https://www.youtube.com/watch?

v=iRevkXhBUuM

https://fbreporter.org/2015/04/01/documents-from-the-
vienna-royal-archives-confirm-the-albanian-nation-
was-constructed-by-austro-hungary/

DOCUMENTS FROM THE VIENNA ROYAL ARCHIVES

CONFIRM – THE ALBANIAN NATION WAS
CONSTRUCTED BY AUSTRO-HUNGARY!
Posted on April 1, 2015 by Serbia world news.rs 5 comments

Editorial Board of SRBski FBReporter (СРБски ФБРепортер): The first text regards the research of the

Bulgarian Historian Teodora Toleva about the origin of the Albanian nation, published at СРБски ФБРепортер.

The text had a vast repercussion and to our big satisfaction caused interest of the reputed journalists and

researchers. According to some announcements, a translation into Serbian of this Bulgarian historian’s work,

very important for us, will be soon published.

***

The Albanian Nation was constructed by Austro-Hungary

Written by: Djordje Opsenica and Goran Ilic

Source: Geopolitika 71/2014.

Interest in the Bulgarian scientific public is not fading regarding the voluminous historical work under the title Influence of the Austro-

Hungarian Empire on the Creation of the Albanian Nation (1896-1908) based on studied documents of the Vienna Royal

Archives, and might be quite interesting for the Serbian public as well.

Namely, the doctoral thesis of the recently deceased Bulgarian historian Teodora Toleva (1968-2011) in Spanish under the original title in

Spanish La influencia del Imperio Austro-Hungaro en la construccion nacional albanesa (1896-1908), in which she in a

factographically rich book divided into ten chapters explains her vision of the genesis and development of the Albanian nation in the late

19th and early 20thCenturies. The Bulgarian editing house Siela published her work in Bulgarian posthumously, and the German translation of

this work under the title Der Einfluss Osterreich-Ungarns auf die Bildung der albanischen Nation 1896-1908 was also

published in December 2013.

It should be noted that Teodora Toleva built her name in Bulgarian historiography by being a very industrious researcher, with high

professional standards, an extraordinary polyglot (she spoke Spanish, Portuguese, French, Italian, Russian, English and German). Besides

this she was noticed back in 2006 for her capital work Foreign Policy of Gyala Andrássy and the Macedonian Issue, and

posthumous publishing of her third book Genocide and the Fate of the Armenians 1905 is soon expected. We are emphasizing all

this for comprehending that this work of hers, defended in Spain, is a work valuable of attention of the Serbian historians as well, who not

rarely shy away from studying Bulgarian historiographical works.

Modern history usually implies that the Albanian nation existed even prior to the 19 th Century, which is supported by the works of Stavro

Skëndi, Peter Bartle, Hans Dieter Schanderl, and others. The basic thesis of Toleva is that Vienna did what ever was possible to homogenize

different Albanian tribes and clans, which in the second half of the 19 th Century, according to Toleva, did not have a developed national

consciousness, but were amorphic and dispersed. Hence, the Vienna diplomacy actively helped the creation of a unified literary Albanian

language, the edition of Albanian nationalistic publications and the development of journalism and education. The motifs of Austro-Hungary

for this were to prevent the spreading of the influence of rival Serbia and Italy, and indirectly, by preventing the Serbs, to hamper the

spreading of the Russians to the Mediterranean.

Toleva entered the Vienna Royal Archives for the first time in 1999 in order to gather data from the archive documentation around the

Macedonian issue. Searching for documents regarding this, completely by chance some day she discovered in one of the archive drawers the

never published Memorandum on Four Conferences that held place at the Vienna Court in 1896

regarding the plans of creating the then nonexistent Albanian nation. These meeting are also mentioned in the

document Die Albanienpolitik Osterreich-Ungarns un italiens 1877-1908 de Hans Dieter Schanderl from 1971, which

Toleva stated in the footnote on page 28 of the Bulgarian edition. Vienna had to take concrete steps in creating the Albanian national

awareness, since the mass of the mutually opposed Albanian tribes was not unified neither linguistically nor religiously, they did not have a

normed alphabet, there were only several schools, there was no literature, nor press. In a word, they did not have any personal identity, nor

did they long to create one.

The starting point of her research was 1896, or the secret conferences, when Vienna decided to take more active actions in the area of the

southern Adriatic, and the final point is the year 1908, when the Young Turks took power which led to a change in the up to then context for

action of Austro-Hungary towards the Ottoman heritage.

Chapter I under the title Оrganization of Foreign Policy relates to the explanation of Austro-Hungarian foreign policy. Toleva

clarified: “The purpose of this Chapter is to show that tradition in the Empire’s foreign policy, and its organization of the secret conference’s

work in the sense of real management.” She explained the structure, the functions and the prerogatives of the Minister of Foreign Affairs.

According to the Austrian researchers, the Ministry of Foreign Affairs was never studied up to now. Toleva stated two reasons for this. The

first is that the Ministry started to be of interest only recently in searching for responsibility for the ultimatum which led to the outburst of

WWI, and when the facts proved that the Ministry worked in favor of its own interests and according to its own mechanisms. And the second

is the specificality of the Ministry itself. “According to Helmut Rimpler, there is still no study which discloses the essence of the Ministry of

Foreign Affairs as the institution, or what is the direct connection between its organization and its activities” Toleva emphasized.

Chapter II is especially significant, under the title Plan on Albania or the Vienna rationality or irrationality, in

which Toleva explicitly wrote about the suppression of the impact of Serbia as one of the rational elements of the Memorandum which

comprises four secret conferences, but that it was irrational to start a project of building a nation, as this a difficult task, in contrast with the

military manner of thinking.

Chapter III – Acceptance of the plan – diplomatic risks and long-term predictions talks about the

disagreement with the plan of the representatives of the Austrian Headquarters or certain diplomats who were aware that such a plan also

violated certain international norms. However, the plan was accepted despite the voices that were against it.

In the Fourth Chapter under the title Initiatives of Vienna before the Ottoman Empire or concerns of one

people between two empiresthere is mentioning about the concrete advocating of the Austro-Hungarian consul in favor of the

mutually opposed and set against Albanian tribes before the Turkish authorities, as it must not be forgotten that the Porte as well did not have

high opinion about the robberies and clans in the region at the foot of Mt Prokletije.
In Chapter V named Trips of Austro-Hungarian Consul through the Albano-Muslim society or the

beginning of a romantic conspiracy, Тoleva explained the establishment of connections of the Austro-Hungarian Consul with

the leaders of the Albanian Muslim tribes.

Chapter VI talks of the protection of religious confession. The so called Kulturprotectorat is elaborated.

The Albanian language is the theme of Chapter VII, which until then was written in twenty different ways (in Greek, Latin and

Arabian letters), but was standardized in 1908, wherein the main role was played by the Consul of Austro-Hungary.

Chapter VIII deals with the school system and Chapter IX titled The Press or how Vienna starts to write in

Albanian. Тoleva emphasized that different materials of an extraordinary high level of production were printed in the purpose of

developing the national feeling of the Albanians pursuant to the conclusions of the Memorandum of the secret conferences from 1896. It

mainly concerned calendars, grammars, historical books. Numerous educational initiatives were being made.

In the last, Chapter X, Toleva clarified the role of the Roman Catholic monsignor Primo Dochi, who had a plan to create a North

Albanian Dukedom, wherein the main role would be played by the Mirdita tribe. Toleva also enclosed a whole series of up to now not

published documents which support her thesis that the Albanian national renaissance actually started from the geopolitical motif

“Kaiserlich und Königlich Monarchie”. She stated that there was an Albanian Committee both in Bucharest and in Sofia, and she referred

specially to the establishment of Albanian schools in Italy and Italian ones in Albania. She also mentioned the Romanian Albert Djike who

considered himself as descendant of Scanderbeg and who actively lobbed for the Albanian issue is interesting.

In the conclusion of her book Toleva also cited other geopolitical circumstances. For instance, she said that Germany did not take part in

these Austrian actions, but that it was fond of the Albanians (for their geopolitical reasons), while the Bektashi order supported the Young

Turk revolution. The British were keeping their neutrality, but also looked with affinity to the development of Albanian nationalism. All of

this, as well as the strengthening of the neighbors, made impact on the concrete actions and the range of help of the Austro-Hungarians

directed towards the Albanian tribes. The mentality of the tribes themselves did not abet the Austro-Hungarian plans, but the isolation of

Russia in that period was crucial for the realization of those plans.

Toleva concluded “After thorough studying of the archives we may claim that at the beginning of the

20th Century the Albanian population did not still represent a formed nation. The ethnical groups in

Albania live isolated; they do not have connections between themselves, except when fighting. The

possibilities for their convergence were practically nonexistent; murders are common, even for the

people from the same clan. There were two basic dialects in the country that were so different that

people could hardly understand each other. There was no unique literary language, but more than

twenty different manners of writing in local dialects. The coefficient of literacy did not even exceed

2%. The population belonged to three religious confessions – Muslims, Orthodox and Catholics. The

Albanians did not have national awareness, they did not have general interests, they did not

express solidarity and they did not develop in the direction of waking the national feeling. Hence,

at the beginning of the 20 th Century there wass no Albanian nation.” Тoleva considered that her material

evidence proved that Austro-Hungary was the most responsible for the creation of the Albanian nation, having 1908 as the crucial year, after

which better times came for forming the Albanian nation.

It is interesting to see what reputed intellectuals from the West think about this work.

The Catalonian professor Ph D Agusti Colomines i Companys from the University of Barcelona said: “In her work

Toleva comes to the conclusion that the Austro-Hungarian diplomacy played a crucial role in developing the feeling of national belonging of

the Albanians in the Ottoman Empire, which had transformed into a dungeon of nations in the same manner as Austro-Hungary did itself.

The political activity of Vienna was crucial in the process of national building in the light of Ernest Gellner and his modernistic theory, which

later led to constructing the Albanian state”.

Professor Ph D Leopold Auer, former director of the Vienna Royal Archive, and member of the Institute for Austrian Historical

Research, in his preface to the Bulgarian edition stated: “Teodora Toleva possessed by large what Arlette Farge – the French expert in history

of culture – calls gout de l’archive (feeling for archive). Toleva is enchanted by the plethora of sources, stored in the archives, as well as by

the possibilities they reveal /…/ Thus arriving to her doctoral dissertation, written in Spanish, by she will defend her doctorate in Barcelona

in 2008. The manifestation of her insidious disease soon after that, where doctors proved to be powerless, prevented further research of this

theme.

This book which represents a translation of the Spanish dissertation, has transformed into her legacy“.

This book should be translated into the Serbian language as well. Maybe this interesting book will force you to think a little more about how

much we really know the Albanians. The mantra about two million Albanians in Kosovo is frequently repeated in our media, although it is

known that there are less.

The Serbs usually called the Albanians in the past as Arbanas, while the Turks called them Arnauts. They most often called themselves

Shqiptari. The relations between the Serbs and the Albanians were not always as they are today. Let us not forget that tsar Dušan the Great

was the “ruler of the Serbs, Greeks and Arbanas”.

***

Short biography of Teodora Toleva

Teodora Toleva completed the French Language Gymnasium “Alfons de Lamartine” in Sofia. She was a polyglot, she spoke French, English,

German, Spanish, Portuguese, Russian and Italian. She graduated Balcanistics at the American University in Blagoevgrad (Bulgaria)

(AUBG). She defended her dissertation for the Master of Sciences degree at the Department of Comprehensive History in Barcelona

(September 2006), with the theme “Foreign Policy of duke Gyala Andrássy and the impact on the Macedonian issue.”

She defended the European doctorate in modern history before the Committee of representatives of the University of Barcelona, the London

University and the University of Vienna, in September 2008 at the University of Barcelona. The theme was “Influence of the Austro-

Hungarian Empire on the creation of the Albanian nation (1896 – 1908)”.

In the article at http://facebookreporter.org/, via her friend a Serb, I found out that there are insinuations that her death is indeed a

liquidation due to the themes of her research. At the beginning of her research, ten years ago, Teodora’s father was killed in Bulgaria, as far

as I know with a rifle. He was a businessman in the telecommunication field and her doctoral dissertation: “НА МОЯ БАЩА”, “TO MY

FATHER” was dedicated to him.

The article mentions that just before her death she complained and sought for some kind of protection from her friend “as she has felt for

years the strange presence of some people and events that surround her”, but he is not the man from that world who is an expert for such kind

of help nor was he able to help, hence help of any kind failed.

I am sincerely sorry for not being lucky to meet her, as we would be great friends. I am anyhow her friend and a sincere admirer.

http://lokalis.rs/sr-yu/nacionalis-top/351-kao-je-uoblicena-albanska-nacija-2.html

Kako je uobličena albanska nacija

Ocena korisnika: 5 / 5

Ocenite
Ocenite
Теодора Толева
O jednom istoriografskom bestseleru – Razgovor sa prevodiocem knjige Teodore Toleve Uticaj
Austrougarske imperije na stvaranje albanske nacije (1896–1908)

Nedavno je i kod nas objavljena knjiga bugarske istoričarke Teodore Toleve, koja se bavi pitanjem
nastanka albanske nacije. Ona je pravo otkrovenje; o ovoj temi smo ponešto znali, ali nismo mogli ni da
slutimo sve aspekte problema, čija je imperijalna dimenzija, preko delovanja SAD, i dalje snažno
prisutna na Balkanu. Toleva, nažalost, nije više među nama, pa smo razgovor vodili sa Goranom Igićem,
prevodiocem ovog dragocenog dela na srpski.

Gospodine Igiću, zašto je ova knjiga važna?

Odavno nije zapamćeno ovoliko interesovanje za knjigu sa strogo naučnom tematikom kao što je bio
slučaj sa delom pokojne bugarske istoričarke Teodore Toleve pod nazivom Uticaj Austrougarske
imperije na stvaranje albanske nacije (1896–1908). Izdavač je kuća „Filip Višnjić“, a saizdavač Institut
za evropske studije.
Kako ističe dr Aleksandar Raković u predgovoru srpskom izdanju, srpski jezik je četvrti jezik, nakon
španskog, bugarskog i nemačkog izdanja, na kome se saopštavaju otkrića Toleve u vezi stvaranja
albanske nacije. Knjiga će uskoro dobiti i svoje grčko i rusko izdanje. U tom radu Toleva dolazi do
zaključka da austrougarska diplomatija igra odlučujuću ulogu za razvoj osećanja nacionalne
pripadnosti Albanaca u Osmanskoj imperiji, koja se pretvorila u tamnicu naroda na isti način kao i
Austrougarska imperija. Politička akcija Beča je odlučujuća za proces nacionalne izgradnje u svetlu
Ernesta Gelnera i njegove modernističke teorije, što kasnije dovodi do stvaranja albanske države.

Knjiga je predstavljena na Sajmu knjiga 29. oktobra 2016. na štandu Ministarstva za rad, zapošljavanje,
boračka i socijalna pitanja, pred brojnim posetiocima, a posebno veliku čast učinila je svojim dolaskom
majka autorke, gospođa Violeta Tolev, kao i prijatelji Teodore Toleve iz Katalonije poput Srđana Krasića
i Mladen Radovanovića. Bilo je gostiju i iz Španije, Bugarske, Jermenije. Uvodnu reč dao je Miroslav
Toholj, a govorili su i izdavač Dejan Mastilović, dr Aleksandar Stojanović i prevodilac. Na svoj način
doprinos izdavanju knjige dali su i Silvi Gavrilov, dr Miša Đurković, Đorđe Opsenica, Ranko Gojković.

Većina dokumenata iz knjige se prvi put pojavljuju u javnosti i pokazuju mehanizme delovanja u ovoj
specijalnoj operaciji dugog trajanja.
TEODORA TOLEVA, NAUČNIK IZ BUDUĆNOSTI

Ova knjiga je pravi primer kako se, objektivno, bez predrasuda, sazdaje puna slika o nekom istorijskom
fenomenu. Da je sreće, ona bi bila obrazac za sve buduće istraživače, ne samo fenomena nastanka
albanske nacije, nego i ostalih, istorijski bitnih, pojava. Ko je Teodora Toleva i kako je došla na ideju da
se naučno bavi formiranjem albanske nacije?

Teodora Toleva (1968-2011) je bila vrhunski poliglota, govorila je više od sedam jezika, studirala je
istoriju i teologiju na Sofijskom univerzitetu, školovala se u Parizu i Barseloni, a krajem 2008. u
Barseloni u Aula Magna na Fakultetu geografije i istorije odbranjena je njena doktorska disertacija,
koja je bila osnova ove knjige. Pre toga, Toleva se nije bavila albanskim pitanjem, već je glavno polje
njenog interesovanja bio genocid nad Jermenima, kao i pitanje Makedonije (napisala je jednu knjigu o
Đuli Andrašiju). Preokret se desio kada je slučajno, tragajući za nekim temama koje se tiču Makedonije,
u Beču, u Carskom i Kraljevskom arhivu, našla određene dokumente, koji datiraju iz 1896. godine, koji
govore o Tajnim konferencijama, na kojima je doneta odluka o pomaganju albanskih plemena u cilju
stvaranja jedinstvene nacije. Počela je da proučava dokumente i istražuje dalje i tako je uz pomoć
mentora odlučila da ova tema bude njen evropski doktorat. U predgovoru jednom od izdanja prof. dr
Agusti Kolomines Kampanis piše: "Dve godine ona radi uporno sa idejama, koje su nikle posle
istraživačkog rada u Beču i Barseloni, prošavši kroz Pariz i druge gradove, koje je obišla, da bi pravila
nova proučavanja sa novim dokumentima.“. Na čelu komisije bio je Žozef Termes, koji je preminuo tačno
jedan mesec pre Teodore, 9. septembra 2011. Komisiji je bila prikazana i recenzija prof. dr L. Höbelt sa
Bečkog Univerziteta. Članovi Komisije bili su dr Montserat Gibernau sa Londonskog univerziteta „Kvin
Meri“, prof. dr Žaume Suau, dr Erik Olive sa Univerziteta „Rovira i Virgili“ u Taragoni i dr Edvard
Viniamata sa Katalonskog slobodnog univerziteta. Dakle, ovaj rad ima nespornu naučnu verifikaciju. To
su među prvima shvatili sami Austrijanci, pa je knjiga najpre prevedena na nemački jezik. Zanimljivo je
da je 2008. Godine Teodora Toleva, je zajedno sa Srbima u Španiji, protestovala protiv tkz.
„proglašavanja nezavisnosti Kosova“ i solidarisala se sa našim narodom. Bila je potpuno formirane
bugarske nacionalne svesti, ali je iskazivala i pozitivan odnos prema Srbima.

POČECI BEČKE „ALBANSKE OPERACIJE“

Austro-Ugarska se nije naročito bavila Albancima sve dok nije okupirala Bosnu i Hercegovinu, i na taj
način im postala sused. Kako je Beč shvatio da bi albanska plemena mogao da uključi u svoju borbu
protiv srbskih nacionalnih ciljeva?

Geopolitički, Austrougarska je bila kontinentalna sila, u savezu sa Nemcima i Rusijom, u tom periodu
nakon okupacije Bosne, ipak, vidimo da je ova akcija bila usmerena i protiv Rusije, i protiv slovenskih
država na Balkanu (u prvom redu Srbije), ali i protiv Italije. Možemo reći, da je Beč više podržao
islamski faktor među Albancima, u odnosu čak i na katolički kler, koji je u mnogo čemu, ipak bio
proitalijanski. Pravoslavni Albanci su bili prepušteni helenizaciji. Ako pogledamo strukturu kreatora
politike prema Albaniji, vidimo da iako Monarhija ima samo 24% germanskog stanovništva, u
Ministarstvu spoljnih poslova Germani čine preko 56%, što dosta govori. Sem Kalaja, na Tajnim
konferencijama nije bilo Mađara, a glavni akteri su bili: Fon Horovic, baron Fon Cvidinek, baron Fon
Baum, generalni konzul Šmuker, a predsedavao je Poljak, grof Goluhovski. U sve akcije bio je upućen i
sam austrijski car. U zaključku knjige Toleva kaže: „Franja Josif je postupao više vođen svojim
predrasudama nego soptvenim interesima, što je jednu sofisticiranu državnu mašineriju koja je
postojala u Evropi krajem HIH veka i početkom HH veka – ubrzano povelo ka katastrofi. Car nije umeo
adekvatno da je brani i počeo je da deluje u smeru njene propasti.“

OD PLEMENA KA NARODU

U trenutku kad Habzburzi rešavaju da formiraju albansku naciju, postoje dva plemena, Gege i Toske,
koja nisu jedinstvena, i čiji se dijalekti razlikuju skoro kao da su posebni jezici. Kako se pristupa
formiranju albanske nacije? Koji su metodi?

Pristupa se tako što se ulaže ogromna energija austrougarskih konzula i novčana sredstva u
različitima oblastima. Daje se novac pojedinim glavarima plemena, ulaže se u škole, novine, kalendare;
sve se čini da bi se Italijani predstavili kao neko ko će asimilovati Albance. U modernoj istoriji
uglavnom se podrazumeva da je albanska nacija postojala i pre 19. veka, a o tome govore radovi Stavra
Skendija, Petera Bartla, Hansa Ditera Šanderla i dr. Osnovna teza Toleve je da je Beč učinio sve da
homogenizuje različita albanska plemena i klanove, koja u drugoj polovini 19. veka, po Tolevoj, nisu
imala razvijenu nacionalnu svest, već su bila amorfna i rascepkana, te da je bečka diplomatija aktivno
pomagala stvaranje unificiranog književnog albanskog jezika, izdavaštvo albanskih nacionalističkih
publikacija i razvoj novinarstva i obrazovanja. Albanci su podeljeni ne samo na Gege i Toske, koje deli
reka Škumba, već i u okviru samih plemena. Nema jedinstva, a krvna osveta je svakodnevica. Religijska
određenja su vrlo snažna; i bektašije i suniti, i rimokatolici i pravoslavni Albanci žive odvojeno. Beč je
morao preduzeti konkretne korake u kreiranju albanske nacionalne svesti, jer je masa zavađenih
plemena bila neobjedinjena jezički i religijski, nije imala normirano pismo, bilo je samo nekoliko škola,
nisu imali nikakvu književnost, ni štampu. Jednom rečju, nisu imali nikakav kolektivni identitet, niti su
težili da ga stvore.

BEČ, RIMOKATOLICIZAM, ISLAM

Kakva je bila uloga rimokatolicizma i rimokatoličkih Albanaca u celom ovom poduhvatu, s obzirom da je
Beč bio zaštitnik rimokatolicizma na Balkanu?
To je mnogo složeniji odnos nego što se misli. Ipak, iz ove knjige saznajemo da su pojedini pripadnici
klera aktivno učestvovali u ovoj akciji, a da je bar jezuitski red imao saznanje o akciji. Glavni igrač
katoličkih Mirdita je posle 1908. prešao na proitalijansku poziciju. Međutim, primao je novac od Beča i
dalje, valjda da bi ćutao, sve do 1911. Glavnu ulogu u sadejstvu sa Bečom imali su muslimani - to jeste
iznenađenje, ali, po Tolevoj, tako je bilo. Beču nije odgovaralo da igra samo na kartu rimokatolika, jer su
bili i malobrojniji, a i povezaniji sa Italijom. U današnje vreme je rimokatolicizam u usponu među
Albancima, ali to je neka druga tema.

OTKRIĆA IZ ARHIVA

Toleva je radila u arhivima, i njen rad je utoliko značajniji. U knjizi su dati mnogi novi podaci. Šta biste
izdvojili kao naročito značajno?

Teodora Toleva je između ostalog postavila pred naučnu javnost da razmišlja o poreklu "elbasanskog
pisma", koje ne liči ni na jedno pismo, ali meni kao filologu, zaista liči na kavkazoidno pismo. Pitanje o
poreklu Albanaca je pitanje, koje je zanimljivo ne samo za Albance, već i za nas Srbe. Knjiga Teodore
Toleve otkriva mnoge tajne u vezi toga, a urađena je veoma jasnim naučnim stilom. Uloga Prima Dokija,
Rumuna Alberta Gike i mnogih drugih koji su uticali na formiranje albanske nacije u ovoj knjizi je
prilično razjašnjena.

PROIZVODNJA NACIJA NEKAD I SAD

Proizvodnja novih nacija, po „bečkoj mustri“, nije završena. Videli smo to i vidimo na osnovu pojave
„montenegrina“, bivših Srba pretvorenih u NATOgorce. Kako funkcioniše ovaj mehanizam?

Njegoš je bio Srbin, a on je merilo za pojam Crne Gore, koja je nazivana i Srpskom Spartom. No, taj
mehanizam ne daje uvek brzi rezultat, ali je to etnički inženjering koji traje do danas. Recimo, Kalajev
pokušaj stvaranja „bosanske nacije“ nije uspeo. Danas nemamo bosansku naciju, ali smo kao država
priznali Bošnjake, Crnogorce, možda ćemo sutra imati Vojvođane.

Ipak, Albanci nisu primer običnog etnoinženjeringa. Oni jesu postojali kao grupa plemena, ali nisu bili
nacija. Nacijom su postali zahvaljujući aktivnoj podršci Austrije. Možda će vas ova knjiga naterati da
malo razmislimo koliko u stvari poznajemo Albance. Često se u medijima ponavlja mantra o dva miliona
Albanaca na Kosovu, a zna se da ih je daleko manje. Srbi su Albance u prošlosti uobičajeno nazivali
Arbanasi, dok su Turci njih nazivali Arnautima. Oni su sebe najčešće zvali Šćiptarima. I nisu uvek
odnosi između Srba i Albanaca bili kao danas. Ne zaboravimo da je car Dušan Silni bio „vladar Srba,
Grka i Arbanasa".

Sudbina Teodore Toleve, vrhunske naučnice, bila je tragična. Šta se s njom desilo u naponu snage?

Nažalost, Toleva se iznenada razbolela od teške bolesti i upokojila se. Ipak, ovo njeno delo je
monumentalno, i tek će se o njoj čuti. Ona je bila predstavnik prave sofijske elite. Dobro je što ima
takvih ljudi. Ključ moći na Balkanu i jeste u povezivanju dva najveća slovenska naroda, Srba i Bugara.
Teodorin rad je putokaz i u tom smeru.

Razgovor objavljen u „Pečatu“ 9. decembra 2016. godine

Goran Igić

Razgovarao Vladimir Dimitrijević

http://lokalis.rs/sr-yu/lokalis-top/556-predavanje-na-temu-velika-albanija-u-bjr-makedoniji-i-
posledice-po-srbiju-2017.html
Predavanje na temu "VELIKA ALBANIJA U
BJR MAKEDONIJI I POSLEDICE PO
SRBIJU"
Предавање у суботу 13. маја 2017. у Петровцу на Млави

Subota 13. maj 2017. u 19 sati u sali biblioteke Đura Jakšić u Petrovcu na Mlavi

Prevodilac knjige Goran Igić misteriozno skončale dr Teodore Toleve (sumnja se da je ubijena
zbog otkrića u knjizi i odbranjene doktorske disertacije), održaće predavanje na temu
"VeLIKA ALBANIJA U BJR MAKEDONIJI I POSLEDICE PO SRBIJU"

Teodora je odbranila svoju doktorsku disertaciju na univerzitetu u Barseloni, pod nazivom:

„La influencia del Imperio Austro-Hungaro en la construccion nacional albanesa (1896-
1908)“.
Knjiga je predstavljena na Sajmu knjiga 29. oktobra 2016. na štandu Ministarstva za rad,
zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, pred brojnim posetiocima.

Teodora Toleva je umrla od bolesti koja je rapidno napredovala u kritičnim momentima, no

sumnja se da je možda ubijena.

---
Odavno nije zapamćeno ovoliko interesovanje za knjigu sa strogo naučnom tematikom kao
što je bio slučaj sa delom pokojne bugarske istoričarke Teodore Toleve pod nazivom Uticaj
Austrougarske imperije na stvaranje albanske nacije (1896–1908). Izdavač je kuća „Filip
Višnjić“, a saizdavač Institut za evropske studije. Kako ističe dr Aleksandar Raković u
predgovoru srpskom izdanju, srpski jezik je četvrti jezik, nakon španskog, bugarskog i
nemačkog izdanja, na kome se saopštavaju otkrića Toleve u vezi stvaranja albanske nacije.
Knjiga će uskoro dobiti i svoje grčko i rusko izdanje. U tom radu Toleva dolazi do zaključka
da austrougarska diplomatija igra odlučujuću ulogu za razvoj osećanja nacionalne pripadnosti
Albanaca u Osmanskoj imperiji, koja se pretvorila u tamnicu naroda na isti način kao i
Austrougarska imperija. Politička akcija Beča je odlučujuća za proces nacionalne izgradnje u
svetlu Ernesta Gelnera i njegove modernističke teorije, što kasnije dovodi do stvaranja
albanske države.

Knjiga je predstavljena na Sajmu knjiga 29. oktobra 2016. na štandu Ministarstva za rad,
zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, pred brojnim posetiocima, a posebno veliku čast
učinila je svojim dolaskom majka autorke, gospođa Violeta Tolev, kao i prijatelji Teodore
Toleve iz Katalonije poput Srđana Krasića i Mladen Radovanovića. Bilo je gostiju i iz
Španije, Bugarske, Jermenije. Uvodnu reč dao je Miroslav Toholj, a govorili su i izdavač
Dejan Mastilović, dr Aleksandar Stojanović i prevodilac. Na svoj način doprinos izdavanju
knjige dali su i Silvi Gavrilov, dr Miša Đurković, Đorđe Opsenica, Ranko Gojković.
Većina dokumenata iz knjige se prvi put pojavljuju u javnosti i pokazuju mehanizme
delovanja u ovoj specijalnoj operaciji dugog trajanja.

Istorija VELIKOALBANSKE IDEJE

1878.
Osnovana Prizrenska liga sa idejom da kosovski, bitoljski, skadarski janjinski vilajet (u okviru
tadašnjeg Osmanskog carstva) objedini u jedan - albanski vilajet. U to vreme na toj teritoriji
Albanci su činili 40% stanovništva - danas su oni većina (osim u Grčkoj i Crnoj Gori).
1912.
Uz snažnu podršku Austrougarske velike sile priznaju stvaranje države Albanije na Balkanu i
postavljaju (1913.) nemačkog kneza Vilhelma od Vida na presto kneževine Albanije. Granice
kneževine su približne današnjim granicama Albanije (dobar deo Albanaca ostaje izvan
granica).

1940-1945.
Prvi put se na delu stvara "Velika Albanija" u zamišljenim granicama pod protektoratom
fašističke Italije. Na okupiranim teritorijama tadašnje Kraljevine Jugoslavije sprovodi se
masovno iseljavanje nealbanskog stanovništva, kaoi helenskog u Grčkoj.

1945-1989.
Masovno iseljavanje Srba sa Kosova i Metohije pod Titovom vlašću komunista i njegovih
naslednika, sa posebnom zabranom povratka iseljenih.

1999.
Nasilno uzimanje Kosova i Metohije od Srbije u NATO bombardovanju od 78 dana.

2004.
Martovski pogrom. Oko 4.000 Srba izgnano iz svojih kuća širom Kosova i Metohije. Tokom
pogroma poginulo je 28 ljudi, 35 pravoslavnih manastira je uništeno ili oskrnavljeno, a oko
930 srpskih domova je spaljeno i uništeno.

2014.
"Isporučena" mapa "Velike Albanije" na stadionu u Beogradu. Poruka poslata i Srbiji i
regionu i velikim silama, u brižljivo planiranoj političkoj provokaciji.

Šta obuhvata "Velika Albanija"

Od Srbije:
Kosovo i Metohiju,
Preševsku dolinu,
Leskovac, Vranje, Prokuplje

Od Crne Gore:
Ulcinj, Plav,
Rožaje i
Podgoricu

Od BJR Makedonije:
Zapadnu Makedoniju
uključujući i Skoplje

Od Grčke:
Epir i ostrvo Krf
KATEGORIJA: LOKALIS
RASPOLOŽIVO:
OBJAVLJENO 11 MAJ 2017

http://lokalis.rs/sr-yu/lokalis-top/556-predavanje-na-temu-velika-albanija-u-bjr-makedoniji-i-
posledice-po-srbiju-2017.html

redavanje na temu "VELIKA ALBANIJA U BJR

MAKEDONIJI I POSLEDICE PO SRBIJU"

Ocenite
Ocenite
Предавање у суботу 13. маја 2017. у Петровцу на Млави

Subota 13. maj 2017. u 19 sati u sali biblioteke Đura Jakšić u Petrovcu na Mlavi

Prevodilac knjige Goran Igić misteriozno skončale dr Teodore Toleve (sumnja se da je ubijena zbog
otkrića u knjizi i odbranjene doktorske disertacije), održaće predavanje na temu "VeLIKA ALBANIJA U
BJR MAKEDONIJI I POSLEDICE PO SRBIJU"

Teodora je odbranila svoju doktorsku disertaciju na univerzitetu u Barseloni, pod nazivom: „La
influencia del Imperio Austro-Hungaro en la construccion nacional albanesa (1896-1908)“.
Knjiga je predstavljena na Sajmu knjiga 29. oktobra 2016. na štandu Ministarstva za rad, zapošljavanje,
boračka i socijalna pitanja, pred brojnim posetiocima.

Teodora Toleva je umrla od bolesti koja je rapidno napredovala u kritičnim momentima, no sumnja se da
je možda ubijena.

---
Odavno nije zapamćeno ovoliko interesovanje za knjigu sa strogo naučnom tematikom kao što je bio
slučaj sa delom pokojne bugarske istoričarke Teodore Toleve pod nazivom Uticaj Austrougarske
imperije na stvaranje albanske nacije (1896–1908). Izdavač je kuća „Filip Višnjić“, a saizdavač Institut
za evropske studije. Kako ističe dr Aleksandar Raković u predgovoru srpskom izdanju, srpski jezik je
četvrti jezik, nakon španskog, bugarskog i nemačkog izdanja, na kome se saopštavaju otkrića Toleve u
vezi stvaranja albanske nacije. Knjiga će uskoro dobiti i svoje grčko i rusko izdanje. U tom radu Toleva
dolazi do zaključka da austrougarska diplomatija igra odlučujuću ulogu za razvoj osećanja nacionalne
pripadnosti Albanaca u Osmanskoj imperiji, koja se pretvorila u tamnicu naroda na isti način kao i
Austrougarska imperija. Politička akcija Beča je odlučujuća za proces nacionalne izgradnje u svetlu
Ernesta Gelnera i njegove modernističke teorije, što kasnije dovodi do stvaranja albanske države.

Knjiga je predstavljena na Sajmu knjiga 29. oktobra 2016. na štandu Ministarstva za rad, zapošljavanje,
boračka i socijalna pitanja, pred brojnim posetiocima, a posebno veliku čast učinila je svojim dolaskom
majka autorke, gospođa Violeta Tolev, kao i prijatelji Teodore Toleve iz Katalonije poput Srđana Krasića
i Mladen Radovanovića. Bilo je gostiju i iz Španije, Bugarske, Jermenije. Uvodnu reč dao je Miroslav
Toholj, a govorili su i izdavač Dejan Mastilović, dr Aleksandar Stojanović i prevodilac. Na svoj način
doprinos izdavanju knjige dali su i Silvi Gavrilov, dr Miša Đurković, Đorđe Opsenica, Ranko Gojković.
Većina dokumenata iz knjige se prvi put pojavljuju u javnosti i pokazuju mehanizme delovanja u ovoj
specijalnoj operaciji dugog trajanja.

Istorija VELIKOALBANSKE IDEJE

1878.
Osnovana Prizrenska liga sa idejom da kosovski, bitoljski, skadarski janjinski vilajet (u okviru tadašnjeg
Osmanskog carstva) objedini u jedan - albanski vilajet. U to vreme na toj teritoriji Albanci su činili 40%
stanovništva - danas su oni većina (osim u Grčkoj i Crnoj Gori).

1912.
Uz snažnu podršku Austrougarske velike sile priznaju stvaranje države Albanije na Balkanu i postavljaju
(1913.) nemačkog kneza Vilhelma od Vida na presto kneževine Albanije. Granice kneževine su približne
današnjim granicama Albanije (dobar deo Albanaca ostaje izvan granica).

1940-1945.
Prvi put se na delu stvara "Velika Albanija" u zamišljenim granicama pod protektoratom fašističke
Italije. Na okupiranim teritorijama tadašnje Kraljevine Jugoslavije sprovodi se masovno iseljavanje
nealbanskog stanovništva, kaoi helenskog u Grčkoj.

1945-1989.
Masovno iseljavanje Srba sa Kosova i Metohije pod Titovom vlašću komunista i njegovih naslednika, sa
posebnom zabranom povratka iseljenih.

1999.
Nasilno uzimanje Kosova i Metohije od Srbije u NATO bombardovanju od 78 dana.

2004.
Martovski pogrom. Oko 4.000 Srba izgnano iz svojih kuća širom Kosova i Metohije. Tokom pogroma
poginulo je 28 ljudi, 35 pravoslavnih manastira je uništeno ili oskrnavljeno, a oko 930 srpskih domova je
spaljeno i uništeno.

2014.
"Isporučena" mapa "Velike Albanije" na stadionu u Beogradu. Poruka poslata i Srbiji i regionu i velikim
silama, u brižljivo planiranoj političkoj provokaciji.

Šta obuhvata "Velika Albanija"

Od Srbije:
Kosovo i Metohiju,
Preševsku dolinu,
Leskovac, Vranje, Prokuplje

Od Crne Gore:
Ulcinj, Plav,
Rožaje i
Podgoricu

Od BJR Makedonije:
Zapadnu Makedoniju
uključujući i Skoplje

Od Grčke:
Epir i ostrvo Krf
KATEGORIJA: LOKALIS
RASPOLOŽIVO:

OBJAVLJENO 11 MAJ 2017

https://www.youtube.com/watch?v=Iw3UgFc_Kwc

Bog i Hrvati

https://www.youtube.com/watch?v=jjRNxO2nP3w&has_verified=1