Oscar Ribeiro de Almeida Niemeyer Soares Filho (15 Aralık 1907 - 5 Aralık 2012), bilinen

adıyla Oscar Niemeyer, Brezilyalı mimar. Uluslararası modern mimarlığın[1] en önemli

temsilcilerinden. Dökme betonunun estetik amaçlar için farklı biçimlerde kullanılmasının öncülüğünü
yapan mimarlardan biri.
Dönemin Brezilya'daki ünlü mimarlarından Lúcio Costa ve Carlos Leão'nun ofislerinde mimarlık
kariyerine adım atan Niemeyer, zaman içinde uluslararası modern mimarlığın en önemli
temsilcilerininden birisi olmuştur. 1939 New York Dünya Fuarı'ndaki Brezilya Pavyonu tasarımı ile
uluslararası mimarlık dünyasında daha da tanınmaya başlayan mimar, Pampulha'da daha geniş
alanlara yayılmış büyük ve farklı kapsamlı projeleri tasarlamak fırsatını elde etmiştir. Ancak çok ünlü
bir mimar olmasında ve modern mimarlığın önemli eserlerinden bazılarını
oluşturmasında Brasília şehrindeki tasarımları etkili olmuştur.
Gençlik yıllarından beri komünist ideolojiyi benimseyen ve 1945 yılında Brezilya Komünist Partisi’ne
üye olan Oscar Niemeyer, 1964 yılında gerçekleşen askerî darbeden sonra, siyasi görüşlerinden
dolayı 1985 yılına kadar yurt dışında yaşamıştır. Bu dönemde daha çok Brezilya dışında tasarımlar
gerçekleştiren mimar, ülkesine dönüşünden sonra hem yurt içi hem de yurt dışında çalışmalarına
devam etmiştir. Birçok ulusal ve uluslararası ödül kazanmıştır.
Tasarladığı yapılarda geniş alanlara yer vermesi ve farklı amaçlı kullanımları alışılmadık şekillerde
kullanması ile tanınan mimar, "anıtsal yapıların heykeltıraşı" nitelemesi ile hem övülmüş hem de
eleştirilmişt
Oscar Niemeyer, 15 Aralık 1907 tarihinde Brezilya'nın başkenti Rio de Janeiro'da yer alan ve de
daha sonraları dedesi Ribeiro de Almeida'nın ismi verilecek olan Laranjeiras bölgesinde dünyaya
geldi. Oscar Niemeyer Soares ve Delphina Ribeiro de Almeida'nın oğludur. İki erkek ve bir kız
kardeşi vardır. Büyük babası Brezilya Anayasa Mahkemesi'nden sorumlu devlet bakanı olan
Niemeyer, ailesini katolik kökenli bir burjuva aile olarak tarif eder.[3] 21 yaşında İtalya'dan göçen bir
aileden olan Annita Baldo ile evlendi[4] ve ondan bir kızı (Anna Maria Niemeyer) oldu. Bu kızından
dört torunu vardır. Nimeyer'in ilk eşi 2004 yılında öldü, 16 Kasım 2006 tarihinde (98 yaşındayken)
kendisinden 38 yaş genç olan asistanı Vera Lúcia Cabreira ile evlendi.[5][6][7]
Çalışma hayatına babasının tipografi ofisinde başladı. Bir süre sonra Escola de Belas Artes
okulunda eğitim görmeye başladı ve 1934 yılında mimar/mühendis olarak mezun oldu. Mezun
olduğu dönemde parasal sorunlar yaşamışsa da mimar Lúcio Costa ve Carlos Leão'nun ofislerinde
ücretsiz olarak çalışmaya başladı.
1936 yılında, dönemin Brezilya Eğitim Bakanı tarafından, Rio de Janeiro'deki Brezilya Eğitim ve
Kamu Sağlığı Bakanlığı'nın yeni merkezinin (Gustavo Capanema Sarayı) inşaatında stajyer mimar
olarak görev aldı. 1939 yılında aynı amaç için bir grup mimara (Lucio Costa, Carlos Leao, Affonso
Eduardo Reidy, Jorge Moreira, Ernani Vasconcellos) katıldı. Le Corbusier ise bu gruba 1936 yılında
danışman olarak katkıda bulundu.[8][9]
Oscar Niemeyer'in talebi üzerine bu yapıya 1985 yılında, yazar ve pedagog olan Brezilya'nın ilk
Eğitim Bakanı Gustavo Capanema'nın ismi verildi. 1930'larda tamamlandığında dünyada devlet
siparişi ile tamamlanmış ilk modernist gökdelen idi. O dönemde Le Corbusier bile henüz bu kadar
yüksek bir modernist yapı tasarlamamıştı. Le Corbusier'nin teorik olmayıp inşa edilme fırsatı elde
eden ilk çok katlı tasarımı olan Unité d'Habitation binası bile ancak 1947 yılında inşa edilmeye
başlanabilmiştir.[10] 1943 yılında tamamlanan Gustavo Capanema Sarayı'nda hem Brezilya
kültürünün hem de modern stilinin malzemeleri ve tekniklerinden faydalanılmıştır. Mesela
geleneksel Portekiz tekniği olan azulejo tekniği, Le Corbusier'a ait olan brise-soleil tekniği, koloni
mimarlığının renk tonları, Roberto Burle Marx’ın tropik bahçe tasarımları gibi unsurlar başarılı bir
şekilde bir arada kullanılmıştır.
1939 yılında Oscar Niemeyer, 1939 New York Dünya Fuarı'ndaki Brezilya Fuar Pavyonu'nu Lucio
Costa ve Paul Lester Wiener ile birlikte tasarladı. Bu tasarımdan etkilenen dönemin New
York Belediye Başkanı Fiorello La Guardia, kendisine şehrin anahtarını hediye etti.[11]
Yirminci yüzyılın ortalarında gelindiğinde Brezilya'daki modernist mimarlık Reyner Banham'ın
belirttiği gibi "dünyadaki ilk ulusal modern mimarlık stili" olarak tanındı.[12] 1940 ve 1950'li yıllarda
basılan mimarlık dergilerinde özelikle Oscar Niemeyer ve Affonso Eduardo Reidy'nin tasarımları
geniş bir şekilde yer bulmuştur.
1940 yılında Oscar Niemeyer, Minas Gerais Eyaleti'nin başkenti Belo Horizonte'nin belediye başkanı
olan Juscelino Kubitschek ile tanıştı. Belediye başkanı Juscelino Kubitschek, eyalet valisi Benedito
Valadares ile birlikte başkentin kuzeyinde "Pampulha Kompleksi" diye adlandırılacak yeni bir banliyö
şehri oluşturmak için Oscar Niemeyer'i görevlendirdi.
Brezilya'nın kayıtlara geçmiş ilk modern anıtı olacak ve de Aziz Assisili Francesco'ya adanmış
olan Assisili Francesco Kilisesi bu dönemde inşa edildi. Pampulha Kompleksi'nde kiliseye ek olarak
bir gazino, dans merkezi, restaurant, yat kulübü, golf kulübü ve 100 oda kapasiteli bir hotelin (hotel
inşa edilmedi) yapay bir gölün etrafına yerleştirilmesi planlandı. Vali'nin haftasonları dinlenmesi için
bir yapı da yapay gölün yakınına inşa edildi.[13]
Bu yapılar 1943 yılında tamamlandığında beraberlerinde yoğun bir tartışmayı da getirdiler. Aynı
sene New York'ta yer alan New York Modern Sanat Müzesi (MoMa)'daki "Brezilya inşa ediyor"
sergisinde bu proje uluslararası olarak da tanınma fırsatını elde etti. Başka bir tartışma da yeni inşa
edilen Assisili Francesco Kilisesi hakkında çıktı.[14] Minas Gerais Eyaleti'nin Kilise yetkilileri bu
kilisenin kutsanmasını ve kullanıma açılmasına, modern ve alışılmadık tasarımı ve ressam Candido
Portinari'nin altardaki duvar resimleri resimleri nedeniyle, 1959'a kadar karşı çıktılar. Oscar
Niemeyer, Pampulha'da gerçekleştirdiklerinin çağdaş mimarlığın monotonluktan çıkması için
kendisine fırsat verdiğini belirtti ve ekledi:
1945 yılında Brezilya Komünist Partisi'ne üye oldu, 1992 yılında ise bu Parti'nin başkanı seçildi.[16]
1947 yılında dünyaca tanınan bir mimar olduğu için New York'ta inşa edilecek yeni Birleşmiş
Milletler Genel Merkez Binası'nın tasarımı için oluşturulan uluslararası tasarım grubunda yer aldı.
Birleşmiş Milletler Genel Merkezi Binası için Oscar Niemeyer’in "taslak 32" önerisi Tasarım Kurulu
tarafından onaylandıysa da Niemeyer daha sonradan Le Corbusier'nin baskısına razı olarak onunla
birlikte (Vladimir Bodiansky ve Ernest Weissmann'ın da yardımıyla oluşturulan) "taslak 23/32"ü
sundu. Bu plan hem Niemeyer hem de Le Corbusier'nin projelerinden unsurlar içermekteydi ama
ağırlıklı olarak Niemeyer'in orijinal planına dayalıydı.[17] Her ne kadar Le Corbusier inşaat sırasında
da bu proje ile ilgili kalmak istediyse de, tasarımı onaylayan mimarlar grubu inşaatı gerçekleştirmesi
için Wallace Harrison ve Max Abramovitz'e onay verdi.[18]
Niemeyer, 1946'da Yale Üniversitesi'nde ders vermek için davet edildiyse de komünist partisi üyesi
olduğu için ABD'ye giriş vizesi alamadı. 1950 yılında çalışmaları hakkındaki ilk kitap, Stamo
Papadaki tarafından ABD'de basıldı. 1953 yılında Harvard Üniversitesi Yüksek Lisans Tasarım
Bölümü'ne dekan olarak seçildi ama yine politik görüşleri nedeniyle vize alamadı.[19]
Sao Paulo şehrinin kuruluşunun 400. yılı anısına 1951 yılında Ibirapuera Parkı'nı tasarladı. Bu
dönemde tasarladığı diğer projeler ise Copan Apartman Kompleksi (1953-1966),[20] JK Binası, Belo
Horizonteşehri (1951), Casa das Canoas, Rio de Janeiro (1952-1953), kendisi için tasarladığı evi
(1952-1953), Niemeyer lüks apartman kompleksi, Belo Horizonte şehridir (1954-1960).
1945 ile 1955 yılları arasında Oscar Niemeyer, Venezuela'nın başkenti Caracas'ta yer alan Caracas
Modern Sanat Müzesi'ni tasarladı.[21]