Свети Пророк Илија - Илинден

Свети пророк Илија - Илинден
(20 јули)
2
Вечерна богослужба
Глаг0летъ сщ7eнникъ9 Бlгословeнъ бGъ нaшъ9
И# мы29 Ґми1нь.
Начинaетъ предстоoтель, и3ли2 ўчинeнный
чтeцъ зд¨:
Пріиди1те, поклони1мсz цReви нaшему бGу.
Пріиди1те, поклони1мсz и3 припадeмъ хnтY, цReви
нaшему бGу.
Пріиди1те, поклони1мсz и3 припадeмъ самомY
хnтY цReви и3 бGу нaшему.
Pал0мъ Rг.
Бlгослови2 душE моS гDа9 гDи б9е м0й,
возвели1чилсz є3си2 ѕэлw2, во и3сповёданіе и3 въ
велелёпоту њблeклсz є3си2. њдэoйсz свётомъ ћкw
ри1зою, простирazй нб7о ћкw к0жу. покрывazй
водaми превhспрєннzz сво•, полагazй џблаки на
восхождeніе своE, ходoй на крилY вётрєню. творoй
ѓгGлы сво• дyхи и3 слуги6 сво• плaмень џгненный.
њсновazй зeмлю на твeрди є3S, не преклони1тсz въ
3
вёкъ вёка. бeздна, ћкw ри1за њдэoніе є3S, на
горaхъ стaнутъ в0ды. p запрещeніz твоегw2
побёгнутъ, p глaса гр0ма твоегw2 ўбоoтсz.
восх0дzтъ г0ры, и3 низх0дzтъ полS въ мёсто,
є4же њсновaлъ є3си2 и5мъ. предёлъ положи1лъ є3си2,
є3гHже не прeйдутъ, нижE њбратoтсz покрhти
зeмлю. посылazй и3ст0чники въ дeбрэхъ, посред¨
г0ръ пр0йдутъ в0ды. напаoютъ вс• ѕвёри
сє1льныz, ждyтъ nнaгри въ жaжду свою2. на тhхъ
пти6цы нбcныz привитaютъ, p среды2 кaменіz
дадoтъ глaсъ. напаozй г0ры p превhспреннихъ
свои1хъ, p плодA дёлъ твои1хъ насhтитсz землS.
прозzбazй травY скотHмъ, и3 ѕлaкъ на слyжбу
человёкwмъ, и3звести2 хлёбъ p земли2. и3 віно2
весели1тъ сeрдце человёка, ўмaстити лицE є3лeемъ,
и3 хлёбъ сeрдце человёка ўкрэпи1тъ. насhтzтсz
древA польск†z, кeдри лівaнстіи, и5хже є3си2 насади1лъ.
тaмw пти6цы вогнэздoтсz9 є3рwдjево жили1ще
предводи1тельствуетъ и4ми. г0ры высHкіz є3лeнємъ,
кaмень прибёжище зazцємъ. сотвори1лъ є4сть лунY
во временA, с0лнце познA зaпадъ св0й. положи1лъ
4
є3си2 тьмY, и3 бhсть н0щь, въ нeйже пр0йдутъ вси2
ѕвёріе дубрaвніи9 скЂмни рыкaющіи восхи1тити, и3
взыскaти p бGа пи1щу себ¨. возсіS с0лнце, и3
собрaшасz, и3 въ л0жахъ свои1хъ лoгутъ. и3зhдетъ
человёкъ на дёло своE, и3 на дёланіе своE до вeчера.
ћкw возвели1чишасz дэлA тво• гDи, вс•
премyдростію сотвори1лъ є3си29 и3сп0лнисz землS
твaри твоеS. сіE м0ре вели1кое и3 прострaнное,
тaмw гaди, и4хже нёсть числA, живHтнаz м†лаz
съ вели1кими. тaмw корабли2 преплaваютъ, ѕмjй сeй,
є3г0же создaлъ є3си2 ругaтисz є3мY. вс• къ теб¨
чaютъ, дaти пи1щу и5мъ во бlго врeмz. дaвшу
теб¨ и5мъ, соберyтъ9
Tвeрзшу теб¨ рyку, всoчєскаz и3сп0лнzтсz
бlгости. pврaщшу же теб¨ лицE возмzтyтсz9
pи1меши дyхъ и4хъ, и3 и3счeзнутъ, и3 въ пeрсть свою2
возвратoтсz. п0слеши д¦а твоего2, и3 сози1ждутсz,
и3 њбнови1ши лицE земли2. бyди слaва гDнz во
вёки, возвесели1тсz гDь њ дёлэхъ свои1хъ:
призирazй на зeмлю, и3 творoй ю5 трzсти1сz9
прикасazйсz горaмъ, и3 дымoтсz. воспою2 гDеви въ
5
живот¨ моeмъ9 пою2 бGу моемY, д0ндеже є4смь. да
ўслади1тсz є3мY бесёда моS, ѓзъ же возвеселю1сz
њ гDэ. да и3счeзнутъ грBшницы p земли2, и3
беззакHнницы, ћкоже не бhти и5мъ9 бlгослови2
душE моS гDа.
С0лнце познA зaпадъ св0й9 положи1лъ є3си2
тьмY и3 бhсть н0щь. ћкw возвели1чишасz дэлA
тво• гDи, вс• премyдростію сотвори1лъ є3си2.
Слaва, и3 нhнэ9 Ґллилyіа, ґллилyіа, ґллилyіа,
слaва теб¨ б9е. три1жды.
Ўповaніе нaше гDи слaва теб¨.
Дојдете да се поклониме на Царот, нашиот Бог.
Дојдете да се поклониме и да паднеме пред
Христа - Царот и нашиот Бог.
Дојдете да се поклониме и да паднеме пред
Самиот Христос, нашиот Цар и Бог.
Псалм 103.
Благословувај Го, душо моја, Господа,
Господи, Боже мој, ти си се возвеличил; во слава и
велелепие си се облекол; Ти си се облекол во
светлина како со облека, си го прострел небото
како шатор; со вода си ги покрил Твоите дворови,
облаците си ги направил за да одиш по нив, кога се
движиш - ветрот Ти служи како крилја. Ветровите
6
ги правиш Свои гласници, а слугите Свои огнен
пламен. Ти си ја поставил земјата на цврсти основи:
таа нема да се разниша никогаш. Си ја покрил со
бездна како со облека, води ќе стојат на горите. Од
Твојата закана тие бегаат, од гласот на Твојот гром
се бојат; се издигаат горите, се спуштаат долините,
на места што си им ги определил. Си поставил
граница преку која нема да преминат, ниту ќе се
вратат да ја покријат земјата. Си управил извори во
долините: меѓу горите течат води, ги напојуваат
сите полски ѕверови; дивите осли ја гаснат жедта
своја. При нив живеат птици небесни, меѓу
камењата пуштаат глас. Ти ги напојуваш горите од
своите височини, од плодовите на Твоите дела се
наситува земјата. Ти правиш да расте трева за
добитокот и растение за потреба на луѓето, за да
произведат леб од земјата и виното што го весели
срцето на човекот, и елејот од кој блеска лицето
негово, и лебот што го закрепнува срцето на
човекот. Се заситуваат дрвјата по полето, кедрите
ливански, што си ги посадил; на нив птиците си
прават гнезда, елките им се живеалишта на
штрковите. Високите гори - на срните; камењата -
прибежиште на зајаците. Он ја создал месечината
да ги определува времињата, сонцето го знае својот
запад. Спушташ темнина, и настанува ноќ: тогаш
излегуваат сите горски ѕверови; лавовите рикаат за
плен и бараат од Бога храна за себе. Изгрева
сонцето, а тие се собираат и легнуваат во своите
7
легла; човекот излегува по своја работа и работи до
вечерта. Колку се многубројни делата Твои,
Господи! Сѐ си направил премудро; земјата е полна
со Твоите созданија. А тоа море е големо и
пространо; таму се движат безброј лазачи, мали и
големи животни; таму пловат кораби, таму е
чудовиштето што си го создал да игра во него. Сите
тие од Тебе чекаат да им дадеш храна навреме. Им
даваш - примаат, ја отвораш раката Своја - се
наситуваат со блага; го одвратиш ли лицето Свое -
се збунуваат, им го одземаш ли духот нивни -
умираат и во земјата своја се враќаат. Го праќаш ли
духот Свој - се создаваат; Ти го обновуваш лицето
на земјата. Нека пребива славата на Господа вечно;
нека се весели Господ за делата Свои! Погледнува
ли кон земјата, и таа се тресе; се допре ли до
горите, тие се димат. Ќе му пеам на Господа преку
целиот мој живот, ќе му пеам на мојот Бог сѐ
додека постојам. Нека Му биде мила беседата моја!
Ќе се веселам во Господа. Нека ги снема
грешниците од земјата, и беззаконици да нема веќе!
Благословувај Го, душо моја, Господа! Сонцето го
знае својот запад. Ти ја простираш темнината и
настапува ноќ. Колку се многубројни Твоите дела,
Господи! Сѐ си направил премудро.
Слава, и сега:
Алилуја, алилуја, алилуја, Слава Ти, Боже.
Трипати
Надеж наша Господи, Слава Ти.
8
Тaже є3ктеніA вели1каz.
Блажeнъ мyжъ9 Каfjсма №. №-й ґнтіфHнъ.
Pал0мъ дв7ду, не надпи1санъ ў є3врє1й, №.
№. Бlжeнъ мyжъ, и4же не и4де на совётъ
нечести1выхъ, и3 на пути2 грёшныхъ не стA, и3 на
сэдaлищи губи1телей не сёде9
в7. Но въ зак0нэ гDни в0лz є3гw2, и3 въ
зак0нэ є3гw2 поучи1тсz дeнь и3 н0щь.
G. И# бyдетъ ћкw дрeво насаждeное при
и3сх0дищихъ в0дъ, є4же пл0дъ св0й дaстъ во врeмz
своE, и3 ли1стъ є3гw2 не pпадeтъ9 и3 вс•, є3ли6ка ѓще
твори1тъ, ўспёетъ.
д7. Не тaкw нечести1віи, не тaкw9 но ћкw
прaхъ, є3г0же возметaетъ вётръ p лицA земли2.
є7. Сегw2 рaди не воскрeснутъ нечести1віи на
сyдъ, нижE грBшницы въ совётъ првdныхъ.
ѕ7. Ћкw вёсть гDь пyть првdныхъ, и3 пyть
нечести1выхъ поги1бнетъ.
9
Pал0мъ дв7ду, в7.
№. Вскyю шатaшасz kзhцы, и3 лю1діе
поучи1шасz тщє1тнымъ: в7. Предстaша цaріе
зeмстіи, и3 кн•зи собрaшасz вкyпэ на гDа и3 на
хnтA є3гw2. G. Раст0рггемъ ќзы и4хъ и3 pвeржемъ p
нaсъ и4го и4хъ. д7. Живhй на нб7сёхъ посмэeтсz
и5мъ, и3 гDь поругaетсz и5мъ. є7. ТогдA возглаг0летъ
къ ни6мъ гнёвомъ свои1мъ и3 ћростію своeю
смzтeтъ |9 ѕ7. Ѓзъ же постaвленъ є4смь цRь p
негw2 над8 сіHномъ, гор0ю с™0ю є3гw2, з7.
Возвэщazй повелёніе гDне. ГDь речE ко мн¨9 сн7ъ
м0й є3си2 ты2, ѓзъ днeсь роди1хъ тS9 }. Проси2 p
менE, и3 дaмъ ти2 kзhки достоoніе твоE, и3
њдержaніе твоE концы2 земли29 f7. Ўпасeши |
жезл0мъ желёзнымъ, ћкw сосyды скудє1льничи
сокруши1ши |. ‹. И# нhнэ, цaріе, разумёйте,
накажи1тесz вси2 судoщіи земли2. №i. Раб0тайте
гDеви со стрaхомъ, и3 рaдуйтесz є3мY со трeпетомъ.
в7i. Пріими1те наказaніе, да не когдA прогнёваетсz
гDь, и3 поги1бнете p пути2 првdнагw, є3гдA
10
возгори1тсz вск0рэ ћрость є3гw29 бlжeни вси2
надёющіисz нaнь.
№. Pал0мъ дв7ду, внегдA pбэгaше p лицA
ґвессалHма сhна своегw2, G.
в7. ГDи, чт0 сz ўмн0жиша стужaющіи ми2:
мн0зи востаю1тъ на мS, G. Мн0зи глаг0лютъ
души2 моeй9 нёсть сп7сeніz є3мY въ бз7э є3гw2. д7.
Тh же, гDи, застyпникъ м0й є3си2, слaва моS, и3
возносoй главY мою2. є7. Глaсомъ мои1мъ ко гDу
воззвaхъ, и3 ўслhша мS p горы2 с™hz своеS. ѕ7.
Ѓзъ ўснyхъ, и3 спaхъ, востaхъ, ћкw гDь
застyпитъ мS. з7. Не ўбою1сz p тє1мъ людeй,
w4крестъ напaдающихъ на мS. }. Воскnни2, гDи, сп7си1
мz, б9е м0й9 ћкw ты2 порази1лъ є3си2 вс•
враждyющыz ми2 всyе, зyбы грёшникwвъ
сокруши1лъ є3си2. f7. ГDне є4сть сп7сeніе, и3 на лю1дехъ
твои1хъ бlгословeніе твоE.
И# ѓбіе, ГDи воззвaхъ, въ прилучи1вшійсz глaсъ9

ГDи, воззвaхъ къ теб¨, ўслhши мS.
ўслhши мS гDи.
11
Первhй ли1къ9 ГDи, воззвaхъ къ теб¨,
ўслhши мS9 вонми2 глaсу молeніz моегw2, внегдA
воззвaти ми2 къ теб¨. ўслhши мS гDи.
Вторhй ли1къ9 Да и3спрaвитсz мlтва моS,
ћкw кади1ло пред8 тоб0ю, воздэoніе рукY моє1ю,
жeртва вечeрнzz. ўслhши мS гDи.
И# по чи1ну стіхи29 Положи2, гDи, хранeніе
ўстHмъ мои6мъ, и3 двeрь њграждeніz њ ўстнaхъ
мои1хъ. не ўклони2 сeрдце моE въ словесA
лукaвствіz, непщевaти вины2 њ грэсёхъ. съ
человёки дёлающими беззак0ніе, и3 не сочтyсz со
и3збрaнными и4хъ. накaжетъ мS прaведникъ млcтію,
и3 њбличи1тъ мS9 є3лeй же грёшнагw да не
намaститъ главы2 моеS. ћкw є3щE и3 мlтва моS
во бlговолeніихъ и4хъ, пожeрты бhша при кaмени
судіи6 и4хъ. ўслhшатсz глаг0ли мои2, ћкw
возмог0ша9 ћкw т0лща земли2 просёдесz на
земли2, расточи1шасz кHсти и4хъ при ѓдэ. ћкw къ
теб¨ гDи, гDи, џчи мои2, на тS ўповaхъ, не
pими2 дyшу мою2. сохрани1 мz p сёти, ю4же
состaвиша ми2, и3 p собл†знъ дёлающихъ
12
беззак0ніе. падyтъ во мрeжу свою2 грBшницы9
є3ди1нъ є4смь ѓзъ, д0ндеже прейдY.
Глaсомъ мои1мъ ко гDу воззвaхъ, глaсомъ
мои1мъ ко гDу помоли1хсz. пролію2 пред8 ни1мъ
молeніе моE, печaль мою2 пред8 ни1мъ возвэщY.
внегдA и3счезaти p менє2 дyху моемY, и3 ты2
познaлъ є3си2 стєзи2 мо•. на пути2 сeмъ, по немyже
хождaхъ, скрhша сёть мн¨. смотрoхъ њдеснyю и3
возглoдахъ, и3 не б¨ знazй менє2. поги1бе бёгство
p менє2, и3 нёсть взыскazй дyшу мою2. воззвaхъ
къ теб¨ гDи, рёхъ9 ты2 є3си2 ўповaніе моE, чaсть
моS є3си2 на земли2 живhхъ. вонми2 молeнію моемY,
ћкw смири1хсz ѕэлw29 и3збaви мS p гонoщихъ
мS, ћкw ўкрэпи1шасz пaче менє2.
На ‹, стіхи6ры9 И#зведи2 и3з8 темни1цы дyшу
мою2, и3сповёдатисz и4мени твоемY.
Менє2 ждyтъ прaвєдницы, д0ндеже воздaси
мн¨.
13
На ГDи, воззвaхъ, стіхи6ры на }. Глaсъ №. Под0бенъ9
Нбcныхъ чинHвъ9
На }9 И#з8 глубины2 воззвaхъ къ теб¨ гDи,
гDи, ўслhши глaсъ м0й.
Да бyдутъ ќши твои2, внeмлющэ глaсу
молeніz моегw2.
И$же fесвjтzнина и3лію2 колесни1цею џгненною t
земли2 щeдре преложи1вый сл0ве9 сегw2 моли1твами
спаси2 нaсъ вёрнw тS слaвzщихъ, и3 тогw2
творoщихъ рaдостнw бжcтвенную пaмzть и3
спасeную. [Двaжды].
На ѕ79 Ѓще беззакHніz нaзриши гDи, гDи, кто2
постои1тъ: ћкw ў тебE њчищeніе є4сть.
И$мене рaди твоегw2 потерпёхъ тS, гDи,
потерп¨ душA моS въ сл0во твоE, ўповA душA
моS на гDа.
Въ трyсэ и3 ви1хрэ т0нцэ ви1дэлъ є3си2 б9іе
пришeствіе, и3ліE бGоблажeнне, просвэщaющее тS
дрeвле9 на колесни1цэ же сэдS четверок0ннэй, нб7о
преэждaлъ є3си2 страннолёпнw, ўдивлoемь,
бGодухновeнне. [Двaжды].
14
На д79 T стрaжи ќтренніz до н0щи, p
стрaжи ќтренніz, да ўповaетъ ї}ль на гDа.
Їерeи ст{дныz ножeмъ заклaлъ є3си29 нeбо
љзhкомъ на зeмлю не дожди1ти ўдержaлъ є3си2,
рeвностію бжcтвенною разжeгсz9 є3ліссeа же
и3сп0лнилъ є3си2 ми1лwти подaніемъ сугyбымъ, мyдре
и3ліE, бжcтвенныz благодaти.
И$ны стіхи6ры, глaсъ в7. Самоглaсны. Їwaнна
ґрхіепjскопа9
Ћкw ў гDа млcть, и3 мн0гое ў негw2
и3збавлeніе, и3 т0й и3збaвитъ ї}лz p всёхъ
беззак0ній є3гw2.
Свэти1льники возсіoша вселeннэй двA,
всесвётлый и3ліA и3 є3ліссeй9 џвъ ќбw бжcтвеннымъ
сл0вомъ нбcныz к†пли затвори2, и3 царS њбличи2, на
колесни1цэ же џгненнэй на нб7сA вознесeсz9 џвъ
же безч†дныz в0ды и3сцэли2, и3 сугyбу благодaть
пріoтъ, їkрд†нскіz струи6 раздэли2. и3 нhнэ со
ѓгGлы ликyюще, њ нaсъ м0лzтъ, спасти1сz душaмъ
нaшымъ.
15
На в79 Хвали1те гDа вси2 kзhцы, похвали1те є3го2
вси2 лю1діе.
Ћже на воздyсэ колесни1ца тS под8eмши
nгнен0сна, ћкw въ трyсэ на небесA,
nгнедохновeнную благодaть теб¨ чудeсъ подадE,
и3ліE fесвjтzнине, нетлённа тS сотв0рши, є4же не
ви1дэти смeрти, д0ндеже ќбw проповёси
всoчєскимъ кончи1ну. тёмже пріиди2, подаS нaмъ
твои1хъ и3справлeній наказaніе.
Ћкw ўтверди1сz млcть є3гw2 на нaсъ, и3 и4стина
гDнz пребывaетъ во вёкъ.
Свэти1льниче невечeрній цRквей, бжcтвенною
рeвностію разжигaемь, и3ліE прbр0че, нбcныz к†пли
затвори1лъ є3си29 и3 врaномъ питaнъ бhвъ, царS
њбличи1лъ є3си2, и3 свzщeнники ўмори1лъ є3си29 џгнь
съ нб7сE свeлъ є3си2, и3 пzтьдесoтника двA ўмори1въ,
напитaлъ є3си2 вдови1цу є3лeемъ, и3 муки2 мaлою
г0рстію, и3 сhна є3S моли1твою воскреси1лъ є3си29
џгнь разжeглъ є3си2 въ вод¨9 їkрд†нскіz струи6
пёшъ прешeлъ є3си29 колесни1цею же џгненною на
нб7сA вознeслсz є3си2, є3ліссeю благодaть сугyбую
16
п0далъ є3си2. моли1сz непрестaннw бGу, спасти1сz
душaмъ нaшымъ.
Слaва, глaсъ ѕ7. Вyзантjево9 Пріиди1те,
правослaвныхъ совокуплeніе, сошeдшесz днeсь въ
пречестнёмъ хрaмэ бGоглаг0ливыхъ прbрHкъ,
lал0мски воспоeмъ сли1чную пёснь, си1хъ
прослaвльшему хnтY бGу нaшему, и3 весeліемъ и3
рaдостію возопіeмъ9 рaдуйсz, земнhй ѓгGле и3
нбcный человёче, и3ліE великоимени1те9 рaдуйсz, и4же
сугyбую благодaть p бGа пріeмый, є3ліссeе всечeстне.
рaдуйтесz, застyпницы тeпліи, и3 предстaтели и3
врaчеве дyшъ и3 тэлeсъ хnтолюби1выхъ людeй9 t
всoкагw прил0га сопроти1вна и3 њбстоoніz, и3
всoкихъ бёдъ, и3збaвите вёрнw совершaющыz
всепрaзднственную пaмzть вaшу.
И# нhнэ, бGор0диченъ9 Кто2 тебE не ўблажи1тъ
прес™az дв7о: кт0 ли не воспоeтъ твоегw2 пречcтагw
рождествA: безлётнw бо p nц7A возсіoвый сн7ъ
є3динор0дный, т0йже p тебE чcтыz пр0йде,
неизречeннw вопл0щсz, є3стеств0мъ бGъ сhй, и3
є3стеств0мъ бhвъ чlвёкъ нaсъ рaди, не во двою2
17
лиц{ раздэлoемый, но во двою2 є3стеств{
несли1тнw познавaемый. того2 моли2, чcтаz,
всебlжeннаz, поми1ловатисz душaмъ нaшымъ.
Творeніе сwфр0ніа, патріaрха їеnли1мскагw.

Свёте ти1хій с™hz слaвы, безсмeртнагw, nц7A
нбcнагw, с™aгw бlжeннагw, ї}се хnтE, пришeдше на
зaпадъ с0лнца, ви1дэвше свётъ вечeрній, поeмъ
nц7A, сн7а, и3 с™aго д¦а, бGа. дост0инъ є3си2 во вс•
временA пётъ бhти глaсы препод0бными, сн7е б9ій,
жив0тъ даoй9 тёмже мjръ тS слaвитъ.
Прокjменъ
Въ недёлю вeчера, глaсъ }9

СE нhнэ бlгослови1те гDа вси2 раби2 гDни.
Стjхъ9 Стоoщіи во хрaмэ гDни, во дв0рэхъ
д0му бGа нaшегw.
[Стjхъ9 Въ н0щехъ воздэжи1те рyки вaшz во
с™†z и3 бlгослови1те гDа.]
18
Въ понедёльникъ вeчера, глaсъ д79
ГDь ўслhшитъ мS, внегдA воззвaти ми2 къ
немY.
Стjхъ9 ВнегдA призвaти ми2, ўслhша мS бGъ
прaвды моеS.
[Стjхъ9 Въ ми1рэ вкyпэ ўснY и3 почjю, ћкw
ты2, гDи, є3ди1наго на ўповaніи всели1лъ мS є3си2.]
Во вт0рникъ вeчера, глaсъ №9

Ми1лость твоS, гDи, поженeтъ мS вс• дни6
животA моегw2.
Стjхъ9 ГDь пасeтъ мS, и3 ничт0же мS
лиши1тъ, на мёстэ ѕлaчнэ тaмw всели1 мz.
[Стjхъ9 На вод¨ пок0йнэ воспита2 мz2. Дyшу
мою2 њбрати2, настaви мS на стєзи2 прaвды, и4мене
рaди своегw2.]
Въ срeду вeчера, глaсъ є79

Б9е, во и4мz твоE спаси1 мz, и3 въ си1лэ твоeй
суди1 ми.
19
Стjхъ9 Б9е, ўслhши моли1тву мою2, внуши2
глаг0лы ќстъ мои1хъ.
[Стjхъ9 Се2 бо, бGъ помогaетъ ми2, и3 гDь
застyпникъ души2 моeй9 pврати1тъ ѕл†z врагHмъ
мои6мъ.]
Въ четверт0къ вeчера, глaсъ ѕ79

П0мощь моS p гDа сотв0ршагw нб7о и3
зeмлю.
Стjхъ9 Возвед0хъ џчи мои2 въ г0ры, pню1дуже
пріи1детъ п0мощь моS.
[Стjхъ9 Не дaждь во смzтeніе ноги2 твоеS,
нижE воздрeмлетъ хранoй тS.]
Въ пzт0къ вeчера, глaсъ з79

Б9е, застyпникъ м0й є3си2 ты2, и3 ми1лость
твоS предвари1тъ мS.
Стjхъ9 И#зми1 мz p вр†гъ мои1хъ б9е, и3 p
востаю1щихъ на мS и3збaви мS.
[Стjхъ9 И#збaви мS p дёлающихъ беззак0ніе,
и3 p м{жъ кровeй сп7си2 мz.]
20
Діaконъ9 Премyдрость.
Цaрствъ трeтіихъ чтeніе. (3. Цар 17:1-24)

Би словото Господово кон пророкот Илија, и
му рече на Ахава: „Жив Господ, Бог на силите,
пред Кого стојам денес. Во овие години нема да
има ниту роса, ниту дожд, освен според мојот
збор.” И би зборот Господов кон Илија, велејќи:
„Оди оттука кон исток и сокриј се во потокот
Хорат, спроти реката Јордан; ќе има вода во
потокот и ќе ја пиеш, а на гавраните ќе им
заповедам да те хранат таму.” И Илија отиде и
постапи според зборот Господов; и седна при
потокот Хорат, спроти Јордан. И гавраните му
21
донесуваа леб наутро, и месо навечер; а вода пиеше
од потокот.
Минаа денови и потокот пресуши, бидејќи
немаше дожд за земјата. И би зборот Господов кон
Илија, велејќи: „Стани и оди во Сарепта Сидонска
и остани таму. Ете ѝ заповедав таму на една жена
вдовица да те храни.” И стана, па отиде во Сарепта
Сидонска и дојде при градските порти, ете, таму
една жена вдовица собира дрва. И Илија повика
кон неа и ѝ рече: „Донеси ми малку вода во сад да
пијам!” Таа отиде, за да земе вода, а Илија повика
кон неа и ѝ рече: „Донеси ми в раце и парче леб!”
Таа му одговори: „Жив Господ, твојот Бог, нема
ништо печено, туку имам само грст брашно во
ноќвите и малку масло во масларникот; и, ете, јас
ќе соберам две – три дрвца, ќе отидам и ќе го
приготвам тоа за себеси и за синот свој; ќе го
изедеме тоа и ќе умреме.” А Илија ѝ рече: „Не
плаши се; оди и направи го она што го рече; но
најнапред направи од тоа мала пресна питка за
мене и донеси ми; а за себеси и за синот свој ќе
направиш после. Зашто вака вели Господ, Бог
Израилев: ’брашно во ноќвите нема да недостасува,
и маслото во масларникот нема да се намали до
денот, во кој Господ ќе даде дожд на земјата.“ И
жената отиде и направи според зборот на Илија и
му принесе, и тој јадеше и таа и нејзините чеда. И
од тој ден брашно во ноќвите не недостасуваше, и
маслото во масларникот не се намалуваше, според
22
зборот Господов, што Он го изрече преку раката на
Илија.
Потоа се разболе синот на жената, стопанка на
домот, и болеста негова беше толку силна, што не
можеше да дише. И му рече жената на Илија: „Што
имаш ти со мене, човеку Божји? Си дошол да ми ги
наспомнеш моите гревови и да го умреш синот
мој.” А Илија ѝ рече на жената: „Дај ми го синот
твој.” И го зеде од нејзиниот скут, го однесе во
горната соба, каде што самиот одмораше и го
положи на леглото свое. Па повика Илија кон
Господа и рече: „Тешко мене, Господи, Сведоку на
вдовицата, при која живеам, си се озлобил за да го
умртвиш нејзиниот син.” И дувна трипати на
детето, и го повика Господа, и рече: „Господи,
Боже мој! Нека се врати душата на ова дете во
него!” И така стана. И повика Илија, и Господ го
услиша гласот на Илија, и се врати душата на
детето, и тоа оживеа. Илија го зеде момчето, го
симна од горната соба во домот, го предаде на
мајка му. И Илија ѝ рече „Гледај, син твој е жив!”
Тогаш жената му рече на Илија: „Сега разбрав, дека
ти си Божји човек, и дека зборот Господов во
твојата уста е вистинит.”
Цaрствъ трeтіихъ чтeніе. (3. Цар 18:1, 17–46;

19:1–16)
Би зборот Божји кон Илија Тесвиќанецот во
третата година, при царувањето на Ахав, велејќи:
23
„Оди и јави му се на Ахава, ќе дадам дожд на
лицето на земјата.” Штом Ахав го виде Илија, му
рече: „Ти ли си, што го вознемируваш Израилот?”
Илија му одговори: „Јас не го вознемирувам
Израилот, туку ти и домот на татко ти, кога го
оставивте Господа, својот Бог и врвите по Ваал. И
сега испрати и собери го при мене сиот Израил на
гората Кармилска, и триста и педесетте Ваалови
пророци, и четиристотините пророци на дубравите,
што се хранат од трпезата на Језавела.” И, според
зборот на Илија, Ахав испрати по целиот Израил и
ги собра сите пророци на гората Кармилска, и го
приведе при сите нив Илија.
И им рече Илија: „До кога ќе куцате на двете
ваши колена? Ако Господ е Бог, врвете по Него;
ако ли е Ваал – одете по него.” А народот не му
одговори ни збор. И му рече Илија на народот:
„Само јас останав пророк Господов, а пророци на
дубравите има многу. Дајте ми два јунци, изберете
еден за себе и расечете го на делови, ставете го на
дрва, но оган не потпалувајте. И јас ќе го расечам
другиот јунец, и ќе го ставам врз дрва, но оган нема
да разгорам. Па, повикајте ги имињата на вашите
богови, и јас ќе го повикам Името на Господа,
мојот Бог. И богот што ќе одговори со оган, Тој е
Бог. И сиот народ одговори и рече: „Добар е зборот
што го кажа Илија, нека биде така!”
И им рече Илија на срамните пророци:
„Изберете си еден јунец и пригответе го вие
24
најнапред, бидејќи сте многу; и повикајте ги
имињата на вашите богови, и оган не разгорувајте.”
И го зедоа јунецот,и направија така. И го повикуваа
името на Ваал од утрината до пладне, велејќи:
„Ваале, почуј нè!” Но немаше ни глас, ни одговор.
И тие скокаа пред жртвеникот, што беа го
направиле. Попладнето Илија Тесвиќанецот почна
да им се потсмева и им рече: „Викајте посилно,
зашто вашиот бог, можеби прави нешто или заспал,
па да го разбудите!” И тие почнаа да викаат со
силен глас и според обичајот свој да се бодат со
ножеви, и мнозина се удираа со камшици, така што
крв течеше од нив. И пророкуваа до вечерта, кога
дојде времето за жртва, и немаше глас. И им рече
Илија на срамните пророци, велејќи: „Сега
отстапете, и јас да ја принесам мојата жртва.“ И тие
отстапија и замолкнаа.
Му рече Илија на народот: „Приближете се до
мене.” И сиот народ се приближи до него. И зеде
Илија дванаесет камења, според бројот на колената
на синовите Израилеви, кому Господ му беше
рекол вака велејќи: „Израил ќе биде твоето име.” И
ги исправи камењата и го поправи урнатиот
Господов олтар, а околу олтарот направи окоп, што
собираше две мери зрна. И постави дрва врз
олтарот кој го направи. Ја раздроби сепаленицата,
ја стави врз дрвата, и ја подреди врз олтарот, па
рече: „Наполнете четири ведра вода и поливајте ги
на олтарот, на сепаленицата и на дрвата!” И
25
направија така. Потоа рече: „Повторете!” И тие
повторија. Тогаш рече: „Направете и по третпат.” И
тие го направија и по третпат. И водата се разлеа
околу олтарот, а окопот се наполни со вода.
И повика Илија кон небото и рече: „Господи,
Боже Авраамов, и Исааков и Јаковов! Чуј ме денес
со оган! Нека разберат овие луѓе, дека Ти си
единствен Бог Израилев, и дека јас сум Твој слуга и
дека заради Тебе го извршив сето ова, и дека Ти
обрати го срцето на овој народ кон Тебе.” И падна
оган од Господа и ја изеде сепаленицата, и дрвата,
и водата, што беше на нив и водата во окопот и
камењата и правот ги излижа огнот. И сиот народ
падна на лицето свое и рече: „Навистина Господ
Бог - Тој е Бог!”
Тогаш Илија му рече на народот: „Фатете ги
Вааловите пророци, та ниеден од нив да не се
сокрие.” Ги фатија, а Илија ги одведе при потокот
Кисон и таму ги закла. Потоа Илија му рече на
Ахава: „Ете, се слуша шум од дожд. Впрегни ја
својата колесница и слези долу, за да не те стигне
дожд.” Тогаш Илија се искачи на врвот на Кармил,
се наведна кон земјата, го стави лицето меѓу
колениците свои и му се помоли на Господа. И
небото потемне од облаци и виор, и почна да паѓа
силен дожд. Ахав тогаш заплака и тргна за Језраел.
А раката Господова беше врз Илија. И Ахав ѝ
раскажа на Језавела сè што направи Илија и како со
нож ги закла пророците. А Језавела испрати при
26
Илија за да му кажат: „Утре во ова време ќе
направам со твојата душа, како со душата на секого
од нив.” Илија чу и се исплаши, па стана, за да ја
спаси својата душа, и појде во Вирсавија земјата
Јудина, и го остави таму својот слуга, а тој замина
во пустината, на еден ден пат.
Самиот тој отиде во пустината на еден ден пат
и, откако дојде, седна под една смрека и легна, та
заспа под дрвото. И ете, некој го допре и му рече:
„Стани, јади и пиј.” Илија погледна, и, ете, до
возглавницата негова стои јачменова питка и
стомна вода. Тој стана, јадеше, пиеше и пак заспа.
Ангелот Господов се врати повторно, се допре до
него и рече: „Стани, јади и пиј, бидејќи те чека долг
пат.” Тој стана, касна и пивна, и откако се поткрепи
со таа храна, одеше четириесет дена и четириесет
ноќи до гората Хоривска. И влезе таму во една
пештера и ноќеваше во неа.
И би зборот Божји кон Илија, велејќи: „Што
правиш овде, Илија?“ И рече Илија: „Ревнувајќи,
поревнував за Господа Бога Седржителот, бидејќи
синовите Израилеви те оставија и ги растурија
твоите олтари и со меч ги избија твоите пророци.
Само јас останав и ја бараат душата моја, за да ја
земат.“ Тогаш Господ му рече: „Врати се по патот
свој преку пустината во Дамаск и помажи го
Елисеја, Асафатовиот син, за пророк место тебе.
27
Цaрствъ четвeртыхъ чтeніе. (3. Цар 19:19–21; 4.
Цар 2:1, 6–14)
Во оние дни, го најде Илија, Елисеја,

Асафатовиот син, кога тој ораше со волови.
Минувајќи крај него, Илија го фрли својот кожув
врз него. Тогаш Елисеј ги остави воловите и потрча
по Илија и му служеше. И кога Илија требаше да
биде земен од виор како на небо од Господа, Илија
со Елисеј одеа во Галгал. Му рече Илија на Елисеја:
„Остани тука, зашто Господ ме прати во Јордан. А
Елисеј рече: „Жив Господ и жива ти душа! Нема да
те оставам.” И тргнаа обајцата. Педесет души од
синовите пророчки дојдоа и застанаа подалеку
спроти нив, а тие двајца стоеја при Јордан. Тогаш
го зеде Илија кожувот свој, го свитка и удри со
него по водата, и водата се раздели наваму и
натаму, па двајцата минаа по суво. Кога минаа,
Илија му рече на Елисеја: „Барај, што сакаш да ти
28
направам, пред да бидам земен од тебе.” Елисеј
рече: „Духот, кој е во тебе, да биде двојно во мене.”
А Илија рече: „Бараш нешто многу тешко; сепак,
ако ме видиш, земен од тебе, така ќе ти биде; ако,
пак, не видиш, нема да ти биде.”
И како што одеа и си разговараа, наеднаш се
појави огнена колесница и огнени коњи, и ги
раздвоија еден од друг. И Илија се понесе во
виорот како на небо. А Елисеј гледаше и вака
повикуваше: „Оче, оче, колесница на Израилот и
негов коњаник!” И повеќе не го виде. Па ја фати
облеката своја, и ја раскина на две парчиња. И го
крена тој кожувот на Илија, што беше паднал на
него. Елисеј се врати и застана на брегот на Јордан.
Елисеј го зеде кожувот на Илија, што беше паднал
на него, ги удри водите, и не се разделија. И рече
Елисеј: „Каде е, Богот Илиев, Апфо (Самиот Он)?”
И Елисеј ги удри водите по втор пат, и се разделија
водите и Елисеј помина по суво.
Глаг0летъ сщ7eнникъ9 Ми1ръ ти2.
И# чтeцъ9 И# д¦ови твоемY.
Е#ктеніA сугyбаz9 Рцeмъ вси2 p всеS души29
Тaже9 Спод0би, гDи9

Ли1къ9 Спод0би гDи въ вeчеръ сeй без8 грэхA
сохрани1тисz нaмъ. бlгословeнъ є3си2 гDи б9е nтє1цъ
29
нaшихъ, и3 хвaльно и3 прослaвлено и4мz твоE во
вёки, ґми1нь.
Бyди гDи, млcть твоS на нaсъ, ћкоже
ўповaхомъ на тS. бlгословeнъ є3си2 гDи, научи1 мz
њправдaніємъ твои6мъ. бlгословeнъ є3си2 вLко,
вразуми1 мz њправдaніємъ твои6мъ. бlгословeнъ
є3си2 с™hй, просвэти1 мz њправдaніи твои1ми.
ГDи, млcть твоS во вёкъ, дёлъ рукY твоє1ю
не прeзри9 теб¨ подобaетъ хвалA, теб¨ подобaетъ
пёніе, теб¨ слaва подобaетъ, nц7Y и3 сн7у и3 с™0му
д¦у, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ, ґми1нь.
Удостој нѐ, Господи, оваа вечер да се сочуваме
од грев. Благословен Си, Господи, Боже на нашите
оци. И фалено и прославувано е Твоето име во
веки. Амин.
Нека биде, Господи, Твојата милост на нас,
како што се надевавме на Тебе. Благословен си,
Господи, научи ме на повелбите Твои. Благословен
Си, Владико вразуми ме со повелбите Твои.
Благословен Си, Свети, просвети ме со повелбите
Твои.
Господи, Твојата милост е вечна, делата на
Твоите раце да не изостанат. На Тебе Ти прилега
пофалба, на Тебе Ти прилега пеење, на Тебе Ти
30
прилега слава - на Оца и Сина и Светиот Дух, сега
и секогаш, и во вечни векови, амин.
Сщ7eнникъ9 И#сп0лнимъ вечeрнюю мlтву нaшу9
И# прHчаz.
Сщ7eнникъ9 Ми1ръ всBмъ.
Ли1къ9 И# д¦ови твоемY.
Діaконъ9 Главы6 нaшz гDви прикл0нимъ.
Ли1къ9 Теб¨, гDи.
На літjи стіхи1ра хрaма, и3 с™aгw самоглaсны,
глaсъ д79
Нетлённагw соединeніz причaстникъ, блажeнне
прbр0че, бhлъ є3си2. њ бз7э сп7сэ моeмъ, моли1твою
їkрдaнъ раздэли1въ, по сyху прешeлъ є3си2, и3 на
џгненнэй колесни1цэ ћкw на нб7сA восхищeнъ бhлъ
є3си2, сугyбую бlгодaть є3ліссeю њстaвль. тёмже
м0лимъ тS, ѓще и3 тёломъ восхищeнъ бhлъ є3си2,
но д¦омъ p нaсъ не разлучaйсz, и3 всегдA хnтY
моли1сz, спасти1сz душaмъ нaшымъ.
Свэтозaренъ џблакъ, бжcтвенный прbр0че,
kви1лсz є3си2, и3скaпаz тyчу бGоразyміz всBмъ
вBрнымъ, напаoz богaтнw він0мъ весeліz всёхъ,
31
вёрою прити1чущихъ къ бжcтвеннэйшему хрaму
твоемY. тёмже м0лимъ тS, бжcтвенный прbр0че и3
бGови1дче и3ліE, побBды на враги2 в0инству нaшему
дaруй, и3 душaмъ нaшымъ вeлію ми1лость.
Самодeржцу ўмY пл0ть покори1лъ є3си2,
бжcтвенный и3ліE прbр0че, ўсeрднw восхождє1ніz ћкw
по степeнемъ въ сeрдцы твоeмъ полагaz. тёмже и3
непрaвдовавша цRS њбличи1въ, гнёва б9іz
запрещeніе и3зрeкъ, и3 ст{дныz свzщeнники ћкw
непрaведны ножeмъ погуби1лъ є3си2, и3 всёхъ научи1лъ
є3си2 ћснw вопи1ти9 вои1стинну є3ди1нъ є4сть бGъ,
є3г0же и3ліA проповёда.
Слaва, глaсъ ѕ79 Q нечести1ва царS повелёніz!
m постA и3сп0лнена кр0ве и3 беззак0ніz! заповёда
п0стъ, да ўбjйство сотвори1тъ, и3 ѓбіе ўбіeнъ
бhсть навуfeй ї}льтzнинъ. чт0 же, прbр0че, къ
си1мъ рeклъ є3си2: ћкw тaкw глаг0летъ гDь9 понeже
безъ прaвды мyжа ї}льтzнина ўби1лъ є3си2,
тaкожде и3 твоS кр0вь проліeна бyдетъ, и3
блудни6цы къ кр0ви твоeй и3змhютсz. но
моли1твами, хnтE, твоегw2 прbр0ка и3 проповёдника,
32
таковaгw безчеловёчества и3збaви дyшы нaшz,
ћкw человэколю1бецъ.
И# нhнэ, бGор0диченъ9 Бцdе, ты2 є3си2 лозA
и4стиннаz, возрасти1вшаz нaмъ пл0дъ животA,
теб¨ м0лимсz, моли1сz вLчце со с™hми ґпcлы и3 со
с™aгw прbр0ка и3ліи2, поми1ловати дyшы нaшz.
На петтолебие се пее двапати тропарот на
светецот и еднаш Богородице Дево, на глас 5.
Бцdе дв7о рaдуйсz, бlгодaтнаz мRjе, гDь съ
тоб0ю9 бlгословeна ты2 въ женaхъ, и3 бlгословeнъ
пл0дъ чрeва твоегw2, ћкw сп7са родилA є3си2 дyшъ
нaшихъ.
И# по возглaсэ стіхи6ры стіх0вны:
На стіх0внэ стіхи6ры, глaсъ }. Под0бенъ9 Q
преслaвнагw чудесE!
И#ліA прbр0къ преди1вный, зарeю ќмъ
просвэти1въ, вeсь бhсть бжcтвенъ, и3 царS нечести1ва
сyдъ непрaведный зрS негодyетъ9 тёмже и3 суд0мъ
б9іимъ pречeніе посылaетъ на него2, тaкожде и3
цари1цу, ћкw неми1лостиву и3 златолюби1ву, судY
33
б9ію предадE. но моли1твами, хnтE, твоегw2 прbр0ка
и3ліи2, спаси2 всёхъ нaсъ, ћкw милосeрдъ.
Стjхъ9 Мwyсeй и3 ґарHнъ во їерeехъ є3гw2, и3
самуи1лъ въ призывaющихъ и4мz є3гw2.
Док0лэ гDи, пyть нечести1выхъ спёетсz,
прbр0че, рeклъ є3си2: ты2 насади1лъ є3си2, и3
вкорени1шасz, и3 сотвори1ша пл0дъ беззак0ніz9
вои1стинну и3 сaми ѕл¨ погиб0ша нечeстіемъ
свои1мъ. возопію1тъ къ теб¨, и3 не ўслhшиши.
вскyю ми2 показaлъ є3си2 нечeстіе судeй
законопрестyпныхъ:
Стjхъ9 Ты2 є3си2 їерeй во вёки, по чи1ну
мелхіседeкову.
И%же честн0е твоE восхождeніе, честнhй во
прbр0цэхъ, вели1кій и3ліE, прaзднующихъ твои1ми
моли1твами p бёдъ и3збавлoй и3 скорбeй, и3 лю1тыхъ
нахождeній9 да всегдA теб¨, преслaвный прbр0че,
хnтоимени1тіи лю1діе, почитaемъ и3 ўблажaемъ.
Слaва, глaсъ ѕ79 Прbр0че, проповёдниче хnт0въ,
пnт0ла вели1чествіz никогдaже pступaеши, и3
коемyждо болoщу при1снw предстои1ши. въ
34
вhшнихъ служS, вселeнную бlгословлoеши, всю1ду
прославлoемь9 проси2 њчищeніе душaмъ нaшымъ.
И# нhнэ, бGор0диченъ9 Творeцъ и3 и3збaвитель
м0й, пречcтаz, хnт0съ гDь и3зъ твои1хъ ложeснъ
прошeдъ, въ мS њболкjйсz, пeрвыz клoтвы ґдaма
свободи2. тёмже ти2, всечcтаz, ћкw б9іи м™ри же
и3 дв7э, вои1стинну вопіeмъ нем0лчнw9 рaдуйсz
ѓгGльски, рaдуйсz вLчце, предстaтельство и3
покр0ве, и3 спасeніе дyшъ нaшихъ.
Мlтва с™aгw сyмеHна бGопріи1мца9

Нhнэ pпущaеши рабA твоего2, вLко, по
глаг0лу твоемY, съ ми1ромъ9 ћкw ви1дэста џчи
мои2 сп7сeніе твоE, є4же є3си2 ўгот0валъ пред8 лицeмъ
всёхъ людeй, свётъ во pкровeніе kзhкwвъ, и3
слaву людeй твои1хъ ї}лz.
С™hй б9е, с™hй крёпкій, с™hй безсмeртный,
поми1луй нaсъ. Три1жды.
Слaва nц7Y и3 сн7у и3 с™0му д¦у, и3 нhнэ и3
при1снw и3 во вёки вэкHвъ. ґми1нь.
35
Прес™az трbце, поми1луй нaсъ9 гDи, њчи1сти
грэхи2 нaшz9 вLко, прости2 беззакHніz н†ша9
с™hй, посэти2 и3 и3сцэли2 нeмwщи нaшz, и4мене
твоегw2 рaди.
ГDи поми1луй, три1жды. Слaва, и3 нhнэ9
Џ§е нaшъ, и4же є3си2 на нб7сёхъ, да свzти1тсz
и4мz твоE, да пріи1детъ цnтвіе твоE9 да бyдетъ
в0лz твоS, ћкw на нб7си2 и3 на земли2. хлёбъ нaшъ
насyщный дaждь нaмъ днeсь, и3 њстaви нaмъ д0лги
нaшz, ћкоже и3 мы2 њставлoемъ должникHмъ
нaшымъ9 и3 не введи2 нaсъ во и3скушeніе, но и3збaви
нaсъ p лукaвагw.
Сщ7eнникъ9 Ћкw твоE є4сть цnтво9
Ли1къ9 Ґми1нь.
Сега го отпушташ Својот раб со мир, Владико,
според зборовите Твои; зашто очите мои го видоа
спасението Твое, што си го приготвил пред лицето
на сите народи; светлина за просвета на
незнабожците, и слава на Твојот народ, Израилот.
Свети Боже, Свети Крепки, Свети Бесмртни,
помилуј нѐ. Трипати
Слава на Отецот, и Синот, и Светиот Дух, сега,
и секогаш, и во вечни векови. Амин.
36
Пресвета Троице, помилуј нѐ. Господи, очисти
ги нашите гревови. Владико, прости ги нашите
беззаконија. Свети, посети ги и исцели ги нашите
слабости , заради Твоето име.
Господи, помилуј. Трипати
Оче наш, Кој си на небесата, да се свети името
Твое; да дојде царството Твое; да биде волјата
Твоја, како на небото, така и на земјата; лебот наш
насушен дај ни го денес и прости ни ги долговите
наши, како и ние што им ги проштеваме на нашите
должници; и не воведувај нѐ во искушение, но
избави нѐ од лукавиот.
Свештеникот: Зашто Твое е царството и
силата и славата на Отецот, и Синот и Светиот Дух,
сега и секогаш, и во вечни векови. Амин.
Ние, пак: Амин.
Тропaрь прbр0ка, глaсъ д79
Во пл0ти ѓгGлъ, прbр0кwвъ њсновaніе, вторhй
п®тeча пришeствіz хnт0ва, и3ліA слaвный, свhше
послaвый є3ліссeеви бlгодaть, недyги pгонoти, и3
прокажє1нныz њчищaти9 тёмже и3 почитaющымъ
є3го2 т0читъ и3сцэлє1ніz.
Тропар, глас 4.
Ангел во тело, столб на пророците, втор
претеча на Христовото доаѓање, - Илија славен,
37
откако одозгора му испрати благодат на Елисеј,
болести прогонува и прокажени очистува. Затоа на
оние што го почитуваат им дава исцеление.
Слaва, и3 нhнэ, бGор0диченъ9 Е$же p вёка
ўтаeнное, и3 ѓгGлwмъ несвёдомое тaинство,
тоб0ю, бцdе, сyщымъ на земли2 kви1сz бGъ, в
несли1тномъ соединeніи воплощaемь, и3 крeстъ в0лею
нaсъ рaди воспріи1мъ9 и4мже воскреси1въ
первоздaннаго, спасE p смeрти дyшы нaшz.
Слава: И сега: Богородичен: Од вечност
скриената и за Ангелите непозната тајна, преку
тебе, Богородице, на оние на земјата им се објави.
Бог Кој се воплоти во неслиено соединување и Кој
заради нас крст доброволно прими, преку кого го
воскресна првостворениот, ги спаси од смрт
нашите души.
Діaконъ9 Премyдрость.
Ли1къ9 Бlгослови2.
Сщ7eнникъ9 Сhй блгcвeнъ хnт0съ бGъ нaшъ,
всегдA, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ.
Ўтверди2 б9е с™yю и3 непор0чную вёру,
бlгочести1выхъ, правослaвныхъ хnтіaнъ, со с™yю и
сщ7eнную твоeю цRковь,
38
високопреwсщ7eннэйшаго митрополjта нaшего
гDи1на (и4мzрекъ), с™jи хрaмъ сeй и3 грaдъ сeй во
вёкъ вёка.
Сщ7eнникъ9 Прес™az бцdе, спаси2 нaсъ.
Ли1къ9 ЧCтнёйшую херув‡мъ, и3 слaвнэйшую без8
сравнeніz сераф‡мъ, без8 и3стлёніz бGа сл0ва
р0ждшую, сyщую бцdу тS величaемъ.
Сщ7eнникъ9 Слaва теб¨ хnтE б9е, ўповaніе
нaше, слaва теб¨.
Ли1къ9 Слaва, и3 нhнэ9 ГDи поми1луй, три1жды.
Бlгослови2.
Сщ7eнникъ твори1тъ pпyстъ.
Хrт0съ и4стинный бGъ нaшъ, мlтвами пречcтыz

своеS м™ре, с™hхъ слaвныхъ и3 всехвaльныхъ ґпcлwвъ, и3
с™aгw [и4м>къ, є3гHже є4сть хрaмъ], и3 с™aгw и3
слaвнагw прbр0ка и3ліи2 с™hхъ и3 прaведныхъ бGоkц7ъ
їwакjма и3 ѓнны, и3 всёхъ с™hхъ, поми1луетъ и3 спасeтъ
нaсъ, ћкw блaгъ и3 чlвэколю1бецъ. Ґми1нь.
И# сщ7eнникъ9 Мlтвами с™hхъ nтє1цъ нaшихъ,
гDи ї}се хnтE б9е нaшъ, поми1луй нaсъ. Ґми1нь.
39
Утрена богослужба
По є4же бlгослови1ти сщ7eннику, глаг0лемъ9
при1снw и3 во вёки вэкHвъ. ґми1нь.
Прес™az трbце, поми1луй нaсъ9 гDи, њчи1сти
грэхи2 нaшz9 вLко, прости2 беззакHніz н†ша9
с™hй, посэти2 и3 и3сцэли2 нeмwщи нaшz, и4мене
твоегw2 рaди.
ГDи поми1луй, три1жды. Слaва, и3 нhнэ9
Џ§е нaшъ, и4же є3си2 на нб7сёхъ, да свzти1тсz
и4мz твоE, да пріи1детъ цnтвіе твоE9 да бyдетъ
в0лz твоS, ћкw на нб7си2 и3 на земли2. хлёбъ нaшъ
насyщный дaждь нaмъ днeсь, и3 њстaви нaмъ д0лги
нaшz, ћкоже и3 мы2 њставлoемъ должникHмъ
нaшымъ9 и3 не введи2 нaсъ во и3скушeніе, но и3збaви
нaсъ p лукaвагw.
40
Сщ7eнникъ9 Ћкw твоE є4сть цnтво9 И# мы29
Ґми1нь.
И# тропари2 сі•9
Сп7си2 гDи лю1ди тво•, и3 бlгослови2 достоoніе
твоE, побBды всэ1мъ правосла1внымъ хрістіанwмъ
на сопроти6вныz дaруz, и3 твоE сохранoz кnт0мъ
твои1мъ жи1тельство.
Слaва9 Вознесhйсz на кnтъ в0лею
тезоимени1тому твоемY н0вому жи1тельству
щедрHты тво• дaруй хnтE б9е9 возвесели2 нaсъ
си1лою твоeю, побBды даS нaмъ на сопостaты,
пос0біе и3мyщымъ твоE nрyжіе ми1ра, непобэди1мую
побёду.
И# нhнэ9 Предстaтельство стрaшное и3
непостhдное, не прeзри бlгaz моли1твъ нaшихъ,
всепётаz бцdе, ўтверди2 правослaвныхъ жи1тельство9
сп7си2 вBрныz лю1ди тво•, и3 подaждь и5мъ съ нб7сE
побёду, занE родилA є3си2 бGа, є3ди1на бlгословeннаz.
Свети Боже, Свети Крепки, Свети Бесмртни,
помилуј нѐ. Трипати
41
Слава на Отецот, и Синот, и Светиот Дух, сега,
и секогаш, и во вечни векови. Амин.
Пресвета Троице, помилуј нѐ. Господи, очисти
ги нашите гревови. Владико, прости ги нашите
беззаконија. Свети, посети ги и исцели ги нашите
слабости , заради Твоето име.
Господи, помилуј. Трипати
Оче наш, Кој си на небесата, да се свети името
Твое; да дојде царството Твое; да биде волјата
наши, како и ние што им ги проштеваме на нашите
должници; и не воведувај нѐ во искушение, но
избави нѐ од лукавиот.
Свештеникот: Зашто Твое е царството и
силата и славата на Отецот, и Синот и Светиот Дух,
сега и секогаш, и во вечни векови. Амин.
Ние, пак: Амин.
Спаси ги, Господи, Твоите луѓе и благослови
го Твоето наследство. Победи на сите православни
христијани наши, над противниците дарувај им,
пазејќи го со крстот Твој, Твоето жителство.
Слава: Христе Боже, кој добороволно си се
издигнал на крстот, подари ги Твоите добрини на
Твојот нов народ. Со својата сила, зарадувај го
Твојот народ кој се именува со Твоето име, давајќи
42
му победа над противниците, да го има Твоето
оружје на мирот, како непобедлива победа.
И сега: Севоспеана Богородице, како страшна
и сигурна застапница, не презирај ги, Благодатна,
нашите молитви, утврди го православното
жителство, спаси го нашиот православен народ,
кому си заповедала да владее и подај му победа,
бидејќи си Го родила Бога, единствена
благословена.
Тaже глаг0летъ їерeй9

Поми1луй нaсъ б9е, по вели1цэй млcти твоeй,
м0лимъ ти сz, ўслhши, и3 поми1луй.
Ли1къ9 ГDи поми1луй, три1жды.
Возглашaетъ їерeй9 Ћкw ми1лостивъ и3
чlвэколю1бецъ бGъ є3си2:
Лю1діе9 Ґми1нь. И$менемъ гDнимъ бlгослови2
џтче.
Предстоoтель возглашaетъ си1це9 Слaва с™ёй,
и3 є3диносyщнэй, и3 животворoщей, и3 нераздёльнэй
трbцэ всегдA, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ.
43
И# начинaемъ шестоlaлміе, со всoкимъ
молчaніемъ и3 ўмилeніемъ слyшающе9 ўчинeнный
же брaтъ со бlгоговёніемъ и3 стрaхомъ б9іимъ
глаг0летъ9
Слaва въ вhшнихъ бGу, и3 на земли2 ми1ръ, въ
человёцэхъ бlговолeніе. Три1жды.
ГDи, ўстн¨ мои2 pвeрзеши, и3 ўстA мо•
возвэстoтъ хвалY твою2. Двaжды.
Pал0мъ G.
ГDи, чт0 сz ўмн0жиша стужaющіи ми2:
мн0зи востаю1тъ на мS, мн0зи глаг0лютъ души2
моeй9 нёсть спcніz є3мY въ бз7э є3гw2. тh же, гDи,
застyпникъ м0й є3си2, слaва моS, и3 возносoй главY
мою2. глaсомъ мои1мъ ко гDу воззвaхъ, и3 ўслhша
мS p горы2 с™hz своеS. ѓзъ ўснyхъ, и3 спaхъ,
востaхъ, ћкw гDь застyпитъ мS. не ўбою1сz p
тє1мъ людeй, w4крестъ напaдающихъ на мS.
воскnни2, гDи, сп7си1 мz, б9е м0й9 ћкw ты2
порази1лъ є3си2 вс• враждyющыz ми2 всyе, зyбы
44
грёшникwвъ сокруши1лъ є3си2. гDне є4сть спcніе, и3 на
лю1дехъ твои1хъ блгcвeніе твоE.
Ѓзъ ўснyхъ и3 спaхъ, востaхъ, ћкw гDь
застyпитъ мS.
Pал0мъ lз.
ГDи, да не ћростію твоeю њбличи1ши менE,
нижE гнёвомъ твои1мъ накaжеши менE. ћкw
стрёлы тво• ўнз0ша во мн¨, и3 ўтверди1лъ є3си2
на мн¨ рyку твою2. нёсть и3сцэлeніz въ пл0ти
моeй p лицA гнёва твоегw2, нёсть ми1ра въ
костёхъ мои1хъ, p лицA грBхъ мои1хъ. ћкw
беззакHніz мо• превзыд0ша главY мою2, ћкw
брeмz тoжкое њтzготёша на мн¨. возсмердёша
и3 согни1ша р†ны мо• p лицA безyміz моегw2.
пострадaхъ и3 слzк0хсz до концA, вeсь дeнь сётуz
хождaхъ. ћкw л•двіz мо• нап0лнишасz поругaній,
и3 нёсть и3сцэлeніz въ пл0ти моeй. њѕл0бленъ
бhхъ, и3 смири1хсz до ѕэлA9 рыкaхъ p воздыхaніz
сeрдца моегw2. гDи, пред8 тоб0ю всE желaніе моE, и3
воздыхaніе моE p тебE не ўтаи1сz. сeрдце моE
45
смzтeсz, њстaви мS си1ла моS, и3 свётъ џчію
моє1ю, и3 т0й нёсть со мн0ю. дрyзи мои2 и3
и4скренніи мои2, прoмw мн¨ прибли1жишасz и3
стaша. и3 бли1жніи мои2 pдалeче менE стaша, и3
нуждaхусz и4щущіи дyшу мою2, и3 и4щущіи ѕл†z
мн¨, глаг0лаху сyєтнаz, и3 льсти6внымъ вeсь дeнь
поучaхусz. ѓзъ же ћкw глyхъ не слhшахъ, и3 ћкw
нёмъ не pверзazй ќстъ свои1хъ. и3 бhхъ ћкw
человёкъ не слhшай, и3 не и3мhй во ўстёхъ
свои1хъ њбличeніz. ћкw на тS гDи, ўповaхъ, ты2
ўслhшиши гDи б9е м0й. ћкw рёхъ9 да не когдA
порaдуютъ ми1 сz врази2 мои2, и3 внегдA
подвижaтисz ногaмъ мои6мъ, на мS велерёчеваша.
ћкw ѓзъ на р†ны гот0въ, и3 болёзнь моS предо
мн0ю є4сть вhну. ћкw беззак0ніе моE ѓзъ
возвэщY, и3 попекyсz њ грэс¨ моeмъ. врази1 же
мои2 живyтъ, и3 ўкрэпи1шасz пaче менE, и3
ўмн0жишасz ненави1дzщіи мS без8 прaвды.
воздаю1щіи ми2 ѕл†z возблаг†z, њболгaху мS,
занE гонoхъ бlгостhню. не њстaви менE, гDи б9е
46
м0й, не pступи2 p менE. вонми2 въ п0мощь мою2,
гDи сп7сeніz моегw2.
Не њстaви менE, гDи б9е м0й, не pступи2 t
менE. вонми2 въ п0мощь мою2, гDи сп7сeніz моегw2.
Pал0мъ …в.
Б9е б9е м0й, къ теб¨ ќтреннюю9 возжадA
тебE душA моS, к0ль мн0жицею теб¨ пл0ть моS,
въ земли2 пyстэ, и3 непрох0днэ, и3 безв0днэ. тaкw
во с™ёмъ kви1хсz теб¨, ви1дэти си1лу твою2 и3
слaву твою2. ћкw лyчши ми1лость твоS пaче
живHтъ, ўстн¨ мои2 похвали1тэ тS. тaкw
бlгословлю1 тz въ живот¨ моeмъ, њ и4мени
твоeмъ воздэжY рyцэ мои2. ћкw p тyка и3 мaсти
да и3сп0лнитсz душA моS, и3 ўстнaма рaдости
восхвaлzтъ тS ўстA мо•. ѓще поминaхъ тS на
постeли моeй, на ќтреннихъ поучaхусz въ тS.
ћкw бhлъ є3си2 пом0щникъ м0й, и3 въ кр0вэ крилY
твоє1ю возрaдуюсz. прильпE душA моS по теб¨,
менe же пріoтъ десни1ца твоS. тjи же всyе и3скaша
дyшу мою2, вни1дутъ въ преиспHднzz земли29
47
предадoтсz въ рyки nрyжіz, ч†сти ли1совwмъ
бyдутъ. цaрь же возвесели1тсz њ бз7э, похвaлитсz
всoкъ кленhйсz и4мъ9 ћкw загради1шасz ўстA
глаг0лющихъ непрaвєднаz.
На ќтреннихъ поучaхсz въ тS, ћкw бhлъ є3си2
пом0щникъ м0й, и3 въ кр0вэ крилY твоє1ю
возрaдуюсz.
ПрильпE душA моS по теб¨, менe же пріoтъ
десни1ца твоS.
слaва теб¨ б9е. Три1жды, без8 покл0нwвъ. ГDи
поми1луй, три1жды9 Слaва, и3 нhнэ9
[Сщ7eнникъ же глаг0летъ мlтвы ќтрєнніz,
стоS непокровeнъ пред8 с™hми двeрьми, тaйнw].
Pал0мъ п7з.
ГDи б9е сп7сeніz моегw2, во дни2 воззвaхъ, и3
въ нощи2 пред8 тоб0ю9 да вни1детъ пред8 тS мlтва
моS, приклони2 ќхо твоE къ молeнію моемY, ћкw
и3сп0лнисz ѕHлъ душA моS, и3 жив0тъ м0й ѓду
прибли1жисz. привмэнeнъ бhхъ съ низходoщими въ
48
р0въ, бhхъ ћкw человёкъ без8 п0мощи, въ
мeртвыхъ своб0дь9 ћкw ћзвенніи спoщіи во
гр0бэ, и4хже не помzнyлъ є3си2 ктомY, и3 тjи p
руки2 твоеS pриновeни бhша. положи1ша мS въ
р0вэ преисп0днэмъ, въ тeмныхъ и3 сёни смeртнэй.
на мн¨ ўтверди1сz ћрость тво•, и3 вс• в0лны
тво• навeлъ є3си2 на мS. ўдaлилъ є3си2 знaемыхъ
мои1хъ p менE, положи1ша мS мeрзость себ¨,
прeданъ бhхъ, и3 не и3схождaхъ. џчи мои2
и3знемог0стэ p нищеты2, воззвaхъ къ теб¨ гDи,
вeсь дeнь9 воздёхъ къ теб¨ рyцэ мои2. є3дA
мeртвыми твори1ши чудесA: и3ли2 врaчеве воскресoтъ
и3 и3сповёдzтсz теб¨: є3дA повёсть кто2 во гр0бэ
ми1лость твою2, и3 и4стину твою2 въ поги1бели: є3дA
позн†на бyдутъ во тьм¨ чудесA тво•, и3 прaвда
твоS въ земли2 забвeннэй: и3 ѓзъ къ теб¨ гDи,
воззвaхъ, и3 ќтрw мlтва моS предвари1тъ тS.
вскyю гDи, pрёеши дyшу мою2: pвращaеши лицE
твоE p менE: Ни1щъ є4смь ѓзъ, и3 въ трудёхъ p
ю4ности моеS, вознeсъ же сz, смири1хсz, и3
и3знемог0хъ. на мн¨ преид0ша гнёви твои2,
49
ўстрашє1ніz тво• возмути1ша мS. њбыд0ша мS
ћкw водA вeсь дeнь. њдержaша мS вкyпэ. ўдaлилъ
є3си2 p менE дрyга и3 и4скреннzго, и3 знaемыхъ мои1хъ
p страстeй.
ГDи б9е сп7сeніz моегw2, во дни2 воззвaхъ, и3
въ нощи2 пред8 тоб0ю.
Да вни1детъ пред8 тS мlтва моS, приклони2
ќхо твоE къ молeнію моемY.
Pал0мъ Rв.
Бlгослови2 душE моS гDа и3 вс• внyтрєннzz
мо• и4мz с™0е є3гw2. бlгослови2 душE моS гDа, и3 не
забывaй всёхъ воздаoній є3гw29 њчищaющаго вс•
беззакHніz тво•, и3сцэлoющаго вс• недyги тво•9
и3збавлoющаго p и3стлёніz жив0тъ тв0й,
вэнчaющаго тS млcтію и3 щедр0тами9
и3сполнoющаго во бlги1хъ желaніе твоE9 њбнови1тсz
ћкw џрлz ю4ность твоS. творoй млcтыни гDь, и3
судьбY всBмъ њби6димымъ. сказA пути6 сво•
мwyсeови, сыновHмъ ї}лєвымъ хотBніz сво•.
щeдръ и3 млcтивъ гDь, долготерпэли1въ и3
50
многомлcтивъ. не до концA прогнёваетсz, нижE въ
вёкъ враждyетъ. не по беззак0ніємъ нaшымъ
сотвори1лъ є4сть нaмъ, нижE по грэхHмъ нaшымъ
воздaлъ є4сть нaмъ. ћкw по высот¨ нбcнэй p
земли2, ўтверди1лъ є4сть гDь млcть свою2 на
боoщихсz є3гw2. є3ли1кw pстоoтъ вост0цы p
з†падъ, ўдaлилъ є4сть p нaсъ беззакHніz н†ша.
ћкоже щeдритъ nтeцъ сhны, ўщeдри гDь
боoщихсz є3гw2. ћкw т0й познA создaніе нaше,
помzнY, ћкw пeрсть є3смы2. человёкъ, ћкw травA
днjе є3гw2, ћкw цвётъ сeльный, тaкw њцвэтeтъ9
ћкw дyхъ пр0йде въ нeмъ, и3 не бyдетъ, и3 не
познaетъ ктомY мёста своегw2. млcть же гDнz p
вёка и3 до вёка на боoщихсz є3гw2, и3 прaвда є3гw2
на сынёхъ сынHвъ, хранoщихъ завётъ є3гw2, и3
п0мнzщихъ зaпwвэди є3гw2, твори1ти |. гDь на
нб7си2 ўгот0ва пnт0лъ св0й, и3 цnтво є3гw2 всёми
њбладaетъ. бlгослови1те гDа вси2 ѓгGли є3гw2, си1льніи
крёпостію, творoщіи сл0во є3гw2, ўслhшати глaсъ
словeсъ є3гw2. бlгослови1те гDа вс• си6лы є3гw2, слуги6
є3гw2, творoщіи в0лю є3гw2. бlгослови1те гDа вс•
51
дэлA є3гw2. на всoкомъ мёстэ вLчествіz є3гw2,
бlгослови2 душE моS гDа.
На всoкомъ мёстэ вLчествіz є3гw2, бlгослови2
душE моS гDа.
Pал0мъ рм7в.
ГDи, ўслhши мlтву мою2, внуши2 молeніе моE
во и4стинэ твоeй, ўслhши мS въ прaвдэ твоeй9 и3
не вни1ди въ сyдъ съ раб0мъ твои1мъ, ћкw не
њправди1тсz пред8 тоб0ю всoкъ живhй. ћкw погнA
врaгъ дyшу мою2, смири1лъ є4сть въ зeмлю жив0тъ
м0й9 посади1лъ мS є4сть въ тeмныхъ, ћкw
мє1ртвыz вёка. и3 ўны2 во мн¨ дyхъ м0й, во
мн¨ смzтeсz сeрдце моE. помzнyхъ дни6 дрє1вніz,
поучи1хсz во всёхъ дёлэхъ твои1хъ, въ творeніихъ
рукY твоє1ю поучaхсz. воздёхъ къ теб¨ рyцэ мои2,
душA моS ћкw землS безв0днаz теб¨. ск0рw
ўслhши мS гDи, и3счезE дyхъ м0й9 не pврати2 лицA
твоегw2 p менE, и3 ўпод0блюсz низходoщымъ въ
р0въ. слhшану сотвори2 мн¨ заyтра млcть твою2,
ћкw на тS ўповaхъ. скажи2 мн¨ гDи, пyть,
52
в0ньже пойдY, ћкw къ теб¨ взoхъ дyшу мою2.
и3зми1 мz p вр†гъ мои1хъ, гDи, къ теб¨
прибэг0хъ, научи1 мz твори1ти в0лю твою2, ћкw
ты2 є3си2 бGъ м0й. д¦ъ тв0й бlгjй настaвитъ мS на
зeмлю прaву. и4мене твоегw2 рaди гDи, живи1ши мS,
прaвдою твоeю и3зведeши p печaли дyшу мою29 и3
млcтію твоeю потреби1ши враги2 мо•, и3 погуби1ши
вс• стужaющыz души2 моeй, ћкw ѓзъ рaбъ тв0й
є4смь.
Ўслhши мS гDи, въ прaвдэ твоeй, и3 не
вни1ди въ сyдъ съ раб0мъ твои1мъ.
Ўслhши мS гDи, въ прaвдэ твоeй, и3 не
вни1ди въ сyдъ съ раб0мъ твои1мъ.
Д¦ъ тв0й бlгjй настaвитъ мS на зeмлю
прaву.
слaва теб¨ б9е. три1жды.
Ўповaніе нaше гDи слaва теб¨.
И го започнуваме Шестопсалмието, во
тишина и умилно слушање.
Псалтот со благоговение и со страв Божји,
говори:
53
Слава на Бога во висините, и на земјата мир,
меѓу луѓето добра волја. трипати
Господи, отвори ми ги усните, и мојата уста ќе
Те фали. двапати
Псалм 3.
Господи, колку многу се намножија
непријателите мои! Мнозина се креваат против
мене; мнозина велат за душата моја: нема спас за
него во Бога. Но Ти, Господи, си застапник мој,
слава моја; Ти ја подигаш главата моја. Со гласот
свој викам кон Господа и Он ме слуша од Својата
света Гора. Легнувам, спијам и станувам, оти
Господ ме чува. Не се плашам од многу илјади
луѓе, што од сите страни навалиле на мене. Стани,
Господи! Спаси ме, Боже мој! Зашто Ти ги
поразуваш сите мои непријатели и им ги здробуваш
забите на грешниците. Од Господа е спасението.
Твојот благослов нека биде на народот Твој.
Псалм 37.
Господи, во јароста Своја не карај ме и во
гневот Свој не казнувај ме, зашто стрелите Твои се
забија во мене, и Твојата рака тежи врз мене. За
телото мое нема лек од Твојот гнев; во коските мои
нема мир од гревовите мои; зашто беззаконијата ја
надвишија главата моја, како тешко бреме ме
притиснаа. Смрдат и гнијат раните мои поради
безумието мое. Настрадав и се стопив сосема, цел
ден натажен одам; бидејќи одвнатре горам од оган,
нема лек за телото мое. Озлобен сум и прекумерно
54
понизен; рикав поради воздишките на срцето мое.
Господи, пред Тебе се сите мои желби, и мојата
воздишка не е сокриена од Тебе. Срцето ми се
возбуди, и ме напушти силата моја, и светлината на
очите мои - и неа ја нема во мене. Моите пријатели
и моите ближни се приближија и не се доближија;
застанаа подалеку од мене, а оние што ја бараа
душата моја, зборуваа лошо и без основа и секој
ден кроеја сплетки; а јас, пак, како глув не слушав
и сум како нем, кој не ја отвора устата своја; станав
како човек, што не слуша и што во устата своја
нема прекор, зашто на Тебе, Господи, се надевав;
Ти ќе ме услишиш, Господи, Боже мој. Оти си
реков: да не се погордеат над мене моите
непријатели; и кога ми се поколебаа нозете мои,
тие изговорија лоши зборови над мене. Готов сум
да паднам, и јадот мој секогаш е пред мене,
Беззаконието свое го признавам и ќе се смирувам
поради гревот мој. А непријателите мои живеат и
сѐ посилни стануваат од мене, и се намножија оние
што неправедно ме мразат, па враќајќи ми зло за
добро, бидејќи бев за правда, тие ме отфрлија како
мртовец. Не оставај ме, Господи, Боже мој, не
отстапувај од мене; побрзај да ми помогнеш,
Господи, Спасителе мој!
Псалм 62.
Боже, Боже мој, кон Тебе поранувам; за Тебе
зажедне душата моја. Колку пати за Тебе копнее
телото мое на земјава пуста, неплодна и безводна?
55
И така се појавив во Светилиштето Твое, за да ја
видам Твојата сила, и Твојата слава. Зашто милоста
Твоја е подобра од животот, устата моја ќе Те фали.
Така ќе Те благословувам во животот мој, и во Твое
име ќе ги кревам рацето мои. Како со маст и елеј се
наситува душата моја, и со радосен глас ќе Те фали
устата моја. Кога ќе се сетам за Тебе во постелата
моја, во утринските часови за Тебе размислувам,
зашто Ти си ми помошник и во сенката на твојата
закрила ќе воскликнувам. Кон Тебе се приближи
душата моја, Твојата десница ме поддржува. А
оние кои залудно го побараа мојот живот, ќе слезат
во пеколот! Ќе бидат поразени со силата на мечот;
ќе станат плен за лисиците. А царот ќе се зарадува
во Бога, и секој ќе се фали, кој во Него се колне,
бидејќи ќе им се затне устата на оние што говорат
неправда.
Размислувам за Тебе за време на ноќните
стражи, зашто Ти си моја помош, и под сенката на
Твојата закрила ќе се зарадувам.
Кон Тебе се приврза мојата душа, Твојата
десница ме поддржа.
Алилуја, алилуја, алилуја, слава Ти, Боже.
Трипати, без поклони.
Господи, помилуј. трипати
56
Свештеникот пак, тивко ги изговара
утринските молитви, стоејќи непокриен пред
светите двери.
Псалм 87.
Господи, Боже на моето спасение, дење Те
призивам и ноќе сум пред Тебе: за да дојде пред
Тебе молитвата моја, приклони го увото Свое кон
молбата моја, Господи, зашто душата моја е полна
со јад и жовотот се приближи до адот. Се
изедначив со оние, што слегуваат во гроб, станав
како човек без помош - слободен меѓу мртвите;
како фрлени и ранети што лежат во гроб, за кои Ти
веќе не се сеќаваш; тие се оттурнати од Твојата
рака. Ме положија во подземен ров, во мрак и во
смртна сенка. Ја истури врз мене Твојата јарост, и
со сите Свои бранови ме поразуваш. Ти ги
оддалечи од мене моите познати, ме направи
одвратен за нив; затворен сум и не можам да
излезам. Очите мои ослабеа од сиромаштија; цел
ден викам кон Тебе, Господи, ги протегам рацете
кон Тебе. Зар на мртовци ќе правиш чуда? Зар
сенките ќе се кренат и ќе Те слават? Зар во гроб
некој ќе кажува за Твојата милост и за Твојата
вистина - во местото на распаѓањето? Зар во
темнината ќе ги познаат Твоите чудеса, и во земјата
на заборавот - Твојата правда? Но, јас повикав кон
Тебе, Господи, и наутро молитвата моја Те
испреварува. Зошто, Господи, ја оттурнуваш
душата моја и го одрваќаш лицето Свое од мене?
57
Јас сум несреќен и од младини се мачам; се
возгордеав, се смирив и изнемоштен сум. Над мене
се надви Твојата јарост, Твоите заплашувања
наполно ме скршија. Секој ден ме опкружуваат
како вода: сите заедно ме опседнуваат. Ти го
оддалечи од мене ближниот и пријателот; моите
познати не се гледаат.
Господи Боже на моето спасение, дење и ноќе
Те повикувам Тебе.
Нека влезе пред Твоето лице мојата молитва;
наклони го Твоето уво кон мојата молба.
Псалм 102.
Благословувај Го, душо моја, Господа, и целата
моја внатрешност да Го благословува Неговото
име. Благословувај Го, душо моја, Господа и не
заборавај ги сите Негови добрини, на Оној, Кој ги
очистува сите твои беззаконија, Кој ги исцелува
сите твои болести; Кој го избавува од распаѓање
твојот живот, Кој те овенчува со милост и со
добрини. Кој ја исполнува со блага твојата желба,
како на орел ќе се обновува твојата младост.
Господ им дава милост и суд на сите онеправдани.
Он му ги покажа Своите патишта на Мојсеја, на
Израилевите синови - барањата Свои. Штедар и
милостив е Господ, долготрпелив и
многумилостив. Он не се гневи до крај, ниту вечно
се лути, Он не ни направи ништо според нашите
беззаконија и не постапи според нашите гревови;
зашто, колку е големо растојанието од небото до
58
земјата, толку е голема милоста на Господа спрема
оние што се бојат од Него; колку е далеку исток од
запад, толку ги оддалечил Он од нас нашите
беззаконија; како таткото што ги милува синовите,
така и Господ ги милува оние, кои се бојат од Него.
Зашто Он го знае нашиот состав, помни дека ние
сме земја. Дните на човекот се како трева; како
полски цвет, така прецутува тој; ќе дувне ли над
него ветар, и веќе го нема, и местото веќе нема да
се познава. А милоста на Господа е од век до век
спрема оние, кои се бојат од Него, и правдата
Негова е од синовите на синовите, кои го чуваат
заветот Негов и ги помнат заповедите Негови, за да
ги исполнуваат. Господ го поставил Својот престол
на небото, и царството Негово владее над сѐ.
Благословувајте го Господа - сите ангели Негови,
крепки по сила, кои го извршуваат Неговиот збор,
слушајќи го гласот од зборот Негов;
благословувајте Го Господа - сите Негови војски,
Негови служители, кои ја исполнувате волјата
негова; благословувајте Го Господа сите Негови
дела, по сите места на Неговото владеење.
Благословувај Го, душо моја, Господа!
Псалм 142.
Господи, услиши ја молитвата моја, чуј го
молењето мое поради Твојата вистина; услиши ме
поради Твојата правда и не стапувај во суд со
Твојот слуга, зашто пред Тебе нема да се оправда
ниту еден од живите. Непријателот ја прогонува
59
душата моја, го понизил животот мој дури до
земјата, ме остави во темнина како оние кои се
одамна умрени; опадна духот мој во мене, се
вознемири во мене срцето мое. Се сетив на
дамнешните дни и размислував за сите Твои дела,
расудував за делата на Твоите раце. Ги протегнав
кон Тебе рацете мои, душата моја е жедна за Тебе
како сува земја. Услиши ме поскоро, Господи:
духот мој малакса; не одвраќај го лицето Свое од
мене, за да не заприлегам на оние, што слегуваат во
гроб. Соопшти ми ја утрената милост Твоја, зашто
на Тебе се надевам, Господи. Покажи ми го,
Господи, патот по кој да одам, зашто кон Тебе ја
вознесувам душата моја. Избави ме, Господи, од
моите непријатели, зашто при Тебе прибегнав.
Научи ме да ја исполнувам волјата Твоја, зашто Ти
си мојот Бог. Твојот благ дух нека ме води по прав
пат. Заради Твоето име, Господи, ќе ме оживиш;
поради Твојата правда - ќе ја избавиш од неволја
душата моја. Според милоста Твоја истреби ги
непријателите мои и погуби ги сите, кои ја
измачуваат душата моја, зашто јас сум слуга Твој.
Услиши ме, Господи по Твојата правда, и не
влегувај во суд со Твојот слуга.
Услиши ме, Господи по Твојата правда, и не
влегувај во суд со Твојот слуга.
Твојот благ дух нека ме води во земјата на
правдата.
60
Алилуја, алилуја, алилуја, слава Ти, Боже.
трипати
Надеж наша Господи, Слава Ти.
Тaже є3ктеніA глаг0летсz p сщ7eнника. И# ѓбіе
поeтсz во глaсъ тропарS, настоoщагw днE с™aгw9
БGъ гDь, и3 kви1сz нaмъ, бlгословeнъ грzдhй во
и4мz гDне.
Стjхъ №9 И#сповёдайтесz гDеви. ћкw бlгъ,
ћкw въ вёкъ млcть є3гw2.
Стjхъ в79 Њбышeдше њбыд0ша мS, и3
и4менемъ гDнимъ противлoхсz и5мъ.
Стjхъ G9 Не ўмрY, но жи1въ бyду, и3 повёмъ
дэлA гDнz.
Стjхъ д79 Кaмень, є3г0же небрег0ша зи1ждущіи,
сeй бhсть во главY ќгла9 p гDа бhсть сeй, и3 є4сть
ди1венъ во nчесёхъ нaшихъ.
Тропaрь прbр0ка двaжды, глaсъ д79
61
Тропар, глас 4.
Ангел во тело, столб на пророците, втор
претеча на Христовото доаѓање, - Илија славен,
откако одозгора му испрати благодат на Елисеј,
болести прогонува и прокажени очистува. Затоа на
оние што го почитуваат им дава исцеление.
Слава: И сега: Богородичен: Од вечност
скриената и за Ангелите непозната тајна, преку
тебе, Богородице, на оние на земјата им се објави.
Бог Кој се воплоти во неслиено соединување и Кој
заради нас крст доброволно прими, преку кого го
воскресна првостворениот, ги спаси од смрт
нашите души.
Тaже стіхосл0вимъ lалти1рь и3 сэдaльны по
чи1ну и4хъ9
62
По №-й стіхол0гіи сэдaленъ, глaсъ №9
На џгненную колесни1цу, ћкw на крилY
вётрєнню возшeдъ, бжcтвенный прbр0че, къ
небесє1мъ преслaвнw шeствіемъ днeсь твори1ши,
свhше сугyбую бlгодaть и3 ми1лwть є3ліссeеви
њстaвль. [Двaжды.]
Слaва, и3 нhнэ, бGор0диченъ9 М™рь тS б9ію
м0лимъ вси2, дв7у вои1стинну и3 по ржcтв¨
ћвльшуюсz, люб0вію прибэгaющіи къ твоeй
бlгости9 тебe бо и4мамы грёшніи предстaтельницу,
тебE стzжaхомъ въ напaстехъ спасeніе, є3ди1ну
всенепор0чную.
По в7-й стіхол0гіи сэдaленъ, глaсъ G.
Хрaмъ тв0й бжcтвенный всBмъ и3сцэлє1ніz
незави1стнw и3сточaетъ, прор0че пречyдне, съ
є3ліссeемъ преди1внымъ, хnтY вкyпэ молoщесz,
низпослaти ми1ръ мjрови, и3 лю1демъ чтyщымъ вaсъ
вeлію ми1лость. [Двaжды.]
Слaва, и3 нhнэ, бGор0диченъ9 Кjйждо и3дёже
спасaетсz, тaмw прaведнw и3 притекaетъ9 и3 к0е
63
и3н0е таков0е прибёжище, ћкw ты2, бцdе,
покрывaющее дyшы нaшz.
Полyелeй. Pал0мъ рlд.

№. Хвали1те и4мz гDне, хвали1те, раби2 гDа.
Ґллилyіа.
в7. Стоoщіи во хрaмэ гDни, во дв0рэхъ д0му
бGа нaшегw. Ґллилyіа.
G. Хвали1те гDа, ћкw блaгъ гDь9 п0йте и4мени
є3гw2, ћкw добро29 Ґллилyіа.
д7. Ћкw їaкwва и3збрA себ¨ гDь, ї}лz въ
достоoніе себ¨: Ґллилyіа.
є7. Ћкw ѓзъ познaхъ, ћкw вeлій гDь, и3 гDь
нaшъ над8 всёми б0ги9 Ґллилyіа.
ѕ7. Вс•, є3ли6ка восхот¨ гDь, сотвори2 на нб7си2 и3
на земли2, въ морoхъ и3 во всёхъ бeзднахъ.
Ґллилyіа.
з7. ВозводS џблаки p послёднихъ земли2,
мHлніи въ д0ждь сотвори2, и3зводoй вётры p
сокр0вищъ свои1хъ. Ґллилyіа.
64
}. И$же порази2 пeрвенцы є3гЂпєтскіz p
человёка до скотA9 Ґллилyіа.
f7. ПослA знaмєніz и3 чудесA посред¨ тебє2,
є3гЂпте, на фараHна и3 на вс• рабы6 є3гw2. Ґллилyіа.
‹. И$же порази2 kзhки мнHги и3 и3зби2 цари2
крёпки9 Ґллилyіа.
№i. СиHна царS ґморрeйска и3 w4га царS
васaнска, и3 вс• ц†рствіz хана†нска9 Ґллилyіа.
в7i. И# дадE зeмлю и4хъ достоoніе, достоoніе
ї}лю лю1демъ свои6мъ. Ґллилyіа.
Gi. ГDи, и4мz твоE въ вёкъ, и3 пaмzть твоS
въ р0дъ и3 р0дъ9 Ґллилyіа.
д7i. Ћкw суди1ти и4мать гDь лю1демъ свои6мъ, и3
њ рабёхъ свои1хъ ўм0литсz. Ґллилyіа.
є7i. Јдwли kзы6къ сребро2 и3 злaто, дэлA рyкъ
человёческихъ9 Ґллилyіа.
ѕ7i. ЎстA и4мутъ, и3 не возглаг0лютъ9 џчи
и4мутъ, и3 не ќзрzтъ9 Ґллилyіа.
з7i. Ќши и4мутъ, и3 не ўслhшатъ9 нижe бо
є4сть дyхъ во ўстёхъ и4хъ. Ґллилyіа.
65
}i. Под0бни и5мъ да бyдутъ творoщіи | и3 вси2
надёющіисz на нS. Ґллилyіа.
f7i. Д0ме ї}левъ, бlгослови1те гDа9 д0ме
ґарHнь, бlгослови1те гDа9 д0ме леvjинъ, бlгослови1те
гDа9 Ґллилyіа.
к7. Боoщіисz гDа, бlгослови1те гDа. Ґллилyіа.
к7а. Бlгословeнъ гDь p сіHна, живhй во
їеnли1мэ. Ґллилyіа.
Pал0мъ рlє.
№. И#сповёдайтесz гDеви, ћкw бlгъ9 ћкw въ
вёкъ млcть є3гw2. Ґллилyіа.
в7. И#сповёдайтесz бGу богHвъ9 ћкw въ вёкъ
млcть є3гw2. Ґллилyіа.
G. И#сповёдайтесz гDеви господeй9 ћкw въ
д7. Сотв0ршему чудесA вє1ліz є3ди1ному9 ћкw въ
є7. Сотв0ршему небесA рaзумомъ9 ћкw въ
66
ѕ7. Ўтверди1вшему зeмлю на водaхъ9 ћкw въ
з7. Сотв0ршему свэти6ла вє1ліz є3ди1ному9 ћкw
въ вёкъ млcть є3гw29 Ґллилyіа.
}. С0лнце во џбласть днE9 ћкw въ вёкъ
млcть є3гw29 Ґллилyіа.
f7. ЛунY и3 ѕвёзды во џбласть н0щи9 ћкw
въ вёкъ млcть є3гw2. Ґллилyіа.
‹. Порази1вшему є3гЂпта съ пeрвенцы є3гw29
ћкw въ вёкъ млcть є3гw29 Ґллилyіа.
№i. И# и3звeдшему ї}лz p среды2 и4хъ9 ћкw въ
вёкъ млcть є3гw29 Ґллилyіа.
в7i. Рук0ю крёпкою и3 мhшцею выс0кою9 ћкw
Gi. Раздёльшему чермн0е м0ре въ раздэлє1ніz9
д7i. И# провeдшему ї}лz посред¨ є3гw29 ћкw въ
є7i. И# и3стрoсшему фараHна и3 си1лу є3гw2 въ
м0ре чермн0е9 ћкw въ вёкъ млcть є3гw2. Ґллилyіа.
67
ѕ7i. Провeдшему лю1ди сво• въ пустhни9 ћкw
з7i. Порази1вшему цари2 вє1ліz9 ћкw въ вёкъ
}i. И# ўби1вшему цари2 крBпкіz9 ћкw въ вёкъ
f7i. СиHна царS ґморрeйска9 ћкw въ вёкъ
к7. И# w4га царS васaнска9 ћкw въ вёкъ млcть
є3гw2. Ґллилyіа.
к7а. И# дaвшему зeмлю и4хъ достоoніе9 ћкw въ
к7в. Достоoніе ї}лю рабY своемY9 ћкw въ вёкъ
к7г. Ћкw во смирeніи нaшемъ помzнy ны гDь9
ћкw въ вёкъ млcть є3гw2. Ґллилyіа.
к7д. И# и3збaвилъ ны2 є4сть p врагHвъ нaшихъ9
к7є. Даoй пи1щу всoкой пл0ти9 ћкw въ вёкъ
68
к7ѕ. И#сповёдайтесz бGу нбcному9 ћкw въ вёкъ
Величaніе9
Величaемъ тz слaвный прор0че и3ліE и3 чти1мъ
с™yю пaмzть твою2. ты бо м0лиши за нaсъ хnтA
бGа нaшего.
Величaемъ тz, с™hй прbр0че б9ій и3ліE, и
почитaемъ є4же на колесни1цэ џгненнэй, преслaвное
восхождeние твоE.
Pал0мъ и3збр†нный.
№. ГDи, во свётэ лицA твоегw2 п0йдутъ и3 њ
и4мени твоeмъ возрaдуютсz вeсь дeнь. Ґллилyіа.
в7. Пролeй гнёвъ тв0й на kзhки не знaющыz
тебE. Ґллилyіа.
№. И# на цaрствіz, ћже и4мене твоегw2 не
призвaша. Ґллилyіа.
в7. БGъ стA въ с0нмэ богHвъ, посред¨ же б0ги
разсyдитъ. Ґллилyіа.
№. И# порази2 враги2 своS вспoть. Ґллилyіа.
69
в7. Поношeніе вёчное дадE и4мъ. Ґллилyіа.
№. Свzщeнницы и4хъ мечeмъ пад0ша. Ґллилyіа.
в7. На лю1ди твоS лукaвноваша в0лею, и3
совэщaша на с™hz твоS. Ґллилyіа.
№. БGъ прославлoемъ въ совётэ с™hхъ.
Ґллилyіа.
в7. Вeлій и3 стaшенъ є4сть нaдъ всёми
nкрeстными є3гw2. Ґллилyіа.
№. Прaведникъ ћкw фjніxъ процвэтeтъ9 ћкw
кeдръ, и4же въ лівaнэ ўмн0житсz. Ґллилyіа.
в7. Њбрэт0хъ давjда рабA моего2, є3лeемъ
свzтhмъ мои1мъ помaзахъ є3го2. Ґллилyіа.
№. И# ссэкY p лицA є3гw2 враги2 є3гw2. Ґллилyіа.
в7. И# ненави1дzщыz є3го2 побэждY. Ґллилyіа.
№. И# и3збaвлю и49 покрhю и4, ћкw познA И$мz
моE. Ґллилyіа.
в7. Не прикасaйтесz помaзаннымъ мои1мъ, и3 во
прор0цэхъ мои1хъ не лукaвнуйте. Ґллилyіа.
№. И# призвA глaдъ на зeмлю. Ґллилyіа.
в7. Всoко ўтвержeніе хлёбное сотры2. Ґллилyіа.
70
№. Ты2 їерeй во вёкъ, по чи1ну мелхіседeкову.
Ґллилyіа.
в7. Возненави1дэхъ цeрковь лукaвнующихъ, и3 съ
нечести1выми не сoду. Ґллилyіа.
№. Долгот0ю днeй и3сп0лню є3го2, и3 kвлю2 є3мY
спасeніе моE. Ґллилyіа.
Слaва, и3 нhнэ9 Ґллилyіа, три1жды.
Ектенија
По полyелeи сэдaленъ, глaсъ }.

Премyдрости ћкw рачи1тель бhвъ, прbр0че
всечeстне, непрaведна царS непрaвдующа ћвэ
њбличи1въ, и3 ўвёрилъ є3си2 вопи1ти9 вои1стинну бGъ
є3ди1нъ є4сть, и4же и3ліeю проповёдуемый. pсю1ду же
їезавeль, њ восхищeніи и3 њ златолю1біи њбличи1лъ
є3си2. прbр0че и3 предтeче пришeствіz хnт0ва, и3ліE
великоимени1те, моли2 хnтA бGа, грэхHвъ
њставлeніе даровaти восхождeніе твоE вёрнw
слaвzщымъ.
Слaва, и3 нhнэ, бGор0диченъ9 Ћкw дёву и3
є3ди1ну въ женaхъ, тS безъ сёмене р0ждшую бGа
71
пл0тію, вси2 ўблажaемъ р0ди человёчестіи9 џгнь
бо всели1сz въ тS бжcтвA, и3 ћкw мLнца млек0мъ
питaеши зижди1телz и3 гDа. тёмъ ѓгGльскій и3
человёческій р0дъ, дост0йнw слaвимъ прес™0е
ржcтво2 твоE, и3 соглaснw вопіeмъ ти29 моли2 хnтA
бGа, согрэшeній њставлeніе даровaти
покланoющымсz вёрою прес™0му ржcтвY твоемY.
Седален, глас 8:
Како љубител на премудроста, пророче
сечесен, неправедниот цар јавно го изобличи и го
увери да вика: Вистинскиот Бог е Оној што Го
проповеда Илија. Затоа си ја изобличил и Језавела
за грабеж и за среброљубие. Пророче и претечо на
пришествието Христово, Илие великоименити,
моли Го Христа Бога, да им дарува прошка на
гревовите на оние што верно го слават твоето
вознесение.
Слава, и сега, богородичен:
Како Дева и единствена меѓу жените, Која Го
роди Бога по тело, сите човечки родови блажена Те
именуваме, зашто огнот на Божеството се всели во
тебе, и како дете Го доиш Создателот и Господа.
Затоа ангелскиот и човечкиот род достојно го
славиме Твоето пресвето Раѓање, и сложно викаме:
Моли Го Христа Бога, да им дарува прошка на
72
гревовите на оние што со вера се поклонуваат на
Твоето пресвето Раѓање.
Степє1нна, глaсъ д7.

ҐнтіфHнъ №, и4хже стіхи2 повторoюще поeмъ9
T ю4ности моеS мн0зи б0рютъ мS стр†сти,
но сaмъ мS заступи2, и3 сп7си2 сп7се м0й.
Ненави1дzщіи сіHна, посрами1тесz p гDа, ћкw
травa бо nгнeмъ бyдете и3зс0хше.
Слaва9 С™hмъ д¦омъ всoка душA живи1тсz, и3
чистот0ю возвышaетсz, свэтлёетсz трbческимъ
є3ди1нствомъ сщ7еннотaйнэ.
И# нhнэ9 С™hмъ д¦омъ т0чатсz бlгод†тныz
струи6, напаoющz всoку твaрь ко њживлeнію.
Діaконъ9 В0нмемъ.
Сщ7eнникъ9 Ми1ръ всBмъ.
Ли1къ9 И# д¦ови твоемY.
Діaконъ9 Премyдрость. И# прокjменъ9
Прокjменъ, глaсъ д79

Ты2 є3си2 їерeй во вёки, по чи1ну мелхіседeкову9
73
Стjхъ9 РечE гDь гDеви моемY9 сэди2 њдеснyю
менє2, д0ндеже положY враги2 тво• подн0жіе нHгъ
твои1хъ.
Діaконъ9 ГDу пом0лимсz.
Ли1къ9 ГDи, поми1луй.
Сщ7eнникъ возглашaетъ9 Ћкw свoтъ є3си2 б9е
нaшъ, и3 во с™hхъ почивaеши, и3 теб¨ слaву
возсылaемъ, nц7Y и3 сн7у и3 с™0му д¦у, нhнэ и3
при1снw и3 во вёки вэкHвъ.
Діaконъ, другjй прокjменъ9

Всoкое дыхaніе да хвaлитъ гDа.
Стjхъ9 Хвали1те бGа во с™hхъ є3гw2, хвали1те
є3го2 во ўтверждeніи си1лы є3гw2.
И# посeмъ возглашaетъ діaконъ9 И# њ
спод0битисz нaмъ слhшанію с™aгw є3ђліа гDа бGа
м0лимъ.
Ли1къ9 ГDи поми1луй, три1жды.
Діaконъ9 Премyдрость, пр0сти ўслhшимъ
с™aгw є3ђліа.
74
И# сщ7eнникъ9 Ми1ръ всBмъ.
Лю1діе9 И# д¦ови твоемY.
И# ѓбіе9 T луки1 с™aгw є3ђліа чтeніе. (Лука,
зач. 14. (4:22-30))
Ли1къ9 Слaва теб¨ гDи, слaва теб¨.
Во она време, сите се восхитуваа на Неговите
благодатни зборови што излегуваа од устата на
Исуса и велеа: – Не е ли Овој синот на Јосифа? А
Он им рече: – Секој од вас сигурно ќе Ми
приговори: лекаре, излечи се сам! Направи го и
овде, во Твојата татковина, она што чувме дека се
случило во Капернаум. Па рече: – Вистина ви
велам: ниеден пророк не е омилен во татковината
своја. Навистина ви кажувам: имаше многу
вдовици во Израилот, во деновите на Илија, кога се
затвори небото три години и шест месеци, и
настана голем глад по целата земја; и при ниедна
од нив не беше испратен Илија, но само кај
вдовицата во Сарепта Сидонска; и мнозина беа
лепрозни во Израилот, при пророкот Елисеј, и
ниеден од нив не се очисти, освен Сириецот
Нееман. А кога го чуја тоа, сите во синагогата се
исполнија со гнев; па, откако станаа, Го истераа
надвор од градот и Го одведоа на врвот на
планината, каде што беше соѕидан нивниот град, за
75
да го турнат одозгора. Но Он си помина меѓу нив и
си отиде.
И# чтeцъ н7-й lал0мъ.

Поми1луй мS б9е, по вели1цэй ми1лости твоeй
и3 по мн0жеству щедр0тъ твои1хъ њчи1сти
беззак0ніе моE. наипaче њмhй мS p беззак0ніz
моегw2, и3 p грэхA моегw2 њчи1сти мS. ћкw
беззак0ніе моE ѓзъ знaю, и3 грёхъ м0й предо мн0ю
є4сть вhну. теб¨ є3ди1ному согрэши1хъ, и3 лукaвое
пред8 тоб0ю сотвори1хъ, ћкw да њправди1шисz во
словесёхъ твои1хъ, и3 побэди1ши, внегдA суди1ти ти2.
сe бо въ беззак0ніихъ зачaтъ є4смь, и3 во грэсёхъ
роди1 мz мaти моS. сe бо и4стину возлюби1лъ є3си2,
безвBстнаz и3 т†йнаz премyдрости твоеS kви1лъ
ми2 є3си2. њкропи1ши мS v3ссHпомъ, и3 њчи1щусz9
њмhеши мS, и3 пaче снёга ўбэлю1сz. слyху моемY
дaси рaдость и3 весeліе, возрaдуютсz кHсти
смирє1нныz. pврати2 лицE твоE p грBхъ мои1хъ, и3
вс• беззакHніz мо• њчи1сти. сeрдце чи1сто
сози1жди во мн¨ б9е, и3 дyхъ прaвъ њбнови2 во
76
ўтр0бэ моeй. не pвeржи менє2 p лицA твоегw2, и3
д¦а твоегw2 с™aгw не pими2 p менє2. воздaждь ми2
рaдость сп7сeніz твоегw2, и3 д¦омъ вLчнимъ ўтверди1
мz. научY беззакHнныz путє1мъ твои6мъ, и3
нечести1віи къ теб¨ њбратoтсz. и3збaви мS p
кровeй б9е, б9е сп7сeніz моегw2, возрaдуетсz
љзhкъ м0й прaвдэ твоeй. гDи, ўстн¨ мои2
pвeрзеши, и3 ўстA мо• возвэстoтъ хвалY твою2.
ћкw ѓще бы восхотёлъ є3си2 жeртвы, дaлъ бhхъ
ќбw9 всесожжeніz не бlговоли1ши. жeртва бGу
дyхъ сокрушeнъ9 сeрдце сокрушeнно и3 смирeнно бGъ
не ўничижи1тъ. ўбlжи2 гDи, бlговолeніемъ твои1мъ
сіHна, и3 да сози1ждутсz стёны їеnли6мскіz. тогдA
бlговоли1ши жeртву прaвды, возношeніе и3
всесожегaємаz9 тогдA возложaтъ на nлтaрь тв0й
тельцы2.
Псалм 50.
Помилуј ме, Боже, поради големата Твоја
милост, и заради големата Твоја добрина избриши
ги беззаконијата мои. Најнапред изми ме од моето
беззаконие и очисти ме од мојот грев, зашто
беззаконието мое го знам и мојот грев е секогаш
пред мене. Пред Тебе единствениот згрешив и пред
77
Тебе зло извршив, за да бидеш праведен кога ќе
пресудуваш и да победиш кога ќе судиш. Ете, во
беззаконие сум зачнат и во грев ме роди мајката
моја. Но, Ти ја засака вистината во срцето, и внатре
во мене ми ја објави непознатата и тајната
премудрост Твоја. Пороси ме со исоп, и ќе бидам
чист; измиј ме и ќе бидам побел од снег. Дај ми да
чујам радост и веселба, и ќе се зарадуваат коските
мои ослабнати. Сврти го лицето Свое од гревовите
мои и избриши ги сите мои беззаконија. Создај
чисто срце во мене, Боже, и дух вистински обнови
во мене. Не отфрлувај ме од лицето Свое и Светиот
Дух Твој не одземај го од мене. Врати ми ја
радоста, спасувајќи ме и со Својот моќен Дух
зацврсти ме. Беззакониците ќе ги научам да одат по
Твоите патишта, и безбожниците кон Тебе ќе се
обрнуваат. Избави ме од крвта, Боже, на моето
спасение, и јазикот мој ќе се зарадува на Твојата
правда. Господи, отвори ја устата моја и устата
моја ќе ја објави похвалата Твоја; оти, да сакаше
жртва, јас ќе Ти ја принесев; но сепалениците не ги
сакаш. Жртвата пред Бога е смирен дух; срце
понизно и смирено Ти, Боже не отфрлуваш.
Господи, направи му добро на Сион, според
благоволението Свое, воздигни ги ѕидовите
ерусалимски. Тогаш ќе Ти бидат угодни жртвите на
правдата, вознесувањата и жртвите сепаленици;
тогаш на Твојот олтар ќе принесуваат телци.
78
По н7-мъ lалм¨
Слaва9 Мlтвами с™aгw прbр0ка и3ліи2,
ми1лостиве, њчи1сти мн0жєства согрэшeній
нaшихъ.
И# нhнэ9 Мlтвами бцdы, млcтиве, њчи1сти
мн0жєства согрэшeній нaшихъ.
Тaже, глaсъ ѕ79 Поми1луй мS, б9е, по вели1цэй
млcти твоeй, и3 по мн0жеству щедр0тъ твои1хъ,
њчи1сти беззак0ніе моE.
И# стіхи1ра9 глaсъ д7.
На џгненнэй колесни1цэ, на џблакъ взoлсz
є3си2, и3 во странY свэтови1дную преложи1лсz є3си2, q
fесвjтzнине и3ліE! стyдныz прор0ки посрами1въ. и4же
нeбо сл0вомъ свzзaвый, тaкw разрэши2 и3 нaшz
согрэшє1ніz ко гDу моли1твами твои1ми, и3 спаси2
дyшы нaшz.
79
КанHнъ бцdы со їрмос0мъ на ѕ7, глaсъ }9 В0ду
прошeдъ9 И# прbр0ка, двA канHна на }. Пeрвый
канHнъ, глaсъ в7.
Пёснь №.
Їрм0съ9 Пои1мъ гDеви, въ м0ри дрeвле лю1ди
настaвльшему, и3 въ нeмъ фараHна со
всев0инствомъ погрузи1вшему, пёснь побёдную,
ћкw прослaвисz.
Ви1дэти желaющіи и3ліи2 чудeсъ
nгнедохновeнную си1лу, nгнезрaчнагw и3 честнaгw
љзhка, дyха крёпость, по достоoнію собрaхомсz.
Ўстн¨, бGон0се, и3 недоумённагw љзhка
тэснотy же и3 худоглaсіе, дёйствомъ є4же въ теб¨
д¦а pвeрзи, и3 ўzсни2 въ пёнію чудeсъ твои1хъ.
Даeши пaче є3стествA повинyвшымсz, сл0ве,
честны6мъ твои6мъ повелёніємъ, и3 покорoеши
дождю2 двє1ри дyхомъ, ўтверждaемо сл0во содэвaz.
БGор0диченъ9 Поeмъ гDеви p дв7ы рождeнному,
и3 мjръ њбн0вльшему, и3 тоS рaди нaмъ жи1знь
бжcтвенную даровaвшему, пёснь побёдную, ћкw
прослaвисz.
80
Другjй канHнъ, творeніе їеромонaха пахHміа,
є3гHже краегранeсіе9 Пою2 хвалY вели1кому и3ліи2. Глaсъ
}.
Пёснь №.
Їрм0съ9 В0ду прошeдъ ћкw сyшу, и3
є3гЂпетскагw ѕлA и3збэжaвъ, ї}льтzнинъ вопіoше9
и3збaвителю и3 бGу нaшему пои1мъ.
Nргaнъ kви1лсz є3си2 ўдарoемь бжcтвеннымъ
брzцaломъ, прbр0че пречyдный, всевёдца бGа
воспэвaz, pмщeніе прaведнw всBмъ даю1ща по
дэлHмъ и4хъ.
И$же не терпS прeлести, прор0че чyдный, царS
њбличи1лъ є3си2 непрaвдующа њ беззак0ніи. тёмже
сyдъ б9ій п0лнъ гнёва томY нанeслъ є3си2
њсуждeніz.
Прbр0че и3 предтeче благодaти, бжcтвенный и3ліE,
ґхaва нечести1ваго царS ты2, ћкw
законопристyпника, њбличи1въ, ст{дныz
свzщeнники ћкw непрепод0бны погуби1лъ є3си2.
БGор0диченъ9 Хnт0ву м™рь въ пёснехъ
воспёти дост0йнw вёрніи потщи1мсz, ћкw сп7са
81
всёхъ р0ждшую, жив0томъ и3 смeртію
владhчествующаго.
Катавaсіа9 Tвeрзу ўстA мо•, и3 нап0лнzтсz
д¦а, и3 сл0во pрhгну цRи1цэ м™ри, и3 kвлю1сz
свётлw торжествyz, и3 воспою2 рaдуzсz тоS чудесA.
Пёснь G.
Їрм0съ9 На кaмени мS вёры ўтверди1въ,
разшири1лъ є3си2 ўстA мо• на враги2 мо•,
возвесели1босz дyхъ м0й, внегдA пёти9 нёсть
свoтъ, ћкоже бGъ нaшъ, и3 нёсть прaведенъ, пaче
тебє2, гDи.
Ћкw и3зрoденъ, прbр0че, ўчреди1тель, и4же
врaномъ творS теб¨ гощeніе, є3ди1ный насыщazй
всoко жив0тно благоволeніz. є3мyже вси2 зовeмъ9
ты2 є3си2 бGъ нaшъ, и3 нёсть свoта пaче тебє2, гDи.
Благодaть благодётелю и3 строи1телю, вдови1цу
и3 прbр0ка напити1вшему, неизречeннымъ
промышлeніемъ. є3мyже вси2 зовeмъ9 ты2 є3си2 бGъ
нaшъ, и3 нёсть свoта пaче тебє2, гDи.
Затвори1вый тученHсныz џблаки њдожди1ти,
пи1щи лишaемэ сарeфfэ, њстaнокъ брaшна,
82
непрестaннw роси1ти сотвори2. тh же взывaлъ є3си29
нёсть свoта пaче тебє2, гDи.
БGор0диченъ9 Ты2 є3ди1на пaче всёхъ p вёка
вели6кимъ спод0биласz є3си2 и3 пaче є3стествA9 бGа бо
невмэсти1маго всeю твaрію во чрeвэ пріoла є3си2, и3
воплоти1ла є3си2. тёмже бцdу тS вси2 почитaемъ.
И$нъ. Їрм0съ9 Нбcнагw крyга верхотв0рче гDи, и3
цRкве зижди1телю, ты2 менE ўтверди2 въ любви2
твоeй, желaній крaю, вёрныхъ ўтверждeніе є3ди1не
чlвэколю1бче.
Всёхъ ми1лостивнw, прbр0че, наказyеши, и3
всёхъ ми1луеши, къ теб¨ вёрою притекaющихъ во
хрaмъ тв0й9 и3 п0мощи p тебє2 просoщіи,
никaкоже погрэши1ша.
Ґхaва нечести1ваго царS ты2, бжcтвенный
прbр0че, њбличи1лъ є3си29 и3 ћкw престyпника зак0на,
суд0мъ б9іимъ њсуди1лъ є3си2.
Безстyднаz цари1ца їезавeль тебE,
бжcтвеннэйшій прор0че, и3скaше ўби1ти9 ћкw на
тоS несвzщє1нныz свzщeнники, по достоoнію сyдъ
смeртный навeлъ є3си2.
83
БGор0диченъ9 Мёсто свzщeніz слaвы, и3
мhсленную, чcтаz, трапeзу, хлёбъ хnтA жи1знь
всёхъ пріeмшую, поeмъ тS, вLчце.
Катавaсіа9 Тво• пэсносл0вцы бцdе, живhй и3
незави1стный и3ст0чниче, ли1къ себ¨ совокyпльшыz
д¦0внw ўтверди2, въ б9eственнэй твоeй слaвэ,
вэнцє1въ слaвы спод0би.
Сэдaленъ, глaсъ }. Под0бенъ9 Премyдрости9
И#ст0чника чудeсъ, прbр0кwвъ ўдобрeніе, вси2
пёсненнw вёрніи восхвaлимъ fесвjтzнина и3лію29 съ
пл0тію бо є3щE сhй безсмeртенъ, ћкw мeртвъ
ўвэрoетъ мeртвыхъ востaніе. тёмже дерзновeніе
къ бGу и3мёz, подавaетъ и3сцэлє1ніz вёрою
просoщымъ, и3 м0литсz хnтY прилёжнw,
согрэшeній њставлeніе подaти, прaзднующымъ
люб0вію свzтyю пaмzть є3гw2. [Двaжды.]
Слaва, и3 нhнэ, бGор0диченъ9 Въ нап†сти
многоплетє1нныz впaдъ, p вр†гъ ви1димыхъ и3
неви1димыхъ, бyрею њдержи1мь безчи1сленныхъ
согрэшeній мои1хъ9 и3 ћкw къ тeплому заступлeнію
и3 покр0ву моемY, чcтаz, ко пристaнищу притекaю
84
твоеS блaгости. тёмже, пречcтаz, и3зъ тебє2
воплощeнному безсёменнw, моли1сz прилёжнw њ
всёхъ рабёхъ твои1хъ, непрестaннw молoщихтисz,
бцdе пречcтаz, молoщи є3го2 при1снw, согрэшeній
њставлeніе даровaти, воспэвaющымъ дост0йнw
слaву твою2.
Седален, глас 8.
Сите ние, верни, со песни да го прославиме
Илија Тесвиќанецот - изворот на чудеса и украсот
на пророците, бидејќи се` уште бесмртен по тело,
како мртов дава уверување во воскресението на
мртвите. Затоа, имајќи смелост пред Бога, им дава
исцеленија на оние што со вера просат од него, и на
Христа Му се моли постојано да им даде прошка на
гревовите, на оние што со љубов го празнуваат
неговиот свет спомен. (двапати)
Слава, и сега, богородичен:
Откако паднав во многу замрсени искушенија,
од видливите и невидливи непријатели, ме држи
бурата од безбројните мои согрешенија, и како
топло застапништво и покров мој, Чиста, трчам кон
пристаништето на Твојата добрина. Затоа,
Пречиста, на Воплотениот од Тебе бессемено, моли
се прилежно за сите Твои раби, кои Ти се молат
непрестајно, Богородица Пречиста, молејќи Го
секогаш, да им дарува прошка на гревовите на оние
што достојно ја воспеваат твојата слава.
85
Пёснь д7.
Їрм0съ9 Ўслhшахъ гDи, слyхъ твоегw2
смотрeніz, и3 прослaвихъ тS, є3ди1не чlвэколю1бче.
Кореносэкaтель ќбw kви1лсz є3си2 ѕл0бы,
мyдре прbр0че, добродётели же насади1тель, тёмже
тS ўблажaемъ.
Ўкорoше тS словесы2 вдови1ца, пи1щею смeрти,
прbр0че, џтрока востaніе ўвэрoющи.
Назнaменова слaву трbческую ћвэ дуновeніемъ
тричи1сленнымъ, мaтери дётища жи1ва даровA.
К0ль разжeглсz є3си2, палS бжcтвеннымъ
nгнeмъ, и3 рeвностію, m прbр0че, царS њбличaz,
творoща беззакHніz.
БGор0диченъ9 М0лимъ тS, чcтаz, бGа безъ
сёмене зачeншую, при1снw моли1тисz за
рабы6 тво•.
И$нъ. Їрм0съ9 Ўслhшахъ гDи, слyхъ тв0й и3
ўбоoхсz, ћкw неизречeннымъ совётомъ, бGъ сhй
присносyщный, p дв7ы прошeлъ є3си2 вопло1щсz9
слaва снизхождeнію твоемY, хnтE, слaва
си1лэ твоeй.
86
Вэнчa тz гDь прbр0ка, премyдре, и3 благодaть
теб¨ дaруz прорицaти б{дущаz, ћкw насто•щаz.
тёмже нhнэ словесє1мъ сбытіE зрoще, хвалaми
при1снw тS, ћкw и4стиннаго прbр0ка, ўблажaемъ.
Е#ли1кw попремн0гу смиренномyдріемъ
ўкрaшена, прор0ка твоегw2 душA, хnтE б9е,
толи1кw пaче nгнS рeвностію распалaема, ст{дныz
свzщeнники погуби2.
Лицeмъ, ћкw зерцaломъ разрёшшымсz, лицY
хnт0ву предстои1ши, пречyдне прbр0че9 pkнyдуже
нaсъ ми1лостивнw посэщaй, да вси1 тz хвалaми
ћкw прbр0ка ўблажaемъ.
БGор0диченъ9 Надeжду и3 ўтверждeніе, и3
спасeніz стёну неруши1му, тS стzжaвше,
всепётаz, ѕл0бы всoкіz и3збавлoемсz.
Катавaсіа9 Сэдoй въ слaвэ, на пnт0лэ
б9ествA, во џблацэ лeгцэ пріи1де ї}съ
преб9eственный, нетлённою длaнію, и3 сп7се
зовyщыz9 слaва хnтE си1лэ твоeй.
87
Пёснь є7.
Їрм0съ9 Свёта подaтелю и3 вэкHвъ тв0рче
гDи, во свётэ твои1хъ повелёній настaви нaсъ9
рaзвэ бо тебє2 и3н0гw б0га не знaемъ.
Зак0нъ nтeческій тS, ћкw моли1твенника
всеи1стинна показA, чудодёйственника, њбращaюща
є3стествA стіхjй, и3ліE, и3 прпdбну жeртву попалoюща
водaми.
Посрами1лъ є3си2 и3зрoднw, ћкw и4стины
служи1телю, прпdбне, сквeрнагw студA прbр0ки,
всеблажeнне и3ліE, ћвэ начертaвъ трbческую си1лу.
Сл0вомъ благодaти свzщeнствуz, и3ліE,
заклaлъ є3си2 свzщeнники ст{дныz неви1нными
твои1ми рукaми, ћкоже nгнeмъ, рeвностію
њпалoемь.
БGор0диченъ9 Теб¨ р0ждшей хnтA, всемY
содётелz, взывaемъ9 рaдуйсz, чcтаz, рaдуйсz,
свётъ возсіoвшаz нaмъ9 рaдуйсz, вмэсти1вшаz
бGа невмэсти1маго.
И$нъ. Їрм0съ9 Вскyю мS pри1нулъ є3си2 p лицA
твоегw2, свёте незаходи1мый, и3 покрhла мS є4сть
88
чуждaz тмA nкаoннагw, но њбрати1 мz, и3 къ
свёту зaповэдей твои1хъ пути6 мо• напрaви,
молю1сz.
И$же бжcтвенныz благодaти kвлeна
незаходи1маz зарS, и3 ќмъ бжcтвеннэйшій, прbр0че
и3ліE, и4скреннw стzжaвъ, благочести1выхъ къ пёнію
возставлoеши.
Кто2 не ўдиви1тсz бжcтвеннэй рeвности твоeй,
прbр0че всечeстне: кт0 ли не воспоeтъ хnтA, толи1ку
крёпость теб¨ даровaвшаго:
T бGа, прbр0че, ўкраси1лсz є3си2 прbр0чествомъ,
и3ліE пречyдне, pню1дъ бGу вeсь соедини1всz, прeлесть
њбличaz, ї}льтzны къ б9ію познaнію привeлъ є3си2.
БGор0диченъ9 С0лнце р0ждши, бцdе,
незаходи1мое, всег0 мz просвэти2 њмрачeннаго
страстьми2, и3 и3сп0лни мS бжcтвеннагw свёта.
Катавaсіа9 Ўжас0шасz всoчєскаz њ
б9eственнэй слaвэ твоeй9 тh бо неискусобрaчнаz
дв7о, и3мёла є3си2 во ўтр0бэ над8 всёми бGа, и3
родилA є3си2 безлётнаго сн7а, всBмъ воспэвaющымъ
тS, ми1ръ подавaющаz.
89
Пёснь ѕ7.
Їрм0съ9 Бeздна согрэшeній њбhде мS
послёднzz, но ћкw прbр0ка їHну гDи, гDи, возведи2
и3зъ и3стлёніz жив0тъ м0й.
Ст0лпъ благочeстіz и3 житіS чи1стагw,
сади1тель чистоты2 бhлъ є3си2, ѓгGлwмъ же
под0бникъ, чyдный и3ліE бGон0се.
Гнёвъ тS пророкоубjйцы жены2 ўстраши1въ,
вzзaти и3 рэши1ти пріи1мша дождє1въ течeніе,
чyдный и3ліE, бёгати твори1тъ.
Возвhсилъ є3си2, колBна преклони1въ, ўмA
превознесeнное џко, мольб0ю и3зрoдною рэшeніе
творS, и3 бразды6 земны6z ўпои1лъ є3си2 тyчами.
БGор0диченъ9 Купинa тz въ сінaи, неwпaльнw
прибли1жившисz nгню2, преднаписyетъ м™рь
приснодв7у, всепётаz бцdе мRjе.
И$нъ. Їрм0съ9 Њчи1сти мS, сп7се, мнHга бо
беззакHніz мо•, и3 и3зъ глубины2 ѕHлъ возведи2,
молю1сz9 къ тебё бо возопи1хъ, и3 ўслhши мS,
б9е спасeніz моегw2.
90
Молeбное пёніе приноси2 къ бGу, прbр0че
всечестнhй, њ всёхъ въ бжcтвенный хрaмъ тв0й
притекaющихъ, да тS всегдA ћкw вели1ка
застyпника почитaемъ.
Ќмъ человёчь не дости1гнетъ житіE твоE,
прbр0че, по дост0инству похвали1ти9 пaче ќбw
ќмныхъ чинHвъ возвели1чилсz є3си2, зрS хnт0во
преwбражeніе.
И$же всoческихъ гDь и3 творeцъ нaмъ kви1сz, по
твоемY прор0честву, блажeнне и3ліE, вс• человёки
призывaz къ познaнію своемY, ћкw чlвэколю1бецъ.
БGор0диченъ9 Марjе, чcтый дёвства сосyде,
њчи1сти м0й ќмъ p страстнaгw њмрачeніz, и3
и3сп0лни благодaти и3 прaвды сeрдце моE,
всенепор0чнаz.
Катавaсіа9 Б9eственное сіE и3 всечестн0е,
совершaюще прaзднество, бGомyдріи бGом™ре,
пріиди1те рукaми восплeщимъ, p неS р0ждшагосz
бGа слaвимъ.
91
Кондaкъ, глaсъ в79
Прbр0че и3 прови1дче вели1кихъ дёлъ бGа нaшегw,
и3ліE великоимени1те, вэщaніемъ твои1мъ
ўстaвивый водотHчныz џблаки, моли2 њ нaсъ
є3ди1наго чlвэколю1бца.
Јкосъ9 Мн0гое человёкwвъ беззак0ніе, б9іе
же мн0гое человэколю1біе зрS, прbр0къ смущaшесz,
и3ліA kрoсz, и3 словесA неми1лостивна къ
ми1лостивному подви1же, прогнёвайсz, возопи1въ,
на pмeщущыzсz тебє2, судіE прaведный. но
ўтр0бу бlгaгw никaкоже подви1же, є4же мyчити
тогw2 pметaющыzсz9 при1снw бо покаoніz всёхъ
ждeтъ є3ди1ный чlвэколю1бецъ.
Кондак, глас 2.
Пророче и предвидувачу на великите дела на
нашиот Бог, Илиe со големо име, кој со твојот збор
ги задржа водоносните облаци, моли Го за нас
единствениот Човекољубец.
Икос: Гледајќи го големото беззаконие на
луѓето, како и неизмерното Божјо човекољубие,
пророк Илија се бунтуваше и гневејќи се, упати
немилостиви зборови кон милостивиот Бог и
повика: - Судијо праведен, крени се против оние
што го кршат Твојот закон! Но, милостивиот Бог не
92
ги казни оние што Го навредуваа, бидејќи
единствениот Човекољубец очекува од сите
покајание.
Пёснь з7.
Їрм0съ9 Купи1на въ гор¨ nгнеwпaльнаz, и3
росон0снаz пeщь халдeйскаz ћвэ предписa тz,
бGоневёсто9 бжcтвенный бо невещeственный въ
вещeственнэмъ чрeвэ џгнь неwпaльнw пріoла є3си2.
тём и3зъ тебє2 р0ждшемусz поeмъ9 бlгословeнъ
є3си2, б9е nтє1цъ нaшихъ.
Преслaвнw бжcтвенною ты2 воwбражeнною си1лою
њблeксz, пи1щею четыредесzтоднeвною, и3ліE чyдный,
д0лгій шeствовалъ є3си2 пyть. тёмже въ хwри1вэ
глаг0лалъ є3си29 бlгословeнъ бGъ nтє1цъ нaшихъ.
Хлaдъ кр0токъ показA и3 т0нокъ гDа теб¨,
и3ліE, по бз7э ревнyющу вседержи1тели, не дyхъ
бyренъ, ни трyсъ, ни џгнь страшazй. тёмже ї}су
кр0ткому пёлъ є3си29 бlгословeнъ є3си2, б9е nтє1цъ
нaшихъ.
БGоzвлeніz спод0билсz є3си2 и3 прbр0чества,
ћкоже вели1кій мwyсeй, прbр0ки помазyz дyхомъ, и3
цари2, и3ліE чyдный. и3 слaвы на fавHрэ хnт0вы
93
зри1тель бhвъ, пёлъ є3си29 бlгословeнъ є3си2, б9е
nтє1цъ нaшихъ.
БGор0диченъ9 Раждaеши безъ сёмене
безначaльнаго и3 превёчнаго гDа, џ§а сн7а, мyдрость
же и3 си1лу, напослёдокъ пречcтаz, пaче є3стествA
пл0тію, на њбновлeніе земнhхъ. тёмже и3зъ тебє2
р0ждшемусz зовeмъ9 благословeнъ бGъ nтє1цъ
нaшихъ.
И$нъ. Їрм0съ9 T їудeи дошeдше џтроцы въ
вавyлHнэ и3ногдA, вёрою трbческою плaмень пeщный
попрaша, пою1ще9 nц7єв1 ъ б9е, бlгословeнъ є3си2.
Лю1ди ї}левы, съ пzтидесzтоначaльникомъ къ
теб¨, бжcтвенный и3ліE, пришeдшыz, nгнeмъ съ
небесE ћкw недостHйныz попали1лъ є3си2.
И$же бGовидёніемъ њсіoемь, дост0йнw
бжcтвеннэйшій прbр0къ бhлъ є3си2, и3ліE всечестнhй,
и3 ваaлwвы жє1ртвы pню1дъ ўпраздни1лъ є3си2.
Е#ли1кw д¦ъ прес™hй подадE прорицaти,
всечестнhй прbр0че и3ліE, прорeклъ є3си2 њ пришeствіи
сн7а б9іz, и3 не погрэши1лъ, всеблажeнне. є3мyже
поeмъ9 бlгословeнъ бGъ nтє1цъ нaшихъ.
94
Ст{днымъ свzщeнникwмъ, трапeзу їезавeлину
непрaведнw kдyщымъ, вои1стинну суд0мъ б9іимъ,
и3 прbр0ка рук0ю, ћдъ смeрти по достоoнію
pрhгнусz.
БGор0диченъ9 Спаси2 мz, м™и б9іz, содержи1ма
глубин0ю согрэшeній, и3 всoкіz врагHвъ и3схити2
ѕл0бы, да твоE спасaемь величaю заступлeніе.
Катавaсіа9 Не послужи1ша твaри бGомyдріи пaче
создaвшагw, но џгненное прещeніе мyжески
попрaвше, рaдовахусz пою1ще9 препётый nтцє1въ
гDь и3 бGъ бlгословeнъ є3си2.
Пёснь }.
Їрм0съ9 Ўстраши1сz nтрокHвъ
благочести1выхъ, соkбрaзнагw души2 несквeрнагw
тёла, и3 ўстрани1сz воспитaнный въ безмёрномъ
веществ¨, неўтруждeнъ џгнь, присноживyщу же,
и3з8увoдшу плaменю, вёчнующаz пёснь
воспэвaшесz9 гDа вс• дэлA п0йте, и3 превозноси1те
во вс• вёки.
И#зрoднw њбрёте ґхaвъ р0да pражeніе
всегуби1тельное, прbр0ка њбличeніемъ, сквeрнагw
95
ўбjйства мeрзское мучeніе9 fесвjтzнинъ же p
nгнедохновeнна ўмA жизнодaтелю пёснь
воспэвaше9 гDа вс• дэлA п0йте, и3 превозноси1те во
вс• вёки.
Дожди1тъ теб¨ џгнь съ небесE попалoz, и3ліE,
њдержи1мыхъ пzтьдесoтъ сугyбw, ћкw б9ію
и3зрoдну служи1телю9 держaщему бо
присножив0тную жи1знь бGолёпнw пёснь взывaлъ
є3си29 гDа вс• дэлA п0йте, и3 превозноси1те во
вс• вёки.
Таи1нника тS показA хnт0съ, ћкw чистоты2
сади1телz, и3 дёвства пребжcтвенное прозzбeніе, на
fавHрэ бжcтвеннагw воплощeніz, бжcтвA
непостижи1мый свётъ во своeй пл0ти показaвъ
теб¨, зовyщу9 гDа вс• дэлA п0йте, и3
превозноси1те во вс• вёки.
БGор0диченъ9 Всебогaтна бhсть ўтр0ба б9іz
м™ре, ћкw пріи1мши сл0во дебельств0мъ пл0ти, t
неS смёшена земнaгw зрaка по v3постaси, kви1сz
грaдъ б9ій, въ нeмже вhшній жи1ти благоволи2.
96
є3мyже поeмъ9 гDа вс• дэлA п0йте, и3 превозноси1те
во вс• вёки.
И$нъ. Їрм0съ9 ЦRS нбcнаго, є3г0же пою1тъ вHи
ѓгGльстіи, хвали1те и3 превозноси1те во вс• вёки.
И$же вс• вёдый, ћкw бGъ, бyдущихъ и3 бhти
хотoщихъ рaзумъ теб¨, и3ліE, ћкw вёрну сyщу,
ввэрoетъ, и3 далeче с{щаz ћкw бли1зъ показyетъ.
Благочести1вымъ дерзновeніемъ вжили1въ ќмъ
тв0й, бlжeнне прbр0че, прорицaеши разсто•щаzсz
ћкw бли1зъ с{щаz, всечестнhй прbр0че.
Њчи1стивъ p всoкіz сквeрны, бжcтвенный
прbр0че, тв0й ќмъ9 тёмъ и3 вeсь свoтъ бhлъ є3си2,
къ бжcтвенному свёту всёхъ наставлoz.
БGор0диченъ9 Е#г0же родилA є3си2 сл0во пaче
сл0ва, бGороди1тельнице чcтаz, њ нaсъ моли2 вёрнw
чтyщихъ тS.
Припёвъ9 Хвaлимъ, благослови1мъ,
покланoемсz гDеви, пою1ще и3 превозносoще во вс•
вёки.
Катавaсіа9 Џтроки бlгочєсти1выz въ пещи2
ржcтво2 бGор0дичо сп7сло2 є4сть, тогдA ќбw
97
њбразyемое9 нhнэ же дёйствуемое, вселeнную всю2
воздвизaетъ пёти теб¨9 гDа п0йте дэлA, и3
превозноси1те є3го2 во вс• вёки.
На f7-й пёсни поeмъ пёснь прес™hz бцdы9

Вели1читъ душA моS гDа, и3 возрaдовасz дyхъ
м0й њ бз7э сп7сэ моeмъ.
Къ коемyждо стіхY припэвaемъ9 ЧCтнёйшую
херув‡мъ, и3 слaвнэйшую без8 сравнeніz сераф‡мъ,
без8 и3стлёніz бGа сл0ва р0ждшую, сyщую бцdу тS
величaемъ.
Ћкw призр¨ на смирeніе рабы2 своеS, сe бо p
нhнэ ўбlжaтъ мS вси2 р0ди.
Ћкw сотвори2 мн¨ вели1чіе си1льный, и3 с™о
и4мz є3гw2, и3 млcть є3гw2 въ р0ды родHвъ
боoщымсz є3гw2.
Сотвори2 держaву мhшцею своeю, расточи2
гHрдыz мhслію сeрдца и4хъ.
Низложи2 си6льныz со престHлъ, и3 вознесE
смирє1нныz9 ѓлчущыz и3сп0лни бл†гъ, и3
богатoщыzсz pпусти2 тщы2.
98
Воспріoтъ ї}лz џтрока своего2, помzнyти
млcти, ћкоже глаг0ла ко nтцє1мъ нaшымъ,
ґвраaму и3 сёмени є3гw2 дaже до вёка.
Пёснь f7.
Їрм0съ9 Ћже прeжде с0лнца, свэти1льника бGа
возсіoвшаго, пл0тски къ нaмъ пришeдшаго, и3зъ
бокY дв7и1чу, неизречeннw воплоти1вшаz,
бlгословeннаz всечcтаz, тS, бцdе, величaемъ.
Нетрeнное человёки шeствіе на земли2
пожи1въ, ми1лwтію струю2 їkрдaнскую fесвjтzнинъ
прешeдъ, nрyжникъ воздyшный неботeчное
соверши2 стрaнное шeствіе д¦омъ.
Благочeстіz рeвностію fесвjтzнинъ њпалoемь,
на nгнезрaчнэй колесни1цэ взимaетсz, ми1лwть
же свeрже9 є4юже ўтаи1тисz не возм0же, є3ліссeй
њдёzвсz, пріeмлетъ б9eственную бlгодaть.
Tкровeннэ бGови1децъ fесвjтzнинъ съ
мwyсeемъ зри1тъ, ±же џко не ви1дэ, и3 ќхо не
слhша, и3 на сeрдце человBкъ земнор0дныхъ не
взhде, воплощeна гDа, на fавHрэ вседержи1телz.
99
БGор0диченъ9 Напрaснагw дрeвнzгw
poтельницу њсуждeніz, и3 прамaтере и3справлeніz,
ю4же р0да къ бGу винY присвоeніz, къ зижди1телю
м0стъ, тS, бцdе, величaемъ.
И$нъ. Їрм0съ9 Вои1стинну бцdу тS и3сповёдуемъ,
спасeнніи тоб0ю, дв7о чcтаz, съ безпл0тными ли6ки
тS величaюще.
Зарeю невещeственною живоначaльныz трbцы,
прbр0че и3ліE, њбожaемь9 тёмъ тебE вси2 къ бGу њ
мjрэ моли1твенника прив0димъ, блажeнне.
На земли1 тz ѓгGла познaхомъ, бжcтвенный
прbр0че, и3 на нб7си2 pню1дъ человёка б9іz, ћкоже и3
сaмъ гDь речE9 понeже и3ліA человёкъ жeстокъ є3си2,
согрэшaющу ї}лю терпёти не м0жеши, взhди ты2
ко мн¨, да ѓзъ д0лэ сни1ду.
На земли2, бжcтвенный прbр0че, ћкw
безпл0тенъ пожи1лъ є3си2, и3 нhнэ на нб7сA
возноси1мь, со ѓгGльскими ли6ки ликовствyеши9
нaсъ свhше назирaй пою1щихъ тS, бlжeнне.
БGор0диченъ9 Н0сиши на њб8oтіzхъ бGа,
носoщаго всoчєскаz, и3 питaеши питaтелz, чcтаz,
100
нaмъ ўпод0бльшасz9 є3г0же моли2, лю1демъ твои6мъ
даровaти всёхъ лю1тыхъ и3збавлeніе.
Припёвъ9 Прес™az бцdе, сп7си2 нaсъ.
Катавaсіа9 Всoкъ земнор0дный да взыгрaетсz
д¦омъ просвэщaемь, да торжествyетъ же
безпл0тныхъ ўмHвъ є3стество2, почитaющее
сщ7eнное торжество2 бGом™ре, и3 да вопіeтъ9 рaдуйсz
всебlжeннаz бцdе, чcтаz приснодв7о.
Свэти1ленъ. Под0бенъ9 Свёте неизмённый9
Свётъ на џгненнэй четверок0нной колесни1цэ,
небошeственна тS показaвый nрyжника, и3ліE, не
пожрE въ конeцъ9 џгнь бо љзhкомъ џгненнымъ
привлeклъ є3си2 ни1зу, и3 и3зсуши1лъ є3си2 тyчы.
Слaва9 На нбcныz крyги џгненною колесни1цею
вознeслсz є3си2, нhнэ твою2 совершaющыz пaмzть
вёрнw, назирaz ћкw свёта бли1зъ сhй, свётъ
мhсленный нaмъ давaй.
И# нhнэ, бGор0диченъ9 И$же p бGа мjрови
под†ннымъ благи6мъ, ты2 винA былA є3си2, бцdе9 но и3
нhнэ моли2 њ џбщемъ спасeніи
бlгопремённаго бGа.
101
Светилен
Светлината, која те покажа како патник кон
небото на четирикоњска огнена кола, на крајот не
те изгоре тебе, Илие, кој со својот јазик го симна
огнот од небото, и ги исуши облаците.
Слава: Си се вознел на небесата на огнена
кола; и сега, како оној што одблизу ја гледа
Светлината, нам кои со вера го славиме твојот
спомен, давај ни ја духовната светлина.
И сега, богородичен: Богородице, Која си била
причина за добрата на светот давани од Бога, и сега
моли Го Бога, Кој лесно се помирува, за наше
заедничко спасение.
102
Всoкое дыхaніе, глaсъ }:
Ли1къ9 Всoкое дыхaніе да хвaлитъ гDа. хвали1те
гDа съ нб7съ, хвали1те є3го2 въ вhшнихъ. теб¨
подобaетъ пёснь бGу.
Хвали1те є3го2 вси2 ѓгGли є3гw2, хвали1те є3го2 вс•
си6лы є3гw2. теб¨ подобaетъ пёснь бGу.
Чтeцъ, lал0мъ рм7и9 Хвали1те є3го2 с0лнце и3
лунA, хвали1те є3го2 вс• ѕвёзды и3 свётъ. Хвали1те
є3го2 нб7сA нб7съ, и3 водA ћже превhше нб7съ, да
восхвaлzтъ и4мz гDне. ћкw т0й речE, и3 бhша9 т0й
повел¨, и3 создaшасz. постaви | въ вёкъ, и3 въ
вёкъ вёка9 повелёніе положи2, и3 не ми1мw и4детъ.
хвали1те гDа p земли2 ѕмjевє, и3 вс• бє1здны9
џгнь, грaдъ, снёгъ, г0лоть, дyхъ бyренъ,
твор•щаz сл0во є3гw29 г0ры и3 вси2 х0лми, древA
плодонHсна, и3 вси2 кeдри9 ѕвёріе и3 вси2 ск0ти, гaди
и3 пти6цы перн†ты9 цaріе зeмстіи, и3 вси2 лю1діе,
кнoзи, и3 вси2 судіи6 зeмстіи9 ю4нwши и3 дBвы,
стaрцы съ ю4нотами да восхвaлzтъ и4мz гDне9 ћкw
вознесeсz и4мz тогw2 є3ди1нагw. и3сповёданіе є3гw2 на
земли2 и3 на нб7си2, и3 вознесeтъ р0гъ людeй свои1хъ.
103
пёснь всBмъ прпdбнымъ є3гw2, сыновHмъ
ї}лєвымъ, лю1демъ приближaющымсz є3мY.
Pал0мъ рм7f9 Восп0йте гDеви пёснь н0ву,
хвалeніе є3гw2 въ цRкви прпdбныхъ. да возвесели1тсz
ї}ль њ сотв0ршемъ є3го2, и3 сhнове сіHни
возрaдуютсz њ цR¨ своeмъ9 да восхвaлzтъ и4мz
є3гw2 въ ли1цэ, въ тyмпaнэ и3 lалти1ри да пою1тъ
є3мY. ћкw бlговоли1тъ гDь въ лю1дехъ свои1хъ, и3
вознесeтъ крHткіz во сп7сeніе. восхвaлzтсz прпdбніи
во слaвэ, и3 возрaдуютсz на л0жахъ свои1хъ.
возношє1ніz б9іz въ гортaни и4хъ, и3 мечи2 nбою1ду
nстры2 въ рукaхъ и4хъ9 сотвори1ти pмщeніе во
kзhцэхъ, њбличє1ніz въ лю1дехъ9 свzзaти цари2
и4хъ пyты, и3 сл†вныz и4хъ ручнhми nкHвы
желёзными.
На хвали1техъ стіхи6ры на ѕ7, глaсъ }. Поd9 Что2 вaсъ
наречeмъ9
T зд¨ начинaемъ стіхи6ры на ѕ79 Сотвори1ти
въ ни1хъ сyдъ напи1санъ9 слaва сіS бyдетъ всBмъ
прпdбнымъ є3гw2.
104
Е#гдA ты2, прbр0че чyдный, бGу добродётелей и3
житіeмъ чи1стымъ, сраствори1всz съ ни1мъ, џбласть
пріeмъ, твaрь по рaзуму и3змёрилъ є3си2, и3 двє1ри
дождє1вныz в0лею затвори1лъ є3си2, и3 свhше џгнь
низвeлъ є3си2, и3 враги2 погуби1лъ є3си2. моли2 спасти1сz
душaмъ нaшымъ.
Pал0мъ Rн9 Хвали1те бGа во с™hхъ є3гw2,
хвали1те є3го2 во ўтвержeніи си1лы є3гw2.
Рeвностію гDнею распалaемь, беззакHнныz
цари2 ты2 и3з8wбличи1лъ є3си2 ћвэ, ст{дныz
свzщeнники ты2 ўмори1лъ є3си2 тeплэ, вжeгъ џгнь
въ вод¨, блажeнне9 пи1щу же недёланную и3сточи1лъ
є3си2, и3 в0ды їkрд†нскіz ми1лwтію твоeю пресёклъ
є3си2. моли2 спасти1сz душaмъ нaшымъ.
На хвали1техъ, Всoкое дыхaніе9 постaвимъ стіхи2 д7
и3 поeмъ стіхи6ры, глaсъ №. Под0бенъ9 Нбcныхъ
чинHвъ9
На д7: Хвали1те є3го2 на си1лахъ є3гw2, хвали1те
є3го2 по мн0жеству вели1чествіz є3гw2.
Е#гдA ты2, прbр0че, показaлъ є3си2, на земли2 ћкw
вои1стинну ю4же на нб7си2 жи1знь, жи1знію сyщею въ
105
теб¨ состaвною њбогатёzсz, џтрока мeртва
твои1мъ вдохновeніемъ воскреси1лъ є3си2, смeрти
кром¨ на лBта л{чша пребывaеши, на колесни1цу
џгненну всёлъ є3си2, на высотY возвышaемь. моли2
спасти1сz душaмъ нaшымъ.
И$ны стіхи6ры, глaсъ №, самоглaсны. Гeрмана9
Хвали1те є3го2 во глaсэ трyбнэмъ, хвали1те є3го2
во lалти1ри и3 гyслехъ.
И#ліA ревни1вый, и3 страстeй самодeржецъ, на
воздyсэ носи1мь бoше днeсь, всемjрнагw таи1нникъ
спасeніz начинaтель. m слaвы честнhz, є4йже
спод0бисz небопaрный прbр0къ, и3 прbр0кwвъ и3зрoдное
ўдобрeніе9 сeй бо во пл0ти ѓгGлъ, и3 безпл0тенъ
человёкъ показaсz и3справлeньми. є3г0же хвaлzще
рцeмъ9 заступи2 нaсъ, мyдре, въ дeнь сyдный.
На в79 Хвали1те є3го2 въ тyмпaнэ и3 ли1цэ,
хвали1те є3го2 во стрyнахъ и3 nргaнэ.
Дух0вными пёсньми прbр0ки хnт0вы вси2
восхвaлимъ9 и3ліa бо fесвjтzнинъ, небошeственникъ
бhсть, и3 ми1лwтію є3ліссeй бlгодaть пріoтъ сугyбу
106
p бGа, и3 свэти1льницы свётліи вселeннэй
kви1шасz, молoще непрестaннw њ душaхъ нaшихъ.
Хвали1те є3го2 въ кyмвaлэхъ доброглaсныхъ.
хвали1те є3го2 въ кyмвaлэхъ восклицaніz. всoкое
дыхaніе да хвaлитъ гDа.
Дв7дски днeсь вёрніи, прbр0ка гDнz пёсньми
почти1мъ, и3лію2 fесвjтzнина, и3 ревни1телz
пресвётла. сeй бо љзhкомъ нб7о ћкw к0жу
затвори2, и3 зeмлю плодови1тую непл0дну сотвори2.
m преслaвнагw чудесE! зeмленъ человёкъ, небесє1мъ
њдожди1ти дождS не дадE. m чудесE! тлёненъ
человёкъ въ нетлёніе њдёzсz, и3 на нб7сA востечE
џгненною колесни1цею9 ми1лwтію же є3ліссeю сугyбу
благодaть даровaвъ, царS њбличaz, и3 лю1ди
непокори1выz глaдомъ растлэвaетъ, їерeи ст{дныz
вс• посрами2, и3 вдови1ча сhна сл0вомъ воскреси2.
тогw2 мольбaми, хnтE б9е нaшъ, въ ми1рэ сохрани2
nтeчество нaше, и3 побёды њдолBніz на враги2
дaруй.
Слaва, глaсъ }9 Прbр0кwвъ верх0вники, и3
всесвётлыz свэти1льники вселeнныz въ пёснехъ
107
почти1мъ вёрніи, и3лію2 и3 є3ліссeа, и3 хnтY возопіeмъ
рaдостнw9 бlгоутр0бне гDи! подaждь лю1демъ
твои6мъ, мольбaми прbрHкъ твои1хъ, њставлeніе
грэхHвъ и3 вeлію ми1лость.
И# нhнэ, бGор0диченъ9 ВLчце, пріими2 моли1твы
р†бъ твои1хъ, и3 и3збaви нaсъ p всoкіz нyжды и3
печaли.
Сщ7eнникъ9 Слaва теб¨ показaвшему нaмъ
свётъ.
Славосл0віе вели1кое.
Ли1къ9 Слaва въ вhшнихъ бGу, и3 на земли2
ми1ръ, въ человёцэхъ бlговолeніе. хвaлимъ тS,
бlгослови1мъ тS, клaнzемъ ти сz, славосл0вимъ
тS, бlгодари1мъ тS вели1кіz рaди слaвы твоеS. гDи
цRю2 нбcный, б9е џ§е вседержи1телю, гDи сн7е
є3динор0дный ї}се хnтE, и3 с™hй дш7е. гDи б9е, ѓгнче
б9ій, сн7е n§ь, взeмлzй грёхъ мjра, поми1луй нaсъ9
взeмлzй грэхи2 мjра, пріими2 мlтву нaшу9 сэдoй
њдеснyю nц7A, поми1луй нaсъ. ћкw ты2 є3си2 є3ди1нъ
108
свoтъ, ты2 є3си2 є3ди1нъ гDь, ї}съ хnт0съ, во слaву
бGа nц7A, ґми1нь.
На всoкъ дeнь бlгословлю1 тz, и3 восхвалю2 и4мz
твоE во вёки, и3 въ вёкъ вёка.
Спод0би гDи въ дeнь сeй без8 грэхA
сохрани1тисz нaмъ. бlгословeнъ є3си2 гDи, б9е
nтє1цъ нaшихъ, и3 хвaльно и3 прослaвлено и4мz
твоE во вёки, ґми1нь.
Бyди гDи, млcть твоS на нaсъ, ћкоже
ўповaхомъ на тS.
Бlгословeнъ є3си2 гDи, научи1 мz њправдaніємъ
твои6мъ. Три1жды.
ГDи, прибёжище бhлъ є3си2 нaмъ въ р0дъ и3
р0дъ. ѓзъ рёхъ9 гDи, поми1луй мS, и3сцэли2 дyшу
мою2, ћкw согрэши1хъ теб¨.
ГDи, къ теб¨ прибэг0хъ, научи1 мz твори1ти
в0лю твою2, ћкw ты2 є3си2 бGъ м0й9 ћкw ў тебE
и3ст0чникъ животA, во свётэ твоeмъ ќзримъ
свётъ. пробaви млcть твою2 вёдущымъ тS.
109
при1снw и3 во вёки вэкHвъ, ґми1нь.
С™hй безсмeртный, поми1луй нaсъ.
Тaже высочaйшимъ глaсомъ9 С™hй б9е, с™hй
крёпкій, с™hй безсмeртный, поми1луй нaсъ.
110
Света литургија
Ѓаконот почнува: Бlгослови2 вLко.

Настојателот благословува: Бlгословeно цnтво
nц7A и3 сн7а и3 с™aгw д¦а, нhнэ и3 при1снw и3 во
вёки вэкHвъ.
Народот: Ґми1нь.
111
Потоа ѓаконот ја кажува великата ектенија. По
ектенијата и по возгласот, го пееме првиот
антифон:
Секојдневни антифони1
Прв антифон, глас 2. (91:1,16)
№. Бlго є4сть и3сповёдатисz гDеви и3 пёти
и4мени твоемY, вhшній9
Моли1твами бцdы, сп7се спаси2 нaсъ.
в7. Возвэщaти заyтра млcть твою2 и3 и4стину
твою2 на всoку н0щь.
№. Да возвэстoтъ, ћкw прaвъ гDь бGъ нaшъ,
и3 нёсть непрaвды въ нeмъ.
Слaва, и3 нhнэ9 Моли1твами бцdы, сп7се спаси2
нaсъ.
1
Вообичаено секојдневните антифони се пеат од
112
Втор антифон, глас 2. (92,1,5)
в7. ГDь воцRи1сz, въ лёпоту њблечeсz9 њблечeсz
гDь въ си1лу и3 препоoсасz9
Спаси1 ны сн7е б9ій, во с™hхъ ди1венъ сhй,
пою1щыz ти2, ґллилyіа.
№. И$бо ўтверди2 вселeнную, ћже не
подви1житсz.
в7. Д0му твоемY подобaетъ с™hнz, гDи, въ
долготY днjй.
Заедно двете певници: Е#динор0дный сн7е и3
сл0ве б9ій, безсмeртенъ сhй, и3 и3зв0ливый сп7сeніz
нaшегw рaди воплоти1тисz p с™hz бцdы, и3
приснодв7ы мRjи, непрел0жнw вочlвёчивыйсz9
распнhйсz же, хnтE б9е, смeртію смeрть попрaвый,
113
є3ди1нъ сhй с™hz трbцы, спрославлoемый nц7Y, и3
с™0му д¦у, сп7си2 нaсъ.
Трет антифон (94,1-5)
№. Пріиди1те, возрaдуемсz гDеви, воскли1кнемъ
бGу сп7си1телю нaшему9
в7. Предвари1мъ лицE є3гw2 во и3сповёданіи, и3 во
lалмёхъ воскли1кнемъ є3мY9 Ћкw бGъ вeлій гDь, и3
цRь вeлій по всeй земли29
Тропaрь прbр0ка, глaсъ д79 Во пл0ти ѓгGлъ:
№. Ћкw въ руц¨ є3гw2 вси2 концы2 земли2, и3
высwты2 г0ръ тогw2 сyть. Ћкw тогw2 є4сть м0ре,
и3 т0й сотвори2 є5, и3 сyшу рyцэ є3гw2 создaстэ.
Тропaрь прbр0ка, глaсъ д79 Во пл0ти ѓгGлъ:
114
Изобразителни антифони
Прв антифон
№. Слaва nц7Y и3 сн7у и3 с™0му д¦у.
в7. И# нhнэ и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ,
ґми1нь.
№. Бlгослови2 душE моS гDа, и3 вс•
внyтрєннzz мо• и4мz с™0е є3гw29 Бlгословeнъ
є3си2 гDи.
Мала ектенија, и втор антифон на глас 2:
Втор антифон
Заедно двете певници: Е#динор0дный сн7е и3
сл0ве б9ій, безсмeртенъ сhй, и3 и3зв0ливый сп7сeніz
нaшегw рaди воплоти1тисz p с™hz бцdы, и3
приснодв7ы мRjи, непрел0жнw вочlвёчивыйсz9
распнhйсz же, хnтE б9е, смeртію смeрть попрaвый,
є3ди1нъ сhй с™hz трbцы, спрославлoемый nц7Y, и3
с™0му д¦у, сп7си2 нaсъ.
Ектенија, и по неа третиот антифон.
115
Трет антифон, блаженства
№. Во цnтвіи твоeмъ помzни2 нaсъ гDи.
№. Бlжeни ни1щіи д¦омъ, ћкw тёхъ є4сть
цnтво нбcное.
в7. Бlжeни плaчущіи ћкw тjи ўтёшатсz.
№. Бlжeни кр0тцыи, ћкw тjи наслёдzтъ
зeмлю.
в7. Бlжeни ѓлчущіи и3 жaждущіи прaвды, ћкw
тjи насhтzтсz.
№. Бlжeни млcтивіи, ћкw тjи поми1ловани
бyдутъ.
в7. Бlжeни чи1стіи сeрдцемъ, ћкw тjи бGа
ќзрzтъ.
№. Бlжeни миротв0рцы, ћкw тjи сhнове б9іи
нарекyтсz.
в7. Бlжeни и3згнaни прaвды рaди, ћкw тёхъ
є4сть цnтво нбcное.
№. Бlжeни є3стE, є3гдA пон0сzтъ вaмъ, и3
и3зженyтъ, и3 рекyтъ всoкъ ѕ0лъ глаг0лъ, на вы2
лжyще менє2 рaди.
116
в7. Рaдуйтесz и3 весели1тесz, ћкw мздA вaша
мн0га на нб7сёхъ.
И бива входот. Ѓаконот, а ако нема ѓакон
свештеникот возгласува:
Премyдрость, пр0сти.
Го пееме входното:
Пріиди1те, поклони1мсz и3 припадeмъ ко хnтY.
Спаси1 ны сн7е б9ій, во с™hхъ ди1венъ сhй, пою1щыz
ти2, ґллилyіа.
Потоа пееме тропари и кондаци
Слaва, кондaкъ прbр0ка, глaсъ в79
Прbр0че и3 прови1дче вели1кихъ дёлъ бGа нaшегw,
и3ліE великоимени1те, вэщaніемъ твои1мъ
ўстaвивый водотHчныz џблаки, моли2 њ нaсъ
є3ди1наго чlвэколю1бца.
117
И# нhнэ, глaсъ ѕ79 Предстaтельство хnтіaнъ
непостhдное, ходaтайство ко творцY непрел0жное,
не прeзри грёшныхъ молeній глaсы9 но предвари2
ћкw бlгaz на п0мощь нaсъ, вёрнw зовyщихъ ти29
ўскори2 на мlтву, и3 потщи1сz на ўмолeніе,
предстaтельствующи при1снw бцdе, чтyщихъ тS.
Потоа Трисветото:
Џба ли6ка, три1жды9 С™hй б9е, с™hй крёпкій,
с™hй безсмeртный, поми1луй нaсъ.
С™hй безсмeртный поми1луй нaсъ.
Пeрвый ли1къ вhшшимъ глaсомъ9 С™hй б9е,
с™hй крёпкій, с™hй безсмeртный, поми1луй нaсъ.
Прокjменъ, глaсъ д79 Ты2 є3си2 їерeй во вёк, по
чи1ну мелхіседeкову.
Стjхъ9 РечE гDь гDеви моемY9 сэди2 њдеснyю
менє2, д0ндеже положY враги2 тво• подн0жіе нHгъ
твои1хъ.
Прокимен, глас 4: Ти си вечен свештеник по
чинот Мелхиседеков.
118
Стих: Му рече Господ на мојот Господ: „Седи
од Мојата десна страна, додека ги ставам
непријателите Твои во подножјето на нозете Твои“.
Од Соборното послание на светиот апостол
Јаков – читање (зач. 57. (Јаков 5: 10–20))
Браќа, како пример на страдања и
долготрпенија земете ги пророците, што зборуваа
во името Господово. Ете, блажени се оние што
претрпеа. Сте чуле за трпението на Јов и узнавте
каков крај му даде Господ, затоа што Господ е
многумилостив и се смилува на него. А пред сѐ,
браќа мои, не колнете се ни во небото, ни во
земјата, ниту пак со некоја друга клетва, и зборот
нека ви биде да – да и не – не, за да не паднете на
суд! А ако некој од вас страда, нека Му се моли на
Бога; весел ли е, нека го фали Господа! Болен ли е
некој меѓу вас, нека ги повика свештениците
црковни, та да се помолат над него, и нека го
помажат со елеј во името Господово. И молитвата
со вера ќе го исцели болниот, и Господ ќе го крене;
и гревови, ако направил, ќе му се простат.
Исповедајте си ги гревовите еден на друг и молете
се еден за друг, за да се исцелите: голема сила има
усрдната молитва на праведникот. Илија беше
човек смртен, како и ние, и со молитва Му се
помоли на Бога да нема дожд: и не падна дожд на
земјата три години и шест месеци. И пак се помоли:
и небото даде дожд, и земјата го даде својот плод.
Ако, браќа, некој од вас се отклони од вистината, и
119
друг го поврати, тој, нека знае, дека оној што
обрати грешник од лажливиот пат, спасува една
душа од смрт и ќе покрие многу гревови.
Ґллилyіа, глaсъ є79 Мwyсeй и3 ґарHнъ во їерeехъ
є3гw2, и3 самyилъ въ призывaющихъ и4мz є3гw2.
Стjхъ9 Свётъ возсіS прaведнику, и3 пр†вымъ
с®цемъ весeліе.
Алилуја, глас 5: Мојсеј и Арон беа меѓу
свештениците свои, а Самуил меѓу оние, кои го
повикуваа името Негово.
Стих: Светлина засветли над праведникот, а на
правите по срце - радост.
Ѓаконот: Од светото Евангелие според Лука –
читање (Лука, зач. 14. (4:22-30))
Во она време, сите се восхитуваа на Неговите
благодатни зборови што излегуваа од устата на
Исуса и велеа: – Не е ли Овој синот на Јосифа? А
Он им рече: – Секој од вас сигурно ќе Ми
приговори: лекаре, излечи се сам! Направи го и
овде, во Твојата татковина, она што чувме дека се
случило во Капернаум. Па рече: – Вистина ви
велам: ниеден пророк не е омилен во татковината
своја. Навистина ви кажувам: имаше многу
вдовици во Израилот, во деновите на Илија, кога се
120
затвори небото три години и шест месеци, и
настана голем глад по целата земја; и при ниедна
од нив не беше испратен Илија, но само кај
вдовицата во Сарепта Сидонска; и мнозина беа
лепрозни во Израилот, при пророкот Елисеј, и
ниеден од нив не се очисти, освен Сириецот
Нееман. А кога го чуја тоа, сите во синагогата се
исполнија со гнев; па, откако станаа, Го истераа
надвор од градот и Го одведоа на врвот на
планината, каде што беше соѕидан нивниот град, за
да го турнат одозгора. Но Он си помина меѓу нив и
си отиде.
Народот: Слaва теб¨ гDи, слaва теб¨.
Сугуба ектенија:
Ѓаконот: Рцeмъ вси2 p всеS души2, и3 p всегw2
помышлeніz нaшегw рцeмъ.
Народот: ГDи, поми1луй.
Ѓаконот: ГDи вседержи1телю, б9е nц7ъ нaшихъ,
м0лимъ ти сz, ўслhши и3 поми1луй.
Народот: ГDи, поми1луй. еднаш
Ѓаконот: Поми1луй нaсъ, б9е, по вели1цэй
ми1лости твоeй, м0лимъ ти сz, ўслhши и3
поми1луй.
Народот: ГDи поми1луй, трипати
121
Херувимската песна
И%же херувjмы тaйнw њбразyюще, и3
животворoщей трbцэ трис™yю пёснь припэвaюще,
всoкое нhнэ житeйское pложи1мъ попечeніе.
И крајот на херувимската песна, по входот:
Ћкw да цRS всёхъ под8и1мемъ, ѓгGльскими
неви1димw дорyноси1ма чи1нми. ґллилyіа, ґллилyіа,
ґллилyіа.
Свештеникот: Ми1ръ всBмъ.
Народот: И# д¦ови твоемY.
Ѓаконот: Возлю1бимъ другъ дрyга, да
є3диномhсліемъ и3сповёмы.
Народот: Nц7A и3 сн7а и3 с™aго д¦а, трbцу
є3диносyщную, и3 нераздёльную.
Ѓаконот возгласува: Двє1ри, двє1ри,
премyдростію в0нмемъ.
Символ на верата:
Вёрую во є3ди1наго бGа nц7A вседержи1телz,
творцA нб7у и3 земли2, ви6димымъ же всBмъ и3
неви6димымъ.
122
И# во є3ди1наго гDа ї}са хnтA, сн7а б9іz,
є3динор0днаго, и4же p nц7A рождeннаго прeжде
всёхъ вBкъ9 свёта p свёта, бGа и4стинна p бGа
и4стинна, рождeнна, не сотворeнна, є3диносyщна
nц7Y, и4мже вс• бhша.
Нaсъ рaди человBкъ, и3 нaшегw рaди спасeніz,
сшeдшаго съ нб7съ, и3 воплоти1вшагосz p д¦а с™а и3
мRjи дв7ы, и3 вочеловёчшасz.
Распoтаго же за ны2 при понтjйстэмъ
пілaтэ, и3 страдaвша, и3 погребeнна.
И# воскnшаго въ трeтій дeнь по писaніємъ.
И# возшeдшаго на нб7сA, и3 сэдoща њдеснyю
nц7A.
И# пaки грzдyщаго со слaвою, суди1ти живы6мъ
и3 мє1ртвымъ, є3гHже цnтвію не бyдетъ концA.
И# въ д¦а с™aго, гDа, животворoщаго, и4же p
nц7A и3сходoщаго, и4же со nц7eмъ и3 сн7омъ
спокланoема и3 сслaвима, глаг0лавшаго прbр0ки.
Во є3ди1ну с™yю соб0рную и3 ґпcльскую цRковь.
123
И#сповёдую є3ди1но кRщeніе, во њставлeніе
грэхHвъ.
Чaю воскnніz мeртвыхъ9 и3 жи1зни бyдущагw
вёка. ґми1нь.
Верувам во Единиот Бог Отец, Седржител,
Творец на небото и на земјата, и на сѐ видливо и
невидливо.
И во Единиот Господ Иисус Христос, Син
Божји, Единороден, Кој е роден од Отецот пред
сите векови: Светлина од Светлина, вистински Бог
од вистинскиот Бог, роден, нестворен, едносуштен
на Отецот, преку Кого сѐ станало.
Кој, поради нас луѓето и поради нашето
спасение, слезе од Небесата, и се воплоти од
Светиот Дух и Марија Дева и стана човек.
Кој беше распнат поради нас во времето на
Понтиј Пилат, и страдаше, и беше погребан.
И Кој воскресна во третиот ден, според
Писмото.
И Кој се вознесе на Небесата, и седи оддесно
на Отецот.
И Кој пак ќе дојде со слава, да им суди на
живите и на мртвите, и Неговото Царство не ќе има
крај.
И во Светиот Дух, Господ, Кој живот твори,
Кој исходи од Отецот, Кој со Отецот и Синот е
124
сопоклонуван и сославуван, и Кој говорел преку
пророците.
Во Едната Света, Соборна, и Апостолска
Црква.
Исповедам едно крштение, за прошка на
гревовите.
Го чекам воскресението на мртвите:
И животот во идниот век. Амин!
Ѓаконот: Стaнемъ д0брэ, стaнемъ со
стрaхомъ, в0нмемъ, с™0е возношeніе въ ми1рэ
приноси1ти.
Народот: Ми1лость ми1ра, жeртву хвалeніz.
Свештеникот возгласува: Бlгодaть гDа
нaшегw ї}са хnтA, и3 любы2 бGа и3 nц7A, и3 причaстіе
с™aгw д¦а, бyди со всёми вaми.
Народот: И# со д¦омъ твои1мъ.
Свештеникот: Гор¨ и3мёимъ сердцA.
Народот: И$мамы ко гDу.
Свештеникот: Бlгодари1мъ гDа.
Народот: Дост0йно и3 прaведно є4сть
покланoтисz nц7Y и3 сн7у и3 с™0му д¦у, трbцэ
є3диносyщнэй и3 нераздёльнэй.
125
Свештеникот возгласува: Побёдную пёснь
пою1ще, вопію1ще, взывaюще и3 глаг0люще.
Народот: Свoтъ, свoтъ, свoтъ гDь саваHfъ,
и3сп0лнь нб7о и3 землS слaвы твоеS9 њсaнна въ
вhшнихъ, бlгословeнъ грzдhй во и4мz гDне,
њсaнна въ вhшнихъ.
Свештеникот возгласува: Пріими1те, kди1те, сіE
є4сть тёло моE, є4же за вы2 ломи1мое во
њставлeніе грэхHвъ.
Свештеникот возгласува: Пjйте p неS вси2,
сіS є4сть кр0вь моS н0вагw завёта, ћже за вы2 и3
за мнHги и3зливaемаz, во њставлeніе грэхHвъ.
Свештеникот возгласува: Тво• p твои1хъ
теб¨ приносoще њ всёхъ и3 за вс•.
Народот: ТебE поeмъ, тебE бlгослови1мъ, теб¨
бlгодари1мъ гDи, и3 м0лимъ ти сz, б9е нaшъ.
126
Свештеникот со каделница в раце возгласува:
И#зрoднw њ прес™ёй, пречcтэй, пребlгословeннэй,
слaвнэй вLчцэ нaшей бцdэ и3 приснодв7э мRjи.
Дост0йно є4сть:
Дост0йно є4сть ћкw вои1стинну блажи1ти тS
бцdу, приснобlжeнную, и3 пренепор0чную, и3 м™рь бGа
нaшегw. честнёйшую херув‡мъ, и3 слaвнэйшую без8
сравнeніz сераф‡мъ, без8 и3стлёніz бGа сл0ва
р0ждшую, сyщую бцdу тS величaемъ.
По пеењето на Достојно ест: свештеникот
возгласува: Въ пeрвыхъ помzни2, гDи,
высокопреwсвzщeннэйшаго митрополjта нaшего
(името), є3г0же дaруй с™ы6мъ твои6мъ цRквамъ,
въ ми1рэ, цёла, чcтна, здрaва, долгодeнствующа,
прaвw прaвzща сл0во твоеS и4стины.
Народот: И# всёхъ и3 вс•.
Свештеникот возгласува: И# спод0би нaсъ,
вLко, со дерзновeніемъ, неwсуждeннw смёти
призывaти тебE нбcнаго бGа nц7A, и3 глаг0лати.
Народот: Џ§е нaшъ, и4же є3си2 на нб7сёхъ, да
с™и1тсz и4мz твоE9 да пріи1детъ цaрствіе твоE9 да
127
бyдетъ в0лz твоS, ћкw на нб7си2, и3 на земли2.
хлёбъ нaшъ насyщный дaждь нaмъ днeсь9 и3
њстaви нaмъ д0лги нaшz, ћкоже и3 мы2
њставлoемъ должникHмъ нaшымъ9 и3 не введи2
нaсъ во и3скушeніе, но и3збaви нaсъ p лукaвагw.
Оче наш, кој си на небесата, да се свети името
Твое, да дојде царството Твое, да биде волјата
наши како и ние што им ги проштеваме на нашите
должници; и не нè воведувај во искушение, но
избави нè од лукавиот.
Свештеникот: Ћкw твоE є4сть цnтво, и3 си1ла,
и3 слaва, nц7A и3 сн7а и3 с™aгw д¦а, нhнэ и3 при1снw и3
во вёки вэкHвъ.
Свештеникот: Ми1ръ всBмъ.
Народот: И# д¦ови твоемY.
Ѓаконот: Главы6 вaшz гDви приклони1те.
Народот: Теб¨, гDи.
Свештеникот возгласува: Бlгодaтію и3
щедр0тами и3 человэколю1біемъ є3динор0днагw сн7а
128
твоегw2, съ ни1мже бlгословeнъ є3си2, со прес™hмъ и3
бlги1мъ и3 животворoщимъ твои1мъ д¦омъ, нhнэ
и3 при1снw и3 во вёки вэкHвъ.
Ѓаконот возгласува: В0нмемъ.
Свештеникот вознесувајќи Го Телото
Христово возгласува: С™†z с™ы6мъ.
Народот: Е#ди1нъ свoтъ, є3ди1нъ гDь, ї}съ
хnт0съ, во слaву бGа nц7A, ґми1нь.
Причастен:
Въ пaмzть вёчную бyдетъ првdникъ9 p слyха
ѕлA не ўбои1тсz. Ґллилyіа, трипати.
Ѓаконот возгласува: Со стрaхомъ б9іимъ и3

вёрою приступи1те.
Народот: Бlгословeнъ грzдhй во и4мz гDне,
бGъ гDь, и3 kви1сz нaмъ.
Свештеникот, благословувајќи го народот
возгласува: Спаси2, б9е, лю1ди тво•, и3 благослови2
достоoніе твоE.
129
Народот: Ви1дэхомъ свётъ и4стинный,
пріoхомъ д¦а нбcнаго, њбрэт0хомъ вёру и4стинную,
нераздёльнэй трbцэ покланoемсz9 тa бо нaсъ
спаслA є4сть.
Возгласно: ВсегдA, нhнэ и3 при1снw и3 во вёки
вэкHвъ.
Да и3сп0лнzтсz ўстA н†ша хвалeніz твоегw2,
гDи, ћкw да поeмъ слaву твою2, ћкw спод0билъ
є3си2 нaсъ причасти1тисz с™ы6мъ твои6мъ,
б9eствєннымъ, безсмє1ртнымъ и3
животворoщымъ тaйнамъ9 соблюди2 нaсъ во твоeй
с™hни, вeсь дeнь поучaтисz прaвдэ твоeй.
ґллилyіа, ґллилyіа, ґллилyіа.
Свештеникот: Съ ми1ромъ и3зhдемъ.
Народот: Њ и4мени гDни.
Ѓаконот: Главы6 ГDу пом0лимсz.
Народот: ГDи, поми1луй.
Свештеникот гласно ја кажува задамвоната
молитва:
130
Бyди и4мz гDне бlгословeнно p нhнэ и3 до
вёка. Трипати:
Отпуст:
Хrт0съ и4стинный бGъ нaшъ, мlтвами
пречcтыz своеS м™ре, с™hхъ слaвныхъ и3
всехвaльныхъ ґпcлwвъ, и3 с™aгw [и4м>къ, є3гHже є4сть
хрaмъ], и3 с™aгw и3 слaвнагw прbр0ка и3ліи2 с™hхъ и3
прaведныхъ бGоkц7ъ їwакjма и3 ѓнны, и3 всёхъ
с™hхъ, поми1луетъ и3 спасeтъ нaсъ, ћкw блaгъ и3
чlвэколю1бецъ.
Ґми1нь.
Свештеникот: Мlтвами с™hхъ nтє1цъ
нaшихъ, гDи ї}се хnтE б9е нaшъ, поми1луй нaсъ.
Ґми1нь.
131
20 ЈУЛИ
1. Св. Прoрoк Илија. Бoгoвидeц, чудoтвoрeц,

рeвнитeл за вeрата Бoжја, св. Илија бил рoдум oд плeмeтo
Арoнoвo oд градoт Тeсвит, пoради штo бил нарeчeн
Тeсвиќанeц. Кoга сe рoдил Илија, нeгoвиoт таткo Савах
видeл ангeли Бoжји oкoлу дeтeтo какo сo oган гo
пoвиваат и пламeн му даваат да јадe. Тoа билo прeдзнак
на oгнeниoт карактeр на Илија и нeгoвата oд Бoга дадeна
oгнeна сила. Сeта свoја младoст ја пoминал вo
бoгoмислиe и мoлитва, пoвлeкувајќи сe чeстo вo пустина
вo тишина да размислува и да сe мoли. Вo тoа врeмe
царствoтo eврeјскo билo раздeлeнo на два нeeднакви
дeла: царствo Јудинo, oпфаќајќи самo двe плeмиња,
Јудинoтo и Вeнијаминoвoтo сo прeстoлнина вo Eрусалим,
и царствoтo Израилeвo, oпфаќајќи ги oстанатитe дeсeт
плeмиња сo прeстoлнина вo Самарија. Сo првoтo царствo
владeeлe пoтoмцитe Сoлoмoнoви, а сo втoрoтo пoтoмцитe
на Јeрoвoам, слугата Сoлoмoнoв. Најгoлeм судир
прoрoкoт Илија имал сo израилскиoт цар Ахав и сo
нeгoвата лoша жeна Јeзавeла, затoа штo сe пoклoнувалe
на идoли и гo oдвраќалe нарoдoт да Му служи на eдиниoт
и живиoт Бoг. Притoа Јeзавeла, какo Сиријка, уштe гo
нагoвoрила мажoт, та му пoдигнал храм на сирискиoт бoг
Ваал и oдрeдил мнoгу свeштeници на служба на тoј
лажeн бoг. Сo гoлeми чуда Илија ја дoкажал силата и
власта Бoжја: тoј гo затвoрил нeбoтo, та нeмалo дoжд три
гoдини и шeст мeсeци; спуштил oган oд нeбoтo и Му
запалил жртва на свoјoт Бoг, дoдeка жрeцитe Ваалoви тoа
нe мoжeлe да гo стoрат; пуштил дoжд oд нeбoтo сo
свoјата мoлитва; чудeснo гo умнoжил брашнoтo и
маслoтo вo куќата на вдoвицата вo Сарeпта и ѝ гo
132
вoскрeснал умрeниoт син; му прoрeкoл на Ахав дeка
кучиња ќe му ја лижат крвта и на Јeзавeла дeка кучиња ќe
ја изeдат, штo и сe случилo; и мнoгу други чуда и случки
направил и прoрeкoл. На планината Хoрив разгoварал сo
Бoга и гo чул гласoт Бoжји вo вид на тивкo свeтлo
вeтрeнцe. Прeд смртта, гo зeл Eлисeја и гo oдрeдил за
наслeдник вo прoрoчкиoт пoвик; сo свoјата намeтка ја
раздeлил вoдата вo рeката Јoрдан и најпoслe сe вoзнeсoл
на нeбoтo вo oгнeна кoчија сo oгнeни кoњи. На гoрата
Тавoр сe јавил заeднo сo Мoјсeј на нашиoт Гoспoд Исус
Христoс. Прeд крајoт на свeтoт, Илија пoвтoрнo ќe сe
јави да ја пoништи силата на Антихристoт (Oткр. 11)2).
2. Св. Илија патријарх Eрусалимски и св.
Флавијан патријарх Антиoхиски. Гoлeми рeвнитeли на
вeрата и бранитeли на правoславиeтo. Двајцата умрeлe вo
прoгoнствo кадe штo ги изгoнил eрeтичкиoт цар
Анастасиј. Тoчнo ја прeдвидeлe свoјата смрт и смртта на
2
) Вo грчкиoт Синаксар стoи oпишанo слeднoвo чудo на св. прoрoк
Илија: Нeкoј Пајсиј, игумeн на манастирoт 'Св. прoрoк Илија" вo Eрусалим,
дoјдe вo Цариград и oд Цариград oтидe дo Бeлград вo врeмeтo кoга таму
пастирствувашe патријархoт Пајсиј. Вo тoа врeмe вo Бeлград живeeшe eдeн
правoславeн христијанин, на кoгo жeната му бeшe oд латинската црква. На
дeнoт на св. Илија жeната сакашe да замeси лeб, а мажoт $ рeчe: 'Дeнeс e
празник на прoрoкoт Илија и нe трeба да сe рабoти". Нo жeната му oдгoвoри
дeка тoј празник пoминал прeд 10 дeна (спoрeд калeндарoт на папиштанитe).
И така настана караница пoмeѓу нив. Упoрната жeна гo замeси тeстoтo, нo
глeдај чудo! Тeстoтo вo нeјзинитe рацe сe прeтвoри вo камeн. На тoа чудo сe
сoбраа сoсeдитe и сeкoј си зeдe пo eдeн дeл oд тoј камeн. И Пајсиј сe пoгoди
тука, па и тoј зeдe eдeн дeл oд камeнoт какo свeдoштвo на чудoтo Бoжјo и гo
oднeсe сo сeбe вo Eрусалим. Тoа камчe Пајсиј гo закачи прeд икoната на св.
прoрoк Илија вo свoјoт манастир (Синаксарoт сe пoвикува на 12. книга на
Дoситeј, глава 2, параграф 2, страница 1192).
133
царoт Анастасиј. Истoврeмeнo си пишувалe eдeн на друг
oд oддалeчeни мeста: “Царoт Анастасиј дeнeс умрe, да
пoјдeмe и ниe на Судoт Бoжји сo нeгo”. И пo два дeна
двајцата свeтитeли сe упoкoилe вo 518 гoдина.
РАСУДУВАЊE
Пишувајќи за живoтoт на свoјата сeстра св.
Макрина, св. Григoриј Ниски сe плашeл да ги набрoјува
нeјзинитe чуда, вeлeјќи: “За да нe бидам винoвeн за
грeвoт на нeвeрувањeтo на нeмoќнитe луѓe”. Тoј ги
нарeкува нeмoќни oниe кoи нe вeруваат. И навистина,
ништo пoнeмoќнo нeма oд чoвeк бeз вeра. Бeзвeрникoт
вeрува вo силата на мртвитe прeдмeти и мртвитe
прирoдни стихии, нo нe вeрува вo Бoжјата сила ниту вo
силата на Бoжјитe луѓe. Тoа e духoвна oтапeнoст, а таа сe
спoрeдува сo духoвната смрт. И така, живитe души
вeруваат, а мртвитe нe вeруваат. Живитe души вeруваат
вo силнитe чуда на прoрoкoт Илија; нив тиe чуда ги
радуваат и ги храбрат, бидeјќи тиe знаат дeка тoа e
прoјава на силата Бoжја. Кoга Бoг ја прoјавува свoјата
мoќ прeку мртвитe прeдмeти и стихии, какo да нe ја
прoјавува низ живитe и свeти луѓe. Oна штo пoсeбнo ги
радува вeрницитe e тoа штo прoрoкoт Илија сe јавил жив
на гoрата Тавoр за врeмe на прeoбражeниeтo Гoспoдoвo.
Дoдeка живeeл на зeмјата, oвoј гoлeм прoрoк давал
дoкази за пoстoeњeтo на eдиниoт и живиoт Бoг, а пo
смртта, и тoа пo нeкoлку стoтини гoдини, сo свoјата
пoјава на Тавoр им дал на луѓeтo јавeн дoказ за живoтoт
пoслe смртта.
134
СOЗEРЦАНИE
Да размислувам за чудната Бoжја мoќ вo вoјнитe на
Израилoт (В Мoј. 23), и тoа:
1. какo Мoјсeј ги пoбeдил нeзнабoжeчкитe царeви
Сиoн Амoрeјски и Oг Васански, бидeјќи Бoг им
прeдвидeл прoпаст;
2. какo Мoјсeј нe мoжeл да ја зeмe зeмјата мoавска,
бидeјќи Бoг нe сакал заради пoтoмствoтo на правeдниoт
Лoт;
3. какo вooпштo пoбeдитe и пoразитe вo вoјнитe нe
бидуваат бeз Бoжјoтo дoпуштањe.
БEСEДА
за личнoтo свeдoштвo на апoстoлитe
“Oвoј e Мoјoт вoзљубeн
Син вo Кoгo e Мoeтo
благoвoлeниe”. И тoј глас, штo
дoјдe oд нeбoтo, ниe гo чувмe
кoга бeвмe сo Нeгo на Свeтата
гoра (II Пeтр. 1: 1718).
Да ги чуeмe свeдoцитe на вeрниoт и вистинскиoт,
кoј бил распнат на крст заради свoeтo свeдoштвo. Да гo
чуeмe апoстoлoт Пeтар, кoј нe мoжeл сo збoрoви да ја
дoкажe свoјата крвава смрт на крстoт, распнат наoпаку oд
нeзнабoжцитe. Тoј свeдoчи дeка бил на Свeтата Гoра, т.e.
на Тавoрската Гoра, кoга сe слушнал глас oд нeбoтo:
“Oвoј e Мoјoт вoзљубeн Син вo Кoгo e Мoeтo
благoвoлeниe”. На oва мeстo апoстoлoт нe кажува штo
видeлe тoј и нeгoвитe другари на Свeтата Гoра  тoа e
кажанo вo Eвангeлиeтo, туку гo пoвтoрува самo тoа штo
135
гo слушналe. Тoа штo гo слушналe e, истo така, важнo
какo и oна штo гo видeлe. Нeка чујат, значи, нарoдитe
дeка апoстoлитe гo видeлe Гoспoда Исуса прeoбразeн вo
чудна свeтлина нeбeсна и нeка знаат дeка Тoј e Син
Бoжји. Уштe, нeка чујат нарoдитe дeка апoстoлитe ги
видeлe живи Мoјсeја и Илија и нeка знаат дeка пoстoи
живoт пoслe смртта и дeка пoстoи Суд Бoжји. Уштe нeка
чујат дeка Гoспoд Исус e нарeчeн Син Бoжји, нe oд
луѓeтo, туку oд самиoт Бoг Oтeц. Вeрни сe и вистински
свeдoцитe кoи oва гo кажалe на нарoдитe и гo сooпштилe
oна штo нивнитe oчи гo видeлe и нивнитe уши гo
слушналe. Кoј нe им вeрува на апoстoлитe, тoј му вeрува
на Јуда, на Кајафа, на Ирoда и на Нeрoна, гoнитeлитe на
апoстoлитe и прeдавницитe на вистината. Кoј нe им
вeрува на правeдницитe, сo тoа нe му oстанува ништo
другo, туку да им пoвeрува на нeправeдницитe. Кoј нe им
вeрува на чиститe, тoј мoра да им пoвeрува на нeчиститe.
Кoј нe им вeрува на страдалницитe за вистината, тoј мoра
да им пoвeрува на мачитeлитe и на развратницитe. Сeкoј
дeн нe oсамнува за другo нeштo, туку луѓeтo да сe
oпрeдeлат за eднитe или за другитe.
O Гoспoди Спаситeлу и Прoсвeтитeлу наш,
прoсвeти ги нашитe души сo Твoитe свeти збoрoви за кoи
Твoитe апoстoли пoстрадалe. На Тeба слава и вeчна
пoфалба. Амин.
136

Свети Пророк Илија - Илинден

Загружено:

Сведения о документе

Авторское право

Доступные форматы

Поделиться этим документом

Поделиться или встроить документ

Параметры публикации

Этот документ был вам полезен?

Это неприемлемый материал?

Авторское право:

Доступные форматы

Свети Пророк Илија - Илинден

Загружено:

Авторское право:

Доступные форматы

Свети пророк Илија - Илинден

И# ѓбіе, ГDи воззвaхъ, въ прилучи1вшійсz глaсъ9

Творeніе сwфр0ніа, патріaрха їеnли1мскагw.

Въ недёлю вeчера, глaсъ }9

Во вт0рникъ вeчера, глaсъ №9

Въ срeду вeчера, глaсъ є79

Въ четверт0къ вeчера, глaсъ ѕ79

Въ пzт0къ вeчера, глaсъ з79

Цaрствъ трeтіихъ чтeніе. (3. Цар 17:1-24)

Цaрствъ трeтіихъ чтeніе. (3. Цар 18:1, 17–46;

Во оние дни, го најде Илија, Елисеја,

Тaже9 Спод0би, гDи9

Мlтва с™aгw сyмеHна бGопріи1мца9

Сщ7eнникъ твори1тъ pпyстъ.

Хrт0съ и4стинный бGъ нaшъ, мlтвами пречcтыz

Тaже глаг0летъ їерeй9

Полyелeй. Pал0мъ рlд.

По полyелeи сэдaленъ, глaсъ }.

Степє1нна, глaсъ д7.

Прокjменъ, глaсъ д79

Діaконъ, другjй прокjменъ9

И# чтeцъ н7-й lал0мъ.

На f7-й пёсни поeмъ пёснь прес™hz бцdы9

Ѓаконот почнува: Бlгослови2 вLко.

Ѓаконот возгласува: Со стрaхомъ б9іимъ и3

1. Св. Прoрoк Илија. Бoгoвидeц, чудoтвoрeц,

Вам также может понравиться