TWÓRCY

Autor:
Artur Szymała
Redaktor:
Dawid Wolski
Redaktor wspomagający:
Adam Wieczorek
Korekta językowa:
Katarzyna Wieczorek
Autor scenariusza:
Dawid Wolski
Projekt graficzny i skład:
Monika Rajkowska-Fuczkiewicz Project Blackie
Logotyp:
Łukasz „Pachu” Pach
Ilustracja na okładce:
Anna Jarmołowska
Ilustracje:
Anna Jarmołowska
Karta postaci:
Krzysztof Stępień
Strona internetowa www.midguardrpg.eu:
Dorota Gębala

Odwiedź www.midguardrpg.eu
i zostań częścią MidGuard!
 sPis Treści
Wprowadzenie�����������������������������������������������������4
Księga Weterana��������������������������������������������6
Parametry Główne�����������������������������������������6
Parametry Pomocnicze�����������������������������������7
Klasy Postaci��������������������������������������������������9
Berzerker������������������������������������������������ 10
Huskarl���������������������������������������������������12
Jaeger��������������������������������������������������� 14
Wiking��������������������������������������������������� 16
Księga Atutów��������������������������������������������������� 18
Strzeleckie��������������������������������������������������� 18
Walka w zwarciu������������������������������������������ 18
Bitewne������������������������������������������������������� 19
Ogólne�������������������������������������������������������� 19
Hekseri�������������������������������������������������������� 20
Księga Rynsztunku����������������������������������������������21
Opis Tabeli Broni������������������������������������������ 22
Tabela: Broń Biała Lekka�������������������������� 23
Tabela: Broń Biała Jednoręczna��������������� 23
Tabela: Broń Biała Dwuręczna����������������� 23
Tabela: Broń Strzelecka��������������������������� 24
Pancerze������������������������������������������������������ 25
Tabela: Pancerze Polimerowe������������������� 25
Tabela: Pancerze Bojowe������������������������� 25
Tabela: Pancerze Wojskowe - Batalistyczne�� 25
Tabela: Pancerze Wojskowe - Szturmowe�� 25
Tarcze���������������������������������������������������������� 25
Tabela: Tarcze Kompozytowe������������������� 25
Środki Farmakologiczne�������������������������������� 26
Ekwipunek Ogólny���������������������������������������� 26
Księga Zasad����������������������������������������������������� 28
Runda��������������������������������������������������������� 33
Walka Dystansowa���������������������������������������34
Walka w Zwarciu������������������������������������������ 37
Śmierć i Rekonwalescencja���������������������������� 41
Zasady Ogólne��������������������������������������������� 42
Księga Hekseri��������������������������������������������������� 45
Rzucanie Hekseri������������������������������������������ 45
Podział Hekseri��������������������������������������������� 45
Koszt Rzucenia��������������������������������������������� 45
Koszt Wyuczenia������������������������������������������ 45
Wymagania Hekseri�������������������������������������46
Język Mistyczny��������������������������������������������46
Zasięg���������������������������������������������������������46
Pechowe Splecenie Hekseri���������������������������46
Doskonałe Splecenie Hekseri�������������������������46
Zwiększanie Mocy Hekseri - Koncentracja������46
Podbicie������������������������������������������������������� 47
Obrażenia����������������������������������������������������48
Obrona przed Hekseri�����������������������������������48
Odporność na Hekseri����������������������������������48
Odzyskiwanie Punktów Mocy������������������������48
Hekseri Asgardu�������������������������������������������48
Księga Wszczepów���������������������������������������������49
Neurostabilność�������������������������������������������49
Zespolenie Wszczepów���������������������������������50
Aktywacja Wszczepów���������������������������������50
Premia Synergiczna��������������������������������������50
Wszczepy Midgardu - Ogólnodostępne����������50
Wszczepy Asgardu����������������������������������������51
Operacja: Gniew Fenrisa - Scenariusz������������������ 52
Wstęp���������������������������������������������������������� 53
Scena 1: Gorące Powitanie����������������������������54
Scena 2: Wahadłowiec w Ogniu���������������������56
Wahadłowiec����������������������������������������� 57
Agenci��������������������������������������������������� 57
Atak Wargów�����������������������������������������58
Scena 3: Polowanie Na Grubą Zwierzynę!�������58
Zakończenie��������������������������������������������������61
Dodatek A: Midgard - Szkic Świata���������������������� 62
Dodatek B: Uppsala - Opis Metropolii������������������63
Dodatek C: Historia I Kultura Midgardu���������������64
Operacja: Gniew Fenrisa - Statystyki Postaci
Niezależnych�������������������������������������������������� 67
Agent Niflheimu (Szeregowy)������������������������ 67
Żołnierz Gwardii Midgardu (Szeregowy)��������� 67
Cywil (Szeregowy)����������������������������������������68
Warg (Doświadczony)����������������������������������68
Pomiot Fenrisa (Elitarny)�������������������������������68
 MIDGUARd
STARTER
Wprowadzenie
MidGuard jest grą fabularną osadzoną w odległej,
mrocznej przyszłości. Świat, który znasz, tu nie istnieje.
Gry fabularne to forma rozrywki dla grupy znajomych
(a czasami nieznajomych) osób, będąca ciekawym po-
łączeniem gry planszowej z elementami aktorskiej im-
prowizacji, wspieranej rozmaitymi zasadami.
Uniwersum MidGuard to świat, w którym kultura
nordycka zderza się z futuryzmem. Galaktyka po-
dzielona jest na niezliczoną liczbę układów gwiezd-
nych, z których 9 pełni w niej dominującą rolę – to na
planetach będących ich częścią wykształciły się cy-
wilizacje: Aelfheim – kolebka elfów, Svartalfeim – miej-
sce elfich wygnańców, Niflheim – źródło wszelkiego
plugastwa, Asgard oraz Vanaheim – macierzyste pla-
nety Aesirów i Vanirów, którzy od wieków rywalizują
ze sobą. Do tego mroźne Jotunheim, skąd pochodzą
lodowi giganci, Muspelheim – ogniste piekło, skąd
wywodzą się tajemnicze dzieci Surta, oraz wyjątko-
wy, martwy układ Helheim, gdzie rządzi Pani Śmier-
ci. Pośrodku tego wszystkiego, w samym centrum
galaktyki, położony jest Midgard – unikatowy system,
skąd wywodzą się ludzie. Midgard to planeta, która
uwięziona jest między ogniem a lodem. Jedna z jej
półkul zawsze skierowana jest w stronę bezlitosnego,
palącego słońca, a druga tonie w wiecznym mroku
i mrozie. Jedynie zielony pas na równiku, nazywany
Pierścieniem, nadaje się do swobodnego zamiesz-
kania. To w jego pobliżu powstały Bastiony – zbudo-
wane na planie koła, otoczone murem megalopolis.
Strzeliste, przypominające żagle wieżowce sąsiadują
tam z dawnymi nordyckimi świątyniami. Bezduszne
korporacje toczą sekretną wojnę, a wszystko zmie-
rza ku ostatecznemu rozstrzygnięciu – Ragnarokowi.
Czego potrzebuję,
żeby zagrać?
Przede wszystkim grupy znajomych, kostek używa-
nych w grach fabularnych (k20, k10 – najlepiej więcej
niż 1 sztuka każdej), kart postaci, ołówków, przeką-
sek i paru godzin wolnego czasu. Jeżeli masz szczę-
ście być osobą określaną jako Mistrz Gry, będziesz
potrzebował dodatkowo kilku pomysłów na scena-
riusze i odrobiny umiejętności improwizacji.
4
Kim jestem?
W grze MidGuard wcielacie się w postaci Wetera-
nów – dzielnych wikingów, niezłomnych berserkerów
i charyzmatycznych huskarli – którzy rzucili swoje
życie na szalę i stanęli do obrony Midgardu przed
zagrożeniami. Myśląc o Midgardczykach, może-
my odnieść się do naszych wyobrażeń o wikingach
– długie brody, włosy plecione w warkocze, runiczne
tatuaże oraz nadmiar rozmaitej biżuterii (kolczy-
ków, pierścieni, obręczy i naszyjników). Następnym
krokiem jest dodanie cybernetycznych implantów –
napędzanych runiczną magią sztucznych rąk, nóg
i oczu. Całości dopełnia futurystyczne uzbrojenie –
polimerowe pancerze, broń strzelecka i zawieszony
u pasa niezawodny topór. Oto typowy Midgardczyk.
Każdy mieszkaniec planety jest zobowiązany do
czynnej służby wojskowej w Gwardii Midgardu pod-
czas stanu zagrożenia.
Kim są bogowie?
Dla zwykłego mieszkańca Midgardu bogowie są nie-
zbadaną, niedostępną i niezrozumiałą siłą. Niektórzy
mawiają, że bogowie to wyjątkowo potężna, obca
rasa. Inni twierdzą, że to niezwykle rozwinięta, niepo-
jęta dla ludzi technologia, zdolna oddziaływać na ca-
łość Wszechświata. Jest też grupa skłonna wydłubać
ci oczy, jeżeli uważasz, że bogowie są czymś innym
niż mistycznymi twórcami całego istnienia. Jak widać,
zdań jest wiele, ale dowodów nie ma prawie żadnych.
Co oznacza Ragnarok?
Ragnarok to Koniec Czasów. To czas Zmierzchu
Bogów. Dopełnienie cyklu śmierci i odrodzenia. Tak
przynajmniej twierdzą Wieszczowie i Wölwy. Część
Midgardczyków odmawiają przyjęcia tego do wiado-
mości, podczas gdy reszta dąży do wiecznej chwały
z toporem w ręku. Podobno wszystko ma zacząć się
od śmierci Baldra, po czym nastąpi uwolnienie Lo-
kiego i nastanie Fimbulvinter – wieczna zima. Może
da się zapobiec Ragnarokowi? Miejmy nadzieję, bo-
wiem według podań wszystko ku niemu nieuchron-
nie zmierza.
 Co znajdę w tej książce?
Starter, który trzymasz w rękach, zawiera wszelkie UWAGA
niezbędne zasady potrzebne do rozpoczęcia zaba- Ze scenariuszem powinien zazna-
wy w świecie MidGuardu. Jego pierwsza część (Księ-
jomić się tylko Mistrz Gry. Prze-
gi Weterana, Atutów, Rynsztunku, Zasad, Hekseri
i Wszczepów) to zbiór reguł, dzięki którym gra może czytanie go przez gracza, który
się toczyć. Mistrz Gry, jako osoba prowadząca, musi ma zamiar w nim uczestniczyć,
się z nimi zapoznać. Jeżeli gracze również się z nimi może popsuć całą zabawę płynącą
zaznajomią – zabawa tylko na tym zyska. Druga część z tego doświadczenia.
Startera to scenariusz, dzięki któremu będziecie mogli
rozegrać swoją pierwszą grę w uniwersum MidGuard –
przy okazji ratując Uppsalę przed zagładą!
Ostatnią część tej książki stanowią dodatki opi-
sujące elementy świata, w którym toczy się gra. Do
Startera dołączone są też gotowe postaci, dzięki
czemu przygotowania do pierwszej rozgrywki mogą
być ograniczone do minimum.

5
 KsIęga WeTeRaNa
Parametry Główne
Każdy Weteran zrodzony na Midgardzie ma okre-
ślone możliwości rozwoju swojego potencjału. Pa-
rametry Główne (PG), które go opisują, zawierają
się w przedziale od 1 do 10. Tyle można osiągnąć bez
pomocy magii, wszczepów czy wszelkich urządzeń
i specyfików wspomagających. Natomiast wykorzy-
stując różne formy wspomagania, można osiągnąć
maksymalnie 12 punktów – obrazuje to limity ludz-
kiego organizmu.
Poniżej znajdziesz krótkie podsumowanie PG
oraz opisy powiązanych z nimi umiejętności, a także
tego, za co odpowiadają i jak się łączą z ogólnymi
statystykami.
Budowa Ciała (BC)
Broń Biała: umiejętność posługiwania się toporami,
mieczami, młotami, nożami, sztyletami, włóczniami
i bronią improwizowaną.
Walka Wręcz: umiejętność walki bez broni.
Wytrzymałość: umiejętność opierania się zmęcze-
niu, chorobom i truciznom.
Odpowiada za Witalność, Wysportowanie, Obra-
żenia w walce w zwarciu oraz Prezencję Weterana
Zręczność (Zr)
Broń Krótka: umiejętność posługiwania się krótką
bronią strzelecką, wymagającą użycia jednej ręki,
taką jak pistolety, rewolwery oraz bliskiego zasięgu
strzelby rozpryskowe (wymagające użycia obu rąk).
Obsługa Pojazdów: umiejętność wyczynowe-
go prowadzenia pojazdów takich jak samochody,
motocykle, ciężarówki, samoloty, helikoptery i inny
sprzęt latający w granicach atmosfery oraz łodzie.
Refleks: umiejętność szybkiego reagowania na wy-
darzenia; najczęściej używany jest do ustalania ko-
lejności działań w walce.
Odpowiada za Inicjatywę, Wysportowanie
i Obronę Dystansową
Percepcja (pE)
Broń Długa: umiejętność posługiwania się bronią
strzelecką wymagającą użycia dwóch rąk, taką jak
6
karabiny, strzelby, wyrzutnie rakiet, wszelka broń
ciężka itp.
Gwiezdny Pilotaż: umiejętność pilotażu statków,
promów, myśliwców, frachtowców i wszelkich innych
pojazdów, które wykorzystywane są w przestrzeni
kosmicznej.
Wyczulone Zmysły: umiejętność obserwacji i ana-
lizy otaczającej rzeczywistości za pomocą zmysłów
wzroku, słuchu, węchu, smaku i dotyku.
Odpowiada za Spostrzegawczość i Trafienie Bro-
nią Długą
Inteligencja (iNT)
Koneksje: umiejętność odnalezienia się w brutalnym
świecie korporacji i organizacji przestępczych, zjed-
nania sobie sprzymierzeńców i wykorzystania znajo-
mości jako zasobów ułatwiających dotarcie do celu.
Technika: umiejętność naprawiania uszkodzonego
ekwipunku, takiego jak broń, wszczepy, pojazdy czy na-
wet budowle; umiejętność obejmuje również posługi-
wanie się skomplikowanym sprzętem technologicznym.
Wiedza: wiedza ogólna z zakresu danej dziedziny,
np. prawa, biologii, historii, geografii, finansów, che-
mii itp. Nie jest konieczne wyszczególnianie, w jakiej
dziedzinie wiedzy się specjalizujemy, gdyż dzięki tej
umiejętności możemy sprawdzić, czy w ogóle wiemy
cokolwiek na temat danego zagadnienia lub proble-
mu (ewentualnie osiągnięty Poziom Trudności testu
oznacza stopień zaznajomienia z tematem).
Odpowiada za Neurostabilność, Moc i Punkty
Doświadczenia (3 punkty za każdy punkt INT)
UWAGA
Poziom Trudności to liczba, którą
musimy osiągnąć lub przewyższyć
w teście, by odnieść sukces – patrz
Księga Zasad.
Opanowanie (op)
Hakowanie: umiejętność omijania i dezaktywacji
zabezpieczeń elektronicznych, hakowania systemów
komputerowych, ochrony wrażliwych danych oraz
wejścia do Sieci Yggdrasil i poruszania się w niej.
Infiltracja: umiejętność ukrywania się i skradania,
śledzenia, skutecznego planowania zasadzek, ka-
muflażu, wyznaczania kierunku w dziczy itp.
Trik i Fortel: umiejętność ogólnie pojętego wciska-
nia kitu, kradzieży, manipulacji, szulerki i wszelkich
akcji wymagających nie tylko zręcznych palców, ale
również stalowych nerwów i błyskotliwego umysłu.
Odpowiada za Obronę w walce i punkty Koncen-
tracji
Entropia (E)
Charyzma: umiejętność przewodzenia, inspirowa-
nia, handlowania, przekonywania do swojej racji
oraz przemawiania.
Hekseri: umiejętność kontrolowania i wywoływa-
nia zjawisk nadprzyrodzonych, w dawnych czasach
zwana magią. Obecnie stała się sztuką, którą moż-
na okiełznać, analizować i badać.
Siła Woli: umiejętność opierania się strachowi, pra-
niu mózgu, torturom psychicznym, efektom różnych
specyfików itp. Dodatkowo zapewnia ochronę przed
hekseri (czarami).
Odpowiada za Prezencję, Koncentrację, Przesu-
nięcia i Przerzuty – za ich pomocą można zmusić
nawet wroga do przerzutu np. udanego trafienia.
Parametry
Pomocnicze
Oprócz Parametrów Głównych każda postać opisa-
na jest również Parametrami Pomocniczymi (PP).
W odróżnieniu od Parametrów Głównych nie są one
ustalane za pomocą Punktów Doświadczenia, lecz
są bezpośrednio powiązane z Parametrami Głów-
nymi – stanowią ich sumę lub wielokrotność. Każda
zmiana PG powoduje zmianę powiązanego z nim PP.
UWAGA
Punkty Doświadczenia stanowią
sposób na rozwijanie postaci, a zdo-
bywamy je po zakończeniu scenariu-
sza lub sesji gry – to dzięki nim może-
my rozwijać swoje umiejętności.
Neurostabilność
Odpowiada za możliwość przyjęcia i asymilacji
wszczepów. Technologia cybernetycznych wspoma-
7
gaczy opiera się na bardzo skomplikowanych proce-
sach, które polegają w dużej mierze na przekonaniu
naszego mózgu, że wszelkie sztuczne elementy są
częścią naszego ciała.
Neurostabilność uzależniona jest przede wszyst-
kim od naszych intelektualnych zdolności i sprawnej
pracy umysłu – INT ×5.
Prezencja
Szeroko pojęta ogłada i atrakcyjność Weterana. Od-
powiada na pytanie: „Jak postrzega mnie reszta
świata?”. Prezencja opiera się nie tylko na fizycznym
wyglądzie postaci, ale również na jej wewnętrznym
magnetyzmie. Poprzez testy tego Parametru bę-
dziemy mogli odpowiedzieć na pytania takie jak:
„Czy udało mi się zawrócić w głowie strażnikowi? Czy
wysoko postawiona postać zwróci uwagę na moją
osobę? Czy mój zniewalający uśmiech wystarczy, by
załagodzić gniew mojego dowódcy?”.
Prezencja składa się z sumy BC i E.
Koncentracja
Koncentracja reprezentuje mentalne skupienie We-
terana, a także jego zdolność do wykonywania
złożonych działań pomimo stresu i zmęczenia. Od-
powiada głównie za możliwość ponownego wykorzy-
stania posiadanych przez postać Zalet i Atutów oraz
za wspomaganie i dopalanie hekseri. Z wyjątkiem
zasad specjalnych, Koncentracja odnawia się na po-
czątku każdej nowej sesji. Postać nie może wydać
więcej punktów Koncentracji, niż aktualnie posiada.
Jeżeli jakikolwiek efekt spowodowałby spadek Kon-
centracji poniżej zera, Weteran traci przytomność.
Koncentracja składa się z sumy OP i E.
Inspiracja: za każdym razem, gdy Weteran zda test
o Poziomie Trudności Ekstremalnym, Legendarnym
lub Boskim, odzyskuje odpowiednio 1, 2 lub 3 punkty
Koncentracji. Wielkie czyny napędzają do działania!
Wysportowanie
Wysportowanie odpowiada za przygotowanie nasze-
go organizmu do pokonywania wszelakich trudności
i wyzwań sprawnościowych. Im wyższy jego poziom,
tym łatwiej będzie nam skądś zeskoczyć, utrzymać
równowagę, przeskoczyć przeszkodę, wspiąć się itp.
Wysportowanie to suma BC i ZR.
Ruch
Ruch, w odróżnieniu od innych PP, nie wynika bezpo-
średnio z PG, ale z naszego Wysportowania i okre-
śla, jak dużą odległość, wyrażoną w metrach, może
przebyć w jednej rundzie nasz Weteran.
8

Ruch wyliczamy w następujący sposób: Wyspor-
towanie + 5 pkt.
Nie jest konieczne, by w rundzie przebyć pełną war-
tość Ruchu. Jeżeli postać zdecyduje się w danej rundzie
tylko biec, wykonując tzw. Sprint, przebywa odległość
równą dwukrotnej wartości Parametru Ruch.
Moc
Moc odpowiada za mistyczne możliwości postaci
i jej zdolność do czerpania zasobów z Echa Hekse-
rycznego – źródła wszelkiej magii. Jeżeli jakikolwiek
efekt spowodowałby spadek Mocy poniżej zera, We-
teran traci przytomność.
Każdy Weteran, który posiada przynajmniej
1 punkt w Parametrze Głównym Entropia, wylicza
swoją Moc w następujący sposób: INT ×5.
Klasy Postaci
Poniżej znajdują się tzw. Klasy Postaci, czyli zesta-
wy cech, umiejętności i Zalet obrazujących, w czym
dana postać jest wyszkolona. Każda zawiera usta-
lone już poziomy PG i umiejętności, które stanowią
bazę do dalszego rozwijania. Ustalonych wartości
początkowych nie należy zmieniać – obrazują odby-
ty trening i charakteryzują daną Klasę. Po wybra-
niu Klasy przepisz bazowe wartości jej Parametrów
i umiejętności na Kartę Postaci. Następnie można je
zwiększać za pomocą Punktów Doświadczenia.
Zapoznaj się z opisem każdej z Klas – pozwoli Ci to
na lepsze zrozumienie ich pozycji w społeczeństwie
Midgardu i zapewni wskazówki dotyczące odgrywa-
nia postaci wywodzącej się z danej Klasy.
Każda Klasa Postaci posiada trzy Zalety, spośród
których wybieramy dwie. Zalety można wybrać je-
dynie na etapie tworzenia postaci. Później są niedo-
stępne, bowiem odzwierciedlają efekty długoletnich
doświadczeń, szkoleń i eksperymentów.

Witalność (W)
Jest to Parametr określający, jak wiele obrażeń może
otrzymać Weteran, zanim straci przytomność lub
umrze. Kiedy punkty te spadną do zera lub poni-
żej, gracz pada nieprzytomny. Kiedy jego Witalność
osiągnie ujemną wartość początkową, oznacza to,
że Weteran odlatuje w kierunku Walhalli.
Przykład: Bjorn Szalonooki posiada Witalność na
poziomie 30 pkt. W wyniku poturbowania przez
Kamiennego Trolla otrzymał 25 pkt. obrażeń, co
powoduje, że jest u kresu sił, ale wciąż żyje. Bjorn po-
stanawia ratować się, wskakując do lodowatej rzeki.
Kontakt z mroźnym nurtem powoduje, że otrzymuje
6 pkt. obrażeń i jego Witalność spada do -1 punktu.
Bjorn traci przytomność i zostaje poniesiony z prą-
dem. Gracz odgrywający Bjorna ma ciągle nadzie-
ję na ratunek. Pech (a właściwie Mistrz Gry) chciał,
że niedaleko znajduje się wodospad! Bjorn bez po-
mocy z zewnątrz nie odzyskuje przytomności i dry-
fuje w stronę urwiska. Upadek z takiej wysokości na
pewno nie skończy się dobrze. Uderzając w oblodzo-
ne skały poniżej, Bjorn otrzymuje 32 pkt. obrażeń.
Jego aktualna Witalność wynosi -33 pkt., co przy 30
pkt. jej normalnej wartości przekracza poziom prze-
żywalności o 3 pkt. Bjorn będzie dziś definitywnie
ucztował w Walhalli.
Witalność wylicza się według następującego
wzoru: 10 pkt. + 5 pkt. za każdy punkt BC.

9
 Berzerker
Budowa Ciała 7 Inteligencja 3
Zręczność 4 Opanowanie 5
Percepcja 4 Entropia 4

UMIEJĘTNOŚCI
Broń Biała 5 Refleks 2
Walka Wręcz 5 Broń Długa 2
Wytrzymałość 5 Wyczulone Zmysły 2
Broń Krótka 2 Siła Woli 5

Opis
Społeczeństwo Midgardu w dużej mierze oparte
jest na kulturze militarnej. Wiele spośród tradycji
i codziennych zwyczajów ma swoje korzenie w pra-
dawnych rytuałach nieustraszonych wojowników,
kultywowanych przez wieki i pokolenia. W czasach
współczesnych, w miarę pojawiania się coraz bardziej
imponującej technologii, tradycje te stopniowo tracą
na wartości. Istnieje jednak pewien odłam midgardz-
kich żołnierzy, który za nadrzędny cel postawił sobie
podążanie dawnymi ścieżkami. Ci wojownicy, zwa-
ni berserkerami, starają się sięgnąć do wewnętrz-
nej, pierwotnej natury, aby rozbudzić starożytny
gniew, który napędzał ich przodków podczas legen-
darnych bitew. Berserkerowie rozpamiętują dawne
czasy i chwalebne czyny, dążąc do ich powtórzenia
i zajęcia miejsca w panteonie najodważniejszych
midgardzkich bohaterów. Z tego powodu gardzą
śmiercią i zagrożeniem, a swoje ciała pokrywają ta-
tuażami przedstawiającymi sceny z minionych epok.
Aby dopełnić przeznaczenia, zazwyczaj jako pierwsi
rzucają się w wir bitwy, nie czekając na wsparcie.
Zalety
Furiat: Siła Woli Weterana zwiększana jest o +2 pkt.
Na początku starcia, w ramach darmowej akcji
w swojej inicjatywie, Weteran wprowadza się w trans
i wykonuje test Siły Woli. Za każdy poziom, który
uda mu się zdać, otrzymuje jedną rundę, w której
wszystkie zadane mu Obrażenia zmniejszane są
o połowę. Po upływie tego czasu, aby podtrzymać
trans, co rundę wykonuje test Siły Woli. Jeżeli test się
nie powiedzie, berserker zatrzymuje się oszołomio-
ny na 1k5 rund, podczas których nie może czynnie
atakować ani poruszać się, a jedynie bronić.
Runiczne Tatuaże: Dzięki pokrywającym jego ciało
mistycznym tatuażom Weteran zwiększa swoją En-
tropię i Wytrzymałość o +1 pkt, ponadto zyskuje
Odporność na hekseri +5 pkt.
Pogarda Śmierci: Weteran śmieje się Hel prosto
w twarz, za nic mając śmierć! Najważniejsze to
zabrać ze sobą jak najwięcej wrogów! Na począt-
ku każdego starcia, zanim ktokolwiek inny zdą-
ży zareagować, Weteran wydaje z siebie szyderczy
okrzyk, skupiający na nim uwagę Szeregowych prze-
ciwników, którzy walczą z nim, dopóki nie zostaną
zaatakowani przez kogoś innego. Doświadczeni i Eli-
tarni przeciwnicy mogą obronić się przed działaniem
okrzyku dzięki udanemu testowi Siły Woli. Jeżeli
Weteran został zaskoczony, nie może korzystać z tej
Zalety w danym starciu, chyba że wyda 2 pkt. Kon-
centracji.
Pomysły dotyczące odgrywania: Berserkerowie
są często nieokrzesani, wręcz prymitywni. Ciężko im
zrozumieć nowoczesne trendy i popkulturę. Niewie-
le mówią, a gdy już to robią, ich słowa są starannie
wyważone i nierzadko cedzone przez zęby. Dla osób
postronnych wyglądają na permanentnie wście-
kłych i impulsywnych – potrafią nagle wybuchnąć,
gdy uznają, że miarka się przebrała, lub mają dosyć
słuchania głupot. W rzeczywistości berserkerowie nie
mogą się doczekać, by dokonać chwalebnych czy-
nów, które znają tylko z historii. Gdy dochodzi do
walki, dają upust tłumionej złości, głośno krzycząc
i śmiejąc się śmierci w twarz.

10
11
 HuSKArL
Budowa Ciała 5 Inteligencja 4
Zręczność 5 Opanowanie 4
Percepcja 3 Entropia 6

UMIEJĘTNOŚCI
Broń Biała lub Walka Wręcz 4 Koneksje 3
Wytrzymałość 3 Charyzma 4
Broń Krótka 4 Hekseri 5
Refleks 3 Siła Woli 2

Opis
Rola Huskarla zmieniała się przez wieki. Początkowo
ci wszechstronni żołnierze byli trzonem straży przy-
bocznej władców, by z czasem stać się mistycznymi
wojownikami, wyszkolonymi zarówno w orężu, jak
i w starożytnej sztuce hekseri. Huskarlowie zajmują
elitarną pozycję w społeczeństwie Midgardu – zde-
cydowana większość ludzi traktuje ich z podziwem
i szacunkiem. Są oni uosobieniem perfekcyjnego wy-
szkolenia, łączącego równowagę ciała i umysłu. Uzy-
skanie takiego efektu jest niezwykle trudne, dlatego
w świecie targanym wiecznymi niepokojami liczba
Huskarlów systematycznie maleje. Ci, którzy mogą
poszczycić się tym mianem, służą za wzór dla niezli-
czonych rzeszy żołnierzy, inspirując ich i napawając
dumą. Huskarl to postać bardzo rozpoznawalna, bę-
dąca niemal celebrytą. Wizerunki najznamienitszych
z nich są widoczne na plakatach, bilbordach, a na-
wet w filmach propagandowych.
Zalety
Chwila Chwały: podczas walki Huskarl podno-
si swoją Obronę o wartość Entropii. Premia akty-
wowana jest na początku rundy i utrzymuje się do
końca następnej. Dopóki działa, Weteran odporny
jest na Pecha oraz na wszystkie zasady Krytyków
wymierzonych przeciw niemu (więcej w rozdziale
Księga Zasad). Aby ponownie skorzystać z tej Zale-
ty, Weteran musi odbyć medytację trwającą co naj-
mniej 5 minut, podczas której jest bezbronny.
Hekser: Weteran może rzucać hekseri w walce, nie
dając przeciwnikowi darmowego ataku.
Wyga: na etapie tworzenia postaci Weteran otrzy-
muje dodatkową liczbę PD równą wartości swojej
Entropii, a koszt nauczenia się wszystkich Hekseri
jest na stałe zmniejszony o 1 pkt.
Pomysły dotyczące odgrywania: Huskarl jest wzo-
rem do naśladowania, nawet jeżeli sam się za niego
nie uważa. Jego reputacja go wyprzedza. Uważnie
dobiera słowa, a jego wypowiedzi, nawet w kręgu
przyjaciół, przypominają małe przemowy inspirujące
do wielkich czynów. Nie daje po sobie poznać strachu
i nawet w najbardziej beznadziejnych momentach
stara się zachować twarz. Czasami jego zachowa-
nie może upodobnić go do telewizyjnego celebryty
– uśmiecha się w odpowiedzi na zaczepki, jest pew-
ny siebie, a momentami nawet nieco arogancki – ale
w końcu za to wszyscy go kochają, prawda?

12
13

Budowa Ciała
Zręczność
Percepcja
UMIEJĘTNOŚCI
Broń Biała
Broń Krótka
Obsługa Pojazdów lub Gwiezdny Pilotaż
Refleks
Opis
Rola łowczego była od zawsze podstawą każdego
ze społeczeństw Midgardu. Jaegerzy, jak zwą ich
współbratymcy, specjalizują się w wyszukiwaniu
i dostarczaniu zwierzyny – żywej lub martwej. Przy
czym słowo „zwierzyna” może mieć, w ich ujęciu,
bardzo wiele znaczeń. Dla Jaegera wszystko, co jest
przedmiotem kontraktu, staje się właśnie „zwierzy-
ną” – człowiek, aelf, svart czy troll. To zimni profesjo-
naliści, dla których liczy się tylko wykonanie zadania.
We współczesnym Midgardzie pełnią funkcję łow-
ców nagród, egzekutorów lub, co może wydawać
się zaskakujące, jednostek ratunkowych, zdolnych
do odszukania zaginionych lub porwanych. Często
spełniają się w roli zwiadowców w oddziałach woj-
skowych. Najsłynniejsi zdobywali chwałę, zabijając
okropne monstra w odległych zakątkach znanego
świata i ratując przy okazji niezliczone ludzkie istnie-
nia. Gdziekolwiek się nie pojawią, Jaegerzy są trak-
towani z mieszanką szacunku i ostrożności. Nigdy
bowiem nie wiadomo, czyje imię widnieje w kontrak-
cie, a rzadko zdarza się, by przybywali bez konkret-
nej przyczyny.
Zalety
Widzę Wszystko: podczas sesji za każdy punkt Per-
cepcji Weteran może wykonać Przerzut testu Wy-
czulonych Zmysłów. Wszystkie testy chroniące go
przed zaskoczeniem zwiększone są o premię +5 pkt.
Ponadto wydając 4 pkt. Koncentracji, może auto-
matycznie uniknąć jednego celnego ataku, co dekla-
ruje przed rzutem na obrażenia – ta część Zalety nie
działa, kiedy Jaeger jest Zaskoczony.
JAEGER
4 Inteligencja 4
4 Opanowanie 5
6 Entropia 4
3 Broń Długa 5
3 Koneksje 3
3 Wyczulone Zmysły 5
2 Infiltracja 4
Zapach Krwi: Weteran doskonale zna się na odszu-
kiwaniu tych, którzy marzą o zniknięciu. Otrzymuje
+2 pkt. do Infiltracji i Koneksji. Ponadto Weteran
może wykonać tyle Przerzutów testów Infiltracji lub
Koneksji, ile wynosi jego Inteligencja.
Żywy lub Martwy: Nie wszystko, na co polujesz,
musi umrzeć. Z drugiej strony, zwłoki łatwiej się
transportuje. Wydając 4 pkt. Koncentracji, We-
teran otrzymuje jeden dodatkowy, darmowy Atak,
który może przekroczyć standardową liczbę Ciosów
lub Szybkostrzelność broni. Ponadto, wydając 3 pkt.
Koncentracji przed wykonaniem ataku, Weteran
może zadeklarować chęć oszczędzenia swej ofia-
ry, dzięki czemu Trafienie nie zabije celu. Zraniona
w ten sposób istota musi wykonać udany Trudny
test Wytrzymałości lub pada Nieprzytomna. Żad-
na część Zalety nie może być wykorzystana częściej
niż raz na rundę.
Pomysły dotyczące odgrywania: Jaegerzy to sa-
motnicy, którzy niechętnie się uzewnętrzniają i ra-
czej starają się z nikim nie spoufalać. Mogą sprawiać
wrażenie paranoików, bo ciągle się rozglądają i są
w nieustannej gotowości. Wiele informacji pozosta-
wiają dla siebie, co może frustrować ich kompanów
– Jaegerzy najczęściej dzielą się wiedzą tylko wtedy,
gdy uznają to za konieczne. Są bardzo dociekliwi, by
nie powiedzieć wścibscy, gdy tylko uznają, że pomo-
że im to dotrzeć do celu. W oczach osób postronnych
są ponurakami, co często jest tylko pozą.
14
15
 Wiking
Budowa Ciała 5 Inteligencja 4
Zręczność 5 Opanowanie 5
Percepcja 5 Entropia 3

UMIEJĘTNOŚCI
Broń Biała lub Walka Wręcz 4 Refleks 3
Wytrzymałość 4 Broń Długa 4
Broń Krótka 4 Gwiezdny Pilotaż 3
Obsługa Pojazdów 3 Wyczulone Zmysły 3

Opis
W czasach przed przybyciem obcych cywilizacji do
Midgardu, gdy zamiast na statkach kosmicznych
Midgardczycy podróżowali w drewnianych łodziach,
Wikingowie stanowili coś w rodzaju piechoty mor-
skiej. Najtwardsi z najtwardszych, zaprawieni w boju
wojownicy, którzy bez pytania wykonują to, co do
nich należy, w dalekich, zamorskich krainach. Czasy
się zmieniły, jednak niewiele zmieniło się wśród sa-
mych wikingów – idea pozostała ta sama, jedynie
„zabawki” są nieco potężniejsze. Typowe wyobra-
żenie Wikinga to odziany w ciężki pancerz wojownik
dzierżący największą dostępną mu broń, którego
sam wygląd wystarczy, by odstraszyć większość po-
tencjalnych adwersarzy. Dodajmy do tego tężyznę
i hart ducha, pozwalające mu na przeżycie w warun-
kach, w których inni dawno by zginęli, oraz umiejęt-
ność skutecznego korzystania z każdego ze znanych
typów uzbrojenia. Dorzućmy jeszcze nieludzkie opa-
nowanie i chłodny profesjonalizm. W taki oto sposób
uzyskaliśmy obraz typowego Wikinga – w stanie spo-
czynku. Niewielu jest bowiem żywych, którzy mogliby
opisać, jak wygląda on w warunkach bojowych.
Zalety
Poczułem Krew: Weteran może wykonać Przerzut
dowolnego testu wykonanego w trakcie walki. Aby
użyć tej zdolności ponownie, musi zostać zraniony
przez przeciwnika. Wiking rozpoczyna grę, zwięk-
szając wybraną umiejętność o +1 pkt.
Potomek Tyra: raz na walkę z danym przeciwnikiem,
po nietrafionym ciosie, Weteran przerzuca test Tra-
fienia, otrzymując premię +3 pkt. Jeżeli dzięki tej
Zalecie zabije wroga, odzyskuje 1 pkt Przerzutu.
Wiarus: za każdy punkt Opanowania Weteran może
jednorazowo zwiększyć do końca rundy, w której ak-
tywowano Zaletę, dwa z poniższych współczynników
o +3 pkt: Trafienie, Obronę, Refleks, Wysportowa-
nie lub zadawane Obrażenia.
Pomysły dotyczące odgrywania: Wiking to profe-
sjonalista i łatwo można to usłyszeć w jego głosie,
a zwłaszcza, gdy rozmowa wkroczy na temat walki
– wtedy Wiking nagle traci poczucie humoru, wyłą-
cza emocje i zostaje całkowicie pochłonięty przez
wspomnienia przeżytych bitew. Nie lubi przyziem-
nych rozmów o niczym – potrafi prowadzić je przez
krótką chwilę, ale czuje się nimi wyraźnie zmęczony.
Myśli Wikinga nieustannie krążą wokół wojny. Często
wplata w wypowiedzi historie związane z militariami
i wojskowy żargon. Niecierpliwi się, gdy jego umiejęt-
ności bojowe zbyt długo pozostają niewykorzystane.

16
17
 KsIęga atutóW
Atuty to zdolności zdobyte przez postać dzięki inten- Mistrzostwo ulla
sywnemu treningowi i determinacji. Są one możliwe
do opanowania w o wiele krótszym czasie niż Zalety, Koszt: 12 PD
przez co każdy może się ich nauczyć. Wszystkie Atu- Wymagania: Doświadczenie Ulla
ty są dostępne zarówno podczas tworzenia postaci, Zasada: postać zwiększa Obrażenia i Celność wszyst-
jak i w późniejszych etapach gry. kich broni strzeleckich, jakimi się posługuje, o +2 pkt.
Atuty podzielone są na pięć grup. Każda postać Premia kumuluje się z Atutem Doświadczenie Ulla.
może wybierać spośród tych grup bez ograniczeń
(poza wymaganiami ujętymi w opisie Atutu).
ʂ Atuty strzeleckie wspierają umiejętności posługi- Pewna ręka
wania się bronią dystansową.
ʂ Atuty do walki w zwarciu wspierają umiejętności Koszt: 5 PD
walki orężem lub bez niego. Wymagania: BC 4+
ʂ Atuty bitewne pozwalają na uzyskanie przewagi Zasada: kara wynikająca z dodatkowych strzałów
w trakcie potyczek. zmniejszona jest o 2 pkt.
ʂ Atuty ogólne mogą okazać się przydatne dla
każdej postaci i nie zawsze są związane z walką.
ʂ Atuty z grupy hekseri wspomagają umiejętności Zimna Krew
rzucania czarów.
Koszt: 6 PD
Atuty wykupywane są jednorazowo. Nie jest dopusz- Wymagania: OP 6+
czalne wykupienie tego samego Atutu po raz drugi, Zasada: Bohater może wykonać tyle Przerzutów te-
by zsumować uzyskane dzięki niemu efekty. Należy stu Trafienia w broni Dystansowej, ile wynosi jego OP.
jednak zauważyć, że niektóre z Atutów są ulepszo-
ną wersją wcześniejszego, wykupionego już Atutu.
W takim wypadku zasada „ulepszonego” Atutu nad- Odważny i Szybki
pisuje wcześniejszą zasadę (ta informacja jest za-
wsze podana w opisie Atutu). Koszt: 7 PD
Każdy z Atutów posiada, poza nazwą, krótki opis, Wymagania: Wysportowanie 10+
składający się z poniższych elementów. Zasada: postać, strzelając do przeciwnika, z któ-
rym jest w walce w zwarciu, nie daje mu darmowego
Koszt: liczba Punktów Doświadczenia konieczna do ataku. Ponadto może poświęcić wszystkie ataki w tej
nauczenia się danego Atutu. rundzie, aby wycofać się z walki (Ruch lub Sprint), nie
Wymagania: warunki, jakie musi spełnić Weteran, dając wrogowi okazjonalnego, darmowego ataku.
aby nauczyć się danego Atutu.
Ponowne użycie: liczba punktów Koncentracji ko-
nieczna, by ponownie skorzystać z wybranego Atutu
po jego pierwszej aktywacji na danej sesji (pierwsza
Walka w zwarciu
aktywacja zazwyczaj jest darmowa, chyba że opis
Atutu stanowi inaczej). Aż Poleje się Krew
Zasada: opis efektów użycia danego Atutu.
Koszt: 6 PD

StRzeleckie Wymagania: OP 6+
Zasada: Weteran może wykonać tyle Przerzutów te-
stu Trafienia w walce w zwarciu, ile wynosi jego OP.

Doświadczenie ulla
Szarża Tyra
Koszt: 7 PD
Wymagania: Koszt: 3 PD
Zasada: Obrażenia wszystkich broni strzeleckich Wymagania: rozbieg z przynajmniej 5 metrów.
zwiększane są o +2 pkt. Zasada: wszystkie ataki, jakie Weteran wyprowadzi

18
w tej rundzie, mają zwiększone Trafienie i Obraże- SzYbkość
nia o +2 pkt.
Koszt: 4 PD
Wymagania:
Potęga Furii Zasada: postać zwiększa Refleks o +1 pkt oraz pod-
nosi Parametr Ruch o +3 pkt.
Koszt: 8 PD
Wymagania:
Zasada: jeżeli w poprzedniej rundzie Weteran odniósł SzybkOść SlEipnira
rany w walce w zwarciu, anuluje w tej rundzie wszyst-
kie kary wynikające z ilości zadeklarowanych ataków. Koszt: 5 PD
Ten Atut można wykorzystać tylko przeciw wrogowi, Wymagania: Szybkość
który zranił Weterana. Działa raz na przeciwnika. Ponowne użycie: 2
Zasada: postać może wykonać Sprint, nie tracąc
ataków. Wysportowanie i Ruch Weterana zostają
Rzeźnik zwiększone o +1 pkt. Kumuluje się z efektami Atutu
Szybkość.
Koszt: 5 PD
Wymagania:
Zasada: wszystkie Obrażenia, jakie Weteran zada Walka w Trudnych Warunkach
w walce w zwarciu, zwiększane są o +2 pkt.
Koszt: 4 PD
Wymagania:
Uderzenie Thora Zasada: Weteran zmniejsza Karę wynikającą z nie-
dogodnych warunków panujących na polu walki
Koszt: 5 PD o 3 pkt. Ponadto raz na minutę, kiedy Weteran musi
Wymagania: tylko dla Młotów, BC 7+ wykonać test Wysportowania, może obniżyć jego
Zasada: każdy dublet rzucony na Trafienie, dzięki PT o jeden stopień.
któremu cios trafił, oznacza wyprowadzenie kolej-
nego, darmowego ciosu, który automatycznie trafia
tego samego przeciwnika. Obrażenia młotów, jakimi
posługuje się Weteran, zwiększane są o +2 pkt.
Ogólne
Mistrzostwo
BiteWne Koszt: 5 PD
Wymagania: OP 5+
Oburęczność Zasada: Weteran zwiększa wybraną umiejętność,
niezwiązaną z walką (posługiwaniem się bronią) ani
Koszt: 5 PD umiejętnością Hekseri, o +2 pkt.
Wymagania: ZR i BC 4+
Zasada: postać nauczyła się walczyć dwoma lekkimi
lub jednoręcznymi broniami równocześnie. W walce SPrawność Asgardczyka
w zwarciu postać posługująca się dwoma orężami
lub korzystająca z Walki Wręcz zwiększa swoje Tra- Koszt: 5 PD
fienie i Obronę o +1 pkt. Przed rzutem na trafienie Wymagania: BC i ZR 5+
Weteran musi określić, którą bronią będzie atakować. Zasada: postać na stałe podnosi swoje Wysporto-
W walce strzeleckiej postać wybiera dwa pistole- wanie o +3 pkt.
ty lub rewolwery tego samego modelu, dzięki czemu
podwaja Szybkostrzelność broni, którą się posługuje.
Wybraniec LOsu
Pogromca Bestii Koszt: 6 PD
Wymagania: E 6+
Koszt: 3 PD Zasada: Weteran otrzymuje dwa dodatkowe Prze-
Wymagania: rzuty na sesję ponad te, które wynikają z Entropii.
Zasada: bohater otrzymuje premię +3 pkt. do Tra-
fienia i zadawanych Obrażeń, walcząc z dzikimi be-
stiami lub niehumanoidalnymi obcymi. Dotyczy to
zarówno walki w zwarciu, jak i dystansowej.

19
 SzczęściaRz Zapasy Mocy
Koszt: 6 PD Koszt: 7 PD
Wymagania: E 6+ Wymagania: OP 6+
Zasada: postać jest odporna na działanie Pecha Zasada: wydając 3 pkt. Koncentracji, Weteran
(wyrzucenie 1 podczas testu nie powoduje nega- natychmiast odzyskuje 1k20+E Mocy. Atut nie może
tywnych konsekwencji, a postać może bez problemu być aktywowany częściej niż raz na godzinę.
przerzucić taki test).

ZNajomość Półświatka
Koszt: 3 PD
Wymagania: Brak
Zasada: kontakty z przestępcami, grypserka, zna-
jomość gangów i organizacji przestępczych. Postać
zyskuje +3 pkt. do rzutu na Charyzmę i Koneksje
podczas kontaktów z marginesem społecznym.

HekseRi
BęDzie Bolało!
Koszt: 5 PD
Wymagania: E 6+
Zasada: wszystkie zaklęcia zadające Obrażenia
zwiększają liczbę zadawanych punktów obrażeń
o +3 pkt.

BęDzie BarDzo Bolało!

Koszt: 8 PD
Wymagania: E 8+, Będzie Bolało!
Zasada: wszystkie zaklęcia zadające Obrażenia
zwiększają liczbę zadawanych punktów obrażeń
o +5 pkt. Kumuluje się z efektem Atutu Będzie Bolało!

Potęga Magii
Koszt: 7 PD
Wymagania:
Zasada: Moc Weterana zwiększana jest na stałe
o +10 pkt.

Mam Cię
Koszt: 5 PD
Wymagania: E 6+
Ponowne użycie: 3
Zasada: Weteran może zmienić zasięg czaru z Do-
tyk na 10 metrów (w żaden inny sposób nie można
zwiększyć tego zasięgu).

20
 KsIęga RynsztuNku
Przed wyruszeniem w drogę należy zebrać ekwipu-
nek. Nawet najlepiej wyszkolony Midgardczyk jest
nikim bez właściwie dobranego wyposażenia. Zakup
ekwipunku powinien stanowić ostatni etap tworzenia
nowej postaci, jednak zanim dotrzemy do tego punk-
tu, warto zapoznać się z wymaganiami niektórych
typów broni (zwłaszcza z minimalną wartością BC).
Poniżej znajdziesz statystyki najbardziej popu-
larnego w Midgardzie sprzętu. Jest on w większo-
ści produkowany w Midgardzie lub jego koloniach
przez megakorporacje, które zarabiają krocie na
jego sprzedaży. Ekwipunek tutaj przedstawiony nie
zawiera (poza Artefaktami) wytworów charaktery-
stycznych dla obcych cywilizacji, z których Midgard-
czycy nie są w stanie korzystać.
Wszystkie ceny podane są w stykerach, czyli ofi-
cjalnej, ludzkiej walucie, i obowiązują na terenie
całego Midgardu. W odleglejszych częściach galak-
tyki mogą ulegać pewnym modyfikacjom, a niektóre
towary bądź usługi w ogóle nie będą dostępne. To
jednak uzależnione jest głównie od specyfiki dane-
go regionu, tradycji lub prawa. Księga Rynsztunku
zawiera wszystko, co potrzebne będzie bohaterowi,
aby przygotować się do każdej przygody.
BRoń
Poniżej znajdziesz zestaw oręża przeznaczonego do
walki w zwarciu, broni dystansowych oraz wszyst-
kich innych śmiercionośnych gadżetów potrzebnych
na nowoczesnym polu bitwy. Część z nich może
posiadać dodatkową mechanikę zwaną Zasadami
Specjalnymi Broni. Poniżej opisane są najbardziej
podstawowe i powszechne z nich.
Przebicie
Oznacza, że po spełnieniu warunków aktywacji zasa-
dy, np. uzyskaniu Dubletu itp., cel ataku ma zmniej-
szony Parametr Ochronny Pancerza o 5 pkt. lub
o wartość podaną zaraz za zdolnością, np. Przebicie
3 redukuje zbroję tylko o 3 pkt. Zasada przebicia obo-
wiązuje tylko w ramach pojedynczego ataku/ciosu.
Część Pancerza może być odporna na efekt Prze-
bicia. Dotyczy to wszystkich aur magicznych oraz
większości pól energetycznych – szczegóły znajdują
się przy opisie konkretnego egzemplarza.
21
Dublet
Oznacza, że w przypadku uzyskania Dubletu pod-
czas rzutu na Trafienie postać czerpie korzyści z za-
sad opisanych po dwukropku, np. Dublet: Podwojone
obrażenia.
Przesunięcie
Broń oferuje przesunięcie wyniku wylosowanego na
określonej kostce o podaną liczbę. W takim przy-
padku należy pamiętać, że nie można dzięki temu
uzyskać wyniku innego niż ten z podstawowego
przedziału 1k20, czyli przedziału liczb od 1 do 20. Je-
żeli przesunięcie miałoby doprowadzić do przekro-
czenia tego zakresu, zakłada się, że uzyskano wynik
20 („nadmiarowe” przesunięcie przepada).
KRytyk
Za każdym razem, kiedy Weteran uzyska automa-
tyczny sukces podczas rzutu na Trafienie (czyli uzyska
20 podczas rzutu 1k20, chyba że Zasada Specjalna
mówi inaczej), zachodzi zasada Krytyka. Oznacza
to, że cios był wyjątkowo udany i postać korzysta
z premii opisanych po dwukropku, np. Krytyk: Przebi-
cie 5 – czyli po wyrzuceniu dwudziestki atakujący nie
tylko trafia automatycznie i może wykorzystać jed-
ną z zasad podstawowych dotyczących Krytyka, ale
również obniża Pancerz swojego przeciwnika o 5 pkt.
KOszt
Cena ekwipunku, która odnosi się do jego zakupu wraz
z wszelkimi przedmiotami tworzącymi z nim całość.
Ważne: Podczas strzelania z broni dystansowej nie
musimy martwić się o amunicję z wyjątkiem dwóch
przypadków: wyrzutni rakiet (którą trzeba przełado-
wywać po każdym strzale i płacić za amunicję) oraz
efektów Pecha. Dla ułatwienia i przyspieszenia gry
zakładamy, że broń jest załadowana przed walką,
a amunicja nie wyczerpuje się w trakcie strzelani-
ny. W świecie wielkich i chwalebnych czynów nikt nie
ma czasu na zaprzątanie sobie głowy drobnostkami!
 Opis Tabeli BrOni
Nazwa: nazwa, pod jaką broń jest znana w Midgar- oznacza to, że nie może walczyć za pomocą danej
dzie. Czasami występuje również w formie żargonu broni – otrzymuje jednak karę -5 do każdego
wojskowego. testu związanego z jej użyciem.
Typ: określa rodzaj broni do walki w zwarciu: L – lek-
ka, J – jednoręczna (zwana również typową), DW – Ekwipunek, zwłaszcza broń i pance-
dwuręczna (zwana również ciężką), M – Miotana. rze, dzielą się na 3 poziomy jakości: Po-
Obrażenia: liczba oraz rodzaj kości, którymi nale- wszechny, Wojskowy oraz Legendarny.
ży rzucić, aby wyliczyć obrażenia zadane przez broń; ʂ Powszechny ekwipunek jest do-
często zawiera stałą premię, którą należy dodać do stępny powszechnie w większych
wyniku rzutu. ośrodkach miejskich oraz bez
Wyważenie: wartość, o jaką modyfikowane jest większych problemów na-
Trafienie w walce w zwarciu. wet w odległych baerach
Obrona: wartość, o którą oręż zwiększa Obronę w (koloniach zakładanych
Zwarciu bohatera. poza większymi ośrod-
Celność: wartość, o którą wybrana broń dystanso- kami miejskimi i na in-
wa zwiększa wartość umiejętności Trafienie w ataku nych planetach).
strzeleckim. ʂ Wojskowy ekwipunek
Ataki: określa maksymalną liczbę strzałów, jaką to wysokiej klasy sprzęt
można oddać z danej broni strzeleckiej. W przypad- zarezerwowany dla ar-
ku, kiedy znajduje się tam zapis „seria”, oznacza to, mii. Dostępny tylko
że broń jest przystosowana do wyprowadzenia tego z drugiej ręki (nowy)
typu ataku. lub z demobilu (uży-
Zasady Specjalne: jest to zbiór wszystkich dodatko- wany, chociaż na-
wych informacji i zasad związanych z orężem. wet taki nie traci
Koszt: dotyczy ceny zakupu broni oraz jej ewentual- na wartości).
nej Dostępności na rynku. Jeżeli po koszcie znajduje ʂ Legendarny ekwi-
się litera L (skrót od słowa Legendarna) oznacza to, punek występu-
że bardzo trudno będzie ją kupić, nawet jeżeli Wete- je bardzo rzadko.
ran będzie posiadać odpowiednią kwotę. Zdobycie Najczęściej nie jest
takiego ekwipunku zależy od MG i nierzadko może to sprzęt produko-
być podstawą ciekawej przygody. wany masowo, tylko
robiony na zamówienie
Każdy oręż wymaga użycia rąk. To, ile rąk będziemy przez doświadczonych
mieli zajętych, zależy od jego typu: techmistrzów.
ʂ Broń Lekka oraz Jednoręczna: do użycia po-
trzebna jest jedna ręka .
ʂ Broń Dwuręczna: wymaga obu rąk do skutecz-
nej obsługi.
ʂ Broń Strzelecka Krótka: do użycia potrzebna
jest jedna ręka.
ʂ Broń Strzelecka Długa: wymaga użycia obu rąk.
ʂ Broń Ciężka: wymaga użycia obu rąk.
ʂ Broń Improwizowana: czyli każda, którą moż-
na zadać cios, jednak jej skuteczność pozosta-
wia wiele do życzenia. Jest to na przykład: rozbita
butelka, krzesło, ława, kolba karabinu itp. Liczba
rąk potrzebnych do jej użycia zależy od MG.

Minimalna BC: ciężki sprzęt wymaga sporo siły, by

skutecznie z niego korzystać. Jeżeli postać nie speł-
nia wymogu minimalnej wartości Budowy Ciała, nie

22
 BRoń Biała LEkka
Noże Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt
Do rzucania L/M BC+3+1k10 +3 – 10
Dublet: +5 pkt.
Bojowy L BC+3+1k10 +2 +2 15
Obrażeń

Sztylety Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt

Dodatkowe miejsce
Midgardzki L BC+2+1k10 +3 +1 20
na modyfikacje
Długi L ZR+2+1k10 +2 +2 Krytyk: 19-20 25

BRoń Biała JEdnoRęczna

Włócznie Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt
Midgardzka J/M ZR+5+1k10 +2 +2 75
Bojowa J/M BC+3+1k10 +3 +1 Dublet: Przebicie 20

Miecze Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt

Obusieczny J BC+2+1k10 +3 +2 60
Dwa dodatkowe
Midgardzki J BC+2+1k10 +2 +3 125
miejsca na Upgrade

Topory Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt

Bojowy J/M BC+6+1k10 +2 +1 15
WOJSKOWE
Rębacz J BC+4+1k10 +3 +1 Dublet: Darmowy Atak 130

Młoty Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt

Typowy J/M BC+3+2k10 +3 - 15
WOJSKOWE
+10 pkt. Obrażeń przeciw
Pogromca J BC+7+1k10 +4 - 250
Olbrzymom i Gigantom

BRoń biała DWuręczna

Miecze Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt
Długi DW BC+3+2k10 +3 +2 Krytyk: 19-20 50
Ostrze Fenrisa DW ZR+3k10 +3 +2 110
WOJSKOWE
Wydając 3PM: +5pkt
Flamberg
DW 2×BC+1k20 +4 +2 Obrażeń od Ognia 750
Svartheimski
do końca rundy

Topory Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt

Berdysz DW 2×BC+2k10 +4 - 30
Księżycowy DW BC+3k10 +4 +1 Krytyk: +10 Obrażeń 40

23
 Młoty Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt
Ciężki Dublet: Obrażenia + BC
DW BC+7+2k10 +3 - 20
Nilfheimski walczącego
WOJSKOWE
Ostatni Dodatkowe miejsce
DW 2×BC+3k10 +5 - 500
Argument na Upgrade

Walka wręcz* Typ Obrażenia Wyważenie Obrona Zasady specjalne Koszt

Styl Midgardzki L BC+1k10 +1 +2 Dublet: Darmowy Atak -
Styl Jotunheim L BC+3+1k10 +3 - Minimalna BC 6 -
*Każdy gracz decyduje, jakim stylem będzie walczył – nie musi na to wydawać żadnych punktów,
wystarczy, że posiada umiejętność Walka Wręcz.
Broń
J BC+1+1k10 - - -
Improwizowana*
*Za broń improwizowaną uważa się również broń strzelecką, której Weteran używa w walce w zwarciu.

BRoń StRzeleCka
Krótka: Rewolwery Obrażenia Celność Ataki Zasady specjalne przy Trafieniu Koszt
Typowy 5+2k10 +2 1 60
Midgardzki 9+2k10 +2 1 100

Krótka: Pistolety Obrażenia Celność Ataki Zasady specjalne przy Trafieniu Koszt
Midgardzki 8+1k10 +3 1-2 50
Maszynowy 10+1k10 +3 1/seria 150

Krótka: Rozpryskowa Obrażenia Celność Ataki Zasady specjalne przy Trafieniu Koszt
Typowy 12+1k20 +3 1 100
Krytyk: +5 pkt. Obrażeń,
Obrzyn 15+1k20 +3 1 200
zasięg: tylko Bliski
*Strzelby rozpryskowe traktowane są jak Broń Krótka (czyli strzela się z nich, testując ZR), która
wymaga użycia dwóch rąk.

Długa: Ciężka Obrażenia Celność Ataki Zasady specjalne przy Trafieniu Koszt
Minimalne BC 6,
Gniew Heimdala 2+2k20 +2 1 400
Dublet: +10 pkt. Obrażeń
1-2/ Minimalne BC 6,
Strzelba Mały Bjorn 6+3k10 +1 600
seria Dublet: +5 pkt. Obrażeń

Długa: Karabiny Obrażenia Celność Ataki Zasady specjalne przy Trafieniu Koszt
Szturmowy 5+2k10 3 1-3 200
1-2/
Midgardzki 7+1k20 2 150
seria

Długa: Karabiny
Obrażenia Celność Ataki Zasady specjalne przy Trafieniu Koszt
snajperskie
Ataki muszą być skierowane
Typowy 5+3k10 +5 1-2 700
w jeden cel
Midgardzki 15+2k10 +7 1 700
*Aby skutecznie prowadzić ostrzał z karabinu snajperskiego, postać nie może się poruszać – dotyczy to
całej rundy. Ponadto premia do Celności przyznawana jest tylko przy zasięgu Dalekim i Ekstremalnym.

24

Pancerze
Nigdy nie można być zbyt ostrożnym. Pancerze ofe-
rują szeroką gamę sposobów na minimalizowanie
otrzymanych obrażeń, a w efekcie przedłużenie ży-
wota. Żaden szanujący się Midgardczyk nie wyrusza
na przygodę bez odpowiedniego opancerzenia. No,
chyba że jest berserkerem.
Pancerze posiadają dwie wartości odpowiedzial-
ne za ochronę postaci:
ʂ Przed Obrażeniami zadanymi Bronią Białą/Wal-
ką Wręcz – Pancerz w Zwarciu,
ʂ Przed Obrażeniami od Broni Dystansowej, w tym
również materiałów wybuchowych – Pancerz
Balistyczny.
ʂ W zależności od tego, jak atakowana jest
postać, należy skorzystać z odpowiedniej
wartości!
Pancerze Wojskowe
i Wspomagane
Aby móc nosić bardziej zaawansowane pancerze,
Weteran musi posiadać odpowiednie wyszkolenie
(patrz rozdział Atuty). Jeżeli zdecyduje się na zało-
żenie takiego pancerza pomimo braku odpowiednie-
go wyszkolenia, otrzymuje karę -5 pkt. do wszystkich
testów Trafienia oraz Obrony ze względu na koniecz-
ność ciągłego skupienia się na operowaniu nim.
Wpływ na Obronę
Określa, w jaki sposób nasz pancerz pomaga nam
w unikaniu ciosów bądź strzałów przeciwnika. Ten
Parametr może przyjmować zarówno dodatnią, jak
i ujemną wartość.
Wpływ na WyspoRtowanie
Określa, w jaki sposób pancerz wpływa na naszą
mobilność, ograniczając lub wspomagając swobodę
ruchu. Ten Parametr może przyjmować zarówno do-
datnią, jak i ujemną wartość.
Tarcze
Solidny pancerz i Osłona są nieocenione, ale jak to
mawiają... nigdy nie można być zbyt ostrożnym!
Chociaż nieco archaiczne, tarcze wciąż stanowią
skuteczną formę obrony przed ciosami, a nawet
strzałami przeciwnika. Nowoczesne tarcze wytwa-
rzane są z komponentów niesamowicie odpornych
na uszkodzenia, dzięki czemu sprawdzają się nawet
na nowożytnych polach bitew.
Podstawową zaletą tarcz jest zwiększenie współ-
czynnika Obrony postaci, która je nosi. Warto jednak
nadmienić, że tarcza wymaga użycia jednej z rąk.
Oznacza to, że korzystanie z broni dwuręcznej lub
ciężkiej broni strzeleckiej staje się niemożliwe.

PANCErZE PoLiMEroWE
Nazwa Pancerz w Zwarciu Pancerz Balistyczny Obrona Wysportowanie Koszt
Kamizelka
4 8 - - 350
Polimerowa

PANCErZE BoJoWE
Nazwa Pancerz w Zwarciu Pancerz Balistyczny Obrona Wysportowanie Koszt
Nano-Skórznia 8 4 - - 350

PANCErZE WoJSKoWE - BALiSTYCZNE

Nazwa Pancerz w Zwarciu Pancerz Balistyczny Obrona Wysportowanie Koszt
Służb Spec.
7 13 - - 1200
Midgardu

PANCErZE WoJSKoWE - SZTuRMoWE

Nazwa Pancerz w Zwarciu Pancerz Balistyczny Obrona Wysportowanie Koszt
Zbroja
15 7 - -3 1200
Jotunheimu

TARCZE KoMPoZYToWE
Nazwa Obrona w Zwarciu Obrona Dystansowa Zasady Specjalne Koszt
Bojowa +1 +1 - 7
Sił Specjlanych
+2 +2 - 250
Midgardu

25
 ŚroDki
FarmakologiCzne
MedPacki
Nigdy nie można być zbyt ostrożnym... ale czasami
nawet ostrożność nie pomaga. W chwili, gdy wróg
zdołał przebić się przez nasz pancerz, osłonę i tarczę,
pozostaje nam już tylko jedno – krwawić! Krótkotrwa-
łe krwawienie jest niedogodnością. Intensywne krwa-
wienie może stanowić poważny problem. MedPacki
mogą zaradzić temu problemowi. Zawierają głównie
mieszankę sztucznej adrenaliny i sterydów anabo-
licznych, które znacznie przyspieszają gojenie się ran.
Korzystanie z tych pomocnych i niezbędnych akceso-
riów medycznych ograniczone jest do jednego uży-
cia na godzinę. Wynika to z ograniczeń ludzkiego
ciała i możliwości jego regeneracji. Przedawkowanie
nie tylko nie przynosi żadnej ulgi, ale – o czym warto
pamiętać – niesie ze sobą ryzyko ataku serca.
ʂ Każde użycie MedPacka w czasie mniejszym niż
godzina od zażycia poprzedniego powoduje,
że postać staje się Otumaniona na 1k5 godzin.
Każda następna aplikacja powoduje pogłębienie
się tego stanu – postać otrzymuje kumulatywne
kary do testów, a czas otrząśnięcia się wydłuża
się o 1k5 godzin. Przykład: Ingrid, nieokiełzna-
na Walkiria, jest na skraju śmierci. Aplikuje stan-
dardowy MedPack, dzięki czemu odzyskuje 10
pkt. Witalności. To wciąż za mało, aby jej stan
się ustabilizował, więc chwilę później wstrzykuje
sobie kolejny. Staje się Otumaniona, otrzymuje
więc karę -5 do wszystkich testów i Obrony (oraz
nie może używać akcji Sprint) na 2 godziny. Re-
generuje jedynie 6 pkt. – pech. Ingrid uznaje, że
nie może czekać – aplikuje sobie trzeci, ostatni
posiadany MedPack, który przywraca jej 12 pkt.
Witalności. Ingrid oddycha z ulgą, lecz teraz jej
kara do testów i Obrony wynosi -10 na dodatko-
we 3 godziny – czyli Walkiria otrząśnie się z Otu-
manienia dopiero po 5 godzinach.
ʂ Aplikacja MedPacka nie jest możliwa w trakcie ak-
tywnej walki z przeciwnikiem (chyba że Weteran
posiada kieszeń medyczną). Aby skutecznie go
użyć, należy wycofać się z walki, schować za osłoną
itd. Z tego samego powodu nie jest możliwe użycie
MedPacków na innych walczących postaciach.
ʂ Osoba posiadająca Atut Medycyna podczas apli-
kacji MedPacka wykonuje test Wiedzy o podanym
PT, aby sprawdzić, jak fachowo go użyła. Sukces to
dodatkowe wyleczone punkty Witalności.
Rodzaje MedPacków:
ʂ Standard (7 stykerów): przywraca 1k10+5 pkt.
Witalności. Standardowy Test Wiedzy +5 pkt.
ʂ Premium (30 stykerów): przywraca 1k10+10
pkt. Witalności. Trudny Test Wiedzy +5 pkt.
26
ʆ Dodatkowo: Leczy wszelkie trucizny.
ʂ Deluxe (100 stykerów): przywraca 2k10+15
pkt. Witalności. Trudny Test Wiedzy +10 pkt.
ʆ Dodatkowo: Leczy wszelkie choroby i trucizny.
EkwiPunek
Ogólny
Nie samą walką człowiek żyje! Oprócz typowo bitew-
nego ekwipunku, Weterani mogą odczuwać potrze-
bę posiadania innych, równie użytecznych sprzętów.
Mogą też chcieć skorzystać z jednej z wielu dostęp-
nych Midgardczykom usług. Poniżej znajdują się za-
sady ich dotyczące.
ʂ Jakość. Usługi i towary mają trzy stopnie jako-
ści – Powszechny, Wysoki i Luksusowy. Stopień
Powszechny zapewnia zwykle zaspokojenie pod-
stawowej potrzeby, podczas gdy poziomy Wysoki
i Luksusowy wiążą się z dodatkowymi korzyścia-
mi. Informacje o nich można znaleźć w opisach
usług i towarów.
ʂ Zróżnicowane ceny. Koszt każdej usługi i towa-
ru jest zmienny – Midgard to wszakże ogromny
świat! Cena jest zazwyczaj wyrażana za pomo-
cą stałej wartości (zależnej od jakości) modyfi-
kowanej przez dodatkowy rzut określoną liczbą
kości, np. 50+2k10. Końcowy wynik to liczba sty-
kerów, którą musimy zapłacić.
Usługi
ʂ Rozrywka: To wszelkie sposoby na zrelaksowa-
nie się – wizyta w knajpie, szalona noc w dysko-
tece czy miłe spędzenie czasu w towarzystwie
bliskiej osoby. Gracz ma prawo wymyślić swój
własny sposób na aktywne spędzenie wolnego
czasu, który pozwala mu się rozluźnić i pozwolić
myślom odpłynąć. Korzyścią płynącą z rozrywki
jest odzyskanie punktów Koncentracji.
Ważne: Aby skutecznie się zrelaksować, We-
teran musi spędzić określony czas na rozrywce.
Korzyści z niej płynące są brane pod uwagę tylko
po upływie czasu podanego w opisie.
ʆ Typowa rozrywka – pozwala na odzyskanie
1 pkt. Koncentracji za każde spędzone na niej
5 godzin.
Koszt: 10+1k10 stykerów
ʆ Wysokiej klasy rozrywka – pozwala na od-
zyskanie 1 pkt. Koncentracji za każde spę-
dzone na niej 3 godziny.
Koszt: 40+2k10 stykerów
ʆ Luksusowa rozrywka – pozwala na odzy-
skanie 1 pkt. Koncentracji za każdą spędzoną
na niej godzinę.
Koszt: 100+2k10 stykerów
ʂ Pomoc medyczna: To sposób na przyspieszenie
naturalnego procesu gojenia się ran. Oznacza
zazwyczaj leczenie kliniczne i związane z tym
niezbędne zabiegi i terapie, których skuteczność
zależy od jakości sprzętu, którym dysponuje kli-
nika. Korzyścią płynącą z pomocy medycznej jest
szybsze odzyskiwanie Witalności.
Ważne: Aby leczenie kliniczne przyniosło
rezultaty, Weteran musi spędzić w klinice czas
określony w opisie.
ʆ Typowa klinika: pozwala na regenerację 6 pkt.
Witalności za każdą dobę rekonwalescencji.
Koszt: 10+1k10 stykerów
ʆ Wysokiej klasy klinika: pozwala na regene-
rację 10 pkt. Witalności za każdą dobę rekon-
walescencji.
Koszt: 30+1k10 stykerów
ʆ Luksusowa klinika: pozwala na regenerację
20 pkt. Witalności za każdą dobę rekonwale-
scencji.
Koszt: 100+1k10 stykerów
ʂ Wyżywienie: Stare midgardzkie powiedzenie
mówi, że możesz pokonać armię gigantów, ale
z głodem nie wygrasz. Każdy człowiek musi jeść,
czy mu się to podoba, czy nie. Przez większość cza-
su Weteran nie musi zwracać uwagi na to, co je,
tak długo, jak zapełnia to żołądek. Odpowiednia
dieta zapewnia natomiast właściwą równowagę
metaboliczną, która może wspomóc działanie
środków medycznych i naturalne leczenie.
ʆ Typowy posiłek: niezbyt wyszukane poży-
wienie w podrzędnym lokalu. Pozwala na za-
spokojenie głodu. I tyle.
Koszt: 1+1k10 stykerów
ʆ Wysokiej jakości posiłek: pierwszorzędny
posiłek w towarzystwie ludzi na poziomie.
W ciągu 12 godzin od zjedzenia pozwala
na dodanie 1 kości do rzutu podczas użycia
dowolnego MedPacka. Premia nie znika po
aplikacji pierwszego MedPacka. Ponadto po-
siłek zwiększa wartość naturalnego leczenia
o 1 pkt przez 12 godzin.
Koszt: 10+1k10 stykerów
ʆ Luksusowy posiłek: najlepsze specjały spod
ręki wybitnych szefów kuchni. W ciągu 24 go-
dzin od zjedzenia pozwala na dodanie 2 kości
do rzutu podczas użycia dowolnego MedPac-
ka. Premia nie znika po aplikacji pierwszego
MedPacka. Ponadto posiłek zwiększa wartość
naturalnego leczenia o 2 pkt. przez 24 godziny.
Koszt: 50+1k10 stykerów
ʂ Zakwaterowanie: Wielkie czyny przynoszą chwa-
łę, ale bywają męczące. A nic tak nie pomaga na
zmęczenie, jak stary, dobry odpoczynek. Oczy-
wiście jest różnica pomiędzy odpoczywaniem na
pokrytej skórą kanapie przed ogromnym ekranem
holograficznym a leżeniem na twardej pryczy
i oglądaniem czterech gołych ścian. Korzyścią pły-
27
nącą z odpowiedniego zakwaterowania jest odzy-
skanie Przerzutów i/lub Przesunięć.
Ważne: Aby w pełni skorzystać z dobro-
dziejstw danego zakwaterowania, należy odpo-
czywać w nim przez czas określony w opisie.
ʆ Typowe zakwaterowanie: ciasny pokój
w motelu. Pozwala na odzyskanie 1 pkt. Prze-
rzutu lub Przesunięcia za każde spędzone
w nim 12 godzin (nie licząc snu).
Koszt: 5+1k10 stykerów za dobę
ʆ Wysokiej klasy zakwaterowanie: pokój
hotelowy. Pozwala na odzyskanie 1 pkt. Prze-
rzutu lub Przesunięcia za każde spędzone
w nim 6 godzin (nie licząc snu).
Koszt: 15+1k10 stykerów za dobę
ʆ Luksusowe zakwaterowanie: apartament
na najwyższym piętrze. Pozwala na odzyskanie
1 pkt. Przerzutu oraz 1 pkt. Przesunięcia za każ-
de spędzone w nim 6 godzin (nie licząc snu).
Koszt: 150+2k10 stykerów za dobę
TowaRy
ʂ Odzież: Jak cię widzą, tak cię piszą, więc od cza-
su do czasu warto zainwestować w modne i gu-
stowne ubranie. W Midgardzie moda jest kwestią
ulotną, pojawia się i znika w mgnieniu oka. Szyb-
ka wizyta u fryzjera, kosmetyczki oraz stylisty,
i efekt gotowy – możemy wybić się z szarej masy
bezimiennych Midgardczyków. Korzyścią płyną-
cą z właściwego ubioru jest premia do Prezencji,
która przestaje obowiązywać, jeżeli ubranie jest
zniszczone lub w widoczny sposób brudne.
ʆ Typowe ubranie: zapewnia okrycie ciała
i ochronę przed lekkimi warunkami pogodo-
wymi. W tej kategorii zawiera się odzież co-
dzienna. Nie zapewnia żadnej premii.
Koszt: 10+1k10 stykerów
ʆ Wysokiej jakości ubranie: modne i stylo-
we ubrania, stroje wieczorowe oraz oficjalne
szaty obrzędowe. Zapewniają premię +1 do
Prezencji.
Koszt: 50+2k10 stykerów
ʆ Luksusowe ubrania: wyjątkowo wygodne
stroje szyte wyłącznie na zamówienie. Już
sam ich wygląd mówi o poziomie społecz-
nym właściciela. Zapewniają premię +2 do
Prezencji.
Koszt: 150+3k10 stykerów
ʂ Sprzęt komunikacyjny: Urządzenia służące do
skutecznej komunikacji na duże i małe odległo-
ści. Od jakości wykupionego sprzętu zależy za-
sięg, na którym możemy się porozumiewać.
Ważne: Aby komunikacja między członka-
mi drużyny była efektywna, muszą oni wykupić
osobno sprzęt tej samej jakości.
 ʆ Typowy komunikator: zapewnia komuni-
kację w zasięgu do 10 km.
Koszt: 15+1k20 stykerów
ʆ Wysokiej klasy komunikator: zapewnia
komunikację w zasięgu do 1000 km.
Koszt: 30+2k20 stykerów
ʆ Luksusowy komunikator: zapewnia komu-
nikację o zasięgu planetarnym.
Koszt: 100+3k20 stykerów
ʂ Specjalistyczny sprzęt: To wszelkie narzędzia
ułatwiające pracę i wykonywanie zadań w za-
kresie następujących umiejętności: Obsługa
pojazdów (urządzenia wspomagające percep-
cję podczas prowadzenia), Gwiezdny pilotaż
(przenośne komputery nawigacyjne), Wyczu-
lone zmysły (lornetki, urządzenia nasłuchowe,
noktowizory, detektory ruchu i ciepła), Technika
(skanery, komputery diagnostyczne, omniklu-
KsIęga ZasaD
Gry fabularne potrzebują zasad do prawidłowego
funkcjonowania. Owszem, dobra zabawa i wzajem-
ne interakcje oparte na odgrywaniu swoich posta-
ci przynoszą zdecydowanie najwięcej satysfakcji
i stanowią trzon całej zabawy, ale bez zasad spra-
wy mogą szybko wymknąć się spod kontroli. Skąd
bowiem wiadomo, z jaką siłą potrafi uderzyć nasz
berserker podczas walki z ogromnym trollem? Jak
określić, czy strzał spowodował śmierć naszego ulu-
bionego Weterana? Dlaczego w ogóle ktoś nas trafił,
skoro stoimy tak daleko?
Aby uniknąć arbitralności podczas sesji gry, czyli
sztucznego narzucania wyników akcji „z powietrza”,
poniżej przedstawiamy zbiór najważniejszych re-
guł, do których możemy się odwołać w sytuacjach
wymagających rozstrzygnięcia. Ich chociażby po-
bieżna znajomość znacznie ułatwia prowadzącemu
Mistrzowi Gry organizację rozgrywki. Nie należy się
przejmować brakiem dokładnej wiedzy z nimi zwią-
zanej, zwłaszcza na początku – zawsze można prze-
cież wrócić do podręcznika.
KOści w gRze
Jak w większości gier, potrzebujemy fizycznego spo-
sobu na określenie rezultatu wykonywanych działań.
Statystyki określają, jak dobrze potrafimy coś zrobić,
zasady regulują, jak to sprawdzić, natomiast przez
rzut kośćmi poznamy ostateczny efekt naszych prób
i zamiarów.
28
cze), Hakowanie (komputer do deszyfrowania
danych), Infiltracja (sprzęt maskujący, ekwipu-
nek survivalowy i podróżny). Korzyścią płynącą
z posiadania tych narzędzi jest premia do testów
związanych z ich wykorzystaniem.
ʆ Typowy sprzęt: zapewnia premię +1 do
danej umiejętności. Pech w teście oznacza,
że sprzęt uległ zniszczeniu.
Koszt: 150+2k20 stykerów
ʆ Wysokiej jakości sprzęt: zapewnia pre-
mię +2 do danej umiejętności. Pech w teście
oznacza, że sprzęt uległ zniszczeniu.
Koszt: 300+3k20 stykerów
ʆ Luksusowy sprzęt: zapewnia premię +2 do
danej umiejętności. Pech w teście oznacza,
że sprzęt uległ zniszczeniu, ale Weteran nie
ponosi negatywnych konsekwencji Pecha.
Koszt: 500+4k20 stykerów
k20
Kości dwudziestościenne, dostępne w sklepach hob-
bystycznych lub internetowych. Potrzebne będą
przynajmniej dwie, najlepiej w dwóch kolorach lub
o różnych rozmiarach, dzięki czemu łatwiej będzie je
rozróżnić. Jedna z nich nazywana jest Kością Odyna
i pełni funkcję prowadzącą, natomiast druga zwana
jest Kością Losu i odpowiada za wspieranie akcji po-
staci. Większość testów przeprowadzana jest dwie-
ma kośćmi k20.
k10
Kości dziesięciościenne, dostępne w tych samych
miejscach co k20. Potrzebne są głównie do ustalenia
zadawanych Obrażeń. Ponadto mogą mieć zastoso-
wanie w specjalnych zasadach lub testach wywoła-
nych Atutami bądź unikatowymi zdolnościami.
k5
Gdy jakakolwiek zasada prosi nas o rozstrzygnięcie
efektu za pomocą kości k5, wystarczy, że rzucimy
kością k10 i podzielimy wynik na pół. Alternatywnie
można ustalić, że wyniki 1-5 działają normalnie, na-
tomiast 6-10 traktujemy jako wyniki 1-5.
Rzut standardowy
To rzut k20 określający, czy dany test się powiódł,
razem z Kością Losu lub bez niej. Wynik osiągnięty
na Kości Odyna dodawany jest do testowanego Pa-
rametru i skojarzonej z nim umiejętności, a sukces
zapewnia nam zrównanie lub przewyższenie Obrony
celu (podczas ataku) lub poziomu trudności (pod-
czas wykonywania testu).
Kość Losu nie służy do bezpośredniego rozstrzy-
gania wyniku testu. Pełni ona funkcję pomocniczą
i jest rozpatrywana w określonych okolicznościach.
Rzucamy nią, gdy:
ʂ wykonywany jest Standardowy rzut k20 (Kością
Odyna), oraz
ʂ postać wykonująca test jest Weteranem, Elitar-
nym BN (Bohaterem Niezależnym) lub Doświad-
czonym BN (Szeregowi BN nie rzucają Kością
Losu).
Działanie Kości Losu jest proste. Gracz lub MG
wykonujący standardowy rzut Kością Odyna bierze
do ręki dodatkową kość, określa, która z nich jest
Kością Odyna, a która Kością Losu, i rzuca obiema
naraz. Zazwyczaj najłatwiej jest to rozróżnić przy
użyciu kości różnej wielkości lub w odmiennych kolo-
rach, przy czym przed testem należy określić, która
kostka odpowiada za co.
Wynik na Kości Losu jest istotny, gdy:
ʂ wylosowany zostanie Dublet (ten sam wynik na
obu kościach) – wtedy należy przyjąć, że Szczę-
ście lub sprzyjający bogowie uśmiechnęli się do
postaci i wsparli jej działania. Tak uzyskany Du-
blet gwarantuje premię do wylosowanego wyni-
ku na Kości Odyna równą wartości testowanej
Umiejętności (bez skojarzonego z nią PG) oraz
aktywuje działanie niektórych Atutów i Broni.
Przykład: Hjornal próbuje naprawić zepsuty gene-
rator pola siłowego, zanim lodowa wichura zasypie
go ostrymi jak sztylety kawałkami lodu. Wykonuje
test i uzyskuje ten sam wynik na obydwu kościach
– 15. Hjornal dodaje swoją Technikę (6) i skojarzony
z nią PG – INT (4), co w sumie daje mu wynik 25.
Niestety, MG orzekł, że trudność wykonania testu w
tak krótkim czasie to 30! Hjornal przypomina sobie,
że wyrzucił Dublet, dzięki czemu ma przyznaną pre-
mię równą wartości testowanej umiejętności (w tym
przypadku 6), co łącznie daje wynik 31! Hjornalowi
udaje się naprawić pole siłowe na czas i ratuje się
przed pewną śmiercią.
ʂ wynik uzyskany na Kości Odyna nie zapewnił
sukcesu, jednak ten na Kości Losu był wystar-
czający, aby spełnić wymogi testu. W takim
przypadku planowana akcja nadal się nie udaje,
jednak nie uruchamia ona ewentualnych nega-
tywnych następstw.
Przykład: Krista postanawia zhakować system
alarmowy magazynu należącego do znanej mega-
korporacji. Podejmuje próbę, a MG ustala, że PT te-
stu to 20 (Trudny), przy czym zaznacza, że porażka
oznacza aktywację alarmu i interwencję strażników.
Krista rzuca, ale na Kości Odyna nie uzyskuje po-
trzebnego rezultatu. Zawiodła. Na szczęście na Kości
29
Losu rezultat jest na tyle wysoki, by zdać Trudny test.
MG decyduje, że Krista kompletnie pogubiła się w
nieznanym jej systemie, ale nie uruchomiła alarmu.
SukCes i pOrażka w teśCie
Wszelkie sytuacje w trakcie gry, które mogą zakoń-
czyć się niepowodzeniem (czyli, bądźmy realistami,
większość), rozstrzygamy za pomocą testu. By wy-
konać test, musimy określić, jaki Parametr i ewen-
tualną wywodzącą się z niego umiejętność chcemy
sprawdzić (najczęściej tę decyzję podejmuje MG,
jednak nierzadko sami możemy zasugerować, którą
ze statystyk chcemy wykorzystać).
ʂ Test zaczynamy zawsze od rzutu obiema kośćmi,
po czym do wyniku na Kości Odyna dodajemy
wartość Parametru Głównego i odpowiedniej
umiejętności z nim związanej (np. BC i Wytrzy-
małość), wszelkie posiadane premie (np. wyni-
kające z Celności broni lub specjalistycznego
ekwipunku) i aplikujemy ewentualne kary (np. za
Wyczerpanie).
ʂ Sprawdzamy, czy na Kości Losu nie wypadł Du-
blet.
ʂ Końcowy wynik porównujemy z Poziomem Trud-
ności testu (PT), określonym przed rzutem przez
MG.
ʂ Uzyskanie wyniku równego lub wyższego niż wy-
magany oznacza sukces. Wynik niższy to zawsze
porażka.
ʂ Test: k20 + Parametr Główny + Umiejętność
+ Premie (- Kary, + Dublet itp.) przeciwko PT
testu
ʂ Jeżeli postać nie posiada ani jednego punk-
tu w testowanej umiejętności, oznacza to, że
dane zadanie jest dla niej szczególnie wymaga-
jące. W takim wypadku PT testu, określony wcze-
śniej przez MG, jest podnoszony o jeden poziom.
Przykład: Fretta próbuje złapać skaner, który ktoś
strącił ze stołu. MG uznaje, że to Trudne zadanie,
rozpatrywane przez test Refleksu. Fretta nie posiada
ani jednego punktu w tej umiejętności, co powoduje,
że będzie to dla niej Bardzo Trudne zadanie.
Poziomy Trudności
Poziomy Trudności mają z góry określone wartości
wraz z krótkim opisem słownym, który ułatwia roz-
poznanie skali wyzwania.
ʂ PT Łatwy; 10 – trywialne zadanie, które nie po-
winno przysporzyć trudności.
ʂ PT Standardowy; 15 – typowe wyzwanie wyko-
nywane w sprzyjających warunkach, bez nad-
miernego stresu.
ʂ PT Trudny; 20 – zadanie wymagające skupienia
i pełnego zaangażowania, najczęściej pod presją
czasu lub w niesprzyjających okolicznościach.
 ʂ PT Bardzo Trudny; 25 – poważny problem, wy-
magający sporych umiejętności i zachowania
zimnej krwi.
ʂ PT Ekstremalny; 30 – poza zasięgiem większo-
ści ludzi, niesamowicie trudne zadanie tylko dla
najlepszych.
ʂ PT Legendarny; 35 – jak sama nazwa wskazuje,
czyny o tej skali są źródłami legend.
ʂ PT Boski; 40 – jak sama nazwa wskazuje – raczej
nie masz szans.
PT trafienia w walce są określane w inny sposób
i zależą od Obrony danej postaci, dlatego mogą
przyjąć nieco inne wartości.
obniżanie i Podwyższanie pT
W przypadku, gdy zasada mówi, że test ma mieć
Obniżony lub Podwyższony PT, zawsze odnosi się
to do zaistniałej i określonej komplikacji. Jeżeli test
lub zasada gry nie określa dokładnie, o ile należy
Obniżyć lub Podwyższyć PT, zawsze przyjmujemy, iż
przesuwamy komplikację o jeden poziom.
Przykład: Einher Bjorn został zmuszony do wykona-
nia testu Wytrzymałości. MG określił, że postać musi
zdać test Trudnego poziomu, a gracz prowadzący po-
stać wykorzystuje swoją Zaletę klasową „Niezniszczal-
ny” i obniża poziom testu do Standardowego. Teraz
wykonuje rzut i sprawdza, czy udało mu się go zdać.
Test Wspomagany
W określonych sytuacjach MG może zezwolić na
przeprowadzenie testu Wspomaganego, który uła-
twi osobie go inicjującej pokonanie wyznaczonego
zadania. Test taki ma miejsce, gdy działania drugiej
osoby mają bezpośredni wpływ na sukces czynności
lub akcji wykonywanej przez pierwszą osobę.
Weteran otrzymuje pomoc w teście przez sku-
teczną asystę ze strony swoich sprzymierzeńców.
Może to być proste zadanie, jak wspólne otwarcie
zaciętej śluzy, czy bardziej złożone, jak odczytywanie
urządzeń nawigacyjnych podczas międzygwiezdne-
go pilotażu (ostateczną decyzję, czy w danym teście,
przy bieżących okolicznościach, możliwe jest wspo-
maganie, podejmuje MG). MG określa PT testu wy-
maganego do osiągnięcia konkretnego efektu, np.
hakowania terminala. Następnie gracze wybierają
postać, która będzie próbowała się go podjąć. Przed
jej rzutem zgłaszają się ewentualni pomocnicy, któ-
rzy jako pierwsi wykonują Standardowy test tej
samej umiejętności (w tym wypadku Hakowania),
pamiętając o ewentualnych karach wynikających
z jej braku. Za każdy zdany PT testu pomocników
(zaczynając od Standardowego) postać główna
otrzymuje premię +1 do swojej próby hakowania ter-
minala (obrazuje to ich pomoc, ale nie samodzielne
30
wykonanie zadania). Niemniej mogą oni w równym
stopniu pomóc, co przeszkadzać. Jeżeli pomocnik
nie zda wymaganego testu o Standardowym PT,
podnosi poziom trudności testu głównego o jeden,
np. z Trudnego na Bardzo Trudny itd.
Postać wykonująca test główny nie może wycofać
się z jego wykonania, jako że wszelkie działania po-
mocników rozgrywają się równolegle do jej działań.
Należy więc dobrze się zastanowić, czy umiejętności
Weterana są wystarczające, by kogoś wspomóc.
Przykład: Regnar próbuje naprawić silnik windy,
którą można wydostać się ze starego kompleksu
badawczego. MG ustala, że będzie to test Techniki
o Bardzo Trudnym PT. Dwaj kompani Regnara, Dain
i Skodi, postanawiają mu pomóc. Obaj zdają Stan-
dardowy test Techniki. Dainowi udaje się zdać test
o Trudnym PT! Pokonał więc dwa poziomy trudności
(Standardowy i Trudny), dzięki czemu zapewnia Re-
gnarowi premię +2 do przyszłej próby naprawy. Nie-
stety, drugi pomocnik - Skodi- oblał test i bardziej
zaszkodził, niż pomógł – źle podpiął kable i uszkodził
mechanizm. Efektem jest podniesienie PT naprawy
z Bardzo Trudnego do Ekstremalnego. Wściekły Re-
gnar łapie za kości i rzuca...
Test Przeciwstawny
To standardowy rzut wykonany przez każdego
uczestnika danego wyzwania. W większości przy-
padków dotyczy on dwóch postaci, które ze sobą
konkurują. Postaci wykonują odpowiednie testy i po-
równują swoje wyniki. Posiadacz wyższego rezultatu
jest zwycięzcą.
Taki test nie zawsze oznacza porównanie tych sa-
mych umiejętności lub Parametrów. Często MG bę-
dzie musiał dokładnie sprecyzować, które Parametry
i umiejętności będą sprawdzane na zasadzie prze-
ciwstawności. Przykładowe sytuacje to:
ʂ Skradanie – Infiltracja przeciwko Wyczulonym
Zmysłom
ʂ Negocjacje – Charyzma przeciwko Sile Woli
ʂ Kradzież kieszonkowa – Trik i Fortel przeciwko
Wyczulonym Zmysłom
ʂ Oparcie się hekseri – Hekseri przeciwko Sile Woli
ʂ Złapanie kogoś za rękę – Refleks przeciwko Re-
fleksowi
ʂ Pościg – Wysportowanie przeciwko Wysportowaniu
SukcEs lub pOrażka
Sukces w przeciwstawnym teście nie zawsze ozna-
czać będzie całkowite osiągnięcie celu. W zależności
od sytuacji lub założeń ustalonych przez MG, taki
test może prowadzić do uzyskania większej przewa-
gi np. w odległości podczas pościgu. Przykładowo,
MG ustala, że aby dogonić uciekającego szubrawca,
postać musi trzykrotnie pokonać go w teście Obsłu-
gi Pojazdów. Wynikać będzie to z faktu, że maszyny
znajdują się w zbyt dużej odległości od siebie, aby je-
den sprawny manewr zakończył sprawę. Z kolei po-
rażka postaci oznacza wydłużenie dystansu o kolejną
umowną odległość. W efekcie od następnej rundy
pojazdy dzielić będą aż cztery odległości. W takich
przypadkach MG powinien ustalić również moment,
kiedy uciekającemu udaje się pozbyć pościgu. Będzie
zależeć to głównie od czynników zewnętrznych, np.
widoczności, infrastruktury, pogody itp.
Remis
W przypadku remisu należy wykonać kolejny rzut
w celu ustalenia zwycięzcy. W zależności od sytu-
acji jest on przeprowadzany w tej samej, kolejnej
lub w innej rundzie zarządzonej przez MG. Remis
zazwyczaj oznacza brak postępu w sytuacji, np. kie-
dy postacie siłują się na rękę (co będzie testem BC
przeciwko BC).
Przerzuty
Czasami nie wszystko idzie tak, jak chcemy. Pomi-
mo usilnych prób, dobrego wyniku na Kości Losu czy
nawet Dubletu może się zdarzyć, że i tak poniesie-
my porażkę. Weterani są jednak znani z dwóch rze-
czy – doświadczenia, które pozwala im na szybkie
reagowanie w trudnych sytuacjach, oraz błogosła-
wieństwa bogów, które przynosi im szczęście.
ʂ Przerzuty są kombinacją reprezentującą doświad-
czenie i szczęście. Gdy nie powiedzie się nam test
umiejętności lub PG, możemy powtórzyć rzut.
Musimy jednak przyjąć wynik drugiego rzutu.
ʂ Niezależnie od tego, czy Przerzut dotyczy jednej,
czy większej liczby kostek, może być wykonany
tylko raz na dany test/rzut, nawet jeżeli doszło do
niego w wyniku działania zdolności przeciwnika.
ʂ W mechanice gry rozróżniamy dwa rodzaje Prze-
rzutów. Pierwszy z nich dotyczy Przerzucenia
obydwu kostek, niezależnie od wylosowanych na
nich wyników. Drugi rodzaj dotyczy ponownego
rzucenia jedną kostką – zazwyczaj wybraną przez
gracza, chyba że zasada specjalna mówi inaczej.
ʂ Liczba Przerzutów, które można wykonać na se-
sji gry, jest równa wartości Entropii.
ʂ Przerzutom nie podlegają rzuty na obrażenia.
ʂ Punkty Przerzutu są odzyskiwane na początku
każdej sesji (nie scenariusza).
Nie można skorzystać z mechaniki Przerzutu w przy-
padku wylosowania Pecha (jedynki na Kości Odyna).
Wyjątek od tej zasady zapewnia Atut Szczęściarz,
dzięki któremu postać staje się odporna na zasadę
Pecha (patrz rozdział Atuty).
Przykład: Sven Wiking zaatakował swym dwuręcz-
nym toporem przerażającego sługę Lokiego, olbrzy-
31
ma Gotruma. Rzut na Trafienie nie zakończył się
sukcesem, w związku z czym Weteran postanowił
skorzystać z klasowej umiejętności Wiarus. Wiking
wykonuje przerzut Trafienia – ponownie rzuca dwie-
ma kośćmi i sprawdza, czy tym razem wynik będzie
wystarczający.
Przykład: MG wykonał rzut na trafienie dla jedne-
go z BN, strzał okazał się celny i ma trafić bohaterkę
zwaną Gilde. Osoba ją prowadząca zdecydowała się
poświęcić punkt Przerzutu wynikający z Entropii, aby
zmusić MG do ponownego testu Trafienia. W efekcie
strzał okazał się niecelny, a wroga postać, nawet jeżeli
posiadałaby jeszcze wolne punkty E, nie mogłaby już
przerzucić testu (tylko jeden Przerzut na dany Test).
Przesunięcia
Są to dodatkowe szanse każdego Bohatera na uzy-
skanie sukcesu. Pozwalają one na „przesunięcie” wy-
niku rzutu w stronę zadowalającego nas wyniku.
ʂ Każdy Weteran posiada tyle Przesunięć na sesję,
ile wynosi jego Entropia.
ʂ Wartość każdego przesunięcia jest równa aktu-
alnemu poziomowi posiadanych Przesunięć, tzn.
postać z 3 pkt. Entropii może skorzystać z tej me-
chaniki trzy razy na sesję. Pierwsze użycie daje
Przesunięcie o 1-3 punkty do maksimum 20 pkt.,
kolejne o 1-2 punkty, a ostatnie tylko o jeden.
Przykład: Jarl Jurgen próbuje oprzeć się efektom
osłabiającej go choroby. Potrzebuje zdać test Wytrzy-
małości o PT Trudnym. Ostateczny wynik to 17 – za
mało. Jurgen decyduje się na Przesunięcie i „przesu-
wa” wynik na kości z 10 na 13, co ostatecznie zmieni
wynik na 20. Jurgen zdołał oprzeć się chorobie.
ʂ Wynik 20 uzyskany dzięki przesunięciu nie ozna-
cza uzyskania Krytyka. Ten jest możliwy tylko
dzięki wyrzuceniu 20 w teście. Można dzięki nie-
mu za to uzyskać Dublet.
ʂ Punkty Przesunięcia są odzyskiwane na począt-
ku każdej sesji (nie scenariusza).
Sztuczka z Przesunięciami polega na tym, że na
początku są one bardzo potężne, jednak z czasem
słabną i mają coraz mniejszy wpływ na losy Wete-
rana. Dlatego należy bardzo uważnie podejmować
decyzję o ich zużywaniu.
Przesunięcia są zawsze zużywane w kolejności od
najwyższej wartości do najniższej.
Krytyk
Wylosowanie dwudziestki na Kości Odyna uznawane
jest za wyjątkowy sukces, zwany Krytykiem. Dzięki
temu MG może wedle uznania zastosować dodat-
kowe, wyjątkowe efekty pasujące do danej sytuacji.
Mogą to być przykładowo nadprogramowe infor-
macje pozyskane podczas testu Hakowania (warte
sporo na czarnym rynku).
ʂ 20 to automatyczny sukces, niezależnie od
tego, czy osiągnęliśmy wymagany PT. Zasada ta
obowiązuje tylko przy wyrzuceniu tego wyniku,
a nie w przypadku, kiedy uzyskany zostanie przy
pomocy Przesunięcia, czyli modyfikacji rzutu.
ʂ Krytyki uzyskane podczas wykonywania testów
zazwyczaj oznaczają, że dane zadanie poszło na-
prawdę dobrze i niesie ze sobą dodatkowe korzyści.
Przykład: Gotri chce uzyskać lepszą cenę za sprze-
dawany artefakt. Normalnie może walczyć o 5%
podwyżki ceny, ale dzięki wyrzuconemu Krytykowi
MG ustala, że zarabia aż o 10% więcej.
Automatyczny sukces w walce wręcz
Atak trafia automatycznie, przeciwnik nie może w
żaden sposób go uniknąć, sparować ani zniwelować.
Postać może zdecydować się na jedną z następują-
cych korzyści:
ʂ Obrażenia zwiększane są dodatkowo o wartość
BC postaci wyprowadzającej atak.
ʂ Wartość ochronna pancerza noszonego przez
cel ataku jest redukowana o połowę.
Automatyczny sukces podczas strzelania
Atak trafia automatycznie, przeciwnik nie może
w żaden sposób go uniknąć, sparować ani zniwelo-
wać. Postać może zdecydować się na jedną z nastę-
pujących korzyści:
ʂ Maksymalne możliwe Obrażenia (nie wykonuje się
rzutu kością na obrażenia, a przyjmuje się, że na
danej kości wypadła najwyższa możliwa wartość).
ʂ Wartość ochronna pancerza noszonego przez
cel ataku jest redukowana o połowę.
Automatyczny sukces podczas testu
umiejętności lub Parametru
Niezależnie od PT, jaki został postawiony przed
postacią, bohaterowi udało się osiągnąć sukces.
W części przypadków będzie to szczęście, w innych
wrodzone lub wyuczone umiejętności, a w tych naj-
trudniejszych do wyjaśnienia – interwencja bogów!
Niezależnie od opisu stworzonego przez MG, postać
odnosi sukces i powinna to poczuć.
Należy jednak pamiętać, że w niektórych przy-
padkach wykonanie testu w ogóle nie jest możliwe.
Takie sytuacje zawsze określa MG, jednak najczęściej
są to chwile, gdy dana czynność całkowicie przewyż-
sza możliwości postaci.
Przykład: Gori pyta o odległość dzielącą go od na-
stępnego dachu. MG informuje go, że jest to około
2 metrów, a test Wysportowania będzie trzeba wy-
konać na poziomie Łatwym. Bohater szybko decy-
duje się na skok, wykonuje rzut kością i bezpiecznie
ląduje na kolejnym dachu. Pościg trwa dalej, jednak
tym razem następny dach oddalony jest aż o 12 me-
32
trów. MG informuje gracza o odległości i zaznacza,
że dystans ten jest niemożliwy do przeskoczenia. Je-
żeli Gori spróbuje skoczyć, niechybnie spadnie.
Przykład: Eksplozja zniszczyła dosłownie całą oko-
licę. Pechowy cywil, który znajdował się w pobliżu,
został przygnieciony potężną ciężarówką. Haggard
postanawia działać – podbiega i próbuje podnieść
ogromny ciężar. Niestety, MG informuje go, że po-
dejście do testu BC nie jest możliwe ze względu na
potworną wagę pojazdu. Bohater próbuje mimo
wszystko, ale nie udaje mu się nawet poruszyć wy-
wróconej machiny. MG poszerza opis i informuje
gracza, że aby spróbować poderwać ciężar, suma
BC osób podejmujących próbę musi wynosić co naj-
mniej 12 pkt. Dopiero wtedy test ten będzie możliwy
do przeprowadzenia na poziomie Trudnym. Haggard
musi więc znaleźć kogoś do pomocy.
Pech
Wylosowanie jedynki na Kości Odyna oznacza Pecha,
czyli coś, o czym postacie będą długo mówić i pamię-
tać. W takich sytuacjach nic nie działa tak, jak powin-
no. Dobrym przykładem jest strzelanie do przeciwnika,
z którym walkę wręcz prowadzi nasz sojusznik – w przy-
padku, kiedy Weteran wylosował jedynkę podczas
strzelania, trafia w swojego kompana zamiast wroga.
Pech oznacza, że akcja jest automatyczną po-
rażką – niezależnie od tego, czy udało się uzyskać
wymagany PT w teście.
Przed Pechem można uchronić się tylko w jeden
sposób – wykupując Atut Szczęściarz. Żadna inna
metoda, nawet ta wynikająca z Entropii (Przesu-
nięcia bądź Przerzuty), nie może uchronić bohate-
ra przed nadchodzącym nieszczęściem.
Zasada Pecha w Walce w Zwarciu
Wyrzucenie 1 na k20 podczas walki w zwarciu zawsze
oznacza, że atak chybił. Runda postaci ulega zakoń-
czeniu, niezależnie od tego, czy postać miała jeszcze
możliwość wykonania w niej akcji. Ponadto należy
wykonać rzut w poniższej tabeli, aby sprawdzić do-
datkowy negatywny efekt:
Wynik rzutu
Efekt
1k10
Postać otrzymuje karę -2 do ata-
1-2
ków w następnej rundzie
Postać traci wszystkie ataki w na-
3-4
stępnej rundzie
Postać musi zdać Trudny test Wyspor-
5-6
towania albo przewróci się na ziemię
W tej i następnej rundzie postać
7-8
odsłania się i traci 5 pkt. Obrony
Przeciwnik otrzymuje 1 darmowy
9-10 atak – jeżeli trafi, cios uznawany
jest za Krytyczny
 Zasada Pecha w Walce Dystansowej
Wyrzucenie 1 na k20 podczas strzelania zawsze
oznacza, że atak chybił. Runda postaci ulega zakoń-
czeniu, niezależnie od tego, czy postać miała jeszcze
możliwość wykonania w niej akcji. Ponadto należy
wykonać rzut w poniższej tabeli, aby sprawdzić do-
datkowy negatywny efekt:
Wynik rzutu
Efekt
1k10
Pusty lub trefny magazynek; w na-
1-2 stępnej rundzie wymaga poświę-
cenia akcji na przeładowanie
Broń zacina się; naprawa wymaga
3-4
poświęcenia następnej rundy
Chwilowa awaria; w następnej
5-6 rundzie broń zadaje minimalne
obrażenia
Przegrzanie broni; w ciągu następ-
7-8 nych 1k5 rund możliwe jest wyko-
nanie tylko 1 strzału z karą -2
Poważna awaria; broń nie nadaje
się do użytku, naprawa wymaga
9-10
testu Techniki o PT Standardowym
(10 rund)
ʂ Jeżeli pechowy strzał miał trafić wroga wal-
czącego w zwarciu z sojusznikiem, wyniki 5-10
oznaczają trafienie sojusznika i zadanie nor-
malnych obrażeń.
Runda
Runda to jednostka miary czasu, w jakim wykonywane
są działania postaci. Na potrzeby mechaniki gry zakła-
da się, że jedna runda jest równa 5 sekundom czasu
rzeczywistego. Innymi słowy, jedna runda przedstawia,
jak wiele dana postać może zrobić w ciągu 5 sekund.
Rundy stosuje się, aby uporządkować kolejność działań
postaci i śledzić przebieg wydarzeń w czasie.
Tura jest drugą jednostką miary czasu. Tura roz-
poczyna się wraz z rundą pierwszej osoby działają-
cej w Inicjatywie (patrz niżej), a kończy, gdy każdy
z uczestników wyzwania rozpatrzy swoje akcje
w wyznaczonej kolejności. Wraz z nastaniem rundy
postaci na pierwszym miejscu w Inicjatywie rozpo-
czyna się kolejna tura.
Wszystkie efekty, które utrzymują się „do końca
rundy” lub „do końca następnej rundy” ulegają roz-
proszeniu wraz z końcem rundy danej postaci. Jeżeli
nie jest to jasno określone, przez powyższe sformuło-
wania rozumiemy rundę osoby, która jest celem efek-
tu. Przykładowo: Erika dostała się pod wpływ efektu
„kara -2 do końca następnej rundy”. Nie oznacza to,
że efekt utrzyma się do końca rundy następnej w ko-
lejności postaci, lecz do końca następnej rundy Eriki,
która nadejdzie w następnej turze.
33
Kolejność w rundzie
Runda i kolejność działań mają ogromne znaczenie
dla całości rozgrywki. Kto zareaguje pierwszy? Kto
strzeli? Kto zostanie trafiony i padnie, zanim zdąży
czegokolwiek dokonać?
ʂ Na początku starcia lub wyzwania każda uczest-
nicząca w nim postać wykonuje test Refleksu.
Umiejętność ta określa szybkość reakcji postaci
i wszelkich istot będących uczestnikami walki lub
wydarzenia. Test ten nazywany będzie również
testem Inicjatywy.
ʂ Postać, która osiągnęła najwyższy wynik Inicja-
tywy, rozpoczyna działanie. Po wykorzystaniu
akcji pierwszego uczestnika należy przejść do
następnej postaci w kolejności. Czynność tę po-
wtarzać aż do chwili, kiedy wszyscy uczestnicy
wydarzeń wykonają dostępne dla nich akcje.
ʂ Raz określona Inicjatywa definiuje refleks
uczestników do końca starcia lub wyzwania.
Oznacza to, że wynik uzyskany podczas pierw-
szego rzutu nie będzie już zmieniany. Istoty, któ-
re raz określiły swą Inicjatywę (na daną scenę),
nigdy nie wykonają żadnego dodatkowego rzutu
na Inicjatywę.
ʂ Dołączenie do starcia nowych istot zawsze ozna-
cza wykonanie przez nie rzutu na Refleks i umiej-
scowienie ich w kolejce Inicjatywy.
ʂ Wyjątkowe zasady, np. magia, mogą wpłynąć na
określony już Refleks, modyfikując jego wartość,
w wyniku czego może dojść do zmiany kolejności
w rundzie.
ʂ Dla zachowania porządku, Inicjatywa dla grupy
przeciwników tego samego typu (np. ochrony
w siedzibie korporacji) powinna być ustalana
raz dla danej grupy. Gdy nadejdzie ich kolejność
działania, wykonują swoje akcje w tym samym
czasie.
Przykład: Gunnar i Glimi zostają zaatakowani przez
trzy rozwścieczone wilki. Wszyscy wykonują rzut na
Inicjatywę, przy czym wilki wykonują jeden test dla
swojej grupy. Gunnar uzyskuje wynik 23, Glimi 16,
a wilki 21. Kolejność walki zostaje więc ustalona:
Gunnar, wilki, a na końcu Glimi.
Przykład: Gunnar prowadzi ostrzał z jednym prze-
ciwnikiem, a po kilku rundach wymiany ognia do
starcia dołącza jego przyjaciel – nadbiegający z po-
bliskiej ulicy. W chwili, kiedy MG poinformuje go, że
dołączył do walki (włączył się w opisywaną scenę),
towarzysz Gunnara wykonuje rzut na swój Refleks.
Uzyskany wynik to 14, co oznacza, że został najszyb-
szym uczestnikiem starcia i od tej rundy jako pierw-
szy będzie inicjował działania.
Przykład: Gunnar, którego Refleks wynosi (w tym
starciu) 11, jest szybszy od swego przeciwnika, któ-
ry osiągnął tylko wartość 7. Zakładając, że w jednej
z kolejnych rund walki Gunnar zostanie wybrany na
cel wrogiej magii obniżającej Inicjatywę o 5 pkt., MG
musi zmienić kolejność walczących, począwszy od
następnej tury (w rundzie, w której rzucono zaklęcie,
kolejność walczących została już określona).
Opóźnienie
Zdarza się, że postać, która zareagowała najszybciej,
nie ma zbyt wiele do roboty w pierwszej lub kolejnej
rundzie walki. Może to wynikać np. z konieczności od-
czekania, aż latający przeciwnik wyląduje, lub z chęci
wpuszczenia wroga w pułapkę. W takich sytuacjach
postać może opóźnić swoje działanie w rundzie, de-
klarując chęć opóźnienia. Postać czeka na dogodny
moment i gdy uzna, że nastał, może wykonać jed-
ną ze swoich akcji standardowych przed wybraną
postacią o niższym wyniku Inicjatywy. W następ-
nej turze postać opóźniająca swoją akcję wraca na
„właściwe” miejsce w Inicjatywie i znów, jeżeli to ko-
nieczne, może podjąć decyzję o opóźnieniu.
Walka
Stałym elementem brutalnego świata megakor-
poracji i cybernetycznie wspomaganych wikingów
jest konflikt. Społeczeństwo Midgardu zostało wy-
chowane na opowieściach o wielkich i chwaleb-
nych bitwach, w których brali udział ich przodkowie,
a marzeniem wielu jest zapisać się w historii, zanim
wszechświat zostanie pożarty przez Ragnarok. Poza
tym, gdy już do niego dojdzie, lepiej być przygoto-
wanym. A któż zna lepszy sposób na trening niż sta-
ra, dobra walka na śmierć i życie?
Czas w walce mierzony jest w rundach. W ra-
mach rundy walki każdy z uczestników starcia ma
prawo do wykonania dwóch standardowych akcji
spośród podanych poniżej (może jednak wykonać
pojedynczą akcję lub nie wykonać żadnej):
ʂ Akcja ruchowa: mobilność postaci na polu bi-
twy. Liczba metrów, które może przebyć, od-
powiada wartości PP Ruch. W każdej rundzie
postać może zrezygnować z wszelkich akcji
prócz ruchowych, aby wykonać podwójny ruch,
zwany Sprintem. Jednak akcja ta wymaga spo-
rego wysiłku i w przypadku dłuższych dystansów
MG może zażądać testów Wytrzymałości.
ʂ Akcja bitewna: to wszelkie próby podejmowa-
nia ataków w zwarciu i dystansowych oraz rzuca-
nia hekseri (o trudności większej niż prosta). Na
potrzeby mechaniki i klarowności zasad wszyst-
kie hekseri są traktowane jako akcje bitewne,
chociaż nie wszystkie mają destrukcyjne efekty
(np. czary leczące). Należy nadmienić, że w ra-
mach jednej akcji bitewnej postać może wy-
prowadzić kilka ataków.
ʂ Akcja użytkowa: to wszelkie akcje nieofen-
sywne, które nie wymagają przemieszczania
się. Przykładem może być zażycie MedPacka, na-
34
prawa uszkodzonej broni czy próba wypatrzenia
ukrytego przeciwnika (co rozpatrywane jest za
pomocą testu odpowiedniej umiejętności).
Poza akcjami standardowymi dostępny jest jeszcze
jeden rodzaj akcji, zwany Akcją darmową.
ʂ Akcja darmowa: prosta czynność niewyma-
gająca zbytniego skupienia, którą często wyko-
nujemy odruchowo, np. okrzyk, głośny śmiech
czy wskazanie kompanom, skąd padają strzały.
Rzucenie prostego hekseri jest akcją darmową,
podobnie jak aktywowanie większości Atutów i
Zalet. Postać może w rundzie wykonać dowolną
liczbę akcji darmowych (są one rozpatrywane
poza limitem dwóch akcji w rundzie), ograniczo-
ną jedynie przez zdrowy rozsądek (i najczęściej
osąd MG). Dodatkowo niektóre zasady same
ograniczają akcje w ramach akcji darmowych,
np. rzucenie prostego hekseri to akcja darmowa,
jednak postać ogranicza limit jednego hekseri na
rundę, więc pozostałe akcje musi zagospodaro-
wać czymś innym niż magia.
Walka Dystansowa
Poniżej przedstawione są wszystkie zasady umożli-
wiające przeprowadzenie starcia za pomocą broni
strzeleckiej.
Część sprzętu, zwłaszcza ciężkie wyrzutnie, ma-
teriały wybuchowe itp., mogą wymagać posiada-
nia specjalnych Atutów lub odpowiednio wysokiego
PG. Wszystkie potrzebne informacje można znaleźć
w statystykach broni. Ponadto broń dystansowa
dzieli się na dwie główne grupy, przyporządkowane
do umiejętności, za pomocą których sprawdza się
szansę na trafienie:
ʂ Broń Krótka, na którą składają się pistolety, re-
wolwery, strzelby rozpryskowe itp.
ʂ Broń Długa, czyli wszystkie karabiny, rusznice,
działka, wyrzutnie itp.
Atak Dystansowy
Wyliczany jest w odrębny sposób dla każdej broni
dystansowej, w zależności od jej typu. Każda broń
posiada charakterystykę Celność, która stanowi pre-
mię (lub karę) do trafienia. Ostateczny wzór, według
którego wyliczamy szansę na trafienie z danej broni,
przedstawia się następująco:
ʂ PG Zręczność + umiejętność Broń krótka
+ celność broni + premie i kary + rzut k20
ʂ PG Percepcja + umiejętność Broń długa + cel-
ność broni + premie i kary + rzut k20
 Obrona dystansowa
Określa Poziom Trudności, jaki musi osiągnąć po-
stać, aby trafić ofiarę. Poziom ten złożony jest z kilku
składowych:
ʂ 10 + Opanowanie + Zręczność + Atuty + pan-
cerz/tarcza + premie i kary
Obrażenia
Liczba zadanych obrażeń wyliczana jest z sumy wy-
ników rzutów odpowiednimi kośćmi – np. przy rzucie
2k10 wyniki 5 i 7 dają 12 pkt. obrażeń. Liczba i rodzaj
kości określających obrażenia jest zawsze podana
w opisie danej broni.
W przypadku, kiedy zapis obrażeń mówi: 2×k20,
rzucamy tylko jedną kością i mnożymy rezultat, np.
wynik 2×13 daje 26 pkt. obrażeń.
Od uzyskanego rezultatu należy odjąć wartość
ewentualnego pancerza przeciwnika.
SzybkostRzelność bRoni
Każda broń ma określoną liczbę ataków w rundzie,
która opisana jest przez cechę Szybkostrzelność.
Część z nich może posiadać zróżnicowaną wartość,
dzięki czemu gracz wybiera, ile strzałów będzie chciał
wykonać. Decyzja ta będzie wpływać na kary do Tra-
fienia, jednak zapewni postaci większą szansę na sku-
teczniejsze i szybsze pokonanie wrogów. Mechanika
ta odzwierciedla zmniejszenie celności wynikające
z oddania kilku strzałów w bardzo krótkim czasie.
Jeżeli broń pozwala na więcej niż 1 strzał na rundę,
przedstawione będzie to w formie zakresu, np. 1-3, czyli
od jednego do trzech strzałów, lub 1/seria, co oznacza
możliwość oddania jednego strzału lub całej serii.
Niezależnie od maksymalnej dopuszczalnej ilości
strzałów w rundzie, to gracz prowadzący postać de-
cyduje, ile strzałów zostanie faktycznie oddanych.
Skuteczny sposób na zwiększenie Szybkostrzel-
ności broni strzeleckiej to zdobycie odpowiedniego
Atutu lub Zalety, np. wykupienie Oburęczności umoż-
liwi prowadzenie skutecznego ostrzału za pomocą
dwóch pistoletów lub rewolwerów – dzięki temu ich
szybkostrzelność zostanie podwojona. Więcej szcze-
gółów znajduje się w opisach Atutów i Zalet. Innym
sposobem jest zmodyfikowanie posiadanej broni.
Kary Do Trafienia
Są to wszystkie negatywne modyfikatory ustalone
przez MG, wynikające z niesprzyjających okoliczno-
ści, w jakich znalazł się nasz Weteran. Poniżej przed-
stawiamy dla ułatwienia najczęściej występujące
utrudnienia oraz kary, które z nich wynikają.
Wszystkie Kary do trafienia sumują się!
35
Kara do trafienia wynikająca z liczby strzałów
w rundzie:
ʂ Pojedynczy strzał z dowolnej broni – bez kar.
ʂ Każdy strzał powyżej pierwszego dodaje ku-
mulatywną karę -2 pkt. Do wszystkich testów
trafienia. Gracz deklaruje liczbę strzałów w swo-
jej Inicjatywie, oblicza karę i wykonuje rzuty:
2 strzały w rundzie to -2 pkt. do każdego strzału,
3 strzały to -4 pkt., itd.
Przykład: Gunnar oddaje jeden strzał z Ciężkiego
pistoletu i nie otrzymuje żadnych kar. W następnej
rundzie z zaułka wybiegają kolejni wrogowie i nasza
postać postanawia wystrzelić dwa pociski – w takim
przypadku kara do obu testów Trafienia wynosi -2 pkt.
SEria
Strzelanie serią możliwe jest tylko dla części broni
strzeleckich. W kolumnie określającej Szybkostrzel-
ność znajduje się informacja o „serii”. Oznacza to, że
Weteran strzelający z tej broni może skorzystać z za-
sady Serii – w wyjątkowych przypadkach może być
to jedyna opcja broni i wtedy każde pociągnięcie za
spust będzie oznaczać wystrzelenie gradu pocisków.
ʂ Seria nie może być skierowana w konkretną koń-
czynę – zawsze trafia w korpus.
ʂ Seria posiada ograniczony do 180° kąt widzenia/
strzelania.
ʂ Liczba celnych strzałów i/lub wrogów trafionych
przy użyciu serii nigdy nie może przewyższyć PG,
który odpowiada za posługiwanie się wybraną
bronią.
ʂ Jeżeli pomiędzy jednym a drugim celem (wro-
giem) znajduje się sojusznicza postać (lub BN),
Weteran wykonujący atak za pomocą serii może
zakończyć ostrzał lub potraktować przyjaciela
pociskiem.
ʂ Każdy cel ataku musi zostać trafiony za pomocą
osobnego rzutu!
Kara za skorzystanie z serii wynosi -5pkt.
W tym momencie Gracz decyduje, czy ostrze-
liwuje wielu przeciwników (czyli celuje w Grupę),
czy koncentruje ogień na jednym celu. Tak jak w
przypadku normalnego strzelania, najpierw nale-
ży wybrać cel, a dopiero później wykonuje się rzut
sprawdzający Trafienie.
ʂ Strzelanie serią w jeden cel: za każdy punkt,
o który udało się strzelcowi przewyższyć obronę
dystansową przeciwnika (po doliczeniu wszyst-
kich standardowych premii i kar), cel ataku
otrzymuje jedno trafienie, ale nie więcej niż PG
odpowiedzialny za obsługiwanie broni.
Przykład: Svergunson odpala serię w nadbiegające-
go przeciwnika. Po wykonaniu testu Trafienia okazuje
się, że udało mu się przewyższyć obronę celu o 6 pkt.
Oznacza to, że trafił wroga aż sześcioma pociskami.
Niestety jego PG, czyli Percepcja, która odpowiada
za obsługę karabinu maszynowego, wynosi 4 pkt.
Oznacza to, że cel, zamiast otrzymać sześć trafień,
dostaje tylko cztery kule.
ʂ Strzelanie serią do wielu celów: możliwe jest
wybranie maksymalnie tylu celów, ile wynosi
wartość PG odpowiadającego za operowanie
daną bronią. Dla każdego celu konieczne jest
wykonanie osobnego testu Trafienia i obrażeń.
Przykład: Sverguson zauważył, że nadbiegają kole-
dzy przeciwnika, którego właśnie potraktował serią!
Pomyślał, że ich także poczęstuje paroma pociskami,
zwłaszcza, że jest ich pięciu. PG Percepcja Sverguso-
na wynosi 4, co powoduje, że jeden z przeciwników
pozostanie nietknięty. Trudno, Sverguson będzie mu-
siał poradzić sobie z nim później. Wybiera trafienie
do 4 celów i wypala, testując trafienie osobno dla
każdego z nich.
ʂ Ogień zaporowy: postać, decydując się na ten
rodzaj ataku, wyznacza liczbę wrogów równą lub
niższą od PG odpowiadającego za posługiwanie
się daną bronią, na których zsyła ścianę poci-
sków (przy czym sama nie może wykonywać
żadnych innych akcji). Następnie ofiary decy-
dują się na jedną z dwóch możliwych reakcji:
ʆ Schronienie się: czyli uniknięcie ognia zapo-
rowego, co powoduje uniemożliwienie wyko-
nania akcji Sprint oraz otrzymanie kary do
wszystkich wykonywanych testów w wysoko-
ści -3. Modyfikator ten może kumulować się
w wyniku wykorzystania ognia zaporowego z
różnych źródeł, gdy np. dwie postacie ostrze-
liwują wybrane cele ogniem zaporowym.
ʆ Zignorowanie zagrożenia: czyli możliwość
normalnego funkcjonowania bez żadnych
kar w zamian za otrzymanie 1k5 automa-
tycznych trafień.
Przykład: Hor pociąga za spust swojego pistoletu
maszynowego, ostrzeliwując nadbiegający motłoch.
Wybiera czterech najbliższych wrogów. Szaleńcza
banda postanawia przeć dalej do przodu, niczym
się nie przejmując. Wskazani przez Hora przeciwnicy
otrzymują po 1k5 pocisków. Każdy trafia automa-
tycznie. Liczba trafień rozpatrywana jest osobno dla
każdego przeciwnika, np. pierwszy dostaje 1 kulkę,
drugi 4, trzeci 2, a ostatni tylko jedną.
Kara do Trafienia wynikająca z wielu celów
Każda postać, która w jednej rundzie zadeklaruje
strzelanie do więcej niż jednego celu, otrzymuje karę
do Trafienia w wysokości -2 pkt.
Przykład: Wulfric oddaje dwa strzały w jednej run-
dzie do dwóch napastników, w wyniku czego otrzy-
muje karę do Trafienia -2 pkt. za różne cele oraz karę
36
-2 pkt. za dwa strzały. Podsumowując: zmniejsza
swoje szanse w każdym strzale o -4 pkt., w zamian
za co zyskuje szansę zranienia obu przeciwników w
tej samej rundzie.
Kara do Trafienia wynikająca ze złej widoczności
Mgła, deszcz, burza, noc, granaty dymne – to wszystko
czynniki negatywnie wpływające na celność oddawa-
nych strzałów. W zależności od natężenia wspomnia-
nych zjawisk, MG przyznaje karę -2 pkt. lub -4 pkt.,
jeżeli warunki są naprawdę ciężkie. Warto w tym
przypadku pamiętać, że zasady te mogą być pomi-
nięte, jeżeli postaci im podlegające posiadają wi-
dzenie w ciemnościach, noktowizory, odpowiednie
wszczepy lub stosują inne, specjalne zasady.
Przykład: Alric pojedynkuje się na rewolwery z od-
wiecznym wrogiem podczas przerażającej burzy. Po-
nieważ jest ciemno i jednocześnie leje rzęsisty deszcz,
MG informuje gracza, że kara do Trafienia wynosić
będzie aż -4 pkt.
Kara do Trafienia wynikająca ze strzelania
do Walki w Zwarciu
Dotyczy sytuacji, gdy strzelający próbuje trafić ko-
goś, kto jest już zaangażowany w Walkę w Zwar-
ciu. Przynależna kara wynosi -2 pkt., a wyrzucenie
1 (czyli Pech) oznacza trafienie innej osoby, niż się
zamierzało, np. sojusznika lub niewinnego BN.
Przykład: Thorvald strzela do najemnika, który
wymienia ciosy z jego towarzyszem Bjornem. Po
wykonaniu testu Trafienia okazało się, że Thorvald
spudłował – ponieważ podczas rzutu na kości nie wy-
padło 1, kula mija obu walczących i trafia w pobliskie
zabudowania.
Kara do Trafienia wynikająca z odległości celu
W zależności od dystansu z jakiego strzelamy, oraz
od rodzaju broni, nasza szansa na trafienie może
ulec zmianie. Zazwyczaj im dalej, tym trudniej nam
trafić, jednak zdarzają się wyjątki (chociażby kara-
bin snajperski). Kary wynikające z dystansu przed-
stawia tabela Modyfikator Odległości na str. 37
(wartość „X” oznacza, że strzał na danym dystansie
jest niemożliwy) – odnoszą się one do każdego od-
danego strzału.
Przykład: Hurlo celuje z ciężkiego pistoletu do prze-
ciwnika oddalonego o 30 metrów (średni dystans).
Oznacza to, że kara wynikająca z odległości do celu
wynosić będzie -3 pkt.
StRzał z bliska
Strzał oddany z odległości mniejszej niż 1 metr
zawsze zadaje maksymalne możliwe Obrażenia.
Zasada Przyłożenia działa tylko na nieruchome lub
zaskoczone cele!
 MODYFIKATOR ODLEGŁOŚCI
Bliski
Grupy Broni
(1-10 m)
Krótka
0 -3
(pistolety, rewolwery)
Długa
-3
(karabiny i działka)
Długa
-9
(karabiny snajperskie)
Ataki w głowę
Każdy cios lub strzał skierowany w głowę przeciw-
nika otrzymuje karę -5 pkt. Do Trafienia. Celny
atak ma zwiększone Obrażenia o +5 pkt., jednak
tylko w przypadku, kiedy udało się przebić przez
pancerz ofiary!
StRzał Mierzony i snajPerzy
Wszelkie strzały domyślnie skierowane są w korpus,
który zapewnia największą szansę na trafienie. Ce-
lowanie w wybraną kończynę oznacza nałożenie kar
zmniejszających szansę trafienia. Poniżej zamiesz-
czone są szczegółowe przykłady:
ʂ -2 pkt. za nogę/rękę,
ʂ -5 pkt. za głowę,
ʂ -8 pkt. za dłoń.
Obrażenia powstałe w ten sposób mają dodatkowe
efekty. Strzał w kończynę, jeżeli zranił ofiarę, wy-
musza na niej Standardowy test Wytrzymałości
i w razie niepowodzenia prowadzi do:
ʂ w przypadku trafienia w nogę: zmniejszenia
Parametru Ruch do połowy,
ʂ w przypadku trafienia w rękę: upuszczenia
przedmiotu, który cel trzymał w ręku – podniesie-
nie go wymaga poświęcenia akcji ruchu lub ataku,
ʂ trafienie w głowę: ofiara zostaje Otumaniona,
otrzymując karę -5 pkt. do wszystkich testów
i Obrony, ponadto Pech oznacza utratę przy-
tomności.
Zasięg bRoni Miotanej
Zasięg wszelkiej broni miotanej, jak granaty czy
włócznie, to BC×4, np. postać posiadająca 4 pkt.
Budowy Ciała może cisnąć bronią miotaną na odle-
głość nie większą niż 16 metrów.
Średni Daleki Ekstremalny
(11-50 m) (51-150 m) (151-2000 m)
X X
0 0 X
-6 0 0
Premie do Trafienia wynikające z wielkości celu
Dużo łatwiej trafić w cel wielkości stodoły niż w kogoś
wzrostu typowego człowieka, co ma odzwierciedle-
nie w poniższych zasadach.
ʂ Duży: +2 pkt. – np. istota człekokształtna o
wzroście ponad 2,5 metra, troll, postacie w pan-
cerzach wspomaganych, Aesirowie i Vanirowie
ʂ Olbrzymi: +4 pkt. – np. giganci z Jotunheimu,
smoki
ʂ Gigantyczny: +6 pkt. – np. pradawni giganci,
Kraken
Strzelanie w ciemnościach
Dotyczy to przypadków, kiedy postać oddaje strzały
w całkowitych ciemnościach. Należy wtedy założyć,
że szansa na trafienie konkretnego celu jest tak nie-
wielka, iż udaje się tylko przy uzyskaniu Automa-
tycznego Sukcesu (wyrzucenie 20 na k20).
W zależności od aktualnej sytuacji, MG powinien
opisać graczom konsekwencje strzelania na oślep –
np. można trafić kogoś innego, niż się zamierzało,
uszkadza się pobliskie przedmioty, na których nam
zależy, itp. Dobrze jest przyjąć, że podczas strzelania
w ciemności każdy chybiony pocisk ma 50% szans
na trafienie jednego z towarzyszy (określić to moż-
na rzutem monetą lub kością 1k10).
Zasada ta przestaje obowiązywać, jeżeli bohater
skorzysta z noktowizora, odpowiedniego wszczepu
bądź magii. Nie oznacza to jednak, że MG nie będzie
musiał i tak przyznać kary do Trafienia.
Ponadto warto również zaznaczyć, że czasami
w takich okolicznościach można próbować kierować
się zmysłem słuchu, jednak to już ocenia i opisuje
MG (sugerowana kara to -10 pkt, przy czym cel, je-
żeli też nic nie widzi, posługuje się Obroną Pasywną).
Walka w ZwaRciu
Poniżej przedstawione są wszystkie zasady umożli-
wiające przeprowadzenie Walki w Zwarciu.
Za zaangażowanie się w Walkę w Zwarciu (z uży-
ciem umiejętności Walka Wręcz lub Bronią białą)
uznaje się sytuację, gdy walczący znajdą się w od-
37
ległości jednego metra od siebie. Przewagę w ta-
kim starciu posiada zazwyczaj istota wyposażona
w broń białą lub walcząca przy użyciu pięści, nóg,
ogona, rogów itp. naturalnych kończyn/narządów.
ʂ W przypadku, gdy do postaci wyposażonej
w broń strzelecką dotrze przeciwnik z bronią
przystosowaną do Walki w Zwarciu, strzelec
może nadal prowadzić ostrzał, jednak za każdym
razem, kiedy się na to zdecyduje, jego przeciwnik
otrzyma jeden darmowy i natychmiastowy
atak. Jeżeli cios ten nie okaże się śmiertelny, po-
stać może dokończyć strzał przez test Trafienia
na bliskim dystansie.
ʂ Darmowy atak przysługuje również w chwi-
li, kiedy postać postanowi opuścić walkę – czy-
li uciec. Ponadto niektóre zdolności lub Atuty
mogą dawać dodatkową przewagę stronom za-
angażowanym w taki konflikt. Dokładne zasady
znajdują się w ich opisie.
Trafienie w zWarciu
Wyliczane jest w odrębny sposób dla Broni Białej
i Walki bez użycia broni. Każda broń biała posiada
charakterystykę Wyważenie, która stanowi premię
(lub karę) do trafienia. Ostateczny wzór, według
którego wyliczamy szansę na trafienie z danej broni,
przedstawia się następująco:
ʂ BC + umiejętność Broń Biała + premie i kary +
Wyważenie + rzut k20
ʂ BC + Walka Wręcz + premie i kary + rzut k20
Obrona w zwaRciu
Określa Poziom Trudności, jaki musi osiągnąć postać,
aby trafić ofiarę. Złożony jest on z kilku składowych:
ʂ 10 + Opanowanie + umiejętność Broń Biała
lub Walka Wręcz + Obrona broni + Atuty +
pancerz/tarcza + premie i kary
Warto zauważyć, że w odróżnieniu od broni dystan-
sowej, broń biała posiada cechę Obrona, która
stanowi premię do Obrony w zwarciu postaci i ob-
razuje łatwość parowania ataków przeciwnika.
Walka z Wieloma
Przeciwnikami
Poniżej opisano sytuację, kiedy postać atakowana
jest przez dwóch lub więcej przeciwników. Dotyczy
to zarówno przypadku, gdy więcej jest postaci gra-
czy, jak i sytuacji, kiedy Weteran staje samotnie do
Walki z kilkoma wrogami. Ważne jest to, że za Walkę
z wieloma przeciwnikami uznaje się okoliczności, gdy
wszystkie postaci związane są walką, tzn. w rundzie
wyprowadziły co najmniej jeden atak w stronę celu.
38
Postacie, które są w przewadze liczebnej, otrzy-
mują premie do Trafienia w wysokości +1 pkt. za
każdą postać powyżej pierwszej związaną walką
z przeciwnikiem.
Ponieważ w walce przeciw jednemu celowi ak-
tywnych może być tylko pięciu wrogów naraz (wię-
cej to już tłok), premia ta nigdy nie będzie wyższa
niż +4 pkt.
Premia ta przyznawana jest na początku każ-
dej rundy i utrzymuje się do jej zakończenia!
Przykład: Jorric walczy w zwarciu z trzema bandzio-
rami. W pierwszej rundzie MG przyznaje im premię
do Trafienia w wysokości +2 pkt. Na szczęście Jorric
jest berserkerem i nie takie boje toczył już w swoim
życiu. Po pierwszym ciosie jeden z bandytów jest już
martwy i w drugiej rundzie premia zostanie im przy-
znana tylko na poziomie +1 pkt.
Walka Dwoma Orężami
Aby skutecznie prowadzić Walkę dwoma orężami, ko-
nieczny jest specjalny trening. W przeciwnym wypad-
ku możemy jedynie utrudniać sobie trafienie i obronę.
Koniecznym więc będzie wykupienie Atutu Oburęcz-
ność. Po spełnieniu tego wymogu postać może do-
wolnie łączyć bronie Lekkie i/lub Jednoręczne.
Oburęczny Weteran otrzymuje premię +1 pkt.
do Trafienia i Obrony w Zwarciu oraz korzysta
z wszystkich zasad specjalnych oręży, którymi wła-
da. Może wybrać, którą bronią atakuje, i oblicza ob-
rażenia zgodnie ze statystykami broni.
Ataki wykonywane są w dowolnej kombinacji
i kolejności zgodnie z wolą gracza!
Przykład: Postać włada mieczem i sztyletem, więc
jeżeli zdecyduje się na wykonanie po jednym ciosie
każdą bronią, kara do Trafienia mieczem wynosić bę-
dzie -3 pkt., a sztyletem -2 pkt.
Przykład: Weteran włada dwoma toporami jedno-
ręcznymi. Deklarując trzy ataki, otrzymuje karę do Tra-
fienia doliczaną do każdego testu w wysokości -5 pkt.
ATaki Okazjonalne
Są to ciosy wynikające z okoliczności, zasad specjal-
nych, Atutów lub magicznych zdolności, czyli wszelkich
sytuacji, które generują, no cóż, okazję do trafienia.
Wykonywane są one jako reakcja na zaistniałe okolicz-
ności, i jako takie podlegają następującym zasadom:
ʂ można je wykonać jedynie podczas Walki
w Zwarciu
ʂ rozpatrywane są przed akcją, która daje okazję
do trafienia
 ʂ oznaczają możliwość wyprowadzenia jednego
ataku w turze przeciw osobie, która daje okazję
do trafienia
ʂ wyprowadzane są natychmiast, bez żadnych
kar i restrykcji wynikających z ilości zadeklarowa-
nych lub wykonanych już ataków w danej turze.
Sytuacje generujące ataki okazjonalne to:
ʂ Zmiana broni w walce w zwarciu.
ʂ Strzelanie z broni, będąc w zwarciu.
ʂ Korzystanie z hekseri, będąc w zwarciu.
ʂ Ucieczka z walki; jeżeli postać, która związana
jest Walką w Zwarciu, posługuje się bronią dy-
stansową, może jej użyć do strzału w uciekającego
przeciwnika (jest to jedyny sposób na użycie broni
dystansowej do wykonania ataku okazjonalnego)
Przykład: Walkiria Brunhilda krzyżuje ostrze z miesz-
kańcami pustkowi. W chwili, kiedy zabija przed-
ostatniego z nich, pozostały w walce obszarpaniec
decyduje się na ucieczkę. Na końcu rundy, w której
złożył tę deklarację, Walkiria otrzyma jeden darmo-
wy atak. Pomimo faktu, iż w tej rundzie wykonała już
dwa ataki swoimi mieczami (oba z karą -3 pkt. do
Trafienia), cios ten będzie pozbawiony kar. Dodatko-
wo zostanie zastosowana zasada Ucieczki z Walki.
Przykład: Brunhilda kontynuuje podróż przez pust-
kowia i ponownie dochodzi do starcia. Bohaterka
dobiega do bandziorów – ponieważ byli obok siebie,
wiąże ich obu walką – zanim ci zdążyli oddać strza-
ły. Rani jednego z nich, jednak obaj nadal deklarują
chęć strzału. Zanim przejdziemy do rozpatrzenia ich
ataków, Walkiria oddaje cios w jednego z nich.
Ruch w Walce w zwarciu
W każdej rundzie Walki w Zwarciu, na jej koniec
postać może zdecydować się na wycofanie, np. aby
uzyskać lepszą pozycję taktyczną albo zapędzić
wroga w zasadzkę. W zależności od tego, w jakich
warunkach ma to miejsce, istota będzie zmuszona
do wykonania testu lub akcja odniesie automatycz-
ny sukces (decyzja MG).
ʂ Niezależnie od tego, czy test jest wymagany,
przeciwnik może podążyć za wycofującą się po-
stacią w ramach akcji darmowej (aby zacho-
wać zwarcie). Ruch taki nigdy nie wywołuje
Ataków Okazjonalnych. Dystans, o który można
się cofnąć, to metr na rundę.
ʂ Jeżeli otoczenie lub teren, na którym ma miejsce
starcie, jest niebezpieczny (trudny), MG określa
poziom trudności Wysportowania, jaki wycofu-
jący się musi osiągnąć.
Niepowodzenie testu Wysportowania oznacza
upadek i postać traktowana jest jako Powalona!
39
Przykład: Sven walczy u ujścia kanału z przeraża-
jącym stworem rodem z niflheimskich czeluści. Już
po pierwszych ciosach zdaje sobie sprawę z przewa-
gi przeciwnika, jednak nie chce ryzykować ucieczki
z walki. Ponieważ w kanałach jest zbyt mało miejsca
na dołączenie do walki, pozostałe postacie nie mogą
na razie nic zrobić. W związku z tym Sven wycofuje
się krok za krokiem, przyjmując ciosy przeciwnika, li-
cząc na dobry pancerz i szczęście Norn. MG zauwa-
ża, że ze względu na ciasnotę i śliskie podłoże gracz
będzie musiał wykonywać na końcu każdej rundy test
Wysportowania. Kiedy po dwóch rundach nareszcie
opuszcza ciasne pomieszczenie, przeciwnik, który za
nim podążał, może wyjść z kanału i stanąć do walki
z pozostałymi graczami.
Ucieczka z Walki w Zwarciu
To w większości przypadków najzwyczajniejsza
ucieczka w panicznej próbie ratowania życia. Chwi-
la, gdy postać decyduje się na tak desperacki krok,
zawsze oznacza nie lada ryzyko. Nie zmienia to fak-
tu, że w niektórych sytuacjach może być to jedyny
ratunek, nawet dla najodważniejszych Weteranów.
ʂ Ucieczka musi być zadeklarowana zamiast
wszelkich pozostałych akcji w rundzie.
ʂ Ucieczka powoduje, że postać przechodzi
w sprint.
ʂ Wszyscy przeciwnicy, którzy walczą w zwar-
ciu z uciekającym, otrzymują jeden darmowy,
natychmiastowy atak. Trafienie takiego ciosu
podnoszone jest o +5 pkt. i zadaje Maksymalne
możliwe Obrażenia.
Przykład: Vodi toczy zacięty pojedynek z szalonym
berserkerem. Wszystko wskazuje na to, że starcie
będzie trwało jeszcze kilka rund. Jednak w pew-
nym momencie z mgły wyłania się masywna głowa,
a później cała sylwetka giganta z Muspelheim! Istota
Lokiego zauważa Bohatera i rusza w jego kierunku.
Gracz prowadzący Vodiego podejmuje szybką decy-
zję: ucieczka jest jego jedyną szansą. Walczący z nim
berserker nosi ciężką zbroję i nie wydaje się być naj-
szybszym zawodnikiem, natomiast gigant oddalony
jest jeszcze o kilkadziesiąt metrów. Może bohaterowi
uda się ich zgubić we mgle. Vodi odskakuje i zaczyna
bieg po życie. To, czy mu się uda, zależy głównie od
jego szybkości.
Premie do Trafienia
wynikające z wielkości celu
Dużo łatwiej jest trafić w cel wielkości stodoły niż
w kogoś wzrostu typowego człowieka, dlatego ma
to odzwierciedlenie w poniższych zasadach.
ʂ Duży: +2 pkt. – np. istota człekokształtna o wzro-
ście ponad 2,5 metra, troll, postacie w pancer-
zach wspomaganych, Aesirowie i Vanirowie
 ʂ Olbrzymi: +4 pkt. – np. giganci z Jotunheimu,
smoki
ʂ Gigantyczny: +6 pkt. – np. pradawni giganci,
Kraken
Walka bronią iMprowizowaną
Gdy przeciwnik wytrąci nam oręż z ręki prosto
w przepaść, rozpocznie się bójka w barze lub zosta-
niemy zaskoczeni w porze obiadu z łyżką do zupy
w ręce – nie ma innego wyjścia jak tylko znaleźć coś,
co może godnie zastąpić broń. W takim wypadku
mówimy o broni improwizowanej, która najczę-
ściej jest źle wyważona i narażona na zniszczenia.
Szansa na trafienie sprawdzana jest za pomocą te-
stów umiejętności Broń Biała. Zaliczyć do niej należy
wszelaką broń improwizowaną, której rodzaj jest za-
leżny od okoliczności, np.:
ʂ krzesła, stoły, butelki i ciężkie przedmioty, który-
mi można posługiwać się w walce
ʂ broń strzelecką, jeżeli Weteran został związany
Walką w Zwarciu i nie zmienił Broni Dystansowej
na Broń Białą lub nie przeszedł na Walkę Wręcz.
Przykład: Podczas gdy Guldor prowadzi ostrzał z ka-
rabinu szturmowego, jeden z jego przeciwników, po-
sługujący się mieczem, prześlizgnął się pod gradem
kul i dobiegł do niego. Ponieważ dystans nie był zbyt
wielki, wyprowadzi jeszcze w tej rundzie dwa ata-
ki. Gracz prowadzący Guldora nie dokonał zmiany
broni na oręż do walki w zwarciu, co oznacza, że te-
raz korzystać będzie z Obrony w zwarciu wyliczonej
zgodnie z zasadami dla broni improwizowanej (od-
powiada za nią umiejętność Broń Biała).
Obrona Pasywna
Obrona pasywna to zdolność do instynktownego
uniknięcia ataku, gdy postać jest do tego nieprzy-
gotowana. Stosowana jest, kiedy cel ataku został
zaskoczony. Taka istota otrzymuje karę -5 pkt. do
Obrony, zarówno dystansowej, jak i w zwarciu.
Przykład: Gunnar idzie ulicą, a z drugiego piętra ce-
luje do niego zabójca. Nasz bohater nie spodziewa
się zdradzieckiego ataku (nie zdał Trudnego testu
Wyczulonych Zmysłów), co oznacza, że jego Obro-
na Dystansowa, która standardowo wynosi 18 pkt.,
obniżona jest o -5 pkt. W pierwszej rundzie (kiedy
miejsce ma Zaskoczenie) jego Obrona Dystanso-
wa wynosi tylko 13 pkt. Od następnej rundy postać
działa w normalny sposób – czyli musi wykonać rzut
na Refleks – Inicjatywę. Ponadto w przypadku, kiedy
Gunnar nadal nie wie, skąd doszło do ataku, może
powtórnie wykonać Test Wyczulonych Zmysłów – za-
zwyczaj o obniżonym Poziomie Trudności.
40
Walka w Trudnych
Warunkach
Dotyczy przede wszystkim Walki w Zwarciu, jednak
w szczególnych przypadkach może być zastosowa-
na również podczas Walki Dystansowej. Przez Walkę
w trudnych warunkach rozumiemy starcie w niedo-
godnej dla postaci przestrzeni, jak wąski korytarz, ni-
skie pomieszczenie, kopalnia, gruzowisko, bagno itp.
ʂ Wszystkie postacie walczące w takich okolicz-
nościach otrzymują karę do Trafienia i Obrony
-2 pkt. lub -4 pkt., jeżeli otoczenie jest wyjąt-
kowo niedogodne. W wyjątkowych sytuacjach
MG może nałożyć jeszcze wyższą karę!
ʂ Atut Walka w Trudnych Warunkach zmniejsza
przynależną karę o 2 pkt., podobnie mogą rów-
nież działać wszczepy, magia i zdolności specjalne.
Walka w ZwaRciu
w Ciemności
Postać znajdująca się w całkowitych ciemnościach
nie jest w stanie w pełni korzystać ze swoich umiejęt-
ności ani Obrony. Oznacza to, że zarówno jej Obro-
na w Zwarciu, jak i Dystansowa zredukowane są
do poziomu Obrony Pasywnej (czyli kara -5 pkt.).
Walka w Zwarciu toczona w ciemnościach jest
rzuceniem życia na szalę i właściwie obie strony
mają podobne szanse na trafienie celu. Oznacza to,
że ciosy sięgają wroga tylko przy uzyskaniu Auto-
matycznego Sukcesu (wyrzucenie 20 na k20).
Powalenie
Każda istota, która została powalona na ziemię (lub
inne podłoże), musi poświęcić Akcję ruchową na
podniesienie się z ziemi. Czynność ta wykonywana
jest bez żadnego testu, jeżeli w bezpośrednim pobli-
żu (jednego metra) nie ma wroga. W przeciwnym
wypadku każdy przeciwnik znajdujący się w zwarciu
z powaloną postacią otrzymuje jeden darmowy
atak z premią +5 pkt. do Trafienia. Ponadto postać
próbująca wstać musi wykonać udany Trudny test
Wysportowania. Niepowodzenie oznacza, że po-
stać nie podniosła się z ziemi.
ʂ Jeżeli w teście Wysportowania postaci udało się
osiągnąć PT Bardzo Trudny, to podnosi się na-
tychmiast, bez konieczności zużycia Akcji rucho-
wej w swojej następnej rundzie.
 Śmierć i Rekon-
walescencja
Gdy wszystko idzie nie tak, jak trzeba, z czasem po-
jawia się krew. Dużo krwi. Najczęściej naszego We-
terana. Poniższe zasady dotyczą sytuacji, gdy trzeba
rozstrzygnąć, czy dana postać przeżyła otrzymane
rany, czy podąża już w stronę Walhalli.
ʂ Postać może bez problemu przyjąć liczbę punk-
tów obrażeń równą swojej Witalności.
ʂ Gdy Witalność spada do zera, postać nie umiera
– traci jedynie przytomność i zaczyna krwawić.
ʂ Wszelkie obrażenia następujące po zredukowa-
niu Witalności do 0 przyjmują wartości ujemne.
ʂ Jeżeli postać otrzymała w danej chwili więcej
obrażeń, niż posiadała Witalności, w pierwszej
kolejności odejmowana jest aktualna Witalność,
a reszta obrażeń przechodzi w wartości ujemne.
ʂ Gdy wartość ujemna Witalności osiągnie poziom
bazowej Witalności – postać umiera.
Przykład: Trickster Hefnar posiada 25 pkt. Witalno-
ści. Oznacza to, że umrze dopiero, gdy jego Wital-
ność spadnie do -25 pkt. Hefnar w wyniku wybuchu
otrzymał 40 obrażeń. Traci przytomność i krwawi,
posiadając -15 pkt. witalności, ale wciąż żyjąc. Gdy-
by wybuch zadał mu 50 pkt. obrażeń, oznaczałoby
to, że Hefnar zginął na miejscu.
KRwawieNie
Jeżeli zasady specjalne nie mówią inaczej, Krwa-
wienie zawsze odbiera 1 pkt Witalności co rundę.
Występuje ono na skutek zaistnienia co najmniej
jednej z dwóch okoliczności:
ʂ Witalność postaci spadła poniżej zera,
ʂ Postać została poddana działaniu Mocy, spe-
cjalnej zdolności itp., które wywołują ten efekt.
Zazwyczaj wymagane jest do tego zranienie
Weterana, a dokładny opis zawarty jest w odpo-
wiednim miejscu.
Efekty wywołujące krwawienie kumulują się – to zna-
czy, że jeżeli jedno źródło spowoduje krwawienie
(Witalność Weterana spadnie poniżej zera), a na-
stępnie inne źródło pogorszy ten stan (czar powo-
dujący krwawienie), to postać będzie tracić 2 pkt.
Witalności w każdej swojej rundzie.
Aby zatrzymać krwawienie, wystarczy, że przy-
tomna postać wykona udany Standardowy test
Wiedzy, zaaplikuje rannemu MedPack lub wykorzy-
sta magię/przedmioty/artefakty. Po ustabilizowaniu,
liczba punktów Witalności postaci może być warto-
ścią poniżej zera, lecz nie traci ona już następnych
punktów co rundę. Jeżeli liczba punktów Witalności
jest wartością poniżej zera, postać traci przytomność.
41
Utrata Przytomności
i śmierć
Każda żyjąca istota musi liczyć się ze swoją śmier-
telnością i ograniczeniami, jakie posiada jej ciało.
Prędzej czy później nastanie chwila, gdy dojdzie
do utraty przytomności lub do śmierci. Oto, jak
przedstawiają się szczegółowe zasady tego niezbyt
lubianego etapu.
Utrata przytomności może nastąpić w wyniku
kilku działań/efektów:
ʂ Witalność postaci spadła poniżej 0 i stan taki na-
zywany będzie Agonią: oznacza to, że postać nie
może wykonywać już żadnych akcji ani czynno-
ści, chyba że uda jej się wykonać Bardzo Trudny
test Wytrzymałości, dzięki czemu zachowuje
świadomość i może wykonywać najprostsze ak-
cje: czołgać się, sięgnąć po MedPack itp.
ʂ Postać została Ogłuszona, co jest równoznacz-
ne z utratą przytomności.
ʂ Postać została poddana działaniu trucizny, hek-
seri lub innej specjalnej zdolności i nie przemogła
tego efektu.
ʂ Wyczerpanie organizmu, jeżeli MG uzna, że jest
to odpowiedni efekt.
Utrata przytomności oznacza, że postać całkowicie
utraciła kontrolę nad ciałem i umysłem. Jest trafia-
na automatycznie, nie podejmuje żadnych działań,
a wszystkie procesy, które wymagają jej świadome-
go nadzoru, ulegają zakończeniu. Czas, przez jaki
postać pozostaje w stanie utraty przytomności, jest
określony w opisie danego efektu lub przez MG.
Wyjście z agonii
W chwili, gdy Witalność postaci zostanie podniesiona
powyżej zera, należy założyć, że jej stan na tyle się po-
prawił, iż może ponownie normalnie funkcjonować.
ŚMierć
Przykry moment, który nie ominie nikogo. Warto
więc dowiedzieć się dokładniej, kiedy może do niego
dojść. Po śmierci postaci jedynym rozwiązaniem jest
stworzenie nowej, chyba że pozostałe postaci mają
dostęp do środków umożliwiających wskrzeszenie
poległego kompana.
Śmierć postaci może nastąpić w następujących
okolicznościach:
ʂ Gdy jej Witalność spadnie do poziomu ujemnej
wartości tej cechy.
ʂ Efekt magii, broni, trucizny lub umiejętności
mówi, że postać musi wykonać test, a jeżeli się
jej nie powiedzie, natychmiast umiera.
Przykład: Balmor został trafiony kolejnym pociskiem,
w efekcie czego jego Witalność spadła do -5 pkt. Bo-
hater wykonuje Bardzo Trudny test Wytrzymałości
i okazuje się, że udało mu się utrzymać przytomność.
Teraz jest biernym świadkiem wydarzeń – właściwie
nie może na nie wpłynąć (pozostaje mu krzyczeć,
ewentualnie wykonać jakiś niewielki ruch, wysiłek
itp., zależny od decyzji MG). Jeżeli nikt się nim nie
zajmie, to prędzej czy później umrze. W przypadku,
gdy jego Witalność spadnie do poziomu ujemnej
wartości podstawowej tego Parametru (zakładając,
że posiadał 30 pkt. Witalności, jego śmierć nastąpi
w momencie, gdy Witalność spadnie do -30 pkt.) –
np. ktoś go dobije, strzelając do niego – śmierć na-
stąpi natychmiast.
LEczenie
Proces leczenia
To powolny proces gojenia się ran i powrotu do pełnej
sprawności organizmu. Na potrzeby gry zakładamy
pewne abstrakcyjne rozwiązania mechaniki, dzięki
czemu ranni Weterani nie będą musieli czekać na
powrót do zdrowia tak długo, jak miałoby to miejsce
w realnym świecie. Potomkowie prawdziwych Wikin-
gów to twardzi ludzie, którzy nie będą przejmowali
się byle draśnięciem, a odniesione rany goją się na
nich jak na bohaterach z sag.
ʂ Proces samoleczenia: Bohater odzyskuje 1 pkt
Witalności za 12 godzin odpoczynku. Jeżeli po-
zostaje pod opieką lekarza lub postaci posiada-
jącej Atut Medycyna, podwaja tę wartość. Aby
sprawdzić, czy lekarzowi udało się poprawnie za-
jąć pacjentem, trzeba wykonać Standardowy
test Wiedzy postaci lekarza.
ʂ Leki: Korzystanie z leków, medykamentów i Me-
dPacków to w większości przypadków dość pro-
sta sprawa. Część z nich wystarczy połknąć,
inne należy wstrzyknąć, jednak ich sprawna ob-
sługa oraz szersza wiedza na ich temat zapew-
nia możliwość uzyskania lepszych efektów. Aby
z tego skorzystać, postać zajmująca się danym
przypadkiem musi posiadać Atut Medycyna.
Następnie gracz musi wykonać test Wiedzy.
Jeżeli się on powiedzie, postać może skorzystać
z pełniejszej wersji leku. PT tego testu opisany jest
zawsze przy specyfiku – jeżeli go nie ma, oznacza
to, że posiadanie odpowiednich kwalifikacji nie
ma wpływu na proces leczenia.
Przykład: Postać używa standardowego MedPacka
na swojej rannej koleżance. Ponieważ posiada Atut
Medycyna, może podejść do testu Wiedzy. Po oblicze-
niu rzutu okazuje się, że Weteran poprawnie zdiagno-
zował problem i skutecznie użył MedPacka. W takim
przypadku leczone jest 1k10+10 pkt. Witalności.
ʂ Wszczepy: Zamontowane w ciele postaci
wszczepy mogą posiadać zdolności do regene-
42
racji organizmu, zwalczania toksyn i trucizn oraz
inne niezwykłe zastosowania. Więcej w rozdziale:
Księga Wszczepów.
ʂ Hekseri: Tak samo jak w przypadku wszcze-
pów, tajemne zaklęcia i nadprzyrodzone moce
mogą przywrócić zdrowie zranionym postaciom.
Aby dowiedzieć się więcej o ich działaniu, należy
przejść do rozdziału: Księga Hekseri.
ZasaDy Ogólne
Życie Weteranów dostarczy im zapewne wielu spo-
sobności do wykazania się w różnych sytuacjach.
Nie samą walką bowiem żyje wiking, jak mawia sta-
re midgardzkie przysłowie. Opisane poniżej zasady
dotyczą sytuacji i czynności zarówno związanych
z walką, jak i nie. Ponadto zawarte są tutaj opisy
stanów, które może odczuwać postać.
Upadek i zeskok
Upadek oznacza niefortunną sytuację, gdy postać
spada bez kontroli i jedyne, co może zrobić, to ocze-
kiwać uderzenia o ziemię. Zeskok to kontrolowana
forma zmiany poziomu, co owocuje mniejszym ry-
zykiem wypadku i odniesienia obrażeń.
Upadek
Przed obrażeniami powstałymi wskutek upadku nie
chronią żadne pancerze z wyjątkiem aur kinetycz-
nych oraz specjalnych tarcz absorbujących ude-
rzenia, takich jak Osłona Energetyczna redukująca
obrażenia o 2 pkt.
ʂ Za każde 3 metry upadku postać otrzymuje
1k10 pkt. obrażeń.
Zeskok
Aby zeskok nie przerodził się w tragiczny wypadek,
postać musi wykonać odpowiedni test Wysporto-
wania. Jeżeli odniesie sukces, należy kierować się
poniższymi zasadami, w przeciwnym wypadku MG
musi zastosować zasadę Upadku.
Wysokość
ʂ do 3 m: Standardowy test
ʂ od 3 m do 6 m: Trudny test
ʂ od 6 m do 9 m: Bardzo Trudny test
ʂ od 9 m do 12 m: Ekstremalny test
ʂ od 12 m wzwyż: Legendarny i Boski, zależnie od
decyzji MG
Skok
Zasięg skoku jest równy ½ wartości Wysportowa-
nia zaokrąglonej w górę. Żeby skok się udał, Weteran
musi wykonać udany Standardowy test Wysporto-
wania. Za każdy PT uzyskany powyżej tego poziomu
postać skacze o metr dalej, a za każdy PT uzyskany
poniżej – o metr bliżej, np. kiedy postać osiągnie w te-
ście skoku PT Trudny zwiększa zasięg skoku o 1 metr,
a jeżeli Łatwy – zmniejsza go o metr.
Dodatkowe modyfikatory za złe warunki pogodo-
we, stres itp. zazwyczaj podnoszą PT o jeden poziom.
Ogłuszenie
Test ogłuszenia to zawsze test Wytrzymałości,
który zdawany jest w określonych okolicznościach
w celu sprawdzenia, czy postać krótkotrwale straci
przytomność. PT testu jest zależny od sytuacji. Za-
zwyczaj wynika on z zasady broni, Atutu lub hekseri.
Stan ogłuszenia utrzymuje się przez 1k5 rund, pod-
czas których postać jest Powalona i Bezbronna
(nie może wykonywać żadnych akcji ani się bronić).
Otumanienie
Otumaniony Weteran jest zdezorientowany i nie
może wykorzystać w pełni swoich możliwości. Zda-
nie testu Wytrzymałości (lub w określonych przy-
padkach Siły Woli) o PT określonym przez MG, broń
itp. pozwala uniknąć tego stanu. Otumaniona po-
stać otrzymuje karę –5 pkt. do wszystkich testów
i Obrony na 1k5 rund. Ponadto nie może korzystać
z akcji Sprint. Niektóre trucizny, specyfiki i hekseri
wydłużają czas otumanienia (zgodnie z ich opisem).
Oślepienie
Aby sprawdzić, czy postać została Oślepiona, należy
wykonać test Percepcji o określonym przez reguły
Poziomie Trudności, np.: granat oślepiający ma za-
wartą w swoim opisie informację o Łatwym teście
Percepcji. Oznacza to, że każda ofiara musi wy-
konać test Percepcji i uzyskać w nim przynajmniej
10 pkt. lub zostanie oślepiona.
W przypadku Oślepienia postać działa i walczy
tak, jak w sytuacji Walki w ciemności.
Pochwycenie
Postać, która została pochwycona, nie może wyko-
nywać żadnej czynności poza próbą wyzwolenia się.
Na początku każdej rundy uczestnicy akcji wykonują
przeciwstawny test BC.
ʂ Pochwycenie zastępuje wszystkie ata-
ki w walce wręcz i wykonywane jest z karą
-5 pkt. do Trafienia!
Weteran, który Pochwycił swoją ofiarę, może wypu-
ścić ją w dowolnym momencie, a akcja ta nie pozba-
wia go możliwości wykonania innych czynności w tej
43
rundzie. Jednak dopóki skupia swoje siły na utrzyma-
niu przeciwnika, nie może się przemieszczać ani wy-
konywać żadnych akcji z wyjątkiem mówienia, a i to
w ograniczonych ilościach.
Pochwycenie a rozmiar istot
Nie można Pochwycić istoty większej od siebie, nato-
miast za każdy poziom różnicy w rozmiarze na korzyść
chwytającego jego ofiara otrzymuje karę -5 pkt.
Pościgi
Pościgi piesze, jak również te z użyciem pojazdów,
rozpatrywane są według następujących reguł:
ʂ MG określa, w jakiej (umownej) odległości znaj-
dują się od siebie ścigający i ścigany.
ʂ Odległość wyrażona jest w abstrakcyjnych jed-
nostkach zwanych dystansami.
ʂ MG określa, na jakim dystansie ścigający traci
ściganego z oczu.
ʂ Wykonujemy przeciwstawny test Wysporto-
wania (lub Obsługi Pojazdów, modyfikowanej
przez Prędkość i Manewrowość). Zwycięzca
zwiększa lub zmniejsza dystans o 1 jednostkę. Za
każdy PT przewagi nad przeciwnikiem dodaje się
1 jednostkę dystansu. Remis to pozostanie w tej
samej odległości.
Przykład: Diana ucieka przed gigantem. MG okre-
śla, że na początku pościgu są oddaleni od siebie
o 5 dystansów. Jeżeli Diana odbiegnie od giganta
na 7 dystansów, będzie mogła skręcić i schować się
w załomie skalnym. W przeciwstawnym teście gigant
wygrał, więc zmniejszył dystans do 4. Pościg trwa.
W drugiej turze to Diana ma przewagę, ale wystar-
cza jej tylko na jeden dystans. Powrót na 5! W trzeciej
turze Diana osiąga Bardzo Trudny PT testu Wyspor-
towania, podczas gdy gigant ma jedynie Standardo-
wy. Diana ma 2 PT przewagi i odbiega na dystans
7 – w sam raz, aby schować się w małej grocie, obok
której przebiega nieświadomy niczego gigant.
Powalenie
Powalony przeciwnik traci w swojej rundzie akcję ru-
chową, którą poświęca na podniesienie się z ziemi.
Próba podniesienia się daje każdemu przeciwnikowi
walczącemu z powaloną postacią darmowy atak.
Gdy postaci uda się podnieść, może kontynuować
walkę w normalny sposób.
StRach
Wykorzystywany jest w przypadku kontaktu z przera-
żającymi istotami, w sytuacji, kiedy ofiara poddana
jest efektowi magii lub innej nadprzyrodzonej zdol-
ności, albo w dowolnym momencie, kiedy MG będzie
tego potrzebował, np. przy druzgoczącej przewadze
liczebnej nadciągających wrogów. Test Strachu to
test Siły Woli. Jeżeli nie jest napisane inaczej, Strach
paraliżuje ofiarę niemocą i nakłada na nią karę
-5 pkt. do wszystkich testów oraz do Obrony.
Efekt Strachu utrzymuje się do czasu jego prze-
zwyciężenia, czyli zdania testu Siły Woli o określo-
nym poziomie. Test można ponowić po 1k10 rundach.
W przypadku ponownej porażki kary utrzymują się,
a następna próba przezwyciężenia Strachu jest
możliwa po kolejnych 1k10 rundach. Procedura jest
powtarzana do czasu zdania testu.
ʂ Jeżeli w opisie nie jest określona siła Strachu,
należy przyjąć, że gracz musi wykonać Stan-
dardowy test Siły Woli!
Istoty podległe działaniu Strachu nie mogą korzy-
stać z zasad Przesunięcia ani Przerzutu wynikają-
cych z posiadanej Entropii.
Pech: Wyrzucenie jedynki w przypadku testu Stra-
chu oznacza absolutne przerażenie ofiary, która do-
znaje efektów Grozy.
GRoza
Oznacza absolutne przerażenie nieszczęśnika
i ucieczkę. W przypadku, gdy postać nie może pa-
nować nad swoimi działaniami, MG decyduje, jaką
formę przyjmuje groza. Może być to stan podobny
do katatonii, całkowity paraliż, paniczna ucieczka
lub utrata przytomności.
ʂ Jeżeli w opisie nie jest określona siła Grozy,
należy przyjąć, że gracz musi wykonać Trud-
ny test Siły Woli!
Niewrażliwość na Strach
Każda istota, która wzbudza Strach, jest jednocze-
śnie na niego odporna. Nie jest jednak odporna na
działanie Grozy. Podobny efekt można uzyskać dzię-
ki użyciu różnych specyfików i hekseri. Maszyny oraz
magiczne bestie nie odczuwają Strachu.
ZastRaszanie
Może odbywać się poprzez dwa różne testy odpo-
wiadające dwóm różnym metodom osiągnięcia
celu. W zależności od tego, kto inicjuje test (postać
gracza czy BN), decyzja należy do gracza lub MG.
ʂ Pierwsza metoda to nic innego jak słowne groź-
by. Najpierw postać inicjująca test musi wykonać
rzut na Charyzmę, który może być zmodyfiko-
wany przez MG odpowiednią premią lub karą
w zależności od odgrywania lub bieżącej sytu-
acji. Osiągnięty wynik wyznacza PT Siły Woli,
jaki musi uzyskać cel zastraszania.
44
Przykład: Przesłuchujący uzyskał wynik 24, co ozna-
cza, że dotarł do Trudnego poziomu, jednak zabra-
kło mu punktu do poziomu Bardzo Trudnego. Ofiara
musi zdać Trudny test Siły Woli, w przeciwnym razie
zrobi to, czego wymaga od niej prześladowca (o ile
mieści się to w jej charakterze). Większość decyzji
w takich przypadkach należy rozważyć indywidual-
nie, a ostateczne zdanie należy do MG.
ʂ Drugi sposób to próba fizycznego zastraszenia
samą tylko posturą. Stosujemy tę samą zasadę
co powyżej, jednak Charyzmę zastępujemy BC,
a Siłę Woli Opanowaniem.
Tortury
Gdy wszelkie próby negocjacji zawiodą, a czasu jest
coraz mniej, jednym ze skuteczniejszych sposobów
na wydobycie informacji jest wyciśnięcie ich z wroga.
Czasami dosłownie. Opisane poniżej zasady tortur
odnoszą się zarówno do BN, jak i Weteranów.
ʂ Inicjujący wykonuje test BC+5 pkt., a każdy
dublet, jaki zostanie wyrzucony podczas tor-
tur, oznacza katastrofę dla przesłuchiwanego
(śmierć, utratę przytomności – decyzja należy
do MG). Jeżeli jednak do tego nie doszło, ofiara
musi wykonać test Wytrzymałości o PT równym
wynikowi testu BC oprawcy.
ʂ W przypadku wygranej Weterana wroga postać
wyjawia mu potrzebną, zatajoną informację,
lub utwierdza go w przekonaniu, że nic nie wie.
W przypadku, gdy to Weteran jest torturowany,
przegrana wymusza na graczu wyjawienie infor-
macji, którą chciał zataić.
Wyczerpanie i choRoby
Wyczerpanie to fizyczne i mentalne zmęczenie po-
staci w wyniku niesprzyjających warunków zewnętrz-
nych lub na skutek normalnych potrzeb organizmu.
Do typowych powodów wyczerpania zaliczamy:
ʂ głód i pragnienie,
ʂ ekspozycję na zimno lub ciepło (lecz nie ekstremal-
ne – w takim wypadku otrzymywane są obrażenia),
ʂ brak snu,
ʂ wytężony wysiłek fizyczny,
ʂ długotrwały okres koncentracji.
Jeżeli zasada szczegółowa nie mówi inaczej, postać
w wyniku wyczerpania otrzymuje kary do wszystkich
rzutów/testów, jakie wykonuje. Wyczerpanie rozkła-
da się w czasie na 3 etapy:
ʂ Niski poziom wyczerpania – np. przemoknięcie,
nieprzespana noc, brak pożywienia, kilka godzin
pracy fizycznej. Efektem jest kara -2 do wszyst-
kich wykonywanych testów. Test Wytrzyma-
łości o PT Bardzo Trudnym pozwala oprzeć się
efektom zmęczenia.
 ʂ Wysoki poziom wyczerpania – np. wędrówka
w pełnym słońcu przez kilka dni, długotrwały brak
pokarmu i ogólne przeciążanie organizmu do gra-
nic możliwości. Efektem jest wpadnięcie w stan
Otumanienia. Test Wytrzymałości o PT Ekstre-
malnym pozwala oprzeć się efektom zmęczenia.
ʂ Śmiertelny poziom wyczerpania – np. brak snu
przez tydzień, wędrówka po lodowcu bez odpo-
wiedniego odzienia czy kompletne odwodnienie.
Efektem jest spadek Witalności do 0. Jeżeli
w ciągu 1k10 minut postać nie otrzyma pomocy
medycznej, poniesie niechybną (oraz haniebną)
śmierć. Test Wytrzymałości o PT Legendarnym
pozwala oprzeć się efektom zmęczenia, chociaż
KsIęga HekseRi
Hekseri to midgardzki odpowiednik magii. Jednak w
odróżnieniu od niej, hekseri nie jest czymś, co po-
wstaje z niczego. Hekseri to promieniowanie. Hek-
seri to niewidoczna energia, która przepływa przez
wszystko, spaja atomy i ma moc, by je rozdzielać.
Hekseri to podstawa istnienia wszechświata.
Rzucanie HekseRi
Każdy czar ma określony Poziom Trudności (w skró-
cie PT), który należy osiągnąć podczas jego rzucania
(przewyższyć lub zrównać się z nim), oraz koszt wy-
rażony w Punktach Mocy (PM, zużywane niezależnie
od sukcesu czy porażki). Za sprawność w rzucaniu
starożytnych zaklęć odpowiada umiejętność Hekseri.
Im wyższa wartość, tym umiejętniej postać będzie je
splatać. Dostęp do konkretnych mocy ograniczony jest
przez mistyczny język, w którym dana moc jest zapi-
sana, oraz wymóg odpowiedniego poziomu Entropii.
Za każdym razem, gdy postaci uda się po-
prawnie spleść hekseri, Poziom Trudności, jaki
uzyskała, jest Poziomem Trudności, jaki musi
osiągnąć jej cel w teście obronnym Siły Woli!
W każdej rundzie można rzucić tylko jedno hek-
seri, niezależnie od tego, jak bardzo jest skom-
plikowane!
Podział HekseRi
Pod względem złożoności hekseri dzielą się na trzy
podstawowe typy.
ʂ Proste: zazwyczaj jest to jedno słowo. Raz na
rundę postać może rzucić taki czar, nie tracąc
okazji do wykonania ruchu ani ataku (ale wciąż
45
postać wpada w Otumanienie. Za każdy na-
stępny dzień spędzony w tym stanie należy wy-
konać test Wytrzymałości o PT Legendarnym
– sukces oznacza, że postać jeszcze żyje. Porażka
to pewna śmierć, bez możliwości pomocy.
Aby pozbyć się kar, należy odpocząć lub dostarczyć
organizmowi składników niezbędnych do natural-
nej regeneracji. MG decyduje, ile będzie potrzebne
na to czasu i środków. Alternatywnie, gracz może
zdecydować się na skorzystanie z rozwiązań takich
jak magia, stymulanty bądź wszczepy, które o wiele
szybciej postawią postać na nogi.
obowiązuje zasada jednego hekseri na rundę).
Traktowane jest to jako akcja darmowa.
ʂ Złożone: wymaga poświęcenia wszystkich ata-
ków, które postać mogłaby wyprowadzić w tej
rundzie.
ʂ Mistrzowskie: rzucenie takiego zaklęcia wyma-
ga poświęcenia wszystkich akcji (ruchu, bitew-
nych i użytkowych) oraz pełnego skupienia.
KOszt Rzucenia
Koszt rzucenia hekseri określony jest w opisie każ-
dego z nich. W zależności od potencjału i złożoności
zaklęcia gracz będzie musiał wydać więcej lub mniej
PM (Punktów Mocy), by skutecznie je spleść. Gdy
poziom Mocy będzie zbyt niski, by spełnić wymogi
danego hekseri, jego splecenie automatycznie się
nie udaje.
KOszt Wyuczenia
Opanowanie każdego zaklęcia to niesamowicie trud-
na i pracochłonna sztuka. Manipulowanie Echem
hekserycznym wymaga długotrwałego treningu i do-
świadczenia. Z tego powodu hekseri są wykupywane
za Punkty Doświadczenia (PD), podobnie jak Atuty.
Każde hekseri jest wykupywane osobno, a koszt wy-
kupu jest stały i zależny od złożoności zaklęcia.
ʂ Proste: 2 PD
ʂ Złożone: 4 PD
ʂ Mistrzowskie: 6 PD
Jeżeli postać spełnia wymagania wybranego zaklę-
cia, może zapoznać się z nim poprzez wydanie ilości
PD określonej w opisie Czaru. Zazwyczaj ma to miej-
sce po zakończonej sesji. W takim przypadku czas
jego opanowania nie ma aż tak dużego znaczenia.
W przypadku, gdy konieczne jest określenie, ile czasu
postać potrzebuje na wyuczenie się hekseri, można
posiłkować się następującymi wytycznymi:
ʂ Proste: wymagają kilku godzin nauki.
ʂ Złożone: wymagają kilku dni nauki.
ʂ Mistrzowskie: wymagają około tygodnia nauki.
Wymagania HekseRi
Oprócz kosztu podanego w PD, hekseri posiada-
ją dodatkowe ograniczenia, odzwierciedlające ich
potęgę oraz źródło. Określone są przez znajomość
języka mistycznego oraz odpowiednio wyso-
ki poziom Parametru Głównego, np. wymagania
konieczne do opanowania Kontroli Przeznaczenia
przedstawiają się następująco: Język Mistyczny As-
gardzki oraz Entropia 4.
Język Mistyczny
Dostrojenie się do fal przepływających przez wszech-
świat wymaga znajomości języka mistycznego. Jest
to język, który istnieje w powszechnym użyciu w Ukła-
dzie, z którego pochodzi źródło danego hekseri. Wy-
różniamy następujące rodzaje języków mistycznych:
ʂ Asgardzki
ʂ Vanaheimski
ʂ Jotunheimski
ʂ Aelfheimski
ʂ Svartalfheimski
ʂ Nilfheimski
Każda postać rozpoczyna grę z językiem midgardz-
kim (koniecznym do rzucania Seidr) oraz jednym
wybranym językiem mistycznym spośród tych,
które są dostępne Midgardczykom.
Każdy śmiertelnik może nauczyć się tylko jed-
nego języka mistycznego. Przyswojenie drugiego
możliwe jest tylko w wyjątkowych okolicznościach
(najczęściej dzięki Atutowi, Zalecie lub wszczepowi).
Znajomość języka mistycznego oznacza umiejęt-
ność jego stosowania podczas codziennej komuni-
kacji w tym języku.
Język Mistyczny wybierany jest podczas tworze-
nia postaci i nie można go zmienić na później-
szym etapie.
ZAsięg
Każde hekseri może być rzucone na określony w opi-
sie zasięg, który jest jednocześnie zasięgiem maksy-
malnym, na którym utrzymuje się jego efekt.
ʂ Dotyk – hekseri działa tylko po kontakcie dotyko-
wym z celem (nie musi być to dotyk nieosłoniętej
skóry, jeżeli cel nosi pancerz, hekseri zadziała po
dotknięciu go). Aby rzucić takie zaklęcie, należy
46
znaleźć się w odległości 1 metra od celu. Trzeba
pamiętać, że każde rzucenie hekseri w walce po-
zwala na atak okazjonalny. Aby dotknąć celu,
wymagany jest jeden test Hekseri, dzięki które-
mu możemy ustalić:
ʆ sukces lub porażkę w splataniu zaklęcia
ʆ PT testu Refleksu, którym cel może urato-
wać się przed dotknięciem
ʆ PT testu Siły Woli określającego, czy cel
oparł się zaklęciu
ʂ Rzucający – hekseri działa tylko na osobę, która
je splata. Dotykanie tej osoby nie przynosi żad-
nego dodatkowego rezultatu.
ʂ Wyrażony w metrach – podaje, w jakiej odległo-
ści dane hekseri może wpłynąć na cel. Rzucenie
zaklęcia ponad podany zasięg jest niemożliwe
(chyba że postać zdecyduje się na podbicie).
Należy pamiętać, że cel musi być widoczny
i łatwy do określenia przez splatającego (nie
może być za zasłonami, a splatający musi być
świadomy jego obecności).
ʂ Promień – hekseri działa na obszarze o wskaza-
nym promieniu, w którego centrum zazwyczaj
znajduje się osoba je splatająca. PT testu Siły Woli
pozwalającego celom na oparcie się efektom za-
klęcia wykonywane jest dla każdego celu osobno.
Pechowe sPlecenie HekseRi
Postać, która podczas rzucania hekseri wyrzuciła 1 na
k20, miała pecha i nie udało jej się zapanować nad wy-
jątkowo trudną sztuką splatania. Aby dowiedzieć się,
jaki jest tego efekt, należy wykonać rzut 1k10 i spraw-
dzić go w tabeli Pechowe Splecenie Magii na str. 47.
Doskonałe sPlecenie HekseRi
Postać, która podczas rzucania czaru wyrzuciła 20
na k20, doskonale splotła hekseri, dzięki czemu może
wybrać jeden z następujących efektów:
ʂ koszt wyrażony w PM zmniejszony jest do 0 (nie
ma konieczności płacenia kosztu w PM)
ʂ PT uzyskany przez rzucającego zwiększony jest
dodatkowo o +5 pkt.
ZWiększanie Mocy HekseRi -
KOncentRacja
Czasami wyjątkowo uważne dostrojenie myśli do czę-
stotliwości Echa hekserycznego może przynieść wy-
mierne korzyści związane ze splataniem zaklęć. Zawsze
odbywa się to jednak kosztem skupienia. Zwiększanie
Mocy odbywa się na życzenie postaci rzucającej hek-
seri. Istnieje kilka sposobów, by tego dokona.
W przypadku zasad umieszczonych poniżej utra-
ta Koncentracji nie jest stała, a jej odnowienie może
zapewnić odpowiedni specyfik lub zakończenie sesji.
 PECHOWE SPLECENIE MAGII

Rzut Efekt

1 Postać traci przytomność na 1k10 minut

Postać nawiązuje kontakt z odległym bytem, co powoduje kompletny chaos

2
w głowie i Otumanienie. Po 2 rundach wraca do rzeczywistości
Nagły wybuch mocy oślepia wszystkie istoty (razem z Rzucającym) w promieniu
3
25 metrów, które nie zdały Trudnego testu Wyczulonych Zmysłów
Rzucającego ogarnia nagłe szaleństwo – zamiast zaplanowanego czaru splata
4
losowy (znany sobie) czar, wybierając na jego cel losową istotę
Postać traci 2k20 PM i znika, aby pojawić się w losowym miejscu, lecz nie dalej
5 niż kilkanaście metrów od swojej początkowej lokacji. Następnie zdaje Trudny test
Wytrzymałości lub traci przytomność na okres 1k20 rund
Efekt przeciwny do zamierzonego (zamiast leczyć – rani, zamiast wzmocnić –
6
osłabia itp. MG może dostosować efekt do swoich potrzeb)
Postać otrzymuje 2k10 Obrażeń plus 1 pkt za każdy punkt Mocy użyty do sple-
7 cenia zaklęcia, bez możliwości skorzystania z jakiejkolwiek ochrony czy obrony
(nawet hekseri i aury nie chronią przed tą zasadą)
Czarodziej przywołał moc, której nikt nie potrafi okiełznać. Żadna istota w pro-
8 mieniu 25 metrów nie może rzucać czarów, korzystać z magicznych zdolności itd.
Efekt utrzymuje się przez 2k20 rund. Splatający traci 1k10 PM i 1k10 Witalności
Hekseri wdziera się do umysłu rzucającego, który musi zdać Bardzo Trudny test
9 Inteligencji lub traci zmysły na 1k10 rund. W tym czasie władzę nad postacią
przejmuje MG i to on decyduje, jakich akcji się podejmie

10 Czar po prostu się nie udał – brak dodatkowych efektów

Wspieranie hekseri za pomocą Koncentracji Podbicie

Wszystkie akcje mające na celu zwiększenie poten-
cjału danego hekseri muszą być zadeklarowane
przed rzutem na splatanie.
ʂ Zwiększenie Zasięgu: 1 pkt Koncentracji za
każdą pełną wielokrotność podstawowego dy-
stansu, np.: Czar ma 10 metrów zasięgu, ale
Wieszcz postanawia rzucić go na odległość 36 m.
Oznacza to, że musi zapłacić aż 3 pkt. Koncen-
tracji – 1 pkt do 20 m, 2 pkt. do 30 m i 3 pkt.,
ponieważ cel jest powyżej 30 m, ale poniżej 40 m.
ʂ Dokładność: 1pkt Koncentracji za obniżenie
poziomu trudności zaklęcia o 5 pkt. Żadne hek-
seri nie może być obniżone za pomocą Koncen-
tracji o więcej niż 5 pkt.
ʂ Podtrzymanie: 1 pkt Koncentracji za przedłu-
żenie czasu działania czaru o wartość podaną
w podstawowej wersji zaklęcia. Zasada działa
podobnie jak zwiększenie zasięgu, np.: Gunnar
postanawia przedłużyć czas działania aktywnego
zaklęcia, które utrzymywało się przez 5 rund. Pła-
ci 1 pkt Koncentracji, dzięki czemu moc ochronna
jego magii działać będzie przez dodatkowe 5 rund.
Podbicie to celowe i świadome podniesienie PT ko-
niecznego do splecenia hekseri o +5 pkt. W zamian
za to czar zyskuje na mocy lub zmieniają się zasady
jego działania. Jeżeli zaklęcie ma więcej niż jedną
opcję podbicia, to są one opisane jako Podbicie, Po-
tężne Podbicie i Epickie Podbicie.
Jeżeli gracz będzie chciał skorzystać z kilku opcji
podbicia czaru, musi je wykonać dokładnie w poda-
nej kolejności (od Podbicia do Epickiego Podbicia),
podwyższając PT o 5 pkt. za każde wykonane
podbicie. Podbicia oraz ich liczbę deklaruje się przed
wykonaniem rzutu na splatanie.
Przykład: Asgardzkie zaklęcie Burza Mózgów o PT 17
pkt. ma zostać rzucone z opcją otrzymania podwój-
nych obrażeń przez cel (jeżeli ten zostanie pokonany
w odpowiednim teście). Ponieważ czar ma aż dwie
opcje podbicia, a żądany efekt jest drugim w kolej-
ności, rzucający musi wykonać test z podniesionym
poziomem trudności o +5 i +5 pkt. W efekcie jego PT
będzie równy 27 pkt. Jeżeli uda mu się poprawnie
spleść zaklęcie, ofiara, która przegra konfrontację,
zostanie poważnie zraniona.

47
 Obrażenia
Uszkodzenia i rany wywołane za pomocą hekseri nie
HekseRi AsgaRdu
mogą zostać powstrzymane przez zwyczajne pan- Najstarsza i najbardziej złożona, a zarazem najdo-
cerze. W rzadkich przypadkach opis zaklęcia może skonalsza ze znanych sztuk tajemnych. Tylko wy-
informować, iż standardowe pancerze chronią czę- brańcy, osoby o nieskalanej przeszłości i wielkich
ściowo lub w pełni przed złowieszczą mocą czaru. zasługach dostępują zaszczytu poznania tej ścieżki.
Jednak w każdym innym przypadku należy założyć,
że mistyczna moc penetruje zbroje, pancerze, osłony
czy tarcze. Proste
As
Obrona przed HekseRi Koszt: 3
Zasięg: 15 metrów
Każdy organizm ma możliwość oparcia się efektom Poziom Trudności: 10
Echa hekserycznego, jeżeli nie całkowicie, to chociaż Entropia: 3
częściowo. Rzut obronny przeciwko efektom hekse- Działanie: postać chroniona tym hekseri może sko-
ri wykonywany jest za pomocą przeciwstawnego rzystać z jego mocy, aby otrzymać premię do dowol-
testu, wykorzystującego wynik osiągnięty podczas nego testu niezwiązanego z trafieniem w walce ani
splatania hekseri przeciwko Sile Woli celu. Remis z umiejętnością Hekseri w wysokości +2 pkt. Czar
zawsze rozpatrywany jest na korzyść obrońcy. utrzymuje się do najbliższego zachodu słońca lub do
Rzut obronny przysługuje przeciwko każdemu hek- pierwszego użycia. Premia przyznawana jest przed
seri. Zasadniczo, dzięki udanemu rzutowi obronne- rzutem (ewentualnie dotyczy również Przerzutu).
mu można uzyskać jeden z dwóch efektów (chyba Podbicie: jw., ale zapewnia premię +4 pkt.
że opis czaru mówi inaczej):
ʂ liczba otrzymanych w wyniku hekseri obrażeń Kontrola Przeznaczenia
jest zmniejszona o połowę Koszt: 3
ʂ efekt, pod którego wpływem miała znaleźć się Zasięg: Dotyk
postać, nie działa na nią (np. otumanienie, ogłu- Poziom Trudności: 15
szenie czy kara do testów). Entropia: 4
Działanie: aktywując moc hekseri, Weteran zwięk-
Przykład: Hagur uzyskał podczas testu rzucania sza moc używanego Przesunięcia o dodatkowe
hekseri wynik 24 (Entropia 6 + Hekseri 5 + rzut 13) – 3 pkt. Efekt czaru jest jednorazowy i utrzymuje się
tym samym jego cel, aby obronić się przed efektem do zmierzchu.
splotu, musi osiągnąć wynik 24 lub więcej. Wykonu- Potężne Podbicie: jw., a hekseri pozwala odzyskać
je test Siły Woli (Entropia 4 + Siła Woli 2 + rzut 11), 1 pkt Przesunięcia.
uzyskując w sumie 17, czyli nieźle, ale nie dość. Moc
Hagura przełamała obronę bandyty i działa z pełną
skutecznością. ZłożoNe
Oszukać Grawitację
Odporność na HekseRi Koszt: 3
Zasięg: 5 metrów
Istota posiadająca tę cechę potrafi obronić się przed Poziom Trudności: 17
efektami nadnaturalnymi, zwiększając swój rzut Entropia: 6
obronny o wartość Odporności na hekseri. Działanie: rzucający wykonuje natychmiastowy,
darmowy lot, którego zasięg nie może przekroczyć
Przykład: Jarmin posiada Odporność na hekseri 20 metrów.
5 pkt., co oznacza, że kiedy będzie wykonywał test Podbicie: jw., ale zaklęcie działa na wybraną sojusz-
ochrony przed zaklęciem, do uzyskanego wyniku niczą postać.
doda premię w wysokości 5 punktów. Potężne Podbicie: jw., ale zasięg lotu nie może
przekroczyć 50 metrów.

Odzyskiwanie Punktów Mocy Piorun Asgardu

Koszt: 3
Regeneracja PM odbywa się tylko wtedy, gdy Wete- Zasięg: 25 metrów
ran odpoczywa. Jest to jednak proces powolny. Za Poziom Trudności: 15
każdą godzinę snu, odpoczynku lub relaksu postać Entropia: 5
odzyskuje 1 PM. Działanie: cel zaklęcia otrzymuje 3k10 Obrażeń.
Jeżeli ofiara nosi pancerz wspomagany lub jest mo-

48
kra (np. stoi w wodzie, pada deszcz itp.), otrzymuje
dodatkowe 2k10 Obrażeń. Przed obrażeniami tak
powstałymi chroni wyłącznie magiczna zbroja.
Podbicie: istoty cybernetyczne, tj. roboty, cele w pan-
cerzach wspomaganych, maszyny, istoty z Neurosta-
bilnością poniżej połowy itp. otrzymują dodatkowe
2 pkt. Obrażeń za każdy punkt E rzucającego.

Mistrzowskie
Zbroja Odyna
Koszt: 5
Zasięg: Dotyk
Poziom Trudności: 20
Entropia: 8
Działanie: w momencie pierwszego ciosu, który tra-
fia rzucającego, jego pancerz zostaje zwiększony
o wartość E. Hekseri utrzymuje się do najbliższego
wschodu słońca, a po aktywacji chroni do końca na-
stępnej rundy.
Podbicie: jw., ale aura po aktywacji działa przez
liczbę rund równą E rzucającego.
Potężne Podbicie: jw., ale hekseri działa na wybra-
ną istotę.

KsIęga WSZCZEPóW
Technologia cybernetycznych udoskonaleń, zwa-
nych wszczepami, jak wszystko inne oparta jest na
umiejętnym użyciu hekseri i środków konwencjonal-
nych. Każdy z wszczepów jest stworzony z pomocą
konkretnego języka mistycznego, przez który komu-
nikuje się z układem nerwowym właściciela. W kultu-
rze Midgardu użycie wszczepów jest czymś bardzo
naturalnym, wręcz pożądanym, bowiem świadczy
o ciągłym dążeniu do samodoskonalenia i walce ze
słabościami.
Cybernetyka dzieli się na dwa główne działy:
wszczepy ogólnodostępne, zwane midgardzkimi,
oraz specjalistyczne, wywodzące się z technologii
należących do obcych cywilizacji. Pierwszy typ może
być dowolnie łączony ze wszystkimi, natomiast dru-
gi jest bezpośrednim „darem od bogów” i wybranie
jednego z takich wszczepów oznacza konieczność
zaznajomienia się z danym językiem mistycznym.
Jako że człowiek jest w stanie zazwyczaj nauczyć się
tylko jednego języka mistycznego, początkowy wy-
bór danej grupy specjalistycznych wszczepów unie-
możliwia dostęp do pozostałych. Oto jak podzielone
są implanty specjalistyczne:
ʂ Wszczepy Aelfheimu
ʂ Wszczepy Asgardu
ʂ Wszczepy Jotunheimu
ʂ Wszczepy Nilfheimu
ʂ Wszczepy Svartalfheimu
ʂ Wszczepy Vanaheimu
Ze względu na brak funkcjonalnego języka Helheim
nie posiada swojej grupy wszczepów. Z tego samego
powodu na liście nie znalazły się wszczepy Muspel-
heimu, ponieważ nikt poza ognistymi gigantami nie
jest w stanie opanować mowy koniecznej do komu-
nikowania się z wszczepem.
Wszczepy będące zastępstwem wybranej kończy-
ny mogą być wybrane tylko raz. Oznacza to, że żadna
postać nie może mieć więcej niż jedną parę rąk itp.
NeuRostabilność
Parametr ten określa, ile wszczepów może przy-
jąć ludzkie ciało, aby wszystko działało zgodnie ze
swymi funkcjami. Każdy wszczep pochłania punkty
Neurostabilności, które określone są w jego opisie.
Najsłabsze lub najprostsze będą pochłaniać 1 pkt,
natomiast najpotężniejsze z nich mogą odebrać na-
wet 10 pkt. lub więcej.
Neurostabilność to Parametr Pomocniczy, któ-
ry określa zdolność postaci do asymilacji wszcze-
pów. Wyliczany jest z wzoru: INT×5. Jak każdy inny
Parametr, można go podwyższać przez odpowiedni

49
rozwój postaci oraz wykupienie specjalnych Atutów.
W przeciwieństwie jednak do innych Parametrów
będzie on redukowany na stałe w wyniku łączenia się
z nowymi wszczepami i nie podlega regeneracji. Wy-
nika to z faktu obciążania układu nerwowego oraz
mózgu wskutek ciągłej komunikacji z wszczepami.
Jeżeli postać nie posiada wymaganej wartości
Neurostabilności koniecznej do podpięcia wszcze-
pu, zostaje on automatycznie odrzucony. Gdy Neu-
rostabilność osiągnie poziom 0, postać nie może
dodawać do ciała nowych wszczepów i nie może
podłączać się do Sieci.
ZesPolenie Wszczepów
Każdy, nawet najmniejszy wszczep musi zostać zin-
tegrowany z postacią. Dokonuje się tego za pomocą
hekseri i techniki, a najlepsi specjaliści łączą trady-
cję z najnowocześniejszymi technologiami. Raz ze-
spolone wszczepy stają się częścią organizmu i nie
można ich od niego oddzielić bez uszkodzenia obu
elementów. Oznacza to, że po śmierci właściciela
wszczepy obumierają wraz z nim, a usunięcie ich
z ciała prowadzi do takiej samej reakcji.
Wszczepy zazwyczaj są zespalane pomiędzy
przygodami, więc nie trzeba się przejmować okolicz-
nościami tego procesu. Jeżeli jednak zajdzie potrze-
ba zespolenia wszczepu w trakcie przygody, należy
założyć, że sam zabieg trwa cały dzień, a poddana
mu postać w trakcie zabiegu straci połowę punk-
tów Witalności.
AktyWacja Wszczepów
Jeżeli w opisie działania sprzętu nie jest napisane ina-
czej, należy założyć, że aktywacja traktowana jest
na zasadzie akcji darmowej (czyli jest natychmia-
stowa i nie wymaga specjalnej koncentracji) lub jej
efekt jest permanentny. Wszczepy zespolone są bez-
pośrednio z mózgiem właściciela i uruchamiane na
poziomie neuronów, dając natychmiastowe efekty.
Premia syneRgiczna
Wszczepy specjalistyczne wykazują synergię, gdy łą-
czy się je w grupy w ramach tego samego organizmu.
Oznacza to, że wchodzą ze sobą we wzajemną inte-
rakcję i generują dodatkowe korzyści dla właściciela.
Synergia rośnie wraz z liczbą posiadanych wszcze-
pów. Pierwszy efekt synergiczny pojawia się już przy
dwóch wszczepach, natomiast osiąga swój krańco-
wy poziom przy komplecie dostępnych wszczepów
opartych na tym samym języku mistycznym.
50
Wszczepy MidgaRdu –
OgólnoDostępne
To najbardziej powszechne, wprowadzone do sze-
rokiej dystrybucji wszczepy. Produkty te doskonale
asymilują się z ciałem człowieka i stanowią stały ele-
ment Midgardu. Większość jego obywateli korzysta
z nich przy pracy, podczas walki czy w prozaicznych
aspektach dnia codziennego.
Męstwo Tyra
Koszt: 150 S
Neurostabilność: 1 pkt
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: raz na 12 godzin postać automatycznie
przezwycięża Strach. Dotyczy to również efektów
wywołanych za pomocą hekseri.
Cyber-Ręka
Koszt: 500 S
Neurostabilność: 2 pkt.
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: postać zyskuje jedną cybernetyczną koń-
czynę. Wszczep może posiadać następujące ulep-
szenia:
Pieszczocha (wymaga Cyber-Ręki)
Koszt: 200 S
Neurostabilność: 1 pkt
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: Obrażenia w walce wręcz zwiększane są
o +2 pkt.
Cyberłącze (wymaga Cyber-Ręki)
Koszt: 1000 S
Neurostabilność: 2 pkt.
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: Weteran podłącza wybraną broń dystan-
sową, dzięki czemu zwiększa jej Celność o +1 pkt.
Cybernetyczne Udoskonalenie
Koszt: 4000 S
Neurostabilność: 5 pkt.
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: wybrany Parametr Główny Weterana
zwiększa się o 1 pkt. Wszczep może być zainstalo-
wany wielokrotnie, jeWdnak za każdym razem musi
dotyczyć innego PG.
Cybernetyczna Perfekcja
Koszt: 1500 S
Neurostabilność: 3 pkt.
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: Wszczep zwiększa dowolną umiejętność
o +1 pkt. Wszczep może być zainstalowany wielo-
krotnie, jednak za każdym razem musi dotyczyć in-
nej Umiejętności.
 Percepcja Gere Władca Grawitacji
Koszt: 500 S Koszt: 750 S
Neurostabilność: 2 pkt. Neurostabilność: 3 pkt.
Konstrukcja: Technika / Hekseri Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: Weteran zwiększa swoją Obronę w Zwar- Działanie: Bohater może zamortyzować zeskok
ciu o +1 pkt. z dowolnej wysokości. Ponadto jest w stanie skoczyć
na dwukrotnie większą niż normalnie odległość lub
Percepcja Freke wysokość.
Koszt: 500 S
Neurostabilność: 2 pkt.
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: Weteran zwiększa swoją Obronę Dy-
stansową o +1 pkt.

To Tylko Draśnięcie
Koszt: 750 S
Neurostabilność: 3 pkt.
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: raz na 12 godzin postać może zreduko-
wać liczbę otrzymanych w walce w zwarciu obrażeń
o połowę (po odliczeniu wartości ochronnej pance-
rza). Witalność Weterana zwiększana jest o +5 pkt.

Wszczepy AsgaRdu
Ta kategoria wszczepów obejmuje zaawansowane
wszczepy tworzone przez Aesirów, wykorzystujące
tysiąclecia zdobytej wiedzy i doświadczenia tych
istot. Wymagają znajomości języka mistycznego –
asgardzkiego. Mogą być łączone z wszczepami mid-
gardzkimi.

Premia synergiczna:
ʂ Połączenie 2 wszczepów: Weteran jest nie-
wrażliwy na Elektryczność.
ʂ Połączenie wszystkich wszczepów: każdy atak
(nawet przy użyciu hekseri) wyprowadzony przez
postać zyskuje zasadę Atak Elektryczny i zwięk-
sza zadawane Obrażenia o 1k10 pkt. W przy-
padku, gdy cel jest odporny na elektryczność,
zadawane są bazowe obrażenia z broni.

Tarcza Aesirów
Koszt: 2000 S
Neurostabilność: 3 pkt.
Konstrukcja: Technika / Hekseri
Działanie: raz na godzinę, na początku rundy We-
teran może aktywować osłonę. Wokół niego tworzy
się półprzezroczysty bąbel przeszywany wyładowa-
niami elektrycznymi, który powstrzymuje wszystkie
ataki dystansowe oraz magiczne wymierzone we
właściciela. Sfera utrzymuje się przez 5 rund albo
do chwili, kiedy Weteran zdecyduje się wykonać ruch
na odległość większą niż 10 metrów. Pocisk, którego
siła rażenia przekroczy 40 pkt., niszczy osłonę (sam
również ulega dezintegracji).

51
Operacja: Gniew FenRisa
Scenariusz

52
Niniejszy scenariusz stanowi wprowadzenie do świa-
ta MidGuard i jest przeznaczony dla 2-4 graczy roz-
poczynających swoją przygodę z tym uniwersum
i stworzoną na jego potrzeby mechaniką. Do przy-
gody załączone są gotowe postaci, zaprojektowane
w taki sposób, by gracze mogli czerpać maksymal-
ną przyjemność z odgrywania ich w czasie trwania
scenariusza. Pomniejsze zasady, do których odnoszą
się zaistniałe wydarzenia, są zamieszczone na tej
samej stronie – wszystko dla wygody Mistrza Gry,
który nie musi przeskakiwać pomiędzy stronami
w poszukiwaniu reguł. Powinien on jednak zapoznać
się z zasadami ogólnymi oraz zasadami walki, gdyż
ich znajomość znacznie poprawi płynność rozgrywki.  uwięzionym przez Tyra, Pomiot może zostać
Przygoda składa się z 3 scen, w których gracze
wcielają się w członków grupy specjalnej Gwardii
Midgardu. Zostają wysłani w sam środek chaosu,
jaki zrodził się po przywołaniu w centrum Uppsali
Pomiotu Fenrisa – ogromnej bestii przypominającej
zdeformowanego wilka. Ich zadanie jest proste –
mają stworzyć okoliczności umożliwiające spętanie
potwora za pomocą specjalnej sieci, a przy okazji
uratować, kogo tylko się da. No i dobrze się prezen-
tować przed kamerami, bo ich operacji towarzyszy
ekipa filmowa.  regowych żołnierzy jest zapewnienie bezpieczeń-
ʂ Scena 1 – Scenariusz rozpoczyna się od przybycia
graczy na pobojowisko, jakie zostawiła po sobie
bestia. Ich pierwsze zadanie jest jasne. Jako je-
dyni są zdolni do uratowania ofiar z płonącego
wieżowca, siedziby jednej z korporacji, podczas
gdy ogromny wilk dalej sieje spustoszenie.
ʂ Scena 2 – Po akcji ratunkowej bohaterowie do-
stają sygnał o rozbitym wahadłowcu, w którym
uwięzieni są żołnierze Gwardii. Kiedy tam docie-
rają, okazuje się, że niedaleko miejsca katastrofy
grupa agentów Niflheimu stara się aktywować
tajemnicze urządzenie, którego działania nie
sposób do końca przewidzieć. Bohaterowie zo-
stają postawieni przed dylematem, czy pierw-
szeństwo ma ratowanie uwięzionych żołnierzy,
czy udaremnienie działań agentów. Scena koń-
czy się podstępnym atakiem wargów – demo-
nicznych wilków, tworów Pomiotu.
ʂ Scena 3 – Po uporaniu się z częścią chaosu, jaki
pozostawiło po sobie monstrum, nadchodzi czas
na zakończenie zadania. Uzbrojeni w sieć bo-
haterowie muszą dogonić Pomiot i związać go
walką, podczas gdy jeden z członków drużyny
wyczekuje na dogodny moment, by wyskoczyć
z wahadłowca i spętać bestię z powietrza!
 
Kulisy operacji
ʂ Chaos, który przetacza się przez centrum Up-
psali, to efekt działań Agentów Niflheimu, sko-
rumpowanych Midgardczyków, którzy poddali
się demonicznym podszeptom zjaw z Niflheimu –
okrytego bardzo złą sławą układu planetarnego,
w którym króluje śmierć i zepsucie. W zamian za
obietnicę nieograniczonej władzy Agenci dopu-
ścili się zdrady. 
53
ʂ Po odprawieniu tajemnego rytuału hekserycz-
nego udało im się aktywować międzyplanarne
przejście do Gapganiga – sfery Nicości, wypełnio-
nej antymaterią, z której następnie uformował
się Pomiot Fenrisa. Bestia przypomina ogrom-
nego, zdeformowanego wilka, wielkiego niczym
ciężarówka. W normalnych okolicznościach upo-
ranie się z takim potworem zajęłoby żołnierzom
niewiele czasu, jednak jako istota zrodzona z Ga-
pganiga wilk posiada cechę, która uniemożliwia
im to zadanie – jest odporny na wszelkie formy
obrażeń. Jest jednak nadzieja. Jako istota spo-
krewniona z Fenrisem, legendarnym monstrum
spętany dzięki użyciu rzadkiego artefaktu – sieci
Gleipnir, stworzonej z magicznego metalu gęsto
pokrytego runami. Sieć musi zostać przetrans-
portowana ze specjalnego skarbca, co trochę
potrwa. W międzyczasie sytuację mają opano-
wać bohaterowie, członkowie doborowego od-
działu Gwardii Midgardu, zdolni do najbardziej
heroicznych i epickich czynów. Uzbrojeni w spe-
cjalną, umagicznioną broń zostają wrzuceni
w sam środek akcji. Podczas gdy zadaniem sze-
stwa ludności cywilnej i odpieranie tworzonych
przez Pomiot wargów, cel bohaterów jest jeden
– ujarzmić kreaturę, która terroryzuje Uppsalę.
Wstęp
Scenariusz rozgrywa się w Uppsali, największym
z bastionów Midgardu – futurystycznym megalopolis,
w którym strzeliste, przypominające żagle wieżowce
skąpane są w promieniach wiecznie zachodzącego
słońca, a ruiny antycznych, pokrytych runami bu-
dowli wplecione są w nowoczesne, stylizowane cuda
architektury. Niższe, mroczne partie bastionu są
skąpane w świetle neonów. 
UWAGA
Odprawę można odegrać, co da
bohaterom okazję do opisania się
i może stworzyć wiele ciekawych
sytuacji fabularnych. Należy jed-
nak pamiętać, że bohaterowie są
członkami oddziału wojskowego
i dowódca nie będzie negocjował
z nimi warunków wykonania za-
dania oraz przebiegu operacji. Je-
żeli chcemy uniknąć przedłużania
wstępu, poniższe informacje moż-
na po prostu przedstawić graczom.
 Oddział, do którego należą bohaterowie, docie-
ra na miejsce w mniej niż godzinę od rozpętania się
pandemonium. Wcześniej odbyli odprawę w cen-
trum dowodzenia, znajdującym się w Halli – uno-
szącej się nad metropolią twierdzy – oraz otrzymali
niezbędne wyposażenie.
Plan operacji przedstawia się następująco:
ʂ Bohaterowie zostają wyposażeni w bardzo rzad-
ki typ uzbrojenia: pokrytą runami broń, zdolną
do ogłuszenia Pomiotu – zadaje mu magicz-
ne obrażenia, zdolne unieruchomić go na czas
wystarczający do spętania za pomocą Gleipnir.
Poza tym broń działa jak normalny oręż i zadaje
obrażenia standardowym celom.
ʂ Szeregowi żołnierze Gwardii zajmą się odwróce-
niem uwagi bestii i ewakuacją ludności w bez-
pieczne strefy, więc bohaterowie nie muszą się
tym przejmować.  tywna i ciągle entuzjastycznie komentuje
ʂ Gleipnir jest transportowany ze specjalnego
skarbca, zlokalizowanego na jednym z wielu ota-
czających Midgard księżyców – nie jest on łatwo
dostępny ze względu na fakt, że to jedyny egzem-
plarz, co czyni go bardzo cennym i konieczne jest
trzymanie go w wyjątkowo bezpiecznym miejscu.  nie, który posiada rozbudowane cyber-oko
ʂ Bohaterowie dotrą na miejsce operacji nieco
wcześniej, co pozwoli im na ocenę sytuacji i ewen-
tualną pomoc. Gdy wahadłowiec transportujący
Gleipnir nada komunikat o zbliżaniu się do strefy
zero, oddział przejdzie do finalizowania operacji.
Muszą zlokalizować Pomiot Fenrisa i sprowoko-
wać go do walki (potwór jest bardzo ruchliwy,
a jedynie ich broń może zwrócić jego uwagę).  ʈ Wydawanie jakichkolwiek poleceń, na-
ʂ Gdy tylko uda się im przytrzymać Pomiot w jed-
nym miejscu, podadzą współrzędne, pod którymi
zjawi się wahadłowiec z siatką Gleipnir na pokła-
dzie. Podczas gdy część oddziału zajmie się ogłu-
szeniem wilka (co w praktyce oznacza, że mają
pruć w niego, ile wlezie), Huskarl ma za zadanie
wznieść się w powietrze (na pokładzie wahadłowca
lub nie) i spaść na oszołomione monstrum razem
z siatką (posiadany przez niego implant umożliwi
bezpieczny upadek z dowolnej wysokości).  Centrum bastionu płonie, a wszędzie unoszą się
ʂ W trakcie misji należy uważać na sfory wargów
– upiornych wilków, które dosłownie wypluwa
z siebie Pomiot. Dodatkowo potwierdzone zosta-
ły informacje o aktywności Agentów Niflheimu,
którzy wdają się w potyczki z żołnierzami.
ʂ Powodzenie misji zależy od stopnia realizacji celu
głównego oraz ewentualnych celów pobocznych.
ʂ Bohaterowie pozostają w ciągłym kontakcie z do-
wództwem i podlegają bezpośrednio tylko im.
Nie mają władzy nad żołnierzami stacjonującymi
w Uppsali, którzy podlegają swoim zwierzchnikom.  widzą potężną eksplozję na jednym z niższych pięter
ʂ Bohaterowie mają swobodę wyboru, kto z nich
ma zostać dowódcą oddziału. Decyzję muszą
podjąć przed misją. W trakcie operacji to do-
wódca ma finalne słowo dotyczące doraźnych
działań, musi jednak wykonywać wytyczne na-
czelnego dowództwa.  nie mogą dopuścić. Jako że uniwersum MidGuard
54
ʂ Misja posiada pewną komplikację. Przez cały czas
jej trwania oddziałowi bohaterów towarzyszyć
będzie dwójka reporterów z planetarnej telewizji
Frey TV. Korporacja Frey Media – właściciele stacji
– sowicie dofinansowała działania Gwardii, w za-
mian prosząc jedynie o możliwość relacjonowania
przebiegu operacji dla mieszkańców Midgardu. 
ʂ Ekipa telewizyjna to reporterka Astrid Lang oraz
kamerzysta Kris (wykorzystaj statystyki Cywi-
la). Bohaterowie muszą ich chronić. Śmierć re-
porterów na wizji byłaby BARDZO szkodliwa dla
publicznego wizerunku nie tylko bohaterów, ale
również Gwardii Midgardu. No cóż, takie czasy.
ʆ Wskazówki dotyczące prowadzenia ekipy
telewizyjnej: Astrid to niewysoka blondyn-
ka z włosami splecionymi w grube warkocze,
która na prawej stronie twarzy ma wytatu-
owane błyszczące gwiazdy. Jest bardzo ak-
nawet najdrobniejsze działania bohaterów,
starając się przedstawić je jako akty nieby-
wałego heroizmu. Stara się być jak najbliżej
akcji, nie zważając na ryzyko. Kris to z kolei
wysoki, szczupły mężczyzna o bujnej czupry-
– ma w nim podgląd na kamerę zamonto-
waną w niewielkim dronie, zawsze latającym
niedaleko niego. Kris zazwyczaj odpowiada
monosylabami, potwierdzając lub zaprze-
czając pytaniom Astrid. Jego ulubionym
sposobem komunikacji jest jednak podnie-
siony lub opuszczony kciuk.
wet tak oczywistych jak opuszczenie
strefy zagrożenia, wymaga udanego te-
stu Charyzmy o PT Standardowym.
Scena 1: GoRące Powitanie
Gdy bohaterowie docierają do Uppsali na pokładzie
wahadłowca, ich oczom ukazuje się ponury widok.
kłęby dymu. Ze zniszczonych budynków wydobywa
się ogień, słychać zawodzenie syren, a odgłosy wy-
strzałów rozbrzmiewają szerokim echem w akom-
paniamencie upiornego wycia wilków. Uppsala to
ogromna metropolia ciągnąca się aż po horyzont;
wygląda na to, że strefa walk obejmuje na razie
tylko część jej centrum. Podczas gdy bohaterowie
starają się ocenić sytuację, reporterka głośno zdaje
relację z wszystkiego, co widzi.
W trakcie schodzenia do strefy zero bohaterowie
wieżowca należącego do korporacji Altborg, której
właściciel, Jens Altmann, jest znany z inwestowania
sporych sum w rozwój bastionu. Pozostali przy ży-
ciu pracownicy mają odciętą drogę ucieczki i pozo-
staje im tylko skakać z okien, do czego bohaterowie

UWAGA
W ramach wprowadzenia graczy
w pierwszą scenę możesz wykorzy-
stać Astrid. Zamiast w zwyczajo-
wy sposób opisywać im, co widzą,
przekaż to ustami reporterki – tak,
jak gdyby sami oglądali wiadomo-
ści na żywo.
to świat rządzony w dużej mierze przez korporacje,
bohaterowie nie unikną politycznych decyzji. Oto
nadchodzi pierwsza z nich. Naczelny dowódca – jarl
o imieniu Torsten – nakazuje oddziałowi wylądowa-
nie na dachu i ocalenie jak największej liczby po-
szkodowanych, licząc na przychylność Altmanna po
uratowaniu jego pracowników.  ʂ Charyzma – postać potrafi zainspirować do
Wahadłowiec osiada na dachu płonącego budyn-
ku, a po wysadzeniu oddziału i reporterów dostaje
rozkaz, aby udać się do innej części centrum w celu
ewakuacji rannych żołnierzy. Gdy tylko bohaterowie
opuszczą pokład, pospiesznie odlatuje, aby dosłow-
nie chwilę później zostać zestrzelonym przez rakietę
Agentów Niflheimu, co w bardzo żywiołowy sposób
opisuje Astrid.
W taki oto sposób gracze rozpoczynają pierwszą
scenę scenariusza. Ma ona na celu zaznajomienie ich
ze sposobem przeprowadzania testów umiejętności
oraz pokazanie im, jak mogą je kreatywnie wykorzy-
stać. Ewakuowanie pozostałych przy życiu pracow-
ników korporacji Altborg da im szansę na dokonanie
pierwszych heroicznych czynów i pozwoli zrozumieć
rozmach uniwersum MidGuard.  (poszczególne poziomy nie sumują się – oznaczają
Ewakuacja tak dużego budynku w rzeczywisto-
ści trwałaby bardzo długo, dlatego wykorzystamy
trochę abstrakcyjny sposób na jej przeprowadzenie.
Każda z postaci, które wkroczą do zrujnowanego
budynku, wybiera jedną z umiejętności: Wytrzy-
małość, Refleks, Wyczulone Zmysły, Technika,
Wiedza, Hakowanie lub Charyzma (zsumowaną
razem z odpowiednim Parametrem Głównym), albo
Parametr Poboczny Wysportowanie (najlepszym
pomysłem jest wybranie tej umiejętności, której po-
ziom jest najwyższy). Następnie każdy bohater za-
stanawia się, jak może najlepiej wykorzystać daną
cechę do uratowania ludzi z płonącego wieżow-
ca. Poniżej zamieszczone zostały przykłady, jednak
kreatywność graczy może wykraczać daleko poza
przedstawione ramy i nie należy jej ograniczać. To
oni są bohaterami, muszą jedynie dobrze uzasadnić,
w jaki sposób podjęte działania wiążą się z wybra-
nym Parametrem.  krótkich, lecz heroicznych opowieści. Całość akcji ra-
ʂ Wytrzymałość – postać wkracza w najbardziej
niedostępne rejony budynku, wynosząc nieprzy-
tomnych i wyszukując żywych wśród kłębów gę-
stego dymu i potwornego gorąca.
55
ʂ Refleks – postać błyskawicznie reaguje na wszel-
kie zagrożenia, odpychając ludzi spod spadają-
cych stropów i wybuchających sprzętów. 
ʂ Wyczulone Zmysły – postać stara się zlokalizo-
wać jak najwięcej uwięzionych osób i wyszuki-
wać najlepsze drogi ewakuacyjne.
ʂ Technika – postać potrafi naprawić niedziała-
jące windy i zablokowane drzwi, a także w pro-
wizoryczny sposób wzmacniać nadwyrężone
konstrukcje, pozwalając na ucieczkę większej
ilości osób, zanim wszystko runie.
ʂ Wiedza – postać zna bardzo dobrze procedury
ewakuacyjne używane w korporacjach i potrafi
efektywnie zarządzać ucieczką poszkodowa-
nych, przy okazji stawiając na nogi tych, którzy
normalnie nie daliby rady uciec.
ʂ Hakowanie – postać potrafi aktywować systemy,
które uległy przeciążeniu podczas wybuchu, co
pozwoli na uruchomienie zabezpieczeń przeciw-
pożarowych i znacznie ułatwi ucieczkę rannym.
działania nawet kompletnie zrezygnowane
jednostki. Szybko podnosi na duchu ocalałych
z wybuchu i zagrzewa do wzajemnej pomocy,
minimalizując panikę.
ʂ Wysportowanie – postać postanawia wykorzy-
stać swoją siłę i kondycję do wyciągania rannych
spod gruzów oraz wynoszenia tych, którzy nie
dadzą rady wyjść o własnych siłach. 
Po dokonaniu wyboru gracz wykonuje otwarty test
danej umiejętności, co oznacza, że rzuca kośćmi,
dodaje wynik do sumy Parametru Głównego i Umie-
jętności (lub samego Wysportowania) i sprawdza,
ile Poziomów Trudności udało mu się pokonać. Licz-
ba uratowanych osób zależy od osiągniętego PT
uratowaną liczbę osób).
ʂ PT Standardowy (15) to 10 uratowanych osób.
ʂ PT Trudny (20) to 20 uratowanych osób.
ʂ PT Bardzo Trudny (25) to 30 uratowanych osób.
ʂ PT Ekstremalny (30) to 40 uratowanych osób.
ʂ PT Legendarny (35) to 50 uratowanych osób.
ʂ Wyrzucenie Krytyka, czyli 20 na Kości Odyna, to
dodatkowe 10 osób. 
ʂ Wyrzucenie Pecha, czyli 1 na Kości Odyna, ozna-
cza, że działania postaci wykończyły ją i przy-
niosły zerowe efekty – postać otrzymuje lekki
poziom Wyczerpania (otrzymuje -2 do wszyst-
kich przyszłych testów aż do kilkugodzinnego
odpoczynku lub do czasu, gdy zda test Wytrzy-
małości o PT Bardzo Trudnym).
Po wykonaniu testów gracze opisują, jakie efekty
przyniosły ich działania. Może to stworzyć okazję do
towniczej zajmie około pół godziny.
Ekipa filmowa wciąż towarzyszy bohaterom,
a Astrid rozpływa się nad ich heroizmem. Podążają
krok w krok za oddziałem, kompletnie ignorując za-
grożenie. Jeżeli masz ochotę, możesz nieco utrudnić
graczom ewakuację budynku.
ʂ Podczas ewakuacji ekipa ma 50% szans na
wpadnięcie w tarapaty (wykonaj rzut 1k20 – wy-
niki od 10 w dół to kłopoty, od 11 w górę to brak
komplikacji) – zostaną uwięzieni przez resztki
płonącej konstrukcji. Bohaterowie mogą połą-
czyć się z reporterami na jednym z kanałów w ich
komunikatorach. Jeżeli dojdzie do takiej sytuacji,
wybrany z graczy może poświęcić jeden z uzy-
skanych w teście ewakuacji PT, aby zająć się
ratunkiem dziennikarki i kamerzysty. W przeciw-
nym wypadku ekipa zginie, spowita płomieniami
i dymem.
Gdy akcja ratownicza dobiegnie końca, pracowni-
cy Altborg znajdą się bezpiecznie poza budynkiem,
gdzie przejmą ich żołnierze Gwardii, eskortujący
ocalałych do odpowiedniej strefy. W tym momen-
cie do BG (bohaterów graczy) dotrze wiadomość
od dowództwa dotycząca potwierdzonej katastro-
fy wahadłowca, z którego wraku dochodzą sygnały
prośby o pomoc. Bohaterowie przechodzą do na-
stępnej sceny.  hekserycznego, będącego głównym generato-
Scena 2: Wahadłowiec w Ogniu
Kolejna część scenariusza przynosi nieco komplikacji.
Jarl Torsten podaje bohaterom aktualizację sytuacji:
ʂ Gleipnir jest coraz bliżej i powinien dotrzeć do
Uppsali najdalej za pół godziny.
ʂ Pomiot ciągle znajduje się w okolicy, a żołnierze
zajmują się odciąganiem go od prób przedo-
stania się w dalsze rejony miasta – dopóki nie
przybędzie Gleipnir, nie ma sensu wdawać się
w potyczkę.
ʂ Dwie przecznice na wschód od ich obecnego
położenia odebrano sygnał ratunkowy od żołnie-
rzy uwięzionych w rozbitym wahadłowcu, który
w każdej chwili może eksplodować. Rdzeń hek-
seryczny, który stanowi źródło zasilania, uległ
poważnemu uszkodzeniu i zachowuje się bardzo
niestabilnie. Sprawdźcie sytuację i postarajcie się
uratować swoich braci i siostry!
Na tym etapie gracze mogą nie czuć potrzeby po-
mocy żołnierzom, chcąc skupić się na pokonaniu Po-
miotu. Oczywiście w zaistniałym chaosie nikt im tego
nie zabroni, lecz muszą się liczyć z konsekwencjami.
ʂ Sprzeciwienie się rozkazom dowództwa będzie
miało bardzo przykre następstwa. Nawet jeśli
bohaterowie pomyślnie wykonają misję, nadal
staną przed Tingiem – odpowiednikiem sądu.
ʂ Ekipa filmowa na pewno ochoczo skomentuje
brak podjętych działań w kierunku uratowania
żołnierzy, i to podczas relacji na żywo.
ʂ Scena ma dać graczom możliwość zapobiegnię-
cia dodatkowym komplikacjom, które mogą
pojawić się w czasie operacji. Rezygnacja z wzię-
56
cia udziału w scenie uniemożliwi im to, o czym
z oczywistych powodów nie mogą wiedzieć.
ʂ Jeżeli gracze podejmą decyzję o zignorowa-
niu sceny, możesz przyspieszyć bieg wydarzeń
i przejść od razu do sceny 3 (zakładając przy
tym, że wahadłowiec eksplodował razem z uwię-
zionymi żołnierzami, a Agenci Niflheimu zdołali
zdetonować bombę). 
Jeżeli gracze zdecydują się podążać za wytycznymi
dowództwa, muszą udać się na wschód, przemie-
rzając zawalone gruzami ulice otoczone przez zde-
wastowane, płonące wieżowce. Dwie przecznice od
budynku Altborg ich oczom ukazuje się rozbity wa-
hadłowec, którego dziób wbił się w ulicę i częściowo
w grubą, kamienną ścianę świątyni Odyna. Piloci są
ewidentnie martwi, a obydwa silniki skrzą się ma-
giczną energią, która je napędza.
ʂ Podczas tej sceny reporterzy trzymają się z tyłu.
Jedynie dron filmuje wszystko z bezpiecznej wy-
sokości.
ʂ Test Hekseri lub Techniki o PT Standardowym
pozwoli ocenić, że doszło do uszkodzenia rdzenia
rem mocy. Przenikanie energii hekserycznej do
rzeczywistości przez zbyt długi czas spowoduje
eksplozję. Wahadłowiec posiada tylną rampę,
którą żołnierze wydostają się na zewnątrz, lecz
w wyniku kolizji uległa ona uszkodzeniu. Z daleka
słychać już wołanie o pomoc.
ʂ Niedaleko statku, na niewielkim placu, pośrodku
którego postawiono pomnik Thora z uniesionym
młotem, grupa podejrzanych osobników majstru-
je coś przy cylindrycznym urządzeniu. Z daleka
można poznać w nich Agentów Niflheimu – całe
ich ciała pokryte są gęsto tatuażami, są uzbrojeni
i na pewno nie są członkami Gwardii Midgardu. 
ʆ Agenci próbują aktywować bombę hekse-
ryczną, która otworzy nad tą częścią miasta
magiczny wir do Gapganiga, co w efekcie
wywoła straszliwą burzę. Na każdego BG
przypada dwóch Agentów.
ʆ Udany test Standardowy Hekseri lub Trudny
Techniki pozwoli rozpoznać urządzenie. Po-
stać wie, że działanie bomby hekserycznej
jest w dużej mierze nieprzewidywalne, ale
nigdy nie przynosi nic dobrego.
W tym momencie bohaterowie mogą, lecz nie muszą
dokonać wyboru – pomóc żołnierzom czy pokrzyżo-
wać szyki Agentom. Oczywiście mogą się rozdzielić,
lecz znacznie utrudni im to wykonanie obydwu za-
dań. Zarówno wahadłowiec, jak i Agenci znajdują się
25 metrów od graczy na potrzeby ustalenia odległo-
ści w walce (między wahadłowcem a Agentami jest
30 metrów).
 Wahadłowiec
Jeżeli gracze postanowią uratować żołnierzy, zdadzą
sobie sprawę, że mają tak naprawdę bardzo niewie-
le czasu. Aby odblokować rampę, muszą zdać albo
Trudny test Techniki (ręczne odblokowanie mechani-
zmu otwierającego rampę), albo Bardzo Trudny test
Wysportowania (otwarcie rampy siłą). Testy te prze-
prowadzane są na zasadzie testu Wspomaganego.
Wspomaganie testów
Jedna z postaci decyduje się na
przewodzenie w teście. To ona bę-
dzie wykonywać właściwy test
umiejętności. Przed rzutem zgłasza-
ją się ewentualni pomocnicy, którzy
jako pierwsi wykonują Standardowy
test tej samej umiejętności co oso-
ba inicjująca zadanie, pamiętając
o ewentualnych karach wynikają-
cych z jej braku. Za każdy uzyska-
ny PT testu pomocników powyżej
Łatwego postać główna otrzymuje
premię +1 do swojej próby. Niemniej
mogą oni w równym stopniu pomóc,
co przeszkadzać. Jeżeli pomocnik
nie zda wymaganego testu o Stan-
dardowym PT, podnosi poziom trud-
ności testu głównego o jeden, np.
z Trudnego na Bardzo Trudny itd.
ʂ Udany test pozwoli uratować 4 żołnierzy Midgardu.
Reszta, razem z dowódcą, zginęła podczas uderzenia
w ziemię. Żołnierze są dozgonnie wdzięczni i nie mają
oporów przed przejściem pod tymczasową komendę
bohaterów. Mogą okazać się pomocni w dalszej części
scenariusza. W tym czasie, jeżeli gracze postanowili
skupić swoją uwagę wyłącznie na rozbitym waha-
dłowcu, Agentom udaje się aktywować urządzenie,
po czym stają się niewidzialni dzięki specjalnemu im-
plantowi i uciekają. Rozpoczyna się atak wargów.
ʂ Niepowodzenie testu Wspomaganego oznacza,
że statek lada chwila wybuchnie, a bohaterowie
mają kilka chwil na pospieszne oddalenie się. Po
kilku sekundach wahadłowiec rozbłyskuje magicz-
ną energią, po czym wrak zaczyna się dezintegro-
wać razem z martwymi żołnierzami. W tym czasie,
jeżeli gracze postanowili skupić swoją uwagę wy-
łącznie na rozbitym wahadłowcu, Agentom udaje
się aktywować urządzenie, po czym stają się nie-
widzialni dzięki specjalnemu implantowi i uciekają.
Rozpoczyna się atak wargów.
57
Agenci
ʂ Jeżeli gracze postanowią przerwać działania
Agentów, muszą najpierw ich wyeliminować. Na
każdego bohatera przypada dwóch Agentów.
Jest to pierwsza sytuacja bojowa
w scenariuszu. Walkę rozpoczyna-
my od wykonania testu Refleksu,
określającego Inicjatywę (kolejność
działań w walce). Gracze wykonują
je dla swoich bohaterów, a Mistrz
Gry dla Agentów. Nie trzeba wy-
konywać osobnych testów dla każ-
dego z Agentów, bo traktujemy ich
jako grupę, która działa jednocze-
śnie w swojej inicjatywie. Postaci
działają w kolejności od najwyż-
szego wyniku testu do najniższego.
W swojej inicjatywie gracze mogą
wykonać dwie akcje: ruch, któ-
ry pozwala im na przemieszczenie
się w metrach o wartość Parame-
tru Ruch, oraz akcję bojową (jak
oddanie strzału, rzucenie zaklęcia,
wykonanie testu). Zamieniając ak-
cję bojową na drugi ruch, bohater
jest zdolny do wykonania sprintu –
porusza się o dwukrotność wartości
Parametru Ruch. Warto, by postaci,
które zdecydują się na atak bronią
ręczną, wykorzystały swoją pierw-
szą akcję właśnie na sprint.
Agenci są uzbrojeni w karabiny
i oddalą się od urządzenia. Dwóch
z nich majstruje przy nim, ale oni
również są gotowi do walki. W rzeczy-
wistości zaprogramowali już bombę.
Agenci strzelają pojedynczymi
pociskami – jeżeli jednak chcesz
podnieść poprzeczkę, pozwól im na
oddanie serii strzałów.
Uwaga: Udana pojedyncza seria
może bardzo łatwo wyeliminować po-
stać już na początku starcia, a sami
Agenci nie mają stanowić głównego
trzonu przygody, jedynie wprowadzić
graczy w mechanikę walki.
 ʂ Po zakończonym starciu gracze mogą zbadać
urządzenie. Z bliska staje się jasne, że to bom-
ba hekseryczna – nie jest wymagany test. Jaka-
kolwiek próba uszkodzenia bomby to 50% szans
na przedwczesny wybuch. Aby rozbroić urządze-
nie, które jest chaotycznym połączeniem magii
i technologii, konieczny jest test Wspomagany
(zasady testów Wspomaganych powyżej). Gra-
cze mogą wybrać pomiędzy Trudnym testem
Hakowania (przełamanie zabezpieczeń me-
chanizmu detonującego) lub Bardzo Trudnym
Hekseri (dezaktywowanie miniaturowego rdze-
nia hekserycznego).  reporterów. Reporterzy są oddaleni o 20 metrów
ʆ Udany test pozwoli zapobiec wybuchowi
bomby i przywołaniu burzy. W tym czasie,
jeżeli gracze zdecydowali się skupić swoją
uwagę jedynie na Agentach, wahadłowiec
wybucha, zabijając żołnierzy. Rozpoczyna się
atak wargów.
ʆ Niepowodzenie testu oznacza, że bohate-
rom nie udało się rozbroić bomby. Mają kilka
sekund na oddalenie się z miejsca wybuchu,
po czym ładunek eksploduje, a w niebo wzbi-
ja się czarno-błękitny promień. Nagle zbiera-
ją się czarne niczym smoła chmury i formują
ogromny wir, w środku którego widać ko-
smiczną próżnię rozświetloną gwiazdami.
Z wiru zaczynają strzelać czarne błyskawice.
Uwaga
Od tej pory, aż do spętania Pomio-
tu, jest 10% szans na to, że postać
zostanie trafiona błyskawicą pod-
czas każdej rundy walki z potworem
(aby to określić, rzuć 1k20. Wyniki
1 lub 2 oznaczają trafienie błyskawi-
cą). Błyskawica zadaje 3k10 obra-
żeń, przed którymi nie chroni żadna
zbroja (oprócz magicznej).
W tym czasie, jeżeli gracze zdecydowali się skupić swo-
ją uwagę jedynie na Agentach, wahadłowiec wybucha,
zabijając żołnierzy. Rozpoczyna się atak wargów.
Atak wargów
Po zakończonej akcji spomiędzy budynków, kryjąc się
w mroku bocznych uliczek, wyskakują wargi – upior-
ne wilki zrodzone z antymaterii. Ich futro jest bardzo
gęste, niemal metaliczne, a oczodoły żarzą się czer-
wonym blaskiem. Na każdego bohatera przypadają
2 wargi, plus po jednym wargu na każdego reportera.
ʂ Wargi starają się zaskoczyć oddział. Każdy
z graczy wykonuje test Wyczulonych Zmy-
58
słów o PT Bardzo Trudnym. Każdy, kto nie zdał,
jest zaskoczony i nie podejmuje żadnych dzia-
łań w rundzie zaskoczenia. Ustalamy Inicjatywę
(wargi traktujemy jako jedną grupę).
ʂ Wilki starają się wykorzystać uzyskane zaskocze-
nie, aby skrócić dystans do zwarcia. Dwa z nich
podbiegają w stronę reporterów, o czym Astrid
da znać głośnym krzykiem. Każdy, kto nie dał się
zaskoczyć i reaguje szybciej niż wargi, może wy-
korzystać ten moment na strzelanie do wilków.
ʂ Podczas tej walki po 2 wargi rzucają się z kłami
i pazurami na bohaterów, a dwa chcą rozszarpać
od bohaterów, dlatego potrzebna jest taktyczna
decyzja, czy bohaterowie chcą najpierw uporać
się z bestiami, które atakują ich samych, czy sku-
pią się na ochronie ekipy filmowej. Wszystko jest
rzecz jasna transmitowane na żywo w najwięk-
szej midgardzkiej telewizji. 
ʂ Reporterzy są właściwie bezbronni i otrzymują au-
tomatyczne trafienie w każdej rundzie walki. Gdy
ich Witalność spadnie do poziomu 0, umierają.
ʂ Podczas tej walki warto pamiętać, że strzelanie
w zwarciu obarczone jest karą -2, dlatego tak
istotne jest utrzymanie wargów na dystans, chy-
ba że mamy możliwość walki w zwarciu odpo-
wiednią bronią.
ʂ Jeżeli bohaterowi uratowali żołnierzy, mogą się
oni okazać bardzo pomocni podczas tego starcia. 
Po ataku wargów nadchodzi czas na przejście do
sceny 3. Dowództwo informuje, że wahadłowiec
z siecią Gleipnir jest już nad Uppsalą. 
Scena 3: Polowanie na gRubą
zWierzynę!
Gdy tylko bohaterowie otrzymują wiadomość o do-
stępności sieci Gleipnir, czują, jak ziemia zaczyna
trząść się rytmicznie pod ich stopami, a za zakrę-
tem słychać odgłosy wystrzałów z ciężkiej broni. Po
chwili zza stojącego na rogu wieżowca wybiega
Pomiot Fenrisa, wyraźnie rozwścieczony i w amoku.
Tuż za nim pędzi transporter opancerzony, a żołnierz
operujący ciężkim działem na jego dachu strzela
w bestię. Rozpędzony Pomiot przeskakuje nad bo-
haterami, znikając za następnym zakrętem. Nie ma
mowy, by ktokolwiek z obecnych zdołał go dogonić
o własnych siłach. 
Gdy żołnierze zauważają bohaterów, zatrzymują
się i opuszczają pojazd. Dostali rozkaz, aby przeka-
zać wóz oddziałowi bohaterów, gdy tylko się na nich
natkną. Sami mają zająć się pomocą cywilom. Prze-
kazują każdemu z bohaterów zestaw medyczny w po-
staci 1 MedPacka Deluxe. Jako że mają nad sobą
przełożonych, nie dadzą się namówić na wsparcie
drużyny, jednak bohaterowie mogą zabrać na pokład
transportera uratowanych w scenie 2. żołnierzy oraz
obowiązkowo ekipę telewizyjną, jeżeli jeszcze żyje.

MedPack Deluxe: przywraca 2k10+15
pkt. Witalności. Trudny Test Wiedzy
+10 pkt. Dodatkowo: Leczy wszelkie
choroby i trucizny.
Każde użycie MedPacka w czasie
mniejszym niż godzina od zaży-
cia pierwszego powoduje, że po-
stać staje się Otumaniona na 1k5
godzin. Każda następna aplikacja
powoduje pogłębienie się tego sta-
nu – postać otrzymuje kumulatyw-
ne kary do testów, a czas otrzą-
śnięcia się wydłuża się o 1k5 godzin.
Przykład: Ingrid, nieokiełznana Wal-
kiria, jest na skraju śmierci. Aplikuje
standardowy MedPack, dzięki cze-
mu odzyskuje 10 pkt. Witalności.
To wciąż za mało, aby jej stan się
ustabilizował, więc zażywa kolejny
w chwilę później. Staje się Otuma-
niona, otrzymuje więc karę -5 do
wszystkich testów i Obrony (oraz
nie może używać akcji Sprint) na
2 godziny. Regeneruje jedynie 6 pkt.
– pech. Ingrid uznaje, że nie może
czekać – aplikuje sobie trzeci, ostatni
posiadany MedPack, który przywra-
ca jej 12 pkt. Witalności. Ingrid od-
dycha z ulgą, lecz teraz jej kara do
testów i Obrony wynosi -10 na do-
datkowe 3 godziny – czyli Walkiria
otrząśnie się z Otumanienia dopiero
po 5 godzinach.
Aplikacja MedPacka nie jest
możliwa w trakcie aktywnej walki
z przeciwnikiem (chyba że Wete-
ran posiada kieszeń medyczną).
Aby skutecznie go użyć, należy wy-
cofać się z walki, schować za osło-
ną itp. Z tego samego powodu nie
jest możliwe użycie MedPacka na
innych walczących postaciach.
59
Pojazd to duży, opancerzony transporter z szofer-
ką i paką zdolną pomieścić do 9 osób. Na dachu ma
wieżyczkę, na której zamontowane jest działo Mały
Bjorn. Do samej wieżyczki można dostać się z paki.
Niestety, działo nie robi żadnego wrażenia na Pomio-
cie – może go najwyżej połaskotać.
Mały Bjorn
Obrażenia: 6+3k10
Celność: +1
Ataki: 1-2
Zasady Specjalne: Zamontowane
na stałe; Dublet: +5 pkt. Obrażeń
Uwaga: Jeżeli gracze wpadną na pomysł, by
ostrzelać Pomiot, gdy tylko go zobaczą, muszą naj-
pierw zdać test Strachu o PT Bardzo Trudnym.
Widok rozpędzonego monstrum może zmrozić krew
w żyłach nawet najtwardszym z żołnierzy. Test Stra-
chu w późniejszych etapach sceny będzie miał już
poziom Standardowy.
Jeżeli bohaterom uda się pokonać Strach, mają
szansę od razu zwrócić na siebie uwagę potwora.
Muszą zadać mu liczbę obrażeń równą 1/3 jego Wital-
ności. W przeciwnym wypadku bestia popędzi przed
siebie i konieczne będzie dogonienie jej w transpor-
terze. Ważne: ze względu na olbrzymi rozmiar prze-
ciwnika wszystkie strzały i ataki w niego wymierzone
uzyskują premię +4. 
W przypadku pościgu za potworem bohaterowie
nie muszą trudzić się jego wytropieniem, bo kompu-
ter podaje jego obecne położenie, więc bez proble-
mu mogą znaleźć się na jego „ogonie”. Na prostej
drodze są w stanie utrzymać dystans 50 metrów.
Wielki wilk ciągle jednak zmienia kierunek i robi
zwroty na każdym skrzyżowaniu. Utrzymanie go na
celowniku wymaga wykonania przeciwstawnego te-
stu Wysportowania Pomiotu i umiejętności Obsłu-
ga Pojazdów kierującego transporterem.
ʂ Jeżeli zwycięży Pomiot – unika ewentualnego
ostrzału z wieżyczki i szalony pościg trwa dalej.
Bestia niszczy coraz to nowe budynki, wpadając
na nie swoim cielskiem. Im dłużej trwa pościg,
tym bardziej zrujnowane jest centrum Uppsali. 
ʂ Jeżeli zwycięży kierowca – udaje mu się utrzy-
mać dystans odpowiedni do oddania strzału.
Wystarczy jeden celny strzał, by Pomiot zatrzy-
mał się i odwrócił w stronę bohaterów. 
ʂ Gracze mogą wpaść na ryzykowny pomysł sta-
ranowania potwora – będzie to wymagało uda-
nego testu Obsługi Pojazdów, w którym należy
przewyższyć lub zrównać się z Obroną w Zwar-
ciu Pomiotu. Niestety, nie przyniesie to żadnego
efektu oprócz rozbicia pojazdu. 

Strach
Test wykonywany jest w przypadku
kontaktu z przerażającymi istota-
mi, w sytuacji, kiedy ofiara poddana
jest efektowi magii bądź innej nad-
przyrodzonej zdolności, lub w każ-
dym momencie, kiedy MG będzie
tego potrzebował, np. przy druzgo-
czącej przewadze liczebnej nadcią-
gających wrogów. Test strachu to
test Siły Woli. Jeżeli nie jest napisa-
ne inaczej, Strach paraliżuje ofiarę
niemocą i nakłada na nią karę -5 do
wszystkich testów oraz do Obrony.  czalne, bowiem Pomiot wciąż się porusza i może
Efekt Strachu utrzymuje się do
czasu jego przezwyciężenia, czyli
zdania testu Siły Woli o określonym
poziomie. Test można ponowić po
1k10 rundach. W przypadku po-
nownej porażki kary utrzymują się,
a następna próba przezwyciężenia
Strachu jest możliwa po kolejnych
1k10 rundach. Procedura jest po-
wtarzana do czasu zdania testu.
Istoty podległe działaniu Strachu
nie mogą korzystać z zasad Prze-
sunięcia ani Przerzutu wynikają-
cych z posiadanej Entropii. 
Pech: Wyrzucenie 1 w przypadku
testu Strachu oznacza absolutne
przerażenie ofiary, która dozna-
je efektów Grozy – postać zastyga
w bezruchu i nie może podejmować
żadnych działań poza ucieczką.
W momencie, gdy bestia zatrzyma się i stawi czo-
ła bohaterom (broń, w którą zaopatrzeni są członko-
wie oddziału, jest wzmocniona magią runiczną i rani
Pomiot, ale broń uratowanych żołnierzy już nie),
powinni dać znać dowództwu o swojej lokalizacji.
Dzięki temu zostanie w ich stronę wysłany wahadło-
wiec z siatką Gleipnir na pokładzie. 
Starcie z bestią powinno być trudne i widowisko-
we. Pomiot w każdej ze swoich rund korzysta z upior-
nego Skowytu, który znacznie utrudnia skuteczne
atakowanie go. Uwaga: podstawową przewagą
Pomiotu jest strach, który wywołuje. Przy pierwszej
ofensywnej akcji przeprowadzonej przeciwko niemu
bohaterowie muszą pomyślnie zdać test Strachu
60
o  PT Standardowym (w przeciwieństwie do po-
czątku sceny, bohaterowie nie są już tak zszokowani
i zaskoczeni, jednak bitwa z tak okropnym i wielkim
przeciwnikiem wymaga sporo odwagi). 
Idealny rozwój wypadków przedstawia się na-
stępująco:
ʂ Większa część oddziału czynnie walczy z bestią,
starając się sprowadzić jej Witalność do 0 (i nie
zginąć w międzyczasie).
ʂ Po 1. rundzie walki 15 metrów od jej miejsca
nadlatuje wahadłowiec, który zawisa nad zie-
mią, czekając, aż na pokładzie zjawi się Huskarl
(jego wszczep Władca Grawitacji pozwala mu
na swobodny upadek z dowolnej wysokości).
ʂ Wahadłowiec wzlatuje na wysokość 20-25 me-
trów, tak aby Huskarl mógł ciskać Piorun Asgar-
du w monstrum. 
ʂ Zrzucenie siatki w trakcie walki jest niedopusz-
łatwo jej uniknąć.
ʂ Gdy graczom uda się pokonać kreaturę, ta nie
umiera, lecz zaczyna się słaniać na nogach, po-
trząsając łbem jakby oszołomiona. To chwila,
w której Huskarl wyskakuje z wahadłowca razem
z niewielkim pakunkiem, który musi aktywować
w powietrzu. Pakunek błyskawicznie się otwiera,
a ze środka wystrzeliwuje bardzo lekka sieć o spo-
rych okach, która aż połyskuje energią hekserycz-
ną wydobywającą się z niezliczonych run. Nie
jest konieczne wykonywanie testu. Siatka szybko
opada na ziemię, całkowicie zakrywając potwora.
Gdy tylko Pomiot zda sobie sprawę z tego, co się
stało, będzie starał się wydostać. Gleipnir jest jed-
nak skonstruowana dokładnie po to, by reagować
na takie zachowanie – im bardziej bestia się mio-
ta, tym szczelniej zaciska się sieć.
Uwaga
Jeżeli gracze nie udaremnili wybu-
chu bomby hekserycznej w scenie 2.,
w każdej rundzie walki istnieje ryzy-
ko, że trafi ich błyskawica podczas
szalejącej, magicznej burzy (dotyczy
to też osoby na wahadłowcu, jeżeli
obserwuje pole bitwy przez otwarty
właz). Burza ustaje wraz z pokona-
niem Pomiotu.
 ZakońCzenie
Jeżeli bohaterom uda się pokonać potwora, wy-
bucha euforia. Dowództwo gratuluje im doskona-
le przeprowadzonej operacji, a reporterzy szaleją
z radości, opiewając heroiczne działania drużyny.
Uppsala odzyskuje upragniony spokój, a zniszczo-
na infrastruktura zostanie szybko odbudowana, bo
to tylko kwestia środków, których korporacjom nie
brakuje. Sam Pomiot niedługo po bitwie zostanie
odegnany do swojej domeny przez wolwy, znające
odpowiednie rytuały. Nie będzie już zagrażał Mid-
gardowi – a przynajmniej nie w tym momencie.

W ramach wynagrodzenia bohaterowie otrzymują:

ʂ Od 5 do 7 punktów doświadczenia, w zależności
od zaangażowania, pomysłowości i ciekawego
wcielania się w postaci. 
ʂ Serię wywiadów w planetarnej telewizji Frey TV
(tylko jeżeli reporterzy przeżyli) – mogą się teraz
cieszyć popularnością na niespotykaną skalę.
ʂ Korporacja Altborg wypłaci bohaterom 100 sty-
kerów premii za każdego uratowanego pracow-
nika z płonącego budynku. 
ʂ Bohaterowie zyskują bardzo silną pozycję w Gwar-
dii Midgardu. Każdy z nich otrzymuje Obręcz Zwy-
cięzcy – honorowe odznaczenie i symbol prestiżu.

Co jednak w przypadku, gdy coś pójdzie nie tak?

W wypadku, gdy bestia zdoła pokonać bohaterów
i nie dojdzie do użycia siatki Gleipnir, Pomiot będzie
siał spustoszenie w centrum Uppsali jeszcze przez
godzinę. Po tym czasie wyda z siebie ostatni skowyt
i zmieni się w czarny niczym smoła obłok, który po-
wędruje w stronę kosmicznej pustki. Skala zniszczeń
będzie ogromna. W przypadku porażki bohaterowie
zostaną nagrodzeni punktami doświadczenia (jak
powyżej), jednak nie mogą liczyć na wywiady czy
odznaczenia. Korporacja Altborg nadal zaoferuje im
premię, która jednak zostanie w połowie zarekwiro-
wana przez dowództwo Gwardii Midgardu, na pokry-
cie „wydatków operacyjnych”.

61
 Dodatek A: MidgaRd
szkic świata
Galaktyka, w której znajduje się Midgard, skła-
da się z niezliczonej liczby gwiazd i planet, jednak
wiele z nich jest niezbadanych lub niemożliwych do
zbadania, czy to ze względu na niebezpieczną na-
turę niektórych gwiazd, czy też mordercze warun-
ki panujące na planetach. Istnieją jednak miejsca
o warunkach sprzyjających rozwojowi życia, w któ-
rych narodziły się cywilizacje. Te miejsca to systemy
słoneczne zwane Dziewięcioma Układami – Asgard,
Vanaheim, Aelfheim, Jotunheim, Svartalfheim, Mus-
pelheim, Niflheim, Helheim oraz położony w samym
środku Midgard. Każdy z nich zdominowany jest
przez inny aspekt Echa hekserycznego, czyli energii
przepływającej przez galaktykę od czasu jej powsta-
nia. Z tego powodu każdy z Układów charakteryzuje
dominująca cecha wywodzącego się z niego pro-
mieniowania hekserycznego. Zawarty w Starterze
scenariusz rozgrywa się na Midgardzie – najważniej-
szej, ale nie jedynej planecie Układu midgardzkiego.  posiada bardzo specyficzną wegetację i nie-
MidgaRd
Charakterystyka echa hekserycznego: Zbalan-
sowana (żaden z aspektów echa hekserycznego nie
dominuje na Midgardzie)
ʂ Układ midgardzki jest najbardziej zdatnym do
życia i kolonizacji układem w galaktyce. Pla-
nety wchodzące w jego skład wykazują cechy
charakterystyczne dla innych układów, a czę-
sto są ich mieszanką. Wielkie gazowe giganty
złożone z toksycznych mgieł, żywcem wyjęte
z Niflheimu, i planety składające się w większo-
ści z wody, które, niczym w Jotunheim, są skute
grubą na kilometry warstwą lodu. Są też mniej-
sze planety, blisko Słońca, wypalone na wiór,
których powierzchnie niemal nieustannie płoną.
I jest również Midgard, czyli miejsce, gdzie ogień
i wieczna światłość ścierają się z lodem i nieusta-
jącym mrokiem. Chociaż nie jest to pewne, to
uznaje się, że Układ jest zlokalizowany na skrzy-
żowaniu fal pływowych Echa hekserycznego,
czemu zawdzięcza swój unikatowy charakter.  bita Midgardu jest przesunięta prostopadle,
ʂ Liczba planet w Układzie midgardzkim jest spo-
ra, bowiem gwiazda będąca jego centrum jest
bardzo duża. Wiele z tych planet stanowi dobrą
bazę pod kolonizację, co jest praktykowane już
62
od stuleci. Do niektórych z najbardziej znanych
planet niemacierzystych Układu należą:
ʆ Holm – półpustynna planeta targana potęż-
nymi burzami piaskowymi. Znana z wydoby-
cia cennych rud metali.
ʆ Masstaden – skuty lodem glob skrywają-
cy ruiny dawno wymarłej, prymitywnej cy-
wilizacji trolli. Prawdopodobnie w wyniku
niebywałego kataklizmu oś planety uległa
przechyleniu, przez co pogrążyła się ona
w epoce lodowcowej. Pod przykrytymi śnie-
giem ziemiami skrywają się pokłady thallu,
czyli metalu używanego w produkcji podze-
społów runiczno-elektronicznych.
ʆ Vinland – mała planeta będąca popular-
nym ośrodkiem wypoczynkowym bogatych
i wpływowych. Łagodny klimat i przyspieszo-
ny cykl dnia i nocy sprawiają, że świat ten
znane na Midgardzie pory roku. Znany jest
z produkcji najlepszego w Układzie wina.
ʆ Njarovik – gazowy gigant otoczony budzący-
mi zachwyt pierścieniami. Z górnych warstw
atmosfery pozyskiwane są rzadkie gazy szla-
chetne, używane powszechnie w przemyśle.
Liczne księżyce o zdatnej do życia atmosfe-
rze stanowią schronienie dla wielu grup ucie-
kinierów i przemytników. 
Planeta macierzysta: Midgard
ʂ Potężnych rozmiarów planeta, która może konku-
rować z niejednym gazowym gigantem. Normal-
nie na planecie tych rozmiarów grawitacja byłaby
zabójcza, jednak z niewiadomych przyczyn osiąga
ona standardowe, akceptowalne dla ludzi warto-
ści. Zgodnie z hipotezami badaczy może mieć to
związek ze specyficznym składem jądra planety,
które po dziś dzień pozostaje niezbadane. 
ʂ Sam Midgard jest unikatowym zjawiskiem. Rotu-
je synchronicznie wokół Słońca, w wyniku czego
jedna strona planety jest stale skierowana w jego
kierunku, a druga tonie w mroku. Co więcej, or-
wystawiając jeden z biegunów na działanie mor-
derczych promieni słonecznych i skazując drugi
na egzystencję w stanie permanentnej zimy. 
ʂ Jedynym skrawkiem lądu, gdzie mogło rozwinąć
się życie, jest wiecznie zielony pas równikowy,
 szeroki na kilka tysięcy kilometrów. Z powodu
rotacji synchronicznej na planecie nie występu-
ją pory roku. Wszelkie zbiorniki wodne występują
jedynie w ramach pasa równikowego.
ʂ Wędrówka w stronę jednego z biegunów prowadzi
w coraz bardziej ekstremalne warunki klimatycz-
ne. Kierując się ku biegunowi od strony Słońca,
natrafiamy na tereny o cieplejszym klimacie, któ-
re z czasem przeradzają się w niezdatną do życia
pustynię. Chcąc odwiedzić przeciwległy biegun,
musimy przejść przez chłodne, pokryte śniegiem
tereny, nieuchronnie prowadzące ku skutym
wieczną zmarzliną pustkowiom.
ʂ Midgard to kolebka ludzkości. Do czasu kosmicznej
kolonizacji człowiek nie postawił stopy na żadnej
z innych planet Dziewięciu Układów. Midgardczy-
cy, ze względu na stałe warunki klimatyczne zależ-
ne od szerokości geograficznej, wykształcili szereg
cech wspólnych, które uległy zmianom w zależno-
ści od miejsca, z których pochodziły prymitywne
plemiona ich przodków. Na równiku karnacja jest
jasna, włosy najczęściej w kolorze ciemny blond
lub rudym, a oczy – zielone lub niebieskie. Im bar-
dziej ku zacienionej stronie się kierujemy, tym ob-
licza stają się bledsze, prawie alabastrowe, a oczy
Dodatek B: Uppsala
opis metropolii
Uppsala 
Nikt nie może powiedzieć, że był na Midgardzie, je-
śli nie odwiedził Uppsali! Jako największe miasto
i centrum handlu Uppsala jest obowiązkowym przy-
stankiem na trasie każdego gwiezdnego turysty. To
tutaj ma swoje główne siedziby większość korporacji,
wśród nich MimirDev, ProfetNet, Pesta Ind, ThorCorp,
VidArms czy Ull-Tech. To stąd nadaje największa
­ Centralnym punktem miasta jest Halla, czyli
ogólnoświatowa telewizja, Frey TV, i tu ulokowane jest
centrum dowodzenia Midgardzkiej Obrony Planetar-
nej. Każdy, kto chce się liczyć, musi się tu pojawić.  cy pozostałych Konungów z całej planety podczas
Uppsala, jak każdy bastion, jest zaprojektowana
na planie okręgu. Zewnętrzne fortyfikacje stanowią
barierę nie do przebycia dla intruzów, ale jednocze-
śnie ograniczają możliwość rozbudowy tego ciągle
rozwijającego się ośrodka miejskiego. Rozwiązanie
było tylko jedno – piąć się w górę! W efekcie Uppsala
po brzegi wypełniona jest strzelistymi wieżowcami,
na których powstały porty kosmiczne, wielopozio-
mowe ogrody czy nawet całe pałace. Wiele z tych
wieżowców jest zaprojektowanych w kształcie żagla,
aby uczcić pradawne tradycje, na których wyrosło
midgardzkie społeczeństwo. Inne oddają charakter
63
jaśniejsze, nierzadko błękitne lub całkiem białe.
Włosy przybierają platynowy odcień, często wpa-
dający w szarość. Mieszkańcy wiecznie oświetlo-
nej strony posiadają ciemniejszą karnację, czarne
lub brązowe włosy oraz ciemne oczy. Z niewiado-
mych przyczyn potomkowie mieszkańców tych
ziem rodzą się czasami z płomiennie rudymi czu-
prynami i czerwonymi oczami. Takie przypadki
są rzadkie, jednak zawsze powodują poruszenie
wśród lokalnej społeczności.
ʂ W dobie kosmicznej kolonizacji wygląd miesz-
kańców kolonii może być bardzo zróżnicowa-
ny, jako że mogą pochodzić z bardzo różnych
miejsc. Najczęściej jednak można dosyć szybko
zorientować się, z jakiej części Midgardu pocho-
dzą przodkowie poszczególnych osób.
ʂ Midgard posiada bardzo wiele naturalnych sate-
litów. Każdy z księżyców jest sklasyfikowany za
pomocą oznaczenia MM i kolejnego numeru. Ich
funkcje są zróżnicowane – od ośrodków wydo-
bywczych, przez poligony eksperymentalne, aż
po kolonie karne. Nierzadko księżyc należy w ca-
łości do jednej z korporacji, która może wykorzy-
stywać go w sobie tylko znanych celach.
ich właścicieli, najczęściej pochodzących z Asgar-
du lub Vanaheimu, ale zdarzają się również smukłe,
wiecznie zielone iglice Elfów czy potężne, pozbawio-
ne okien monumenty Svartów. I podczas gdy gór-
ne części tych budowli skąpane są w promieniach
wiecznie zachodzącego słońca, dolne poziomy toną
w sztucznym świetle jaskrawych neonów.
ogromny kompleks będący miejscem urzędowania
Konunga oraz jego doradców, a raz w roku goszczą-
zgromadzenia zwanego Alting. Ponadto w skład
Halli wchodzą świątynie największych z bóstw, gdzie
znaleźć można ich najważniejszych kapłanów –
Gothi. W innej części kompleksu zlokalizowane jest
centrum dowodzenia Obrony Planetarnej. W czasach
obecnych Halla unosi się w miejscu, wysoko ponad
wieżowcami, dzięki życzliwości Aesirów, którzy wy-
budowali jej podstawy na bazie technologii wykorzy-
stanej w ich słynnych latających miastach. Ukazuje
to jej nadrzędną rangę i wymusza szacunek wśród
prezesów obcych korporacji, którzy z coraz większą
śmiałością próbują ingerować w kompetencje władz.
 Dodatek C:
Historia i kulTura
MidgaRdu
Midgard to unikatowa planeta w skali wszystkich
9 układów. Dzięki zjawisku rotacji synchronicznej wo-
kół systemowej gwiazdy, jedna z półkul jest zawsze
skierowana w jej stronę. Nie trzeba być Techmistrzem,
by łatwo wywnioskować, że ta strona nie nadaje się
do życia. Piekące bez końca słońce wypaliło glebę do
cna, pozostawiając suche pustkowia, z których wiatr
rozsiewa piach na cztery strony świata.
Prawdę mówiąc, druga półkula również nie za-
chęca do wycieczek. To pogrążona w wiecznym mro-
ku, skuta lodem kraina śmierci i rozpaczy.
A jednak Midgard tętni życiem. Zawdzięcza to
przesunięciu osi planety, która jest niemal idealnie
prostopadła w stosunku do słońca, podczas gdy
sama planeta obraca się poziomo. Oznacza to, że na
Midgardzie nie ma ani pór roku, ani cyklu dziennego.
Jest za to Pierścień – największy skarb wszystkich,
którzy kiedykolwiek zamieszkiwali tę planetę.
Pierścień to wiecznie zielony pas równikowy, któ-
ry okala Midgard niczym wstęga zawinięta wokół kuli.
Osobliwe warunki wegetacji sprawiają, że roślinność
jest bardzo wytrzymała i daje wyśmienite plony, jeżeli
tylko wiemy, jak sobie z nią radzić. Do tego jest bar-
dzo różnorodna, w zależności od naszego oddalenia od
równika – im bardziej w stronę słonecznej części, tym
bardziej tropikalne spotykamy okazy, jeżeli zaś zechce-
my pooddychać sosnowym powietrzem, musimy kiero-
wać się ku mrocznej stronie. Roślinność to także świetny
przewodnik, który daje nam znać, jak daleko możemy
zapuścić się w stronę biegunów. W obu kierunkach lasy
mocno się przerzedzają, gdy warunki stają się niezdat-
ne do życia. Niejednemu odkrywcy uratowało to skórę.
I tak oto niezmienny Midgard trwa odwiecznie,
niczym jedyne pewne miejsce we wszechświecie,
które skutecznie opiera się wszechobecnym zmia-
nom. Są tacy, którzy dopatrują się w tym jakiegoś
potężnego hekseri, jak gdyby Midgard stał na skrzy-
żowaniu mocy żywiołów wszystkich Dziewięciu Świa-
tów, dając warunki do życia dla każdego z ludów je
zamieszkujących. Inni doszukują się w jego istnieniu
roli azylu, miejsca spotkań i schronienia. Jednak dla
zdecydowanej większości Midgard to odwieczne Pole
Bitwy, gdzie podczas Ragnaroku przyjdzie im oddać
swoje życie za nowe. Wierzą, że kto zwycięży w tej
bitwie, stanie się nowym władcą Midgardu.
64
Wierzą również, że działo się to już tysiące razy
wcześniej. A sam Pierścień nie symbolizuje ogrodu,
lecz węża zjadającego własny ogon.
Jeżeli to prawda, to panująca obecnie era domina-
cji człowieka musi kiedyś się skończyć. A ostatnie wyda-
rzenia mogą nas tylko w tym przekonaniu utwierdzać.
BastiOny
Powstanie bastionów uważa się za pierwszy etap cy-
wilizacyjny Midgardczyków. Ze względu na ekstremal-
ne warunki panujące na planecie ludzkość zmuszona
była do przemieszczania się i osiedlania tylko w ob-
rębie Pierścienia. Minęły wieki, nim udało się ustalić,
że Pierścień to pętla, która odgradza obydwie półkule.
Pętla ta nadawała się idealnie do stworzenia połą-
czonego systemu umocnień. Jakiekolwiek idee różniły
starożytne plemiona, strach przed bestiami nadcią-
gającymi z Pustkowi był wystarczający, by dogadać
się w tej kwestii. I tak oto powstały pierwsze bastiony –
najpierw twierdze warowne, potem ufortyfikowane
miasta, z czasem przeradzające się w ogromne cy-
tadele. Rozsiane w równych odległościach od siebie,
pozwalały na skuteczną komunikację, a wraz z nią na
obronę Pierścienia i ziem na nim leżących.
Cywilizacja zaczęła kwitnąć. Bastiony dały ludz-
kości nieznaną wcześniej stabilizację i poczucie bez-
pieczeństwa. To z kolei pozwoliło skupić się nie tylko
na zbrojeniach, ale również na badaniach nauko-
wych i poznawaniu otaczającego świata.
Dzisiejsze bastiony stoją na fundamentach daw-
nych twierdz, jednak zasada ich funkcjonowania jest
niezmienna od tysięcy lat. Być może fortece zaginęły
wśród błyszczących drapaczy chmur i świateł neonów,
a same tereny zamieszkałe rozrosły się do niebotycz-
nych rozmiarów, lecz sposób ich zagospodarowania
to dla Midgardczyków rzecz święta i niezmienna. Ty-
powy bastion ma plan okręgu, otoczonego murem
obronnym. To swoiste miasto-państwo, które posiada
własnego Konunga oraz pradawne tradycje. Każdy
bastion założony został przez inne plemię, co wyraźnie
widać po jego architekturze i mieszkańcach. W każ-
dym uznawano za opiekuna inne z bóstw i to jemu
oddaje się cześć, nie zapominając jednak o innych.
 Nikt wszak nie chce rozgniewać bogów.
Ważnym elementem każdego bastionu jest kom-
pleks świątynny, zajmujący jego centralną część. Czę-
sto jest bezpośrednio połączony z Pałacem, w którym
urzęduje Konung oraz jego doradcy. Nierzadko stano-
wi on rozbudowę dawnych fortec, które z szacunku
postanowiono utrzymywać w należytym stanie.
Oprócz świątyń i Pałacu, bastiony podzielone są
na dystrykty, różniące się w zależności od charaktery-
styki danego obszaru. Dystrykty mieszkalne i wojsko-
we zawsze występują w tak dużych aglomeracjach,
jednak nie wszędzie spotkamy się z dystryktem prze-
mysłowym, dyplomatycznym czy naukowym.
Każdy bastion jest inny, chociaż na pierwszy rzut
oka wszystkie są podobne.
Bastiony nie są samowystarczalne i do prawidło-
wego funkcjonowania wymagają baerów. Baer zwa-
ny jest potocznie „małym bastionem”. To znacznie
mniejsze, ufortyfikowane tereny, których funkcje
diametralnie się różnią – od farm, przez centra rekre-
acyjne, religijne i badawcze, po ośrodki wydobyw-
cze. Podobnie jak ich „większe rodzeństwo”, baery
tworzone są na planie okręgu, jednak centralnym
ich punktem jest zawsze posterunek wojskowy. Lu-
dzie żyjący w baerach są zazwyczaj nieugięci i nie
kapryszą, będąc przyzwyczajonymi do życia w nie-
ustającym zagrożeniu. Dlatego też stanowią pierw-
szorzędny materiał na przyszłych kolonistów.  a ciężką pracę pozostawiając biedniejszym.
Baw się i Umrzyj w BastiOnie!
Życie Midgardczyków skupia się głównie w bastio-
nach. Bezpieczeństwo, nieskrępowany dostęp do
technologii i optymalna lokalizacja zapewniająca
akceptowalny klimat to główne powody tego sta-
nu rzeczy. Kto jednak raz trafił do bastionu, wie,
że można w nim zobaczyć wszystko, nie ruszając się
poza obręb murów obronnych.  pych i okazują go tak często, jak tylko mogą.
Większość bastionów ulokowana jest jak najbliżej
równika, przez co panuje w nich permanentny pół-
mrok, ze słońcem ciągle majaczącym blado na ho-
ryzoncie, delikatnie rozświetlającym nadciągające
nocne niebo. Jednak noc nigdy nie nadchodzi, wszyst-
ko trwa w bezruchu, jasność ściera się z ciemnością.  który pokryty jest runami. Wewnątrz run zaklęte są
Dla niektórych mieszkańców planety to nieustan-
ne przypomnienie o zapowiadanym przez wieszczów
Zmierzchu Bogów, Ragnaroku. Mawiają oni, że wi-
dok nieba w bastionie pozwala im skupić się na tym,
co naprawdę ważne: na nieuchronnym końcu.
Dzisiejsze bastiony powstały na budowlach, któ-
rych fundamenty stanowią ruiny ich poprzedników. Ten
proces trwa od tysięcy lat. Pierwszym, co widzi podróż-
ny, są imponująco wysokie drapacze chmur obleczone
w ciemne szkło, jaskrawe światła neonów, krzykliwe ta-
blice reklamowe wielkości małych budynków. A wśród
tego wszystkiego strumienie mieszkańców – ciągle
przemieszczające się, rzadko stojące w miejscu.  rzach. Widzieli to w każdym z kilkunastu księżyców cy-
Gdyby jednak zejść w miejsca, które nie są wi-
doczne na pierwszy rzut oka, skąpane w cieniach
65
wieżowców i ukryte w podziemiach, wtedy docie-
kliwy przybysz ma dużą szansę dostrzec pradawne
symbole wyryte na starych, wręcz antycznych mu-
rach. Każdy bastion jest dosłownie wzniesiony na
swojej historii i tradycji. Jednak w miejscach takich,
oprócz zabytków archeologicznych, można znaleźć
również pewną śmierć.
Rzeczywistość MidgarDu
Kulturę Midgardczyków ukształtowały surowe wa-
runki, w których dane im było wzrastać i rozwijać się.
Życie w ciągłym zagrożeniu wymagało nieustającej
adaptacji i silnej woli.
Przetrwać mogli tylko najsilniejsi.
Współczesny Midgard oferuje bardzo wiele. Nie-
którzy wybierają doskonalenie ciała i sztuki wojennej.
Inni, prawdziwi badacze, podążają za swoimi bada-
niami w odległe zakątki świata, ciągle podróżując.
Jeszcze inni skupiają się na dostarczaniu rozrywki. Są
też tacy, którzy decydują się na żywot poza oficjalnym
systemem, ceniąc sobie dreszczyk emocji. Jednak zde-
cydowana większość decyduje się pozostać biernymi
konsumentami, którzy korzystają ze wszelkich dostęp-
nych dobrodziejstw: bezpieczeństwa, udogodnień,
emocji i zepsucia, napędzając przy tym gospodarkę,
W Uppsali, największym bastionie Midgardu, pa-
nuje typowy dla wielkich metropolii splendor – szało-
we kreacje, stylizowane garnitury i bardziej punkowy
ubiór. Wolwy i wieszczowie przyciągają uwagę błysz-
czącymi oczami oraz emanującymi blaskiem tatu-
ażami. Wszechobecni celebryci wyznaczają nowe
trendy w modzie na niezliczonych ekranach przy-
twierdzonych do ścian wieżowców. Członkowie
gangów sieją postrach w niższych partiach miast.
Bogaci pławią się w złocie. Midgardczycy lubią prze-
 
Technologia używana przez Midgardczyków jest
oparta na hekseri – czyli zdolności do manipulowania
magiczną energią przelewającą się przez wszech-
świat. Nowoczesny sprzęt oparty jest na podze-
społach stworzonych ze specjalnego metalu, thallu,
programy umożliwiające sterowanie urządzeniami –
począwszy od najzwyklejszego karabinu, przez kom-
putery, a na silnikach i reaktorach skończywszy.
Czas Wielkich Wypraw
Midgardczycy od samego początku wiedzieli, że są je-
dynie częścią czegoś większego, trybikiem w maszynie
napędzanej przez siły o wiele potężniejsze od nich. Wi-
dzieli to na nocnym niebie, w milionach niezmiennych
gwiazd, przerażających kometach oraz odległych zo-
klicznie okrążających ich rodzimą planetę.
 Nie wiedzieli, skąd pochodzą. Ale podejrzewa-
li, że ktoś nad nimi czuwa. Co naturalne, mistyczni
opiekunowie z czasem zostali otoczeni boską czcią,
wolwy przemawiały w ich imieniu, a wieszczowie
zdawali się czerpać z ich mądrości. 
W sercach Midgardczyków wzrastały po równo
strach i szacunek. Wierzono, że ciężka praca, mę-
stwo i chwalebne czyny zostaną w końcu zauważone
przez bogów.
Jak się okazało, mieli rację.
Pewnego dnia, krótko po straszliwej bitwie z lodo-
wymi gigantami, w której jeden z bastionów został
niemal zrównany z ziemią, bogowie wysłali swoich
emisariuszy. Nazwali się Aesirami i ogłosili, że miesz-
kańcy Midgardu są godni zaszczytu stąpania po
ziemi przesiąkniętej ich krwią przez tysiąclecia. Ich
bohaterstwo i nieustępliwość opłaciły się. Przybysze
orzekli gotowość Midgardu do przejścia w następny
cykl. Nikt z żyjących wtedy i obecnie ludzi nie ma
pewności, co miały znaczyć te słowa, nikt też nie
ośmielił się dopytywać, bowiem dary przyniesio-
ne przez boskich wysłanników skutecznie zamknęły
wszystkim usta. Rewolucyjne technologie, latające
pojazdy, broń o straszliwej sile, nowe techniki po-
sługiwania się hekseri. Życie Midgardczyków miało
zmienić się w zawrotnym tempie. 
Aesirowie odlecieli, w ostatnich słowach zapra-
szając ludzi do odwiedzin w jednym z ich domów,
Walhalli. Nie byli oni jednak ostatnimi istotami, które
gościć miał Midgard. 
Niedługo po Aesirach przybyli Vanirowie, bardzo
zaawansowane technologicznie istoty. Oni także przy-
nieśli dary. Następni byli Aelfowie, piękne, ale i niebez-
pieczne stworzenia, które znały się na sztuce jak nikt
inny. Pojawili się giganci, lecz zupełnie inni od tych,
którzy zamieszkiwali tereny podbiegunowe. Mniej dzi-
cy, bardziej cywilizowani, znacznie bardziej podstępni.
Wszyscy z nich, w pojęciu ludzi, reprezentowali
bogów. 
Wszyscy chcieli przekazać część tego, co posiadali,
aby lud Midgardu mógł przejść do następnego cyklu.
I tak właśnie się stało. Midgardczycy bardzo
szybko i chętnie nauczyli się korzystać ze wszelkich
podarowanych im udogodnień. Poznali sposoby na
wzniesienie się ku niebu i podróż przez kosmiczną
pustkę. Odkryli, że Midgard to tylko jedna z bardzo
wielu planet, położonych w jednym z bardzo wielu
układów słonecznych. Badacze do dziś się o to spie-
rają, ale powiada się, że Czas Wielkich Wypraw jest
symbolem wkroczenia przez ludzkość w następny
cykl. Obce planety były badane i zasiedlane, Kolo-
nie zaczęły rozkwitać, a ludzkość poczyniła pierwsze
kontakty z mieszkańcami Dziewięciu Układów.
Do dziś szczodrość pierwszych przybyszów po-
zostaje niezrozumiała i niewyjaśniona. Cywilizacja
Midgardu w bardzo krótkim czasie przyspieszyła swój
rozwój, stając się rozpoznawalną kosmiczną siłą. 
Jednak są tacy, dla których tempo zmian nie zapowia-
da niczego dobrego. Dla nich następny cykl oznacza czas
zawieruchy i śmierci. A stąd już tylko krok do Ragnaroku.

66
 Operacja: Gniew FenRisa
Statystyki Postaci Niezależnych
Przeciwnicy w grze MidGuard zostali podzieleni na Zalety:
3 kategorie: ʂ Wszczep Kameleon: Wydając 6 pkt. Koncentra-
ʂ Szeregowi – to przeciwnicy występujący naj- cji, Agent staje się Niewidzialny na okres jednej
częściej tłumnie, którzy nie powinni przyspo- godziny. Aby pozostać niezauważonym, Agent
rzyć Weteranom kłopotów. Wykonując testy, nie musi zdać test Infiltracji o poziomie trudności
wykorzystują oni Kości Losu, tylko Kość Odyna, zależnym od okoliczności (np. przekradnięcie się
przez co nie mogą osiągnąć Dubletu. Niektóre obok pojedynczego strażnika – Standardowy,
z Zalet i Atutów mają inne efekty, gdy korzysta przemknięcie przez grupę przeciwników – Bardzo
się z nich przeciwko Szeregowym przeciwnikom. Trudny; decyzję podejmuje MG). Każda akcja
ʂ Doświadczeni – to przeciwnicy, którzy mogą ko- ataku wykonana przez Agenta natychmiast koń-
rzystać zarówno z Kości Odyna, jak i Kości Losu czy działanie Kameleona.
podczas wykonywania testów (przez co mogą
uzyskać Dublet). Niektóre z Zalet i Atutów mają Broń Dyst. Szybkostrzelność Obrażenia
inne efekty, gdy korzysta się z nich przeciwko Do- Karabin Mid. 1/seria k20+7
świadczonym przeciwnikom. Bliski Średni Daleki Ekstremalny
ʂ Elitarni – to przeciwnicy, którzy mogą korzystać
8 11 11 X
zarówno z Kości Odyna, jak i Kości Losu podczas
wykonywania testów (przez co mogą uzyskać Broń w Zwarciu Trafienie Obrażenia
Dublet). Dodatkowo mogą korzystać z zasady T. Bojowy 10 11+k10
Przesunięć. Niektóre z Zalet i Atutów mają inne Pancerz Balistyczny Obrona Dystansowa
efekty, gdy korzysta się z nich przeciwko Elitar-
6 23
nym przeciwnikom.
Pancerz w Zwarciu Obrona w Zwarciu
9 23
Agent Niflheimu (Szeregowy) Wyposażenie
Płaszcz Polimerowy
BC 5 ZR 4 PE 5 I 3 OP 4 E 2 HP 25
Wysportowanie: 10
Ruch: 15 Żołnierz Gwardii MidgaRdu
Prezencja: 7 (Szeregowy)
Moc: –
Kondycja: 6 BC 4 ZR 4 PE 4 I 3 OP 4 E 3 HP 25
Broń Biała (3): 8 Wysportowanie: 8
Wytrzymałość (3): 8 Ruch: 13
Refleks (3): 7 Prezencja: 7
Broń Długa (4): 9 Moc: –
Infiltracja (3): 7 Kondycja: 7
Siła Woli (2): 6 Broń Biała (3): 8
Wytrzymałość (5): 9
Agenci Niflheimu to ludzie, którzy zaprzedali się ko- Refleks (1): 5
rumpującej mocy Świata Mgieł. Ich ciała pokryte są Broń Długa (5): 9
od stóp do głów tatuażami, tworzącymi gęstą sieć Wyczulone Zmysły (2): 6
runicznych znaków. Znaki te potrafią znikać na ży- Siła Woli (3): 6
czenie Agenta, a wykryć je można tylko dzięki hekseri.
W czasie akcji Agenci ubrani są w długie, polimerowe Żołnierze Midgardu to twardzi zawodowcy, którzy przez
płaszcze, twarze skrywają pod obszernymi kaptura- całe życie szkolą się w sztuce wojennej i są gotowi po-
mi, a w rękach dzierżą karabiny, z których ostrzeliwu- święcić się dla bezpieczeństwa swojej planety. Są do-
ją wrogów. Mogą także stać się niewidzialni, zakraść brze wyposażeni – standardowym sprzętem jest karabin,
się do przeciwnika i wbić mu topór prosto w plecy. broń ręczna i pancerz z barwami Gwardii Midgardu.

67
Zalety: Warg (Doświadczony)
ʂ Wsparcie ogniowe: raz na rundę żołnierz może
wesprzeć działania Weterana (w zamian za wszyst- BC 6 ZR 6 PE 3 I 2 OP 4 E 2 HP 30
kie swoje Akcje), zwiększając jego Trafienie i za- Wysportowanie: 12
dawane Obrażenia o +3 pkt. Tylko jedno wsparcie Ruch: 22
może być użyte w rundzie na danego gracza. Prezencja: -
ʂ Premie działają tylko na broń dystansową. Moc: –
Kondycja: -
Wszczepy: Kły i Pazury (6): 12
ʂ Męstwo Tyra: raz na 12 godzin postać automa- Wytrzymałość (5): 11
tycznie przezwycięża Strach. Dotyczy również Refleks (5): 11
efektów wywołanych za pomocą Hekseri. Wyczulone Zmysły (9): 12
Infiltracja (8): 12
Broń Dyst. Szybkostrzelność Obrażenia
Karabin Sztur. 1-3 5+2k10 Warg to ogromnych rozmiarów wilk, którego futro
Bliski Średni Daleki Ekstremalny przypomina stalowe kolce, a oczy żarzą się bla-
doczerwonym blaskiem, niczym dwa ogniki. Potwór
9 12 12 X
jest zrodzony z mocy Pomiotu, lecz w przeciwień-
Broń w Zwarciu Trafienie Obrażenia stwie do niego jest uformowany z konwencjonalnej
Nóż bojowy 7 7+k10 materii, dlatego można go zranić i ma instynkty po-
Pancerz Balistyczny Obrona Dystansowa dobne do midgardzkich wilków.
8 23
Zalety:
Pancerz w Zwarciu Obrona w Zwarciu ʂ Wataha: dopóki walczą w przewadze liczeb-
4 24 nej 3:1 lub większej, otrzymują jeden darmowy
Wyposażenie atak na końcu każdej rundy.
ʂ Tropiciel: bestia zawsze otrzymuje +5 pkt. do
Płaszcz Polimerowy
testów tropienia, pościgów itp. akcji.
ʂ Warg pokryty jest gęstym futrem, które daje mu
CyWil (Szeregowy) odpowiednik lekkiego pancerza.

BC 4 ZR 3 PE 3 I 3 OP 2 HP 20 Broń Dyst. Szybkostrzelność Obrażenia

Wysportowanie: 7 - - -
Ruch: 12 Bliski Średni Daleki Ekstremalny
Prezencja: 6
- - - -
Moc: –
Obsługa Pojazdów (3): 7 Broń w Zwarciu Trafienie Obrażenia
Wyczulone Zmysły (3): 6 Kły i Pazury 15 6 +2k10
Wiedza (3): 6 Pancerz Balistyczny Obrona Dystansowa
4 25
Statystyki cywila odnoszą się do postaci typowego
mieszkańca Midgardu, który na co dzień nie jest Pancerz w Zwarciu Obrona w Zwarciu
związany z wojskowością i wiedzie raczej wygodny, 6 28
pozbawiony niepotrzebnych emocji tryb życia. Specjalne

Broń Dyst. Szybkostrzelność Obrażenia Strach przed Ogniem: gdy tylko warg znajdzie się w po-
bliżu źródła silnego ognia, musi wykonać test Siły Woli
- - -
o PT Trudnym. Niepowodzenie oznacza, że w swojej na-
Bliski Średni Daleki Ekstremalny stępnej turze musi wykonać akcję sprintu, by oddalić się
- - - - od źródła strachu (prowokując przy tym ataki dystanso-
we w zwarciu).
Broń w Zwarciu Trafienie Obrażenia
- - -
Pancerz Balistyczny Obrona Dystansowa Pomiot FenRisa (Elitarny)
3 20
BC 15 ZR 7 PE 4 I 3 OP 5 E 3 HP 90
Pancerz w Zwarciu Obrona w Zwarciu Wysportowanie: 22
3 17 Ruch: 27
Wyposażenie Prezencja: -
Moc: –
Kondycja: 8

68
Kły i Pazury (7): 22 ʂ Nie z tego świata: Odporny na wszelkie formy
Wytrzymałość (7): 22 obrażeń z wyjątkiem specjalnej broni runicznej,
Refleks (7): 14 która jest zdolna do otumanienia Pomiotu.
Wyczulone Zmysły (12): 16
Infiltracja (10): 15 Broń Dyst. Szybkostrzelność Obrażenia
- - -
Paskudna, wielka niczym ciężarówka bestia. Jest Bliski Średni Daleki Ekstremalny
manifestacją zrodzoną z Nicości, która uformowała
- - - -
się na podobieństwo znanych na Midgardzie wilków,
a raczej ich zdeformowanej, obrzydliwej odmiany. Broń w Zwarciu Trafienie Obrażenia
Przypominające długie kolce futro jest miejsca- Kły i Pazury 22 17+2k10
mi przerzedzone, ukazując płaty gnijącego mięsa. Pancerz Balistyczny Obrona Dystansowa
Oczodoły Pomiotu są kompletnie puste, niczym dwa
4 27
portale do Gapganiga – miejsca, z którego pocho-
dzi. Bestia stanowi żywy łącznik pomiędzy Midgar- Pancerz w Zwarciu Obrona w Zwarciu
dem a Nicością, co pozwala jej na materializowanie 6 30
wargów w naszym świecie, a proces ten przypomina Specjalne
wypluwanie ich prosto z jej trzewi.
Ogromny: trafienie Pomiotu przez istoty mniejszego
Zalety: rozmiaru jest łatwiejsze – otrzymują one premię +4 do
trafienia w zwarciu i na dystans.
ʂ Szybki jak wiatr: na początku rundy może wy-
dać 4 pkt. Koncentracji, dzięki czemu zwiększa Akcja w zwarciu – złapanie w paszczę: po wykonaniu
swoją Obronę o +5pkt. i może wykonać Sprint, udanego ataku w zwarciu Pomiot i ofiara ataku wykonu-
nie tracąc opcji wykonania ataków. ją przeciwstawny test Refleksu. W przypadku zwycięstwa
ʂ Skowyt: wydając 2 pkt. Koncentracji, Pomiot Pomiotu udaje mu się złapać przeciwnika w szczęki. Od
może wydać z siebie przeciągły skowyt w ra- tej pory Pomiot zaciska je co rundę, powodując auto-
mach akcji darmowej w swojej rundzie. Pierw- matyczne obrażenia u ofiary (bez konieczności testu
sza istota, która zadeklaruje agresywną akcję trafienia). Ofiara może również zadawać automatycz-
względem Pomiotu, musi zdać Trudny test Siły ne trafienia Pomiotowi, lub spróbować wyswobodzić się,
wykonując przeciwstawny test Budowy Ciała. Pomiot
Woli lub zostaje Otumaniona na okres 2k10 rund.
Fenrisa może dalej atakować innych wrogów pazurami,
Moc skowytu utrzymuje się do jego wykorzysta- lecz w danym momencie może trzymać w pysku tylko
nia lub przez godzinę. jedną ofiarę.
ʂ Przywołanie wargów: W swo-
jej rundzie, w ramach akcji,
Pomiot może przywołać
z Nicości wargi, dosłownie
wypluwając je z siebie.
Aby to zrobić, musi wy-
dać 2 pkt. Koncentracji,
po czym przywołuje 1k5-1
wargów (minimum 1).

69