VAN PALMZONDAG TOT PASEN 1

VAN PALMZONDAG TOT PASEN

Een woord vooraf

Hier enkele gedachten over de “goede week” vroeger verschenen in het Vlaamse blad voor
evangelisatie Kruisbanier.
Nieuwe illustraties http://www.illusionsgallery.com en andere.

Guido Biebaut, 31 / 03 / 2011 Alle rechten voorbehouden

********

Icoon, De blijde intocht

PALMZONDAG, BOTSING VAN WERELDEN

(Kruisbanier, april 2009)

Palmzondag en heel de Goede Week die er op volgt is als een botsing tussen twee werelden.
Enerzijds de wereld van het idealisme en het volk dat tot alles bereid is. Anderzijds een wereld van
pragmatisme. Pragmatisme in religieuze leerstellingen er als bevestiging, dat iets heilzaam blijkt te
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 2

zijn. Anders gezegd, heb ik bij mijn keuze enig profijt. Het is duidelijk dat Jezus de man is met
idealen. Zijn droom van een betere wereld van vrede spreekt mensen aan. Zijn eenvoudige visie is:
het koninkrijk van God komt ooit op aarde.

Ja, er zijn mensen die Hem daarin willen volgen. Maar Jezus botst met de wereld van de Joodse
religieuze leiders, want die zijn heel pragmatisch - op eigen profeit - ingesteld. Zij hebben een
ander wereldbeeld en dat is gebouwd op regels. Hun visie gaat niet verder dan de eigen macht en
invloed, want zij zijn toch de ordehandhavers. Voor hen is de profetische Jezus een storend
element en dat is gevaarlijk voor de goed geordende samenleving.
Er is nog een derde groep, de Zeloten, de zogenaamde idealisten die Jezus blindelings zouden
volgen als Hij zou vragen met het zwaard naar de macht te grijpen. Uiteindelijk doet de man van
Nazareth dat niet en daarom vinden ze Hem maar niets. Hij had een stukje van hun droombeeld
van de toekomst afgezwakt. Die Jezus voorziet moeilijke dagen voor Jeruzalem, de heilige stad,
een tijd van heidense overheersing die over de stad zal komen.

PALMZONDAG

Op de dag van de blijde intocht van Jezus in de hoofdstad van Zijn vaderland is er feestvreugde.
Mensen gaan uit de bol. Maar in diezelfde week zal de vreugde plots omslaan in een
verschrikkelijke zee van lijden. Om te feesten hoeft men geen inspanningen te doen, het is
gemakkelijk. Maar om Jezus te helpen Zijn lijden te doorworstelen, is een ander paar mouwen.

Wat er aan de gang is op Palmzondag is niet zo abnormaal. Bij vele volkeren zijn er eeuwenoude
tradities van een “Blijde Inkomst.” Een vorst moet aan inwoners feestelijk worden voorgesteld en
daarom is er ook een feestelijk onthaal. Alle evangelisten beschrijven hoe Jezus Zijn vorstelijke
intocht in de hoofdstad Jeruzalem heeft gehouden. Zo’n inkomst is echter een regelrechte
provocatie van de gevestigde gezagdragers. De gevolgen daarvan zullen later blijken. De clerus
wordt ook in het lijdensverhaal beschreven: vanwege Palmzondag en vooral de opstanding van
Lazarus uit de dood. De botsing tussen die werelden kan niet groter zijn dan dit. Op de dag van het
feest herkennen echter velen in Jezus iets van hun dromen. Wie droomt er niet van een betere
wereld. Daarom juichen ze hem toe: Hosanna in de hoge. Zou deze man de Messias zijn, de
brenger van een nieuwe toekomst?

JEZUS OP EEN EZEL

Wie doet nu zoiets doms: naar Jeruzalem gaan terwijl je weet dat ze daar je dood aan het
voorbereiden zijn. Een ander mens met een beetje verstand zegt dan: dat moet ik niet doen. Maar
het zou Jezus niet zijn indien Hij niet zou opgaan naar de stad. Wie de eerste wil zijn, moet slaaf
zijn van anderen. Dat brengt Hij zelf hierdoor in praktijk. Waarom op een ezel de stad
binnenrijden alsof je een soort koning bent. Een paard was toch grootser geweest! Maakt Jezus
zich niet belachelijk op die manier. Is dat geen karikatuur van een koning? Eigenlijk zijn wij het
die zo dom zijn omdat we het gebeuren niet begrijpen zoals het moest gebeuren. Willen we in de
plaats een paard dan zijn wij blind voor de profetie. Zo was het beschreven en zo zou het vervuld
worden. Laat ons niet geestelijk blind zijn. Zacharia 9:9 spreekt daarover.

Jezus begon Zijn openbaar optreden helemaal niet als een zachtmoedige koning uit de profetie van
Zacharia. Vanaf het begin maakte Hij duidelijk dat Hij gekomen was om ook orde op zaken te
stellen. Hij ging direct naar de tempel en hield er grote schoonmaak, nogal hardhandig. Volgens
het evangelie van Johannes (2:15) gebruikte Hij als bezem een zweep om de verkopers en
sjacheraars af te tuigen. Het huis van Zijn Vader is een bedehuis, geen verkoopcentrum. Een
rovershol had men ervan gemaakt! Maar in die periode genas Hij ook de blinden en de verlamden.
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 3

Die zaten daar waarschijnlijk te bedelen. Sukkelaars die van aalmoezen moesten leven.

Het slot van het evangelie van Lucas 19 geeft nog een tweede tempelreiniging. Nu moeten we het
als beeld zien van de straf die over het land komt. Het jaar 70 is niet zover meer af. Het evangelie
beschrijft uitvoerig hoe Jezus zijn intrede in Jeruzalem weloverwogen heeft georganiseerd. We
noemen het de “goede week” maar dan wel om andere redenen. Een botsing van werelden, zo zou
je deze week kunnen beschrijven.

********

De geseling van onze Heer Jezus Christus, (Flagellation de Notre Seigneur Jesus Christ,)
door William Adolphe Bouguereau, 1880, in La Rochelle, France.

********

GOEDE VRIJDAG: OVER LUCAS 23:44-49

(Kruisbanier, april 2007)

Het verhaal van Goede Vrijdag is geen prettig verhaal. Goede Vrijdag is één van die enge dingen
waar je toch aan moet denken. Zelfs op regelmatige basis. Zo is het toch? Niet al te onbewust,
maar met de meeste aandacht. Wij denken het liefst niet te veel aan onze eigen dood maar aan deze
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 4

van onze Verlosser mag zeker gedacht worden.

GEEN ONTKENNING

De dood gaat niet weg door er over te zwijgen en ze ontkennen helpt niet. Onze dood volgt ons op
een pas afstand. Een filosoof zei eens dat van het moment dat we geboren worden we ook zeker
zijn van onze dood. Maar dat is een al te menselijke visie op het onderwerp. Goede Vrijdag is voor
ons een confronterende dag. En laten we dat er maar direct over zeggen: hier sterft Christus onze
dood. Wie met volle aandacht kijkt naar het donkere beeld van Golgota, die ziet zijn eigen dood.
Kijk je goed dan weet je en besef je wat hier gebeurt. Die Man die daar stervend aan een kruis
hangt, hangt er voor ons. We moeten beamen en onder ogen durven zien dat Hij onschuldig is. Dat
zoals Hij zelf zegt we Hem van géén schuld kunnen overtuigen. Ziende op Golgota moeten we
onze eigen dood onder ogen zien. Ons falen en onze eigen nederlaag, die staat daar centraal.
Omdat wij onze eigen mislukking niet konden repareren, daarom is Hij gestorven.

TROOST

Daarom mogen wij ons op Goede Vrijdag laten troosten. Wij die het kapot gemaakt hebben en de
breuk tussen God en ons niet konden helen, dat maakt God weer goed in Christus, Zijn Zoon. Je
hoeft aan dat offer niets meer toe te voegen. Dat confronterende gebeuren op Golgota gaat ons
allen aan. Johannes 8:24, zegt dat indien wij niet echt in Hem geloven wij in zonden sterven. We
dienen er naar te kijken, we moeten eerlijk zijn in onze beschouwing en zeker niet weglopen alsof
het te ver van ons bed zou zijn.
Drie aspecten van Zijn dood
1. herstel van onze gemeenschap met elkaar;
2. herstel van onze gemeenschap met God;
3. herstel van onze gemeenschap met ons zelf.

Christus sterft onze dood. We moeten daarvoor naar het begin, bij het begin van de dood. We leren
er over in het derde hoofdstuk van de Bijbel. God had in het paradijs tegen Adam en Eva gezegd;
van die éne boom mag je niet eten. Als je dat toch doet, dan ga je dood, voegde Hij er aan toe. En
dat is ook precies wat er is gebeurd. Toen Adam en Eva van de verboden boom gegeten hadden,
begonnen ze te sterven. De navelstreng waardoor ze het leven ontvingen hadden ze zelf
doorgeknipt. Hun gemeenschap was verbroken en ook deze van hun nakroost. Op Goede Vrijdag
gebeurt de herstelling zonder dat iemand er erg in heeft. Hij heeft de scheiding van ras of sekse
opgeheven die er onder mensen was, grotendeels van Godswege in de wet van Mozes vooraf
vastgelegd.

Christus sterft onze dood. De dood, laat ons ten diepste beseffen; dat we ruzie hebben met God,
het is een kapotte relatie. De schade was menselijk gesproken onherstelbaar. God voorzag een
oplossing. In een verre toekomst zal een zaad van de vrouw alles weer gewoon goed maken. Aan
het kruis hangende scheurt het voorhangsel van de tempel middendoor. De toegang tot God is
weer geopend. De belangrijkste verhouding die Adam en Eva met God hadden was met Hem
praten rond het middaguur. Dat kunt u nu weer sinds die Goede Vrijdag, op elk uur van de dag.
Ons tekort is in het licht komen te staan van Zijn verlossing. Onze angst, ons tekort, onze
eenzaamheid is in Christus aan dat kruis meegestorven. Hij heeft ons falen op zich genomen zodat
wij weer in volle zin aan Gods liefde konden deelhebben.

Christus sterft onze dood. De dood van Jezus, dat is onze eigen levensgeschiedenis. We staan
allen als een gespleten iemand in het leven. Wij hebben twee zielen in onze borst? Wij willen alle-
maal Christus volgen tot in de puntjes maar dat lukt niet. Wat dan met al die verkeerde daden,
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 5

woorden en gedachten? Het heeft geen zin te beweren dat onze goede daden tegen al ons kwaad
opwegen! We mogen weten dat Christus door aan het kruis te sterven ons karakter verandert. Wij
zitten midden in de overgang naar het echte leven. Je hoeft niet meer bang te zijn dat je met je
eigen kwaad geconfronteerd zal worden. Er komt een eind aan dat lastige leven met twee zielen in
onze borst. Ook onze gemeenschap met onszelf wordt hersteld. Ons leven is dat van Christus,
omdat Hij onze dood is gestorven. We hebben er de zekerheid van want Hij is ook nog opgestaan
uit de doden om het ons op het hart te drukken: het is vervuld en het kwaad in jezelf is
overmeesterd.
********
Een eerste prediking voor Pasen

De terugkeer van Kalvarie (The Return From Calvary), uit 1891 door Herbert Schmalz, Engels
schilder (1856 – 1935).

HET IS PASEN
(Kruisbanier, april, 2004)

Tijdens het Laatste Avondmaal merkt de Heer op dat Hij zijn discipelen lief heeft en dat de
Vader hen liefheeft. Liefgehad tot het einde is daar het sleutelwoord. - Johannes 13:1

Paulus schrijft aan de gemeente in Corinthe: “Gij kent immers de genade van onzen Here Jezus
(Christus) dat Hij om uwentwil arm is geworden terwijl Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede
rijk zoudt worden” (2 Cor.8:9).

Dat komt erop neer te zeggen dat het Woord door in zijn goddelijke status te blijven de redding
van de mensheid niet kon bewerken. De Logos heeft zichzelf moeten vernederen om hier op deze
aarde te kunnen bewerken wat de eerste mensen verloren hadden.
Adam en Eva zijn door één daad van opstand aan God in ongenade gevallen. En wij, al hun
kinderen, zijn met hen gevallen. De Eeuwige kan niet omgaan met het onheilige. Slechts door één
andere daad, van opperste liefde, kunnen Adam en Eva en al hun nakomelingen, opnieuw voor
God geheiligd worden. We zeggen, “kunnen” geheiligd worden, want het is geen automatisme.
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 6

Hier past dat wat Jezus zegt aan de oude Nicodémus: “Want alzo lief heeft God de wereld gehad,
dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve,
maar het eeuwige leven hebbe” (Joh.3:16, Staten vertaling Dr. Tukker). God is de gevallen mens
niet vergeten.

DE REDDER HEEFT ONDER ONS GEWOOND

In Jezus van Nazareth heeft de Logos, God in eeuwigheid, zich aan de mensen geopenbaard. Het
Woord is vrijwillig in ballingschap gegaan naar deze aarde en heeft onder ons gewoond. Zijn
hemels tehuis heeft Hij voor 33 1/2 jaren ingeruild voor een aards leven. Een wereld die Hem ook
vijandig gezind is. Het kost Hem bijna het leven wanneer koning Herodes een groep kleine
kinderen laat uitmoorden.

Door een goddelijk ingrijpen wordt de moord op de zo jonge Zaligmaker verhinderd.

Vandaag, in ons verhaal uit het evangelie van Johannes, gaat Zijn dood echter niet verhinderd
worden. In vervulling van het eeuwige raadsbesluit van God is nu zijn ure gekomen om uit de
wereld tot de Vader te gaan. Zijn “uittocht” gaat nu beginnen. Dit overgaan, naar de Vader zal op
een gewelddadige manier geschieden. Jezus, van Nazareth, gaat terug naar zijn thuis, naar de
hemel der hemelen. Jezus, weet dit en tracht het zijn discipelen uit te leggen. Wees niet verontrust,
het heeft allemaal te maken met Gods liefde voor de mensen. Het is Zijn taak te sterven aan zijn
aards leven, en de wereld te verzoenen met God.

HET IS VAN TEVOREN GEPLAND

Jezus, wist van het lijden dat Hem te wachten stond. Hij heeft het zijn leerlingen tot 3 maal toe
voorzegd. Maar dat konden ze toen niet begrijpen. Wij vandaag, na zoveel honderden jaren
christelijke theologie, hebben er nog moeite mee. Zijn sterven heeft niets te maken met het noodlot
dat Hem treft. Of dat Hij slachtoffer is van een onvoorziene omstandigheid. Hij is niet gewoon
gestorven na enkele jaren ernstig ziek geweest te zijn. Het gaat volgens de wil van Zijn Vader en
Hij weet dit. Zoveel is duidelijk in Joh.18:4 en 19:28. Dat God in Jezus de wereld redt is een
bewuste daad. Het is een geplande en voorziene daad van Gods liefde.
Petrus verteld aan een toegelopen menigte op de Pinksterdag wat aan Jezus overkomen is: “Deze,
door de bepaalde raad en VOORKENNIS GODS overgegeven zijnde, hebt gij genomen, en door
de handen der onrechtvaardigen aan het kruis gehecht en gedood” (Handelingen 2:23 Staten
vertaling Dr. Tukker).

JEZUS IS EEN STRUIKELSTEEN

Deze gebeurtenis staat in het midden van de tijd. Door zijn dood zal het nieuwe zijn doorbraak
maken in de wereld. De oude dingen zijn voorbijgegaan en het nieuwe is gekomen. De dood van
Jezus is de scharnier waarrond de oude en de nieuwe wereld draait. Hij is de hoeksteen van het
nieuwe verbond. Maar Hij is ook een struikelsteen voor al diegenen die andere gedachten hebben
over de Messias. De Joodse clerus van die dagen op de eerste plaats. Of andere filosofieën die
zeggen dat de mens niet moet gered worden. Of die zeggen dat ieder in zijn eigen geloof zalig
wordt, het toverwoord van de laatste tijd.

Dat Jezus daar niets over zegt in Zijn prediking en dat de discipelen er in alle talen over zwijgen,
moet toch een aanwijzing zijn dat een dergelijk argument een uitvlucht is. Ook nog dit, Zijn dood
gaat in tegen alle vormen van Grieks en Romeins denken: de onsterfelijkheid van de ziel. Zijn
dood is tegen alle vormen van Oosters denken, waar reïncarnatie geboden wordt aan alle zielen.
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 7

GESTORVEN EN TOCH SPRINGLEVEND

In de liefdedaad van Zijn sterven is er verzoening bewerkt. Jezus heeft de zijnen lief tot het einde.
Petrus haalt op Pinksterdag een profetie aan uit Ps.16 waarin duidelijk gemaakt wordt dat de
Gezalfde “géén verderf” zou zien. Hij is gestorven maar ook opgestaan uit de doden. Drie dagen
lag Hij in het graf, maar het graf had geen macht over Hem. Aan Cornelius getuigt dezelfde Petrus
dat hij na de opstanding van Jezus: “met Hem gegeten en gedronken” heeft (Hand.10:41). En het
getuigenis van de apostel Johannes over de opgestane Heer is als volgt: “hetgeen wij aanschouwd
hebben en onze handen getast hebben van het Woord des levens” (1 Joh.1:1). De apostelen
behoren tot dezen aan wie Christus: “Zich ook na zijn lijden met vele kentekenen levend heeft
vertoond” (Hand.1:3).
********

Een tweede prediking voor Pasen

De opstandingmorgen (Resurrection Morn), door Herbert Schmalz, Engels schilder (1856 – 1935).

GENADE VAN PASEN

(Kruisbanier, april 2006)

Dit is een gedeelte uit Marcus 16: “En toen zij opzagen, aanschouwden zij, dat de steen
afgewenteld was; want hij was zeer groot. En toen zij in het graf gegaan waren, zagen zij een
jongeling zitten aan de rechterzijde, bekleed met een wit gewaad, en ontsteltenis beving haar
Mij zeide tot haar: Weest niet ontsteld. Jezus zoekt gij, de Nazarener, de gekruisigde. Hij is
opgewekt, Hij is hier niet; Zie de plaats, waar zij Hem gelegd hadden.”

We hoorden het op Goede Vrijdag, dat niet ver van waar Hij gekruisigd was, een tuin lag. In die
tuin lag een nieuw graf waar Jezus, die vrijdag tegen de avond begraven werd. In allerijl, want de
sabbat stond voor de deur en op Gods rustdag begraaft men niet. Naar deze tuin, naar dat graf,
spoedden zich op die Paas-morgen, Maria, Petrus en Johannes (Joh.20:1,2). Dat is het minste wat
je als mens kunt doen: het graf opzoeken, de dode bewenen en de vrouwen de laatste zalving laten
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 8

verrichten. De mannen, die kleine helden, mogen bij het graf hun lot betreuren, zich in wanhoop
ter aarde werpen en schuld bekennen. Want deze laatste dagen hebben ze op het verkeerde paard
gewed. Ze hebben hun leermeester niet willen kennen toen het vuur van de vervolging hun tot aan
de lippen kwam. Ze waren machteloos gevlucht voor het gevaar. Menselijk wellicht! Toch is het
iets om wroeging op te wekken. Want wat heeft die Jezus hen ooit verkeerd gedaan. Was Hij het
niet die de liefde voor de mens in nood gepredikt had. Het is waarschijnlijk die liefde die de drie
naar het graf brengt, nu ze alles hebben kunnen overdenken; de onrust en de wanhoop in hun lijf
gevoeld hebben. Wanneer ze op het kerkhof na geween en gejammer vrede vinden voor hun ziel,
dan kunnen ze verder. Verdergaan met de dingen van vroeger, het verdriet vergeten of alles uit het
geheugen wissen.

HOE TE BEGRIJPEN

Maar met Christus’ graf is er wat aan de hand. De vrouwen vinden het graf leeg. Ze krijgen de
boodschap te horen dat Jezus tot leven is gewekt en dat ze hem opnieuw zullen zien in Galilea. Ze
vluchtten in verwarring weg. Met uitzondering van Maria van Magdala zeiden ze niemand iets
want ze waren bang. Je kunt deze vrees uitleggen als heilige vrees. Als mensen in aanraking
komen met een goddelijk gebeuren weet men meestal niet hoe er op te reageren. Dat een leeg graf
niet past in het eigen denkkader, spreekt voor zichzelf. Dat gebeurt niet elke dag. Het lege graf is
overrompelend en laat je achter in verwarring. We kunnen dat niet plaatsen. Vanuit menselijk
inzicht is er geen mens die uit zichzelf de opstanding kan begrijpen of erin geloven. Je moet
daartoe een speciale genade ontvangen.

VOOR ONS GESTORVEN

Er is Bijbels gezien wat geschied met dat sterven en opstaan van Jezus uit Zijn graf. Hij heeft het
immers voor ons gedaan. Hij was daar in het graf, voor ons. Alleen voor ons; want zelf was Hij
zondeloos (Joh.1:29). Hij hoefde niet te sterven of niet te lijden. Hij stierf met onze schuld op de
schouders en is het graf ingegaan met onze schuld die we tegenover God hadden. Hij is opgestaan,
zonder onze schuld. Die heeft Hij uitgeboet in onze plaats. Hij werd daardoor onze unieke
Middelaar. Aan onze zonden is door Hem voldaan. Hij had het voorspeld dat geen macht Hem zou
kunnen vasthouden in dat graf: op de derde dag staat Hij weer op. Hij is Middelaar tot in de dood
geworden. In onze plaats heeft Hij het lijden gedragen. Zijn opstanding, Zijn verheerlijking kan hij
nu delen met al Zijn vrienden en wij mogen genieten van wat Hij aan ons volbracht. En nu, terwijl
Hij is opgewekt, zoals Hij het had gezegd, is de goede boodschap; het is allemaal volbracht, de
weg tot God staat wagenwijd geopend. Wie door de deur gaat zal vooraf wel onvoorwaardelijk in
Hem moeten geloven. Wie gezegend wil worden, moet dat in Hem worden, niet op eigen krachten,
maar door Hem.

EEN FEEST MET TOEKOMST

Pasen, dat moet duidelijk zijn, is slechts het begin. Niemand kan iets bijdragen aan onze
verlossing. Mensen doen graag zelf wat, willen toch een bijdrage leveren in het verlossingswerk.
Maar dat is redeneren dat wat Hij al gedaan heeft, toch nog niet volmaakt zou zijn. Wat wij zo
broodnodig hebben is een zinnig onderzoek van onze gedachten. Wanneer we oprecht zijn met
onszelf zal dat onderzoek zaken aan het licht brengen die nog geen mensenoog gezien heeft. Dan
zullen we maar gaan beseffen dat we broodnodig genade op genade en vergeving nodig hebben. Ik
hoef aan mijn redding niets toe te voegen. Dat heeft Christus gedaan; in Zijn sterven en in Zijn
opstanding. Hij droeg die zonden, Hij heeft ze vergeven en Hij leeft! Vergeving van zonden,
opstanding uit de doden (iets voor later) en eeuwig leven, het is er gekomen door Jezus Christus.
In een overvloed die duizelingwekkend is. Maar ja, zo werkt God. Wij mensen mogen van zo iets
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 9

leren. Wat Pasen niet allemaal vermag!

********
Een derde prediking voor Pasen

Icoon, zegenende Christus

JEZUS, GEBOREN EN OPGESTAAN
(Kruisbanier, maart 2008)

Jezus stond op uit de dood, uit het graf! En dat Paasgebeuren van toen is nu nog even belangrijk
voor jou en mij als zovele jaren terug? Twijfel daar niet aan! Jezus, leeft en dat maakt jouw leven
en mijn leven anders!

BIJZONDERHEID VAN PASEN

Wanneer we Romeinen 1:3 lezen dan blijkt hoe de discipelen van Jezus die dood en opstanding
van Jezus hebben ingeschat. Aangaande de Zoon van God staat er dat Hij is: “gesproten uit het
geslacht van David het vlees.” Naar het vlees, gewoon naar het uiterlijk bekeken, is Jezus gewoon
een mens. Hij is een afstammeling uit het geslacht van koning David. Een mens als wij met een
stamboom. Iedereen wilde wel geloven dat Jezus een mens was. Hierover bestond geen twijfel, je
kon met Hem praten en eten. Zo”n Jezus willen mensen nog aanvaarden, een man met een uit-
 VAN PALMZONDAG TOT PASEN 10

gesproken mening; een filosoof die voor ons ook nog enkele richtlijnen mag voorschrijven in ons
leven.

Maar dat Jezus ook Gods Zoon is, dat kon je niet echt zien. Paulus zegt, DAT zag je pas bij zijn
opstanding. In Romeinen 1:4 lezen we: “naar de geest der heiligheid door zijn opstanding uit de
doden verklaard Gods Zoon te zijn in kracht, Jezus Christus, onze Here.” Toen werd pas verklaard
aan de mensen wie Hij werkelijk was, er werd bewezen: Jezus, Je bent werkelijk de Zoon van
God! De tekenen en wonderen die Hij deed tijdens Zijn leven op aarde, waren nog geen echt
bewijs! Ook Mozes deed grote wonderen. Hij maakte een pad door een zee zodat het volk naar de
andere kant van de zee kon trekken. En hij gaf zijn volk brood uit de hemel. Maar daarom was hij
nog niet zelf God. En Elia en Elisa, ook zij hebben zieken genezen en doden opgewekt. Ook zij
waren daarom niet zelf God of Gods Zoon.

GEEN GEWOON MENS

Hij zag er uit als een gewoon mens. Daarom geloofden velen Hem niet. Vele Joden verwachtten
van de Messias meer dan dat! Tot op Golgota spotten ze nog: “Evenzo spotten de overpriesters
samen met de Schriftgeleerden en oudsten en zij zeiden: Anderen leeft Hij gered, Zichzelf kan Hij
niet redden. Hij is Israëls Koning; laat Hij nu van het kruis afkomen en wij zullen aan Hem
geloven” (Mattheus 27:41-42). Dat bewijs gaf Jezus niet. Waarom niet? Omdat Hij juist moest
leven en sterven als mens, in onze plaats. Hij zou als echt mens God dienen, tot de dood aan het
ruis toe. Jezus, noemde als bewijs echter dit: “breekt deze tempel af en binnen drie dagen zal Ik
hem doen verrijzen” (Johannes 2:19). Dat was eigenlijk raadselachtige taal. Johannes zegt er dan
ook bij dat de discipelen de betekenis ervan pas achteraf begrepen hebben en dat Jezus het over
zijn lichaam had.

Jezus was als een mens, tot zijn dood toe. Een waarachtig mens, vol liefde voor God en de
naasten; maar wel als een mens. Dat Hij Gods Zoon was, dat moest je geloven. Velen van Zijn
discipelen beseften dat al voor Zijn sterven. Maar ze hadden de kracht nog niet om hun ganse
leven daarop in te stellen.

DE OPSTANDING, DE KERNBOODSCHAP

Het echte bewijs - dat kwam uit een onverwachte hoek. Zelfs zijn discipelen verwachtten het niet.
Ze hadden Jezus aan een kruis zien sterven, even machteloos en vervloekt als gelijk welk ander
mens. Toen kwam HET BEWIJS, op Paaszondagmorgen! De opstanding van de dode Jezus! God
deed Jezus opstaan uit de dood en het graf was leeg. Jezus was een heilige, een gezalfde: een
zondeloze. Daarom hebben dood en graf geen recht op Hem en kan de dood Hem niet vasthouden.
Hij is te sterk voor al die negatieve zaken. Deze Heilige hoort niet in de dood en in het graf.
Daarom moet Hij er uit. Jezus heeft tijdens Zijn aardse bestaan geen enkele zonde gedaan. Ook
niet toen Hij zei dat Hij Gods Zoon was, dat was geen leugen. Ook dat is waar! De opstanding
bewijst het. En bovendien: Zijn dood is het gevolg van onze zonde, van onze overtredingen. Hij
heeft de straf op onze zonden volledig gedragen en betaald tot de laatste cent. Dus hebben Zijn
dood en opstanding nog een andere betekenis: de dood heeft geen recht meer op mij, alleen Jezus
heeft recht op mij. Leef daarom als iemand die met Hem uit het graf is opgestaan.

********