NIEUWSBRIEF OKTOBER 2011

Magnetron-mentaliteit
Ernst van Rij

Wacht op de HEERE, wees sterk en Hij zal uw hart sterk maken; ja, wacht op de HEERE. (Psalm 27:14) I want it all, and I want it now. Wie kent deze woorden niet, van het lied uit 1989 van de Britse popgroep Queen. Mijn soort muziek was het niet, maar het maakte wel een impact op de samenleving uit die tijd. In de samenleving van nu waar alles sneller en flitsender aan het worden is, kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die deze woorden bijna profetisch zouden willen noemen. Vroeger stuurden we brieven, toen kwam de digitale snelweg. Eerst met email en internet. Sociale media wordt het nu genoemd: Hyves en Facebook. Maar nog sneller en flitsender is Twitter. Deze week zei een collega dat hij geen krant meer las want hij kon alles wat hij nodig had lezen op Twitter. Zo moet het allemaal sneller en korter. Geestelijke volwassenheid willen we ook heel snel zien te bereiken; en als het enigszins kan, ook flitsend. De preek mag niet te lang zijn. Meer dan 5 minuten per dag boven een opengeslagen bijbel is ook wat te veel gevraagd. Voorbereiding voor een Bijbelinleiding/-studie, dat plukken we even van het internet. Zelf noem ik het een Magnetron Mentaliteit Je zou, en ik zeg het chargerend, je Bijbel even snel in de magnetron willen plaatsen om 6 minuten later terug te komen en een volle geestelijk maaltijd te ontvangen. En terwijl je wacht ga je je even verkleden of iets anders doen. Als God vandaag iets tegen mij wilt zeggen, dan moet Hij wel opschieten, want ik ga straks de deur uit en dan Is jou levensstijl zo, dat jij jezelf geen tijd gunt om even stil te staan om naar God te luisteren? Het is alsof we al die Bijbelgedeelten waar we worden opgeroepen om in moeilijke tijden op de Heere te wachten uit onze Bijbels hebben verwijderd. Laten we rustig de tijd nemen om op de HEERE te wachten, sterk te zijn en dan zal Hij ons ook sterk maken!

Impressie kinderkampen 2011

Jan Willem van de Velde Vrijdagavond laat. Twee teamleden met tussen hen in een meisje op de rand van het podium; ze lezen haar voor uit de kinderbijbel die ze net heeft gehad en ze beantwoorden haar vragen. En op de achtergrond bidden de kinderen en teamleden bij het kruis op datzelfde podium. Het is -denk ik- dat beeld dat me bij blijft van het kinderkamp van deze zomer. Na een mooie slotavond komen kinderen na een pauze terug in de bijbels uur zaal, waar ze al of niet met een teamlid bidden bij het kruis. Aan de rand van het podium dus ook dat meisje met haar kinderbijbel en twee teamleden die alle tijd nemen voor haar. Een beeld dat verwijst naar aandacht en liefde van alle teamleden voor de kinderen uit hun tentgroepje. En als die aandacht en liefde er zijn, gebeurt er iets moois! Kinderen praten over hun leven, over mooie en moeilijke dingen, over pijn en geluk, over strijd En in het team realiseren we ons (opnieuw) dat liefde en aandacht zo belangrijk zijn. En ook dat kinderen al zo veel kunnen hebben meegemaakt. Jezus liet op een ongekende manier zien wat echte liefde en aandacht is n wat het doet met mensen. Verwijzen naar Hem is daarom belangrijk! Kom bij Jezus: Hij geeft je rust, Hij geeft je nieuw leven! Gratis en voor niets! Dit kampthema kwam terug in de bijbels uren, de stille tijden, de kerkdienst en de slotavond. Daarnaast waren er natuurlijk de vuurpijlen (nieuwe generatie), het kampvuur (ondanks het natte hout), de dansbattles rond reet petite van Jackie Wilson met geweldige dansmoves van sommige kinderen, een lange maar ook leuke bonte avond, de dropping, de hike en een flink waterballet. De vele bos- en veldspellen met als thema 'het wilde westen' maakten het kampfeest compleet. Geknutseld werd er ook: mooie tipis werden gemaakt evenals een indianentooi. En een linnen tasje kon van tekeningen worden voorzien. Het echte leven is gratis! Dat is de tekst op het groene armbandje dat kinderen en teamleden meekregen naar huis. Een mooie herinnering aan een bijzonder kamp. Het lied Kom aan boord is vaak gezongen deze kampweek. Het sluit prachtig aan op de betrokkenheid van teamleden op de kinderen die dit kamp weer zichtbaar was. Maar wat nog belangrijker is: het geeft een prachtig beeld van een God die met een hart vol liefde roept: Kom maar bij Mij!

Voor de zieken - voor de armen voor de mensen met verdriet voor het kind dat blijft proberen maar toch denkt: het lukt me niet voor de zwerver die moet zwerven en geen plek heeft waar hij hoort is er altijd nog die Ene en die roept: Kom maar aan boord! Kom aan boord ook voor jou is er een plekje waar je hoort laat de hoop niet langer varen kom aan boord sta niet doelloos aan de kant want er is een hart vol liefde pak die uitgestoken hand

Verslag van een deelneemster

Ik ben voor het eerst mee geweest met het Wegwijzer kinderkamp! Mijn vrienden en een neefje van mij die gingen al langer mee. Die vroegen aan mij of ik een keer mee wilde en zeiden dat het echt heel leuk is. Het was ook heel leuk! De leiding was heel leuk en gezellig. De stille tijd vond ik heel mooi. De Bijbelverhalen werden heel mooi verteld en daarna mocht je altijd nog vragen stellen en er werden ook vragen gesteld aan jou. Wat vind je nou eigenlijk van God? Geloof je in God? Er waren ook echt vragen om echt goed over na te denken. Na het ontbijt gaan we altijd opwekking zingen en we hebben dan een Bijbelverhaal. Wat heel gaaf is om naar te luisteren. Maar we hebben natuurlijk ook nog andere hele leuke dingen gedaan, een dropping, de vossenjacht in het centrum en natuurlijk de bonte avond! Het was altijd gezellig, zelfs onder het eten! Maar toen de week voorbij was en ik weer thuis was wilde ik eigenlijk weer terug! Ik heb echt wel het gevoel gekregen dat God van mij houdt. Voor het kamp dacht ik wel eens: God houdt niet van mij. Ik ben door dit kamp dichter bij God gekomen. Ik vond het kinderkamp heel leuk en ik ga zeker volgend jaar weer mee. Maar dan met het tienerkamp!

Dankwoord
Ernst van Rij Afgelopen seizoen zijn er heel veel mensen geweest die hebben geholpen om de Wegwijzerkampen te realiseren. Keer op keer sta ik er van te kijken hoe we iedere keer, vaak met een beetje vallen en opstaan, toch met zoveel vrijwilligers zoveel bereiken. Iedereen die zich op de ene of andere manier inzet voor dit werk in het koninkrijk van God wil ik mijn persoonlijk dank uitspreken. Sinds 1976 hebben we als Wegwijzerkampen duizenden kinderen en tieners weten te voorzien van een geweldige kampweek. Eerst was het slechts 1 week. Afgelopen zomer waren het er 5. Tussendoor hebben we soms wel 6 kampweken gehad en tussen de zomers door weekenden en avonden.. Deze activiteiten hebben altijd een impact gehad op kinderen, tieners, jongeren en vooral niet te vergeten, de kampmedewerkers. Soms ontmoet ik mensen die weten te vertellen hoe hun Wegwijzerkampweek een onmisbare schakel was in hun geestelijke leven. Er zijn erbij die belijdenis hebben gedaan van hun geloof voor de gemeente en als zeer betrokken leden van hun gemeente bezig zijn. Er zijn ook sommigen die door zijn gegaan om fulltime werkzaam te zijn in Gods koninkrijk: Missionaire werkers, predikanten, evangelisten en zelfs zendingswerkers. Dit hadden Tonny en ik in 1976 nooit durven denken. Alleen hebben we het nooit kunnen doen. Het is altijd teamwork geweest. Afgelopen zomer is het weer zo geweest. Bestuursleden, leden van het Management Team, kamphoofden & subhoofden, keukenploegen, karrentrekkers van de inhoudelijke programmas zowel als de sport en spel activiteiten, vrijwilligers die meededen met de op- en afbouw, vervoerders die de kinderen zondags heen en weer naar de kerkdiensten vervoerden, fondswervers, zij die giften hebben gegeven, incidenteel of met regelmaat, mensen die mee hebben gewerkt om onze nieuwsbrieven te realiseren en te verspreiden en zoveel andere mensen die hun bijdrage hebben gegeven. Nogmaals: dank je wel voor jullie inzet!

Interview
Het bestuur van de stichting Wegwijzerkampen wordt al jaren voorgezeten door Nico Hennip. Bij deze stelt hij zich aan u voor. wekker, die mij dagelijks wakker maakt. Nu wordt de tijd gevuld met aandacht voor de kinderen en kleinkinderen (zoals oppassen), werk voor de Wegwijzer organisatie, de politiek (als bestuurslid en burgerlid/schaduwfractie), werkzaamheden rondom het huis, de plaatselijke kerk en af en toe ook eens een weekje naar zonniger oorden of ons chalet in de Achterhoek. Hoe ben je bij de Wegwijzerkampen terecht gekomen? Als afgevaardigde van de Chr. Ger. Kerk van Oud-Beijerland in de toenmalige cordinatiecommissie. Later is het Stichtingsbestuur daarvoor in de plaats gekomen. Wat is je taak binnen de Wegwijzerorganisatie? Op dit moment is dat het hanteren van de voorzittershamer van het bestuur van de Stichting Wegwijzerkampen met de daarmee samenhangende werkzaamheden. Waar kom je niet aan toe? In mijn situatie kun je voor een groot deel zelf je agenda bepalen; Het zijn dus veelal zelfgemaakte keuzes. Echter, als je die keuzes gemaakt hebt schept dat ook wel verplichtingen, die zich, voor jezelf, niet altijd op het geschiktste moment aandienen.

Hallo Nico, waar woon jij? Ik woon mijn hele leven al in Oud-Beijerland. Hoe ziet je gezin eruit? Samen met mijn vrouw Saskia hebben we drie kinderen. Onze oudste dochter, Mireille, hebben we geadopteerd uit Libanon, toen daar een burgeroorlog was. Daarna kregen we twee zoons, Jurian en Diederik. Alle drie zijn ze echter al verscheidene jaren het huis uit. Inmiddels zijn we ook de trotse grootouders van twee kleinzoons en twee kleindochters. Wat is je dagelijks werk? Ongeveer 5 jaar geleden had ik de mogelijkheid om met prepensioen te gaan. Ik werkte toen bij IMTECH, een elektrotechnisch installatie bedrijf. Sinds die tijd is het niet meer de

Wie is Jezus voor jou? Het is al heel wat jaartjes geleden dat ik catechisatie volgde, maar vanuit die tijd heb ik het antwoord meegekregen dat Hij niet alleen voor anderen, maar ook voor mij is gestorven en ik deelgenoot mag zijn van al zijn schatten en gaven (klassiek: ja, ouderwets: nee).Tot op de dag van vandaag geeft mij dat veel levensvreugde. Betrokkenheid binnen je eigen kerkelijk gemeente? Op dit moment mag ik pastoraal werker zijn, maar in het verleden heb ik ook mogen dienen als ouderling en jeugdouderling. Wat hing er boven je bed toen je 15 was? Ik heb me nooit zo aangetrokken gevoeld tot een bepaald idool of rage. Er hing dan ook niets bijzonders boven mijn bed. Ik denk ook dat het tegenwoordig meer in is om je met iets of iemand te vereenzelvigen dan in mijn tienerjaren. Welke gebeurtenis heeft diepe indruk op je gemaakt? Dat zijn er wel verschillende geweest in al die jaren, maar om te zeggen dat er n uitspringt Door de tijd zakken die indrukken ook weer geleidelijk weg. Maar het natuurgeweld, zoals dat zich de laatste maanden manifesteert, is wel erg indrukwekkend. Beangstigend indrukwekkend soms als het door de media zo dichtbij wordt gebracht.

De paginagrote kop van het ochtendblad verrast je. Er staat: De precieze bewoording weet ik niet meer, maar het liquideren van Osama bin Laden was wel getoonzet in een jubelstemming. Ik dacht toen bij mezelf: kan dat niet op een wat neutralere manier. Ik weet: hij is verantwoordelijk te houden voor heel wat terroristische aanslagen en het grote leed in veel families op vele plaatsen op deze aarde. Maar toch maar niet jubelen mijns inziens Met welke figuur uit de Bijbel zou jij een gesprek willen hebben? Het is niet zo dat ik met n bepaalde persoon in de Bijbel een gesprek zou willen hebben. Maar ik denk wel aan mannen als Mozes, Nehemia, Danil, Paulus. Voormannen die f geestelijk leider f burgerlijk leider waren, of beide, van het volk Isral of de gemeente. En wat mij dan bezighoudt is de vraag: Op welke manier hebben zij zich voorbereid of gewapend tegen mogelijke valkuilen of barrires, die zij ongetwijfeld tegenkwamen bij hun leiderschap. En kunnen wij daar voor het heden lessen uit trekken. Let wel: het gebed is er n van; maar dt alleen is niet genoeg.

Investeerders gezocht!
Ernst van Rij Fred Kappinga is als diaconaal werker verbonden aan de wijkgemeente De Samaritaan in Rotterdam. Midden in de wijk Rubroek is De Bron en daar trof ik Fred vanmorgen. Een heel keurig ingericht inloophuis voor de buurt waar clubs voor kinderen en tieners worden gehouden, diverse cursussen worden gegeven en er altijd ruimte is voor een gesprek. In zijn kantoor spraken we met elkaar over veel uiteen lopende onderwerpen. Onder andere over de armoede in de binnenstad en wat we daarvoor kunnen betekenen. Drie maanden geleden kwamen we als Wegwijzerorganisatie voor het eerst in contact met Fred. Het was duidelijk dat we iets konden betekenen voor de mensen in Rubroek en uiteindelijk zijn er afgelopen zomer 11 kinderen en tieners mee geweest met een Wegwijzerkamp. 11 mensen die een geweldige kampweek mochten meemaken, een week waarin ze dingen konden meemaken waar ze nooit van hadden durven dromen maar ook een week waarin zij kennis mochten maken met de geschiedenissen van de Bijbel. Zij zagen hoe de teamleden met elkaar omgingen en mochten zien hoe de liefde van Jezus Christus door mensen heen werkt. In de binnensteden zijn er zoveel kinderen die heel erg arm zijn. Kinderen die de onderkant van de samenleving dagelijks ondervinden. Kinderen uit eenoudergezinnen waarvan de moeder zich in een schuldsaneringtraject bevindt. Fred vertelde me dat bijna al de mensen waar hij contact mee heeft onder de armoedegrens leven. De deelnemers uit Rubroek mochten met ons mee voor een symbolische bedrag van 25,- (dit om te voorkomen dat ze de avond voor vertrek misschien zouden afzeggen). Dat betekende dat het overige kampgeld van elders moest komen. Het grootste deel kwam vanuit ons sponsorfonds. Uiteindelijk zijn er met de kinderkampen 26 deelnemers en met de tienerkampen nog eens 12 deelnemers geweest die gebruik hebben gemaakt van het sponsorfonds. Vanuit dit fonds hebben we ruim 5,000,- uitgegeven. Wat een geweldige investering is dat geweest. Een investering van eeuwigheidswaarde. Ik wil iedereen bedanken die geld heeft geschonken in dit fonds, want zonder jullie was het niet mogelijk geweest dat deze kinderen en tieners uit Rubroek mee waren geweest op kamp. Wilt u ook investeren in ons sponsorfonds? Dat kan! Maak uw geld over aan St. Wegwijzerkampen 113431252 met de vermelding sponsorfonds. Tot slot, wilt u meer komen te weten over het werk in Rubroek, surf dan even naar www.wijkgebouwdebron.nl. Daar is ook een leuk verslag te lezen van een kampweek, gemaakt door Rosan & Romy.

Lidmaatschap van de Evangelische Alliantie

Ernst van Rij Sinds de laatste week van augustus zijn wij als Wegwijzerkampen aangesloten bij de Evangelische Alliantie. Daar zijn we heel blij mee. De Evangelische Alliantie biedt voor ons een platform waar we kennis kunnen maken met andere Christelijke Kamporganisaties. In eerste instantie gaat het om de ontmoetingen en uitwisselingen van ervaringen als kamporganisaties. Later hopen we via de gemaakte contacten te komen tot een bredere samenwerking. Waarom aansluiting bij de Evangelische Alliantie? Persoonlijk word ik me meer en meer bewust van een anti-christelijk klimaat in onze samenleving. Daar werd ik nog eens aan herinnerd verleden week in het radio programma, Dit is de Dag. De directeur van de KNMG, Gert van Dijk verdedigde het standpunt van zijn organisatie waarin zij de besnijdenis van jongetjes ontmoedigen. Een van de argumenten was dat zulke kinderen behoorde tot de categorie wilsonbekwamen. Zij hebben niet gevraagd om besneden te worden, stelde Van Dijk. Het is een heel kleine stap van de besnijdenis van joodse jongetjes tot de doopvont waar we ouders zien die een gelofte afleggen om hun kinderen op te voeden in de vreze des Heeren. Christelijke kampen, die zich bezig houden met de wereld buiten de kerkmuren, zullen binnenkort ook meemaken dat de pijlen van deze antichristelijke beweging op zich gericht worden. Wij zullen in dat geval zeer waarschijnlijk te horen krijgen dat wij kinderen niet mogen vertellen van Gods liefde voor hen. Juist met zulke dreigingen aan de horizon is het belangrijk dat we als christelijke kamporganisaties samenkomen om over deze dingen te praten en samen ervoor te bidden. In de komende maanden en jaren hebben wat dit aangaat veel inzicht en wijsheid nodig; Goddelijke wijsheid dan wel.

Impressie tienerkampen 2011

Gerjo Mourik Tijdens de Bijbelsuren op kamp hebben we iedere keer een gelijkenis behandeld. Het spreken in gelijkenissen was voor Jezus een volkomen natuurlijke manier van spreken, en was kenmerkend van zijn stijl van leren. Aan het begin van het Evangelie (Bijbelboek) van Markus staat dat Jezus alleen in gelijkenissen tegen hen sprak. Het moet ons dus duidelijk zijn dat, wanneer we op Jezus willen lijken, we geen betere informatie kunnen vinden dan zijn gelijkenissen. Jezus laat in zijn gelijkenissen heel goed zien wat hij belangrijk vindt. Een christen is eerlijk, trouw, liefdevol, geduldig, behulpzaam en bedachtzaam. Verschillende van deze eigenschappen hebben we ook besproken op kamp, kijk maar: Zaterdag: De rijke man met veel dieren en de arme man die zijn enige lammetje moest afstaan aan de rijke man. Deze gelijkenis leert ons dat een christen eerlijk moet zijn, en geen anderen moet benadelen. Daarnaast dat we tevreden moeten zijn met wat we hebben, al lijkt het nog zo weinig. Zondag: De barmhartige Samaritaan Deze gelijkenis leert ons dat we klaar moeten staan voor onze medemens. Ook als het iemand is die je niet mag. Dinsdag: De talenten Deze gelijkenis leert ons dat we onze talenten moeten gebruiken. Iedereen heeft van God talenten gekregen, ieder zoveel als hij/zij nodig heeft. Deze moet je niet wegstoppen, maar juist erin investeren! Je hebt ze van God gekregen! Woensdag: De Farizeer en de tollenaar Deze gelijkenis leert ons dat het in het leven niet gaat om een zelfingenomen en arrogante houding, maar juist om een open en nederige houding. Ieder mens is door God geschapen! Donderdag: Het huis op de rots Deze gelijkenis leert ons dat wij ons leven moeten afstemmen op God. Alle andere zaken, hoe leuk ook, zijn tijdelijk van aard en kunnen je tegenvallen en in de steek laten.

Vrijdag: De vijf dwaze en vijf wijze meisjes Deze laatste gelijkenis leert ons dat het in het leven van een christen nodig is om te blijven bidden, Bijbel te lezen en naar de kerk te komen. Anders dooft je geestelijk leven. Daarnaast hebben we geleerd dat wij niet weten wanneer God terug komt, dus dat wij hem ieder moment mogen en moeten verwachten. Wat een goede boodschap! Wij als leidingteam hopen dat de Bijbelsuren en stille tijden je aan het denken hebben gezet, en dat dit ervoor zal zorgen dat dit ook jullie overtuiging wordt! Ga thuis dus lekker verder met het lezen uit de Bijbel, zoek andere mensen op die je daarbij kunnen helpen. Vind je dat lastig? Zoek gerust nog eens contact met een van je leiders. We kunnen je bruikbare tips geven! Van harte Gods zegen toegewenst, en we hopen heel erg dat jullie allemaal er volgend jaar weer bijzijn!

Fotos Wegwijzerkampen 2011 s

Data WEGWIJZERKAMPEN 201 2012 07/07/2012-14/07/201 2012 23/07/2012-30/07/2012 /2012 21/07/2012-28/07/201 /2012 28/07/2012-04/08/201 2012 04/08/2012-11/08/201 /2012 Kinderkamp 1 Jongerenkamp 16+ Tienerkamp 1216 Kinderkamp 2 Kinderkamp 3 Zelhem Herpen Zelhem Zelhem Zelhem