Академический Документы
Профессиональный Документы
Культура Документы
NOTATKI Z WYKŁADÓW
Wykład I, 19.02.2009r.:
1. Cechy administracji,
2. Kształtowanie się administracji centralnej w II połowie XVIII wieku
Monarchia absolutna – ukształtowanie się ostatecznie administracji w państwie. Monarcha
potrzebował fachowej, sprawnej administracji – zaczęła mieć ona kształt nowoczesnej.
Klasyczne zasady:
1. zasada resortowości – pojawiła się we Francji (Ludwik XIII i XIV – „państwo to ja”
– rozrost administracji, kontrola wszystkiego), resort (synonim ministerstwa).
Podzielono administrację państwową na niezależne od siebie struktury
administracyjne – nazywane resortami. Najstarsze resorty w historii rządu
europejskiego (podział w zakresie fachowości):
• resort spraw zagranicznych,
• resort skarbu (majątek – własność państwa),
• resort wojskowości (armia),
• resort spraw wewnętrznych (zarządzanie państwem, administracja w
państwie),
• resort sprawiedliwości (kontrola nad sądami),
• resort spraw wyznań i oświaty
Na początku rządziło kierownictwo kolegialne (nie znano „ministra”) – 4,5 osób, każda
decyzja zapadała w głosowaniu. Od XIX wieku (Napoleon) wprowadzono jednoosobową
formę zarządzania resortem – minister (ma swoich zastępców – forma jednoosobowego
zarządu.
Zasada ta pojawiła się w XVIII wieku – Francja, a potem Prusy – według własnego kodeksu,
potem Austria, Włochy, Beneluks, państwa skandynawskie, Rosja, Rzeczpospolita.
Zauważono dominację resortu Skarbu, spraw wewnętrznych (w rozumieniu zarządzania
administracją)
2. zasada centralizacji (starsza zasada) i decentralizacji
1
Centralizacja: podporządkowanie organów niższego stopnia organom nadrzędnym –
hierarchia służbowa, decyzje władcze skupione są w organach centralnych i naczelnych (tylko
one mogą podejmować decyzje),
Decentralizacja: pojawiła się w czasie Rewolucji Francuskiej – oznacza brak zależności
administracji centralnej i terenowej i rozkład (rozłożenie) uprawnień decyzyjnych pomiędzy
władze centralne i lokalne.
2
• aspekt funkcjonalny, chodzi o to ile osób podejmowało decyzję, podjęcie decyzji
uzależnione jest od efektywności grupy czy jednostki
Zasada kolegialności – starsza, funkcjonowała w XVIII wieku – decyzje zapadały
większością głosów na posiedzeniach organu administracji państwowej (forma głosowania).
Zalety tego systemu (jak to rozumiano kiedyś, wówczas):
1. system zapewniał wzajemną samokontrolę,
2. ograniczanie możliwości skorumpowania i działania sprzecznego z prawem,
3. ograniczenie wpływu władzy królewskiej (monarszej),
4. merytoryczne przygotowanie
Od czasu Napoleona wprowadzono system jednoosobowy, Francja była prekursorem tych
zmian kompetencje władcze skupione w rękach jednej osoby – ministra stojącego na czele
resortu.
Zalety tego systemu jednoosobowego:
1. szybkość i sprawność działania,
2. wyraźne określenie odpowiedzialności.
Minusem tego było ryzyko arbitralności – dostrzegano to.
System przyjął się we Francji, Rosji, Prusach, następnych krajach.
6. zasada biurokratyzmu – pojawiła się w okresie monarchii absolutnej, związana jest z
potrzebą specjalizacji i fachowości. Urzędnicy pobierają wynagrodzenie od państwa,
są zatrudnieni na umowę o pracę. Kryterium przyjmowania do służby urzędu (XVIII
wiek) było ustalone przez króla/władcę. Częstym zjawiskiem było zatrudnianie w
administracji mieszczan, ludzi z drobnej szlachty. Poprzez nabycie takiej pracy można
było nabyć szlachectwo – tzw. szlachta urzędnicza (szlachectwo za zasługi dla króla –
3
4. normy generalne określają funkcjonowanie aparatu urzędniczego (są pewne normy i
wszyscy urzędnicy się nimi posługują – normy generalne obowiązujące na terenie całego
4
o ogólnych liniach programowych (budżet), o zamierzeniach tej komisji. KEN przejęła szkoły
jezuickie i jedyną taką wyłączoną z zakresu władania była szkoła rycerska – założona przez
króla.
KEN-owi podlegały 2 szkoły główne:
• Kraków,
• Wilno
100 szkół średnich – większość na terenie Korony. Ważnym przejawem działania KEN było
Towarzystwo dla Ksiąg Elementarnych – opracowywało podręczniki dla wszystkich szkół
(takie same – wspólne dla całego państwa). Sukces: w krótkim czasie wydano 27
podręczników (kilka lat)
• do tej pory quasi ministerstwa (przy królu nie było RM, rządu)
Tworzenie I Rządu (z RM)
Powstał w 1775 roku, nazywał się Rada Nieustająca – organ prawdziwie rządowy, urząd
rzecz RN ciało kilkuosobowe, działające stale (na co dzień), posiedzenia przynajmniej raz
w tygodniu (jak trzeba codziennie).
Skład RN:
• Szef RN = monarcha,
- d. Policji czyli Dobrego Porządku (obecnie MSWiA ), głównie zadania i nadzór nad
miastami królewskimi,
5
- d. Wojskowy (powstał w 1775) zastąpił Komisję Wojskową,
- d. Sprawiedliwości – nadzór nad sądami,
- d. Skarbu
Decyzje zapadały większością głosów
• to był taki I Rząd
I KONSTYTUCJA – 3 maja
Ustawa Rządowa z 3 maja 1791 roku.
Stworzyła Straż Praw, która zastąpiła Radę Nieustającą. SP była najwyższą władzą
wykonawczą w państwie – król stracił większość uprawnień władczych
W skład SP wchodzili (z urzędu):
• król,
• następca tronu z głosem decydującym,
• Prymas, który z urzędu był przewodniczącym KEN,
• 5 ministrów
Tytuły nadawane:
• Marszałek był ministrem Policji (pełnił funkcję z urzędu),
• 2 kanclerzy (1 ministrem pieczęci – wszystkie sprawy administracyjne, 1 ministrem
spraw zagranicznych),
• hetman był ministrem wojny, odpowiadał za wojsko,
• podskarbi był ministrem skarbu
Marszałek Sejmu – głos doradczy, wyrażał swoje zdanie, ale nie decydował
SP jako rząd była odpowiedzialna przed Sejmem. Odpowiedzialność była traktowana
dwojako:
• odpowiedzialność za naruszenie ustawy rządowej (złamanie Konstytucji), ministrowie
ponosili odpowiedzialność sądową lub konstytucyjną (więzienie, a nawet śmierć).
6
SP stała na czele administracji centralnej. Straży podlegały Komisje Wielkie (tzw. resorty)
złożone z członków wybieranych przez Sejm.
Komisje Wielkie:
• Komisja Policji była dla miast królewskich,
7
Księstwo Warszawskie (1807 – 1815) w pełni niepodległe, na rozwiązaniach francuskich
(„podarowane” przez Napoleona).
W Księstwie pojawiła się RADA STANU.
RS – skład:
• król,
• ministrowie,
• sekretarz (który miał to wszystko spisać),
8
1. resortem kierował jednoosobowo minister,
2. podporządkowanie urzędników ministrowi (był ich zwierzchnikiem),
3. dobór i nadzór nad urzędnikami w ręku ministra,
4. prawo napominania – kary urzędnicze, dyscyplinarne prawo wydalenia ze służby,
5. coroczna ocena urzędnika
Czym się zajmowały?
Ministerstwo Sprawiedliwości – minister nie mógł wpływać na wyroki sądowe, czuwał nad
strukturą i organizacją sądów (jego główne zadanie).
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych – zajmowało się kwestiami administracji, gospodarki
(gospodarka państwa – gospodarka handlu, rzemiosła).
Ministerstwo Skarbu – zajmowało się kwestiami tj.: źródła dochodów, kwestie wydatków
państwowych, wykonanie budżetu.
Ministerstwo Policji – zajmowało się nadzorem nad niższymi klasami społeczeństwa tj.:
chłopi, służba, rzemieślnicy, robotnicy, włóczędzy, żebracy.
Pod kierownictwem ministrów ustanawiano dyrekcje specjalne (podlegały pod ministerstwa),
które zajmowały się prawnymi segmentami, dziedzinami i kwestiami administracyjnymi.
DYREKCJE SPECJALNE:
1. Izba Edukacyjna, podlegała MSW i zastąpiła KEN,
2. Izba Obrachunkowa zajmowała się kwestiami finansowymi administracji państwowej
3. Dyrekcja Generalna Dóbr i Lasów Państwowych
Przetrwało to 8 lat (KW), potem Królestwo Polskie (1815 – 1915), uzależnione od Rosji.
Królestwo Polskie – 2 zalety (w porównaniu do Księstwa Warszawskiego):
• nie było Księstwem tylko Królestwem,
• Napoleon nie odważył się nazwać ziem „Księstwem Polskim”, tu było Królestwo
Polskie
Rada Stanu – centralny organ władzy i administracji
Rada Stanu – skład:
• Zgromadzenie Ogólne (zbierało się 1 – 2 razy w roku, omawiano najważniejsze
kwestie państwowe),
• Rada Administracyjna (prawdziwy Rząd KP)
9
Kwestie zarządu kraju należały do Komisji Rządowych (było ich 5), były podporządkowane
Radzie Administracyjnej.
Przywrócono zasadę kolegialności odejście od jednoosobowego zarządu (na czele komisji
znów kilka osób i podejmowanie decyzji, a nie 1 minister).
Komisje Rządowe (podległe Radzie Administracyjnej):
• Komisja Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego – kwestie edukacji i religii,
• Komisja Sprawiedliwości, pełniła funkcje Ministerstwa Sprawiedliwości,
• Komisja Spraw Wewnętrznych i Policji – po raz pierwszy kwestie administracji i
służb mundurowych,
• Komisja Wojska, Królestwo posiadało armię,
• Komisja Przychodów i Skarbu
Przy boku króla (Petersburg) urzędował Sekretarz Stanu – jak w KW był pośrednikiem z
rządem (jaka jest wola cara).
Komisjom Rządowym podlegały Dyrekcje Generalne (już takie specjalistyczne), np.:
• Dyrekcja Poczt,
• Dyrekcja Górnicza,
• Dyrekcja Lasów i Dóbr państwowych
Struktura administracyjna w KW i KP
10
- górnicza,
- lasów
(taki tymczasowy Prezydent – przez 4 lata nie było rozwiązanych kwestii ustroju państwa,
Polska do 1918 roku była monarchią, chciano żeby była republiką, Naczelnik – rozwiązanie
do Powstania Kościuszkowskiego).
Naczelnik Państwa powołuje Rząd w porozumieniu z Sejmem.
Naczelnik Państwa oraz Rząd są odpowiedzialni przed Sejmem – mógł ich odwołać.
Każdy akt Naczelnika Państwa wymaga kontrasygnaty ministra (podpisu) jakiegoś obaj
ponosili odpowiedzialność za jakąś decyzję bez tego było nieważne, tego ministra, który
przygotowywał np. budżet)
Konstytucja Marcowa – 17 marzec 1921
Od 1921 – Rzeczpospolita Polska
Pojawiła się Rada Ministrów – na czele Prezes RM (wcześniej był Prezydent Ministrów).
11
RM ponosi wspólną odpowiedzialność konstytucyjną i parlamentarną przed Parlamentem
(przed Sejmem).
Jeżeli było votum nieufności co do Rządu to cały Rząd podawał się do dymisji –
odpowiedzialność solidarna. Sejm mógł też odwołać jednego ministra – odpowiadającego
indywidualnie za swój resort. Sejm może odwołać ministra zwykłą większością głosów (50%
+ 1).
Konstytucja 3 maja – 3/5 głosów żeby odwołać ministra.
Dla celów administracyjnych Państwo Polskie podzielone będzie na województwa, powiaty,
gminy miejskie i wiejskie.
Urzędy centralne to były ministerstwa.
RM stanowiła kolegialny organ ministrów pod przewodnictwem Prezesa RM mianowanych
przez Prezydenta.
Kompetencje RM:
1. uzgadnianie działalności poszczególnych ministrów,
2. rozpatrywanie sprawozdań poszczególnych ministrów,
3. zatwierdzanie statutów organizacyjnych ministerstw
RM wypełniała funkcje administracyjne poprzez następujące czynności:
1. wydawanie zarządzeń – obejmujących całą administrację, też obywateli,
2. podejmowanie uchwał (Sejm ustawy, Rząd – uchwały),
3. wydawanie aktów administracyjnych np. mógł mianować kogoś, nadać prawa
miejskie (akty administracyjne)
Organem wewnętrznym Premiera i ministrów było Prezydium RM (jeżeli nie było potrzeby
zbierania całego Rządu, tylko niektórych).
Prezydium:
• premier,
• jego zastępcy,
12
1. stał na czele resortu (jednoosobowy kierownik – kierował ministerstwem,
odpowiedzialność indywidualna),
2. członek RM (kolegialny organ) – oprócz tego raz na tydzień głosował
(odpowiedzialność solidarna)
W latach `20 (1921, 1922) na początku było 16 resortów. Kolejne Rządy ograniczały liczbę
ministerstw (były łączone). W `39 było 11.
1939r. – 11 ministerstw:
1. Ministerstwo Skarbu (nie znano Ministerstwa Finansów Polska Komunistyczna),
2. Ministerstwo Spraw Zagranicznych,
3. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych,
4. Ministerstwo Wyznań Religijnych i oświecenia publicznego,
5. Ministerstwo Spraw Wojskowych (do śmierci piastował Piłsudski),
6. Ministerstwo Sprawiedliwości,
7. Ministerstwo Rolnictwa i reform rolnych (były 3 reformy rolne: dzielenie ziemi między
biednych rolników – chłopów),
8. Ministerstwo Przemysłu i Handlu,
9. Ministerstwo Pracy i opieki społecznej,
10. Ministerstwo komunikacji, poczt i telegrafu
O strukturze wewnętrznej ministerstwa decydowała uchwała Rządu z 1926 roku.
Wydziały, naczelnik
Kompetencje – liczbę działów i wydziałów określał statut ministerstwa – akt prawny, który
regulował pozycję wewnętrzną.
Status – pozycje np. obywatela
Ministrów zastępowali v – ce ministrowie, w różnej liczbie
13
Minister (jest jeden)
ostatni podpis Piłsudskiego (zmarł, urząd Prezydenta, stał się „sierotą” walka o
stanowisko).
Wzmocnienie pozycji Rządu, w ramach Rządu pierwszoplanową rolę odgrywał Prezes RM
(premier). Rząd i Premier ponoszą odpowiedzialność przed Prezydentem.
Prezes RM stał się 2 osobą w państwie.
Tradycyjnie i obecnie 2 osobą w państwie jest Marszałek Sejmu.
- wzmocnienie pozycji Premiera (model kanclerski)
`44 – pojawiło się państwo socjalistyczne i nowe struktury władzy
Pierwszy Rząd komunistyczny (po wojnie):
Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (potocznie komitet lubelski)
1. 22 lipca `44 (święto odrodzenia Polski). Ten rząd nie miał jeszcze w nazwie „rząd”
– utworzenie rządu, który pełnił funkcje rządu, a nadzorował go PKWN. Na czele:
przewodniczący, było 2 zastępców i kierownicy resortów (14). Przewodniczący =
pierwszy powojenny premier: Edward Osóbka – Morawski (rządził 24 lata), jego
14
następcą był Cyrankiewicz, ten 1,5 roku nie był komunistą, tylko z Polskiej Partii
Socjalistycznej.
2. 31 grudnia `44 – PKWN został zastąpiony Rządem Tymczasowym, granica Polski
mniej więcej na linii Wisły. Na czele Rządu – Edward Osóbka – Morawski to był
Władza wykonawcza
15
Prezydent RP Rada Państwa RM
(nie do końca organ wykonawczy, powiązana z Sejmem – władza ustawodawcza;
wprowadziła Stan Wojenny)
Kompetencje RP:
• nadzorowała Rady Narodowe (cała administracja terenowa podlegała RP),
• zatwierdzała dekrety z mocy ustawy (mogła wydawać kiedy nie zbierał się Sejm),
• wprowadzała Stan Wojenny i Wyjątkowy na wniosek Rządu (RM)
Mała Konstytucja nie określała struktury Rządu – odsyłała, odwoływała się do ustawy
zwykłej (tam szczegółowa struktura rządu).
10 luty 1949 – dokonano przekształcenia w strukturze rządu
16
II. 1949 – zlikwidowano Ministerstwo Przemysłu i Handlu i w jego miejsce 6 resortów
branżowych (szczegółowych):
• Ministerstwo Górnictwa i Energetyki,
• Ministerstwo Przemysłu Ciężkiego (huty, walcownie, stocznie),
• Ministerstwo Przemysłu Lekkiego (włókienniczy, chemiczny),
• Ministerstwo Przemysłu Rolnego i Spożywczego,
przemysłowe
handlowe:
• Ministerstwo Handlu Zagranicznego,
Kolejnej reorganizacji struktury rządu dokonano w roku kolejnym - `50 i wtedy utworzono
nowe ministerstwa:
• Ministerstwo Budownictwa,
17
Do najważniejszych organów administracji państwowej zaliczała:
• RM (Rząd),
• Premier i ministrowie,
• Przewodniczących Komisji i Komitetów pełniących funkcje naczelnych organów
administracji państwowej (np. Państwowa Komisja Planowania – szef w randze
ministra)
18
Rada Ministrów zgodnie z Konstytucją `52 była najważniejszym organem administracji
państwowej, zadania RM:
• zarządzanie gospodarką narodową (okres kiedy rząd decydował o wszystkim, nie było
gospodarki rynkowej – gospodarka planowana: ile gwoździ, mieszkań, czekolad) oraz
realizacji polityki wewnętrznej państwa,
• wykonywanie ustaw i uchwał Sejmu oraz Rady Państwa,
Wykład V, 19.03.2009r.:
19
1. wyłączenie udziału Sejmu z procedur wyboru premiera i tworzenia rządu (proces 2
etapowy: najpierw wybór premiera, potem na jego wniosek tworzy się rząd)
I Rząd – Gabinet H. Suchockiej (bez tego)
II Rząd – W. Pawlaka (1993) – pierwszy raz zastosowano ten rodzaj modelu rządu
2. wprowadzenie tzw. resortów prezydenckich
Mała Konstytucja wyodrębniła 3 rodzaje:
• spraw zagranicznych,
• spraw wewnętrznych,
• obrony narodowej
Premier szukał ich w porozumieniu z Prezydentem – zgoda Prezydenta na kandydata
Praktyka: to Prezydent wybierał tych 3 (Pawlak 03.`93, Oleksy 03.`95, Cimoszewicz 02.`96 –
wybierał tych 3 Wałęsa i potem Kwaśniewski)
3. tryb tworzenia rządu – zawiły, nigdy w praktyce nie znalazł zastosowania.
Mógł on być 5 – etapowy i trwać 108 dni:
I. Prezydent nominował Rząd i ten rząd ubiegał się w Sejmie o zaufanie –
bezwzględna większość głosów (więcej jak 231 głosów).
Jeżeli by nie uzyskał zaufania…
II. Tworzenie rządu przechodzi od Prezydenta do Sejmu: Sejm miał wybrać Premiera,
a potem na jego wniosek Rząd (wartość bezwzględna – 231 głosów).
Jeżeli nie to…
III. Inicjatywa przechodzi do Prezydenta – tworzy on Rząd i ten rząd musi uzyskać w
Sejmie zwykłą większość głosów (głosów wstrzymujących nie liczy się).
Jeżeli nie…
IV. Znowu proces tworzenia Rządu przechodzi do Sejmu – kopia II etapu: względna
(zwykła) większość głosów.
Jeżeli nie…
V. Znowu misja tworzenia rządu przechodzi do Prezydenta – ma 2 rozwiązania:
• może powołać na 6 m – cy Rząd – nie musi się on ubiegać o zaufanie w Sejmie (bez
zaufania w Parlamencie),
• albo rozwiązuje Parlament (i odbywają się wybory przedterminowe)
20
Nowa rzecz w MK – wprowadzenie tzw. konstruktywnego votum nieufności – rozwiązanie
niemieckie wskazuje się osobę nowego premiera (zwykła: tylko głosy na nie, a potem
problem z następcą, Rządem…). Kiedy nowy premier zostaje wybrany tworzy się nowy Rząd.
Zgodnie z tym został wybrany Rząd J. Oleksego (`95).
21
Zakres: fakultatywnie mogą być powołani v – ce premierzy (v – ce Prezesi RM)
W ciągu 20 lat tylko 1 taki był – Rząd Jana Olszewskiego (bez v – ce premierów). W
pozostałych Rządach liczba waha się od 1 do 4.
Prezes i v – ce Prezes RM mogą również pełnić obowiązki ministrów („goły v – ce premier
np. L. Dorn, P. Gosiewski – bez stania na czele resortu)
Rząd Tuska: 2 – Schetyna (MSWiA), Pawlak (resort Gospodarki)
Rząd J. Kaczyńskiego: Giertych (Edukacja), Lepper (Rolnictwo)
Wcześniej:
Balcerowicz x 2 (Minister Finansów)
W skład RM mogą wchodzić także przewodniczący określonych komitetów
Art. 148 (bardzo ważny!), określa funkcje, zadania Premiera (szefa Rządu):
1. reprezentuje RM,
2. kieruje pracami Rządu,
3. wydaje rozporządzenia,
4. zapewnia wykonanie polityki Rządu i określa sposoby tego wykonania,
5. koordynuje i kontroluje pracę ministrów,
6. sprawuje nadzór nad samorządem lokalnym, w ramach tego:
- może np. odwołać wójta,
- może wprowadzić zarząd komisarzy (gmin/powiatów/województw),
- może wprowadzić przedterminowe wybory
7. zwierzchnik służbowy administracji rządowej (budżetówka, urząd gminy NIE
wójt/burmistrz/prezydent, tylko rządowa administracja)
art. 149 – zadania ministrów
Konstytucja wymienia 2 rodzaje ministrów:
22
Minister, który stoi na czele resortu ma prawo wydawania rozporządzenia (minister bez teki
tak nie może). Jeżeli jest jakieś wadliwe – RM na wniosek Premiera może uchylić
rozporządzenie ministra.
Art. 150 – członek RM nie może prowadzić działalności sprzecznej z jego obowiązkami
publicznymi.
Art. 153 – powołanie korpusu służby cywilnej (tylko w urzędach administracji rządowej), ich
zadaniem jest administrowanie państwem.
(liczy się tylko głosy ZA – za> niż przeciw + wstrzymujące się), 230 minimum na sali
23
• Jeżeli nie uzyska zaufania to Parlament,
W przypadku kiedy RM nie uzyska votum zaufania to potem Sejm ma 14 dni na wybór
premiera oraz proponowanych przez niego ministrów – bezwzględna większość głosów w
obecności co najmniej połowy posłów (to samo). Prezydent powołuje osoby wybrane przez
Sejm – akty nominacyjne i odbiera przysięgę.
• Jeżeli nie to znów Prezydent
• 31. 10.1997 – I Rząd na mocy tej Konstytucji – Jerzy Buzek, powstał zgodnie z art.
154 (w 1 kroku Konstytucyjnym),
24
Jak można pociągnąć członka Rządu do odpowiedzialności?:
• Sejm podejmuje decyzję o pociągnięcie ministra do odpowiedzialności przed TS,
• Na wniosek Prezydenta,
• Na wniosek 115 posłów (1/4 Sejmu), większością 3/5 ustawowej liczby głosów (3/5 z
460)
Art. 158
Procedura votum nieufności: minimum 46 (1/10) posłów składa wniosek o votum nieufności
dla Rządu. Ten wniosek musi być zaopatrzony w nazwisko następnego premiera
(konstytutywne votum nieufności). Uchwała musi zapaść większością ustawowej liczby
posłów (231, co najmniej tyle posłów na sali) – większość kwalifikowana. Żaden Rząd nie
powstał jeszcze w tym trybie. Wniosek może być głosowany nie wcześniej niż 7 dni od jego
zgłoszenia. Jeżeli wniosek przepadnie (Rząd ocaleje) – następny może być dopiero po 3 m –
cach.
Zastrzeżenie: może być zgłoszone przed 3 m – cami, ale jeżeli zgłosiło go 115 posłów.
25
Sejm udziela votum zaufania większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej
liczby posłów (większość głosów z 230).
Dwukrotne zastosowanie tego artykułu:
• 06.2003 – Leszek Miller (udany wniosek),
• 10.2004 – Marek Belka (udany wniosek)
Art. 161 – Prezydent na wniosek premiera dokonuje (musi – działa obligatoryjnie) zmiany w
składzie Rządu (zmiana ministra)
Ustawa z 8 sierpnia 1996 roku o organizacji i trybie pracy RM oraz o zakresie działania
ministra
Art. 1 – RM działa kolegialnie – decyzje podejmuje w formie głosowań
Art. 2 – RM wykonuje swoje kompetencje, rozpatruje sprawy i podejmuje rozstrzygnięcia
na posiedzeniach. Szczególne sprawy RM może rozstrzygać drogą obiegową tzn. w drodze
26
korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk (rozstrzygane są tak sprawy albo pilne, albo mało
ważne). Dowodem stanowiska ministra jest podpis.
Art. 6 – przewodnictwo rządowe: Jeżeli nie ma premiera (lub nie może wykonywać swoich
obowiązków) rządowi przewodniczy v – ce premier wskazany przez premiera lub jeden z
ministrów, o ile nie został powołany v – ce premier.
27
Art. 7 – członek RM uczestniczy na zasadach określonych w Konstytucji w ustalaniu polityki
państwa, ponosi odpowiedzialność za treść i realizację działań rządu. Minister zobowiązany
jest do inicjowania, opracowania polityki rządowej, przedkładania inicjatyw i odpowiednich
projektów aktów prawnych na posiedzeniu rządu. Minister realizuje politykę ustaloną przez
Rząd.
28
Odrębne przepisy – regulamin Sejmu, bo tylko Sejm ma prawo zadawać pytania.
29
3) Art. 13 – Komisje Wspólne, powoływana przez Rząd w drodze rozporządzenia po
ustaleniach z zainteresowaną instytucją lub środowiskiem społecznym. Składa się w połowie
z przedstawicieli Rządu, a w połowie z przedstawicieli tej instytucji/środowiska.
Zadania:
• wypracowywanie wspólnego stanowiska, najstarsza komisja (istnieje od 1980 roku):
Komisja Wspólna Rządu i Episkopatu Polski. Liczy ona 8 osób, uzgadnia kwestie w
zakresie stosunków Państwo – Kościół.
Stanowisko komisji nie jest aktem prawnym, ona opiniuje. Instytucją, która pozwala
artykułować interesy Kościoła wobec Rządu (stanowiska). Zbiera się w miarę potrzeby (1 – 2
razy w roku).
Komisja Wspólna ds. Dialogu Społecznego (tzw. Komisja Ttrójstronna) – reprezentuje
określone stanowisko. Są przedstawiciele: Rządu, pracodawców (organizacje
przedsiębiorców), pracowników (związków zawodowych).
4) Rada Legislacyjna (działa przy Premierze RM). Jako jedyna jest wymieniona z nazwy
30
6. kontrola wydawania przez organy administracji rządowej (ministrów, wojewodów)
przepisów wykonawczych do ustaw
RCL współdziała z PAN, szkołami wyższymi oraz innymi instytucjami anukowymi.
Pracą Centrum kieruje Prezes Centrum przy pomocy v – ce prezesów i dyrektorów komórek
organizacyjnych (dyrektorzy wydziałów/departamentów). Prezesa i v – ce prezesów RCL
powołuje/odwołuje Premier. Strukturę organizacyjną określa Premier w drodze statutu.
Posiedzenia RM
Zwołuje Premier, ustala porządek i im przewodniczy. Pod względem merytorycznym
(formalnym) posiedzenia przygotowuje Sekretarz RM.
Zadania należące do Sekretarza RM:
• przyjmuje od wnioskodawców (ministrów) i przekazuje członkom RM projekty
dokumentów rządowych np. ustawy,
• opracowuje protokół ustaleń przyjętych przez RM,
• przygotowuje dokumenty rozpatrywane przez RM i przedkłada do podpisu
Premierowi,
• koordynacja działalności legislacyjnej Rządu i Premiera
Udział członków RM w rozpatrywaniu spraw i uczestnictwa i posiedzeniach Rządu jest
obowiązkowy. W przypadkach usprawiedliwionych nieobecności ministra na posiedzeniu
Rządu za zgodą premiera może reprezentować go v – ce minister (sekretarz lub podsekretarz
stanu). Sekretarz RM uczestniczy w rozpatrywaniu spraw RM (w posiedzeniu Rządu) 0 jako
jedyny urzędnik, nie polityk. Mogą być osoby zaproszone na posiedzenie RM (część lub
całe). Zgody udziela Premier (też może wypowiedzieć się w jakiejś sprawie – zgody udziela
premier). Podczas posiedzenia RM musi być większość członków RM (quorum) – więcej niż
połowa (15, 16 – co najmniej 9).
W jaki sposób podejmuje decyzje RM: rozstrzygnięcia zapadają w drodze uzgodnienia
(wszyscy muszą wyrazić zgodę – art. 21 – na podjęcie takiej, a nie innej decyzji.
W przypadkach, gdy nie jest możliwe osiągnięcie uzgodnienia projekt może być poddany
głosowaniu (taka metoda wtórna, z inicjatywy Premiera decyzja jest głosowana). Zapada
zwykłą większością głosów obecnych ministrów, w przypadku równej liczby głosów
rozstrzyga Premier.
31
Członek RM może zgłosić do protokołu stanowisko odrębne (gdy został przegłosowany i nie
zgadza się z podjętą decyzją).
Posiedzenia Rządu maja charakter poufny (posiedzenia Parlamentu mają charakter jawny).
Charakter poufny vs charakter tajny
Do wglądu po fakcie – nie ma protokołów, są utajnione; Premier może zarządzić tajność
całości lub części posiedzenia (Rząd nie ma obowiązku o tym informować).
Rząd jest zobowiązany informować społeczeństwo: jakie sprawy były omawiane, podjęte
rozstrzygnięcia. Charakter poufny, ale po fakcie powiedziane.
Art. 23 – z posiedzenia Rządu sporządza się pełen zapis, z jego przebiegu (stenogram) i
protokół ustaleń – dotyczy już podjętych kwestii. Protokół ustaleń podpisuje Sekretarz RM i
Premier (jako przewodniczący). W przypadku kiedy nie przewodniczy Premier to podpisuje
osoba, która przewodniczy posiedzeniom Rządu.
Protokół ustaleń doręcza się:
• członkom RM,
• wojewodom (przedłożenie władzy rzadowej w terenie – musi się orientować),
• Prezesowi NIKu,
• innym osobom wskazanym przez Premiera
art. 24 – RM może powierzyć Premierowi ostateczną redakcję tekstów przyjętych
rozstrzygnięć. Rozstrzygnięcia RM podpisuje Premier po ich przedstawieniu i podpisaniu
przez Sekretarza RM.
RM ustanawia Regulamin swojej pracy, określa on:
• tryb zwoływania i odbywania posiedzeń,
32
Kancelaria Prezesa RM – Rozdział V ustawy
Kancelaria obsługuje:
• v – ce prezesi RM,
• Stałe komitety RM,
• Kolegium ds. Służb Specjalnych,
• Pełnomocnik Rządu, inne organy pomocnicze i opiniodawczo - doradcze (ds. rodziny.,
ds. opracowania projektu ustawy antykorupcyjnej) – wymienione na poprzednim
wykładzie,
33
Zakres i zasady działania Ministrów
Premier ustala (wydaje decyzje) w drodze rozporządzenia (po powołaniu kolejnego ministra):
1. szczegółowy zakres działania/kompetencje ministra,
2. ministerstwo lub inny urząd administracji rządowej, który ma obsługiwać ministra
art. 34 – zadania ministra:
• kieruje, nadzoruje i kontroluje działalność podporządkowanych organów,
urzędów i jednostek
Zadania ministra jako szefa resortu:
• każdy minister ma prawo tworzyć i likwidować jednostki organizacyjne (sam
„modeluje” strukturę ministerstwa, nazwy – jakie biura, departamenty,
wydziały (* wydaje statut ministerstwa),
• powołuje i odwołuje kierowników/szefów jednostek organizacyjnych,
• organizuje kontrole sprawności działania, efektywności gospodarowania oraz
przestrzegania prawa
Rząd przy ministrze może powołać Komitet Doradczy i określić jego działalność (zakres
działania). W skład wchodzą eksperci/przedstawiciele Parlamentu (np. MSWiA). W razie nie
obsadzenia stanowiska ministra lub jego czasowej niezdolności do wykonywania
obowiązków (np. po dymisji nie powołano jeszcze nowego) ministra zastępuje Premier
(podpis, decyzje) lub inny, wskazany przez Premiera członek RM.
Np. Marcinkiewicz minister Skarbu odwołany, `99 Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i
Administracji – były takie przypadki
Art. 37 – kierownictwo resortu
Minister wykonuje swoje zadania przy pomocy sekretarza i podsekretarzy stanu oraz
Gabinetu Politycznego Ministra.
Kierownictwo resortu
• v – ce premier (potocznie),
• Sekretarz Stanu w ministerstwie (1 w każdym ministerstwie),
v – ce ministrowie
• Podsekretarz Stanu,
• Gabinet Polityczny Ministra
34
Sekretarz jest pierwszym zastępcą ministra (podczas wyjazdu/choroby ministra).
Zakres czynności sekretarza i podsekretarzy stanu ustala właściwy minister i zawiadamia o
tym Premiera.
Powoływanie: Premier na wniosek ministra (sekretarz i podsekretarz)
Odwoływanie: sekretarza i podsekretarza odwołuje Premier
Kto zastępuje ministra? Sekretarz Stanu lub podsekretarz – jeżeli został powołany
Art. 38 – do dymisji solidarnie z rządem podają się sekretarze i podsekretarze stanu oraz
wojewodowie i v – ce wojewodowie.
Doradcy (Komitet Doradczy) razem z ministrem.
O przyjęciu dymisji Premier rozstrzyga w ciągu 3 m – cy od dnia powołania nowego rządu.
Jak się tworzy ministerstwa? (w czasach PRL-u ustawy o ministerstwach). Ministerstwa
tworzy/znosi/przekształca (np. poprzez łączenie) RM w drodze rozporządzenia.
Art. 39 – w skład ministerstwa wchodzą następujące komórki organizacyjne (rodzaje,
ułożone hierarchicznie):
1. departamenty – do realizacji merytorycznych zadań ministerstwa np. departament
zadłużenia, imprez masowych. Na czele stoi dyrektor,
2. biura – do realizacji zadań w zakresie obsługi ministerstwa, na czele dyrektor (do
obsługi ministerstwa np. biuro prawne),
3. sekretariaty – do obsługi ministra oraz komitetów, rad i zespołów,
4. wydziały – wchodzą w skład biur lub departamentów – komórka organizacyjna
wewnątrz departamentu lub biura, na czele stoi naczelnik.
Komórki organizacyjne w ramach ministerstwa, w każdym tworzy się w szczególności:
• gabinet polityczny ministra,
• komórki organizacyjne ds. (biuro/wydział/departament):
• prawnych (biuro prawne),
• informacji (rzecznik ministra, obsługa informacyjna ministra),
• budżetu i finansów,
• kadr, szkoleń i organizacji,
• integracji europejskiej i współpracy z zagranicą,
• informatyki,
35
• zamówień publicznych,
• administracyjno – gospodarczych,
• obronnych,
• kontroli, skarg i wniosków,
• ochrony informacji niejawnych
Wykład X, 30.04.2009r.:
36
• zespolone administracje wojewódzkie,
37
i zadań władzy państwowej w ich
osiągnięciu oraz przygotowywanie
zasobów, środków, które to
umożliwią
Kluczowe zmiany:
Reforma szczebla rządowego: VI – VIII `96 rząd W. Cimoszewicza
Sejm przyjął wtedy pakiet 12 ustaw reformujących Centrum Administracyjno – Gospodarcze
Rządu. Najważniejsze z nich to:
• Ustawa o organizacji i trybie pracy RM oraz o zakresie działania ministrów; efekt:
zredukowano liczbę ministerstw i podporządkowanych im urzędów centralnych
• IX `97 – ustawa o działach administracji publicznej (pociągała za sobą duże zmiany –
38
Zgodnie z przepisami Konstytucji Rząd działa kolegialnie – dokumentem (oprócz ustawy),
który reguluje kwestie działania pracy Rządu jest Regulamin Pracy RM. Są tam normowane
(to czego nie ma w Konstytucji i ustawie o działach administracji rządowej):
1. opracowywanie, uzgadnianie i wnoszenie dokumentów rządowych (projekt ustawy,
uchwały itd.),
2. wyjaśnianie, usuwanie rozbieżności stanowisk, rozstrzyganie sporów (szczególna rola
Premiera),
3. ocena projektów aktów prawnych pod względem ich zgodności z prawem unijnym,
4. wnoszenie projektów dokumentów rządowych do rozpatrzenia przez RM,
5. posiedzenia Rządu, rozpatrywanie spraw i podejmowanie rozstrzygnięć,
6. nieobecność i zastępstwo członków RM,
7. realizacja obowiązków Rządu wobec Sejmu i Senatu RP (np. obowiązek sprawozdań z
wykonania budżetu, przedłożenie budżetu),
8. tworzenie organów wewnętrznych RM (komitety, grupy, zespoły),
9. Sekretarz RM, obowiązki Sekretarza RM (funkcja pomocnicza) – stanowisko, ważne
czynności
Ustawa o działach administracji rządowej – 4 wrzesień 1997, kwiecień 1999 (weszła w życie)
Art. 2 – ustawę stosuje się także dla przewodniczących określonych komitetów (którzy są w
składzie RM)
39
1a. Budownictwo, Gospodarka Przestrzenna i Mieszkaniowa,
2. Budżet,
3. Finanse publiczne,
4. Gospodarka,
5. Gospodarka morska,
6. Gospodarka wodna (śródlądowa),
7. Instytucje finansowe,
7a. Informatyzacja,
8. Integracja europejska,
9. Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego,
10. Kultura fizyczna i sport,
11. Łączność
12. uchylony,
13. Nauka,
14. Obrona narodowa,
15. Oświata i wychowanie,
16. Praca,
17. Rolnictwo,
18. Rozwój wsi,
18a. Rozwój regionalny,
18b. Rynki rolne,
18c. Rybołóstwo,
19. Skarb Państwa,
20. Sprawiedliwość,
21. Szkolnictwo wyższe,
22. Transport,
22a. Turystyka,
23. Środowisko,
23a. Sprawy rodziny,
24. Sprawy wewnętrzne,
25. Wyznania religijne oraz mniejszości narodowe i etniczne,
40
26. Zabezpieczenie społeczne,
27. Sprawy zagraniczne,
28. Zdrowie
Dział turystyka:
• zagospodarowanie turystyczne kraju,
• mechanizmy turystyczne kraju
41
• działania związane z polityką migracyjną,
• zarządzanie kryzysowe,
• ochrona cywilna, przeciwpożarowa,
• nadzór nad ratownictwem wodnym i górskim (WOPR, GOPR)
Rodzina:
• rozwój i ochrona instytucji małżeństwa, dzieci i rodziny
• przeciwdziałanie patologiom…,
Informatyzacja:
• informatyzacja administracji publicznej,
• systemy i sieci teleinformatyczne administracji publicznej,
• technologie i techniki administracyjne,
• rozwój społeczeństwa informacyjnego
Budżet:
42
• opracowywanie projektów budżetu,
• wykonanie tego budżetu,
• kontrola realizacji budżetu,
• sprawozdanie z wykonania budżetu
System finansowania:
• samorząd terytorialny,
• sfera budżetowa,
• bezpieczeństwo państwa
Minister – zadania:
• realizowanie dochodów z podatków (PIT, CIT),
• koordynacja i organizacja współpracy finansowej, kredytowej i płatniczej z zagranicą,
• realizacja przepisów związanych z cłami,
• finansowanie jednostek realizujących zadania państwa i j.s.t.,
• dochodzenie należności Skarbu Państwa,
• gry losowe, zakłady wzajemne, gry na automatach, gry na automatach o niskich
wygranych,
• rachunkowość,
• prawo dewizowe,
• bilans finansów sektora publicznego i prognozowanie bilansu płatniczego,
• kontrola skarbowa i nadzór nad organami kontroli skarbowej,
43
• ceny – ustalanie cen zależnych od Rządu
Przepisy wchodzą w życie 1 kwietnia 1999 roku. Jedyna ustawa która pozostała w mocy:
ustawa o MON (1995r.).
2 zasadnicze funkcje:
1. przewodniczy RM (przewodniczy obradom Rządu raz w tygodniu),
2. funkcja organu administracji rządowej – ma kompetencje własne (1 głos z całej RM)
44
• wydaje zarządzenia wiążące dla podległych mu urzędników (obowiązuje
podległe premierowi jednostki),
• kieruje procesem legislacyjnym (tworzenie prawa) w Rządzie,
• odpowiada za wydawanie Dziennika Urzędowego RP i Monitora Polskiego,
2. funkcja personalna:
• dokonuje obsady personalnej na kierownicze stanowiska administracji rządowej,
• powołuje sekretarzy i podsekretarzy stanu w ministerstwie (v – ce minister),
• powołuje kierowników urzędów centralnych (GUS, ABW, UOKIK, USC),
• mianuje wojewodów
Komisja ma 2 współprzewodniczących:
• 1 wskazywany przez Ministra ds. administracji (strona rządowa),
45
• drugi ze strony samorządu – wybrany spośród tych 12
W ramach tej komisji pracuje 7 zespołów roboczych np. Zespół ds. polityki europejskiej,
Zespół ds. nauki, kultury i sportu, Zespół ds. administracji publicznej i bezpieczeństwa
obywateli, Zespół ds. wsi i rolnictwa
46
• Departament Spraw Zagranicznych (obsługuje wizyty zagraniczne
Premiera/ministrów),
• Departament Kontroli Skarg i Wniosków (kontrola wewnętrzna w ramach urzedu),
• Departament Monitoringu i Analiz,
• Departament Spraw Obronnych,
• Biuro Dyrektora Generalnego, który zarządza kancelarią,
• Biuro ds. usuwania skutków powodzi,
• Biuro finansowe (oblicza pensje pracowników kancelarii – działa dla pracowników),
• Biuro obsługi (xero, obsługa techniczna),
• Biuro ochrony
Podległość pod ministrów różnych urzędów centralnych – około 100, kryteria tematyczne np.
kwestie dotyczące środowiska pod Ministerstwo Środowiska.
47