja el aire
in sp irad o hacia d en tro a través de las vías de la bo ca y la nariz.
G o m o causa d el o rig e n de estos fe n ó m e n o s hay qu e su p o n er
[7 9 d l lo siguiente. T o d o viviente tien e las partes internas que
r o d e a n la san gre y las ven as m u y ca lie n te s, c o m o si tu v iera
d e n tro de sí u n a fu en te de fu e g o 694. Precisam ente, esto es lo
qu e e n nuestra co m p ara ció n estaba rela cio n a d o co n el tejid o
de u n a nasa, cuya parte que se extien d e e n el cen tro está t o -
talm en te trenzada d e fu eg o , y todas las dem ás partes e x te rio -
res, de aire695. A h o ra debem os acordar que, p o r naturaleza, lo
caliente sale hacia su lugar p ro p io e n el exterior, hacia lo que
le es afín696. Pero com o hay dos salidas, u n a p o r el cu erpo hacia
fu era y o tra [ 7 9 el P o r b o ca y la nariz, cu an d o lo caliente 697
se p recip ita hacia u n a de ellas, em p u ja circu la rm e n te el aire
ex terio r p o r la otra, y así el aire em p u jad o circu larm en te cae
e n el fu eg o y se calienta, m ientras q u e el qu e sale se en fría. Y ,
c o m o e l c a lo r cam b ia y las p a rtes d e a ire situadas ju n t o 698 a
u n a de las salidas se vuelven m ás calientes, en sentido inverso,
este aire m ás calien te vuelve a d irig irse m ás b ie n h acia d ich a
salida y, al m overse hacia su naturaleza p ro p ia , em p u ja c ircu -
la r m e n te al q u e se h a lla ju n t o a la o tra salida6" . A s í, e n la
m ed id a e n q u e siem pre sufre los m ism os p rocesos y reacciona
siem pre de la m ism a m anera, es agitado e n círcu lo d e u n lad o
a o tr o y p o sib ilita , b a jo la a cció n d e am b os im p u lsos, qu e se
p ro d u zca n la in sp ira ció n y la espiración .
A s im ism o , d eb em o s investigar de la m ism a m an era la causa
d e lo s e fe cto s 700 q u e p r o d u c e n las ven tosas m e d ic in a le s701,
[8 0 a] la d eglu ció n y lo s m ovim ien tos d e lo s proyectiles, tanto
338 PLATÓN
όσα άφεθέντα μετέωρα καί οσα έπ ί γ η ? φ έρετα ι, τα ύτη

διωκτέον, καί οσοι φθόγγοι τ α χ ε ίς τε καί βραδείς· ο ξ ε ίς τε
καί βαρείς φ αίνονται, το τέ μέν ανάρμοστοι φερόμενοι δ ι’
ά νομ οιότητα τ ή ς έν ή μ ίν ύ π ’ αύτών κινήσεω ς, τ ο τέ δέ
σύμφωνοι δ ι’ ομοιότητα, τ ά ς γάρ τών προτέρων καί θαττόνων
οι βραδύτεροι κ ιν ή σ εις άποπαυομένας ήδη τε ε ις όμοιον
έληλυθυίας, [ 8 o b ] ά ίς ύστερον αύτοί προσφερόμενοι k iv o ü o lv
έκ είνα ς, καταλαμβάνουσιν, καταλαμβάνοντες δέ ούκ άλλην

έπεμβά λλοντες άνετάραξαν κίνησιν, ά λ λ ’ άρχήν βραδυτέρας
φοράς κατά τή ν τ ή ς θάττονος, άποληγούσης δέ, ο μοιότη τα
προσάψ αντες, μίαν έ ξ ο ξ ε ία ς καί βαρείας συνεκεράσαντο
π ά θ η ν δθεν ήδονήν μέν τ ο ΐς άφροσιν, εύφροσύνην δέ τ ο ίς
έμφροσιν διά τή ν τ ή ς θεία ς αρμονίας μ ίμ η σ ιν έν θνητα ΐς
γενομένην φοραις παρέσχον. καί δή καί τά τών ύδάτων
πάντα ρεύματα, έ τ ι δέ [ 8 o c ] τά τών κεραυνών πτώματα καί
τά θαυμα£όμενα ήλέκτρων περί τής έλξεω ς καί τών
Ηρακλείων λίθων, πάντων τούτων όλκή μέν ούκ έ σ τιν ούδενί
ποτε, τό δέ κενόν είνα ι μηδέν περιωθεΐν τε αυτά ταΰτα ε ίς
αλληλα, τό τε διακρινόμενα καί συγκρινόμενα πρός τή ν
αυτών διαμειβόμενα έδραν έκαστα ίέναι πάντα, τού τοις τ ο ίς
πάθήμασιν πρός άλληλα συμ π λεχθεισ ιν τεθαυματουργημένα
τώ κατά τρόπον ςητοΰντι φανήσεται. [ 8 o d ]
Καί δή καί τό τ ή ς αναπνοής, οθεν ό λό γο ς ώρμησεν, κατά
τα ΰτα καί διά τούτω ν γέγο νεν, ώσπερ έ ν τ ο ΐς πρόσθεν
εϊρητα ι, τέμ νο ντο ς μέν τά σ ιτία τοΰ πυρός, αίωρουμένου δέ
έ ν τ ό ς τώ π νεύμ α τι συνεπομένου, τ ά ς φλέβας τε εκ τ ή ς
κο ιλία ς τή συναιωρήσει πληροΰντος τώ τά τετμ η μ έν α
αύτόθεν έ π α ν τ λ ε ΐν καί διά τα ΰτα δή καθ’ ολον τό σώμα
TIM EO 339
los qu e so n lanzados al aire co m o lo s q u e se m u even sobre la

tierra, y tod os los sonidos, rápid os y lentos, que p arecen agu -
dos y graves, u nas veces in a r m ó n ic o s, a causa de la d esem e -
ja n z a d e l m o v im ie n to q u e p r o v o c a n e n n o s o t r o s , y o tra s
arm ón icos, a causa de la sem ejanza. E n efecto, los m o v im ien -
tos más lentos alcanzan a los p rim e ro s y más rápid os, cu an d o
se están apaciguan do y se asem ejan ya a aquellos m ovim ien to s
[8 o b ] c o n los que los rem u even los so n id o s que se p ro d u ce n
p o s te r io r m e n te . Y , cu a n d o lo s a lcan zan , n o lo s p e r tu r b a n
c o n la in tro d u c c ió n d e o tro m o v im ien to , sin o q u e ju n ta n el
co m ie n zo d e la re v o lu c ió n m ás len ta c o n la m ás ráp id a p e ro
q u e está cesan d o y, al a p lica r la sem ejan za, p r o d u c e n u n a
ú n ica im p re sió n m ezcla de agudo y grave702. D e ah í q u e p r o -
p o rc io n e n p lacer a los insensatos y felicid a d a lo s p ru d en tes,
p o rq u e e n la im ita c ió n d e las revo lu cio n e s m ortales se p r o -
duce u n a im ita ció n d e la a rm o n ía d ivin a703. O tr o s e jem p los
de esto: todas las co rrien tes de agua, y tam b ién [8 0 c] las caí-
das de los rayos y los so rp ren d en tes casos de atra cció n d e los
ám bares y de las p ied ra s herácleas7°4. L a a tra cció n n o existe
n u n ca e n a lg u n o de estos efectos. N o obstante, a q u ie n i n -
vestiga co n ven ien tem en te le p arecerá qu e el vacío n o existe, y
to d o s estos cu erp o s se e m p u ja n circu la rm e n te u n o s a o tro s,
y q u e adem ás, p o r se p ara ció n o r e u n ió n 705, to d o s m arch a n
a su lu g a r p r o p io ca m b ian d o cada u n o d e sitio 706, y q u e, sin
em bargo, los fen ó m en o s asom brosos707 so n p ro d u cto de estas
afeccion es com binadas recíp ro ca m en te. [8 o d ]
Y , p o r cierto , tam b ién la resp iración , d e d o n d e p a rtió n u es-
tra d is cu sió n , su rg ió se gú n las c o n d ic io n e s y p o r las causas
q u e h e m o s m e n c io n a d o a n te r io r m e n te 708. A h o r a b ie n , el
fu e g o co rta lo s a lim en to s, se eleva e n el in te r io r d el cu erp o
sigu ien d o el soplo d e la resp ira ció n y e n su elevación desde la
cavidad lle n a las venas, p o r q u e d e rra m a e n c im a d e ellas las
partícu las q u e ha co rta d o d e los alim en to s. Y esta es la causa,
340 PLATÓN
π ά σιν τ ο ΐς ζφ ο ις τά τ ή ? τροφής νάματα ούτω ς έπίρρυτα

γέγονεν. νεότμ η τα δέ καί από συγγενώ ν οντα, τά μέν
καρπών, τά δέ χλ ό η ς, [ 8 o e ] ά θεός έ π ’ αύτό τοΰθ’ ή μ ίν
έφύτευσεν, εΐνα ι τροφήν, παντοδαπά μέν χρώματα ’ί σ χει διά
τήν σ ύ μ μ ειξιν, ή δ ’ ερυθρά π λείσ τη περί αύτά χρόα διαθεΐ,
τής τοΰ πυρός τομ ής τε καί έξομ όρξεω ς έν ύγρώ
δεδημιουργημένη φύσις. οθεν τοΰ κατά τό σώμα ρέοντος τό
χρώμα έσχεν οϊαν οψιν διεληλύθαμεν ο καλοΰμεν αίμα, νομήν
σαρκών καί σύμπαντος τοΰ [ 8 ia ] σώ ματος, οθεν υδρευόμενα
έκαστα πληροί τή ν τοΰ κενουμένου β ά σ ιν ό δέ τρόπος τ ή ς
πληρώσεως άποχωρήσεώς τε γ ίγ ν ε τα ι καθάπερ έν τφ παντί
π α ντός ή φορά γέγο νεν, ήν τό σ υ γ γ ε ν ές παν φ έρεται πρός
έαυτό. τά μέν γάρ δή περιεστώ τα έ κ τό ς ήμα ς τήκει τ ε αεί
καί διανέμει πρός έκαστον είδο ς τό ομόφυλον άποπέμποντα,
τά δέ ένα ιμ α αΰ, κερμα τισ θέντα έντός παρ’ ή μ ΐν καί
π ερ ιειλη μ μ ένα ώσπερ ύπ’ [ 8 l b ] ούρανοΰ σ υ νεσ τώ το ς
έκαστου τοΰ (φου, τή ν τοΰ π α ντό ς α να γ κά ζετα ι μιμεΐσθαι
φ οράν πρός τό σ υ γ γενές οΰν φερόμενον έκαστον τών έν τό ς
μερισθέντων τό κενωθέν τό τε πάλιν άνεπλήρωσεν. ότα ν μέν
δή πλέον τοΰ έπ ιρ ρ έο ντος ά π ίη , φθίνει παν, ό τα ν δέ
έλαττον, αυξάνεται, νέα μέν οΰν σ ύ σ τα σ ις τού πα ντός ζώου,
καινά τά τρίγω να οΐον εκ δρυόχων ε τ ι έχουσα τώ ν γενώ ν,
ίσχυράν μέν τή ν σ ύ γ κ λεισ ιν αύτών πρός αλληλα κέκ τη τα ι,
συμ π έπ η γεν δέ ό π α ς όγκος α υ τή ς [ 8 l c ] απαλός, ά τ ’ έκ
μυελού μέν νεω στί γ εγο νυ ία ς, τεθραμ μένης δέ έν γάλακτι-
TIM EO 341
p o r cierto , de qu e a lo largo de to d o el cu erp o las co rrien tes

de a lim en to flu yan así ab u n d an tem e n te e n to d o s los v iv ie n -
tes709. A h o r a b ie n , estas partícu las re c ié n cortadas y separa-
das de sus afines, de fru tos o de hierbas, [8 o e ] que dios p la n -
tó p a ra n o s o tro s c o n este m ism o p r o p ó s ito , p a ra se rv irn o s
de a lim e n to 710, so n de variados co lo res a causa de su m ezcla.
Pero sobre estos es el c o lo r ro jo el que se extiende de m anera
p re d o m in a n te , al ser su n atu raleza fabricad a p o r e l co rte d el
fu e g o e n el líq u id o y p o r la im p r o n ta q u e d eja e n é l7’1. D e
ah í q u e e l c o lo r d el líq u id o q u e flu ye e n el c u e r p o p o sea el
aspecto q u e d escribim os, lo qu e llam am os sangre, pasto d e la
ca rn e y d e l c u e r p o e n su c o n ju n t o , [ 8 la ] p o r la cu a l cada
p a rte es irrig a d a y así lo g ra lle n a r la base d e l ó rg a n o q u e se
vacía712. A h o r a b ie n , la m o d a lid a d d e l lle n a d o y d e la eva-
c u a c ió n es c o m o e l m o v im ie n to d e tr a s la c ió n d e to d o lo
q u e existe e n e l u n iv e r s o , q u e m u ev e to d o lo a fín h a cia sí
m ism o 713. E n efecto, las cosas qu e n o s circu n d a n e n el exte-
r i o r 7'4 s ie m p r e d is u e lv e n y d is tr ib u y e n las p a rtíc u la s q u e
d esp ren d e n u estro c u e rp o , en vián d olas h acia su p r o p ia es-
p ecie respectiva; p e ro ta m b ié n las partícu las de sangre, c o r -
tadas fin a m e n te e n n u e s tro in t e r io r y ro d e a d a s [8 1b ] p o r
la estru ctu ra de cada vivien te co m o b a jo el cielo , están o b li-
gadas a im ita r el m o v im ie n to d e tra sla ció n d e l u n iv e rs o 715.
P o r ta n to , cada u n a d e las partícu las d e n u estro in te r io r , al
se r tra n s p o rta d a h a c ia lo q u e le es a fín , vu elve a lle n a r lo
q u e se h ab ía vaciado e n ese m o m e n to 7'6.
C u a n d o sale m ás d e lo q u e e n tra , to d o el v iv ie n te se c o n -
su m e, cu a n d o sale m en o s, crece. A h o r a b ie n , si la c o n s titu -
c ió n de la to ta lid ad d el an im al es jo v e n , si p o see triá n g u lo s
elem entales a ú n nuevos, co m o al salir de sus escoras717, q u e -
d an fu e r te m e n te u n id o s u n o s c o n o tro s, p e r o el c o n ju n to
de su m asa es u n s ó lid o [ 8 ic ] t ie r n o , ya q u e acaba d e ser
g en erad a desde la m éd u la y n u trid a c o n lech e. E n to n ce s, al
342 PLATÓN
τά δή περιλαμβανόμενα έν αυτή τρίγω να έξωθεν

έπεισελθόντα, έξ ων αν ή τά τε σ ιτία κα'ι ποτά, τών έαυτή?
τριγώ νω ν π α λαιότερα οντα και ασθενέστερα κα ινοί?
έπ ικ ρ α τεΐ τέμνουσα , και μ έγα α π ερ γ ά ζετα ι τό ζφ ον
τρέφουσα έκ πολλών όμοιω ν, όταν δ ’ ή ρ ίζα τώ ν τριγώ νω ν
χαλά διά τό πολλού? ά γώ να? έν πολλώ χρόνω προ? πολλά
[8 id ] ήγω νίσθα ι, τα μέν τ ή ? τροφή? ε ίσ ιό ν τ α ούκέτι
δύναται τ έ μ ν ε ιν ε ί? ο μ ο ιό τη τα έ α υ το ΐ?, αυτά δέ ύπό τών
έξωθεν έπεισιόντω ν εύπετώ ? δ ια ιρείτα ι· φθίνει δή παν ζώον
έ ν τούτω κρατούμενον, γήρά ? τε ο νο μ ά ζετα ι τό πάθο?.
τέλο? δέ, έπ ειδ ά ν τώ ν περί τόν μυελόν τριγώ νω ν οι
συναρμοσθέντε? μ ηκέτι ά ν τέ χ ω σ ιν δεσμοί τώ πόνω
δ ιισ τ ά μ ε ν ο ι, μεθ ιά σ ιν τού? τ ή ? ψ υχή? αυ δεσμού?, ή δέ
λυθεΐσα κατά φύσιν μεθ’ ήδονή? [ 8 l e ] έξέπ τα το - παν γάρ
τό μέν παρά φύσιν α λγεινόν, τό δ ’ ή πέφυκεν γιγνόμενον
ήδύ. καί θάνατο? δή κατά ταύτά ό μέν κατά νόσου? καί ύπό
τραυμάτων γιγνόμενο? αλγεινό? καί βίαιο?, ό δέ μετά γήρω?
ιών έπ ί τέλ ο ? κατά φύσιν άπονώ τατο? τώ ν θανάτων καί
μάλλον μεθ’ ήδονή? γιγνόμενο? ή λύπη?.
Τ ό .δ έ τώ ν νόσων οθεν σ υ ν ίσ τα τα ι, δήλόν που καί π α ντί.
[ 8 2 a ] τεττά ρ ω ν γάρ οντω ν γενώ ν έ ξ ών συμ π έπ η γεν τό
σώμα, γή? πυρό? ϋδατό? τε καί άέρο?, τούτων ή παρά φύσιν
πλεονεξία καί ένδεια καί τ ή ? χώρα? μ ετά σ τα σ ι? έ ξ ο ικεία ?
έ π ’ άλλοτρίαν γιγνομένη, πυρό? τε αΰ καί τών έτέρων έπειδή
γένη πλείονα ένό? όντα τυ γ χ ά νει, τό μή προσήκον έκαστον
έαυτώ προσλαμβάνειν, καί πάνθ’ οσα τοια ΰτα , σ τ ά σ ε ι? καί
νόσου? π α ρ έ χ ε ι- παρά φύσιν γάρ έκάστου γιγνομένου καί
TIM EO 343
in tr o d u c irs e e n ella lo s triá n g u lo s qu e la circ u n d a n , a q u e -

llo s d e lo s q u e están fo r m a d o s lo s a lim e n to s y las b eb id a s y
q u e s o n m ás v ie jo s y d é b ile s q u e lo s suyos p r o p io s 718, lo s
d o m in a y co rta c o n sus n u ev o s triá n g u lo s; y así, al n u tr ir le
c o n m u ch os triá n g u lo s sem ejantes a los suyos, hace crecer al
v iv ie n te . E n c a m b io , c u a n d o la raíz d e lo s tr iá n g u lo s 7’9 se
a flo ja , p o r q u e h a n m a n te n id o m u c h o s co m b a tes d u r a n te
larg o tie m p o co n tra m u ch o s adversarios, [ 8 ld ] ya n o p u e -
d e n c o r ta r y h a c e r se m e ja n te s a e llo s a lo s tr iá n g u lo s q u e
en tra n c o n el a lim en to , sin o qu e ellos m ism os se d eja n d iv i-
d ir c o n facilidad p o r los que p en etra n d el exterio r720. E n to n -
ces, to d o el viviente se con su m e al ser d o m in a d o en este p r o -
ceso, y a esta a fe cc ió n se la d e n o m in a vejez.
Y , al fin a l, cu a n d o los v ín cu lo s u n id o s a lo s triá n g u lo s de la
m éd u la ya n o resisten m ás, al estar d isten d id o s p o r la fatiga,
sueltan a su vez los vín cu lo s d el alm a721, y esta, lib erad a de u n
m o d o n atural722, levanta el vu elo c o n placer. [8 le ] E n efecto,
to d o lo qu e sucede co n tra la n atu raleza es d o lo ro so , p e r o lo
q u e aco n tece n a tu ra lm en te es agradable723. A s í, p o r esto, la
m u e rte q u e se p r o d u c e p o r e n fe r m e d a d o h erid a s es d o lo -
rosa y vio len ta, p e ro la qu e vien e después d e la vejez, cu an d o
se lle g a al fin d e m an era n a tu ra l, es la m e n o s p en o sa d e las
m u ertes, y está acom pañada de p lacer m ás q u e de d o lo r.
P ara to d o s es e v id e n te , s in d u d a , d e d ó n d e p r o v ie n e n las
en fe rm e d a d es724. [8 2 a ] D a d o q u e el cu e rp o se c o m p o n e de
cuatro elem entos, tierra, fu eg o, agua y aire725, u n exceso o u n
d e fe c to 726 co n tra la n a tu ra leza d e estos e le m e n to s p r o d u c e
tu r b a c io n e s y e n fe r m e d a d e s , o b ie n e l c a m b io d e s itio ,
cu a n d o aban d on a su lugar p r o p io p o r o tro a jen o 727, o b ie n ,
co m o hay m ás de u n a clase de fu ego así co m o de los otros ele-
m en to s, tam b ién el h ech o de que cada u n o reciba lo qu e n o
le co n vien e, y otras afecciones sim ilares728. E n efecto, cuand o
cada u n o de los elem en to s surge o cam bia de lu g a r co n tra la
344 PLATÓN
μεθισταμένου θερμαίνεται μεν δσα αν πρότερον ψ ύχηται,

[8 2 b ] ξηρά δε όντα ε ις ύστερον γ ίγ νετα ι νοτερά, κα'ι κουφά
δή καί βαρέα, και πά σα ς πάντη μεταβολά ς δ έ χ ε τ α ι. μόνως
γάρ δή, φαμέν, ταύτόν ταύτω κατά ταύτόν καί ωσαύτως καί
άνά λόγον προσγιγνόμενον καί άπογιγνόμενον εάσει ταύτόν
ον αύτω σών καί υ γιές μ ε ν ε ιν ο δ ’ αν πλημμελήση τι τούτων
έκτος άπιόν ή προσίόν, άλλοιότητας παμποικίλας καί νόσους
φθοράς τε άπειρους παρέξεται.
Δεύτερων δή συστάσεων αΰ κατά φύσιν συνεστηκυιών, [8 2 c]
δεύτερα κα τα νόησις νοσημάτων τφ βουλομένψ γ ίγ ν ε τ α ι
συννοήσαι. μυελού γάρ έξ έκείνων οστού τε καί σαρκός καί
νεύρου συμπαγέντος, έ τ ι τε α ίμα τος άλλον μεν τρόπον, έκ δε
τών αύτών γ εγο νό το ς, τών μεν άλλων τά π λ ε ΐσ τα ήπερ τά
πρόσθεν, τά δε μ έ γ ισ τα τώ ν νοσημάτων τήδε χαλεπά
σ υ μ π έ π τω κ ε ν ότα ν άνάπαλιν ή γ έ ν ε σ ις τούτω ν πορεύηται,
τό τε τα ύτα διαφ θείρεται. κατά φύσιν γάρ σάρκες μεν καί
νεύρα έ ξ α ίμ α το ς γ ίγ ν ε τ α ι, νεύρον μέν έ ξ ίνώ ν διά τή ν
[8 2 d ] συγγένειαν, σάρκες δε άπό τού πα γέντος ö πήγνυται
χω ρίζόμενον ίν ώ ν τό δέ άπό τών νεύρων καί σαργών άπιόν
αν-γλίσχρον καί λιπαρόν άμα μεν τήν σάρκα κολλά πρός τήν
τών όστών φύσιν αύτό τε τό περί τόν μυελόν όστούν τρέφον
α ύξει, τό δ ’ αΰ διά τή ν πυκνότητα τών όστών διηθούμενον
καθαρώτατον γ ένο ς τών τριγώνων λειότα τό ν τε καί
λιπαρώ τατον, λειβόμενον άπό τών όστώ ν καί στά£ον, άρδει
τόν [8 2 e ] μυελόν, καί κατά ταΰτα μεν γιγνομένω ν εκάστων
TIMEO 345
naturaleza, to d o lo q u e antes estaba fr ío se calien ta, [8 2 b ] y

lo qu e era seco después se vuelve h ú m e d o , y lo qu e era ligero,
pesado, y adm ite tod o tip o de cam bios en tod os los sentidos.
P o r ta n to , a firm a m o s , c o n certeza , q u e so lo c u a n d o a u n
m ism o e le m e n to se le añ ad e o su p rim e el m ism o ele m e n to
en las m ism as c o n d ic io n e s , d e la m ism a m a n e ra y e n la
d ebid a p r o p o r c ió n , le será p e rm itid o segu ir sien d o id é n tico
a sí m ism o y p e rm a n e ce r ín teg ro y san o. E n ca m b io , lo que
even tu alm en te transgreda alguna de estas co n d icio n e s, sea al
e n tra r o al salir, p ro v o cará to d a clase de a lteracio n es y, p o r
tan to , de en ferm ed ad es y d estru ccion es in fin ita s729.
P o r o tra p a rte, d ad o q u e hay p o r n atu raleza co n stitu cio n e s
se cu n d a ria s730, [8 2 c] el qu e q u ie ra c o m p r e n d e r 731 necesita
llevar a cabo u n a segu n d a c o n s id e r a c ió n d e las e n fe r m e d a -
des. E n efecto, la m éd ula, los hu esos, la carn e y los ten d o n es
se co m p o n e n de los cuatro elem en to s732, y tam bién la sangre,
a u n q u e de o tr o m o d o , p r o v ie n e d e estos m ism o s e le m e n -
tos733. L a m ayoría de las otras en ferm ed ad es se p r o d u c e n d el
m o d o a n te rio rm e n te m e n c io n a d o 734, p e r o las m ás graves se
a b a te n so b re n o s o tr o s c o n v io le n c ia d e l sig u ie n te m o d o :
c u a n d o la g e n e r a c ió n d e estas c o n s titu c io n e s se cu n d a ria s
sigue u n sen tid o inverso, en to n ces estas se co rro m p e n .
E n efecto, la carne y los ten d o n es n a cen co n fo rm e a la n a tu -
raleza d e la sa n gre735: lo s te n d o n e s p r o v ie n e n d e las fib ra s,
p o r su a fin id a d , [8 2 d ] y la carn e d el resid u o q u e se coagu la
c u a n d o se se p a r a n las fib r a s . L a su s ta n c ia v isco sa y grasa
q u e a su vez se segrega de lo s te n d o n e s y la ca rn e , al m ism o
tie m p o , p ega la ca rn e a lo s h u eso s y, a lim e n ta n d o el h u eso
m ism o q u e r o d e a la m é d u la , lo h a ce cre c e r. P o r su p a rte ,
la especie más p u ra, lisa y grasa de los trián g u lo s qu e se filtra
a través d e la e s tr u c tu r a c o m p a c ta d e lo s h u e so s, al ca e r y
d e rr a m a r s e g o ta a g o ta d esd e lo s h u e so s, ir r ig a la [8 2 e ]
m é d u la . Y cu a n d o cada u n a d e estas sustancias se fo r m a de
346 PLATÓN
ύ γ ιε ια συμβαίνει τά π ολλά - νόσοι δέ, οτα ν ένα ντίω ?. όταν

γάρ τηκομένη σαρξ άνάπαλιν e íg τ ά ? φλέβα? τή ν τηκεδόνα
έξιή, τότε μετά πνεύματο? αίμα πολύ τε καί παντοδαπόν έν
τ α ΐ? φλεψί χρώμασι καί πικρότησι ποικιλλόμενον, έ τ ι δέ
ο ξ ε ίotis- καί άλμυραΐ? δυνάμεσι, χο λά ? καί ίχώ ρα? καί
φ λέγματα παντοΐα ί σ χ ε ι- πα λιναίρετα γάρ πάντα γεγονότα
καί διεφθαρμένα τό τε άιμα αύτό πρώτον διόλλυσι, καί αύτά
ούδεμίαν [ 8 3 a ] τροφήν έ τ ι τώ σώ μα τι παρέχοντα φ έρεται
πάντη διά τών φλεβών, τά ξιν τών κατά φύσιν ούκέτ’ έχ ο ν τα '8
περιόδων, έχθρά μέν αύτά αυτοί? διά τό μηδεμίαν άπόλαυσιν
έαυτών έ χ ε ιν , τώ συνεσ τώ τι δέ τοΰ σώ μα το? καί μένοντι
κατά χώραν πολέμια, διολλύντα καί τήκοντα. δσον μέν οΰν αν
πα λαιότατον ον τ ή ? σαρκό? τακή, δύσπεπτον γιγνό μ ενο ν
μελα ίνει μέν ύπό π α λα ιό? συγκαύσεω ?, διά δέ τό πά ντη
διαβεβρώσθαι [83b] πικρόν δν πα ντί χαλεπόν π ρ οσπ ίπ τει
τοΰ σώ ματο? όσον άν μήπω διεφθαρμένον ή, καί το τέ μέν
ά ντί τή ? π ίκ ρό τη το ? ο ξύ τη τα έσχεν τό μέλαν χρώμα,
άπολεπτυνθέντο? μάλλον τοΰ πικρού, τοτέ δέ ή πικρότη? αΰ
βαφεΐσα α ϊμ α τι χρώμα έ σ χ ε ν έρυθρώτερον, τοΰ δέ μέλανο?
το.ύτω συγκεραννυμένου χολώ δε?'9 έ τ ι δέ σ υ μ μ είγνυ τα ι
ξανθόν χρώμα μετά τή ? πίκρότητο?, δταν νέα συντακή σαρξ
ύπό τοΰ περί τ ή ν φλόγα πυρό?. καί τό μέν κοινόν ονομα
πάσιν τούτοι? ή τ ιν ε ? [8 3 c ] ιατρών που χολήν έπωνόμασαν,
ή καί τ ι? ών δυνατό? ε ΐ? πολλά μέν καί άνόμοια βλέπειν,
όραν δέ έν α ύτοΐ? έν γένο? ένόν άξιον επωνυμία? π ά σ ιν τά
δ ’ άλλα δσα χολή? ε’ίδη λέγετα ι, κατά τήν χρόαν έσχεν λόγον
ΐ8 ούκ€τ’ Ιχοιτα (R iv a u d ) : ούκέτ’ ¡'σχοΐ'τα (B e k k e r) : οϋκέτι σχόΐΊα A : ούκέτι έχοντα F

: ούκ €χοι/τα W Y ι δ ΐ 3
19 χολώδ€5 ( A F W Y ΐ 8 ΐ 2 ) : χλοώδίς ( G a l.)
TIM EO 347
esta m an era, la m ayo ría de las veces so b revien e la salud, en

el caso co n tra rio , se p r o d u c e n las en ferm ed a d es. E n efe cto,
cu a n d o la carn e, al co rro m p erse, expulsa en sen tido inverso
su p u tre fa c c ió n a las venas, en to n ces sangre a b u n d an te y de
tod a clase se m ezcla c o n el aire e n las venas y, provista de u n a
varied ad de co lo res y am argores, y a u n c o n p ro p ie d a d e s á ci-
das y salinas, co n tien e toda clase de b ilis736, lin fa 737 y flem a738.
E n efe cto , to d o s estos restos expulsados y c o rro m p id o s d es-
tru yen , e n p r im e r lu g a r, la sangre m ism a [8 3a] y se m u even
a través d e las venas p o r to d o el c u e r p o sin p r o p o r c io n a r le
ya n in g ú n a lim e n to , al n o g u a rd a r m ás el o r d e n d e lo s p e -
r ío d o s n a tu ra le s739, se vu e lv e n h o stile s a sí m ism o s p o r n o
o b te n e r n in g ú n p ro v ech o en tre sí y, en em ig o s de lo qu e e n
el cu e rp o conserva su c o m p o s ic ió n y d e lo que se m a n tie n e
en su sitio , lo d estru yen y d isu elven . A h o r a b ie n , cu a n d o la
p arte m ás vieja de la carn e se d esco m p o n e, co m o su c o c c ió n
es d ifíc il, se e n n e g re c e p o r u n a p r o lo n g a d a c o m b u s tió n y,
al se r a m a rga p o r q u e está to ta lm e n te c o r r o íd a , [8 3 b ] cae
c o n v io le n c ia s o b r e c u a lq u ie r p a r te d e l c u e r p o q u e n o
e s tu v ie ra a ú n c o r r o m p id a . A lg u n a v e ce s, e l c o lo r n e g r o
a d q u ie re a cid ez e n vez d e a m a rg o r, cu a n d o se h a r e d u c id o
m ás q u e la su stan cia am arga740; otras, el a m a rg o r, tras im -
p r e g n a rs e d e sa n gre, a lcan za u n c o lo r m ás r o jo y, c u a n d o
el n e g r o se m e zc la c o n é l, se v u elv e d e c o lo r b i lio s o 741. Y
a d em á s, e l c o lo r a m a r ille n t o 742 se m e zc la c o n el a m a rg o ,
c u a n d o c a r n e n u e v a es d is u e lta p o r e l fu e g o d e la i n f l a -
m a c ió n . A t o d o s esto s h u m o r e s le s fu e d a d o e l n o m b r e
c o m ú n d e b ilis , b i e n p o r a lg u n o s [ 8 3 c ] m é d ic o s o p o r
a lg u ie n cap az d e o b se rv a r m u ch a s cosas d is ím ile s y d e v e r
q u e e n ellas h ay u n ú n ic o g é n e r o d ig n o de u n a d e n o m in a -
c ió n v á lid a p a ra t o d o s 743. C a d a u n a d e las d em ás e sp e cies
d e b ilis m e n c io n a d a s r e c ib ió u n a d e f i n i c i ó n p a r t ic u la r
se g ú n su c o lo r .
348 PLATÓN
αυτών έκαστον ’ί διον, ίχώρ δέ, ό μέν α ίμ α το ς ορός· πράος-, ό

δε μελαίνη? χολή? οξεία ? τε άγριος-, οταν συμμειγνύηται διά
θερμότητα αλμυρά δ υνά μ ει- κα λείτα ι δβ ό ξ ν φ λέγμα τό
τοιούτον. τό δ ’ au μ ε τ ’ άέρο? τηκόμενον έκ νέα? καί απαλή?
σαρκό?, τούτου δε [ 8 3 d] άνεμωθέντο? καί συμπεριληφθέντο?
ύπό ύγρότητο?, και πομφολύγων συστασώ ν εκ του πάθους
τούτου καθ’ έκά σ την μέν άοράτων διά σμ ικρότητα,
συναπασών δε τον όγκον παρεχόμενω ν ορατόν, χρώμα
έχουσών διά τή ν τού άφροΰ γ έ ν ε σ ιν ΐδ€Ϊν λευκόν, ταύτην
πάσαν τηκεδόνα απαλής σαρκό? μετά πνεύμα το?
συμπλακεΐσαν λευκόν eiv aL φλέγμα φαμέν. φλέγματο? δε αυ
νέου συνισταμένου όρό? ίδρώ? και δάκρυον, [8 3 e ] οσα τε
άλλα τοια υ τα σώ ματα τό καθ’ ή μέραν χ ε ιτ α ι καθαιρόμενα·
καί τα ΰτα μεν δή πάντα νόσων όργανα γέγο νεν, δτα ν αίμα
μή εκ τω ν σ ιτίω ν καί ποτώ ν πληθύση κατά φύσιν, ά λλ’ έ ξ
εναντίων τόν όγκον παρά τού? τ ή ? φύσεω? λαμβάνη νόμου?,
διακρινομένη? μεν οΰν ύπό νόσων τ ή ? σαρκό? έκά σ τη ?,
μενόντων δέ των πυθμένων α ύτα ι? ή μ ίσ εια τ ή ? συμφορά? ή
δύναμι? —άνάληψιν γάρ ε τ ι μ ε τ ’ εύπετεία? ϊσ χ ε ι— [8 4 a ] τό
δέ.δή σάρκα? ό σ το ΐ? συνδούν ό π ό τ ’ αν νοσήση, καί μηκέτι
αύτό έ ξ εκείνω ν t ά μα 20 καί νεύρων άποχωρι£όμενον όστω
μεν τροφή, σαρκί δέ πρό? όστοΰν γ ίγ ν η τ α ι δεσμό?, ά λλ’ έκ
λιπαρού καί λείου καί γλίσχρου τραχύ καί αλμυρόν αύχμήσαν
ύπό κακή? δ ια ίτη ? γέν η τα ι, τ ό τε τα ύτα πάσχον παν τό
τοιοΰτον καταψ ήχεται μέν αύτό πάλιν ύπό τ ά ? σάρκα? καί
τα νεύρα, άφιστάμενον άπό των όστών, αί δ ’ έκ τών [ 8 4 b]
ριζών συνεκπίπτουσαι τά τε νεύρα γυμνά καταλείπουσι καί
20 έξ f KCÍl'un' (W Y ΐδ ΐ2 ) t άμα (ci Stallbaum , Rivaud) : έξ ίνων (A F) t αίμα (lib ri)

TIM EO 349
L a lin fa , c u a n d o es e l s u e r o 744 d e la sa n g re, es in o c u a ; e n

ca m b io , cu a n d o es e l su e ro d e la b ilis n e g ra y ácid a, resu lta
n o c iv a , e n c u a n to se m ezc la p o r e l c a lo r c o n u n a p r o p ie -
d ad salin a, tal c o m b in a c ió n se lla m a fle m a ácid a. A su vez,
la sustancia q u e se e n cu e n tra d isu elta ju n t o c o n el a ire, qu e
p r o v ie n e d e la ca rn e n u eva y tie rn a , [8 3 d ] c u a n d o se h i n -
ch a d e a ire y la h u m e d a d la ro d e a , p o r este p r o c e s o se f o r -
m a n b u r b u ja s 745, in v isib le s in d iv id u a lm e n te a cau sa d e su
p e q u e ñ e z 746, p e r o q u e , e n c o n ju n t o , p r o d u c e n u n a m asa
visib le y p rese n tan u n c o lo r b la n c o a la vista p o r la p r o d u c -
c ió n d e esp u m a. D e c im o s q u e to d o este p r o d u c to d e d is o -
l u c ió n d e c a r n e t ie r n a e n tr e m e z c la d a c o n a ir e es fle m a
b la n ca . A s im ism o , e l su e ro d e flem a r e c ié n fo r m a d o c o n s -
titu y e s u d o r 747, lá g r im a s 748 [ 8 3 e ] y o tr o s h u m o r e s s e m e -
ja n te s q u e ca d a d ía e l c u e r p o se greg a p a ra p u r if ic a r s e .
A h o r a b ie n , to d o s estos se c o n v ie r te n e n in s tr u m e n to s d e
e n fe rm e d a d e s cu a n d o la san gre n o se lle n a , se gú n la n a tu -
ra le za , c o n c o m id a s y b e b id a s , s in o d e lo s c o n t r a r io s ,
a d q u irie n d o su m asa e n co n tra de las leyes de la natu raleza.
P o r ta n to , si cada u n o d e lo s tro z o s d e ca r n e es se p a ra d o
p o r las e n fe r m e d a d e s , p e r o p e r m a n e c e n sus f u n d a m e n -
to s749, el p o d e r d e l s u fr im ie n to se re d u c e a la m ita d , p u es
p u e d e a ú n r e p a ra rse c o n fa c ilid a d . [ 8 4 a ] P e ro si la su s-
ta n c ia q u e u n e la c a r n e c o n lo s h u e s o s 750 e n fe r m a —p o r
h a b e rse se p a ra d o ella m ism a al m ism o tie m p o d e fib ra s y
te n d o n e s — ya n o es a lim e n to p a ra lo s h u e so s n i v ín c u lo
e n tre la ca rn e y estos, sin o q u e, e n vez d e g ra so , liso y v is-
co so , se h ace áspero y salad o, al secarse a causa d e u n a m ala
d ieta; en to n c e s, to d o lo q u e es d e tal m an era, cu a n d o su fre
esto, se d esh ace d e n u ev o b a jo las ca rn es y lo s te n d o n e s 751,
m ien tra s se separa d e lo s h u eso s. A s í, las carn es a b a n d o n a n
al m ism o tie m p o [8 4 b ] sus raíces y d e ja n lo s te n d o n e s d e s-
n u d o s y lle n o s d e s a lm u e r a 752. Y ella s m ism a s, al ca e r d e
350 PLATÓN
μεστά άλμης- αύταί δε πάλιν ε ίς τη ν α ϊμ α το ς φοράν

έμπεσούσαι τα πρόσθεν ρηθέντα νοσήματα πλείω ποιούσιν.
χαλεπών δε τούτων περί τα σώματα παθημάτων γιγνομένω ν
μεί£ω έτι γ ίγ ν ε τ α ι τά πρό τούτω ν, ότα ν όστοΟν διά
πυκνότητα σαρκός αναπνοήν μή λαμβάνον ικανήν, ύπ’
εύρώ τος θερμαινόμενον, σφακελίσαν μήτε τη ν τροφήν
καταδεχηται [ 8 4 c ] πάλιν τε αύτό ε ις εκείνην ένα ντίω ς ϊη
ψηχόμενον, ή δ ’ ε ίς σάρκα?, σαρξ δε ε ίς αίμα έμ π ίπ τουσα
τραχύτερα πάντα τών πρόσθεν τά νοσήματα άπεργά£ηται· τό
δ ’ έσχα τον πάντων, όταν ή του μυελοί) φύσις ά π ’ ένδεία ς ή
τ ίν ο ς υπερβολή? νοσήση, τά μ έ γ ισ τ α και κυριώ τατα πρό?
θάνατον tüw νοσημάτων α ποτελεί, πά σης άνάπαλιν τής· του
σώματος φύσεως εξ άνάγκης ρυείσης.
Τρίτον δ ’ αυ νοσημάτων είδος τριχή δει διανοεΐσθαι [ 8 4 d]
γιγνόμενον, τό μέν ύπό πνεύματος, τό δε φ λέγματος, τό δε
χ ο λή ς, ότα ν μεν γάρ ό τώ ν πνευμάτω ν τώ σώ ματι τα μ ία ς
πλεύμων μή καθαράς παρέχη τ ά ς διεξόδους ύπό ρευμάτων
φ ραχθείς, ενθα μεν ούκ ιόν, ένθα δε πλεΐον ή τό προσήκον
πνεύμα εΐσιόν τά μεν ού τυγχάνοντα άναψυχής σήπει, τά δε
τών φλεβών διαβιαζόμενον καί συνεπιστρέφον αύτά τήκόν τε
τό σώμα ε ις τό μέσον αύτού διάφραγμά τ ’ ϊσ χ ο ν [8 4 e ]
έναπολαμβάνεται, καί μυρίά" δή νοσήματα έκ τούτων αλγεινά
μετά πλήθους ίδρώτος πολλάκις άπείργασται. πολλάκις δ ’ εν
τώ σώ ματι διακριθείσης σαρκός πνεύμα έγγενό μ ενο ν καί
αδυνατούν εξω πορευθήναι τ ά ς α ύτά ς τ ο ΐς έπεισεληλυθόσιν
ω δίνας παρέσχεν, μ ε γ ίσ τ α ς δε, δταν περί τά νεύρα καί τά
ταύτη φλεβια περιστάν καί άνοιδήσαν τούς τε έπιτόνους καί
τά συνεχή νεύρα ούτως ε ις τό έξόπισθεν κατατείντ) τ ο ύ τ ο ις -
α δή καί ά π ’ αυτού τ ή ς σ υ ν το νία ς τού πα θήματος τά
TIMEO 351
n u ev o e n la c ir c u la c ió n sa n g u ín ea , agravan las e n fe r m e d a -
des an tes m e n c io n a d a s753.
A u n q u e estas a fe cc io n e s c o rp o ra le s so n graves, p e o re s aú n
so n las q u e t ie n e n u n o r ig e n m ás p r o f u n d o 754: c u a n d o el
h u eso , al n o resp ira r su fic ie n tem en te a causa d e la d en sidad
d e la c a r n e , c a le n ta d o p o r el m o h o , se g a n g r e n a y ya n o
r e c ib e e l a lim e n to , [ 8 4 c ] s in o q u e , al c o n t r a r io , reg resa
c o n s u m id o e n d ir e c c ió n o p u esta h a cia él, y este a su vez se
dirige a la carne y, al caer la carne e n la sangre, p rod u ce e n fe r-
m ed ad es tod as ellas m ás p e rju d ic ia le s q u e las a n te rio re s755.
E l caso m ás ex trem o d e to d o s su cede cu a n d o la sustancia de
la m éd u la e n fe rm a p o r algu n a caren cia o a lg ú n exceso756, lo
qu e p r o d u c e las más graves e im p o rtan te s en ferm e d a d es qu e
c o n d u c e n a la m u e rte , ya q u e to d a la su stan cia d e l c u e r p o
flu ye n e cesa riam en te e n se n tid o in verso .
A d em ás hay u n a tercera especie d e en ferm e d a d qu e d ebem os
co n ce b ir que se gen era de tres m aneras: [8 4 d l ptfr el aire757,
la fle m a y la b ilis . E n e fe c to , c u a n d o el p u lm ó n 758, q u e es
el a d m in is tr a d o r d e l aire e n el c u e r p o , está o b s tr u id o p o r
se cre cio n e s y n o tie n e sus salidas lim p ia s, e n to n c e s el aire,
u n as veces n o pasa y otras en tra m ás d e lo co n v e n ie n te . E n
u n ca so , p u d r e las p a rtes q u e n o a lc a n za n a re fre sc a rse y,
e n el o tr o , v io le n ta las venas y las re tu e rc e c o n él, d isu elve
e l c u e r p o y es c o n f in a d o e n el c e n t r o d e este, d o n d e se
en cu e n tra el diafragm a. [8 4 e] D e estas cosas n a cen in n u m e -
rab les e n ferm e d a d es d o lo ro sa s, a m e n u d o aco m p añ ad as de
abu n d an te su d o r759. C o n frecu en cia, cu a n d o la carne se des-
co m p o n e 760, el aire g en era d o e n el c u e rp o , al n o p o d e r salir
al e x te rio r, p ro v o c a lo s m ism os d o lo re s q u e o casion a e l aire
p roven ien te d el exterior; y los más intensos, cu an d o el aire, al
ro d e a r e h in ch a r los ten d o n es y las venillas de esta zon a, estira
e n to n c e s c o n e llo s h a cia atrás lo s m ú scu lo s ex ten sores y lo s
te n d o n e s c o n tig u o s. Estas e n fe rm e d a d e s so n lla m ad a s, a
352 PLATÓN
νοσήματα τέτα ν ο ί τε καί όπισθότονοι προσερρήθησαν. ών

καί τό φάρμακον χ α λ ε π ό ν πυρετοί γάρ οΰν δή τά τοια υ τα
[8 5 a ] έπ ιγιγνόμενοι μάλιστα λύουσιν. τό δε λευκόν φλέγμα
διά τό των πομφολύγων πνεύμα χαλεπόν άποληφθέν, εξω δε
τοΰ σώ ματος άναπνοάς ϊσ χον ήπιώτερον μέν, καταποικίλλει
δε τό σώμα λεύκας· άλφούς τε καί τά τούτω ν συγγενή
νοσήματα άποτίκτον. μετά χολής δε μελα ίνης κερασθεν επί
τ ά ς περιόδους τε τ ά ς ε ν τή κεφαλή θ ειο τά τα ς οϋσας
έπ ισκεδαννύμενον καί συντα ράττον α ΰ τά ς, καθ’ ύπνον μεν
ιόν πρςιύτερον, [8 5 b] έγρηγορόσιν δε επ ιτιθ έμ ενο ν
δυσαπαλλακτότερον νόσημα δε ίεράς όν φύσεως ένδικώτατα
ιερόν λ έ γ ε τ α ι, φλέγμα δ ’ όξύ καί αλμυρόν πηγή πάντων
νοσημάτων όσα γ ίγ ν ε τα ι καταρροϊκά' διά δε τούς τόπους ε ις
οϋς ρει παντοδαπούς όντας παντοΐα ονόματα εϊληφεν. όσα δε
φ λεγμ α ίνειν λέγ ετα ι τού σώ ματος, άπό τού κάεσθαί τε καί
φλέγεσθαι, διά χολήν γέγονε πάντα, λαμβάνουσα μεν ούν
άναπνοήν έξω πα ντοΐα [8 5 c ] ά να π έμ π ει φύματα £έουσα,
καθειργνυμένη δ ’ ε ν τό ς πυρίκαυτα νοσήματα πολλά εμ π ο ιεί,
μέγιστον δέ, όταν άίματι καθαρω συγκερασθεΐσα τό των ίνών
γ ένο ς εκ τ ή ς εαυτών διάφορή τά ξεω ς, άι διεσπάρησαν μεν
ε ις αίμα, 'iva συμμέτρω ς λ ε π τό τη το ς ϊσ χ ο ι καί πά χους καί
μήτε διά θερμότητα ώς ύγρόν έκ μανοΰ τού σώματος έκρέοι,
μ ή τ ’ αΰ πυκνότερον δυσκίνητον [85*1] ον μόλις άναστρέφοιτο
έν τ α ΐς φλεψίν. καιρόν δή τούτω ν Ιν ε ς τή τ ή ς φύσεως
γενέσει φ υλά ττουσιν α ς όταν τ ις καί τεθνεώτος α ίμα τος έν
ψύξει τε ό ντο ς προς άλλήλας συναγάγη, δ ια χ εΐτα ι παν τό
λοιπόν αΐμα, έαθεΐσαι δε τα χύ μετά τού π ερ ιεσ τώ τος αύτό
TIM EO
353
causa de este estado de ten sion , tétano y o p istoto n ía761. E l r e -

m e d io de estas es d ifícil, pues, en verd ad, las fiebres que so -
b revien en e n estos casos son [85a] las que m e jo r las lib eran .
L a flem a b la n ca resulta p elig ro sa cu a n d o el aire de las b u r -
b u jas es r e te n id o ; n o o b sta n te, cu a n d o tie n e u n a v e n tila -
c ió n e x te rio r al cu e rp o , se vuelve m ás b en évo la, p e ro m otea
el c u e rp o d e m an ch as b lan cas, al o ca sio n a r e n él otras e n -
ferm ed ad es d el m ism o tip o . S i se m ezcla c o n b ilis n egra y se
dispersa p o r las revo lu cio n e s m ás divinas de la cabeza762 y las
tra sto rn a , es m ás a p a cib le, si so b rev ie n e d u ra n te el su eñ o ,
[8 5 b] p e ro si ataca m ien tras se está en vela, resulta más d if í-
c il d esp o jarse de ella. Y co m o es u n a e n fe rm e d a d de n a tu -
r a leza sagrad a, lo m ás c o r r e c to es lla m a rla sag rad a763. L a
fle m a ácida y salada es la fu e n te d e tod as las e n fe rm e d a d e s
q u e se p r o d u c e n e n fo rm a de catarros. P ero co m o lo s lu g a -
res h acia los q u e flu ye so n diversos, estas e n ferm e d a d es h a n
re c ib id o n o m b re s variad os.
P o r o tra p a rte , las in fla m a c io n e s d e l c u e r p o , lla m ad a s así
p o r q u em arse e in fla m a rse 764, so n tod as p ro d u c id a s p o r la
b ilis. P ues b ie n , cu an d o esta en cu en tra u n a ven tila ció n hacia
el e x te rio r, [8 5 c] al p o n e rse a h ervir, a rro ja excrecen cias de
to d a clase; p e r o c u a n d o está e n c e r ra d a a d e n tro , o c a sio n a
m u ch as e n ferm e d a d es in fla m a to ria s. L a m ás grave d e todas
se o r ig in a cu a n d o la b ilis se m ezcla c o n san gre p u r a y m o -
d ific a la d is p o s ic ió n n a tu ra l d e las fib r in a s , q u e están d is -
trib u id a s e n la san gre p a ra m a n te n e r u n a ju s ta p r o p o r c ió n
e n tr e d e lg a d e z y e s p e s o r , d e m o d o q u e n i se d e s lic e d e l
c u e r p o p o r o s o , líq u id a p o r e l c a lo r , n i ta m p o c o c ir c u le
c o n d ific u lta d [ 8 5 d l p o r las venas, al ser m u y d en sa y d if í-
c il d e m o v e r. A h o r a b ie n , p o r su c o n s titu c ió n n a tu ra l, las
fib r in a s c o n s e r v a n la m e d id a c o n v e n ie n te d e estas co sas.
G u a n d o se e x tra e n las fib r in a s d e la sa n g re d e u n m u e rto
e n p ro c e so d e e n fr ia m ie n to , si se r e ú n e n u nas c o n o tras765,
354 PLATÓN
ψύχους συμπηγνύασιν. ταύτην δή τήν δύναμιν έχουσών ίνών

έν α'ίματι χολή φύσει παλαιόν αιμα γεγο νυ ΐα καί πά λιν έκ
τών σαρκών ε ίς τούτο τετηκύία, θερμή καί ύγρά κ α τ’ ολίγον
τό πρώτον έμ π ίπ τουσα πήγνυτα ι [ 8 5 e ] διά τή ν τών ίνών
δύναμίν, πηγνυμένη δε καί βία κατασβεννυμένη χειμώ να καί
τρόμον έντό ς παρέχει, πλείων δ ’ έπιρρέουσα, τή παρ’ α υτής
θ ερμότητι κρατήσασα τά ς ίνα ς ε ίς α τα ξία ν ζέσασα
δ ιέ σ ε ισ ε ν καί εάν μεν ικανή διά τέλο υς κρατήσαι γένη τα ι,
πρός τό του μ υελο ί διαπεράσασα γ έ ν ο ς κάουσα έλυσεν τά
τής ψ υχής αύτόθεν οιον νεώ ς π ε ίσ μ α τα μεθήκεν τε
έλευθέραν, δτα ν δ’ έλά ττω ν ή τό τε σώμα ά ντίσ χ η
τηκόμενον, αύτή κρατηθεΐσα ή κατά παν τό σώμα έξέπεσεν,
ή διά τών φλεβών ε ίς τή ν κάτω συνωσθεΐσα ή τή ν ανω
κοιλίαν, οιον φυγάς έκ πόλεω ς σ τα σ ια σ ά σ η ς έκ [8 6 a ] του
σώ μα τος έκπίπτουσα , διαρροίας και δυσεντερία ς καί τά
τοια ύτα νοσήματα πάντα πα ρέσ χετο. τό μέν οΰν έκ πυρός
υπερβολής μά λισ τα νοσήσαν σώμα συνεχή καύματα καί
πυρετούς α π ερ γ ά ζετα ι, τό δ’ έξ άέρος άμφημερινούς,
τριτα ίους δ ’ ϋδατος διά τό νωθέστερον άέρος καί πυρός αύτό
ε ίν α ι· τό δε γ η ς , τετά ρ τω ς ον νω θέστατον τούτων, έν
τετρ α π λα σ ία ις περιόδοις χρόνου καθαιρόμενον, τετα ρ τα ίου ς
πυρετούς ποιήσαν ά παλλάττεται μόλις. [8 6 b ]
Καί τά μεν περί τό σώμα νοσήματα τα ύτη συμβαίνει
γιγνόμενα , τά δε περί ψυχήν διά σώ ματος ε ξ ιν τήδε. νόσον
μεν δή ψ υχής άνοιαν συγχω ρητέον, δύο δ ’ ά νοίας γένη, τό
μεν μανίαν, τό δέ άμαθίαν. παν οΰν δ τι πάσχων τ ις πάθος
TIM EO 355
to d o el resto de la sangre se licú a, m ien tras qu e si se las deja,

c o a g u la n r á p id a m e n te la san gre c o n la ayu d a d e l fr ío c i r -
c u n d a n te . G o m o las fib rin a s e n la san gre tie n e n esta p r o -
p ie d a d , la b ilis, q u e se ha g e n e ra d o p o r n atu raleza de sa n -
g re v ie ja y q u e , a p a r t ir d e la c a r n e , h a v u e lto o tr a vez a
d iso lv e rse e n sa n gre, al ca er c a lie n te y h ú m e d a e n la s a n -
g re, es co agu lad a —p r im e r o e n p o ca can tid ad — [8 5 e] p o r la
p r o p ie d a d d e las fib r in a s . U n a vez co a g u la d a y e n fr ia d a
p o r la fu e r z a , p r o d u c e e n fr ia m ie n t o s y e s c a lo fr ío s e n el
in te r io r . P ero si co rre c o n m ayor flu id e z y d o m in a las f ib r i-
nas c o n su ca lo r, las rem u eve e n d e so rd e n al h ervirla s766. Y
si lle g a a ser capaz d e d o m in a r la s c o m p le ta m e n te , tras
p e n e tra r hasta la su stancia de la m é d u la y q u em arla, desata
las cu erd a s q u e a llí a m a rra n e l a lm a c o m o las d e u n b a r -
c o 767, y la p o n e e n lib e r ta d . P e ro c u a n d o c o r r e e n m e n o r
ca n tid a d y el c u e rp o resiste a la d is o lu c ió n , es d o m in a d a y,
o b ie n se d erra m a p o r to d o el cu e rp o o b ie n es em p u ja d a a
través d e las venas h a cia el v ie n tre in f e r io r o h a cia el su p e -
r io r , expulsada d el c u e rp o co m o lo s q u e h u y e n de u n a c iu -
d ad e n r e b e lió n 768, [8 6 a ] p r o v o c a d ia r r e a , d is e n te r ía y
tod as las en ferm e d a d es de este tip o . A s í769, cu a n d o e l c u e r -
p o h a e n fe r m a d o p r in c ip a lm e n te p o r u n exceso d e fu e g o ,
p r o d u c e co n tin u a s in fla m a cio n e s y fieb res; el exceso d e aire
p ro d u c e fieb res cotid ian as; el exceso d e agua, fieb res te rcia -
ria s, p o r q u e esta es m ás le n ta 770 q u e el a ir e y e l fu e g o . E l
exceso de tierra , co m o esta es el cu arto elem en to m ás le n to ,
al ser p u rg a d o e n p e r ío d o s de tie m p o de cu a tro días, p r o -
d u ce fieb res cuartanas de las qu e es d ifíc il escapar771. [8 6 b ]
M ie n tra s q u e las en fe rm e d a d e s d e l c u e rp o resu lta n de esta
m a n e r a , las d e l a lm a 772 t ie n e n lu g a r d e l sig u ie n te m o d o
co m o co n se cu e n cia d e l estado d e l c u e r p o . Es p re ciso c o n -
v e n ir q u e la e n fe rm e d a d d el alm a es la d e m e n cia y qu e hay
d os clases d e d e m e n c ia : la lo c u r a 773 y la ig n o r a n c ia . P o r
356 PLATÓN
όπότερον αυτών ϊσ χει, νό σ ο ν προσρητέον, ήδονάς δέ καί

λύπας ύπερβαλλούσας των νόσων μβγίστας θετέον τή ψυχή·
περιχαρής γάρ άνθρωπος ών ή καί τάναντία ύπό [8 6 c] λύπης
πασχών, σπεύδων τό μεν έλεΐν άκαίρως, τό δέ φυγεΐν, ούθ’
όράν ούτε άκούειν όρθόν οΰδέν δύναται, λυττα δε καί
λογισμού μετασχεΐν ήκιστα τότε δή δυνατός, τό δε σπέρμα
ÖToj πολύ καί ρυώδες περί τόν μυελόν γίγνεται καί καθαπερεί
δένδρον πολυκαρπότερον τού συμμέτρου πεφυκός f¡, πολλάς
μέν καθ’ έκαστον ώδίνας, πολλάς δ’ ήδονάς κτώμενος έν τα ις
έπιθυμίαις καί το ις περί τά τοιαυτα τόκοις, έμμανής τό
πλεΐστον γιγνόμενος του βίου διά τά ς μ εγίστας ήδονάς
[8 6 d ] καί λύπας, νοσούσαν καί άφρονα ’ίσχων ύπό τού
σώματος την ψυχήν, ούχ ώς νοσών άλλ’ ώς έκών κακός
δοξάζεται· τό δέ άληθές ή περί τά άφροδίσια άκολασία κατά
τό πολύ μέρος διά τήν ενός γένους έξιν ύπό μανότητος
οστών έν σώματι ρυώδη καί ύγραίνουσαν νόσος ψυχής
γέγονεν. καί σχεδόν δή πάντα όπόσα ήδονών ακράτεια καί
όνειδος ώς έκόντων λέγεται τών κακών, ούκ όρθώς
ονειδίζεται· κακός [8 6 e ] μέν γάρ έκών ούδείς, διά δέ
πονηράν έξιν τινά τού σώματος καί άπαίδευτον τροφήν ό
κακός γίγνετα ι κακός, παντί δέ ταΰτα έχθρά καί άκοντι
προσγίγνεται. καί πάλιν δή τό περί τά ς λύπας ή ψυχή κατά
ταύτά διά σώμα πολλήν ϊσ χει κακίαν, οτου γάρ αν ή τών
όξέων καί τών αλυκών φλεγμάτων καί όσοι πικροί καί
χολώδεις χυμοί κατά τό σώμα πλανηθέντες έξω μέν μή
TIM EO 357
consiguiente, toda afección, cuando alguien la sufre, que

conlleve un o de estos dos estados, debe ser llamada en fer
medad, y hay que establecer que los placeres y dolores exce
sivos son las más graves enfermedades para el alma. Pues si
u n hom bre está m uy alegre o sufre lo contrario p o r [86c]
el d o lo r, cuando se esfuerza de m anera in o p o rtu n a p o r
agarrar el uno y h uir del otro, no puede n i ver ni oír nada
correcto, sino que está fuera de sí, absolutam ente incapaz
de participar entonces del razonam iento. A h o ra bien , en
q u ien el esperma nace abundante y fluye alrededor de la
m édula774, com o si fuera p o r naturaleza u n árbol m ucho
más fructífero de lo conveniente, sufre en cada ocasión775
dolores muy fuertes y tam bién obtiene grandes placeres en
sus deseos y en los productos que resultan de ellos, de m odo
que enloquece durante la mayor parte de su vida por los in
tensos placeres [86d] y dolores. C o m o tiene el alma enferma
y sin sentido a causa del cuerpo, no se le considera com o u n
enfermo, sino como alguien que es malo voluntariamente776.
Pero la verdad es que el desenfreno sexual es una enferm e
dad del alma que en gran parte se origina p o r las p ro p ie
dades de una ú n ica sustancia que fluye lib rem en te en el
cuerpo y lo irriga gracias a la porosid ad de los huesos777.
Asimism o, casi todo lo que se dice de la incontinencia en los
placeres y es recriminado, como si los malos lo fueran volun
tariamente, sufre reproches de manera incorrecta, [86e] ya
que nadie es malo voluntariamente, sino que el malo se vuel
ve malo a causa de alguna disposición maligna del cuerpo y
de una educación inadecuada, puesto que para todos estas
cosas son odiosas y suceden de manera involuntaria.
Y , paralelamente, en lo que concierne a los dolores, el alma
recibe de la misma manera mucha aflicción a causa del cuer
po. E n efecto, cuando las flemas ácidas y saladas de este y los
hum ores que son amargos y biliosos andan errantes por el
358 PLATÓN
λάβωσιν αναπνοήν, έντός δε είλλόμενοι [87a] τήν άφ’ αύτών

άτμίδα τή τή ς ψυχής φορά συμμείξαντες άνακερασθώσι,
παντοδαπά νοσήματα ψυχής έμποιοΰσι μάλλον καί. ήττον και
έλάττω καί πλείω, πρός τε τούς τρεις τόπους ένεχθέντα τή ς
ψυχής, πρός ον αν έκα στ’ αύτών προσπίπτη, ποικίλλει μεν
είδη δυσκολίας καί δυσθυμίας παντοδαπά, ποικίλλει δε
θρασύτητός τε καί δειλίας, έτι δε λήθης άμα καί δυσμαθίας.
πρός δε τούτοις, όταν ούτως [8 7 b ] κακώς παγέντων
πολιτεΐαι κακαί καί λόγοι κατά πόλεις ιδία τε καί δημοσία
λεχθώσιν, έ τι δε μαθήματα μηδαμή τούτων ίατικά έκ νέων
μανθάνηται, ταύτη κακοί πάντες οί κακοί διά δύο
άκουσιώτατα γιγνόμεθα- ών αίτιατέον μεν τούς φυτεύοντας
άεί τών φυτευομένων μάλλον καί τούς τρέφοντας τών
τρεφομένων, προθυμητέον μήν, οπη τ ις δύναται, καί διά
τροφής καί δ ι’ έπιτηδευμάτων μαθημάτων τε φυγειν μεν
κακίαν, τουναντίον δε έλεΐν. ταύτα μεν οΰν δή τρόπος άλλος
λόγων. [87c]
Τό δε τούτων άντίστροφον αΰ, τό περί τά ς τών σωμάτων καί
διανοήσεων θεραπείας αις αίτίαις σώζεται, πάλιν εικός καί
πρέπον άνταποδοΰναι· δικαιότερον γάρ τών άγαθών πέρι
μάλλον ή τών κακών ϊσχειν λόγον, παν δή τό άγαθόν καλόν,
τό δε καλόν ούκ άμετρον καί £ώον οΰν τό τοιοΰτον έσόμενον
σύμμετρον θετέον. συμμετριών δε τά μεν σμικρά
διαισθανόμενοι συλλογιζόμεθα, τά δε κυριώτατα καί μέγιστα
TIM EO 359
cuerpo sin encontrar una ventilación al exterior, dan vueltas

dentro [87a] de un lado a otro y, al confundirse entre sí,
mezclan los vapores que exhalan con el movimiento del alma,
entonces provocan toda clase de enfermedades del alma, de
mayor o m enor gravedad y en m enor o mayor núm ero, que
se asientan en las tres regiones del alma. Y según la que cada
una de ellas ataque, ocasionan las variadas formas de m alhu
m or y desánimo, de osadía y cobardía, incluso de olvido y, al
mismo tiempo, de dificultad de aprendizaje77*.
Por lo demás, cuando [87b] a los que tienen una constitu
c ió n tan mala se añaden malas in stitucion es políticas y
m alos discursos en las ciudades779, tanto en privado com o
en pú b lico 7*0 y, además, cuando tam poco se reciben desde
la ju ve n tu d enseñanzas que pu ed an p o n e r u n rem edio a
esto, entonces todos los malos nos hacemos malos p o r dos
m otivos com pletam ente involu ntarios. Siem pre hay que
acusar más de estos m ales a los que en gen d ra n que a los
que son engendrados, y a los que educan más que a los que
son educados. Sin em bargo, hay que procurar, en la m e
dida de lo posible, h u ir del m al y escoger su contrario,
tanto p o r m edio de la ed ucación com o p o r m edio de los
ejercicios7*1 y los estudios. Pero, sin duda, este tema corres
ponde a otra clase de discursos7*2. [87c]
A su vez, sería más razon able y co n v en ie n te o frecer en
com pensación la contrapartida de esto, lo que se refiere a
saber co n qué m edios la salud del cuerpo y de la in t e li
gen cia se conservan, ya que es más ju sto que el discurso
co n ten ga más de lo b u e n o que de lo m alo. A h o ra b ien ,
to d o lo b u e n o es b e llo y lo b e llo n o es d e s p ro p o rc io
nado7*3; por lo tanto, hay que suponer que si un viviente ha
de ser bello, deberá ser proporcionado7*4. Sin embargo, de
las proporciones percibim os con claridad y calculamos las
pequeñas, en cam bio, las principales y más im po rtan tes
36ο PLATÓN
[8 7 d ] άλογίστω? εχομεν. προς· γάρ ύγιεία? καί νόσου?

άρετά? τε καί κακία? ούδεμία συμμετρία καί άμετρία μεί£ων
ή ψυχής- αυτής- προ? σώμα αΰτό· ών οϋδεν σκοποΰμεν ούδ’
έννοουμεν, ö t l ψυχήν ίσχυράν καί πάντη μεγάλην
άσθενέστερον καί ελαττον είδος όταν όχή, καί οταν αΰ
τουναντίον συμπαγήτον τούτω, ού καλόν δλον τό ζώον -
ασύμμετρου γάρ ταις- μεγίσται? συμμετρίαι? - τό δε
έναντίω? εχον πάντων θεαμάτων τψ δυναμένω καθοράν
κάλλιστον καί έρασμιώτατον. [8 7 e ] οι ον ουν ύπερσκελές· ή
καί τινα έτεραν ύπέρεξιν άμετρον έαυτφ τι σώμα ον άμα μέν
αισχρόν, άμα δ’ έν τη κοινωνία των πόνων π ο λ λ ο ύ ς μεν
κόπου?, πολλά δε σπάσματα καί διά την παραφορότητα
πτώματα παρέχον μυρίων κακών αίτιον έαυτώ, ταύτόν δή
διανοητέον καί περί του συναμφοτέρου, £tôov δ καλοΰμεν, ώ?
όταν τε έν αύτφ ψυχή κρείττων [8 8 a ] ουσα σώματος
περιθύμω? ϊσχη, διασείουσα παν αυτό ένδοθεν νόσων
έμπίμπλησι, καί όταν ε ϊς τινα ? μαθήσεις καί £ητήσει?
συντόνω? ϊη, κατατήκει, διδαχά? τ ’ αΰ καί μάχας- έν λόγοι?
ποιούμενη δημοσίςι καί ίδίςι δι’ ερίδων καί φιλονικία?
γιγνομένων διάπυρον αυτό ποιούσα σαλεύει, καί ρεύματα
έπαγουσα, τών λεγομένων ιατρών άπατώσα τού? πλείστου?,
τάναίτια αΐτιάσθαι π οιεί- σώμα τε δταν αΰ μέγα καί
ύπερψυχον σμικρα συμφυε? ασθενεί τε διανοία γενηται,
διττών [8 8 b ] επιθυμιών οϋσών φύσει κα τ’ ανθρώπου?, διά
σώμα μεν τροφή?, ôlô δε τό θειότατον τών έν ήμιν
φρονήσεω?, αί του κρείττονο? κινήσει? κρατουσαι καί τό μέν
TIM EO 361
[ 8 7 d l nos resultan inconcebibles. E n efecto, para la salud

y la enferm edad, para la virtud y el vicio, ninguna p ro p o r
ción o desproporción es mayor que la del alma con respecto
al cuerpo. Pero no observamos nada de esto ni advertimos
que, cuando una figura corporal más débil y pequeña posee
u n alma fuerte y grande en todo sentido, o también cuando
ambas están unidas en la relación contraria, el viviente en su
totalidad no es bello, ya que es desproporcion ado en las
proporciones más importantes; pero, el que las posee de la
manera contraria es, para quien pueda verlo, el más bello y
deseado de todos los espectáculos785. [87e] Por ejemplo, un
cuerpo que tiene piernas dem asiado largas o algún otro
exceso que lo hace a la vez desproporcionado consigo mismo
y feo; además, cuando sus miembros trabajan juntos, se fati
ga m ucho, le produce gran núm ero de contracciones y, por
su andar vacilante, se cae a m enudo y se causa innumerables
males a sí m ism o. A h o ra b ien , lo m ism o hay que pensar
tam b ién acerca de la c o n ju n ció n de ambos que llam am os
viviente. G uando en él el alma, al dom inar [88a] sobre el
cuerpo, es muy impetuosa, sacude a todo en el interior y lo
llena de enferm edades; y cuando se aplica intensam ente a
algún estudio o investigación, lo consume; y, también, cuan
do enseña o combate con palabras en público o en privado a
través de las disputas y las rivalidades que se originan, lo
inflam a y agita, produciendo flujos, y engaña entonces a la
mayoría de los así llamados m édicos y les hace alegar causas
contrarias a las verdaderas. Por el contrario, cuando u n
cuerpo grande que sobrepasa el alma está unido a una in te
ligencia pequeña y débil, [ 8 8 b ] dado que por naturaleza los
deseos de los hom bres son de dos clases, p o r el cuerpo, de
alimento y, por lo más divino que hay en nosotros, de inte
ligencia786, los m ovim ientos de la parte más fuerte, al pre
valecer e increm entar su p ro p io po der, vuelven el alma
362 PLATÓN
σφέτερον αύξουσαι, τό δε τή ς ψυχής κωφόν καί δυσμαθες

άμνήμόν τε ποιοΰσαι, τήν μεγίστην νόσον άμαθίαν
έναπεργάζονται. μία δή σωτηρία πρός άμφω, μήτε τήν ψυχήν
ανευ σώματος κινεΐν μήτς σώμα ανευ ψυχής, ϊνα άμυναμένω
γίγνησθον ισορροπώ καί [8 8 c ] ύγιή. τόν δή μαθηματικόν ή
τινα άλλην σφόδρα μελέτην διανοία κατεργα£όμενον καί τήν
του σώματος άποδοτέον κίνησιν, γυμναστική προσομιλοϋντα,
τόν τε αν σώ μα έπιμελώς πλάττοντα τά ς τή ς ψυχής
άνταποδοτέον κινήσεις, μουσική καί πάση φιλοσοφία
προσχρώμενον, εί μέλλει δικαίως τ ις αμα μεν καλός, άμα δε
αγαθός όρθώς κεκλήσθαι. κατά δε ταύτά ταΰτα καί τά μέρη
θεραπευτέον, τό του παντός [8 8 d ] άπομιμούμενον είδος, του
γάρ σώματος ύπό τών εΐσιόντων καομένου τε έντός καί
ψυχομένου, καί πάλιν ύπό τών έξωθεν ξηραινομένου καί
ύγραινομένου καί τά τούτοις άκόλουθα πάσχοντος ύπ’
άμφοτέρων τών κινήσεων, δταν μέν τ ις ήσυχίαν άγον τό
σώμα παραδιδώ τα ΐς κινήσεσι, κρατηθεν διώλετο, έάν δε ήν
τε τροφόν καί τιθήνην του παντός προσείπομεν μιμήταί τις,
καί τό σώμα μάλιστα μέν μηδέποτε ήσυχίαν άγειν έα, κινή
δέ -καί σεισμούς άεί τινα ς έμποιών αύτώ διά [8 8 e ] παντός
τά ς έντό ς καί έκτός άμύνηται κατά φΰσιν κινήσεις, καί
μετρίως σείων τά τε περί τό σώμα πλανώμενα παθήματα καί
μέρη κατά συγγενείας ε ίς τά ξιν κατακοσμή πρός άλληλα,
κατά τόν πρόσθεν λόγον ον περί τού παντός έλέγομεν, ούκ
εχθρόν παρ’ εχθρόν τιθέμενον έάσει πολέμους έντίκτειν τφ
σώματι καί νόσους, άλλα φίλον παρά φίλον τεθεν ύγίειαν [8ga]
TIM EO 363
estúpida, lenta para aprender y olvidadiza, de tal m odo que

hacen nacer en ella la enferm edad más grave, la ignorancia.
H ay u n único rem edio para ambas enfermedades: no m o
ver el alma sin el cuerpo, ni el cuerpo sin el alma, para que,
defendiéndose el uno del otro, lleguen a ser equilibrados y
[88 c] sanos7*7. El matemático o cualquiera que ejerza algu
na otra actividad intelectual intensa debe también conceder
a su cuerpo el m ovim ien to ap rop iado, p o r m ed io de la
práctica de la gimnasia, y, por el contrario, el que m odela
cuidadosam ente su cuerpo debe corresponder co n los
m ovim ientos del alma, p o r m edio del uso com plem entario
de la música y de toda la filoso fía788, si ha de ser llam ado
con justicia y corrección a la vez bello y bu eno789. D ebe cui
dar estas partes según estas mismas reglas790, im itan do la
figura del universo791. [88 d]
E l cuerpo, en efecto, al calentarse y enfriarse su in terio r
p o r las partículas que entran en él y, además, al secarse y
hum edecerse las exteriores792, sufre las consecuencias de
estos dos m ovim ientos. Si alguien entrega el cuerpo que
está en reposo a estos m ovim ientos, es dom inado p o r ellos
y destruido. E n cam bio, si alguien im ita a la que antes lla
mam os aya y n odriza del un iverso793, y no perm ite nunca
que el cuerpo esté com pletam ente en reposo, sino que lo
m antiene en m ovim iento, transmitiéndole constantemente
sacudidas por [ 8 8 e ] todas sus partes, lo defiende de manera
natural de los m ovim ientos interiores y exteriores. Y , con
una sacudida m oderada de las afecciones y las partes del
cuerpo errantes, las d ispond rá en o rd en unas co n otras
según su afinidad, de acuerdo co n lo que d ijim os antes al
hablar del universo794. N o perm itirá que lo enem igo, c o lo
cado ju n to a lo enem igo, engendre guerras y enfermedades
dentro del cu e rp o , sino que hará que lo a m ig o , colocado
ju n to a lo amigo, produzca la salud795. [ 8 9 a ]
364 PLATÓN
άπεργα£όμενον παρέξει. τών δ’ αυ κινήσεων ή εν έαυτφ ύφ’

αύτου άρίστη κίνησις - μάλιστα γάρ τή διανοητική καί τή
του παντός κινήσει συγγενής - ή δε ύπ’ άλλου χείρω ν
χειριστή δε ή κείμενου του σώματος καί άγοντος ήσυχίαν δ ι’
ετέρων αύτό κατά μέρη κινο ύσ α , δ ιό δή τών καθάρσεων καί
συστάσεων του σώματος ή μεν διά τών γυμνασίων άρίστη,
δεύτερα δε ή διά τών αιωρήσεων κατά τε τούς πλους καί
οπηπερ αν όχήσεις ακοποι γίγνωνται■ τρίτον δε είδος [8 9 b ]
κινήσεως σφόδρα ποτέ άναγκα£ομένω χρήσιμον, άλλως δε
ούδαμώς τψ νοΰν εχοντι προσδεκτεον, τό τή ς φαρμακευτικής
καθάρσεως γιγνόμενον ιατρικόν, τά γάρ νοσήματα, δσα μή
μεγάλους έχει κινδύνους, ούκ έρεθιστέον φαρμακείαις. πάσα
γάρ σύστασις νόσων τρόπον τινά τή τών ζώων φύσει
προσέοικε. καί γάρ ή τούτων σύνοδος εχουσα τεταγμένους
του βίου γίγνετα ι χρόνους του τε γένους σύμπαντος, καί
καθ’ αύτό τό £ώον είμαρμένον έκαστον εχον τόν βίον φύεται,
[8 9 c ] χωρίς τών έξ άνάγκης παθημάτων τά γάρ τρίγωνα
εύθύς κατ’ άρχάς έκαστου δύναμιν εχοντα συνίσταται μέχρι
τινός χρόνου δυνατά έξαρκεΐν, οΰ βίον ούκ α ν ποτέ τ ις εις
τό πέραν έ τι βιοάη. τρόπος ουν ό αύτός καί τή ς περί τά
νοσήματα συστάσεως- ήν οταν τ ις παρά τήν ειμαρμένην του
χρόνου φθείρη φαρμακείαις, άμα έκ σμικρών μεγάλα καί
πολλά έξ ολίγων νοσήματα φιλεΐ γίγνεσθαι, διό παιδαγωγεΐν
δει διαίταις πάντα τά τοιαΰτα, καθ’ οσον άν ή τψ σχολή,
t8 9 d] άλλ’ ού φαρμακεύοντα κακόν δύσκολον έρεθιστέον.
TIM EO 365
A h o ra b ien , el m ejo r de los m ovim ientos del cuerpo es

aquel que se produ ce en sí y p o r sí m ism o, pues es el más
afín al m ovim iento del pensam iento y al del universo796.
Pero el provocado por otro es peor; y el peor de todos es el
que, p o r m edio de otros agentes, mueve parcialm ente un
cuerpo que yace y está en reposo. Por lo que, de las p u rifi
caciones y restauraciones797 del cuerpo, la m ejor es la que
proporciona la gimnasia; en segundo lugar, la que consiste
en el balanceo de los barcos o de cualquier otro m edio de
transporte que n o provoque fatiga. La tercera clase [89b]
de m ovim iento resulta ú til en u n caso de extrema necesi
dad; pero en ninguna otra circunstancia debe ser aceptada
por u n hom bre sensato la m edicación que haga uso de fár
macos purgativos. E n efecto, no hay que irritar con fárma
cos las enfermedades que no im pliquen grandes peligros, ya
que, en todos los casos, la constitución de las enfermedades
se asemeja de algún m odo a la naturaleza de los vivientes.
D e hecho, la composición de estos se genera con un período
de vida determ inado para toda la especie798, y cada viviente
in dividual nace co n u n tiem po de vida designado p o r el
destino, [8 9c] a excepción de los accidentes ocasionados
p o r la necesidad799. E n efecto, los triángulos, que ya desde
el principio tienen la capacidad de cada uno, están constitui
dos de tal m anera que son capaces de durar hasta cierto
m om ento, más allá de cuyo límite la vida no podría pro lo n
garse nunca800. D e l m ism o m odo vale, p o r tanto, para la
constitución de las enfermedades: cuando alguien pone fin a
la enfermedad con medicamentos antes del tiempo asignado
para e llo , suele suceder que las enferm edades leves y pocas
se vuelven inm ediatam ente graves y m últiples. Por ello, es
necesario instruir todo esto con regímenes adecuados, en la
m edida en que se disponga de tiem po libre, [89dl y se debe
evitar irritar un mal complicado con medicación.
366 PLATÓN
Κα! περί. μεν τού κοινού £ψου κα'ι του κατά τό σώμα αύτοΰ
μέρους, ή τ ις άν καί διαπαιδαγωγών κα! διαπαιδαγωγούμενος
ύφ’ αύτοΰ μάλιστ’ άν κατά λόγον ίψη, ταύτη λελέχθω· τό δε
δή παιδαγωγήσον αύτό μάλλον που και πρότερον
παρασκευαστέον ε ις δύναμιν ö t l κάλλιστον καί άριστον ε ίς
την παιδαγωγίαν είναι, δ ι’ ακρίβειας μεν οΰν περί τούτων
[8 9 e ] διελθεΐν ικανόν αν γένοιτο αύτό καθ’ αύτό μόνον
εργον τό δ’ έν παρέργω κατά τα πρόσθεν επόμενος αν τ ις
ούκ άπο τρόπου τήδε σκοπών ώδε τώ λόγψ διαπεράναιτ’ αν.
καθάπερ ε’ίπομεν πολλάκις, δτι τρία τριχή ψυχής έν ήμίν
ε’ιδη κατφκισταί, τυγχάνει δε έκαστον κινήσεις εχον, ούτω
κατά ταύτά καί νυν ώς διά βραχύτατων ρητέον ö t l τό μεν
αύτών έν αργία διάγον καί τών εαυτού κινήσεων ήσυχίαν
άγον άσθενέστατον ανάγκη γίγνεσθαι, τό δ’ έν γυμνασίοις
έρρωμενέστατον [gO a] διό φυλακτέον οπως αν έχωσιν τά ς
κινήσεις πρός αλληλα συμμέτρους, τό δε δή περί τού
κυριωτάτου παρ’ ήμίν ψυχής είδους δίανοείσθαι δει τήδε, ώς
άρα αύτό δαίμονα θεός έκάστφ δέδωκεν, τούτο 5 δή φαμεν
οίκεΐν μεν ήμών έπ’ άκρω τώ σώματά πρός δε τήν έν ούρανφ
συγγένειαν από γής ήμάς αιρειν ώς όντας φυτόν ούκ έγγειον
άλλα ούράνιον, ορθότατα λέγοντες· έκεΐθεν γάρ, οθεν ή
πρώτη τή ς ψυχής γένεσις εφυ, τό θειον τήν κεφαλήν καί
ρί£αν ήμών [9 0 b ] άνακρεμαννύν όρθοΐ παν τό σώμα. τφ μεν
οΰν περί τά ς έπιθυμίας ή περί φιλονικίας τετευτακότι καί
ταυτα διαπονούντί σφόδρα πάντα τά δόγματα ανάγκη θνητά
έγγεγονέναι, καί παντάπασιν καθ’ όσον μάλιστα δυνατόν
TIM EO 367
Q u e d e así d ic h o lo q u e c o n c ie r n e al vivien te e n g en e ra l y a
sus p artes co rp o ra les, de q u é m an era a lg u ie n viviría p r in c i-
p a lm e n te d e a c u e rd o c o n la r a z ó n , m ie n tra s g u ía y sea
g u ia d o p o r sí m ism o . E n p r im e r lu g a r, p recisa m e n te, d e -
b e m o s p r o c u r a r q u e lo q u e ha d e g u ia r 801 sea e n lo p o sib le
lo m ás b e llo y m e jo r p a ra tal p ed a go gía . A h o r a b ie n , a b o r -
d a r esto c o n ex a ctitu d [8 9 e ] sería p o r sí m ism o tem a s u fi-
cien te para u n a sola o b ra . P ero si, según lo a n te rio r, sig u ié-
ra m o s este d is cu rso d e u n m o d o a c c e s o r io 802, p o d r ía m o s
e x p o n e r lo de m an era n o d esacertad a e x a m in á n d o lo d esde
esta p e r s p e c tiv a . A s í c o m o d ijim o s a m e n u d o 803 q u e e n
n o s o tro s h a b ita n tres especies de alm a e n tres lugares, cada
u n a d o ta d a c o n m o v im ie n to s p r o p io s , d e l m ism o m o d o
ta m b ié n a h o r a d e b e m o s d e c ir lo m ás b r e v e m e n te p o s ib le
q u e si u n a d e ellas p e r m a n e c e e n r e p o so y descan sa d e sus
m o v im ie n to s p r o p io s , se vu elve n e ce sa ria m e n te m ás d é b il,
m ie n tr a s q u e si se m a n tie n e e n e je r c ic io , se v u elv e m ás
fu e r te . [9 0 a ] P o r e llo h ay q u e v ig ila rla s, p a ra q u e d e este
m o d o ten g a n m o v im ien to s p r o p o r c io n a d o s e n tre sí. E n lo
q u e c o n c ie r n e a la e s p e c ie d e a lm a m ás im p o r t a n te q u e
p o s e e m o s , d e b e m o s c o n s id e r a r lo s ig u ie n te : u n d io s h a
o to rg a d o a cada u n o d e n o so tro s co m o u n d e m o n 804. E sto,
p re cisa m en te, es lo q u e d ecim o s, ex p resá n d o n o s c o n a b so -
lu ta c o r r e c c ió n , q u e h a b ita e n la p a rte s u p e rio r d e n u estro
c u e r p o 805 y q u e n o s eleva d esd e la tie rr a h a cia a q u e llo qu e
e n e l c ie lo le es a f ín 806, c o m o si fu é r a m o s u n a p la n ta n o
terre stre , sin o celeste. P ues d e a llí, de d o n d e n a ció la p r i -
m era g e n e ra c ió n d el alm a807, lo d iv in o 808 cuelga nu estra ca-
b eza y raíz, [9 0 b ] y m a n tie n e to d o n u e s tro c u e r p o e r g u i-
d o 809. P o r c o n s ig u ie n t e , e l q u e se e n tr e g a a lo s d e se o s y
a m b ic io n e s810 y se esfu erza im p e tu o sa m e n te p o r satisfacer-
los, e n g e n d ra n e cesariam en te todas las d o ctrin a s m ortales y
se vuelve e n te ra m e n te m o rta l, tan to cu a n to es p o sib le , casi
368 PLATÓN
θνητώ γίγνεσθαι, τούτου μηδε σμικρόν έλλείπειν, ά'τε τό

τοιοϋτον ηύξηκότι· τφ δε περί φιλομαθίαν καί περί τά ς
αληθείς φρονήσεις έσπουδακότι καί ταϋτα μάλιστα τών
αύτοϋ [g o c ] γεγυμνασμένψ φρονειν μεν αθάνατα καί θεΐα,
άνπερ άληθείας έφάπτηται, πάσα ανάγκη που, καθ’ όσον δ’
αν μετασχείν ανθρώπινη φύσει αθανασίας ενδέχεται, τούτου
μηδέν μέρος άπολείπειν, άτε δε άεί θεραπεύοντα τό θειον
εχοντά τε αύτόν ευ κεκοσμημένον τόν δαίμονα σύνοικον
έαυτφ, διαφερόντως εύδαίμονα είναι, θεραπεία δε δή παντί
παντός μία, τά ς οικείας έκαστη τροφάς καί κινήσεις
άποδιδόναι. τώ δ’ εν ήμίν θείφ συγγενείς είσιν κινήσεις αί
τού παντός διανοήσεις [g o d ] καί περιφοραί- ταύταις δή
συνεπόμενον έκαστον δει, τά ς περί τήν γένεσιν εν τή
κεφαλή διεφθαρμένος ήμών περιόδους έξορθοΰντα διά τό
καταμανθάνειν τά ς του παντός άρμονίας τε καί περιφοράς,
τώ κατανοουμένφ τό κατανοούν έξομοιώσαι κατά τήν
άρχαίαν φύσιν, όμοιώσαντα δε τέλος έχειν τοί) προτεθέντος
άνθρώποις ύπό θεών άρίστου βίου πρός τε τόν παρόντα καί
τόν έπειτα χρόνον, [go e ]
Καί.δή καί τά νυν ήμίν έξ αρχής παραγγελθέντα διεξελθεΐν
περί του παντός μέχρι γενέσεως ανθρώπινης σχεδόν έοικε
τέλος έχειν. τά γάρ άλλα £φα ή γέγονεν αυ, διά βραχέων
έπίμνηστέον, ό μή τ ις ανάγκη μηκύνειν οϋτω γάρ
έμμετρότερός τ ις αν αύτψ δόξειεν περί τούς τούτων λόγους
είναι, τήδ’ οΰν τό τοιοϋτον έστω λεγόμενον, τών γενομένων
άνδρών όσοι δειλοί καί τόν βίον αδίκως διήλθον, κατά λόγον
τόν είκότα γυναίκες μετεφυοντο εν τή δευτέρα [ g ia ]
TIM EO 369
sin faltarle n ada p ara e llo , ya q u e esto es lo q u e h a d e sa r ro -

lla d o . P o r el co n tr a r io , e l q u e se h a esfo rzad o e n el a m o r al
c o n o c im ie n to y e n lo s p e n sa m ie n to s verd a d ero s, y h a e je r -
citad o so b re to d o este aspecto d e sí m ism o , [9 0 c] p ien sa lo
in m o r ta l y lo d iv in o , y si re a lm e n te e n tr a e n c o n ta c to c o n
la verd ad , es d el to d o n e cesa rio q u e, e n la m ed id a e n q u e la
n a tu ra le za h u m a n a es capaz d e p a r tic ip a r d e la in m o r t a li-
d a d 8“ , n o pase p o r a lto n in g u n a p a rte d e esta. P u e sto q u e
cu id a sie m p r e d e su p a rte d iv in a y é l m ism o m a n tie n e e n
b u e n o rd e n al d e m o n q u e h ab ita e n él, h a de ser e m in e n te -
m e n te fe liz 812. A h o r a b ie n , p a ra to d o s h ay u n so lo cu id a d o
d e l c o n ju n to : c o n c e d e r a cada p a rte lo s a lim e n to s y m o v i-
m ie n to s a p ro p ia d o s. L o s p e n sa m ie n to s813 y las re v o lu cio n e s
d e l u n ive rso so n m o v im ien to s afin es a lo d iv in o q u e hay e n
n o s o tro s . Í 9 o d ] C a d a u n o d eb e se gu ir paso a paso a a q u e -
llo s y, p o r m e d io d el ap ren d iza je cu id a d o so de las a rm o n ías
y d e las re v o lu c io n e s d e l u n iv e r s o 814·, e n d e re z a r las r e v o lu -
c io n e s de la cabeza q u e fu e r o n d estru id as d u ra n te n u e stro
n a c im ie n to 810, d e m o d o qu e el q u e in te lig e se asem eje a lo
in te lig id o d e a cu erd o c o n la n atu ra leza o rig in a ria 816 y, u n a
vez asem ejado, alcanzar la m eta de la vida que los dioses p r o -
p u sie ro n a los h o m b res co m o la m e jo r tanto para el presente
co m o p ara el fu tu r o 817. [9 0 e]
Y , p o r c ie rto , a h ora p arece h a b er lleg a d o casi a su té r m in o
lo q u e se n o s h a b ía e n c o m e n d a d o al p r in c ip io : tra ta r d e l
u n iv e rs o hasta e l n a c im ie n to d e l h o m b r e 8'8. A h o r a b ie n ,
h a y q u e a b o rd a r b r e v e m e n te c ó m o n a c ie r o n a su vez lo s
dem ás vivientes, pues así u n o creería ser más co m e d id o res-
p e c to a este tip o de d iscu rso s. D ig á m o s lo , e n to n c e s , de la
s ig u ie n te m a n e r a . D e lo s q u e h a b ía n n a c id o v a r o n e s 819,
to d o s lo s q u e fu e r o n co b a rd es y lle v a ro n u n a v id a in ju sta ,
se g ú n el d iscu rso v e ro s ím il, se tr a n s fo r m a r o n e n m u je re s
e n e l se g u n d o [9 1a] n a c im ie n to 820. P o r eso, p recisa m en te ,
370 PLATÓN
ye νέσει- και κατ’ εκείνον δή τόν χρόνον διά ταύτα θεοί τόν
τή ς συνουσίας έρωτα έτεκτήναντο, ζώ ο ν τό μεν έν ήμίν, τό
δ’ έν τά ίς γυναιξίν συστήσαντες έμψυχον, τοιφδε τρόπω
ποιήσαντες έκάτερον. τήν του ποτού διέξοδον, ή διά του
πλεύμονος τό πώμα ύπό τούς νεφρούς εις τήν κύστιν έλθόν
και τφ πνεύματι θλίφθεν συνεκπέμπει δεχόμενη, συνέτρησαν
εις τόν έκ τής κεφαλής κατά τόν αύχένα καί διά τής ράχεως
μυελόν συμπεπηγότα, ον δή σπέρμα έν το ΐς πρόσθεν
λόγοις εϊπ ομ εν ό δέ, ά τ ’ έμψυχος ών καί λαβών αναπνοήν,
τούθ’ ήπερ άνέπνευσεν, τή ς έκροής ζ ω τ ι κ ή ν ¿πιθυμίαν
έμποιήσας αύτώ, του γεννάν έρωτα άπετέλεσεν. διό δή τών
μεν άνδρών τό περί τήν τών αιδοίων φύσιν απειθές τε καί
αύτοκρατές γεγονός, οιον £ψον άνυπήκοον του λόγου, πάντων
δ ι’ έπιθυμίας οΐστρώδεις έπιχειρεΐ κρ α τεΐν αί δ’ έν [ g ic ]
τα ΐς γυναιξίν αν μήτραί τε καί ύστεροί λεγόμενοι διά τα
αύτά ταύτα, £ώον επιθυμητικόν ένόν τή ς παιδοποιίας, όταν
άκαρπον παρά τήν ώραν χρόνον πολύν γίγνη τα ι, χαλεπώς
αγανακτούν φέρει, καί πλανώμενον πάντη κατά τό σώμα, τάς
του πνεύματος διεξόδους άποφράττον, άναπνεΐν ούκ έών είς
απορίας τά ς έσχάτας έμβάλλει καί νόσους παντοδαπάς
άλλας παρέχει, μέχριπερ άν έκατέρων ή έπιθυμία καί ό
[ g i d l e ρως συναγαγόντες, οιον άπό δένδρων καρπόν
καταδρέψαντες, ώς ε ίς άρουραν τήν μήτραν αόρατα ύπό
σμικρότητος καί αδιάπλαστα ζώ α κατασπείράντες καί πάλιν
διακρίναντες μεγάλα εντός έκθρέψωνται καί μετά τούτο εις
φως άγαγόντες ίψων άποτελέσωσι γένεσιν. γυναίκες μεν οΰν
καί τό θήλυ παν οϋτω γέγο νεν τό δε τών όρνέων φύλον
TIM EO 371
en aquel tiem po los dioses constituyeron el amor a la copu

lación, y form aron u n viviente anim ado en nosotros y otro
en las m ujeres821, a cada u n o de los cuales p ro d u jero n de
la siguiente manera. Perforaron el conducto de salida de la
bebid a 822 p o r el que el flu ido llega a través de los p u lm o
nes 823 y p o r debajo de los riñones hasta la vejiga, y esta, al
recibirlo, lo expele al mismo tiempo por efecto de la presión
del aire, y así lo com unica con la m édula condensada que
desciende de la cabeza p o r el cuello y a través de la espina
dorsal. [9 1 b ] A esta médula, precisamente, en nuestra ex
po sició n anterior, la llamamos sim iente824. Y esta médula,
p o r estar anim ada y dotada de respiración, prod u ce en el
órgano 825 que le sirve para respirar u n deseo vital de arro
jarlo fuera y así realiza el amor a la procreación. Por ello, las
partes pudendas de los hombres, al ser desobedientes y auto
ritarias, co m o u n vivien te que n o se som ete a la razón,
intentan dominarlo todo a causa de sus frenéticos deseos826.
A sim ism o y [91c] p o r los m ismos m otivos, en las mujeres
los llam ados m atrices y úteros poseen d entro de sí com o
u n viviente deseoso de procrear n iños. C u an d o , durante
m ucho tiem po y más allá de la edad apropiada, permanece
estéril, produce violentas irritaciones y, errante p o r todo el
cuerpo, obstruye los conductos de aire im pidiendo la respi
ración, pone así al cuerpo en dificultades extremas y le p ro
voca otras enfermedades de todo tipo827. Y esto sucede hasta
que el deseo de u n o y [9 1 d l el am or de otro los reúnen,
com o si recogieran u n fruto de los árboles. A sí, siem bran
en la matriz, com o en la tierra de labor, vivientes invisibles
por su pequeñez 828 e inform es. Y , después de distinguirlos
nuevam ente, los nu tren hasta que se hagan grandes en su
interior y, tras esto, al hacerlos salir a la luz, llevan a cabo la
gen eración de los vivientes. D e este m od o n aciero n las
mujeres y todo el sexo fem enino.
372 PLATÓN
μετερρυθμίζετο, άντί τριχών πτερά φύον, έκ τών άκάκων

άνδρών, κουφών δε, καί μετεωρολογικών μεν, ήγουμένων δε
δ ι’ δψεω? [ 9 ie ] τά? περί τούτων αποδείξει? βεβαιότατα?
είναι δι’ εύήθειαν. τό δ’ αυ πεζόν καί θηριώδε? γέγονεν έκ
τών μηδέν προσχρωμένων φιλοσοφία μηδε άθρούντων τή ?
περί τόν ουρανόν φύσεω? πέρι μηδέν, διά τό μηκέτι ταΐ? έν
τή κεφαλή χρήσθαι περίοδοι?, άλλα τόι? περί τά στήθη τή?
ψυχή? ήγεμόσιν επεσθαι μέρεσιν. έκ τούτων οΰν τών
έπιτηδευμάτων τά τ ’ έμπρόσθια κώλα καί τά ? κεφαλά? εΐ?
γήν έλκόμενα ύπό συγγενεία? ήρεισαν, προμήκει? τε καί
παντοία? έσχον τά? [9 2 a ] κορυφά?, δπη συνεθλίφθησαν ύπό
άργία? έκαστων αί περιφοραί' τετράπουν τε τό γένο? αύτών
έκ ταύτη? έφύετο καί πολύπουν τή? προφάσεω?, θεού βάσει?
ύποτιθέντο? πλείου? τοι? μάλλον άφροσιν, ώ? μάλλον έπί γήν
έλκοιντο. το ι? δ’ άφρονεστάτοι? αύτών τούτων καί
παντάπασιν πρό? γήν παν τό σώμα κατατεινομένοι? ώ?
ούδέν έτι ποδών χρεία? ούση?, αποδα αύτά καί ίλυσπώμενα
έπί γή? έγέννησαν. τό δε Ϊ92ΐ>] τέταρτον γένο? ένυδρον
γεγονεν έκ τών μάλιστα άνοητοτάτων καί άμαθεστάτων, οΰ?
ούδΐ-άναπνοή? καθαρά? ετι ήξίωσαν οί μεταπλάττοντε?, ώ?
τήν ψυχήν ύπό πλημμελεία? πάση? άκαθάρτω? έχόντων, άλλ’
άντί λεπτή? καί καθαρά? άναπνοή? άέρο? εί? ϋδατο?
θολερόν καί βαθεΐαν έωσαν άνάπνευσιν δθεν ιχθύων έθνο?
καί τό τών όστρέων συναπάντων τε δσα ένυδρα γέγονεν,
δίκην άμαθία? έσχατη? έσχατα? οίκήσει? [ g 2 c ] εΐληχότων.
καί κατά ταϋτα δή πάντα τότε καί νυν διαμείβεται τά ζώα
TIM EO 373
La especie de los pájaros, que echó plumas en vez de pelos,

surgió de la transformación de hombres que no eran malos,
sino superficiales, y que, aunque interesados p o r los fen ó
menos celestes, estimaron, [91e] a causa de su ingenuidad829,
que las dem ostraciones más firm es de estos fen óm en os se
obtien en p o r m edio de la vista. Por su parte, la especie de
los anim ales terrestres y de las bestias salvajes nació de los
que n o practicaban en absoluto la filoso fía n i observaban
nada de la naturaleza celeste, p o rq u e ya n o u tilizaban las
revoluciones que se hallan en la cabeza, sino que tenían
com o guías a las partes del alma que están en el pech o . A
causa de estas prácticas, inclinaron los miembros superiores
y la cabeza hacia la tierra, arrastrados p o r la afinid ad con
ella, y sus cráneos se alargaron y tom aron toda clase de fo r
mas [92a] según el m od o en que las revoluciones de cada
un o hubieran sido com prim idas p o r la inactividad830. Por
esta misma razón nació la especie de los cuadrúpedos o la
de m uchos pies; el dios dio muchas patas a los más estúpi
dos, para que se arrastraran m ejor sobre la tierra. A los más
estúpidos de ellos, aquellos que extendían com pletam ente
todo su cuerpo sobre la tierra, com o ya no tenían ninguna
necesidad de pies, los engendraron sin pies y los h icieron
reptar sobre la tierra.
L a [ 9 2 b ] cuarta especie831, la acuática, nació de los más
necios y más ignorantes, a los que quienes los rem o dela-
ro n 832 no consideraron ni siquiera dignos de respirar aire
p u ro, p o rq u e tenían el alma im pura a causa del absoluto
desorden, sino que los precipitaron a respirar agua turbia
y p ro fu n d a 833 en vez de dejarles respirar aire sutil y pu ro.
A sí nació la raza de los peces, los m oluscos y los anim ales
acuáticos en su conjunto, que recibieron las moradas extre
mas com o castigo por su extrema ignorancia. [92c] D e esta
manera, tanto entonces com o ahora, todos los vivientes se
374 PLATÓN
e ís αλληλα, νοϋ καί ά νοια ς άποβολή καί κτήσει

μεταβαλλόμενα.
Καί δή καί τέλ ο ς περί του π α ντός νυν ήδη τόν λόγον ήμίν
φώμεν ε χ ε ιν θνητά γάρ καί αθάνατα £φα λαβών καί
συμπληρωθείς δδε ό κόσμος ουτω, £ωον ορατόν τά ορατά
περ ιεχον, εϊκώ ν του νοητού θεός α ισθ ητός, μ έ γ ισ τ ο ς καί
ά ριστος κά λλισ τός τε καί τελ ε ώ τα το ς γεγο νεν ε ίς ουρανός
δδε μονογενής ών.
TIM EO 375
tra n s fo rm a n 834 u n o s e n o tro s y ca m b ia n segú n la p é rd id a o

a d q u isic ió n d e in te lig e n cia o estu p id ez.
Y ah ora p o d e m o s d e cir qu e n u estro discurso acerca d el u n i-
verso h a alcanzado ya su fin , ya que, tras h ab er recib id o a los
viv ie n te s m o rta le s e in m o rta le s y q u e d a r así e n te ra m e n te
lle n o , este m u n d o 835, v iv ie n te v isib le q u e c o m p re n d e a lo s
vivien tes visibles, d io s sen sib le, im a g en de u n d io s in te lig i-
b le 836, el m ay o r y m e jo r, el m ás b e llo y p e rfe c to , n a ció u n o
• 1 ^ - 837
este cie lo qu e es ú n ic o en su g e n e ro
NORMAS DE TRANSLITERACIÓN
Hemos utilizado el siguiente sistema de transliteración del griego antiguo: eta = e;

omega = o; dseta = z; zeta = fft; xi = x; ypsilón = y en función vocálica y u en diptongo;
fi = p/i; ji = ch; psi = ps. La iota subscrita aparece adscrita (por ejemplo e.i). El espíritu
áspero viene señalado con h, y el espíritu suave no es señalado. Esta regla se aplica no
solo a las vocales, sino también a la rho con espíritu áspero, que se señalará como rh.
Hemos indicado en todos los casos el acento.
La transcripción de los nombres griegos plantea, en principio, problemas más delica-

dos. No es fácil mantener la coherencia sin pagar un alto precio que puede sacrificar la
claridad y la elegancia. Hemos tenido en cuenta el manual de M. Femández-Galiano,
La transcripción castellana de los nombres propios griegos, Madrid, SEEC, 1969,
además del libro de J. Vicuña y L. Sanz de Almarza, Diccionario de los nombres pro
pios griegos debidamente acentuados en español, Madrid, Ed. Clásicas, 1998; sin
embargo, cuando disponíamos de una transcripción tradicional, hemos recurrido a ella
en la mayoría de los casos, siempre intentando respetar los criterios del uso admitido.
NOTAS A LA TRADUCCIÓN
p o r Luc Brisson *
C u a n d o lle v ó a c a b o u n a e d ic ió n a n o ta d a d e P la t ó n , q u e r e m o z a b a la e d ic ió n
h e ch a e n A le ja n d r ía e n e l s ig lo III a . C . , T . P o iç ip o n io A t ic o , u n a m ig o d e C i c e -
r ó n , a d o p tó la c la s ific a c ió n te t r a ló g ic a d e lo s d iá lo g o s (e n g r u p o s d e c u a tr o ,
b a sad o e n e l m o d e lo d e c la s ific a c ió n a d o p ta d o p a ra las tra g e d ia s) p r o p u e s to p o r
D e rc ílid e s , c la s ific a c ió n q u e a sim ism o se e n c u e n tra en el ca tá lo go d e T r a s ilo y q u e
c o m p r e n d e n u ev e g r u p o s d e c u a tr o d iá lo g o s . T a n to e n este c a tá lo g o c o m o e n lo s
m a n u s c r ito s m e d ie v a le s , d e lo s cu a le s lo s m ás a n tig u o s se r e m o n ta n a fin a le s d e l
s ig lo IX d . C . , h a lla m o s , p a ra ca d a d iá lo g o , u n t í t u lo y d o s s u b t ítu lo s . E l títu lo
c o r r e s p o n d e e n g e n e ra l al n o m b r e d e l in te r lo c u t o r p r in c ip a l. E l p r im e r s u b títu lo
in d ic a e l te m a (skopós) y el s e g u n d o el c a rá c te r (la o r ie n ta c ió n filo s ó fic a g e n e r a l)
d e l d iá lo g o ; o m it e n e l p r im e r s u b t ít u lo , Peñphyseos e n g r ie g o a n t ig u o (s o b r e e l
s e n tid o d e esta e x p re s ió n , c f. la « I n t r o d u c t io n » , e n L u c B r is s o n , Platon. Timée/Cri-
tias, tr a d , fra n cesa (c o n la c o la b o r a c ió n d e M ic h e l P a tillo n ), in t r o d u c c ió n y n o tas
d e L . B ., P a rís, F la m m a r io n , 1 9 9 2 , 2 0 0 I 5, p . 9 - I O [d e a h o r a e n a d e la n te , c o n
« I n t r o d u c t i o n » se h a rá r e fe r e n c ia a este e s t u d io ] ) , y e l s e g u n d o , physikós. Este
se g u n d o s u b títu lo n o p la n te a p ro b le m a s : c u a n d o a lu d e al c a tá lo g o d e T r a s ilo (III,
6 0 ) , D ió g e n e s L a e r c io c la s ific a el Timeo d e n t r o d e esta r ú b r ic a , lo m is m o q u e
h ab ía h e c h o al h a b la r d e lo s « c a ra c te re s » d e lo s d iá lo g o s (III, 5 ° ) · S in e m b a rg o ,
s e ñ a la r e m o s q u e e l Timeo es e l ú n ic o d iá lo g o a l q u e la t r a d ic ió n a tr ib u y e ese
« c a r á c te r » .
T im e o , H e r m ó c r a te s y C r it ia s . S o b re estos p e rs o n a je s , c f. la « I n t r o d u c t io n » al
Critias, en L u c B ris so n , Platon. Timée/Critias, 1 9 9 2 » 2 0 0 I 5, p . 3 1 2 - 3 4 9 ·
N o n o s es p o s ib le id e n tific a r a este p e rs o n a je a u sen te.
L a c o m p a ra c ió n d e l d iscu rso c o n u n a lim e n to es fre c u e n te e n P la tó n (cf. p a r tic u -
la rm e n te Protagoras 3 1 3 0 - 3 1 4 ^ Rep. V I I I 5 1 7 <i» Feàro 2 2 7 b , 2 3 ê y 2 4 3 ^)*
S o b r e lo s p r o b le m a s q u e p la n te a la s itu a c ió n d e la e s c e n a e n e l t ie m p o , c f. la
« I n t r o d u c t io n » al Critias.
E n la G r e c ia a n tig u a la h o sp ita lid a d im p lica b a d e re c h o s y d eb eres m u c h o m ás e x i-
g en tes qu e e n la actu a lid a d . E ra el m ism o Z e u s, u n Z e u s d e la H o s p ita lid a d , e l q u e
ga ran tizab a e l resp eto a estos d erec h o s y d eb eres.
E n g rie g o , h a lla m o s politeía. S o b re la p o lise m ia d e este té r m in o , c f. J a c q u e lin e B o r -
des, Politeia dans la pensée grecquejusqu’à Alistóte, París, L es B e lle s L ettres, 1 9 8 2 .
República II
N o ta s tr a d u c id a s d e l fra n c é s p o r J o s é M a ría Z a m o ra .
37» TIMEO
9 La conform idad con la naturaleza desem peña una fu n ció n muy im portan te, en la
m edida en que requ iere una exposición sobre la naturaleza que prop ond rá T im e o.
De h echo, com o veremos unas líneas más abajo, esta naturaleza corresponde en el
hom bre a su alma.
10 R em in iscen cia d e la d e fin ic ió n d e la « ju stic ia » e n la República II 3 6 9 e - 3 7 ° c ; I V 4 2 3 d ·
11 República II 3 7 5 c ¡ ^ 4 I 4*k; 4 I 5 d - e .
12 República II 374e “ 376c.
13 República II 3 7 6 e sq. 5 I I I 4 ° 3 C sq- · 4 l ° c sq.
14 R ep ublicaU l 4 i 6 d - 4 i 7k ; V 4 í> 4 b - c .
15 República V4 5 lc S(l·» 4 ^ 6 c -d . Puede establecerse una relación entre esta p rescrip
ción y el m ecanism o del sistema de retrib u ció n descrito al final del Timeo.
¡6 República'V 4 6 o c - d .
17 República V 4 6 1 d - e .
18 C o m o e n c o n tr a m o s e n g rie g o a n tig u o , tous árkhonías ko i tás arkhoúsas, es p re c is o c o n -
c l u ir q u e lo s d ir ig e n t e s p u e d e n s e r d e se x o m a s c u lin o o d e se xo f e m e n in o ; c f.
República V 4 6 0 b , fcoinm fern arfehoigynaixíte tai andrásin. S in e m b a r g o , e sto n o lo d ic e
e x p lícita m e n te .
19 República V 4 5 ê sq·
20 E n griego antiguo, leem os: etí ten alienpólin « e n el resto de la ciu d ad », es d ecir, en
el ún ico otro grupo fu n cio n al de la ciudad, el de los productores. Según esta tra
ducción, no se trata, com o algunos lo han creído, de una alusión a la exposición de
los niños, sino de una recom endación de desclasam iento.
21 República III 4 l5 k - c ; I V 4 2 3 C "d ; V 4 6 0 c . P o r lo ta n to , h ay u n a c ie rta m o v ilid a d en
la ciu d a d d escrita p o r S ó c ra te s.
22 S ob re los problem as que plantea la id en tifica ció n de esta exp osición co n la de la
República, cf. la « In tro d u c tio n » al Critias.
23 S o b re la m od estia de S ó c ra te s qu e p re ten d e n o saber nada, cf. esp ecialm en te
Apología 2 3 b .
24 P la tó n c ritic a a lo s p o etas e n Apología 2 2 a - c y, so b re to d o , e n República III y X .
25 E n su c rític a d e la p o e s ía e n República III y X , P la tó n v u elve in c a n s a b le m e n te a esta
a c u s a c ió n : la p o e s ía es s o lo im it a c ió n . S o b r e el te m a , c f . L u c B r is s o n , Platón, las
palabrasy los mitos. ¿C óm o y por qué Platón dio nombre al m ito? [ 1 9 8 2 ], e d ic ió n c o r r e g id a y
actu a lizad a, trad . d e j . M a . Z a m o ra , M a d rid , A b a d a , 2 0 0 5 , p . 8 1 - 9 2 .
26 E n griego antiguo, éstokhon, térm ino que solo aparece en este lugar del corpus plató
n ico. Según C orn ford , este térm ino alude a la crítica de la retórica en el Gorgias.
27 P arece q u e L o n g in o (segú n e l te s tim o n io d e P r o c lo , in Tim. I 6 8 .2 - 1 4 D ie h l) h ab ía
c o m p r e n d id o b ie n la c o n s tr u c c ió n d e esta fra se q u e in c lu s o lo s a n tig u o s c o n s id e -
ra b a n p a r t ic u la r m e n te d ifíc il; d e a h í q u e la h aya s e g u id o . P a ra u n p a r a le lo , cf.
Timeo 8 8 a .
28 S o b re la eunomía tr a d ic io n a l de L o c r o , e n Italia d e l S u r , cf. Pindaro, OhmpicasX. 13. E n
Leyes I 6 3 8 b , e l E x tr a n je r o d e A te n a s d e c la r a q u e lo s ló c r id e s e r a n c o n s id e r a d o s
c o m o lo s q u e te n ía n las m e jo r e s leyes e n O c c id e n t e . S e g ú n A r is tó te le s , Política II
12, 1274 a 2 2 , L o c r o re c ib ía sus leyes de Z a le u c o .
29 N o sab em o s d e sg ra cia d a m en te n ad a m ás d e este p e rs o n a je , cf. la « I n t r o d u c t io n »
al Critias, p . 3 3 4 .
30 S o b re lo s tr e m e n d o s p ro b le m a s q u e p la n te a la id e n tific a c ió n d e este p e rs o n a je , cf.
la « I n t r o d u c t io n » a l Critias, p . 3 3 0 - 3 3 4 .
31 P ro b a b lem e n te el célebre gen era l siracusan o, cf. la « I n tr o d u c tio n » al Critias, p . 3 3 4 .
32 Para e l tem a d e l b a n q u e te d e d iscu rso s, cf. Gorgias 4 4 7 a , República II 3 5 2 b , 3 5 4 a - b y
supra, 17a y la n o ta 4 .
NOTAS A LA TRADUCCIÓN 379
33 C f . supra, i7 a - b .
34 Así pues, T im e o y H erm ócrates se alojan en la casa de C ritias, en Atenas.
35 E n g r ie g o a n t ig u o , le e m o s akoé. S o b r e e l s e n tid o d e e ste t é r m in o e n e l m is m o
c o n t e x t o , c f . L u c B r is s o n , Platón , la sp a la b ra sj los mitos [ 1 9 8 2 ] , 2 0 0 5 » p · 3 ^ " 4 3 ; y
s o b re to d o 4 1 - 4 2 .
36 G f . 5ujt>ra, 2 0 b .
37 S ob re las relaciones de este « s a b io » con la fam ilia de Platón, y sobre la fecha de su
viaje a Egipto, cf. la « In tro d u c tio n » al Cutios, p. 3 2 8 - 3 2 9 ·
38 Para una d e scrip c ió n p o rm en o riz a d a de las etapas de la d o b le tra n sm isió n de
este relato , o ra l en G r e c ia y e scrita en E g ip to , cf. la « I n tr o d u c tio n » al Crrt»aj, p.
327- 334·
39 La expresión megála ka'i thaumastá érga recuerda el com ienzo de la obra de H eród oto;
alude tam bién a Tucídides 1 1.
40 D e s tr u c c ió n d e la h u m a n id a d p o r el fu e g o y p o r el agua, co m o v e re m o s m ás ab ajo ;
cf. ta m b ié n Político 2 7 0 c - d , Leyes II 6 7 7 a SH·· Cñtias i o g d , I l l a sq.
41 L a c o n v e r s a c ió n a q u í a lu d id a se s u p o n e q u e tu v o lu g a r d u r a n t e las P a n a te n e a s
(c f . 2 6 e ) , fie s ta e n h o n o r de A te n e a c e le b ra d a a m e d ia d o s d e j u l i o . L a s P a n a te -
n e a s c o n m e m o r a b a n e l n a c im ie n t o d e E r i c t o n i o . A t e n e a h a b ía id o a v is ita r a
H e fe s to , cu y o p a d re e ra ta m b ié n ú n ic a m e n te Z e u s (sin la in te r v e n c ió n de H e ra ),
p a ra e n c a rg a rle u n as a rm a s. H e fe s to tr a tó d e v io la r a A te n e a . L a d io s a q u is o h u ir ,
p e r o H e fe s to la a lc a n z ó ; e n e l tra s cu rso d e la lu c h a , d e l e s p e r m a q u e se d e rra m ó
u n a p a r te cayó a la tie r r a . A s í, fe c u n d a d a , G e a (la T ie r r a ) p r o d u jo u n h ijo , E r ic -
t o n io , e l a n te p a sa d o c o m ú n d e lo s ate n ie n s e s (c f. 2 3 d - e ) , a u té n tic o g a ra n te d e
su a u t o c t o n ía . P o r lo q u e la s P a n a te n e a s p u e d e n c o n s id e r a r s e c o m o la « f ie s ta
n a c io n a l» d e l p u e b lo a te n ie n s e , e n la q u e p a r t ic ip a n ta m b ié n las c o lo n ia s y lo s
t r ib u t a r io s d e A te n a s . D e a h í e l u s o d e l t é r m in o « p a n e g i r i a » . E n e f e c t o , u n a
p a n e g iria es u n a « c o n c e n t r a c ió n » q u e se in s c r ib e e n e l m arco d e u n cu lto r e g io -
n a l o p a n h e lé n ic o .
42 La ex p resió n ou legómenon mén, hos d è prakhthén óníosha sido e n te n d id a de m an era
d ife re n te p o r lo s in té r p re te s . L o s c o m e n ta rio s y las tra d u cc io n e s en que se
basan se d istrib u y en en dos g ru p o s. U n o (Rivaud y M o reau ) o p o n e legómenon a
prakhthén, com o la ficció n a la realidad; y o tro (P ro clo , C o rn fo r d ), que consid era
legómenon a p arte, da a este verbo su sen tid o h a b itu a l: « c o n ta r , h ab lar de, re la
ta r » . M e sitú o d e n tro de este segundo gru p o , ju stific a n d o del sigu ien te m odo
m i p o s ic ió n . E l hos q ue p re ce d e a prakhthén h ace d ifíc il una o p o sic ió n d irecta
en tre legómenon y prakhthén, a p esar de la p re sen cia del p ar m én... dé. D esd e esta
perspectiva, la o p o sició n directa se da en tre ou legómenon y diegeíto, Hqs prakhthén que
viene a d eterm in a r diegeíto. A esta p rim era o p o sició n viene a sum arse otra, in d i
recta de aquella: la a cció n en cu estió n ya no es contada, aunque haya sido cu m
plida realm en te.
43 La Apaturias, fiestas atenienses y jo n ia s, se celebraban durante el m es de Pj>ane£sion
(o ctu b re) y du raban tres días. A l te rc e r día, llam ado C u rio tis, se cortaba el pelo
p o r prim era vez a los m uchachos jóv en es (de tres o cuatro años), y eran adm itidos
en las fratrías (p ara una ocurren cia de este térm in o , cf. 2 lb ).
4.4 Este adjetivo puede indicar que, a diferencia de m uchos otros poetas fam osos (P in
daro, Sim ó nid es, B aq u ílid es), S o ló n n o escribía para que le gustara a u n p atrón
que le pagara.
45 P e rso n a je, p o r o tra p a rte , d e s c o n o c id o .
46 Esta frase debe aludir a los disturbios que p reced iero n al arcontado de S o ló n (e n
594/593 a. C .). Si esta hipótesis es justa, la prim era etapa de la transm isión oral del
38 ο TIMEO
re la to se sitú a a lr e d e d o r d e 6 o o a . G ., ya q u e e n el tra n s cu rs o de su v iaje a E g ip to

S o ló n a p r e n d ió este r e la to , q u e e n to n c e s h a b ía c a íd o e n u n o lv id o casi to ta l e n
G re c ia .
47 E l m iem b ro de la frase per) hön katà koryphèn skhízetai tö toû N eílou rheûma es p articu lar
m ente difícil de tradu cir. Inspirándom e en J . M oreau, he tratado de dar una idea
de « r o d e a r » , que im plica la preposición peri.
48 Nom os es el té rm in o del que se sirve H eró d o to para designar las circu n scrip cion es
del im p erio persa (III 9 0 ) y egipcio ( I I 1 6 4 - 1 6 6 ) que, hay que recordarlo, perm a
n eció b a jo el d o m in io persa de 5 2 5 a 4 0 4 a .C . Siem pre según H eród oto (II 16 5 )
el « n o m o » llam ado « S a ltic a » era u n o de los nom os de los Hermotybies (= g u erre
ro s ), de lo s q ue era o rig in a rio Am asis (II 1 7 2 ) y que fu e la cuna del re in o de
Psam m ético ( I I 1 5 2 ).
49 H eród o to habla a m enudo (II 5 9 , 6 2 , 1 3 0 - 1 3 2 , 1 6 3 , 1 6 9 , 1 7 0 , 171, y III 16 espe
cialm ente) de esta ciudad, a la que él m ism o había ido (II 2 8 ).
50 H eród o to (I 2 9 ~3 ° ) escribe: « T ra s haber dado leyes a los atenienses, él (S o ló n ) se
alejó durante diez a ñ o s... : fue a Egipto a casa de A m a sis» . L o que nos lleva a creer
que es preciso situar la actividad legislativa de S o ló n b ajo su arcontado en 594/ 593
a .C . A hora b ien , Amasis n o ascendió al tro n o de Egipto antes de 570/ 569 a .C . Por
co n sig u ien te, S o ló n no pudo en co n tra rlo y n i siquiera to m arle prestada una ley
(cf. H eró d o to I I 177) en tre 594^593 y 584/ 583* De ahí el flagrante an acronism o.
Q uizá P latón, conscien te de ello, haya querido evitar las consecuencias. E n efecto,
si in terpretam os Timeo 2 le (« d e donde precisam ente era el rey A m asis») com o un
in c iso , y si en ten d em o s Timeo 2 1c (« y si las sublevaciones y los o tro s m ales que
en co n tró aquí al v o lv e r...» ) com o una alusión a los disturbios que p reced iero n a
su arcon tad o, podem os pensar que P latón sitúa el viaje de S o ló n a Egipto alred e
d or de 6 0 0 a .C .
51 C h ristian Fro id efo n d (LeM irage égyptien, 1971» ρ· 2 6 8 , η . l 8 ) recuerda que la o rto
grafía de N eith y de T h eu th , m antenida p o r Platon, es ajena a la fon ética griega y,
p o r lo tan to, voluntariam ente egiptizante.
52 E n Sais, cu enta H e ró d o to (Π 59)» había u n im p o rtan te san tuario d e A te n e a (= N e ith ),
d o n d e se ce leb ra b a, d u ra n te u n a d e las gran d es p an egirias anuales d e E g ip to (II 5 9 ),
la fie sta d e las « lá m p a ra s a r d ie n te s » (¡ykhnoka'ía) (II 6 2 ).
53 Puesto que su antepasado com ú n es A tenea, cf. la n ota 41.
54 F o ró n e o , considerado el p rim er h o m b re p o r algunos autores (C lem en te de A le
ja n d r ía , Stromateis 1 1 0 2 ; Pausanias II I 5 »5 )» es k ijo de ín a co , él m ism o h ijo de
O céan o y de T etis. Se había h echo de él el padre de N ío b e, la prim era m ortal que
sedujo Zeus. S o b re todo esto, cf. [pseudo—] A p olodoro (Biblioteca II l , l ) .
55 D e u c a lió n , e l h ijo d e P ro m e te o , se casó c o n P ir ra , la h ija d e E p im e te o y d e P a n -
d o ra , la p r im e r a m u je r fa b ric a d a p o r lo s d io ses. C u a n d o Z eu s q u is o d e s tru ir a lo s
h o m b r e s d e la e d a d d e b r o n c e , avisó a D e u c a lió n y P ir r a p a ra q u e e s ca p a ra n d e l
d ilu v io ([p s e u d o —] A p o lo d o r o , Biblioteca I 7 »2 ] ) . P o r lo ta n to , p o d e m o s d e c ir q u e
D e u c a lió n y P irra so n lo s an tepasad os d e la ed ad d e h ie r r o , a la q u e n o so tro s p e r te -
n e ce m o s.
56 L a esce n a re c u e rd a a q u e lla e n q u e lo s sacerd o tes eg ip cio s se b u r la n d e H e ca te o de
M ile to q u e p r e te n d e d e s c e n d e r d e u n d io s e n la d e cim o s e x ta g e n e r a c ió n ( H e r ó -
d o to , II 14 ,3 -14 4 )·
57 Según una versión b ien conocida en Grecia, Faetonte, el h ijo del Sol y de la O c e á -
nide C lím en e, fue criado p or su madre en la ignorancia de su padre. Pero, cuando
llegó a adolescente, su m adre le reveló su verdadero o rigen, Faetonte acudió a casa
de su padre, y le p idió que lfe dejara co nd u cir su carro . Pero n o pudiendo seguir el
c a m in o h ab itu al, Faeton te, d e sce n d ien d o d em asiado b a jo , q u em ó lo q u e h ab ía sobre

la tie rra . Z eu s, p ara evitar u n a d efla g ra c ió n un iversal, le fu lm in ó y le p re cip itó al río
E r íd a n o , río m ític o situad o al n o rte d e E u r o p a (cf. m ap a I [véase n o ta 7 2 ]).
58 Es d e c ir, u n d iscu rso d e l q u e n o se p u e d e v e rific a r la c o n fo rm id a d c o n la re a lid a d a
la q u e se re fie re , u n d iscu rso q u e n o es n i v erd a d e ro n i falso. S o b re e l tem a, cf. L u c
B r is so n , Platón, las palabrasj los mitos [1 9 8 2 ], 2 0 0 5 , p · II 4 - I 3 ^·
59 S o lo e n c o n tr a m o s o t r o u s o d e l té r m in o porallaxis e n to d a la o b r a d e P la tó n . E sta
o tra o c u rr e n c ia p ro v ie n e ta m b ié n d e u n co n te x to a s tro n ó m ic o : « E n co n se cu e n c ia ,
le h a to c a d o (al m u n d o ) c u m p lir u n m o v im ie n to c ir c u la r re tró g ra d o , q u e p re se n ta
el m e n o r g ra d o d e v a ria ció n c o n resp ecto a su p r o p io m o v im ie n to » . (Político 2 6 9 e ).
P o r su p a rte, e l v e rb o parallattein ap arece u n a so la vez e n to d a la o b r a d e P la tó n y e n
u n co n te x to ev id e n te m e n te a s tro n ó m ic o (República V I I 5 3 °b )> d o n d e efe ctiv am e n te
s ig n ific a « s u f r ir u n a v a r ia c ió n » . Parállaxis d e s ig n a u n fe n ó m e n o a s tr o n ó m ic o q u e
se p r o d u c e e n in te r v a lo s re g u la re s y q u e se sitú a e n e l cu rs o n o r m a l d e las cosas,
a u n q u e p ro v o q u e catástro fes e n tie rra .
60 H e tr a d u c id o p o r m e d io d e u n a p aráfrasis luómenos, q u e acep to c o n tra la le c tu ra d e l
m a n u s c r ito F (V in d o b o n e n s is 5 5 ) y so b re to d o c o n tr a las c o r r e c c io n e s p ro p u e s ta s
p o r C o o k - W ils o n y p o r A p e lt . P ara u n a r e v is ió n d e las e x p lic a c io n e s p ro p u e sta s,
c f. F .M . C o r n fo r d (Plato’s Cosmology, 1 9 3 7 , Ρ · 3 6 5 - 3 6 6 ; y O . R a ith , « H o N e îlo s luóme
n os», Philologus I I , 1 9 6 7 , p . 2 7 - 3 3 )· Esta a lu s ió n a las cre cid a s, así co m o a las fu e n te s
d e l N ilo , b ie n p o d r ía estar in s p ira d a e n lo q u e d ic e H e r ó d o t o (II I 9 ' 3 5 ) d e l r ío d e
E g ip to . [ N .T . S e g u im o s a B u r n e t, R iv a u d y C o r n fo r d , y m a n te m o s ta m b ié n luóme
nos, a p a r tá n d o n o s d e las e n m ie n d a s d e fe n d id a s p o r C o o k - W ils o n . E l N ilo salva a
E g ip to « d e s lig á n d o s e » d e su c a u ce n o r m a l. D e esta m a n e ra , si e l N il o « s e d e s -
l ig a » , a c r e c ie n ta d e m o d o h a b itu a l su ca u d a l, cf. O . V e lá s q u e z G a lla r d o : Platón.
Timeo, v e rs ió n d e l g rie g o , in tr o d u c c ió n y n o tas, S a n tia g o d e C h ile , P o n tific ia U n i -
v e rsid a d C a tó lic a d e C h ile , 20 0 4 ·, p . 8 7, n . 5 7 ]·
61 P o r e je m p lo , e l d ilu v io q u e d e s tr u y ó a lo s h o m b r e s d e la e d a d d e b r o n c e , c f.
n o ta 5 5 .
62 L o s q u e h a b ita n e n las m o n ta ñ a s s o n a n a lfa b e to s (c f. ta m b ié n Critias i o g d ) , es
d ecir, in capaces de c o m p r e n d e r y d e u tiliza r la escritura y ajenos a las musas, es d ecir,
ig n o r a n te s d e la p o e s ía , la ú n ic a q u e p u e d e a s e g u r a r u n a tr a n s m is ió n o r a l de lo
m e m o ra b le q u e sea eficaz, es d e c ir, q u e n o se sald e c o n u n a p é rd id a d e in f o r m a -
c ió n d e m a sia d o c o n s id e ra b le . S o b re el tem a , c f. L u c B ris so n , Platón, las palabrasj los
mitos [1 9 8 2 ], 2 0 0 5 , p . 5 0 - 5 9 .
63 E l m ito ib a d e stin a d o an te to d o a lo s n iñ o s . S o b re el tem a , c f . L u c B r is so n , Platón,
las palabrasj los mitos [19 8 2 ], 2 0 0 5 , p- 7 6 - 8 0 .
64 L a e x p re s ió n es in te re sa n te , ya q u e p o n e e n re la c ió n o r a lid a d y escritu ra .
65 E n g r ie g o a n tig u o , se le e phthónos oudeís. S o b r e la fo r m a q u e p u e d e to m a r phthónos
c o m o r e te n c ió n de in fo r m a c ió n , cf. L u c B r is so n , « L a ja lo u s ie sou s to u s ses v isa-
ges. L a n o tio n p h ilo s o p h iq u e d e phthónos ch ez P l a t o n » , Actes du Colloque de Cerisy sur la
jalousie, agosto de 19^9-
66 A sí p u e s, A te n e a es a la vez la d io sa p ro te c to r a de A te n a s y de Sais.
67 R e fe re n c ia al m ito d e fu n d a c ió n a lu d id o e n la n o ta 4 I·
68 E n g r ie g o a n t ig u o , se le e diakosméseos ; c f . infra, 2 4 c , p a r a el v e r b o c o r r e s p o n -
d ie n te .
69 A u n q u e se ap o ye e n textos, e l sacerd o te n o lo s le e; sabe d e m e m o ria lo q u e e n ellos
es ese n cia l.
70 E l E g ip to « d e las ca sta s» , e n el q u e P la tó n creía h a lla r la tr ip a r tic ió n d e la c iu d a d
id e a l d e la República, es u n E g ip t o q u e , d e s d e m e d ia d o s d e l s e g u n d o m ile n io , h a
3«2 TIMEO
s u frid o un a fu e rte in flu e n c ia in d o e u r o p e a . A s im is m o , h acia 5 2 5 a .C . , E g ip t o fu e

s o m e tid o p o r C a m b ise s (Menèrent? 2 3 9 e; cf. H e r ó d o to III I - 1 3 ) , y p e r m a n e c ió b a jo
e l d o m in io p e rs a hasta 4 0 4 a . C . Y p o r lo s p e rs a s , e n 4 5 6 a . C . , s e rá v e n c id a e n
E g ip to (Menéjceno 2 4 1 e , cf. T u c íd id e s I, 1 0 9 s q .) u n a t r o p illa d e g r ie g o s q u e h a b ía
d e s e m b a rc a d o seis m eses a n te s. S o b re la t r ip a r t i c ió n f u n c i o n a l e n E g ip t o , c f .
G e o r g e s D u m é z il, L'Idéologie tripartie des Indo-Européens, c o ll. L a to m u s 3 I , B r u s e la s ,
1958, p . 16 -17 .
71 E l t é r m in o demiourgós p a r e c e e s ta r to m a d o a q u í e n u n s e n tid o e s p e c ia lm e n t e
a m p lio , p ara d e s ig n a r e l c o n ju n to d e lo s « p r o d u c to r e s » .
72 A s í p u e s, E g ip to q u e d a in c lu id o e n A sia , cf. lo s m apas I y 2 [d e L u c B r is s o n , Platon
Timée/Critias, 1 9 9 2 , 2 0 0 I 5, p . 3 9 3 - 3 9 4 ] .
73 D e e ste m o d o tr a d u z c o pert te tán kósmon [: « s ig u ie n d o este o r d e n » ] . L a fr a s e
sig u ie n te p lan tea tr e m e n d o s p ro b le m a s d e c o n s tr u c c ió n y d e tr a d u c c ió n ; p o d e m o s
in c lu s o p e n s a r q u e la tra n s m is ió n d e l tex to es a q u í d e fic ie n te . Sea cu a l fu e r e , to d o
e l p asaje re c u e rd a el Busin's (2 1) d e Isócrates. S o b re el e je rc ic io d e la m e d ic in a e n lo s
e g ip cio s, cf. D io d o r o I 8 2 , 3 y A ris tó te le s, Política III 5 » 1 2 8 6 b 1 2 - 1 4 . [P o r n u e s tra
p a rte , p r e fe r im o s tr a d u c ir períte ton kósmon p o r « e n r e la c ió n c o n e l u n iv e r s o » ] .
74 S o b re las relacio n es qu e p o d ría n establecerse e n tre « c lim a » e in te lig e n c ia , cf. q u i -
zás e l trata d o h ip o c r á tic o Sobre los aires, aguasj lugares.
75 E lo g io d e l A tic a y d e sus a u tó c to n o s r e c o g id o en el Critias (1 0 9 b ), q u e re c u e rd a el
q u e realiza en el Menéxeno ( 2 3 7 ^ s4 ·)· P a ra d ó jic a m e n te , el rela to q u e c o m ie n z a c o n
u n e lo g io d e E g ip to te r m in a co m o u n e lo g io d e A te n a s . S o b r e esta in v e r s ió n , cf.
L u c B risso n , « L ’Égypte d e P la to n » , Les Etudes philosophiques, 1 9 8 7 , p . 1 5 3 - 1 6 7 y» m u y
e s p e c ia lm e n te , p . 1 5 5 - 1 6 2 .
76 C f . supra, 2 3 a *
77 C f . lo s m apas I y 2 .
78 Es d ecir, el estrech o d e G ib raltar. C f. los m apas I y 2 [véase n o ta 7 2 ]. R ech azo la c o n -
je tu r a d e B u r n e t, acep tad a p o r R ivau d , y leo : ho kalettai, hósphate, hymeísHerakléousstélas.
79 Estos dos térm in o s designaban respectivam ente, para los griegos de esta época, el
A frica del N orte y e l Asia M en o r, cf. los mapas I y 2 [véase nota 7 2 ].
80 E n elFedón ( llO a ) , S ó crates h ab la d e « v e rd a d e ra t ie r r a » . P o d ría m o s estar te n ta d o s
a c o n s id e ra r la o b s e rv a ció n h e ch a a q u í co m o u n a glo sa.
81 T o d o ello alude al m ito contado p o r Sócrates al final del Fedón ( l 0 8 c - l l 4 c ) .
82 « L ib ia » es e l n o m b r e g e n e r a l p a ra d e s ig n a r la p a rte d e A fr ic a s itu a d a a l o e s te d e
E g ip to . L a T ir r e n ia , q u e m ás ta rd e se lla m a rá E tru ria , d esign a Ita lia o c c id e n ta l.
83 E n g rie g o a n tig u o , áphthonos, es d e cir, d e sp ro v isto d e phthónos. S o b re la c o n n o ta c ió n
p o lític a d e phthónos, cf. la re fe re n c ia d ad a e n la n o ta 6 5 .
84 E l paralelo se im p o n e c o n la actitu d de A tenas d u ran te las guerras m édicas, c f.
Menéxeno 2 3 9 a sq·» y la « In tro d u c tio n » a] Critias, p. 3 2 2 * 3 2 3 ·
85 S o b re la e x p re s ió n kárta brakhéos, cf. F .M . C o r n f o r d , Plato’s Cosmology, 1937* ρ · 3 6 6 -
3 6 7* V a r io s c o m e n ta d o r e s v e n a q u í u n a a lu s ió n a l m a r d e lo s S a rg a z o s . P r o c lo
re m ite a A ris tó te le s ( Meteorológicos, B I, 3 5 4 a 21 s q .).
86 S o b re e l p la c e r q u e p ro v o c a e l m ito c o m p a ra d o c o n u n ju e g o p a ra n iñ o s , c f. L u c
B ris so n , Platón, laspalabrasj los mitos [1 9 8 2 ], 2 0 0 5 , p . 1 0 3 - 1 0 5 .
87 Hoíon egkaúmata anekplytou graphes. T é r m in o a t é r m in o ese m ie m b r o d e la fra s e es
c o m o s ig u e : « a la m a n e r a d e las q u e m a d u ra s de u n a p in t u r a q u e n o se p u e d e
b o r r a r » . E sta e x p r e s ió n h a c e r e fe r e n c ia al p r o c e d im ie n t o d e la p in t u r a d e la
e n cá u stica. P lin io o fre c e u n a d e s c rip c ió n d e este p r o c e d im ie n to e n su Historia natu
ral (X X X V , p a r . 1 4 9 ) · S o b r e el tem a , P a u l G ir a r d e s c r ib e lo s ig u ie n te : « P e r o e l
p r o c e d im ie n to m ás u sad o p a ra lo s cu a d ro s d e re d u c id a d im e n s ió n e ra la e n c á u s -
tica . S u in v e n c ió n se a trib u ía a P o lig n o to [cf. P lin io , HATX X X V , p a r . 1 22 ] . P r o -

b a b le m e n te d ate d e m ás ta rd e . A lg u n o s le o to rg a b a n el h o n o r a A ris tid e s [ibid.]. El
p r im e r o q u e d esta ca ría e n este g é n e r o fu e P á n filo d e A n f í p o lis [ H N X X X V , p a r .
1 2 3 ] . E l p r o c e d im ie n t o co n s is tía e n lic u a r s o b re u n a p a le ta d e m e ta l, ca le n ta d a
p re v ia m e n te , lib r illo s d e cera d e d ife re n te s c o lo re s , y d esp u és e x te n d e r, c o n ayuda
d e u n p in c e l la ce ra así fu n d id a . P e ro , co m o a l e n fria rs e , se fija b a rá p id a m e n te , se
rep asa b a, c o n u n h ie r r o c a lie n te , las p in c e la d a s re g istrad a s, y se las u n ía c u id a d o -
s a m e n te . A esta o p e r a c ió n d if íc il p o r e x c e le n c ia se d a b a e l n o m b r e d e fcaúsis. L o s
h ie r r o s q u e se e m p le a b a n (kautéria) t e n ía n fo r m a s d iv e rs a s . U n o d e lo s q u e m ás
s e r v ic io s h a c ía , e l késtron, co n s ta b a d e u n a v a r illa te r m in a d a e n u n a e s p á tu la m u y
a p r o p ia d a p a ra e x te n d e r las ce ra s c o lo r e a d a s y p a ra ca sar lo s d ife r e n t e s to n o s » .
(Dictionnaire des antiquités grecques et romaines, e d . D a r e m b e r g - S a g lio - P o t t ie r , t. I V , I,
(190 4 )» s.v. Pictura, p . 4 6 4 b .)
88 E n griego an tigu o se lee epi talethès deûro. S o b re la o p o sic ió n m ito/verdad, cf.
« In tr o d u c tio n » , p. 7 ° ·
89 S e fe ste ja b a n las P an aten eas, c f. supra, 21a.
90 Y a q u e este rela to alu d e a las hazañas d e u n a c iu d a d q u e h a fu n d a d o , y d e ciu d a d a -
n o s q u e h a e n g e n d ra d o y fo r m a d o .
91 La exposición de este program a m uestra b ien cóm o el Timeo se inscribe en la trad i
ción de los escritos p e n physeos que describen el origen del m undo, del h om bre y de
la socied ad . P o r e llo , la cosm ología se u n e a la p o lític a . S o b re to d o esto, cf. la
« In tr o d u c tio n » , p. 9 ~IO-
92 Sócrates da la palabra a T im eo , según el programa que acaba de establecerse (en 27 a)·
93 S o b re la necesidad de que una plegaria preceda a toda em presa im p ortan te, Fïïebo
25 b, Leyes X 8 8 7 c, Epínomis 9 8 0 c , Carta V III 353a-
94 E ste p asaje p re s e n ta tr e m e n d a s d ific u lta d e s d e o r d e n te x tu a l q u e p o n e n e n j u e g o
in te rp re ta c io n e s d iferen tes, las cuales h a n sid o señaladas p o r J . W h ittak er, Phoenix 2 7 »
p . 38 9 y p o r j . D illo n , American Journal o f Philology I I O , 1 9 8 9 , p- 5 7 " 6 o . L a cu e stió n de
sab er si h ay qu e in te r p re ta r e n u n s e n tid o te m p o r a l o n o la fa b ric a c ió n d e l m u n d o
e n e l Timeo p a re c e p la n te a rs e a q u í c la ra m e n te (so b re esta c u e s tió n , cf. la « I n t r o -
d u c t io n » , p . 3 6 - 3 8 ) .
95 Esta frase n o es fá c il d e c o m p r e n d e r . C o n C o r n f o r d , a d o p to la in te r p r e ta c ió n de
P r o c lo . E l té r m in o hepoménos s ig n ific a « p o r c o n s ig u ie n t e » ; y e l hemín d e p e n d e d e l
fcotà noûn q u e p r e c e d e c o m o e n 17 c. [P o r n u e s tra p a rte , p r e fe r im o s la s ig u ie n te tr a -
d u c c ió n : « . . . q u e to d o lo q u e d ig a m o s sea e n p r im e r lu g a r c o n fo r m e a su p e n s a -
m ie n to y, e n s e g u n d o lu g a r, c o n fo r m e al n u e s tro ].
96 A pesar de que la tra d ició n m anu scrita se m an tien e muy in cierta al resp ecto, y a
pesar de la polém ica que se ha desarrollado estos últim os años a p rop ósito de ella
(cf. la bibliografía ad locum), m antengo, con Rivaud, el segundo aef, el que sigue a tà
gignómenon. Sin em bargo, n o extraigo de esta elección ninguna consecuencia exegé-
tica que perm ita responder a la cuestión de saber si hay que interpretar la fabrica
ción del universo en el Timeo en un sentido tem poral o no (sobre esta cuestión, cf.
la « In tr o d u c tio n » , p. 3 6 - 3 8 ) .
97 E n griego an tigu o, se lee gignómenon ka) apollymenon; se trata de n o cio n es in d iso cia-
b les. L o que es generado es susceptible de d estru cció n , y lo que es susceptible de
d estrucción es generado. P o r lo cual es aludida la eventualidad de la d estrucción
del u n iv e r s o , q u e es generado, aunque enseguida sea rechazada, c f. in/ra, 3 8 b .
98 F o r m u la c ió n d e l p r i n c ip io d e c a u s a lid a d . C o m o v e r e m o s , d iv e rs a s v a rie d a d e s
d e ca u sa s in t e r v ie n e n e n la fa b r ic a c i ó n d e l u n iv e r s o . C f . la « I n t r o d u c t i o n » ,
P - 15 -17 ·
384 TIMEO
99 Parece q u e a q u í h aya q u e to m a r idéa e n u n sen tid o m u y a m p lio , co m o « a q u e llo e n

lo q u e se m a n ifiesta la n atu raleza d e u n a co s a » .
100 Para P la tó n la dynamis d e u n a co sa revela su n atu raleza (pkysis), su ser (ousia). A h o r a
b ie n , esta « p o te n c ia » se m a n ifie sta d e d os m an era s. P o r u n a p a rte , es u n a a c tivi-
d ad (érgon), p r in c ip io d e a c c ió n o d e m o v im ie n to , q u e se d e scu b re d e te r m in a n d o
aq u e llo e n lo q u e actúa (poieín, drnn) la cosa e n c u e stió n . P ero ta m b ié n es u n estado
(páthos), p r in c ip io d e p asivid ad y d e resisten cia (páskhein), q u e se d e te r m in a in t e r r o -
gá n d o se so b re a q u e llo p o r lo q u e la cosa p u e d e ser afe ctad a.
ΙΟΙ L a b o n d a d y la b e lle z a a las q u e a s p ira el d e m iu r g o , c u a n d o fa b r ic a el u n iv e r s o ,
d e p e n d e n d e la b e lle za y d e la b o n d a d q u e so n suyas, c o m o d io s . D e a h í la in t e r -
v e n c ió n de u n a d im e n s ió n ética e n co s m o lo g ía .
102 S ie n d o el u n iv e r s o u n d io s , T im e o tie n e r e p a r o s e n d e s ig n a r lo c o n el n o m b r e
q u e r itu a lm e n te le c o n v ie n e (c f. Crátiio 4 0 0 e , Filebo I 2 c ) . A l o s n o m b r e s d e «Cos-
mos = m u n d o » y d e «ouranós = c i e lo » , el Epínomis ( 9 7 7 ^) a ñ a d e e l d e «ólympos^·.
103 C f . supra, 2 7 d - 2 8 a . L éase ta m b ié n República V I 5 0 7 b , 5 0 9 d , y Político 2 6 9 d .
104 C f . supra, 2 8 a . P la t ó n v u e lv e c o n f r e c u e n c ia a l p r i n c i p i o d e c a u s a lid a d : Fedón
9 8 c , 9 9 b , Filebo 2 7 b , Leyes X 8 9 1 e , Timeo 2 9 d , 4 6 e , 5 7 e > 6 8 e , 6 9 a , 8 7 e , 3 8 d ,
4 4 c, 4 6d , 64d.
ios N o es n e c e s a r io h a c e r in te r v e n ir a q u í la n o c ió n d e s e c r e to , q u e im p liq u e u n a
r e te n c ió n v o lu n ta r ia d e la in fo r m a c ió n . L a im p o s ib ilid a d d e h a b la r d e l d e m iu r g o
a to d o el m u n d o d e p e n d e d e u n a in c a p a c id a d p o r p a r te d e l d e s tin a ta rio : h o y e n
d ía so n co n ta d o s lo s q u e p u e d e n c o m p r e n d e r la te o ría d e la re lativid a d , a u n q u e el
q u e e x p liq u e esta te o ría trate d e lle g a r al p ú b lic o m ás a m p lio .
ιο6 C f . supra, 2 8 a - b .
107 E n g r ie g o , tektainómenos a lu d e al tr a b a jo e n m a d e ra ; p o r lo c u a l, e l d e m iu r g o es
co m p a ra d o a q u í a u n c a rp in te ro .
108 Es d e c ir , si a c e p ta m o s lo s p o s tu la d o s q u e aca b a n d e fo r m u la r s e . P o n d r e m o s e n
p a ra le lo e l toútQn dé hyparkhóntQn au c o n el toútou d ’hypárkhontos aû d e 3OC.
109 P la tó n se m u e s tr a p r e o c u p a d o c o n s ta n te m e n te p o r b u s c a r e l m o d e lo s e g ú n el
c u a l las co sa s s e n s ib le s s o n fa b r ic a d a s ( Político 2 7 7 ^, R e p ú b lica V 4 7 2 c , V I 5 0 0 e ;
V I I I 5 6 1 c ).
no C o n o c e m o s la im p o rta n c ia d e la d o c trin a d e las fo rm a s in te lig ib le s en el Timeo.
111 Para u n u so s im ila r d e l ad jetiv o syggenis e n este s e n tid o , cf. infra, 31a.
112 S e e sta b lec e u n a r e la c ió n e n tre la o n to lo g ía y la e p is te m o lo g ía , q u e c o r r e s p o n d e
a la fo r m u la d a e n la c o n c lu s ió n d e la a le g o ría de la lín e a e n la República V I f j n d - e ,
V I I 5 3 3 e " 5 3 4 a . E s te p a s a je q u e d a a c la r a d o c o n o t r o ( Timeo 5 i d - e ) , d o n d e la
o p o s ic i ó n d e o r d e n e p is t e m o ló g ic o se c o m p le ta c o n u n a o p o s ic i ó n d e o r d e n
s o c io ló g ic o .
US L a e x p r e s ió n eikQs mythos a p a r e c e tr e s v eces e n el Timeo (a q u í, 5 9 c , 6 8 d ) . E n sie te
p a s a je s d e l Timeo ( 3 0 b , 4 & d , 5 3 ^» 5 5 ^» 5 ^ a * 5 7 ^. 9 0 e ) , P la t ó n c a lif i c a e l d is -
c u r s o d e T im e o s o b re la c o n s t it u c ió n d e l m u n d o s e n s ib le d e eikas logos. A d e m á s ,
eikós, eikótos, e t c ., a p a r e c e n e n o t r o s seis p a sa je s d e l Timeo ( 3 4 c , 4 4 ^ . 4 & c , 4 9 ^*
5 6 d , 7 2 d ) d e n t r o d e u n c o n t e x t o y c o n u n s e n tid o s im ila r e s . S o b r e e l s i g n i f i -
c a d o d e t o d o e ll o , c f . L u c B r is s o n , Platón, las p a la b ra sj los mitos [ 1 9 8 2 ] , 2 0 0 5 . p ·
16 1-16 3 .
114 C f . Critias I 0 7 a - I 0 8 a, d o n d e se d e sa rro lla la m ism a id ea m ás d e te n id a m e n te , p e r o
d e m a n e ra m ás co n fu s a .
115 A q u í d o y a nómon u n s e n tid o p u ra m e n te m u sica l (cf. República V I I 5 3 Jd )·
116 E l v e r b o synístemi a lu d e a to d o p r o c e d im ie n t o d e c o n s t r u c c ió n q u e im p liq u e la
fa b ric a c ió n d e u n o b je to p o r en sam b la je d e diversas piezas.
117 D a n d o a ka't u n s e n tid o e x p lica tiv o , resu lta p o s ib le id e n tific a r he génesis (el d e v e n ir)
c o n topan (e l u n iv e rs o ).
118 E l d e m iu r g o es u n d io s y, segú n la República (II 3 7 9 b ), u n d io s d e b e ser b u e n o . P o r
lo cu al, n o p u e d e ser en v id io so (Fedro 2 4 7 a). S o b re este s e n tim ie n to , cf. L u c B r is -
s o n , « L a ja lo u s ie so u s to u s ses visages. L a n o t io n p h ilo s o p h iq u e d e phthonos ch ez
P la to n » , Actesdu Colloque de Cerisy sur lajalousie, agosto d e I 9 & 9 ·
119 V o lv e m o s a e n c o n tr a r la a s im ila c ió n de genesis (el d e v e n ir) a fcósmos (e l m u n d o ) , p o r
m e d io d e u n kai e x p lica tiv o .
120 Esta re s tr ic c ió n se re p ite co m o leitmotiv e n to d o el Timeo. P u e d e n verse lo s sigu ien tes
e je m p lo s: 3 2 b , 3 7 d , 3 8 c, 4 2 e , 5 3 b , 6 5 c , 7ld> 8 g d .
121 R e c o r d a to r io d e lo q u e h ab ía d ic h o en 26 a.
122 Para u n a d e s c rip c ió n más p o rm e n o riz a d a d e l estado d e l m u n d o a n te rio r a la in te r -
v e n c ió n d el d e m iu rg o , cf. infra, 5 2 d - 5 3 b .
123 S o b re este p o stu la d o , cf. Sofista 2 4 9 a , y la « I n t r o d u c t io n » , p . 3 5 .
124 C o m o señ alam o s m ás a r rib a (c f. n o ta 1 0 7 ), synetektaíneto h ace r e fe r e n c ia al trab a jo
e n m ad e ra .
125 Para evitar r e c u r r ir al té r m in o « p r o v id e n c ia » , así es co m o h e tr a d u c id o prónoia : cf.
supra, 4 4 c , 4 5 t>·
126 Es d e c ir, qu e el m u n d o es u n v ivie n te d o ta d o d e u n alm a p rov ista d e in te lig e n c ia .
127 E n la e x p r e s ió n en mérouseídei, el té r m in o meros, p r o p ia m e n t e h a b la n d o , « p a r t e » ,
« p o r c ió n » , d e b e ser to m a d o en el se n tid o de « e s p e c ie » .
128 D e sd e u n p u n to d e vista m atem á tico , el v e rb o periékhein es eq u iv alen te a perilambánein ;
so b re este tem a , cf. la n o ta 14 2 .
129 E n c o n tra m o s a q u í u n a r g u m e n to q u e se asem eja al a r g u m e n to d e l te r c e r h o m b r e ,
ex p u esto en la p r im e r a p a rte d e l Parménides ( l 3 I e - I 3 2 b ).
130 S o b re la re la c ió n e n tre fu e g o y v is ió n , cf. la e x p lica ció n d e l p ro c e s o d e la v is ió n , cf.
infra, 4 5 k “ 4 6a.
131 Para u n a e x p lica ció n d el ta cto , cf. infra, 6 lc - 6 4 a .
132 Para ser sen sib le, el ú n iv erso d eb e ser p e rc e p tib le p o r lo s d o s se n tid o s m ás u tiliz a -
d o s p o r el s e r h u m a n o ? la v ista , q u e im p lic a e l f u e g o , y e l ta c to , q u e im p lic a la
tie r r a . A p a r tir d e ah í, T im e o va a trata r d e p r o b a r m a tem á tic a m e n te la n e ce sid a d
d e la e x is te n c ia d e lo s d o s o tr o s e le m e n to s , e l a ir e y e l ag u a ; s o b re esta p r u e b a
m a te m á tic a , c f. L u c B r is s o n , Le Même et l ’A utre... [1974 ]» p · 2 6 7 - 3 8 8 . A l d e s a r r o -
lla r esta p ru e b a , P la tó n ap o rta o tra d im e n s ió n al p réstam o q u e to m a d e la tr a d ic ió n
d el « a x io m a » d e lo s cu a tro e le m e n to s.
133 E n g r ie g o a n t ig u o , analogía (q u e tie n e c o m o e q u iv a le n te ána lógon), d e s ig n a u n a
id e n tid a d e n tre d o s re lacio n es, d el g é n e ro a/x = x/b (o x/a = b/x, p a ra m a n te n e r n o s
m ás ce rca d e l te x to ), si so lo se to m a e n c o n s id e r a c ió n tres n ú m e r o s , o d e l g é n e ro
a/b = c/d, si se to m a e n c o n s id e ra c ió n cu a tro n ú m e ro s .
134 E n g rie g o a n tig u o , le e m o s arithmon eñe ógkon eñe dynámeon. O p o n i e n d o c o m o n ú m e -
ro s, ógk(¿n y dynámeQn, P la tó n s u p o n e q u e el té r m in o dynamis d esig n a u n n ú m e r o , al
m e n o s « e n p o t e n c ia » , lo q u e le o b lig a b a a e n c o n tr a r u n té r m in o q u e p re cis e la
n o c i ó n d e e n t e r o , q u e h a b itu a lm e n te e n g r ie g o e l t é r m in o arithmós b a sta p a ra
e x p re s a r. A p o y á n d o n o s e n Teeíefo I 4 8 a - b , p o d e m o s d e c i r q u e dynamis d e s ig n a lo
q u e es capaz d e g e n e ra r u n n ú m e r o m e d ia n te la o p e r a c ió n p o r la cu a l se c o m p o n e
e lla m ism a . E n o tra s p ala b ra s, se trata d e la ra íz cu a d ra d a , e n ta n to q u e d e b e c o n -
v e r tir s e e n n ú m e r o : lo q u e s ig n ific a q u e la c o n s t it u c ió n d e l n ú m e r o se basa n o
ta n to e n la a d ic io n a b ilid a d , s in o e n la c o n m e n s u r a b ilid a d . P o r o tra p a rte , ógkos es
u n té r m in o ra ro y sin d u d a a n tic u a d o e n la é p o c a d e P la tó n , u n té r m in o to m a d o
p re sta d o p ro b a b le m e n te d e la tr a d ic ió n p ita g ó r ic a p a ra d e s ig n a r u n a c o le c c ió n de
386 TIMEO
unidades discretas e indivisibles (cf. el em pleo de ógkos en Timeo 5 6 c ), un n úm ero

agregado (cf. el em pleo de ógkos en L e y e sV 737e)» un n úm ero « e n te r o » . E n lo que
se refiere a la sucesión: de tres núm eros 2 , 4» 8 , puede escribirse 2/4 = 4/2, 8/4 =
4/2, 4/8 = 2/4- φ/2 ■ 8/4· P or 1° qu ^ la p o sició n de los té rm in o s en la relació n
puede cam biar, aunque la igualdad se m antiene.
135 A p a re c e aq u í a lu d id o el p ro b le m a d e la d u p lic a c ió n d e l cu a d ra d o , q u e fu e resu elto
e n la é p o c a d e P la tó n (c f. Menón 8 l e - 8 4 b ) . N o o b s ta n te , s o lo p o d r ía e x tra e rs e
e n to n ces la raíz cu a d ra d a de lo s n ú m e ro s in fe r io r e s a 17 ( Teeteto I 4 7 £l~14 8 d ).
136 D e h e c h o , to d o este p asaje a lu d e a u n p r o b le m a q u e lo s m a te m á tic o s in te n t a r o n
re so lv er e n la é p o c a d e P la tó n , el p r o b le m a d e la d u p lic a c ió n d e l c u b o . E l qu e n o
se su p ie ra có m o ex tra er la raíz cú b ica h acía im p o s ib le e n to n c e s to d a s o lu c ió n a este
p ro b le m a .
137 P o s ib le m e n te u n a a lu s ió n a la f u n c ió n d e s e m p e ñ a d a p o r la Phiiía e n e l siste m a d e
E m p é d o cle s, cuya d o ctrin a de lo s cu atro e le m en to s (fu e g o , aire , agua, tie rra) reco ge
asim ism o el Timeo. S in em b argo, co n statam o s qu e e n el Timeo n o e n co n tra m o s e l N e t-
kos (quizá re p resen ta d o p o r Anágke), e l p r in c ip io a n tité tico d e la Phiiía.
Esta c o n c lu s ió n y to d a la e x p o s ic ió n q u e la p re ce d e re c u e rd a n s o rp re n d e n te m e n te
lo q u e r e p lic a S ó crates a C a lic le s e n el Gorgias: « P u e s u n h o m b r e así n o p u e d e ser
grato n i a o tro h o m b r e n i a n in g ú n d io s , p o rq u e es in cap az de co n v ive n cia, y e l q u e
n o es capaz d e co n viven cia ta m p o co lo es d e am istad. D ic e n lo s sabios, C a licles, q u e al
cie lo , a la tie rra , a lo s d io ses y a lo s h o m b r e s lo s g o b ie r n a n la co n v iv e n c ia , la a m is-
ta d , el b u e n o r d e n , la m o d e r a c ió n y la ju s tic ia , y p o r esta r a z ó n , a m ig o , lla m a n a
este c o n ju n to 'c o s m o s ’ ( o r d e n ) y n o d e s o r d e n y d e s e n fr e n o . M e p a re c e q u e tú n o
fijas la a te n c ió n e n estas cosas, a u n q u e eres sab io . N o ad viertes q u e la igu a ld ad g e o -
m é tric a tie n e m u ch a im p o rta n c ia e n tre lo s d io ses y e n tre lo s h o m b re s; p ien sas, p o r
el c o n t r a r io , q u e es p r e c is o f o m e n t a r la a m b ic ió n , p o r q u e d e s c u id a s la g e o m e -
tr ía » . ( Gorgias 5 0 7 e - 5 0 8 a , trad , de J . C a lo n g e R u iz, B ib lio te c a C lá s ic a G r e d o s 6 1,
M a d rid , 1 9 8 3 )·
138 P o rq u e h a n a c id o y es c o m p u e sto , el u n iv erso es su scep tib le d e d is o lu c ió n (segú n el
p o s tu la d o fo r m u la d o e n la n o ta 9 7 ) · P e ro c o m o el q u e lo h a f a b r ic a d o , el
d e m iu rg o , es b u e n o ( 2 9 e - 3 0 a ) , el u n iv erso n o c o n o c e rá la d is o lu c ió n .
139 L o q u e im p lic a q u e n o q u ed a n ad a sen sib le fu e ra d e l m u n d o sen sib le , co m o v e r e -
m o s m ás ta rd e ( 3 3 a - b ) , d o n d e se e x p lic a c o n c r e ta m e n t e p o r q u é el u n iv e r s o es
in d e s tru c tib le .
140 Quizás una alusión al Fedro (2 4 6 c )·
141 P ara u n a d e s c r ip c ió n d e las d iv ersas v a rie d a d e s d e e n fe r m e d a d e s q u e a fe c ta n al
c u e rp o h u m a n o , cf. infra, 8 le - 8 6 a .
142 S in ó n im o d e periékhein (c f. la n o ta 1 2 8 ), perilambánein es u n a e x p r e s ió n v e r b a l q u e
sirv e p a ra c a r a c te r iz a r lo s lím ite s d e u n a fig u r a , p la n a o e n e l e s p a c io . S o b r e la
p o s ib ilid a d de in s c r ib ir lo s p o lie d r o s re c u la re s e n la e sfera , cf. E u c lid e s , Elementos
X III, 1 3 - 1 7 .
143 E n u n c o n te x to g e o m é tr ic o , skhema d e s ig n a u n e sp a cio d e d o s o tres d im e n s io n e s
lim ita d o , e l p r im e r o p o r lín e a s, y el se g u n d o p o r su p e rficie s.
144 H e r e c u r r id o a la p ará frasis p ara ex p resa r la m e tá fo ra d e l tra b a jo d e l a lfa re ro a lu -
d id a c o n el v e rb o etorneúsato, « m o d e la r e n el t o r n o » . C f . ta m b ié n infra, 6 9 c y Critias
1 13 d . [P o r n u e s tr a p a rte , p r e fe r im o s la r e fe r e n c ia a l tr a b a jo c o n u n to r n o o u n
c in c e l p a ra r e d o n d e a r , c o m p a r a n d o esta ac tiv id a d c o n la la b o r d e l h e r r e r o o d e l
o r fe b r e ].
145 L a esfera es la fig u r a g e o m é tric a q u e p re sen ta la m ayo r sim e tría . S o b re la e x ig e n cia
d e la s im e tr ía e n e l m o d e lo q u e p r o p o n e to d a c o s m o lo g ía d e l u n iv e r s o , c f . L u c
B r is s o n y F. W a lte r M e y erstein , Inventer l ’ Univers, P a ris, L es B e lle s L e ttre s , 19 9 1 . P o r

o tra p a rte , señ alarem o s q u e to d o s lo s p o lie d r o s re g u la re s p u e d e n in s c r ib irs e e n la
e sfera , c o m o lo in d ic a E u c lid e s (c f. la n o ta 1 4 2 ).
*4-6 Q u iz á s u n a alu sió n a u n a d o c trin a p ita g ó r ic a (A ristó te le s, Física I V 6 , 2 13 b 2 2 - 2 7 )»
to m a d a d e A n a x im e n e s . J e n ó fa n e s ( D K 2 1 A 1 = D .L . IX 19) h ab ría re ch aza d o esta
d o c tr in a .
14.7 U n ic a o c u r r e n c ia d e este té r m in o , exikmasménen, e n el c o rp u s p la tó n ic o .
148 D e e ste m o d o tr a d u z c o ek tékhnesgégonen. L a e x p r e s ió n p o n e d e m a n ifie s t o q u e la
a p a r ic ió n d e l u n iv e rso se ex p lica n o p o r u n p ro c e s o n a tu ra l d e g e n e r a c ió n , a n im a l
o vegetal, s in o p o r la a p lic a c ió n d e diversas téc n ica s. [C o n se rv a m o s e l m ism o s e n -
tid o e n n u estra tr a d u c c ió n : « y a q u e fu e fa b r ic a d o » ] .
149 D e este m od o in te rp re to tèn heautoû phthísin. E s d ifíc il d e te rm in a r lo que T im e o
pu do q u e re r d e c ir c o n e llo . Q u izá sea p re ciso e n te n d e r que la d iso lu ció n de
algunas cosas que co n tie n e p erm ite la re co n stitu ció n de otras, según el proceso
d escrito infra, 5 6 C -5 8 C . [La in terp reta ció n de la frase se m atiene en nuestra v er
sió n : « d e m odo que se p ro p o rc io n e a sí m ism o a lim en to co n su p rop ia co n su
m ic ió n » ].
150 PáskhQn y dr¿n ex p resa n la dynamis d e u n a cosa, cf. la n o ta IO O .
151 E l id e a l d e autárkeia, e n ta n to ca p a cid a d m o r a l así co m o e c o n ó m ic a d e satisfacer sus
n e ce sid a d es, está ya p re s e n te e n D e m ó c r it o ( D K 6 8 B 2 4 6 ) .
152 D e e ste m o d o tr a d u z c o tes p en tèn básin hyperesías [: « t o d o a p a r a to q u e le sirv a p a ra
m a n te n e r se e n p i e » ] . C f . Político 2 7 ° a ·
153 P a r a u n in v e n t a r io d e la s v a r ie d a d e s d e m o v im ie n t o s , c f . Timeo 4 3 ^ Ύ Leyes X
8 9 3 0 -8 9 4 *·
154 L a in sisten c ia d e T im e o e n la c irc u la rid a d d e este m o v im ie n to ro za el p le o n a s m o ;
de a h í las d ific u lta d e s q u e te n e m o s a la h o ra d e tr a d u c ir este pasaje. T a l in sisten cia
h ace resaltar la s im etría d e l m o v im ie n to co n s id e ra d o .
155 E n g rie g o a n tig u o , este logismós re m ite al ¡ogismós de 3 3 a , al logistheís d e 3 4 b y al diano-
gtheís d e 3 2 c.
156 E n cie rta m ed id a , esta característica asem eja al d e m iu rg o c o n las fo rm a s in te ligib le s
y e x p lic a q u e a q u e l sea in d e s tr u c tib le . C o m o no h a c o n o c id o la g e n e r a c ió n , n o
c o n o c e r á ta m p o co la d e s tru c c ió n (cf. la n ota 3 7 ).
157 E n ca m b io , el m u n d o se n sib le, el u n iv e rs o , h a n a c id o . P o r ta n to , es su scep tib le de
c o r r u p c ió n , h ip ó te s is q u e s in e m b a r g o d e b e re c h a za rs e , d e b id o a la b o n d a d d e l
d e m iu rg o ( 2 9 e - 3 0 a ) .
158 E l alm a d e l m u n d o , e v id e n te m e n te . E x te n d ié n d o la in c lu s o m ás allá d e l c u e rp o d el
m u n d o , P la tó n q u ie r e ta l vez c r itic a r a E m p é d o c le s , c o m o s o stie n e D . O ’ B r ie n ,
Empedocles’ Cosmic Cycle, C a m b r id g e , C a m b r id g e U n iv . Press, 1 9 6 9 , p . 1 4 5 .
159 C o n este té r m in o tra d u zc o el g rie g o gnórimon, d á n d o le el se n tid o d e « p e r s o n a q u e
se c o n o c e b ie n » . S eñ a la re m o s el a n tr o p o c e n tr is m o .
160 E n g rie g o a n tig u o , eudaímon. E n el p a n te ó n d e la G re c ia an tigu a to d o s lo s d ioses son
c a lifica d o s de « d ic h o s o s » , « fe lic e s » .
161 S o b re el c o n flic to e n tre relato y e x p lica ció n , d esd e el p u n to d e vista d e la te m p o r a -
lid a d , cf. la « I n t r o d u c t io n » , p . 7O·
162 E n G r e c ia a n tig u a e n g e n e ra l, y e n P la tó n e n p a rtic u la r, la vejez es v a lo ra d a siste-
m ática m e n te c o n resp ecto a la ju v e n tu d .
163 C o n s e r v o e l aúpéri, a m p lia m e n te a te s tig u a d o ta n to e n la tr a d ic ió n d ir e c ta co m o
in d ire c ta . [Véase la in te r p re ta c ió n de G r u b e , qu e m a n tie n e el aúpéri d e los m a n u s -
c r ito s ( A F P W Y 18 12 ) y d e lo s co m e n ta ris ta s a n tig u o s (P lu ta r c o , E u s e b io , P r o c lo .
E s to b e o ), y su p o n e q u e h ay tres en tid ad es in term ed ia s c o n las qu e se hace la m ezcla
3 8 8 TIMEO
d e l alm a d e l m u n d o , c f. G .M . G r u b e , « T h e c o m p o s it io n o f th e w o r l d - s o u l in
Timaeus 3 5 A - B » , Classical philology 2 7 , 1 9 3 2 , p . 8 0 - 8 2 ] .
164. C o n s id e r o el autôn, q u e p re s e n ta n to d o s los m a n u s crito s , c o m o u n g e n itiv o p a r t i-
tivo q u e se re fie r e a en rnésai y re p rese n ta ta n to la n atu raleza d e lo M ism o co m o la d e
lo O t r o .
165 Para un esquema de la com p osición de estas mezclas, cf. el A nexo I.
166 E n griego antiguo, diaireín designa una operación que consiste en dividir una figura
geom étrica, de una o varias dim ensiones, en dos o varias partes, según ciertas p ro
porciones.
167 E n g rie g o a n tig u o , aphairetn d e sig n a la o p e r a c ió n q u e co n s is te e n s u p r im ir de u n a
m a g n itu d g e o m é tric a u n a m a g n itu d d e l m ism o o r d e n , es d e c ir, u n a lín e a d e u n a
lín e a , etc.
168 E n P la tó n , diástema p u e d e to m a r el sen tid o m u y g e n e ra l de d ista n cia , d e d ife re n c ia
e n tre d o s m a g n itu d es m en su rab les. P u e d e d esig n a r ta m b ié n la d ista n cia e n tre d o s
s o n id o s , es d e cir, el in terv a lo m u sica l (República V I I I 5 3 1a ), ex p resa d o m a te m á tic a -
m e n te (Filebo 17c).
169 Para los porm enores de esta estructura m atem ática, cf. el A nexo 2 .
170 Las operaciones matem áticas que acaban de describirse son efectuadas sobre p o r
ciones de m ateria, com o a continu ación lo muestra claram ente, lo que, en m i o p i
n ió n , d escribe la c o n stru cció n de una esfera a rm ilar p o r u n h e rre ro (c f. supra,
4-Od). A su vez, esta esfera arm ilar sirve para representar la diversidad de los movi
m ientos astronóm icos.
171 L a le tra g rieg a \ .
172 Para u n a d e s c rip c ió n p o rm e n o riz a d a d e las o p e ra c io n e s téc n ica s q u e van a d e s c r i-
b irse , cf. el A n e x o 3.
173 Señalaremos que los círculos que siguen estos movimientos están constituidos los dos
de lo M ismo y de lo O tro , en virtud de la mezcla de la que provienen ( Timeo 3 5 a -b ).
174 E n griego antiguo, leem os katá pleurán. Ahora bien, pleura designa los segmentos que,
en el plano, constituyen los lím ites de las figuras rectilíneas, p or lo tanto el lado (cf.
Menón 8 2 c , Teeteto I 4 7 e)· Aquí he parafraseado con « p a ra lelo g ra m o », para dejar las
cosas* más claras, cf. los dibu jos del A nexo 3. [E n el c en tro del círcu lo co n que
representa el universo esférico, T im eo inscribe un paralelogram o, cuyos lados h o ri
zontales se correponderían con los trópicos, y la paralela en el centro de los mismos
co n el ecuad or celeste, que constituye una p ro lo n g a ció n im aginaria del ecuador
terretre, situado en el cen tro del universo. Siguiendo el círculo exterior, el m ovi
m iento de lo m ismo gira « e n h o rizo n tal» hacia la derecha].
175 E n g r ie g o a n tig u o , le e m o s katá diametron. Diámetros d e sig n a la lín e a q u e u n e lo s d o s
vé rtice s o p u esto s d e u n c u a d rilá te r o (cf. Menón 8 2 c, República V I 5 I 0 d ; V I I I 5 4 6 c ) .
E x p re sán d o se así, T im e o q u ie re d a r cu en ta de la in c lin a c ió n d e l p la n o d e la e c líp -
tica, cf. lo s d ib u jo s d e l A n e x o 3 · [E l c írc u lo in te r io r se m ueve e n to r n o a la d ia g o -
n a l d e l p a r a le lo g r a m o . S e trata d e la e c líp tic a , d e n o m in a d a así p o r q u e c u a n d o el
so l y la lu n a c o in c id e n e n e lla se p r o d u c e n lo s ec lip ses. L a e c líp tic a m arca e l t r a -
y e c to a n u a l d e l so l a lr e d e d o r d e la tie r r a y, lo m is m o q u e la d ia g o n a l re sp e cto d el
la d o , es in c lin a d a re sp e cto d e la lín e a d e l e c u a d o r, fo r m a n d o lo q u e se ca lifica de
« o b lic u id a d d e la e c líp tic a » , d escu b ierta p r o b a b le m e n te p o r E n ó p id e s d e Q u ío s ,
a m e d ia d o s d e l s. V a . C .] .
176 P o stu lad o fu n d a m e n ta l, q u e co n stitu ye la base d e to d a e x p lic a c ió n e n a s tro n o m ía .
177 C f . 3 4 b , d o n d e la o p e r a c ió n d e scrita p arece d e sarro llarse e n o rd e n in v erso .
178 Las alusiones a la razón de la que el alma del m undo está dotada llevan a la c o n ti
n u ación que describe las fu hcion es cognitivas que ejerce. D icho esto, aunque sea
verdad que la r a z ó n o la in te lig e n c ia d e l alm a d e l m u n d o resu lta d e su co n ta cto c o n

las form as in te lig ib le s , n o p o d e m o s, co m o p r o p o n e H . G h e rn is s (Aristotle’s Criticism
o f Plato and the Academy I [1944]» r e im p r e s ió n e n 1 9 6 2 , A p p e n d ix X I ) , id e n tific a r al
dem iurgo c o n e l alm a d e l m u n d o h a c ie n d o acto d e ra zó n o d e in te lig e n c ia , c o n el
alma del m u n d o ilu m in a d a p o r las fo rm a s in te lig ib le s .
179 Esta es la c o n s tr u c c ió n p o r la q u e o p ta P lu ta r c o (De animae procreatione in T im a e o 8,
Moralia I O l6 b - c ) : h a c e r d e p e n d e r ton noetôn ae\ t’óntQn d e toû arístou. Se trata d e la p r i-
m era c o n s t r u c c ió n p r o p u e s ta p o r P r o c lo (/n Tim. II 2 9 4 · Ι_ Ι8 ), q u e m ás a d e la n te
p a re c e p r e fe r ir o tra (In Tim. II 2 9 4 · ^8 - 2 9 5 *2 5 ) : h a c e r d e p e n d e r ton noetôn aei t’ónton
d e logismoú kai harmonías.
180 La c o n s tr u c c ió n d e esta ú ltim a frase es d e lic a d a . Para u n a d e s c r ip c ió n p o r m e n o r i-
zada de la f u n c i ó n c o g n itiv a d e l a lm a d e l m u n d o , c f . P la tó n , Le Même et ¡ ’A utre...,
1974. p - 3 4 0 - 3 5 2 .
181 D e fin ició n s u c in ta , p e r o rig u r o s a , d e l alm a e n g e n e r a l, c f. Fedro 2 4 5 c_d , tr a d u c -
ción citada e n la « I n t r o d u c t io n » (p . 3 7 )· L a a r m o n ía m u sica l aso ciad a c o n e l alm a
solo puede ser ab stracta, to d a re fe re n c ia a su e n tid a d q u e d a e x clu id a d e e n tr a r e n
ju eg o .
182 Siguiendo e n esto a P r o d o (In Tim. II 3 1 2 .1 2 - 2 2 ) , co n s id e ro q u e logistikón n o d esign a
al sujeto q u e p ie n sa , s in o a l o b je to d e p e n s a m ie n to .
183 Para u n r e c o r d a to r io d e esta d o c t r in a , c f . Timeo 3 0 b , 4 ^ d , Sofista 2 4 9 a ’ Silebo 3 0 c .
184 T ra d u zc o así dga/ma [« r e p r e s e n ta c ió n » ], sie n d o co n scie n te d e q u e el ca m p o se m á n -
tico d e este sustantivo es m u ch o m ás a m p lio , c f. B u rk e rt, Greek Religion. Archaic and Clas
sical [ 1 9 7 7 ] ’ 1 9 8 5 , p . 9 4 · L a e tim o lo g ía a u to r iz a u n a r e la c ió n d ire c ta c o n egósthg.y
euphrantheís. E n e l u n d é c im o lib r o d e las Leyes h a lla m o s u n p asaje m u y p e r tin e n t e a
este resp e cto : « D e s d e a n tig u o se h a n esta b lecid o d o s tip o s d e co stu m b re s acerca de
lo s d io ses e n tr e to d o s lo s h o m b r e s . E n e fe c to , h o n r a m o s a u n o s d io se s v ié n d o lo s
clara m en te, m ien tras q u e, levan tan d o efigies co m o im ágen es d e los o tro s (ton d ’eikónas
agálmata hidrysámenoi), a las q u e re n d im o s c u lto a u n q u e ca recen d e alm a y v id a, p e n sa -
m os q u e, p o r eso , lo s d ioses c o n vid a y alm a q u e rep resen ta n n o s van a ser m u y p r o -
p ic io s y n o s h a n d e o to r g a r sus g r a c ia s » ( 9 3 0 e ~ 9 3 ia , tr a d , d e F . L is i, B ib lio te c a
C lá s ica G re d o s 2 6 6 , M a d rid , 1 9 9 9 ) · A q u í s o n lo s d io ses visibles lo s q u e , co m o so n
im á g e n e s d e lo s d io se s in v is ib le s , s o n c o n s id e r a d o s c o m o las r e p re s e n ta c io n e s d e
estos. [P o r n u estra p arte, p re fe rim o s tr a d u c ir ágalma p o r « im a g e n » , ta m b ié n c o n -
s id e ra n d o e l p asaje d e Leyes X I 9 3 0 e ~ 9 3 ia ].
185 Se c o m p a ra al d e m iu r g o c o n u n ser h u m a n o q u e e x p e rim e n ta s e n tim ie n to s .
186 Traduzco la lectura epinoeí, presente h istórico que se halla en p oet [M antenem os esta
m isma lectu ra].
187 R ém i Brague [« P o u r en fin ir avec le 'tem ps’, image m o b ile de l ’é tern ité (P laton ,
Tim. 37 d ) » , en Du temps chez Platon et chez Aristote, Paris, P U F , 1 9 8 2 , p . II-7 1 ] co n s
truye de m od o d iferen te esta frase, y p ro p o n e una in te rp re ta ció n que presenta
com o o rig in a l. P o r lo que a m í respecta, n o creo n i que esta c o n stru cc ió n gra
m atical se im p ong a n i que la in te r p re ta c ió n que se deriva de ella sea tan d ife
ren te de la in terp reta ció n trad icion al.
188 Para u n c o m e n ta rio p o rm e n o riz a d o de este p a sa je q u e p o n e en r e la c ió n la
o p o sic ió n etern id ad / tiem p o c o n la o p o sic ió n in telig ib le/ sen sib le, c f. H aro ld
C h e rn iss, «Timaeus 3 8 a 8 - b 5 » [ l 9 5 7 ]» e n Selected Papers, L e id e n , B r ill, 1977 » Ρ ·
340-345·
189 A lg u n o s d e estos p ro b le m a s s o n a lu d id o s e n la se gu n d a p a rte d e l Parménides ( 1 4 0 e -
1 4 2 b , I 5 l e - I 5 5 c, e tc .), p e r o e n u n co n te x to ra d ic a lm e n te d ife r e n te . E n c u a lq u ie r
caso, n o e n c o n tr a m o s n a d a so b re el tem a e n el Timeo.
390 TIMEO
190 La e v e n tu alid ad d e u n a d is o lu c ió n d e l m u n d o ha sid o ya p rá c tic a m e n te descartada,

cf. suprü, 3 6 e .
191 Este es el s e n tid o q u e d o y a la ex p re s ió n diá télous [ « s in in te r r u p c ió n » ] .
192 L a acción del demiurgo responde a un plan (lógos), a un « p ro p ó sito » (diánoia), cf.
supra, 3 2 c , 3 3 a , b, lo que no tiene nada de sorprendente p o r parte de una entidad
que se define esencialm ente com o una inteligencia.
193 P o d e m o s p en sa r q u e hínagenneth£i khrónos, qu e se lim ita a e x p licita r pros khrónou génesin,
es u n a glosa in te rp o la d a .
194 D e este m o d o tr a d u z c o katátautd [: « u n o tras o t r o » ] . [P o r n u e s tra p a rte , p r e f e -
r im o s v e r t ir la e x p r e s ió n katà tautá hyp’altélon p o r « d e la m is m a m a n e r a lo s u n o s
p o r lo s o t r o s » ] .
195 E n g r ie g o a n t ig u o , hidrysato, v e r b o u tiliz a d o p a ra d e s ig n a r e l h e c h o d e « in s ta la r ,
elevar, e r ig ir » u n a re p re s e n ta ció n , u n a estatua o u n te m p lo e n h o n o r d e u n d io s,
cf. W . B u rk e rt, Greek Religion [1977]» *985* ρ · 8 9 . P o d ría m o s v e r a q u í u n a a lu s ió n a
qu e lo s astros están fija d o s en lo s c írc u lo s q u e co n s titu y e n su ó rb ita .
196 T im e o n o d ic e n ad a m ás d e e sto , p o r q u e sim p le m e n te n o tie n e tie m p o p a ra e llo ;
p e ro d eja e n te n d e r q u e sus c o n o c im ie n to s en a s tro n o m ía so n m ás vastos. P ara u n
in v e n ta r io de lo s d ife r e n te s m o v im ie n to s a s tr o n ó m ic o s a lu d id o s e n esto s p asajes
d e l Timeo, cf. el A n e x o 4 .
197 D e sg ra c ia d a m en te T im e o n o vuelve so bre e l tem a.
198 Los astros son divinidades, son p or tanto seres vivos, es d ecir, seres dotados de un
cuerpo (hecho esencialm ente de fuego), de u n alma que consta de una inteligencia
que les perm ite com prender lo que espera de ellos el dem iurgo.
199 A q u í la exp o sició n sigue el o rd en inverso al o rd e n h e u rístic o . Esta m an era de
p ro c ed er resp ond e a la n ecesidad de dar cu en ta de los fe n ó m en o s que afectan
p o c o a p o c o y p o r sucesivas s im p lific a c io n e s a la e s tru c tu ra c ió n del sistem a
exp licativo.
200 H e p referido la lectura kûth ’d a la lectura ka) tà. [M antenem os la lectura kai tà, seguida
p o r B u rn et y Rivaud, presente en los m anuscritos AWY P r .].
201 E l sol estaba ya en su lugar, com o acabam os de ver; p ero , según p arece, aún no
em itía luz.
202 C f. Epúiomis 9 8 6 d .
203 T rad u z co el g rie g o an tig u o mía p o r « u n i f o r m e » , ya q u e, c u an d o u tiliza este
ad jetiv o , T im e o p ro b a b le m e n te q u iere d ar a e n te n d e r que la d u ra c ió n de ese
ciclo es siem pre la m ism a (= ú n ic a ). P or o tra p arte, he in ten tad o dar cuenta del
c o n te x to , tra d u cie n d o phronimQtátes p o r « l a m e jo r re g u la d a » . [P o r n u estra
p arte, p re ferim o s una tra d u cció n más lite ra l de mías kat phronimotátes p o r « ú n ic a
* y más in t e lig e n te » . C u a n d o trata de los m o d o s de c o n o c im ie n to del alm a del
m u n d o , m uestra el m ovim ien to de lo m ism o , que gira suavem ente, re fleja n d o
« l o r a c io n a l» (to logistikón), resu ltan d o de este m od o n ecesa ria m en te « e l in t e
lecto y la cien cia (noûs epistémi te)» ( Tim. 3 7 c ). A sim ism o, este m ovim ien to de lo
m ism o, es d e cir, el de la ro ta ció n ecu ato rial, es calificad o de « in te lig e n te » en
Leyes X 8 9 7 c s q .] .
204 P ro b a b le m e n te se trata de lo s m ism o s q u e e n 5 1e, es d e c ir, lo s filó s o fo s .
205 Solo el círculo de lo M ism o se mueve con uniform id ad y regularidad perfecta; p or
lo que, para T im e o , es el p a tró n de m edida tem p o ral p rim o rd ial. E l tiem po se
relaciona con el cam bio, así que no existe para lo inteligible. Cada cuerpo celeste
se relaciona con un tiem po especial (3 9 ^ ). Pero los diversos tiem pos de los p lan e
tas son « m e d id o s» p o r los tiem pos unidades de los m o vim ien tos del sol y de la
luna. Por otra parte, hay un'tiem po com ún, el «gran a ñ o » , al final del cual todos los
NOTAS A LA TRADUCCIÓN 39I
c u e r p o s ce leste s reg re s a n a sus s itu a c io n e s in ic ia le s . E ste tie m p o d o m in a a to d o s

lo s o tro s , co m o e l m o v im ie n to d e la esfera d e las fijas d o m in a to d o s lo s m o v im ie n -
to s sid era les.
206 L ite r a lm e n te tropas. E n g r ie g o a n t ig u o , tropé p r e s e n ta u n a s e n tid o té c n ic o e n u n
co n te x to a s tr o n ó m ic o . D esig n a c o n c re ta m e n te lo s solsticios, es d e c ir , lo s m o m e n to s
d e l a ñ o s e n q u e e l S o l ce sa d e a s c e n d e r o d e d e s c e n d e r d e u n a y o tr a p a r te d e l
E c u a d o r. T o d o s lo s p lan etas p re sen ta n m o v im ie n to s an á lo go s.
208 E n g r ie g o a n t ig u o , pros tèn toû paradeígmatos apotypoúmenosphysin. L a im a g e n q u e a q u í
u tiliz a d e p e n d e d e l tr a b a jo d e m a te ria s b la n d a s e n g e n e r a l ( c f . infra 5 0 a - b , 5 0e_
5 1 a ), y d e la ce ra e n p a r tic u la r . Jypos d e sig n a la form a impressa, b la n d o h u e c o q u e e n
e l Teeteto ( 1 9 4 b ) , P la t ó n d is tin g u e d e la apotypoma, imago expressa, la im p r o n t a e n
r e lie v e ; c f . t a m b ié n República III 3 7 8 e~ 3 7 9 a . S o b r e e l p r o b le m a q u e p la n t e a r ía
u n a a s im ila c ió n d e la s fo r m a s in t e lig ib le s a « p a r a d ig m a s » , c f . la « I n t r o d u c -
tio n » , p . 7 4 ·
209 E l d e m iu r g o es an te to d o u n n o u s , u n a in te lig e n c ia . S o b re la c u e s tió n d e sab e r si
se trata d e la in te lig e n c ia d e l alm a d e l m u n d o , c f. la n o ta 178 .
210 E s c rib o « V iv ie n te » , ya q u e se trata d e la F o rm a d e l V iv ie n te e n sí, co m o p o d e m o s
co n sta ta r in m e d ia ta m e n te d esp u és.
211 P a ra la ex ége sis d e esta fra se p o r A m e l io e n u n c o n t e x t o n e o p la t ó n ic o , c f . L u c
B r is s o n , « A m é liu s » , A N R W l l 3 6 .2 , p . 8 3 1 - 8 3 3 . P r o c lo c ita o tra s in t e r p r e t a -
c io n e s .
212 E n el lib r o V I de la República (5 0 8 a ), e n c o n tr a m o s la e x p re s ió n ton en ouranôi iheon.
213 A s í p u es, se establece u n a re la c ió n sistem ática e n tre las esp ecies d e vivie n tes c o n lo s
e le m e n to s : d io s-fu e g o ? p á ja ro s -a ire ; p eces-a g u a ; an im a les p ed estres o ra m p a n te s-
tie rra .
214 Se h a b la a q u í d e l m o v im ie n to qu e arrastra la esfera d e l m u n d o , a la q u e están s o l-
d ad o s lo s astros fijo s . Para e n te n d e r esta frase d e s c o n c e r ta n te , es p r e c io re c o r d a r
q u e , co m o T im e o ha p recisa d o m ás a r rib a ( 3 6 d - e ) , el c u e rp o está e n el a lm a y n o
e l alm a e n el c u e r p o . Es o tra m a n e ra d e d e c ir q u e lo s c u e rp o s celestes d e b e n estar
s o m e tid o s al krátos d e l c ír c u lo d e lo M is m o . H e tr a d u c i d o phróngsis p o r « r e g u la r i-
d a d » , sie n d o así co h e re n te c o n m i tr a d u c c ió n d e phronimotátes e n 39 ^ ·
2 X5 P a rá fra s is q u e tr a ta de p re s e rv a r e l s e n tid o m ás c o n c r e to d e kósmos ( c f . Epínomis
9 8 7 b ).
216 E n c o n tra m o s la m ism a im a g e n en E s q u ilo , e n e l Prometeo encadenado 2 4 · C f . ta m b ié n
República V I I I 5 2 9 c ~d.
217 P ara u n a d e s c r ip c ió n d e este p ro c e s o d e c o n o c im ie n t o , c f. supra, 3 7 b _c*
218 E n e l te x to , kratouménoi, c f. supra, kratístou. E sto se c o rr e s p o n d e c o n lo q u e T im e o ha
d ic h o m ás a r r ib a ( 3 6 c - d ) : « y o t o r g ó la p r im a c ía (krátos) a la r e v o lu c ió n d e lo
m is m o y d e lo s e m e ja n te » .
219 D e h e c h o , a q u í se trata d e u n a d e s c r ip c ió n d e la g e n e r a c ió n d e lo s astro s fijo s q u e
s ig u e n e l c ír c u lo d e lo M is m o , e n la m e d id a e n q u e está n fija d o s e n la b ó v e d a d e l
c ie lo .
220 E n e l tex to g rie g o , le e m o s trepómena. P ara e l s e n tid o d e este v e r b o , c f. la n o ta (2 0 6 )
s o b re tropé.
221 L o s cu e rp o s celestes so lo tie n e n u n a tra yecto ria e rra n te e n ap arien cia , co m o lo d eja
e n te n d e r e l toiaúten; así se m a n tie n e e l p o s tu la d o fo r m u la d o e n la n o ta 154 ·
222 C f . supra, 3 9 e -
223 A sí es c o m o e n tie n d o kat'ekeîna.
224 M a n te n g o la le c tu ra heilloméngn (ap retad a) y re c h a zo illoménen (e rra n te ). P u esto q u e ,
p a ra P la tó n , la tie r r a p a re c e p e r m a n e c e r f ija e n e l c e n t r o d e l m u n d o ; e sta es la
392 TIMEO
re p re sen ta ció n q u e p arece qu e S ó crates p rese n ta en el Fedro ( 2 4 6 e - 2 4 7 a); Y so b re la

a s im ila c ió n de la tie rra c o n H estia , cf. el a r tíc u lo d e J .- P . V e rn a n t, « H e s t ia - H e r -
m è s. S u r l ’ e x p r e s s io n r e lig ie u s e de l ’ esp ace et d u m o u v e m e n t ch e z le s G r e c s »
[ i9 6 0 ] , e n Mythe et pensée chezles Grecs, Paris, M a sp e ro , 1 9 6 5 , p . 9 7 _I4 3 *
P e ro esta in te r p r e t a c ió n n o c u e n ta c o n u n a n im id a d (s o b re el tem a , c f. e s p e c ia l-
m e n te F. M . B r ig n o li, « L a d in á m ic a im m o b ilità d e lla terra n e lia c o n c e z io n e p la -
tó n ic a d e ll’u n iv e r s o » , Giomale Italiano di Filología II, 1 9 5 8 , p . 2 4 6 - 2 6 0 ) .
225 E n e l tex to g rie g o , le e m o s khoreías. Este pasaje d e l Timeo in a u g u ra e l te m a d e la dan za
có sm ica , q u e g o z ó d e c o n s id e ra b le fo r tu n a d u ra n te la A n tig ü e d a d , y h a s id o d e s -
cr ito p o r Jam es M ille r (Measures o f Wisdom. The Cosmic Dance in C/assica/ and Christian Antiquity,
T o r o n to , T o r o n to U n iv . Press, 1 9 8 6 ).
226 P r o p o n ie n d o u n a e x p lica ció n p u ra m e n te m e cá n ica , P la tó n ap ro vech a p ara c o n d e -
n a r las cre en cia s irra c io n a le s q u e su scitaban lo s eclip ses e n su é p o ca.
227 C o n F. M . C o r n f o r d , c r e o q u e a q u í se tr a ta d e u n a a lu s ió n a u n a e sfe ra a r m ila r
d estin a d a a rep resen ta r lo s m o v im ie n to s a s tro n ó m ic o s . T e n d r ía te n d e n c ia a p r e f e -
r ir ta le c tu ra diópseos. [P o r n u e s tra p a rte , e le g im o s la le c tu ra di’ ópseos ( W Y lib r i m ss.
P ro c lo , B u r n e t, R ivaud ) « a n te la v is ta » , « p o r los o jo s » , ob oculos ( C ic e r ó n ) , fre n te
a díój>sefis (A P D ie h l): « u n a v is ió n a través d e » ] .
228 E n e l texto g r ie g o , e n c o n tr a m o s génesis. D e h e c h o , P la tó n se b u rla a q u í d e las te o g o -
n ia s a las q u e a trib u y e u n esta d o i n f e r io r al d e l Timeo, q u e p r o p o n e al m is m o
tie m p o u n a « e x p lic a c i0 n v e ro s im .il» (cf. la n o ta 116 ).
229 D e sd e h ace m u c h o tie m p o (F . W e b e r, Platonische Notizen über Orpheus, M ú n ic h , L in d i,
!8 9 9 * p · 9 s q .) , se ha q u e r id o v e r e n esta e n u m e r a c ió n , q u e n o c o r r e s p o n d e a la
d e H e s ío d o , u n a a lu s ió n a u n a te o g o n ia ó rfic a . N o es n ad a se g u ro . A q u í P la tó n da
p ru e b a d e ir o n ía , y n ad a se o p o n e a q u e re a lic e u n a am algam a e n tre varias tr a d i-
cio n e s religio sa s, q u izás in c lu s o d e fo rm á n d o la s (c f. L u c B r is so n , « L e s th é o g o n ie s
o rp h iq u e s et le p ap yru s d e D e r v e n i» , Revue de l'histoire des religions 2 0 2 , 1 9 8 5 . p · 4 0 3 ,
n . 1 5 ) ; n o ta s cr ític a s al lib r o d e M . L . W est, The Orphic Poems, O x f o r d , C la r e n d o n
P ress, 19 8 3 ·
230 R ecu erd a aq u í u n a d is tin c ió n en tre los d ioses astrales, q u e so n siem pre visibles, y los
otros*dioses, lo s d ioses « tra d ic io n a le s » , q u e so lo se m an ifie stan e n ciertas o casion es
a lo s h o m b r e s , q u ie n e s le s h o n r a n fa b r ic a n d o re p r e s e n ta c io n e s d e e llo s (Leyes X í
9 3 0 e - g 3 I a , c f. la n o ta 1 8 4 , su^ra): la m ito lo g ía g rieg a re b o sa d e estas « e p ifa n ía s » .
E n la República (III 3 8 o d ~ 3 8 3 a ), P la tó n se m u e s tra m u y c r ític o c o n re s p e c to a las
m e ta m o rfo sis a las q u e se en tre g a n lo s d ioses e n la m ito lo g ía .
231 T o d a esta fra se , cu ya tr a n s m is ió n te x tu a l n o está e x e n ta d e p r o b le m a s , c o n t in ú a
s ie n d o m u y d if íc il d e c o n s t r u ir y d e t r a d u c ir . E n su c o m e n ta r io P r o c lo d e c la ra
q u e , d e h e c h o , p a ra lo s p r o p io s g rie g o s d e la A n t ig ü e d a d , la e x p re s ió n theoi theQn,
q u e sigu e s ie n d o p a ra n o s o tro s la m a y o r d ific u lta d , ya p la n te a b a p ro b le m a s . E n lo
q u e se r e fie r e a n u e s tr o s c o n t e m p o r á n e o s , c o m e n z a r e m o s p o r r e le e r a lg u n a s
p ág in a s co n sag rad a s a esta frase p o r F. M . C o r n fo r d , en A p é n d ic e a su c o m e n ta -
r io (p . 3 6 7 - 3 7 0 ) . D ic h o e sto , c o n s id e r o el g e n itiv o Λβη c o m o u n a d je tiv o re lativo
r e fir ié n d o s e a érgon.
232 A h o r a b ie n , e l d e m iu r g o es b u e n o , c f . supra, 2 9 a . P o r c o n s ig u ie n t e , n o p o n d r á
lo s m e d io s p a ra e s ta d is o lu c i ó n , cu y a p o s ib i lid a d h a s id o a lu d id a m ás a r r ib a .
S e ñ a la re m o s q u e esta d is o lu c ió n está re la c io n a d a c o n la c o m p le jid a d d e la e n t i-
d a d c o n s id e r a d a .
233 S o b re estos v ín cu lo s , cf. supra, 3 8 e.
234 L a s esp e cies m e n cio n a d a s supra, e n 3 9 a_4 ° a : lo s p á ja ro s, lo s an im a le s te rre stre s, y
lo s an im a le s a cu ático s.
235 T ra to d e co n serv a r así e l ju e g o d e palabras d e l g rie g o a n tig u o : tó te pan tóde óntos hápan
¿i. [L ite ra lm e n te , « p a ra q u e este to d o sea re a lm e n te u n t o d o » ] .
236 Q u iz á s u n a r e m in is c e n c ia d e l m ito c e n t r a l d e l Fedro: « ( e l a lm a ) q u e es la m e jo r ,
p o r q u e sigu e al d io s (the¿ikepom éne) y trata d e asem ejarse a é l . . . » (2 4 8 a ) . T o d o este
d iscu rso a n u n c ia el fin a l d e l Timeo.
237 C f . infra, 4 ld - e .
238 C f . el m ito c e n tra l d e l Fedro ( 2 4 6 a - 2 5 0 c ) , d o n d e se h allan d escritas las p e re g rin a -
c io n e s d e l alm a h u m a n a .
239 E n g r ie g o krat¿r d e s ig n a b a u n g r a n vaso e n e l q u e se m e z c la b a e l v in o c o n e l agu a
(Critias I 2 0 a ; leyes V I 7 7 3 c - d ) . E n e l Fedón ( m d ) , p o r e x te n s ió n , d e s ig n a « e s ta n -
q u e s » d e agua. D e ah í q u e p o d a m o s p e n sa r e n u n cris o l.
240 E n e l co n tex to , fcûtelcheîto p a re c e re m itir a la id ea d e fu s ió n d e lo s m etales. L o q u e n o
te n d ría n ad a d e s o rp re n d e n te d a d o q u e el trab a jo d e l d e m iu rg o es co m p a ra d o c o n
e l d e u n h e r r e r o q u e co n stru y e u n a esfera a r m ila r.
241 C f . e l m ito ce n tra l d e l Fedro ( 2 4 6 a - 2 5 0 c)» d o n d e lo s d io ses, lo s d é m o n e s y las alm as
h u m an as están subidas en ca rro s. E n este caso los astros so n co m p a ra d o s c o n carro s.
242 C f . Fedro 2 4 8 c y leyes X 9 ° 4 C*
243 C f . infra, Q O e.
244 P ara e l s e g u n d o n a c im ie n to d e l alm a, cf. g o e - g i a . S o la m e n te e n to n c e s ap arece la
d ife r e n c ia e n tre los sexos ( g ia - d ) .
245 E n g rie g o a n tig u o , exanágkes. C f . el Fedro 2 4 8 c . S e ñ a la re m o s la re c u rre n cia d e la id ea
d e n e ce sid a d e n este pasaje (c f. 6 8 c , d ).
246 C f . infra, 6 lc , p ara u n a d e s c r ip c ió n d e la sen sa c ió n b a jo to d as sus fo rm as.
247 E n g rie g o a n tig u o , e n c o n tr a m o s ér¿$, té r m in o al q u e h e tra ta d o d e d a r el v a lo r m ás
g e n e ra l p o s ib le , te n ie n d o e n c u e n ta el co n te x to . P o r ta n to , n o d e b e m o s re d u c ir ese
se n tid o a lo q u e se h alla infra, 9 I a _d.
248 S o b re e l ca rá cte r in d is o cia b le d e l p la c e r y d e l d o lo r físic o s, cf. infra, 6 4 a - 6 5 b , Fedro
2 5 8 e y Fedón 6 o b ~ c.
249 C f. injra, 6 9 c -d .
250 C o n c lu s ió n d e l Timeo ( g o b - d ) .
251 E l a d je t iv o synéthe n o se e n c u e n t r a e n t o d o s lo s m a n u s c r ito s . S u t r a d u c c ió n es
d ifíc il; a q u í p o d r ía d a r a e n te n d e r u n a a lu s ió n al m ito c e n tra l d e l Fedro, q u e d e s -
c r ib e el g é n e r o d e v id a d e l a lm a s e p a ra d a d e l c u e r p o , g é n e r o d e v id a q u e le es
c o n n a tu r a l.
252 C f . Fedón 8 le - 8 2 b , e l fin a l d e l Timeo y e l lib r o X d e la República. Esta frase es p a r tic u -
la r m e n te d if íc il d e c o n s t r u ir y d e tr a d u c ir ; a n te to d o h e p r o c u r a d o se r c la r o ,
s ig u ie n d o e l te x to lo m ás ce rc a p o s ib le [ « u n a s e m e ja n za c o n el o r ig e n d e ese
g é n e ro d e fa lta » ].
253 Se trata d e l c írc u lo d e lo M is m o q u e in c lu y e la p arte ra c io n a l d e l alm a h u m a n a ; cf.
infra, 4 3 c - 4 4 d , p a ra la m ism a ex p re sió n .
254 C f . Fedro 2 5 6 d - e . E n re s u m e n , el m ic r o c o s m o s q u e es e l h o m b r e d e b e to m a r su
m o d e lo d e l m a c ro co sm o s, e l m u n d o sen sib le: a q u í la ética se u n e a la c o sm o lo g ía ,
co m o ta m b ié n su ce d e al fin a l d e l d iá lo g o ( g o b - d ) .
255 L a s p a rte s m o r ta le s d e l alm a h u m a n a , es d e c ir , la p a r te a g resiva , el « c o r a z ó n »
(thymós), y la p a rte d esean te, e l « a p e tit o » (epithymía).
256 P a ra e l d e m iu r g o se tra ta d e lib e r a r to d a r e s p o n s a b ilid a d d e l m a l q u e p o d r ía n
c o m e te r lo s m o rtales, cf. supra, 4 2 d .
257 U n a le c tu ra in g e n u a d e ménein + lo cativo lleva a c o m p r e n d e r ithos e n su p r im e r s e n -
tid o « lu g a r a c o stu m b ra d o d e e s ta n c ia » . Es im p o s ib le situ a r ese lu g a r d e estan cia, y
c o n c re ta m e n te si se h a lla e n e l u n iv e rs o o e n e l e x te rio r.
394 TIMEO
358 T im e o n o ju s tific a este la zo d e p a re n te sc o , p e r o p o d e m o s p e n sa r q u e se basa e n el

h e c h o d e q u e e l d e m iu r g o h a fa b ric a d o to d o s lo s seres in m o r ta le s y , an te to d o , a
lo s d io ses.
359 E s d e c ir, la p a rte ra c io n a l d e l alm a, la in te lig e n c ia (nous), c f. supra, 4.1c.
260 Esta id e a d e u n a ju s tic ia có sm ica p o d r ía re m o n ta rse a A n a x im a n d r o ( D K 12 A 9 ).
261 A s í es co m o e n tie n d o eistautön [: « e n u n a m ism a e n t id a d » ] . [P o r n u e s tra p a rte ,
p re fe rim o s tr a d u c ir p o r « e n u n m ism o c o m p u e s to » ].
262 G o m o , p o r o tra p a rte , lo s o n lo s c o m p o n e n te s e le m e n ta le s, c f. infra, 5 6 b - c .
263 C o m o e l E x tr a n je ro d e E le a e n e l Polñico ( 2 7 2 d - e ) p a ra d e s c r ib ir e l m u n d o se n si-
b le , T im e o re c u rre a u n a im agen relativa al agua (cf. 4 3 b , 8 o d , 8 lb ) p ara d e s c rib ir
lo s fe n ó m e n o s d e n u t r ic ió n y d e ev a c u a c ió n e n el c u e r p o h u m a n o . P ara u n v o c a -
b u la rio s im ila r, cf. Leyes V I I 7 8 8 d .
264 Para o tra s o c u r r e n c ia s d e atáktos « s in n in g ú n o r d e n » , c f . 3 0 a , 6 9 b ; y p a ra o tra s
o cu rre n c ia s d e ológos « s in r a z ó n » , cf. 4 3 e , 5 3 a. L a d e s c rip c ió n d el estado d e l alm a
h u m a n a d u ra n te su e n c a r n a c ió n es p u esta e n r e la c ió n c o n la d e l caos en el q u e se
h allab a el u n iv e rs o « a n te s d e » la in te r v e n c ió n d e l d e m iu r g o . C o m o h e m o s v isto
m ás a r r ib a (c f. supra, 3 6 e ) , e n c u a n to está d o ta d o d e u n a lm a , el m u n d o se n s ib le
co m ie n za a v ivir segú n u n o r d e n ra cio n a l.
265 L a esfe ra en q u e co n siste el cu e rp o d e l m u n d o está d o tad a s o lo de u n m o v im ie n to
c ir c u la r , a e x c e p c ió n d e o tro s seis (cf. supra, 3 4 a) : h a c ia d e la n te /h a cia atrás, h acia
a rrib a / h a c ía a b a jo , h a c ia la d e re c h a /h a c ia la iz q u ie r d a . L o s c u e r p o s ce lestes están
a n im a d o s p o r u n m o v im ie n to c ir c u la r y p o r u n m o v im ie n to h a c ia d e la n te e n el
m a rc o d e su r e v o lu c ió n , p e ro está n d es p ro v is to s d e lo s o tro s c in c o m o v im ie n to s
(cf. supra, 4 0 b ) . E l h e c h o d e q u e e l ser h u m a n o esté d o ta d o , e n ese m o m e n to , de
to d o s esos m o v im ie n to s m u estra hasta q u é p u n to es u n ser c a ó tic o . Para u n in v e n -
ta rio d e tod as las v arie d a d e s d e m o v im ie n to s , léase Leyes X 8 9 3 b - 8 9 5 a .
266 E n g r ie g o a n tig u o e l t é r m in o pathémata d e sig n a las « p r o p ie d a d e s » d e lo s o b je to s
e x te rio re s (a q u í y 6 lc ) , q u e p r o d u c e n « a fe c c io n e s » e n u n c u e r p o y q u e p ro v o c a n
u n a se n sació n en el alm a (cf. 4 2 a ). C f . ta m b ié n la n o ta 5 2 6 .
267 Para u n a d e s c r ip c ió n de la se n sa c ió n , cf. infra, 4 2 a , 6 lc . S e g ú n P la tó n , afe ccio n e s,
cu alid a d es y se n sacio n es so n m o v im ie n to s , cf. Teeteto 1 5 6 c sq.
268 Para u n a d escrip ción , d e las d ife re n te s varied ad es de fu e g o , cf. infra, 4 5 b - d , 5 8 c - d .
269 E tim o lo g ía a la m a n era d e l Crdtiio. P la tó n n o d ic e n a d a m ás s o b re e llo , p e r o P r o -
c lo (In Tim. I l l 3 3 2 . 3 - 1 6 ) p r o p o n e u n a h ip ó te s is s e d u c t o r a , a u n q u e n o f u n d a -
m e n ta d a : aísthesis v e n d r ía d e aísso (sa lta r) y d e thésis ( p o s ic ió n ) , « p o r u n a p a rte , al
se r lo s s e n sib les m o v id o s d e l e x te r io r y, p o r o tra , al esta r situ a d o s e n lo s ó rg a n o s
de lo s s e n tid o s » .
270 E n c o n t r a m o s o tr o u so s im ila r d e endelekhôs e n 5 8 c . E n c u a lq u ie r o tra p a r te d e l
Timeo, okhetós, e m p le a d o e n p lu ra l (7 0 d , 7 7b , 7^ b , 7 9 a) d esign a los « v a s o s » , venas o
arteria s. P a rece q u e a q u í okhetós d esign a el « v a s o » p o r e l q u e tran sita la san gre q u e
tra n sp o rta u n a im p r e s ió n p a rtic u la r (7 7 e)*
271 Para c o m p r e n d e r este p asaje, es p re cis o re c o r d a r q u e la p a rte ra c io n a l d el alm a del
h o m b r e es, a escala re d u c id a , la r é p lic a d e l alm a d e l m u n d o . P o r ta n to , está c o n s ti-
tu id a d e lo s d o s m is m o s c ír c u lo s , el d e lo M is m o y e l d e lo O t r o , a fe cta d o s d e lo s
m ism o s m o v im ie n to s , y co n sta d e la m ism a e stru c tu ra m a tem á tica.
272 P a ra u n a d e s c r i p c ió n d e la e s tr u c tu r a m a te m á tic a d e l a lm a d e l m u n d o , c f . e l
A n e x o 2-
273 C f . su£ra, 3 8 e y 41a.
274 P r o b a b le m e n te u n a a lu s ió n al r e s u lt a d o d e la o p e r a c i ó n d e s c r ita e n 3 6 c . P a ra
u n a d e s c r i p c ió n d e la fa b r ic a c i ó n d e la e s fe ra a r m ila r , q u e s irv e d e m o d e lo al
alm a d e l m u n d o y, p o r ta n to , ta m b ié n a la p a rte ra c io n a l d e l a lm a d e l h o m b r e ,
c f . e l A n e x o 3.
2*75 Esta tr a d u c c ió n re q u ie re u n a e x p lic a c ió n . N o se trata d e n o m b r a r las cosas, s in o de
r e c o n o c e r e n tre ellas id e n tid a d y alte rid a d . E n el Sofista ( 2 6 2 d - 2 6 4 b ) , la v erd ad es
d e fin id a c o m o a d e c u a c ió n d e l ju ic io c o n resp ecto a la re a lid a d (sea cu al fu e re esta
re a lid a d ) y el e r r o r c o m o la in a d e c u a c ió n . P o r co n s ig u ie n te , d e c ir d e d o s cosas q u e
s o n id é n tica s, a u n q u e sean d ife re n te s, co n stitu y e c o n to tal ev id e n cia u n e rro r.
276 E s d if íc il sa b e r lo q u e T im e o p u d o e n te n d e r c o n to tés psykhgs hápan kytos. B u e n
n ú m e r o d e c o m e n ta ris ta s m o d e r n o s h a n s e g u id o a P r o c lo , q u ie n e s tim a q u e se
trata d e l alm a e n su to ta lid a d . P ero T a y lo r y C o r n f o r d to m a n e l té r m in o hytos e n u n
s e n tid o m ás fís ic o y p ie n sa n e n e l cu e rp o h u m a n o q u e c o n tie n e e l alm a e n su c o n -
ju n t o . E n otras p artes d e este d iá lo g o kÿtos d esign a d e m a n era g e n e ra l u n a e n vo ltu ra
h u e c a : e l c r á n e o ( 4 5 a)» Y â ca v id a d d e l tó ra x , e n tr e la ca b e za y e l o m b lig o ( 6 7 a ,
6 9 e , 7 9 c - d ) , es d e c ir , las e n v o ltu ra s resp ectiva s d e la p a rte r a c io n a l y d e la p a rte
ir r a c io n a l d e l alm a.
277 L a lo c u r a se id e n tific a c o n la in sen satez, c o m o acab am o s de v e r (c f. ta m b ié n infra,
8 6 b ) , y p a rtic u la rm e n te c o n la ig n o ra n c ia (c f. infra, 8 8 b ). A h o r a b ie n , la in s e n s a -
tez d e riv a d e las d e fo rm a c io n e s q u e afe cta n a las trayecto ria s d e las re v o lu cio n e s d e
la p a rte r a c io n a l d e l a lm a h u m a n a . D e a h í q u e la r e v o lu c ió n d e l c ír c u lo d e lo
M is m o ya n o lle g u e a d o m in a r , co m o d e b e ría ser e l caso (8 8 b ).
278 E sto s e fe c to s p r o d u c id o s p o r la p r im e r a e n c a r n a c ió n d e l alm a s o n d e s crito s ta m -
b ié n e n el Fedón ( 8 lc , 8 3 d ) y m ás a b a jo e n e l Timeo ( g o c - d ) . E l alm a d e l m u n d o
c o m ie n za u n a v id a in te lig e n te (3 6 e ), ya q u e está u n id a al cu e rp o d e l m u n d o . E n lo
q u e se re fie r e a l a lm a , la e n c a r n a c ió n s o lo p u e d e se r m ú ltip le : d e a h í la c o n s tr u c -
c ió n hótan + su b ju n tiv o .
279 Esta d e s c rip c ió n se ap lica al alm a d e to d o recié n n a c id o y n o a la p rim e ra g e n e ra ció n
d e u n alm a e n el trascurso de u n ciclo d e d iez m il añ o s. E n el lib r o V I I d e las Leyes, el
E x tr a n je ro d e A te n a s h ace la s ig u ie n te o b s e rv a ció n : « ¿ Y q u é ? ¿ A ca so n o sab em o s
q u e e l m á x im o c r e cim ie n to d e to d o a n im a l y e l m ás in te n s o tie n e lu g a r al p r in c ip io ,
d e m o d o q u e a m u ch o s les da u n a o ca sió n de d isputa el h ech o de qu e, d espués d e los
c in c o a ñ o s, la esta tu ra d e l ser h u m a n o n o lle g u e a c r e c e r e l d o b le e n lo s restan tes
v e in te a ñ o s ? » (7 8 8 d , tra d , d e F. L isi). ¡ Q u é d ife re n c ia c o n e l alm a d e l m u n d o q u e
co m ie n za u n a « v id a in te lig e n te » (3 6 e ) e n cu a n to se u n e a su cu e rp o !
280 Por lo que respecta a la traducción e interpretación de este pasaje, m e alineo con la
o p in ió n de C o rn fo rd que alude a Timeo 9 0 d y sobre todo a 8 7b : dià trophes kai di’ epiter.
deumáton mathemáton. Si siguiéram os estrictam ente la gramática, tendríam os que tra
d u cir: « e l alim ento de una buena ed u ca ció n » . S o b re la im portancia de la educa
c ión para alcanzar la virtud (cf. infra, 8 8 b ).
281 Es d ecir, la ignorancia, cf. supra, 4 4 a » 8 6 b y 8 8 b .
282 T é r m in o a té r m in o sería algo así: « tra s h a b e r r e c o r r id o ra n q u e a n te e l c a m in o de
la v id a » .
283 Para un uso del vocabulario de los m isterios en un contexto sim ilar, cf. el Banquete
(2IO a sq .), el Fedro ( 2 5 ° c ) y la Carta V I I ( 3 4 4 b - c ) . T am bién es preciso recordar la
fam osa expresión del Gorgias ( 4 9 3 b ) que asimila « lo s seres privados de razó n » (tous
anogtousj a «gentes que n o han sido iniciadas» (amuétous). La « in ic ia c ió n » de la que
se trata aquí es evidentem ente aquella en la que consiste la filosofía, com o lo expli
can los textos que acaban de citarse.
284 Timeo 8 7 b , 8 9 d .
285 Las consid eraciones de o rd en teleológico desem peñan una fu n ció n esencial en lo
siguiente, cf. la « In tro d u c tio n » , p. 57 ·
TIMEO
286 R e c o r d a to rio d e l estatuto d e la e x p lica ció n p ro p u e s to e n el Timeo, cf. la « I n t r o d u c -

tio n » , p. 7 0 -7 1.
287 A s í p u e s , la ca b e za d e l h o m b r e es u n m o d e lo r e d u c id o d e l c u e r p o e s fé r ic o d e l
m u n d o s e n s ib le (c f. supra, 3 3 b ) , d e l m is m o m o d o q u e e l alm a d e l h o m b r e es u n
m o d e lo r e d u c id o d e l alm a d e l m u n d o .
288 E l alm a r e in a (despotoún) ta n to e n e l h o m b r e c o m o e n e l m u n d o ( c f . supra, 3 4 c ,
d o n d e h allam o s el té r m in o despótin). Y , e n am b o s casos, la re v o lu c ió n d e lo M ism o
d e b e t e n e r la s u p r e m a c ía (3 6 c , p a ra e l a lm a d e l m u n d o ; 4 3 d , p a ra e l a lm a d e l
h o m b re ).
289 C f. Timeo 4 3 b .
290 S eñ a la re m o s el s in g u la r, q u e sigue s ie n d o e x p lica b le c o n d ific u lta d ; qu izás se trate
d e u n o de lo s ayu dan tes d e l d e m iu rg o , y e n tr e ello s se h ayan re p a rtid o las tareas.
291 Es d e c ir , la p a rte r a c io n a l d e l alm a situ a d a e n e l c r á n e o ; s o b re la « h o m o n im i a »
q u e p e r m ite d e c ir d e esta p a rte d e l alm a q u e es u n a d iv in id a d , cf. supra, 4 1c.
292 Com o ha señalado Cornford, elpásin sorprende; todos los hombres tienen miembros.
293 Este pasaje, en su totalid ad , constituye u n m agn ífico ejem p lo de razon am ien to
teleológico.
294 Para c o m p r e n d e r lo q u e s ig n ific a esta e x p re s ió n , es p re c is o m e n c io n a r la d e s c r ip -
c ió n d e l m e ca n is m o d e la v is ió n , cf. infra, 4 6 c - d , e.
295 C f. infra, 5 8 c , para las variedades de fuego. Ju eg o de palabras entre heméra, « d ía » , y
phóshímeron, «suave lu z » .
296 C onstruyo oikeion hekästgs hgméras SQma. Cada día « t i e n e » u n cuerpo que le es p r o
p io , dado que, co n sid erad o en sí m ism o, constituye una to talid ad . E l fu ego,
d ifu n d id o en el a ire, da cuenta de la luz del día y, en la puesta de sol, se re tira
(cf. infra, 4 5 d ). [M antenem os la constru cción: oikeíonheká$t&hemérassomaemekhanésanto
gígnesthai, que recoge nuestra tra d u cció n : « la h an fab ricad o para que cada día se
convierta en un cuerpo a p ro p ia d o » !.
297 E sta t e o r ía d e la v is ió n p a re c e in s p ir a r s e e n E m p é d o c le s ( c f . Menón 7 6 c - d ) . C f .
ta m b ié n infra, 6 4 d - e , 6 7 c sq. V éase el d ib u jo d e l A n e x o 5 .
298 Sobre esta teoría de la sensación, cf. supra, 4 3 e Y el Teeteto. Todo el problem a consiste
en explicar cóm o u n m ovim iento que tiene su origen en un objeto exterior puede
ser transm itido a través del cuerpo y ejercer una in flu en cia en el alma, co n cre ta
m ente en la parte más elevada, la inteligencia o la razón, donde activa un proceso
de rem iniscencia; en ese m om ento, y n o antes, puede hablarse de « sen sació n » (cf.
4 3 °)· Señalarem os que lo que se transm ite a lo largo de esta cadena es un m ovi
m ien to. S o b re el tem a, cf. la « In tro d u c tio n » , p . 5 9 - 6 0 .
299 D e este m odo traduzco eis nykta (= sub noctem), uso que h allam os esp ecialm en te en
Je n o fo n te (Helénicas IV 6 , 7)·
300 Symmysei d e b e in te r p re ta rs e c o m o u n a o risto p u n tu a l.
301 S o b re e l s u e ñ o , c f. infra, 7 0 e - 7 le .
302 E ste d ifíc il pasaje g u a rd a e n o rm e s sim ilitu d e s c o n 5 2 b - c y 7 l d - 7 2 b . Para u n a d e f i-
n ic ió n d e l s u e ñ o , c f. Rep. 4 7 6 c .
303 E jem p lo in teresan te de extrapolación de un d o m in io a o tro , en el m arco de una
misma explicación. Para otros ejem plos del m ism o proced im iento, cf. 79 e - 8 0 c.
304 Para el ún ico uso d ifieren te del verbo, del que metariythmisthéntos es una form a, en
todo el corpus platónico, cf. infra, 9 ld .
305 L a id e a d e s a rr o lla d a es la s ig u ie n te : e n u n esp ejo se fo r m a u n a im a g e n fie l, p e r o
in v e rtid a . S o b re el m e ca n ism o d e la v is ió n , cf. supra, 4 3 e .
306 «A q u í se hace alusión al caso de un espejo cilindrico cóncavo de generatriz vertical. La
luz proveniente de la derecha se refleja hacia la derecha; vemos entonces la derecha
c o n el o jo izq u ie rd o , lo qu e p e rm ite restablecer las c o n d ic io n e s d e la v is ió n d ire cta »

(n o ta d e J . M o re a u a su tra d u cc ió n [fran cesa d e l Timeo]). C f . el A n e x o 5 ·
307 « A q u í se h ace a lu s ió n al caso d e u n esp ejo c ilin d r ic o có n cav o d e g e n e ra triz horizon
tal. Esta vez, p a ra e x p lica r el g ir o co n s id e ra d o , ya n o se p u e d e u tiliz a r la s im p lific a -
c i ó n q u e la c o n s id e r a c ió n d e lo s d o s o jo s p e r m itía ; p e r o se p r o d u c e d e la m ism a
m a n e ra q u e e n e l caso p r e c e d e n te , p r e s e n t a n d o lo d e a r r ib a e n lu g a r d e lo d e
ab a jo , lo q u e esta vez in v ie rte las c o n d ic io n e s d e la v is ió n d irec ta , e n lu g a r d e re s -
ta b le c e rla » (n o ta d e J . M o re a u a su tr a d u c c ió n [fran cesa d e l Timeo]).
30a Es d e c ir , la e x p lic a c ió n d e l m e c a n is m o de la v is ió n (4 5 b ~ 4 6 d ) p r e c e d e n te . Se ha
e x p lica d o c ó m o fu n c io n a la vista, p e ro n o se h a d ic h o c o n q u é p r o p ó s ito fu e dada
a l h o m b r e , es d e c ir , p o r q u é e l h o m b r e v e . Esta o b s e r v a c ió n p e r m ite a T im e o
co m e n za r u n a tr a n s ic ió n q u e le lleva a pasar d e l á m b ito d e la in te lig e n cia ( 2 9 d - 4 5 b )
d e m iú rg ic a al d e la n e ce s id a d (4 7 e ~ 6 9 a)·
309 E n g r ie g o a n tig u o , synaftíaí (causas acceso rias) e n co n tra ste c o n aitíai (causas); so b re
el tem a , cf. la « I n t r o d u c t io n » , p . 1 5 - ΐβ .
310 C r ít ic a —se m ejan te a la d irig id a c o n tra A n a xá go ras e n el Fedón ( 9 7 ^ - 9 9 ^) y a la que
se h alla en el lib r o X d e las Leyes (8 8 8 e s q ., 8 9 2 a s q .)— d e lo s sistem as co s m o ló g ico s
a n t e r io r e s , q u e te n ía n te n d e n c ia a p r o p o n e r s o lo e x p lic a c io n e s m e c á n ic a s , sin
d e d ic a r u n lu g a r s u fic ie n te a la in t e n c ió n r a c io n a l. A u n q u e lo s c r itiq u e , P la tó n
in te g ra este tip o d e in te r p re ta c ió n e n su sistem a c o s m o ló g ic o a c o rd á n d o le u n esta-
tu to in fe r io r .
3Π P r e c is ió n q u e p e r m ite c o m p r e n d e r m e jo r e l r a z o n a m ie n to , d e l q u e se h a lla u n a
e x p o s ic ió n p a rtic u la rm e n te su cin ta e n 3 0 b - c .
312 E n g r ie g o a n t ig u o , e n c o n tr a m o s erastis, q u e d e s ig n a al « e n a m o r a d o » , al
« a m a n t e » . Q u iz á s u n a r e m in is c e n c ia d e l Fedro ( 2 5 0 c - 2 5 7 a )» d o n d e el a m o r físic o
d e b e lle va r al a m o r d e l saber.
313 L o s m o v im ie n to s q u e a n im a n al cu e rp o le so n tra n s m itid o s d e l e x te rio r, m ie n tra s
q u e el alm a se define co m o u n m o v im ie n to e s p o n tá n e o , y, p o r ta n to , se m u eve a sí
m ism a (cf. Fedro 2 4 5 c " e ¡ L eye sX 8 9 4 b s q .).
314 S e ñ a la re m o s la o p o s ic ió n metà noú (d o tad a d e inteligencia)/monotheísai£/irongseos ( p r i-
vada de p e n s a m ie n to [re fle x ió n ]).
315 C f . infra, 6 8 e - 6 9 a .
316 E n g r ie g o a n t ig u o , e n c o n tr a m o s symmetaítia, ú n ic a o c u r r e n c ia d e este té r m in o en
t o d o el c o rp u s p la tó n ic o ; q u izá s u n a r e m in is c e n c ia d e l v e rso d e S ó fo c le s (Antigona
537)·
317 R e c o rd a to rio d e la n ecesid a d d e to m a r en c o n s id e ra ció n la causa fin a l; p o r lo tan to ,
la ax io lo g ía in te rv ie n e e n la c o sm o lo g ía . E l Timeo fin a liza re a n u d a n d o este tem a.
318 E n g rie g o a n tig u o , isemeríaikai tropaí s o n té r m in o s té c n ic o s q u e d e sig n a n re sp e ctiva -
m e n te lo s e q u in o c c io s y lo s so lstic io s. C f . la n o ta 2 0 6 .
319 A lu s ió n a u n a fó r m u la d e E u r íp id e s , Fenicias 1 7 6 2 .
320 Esta tr a d u c c ió n , q u e se in sp ira e n la d e F. M . C o r n fo r d , trata de re c o g e r e l se n tid o
de logismós, q u e p u e d e s ig n ific a r « c á lc u lo » .
321 D e s d e esta p e rs p e c tiv a , u n a v id a b u e n a d e p e n d e , al m e n o s e n u n p r im e r tie m p o ,
d e la c o n te m p la c ió n d e l m u n d o se n s ib le y d e lo q u e h ay d e m ás re g u la r e n é l, los
m o v im ie n to s d e lo s c u e r p o s ce lestes (c f. supra, g o c - d ) . S o b re el te m a , léase A . J .
F e stu giére , Contemplation et vie contemplative selon Platon [1 9 3 6 ], París ( V r in ) I 9 7 5 4» <iu e
e xp lica, e n P la to n , hasta c ie rto p u n to , có m o la c o n te m p la c ió n d e l m u n d o sen sible
to m a el relevo d e la c o n te m p la c ió n d e las fo rm a s in te lig ib le s . D e sd e este m o m e n to
se c o m p r e n d e m e jo r có m o la vista p u e d e co n sid e ra rse co m o a q u e llo q u e está e n el
o r ig e n d e la filo s o fía .
398 TIMEO
322 L o s m o v im ie n to s d e n u e s tra a lm a y, p o r ta n to , lo s d e lo s a stro s, o b e d e c e n a las

m ism as leyes q u e a q u e llo s q u e p r o d u c e n e l s o n id o , d ad a la estru c tu ra m a te m á tica
d e l alm a d e l m u n d o (cf. el A n e x o 2 ). B u e n e je m p lo d e e x tra p o la c ió n d e u n a e x p li-
c a c ió n de u n d o m in io , el d e la m ú sica , a o tr o , el d e la a s tro n o m ía (cf. la « I n t r o -
d u c t io n » , p . 3 8 - 3 9 ) .
323 E l e s tu d io s im u ltá n e o de la a s tro n o m ía y d e la a r m o n ía lleva al c o n o c im ie n t o d el
B ie n (cf. República V I I 5 3 0 d - 5 3 2 b ).
324 S o b re las causas q u e e x p lic a n la a r m o n ía y la d is c o r d ia e n tre lo s s o n id o s , cf. infra,
80b.
325 S o b re to d o esto , cf. supra, 4 3 d - 4 4 c .
326 E l r it m o (rhythmós) es e l te r c e r e le m e n to , c o n la p a la b ra (lógos) y la a r m o n ía (har
monía), q u e in te r v ie n e e n la m e lo d ía (mélos): so b re e sto s tres e le m e n to s , c f. Repú
blica III 3 8 g d , y p a ra u n c o m e n t a r io , c f. L u c B r is s o n , Platón, la spa la b rasj los mitos
[ 1 9 8 2 ] , 2 0 0 5 , p . 8 1 - 9 2 . S o b r e el s e n tid o d e l t é r m in o rhythmós, cf. É m ile B e n v e -
n is te , « L a n o t io n d e 'r y th m e ’ d an s s o n e x p r e s s io n lin g u is t iq u e » [ 1 9 5 0 - 1 9 5 1 ] ,
Problèmes de linguistique générale I, B ib lio th è q u e d es sc ie n c e s h u m a in e s , P a ris , G a l l i -
m a r d , 1 9 6 6 , p . 3 6 4 ~3 6 5 í d e s p u é s e n la c o l e c c ió n T e l n ° 7, P a ris , G a llim a r d ,
1 9 7 9 . P- 3 3 4 - 3 3 5 ·
327 S eñ a la rem o s el re c u rs o al v o c a b u la rio m ilita r, a q u í epíkouros, m ás a r rib a (4 7 d ) sym-
makhos.
328 C f. 4 3 a - 44-a, desorden provocado p o r la u n ió n del alma y del cuerpo; 4 5 b - 4 4 a ,
m e ca n ism o de la visión.
329 In d ica re m o s la p r io r id a d atrib u id a en esta frase a la n ecesid a d . M u y p ro b a b le m e n te
p o rq u e to d a esta s e cc ió n (4 7 e ~69a) esta co n sag rad a a la n ecesid a d .
330 Com pararem os estas líneas c o n 6 9 a - b , donde se abre una tercera y últim a sección
(6 9 a~ 9 2 c) que alude a la cooperación de la r a z ó n con la necesidad.
331 S o b re la cu estió n d e l e n g e n d ra m ie n to d e l u n iv e rs o e n e l tie m p o , cf. la « I n t r o d u c -
t i o n » , p . II y 3 6 - 3 8 .
^32 Así pues, Timeo considera que es el primero en querer describir la generación de
los elementos. Por eso, se muestra consciente de la originalidad de la explicación
que propone, y reduce la estructura del conjunto del mundo físico a dos triángu
los rectángulos, isósceles y escaleno.
333 En griego antiguo, leemos solamente arkhás. Añado «elementales» para recordar
que esos principios son aquí los cuatro elementos: fuego, aire, agua, tierra.
[Aceptamos esta precisión, aunque preferimos traducir literalmente por «prin
cipios»].
334 En el texto encontramos stoikhéta, término que, en griego antiguo, puede designar
una letra del alfabeto y un elemento físico (cf. Teeteto 20le).
335 Probablemente una alusión a las explicaciones de Leucipo y de Demócrito (DK 6 7
A 6), quienes comparaban los átomos con las letras de las que están constituidas las
palabras. En la doctrina del Timeo (infra, 5 3 c sq.), los cuatro elementos tradiciona
les, distinguidos por Empédocles (DK 31 A 3 7 )» corresponden a sólidos, limitados
por superficies, las cuales, ellas mismas, se descomponen en triángulos; esos trián
gulos son asimilados a letras (54^* 5 5 ^ ); las superficies que componen correspon
den a las sílabas; y los sólidos elementales, a las palabras.
336 La reiteración dokeí... dokounta e s del todo pertinente. El método de exposición
adoptado por Timeo no conviene a la comunicación de las opiniones, aunque
no se prohíba. De hecho, Timeo aquí recuerda el estatuto de la explicación que
va a proponer: se trata de una «explicación verosímil» (cf. la «Introduction»,
p. 7 0 -7 1)·
337 C om o T im e o lo dirá más tarde ( 54a -b ), « la explicación vero sím il» que prop one
no es la única, n i forzosam ente la m ejo r. Estos lím ites n o le im piden recon ocerle
un cierto valor.
338 S o b re la necesidad de d irig ir a los dioses una plegaria antes de em p rend er sea lo
que sea (cf. supra, 27c -d , cf. tam bién Filebo 2 5 b , Leyes X 8 8 7 c , Epínomis 9 8 0 c ). Señ a
larem os la reiteración ap’arkh¿s... ep’arkhéi.
339 E n contram os este género de expresión en otras partes del corpus platónico (Repú
blica X 6 s i b - c , Teeteto l6 4 d , Filebo 14a, Leyes I 6 4 5 k ) · Para un in te n to de exp lica
ción , cf. Luc Brisson, Platón, las palabrasj los mitos [1982], 2 0 0 5 * ρ· 7 3 " 7 5 ·
340 Para com p ren der esta tradu cción, es preciso rem itirse a los usos de próton diairetéon
de 27d y de arkhé en 4 8 d .
341 C f. Timeo 2 7 d - 2 9 a , donde se establece una clara d istin ció n en tre lo sensible y lo
in telig ib le. Y , sobre los problem as que plantea esta d istin ció n , cf. la « In tr o d u c
tio n » , p. 7 4 -7 5 .
342 S o b re esta im a g e n y so b re las o tras q u e c o m p a ra n la khóra c o n u n a n o d r iz a (8 8 d ) y
c o n u n a m a d re (5 Ia ), d e ja n d o e n te n d e r c o n e llo q u e la khára es « a q u e llo d e lo
q u e » está h e c h o e l m u n d o se n s ib le , c f. L u c B r is s o n , Le Même et l ’A utre..., 1974 » Ρ·
2 I4 - 2I5-
343 Quizás haya que p o n er en relación este proaporithênai y el diaporethéntes que se halla un
poco más abajo co n lo que dice A ristóteles al com ienzo de Metafísica B I: « C o n vis
tas a la ciencia que andamos buscando es necesario que vayamos, p rim eram ente, a
aquellas cuestiones en cuyo carácter aporético conviene situarse en p rim er lugar»
(trad, de T . Calvo, B iblioteca Clásica Gredos 2 0 0 , M adrid, 1 9 9 4)·
344 C f. infra, 5 0 b ~ 5 lb . Para que haya un lenguaje entend ido p o r la mayoría, es necesa
ria una cierta estabilidad en el m undo sensible; una realidad que n o cesara de cam
b iar de todas las m aneras posibles n o podría llegar a ser n i o b jeto de pensam iento
n i tema de discurso, com o lo explica el Teeteto.
345 T odo esto es solo una apariencia (dokoúmen), véase unas líneas más abajo, hosphaínetai.
346 E n griego antiguo, rhé<¿ puede tener este sentido; se trata entonces de la lluvia.
347 Este p asaje, en que todos lo s elem en to s se tra n sfo rm a n unos en o tro s c irc u la r
m e n te , c o n tra d ic e fo rm a lm e n te o tr o pasaje ( 5 6 c~ 57 b ). d o n d e T im e o exp lica
que, d ebid o al tip o de triángulos que in terv ien en en la su p erficie, el cuadrado,
que co m p o n e las caras del cubo al que se asocia la tie rra , n o puede transform arse
en n in gu n o de los tres o tro s elem en tos, los cuales, en cam bio, p u eden tra n s fo r
m arse u n o s en o tro s, ya que la su p erficie elem en tal, el trián g u lo eq u ilá tero , se
form a a p a rtir de triángulos rectángulos escalenos cuyos tres lados m an tien en las
m ismas relacion es. C o m o T im e o se sitúa aq u í e n el te rre n o de las apariencias (cf.
la n ota 3 4 5 )» p recisa que n o tie n e en cu en ta las te o ría s qu e d e sa rro lla ro n sus
predecesores.
348 E l paso intem pestivo del singular al plural es prácticam ente im posible de ju stificar:
para una revisión de las soluciones propuestas, cf. Luc Brisson, LeM êm eetV A utre....
1974, p. 18 4 -18 5.
349 Para u n análisis porm enorizad o de este pasaje, cf· Luc B risso n , Le Même et ¡A utre...,
19 7 4 . p - 178-193*
350 E n el texto griego, leem os t£$ tà pa'nta dekhoménessgmatapkyseos. C o m o sucede muy a
m en u d o , aq u í el té rm in o physis es un vez más u n té rm in o vacío; p ero conviene
señalar que son los cuerpos los que recibe la khgra, es decir, las im ágenes, las copias
de las form as inteligibles, n o las form as mismas.
351 E n el texto griego en contram os morphg que, concretam en te en P latón, designa los
co n to rn o s exteriores de una cosa.
400 TIMEO
352 E n e l tex to g r ie g o e n c o n tr a m o s ekmageíon, té r m in o q u e , e n P la tó n c o n c r e ta m e n -

te , h a c e r e fe r e n c ia a l tr a b a jo d e la c e r a , c o m o p o d e m o s c o n s ta ta r r e le y e n d o e l
Teeteto ( 1 9 1 c , 1 9 6 a ) . M á s a b a jo ( 7 2 c ) , ekmageíon p r e s e n t a u n s e n t id o s im ila r .
S o b re las m e tá fo ra s q u e d e s c r ib e n el tr a b a jo d e l o r fe b r e y d e l m o d e la d o r d e ce ra
c o n r e la c ió n a la d e s c r ip c ió n de la khâra, c f. L u c B r is s o n , Le Même et i'A utre..., 1 9 7 4 -
p. 2 17 -2 2 0 .
353 E n e l te x to g r ie g o , le e m o s kinoúmenon, es d e c ir , e n s e n tid o e s tr ic t o , s o m e tid a al
c a m b io .
354 Esta explicación no se dará nunca. Y, sin embargo, hubiera sido especialmente
bienvenida. Es preciso recordar que no son las formas inteligibles las que
entran en el medio espacial o las que salen de él (cf. infra, 5!a)> como parece
suponer Aristóteles (Física IV 2, 20 9b33-2I0a2), sino copias de esas formas
inteligibles. Sobre el tema, cf. supra, la nota 3 5 ® y Luc Brisson, Le Même et ¡ ’A u
tre..., 19 7 4 . p· 2 2 3 .
355 S o b re el s ig n ific a d o de esta m e tá fo ra , cf. L u c B r is so n , Le Même et lA u tre..., 1 9 7 4 - P-
2 0 8 -2 11.
356 En virtud de lo que se ha dicho más arriba (en la nota 350), es preciso abstenerse
de asignar un sentido técnico a eidôn y a gén& en esta frase.
357 Interpreto toût’autô hypárkhon como un acusativo absoluto [: «una vez que se tiene
esta materia primera»]. La expresión «material» no debe tomarse en un sentido
filosófico, sino en un sentido estrictamente técnico.
358 Para la d e s c r ip c ió n d e una o p e r a c ió n s im ila r re a liza d a p o r tin to r e r o s , c f. República
IV 4 2 9 d -e.
359 En e l texto leem o s tá ton pántQn aeí te ónton aphomoiómata. P o r lo ta n to , q u e d a b ie n claro
que n o so n las fo rm a s in te lig ib le s las q u e re c ib e el « m a te r ia l» , s in o sus re p re s e n -
ta cio n e s. C f . supra las n o ta s 3 5 0 y 3 5 4 ·
360 A q u í eídos es to m a d o e n e l s e n tid o n o té c n ic o d e « a s p e c t o » e x t e r io r , d e « a p a -
r ie n c ia » .
361 E n griego a n tig u o , hypodokhé es e l p r im e r o d e u n a s e rie d e té r m in o s , e n tre lo s q u e
se e n c u e n tra khóra, topos y hédra, q u e d eja n e n te n d e r q u e el « m a te r ia l» es « a q u e llo
en lo q u e » se h a lla n las co sa s s e n s ib le s . P a ra u n a n á lis is p o r m e n o r iz a d o d e este
c o n ju n to , cf. L u c B r is so n , L eM ém eetíA u tre..., 1 9 7 4 » P* 2 0 8 - 217 *
362 Para una descripción de la transformación mutua de los elementos, cf. supra, 4 9 e*
que contradice infra, 5bc-57b.
363 Esta frase p lan tea tre m e n d o s p ro b le m a s d e in te r p re ta c ió n . S e g ú n S im p lic io (In Phys.,
C A G I X , p . 5 4 2 .I I D ie ls ), esta frase estaría e n e l o rig e n d e la extrañ a in te rp re ta c ió n
d e la « m a te r ia » e n P la tó n q u e p r o p o n e A ris tó te le s e n Físico I V 2 , 2 0 9 b I I -1 6 (para
u n an álisis d e esta in te r p re ta c ió n , cf. L u c B ris so n , LeM êm eetVAutre..., 1 9 7 4 » Ρ· 2 2 1 -
2 3 2 ) . P o r o tr a p a rte , n o p o d e m o s a le g a r esta fra se p a ra c o r r o b o r a r , c o m o h a c e n
v a rio s n e o p la tó n ic o s , la h ip ó te s is d e la ex isten cia d e u n a m a te ria in te lig ib le , d e la
q u e p a rt ic ip a r ía la m a te ria s e n s ib le . S i se d ic e q u e e l « m a t e r ia l» p a r tic ip a d e lo
in t e lig ib le , es p o r q u e p o s e e e n c o m ú n c o n él c ie r to s a tr ib u to s . C o m o las fo rm a s
in te lig ib les, e l « m a te r ia l» está d espro visto d e todas las características sensibles; ta m -
b ié n es in v isib le y d esp ro visto d e to d a fo rm a m aterial (51a) ; siem p re ha existid o y n o
p u e d e ser d estru id o , y se lo capta al fin a l d e u n ra zo n a m ien to , a u n q u e bastardo, qu e
n o se ap o ya e n la sen sació n (5 2 a - b ). Y , fin a lm e n te , aparte d e las fo rm as in te lig ib le s,
es la ú n ic a e n tid a d q u e se p u e d e d esig n a r c o n la ayuda d e l té r m in o « e s to » .
364 T o d a esta e x p o s ic ió n (cf. ta m b ié n 5 0 c ) p o n e d e m a n ifiesto c o n cla rid a d q u e n o son
las F o rm a s las q u e se h a lla n e n el re c e p tá c u lo , sin o u n a s im ág en es d e esas F o rm a s.
C f . las n o ta s 3 5 0 , 3 5 4 y 3 5 § .
NOTAS A LA TRADUCCIÓN 4 OI
365 L o c u c ió n q u e d e sign a las F o rm a s, cf. Fedón, 7 9 d .

366 E n el tex to , le e m o s toiaútenalétheian. P e ro , co m o a m e n u d o e n P la tó n , es p re ciso tr a -
d u c ir afetheia p o r re a lid a d y n o p o r v e rd a d . P o r lo ta n to , a q u í se trata d e la re a lid a d
in d e p e n d ie n te y ab so lu ta d e la q u e se acaba d e h a b la r.
367 A lu s ió n a la s c r ític a s p la n te a d a s c o n t r a las F o rm a s , d e las q u e h a lla m o s b u e n o s
e je m p lo s e n la p r im e r a p a r t e d e l Parménides. C o m o T i m e o n o p a r e c e t e n e r e n
c u e n t a esas c r ític a s , s i r e c h a z a m o s la h ip ó t e s is d e G . E . L . O w e n c o n c e r n ie n t e a
la p o s ic ió n d e l Timeo d e n t r o d e l c o r p u s p la t ó n i c o , n o s v e m o s lle v a d o s a c o n -
c l u ir , c o n t r a G . R y le , q u e e l P a r m é n id e s n o c o n s titu y e u n g ir o c o o p e r n i c a n o
e n la e v o l u c ió n f i l o s ó f i c a d e P l a t ó n q u i e n , a p a r t i r d e e s te d i á l o g o , h a b r ía
a b a n d o n a d o la d o c t r in a d e las fo r m a s in te lig ib le s a s im ila d a s a m o d e lo s (parade-
ígmata). E l P la tó n d e l Parménides c o n o c e c ie r to n ú m e r o d e o b je c io n e s p la n te a d a s
c o n t r a la d o c t r i n a d e la s fo r m a s i n t e l i g i b l e s , p e r o n o p o n e e n te la d e j u i c i o
esta d o c t r in a .
368 L a e x p re s ió n hóronhorúpin, « e s ta b le c e r u n a fr o n te r a , u n a d is tin c ió n » , ap arece ta m -
b ié n e n e l Gorgias 4 7 ° b - A q u í se trata d e la d is tin c ió n e n tre lo se n sib le y lo in te lig i-
b le . E sta ex ig e n cia ya fu e expresad a supra, 51a.
369 S e g ú n e l r a z o n a m ie n to e n u n c ia d o e n e l li b r o V d e la República: « S i u n d is tin t o
p o d e r c o r r e s p o n d e p o r n a t u r a le z a a u n o b je t o d i s t i n t o , y a m b o s , o p i n i ó n y
c o n o c im ie n t o c i e n t í f i c o , s o n p o d e r e s , p e r o c a d a u n o d is t in t o d e l o t r o , c o m o
d e c im o s , d e a llí r e s u lta q u e n o h ay lu g a r a q u e lo c o g n o s c ib le y lo o p in a b le sean
lo m is m o » ( 4 7 8 a - b , tr a d , d e C . E g g e r s L a n , B i b li o t e c a C lá s ic a G r e d o s 9 4 ,
M a d r id , 1 9 8 6 ) .
37 0 Q u iz á s u n a a lu s ió n al Teeteto (1 8 7 b s q .).
371 C f . Gorgias 4 5 4 c - 4 5 5 a ; Teeteto 2 0 0 e - 2 0 lc .
372 C f . Menón 9 7 c - 9 8 b ; Banquete 2 0 2 a .
373 D e a q u í T im e o extrae las co n se cu e n c ia s e p istem o ló g ica s d e la d is tin c ió n o n to ló g ic a
e n tre fo rm a s in te lig ib le s y cosas sen sib les. Las ú ltim a s palabras d e este pasaje so b re
e l r e d u c id o n ú m e r o de a q u ello s q u e p u e d e n a c ce d e r al v e rd a d e ro sab e r re c u e rd a n
al Fedro ( 2 4 9 c - d ) .
374 S e g ú n e l m a n u s c r ito A (Parisinus graecus 180 7)» h a b r ía u n a la g u n a e n tr e oû y genos.
A lg o q u e p a rec e p ro b a b le , sin m ás.
375 I n s p irá n d o m e e n 4 8 e y d e 52 a , n o h a g o d e aei u n p re d ic a d o aislad o .
376 Esta a lian za d e p alab ras oneiropoloúmen blépontes sirve p a ra o p o n e r el s u e ñ o a la r e a li-
d ad , cf. E s q u ilo , Coéforas 844* S o b re el ax io m a a lu d id o e n esta fra se, c f. A ris tó te le s,
Física I V I , 2 0 8 a 2 9 -
377 Para u n u so d e la m ism a e x p re s ió n , cf. Fedro 2 7 6 d .
378 L a n o c ió n de im a g e n im p lic a d o s ca ra cterístic a s c o n tra ria s : u n a im a g e n se p a re c e
a su m o d e lo y d if ie r e d e é l. A h o r a b i e n , la co s a s e n s ib le se p a r e c e a la f o r m a
in t e lig ib le , p o r q u e p a r t ic ip a d e e lla . A ú n h a y q u e d a r c u e n t a d e q u e este p a r e -
c id o n o es to ta l, si n o co sa s e n s ib le y fo r m a in te lig ib le s e ría n id é n tic a s . D e a h í la
h ip ó te s is d e l « m a te r ia l» e n lo q u e se h alla y d e lo q u e se co n s titu y e la co sa s e n s i-
b le , la c u a l e x p lica su d ife r e n c ia c o n r e la c ió n a la fo r m a in te lig ib le d e la q u e p a r -
tic ip a . S o b r e la c o n s t r u c c ió n d e esta fra s e , c f . F. M . C o r n f o r d , Pla to’s Cosmology,
1937- Ρ· 3 7 0 - 371*
379 Sobre esta expresión, cf. Thomas A. Szlezák, «Was heisst 'dem Logos zu Hilfe
kommen’? Zur Struktur und Zielsetzung der platonischen Dialoge», en Symposium
Platon icum ll, 1 9 9 2 , p. 9 3 _I 0 7 ·
380 F o r m u la c ió n relativa m en te b u rd a d e l p r in c ip io d e te r c io ex lu so .
381 G f . Timeo 5 ld .
402 TIMEO
382 S o b re los p ro b le m a s qu e p lan tea este a n teced e n te , cf. la « I n t r o d u c t io n » , p. 1 4 - 1 5 .

383 E n él texto g rie g o , le em o s morphás, es d e c ir, su « a s p e cto e x t e r io r » . C f . ta m b ié n las
n o tas 35 1 y 3 6 0 .
384 E n g rie g o a n tig u o , e n c o n tr a m o s anomálospántei talantouménen seíesthai: talantouménen q u e
a lu d e a lo s m o v im ie n to s d e l p lato d e u n b a lan za (tálanton) p rim itiv a , q u e su b e y baja
alte rn a tiv a m e n te . S e ñ a la re m o s q u e isórropos, tálanton y seíein p r e p a r a n la m e tá fo ra d e
la c rib a .
385 E n g r ie g o a n tig u o , e n c o n tr a m o s plókanon. E l t é r m in o plókanon d e sig n a to d o o b je to
tren zad o , au n q u e, m ás abajo (7 8 c), e l co n texto n o s in c lin a a p en sa r e n u n a nasa. Esas
so n las d o s ú n icas o cu rren c ia s d e este té r m in o e n to d o e l co rp u s p la tó n ico .
386 E n g rie g o a n tig u o eidesíte kai arithmoís; d e b e trata rse d e u n a a lu s ió n a la r e la c ió n esta-
b le cid a e n tre lo s cu a tro s e le m e n to s y lo s c u a tro p o lie d r o s re g u la re s. U n a vez m ás,
eídos es s in ó n im o d e skhema y d esign a la « f o r m a » d e u n a fig u r a g e o m é tric a , o p u e sta
a la m a g n itu d a la q u e a lu d e el n ú m e r o .
387 Para u n u so s im ila r d e l im p e ra tiv o , véan se las tr a n s icio n e s a n te rio re s .
388 E n el texto g rie g o , e n c o n tr a m o s diátaxis. L a e le c c ió n q u e T im e o lleva a ca b o d e este
t é r m in o m u estra b ie n q u e la in te r v e n c ió n d e l d e m iu r g o n o es « c r e a c i ó n » , s in o
« u n a o r d e n a c ió n » , ya q u e lo s e le m e n to s e x is te n a n te s d e q u e e l d e m iu r g o
c o m ie n c e a trab a jar, a u n q u e b a jo fo r m a d e b o c e to .
389 C f . supra, I 9 e - 2 0 b .
390 P a ra c o m p r e n d e r la d e s c r i p c ió n q u e v a a s e g u ir , c f . la s fig u r a s y la s ta b la s d e l
A n ex o 6.
391 L e o hgorthg (physis) tés..., y e n tie n d o q u e se trata d e l p la n o , cu yos lad os so n lín ea s re c -
tas [ « T o d a cara p la n a lim ita d a p o r r e c t a s ...» ] . C f . la n o ta 4 2 5 .
392 T riá n g u lo s re c tá n g u lo s, isósceles y esca len o resp e ctiva m en te .
393 Se trata d e « u n a e x p lic a c ió n v e r o s ím il» (fon eikóta logon), ya q u e trata d el m u n d o d e
las cosas se n s ib le s (s o b re e l s e n tid o de esta e x p r e s ió n , cf. la « I n t r o d u c t io n » , p .
7 0 - 7 1 ) ; p e r o esta e x p lic a c ió n g u a rd a r e la c ió n c o n la n e c e s id a d , q u e acab a d e ser
d e fin id a c o m o la khora q u e lleva la m a rc a d e lo s c u a tr o e le m e n to s (c f. supra, 5 2 e -
53bX. E n d e fin itiv a , el d e m iu rg o va a tr a n s fo rm a r esta n e ce sid a d , h a c ie n d o d e esos
b o ce to s e le m e n to s d e las fig u ra s g eo m étric a s regu lares.
394 S e h a a lu d id o a este p asaje p a ra a p o y a r la e x is te n c ia d e u n a d o c t r in a n o e s c r ita
re se rv ad a a in ic ia d o s . S in e m b a r g o , ta l h ip ó te s is n o se im p o n e . P o d e m o s p e n s a r
sim p le m e n te q u e , c o n esta o b serv a ció n , T im e o se lim ita a in d ic a r q u e la d ific u lta d
q u e p re s e n ta reserv a la e x p lic a c ió n q u e va a p r o p o n e r a u n r e d u c id o n ú m e r o de
seres h u m a n o s, lo s filó s o fo s (cf. Fedro 2 7 ^ d ). R esp ecto a lo in te lig ib le y a la in te le c -
c ió n , re c o rd e m o s la d is tin c ió n q u e acaba de h acerse e n tre to d o s lo s qu e lle g a n y el
re d u c id o n ú m e r o de lo s q u e p u e d e n , h asta c ie r to p u n t o , im ita r a lo s d io se s (cf.
supra, 51e)·
395 P ro b a b le m e n te u n a a lu s ió n a supra, 3 lb - 3 2 c .
396 Para u n a d e s c rip c ió n d e este p ro c e s o , cf. infra, 5 4 b - d , 5 6 b sq.
397 R e fe re n c ia a supra, 3 2 b .
398 Es d e c ir, u n p o lie d r o regu lar.
399 N u e v o re c o r d a to r io d e supra, 3 2 b . Se trata d e l a ire y d e l agua.
400 Hikanos in tr o d u c e u n a a te n u a c ió n . La ex p lica ció n m atem á tica p ro p u e sta p o r P la tó n
está le jo s d e e x p lica r p e rfe cta y d e fin itiv a m e n te to d o e n el m u n d o físic o .
401 T im e o in siste d e n u e v o (cf. supra, 5 3 «) so b re lo s lím ite s de la e x p lic a c ió n q u e so s-
tie n e .
402 C o n F. M . C o r n f o r d , te n d e r ía a le e r m ¿ e n lu g a r d e dè. Esta d e c is ió n d e riv a de
q u e d o y u n s e n tid o fu e rte a elégxanti. S o b re la h is to r ia d e l s e n tid o d e l v e rb o elégkhQj
c f. la in t r o d u c c ió n q u e L . - A . D o r i o n d io e n su te sis: Les R é fu t a t io n s s o p h is ti-

q u e s d ’Aristote: introduction, traduction et commentaire, d e fe n d id a e n fe b r e r o d e 19 9 1 e n
P a rís . P o r o t r a p a r t e , esta d e c la r a c ió n c o n c u e r d a c o n lo q u e T im e o acaba de
d e c ir (5 3 a ) y c o n lo q u e va a d e c ir ( 5 3 e ). [P o r n u e s tra p a rte , seg u im o s la lectura
m a y o r it a r ia d e lo s m a n u s c r ito s dè ( A F W Y 1 8 1 2 , B u r n e t , R iv a u d ) en vez de me
(H e rm a n n , C o r n fo r d ) ] .
403 D a d o el tr iá n g u lo re c tá n g u lo d e h ip o t e n u s a a, y d e la d o a/2 y a\^3/2 re s p e c tiv a -
m e n te . E n v ir tu d d e l te o re m a d e P itág o ra s, c o m o el cu a d ra d o d e l la d o m a y o r d el
á n g u lo r e c to m id e aa/ 4 , el c u a d ra d o d e l la d o m e n o r , es d e c ir , (a ^ 3 / 2 )a es 3a2/4-
S o b re el s e n tid o d e la e x p re s ió n katá dynamin, c f . E u c lid e s (E lem entosX , d e f. 2) y la
n o ta 134* supra. C f . la F igu ra 9 ·
404 C f . supra, 4 9 b - c . C o m o lo subraya r e c u r r ir a v e rb o s c o m o ephaín etoj phantazómena, y
co m o lo rec u e rd a la n o ta a este p asaje, P la tó n n o tie n e en cu en ta la d e s c rip c ió n qu e
se h ace allí. C f . ta m b ié n , supra, 5 3 e ·
405 A q u í se tra ta d e la tr a n s m u ta c ió n d e l fu e g o , del a ire y d e l ag u a en tre e llo s , cuya
pequenez y m a g n itu d serán caracterizadas en 56a.
406 E n g rie g o a n tig u o , henosógkou. S o b re el se n tid o de ógkos, cf. la n o ta 1 3 4 .
407 T im e o vo lverá m in u c io s a m e n te so b re la tr a n s m u ta c ió n d e lo s e le m e n to s , cf. infra,
5 6 d - e . P rim e ro alu d e al m o v im ie n to h acia ab ajo , d e l m ayo r p o lie d r o re g u la r h acia
el m e n o r , lu e g o al m o v im ie n to h acia a rrib a , d e l m e n o r h acia e l m ayo r.
408 E l tr iá n g u lo re c tá n g u lo e s c a le n o d e h ip o t e n u s a a, y d e la d o a/2 y av^3/2. C f . la
fig u ra 9.
409 E n griego a n tig u o , le e m o s katá diámetron (p ara u n uso d e la ex p re s ió n , cf. supra 3 6 c y
la n ota). D e h echo, se trata de su h ip o te n u sa , p u d ie n d o asim ilarse esta h ip o te n u sa
a la d ia g o n a l d e u n re c tá n g u lo d e la d o a y a/2 re sp e ctiva m en te.
410 H asta a q u í n o se h a s o s te n id o n in g u n a r a z ó n s a tis fa c to r ia q u e e x p liq u e p o r q u é
P la tó n s ie n te la n e c e s id a d d e u t iliz a r seis tr iá n g u lo s re c tá n g u lo s e s c a le n o s p a ra
c o n s titu ir u n tr iá n g u lo e q u ilá te r o , y cu a tro tr iá n g u lo s re c tá n g u lo s isó sce le s, a u n -
q u e d o s h u b ie ra n ta m b ié n b a stad o . F . M . C o r n f o r d a lu d e a esta ca ra cte rística p a ra
a p o y a r la h ip ó te s is s e g ú n la c u a l las v a rie d a d e s d e e le m e n to s se e x p lic a n p o r la
d iv e rsid a d d e las d im e n s io n e s d e su cara, d iv ersid a d q u e se ex p lica , e n ú ltim a in s -
ta n cia , p o r el n ú m e r o d e tr iá n g u lo s re c tá n g u lo s q u e lo s c o m p o n e n . C f . la o b s e r -
v a c ió n al fin a l d e l A n e x o 6 .
411 A s í p u e s, tres á n g u lo s d e 6 o ° , ya q u e s o n lo s á n g u lo s d e lo s tr iá n g u lo s e q u ilá te ro s .
412 Es d e c ir, l 8 o ° * 3 x 6 o ° . L a ex tra ñ a e x p re s ió n u tiliza d a a q u í p o r P la tó n h ace v is i-
b le e l a p r ie t o d e lo s a n tig u o s g r ie g o s q u e , s e g ú n p a r e c e , ig n o r a b a n la n o c ió n d e
á n g u lo s u p e r io r (o ig u a l) a u n án g u lo p la n o .
413 El te tra e d r o re g u la r, d e n o m in a d o e n o tr o lu g a r (5 6 b ) p ir á m id e . C f . la F ig u ra 12-
414 S o b re el tem a , c f. E u c lid e s (ElementosX I I I , 1 3 - 1 7 ) .
415 Es d e c ir , e l o c ta e d ro re g u la r. C f . la F ig u ra 13.
416 Es d e c ir , e l ic o sa e d ro re g u la r. C f . la F ig u ra 14 .
417 S e ñ a la r e m o s el c a r á c te r a n im a d o d e la a c c ió n d e s c r ita p o r e ste v e r b o , c o m o si
T im e o d e s c rib ie ra el « tr a b a jo » d e l d e m iu rg o .
418 E s d e c i r , el h e x a e d r o r e g u la r , e n o tr a s p a la b r a s , e l c u b o . C f . la F ig u r a 15 y la
F ig u ra IO .
419 Se trata d e l d o d e ca e d ro , el q u in to d e lo s p o lie d ro s regu lares in scrib ib le s e n la esfera,
y el q u e se a p ro x im a m ás a ella. U n pasaje d e l Fedón ( i i o b ) so lo p u e d e ex p lica rse si se
r e c u e r d a q u e , e fe c tiv a m e n te , e n la A n t ig ü e d a d , se fa b r ic a b a n b a lo n e s y p e lo ta s
co s ie n d o ju n to s d o ce p ed a zo s d e c u e ro q u e te n ía n la fo rm a d e u n p e n tá g o n o , c o n s -
titu y e n d o así u n d o d e ca e d ro (c f. ta m b ié n la Carta [ap ó crifa] X III 3 6 3 d ).
TIMEO
420 E ste dia&graphôn es p a r tic u la r m e n te d if íc il d e in te r p r e t a r y, p o r c o n s ig u ie n t e , d e

t r a d u c i r . P ie n s o q u e se tr a ta de u n a a lu s ió n n o s o lo a lo s s ig n o s d e l z o d ía c o ,
s in o t a m b ié n a la s fig u r a s q u e p u e d e n d ib u ja r la s o tr a s c o n s t e la c io n e s e n e l
c ie lo .
421 J u e g o de palabras d e ápeiros (d e n ú m e ro in d e te r m in a d o ), émpeiros (e x p e rto ) y ápeiros
(in e x p e r t o ). E n c o n tr a m o s o tr o e je m p lo d e este ju e g o d e p a la b ra s e n Filebo I j e , y
qu izás e n Teeteto 18 3 b .
422 L a m ism a ex p re sió n ap arece u n as lín e a s m ás arrib a , cf. 5 3 ¿» y un as lín eas m ás abajo
( 5 6 a - b ).
423 T e x to g rie g o m u y d is c u tid o . L o e sen cia l d e l p ro b le m a co n siste e n sab er si h ay q u e
le e r theós q u e se co n v ie rte e n to n ce s e n e l su jeto d e mgnúei, o theón q u e d e b e in te r p r e -
ta rse c o m o e l c o m p le m e n t o d e o b je t o d ir e c to d e l m is m o v e r b o . R e s u lta d if íc il
c r e e r q u e , e n el m a rc o d e l Timeo, u n d io s in d ic a a u n ser h u m a n o si s o lo h ay u n
m u n d o o si hay v a rio s. D ic h o esto , acep tar la le c tu ra theón p la n te a tr e m e n d o s p r o -
b le m a s , esta vez d e o r d e n g ra m a tic a l, ya q u e es p r e c is o h a c e r d e tô mén oun dgpar*
hemón, q u e tie n e co m o re fe re n te a állosdé, el su jeto de mgnúei. D e to d o s m o d o s h em os
e sco g id o esta s o lu c ió n . [S egu im o s a T a y lo r y B ris so n , y m a n te n e m o s theón (F , F iló -
p o n o , B u r n e t¡ o m . W Y ) , fre n te a theós ( A 1 8 1 2 , R iv a u d )].
424 C f . supra, 3 I a -b .
425 E n g r ie g o a n tig u o , el té r m in o bdsis in d ic a q u e u n a lín e a es c o n s id e ra d a c o m o u n
e le m e n to g e o m é tric o , p u n to d e p a rtid a d e u n a fig u ra p lan a , y q u e u n a fig u ra p lan a
es c o n s id e ra d a c o m o u n e le m e n to g e o m é tr ic o , p u n to d e p a rtid a d e u n a fig u r a en
el e sp a cio.
426 C f . supra, 5 3 C - 5 5 C·
427 Es d e c ir , c o m o v e re m o s e n s e g u id a , e l c u a d ra d o y e l tr iá n g u lo e q u ilá t e r o c u y o s
la d o s so n iguales.
428 L o s tr iá n g u lo s re c tá n g u lo s, isósceles y e sca le n o , resp e ctiva m en te .
429 P o rq u e es u n c u a d ra d o (to d o ), co m p u e s to a p a r t ir d e c u a tr o tr iá n g u lo s r e c tá n g u -
lo s isósceles (p artes). U n cu a d ra d o q u e co m p r e n d e cu atro la d o s igu ales es m ás esta-
b le q u e u n tr iá n g u lo e q u ilá te ro q u e s o lo c o m p r e n d e tre s. Y e l tr iá n g u lo re ctá n g u lo
isó sceles, cu a tro d e lo s cu ales c o m p o n e n u n cu a d ra d o , es m ás estable q u e e l t r iá n -
g u lo re c tá n g u lo e sca le n o , seis d e lo s cu ales c o m p o n e n u n tr iá n g u lo e q u ilá te ro .
430 T o d o e s to d e b e e x p re s a rs e e n té r m in o s d e t r iá n g u lo s , c f . lo s c u a d r o s I y 2 d e l
A nexo 6.
431 P rim e ra e x p lica ció n d e la p esa n tez p o r e l n ú m e ro d e tr iá n g u lo s q u e co n s titu y e n u n
e le m e n to . S o b re e l tem a , cf. D . O ’ B r ie n , Theories ofWfeight in the Ancient Wfoiid, II: Plato.
W&gfi and Sensation. The Two Theories o f f/ieT im aeus, L e id e n , B r ill/ P a r is , L es B e lle s L e t-
tre s, 1984* p* 7 9 S<1· Esta e x p lic a c ió n (c f. el c u a d r o I d e l A n e x o 6 ) s u p o n e , s e g ú n
p a r e c e , q u e lo s tr iá n g u lo s e q u ilá te ro s q u e c o n s titu y e n la s p a rtíc u la s d e fu e g o , d e
a ire y d e agua s o n id é n tic o s . C f . la n o ta 4 4 ^ ·
432 C f . supra, 3 2 a - b .
433 T im e o d is tin g u e c o n c la rid a d e n tre d o s m o d a lid a d e s; e n a lg u n o s casos, la n e c e s i-
d a d n o o b s ta c u liz a la in te r v e n c ió n d e l d e m iu r g o , m ie n tr a s q u e e n o tr o s , el
d e m iu r g o d e b e p e r s u a d ir la . N i R iv a u d , n i C o r n f o r d , n i M o r e a u p a r e c e n h a b e r
s e ñ alad o e sto .
434 L e o hénpeñ, e n lu g a r d e hónper. [S e g u im o s esta m ism a le c tu ra honp en ( F W Y A a) , a p o -
yado s p o r B u r y y C o r n f o r d , fr e n te a hónper ( A l 8 l 2 , B u r n e t, R iv a u d )].
435 C o m o n o está c o n s t i t u id a d e lo s m is m o s t r iá n g u lo s r e c tá n g u lo s q u e lo s o t r o s
e le m e n to s , la tie r r a n o p u e d e tr a n s fo rm a rs e e n n in g u n o d e lo s o tr o s tre s. D ic h o
e s to , T im e o a lu d e a l caso d e u n c o m b u s tib le q u e , a l c o n s u m ir s e , ve las p a r t íc u -
NOTAS A LA TRADUCCIÓN 4O5
las d e t i e r r a q u e lo c o m p o n e n tr a n s p o r t a d a s e n e l fu e g o p o r el h u m o ( a ir e ) o
p o r el v a p o r (a g u a ), p e r o q u e c o n t in ú a n s ie n d o d e tie r r a , c o m o p u e d e c o n s ta -
tarse d e s p u é s de la c o m b u s tió n .
436 A q u í d o y a méros el sen tid o de « p a r tíc u la » (cf. ta m b ié n 6 o e , 6 lb ) , a u n q u e este té r -
m in o p u e d a p re s e n ta r o tro s sen tid o s (cf. supra, e n 5 6 d d o n d e d esig n a lo s tr iá n g u -
lo s e le m e n ta le s). [H e m o s p r e fe r id o el sen tid o d e « c o r p ú s c u lo » ] .
437 P o r e je m p lo , d e l fu ego q u e q u ed a d e l fu e g o n o p u e d e n i tra n sfo rm a rse d e fu e g o e n
o tra co sa n i ser tr a n s fo rm a d o e n o tra cosa p o r e l fu e g o .
438 E n c o n tra m o s la m ism a id ea supra, en 5 6 e .
439 P o d e m o s d u d a r en tre d os lectu ras: eàn d'eistautà o eisautà; h em o s acep tad o la p rim e ra ,
co m o R ivau d . La id ea expresada c o n el eis p arece ser la sigu ien te: las p artícu las están
a s o c iá n d o se p a ra fo r m a r u n n u e v o c o r p ú s c u lo ; p a ra u n u so d e eis c o n re s p e cto a
este tip o d e tr a n s fo rm a c ió n , cf. infra, 5 6 d , 5 7 a »Y so bre to d o , infra, 6 6 e . [P re fe rim o s
ta m b ié n la p r im e r a le c tu ra tautá, q u e m a n tie n e n B u r n e t y R iv a u d , s ig u ie n d o a F Y
18 12 , e n vez d e autá, q u e ap arece e n A ] .
440 P a ra u n a p r e s e n t a c ió n e s q u e m á tic a d e la e x p lic a c ió n m a te m á tic a d e to d o s esto s
ca m b io s cu a lita tiv o s, cf. el cu a d ro 2 d e l A n e x o 6 . D ic h o e sto , T im e o está in te r e -
sad o e n d e s c r ib ir el p ro c e s o de tr a n s fo r m a c ió n h a c ia a b a jo , s ie n d o d e sin te g rad as
las p artícu las m ás p eq u eñ a s p o r las m ás gra n d e s. Se c o n s id e ra n e n to n c e s d o s p o s i-
b ilid a d e s. (i) O b ie n lo s tr iá n g u lo s de las p artícu las d e fu e g o se v u e lv e n a c o m b in a r
ín te g ra m e n te p ara fo r m a r p artícu la s d e a ire , lu e g o p a rtícu la s d e agua; e n to n c e s el
p r o c e s o se p a ra , p o r la r a z ó n q u e h a s id o fo r m u la d a m ás a r r ib a : lo m is m o n o
p u e d e a c tu a r so b re lo m is m o . (2 ) O b ie n las p artícu la s d e fu e g o , q u e están tra n s -
fo rm á n d o s e e n a ire an tes d e tr a n s fo rm a rs e e n ag u a, s o n asaltadas p o r p artícu la s d e
o tro g é n e r o . E l p ro c e s o d e d e s in te g ra ció n va a p r o s e g u ir y n o se d e te n d rá hasta qu e
to d o e l fu e g o se haya c o n v e r tid o e n a ir e . D o s p o s ib ilid a d e s s a ld rá n e n to n c e s a la
lu z. (a) O b ie n lo s tr iá n g u lo s q u e acab an d e fo r m a r las nuevas p a rtícu la s d e a ire se
d is o c ia n d e n u e v o p ara v o lve r a fo r m a r p artícu las d e a ire , su e le m e n to p r o p io , (b)
O b ie n te rm in a n p o r asociarse e n p artícu las d e agua, « e l ele m e n to v ic to r io s o » . E n
ese caso , e l p ro c e s o se d e tie n e e n e l n iv el d e l agua.
441 C f . supra, 5 2 d - 5 3 a .
442 A q u í T i m e o e x p lic a q u e t o d o c a m b io c u a lit a t iv o q u e a fe c te a lo s e le m e n to s es
in d is o c ia b le d e u n c a m b io lo c a l. L o q u e es u n a n e c e s id a d , ya q u e lo s e le m e n to s
d e b e r ía n e n c o n tr a r s e r e p a r t id o s e n c u a tr o cap as c o n c é n t r ic a s ( c f . supra, 5 7 c - <0
e n e l i n t e r i o r d e esta e s fe r a d e s p r o v is ta d e v id a , e n q u e c o n s is te e l c u e r p o d e l
u n iv e r s o .
443 S o b re el a x io m a d e la ca u salid ad , cf. la « I n t r o d u c t io n » , p . 1 5 - 1 6 . A q u í se trata d e
las causas q u e c o n c ie r n e n a la n e ce sid a d , es d e c ir , las causas n ecesa ria s.
444 P o stu lad o q u e p e r m ite a p lic a r la e x p lica ció n m a tem á tica fo r m u la d a m ás a r rib a a la
d iv e rs id a d d e lo s c u e r p o s se n sib le s. G o m o F. M . C o r n f o r d , to m o systasis n o e n e l
s e n tid o p a siv o d e « e s t r u c t u r a » , s in o e n e l s e n tid o a c tiv o d e « r e u n i ó n » , d e
« c o n s tit u c ió n » , s e n tid o q u e c o rr e s p o n d e a la a c c ió n a lu d id a p o r e l v e rb o synistánai
(8 9 c , 54-e, 5 5 a » 8 lc ; cf. ta m b ié n Leyes V I 7 8 2 a ).
445 C o n to ta l ev id e n cia , el tr iá n g u lo re c tá n g u lo e sca le n o o isó sceles, re sp e ctiva m e n te .
446 D e h e c h o , lo s tr iá n g u lo s re c tá n g u lo s isó sceles y esca len o s tie n e n c o m o h ip o te n u s a
u n a lo n g it u d a , q u e , segú n lo q u e acab a d e d e cirs e , p u e d e ser d e d im e n s ió n v a ria -
b le . E sta e x p lic a c ió n d a c u e n ta d e la e x is te n c ia d e v a rie d a d e s d e e le m e n to s , p e ro
p a re c e c o n t r a d ic to r ia c o n lo q u e se h a d ic h o m ás a r r ib a (5 6 b ) s o b re e l p e so r e la -
tivo d e ca d a e le m e n to ; p u e sto q u e , si lo s tr iá n g u lo s e le m e n ta le s q u e fo r m a n este
e le m e n to s o n d e d im e n s io n e s d ife re n te s , su n ú m e r o n o p u e d e b a star p a ra evalu ar
4o 6 TIMEO
el p e so d e u n e le m e n to . T a m b ié n es p r e c is o t e n e r e n c u e n ta la d im e n s ió n d e la
h ip o te n u s a d e l tr iá n g u lo r e c tá n g u lo is ó s ce le s o e s c a le n o q u e sirv e de b a se . P ara
s alir d e esta d ific u lta d , F. M . C o r n f o r d h a p r o p u e s to u n a e x p lic a c ió n m u y in g e -
n io s a ( Plato’s Cosmology, 1 9 3 7 ’ Ρ· 2 3 0 - 2 3 9 )» q u e n o p u e d o a c e p ta r (c f. m is a r g u -
m e n to s , al fin a l d e l A n e x o 6 ).
44.7 C o m o v erem o s infra, 5 8 c - 6 o b .
448 R a tific a c ió n d e lo s lím ite s d e la e x p lic a c ió n p r o p u e s ta p o r T im e o , cf. la « I n t r o -
d u c t io n » , y la n o ta II3 .
449 C f . supra, 5 2 d “ 5 3 a * 57 a * c.
450 S e tra ta d e e x p lic a r el m o v im ie n to e n el m u n d o s u b lu n a r . A s í p u e s, m o to r e s y
m ó v iles so n c u e rp o s q u e , p ara p o d e r h allarse e n in te r a c c ió n , d e b e n ser d e s p o s e í-
d o s d e u n ifo r m id a d , es d e cir, n o ser iguales.
451 C f . supra, 5 7 c - d .
452 L a e x p r e s ió n tis d i’ allglan kinéseos h a c e r e fe r e n c ia n o s o lo a l m o v im ie n to lo c a l q u e
acaba d e d e s c rib irs e , s in o ta m b ié n a la tr a n s m u ta c ió n r e c íp r o c a d e lo s e le m e n to s
(cf. suprQ, 4 9 c ), de lo q u e, segú n p a rec e , se está tra ta n d o aq u í.
453 A q u í T im e o a lu d e a u n m o v im ie n to m e c á n ic o q u e a n im a a lo s e le m e n to s . E n el
m u n d o q u e es el n u e s tr o este m o v im ie n to m e c á n ic o es o r d e n a d o , p o r q u e h a lla
ú ltim a m e n te su o r ig e n e n el m o v im ie n to q u e e l a lm a d e l m u n d o im p r im e a la
esfe ra e n q u e co n siste el c u e rp o d e l m u n d o . L o cu a l n o s u ced ía an tes d e la in t e r -
v e n c ió n d e l d e m iu r g o , ya q u e e n to n c e s to d o s lo s e le m e n to s e ra n a rra s tra d o s sin
o r d e n n i m e d id a (cf. supra, 5 2 d - 5 3 b ) .
454 E n g r ie g o a n t ig u o , períodos, té r m in o q u e s ig n ific a a la v ez « c ir c u n f e r e n c ia » y
« r e v o lu c ió n » .
455 Para u n a r a tific a c ió n d e este p r in c ip io (fo rm u la d o m ás a r rib a , 5 6 a ), c f. ιη/τα, 7 8 a.
456 E n e l te x to g r ie g o , diákena. N o se tr a ta d e l v a c ío p r o p ia m e n t e d ic h o , d e l q u e se
acab a d e e x c lu ir la p o s ib ilid a d , s in o de in te r s tic io s e n tr e d o s p o lie d r o s re g u la re s
q u e n o p u e d e n c o n s titu ir u n a m asa p e r fe c ta m e n te c o m p a c ta . D e m a n e r a i n t u i -
tiva p u e d e re p re s e n ta rs e e l u n iv e r s o c o m o u n a e s fe r a r e lle n a d e u n f lu i d o d e s -
p r o v is to e n sí d e to d a s las c a r a c te r ís tic a s , p e r o e n q u e la m a y o r p a r t e está d is -
p u e s ta s e g ú n lo s c u a tr o p o l ie d r o s r e g u la r e s d e s c r it o s m á s a r r ib a . E n t r e e sto s
p o lie d r o s re g u la re s se e n c u e n tr a n u n o s in te r s tic io s r e lle n o s , p o d e m o s im a g in a r -
lo s así, c o n u n a p a rte d e ese f lu i d o q u e n o r o d e a n a ú n tr iá n g u lo s e q u ilá t e r o s o
c u a d r a d o s . E n e s o s in t e r s t ic io s se c u e la n la s p e q u e ñ a s p a r t íc u la s . E l r e c u r s o a
u n a r e p r e s e n t a c ió n ta n p o c o s a t is fa c to r ia p o n e d e m a n ifie s t o lo s lím it e s d e l
m o d e lo p r o p u e s to e n e l Timeo, lím ite s q u e d e riv a n e s e n c ia lm e n te d e l e sta d o d e la
m a te m á tic a d e su é p o c a .
457 E n tre los ic o sa e d ro s q u e c o m p o n e n u n a m asa d e agua se d e b e n e n c o n tr a r in te r s ti-
cio s m ás g ra n d e s q u e e n tre lo s o c ta e d ro s q u e c o m p o n e n u n a m asa d e a ire , p r o b a -
b le m e n te p o r q u e su v o lu m e n es m ás c o n s id e ra b le .
458 P ara fra se s s im ila r e s a hg tes píleseos synodos, d e s d e u n p u n t o d e v ista g r a m a tic a l, c f.
Fedón 9 7 a y Timeo 7 6 c .
459 L a o p o s ic ió n diakrinónton/jgknnónton p u e d e d esig n a r d o s p ro c e s o s c o m p le m e n ta rio s :
la « d is o c ia c ió n » o la « a s o c ia c ió n » d e lo s tr iá n g u lo s q u e co n s titu y e n lo s e le m e n -
to s , p r o c e s o s q u e p r o v o c a n , b ie n la « d i s o l u c i ó n » o la « r e c o n s t it u c i ó n » d e las
p a rtícu las d e fu e g o , d e a ire , d e agua y d e tie r r a , o b ie n la « d ila ta c ió n » o la « c o n -
tr a c c ió n » d e m asas fo rm a d a s a p a r t ir d e esas p artícu las.
460 S o b re e l s e n tid o d e άης> katQ, cf. la Carta V I I 3 4 3 e y la n o ta d e m i tr a d u c c ió n d e este
pasaje. [ C f. Platon, Lettres, tr a d u c c ió n [fra n cesa ], in tr o d u c c ió n , reseñ as y n o tas d e L .
B r is so n , G F F la m m a rio n 4 6 6 , P a rís, 1987» p* ! 9 7 » 2 2 7 - 2 2 8 ],
461 E n e l texto g rie g o , cf. tèn tóponstásin, es d e c ir, « s u o c u p a c ió n d e lo s lu g a re s » . E l t é r -

m in o stasis alb e rg a u n a g ra n a m b ig ü e d a d , ya q u e sig n ific a a la vez « e l h e ch o d e estar
e n r e p o s o » y « e l h e c h o d e o c u p a r u n lu g a r » . E n m i tr a d u c c ió n he o p ta d o p o r el
se g u n d o s e n tid o , m ie n tra s q u e J o s e p h M o re a u ha o p ta d o p o r el p r im e r o , d e a h í su
tr a d u c c ió n « c h a c u n e ch a n g e d e lie u o ù e lle se tie n t e n rep o s [cada u n a ca m b ia d el
lu g a r e n el q u e está e n r e p o s o ] » , lo q u e añ ad e u n a p re c is ió n q u e T im e o n o ap o rta .
Para o tro s se n tid o s d e stasis, cf. η . 7 2 6 , 7 6 8 .
462 L o s d o s aef d e q u e co n sta el tex to se h a n tra d u cid o p o r « p e rs is te » y « se p e r p e t ú a » ,
re s p e c tiv a m e n te . E l h e c h o d e e n g e n d r a r s e p e r p e t u a m e n te d e la h e te r o g e n e id a d
e x p lica el m o v im ie n to p e r p e t u o , y e ste e n g e n d r a m ie n t o es d e b id o é l m is m o a la
p r e s ió n q u e lleva a la d is o lu c ió n y a la r e c o n s titu c ió n d e las p artícu las. [P o r n u e s-
tra p a rte, h e m o s tr a d u c id o lo s d o s aef p o r « s ie m p r e » , q u e se re fie r e a l o r ig e n d e la
a n o m a lía « q u e siempre se p r e s e r v a » , y « p r e s e n t e y f u t u r o » , q u e a lu d e a l « m o v i-
m ie n to presentej futuro d e estas c o sa s» , p r o d u c id o « c o n s ta n te m e n te » (endelekhôs) p o r
la g e n e r a c ió n d e la a n o m a lía ].
463 Para u n a d e s c r ip c ió n d e l m e ca n is m o d e la v is ió n , cf. supra, 4 5 b - d .
464 N o s o lo las brasas, s in o ta m b ié n el h ie r r o c a le n ta d o , etc . D e a h í la v agu e d a d d e la
e x p re s ió n .
465 Se trata d e v aried a d es d e a ire , y n o de u n a m ezcla d e agua y a ire . G f. infra, 6 6 e .
466 C f . supra, 5 7 c - d ; p o r lo q u e se r e f i e r e a la s v a r ie d a d e s d e « n i e b l a » , c f . Fedón
10 9b.
467 P o r e je m p lo , b a jo la a c c ió n d e l aire , cf. infra, 5 8 e.
468 E n el tex to g rie g o , e n c o n tr a m o s la ex p re sió n ten skhématos idean. P ara u n a d e fin ic ió n
d e l té r m in o skhema e n g rie g o a n tig u o , c f. la n o ta 14 3 .
469 S o b r e la r e la c ió n e n tr e p e s a n te z y d e n s id a d , c f. D e n is O ’ B r ie n , Theories ofWeight
in the Ancient World, II: Plato. Weight and Sensation. The Two Theories o f the T im a e u s , 1984»
p . 8 8 sq.
470 A s í es c o m o e n tie n d o tin fgn ógkon kathaíresin. C o m o h e tr a ta d o d e d e m o s tr a r m ás
a rrib a (cf. n o ta 134)» el té r m in o ógkos, e n g rie g o a n tig u o , d esign a u n c o n g lo m e ra d o
d e p artes id é n tica s. P o r lo ta n to , n o c r e o , co m o C o r n f o r d , q u e la e x p re s ió n d e s-
c r ib a la r e d u c c ió n d e las p a rtíc u la s d e ag u a a u n a ta lla in f e r io r . S e tra ta s im p le -
m e n te d e u n a d is o c ia c ió n de esas p artícu las q u e la h ela d a h ab ía c o m b in a d o e n u n a
m asa co m p a cta. E l aire h ace c o r r e r el agua e je rc ie n d o so b re él u n a p re s ió n d e b id o
al m o v im ie n to c irc u la r q u e p ro v o ca , cf. supra, 8 o b - c .
471 Y a q u e n o h ay v a c ío e n e l in t e r io r d e esa e s fe ra e n q u e c o n s is te e l c u e r p o d e l
m u n d o , cf. infra, 5 8 b y, so b re to d o , infra, 79 b sq
472 E n e l t e x to g r ie g o , e n c o n t r a m o s stilbón y xanthón; p a r a u n a e x p li c a c ió n , c f . lo
q u e se h a d ic h o d e lo s « c o lo r e s » infra, 6 8 a - b . S o b r e lo q u e e x p lic a las d if e r e n -
c ia s d e d u r e z a y d e d e n s id a d e n t r e e l o r o , e l c o b r e y e l a d a m a n te , c f . D .
O ’ B r ie n , Theories o f Weight in the Ancient World, II: Plato. Weight and sensation, 1984» p ·
IO 9-II3.
473 Es m u y d i f í c i l h a c e rs e u n a id e a de la s u s ta n c ia q u e d e s ig n a e ste té r m in o e n i g -
m á t ic o . E n la Teogonia ( 1 6 1 ) , adamas d e s ig n a e l m e ta l p r o d u c i d o p o r la T i e r r a
p a r a la h o z u t i liz a d a p o r C r o n o p a r a e m a s c u la r a U r a n o ; p e r o e ste m e ta l es
c a lific a d o d e polios ( g r is - b la n c o ) . E n la República (X 6 l6 c ) , P la tó n d e c la r a q u e de
e ste m e ta l e s tá n h e c h a s la v a r illa , e l g a n c h o e in c lu s o (e n p a r t e ) e l p e s o d e l
h u s o d e la N e c e s id a d . E n e l Político ( 3 0 3 e ) , se p r e s e n t a el m is m o m e ta l c o m o
g u a r d a n d o u n a a fin id a d g e n é r ic a c o n el o r o . D ic h o e s to , p a re c e q u e d e b a m o s
p e n s a r e n e l auri nodus (= khrysoû ózps) d e P l in io , p ie d r a p r e c io s a q u e se h a lla r ía e n
las m in a s d e o r o y q u e e s ta ría c o m p u e s ta e x c lu s iv a m e n te d e o r o . D e h e c h o , se
4o 8 TIMEO
tr a ta r ía d e l d ia m a n te ; d e a h í la d e f in ic ió n d e P ó lu x ( u n le x ic ó g r a f o d e l s ig lo II
d .G . ) : adamas toû khîysoû tá ánthos. S e g ú n R o b e r t H a lle u x (L e Problème des métaux dans
la science antique, P a ris , L e s B e lle s L e ttr e s , 1 9 7 4 » P* 9 0 - 9 l)> se tr a ta r ía d e h e m a -
tite s .
474 T e n ie n d o e n c u e n ta e sto , n o ex iste n in g ú n lím ite a la tr a n s m u ta c ió n d e lo s m e ta -
les, d e u n o s e n o tro s , ya q u e to d o s s o n varied ad es d e agua.
475 E n e l te x to g r ie g o , le e m o s ten ton eikóton mÿthon idéan; s o b r e esta e x p r e s ió n , c f . L u c
B r is so n , Platón, laspalabrasj los mitos [1 9 8 2 ], 2 0 0 5 , p . 1 7 3 - 1 7 6 .
476 Es d e c ir, las fo rm as in te lig ib le s . V o lv e m o s a e n c o n tr a r a q u í la d is tin c ió n h e ch a m ás
a r rib a , 27<i~28a.
477 S o b re la re la c ió n e n tre m ito y ju e g o q u e p ro d u c e p la c e r, c f. L u c B r is so n , Platón, las
palabrasj ¡os mitos [1 9 8 2 ], 2 0 0 5 , p . 1 0 4 - 1 0 6 , I I 4 - I I 6 .
478 Paráfrasis q u e trata d e d a r s e n tid o a u n a ex p re s ió n m u y e líp tic a leptón hygrón te.
479 M u y p ro b a b le m e n te u n a a lu s ió n a la fó r m u la h o m é r ic a tà hygrà kéieutha, « lo s c a m i-
n o s líq u id o s » (Odisea III 71)·
480 C o n s tr u y o esta fra se to m a n d o c o m o p o lo s el men y e l dé.
481 Esta c u a lific a c ió n r e q u ie r e u n a e x p lic a c ió n . S i T im e o p r e te n d e q u e cie rta s v a r ie -
d a d e s d e a g u a e n e s ta d o líq u id o c o n t e n g a n fu e g o , p a ra é l e ste f u e g o t ie n e u n a
a c c ió n e x te rn a q u e se asem eja a la d e l fu e g o : el a lc o h o l e n e l v in o « h a c e e n tr a r e n
c a lo r » , e l a c eite , e n las lá m p a ras, se q u e m a p ara a lu m b ra r , e l fe r m e n to q u e m a la
ca rn e , etc.
482 Esta tr a d u c c ió n de diaphanés se basa e n la p o s ib ilid a d d e esta b le c e r u n a re la c ió n c o n
6 7a , d o n d e la ú n ic a d is tin c ió n fá c ilm e n te d is c e r n ib le es aq u ella e n tre lo ag rad able
y lo d e s a g r a d a b le . A q u í diaphanés n o p u e d e t e n e r e l s e n tid o d e « t r a n s p a r e n t e » ,
co m o su ced e e n 6 7 e.
483 C f . supra, 6 7 e -6 8 a , donde el co lo r blanco dilata el rayo visual.
484 S o b re el significado de lamprón y stilbón, cf. infra, 68a-b.
485 E n griego antiguo, leem os kíki, térm ino que designa u n aceite im portado de Egipto
(H eródoto II 9 4 )·
486 L a p r b p ie d a d (dynamis) d e u n o b je t o ra d ic a e n su c a p a c id a d d e a c tu a r s o b re u n
ó rg a n o d e lo s sen tid o s. E l « d u lz o r » d e l v in o , p o r e je m p lo , es u n a p r o p ie d a d q u e
se m an ifie sta so lam en te c u a n d o in te r v ie n e u n a se n s a c ió n (Teeteto I 5 9 d ) .
487 E n el texto g rie g o , diakhytikón. P u e d e ser in te re sa n te re c o r d a r e l sig u ie n te p asaje d e l
Crátilo: « Khará (a le g ría ) p a re c e q u e ha s id o lla m a d a así p o r la 'e fu s ió n (diákhysis) y
fa c ilid a d d e l 'f lu jo ’ (rhoé) d e l a lm a » (4 1 9 c , tr a d , d e J o sé L . C a lv o , B ib lio te c a C lá -
sica G re d o s 6 l, M a d rid , 19 8 3 ).
488 Sobre este sabor, cf. infra, 66b -c .
489 C o m o h a s e ñ a la d o C o r n f o r d , es p r e c is o c o m p r e n d e r q u e el té r m in o méli n o
d e sign a la su stan cia p r o d u c id a p o r la ab ejas, s in o lo s d iv erso s flu jo s ex u d a d o s p o r
las p lan tas y las diversas go m as, exud ad as p o r lo s árb o les ( p o r el o liv o , p o r e je m p lo ,
cf. elaiómeli).
490 Pasaje m u y d ifíc il d e e n te n d e r, e n la m e d id a e n q u e n o es fácil o to r g a r u n s e n tid o
d e sp ro v isto d e to d a a m b ig ü e d a d a aphoristhén y a opós. S e h a p e n sa d o q u e opós d e s ig -
n ab a la resin a q u e flu ye de u n a escisió n rea liza d a e n to d a esp ecie d e á r b o l o e n u n a
esp ecie p a rticu la r: ta m b ié n se h a p e n sa d o q u e se trataba d e l ju g o d e h ig o u tiliza d o
p ara h a c e r cu ajar la le c h e , co m o el cu a jo (A ristó te le s, Meteorológicos I V 4 , 7 7 lb 2 5 - 2 6
y 7 7 2 a 2 4 " 2 5 ) · P o r o tra p a rte , aphoristhén p u e d e q u e r e r d e c ir « s e p a r a d o » o « d is -
t i n t o » . D e h e c h o , p e rfe c ta m e n te p o d r ía tratarse d e l p r o d u c to d e la fe r m e n ta c ió n
d e cu a lq u ie r v a rie d a d d e ju g o s , cf. D . O ’B r ie n , Theories o f Weight in the Ancient World, II:
Plato. Weight and Sensation, 1 9 8 4 ,^ . 118 .
NOTAS A U TRADUCCIÓN 4O9
491 S o b re lo s lu gares p r o p io s , cf. infra, 5 2 e - 5 3 a ·

492 G o m o F. M . C o r n f o r d , le o ouperiéíkhen autón. [P o r n u estra p a rte , a d o p ta m o s la le c -
tu ra d ’ hypereîkhen autôn ( A F ; B u r n e t y R iv au d ) : « Pero c o m o n o h a b ía v acío alg u n o por
encima de e llo s...» , e n vez d e dé ou perieíkhen autön (A 2; segu id a p o r C o r n f o r d y B ris so n ):
« Y', c o m o no h a b ía v a c ío a lg u n o alrededor de é l . . . » . S o b r e la a u s e n c ia d e v a c ío e n el
m u n d o s en sib le, c f. supra, 58 a, e infra, 7 9 c *
493 E l aire es p esad o e n e l sen tid o d e q u e e je rc e u n a p re s ió n h acia ab ajo so b re la tie rra ,
co m o e n 5 9 a . S o b re el m ecan ism o qu e p o d ría exp licar esta pesantez, cf. infra, 8 o b - c .
494 L a g ra m á tic a p e r m itir ía tr a d u c ir: « e n u n a u n ió n in d is o lu b le c o n e l a g u a » . P e ro ,
se g ú n p a re c e , m ás vale e n te n d e r « q u e n o p u e d e ser d isu elta p o r e l a g u a » (c f. A r is -
tó te le s, Meteorológicos I V 6 , 3 8 3 b 9 _I 0 ; e infra, 6 o d y e ).
495 C f . supra, 5 9 a » p a ra u n a e x p lic a c ió n d e l m e ca n ism o d e la c o n g e la c ió n .
496 C o m o e l crista l.
4g7 C f . Critias H id .
498 Es d e c ir, la lava. P ara u n in v e n ta r io d e este g é n e r o d e p ie d ra , c f. A ris tó te le s, Meteo
rológicos I V 6 , 3 8 3 b 5 - l 7 · S e le e r á la c o n t in u a c ió n d e este p a sa je , q u e r e to m a e l
in v e n ta r io e la b o ra d o aq u í p o r T im e o .
499 U n a m e zcla d e tie r r a y a g u a .
500 T e x to in c ie r t o , el c u a l, p r o b a b le m e n te c o n r a z ó n , se h a q u e r id o c o r r e g ir , in s p i-
rá n d o s e e n u n p a sa je d e P lu ta r c o , Quaest. Conv. I O , Moralia 6 8 4 -f· P o s ib le m e n te se
trate d e u n a a lu s ió n al u so d e la sal e n lo s sa c rific io s .
501 L a tie r r a y e l agua.
502 Es o b lig a to r io co n sta ta r q u e la e x p lic a c ió n a n u n c ia d a va a d ife re n c ia rs e e n fa v o r d e
las co n s id e ra cio n e s p re lim in a re s; esta ex p lica ció n so lo será ab o rd a d a al fin a l d e 6 la .
D ic h o e s to , la e s tru c tu r a de estas c o n s id e r a c io n e s p r e lim in a r e s , q u e a lu d e n a las
p o s ib ilid a d e s d e d is o lu c ió n , es la sigu ien te:
1) p a ra la tierra
— sola
— n o co n d e n sa d a , so lo el agua actúa
— co n d en sa d a , s o lo el fu e g o actúa
— e n c o m b in a c ió n c o n el agua: s o lo actúa e l fu e g o
2 ) p a ra el agua
— la m ás fu e rte m e n te co m p r im id a so lo actúa el fu e g o
— m e n o s c o m p r im id a : el fu e g o y el aire se p ro p a g a n
— e l aire e n lo s in te r s tic io s
— e l fu e g o hasta e n lo s tr iá n g u lo s ele m e n ta le s
3 ) p ara el aire
— n ad a p u e d e d iso lv e r el aire fu e rte m e n te c o m p r im id o , excep to e n el n ivel
d e sus co m p o n e n te s
— s o lo el fu e g o d is o cia (se gú n e l m ism o p r in c ip io q u e e l agua y la tie rra ) el
aire n o fu e rte m e n te c o m p r im id o .
503 S e ñ a la re m o s q u e , e n 4 6 d y e n 8 5 d , diakhéo se o p o n e a pégnymi « c o m p r im ir , c o n -
trae r, c o n d e n s a r » .
504 Es d ifíc il sab er a qu é p u e d e h a c e r re fe re n c ia a q u í P la tó n .
505 V o lv e rá al tem a p re se n ta d o m ás a r rib a ( 6 o e , cf. n . 5 ° 2 ).
506 N o cre o q u e sea p re ciso c o r r e g ir c o n C o o k - W ils o n , T a y lo r y C o r n f o r d , y le e r toúto
pÿr hfdor. L a e x p lic a c ió n p a re c e d e sa rro lla rse así. E n lo s co m p u e sto s d e tie rra y agua
so lu b les so la m e n te p o r el fu e g o , el agua o cu p a d e m a n e ra ap retad a lo s in te r s tic io s
d e la tie rra . U n a vez qu e estos se h a n lle n a d o , el agua d e l e x terio r ya n o p u e d e in te r -
v e n ir . E n c a m b io , el agua q u e está e n el in t e r io r d e ja u n o s in te r s tic io s p a ra el aire
4 -1 0 TIMEO
y el fu e g o . P o r ta n to , e n el v id rio , la cera, el in c ie n so (cf. a c o n tin u a c ió n ), hay aire.

Y si se so m ete a estos cu e rp o s a la a c c ió n d e l fu e g o , este in te r v ie n e so b re el aire, lo
qu e p ro v o ca u n a d is o lu c ió n de estos cu erp o s y, en co n s e cu e n c ia , la c o n s titu c ió n d e
u n co m p u esto de tie rra y agua. P ro b a b le m e n te la ra zó n d e este « r o d e o » sea q u e el
c u e rp o « flu id ific a d o » d e b e g u a rd a r su agua.
507 A p e n a s es n e ce sa rio in s is tir e n la e c o n o m ía d e esta e x p lic a c ió n q u e se basa e x c lu s i-
vam en te en la e stru c tu ra d e las figu ra s geo m é tric a s, lo s cu a tro p o lie d r o s regu lares.
508 Para los cu ad ro s q u e re p re se n ta n la sín tesis d e lo s m e ca n ism o s d e las diversas a fe c -
cio n e s, cf. L u c B ris so n , L e M ê m e e tl’A utre..., 1 9 7 4 » ρ · 4 4 0 - 4 4 ,8 .
509 S o b re to d o infra, 7 3 b sq.
510 Es d e c ir , la p a r t e a g re s iv a , el « c o r a z ó n » y la p a r te d e s e a n te , e l « a p e t i t o » , cf.
infra, 6 9 c sq. T im e o h a d e s c rito ya c ó m o la im p la n t a c ió n d e la p a rte in m o r ta l de
u n alm a e n u n c u e r p o s u p o n e la s e n s a c ió n y u n as a fe c c io n e s v io le n ta s (c f. supra,
4 2 a ); p e r o las ú n ic a s s e n s a c io n e s a lu d id a s e n esta o c a s ió n f u e r o n la v is ta y e l
o íd o (4 5 c s q .).
5n C o m o d ic e m u y b ie n J . M o re a u en u n a n o ta de la tr a d u c c ió n : « L a e x p lica ció n d e
las c u a lid a d e s s en sib le s c o n c ie r n e a la p s ic o fis io lo g ía y s u p o n e u n a h is to lo g ía ; e n
c a m b io , esta d eb e r e c u r r ir a las p ro p ie d a d e s de lo ca lie n te y d e lo f r ío , d e lo seco y
d e lo h ú m e d o , d e lo d u r o y d e lo b la n d o (c f. 7 4 ^ ), C|ue s o n c u a lid a d e s s e n sib le s.
Sea c u a l fu e r e e l p u n t o d e p a r tid a q u e se a d o p te , u n o u o t r o d e e sto s e s tu d io s
d e b e rá postular lo s resu ltad o s d e l o tr o . E n él e n c o n tr a m o s e l p ro g ra m a d e la te rce ra
p arte d e l Timeo, la q u e va d e 6 9 a al fin a l» .
512 L a d e s c rip c ió n d e las p artes m o rta les d e l alm a y d e lo s p rin c ip a le s ó rg a n o s c o r p o -
rales se e n cu e n tra e n la te rce ra p arte d e la e x p o s ic ió n d e T im e o , infra, 6 9 c sq.
513 Según el siguiente postulado: todo se refiere a la formación matemática de los ele
mentos. Respecto al tacto (6ld-64a), Timeo alude sucesivamente a estos pares de
opuestos: caliente/frío (6ld-62b), duro/blando (62b-c), pesado/ligero (62c-63e),
liso/rugoso (63e-64a).
514 E n o tra s p ala b ra s, la o b s e rv a c ió n v e r ific a la r e la c ió n esta b lec id a e n tre el fu e g o y el
te tra e d r o (c f. supra, 5 6 a - b ) . P o r lo ta n to , T im e o ac erc a thermón (= ca lie n te ) a kérma
(= c o r te p e q u e ñ o ) . E n e l Crátilo ( 4 l 2 d s q .) , p y r (= f u e g o ) o to thermón (= c a lo r ) es
p u e s to e n r e la c ió n c o n díkaion (= ju s t o ) y diaión ( - q u e p asa a tra v é s, p o r q u e es
tákhiston = m u y r á p id o y leptótaton = m u y s u t il) . S o b r e la e s tr u c tu r a d e l f u e g o , c f .
supra, 5 b e - 5 7 a ·
515 Esta h u m e d a d es aq u ella de la q u e consta nuestra carne. Alusión al proceso de con
gelación, cf. supra, 5 9 d-e.
516 U n c u e rp o es d u ro o b la n d o c o n re la c ió n a o tr o , d e p e n d e d e si resiste o ce
517 Es d e c ir, la tie rra , cf. supra, 5 5 e.
518 L a id e a d e q u e ya n o se p u e d e e m p le a r el té r m in o « c e n t r o » co m o p re d ic a d o d e la
p e r ife r ia d e u n a esfe ra e q u iv ale a d e c ir d e esta q u e o fre c e d o s p artes d istin ta s u n a
d e o tra c o n resp ecto al c e n tro o a alg u n o s d e los p u n to s o p u estos.
519 Es p re cis o re c o r d a r d o s cosas p a ra c o m p r e n d e r la a r g u m e n ta c ió n d e sa rro lla d a : el
u n iv e rso p re sen ta la fo rm a d e u n a esfera (cf. supra, 3 2 c - 3 3 c ) , y la tie rra se h alla en
el c e n tro d e esta esfera (cf. supra, 4 0 b - c ) .
520 R e ite ra c ió n e n síntesis d e lo q u e se h a d ic h o m ás a r rib a , e n 57c.
521 P u e d e ser in te r e s a n te s e ñ a la r q u e la m a n e ra d e p r o c e d e r d e P la tó n p r e s e n ta u n
aspecto m u y m o d e r n o : tras h a b er h e c h o u n e x p e rim e n to , traslad a los resu ltad o s de
este e x p e rim e n to a « n u e s tro r in c ó n d e l u n iv e r s o » . S o b re la in v e rsió n de las d ir e c -
c io n e s q u e in d ic a n la p esa n te z y la lig ereza e n fu n c ió n d e lo q u e está a rrib a y de lo
q u e está ab ajo , cf. el C o m e n ta r io fin a l d e l A n e x o 6.
NOTAS A LA TRADUCCIÓN 4II
522 E n c o n tra r e m o s u n a tr a d u c c ió n in gle sa y u n an álisis d e este pasaje ( 6 2 c - 6 3 a ) e n el

lib r o d e D . O ’B r ie n , Theories ofW eightinthe Ancient World, v o l. II: Píato. Weight and Sensation.
The Two Theories o f the T im a e u s , 1 9 8 4 · p · 3 scl·
523 R e c o r d a re m o s q u e la e sfe ra e n q u e co n s is te e l c u e r p o d e l m u n d o es lisa (c f. supra,
3 3 b ) , al m e n o s e n su s u p e r fic ie e x tern a .
524 Sobre la dureza, cf. supra, 6 2 c.
525 E l o ro es denso, cf. supra, 59 b .
526 L o s pathémata s o n lo s efec to s q u e p r o d u c e u n c u e rp o so b re o tr o y q u e , si ese c u e r p o
es a n im a d o p o r u n alm a y s u fic ie n te m e n te re c e p tiv o , s e rá n tra s m itid o s a la p a rte
ra c io n a l d e su alm a , d o n d e d a r á n lu g a r a s e n s a c io n e s , c f . D . O ’ B r ie n , Theories o f
Weight in the Ancient World, II: Plato. Weight and sensation, I 9 8 4 , p . 1 2 8 - 1 4 3 .
527 S o b re e l c a rá c te r in d is o c ia b le d e l p la c e r y d e l d o lo r , c f. el Fedón ( 6 o b - c ) y supra,
4 2 a-b .
528 C f . supra, 5 5 e - 5 6 a . Para u n uso sim ila r d e hôde en c o rr e la c ió n c o n u n p a rtic ip io q u e
lo ex p licita , cf. supra, 6 ld .
529 S o b re la c o n s titu c ió n d e estas p artes d e l cu e rp o h u m a n o , cf. infra, 7 3 b - 7 6 e .
530 L a e x p lica ció n está d ire c ta m e n te re la cio n a d a c o n la te o ría d e los e le m e n to s . S o b re
la vista y el fu e g o (cf. supra, 4 5 k _4 7 c); y so b re e l o íd o y e l aire (cf. supra, 4 7 c - e )·
531 C f . supra, 4 5 d , d o n d e e n c o n tr a m o s symphuésaéñ.
532 In te rp re to prosbaloûsa c o m o d e s c r ib ie n d o la a c c ió n d e l o jo q u e e m ite sus rayos,
c f. 4 5 c-
533 C f . infra, 6 7 d . V o lv e m o s a e n c o n tr a r la o p o s ic ió n diákrisis/sygkrisis, cf. la n o ta 4 5 9 ·
534 T im e o p a re c e t r a n s fo r m a r e n te o r ía u n a r e p r e s e n ta c ió n m ític a , e l to n e l d e las
D a n a id e s, p o r e je m p lo , cf. Gorgias 4 9 2 e - 4 9 4 e ? República I X 5 8 3 c sq. ; Filebo 3 l d sq.
535 C f . supra, 4 2 a , 6 lc e infra, ö g c - d so b re esta p a rte d e l alm a.
536 S o b re la r e la c ió n p la c e r/ d o lo r, c f. Fïlebo gO e sq. y L e y e sY 7 3 2 d~ 7 3 4 e *
537 C f. jReJimWica IX 5 8 4 b ; cf. Filebo g ib . Los olores se reparten en dos grupos solam ente,
agradables o desagradables, cf. infra, 6 6 e -6 7 a .
538 A tenu ación co n fo rm e a la cualifícación del discurso; se trata solam ente de p ro p o
n e r una explicación verosím il, cf. la « In tr o d u c tio n » , p. 7 0 -7 1 .
539 Khymós lo interp reto aquí en el sentido de « ju g o » , cf. supra, 6o a .
540 E n griego antiguo, sygkrisis (asociación ) y diákrisis (d isociación) son los dos procesos
que dan cuenta de la m ayoría de las sensaciones, co m o el pro p io P latón señala en
otra parte (c f. infra, 6 7 d -e ). C f. la n ota 459 *
541 P ro p ie d a d e s d escritas m ás a r rib a , e n 6 3 e - 6 4 a .
542 Para C o r n f o r d , el g r u p o n o m in a l geina mere (p ro b a b le m e n te u n a re fe re n c ia a 6 o e )
es co n s id e ra d o c o m o su je to d e syndgeiy n o se r e fie r e a Jcatatekómena, q u e es u n p asivo.
D e h e ch o , es m u ch o m ás sim p le h a c e r d e la relativa hósa... apoxeraínei el su jeto d e p h a -
inetai. H e e s p e c ific a d o el p lu r a l n e u tr o r e c u r r ie n d o al té r m in o « s u s ta n c ia s » . [E n
n u e s tro caso, h e m o s p r e fe r id o « im p r e s io n e s » ] .
543 T a y lo r cree d e s c u b r ir aq u í u n a in flu e n c ia d e A lc m e ó n d e C r o to n a . L o q u e es p o s i-
b le , p e ro sigu e sie n d o m u y h ip o té tic o , d e b id o a lo p o c o q u e sab em os de A lc m e ó n
d e C r o to n a . E l c o ra z ó n es la sed e de la p a rte ira scib le, el « c o r a z ó n » d e l alm a.
544 C o m o A r is t ó t e le s (De anima II IO , 4 2 2 a l 7 ) , P la t ó n p a r e c e a d m it ir q u e to d o lo
q u e se r e f ie r e a l g u s to p r o v ie n e d e s u s ta n c ia s q u e se e n c u e n t r a n e n u n e s ta d o
líq u id o .
545 Sobre los n atron es, cf. 6od.
546 M a n te n g o este s e n tid o p a ra tás aisthéseis.
547 L e o tô dèaû ton, q u e es u n a c o r r e c c ió n d e S c h n e id e r . L a c o n tin u a c ió n hósa mén (6 5 c ),
tà dè (6 5 d ) y tà dè (6 5 e ) p ro s ig u e c o n tô dé ton = tá dé. P o r o tra p a rte, e l ka'i an tes de toís
TIMEO
enoûsin d e b e p o n e rs e en re la c ió n c o n el kai hósa q u e sigu e. Es p re ciso q u e las p a r tíc u -

la s h aya n sid o re d u c id a s a u n as d im e n s io n e s lo b a s ta n te fin a s c o m o p a ra lle g a r a
lle n a r lo s in te r s tic io s e n tre lo s cu b o s q u e re p re s e n ta n la tie r r a y lo s o cta e d ro s qu e
re p re s e n ta n el a ire . [L a c o r r e c c ió n d e S c h n e id e r , tö dè aû ton, es acep tad a p o r B u r -
n e t y R iv au d , fre n te a ton dè autôn, lib r i] .
548 E n g rie g o a n tig u o , el v e rb o kykáo d esign a h a b itu a lm e n te la o p e r a c ió n d e d e scre m a r
la le c h e (p o r e je m p lo , Iliada V 9 0 3 ).
549 L a c o n s tr u c c ió n y el se n tid o d e este pasaje sigu en sie n d o in c ie rto s ; to d o n o s lleva a
c r e e r q u e e l tex to h a s id o m a l tr a n s m itid o e n este lu g a r. H ay q u e e s ta b le c e r u n a
re la c ió n c o n supra, 6 0 b .
550 Para T im e o , la m ie l, p o r e je m p lo , es u n a v aried a d de agua, cf. supra, 6 o b .
551 C f . supra, 64-c-e. S eñ a la re m o s q u e lo d u lc e ( 6 6 b - c ) se o p o n e e n b lo q u e a lo ásp ero
y a lo salad o ( 6 5 c - d ) , a lo am a rg o y a lo a g rio ( 6 5 d - e ) , a lo a g rio ( 6 5 e - 6 6 a ) y a lo
á c id o ( 6 6 a - b ) . E n c o n tra m o s in teresan tes p a ra le lo s e n el [p seu d o —] A ris tó te le s, De
plantis I I 1 0 , 8 2 9 a 3 6 - 8 3 0 b 4 .
552 E n el tex to g rie g o , le e m o s homíkhley kapnos, q u e , segú n A . E . T a y lo r, c o r r e s p o n d e -
ría n a las d o s clases d e anathymiasis q u e d e s e m p e ñ a n u n a f u n c i ó n im p o r ta n te e n la
Meteorología d e A ris tó te le s: hygráj xerá.
553 Para u n a d e fin ic ió n de homikhle, cf. infra, 58 d .
554 A q u í c o n v ie n e señ alar, p o r lo m en o s, u n in te ré s p o r la v e r ific a c ió n d e u n a te o ría .
V é ase ta m b ié n 8 5 d .
555 C o m o h a c e n T a y lo r y C o r n f o r d , c o n s id e ro q u e polla d e sig n a u n n ú m e r o d e fin id o
de especies e n tre las cu ales p o d r ía n ser clasificad o s lo s o lo re s .
556 D e sd e en to n ce s c o m p re n d e m o s p o r q u é lo s o lo re s so n señ alad o s co m o e je m p lo s e n
la e x p o s ic ió n so b re el p la c e r y so b re la p e n a (cf. supra, 6 5 a - b ) .
557 Es d e cir, la cavid ad to rá cic a , la sede d e las p artes d el alm a m o r ta l, cf. infra, 6 9 c - e .
558 C f . supra, 6 4 c - e .
559 Se trata d e causas m ecá n ica s, es d e c ir, de causas c o n c o m ita n te s . L a v e rd a d e ra causa
fu e in d ic a d a m ás a rrib a (cf. 4 7 c_e)·
560 E n h i p r o x im id a d d e l a lm a d e s e a n te , cf. infra, 7 l d sq. S o b r e el h íg a d o , c f. infra,
7 2 e sq.
561 C f . infra, 72 e sq.
562 C f . Menón 76c~ d .
563 C f . supra, 4 5 b - 4 6 c .
564 U n a vez m ás, T im e o in siste e n el ca rá cter v e ro s ím il d e la e x p lic a c ió n p ro p u e sta .
565 C f . supra, 4 5 b y n o ta 2 9 6 .
566 C f . supra, 6 6 a. E l e s ta b le c im ie n to d e u n a a n a lo g ía e n tre e l sa b o r y la vista p re se n ta
u n in te ré s m u y p a rticu la r; lo q u e q u e d a ex p lica d o p o rq u e e n las d o s cosas p r o p o n e
la m ism a e x p lic a c ió n física y, p o r lo ta n to , m atem ática.
567 T im e o ap lica a o tro s d o m in io s u n a e x p lica ció n q u e , an te to d o , so lo valía p ara u n o
so lo . Este ra z o n a m ie n to a n a ló g ic o q u e p ro c e d e p o r e x tra p o la c ió n e x p lica d ife r e n -
tes f e n ó m e n o s p o r las m ism a s causas; p o r la c o n t r a c c ió n , lo c a lie n te e n la ca rn e ,
lo ásp ero e n la le n g u a y lo n e g ro e n la vista; y p o r la d ila ta ció n , lo frío en la ca rn e , lo
a g rio e n la le n g u a y lo b la n c o e n la vista.
568 C f . supra, 5 8 c - d .
569 E n g rie g o a n tig u o , tékousan sig n ific a , e n sen tid o p r o p io , « d e s g a r r a r » .
57 0 Estas d o s cu a lid a d es so n situad as e n tre lo s co lo re s , lo q u e p a ra n o so tro s está le jo s
de ser e v id e n te . D e h e c h o , p a re c e q u e lo s g rie g o s fu e r o n m ás sen sib le s a las d if e -
re n c ia s d e to n o q u e n o s o tr o s , q u e so m o s sen sib les e s e n cia lm e n te a las d ife re n c ia s
d e c o lo r a c ió n . S o b re lo s c o lo re s , c f. el A n e x o 7 ·
571 G é n e r o d e fu e g o in te r m e d io e n tr e el q u e p r o d u c e e l « b la n c o » ( 6 7 d - e ) y e l q u e
p ro d u c e el « b r illa n t e » (6 7 e - 6 8 a ).
572 En los Meteorológicos (III 4* 347a3 sq-) - Aristóteles dice que el co lo r blanco percibido
a través de una pantalla negra parece ro jo . P o r ejem p lo, el sol parece ro jo a través
de la niebla o a través del h um o.
573 R ecord atorio de los lím ites de la exposición de T im e o .
574 Para lo s se n tid o s d e l té r m in o halourgón e n g r ie g o a n tig u o , c f. A ris tó te le s, Meteoroló
gicos III 2 , 3 7 2 a l sq.
575 E n griego antiguo, empeson, com o « su m e rg ir» en español, hace pensar en el trabajo
del tin to rero .
576 E n e l te x to g rie g o prosion, q u e es p re cis o a p ro x im a r a l su stan tivo práson ( p u e r r o ) .
S o b re estos té r m in o s , T e o fra sto , Historia de lasplantas V I 2 , 5 ·
577 La idea de « m ez cla » se repite continu am ente en esta exposición sobre los colores,
quizá para subrayar la referencia a la práctica de los tin to rero s (cf. n . 575)·
578 En griego antiguo básanon, que designa tam bién el in terro gato rio al que se sometía
a los esclavos, durante un proceso.
579 Frase que recuerda al Filebo ( l 5c -d ).
580 S o b re las ra zo n es q u e p o d r ía n e x p lic a r este re c h a zo d e la v e r ific a c ió n e x p e r im e n -
ta l, c f. la « I n t r o d u c t io n » , p . 6 3 - 6 5 .
581 R ecord atorio del axioma form ulado en 2 9 e - 3 0 a .
58 2 R elaciono ex anágkes co n pephykóta. Sobre la n o ció n de anágk¿, cf. la « Introd u ction » ,
P - 33-34·
583 R e p e tic ió n casi p ala b ra p o r p a la b ra d e 3 3 d , c f. 3 4 a - b .
584 S o b r e la o p o s ic ió n e n tr e las causas v e rd a d e ra s y las causas a c c e s o ria s o c o n c o m i-
ta n te s, cf. la « I n t r o d u c t io n » , p . I 5 - I 7 · Las causas n e ce sa ria s n o s o n re ch aza d as,
in c lu s o a q u í s o n c o n s id e r a d a s c o m o in d is p e n s a b le s p a r a e l d e s c u b r im ie n t o d e
las causas v e rd a d e ra s; p e r o a q u ella s d e b e n esta r s u b o rd in a d a s a estas ú ltim a s , c f.
n. 308.
585 Sobre esta d istinción, cf. supra, 4 6 c -e .
58 6 A tenu ación que recuerda los lím ites de la co n d ició n hum ana.
587 L a causa fin a l de la e x p o s ic ió n de T im e o es la c o n te m p la c ió n d e l B ie n , la e s p e c u -
la c ió n so b re lo s fin e s d e l h o m b r e , cf. supra, 4 7 a - e > p a ra u n a a p lic a c ió n a la v ista y
al o íd o .
588 Leo diulasména, q u e , r e la c io n a d o c o n hÿle, m e p a re c e p r o p o r c io n a r el s e n tid o m ás
s a t is fa c to r io . [A d o p ta m o s ta m b ié n esta le c tu r a , a p o y a d a e n W Y l 8 l 2 , en vez d e
diulisména F ; B u r n e t y R iv a u d , c o n el s e n tid o d e « f ilt r a r » , y d e diuphisména A ] .
589 Es p re ciso p o n e r este pasaje en re la c ió n co n o tro s dos, q u e alud en a la m ism a
im agen : Gorgias 505 c "d y Leyes V I 7 5 2 a . S o b re el sen tid o de la exp resió n « d a r
una cabeza al m i t o » , cf. Luc B risso n , Platón, laspalabrasj los mitos [1 9 8 2 L 2 0 0 5 , p·
78- 8 2 .
590 C f . supra, 3 0 a , 5 3 a - b , 5 6 c .
591 E n el te x to g r ie g o , le e m o s análoga kai symmetra. S o b r e analogía, c f . la n o ta 1 3 3 · P ° r
o tr a p a r t e , e l a d je t iv o symmetron c a r a c t e r iz a a las m a g n it u d e s g e o m é tr ic a s q u e
a d m ite n u n a m e d id a c o m ú n ; d e a h í, e n u n s e n tid o d e riv a d o , « lo q u e c o n c u e r d a
c o n » , « lo q u e es a d e c u a d o » , « b ie n p r o p o r c io n a d o » , « e q u ili b r a d o » . E n r e s u -
m e n , an tes d e la in te r v e n c ió n d e l d e m iu r g o , n o es p o s ib le n i m e d ir lo s c o m p o -
n e n te s e le m e n ta le s n i, m u y e v id e n te m e n te , e s ta b le c e r e n tr e e llo s r e la c io n e s
re g u la re s.
59 <1 M ás a r rib a , e n 4 9 a ~ 5 0 c , h e m o s v isto p o r q u é . E s in te r e s a n te señ a la r a q u í la r e la -
c ió n esta b lecid a e n tre m e d id a y d e n o m in a c ió n .
414 TIMEO
593 C f . $u£ra, 4 ra~d. n o ta 27 d e la « I n t r o d u c t io n » , s u p r a , p . 4 6 ·

594. C f . supra, 4 2 e .
595 E n el te x to griego , e n c o n tra m o s perietórneusan, t é r m in o q u e a lu d e a l tr a b a jo d e l
a lfa re r o [¡ « t o r n e a r » ] ; c f . inßra, 7 3 e » p a ra o tr a o c u r r e n c ia d e l m is m o v e r b o . [E l
verbo torneúo h a c e r e fe r e n c ia a tr a b a ja r c o n u n to r n o o u n c in c e l p a ra r e d o n d e a r
( c f r . Critias 1 1 3 d ) , a d e m á s d e a la la b o r d e u n c a r p in t e r o q u e u t iliz a la b a r r e n a
( c f . E u r íp id e s , Cíclope 6 6 1 ) . L a t r a d u c c ió n q u e e s c o g e m o s a lu d e a l tr a b a jo d e la
fo r ja ].
596 C f . supra, 4 4 d - e .
597 E n g rie g o a n tig u o , e n c o n tr a m o s dysparamytheton, ú n ic a o c u r r e n c ia d e este té r m in o
en to d o el c o rp u s p la tó n ic o .
598 S o b re el d e s e o , c f. Fedro 2 3 7 d - e .
599 A q u í, anagkaíos h a c e r e fe r e n c ia a lo s anagkaía pûthémata, e n c. E l té r m in o c o n c u e r d a
b ie n c o n las re fe re n c ia s a la n ecesid a d q u e se h a lla n en el pasaje p a ra le lo d e 4 2 a - b .
P a ra q u e el s e r h u m a n o p u e d a a p a r e c e r y m a n te n e r s e e n e l u n iv e r s o , es p r e c is o
a ñ a d ir a la e s p e c ie in m o r ta l d e l alm a h u m a n a u n a e s p e c ie m o r ta l q u e p e r m ita al
c u e rp o d e fe n d e rs e , su b sistir y re p ro d u c irs e .
6 00 Q u iz á s u n a a lu s ió n a lo q u e se h a d ic h o d e la n ecesid a d m ás a r rib a , e n 5 6 c .
601 E n su s e n tid o p r im e r o , thórax d esig n a la co raza.
602 E n u n a casa, e n la an tig u a G re c ia , las d e p e n d e n c ia s d e lo s h o m b r e s estaban se p a ra-
das d e las d e las m u je re s . S e ñ a la re m o s q u e thymós, e n g rie g o a n tig u o , es d e g é n e r o
m a s c u lin o , m ie n tra s q u e epithymía es d e g é n e r o fe m e n in o .
603 G f. República T V 4 3 9 e sq. ; 4 4 i e - 4 4 2 c; V I I I 5 5 ° k ; I X 58 1a.
604 E n g r ie g o a n t ig u o , hámma tànphlebôn. S o b r e la d e s c r ip c ió n d e la e s tru c tu r a y d e la
f u n c i ó n d e l c o r a z ó n e n la A n t ig ü e d a d , c f . G .R .S . H a r r is , The heart and the vascular
system in ancient Greek medicine. From Alcm aeon to Galen, O x f o r d ( C l a r e n d o n P r e s s ) ,
1973·
605 E l mismo p aralelism o en tre la estructura d el alm a y de la ciu d ad qu e e n la República.
606 U n ic a o c u r r e n c ia , e n to d o el c o r p u s p la t ó n ic o , d e l té r m in o stenQpós, q u e , e n su
o r ig e n , d e s ig n a u n p a s o e s tr e c h o , p o r e je m p lo e l e s tr e c h o d e M e s in a (O disea
X II, 2 3 4 )·
607 R e la c io n o e l en autoîspâsin c o n el katápánta tà mele, qu e se p r o lo n g a e n el p en autà.
608 Es d e c ir, thymós e n g rie g o a n tig u o . S o b re la r e la c ió n e n tre thymós y c ó le ra c f. Crátilo
4 19 d l República I V 4 4 0 c .
609 Epikourían es u n té r m in o q u e c o n c ie r n e al v o c a b u la rio m ilita r; p o r su p arte , enephÿ-
teusan h ace re fe re n c ia a la a g ricu ltu ra , y n o a la artesan ía . C f . la n o ta 6 4 2 .
610 Katatetreménas es el p a r tic ip io p e rfe c to p asivo d e katatetraínQ, d e l q u e so lo se h alla esta
o c u r r e n c ia e n to d o el c o rp u s p la tó n ic o .
611 G a le n o (Sobre las doctrinas de H ipócratesj de Platón [7 2 2 ] a V I I I 8 .1 4 - 2 3 ) s e ñ a la q u e
s e ría r id íc u lo p r e te n d e r q u e to d a la b e b id a q u e p u e d a c o n s u m ir u n ser h u m a n o
va a lo s p u lm o n e s . L o q u e se c o n t r a d ic e c o n la o b s e r v a c ió n , a d e m á s d e o tr o s
lu g a re s ( 7 0 d , 7 2 e , 7 8 a , b ) , e n q u e P la tó n d ic e q u e la b e b id a , lo m is m o q u e el
a lim e n to , va al v ie n t r e . S in e m b a r g o , e n 9 1a , T im e o e s tim a rá q u e lo s líq u id o s
a tra v ie sa n lo s p u lm o n e s , p asan b a jo lo s r iñ o n e s y v a n a la v e jig a , d e d o n d e so n
e x p u lsa d o s .
612 C f . la d e fin ic ió n d e b la n d o , supra, 6 2 c.
613 E l e n fr ia m ie n t o se p r o d u c e c ie rta m e n te p o r e l tr á n s ito d e b e b id a s e n el p u lm ó n
( c f. supra, 7 0 b e infra, 9 1a ). S eg ú n p a rec e, la re s p ira c ió n n o es te n id a en c u e n ta .
614 E n g rie g o a n tig u o , epithymetikón.
615 C f . República IV , 4 3 9 d . '
616 Tektaíno es u n té rm in o que, en griego, describe el trab ajo del carp in tero. E l ú n ico
lugar diferen te en que el té rm in o phátne, « p e s e b re » , se utiliza en el corpus plató
nico es el Fedro 2 4 7 e ; en ton ces se aplica a los caballos, com o en la Ufada (V 271 ; V I
5 0 6 ; X 5 6 8 ; X X I V 2 8 0 ).
617 C f . República IX , 5 8 8 sq.
618 Porque debe m andar.
619 Texto con jetu ral, que revela probablem ente una laguna.
620 E n g r ie g o a n t ig u o , psykhogoggsoito. E l v e r b o s ig n ific a lit e r a lm e n te « t e n e r u n a
in flu e n c ia so b re e l a lm a » .
621 Aquí encontram os el singular, aunque la frase com ienza con un plural.
622 Sobre leîon, cf. supra, 6 3 e -6 4 a .
623 S o b re lamprón, cf. supra, 6 8 a - b .
624 S o b re g/yfry, cf. supra, 6 6 c.
625 S o b re oxy, cf. 6 6 b - c .
626 S o b re la b ilis , cf. infi-a, 8 2 e -8 3 c .
627 Para u n an álisis detallado de todo este pasaje ( 7 la - 7 2 c ) , c f. L u c B r is so n , « D u b o n
usage d u d é r è g le m e n t» , e n Divination et Rationalité, 1 9 7 4 » P· 2 2 0 - 2 4 8 .
628 E n g rie g o a n tig u o , leem o s semeîon. Para u n uso s im ila r de este té r m in o , c f.
supra, 4 0 d .
629 C f. Fedro 2 2 4 a sq., Ion 5 3 3 d -5 3 4 b .
630 E n c o n tra m o s a q u í tanto la d e fin ic ió n d e la ju s tic ia , tal co m o ap arece fo rm u la d a e n
la República ( I V 4 4 3 a -b ) , com o el p re c e p to d é lfic o (Cármides l 6 l b y l6 4 d ) .
631 A s í p u e s , e l « p r o f e t a » es u n in té r p r e t e d e lo s d io s e s, e l q u e « h a b la p o r e ll o s » ,
e x p lica n d o el s e n tid o d e las rev e la cio n es y d e las a p a ricio n e s q u e e n v ía n a lo s h o m -
b res. Para otras o cu rre n c ia s d e este té r m in o : Cármides I 7 3 c? República II 3 3 6 b , X 6 19 c
y Fedro 2 6 2 d . P o r o tra p arte, p o d e m o s p re g u n ta rn o s si el c o le g io d e lo s exégetas q u e
el E x tra n je ro d e A ten a s p revé su co n s titu c ió n e n las Leyes (X II 9 4 5 e - 9 4 ^c ) n o c u m -
p lir ía c o n la m ism a fu n c ió n .
632 Seguram ente F. M . C o rn fo rd tie n e razón , cuando señala que, c o n la exp resión
hekástou tô toioúton, T im eo quiere-daf'-cijenta de todos los anim ales a los que se exam i
naba el hígado, y n o solam ente del ser hum ano, en qu ien la adivinación no im p li
caba la matanza.
633 C rítica de la adivinación que invierte la práctica h abitual en la antigua G recia, p o r
que otorga el segundo puesto a la adivinación p o r los signos exteriores en favor de
la adivinación p o r in sp ira ció n . Sobre el c o n ju n to del problem a, c f. W alter B u r -
kert, Greek Religion [1 9 7 7 ], 1 9 8 5 , p. i n - 1 1 8 .
634 Es decir, el bazo.
635 E n el texto griego, leem o s hyphanthéntos, m etá fo ra qu e hace re fe re n c ia al trab ajo
del te jid o .
636 Tam bién los pulm ones son calificados de exangües (cf. supra, 7 0 c ) .
637 E l uso del im p erfecto señala p ro b a b lem en te una re feren cia a lo que se ha d icho
más arriba, en 6 lc .
638 A l co m ien z o del Timeo (2 3 a , cf. Critias I 0 9 d ) , las d estru ccio n es p eriód icas del
género hum ano prod ucen este efecto. A quí sería la necesidad de alim entarse p er
petuam ente.
639 E n el texto griego, leem os arkhé. S in em bargo, esto n o significa que la m édula sea el
p rin cip io de todo el cuerpo, com o veremos más abajo.
640 Es preciso recordar que cada elem ento es puesto en relación con u n poliedro regu
lar. A h ora b ien , en el m un do m aterial, nin gu n a co n stru cció n geom étrica puede
n unca alcanzar la p erfecció n .
4 i6 TIMEO
64.1 Es d ecir, en cada elem ento.

642 S eñ a la rem o s la fre c u e n c ia d e las m etá fo ra s relativas a la a g ricu ltu ra e n esta p a rte d el
Timeo.
64.3 Es d ecir, la parte ra cio n a l del alm a. Señalarem os el uso del té rm in o spérma, en la
m edida en que en 91a el « e s p e rm a » será co n sid erad o co m o u n a p arte de la
médula cervical.
64.4. S e ñ a la rem o s, e n g rie g o a n tig u o , la p r o x im id a d sem án tica e n tre la cabeza (kephais) y
e l c e re b ro (egképhalon).
645 E n griego an tigu o , aggeíon designa u n vaso, de fo rm a red o n d a en g en eral. Unas
líneas más abajo, encontram os otra alusión al trabajo del alfarero.
646 La exp licació n que p ro p o n g o en Le Même et TA utre..., 1 97 4 » n . 2 , p. 4 2 1 - 4 2 2 , me
parece de ah ora en adelante su p erflu a. L o O tro n o vend ría aq u í a c u e n to . De
h echo, la dificultad proviene de u na m ala lectura de <tynámei + genitivo que, una vez
más, es p re ciso in te rp re ta r co m o té rm in o de apoyo. U n a a rticu la ció n m óvil se
com p one al m enos de dos elem entos, actuando el u n o sobre el o tro .
64.7 L o q u e s u p o n e la m u e rte , c f. infra, 8 4 c .
64.8 C f. ín/ra, 7 4 e y 75d.
649 S o b re lo b la n d o , c f. supra, 6 2 c .
650 E n el texto grieg o leem o s tàpiletà ktémata, ú n ic a o cu rre n c ia d e esta exp resió n en to d o el
co rp u s p lató n ico . E n co n tram o s p aralelos in teresantes e n Político 2 7 9 c y 28 0 a.
651 Cada fu n ció n queda ju stificada p o r una finalidad precisa. Desde un punto de vista
gramatical, el pasado y el fu turo ind ican este aspecto in ten cio n al; de ahí el uso del
cond icion al (futuro en el pasado) en la tradu cción.
652 S o b re lo s ju g o s, cf. la d e scrip ció n q u e se h a o fre cid o d e ellos m ás arriba, en 5 9 e - 6 o b .
S o b re la le v a d u ra , cu yo á c id o e x p lic a la a c tiv id a d , c f . supra 6 6 b ; y s o b re la sal, c f.
supra 6 5 e . L a p ie l es salada; y, co m o la c a rn e se re g e n e ra , se d ir ía q u e está f e r m e n -
tada p o r u n a levad u ra .
653 E n g rie g o a n tig u o , xanthós, es d e c ir, « d o r a d o » cf. supra, 6 8 b .
654 E l m iem bro de la frase kateskíasen dnothen es curioso. F. M . C o rn fo rd cree que se trata
de un préstam o de Em pédocles.
655 E n el tex to g rie g o , le e m o s andrós, c o m o si el ser h u m a n o d e la p r im e r a g e n e r a c ió n
f u e r a u n v a r ó n , a u n q u e n o tu v ie r a a ú n s e x o , c f . infra, 9 0 e - 9 i d . P o r o tr a p a rte ,
se ñ alare m o s qu e a q u í la cabeza es a ñ a d id a al c u e r p o , y n o al c o n t r a r io , c o m o m ás
a rrib a , e n 6 9 c.
656 T o d o e s t e p asaje o p o n e el a lim e n to q u e d e p e n d e d e l á m b ito d e la n e c e s id a d a la
p a la b ra q u e m a n ifie s ta e l in t e le c t o . L a p a la b ra q u e « f lu y e » n o s r e c u e r d a a
H om ero .
6 5 7 S e g ú n el p r in c ip io fo r m u la d o m ás a r rib a , e n 7 5 a - b .
658 E n e l texto g rie g o , e n c o n tr a m o s perigignómenon. A l c o n tr a r io d e F. M. C o r n f o r d , n o
cre o q u e este té r m in o s ig n ifiq u e « s e r s u p e r flu o » .
6 59 Las d e lo s h u eso s d e l c r á n e o .
660 R e c o r d a r e m o s q u e , m ás a r r ib a (e n 7 0 b ) , e l c o r a z ó n es d e fin id o c o m o hámmatQn
phlebàn. C f . ta m b ié n la « b o ls a ce rra d a c o n c o r d e l» a la q u e se re fie r e A ris tó fa n e s en
e l Banquete (1 9 0 e ).
661 C f . 4 3 a sq. Las d e fo rm a c io n e s d e lo s círcu lo s d e l alm a p ro v o ca n el flu jo y e l re flu jo
d e l a lim e n to y d e la se n s a c ió n , lo s cu ales e x p lica n a q u í la d is p o s ió n d e las su tu ras y,
m ás a b a jo , las d e fo rm a c io n e s d e la cavid ad cra n ea l.
662 S e g ú n F . M . C o r n f o r d , tà theíon d e sig n a la p a rte in m o r ta l d e l alm a im p la n ta d a e n
e l c e r e b r o q u e p r o te g e el c r á n e o ; e n a p o y o d e s u in te r p r e t a c ió n , a lu d e a tà theíon,
supra, 6 g d y a tó theíon spérma, tupra, 7 3 c. D ic h o e sto , n o v e m o s m u y b ie n p o r q u é la
p a r te d iv in a d e l a lm a se c o m p o r t a r ía así. T a m b ié n p o d e m o s p e n s a r q u e tö theîon
h a c e r e f e r e n c ia a u n d e m iu r g o o in c lu s o a v a r io s ; m ás a b a jo , e n c, le e m o s ten
kephalèn ho poián.
663 E n g rie g o a n tig u o , í/cmás, ú n ic a o c u rr e n c ia de este té r m in o e n to d o el c o rp u s p la tó -
n ic o .
664 C f . supra, 58 c sq. so b re las varied ad es d e fu e g o .
665 S o b re lo s e le m e n to s q u e e n tra n e n la c o m p o s ic ió n d e la ca rn e , cf. infra, 7 4 c - d·
666 Para u n a a lu s ió n al m ism o p ro c e s o , cf. supra, 5 8 b .
667 R e c o r d a to r io de la regla fo rm u la d a m ás a rrib a , e n 7 5 a " k .
668 A lu s ió n a la d o c trin a de la m e ten so m a to sis, cf. 4 2 b - c y , so b re to d o , 9 0 e sq.
669 D e m a n e ra m u y ev id en te, e n e l m arco de la m eten so m a to sis.
670 R e su m en qu e re c u e rd a la o rie n ta c ió n te le o ló g ica p e rm a n e n te d e la e x p lica ció n que
p r o p o n e T im e o e n este la rg o pasaje ( 6 9 c - 7 6 e ) .
671 A s í p u e s , las p la n ta s e stá n e m p a re n ta d a s c o n e l s e r h u m a n o , p o r q u e s u c u e r p o
está h e c h o d e lo s c u a tr o e le m e n to s y p o r q u e su alm a c o r r e s p o n d e a la p a r te m ás
b a ja d e l alm a h u m a n a : so b re e l s e n tid o d e syggeni, c f . apd syggenôn ( 8 o d ) y tásyggenés
( 8 la , b ).
672 S o b re las plan tas, cf. la « I n t r o d u c t io n » , p . 6 3 .
673 L o q u e es d e l to d o n o r m a l, e n la m e d id a e n q u e este p asaje p a re c e in d ic a r q u e e l
alm a d e las p lan tas es u n a su ced á n ea d e la te r c e ra p a rte d e l alm a h u m a n a .
674 L o q u e r e m ite a la d e f in ic ió n d e l alm a c o m o m o v im ie n to a u t o m o to r , c f . Fedro
( 2 4 5 c - d ) . L a p o s e s ió n d e u n alm a n o im p id e q u e las p lan tas e sté n p riva d as d e u n
m o v im ie n to lo c a l.
675 E s d e c i r , lo s d io s e s . P a ra o t r o s u s o s d e esta l o c u c i ó n , c f . Eutidemo 2 9 1 a » Sofista
2 l6 b . ^_____
676 ¿ N o p o d ría m o s v e r e n e llo u n a ju s tific a c ió n d e l v e g e ta ria n is m o ? A s í se c o r r o b o r a -
ría la h ip ó te sis p la n te a d a e n la n o ta a 8 o d - e . D a d a la d o c trin a de la m e te n s o m a to -
sis e x p u esta al fin a l d e l Timeo, c o m e r c a rn e a n im a l c o n s titu ir ía p a ra e l h o m b r e u n
acto de h o m o fa g ia , d e ca n ib a lis m o .
677 L a a rte ria ao rta y la ven a cava, según p arece, ya q u e la d is tin c ió n e n tre v e n a y arteria
n o se c o n o c ía a ú n . C f . el A n e x o 8.
678 L a m é d u la esp in a l, cf. supra, 7 4 a ·
679 Los d o s co n d u c to s a lu d id o s e n este tex to (a o rta y v e n a cava in fe r io r y s u p e r io r ) so n
ig u a lm e n te lo s q u e d is tin g u e A r is tó te le s (Partes de los animales I I I 4* 6 6 6 b 2 5 t 5 >
6 6 7 b l5 , 6 6 8 a l) . A ris tó te le s re c u rre a la m ism a c o m p a ra c ió n c o n u n a re d d e c a n a -
les p ara irrig a r lo s ja r d in e s (cf. Partesde los animales, III 5 > 6 8 a lo ) .
680 C f . supra 7 5 d . C f . el A n e x o 8, p a ra u n a ilu stra c ió n .
681 T im e o a trib u y e a la sa n g re la fu n c i ó n q u e n o s o t r o s a t r ib u im o s a lo s n e r v io s , la
d e tr a n s m itir las s e n s a c io n e s . E n su Historia de los animales (III 2 , 5 IIb _5 I 2 a ), A r i s -
tó t e le s a t r ib u y e u n a c o n c e p c ió n s im ila r a D io g e n e s d e A p o l o n i a . P a ra u n
c o m e n ta r io , cf. A n d r é L aks, Diogène d ’A pollonie, L ille (Presses U n iv . d e L ille ) 19 ^ 3 ’
P- 5 7 - 7 0 .
682 C f . supra, 5 8 a -b .
683 C f . supra, 56 a.
684 A q u í e l té r m in o koilía d esign a p ro b a b le m e n te a to d a la cavidad d e l tr o n c o , qu e es el
lu g a r de la re s p ira c ió n y q u e c o m p r e n d e co n c re ta m e n te el tu b o d igestivo , d o n d e el
fu e g o tr a n s fo rm a a lim e n to y b e b id a e n san gre. D e h e c h o , se trata d e e x p lica r có m o
f u n c io n a n d e c o m ú n a c u e rd o re s p ira c ió n e ir r ig a c ió n san gu ín ea , p a ra a lim e n ta r al
c u e r p o tr a n s fo r m a n d o el a lim e n to e n san gre tra n s p o rta d a e n to d as las p arte s d el
c u e r p o . Esta e x p lic a c ió n está b ie n traíd a , a u n q u e sea ard u a, p a rtic u la rm e n te e n la
4i8 TIMEO
m e d id a e n q u e n o c o r r e s p o n d e a l a r e a lid a d . E l ap arato q u e lle n a la ca vid ad to r á -

cica está h e c h o d e fu e g o e n el in t e r io r y d e a i r e e n e l e x te r io r ( 7 8 a - b ) . P r im e r o ,
es d e s c r ito c o m o u n a n a s a ( 7 8 b - d ) . D e s p u é s , se a lu d e p r im e r o a la r e s p ir a c ió n
( 7 8 d - e ) , d o n d e in te r v ie n e el a ir e , y lu e g o a la t r a n s fo r m a c ió n d e l a lim e n to en
s a n g r e , q u e es tarea d e l fu e g r o ( 78 e - 7 Q a ) . '
685 Cf. 78e-79a, 8 od.
686 C u a n d o e s p ira m o s , la caja to r á c ic a se e n s a n c h a , p a r e c ie n d o q u e s e h u n d e e n e l
in te r io r , y c u a n d o in sp ira m o s, se h in c h a , p a re c ie n d o qu e se d irig e al e x te rio r. Esto
es, se g ú n p a rec e , lo q u e q u ie re d e c ir T im e o .
687 S o b re este p e rs o n a je , cf. Crátilo 3 8 8 e sq.
688 S o b re este fu e g o , véase supra, 78 d .
689 P ro b a b le m e n te u n a a lu s ió n al co ra z ó n , d e s crito m ás a r rib a , e n 7 0 b .
690 S o b re la au sen cia d e v id a e n el u n iv e rs o , cf. supra, 58 a.
691 E n el texto g rie g o , e n c o n tr a m o s la e x p re s ió n katá tauten tèn anágken. Me p arece q u e n o
se trata d e la « n e c e s id a d » e n g e n e ra l, s in o d e l ca rá cter n e c e s a rio q u e p re s e n ta el
fe n ó m e n o d e s crito .
692 A s í es co m o tra d u zc o háma. M e p a re c e q u e esto sig n ific a q u e n o hay n in g ú n in t e r -
v alo de tie m p o d u ra n te el cu al u n esp a cio q u e d e vacío.
693 E l p u lm ó n se h a d escrito m ás a rrib a , e n 7 0 c - d .
694 E n e l tex to g rie g o , e n c o n tr a m o s la e x p re s ió n pegén tinapyrós. C f . las clases de fu e g o ,
supra, 5 8 c - d .
695 A q u í T im e o ap o rta p re c is io n e s so b re e l ap arato d e scrito m ás a rrib a , e n 7 8 b - c . C f .
p ara u n a re p re s e n ta c ió n , el A n e x o 9.
696 S o b re lo s lugares que o c u p a n n a tu ra lm e n te lo s e le m e n to s, cf. supra, 5 8 a -c .
697 A q u í se trata d e a ire d o n d e se m ezcla e l fu e g o , lo q u e ex p lica su te n d e n c ia h acia el
e x te rio r.
698 Es el valor que hay que dar aquí a katà para que el pasaje tenga sentido.
699 C f. supra, 78 b - c . P la tó n evita la tra m p a d e l m o v im ie n to q u e se a lim e n ta a sí m ism o
p e r p e tu a m e n te , c o lo c a n d o p r im e r o e n e l c e n t r o d e to d o v iv ie n te u n a f u e n te d e
ca lo r. '
700 Lo que representa la fuerza de u n a exp licació n es su capacidad de dar cu en ta de
varios fen ó m en o s en ap ariencia rad icalm en te d iferen te s u n o s de o tro s. D e esto
T im e o parece ten er plena consciencia.
701 C f . P lu ta r c o , Cuestiones platónicas V I I , Moralia ( l 0 0 4 d - l o o 6 b ) , d o n d e se e n u m e r a n
d iv e rs o s e je m p lo s d e fe n ó m e n o s q u e se e x p lic a n p o r e l m e c a n is m o d e l e m p u je
c ir c u la r .
702 C f . supra, 6 7 a - b . L a p r o p a g a c ió n d e l s o n id o e n e l a ire se a sem eja al m o v im ie n to d e
u n p r o y e c til. Y la « a lt u r a » d e su s o n id o c o r r e s p o n d e a su v e lo c id a d d e p ro p a g a -
c ió n , q u e es m ás o m e n o s rá p id a , segú n q u e el s o n id o sea a g u d o o grave. D o s s o n i-
d o s, s im u ltá n e a m e n te e m itid o s , s o n c o n s o n a n te s , c u a n d o e l s o n id o m ás grave se
u n e a l s o n id o m ás a g u d o o , m ás p r e c is a m e n te , c u a n d o e l m ás gra ve p r o d u c e e n
n o s o tro s u n m o v im ie n to e n el p re cis o m o m e n to e n q u e e l m o v im ie n to p r o d u c id o
p o r el m ás a g u d o tie n e la m ism a v e lo c id a d . Para c o m p r e n d e r la s o lu c ió n q u e aq u í
p r o p o n e al p r o b le m a d e lo s ac o rd es, es p re c is o re c o r d a r q u e esta s o lu c ió n exige la
h ip ó t e s is d e l c a r á c te r c ir c u la r d e l m o v im ie n to a u d itiv o . E sta c ir c u la r id a d e n tra
d e n tr o d e u n r a z o n a m ie n to in d u c tiv o , ya q u e es u n a ilu s tr a c ió n c o m p le m e n ta r ia
d e la m ism a ley.
703 R e ite r a c ió n d e l te m a ex p u esto m ás a r rib a , e n 4 7 d .
704 E s d e c ir , el im á n n a tu ra l, c f. Ion 533 ^· U n a e x p lic a c ió n d e este tip o se le a trib u y e a
E m p é d o c le s ( D K 3 1 A 8 9 ).
NOTAS A LA TRADUCCIÓN 4 I9
705 R eco rd a to rio del p ro ceso d escrito m ás a rrib a , en 6 0 e - 6 l c . Por lo que, para
T im e o , el fenóm en o de la atracción n o se explica p o r un m ovim iento a distancia.
706 T od os estos fe n ó m en o s se exp lican de la m ism a m an era. I. E l agua es em pujada
hacia d ela n te p o r el re m o lin o del a ire en la su p e rfic ie . 2 . La caída del rayo se
debe a que el fuego es proyectado hacia abajo p o r el choqu e de las nubes y em pu
ja d o en la m ism a d ire c ció n p o r la re a cc ió n in cesa n te del a ire que su rca. 3 ) El
ám bar y el im á n n o atraen , hablando c o n pro p ied ad , sino que los efluvios esca
pados de sus po ro s efectúan u n circu ito y em p u jan hacia ellos los cuerpos p ró x i
m os. Previam ente hay que fro ta r el ám bar para a b rir los p o ro s; el h ie rro solo es
atraído p o r el im án, ya que solo él posee la densidad requerida para que los eflu
vios del im án n o puedan n i resbalar sobre él n i atravesarlo. (N ota de J . M oreau
ad locum).
707 E n definitica, lo que parece asom broso se explica p o r una co m b in ación de causas
com pletam ente naturales.
708 C f. supra, 79 a -e .
709 C f. supra, 78 e~ 79 a·
710 C f . supra, 7 7 a - c . P o d ría m o s v e r e n esta ad v e rte n c ia u n alegato a fa v o r d e l v e g e ta ria-
n is m o .
711 E n el texto griego leem os exómorxis. E l fuego que co ntien e explica el c o lo r de la san
gre, supra, 6 8 b .
712 E l té rm in o básis se consid era que aquí designa la sede de un órgano, de una parte
del cuerpo.
713 C f . supra, 5 8 a -c .
714, P re cisam e n te p o rq u e escapa a estas ag re sio n es e l m undp^&eftsible n o está s o m e tid o
n i a la m u e rte n i a la e n fe rm e d a d . C f . supra, 3 3 a - b . E l e x te r io r es p u e sto e n r e la -
c ió n c o n la d is m in u c ió n , y el in te r io r c o n e l a u m e n to .
715 R e a firm a c ió n de la a n a lo gía m icro c o s m o s/ m a cro c o s m o s , esta vez, e n e l n iv e l d e lo s
cu e rp o s
716 P o rq u e, de h ech o , n o p u ed e h ab er vacío e n él, co m o acabam os d e ver (supra, 79 a sq .).
717 A s í es co m o tr a d u z c o ekdruókhon. C o m o h a señ a la d o F. M . C o r n f o r d , la m e tá fo ra
n o es fo rz o s a m e n te m a rítim a . [C o n se rv a m o s este s e n tid o c o n e l té r m in o « e s c o -
r a s » , es d e c ir, lo s p u n tale s q u e s o stie n e n lo s co stad o s d e l b u q u e e n c o n s tr u c c ió n o
e n v a ra d e ro ].
718 L a id e a segú n la cu a l cada sustancia se alim e n ta d e u n a sustan cia a fín p ro v ie n e p r o -
b a b le m e n te d e A n a xá g o ras, y qu izás el Fedón (9 6 d ) h ace a lu s ió n a ella. C f . ta m b ié n
A ris tó te le s, Degener, etcorrup. 333^1 sq.
719 E n la e x p r e s ió n h i rhízfl ton trigánon, p a re c e q u e h aya q u e le e r u n g e n it iv o s u je to .
E n tie n d o « e l fu n d a m e n to (= te x tu a lm e n te , la raíz) d e sus tr iá n g u lo s » , co m o « e l
fu n d a m e n to q u e c o n s titu y e n sus t r iá n g u lo s » , d e l m is m o m o d o q u e es p r e c is o
e n te n d e r « e l fre n te d e lo s s in d ica to s » co m o « e l fr e n te q u e co n s titu y e n lo s s in d i-
c a to s » . C o n esta e x p re s ió n , P la tó n p a rec e c o n c e b ir q u e e l v ivie n te co m o ta l c o n -
serva u n e le m e n to p e rm a n e n te , d el p r in c ip io al fin de su vid a.
720 C o m o h e m o s visto m ás a r r ib a ( 3 3 a - b ) , las cosas q u e s o b re v ie n e n a él d esd e fu e ra
so n las q u e d e s c o m p o n e n u n cu e rp o .
721 C f . supra, 73 ^» d.
722 Es d e c ir, u n a m u e rte q u e n o es la c o n s e cu e n c ia d e u n s u ic id io , de u n a h e rid a o de
u n a e n fe rm e d a d .
723 C f. supra, 64-d.
724- P ro b a b le m e n te p o r a lu s ió n a la d e s c r ip c ió n q u e acab a d e h ace rse d e lo s p ro c e s o s
fis io ló g ic o s ( 8 o d - 8 le ) .
420 TIMEO
725 Cf. supra, 5 4 c“5 5 c y 8od-8ie.

726 Para o tro s usos d e l té r m in o pleonexía e n u n co n te x to m é d ic o , c f. Banquete l8 8 b , Leyes
X 9 0 6 c · Para stasis, cf. Sofista 2 2 8 a - b y República I V 4 4 4 ^· Para o tra d e f in ic ió n d e la
e n fe rm e d a d , cf. República T V 4 4 4 d .
727 Cf. supra, 57c, 57e~5 8 c.
728 E n su d e s c rip c ió n d e las e n fe rm e d a d e s d e l cu e rp o ( 8 le - 8 6 a ) , T im e o sigu e u n p la n
bastan te rig u r o s o , a lu d ie n d o a tres gra n d es esp ecies d e en fe rm e d a d e s . Las q u e so n
d ebid as a u n exceso, a u n d e fe cto o a u n a m ala re p a rtic ió n d e lo s c o m p o n e n te s e le -
m en tales ( 8 le - 8 2 b ) ; las q u e a fe cta n a lo s te jid o s fo rm a d o s a p a rtir de esos c o m p o -
n e n te s e le m e n ta le s ( 8 2 b - 8 4 d ) ; y, fin a lm e n t e , las e n fe r m e d a d e s d e b id a s al a ire
( 8 4 d - 8 5 a ), a la fle m a (8 5a~ b), a la b ilis (8 5 b - 8 6 a ) y a las fie b re s (8 6 a ).
729 P u n to d o c tr in a l, q u e será re c o r d a d o m ás ab ajo , e n 8 8 d .
730 Las q u e resu lta n d e u n m ezcla d e c o m p o n e n te s e le m en ta les.
731 E n g rie g o a n tig u o , le em o s synnoisai.
732 C f . supra 73 b - c , p ara la m éd u la; 7 3 e » P ara l ° s h u esos; 7 4 c - e p a ra la ca rn e y lo s t e n -
d o n e s.
733 L a san gre re su lta d e u n a d e s c o m p o s ic ió n de los a lim e n to s e n sus c u a tro e le m e n to s,
cf. supra, 8 o d - 8 la .
734 Para u n a d e s c rip c ió n d e este p ro c e s o , cf. supra, 8 la - d .
735 Precisiones realizadas a lo que se ha dicho más arriba, en 8od-8la, sobre la función
nutritiva de la sangre.
736 E n g rie g o a n tig u o , kholé d esign a d o s clases d e b ilis : a m a rilla y n egra (c f. infra, 8 2 e ,
8 3 c )· D e h e c h o , e n c o n tr a m o s e n la s a n g re to d o s lo s in g r e d ie n t e s d e lo s q u e se
co m p o n e la ca rn e ( 7 4 c - d ) . P o r o tra p a rte, e l am a rg o r ( 6 5 d - e ) es c o n s id e ra d o c o n -
g é n ito al h íg a d o ( 7 lb - d ) .
737 E n g rie g o a n tig u o , ikhór es el sú e ro de la san gre (A ris tó te le s, Partes de los animales II 4 ,
6 5 I a l 7 ) . Las d o s ú n ic a s o c u r r e n c ia s d e este té r m in o e n e l c o r p u s p la t ó n ic o se
e n c u e n tra n e n el Tim eo (aq u í y e n 8 3 c).
738 E n g rie g o a n tig u o , phlégma p resenta vario s sen tid os: flem a , m u co sid ad o pu s, h u m o r
frío o j 3uesto a la b ilis (Rep. V I II 5 6 4 b ), co n sid era d a co m o u n h u m o r cálid o .
739 Q u iz á s u n a a lu s ió n a la re g u la rid a d d e l p u lso .
740 C f . infra, 8 3 b , so b re la b ilis n egra .
741 S o b re este c o lo r , c f. supra, 6 8 c.
742 P a rece q u e h aya q u e le e r khofades co m o la m a y o ría d e lo s m a n u s crito s (cf. ta m b ié n
lo s lolód ¿ khrom ata e n b ) . L a le c tu ra m a n te n id a p o r G a le n o khloodes d e sig n a el c o lo r
v e r d e d e la h ie r b a , d e l cé sp e d khlóg.. A h o r a b ie n , u n a m e zc la d e r o jo y n e g r o n o
p u e d e d a r v e rd e , te n ie n d o e n c u e n ta lo q u e se h a d ic h o d e lo s c o lo r e s e n 6 8 b - d .
[kholodes es el « c o lo r b ilio s o » , « a m a r ille n t o » ] .
743 Es decir, un médico q u e sea ta m b ié n u n dialéctico, cf. Filebo l6c-20b.
744 L a ú n ic a o tra o c u r r e n c ia de este té r m in o en to d o el c o rp u s p la tó n ic o se e n c u e n tra
u n as lín e a s m ás ab ajo , en 8 3 d .
745 Para u n a d e s c r ip c ió n d e este p ro c e s o , cf. supra, 6 6 a - b .
746 C o m o s u ce d ía ta m b ié n p ara los tr iá n g u lo s e le m e n ta le s, cf. supra, 5 6 c .
747 Sobre el sudor, cf. supra, 74c.
748 S o b re las lá grim as, cf. supra, 68 a.
749 E n g r ie g o a n tig u o , pythménon. E ste t é r m in o p a re c e q u e d e b e p o n e r s e e n r e la c ió n
c o n rhúp ( 8 4 a ).
750 C f . infra, 8 2 d .
751 F . M . C o r n f o r d , e n u n a n o ta d e su tr a d u c c ió n , se ñ ala q u e h)fpó s ig n ific a n o s o lo
« b a j o » , s in o ta m b ié n s u b ie n d o « h a c ia » . T o m a d a e n este s e n tid o , esta p r e p o s i-
c ió n d e s c r ib ir ía d e este m o d o la p r o g r e s ió n d e la e n fe r m e d a d d e l e x te r io r h a c ia
e l in t e r io r .
752 E n e l te x to g r ie g o , le e m o s hálmes. L a sal es u n a v a r ie d a d d e la m e zc la a g u a - tie r r a
( 6 o d - e ) . E n tr a e n la c o m p o s ic ió n d e la c a rn e ( 7 4 e - *!)· D e a h í su f u n c i ó n e n las
e n fe rm e d a d e s (8 2 e , 8 4a, 8 5 b ) q u e resu lta n de u n a d e s c o m p o s ic ió n de las carn es.
753 G f. supra, 8 2 e -8 3 a .
754 A s í tra d u zc o e l tà pro toúton, s ig u ie n d o u n a vez m ás a F . M . C o r n fo r d , lo q u e es c o n -
s e c u e n te c o n su t r a d u c c ió n d e hypó ( c f . n o ta 7 5 1) · [M a n te n e m o s e ste s e n tid o ,
s ig u ie n d o la c o n c a te n a c ió n q u e p r o p o n e V elá sq u e z e n tre péri tà somata paihemátQn (las
a fe c c io n e s c o r p o r a le s « d e la p e r ife r ia » ) y tàprd toútQn (las « d e l in t e r io r » ) , cf. O .
V elásqu ez G a lla rd o , op. cit., p . 215 » n · 5 2 6 ; y la re fe re n c ia a j . V ives, Diálegs. Timeu, Cri
tias, te x t rev isa t, tr a d u c c ió i n o te s d e J . V . , B a r c e lo n a , F u n d a c ió B e r n a t M e tg e ,
2 0 0 0 , p . 1 4 8 , n . 5 8 ].
755 Tónprósthen n o es g o b e r n a d o p o r tà nosémata, sin o p o r trakhytera. G f. 8 4 b .
756 E n e fe c to , la m é d u la re su lta d e u n a m ezcla d e to d o s lo s e le m e n to s e n estad o p u r o ,
q u e se h a lla n e n s u ju s ta p r o p o r c ió n , c f. supra, 7 3 b - c -
757 E n e l tex to g rie g o e n c o n tr a m o s pneüma, q u e ta m b ié n tra d u zc o p o r « a ir e » .
758 E l p u lm ó n n o p a re c e d e s e m p e ñ a r esta fu n c ió n , c u a n d o T im e o d e s crib e su e s tru c -
tu ra (c f. supra, 7 o d ) ; in c lu s o n o trata d e l p u lm ó n , c u a n d o d e s crib e e l p ro c e s o d e la
r e s p ira c ió n (c f. supra, 7 8 e ~ 7 9 e) ·
759 P ro b a b le m e n te u n a a lu s ió n a las e n fe rm e d a d e s p u lm o n a re s , co m o la tisis, la p le u -
resía o in c lu s o e l p u n to d e co sta d o . S o b re lo c o n c e r n ie n te a l s u d o r , cf. supra, 7 4 e e
infra, 8 3 d .
760 Para o tro s e je m p lo s d e este p ro c e s o , cf. supra 8 3 e , 8 2 e , 8 3 c, d .
761 V a r ie d a d d e té ta n o ca ra cteriza d a p o r q u e e l c u e r p o se ec h a h a c ia atrás.
762 A lu s ió n a lo s círc u lo s e n el alm a h u m a n a , cf. supra, 4 3 a sq.
763 Es d e c ir, la ep ile p sia d e la q u e se o cu p a u n trata d o h ip o c rá tic o .
764 P la t o n h a c e d e r iv a r e l t é r m in o v e r t id o p o r « i n f l a m a c i ó n » (phlegm ainein) d e
in fla m a r s e (phlégesthai), p r o b a b le m e n t e p a ra d e s c a rta r la e tim o lo g ía q u e r e la c io -
n a r ía las e n fe r m e d a d e s i n f la m a t o r ia s p r o d u c id a s p o r la b il is c o n la fle m a
(phlégma).
765 S e ñ a la re m o s q u e se trata de u n « e x p e r im e n t o » , e n el s e n tid o m o d e r n o d e l t é r -
m in o . H a lla m o s alg u n o s e je m p lo s d e este p r o c e d im ie n to e n A ris tó te le s.
766 L a e b u llic ió n es p ro v o ca d a p o r el ác id o (cf. supra, 6 6 b ). C f . ta m b ié n la fo r m a c ió n
d e a b sceso s p u r u le n to s (c f. infra, 8 5 b ) . S o b r e el e n fr ia m ie n t o y e l e s c a lo fr ío , cf.
supra, 6 2 b . Y so b re el o r ig e n d e la b ilis , cf. supra, 8 3 a -c .
767 M e tá fo ra esbo zad a e n 7 3 ^·
768 L a m e tá fo ra d e la c iu d a d e n estad o d e revu elta (stasiasásepolis) es d e n o m in a d a así p o r
la c o m p a r a c ió n d e la e n fe r m e d a d c o n u n a stásis (c f. 8 2 a ), t é r m in o q u e s ig n ific a
co n c re ta m e n te « d is tu r b io , re v u e lta » .
769 L o s ig u ie n te es u n r e c o r d a to r io y u n a ilu s t r a c ió n d e l p r in c ip io q u e g u ía to d a la
p a to lo g ía , cf. supra, 8 2 a - b .
770 P o stu lad o fo rm u la d o m ás a rrib a , e n 5 6 a - b .
771 S e g ú n p arece, T im e o vuelve a q u í a la p rim e ra clase d e e n fe rm e d a d e s , las d eb id a s a
u n exceso o a u n d e fe cto (8 2 a ), cf. n . 7 2 8 .
F u ego Agua A ir e T ie r r a
ca lie n te húm edo fr ío seco

b ilis a m a rilla san gre flem a b ilis n egra
fie b r e c o n tin u a te rcia n a c o tid ia n a cu artan a
422 TIMEO
772 E ste p asaje s o b re las e n fe r m e d a d e s d e l alm a (8 6 b ~ 9 0 d ) está b ie n a r tic u la d o . E n

p r im e r lu g a r , se a lu d e a lo s m a le s q u e p u e d e s u f r i r e l a lm a : p r i m e r o , lo s q u e
d e p e n d e n d e u n e x ce s o d e p la c e r y d e d o lo r ( 8 6 b - 8 7 a ) e n e l c u e r p o , lu e g o lo s
q u e p r o c e d e n d e m alas in s tit u c io n e s y d e u n a m ala e d u c a c ió n ( 8 7 a - b ) . A c o n t i-
n u a c ió n , T im e o se p r e g u n ta d ó n d e se e n c u e n tr a el b ie n d e l alm a y c ó m o lle g a r a
é l. E l b ie n d e l a lm a se h a lla e n u n j u s t o e q u i l i b r i o e n tr e e l a lm a y el c u e r p o y
e n tre las d ife r e n te s p a rte s d e l a lm a , d o n d e d e b e d o m in a r e l in te le c t o ( 8 7 c - 8 8 c ) .
Y , p a r a lle g a r a é l, h a y q u e to m a r c o m o m o d e lo al c u e r p o ( 8 8 d - 8 9 d ) y a l a lm a
d e l u n iv e rs o (8 9 d ~ 9 0 d ).
773 Para u n in v e n ta r io d e las diversas v aried a d es d e lo c u ra , c f. Fedro 24 4 -b-c, 2 6 5 b - c . Y
el a r tíc u lo d e L u c B r is s o n , « D u b o n usage d u d é r è g le m e n t » , e n Divination et Ratio
nalité, 1 9 7 4 , p . 2 2 0 - 2 4 8 .
774 Pasaje q u e p u e d e co teja rse c o n 9 la - b .
775 Este kath 'hékaston p a re c e q u e d e b e ser in te r p re ta d o c o m o u n d is tr ib u tiv o q u e alu d e
a u n a su ce s ió n d e p lace re s y d o lo re s .
776 E sta c o n c e p c i ó n im p l ic a la i d e n t i f i c a c i ó n d e la v ir t u d c o n e l c o n o c i m i e n t o .
P a re c e q u e h a s id o e x p u e s ta p o r e l S ó c r a t e s h is t ó r ic o ( c f . J e n o f o n t e , M em ora
bles III 9 4 » I V 6 , 6 ) . Y se e n c u e n t r a e n lo s d iá lo g o s d e P l a t ó n ( c f . Apología de
Sócrates 2 6 a ; Protágoras 3 4 5 d - e , 3 5 7 c ~e » 3 5 & c - d ; Gorgias 4 6 7 C - 4 6 8 C , 5 0 9 e ;
M enón 7 7 ^ ” 7^l>; República I I 3 5 8 c , 3 6 6 c - d , I X 5 8 9 c ; Sofista 2 3 ^ a ; Timeo 8 6 d - e ,
in c lu s o Leyes V 7 3 *c > 7 3 4 k» I X 8 6 o d ) . T a l c o n c e p c i ó n e s tá e n e l o r i g e n d e lo
q u e se d e n o m in a « la s p a r a d o ja s s o c r á tic a s » (s o b r e e l te m a , c f . la « I n t r o d u c -
tio n » , p. 6 0 -6 1).
777 E n 8 2 d , n o s h e m o s e n te r a d o d e q u e la m é d u la es a lim e n ta d a p o r u n a su s ta n cia
s e m in a l q u e se filtra g o ta a go ta a través d e la e stru c tu ra co m p a cta d e lo s h u e so s. S i
los h u eso s so n d em asia d o p o ro s o s, la m éd u la va a r e c ib ir d em asia d o d e esta su sta n -
cia , y se e sca p a rá e n ex cesiv a c a n tid a d d e l vaso q u e será d e s c r ito m ás le jo s (9 1a ),
e x cita n d o a u ltra n z a e l ó rg a n o sexual m a sc u lin o .
778 P o r lo q u e se ve, h ay q u e c o n s id e r a r q u e lo s tres p a re s c o r r e s p o n d e n a las tres
re g io n e s d el alm a. A l « a p e tit o » , dyskolíay dysthymía; al « c o r a z ó n » , thrasjiïes y deilía, y al
in te le c to , l¿they dysmathía.
779 Esta tr a d u c c ió n se in s p ir a e n la d e F. M . C o r n f o r d , q u ie n c o n s id e ra q u e lógoikatá
póleis fo rm a u n to d o . T a l c o n s tr u c c ió n p e rm ite co n c reta m en te evitar la red u n d a n c ia
c o n idígi te kai demosíai. E n c o n tra m o s a q u í u n tem a q u e P la tó n d e s a rr o lla e n la Carta
V I I ( 3 2 6 a - b ).
780 C f . República V I 4 9 2 a sq.
781 E n g rie g o a n tig u o , epitedeumáton. E x p re s ió n qu e se e n c u e n tra e n Laques l8 o a , 18 2 c,
19 0 e y e n República V I I 5 6 0 b .
782 S e rá d e s a r r o lla d o u n p o c o m ás le jo s , e n 8 9 d sq. D ic h o e s to , y d e m a n e ra m ás
g e n e ra l, p e n sa m o s e n la República.
783 P re su p u esto fo rm u la d o c o n c re ta m e n te e n el Filebo (6 4 e - 6 5 a ) .
784 E ste p r e s u p u e s to d e r iv a d e l p r e c e d e n t e , d a d a la d e f i n i c i ó n d e symmetron, c f. la
n o ta 5 9 1 .
785 República III 4 0 2 d .
786 C f . Fedón 6 6 b sq.
787 E l cu e rp o se e n c u e n tra s u b o rd in a d o al alm a, p e ro n o es d e sp re c ia d o n i re ch aza d o .
S o b re este tem a , cf. re c ie n te m e n te el lib r o d e C . J o u b a u d , Le Corps humain dans la p h i
losophie platonicienne, París, V r in , 19 9 1.
788 S o b re la n ecesid a d d e p ra c tic a r a la vez la gim n á stica y la m ú sica , léase el p u n to de
vista u n ta n to d ife re n te ex p u esto e n la República III 4 l 0 c - d sq.
789 C f . supra, 8 7 d . R e c o r d a to r io d e l id e a l d e l kalós te kagathós a lu d id o c o n fr e c u e n c ia e n

lo s d iá lo g o s (Protágpros 3 * 5 °!; República III 4-OIe; Teeteto 1 8 5 e ).
790 Es d e c ir, el alm a y e l c u e rp o .
791 ¿ A q u é h a c e r e fe r e n c ia e l to û pantos1? ¿ A l c u e r p o e n su to ta lid a d o al u n iv e r s o ? H e
o p ta d o p o r esta ú ltim a resp u esta, c f. supra, 8 8 d . E l fu e g o ca lie n ta , e l a ire e n fr ía , la
tie rra seca y el agua h u m e d e c e , c f. e l cu a d ro d e la n o ta 7 7 1 ·
792 Alusión a los efectos provocados por los cuatro elementos, cf. su^ra, 7 8 d~7 9 ^î
8od.
793 Es decir, el material descrito más arriba, en 52d sq.
794 Supra, 6 9 b y 5 3 a - b . In clu so d esp u és d e la o r d e n a c ió n d e l u n iv e rs o , el m o v im ie n to
d e l re c e p tá c u lo m a n tie n e la d is tr ib u c ió n n a tu r a l d e lo s e le m e n to s ( 5 8 b - c y 5 7 ° );
p a ra le la m e n te , e l e je r c ic io c o r p o r a l d e b e a s e g u ra r la r e p a r tic ió n d e lo s e le m e n to s
q u e e n tra n e n la c o m p o s ic ió n d e l o rg a n is m o (c f. 8 la s q .).
795 C f . Banquete l8 6 d - e .
796 C f . supra, 34.a.
797 D o y este sen tid o a systasis.
798 A r is tó te le s (Acerca de la generación^ la corrupción I I IO , 3 3 6 b l0 ) p a re c e s e r d e n u e s tra
m ism a o p in ió n .
799 C o m o su ced e e n lo s Problemas aristotélicos (I 6 , 8 5 9 b l 2 ), la n e ce sid a d d e lo s accid en tes
e x te rn o s , q u e c o rr e s p o n d e al azar, se o p o n e a q u í a l d e s tin o .
800 C f . la a lu s ió n a la m u e rte n a tu ra l, d escrita e n 8 ld .
801 E l in te le c to , c o n g ra n ev id en cia .
802 C f . supra, 2 lc , 3 8 e , 5 I c -
803 C f . supra, 6 g d - e sq.
804 U n g e n io p r o t e c t o r id e n tific a d o a q u í c o n la p a r te r a c io n a l d e n u e s tr a alm a ( c f .
Fedón I 0 7 d ; República X 6 1 7 e ) . S o b r e e l te m a , p u e d e le e r s e e l li b r o d e M a r c e l
D e t ie n n e , La N otion de d a ím o n dans le Pythagorisme ancien, P a rís , L e s B e lle s L e t tr e s ,
1968.
805 Es d e c ir, e n la cabeza, co m o h e m o s visto m ás a rrib a , e n 4 4 ^·
806 H ay a q u í u n a re fe re n c ia al Fedro (2 4 6 a sq .).
807 Fedro 2 4 6 a sq. y, so b re to d o , Timeo 4 l d s q ., d o n d e cada alm a es asig n ad a a u n astro .
808 E n el tex to g rie g o , tô theíon, es d e c ir, la p a rte ra c io n a l d e n u e s tra a lm a . G f. ta m b ié n
la n o ta 6 6 2 ·
809 Im a g e n c é le b re d e la p la n ta celeste, q u e c o n o c e r á u n a in m e n s a fo rtu n a .
810 T é r m in o s q u e ca ra cteriza n resp ectiva m e n te al « c o r a z ó n » (pkilonikía) y a l « a p e tit o »
(epithymía).
811 C f . Fedro 2 5 6 c - e .
812 J u e g o d e palabras e n tre daímon (9 0 a y la n o ta 8 0 4 ) y eudaimonía (fe lic id a d ).
813 P ro b a b le m e n te se trate d e u n a a lu s ió n a la f u n c ió n c o g n itiv a d e l alm a d e l m u n d o
d e scrita m ás a r rib a , e n 3 7 b - c .
814 L a a s tro n o m ía , m ás q u e u n a c ie n c ia físic a , es u n a co a d yu va n te d e la ética . E n P la -
tó n n o p o d e m o s sep a ra r sab er y d e b e r.
815 C f . supra, 4 3 d - e .
816 C f . supra, 4 7 b - d .
817 Para e l tem a d e la a s im ila c ió n a D io s , cf. República X 6 l l y Teeteto 17 6 b .
818 C f . supra, 27a-
819 E n e l tex to g rie g o le e m o s tôngenoménon andrón. P o r c o n s ig u ie n te , n o h ay d u d a a lg u n a
d e q u e T im e o h a b la d e « v a r ó n » , a u n q u e lo s p r im e r o s seres h u m a n o s están d e s -
p ro v isto s d e sexo .
820 C f . supra, 4 2 b .
4 24 TIMEO
821 P a ra lo s h o m b r e s , se le e zâion, y p a ra las m u je re s émpsykkon. E n lo s d o s ca so s, lo s

ó r g a n o s sexu a les s o n c o n s id e r a d o s c o m o seres v ivo s. P r o b a b le m e n te p o r q u e sus
re a cc io n es escapan al c o n t r o l d e l in d iv id u o .
824 C f . supra, 7 4 a » 77 d . 8 6 c - d .
825 D e h e c h o , re la c io n a el toúth’ hgiper anépneusen c o n empoiésos p o r m e d ia c ió n d e outfii.
826 Para la m e tá fo ra d e l a g u ijó n , cf. Fedro República DC 5 7 7 e · Leyes J$ 2e.
827 P r o b a b le m e n te , las e n fe rm e d a d e s d e b id a s al a ire (cf. supra, 8 4 d - e ) . Esta s o r p r e n -
d e n te d e s c rip c ió n d e la « h is te r ia » sigu e s ie n d o e n g ra n p a rte in e x p lica b le .
828 S o n in v isib les co m o lo s c o m p o n e n te s e le m e n ta le s, cf. supra, 5 6 c .
829 C f . Rep úbíicaV U 5 2 9 a - c .
830 Para u n a d e s c rip c ió n d e d e fo rm a c io n e s sim ila res, c f. 3 9 e - 4 0 d .
831 N o s e n c o n tr a m o s a n te u n a s itu a c ió n a n á lo g a c o n re s p e c to a la tie r r a s u p e r io r ,
segú n S ó crates e n el Fedón (1 0 9 b , e , IlO a ).
832 E l u so d el v e rb o metapláttontes d eja e n te n d e r q u e lo s ay u d a n tes d e l d e m iu r g o fa b r i-
ca ro n a los an im a le s a m e d id a q u e las esp ecies se h a b ía n v u e lto in d isp e n sa b le s p o r
el p ro c e s o de r e tr ib u c ió n .
833 N o se p u e d e d e s c e n d e r m ás ab ajo .
834 Leyes X 9 0 3 d , 9 0 4 c .
835 C f . supra, 3 9 e , 4 1b .
836 C f . 3 ° c - d . E n a lg u n o s m a n u s c r ito s , e n tr e e llo s e l m a n u s c r ito A (Parisínusgraecus
1807)» e n c o n tr a m o s la le c tu ra poietou, q u e p o n e d e m a n ifie s to u n a le c tu ra m e d io -
p la tó n ic a d e l Timeo. E n e fe c to , e n esta c o r r ie n te in te r p re ta tiv a las fo r m a s in t e l ig i-
ble s se id e n tific a n hasta c ie rto p u n to c o n e l D io s s u p r e m o , e l d e m iu r g o , d e l q u e
so n lo s p e n sa m ie n to s.
837 Es u n a n ecesid a d ló g ic a q u e el u n iv e rso h aya n a c id o ú n ic o (c f. supra, 3 1 b ).
ANEXOS
p o r Luc Brísson *
Anexo 1
L a s m e z c l a s d e l a s q u e r e s u l t a e l a l m a d e l m u n d o
P r im e r a m e z c l a S egun d a m ezcla R esu lta d o
ser in d iv isib le
ser d ivisib le
m ism o in d iv isib le ^ τ V i i i i
> m ism o in te r m e d io f alm a d e l m u n d o
m ism o d iv isib le )
o tro in d iv isib le
o tr o in te r m e d io
o tr o d iv isib le
* A nexos traducidos del francés p o r Jo s é M aría Zam ora.

426 TIMEO
A nexo 2
La e s tr u c tu r a m a te m á tic a d e l a lm a d e l m u n d o
E l a lm a d e l m u n d o está c o n s titu id a a la m a n e r a d e u n a
e sfe ra a r m ila r , p o r q u e , a u n q u e d e b a ser e l p r in c ip io d e lo s
m o v im ien to s y d e lo s cam b ios e n to d o el u n iv e rso , tie n e co m o
fu n c ió n p r im o r d ia l d ar cu en ta de los m o v im ien to s de los c u e r -
p o s celestes, es d e cir, p e r m itir u n a d e sc rip c ió n m atem ática del
ca m b io e n el á m b ito a stro n ó m ico .
T ras h a b er co n stitu id o la m ezcla fu n d a m en ta l q u e sirve p ara
fa b ricar el alm a d el m u n d o (cf. el A n e x o i) , e l d e m iu rg o , p a re -
c id o a u n h e r re ro , va a la m in a r esta m asa para tra n sfo rm a rla en
u n a p la c a e n la q u e in tro d u c ir.á c ie r to n ú m e r o de d iv isio n e s
(cf. el A n e x o 3 ). C o m ie n z a re c o rta n d o a lo larg o esta m asa en
d os b a n d a s, q u e d e n o m in a p a r a d ó jic a m e n te la b a n d a d e lo
M ism o y la d e lo O t r o , a u n q u e estas d os b a n d a s están c o n s ti-
tuid as p o r u n a m ezcla d e l S er, d e lo M ism o y d e lo O t r o . Esta
o p e r a c ió n va a d ar cu en ta d e la d is tin c ió n q u e se observa en tre
astros fijo s y p lan etas. D e sp u és, la b a n d a d e lo O t r o , la d iv id e
e n siete seccio n es p a ra d ar cu en ta d el m o v im ie n to de lo s siete
planetas c o n o cid o s e n su época. E l m o v im ie n to a p aren tem en te
e r rá tic o d e lo s p la n e ta s e x p lica p r o b a b le m e n te el n o m b r e de
« O t r o » d a d o a esta b a n d a , p a ra o p o n e r lo a la b a n d a d e lo
« M is m o » qu e rep resen ta el m o v im ie n to ap aren te m en te re g u -
la r d e las estrellas fijas.
Esta p rim e ra o p e r a c ió n n o basta. H a p e rm itid o la co n s titu -
c ió n d e las d o s b a n d a s. P e ro estas b a n d a s d e b e n ser d o b la d a s
en to n c e s p a ra d ar esos círcu lo s so b re lo s cuales se m o v e rán los
cu erp o s celestes c o n esa p e rm a n e n c ia q u e asegura, e n u n espa-
cio de dos d im e n sio n e s, la p erfecta sim etría d e l círcu lo .
A ú n hay qu e dar cuen ta de la regu larid ad de los m ovim ien tos
de los cu erp o s celestes: en to n ces va a in terven ir la p r o p o r c ió n .
ANEXOS 427
A s í p u es, la b a n d a d e lo O t r o es d iv id id a e n siete fra g m e n -

to s, s e g ú n esta se rie d e e n te r o s p o s itiv o s I, 2 , 3 , 4 » 9 > 8, 2 7 ·
H a b r e m o s o b se rv a d o q u e esta s u c e s ió n c o r r e s p o n d e a u n a
d o b le p r o g r e s ió n g e o m é tric a d e ra z ó n 2 y 3 respectivam en te:
2o 21 22 23
3° 31 3a 33
P e ro la e x p lica c ió n m atem ática va m u ch o m ás lejo s.
E n tr e cada u n o d e estos siete n ú m e r o s q u e r e p r e s e n ta n ,
co m o verem o s más tarde, el rayo de la ó rb ita d e cada u n o de los
siete p la n eta s q u e g ra vita n a lr e d e d o r d e la tie rr a , la cu a l p e r -
m a n e c e in m ó v il e n e l c e n tr o —e l n ú m e r o I c o r r e s p o n d e a la
d is ta n cia de la tie r r a a la lu n a — se e n c u e n tr a n in s e rta d o s dos
se ries d e m e d io s p r o p o r c io n a le s o b te n id o s p o r la in s e r c ió n ,
en tre lo s siete n ú m e r o s m e n c io n a d o s m ás a rrib a , d e estos dos
tip o s d e m ed ias:
1) m e d ia a r m ó n ic a x — a = a / n y b — x = b /n ; d e d o n d e x -
a/a = b -x / b = a/n y (x-a) b = (b -x ) a ó x = 2ab/ (a +b)
2) m ed ia a ritm ética (x — a) = (b — x) ó x = (a + b)/2
L o q u e da:
i) c o m o re su lta d o s d e la in s e r c ió n d e lo s m e d io s p r o p o r -
cion ales a rm ó n ico s y aritm ético s e n la p rim e ra p ro g re sió n g e o -
m étrica:
extrem os m edias
a rm ó n ica s a ritm ética s
a =I b =2 4 /3 3 /2
a =2 b =4 8/3 3
a =4 b =8 16/3 6
es d e cir: I, 4/3» 3 ^2 , 2 , 8/3, 3, 4» 16/3, 6, 8.

2) y co m o resu ltad os de la in s e r c ió n de lo s m e d io s p r o p o r -
cio n ales a rm ó n ico s y aritm ético s e n la segu n d a p ro g re sió n g e o -
m étrica:
428 TIMEO
extrem o s m ed ias
a rm ó n ica s a ritm ética s
a =I b =3 3/2 2
a =3 b =9 9/2 6
a =9 b =27 27/2 18
es d ecir: i , 3/2, 2 , 3, 9/2, 6 , 9 , 27/2 , 18, 27-

P o r o tra p a rte , si co n sid era m o s esta segu n d a serie d e re su l-
ta d o s, co n s ta ta m o s q u e , e n tr e lo s m e d io s p r o p o r c io n a le s
a r m ó n ic o s y a r itm é tic o s e n cada u n a d e las d o s p r o g r e s io n e s
g e o m é tr ic a s d adas e n e l p u n t o d e p a rtid a , s o lo su b sisten tres
tip o s d e in tervalo s.
4/3 9/8 4/3 4/3 9/8 4/3 4/3 9/8 4/3
es decir, intervalos de 4/3 y de 9/8.
3 9/2 6 9 2 7 /2 18 27
3/2 4 /3 3/2 3/2 4 /3 3/2 3/2 4 /3 3/2
es decir, intervalos de 4/3 y de 3/2.

A h o r a b ie n , estos tres tip o s d e in te rv a lo s c o r r e s p o n d e n a
re la c io n e s m u sica le s, ya c o n o c id a s e n la é p o c a de P la tó n : la
cu arta 4/3, la q u in ta 3/2 y el to n o 9/8. Para o b te n e r u n o rd e n
q u e d e p e n d a d e la a rm o n ía m u sic a l, n o q u e d a b a m ás q u e
e n c o n t r a r la octava 2 / l, q u e lle n a el in te r v a lo e n tre la cu a rta
(4 / 3 ) y Ia q u in ta (3 /2 ), y e l leímma (= lo q u e q u e d a , e n g rie g o
a n tig u o ) 2 5 6 / 2 4 3 q u e lle n a el in te r v a lo q u e p u e d e su b sistir
e n tre d os to n o s (9 /8 ). D e ah í la sig u ien te tabla:
ANEXOS 429
a I 9 /8 81/64 4 /3 3 /2 27/16
2a 2 9 /4 81/32 8/3 3 27/8
4a 4 9 /2 81/16 16/3 6 2 7 /4
8a 8 9 81/8 3 2 /3 12 27/2 ι6
16a 16 18 81/4 6 4/3 24 27
9/8 2 5 6 /2 4 3 9 /8 9 /8 9 /8 2 5 6 /2 4 3
C o n s id e r a d a d esd e u n p u n to d e vista e s tricta m e n te m u s i-

cal, la e s tr u c tu r a m ate m á tica d e l a lm a d e l m u n d o c o m p r e n -
d e ría c u a tro octavas, u n a q u in ta y u n to n o :
2 /l X 2/1 X 2/1 X 2/1 X 3/2 X 9/8 = 27
P e ro es p re c iso se ñ a la r q u e P la tó n n o tie n e e n a b so lu to la
in t e n c ió n d e k a c e r la te o r ía d e l tip o d e m ú sica q u e p o d r ía n
e m itir lo s cu erp o s celestes.
43° TIMEO
A nexo 3
D e s c r i p c i ó n d e l a f a b r i c a c i ó n
P O R E L D E M IU R G O D E L A E S F E R A A R M IL A R
Q U E REPRESEN TA EL A LM A D EL M U N D O
( D e la f ig u r a 1 a la f ig u r a $ )
M ism o
27
Otro
2 3 4 8
F ig u r a 1
ANEXOS 4SI
M ism o
F ig u ra 4
432 TIMEO
A p a rtir d e l c e n tro :
— T ie r r a
— Luna
-S o l
— M e rc u r io
— V en u s
— M arte
—J ú p ite r
— S a tu rn o
ANEXOS 433
A nexo 4
L O S M OVIM IENTOS DE LOS CUERPOS CELESTES
A . M o v im ie n t o d e l t o d o
(1 ) L o M ism o (3 6 c) c o m u n ic a u n a r o ta c ió n axial a la to ta -
lid a d d e la esfera d e l c u e rp o d e l m u n d o , d e l ce n tro a la
cir c u n fe re n c ia ( 3 4 a >b , 3 6 e ).
(2 ) L o O t r o , c o n s id e r a d o c o m o u n m o v im ie n to ú n ic o
(3 6 c , 3 7 b , 3 8 c ), c o m u n ic a u n m o v im ie n to c ir c u la r a
lo s p lan etas (so la m en te) e n siete círc u lo s p o r d iv isió n
(3 6 c, d ).
B. M o v im ie n to d e las p a rte s
(a) Estrellas individuales

(1) L o M is m o c o m u n ic a a ca d a e s tr e lla el m o v im ie n to
« h a c ia d e la n te » de la r e v o lu c ió n d iu rn a (4 0 b ).
(2) M o v im ie n to p r o p io de cada u n a d e las estrellas, d eb id o
a la a cció n d el alm a q u e le es co n ce d id a : r o ta c ió n axial
(4 0 a ).
(b) Los siete planetas
(1) L o M is m o c o m u n ic a su m o v im ie n to a cada p la n e ta , a
causa de su su p rem acía (3 6 c, 3 9 a)· /
(2) L o O t r o c o m u n ic a su m o v im ie n to a cada p la n e ta ,
co m o e le m e n to co n stitu tiv o d e su p r o p io m o v im ie n to
sobre u n a tra yectoria circu la r (los 7 círcu lo s, 3 6 c, d ).
L a resu ltan te de estos dos m o v im ien to s p r o d u c e la a p a rie n -
cia de u n a to r s ió n en esp iral (3 9 a).
(3) M o v im ien to s p r o p io s de cada u n o de los siete planetas,
d eb id o s a la a cció n d el alm a q u e les es co n ce d id a .
434 TIMEO
a. R o ta c ió n axial d e cada p la n eta (lo q u e estaría im p li-

cado e n 4 0 a , b ).
b . D ife re n c ia de v e lo cid a d es en tre lo s diversos p lan etas
( 3 6 d).
1. L a lu n a va m ás rá p id o q u e el círcu lo de lo O tr o .
2 . E l S o l, V en u s y M e r c u r io , co m o g ru p o , van a la m ism a
v e lo c id a d q u e el c ír c u lo de lo O t r o , c o m p le ta n d o su
r e v o lu c ió n en u n a ñ o .
a) Ú n ic a m e n te el S o l p o se e el m o v im ie n to d e l c ír c u lo
de lo O tr o sin m o d ific a c ió n alguna.
b) V en u s y M e rc u rio lo m o d ific a n p o r retro gra d a cio n es
in te rm ite n te s (3 8 d ).
3. M arte, J ú p ite r y S a tu rn o re d u ce n la velo cid a d d el m o v i-
m ie n to d e lo O t r o p o r u n m o v im ie n to a d ic io n a l de
re g re sió n (4 0 c ). S o n tres círcu lo s q u e tie n e n u n m o v i-
m ie n to e n se n tid o c o n tr a r io d e a q u e l d e l m o v im ie n to
d e lo O tr o , y d e lo s cu a tro o tro s plan etas (3 6 d ).
c) R etro g ra d a ció n d e to d o s lo s planetas, excep to el S o l y
la L u n a . La « te n d e n c ia c o n tra ria » es a trib u id a e x p lí-
; citam en te a V en u s y a M e rc u r io , y tam b ién co m p artid a
c o n M arte, J ú p ite r y S atu rn o. L o qu e im plica variacio-
n es d e v e lo c id a d p a ra cada p la n e ta y u n a r e g re s ió n
in te r m ite n te a celerad a hasta e l p u n to d e lle g a r a u n a
in t e r r u p c ió n d e l m o v im ie n to p r in c ip a l y d e in v e rtir
te m p o r a lm e n te su s e n tid o . N in g u n o d e estos m o v i-
m ie n to s p r o p io s d e cada p la n eta d e fo rm a de a lg u n a
m an era la trayectoria circu la r d el m o v im ien to p r in c i-
p a l d el p la n eta . A s í, lo s p lan etas n o « v a g a n » de u n a
trayectoria a otra (cf. Leyes Y II 8 2 lb - I , Epínomis 9 8 2 c).
(c) La tierra
(i) E l m o v im ie n to d el círcu lo d e lo « M is m o » c o m u n ica a
la tierra , co m o parte d el c u e rp o total d el m u n d o c o m -
p leta n d o u n a re s o lu c ió n sobre su eje (3 4 a , 3 6 e)-
ANEXOS 435
(2) M o v im ie n to p r o p io de la tie rra , d e b id o al alm a q u e le

fu e c o n c e d id a : r o t a c ió n axial, e n el c e n tr o , c o n r e s -
p e c to a las estrella s fijas, y a c tu a n d o e n c o n tr a d el
m o v im ie n to co m u n ica d o p o r lo M ism o (4 0 b ).
E ste c u a d ro r e p r o d u c e e n lo e s e n c ia l e l q u e e la b o ra F. M .
C o r n f o r d (.Plato’s Cosmology, I 9 3 7 > Ρ · 1 3 6 - 1 3 7 ) · F u e o b je to d e
crítica s, e s p e c ia lm e n te p o r D .R . D ic k s (Early Greek Astronom)) to
Aristotle, 1 9 7 0 , p . 1 2 4 - 1 2 7 ) · Estas críticas se c e n tra n so b re to d o
e n la o p o r tu n id a d de la a tr ib u c ió n d e u n m o v im ie n to p r o p io
a cada p la n e ta , y fu e r o n r e cu p e ra d a s p r in c ip a lm e n te p o r G .
V la sto s, Plato’s Universe, O x fo r d , 1 9 7 5 - Ρ · 4 9 ' δ 1 ·
436 TIMEO
A nexo 5
T e o r í a d e l a v i s i ó n
(D e la f ig u r a 6a la f ig u r a J )
A. VISIÓ N DIRECTA
Objeto
F ig u r a 6
B. REFLEXIO N EN UN ESPEJO
Im agen
S u p e rficie d e l espejo
Rayos
Izq u ierd a D erecha

Ojo Izquierd a D erecha
O bjeto
F ig u r a 7
ANEXOS 437
A nexo 6
C o n s t r u c c i ó n d e l o s c u a t r o p o l i e d r o s r e g u l a r e s
C O N O C ID O S EN L A É P O C A D E P L A T Ó N
( D e la f ig u r a 8a la f ig u r a l ß j ta b la s 1, 2j 3)
Triángulo
rectángulo
isósceles
4
v'2
F ig u r a
T rián g u lo
rectángulo
escaleno
F ig u ra 9
43« TIMEO
C uadrado
de base para
e l hexaedro o
e l cubo
Trián g u lo eq u ilá te ro de base para el te tra e d ro ,

e i octaedro y e l icosaedro
F i g u r a 11
439
T etraed ro
F i g u r a 12
F ig u ra 13
440
Icosaedro
F i g u r a 14
H exaedro
o cubo
F ig u ra 15
ANEXOS 441
T a b la 1
N ú m e r o de triá n g u lo s elem en tales
p ara cada u n o de lo s p o lie d r o s regulares
N úm ero
Poliedro N úm ero de
Elem ento de triángulos
regular î.fjgAySiÉâras
rectángulos
4 triá n g u lo s
fu e g o tetra ed ro 2 4 escalen os
eq u ilátero s
8 triá n g u lo s
aire o ctaed ro 4 8 escalen os
eq u ilátero s
2 0 triá n g u lo s
agua ico sa ed ro 12 0 escalen os
eq u ilátero s
tie rra cu b o 6 cu ad rad o s 2 4 isósceles
T a b la 2
« E c u a c io n e s » que d e scrib e n la tra n sm u ta ció n d e l fu e g o ,
d el a ire y d el agua
1 [fu ego] = 4 Δ
2 [fu ego] (2 X 4 Δ) = I [aire] ( 8 Δ)
I [fu ego] (4 Δ) + 2 [aire] (2 x 8 Δ) = I [agua] (2 O Δ)
2 1 / 2 [aire] (2 1/2 x 8 Δ) = i [agua] (2 0 Δ)
442 TIMEO
T abla 3
V o lu m e n y su p e rficie d e lo s p o lie d r o s regu lares
Poliedros V s
I/I2 a3 T í =
T e tra e d ro a2 / 3
0 ,117 8 a3
H e xaed ro a3 6a2
1/3 a3 /2
O cta e d ro 2a2 /3
0 ,4 7 1 4 a3
1/3 a3 (15 + 7 ^ 5 ) =
D o d e ca e d ro 3 y/ 2 5 + ί ο / ξ Ρ
7 ,6 6 3 1 a3
5/12 a3 (3 + / 5 ) =
Ico saed ro 5 a2 /3
2 ,l8 l7 a3
Observación sobre la dimensión de los triángulos equiláteros

que constituyen las caras de lospoliedrosj sobre la dimensión de los triángulos
rectángulos que sirven para construir esas caras.
E n Timeo 5 6 a -b , c o n respecto al fu eg o asociad o al tetra ed ro ,

le e m o s lo sig u ie n te: « A s í p u es, d e en tre tod as estas fig u ra s, la
q u e tie n e las caras m ás pequ eñ as h a d e ser p o r n atu raleza la más
m ó v il, p o r ser la m ás co rta n te y la m ás agu d a d e tod as e n to d o
s e n tid o , y, a d em á s, la m ás lig e r a , p o r esta r co m p u e sta d e l
m ín im o de partes id é n tica s » . Y co n tin ú a T im e o a p lica n d o este
r a z o n a m ie n to a l agu a y al a ir e . E n este c o n te x to , la p e sa n te z
v ie n e d ad a e n fu n c ió n d e l n ú m e r o d e p a rte s id é n tic a s q u e
c o n s titu y e n u n p o lie d r o . E l te tr a e d r o es m ás lig e r o q u e el
o c ta e d r o , y el o c ta e d r o m ás lig e r o q u e e l ic o s a e d r o , p o r q u e
co n sta n d e m e n o s p artes.
D a n d o esto p o r sen tad o , p arece q u e este p resu p u esto en tra
e n c o n flic to c o n este o tr o : « A h o r a b ie n , d e b e m o s b u sc a r la
ANEXOS 443
causa de qu e hayan nacid o o tro s gén eros d en tro de aquellas fig u -

ras en la co n stitu ció n de cada u n o de los elem entos. A l p rin cip io
cada c o n s titu c ió n n o solo h a en g e n d ra d o u n triá n g u lo de u n a
ú n ica m agn itu d , sino tam b ién trián gu los m en o res y m ayores, en
u n n ú m e r o eq u ivalen te a lo s g én ero s c o n te n id o s d e n tro de las
fig u ra s» ( Timeo 5 7 c - d ). Si ap licam os este p r in c ip io , p o r e je m -
p lo , al agua, lleg a m o s a la sig u ie n te c o n c lu s ió n : « . . . l a esp ecie
q u e se c o m p o n e d e p artes g ra n d es y u n ifo r m e s es m ás estable
q u e la p r im e r a y es pesad a y co m p acta a causa de la u n if o r m i-
d a d » (Timeo 5 8 e). Esta vez la pesantez vien e dada e n fu n c ió n de
la d im e n sió n de los elem entos p rim ero s de los p o lied ro s.
Para salir de esta d ificu lta d , F .M . C o r n fo r d (Plato’s Cosmology,
1 9 3 7 , p . 2 3 0 - 2 3 9 ) p r o p o n e u n a s o lu c ió n m u y in g e n io s a .
C a d a p o lie d r o d el m ism o tip o p u e d e p rese n tar caras, triá n g u -
lo s e q u ilá te r o s y cu a d ra d o s re sp e ctiv a m e n te , d e d im e n s io n e s
d iferen tes, q u e a d m ite n u n a d iv isió n e n triá n g u lo s rectán gu los
escalen os o isósceles, co n serva n d o siem p re las m ism as d im e n -
sio n e s y la m ism a fo r m a . E n o tras p alab ras, las « p a r te s » a las
q u e alu d e Timeo 5 6 a -b so n triá n g u lo s rectán gu los, m ien tra s q u e
lo s « e le m e n to s p r im e r o s » m e n c io n a d o s e n 5 7 c_d so n t r iá n -
g u lo s e q u ilá tero s o cu ad rad o s.
S e g ú n C o r n f o r d , a esta s o lu c ió n se r e fie r e e l p r o p io P la -
t ó n , c u a n d o co n stru y e el tr iá n g u lo e q u ilá te r o q u e co n stitu y e
las caras d e l te tra e d ro , d e l o cta e d ro y d el ico sa e d ro a p a rtir d e
seis triá n g u lo s rectán gu los escalen os ( 5 4 d - e )> y el cu ad rad o qu e
co n stitu ye las caras d e l c u b o a p a r tir d e cu a tro triá n g u lo s r e c -
tá n g u lo s isó sc e le s (5 5 ^ ), a u n q u e e n ca d a caso d o s se a n s u f i-
cien tes. P o r su p arte, D e n is O ’B r ie n (Theories o f Weight in the Ancient
World. II: Plato. Weight and Sensation, 1984» p · 8 5 - 8 6 ) estim a q u e esta
s o lu c ió n p o d r ía h a b e r sid o c o n o c id a p o r A r is tó te le s (De cáelo
TV, 2 , 3 0 8 b , 3 - 1 3 ) .
D e sd e esta p ersp ectiv a, la d im e n s ió n d e l triá n g u lo e q u ilá -
te ro q u e co n stitu ye las caras d e d ife re n te s varied ad es d e fu e g o ,
444 TIMEO
de aire y de agua variaría e n fu n c ió n d el n ú m e r o d e triá n g u lo s

rectán gu los escalen os qu e e n tr e n e n su co m p o s ic ió n .
D im e n s ió n A (la m ás p e q u e ñ a ) : 2 triá n g u lo s rectán gu los

D im e n s ió n B (m ás gra n d e) : 6 triá n g u lo s rectán gu los
D im e n s ió n C (m ás g ra n d e): 8 triá n g u lo s rectán gu los
D im e n s ió n D (m ás g ra n d e): l 8 triá n g u lo s rectán gu los
D im e n s ió n E (m ás gra n d e) : 2 4 triá n g u lo s rectán gu los, etc.
N o o b sta n te , p la n te a c ie r to n ú m e r o d e d ific u lta d e s , q u e

so lo p o d e m o s reso lver m u ltip lic a n d o las h ip ó te sis. Para evitar
q u e el fu e g o n o lle g u e a se r m ás p e sa d o q u e el a ire o e l agua,
h ay q u e fija r lím ites a rb itra rio s a la d im e n s ió n d e lo s triá n g u -
lo s e q u ilá te r o s q u e c o n s titu y e n el te tra e d ro y lo s o tro s p o li e -
d ro s . A d e m á s y so b re to d o , se p la n te a u n p r o b le m a c o n r e s -
p e cto a la tra n s fo rm a c ió n m u tu a d e l fu e g o , d e l a ire y d el agua
(Timeo 5 6 d - e , c f. las T a b las 2 y 3 d e este A n e x o ) . O b ie n esta
tra n sfo rm a ció n afecta a lo s triá n g u lo s eq u ilátero s q u e co n stitu -
y en las caras de cada p o lie d r o regu lar; en to n ces, tod a tra n s fo r -
m a c ió n so lo p u e d e in te r v e n ir e n tre triá n g u lo s e q u ilá te r o s de
la m ism a d im e n s ió n , y la s o lu c ió n p r o p u e s ta p o r C o r n f o r d
d a b u e n a c u e n ta d e la v a r ie d a d d e lo s e le m e n to s , p e r o n o d e
su tra n s fo rm a c ió n m u tu a , lo qu e lim ita c o n sid e ra b le m e n te su
alcan ce. O b ie n esta tra n s fo rm a ció n afecta a los triá n g u lo s r e c -
tán gu los q u e c o m p o n e n estos triá n g u lo s eq u ilátero s; en to n ces,
c o m o el n ú m e r o d e estos triá n g u lo s ya n o es co n sta n te, d e b e n
ten erse e n cu en ta nuevas rela cio n es m atem áticas. P o r eje m p lo ,
la cara d e u n te tr a e d r o d e d im e n s ió n E ( c o m p u e s to d e 2 4
triá n g u lo s re c tá n g u lo s esca len o s) p o d r ía d ar n a c im ie n to a 12
triá n g u lo s eq u ilátero s d e d im e n sió n A (co m p u estos d e 2 tr iá n -
g u lo s rectán gu lo s escalen os) y, p o r ta n to , a 4 p e q u e ñ o s te tra e -
d ro s co n s titu id o s d e 4 triá n g u lo s e q u ilá te ro s de d im e n s ió n A
co m p u e sto s a p a rtir d e dos triá n g u lo s rectán gu lo s.
ANEXOS 445
E n ca m b io , si rechazam os ad o p tar la so lu ció n d e C o r n fo r d ,

la lo n g itu d de la h ip o te n u sa « k » d e lo s triá n g u lo s rectán gu los
y, p o r ta n to , el g álib o d e estos triá n g u lo s rectán gu lo s d ifie re n ,
ya q u e, p e r m a n e c ie n d o su n ú m e r o co n s ta n te , s o n lo s q u e e n
ú ltim a in s ta n c ia d e te r m in a n la d im e n s ió n d e lo s triá n g u lo s
e q u ilá te ro s y d e lo s cu a d ra d o s q u e c o n s titu y e n las caras d e lo s
p o lie d r o s . S i a d o p tam o s esta p o sic ió n , to d o lo que d ice T im e o
se m a n tie n e sin q u e sea n e cesa rio h a ce r in te r v e n ir a lg u n a o tra
h ip ó tesis. N o obstan te, se im p o n e la sig u ie n te re stric ció n : u n a
tra n sfo rm a ció n , sea cual sea, solo p u ed e in terven ir para u n a sola
d im e n sió n d e triá n g u lo s rectán gu lo s a la vez: u n tetra e d ro qu e
te n g a caras d e d im e n s ió n X so lo p u e d e tr a n s fo rm a r s e e n u n
o c ta e d r o q u e ten g a caras d e d im e n s ió n X , y u n o c ta e d r o q u e
te n g a caras d e d im e n s ió n X so lo p u e d e tra n s fo rm a r s e e n u n
ico sa e d ro d e d im e n sió n X . P ro b a b le m e n te su im p o te n c ia p ara
su p e ra r esta d ific u lta d , u n id a a la c o m p le jid a d d e l m u n d o de
las cosas sensibles, llevó a T im e o a c o n c lu ir lo sig u ien te: « P o r
tan to , dad o qu e se m ezcla n en tre sí y c o n o tro s, hay u n a v a rie -
d ad in fin ita , d e la q u e d e b e n lle g a r a ser o b serv ad o res lo s que
t ie n e n la in t e n c ió n d e u tiliz a r u n r a z o n a m ie n to v e r o s ím il
acerca de la n a tu ra leza » ( Timeo 5 7 ^ )· U n a vez m ás, P la tó n r e c o -
n o c e lo s lím ites (m atem ático s) d e la e x p lica c ió n qu e p r o p o n e .
Sea cu al sea la in te rp re ta ció n qu e se acepte, d eb em o s a d m i-

tir , a sem ejanza d e D . O ’ B r ie n (Theories ofWeight in the Ancient World.
II: Plato. Weight and Sensation, 19 8 4 ), q u e la te o ría q u e rela cio n a la
pesantez c o n el n ú m e ro de triá n g u lo s que co n stitu yen u n c u e r-
p o ( Timeo 5 5 d sq .) co n cu e rd a c o n la qu e asocia la pesan tez c o n
el m o v im ie n to y c o n la resisten cia ( Timeo 6 2 c sq .).
S e gú n el m o d e lo qu e p r o p o n e e l Timeo, la tie rra se e n c u e n -
tra a cu m u lad a e n el ce n tro d el u n iv e rso , y el fu e g o e n la p e r i-
fe ria . E n fu n c ió n de esta r e p a rtic ió n de lo s ele m e n to s, P la tó n
p r o p o n e esta e x p e r ie n c ia im a g in a ria . S i n o s tra sla d a m o s a la
446 TIMEO
p e r ife r ia d e l u n iv e rs o y si, d e p ie e n la p a re d i n t e r i o r d e la
esfera, apartam os dos cantidad es desiguales d e fu e g o , si co lo c a -
m o s esas p a rtes e n lo s p la tillo s d e u n a b a lan za y leva n ta m o s el
astil, ¿ q u é co n sta tam o s? L a ca n tid a d m e n o r ced erá a la fu erza
q u e se le o p o n e y, « lig e r a » , su b irá h a cia « a r r ib a » (es d e c ir,
h a cia e l c e n tro d e la esfera ). L a ca n tid a d m ás im p o r ta n te será
« p e s a d a » y se d ir ig ir á h a cia « a b a jo » (es d e c ir, h a cia el p e r í-
m e tro de la esfera) y la can tid ad m ás im p o rta n te , « p e s a d a » , se
d ir ig ir á h a cia « a b a jo » (es d e c ir, h a cia e l c e n tro d e la esfera).
A s í p u es, p a ra d ó jica m e n te , lo s m ism o s té r m in o s , « p e s a d o » y
« l i g e r o » , p r o n u n c ia d o s e n la p e r ife r ia o e n el c e n tro d el u n i -
ve rso d e s ig n a n m o v im ie n to s cu ya d ir e c c ió n es in v ersa . E n
r e su m e n , « a r r ib a » y « a b a jo » n o d iv id e n e l u n iv e rs o e n d os
r eg io n e s; co m o su cede c o n « p e s a d o » y « li g e r o » , q u e tie n e n
u n sig n ifica d o o p u esto segú n el lu g a r e n q u e se lo s p r o n u n c ie .
E sta e x p lic a c ió n tie n e la v e n taja d e c o n c o r d a r c o n la p r e -
c e d e n te ( Timeo 5 5 d sq ·) · E n e fe c to , ya n o s e n c o n tr e m o s e n el
c e n tro d e l u n iv e rs o o e n su p e r ife r ia , si a p artam o s ca n tid a d es
d e sig u a le s d e t ie r r a o d e fu e g o , e n a m b o s caso s, la c a n tid a d
m e n o r cfede fá c ilm e n t e a la fu e r z a q u e se le o p o n e , ya q u e
es « lig e r a » , lo qu e n o sucede c o n la m ás im p o rta n te , ya qu e es
« pesada» .
E sta c o n c o r d a n c ia es ta n so lo u n o d e lo s e je m p lo s d e la
re la ció n sistem ática q u e T im e o establece en tre las sensaciones y
las realid ad es qu e las d esen ca d en a n .
ANEXOS 44 7
A nexo 7
S i s t e m a d e c o l o r e s
L a e x p lic a c ió n d e lo s c o lo r e s q u e p r o p o n e P la tó n es tan
sim p le y c o h e r e n te q u e m e h a p a re c id o in te re sa n te p re se n ta r
u n a tabla d e ella.
S e a n estos tres « c o lo r e s » d e base y u n a cu a lid a d d e lu m i-

no sid ad :
B lan co = A ; N egro = B; R o jo = C ; R elu cien te o B rilla n te = D
P o r u n a m ezcla de estos « c o lo r e s » de base, p o d e m o s fa b r i-

car estos o tro s co lo res:
D o r a d o (E) = A +G +D
P ú rp u ra (F) = A +B +C
P ard o ( G ) = (A + B + C) + B = A + 2 B + C
R o jo (H ) = E + I = ( A + C + D ) + ( A + B ) = í> A + B + C + D
G r is (I) = A +B
O c r e (J) = E + A = (A + C + D ) + A = 2 a + C + D
L apislázuli ( K ) = A + B + D
G la u c o (L ) = A + K =A + ( A + B + D) = ?A + B + D
V erd e (M ) = H + B = (2A + B + C + D ) + B = 2 A + qB + C + D
44-8 TIMEO
D e ah í la sig u ien te tabla:
I A B
F A B C
G A 2B C
H 2A B C D
Μ 2A 2B C D
E C D A
J C D 2A
K D A
L D SA
ANEXOS 44 9
A nexo 8
Los VASOS EN EL CU ERPO H U M AN O
F i g u r a 16
(se g ú n A . L aks, Diogène d ’Apollonie, L ille , Presses U n iv . d e L ille , 1 9 8 3 )
450 TIMEO
A nexo 9
La « nasa»
\ *
CRONOLOGÍA
Prin cip ales

Fechas acontecim ientos Sócrates P latón
culturales y p olíticos
Prim eros Juegos

760
O lím p ic o s.
750 C o m p o s ic ió n de la litada.
E scritura alfabética
725 en G recia.
C o n s o lid a c ió n del Estado

7 5 0 -5 0 0 griego; co lo n iza ció n
del M ar N egro .
C o m p o s ic ió n de la O disea;
7 0 0 -6 5 0
H esio d o , A r q u ilo c o , T ir te o .
650 Se acuña m on ed a en E gin a.
A r co n ta d o de D r a có n en
6 21
Atenas.
H im n os a D em éter, Ib ico ;
6 0 0 -5 5 0 A lc e o y Safo; se editan
los poem as h om éricos.
594-593 A r co n ta d o de S o ló n .
452 TIMEO
Principales
Fechas acontecimientos Sócrates Platón
culturales y políticos
E clipse p ronosticad o
585-584 p o r Tales de M ileto .
F u n d a ció n d el oráculo
582
ap o lín eo en D elfos.
Floruit de A n axim a n d ro
565 de M ileto : p rim er libro
en prosa.
Pisistrato,
5 6 5 -5 2 7 tirano de Atenas.
5 6 0 -5 3 0 Floruit de Pitágoras.
O c u p a c ió n de J o n ia
54 6
p o r los persas.
Floruit de A n axim en es de
545 M ileto.
Tespis: se representan
las prim eras tragedias en
534 '
las fiestas dionisíacas
atenienses.
O rácu lo s
5 3 0 -5 0 0
de O n o m á c r ito .
5 2 7 -5 10 Pisistrátidas.
Floruit de Jen ófan es de

5 2 0 -5 0 0
C o lo fó n .
R eform as dem ocráticas

508 en A tenas. C o n s titu c ió n
de Clístenes.
Revuelta de J o n ia con tra

499 los Persas. A ten as envía
refuerzbs.
CRONOLOGÍA 453
Principales
490-470 Guerras M édicas.
Floruit de H eráclito
490
de Efeso.
482 Batalla de M aratón.
Floruit de Parm énides

de Elea; batalla de las
T erm opilas; victoria
480 de Salam ina.
V icto ria en H ím era
de los griegos de Sicilia
con tra los cartagineses.
479 Batalla de Platea.
Anaxágoras
479-430 de Clazom enas enseña
en A te n a s .
F u n d a ció n de la Liga
478/477 de D élo .
D u rará hasta 4 0 4 ·
476 Floruit de P ín d aro.
N acim ie n to
469-470
de Sócrates.
464-461 Floruit de Z e n ó n de Elea.
Floruit de E m p éd ocles de
460-450
A g rig en to .
G u erra de G o r in to
459 con tra Atenas
Se estrena la Orestíada
458
de E squilo.
TIMEO
454
Principales
E l tesoro de la L iga es
454 transferido a A tenas.
Floruit de A rq u e lao
4 5 0 -4 3 0 de A tenas, Protágoras
de A b d era ; H e ró d o to .
Paz de Calías entre

4 4 9 /4 48
A tenas y los persas.
447 Batalla de C o r o n e a .
Paz llam ada de los

446 « T r e in ta A ñ o s » , que
durará quince ( 4 4 6 -4 3 1)·
E o r u it de M eliso de
444 Samos.
Pericles es elegido
4 4 3 -4 2 9 estratega.
Sócrates en tra en
con tacto co n el
e n to rn o de Peri
4 4 1-4 2 9
cles (Aspasia,
A lcib iad es,
A x ío c o , Calías)
Se estrena A n tig on a de
440
Sófocles.
Floruit de D io g en es de
4 40 -43 5 A p o lo n ia y de L eu cip o de
A b d era.
Se levanta el P arten ón
438
de Fidias.
G u erra de C o r in to
4 35 con tra C o r cir a y alianza

de C o r cir a y Atenas.
4 3 2 -4 2 9 Revuelta de Potidea.
CRONOLOGÍA 455
Principales
G uerras
4 3 1 -4 0 4
d el P elopon eso.
Se estrena M e d e a
431 de E u rípides.
Se estrena E d ip o R e y de
H o p lita en
430 Sófocles; peste e n A t e
Sam os.
nas ( 4 3 0 -4 2 6 ) .
F l o r u i t de D em ó crito
4 3 0 -4 0 0
de A b d era .
M u erte de Pericles; Sócrates salva

rivalidad entre C le ó n la vida de
429 (belicista) y N icias A lcib iad es en la

(pacifista). C a p itu la batalla de
ció n de Potidea. Potidea.
N acim ie n to
de P la tó n en
4 2 8 /4 2 7 Revuelta de M itilen e. A ten as, e n el
seno de u n a
fam ilia n o b le.
Sócrates se casa
Se estrenan las N u b e s de c o n ja n tip a ,
4 23 A ristófan es. c o n la que
tendrá tres hijos.
C o n la paz de N icias
con cluye la p rim era
421 parte de la guerra del
P elo p o n eso , favorable
a A tenas.
418 Batalla de M an tin ea.
L o s habitantes de
416 M elo s so n masacrados
p o r los atenienses.
456 TIMEO
Principales
G o lp e de estado
o ligárqu ico de los
411 « C u a tr o c ie n to s » ,
después de los
« C in c o M i l » .
R establecim iento de la
4 10
dem ocracia en Atenas.
Platón ,
Regreso de A lcibiades
407 d iscípu lo de
a Atenas.
Sócrates.
D erro ta de A lcib iad es

406
en la batalla de N o tio .
D in o s io I, tirano de
4 0 5 - 367 Siracusa.
Sócrates,
M u erte de E u rípides; presid en te d el
40 6 /4 0 5 batalla de las C o n s e jo .
Argin u sas. E l proceso de las
Argin u sas.
Se estrena Bacantes
405 de E u rípides; batalla

d e E gos Potam os.
H eg em o n ía de
4 0 4 -3 7 1 Esparta.
T ir a n ía de los T rein ta
4 0 4 -4 0 3
en A ten as.
Sócrates se niega
a obed ecer a los
404 Treinta y detener a
L eó n de Salamina.
M u erte de T u cíd id es y
Critias.
403 R estauración de la
dem ocracia en A tenas.
CRONOLOGÍA 457
P r in c ip a le s
a c o n te c im ie n to s
Fech as S ócrates P la t ó n
c u ltu r a le s y
p o lític o s
Proceso y co n d en a
de Sócrates: A n ito ,
je fe de la dem ocra
cia restaurada p o r
la revolu ción de
4 0 3 , acusa a S ó cra
tes de im pied ad, de
co rru p ció n de la
Platón , acom pañ ado
ju v e n tu d y de
de otros seguidores
práctica de
399 religiones nuevas.
de Sócrates, se
traslada a Mégara,
Sócrates es
c o n Euclides.
co n d en a d o a
m u erte p o r 2 8 0
votos a favor y 2 2 0
e n contra. A n te s de
beb er la cicuta,
espera u n mes el
regreso del barco
sagrado de D é lo .
Los biógrafos
antiguos hablan de
u n viaje de P latón
a G iren e, en E gipto.
A su regreso
3 9 9 -3 9 0 a A tenas,
P latón escribe: Io n ,
C á rm id e s , P ro ta g o ra s ,
H ip ia s m e n o r, L a q u e s ,
E u t if r ó n y R e p ú b lic a ( I ) .
Q u izás P la tó n tom ó
394 parte e n la batalla de
C o r in to .
458 TIMEO
Principales
acontecimientos
Fechas Sócrates Platón
culturales
y políticos
P latón redacta: A p o lo g ía
de S ó c ra te s , C r it ó n , M e n é x e n o ,
3 9 0 -3 8 5 M e n ó n , G o rg ia s , E u tid e m o , L is is
y C r á t ilo .
Prim era visita de P latón

a Italia y Sicilia; P latón
3 8 8 -3 8 7 entabla am istad co n D io n ,
cu ñ ad o de D ion isio I,
y con oce a Arquitas.
R egreso de P latón a
A tenas, y fu n d a ció n de la
00
00
A cad em ia en el ja r d ín
dedicado al héroe A cad em o.
Platón escribe: F e d ó n , B a n q u e te ,
3 8 5 -3 7 0
R e p ú b lic a ( I I - X ) , F e d ro .
Paz del R ey 0 de
38 6
A n tálcid as.
N a cim ie n to de
3 8 5 /4
A ristóteles.
G u erra de Esparta
382
con tra A tenas.
G u erra de
378 A ten a s-T eb as
co n tra Esparta.
A ten a s es d u eña
d el m ar E g e o . Se
376
reconstruye la liga
beo cia.
Tebas d errota a
Esparta en Leuctra:
371
fin de la supremacía
m ilitar de Esparta.
CRONOLOGÍA 459
P r in c ip a le s
a c o n te c im ie n to s
F ech as S ócrates P la tó n
c u ltu r a le s y p o l í
tico s
Pla tón escribe : Teeteto,

3 7 0 -3 6 8
P a rm é n id e s .
E n tra A ristóteles en la
3 6 8 -3 6 7 A cad em ia. E u d oxo
co n o ce a Platón .
M u erte de
D io n is io I, S egunda visita de P latón
3 67 -36 6 a Sicilia.
D io n is io II, tirano
de Siracusa (3 6 7 )·
P la tón escribe: Sofista,

3 6 6 -3 6 1
Político.
Tercera visita de Platón

3 6 1 -3 6 0
a Sicilia.
P la tón se en cu en tra co n
D io n , que asiste a los
Ju egos O lím p ic o s.
360 E l exiliado le com un ica
su in te n c ió n de organizar
u n a exp ed ició n contra
D io n is io II.
P la tón escribe: Filebo,

3 6 0 -3 4 7 Tim eo, Critias.
F ilip o II, rey de

M acedonia, padre
359 de A le ja n d ro
M a gn o
(3 5 9 - 336)
G u erra de los
aliados ( 357 _3 4 6 )·
357 E x p e d ició n de
D io n con tra
D io n is io II.
46ο TIMEO
Principales
acontecimientos
Fechas Sócrates Platón
culturales
y políticos
M u erte
355 de J e n o fo n te .
354 A sesin ato de D io n .
P la tón escribe las

3 5 3 -3 5 2 Cañas V I I y V IH .
M u erte de P la tón en
347 A tenas, dejand o
inconclusas las Leyes.
T im o le o n te en
3 4 4 - 3 3 7 /3 3 6 Sicilia.
Batalla
338 de Q u e ro n e a .
A sesin ato de F ilip o .

A le ja n d ro M agn o,
3 36 rey de M aced on ia
(3 3 6 - 3 2 3 )·
N .B .: La fechas que hemos indicado solo pueden tomarse,

en la mayoría de los casos, como aproximativas. En Grecia anti
gua el cómputo de los años se establecía de acuerdo con los años
en que se celebraban losjuegos Olímpicos. Como las Olimpiadas
tenían lugar en el mes de agosto, y nuestros años civiles comien
zan en enero, el año griego cabalga entre dos de nuestros años.
Asimismo, el orden cronológico de las obras de Platón que
proponemos no es ciertamente del todo exacto, sobre todo
cuando lo establecemos en el interior de un mismo período.
Nos limitamos a elaborar una cronografía aproximada. Para un
estudio pormenorizado de este problema, véase L. Brandwood:
The Chronology o f Plato’s Dialogues, Cambridge, Cambridge Univer
sity Press, 199 ° ·
ÍNDICE ANALÍTICO
I
Ín d i c e d e n o m b r e s p r o p io s
A m a s is , F a r a ó n 2 le H e r a c le s ( c o lu m n a s d e ) 2 4 e
A m in a n d r o 2 lc -d H e rm ó cra te s 2 0 a - c
A p a tu r ia s 2 ib H e s ío d o 2 l c - d
A s ia 2 4 b H om ero 2 lc -d
A t e n a s , a t e n ie n s e s 2 3 c , 24a Ita lia 2 0 a
sq. L ib ia 24e
A t e n e a 2 le L ocro 20a
A t lá n t id a 2 4 e ~2 5 d M u sa s 4 7 e!
C r it ia s (re la to d e ) 2 0 d -27b N e i t h 2 le
C ron o 40e s· N i l o 2 le
C u r io tis 2 ib N ío b e 2 2 a
D e u c a lió n 2 2 a O céano 4° e
D r ó p id o 2 0 e P ir r a 2 2 b
E g ip t o 2 l c s q ., 2 3 a s q ., 2 5 b R e a 4 0 e s.
E uropa 25b Sais 2 l e
F a e to n te 2 2 c S a ític a 2 le
F o r c is 4 0 e S ó c r a te s I 7 a - 2 7 b , 29^
Foróneo 22a S o l ó n 2 0 e sq.
G ea,2 3 e >4 ° e T e tis 4 0 e
H ades 4 4 e T i m e o 2 0 a , c, 27a
H e fe s to 23e T ir r e n ia 2 5 b
H e li o 2 2 c U ran o 4 0 e
H era 4 Ia s· Z eu s 4 Ia
462 TIMEO
II
Ín d i c e d e t é r m i n o s y d e t e m a s
accesos (πύλαι) 7 lc a ire (άήρ) 3 2 b , 4 6 d , 5 3 c, 5 7b ,

aceite de oliva (ελαιον) 6 o a 5 8 b , 5 9 a, 6 0 c , 6 la , 79 c
acu áticos (ένυδρα) 9 2 a a lim e n to (τροφή) l8 a , 19 c,
ad am an te (άδάμας) 5 9 b 20 a, 33 c, 4 ld , 4 3 b , 4 4 b ,
a d ela n ta r, su p e ra r (καταλαμβά- 7 ° e , 7 3 a , 7 5 e , 7 6 a , 7 7 c,
veiv) 3 8 d , 3 9 a , 8 0 b 8 o d - e , 8 id , 8 3 a , 8 4 a - b ,
a d iv in ació n (μαντική) 2 4 c, 7 Ie > 8 6 e, 8 7 b , 88b
72b a lim e n to , a lim e n ta c ió n , cría
a d iv in o (μάντις) 72b (τροφή) 7 7 c sq ., 8 o d , 8 lc
a feccio n e s, im p re sio n e s (πάθη, alm a (ψυχή) l8 a , 2 2 b , 3 0 b ,
παθήματα) 4 2 a , 4 3 b , 4 4 a , 3 4 b - d , 3 7 a - c , 4 id , 4 2 d,
4 8 b , 52d, 57c, 6 lc , d, 62a, 4 3 a , c - d , 4 4 a , c, 4 5 b , d,
63c, 64a, d, e, 65b, c, 66b, 4 6 d , 6 o a , 6 ic , 6 id , 6 5 a ,
c, 6 7 b , e, 6 9 d , 7 6 c, 7 9 e, 67b, 69c, 69e, 7 0 a , d,
8 0 b , c, 8 4 b , e, 88e, 89 c 71a, d , 7 2 d , 7 3 b - d , 7 4 c ,
a fín , a fin id a d (συγγενές) 2 g b , 7 4 e, 7 5 a. 7 7 b , 8 id , 8 5 d -
3 3 b , 4 7 b , d, 57b, 63e, e, 8 6 b - e , 8 7 a , d - e , 8 8 b -
7 lb , 76 c, 7 g d , 8 la - b , 82c, e, 8 9 e, 9 0 a, g ie , 9 2 b
88e, 9 0 a, c, 91e alm a d el m u n d o 3 0 c sq ., 3 4 b
a g ra d a b le , p la c e n te r o (ήδύ) sq ., 3 7a sq.
6 4 d , 6 6 c, 6 7 a, 8 ie a m a rillo (ξανθόν) 6 8 b
a grio (δριμύ) 66 a, 6 7 e ám b ar (ήλεκτρον) 8 o c
agu a (ύδωρ) 2 2 e , 3 2 b , 4 6 d , a m o r a la co p u la ció n (συνουσία?
4 9 b - d , 5 ia - d , 55b , 56d , ëpojs) 91a sq.
57b, 59d, 60b, 6 ia -b , a m o r, d eseo (éptos) 4 2 a , 6 9 d ,
6 6 e, 6 9 b , 73 b , e, 8 o c , 86a g ia - b
agudo, á c id o , a cid e z (ó£ú, ángulo (γωνία) 5 3 d , 5 4 e, 5 5 b -c
όξύτης·) 5 6 a -b , d, 57a, 6 le , a n im a l, v iv ie n te (ζ$ον) i g b ,
6 6 b , e, 8 3 b - c , 8 5 b ' 3 0 b -c , 3 Ia -b , 3 7 d, 38e,
ín d i c e a n a l í t i c o 463
39e, 40b, 6 g c-d , 77b, b rilla n te , esp lé n d id o (λαμπρόν)

8 7e, 9 0 e , 9 id , 9 2 c 2 2 c , 4 0 a , 4 6 b , 5 9 c, 6 o a ,
año (ενιαυτό?) 3 9 d 6 8 a -b , 71b, 72 c
áp o d o s, sin pies (άποδα) 92a b r illa n te , re sp la n d e c ie n te
árb oles (δένδρα) 7 7 a (λαμπρόν, στίλβον) 68a
arcilla (κέραμο?) 6 o d b u e n o (αγαθόν) l8 e , 19a, 2 6 e ,
a r m o n ía (αρμονία) 3 7 a · 4 7 ^ , 2 9 a , e, 30a, 4 6 e, 47b,
6 7 c, 8 0 b , g o d 6 9 d , 72a, 87c, 88 c
arriba (hacia arriba) («mu) 4 3 b. b u rb u ja (πομφόλυγες) 6 6 b
4 6 c , 58b, 6 2 c -d , 63a, c-e , cabeza (κε φαλή) 39d, 43e,
6 5 e , 85e 4 4 d , 45a, 65e, 67b, 69b,
artesanos, prod u ctores (δημιουρ- 69e, 70 a, 73d, 74a, 75 b -
γοί) 2 4 a e, 76a, c, 7 7 d - e , 85a, 90 a,
áspero, a grio (τραχύ) 6 3 e, 71b, d, 91a, e
84a cillo r (θ(ρμόν) 5 0 a > 6 ld , 6 2 a,
astro n o m ía 3 6 b sq., 3®^“ 3 9 β · 7 4 b - c , 7 6 b , 79 d
4 0 b -d ce r n e (<τ«ί|)ζ) 6 o b , 6 ic , 6 2 b ,
astros (άστρα) 3 8 c sq. 6 5 d , 6 7 d , 7 3 b , 7 4 b , d, e,
atom istas 4 7 e 75 « -b , e, 78a, c, 77 d , 8 o e ,
a tra cció n (ελξις) 8 0 c S S c - e , 8 3 a -e , 8 4 a - c , e,
azar, fo r tu n a (τύχη) l8 e , 3 0 · · 8 sd
26e, 69b » ta r r o « (καταρροϊκά) 85b
azu l o scu ro (κυανοΰν) 6 8 c M tAltrofcR terrestre s 2 2 c sq .,
b a jo v ien tre (ή κάτω κοιλία) 7 3 · BSc
b a zo (σπλήν) 7 2 c MUM (αίτιοι-) 2 2c, 28a, c, 4 2 e ,
b e b e r (πίνειν) 7 o d , 7 2 e 6 4 a · 6 6 b , 68 e, 76 c, 87e
b e llo (καλόν) 2 3 a , 2 8 a - b ( 2 9 ·· M UM I accedo rias (συναίτια)
3 0 c , 8 7 c - d , 88 c s 7bd
b ilis (χολή) 8 3 c, 8 4 d , 8 5 a -b , d MfUiCM (τΐ«|>λι'>τ ns') 4 7 b
b la n co (λευκόν) 5 0 a, 6 7 e, 68Ci «•Nfbro (ίγ^φ(«λ(Ν') 7 3 d , 76 a
8 3 d , 85a flieneU (έττίιττήμη) 3 7 c, 4 6 d
b o ca (στόμα) 2 4 e , 2 5 a - b , 6ob» MÉMPáta (feUín) 8 7 a
e, 7 5 d , 78 c, 79 c, e •obre (χαλκιά) 59c
464 TIMEO
c o lo r e s (χρώματα, χροαί) 67c d ed o (δάκτυλος) 7 6 d

sq ., 8 oe d e g lu ció n (κατάποσι?) 8 o a
co m id as (εδέσματα) 7 3 a d e m iu rg o (δημιουργό?) 28 a sq .,
c o n ju n c ió n ( a s tro n ó m ic a ) 4 0 c , 4 1a , 4 2 e , 5 9 a , 6 8 e ,
(κατ’ άλλήλους) 4 0 c 6 9 c, d em iu rgo s (δημιουργοί)
co n o cim ie n to (m o d o s de) 37a 75 b
sq ., 5 ld sq. d e m o n (δαίμων) 4 0 d , 9 0 a, c
c o ra zó n (καρδία) 6 5 d, J Oa , c - d d e re c h a (a la ) (δεξιόν) 3 6 c ,
cosas antiguas (las) (τά παλαιά) 4 3 b , e, 4 6 b - c , 7 7 d - e
22a d eseo (επιθυμία) i g b , 7 0 a - b ,
cre cim ie n to (αϋξη) 4 4 b , 8 la - b 7 7 b , 8 6 c, 88 b, 9 0 b , g ib - c
cre en cia (ττίστις) 2 9 c, 3 7 b - c d eseo, ap etito (θυμό?) 6 g d sq.,
cu ajo ( o t o s ) 60b 88a
c u e rp o (σώμα) ig b , 2 8 b , 3 0 b , deseos, apetitos, pasion es (έττι-
3 1b , 3 2 a, c, 3 3 a, 3 4 a -c , θυμίαι) 7 ° d sq ., 88b
3 5 a, 3 6 d , c, 3 8 c, e, 4 2 a , d e s e q u ilib r io ( e n tr e a lm a y
d, 4 3 a > c > 4 4 b - e , 4 5 a -d , cu e rp o ) 8 7 d sq.
4 6 d, 5 0 b , 5 ic - d , 5 3 c -e , d esigu ald ad (άνωμαλότη?) 58a
5 4 b , 5 5 a -e , 5 6a, d - e , 57c, d e sm e su ra , ex ceso (άμετρία,
6 0 a - b , e, 6 la - d , 6 2 a , c, άκρατον) 4 7 d , 8 6 b , 8 7c, e
6 4 a - e , 6 5 b , 6 7 c, 6 9 c , e, d estello (μαρμαρυγή) 68a
7 0 b , d - e , 7 2 c - e , 7 3 b , d, d ía (ήμερα) 2 5 d , 37e, 3 9 c,
7 4 c , e, 7 7 c ~e > 7 8 d - e , 79a, 4 0 c , 4 5 b , 4 7 a , 6 4 d , 71a,
c - d , 8 o d - e , 82a, 8 3 a -b , e, 77a- 85e
8 4 b - e , 8 5 a -c , e, 8 6 a - b , d ia fra g m a (διάφραγμα, φρένε?)
d - e , 8 j c - e , 8 8 a -e , 89a, d, 6 gc, 70 a, 77b, 84d
9 0 a - b , 9IC, 92a d iagon al (διάμετρον) 3 6 c, 54 d -e
c u e r p o s h u m a n o s 4 2 a sq ., d ia rrea (διάρροια) 86a
4 4 c s q ., 65b, 6 9 c -7 6 e , d ien tes (όδόντε?) 75 d
7 7 c -7 9 e , 8 o d - 8 le , 86b, d ific u lta d de a p re n d iz a a je ,
8 7a, 8 g d , 9 0 ab , g ia - c to rp eza (δυσμαθία) 87a
c u id a d o , sa lu d d el cu erp o d ific u lta d , p r o b le m a (απορία)
(θεραπεία) 8 7 c, g o c 9 lc
ín d ic e a n a l ít ic o 465
d io s , d io s e s (θεό?, θεοί) 2 Ia , en ferm edad es d el alm a 8 6 b sq.

2 Ie , 22d, 23d, 2 4 b -d , e n fr ia m ie n to (φυξίς) 5 9 a
2 6 e , 2 7 b - c , 2 8 b sq ., 2 9 d - enseñanza, in stru cció n (διδαχή)
e, 3 0 a -b , 31b, 3 2 b , 3 4 a -c , 5 le
3 7 c, 3 8 c, 3 9 b , 4 0 a , 41a, c, en tu siasm o (ενθουσιασμό?) 7 le
4 2 a -d , 4 4 d -e , 45a, d, en vid ia (φθόνο?) 2 9 e
4 6 e, 4 7 b -c , 4 8 d , 51e, 53b, e sca lo frío (ρίγο?) 6 2 b , 7 4 c
5 5 a, d , 5 6 c, 6 8 d - e , 6 9 b , escarch a (πάχνη) 5 g e
7IC, e, 7 2 d, 73 b , 7 4 d , 77 a, escritu ra (γραφή) i g b , 2 6 c
78 b , 8 0 e, 9 0 a, 91a, 9 2 a, c esfera, fo r m a e sfé rica , c ir c u -
disen tería (δυσεντερία) 60 a, 86e lar (σφαίρα, σφαιροειδή?, κυκλο-
d o lo r , d o lo r o s o (λύπη, λυπηρόν, τερή?) 3 3 b , 4 4 d , 6 2 d , 63a,
αλγεινόν) 4 2 a > 6 4 a , d , 6 7 a, 73e
6 g d , 77b» 8 ie , 8 4 e , 8 6 c eso (τούτο ) 4 9 d - e
d u lce (γλυκύ) 6 o b , 6 6 c , 7 Tb - c e s p a c io , sitio , lu g a r, país,
d u r a c ió n d e la vid a 7 5 b - c r e g ió n (χώρα, τόπο?) ig a ,
d u r o (σκληρόν) 6 2 b 2 2 e , 2 3 b , 5 2 a - b , d, 5 3 a,
e b u llic ió n (ζεσι?) 6 6 b 5 7 c, 58 a, 7 g d , 8 2 a, 8 3a,
eclíp tica 3 6 b - c 4 8 e s., 5 2b sq ., 58b
ecu a d o r 3 9 ¿ esp ejo (κάτοτπρον ) 4 6 a , c, 71b,
e d u c a c ió n (παιδεία, τροφή) ig c , 72 c
8 7b este reo m etría 5 4 e sq.
elem en to s, cu erp o s e lem en ta - estilo d e vida 8 g c - d
les 3 1b sq ., 4 8 b - c , 4 9 b - c , esto (τόδε) 4 9 d - e
5 3 C - 5 7 C, 5 8 c - d e s tu p id e z , ig n o r a n c ia (άνοια,
elem en to s, letras (στοιχεία) 31b άμαθία) 8 6 b , 8 8 b , g 2 b - c
sq ., 4 6 c - d , 4 8 b , 5 2 e sq ., éter (αιθήρ) 5 8 d
53 c sq., 5 5 a -b , 57c, 73b sq. eternidad, eterno (αιών, αιώνιο?)
e n fe r m e d a d d e n a tu ra le za sa 3 7 d , 38a, c
g ra d a (νόσημα ιερά? φύσεω?) exactam ente e n fren te de (κατα-
85b ντικρύ) 2 5 a , 3 6 c >4 0 c , 6 2 d
e n fe r m e d a d e s (νόσοι) 8 le sq ., e x celen cia (αρετή) l8 b , 2 4 d - e ,
8 2 c sq ., 8 5 b , 8 6 b 25b, 3 4 b -c, 8 7 d
466 TIMEO
fib rin a s (Ives) 8 5c sq. g ra n d e y p e q u e ñ o 78a

fie b re (iruperós) 8 4 e g ra n izo (χάλαζα) 5 9 e
fig u ra (σχήμα) 2 2 c, 3 3 b , 4 4 b , grieg o s 22b
d, 5 ° a - c , e, 5 5 c, 58 d , 6 lc , g u a rd ia n a 4 0 c
62a, 7 3 c ~d g u ard ian es (φύλακες) I7 d , 18a
fig u ra s g eo m étricas 5 0 a -b g u e rr a (πόλεμος) l8 c , 19 c,
firm a m e n to 4 0 a sq ·, 4 7 ab 2 0 b , 2 3 c , 2 4 b , d, 2 5 b ,
fis io lo g ía (g é n e ro d e la) 4 7 ab 88 e
fisio lo g ía 7 0 b sq ., 7 7 e sc[· habitantes de las m ontañas 2 2 d
fle m a (φλέγμα) 8 2 e , 8 3 c - d , h a b la , le n g u a je (φωνή, λόγος)
84d, 86e 47c, 75e
flu jo (ροή) 5®e h e r ru m b r e (ιός) 5 9 e
fo r m a , e sp e cie , fig u r a (ιδέα) h ie lo (κρύσταλλος) 5 9 e
2 8 a, 3 5 a , 3 9 e , 4 0 a , 4 6 c , h ie lo (πάγος) 7 4 e
4 9 c, 5 7 b, 58 d , 5 9 e - 6 o b , h íga d o (ήπαρ) 7 lb , d , 7 2 c
7 0 c, 71b , 77a h o m b r e (άνθρωπος) 2 0 e , 2 2 c,
frescu ra (ψΰχος) 7 4 e 2 3 a-b , 2 4 c -d , 2 5 b, 2 7 a ,
fr ío (ψυχρόν) 3 3 a » 6 2 b , 6 7 d 2 9 d, 3 9 c , 4 2 a , d, 4 5 a ,
fu e g o (πυρ) 3 ^ , 3 2 b - c , 4 ° a > 5 le , 6 8 d , 7 1e , 7 5 b , 7 6 e ,
4 2 c, le, 4 5 b , d - e , 4 6 a - b , 77a, 86b, 9 o c -e
48b, 49b, 5 3 d - e > 5 4 b, h u e so s (όστά) 6 9 c, 7 3 c . 7 4 d,
5 6 d -e , 57b, 58c, e, 5 9 a» d, 75a, 8 4 a sq.
6 o c - e , 6 ib , 63b, 64c, 66d , ic o s a e d ro , e le m e n to d e l agua
67 e, 6 8 a -b , y o c , y S c - d , 55 b sq ., 58 b
79d, 8 o d -e , 82a, 83b, 86a im a g e n (είκών, ομοίωμα, μίμημα,
fu n d irse (τήκεσθαι) 5 8 e εΐδωλον) 2 8 a - 2 9 c , 3 8 b - c ,

fu tu ro , « s e r á » 3 8 a -b 48e, 49a, 92c
gén ero, e sp ecie (γένη. είδη) im ita c ió n , im ita r (μίμησις,
2 8 a sq ., 4 1 b , c, 4 ^ e ’ 5 ° c > μιμεΐσθαι) i g d - e , 4 o d , 4 7 c ,
e, 5 id , 5 3 a . 5 4 b ' c > 5 5 d, 4 8 e , 5 0 c, 5 1b , 8 o d , 8 8 d
5 6 c , 5 7 c - d , 5 8 a , C, 6 0 a , im p e d im e n to (φθόνος) 2 3 d
63c, 66d , 69a, 7 3 c - 77b - im p la n ta n c ió n de las alm as en
C, 82a, 8 6 b , 9 2 c cu erp o s 4 2 a , 4 3 a sq.

ÍNDICE ANALÍTICO 467
in fla m arse (φλεγμαίνειν) 85b lo m ás d iv in o q u e hay e n n o s -

in m o rtalid ad , (αθανασία) g O c o tro s (τόν θειότατον των παρ’
in te lig e n cia ( p o r la in te lig e n - ήμΐν) 4 4 d . 7 3 a , 8 5a
cia, c o n ayuda de la razó n , lo q u e sie m p re es d e tal clase
in t e lig ib le ) (νοήσει, μετά (το τοιούτον άεί) 49^·, 5®b
λόγου, νοητόν) 2 8 a , 5 l c sq. lo c u ra (μανία) 86b
in tervalo s (διαστήματα) 3 6 a -b lu c e r o d e la m a ñ a n a (εωσφό-
in te stin o s (έντερα) 7 3 a ρο?) 3 8 d
in u n d a r , in u n d a c io n e s (κατα- lu n a (σελήνη) 3 8 c - d , 3 9 c >4 2 d
κλύζει, κατακλυσμοί) 22a, d, lu z (φώ?) 3 9 b , 4 °d> 4 5 b - c ,
2 3 d, 2 5 c, 4 3 b 4 6 b , 5 4 b , 58 c, g id
in v ita d o (δαιτυμών) 17a m a g n e tis m o , c a la m ita , p i e -
iz q u ie r d a (a la ) (αριστερόν) dras herácleas 8 o c
3 6 c , 4 3 b , e, 4 6 b - c , 7 2 c , mal, malicia, maldad, vicio (κακία,
72 d -e ττονηρία) 4 2 c - d , 86e, 87b, d
j i (X ) 3 6 b m an chas d e lep ra (άλφοί) 8 5 a
ju g o s (χυμοί) 6 o a , 86e m an d íb u la s (σιάγονες) 75^
ju n tu r a s d e lo s h u eso s (σύμβο- m a n te n e r s e en e q u ilib r io
λα! των οστών) 7 4 e (ίσορροπείν) 5ê, 6 4 e
lab io (χείλος·) 75^ m a te m á tica 3 2 a - b , 3 5 b sq .,
lág rim a (δάκρυον) 68a, 8 3 d 5 3 C -5 5 C
lech e (γάλα) 8 le m aterial 4 8 e - 6 lc
len g u a (γλώττα) 6 5 c - d , 6 6 c , e, m a tr im o n io (γάμο?) l8 c
7 5 a, d m e d ic a m e n to s ( a p lic a c ió n o
lep ra b la n ca (λεύκη) 8 o a u so) (φαρμακεία) 8 g b , c6
lig e ro (κουφόν) 6 2 c, 6 3 d , 6 g d , m éd ico s (ιατροί) 88a
76d m ed id a (μέτρον) 3 9 b , 68 b, 87c
lin fa (ίχώρ) 8 2 e, 83c m é d u la (μυελό?) 7 3 b - e , 7 4 a ,
liso (λεΐον) 6 3 e d, 75a, 7 7 d , 8 lc - d , 8 2 c -e ,
llam a (φλόξ) 5 8 c 8 4 c , 8 5 e, 8 6 c, g i b
lle g a r a ser (γίγνεσθαι) 2 8 a sq ., m éd u la d o rsa l (μύελο? νωτιαίο?)
49a 74a
lle n a d o (ττλήρωσι?) 6 5 a, 8 la m e m o ria (μνήμη) 2 6 b , 7 4 e
468 TIMEO
M e r c u r io , a stro d e H e rm e s n arices (μυκτήρες) 6 6 d , 7 9 c

(p lan eta) 38c! n a tró n (λίτρον) 6od
m es lu n a r (μην) 3 7 e , 3 9 c, 4 7 a n e c e sid a d (ανάγκη) 2 5 c > 2 7 c >
m etales 5 9 a -c 2 8 a , c, 2 9 b , 3 2 a , c, 4 2 a ,
m é to d o 2 9 b - c 4 6 b , d -e , 4 7e, 48a, 5 3 c-
m ezcla (μεΐξι?, κράσι?) 3 4 b sq ., d, 55 e, 56a, c, 6 3 c -d , 67c,
4 l d sq ., 6 o a 6 8 b -d , 74e, 75a, 77 a ,
m ie l (μέλι) 6 o b 79 b , 8 4 c, 8 9 c, e, 9 0 b - e
m ism o (ταύτόν) 35a, b , 3 Ö c-d , nieve (χίων) 5 9 e
3 7 a , c, 3 9 a - d , 4 0 b , 4 2 c , n o e r r a n te , esta b le (άπλανέ?)
4 3 d , 4 4 a -b , 74 a 34a, 4 0 b , 4 7c
m ito (μύθο?) 2 2 c, 2 3 b , 2 6 c, e, n o ch e (νύξ) 39c, 4 7a
2 g d , 5 9 c, 6 8 d , 69b n o d riza (τιθήνη) 4 9 a >5 2 d , 88d
m o d e lo , p a ra d ig m a (παράδειγ- n u b e (νέφο?, ομίχλη) 4 9 c > 5^ d
μα) 3 8 b , 4 9 a n ú m ero (αριθμό?) 2 3 e « 3 l c >
m o d o s d e l tie m p o (era, es, 3 2 c , 3 6 a - b , 3 7 d , 3 8 a , c,
será) 3 7 e sq. 39b-c, 39d, 4 7 a , 53 b,
m o h o (εύρώ?) 8 4 b 5 4 d -e , 5 7 d
m o lu sco s (οστρεα) 9 2 b o c ta e d r o , e le m e n to d e l a ire
moverse], e n c ír c u lo (κύκλω 56a
κινέϊσθαι) 3 4 a > 4 7 b , 5^ a o íd o (άκοή) 4 7 e , 67a
m o v im ien to (κίνησι?) 3 4 a » 3 6c, o jo (οφθαλμό?, όμμα) 3 3 c, 4 5 b -
3 8 a , 4 ° a - b , 4 3 b - c , 4 4 d, c, 4 6 e , 4 7 b , 58 c, 6 7 e, 6 8 b
4 5 d - e , 5 6 c, 5 7 c_ e> 5 8 a , c, o lo r (όσμή) 6 6 d - e
e, 5 9 d , 64e, 66a, 67b, o lv id o (λήθη) 87a
7 4 a , 7 7 c , 8 o a - e , 8 9 a, e, o m b lig o (όμφαλό?) 6 7 a , 7 ° e >
9 0 a, c 77b
m o v im ie n to q u e se p r o d u c e o p in ió n (δόξα) i g d , 2 0 a , 2 ld ,
e n sí y p o r sí m ism o 3 4 a > 2 2 b , d, 2 8 a , c, 3 7 b , Ô ïd,
77 b , 89a 5 2 a, 5 5 d, 6 2 d, 7 5 c, 77 b
m u je r (γυνή) l8 c - d , 4 2 b , 76 e, ó p tica 4 5 a sq ., 6 7 c sq.
90e o ro (χρυσό?) l8 b , 5 0 a -b , 5 9 b
m ú sica 8 0 b osadía (θρασύτη?) 87a
o tr o , d ife r e n c ia (ετερον) 3 I a > p leg aria, sú p lica (εύχή) 2 7b

3 4 b, 35a, 3 7b , 52c, 53d, p o eta (ποιητής) ig d
5 5 b , 6 2 d , 6 4 b , 6 7 e , 77 a, p o lític o (πολιτικός) ig e
77 c, 78 c, 88b p o sició n (στάσις) 57e, 58c, 8 lb
p a d re (πατήρ) 2 8 c, 3 7 c, 4 IC p rese n te, « e s » 3 7 e sq.
p á jaros (ôpvea) 9 Jd, cf. 4 0 a p r in c ip io (αρχή) 17 b , 2 l d - e ,
p a rd o , gris (φαίόν) 6 8 c 2 3 b , 28 b , 2g e , 3 6 e, 4 2 e,
pasad o, « e r a » 3 8 a -b 4 8 b - e , 5 3 d , 6 g a , c, 7 3 b -
peces (ιχθύες) 9 2 b c, 80b , goe
ped estres (πεζά) 4 0 a , 9 Ie p ro crear n iñ o s (παιδοποιία)

p elo s (τρίχες) 6 4 c , 7^ c, e, g i d l8 c , 9IC
p e r e c e r , c o n s u m ir s e (φθίνειν) p r o p o r c ió n , sim e tr ía (συμμε-
33 a, 8 lb , 8 ld τρία) 66 a, d, 6 g b , 8 7 c - d
p e rfu m e s (εύωδίαι) 65a p r o p o rc io n e s m atem áticas 31e
p e r ío d o (περίοδος) 3 4 a > 3 8 c, sq ., 3 5 e sq.
3 9 b - d , 4 2 c , 4 3 a , d, 4 4 a - p ru d en cia , sensatez, sab id u ría
b, d , 4 7 a - b , d , 58a, 76a, p r á c tic a (φρόνησις) 24b,
8 3a, 85a, 8 6 a, g o d , 91e 2g a , 3 4 a , 4 0 a , 4 6 e , 7 l d -
p e rsu a sió n (πειθώ) 4 8 a , 5 Ie e, 75 a, 8 8 b , g o b
p e sa d o (βαρύ) 5 8 e , 6OC, 6 2 c, pudendas (p a rte s) (αιδοία)

6 3 d -e , 67b g ib -c
p e z (πίττα) 6 0 a p u r p ú r e o (άλουργόν) 6 8 c
p ica n te (πικρόν) 6 5 e . 7*b rayo (κεραυνός) 8 0 c

p ie d r a (λίθος) 4 9 b - C , 6 o b ~ d , r a z ó n , d is cu rso (λόγος) l7 c ,
80c 19 c, e, 2 0 b - d , 2 1a, c - e ,
p ie d ra s d e H eracles 8 0 c 2 2 a, 2 6 a, c - e , ‘Z ja -c ., 28a,
p ie l (δέρμα) 7 6 a -e , 2 g a-c, 30b, 32b, 36d,
p ir á m id e (πυραμίς) 5^b 3 7 a -b , 38a, c-d , 42d,
p la c e r (ήδονή) 2 6 b , 42*> 4 7 d> 4 6 d , 4 7 a - c, e, 4 9 a , b ,
59d, 6 4 c-d , 6gd, 80b, 50b, 5 ib -c , e, 52c, d,
8 id - e 53a, c-d , 53e, 5 4 b , d,
p lan etas (πλανητά) 3 8 e >c|· 5 5 d, 5 6 a -c, 5 7 d, 5 g c ,
p lan tas (φυτά) ®®e 6 o e , 62a, 6 7 d , 68 b, 69a,
470 TIMEO
d , 7 ° a - b , d, 7 I a > d , 7 4 e » sem ejan te (δμοιον) 5 2 e, 5 7 a

75e, 76a, 77b, 8 o d , 8 ? b , sensación, p e rce p c ió n sensible
8 3 c, 8 7 b -c, 8 8 a, 87b, (αίσβησι?) 28a, c, 3 8 a , 4 2 a ,
88e, 8 g d - e , 9 0 e, g ib , g 2 c 4 3 c , 4 4 a , 4 5 d , 5 2 a, 6 o e ,
r a z ó n , e n te n d im ie n to 4 6 d , 6 lc , 64 a, e, 6 5 e, 67c, 6 g d ,
4 7 b , 4 8 a, 5 ld 7la, 7 5 a -b , 76 d , 77b , e
ra z o n a m ie n to (λογισμό?) 3 0 b , se n s a c ió n , p e r c e p c ió n , s e n -
33a, 3 6e, 72e, 7 7 b , 86 c sible, p e rc e p tib le (αϊσθησι?,
ra z o n a m ie n to bastard o (λογισ- αισθητικό?, αισθητό?) 2 8 a - c ,
μό? νόθο?) 5 2b 3 7 b , 3 8 a, 4 2 a , 4 3 c , 4 4 a ,
receptácu lo (υποδοχή) 4 9 a > 5 Ia > 45d, 51a, d, 52a, 6oe,
73a 6 l c - d , 6 4 a , d - e , 6 5 a , e,
rep o so (αργία) 8 g e , g 2 a 67a, c - d , 7 0 b , 71a, 7 5 a -b ,
r e p r e s e n ta c io n e s visu ales (δι’ 7 7 a - b , e, g 2 c
όφεω? μιμήματα) 4 0 d sensatez (σωφροσύνη) J le , 72 a
r e s p ir a c ió n , in s p ir a c ió n y ser, lo q u e es (εΐναι, το óv) 28a
e sp ira ció n (αναπνοή, έκπνοή) sq ., 4 g a , 5 2 a, d
6 6 e, 78 b sq ., 8 2 e sílabas (συλλαβαί) 4 8 b - c
r iñ o n e s (νεφροί) g ia sim ie n te (σπέρμα) 2 3 c , e, 5 6 b ,
ritm o (ρυθμός) 4 7 d 73 c, 7 4 a - b , 77a, 8 6 c, g ib
rivalid ad , a m b ic ió n (φιλονικία) sofistas (σοφισταί) ig e
88a, g o b sol (ήλιο?) 2 2 c, 3 8 c - d , 3 g b - c ,
r o c ío (δρόσο?) 5 g e 47a
r o jiz o (πυρρόν) 6 8 c so rte o (κλήρο?) l8 e
r o jo (έρυθρόν) 68 b su eñ o (ihrvo?) 4 5 d ~ e , 52b,
sacerd ote (iepeu?) 2 2 a -b , 2 3 d , 7 ld - e , 85a
2 4 a, 2 5 d , 2 6 d su fic ie n cia (αύτάρκεια) 3 3 b sq.
sal (αλ?) 6 0 e suturas (ραφαί) 76a
saladas (άλυκά) 6 5 e, 86e te jid o (πλέγμα) 7 8 b , d , 7 9 d
sa n g re (αιμα) 6 7 b , 7 ° b , 7 9 d, te m b lo r (τρόμο?) 6 2 b , 8 5e
8 0 e , 8 la , 8 2 c , e, 8 3 b - e , te m o r (φόβο?) 4 2 a
84a-c, 85c-d te n d o n e s (νεύρα) 7 4 b - c , 7 5 c -
sem b rar (σπείρειν) 4 2 d , g id d, 8 2 c, 8 4 a - b , e
te rre m o to (σεισμός) 2 5 c 28b, 2 g a-b , 3 0 a -b , d,

tétan o (τέτανος) 8 4 e 3 la - b , 32c, 33b, 34b,
tie m p o (χρόνος) 2 0 e , 2 lb , d, 36e, 3 7 d -e , 38b, 3 gb , d -
22b, 23b, 2 6 a -b , 36e, e, 4 0 a , c, e , 4 1 b , 4 7 a - b ,
3 7 d - e , 3 8 a -c , e, 3 9 d - e , 4 8 b , 5 2 b , d, 6 2 d , 63a,
4 0 c , 4 2 d , 4 4 b , 4 7 a , 86a, 73 c, 8 1b, 9 0 a, g ie , g 2 c
8 g b - c , g o d , g ia , c v a cia m ien to (κένωσις) 6 5a
tie rra (γη) 2 2 c - d , 2 3 b , e, 2 5 a , vacío (κενόν) 5 g a , 6 o c , 7 g b - c ,
d, 3 lb , 3 2 b - c , 3 8 d , 3 g b , 80c
40b, e, 4 2 d - e , 4 3 c , e, v a ró n (άνήρ) 4 2 a , 7 6 d , g ib
4 6 d , 4 8 b , 4 g b -c , 5 Ia - b, vasos p equ eñ os, v e n illa s
52b, d, 53c, e, 5 5 d -e , (φλέβια) 6 5 c, 8 4 e
56a, d -e , 58e, 5 9 b -e, vasos, ven as (φλέβες) 6 6 a , d,
6 o b - e , 6 ia -b , 6 3 c, 6 6 d , 7 0 b , 7 7 d , e, 7 8 b , 7 9 a , d ,
73b, e, 74c, 78 a, 8oa, 8 o d , 8 2 e, 8 3a, 8 4 d , 86e
8 2 a, 8 6 a, g o a , g ie , g 2 a vejez (γήρας) 33 a, 8 ld , e
tó ra x , pecho (θώραξ, στήθος) ve n a s d o rsa le s (φλέβες νωτίαι)
6g e ,7 g c 77d
tráq u ea, a rteria (άρτηρία) 7 ° d , ve n to sas m e d ic in a le s (ίατρικαί
78 c, 7 g c , 8 4 d σίκύαι) 7 9 e
triá n g u lo (τρίγωνον) 5 0 b , 5 3 c " v e r, vista (όράν, όψις) 4 5 a scl · ’
d , 5 4 a - e , 5 5 a_ b » e > 5 7 d, 4 6 b , 4 7 a_b , 5 0 ε , 6 4 d - e ,
6 la , 7 3 b , 8 ib - d , 8 2 d , 8 g c 8o e
ú lt im o (ύστερον) 2 0 a, 23e » ve rd a d (αλήθεια) 2 g c , 5 l c - 5 3 e -
2 5c, 3 4 b , 38e, 4 2 c, 4 4 c, 5 5 d, g o b
6 7 c, 8 0 b , 8 2 b , g ic v e r o s ím il (είκός) 2 g c , 3o b -
uñas (όνυχες) 76 e 4 4 c-d , 4 5 d, 4 9 a - c_ d ’
u n ic id a d (d e l m u n d o ) 3 l a_b, 53d, 5 5 d, 5 6 a -c, 5 7 d -
5 5 c-d , 92c 5 9 c-d , 68b, d, 72d, 90a
u n ifo r m id a d (όμαλότης) 5 7 e > v id rio (ύαλος) 6 ib
5 ga , 58e, 6 2 b , 64a v ie jo (m ás) (πρεσβύτερον) 3 4 e -
u n iv e rs o , c ie lo (κοσμός, παν, 38a, 77b
ουρανός) 2 2 d , 2 3 d , 2 7 a , c > v in o (οίνος) 60 a
4-72 TIMEO
viscera (σπλάγχνον) 7 2 c vista, v is ió n (όψις) 4 5 c-d ,

v is ib le (ορατός·) 2 8 b , 3 0 a - d , 4 6 b -c, 4 7 a -b , 6 4 c-d ,
3 1b , 3 2 b , 3 3 c , 3 6 e , 4od, 6 7 c -e , g id
4 3 a, 46d, 49a, 51a, 8 3 d , vo z (φωνή, φθόγγο?) 3 7 b , 4 7 c -
92c d, 6 7 b , 8 0 a
ÍNDICE
Agradecimientos 7
INTRO DUCCIÓN 9
I. Los preludios 10
II. El modelo cosmológico 27
III. Estructura del diálogo 114
IV. Datación 119
V. Influencias en la Antigüedad y el Medievo 122
VI. Tradición manuscrita 126
B ib l io g r a f ía 129
N o ta p r e l im in a r 161
TIMEO 167
ANEXOS 425
1. Las m ezclas de las que resulta el alm a del m undo 425

2. La es tru ctu ra m a tem á tica d e l alm a del m undo 426
3 . D escripción de la fabricación por e l dem iurgo
de la esfera a rm ila r que represen ta e l a lm a del m undo 430
4. Los m ovim ientos de los cuerpos celestes 433
5. Teoría de la visión 436
6. Construcción de los cuatro poliedros regu lares
conocidos en la época de Platón 437
7. S istem a de colores 447
8. Los vasos en e l cu erpo hum ano 449
9. La «n a s a » 450
C r o n o l o g ía 4S I
Í n d ic e a n a l ít ic o 46 1
Indice de nombres propios 461
Indice de términos y de temas 462
Escrito al final de la vida de Platon, entre 358-356 a.C., el Timeo relata una discusión
que habría tenido lugar entre 430 y 425 a.C., y debiera formar parte, junto con el
Critias y el Hermócrates, de una trilogía que describe el origen del universo (macro
cosmos), del hombre, considerado como un universo en miniatura (microcosmos),
y de la sociedad, considerada como el paradigma al que debería conformarse la ciu
dad real. Esta trilogía habría permitido a Platón reemprender el proyecto de sus
predecesores que, a partir del s. VI a.C., recogieron el testimonio de poetas como
Hesíodo, exponiendo lo que fueron la aparición y evolución de toda la realidad.
El Timeo, diálogo al que la tradición subtituló Sobre la justicia, comienza con un

resumen de la constitución ideal descrita en la República, y a continuación alude
a la guerra victoriosa que mantuvo la antigua Atenas contra la Atlántida. Platón
trata de fundar «en la naturaleza» la constitución ideal descrita en la República,
mostrando cómo la antigua Atenas se conformaba mejor a la constitución-modelo
que la Atenas actual, lo que se corresponde mejor con los fines del ser humano. Por
tanto, por un lado, el proyecto de Platón se inserta en una tradición bien represen
tada en la Grecia antigua, tradición que, más allá de sus «predecesores», remonta
a los poetas; y, por otro, es increíblemente innovador. El «filósofo» que quiere des
cribir el origen del universo, del hombre y de la sociedad se halla tan desprovisto
como el poeta Hesiodo, que en su Teogonia se dirige a las musas para saber a qué
atenerse sobre el origen de los dioses. A semejanza de lo que dice el poeta, lo que
dice el filósofo no puede ser declarado verdadero ni falso, en la medida en que la
referencia de tal discurso escapa al que lo sustenta, quien naturalmente no pue
de haber sido testigo del origen de la humanidad y del universo. Ahora bien, ese
tipo de discurso es el mito. Tradicional en su propósito, incluso desde el punto de
vísta del «género literario», el Timeo es sin embargo muy innovador en su expo
sición, debido, sobre todo, a que, por primera vez en la historia de la ciencia, uti
liza la matemática como lenguaje. De ahi que los límites de la explicación del uni
verso que Platón propone coincidan con los límites de la matemática de su época.
El diálogo que presentamos se compone del texto griego del Timeo, de su traduc
ción castellana, acompañada de una introducción, una bibliografía, una cronolo
gía y unos índices de nombres propios y de términos y de temas, confeccionados
expresamente para esta edición bilingüe, además de las notas a la traducción y los
anexos, elaborados por Luc Brisson.
A B A D A EDITORES
L E C T U R A S DE F I L O S O F Í A

Timeo, Platon. Editorial Abada.

Загружено:

Сведения о документе

Авторское право

Доступные форматы

Поделиться этим документом

Поделиться или встроить документ

Параметры публикации

Этот документ был вам полезен?

Это неприемлемый материал?

Авторское право:

Доступные форматы

Timeo, Platon. Editorial Abada.

Загружено:

Авторское право:

Доступные форматы

Platón

NOT AS Y A N E X O S DE L UC BRI SSON B

Notas a la traducción y anexos

C ualquier form a de reproducción, d istribución, com unicación pública o transform a­

ISBN 978-8 4-96 775-9 1-6

d e p ó sito leg al M - 44^ 34- 20i 0

p r e im p re s ió n A mparo D íaz - C orralejo

C o m o es h ab itu al, qu isiera co m en za r exp resan d o m i a g ra d eci-

e n e l tra n scu rso d e lo s ú ltim o s a ñ o s, p la n te a r o n cu e s tio n e s y

Dpto. de Füosofia, UAM

«Sin duda, lo más importante de todo es

m e jo r a la c o n s titu c ió n -m o d e lo qu e la A ten a s actual, lo q u e se

qu e sirve de h ip ó tesis al p ro y e cto d el Timeo p rivile g ia la fu n c ió n

I P o d e m o s in te n ta r tra za r u n p a ra le lis m o e n tr e esta a u s e n c ia in ic ia l d e l Timeo y u n a

P la tó n c o m ie n z a su d iscu rso c o s m o ló g ic o c o n u n d iscu rso

2 G f. K . T h e in : Le lien intraitable. Enquête sur le temps dans la République et le Timée de Platon ,

4 E l Timeo ( l7 c - I 9 a ) p resen ta u n re su m en d e lo s lib ro s I I I - V de la República, qu e

las P lin te ria s, d ed icad as a A te n e a . S i situ am o s e l Timeo d u ra n te

E l au sen te d e l Timeo rep re se n ta e l p r in c ip io d e u n ific a c ió n , de

6 E l d o d e c a e d r o s im b o liz a g e o m é tric a m e n te la to ta lid a d y es, p o r su v o lu m e n , d e

E l p r o y e c to m ism o h a ce q u e la a m b ig ü e d a d sea in e v ita b le , ya

7 T im e o es u n h o m b r e v a lie n te p e rse ve ra n te —τιμαίος sig n ific a « a q u ie n se h o n r a » ,

E l d iscu rso d e C ritia s in tro d u c e la idea de u n a sem ejanza en tre

8 E l té r m in o παραδείγματα ap arece e n Tim. 2 4 a

(A)then(a) (Άθηνά) ( s ie ) . L a ciu d a d de Sais e n qu e S o ló n es r e c i-

9 C f . E .N . T ig e rs te d t: The legend o f Sparta in classical antiquity I, E s to c o lm o , A lm q v is t &

e x p a n sió n m ilita r y e c o n ó m ica , basada e n la talasocracia p o r el

raza (γένος) h u m a n a p erm a n e ce siem p re, su b sistien d o siem p re

L os relatos d el Timeo y d e l Critias se p r o n u n c ia n d u ra n te la fiesta

ex p e d ició n d e los griegos co n tra los b á rb aro s, refleje el v a lo r de

12 S o b re la im a g en de « d a r u n a cabeza al m it o » , cf. Gorg, 5 0 5 c "d y Lg. V I 7 5 2 a .

(είκώς λόγος/είκώς μύθος)

E n el Timeo P la tó n rela ta u n « m it o v e r o s ím il» ( 2 9 < 0 so b re la

E l d e m iu rg o es in te rm e d ia rio en tre el m u n d o de las fo rm as

m arca d o p o r u n a fin a lid a d p o lític a . D e a h í q u e T im e o escoja

17 S e trata d e l c o m e n ta d o γέγονεν d e Tim. 2 8 b 7 » « e s g e n e r a d o » . C f . M . B altes:

b ie n d e sig n a la im a g e n d e l d is c u rso v e r íd ic o ; o b ie n el είκώς

cr e d ib ilid a d d e T im e o fr e n te a sus in te rlo c u to re s : su d iscu rso

19 C f . Tim. 6 6 e , y el e m p le o de δηλούνται e n e l m o m e n to e n q u e su g iere u n e x p e r im e n -

P o r e llo m ism o P la tó n fa b ric a m ito s. U tiliz a n d o este tip o

P la tó n p o stu la q u e la re alid ad c o m p re n d e d os á m b ito s sep ara-

sen tidos, tem p orales, q u e n o cesan d e cam biar, co m p lejas. Esta

« A hora bien, en mi opinión , prim ero hem os de estable-

P o r tan to , el c o n o c im ie n to , q u e tie n e co m o o b je to las f o r -

q u e P la tó n ca lific a d e o p i n i ó n (δόξα ), es u n tip o d e c o n o c i -

ser : d ev en ir : : verd ad : creen cia

A h o r a b ie n , el ca m b io , q u e afecta las cosas sensibles, m a n -

21 C f . M . B altes: art. cit., 1 9 9 6 , p . 82 y 8 8 - 9 1 [re im p re s ió n e n D ÎAN O H M ATA, Kleine

mas, d otadas d e in te lig e n c ia , « s o n artesanas d e cosas b ellas y

22 L a n e c e s id a d n o se o p o n e al azar, es m ás b ie n el azar p u r o , e n e l s e n tid o d e l « e s ta -

23 C f . G .R . C a r o n e : La noción de Dios en el Timeo de Platón, B u e n o s A ire s , R .E . Sasson e,

fa b rica algo o d esem p eñ a u n tra b a jo p r o d u c tiv o ; y δήμια, a las

25 C f . P. V id a l- N a q u e t: Le Chasseur noir. Formes de pensée etformes de société dans ¡e monde grec,

La bondad del demiurgo

D e sd e el p r e lu d io la fig u ra d el d e m iu r g o se p rese n ta, p o r p r i -

26 είδος eq u iv ale a q u í a κόσμος y τάξις en Gorg. 5 0 4 ^·

la m e jo r de las causas (αριστος τών αιτίων), qu e su o b ra es la más

«Digamos, pues, por qué causa el constructor ha construido el

devenir y este universo. Era bueno, y en quien es bueno nunca

que todo llegara a ser lo más semejante posible a é l» . ( T im . 2gd-e)

ciertos a rg u m en to s d el a b d e rita n o 27. P o r lo qu e atañe a los fís i-

27 V eáse I. H a m m e r J e n s e n : « D e m o k r it u n d P la t o n » , Archiv fü r Geschichte der Philosophie

y co m p u e sto , está d estin ado a vivir d u ran te tod a la d u ra c ió n del

El m ito d el d em iu rgo , basado e n el « esq uem a de la técn ica» , su-

C ualquier form a de reproducción, d istribución, com unicación pública o transform a

43 T ra d , d e E . L a C r o c e : Aristóteles. Acerca de lageneraciónj la corrupción. Tratados breves de his