Академический Документы
Профессиональный Документы
Культура Документы
FROM ELBOW
ZATERDAG 21.11.2015
VORST NATIONAAL
INFO & TICKETS : PROXIMUSGOFORMUSIC.BE •
DJANGO
&
stealing sheep
UK/eu tour 2015
FA I T H L E S S W I T H S P E C I A L G U E S T S
ZATERDAG 06.02.2016
VORST NATIONAAL VRIJDAG 11.03.2016
INFO & TICKETS : PROXIMUSGOFORMUSIC.BE • VORST NATIONAAL ZATERDAG 12.12.2015
DISCLOSUREOFFICIAL.COM f DISCLOSUREUK t @DISCLOSURE
INFO & TICKETS : PROXIMUSGOFORMUSIC.BE •
PALEIS 12 ∙ BRUSSELS EXPO
A LIVEN ATION PRESEN TATION IN ASSOCIATION WITH CODA
INFO & TICKETS : PROXIMUSGOFORMUSIC.BE •
270
jaargang 27 • november 15 flying horseman
04 Shortcut
04 Kükl’s
Flying Horseman is niet zomaar een uitlaatklep van muzikale werkbij
Bert Dockx - zie ook Dans Dans en Strand. Flying Horseman is in de eerste
06 Pauw plaats een groep en dat is op het nieuwe album ‘Night Is Long’ bijzonder goed
07 Julia Holter
te horen. Na de overweldigende voorganger ‘City/Same City’ komt de band
08 El Vy
10 Oneothrix Point Never immers met een zo mogelijk nog weergalozer meesterwerk aandraven.
homegrown Eentje dat je telkens weer weet te betoveren, je hartslag zalvend doet dalen om
12 Flying Horseman je daarna onverwacht weer wakker te schudden. Het album ademt bovendien
14 Trixie Whitley de sfeer van de nacht en snijdt ook dieper. ”De nacht is sowieso altijd met onze
16 Steak Number Eight
muziek verbonden, maar nog meer dan dat gaat ‘Night Is Long’ over de liefde”.
18 YellowStraps X Le Motel
20 (on cd) Waar die liefde zich juist bevindt en hoe die zich op verschillende vlakken
manifesteert, laten we de man graag zelf uit de doeken doen. Flying Horseman
26 Earteam
bewijst ondertussen nog maar eens zijn unieke plaats in het Belgische,
41 Compiled
en bij uitbreiding globale, muzieklandschap.
42 Agenda - Festivals/
Gigs/Parties
46 Free Stuff
Colofon
www.rifraf.be advertenties medewerkers foto cover Abonnementen
jaargang 27 nr. 270 mieke deisz ewoud beirlant, mischa bludts, 1 jaargang (10 edities)
rifraf is een uitgave van Adegemstraat 19 - 2800 mechelen boots, georges tonla briquet, info: agenda.rifraf@skynet.be
uitgeverij B Z & T bvba tel 015/42.38.76 koen ceulemants, menno claes,
v.u. filip saerens GSM: 0485/80.22.57 johannes de breuker, marc demeyere, layout België: 15 €
verschijnt niet in jan en aug advert.rifraf@skynet.be michiel denys, ward dupan, peggy schillemans Europa: 25€
rifraf nov: uit op 03 dec deadline reservatie: 18/11 wannes duponcheel, nel exelmans, layout.rifraf@skynet.be
duan gatto, kristof hermans, jamilia BE 85 3200 1337 9606
redactie knockaert, Pauline libeert, robin looyen, BIC: BBRUBEBB
filip saerens agenda arno moens, pascal nosenzo, drukkerij
Adegemstraat 19 - 2800 mechelen agenda.rifraf@skynet.be sofie nys, filip polfliet, pieter slangen, Corelio Printing Met vermelding van naam & adres.
tel 015/42.35.77 tel 015/42.38.76 toon staes, michiel van meervenne, Anderlecht U krijgt het eerstvolgende nummer
filip.rifraf@skynet.be deadline: 20/11 joachim van waes, joris vanden broeck, dat na ontvangst van de storting
bram vermeersch, oliver willems verschijnt.
alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze,
zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
04
shortcut
Poppunt en AB
presenteren SOUND/CHECK
21 november @ AB, Brussel
(Selected by Kurt Overbergh)
10
Max Richter
‘Sleep’ (download, Deutsche Grammofon)
Kükl herhaalt: dit bloedmooie klassieke meesterwerk – geschreven op de
ritmiek van de slaap – moet gehoord worden! Na de 1-uur durende cd-
versie is nu ook de integrale 8 uur lange downloadbare versie
beschikbaar. Geen mens blijft onberoerd. Geen mens!
Joanna Newsom
‘Divers’ (Drag City)
Net op de valreep voor de deadline officieel verkrijgbaar. De vooruit
geschoven tracks waren parels. De US-recensies lovend. De Steve Albini-
productie top. De composities naar Newsom-normen kort. Adoratie. Kükl.
Vorm een zin met deze laatste twee woorden.
Savages
‘The Answer’ (track, wereld weidse web)
Nieuwe explosief ritmische single van de dames die het vuur weer aan de
punklont staken. Als het album ‘Adore Life’ minstens even goed wordt,
zitten we met een voltreffer.
M.E.S.H.
‘Piteous Gate’ (PAN)
Véél überstraffe elektronica deze maand met M.E.S.H. die de kroon draagt
Nils Frahm © Alexander Schneider en het Berlijnse PAN-label dat triomfeert. Radicaliteit, scherpte en durf gaan
hand in hand.
RECOMMENDS
12,50€ 13,00€ 13,00€ 13,50€ 12,00€
Rond Enschede en bij uitbereiding heel Nederland horen ze voor het eerst sinds lang opnieuw vuur-
werk door de boxen knallen. Eind 2014 loste Pauw de eerste single ‘Shambhala’ en een jaar later is daar de extreem
fijne debuutplaat ‘Macrocosm Microcosm’ die bol staat van de psychedelische rock.En zo is er toch één Hollands team dat wél
in staat is om te scoren in tijden van niet-kwalificatie voor een Europees kampioenschap voetbal. RifRaf heeft frontman Brian
Pots aan de lijn, die ons graag een woordje uitleg geeft bij het fenomeen Pauw.
Jullie zijn een hype in Nederland. Wat is daar allemaal aan het gebeuren? studeren. We zijn met basisschetsen de studio ingetrokken.
Brian Pots: “Het is heel bizar want we beseffen het zelf niet goed. Voor ons gaat het Veel nummers waren nog niet eens voor 50% af en sommige songs zijn
allemaal vanzelf. De mensen spreken er ons over aan en die bevestiging van buitenaf volledig daar geschreven. Toen maakten we van iets kleins iets heel groot.
is nodig om het te ervaren. Het is lastig voor ons om te weten of het nu echt goed gaat Het was heftig, maar wel leuk.”
of niet. Maar blijkbaar is er toch een hype als we al die positieve reacties horen en dat Zijn jullie dan veel bezig met het heelal en astrologie?
vinden we echt te gek!” Brian: “We vinden het interessant en heel fascinerend maar we zitten niet
We mogen spreken van een heuse psychedelische wave. Vanwaar komt die, hele dagen in boeken te snuisteren. Onlangs zaten we op een veerboot op de
denk je? terugweg uit Engeland. We speelden op het Liverpool Psych Fest, een heel
Brian: “Psychrock is op dit moment heel erg in. Bands als Tame Impala en Temples leuk festival met een ontzettend fijn publiek. Tijdens de trip op zee was er net
zitten daar misschien voor iets tussen. Het is nu eenmaal heel erg vette muziek. het fenomeen van de bloedmaan. Om vier uur ‘s nachts zaten we met z’n allen
We zijn al een goeie drie jaar samen en sinds dag één spelen we psychedelische rock.” op het dek te kijken naar die gigantisch rode maan en dat was te gek.”
Jullie spelen op het Glimps festival in Gent, midden december.
Je eerste twee albums producete je zelf, op het vorige en de nieuwe ga je in een camera. Dat is helemaal tegenstrijdig met mijn natuur. Ik doe dat
zee met producer Cole Marsden Greif-Neill (ex-gitarist van Ariel Pink). Wat is omdat ze me vragen om mijn nummers te illustreren.”
z’n inbreng? Je bent niet altijd muzikante geweest en stond zelfs nog voor een klas,
Julia Holter: “Cole geeft meer kleur en diepte aan mijn muziek. Ik neem altijd eerst las ik. Ging dat je beter af dan acteren?
een handvol demo’s op. De songstructuur op de demo’s is dan wel dezelfde als op Julia: “Na mijn studies heb ik inderdaad enkele jaren les gegeven
de definitieve versie, maar toch sta ik steeds versteld van z’n inbreng. Vooral in de in verschillende scholen in LA. Vooral dan in bepaalde delen waar
arrangementen drukt hij zijn stempel en hij staat ook in voor de technische kant. leerkrachten niet dicht bezaaid zijn. Het was een slecht betaalde job maar
Hij is ongelooflijk getalenteerd. Ik vind dat de liedjes op ‘Have You In My Wilderness’ ik heb toch enorm genoten van die drie jaar lesgeven. De kinderen waren
nood hebben aan zijn verlichtende toets.” fantastisch en stonden open voor muziek. Ze hebben veel nieuwe ideeën
en zorgen voor frisheid.”
De jager en de opgejaagde In Europa ben je beroemder dan in je eigen land. Krijg je van Europese
artiesten weleens de vraag om samen te werken?
Julia: “Beroemd is een groot woord. Ik kan een normaal leven leiden
Dus volgende keer ga je terug met hem aan de slag?
zonder de nadelen van bekendheid. Samenwerkingen moeten spontaan
Julia: “Niet noodzakelijk. Ik weet niet wat de toekomst zal brengen. Zo weet ik ook
ontstaan, vind ik. Zo verbleef ik vorig jaar een maand in Berlijn. Op een
niet of het volgende album in dezelfde lijn zal liggen. Zal m’n gemoedstoestand op
avond was ik er shotjes aan het drinken met Laurel Halo en Rashad Becker.
het moment dat ik aan songs aan het werken ben dezelfde zijn als bij dit album?
Ik had al eens samengewerkt met Laurel maar had Rashad nog nooit
Dat is niet te voorspellen.”
ontmoet. Mijn vriendin Lucrecie Dalt was er ook, net als muzikant Kohei
‘Loud City Song’ is een conceptalbum gebaseerd op de roman ‘Gigi’ van
Matsunaga. Die laatste stelde een samenwerking voor. Zonder veel te
Colette. ‘Have You In My Wilderness’ lijkt eerder een collectie van losstaande
discussiëren, zijn we samengekomen om muziek te maken en het resultaat
nummers. Toch heeft het album een zeer samenhangend geluid.
stond ons heel hard aan. Dat is toen de ep ‘Terepa’ geworden.”
Julia: (enthousiast) “Oh, ik ben blij dat je me dat zegt. Ik heb me niet gebaseerd
Checken we asap uit!
op een concept, zoals ik dat twee jaar geleden deed. De songs op het nieuwe album
zijn over een zeer lange periode verspreid geschreven. Ze pasten nu eindelijk bij
elkaar, en zo is de plaat er gekomen.” on stage
Nog een ander verschil is dat je stem een grotere rol speelt dan op je vorig werk.
Julia: “Klopt. Cole heeft me ervan overtuigd om ze op de voorgrond te zetten. Hij 17 november: AB Club, Brussel
gaf me het nodige vertrouwen om dat te doen. Dat is helemaal niet vanzelfsprekend 18 november: Cactus@Biekorf, Brugge
voor mij. Meestal verkies ik dat mijn stem op hetzelfde volume staat als dat van de
instrumenten. Maar de nieuwe songs hebben nu eenmaal nood aan een stem die
veel plaats inneemt.”
Wat is eigenlijk het hoofdthema op het nieuwe album?
Julia: ”De lyrics gaan vooral over menselijke relaties en de manier waarop mensen
communiceren of vergeten te communiceren. Wanneer twee personen al dan niet
vrijwillig een gesprek aangaan, is er altijd een zekere dynamiek. Dat vind ik enorm
interessant. De nummers op ‘Have You In My Wilderness’ zijn een verzameling van 3 x Julia Holter-duoticket
ballades, in de ruime zin van het woord. Ze hangen vast aan het idee om weg uit 1 8 n o v e mb e r @ C a c tu s @ B ie k o rf , B rugge
de stad te gaan. In de natuur ben je soms de jager, andere keren ben jij degene
waarop gejaagd wordt. Zo is er op ‘Silhouette’ iemand geobsedeerd door haar ex. Ook intens geraakt door het bloedmooie album ‘Have You In My
Ze kan niet stoppen met denken dat hij gaat terugkeren naar haar. Ik las trouwens Wilderness’? Zin gekregen om een concert van Julia Holter bij te
een soortgelijk verhaal over twee zussen en hun gezamenlijke obsessie voor een wonen? Gratis? Met partner? Yep, is mogelijk. We mogen immers van
persoon, toen ik aan mijn teksten begon te schrijven.” Cactus Muziekcentrum 3 duotickets weggeven voor haar concert in
Biekorf in Brugge. Een eenvoudig mailtje kan volstaan. En check ook
Leerkracht eens op cactusmusic.be, altijd fijne concerten op te ontdekken
In de videoclips neem je vaak een rol aan. Heb je plannen om actrice te
worden? filip.rifraf@skynet.be
Julia: “Absoluut niet. Ik haat het om gefilmd te worden en een rol te spelen voor
08 T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h
“It was like setting out for the new world.” Matt Berninger legt uit hoe het was om samen met Brent
Knopf (Menomena, Ramona Falls) een plaat op te nemen. “Met de boot van de rand van de aarde tuimelen of
Amerika ontdekken en iedereen een kopje kleiner maken: we wisten niet wat er zou gebeuren”. De frontman van The National
zegt het op een schertsende manier. Wat niet wegneemt dat het superduo met ‘Return To The Moon’ een popalbum met een uitstekende
productie en een semi-conceptuele inslag heeft gemaakt.
20:00 — 03:00
JulIO BAsHmORe
BlONdes
GOldeN TeAcHeR
déBRuIT
centre for fine arts
& mORe
BOZAR NIGHT
10 NOV. ’15
music
Rue Ravensteinstraat 23
1000 Brussels
+32 2 507 82 00 / bozar.be Photo · Foto: debruit © Steyt Pena
10 T e k s t: F i l i p P o l f l i e t
Sinds mensenheugenis hult Ohneotrix Point Never zich in een troebel, maar hoogst intrigerend enig-
ma, op het snijpunt van schizofrene muziek en avant-gardismekunst. Met ‘Garden Of Delete’ als voorlopige
en hardste hoogtepunt. De nieuwe speeltuin van Ohneotrix is er eentje vol afgekeurd tuig voor slechte ouders, kinderen niet
toegelaten. Genre op hol geslagen draaimolen met loszittende schroefjes en een kapotte noodstop – aan de flosj hangen scheermesjes.
In het bedompte loketje kijkt foorkramer Daniel Lopatin de chaos goedkeurend toe.
Een eeuwige bron van acné album had een heel eh, huiselijke feel. Je weet wel, schilderijtje aan de
muur, bosje bloemen op het dressoir... Ik rolde gewoon uit bed en begon
te werken. Maar plots wilde ik een soort militaire discipline in mijn leven.
Voor elke nieuwe uitwas of uitspatting van Daniel Lopatins onnavolgbare brein (gekscherend) En met mijn vrouw op veilige afstand, kan ik nu gewoon
bestaat een afzetmarkt, desnoods via een duistere nis van een niche in een mijn zin doen. Weg met die romantiek, haha. Het resultaat van die strikte
negorij van één of andere Belgische hoofdstad. Waar we dekselse Daniel werkdiscipline is hoorbaar op ‘Garden Of Delete’. De plaat is donkerder,
toch wel treffen voor een interview, zeker! Bovendien is de man lekker loom harder en beter in evenwicht.”
en praatgraag. Naar aanleiding van je nieuwe album liet je je zelfs interviewen door
Daniel Lopatin: “M’n favoriete moment van de dag is dit, wanneer de late een alien. Een keertje wat anders dan een promodag met Belgische
namiddag overvloeit in vroege avond. Dan voel ik me meestal mellow en journalisten, nee?
relaxt worden, wat het muziek componeren ten goede komt. M’n creatieve Daniel: “Wel, eh, dat verhaal met de alien is een beetje uit de hand
hoogtepunt volgt rond acht, negen uur ’s avonds. Tijdens de opnames van gelopen. Voor de release van ‘Garden Of Delete’ wou ik wel een keertje
een album durf ik wel eens doorgaan tot de ochtend. Maar meestal ben ik mezelf interviewen. Maar da’s misschien een beetje saai. Dus fingeerde
een brave echtgenoot, dus pas ik me aan aan het werkritme van mijn vrouw. ik een alien die rondhing bij m’n studio. Uiteindelijk worden we vrienden
Dan sukkelen we langzaam in slaap op de sofa, net als iedereen. (lacht) en gaat-ie me interviewen voor zijn blog... Op die manier probeerde ik
No rock’n’roll ten huize Lopatin! Sinds kort huur ik een studio elders in de stad, een beetje de platgetreden promocyclus, met iets dat past in m’n eigen
zo is het makkelijker om privé en werk beter gescheiden te houden. M’n vorige
Ohneotrix
creatieve bubbel. Anyhow, de alien is een soort van projectie van mezelf
Point Never
als twaalfjarige. Een tiener die eeuwig pubert en nooit ouder wordt, in feite.
Ook zijn acné is een, eh, constant vloeiend gegeven. Stopt nooit. En niet
Flying Horseman
echt populair bij de meisjes, die jongen. Het bezorgt ‘m allemaal behoorlijk NigHt is LoNg
wat stress. Maar hij is een echte muziekfreak en een bevlogen blogger; Out 30/10 On CD/LP/DigitaL
schrijft over muziek, festivals, vrienden en meisjes die hij leuk vindt. (droog)
Een heel normale jongen, in feite, maar ‘n alien... Je ziet, beetje een De band rond Bert Dockx
vreemd verhaal, maar ondertussen luistert zijn hele thuisplaneet wél naar (Dans Dans, Strand) overtreft
Ohneotrix Point Never. Zo’n slechte zakenman ben ik dus niet.” (lacht) zichzelf voor de zoveelste keer
op hun nieuwe album.
De kat is uit de zak “Bloedstollend mooi, ziek goed”
Over je nieuwe album: waar komen die gitaren zo plots vandaan? (Focus Knack *****)
Lopatin: “Een tijdje terug tourde ik samen met Soundgarden en Nine
Inch Nails. Eén langgerekte flashback naar mijn jeugd, waar heel wat
herinneringen aan vasthangen. Die kwamen plots weer opwellen: m’n
zus die haar nagels lakt voor ze uitgaat, cassettetapes kopiëren, ... Ik was trixie Whitley
Porta BoHemica
eigenlijk een superfan van Nine Inch Nails. En zo ging de bal aan het rollen.
Out nOw On CD/LP/DigitaL
In mijn hoofd begon ik een soort science fiction-simulatie van m’n puberteit
bij elkaar te puzzelen, want de echte herinneringen zijn eerder schaars. Die Opvolger van haar gelauwerde
bizarre fantasie van hoe het zou kunnen geweest zijn, toen ik twaalf was, dubbel platina debuut. En Trixie
ligt aan de basis van mijn nieuwe album. Inclusief de opnametechnieken doet er nog een schepje bovenop.
van die tijd, halfweg de jaren negentig. Heel interessant, en best uitdagend
“Wat een supertalent”
om te extrapoleren naar een elektronische context. Of ik graag ooit zelf in
(OOR)
een rockband wil spelen? Nee, niet echt, eigenlijk. Toch niet als gitarist. Ik
heb er wel altijd van gedroomd om drummer te worden. Drummers in een
metalband zijn de coolste mensen op deze planeet, zonder enige twijfel.”
Nog voor je album officieel uit is, gooi je je midi-bestanden zomaar
op het internet. Met de boodschap: go ahead, doe ermee wat je wil. go march
Hoogst ongebruikelijk is dat. go marcH
Daniel: “Welja, misschien. Enkele artiesten gingen er al mee aan de slag. Out 27/11 On CD/LP/DigitaL
Eentje slaagde erin om een track volledig te trashen tot 32 kbps, de laagst
Verrassend debuut van instrumentaal
mogelijke kwaliteit. (grijnst) Gewéldig is dat. Ik begrijp niet dat muzikanten
trio met een sound de het midden
zich nog altijd zo angstvallig bezitterig opstellen. Iedereen kopieert
houdt tussen electronica, post-
iedereen, weliswaar op een achterbakse en verdoken manier. Het lijkt
en krautrock.
wel oorlog. En daar doe ik niet aan mee. Ik laat mijn muziek gewoon los.
Dat voelt gewoon beter. Over twintig jaar remixt één of andere robot mijn “Go March are a Belgian trio
album? So be it. We moeten meer delen en samenwerken, in plaats van who defy convention.”
elkaars vliegen te vangen en processen aan te spannen. Het is sowieso (Clash Magazine)
een achterhaalde discussie, die copyrights. Let things go, zeg ik dan, en
zoek een andere manier om te overleven. Bij de pakken blijven zitten, heeft
geen zin. Als iets niet langer werkt, evolueren we beter naar iets nieuw
en constructiefs. Op dat punt zijn we nu gekomen, terugkeren kan niet
meer: the milk is spilled and the cat is already out of the bag. Het gevecht
om copyrights is niet mijn gevecht – dure advocaten kan ik sowieso niet
betalen, da’s iets voor de multinationals onder de artiesten. Ik vergelijk
mezelf graag met een kleine, lokale bakkerij: de mensen in de buurt
appreciëren mijn verse broodjes en komen daarom terug naar mijn winkel.
En ik doe er alles aan om die mensen een goed en kwaliteitsvol product te
bieden. Al de rest is bullshit.”
“Eigenlijk had ik het opzet om voor deze plaat de interviews ook samen met de andere bandleden te
doen ”, groter bewijs is er niet te vinden voor het feit dat Flying Horseman niet zomaar een uitlaatklep
is van muzikale werkbij Bert Dockx. Flying Horseman is in de eerste plaats een groep en dat is
op ‘Night Is Long’ bijzonder goed te horen. Na het overweldigende ‘City/Same City’ komt de band met het zo
mogelijk nog weergalozere meesterwerk ‘Night Is Long’. Een plaat die de sfeer van de nacht ademt en uitdraagt maar ook
dieper snijdt: “De nacht is sowieso altijd met onze muziek verbonden, maar nog meer dan dat gaat de plaat, zoals bijna elk
album, over de liefde”. Waar die liefde zich juist bevindt en hoe die zich op verschillende vlakken manifesteert, laten we de man graag zelf
uit de doeken doen.
Flying Horse
13
de verwijzingen naar liefde ook niet allemaal autobiografisch zijn maar Op ‘Faithfully Yours’ hoor ik een beetje de sfeer van ‘Dark Side Of
ook inspelen op liefde als een soort van concept voor de samenleving. The Moon’ van Pink Floyd.
Het gebrek aan affectie en communicatie dat er soms is tussen Bert: “Ik ken die plaat eigenlijk niet. (lacht) Ik weet natuurlijk dat het een
mensen.” klassieker is maar het was zeker geen invloed ofzo. Ik ben überhaupt
Op het nummer ‘Little Boy’ voer je ook bijna een soort van niet echt een popliefhebber, waardoor veel van die klassieke albums
conversatie met een personage. Staat die kleine jongen symbool wat verder weg van mij liggen. Er zijn wel bands als Joy Division die
voor jezelf? heel belangrijk zijn geweest voor mij en die ik ook altijd zal meedragen.
Bert: “Ik ben al heel lang gefascineerd door het idee van relativiteit Maar daarnaast luister ik vooral naar dingen die zeer ver afstaan van
van de tijd en sinds kort lees ik af en toe wel eens een artikel over het concept van een popalbum, zoals veel etnische muziek, elektronica
kwantumfysica. Dat is iets wat vaak opduikt in mijn hoofd en dat ik of heel oude blues. En dat is ook aangenaam want dat geeft helemaal
tegenkom in veel verschillende kunstwerken, zoals bijvoorbeeld in geen druk. Ik probeer de nieuwe dingen die uitkomen ook wel ergens
de film ‘De Spiegel’ van de Russische regisseur Tarkovski. In die film te volgen maar eigenlijk is het al een eeuwigheid geleden dat ik nog
presenteert hij eigenlijk twee versies van zichzelf, één speelt zich af in echt iets nieuws hoorde dat ik meteen in huis moest halen. Behalve dan
het heden en de andere is gebaseerd op herinneringen uit zijn jeugd. Dean Blunt, wat veel mensen dan weer niet begrijpen.” (lacht)
Die spelen zich af in twee verschillende tijdsvlakken maar zijn helemaal Gaat het verhaal van Strand (de Nederlandstalige plaat die Bert
door elkaar gemonteerd. Soms denk ik ook dat je tijd niet moet zien als Dockx solo maakte (ps)) ooit binnen Flying Horseman passen?
een horizontale lijn, maar eerder een verticale tijdlijn: en opeenstapeling Bert: “Ik heb daar eigenlijk heel eventjes mee rondgelopen. Omdat
van nu’s, en je bevindt je toevallig ergens op die lijn, in een bepaald nu. ik zo content was van wat ik met Strand gemaakt had, heb ik zelfs
Zo herinner ik me nu nog dat ik als tiener bij sommige gebeurtenissen ook voorgesteld aan de groep om de volgende plaat van Flying
of momenten in mijn leven dacht “dit moet ik onthouden” en ik vroeg Horseman in het Nederlands te doen. Maar ik ben er daarna snel weer
me toen ook af hoe ik later zou terugkijken op die momenten. En nu van afgestapt want nog meer dan het feit dat ik Strand in mijn eentje
ben ik ouder en kijk ik ook effectief terug op die zaken waardoor beide heb gedaan was dat Nederlandstalige vooral het gene wat Strand zijn
tijdsvakken eigenlijk een beetje samenkomen doorheen de tijd.” identiteit gaf. Al wil ik ooit ook wel eens muziek van Strand maken met
Gaat dit dan over heel ingrijpende gebeurtenissen van vroeger of een band. De buitenwereld heeft nogal vaak de neiging om Flying
zijn het eerder banale momenten? Horseman, Strand en Dans Dans op één lijn te zetten als mijn drie
Bert: “Dat kan beide. Ik herinner me in ieder geval dat ik vroeger al uitlaatkleppen maar dat klopt zeker niet. Flying Horseman is een band
bezig was met het feit dat ik ooit oud ging zijn en dan ging terugkijken met mij als frontman, Strand ben ik solo en Dans Dans is echt een trio.
op de tijd van toen. En dit gaat zeker niet alleen over nostalgie. Het is de specifieke interactie tussen ons drie als muzikanten die van
Het gaat ook over het besef van sterfelijkheid en eindigheid waar ik Dans Dans een groep maakt.”
heel gevoelig voor ben. Maar misschien hoeft die melancholie, die Da’s genoteerd!
je voelt wanneer je beseft dat het verleden voorbij is, helemaal niet
nodig te zijn, omdat het evengoed ook gewoon allemaal nu gebeurt.
Zo zing ik bijvoorbeeld “and now I realize the world was yours”, wat on stage
eigenlijk een soort van absurde poging is om effectief terug te keren
naar mijn ik van toen. Ik weet natuurlijk wel dat hij dat niet hoort als ik 13 november: Cactus Club, Brugge (w/ Broeder Dieleman)
dat zing. Maar het idee daarachter is dat ik hem wil troosten, omdat ik 25 november: Handelsbeurs, Gent (w/ Get Your Gun)
mij als jonge tiener jarenlang heel slecht in mijn vel heb gevoeld en het 26 november: De Kreun, Kortrijk (w/ Get Your Gun)
gevoel had niet op mijn plek te zitten in de wereld. Dat was toen zo’n 27 november: AB Club, Brussel (w/ Get Your Gun)
constante gemoedstoestand dat ik het me bijna niet kon voorstellen dat 3 en 4 december: Het Bos, Antwerpen
het ooit anders zou zijn. Maar nu is dat in goede zin veranderd en wil ik 5 december: De Warande, Turnhout
ook tegen mezelf zeggen van: “je moet je niet zo druk maken, het valt (w/ Hydrogen Sea, I Will I Swear)
allemaal wel mee.” 9 december: STUK, Leuven (w/ Kaboom Karavan)
18 december: MOD, Hasselt
Stream of consciousness
Naast ‘Little Boy’ viel het thema van ‘Brother’ me ook sterk op:
dat is een zeer duister en bijna agressief nummer. Wie of wat is
die ”brother in me” waarover je zingt? Flying Horseman
Bert: “Eigenlijk is ‘Brother’ het minst begrijpelijke nummer dat ik ooit ‘Night Is Long’
heb geschreven. Bij een song als ‘Sunsets’ kan ik bijvoorbeeld heel Unday Records/N.E.W.S.
duidelijk uitleggen wat ik daarmee bedoelde en wat ik juist wil zeggen Bert Dockx blijft erin slagen om geen enkele
maar ‘Brother’ is een nummer dat uit een soort van koortsachtige stream teleurstellende plaat af te leveren. Na een opnieuw
of consciousness is voortgekomen. Ik weet helemaal niet over wie of sublieme worp met Dans Dans is ook de volgende in de rij van
wat die brother juist gaat, maar wat er zeker in zit is het beeld dat je hebt Flying Horseman een onovertroffen juweeltje. En nog meer als op
over je object van verlangen. Dit is eigenlijk alleen maar een beeld wat ‘City/Same City’ speelt de volledige band een hoofdrol zoals bij de
in je hoofd bestaat en heeft weinig te maken met hoe die persoon is of fantastisch dreigende ritmesectie op ‘Faithfully Yours’, de buitengewone
hoe anderen naar die bepaalde persoon kijken. Daarnaast is het ook muzikale uitbarsting op ‘Money’ of de samenzang en mystieke rust
een soort van parodie op het romantisch ideaal. “When you called out bij het contrasterend getitelde ‘Chaos’. Flying Horseman bewijst
to me/I ran down the stairs/Couldn’t believe you were there/As you hold nog maar eens zijn unieke plaats in het Belgische, en bij uitbreiding
me I curse the day I met you and promise I will never let you go”. Ik weet globale, muzieklandschap. Het is een band die je telkens weer weet
nog dat ik dat tijdens het schrijven zo onnozel vond maar ik heb het er te betoveren, je hartslag zalvend doet dalen om je daarna onverwacht
uiteindelijk toch ingelaten. Eigenlijk is ‘Brother’ een heel anarchistisch weer wakker te schudden. Ze blijven een ras apart die vliegende
nummer, als een soort van lappendeken. En toch is het een song die ik paarden, maar wel één van een fantastische schoonheid. (ps)
live om een of andere reden heel erg hard voel, maar allen weet ik nog
niet juist wat ik voel of wat het juist allemaal betekent.”
eman
14
homegrown Tekst: Koen Ceulemants i foto: shervin lainez
Het alom bejubelde ‘Fourth Corner’ was het eerste hoofdstuk van haar eigen verhaal, eentje waar
Trixie Whitley al enige tijd geleden aan begon te schrijven. Met ‘Porta Bohemica’ kent het relaas van de
Gents-New Yorkse singer-songwriter nu een vervolg. Vielen we meteen in zwijm voor haar debuut, dan riep diens opvolger
eerst wat meer weerstand op. De soulvolle bluesy stem verdween wat naar de achtergrond, waardoor de songs naar voren
treden. Maar ondertussen is alle verzet gebroken en zijn we in opperste vervoering van deze ‘Porta Bohemica’. Of hoe verandering
bitterzoet kan klinken.
Trixie
Whitley
Wanneer we Trixie bellen, bevindt ze zich thuis in de US of A. Zitten wij bijna aan het
einde van een luie zondag, moet die van haar nog beginnen.
Trixie: “Of het een luie zondag wordt? Ik denk dat ik nog moet leren wat dat inhoudt.
Maar ooit komt het er wel van. Ik werk eraan.”
studeren de meeste mensen, maar die tijd met Lanois en Blade was mijn
schoolperiode. Ook al werkte ik heel hard, de buitenwereld zag dat zo niet.
Maar na enige tijd had ik het gevoel dat ik een gouden kooi gevangen zat.
Die mannen waren dan wel muzikale heavy weights, maar ook makkelijk
dubbel zo oud. Om uit die fase met Lanois te geraken en opnieuw aan mijn
Ik koester mijn rebelse ziel eigen materiaal te werken, had ik een soulmate nodig in de studio. Door
voor ‘Fourth Corner’ samen te werken met iemand als Thomas Bartlett,
iemand die qua leeftijd veel dichter bij mij stond, leerde ik dat opnames in
Laten we het dan maar ineens over ‘Porta Bohemica’ hebben. Ik heb je al een de studio ook gewoon fun kunnen zijn. Bij Lanois waren die dagen altijd zo
paar keer horen vertellen dat het sleutelwoord voor deze plaat verandering was. intens, en voelden zo super getormenteerd aan. Beide ervaringen waren
Trixie: “Goh ja, die verandering. Maar dat geldt niet alleen voor deze plaat. Alles in heel leerrijk, waardoor ik nu gewoon de touwtjes zelf in handen durf te
het leven verandert. Dat maakt ons bestaan ook zo divers, wat voor mij gewoon nemen. Ook al vergt dat enorm veel werk en inzicht.”
een onuitputtelijke bron van inspiratie is. En daar is ‘Porta Bohemica’ het natuurlijk
gevolg van.” De paradox
Gevangen in een gouden kooi Hoe plezant was het dan deze keer in de studio?
Trixie: “Soms was het heel plezant, en andere momenten waren dat
Maar ik kan me wel voorstellen dat voor wie een fan was van ‘Fourth Corner’ absoluut niet. De opnames voor deze plaat verliepen moeizamer, omdat ik
het wel even wennen wordt. alles zelf bepaalde. Dat was de grote uitdaging. Tijdens de opnames van
Trixie: “Ah ja? Ik zou het eigenlijk niet weten, want de plaat is nog niet uit. (lacht) Zelfs ‘Fourth Corner’, die maar een aantal weken duurden, was er meer
weinig mensen uit mijn rechtstreekse omgeving hebben de nieuwe nummers gehoord. een tijdslijn, van maandag tot zaterdag. Zo wist ik wat er ging gebeuren.
Kijk, tijdens de opnames probeer ik zo veel mogelijk in het moment te blijven en open Deze keer ben ik er met veel goesting aan begonnen, maar er moest ook
te staan voor verschillende invloeden. Voor mij is het zelfs een must om zoiets toe te ruimte zijn voor het proces, om mijn eigen grenzen te verkennen. En dat
laten. Muzikaal wil ik nooit tweemaal hetzelfde doen, dus ik hoop echt dat dit album was met vallen en opstaan. Want voor je het weet, zit je er zo diep in en
ook anders klinkt voor de buitenwereld. Als mensen het er dan moeilijk mee hebben, dan wordt het heel moeilijk om perspectief te behouden. Ondertussen was
ligt dat misschien eerder aan het feit dat ze slecht overweg kunnen met verandering. ik dan ook nog zwanger.”
Maar ik zie het vooral als een compliment, want elke plaat moet iets anders bieden” Welke rol speelde dat tijdens de opnames?
Laat ik het zo verwoorden: was je debuut een album van de zangeres Trixie Trixie: “Goh, het gaf een andere kleur aan het traject. Daardoor voelde ik
Whitley, dan is ‘Porta Bohemica’ er een van de muzikante Trixie Whitley. me heel erg verbonden met mijn lichaam, maar ook met mijn intuïtie en
Trixie: “Ah, tof. Daar hoopte ik ook op. Bewust of onbewust, die intentie zat er wel mijn instinct. Het verplichtte me ook fysiek om er op bepaalde momenten
achter. Muzikaal wil ik me op zoveel mogelijk verschillende manieren uitdrukken. van weg te stappen, zodat ik weer een overzicht kon krijgen en dan de
Ik wil me daar ook in blijven verdiepen.” juiste beslissingen kon nemen. Maar die mogelijkheid was er ook alleen
Tussen debuutplaat ‘Fourth Corner’ en deze liggen nauwelijks 2 jaar, terwijl we maar omdat we zo’n onberedeneerd startpunt hadden.”
op die eersteling best lang moesten wachten. In ons vorig gesprek zie je dat je wou dat de mensen de persoon Trixie
Trixie: “Kijk, toen ik met Daniel Lanois begon samen te werken, was ik 20 of 21 jaar. op het podium zouden zien en niet de performer. Wat hoop je dat de
Er werd me toen expliciet gevraagd om niet aan eigen materiaal te werken. mensen nu gaan zien?
In die periode had ik al wat songs klaar, maar die periode met Lanois en Bryan Blade Trixie: “Ik vind het zo maf dat mensen bang zijn van verandering, terwijl
was zo’n buitenkans, waarbij ik zoveel kon bijleren, dat ik die met beide handen dat voor mij zo logisch is. Kijk maar naar hoe een kind verandert door de
wilde grijpen. Ook al moest ik daarvoor mijn eigen verhaal uitstellen. Op die leeftijd jaren heen. Ook onze identiteit verandert, zeker als je naar nieuwe dingen
major muscle • independent spirit
op zoek gaat. Als mens sta ik echt open voor die diversiteit, maar er is een
proudly presents:
kant aan mij die introvert is, net als er ook een is die de drang heeft om te
communiceren en connectie te maken met veel mensen. Muziek is dan
voor mij ook pure expressie.”
Voel je je dan nu ook zekerder over de manier waarop je
communiceert?
Trixie: “Zeker en vast, ik ben gestopt met school op mijn 16de, wat mijn
rebelse ziel verraadt. Ik weigerde in de rij te gaan staan, met het systeem
tame impala
mee te draaien. Eigenlijk getuigt dat van narcisme, maar tegelijk maakte
me dat ook heel angstig om mijn eigen intellect en mogelijkheden te zien.
Een beetje een paradox. Maar door aan maturiteit te winnen, ben ik niet
meer zo onzeker over mijn talent. Hadden ze het er vroeger over, dan vond
“Global sensation Tame Impala have
ik dat steeds bijzonder gênant. Nu kan ik er beter mee om.”
released their new album ‘Currents’
months ago, but the album still
Klein, nieuwsgierig kind lingers high in the Belgian Album
En die tweestrijd is er nu niet meer? Charts. Single ‘The Less I Know The
Trixie: “Die zal er altijd wel zijn. Het is een beetje eigen aan een creatieve Better’ is currently one of Belgiums
ziel. Als mens blijf ik op zoek gaan naar die tweestrijd, om mezelf te blijven biggest hits. The band’s got a big
uitdagen. Vaak heb ik nog momenten waarop ik immens twijfel aan mijn show planned on January 30th in
Vorst National.”
eigen kunnen. Naast de nodige zelfkritiek, moet je daarom ook een goed
relativeringsvermogen ontwikkelen. Maar eigenlijk is een plaat maar een
momentopname. Moest er nu iemand zeggen dat hij ‘Porta Bohemica’
afgrijselijk vindt of net het allerbeste wat hij ooit gehoord heeft… dat is
die persoon zijn mening. Die zal ik dan ook respecteren. Natuurlijk hoop
ik dat deze plaat veel mensen zal aanspreken, maar je kan niet iedereen
peter gabriel
plezieren. Vroeger zocht ik die erkenning wel, maar eigenlijk is dat bullshit. “On Oct 16th, Grammy Award
In eerste instantie moet je jezelf kunnen waarderen.” Winner Peter Gabriel re-issued his
Dus moet het verschrikkelijk vermoeiend zijn om met journalisten te first four albums on a limited edition
praten over ‘Porta Bohemica’. double vinyl for the first time since
Trixie: (lacht) “Eigenlijk wel. Kijk, ik ben altijd blij als ik over muziek 2002. All vinyls are individually
kan praten, alleen net iets minder als het over mijn eigen muziek gaat. numbered, and include a Hi-Res
Ik blijf het vrij abstract vinden om daarover te praten. Daarom vraag ik digital download code.”
me ook vaak af hoe muziekjournalisten nu een plaat kunnen beoordelen.
Ofwel ga je daar iets zeer arty farty over neerpennen ofwel iets overdreven
intellectueel. Niet dat ik iets tegen muziekjournalisten heb ofzo… (denkt na)
Heb je zelf kinderen?”
Ja, een dochter van 19 maanden.
Trixie: “Ja, ik dacht al dat ik een kind op de achtergrond hoorde. Wel, dat is tom jones
nu een perfect voorbeeld. Er zullen soms momenten zijn dat je je dochter
niet snapt omdat ze zich nog niet in woorden kan uitdrukken en andere “Legendary Welsh singer Tom Jones
momenten begrijp je haar meteen. Wel, muziek is een beetje hetzelfde. just released new album ‘Long Lost
Daarom hoop ik zelf nog zo lang mogelijk een klein, nieuwsgierig kind te Suitcase’, a collection of songs that
kunnen blijven. Mensen vinden het tegenwoordig nogal snel heel zwaar als influenced Jones’ career. Think Gil-
je eens wat dieper over de dingen nadenkt. Maar dat heftige, dat is toch net lian Welch, Rolling Stones and Hank
één van de mooiere emoties in het leven, niet?” Williams. Sir Tom recently visited the
Inderdaad, maar ik vrees dat ik nu dringend mijn dochter haar luier Belgium TV show Jonas & Van Geel
for the show’s season finale.
moet gaan verversen. Ik hoor een paar onheilspellende geluiden die
daar op wijzen.
Trixie: “ Ai... Ik denk dat het hier ook zo ver is.”
on stage PAUW
30 november: AB, Brussel (sold out)
“Dutch psych-rock sensation PAUW
2 december: AB, Brussel (sold out)
takes you on an unforgettable ,
8 december: Paradiso Noord, Amsterdam (NL) magical trip. Debut album
10 december: Gebouw T, Bergen Op Zoom (NL) ‘Macrocosm Microcosm’
is out now. See PAUW live
on their tour this fall.”
dez mona
Was ‘Fourth Corner’ een plaat van de zangeres Trixie
Whitley, dan is ‘Porta Bohemica’ er eentje van de
muzikante. Kleurden haar doorleefde zanglijnen haar
eersteling wondermooi in, dan vormen ze nu gewoon een deel van het
instrumentarium. Wat rest, zijn een verzameling prachtige songs die ons ‘’The Belgium band Dez Mona
langzaam maar zeker binnenhalen. Dient de prima single ‘Soft Spoken released their new album ‘Origin’.
Thriving vocals and double bass
Words’ nog als perfecte overgang, dan luidt de weemoed van ‘Faint
shaped into a pop sound. Catch
Mystery’ stilletjes een nieuwe betovering in. ‘Salt’ huppelt dan al weer wat them on their extensive tour
olijker door ons oorkanaal, terwijl ‘Closer’ simpelweg pure schoonheid in Belgium.”
herbergt. Op ‘Hourglass’ valt er vree wijze bluesrock te rapen, waarna het
immer mooie ‘New Frontiers’ onze muzikale ziel nog wat verder inpakt. “Dez Mona’s bursting with talent.
Toch bezweert Whitley op deze plaat niet altijd even hard. Zo zijn ‘Eliza’s Don’t hesitate on buying their
Smile’ en ‘Witness’ degelijke nummers, zonder meer. Ook het ingetogen album.” - HUMO
afscheid in de vorm van ‘The Visitor’ had wat levendiger mogen zijn. Maar
zelfs ondanks deze mindere momenten, bekoort deze ‘Porta Bohemica’.
Een album waarop Trixie Whitley zich nog meer openbaart als de fijne
songsmid die ze is. Schoon, toch? (kc)
16
homegrown Tekst: Jonas De Vrieze i foto: eva vlonk
Steak
Number Eight
Bijna drie jaar na ‘The Hutch’ is er eindelijk een opvolger. De vierde worp van Steak Number Eight
heet ‘Kosmokoma’ (release: 20 november) en, hoe kan het ook anders, is weer een motherfucker van
een plaat. ‘Kosmokoma’ is een zompige, ruwe trip waarop de West-Vlamingen bushokken uit de grond pleuren en hun
duivels ontbinden, maar waarop ze ook eens een uitstapje richting heelal maken. De impact van het bruut gitaargeweld is
ronduit enorm. Helemaal ko én met een gelukzalige smile op onze tronie dumpen de heren ons in een goor, stinkend, onverlicht steegje.
Waarvoor dank.
Frontman Brent Vanneste ontvangt ons in zijn tuintje mét vijver in Gent met een konden niet aan hun huis omdat soldaten hen tegenhielden. De pers
dampende kop koffie en een vers gerolde sigaret in aanslag. Een schril contrast toont veelal een fout beeld en geeft bijna altijd de schuld aan de moslims.
met het sonische terreur dat hij met z’n band albumgewijs op ons loslaat. Het leven is er hard, ook voor de journalisten trouwens. Ze zochten elkaar
’s avonds op en sommigen kwamen tijdens die bijeenkomsten helemaal
De gezamenlijke coma van de kaart toe omdat ze net wrede dingen hadden gezien. Ze kampten er
met een soort van posttraumatische stress. Het is echt heel intens. Ik heb
de documentaire ondertussen al honderd keer gezien, en het blijft iedere
De titel ‘Kosmokoma’ smeekt om een woordje uitleg. Vertel eens. keer beklijvend.”
Brent Vanneste: “Kosmokoma zegt veel over de plaat. Het is een soort toestand. Zijn die ervaringen ook op ‘Kosmokoma’ terug te vinden?
We zitten allemaal in een gezamenlijke coma en negeren hierdoor al de miserie die Brent: “Ja, we zijn immers kort na die trip beginnen werken aan de nieuwe
zich in de wereld afspeelt. Ik doe dat zelf ook, want anders word ik gek. Iedereen blijft plaat. Die reis heeft een grote indruk op me gemaakt en de gebeurtenissen
gewoon zijn eigen leventje leiden. Ik vind Kosmokoma ook gewoon een mooi woord. zaten dus nog vers in mijn geheugen. Maar dat is niet het enige onderwerp
Ik heb trouwens het gevoel dat ik nog nooit zo diep in m’n muziek ben gekropen. dat je op het album terugvindt. Over de Belgische politiek valt ook heel wat
Het album is op verschillende locaties opgenomen waaronder ook hier in mijn woning. te zeggen, al ben ik niet van alles op de hoogte. Het is niet moeilijk om je
Die afwisseling had ik nodig. Steeds alleen thuis werken kan heel frustrerend zijn en je aan het beleid te storen. En als je hoort hoe een regering verse lucht kan
gek maken. De opnames verliepen wel goed, maar het was bij momenten heel heavy kopen uit een ander land om bepaalde quota te halen, dan scheelt er toch
en intens. Eigenlijk heb ik er niet van kunnen genieten, maar ik ben wel heel tevreden iets met het systeem.”
met het resultaat.” Is het een apocalyptische plaat geworden? Titels als ‘Gravity Giants’
Welke dingen gaan er volgens jou allemaal verkeerd in de wereld? en ‘Future Sky Batteries’ doen dat vermoeden.
Brent: “De vluchtelingencrisis vind ik bijzonder erg. Ik snap niet dat mensen er zo’n Brent: “De wereld is naar de kloten, dat straalt onze muziek ook uit.
harde uitspraken kunnen over doen. Er staan levens op het spel. Die vluchtelingen We klinken nu iets meer spacy dan vroeger. ‘Future Sky Batteries’ heb ik
mogen gerust hier bij mij logeren. De dingen die in Palestina gebeuren zijn ook heel trouwens geschreven voor Ian Clement van Wallace Vanborn. Hij zat toen
erg. Ik heb het met m’n eigen ogen gezien. Samen met Jan Beddegenoodts trok ik in een moeilijke periode. Ian had die titel bijna geclaimd voor het volgend
immers door Israël en Palestina voor de documentaire ‘Thank God It’s Friday’. Wallace Vanborn-album, maar uiteindelijk heb ik de ‘m zelf gebruikt.”
Ik schreef er de muziek voor en trad af en toe op. We namen ook deel aan De muziek van Steak Number Eight is zwaarmoedig. Heb je een
protestmarsen en kregen zelfs eens het leger achter ons aan. Het is onbeschrijfelijk tegengewicht nodig?
wat die Israëlieten daar uitsteken. Om een voorbeeld te geven: toen we in Jeruzalem Brent: “Muziek maken is voor mij de ideale manier om alles wat misloopt
zaten was er net een Joodse feestdag. In Jeruzalem wonen veel Joden en moslims. een plekje te geven. Dingen die ik in het gewone leven bijna negeer en
De Joden vonden het nodig om hun feestdag te vieren op islamitisch grondgebied, waarvoor ik me niet inzet. Dat is die coma, waarover ik het had. Daarom
omringd door het leger als bescherming. Het was dus pure provocatie. De moslims kijk ik echt op naar Jan Beddegenoodts en z’n documentaire. Hij riskeerde
17
immers bijna z’n eigen leven om de waarheid bloot te leggen.” muziek en hij mocht er zijn ding met doen. Ik vroeg nadien wat de tekening voor
Jullie zijn druk aan het fingerpicken geslagen in openingstrack ‘Return Of de albumhoes betekende en hij zei dat het “een kankeralien die de wereld aan
The Kolomon’. Het voelt een beetje aan als een vreemde eend in de bijt. het veroveren is” voorstelt.”
Brent: “Het lijkt op fingerpicken, maar dat is het niet. Het was niet de bedoeling Blijkbaar werkte je ook voor Eén. Wat deed je juist?
om het vreemd te laten klinken, maar het is inderdaad helemaal anders dan de Brent: “Een bedrijf vroeg me om mee helpen jingles te maken. Samen met mijn
rest van de plaat. Je moet niet altijd geven wat het publiek verwacht. Kolomon maten van Raveyards gingen we aan de slag. De jingle die je nu veel hoort op
staat trouwens voor een gemoedstoestand, een soort monster in je hoofd.” Eén is hier thuis in mijn zetel gemaakt met mijn akoestische gitaar. Ik vond het
een leuke afwisseling met wat ik doe en ik moet natuurlijk ook geld verdienen
Wereldveroverende
kankeralien om de rekeningen te betalen.”
Hoe was het om met David Bottrill (bekend van onder meer Tool, Placebo,
Wallace Vanborn, ...) te werken?
Brent: “David Bottrill stond in voor de mix, de productie heb ik zelf gedaan. on stage
Door het beperkte budget konden we niet naar Amerika. We hebben David dus 14 november: Underground, Keulen (D)
niet persoonlijk ontmoet. Alles verliep via Skype en videochat en dat was niet 24 november: Winston, Amsterdam (NL)
altijd even gemakkelijk. Zo krijg je ook niet echt een persoonlijke klik met hem. 25 november: Volt, Sittard (NL)
Romantisch was de samenwerking dus niet, maar hij heeft zijn job enorm goed 16 december: AB Box, Brussel (w/ Kapitan Korsakov en Brutus)
gedaan. We waren eerst wat onzeker omdat hij niet veel feedback gaf, maar
uiteindelijk zei hij dat hij het een megagoed album vindt.”
Had je voldoende zelfvertrouwen om de productie voor je eigen rekening
te nemen? Steak Number Eight
Brent: “Het was een grote stap maar achteraf gezien ben ik heel blij dat ik alles ‘Kosmokoma’
zelf heb gedaan. Ik zou er niet aan begonnen zijn mocht ik er geen vertrouwen Indie Recordings
in gehad hebben. Ik heb heel veel geleerd van onze vorige producer, Reinhard De wereld is naar de kloten als we frontman Brent Vanneste
Vanbergen. Het grote verschil is natuurlijk dat je nu zelf de keuzes moet maken mogen geloven en dat bezingt hij uitgebreid op ‘Kosmokoma’.
en zelf de problemen moet oplossen.” Aan lengte moet de plaat niet inboeten ten opzichte van het
Jullie zijn de laatste volbloed gitaarband die Humo’s Rock Rally gewonnen vorige werk. Onze chronometer klokt af op iets meer dan 67 minuten en in die tijd
hebben. Hoe kijk je terug naar de muzikant die je toen was? wordt het gaspedaal amper gelost. Er valt deze keer trouwens ook een stevige
Brent: “Zonder de Rock Rally zou het helemaal anders geweest zijn. Ik heb brok psychedelica te ontwaren tussen al dat sludge-geweld. Spacy opener ‘Return
er ook heel veel mensen door leren kennen. Zelf ben ik niet veel veranderd, Of The Kolomon’ kan perfect in de afspeellijst van het NASA-hoofdkwartier en voelt
ik denk nog steeds op dezelfde manier over muziek. Mijn waaier is wel breder een beetje aan als de vreemde eend in de bijt door het ongewoon gitaargebruik.
geworden, zo luister ik meer naar andere genres zoals psychedelische muziek. Vanaf dan halen de West-Vlamingen opnieuw het vertrouwde, botte hakmes
Waarschijnlijk klinkt daardoor deze plaat iets meer spacy.” boven. ‘Your Soul Deserves To Die Twice’ is een knoert van een vernietigende
Dat psychedelische merk je ook aan het artwork. Dat is van de hand van haatsong waar je liever niet het onderwerp van wil zijn. Tenzij je met je kop in Dag
Planeet Janus. Heb je hem carte blanche gegeven? Allemaal wil natuurlijk. ‘Gravity Giants’ beukt in het ruggenmerg als vanouds en
Brent: “Ik zag hem op een festival waar hij aan het tekenen was en hij viel direct toont dat Vanneste nog steeds beschikt over zijn befaamde oerkreet - de inwoners
op. Ik sprak hem aan over zijn werk maar hij reageerde niet. Hij bleef gewoon van Cape Canaveral verkiezen naar verluidt elke dag een raketlancering boven
tekenen omdat hij zodanig in zijn werk verdiept was. Toen wist ik dat hij de juiste één uithaal van de frontman. Steak Number Eight weet op ‘Kosmokoma’ nog altijd
man was. Hij heeft inderdaad carte blanche gekregen. We stuurden hem onze hoe keet te schoppen zonder daarbij aan melodieën in te boeten. Topplaat! (jdv)
In 2013 opgepikt door Lefto, een jaar later verkozen tot meest beloftevolle groep op de Redbull Elektrope-
dia Awards én in 2016 artist in residence bij Ancienne Belgique. YellowStraps leggen een mooi parcours af.
Na het wervelende debuut ‘Whirlwind Romance’ en een sterke festivalzomer is het trio de samenwerking met producer Le Motel
(Fabien Leclercq) aangegaan. Broers Yvan en Alban Murenzi en Fabien Leclercq groeiden op een boogscheut van elkaar op in Eigenbrakel.
Op ‘Mellow’ laat deze vijftienjarige vriendschap van zich horen in een fusie tussen Le Motels elektronische beats en de pop-rock van YellowStraps.
Het is koud en nat: de eerste herfstdag van het jaar is een feit. In een café op het Van uitdagingen gesproken: welke film zouden jullie graag eens van een
Flageyplein in Brussel ontmoet ik het viertal. Binnen is het gezellig druk en speelt soundtrack voorzien?
er jazz op de achtergrond. Wanneer Yvan me vertelt waar de naam YellowStraps Alban: “‘Birdman’, ‘Gone Girl’, ‘Prisoners’, … Stuk voor stuk topfilms die ik maar al
vandaan komt, kan ik een lach niet onderdrukken. “Mijn broer en ik hebben beiden te graag in een YellowStraps-jasje zou willen steken.”
gele gitaarsnaren.” Zo simpel kan het zijn. Fabien: (zonder aarzelen) “‘Koyaanisqatsi’ van Godfrey Reggio. Een pracht van een
Raphael Starkier: “Twee jaar geleden werkten we al een keer samen met Le Motel filmreeks die door Philip Glass van een ontzettend mooie soundtrack is voorzien. De
voor de track ‘Pollen’. Vrijwel meteen was er een muzikale click. We hadden het manier waarop hij met muziek werkt, is heel inspirerend voor mij. Zoals Glass op een
gevoel iets nieuws, iets compleet anders te creëren. Toen wisten we natuurlijk nog meer contemplatieve manier met muziek omgaan, lijkt mij dan ook enorm uitdagend.”
niet waar het zou eindigen. Le Motel past perfect bij wie we zijn, en dat merk je ook.” En wat is de soundtrack van jullie jeugd?
Fabien Leclercq: “De atmosfeer op ‘Mellow’ zit dan ook helemaal goed. De Raphael: (lacht ondeugend) “‘The Girl From Ipanema’ van Astrud Gilberto en Stan
samenwerking verliep heel spontaan en het was vanuit muzikaal standpunt Getz. Ik was ongeveer vier jaar oud en behoorlijk geïntrigeerd door de cover, versierd
interessant om onze verschillende vibes te mixen.” met vier paar Braziliaanse billen. Die cd heb ik dag na dag afgespeeld. En vandaag
vind ik het nog steeds even goed.”
Muziek is net als een droom Alban: (begint te zingen) “I’m a Barbie girl, in a Barbie world…”
Fabien: “Eén bepaalde herinnering heb ik niet meteen, maar de
muzieksmaak van mijn vader heeft wel een enorm grote invloed gehad
op mij als kind. Sinds jonge leeftijd luister ik al naar triphop. Groepen zoals Massive
Attack en Portishead hebben mijn muzikale ontwikkeling sterk gestuurd.”
Van vroeger naar nu: wat was jullie beste live-moment tot nu toe?
Raphael: “Een van de leukste, maar ook meest bizarre gigs die we dit jaar hebben
gespeeld was op La Truite Magique. Een nog relatief onbekend festivalletje in
Houffalize, diep verscholen in het bos. En tot onze enkels in de modder.” (lacht)
Yvan: “De dag dat we het voorprogramma van Glass Animals speelden in De
Handelsbeurs zal me altijd bijblijven. Achteraf kregen we van veel mensen te horen
dat onze show zelfs beter was dan die van Glass Animals. Dit kwam onverwacht en
was natuurlijk ontzettend leuk om te horen.”
Nog een laatste vraag: in een vorig interview merkten jullie op dat er een groot
verschil is tussen Vlaanderen en Wallonië op het vlak van elektronische muziek.
Klopt dit volgens jullie nog steeds?
Raphael: “Naar mijn mening wel. Omdat er in Vlaanderen een heel open houding
heerst tegenover electro, zijn er wat dat betreft meer mogelijkheden. In Wallonië is
rock nu eenmaal nog steeds het meest geliefde genre.”
Fabien: “Daarom proberen we met YellowStraps dan ook genres te doorbreken.
Deze zomer stonden we bijvoorbeeld op verschillende rockfestivals
geprogrammeerd, maar we hebben evengoed al op elektronische festivals gespeeld.
Door onze mix van verschillende stijlen glippen we zo door de mazen van het net en
is er veel meer mogelijk.”
Raphael: “Nu ik erover nadenk besef ik dat deze noord/zuid-tegenstelling de laatste
jaren toch sterk begint te vervagen. Het internet doorbreekt grenzen en heeft er gelukkig
voor gezorgd dat we nu steeds meer communiceren door middel van muziek.”
En zo hoort het ook!
‘Mellow’ is ontzettend dromerig. Op verschillende nummers zingen jullie “I close
my eyes”. Is het correct om te stellen dat muziek maken voor jullie een manier
is om even te ontsnappen aan het alledaags bestaan? on stage
Yvan Murenzi: “Dat klopt volledig. Wanneer we aan een nummer werken zitten we 2 november: Het Depot, Leuven
volledig opgesloten in onze eigen bubble. We staan niet stil bij wat er zich buiten 3 november: Café Café, Hasselt
de vier muren van de studio afspeelt. In een nummer zing ik “we don’t care what the
future holds”. En daar komt het voor ons eigenlijk op neer: ongeremd muziek maken
zonder rekening te moeten houden met de wereld rondom ons.”
Raphael: “Ons gaat het meer om die speciale atmosfeer, om het creëren van een
YellowStraps x Le Motel
bepaalde gemoedstoestand. Muziek is net als een droom.” ‘Mellow’
Tangram Records
Yvan: “Inderdaad. Ik vergelijk onze muziek graag met dromen. In een droom kan je
immers doen wat je wilt. En dat is exact wat we doen wanneer we muziek maken. Dromen is makkelijk. Mensen laten dromen als ze wakker zijn is
We laten ons niet afremmen of tegenhouden door de buitenwereld en maken daarentegen een kunst. Het muzikale universum van YellowStraps
gewoon datgene waar we van houden.” x Le Motel is er één dat niet verstilt maar voortdurend blijft uitdijen.
Mogen we binnenkort nog meer werk van YellowStraps x Le Motel verwachten? Het weergalmt er van zowel akoestische als elektronische klanken en is gevuld met
Raphael: “Momenteel gaan we weer elk onze eigen weg, maar in de toekomst gaan broze r&b, rauwe pop en zelfs een tikkeltje bossanova. Echo’s van James Blake
we zeker nog meer samenwerken. Met YellowStraps zijn we nu alweer volop bezig en Mount Kimbie zijn nooit ver weg. Met ‘Mellow’ brengt het viertal de Londense
aan ons volgende album.” muziekscene naar België, weliswaar zonder de rol van copycat te vervullen. Op de
Fabien: “Ook ik werk momenteel aan een eigen plaat waarop etnische muziek nummers ‘Hold Me Tight’, ‘Arpeggo’ en ‘Ecume’ is de invloed van onze favoriete
meer centraal komt te staan.” rossekop King Krule duidelijk merkbaar, maar de typische YellowStraps-sound die het
Alban Murenzi: “Eigenlijk zijn we alle vier ontzettend druk bezig. Mijn broer en ik drietal zich de voorbije twee jaar heeft toegeëigend is dat gelukkig des te meer.
werken nu ook een eigen project uit. We behouden dezelfde YellowStraps-vibe, Op ‘Moa Fling’ dwalen je gedachten meteen af op de tonen van meeslepende synths.
maar dan met meer jazz- en hiphop-invloeden. Aangezien er in hiphop zelden De track ‘Valium’ baant zich dan weer een weg door je bloed en neemt je mee op een
echt gezongen wordt, vinden we het boeiend om zang en hiphop meer te gaan zweverige trip doorheen ruimte en tijd. Als je even wilt dromen, ga dan vooral niet
combineren. Een nieuwe uitdaging!” slapen en luister naar ‘Mellow’. (ndk)
YellowStraps
x Le Motel
Agenda november 2015 11 clubs
Always frontstage
woensdag TAXIWARS [be] + GO MARCH [be] vrijdag ISBELLS [be] + PUZZLE MUTESON [uk] dinsdag TAXIWARS [be]
11/11/2015 eigenzinnige jazzinterpretatie die bruist, sist, swingt en groovet 06/11/2015 nieuw album 10/11/2015 jazz-ensemble met Tom Barman in de rangen
zaterdag CHANTAL ACDA [be] + SHILPA RAY [us] vrijdag FLYING HORSEMAN [be] donderdag BONY KING [be]
14/11/2015 muziek zacht als verse sneeuw + een woeste vuurspuwende cycloop 13/11/2015 dreigende postfolk en donkere blues 12/11/2015 singer-songwriter
zondag IK EN DEN THEO [be] zaterdag CHANNEL ONE [uk] donderdag TITUS ANDRONICUS [us]
15/11/2015 Kunstendag voor kinderen/Piet Maris en Theo Raballand (Jaune Toujours) 14/11/2015 Dub Revolution 19/11/2015 ihkv Autumn Falls: Amerikaans rockepos als ode aan Shakespeare
vrijdag LEFT LANE CRUISER [us] + woensdag JULIA HOLTER [us] woensdag THE BLACK HEART REBELLION [be] +
20/11/2015 MONSTERA DELICIOSA [be] / old school garage bluesrock 18/11/2015 neo-classical singer-songwriter 25/11/2015 KISS THE ANUS OF A BLACK CAT [be]
zaterdag DE BESTN VANT WESTN zaterdag JACCO GARDNER [nl] woensdag CITIZENS! [uk]
21/11/2015 Ism Phatmark Collective. Gezocht: woordartiesten mét attitude! 21/11/2015 psychedelic baroque pop wonderboy 02/12/2015 pop uit de Kitsuné-stal
zaterdag TOUT-PUISSANT ORCHESTRE POLY-RYTHMO dinsdag BABA ZULA [tr] + MURAT ERTEL meets RODRIGO [tr] donderdag EVIL INVADERS [be]
28/11/2015 DE COTONOU [bn] + PICKING COMBO [be] 24/11/2015 Europalia Turkije 03/12/2015 Limburgse reïncarnatie van ‘80s Slayer-trashmetal
zaterdag ROOSBEEF [nl] + IWEIN SEGERS [be] zondag DAYME AROCENA [cu] woensdag ROOSBEEF [nl]
05/12/2015 IJzersterke teksten en een unieke plek in de Nederlandstalige muziek 29/11/2015 Projet Global 09/12/2015 Nederlands gezelligste dame op bezoek
dinsdag ROCKET FROM THE TOMBS [us] + MIND RAYS [be] vrijdag THE BLACK HEART REBELLION [be]+ ONMENS [be] donderdag HIDDEN ORCHESTRA [uk]
15/12/2015 Clevelands eerste en meest notoire pretpunkensemble is terug 04/12/2015 dark & heavy atmospheric post-hardcore 10/12/2015 Percussieve freejazz met heel wat dubby samples
zaterdag DANIEL NORGREN [se] zaterdag WILL JOHNSON [us] woensdag GREAT MOUNTAIN FIRE [be] + PROTECTION PATROL
06/02/2015 Lo-fi rural blues met melancholische melodieën 05/12/2015 the voice of Centro-Matic/South San Gabriel / ihkv Autumn Falls 16/12/2015 PINKERTON [be]
zaterdag STUFF. [be] vrijdag HUMO’S ROCK RALLY donderdag FRESKU [nl]
13/02/2015 avant-gardistische stijlencocktail van jazz, electronica, lounge en hiphop 22/01/2015 preselectie 17/12/2015 Nederlandse hiphopkoning doet z’n intrede
zaterdag PAUL BIRKEN live + ANSON & OSSIAN live vrijdag JACUZZI BOYS [us] + support
07/11/2015 Petrol 13/11/2015 psychedelica meets old-school pop in een lo-fi kleedje
dinsdag TANYA STEPHENS & QUEEN IFRICA & TONY REBEL zaterdag GREAT MOUNTAIN FIRE [be] + vi.be support [us] woensdag ANTHRAX [us]
10/11/2015 Petrol reggaevibes 28/11/2015 Interclubs Tour ism SABAM FOR CULTURE @ N9 18/11/2015 metal
zaterdag CJ BOLLAND + HEMER woensdag GREAT MOUNTAIN FIRE [be] + PROTECTION PATROL vrijdag THE WAVE PICTURES [uk] + THE DRIP DY MAN &
14/11/2015 Petrol 16/12/2015 20/11/2015 THE BEAT REVOLVER [uk/be] - café De Zwerver
PINKTERTON [be] - Interclubs Tour @ Nijdrop
zaterdag GLOS + EXCELL zaterdag BAZART [be]
14/11/2015 Piaf 28/11/2015 donkere indiepop in de moedertaal
Rumours
Zend je tracks in via vi.be/rifraf.
vi.be/rumours
In 2014 stelde de afstuderende studente Hannah Vandenbussche (The Spectors,
Monami) haar PXL-Music-eindproject Rumours voor op het Burnout Showcase
festival in MOD in Hasselt. Een jaar later is er een eerste single (‘I Dance’) met
een bijhorende psychedelische en opvallend sjamanistische videoclip die
door het team van Spookstad (zie ook de clips van Vandal X, Protection Patrol
Pinkerton, Dandy Davy, …) is opgenomen in een oud klooster in Brugge. Het in-
dependent boekingskantoor Live Fast Die Young merkte Rumours op en het vier-
tal kan intussen terugblikken op een optreden in het voorprogramma van I Will,
I Swear (via Democrazy) en een concert in Cactus in Brugge. Naast de single ‘I
Dance’ vind je op het vi.be-profiel van de groep ook de track ‘Illusions Fade’: mu-
ziek die we volgens Hannah, Stefanie Mannaerts (Brutus, The Spectors), Jonas
Boermans (Astronaut) en Pieter-Jan Cools (Birds) gerust mogen omschrijven als
space-pop of shaman-hop. Zelf hebben ze het liever over hoogst verwonderlijke
tunes. Denk aan een bevreemdend huwelijk tussen Fever Ray en Soap & Skin.
Duistere pop in de mix met bezwerende indietronica. Met de stem van Hannah
© Eva Vlonk als absolute troef. Next up: een show in een ongetwijfeld bomvol Krawietelke in
Gent op 23 november en de release van een debuut-ep in 2016. (bvm)
Agenda november 2015 11 clubs
Always frontstage
vrijdag LABTRIO [be] + THE LAURA JURD QUARTET [uk] zaterdag TERAKAFT maandag DERADOORIAN (ex Dirty Projectors) + NOVA SCOTI
30/10/2015 Match and Fuse Tour: Urban jazz 31/10/2015 Café Quartier XXL 02/11/2015
woensdag N9 VOOR #EEKLOHELPT donderdag HIATUS KAIYOTE zaterdag KING KONG CLUB
11/11/2015 Benefietconcert met Goes & De Gasten, The Sloofs, Vanoverdijzers... 05/11/2015 electronica / IDM / WeDidIt 07/11/2015 Party with Emmanuel Top & Fred Hush
vrijdag SALLIE FORD [us] + LEE & THE LOVEDADDIES [be] zaterdag JAGA JAZZIST maandag HARDSCORE 2.0
13/11/2015 Nieuwe start met all female band 07/11/2015 09/11/2015 CD Release show
vrijdag MAD PROFESSOR DUB SHOW [uk] donderdag PREFUSE 73 donderdag BED RUGS + TEEN CREEPS
20/11/2015 Drums of Reparation Dub tour featuring Brother Culture & KarMelody 12/11/2015 12/11/2015
dinsdag FOUR ACES GUITAR QUARTET [be] vrijdag HIGH ON FIRE donderdag SONIC CITY PRE SHOW with EVIL SUPERSTARS
24/11/2015 klassiek op gitaar 13/11/2015 19/11/2015 SOLD OUT!
zaterdag GREAT MOUNTAIN FIRE [be] + AUDIENCE [be] vrijdag SOLID STEEL ft. DJ FOOD, DK, OM UNIT vrijdag SONIC CITY MOVIE: Screening SALAD DAYS
28/11/2015 dansbare synthpop 20/11/2015 20/11/2015 In Budascoop Kortrijk
vrijdag SOFT MACHINE [uk] donderdag KADAVAR + THE SHRINE + HORISONT + 21/11/2015 - SONIC CITY CURATED BY VIET CONG
04/12/2015 Avontuurlijke fusion van jazz en rock 17/12/2015 22/11/2015
SATAN’S SATYRS
zaterdag THE DUKE ROBILLARD BAND [us] vrijdag ANGEL HAZE donderdag FLYING HORSEMAN
05/12/2015 Bluesgitarist Deluxe 12/02/2016 26/11/2015
IN BLIJDE VERWACHTING VAN EEN NIEUWE zaterdag THE BLACK HEART REBELLION + ECHO BEATTY woensdag DAVID SHEA + LILLY JOEL
EDITIE VAN BANG! 07/11/2015 Democrazy @ Handelsbeurs 25/11/2015 haunted folklore
vrijdag WAVVES
20/11/2015 ihkv Autumn Falls / Democrazy @ Charlatan
De indrukwekkend genaamde Gentenaar Maxim-Igor Het (groot-)Leuvense collectief Kobiye heeft zich ge-
Popowycz is bij deze aan zijn(digitale) debuut toe. Hij specialiseerd in een uiterst gezellige potpourri van
bezweert ons: For your listening comfort, play this on soul, pop en hiphop. Op deze erg mooi geprodu-
a good stereo and NOT on laptop speakers or a mobile phone. Onze cete debuut-ep nemen de heren alle tijd om te tonen wat ze in hun
speakers moeten blijkbaar goed genoeg zijn want wij kunnen deze don- mars hebben: elegant kabbelende, in reverb gedrenkte gitaren, kop-
kere ambient zeker en vast smaken, al wordt een mens er niet bepaald stem-vocals, bossa nova-drums, een handvol raps (heel even een Tom
vrolijk van; het lijkt wel een eulogie voor de matrozen van de gezonken Barman- en TaxiWars-déjà-vu), indie gitaarpop en tintelende elektronica.
Russische duikboot Kursk. Beklijvend, donker, een tikje angstaanjagend Wonderwel slagen ze er in om die bonte waaier aan inputs niet syste-
bijna. Voor wie Biosphere een beetje te vrolijk vindt kortom. (mb) matisch in dezelfde blenderpot te gooien, en bewaren ze het overzicht.
Mogen ons in de toekomst desalniettemin altijd verrassen met een ex-
tra portie gestoorde capriolen. Aangename kennismaking met een vijftal
dat collectief overtuigt. (mvm)
Meteor Musik
‘Asteriu’
Illuminine – V/A Fons Records
‘Illuminine’, tape
Moeten er nog synths zijn? Hell yeah. Een motto dat
Dauw
we graag delen met de heren van Meteor Musik. Een
De pracht en praal van het titelloze debuut van band die ontstond toen de Chelyabinsk-meteoor de
Illuminine, het geheime slaapkamerproject van aardse dampkring binnendrong. Het was die dag dat Tim Geelen,
Mosquito-frontman Kevin Imbrechts, springt er met Micha Volders en Joeri Wijnants in de studio een eigen modus ope-
zijn ijle klanken en bevlogen eenvoud vlot uit in de overvloed van relea- randi vervaardigden: alles live inspelen onder een tijdslimiet van 5 mi-
ses. Dat was ook Dauw niet ontgaan. Het Gentse tapelabel bundelde nuten. Mits het nodige herhaspelen puurde het trio daar 11 tracks uit,
een liveversie en herwerkingen van de serene nummers. Dat Illuminine die samen ‘Asteriu’ vormen. Een buitenaards prettige, vintage syn-
het ook live weet waar te maken, bewijst ‘Llyr’ op deze tape. Daarnaast thplaat. Zo schiet ‘U-F-OE’ je al meteen de kosmos in, waarna de heer-
namen componist Jan Swerts en multi-instrumentalist Sebastian lijke groove van ‘Vostok’ een zalige wijde baan rond de aarde ambi-
Plano, maar ook minder bekende voorvechters van de melancholie als eert. Zorgt het neurotische ‘The Runner’ voor wat turbulentie, dan voe-
Lambrechts, de nummers onder handen. De herwerkingen blazen niet len de eighties discosynths van ‘World Engine’ aan als veilig thuisko-
altijd omver, wat best een moeilijke opdracht is met de straffe originele men. Met tracks als ‘Blumfeld’ en ‘Re-Universe’ volgen dan enkele ge-
songs. Maar dankzij de frivole pianoriedeltjes (‘For What It’s Worth’) en lukzalige mijmermomenten, maar echt vaart maakt ‘Asteriu’ dan niet
de vervreemdende soundscapes (‘Lumen Reign’) krijgen de songs een meer. Alsof we nog rondjes draaien, alvorens voorgoed terug op deze
andere originele en verrassende smoel! (hdb) aardkluit te landen. Terwijl we graag nog wat verder hadden gereisd.
Iets voor de volgende trip misschien. (kc)
23
Novgrod Sofar
‘Funk’ ‘Sofar’
Eigen Beheer Icarus Records/Vynilla Vinyl
De Limburgse do-it-yourself-artiest Giel Cromphout Vier jaar na debuut ‘Circus’ heeft het Gentse Sofar
heeft het naar z’n zin op zijn album ‘Funk’. Na de ep (voorheen Little Elmo) een opvolger klaar. De band
‘17’ (verschenen in april 2015) is het de tweede re- puurde de voorbije jaren z’n sound uit, en de naams-
lease van zijn alter ego Novgrod dit jaar. Geïnspireerd door “Smog, verandering bezegelt die evolutie. De nieuwe bandnaam verwijst naar
The Microphones en Guided By Voices” knutselt Cromphout akoesti- The Sofar Channel, een laag diep in de oceaan waar het geluid zich op
sche experimenten, lofi avant garde-tracks, chaotische stoorzender- unieke wijze verplaatst. Vooral in het donkere en onrustige ‘Ten’ is dat
muziek en andere kunstige scheten ineen. Los uit de pols en ver weg een bijzonder treffende verwijzing. Single ‘Spiderweb’ trekt die referen-
van het muzikale centrum. Niet verwonderlijk. Cromphout is, vermomd tie door met licht deinende gitaren en een video die zich ook nog eens
als Treebeard, ook de ene helft van het “disconoisesludgepunk”-duo volledig onder water afspeelt. En in hoogtepunt ‘Air’ doen gierende gita-
BLÆGGER en binnen de noiserockband El Yunque (debuutplaat ver- ren je toepasselijk naar adem happen. Leuke pop noir. (rl)
schijnt in de lente van 2016) staat hij bekend als zanger/gitarist Gaarsk
Crxtenyiop. Dat ‘Funk’ van Novrgod net zo warrig apart is als de eerste
twee onbegrijpelijke junkieplaten van John Frusciante is bijgevolg ge-
heel logisch. Hoek af, scheve spielerei. (bvm)
Tannhauser Orchestra
‘Veneralia’
Murphy
Woodie Smalls
‘Soft Parade’
Sloth Prince Sony
‘LOVE’
Fysica for dummies: de zwaartekracht heeft geen in-
Eigen Beheer
vloed op rapper Woodie Smalls. Als een vederlicht
Het was een kwestie van tijd vooraleer de repetitief ra- veertje dwarrelen de complexloze rhymes van de ui-
telende snaredrums van de trap-hype Vlaamse stu- terst getalenteerde opdonder uit Sint-Niklaas door de lucht op zijn licht-
dio’s zou binnendringen. Tim De Gieter ging er op voetige debuut ‘Soft Parade’ – een plaat die ondanks haar vredelieven-
een blauwe maandag enthousiast mee aan de slag en stak ze samen de, onderkoelde toon wel degelijk gensters slaat. Luister naar topsingle
in een proefbuis met – schrik niet – hardcore-vocals. Naast zijn hard- ‘About The Dutch’ en voel hoe een lome boom bap beat dankzij Smalls’
core-project Every Stranger Looks Like You ontleent De Gieter zijn pro- lijzige flow vlotjes het Grote Kanaal wordt overgedragen: dit soort van
ductieskills ook aan al wie op zoek is naar een donkerkleurig geluidsta- bevroren cool hoeft zeker niet onder te doen voor haar Amerikaanse,
pijtje. Check onder meer de dreigende pop van ‘RunRunRun’. Met Sloth pocherige tegenhangers. Parental advice: als je moeite hebt met expli-
Prince gooit de Gentenaar alle remmen los: losgeslagen synths scheu- ciet taalgebruik en verwijzingen naar dicks, bitches en weed kan je be-
ren door een gitzwart decor, rave-beats richten bij momenten een regel- ter de laatste van Novastar aanschaffen. Wie daarentegen graag eens
rechte ravage aan. Iets té bewust op zoek naar alles verterende heftig- aan de waterpijp lurkt en niet vies is van een stevige scheut franke raps,
heid bij momenten, maar tegelijk ook hoogst origineel. (mvm) zit goed bij deze no-nonsense én – voor de slechte verstaander – ver-
slavende, in ganjawalmen gedrenkte, hiphopplaat. (wd)
Opvallen in RifRaf?
Neem een advertentie.
Vraag naar de verschillende mogelijkheden en tarieven.
Mieke Deisz - advert.rifraf@skynet.be
+32(0)15/42 38 76 +32(0)485/80 22 57
© Pegg y S ch i l lema ns
26 Ear t eam Beach House
‘Thank Your Lucky Stars’
Sub Pop
O, verrassing. Het dreamopduo Beach House doet het niet op geheel dezelfde manier als Wilco
(vanuit het niets een nieuwe plaat uitbrengen) maar nog geen twee maanden na de release van
‘Depression Cherry’ (beloond met de cover van de september-RifRaf) vers werk aankondigen
en het een week later (op 16 oktober) ook de wereld in sturen, is ook niet mis qua stunt. De aan-
dacht rond de band extra aanwakkeren, de fans belonen, kiezen voor artistieke vrijheid of een initi-
eel dubbelalbum in twee delen lossen: wat ook de beweegredenen van Beach House mogen zijn,
Victoria Legrand en Alex Scully doen met ‘Thank Your Lucky Stars’ geen afbreuk aan het verhaal dat ze opgebouwd hebben.
Het tweetal nam de songs op tijdens de ‘Depression Cherry’-sessies maar het zesde album van Beach House voelt niet aan
als inferieur restmateriaal. Integendeel: ‘Majorette’ is meteen de meeslepende aanzet van een consistente zweeftrip. Niet zo
hifi als pakweg ‘Teen Dream’ en minder gedrenkt in reberb dan ‘Bloom’ maar nog altijd raadselachtig, donker psychedelisch
en op en top romantisch qua huisstijl. Goed om te merken dat er dankzij ‘Elegy To The Void’ ook een duistere indierocker met
een ruwer kantje op de plaat staat. Voorlopig nog geen Beach House-overkill, dus. ‘Thank Your Lucky Stars’ is sowieso een
© Shawn Brackbill
prima doorleefd album. Al mag het duo nu wel even schaarste creëren om de honger naar meer levendig te houden. (bvm)
Ø [Phase] opener/titelsong zet meteen een rustieke tiviteit van G.W Sok sinds hij The Ex uit- – eb en vloed met klank, zo je wil.
‘Alone in Time’ toon. Een album waarop Craig B met een wuifde. Deze maand dropt de sympathie- Theatraal in al z’n delicaatheid en hoogst
Token bescheiden dosis intensiteit (er is een beetje ke man nog eens drie releases, waarop hij veelzijdig in verschillende snelheden van
dreiging) helemaal tot inkeer komt. (bvm) z’n vocalen ten gehore brengt. extreme traagheid (zie ook: Bohren & Der
Tweede album van Ø The And laat ons kennis maken met de Club Of Gore). Hedonisme voor gevorder-
[Phase] op het Belgische Alela Diane & Ryan meest ingetogen Sok ooit. Slechts be- den, deze Bersarin Quartett. (fp)
label Token en wie zich
Francesconi geleid door Nicolas Lafourest op gi-
het ronduit uitstekende taar, wordt er op een 10 inch vinyl door
debuut ‘Frames Of
‘Cold Moon’ Blue Crime
Believe Records zes songs gelaveerd en nog eens twee ‘Tyr’, ep
Reference’ herinnert, die op een 7 inch staan. Slechts drie zijn
Twee artiesten die wat zoekende waren, vin- Meduse MagiQ
weet dat zulks goed van hun eigen hand: het mooi janken-
nieuws is. Ashley Burchett, want zo heet de den elkaar op ‘Cold Moon’. Na vier albums De naam Blue Crime verwijst naar een ma-
de ‘Writers Block’, ‘Around The Corner’
man in ’t echt, staat opnieuw garant voor en de geboorte van haar dochter was de in- gisch fenomeen waarbij al het licht uit de
én ‘Straw Town Of Stone’. De overige vijf
uitermate bijzonder kwalitatieve techno met spiratie even weg bij Alela Diane. Zo ook ten nacht wordt weggezogen. Het hoeft dan
zijn covers: Bowies ‘Rock ‘n’ Roll Suicide’,
een vooruitstrevende sound en ingenieus huize gitarist/componist Ryan Francesconi. ook niet te verbazen dat deze samen-
Beefheart z’n ‘Love Lies’, ‘Masters Of War’
opgebouwde tracks. Donker, onheilspellend Hij arrangeerde ‘Have One Of Me’ (2010) werking met Nederlandse, Canadese en
van Dylan én verspreid over de twee re-
maar meesterlijk efficiënt en het beste van Joanna Newsom, bracht de soloplaat Amerikaanse roots uitsluitend na zons-
leases, een Nederlandse en Engelse ver-
bewijs dat boenke boenke muziek geen ‘Parables’ uit en releaste samen met Mirabai ondergang beluisterd mag worden. Zet
sie van ‘Stroo’, een tekst van Jan Arends
platte kak hoeft te zijn. Persoonlijke Peart het duettenalbum ‘Road To Palios’. deze ep op bij een zonnige zomerdag met
die De Kift ooit ook frenetiek op muziek
favorieten: het hypnotiserende en dreigende Daarna leek de muzikale bron wat uit te dro- een drankje met een klein parapluutje in
zette. Een luchtig literair ontbijt met ma-
‘Orbitron’, de oerklassieke techno-met-een- gen. Tot Francesconi op het idee kwam om en je zal snel snakken naar lichtere koek.
gere melk.
twist ‘Blind Eye’, de ingehouden rave enkele ideeën op te sturen naar Alela Diane. Maar luister je hem daarentegen bij het
Het volvette diner wordt echter geser-
madness ‘Nep-Tune’ en het pompende ‘The De samenwerking kreeg vorm, Diane maak- vallen van de eerste herfstnacht met een
veerd door Cannibales & Vahinés, waar
Maze’. Topproducer, topplaat! (mc) te werk van teksten en melodieën en de tot glas rode wijn en je zal meegezogen wor-
het duo de nodige vezel- en vitaminerijke
de essentie herleide folkmuziek vond zijn den in een sfeervolle wereld van fuzzy gi-
versterking krijgt van drums, bariton sax,
99 Blows weg naar acht songs die geen noot te veel
elektronica en zingende zaag. Sok zet hier taren, donkere bassen en de zeemzoe-
‘Live Free Or Die’, ep bevatten. Stem en akoestische gitaar staan te stem van zangeres Alexandra ‘Mick’
z’n gekende parlando op en brengt ons
Clang Records centraal en arrangementen (strijkers, bla- Duvekot. Vooral de titeltrack en het sterke
bij opener ‘Whatever’ terug naar de begin-
zers) worden spaarzaam en weloverwo- ‘Sun Is A Star’ doen uitkijken naar een live-
99 Blows is het alter ego van de Deense dagen van The Ex én hun samenwerking
gen ingezet. Met een kabbelend en ver- ervaring ergens in een rokerige club of kel-
producer Rasmus Verstervig, die al aan zijn met Getachew Mekuria. Jazz, punk en be-
stild haardvuurplaatje als resultaat. Mooi so- der, zeker wanneer ze live een visuele er-
tweede release toe is dit jaar. De muziek klijvende indierock sieren dit album met
ber mijmerend werk van Francesconi en de varing beloven via videoprojecties van film-
blijft melodieuze, ietwat dromerige techno de vocalen en bariton in de hoofdrollen.
geestesgenote van Mariee Sioux. (bvm) maker Amos Mulder. Eigenlijk vatten de
die fris en clever in elkaar werd gestoken Heerlijke ritmes die zich afwisselend rus-
en die zich uitstekend leent als soundtrack tig rollend en potig mankend voort bewe- bandleden het zelf perfect samen: “I love
Alex G you in the dark when you’re nowhere to be
bij een roadtrip, maar waarop het net zo gen, met in het kielzog gitaren die schu-
‘Beach Music’ found” valt er te horen op single ‘Sun Is A
goed languit chillen of fijn hotsen en dan- ren en boventoon-gewijs tokkelen. Het
Domino Star’. Blue Crime is een band die je moet
sen geblazen is. Prima plaatje. (mc) op een gedicht van Leo Ferré gebaseer-
Alex G is balsem voor de ziel voor ieder- de ‘Murder Poets’ mag Sok zelfs a capel- gaan zoeken in z’n eigen nachtelijk univer-
sum, om daarna extra in het oog te hou-
A Mote Of Dust een die de dood van Elliott Smith en Mark la inzetten, om dan een mes in de rug te
Linkous maar niet verwerkt krijgt. ‘Beach krijgen van een bluesband uit de krochten den en hopelijk niet meer opnieuw kwijt te
‘A Mote Of Dust’
Babi Yaga Music’ is al de zevende plaat van de van de hel. Hell yeah, hier lusten we brok- spelen. (ps)
Amerikaanse songwriter Alex Giannascoli. kenpap van, gouden lepeltjes hebben we
Unwinding Hours, het vervolg op Aereo-
Een hallucinant gegeven als je weet dat hij niet nodig. (boo) Boy & Bear
gramme, staat on hold sinds de overstap
slechts 22 jaar oud is. Toch is deze plaat ‘Limit Of Love’
van Iain Cook naar Chvrches. Craig B, de
een primeur. Alex G verhuisde zijn songs Bersarin Quartett Net t work
stem en frontman van Aereogramme en
voor het eerst van zijn studentenkamer ‘III’
Unwinding Hours, laat het niet te veel aan Muziek die niet stoort maar ook nooit echt
naar een professionele studio. De arrange- Denovali
zijn hart komen en gaat momenteel solo opvalt. Boy & Bear, een vlotjes verkopen-
menten zijn wat voller en helderder, maar
verder als A Mote Of Dust. Verwacht op het Het is de tijd van het de act in thuisland Australië, is geen band
de essentie blijft intact. De liedjes bevatten
zelfgetitelde debuut geen kamerbrede post- jaar. Om je ongege- die het verschil wil maken door veel risico’s
een breekbaar hart en een stem die zacht-
rock of een Manic Street Preachers-sound neerd te wentelen in te nemen. Een eigen gezicht kunnen we
jes buiten de lijntjes kleurt. Het materiaal is
die met grandeur knipoogt naar Death For wankelmoed en de groep ook niet meteen aanwrijven. Altijd
beter afgewerkt, maar in vergelijking met
Cutie en Sigur Rós. Op ‘A Mote Of Dust’ weltschmerz, met de hoor je wel opgekuiste echo’s van The
het heerlijke doorbraakalbum ‘DSU’ valt
hoor je naakte feiten en af en toe tracks blaffeturen toe en een Black Keys (het titelnummer), Other Lives
‘Beach Music’ wat lichter uit. Toch blijft de
die iets rijker aangekleed zijn (‘Work Of Our mistroostig kijkende gol- (‘Walk The Wire’), Angus Stone (‘Where’d
Amerikaan een van de interessantste song-
Hands’). Craig B zijn herkenbare emotione- den retriever over de wintertenen heen ge- You Go’) en vooral: Fleet Foxes. Maar dan
writers van het moment. (dm)
le idioom (die hoge stem!) is niet echt ge- drapeerd. Om het plaatje compleet te gladgeschoren qua sound. De productie
wijzigd maar de Schotse artiest kiest deze maken, is er ‘III’ van Bersarin Quartett – van Ethan Johns (Ryan Adams, Kings Of
The And Leon, Kaiser Chiefs) is meer dan degelijk
keer volop voor een minimalistische aan- het ietwat pompeus getitelde eenmans-
‘The And’, 10” en het feit dat ‘Limit Of Love’ opgenomen is
pak. Dezelfde melancholische geest, maar project van Thomas Bücker. Melancholie
‘Straw Town Of Stone’; 7” in de Real World Studio van Peter Gabriel
dan in een andere, minder epische uitvoe- en romantiek worden je deel op ‘III’, het
ring: doorgaans enkel stem, akoestische gi- Cannibales & Vahinés – jawel – derde album van Bersarin is een mooi gegeven maar op geen en-
taar en zachte stemmige toetsen in de on- ‘Songs For A Free Body’ Quartett. Op vernuftige wijze druppelt kel moment heb je het gevoel dat Boy &
Tractor Notown Bear buiten de lijnen wil kleuren. De mu-
derlaag. De akoestische wals ‘Cracks In The ambientale elektronica doorheen een
Mirror’ heeft een intieme pianomotiefje in de Vorige maand hadden we het in de recen- warme nevel van strijkers en piano. Een ziek bijt niet. Vrijblijvende radiopop for the
aanbieding en de instrumentale ambient- sie van Filiamotsa nog over de produc- subtiel spel van aantrekken en afstoten win!? (bvm)
AGENDA
CONCERTS
01.11 LES INNOCENTS FR - BASTIEN LALLEMANT FR
coprod. UBU • SOLD OUT
01.11 DERADOORIAN US
03.11 BATTLES US • SOLD OUT
04.11 JOSEF SALVAT GB
04.11 DESTROYER CA - JENNIFER CASTLE CA • SOLD OUT
MUSICA F I C TA
FICTA
FE ST IVA L VO OR NIE
UW E KL AN KE N EN MU
Z AT E R ZIK AL E VR IJB UIT ER IJ
DAG 14 N OV
EMBER ★ VAN 14u TOT 05.11.2015
M ID DE RN AC
VERON
HT
GAZ COOMBES GB
IQ U E V
IN C E N
T & AKS PINEY GIR US
AK MAB
CRO MA OUL
THE BL GNON &
AC K B O A R A N IS
X LAPT
OP ORC 05.11 HALF MOON RUN CA - THE FRANKLIN ELECTRIC CA • SOLD OUT
H E ST R A
QUASI U
NA FAN
05.11 THE PHOENIX FOUNDATION NZ
FEAT. P TASIA
IERRE-JE
AN VRA 06.11 SALUT C’EST COOL FR + ALEK ET LES JAPONAISES BE • SOLD OUT
& LA DIV NKEN
PAT RIS
K É VERSU A CHRIS 06.11 BØRNS US
S N IC O TINA
JJ D U E R L AS A N K 07.11 ANE BRUN NO - MARIAM THE BELIEVER SE
INCKX & O U DINOFF
MATTHIE 07.11 OISEAUX-TEMPÊTE FR - OMSQ BE
U SAFAT
CANARIE LY
S ON TH
GOING F E P OLE
EAT. PA
K YAN L
SPRAY T AU
GELUIDSKUNST ANNED
, DANDY
INTERACTIEVE PIT KAN
AUDIOHACKING IGOU
EN KAKOFONISC
HE
KAMERROCK, PS
SAMPLING 08.11.2015
AVANT-GARDE
EUDO-FUSION,
MERCURY REV US
PUNK, INDIETRO
NICS, NICOLE ATKINS US
SOUNDDESIGN,
IMPROVISATIE,
FREEJAZZ, MINI
MALISME
09.11 ONEOHTRIX POINT NEVER US
09.11 PROTOMARTYR US - UNIK UBIK BE
© Jeff Allen
10.11 JAMIE WOON GB • SOLD OUT
10.11 MAÏA VIDAL US
11.11 BALOJI BE new EP release
12.11 LUCE ET MATHIEU BOOGAERTS FR
coprod. Théâtre 140
12.11 MS MR US
12.11 AVEC LE SOLEIL SORTANT DE SA BOUCHE CA
13.11 BIANCA CASADY & THE C.I.A US
13.11 BRAIDS CA - THE PRETTIOTS US • AUTUMN FALLS
14.11 JACK GARRATT GB - JARRYD JAMES AUS
14.11 BADI BE - SOUL’ART BE/KARAVAN BE • coprod. Lezarts-Urbains
14.11 DARWIN DEEZ US
14.11.2015
15.11 AN EVENING WITH ALELA DIANE & RYAN FRANCESCONI US -
STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE
JACKKODIAK
GARRATT GB
DEATHBEDS US
- VIKESH KAPOOR US
JARRYD
15.11 SANJAMES
FERMIN AU US
Als hij niet bezig is met Queens Of The Stone Age dolt
Joshua Homme in de speeltuin die Eagles Of Death Metal
heet. Samen met zijn maatje en professioneel rosse snor-
drager Jesse “The Devil” Hughes laat het duo ‘Zipper Down’
op ons los. Resultaat: een plaat vol gitaarriffs die aanstekelij-
ker zijn dan de gemiddelde soa, baslijnen vetter dan de ge-
middelde Amerikaan en een beat die meer gepeperd is dan de doorsnee rekening bij het
Hof van Cleve. Als een soort predikant is Hughes op een goddelijke missie om ons mas-
saal met ons gat te laten schudden. Bewijs daarvan is de uiterst dansbare en complexlo-
ze openingstrack ‘Complexity’. In ‘Save A Prayer’ van Duran Duran wagen de heren zich
zelfs aan een cover in westernstijl. Eerbiedig? Niet echt. Amusant? Dubbelja! En dat is zo-
wat de samenvatting van ‘Zipper Down’, een album vol knipogen en maffe, heupwiegen-
de nummers doordrenkt met nonchalance. Missie volbracht, meneer Hughes! (jdv) © Chapman Baehler
Cheatahs en deuren opent naar een wereld van in een ietwat flets poppy hesje, dan val- van een lichte betovering spreken, waar-
‘Mythologies’ muzikale rariteiten. Ook op zijn derde len ‘Verse Chorus’ en ‘Happiness’ weer wat na er in ‘Treasures’ toch nog wat aangena-
Wichita studioalbum,‘Blurse’, blijft hij graven in dit te mak uit. Ook al durven de synthtechy me technoklanken doorsijpelen. Nummers
donkere, onvoorspelbare landschap. beats van ‘Poor Knight’ je nog wel eens als ‘Our Fire’ en ‘Banquet’ wentelen zich
Het tweede album van de Londense Chevel levert een mooi staaltje abstractie af naar de dansvloer stuwen, al was het maar dan weer in epische geluidswolken, zonder
Cheatahs bevat minder shoegaze dan het zonder in complete vervlakking te verval- voor even. Een van de weinige momen- daarbij overvloedig aan onze luisterbereid-
titelloze debuut. De lijnen blijven onscherp len: uitgepuurd tot op het bot, maar ten dat we ons in hogere sferen wanen. heid te knagen. Met ‘Ryo’ en ‘A Sheltering
maar de flou artistique werd bij een ande- tegelijkertijd verrassend en onvoorspel- Waarschijnlijk de verkeerde afslag naar het Sky’ zweert Urbina dan weer bij meer club-
re dealer gehaald. De poprocksongs op baar. Zoemende synths breken met het paradijs genomen. (kc) gevoelig materiaal, dat rustig opbouwt om
‘Mythologies’ zweven in de troebele psy- voortdurend aanwezige kick drum-patroon dan zwaar loos te gehen. Deze ‘Elegiac’ is
chedelica waarin ook Temples en Tame
Impala wel eens vertoeven. Gelukkig wor-
en bestuiven als bijen de koele, industriële Controlled Bleeding dan wel geen treurlied geworden, een ech-
den de songs er niet te loom van. Onder
beats. Deze kruisbestuiving tussen harde & Sparkle In Grey te lofzang is het evenmin. Eerder een aan-
abstractie en zachte, natuurlijke spontaneï- ‘Perversions Of The Aging genaam wijsje. (kc)
die wasem bloeien namelijk kwieke pop- teit is het watermerk van ‘Blurse’. Tijdens
songs. De missie van Cheatahs is niet Savant’
het opzwepende ‘Identity Switch’ waan je Off Records/Old Bicycle Records Deerhunter
om originele rockmuziek te maken, maar je op een dansvloer te midden van het
‘Mythologies’ is een aardige plaat die lek- Split albums, een mooie ‘Fading Frontier’
regenwoud. Op het futuristische ‘Watery 4AD
ker rockt. Soms hoeft dat niet meer te Drumming’ banen verdwaalde regendrup- manier om bands voor
zijn. (dm) pels zich een weg tussen Chevels rauwe te stellen aan elkaars Bradford Cox verzeilde
beatlandschap. Wie oog heeft voor detail fans. De eerste zes track eind 2014 in een
Chessex/Buess zal merken dat ‘Blurse’ een wel heel erg zijn voor Controlled depressie nadat een
‘Werktag’ afwijkende hartslag heeft. Eén die je eigen Bleeding die het auto hem overhoop
A Tree In A Field Records
hart onmiddellijk sneller doet slaan. (ndk) levenslicht al eind jaren reed. Die ervaring werd
‘Werktag’ is een reeks releases van het zeventig zag. Oprichter en brein Paul de brandstof voor
Lemos experimenteerde er toen lustig op ‘Fading Frontier’, een
Zwitserse A Tree In A Field Records, Co-Pilgrim los met elektronica. Véél is er niet veran- plaat die vreemd genoeg het vrolijkste
waar muzikanten en componisten ge- ‘Slows To Go’
vraagd worden een bijdrage te leveren die derd. Lemos speelt nog steeds het materiaal van de groep geworden is. Geen
Bat tle Worldwide Recordings
de werkwijze van het Werktag Trio in ere merendeel van de instrumenten in, af en garagerock meer zoals op ‘Monomania’ of
houdt. Die werkwijze situeert zich in het Classic vakmanschap, een oor voor weel- toe bijgestaan door drums, percussie en de bedwelmende outsiderpop van
spanningsveld tussen uitgeschreven com- derige muziek en het genie om spranke- nog meer elektronische herrie. Saai wordt ‘Halcyon Digest’ maar een heel eerlijke
posities en improvisatie én de combina- lende liedjes met meerstemmige vocalen het nooit, want de tracks fluctueren tussen poprockplaat. En een goeie. Songs als
tie van akoestische instrumenten en elek- perfect te finetunen: Co-Pilgrim, een band groovy psychedelica, jazz, ambient én ‘Breaker’ en ‘Snakeskin’ zijn haast onge-
tronica. Producer en saxofonist Alex Buess uit Oxford rond Mike Gale, heeft een pa- heet-geblakerde noise. Alsof Weather makkelijk poppy. Toch blijven ze plakken
laat ons binnen in een fascinerende ge- tent op lush music die eerder Amerikaans Report uit Guantanamo Bay probeert te en begeesteren. Deerhunter vervelt voor
luidswereld, die parallellen vertoont met die klinkt. ‘Slows To Go’, het vierde album ontsnappen met celmaatjes King Krimson, de zoveelste keer op rij maar heeft ons
van David Shea. Het lijkt wel of er een fa- van de groep (de derde in twee jaar tijd), Brian Eno en Alec Empire. Sparkle Of Grey keer op keer bij te keel te pakken. (dm)
milie klopgeesten met muizenissen in een surft doorheen de muziekgeschiedenis en vult dan weer één twintig minuten-durend
volgestouwd leslokaal van een conserva- pikt op fijnbesnaarde wijze invloeden op stuk, onderverdeeld in 4 tracks, en doet dat Defunkt
torium werd losgelaten terwijl de studen- van The Beach Boys, The Byrds, vroege met een hoop volk. Een subtiel pianomo- ‘Mastervolt’
ten op acid naar The Looney Tunes ke- R.E.M., Cleaners From Venus en Guided tiefje krijgt gezelschap van een klagende Zip Records
ken. Vrolijke chaos alom. Dan klinken de By Voices in een zachte bui. Het korte pa- viool. Stelselmatig doen percussie,
reltje ‘Offing’ had van Vetiver kunnen zijn feedbackende gitaren, diepe bassen, Trombone-legende
simpele tikken op een cymbaal, waarmee Joseph Bowie, broer van
Antoine Chessex z’n ‘Furia’ opent als mu- en ‘It’s A Blue Moon’ baadt volledig in een chemische synthgassen en als apotheose
Crosby, Stills & Nash-sfeertje. Mooie zacht- elektronische beats hun schoorvoetende de al even legendarische
ziek in de oren, ook al worden die om de Lester, begon z’n carrière
paar maten de kop ingedrukt door disso- moedige indie (soft)poptrip. (bvm) intrede. Na seconden van stilte gooien
beide bands er nog een extra perversie in de jazzwereld en stond
nante piano-akkoorden. De aanvang van zelfs aan de zijde van
een prachtig dynamisch jachtspel, tussen Coma tegenaan om het intrigerend plaatje
Ornette Coleman. Rond
diezelfde piano, percussie én een als viool- ‘This Side Of Paradise’ compleet te maken. (boo)
1978 startte hij dan z’n eigen band Defunkt
spelende mug vermomde synth. De lief- Kompak t
waarmee hij in die periode een vijftiental
hebbers van het betere experimentele oor- Geen idee welk deel van het paradijs jij ver- Cubenx platen uitbracht en toerde met James
smeer, hebben er weer twee huzarenstuk- kiest, maar wij opteren liever voor het to- ‘Elegiac’ Brown, Isaac Hayes en zelfs Prince. Defunkt
jes bij. (boo) Infiné
taalpakket. Dat Coma ons al dan ook met- fuseerde steeds soul, jazz en uiteraard funk
een een afslag opdringt, doet ons een Het lijkt een beetje voorbarig om je tweede tot een heerlijk bruisende groovy cocktail.
Chevel beetje vrezen voor deze ‘This Side Of worp als een verdoken requiem te verkon- Vijfendertig jaar na de debuutplaat is er nu
‘Blurse’ Paradise’. Al slagen de heren er in om dit digen, maar ergens heeft Cesar Urbina wel ‘Mastervolt’, waarop hij nog steeds z’n
Stroboscopic Ar tefacts in het begin goed te verdoezelen. Zo hoor een punt. Op ‘Elegiac’ wuift de Mexicaan onverslijtbare, aanstekelijke en uitermate
Zoals een taalkundige je op ‘Borderline’ zalig wegkabbelende mi- zijn vroegere geluidspalet uit en omarmt dansbare funky stuff rondstrooit. Bowies
zinnen ontleedt, ontbindt nimal, terwijl ook de electropop van ‘Lora’ er een nieuw vrij innig. De techy tonen van stem vertoont gelijkenissen met die van
Chevel techno en house. een lekker eind weg riedelt. Zelfs de wee- vroeger blijken op zijn nieuw werk qua- Hayes en de twee backing zangeressen
Woord per woord. Klank moedige downtempo van ‘The Wind’ leidt si volledig verdampt, om ruimte te maken zorgen voor de soulinjectie. Een ijzersterke
per klank. Sinds ‘Air Is je aangenaam de nacht in. Maar lang- voor sferische elektronica. Op ‘F.All’ dom- ritmesectie, geile keyboards, Hendrix
Freedom’ (2013) is de zaam aan worden we gewaar dat deze pelt de man je al meteen onder in dit soort gitaarsolo’s en een krachtige strakke
Italiaanse producer zijn plaat zweeft tussen pop en dance, zon- fijne rêverie, al klinkt het net dat tikkeltje te blazerssectie, waaronder onze eigenste
eigen weg ingeslagen. Een weg die breekt der daarbij een vaste koers te varen. Zit het dwars om er volledig bij weg te dromen. Vincent Brijs (Brzzvlle) op bariton sax,
met rauwe, onversneden dansvloertechno funky basje van ‘Pinguin Power’ verhuld Ook bij ‘Drizzling Lemon Pearls’ durven we maken het vrolijke feestje compleet - dat
25
5/12-HET DEPO
T-LEUVEN
www.rockvonk.be
#OOSTBEST15
OOSTBEST.BE
Adv-rifraffinale-rockvonk-finale-015-100mmx140mm.indd 1 20/10/2015 10:01:12
Al jaren kijkt de Londense dance scene reikhalzend uit naar het debuutalbum van
muzikaal wonderkind Sam Shepherd, aka Floating Points. Als neurowetenschap-
per was Shepherd de afgelopen jaren druk bezig met het bestuderen van geneti-
sche mutaties. Met zijn debuutalbum heeft hij nu zijn eigen muzikale mutatie gecre-
ëerd en zo de erfelijke eigenschappen van de hedendaagse elektronica voorgoed
door elkaar geschud. In tegenstelling tot vroegere singles, laat Shepherd house-
en technobeats grotendeels achterwege en vult hij zijn alom bekende sound aan met klassieke muziek, jazz
en soul. Het hoogtepunt van de plaat is ‘Silhouettes I, II & III’, een driedelige compositie waar Shepherd meer
dan vijf jaar aan heeft gewerkt. De tien minuten durende track herbergt het harmonieuze samenspel tussen ex-
perimentele beats en onder andere swingende drums, cello, viool en zang. Afsluiter ‘Peroration Six’ drijft deze
evenwichtige spanning tot het uiterste en laat je vol verwondering achter met een euforische catharsis om U
tegen te zeggen. De zeven tracks op ‘Elaenia’ vormen samen één spirituele braindance-trip die boven alles je
neuronen aan het dansen zet. Een meesterwerk dat muzikale grenzen doorbreekt. (ndk)
overigens opvallend veel knipogen naar ook met haar debuut- Fufanu Coltrane en Pharoah
70’s disco bevat. De teksten in songs als plaat rolt de Amerikaans- ‘Few More Days To Go’ Sanders-universum.
‘Africa Now’ en ‘The Petroleum Song’ Hondurese Lorely One Lit tle Indian ‘Into Forever’ is voor
zorgen ervoor dat we al dansend nog iets Rodriguez bij de juis- de helft opgebouwd
van een geweten geschopt krijgen ook. te muziekcritici over De IJslanders van Fufanu hebben duidelijk rond de prachtige soul-
Schitterende plaat. (boo) de tongen. En da’s te- gesnoept van de platenkast van hun vader. stem van Josephine
recht, want ‘Me’ staat Geen betere opvoeders dan Joy Division Oniyama, net als Halsall
Aïsha Devi vol grootse dancepop die zowel op de be- en Bauhaus, maar ‘Few More Days To geboren en getogen in Manchester. Haar
nen mikt als op het hart. Neem single ‘How Go’ blijft te trouw aan die voorbeelden. De krachtig stemgeluid wordt omgeven door
‘Of Matter And Spirit’
Houndstooth Do You Do It’: barstensvol kale, opzwe- sound zit goed, maar de songs blijven niet bloedmooie arrangementen, geschre-
pende beats, maar dankzij de zang van plakken. De afstandelijke zang sleurt de ven door Halsall en op het canvas geschil-
Sexy en kuis tegelijk: luisteraar niet in de donkere postpunk. Pas
Rodriguez ook bijzonder warm en levens- derd door de strijkers, harp en Afrikaanse
zou de gespleten - half bij afsluiter ‘Goodbye’ deelt Fufanu een
lustig. Denk CHVRCHES met een exoti- drums van het Gondwana Orchestra. De
Zwitserse, kwart tik uit, als de strijd al voorbij is. De energie
sche toets. Voor wie nog wat extra referen- andere helft gaat de dromerige, bij mo-
Nepalese, kwart die de band live tentoonspreidt verdamp-
tiepunten wil: ‘Make Up’ en ‘Kitty Kat’ doen menten bijna esoterische kant uit, met flar-
Tibetaanse - nationaliteit te blijkbaar bij het binnenstappen van de
dan weer aan Lykke Li en Björk denken. den Oosterse fluit en bevlogen drum-in-
van de flamboyante studio. (dm)
En toegegeven, Empress Of surft ook wel termezzo’s. Heel erg gewillig laten we
producer Aïsha Devi er
een beetje mee op het succes van label- ons onderdompelen in dit ijzersterk staal-
voor iets tussenzitten? Op haar debuut- The Garden
genote FKA Twigs. Maar toch benadrukt tje sfeerschepping, in de school van The
plaat ‘Of Matter And Spirit’ wordt alvast een ‘Haha’
Rodriguez met ‘Me’ vooral dat ze op eigen Cinematic Orchestra, dat z’n drummer
zwoel maar al bij al zedig kijkstuk opge- Epitaph
benen kan staan. (rl) Luke Flowers overigens uitleende voor de
voerd, waarin met afstandelijke, scherpe
De identieke tweeling die de The Garden opnames van deze minimalistische, bij
trance-beats en warmere, zalvende
Ephemerals vormt doet zo hard zijn best om pretenti- momenten spirituele parel. (mvm)
oosterse ritmes even makkelijk wordt
afgestoten als aangetrokken. Miss Devi ‘Chasing Ghosts’ eus te zijn dat het niet meer duidelijk is in
speelt het verleidingsspel als een volleerde Jalapeno Records hoever het gemeend of een gimmick is. De Irmler / Einheit
diva en legt slechts mondjesmaat haar heren uit Orange County staan regelmatig ‘Bestandteil’
Gitarist Mondegreen en zanger Valbrun
troeven op tafel: veel kant-en-klare singles op de catwalk voor Yves Saint Laurent, vin- Klangbad
ontmoetten elkaar enkele jaren terug in
vallen er op ‘Of Matter And Spirit’ dan ook den met hun eigen bandje een nieuw gen-
Frankrijk. Het klikte en op enkele dagen Wat krijg je als je twee Duitse muziekle-
niet te rapen, maar de wazige, mistige re uit, geven het de idiote naam vada vada
blikten ze onder de moniker Ephemerals gendes (FM Einheit en Hans-Joachim
smog waarin de diepgonzende, sinistere en vullen een album met 17 vingeroefenin-
hun debuut in. ‘Nothin’ Is Easy’ was een re- Irmler, de spilfiguren van respectieve-
elektro-tracks haast kopje onder gaan, gen die wars van alles staan. Interessante
delijk lauwe plaat die heel wat maturiteit en lijk Einstürzende Neubauten en Faust) sa-
zorgen voor een intrigerende peepshow muziek binnen de muren van een kunst-
ademruimte miste. Op hun nieuwste po- men in de studio een ei laat leggen? Iets
die je in het donker moet uitzitten. Een school. Daarbuiten wordt vooral de neus
ging, ‘Chasing Ghosts’, valt alles veel be- bizars natuurlijk, en dan met name een bij-
spannende lapdance van een plaat waarbij opgehaald. Punk, drum-’n-bass, hiphop en
ter in zijn plooi. Elk bandlid wordt strate- zonder veelgelaagde collage die het mid-
Devi al heupwiegend trance en swingbeat kinderlijke teksten worden door een flipper-
gisch ingezet en krijgt zijn weloverwogen den houdt tussen ambient, krautrock en in-
laat parendansen. Fije kennismaking met kast gemixt tot nummers die vaak de 3 mi-
moment om te schitteren, maar Valbrun is dustriële noise. Introspectief en experimen-
de evil twin sister van FKA Twigs. (wd) nuten niet halen. Heel verontrustend is dat
steeds weer de herder die iedereen net- teel gefriemel voor zelfverklaarde intellectu-
daar geen drugs aan te pas kwamen. (dm)
jes doet samentroepen. Ondanks een stap elen? Soms, ja. Maar op andere weliswaar
Dilly Dally in de goede richting mist het geheel nog steeds knerpende, botsende of op zijn
‘Sore’ wat durf en punch, maar als je opzwe-
Ghost & Tape minst broeierige momenten krijg je mooie
Par tisan Records pende songs zoals ‘Well Done’ even te- ‘Shift’ resultaten. Luister maar eens naar ‘Brooks’
Slaapwel Records
Hoe hard de gitaren ook ronken of de gen het licht houdt, weet je dat er meer in bijvoorbeeld, of naar het ontspoorde orgel
drums dreunen bij Dilly Dally, het meest Ephemerals zit dan je op het eerste zich Vederzachte elektronica op ‘M’. Weirde shit, maar het smaakt wel
opvallende aan de sound is de doorrook- hoort. In tegenstelling tot hun debuut, kan om zalig bij in te naar meer. (mb)
te stem van Katie Monks. De frontvrouw je hun tweede plaat eindelijk een volwaar- dommelen. En dat is
sneert als een verroeste schommel al haar dige soulplaat noemen. Well done! (pn) trouwens ook echt het Jóhann Jóhannson
frustratie van zich af op debuutplaat ‘Sore’. opzet van de plaat/het ‘Sicario’
De Canadezen hebben trouwens goed ge- Fat Freddy’s Drop label. Heine Christensen, Varèse Sarabande
luisterd naar bands als Pixies, Nirvana en ‘Bays’ Ghost & Tape dus,
maakt zachtjes knetterende en krakende Post-klassiek componist Jóhann
Sonic Youth. Er zijn slechtere groepen om The Drop
Jóhannson houdt zich al jaar en dag be-
de boter bij te halen. De hoofdingrediën- soundscapes die de spieren ontspannen.
Onze favoriete Nieuw-Zeelanders zijn weer Denk aan het stillere werk op Kranky, denk zig met soundtracks. Maar de laatste tijd
ten van de tracks zijn dan ook branden- helemaal terug met deze ‘Bays’. Okay, komt hij er ook meer en meer mee in de
de riffs en scherpe hooks, luister maar naar aan Fennesz met een oorverlamming.
we zijn weliswaar geen fan van de net Prima nachtplaat. (ts) schijnwerpers te staan. Begin dit jaar won
opener ‘Desire’, het provocerende ‘Snake iets té zomerse, onbezorgde (té Nieuw- hij bijvoorbeeld nog een Golden Globe
Head’ en rioolput-popnummer ‘Purple Zeelandse?) reggae-riedeltjes - ‘Slings & voor de muziek bij de film over het le-
Rage’. ‘Sore’ is niet het meest verfijnde al- Matthew Halsall & The
Arrows’ uitgezonderd al weten we zelf niet ven van Stephen Hawking, ‘The Theory
bum, maar wie beweert dat rock-’n-roll goed waarom - maar dat wordt meer dan
Gondwana Orchestra Of Everything’. Zo zoet en melancholisch
subtiel moet zijn? (jdv) goedgemaakt door pakweg het verbluffen- ‘Into forever’ als die soundtrack toen was, zo donker
Gondwana Records
de openingsnummer ‘Wairunga Blues’, het en bedrukkend is die voor de misdaadfilm
Empress Of dreigende, bijna krautrockerige ‘Razor’ en Trompettist/componist Matthew Halsall ‘Sicario’ (huurmoordenaar). Titels als ‘The
‘Me’ de blazer-boenk die ‘Cortina Motors’ heet. maakte vorig jaar grote sier met zijn uit- Beast’, ‘Target’ en ‘Explosion’ zeggen dui-
Terrible Records
‘Bays’ is kortom een afwisselende, vlotte stekende ‘When The World Was One’, een delijk waarover het gaat. Opvallend is het
Empress Of was twee jaar geleden al eens plaat met een paar uitstekende nummers conceptplaat die afdaalde in de onpeilba- gebruik van logge tribale percussie dat sa-
the talk of the town met de ep ‘Systems’. En geworden. Fijn! (mb) re free/spiritual jazz-diepten van het Alice men met dreigende strijkers perfect nach-
25
cultuurcentrum hasselt
Muziek.Kunst.Meer.
127
GWYER DI 10 NOV 15
LUISTERTEST CHANNEL ZERO
9 770778 648414
THE TWILIGHT Unplugged
inclusief
12 tracks
SAD CD
MIND
15 0 0 5
MA 23 NOV 15
FATOUMATA DIAWARA &
THE GAP
#114 mei - jun
2015
8,95
ROBERTO FONSECA
SPELEN MET NIEUWE SERIE EN VERDER
DE COMPUTER Sloop de ivoren toren! James Welburn, Marsen Jules, ZA 05 DEC 15
TCF en Jib Kidder Met Robrecht Taman Shud, Andrew Keen en
Vanderbeeken Michael Fahres
MELANIE DE BIASIO
An acoustic night
with Melanie De Biasio
Sp ecia l Guests
YO U N G FAT H ERS
10.02.2016
PALEIS 12
B r u s s el s Ex p o .
IN F O & T IC K E T S:
// GREENHOUSETALENT.BE
// FN AC
32 Earteam Half Moon Run
‘Sun Leads Me On’
Caroline Benelux
Op het debuut ‘Dark Eyes’ liet het Canadese Half Moon Run een folky
indruk achter die aan een melancholische Band Of Horses deed den-
ken. Na een hectische en succesvolle start moest de band herbronnen in
California. Daar borrelde tussen het surfen door de opvolger ‘Sun Leads
Me On’ op, een heerlijk plaatje in de lijn van het debuut. Dat die reis Half
Moon Run zen heeft gemaakt, merk je tijdens ‘Warmest Greetings’. Deze
opent met een soezende fluit om daarna met de deur in huis te vallen: “I wait to make a new begin-
ning but it feels like the end.” Een intrigerende start! Tijdens ‘I Can’t Figure Out What’s Going On’ stelt
de band zich kwetsbaar op en dat vertaalt zich ook naar de warme, harmonische opbouw van het
nummer. Niet veel later gooien de heren die sound helemaal om in ‘Consider Yourself’ om zich een
meer krauty geluid aan te meten, iets waarmee ze wegkomen maar niet in uitblinken. Het lijkt erop
dat Half Moon Run heel wat soulsearching heeft gedaan en dat loont. Knappe opvolger! (jdb)
telijke zenuwslopende achtervolgingen zicht en de herkenbare rode draden zijn Met overblijfselen van sludge, kleine restjes
en seventies-pop, maar geen pastiche à la
evoceert. Er is echter ook plaats voor war- daardoor wat zoek maar het zorgt wel voor doommetal, hints naar drone, lagen van a-
Mayer Hawthorne of post-r&b-experimen-
mere emoties: zo zijn ‘Desert Music’ en spanning, avontuur én goede platen. ‘I’m melodieuze noise en spaarzame roep-zang-
ten genre Blood Orange. Niet voor de lief-
‘Melancholia’ prachtige stukken droefenis Your Mind Fuzz’ (2014) was een vette psy- partijen, is dit een zalige maar moeilijk te ge-
hebbers van driedubbele bodems met an-
die laten voelen dat geweld mensen niet chrock-meets-krauttrip die mocht wedijve- nieten plaat. We willen de adjectieven wrin-
dere woorden, wel gewoon een donders
gelukkig maakt. Knap hoe Jóhann die bei- ren met The Brian Jonestown Massacre en gend, dwars en bijtend ook nog in de groep
vermakelijk plaatje. (mvm)
de kanten zo goed tot uiting laat komen Thee Oh Sees en het eerder dit jaar ver- gooien, maar afsluiten doen we toch met
zonder het geheel uit balans te trekken. En schenen en lieflijk zwevende ‘Quarters’ ‘Grievances’ ten stelligste aan te raden aan
Julia Kent
daardoor: een sterke soundtrack die pro- bleek een geslaagde mellow zet richting de elke fan van duistere rockmuziek of postme-
‘Asperities’
bleemloos als een echt album luistert. (eb) The Leaf Label
jazzy psychedelica van The Grateful Dead. tal. Wat pure logheid en zware gitaren be-
‘Paper Mâché Dream Balloon’, de zeven- treft, is Kowloon Walled City, vroeger een
Matthew Jonson – Vierde worp alweer van de New Yorkse de tour de force van King Gizzard And The echt zware sludge/doom-band, een heel
V/A Julia Kent. Als celliste die buiten de vast- Lizard King (street date: 13 november), pak minder afschrikwekkend geworden.
‘ Fabric 84’ geroeste paden van de klassieke speel- verrast omdat het zwierige album volle- Maar echt toegankelijker werd de muziek er
Fabric stijl durft te treden, maakte Kent eerder al dig is ingespeeld zonder elektrische instru- niet door. Alsof je na het wegwassen van al
naam bij het gotische cello-trio Rasputina menten. Met gebruik van akoestische gi- het roet en de modder pas ziet wat een vuil
Een beetje een valse en als vast lid van Anthony & The taren, een drumkit, contrabas, mondhar- smoelwerk de band heeft. (dg)
compil in de ‘Fabric’- Johnsons. Haar nieuwste boreling is een monica, klarinet, dwarsfluit en viool zetten
reeks, deze nummer 84.
Matthew Jonson is
persoonlijk werk van spanning, duisternis, Mackenzie en de zijnen een pastoraal ge- Lanterns On The Lake
emotie en verfijning. Kent grossiert niet al- luid neer. UMO vs Ariel Pink in een swin- ‘Beings’
knoppendraaier van leen in het neerpoten van organische com- gende retro-jas, zij het iets conventioneler. Bella Union
dienst, maar eigenlijk is posities, ze slaagt er ook telkens in om ze Maar de liedjes kloppen en het speelple-
dit een release van een Voor Lanterns On The
intens om te toveren en perfect in harmo- zier is overduidelijk. (bvm)
set die Johnson vorig jaar draaide nav de Lake is ‘Beings’ al de
nie te brengen met straffe elektronica. Let
15 verjaardag van Fabric. Nagenoeg
e derde worp in vier jaar
enkel eigen werk, met als uitzondering de
ook op de vreemde eend in de bijt, zoals Robot Koch tijd. Het Britse viertal
orka-achtige geluiden die hier en daar op- ‘Hypermoment’
opener van Cobblestone Jazz (waar hij rond frontvrouw Hazel
duiken. Onstuimig en geruisloos tegelijker- Monkey town
dan zelf nog deel van uit maakt) en de Wilde doet het deze keer
tijd, maar prima in evenwicht. (ne)
uitsmijter van Kevin Saunderson. Veel Net nu het razend iets rauwer dan op die
melodieuze techno, links en rechts een succesvolle 50 eerste platen. Ze nodigen je uit om in hun
Khruangbin
streepje minimal maar vooral ook veel Weapons-label ten grave meest duistere dromen onder te duiken,
‘The Universe Smiles Upon You’
Detroit-invloeden, wat ook niet hoeft te Night Time Stories
wordt dragen, boeren de wat zo aanvoelt door hun langgerekte,
verwonderen vermits Jonson een heren Modeselektor groezelige indiesongs. Neem nu ‘I’ll Stall
Canadees is. 20 tracks lang bouwt Het nummer ‘White Gloves’ van lustig verder op Them’, een van de meest intense nummers
Jonson geduldig op en wanneer de plaat Khruangbin begint alsof je een plaat- Monkeytown, waar nu van ‘Beings’, omdat het zo doorgedreven
je na 10 minuten helemaal te pakken je oplegt, maar eigenlijk is het wat rustge- ook Robot Koch de loonlijst komt vervoe- in je hoofd dringt. ‘Send Me Home’ is een
heeft, komt Jonson stilaan onder stoom vend omgevingsgeluid dat je hoort. Dat gen. Koch ruilde de ene elektronische geboren slaapliedje. Schoonheid op een
met een begeesterende set waarin stevige is Khruangbin ten voeten uit want met de hoofdstad voor de andere, toen hij vier jaar plaatje. Titeltrack ‘Beings’ is er dan weer
beats en melodieuze, soms bijna dromeri- zwoele, sfeervolle sound staat rustig ge- terug verkaste van Berlijn naar LA. om ’s nachts te beluisteren, want volgens
ge synths een bijzonder lekker geheel vor- nieten en wegdromen voorop. Met funky ‘Hypermoment’ is de perfecte fusie tussen (pl) geeft die song licht in het donker. Top.
men. Waarvoor dank! (mc) baslijntjes, twangy gitaren en minimale vo- Amerikaanse grootsheid en Duitse
cals creëert het drietal uit Texas soms ne- werkethos. Een fijnbesnaard en detaillis- Sofie Letitre
Pete Josef velachtige, lang uitgesponnen surf die aan tisch werkstukje in het verlengde van ‘Uncanny Valley’, ep
‘Colour’ Real Estate en aan de zon doet denken om vorige Monkeytown-releases door Dark DIVISION Records
Sonar Kollek tiv dan weer speels te swingen tijdens tracks Sky, Alex Banks, Phon.o en Moderat. Met
Ooit al gehoord van het Uncanny Valley-
als ‘People Everywhere (Still Alive)’. De pro- hulp van een handvol goeie gastvocalisten
De jongeheer Pete Josef leerde de kne- principe, het punt van afkeer voor een hu-
ductie heeft veel plaats voor ademruimte – met voorkeur voor vrouwenstemmen met
pen van het vak in de creatieve kweekvij- manoïde robot die steeds menselijker
gegeven en dat zonder saai te worden. De Skandinavische cool – trekt Robot Koch
ver genaamd Bristol. Josef is ook de stem wordt? We kunnen enkel onze onwetend-
enige kanttekening die je kan maken is dat volop de kaart van de song-georiënteerde
achter ‘Make It Good’, een feel good-club- heid bekennen, maar voor Sofie Letitre
Khruangbin even braaf is als liftmuziek en elektronica. Het geluidsdesign is smette-
hitje dat hij een jaar of drie jaar geleden in vormt het een stevige uitvalsbasis voor
hierdoor nogal vrijblijvend overkomt. Eens loos en minutieus doorlucht met knisperen-
elkaar bokste met niemand minder dan haar debuut-ep. Eentje waar ze onderwer-
je dat punt voorbij bent, staan er mooie de, gloeiend-glooiende glitch. Stevige adel-
Darren Emerson - jawel, het headbangend pen als perfectie vs imperfectie en kwets-
ontdekkingen te wachten. (jdb) brieven om een chronicus melancholicus
genie achter Underworld. Sindsdien is baarheid vs onkwetsbaarheid behandelt
als (fp) helemaal mee in te pakken. Robot
Josef naar verluidt niet meer weg te slaan en die van een geluidsband voorziet. Op
King Gizzard And The Koch maakt z’n beloofde hypermoment
uit Berlijn, en zo komt het ook dat zijn vro- haar best doet ze dit tijdens het bekoorlij-
Lizard King helemaal waar.
ke ‘Perfect Mistake’, dat baadt in een zeer
lijk ingekleurde debuutplaat ‘Colours’ op
‘Paper Mâché Dream Balloon’ fraai triphoppy sfeer, net als de bitterzoe-
de wereld wordt losgelaten via het Berlijnse
Sonar Kollektiv. Volgens de laatste Interpol-
Heavenly Recordings Kowloon Walled City te elektronica van ‘Slip’. Een song die zo-
King Gizzard And The Lizard King is geen ‘Grievances’ wel warm als duister aanvoelt, zonder eni-
berichten is hij overigens recent opnieuw
Neurot Recordings
verhuisd naar Groot-Brittannië, en plukt hij gemakkelijk bandje voor marketeers die ge kilte te ervaren. Volgt er met ‘Real’ dan
madeliefjes op een boerderijtje in het lief- mikken op een afgelijnd concept. De Niets aan deze plaat zegt “Blij!”. Alles is nog een lieflijke passage, toch kent Letitre
lijke Somerset. Hij boetseerde er 11 swin- groepsnaam van het Australische gezel- grijs, uitgepuurd, in-de-verte-starend en te- ook enkele mindere momenten. Op ‘Bare’
gende, tijdloze popsongs, vergezeld door schap is op zich al een tongue twister en gendraads. Kowloon Walled City uit San en ‘Home’ lijkt ze iets te gulzig in te vijver
een batterij drummers en (hout)blazers. Stu Mackenzie & co nemen op elk nieuw Francisco is zonnig als een flauw lichtje dat te plonzen waaruit Fka Twigs inspiratie put,
Ontegensprekelijke knipogen naar sixties- album een andere gedaante aan. Het over- door een ijskoude, gure smoglucht priemt. zonder verfrissend te klinken. Net als bij ‘I
29
DE WARANDE
DO 19.11
Gaye Su Akyol Handelsbeurs Concertzaal
Kouter 29, 9000 Gent
T ICKE T S Uitbureau Gent
Turkse pop / rock Veldstraat 82b
i.h.k.v. Istanbul Ekspres 09 265 91 65
www.handelsbeurs.be
DE WARANDE TURNHOUT
www.warande.be
34 Earteam Kangding Ray
‘Cory Arcane’
Raster-Noton
Amper een jaartje na het uitstekende ‘Solens Arc’ is het alweer fun-
kytime in de elektronische klankenslachterij van Kangding Ray.
Hetzelfde abattoir waar ook fijne collega’s als The Haxan Cloak,
Demdike Stare en Vatican Shadow de bijl hanteren. Behalve de al-
bumtitel is ‘Cory Arcane’ ook de naam van een fictief personage met
een hoogst bizarre levenswandel, maar dat verhaal moet je maar
een keertje zelf van het internet plukken. De vijfde langspeler van Kangding Ray – echte naam:
David Letellier – zit opnieuw strak in een loden dwangbuis van ondergang en ontreddering, al is
’t niet zo erg als op het vorige album. Werkelijk hors catégorie: ‘Dark Barker’, een monster in alle
betekenissen van het woord, beats en clicks uitspuwend als een ratelend machinegeweer. Knus
claustrofobisch, net als de goddeloze hap techno genaamd ‘These Are My Rivers’. Als we d’r
nog eentje mogen highlighten, gaan we graag voor het glorend mooie, Apparat-achtige ‘When
We Were Queens’, wegens het felle contrast met de rest van de plaat. Voltreffer! (fp)
Need’, waardoor het afscheid allesbehal- Mano Le Tough een beetje naar belegen new age geurt. op zich zal laten wachten. Geen slecht
ve pakkend is. Maar elkaar nog eens terug ‘Trails’ Klinkt vies? Dat valt eigenlijk wel mee. Want vooruitzicht. (ts)
zien, daar zeggen we geen nee tegen. (kc) Permanent Vacation McGuire flirt bewust met de grens van het
toelaatbare maar maakt er geen gimmick New Order
Bij tijd en stond durven wij al ‘ns een dj- van. ‘Beyond Belief’ is Brian Eno met meer
Lusts setje van Mano Le Tough verstouwen, op ‘Music Complete’
‘Illuminations’ vlees, een plaat die het uitstekend doet op Mute
het werk, onder de koptelefoon. Dat luis- de achtergrond, maar ingenieuzer in el-
1965 Records
tert steevast een gezapig eind weg, om- kaar zit dan je aanvankelijk dacht. Het is or- Het voor de rest van z’n
Wat zijn ze in de UK toch snel met Oasis- dat Mano er ook achter de draaitafel een ganische ambient voor futuristische hip- dagen wellicht Peter
vergelijkingen. Zodra er ontdekt wordt dat erezaak van maakt om z’n naam niét waar pies. (dm) Hook-loze New Order
een band twee broertjes telt, beginnen te maken. Want tough is Mano allerminst. lost met deze ‘Music
ze al te likkebaarden en te smachten naar Wel integendeel: de jonge Ier handelt in Complete’ een eerste
nieuwe vetes, tirades, splits, solo-projec- lome house/minimal met zorgvuldig inge- Steve Moore echt nieuwe plaat in 10
ten en de afsluitende comeback. Waarom paste en licht-euforische plotwendingen. ‘Cub Original Motion Picture jaar. Opener ‘Restless’
het nieuwe Lusts, het project van Andy Absoluut bekoren kon het lijp-lijzige meta- Soundtrack’ is brave, herkenbare, bijna klassieke
Relapse
en James Stone, ook meteen de Oasis- bolisme van ‘Changing Days’, z’n meer dan britpop (en wordt daarin overschaduwd
stempel met zich meekreeg lijkt een onop- uitstekende debuut van een tweetal jaar Cub is de Engelse door betere tracks als ‘Academic’ en
losbaar raadsel. De pure indiepop van de terug. Al komt er op ‘Trails’ wat meer ge- vertaling voor Jonas ‘Nothing But A Fool’), terwijl ’Singularity’
gebroers Gallagher staat mijlenver verwij- duld aan te pas. Het aanvangskwartiertje Govaerts (ex-The Hickey vervolgens een bocht van 180° maakt met
derd van de vettige synthrock, postpunk is ‘n bibberig aanloopje, maar vanaf ‘Half Underworld) z’n een zo uit het oeuvre van Joy Division
en new wave die Lusts naar je toe jagen. Closed Eyes’ is ‘t opnieuw van de truc met horrorprent Welp, die geplukte baslijn en dito ijle synths. Het
Bands als The Horrors, Cut Copy en vooral onbekommerde beats en mild zoemende een passende sound- blijkt een geslaagde zet, want bij New
Echo & The Bunnymen zijn betere verge- bassen. Bovendien gaat Mano ook aan het track kreeg van Steve Order horen nu eenmaal synths en
lijkingen. Soms resulteert dit in het perfec- zingen – helaas met wisselend resultaat. Moore, de helft van synth- en drumduo dwingende baslijnen, getuige verder het
te brouwsel van zeer snedige synths, van Alsook kunnen we ons niet van de indruk Zombi. Perfect gekoelde synths begelei- prima ‘Plastic’ dat 3 decennia synthpop
met reverb doordrenkte gitaren en catchy ontdoen dat ‘Trails’ een pak minder mon- den de welpjes bij hun warme kampvuur in en new wave samenbalt in net geen 7
refreinen (‘Temptation’, ‘The Chair’, ‘Waves’) tere spanning behelst dan z’n voorganger, de bossen en hun gruwelijke einde. Ook minuten. Minder leuk zijn would be
maar andere keren slagen de broertjes de gezien die uitgesponnen intro-studieron- op zichzelf blijven de tracks overeind. Het anthem ‘Unlearn This Hatred’, het zielloze
bal ook helemaal mis zoals op het ongeïn- de en enkele hele en halve stinkers verder- enige nadeel is dat ze soms smeken om ‘Tutti Frutti’ en de slappe afsluiter
spireerde ‘Careless’ of de enerverende in- op het album. Niet helemaal geslaagd over een verlengde versie. Want afklokken op ’Superheated’, en misschien dat een song
terlude ‘Attraction’. Andy en James Stone de hele lijn. (fp) 37:37 is iets te kort voor een auditieve als ‘People On The High Line’ net wat te
zijn in tegenstelling tot Noel en Liam mis- suspense-trip, maar pakken doet het wél. hard leentjebuur speelt bij Happy Mondays
schien iets minder gek, soms is net dat Marbert Rocel Uit stil protest, dan ook deze korte (iets met een cirkel die rond is), maar dan
beetje gekheid nodig om het geniale te be- ‘In The Beginning’ recensie. (boo) hebben we ook echt alle muggenzifterij
reiken. (ps) Compost gehad. ’Music Complete’ is een degelijke,
De bandleden van Marbert Rocel komen Multicast Dynamics zij het op safe spelende plaat die nu en
Lydmor & Bon Homme uit Leipzig, maken zorgvuldig uitgekien- ‘Scandinavia’ dan echt hoge toppen scheert - check de
‘Seven Dreams Of Fire’ de, bedrieglijk ongecompliceerd klinken- Denovali Records in een whiskystem verzopen spoken
Hfn Music de electropop en zijn alweer aan hun vier- word-new wave van ‘Stray Dog’, waarop
In juni van dit jaar bracht New Order anno 2015, zij het met een
Nevenproject van Tomas Hoffding, front- de plaat toe. De freule achter de micro be- de Nederlandse
schikt over een wonderschoon stemge- zekere nostalgie naar de eighties en
man van WhoMadeWho, en Jenny elektronica-producer nineties, laat horen dat er nog meer dan
Rossander, dat naast je goedkeuring, voor- luid, de nummers zitten prima in elkaar Samuel van Dijk de
en de productie is zoals gezegd uitste- voldoende spanning op de rekker zit. (mc)
al op je dansspieren rekent. Jammer ge- eerste twee platen uit
noeg werden het vooral onze zenuwen, kend - opener ‘80 Horses’ is wat dat be- van wat uiteindelijk een
waar hun songs op inwerkten. Kruipt treft een prima visitekaartje. Het is allemaal reeks van vier albums
Owiny Sigoma Band
Hoffding in de rol van Bon Homme en niet gruwelijk origineel, maar toch knikken rond organische klanken en natuuropna-
‘Nyanza’
we goedkeurend (en af en toe zelfs in de Brownswood Recordings
Rossander in die van Lydmor, toch blijkt de mes moet worden. Twee albums dus, vol
som van de delen niet echt een meerwaar- maat) mee met nummers zoals het ijzer- drones en field recordings die dan wel Een eerste cyclus is
de te bieden. Al schuilt er toch wat moois sterke ‘Dawn Of The Day, ‘Always On My niet altijd even overtuigend klonken, maar rond voor het bonte
in hun songs. Dient ‘Things We Do For Mind’ (o zo warm, maar de intro is gepikt die toch nieuwsgierig maakten naar meer. gezelschap van Owiny
Love’ zich aan als zeer genietbare slomo- van ‘Walk This Way’), de manisch-depres- Met ‘Scandinavia’ verschijnt nu het derde Sigoma Band, de
house, dan surft ‘Trooper’ nog vrij moeite- sieve disco van ‘Me, Myself And I’ en het deel en het gaat effectief in stijgende lijn vruchtbare samenwer-
loos op die golf mee. ‘Flash’ ons nog mee- prachtige ‘Make Me Walk’. Prima popplaat- met Multicast Dynamics. ‘Scandinavia’ is king tussen de
slepen en ook ‘Go Fingers Go’ is best aan- je dus. (mb) veruit het meest duistere album van de Londense Hackett-
genaam in de omgang. ‘Dream of Fire’ ver- drie, maar duister hier heeft eerder een broertjes, whizzkid Tom Skinner en de
zengt dan meer in een arty farty sfeertje, Mark McGuire melancholische dan een negatieve Kenianen Joseph Nyamungu en Charles
dat ons al moeilijker over de rand kan til- ‘Beyond Belief’ bijklank: dit is een plaat voor ’s nachts. Owoko. Het titelloze debuut – dat de band
Dead Oceans
len. Te vaak vervalt deze ‘Seven Dreams Of Kabbelende veldopnames en subtiel prompt een plekje in het voorprogramma
Fire’ in overdreven zweverig en theatraal Mark McGuire is vooral bekend van geknetter vloeien rustig door elkaar, kille van Thom Yorke opleverde – werd ingeblikt
gedoe, waardoor elke vorm van schoon- Emeralds, het lichtjes geniale elektroni- soundscapes wisselen af met warme in Nairobi, de stevig stomende opvolger
heid verloren gaat. Wat rest, is weinig boei- ca-trio dat slechts één plaat nodig had om loops die het geheel een rustgevende ‘Power Punch’ in Londen. Voor deze derde
ende electropop die vlot aan ons voorbij- ambient naar een nieuwe dimensie te stu- maar toch experimentele draai geven. Dit plaat zocht het vijftal de (on)rust op in
gaat. Zelfs als we willen blijven plakken, wen. Solo heeft de Amerikaan minder ver- zijn geluidsgolven om te koesteren. Met Nyanza, een afgelegen provincie in het
bespeuren we te weinig weerhaakjes. Veel nieuwingsdrang. ‘Beyond Belief’ is een drie releases op nog geen half jaar ziet zuidwesten van Kenia. Die setting bracht
te vlak spul. (kc) heel atmosferische, instrumentale plaat die het ernaar uit dat ook deel vier niet lang inspiratie en evenwicht: schijnbaar
36 Ear t eam Kode9
‘Nothing’
Hyperdub
Al tien jaar ervaring op de teller, grondlegger - maar tevens ook eerste criticus - van het gaande-
weg karikaturaal uit zijn ehm, bassen gebarsten dubstepgenre en toch nu pas, anno 2015, toe
aan zijn eerste soloplaat: de muzikale queeste van Steve Goodman, aka Kode9, werd duide-
lijk niet uitgeschreven door hippe marketeers die kicken op het instant-now gevoel. Goodman -
naast producer ook doctor in de filosofie – kent de vergankelijkheidstheorie als geen ander en
mikt op tijdloze muziek. Een goede zaak, al haalde diezelfde tijd Goodman in 2014 genadeloos
in, met de dood van zijn vaste kompaan en woordkunstenaar Spaceape - meteen ook de hoofdreden waarom Kode9 op
‘Nothing’ soloslim speelt. De perstekst brengt geen duidelijkheid maar afgaande op het klankenpalet stond het productiepro-
ces in het teken van creatief zelfonderzoek, tabula rasa en ook existentiële levensvragen. Vooral die existentiële levensvra-
gen zijn opmerkelijk, want leden Goodmans beats in het verleden ook al aan schizofrenie en loerde paranoia wel vaker om
de hoek wanneer zijn neerslachtige loops vertwijfeld aan het tollen sloegen, dan biedt ‘Nothing’ met zijn jachtigere cut-ups,
horror-samples, gesyncopeerde breaks, J-pop en krekels, die Goodmans opnameapparatuur lijken te hebben opgevreten,
eerder een inkijk in de donkere psyche van één individu dan dat van een gezamenlijk teloorgaande maatschappij. (wd) © Philip Skoczkowski
moeiteloos worden hijgende elektronische Polynation dig te omzeilen: prima label (zie ook Nils is onbeluisterbaar storend en de tekst
beats en synthpop vervlochten met luo folk ‘Allogamy Frahm, Olafur Arnalds, Kiasmos) en een klinkt als een excuus, maar waarvoor: een
en de nyatiti (Oost-Afrikaanse harp) van Atomnation/!K7 intelligente sound vol raakpunten met ar- schoorvoetend toegegeven koerswijzi-
Nyamungu. De analoge Korg-beats, de tiesten als Four Tet, Boards Of Canada of ging? Ook de samenwerking met Four Tet
voorgeprogrammeerde Yamaha key- Eerder dan in de studio, wortelen de roots Jon Hopkins. Ook James Holden en z’n (het repetitieve ‘Facety 2:11’) laat je
boardsound, koebellen; alles klinkt van Polynation in het live-circuit. Dat laat discipelen van het Border Community- dolgedraaid achter. En jazeker dat faux
helemaal op zijn plaats. Het eindresultaat zich duidelijk horen op ‘Allogamy’, het al- label (Luke Abbott, Nathan Fake) ko- rebelists mooi rijmt op big business
klinkt noch Keniaans, noch Brits, wat ons bumdebuut van het Nederlandse duo. Het men nadrukkelijk in beeld – met nadruk (‘Cargo’) maar: tu quoque, Manuva? De
een prachtig compliment lijkt voor soortge- fundament van de band bestaat uit een op de opener en afsluiter van deze plaat. armen zomaar bastards noemen (‘Hard
lijke projecten die al te vaak verzanden in koket pallet opgeruimde en veelkleurige Lankmoedig sputterende synths staan cen- Bastards’)? Mag het iets meer zijn dan
een weinig originele exotische imitatie-/ synths, in een fusie van minimal en trip- traal bij Rival Consoles, wiskundig gestuwd sociaal-darwinistische hongerspelbagger?
assemblagedrang. (mvm) hop met jazz-infusies. Potige drums vor- door haaks-overslaande beats en gepast Volstond: één killertrack om een jaar vol
men het geraamte van Polynation. Ook op doorkruist via amicale distortion – als was kristalheldere voicemail en neo-Rode
plaat gaat de opbouw telkens crescendo,
Palace Winter met een pak ideeën gebald in één track.
het een kapotte draailier onder kortsluiting. Khmer-geweld in perspectief te plaatsen.
‘Medication’, ep Waar hoorden we dat nog? Het is en blijft Humorloze, bange plaat. (kh)
Parallel daarmee is de sound soms een een beetje vies, dat copycat-gevoel, maar
Tambourhinocer
tikje te overladen om het intieme potenti- het neemt niet weg dat ‘Howl’ een kraaknet
Op zijn debuut-ep toont Palace Winter zich eel ten volle te kunnen benutten. De inter- Bill Ryder-Jones
en netjes overdacht album is. Misschien té ‘West Kirby County Primary’
een goede leerling van The War On Drugs nationale doorbraak van Polynation ligt al- overdacht? Moeilijk om er de vinger op te Domino
en Kurt Vile. Niet alleen lijkt de drumpar- licht verscholen in de beheerste, miniatu- leggen, wat er precies mangelt. Ons ver-
tij van opener ‘Time Machine’ heel hard ristische pracht en praal van een nummer Bill Ryder-Jones is geen
stand zegt ja, het hart nee. No sé. (fp)
op deze van TWOD’s doorbraakhit ‘Red als ‘Why You’, dat zonder blikken of blo- onbekende in de
Eyes’ maar ook de melancholische zang zen naast Bonobo, Four Tet of Gold Panda muziekwereld. Tot en
van Carl Coleman heeft veel weg van mag staan. Meer van dattum! (fp) Robbing Banks met 2008 was hij
de Philadelphia rockers. Met het heerlij- ‘This & That’ leadgitarist bij The Coral
Bank Records
ke wegsoezende ‘Woke In The Night, The Post Office en hij versterkte Arctic
Phone Was Ringing’ toont Palace Winter ‘The Marylebone Greenwave’ Geen idee waar Robin van Saaze de naam Monkeys live tijdens hun
echter dat het niet te reduceren valt tot een Minorit y Records voor zijn one man garage band haalde. ‘AM’-tour. Nu komt de Brit op de proppen
kloon van zijn invloeden. Wanneer het tem- Wat we wel weten, is dat je snel moet zijn met z’n derde soloplaat en die klinkt bij
Welkom in de wondere wereld van het ze-
po zoals in ‘Menton’ weer naar boven gaat, om een bank te beroven. En dat is deze momenten heel wat zwaarder dan zijn
ventienkoppige Post Office en de debuut-
verliest het duo echter veel zijn kracht. (jdb) Nederlandse Douglas Firs op whisky en voorganger ‘A Bad Wind Blows In My
plaat opgevat als een conceptalbum. Titel
onthoudt dat Palace Winter zich op z’n steroïden! Op ‘This & That’ vuurt hij tien Heart’. Luister maar naar ‘Let’s Get Away
en idee komen van een verkeersmythe uit
best toont als het ingetogen en meande- energieke compromisloze garagesongs From Here’ dat aanvankelijk rustig kabbelt
London waar het in de buurt van King’s
rend speelt. op je af. De nummers vliegen voorbij in tot het even onverwachts als een uithaal
Cross mogelijk zou zijn om een bepaald
traject af te leggen zonder te moeten slechts tweeëntwintig minuten, maar lan- van Sugar Jackson in je gezicht ontploft.
Pigs stoppen voor een rood licht. In de prak- ger heb je niet nodig om overtuigd te ra- Deze keer dook hij samen in de studio met
‘Wronger’ tijk is daar tot nu toe blijkbaar geen enke- ken van zijn kunnen. Kort en krachtig, en- wat vrienden om zo meer als een band te
Sofy Major le chauffeur in gelukt. Vertrekkend van- thousiast en soms intiem… zo hebben we klinken dan als singer-songwriter. Dat hoor
‘Waste’ uit deze “urban legend” brengt Post Office het graag! (jk) je vooral in de fantastische single ‘Two To
Solar Flare/Broken Silence een verhaal over geboorte en dood en alle Birkinhead’. Maar op nummers als ‘Tell Me
levenscyclussen hiertussen. Verdere inspi- Roots Manuva You Don’t Love Me Watching’ en ‘Seabirds’
Unsane-bassist Dave Curran begint wat komt de prachtig breekbare kant van de
songs te schrijven op gitaar, samen met ratie haalde de groepsleden bij geeks en ‘Bleeds’
excentrieke personages die ronddwalen Big Dada Brit weer boven. ‘West Kirby Count Primary’
drummer Jim Paradise (Freshkills, Hellno, is deels opgenomen in Ryder-Jones’
…). Producer Andrew Schneider (Cave In, in hun omgeving. Muzikaal zweeft alles er- Roots Manuva; man,
gens tussen de progrock van Yes, de fusi- kinderkamer in het huis van zijn moeder
Keelhaul, Converge,...) komt er later bij om mythe, RifRaf-darling. die hij omgebouwd heeft tot homestudio.
de lege basplek in te nemen. Als indicatie on van King Crimson, de dolle avonturen Van ‘Brand New Second
van Frank Zappa en de poëzie van Sigur En dat straalt de muziek ook uit. De
dat het hier geen easy listening betreft, kan Hand‘ tot en met intimiteit van het album past perfect in de
dat tellen. De zwaartekracht hoeft alvast Ros. Met de medewerking van Sia Furler ‘4everevolution’ konden
(Zero 7, David Guetta, Giorgio Moroder) setting van een slaapkamer. Bill Ryder-
niet veel moeite te doen om dit gewichtig wij gospel-jubelend Jones beschikt over een heerlijke stem die
trio aan de grond te houden. Daar zorgen en Eddie Stevens (Freakpower, Moloko). getuigen van de fitheid
Uitgebracht in digipack met bijhorend nog meer doorleefd klinkt dan de schoen-
de logge riffs en drumslagen met loden en, bij sporadisch vormverlies, eens selec- zool van een zwerver en op de nieuwe
stokken wel voor. Prima post-hardcore die kunstboekje. Voor fans van ‘Queen Of tief wegkijken. Aan ‘Bleeds’ valt moeilijker
The Wave’, het absolute meesterwerk plaat bewijst hij dat hij nog heel wat in z’n
handjes schudt met broertjes metal, doom kop of staart te krijgen. Geen onmiddellij- mars heeft. (jdv)
en sludge. Een gemene deler van alle ver- van Pepe Deluxé in het space opera- ke uitschieters, op single ‘Don’t Breathe
noemde bands dus. Niets wereldschok- genre. (gtb) Out’ na dan; adembenemend falsetto-re-
kends nieuws aan de hand, wel vakman- frein, opgewekt 70’s-discoloopje en een
Will Samson
schap voor de liefhebbers. Rival Consoles geïnspireerde Roots die rapt over zijn ‘Ground Luminosity’
‘Howl’ Talitres
Hetzelfde dreamteam zit ook achter de can’t-control-me-spirit. Helaas komt de
soundknoppen van Sofy Majors derde al- Erased Tapes rest van de plaat niet in de buurt. Is het de Songsmid Will Samson
bum. Deze Fransozen tappen uit hetzelf- Het risico bestaat wel degelijk, Rival in onbruik gerakende roots-fi discotheque- heeft met ‘Ground
de vaatje met zwaar gerstenat, maar sprin- Consoles die samen met de waan van warmte die plaats maakt voor killere, Luminosity’ zijn derde
gen er net iets poppier mee om. Dat zorgt de dag opnieuw tussen de plooien van melodiearme beats, dan wel onduidelijke album op de wereld
voor songs die zich ophouden tussen die net & gazet verdwijnt. Nochtans is al- geluidsmixing, of toch bijwijlen povere losgelaten. Wie de man
van Melvins, Butthole Surfers en Jane’s les in stelling om de anonieme verdam- dictie. ’Bleeds’ grijpt je niet vast als kent, weet dat hij/zij zich
Addiction. (boo) ping van een werkstuk als ‘Howl’ vakkun- vanouds. De synth in ‘Crying’, track twee, mag schrapzetten voor
NA-
depot_ad_rifraf_100x140_20okt.pdf 1 21/10/15 11:33
NOVEMBER
JAAR
01 11 Emiliana Torrini &
01 ARCHIVE + ROBIN FOSTER 17 SHANTEL & BUCOVINA CLUB
02 DEPOT CAFÉ: ORKESTAR
03
YELLOWSTRAPS X LE MOTEL
NIGHTMAN (FEAT. TIJS DELBEKE
18 CHANNEL ZERO UNPLUGGED
19 THE STRANGLERS + EX-RZ
The Colorist
04
VAN SIR YES SIR)
OPEN MIC
+ MALCOM NIX
23 JOSÉ JAMES
Stadsschouwburg
05 I WILL, I SWEAR 24 SUUNS & JERUSALEM
06 DE PIEPKES BETOGEN IN MY HEART
(I.H.K.V. RODE HOND) W W W .C U L T U U R C E N T R U M M E C H E L E N . B E
25 TOM ROBINSON BAND
07 BANNED FROM UTOPIA 26 DE JEUGD VAN
PLAYS FRANK ZAPPA TEGENWOORDIG 14 11 Maurits Pauwels &
2015
10 GALAXIE'S NIGHTSHIFT VII, 27 TANGRAM NIGHT FEAT.
BACK TO THE FUNK KUTMAH EN LEFTO Mauro Pawlowski
11 PUBLIC ENEMY + 28 THERAPY?
DJ DYSFUNKSHUNAL 29 DEPOT CAFÉ: IT IT ANITA Cultuurcentrum
12 TALIB KWELI + DAY FLY + 30 DAYMÉ AROCENA (COOL)
NEMESIS (COOL)
13
14
REEL BIG FISH
JOHN COFFEY + BRUTUS
DECEMBER
GAVIN JAMES
04 12 I Will, I Swear &
03
15 ELISA WAUT
06 TOM VAN STIPHOUT
16 TOUT VA BIEN
Illuminine
Cultuurcentrum
www.cultuurcentrummechelen.be
BRIGADE(festival)
10 - 29 november 2015
- 10/11 - - 19/11 - - 23/11 -
MAD PROFESSOR THE WAVE PICTURES (vk) NOTS (vs)
DUB SHOW (gy) - 20/11 - - 26/11 -
- 12/11 - SHANNON & THE CLAMS (vs) ANTTI TOLVI (fi)
THE DRONES (au) THE TUBS, WILD RACCOON NUSLUX (fi)
- 13/11 - vs GRAND GURU (fr) KIISKINEN (fi)
FOOT JUICE TAPES - 21/11 - ARTTU PARTINEN (fi)
VOL. 1 BABA COMMANDANT - 27/11 -
MORESOUNDS live (fr) & THE MANDIGO BAND (bf) HALF JAPANESE (vs)
TIM PARKER (vk) SUGAR ONION SOUND INSECT ARK (vs)
TOOLBOX RADIO MARTIKO - 28/11 -
CHUNG AND THE GANG DJ BACKSTABBER HET SLOT feest:
DTM FOOT - 22/11 - SICKBOY + JULMUT,
- 14/11 - CRUCIAMENTUM (vk) MUQAT’A & AL
AVONDLICHT CORPSESSED (fi) NATHER (ps)
VUURWERK VILLAINY (nl)
- 18/11 -
BARKER TRIO (vs)
BLURT (vk)
www.hetbos.be
Het Bos, ankerrui 5/7, Antwerpen
26
38 Ear t eam
Earteam Mogwai
‘Central Belters’, 3cd
Rock Action
Mogwai viert z’n twintigste verjaardag met een box set die de carrière overspant.
Kunnen de pioniers van de postrock na twee decennia nog verrassen? Domme
vraag. Maar met hun palmares, maakt het iets uit? ‘Central Belters’ geeft een mooie
staalkaart van alles waarmee Mogwai het genre groot heeft gemaakt. Traag uitge-
sponnen gitaarakkoorden zwellen stilaan richting climax - de goeie ouwe postrock
van ‘Summer’, de gitaarstoten in ‘Helicon I’! Af en toe drijft de melancholie naar bo-
ven - dat wrange refreintje van ‘Cody’, die vocoders in ‘Hunted By A Freak’ of ‘2 Rights Make 1 Wrong’! Maar al-
tijd, net als de boel stroperig dreigt te worden, volgt een stevige djoef op je bakkes - de noise-uitbarstingen in
‘Mogwai Fear Satan’, de knallende gitaren van ‘Batcat’! De echte fans hebben misschien weinig boodschap
aan de eerste twee delen van deze driedubbelaar, die alleen bestaan uit tracks die al eerder op langspelers
van Mogwai werden uitgebracht. Verrassender is het derde deel, vol obscuur materiaal en b-kantjes, en met
als absolute hoogtepunt de live-klassieker ’My Father, My King’. Voor twee-derde van de plaat een mooie inlei- © Steve Gullick
ding tot de band, dus, maar het is dat derde schijfje dat ‘Central Belters’ pas echt de moeite maakt. (ts)
een pakketje schone liedjes. De Brit uit gen. Vanavond toch maar de achterdeur ‘Early Risers’ als supergroep bestempeld. Stigman even kwijt tijdens zijn emotione-
Brighton infuseerde zijn akoestische op slot. (fp) Wanneer die term valt, moet je steeds nat- le en muzikale rollercoaster. Veel idee-
nummers met fijnbesnaarde electronische tigheid voelen. Muziekgeschiedenis leert ën, en ook bijzonder veel goeie wil, maar
beats. Kleine klikjes en accenten, nauw- The Shoes ons immers dat dit vaak een eufemisme het klinkt nooit helemaal af. En da’s jam-
keurig geboetseerd rond gitaar, viool, ‘Chemicals’ is voor inspiratieloze muziek die naar mid- mer. (rl)
synths en stem. De breekbare popsongs Jalapeno Records life-crisis ruikt, zoals ook bij deze band
werden spaarzaam gearrangeerd op een rond Brad Truax (Interpol), Kid Millions en Sue The Night
Met ‘Crack My Bones’ trok het Franse
manier die doet denken aan Bon Iver of Barry London (beiden Oneida) het geval ‘Mosaic’
elektrorock-duo onmiddellijk de aandacht.
The Album Leaf. Will Samson nam de is. Openen doet Soldiers Of Fortune ech- Sounds Haarlem Likes Vinyl
Fris, snappy en toegankelijk, de Franse te-
nummers op tijdens koude winternachten. ter nog heel gedreven met het heerlijke In Nederland heeft Suus de Groot, met
genhanger van Mark Ronson. 4 jaar la-
Een ijzige kalmte is dan ook bijna tastbaar ‘Nails’, dat wat weg heeft van een obscure haar zeskoppige band, al heel wat har-
ter hebben de heren een opvolger klaar,
doorheen ‘Ground Luminosity’, dat op AC/DC-song. Daarna gaat het echter regel- ten veroverd. Het debuutalbum ‘Mosaic’
‘Chemicals’. Op deze plaat wordt er een
zijn luisteraar inwerkt als een knisperend recht de dieperik in. Pas naar het einde toe neemt veertig minuten van je tijd in beslag,
resem gastzangers, waaronder Sage en
haardvuurtje onder open hemel. krijgen we met ‘Fatigues’, dat door slaap- maar die zijn dan zeer goed besteed. Haar
Blaine Harrison (Mystery Jets), bij ge-
Schoon! (dw) dronken gitaren wordt voortgestuwd, en wondermooie stem is immers betoverend
haald die stuk voor stuk een nummer op
‘Which’ weer iets te horen dat de middel- en doet je naar meer smachten. De timing
maat kregen. Nog meer dan op de voor-
Joel Sarakula ganger wordt er gebricoleerd met gen-
maat overstijgt. Dat het album op het ge- is bovendien perfect. Dit is zo’n herfstplaat
‘The Imposter’ weldige Mexican Summer uitkomt (van o.a. die als een avondzonnetje aanvoelt en die
res en samples. Zo passeert er een jump-
Elevate Records Viet Cong en LA Hell Gang) valt dan ook schippert tussen heerlijk dansbaar (‘The
nummer dat na enkele seconden volledig
maar enkel te verklaren door die tracks. De Whale’), zorgeloos (‘Winter’s Coming’) en
Geweldige naam, Joel Sarakula. En hij verknipt wordt tot een iets aanhoorbaar-
rest van ‘Early Risers’ is namelijk een regel- niet dwingend (‘She’). Sue The Night is de
lijkt een beetje op Beck. De zoektocht der popsong. Er gebeuren aardig wat in-
rechte sof (pun intended). (jdb) verpersoonlijking van vriendelijke indiepop
naar een muze bracht deze merkwaardi- teressante dingen, maar het is toch even
ge Australiër al doorheen gans Europa, tot- wennen wanneer er plots een bijna pur met een hoek af. (pl)
dat hij van London zijn vaste uitvalsbasis sang edm-nummer zoals ‘Us & I’ de sfeer St Germain
maakte. Voor een muzikale kennismaking van de plaat volledig uit balans brengt. ‘St Germain’ Sun Club
raden we single ‘Northern Soul’ aan: ra- Het Franse duo verliest met al dat geëx- Warner ‘The Dongo Durango’
diovriendelijke retropop met een tikje soul. perimenteer de consistentie uit het oog. ATO
Vijftien jaar na het immense succesvolle
Ook de rest van ‘The Imposter’ knipoogt Desondanks is ‘Chemicals’ toch een goe- (lees: alom grijsgedraaide) ‘Tourist’, des- Sinds de indierockers van Sun Club hun
voortdurend naar de sixties en de seven- de electropop-plaat. (pn) tijds zowat de ultieme mix tussen house ep ‘Dad Claps At The Mom Prom’ uitbrach-
ties. Trompetten, orgeltjes, shalala’s, … in en jazz, is St Germain eindelijk terug. Op ten, is het voor het vijftal uit Baltimore snel
‘When The Summer Ends’ en ‘Children Of A The Silence Set deze titelloze plaat heeft de jazz deels gegaan. Die eerste proeve klonk niet bijs-
Higher Light’ klopt het plaatje perfect. Een ‘Teeth Out’ plaats gemaakt voor West-Afrikaanse per- ter vernieuwend maar wel zo speels en cat-
trager ‘Coralie’ doet daarna een poging mini50 records cussie en gitaren. De Parijzenaar heeft chy als een gabtikte t-shirt. Op hun debuut
om de wat eenvormige flow van de plaat te kortom Mali blues ontdekt. Is het een licht- ‘The Dongo Durango’ hebben ze het tem-
Drie jaar lang knutselden
doorbreken. ‘The Imposter’ is een makke- jes paternalistische affectie of ware lief- po wat opgevoerd en de kraan van origina-
de Zweden Dag
lijke plaat om bij weg te dromen, maar hier de? Hoe het ook zij, de man mixt een en liteit verder dichtgedraaid. Dat hoor je dui-
Rosenqvist en Johan G
en daar mochten er toch wat meer weer- ander opnieuw met gezapige elektronica delijk tijdens het aanstekelijke ‘Beaty Meat’
Winther aan dit debuut-
haakjes in. (rl) (al schitteren de loops en de beats vaak en ‘Cheeba Swiftkick’, twee songs die eer-
album. Hun opnames
van akoestische gitaar, door afwezigheid) en dat levert een nog- der hun weg al naar de ep vonden. Nu ze
Senking orgel, piano, banjo en al glad resultaat op, ondanks het feit dat tot albumversies zijn opgepimpt, klinken
‘Closing Ice’ stem werden binnenstebuiten en onderste- hij samenwerkte met uitstekende muzi- ze helderder en afgekuister als voorheen
Raster-Noton boven gekeerd om uiteindelijk in deze kanten zoals Mamadou Cherif Soumano maar tegelijkertijd hebben de bezieling en
‘Teeth Out’ te veranderen. Aan de akoesti- en Guimba Kouyate. Met momenten levert het aanstekelijk enthousiasme ook iets ge-
Op het industriële stort voor muzikaal ge- maakts gekregen. Zij die van feelgood in-
sche elementen werd elektronica toege- de plaat wonderschone momenten op,
vaarlijk afval prijkt recentelijk een berg af- dierock houden en verder geen vragen
voegd, met dank aan mixer en synthspeler maar hij klinkt vooral een tikje gedateerd.
gedankte dubstep. Senking vist er op stellen, zullen zich echter graag aansluiten
Nils Frahm. De elektrisch geladen, Misschien de volgende keer toch iets min-
‘Closing Ice’ de vuigste, meest misvormde bij Sun Club. (jdb)
dreigende ambient werkt uitstekend met der lang wachten? (mb)
wrakstukken uit en perst ze door z’n batte-
rij analoge shredders en sequencers. Tot het breekbare van de instrumenten. ‘Teeth
Out’ is een gitwart, donkere plaat. Er is het Stigman Sun Ra And His Arkestra
het bot gestripte en misantropische elektro,
zo je wil. ‘Closing Ice’ is een evenwichts- bloedstollend mooie ‘Worry, Glory’, een ‘Fathers’ – Gilles Peterson
oefening tussen danger, hope & destruc- sfeervol popnummer, de helse, elektroni- Microcultures presents…
tion, meldt de officiële uitleg. Leuke om- sche orkaan in opener ‘We Will Be François Borgers produceert met Stigman
‘To Those Of Earth… And Other
schrijving, en niet eens zo ver bezijden de Enraged’ en de constante melancholische trage en donkere indiepop met filmische World’, 2cd
waarheid. De strak-minimalistische huisstijl én onheilspellende toon die bijvoorbeeld en literaire invloeden. ‘Fathers’ is het ver-
Strut
van het Raster Noton-label indachtig, boet- ook bij Mount Eerie heerst. ‘Teeth Out’ is volg op debuutplaat ‘Broken Skins’ en een Bert Dockx van Dans
seert Jens Massel op ‘Closing Ice’ opnieuw muzikaal uitdagend, sferisch en intens. hommage aan Borgers’ vader, die over- Dans en Flying
een indrukwekkend weidse én beklem- Bijzonder knap debuut. (dw) leed tijdens de opnames. Schreven we Horseman over Sun Ra:
mende sound. Weliswaar veel minder strak over die vorige plaat nog dat die een beet- “Hij zat in een jazzidioom
en klinisch dan op ‘Capsize Recovery’, Soldiers Of Fortune je treurig klonk, dan slaat die balans nu maar week er heel hard
die adembenemende vorige plaat. Het re- ‘Early Risers’ over naar zeer treurig. Of ook: zeer moe- van af. Sun Ra heeft altijd
sultaat van Senkings jongste stijloefening Mexican Summer
dig. ‘My Dad Has Gone Away’ bezwijkt net koppig zijn eigen weg
mondt voor de grauwe gelegenheid uit in Terwijl Soldiers Of Fortune in 2004 als een niet onder zwaarmoedige strijkers, maar gevolg waardoor hij nooit veel platen heeft
een soort botte en gedempte no-metal, soort van anti-groep ontstond, wordt de als ‘Look At The Ceiling’ daarna binnen- verkocht en veel financiële problemen heeft
omhuld door sluipend robotisch onbeha- band in de aanloop van z’n tweede album valt met onbehaaglijke synths, raken we gekend. Hij was een groot componist,
Earteam NOV. scène
LE
de musiques
actuelles
20 15
GRAND
TOURCOING
+33(0)3 20 70 10 00
MIX
WWW.LEGRANDMIX.COM
A HOUSE FOR
EEN HUIS VOOR
DANS, BEELD
DANCE, IMAGE
EN GELUID L I V E I N D E ND E RM ON D E
AND SOUND
A HOUSE FOR
DANCE, IMAGE
ANDLEUVEN
SOUND — WWW.STUK.BE
0 6 N OV E MB E R
04 — 11 CHANTAL ACDA FEAT. PETER
BRODERICK + DEADMAN ORCHESTRA THE NEXT GENER AT IO N
FAYE DUN AWAYS
12 & 13 — 11 SLAAPWEL RECORDS
LABELNIGHT / DAUWMORNING 05 DE C E MB E R
BIS
K E R KS T R A AT 115
10 — 12 ROOSBEEF + STAN LEE COLE NIEUWE ZAAL!
12 — 12 MEW + SUPPORT w w w. c c b e l g i c a . b e / g e r u i s
pianist en bandleider. En een filosoof op het dat klinkt soms bevreemdend mooi (‘We Tripes digitale noise. Op deze collab met Vainios
randje van de kitch. Het repertoire dat hij Leave, We Forgot’). Erika Angells porselei- ‘Suicide Jazz’ regelmatige live-partner Franck Vigroux is
heeft nagelaten is uniek.” De Britse BBC 6 nen stem, op haar beste momenten refere- At ypeek Music dat niet anders, het verschil is alleen dat
Music-dj en all things jazz-kenner Gilles rend aan Björk, wordt niet alleen bijgestaan op ‘Peau Froide, Léger Soleil’ de hectische
Peterson is wellicht ook die mening door haar echtgenoot, maar ook door de Dit Frans trio speelt meteen open kaart aan drukte en het loze geknetter al gauw routi-
toegedaan. Op de 2 cd’s tellende compila- drums van Liam O’Neill (Suuns) en Stefan de hand van de cd-titel. Voor wie niet ver- neus beginnen klinken. Te vaak gehoord,
tie ‘To Those Of Earth… And Other World’ Schneider (Bell Orchestra) en de snaarar- trouwd is met de improvisatiewereld zal dit misschien? Moeilijk te zeggen bij kleppers
mixt Peterson z’n favoriete tracks met rangementen van Daniel Bjarnason (Sigur inderdaad neigen naar de soundtrack voor zoals Vainio, van wie je sowieso geen easy
onuitgegeven en meer bekend werk van Rós, Efterklang). Voor die knappe bijdra- een eenrichtingstrip naar de hel. Drummer, listening hoeft te verwachten. Nu kunnen
Sun Ra. De release (met een extra woordje ges alleen al verdienen Thus Owls een bassist en klarinettist vrijen elkaar schaam- we wel wat experiment verdragen, het pro-
uitleg) van Peterson is in die zin een pluim van (ne)! teloos op zonder beperkingen. Soms heel bleem is alleen dat, tussen de adrenaline-
perfecte staalkaart van de 125 (!) uiteenlo- sensueel maar vooral zeer direct en rauw. stoten door, de ijzige drones op dit album
pende lp’s die Sun Ra uitbracht. Tel daar Toys’R’Noise Meeslepend en afstotend, verslavend en niet meteen ergens naartoe gaan. Na het
een carrière overspannende bio van auteur ontnuchterend, zoals een Passolini-film. vorige album van Vainio op Touch schre-
‘Toys’R’Noise’
Robert L. Campbell in het booklet bij en je At ypeek Music/BeCoq Records
Wie het nog wat extremer wil, luistert best ven we nog dat de Fin zich nog steeds niet
hebt een hele muzikale wereld die open eens naar een andere nieuwe release op op een kwaliteitsdip liet betrappen. Laat dit
Musiceren met geadap- hetzelfde label, namelijk ‘Red’ van William
gaat. Puur gebundeld genot voor wie Sun dan misschien toch zijn eerste zijn. (ts)
teerd speelgoed, is dit Hooker Quartet. Een orgie van improvisa-
Ra al kende. Een fantastische introductie
dan het Franse ant- tie recht uit het hart van Brooklyn, voortge-
voor wie nog nooit van de man had
woord op de Australiërs
Valley Maker
gehoord. (bvm) stuwd door de drummer die nog opnamen
van Toydeath? Niets is ‘When I Was A Child’
maakte met o.a. Lee Ranaldo, Thurston Brick Lane Records
minder waar. Het klinkt Moore en Elliott Sharp. Voor verwittigde
Chris Tenz om te beginnen al niet Amerika, het land waar
luisteraars. (gtb)
‘Nails Through Bird Feet’, zo speels en absoluut niet merkbaar dat rustieke Americana en
lp+7”+cassette het om speelgoed en eigen gefabriceerde oerdegelijke folkrock
Slow wank U.S. Girls
instrumenten gaat. De sferen zijn sacraal kind aan huis zijn en de
‘Half Free’
Een verademing in en meditatief van aard, de geluiden 4AD
indiebands talrijk zijn.
digitale tijden waarin het abstract en uiterst origineel. De uit South Carolina af-
aantal stream-links Geestesgenoten van Swans, Syndrome Na fantastische releases komstige singer-song-
oneindig is. De nieuwe en Pharmakon maar dan nog eigenwijzer. op Kraak en op Fat Cat writer Austin Crane, alias Valley Maker,
release van Chris Tenz De diepgang van een onderzeeër, de blijft Meghan Remy de past perfect in dat plaatje. Valley Makers
ademt een en al liefde schoonheid van een schare maagdelijke scherpe kantjes van de sound situeert zich in een muzikaal land-
voor een analoge elfjes, de beklemming van een bank- soul, de pop en de r&b schap waar ook The Decemberists, Great
aanpak. Het promo-pakket van de in schroef, nagels op een bord krassend opzoeken. De érg Lake Swimmers en Eddie Vedder rondwa-
Londen wonende Canadees is meteen ook kippenvel én het verval van een heroïne- scherpe kantjes, want ren. Neem nu het wondermooie openings-
de volledig afwerkte combi van de lp, een junk. De emotionele roetsjbaan van het licht verteerbare popsongs vind je ook op nummer ‘Oh Lightning’ waar Crane’s treu-
7” met twee bonustracks en een cassette. leven zelve met andere woorden, en zo deze ‘Half Free’ niet. U.S. Girls doet het rende stem geruggesteund wordt door
Het is tekenend voor de geloofwaardige, hebben we onze sonische uitspattingen met dwarse ritmes, met witte ruis en met akoestisch gitaargetokkel en het zachte
diepgravende koers die Tenz wil varen. Hij maar al te graag. (boo) tape loops. Maar wat zijn die catchy stemgeluid van Amy Godwin. Of het wee-
ontrok zich aan de religieuze cult waarin hij refreintjes en vooral die licht nasale stem moedige ‘Only Friend’ waar de vocalen van
opgroeide en draagt zijn album ‘Nails TRAAMS van Remy toch weer goed voor een Crane en Godwin in elkaar vloeien als melk
Through Bird Feet’ op aan twee vrienden ‘Modern Dancing’ handvol tracks die zich maar wat graag in en honing. Luisterliedjes waar je stil van
die de druk van dezelfde omgeving Fatcat Records je oren vasthaken. ‘Window Shades’, wordt. (ne)
ontvluchten door zelfmoord te plegen of bijvoorbeeld, is een ferme kwak exotica
Een band starten om de verveling in je stad met een aanstekelijk, log ritme en een
spoorloos te verdwijnen. Tenz is gelukkig tegen te gaan is niet bepaald een nieuw
Anna Von HaussWolff
nog van de partij en uit zijn persoonlijke bezwerende zanglijn die zo uit een ‘The Miraculous’
verhaal. De postpunkers van TRAAMS ver- obscure disco-hit werd geplukt. ‘Woman’s
catharsis op een winterplaat vol experimen- telden het al op hun debuut ‘Grin’. Het trio
Pomperipossa Recors/Cit y Slang
tele lofi-tracks en donkere akoestische Work’ drijft op een hypnotiserende
besloot er iets aan te doen en verhuisde synth-melodie en barst uit in een refrein “Zeer intrigerend”,
ambient. Met medewerking van Richard ondertussen naar Leeds. De trip noord- schreef iemand met
Adams (Hood, The Declining Weather), waarvan de haren omhoog gaan staan. En
waarts hoor je op ‘Modern Dancing’, een in ‘Damn That Valley’, misschien wel de hit alcoholstift op het hoesje
Fieldhead, Machinefabriek en Tape Loop album dat uitpuilt van rammelige nummers van ons promoexem-
Orchestra. Een pakkende, trage plaat die van ‘Half Free’, croont en kreunt Remy over
als ‘Gimme Gimme Gimme Gimme (Love)’, een opzwepende reggaegroove die plaar van ‘The
ook in een sneeuwlandschap volledig ‘Succulent Thunder Anthem’ en het weer- Miraculous’, het derde
onder de huid kruipt. (bvm) vakkundig gedeconstrueerd werd. Wat een
galoze ‘AnB’ die even grimmig klinken als plaat. Wat een stem. En vooral: wat een album van de Zweedse
de rokende fabrieken van de industriestad creativiteit al weer van een van de origi- Anna Von Hausswolff. Die twee woorden
Thus Owls eruit zien. TRAAMS verzorgde trouwens vatten de plaat perfect. Het begint al met
‘Black Matter’, ep neelste acts van de afgelopen jaren. (ts)
eerder al het voorprogramma van FIDLAR, haar favoriete instrument: het orgel. Niet
Secret Cit y Records
Drenge en Parquet Courts, referentie die meteen iets dat je op het gemiddelde indie-
Achter de artiestennaam Thus Owls gaat kunnen tellen. Zanger Stu Hopkins zingt
Mika Vainio & Franck plaatje terugvindt. Op haar vorige album
het Zweeds-Canadese echtpaar Erika en dan wel op het randje van vals, maar dat Vigroux ‘Ceremony’ trok ze trouwens voluit de kaart
Simon Angell schuil. Dat het excentrieke past perfect bij het hoge je m’en fous-ge- ‘Peau Froide, Léger Soleil’ van het orgel. Op haar jongste is er naast
Cosmo Rhy thmatic/Modern Mat ters
paar het sonische experiment niet schuwt, halte van de muziek. Toch jammer dat ver- haar orgel nog meer plaats voor drums,
ondervonden we al bij de vorige langspeler derop ‘Modern Dancing’ de songs een Mika Vainio, de betere helft van het legen- gitaar en bas. Maar zelfs met die voor de
‘Turning Rocks’. Op de nieuwste ep wordt beetje aan spankracht inboeten op dit ver- darische elektronicacollectief Pan Sonic, hand liggende instrumenten erbij blijkt ze
datzelfde experiment verder uitgepuurd en dienstelijk album. (jdv) schippert solo al een tijdje tussen stilte en niet gemakkelijk in een bestaand vakje te
RADIAL SEQUENCE
duwen. We horen americana, dronerock à wonderbaarlijke balans te vinden tussen bijster veel meer dan een indommel-
30.10 Cactus Club - Brugge
la Earth, shoegaze, goth, psych, pastora- experimenteerdrift en melodieuze pracht, plaatje? ‘Thunder’ heeft een leuke, jaz-
06.11 Autumn Falls @ De Roma - Antwerpen
le folk en zweverige pop. En dat alles met waarin duidelijk z’n liefde voor Robert Fripp zy zanglijn en single ‘Message’ is cat- 17.12 Autumn Falls @ Handelsbeurs - Gent
een stem die in dezelfde competitie speelt en Pink Floyd in verweven zit, maar ook chy, maar zakt na twee minuten hele-
TERAKAFT
als die van Kate Bush. Te ontdekken. (eb) kopjes geeft aan Harry Sacksioni. maal weg. Lang niet onaardig, maar
31.10 Vk* - Brussel
Adembenemend, bloedstollend en zelden beklijvend. (mvm)
Craig Ward hartverscheurend mooi. (boo) CHANTAL ACDA
Young Galaxy 01.11 Autumn Falls @ AB - Brussel
‘Leave Everything Move Out’
02.11 Autumn Falls @ Minard - Gent
Wardism Jamie Woon ‘Falsework’
04.11 Autumn Falls @ STUK - Leuven
Deze Schot die in ons ‘Making Time’ Paper Bag Records
05.11 Autumn Falls @ CC Hasselt - Hasselt
PMR Records
land vooral bekendheid De jaren tachtig lijken wel een eindelo- 08.11 Autumn Falls @ De Studio - Antwerpen
verwierf als gitarist van De fluweel gebekte Jamie Woon leerden ze inspiratiebron voor een al even ein- 14.11 Autumn Falls @ 4AD - Diksmuide
dEUS, woont al een we een klein decennium geleden kennen deloze stroom aan indiebands. Ook 11.12 Winterluisteravond - Godsheide
tijdje terug in z’n heimat. via een duistere Burial-remix van ‘Wayfaring Young Galaxy valt in die categorie met KURT VILE & THE VIOLATORS
Na hier nog wat Stranger’. In Londen stak destijds elke z’n half dansbare, lichtvoetige, eigh- + WAXAHATCHEE + LOWER DENS
gestoeid te hebben met week een nieuwe, minderjarige rotgetalen- ties-geïnspireerde synthpop met hier 01.11 Autumn Falls @ AB - Brussel
Chantal Acda als True Bypass en z’n eigen teerde producer zijn neus aan het venster, en daar een zweem acid light; iets wat STADT
prognoise-trio A Clean Kitchen Is A Happy wat Woons doorbraaksingle ‘Night Air’ en de band intussen al vier albums vol- 01.11 Autumn Falls @ AB - Brussel
Kitchen, is hij nu vooral solo actief. Dat later ook ‘Lady Luck’ een dozijn briljante houdt. ‘Falsework’ doet dat met be- 06.11 Autumn Falls @ De Roma - Antwerpen
bracht ons alvast het intrigerende gitaar- remixes opleverde (check: Ramadanman hoorlijke overtuiging doorheen drie 07.11 Autumn Falls @ N9 - Eeklo
drone-werkstuk ‘New Third Lanark’ op. Het en Hudson Mohawke). Maar na debuut kwart van het album. De synths en 25.11 Autumn Falls @ MOD - Hasselt
nieuwste exploot ‘Leave Everything Move ’Mirrorwriting’ (2011) werd het plots stil. drumcomputers houden het tempo 17.12 Autumn Falls @ Handelsbeurs - Gent
Out’ is meteen ook de eerste release op ”Het is heel erg normaal voor mij om twee hoog terwijl de liefde en gedoemde re- DEADMAN ORCHESTRA
z’n eigen label. Laag voor laag bouwt hij jaar aan een nummer te werken”, zei Woon laties bezongen worden in blikkerende 02.11 Autumn Falls @ Minard - Gent
repetitieve patronen op met piano en daar zelf over. Of het met dat gezapige pro- refreinen. Albumsingle ‘Factory Floor’ 04.11 Autumn Falls @ STUK - Leuven
gitaar, slaagt zelfs aan het drummen en ductieproces te maken heeft weten we is een slimme staalname daarvan: een BEACH HOUSE + DUSTIN WONG
nemen de door Ruth O’ Mahony Brady niet, maar feit is wel dat ‘Making Time’ vol- dansbare zomerse zorgeloosheid op 03.11 Autumn Falls @ AB - Brussel
geprogrammeerde strijkers je mee op een komen onthaast klinkt. Vederlichte pop- een repetitieve riff en een stevig syn- FATHER JOHN MISTY + ANNA B SAVAGE
trancy purperen wolk. Ward heeft duidelijk songs kabbelen voorbij, vakkundig geca- thritme. Tegengif voor herfstblues. (sn) 10.11 Autumn Falls @ AB - Brussel
z’n tijd genomen om samen met producer moufleerd door een al bij al erg brave pro-
KISS THE ANUS OF A BLACK CAT
David Odlum de sound uit te puren en een ductie. Ligt het aan onze kater of is dit niet
10.11 Autumn Falls @ AB Club - Brussel
25.11 Autumn Falls @ Nijdrop - Opwijk
17.12 Autumn Falls @ Handelsbeurs - Gent
compiled
12.02 Cactus Club - Brugge
SAMANTHA CRAIN
11.11 Autumn Falls @ Trefpunt - Gent
17.11 Autumn Falls @ Trix - Antwerpen
BRAIDS + THE PRETTIOTS
13.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel
V/A gerij, drilboren en slijpschijven heb- V/A – James Lavelle
‘Rough Trade Shops – Heavenly ben dan wel gaten in de betonrot gesla- ‘Naples - James Lavelle SHILPA RAY
gen, de fundamenten – lees: sound en 14.11 Autumn Falls @ 4AD - Diksmuide
25’, 2cd Presents UNKLE Sounds’, 2cd
Rough Trade apparatuur - staan nog steeds als een Global Underground BRUTUS
huis. Een huis met verschillende excen- 14.11 Het Depot - Leuven
Het Britse Heavenly trieke bewoners (onder meer breakcco- Na zes jaar is de man achter UNKLE ein- 21.11 JH XL - Herk-de-Stad
zorgt al jaar en dag voor re, drum-‘n-bass en dubstep, plus een delijk terug met een nieuwe mix voor het 11.12 Glimps Festival - Gent
intrigerende, ontzettend handvol schimmige kennissen) die el- legendarische Global Underground. En 16.12 AB Box - Brussel
straffe en vooral altijd kaars tools op regelmatige basis lenen wat meer is: hij heeft voor de gelegen- THUS OWLS + LAST EX
behoorlijk bezwerende en – wanneer het feestje écht uit de hand heid zowaar nieuwe UNKLE-tracks ge- 17.11 Autumn Falls @ Trix - Antwerpen
releases. Wat voor loopt – zelfs de lakens durven te delen. maakt en ook een paar klassiekers van
SCHNEIDER KACIREK w/ John McEntrire
moois het label Een goede zaak, aangezien de Planet zijn project in de mix opgenomen. Verder
17.11 Autumn Falls @ Les Ateliers Claus - Bxl
afgelopen jaren allemaal op ons heeft M-orgieën doorheen het 20-jarige be- krijg je door Lavelle door de mangel ge-
afgevuurd, wordt mooi verzameld op de haalde nummers van o.a. Mark Lanegan, TITUS ANDRONICUS
staan tot interessante kruisbestuivin- 19.11 Autumn Falls @ Nijdrop - Opwijk
eerste disc van deze dubbelrelease. De gen en bastaardkinderen hebben geleid. Luciano, Queens Of The Stone Age,
freakpop van Drinks opent het salvo, Lana Del Rey en Noel Gallagher – maar MIREL WAGNER
Muziekterroristen als Kuedo, RP Boo,
gevolgd door het Welshe antwoord op toch vooral héél veel UNKLE op deze pri- 19.11 Sauvenière - Liège
Venetian Snares, Boxcutter en de vele
The Shins (H. Hawkline) en Haim voor andere jonge honden dienen zich al twee ma dubbelaar. En voor wie dieper in zijn DUCKTAILS
gevorderden (Stealing Sheep). Later decennia lang slechts aan één huisregel spaarpot wil tasten: er komen ook ver- 19.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel
volgen nog uitstekende tracks van het te houden: they all live by the rules of op- schillende luxe-edities van deze release THE MOUNTAIN GOATS
uitzinnige The Wytches, de donkere croon perhoofd Mike Paradinas. Mocht u er nog uit, kwestie van een en ander extra in de + THE WEATHER STATION
van grootmeester Mark Lanegan en een aan twijfelen en voor de Immo-makelaars verf te zetten. Enfin, UNKLE is terug en 20.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel
alternatieve versie van het geweldige in het bijzonder: Planet Mu staat na 20 dat zullen we geweten hebben. (mb) WAVVES
‘Move With The Season’ van het geniale jaar nog steeds als een huis. (wd) 20.11 Autumn Falls @ Charlatan - Gent
Temples. Alleen al het eerste uur van deze V/A – Norman Jay
MARISSA NADLER
compilatie biedt een ongelooflijke schat V/A – Prins Thomas ‘Good Times - Skank & Boogie’
21.11 Autumn Falls @ Trefpunt - Gent
aan muzikale parels. Daarnaast verzamelt ‘Prins Thomas Presents Paradise Sunday Best Recordings
disc 2 ook nog eens mooi de Record BRIQUEVILLE
Goulash’ Om het kerstdiner wat op te vrolijken 21.11 La Ferme - Louvain-La-Neuve
Store Day-releases van Heavenly in 2015. Eskimo Recordings kreeg Norman Jay in de jaren ‘60 van z’n 09.01 JH Babylon - Westmalle
Hierdoor was het dit keer eindelijk eens
Wie Prins Thomas zegt, denkt spontaan aan vader telkens wat geld om plaatjes te ko- LUBOMYR MELNYK
niet kiezen en verliezen op RSD; om met
smakelijke grooves. Laat de sympathieke pen. Hij kocht voornamelijk ska, maar 22.11 Autumn Falls @ Trix - Antwerpen
pijn in het hart je zuurverdiende centen uit
leerde geleidelijk aan jazz, funk en soul
te geven aan een beperkt aantal speciale Noor in de bescheidenheid van zijn eigen JAAKKO EINO KALEVI + SEAN
appreciëren. De kerstdiners werden al
releases. Je krijgt ze via deze compilatie studio nu net een zalige dis in elkaar heb- NICHOLAS SAVAGE + WEYES BLOOD
ben gestoken, zijn eigen ‘Paradise Goulash’. snel dansfestijnen en uiteindelijk groei-
gewoon alle veertien netjes op een rij. Wat 24.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel
Mooi verdeeld over 3 gangen, al is het eer- de hij uit tot een van Engelands groot-
een hemelse compil. (ps)
ste souldj’s. Voor deze verzamelaar put- LUSHES
ste plakje toch vooral een trage binnenko- 25.11 Autumn Falls @ MOD - Hasselt
te hij uit zijn massieve platencollectie van
V/A mer, ondanks leuk werk van Gabor Szabo
boogie, soul, funk, en disco. Onbekende 04.12 Autumn Falls @ AB - Brussel
‘µ20’ en Brian Bennet Band. De kruiding lijkt nog 05.12 Charlatan - Gent
wat mager, maar vanaf het hoofdgerecht lijkt nummertjes van indielabels, odes aan
Planet Mu more concer ts : www.toutpartout.be
alles te kloppen. Zalig uitgesponnen tracks, Stevie Wonder en aandacht voor de min- Independent since 1994
Goed nieuws dames en heren, het Britse der bekende Britse soulbands. Nummers Toutpartout agency
in een juiste mix en veel intens luistergenot. Labelman
elektronica-label Planet Mu heeft na een Iets wat we ook terug vinden in het laatste met elk hun eigen verhaaltje, Norman Jay Nieuwpoort 18
9000 Gent - Belgium
grondige analyse de RifRaf-reclametest deel van deze ‘Paradise Goulash’. Een ver- serveert het allemaal op deze oerdegelij-
Phone: +32 (0)9 233 06 02
vlotjes doorstaan. 20 jaar vol ketelsla- domd lekkere schotel. (kc) ke verzamelaar. (pn) infoNL@toutpartout.be
www.toutpartout.be
42
zondag 01 november gigs
Bozar Night Autumn Falls: Kurt Vile & The Violators, Lower Dens,
Waxahatchee, Stadt; Chantal Acda @ AB, Brussel, abconcerts.be
festivals
10 november
Paleis voor Schone Kunsten, Brussel
Beautés Soniques: Foire aux Vinyles; Leonore @ Théâtre de
Namur, beautessoniques.be
parties
Les Innocents, Bastien Lallemant; Deradoorian @ Botanique, nov
Brussel, botanique.be
Matthew E.White, Nicolas Michaux @ Cactus, Brugge
15
The Colorist ft Emiliana Torrini @ CC, Mechelen
Flip Kowlier @ CC De Biekorf, Lebbeke, busker.be
Archive, Robin Foster @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Esperanza Spalding @ De Roma, Antwerpen, deroma.be
de correcties @ De Living, Heist o/d Berg, stamineedeliving.be Graveyard, Imperial State Electric @ Trix, Antwerpen, trixonline.be
Bell Witch, Ortega, Vvovnds @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Hiatus Kaiyote, Noah @ Vk, Brussel, vkconcerts.be
Boogarins @ Reflektor, Liège, reflektor.be Kwabs, Kyra @ Vooruit, Gent, democrazy.be
Miek & Roel @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Garbage @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be
Michael Schenker’s Temple Of Rock @ Spirit Of 66, Verviers Yael Naim, Pomme @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
Powerwolf, Orden Ogan, Civil War; Purity Ring, Empress Of Beach House @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu
@ Trix, Antwerpen, trixonline.be Michael Schenker’s Temple Of Rock @ Rockhal, Esch sur Alzette,
Cunninlynguists, Sheisty Khrist, Ypsos @ Vk, Brussel Lux, rockhal.lu
Terry Bozzio @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Causes @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl
Unknown Mortal Orchestra, Le Duc Factory @ Le Grand Mix,
Tourcoing, Fr, legrandmix.com
Editors, The Twilight Sad @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu
vrijdag 06 november
Battles @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux, rockhal.lu Beautés Soniques: Veronique Vincent & Aksak Maboul,
Unknown Mortal Orchestra, ... @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr Faon Faon, Mugwump @ Maison de la Culture, Namur,
beautessoniques.be
maandag 02 november Autumn Falls: Stadt, Radial Sequence @ De Roma, Antwerpen,
deroma.be
Autumn Falls: Chantal Acda, Deadman Orchestra @ Rootsnight: The Bellfuries, The Ranch Girls, The Ragtime
Minardschouwburg, Gent, autumfalls.be Wranglers @ DE Warande, Turnhout, warande.be
Unknown Mortal Orchestra; Olimpia Splendid, Shetahr @ AB, New Order, Hot Vestry, DJ Tintin @ AB, Brussel, abconcerts.be
Brussel, abconcerts.be Miss Tetanos, Organic, Joy De Vivre, Red Irving @ Alhambra,
Yellowstraps x Le Motel @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Mons, alhambramons.com
Deradoorian, Nova Scotia @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Salut C’est Cool, Alek Et Les Japonaises; Børns @ Botanique,
Hugo Race & The True Spirit, Joe Speedboat @ Magasin4, Brussel, botanique.be
Brussel, magasin4.be The Next Generation, Faye Dunaways @ Belgica Bis,
Tony Spinner @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Dendermonde, ccbelgica.be/geruis
Liturgy @ Les Rotondes, Lux, rotondes.lu Yevgueni @ GC De Bunker, Moorslede, busker.be
Débruit © Steyt Pena Purity Ring @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Isbells, Puzzle Muteson @ Cactus, Brugge, cactusmusic.be
IAMX @ Kulturfabrik, Esch/Alzette, Lux, kulturfabrik.lu Henri Texier Hope Quartet @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be
De jaarlijkse afspraak met Bozar Night. We lusten Jaga Jazzist @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux, rockhal.lu Wild Boar & Bull Brass Band, Tribes United @ De Centrale, Gent,
het wel, die fijne mix van optredens, dj-sets decentrale.be
en nachtelijke tentoonstellingen, in het unieke
dinsdag 03 november De Piepkes Betogen @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be
Autumn Falls: Beach House, Dustin Wong; The Picturebooks, It It Anita, The Devilles @ JC De Klinker, Aarschot,
kader van het Paleis voor Schone Kunsten. Op ampersandmusic.be
The Loranes @ AB, Brussel, abconcerts.be
het muzikale luik treffen we er Julio Bashmore Beautés Soniques: Algiers, La Jungle, Ropoporose @ Abattoirs Annihilator, Harlott, Archer @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be
(dj-set), Blondes (live), Golden Teacher (live) de Bomel, Namur, beautessoniques.be Tsr Crew, Youssef, K-otic @ Magasin4, Brussel, magasin4.be
Mykki Blanco presents C-Ore @ Beursschouwburg, Brussel Go March, The Sedan Vault, Supergenius, The K. @ MOD,
en The Space Lady (live). Débruit presenteert
Battles @ Botanique, Brussel, botanique.be Hasselt, muziekodroom.be
er de wereldpremière van zijn Istanbul live show. Nightman @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Konshens, TLP aka Troubleman, High Grade Sound, Deejay
De tentoonstellingen staan in het teken van Enablers, Nadja, von Stroheim @ Magasin4, Brussel Drigao, Tommy Milfnikka @ Petrol, Antwerpen, petrol.be
Europalia.Turkey. Imagine Istanbul toont foto’s The Jon Spencer Blues Explosion, Gemma Ray @ Trix, Pieter Embrechts @ Rode Hond, Leuven, busker.be
Antwerpen, trixonline.be Joost Zwegers @ Spikkerelle, Avelgem, greenhousetalent.com
van o.a. de Turks-Armeense Magnum-fotograaf The Watch @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be
Annihilator @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu
Ara Güler en de Belgische Magnum-fotograaf Unknown Mortal Orchestra @ Kulturfabrik, Esch/Alzette, Lux The Witches, Poneymen @ La Taverne du Théâtre, La Louvière,
Bieke Depoorter, die Istanbul in beeld brengt. Circa Waves @ @ Les Rotondes, Lux, rotondes.lu facebook.com/latavernedutheatre
De tentoonstelling Anatolia brengt dan weer 200 Archive @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux, rockhal.lu Morgan Heritage, Stonebwoy, Jemere Morgan @ Vk, Brussel,
vkconcerts.be
archeologische schatten, miniaturen, stoffen en Alsarah & The Nubatones, Baba Commandant & The Mandingo
sculpturen uit Turkse musea naar Brussel. En woensdag 04 november Band, DJ Sebcat @ Vooruit, Gent, vooruit.be
geeft zo een mooi beeld van de opeenvolgende Beautés Soniques: He Died While Hunting, Thied, projection Sycamore Age, Unik Ubik @ Water Moulin, Tournai, watermoulin/
‘Amy’ @ Quai22, Namur, beautessoniques.be bandcamp.com
beschavingen in Anatolië. Stip dus 10 november Autumn Falls: Chantal Acda ft Peter Broderick, Deadman Socalled @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com
aan en scoor een ticket. In voorverkoop betaal je Orchestra @ Stuk, Leuven, stuk.be Son Lux, Josef Salvat, ... @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux,
amper 10 euro, aan de kassa 13 euro. Nog meer Algiers @ AB, Brussel, abconcerts.be rockhal.lu
weten? Check www.bozar.be Josef Salvat; Destroyer, Jennifer Castle @ Botanique, Brussel, Destine @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl
botanique.be
Steve Wynn @ De Singer, Rijkevorsel, desinger.be zaterdag 07 november
Skinny Molly @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be
Marianne Faithfull @ Vooruit, Gent, vooruit.be Beautés Soniques: Alpha Wann & Hologram Lo’, Crab Boogie
Konfijt Dave Matthews Band @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be DJ’s, Jean Jas, Poirier @ Abattoirs de Bomel; Paon, Baptizein &
SecretYolk, Black Bones @ Belvédère, Namur, beautes-
Peter Kernel, Puts Marie @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr,
15 november legrandmix.com soniques.be
Hof Van Reyen, Boechout The Wombats @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu Atumn Falls: Stadt, Voodooland @ N9, Eeklo, n9.be
Nosaj Thing @ Les Rotondes, Lux, rotondes.lu IAMX; Chrome Brulée, Go March @ AB, Brussel, abconcerts.be
Op Konfijt is niet honger de beste saus, maar Garbage; Annihilator @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Spagguetta Orghasmmond, Volantis Crew, Fabrice Lig @
muziek. Het food & music-festival combineert Alhambra, Mons, alhambramons.com
Ane Brun, Mariam The Believer; Oiseaux-Tempête, Omsq @
verfijnd eten met pure muziekperformances. donderdag 05 november Botanique, Brussel, botanique.be
De food line-up staat volledig in het teken van Beautés Soniques: Rozi Plain, Blondy Brownie, Jeremy Walch @ Yevgueni @ CC Het Bolwerk, Vilvoorde, busker.be
het vijfde kwartier, dit staat voor het deel van Piano Bar, Namur, beautessoniques.be Lili Grace @ Café Café, Hasselt, busker.be
schiev Festival: Low Jack, Lawrence Le Doux, Milan W., Ketev, Didier Sonar, Bernard Dobbeleer, Deejay Tommy, Double-Axl @
het dier dat in onze huidige voedselketen niet N1L, Zamilska, RSS Boys, Plapla Pinky, Orphan Swords, Caserne Fonck, Liège, super-fly.be
gebruikt wordt om op te eten. Verwacht je maar Bepotel, Köhn, Kassett, Gàbor Làzàr, Autrenoir, Borusiade, Mad Sin, The Klingonz, The Grave Brothers @ De Casino, Sint-
aan een bordje met daarop een portie maag, Miaux, Ignatz, 6SISS @ t/m 8/11- Beursschouwburg, Brussel, Niklaas, decasino.be
beursschouwburg.be Joost Zwegers @ CC De Herbakker, Neerpelt, greenhouse-
darmen of hersenen en sta versteld van wat de
Autumn Falls: Chantal Acda ft Peter Broderick + Kris Dane @ talent.com
chefs ermee kunnen bereiden! Verder staan er CC Ha, Hasselt, ccha.be Daan @ CC Zomerloos, Gistel, gistel.be
ook kookdemo’s op het programma en kan je Oh Wonder, Rukhsana Merrise; Nekfeu, Joon, Phénomène @ Banned From Utopia plays Frank Zappa @ Het Depot, Leuven,
(h)eerlijke producten proeven en ontdekken op AB, Brussel, abconcerts.be hetdepot.be
Arquettes @ Café Café, Hasselt, ampersandmusic.be The Black Heart Rebellion, Echo Beatty @ Ha’, Gent,
de markt. En dan is er natuurlijk ook nog dat I Will, I Swear @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be handelsbeurs.be
muzikale luik met concerten van STUFF. Maurits Melody Gardot @ Forum, Liège, reflektor.be Bony King @ De Kouter, Bocholt, busker.be
Pauwels (het Nederlandstalig alter ego van Screening: ‘The Punk’Singer – Kathleen Hanna’ @ Huis23, King Kong Club @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be
Mauro Pawlowski), Nightman, Paper Wings, Brussel, abconcerts.be Mathem And Tricks, Bathernay, Hermetic Electric @ Maison du
Sysmo & Primitiv @ Atelier21, Brussel, atelier210.be Peuple, Dour, facebook.com/Xtrm-Scandalous-1553280614886535
Tin Fingers, FùGù Mango, And They Spoke In Gaz Coombes, Piney Gir; Half Moon Run, The Franklin Electric; Discobaar A Moeder, Sanseveria Sound System, The Whatevers
Anthems, Stereomoon en Billie The Barn. Voor The Phoenix Foundation @ Botanique, Brussel, botanique.be @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be
22 euro mag je binnen, woon je de concerten bij Baloji @ Club 27, Edegem, busker.be Paul Birken, Ansome & Ossian, Bas Mooy, UVB, Charlton, J.Tijn
en bezoek je de markt. Wat er food-gewijs juist Channel Zero unplugged @ C-Mine, Genk, c-minecultuur- @ Petrol, Antwerpen, petrol.be
centrum.be Tomoslav, Redray, Nasty Nag, Stroheim @ Piaf, Antwerpen, piaf.be
te betalen is, vraag je best aan www.konfijt.be of Joost Zwegers @ Dommelhof, Neerpelt, greenhousetalent.com Beibei Wang, Pluto Ensemble @ Recyclart, Brussel, recyclart.be
ontdek je ter plaatse. The Vamps @ La Madeleine, Brussel, livenation.be Nicola Testa, Beffroi @ Salon, Silly, sillyconcerts.be
Banane Metalik, Pipes And Pints @ Magasin4, Brussel The Bad Plus @ De Singer, Rijkevorsel, desinger.be
BALOJI
05/11 Club 27, Edegem (try-out)
11/11 Botanique, Brussel
BONY KING
07/11 De Kouter, Bocholt
12/11 Nijdrop, Opwijk
11/12 Sppor 5, Knokke-Heist
DE HELD
26/11 The Music Village, Brussel
FLIP KOWLIER
okt 2015 - jan 2016 solo theatertour:
LUXE ROLETER
30/10 GC De Wildeman, Herent
DE
31/10 De Link, St-Eloois-Winkel
1/10 +P
Mykki Blanco © Jack Mannix 13/11 Wielingencentrum, De Haan
14/11 De Cultuurfabriek, Damme
21/11 CC Het Spoor, Harelbeke 3
NAIMOMME
25/11 OC Polderbos, De Pinte
E L
26/11 Zaal Eldorado, Humbeek
YA +P
27/11 GC ‘t Heilaar, Beerse
/11
28/11 CC Guldenberg, Wevelgem
05/12 252cc Ekeren
05
LLED
... more dates: busker.be
HYDROGEN SEA
O CA
1S T ERS
31/10 CC Muze, Heusden-Zolder
06/1 S
Tu 3.11 Mykki Blanco US with AB concerts
JACLE BOW N
MO IN GAYS
THE
Th 5– schiev Festival: Low Jack FR Aïsha Devi CH Lawrence Le 19/12 JH Babylon, Westmalle
1 R V
07/1 THEE MA
Su 8.11 Doux BE Milan W. BE Ketev DE N1L LV Zamilska PL RSS JEF NEVE
B0YS PL Plapla Pinky FR Orphan Swords BE Bepotel BE nov 2015 - jan 2016 solo theatertour:
Köhn BE Kassett BE Gàbor Làzàr HU Autrenoir FR 12/11 Liers Cultuurcentrum +
P ICA ELUVEITIEY
Borusiade RO Miaux BE Ignatz BE& 6SISS BE 13/11 CC Casino, Houthalen-Helchteren
14/11 De Werft, Geel
/11
E + TR
09 E
15/11 CC De Grote Post, Oostende
YMM
We 11.11 ARBEID ADELT! BE 19/11 Hof ten Hemelrijk, Opwijk
A R S
ERIFEF
20/11 CC Kruispunt, Diksmuide
+ SC
21/11 GC de Muze van Meise
S H
Su 22.11 Islam Chipsy EG & EEK EG with AB concerts
TITIA OPOROS
25/11 CC De Borre, Bierbeek
27/11 GC De Woeker, Oudenaarde
Fr 27.11 Stikstof BE + Romeo Elvis BE 06/12 CC Merksem
1 L A E P
10/1 + RO
... more dates: busker.be
Fr 18 – Bas Nylon BE Met de steun van de
LILI GRACE
Sa 19.12
ISIZ
31/10 CC Muze, Heusden-Zolder
W
1D -CRE
07/11 Café Café, Hasselt
NI-X
09/11 Café Video, Gent
14/1 + FEI
13/11 OC De Kriekel, Tessenderlo
beursschouwburg
OACHBBED
20/11 GC Den Ichter, Opglabbeek
27/11 Brandpunt, Breda (NL)
PA R
1 PA + UNSW
A
PIETER EMBRECHTS
/ 1
06/11 Rode Hond, Leuven
1 5
BILLY
RACOON
20/11 De Posthoorn, Hamont-Achel
H I L L
THE OSION IS
ROLAND
1 1
/
XPL EGS AND H M
21/11 Studio M, Melle
11/12 CO Sint-Andries, Antwerpen (solo)
18 E
N
MOO TLE L
roeselare / despil.be
YSTE
SELAH SUE
S
+ LIT BOOGIE
05/12 Vorst Nationaal
IT TI
N
VAS
SLOW PILOT
14 nov NORDMANN @CAFÉ CIRQUE ISCU A HA NE L ROSEAU
29/10 De Cultuurloft, Gent
B
IAN
STEAK NUMBER EIGHT
18 nov STAN LEE COLE /11 L +
11/12 Taverne du Théâtre, La Louvière
28
16/12 AB, Brussel (sold out!)
E
LIBR
STUFF.
19 nov CHANNEL ZERO UNPLUGGED + SUPPORT VOLVER
N E
15/11 Konfijt, Boechout
2 ZO
20/11 Faded Weekender @ Trix, A’pen
03 dec NOVASTAR: JOOST ZWEEGERS SOLO 01/1 RBAINE SESCAPE
03/12 De Kreun, Kortrijk
U
09/12 Festival vd Gelijkheid, Gent
OI
POLY MELLAN
+ SUPPORT REYMER 18/12 De Casino, Sint-Niklaas
05 dec BOMBINO + DOCU ‘AGADEZ, THE MUSIC AND THE REBELLION’ TOURIST LeMC
+ E W OLF
T H
AR &
30/10 AB, Brussel (sold out!)
C I
ST#I
04/12 Vooruit, Gent
22 dec MILOW SOLO + SUPPORT EMMA BALE 05/12 De Zwerver, Leffinge
2 O S E
03/1 N F
19/12 De Roma, Antwerpen (sold out!)
I
OTOX S
20/12 De Roma, Antwerpen (sold out!)
2 KA
15 jan ZITA SWOON GROUP NOTHING THAT IS EVERYTHING TYPHOON
06/1 OTARGO
20/11 De Roma, Antwerpen
20 jan TAKSIM TRIO i.k.v. EUROPALIA TURKEY + L
CINC RID OFFA
21/11 De Warande, Turnhout
YEVGUENI
T
+ PU NS!
23 jan TORD GUSTAVSEN FEAT. SIMIN TANDER sep 2015 - jan 2016 theatertour:
T I Z E
2 CI N
31/10 Cultuurhuis De Leest, Izegem
ERSO
06/11 GC De Bunder, Moorslede
29 jan HENRY ROLLINS SPOKEN WORD
07/1 P E T
07/11 CC Het Bolwerk, Vilvoorde
ILLES
13/11 CC De Werft, Geel
27 feb FLYING HORSEMAN G
20/11 CC De Steiger, Menen
1 2
10/
03/12 CC De Brouckère, Torhout
U
VEA
04/12 GC Spikkerelle, Avelgem
28 feb BOUBACAR TRAORÉ NOU B
... more dates: busker.be
LU
16 maa ISBELLS + MARBLE SOUNDS AU C€—
—5IANTS
D
31 maa STUFF. SPECIAL PROJECT Check all
ÉTU 18 ANS
& -D
E
5 x Nicolas Godin-duoticket
1 0 n o v e mb e r @ Va u d e v ille T h e a te r, B r u s s e l
PE N
W E R
ANT
Sat 07.11 Mon 23.11
Coca-Cola Sessions
Stray From the Path
Chrome Brulée + Go March + Polar + Dead Harts M528
Mon 09.11 FRi 27.11
the arcs feat. Dan auerbach
(The Black Keys)
Flying Horseman CD presentation
+ Get Your Gun
5
NOV ESPERANZA SPALDING
FRi 27.11
Joey Bada$$ + CJ Fly 6 STADT
Sun 29.11
NOV
+ RADIAL SEQUENCE
Lamb of God + Children of Bodom 10 SONGHOY BLUES
+ Sylosis
Sun 29.11
NOV
+ TEME TAN
Bed Rugs + Pauw + Afterpartees
Mon 30.11
12
NOV ALLEN TOUSSAINT
orkesta Mendoza
13 MONTAGE OF HECK (DOCU)
tue 10.11
Mon 30.11
Charlie Cunningham
NOV
+ NIER VAN A (LIVE)
Autumn Falls
Father John Misty + Anna B Savage
WeD 02.12 18 JACCO GARDNER
tue 10.11
omar Souleyman NOV
+ MICHAEL RAULT
20 TYPHOON
Autumn Falls
Kiss the anus of a Black Cat + NOV
the Black Heart Rebellion
tHu 12.11
Death Cab For Cutie + Chasity Belt
13
DEC WAAR IS KEN?
tHu 12.11
Climate Express Night
18 RADIO MODERN
amatorski tHu 03.12
DEC
DEERHUNTER
FADING FRONTIER NEW ALBUM OUT NOW