Isang Kritika sa kantang “Ang Huling El Bimbo”

ni Jason B. Samson

Pamagat:
Ang tekstong “Ang Huling El Bimbo” ay isang awit mula sa Pop/Rock band na Eraserheads.
Inilabas ito noong 1996 at bahagi ng album ng banda na Cutterpillow. Napasama ito sa Top 20 OPM
Request noong taong ding iyon at kinilala ang music video nito bilang International Viewer’s Choice
Award sa buong Asya para sa MTV Music Video Awards noong taong 1997.
Ang El Bimbo ay isang uri awit na ginagamit sa pagtatanghal ng masiglang sayaw ng mga
Pranses. Ginamit ito sa pamagat bilang pagpapakita ng pagtatanghal ng sayaw sa huling
pagkakataon. Ngunit ang konteksto ng salitang “huli” sa pamagat ay maaaring huling pagkakataon
na ring makakasama ng may-akda ang isang tao, hindi lang sa pagsasayaw kundi sa maraming
sitwasyon ng buhay.

Background ng May-akda:
Ang kompositor ng tekstong “Ang Huling El Bimbo” ay si Ely
Buendia na pangunahing bokalista ng banda. Isa rin siyang gitarista at ang
kaniyang mga awit ay naging bahagi na ng kulturang popular sa bansa. Sa
kasalukuyan, si Buendia ay bahagi na ng bandang Apartel.
Hindi binanggit ng may-akda o kompositor kung ito ba ay hango sa
kaniyang sariling karanasan o karanasan ng iba. Ngunit kung taong 1970
isinilang si Buendia, nasa hustong edad na siya noong 1996 nang ilabas niya
ang awit na Ang Huling El Bimbo. Marahil ay marami na siyang karanasan
sa buhay at pag-ibig kaya hindi maitatanggi na napalapit sa puso ng
marami ang kaniyang awit.

Maikling Buod
Ang teksto ay pagkausap ng may-akda sa kaniyang kababata na nakikitaan niya ng
pagkakahawig kay Paraluman isang sikat at magandang aktres noong dekada 50 hanggang 60. Ang
kaniyang kaibigan ay napakahilig sa pagsayaw lalo na ng El Bimbo na palagiang itinuturo sa kaniya.
Ang nakagawian nilang ito ay naging daan upang tuluyang mahulog ang loob ng may-akda sa
kaniyang kababata. Tulad na lamang ng hindi niya pagpapakali tuwing nagsisimula na silang
magsayaw.
Ngunit, hindi nagtagal ang kanilang pagkakaibigan. Lumipas ang mga taon at nagkahiwalay
sila. Dito nabalitaan ng may-akda na nagkaroon na ng anak ang kaniyang kababata. Naging
serbidora ito sa isang kainan sa Maynila at sa ‘di inaasahang pagkakataon, ito’y masawi dahil sa
isang aksidente. Dito nagdalamhati ang may-akda sa pagkawalay ng isang tao na mahalaga sa buhay
niya.

Tauhan:
Ang dalawang tauhan sa teksto ay mga
totoong tao sa tunay na buhay. Mga kabataang
may mura pang edad sa umpisa na tila ang
pagsasayaw ang bumubuhay sa kanilang
pagkakaibigan.
Hindi sila nalalayo sa mga kabataang tulad
ng mga kabataan sa kasalukuyan. Marupok.
Madaling mahulog ang loob. Emosyonal.
Tagpuan:
Angkop at kakikitaan ng katotohanan
ang tagpuan. Mula sa bahay ng kababata ng
may-akda kung saan sila nagsasanay ng
pagsasayaw. Makikita rito ang mga sitwasyong
pinagsimulan ng kanilang pagkakaibigan.
Gayundin ang ikalawang tagpuan kung
saan nagtrabaho ang kaibigan. Angkop
sapagkat, masasabing sa Maynila
 makahahanap ng maraming oportunidad
upang mabuhay ngunit napakadelikado.
Masasabing sa probinsya nagkakilala at
nagkaibigan ang dalawa.

Kuwento o Mga Pangyayari:

Maayos ang pagkakasalaysay ng may-akda sa kuwento ng kaniyang teksto. Epektibo ang
pagsisimula sa pagkukuwento ng mga nakasanayan nang gawin ng dalawa at bagaman hindi
ipinakilala ng may-akda ang pangalan ng kaniyang kababata, inilarawan naman niya itong kahawig
ni Paraluman, isang marikit na aktres. Magandang sinimulan sa ganitong mga tagpo ang teksto
upang malaman ang mahaba at matibay na pagsasama ng dalawa. Mahusay rin na ipinakitang ang
pagsasayaw nila ng El Bimbo ang naging ugat ng pagkahulog ng loob ng may-akda sa kaniyang
kababata.
Angkop rin ang pagpapakita ng unti-unting pagkakaroon ng interes ng may-akda sa
kaniyang kababatang iniibig na ng husto. Sa pamamagitan ng mga kilos nilang dalawa tulad ng
paghahawak ng kamay, pag-aakbay, ay pagdampi sa braso. Ipinakikita rito ang maalab na pag-ibig
ng may-akda.
Maganda rin na hindi tinapos ng may-akda sa magandang wakas ang kwento.
Makatotohanan ang pagkakaroon ng anak at pagtatrabaho sa murang edad dahil sa pagpunta nito
sa Maynila. Alam naman ng nakararami na kung oportunidad ang pag-uusapan, hindi
maitatangging Maynila ang puntahan ng karamihan. Nag-iwan tuloy ito ng kakintalan sa mga
tagapakinig kung ano ang tunay na nararamdaman ng may-akda matapos ang lahat ng mga
pangyayari.

Estilo ng Pagsulat:
Angkop ang mga salitang ginamit ng may-akda, hindi malalalim ngunit nakakapukaw ng
interes at madaling maunawaan. Malinaw ang pagkakasalaysay at hindi paligoy-ligoy. Magandang
ginamitan ito ng karaniwang salita upang mas tumagos sa damdamin ng makaririnig.
Ang tono ng may-akda ay nagdadalamhati. Ikinukuwento ang masasaya at mapapait na
karanasan kasama ang kababata. At naisalaysay ito na magkakaugnay ang mga tagpo.
Ang mga linyang “la la la la … la la la …” ay tila nagpapakita ng lubusang pag-alala ng may-
akda sa masasayang karanasan sapagkat matapos ng linyang ito ay ang mga linya na tungkol sa
hindi magandang sinapit ng kaniyang kababata.
Punong-puno ng paghihinagpis ang linya ng may-akda na “Sa panaginip na lang kita
maisasayaw” na tugmang-tugma sa pamagat nitong “Ang Huling El Bimbo”. Pagpapakita na
kailanman ay hindi na sila makapagsasayaw at magkakasama pa.

Konklusyon:
Masyadong maikli ang buhay. Wala ring nakakaalam kung ano at paano ito sa hinaharap.
Bagaman hawak natin ang kapalaran hindi natin makokontrol ang mga maaari mangyari. Sa una pa
lang ay hindi na dapat tayong magpahuli pa sa maraming pagkakataon. Tulad ng karanasan ng
may-akda, hindi niya man lamang nakasama ng pangmatagalan ang kaniyang kababatang iniibig.
Hinayaan niyang mawalay ito kahit na maganda ang kanilang nakaraan.
Sa buhay, dapat tayong maging handa. Hindi na dapat pang palampasin ang mga
pagkakataon. Kung kaya nating isayaw ang mga taong mahalaga sa ating buhay, isayaw na natin.
Isayaw nang buong kasiyahan at kasiglahan. Isayaw na parang wala nang katapusan ang pagtugtog
ng anumang kanta.