Китоби ТАВЦИД - Боби дуввум

[Тоҷикк – Tajiki – ‫]طاجيهيث‬

Тация ва нашр: Муцаммадазиз

Раҷабк

2014 - 1435
 ‫نخاب اتلٔحيد ‪ -‬ابلاب اثلاين‬
‫ةاب فضو اتلٔحيد وٌا يكفر ٌَ اذلُٔب‬
‫« ةاليغث اىطاجيهيث »‬

‫حرمجث‪ /‬حمٍد عزيز رجب‬

‫‪2014 - 1435‬‬
 Китоби ТАВҲИД — Боби дуввум

Боби 2.
Дар бажни фазилати тавцид ва ин, ки тавцид ва
яктопарастк сабаби бахшиши гуноцон аст.

Аллоц таъоло мефармояд:

‫ُن ۡم‬ ‫ِذَّل َن َن َن ْا َن ۡم ْا َن‬
]٨٢ /‫﴾ [االُعام‬٨٢ ‫وا ُن و َن ۡم َن ِن ُنس ٓو ِن َن ن ُنه بِنظ ٍم‬ ‫ٱي‬
‫﴿ ِن‬
«(Амният аз они) касоне цаст, ки имон оварданд
ба Аллоци ягона ва имони худро бо зулм (ширк)
олуда насохтанд<».
Сураи Анъом – 82.

Аз Убода ибни Сомит (Аллоц аз ӯ розк бод)

ривоят аст, ки Пажмбар (салому дуруди Аллоц бар ӯ
бод) фармудаанд:

‫ و أن عيىس‬،‫«ٌَ شٓد أن ال إ هل إال ا﵀ وحده ال رشيم هل وأن حمٍدا عتده ورسٔهل‬

ّ‫ و اجلار حق أدخي‬،‫ و اجلِث حق‬،ٌِّ ‫عتد ا﵀ ورسٔهل ولكٍخّ أىلاْا إيل مريً و روح‬
».‫ا﵀ اجلِث يلع ٌا اكن ٌَ اىعٍو‬

«Цар шахсе гувоцк дицад бар ин, ки цеҷ маъбуди

барцаққе нест, ба ҷуз Аллоци ягона, ки шарике
надорад ва Муцаммад банда ва фиристодаи Ӯст ва
шацодат дицад, ки Исо низ банда ва фиристодаи
Аллоц ва калимаи Ӯст[1], ки бар Марям
3
фиристодааст ва (Исо) руце аз (аз арвоци халқкардаи)
Аллоц аст[2]. Ва гувоцк дицад, ки Ҷаннат ва Дузах цақ
аст, Аллоц ӯро бо цар амале, ки карда бошад дохили
бицишт мекунад».[3](ривояти Бухорк 3435, Муслим
28).

Инчунин Бухорк ва Муслим аз цадиси Итбон

ривоят кардаанд, ки Пажмбар (салому дуруди Аллоц
бар ӯ бод) фармудааст:
ّ ‫«فإن ا﵀‬
»‫ ال هلإ إال ا﵀ يبخيغ ةذلم وجّ ا﵀‬/‫حرم ىلع اجلار ٌَ كال‬
«Цамоно Аллоц оташи дузахро царом
гардонидааст барои цар касе, ки «ло илоца иллал-
лоц» – ро танцо барои ризои Аллоц гуфта бошад».

Аз АбуСаиди Худрк (Аллоц аз ӯ розк бод)

ривоят аст, ки Пажмбар (салому дуруди Аллоц бар ӯ
бод) гуфтааст:
‫ يا مٔيس! كو ال هلإ‬/‫ةّكال‬. ‫ عيٍين شيئا أذنرك و أدعٔك‬،‫ يا رب‬/‫«كال مٔىس‬
‫ يا مٔيس! لٔ أن السٍٔات الستع و‬/‫ كال‬.‫ لك عتادك يلٔلٔن ْذا‬،‫ يا رب‬/‫ كال‬.‫إال ا﵀‬
‫ و ال هلإ إال ا﵀ يف نفث ٌاىج ةَٓ ال هلإ إال‬،‫اعمرَْ غريي و األرضني الستع يف نفث‬
». ‫ا﵀‬
«Мусо (салому дуруди Аллоц бар ӯ бод) гуфт:
Парвардигоро! Маро чизе бижмӯз, ки туро бо он жд
кунам ва дуъо кунам. Худованд гуфт: Эй Мусо! Бигӯ:
«Ло илоца иллал-лоц» (цеҷ маъбуди барцаққ нест
магар Аллоц). Мусо гуфт: Парвардигоро! Цамаи
4
бандагонат инро мегӯянд (аз ту чизе мехоцам, ки
хосси ман бошад). Аллоц гуфт: Эй Мусо! Агар цафт
осмонро бо сокинони онцо ба ғайр аз Ман ва цафт
қабати заминро дар як паллаи тарозу гузошта шавад,
ва «Ло илоца иллал-лоц» дар паллаи дигар, пас «Ло
илоца иллал-лоц» аз цамаи онцо вазнинтар ва бартар
хоцад буд». (Ривояти Ибни Ҳиббон ва Ҳоким).

Имом Тирмизк аз Анас (Аллоц аз ӯ розк бод)

ривоят кардааст, ки гуфт:
Аз Расулуллоц (салому дуруди Аллоц бар ӯ ва
олу асцобаш бод) шунидам, ки фармуд:
‫ْش ُك ِِب‬
ُْ َْ َ ‫ُ ه‬ َْ ُ َََْ َ َ ‫َ ْ َ َ ه‬ ‫ه‬
ِ ‫ ثً ى ِليتين ال ت‬،‫راب األر ِض خطايا‬
ٍ ‫ ِإُم لٔ أحيخين ِةل‬،‫ يا ابَ آدم‬/‫كال اَّلل حعاىل‬
َ
‫ْ ًئ‬ ُ َ َْ ْ َ
‫ ألحيخُم ةِل َراةِ َٓا ٌَغ ِف َرة‬،‫شيئًئا‬
«Аллоц таъоло гуфтааст: Эй фарзанди одам!
Агар дар цоле ба сӯйи ман бижк ва бо ман мулоқот
кунк, ки ба пурии кураи замин гуноц кардак, вале цеҷ
чизу цеҷ касро ба ман шарик насохта бошк, ман бо
цамин андоза мағфират ва омӯриш наздат хоцам
омад». (ривояти Имом Тирмизк, ва онро цасан
донистааст).

Бажни масъалаҳои ин боб:

1) Бузургк ва фарогирии рацмат ва фазли Аллоц

таъоло.

5
2) Зижд будани аҷру подоши тавцид дар назди
Аллоци мутаъол.
3) Илова бар инки тавцид аҷру подоши зижд дорад,
инчунин сабаби омурзиши гуноцон аст.
4) Тафсири ояти 82-уми сураи Анъом, ва инки
вожаи «зулм» дар ин оят ба маънои ширк аст.
5) Андеша кардан дар мавриди панҷ масъалае ки
дар цадиси Убода ибни Сомит омадааст.
6) Бо ҷамъ кардан байни цадисцо, яъне цадиси Убода
ва цадиси Итбон ва дигар цадисцои ин мавзуъ,
маънои цақиқии «Ло илоца иллал-лоц» барои мо
маълум мешавад, ва цамчунин иштибоци
«фиребхӯрдацо» барои мо маълум мешавад.
(Фиребхӯрдацо онцое цастанд, ки гумон мекунанд
гуфтани«Ло илоца иллал-лоц» ба (танцок бидуни
амал кардан) кифоят мекунад).
7) Шарти қабул шудани «Ло илоца илаллоц» ин аст,
ки онро бо ихлос ва барои хушнудии Аллоц
таъоло гуфта бошад. Чк тавре ки дар цадиси
Итбон омадааст.
8) Цатто Пажмбарон низ нижз доштанд, ки
фазилати «Ло илоца иллал-лоц» ба онцо ждоварк
карда шавад.
9) «Ло илоца иллал-лоц» (дар цисоби рӯзи Қижмат)
аз цамаи мавҷудот вазнинтар ва бартар аст; вале бо
ин цол тарозуи бисжре аз гӯяндагони ин калима
сабук хоцад буд (аз сабаби гуноццои зижд, ва аз
6
 сабаби ба ҷой нажвардани цуқуқ ва шартцои ин
калима).
10) Замин низ монанди осмон дорои цафт табақа
мебошад.
11) Дар цафт табақаи осмон мавҷудоте сукунат
доранд.
12) Исботи маънои цақиқии сифоти Аллоци
мутаъол; бар хилофи ашъарицо (ва ацли таътил,
ва касоне ки мункири сифоти Аллоц цастанд ва
дар ин боб сифати «ваҷҳ» дар цадиси Итбон
омадааст).
13) Дар цадиси Итбон (разияллоцу анцу)
омадааст, ки Расулуллоц (салому дуруди Аллоц
бар ӯ ва олу асцобаш бод) фармуд: «Цамоно
Аллоц оташи дузахро царом гардонидааст
барои цар касе, ки «ло илоца иллал-лоц» – ро
танцо барои ризои Аллоц гуфта бошад». Бо
шинохтани цадиси Анас (разияллоцу анцу), ки
дар Тирмизк омадааст, маънои дурусти цадиси
Итбонро дармежбем, ки хушнудк ва ризои
Аллоц таъоло ин тарк ширк аст, ва гуфтани
забонии «Ло илоца иллал-лоц» ба танцок кофк
нест ва он тарки ширк нест.
14) Андеша ва тааммул кардан бар инки Исо ва
Муцаммад (салому дуруди Аллоц бар цардуи
онцо бод) цардуяшон бандаи Аллоц ва
пажмбари Аллоц цастанд.
7
15) Донистани инки яке аз сифатцои Исо
(алайцис-салом) ин аст, ки ӯ калимаи Аллоц
цаст (яъне пайдоиши ӯ дар натиҷаи калимаи
Аллоци мутаъол аст, ки ба Марям илқо
кардааст ва бо гуфтани «Бишав» ӯро пайдо
кардааст).
16) Инчунин яке аз сифатцои дигари Исо
(алайцис-салом) ин аст, ки ӯ руце аз Аллоц
цаст (руце мисли дигар арвоци офаридаи Аллоц
цаст, ки барои ташриф ва такрим Аллоц таъоло
он руцро чунин ба худаш нисбат медицад,
мисли китоби Аллоц, ва Байтуллоц ва ғайра, ва
ин цеҷ гоц ба ин маъное нест, ки Исо ҷузъе аз
Худованд бошад (Аллоц паноц дицад аз ин гуна
ақидаи ботил)).
17) Донистани фазилати имон ба Ҷаннат ва
Дузах.
18) Донистан ва андеша кардан дар мавриди ин
фармудаи Пажмбар (дар цадиси Убода): « ‫يلع ٌا‬
‫ – اكن ٌَ اىعٍو‬Бар цар амале ки бошад». (Яъне
гӯяндаи «Ло илоца иллал-лоц» цар амале ки
дошта бошад, саранҷом вориди Бицишт хоцад
шуд, модоме ки ширк наварзидааст).
19) Тарозу ду палла (киффа) дорад.
20) Исботи сифати «Ваҷҳ (яъне рӯй)» барои
Аллоц таъоло.

8
[1]Калимаи Аллоц аст, яъне аз сухани Худованд
офарида шудааст. Аллоц фармуд: Бишав! Пас ӯ (Исо)
бишуд, ба вуҷуд омад.
[2]Исо «Руцуллоц» гуфта шудааст, ва ин «Руцуллоц»
гуфтан ва нисбат додани Исо ба Аллоц, нисбати шараф
ва икром аст, мисли Хонаи Аллоц, ва Китоби Аллоц
гуфтан. Ва Исо алайцис-салом руце аз руццои (нафсе аз
нафсцои) офаридаи Аллоц цаст.
[3]Яъне дар охир ӯро баъди муцосаба кардан ва подоши
аъмолашро додан, вориди Бицишт месозад, зеро ки
социби тавцид ва гӯяндаи калимаи тавцид социби
наҷот аст.
***— бо истифода аз тарҷумацои Абу Муцаммад ва
Исцоқ ибни Абдуллоци Дабирк ал-Авазк –